3341

Εβδομαδιαία εφημερίδα της Ανανεωτικής Αριστεράς • Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2014 • Αρ. φ. 1190 • 2 €

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ, ΓΙΑ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ

Π. Κλαυδιανός -Χ. Γεωργούλας:Πρωτογενές έλλειμμασυλλογικής λειτουργίαςΑπό το “σύμπτωμα Καρυπίδη”στην εφηβική ασθένειατου ΣΥΡΙΖΑ σελ. 4

...Θ. Μιχόπουλος:Της κακομοίρας!Σκορποχώρι η Ν∆, χαμένοστη μετάφραση της συνεργασίαςμε τους “58” το ΠΑΣΟΚ σελ. 3

...Σ. Αργυράκου: Εξέγερσημε ταξικό πρόσημοστη ΒοσνίαΌσοι παρακολουθούντις εξελίξεις και τα γεγονόταστη χώρα συνηγορούν:Και πολύ άργησε σελ. 10

...Μ. Σλεχτ: Η κερδοσκοπίαβλάπτει και τη ΓερμανίαΤο τίμημα της ελευθερίαςτων αγορών των πληρώνουνσήμερα οι αναδυόμενεςοικονομίες σελ. 12

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Τ. Τσιελεπής: Οι συνομιλίεςείναι ο μόνος τρόποςνα λυθεί το ΚυπριακόΤο μέλος του Π.Γ του ΑΚΕΛεξηγεί την τοποθέτησητου κόμματός του στις τελευταίεςεξελίξεις σελ. 8-9

...Π. Σκουρλέτης: Ούτεο Βουδούρης είναιΣΥΡΙΖΑ, ούτε εμείςγινόμαστε ΒουδούρηςΟ υπεύθυνος του γραφείουΤύπου του ΣΥΡΙΖΑ μιλάγια τις επερχόμενες εκλογέςκαι τις επιλογέςτων συμμαχιών σελ. 5

...Στ. ∆ημητρίου: Ο ΣΥΡΙΖΑως εγγυητική δύναμητης λαϊκής κυριαρχίαςΌποιος είναι με τη δημοκρατίαδεν μπορεί παρά να είναιαντικαπιταλιστής σελ. 6-7

...Υποψήφιοι Περιφερειάρχες:∆. Χαραλαμπίδου, Κ. Μορφίδηςκαι Η. ∆ιώτη αναπτύσσουντις θέσεις και τις προτάσειςτους για τις περιφερειακέςεκλογές σελ. 16-17

Καπιταλισμός,τοπικά δημοψη-φίσματα και

άμεση δημοκρατίαΟ Στάθης Κουτρουβίδης και οΧάρης Λογοθέτης γράφουν γιατα παραδείγματα σε Ελβετία,Γαλλία και Γερμανίασελ. 30-31

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗ ΣΕΛΙ∆Α 2

Ο χρόνος λήγει,ό,τι προλάβουν...

Toυ Αντώνη Σπάθη*

Με την τροπολογία που κατατέθηκε από τον υ-πουργό Εσωτερικών κ. Μιχελάκη, με την ο-

ποία αφαιρείται οριστικά το δικαίωμα ψήφου απότους νόμιμα διαμένοντες μετανάστες και τους ο-μογενείς στις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης,παίχτηκε ουσιαστικά η τελευταία πράξη μιας φαρ-σοκωμωδίας, το τέλος της οποίας ήταν προδιαγε-γραμμένο εδώ και καιρό και συγκεκριμένα απότην έκδοση της απόφασης της ολομέλειας τουΣυμβουλίου της Επικρατείας (460/2013). Η κατάρ-γηση των επίμαχων διατάξεων των άρθρων 14-21του Ν.3838/2010 (νόμος Ραγκούση) ήταν η τελευ-ταία εκκρεμότητα για να ολοκληρωθεί η εθνικο-πατριωτική και συντηρητική οπισθοχώρηση σε ι-δεοληψίες καθαρών εθνών και Ελλήνων το γένοςπολιτών, για την οποία επιστρατεύτηκε, όπως φαί-νεται, ο πλέον παραδοσιακός εκφραστής συντη-ρητισμού, η ελληνική δικαιοσύνη.

Η συγκυρία μόνο τυχαία δεν μπορεί να είναι, α-φού μετά από τον αποκλεισμό της δυνατότητας α-

Η ψήφοςείναι ελληνική…

ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ ∆ΡΟΥΝ ΩΣ Ι∆ΙΟΚΤΗΤΕΣ, ΟΧΙ ΩΣ ∆ΙΟΙΚΗΤΙΚΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ

Ηκυβέρνηση συνεχίζει την προσπάθεια παραπλάνησης της κοινής γνώ-μης, καθώς αποφεύγει να τοποθετηθεί επί του ζητήματος. Ο υφυπουρ-

γός Εξωτερικών, ∆ημήτρης Κούρκουλας, υποστήριξε πως «η επεξεργασίατων χημικών θα γίνει μακριά από τη Μεσόγειο». Ο Ε. Βενιζέλος

υποστήριξε πως τρεις περιβαλλοντικές ΜΚΟ έχουν ενη-μερωθεί από τον Γενικό ∆ιευθυντή του Οργανισμού για

την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων στη Χάγη, γιατο που θα λάβει χώρο ακριβώς η καταστροφή τωνχημικών. Ανάμεσά τους ανέφερε και την Oceanica,που σύμφωνα με τον ευρωβουλευτή Κρίτωνα Αρ-

σένη, δεν υπάρχει. Τα κρίσιμα ερωτήματα, που πα-ραμένουν αναπάντητα, όπως τονίζει η WWF σε ανα-

κοίνωσή της, αφορούν τη νομοθεσία που διέπει τη δια-δικασία αυτή σε διεθνή ύδατα, τις προφυλάξεις για την απο-

φυγή ατυχήματος, την παλαιότητα του φορτηγού πλοίου και την ακριβή πε-ριοχή στην οποία θα πραγματοποιηθεί η επιχείρηση, ενώ καλεί την κυβέρ-νηση να αναλάβει ενεργό ρόλο επιτηρητή στο ζήτημα.

Κλείνουν μονάδες του ΕΟΠΥΥ, απολύουν υπαλλήλους, δυσχεραίνουντην απόδοση ιθαγένειας, ξεπουλούν το Ελληνικό, χαρίζουν φίλια χρέη

Παιδεία μεαστυνομικήεπιτήρηση

Στο τέλος κάθεσχολικής χρονιάς οι

μαθητές πλέον θαπαραλαμβάνουν το

απολυτήριό τους απόχαμογελαστούς

αστυνομικούς, αφού θαέχουν προβιβάσει μόνο

όσους έχουν πειθαρχήσειστα πρότυπά τους. Το

απολυτήριο θα φέρει τοδιακριτικό τίτλο «

Έλεγχος προόδου καιπιστοποιητικό

οικογενειακώνκοινωνικών

φρονημάτων» και θα έχειτη σφραγίδα και

υπογραφή του γαδάρχη.

Καταστροφή των χημικών όπλωντης Συρίας ανοικτά της Κρήτης;

Ο ενεργός χρόνος λήγει για την κυβέρνηση και επισπεύδειτην υλοποίηση της καταστροφικής της πολιτικής. Και αυτόπαρά το ότι ο πολυκερματισμός της δεξιάς, που αγγίζει πλέοντον κύριο κορμό της, όπως και η προϊούσα δυσκολία τουΠΑΣΟΚ και των συνοδοιπόρων του, την καθιστούν εξαιρε-τικά αποδυναμωμένη. Μόνο τις τελευταίες μέρες η κυβέρ-νηση προχωράει στη συρρίκνωση της πρωτοβάθμιας φροντί-δας υγείας και στο άμεσο και αιφνιδιαστικό κλείσιμο των μο-νάδων ΙΚΑ που έχουν απομείνει. Επιπλέον, με Κοινή Υπουρ-γική Απόφαση, προχώρησαν στην εκκίνηση απόλυσης στους

ΟΤΑ. Το νέο νομοσχέδιο για την παραχώρηση ιθαγένειαςπροχωρά σε περαιτέρω περιορισμούς. Ο χώρος του Ελληνι-κού παραχωρείται στην κυριολεξία σε τιμές ευκαιρίας. Μέσαστη σύγχυση, επίσης, η κυβέρνηση βρήκε την ευκαιρία ναπροχωρήσει στη διαγραφή χρεών του Μεγάρου Μουσικής,εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, επιβαρύνοντας τον προ-ϋπολογισμό. Τελικά, οι υπουργοί της κυβέρνησης συμπερι-φέρονται ως ιδιοκτήτες των υπουργείων του και όχι ως πο-λιτικοί διοικητικοί υπεύθυνοι. Η εκτέλεση των εντολών τηςτρόικας τους αφήνει και πολιτικά και νομικά έκθετους.

Συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ στο ΑΚΡΟΠΟΛ∆ευτέρα 17 Φεβρουαρίου, στις 7 μ.μ.

Ομιλητές: Αλ. Τσίπρας, Ρ. ∆ούρου, Γ. Σακελλαρίδης«Τρεις κάλπες, μία επιλογή: Να νικήσουμε!»

22 Η ΕΠΟΧΗ 16 Φεβρουαρίου 2014ΘΕΜΑΤΑ

ΕΒ∆ΟΜΑ∆ΙΑΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙ∆Α ΤΗΣ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣΙδιοκτήτης: Εκδοτικός - ∆ημοσιογραφικός Συνεταιρισμός Κοινωνικών,Πολιτικών και Πολιτιστικών Μελετών και ∆ραστηριοτήτων Η ΕΠΟΧΗ, ΣΥΝ Π.Ε.

Βλαχάβα 11 & Αθηνάς, 3ος όροφος,Αθήνα 105 51

ΤΗΛΕΦΩΝΑ 3616702, 3619513 -3619514 • FAX: 3619610

Εκδότρια:Ασημίνα ∆αβάκη - Κλαυδιανού

Συνδρομές (σε ευρώ)• Εσωτερικού: 150 • Kύπρος: 250

• Ευρώπη: 250 • Λοιπός κόσμος: 250Α.Φ.Μ. 096207018 - ∆ΟΥ: ΣΤ’ Αθηνών

Αρ. Λογαριασμού: 72038528658ΙΒΑΝ GR

3801107200000072038528658ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ

Ηλεκτρονική ∆ιεύθυνση:epohigr@gmai.com

www.epohi.grΚωδικός εντύπου: 3341

Τα κα λά νέα πρώ τα. Τα κα λύ- τε ρα με τά. Ο υ πουρ γός Πο λι τι σμού Πά νοςΠα να γιω τό που λος, γνω στός καιως «Κόκ κι νος Πά νος», α πό τηθη τεία του στο υ πουρ γείο Εργα- σίας, έ στει λε ευ χα ρι στή ριογράμ μα στον Τζορτζ Κλού νεϊ γιατις δη λώ σεις του υ πέρ της ε πι- στρο φής των μαρ μά ρων τουΠαρ θε νώ να, κα λώ ντας τον ναε πι σκε φτεί το Μου σείο τηςΑκρό πο λης, ό που θα δει «τιςκε νές θέ σεις για τα ξε νι τε μέ να(χω ρίς τη θέ λη σή τους…) Γλυ- πτά του Παρ θε νώ να». Αυ τός εί ναι υ πουρ γός. Ας α -να λά βει, ξα νά, και το υ πουρ γείοΕργα σίας, για να ζη τή σει την ε -πι στρο φή των ξε νι τε μέ νων παι- διών που ε κλά πη σαν α πό τουςσύγ χρο νους Ελγί νους. Ας βά λουν τα παι διά σε μου- σείο, για να παί ζουν το ρό λοτων Κα ρυά τι δων. Εδώ που τα λέ με, έ χου με καιάλ λα πλε ο νε κτή μα τα για να αυ- ξη θούν οι του ρί στες. Ο Π. Τα τσό που λος θα προ σφέ- ρει τα μά λα, ως γα μή κου λας μεπι στο ποίη ση IS0. Επε ξή γη σε στον πά λαι πο τέπρω το πό ρο Κω στό που λο, το α -πο τε λε σμα τι κό τε ρο κα μά κι.«Ήμουν γα του λο γα μού λης, στοτρί ψι μο, στο σού ξου μού ξου!Πέ σε, πέ σε, πέ σε… στο τέ λοςπή δα γες», εκ μυ στη ρεύ τη κεστον ε ντυ πω σια σμέ νο Κω στό- που λο. Στα λι γό τε ρο πο λι τι κά, διευ- κρί νι σε ό τι δεν θα εί ναι υ πο ψή- φιος ευ ρω βου λευ τής. Ανά μι κτα συ ναι σθή μα τα. Από τημια χα ρές που το εί δω λό μας θαμεί νει στην Ελλά δα προς α ξιο- ποίη ση. Από την άλ λη, πρέ πει να σκε- πτό σα στε ως Ευ ρω παίοι. Θασκορ πί σει με γά λη α πο γοή τευ σηστην ευ ρω ζώ νη. Άσε που θα μειω θούν και άλ λοτα ε ξα γώ γι μα προϊό ντα, πα ράτην ε σω τε ρι κή υ πο τί μη σή μας. Ού τε ό μως ο Άρης Σπη λιω- τό που λος ε πι θυ μεί την ε ξα γω γήτου. Θέ λει σώ νει και κα λά νασώ σει την Αθή να. Στην πρώ τη δή λω σή του δί νειτο στίγ μα της δη μιουρ γι κής δη- μαρ χίας του. «Για μια Αθή να αυ ξη μέ νης αι- σθη τι κής, υ ψη λής α σφά λειαςκαι χω ρίς ά νερ γους», εί πε.

Κα τά ντια! Γέ μι σε με ά στε γουςπου ζη τούν ε λε η μο σύ νη, κλει- σμέ να μα γα ζιά και δια δη λώ σεις. Βάλ τε έ ναν Άρη στη μη χα νήτης Αθή νας, για να ξα να βρεί τηναι σθη τι κή της, να μοιά σει στηνπρο σφι λή του Μύ κο νο. Να ποι νι κο ποιη θούν οι ά στε γοι,ό πως γί νε ται στην Ουγ γα ρία, ό -χι ό πως ε δώ που κοι μού νταικαι βρω μί ζουν τους δρό μουςμας. Τα κα κά νέα εί ναι ό τι στο β΄

γύ ρο των αυ το διοι κη τι κών ε -κλο γών το ΚΚΕ δε θα υ πο στη ρί- ξει υ πο ψή φιο του ΣΥ ΡΙ ΖΑ, α κό -μα κι αν α πέ να ντί του έ χει υ πο- ψή φιο της Χρυ σής Αυ γής. Η Λιά να Κα νέλ λη, ως πο νη ρή, τοα ντέ στρε ψε: «Ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ μπο ρείνα συ νερ γα στεί α κό μη και με τηΧρυ σή Αυ γή, για να μη βγει κομ- μου νι στής δή μαρ χος», φώ να ξε,ό πως τό τε που την έ δει ρε οΚα σι διά ρης. Αντί θε τα, ο υ πο ψή φιος δή- μαρ χος Αθή νας Ν. Σο φια νός, ωςγνή σιος μαρ ξι στής λε νι νι στήςμε ε πί χρι σμα στα λι νι στή, δενμά ση σε τα λό για του. «Εμείς δεννο μι μο ποιού με ού τε τη βαρ βα- ρό τη τα ού τε την κω λο τού μπα». «Η κω λο τού μπα, το α νώ τα τοστά διο της βαρ βα ρό τη τας». Αν μη τι άλ λο, τον Κα ρυ πί δητον κά να με φίρ μα. Σφά ζο νταιπα λι κά ρια στην πο διά του.Τα τε λευ ταία που σφα γιά στη- καν, ή ταν τα, γε ρα σμέ να πια,πα λι κά ρια του ΛΑ ΟΣ, που τον ε -κτί μη σαν α πό τις δη λώ σεις του. Αντί θε τα, η Ρα χήλ Μα κρή,βου λευ τής της Κο ζά νης, δή λω -σε ό τι θα ψη φί σει Α ΝΤΑΡ ΣΥΑ. Θυ μή θη κε, εί πε, τα νιά τα της,που ή ταν συν δι κα λί στρια τουΠΑ ΜΕ. Ο Βου δού ρης δε θυ μή θη κεκά τι α πό τα νιά τα του. Εμμέ νειστα ύ στε ρά του. Πρώ τα α πέ δω σε τις α ντι δρά- σεις για το πρό σω πό του στηνΑρι στε ρή Πλατ φόρ μα. Κα τό πιν, υ πέ δει ξε στον ΣΥ ΡΙ -ΖΑ την ε πι τυ χή στρα τη γι κή του. «Πρέ πει να πά με σ’ έ να τρί τοστά διο, ό που θα ξε κα θα ρί σει οΣΥ ΡΙ ΖΑ πού θέ λει να πά ει καιμε ποιους θέ λει να κυ βερ νή- σει», τό νι σε. Γι’ αυ τό ξέ χα σε να βά λειτην Α ΝΑ ΣΑ στους υ πο- νο μευ τές του. Για τί η Α ΝΑ ΣΑ, αν καιπο τέ δεν εί σαι σί- γου ρος με αυ τήν, εί -ναι ε να ντίον της θε-ω ρίας των στα δίων. Η Ένω ση Αστυ νο μι- κών Αχαΐας έ βγα λεσκλη ρή α να κοί νω ση α -πει λώ ντας με μη νύ σειςτην εκ πο μπή «Ελλη νο -φρέ νεια», για τί τους δια- σύ ρει. Πά νε και αυ τοί, χά λα σαν.Για τί δεν τη στή νουν στονΑπο στό λη για να του βρουν3-4 μο λό τοφ που συ νε χώςκου βα λά ει στο σά κο του; Εμ, πώς να μη χα λά σουν,που ο κ. ∆έν διας σε συ νερ- γα σία με το συ νά δελ φό τουτης Παι δείας Αρβα νι τό που -λο, στέλ νουν τους α στυ νο- μι κούς να κά- νουντουςμπό γιεςστους μα-

θη τές που συμ με τέ χουν σε κα- τα λή ψεις και α φή νουν τουςΜπα λούρ δους να α λω νί ζουν. Άσε που δεν τους δί δα ξαν παι- δα γω γι κή. Συ νέ χεια για τη δη- μο κρα τία, τα δι καιώ μα τα καιτις ε λευ θε ρίες τους μά θαι ναν. Τα ευ χά ρι στα πράγ μα τα εί ναιη πώ λη ση κο ψο χρο νιά του Ελ-λη νι κού. Μό νο 70 ευ ρώ το τ.μ. Άντε να φτιά ξου με έ ναν συ νε- ται ρι σμό και να α γο ρά σου με1.000 στρέμ μα τα για να έ χου μεά νε τη πρό σβα ση στη θά λασ σα. Επί σης, ευ χά ρι στο εί ναι ό τιτο ∆η μό σιο διέ γρα ψε χρέη 245ε κα τομ μυ ρίων του Με γά ρουΜου σι κής. ∆ια φο ρε τι κά πώς θα έρ χο ντανοι διά φο ροι Τρι σέ να μας μα θαί- νουν τι ε στί νε ο φι λε λεύ θε ροβε ρί κο κο. Ο Άδω νις δη μο σιο ποίη σε ό τιπρο σκλή θη κε στο Χάρ βα ντ ναμι λή σει. Εντά ξει, μην εί μα στεμεμ ψί μοι ροι, α πό έ να σύλ λο γοφοι τη τών προ σκλή θη κε, αλ λάδεν έ χει ση μα σία. Εί ναι το πρώ το βή μα για τονξε νι τε μό του, ό ταν βγει ο ΣΥ ΡΙ -ΖΑ. Το δυ σά ρε στο εί ναι ό τι δενα κο λου θεί ο Βε νι ζέ λος και συ- νε χί ζει να κά νει τα συ νη θι σμέ νακόλ πα του, εμ φα νί ζο ντας ωςσυμ φω νού σα μια οι κο λο γι κή ορ- γά νω ση, που ό μως εί ναι α νύ- παρ κτη.Θα γλί τω νε και η Κρή τη α πό ταχη μι κά της Συ ρίας.

Γε ρά σι μος ο Αλιεύςalieys@hotmail.com

πό κτη σης της ελ λη νι κής ι θα γέ νειας α πό τα παι διά που εί τε γεν -νή θη καν εί τε έ ζη σαν α πό μι κρή η λι κία στη χώ ρα μας και έ χουνε ντα χθεί πλή ρως σε αυ τή, ήρ θε και ο α πο κλει σμός ό σων δια -βιούν μό νι μα στην Ελλά δα, ερ γά ζο νται και πα ρά γουν πλού το,α πό το δι καίω μα να συμ με τέ χουν του λά χι στον στις το πι κές υ πο -θέ σεις, που εξ ο ρι σμού τους α φο ρούν.

Αντι λαμ βά νο μαι ό τι το ζή τη μα εί ναι γε νι κό τε ρα ι δε ο λο γι κόκαι έ χει να κά νει με το τι εί δους κοι νω νία θέ λου με να οι κο δο -μή σου με ως λαός, μέ σα σε τι πε ρι βάλ λον ε πι θυ μού με να ζή σου -με, να α να πτυ χθού με ως προ σω πι κό τη τες, να προο δεύ σου με.Μια με ρί δα συ μπο λι τών μας εί ναι δε δο μέ νο ό τι ε πι θυ μεί την κα -θιέ ρω ση (ή κα λύ τε ρα τη δια τή ρη ση) ε νός κα θε στώ τος κοι νω νι -κών α πο κλει σμών, δια κρι τών δια χω ρι στι κών γραμ μών ε χό ντωνκαι κα τε χό ντων, ό που θα προ τάσ σε ται η δια τή ρη ση του ‘έ θνους’ως προ νό μιο ιε ρό, α με τά βλη το και α πο κλει στι κά ε ξαρ τώ με νοα πό το δί καιο του αί μα τος. Κά τι τέ τοιο εί ναι α πο λύ τως θε μι τόκαι άλ λω στε η δη μο κρα τία λύ νει αυ τές τις δια φο ρές δί νο νταςστην πλειο ψη φία το δι καίω μα να νο μο θε τεί. Ωστό σο - ό πως έ -χου με ε πι ση μά νει ή δη η α πό 14 Νο εμ βρίου 2012 στην Ελλη νι κήΈνω ση για τα ∆ι καιώ μα τα του Ανθρώ που- εί ναι α δια νό η τη καιε πι κίν δυ νη η με ταμ φίε ση των ι δε ο λο γι κών και πο λι τι κών προ -τι μή σεων της πλειο ψη φίας των δι κα στών σε συ νταγ μα τι κό θέ -σφα το.

Και ε ξη γού μαι: βά σει του άρ θρου 51 παρ. 3 του Συ ντάγ μα τος«οι βου λευ τές ε κλέ γο νται α πό τους πο λί τες που έ χουν ε κλο γι -κό δι καίω μα, ό πως ο νό μος ο ρί ζει», ε νώ στο άρ θρο 102 παρ.2α να φέ ρε ται ό τι οι αρ χές των Ο ΤΑ «ε κλέ γο νται με κα θο λι κή καιμυ στι κή ψη φο φο ρία, ό πως νό μος ο ρί ζει». Ενώ λοι πόν που θε νάστο Σύ νταγ μα δεν α να φέ ρε ται η ελ λη νι κή ε θνο τι κή κα τα γω γήως προϋπό θε ση για την κτή ση δι καιώ μα τος ψή φου -σε α ντι πα -ρα βο λή μά λι στα με τη διά τα ξη του άρ θρου 55 του Συ ντάγ μα τοςπε ρί του πα θη τι κού ε κλο γι κού δι καιώ μα τος («για να ε κλε γεί κα -νείς βου λευ τής α παι τεί ται να εί ναι Έλλη νας πο λί της»)- ε ντού -τοις το ΣτΕ κα τέ λη ξε στο συ μπέ ρα σμα ό τι το ε κλο γι κό δι καίω -μα α νή κει μό νον στους Έλλη νες, προ χω ρώ ντας σε έ να λο γι κόαλ λά και νο μι κά ε σφαλ μέ νο ερ μη νευ τι κό άλ μα εν μέ σω αμ φι -σβη τού με νων ερ μη νειών ό ρων ό πως «έ θνος», «πο λί της»,«λαός». Και με αυ τόν τον τρό πο έ βγα λε τον πρω θυ πουρ γό α πότη δύ σκο λη θέ ση να κα ταρ γή σει ο ί διος, ό πως εί χε υ πο σχε θείπρο ε κλο γι κά, το νό μο Ρα γκού ση ρι σκά ρο ντας να δη μιουρ γή σειτριγ μούς με τους συ γκυ βερ νώ ντες του ΠΑ ΣΟΚ και της ∆ΗΜ.Α -Ρ, που τό τε α κό μα στή ρι ζε την κυ βέρ νη ση.

Όπως και να ‘χει το πράγ μα, α ναμ φι σβή τη το εί ναι ό τι τα τε -λευ ταία τρία χρό νια η Ελλά δα έ χει πραγ μα το ποιή σει στα θε ράκαι με θο δι κά μια με γά λη στρο φή προς την συ ντή ρη ση με τηνκα θιέ ρω ση και συ νταγ μα τι κή κα το χύ ρω ση ε θνι κι στι κών ι δε ο -λη ψιών. Χι λιά δες με τα νά στες πα ρα μέ νουν για ε νά μι ση πε ρί πουχρό νο φυ λα κι σμέ νοι σε α πάν θρω πες συν θή κες κρά τη σης καιχω ρίς νό μι μη αι τία σε στρα τό πε δα συ γκέ ντρω σης, ε κα το ντά δεςχά νο νται στα νε ρά του Αι γαίου ή του Έβρου ε πι χει ρώ ντας ναει σέλ θουν στη χώ ρα μας, ε νώ άλ λοι τό σοι ε πα να προω θού νταιβίαια κα τά πα ρά βα ση διε θνών συμ βά σεων και ελ λη νι κών νό -μων, παι διά που έ χουν γνω ρί σει μό νο την Ελλά δα ως πα τρί δαεκ πί πτουν α πό τη νο μι μό τη τα, ο μο γε νείς υ πε ρή λι κες α πο κλείο -νται α πό ο ποια δή πο τε δυ να τό τη τα να ζή σουν με α ξιο πρέ πεια,νό μι μοι με τα νά στες που δεν μπο ρούν σε κα θε στώς κρί σης νασυ μπλη ρώ σουν έν ση μα κα λού νται να πε ρά σουν στο πε ρι θώ ριοκαι την πα ρα νο μία α πο κλειό με νοι α πό κά θε κοι νω νι κή πα ρο χήκαι δι καίω μα. Εί ναι και ρός η α ρι στε ρά να βά λει αυ τά τα ζη τή -μα τα στην ατ ζέ ντα της σε πρώ το πλά νο και να κα τα νοή σει ό τιτο δί λημ μα μνη μό νιο – α ντι μνη μό νιο, έ τσι ξε ρό, δεν εί ναι το μό -νο δια κύ βευ μα. Υπάρ χει πά ντα και πιο ε πί και ρο α πό πο τέ τοπα ρα δο σια κό δί λημ μα συ ντή ρη ση – πρόο δος, και δεν θα πρέ πεινα το λη σμο νού με πο τέ.

* Ο Αντώ νης Σπά θης εί ναι δι κη γό ρος, μέ λοςτης ελ λη νι κής έ νω σης για τα δι καιώ μα τα του αν θρώ που.

Η ψήφοςείναι ελληνική…ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ 1η ΣΕΛΙ∆Α

«Αθή να, χα ρά της γηςκαι της αυ γής μι κρό,

γα λά ζιο κρί νο»

(Με τον Άρη)

Η ΕΠΟΧΗ 16 Φεβρουαρίου 2014 33ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Το Μα ξί μου α δυ να τεί να ε πι βλη θεί ι -δε ο λο γι κά, να α σκή σει ε ξου σία, ναπεί σει στε λέ χη του και μη χα νι σμούςτου κρά τους. Σε α πο δό μη ση α κό μακαι ο κε ντρι κός ι δε ο λο γι κός πυ ρή ναςτης ι δε ο λο γίας της δε ξιάς, που α να- ζη τεί σω τη ρία στην κε ντρο δε ξιά, τηνώ ρα που αν ε πι λέ γει α κρο δε ξιά ατ -ζέ ντα!

Οι πε ρισ σό τε ροι δεν θα γνω ρί ζε τεό τι ο πρω θυ πουρ γός α πό χθες τομε ση μέ ρι βρί σκε ται στο Άγιο

Όρος. Μη βλέ πο ντας α πο τέ λε σμα α πότις συ χνές πα ρα κλή σεις του προς τηνΠα να γία, το Χρι στό και τη «βοή θεια τουΘε ού» πή γε στο Άγιο Όρος για να πά ρεικαι τη βοή θεια του [ει δι κού] κοι νού!Αδιέ ξο δο…

Εκτός ε λέγ χου

Η κα τά στα ση της χώ ρας, ε κα τό μό λιςμέ ρες πριν α πό τις ε κλο γές, δεν εί ναι κα- θό λου ευ χά ρι στη. Οι α γρό τες βρί σκο νταιστους δρό μους, ο Ε Ο ΠΥΥ έ βα λε λου κέ τομε χι λιά δες α σφα λι σμέ νους σε α πό γνω -ση, τα ΜΑΤ βρί σκο νται σε μό νι μη α περ -γο σπα στι κή υ πη ρε σία, το ευ ρω παϊκόκοι νο βού λιο «βλέ πει» κοι νω νι κό τσου- νά μι α πό την πο λι τι κή της τρόι κας. Ο ει- δι κός ει ση γη τής, μά λι στα, Αλε χάν δροΘέρ κας, χα ρα κτη ρί ζει «χα σά πη δες» τουςεκ προ σώ πους των δα νει στών και «δι κέ -φα λο τέ ρας» την Κο μι σιόν και το ∆ΝΤ!Και ε πι ση μαί νει ό τι οι χώ ρες των μνη μο -νίων «έ χουν α ντι με τω πί σει ε κρη κτι κήαύ ξη ση της α νερ γίας σε ε πί πε δα ρε κό ρ,μα ζι κή ε ξα φά νι ση μι κρο με σαίων ε πι χει -ρή σεων, κα θώς και αύ ξη ση του πλη θυ -σμού που ζει στο ό ριο της φτώ χειας, ι -δίως με τα ξύ των παι διών». Την ί δια ώ ρα,πριν ή με τά την α να κοί νω ση των υ πο ψη -φίων της Ν∆, ό λο και κά ποιος «γα λά -ζιος» α ντάρ της εμ φα νί ζε ται. Όσο για τοΠαΣοΚ, βρί σκε ται χα μέ νο στη με τά φρα -ση της συ νερ γα σίας με τους «58» και τις«λοι πές κε ντρο α ρι στε ρές δυ νά μεις».

Το τρο μο κλί μα που προ σπά θη σε ναδη μιουρ γή σει το Μα ξί μου, δεν περ νά ειστην κοι νω νία. Κα νείς δεν φο βά ται ό τιθα φά ει κα μιά ρου κέ τα στο κε φά λι του,α ντί θε τα ό λοι φο βού νται ό τι μπο ρεί ναχά σουν τη δου λειά τους. Η α νερ γία αυ- ξή θη κε φτά νο ντας το 28% τον Νοέμ βριοτου 2013 [α πό 27,7% τον Οκτώ βριο και26,3% που ή ταν τον ί διο μή να του ‘12],με τις γυ ναί κες [32,2%] και τους νέ ους15-24 [61,4%] να πα ρα μέ νουν οι κοι νω -νι κές ο μά δες με τα με γα λύ τε ρα προ βλή -μα τα α νερ γίας -«Η α νερ γία στην Ελλά δαπα ρα μέ νει α πα ρά δε κτα υ ψη λή», σύμ φω -να και με τη Citigroup. Πα ράλ λη λα δη-

μο σιεύ μα τα [που δια ψεύ δο νται αλ λά λει- τουρ γούν ως λα γός…] α νε βά ζουν τηνπρο κα τα βο λή φό ρου σε μι σθω τούς καισυ ντα ξιού χους, που έ χουν και άλ λο ει σό- δη μα, σε δυ σθεώ ρη τα ύ ψη. Προ α ναγ γε -λία των μέ τρων που έρ χο νται.

Σε α πο σύν θε ση η Ν∆

Η κα τά στα ση στη Ν∆ βρί σκε ται σταπρό θυ ρα α νοι χτού εμ φυ λίου, χω ρίς μά- λι στα να υ πάρ χει α ντί πα λο δέ ος –πα -λαιό τε ρα υ πήρ χαν τα δί πο λα: Μη τσο τά -κης – Έβερ τ, Κα ρα μαν λής – Σου φλιάς,Ντό ρα – Σα μα ράς, κ.λπ. Κι αυ τό εί ναι α -κό μα χει ρό τε ρο για τί η η γε τι κή ο μά δα υ -πό τον Αντ. Σα μα ρά, χω ρίς ε σω τε ρι κήκαι ορ γα νω μέ νη σο βα ρή και ου σια στι κήπα ρε νό χλη ση, δεν μπο ρεί να πεί σει τονμη χα νι σμό του κόμ μα τος, αλ λά και τμή -μα του κρά τους. Όπως, για πα ρά δειγ μα,κομ μά τι της δι κα στι κής ε ξου σίας πουφαί νε ται να έ χει αυ το νο μη θεί και ναπρο σπα θεί να λει τουρ γή σει έ χο ντας ωςπρό τυ πο τα «κα θα ρά χέ ρια» της Ιτα λίας.Το ί διο ι σχύει και για στε λέ χη της Ν∆. ΤοΜα ξί μου δεν μπο ρεί, πλέ ον, να ε πι βλη -θεί ι δε ο λο γι κά, να α σκεί α πε ρί σπα στο ε -ξου σία, να ε πι βάλ λει α πό ψεις.

Αυ τή η πο λι τι κή α δυ να μία ε νι σχύει τιςφυ γό κε ντρες δυ νά μεις, που πά ντα υ πήρ -χαν, με α πο τέ λε σμα τις δια φο ρο ποιή σειςστε λε χών στις αυ το διοι κη τι κές ε κλο γές–τους γνω στούς «α ντάρ τες». Φυ σι κά ηδη μιουρ γία «α νταρ τών» υ πο βο η θεί ταικαι α πό τις προ σπά θειες α το μι κής σω τη- ρίας -«ο σώ ζων ε αυ τόν σω θή το».

Η Ν∆, μπρο στά στη δια φαι νό με νη ε -

κλο γι κή ήτ τα α ντι με τω πί ζει δια λυ τι κάφαι νό με να. Σή με ρα, ό μως, κιν δυ νεύειπραγ μα τι κά με διά λυ ση ο ί διος ο ι δε ο λο -γι κός πυ ρή νας της Ν∆ –ό πως έ γι νε με τοΠαΣοΚ. Οι α νε ξέ λε γκτες ε σω τε ρι κές α ν-τι δρά σεις –για τις ο ποίες δεν μπο ρεί οΑντ. Σα μα ράς να πά ρει και πει θαρ χι κάμέ τρα, κα θώς μπο ρεί να κα ταρ ρεύ σει ηκυ βέρ νη σή του- τεί νουν να ξε πε ρά σουντο κρί σι μο ση μείο και α πει λούν ο λό κλη -ρο το οι κο δό μη μα. Εί ναι α νά λο γο φαι νό -με νο, αλ λά και δια φο ρε τι κό, με τα δια- λυ τι κά φαι νό με να που πα ρου σιά στη καν,ό ταν η Ν∆ έ κα νε τη με γά λη στρο φή: α πότυ πι κά α ντι μνη μο νια κή σε μνη μο νια κήδύ να μη στή ρι ξης και υ λο ποίη σης των ε -ντο λών της τρόι κας. Τό τε α πο χώ ρη σανα πό τη Ν∆ α πό συ γκρο τη μέ νες ο μά δεςμέ χρι με μο νω μέ να στε λέ χη της, που α δυ- να τούν, ό μως, έως σή με ρα να συ γκρο τή -σουν έ να δια κρι τό και ορ γα νω μέ νο σχή -μα με κοι νή ι δε ο λο γία και ου σια στι κήπα ρέμ βα ση.

Κι νή σεις προ ε τοι μα σίας

Πρό κει ται για [ευ και ρια κές] συ σπει -ρώ σεις, κα θώς η α πο χώ ρη σή τους εί χενα κά νει μό νο με το μνη μό νιο –και α πόε θνι κι στι κή μά λι στα, πλευ ρά. ∆εν εί χεδια φο ρε τι κή πο λι τι κή και ι δε ο λο γι κήκα τεύ θυν ση. Και ού τε μπό ρε σε να α πο -κτή σει στο διά στη μα που με σο λά βη σε α -πό τό τε έως σή με ρα. Πι θα νόν, ό μως, σή- με ρα με τις α πο χω ρή σεις πιο έ μπει ρωνστε λε χών να δού με νέες α να κα τα τά ξειςστο χώ ρο της δε ξιάς και κε ντρο δε ξιάς,κα θώς θα ε ντεί νο νται συ νε χώς οι φυ γό -κε ντρες δυ νά μεις.

Ήδη ο πο λι τι κός φο ρέ ας που δη μιούρ- γη σαν οι Β. Πο λύ δω ρας και Χρ. Ζώηςπρο σφέ ρει στή ρι ξη στους «α ντάρ τες»:τον Απ. Τζιτ ζι κώ στα, τον Ανδρ. Πα χα -του ρί δη, που δη λώ νει… α ντι μνη μο νια -κός [σε εν δε χό με νη υ πο ψη φιό τη τά τουστην πε ρι φέ ρεια Αττι κής], ε νώ ε τοι μά ζειτον Γ. Μα νώ λη για την πε ρι φέ ρεια Πε λο -πον νή σου κό ντρα στον Π. Τα τού λη. Αν,μά λι στα, πει «ό χι» η Αλε ξία Έβερ τ, στηνπρό τα σή τους να εί ναι υ πο ψή φια για τοδή μο της Αθή νας, θα στη ρί ξουν Ν. Κα- κλα μά νη.

