ΕΤΟΣ 14ο • ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 64 • ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ - ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2014 • ΕΚΔΟΤΗΣ: ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΔΙΚΑΣΤΡΙΩΤΩΝ - ΔΙΚΑΣΤΡΟ ΦΘ/ΔΑΣ ΤΚ: 35017

"Τσιγαρίθρες", λουκάνικα, "μπουμπά-ρια", "χριστόψωμα" "βασιλόψωμα"

"βασιλοκουλούρες", μπακλαβάδες και πολλάκάλαντα είναι γεμάτα τα Χριστούγεννα και ηΠρωτοχρονιά στη Ρούμελη.

Τα έθιμα ξεκινούν από την παραμονή τωνΧριστουγέννων και ολοκληρώνονται μετά τηνΠρωτοχρονιά. Ξεκινούν με την "χοιροσφαγή"αλλά και τον τρόπο, με τον οποίο σφάζουν ταγουρούνια και φτάνει μέχρι το "πάντρεμα τηςφωτιάς". Συνοδεύονται με γλέντι, με κάλαντακαι αρκετά μεγάλο τελετουργικό.

Στα χωριά της Δυτικής Φθιώτιδας, του Δο-μοκού, της Παρνασσίδας και της Δωρίδας, η"σφαγή των χοίρων", η λεγόμενη "χοιρο-σφαγή", παίρνει ένα εντελώς διαφορετικό χα-ρακτήρα. Σχεδόν σε κάθε σπίτι υπάρχειγουρούνι. Οι κάτοικοι και οι προσκεκλημένοισε ομάδες ξεκινούν το σφάξιμο από σπίτι σεσπίτι. Μάλιστα προσδίδουν ένα τελετουργικόστην "χοιροσφαγή". Είναι απαραίτητο ναυπάρχει φωτιά και ζεστό νερό, να υπάρχεικάρβουνο και λιβάνι και την ώρα που γίνεται

η σφαγή, η νοικοκυρά, θα πρέπει να τα ρίξειπάνω στη σφαγή. Μάλιστα στο στόμα του χοί-ρου συνηθίζεται να τοποθετούν ένα λεμόνι,για να μένει ανοιχτό.

Σφάξιμο του γουρουνιούΣτη συνέχεια τοποθετούν το χοιρινό ανά-

μεσα σε δύο ξύλα μεγάλα και αρχίζουν το "ξε-πάστωμα". Όταν τελειώσουν όλους τουχοίρους της γειτονιάς αρχίζει το γλέντι, ενώτην ίδια ώρα οι νοικοκυρές ξεκινούν να φτιά-ξουν λουκάνικα, "τσιγαρίθρες" και "μπουμπά-ρια". Σε ένα μεγάλο καζάνι ρίχνουν τμήματααπό το λίπος του χοίρου, που έχει και κομμά-τια κρέας πάνω του, το βάζουν στη φωτιά καιαυτό αρχίζει να λιώνει. Συλλέγουν το ρευστόλίπος σε δοχεία και ό,τι απομένει στο τέλοςείναι "τσιγαρίθρες". Το "σβήνουν" με καλόκρασί και είναι από τους πρώτους μεζέδες στογλέντι.

Τα πνευμόνια, και την σπλήνα και άλλα εν-τόσθια μαζί με πράσο, ρύζι και μυρωδικά, οινοικοκυρές, στη Φθιώτιδα, τα χρησιμοποιούνγια να φτιάξουν "μπουμπάρια". Όλη αυτή τηνμάζα την περνούν μέσα σε ένα έντερο και στησυνέχεια τα βράζουν για αρκετή ώρα. Από κεικαι μετά μεταφέρονται στο φούρνο, για να ρο-δοκοκκινίσουν και αποτελούν έναν πρώτηςτάξεως μεζέ, για τις επόμενες μέρες.

Τα ξημερώματα των Χριστουγέννων, σε

ορισμένες περιοχές, όπως σε αυτές τις Λοκρί-δας, το "τσικνίζουν". Μετά το τέλος της ΘείαςΛειτουργίας, τα ξημερώματα των Χριστουγέν-νων, ανάβουν τις φωτιές και πριν ακόμα βγειο ήλιος, έχουν ήδη στήσει το Χριστουγεννιά-τικο τραπέζι, με χοιρινά και μεζέδες.

Στα χωριά της δυτικής Φθιώτιδας τα ξημε-ρώματα των Χριστουγέννων συνηθίζουν να"αρραβωνιάζουν τη φωτιά". Οι νοικοκυρές το-ποθετούν στο τζάκι ένα πολύ μεγάλο ξύλο καιεκείνη την ώρα, σύμφωνα με την παράδοση,ό,τι ζητήσεις μπορεί να γίνει. Βεβαίως, αυτόπου θα ζητήσεις, πρέπει να αφορά στα παιδιάκαι όχι στους παντρεμένους.

Όμως, μετά τους "αρραβώνες", έχουμε το"πάντρεμα της φωτιάς", που γίνεται τα ξημε-ρώματα της πρωτοχρονιάς. Στο τζάκι την πα-ραμονή της πρωτοχρονιάς μπαίνουν δύομεγάλα ξύλα. Ο νοικοκύρης φροντίζει να είναιακριβώς ίδια και να καίγονται το ίδιο. Σύμ-φωνα με την παράδοση τα δύο ξύλα συμβολί-ζουν την αλλαγή της ημέρας, αλλά και τηναλλαγή του χρόνου.

Η παράδοση επιμένει, ότι όποια ευχή και αν

Λόγω της οικονομικής κρίσης, φέτος αποφασίσαμε να μην κάνουμε

χορό στη Λαμία.Όμως για να μην χαθούμε, το Tοπικό

Διοικητικό Συμβούλιο, προτείνει όποιοςθέλει καλή παρέα, μεζέ και τσιπουράκι

(και όχι μόνο), να ανταμώσουμε στις 11-1-2015, ημέρα Κυριακή,

στις 11.30 το μεσημέριστο Τσιπουράδικο - Μεζεδοπωλείο

«Το Αραξοβόλι»Μ. Αλεξάνδρου 21 & Αγράφων (Δίπλα

στο πνευματικό κέντρο της Μητρόπολης)τηλ. 22310 33091.

Θα κόψουμε και την πρωτοχρονιάτικη πίτα μας.

Για την συμμετοχή σας και πληροφορίες επικοινωνήστε μαζί μας.

Καρφής Κ.: 6974038172, Λέντας Ι : 6977228541

Γράββαλος Α.: 6973322931, Γκιόλας Χ : 6976957360

Η «Χοιροσφαγή», στη Ρούμελη

H ( )

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ Λαμία

dikastro t 63_dikastro neo 11/12/2014 9:59 Page 1

2 2014

Τo ΔίκαστροT

: 6558

:

/ - . . 35017

Y : .

.: 210-6854253 • K .: 6972239109

: . 22310 50226

. . 210 9343162

. . 22310 62033 - 6974038172

,

. .

-

. .