Ξα να με τριού νται οι «58»

Στο ΠαΣοΚ δεν έ χουν τέ τοια προ βλή -μα τα –ό σοι ή ταν να φύ γουν, έ χουν φύ γεια πό και ρό! Προ σπα θούν, ό μως, με κά θεθυ σία να συ νερ γα στούν με τους «58» καιμε ό,τι έ χει μεί νει α πό την κε ντρο α ρι -στε ρά. Ο πρό ε δρος του ΠαΣοΚ, στη συ- νά ντη ση της Πέ μπτης, δια βε βαίω σε τους«58», που συ νε χώς λι γο στεύουν, ό τι τοΠαΣοΚ «δεν σκο πεύει να κά νει κα νέ νακόλ πο» και ό ταν «λέει ι σό τι μα το εν νο -εί». Συμ φω νή θη κε το ευ ρω ψη φο δέλ τιονα βγει μέ σα α πό δια δι κα σίες «συ νεν νό -η σης» και «συ ναί νε σης», της «ε νό τη ταςτου χώ ρου», στη βά ση της «α ξιο κρα τίας»και της «α να νέω σης του πο λι τι κού προ- σω πι κού». Τα γνω στά που στην πρά ξηδεν ε φαρ μό ζο νται…

Στην πα ρέμ βα σή του ο Γ. Βούλ γα ρηςδη λώ νει, πλέ ον, ό τι δεν ε νο χλή θη κε α πότον σταυ ρό προ τί μη σης στις ευ ρωε κλο -γές –ζη τού σε με άρ θρο του στα «Νέ α» ναι σχύει α πό τις ε πό με νες- και ε πα νέ λα βεό τι πρέ πει να δη μιουρ γη θούν προϋπο θέ -σεις για ε νιαίο ψη φο δέλ τιο και ό χι για έ -να ψη φο δέλ τιο ΠΑ ΣΟΚ plus. Ο κα θέ ναςα πό τους «58» -που στη συ γκε κρι μέ νησυ νά ντη ση με τον Ευ. Βε νι ζέ λο ή ταν«14»- κα τέ θε τε και το ό ρα μά του [Γ. Τού -ντας: Πρώ τος σταθ μός οι ευ ρωε κλο γέςγια τη δη μιουρ γία ε νιαίας πα ρά τα ξης. Ν.Μπί στης: Ενιαία πα ρά τα ξη υ πό την ο μ-πρέ λα του Ευ ρω παϊκού Σο σια λι στι κούΚόμ μα τος. Θ. Κο ντο γιώρ γης («Μπρο -στά»): Εθνι κό σχέ διο. Μ. Χά λα ρης (Νέ οιΜε ταρ ρυθ μι στές): Τα σύμ βο λα δεν εί ναιθέ μα ου σίας, μπο ρεί να τα βρει και έ ναςγρα φί στας].

Αυ τό που μέ νει, πά ντως εί ναι ό τι βα σι -κά στε λέ χη της ∆Η ΜΑ Ρ, που ε ρω το τρο -πού σαν με τους 58, ε πι στρέ φουν στηνκομ μα τι κή στέ γη προ τι μώ ντας την α πότη βε νι ζε λι κή χει ρα γώ γη ση του ευ ρω ψη -φο δελ τίου της «κε ντρο α ρι στε ράς».

Θό δω ρος Μι χό που λος

ΣΚΟΡΠΟΧΩΡΙ Η Ν∆, ΧΑΜΕΝΟ ΣΤΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ «58» ΤΟ ΠΑΣΟΚ

Της κακομοίρας! Σε δοκιμασία και ο ιδεολογικός πυρήνας της ∆εξιάς

DIE LINKEΟ Νό τος σπρώ χνε ται σε κοι νω νι κό γκρε μό

Την αντικατάσταση του ευρώ από άλλο νομισματικό σύστημα με σταθερέςσυναλλαγματικές ισοτιμίες, αλλά και τον έλεγχο της κίνησης κεφαλαίων πρότεινεη αντιπρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Die Linke, Ζάρα Βάγκενκνεχτ.«Πρέπει να σκεφτούμε υπό ποιες συνθήκες λειτουργεί ένα κοινό νόμισμα. Έτσιόπως εισήχθη το ευρώ, δεν λειτουργεί, αλλά διχάζει την Ευρώπη», δήλωσε η Ζ.Βάγκενκνεχτ σε συνέντευξή της στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας DieZeit.Απαντώντας σε ερώτηση αν το κόμμα της, ενόψει των ευρωεκλογών, στρέφεταισε εθνικιστικές απόψεις, δήλωσε πως «δεν είναι εθνικιστικό το να διαφωνείκανείς με θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στα οποία οι εργαζόμενοι καιη μεσαία τάξη δεν έχουν εκπροσώπηση. Ούτε το να διαφωνεί με μιαολοκλήρωση, η οποία μειώνει την ευημερία της πλειοψηφίας στην Ευρώπη καιεπιτρέπει να αυξάνονται γενικά τα αντιευρωπαϊκά συναισθήματα. Έχουμε 19εκατομμύρια ανέργους στον Νότο της Ευρώπης και μια καταστροφική πολιτικήλιτότητας, για την οποία η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ως μέρος της τρόικας, είναισυνυπεύθυνη. Από ολόκληρες χώρες εκεί αφαιρούνται τα δικαιώματα καισπρώχνονται στον κοινωνικό γκρεμό. Πολιτικοί οι οποίοι υποστηρίζουν όλααυτά, δεν θα έπρεπε να αυτοαποκαλούνται φίλοι της Ευρώπης».

IFF: Στο τρα πέ ζιοι πρόω ρες ε κλο γές

«Ο κίν δυ νος διε ξα γω γής πρόω ρων ε κλο γών στην Ελλά δα δεν μπο ρεί να α πο -κλει στεί», ση μειώ νει το ∆ιε θνές Χρη μα το πι στω τι κό Ινστι τού το [IIF], το νί ζο -ντας ό τι «οι πιέ σεις για την κυ βέρ νη ση συ να σπι σμού στην Ελλά δα θα αυ ξη θούνε νό ψει των κρί σι μων ευ ρωε κλο γών του Μαΐου», κα θώς θα αυ ξη θεί «το πο λι -τι κό ρί σκο τους ε πό με νους μή νες». Το IFF το νί ζει ό τι «ο κίν δυ νος ε ξό δου χώ -ρας α πό το ευ ρώ έ χει πε ριο ρι στεί ση μα ντι κά», ω στό σο προ ει δο ποιεί ό τι το ευ- ρω παϊκό τρα πε ζι κό σύ στη μα πα ρα μέ νει α δύ να μο και οι πι στω τι κές συν θή κες ε -ξαι ρε τι κά σφι κτές.Το

υ Αν

δρέα

Πετ

ρουλ

άκη

από

την

«Καθ

ημερ

ινή»

44 Η ΕΠΟΧΗ 16 Φεβρουαρίου 2014ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Πρωτογενές έλλειμμασυλλογικής λειτουργίαςΑπό το “σύμπτωμα Καρυπίδη” στην εφηβική ασθένεια του ΣΥΡΙΖΑ

Το «πρόβλημα Καρυπίδη» και τοπολύ διαφορετικό στην ουσία του«πρόβλημα Βουδούρη» τροφοδο-

τούν δημοσιογραφικά ρεπορτάζ λιγό-τερο ή περισσότερο ενδιαφέροντα καιλίγο πολύ πικρόχολα δημοσιογραφικάσχόλια, αλλά δεν παρακινούν σε αναζή-τηση των βαθύτερων αιτίων που οδήγη-σαν σ’ αυτά.

∆εν είναι, ωστόσο, δύσκολο να αντιλη-φθεί κάποιος ότι δεν πρόκειται για δύοαστοχίες που έφερε η «κακιά ώρα». Ακο-λουθώντας απλά την εξέλιξη των πραγ-μάτων ανακαλύπτουμε εύκολα ένα ση-μαντικό έλλειμμα αποτελεσματικής συλ-λογικής λειτουργίας των κεντρικών καιενδιάμεσων οργάνων του ΣΥΡΙΖΑ, καιαρκετών οργανώσεων του.

Παρά το γεγονός ότι οι περιφερειακέςκαι δημοτικές εκλογές είναι προσδιορι-σμένες χρονικά ήδη από το φθινόπωροτου 2010, το υπεραρκετό αυτό χρονικόδιάστημα δεν αξιοποιήθηκε, ώστε νααναπτυχθούν με επάρκεια οι δραστηριό-τητες των περιφερειακών κινήσεων,αλλά και να προχωρήσει η επεξεργασίατοπικών προγραμμάτων.

Το κενό αυτό έκανε ακόμα πιο αισθητόη έλλειψη αντίστοιχης προς την περιφέ-ρεια κομματικής δομής του ΣΥΡΙΖΑ. Τοαποτέλεσμα είναι πως οι διαρκώς ενι-σχυόμενες δυνάμεις της αξιωματικής αν-τιπολίτευσης φθάνουν πια στις παραμο-νές των περιφερειακών εκλογών χωρίςεπαρκή πολιτική, προγραμματική καιοργανωτική προετοιμασία. Κι αυτό δενείναι άμοιρο του αποτελέσματος πουείχε και η προσπάθεια ανάδειξης τωνυποψηφίων περιφερειαρχών.

Στις αδυναμίες αυτές ήρθε να προστε-θεί η διάθεση υπερπολιτικοποίησης τωνπεριφερειακών εκλογών και η άμεση καιαδικαιολόγητη πολιτικά σύνδεσή τουςμε τις βουλευτικές εκλογές, με την έν-νοια ότι τους δόθηκε συχνά ο ρόλος«προκριματικών» βουλευτικών εκλογώνως μη όφειλε. Με αποτέλεσμα να ευνο-ούνται στις οργανώσεις οι ευκαιριακέςεπιλογές προσώπων με κριτήριο τηναναγνωρισιμότητα και μόνο.

Τυπική ή ουσιαστικήη ευθύνη των οργάνων;

Με δεδομένα όλα αυτά, το έργο τηςγραμματείας και της κεντρικής πολιτι-κής επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, που ανέλα-βαν να ορίσουν τους υποψήφιους περι-φερειάρχες, γινόταν ακόμη πιο δύσκολοαπ’ ό,τι θα φανταζόταν κανείς. Η ανά-θεση μάλιστα της προετοιμασίας τωνπροτάσεων προς την ΚΠΕ, ουσιαστικάσε έναν στενό κύκλο στελεχών, αόρα-τους συμβούλους, παρακάμπτονταιακόμη και θεσμικά ορισμένες επιτροπέςαλλά και τη Γραμματεία, χωρίς τηνενεργό συμμετοχή των οργανώσεων τουΣΥΡΙΖΑ σε πολλές περιπτώσεις, ήταναναμενόμενο να οδηγήσει σε αστοχίες.Τόσο δύσκολο ήταν να έχουν καταθέσειστην ΚΠΕ οι ίδιες οι οργανώσεις των πε-ριφερειών τις δικές τους προτάσεις;Τόσο αδιανόητο θεωρείται να ζητηθεί ηγνώμη τους έστω εκ των υστέρων;

Την πίεση ενέτεινε και η ανεπεξέργα-στη, ουσιαστικά, προσπάθεια να σημα-τοδοτηθεί με την επιλογή των υποψη-φίων περιφερειαρχών το πολύπλευροάνοιγμα προς δυνάμεις που αρχίζουν ναδιάκεινται ευνοϊκά προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Καιλέμε ανεπεξέργαστη, γιατί, όπως εκδη-λώθηκε, έδινε βάρος στην επικοινω-

νιακή πλευρά αυτού του πολιτικού εγ-χειρήματος αδυνατίζοντας σε πολύ με-γάλο βαθμό τη σημασία του. Τη στιγμήπου θα έπρεπε πια να αντιλαμβανόμαστεόλοι ότι το ζήτημα των εκλογικών συ-νεργασιών και πολύ περισσότερο τωνμονιμότερων συμμαχιών είναι υπόθεσησυστηματικής και επίπονης προσπά-θειας και όχι συμβολικών κινήσεων. Αςσημειωθεί εδώ ότι η σχετική επιτροπήτης ΚΠΕ που έχει οριστεί, μέχρι σήμεραδεν έχει συζητήσει καν πώς θα μπορούσενα παράξει έργο σ’ αυτό τον κρίσιμοτομέα.

Η αντιδημοκρατική λογικήτου «πακέτου»

Με τόση έλλειψη προεργασίας, λοι-πόν, έρχεται στην ΚΠΕ μια πρόταση πουεπιχειρείται με αντιδημοκρατικό τρόπονα περάσει πακέτο.Για ποιο λόγο;Μήπως επειδή ήταντόσο καλά επεξεργα-σμένη πολιτικά καιτόσο συζητημένη σεόλα τα επίπεδα, πουαπλώς χρειαζότανμια επικύρωση; Όσαακολούθησαν δεν ευ-νοούν μια τέτοια ερ-μηνεία. Αντίθετα, συ-νηγορούν στην εκ-δοχή ότι τείνει ναγίνει συνήθεια απότην πλευρά της ηγε-σίας του ΣΥΡΙΖΑ νατίθενται με διλημμα-τικό τρόπο ζητήματαπου από τη φύσητους οφείλουν να εξετάζονται κατά πε-ρίπτωση, γιατί μόνο έτσι μπορούν ναεξασφαλίσουν την ευρύτερη δυνατή συ-ναίνεση. Και υποβάλλουν την ιδέα ότι το«πακέτο» διαμορφώθηκε στη βάση τηςξεπερασμένης πια αντίληψης ενός ΣΥ-ΡΙΖΑ των συνιστωσών.

Η επιμονή στην τήρηση δημοκρατικώνδιαδικασιών και στην ύπαρξη συλλογι-κών ασφαλιστικών δικλίδων προς απο-φυγήν αστοχιών δεν μπορεί να θεωρεί-ται κωλυσιεργία ούτε να γεννά υποψίεςή και φόβους διάρρηξης του συνεκτικούιστού που διατηρεί μια στέρεη πολιτικήσυλλογικότητα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ. Αντί-θετα, αποτελούν προϋποθέσεις εκ τωνων ουκ άνευ για ένα κόμμα που δεν θέλειαπλά να αναρριχηθεί στην κυβέρνηση,αλλά να κάνει υπόθεση των μελών του

και των λαϊκών τάξεων την ανατροπήτης μνημονιακής μιζέριας και την κοι-νωνική και παραγωγική ανασυγκρότησημε σοσιαλιστική προοπτική.

Από την άποψη αυτή, δεν δικαιολο-γούνται δισταγμοί ή φόβοι για το τι θαπουν τα μίντια. Η πολιτική ζημιά σχεδόνπάντα είναι πολύ μεγαλύτερη, όταν οιδιορθωτικές προσπάθειες γίνονται εκτων υστέρων. Η πρόληψη δεν είναιαπλώς προτιμότερη, διαπαιδαγωγεί επί-σης μέλη και ηγεσία σε μια συντροφικήκαι δημοκρατική αντίληψη για την επί-λυση των πολιτικών διαφορών και τηντελική σύνθεση των αντιθέσεων.

Η αυθεντία της καθοδήγησης

Το χειρότερο απ’ όλα, ωστόσο, μπορείνα συμβεί τώρα. Στα ηγετικά επίπεδαφαίνεται να επικρατεί μια αντίληψη πουμπορεί να αποδειχθεί πολλαπλά επιζή-

μια. ∆ηλαδή, ότι ηηγεσία δεν μπορεί ναυποχωρεί από τις αρ-χικές επιλογές τηςκαι ότι ο καθοδηγη-τικός ρόλος της συ-νίσταται αποκλει-στικά στο να επι-βάλλει την άποψήτης και όχι να καλ-λιεργεί μια αμφί-δρομη σχέση ανταλ-λαγής πολιτικώναπόψεων και πολιτι-κής εμπειρίας με τιςοργανώσεις τωνμελών.

∆εν είναι ντροπή,είναι έπαινος γιαένα καθοδηγητικό

όργανο, για μια πολιτική ηγεσία να ξέρειπώς να συνάγει τα απαραίτητα συμπερά-σματα από τον ανοιχτό και δημοκρατικόδιάλογο με τις οργανώσεις που τηνέχουν αναδείξει. Η σχέση τους δεν είναισχέση επιβολής, είναι σχέση διαλεκτική.Μετά από μια δημοκρατική αντιπαρά-θεση απόψεων, εκείνο που προσδο-κούμε δεν είναι η καταγραφή των αμετά-βλητων διαφορών με σκοπό την εγ-γραφή υποθήκης για ένα απροσδιόριστομέλλον, το οποίο ήδη είναι υπονομευ-μένο από ένα διχαστικό παρόν. Οφεί-λουμε, δηλαδή, να προσδοκούμε τον αλ-ληλοεπηρεασμό, την προωθητική σύν-θεση, το συλλογικό βήμα προς τα εμ-πρός, αντί για την καθηλωτική εμπλοκήσ’ έναν πόλεμο εσωκομματικής φθοράς.

Πρόκειται για ένα σφάλμα που υποπί-πτει συχνά η Αριστερή Πλατφόρμα οδη-γούμενη σε θέσεις που δεν συνεισφέρουνσε προαγωγή της γραμμής μας, σε σύν-θεση. Η ιστορικά μυωπική επιφύλαξηστην υποψηφιότητα του Αλέξη για τοΕυρωπαϊκό Κόμμα είναι ενδεικτική.

Καλύτερα να προλαβαίνουμε…

Οι δύο σύντροφοι της γραμματείαςπου έθεσαν το ζήτημα της επανεξέτασηςτων υποψηφιοτήτων για τις περιφέρειες∆. Μακεδονίας και Πελοποννήσου, μπο-ρεί να δεχθούν κάθε είδους κριτική,ωστόσο τελικά έθεσαν επιτακτικά τουπαρκτό πολιτικό ζήτημα και κίνησαν μετη δικαιολογημένη και δημοκρατικά νο-μιμοποιημένη επιμονή τους τη διαδικα-σία επανεξέτασης. Θα μπορούσαν ναείχαν ενεργήσει προληπτικά, πράγμαπου θα μείωνε τις ζημιές που ήδη κατα-γράφηκαν και δημοσκοπικά (βλέπε μέ-τρηση της Public Issue). Το ζήτημα τηςδυνατότητας πρόληψης, αποτροπήςαφορά και το ιδεολογικό ρεύμα τηςΑΝΑΣΑΣ. Οι δυνατότητες να παίξει ένανεποικοδομητικό, κάποτε και σωτήριορόλο για τον ΣΥΡΙΖΑ, φάνηκε τις τελευ-ταίες μέρες στο θέμα Καρυπίδη, αλλάκαι Βουδούρη όταν επέμεινε –παρά τηναφόρητη πίεση– να μετρηθούν επί τηςουσίας οι απόψεις των οργανώσεων. Στομέλλον, ιδίως, όταν το κόμμα θα κληθείνα αναλάβει πολύ σοβαρότερα καθή-κοντα, η ΑΝΑΣΑ μπορεί, με μεγαλύτερηφροντίδα απ’ ό,τι τώρα για τον διακριτότης ρόλο, να είναι δύναμη συμβολής στιςθέσεις σύνθεσης και ενότητας.

Αν χρειάζεται να επιμείνουμε τόσο σεένα εκ πρώτης όψεως όχι και τόσο ση-μαντικό ζήτημα, είναι γιατί μπορεί ναμας χρησιμεύσει και σαν εμπειρία για τοάμεσο μέλλον. Πολύ σύντομα ίσως χρει-αστεί ο ΣΥΡΙΖΑ να προβεί σε εκατοντά-δες επιλογές προσώπων. Το πώς θα τιςπραγματοποιήσει με το καλύτερο δυνατόαποτέλεσμα, δεν είναι ζήτημα ενός εσω-κομματικού μπρα ντε φερ, είναι ζήτημακρίσιμης σημασίας για την επιτυχία τούέργου μιας αυριανής κυβέρνησης τηςαριστεράς. Και έχουμε χρέος να ασκη-θούμε σ’ αυτό το άθλημα από τώρα. Θαέπρεπε ήδη να είχαμε ολοκληρώσει τηνάσκηση αυτή. Αντίθετα, πήραμε ένανπολύ κακό βαθμό με τις αυτοδιοικητι-κές. Γιατί αυτό που παίζεται δεν είναιποιος θα συγκεντρώσει τους πιο πολ-λούς εσωκομματικούς πόντους, αλλά ητύχη μιας ιστορικής δυνατότητας της ελ-ληνικής αριστεράς. Κανείς μας δεν πρέ-πει να χάσει την ιστορική αίσθηση τωνκαιρών.

Υ.Γ.: Από την απόφαση της Νομαρια-κής Επιτροπής ΣΥΡΙΖΑ Ρεθύμνου αντι-γράφουμε ένα απόσπασμα με μία σκέψηπου δεν θα μπορούσαμε να διατυπώ-σουμε καλύτερα:

Τη στιγμή που το εγχείρημα του ΣΥ-ΡΙΖΑ αποτελεί οδηγό για την ανασυγ-κρότηση της ευρωπαϊκής αριστεράς καιη υποψηφιότητα του συντρόφου ΑλέξηΤσίπρα ξαναβάζει την Αριστερά στο προ-σκήνιο των λαϊκών αγώνων σε όλη τηνΕυρώπη, οι εσωτερικές μας διεργασίεςαπειλούν να οδηγήσουν στην αποσυ-σπείρωση των μελών μας, αλλά και πολ-λών αγωνιστών της κοινωνικής αριστε-ράς που μας πλαισιώνουν με ελπίδα καιεμπιστοσύνη.

Χ. Γεωργούλας, Π. Κλαυδιανός

∆εν είναι ντροπή, είναιέπαινος για ένακαθοδηγητικό όργανο, γιαμια πολιτική ηγεσία να ξέρειπώς να συνάγει τααπαραίτητα συμπεράσματααπό τον ανοιχτό καιδημοκρατικό διάλογο με τιςοργανώσεις που την έχουναναδείξει.

“

Η ΕΠΟΧΗ 16 Φεβρουαρίου 2014 55ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Τη συνέντευξη πήραν οιΑδάμος Ζαχαριάδης καιΘόδωρος Μιχόπουλος

Παρατηρούμε μια δυστοκία στην επι-λογή των υποψηφίων από πλευράς Ν∆.Σε αρκετές περιπτώσεις βλέπουμε νακατέρχονται και δύο υποψήφιοι. Πώς τοεξηγείς;

Πρόκειται για μια έκφραση της απο-σύνθεσης που υφίσταται αυτός ο χώροςκαι δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι μιασειρά από στελέχη της κυβερνητικήςπλειοψηφίας εμφανίζονται ως αντιμνη-μονιακοί. Προφανώς, αυτό συμβαίνειγιατί νιώθουν την απόρριψη της κοινω-νίας και θέλοντας να βγουν από την απο-μόνωση, προσπαθούν να κρυφτούν. ∆ενυφίσταται σήμερα αυτό που ονομάζουμεκυβερνητική συνοχή. Τα παραδείγματασε Αθήνα και Μακεδονία επιβεβαιώνουνότι πολλοί από αυτούς δεν μπορούν καννα δικαιολογήσουν στον απλό ψηφο-φόρο ακόμα και της δεξιάς την πολιτικήη οποία εφαρμόζεται.

Η κόπωση των πολιτών

Ο ΣΥΡΙΖΑ, πάντως, παρουσιάζεταιστις δημοσκοπήσεις καθηλωμένος, πα-ρότι προηγείται. ∆εν βλέπουμε τα απο-τελέσματα της αποσύνθεσης να ενι-σχύουν θεαματικά τον ΣΥΡΙΖΑ. Αναφέ-ρομαι και στην κινηματική ύφεση.

Πρώτα απ΄όλα, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι τοκίνημα, ούτε και μπορεί να το υποκατα-στήσει. Βεβαίως, μπορεί να συνδράμειστην ανάπτυξή του και αυτό πότε το κα-ταφέρνουμε και πότε όχι. Οι μεγάλες κι-νητοποιήσεις των τελευταίων ετών, πουδεν έφεραν ορατά αποτελέσματα, έχουνλειτουργήσει αποθαρρυντικά για τις κοι-νωνικές διεργασίες. Υπάρχει απογοή-τευση, κόπωση στον κόσμο και επιπλέονυπάρχει και μια εναπόθεση των πάντωνστις εκλογές, η οποία μπορεί να ερμη-νευτεί ως εμπιστοσύνη προς τον ΣΥΡΙΖΑ,αλλά και ως λογική ανάθεσης, η οποίαδεν είναι καλή. Με την προκήρυξη,όμως, των εκλογών εκτιμώ ότι η δυνα-μική που θα αναπτυχθεί θα είναι πολύμεγάλη.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως δείχνουν όλες οι δη-μοσκοπήσεις, έχει σταθεροποιηθεί στηνπρώτη θέση. Όμως οι τελευταίες μετρή-σεις δείχνουν μια μικρή πτώση των πο-σοστών του. Υπάρχει εξήγηση;

Προφανώς, έχουμε επηρεαστεί απόμια κατάσταση εσωστρέφειας, από μια«ανθυγιεινή συζήτηση» στο εσωτερικόμας, η οποία δεν γίνεται με τους καλύτε-ρους όρους. Αρνητικά επιδρά, όμως, καιη δεδομένη μεγάλη δυνατότητα τωνμέσων ενημέρωσης να αξιοποιούν αυτήτην πραγματικότητα αναδεικνύονταςεσωτερικά θέματα του ΣΥΡΙΖΑ ως πρώτηείδηση, την ώρα που συμβαίνουν στηχώρα απίστευτα πράγματα. Κλείνουν δη-μόσιοι οργανισμοί, γίνονται απολύσειςυπαλλήλων, υπάρχει μια μεγάλη συζή-τηση για το χρέος, ετοιμάζονται να ρί-ξουν χημικά στη θάλασσα της Κρήτης...Όλα αυτά πάνε πίσω, προκειμένου νααναδειχθούν σε μείζον ζήτημα οι εσωτε-ρικές συζητήσεις του ΣΥΡΙΖΑ για τις πε-ριφερειακές εκλογές. Την ίδια ώρα ανα-φέρονται στα αντίστοιχα προβλήματατης Ν∆ σε μια εντελώς διαφορετικήβάση. Τα παρουσιάζουν ως κάτι εντελώςφυσιολογικό, ενώ για τον ΣΥΡΙΖΑ προ-βάλλονται ως δείγμα αδυναμίας.

Η πολιτική των συμμαχιών

Ο ΣΥΡΙΖΑ πάντως, έκανε τις επιλογέςΚαρυπίδη και Βουδούρη... Από τηνάλλη, ενώ ηγετικά του στελέχη συμμετέ-χουν, σωστά, με εκπροσώπους του ΣΕΒ,αλλά απουσιάζουν από κινητοποιήσεις,όπως αυτή των διοδίων. Πρόκειται γιααλλαγή στάσης του κόμματος;

Πρώτα από όλα, δεν αποδέχομαι τησυσχέτιση της υποψηφιότητας Βου-δούρη με την εκδήλωση με συμμετοχήτου προέδρου του ΣΕΒ. Ο ΣΥΡΙΖΑ, μπρο-στά στο πολύ πιθανό ενδεχόμενο ναείναι η επόμενη κυβέρνηση, οφείλει ναμιλήσει και με τον ΣΕΒ και με όλους τουςθεσμικούς παράγοντες. Σημασία έχει τιλες σε αυτές τις εκδηλώσεις και νομίζωότι αυτά που λέμε αποτελούν μια βάσηγια τη διαμόρφωση μιας εναλλακτικήςλύσης. Αν ιεραρχούμε με τον καλύτεροτρόπο τις δράση και τις παρεμβάσειςμας, είναι άλλο ζήτημα για το οποίο θαμπορούσα να συμφωνήσω ότι μπορούμενα βελτιωθούμε. Αυτό, όμως, είναι καιαποτέλεσμα του τρόπου με τον οποίοσυλλογικά σκέφτεται, συζητά και δρα τοκόμμα, και όχι μόνο το ηγετικό επιτε-λείο.

Πώς προχωράει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑμετά και τις αντιδράσεις που προκάλεσεη ανακοίνωση στήριξης του Οδ. Βου-δούρη;

Είμαι από αυτούς που από την αρχή θε-ώρησα ότι η υποψηφιότητα του ΟδυσσέαΒουδούρη εντάσσεται στην προσπάθειάμας να έχουμε αυτή την πολλαπλή απεύ-θυνση όπως την ορίσαμε με τις αποφά-σεις του συνεδρίου μας. ∆ηλαδή, από τηνεξωκοινοβουλευτική αριστερά μέχρι καιτο κομμάτι που αποσπάται από τη σο-σιαλδημοκρατία. Θεωρώ ότι η πορείατου κ. Βουδούρη είναι τέτοια που μας

επιτρέπει να έχουμε συνεργασία μαζί τουσε περιφερειακό επίπεδο. Μην ξεχνάμεότι ούτε ο Βουδούρης είναι ΣΥΡΙΖΑ, ούτεεμείς γινόμαστε Βουδούρης. Και η συ-νάντηση αυτή γίνεται στο έδαφος τωνπροτάσεων του ΣΥΡΙΖΑ. Νομίζω ότι μεβάση αυτή τη λογική για τις συμμαχίεςκινηθήκαμε όλα τα προηγούμενα χρόνιακαι ήταν αποδοτική. ∆εν κινηθήκαμε μεαπόψεις οι οποίες αντιλαμβάνονται τιςσυμμαχίες μας μόνο προς τον χώρο τηςαριστεράς. Από εκεί και πέρα, ο τρόποςπου γίνεται η συζήτηση αποκρύπτει τηνυπαρκτή διαφωνία ενός μεγάλου μέρουςτου κόμματος σε σχέση με αυτόν τονπροσανατολισμό. Ανοίγει μια κουβέντα,δηλαδή, για ένα ζήτημα πάνω στο οποίο,με μεγάλη πλειοψηφία, αποφασίσαμεστο συνέδριο.

Εννοείται τις συμμαχίες… Σας προ-βληματίζει, όμως, η αρνητική στάση τωντοπικών οργανώσεων της Πελοποννή-σου;

Και βέβαια μας προβληματίζει. Όπωςκαι το ότι οι τοπικές κοινωνίες ήτανυπέρ του Καρυπίδη. Άρα, πολύ σωστά τοκαταστατικό μας προβλέπει ότι η Κεν-τρική Επιτροπή έχει την τελική ευθύνη,μετά από διαβούλευση με τις οργανώ-σεις και τα τοπικά όργανα. Ο δικός μαςο κόσμος, αλλά και ολόκληρη η κοινω-νία με το άκουσμα μόνο της λέξηςΠΑΣΟΚ αντιδρά αρνητικά. Είναι καλο-δεχούμενος, όμως, αυτός που αποδε-σμεύεται από αυτόν τον χώρο, ακόμα καιπολιτικά πρόσωπα, και μετακινείταιπρος την αριστερά, στο έδαφος τωναξιών και των ιδεών μας.

Συγκοινωνούντα δοχεία

Είστε ευχαριστημένοι δηλαδή με τοντρόπο που διαχειρίστηκαν οι συγκεκρι-

μένες περιπτώσεις;Όχι, δεν είμαι ευχαριστημένος, όπως

και για άλλα πράγματα που έχουν να κά-νουν με τον τρόπο λειτουργίας του κόμ-ματος. Αυτό, όμως, είναι τελείως διαφο-ρετικό από το να υποστηρίζεται ότι όλαέγιναν εν κρυπτώ ή ότι δεν προηγήθηκανσυνεννοήσεις. Και στην τελική, αυτόςπου σήμερα διαφωνεί, θα μπορούσε όλοτο προηγούμενο διάστημα να καταθέσειπροτάσεις.

Πώς βλέπετε να αντικατοπτρίζεται ηκεντρική πολιτική σκηνή σε επίπεδο το-πικών κοινωνιών, ενόψει, των αυτοδιοι-κητικών εκλογών;

Είναι η πρώτη φορά που παρατηρούμεότι η διάλυση του παλιού δικομματισμούαντικατοπτρίζεται και σε τοπικό επί-πεδο. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις το-πικές δημοσκοπήσεις η αναφορά καιμόνο του ΣΥΡΙΖΑ είναι ικανή να ανεβά-σει κατά πολύ έναν υποψήφιο. Αυτόείναι κάτι ενθαρρυντικό, γιατί ακριβώςτο αντίθετο συμβαίνει με τα υπόλοιπακόμματα. Αυτό, βέβαια, δεν είναι από-λυτο, εκφράζεται με διαφορετικό τρόποσε κάθε περιοχή.

Οι μάχες σε Αθήνα και Περιφέρεια Ατ-τικής έχουν ιδιαίτερο βάρος. Πώς υπο-δέχθηκαν οι οργανώσεις τις υποψηφιό-τητες Γ. Σακελλαρίδη και Ρ. ∆ούρου;

Το συγκεκριμένο δίδυμο πιστεύω ότιλειτουργεί όπως τα συγκοινωνούντα δο-χεία. Η απήχηση των δύο αυτών υποψη-φιοτήτων είναι μεγάλη και κατορθώνεινα εκφράσει ότι πέραν από το σαφές αν-τιμνημονιακό περιεχόμενο μας ενδιαφέ-ρει και το νέο, άφθαρτο και καθαρό πο-λιτικό προσωπικό. Οι δημοτικές εκλογέςπροσφέρονται για να γίνει ορατό στηντοπική κοινωνία το παράδειγμα του ΣΥ-ΡΙΖΑ. Αυτό γίνεται πράξη από πολλέςδημοτικές παρατάξεις. Η Ανοιχτή Πόλη,για παράδειγμα, είναι μια από τις δημο-τικές κινήσεις που κατάφεραν να έχουνμια παράδοση και μια συνέχεια. Οι πε-ρισσότεροι καταλαβαίνουν ότι οι υπο-ψήφιοι που στηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν προ-έρχονται από το παλιό, τοπικό, φθαρ-μένο προσωπικό, αλλά είναι άνθρωποιπου κινούνται με ανιδιοτέλεια και κου-βαλούν ένα μεγάλο κεφάλαιο, άυλο μεναλλά σημαντικότατο: το ηθικό πλεονέ-κτημα. Τα χαρακτηριστικά αυτά, σε συν-δυασμό με το αντιμνημονιακό, αντικαλ-λικρατικό μήνυμα, είναι η συνταγή τηςεπιτυχίας. Πάντως, σε κάθε περίπτωση,οι εκλογές αυτές παραμένουν ερωτημα-τικό, γιατί δεν έχει ξαναγίνει εκλογικήαναμέτρηση κάτω από παρόμοιες συνθή-κες.

Τελικά, οι ευρωεκλογές θα γίνουν μεσταυρό…

Ο τρόπος και ο χρόνος που ήρθε αυτήη πρόταση αποτυπώνουν τον καιροσκο-πισμό και την προσπάθεια διαχείρισηςτης επερχόμενης ήττας από την πλευράτης κυβέρνησης. ∆εν θεωρώ, όμως, ότιείναι ικανό να ανατρέψει τα εις βάροςτους δεδομένα. Προφανώς, πρέπει καιεμείς να δούμε πώς θα συγκροτήσουμετο ψηφοδέλτιο με βάση τα νέα δεδο-μένα. Από μόνο του βέβαια αυτό το σύ-στημα βοηθά αυτό που ονομάζουμε starsystem της πολιτικής. Είναι, όμως, μιασυζήτηση που εγώ προσωπικά δενθεωρώ ότι είναι σπουδαίας σημασίας.

•

ΠΑΝΟΣ ΣΚΟΥΡΛΕΤΗΣ

Ούτε ο Βουδούρης είναι ΣΥΡΙΖΑ,ούτε εμείς γινόμαστε Βουδούρης

Ο δικός μας ο κόσμος, αλλά και ολόκληρηη κοινωνία, με το άκουσμα μόνο της λέξης ΠΑΣΟΚαντιδρά αρνητικά. Είναι καλοδεχούμενος, όμως,όποιος αποδεσμεύεται από αυτόν τον χώρο,ακόμα και πολιτικά πρόσωπα, και μετακινείταιπρος την αριστερά, στο έδαφος των αξιώνκαι των ιδεών μας

“

66 Η ΕΠΟΧΗ 16 Φεβρουαρίου 2014ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Σήμερα, το μείζον ζήτημαείναι: «καπιταλισμός ήδημοκρατία;» Και όποιοςείναι με τη δημοκρατίαδεν μπορεί παρά να είναιαντικαπιταλιστής.

“Τη συ νέ ντευ ξη πή ρε η Ιωάν να ∆ρό σου

Μπή κα με πλέ ον σε προ ε κλο γι κή τρο- χιά, με την πο λι τι κή ε λίτ της Ευ ρώ πηςνα μην έ χει α πο σα φη νί σει τη στρα τη γι -κή της. Από τη μια κρα τά κα ρό το, α πότην άλ λη μα στί γιο. Για τί αυ τή η στά ση;

Η Γερ μα νία δεν έ χει μια δια μορ φω μέ -νη πο λι τι κή για το μέλ λον της Ευ ρώ πης.Θέ τει μό νο ά με σους στό χους. Άλλω στετο ευ ρω παϊκό κοι νω νι κό κρά τος κό στι -σε πο λύ στο κε φά λαιο. Τώ ρα, το κε φά -λαιο ό,τι α να γκά στη κε να πα ρα χω ρή σειτο παίρ νει πί σω στο πολ λα πλά σιο. Η ζη- τού με νη λύ ση θα α φο ρά ό λον τον ευ ρω -παϊκό Νό το. ∆εν μπο ρεί να υ πάρ ξει λύ σημό νο για μία χώ ρα. Αυ τό συν δέε ται μετην ε πί θε ση του νε ο φι λε λεύ θε ρου κα πι -τα λι σμού ε να ντίον της δη μο κρα τίας καιτο πώς α να κό πτε ται.

Ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ μπο ρεί να α πο τε λέ σει αυ τότο α νά χω μα;

Η ε κλο γι κή νί κη του ΣΥ ΡΙ ΖΑ εί ναι α -να γκαία. Το αν θα τε λε σφο ρή σει η προ- σπά θεια, τε λεί υ πό δια κύ βευ ση σε έ ναπο λυ πα ρα με τρι κό σύ στη μα, ό πως εί ναιη ση με ρι νή Ευ ρώ πη. Εί ναι, ό μως, η μο- να δι κή δυ να τό τη τα για την α ξιο πρέ πειατων λαών του χει μα ζό με νου ευ ρω παϊκούνό του.