Y 55 .: 22310 34521 • FAX: 22310 43856e-mail: papress@hotmail.com

κοινωνικα ENIΣΧΥΣΑΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΤΟΝ ΣΥΛΛΟΓΟ, ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ

& TO ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΑΣ

:067/559811-79

Eurobank . .:0026.0740.1.1.

0101676583

:6292-010108-741

- -

:

/ . .

. . 35100

Συνδρομές - Προσφορές

–

. :

825/747841-02T . :

6292 - 128468 - 148

Θάνατοι• 27-9-2014 -

- . -.

• 11-10-2014 ( ) 97.

.

• 14-10-2014 .

.

• 21 -10 - 2014 / 88.

.

• 23-10-2014 .

.

• 28-10-2014 - .

.

• 22-11-2014 -

. 95. .

Θερμά συλλυπητήρια

στους οικείου τους.

..........................20€................................................10€

- ..........................10€ ......................50€

- ....................20€ ........................................50€

..............................1000€ ......................50€

............................................50€

................................500€

......................50€ ......................................20€ ............................20€

........................................10€ ........................................20€

/ ..............10€ ..........................................10€

......................................20€( )

....................................20€ ......................................50€

( ) ......50€

............................................20€ ..........................................30€

. . « »

.

« » 12

1956 .

: .

- ( -

. ) - -

( . .

.

.

dikastro t 63_dikastro neo 11/12/2014 9:59 Page 2

3 2014

Θεσσαλονίκη 17/10/2014

Αγαπητέ κ. Σωτηρόπουλε,Όπως διαβάσαμε στο «Δίκα-

στρο», αποφάσισες να αποστα-σιοποιηθείς από τα κοινά τουχωριού μας και να εμπιστευθείςτις σχετικές δραστηριότητές σουστους νέους. Αυτό μας έδωσεαφορμή για μια αναδρομή σταχρόνια που πέρασαν και να θυ-μηθούμε μερικά από τα έργαεκείνα που μόνον ένας άνθρωπος με τη δική σου γνώση, την επιμονή, τη βαθιάπίστη στις ανθρώπινες αξίες και την επίγνωση του καθήκοντός του ως δασκά-λου –οδηγού της κοινωνίας, θα μπορούσε να επιτελέσει. Χωρίς αυτές τις ιδιό-τητες δεν θα μπορούσε, για παράδειγμα, το παλιό εγκαταλελειμμένο σχολείοτου χωριού – όπου μάθαμε κι εμείς τα πρώτα μας γράμματα – όταν έπαψε ναλειτουργεί, ελλείψει μαθητών, να μετασχηματιστεί σ’ ένα μικρό λαογραφικόμουσείο, που κρατάει ζωντανή τη λαϊκή παράδοση και την ιστορία του χω-ριού. Πέρα από τη γραφειοκρατική διαδικασία «ενώπιον των συναρμοδίωνυπηρεσιών», που ήταν απαραίτητη για τη νόμιμη λειτουργία του μουσείου, ηαναζήτηση, η συντήρηση και η τεκμηρίωση των εκθεμάτων σίγουρα δεν ήτανεύκολη δουλειά.

Ένα άλλο σημαντικό έργο επί της εποχής σου, είναι το «Δίκαστρο», η ενη-μερωτική έκδοση του Συλλόγου των απανταχού Δικαστριωτών. Κατά τηνάποψή μας, το έντυπο αυτό, με την ενημέρωση που παρέχει για την κοινωνικήκαι επαγγελματική ζωή των κατεσπαρμένων σχεδόν σε όλη την Ελλάδα Δικα-στριωτών, σε συνδυασμό με την αναφορά του στις παραδόσεις και στην ιστο-ρία της περιοχής, βοήθησε στην επούλωση τραυμάτων και στην άμβλυνσηαντιθέσεων που δημιουργήθηκαν στα παλιότερα χρόνια. Έτσι οι κοινές ρίζεςενώνουν τις νεότερες γενιές των Δικαστριωτών και τους κάνουν περήφανουςγια την καταγωγή τους.

Είμαστε βέβαιοι ότι υπάρχουν πολλά ακόμη θέματα στα οποία έχεις συμ-βάλει θετικά με την παρουσία σου στο χωριό και στα οποία θα έπρεπε ίσωςνα αναφερθούμε. Δεν το κάνουμε επειδή επιθυμούμε το σημείωμα αυτό ναείναι σύντομο.

Τελειώνοντας θα θέλαμε να σου πούμε ότι η απόφασή σου να εμπιστευθείςτη συνέχιση του έργου σου στους νεολαίους του χωριού, σε τιμά ιδιαίτερα.Είναι το κατάλληλο επιστέγασμα σ’ αυτά που έκανες σε όλη σου τη ζωή, δη-λαδή να αγαπάς και να εμπιστεύεσαι τη νέα γενιά. Σε συγχαίρουμε και σου ευ-χόμαστε να είσαι γερός και να συμβουλεύεις τους νέους, συνεχίζοντας, μ’ ένανάλλο τρόπο, το έργο του δασκάλου.

Με εκτίμηση

Δημήτρης Βλάχος Ειρήνη Βλάχου – ΡαγιάΟμότιμος Καθηγητής Α.Π.Θ. Εκδόσεις ΜΕΛΙΣΣΑ

Νέοι επιστήμονες

Ο Αντωνιάδης Αλέξανδρος (εγγονός της Λευκής Γιαννακάκη-Τσανάκα) έλαβε, με άριστα, το Μεταπτυχιακό του, από το ΟικονομικόΠανεπιστήμιο Αθηνών (Σχολή Επιστημών και Τεχνολογίας Πληροφο-ρικής), στον τομέα Πληροφορικής και Έρευνας.

Θερμά συγχαρητήρια, καλή σταδιοδρομία Λεωνίδας Ιωάννου Καρφής

Χρήστος Γ. Καρακώστας(1937-2014)

Ιωάννης Κ. Καραϊσκος(1937-2014)

Οι συνομήλικοι και φίλοι, που δεν μπορέσαμε να παρευρε-θούμε στην εξόδια τελετή σας, θα σας αποχαιρετήσουμε, μέσααπό την εφημερίδα του χωριού μας, με τούτα τα λίγα και καλάλόγια.

Aγωνιστήκατε τον αγώνα τον καλόν, για μια καλλίτερη ζωήκαι επιτύχατε. Αξιωματικός του Στρατού ο Χρήστος, υπάλληλοςτης ΕΥΔΑΠ ο Γιάννης. Δημιουργήσατε καλές οικογένειες. Εκπλη-ρώσατε τα όνειρά σας.

Θα σας θυμόμαστε, όπως και το Γιάννη Β. Καρφή, που πρώ-τος, πριν από χρόνια, έφυγε απ΄ τη ζωή και θα τιμάμε, από καρ-διάς, τη μνήμη και των τριών σας.

Καλό ταξίδι Χρήστο και Γιάννη και καλή ανάπαυση «ενσκηναίς δικαίων».

Λάμπρος, Μήτσος, Λεωνίδας.