Κρί ση της λαϊκής κυ ριαρ χίας

Το κοι νω νι κό κρά τος και το κρά τος δι- καίου έ πα ψαν να ε ξυ πη ρε τούν ό σους τοέ χτι σαν και αυ το κα τα στρέ φε ται;

Το κοι νω νι κό κρά τος, που σή με ρα κα- ταρ ρέει, εί ναι η ρι ζο σπα στι κή δη μο κρα -τι κή ε ξέ λι ξη του φι λε λεύ θε ρου κρά τους,ό ταν οι κοι νω νι κοί α γώ νες, α πό «κρά τος- νυ χτο φύ λα κα», το με τέ τρε ψαν σε συ ν-ταγ μα τι κό, κοι νω νι κό κρά τος. Σή με ρα,πα ρα τη ρού με την πλή ρη ρή ξη του φι λε -λευ θε ρι σμού με τη δη μο κρα τία. Η κα- τάρ ρευ ση του κοι νω νι κού κρά τους εί ναια πο τέ λε σμα αυ τής της ρή ξης. Ο νε ο φι -λε λευ θε ρι σμός εί ναι βα θύ τα τα α ντι δη -μο κρα τι κός και υ πο θάλ πει τον α κρο δε -ξιό αυ ταρ χι σμό και την πε ρι φρό νη σηστη δη μο κρα τία. Το σκλη ρό δί λημ μα εί -ναι: «κα πι τα λι σμός ή δη μο κρα τία;».Όποιος εί ναι με τη δη μο κρα τία δεν μπο- ρεί πα ρά να εί ναι α ντι κα πι τα λι στής.

Η δη μο κρα τία, δη λα δή, βρί σκε ται υ πόα φα νι σμό;

Η δη μο κρα τία δεν εί ναι ε πι τρε πτι κήσυν θή κη για την ε πι τυ χή ά σκη ση τηςμνη μο νια κής πο λι τι κής. Έτσι, η συρ ρί -κνω ση της δη μο κρα τίας εί ναι προϋπό θε -ση για την ε πι τυ χία της. Η ε νε στώ σα κρί -ση εί ναι και κρί ση της δη μο κρα τίας, πα -ντού στην Ευ ρώ πη. Η κρί ση της δη μο -κρα τίας δεν μπο ρεί πα ρά να πε ρι γρα φείκαι ως κρί ση της λαϊκής κυ ριαρ χίας, ε -φό σον η τε λευ ταία εί ναι κα νο νι στι κή αρ -χή της δη μο κρα τίας. Εί ναι αυ το κρα τέςχα ρα κτη ρι στι κό της ί διας της δη μο κρα -τι κής αρ χής και της συ νταγ μα τι κής διά- πλα σης του πο λι τεύ μα τος. Στο ό νο ματης λαϊκής κυ ριαρ χίας, η Αρι στε ρά – οΣΥ ΡΙ ΖΑ – πρέ πει να α να προσ διο ρί σει τοχώ ρο του γε νι κού συμ φέ ρο ντος ως πε- δίου ά σκη σης της πο λι τι κής.

Αντί δη μο κρα τίας, ό μως, έ χου με μνη- μό νια, τα ο ποία μάλ λον ήρ θαν για ναμεί νου ν…

∆υ στυ χώς, η κρί ση α πο κτά χα ρα κτη ρι -στι κά μο νι μό τη τας. Και η ε πί κλη ση τηςκα τά στα σης έ κτα κτης α νά γκης ε πι τρέ -πει στο Μνη μό νιο να λει τουρ γεί ως «πα -

Ο τρόμος της τάξεωςτου συν - πλην 3%Του Νίκου Τσαγκρή

Οι πο λί τες σπά νια προ κα λούντην πο λι τι κή. Αλλά η πο λι τι κήδεν χά νει ευ και ρία. Τους προ-

κα λεί διαρ κώς. Πράγ μα ε νο χλη τι κόμεν, φυ σι κό δε: η πο λι τι κή εί ναι ε ξαρ -τη μέ νη απ’ τους πο λί τες. Χω ρίς αυ τούςθα έ μοια ζε σαν πρε ζό νι που ξέ μει νε α -πό πρέ ζα. Για τί ο πο λί της εί ναι η πρέ -ζα της πο λι τι κής.

Κά πο τε ί σχυε και το α ντί θε το: Η πο- λι τι κή ή ταν η πρέ ζα του πο λί τη. Εδώκαι αρ κε τά χρό νια ό μως η πλειο ψη φίατων Ελλή νων έ πα ψαν να φτιά χνο νταιμε την πο λι τι κή. Η «πρέ ζα» ή ταν νο- θευ μέ νη. Τους χά λα γε...

Ωστό σο α κό μα και σή με ρα,, σε συν- θή κες «κα το χής» και «πο λέ μου», οιπο λι τι κοί ε ξα κο λου θούν να...φου μά -ρουν τους πο λί τες. Και οι πο λί τες τουςπο λι τι κούς. Ένας βα σι κός τρό πος ναφου μά ρεις πο λί τες ό ταν εί σαι πο λι τι -κός και πο λι τι κούς ό ταν εί σαι πο λί τηςεί ναι τα γκά λοπ.

Σ’ αυ τό το ε πί πε δο νε φε λώ δους ό -σμω σης, , των πο λι τι κών με τους πο λί -τες (και τού μπα λιν) «γί νε ται τηςG.P.O»! Έτσι λέ νε οι Έλλη νες της νέ -ας γε νιάς, σαρ κά ζο ντας τις «και κα λά»σφυγ μο με τρι κές α να τρο πές του Πρε- τε ντέ ρη στο MEGA. Και έ χουν δί κιο: ταμνη μο νια κά κόμ μα τα της συ γκυ βέρ νη -σης και οι ντα βατ ζή δες τους δί νουν ρέ -στα προ κει μέ νου να ε πι βιώ σουν δη μο -σκο πι κά. ∆ιό τι ε κλο γι κά την έ χου νεβαμ μέ νη…

Όταν μι λούν οι δη μο σκό ποι

Τα γκά λο π εί ναι ε νο χλη τι κά. Προ κα -λούν τους πο λί τες ό σο, πε ρί που, και οιπο λι τι κοί. Και οι πο λί τες α ντι δρούνμέ σω των ε νο χλη τι κών γκά λοπ προ- κα λώ ντας τους πο λι τι κούς: «Όχι, αυ -τήν τη φο ρά δεν θα σε ψη φί σω» στέλ- νουν το… μή νυ μα στην κυ βέρ νη ση μή -πως και την τρο μά ξουν και στα μα τή σεινα τους «παίρ νει τα μέ τρα» ο ρι ζο ντίωςή κα θέ τως, στη… διάρ κεια του χρό νου.

Στη διάρ κεια του χρό νου, ι διαί τε ραε πί συ γκυ βέρ νη σεως Σα μα ρά – Βε νι ζέ -λου, τα γκά λοπ έ γι ναν πιο προ κλη τι κά,πιο ε νο χλη τι κά, πιο γε λοία πα ρά πο τέ.Αυ τό δεν το λέ με ε μείς. Και δεν το λέ -νε οι Συ ρι ζαίοι κι ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ. Το λέ νε οι

δη μο σκό ποι: οι δη μο σκό ποι… ο μι λούντην ελ λη νι κή και, ει δι κά αν τυ χαί νει ναεί ναι φί λοι ή συ νερ γά τες σου, σου α πο- κα λύ πτουν ό λα τα μυ στι κά της τέ χνηςτους. Ύστε ρα ξα να γί νο νται οι αι νιγ μα -τι κοί δη μο σκό ποι που βλέ που με στιςτη λε ο ρά σεις. Να ε κλαϊκεύουν τα ευ ρή -μα τα των ε ρευ νών τους. Προ κει μέ νουνα κα τα νοή σουν οι πο λί τες τι… ψη φί -ζουν. Και τι σκέ φτο νται για τους πο λι -τι κούς και την πο λι τι κή…

Οι πα ροι κού ντες την δη μο σιο γρα φι -κή Ιε ρου σα λήμ (ι διαί τε ρα οι κα τέ χο -ντες ε πι τε λι κές θέ σεις σε ε φη με ρί δεςή ρα διο τη λε ο πτι κά μέ σα), γνω ρί ζου μεγια τα γκά λοπ ό σα, πε ρί που, και οι δη- μο σκό ποι:

- Οι πο λί τες, στην ση με ρι νή ά κρωςδια λυ τι κή κοι νω νι κή α τμό σφαι ρα, εί -ναι πε ρισ σό τε ρο πα ρά πο τέ ε χθρι κοί α -πέ να ντι στις ε ται ρίες δη μο σκο πή σεω ν:τις ταυ τί ζουν α πο λύ τως με την μνη μο -νια κή πο λι τι κή και τα συ στη μι κά Μέ σαΕνη μέ ρω σης.

- Οι δη μο σκο πή σεις γί νο νται με τ’ ε μ-πο δίων, λό γω των πολ λών αρ νή σεωνκαι των σαρ κα στι κών – πα ρα πλα νη τι -κών α πα ντή σεων. Γι’ αυ τό, οι με τρή -σεις που πα ρά γο νται εί ναι αμ φί βο ληςα ξιο πι στίας.

- Πο λύ συ χνά, δια της με θό δου τω -ν«μα γει ρε μέ νων» ε ρω τή σεων, (πα ρα -πλα νη τι κών, α σα φών κλπ,) μπο ρείς ναο δη γή σεις το «δείγ μα» των ε ρω τω μέ -νων στο ε πι θυ μη τό, προ πα γαν δι στι κό,α πο τέ λε σμα.

Μια προ χω ρη μέ νη «συ ντα γή»

Εντά ξει, το ό τι τα γκά λοπ «μα γει -ρεύο νται» ό ταν λά χει, α νά λο γα με ταγού στα του πε λά τη, το γνω ρί ζου με α -πό τα πο λύ πα λιά χρό νια. Εί ναι γνω- στό, ε πί σης ό τι τα πε ρι θώ ρια του «μα -γει ρέ μα τος» πε ριο ρί ζο νται στο μέ γε -θος της σο βα ρο φά νειας που ο φεί λουννα τεκ μη ριώ νουν (με βά ση τους κα νό -νες δε ο ντο λο γίας που τις διέ πουν) οιε ται ρίες δη μο σκο πή σεων.

H πλέ ον προ χω ρη μέ νη συ ντα γή τηςδη μο σκο πι κής μα γει ρι κής εί ναι «ηστα θε ρο ποίη ση μιας πρό βλε ψης σταευ ρύ τε ρα δυ να τά ό ρια στα τι στι κού λά- θους»: η δια φο ρά με τα ξύ δύο α κραίαα ντα γω νι στι κών για την κυ βέρ νη σηκομ μά των ο φεί λει να κυ μαί νε ται στοσυν – πλην 3% στη διάρ κεια του δη μο -σκο πι κού χρό νου.

Έτσι α κρι βώς: στη διάρ κεια του πα- ρό ντος δη μο σκο πι κού χρό νου η πρό- κλη ση των πο λι τών α πέ να ντι στη συ γ-κυ βέρ νη ση των Σα μα ρά-Βε νι ζέ λουστα θε ρο ποιή θη κε, στα ό ρια του στα τι -στι κού λά θους υ πέρ του ΣΥ ΡΙ ΖΑ. Καιε νίο τε αυ ξο μειώ νε ται α πό το +3%προς το +1% και πά λι πί σω: α νά λο γαμε τον... βαθ μό ε νό χλη σης των ε κλο -γο μα γεί ρων του Μα ξί μου α πό τηνπραγ μα τι κή ά νο δο των πο σο στών τουκόμ μα τος της α ξιω μα τι κής α ντι πο λί -τευ σης: «α νά λο γα με τον βαθ μό... τρό- μου που τους κα τα λαμ βά νει ό ταν βλέ- πουν την πραγ μα τι κή δια φο ρά», ό πωςλέ νε κα τ’ ι δίαν οι δη μο σκό ποι.

Τα γκά λοπ της πε ρα σμέ νης ε βδο μά -δας πε ριέ χουν... βαθ μό τρό μου της τά- ξεως των 2 μο νά δων. Έναν χα μη λόβαθ μό τρό μου, θα μπο ρού σε να πει κα- νείς, που ό μως φαί νε ται ό τι τρό μα ξεδυ σα νά λο γα τους πα ραγ γε λιο δό χουςτου, ε κεί στο MEGA. Αφού πέ ρα σανστα γρή γο ρα την κάρ τα της πρό θε σηςψή φου και έ μει ναν να συ ζη τούν τη δη- μο σκο πι κή προο πτι κή των κυ βερ νη τι -κών συμ μα χιών. Με μπό λι κη …ε λιάστη συ ντα γή τους.

Τα κόμματα τηςσυγκυβέρνησης καιοι “νταβατζήδες”τους δίνουν ρέσταπροκειμένου ναεπιβιώσουνδημοσκοπικά,καθώς εκλογικάτην έχουν…βαμμένη

“

Η ΕΠΟΧΗ 16 Φεβρουαρίου 2014 77ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ρα σύ νταγ μα». Έτσι ο νο μά στη κε το σύ νο -λο των νο μο θε τη μά των, που λει τουρ γού -σαν πα ράλ λη λα με το Σύ νταγ μα του ’52.Η ε φαρ μο γή του μνη μο νίου α πο τε λείδιαρ κή πα ρα βία ση της δη μο κρα τι κής νο- μι μό τη τας και πλήτ τει τη συ νταγ μα τι κήαυ το νο μία της χώ ρας. Ας δού με την πε- ρί πτω ση της ΕΡ Τ: Η συ γκε κρι μέ νηΠ.Ν.Π. ου δέ πο τε κυ ρώ θη κε α πό τη Βου -λή. Έχου με, λοι πόν, μια Π.Ν.Π., η ο -ποία, πα ρά την α κυ ρό τη τά της, πα ρά γεινο μι κώς δε σμευ τι κά α πο τε λέ σμα τα. Αυ -τό εί ναι η κα τά λυ ση της κοι νο βου λευ τι -κής νο μι μό τη τας εκ των έ σω. Ιδού η κα- τά στα ση έ κτα κτης α νά γκης: η υ πο κα τά -στα ση της νο μο θε τι κής ε ξου σίας α πό τηνε κτε λε στι κή. Οι πα ρα συ νταγ μα τι κοί κα- νό νες του μνη μο νίου, χω ρίς να κα ταρ -γούν τη συ νταγ μα τι κή νο μι μό τη τα κα θε -αυ τήν, κα θι δρύουν, στον πυ ρή να της, έ -να α προ σπέ λα στο πε δίο. Σε αυ τό το πε -δίο, οι συ νταγ μα τι κές δια τά ξεις, αν καιέ χουν τυ πι κή ι σχύ, στην ου σία α πο νευ -ρώ νο νται και ε ξα σθε νί ζουν. Το μνη μο -νια κό «πα ρα σύ νταγ μα» α να πτύσ σε ταιπα ρα σι τι κώς και α ναρ ρι χά ται ως κισ σόςστον κορ μό του Συ ντάγ μα τος. Το Σύ ν-ταγ μα και το πα ρα συ νταγ μα τι κό μνη μό -νιο υ φί στα νται ως πα ράλ λη λα νο μι κάκα θε στώ τα. Όμως, ε πί μα χες πε ρι πτώ -σεις, ό πως η κα τάρ γη ση των Συλ λο γι κώνΣυμ βά σεων Εργα σίας, που α νή κουν στοσυ νταγ μα τι κώς κα θο ρι σμέ νο πε δίο τηςσυλ λο γι κής αυ το νο μίας, κρί νο νται με το«πα ρα σύ νταγ μα».

Λεί πει το συλ λο γι κό ό ρα μα

Πα ρά ταύ τα, ο λαός, ο κύ ριος υ πε ρα -σπι στής των δι καιω μά των που κα τέ κτη -σε δεν α ντι δρά. Την προ η γού με νη βδο- μά δα ψη φί στη κε η διά λυ ση του Ε Ο ΠΥΥκαι ε λά χι στοι βγή καν στο δρό μο. Τι πε- ρι μέ νει για να α ντι δρά σει;

Η κρί ση ε ξα θλιώ νει τους αν θρώ πους.Εί ναι λά θος να πι στεύου με ό τι, σε τέ- τοιες συν θή κες, ο κό σμος πρώ τα δυ σα -να σχε τεί, με τά ε ξα νί στα ται και εν τέ λειε ξε γεί ρε ται. ∆εν συμ βαί νει τί πο τε α πό ό -λα αυ τά. Όταν τα με σαία και μι κρο α στι -κά στρώ μα τα πα ρακ μά ζουν και ε ξα θλιώ -νο νται, φο βού νται και α να ζη τούν α σφά -λεια. Και ό ταν προ κύ πτει το δί λημ μα«δη μο κρα τία ή α σφά λεια;», συ νή θωςκερ δί ζει το δεύ τε ρο σκέ λος και τό τε ε νι -σχύε ται ο χώ ρος που προ τάσ σει την α -σφά λεια: η Άκρα ∆ε ξιά. Συ ντεί νει, ε πί -σης, η διά λυ ση του συν δι κα λι στι κού κι- νή μα τος, το ο ποίο εί ναι ε πά να γκες να α -να συ γκρο τη θεί – δια τη ρώ ντας της αυ το -νο μία του – συμ βάλ λο ντας στην α να σύ -στα ση του κοι νω νι κού κρά τους. Από τηνάλ λη, λεί πει αυ τό που θα λέ γα με συλ λο -γι κό ό ρα μα ή ι στο ρι κή προο πτι κή βα θιάςκοι νω νι κής αλ λα γής. Ση μα τω ρός τηςστρα τη γι κής του ΣΥ ΡΙ ΖΑ πρέ πει να εί ναιο δη μο κρα τι κός σο σια λι σμός. Άλλω στε,μό νο σε αυ τόν εί ναι ου σιω δώς πραγ μα -τώ σι μη η λαϊκή κυ ριαρ χία και ο δη μο -κρα τι κός αυ το κα θο ρι σμός του λα ού. Βε- βαίως, τώ ρα, οι πε ρισ σό τε ροι θα ε πι λέ -ξουν τον ΣΥ ΡΙ ΖΑ με κρι τή ριο το αν θαδουν μι κρή βελ τίω ση στη ζωή τους ά με -σα. Να, η κρί σι μη ση μα σία των αυ το -διοι κη τι κών ε κλο γών. Θα εί ναι ου σια -στι κό πρό κρι μα. Κα λού μα στε, πέ ρα α πόκομ μα τι κές πε ρι χα ρα κώ σεις, αλ λά καισε βό με νοι τις α ξια κές αρ χές μας, να συ -γκρο τή σου με ευ ρεία δη μο κρα τι κή-α ντι -μνη μο νια κή συμ μα χία, στις αυ το διοι κη -

τι κές ε κλο γές. Ανα φέρ θη κες στις συν θή κες που ευ νο-

ούν την άν θη ση της ά κρας δε ξιάς. Φαί- νε ται πως στην Ευ ρώ πη ε πα νεμ φα νί ζε -ται ο φα σι σμός. Πώς θα α να κο πεί αυ τό;

Η ά κρα δε ξιά, στην Ευ ρώ πη, έ χει ε ντα -χθεί στο πο λι τι κό σύ στη μα. Όχι, ό μως,και το νε ο να ζι στι κό έκ τρω μα, στη χώ ραμας. Στη Γαλ λία, το κόμ μα της Λε πέν εμ- φα νί ζε ται πρώ το. Αν αυ τό ε πα λη θευ τεί,στις ευ ρωε κλο γές, θα ε νι σχύ σει και τηΧρυ σή Αυ γή. Αντι με τω πί ζου με τον κίν- δυ νο να ξε κι νή σει η μα κρά νύ χτα στην

Ευ ρώ πη. Σή με ρα, ό ποιος μι λά για φα σι -σμό, στην Ευ ρώ πη, χω ρίς να μι λά και γιακα πι τα λι σμό, λέει μι σε ρά λό για. Στη χώ -ρα μας, δεν γί νε ται να α ντι με τω πι στεί οφα σι σμός, αν δεν α ντι με τω πι στεί η ε ξα -θλίω ση του λα ού.

Ας θυ μη θού με ό τι το Ε ΑΜ α πέ βλε πεστη λαϊκή κυ ριαρ χία, αλ λά και ορ γά νω -σε, ταυ το χρό νως με την το πι κή αυ το -διοί κη ση και τους δι καιο κρα τι κούς θε- σμούς, στην Ελεύ θε ρη Ελλά δα, και τηνκα θη με ρι νό τη τα, στις πό λεις, με σκο πότην ε πι βίω ση του λα ού.

Στο ύ ψος των πε ρι στά σεω ν

Ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ μπο ρεί να συν θέ σει αυ τούςτους δύο στό χους;

Ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ εί ναι η εγ γυη τι κή δύ να μητης λαϊκής κυ ριαρ χίας. Σή με ρα, η κυ βέρ- νη ση στη ρί ζε ται α πό τους σύγ χρο νουςμαυ ρα γο ρί τες που ξέ ρουν κα λά τι ση μαί -νει η φρά ση «να δού με την κρί ση ως ευ- και ρία». ∆εν υ πάρ χουν μαυ ρα γο ρί τες,χω ρίς πά τρω νες. Αυ τό κά νει η κα ταρ ρέ -ου σα κυ βέρ νη ση. Ο ε σμός αυ τών τωνσυμ φε ρό ντων θα υ πο νο μεύ σει λυσ σω -δώς μια κυ βέρ νη ση της Αρι στε ράς. Η τε- λευ ταία ο φεί λει να ε πι κα λε στεί τη λαϊκήκυ ριαρ χία και ε ντός και στη δια πραγ μά -τευ ση με τους δα νει στές. Η ε πί κλη ση τηςλαϊκής κυ ριαρ χίας και η διά σω ση τουλα ού και της χώ ρας θα εί ναι η νο μι μο -ποιη τι κή βά ση για τη δια πραγ μα τευ τι κήστά ση μιας κυ βέρ νη σης της Αρι στε ράς.Η Αρι στε ρά πρέ πει να προ βάλ λει την α -ξια κή στά ση ό τι κυ ρίαρ χος λαός εί ναιμό νο ο α ξιο πρε πής λαός. Με την Αρι στε -ρά, θα α να κτή σουν ο λαός και η χώ ραμας την τρω θεί σα πο λι τι κή και ε θνι κή α -ξιο πρέ πεια. Η Αρι στε ρά το α πέ δει ξε μετην ε θε λό θυ τη προ σφο ρά της, στο πα- ρελ θόν. Έτσι κα τέ στη – ε κτός α πό δύ να -μη κοι νω νι κής, ρι ζο σπα στι κής αλ λα γήςκαι α να τρο πών – και με γά λη δη μο κρα τι -κή-πα τριω τι κή δύ να μη. Γι’ αυ τό εί μα στεε ξό χως υ πε ρή φα νοι για το κί νη μά μας·για τη διη νε κή προ σφο ρά της Αρι στε ράςστην κοι νω νία και τη δη μο κρα τία, ε δώ,στην πα τρί δα μας. Αυ τή η πα ρά δο ση καιτο α ξια κό της σθέ νος εί ναι ο «λό γος τι -μής» που δί νει ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ στην κοι νω νία.Το η θι κο πο λι τι κό κα τα πί στευ μα αυ τήςτης πα ρά δο σης εγ γυά ται αυ τόν τον «λό -γο τι μής», αυ τή τη βα θιά δέ σμευ ση.

Μια συ ζή τη ση που κρα τά χρό νια εί ναιπως η Αρι στε ρά βρί σκε ται σε κρί ση.Έχει αρ χί σει να αί ρε ται αυ τή η συν θή κη;

Η Αρι στε ρά εί ναι εγ γε νώς δη μο κρα τι -κή. ∆εν εί ναι κρί ση ο διαρ κής διά λο γος.Κρί ση εί ναι η διαρ κής αυ το αμ φι σβή τη σηκαι «τα πα θή μα τα που δεν γί νο νται μα- θή μα τα». Η Αρι στε ρά θα βγει α πό τηνκρί ση, μό νο αν βγά λει και την κοι νω νίαα πό τη δι κή της. Η έ ξο δος α πό την κρί σητης προϋπο θέ τει έ να πλα τύ και βα θιάδη μο κρα τι κό κόμ μα – τον ι σχυ ρό ΣΥ ΡΙ -ΖΑ – που θα ε πι διώ ξει, τώ ρα, βα θιές με- ταρ ρυθ μι στι κές αλ λα γές, εγ γρα φό με νεςστην προο πτι κή του σο σια λι στι κού, κοι- νω νι κού με τα σχη μα τι σμού, δη λα δή τουδη μο κρα τι κού σο σια λι σμού. Έμπνευ σητου ΣΥ ΡΙ ΖΑ μπο ρεί να α πο τε λέ σει το αλ- κί μα χο πο λι τι κό φρό νη μα της Ε ∆Α.

Η κε ντρο α ρι στε ρά προ σπα θεί να α πο -τε λέ σει το α ντί πα λο δέ ος του ΣΥ ΡΙ ΖΑ. Ηκί νη ση των 58 θα κα τα φέ ρει να α να συ -ντά ξει το χώ ρο αυ τό;

Αυ τή η κί νη ση α πο τε λεί την πέ μπτηφά λαγ γα υ πέρ της κυ βέρ νη σης. Η δια- κή ρυ ξή της ή ταν πα ρα λή ρη μα κα τά τουΣΥ ΡΙ ΖΑ και της Αρι στε ράς. Προ βάλ λειτη θεω ρία των δύο ά κρων. Θυ μί ζει τηχει ρό τε ρη α ντι κομ μου νι στι κή πα ρά δο σητου Κέ ντρου, ό ταν ο Γεώρ γιος Πα παν -δρέ ου έ λε γε ό τι «σφά ζουν οι Γερ μα νοί,σφά ζουν οι ταγ μα τα σφα λί ται, σφά ζουνκαι οι Ελα σί ται». Αυ τή εί ναι η α παρ χήτης εν λό γω θεω ρίας, την ο ποία, αρ γό τε -ρα, ε νί σχυ σε ο Γεωρ γα λάς στο κεί με νότου «Η ι δε ο λο γία του α ντι κομ μου νι -σμού», ό που πε ρι γρά φει το φα σι σμό καιτον κομ μου νι σμό ως δύο ά κρα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ως εγγυητική δύναμητης λαϊκής κυριαρχίαςΣυνέντευξη με τον Στέφανο ∆ημητρίου, αναπληρωτή καθηγητή Πολιτικής Φιλοσοφίαςστη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστήμιου Ιωαννίνων

ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ

Προσπαθούν να χειραγωγήσουντο εκλογικό σώμα

Νέα ∆ημοκρατία και ΠΑΣΟΚ συμφώνησαν στην κατάργηση της λίστας στις ευ-ρωεκλογές. Η καθιέρωση του σταυρού τι σημαίνει για το θεσμό των ευρωεκλο-γών;

Σε μια εύρωστη δημοκρατία, η σταυροδοσία δοκιμάζει την ευθυδικία του ενερ-γού πολίτη. Επειδή, όμως, παραμένει η διαπλοκή κυβέρνησης και επιχειρημα-τιών- ιδιοκτητών ΜΜΕ, καταλαβαίνουμε ότι πρόκειται για απέλπιδα προσπάθειανα χειραγωγηθεί, από τα ΜΜΕ, το εκλογικό σώμα.

Στο πλαίσιο αυτό, η κυβέρνηση αφαιρεί το δικαίωμα του εκλέγειν και τουεκλέγεσθαι από τους μετανάστες και τους ομογενείς…

Στην πολιτική φιλοσοφία της Γαλλικής Επανάστασης, του Ρουσσώ, του αββάΣεγιές, αλλά και στο «Σχέδιο Συντάγματος» του Ρήγα Φεραίου, καθώς και στο –πλέον δημοκρατικό, από τα επαναστατικά Συντάγματα – Σύνταγμα της Τροιζήνας,του 1827, οι έννοιες «λαός» και «έθνος» έχουν δικαιοπολιτική σημασία και απο-τελούν το φορέα της κυριαρχίας και το υποκείμενο της συντακτικής εξουσίας.∆εν έχουν φυλετικό περιεχόμενο ούτε παραπέμπουν σε γένος. Τόσο η επιστροφήστο jus sanguinis (δίκαιο του αίματος) όσο και η αφαίρεση του εκλογικού δι-καιώματος είναι αποφάσεις αντιβαίνουσες στην παράδοση του δημοκρατικούσυνταγματισμού και της αρχής του ίσου πολιτικού αυτοκαθορισμού, που δεν ανα-γνωρίζει το δεσμό αίματος ως κριτήριο για την απόδοση πολιτικής ιδιότητας καιγια την ενάσκηση των συναφών δικαιωμάτων.

Είναι λάθος να πιστεύει κανείς ότι, σεσυνθήκες κρίσης, ο κόσμος πρώταδυσανασχετεί, μετά εξανίσταται και εντέλει εξεγείρεται. ∆εν συμβαίνει τίποτεαπό όλα αυτά.

“

88 Η ΕΠΟΧΗ 16 Φεβρουαρίου 2014ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Η συνέχιση αυτής της κατάστασηςεδραιώνει τα τετελεσμένα. ∆εν θέλω ναπω ότι είναι η τελευταία ευκαιρία αλλάσίγουρα αν αφήσουμε κι άλλο χρόνο ναπεράσει μπορεί να μην βρούμε τι ναλύσουμε.

“

Τη συνέντευξη πήρεο Αδάμος Ζαχαριάδης

Σαράντα χρόνια μετά το 1974 τι προοπτι-κές υπάρχουν να οδηγηθούμε σε λύση μεβάση τις τελευταίες εξελίξεις;

Όντως φέτος είναι η θλιβερή επέτειος 40χρόνων από την τουρκική εισβολή. Κλεί-νουμε επίσης 50 χρόνια από την κάθοδο τηςUNFICYP στην Κύπρο και μια δεκαετία απότα δημοψηφίσματα. Επιπλέον, κλείνουμεκαι 4 χρόνια σχεδόν χωρίς ουσιαστικές συ-νομιλίες. Μετά από μια περιπέτεια μερικώνμηνών, που ακολούθησε την προεδρική δια-δοχή στην Κύπρο, καταλήξαμε σε ένα κοινόανακοινωθέν και αρχίζει άμεσα μια νέαπροσπάθεια. Πιστεύουμε ότι χάθηκε πολύ-τιμος χρόνος. ∆εν χρειαζόταν να γίνει προ-σπάθεια για νέο κοινό ανακοινωθέν, καθώςείχαμε ήδη δύο από προηγούμενες προσπά-θειες. Είχαμε εκφράσει την εκτίμηση ότιμια τέτοια εξέλιξη θα κατέληγε σε κάτι χει-ρότερο για την πλευρά μας. Το αποτέλεσμαείναι ένα κείμενο υποδεέστερο από το αντί-στοιχο Χριστόφια – Ταλάτ αλλά σίγουραδεν είναι απαγορευτικό προκειμένου να ξε-κινήσουν συνομιλίες. Και επειδή οι συνομι-λίες είναι ο μόνος τρόπος για να επιλύ-σουμε την εσωτερική πτυχή του Κυπριακού,ευελπιστούμε ότι αυτή τη φορά θα έχουμεαίσια κατάληξη.

Πιστεύετε ότι μετά από τόσα χρόνια οικοινωνίες των δύο κοινοτήτων είναι έτοιμεςγια ένα τόσο μεγάλο βήμα;

Είναι φανερό ότι η παρέλευση του χρό-νου, ειδικά όταν είναι παθητική, αλλοιώνεισυνειδήσεις και καταστάσεις επί του εδά-φους. Οι νέες γενιές δεν έχουν ζήσει ποτέμαζί. Περιουσίες χάνονται καθημερινάλόγω της γνωστής κατάστασης με τις απο-φάσεις του Ε∆Α∆ που επέτρεψαν τη δημι-ουργία της Επιτροπής Περιουσιών στα κα-τεχόμενα όπου προσφεύγουν Ελληνοκύ-πριοι ξεπουλώντας ουσιαστικά τις περιου-σίες τους. Αυτά είναι αποτέλεσμα της οικο-νομικής κρίσης αλλά και της έλλειψης ελ-πίδας για λύση του Κυπριακού. Επιπλέον,το ζήτημα του εποικισμού είναι πολύ σο-βαρό πρόβλημα και όσο περνάει ο χρόνοςδημιουργούνται και ανθρωπιστικά θέματα.Παιδιά που γεννιούνται στην Κύπρο, μικτοί

γάμοι, παιδιά εποίκων. Η συνέχιση αυτήςτης κατάστασης εδραιώνει τα τετελεσμένα.∆εν θέλω να πω ότι είναι η τελευταία ευ-καιρία αλλά σίγουρα αν αφήσουμε κι άλλοχρόνο να περάσει μπορεί να μην βρούμε τινα λύσουμε. Βασικές επιδιώξεις της πλευ-ράς μας όπως η επιστροφή περιουσιών καιεδαφών και η αποχώρηση των εποίκων δια-βρώνονται με την πάροδο του χρόνου.

Οι δύο κοινότητες όμως ήρθαν πιο κοντάμετά το άνοιγμα των οδοφραγμάτων. Αυτόδημιούργησε μια δυναμική που να βελτιώ-νει τις προοπτικές συμβίωσης;

Έχει αποδειχθεί ότι Ελληνοκύπριοι καιΤουρκοκύπριοι δεν έχουν τίποτα να χωρί-σουν μεταξύ τους. ∆εν έχουν επιβεβαιωθείόσοι προέβλεπαν ότι αυτή η εξέλιξη θα δη-μιουργούσε κάποιο πρόβλημα. Όλα είναιομαλά. Αυτό ενισχύει το επιχείρημά μας ότιΕλληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι μπο-

ρούν και πρέπει να ζήσουν μαζί. Αν και το ΑΚΕΛ βρίσκεται στην αντιπολί-

τευση είναι το μόνο κόμμα που έχει τοπο-θετηθεί θετικά ως προς τις νέες εξελίξεις.Για ποιο λόγο επιλέξατε αυτή τη στάση;

Παρόλο που εμείς είχαμε τοποθετηθεί αρ-νητικά ως προς την πολιτική που ακολου-θούσε ο πρόεδρος Αναστασιάδης, θα στηρί-ξουμε τη διαπραγματευτική διαδικασίαγιατί δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να λυ-θούν οι εσωτερικές τουλάχιστον πτυχέςτου Κυπριακού. Από τη στιγμή που αυτό τοανακοινωθέν, έστω και υποδεέστερο απόπροηγούμενα, επιτρέπει να παλέψεις διά-φορα ζητήματα στο τραπέζι των διαπραγ-ματεύσεων, τοποθετηθήκαμε θετικά. Βε-βαίως αναμένουμε ανταπόκριση στην στή-ριξη που παρέχουμε: Συλλογικότητα στηλήψη των αποφάσεων, διαβούλευση και όχιεκ των υστέρων ενημέρωση προκειμένου ναοδηγηθούμε στο καλύτερο δυνατόν αποτέ-

ΤΟΥΜΑΖΟΣ ΤΣΙΕΛΕΠΗΣ (ΜΕΛΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΑΚΕΛ)

Οι συνομιλίες είναι ο μόνοςτρόπος να λυθεί το Κυπριακό

Λίγοι γνωρίζουν τιςπτυχές του Κυπριακού

και τωνδιαπραγματεύσεων όσο οΤουμάζος Τσιελεπής. Τομέλος του Π.Γ του ΑΚΕΛ

εξηγεί γιατί το κόμμα τουστηρίζει την απόφαση για

επανέναρξη τωνδιαπραγματεύσεων, μιλά

για τις αρνητικέςσυνέπειες του

περάσματος των χρόνωνκαι εξηγεί τις

οικονομικές πτυχές μιαςπιθανής επίλυσης. Τέλος,

σχολιάζει τις ενστάσειςσε Κύπρο και Ελλάδα και

αναφέρεται στον ρόλοτων Αμερικανών και του

διεθνή παράγοντα στιςεξελίξεις.

Λύση και μνημόνιοείναι ασύμβατα

Σε μια περίοδο όπου και η Κύπρος και η Ελλάδα έχουν πληγεί από την οικονομικήκρίση, ποιες είναι οι οικονομικές πτυχές μιας πιθανής λύσης του Κυπριακού;

Η ίδια η οικονομική κρίση θα μπορούσε να κάνει ορισμένους να σκεφτούν ότι επειδήείμαστε σε δύσκολη θέση είναι ευκολότερο να μας επιβάλουν λύση της αρεσκείαςτους. Αυτό το ενδεχόμενο, που δεν μπορεί να αποκλείσει κάποιος, αποδεικνύει τηνορθότητα της θέσης μας ότι πρέπει να κρατήσουμε το κεκτημένο των συνομιλιών:Όταν «κλειδώσει» μια σύγκλιση δεν μπορεί κάποιος να την πειράξει. Από εκεί και πέραη λύση του Κυπριακού θα προσφέρει και οικονομική προοπτική. Θα υπάρξει οικονο-μική ανάπτυξη, θα είναι πιο σύντομος ο δρόμος να ξεπεράσουμε το οικονομικό αδιέ-ξοδο. Βεβαίως όταν έρθει η στιγμή της λύσης δημιουργείται και ένα επιπλέον ζήτημα:Είναι δύσκολη η εφαρμογή της λύσης σε συνθήκες μνημονίου. Άρα, και αυτοί που μαςπροτρέπουν να βρούμε λύση θα πρέπει να σκεφτούν και αυτή τη πτυχή, γιατί προκει-μένου να εφαρμοστεί θα χρειαστούν λεφτά. Αλίμονο αν βρεθεί λύση και δεν μπορούμενα την εφαρμόσουμε λόγω οικονομικής αδυναμίας.

Πως βλέπετε την πρόταση για τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης και ιδιαίτερατο άνοιγμα του Βαρωσιού;

Εμείς ήμασταν πάντα θετικοί στα ΜΟΕ, όχι ως υποκατάστατο της λύσης, αλλά ωςυποβοηθητικά για τη λύση του Κυπριακού. Περίοπτη θέση σε αυτά έχει το άνοιγμα τηςΑμμοχώστου.

Ποιος είναι:Ο Τουμάζος Τσιελεπής είναι μέλος του Πολιτικού Γραφείου του ΑΚΕΛ. Σπούδασε

νομικά στο Κίεβο και διετέλεσε επικεφαλής της διαπραγματευτικής ομάδας της ελ-ληνοκυπριακής κοινότητας επί προεδρίας ∆ημήτρη Χριστόφια.

Η ΕΠΟΧΗ 16 Φεβρουαρίου 2014 99ΠΟΛΙΤΙΚΗλεσμα. Υπογραμμίζουμε τη δική μας θέση,όχι για σκοπούς δικαίωσης, ούτε από τοσύνδρομο του συγγραφέα. Το λέμε για έναναπλούστατο λόγο: Η εγκατάλειψη συμφω-νηθέντων οδηγεί σε κατώτερα αποτελέ-σματα και αυτό έχει ήδη αποδειχθεί. Έχειμεγάλη σημασία στις διαπραγματεύσεις νακρατήσουμε τις συγκλίσεις και το κεκτη-μένο των συνομιλιών, διότι αν εφαρμο-στούν οι προεκλογικές εξαγγελίες του Προ-έδρου Αναστασιάδη και εγκαταλειφθούν οισυγκλίσεις, είμαστε βέβαιοι ότι θα οδηγη-θούμε σε ανεπιθύμητα αποτελέσματα.

Κάνατε αναφορά στις συγκλίσεις Χριστό-φια – Ταλάτ. Πιστεύετε ότι αυτή τη στιγμήείμαστε πολύ πίσω από αυτές τις συγκλί-σεις;

Έχουμε κάποιες απώλειες στο θέμα τηςκυριαρχίας. ∆εν είναι όμως απώλειες πουδεν μπορούν να αναπληρωθούν. Θα πρέπεινα το παλέψουμε στις διαπραγματεύσεις.Αναφέρομαι στην απάλειψη της έκφρασης«αδιαίρετη κυριαρχία» σε συνδυασμό με τηνπροσθήκη ότι θα είναι κυριαρχία όπως αυτήκαθορίζεται στον Χάρτη των ΗνωμένωνΕθνών. Είναι μια έμμεση πλην σαφής ανα-φορά στην εξωτερική πλευρά της κυριαρ-χίας χωρίς να ισχυρίζομαι ότι έχει κλείσειαρνητικά το ζήτημα της εσωτερικής κυ-ριαρχίας. ∆εν έχουμε πλέον το «αδιαίρετο»ως όπλο, αλλά είναι κάτι που θα συζητηθεί.

Εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει να συνεχί-σουμε από εκεί που έχουμε μείνει και δενπρέπει να ξαναρχίσουμε από την αρχή.

Έχουν εκφραστεί και στην Κύπρο καιστην Ελλάδα ενστάσεις για το κοινό ανα-κοινωθέν οι οποίες εστιάζουν στα ζητήματατης κυριαρχίας αλλά και των εξουσιών.Ποια είναι η θέση σας;

Όπως σας είπα, και εμείς έχουμε επιση-μάνει το ζήτημα της κυριαρχίας. ∆εν συμ-μεριζόμαστε όμως την άποψη ότι κατοχυ-ρώνεται τριπλή κυριαρχία. Από εκεί καιπέρα υπάρχει ένα ζήτημα με αυτό που λέμε«κατάλοιπο εξουσιών». ∆ηλαδή ότι η κεν-τρική κυβέρνηση παίρνει ρητώς κάποιεςαρμοδιότητες και οι υπόλοιπες θα ανήκουνστα κρατίδια. Αυτό για εμάς δεν ήταν καμιάφορά ζήτημα αρχής. ∆εν είναι χαρακτηρι-στικό συνομοσπονδίας όπως υποστηρίζουνορισμένοι, υπάρχει σε αρκετές ομοσπον-δίες. Είναι απλά ένας τρόπος καθορισμούτον αρμοδιοτήτων. Η δική μας ένστασηείναι ως προς τον χειρισμό. Εμείς είχαμεπει ότι πρώτα καθορίζεις τις αρμοδιότητεςτης κεντρικής κυβέρνησης και μετά συζη-τάς το «κατάλοιπο εξουσιών». Ουσιαστικάβέβαια κατά τις συνομιλίες Χριστόφια -Ταλάτ είχαν διασφαλιστεί οι ομοσπονδια-κές αρμοδιότητες και τις έχουμε ενισχύσειστο βαθμό που έπρεπε. Η ανησυχία μαςείναι ότι τώρα το κατάλοιπο δίνεται χωρίς

προηγούμενη δέσμευση επί της σύγκλισηςπου υπήρξε για τις αρμοδιότητες. Υπάρχεικαι μια θέση του προέδρου για αποκεντρω-μένες εξουσίες, με την οποία εμείς διαφω-νούμε. ∆εν είναι θέμα αρχής αλλά πρέπει ναδιασφαλιστούν οι αρμοδιότητες της κεντρι-κής κυβέρνησης.

Οι πολιτικές δυνάμεις που θέτουν ενστά-σεις είναι συνήθως οι ίδιες. Πιστεύετε ότιείναι αβάσιμες αυτές οι ενστάσεις;

Κάθε φορά που υπάρχει σε εξέλιξη μιαδιαπραγματευτική διαδικασία, παρατηρεί-ται ένα κλίμα πανικού, κινδυνολογίας καιδαιμονοποίησης με το οποίο εμείς δεν μπο-ρούμε να συνταχθούμε. Έχουμε επιχειρή-ματα στις συνομιλίες, έχουμε ψηφίσματατων Η.Ε και πρέπει να υπερασπιστούμε μεαυτοπεποίθηση και χωρίς φοβικά σύν-δρομα τις θέσεις μας. ∆εν μπορεί στο όνοματων κινδύνων να σταματάς την διαδικασίαγιατί τότε ο μεγαλύτερος κίνδυνος, πουείναι η εδραίωση του status quo, θα γίνειπραγματικότητα.

Στην ελληνική Αριστερά υπάρχουν αντι-δράσεις κυρίως για την εμπλοκή του αμερι-κάνικου παράγοντα στις εξελίξεις. Είναιαυτό κάτι που πρέπει να μας ανησυχεί;

Η πάγιά μας θέση είναι ότι το Κυπριακόείναι ζήτημα που πρέπει να επιλυθεί μέσαστο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών και των

καλών υπηρεσιών του Γενικού Γραμματέα.∆εν είναι στα χέρια των ΗΠΑ, ούτε της Ε.Ε.Το αυξημένο ενδιαφέρον των Η.Π.Α. πουυπάρχει για ευνόητους λόγους, θα πρέπεινα προσπαθήσουμε να το αξιοποιήσουμεπρος μια σωστή κατεύθυνση που θα συνά-δει με τους στόχους και τις επιδιώξεις μας.Εννοώ ότι οι Η.Π.Α. θέλουν μεν λύση τουΚυπριακού, αλλά λύση του τύπου «λύση ναναι κι ό,τι να ναι». Θέλουν δηλαδή ένα κλεί-σιμο. Ακόμα όμως κι αυτό, ότι δηλαδή δενθεωρούν τη σημερινή κατάσταση ως την τε-λική λύση, θα πρέπει να προσπαθήσουμε νατο αξιοποιήσουμε. Αντιλαμβάνεστε ότι δενζούμε απομονωμένοι από τον υπόλοιποκόσμο. Ούτε μπορούμε να περιμένουμε νακαταρρεύσει ο καπιταλισμός για να βρούμελύση του Κυπριακού. Είμαστε αναγκασμέ-νοι να την βρούμε μέσα σε αυτές τις συνθή-κες. Αν οι Η.Π.Α. επιθυμούν λύση του Κυ-πριακού, αυτό πρέπει να το εκμεταλλευ-τούμε και να προσπαθήσουμε με όλες μαςτις δυνάμεις να το στρέψουμε σε σωστή κα-τεύθυνση, χωρίς αυταπάτες βέβαια. ∆εν δε-χόμαστε τη διχοτόμηση και γιατί αυτό θασήμαινε ξεπούλημα κυπριακών εδαφώνστην κατοχική δύναμη αλλά και γιατί έτσιθα καταλήξουμε να έχουμε μία διαχωρι-στική γραμμή μήκους 180 χιλιομέτρων, όχιμε τους Τουρκοκύπριους αλλά με την Τουρ-κία. Κι αυτό δεν το θέλουμε.

•

Κάθε φορά που υπάρχει σε εξέλιξη μιαδιαπραγματευτική διαδικασία, παρατηρείται ένα κλίμαπανικού, κινδυνολογίας και δαιμονοποίησης με το οποίοεμείς δεν μπορούμε να συνταχθούμε.“

Ησυμφωνία της ελληνοκυπριακής και της τουρκοκυπριακήςπλευράς, όπως αυτή αποτυπώνεται στο «κοινό ανακοινω-θέν», συνεπάγεται την επανέναρξη των συνομιλιών μετά

από διακοπή ενάμιση χρόνου και αποτελεί ένα σημαντικό βήμα γιατην επίλυση του Κυπριακού προβλήματος

Είναι σαφές ότι το «κοινό ανακοινωθέν» δεν συνιστά σχέδιο τε-λικής επίλυσης. Αυτό, θα προκύψει από τις συνομιλίες και βε-βαίως θα τεθεί προς έγκριση ή απόρριψη σε ξεχωριστά δημοψη-φίσματα των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων. Πρόκειται,δηλαδή, για μια εξέλιξη η οποία βγάζει τη διαδικασία από τον«πάγο» και ξαναβάζει το Κυπριακό σε τροχιά επίλυσης.

Στο κείμενο που δόθηκε στη δημοσιότητα διασφαλίζεται η δι-ζωνική, δικοινοτική, ομοσπονδία με μία κυριαρχία, μία ιθαγένειακαι μία διεθνή προσωπικότητα. Επιπλέον, υπάρχει ρητή απαγό-ρευση οποιωνδήποτε πιθανών αποσχιστικών τάσεων με ενισχυ-μένη, μάλιστα, αναφορά σε σχέση με προηγούμενα προσχέδια.Προφανώς, σε ένα τέτοιο κείμενο υπάρχουν ασάφειες, παραλεί-ψεις και κενά, που θα αποτελέσουν άλλωστε και το αντικείμενοτων ίδιων των διαπραγματεύσεων.

Τόσο το ΑΚΕΛ όσο και μικρότερες αριστερές συλλογικότητεςτης Κύπρου εξέφρασαν την υποστήριξή τους στην επανέναρξη τωνσυνομιλιών, υπογραμμίζοντας τα ζητήματα που χρήζουν διαπραγ-μάτευσης και ταυτόχρονα επισημαίνοντας ότι σε ορισμένα απόαυτά είχε επιτευχθεί σύγκλιση στις διαπραγματεύσεις Χριστόφια –Ταλάτ.

Οι αντιδράσεις που έχουν προκληθεί στην Ελλάδα ακόμα και σεμέρος της Αριστεράς είναι βιαστικές, αδικαιολόγητες, ακατανόη-τες και αβάσιμες. Το όποιο σχέδιο προκύψει θα είναι, προφανώς,προϊόν συμβιβασμού τόσο λόγω των σημερινών, εσωτερικών καιεξωτερικών δεδομένων, όσο και λόγω των δεδομένων που δημι-ούργησαν η στασιμότητα και η αδυναμία επίτευξης λύσης εδώ καισαράντα χρόνια. Επιπλέον, η διζωνική-δικοινοτική ομοσπονδίαείναι συμφωνημένη θέση εδώ και πάρα πολλά χρόνια και μόνο ηακροδεξιά την αμφισβητεί. Η ομοσπονδία δεν αποτελεί υποχώ-ρηση της ελληνοκυπριακής πλευράς αλλά αποδοχή της πραγματι-κότητας και απόφαση ότι στην Κύπρο υπάρχουν δύο ισότιμες πο-λιτικά κοινότητες, εξίσου υπεύθυνες να ορίζουν την τύχη τουτόπου. Και κυρίως αποτελεί συνειδητοποίηση ότι μόνο με αυτόντον τρόπο θα σταματήσει η κατοχή του νησιού.

Έχουμε τη βεβαιότητα ότι κανένα σχέδιο δεν είναι ικανό ναλύσει όλες τις πολιτικές πτυχές του προβλήματος. Το Σύνταγματου 1960 και ο τρόπος με τον οποίο καταλήξαμε από το ενιαίο κρά-τος στο πραξικόπημα και την εισβολή αποτελεί την πιο τρανταχτήεπιβεβαίωση αυτού. Τη λύση θα την κάνουν «βιώσιμη και λειτουρ-γική» οι Κύπριοι. Πιθανή επίλυση του Κυπριακού θα ανοίξει νέεςδυνατότητες και για την Αριστερά στις δύο κοινότητες. Θα υπο-βαθμίσει το ρόλο συντηρητικών θεσμών, όπως η εκκλησία και οστρατός, θα εξαλείψει τα υπέρογκα ποσά για στρατιωτικούς εξο-πλισμούς και κυρίως θα δημιουργήσει τη δυνατότητα στις δύο κοι-νότητες να αναπτύξουν δυναμικές συνεργασίας, αλληλεγγύης, κοι-νής πάλης και αγώνων. Κι αυτό δεν μπορούν να το ελέγξουν οι συ-στημικές δυνάμεις.

Άλλος δρόμος δεν υπάρχει. Είτε θα υπάρξει λύση είτε θα ζή-σουμε την οριστική διχοτόμηση της Κύπρου. Η πάροδος του χρό-νου παγιώνει τη διχοτόμηση τόσο επί του εδάφους όσο και στιςσυνειδήσεις των ανθρώπων. Για αυτό, η επανένωση της Κύπρουσυνιστά αδήριτη ανάγκη και άμεση προτεραιότητα.

Η Αριστερά οφείλει να δώσει τη μάχη με τις δικές της αξίες καιχαρακτηριστικά. Να διαμορφώσει ένα διαφορετικό πολιτικό καιιδεολογικό πλαίσιο που θα αλλάζει το ιστορικό παράδειγμα και θαμετατρέπει την Κύπρο σε υπόδειγμα ειρήνης, ευημερίας, αλληλεγ-γύης και συνύπαρξης. Ας δώσουμε στην ελπίδα την τελευταία τηςευκαιρία.

Σία Αναγνωστοπούλου (μέλος Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ)Αδάμος Ζαχαριάδης (μέλος νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ)

Χρήστος Καραγιαννίδης (βουλευτής ∆ράμας, ΣΥΡΙΖΑ)

Ας δώσουμε στην ελπίδατην τελευταία της ευκαιρία

1100 Η ΕΠΟΧΗ 16 Φεβρουαρίου 2014∆ΙΕΘΝΗ

ΒΟΣΝΙΑ-ΕΡΖΕΓΟΒΙΝΗ

Εξέγερσημε ταξικό πρόσημοΠολλοί εξωτερικοί παρατηρη-

τές της εξέγερσης στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη αναρωτήθηκαν:

γιατί τώρα; Και η απάντηση σχεδόνόλων όσοι πήραν μέρος στις διαδηλώ-σεις ή όσοι παρακολουθούν απόκοντά τα γεγονότα σε αυτή τη χώραείναι: και πολύ άργησε! Στη Βοσνίαεφαρμόστηκε το πιο ακραίο μοντέλοτου νεοφιλελεύθερου καπιταλισμούσε συνδυασμό με διάχυτη διαφθορά,σχέσεις οργανωμένου εγκλήματος μετις πολιτικές και οικονομικές “ελίτ”και απόλυτη αλαζονεία και αδιαφορίατων τελευταίων για τις βασικές ανάγ-κες τις πλειοψηφίας του κόσμου.

Η εξέλιξη

Η εξέγερση ξεκίνησε -καθόλου τυ-χαία- από την πόλη Τούζλα στα βορει-οανατολικά της Βοσνίας. Στη διάρκειατου πολέμου η Τούζλα αποτέλεσεέναν από τους πιο σημαντικούς πυρή-νες υπεράσπισης πολυεθνικής κοινω-νίας και ήταν η μόνη πόλη στην οποίατα εργατικά συνδικάτα λειτούργησανπραγματικά και έπαιξαν σημαντικόρόλο στην κοινωνική ζωή. Όταν κα-τέρρευσαν μερικές εταιρίες «τωνοποίων οι ιδιωτικοποίηση δεν ήταναπλά προβληματική, αλλά εγκλημα-τική» -όπως δηλώνει στο κροατικόportal H-Alter ο Ένβερ Κάζαζ, καθη-γητής πανεπιστημίου και γνωστός πο-λιτικός αναλυτής– το φιτίλι άναψεκαι στις 5 Φεβρουαρίου εργάτες,άνεργοι, νεολαία και βετεράνοι πολέ-μου κατέβηκαν στους δρόμους.

Μετά τη βίαιη αστυνομική κατα-στολή, η εξέγερση εξαπλώθηκε σεόλες τις μεγάλες πόλεις, οι οποίεςείχαν κάποτε αναπτυγμένη βιομηχα-νία. Παρ’ όλες τις μικρότερες ή μεγα-λύτερες διαφορές, σε όλες τις διαδη-λώσεις εκφράστηκαν κάποια κοινάαιτήματα, όπως: κοινωνική δικαιο-σύνη, επανεξέταση των ιδιωτικοποι-ήσεων, παραίτηση της κεντρικής ή/καιτων τοπικών πολιτικών ηγεσιών. Παρ’όλο που υπάρχουν προσπάθειες χει-ραγώγησης και “καπελώματος” απόδιάφορα κόμματα και πολιτικούς, οιδιαδηλωτές κατάφεραν να τους κρα-τήσουν μακρυά και διαβεβαιώνουν σεόλους τους τόνους ότι η εξέγερση δενείναι εθνικιστική – π.χ. φορώνταςπανό με σύνθημα Πεινάω και στιςτρεις γλώσσες, ή ενώνοντας τις τρειςσημαίες μαζί (κροατική, βοσνιακή καισέρβικη).

Η εξέγερση, όμως, περιορίστηκεστη μία οντότητα τους κράτους, τηνΟμοσπονδία Βοσνίας και Ερζεγοβίνης(γνωστή ως “Κροατο-ΜουσουλμανικήΟμοσπονδία”) και κυρίως στις πόλειςμε μουσουλμανική πλειοψηφία. Λόγωέλλειψης πραγματικής επικοινωνίαςκαι συνεργασίας ανάμεσα σε αυτή και

την άλλη οντότητα, τη Σερβική ∆ημο-κρατία (Republika Srpska), στην τε-λευταία οι διαδηλώσεις ήταν λιγοστέςκαι ακολουθήθηκαν από αντιδιαδη-λώσεις. Σ’ αυτό συνέβαλε σαφώς καιη ισχυρή εθνικιστική προπαγάνδα στηΣερβική ∆ημοκρατία, που ξεχειλίζειαπό θεωρίες συνωμοσίας, όπως αυτήπου μεταφέρει η εφημερίδα Press RS,ότι «οι οργανωτές των διαδηλώσεωνστην Ομοσπονδία Βοσνίας-Ερζεγοβί-νης προμηθεύτηκαν όπλα από το εξω-τερικό με σκοπό να το χρησιμοποι-ήσουν ενάντια στους πολίτες της Σερ-βικής ∆ημοκρατίας».

Οι συνωμοτικές θεωρίες διαπερ-νούν και τον επίσημο πολιτικό λόγοόλων των πολιτικών ελίτ της Σερβι-κής ∆ημοκρατίας - είτε ανήκουν στηνκυβέρνηση, είτε στην αντιπολίτευση.Προσπαθούν να πτοήσουν τους κατοί-κους με τα σενάρια εθνικής κάθαρ-σης, λέγοντας ότι όλη η εξέγερσηείναι κατευθυνόμενη και έχει ωςσκοπό την κατάργηση της σερβικήςοντότητας. Όταν αυτά δεν πείθουν,περνάνε σε ανοιχτές απειλές: ο Πρό-εδρος της Σερβικής ∆ημοκρατίας, Μί-λοραντ Ντόντικ, από τις πρώτες μέρεςδήλωσε ότι η αστυνομία θα απαγορέ-ψει την είσοδο των διαδηλωτών απότην Ομοσπονδία Βοσνίας και Ερζεγο-βίνης.

Όλα αυτά, όμως, δείχνουν το φόβοτων σερβικών αρχών, γιατί γνωρίζουνπολύ καλά ότι οι πραγματικές αιτίεςτης εξέγερσης είναι τα κοινωνικό-οι-κονομικά προβλήματα που είναι κοινάσε όλη τη χώρα. Ενδεικτικό της ανη-συχίας των αρχών είναι το περιστα-τικό από τη Μπανια-Λούκα, όπου σεέναν κάτοικο που διαδήλωνε μόνοςτου μερικές ημέρες, επιβλήθηκε πρό-στιμο γύρω στα 300 ευρώ!

Οι πιέσεις

Όπως ήταν αναμενόμενο, τα μεγάλα

ΜΜΕ ασκούν τεράστια πίεση για νατρομοκρατήσουν τους κατοίκους. Στηδημοσιότητα βγαίνουν συνέχεια οιπληροφορίες για τις ζημιές που προ-κλήθηκαν, ενώ λείπουν σοβαρές ανα-λύσεις σχετικά με τα αίτια της εξέγερ-σης. Για παράδειγμα, εδώ και μέρες ταμίντια μιλάνε για την καταστροφή τουΚρατικού Αρχείου, και κρύβουν το γε-γονός ότι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι κα-τέβαλαν τεράστιες προσπάθειες ώστεη φωτιά να περιοριστεί στα γραφείακαι μ‘ αυτό τον τρόπο έσωσαν το 99%του υλικού (Βλ. www.h-alter.org).

Μερικοί δεν διστάζουν να χρησιμο-ποιήσουν οποιοδήποτε ψέμα, προκει-μένου να μαυρίσουν τις διαδηλώσεις.Όπως μας λέει ο Ντάμιρ Μπέριλο, πο-λιτικός ακτιβιστής και ερευνητής στοειδησεογραφικό πόρταλ Istinomjer,«το περασμένο Σάββατο, τέσσερις πο-λιτικοί έδωσαν στη δημοσιότηταλάθος πληροφορία ότι στους διαδη-λωτές βρέθηκαν 12 κιλά ναρκωτικά.Επίσης, στην προσπάθεια να δημιουρ-γηθούν εντάσεις μεταξύ των εθνοτή-των, ο Μπάκιρ Ιζετμπέγκοβιτς, μέλοςτου τριμελούς Προεδρείου της Βοσ-νίας-Ερζεγοβίνης δήλωσε πως έχει“πληροφορίες” ότι το κτήριο τουΠροεδρείου έκαψαν Σέρβοι χούλιγκαναπό το ανατολικό Σεράγεβο, κάτι πουείναι απόλυτα αναληθές».

Εννοείται πως όλα τα κανάλια και οιεφημερίδες της ευρύτερης περιοχήςπλημμύρισαν από διάφορους πολιτι-κούς, δημοσιογράφους κι αναλυτέςπου “καταλαβαίνουν ότι ο λαός αντι-μετωπίζει προβλήματα”, αλλά τονσυμβουλεύουν να τα λύσει με “ειρηνι-κές διαδηλώσεις”, κι ακόμα καλύ-τερα, στις εκλογές. Ξεχνάνε, βέβαια,ότι ο ο λαός έκανε υπομονή επί είκοσιχρόνια αλλά οι πολιτικοί είχαν κλει-στά τ’ αυτιά τους – ενώ με τις πρώτεςεκρήξεις στους δρόμους, ξαφνικά άρ-χισαν να ακούνε τα λαϊκά αιτήματα.

Μέχρι στιγμής, παραιτήθηκαν τέσ-σερις πρόεδροι τοπικών κυβερνήσεωνκαι 43 υπουργοί. Από την ένατη μέρακαι μετά, οι διαδηλώσεις είναι λιγό-τερο μαζικές, ωστόσο σε αρκετές πό-λεις οργανώθηκαν συνελεύσεις.

Η σημασία και οι κίνδυνοι

Μετά τη συνάντηση των εκπροσώ-πων των διαδηλωτών στο Σεράγεβο μετον πρωθυπουργό της “Κροατο-Μου-σουλμανικής Ομοσπονδίας”, ΝέρμινΝίκσιτς, αποφασίστηκε fast-track αλ-λαγή του εκλογικού νόμου με σκοπότη διεξαγωγή πρόωρων εκλογών. Επι-πλέον, θα φτιαχτεί μια λίστα των εται-ριών για τις οποίες υπάρχουν υποψίεςότι ιδιωτικοποιήθηκαν παράνομα.Από την άλλη, ανησυχία προκαλεί ηαπόφαση του Τοπικού Συμβουλίουτου καντονιού Σεράγεβο να προμη-θευτεί πρόσθετο εξοπλισμό για τηναστυνομία, ανάμεσα στα άλλα και10.000 πλαστικές σφαίρες.

«Οι προσδοκίες μου έχουν ήδη ξε-περαστεί», λέει ο Ντάμιρ Μπέριλο,«από τη στιγμή που οι πολίτες οργα-νώθηκαν σε συνελεύσεις. ΣτηνΤούζλα, μάλιστα, υιοθετήθηκαν όλατα αιτήματα της συνέλευσης. Αυτόπου έχει σημασία τώρα είναι και σεάλλες πόλεις να καθοριστούν με σα-φήνεια τα αιτήματα, ώστε να τοποθε-τηθούν οι βάσεις για τη συνέχεια τουαγώνα μας». Το μείζον ζήτημα σ’ αυτήτη φάση είναι αυτή η κοινωνική εξέ-γερση να μην επηρεαστεί από τα εθνι-κιστικά κόμματα. Η έλλειψη αριστε-ρών κομμάτων κάνει τη μάχη πολύ πιοδύσκολη και μακρόχρονη. Όμως, τογεγονός και μόνο ότι στη Βοσνία ξεκί-νησε ένας συνειδητός, ταξικός αγώ-νας, έχει ιδιαίτερα μεγάλη σημασίαγια όλη την περιοχή.

Σιμόν Αργυράκου

Μ. ΣΛΕΧΤ: Η κερδοσκοπία απειλείτις νεοαναδυόμενες οικονομίεςΟ οικονομολόγος του Die Linkeγράφει για τους κινδύνουςπου προκύπτουν απότην ανεξέλεγκτη ελευθερίατων κερδοσκόπων. σελ 12

ΕΛΒΕΤΙΑ: Σφραγίζουντα σύνορά τουςΟι Ελβετοί, με δημοψήφισμαυπερψήφισαν τον περιορισμότης μετανάστευσης, λόγω φόβουγια αλλοίωση του εθνικού χαρακτήρακαι μείωσης των μισθών. σελ. 13ΚΟΣΜΟΥ

Ο γύρος τού

“Πολλοί εξωτερικοίπαρατηρητές τηςεξέγερσης στηΒοσνία-Ερζεγοβίνηαναρωτήθηκαν:γιατί τώρα; Και ηαπάντηση σχεδόνόλων όσοι πήρανμέρος στιςδιαδηλώσεις ήόσοιπαρακολουθούναπό κοντά ταγεγονότα σε αυτήτη χώρα είναι: καιπολύ άργησε!

Η ΕΠΟΧΗ 16 Φεβρουαρίου 2014 1111∆ΙΕΘΝΗ

Οι τρεις ηγέτες της αντιπολί-τευσης προσπαθούν να κερδί-σουν χρόνο, μπλοκάρουν τις ερ-γασίες της Βουλής και διαδίδουνότι μπορεί να υπάρξει πλειοψη-φία υπέρ των δικών τους προτά-σεων. Θεωρούν ότι ο συμβιβα-σμός πρέπει να γίνει μόνο απότην πλευρά του Γιανουκόβιτς.

“

Στο Κίε βο συ νε χί ζο νται οι δια δη -λώ σεις στην κε ντρι κή πλα τείατης πό λης, η ο ποία πλέ ον α νε πι -

σή μως με το νο μά στη κε α πό πλα τείαΑνε ξαρ τη σίας σε Ευ ρω πλα τεία (Ευ ρω -μαϊντάν).

Τα τρία κόμ μα τα της α ντι πο λί τευ σης«Μπατ κίβ σι να», «Ου ντάρ» και «Σβο -μπό ντα» ζη τούν α πό το κοι νο βού λιο ναψη φί σει την ε πι στρο φή στο Σύ νταγ ματου 2004, το ο ποίο προέ βλε πε το μοί- ρα σμα των υ πουρ γείων με τα ξύ τουπροέ δρου και του πρω θυ πουρ γού. Οπρό ε δρος εί χε υ πό την ευ θύ νη του ταυ πουρ γεία Εξω τε ρι κών, Άμυ νας καιΕσω τε ρι κών και ο πρω θυ πουρ γός ό λατα οι κο νο μι κά υ πουρ γεία. Οι τρείς η -γέ τες της α ντι πο λί τευ σης προ σπα θούννα κερ δί σουν χρό νο, μπλο κά ρουν τιςερ γα σίες της Βου λής και δια δί δουν ό τιμπο ρεί να υ πάρ ξει πλειο ψη φία υ πέρτων δι κών τους προ τά σεων. Θεω ρούνό τι ο συμ βι βα σμός πρέ πει να γί νει μό -νο α πό την πλευ ρά του Για νου κό βι -τς.

Αυ τή τη στιγ μή στο ου κρα νι κό κοι νο- βού λιο υ πάρ χει ι σχυ ρή πλειο ψη φία α -πό τους βου λευ τές του Κόμ μα τος τωνΠε ρι φε ρειών και του Κομ μου νι στι κούΚόμ μα τος. Όπως υ πο στη ρί ζει ο διευ -θυ ντής του Ινστι τού του Οι κου με νι κώνΣτρα τη γι κών Βα ντίμ Κα ρα σιό φ, «αλ -λα γή πλειο ψη φίας δεν θα υ πάρ ξει για -τί, το Κόμ μα των Πε ρι φε ρειών έ χει ό -λους τους βου λευ τές του στο χέ ρι: καιαυ τούς που αμ φι βάλ λουν και αυ τούςπου τα λα ντεύο νται τους δια κα τέ χει α -να σφά λεια και φό βος για το τι θα α κο -λου θή σει, αν α πο σκιρ τή σουν α πό τηνπλειο ψη φία και υ πο στη ρί ξουν την α ν-τι πο λί τευ ση. Η πλειο ψη φία δεν εί ναιέ τοι μη να υ πο στη ρί ξει την α ντι πο λί -τευ ση, ού τε σε ε ξαι ρε τι κές πε ρι πτώ -σεις»

Ο πρό ε δρος της Ρω σίας Βλα ντι μίρΠού τιν κα τά τη συ νά ντη σή του με τονπρό ε δρο της Κί νας Σι Τζιν πίν γκ κα τα -δί κα σαν ο ποια δή πο τε ε ξω τε ρι κή ε πέμ -βα ση στα ε σω τε ρι κά της Ου κρα νίας.Σύμ φω να με τον εκ πρό σω πο τύ που τουΒλ. Πού τιν, Ντμί τρι Πέ σκο φ, η κι νέ ζι -κη πλευ ρά κα τα δί κα σε έ ντο να τις ε ξω -τε ρι κές ε πεμ βά σεις στην Ου κρα νία,και η ρώ σι κη πλευ ρά την υ πο στή ρι ξε.Ο πρέ σβης της Κί νας στην Ου κρα νία,ε ντω με τα ξύ, Τζάν Σιούν γκ ε ξέ φρα σετη δυ σα ρέ σκειά του γι’αυ τά που εί πε ου πουρ γός Εξω τε ρι κών της Πο λω νίαςΡά ντοσ λαβ Σι κόρ σκι, ό τι δη λα δή οι κι- νέ ζι κές ε πεν δύ σεις θα γί νουν στην Ου- κρα νία μό νο ό ταν υ πο γρα φτεί η συμ- φω νία σύν δε σης με την ΕΕ. ∆ή λω σε ό -

τι πο τέ δεν ει πώ θη κε κά τι τέ τοιο α πότην Κί να.

Η ΕΕ δεν φαί νε ται να προ κρί νει τιςκυ ρώ σεις ε να ντίον της Ου κρα νίας, ανκαι το Ευ ρω παϊκό Κοι νο βού λιο την κά- λε σε να προ χω ρή σει ά με σα σε κυ ρώ -σεις ε να ντίον ου κρα νών υ παλ λή λων,δι κα στών και ο λι γαρ χών που φέ ρουνευ θύ νες για κα τα δί κες, α κό μη και γιαθα νά τους δια δη λω τών. Από την άλ λη,ο ευ ρω παίος ε πί τρο πος Στέ φαν Φιού -λε για τρί τη φο ρά μέ σα στο Φλε βά ρηε πι σκέ φτη κε την Ου κρα νία και δή λω -σε ό τι η Ε.Ε. δε σκο πεύει να προ χω ρή -σει σε κυ ρώ σεις. Οι Βρυ ξέλ λες ε πι θυ -μούν να βρε θεί κά ποιος συμ βι βα σμόςμε τα ξύ του προέ δρου, της α ντι πο λί -τευ σης και της πλα τείας. Απ’ ό,τι φαί- νε ται, στις δια πραγ μα τεύ σεις που κά -νει ο Σ.Φιού λε, ση μείο κλει δί εί ναι ητύ χη της Συμ φω νίας Σύν δε σης με τηνΕΕ. Τα άλ λα θέ μα τα που θέ τει ως τώ -ρα η α ντι πο λί τευ ση, ό πως πρόω ρεςπρο ε δρι κές ε κλο γές και ε πι στρο φήστο Σύ νταγ μα του 2004, δεν φαί νε ταινα προ βάλ λο νται α πό πλευ ράς ΕΕ.

Ουκρανική ομοσπονδία;

Με γά λη α να στά τω ση δη μιούρ γη σε ησυ νέ ντευ ξη που έ δω σε στις 11 Φλε βά -ρη στην ε φη με ρί δα Kommersant ο σύμ- βου λος του Β.Πού τιν Σερ γκέι Γκλά ζιε -φ, στην ο ποία υ πο στή ρι ξε ό τι η λύ σηγια την Ου κρα νία εί ναι η ο μο σπον δο -ποίη ση κα τά τα πρό τυ πα της ∆α νίας.Όπως υ πο στή ρι ξε, στη ∆α νία ή ο ποίαεί ναι μέ λος της ΕΕ α νή κει η Γροι λαν -δία η ο ποία δεν εί ναι μέ λος της ΕΕ. Οι

σχέ σεις με τα ξύ Νο τιο α να το λι κής Ου- κρα νίας και ∆υ τι κής Ου κρα νίας εί ναιλι γό τε ρες α πό τις σχέ σεις της πρώ τηςμε τη Ρω σία. Επί σης οι σχέ σεις της ∆υ- τι κής Ου κρα νίας με τις χώ ρες της ΕΕ.εί ναι πε ρισ σό τε ρες α πό τις σχέ σεις μετη Νο τιο α να το λι κή Ου κρα νία. ΟΣ.Γκλά ζιεφ θεω ρεί ό τι θα μπο ρού σε ηΝο τιο α να το λι κή Ου κρα νία να συν δε θείμε την Τε λω νεια κή Ένω ση με την Ρω -σία και η ∆υ τι κή να υ πο γρά ψει τη Συμ- φω νία Σύν δε σης με την ΕΕ.

Οι πα ρα πά νω δη λώ σεις ξε σή κω σανθύελ λα α ντι δρά σεων στην Ου κρα νία. ΟΑλε ξά ντρ Εφρέ μοφ α πό το Κόμ μα τωνΠε ρι φε ρειών εί πε ό τι τέ τοιο θέ μα δενσυ ζη τή θη κε στο κόμ μα του, αν και υ -πάρ χουν βου λευ τές που συμ φω νούν μετην ι δέα αυ τή. Ο Α’ γραμ μα τέ ας τουΚομ μου νι στι κού Κόμ μα τος Ου κρα νίαςΠιό τρ Σι μο νέν κο δή λω σε την Πέ μπτη13 Φλε βά ρη ό τι η ο μο σπον διο ποίη σηδεν θα ο δη γή σει στη διαί ρε ση της Ου- κρα νίας, αλ λά στη δια τή ρη ση της ε δα -φι κής της α κε ραιό τη τας. Πρό τει νε ναγί νει δη μο ψή φι σμα και αν το α πο τέ λε -σμά του εί ναι υ πέρ της ο μο σπον δίας,να πε ρι λη φθεί στο Σύ νταγ μα.

«Η θέ ση για την ο μο σπον δο ποίη σηεί ναι ο δρό μος για την κα τα στρο φή τουα νε ξάρ τη του κρά τους» - σύμ φω να μετη δή λω ση του Β.Κλι τσκό. Ο πρώηνπρό ε δρος της Ου κρα νίας Λε ο νί ντΚραβ τσούκ α νέ φε ρε ό τι το θέ μα της ο -μο σπον διο ποίη σης εί ναι σαν να ρί χνεικά ποιος λά δι στη φω τιά στην ο ξείαπο λι τι κή κρί ση της Ου κρα νίας. ΟΑ.Για τσε νιούκ δή λω σε ό τι εί ναι κα τη -γο ρη μα τι κά α ντί θε τος με την ι δέα τηςο μο σπον διο ποίη σης, ό πως α ντί θε τος

εί ναι και ο α κρο δε ξιός Ο.Τια γκνι μπόκ. Αν ε πι κρα τή σει το σχή μα της ο μο -

σπον δίας, θα εί ναι προς το συμ φέ ρονκυ ρίως της Ρω σίας και της Νο τιο α να -το λι κής Ου κρα νίας. Αντί θε τα, δεν θαέ χουν κα νέ να ό φε λος η Ε.Ε. και η ∆υ τι -κή Ου κρα νία, η ο ποία πα ρα μέ νει το λι- γό τε ρο α να πτυγ μέ νο τμή μα της χώ ρας.

Πιθανά σενάρια

Ο πρό ε δρος Βί κτωρ Για νου κό βι τς, α -να μέ νε ται να α να κοι νώ σει ά με σα το ό -νο μα του υ πο ψη φίου για τη θέ ση τουπρω θυ πουρ γού. Η πρό τα ση του προέ -δρου μα ζί με ο ποιεσ δή πο τε άλ λες προ- τά σεις θα τε θούν στο κοι νο βού λιοπρος ψή φι ση. Σύμ φω να με έ γκυ ρουςου κρα νούς πο λι τι κούς α να λυ τές, ό πωςο Βα ντίμ Κα ρα σιό φ, υ πάρ χουν τρία σε- νά ρια για τον υ πο ψή φιο πρω θυ πουρ -γό:

1) να πα ρα μεί νει ο ση με ρι νός ε κτε -λών χρέη Πρω θυ πουρ γού Σερ γκέι Αρμ-πού ζο φ, ο ο ποίος θα εί ναι ε πι κε φα λήςπρο σω ρι νής κυ βέρ νη σης

2) να α να δει χθεί ο Αρσέ νι Για τσε -νιού κ, ο ποίος θα δε χό ταν στην πε ρί -πτω ση που ό λη η κυ βέρ νη ση θα προ- ερ χό ταν α πό την α ντι πο λί τευ ση

3) ή ο Πιό τρ Πο ρο σέν κο – πρώην υ -πουρ γός Οι κο νο μι κής Ανά πτυ ξης καιΕμπο ρίου Ου κρα νίας (υ πο στή ρι ξε τουςδια δη λω τές της πλα τειάς) - ε πι κε φα -λής μιας κυ βέρ νη σης ό που θα με τέ -χουν εκ πρό σω ποι της συ μπο λί τευ σηςκαι της α ντι πο λί τευ σης.