κάνει κάποιος εκείνη τη μέρα, ακόμη και κατάρα, αυτή θα πιά-σει τόπο. Σε άλλες περιοχές της Φθιώτιδας αυτό έχει αντικατα-σταθεί με το "σπούρνι". Ένα μικρό παιδί κάθεται σταυροπόδιμπροστά στο αναμμένο τζάκι, ρίχνει αλάτι πάνω στη φωτιά καικάνει διάφορες ευχές, για την οικογένεια, για την υγεία, για τασπαρτά, που σύμφωνα με την παράδοση "πιάνουν τόπο".Αποζημίωση του μικρού παιδιού είναι το πρώτο και καλύτεροκομμάτι "μπακλαβά", που φτιάχνουν οι νοικοκυρές.

Είτε με καρύδια, που είναι επικρατέστερο, είτε με αμύ-γδαλα, κάθε σπίτι, στην Ρούμελη, έχει το μπακλαβά του. Υπάρ-χει μάλιστα ανταγωνισμός στις νοικοκυρές, για το ύψος, πουθα έχει το γλυκό τους, το μέγεθος του ταψιού, που θα χρησι-μοποιήσουν, ενώ τις προηγούμενες ημέρες, το ξενύχτι είναιδεδομένο, για να ανοίξουν τα χειροποίητα "φύλλα".

Μέσα σε όλα τα άλλα, ξεχωρίζουν το "βασιλόψωμο" και οι"βασιλοκουλούρες", που τρώγονται ανήμερα του Αγίου Βασι-λείου, αφού από τον Αϊ Βασίλη πήρε το όνομά του. Σε ορισμέ-νες περιοχές εκτός από αλεύρι οι νοικοκυρές βάζουν μέσαρεβύθι αλεσμένο ή ακόμη και ντόπιο καλαμπόκι.

Βάζουν μέσα βασιλικό και μυρωδικά και πάνω του δημι-ουργούν διάφορα σχήματα και παραστάσεις, οι οποίες έχουνσχέση με την καθημερινότητα. Αφορούν, είτε στην παραγωγήκαι τα χωράφια, είτε στην υγεία και τα ακίνητα, είτε στην οικο-γένεια. Μετά το ψήσιμο του, είναι έτοιμο να κοπεί, την ώρατου φαγητού, το μεσημέρι της Πρωτοχρονιάς.

Πηγή: ΙΝΤΡΕΝΕΤ

ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΠΟΥ ΛΑΒΑΜΕΗ «Χοιροσφαγή», στη Ρούμελη

( . 1)

Πρεσβυτέρα Βασιλική παπα-Δημήτρη Χριστοπούλου

(1918 - 2014)Πρεσβυτέρα σεβαστή, Παπαδιά πραγματική. Αφοσιωμένη

στην Ορθοδοξία, στην Εκκλησία, στην οικογένειά της. ‘Έζησε χρι-στιανικά, με πίστη, ευλάβεια, ευσέβεια. Γαλούχησε τα πέντε παι-διά της με τις αρχές της χριστιανικής αγωγής.

Απλή, καλοσυνάτη, ταπεινή, αξιοπρεπής, σε όλη της τη ζωή.Νουθετούσε, κατηχητικά, εκκλησιαστικά, τις συγχωριανές της.Δίδασκε με το καλό παράδειγμά της. Συμβούλευε με την ιερατικήσοφία της. Ήταν υπόδειγμα ενάρετης παπαδιάς.

Kαλή ανάπαυση, στην Πρεσβυτέρα Bασιλική, «εν τη αγήρωμακαριότητι, εν τη επουρανία βασιλεία, εν τω θεικώ παρα-δείσω».

Λεωνίδας Ιωάννου Καρφής

dikastro t 63_dikastro neo 11/12/2014 9:59 Page 3

4 2014

του Λεωνίδα Ιωάννου Καρφή,Αντιστρατήγου ε.α.

(συνέχεια στη σελ.5)

Εκκλησίες και Κληρικοίστη Ζημιανή ή Zέμιανη (Δίκαστρο) το 1640

Ιστορικά στοιχεία της ΖημιανήςΤέσσερα ιστορικά στοιχεία, που διασώζονται, επιμαρ-

τυρούν την ύπαρξη τριών Εκκλησιών και πέντε Κληρικώνστη Ζέμιανη ή Ζημιανή (Δίκαστρο), κατά το έτος 1640. Ταστοιχεία αυτά είναι:

* Η παραίτηση του Μητροπολίτη Υπάτης Νεόφυτου, * Ο κατάλογος της Πρόθεσης (δωρητών) Μονής Ρεν-

τίνας, * Τα αρχεία της πάλαι Μητρόπολης Υπάτης,* Η συγκρότηση της Κοινότητας Ζημιανής και οι Ενο-

ρίες της.

Η παραίτηση του Μητροπολίτη Υπάτης.Από την παραίτηση, που υπέβαλε, το 1639, ο Μητρο-

πολίτης Υπάτης Νεόφυτος, προς την Ιερά Σύνοδο του Οι-κουμενικού Πατριαρχείου Κων/πόλεως, επιμαρτυρείται,ότι στη Ζημιανή υπήρχε Εκκλησία (Ιερέας, Ναός, Ενορία),που υπάγονταν στην Μητρόπολη Υπάτης, όπου και απέ-διδαν τα μητροπολιτικά (επισκοπικά) δικαιώματα.

Συγκεκριμένα, με την παραίτησή του, από το θρόνοκαι όχι από την Αρχιεροσύνη, ο Μητροπολίτης Υπάτης Νε-όφυτος ζητά από την Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πα-τριαρχείου Κων/πόλεως, να συνεχίσει να λαμβάνει απότη Ζημιανή τα Μητροπολιτικά (επισκοπικά) δικαιώματα,όσο θα ζούσε, εφ΄ όσον τον όρο αυτό θα τον αποδέχον-ταν και ο νέος Μητροπολίτης.

«…να αφύση και τέσσερες χώραις, να ταις έχωέως ού ζώ, να ζωοθροφούμε, την Γιαντζού, το Ροβολιάρη,την Ζημιανή και το Λιτόσελο, να ταις έχω στην εξουσίαμου, να λαμβάνω όλα τα δικαιώματα, να μην έχει ποσόςσικήνα να κάμι..»

Ο κατάλογος της Πρόθεσης Μονής Ρεντίνας.Από τον Κατάλογο-Πρόθεση της Μονής Ρεντίνας, στον

οποίο οι μοναχοί είχαν καταγράψει, το 1640, κατά την πε-ριφορά της Εικόνας της Παναγίας, ονομαστικά τις δωρεέςτων κατοίκων των πέριξ της Μονής χωριών, επιμαρτυ-ρείται, ότι από το χωριό Ζημιανή, μεταξύ των δωρητών,

καταγράφηκαν και τα ονόματα τριών Ιερέων, μιας Μο-ναχής και ενός Ιερομονάχου.