Μι χά λης Ρέ νε σης

Η Ουκρανία σε οριακό σημείο

1122 Η ΕΠΟΧΗ 16 Φεβρουαρίου 2014∆ΙΕΘΝΗ

Η κερδοσκοπίαβλάπτει και τη Γερμανία

Το τίμημα της ελευθερίας των αγορών το πληρώνουν οιαναδυόμενες οικονομίες. Εάν η κρίση που μαστίζει τιςαναδυόμενες αγορές επεκταθεί, θα πλήξει σφοδρά και τιςγερμανικές εξαγωγές, και οι προβλέψεις της γερμανικήςκυβέρνησης περί ανάπτυξης θα είναι για πέταμα.

“Του Μί χα ελ Σλε χτ

Οι πο λι τι κοί πή ραν, λέ γε ται, τομά θη μά τους α πό την πρό σφα -τη πα γκό σμια χρη μα τοοι κο νο -

μι κή κρί ση. Στην πραγ μα τι κό τη τα δενέ γι ναν και πολ λά πράγ μα τα. Οι κερ δο -σκό ποι ε ξα κο λου θούν να α πο λαμ βά -νουν την α πε ριό ρι στη ε λευ θε ρία τους,τζο γά ρο ντας με τις πα γκό σμιες κε φα -λαια κές ροές. Το πό σο κα τα στρο φι κάδρα αυ τή η ε λευ θε ρία το νιώ θουν σή με -ρα στο πε τσί τους ο ρι σμέ νες α να δυό -με νες οι κο νο μίες. Και σύ ντο μα ί σωςέρ θει και η σει ρά της Γερ μα νίας.

Στις ε βδο μά δες και τους μή νες πουπέ ρα σαν, τα νο μί σμα τα ο ρι σμέ νων α να- πτυσ σό με νων και νε ο α να δυό με νων οι- κο νο μιών δέ χτη καν ι σχυ ρές πιέ σεις. Ητουρ κι κή λί ρα, το αρ γε ντί νι κο πέ σο, τορα ντ της Νο τίου Αφρι κής, το βρα ζι λιά -νι κο ρεάλ έ χα σαν με γά λο μέ ρος της α -ξίας τους.

Αφορ μή για διαρ ροή κε φα λαίω ν

Η φυ γή κε φα λαίων α πο δί δε ται στα«εγ χώ ρια προ βλή μα τα» των α να δυό με -νων οι κο νο μιών. Την ί δια στιγ μή, ω -στό σο, εί ναι σε ό λους ξε κά θα ρο ό τι τα«εγ χώ ρια προ βλή μα τα» εί ναι α πλώς ηα φορ μή για τη διαρ ροή κε φα λαίων.Όχι η αι τία. Τι συμ βαί νει; Ενώ τα προ-

η γού με να χρό νια οι προ ηγ μέ νες βιο μη -χα νι κά χώ ρες μα στί ζο νταν α πό την ύ -φε ση και την κρί ση, στην Ασία και τηΛα τι νι κή Αμε ρι κή η οι κο νο μι κή δρα- στη ριό τη τα ή ταν αν θη ρή. Αυ τή την ευ- και ρία ά δρα ξε το κερ δο σκο πι κό κε φά -λαιο.

Οι κερ δο σκό ποι εκ με ταλ λεύο νται ταχα μη λά ε πι τό κια στις Η ΠΑ, την Ευ ρώ -πη και την Ια πω νία, προ κει μέ νου ναδα νει στούν και στη συ νέ χει ε πεν δύουντα χρή μα τα αυ τά σε προϊό ντα των α να -δυό με νων οι κο νο μιών που έ χουν υ ψη -λό τε ρο ε πι τό κιο, π.χ. στα νο μί σμα τάτους. Η δια φο ρά με τα ξύ των ε πι το κίωνεί ναι το ό φε λος των κερ δο σκό πων.Όσο ψη λό τε ρα σκαρ φά λω ναν αυ τά τανο μί σμα τα, τό σο πε ρισ σό τε ροι ε πεν δυ -τές έ μπαι ναν στην προ σο δο φό ρα αυ τήε πι χεί ρη ση. Ήταν, λοι πόν, θέ μα χρό- νου να στρα φεί αλ λού η α γέ λη των κερ- δο σκό πων.

Και αυ τό έ γι νε το Μάιο του 2012, ό -ταν η Αμε ρι κα νι κή Ομο σπον δια κή Τρά- πε ζα (FED) α να κοί νω σε την πρό θε σήτης να με τριά σει τη χα λά ρω ση της νο- μι σμα τι κής πο λι τι κής. Αυ τό εί χε ως α -πο τέ λε σμα να κα ταρ ρεύ σουν τα νο μί -σμα τα των α να δυό με νων οι κο νο μιών,α φού η FED εί χε ρί ξει δι σε κα τομ μύ ριαστην α γο ρά α γο ρά ζο ντας ο μό λο γα.

Από τον Ια νουά ριο, η FED αλ λά ζειστά ση, α γο ρά ζει λι γό τε ρα α με ρι κα νι κά

ο μό λο γα και σι γά σι γά κλεί νει τη στρό- φιγ γα της χρη μα το δό τη σης. Οι κερ δο -σκό ποι φο βού νται ό τι, με το τέ λος τηςρευ στό τη τας στις Η ΠΑ, θα αρ χί σουννα κα ταρ ρέ ουν ξα νά οι α γο ρές και στηνΑσία και τη Λα τι νι κή Αμε ρι κή. Γι’ αυ τόε γκα τα λεί πει το κε φά λαιο τις α να δυό -με νες οι κο νο μίες. Κι έ τσι, ό πως κα τάκα νό να συμ βαί νει στις χρη μα τα γο ρές,ο φό βος της κα τάρ ρευ σης ο δη γείπράγ μα τι στην κα τάρ ρευ ση.

Με μοι ραίες συ νέ πειες: η υ πο τί μη σητων νο μι σμά των τους κα θι στά α κρι βό -τε ρες τις ει σα γω γές για τις χώ ρες αυ -τές, πράγ μα που ο δη γεί με τη σει ρά τουσε αύ ξη ση του πλη θω ρι σμού. Για να α -ντι με τω πί σουν τον πλη θω ρι σμό και ναστα θε ρο ποιή σουν τα νο μί σμα τά τους,οι κε ντρι κές τρά πε ζες της Ινδίας, τηςΒρα ζι λίας, της Νο τίου Αφρι κής και τηςΤουρ κίας αύ ξη σαν τα ε πι τό κια, εν μέ -ρει δρα στι κά. Η κε ντρι κή τρά πε ζα τηςΤουρ κίας δι πλα σία σε το ε πι τό κιό τηςστο 10%. Ανα με νό με νη συ νέ πεια: ταδά νεια α κρι βαί νουν, η οι κο νο μι κή δρα- στη ριό τη τα υ πο χω ρεί κι αυ τό αυ ξά νειπε ραι τέ ρω τη διαρ ροή κε φα λαίων.

Καλ πά ζου σα α γέ λη

Η συ μπε ρι φο ρά των κερ δο σκό πωνπλήτ τει προ πά ντων χώ ρες με ελ λείμ -μα τα στο ι σο ζύ γιο συ ναλ λα γών. Εξού

και λέ γε ται σή με ρα ό τι οι χώ ρες αυ τέςευ θύ νο νται οι ί διες για τη φυ γή των ε -πεν δυ τών. Αυ τό ό μως εί ναι α νο η σία.∆ιό τι τα ελ λείμ μα τα αυ τά υ πάρ χουνκαι ρό τώ ρα και δεν εί χαν μέ χρι σή με ραα πο θαρ ρύ νει κα νέ ναν ε πεν δυ τή.

Επί μα κρό χρο νι κό διά στη μα οι ε πεν -δυ τές ε γκα τέ λει παν τις χώ ρες του ευ- ρω παϊκού Νό του. Τώ ρα σει ρά έ χουν οια να δυό με νες οι κο νο μίες. Οι με τα κι νή -σεις κε φα λαίων εί ναι ά τα κτες – και τε- ρά στιες: Στη διε θνή α γο ρά συ ναλ λάγ -μα τος δια κι νού νται σχε δόν 4 τρισ. δο- λά ρια σε κα θη με ρι νή βά ση, χω ρίς έ λεγ -χο και χω ρίς ό φε λος για την πραγ μα τι -κή οι κο νο μία – το α ντί θε το: η ζη μιάπου ε πι φέ ρει στην πραγ μα τι κή οι κο νο -μία αυ τή η καλ πά ζου σα α γέ λη κο στί ζειδι σε κα τομ μύ ρια.

Το τί μη μα της ε λευ θε ρίας των α γο -ρών το πλη ρώ νουν οι α να δυό με νες οι- κο νο μίες. Εάν η κρί ση που μα στί ζει τιςα να δυό με νες α γο ρές ε πε κτα θεί, θαπλή ξει σφο δρά και τις γερ μα νι κές ε ξα -γω γές, και οι προ βλέ ψεις της γερ μα νι -κής κυ βέρ νη σης πε ρί α νά πτυ ξης θα εί -ναι για πέ τα μα.

* Ο Μί χα ελ Σλε χτ εί ναι ε πι κε φα λήςοι κο νο μο λό γος της κοι νο βου λευ τι -κής ο μά δας της Die Linke

Με τά φρα ση: Σταυ ρού λα Μα νώ λη

Η«Λιμπερασιόν» θα συνεχίσει να είναι μια καθη-μερινή πρωινή εφημερίδα; Το ερώτημα αυτό τέ-θηκε στην προηγούμενη Παρασκευή όταν ο

Μπρούνο Λαντόν, ένας από τους κυρίους μετόχους τηςεφημερίδας με e-mail του προς τους άλλους μετόχουςκαι τον μέχρι προχθές διευθυντή της εφημερίδας Νί-κολας Ντεμοράντ, πρότεινε ούτε λίγο ούτε πολύ ναδιακόψει η εφημερίδα την έκδοσή της. Συνεπώς ποιοθα είναι το μέλλον της εφημερίδας κανείς δεν μπορείνα μιλήσει με βεβαιότητα.

Αλλά έχει ενδιαφέρον να δούμε τι ακριβώς προτεί-νει ο κ. Μπρούνο, ο οποίος αφού πρώτα χαρακτηρίζειόλους αυτούς που απορρίπτουν τις προτάσεις του ως«παλαιομοδίτες και στενόμυαλους». Στη συνέχεια το-νίζει ότι με τα σχέδιά του μπορεί να γίνουν βήματαπροόδου… με την αξιοποίηση του ακινήτου. Εκφράζειακόμα τη βεβαιότητα ότι θα έχει «με το μέρος τουόλους τους Γάλλους…» Γιατί θα καταλάβουν ότι αυτόπου διακυβεύεται είναι από τη μια η «χρεοκοπία» καιαπό την άλλη το «όραμα».

Από εφημερίδα, εστιατόριο

Και ποιο είναι το όραμα; Να διατηρήσει το χώρο τηςεφημερίδας και να τον μετατρέψει σε εστιατόριο - πο-

λυχώρο και με τον τίτλο της «Λιμπερασιόν» να εγκαι-νιάσει ένα «Café de Flore του 21ου αιώνα». Οι εργαζό-μενοι επιμένουν στη συνέχιση της εφημερίδας, παράτις τεράστιες δυσκολίες που αντιμετωπίζει η έντυπηδημοσιογραφία. Αμέσως κατήγγειλαν το πραξικόπηματης εργοδοσίας από τις στήλες της εφημερίδας. Ταυ-τόχρονα τόνισαν με έμφαση ότι είναι «δημοσιογράφοι,εργάζονται σε εφημερίδα και όχι σε ρεστωράν, κοινω-νικό δίκτυο, πολιτιστικό χώρο, τηλεοπτικό πλατό,μπαρ ή εκκολαπτήριο αστέρων».

Στο κύριο άρθρο της κατήγγειλαν ότι το σχέδιο τωνμετόχων τους προκάλεσε κατάπληξη και οργή γιατίεπιδιώκουν την απομάκρυνση από την εργασία και τιςαξίες τους». Εάν εφαρμοστεί το σχέδιό τους δεν θαμείνει τίποτα από την «Λιμπερασιόν» εκτός από τοντίτλο, τον πολύ ωραίο λογότυπο, τον οποίο αφού αξιο-λογήσουν θα τον πουλήσουν. Οι επόμενες εβδομάδεςκαταλήγουν οι εργαζόμενοι θα είναι δύσκολες, «εμείςόμως είμαστε ενωμένοι και αποφασισμένοι».

Οι εκπρόσωποι των εργαζομένων υποστηρίζουν ότιοι μέτοχοι επιχειρούν να οικοδομήσουν μια Libeland(όπως κιντερ-λαντ), μια Libemarket και ένα Libeworld».

Ανησυχία για τον πλουραλισμό του Τύπου

H «Λιμπερασιόν, που φέτος γιορτάζει τα 40 χρόνιααπό την έκδοσή της απασχολεί 290 εργαζόμενους αν-τιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα που οφεί-λονται και στην πτώση της κυκλοφορίας της. Από100.000 φύλλα μειώθηκαν στα 97.299 το 2013. Παρ’όλα αυτά οι εργαζόμενοι υποστηρίζουν ότι μπορεί ναβρεθούν λύσεις για τη συνέχεια της έκδοσή της. Στοπλευρό των εργαζομένων της εφημερίδας βρέθηκανσυνδικαλιστικές οργανώσεις, πνευματικοί άνθρωποι,καλλιτέχνες και φιλόσοφοι, που με υπόμνημά τους το-

νίζουν την ανάγκη να βρίσκουν κάθε πρωί την εφημε-ρίδα τους. Ο Ουμπέρτο Έκο δήλωσε «πως στο Παρίσιβρίσκει κάποιος πολλά καλά ρεστωράν, οι καλές εφη-μερίδες σπανίζουν».

Η κρίση που εκδηλώθηκε στη «Λιμπερασιόν» και τομέλλον της ξανάφερε στην επιφάνεια τα ζητήματα τουΤύπου και τις δυσκολίες του. ∆εν είναι λίγοι αυτοί πουεκφράζουν την ανησυχία τους για τον πλουραλισμόστον Τύπο. Βουλευτές του Μετώπου της Αριστεράς μεερώτησή τους αναφέρουν ότι «ο νόμος της αποδοτι-κότητας των μετόχων δεν μπορεί να καθορίζει το δι-καίωμα των πολιτών για πληροφόρηση. Συνεπώς τοκράτος δεν μπορεί να παραμένει απλός θεατή». Ηένωση-δράση-κριτική-μίντια (Acrimed) εκτιμά ότι «οιχρήστες των μίντια δεν είναι μόνο καταναλωτές»έχουν δικαιώματα και δεν μπορούν να τους στερούν ταπαραδοσιακά μέσα ενημέρωσης. Γι’ αυτό ο νόμος γιατις επιχειρήσεις του Τύπου δεν θα πρέπει να έχει σανστόχο μόνο το κέρ-δος. Η συζήτηση γιατον Τύπο έχει ανοί-ξει και προβλέπε-ται ότι θα συνεχι-στεί, γιατί η κρίσητης «Λιμπερασιόν»δεν φαίνεται νατερματίζεται σύν-τομα παρά την πα-ραίτηση του διευ-θυντή της που δή-λωσε ότι φεύγειγια να διευκολύ-νει τις διαπραγ-ματεύσεις.

Μ. Κ.

Αβέβαιοτο μέλλοντης «Λιμπερασιόν»;

Η ΕΠΟΧΗ 16 Φεβρουαρίου 2014 1133∆ΙΕΘΝΗ

Στις 9 Φε βρουα ρίου, οι Ελβε τοί,με ι σχνή πλειο ψη φία (50,3%),ψή φι σαν «ναι» στο δη μο ψή φι -

σμα για τον πε ριο ρι σμό της με τα νά -στευ σης προς την Ελβε τία, α κό μα κι ανπροέρ χε ται α πό χώ ρες που α νή κουνστην ΕΕ, με την ο ποία η Ελβε τία έ χει ή -δη συ νά ψει πολ λές δι με ρείς συμ φω -νίες.

Η εκ στρα τεία για το δη μο ψή φι σμα«ε να ντίον της μα ζι κής με τα νά στευ -σης», που ορ γά νω σε το Ελβε τι κόΛαϊκό Κόμ μα (SVP), χρη μα το δο τή θη κεα πό τον Κρί στοφ Μπλό χερ και ή ταν ηύ στα τη προ σπά θεια του SVP για φραγ -μό στην «πα ρά νο μη με τα νά στευ ση».

Ένας στους τέσ σε ριςεί ναι με τα νά στης

Ο πλη θυ σμός της χώ ρας αυ ξά νε ταιστα θε ρά κα τά 80.000 το χρό νο (α πό με- τα νά στες προ ερ χό με νους κυ ρίως α πότη Γερ μα νία και την Ιτα λία), ε νώ η Ελ-βε τία έ χει δε χθεί το με γα λύ τε ρο πο σο -στό προ σφύ γων α πό το Κόσ σο βο, α να -λο γι κά προς τον πλη θυ σμό της, ξε περ -νώ ντας για πρώ τη φο ρά τους 8 ε κατ.κα τοί κους το 2012. Έτσι, έ νας στουςτέσ σε ρις κα τοί κους αυ τή τη στιγ μή εί -ναι ξέ νος, α να λο γία με γα λύ τε ρη α πό ό -λες τις χώ ρες της ΕΕ. Αυ τήν την κα τά -στα ση εκ με ταλ λεύ θη κε το SVP, με α φί- σες που έ δει χναν ιν διά νους και συν θή -μα τα «αυ τοί κά πο τε δεν α ντέ δρα σανστη με τα νά στευ ση και τώ ρα ζουν σεκα ταυ λι σμούς». Και φαί νε ται ό τι ο ου-

σια στι κά ψυ χο λο γι κός λό γος της αλ- λοίω σης του ε θνι κού χα ρα κτή ρα τηςχώ ρας, μα ζί με τον κίν δυ νο της μείω -σης των μι σθών που μπο ρεί να προ κα -λέ σει η αύ ξη ση του ερ γα τι κού δυ να μι -κού ή ταν, που έ κα νε την, έ στω μι κρή,πλειο ψη φία των Ελβε τών να ψη φί -σουν «ναι».

Ενα ντίον της πρω το βου λίας αυ τήςτο πο θε τή θη καν σχε δόν ό λα τα μέ λητης κυ βέρ νη σης, η πλειο ψη φία τουκοι νο βου λίου, ό λα τα α ρι στε ρά αλ λάκαι τα άλ λα α στι κά κόμ μα τα, τα συν δι -κά τα και οι πα ρά γο ντες της ελ βε τι κήςοι κο νο μίας, με δύο βα σι κά ε πι χει ρή -μα τα. Το πρώ το ή ταν η ση μα ντι κή συ- νει σφο ρά της με τα νά στευ σης στο ση- με ρι νό βιο τι κό ε πί πε δο της Ελβε τίας,τό σο με τη συμ με το χή ξέ νων στα πα νε -πι στή μια και τα ε ρευ νη τι κά κέ ντρα τηςχώ ρας, που βρί σκε ται στην πα γκό σμιαπρω το πο ρία, ό σο και με τη συμ με το χή

τους σε ό λους τους το μείς (και σε ό λατα ε πί πε δα) της πα ρα γω γής. Το δεύ τε -ρο ή ταν πως με μία α πό φα ση για τηνει σα γω γή πο σο στώ σεων στη με τα νά -στευ ση που προέρ χε ται α πό χώ ρες τηςΕΕ, η Ελβε τία μπαί νει σε τρο χιά ρή ξηςμε την ΕΕ, πράγ μα που ή δη άρ χι σε ναγί νε ται πραγ μα τι κό τη τα.

Στην α γο ρά ερ γα σίας και, μέ σω αυ -τής, σε κοι νω νι κό ε πί πε δο, η α πο δο χήτων σχε δίων του SVP θα μπο ρού σε ναο δη γή σει σε α παρτ χάι ντ: το SVP προ- κρί νει την «ε θνι κή προ τί μη ση», δη λα -δή, να ε πι τρέ πε ται η πρόσ λη ψη ξέ νων,ό ταν δεν υ πάρ χει α ντί στοι χη προ σφο -ρά ερ γα σίας α πό Ελβε τούς. Μά λι στα,αυ τοί που θα γί νο νται α πο δε κτοί για ναερ γα σθούν στην Ελβε τία θα πρέ πει ναέρ χο νται μό νοι τους, χω ρίς οι κο γέ νεια.Κά πως έ τσι ή ταν στα χρό νια των γκα- σταρ μπάι τε ρ, που στην Ελβε τία ή ταν ε -πο χια κοί, κα θώς μπο ρού σαν να ερ γά -

ζο νται ε κεί για 9 συ νε χό με νους μή νεςκαι με τά έ πρε πε να ε πι στρέ φουν στηνπα τρί δα τους για έ να τρί μη νο του λά χι -στον, χω ρίς να έ χουν ε ξα σφα λι σμέ νηερ γα σία κα τά την ε πι στρο φή τους.Ήταν τό τε που εί χε πει ο με γά λος ελ- βε τός συγ γρα φέ ας Μαξ Φρις, «ε μείςκα λού σα με ερ γα τι κή δύ να μη και μαςέρ χο νταν άν θρω ποι».

Μέ νει η ε πε ξερ γα σία του νό μου

Το «ναι» δεν συ νε πά γε ται κα τ’ α νά -γκη ό τι η Ελβε τία θα ε πι λέ ξει τό σοσκλη ρά μέ τρα, κα θώς η κυ βέρ νη σηπρέ πει να ε πε ξερ γα στεί έ να νο μι κόπλαί σιο (που να μην α ντι βαί νει στην ε -πι λο γή που εκ φρά στη κε με το δη μο -ψή φι σμα) και να προ βεί στις α ντί στοι -χες δια πραγ μα τεύ σεις με την ΕΕ (η ο -ποία άρ χι σε ή δη να σκλη ραί νει τη στά -ση της) μέ σα στα ε πό με να τρία χρό νια.Σε κά θε πε ρί πτω ση, το δη μο ψή φι σμααυ τό έ χει πο λύ με γά λη ση μα σία, θέ το -ντας καί ρια ζη τή μα τα σε πολ λά ε πί πε -δα, πέ ρα α πό το δύ σκο λο έρ γο που έ -βα λε στην ελ βε τι κή κυ βέρ νη ση, ό πωςστην στά ση των ευ ρω σκε πτι κι στώνστις χώ ρες της ΕΕ (πα ρα μο νές ευ ρωε -κλο γών), στη ση μα σία των θε σμών ά -με σης δη μο κρα τίας, στους συ σχε τι -σμούς δύ να μης με τα ξύ μιας χώ ρας μετην ΕΕ και στις ε ξε λί ξεις σ’ αυ τό κα θε -αυ τό το ζή τη μα της με τα νά στευ σης.

Κων στα ντί νος Κα ρα λής

Τον Σου σίλ Κοϊρά λα, πα λαί μα χο α γω -νι στή της δη μο κρα τίας και μέ λοςοι κο γέ νειας πο λι τι κών, ε ξέ λε ξαν

πρω θυ πουρ γό του Νε πά λ, τη ∆ευ τέ ρα, ταδύο τρί τα της Συ ντα κτι κής Συ νέ λευ σηςπου σχη μα τί στη κε με τά τις ε κλο γές τουπε ρα σμέ νου Νο εμ βρίου. Ο 75χρο νος σο- σιαλ δη μο κρά της, ε πι κε φα λής του κε ν-τρώου κόμ μα τος Νε πα λέ ζι κο Συ νέ δριο(NC), έ μει νε για πολ λά χρό νια ε ξό ρι στοςστην Ινδία για πο λι τι κούς λό γους και φυ- λα κι σμέ νος σε Ινδία και Νε πά λ, λό γω τηςε μπλο κής του σε α ε ρο πει ρα τεία το 1973,για την ε ξα σφά λι ση πό ρων υ πέρ του α -γώ να για τη δη μο κρα τία. Απο λαμ βά νει τοσε βα σμό της πλειο ψη φίας των συ μπα -τριω τών του και έ χει ε ξαγ γεί λει δια φα -νή δια κυ βέρ νη ση και πο λι τι κή μη δε νι κήςα νο χής στην δια φθο ρά.

Στή ρι ξαν οι 405α πό τους 601 βου λευ τές

Με τά την ορ κω μο σία του την Τρί τη, ε -πα νέ λα βε τη δέ σμευ σή του για κα τάρ τι -ση νέ ου συ ντάγ μα τος ε ντός ε ξα μή νου, α -πο στο λή που δεν ο λο κλή ρω σαν οι πέ ντεπρο κά το χοί του α πό το 2008 -ό ταν το Νε -πάλ α να κη ρύ χθη κε ο μο σπον δια κή δη μο -κρα τία- και με τά α πό δύο ε κλο γι κές α να -με τρή σεις. Τον υ πο στή ρι ξαν 405 α πότους 601 βου λευ τές και τον κα τα ψή φι -

σαν 148, με τα ξύ των ο ποίων οι 80 τουΕνιαίου Κομ μου νι στι κού (Μα οϊκού)(UCPN-M). Οι ε κλο γές α νέ δει ξαν πρώ τοκόμ μα το NC με 196 έ δρες και δεύ τε ρο,με 175, το -ε πί σης κε ντρώας κα τεύ θυν -σης- Κομ μου νι στι κό (Ενιαίο Μαρ ξι στι κό-Λε νι νι στι κό) (CPN-UML), που υ πο στή ρι ξετον Κοϊρά λα. Τρί το α να δεί χθη κε τοUCPN-M, που εί χε την πλειο ψη φία στοπρο η γού με νο κοι νο βού λιο.

Οι Μα οϊκοί αρ νή θη καν κα τ’ αρ χήν νασυμ με τά σχουν στο νέο κοι νο βού λιο. Πεί- στη καν το ∆ε κέμ βριο, με τά α πό συμ φω -νία ό τι ει δι κή κοι νο βου λευ τι κή ε πι τρο πήθα διε ρευ νή σει πι θα νή ε κλο γι κή νο θείακαι θη ριω δίες των κυ βερ νη τι κών δυ νά -μεων στη διάρ κεια του δε κα ε τούς εμ φυ -λίου που διε ξή γα γαν οι ί διοι για την α να -τρο πή της μο ναρ χίας και ο ο ποίος έ λη ξεμε υ πο γρα φή συμ φω νίας ει ρή νευ σης το

2006. Το CPN-UML, πα ρό τι ψή φι σε τοννέο πρω θυ πουρ γό, δεν δέ χθη κε να συμ- με τά σχει στην κυ βέρ νη ση ε πει δή δεν τη- ρή θη κε η συμ φω νία να α να λά βει το υ -πουρ γείο Εσω τε ρι κών -αρ μό διο και γιατις α στυ νο μι κές δυ νά μεις. Ο Κοϊρά λα,σχη μά τι σε δι με λές υ πουρ γι κό συμ βού λιοα πό τον ί διο και τον ά νευ χαρ το φυ λα κίουυ πουρ γό Ραμ Χα ράμ Μα χάτ και θα ε πι -διώ ξει να κερ δί σει την ε μπι στο σύ νη καιτη συ ναί νε ση της α ντι πο λί τευ σης.

Πρώ τα δείγ μα τα κυ βέρ νη σης

Η πρώ τη α πό φα σή του, την Τε τάρ τη, ε -ντάσ σε ται στα μέ τρα ε να ντίον της δια- φθο ράς και των α τα σθα λιών και προ βλέ -πει ό τι, πλη ρω μές πά νω α πό 5.000 ρου- πίες (πε ρί που 37 ευ ρώ), ο ποιου δή πο τεκυ βερ νη τι κού φο ρέα, θα πρέ πει να α ναρ -τώ νται στον ι στό το πο της κυ βέρ νη σηςτου λά χι στον ε πί τρεις η μέ ρες. Απο φά σι -σε, ε πί σης, το διο ρι σμό νέ ου πρύ τα νη στοκρα τι κό Πα νε πι στή μιο Νο σο κο μεια κήςΕκπαί δευ σης Τρι μπου βάν (TUTH), ι κα νο -ποιώ ντας αί τη μα του α νώ τε ρου χει ρουρ -γού Γκο βί ντα, που κά νει α περ γία πεί ναςδια μαρ τυ ρό με νος για δια φθο ρά στους ια- τρι κούς κύ κλους και α παι τώ ντας να μηνπι στο ποιού νται νέα ια τρι κά εκ παι δευ τι -κά ι δρύ μα τα, λό γω κα τα σπα τά λη σης χρή- μα τος. Την Τρί τη, 300 για τροί εί χαν υ πο -

βά λει την πα ραί τη σή τους σε έν δει ξη συ -μπα ρά στα σης στον Γκο βί ντα.

Το Νε πάλ εί ναι 116ο με τα ξύ 177 χω -ρών στο ∆εί κτη Αντί λη ψης ∆ια φθο ράς2013 (η Ελλά δα εί ναι 80η -μα ζί με την Κί -να). Στις προσ δο κίες των πε ρί που 27 ε -κατ. πο λι τών πε ρι λαμ βά νο νται: ψή φι σησυ ντάγ μα τος, στα θε ρό τη τα, ει ρή νη καιδια χεί ρι ση των σο βα ρών οι κο νο μι κώνπρο βλη μά των. Πα ρά τη ση μα ντι κή μείω -ση των πο σο στών φτώ χειας που, σύμ- φω να με την Πα γκό σμια Τρά πε ζα, ο φεί -λε ται στα εμ βά σμα τα των ε κα το ντά δωνχι λιά δων με τα να στών, η χώ ρα πα ρα μέ νεια πό τις φτω χό τε ρες του κό σμου.

Αυ τή ή ε πό με νη κυ βέρ νη ση, θα κλη θείνα α ντι με τω πί σει και τις ε πι πτώ σεις τηςκλι μα τι κής αλ λα γής στην ο ποία η χώ ραεί ναι ευ πρό σβλη τη. Ήδη πα ρά γει το 92%της η λεκ τρι κής ε νέρ γειας α πό υ δρο η -λεκ τρι κές μο νά δες, ε νώ πε ρι βαλ λο ντι -κές με λέ τες προ τεί νουν υ πο στή ρι ξη τωνπα ρα δο σια κών με θό δων καλ λιέρ γειας. Ηδια τα γή προ σω ρι νής α πα γό ρευ σης τωνει σα γω γών γε νε τι κά τρο πο ποιη μέ νωνσπό ρων που ε ξέ δω σε το α νώ τα το δι κα -στή ριο του Νε πάλ πριν πε ρί που έ να μή να,θεω ρή θη κε με γά λη νί κη των α κτι βι στώνε να ντίον των ΓΤΟ και της δια βό η τηςΜον σά ντο.

Ελι σά βετ Πε τρί δου

Οι Ελβε τοί σφρα γί ζουντα σύ νο ρά τουςΜε δη μο ψή φι σμα υ περ ψή φι σαν τον πε ριο ρι σμό της με τα νά στευ σης

ΝΕΠΑΛ

Βρέθηκε πρωθυπουργόςδύο μήνες μετά τις εκλογές

1144 Η ΕΠΟΧΗ 16 Φεβρουαρίου 2014∆ΙΕΘΝΗ

Οα πό η χος της ε πί σκε ψηςτου Αλέ ξη Τσί πρα και τηςα ντι προ σω πείας του ΣΥ-

ΡΙ ΖΑ ε ξα κο λου θεί να εν θου σιά ζεικαι να δί νει ελ πί δες για μια κοι -νή ευ ρω παϊκή πο ρεία χω ρίς πο- λι τι κές λι τό τη τας και εκ μη δέ νι -σης του κό σμου της ερ γα σίας. Τοεν δια φέ ρον πα ρα μέ νει α μείω το.Στις γραμ μές του ψη φο δελ τίουπρο στί θε νται ό λο και πε ρισ σό τε -ροι α πλοί πο λί τες, αλ λά και προ- σω πι κό τη τες της α ρι στε ράς σαντον Λού κα Κα ζα ρί νι, τον Φά μπιοΜού σι, τον Πά ο λο Τσέ ντο, τονΚάρ λο Φρε τσέ ρο, τον Στέ φα νοΡο ντο τά, που πα ρα κο λού θη σανό λοι την ο μι λία του Αλέ ξη Τσί- πρα στο θέ α τρο Βά λε.

Το διά στη μα α πό το Σάβ βα τοέως και αύ ριο ∆ευ τέ ρα, ο κό σμοςτης «λί στας Τσί πρα» θα κλη θείστο πρώ το online δη μο ψή φι σμανα ε πι λέ ξει σή μα και ό νο μα. Οιτέσ σε ρις προ τά σεις για ο νο μα -σία, που έ γι ναν α πό τους ο νο μα -ζό με νους ε φτά εγ γυη τές του ψη- φο δελ τίου (ε κτός του Τσί πρα εί -ναι οι Σπι νέ λι, Κα μι λέ ρι, Ντ’Αρκάς, Γκα λί νο, Ρε βέ λι, Βιά λε),εί ναι οι ε ξής: «Αλλά ζου με τηνΕυ ρώ πη με τον Τσί πρα», «Η άλ -λη Ευ ρώ πη με τον Τσί πρα», «Μετον Τσί πρα α να κα τα λαμ βά νου μετην Ευ ρώ πη», «Ευ ρω παϊκή πα- λιγ γε νε σία με τον Τσί πρα».

Ο χώ ρος του ψη φο δελ τίου Τσί- πρα στην Ιτα λία εί ναι α ναμ φί βο -λα έ νας με γά λος χώ ρος, πρώ ταπο λι τι κός και με τά ε κλο γι κός.Εί ναι, ό πως μας λέει ο Γκουί ντοΒιά λε, «έ νας χώ ρος που πε ρι μέ -

νει να κα λυ φθεί». Εκφρά ζει, ε -κτός των άλ λων, την α ντί θε ση μετον νε ο φι λε λευ θε ρι σμό και τιςπα ρα τά ξεις της α κρο δε ξιάς τηςΛε πέν στη Γαλ λία και των ο πα -δών της Λέ γκα, κα θώς και την α -ντί θε ση στο φα σι σμό και στο να- ζι σμό τύ που «Χρυ σή Αυ γή».

Με γά λη η α πο δο χήα πό τους Ιτα λούς

Μια δη μο σκό πη ση που πα ρου -σιά στη κε κα τά τη διάρ κεια τηςεκ πο μπής Otto e mezzo στο κα- νά λι La Sette της ι τα λι κής τη λεό -ρα σης, με κα λε σμέ νο τον Αλέ ξηΤσί πρα και τη Μπάρ μπα ρα Σπι- νέ λι, α πέ δει ξε ό τι υ πάρ χει με γά -λη α πο δο χή αυ τής της τρί της ε -ναλ λα κτι κής λύ σης α πό το ι τα λι -κό κοι νό. Αυ τό ε πι βε βαιώ νε ται α -πό τον α ριθ μό των υ πο γρα φώνπου έ χουν συ γκε ντρω θεί υ πέρτου ψη φο δελ τίου στή ρι ξης της υ -πο ψη φιό τη τας του Αλέ ξη Τσί πραγια την προ ε δρία της ευ ρω -παϊκής ε πι τρο πής (20.000 υ πο -γρα φές μέ σα σε 15 μέ ρες μέ σαστη σιω πή των μέ σων ε νη μέ ρω -σης της κυ ρίαρ χης τά ξης).

Η συλ λο γή υ πο γρα φών των πο- λι τών συ νε χί ζε ται, κα θώς και ηα θρόα συμ με το χή ορ γα νώ σεων,κομ μά των, συλ λό γων, που με με- γά λο εν θου σια σμό ορ γα νώ νο νταιγια να ε τοι μά σουν το πρό γραμ μα,τις προ τά σεις και τους υ πο ψη -φίους. Το κά λε σμα της Οργα νω -τι κής Επι τρο πής α να φέ ρει ό τιστην προ σπά θεια αυ τή πρέ πει ναε νω θούν ό λοι σε έ ναν α γώ να που

προ χω ρά ει πο λύ πιο πέ ρα α πότις ι διαι τε ρό τη τες και τις ταυ τό -τη τες του κα θε νός. Σε αυ τό τοπνεύ μα ‘ή ταν του ί διου του Αλέ ξηΤσί πρα κα θώς, κά λε σε την ι τα λι -κή Αρι στε ρά να βά λει στην ά κρητις δια φο ρές, ό πως έ κα νε ο ΣΥ- ΡΙ ΖΑ στην Ελλά δα και, εισ πράτ -το ντας πα θια σμέ να χει ρο κρο τή -μα τα, α να φέρ θη κε στους Γκράμ -σι, Το λιά τι, Μπερ λιν κουέ ρ, Ινγ-κράο, και στην ι τα λι κή Αρι στε ράως φά ρο της ευ ρω παϊκής Αρι στε- ράς.

Ένας α γώ νας δρό μου αρ χί ζει.Προ γραμ μα τί ζο νται πολ λές το πι -κές και ε θνι κές συ να ντή σεις, για -τί θεω ρεί ται θε με λιώ δης η συμ- με το χή του ζω ντα νού ι στού τηςχώ ρας σ’ αυ τή την πρό κλη ση.

Ο ε κλο γι κός νό μος α παι τεί τησυλ λο γή 150.000 υ πο γρα φών γιατη συμ με το χή ε νός νέ ου κόμ μα -τος στην ε κλο γι κή μά χη (3.000για κά θε πε ρι φέ ρεια). Μέ χρι τις19 Φε βρουα ρίου πρέ πει να συ γ-κε ντρω θούν οι υ πο ψη φιό τη τες.Και το πιο δύ σκο λο, πρέ πει «νασπά σει ο τοί χος της σιω πής πουε γεί ρει το σύ στη μα της ε πί ση μηςπλη ρο φό ρη σης α πέ να ντι σε ο -ποια δή πο τε πρω το βου λία πουέρ χε ται έ ξω α πό το ‘μα γι κό κύ -κλο’ του και που φέρ νει ε ναλ λα -κτι κά αι τή μα τα.

∆εν α πο μέ νει πα ρά να ευ χη -θού με στους Ιτα λούς συ ντρό -φους να ξε πε ρά σουν τις συ μπλη -γά δες και τις σει ρή νες που θασυ να ντή σουν στο δρό μο τους.