Συγκεκριμένα, στη σελίδα 389 επ. του Καταλόγου-Πρόθεσης της Μονής Ρεντίνας, μεταξύ των 119 ονομάτωντων δωρητών από το χωρίο Ζέμιανη, που προσέφερανχρηματικά ποσά, υπέρ ανακαίνισης της Μονής, αναφέ-ρονται και τα ονόματα τριών Ιερέων, του παπα-Ρίζου,του παπα-Σταμάτη και του παπα-Γιώργη και δύο Μονα-χών, της Λεωντιάδας μοναχής και του Νικοδήμου ιε-ρομονάχου.

«Χωρίο Ζέμιανη….* Μίχος του Ιωάννου και της Αλέξως και η γυνή

του Αρχόντο και ο αδελφός του Ρίζος, ιερεύς, εις πα-ρησίαν 1000 άσπρα

* Λεωντιάς, μοναχής + Νικοδήμου, ιερομόναχου,εις κοινοβιάτικα 500 άσπρα

* Ρίζος, ο γαμπρός του παπα-Σταμάτη, εις κοινο-βιάτικα 1000 άσπρα

* Κάλω, η θυγάτηρ του παπα-Γιώργη, εις παρησίαν800 άσπρα»

H Εκκλησία της Παναγίας στον «πέρα-Μαχαλά» Δικάστρου

Τα αρχεία της πάλαι Μητρόπολης ΥπάτηςΑπό τα Αρχεία της πάλαι Μητρόπολης Υπάτης επι-

μαρτυρείται ότι, κατά την περίοδο 1450 (προ της άλωσηςτης Κων/πολης) και μέχρι το 1498 (πρώτα χρόνια της

Τουρκοκρατίας), στην Ζημιανή, που υπάγονταν εκκλη-σιαστικά στην Επισκοπή Υπάτης, κτίστηκαν, κατά χρονο-λογική σειρά, οι εξής τρείς πρώτες Εκκλησίες (οι πρώτεςστη Ζημιανή και στη περιφέρεια Τυμφρηστού):

* Η Εκκλησία της Παναγίας το 1450, στον «πέρα-Μαχαλά»

* Η Εκκλησία των Αγγελικών Ταγμάτων Σεραφείμ το1480, στο «Κοτρώνι» (από το 1604 συνεορτάζονται, οΆγιος Σεραφείμ, νεομάρτυρας, επίσκοπος Φαναρίου καιο Όσιος Σεραφείμ, ο Δομβρού Λεβαδείας),

* Η Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου το 1498, στον οικι-σμό, όπου το «Παλιοκκλήσι» και το 1525, στο κέντρο τηςΚοινότητας Ζημιανής.

Η Κοινότητα Ζημιανής και οι Ενορίες της

Από το 1525, σύμφωνα με τους όρους της ΣυνθήκηςAυτονομίας Αγράφων-Τυμφρηστού, οι κάτοικοι τωντριών οικισμών της Ζημιανής συναθροίστηκαν και συγ-κρότησαν την Κοινότητα Ζημιανής, για να είναι αυτόνο-μοι και αυτοδιοίκητοι (να εκλέγουν τους Άρχοντές τους,Δημογέροντες και Προεστούς), υπό τον όρο της πληρω-μής φόρου υποτέλειας στους Τούρκους. Η παράδοση τουχωριού, αναφέρει, ότι «στους πρώτους αιώνες της Τουρ-κοκρατίας, οι κάτοικοι της Ζημιανής ξεπερνούσαν τις300 οικογένειες».

Την περίοδο αυτή, οι Εκκλησίες των οικισμών Ζημια-

H Eκκλησία των Αγίων Σεραφείμ, στο «Κοτρώνι» Δικάστρου

dikastro t 63_dikastro neo 11/12/2014 9:59 Page 4

νής έγιναν Ενορίες της Κοινότητας Ζημιανής, της Επισκο-πής Υπάτης. Ξανακτίστηκαν, σύμφωνα με το ρυθμό βασι-λικής της Βυζαντινής Ναοδομίας και τις μετρικέςοικοδομικές διαστάσεις Ενοριακής Εκκλησίας (Ιερό, κυ-ρίως Ναό, Γυναικωνίτη), για να διακονούνται, κατά το Ορ-θόδοξο Τυπικό, οι λειτουργικές ανάγκες των πολλώνχριστιανικών οικογενειών, που είχαν μετακινηθεί από τιςυπόδουλες πεδινές περιοχές της Επισκοπής Υπάτης καιείχαν εγκατασταθεί στην αυτοδιοίκητη περιοχή της Ζη-μιανής.

Εκκλησίες και κληρικοί της Κοινότητας Ζημιανής

Το 1640, σύμφωνα με τα παραπάνω στοιχεία, στουςοικισμούς της Κοινότητας Ζημιανής υπήρχαν:

* Τρείς Εκκλησίες-Ενορίες (της Παναγίας στον«πέρα-Μαχαλά», των Αγίων Σεραφείμ στο «Κοτρώνι»και του Αγίου Γεωργίου στο κέντρο «μεσαίο-Μαχαλά»των οικισμών) και

* Πέντε Κληρικοί (τρείς Ιερείς-Λειτουργοί των Εκ-κλησιών-Ενοριών, ο Ιερέας παπα-Ρίζος, ο Παπα-Σταμά-της και ο Παπα-Γιώργης και δύο Μοναχοί, η Λεωντιάδαμοναχή και ο Νικόδημος ιερομόναχος).

Ο πολιούχος Άγιος Γεώργιος και οι κληρικοί του

Από το 1525, με την συγκρότηση των τριών οικισμώνΖημιανής σε Κοινότητα και την ανέγερση της καινούριας Εκ-κλησίας του Αγίου Γεωργίου στο κέντρο (μεσαίο-Μαχαλά)της Κοινότητας, ο Άγιος Γεώργιος ορίστηκε, Πολιούχος Άγιοςκαι η Εκκλησία του, Κεντρική Ενορία, της Κοινότητας Ζημια-νής.

Το 1640, ο Άγιος Γεώργιος ήταν ο πολιούχος Άγιος και ηΚεντρική Ενορία της Κοινότητας Ζημιανής, είχε Ιερέα (έναναπό τους τρείς Ιερείς, πιθανότατα τον Ιερέα παπα-Ρίζο), δύοΜοναχούς, την Λεωντιάδα μοναχή και τον Νικόδημο ιερο-μόναχο και Παρεκκλήσια και Κελιά (διασώζονταν μέχρι το1925 το Παρεκκλήσι του Αγίου Χαραλάμπους και ερείπια Κε-λιών), τα οποία κατεδαφίστηκαν, το 1925, με την παλιά Εκ-κλησία, για να ανεγερθεί η καινούρια σημερινή Εκκλησία. Μοναχοί στην Εκκλησία του πολιούχου Αγίου Γεωργίου Ζη-μιανής, υπήρχαν μέχρι και τις αρχές του προηγούμενουαιώνα. Το 1901, σύμφωνα με μια ιδιωτική καταγραφή, κλη-ρικοί στον Άγιο Γεώργιο Ζημιανής ήταν, ο Ιερέας παπα-Δημήτρης Οικονομίδης και ο Ιερομόναχος Άνθιμος Τσιλίκας.

Οι Εκκλησίες, της Παναγίας και του Αγίου Σεραφείμ,ήταν επίσης Ενορίες των οικισμών «πέρα-Μαχαλά» και «Κο-τρώνι» της Κοινότητας Ζημιανής και λειτουργούνταν απότους ιερείς, παπα-Γιώργη και παπα-Σταμάτη.

Η διδασκαλία των ΓραμμάτωνΤην περίοδο του 1640, αλλά και καθόλη την διάρκεια

της Τουρκοκρατίας, οι Εκκλησίες της Ζημιανής, όπως καιόλων των χωριών περιοχής Τυμφρηστού, ήταν και Σχολεία,όπου οι Ιερείς και οι Μοναχοί, ως «έχοντες απλώς των γραμ-μάτων είδησιν», δίδασκαν Γραφή, Ανάγνωση και Αριθμη-τική.

Η διδασκαλία των γραμμάτων από τους ιερείς της Ζη-μιανής, ελλείψει σχολείων και δασκάλων και υπό την τουρ-κική δουλεία, ήταν αναγκαία:

* Για τις Λειτουργικές Διακονίες (Ιερείς, Αναγνώστες, Ψάλ-τες, Επίτροποι) των Εκκλησιών της Ζημιανής

* Για τις Αυτοδιοικητικές Υποθέσεις (Προεστοί, Δημογέ-ροντες, Γραμματικοί) της Αυτοδιοίκητης Κοινότητας Ζημια-νής .

Στην Πρόθεση της Μονής Ρεντίνας, του 1640, μεταξύ τωνδωρητών από τη Ζημιανή υπέρ της Μονής, αναφέρεται καιτο όνομα του Βασιλάκη, Γραμματικού της Κοινότητας Ζη-μιανής:

«+ Δέσπω η θυγατέρα του Βασιλάκη, του Γραμματικού,άσπρα 800».

Των στρατιωτών, πάσα γη τάφος

Λάμπος Κωνσταντίνος του Νικολάου, Δεκανέας,από τη Ζημιανή Φθιώτιδας, απεβίωσε στο 3ο Στρα-τιωτικό Νοσοκομείο Σμύρνης, στις 17 Ιουνίου 1921

Ο προστάτης Άγιός σαςΠριν λίγες μέρες, σε προσκύνημά μας, στο Άγιο Όρος, επι-

σκεφθήκαμε ένα αγιασμένο γέροντα. Κάθιδροι, από τα ανη-φορικά μονοπάτια, μας δέχθηκε με αγάπη και ανάμεσα, σταουσιώδη και ωφέλημα, που μας μίλησε, μας είπε και τα εξής:

* Να επιλέξετε ένα Άγιο, που αγαπάτε ιδιαίτερα, και νατον καταστήσετε προστάτη του σπιτιού σας.

* Να αποκτήσετε μια Εικόνα του, να ανάβετε το καντηλάκιτου καθημερινά, να κάνετε κάθε έτος, στην ημέρα της γιορ-τής του Θεία Λειτουργία, αλλά και να έχετε εκείνη την ημέρααργία για όλη την οικογένειά σας.

Σε αυτόν τον Άγιο, να στρέφετε, καθημερινά, τις προσευ-χές, τις παρακλήσεις, τις ικεσίες και τις αιτήσεις σας και θαλαμβάνετε, κάθε ευχερή βοήθεια, θεία προστασία και γαλήνηΧριστού στη ζωή σας.

Πατήρ Διονύσιος Ταμπάκης, Ναύπλιο

5 2014

(συνέχεια από τη σελ.4)

Η παλιά Εκκλησία του πολιούχου Αγίου Γεωργίου Ζημιανής (1525-1925),

με το παρεκκλήσι του Αγίου Χαραλάμπους. (Σχέδιο στρατηγού-ιατρού Δημ. Γ. Παπαδημητρίου)

dikastro t 63_dikastro neo 11/12/2014 9:59 Page 5

6 2014

ΟΙερεύς πρέπει να οδηγεί εις τον Χρι-στόν και να μη σκανδαλίζει τον πιστόνλαόν. Ο Σύνδεσμος Ορθοδόξων Νέων

«Η Αγία Νεομάρτυς Ακυλίνα» της Ιεράς Μη-τροπόλεως Ιερισσού και Αρδαμερίου ωργά-νωσεν Ιερό προσκύνημα, προσφάτωςΜετά από τας εισηγήσεις και τας συζητήσειςεξέδωσαν τα ακόλουθα πορίσματα: Ο ιερεύςείναι διάκονος της ιεροσύνης του Χριστού,που δανείζει τα χέρια του, το στόμα του καιόλο τον εαυτό του στο Χριστό. Ο Χριστός ιε-ρουργεί τα μυστήρια, ενώ το Άγιο Πνεύμα τατελεσιουργεί. Η ιεροσύνη είναι το σημάδι τηςπαρουσίας του Θεού στον κόσμο και η έκ-φραση της αγάπης του είναι μεγάλη ευλογίακαι σπουδαίο δώρο του Θεού για τον κόσμο.

Η σωτηρία μας δεν εξαρτάται από τηναγιότητα του ιερέως, αλλά από την ιεροσύνητου Χριστού που ενεργείται μέσα στην Εκκλη-σία. Η αλήθεια μέσα στην Ορθοδοξία δεν χά-νεται, γιατί μέσα στην Εκκλησία δια τηςιεροσύνης υπάρχει το Άγιο Πνεύμα. Οι κληρι-κοί είναι ο αυχένας, που συνδέει την κεφαλήτης Εκκλησίας, το Χριστό, με το σώμα της Εκ-κλησίας, που είναι οι πιστοί. Ο χριστιανός πρέ-πει να έχει την πίστη του και την ελπίδα στοΧριστό. Γι’ αυτό ο ιερεύς δεν πρέπει να απο-προσανατολίζει τους χριστιανούς ούτε με τηναμαρτωλότητά του, ούτε με την καλοσύνη του.Ο ιερέας θα πρέπει να είναι διάφανος, ώστενα οδηγεί τον πιστό στον Χριστό, χωρίς νασκανδαλίζει με τα λάθη του ή να ενισχύει τηνπροσωπολατρία του με τιε αρετές του. Η ιερο-σύνη χειραγωγεί τον άνθρωπο προς την ου-ράνια ζωή.

Ο ιερέας θα πρέπει πρώτα απ’ όλα να είναιαρεστός στον Θεό κι όχι στον κόσμο. Θα πρέ-πει να έχει πίστη, προσευχή , ταπείνωση,πνεύμα θυσίας, να εξομολογείται και να είναιάριστος γνώστης των Θείων Γραφών και τηςΠαράδοσης της Εκκλησίας, ώστε η ζωή τουνα είναι σύμφωνη με το θέλημα του Θεού. Οτρόπος έκφρασης και τα μέσα που χρησιμο-ποιεί για τη μετάδοση του ευαγγελικού κηρύγ-ματος, πρέπει να είναι σύγχρονα με την εποχήτου, χωρίς όμως να επιτρέπει την παραμικρήαλλοίωση της Εκκλησιαστικής παράδοσης.