Τό νια Τσί τσο βι τς

Tου Φράνκο Μπίφο Μπεράρντι*

ΟΑλέ ξης Τσί- πρας α ντι προ -σω πεύει την α -

ντί στα ση της ελ λη νι -κής κοι νω νίας ε νά ντιαστη χρη μα το πι στω τι -κή ε πί θε ση, κι αυ τή εί -ναι για μέ να μια ε παρ -κής αι τιο λο γία για να

δη λώ σω τη στή ρι ξή μου στο ψη φο δέλ -τιο που πα ρου σιά ζε ται με το ό νο μά τουστις ευ ρωε κλο γές, και για να πάω να τοψη φί σω.

Όμως, ποιο σκο πό θέ τει αυ τό το ψη- φο δέλ τιο; Αν στις ε κλο γές ε πι τύ χου μεμό νο το να εκ φρα στεί η γε ρο ντι κή καιυ στε ρο- α ρι στε ρί στι κη μειο ψη φία (στηνο ποία α νή κω) υ πέρ του μο να δι κού νέ ουευ ρω παίου πο λι τι κού που δεν εί ναι η θι -κά διε φθαρ μέ νος και δια νο η τι κά κομ- φορ μι στής, δεν θα εί ναι έ να σπου δαίοα πο τέ λε σμα.

Γι’ αυ τό, α να λαμ βά νο ντας την ευ θύ νηνα δη μιουρ γή σου με τις πο λι τι στι κές καιπο λι τι κές συν θή κες για την ε πι τυ χίααυ τού του ψη φο δελ τίου, πρέ πει να σκε- φτού με ποια εί ναι τα σε νά ρια που μιαπρο ε κλο γι κή εκ στρα τεία για τον Τσί- πρα μπο ρεί να α νοί ξει, ποια α πο τε λέ -σμα τα πο λι τι στι κής και κοι νω νι κής α -να σύν θε σης μπο ρού με να ε πι τύ χου με.

∆εν έ χω κα μία ε μπι στο σύ νη στην α ν-τι προ σω πευ τι κή δη μο κρα τία. Εί ναιπλέ ον κοι νό αί σθη μα το ά δεια σμα τωνδη μο κρα τι κών θε σμών α πέ να ντι στουςαυ το μα τι σμούς του χρη μα το πι στω τι κούκε φα λαίου. Από την άλ λη, η Ευ ρω -παϊκή Ένω ση εί ναι α πό τη σύ στα σή τηςμια χρη μα το πι στω τι κή α πο λυ ταρ χία, α -πό τη στιγ μή που η Ευ ρω παϊκή Κε ντρι -κή Τρά πε ζα υ φαρ πά ζει α πο φά σεις τουΚοι νο βου λίου. Επο μέ νως, για τί να κι νη- το ποιη θού με, για τί να ψη φί σου με;

Η ευ ρω παϊκή κοι νω νία έ χει κα τά θλι -ψη, εί ναι κα τα κερ μα τι σμέ νη, λυσ σα λέαε πι θε τι κή. Η προ ε κλο γι κή εκ στρα τείαγια τον Τσί πρα πρέ πει να εν στα λά ξει τηδυ να τό τη τα μιας ε νω τι κής δια δι κα σίαςαλ λη λεγ γύης και ε ξέ γερ σης, μη α πο δο -χής και α νε ξαρ τη σίας της κα θη με ρι νήςζωής α πό τη χρη μα το πι στω τι κή δι κτα -το ρία.

∆ια φο ρε τι κά, δεν θα χρη σι μέ ψει σετί πο τα..

Η δια δι κα σία α πο σύν θε σης της Ευ ρω- παϊκής Ένω σης εί ναι πλέ ον πο λύ προ- χω ρη μέ νη για να μπο ρού με να τη στα-

ΙΤΑ ΛΙΑ

Αγώ νας δρό μου για τη συ γκρό τη σητου α ρι στε ρού ψη φο δελ τίουΣτην Ιτα λία δεν προ λα βαί νου με τις ε ξε λί ξεις. Ο Ρέ ντζι, πρό ε δρος του δη μο κρα τι κούκόμ μα τος, α νέ τρε ψε την κυ βέρ νη ση Λέ τα, του κόμ μα τός του! Τώ ρα, υ πό την α νο χή,με το α ζη μίω το, και του Μπερ λου σκό νι- συ να ντή θη κε με τον πρό ε δρο Να πο λι τά νο-προ χω ρά στην νέα κυ βέρ νη ση. Ο Γκρί λο- δεν πή γε στον πρό ε δρο- τον χα ρα κτή ρι σε“κα ριε ρί στα χω ρίς εν δοια σμούς”, ε νώ ο Βέν δο λα δή λω σε ό τι δεν θα πά ρει μέ ρος τοκόμ μα του στην κυ βέρ νη ση, εν μέ σω φη μών ό τι θα μπουν στε λέ χη του… Η με τα τό πι -ση λί γο α κό μα δε ξιό τε ρα της πο λι τι κής στην Ιτα λία εί ναι γε γο νός. Ήδη ό μως έ χειξε κι νή σει τη νέα της δια δρο μή η Αρι στε ρά. Οι ρυθ μοί εί ναι πολ λοί γρή γο ροι, ο χρό- νος ε ξαι ρε τι κά πυ κνός.

Η ευρωπαϊκή κοινωνίαέχει κατάθλιψη, είναικατακερματισμένη,λυσσαλέα επιθετική. Ηπροεκλογικήεκστρατεία για τονΤσίπρα πρέπει ναενσταλάξει τηδυνατότητα μιαςενωτικής διαδικασίαςαλληλεγγύης καιεξέγερσης, μηαποδοχής καιανεξαρτησίας τηςκαθημερινής ζωής απότη χρηματοπιστωτικήδικτατορία.

“

Η ΕΠΟΧΗ 16 Φεβρουαρίου 2014 1155∆ΙΕΘΝΗ

μα τή σου με. Οι ταυ το τι κοί ε γωι σμοί πουεί ναι σε έ ξαρ ση ε ξαι τίας της χρη μα το -πι στω τι κής βίας, θα πα ρά γουν τα κα τα -στρο φι κά τους α πο τε λέ σμα τα. Ας μην έ -χου με αυ τα πά τες.

Το ψη φο δέλ τιο Τσί πρα μπο ρεί να εί -ναι η αρ χή μιας δια δι κα σίας α να σύ στα -σης της Ένω σης πέ ρα α πό τη ση με ρι νήκα τα στρο φή, μπο ρεί να ε νερ γο ποιή σειεκ νέ ου μια δια δι κα σία κοι νω νι κής αλ- λη λεγ γύης και να δη μιουρ γή σει τις συν- θή κες για μια πο λι τι στι κή α να σύν θε ση,που να υ περ βαί νει την τρέ χου σα κρί ση,για έ ναν στρα τη γι κό ε πα να κα θο ρι σμότης Ευ ρω παϊκής Ένω σης.

Το πρό βλη μα δεν εί ναι το ευ ρώ

Όλο και συ χνό τε ρα, στην Ιτα λία καιαλ λού, υ ψώ νο νται φω νές υ πέρ της ε ξό -δου α πό το ευ ρώ. Εί ναι μια ε πι κίν δυ νηαυ τα πά τη, α κό μη και αν γεν νιέ ται α πόευ νό η τες αι τίες: η ευ ρω παϊκή νο μι σμα -τι κή έ νω ση α νέ στει λε τη δη μο κρα τία,για να ε πι βάλ λει μέ τρα που η πλειο νό -τη τα α πορ ρί πτει, και φτώ χυ νε τη ζωή ε -κα τομ μυ ρίων αν θρώ πων. Από τό τε πουυ πάρ χει το ευ ρώ, το η με ρο μί σθιο έ πε σεστο ή μι συ, η δη μό σια δα πά νη μειώ θη κεμε δρα στι κό τρό πο, η α νερ γία αυ ξή θη κεσε πρω τό φα ντα ε πί πε δα, ε νώ το ω ρά ριοερ γα σίας δεν έ χει πια ό ρια. Από την άλ -λη, αυ τή δεν εί ναι πα ρά μό νο η αρ χή,διό τι τα α πο τε λέ σμα τα του δη μο σιο νο -μι κού συμ φώ νου και η α δυ σώ πη τη α πο -φα σι στι κό τη τα για την ε πι βο λή της λι- τό τη τας θα ω θή σουν στην ε ξα θλίω ση έ -να αυ ξα νό με νο τμή μα του πλη θυ σμού,με τις ή δη ο ρα τές πο λι τι κές συ νέ πειες:διά λυ ση της δη μο κρα τίας, α πο σύν θε σητης κοι νω νι κής αλ λη λεγ γύης, αύ ξη σητης ταυ το τι κής, ε θνι κι στι κής, ρα τσι στι -κής ε πι θε τι κό τη τας.

Όμως, μό νο μια πο λύ μυω πι κή ο πτι -κή μπο ρεί να μας ο δη γή σει να σκε φτού -με ό τι η αι τία της κα τα στρο φής εί ναι ηευ ρω παϊκή νο μι σμα τι κή έ νω ση, και ό τισυ νε πώς η λύ ση θα ή ταν η έ ξο δος α πότο ευ ρώ, με την ε πι στρο φή των ε θνι κώννο μι σμά των. Η γέν νη ση του ευ ρώ και ηστρο φή της Ευ ρω παϊκής Ένω σης προςτην κυ ριαρ χία του χρη μα το πι στω τι κούτο μέα δεν εί ναι δυ να τό να ε ξη γη θούνπα ρά μό νο στο πλαί σιο της αλ λα γής τουπα γκό σμιου κα πι τα λι σμού. Γι’ αυ τόχρειά ζε ται να α να τρέ ξου με στις ε πι λο -γές που έ γι ναν λί γο πριν α πό την έ λευ -ση του ευ ρώ, και σε έ να ε πί πε δο πουδεν εί ναι μό νο νο μι σμα τι κό. Πρέ πει ναα να τρέ ξου με στη ρι ζι κά νέα κα τά στα σηπου εμ φα νί στη κε στο τέ λος της δε κα ε -τίας του ’70 ε ξαι τίας δύο συ γκλι νό ντων

πα ρα γό ντω ν: το με γά λο κύ μα του ερ γα -τι κού α γώ να, που εί χε προ κα λέ σει μιαδια νο μή του ει σο δή μα τος υ πέρ των ερ- γα ζο μέ νων, και την τε ρά στια τε χνο λο γι -κή ε πα νά στα ση που πα ρή γαν οι ψη- φια κές τε χνο λο γίες.

Χρειά ζε ται να α να τρέ -ξου με σ’ ε κεί νη τησύν δε ση, χρειά ζε ταινα α να στο χα στού -με την ε ναλ λα κτι -κή λύ ση που ε -κεί νη τη στιγ μήεμ φα νί στη κε,και χρειά ζε ταινα α να συν θέ -σου με τα ε πό με -να βή μα τα που έ -κα ναν δυ να τή τηνκα πι τα λι στι κή α ν-τε πί θε ση, της ο -ποίας τα α πο τε λέ σμα -τα βλέ που με σή με ρα.

Η χρη μα το πι στω τι κήα πο λυ ταρ χία

Από τη δε κα ε τία του ’80 δη μιουρ γή -θη καν κα τ’ αυ τόν τον τρό πο οι συν θή -κες της ση με ρι νής α πο λυ ταρ χίας τουκε φα λαίου: διά λυ ση των ρυθ μί σεωνπρο στα σίας των ερ γα ζο μέ νων και της ε -πι κρά τειας, ι διω τι κο ποίη ση των κοι νω -νι κών υ πη ρε σιών, πα γκο σμιο ποίη σητης α γο ράς ερ γα σίας και ε πι σφά λεια.

Όταν η δια δι κα σία πα γκο σμιο ποίη -σης ε νέ τα ξε τε ρά στιους το μείς νέ ας ερ- γα τι κής δύ να μης στον κύ κλο βιο μη χα -νι κής πα ρα γω γής, ε νώ κα τέρ ρεε ο ο λο -κλη ρω τι κός σο σια λι σμός, οι ερ γα ζό με -νοι των α να δυό με νων οι κο νο μιών μπο- ρού σαν να δουν στο ευ ρω παϊκό μο ντέ -λο έ να πα ρά δειγ μα α να δια νο μής τουπλού του και συ γκρά τη σης της εκ με τάλ -λευ σης.

Η ευ ρω παϊκή α ρι στε ρά σ’ αυ τό το ση- μείο βρέ θη κε μπρο στά σε μια ε ναλ λα -κτι κή λύ ση: να α να λά βει το ρό λο τουπα ρα δείγ μα τος για τους ερ γα ζο μέ νουςτων χω ρών νέ ας εκ βιο μη χά νι σης, θέ το -ντας το ζή τη μα της μείω σης του χρό νουερ γα σίας ως ε νο ποιη τι κό ζή τη μα σε πα -γκό σμια κλί μα κα, ή να ε ντα χθεί στο νε- ο φι λε λεύ θε ρο μο ντέ λο και να τε θείστην υ πη ρε σία των νο μι σμα τι κών πο λι -τι κών χρη μα τι στι κο ποίη σης. Η ευ ρω -παϊκή α ρι στε ρά α νέ χτη κε το μά ντρα τηςα ντα γω νι στι κό τη τας με υ πο τε λή τρό ποκαι ο δη γή θη κε έ τσι α πό μό νη της σε μιαμη α ντι στρε πτή διά λυ ση.

Έπει τα α πό τη συν θή κη του Μάα στρι -

χτ και στη συ νέ χεια με τη δη μιουρ γίατου ευ ρώ η πα γκό σμια χρη μα τι στι κή τά -ξη έ φε ρε εις πέ ρας την κα τα στρο φή τούευ ρω παϊκού μο ντέ λου και έ θε σε τις

προϋπο θέ σεις για την α νά φλε ξη τουπο λι τι κού σχε δίου της έ νω -

σης. Ο πα γκό σμιος χρη μα -το πι στω τι κός κα πι τα λι -

σμός χρη σι μο ποίη σετη νο μι σμα τι κή αρ- χι τε κτο νι κή για ναυ πο τά ξει τις κοι- νω νι κές δυ να μι -κές και η κρί σηπου α κο λού θη σετο 2008 ε πι τά χυ -νε αυ τή την υ πο -τα γή, κά νο ντας το

χρέ ος μο χλό γιατην ε πί θε ση. Μα η

νο μι σμα τι κή λο γι κή α -φή νει να δια φα νεί μια

βα θύ τε ρη δια δι κα σία: η α -πο ε δα φο ποίη ση του κε φα -

λαίου, που κα τέ στη δυ να τή α πό τις δια- δι κτυα κές τε χνο λο γίες, τρο πο ποίη σε τηφύ ση του κα πι τα λι σμού. Η βιο μη χα νι κήα στι κή τά ξη του πα ρελ θό ντος εί χε συμ- φέ ρο ντα σε με γά λο βαθ μό ε δα φο ποιη -μέ να: τα κέρ δη ε ξαρ τώ ντο α πό τη συ νο -λι κή κοι νω νι κή α νά πτυ ξη. Ο κα πι τα λι -στής χρεια ζό ταν μια κοι νό τη τα κα τα να -λω τών και ο πλου τι σμός των τά ξης τωνι διο κτη τών δεν μπο ρού σε να μη λά βει υ -πό ψη του την ευη με ρία της κοι νω νίας.Η πρόο δος της οι κο νο μίας του κέρ δουςή ταν πα ράλ λη λη με την πρόο δο της συ- νο λι κής κοι νω νίας. Αυ τό δεν εί ναι πιαα λή θεια.

Η μη χα νή του χρη μα το πι στω τι κού α -πο ε δα φο ποιη μέ νου κα πι τα λι σμού, δενα ντα πο κρί νε ται πλέ ον στην πα λιά λο γι -κή προό δου του βιο μη χα νι κού κα πι τα -λι σμού διό τι η αύ ξη ση των χρη μα το πι -στω τι κών κερ δών δεν ε ξαρ τά ται α πότον συ νο λι κό πλου τι σμό της κοι νω νίας,αλ λά α πό τη συ στη μα τι κή κα τα λή στευ -ση των κοι νω νι κών πό ρω ν: ι διω τι κο -ποίη ση της δη μό σιας σφαί ρας, χρη μα -το πι στω τι κή οι κειο ποίη ση των κοι νώνπό ρων. Το τρα πε ζι κό σύ στη μα πα ρά γειχρέ ος, το με τα βι βά ζει στην κοι νω νία καιη πο λι τι κή μη χα νή α να λαμ βά νει να με- τα βι βά σει πλού το α πό την κοι νω νίαπρος το τρα πε ζι κό σύ στη μα, που έ χειμε τα βλη θεί δο λίως σε ε πω φε λού με νο α -πό την κα τα λή στευ ση.

Αν η βιο μη χα νι κή συσ σώ ρευ ση ε ξαρ -τιό ταν α πό την α φαί ρε ση υ πε ρα ξίας α -πό τη δου λειά του ερ γά τη, η σύγ χρο νηχρη μα το πι στω τι κή συσ σώ ρευ ση μοιά ζεινα ε ξαρ τά ται πε ρισ σό τε ρο α πό μια υ πο -α ξία, α πό τη συ στη μα τι κή κα τα λή στευ -ση ό σων πα ρά γει η κοι νω νία, χω ρίς κα -μία αύ ξη ση του κοι νού α γα θού.

Ο πλου τι σμός της χρη μα το πι στω τι κήςτά ξης (που συ νε χί ζε ται α κά θε κτος μέ χρικαι στα πιο μαύ ρα χρό νια ύ φε σης καικρί σης) δεν μπο ρεί να συμ βεί πα ρά μεα ντί τι μο μια φτω χο ποίη ση της κοι νω -νίας.

Η υ πέρ βα ση της κρί σης του 1929 ήτου στα σι μο πλη θω ρι σμού της δε κα ε τίαςτου ’70 συ νε πα γό ταν μια εκ νέ ου ε νερ -γο ποίη ση της α νά πτυ ξης και μια δια νο -μή (έ στω και ά νι ση και ά δι κη) της πα- ρα γό με νης α ξίας. Οι ερ γα ζό με νοι συμ- με τεί χαν στην οι κο νο μι κή α νά καμ ψη: ηα πα σχό λη ση αυ ξα νό ταν, τα η με ρο μί -σθια με γά λω ναν, το πο σο στό ει σο δή μα -τος που προο ρι ζό ταν για την ερ γα σία

πα ρέ με νε στα θε ρό, ή αυ ξα νό ταν, ό πωςσυ νέ βη τη δε κα ε τία του ’60.

Τώ ρα δεν εί ναι πια έ τσι. Η δια τύ πω σηjobless recovery εί ναι έ να υ πο κρι τι κόμα σκά ρε μα της πραγ μα τι κό τη τας: η έ -ξο δος α πό την ύ φε ση και η αύ ξη ση τηςπα ρα γω γι κό τη τας δεν συ νε πά γο νται σεκα μία πε ρί πτω ση αύ ξη ση της α πα σχό -λη σης, και α κό μη λι γό τε ρο μια μι σθο -λο γι κή πρόο δο. Αντί θε τα, η α νά καμ ψηβα σί ζε ται α κρι βώς πά νω στην αύ ξη σητου χρό νου ερ γα σίας και στη μείω σητης α πα σχό λη σης. Πε ρισ σό τε ροι ά νερ -γοι, πε ρισ σό τε ρη ε ξα θλίω ση, πε ρισ σό -τε ρη εκ με τάλ λευ ση, ά ρα πε ρισ σό τε ρακέρ δη.

Ο δια χω ρι σμός με τα ξύ του προο ρι -σμού της χρη μα το πι στω τι κής μη χα νήςκαι του προο ρι σμού της κοι νω νίας εί ναιο λο κλη ρω τι κός, διό τι ο μό νος τρό ποςπλου τι σμού της χρη μα το πι στω τι κής μη- χα νής συ νί στα ται στη φτω χο ποίη ση τηςκοι νω νίας.

Το ευ ρώ υ πήρ ξε το ερ γα λείο της ε πι -βο λής αυ τού τα λη στρι κού μο ντέ λου. Τοπρό βλη μα ε πο μέ νως δεν εί ναι να βγού -με α πό το ευ ρώ, αλ λά να βγού με α πότον χρη μα το πι στω τι κό κα πι τα λι σμό. Τονα βγού με α πό το ευ ρώ θα σή μαι νε να ε -πι τα χύ νου με το τέ λος του ευ ρω παϊκούπο λι τι κού σχε δίου, χω ρίς να θέ του με τοζή τη μα των α λη θι νών αι τίων της φτω- χο ποίη σης της κοι νω νίας.

Όμως, ποιος έ χει τη δύ να μη να στα- μα τή σει ή να α να τρέ ψει τη λη στρι κήχρη μα το πι στω τι κή δυ να μι κή; Ένα κί νη -μα αλ λη λεγ γύης των ευ ρω παίων ερ γα -ζο μέ νων θα μπο ρού σε να το κά νει, μα ηε πι σφά λεια κα τα στρέ φει κά θε ι στό αλ- λη λεγ γύης, και στο πο λι τι κό ε πί πε δοθρυμ μα τί ζε ται η συ ναί νε ση της ο ποίαςέ χαι ρε η Ευ ρω παϊκή Ένω ση μέ χρι πρινα πό λί γα χρό νια. Ο πο λι τι κός θρυμ μα τι -σμός της Ευ ρώ πης εί ναι στον ο ρί ζο ντα,ό πως δεί χνει η αύ ξη ση των ε θνι κι στι -κών δυ νά μεων σε πολ λές χώ ρες της η -πεί ρου. Αν το Εθνι κό Μέ τω πο α πο κτή -σει την πλειο ψη φία στις προ σε χείς γαλ- λι κές ε κλο γές, η Ευ ρω παϊκή Ένω ση δενυ πάρ χει πια.

Ας ξε κι νή σου με α πό τον Τσί πρα

Μέ σα σ’ αυ τό το πλαί σιο γεν νιέ ται ηπρό τα ση του ψη φο δελ τίου Τσί πρα. Αυ -τό το ψη φο δέλ τιο μπο ρεί να δη μιουρ -γή σει τις προϋπο θέ σεις για τη μα κρό -χρο νη α να σύ στα ση της κοι νω νι κής αλ- λη λεγ γύης και για να ξα ναρ χί σει ο διά- λο γος για τον προο δευ τι κό χα ρα κτή ρατης τε χνο λο γίας, για τη συμ μα χία με τα -ξύ γνω στι κής ερ γα σίας και κοι νω νίας,για το ει σό δη μα πο λί τη και για τη μείω -ση του χρό νου κοι νω νι κής ερ γα σίας.

Μια ε ξαι ρε τι κή ε πι βε βαίω ση του ψη- φο δελ τίου Τσί πρα στις ε κλο γές τουΜαΐου εί ναι η προϋπό θε ση για την ε πα -νεκ κί νη ση της συλ λο γι κής ευ φυΐας, γιατην ε πα να σύν δε ση της ευ φυΐας και τηςαλ λη λεγ γύης, για να δια λυ θεί η ο μί χλητης κα τά θλι ψης, μέ σα στην ο ποία μοιά -ζει να πε ρι πλα νιέ ται ο συλ λο γι κός νους.

*Ο Φράν κο Μπί φο Μπεάρ ντι, έ νας α -πό τους πιο γνω στούς α κτι βι στέςτης δε κα ε τίας του ’70,εί ναι μια ι στο- ρι κή μορ φή της ι τα λι κής Εργα τι κήςΑυ το νο μίας και των Κοι νω νι κών Κέ -ντρων με πλού σια κι νη μα τι κή δρα- στη ριό τη τα και συγ γρα φι κό έρ γο.

Η κοινή ευρωπαϊκή αντίστασηστη χρηματοπιστωτική απολυταρχίαΤι αντιπροσωπεύουν ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας

Η μηχανή του χρηματοπιστωτικούαποεδαφοποιημένου καπιταλισμού, δενανταποκρίνεται πλέον στην παλιά λογικήπροόδου του βιομηχανικού καπιταλισμού διότι ηαύξηση των χρηματοπιστωτικών κερδών δενεξαρτάται από τον συνολικό πλουτισμό τηςκοινωνίας, αλλά από τη συστηματικήκαταλήστευση των κοινωνικών πόρων.

“

1166 ΑΥΤΟ∆ΙΟΙΚΗΣΗ Η ΕΠΟΧΗ 16 Φεβρουαρίου 2014

Οι υποψήφιοι περιφερειάρχες Ηρώ ∆ιώτη, ∆έσποινα Χαραλαμπίδου και Κώστας Μορφίδης συζητούν με την“Εποχή” για την ευθύνη της Αριστεράς να αποτελέσει μία διαφορετική διοίκηση, συμμετοχική και προσανατολι-σμένη στις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας.

ΗΡΩ ∆ΙΩ ΤΗ, Υ ΠΟ ΨΗ ΦΙΑ ΠΕ ΡΙ ΦΕ ΡΕΙΑΡ ΧΗΣ ΘΕΣ ΣΑ ΛΙΑΣ

Τι σχέσεις επιθυμείτε να αναπτύξετε μεπρωτοβουλίες από τα κάτω και τις τοπικέςκινήσεις των δήμων;

Μέχρι σήμερα, η περιφέρεια ΚεντρικήςΜακεδονίας αποτέλεσε ένα θεσμό αποστε-ωμένο, μακριά από τις αγωνίες των κατοί-κων, τα κινήματα και τις τοπικές πρωτο-βουλίες. Στόχος μας είναι η αντιστροφήαυτής της πορείας, θέλουμε και η περιφε-ρειακή παράταξη, και στην συνέχεια η περι-φέρεια Κεντρικής Μακεδονίας να συμπυ-κνώνει το σύνολο των αγωνιστικών τοπικώνκινήσεων και των κινηματικών πρωτοβου-λιών της περιοχής. Γι’ αυτήν τη σύνδεση ερ-γαζόμαστε ήδη και αυτό θα εκφραστεί καιστο ψηφοδέλτιό μας. Η διοίκηση της περι-φέρειας θα πρέπει να περάσει από τους νε-οφιλελεύθερους τεχνοκράτες και τα τζάκιατης Θεσσαλονίκης, στους εργαζόμενους,τους παραγωγούς του πλούτου και στουςανθρώπους που αγωνίζονται για ένα καλύ-τερο επίπεδο ζωής.

Ένα μείζον ζήτημα αυτή τη στιγμή, που

αφορά και την περιφέρειά σας, είναι οιαγρότες. Ποιες οι δικές σας θέσεις επί τουζητήματος;

Ως ΣΥΡΙΖΑ αλλά και ως περιφερειακόσχήμα βρισκόμαστε από την πρώτη στιγμήστο πλευρό των αγροτών. Σε συναντήσειςπου κάναμε στα μπλόκα της Ημαθίας, τηςΠέλλας και των Σερρών συζητήσαμε για τηνκατάσταση του αγροτικού κόσμου, τη φο-ρολογία, το αυξημένο κόστος παραγωγής,τις χαμηλές τιμές παραγωγού, την ανεξέ-λεγκτη δράση των μεσαζόντων, την τιμή τουρεύματος και του πετρελαίου, τους περιορι-σμούς που επιβάλλει η ΚΑΠ. Ως περιφέρειαδεσμευόμαστε να σταθούμε στο πλευρό τωνπαραγωγών, πρώτα από όλα στις διεκδική-σεις από την κεντρική κυβέρνηση, κάνονταςτους ελέγχους που επιβάλλονται, στηρίζον-τας τους συνεταιρισμούς και τα νέα συνερ-γατικά εγχειρήματα που εμφανίζονται στηνΚεντρική Μακεδονία, κατευθύνοντας τηνέστω και μικρή χρηματοδότηση των προ-γραμμάτων σε παραγωγική κατεύθυνση, γιατην ενίσχυση των παραγωγών και για έργαυποδομής που ωφελούν πραγματικά τουςαγρότες.

Στην περιφέρειά σας αντιμετωπίζετε σο-βαρά περιβαλλοντικά προβλήματα, όπως ηρύπανση του Θερμαϊκού Κόλπου ή η εξό-ρυξη χρυσού στην Χαλκιδική. Τι προτείνετε;

Σχετικά με το θέμα της εξόρυξης Χρυσού

στη Χαλκιδική, ο χώρος μας, η τοπική κοι-νωνία αλλά και η επιστημονική κοινότηταέχουν τοποθετηθεί εκτενώς. Η εξόρυξη χρυ-σού πρέπει να σταματήσει και μία τέτοια κα-θαρή τοποθέτηση πρέπει να έχει και έναςθεσμός, όπως η περιφέρεια. Το έργο κλεί-νει περισσότερες θέσεις εργασίας από αυτέςπου ανοίγει, και αυτές που ανοίγει είναι ωςεπί το πλείστον των 400 ευρώ. Ένα επίσηςμείζον πρόβλημα αποτελεί η υπονόμευσητης αειφόρου ανάπτυξης της Χαλκιδικής,που παραδοσιακά στηρίζεται στη γεωργίακαι τον τουρισμό. Τα πρώτα κρούσματακυανίου ανιχνεύθηκαν ήδη στο νερό τουδήμου Αριστοτέλη, ο κίνδυνος για την υγείατων κατοίκων της Χαλκιδικής είναι πλέονπαραπάνω από ορατός. Το ζήτημα του Θερ-μαϊκού Κόλπου αποτελεί μία περίπτωσησαφώς πιο σύνθετη. Στόχος είναι η όσο τοδυνατόν μεγαλύτερη μείωση των πηγών μό-λυνσης, χτυπώντας αυτούς που εκμεταλ-λεύονται τον Θερμαϊκό και βγάζουν υπερ-κέρδη, χωρίς να αποδίδουν τα ανταποδο-τικά οφέλη στις τοπικές κοινωνίες. Τα βα-σικά βήματα, όμως, στην κατεύθυνση τηςπροστασίας του περιβάλλοντος και τηςαξιοποίησης του Θερμαϊκού για τα συμφέ-ροντα των πολλών και όχι για τα συμφέ-ροντα των μεγαλοεργολάβων, είναι συγκε-κριμένα και πρέπει άμεσα να γίνουν. Η πε-ριφέρεια θέλουμε να πρωτοστατήσει, και θα

το κάνει, στην ίδρυση ενιαίου φορέα διαχεί-ρισης του Θερμαϊκού.

Πώς μπορεί η περιφέρεια ως θεσμός ναβοηθήσει στην οικονομική ανάπτυξη τωνπεριοχών της;

Μία περιφέρεια που αγωνίζεται στο πλάιτων παραγωγών, των εργαζομένων και τηςνεολαίας, πιέζοντας την κεντρική κυβέρ-νηση μαζί τους, κόντρα στις αποφάσεις πουπαίρνονται για αυτούς ερήμην τους, θα είναισαφώς πιο αποτελεσματική από μία περι-φέρεια πυλώνα της τρόικας στην ΚεντρικήΜακεδονία. Ένα περιφερειακό σχήμα σαναυτό που στηρίζουμε δεν πρόκειται σεκαμία περίπτωση να αποτελέσει τον φορο-εισπράκτορα της τρόικας και της μνημονια-κής κυβέρνησης. Πέρα από αυτό δεσμευό-μαστε ότι το σύνολο των πόρων που είναιδιαθέσιμοι στην περιφέρεια, είτε πρόκειταιγια τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους,είτε για προγράμματα του ΕΣΠΑ, θα διατε-θούν για την παραγωγική ανασυγκρότησηστην περιφέρεια, ανοίγοντας νέες θέσειςαξιοπρεπούς εργασίας, διασφαλίζοντας κα-λύτερους όρους παραγωγής και διακίνησηςγια τους αγρότες και τους συνεταιρισμούς,στηρίζοντας τα εγχειρήματα αλληλέγγυαςοικονομίας.

Υπάρχουν οι απαραίτητοι πόροι για ναυλοποιήσετε τους στόχους σας για την πε-ριφέρεια;

Βασικό μας ζήτημα με τον Καλλικράτη,αποτελεί η μεταφορά αρμοδιοτήτων σε δή-μους και περιφέρειες, χωρίς τη διασφάλισητων απαραίτητων πόρων. Η διεκδίκησηενός καλύτερου οικονομικού πλαισίου γιατη λειτουργία της περιφέρειας, αποτελείαπαραίτητο όρο για την άσκηση μίας πιο δυ-ναμικής αναπτυξιακής πολιτικής. Η αξιο-ποίηση όμως των υφιστάμενων πόρων σε

παραγωγική κατεύθυνση με επίκεντρο τονεργαζόμενο άνθρωπο, είναι κάτι που το έχειανάγκη η κάθε περιφέρεια. Τα χρήματα απότο ΕΣΠΑ, τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πό-ρους ή τις εισπράξεις από οργανισμούς πρέ-πει να αξιοποιηθούν στο έπακρο, με διαφά-νεια και διαβούλευση με τους κατοίκους καιτους φορείς. Με τους εργαζόμενους πρέπεινα δώσουμε ένα τέλος στην απαξίωση τωνθεσμών της αυτοδιοίκησης, ανοίγονταςτους δρόμους για μία συνολική ανατροπή,και στο μικρό επίπεδο της καθημερινότηταςκαι της αυτοδιοίκησης και στο μεγάλο τηςκεντρικής εξουσίας και του συνολικού πλαι-σίου.

•

Πώς κρίνετε τη στάση της κυβέρ-νησης, όσον αφορά στις αυτοδιοι-κητικές εκλογές και βάσει των τε-λευταίων εξελίξεων κατάργησηςτου εκλογικού δικαιώματος των με-ταναστών;

Η κυβέρνηση είναι απολύτως συ-νεπής με τη στάση της και τις θέσειςτης για το θεσμό της τοπικής αυτο-διοίκησης συνολικά: εκμετάλλευση,χειραγώγηση, επιδίωξη υποταγήςστα κελεύσματα της κεντρικής διοί-κησης, αδιαφορία για τις πραγματι-κές ανάγκες των πολιτών. Με τηναλλαγή στις ημερομηνίες διεξαγω-γής των αυτοδιοικητικών εκλογώναποσκοπεί σε μικροκομματικάοφέλη. Αφενός εκμεταλλεύεται τηνκαταγεγραμμένη τάση των ψηφο-φόρων να συμμετέχουν μαζικότεραστον πρώτο γύρο των αυτοδιοικητι-κών εκλογών έναντι του δευτέρουκαι αφετέρου σχεδόν αποκλείει τησυμμετοχή όσων ετεροδημοτώνανήκουν στα ασθενέστερα οικονο-μικά στρώματα. Έτσι εξηγείται καιο αποκλεισμός από τις αυτοδιοικη-τικές εκλογές των μεταναστών. Άν-θρωποι που ζουν ανάμεσά μας, δου-λεύουν μαζί μας, αποκλείονται απότο στοιχειώδες δικαίωμα να συμμε-τέχουν στα κοινά. Είναι εμφανής οπανικός της κυβέρνησης μπροστάστην προοπτική της ήττας. Η δικιάμας ευθύνη και επιδίωξη είναι αυτήη ήττα να είναι εκκωφαντική και ναφέρει την ανατροπή.

Μία ακριτική περιφέρεια, όπως ηΑνατολικής Μακεδονίας και Θρά-κης, τι ιδιαίτερα προβλήματα αντι-μετωπίζει;

Οι ακριτικές περιφέρειες βρί-σκονται κατ’ αρχάς αντιμέτωπες μετα θηριώδη προβλήματα που αντι-μετωπίζουν οι πάντες: ανεργία,φτώχεια, υποβάθμιση της παιδείαςκαι της υγείας. Η περιφέρεια Ανα-τολικής Μακεδονίας και Θράκηςέχει ωστόσο να αντιμετωπίσει πρό-σθετα προβλήματα. Από τη μια, πα-ραδοσιακές καλλιέργειες, όπως οκαπνός, φθίνουν συστηματικά μετον τερματισμό των επιδοτήσεων,ενώ ταυτόχρονα απουσιάζει ένα ορ-γανωμένο σχέδιο παραγωγικής ανα-συγκρότησης του πρωτογενούςτομέα. Από την άλλη, οι αγροτικοίσυνεταιρισμοί έχουν απαξιωθεί ήέχουν πάψει να λειτουργούν. Η Τρά-πεζα Πειραιώς παρακρατεί τις επι-δοτήσεις, προκειμένου να εξοφλη-θούν οφειλές, και ο χορός της υπο-βάθμισης του πρωτογενούς τομέακαλά κρατεί. Βιομηχανία και βιοτε-χνική παραγωγή φθίνουν επίσης,και την ίδια στιγμή χωλαίνουν ση-μαντικά οι υποδομές στην περιοχή.Η Εγνατία είναι έρημος δρόμος

λόγω των τιμών στα καύσιμα καιτων διοδίων, ενώ οι πολυσυζητημέ-νοι κάθετοι άξονες παραμένουν σχέ-δια επί χάρτου. Στα νησιά μας,Θάσο και Σαμοθράκη, ο αποκλει-σμός στη διάρκεια της χειμερινήςπεριόδου ολοκληρώνει το τοπίο τηςεγκατάλειψης. Τέλος, η περιφέρειάμας βιώνει ένα σοβαρότατο δεύτεροκύμα μετανάστευσης, που αν δενανακοπεί άμεσα, η ερημοποίησητων χωριών μας είναι αναπόφευκτη.

Πώς κρίνετε την απερχόμενη πε-ριφερειακή διοίκηση για το έργοτης;

Στα τρία χρόνια πού είχε την ευ-θύνη, δεν κατάφερε να διαμορφώ-σει περιφερειακή συνείδηση, να αμ-βλύνει τις αντιθέσεις μεταξύ τωνπεριφερειακών ενοτήτων, να εφαρ-μόσει πρόγραμμα που να πηγάζειαπό τις ανάγκες της περιφέρειαςκαι να αφορά την περιφέρεια, ούτενα λύσει έστω και ένα από τα χρό-νια προβλήματα. Κατάφερε, όμως,να παραμείνει πιστή στην πολιτικήπου απορρέει από τα μνημόνια πουεφαρμόζει η κυβέρνηση, να μηνεναντιωθεί ούτε στα πιο σκληράμέτρα που λήφθηκαν, να μην περι-φρουρήσει τη δημόσια περιουσία,κατάφερε να σταθεί αλληλέγγυαστα αιτήματα των πολιτών μόνο σταλόγια και σε καμία περίπτωση στηνπράξη.