Ο ιερεάς θα πρέπει να είναι εκφραστήςτης αγάπης του Θεού, να ασκεί την ελεημο-σύνη και να προσεγγίζει τους πιστούς με πρα-ότητα και έμπρακτη αγάπη. Η οικογένεια τουέγγαμου ιερέως θα πρέπει να είναι μια κατ’οίκον εκκλησία. Η προσευχόμενη οικογένειατου ιερέως της ενορίας είναι αυτή που μπορείνα ζυμώσει και να οδηγήσει σε πνευματικήπρόοδο όλη την ενορία. Ο έγγαμος ιερέαςδεν θα πρέπει να παραμελεί την οικογένειάτου χάριν των ιερατικών του καθηκόντων,αλλά θα πρέπει να είναι ταυτόχρονα και έναςκαλός οικογενειάρχης σύμφωνα με τους Λό-γους του Αποστόλου Παύλου. Η θέση τηςπρεσβυτέρας είναι πολύ σημαντική. Η πρε-σβυτέρα είναι η γυναίκα που αποφασίζει νασυμπορευθεί με τον ιερέα στο έργο με υπα-κουή, σεβασμό, εξαγνισμένη αγάπη και στα-

θερή πίστη. Η πρεσβυτέρα έχει την δυνατό-τητα να αναδείξει τα χαρίσματα του ιερέα καινα συνεπικουρήσει στο ποιμαντικό του έργο.Γι’ αυτό η πρεσβυτέρα θα πρέπει πάνω απ’όλα να είναι καλή χριστιανή. Πολύ σημαντικόςείναι ο ρόλος των πιστών μέσα στην Εκκλησία.Οι λαϊκοί μετέχουν της ιεροσύνης και ιερουρ-γούν την σωτηρίαν του κόσμου, ως μέλη τηςΕκκλησίας, με σκοπό την «Εκκλησιαστικοποί-ηση» της κοινωνίας, δηλαδή τη μεταμόρφωσητου κόσμου σε Εκκλησία. Ο λαϊκός χριστιανόςμετέχη της γενικής ιεροσύνης, όταν λειτουρ-γεί μέσα στην κοινωνία. Σε μια εποχή που κά-πιοι θέλουν να θέσουν την Εκκλησία μας καιτην πίστη μας στο περιθώριο, οι χριστιανοίεκτελώντας το καθήκον τους στη θέση πουκατέχουν και ομολογώντας με έργα και λό-γους την πίστη τους, λειτουργούν τη σωτηρίατου κόσμου.

Οι χριστιανοί μέσα στην κοινωνία «εκκλη-σιαστικοποιούν» τον κόσμο. Γίνεται πραγματι-κότητα αυτό που έχει τονίσει ο ΑρχιεπίσκοποςΑλβανίας «Λειτουργία μεσά τη λειτουργία». Ηενορία θα πρέπει να λειτουργεί ως οικογένεια.Ο ιερεύς να εκπληρώνει τον πατρικό του ρόλοκαι οι λαϊκοί να τον αγαπούν και να προσεύ-χονται για τον ιερέα τους. Να τον βοηθούνστο ποιμαντικό του έργο και να συμπεριφέ-ρονται ως πνευματικό πατέρα. Ακόμα και σεπερίπτωση κάποιας πτώσης του να μη σκαν-δαλίζονται, αλλά να τον βοηθούν να θεραπευ-τεί και να συνεχίσει το ιερατικό του έργο.

Δεν θα πρέπει να δεχόμαστε εύκολα κατη-γορία εναντίον ιερέως και να οδηγούμαστεστην ιεροκατηγόρία, που είναι θανάσιμοαμάρτημα σύμφωνα με τους πατέρες. Δυστυ-χώς στις μεγάλες πόλεις είναι δύσκολο η ενο-ρία να λειτουργήσει ουσιαστικά ωςοικογένεια, κι αυτό είναι ένα ζήτημα για τοοποίο θα πρέπει να αναζητηθούν καίριες λύ-σεις. Η γνώση της ακολουθίας της χειροτο-νίας από τους λαϊκούς τους βοηθά νακατανοήσουν τη σπουδαιότητα της ιεροσύ-νης. Κατά τον λόγο του Αγίου Ιωάννου τουχρυσοστόμου το Άγιον Πνεύμα “δια πάντωνενεργεί αλλά ου πάντας χειροτονεί”. “ ΤοΆγιον Πνεύμα δια πάντων ενεργεί ει και ανα-ξίων όντων των ιερέων”.

Η ακολουθία της χειροτονίας θα πρέπει ναείναι λιτή, για να είναι και κατανυκτική. Είναιανάγκη για το κύρος της Εκκλησίας στονκόσμο και την προσωπική ωφέλεια του χειρο-τονούμενου να τηρούνται οι προβλεπόμενεςαπό τους ιερούς Κανόνες προϋποθέσεις. Δενπρέπει να εισέρχονται στις τάξεις του κλήρουανάξιοι και απροετοίμαστοι υποψήφιοι, όσοκαι αν έχει ανάγκη η Εκκλησία να καλυψειεφημεριακά κενά. Θα πρέπει να ενθαρρύνον-ται οι ευσεβείς η παραμονή των διακόνωνστην τάξη αυτή. Όσοι λαϊκοί διακονούν στονιερό Ναό, ψάλλουν, αναγιγνώσκουν κ.α. θαπρέπει να έχουν χειροθεσία.

Θα πρέπει να υπάρχει ενθάρρυνση τωνχαρισματούχων πιστών να μετέχουν στις τά-ξεις των κατωτέρων κληρικών.

/ . .

O (κόσμος) του ΔικάστρουΌταν τοποθετείται κάποιος δημόσια και

μάλιστα για θέματα που αφορούνπρόσωπα ή καταστάσεις, ελλοχεύει ο

κίνδυνος της παραποίησης, διαστρέβλωσηςκαι παρερμηνείας των όσων αναφέρει. Αυτόπολλές φορές, συνειδητά ή ασυνείδητα, λει-τουργεί ως τροχοπέδη στο να εκφράσει σκέ-ψεις, απόψεις, συναισθήματα.

Παρ’ όλα αυτά θα διακινδυνεύσω να κάνωκάποιες αναφορές, ξεκαθαρίζοντας πωςαυτό γίνεται καλόπιστα και καλοπροαίρετα.

Εδώ και πολλά χρόνια δημιουργήθηκε στοχωριό μας μια μεγάλη παράδοση. Αυτή τουδικαστριώτικου γλεντιού. Γλέντι καταξιωμένο,που ΄χει γίνει πλέον θεσμός. Ένας θεσμόςπου παρά τη συγκυρία και τις αντιξοότητεςτων τελευταίων χρόνων, συνεχίζεται με τηνίδια πάντα επιτυχία. Η επιτυχία αυτή έχει πολ-λούς συντελεστές. Είναι αναμφισβήτητα κα-ταλυτική η προσφορά και συμβολή τουχοροδιδασκάλου κ. Β. Καρφή, του αδερφούτου Ιωάννη και των συζύγων τους. Από ‘κεικαι πέρα όλοι οι πρόεδροι και τα μέλη τωνεκάστοτε Διοικητικών Συμβούλων, οι συμμε-τέχοντες στα χορευτικά, όσοι εθελοντικά προ-σφέρονται και βοηθούν στην οργάνωση καιυλοποίηση της εκδήλωσης, οι ιδιοκτήτες άλ-λοτε και του μοναδικού τώρα πλέον καταστή-ματος και οι ενοικιαστές του, διάφοροιφορείς και χορηγοί, δημιουργοί όπως ο αι-ώνιος δάσκαλος κ. Ν. Σωτηρόπουλος και αρ-θρογράφοι της εφημερίδας μας, αξίζουν τονέπαινο και την αναγνώριση της όποιας προ-σφοράς μεγάλης ή μικρής.

Υπάρχουν όμως και πολλοί συγχωριανοίπου για κάποιος λόγους, δικαιολογημένα ήόχι, δε συμμετέχουν σε όλο αυτό. Όμως καιμόνο η παρουσία τους στην εκδήλωση είναικι αυτό σημαντική βοήθεια για το Σύλλογο καιτο χωριό.

Γι’ αυτό ας μην είμαστε επικριτικοί και αςμην προβαίνουν κάποιοι σε κατηγορίες, αυ-θαίρετες τις περισσότερες φορές, για τηνπροσφορά ή μη του καθενός. Αυτό ως αν-θρώπινη αδυναμία δικαιολογείται , αρκεί ναμην γίνεται κακοπροαίρετα. Η κριτικής του κα-θενός πρέπει να είναι καλόβουλη, με γνώ-μονα πάντα τη βελτίωση και την ενίσχυσηαυτής της προσπάθειας και όχι την υπονό-μευση ή απαξίωσή της.

Ας αφήσουμε λοιπόν τις μεμψιμοιρίες, τιςμικροπρέπειες και τους ταπεινούς εγωισμούςπου μας κάνουν να βλέπουμε το δέντρο καινα χάνουμε το δάσος.

Το δάσος λοιπόν και η βαθύτερη ουσίαείναι ότι το «δικαστριώτικο γλέντι»μας έφερεκοντά. Δημιούργησε φιλίες. Ανέδειξε και ανα-θέρμανε συγγένειες. Γνώρισε ανθρώπους.Πρόβαλε το χωριό και την παράδοσή μας.Έφερε ανθρώπους σε επαφή με τις ρίζες καιτην καταγωγή τους. Το σπουδαιότερο όμωςείναι ότι έφερε σε επαφή τις νέες και τους

7

dikastro t 63_dikastro neo 11/12/2014 9:59 Page 6

7 2014

Αγάπη

Σφύξε αυτό το χέρι, που ‘ναι απλωμένοκαι ζητά βοήθεια, είναι απελπισμένο.

Πες μονάχα ένα λόγο, ευλογημένο, στο φτωχό,στον άστεγο, τον κατατρεγμένο και το πληγωμένο.

Μείνε λίγο χρόνο, άκου τον καημό τουςσ΄ όσους είναι μόνοι, απ΄το ριζικό τους,δώσε μόνο αγάπη, που δεν σου κοστίζειτην έχουμε ανάγκη και σου περισσεύει.

Βγάλε απ’ την ψυχή σου, άσπρο περιστέρι,γίνε δωρητής τ’ ουρανού τα αστέρι,

φώτιζε στον κόσμο, σα μοναστηριούσε γιορτή λαμπάδα και μικρό αγιοκέρι.

Γιάννης Τσίτσος

Ήταν μέσα Δεκεμβρίου. Ο χειμω-νανθός στην είσοδο της μονοκα-

τοικίας ευωδίαζε και στόλιζε,σκορπώντας τη χαρά και την αγαλλίασηστους περαστικού.

Οι λιγοστοί διαβάτες, στη θέα του κον-τοστέκονταν να τον χαρούν και να μεθύ-σουν απ’ τ’ άρωμά του. Περιορισμένηήταν η κίνηση. Αμάξια μόνιππα αραιά καιπου ξεχώριζαν, και πρόβαλαν μέσα στηχειμωνιάτικη ατμόσφαιρα.

Στη σιγαλιά μόνο οι τριγμοί ακούονταναπό το όχημα χειράμαξα, η οποία κυ-λούσε με δυσκολία στους τέσσερις τρο-χούς, υπακούοντας, δύστροπα, στοχειριστή του.

Κάθε στιγμή δοκιμαζόταν και έβγαινεενισχυμένος στον ευλογημένο αγώνα,στον αγώνα για τη ζωή.

Το πρόσωπό του, πρόσωπο με χαρα-κτηριστικά νέου, με οράματα και θέλησηγια αγώνα, φανέρωνε στο βλέμμα του τηλεβεντιά του χαρακτήρα του.

Ο αναβάτης, μαχητής σ’ αυτή τη δια-δρομή, με πείσμα κινείται και καταφέρνεινα ξεπεράσει τα εμπόδια και τις λακκού-βες που ήταν ατέλειωτες στο διάβα του.

Οι μονοκατοικίες περίσσια φροντισμέ-νες και καλλωπισμένες από νοικοκυρέςπαράστεκαν σιωπηλοί μάρτυρες αυτήςτης εικόνας.

Η ταπεινοφροσύνη και η πνευματικήκαλλιέργεια από τους γονείς ήταν μπο-λιασμένα στο λαβωμένο από ατύχημακορμί του.

Ο δρόμος με τις κακοτοπιές τελείωνε.Η αχνή χειμωνιάτικη ατμόσφαιρα άφηνεμόλις να φανεί ο προορισμός του, το εκ-

κλησάκι.Τυχαία ήταν η συνάντηση με τον

Κώστα. Τόσο τον συμπαθούσε! Άκουσενα του λέει: «Καλό κατευόδιο παλληκάριμου Χρήστο. Ο Νεογέννητος δύναμη νασου χαρίζει και κουράγιο».

Οι ευχές του μεσόκοπου ήταν βάλ-σαμο, στα φυλλοκάρδια του. Όλη η συγ-κινητική στιγμή, έμεινε τυπωμένη στησκέψη του και οι ευχές θρόνιασαν στοκουρασμένο, αλλά λαμπερό βλέμμα τουμαχητή.

Γείτονάς του ο Κώστας, τον γνώριζεαπό τα παιδικά του χρόνια. Είχε να λέειγια την ευλάβεια αυτού του παιδιού. Τοκαμάρωνε, δίχως άλλο και το επαινούσε.Ήταν η αδυναμία του.

Το σούρουπο δεν άργησε να σκεπάσειτην καταχνιά. Ο στοχασμός του ήταν ναεκπληρώσει το χρέος του, καθημερινόχρέος στο Θείο Βρέφος.

Η απόκριση του Χρηστού ήταν αυθόρ-μητη με νόημα:

«Ετέχθη ημίν…» για χάρη μας.Αντικρίζοντας το Νεογέννητο ξύπνησε

μέσα του η πίστη, η προσωπική και ου-σιαστική σχέση με το Θεό.