Σε τι θα διαφέρει μια ενδεχόμενηδική σας διοίκηση στην περιφέρεια;

Πιστεύουμε, θέλουμε και δε-σμευόμαστε ότι θα διαφέρει θεμε-λιακά. Όλοι όσοι αναλαμβάνουμετον αγώνα των αυτοδιοικητικώνεκλογών δεν πρόκειται να λειτουρ-γήσουμε ως εφαρμοστικά όργανακαι πειθήνιοι εντολοδόχοι της μνη-μονιακής πολιτικής, ούτε ως διαχει-ριστές της κρίσης. Σκοπός μας είναινα απορροφήσουμε τους πόρουςπου αναλογούν στην περιφέρειαεπιδιώκοντας το μέγιστο δυνατότων ΚΑΠ. Εννοείται ότι πρόθεσήμας είναι να περιορίσουμε στο ελά-χιστο και απολύτως αναγκαίο τιςλειτουργικές δαπάνες και να δώ-σουμε έμφαση στις επενδυτικές.Άλλωστε, κεντρική δέσμευσή μαςείναι να ασκήσουμε τον κοινωνικόρόλο που αναλαμβάνουμε. Παράλ-ληλα, στοχεύουμε σε μια ευρεία πα-ραγωγική ανασυγκρότηση με σχε-διασμό, προώθηση και υλοποίησηπρογραμμάτων στο πλαίσιο τουΕΣΠΑ και των ΠΕΠ, με απόλυτο σε-βασμό όμως στο περιβάλλον.Ωστόσο, η διαφοροποίηση στη διοί-κηση της περιφέρειας θεωρούμε ότιθα προκύψει από τις πρακτικέςυλοποίησής τους στη βάση αρχών

και αξιών που για μας είναι αδια-πραγμάτευτες. Η έργω, και όχι μόνολόγω, δημοκρατία, η απόλυτη δια-φάνεια, η κάθετη και η απόλυτηρήξη με φαινόμενα διαπλοκής καικαλλιέργειας πελατειακών σχέ-σεων. Και βέβαια οι συμμετοχικέςδιαδικασίες. Γι’ αυτό σε κάθε βήμαπου κάνουμε, κινούμαστε στο πλαί-σιο της διαβούλευσης, της συνεν-νόησης, της συνεργασίας με τουςπολίτες. ∆εν αντιλαμβανόμαστε τηδιοίκηση ως διαδικασία επιβολήςαρχόντων σε αρχομένους, δι’ αναθέ-σεως, αλλά ως ανοιχτή και καθαρήσυνεργασία συμπολιτών με κοινούςστόχους που έχουν συνομολογηθείμε εξίσου ανοιχτές και καθαρές δια-δικασίες.

Ούσα μία συνοριακή περιφέρειακαι με μια αυστηρή κεντρική πολι-τική για τους μετανάστες, τι μπο-ρείτε να κάνετε προκειμένου να μηνκινδυνεύσουν άλλες ζωές μετανα-στών;

Εν αρχή οφείλουμε να εναντιω-θούμε σ’ αυτή τη σκληρή πολιτικήπου ως σήμερα έχει στοιχίσει εκα-τοντάδες ζωές απεγνωσμένων αν-θρώπων. Αυτή η εναντίωση μπορείνα εκφραστεί μέσα από τη συνεργα-σία και τη σύμπραξη με τα κινήματακαι τις συλλογικότητες που ήδηυπάρχουν και προσπαθούν να δια-σώσουν τις ανθρωπιστικές παραδό-σεις της χώρας και του λαού μας καινα διαφυλάξουν τις μνήμες της προ-σφυγιάς και της μετανάστευσης,που είναι άρρηκτα δεμένες και μετην περιοχή μας. Κοινός σκοπόςείναι ο εξαναγκασμός της κυβέρνη-σης να απαιτήσει ως ισότιμο μέλοςτης ευρωπαϊκής κοινότητας τηνανάληψη των ευθυνών που αναλο-γούν στα υπόλοιπα κράτη μέλη της.Παράλληλα, όμως, η περιφέρειαμπορεί να πρωτοστατήσει στη δημι-ουργία ενός δικτύου των περιφε-ρειών της Ευρώπης που αποτελούνπύλες εισόδου μεταναστών για τηναλλαγή της μεταναστευτικής πολι-τικής, με απώτερο σκοπό οι χώρεςπου αποτελούν πύλες εισόδου, άρακαι η Ελλάδα, να δικαιούνται να εκ-δίδουν ταξιδιωτικά έγγραφα. ∆εύτε-ρον, στο να εκπονηθούν ευρωπαϊκάπρογράμματα μέσω των οποίων θαενισχυθούν χώρες όπου πολιτικέςκαι οικονομικές συνθήκες αναγκά-ζουν τους πολίτες να μετανα-στεύουν και τέλος στη συμμετοχήτης ευρωπαϊκής ένωσης σε φιλειρη-νικές προσπάθειες ώστε να μηνείναι ο πόλεμος η αιτία για να ξερι-ζώνονται άνθρωποι από τον τόποτους.

•

Να δώσουμε ένα τέλοςστην απαξίωση

∆ΕΣΠΟΙΝΑ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙ∆ΟΥ, ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕ∆ΟΝΙΑΣΗ ήττα τουςνα είναι εκκωφαντική

∆εν αντιλαμβανόμαστε τη διοίκηση ως διαδικασίαεπιβολής αρχόντων σε αρχομένους, δι’αναθέσεως, αλλά ως ανοιχτή και καθαρήσυνεργασία συμπολιτών με κοινούς στόχους

“

ΚΩΣΤΑΣ ΜΟΡΦΙ∆ΗΣ, ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΜΑΚΕ∆ΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΑΚΗΣ

Εί χα τε δη λώ σει ό τι στις πε ρι φε ρεια κές ε κλο γές θαπρέ πει να α να δει χθεί στην ου σία μία το πι κή κυ βέρ νη -ση. Τι εν νο εί τε με αυ τό και πώς μπο ρεί να λει τουρ γή σειστην πρά ξη;

Οι πε ρι φέ ρειες, ό πως και οι δή μοι, εί ναι ε πί πε δα διοί -κη σης πο λύ πιο κο ντά στον πο λί τη απ’ ό τι η κυ βέρ νη ση.Από τις α πο φά σεις της πε ρι φέ ρειας, τα έρ γα που κά νει,τον τρό πο που διοι κεί, τον τρό πο που ε μπλέ κει τους πο- λί τες, ε ξαρ τώ νται, σε πο λύ με γά λο βαθ μό, το μείς της οι- κο νο μι κής, πα ρα γω γι κής, πο λι τι στι κής κλπ δρα στη ριό -τη τάς μας. Φυ σι κά, αυ τές οι δυ να τό τη τες ρο κα νί ζο νταια πό τις πο λι τι κές του μνη μο νίου και τον Καλ λι κρά τη,που υ πη ρε τούν και οι μέ χρι τώ ρα πε ρι φε ρειάρ χες στηνπλειο ψη φία τους. Εμείς θέ λου με να αλ λά ξου με ό λη αυ -τή την πραγ μα τι κό τη τα. Θέ λου με οι πε ρι φέ ρειες και οιδή μοι μα ζί με τους πο λί τες να α πο φα σί ζου με για το μέλ- λον μας και ά ρα οι σχε δια σμοί να συμ βα δί ζουν με αυ τό.

Ως θε σμός η πε ρι φέ ρεια εί ναι πιο κο ντά στον πο λί τη,δη μιουρ γώ ντας ταυ τό χρο να και τον κίν δυ νο για α νά -πτυ ξη πε λα τεια κών σχέ σεων. Πώς μπο ρεί να α πο φευ -χθεί αυ τό;

Οι πε λα τεια κές σχέ σεις εί ναι έ νας τρό πος διοί κη σηςπου ε πέ λε ξε ο δι κομ μα τι σμός που κυ βερ νά τό σα χρό- νια, προ κει μέ νου να διαιω νί ζει την ε ξου σία του. Νο μί ζω,ό μως, πως έ χου με ό λοι και ό λες κα τα λά βει ό τι κα νείςδεν μπο ρεί να σω θεί μό νος ό ταν ό λα και ό λοι κα ταρ ρέ -ουν. Το στοί χη μα εί ναι να ευη με ρή σου με ως κοι νω νία,να βγού με α πό την κρί ση και να θε με λιώ σου με μια άλ -λη κα τά στα ση για το αύ ριο. Οι πε λα τεια κές σχέ σεις εί -ναι έ ξω α πό τις α ξίες μας και τον τρό πο σκέ ψης και

δρά σης της Αρι στε ράς. Πά ντα έ τσι ή ταν. Αν λοι πόν ηΑρι στε ρά θέ λει να αλ λά ξει τα πράγ μα τα, πρέ πει να ε -φαρ μό σει τις α ξίες της και τα πι στεύω της. Αν υ πάρ χειδι καιο σύ νη, ι σο νο μία, ε λευ θε ρία, δου λειά, α ξιο πρέ πειαδεν χρειά ζε ται τί πο τε άλ λο για να αλ λά ξουν νοο τρο πίες.Αλλά ζουν δια του πα ρα δείγ μα τος.

Ποιες εί ναι οι θέ σεις σας για τον α γρο τι κό το μέα καιτη δια μόρ φω ση της πα ρα γω γής;

Σή με ρα, στην ε πο χή της αν θρω πι στι κής κρί σης πουβιώ νου με, κύ ριος γνώ μο νας στη δια μόρ φω ση της πα ρα- γω γής, θα πρέ πει να εί ναι η ε πί τευ ξη της δια τρο φι κής ε -πάρ κειας. Εμείς στο χεύου με σε αυ τή μέ σω της ρι ζο -σπα στι κής α να συ γκρό τη σης του α γρο το δια τρο φι κού το -μέα και της α νά δει ξής του σε βα σι κό μο χλό α νόρ θω σηςτης ελ λη νι κής οι κο νο μίας. Η πρό τα σή μας για την πα ρα- γω γι κή α να συ γκρό τη ση του πρω το γε νούς το μέα προ-ϋπο θέ τει πρω τί στως την ε νερ γό συμ με το χή των α γρο -τών, τό σο στη δια μόρ φω ση των πο λι τι κών ό σο και στηνυ λο ποίη ση τους. Η αυ τοορ γά νω ση των α γρο τών, γεωρ -γών, κτη νο τρό φων και α λιέων, σε δη μο κρα τι κά, συμ με -το χι κά συ νε ται ρι στι κά και ευ ρύ τε ρα συ νερ γα τι κά σχή- μα τα εί ναι θε με λιώ δης προϋπό θε ση για την ε πι τυ χία τουσχε δίου μας. Πα ράλ λη λα, βέ βαια, με τα πα ρα πά νω πρέ- πει να λυ θούν και βα σι κά προ βλή μα τα του σή με ρα πουέ χουν να κά νουν με το κό στος πα ρα γω γής, την α γρο τι -κή πί στη, την υ πο στή ρι ξη του το μέα κ.ά.

Η πε ρι φέ ρειά σας έ χει αρ κε τά υ ψη λά πο σο στά α νερ -γίας, πώς μπο ρεί να αλ λά ξει αυ τό;

Η α νερ γία εί ναι δο μι κό χα ρα κτη ρι στι κό του κα πι τα λι -σμού και του νε ο φι λε λευ θε ρι σμού και σί γου ρα δεν α ντι-

με τω πί ζε ται μό νο σε το πι κό ε πί πε δο. Αυ τό, βέ βαια, δενση μαί νει ό τι η πε ρι φέ ρεια δεν μπο ρεί να κά νει τί πο τα.Το πρώ το εί ναι να α ντι στα θεί στις α παι τή σεις της κυ- βέρ νη σης, τις α πο λύ σεις, την ύ φε ση, τα ά δι κα μέ τρα,τις ά δι κες φο ρο λο γίες, το μα ρα σμό. Και να κι νη το ποιή -σει και τον κό σμο γι’ αυ τά. Στην Θεσ σα λία ποιος να α ν-τι στα θεί; Αφού οι το πι κοί άρ χο ντες εί ναι με το μνη μο -νια κό μπλοκ. Άρα, για να γί νει κά τι με την α νερ γία θέ -λει με γά λη κι νη το ποίη ση, ει δι κά μέ τρα, πολ λή σκέ ψηγια και νο τό μα εγ χει ρή μα τα, ει δι κή στή ρι ξη, συ γκε κρι -μέ νη κα τεύ θυν ση των κον δυ λίων. Θέ λει πο λι τι κές πουνα ε νι σχύουν την κοι νω νι κή οι κο νο μία και τα συ νε ται -ρι στι κά εγ χει ρή μα τα ερ γα ζο μέ νων και α νέρ γων, α γρο -τών και άλ λων. Θέ λει α πό την αρ χή σχε δια σμό για ό λητην πε ρι φέ ρεια και αλ λα γή πο λι τι κής, με γνώ μο να τιςα νά γκες που έ χει η κοι νω νία.

Ποια άλ λα προ βλή μα τα ζη τούν ε πί λυ ση στη Θεσ σα -λία και πώς σκο πεύε τε να τα α ντι με τω πί σε τε;

Η πε ρι φέ ρειά μας έ χει νε ρά, αλ λά λό γω κα κής δια χεί- ρι σης με ευ θύ νη και της κε ντρι κής διοί κη σης, πά νε χα-

μέ να. Η με γά λη κα θυ στέ ρη ση της πο λι τείας στην εκ πό -νη ση των δια χει ρι στι κών σχε δίων, σε συν δυα σμό με τηνεμ μο νή ο ρι σμέ νων στη “με γά λη ι δέ α” της εκ τρο πής Αχε- λώου, έ χει πά ει πο λύ πί σω το θέ μα της δια χεί ρι σης υ -δά των. Σή με ρα, και με ο ρα τό το σε νά ριο της ε ρη μο -ποίη σης του θεσ σα λι κού κά μπου, η δια χρο νι κή πρό τα -ση του ΣΥ ΡΙ ΖΑ για τη δη μιουρ γία μι κρών και με σαίωνφραγ μά των και τα μιευ τή ρων για τη συ γκρά τη ση των νε -ρών και τον ε μπλου τι σμό του υ δρο φό ρου ο ρί ζο ντα, αλ -λά και η πά για α ντί θε σή μας σε κά θε λο γής ι διω τι κο -ποίη ση των υ δά των, εί ναι πιο ε πί και ρη α πό πο τέ. Μηνξε χνά με ό τι με το εν δε χό με νο πώ λη σης της «μι κρής ∆Ε -Η» στο στό χα στρο των ι διω τών βρί σκε ται και ο υ δρο η -λεκ τρι κός σταθ μός της Λί μνης Πλα στή ρα που κα λύ πτεισε ε νέρ γεια και νε ρό τις α νά γκες χι λιά δων αν θρώ πωντου νο μού Καρ δί τσας. Σε κά θε πε ρί πτω ση, ρεύ μα και νε -ρό α πο τε λούν δη μό σια α γα θά και έ τσι πρέ πει να πα ρα -μεί νουν.

Το στοί χη μα εί ναινα ευη με ρή σου με ως κοι νω νία

1177ΑΥΤΟ∆ΙΟΙΚΗΣΗΗ ΕΠΟΧΗ 16 Φεβρουαρίου 2014

Οι υποψήφιοι περιφερειάρχες Ηρώ ∆ιώτη, ∆έσποινα Χαραλαμπίδου και Κώστας Μορφίδης συζητούν με την“Εποχή” για την ευθύνη της Αριστεράς να αποτελέσει μία διαφορετική διοίκηση, συμμετοχική και προσανατολι-σμένη στις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας.

ΗΡΩ ∆ΙΩ ΤΗ, Υ ΠΟ ΨΗ ΦΙΑ ΠΕ ΡΙ ΦΕ ΡΕΙΑΡ ΧΗΣ ΘΕΣ ΣΑ ΛΙΑΣ

Τι σχέσεις επιθυμείτε να αναπτύξετε μεπρωτοβουλίες από τα κάτω και τις τοπικέςκινήσεις των δήμων;

Μέχρι σήμερα, η περιφέρεια ΚεντρικήςΜακεδονίας αποτέλεσε ένα θεσμό αποστε-ωμένο, μακριά από τις αγωνίες των κατοί-κων, τα κινήματα και τις τοπικές πρωτο-βουλίες. Στόχος μας είναι η αντιστροφήαυτής της πορείας, θέλουμε και η περιφε-ρειακή παράταξη, και στην συνέχεια η περι-φέρεια Κεντρικής Μακεδονίας να συμπυ-κνώνει το σύνολο των αγωνιστικών τοπικώνκινήσεων και των κινηματικών πρωτοβου-λιών της περιοχής. Γι’ αυτήν τη σύνδεση ερ-γαζόμαστε ήδη και αυτό θα εκφραστεί καιστο ψηφοδέλτιό μας. Η διοίκηση της περι-φέρειας θα πρέπει να περάσει από τους νε-οφιλελεύθερους τεχνοκράτες και τα τζάκιατης Θεσσαλονίκης, στους εργαζόμενους,τους παραγωγούς του πλούτου και στουςανθρώπους που αγωνίζονται για ένα καλύ-τερο επίπεδο ζωής.

Ένα μείζον ζήτημα αυτή τη στιγμή, που

αφορά και την περιφέρειά σας, είναι οιαγρότες. Ποιες οι δικές σας θέσεις επί τουζητήματος;

Ως ΣΥΡΙΖΑ αλλά και ως περιφερειακόσχήμα βρισκόμαστε από την πρώτη στιγμήστο πλευρό των αγροτών. Σε συναντήσειςπου κάναμε στα μπλόκα της Ημαθίας, τηςΠέλλας και των Σερρών συζητήσαμε για τηνκατάσταση του αγροτικού κόσμου, τη φο-ρολογία, το αυξημένο κόστος παραγωγής,τις χαμηλές τιμές παραγωγού, την ανεξέ-λεγκτη δράση των μεσαζόντων, την τιμή τουρεύματος και του πετρελαίου, τους περιορι-σμούς που επιβάλλει η ΚΑΠ. Ως περιφέρειαδεσμευόμαστε να σταθούμε στο πλευρό τωνπαραγωγών, πρώτα από όλα στις διεκδική-σεις από την κεντρική κυβέρνηση, κάνονταςτους ελέγχους που επιβάλλονται, στηρίζον-τας τους συνεταιρισμούς και τα νέα συνερ-γατικά εγχειρήματα που εμφανίζονται στηνΚεντρική Μακεδονία, κατευθύνοντας τηνέστω και μικρή χρηματοδότηση των προ-γραμμάτων σε παραγωγική κατεύθυνση, γιατην ενίσχυση των παραγωγών και για έργαυποδομής που ωφελούν πραγματικά τουςαγρότες.

Στην περιφέρειά σας αντιμετωπίζετε σο-βαρά περιβαλλοντικά προβλήματα, όπως ηρύπανση του Θερμαϊκού Κόλπου ή η εξό-ρυξη χρυσού στην Χαλκιδική. Τι προτείνετε;

Σχετικά με το θέμα της εξόρυξης Χρυσού

στη Χαλκιδική, ο χώρος μας, η τοπική κοι-νωνία αλλά και η επιστημονική κοινότηταέχουν τοποθετηθεί εκτενώς. Η εξόρυξη χρυ-σού πρέπει να σταματήσει και μία τέτοια κα-θαρή τοποθέτηση πρέπει να έχει και έναςθεσμός, όπως η περιφέρεια. Το έργο κλεί-νει περισσότερες θέσεις εργασίας από αυτέςπου ανοίγει, και αυτές που ανοίγει είναι ωςεπί το πλείστον των 400 ευρώ. Ένα επίσηςμείζον πρόβλημα αποτελεί η υπονόμευσητης αειφόρου ανάπτυξης της Χαλκιδικής,που παραδοσιακά στηρίζεται στη γεωργίακαι τον τουρισμό. Τα πρώτα κρούσματακυανίου ανιχνεύθηκαν ήδη στο νερό τουδήμου Αριστοτέλη, ο κίνδυνος για την υγείατων κατοίκων της Χαλκιδικής είναι πλέονπαραπάνω από ορατός. Το ζήτημα του Θερ-μαϊκού Κόλπου αποτελεί μία περίπτωσησαφώς πιο σύνθετη. Στόχος είναι η όσο τοδυνατόν μεγαλύτερη μείωση των πηγών μό-λυνσης, χτυπώντας αυτούς που εκμεταλ-λεύονται τον Θερμαϊκό και βγάζουν υπερ-κέρδη, χωρίς να αποδίδουν τα ανταποδο-τικά οφέλη στις τοπικές κοινωνίες. Τα βα-σικά βήματα, όμως, στην κατεύθυνση τηςπροστασίας του περιβάλλοντος και τηςαξιοποίησης του Θερμαϊκού για τα συμφέ-ροντα των πολλών και όχι για τα συμφέ-ροντα των μεγαλοεργολάβων, είναι συγκε-κριμένα και πρέπει άμεσα να γίνουν. Η πε-ριφέρεια θέλουμε να πρωτοστατήσει, και θα

το κάνει, στην ίδρυση ενιαίου φορέα διαχεί-ρισης του Θερμαϊκού.

Πώς μπορεί η περιφέρεια ως θεσμός ναβοηθήσει στην οικονομική ανάπτυξη τωνπεριοχών της;

Μία περιφέρεια που αγωνίζεται στο πλάιτων παραγωγών, των εργαζομένων και τηςνεολαίας, πιέζοντας την κεντρική κυβέρ-νηση μαζί τους, κόντρα στις αποφάσεις πουπαίρνονται για αυτούς ερήμην τους, θα είναισαφώς πιο αποτελεσματική από μία περι-φέρεια πυλώνα της τρόικας στην ΚεντρικήΜακεδονία. Ένα περιφερειακό σχήμα σαναυτό που στηρίζουμε δεν πρόκειται σεκαμία περίπτωση να αποτελέσει τον φορο-εισπράκτορα της τρόικας και της μνημονια-κής κυβέρνησης. Πέρα από αυτό δεσμευό-μαστε ότι το σύνολο των πόρων που είναιδιαθέσιμοι στην περιφέρεια, είτε πρόκειταιγια τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους,είτε για προγράμματα του ΕΣΠΑ, θα διατε-θούν για την παραγωγική ανασυγκρότησηστην περιφέρεια, ανοίγοντας νέες θέσειςαξιοπρεπούς εργασίας, διασφαλίζοντας κα-λύτερους όρους παραγωγής και διακίνησηςγια τους αγρότες και τους συνεταιρισμούς,στηρίζοντας τα εγχειρήματα αλληλέγγυαςοικονομίας.

Υπάρχουν οι απαραίτητοι πόροι για ναυλοποιήσετε τους στόχους σας για την πε-ριφέρεια;

Βασικό μας ζήτημα με τον Καλλικράτη,αποτελεί η μεταφορά αρμοδιοτήτων σε δή-μους και περιφέρειες, χωρίς τη διασφάλισητων απαραίτητων πόρων. Η διεκδίκησηενός καλύτερου οικονομικού πλαισίου γιατη λειτουργία της περιφέρειας, αποτελείαπαραίτητο όρο για την άσκηση μίας πιο δυ-ναμικής αναπτυξιακής πολιτικής. Η αξιο-ποίηση όμως των υφιστάμενων πόρων σε

παραγωγική κατεύθυνση με επίκεντρο τονεργαζόμενο άνθρωπο, είναι κάτι που το έχειανάγκη η κάθε περιφέρεια. Τα χρήματα απότο ΕΣΠΑ, τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πό-ρους ή τις εισπράξεις από οργανισμούς πρέ-πει να αξιοποιηθούν στο έπακρο, με διαφά-νεια και διαβούλευση με τους κατοίκους καιτους φορείς. Με τους εργαζόμενους πρέπεινα δώσουμε ένα τέλος στην απαξίωση τωνθεσμών της αυτοδιοίκησης, ανοίγονταςτους δρόμους για μία συνολική ανατροπή,και στο μικρό επίπεδο της καθημερινότηταςκαι της αυτοδιοίκησης και στο μεγάλο τηςκεντρικής εξουσίας και του συνολικού πλαι-σίου.

•

Η διοίκηση τηςπεριφέρειας θα πρέπεινα περάσει από τουςνεοφιλελεύθερουςτεχνοκράτες και τατζάκια τηςΘεσσαλονίκης, στουςεργαζόμενους, τουςπαραγωγούς τουπλούτου και στουςανθρώπους πουαγωνίζονται για ένακαλύτερο επίπεδο ζωής.

“Να δώσουμε ένα τέλοςστην απαξίωση

∆ΕΣΠΟΙΝΑ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙ∆ΟΥ, ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕ∆ΟΝΙΑΣ

Εί χα τε δη λώ σει ό τι στις πε ρι φε ρεια κές ε κλο γές θαπρέ πει να α να δει χθεί στην ου σία μία το πι κή κυ βέρ νη -ση. Τι εν νο εί τε με αυ τό και πώς μπο ρεί να λει τουρ γή σειστην πρά ξη;

Οι πε ρι φέ ρειες, ό πως και οι δή μοι, εί ναι ε πί πε δα διοί -κη σης πο λύ πιο κο ντά στον πο λί τη απ’ ό τι η κυ βέρ νη ση.Από τις α πο φά σεις της πε ρι φέ ρειας, τα έρ γα που κά νει,τον τρό πο που διοι κεί, τον τρό πο που ε μπλέ κει τους πο- λί τες, ε ξαρ τώ νται, σε πο λύ με γά λο βαθ μό, το μείς της οι- κο νο μι κής, πα ρα γω γι κής, πο λι τι στι κής κλπ δρα στη ριό -τη τάς μας. Φυ σι κά, αυ τές οι δυ να τό τη τες ρο κα νί ζο νταια πό τις πο λι τι κές του μνη μο νίου και τον Καλ λι κρά τη,που υ πη ρε τούν και οι μέ χρι τώ ρα πε ρι φε ρειάρ χες στηνπλειο ψη φία τους. Εμείς θέ λου με να αλ λά ξου με ό λη αυ -τή την πραγ μα τι κό τη τα. Θέ λου με οι πε ρι φέ ρειες και οιδή μοι μα ζί με τους πο λί τες να α πο φα σί ζου με για το μέλ- λον μας και ά ρα οι σχε δια σμοί να συμ βα δί ζουν με αυ τό.

Ως θε σμός η πε ρι φέ ρεια εί ναι πιο κο ντά στον πο λί τη,δη μιουρ γώ ντας ταυ τό χρο να και τον κίν δυ νο για α νά -πτυ ξη πε λα τεια κών σχέ σεων. Πώς μπο ρεί να α πο φευ -χθεί αυ τό;

Οι πε λα τεια κές σχέ σεις εί ναι έ νας τρό πος διοί κη σηςπου ε πέ λε ξε ο δι κομ μα τι σμός που κυ βερ νά τό σα χρό- νια, προ κει μέ νου να διαιω νί ζει την ε ξου σία του. Νο μί ζω,ό μως, πως έ χου με ό λοι και ό λες κα τα λά βει ό τι κα νείςδεν μπο ρεί να σω θεί μό νος ό ταν ό λα και ό λοι κα ταρ ρέ -ουν. Το στοί χη μα εί ναι να ευη με ρή σου με ως κοι νω νία,να βγού με α πό την κρί ση και να θε με λιώ σου με μια άλ -λη κα τά στα ση για το αύ ριο. Οι πε λα τεια κές σχέ σεις εί -ναι έ ξω α πό τις α ξίες μας και τον τρό πο σκέ ψης και

δρά σης της Αρι στε ράς. Πά ντα έ τσι ή ταν. Αν λοι πόν ηΑρι στε ρά θέ λει να αλ λά ξει τα πράγ μα τα, πρέ πει να ε -φαρ μό σει τις α ξίες της και τα πι στεύω της. Αν υ πάρ χειδι καιο σύ νη, ι σο νο μία, ε λευ θε ρία, δου λειά, α ξιο πρέ πειαδεν χρειά ζε ται τί πο τε άλ λο για να αλ λά ξουν νοο τρο πίες.Αλλά ζουν δια του πα ρα δείγ μα τος.

Ποιες εί ναι οι θέ σεις σας για τον α γρο τι κό το μέα καιτη δια μόρ φω ση της πα ρα γω γής;

Σή με ρα, στην ε πο χή της αν θρω πι στι κής κρί σης πουβιώ νου με, κύ ριος γνώ μο νας στη δια μόρ φω ση της πα ρα- γω γής, θα πρέ πει να εί ναι η ε πί τευ ξη της δια τρο φι κής ε -πάρ κειας. Εμείς στο χεύου με σε αυ τή μέ σω της ρι ζο -σπα στι κής α να συ γκρό τη σης του α γρο το δια τρο φι κού το -μέα και της α νά δει ξής του σε βα σι κό μο χλό α νόρ θω σηςτης ελ λη νι κής οι κο νο μίας. Η πρό τα σή μας για την πα ρα- γω γι κή α να συ γκρό τη ση του πρω το γε νούς το μέα προ-ϋπο θέ τει πρω τί στως την ε νερ γό συμ με το χή των α γρο -τών, τό σο στη δια μόρ φω ση των πο λι τι κών ό σο και στηνυ λο ποίη ση τους. Η αυ τοορ γά νω ση των α γρο τών, γεωρ -γών, κτη νο τρό φων και α λιέων, σε δη μο κρα τι κά, συμ με -το χι κά συ νε ται ρι στι κά και ευ ρύ τε ρα συ νερ γα τι κά σχή- μα τα εί ναι θε με λιώ δης προϋπό θε ση για την ε πι τυ χία τουσχε δίου μας. Πα ράλ λη λα, βέ βαια, με τα πα ρα πά νω πρέ- πει να λυ θούν και βα σι κά προ βλή μα τα του σή με ρα πουέ χουν να κά νουν με το κό στος πα ρα γω γής, την α γρο τι -κή πί στη, την υ πο στή ρι ξη του το μέα κ.ά.

Η πε ρι φέ ρειά σας έ χει αρ κε τά υ ψη λά πο σο στά α νερ -γίας, πώς μπο ρεί να αλ λά ξει αυ τό;

Η α νερ γία εί ναι δο μι κό χα ρα κτη ρι στι κό του κα πι τα λι -σμού και του νε ο φι λε λευ θε ρι σμού και σί γου ρα δεν α ντι-

με τω πί ζε ται μό νο σε το πι κό ε πί πε δο. Αυ τό, βέ βαια, δενση μαί νει ό τι η πε ρι φέ ρεια δεν μπο ρεί να κά νει τί πο τα.Το πρώ το εί ναι να α ντι στα θεί στις α παι τή σεις της κυ- βέρ νη σης, τις α πο λύ σεις, την ύ φε ση, τα ά δι κα μέ τρα,τις ά δι κες φο ρο λο γίες, το μα ρα σμό. Και να κι νη το ποιή -σει και τον κό σμο γι’ αυ τά. Στην Θεσ σα λία ποιος να α ν-τι στα θεί; Αφού οι το πι κοί άρ χο ντες εί ναι με το μνη μο -νια κό μπλοκ. Άρα, για να γί νει κά τι με την α νερ γία θέ -λει με γά λη κι νη το ποίη ση, ει δι κά μέ τρα, πολ λή σκέ ψηγια και νο τό μα εγ χει ρή μα τα, ει δι κή στή ρι ξη, συ γκε κρι -μέ νη κα τεύ θυν ση των κον δυ λίων. Θέ λει πο λι τι κές πουνα ε νι σχύουν την κοι νω νι κή οι κο νο μία και τα συ νε ται -ρι στι κά εγ χει ρή μα τα ερ γα ζο μέ νων και α νέρ γων, α γρο -τών και άλ λων. Θέ λει α πό την αρ χή σχε δια σμό για ό λητην πε ρι φέ ρεια και αλ λα γή πο λι τι κής, με γνώ μο να τιςα νά γκες που έ χει η κοι νω νία.

Ποια άλ λα προ βλή μα τα ζη τούν ε πί λυ ση στη Θεσ σα -λία και πώς σκο πεύε τε να τα α ντι με τω πί σε τε;

Η πε ρι φέ ρειά μας έ χει νε ρά, αλ λά λό γω κα κής δια χεί- ρι σης με ευ θύ νη και της κε ντρι κής διοί κη σης, πά νε χα-

μέ να. Η με γά λη κα θυ στέ ρη ση της πο λι τείας στην εκ πό -νη ση των δια χει ρι στι κών σχε δίων, σε συν δυα σμό με τηνεμ μο νή ο ρι σμέ νων στη “με γά λη ι δέ α” της εκ τρο πής Αχε- λώου, έ χει πά ει πο λύ πί σω το θέ μα της δια χεί ρι σης υ -δά των. Σή με ρα, και με ο ρα τό το σε νά ριο της ε ρη μο -ποίη σης του θεσ σα λι κού κά μπου, η δια χρο νι κή πρό τα -ση του ΣΥ ΡΙ ΖΑ για τη δη μιουρ γία μι κρών και με σαίωνφραγ μά των και τα μιευ τή ρων για τη συ γκρά τη ση των νε -ρών και τον ε μπλου τι σμό του υ δρο φό ρου ο ρί ζο ντα, αλ -λά και η πά για α ντί θε σή μας σε κά θε λο γής ι διω τι κο -ποίη ση των υ δά των, εί ναι πιο ε πί και ρη α πό πο τέ. Μηνξε χνά με ό τι με το εν δε χό με νο πώ λη σης της «μι κρής ∆Ε -Η» στο στό χα στρο των ι διω τών βρί σκε ται και ο υ δρο η -λεκ τρι κός σταθ μός της Λί μνης Πλα στή ρα που κα λύ πτεισε ε νέρ γεια και νε ρό τις α νά γκες χι λιά δων αν θρώ πωντου νο μού Καρ δί τσας. Σε κά θε πε ρί πτω ση, ρεύ μα και νε -ρό α πο τε λούν δη μό σια α γα θά και έ τσι πρέ πει να πα ρα -μεί νουν.

Το στοί χη μα εί ναινα ευη με ρή σου με ως κοι νω νία

Η περιφέρεια πρέπει να αντισταθεί στιςαπαιτήσεις της κυβέρνησης, τιςαπολύσεις, την ύφεση, τα άδικα μέτρα,τις άδικες φορολογίες, το μαρασμό

“

Επιμέλεια: Τζέλα Αλιπράντη

1188 Η ΕΠΟΧΗ 16 Φεβρουαρίου 2014KOINΩΝΙΑ

Ζού με σε έ ναν τό πο που λό γω κλί μα τος, μι κρο- κλί μα τος, ε δά φους, τε χνο γνω σίας, ερ γα τι κό τη- τας και ε μπει ρίας πα ρά γο νται α γρο τι κά προϊό νταε ξαι ρε τι κής ποιό τη τας και ση μα σίας. Προϊό ντα υ -ψη λής δια τρο φι κής α ξίας που σε με γά λες πο σό- τη τες ε ξά γο νται και φέρ νουν συ νάλ λαγ μα. Όλα ταπα ρα πά νω πλε ο νε κτή μα τα α πο δεί χτη κε ό τι δενφταά νουν για να εί μα στε κα λά, για τί κά ποιοι σχε- δία ζαν χα ρά τσια και φο ρο ε πι δρο μή. Εκεί που πε- ρι μέ να με α νά πτυ ξη και λύ σεις για το κό στος πα- ρα γω γής, για τα καρ τέλ που κά νουν πάρ τι, για τηρευ στό τη τα α πό την Αγρο τι κή Τρά πε ζα (το 2013με τά α πό τις πε ρυ σι νές κι νη το ποιή σεις, υ πο τί θε- ται θα ή ταν έ τος δια βού λευ σης,) ε πι βλή θη καν ταμέ τρα.

Πή ραν α πό τους α γρό τες 600 πε ρί που ε κα τομ μύ ριαα πό:

- τη μείω ση του πο σο στού ε πι στρο φής Φ.Π.Α. - την κα τάρ γη ση της ε πι δό τη σης στο φό ρο πε τρε -

λαίου κί νη σης- την αύ ξη ση η λεκ τρι κού ρεύ μα τος για α γρο τι κή

χρή ση (60% αύ ξη ση α πό το 2009).Ακό μη, 500-600 ε κα τομ μύ ρια α πό τις πε ρι κο πές των

συ ντά ξεων και τώ ρα υ πο λο γί ζουν σε 800 ε κα τομ μύ ριαα πό το νέο σύ στη μα φο ρο λό γη σης.

Ακού γα με συ χνά και α πό πολ λούς ό τι τα χω ριά θασώ σουν τις πό λεις, η ε παρ χία θα σώ σει τη χώ ρα.Όντως μπο ρού με μα ζί με τους συ νερ γά τες μας με τα -νά στες ερ γά τες. Υπό την προϋπό θε ση, ό μως, η ε παρ -χία να συ νε χί σει να υ πάρ χει, για τί έ τσι ό πως πά με ε -μάς ποιός θα μας σώ σει; Έχο ντας αυ τά τα προ βλή μα τακαι συ νει δη το ποιώ ντας τους κιν δύ νους για το μέλ λονοι α γρό τες βγή καν ξα νά στα μπλό κα πιο μα ζι κά α πό άλ- λο τε και πιο μα χη τι κά. Οι α γρό τες δεν αρ νού νται τηφο ρο λό γη ση, υ πο δει κνύουν ό μως έ ναν άλ λο τρό πο α πόαυ τόν του υ πουρ γείου και του γ.γ. Χ. Θε ο χά ρη, που μαςβλέ πουν σαν α ριθ μούς.

Οι συ νε ται ρι σμοί της Ημα θίας και τα συ ντο νι στι κάτων μπλό κων ζη τά νε την ά με ση α να στο λή των α πο φά -σεων που έ χουν λη φθεί και την έ ναρ ξη δια πραγ μα τεύ -σεων στη βά ση των πα ρα κά τω προ τά σεων για το φο- ρο λο γι κό:

- να μην ι σχύ σει ο φό ρος ε πι τη δεύ μα τος, εί μα στε α -γρό τες και ό χι ε πι χει ρη μα τίες

- ο κα θο ρι σμός συ ντε λε στή κα θα ρού κέρ δους ε πίτων α κα θά ρι στων ε σό δων για τον υ πο λο γι σμό του φο- ρο λο γη τέ ου ει σο δή μα τος του α γρό τη ε πί του ο ποίουθα ε φαρ μο στεί ο συ ντε λε στής φο ρο λό γη σης με 13%(π.χ. για ει σό δη μα 50.000 ευ ρώ x συ ντε λε στή 20% =10.000 ευ ρώ και επ’ αυ τού 13% φο ρο λό γη ση = 1.300ευ ρώ φό ρος)

- οι δια δι κα σίες ε πι στρο φής Φ.Π.Α. να πα ρα μεί νουνως έ χουν με δια σταύ ρω ση των στοι χείων με αυ τά τουΟΣ ∆Ε

- η υ πο βο λή συ γκε ντρω τι κών κα τα στά σεων τι μο λο -γίων πω λή σεων - α γο ρών και δα πα νών να γί νε ται μιαφο ρά το χρό νο. Οι εν λό γω συ γκε ντρω τι κές θα α πο τε -λούν ταυ τό χρο να και κα τ’ ου σία βι βλία ε σό δων - ε ξό -

δων. Με αυ τόν τον τρό πο α παλ λάσ σου με τους α γρό τεςα πό τη γρα φειο κρα τία, δί νου με την ει κό να των ει σο -δη μά των μας, συμ με τέ χου με ου σια στι κά και δί καια σταφο ρο λο γι κά βά ρη.