Στον ασπασμό τις εικόνας αισθάνεταιτην ένωση, την επαφή και την κοινωνίαμε τον Μεγαλοδύναμο Θεό.

Το χάδι της εικόνας αισθάνεται γι’αυτόν άγγιγμα της Θείας Χάρης που έρ-χεται μέσα από την αληθινή πίστη. Μιαπίστη που ξεπερνά τα όρια της λογικής.

Ανασηκωμένος ο Χρήστος στο κάθι-σμα της αναπηρίας σταυροκοπιέται τα-πεινά.

«Ετέχθη ημίν σήμερον Σωτήρ.»

Ο μαχητής

νέους, όλων των οικογενειών του χωριού μας, οι οποίοι δημιούργησαν τη δικήςτους παράδοση. Δέθηκαν μεταξύ τους, ανάπτυξαν σχέσεις και φιλίες, αγαπούνκαι νοσταλγούν το χωριό.

Τους βλέπουμε και τους καμαρώνουμε, να κάθονται όλοι μαζί σε μεγάλες πα-ρέες, να διασκεδάζουν, να γλεντούν, να αστειεύονται, να λειτουργούν ενωτικάκαι να συμμετέχουν στα τεκταινόμενα. Τα παιδιά αυτά απαλλαγμένα από παλιέςλογικές και νοοτροπίες, από προκαταλήψεις και εμπάθειες, από οικογενειακέςκαι περιουσιακές διενέξεις, από μίση και πάθη, παρελθόντος και παρόντος, ζων-τανεύουν το χωριό και μας παραδειγματίζουν. Αξίζουν συγχαρητήρια στις νέεςκαι τους νέους μας. Η στάση και η συμπεριφορά τους είναι πολύ αισιόδοξη. Εγ-γυάται το μέλλον, τη συνέχεια και την προοπτική του χωριού μας. Όμως κάποιαστιγμή η «αυλαία» πέφτει. Το φθινόπωρο και το χειμώνα κάποιοι άλλοι νέοι αλλάκαι ηλικιωμένοι παραμένουν, μόνιμοι ή σχεδόν μόνιμοι, κάτοικοι στο χωριό,Αυτοί κρατούν το χωριό. Αυτοί συντηρούν τις υποδομές του. Αυτοί συμπαρίστα-ται, βοηθούν και αντιμετωπίζουν κάθε πρόβλημα που προκύπτει. Σ’ αυτούς λοι-πόν αξίζουν περισσότερα συγχαρητήρια. Στο σημείο αυτό θέλω να απευθύνωανοιχτή πρόταση στο Δ.Σ. του Συλλόγου για βράβευση κατά την ερχόμενη κα-λοκαιρινή εκδήλωση όλων όσων μένουν πίσω και κυρίως των νέων, που εκ τωνπραγμάτων μπορούν και προσφέρουν στο χωριό όταν όλοι εμείς λείπουμε. Αςμου επιτρέψουν να αναφερθώ ονομαστικά σ’ αυτούς, ζητώντας τους μάλιστασυγνώμη, γιατί εκφράζομαι χωρίς την συγκατάθεσή τους. Αναφέρομαι κατά αλ-φαβητική σειρά στους κυρίους: Ηλία και Κων/νο Αγγελόπουλο, Σεραφείμ Γιαν-νακόπουλο, Ιωάννη Γράββαλο, Ιωάννη Δημητρίου και Παναγιώτη Ρήγα. Εδώθα συμπεριελάμβανα και την κ. Αργυρώ Κυριακάκη, γιατί πρέπει να αντιλαμβα-νόμαστε το ρόλο και τη σημασία που έχει σήμερα η ύπαρξη ενός ανοιχτού κα-ταστήματος στο χωριό μας. Τέλος για τις Άγιες ημέρες που έρχονται, να ευχηθώσε όλους Καλά Χριστούγεννα, ευοίωνο, δημιουργικό και με υγεία το Νέο έτος.

Γκιόλας ΧρήστοςΣυνταξιούχος δάσκαλος

Γράφει ο Λεωνίδας Ηλ. Ζημιανίτης

Oι φτηνότιρ΄ τινικέδις Ου Α. Κ. ήθηλι ν΄ αγουράσ΄ 3-4 τινικέδις, για να βάλ΄ μέσα τηγλίνα, απ΄ του γρούν΄ απ΄ θάσφαζι, στη γέννησ΄ τ΄ Χριστού. Έψα-χνι, να βρει φτηνούς, τσ΄ φτηνότιρους τινικέδις. Στου Δίκαστρου,στα μαγαζιά, στ΄ Καρφή, στ΄ Κύρ΄ κι στ΄ Κατσαρή, ου τινικές είχι3 δικάρις. Έμαθι, ότι στου Δουμουκό ήταν φτηνότιρ΄ οι τινικέδις.Ένα κι δυό, απ΄ του Δίκαστρου, ίσια, στου Δουμουκό. 2 δικάρις ουτινικές στου Δουμουκό. Ικεί, μαθαίν΄, ότι στα Φάρσαλα οι τινικέδιςήταν ακόμα φτηνότιρ΄. Ένα κι δυό, απ΄ του Δουμουκό, ίσια, σταΦάρσαλα. 1 δικάρα ου τινικές στα Φάρσαλα. Έτς΄, αγόρασι, απ΄ ταΦάρσαλα, τσ΄ φτηνότιρους τινικέδις. Αυτά μας έκανι η μαύρ΄, ηδόλια, φτώχεια στα χρόνια κείνα, μπρουστά απ΄ του 40. Τι δικάρα,τότι, ούτι εύκουλα την κουνόμαγαν, ούτι κι εύκουλα τη χάλαγαν.Ούλ΄ τη λουγάριαζαν, τότι, τι δικάρα…, τουν κόπου δε λουγά-ριαζαν.

Από το τετράδιο του Βασίλη Ιωάννου Καρφή (1911)

.6

Σαμάρι, μουλαριού (2002),σαμάρουναν

του μπλάρ΄ τ΄ Γιάν΄ τ΄ Καρφή

dikastro t 63_dikastro neo 11/12/2014 9:59 Page 7

8 2014

Γ Ρ Α Φ Ι Κ Ε Σ Τ Ε Χ Ν Ε Σ

Αφοι Παπαθανασίου Ο.Ε.p a p r e s s @ h o t m a i l . c o m - p a r a f t h i @ h o t m a i l . c o m

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Στις 31 Ιανουαρίου 2015, ημέρα Σάββατοκαι ώρα 21.00,

σας περιμένουμε να διασκεδάσουμε όλοι μαζί στην ΟΜΟΡΦΗ ΝΥΧΤΑ

Ζήνωνος 5, στο Γαλάτσι (τηλ. 210 2131356),με Λαϊκή και Παραδοσιακή ορχήστρα.

Η είσοδος είναι 20 € και περιλαμβάνει πλούσιο μενού, ποτά, κρασιά, μπύρες και αναψυκτικά.

(Ο χώρος διαθέτει μεγάλο κλειστό parking )

Εκδήλωση Αθήνας

dikastro t 63_dikastro neo 11/12/2014 9:59 Page 8