Στο τε χνι κό μέ ρος και τις προ τά σεις τα πή γα με κα -λά. Υπάρ χει, ό μως, με γά λο έλ λειμ μα στο πο λι τι κό καια γω νι στι κό πλαί σιο. Κα μιά ου σια στι κή και βα θύ τε ρη α -νά λυ ση δεν γί νε ται για τα τε ρά στια προ βλή μα τα και α -πό πού ξε κι νούν. Αρκε τοί α πο φεύ γουν να ε πιρ ρί ψουντις ευ θύ νες της α ντια γρο τι κής πο λι τι κής στην κυ βέρ -νη ση και στα κόμ μα τα που την α παρ τί ζουν. ∆εν α να φέ -ρο νται στα κόμ μα τα που στή ρι ξαν τα μνη μό νια, στην α -ντια γρο τι κή πο λι τι κή της Ε.Ε. που κα τα στρέ φει τη μι- κρο με σαία α γρο τιά και πρέ πει να α να τρα πεί. Ανα φέ ρο -νται στο κα κό κρά τος. Το κρά τος, ό μως, δεν ει ναι α φη -ρη μέ νο και α τα ξι κό. Αν υ πήρ χε μια φι λερ γα τι κή - φι- λο α γρο τι κή κυ βέρ νη ση, τό τε και το κρά τος θα λει- τουρ γού σε προς ο φε λός τους.

Από την άλ λη, υ πάρ χει και μια αρ νη τι κή α ντί λη ψη σεμε ρί δα των α γρο τών ως προς τα κόμ μα τα, συ μπε ρι -λαμ βα νο μέ νου και του ΣΥ ΡΙ ΖΑ. Αυ τό εκ δη λώ θη κε καικα τά την ε πί σκε ψη στα μπλό κα της Ημα θίας και τηςΠέλ λας, α ντι προ σω πείας του ΣΥ ΡΙ ΖΑ με ε πι κε φα λήςτις τρεις γυ ναί κες βου λευ τί νες: ∆έ σποι να Χα ρα λα μπί -δου, Λί τσα Αμμα να τί δου, Γιάν να Γαϊτά νη, και του πε ρι -φε ρεια κού συμ βού λου Γ. Θε ο δω ρό που λου. Σε κά ποιαμπλό κα χρειά στη κε η πα ρέμ βα σή μας για να δο θεί τε- λι κά η δυ να τό τη τα να α να λύ σουν οι βου λευ τί νες τιςθέ σεις του κόμ μα τος.

Εδώ στα μπλό κα με ό λες μας τις δυ νά μεις πα ρα μέ -νου με στο πλευ ρό των α γρο τών. Για το δι καίω μα ναπα ρα μεί νου με στη δου λειά μας. Για να κρα τή σου με τηνύ παι θρο ζω ντα νή. Για να στα μα τή σου με την κα τα στρο -φή. Να α νοί ξου με δρό μο στην ελ πί δα.

Κώ στας Ορφα νί δης,υ πεύ θυ νος Αγρο τι κού Ν.Ε. Ημα θίας

Οι α γω νι ζό με νοι α γρό τες ε πι μέ νου νΑντα πό κρι ση α πό τα μπλό κα της Ημα θίας και της Πέλ λας

Μετά τις έντονες κινητοποιήσειςτων κατοίκων του Ωρωπού, για τηδημιουργία νέων σταθμών διοδίωνκαι για τις ανατιμήσεις, ύψους μέχρικαι 60%, ήρθε η πρώτη αναδίπλωσητης κοινοπραξίας «Νέα Οδός» ανα-κοινώνοντας πως για τους μόνιμουςκατοίκους θα ισχύει η παλιά τιμήτων διοδίων. Συμπληρωματικά, ουπουργός Υποδομών, Μιχάλης Χρυ-σοχοΐδης προτίθεται να δώσει τοσυγκεκριμένο fast pass και σε όσουςέχουν εξοχική κατοικία στην πε-ριοχή. «Άφησα όλη αυτήν τη σπέ-κουλα, που έγινε όλες αυτές τιςμέρες για τις αυξήσεις στα διόδια,για να φανεί πού πάει το πράγμα.Σας άφησα να κάνετε λαϊκισμό,αλλά το ψέμα έχει κοντά πόδια. (…)∆εν θα γίνει καμία αύξηση, ούτετώρα, ούτε ποτέ» δήλωνε, κατά ταάλλα, στη Βουλή στις 4 ∆εκέμβρη.

«Στο καινούργιο παιχνίδι πουέβγαλε ο Χρυσοχοΐδης, το fastpass, εμείς λέμε: fast go

home», απαντούν οι κάτοικοι του Ωρω-πού, σύμφωνα με τον Στράτο Λουπατα-τζή, μέλος της Συντονιστικής ΕπιτροπήςΦορέων και Κατοίκων της Β.Α. ΑττικήςΕνάντια στα ∆ιόδια. «Με τα 2,10 ευρώ, τοπαλιό ποσό, μια οικογένεια για να πάειστην Εφορία, το ΙΚΑ, σε οποιαδήποτεδημόσια υπηρεσία, που μας τις έκλεισανόλες στον Ωρωπό, θα πρέπει να πληρώ-νει το χρόνο, για μία καθημερινή διέ-λευση, 1.500 ευρώ. Μια οικογένεια, δη-λαδή, που έχει την τύχη να δουλεύει, θαπρέπει να δίνει τρεις μισθούς για να με-τακινηθεί και να εξυπηρετήσει βασικέςανάγκες» περιγράφει στην «Εποχή» τηνκαθημερινότητα των κατοίκων, που είναι

περικυκλωμένοι από 8 σταθμούς διο-δίων και αναμένεται να γίνουν 10, προ-σθέτοντας πλευρικούς και στον ΆγιοΣτέφανο και στη Βαρυμπόμπη.

Για αυτήν την παγκόσμια πρωτοτυπίαοι κάτοικοι και η δημοτική αρχή έχουνπροσφύγει 4 φορές στο Συμβούλιο τηςΕπικρατείας από το 2009 και περιμένουντην εκδίκαση, ενώ έχουν παρουσιάσει τοζήτημα και στην Ευρώπη. Την ευρεία δη-μοσιότητα του προβλήματός τους, όμως,στην Ελλάδα την γνώρισαν μόνο ότανκάηκε ένα κουβούκλιο διοδίων στην κι-νητοποίησή τους την προηγούμενη Κυ-ριακή. «Όλα τα κανάλια στάθηκαν στηβία της φθοράς του πλαστικού κουβού-κλιου. ∆εν μίλησαν για τη βία των συσ-σιτίων που δίνουν πια στις φυλακέςΩρωπού, για το 60% ανεργίας που έχει η

περιοχή μας, για την έλλειψη αστικήςσυγκοινωνίας μεταξύ 10 χωριών, για τιςκαθημερινές αυτοκτονίες. Αυτά για αυ-τούς δεν είναι βία» επισημαίνει το μέλοςτης Συντονιστικής Επιτροπής.

Κέρδη στις επιοχειρήσεις,ζημιές στο λαό

Πέρα από το δυσβάσταχτο καθεστώςτων διοδίων, η Συντονιστική Επιτροπήκαταγγέλλει και τις ίδιες τις συμβάσειςπαραχώρησης: «Σε αυτές τις συμβάσειςοι εταιρείες ήταν υπεύθυνες να χρηματο-δοτήσουν το έργο και δεν θα έμπαινε εγ-γυητής το ελληνικό δημόσιο. Οι εται-ρείες θα έβαζαν το 10% του έργου μόνο,και η μοναδική τους υποχρέωση ήταν ναβρουν αυτά τα χρήματα μέσα από τις

τράπεζες, διαφορετικά θα εξέπεφτε τοέργο υπέρ του ελληνικού δημοσίου,όπως προέβλεπε η σύμβαση. Σήμερα,όμως, τους αναχρηματοδοτήσαμε καιανανεώσαμε τις συμβάσεις και ουσια-στικά μπήκε το δημόσιο εγγυητής καιχρηματοδότης. Ένα καθαρά δημόσιοέργο, δηλαδή, αντί να είναι δημόσιο,περνάει μαζί με τα κέρδη στις επιχειρή-σεις και η ζημιά στο λαό».

Τη συμπαράσταση στον αγώνα των κα-τοίκων δηλώνουν αρκετοί φορείς και ηένωση των δήμων. «Η ΚΕ∆Ε συμπαρί-σταται στον αγώνα των κατοίκων και της∆ημοτικής Αρχής Ωρωπού κατά της αύ-ξησης στο τέλος διοδίων, αλλά και τηδημιουργία νέων σταθμών στις παρά-πλευρες εισόδους της εθνικής οδού,υπογραμμίζοντας το παράδοξο που συμ-βαίνει στο δήμο Ωρωπού, να λειτουρ-γούν δηλαδή 1 μετωπικός και 6 παρά-πλευροι σταθμοί διοδίων».

«Προφανώς δεν μπορούν να πληρώ-νουν οι μόνιμοι κάτοικοι και οι επαγγελ-ματίες, που δραστηριοποιούνται στιςσυγκεκριμένες περιοχές, διόδια. Ζητάμενα αναθεωρηθεί ριζικά το καθεστώς τωνσυμβάσεων παραχώρησης, με τιμολό-γηση του έργου πριν την παραχώρησήτου. Να ανακληθούν άμεσα οι ανατιμή-σεις των διοδίων και να καταργηθούν οιπολλαπλοί σταθμοί στα αστικά κέντρακαι στους αυτοκινητοδρόμους. Τέλος, νακαθιερωθεί δημόσια διαχείριση των εθνι-κών οδών και των οδικών αξόνων» επι-σημαίνει τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, επί τουθέματος, ο Ν. Λαμπρόπουλος.

Τζέλα Αλιπράντη

«Fast go home Χρυσοχοΐδη»Ένα καθαρά δημόσιο έργο περνάει μαζί με τα κέρδη στις επιχειρήσεις και η ζημιά στο λαό

Η ΕΠΟΧΗ 16 Φεβρουαρίου 2014 1199ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Οι μέ ρες μας εί ναι πια γε μά τες με δια πι στώ σεις κα τα- πά τη σης δι καιω μά των, στο χο ποίη σης και βίαιου εκ φο -βι σμού των τμη μά των ε κεί νων της κοι νω νίας στα ο ποίαμπο ρεί να ζε στα θεί η ελ πί δα και να καρ πί σει η α να τρο -πή. Η συ στη μα τι κή και συ ντο νι σμέ νη, ό μως, ε πί θε σηπου ε πι χει ρεί ται στα δι καιώ μα τα και το μέλ λον τωννέων, των μα θη τών, α πό την πλευ ρά της κυ βέρ νη σης,μέ σω του υ πουρ γείου Παι δείας και της Ελλη νι κήςΑστυ νο μίας, εί ναι η πιο σα φής α πό δει ξη ό τι οι ί διοιβρί σκο νται σε πα νι κό και εί ναι δια τε θει μέ νοι να χρη σι -μο ποιούν κά θε μέ σο πα ρά νο μο, α νή θι κο, α ντι δη μο -κρα τι κό, αρ κεί να κρα τή σουν την ε ξου σία στα χέ ριατους. Τρία γε γο νό τα, που μό νο α σύν δε τα δεν μπο ρεί ναθεω ρη θούν, χρω μα τί ζουν με τις πιο σκο τει νές α πο χρώ -σεις την πα ρα πά νω πε ρι γρα φή.

Τη δη μο σιό τη τα εί δαν κα ταγ γε λίες ό τι μα θη τέςΛυ κείου του Κε ρα τσι νίου δέ χθη καν προ φο ρι κήκλή τευ ση με την αι τιο λο γία της συμ με το χής

τους στις κα τα λή ψεις του προ η γού με νου Οκτω βρίου.Οι α στυ νο μι κοί του τμή μα τος της πε ριο χής τους τουςυ πέ βα λαν ε ρω τή σεις ό πως: «Τι ψη φί ζουν ο πα τέ ραςσου και η μη τέ ρα σου; Ποιες εί ναι οι πο λι τι κές πε ποι -θή σεις των κα θη γη τών σου στο σχο λείο; Ποιοι α πότους κα θη γη τές σου ή ταν υ πέρ της α περ γίας που κά να -τε; Σας πα ρα κί νη σαν κα θη γη τές ή πο λι τι κό κόμ μα;».Πα ράλ λη λα, εκ φο βί στη καν ό τι δεν θα μπο ρέ σουν νακα τα θέ σουν μη χα νο γρα φι κό δελ τίο για να συμ με τέ χουνστις πα νελ λα δι κές ε ξε τά σεις, λό γω «λε ρω μέ νου ποι νι -κού μη τρώου».

Την ί δια στιγ μή και ό πως ε πι ση μαί νε ται και σε σχε τι -κή ε ρώ τη ση βου λευ τών του ΣΥ ΡΙ ΖΑ «η ΓΑ ∆Α με έγ γρα -φό της, στις 6.2.2014, κα λεί τους ∆ιοι κη τές των Αστυ- νο μι κών Τμη μά των να προ βού ν:

- στην «πλή ρη κα τα γρα φή των σχο λι κών μο νά δων»που λει τουρ γούν σε πε ριο χές αρ μο διό τη τας ∆ιευ θύν -

σεων Αστυ νο μίας ΓΑ ∆Α, - στη «με θό δευ ση προ σω πι κών ε πα φών και συ να ντή -

σεων με τους κ. ∆ιευ θυ ντές των α νω τέ ρω σχο λείων, μεσκο πό την κα τα γρα φή υ φι στά με νων προ βλη μά των καια να γκών κα τά τη λει τουρ γία των σχο λείων, κα θώς καιτη συλ λο γή τυ χόν αι τη μά των που θα υ πο βλη θούν α πόαυ τούς (τους ∆ιευ θυ ντές των σχο λείων) και α φο ρούντο πε δίο αρ μο διό τη τας του υ πουρ γείου ∆η μό σιας Τά -ξης και Προ στα σίας του Πο λί τη γε νι κά και της Αστυ- νο μίας ει δι κό τε ρα « και

- στη «σύ ντα ξη ε μπε ρι στα τω μέ νων α να φο ρών για ταα νω τέ ρω και την υ πο βο λή των α πό ψεων τους υπ’ αυ -τών προς τις οι κείες Υπο διευ θύν σεις Αστυ νο μίας»».

Προ σω πι κά δε δο μέ να σε δια θε σι μό τη τα

Πλαι σιώ νο ντας τις πα ρα πά νω κι νή σεις, το υ πουρ γείοΠαι δείας «ε πι βάλ λει έ να νέο σύ στη μα λε πτο με ρεια κήςκα τα γρα φής στοι χείων για μα θη τές και κα θη γη τές - τηνψη φια κή πλατ φόρ μα myschool- χω ρίς ε παρ κή αι τιο -λό γη ση, που βά ζει σε ε πι κίν δυ νες υ πο ψίες το σύ νο λο

της εκ παι δευ τι κής κοι νό τη τας και έ χει προ κα λέ σει τηνορ γι σμέ νη α ντί δρα ση της ∆Ο Ε κι της ΟΛ ΜΕ αλ λά καιΕνώ σεων Γο νέων και Κη δε μό νων», ό πως υ πο γραμ μί ζε -ται σε σχε τι κή ε ρώ τη ση βου λευ τών του ΣΥ ΡΙ ΖΑ.

Στο myschool «θα κα τα γρά φο νται ό λα τα στοι χείατων μα θη τών -ο νο μα τε πώ νυ μο, διεύ θυν ση, Α ΜΚΑ αλ -λά και στοι χεία που α φο ρούν την οι κο γε νεια κή κα τά -στα ση, την κα τα γω γή και άλ λα πα ρό μοια. Το υ πουρ γείοε πι προ σθέ τως ζη τά τις κα θη με ρι νές α που σίες και τιςμε τα κι νή σεις των μα θη τών, τις ε πι δό σεις τους και άλ -λα πα ρό μοια στοι χεία. Πρό κει ται για στοι χεία που με- τα ξύ τους βρί σκο νται ευαί σθη τα προ σω πι κά δε δο μέ να,ό πως ζη τή μα τα σω μα τι κής, ψυ χι κής και δια νο η τι κής υ -γείας. Στην ί δια ψη φια κή πλατ φόρ μα κα τα γρά φο νταιοι αι τή σεις α δειών των εκ παι δευ τι κών και η συμ με το χήτους σε α περ για κές κι νη το ποιή σεις. Την α γω νία της εκ- παι δευ τι κής κοι νό τη τας στο σύ νο λό της ε πι τεί νει και ηδυ να τό τη τα τα στοι χεία αυ τά να δια τη ρού νται η λεκ -τρο νι κά και να συ νο δεύουν τους κα τα γρα φό με νους σεό λη τους τη σχο λι κή ή ερ γα σια κή ζωή, με κίν δυ νο κα -κής χρή σης, προ κα τα λή ψεων ή δη μο σιο ποίη σης».

«Θο ρυ βη μέ νη α πό τις συ νέ πειες ε φαρ μο γής ε νός τέ- τοιου συ στή μα τος» ε πι ση μαί νε ται στο κεί με νο της ε ρώ- τη σης, «η Αρχή Προ στα σίας Προ σω πι κών ∆ε δο μέ νω ν,με έγ γρα φό της προς το υ πουρ γείο Παι δείας(19.12.2013) αμ φι σβη τεί την αρ μο διό τη τα του υ πουρ -γείου να συλ λέ γει και ε πε ξερ γά ζε ται τα δε δο μέ να τωνμα θη τών και των γο νέω ν-κη δε μό νων τους και ζη τά ναπλη ρο φο ρη θεί την ε πε ξερ γα σία αυ τών των «προ σω πι -κών δε δο μέ νων που πραγ μα το ποιεί ται μέ σω του ως ά -νω πλη ρο φο ρια κού συ στή μα τος». Ζη τά ε πί σης α πό τοΥπουρ γείο να τεκ μη ριώ σει τους λό γους που έ κρι νε α -πα ραί τη τη την συλ λο γή ό λων αυ τών των δε δο μέ νων».

Ζ.Γ.

Τη συ νέ ντευ ξη πή ρε η Ξέ νια Πη ρού νια

Ποιο εί ναι το πα ρελ θόν της «Ρι ζο σπα -στι κής ∆ι κη γο ρι κής Συ νερ γα σίας» και τικαι νούρ γιο εκ φρά ζει;

Η «Ρι ζο σπα στι κή ∆ι κη γο ρι κή Συ νερ γα -σία» α πο τε λεί με τε ξέ λι ξη της συν δι κα λι -στι κής πα ρά τα ξης δι κη γό ρων «∆ι κη γο ρι -κή Συ νερ γα σία Ανε ξάρ τη τοι» αλ λά και άλ -λων πα λαιό τε ρων του κλά δου. Συ γκρο τή -θη κε με τά την πρω το βου λία δη μιουρ γίαςτου «Σύ ρι ζα ∆ι κη γό ρων». Υπήρ ξε μια α νά -γκη ε πα να προσ διο ρι σμού της πα ρά τα ξηςυ πό αυ τό το πρί σμα. Έτσι έ γι ναν μέ λη καισυ νά δελ φοι α πό τον ευ ρύ τε ρο χώ ρο τηςΑρι στε ράς χω ρίς α να γκα στι κά να εί ναιορ γα νι κά μέ λη του Σύ ρι ζα.

Από την αρ χή ο στό χος της εί ναι να εκ- φρά σει έ να α ντι μνη μο νια κό, δη μο κρα τι κόμέ τω πο στο χώ ρο της δι κη γο ρίας, ό χι μό -νο στη Θεσ σα λο νί κη αλ λά και πα νελ λα δι -κά. Τα προ βλή μα τα που α ντι με τω πί ζει οκλά δος αγ γί ζουν τη συ ντρι πτι κή πλειο ψη -φία των δι κη γό ρων. ∆εν α να φε ρό μα στεγε νι κά στους δι κη γό ρους αλ λά στους νέ -ους, στους α σκού με νους έμ μι σθους δι κη -γό ρους με γά λων δι κη γο ρι κών γρα φείων,στους συ νερ γά τες με πά για α ντι μι σθία,στους μα χό με νους δι κη γό ρους της μι κρο -με σαίας δι κη γο ρίας. Στό χος εί ναι η δη μι-ουρ γία ε νός α ντι μνη μο νια κού, δη μο κρα τι -κού, ρι ζο σπα στι κού με τώ που το ο ποίο, μεπλειο ψη φι κούς ό ρους και στο χώ ρο τηςδι κη γο ρίας θα α ντι πα λέ ψει τις μνη μο νια -κές πο λι τι κές.

Πώς έ χει πλη γεί ο δι κη γο ρι κός κλά δοςα πό τη μνη μο νια κή πο λι τι κή και πώςμπο ρεί να α ντι δρά σει;

Οι νέ οι και οι α σκού με νοι δι κη γό ροι, οιέμ μι σθοι συ νερ γά τες με γά λων γρα φείων,οι μα χό με νοι που ερ γά ζο νται -μό νοι ή σεκα θε στώς συ στέ γα σης - με την ε φαρ μο -ζό με νη πο λι τι κή βιώ νουν και αυ τοί, μα ζί

με την κοι νω νία, μια τρα γι κή κα τά στα ση.Ο στο χευό με νος πε ριο ρι σμός της ε παγ -γελ μα τι κής ύ λης, η θε α μα τι κή αύ ξη ση κό- στους πρό σβα σης στη ∆ι καιο σύ νη, η ε πι -βο λή τέ λους ε πι τη δεύ μα τος, η ε πι βο λήΦΠΑ, οι υ ψη λές και συ νε χώς α να προ σαρ -μο ζό με νες α σφα λι στι κές ει σφο ρές, η κα- τάρ γη ση α φο ρο λό γη του ε ξω θούν τηνπλειο ψη φία ε κτός ε παγ γέλ μα τος.

Επι πλέ ον, η ∆ι καιο σύ νη θα έ πρε πε να εί -ναι εγ γυη τής και θε μα το φύ λα κας των α -το μι κών, κοι νω νι κών και πο λι τι κών δι- καιω μά των ε νώ εί ναι α κρι βώς το α ντί θε -το. Πα ρά τη θέ σπι ση δια τά ξεων που έρ χο -νται σε πλή ρη α ντί θε ση με το Σύ νταγ μακαι τις ∆ιε θνείς Συμ βά σεις, με τις α πο φά -σεις της, νο μι μο ποιεί τις ε φαρ μο ζό με νεςπο λι τι κές και με τα τρέ πε ται με με γα λύ τε -ρη έ ντα ση α πό πριν, σε έ ναν α πλό εισ πρα -κτι κό μη χα νι σμό.

Ποιος εί ναι ο ρό λος της ∆ι καιο σύ νης σεέ να «κρά τος έ κτα κτης α νά γκης» ό που τακοι νω νι κά και πο λι τι κά δι καιώ μα τα τωνπο λι τών συρ ρι κνώ νο νται;

Το πλήγ μα που έ χει δε χθεί η ∆ι καιο σύ -νη εί ναι φα νε ρό με δύο τρό πους. Ο πε ριο -ρι σμός της δυ να τό τη τας πρό σβα σης τωνλαϊκών στρω μά των στη ∆ι καιο σύ νη εί ναια να ντί στοι χος της αυ ξη μέ νης α νά γκηςπου υ πάρ χει. Το δυ σβά στα χτο και συ νε -χώς αυ ξα νό με νο κό στος που α παι τεί ται α -πό τους πο λί τες σε συν δυα σμό με την αρ -γή α πο νο μή δι καιο σύ νης εί ναι πα ρά γο ντεςα πο τρε πτι κοί ώ στε να προ σφύ γει κα νείςσε αυ τή για τα δι καιώ μα τά του. Την ί διαστιγ μή σε νο μο θε τή μα τα ή α πο φά σεις πουα φο ρούν με γα λο ερ γο λά βους, τρά πε ζες, ε -πεν δυ τές η τα χύ τη τα α πο νο μής δι καιο σύ -νης εί ναι άλ λη. ∆η μιουρ γεί ται ε σκεμ μέ ναμια ∆ι καιο σύ νη δύο τα χυ τή των με τη λό- γι κή: «Η ∆ι καιο σύ νη που ξέ ρε τε πρέ πει νατε λειώ νει».

Μι λά με ου σια στι κά για μια δι κη γο ρία α -πό λί γους αλ λά και για μια δι καιο σύ νη πουα φο ρά λί γους. Αυ τή η πο λι τι κή δε θα μπο- ρού σε να ε φαρ μό ζε ται χω ρίς τη χρή ση«ερ γα λείων» που πε ριο ρί ζουν ή κα ταρ -γούν τις δη μο κρα τι κές εγ γυή σεις που θε-

ω ρού νταν αυ το νό η τες α πό τη Με τα πο λί -τευ ση έως σή με ρα. Μι λά με για πρω το φα -νείς κυ βερ νη τι κές με θό δους ό ταν το κρά- τος νο μο θε τεί με Πρά ξεις Νο μο θε τι κούΠε ριε χο μέ νου που πα ρα βιά ζουν το Σύ ν-ταγ μα και προ σβάλ λουν τον πυ ρή να της∆η μο κρα τίας. Προ σπα θεί να ε πι βάλ λει τημνη μο νια κή πο λι τι κή και να α ντι με τω πί -σει τους κοι νω νι κούς α γώ νες με ό πλο τηνκα τα στο λή. Το κρά τος «έ κτα κτης α νά -γκης» εί ναι πα ρών.

Το ε πί δι κο αυ τών των ε κλο γών πού το- πο θε τεί ται; Τι ση μα το δο τούν;

Θεω ρού με ό τι σε αυ τές τις ε κλο γές θαπρέ πει να ητ τη θούν οι πα ρα τά ξεις που α -πο τε λούν την η γε σία του κλά δου τό σο το- πι κά ό σο και πα νελ λα δι κά. Εί ναι αυ τές πουστοι χή θη καν πί σω α πό την κυ βερ νη τι κήπο λι τι κή και α πο τέ λε σαν τον ι μά ντα τωνκυ βερ νη τι κών α πο φά σεων στο χώ ρο της∆ι καιο σύ νης. Η «Ρι ζο σπα στι κή ∆ι κη γο ρι -κή Συ νερ γα σία» υ πε ρα σπί ζε ται τα συμ φέ -ρο ντα της συ ντρι πτι κής πλειο ψη φίας τωνσυ να δέλ φων, α γω νί ζε ται για την ποιο τι -κή και πο σο τι κή α να βάθ μι ση της α πο νε μό -με νης δι καιο σύ νης και για την πρό σβα σητης συ ντρι πτι κής πλειο ψη φίας της κοι- νω νίας σε αυ τήν, α πό την ο ποία σή με ρα α -πο κλείε ται ο λο σχε ρώς. Από την άλ ληπρέ πει να δια σφα λί σου με και να ε πε κτεί -νου με το ρό λο των δι κη γό ρων ως υ πε ρα -σπι στή των δι καιω μά των των πο λι τών,ρό λο τον ο ποίο οι κρα τού ντες θέ λουν νακα ταρ γή σουν. Το ρεύ μα το ο ποίο δη μιουρ -γεί ται στην κοι νω νία, θα πρέ πει να εκ φρα- στεί και στη ∆ι καιο σύ νη ώ στε ό λοι μα ζί ναα να τρέ ψου με την κυ βέρ νη ση και τις πο λι -τι κές που γεν νά ε ξα θλιώ νο ντας τη ζωήμας. Θέ λουν ∆ι καιο σύ νη χω ρίς δι κη γό -ρους και κοι νω νία χω ρίς δι καιώ μα τα. Εί -ναι στο χέ ρι μας να τους στα μα τή σου μεκαι να τους α να τρέ χου με.»

ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΠΑΚΕΛΛΑΣ, ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΠΡΟΕ∆ΡΟΣ ΤΟΥ ∆ΣΘ ΜΕ ΤΗ «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ∆ΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ»

Θέλουν ∆ικαιοσύνη χωρίς δικηγόρους και κοινωνία χωρίς δικαιώματα

Ο περιορισμός της δυνατότητας πρόσβασης τωνλαϊκών στρωμάτων στη ∆ικαιοσύνη είναι αναντί-στοιχος της αυξημένης ανάγκης που υπάρχει. Τοδυσβάσταχτο και συνεχώς αυξανόμενο κόστοςπου απαιτείται από τους πολίτες σε συνδυασμό μετην αργή απονομή δικαιοσύνης είναι παράγοντεςαποτρεπτικοί ώστε να προσφύγει κανείς σε αυτήγια τα δικαιώματά του.

“

Φα κέ λω μα και τρο μο κρά τη σηγια τους μαθητέςΣυνεργασία πουρ γείου Παι δείας και της Αστυ νο μίας

2200 Η ΕΠΟΧΗ 16 Φεβρουαρίου 2014ΕΡΓΑΣΙΑ

ΗΠρω το βάθ μια Φρο ντί δα Υγείας και η πε ρί θαλ ψημε τά την ψή φι ση, με ο ρια κή πλειο ψη φία, του νέ ουνό μου ο δη γού νται και θε σμι κά, στην πλή ρη ι διω -

τι κο ποίη ση. Η με τα τρο πή του Ε Ο ΠΥΥ μό νο σε α γο ρα στήυ πη ρε σιών υ γείας, η κα τάρ γη ση (ως πα ρό χου υ πη ρε σιών)των ερ γα στη ρια κών αλ λά και κλι νι κών δο μών του Ε Ο -ΠΥΥ/Ι ΚΑ κα θώς και η α νά θε ση του ε λε γκτι κού έρ γου τωνδρα στη ριο τή των του Ε Ο ΠΥΥ, σε η μέ τε ρους που έ χουν ή -δη συ στή σει τις α να γκαίες προς τού το ε ται ρείες, ση μα -το δο τούν τη «νέα τά ξη πραγ μά των» που ε πι χει ρεί η συ γ-κυ βέρ νη ση Ν∆/ΠΑ ΣΟΚ στον το μέα των υ πη ρε σιών υ -γείας.

* Η πα ρα κο λού θη ση με τά την έ ξο δο ε νός α σθε νή, α πότο Νο σο κο μείο,

* Η α να γρα φή των φαρ μά κων για τη μη νιαία θε ρα πείατων χρο νίως πα σχό ντων,

* Η πα ραγ γε λία ερ γα στη ρια κών ε ξε τά σεων και κυ ρίωςαυ τών που συ σχε τί ζο νται με τη λή ψη συ γκε κρι μέ νωνφαρ μά κων,

* Η δια γνω στι κή προ σέγ γι ση του α σθε νή μέ σα α πό τιςδο μές του α σφα λι στι κού τα μείου και προ τού αυ τός πα ρα- πεμ φθεί στο νο σο κο μείο, α πο τε λούν πλέ ον πα ρελ θόν!

Η δω ρεάν πα ρο χή ια τρι κών υ πη ρε σιών σε κά θε α σφα -λι σμέ νο ερ γα ζό με νο, με βά ση την α σφα λι στι κή του ι κα -νό τη τα που α πορ ρέει α πό τη δια χρο νι κή πα ρα κρά τη ση ει- σφο ρών υ πέρ του κλά δου υ γείας, α πο τε λεί «ό νει ρο θε- ρι νής νυ κτός». Τι ση μαί νει α λή θεια, ο Ε Ο ΠΥΥ θα εί ναι «α -γο ρα στής υ πη ρε σιών υ γείας»; Ποιος θα κα θο ρί ζει τα δε- δο μέ να και τους ό ρους της α γο ράς υ πη ρε σιών και με τικρι τή ρια; Από ποιους θα α γο ρά ζει υ πη ρε σίες υ γείας ο Ε -Ο ΠΥΥ και πώς θα ε λέγ χε ται η α ξιο πι στία αυ τών των υ πη- ρε σιών; Οι α σθε νείς σε τι θα κα λύ πτο νται και σε τι θα μέ- νουν α κά λυ πτοι; Ποιος θα πλη ρώ νει τη δια φο ρά;

Οι α πα ντή σεις έ χουν ή δη δο θεί και α πό τον υ πουρ γόαλ λά και α πό την ως τώ ρα πο λι τι κή του ί διου του Ε Ο ΠΥΥ.Ο α σθε νής θα βά ζει βα θειά το χέ ρι στην τσέ πη και θαπλη ρώ νει τη δια φο ρά και στη φαρ μα κευ τι κή δα πά νη καιστο κό στος των ε ξε τά σεων, ε νώ με τα χα ο τι κά τερ τί πιατης διοί κη σης του ορ γα νι σμού και το πλα φόν που θέ τειστους για τρούς, για την α να γρα φή πα ρα κλι νι κών ε ξε τά -σεων, ο α σθε νής εί τε θα ψά χνει με το «φα νά ρι του ∆ιο γέ -νη» να βρεί δια θέ σι μο για συ ντα γο γρά φη ση, για τρό, εί τεθα πλη ρώ νει εξ ο λο κλή ρου κά θε ε ξέ τα σή του, εί τε θα πε- ρι μέ νει στωι κά να… πε θά νει!

Πλή ρης ι διω τι κο ποίη ση της Υγείας

Αυ τό ή ταν και το νό η μα της κι νη το ποίη σης των υ γειο -νο μι κών την πε ρα σμέ νη ε βδο μά δα. Να α να δεί ξει την α ν-τί στα ση των ερ γα ζο μέ νων στην, ε πι χει ρού με νη α πό τησυ γκυ βέρ νη ση, πλή ρη ι διω τι κο ποίη ση της δη μό σιας πε- ρί θαλ ψης και ει δι κά στον το μέα της Πρω το βάθ μιας Φρο -ντί δας Υγείας, τη γνω στή α πό τον νό μο 1397/83, ΠΦΥ.

Από τη με θό δευ ση του υ πουρ γού Υγείας έ χει δια φα νείπως στό χος τους εί ναι η δια θε σι μό τη τα των ερ γα ζο μέ -

νων αλ λά και η «α πε ξάρ τη ση» του κρά τους α πό την α να -γκαία και συ νταγ μα τι κά ε πι βε βλη μέ νη χρη μα το δό τη ση.

Κοι νω νι κός Καιά δας

Τα α σφα λι στι κά τα μεία έ χουν ο δη γη θεί στη διά λυ ση,βου λιά ζουν οι κο νο μι κά και α πό την ύ φε ση και το PSI -τηνκλο πή δη λα δή των δια θε σί μων τους- και α πό τη δια χρο -νι κή κα κο δια χεί ρι σή τους. Μέ σα σε αυ τή τη λαί λα πα τηςκα τε δά φι σης του συ στή μα τος Πρω το βάθ μιας Φρο ντί δαςΥγείας, πα ρα σύ ρο νται και τα Κέ ντρα Υγείας που μέ χριτώ ρα α νή καν στο (νο σο κο μεια κό) Ε ΣΥ και με το νέο νό μο,πε ριέρ χο νται πλέ ον στο ∆ί κτυο Υπη ρε σιών Πρω το βάθ -μιας Υγείας, έ χο ντας ως τώ ρα σκό πι μα ε γκα τα λει φθείκαι α φε θεί να υ πο λει τουρ γούν θα νά σι μα. Η ύ παι θρος καιο γε ρα σμέ νος πλη θυ σμός της κιν δυ νεύουν α φά ντα στα! Τοκοι νω νι κό δι καίω μα στην υ γεία, με τα τρέ πε ται σε α το μι -κή υ πό θε ση και προ νο μια κή δυ να τό τη τα κά θε α σθε νή πουπρέ πει πλέ ον να πλη ρώ νει α δρά για να έ χει πε ρί θαλ ψη. Τιγί νε ται ό μως με τις α σφα λι στι κές ει σφο ρές των ερ γα -ζο μέ νων; Όλα τα χρό νια ερ γα σίας κά θε ερ γα ζό με νου, οια σφα λι στι κές του ει σφο ρές θα χρη σι μο ποιη θούν για αλ- λό τριους σκο πούς; Μή πως εί ναι ώ ρα να ξε ση κω θούν τασυν δι κά τα, τα ερ γα τι κά σω μα τεία, τα Εργα τι κά Κέ ντρακαι οι Ομο σπον δίες και να διεκ δι κή σουν την ε πι στρο φήτων κλεμ μέ νων ει σφο ρών των ερ γα ζο μέ νων με λώντους! Υπάρ χουν ό μως και οι α να σφά λι στοι σή με ρα, τα ε -κα τομ μύ ρια των αν θρώ πων που έ χα σαν σε μιά νύ χτα τηδου λειά τους που έ κλει σαν την ε πι χεί ρη σή τους και δενμπο ρούν πλέ ον να πά ρουν ού τε α σπι ρί νη! Αυ τούς τουςαν θρώ πους, ποιό ΠΕ ∆Υ θα τους πε ρι θάλ ψει;

Τά κης Γεωρ γα κό που λος

Γίνεται ανισο-ΠΕ∆Υ η πρωτοβάθμια περίθαλψη…Η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας ιδιωτικοποιείται – ∆εν θα έχουν πρόσβαση οι ανασφάλιστοι

Πραγματικό καταιγισμό από μνη-μονιακού χαρακτήρα νομοθετι-κές διατάξεις «ισοπέδωσης» των

στοιχειωδών εργασιακών δικαιωμάτωνδέχθηκαν οι εργαζόμενοι του ιδιωτικούτομέα από το 2010 μέχρι σήμερα. Οι κυ-βερνήσεις Παπανδρέου, Παπαδήμου καιΣαμαρά – Βενιζέλου κατάφεραν να μετα-μορφώσουν το ∆ίκαιο της χώρας σε«διώκτη» των απασχολουμένων και«προκρούστεια κλίνη» των αμοιβών τουςκαθιερώνοντας «ετσιθελικά» ρυθμίσειςοι οποίες αντιβαίνουν το Σύνταγμα καιτις διεθνείς συμβάσεις για τα δικαιώ-ματα των πολιτών.

Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει μέσααπό τη νέα έρευνα του Ινστιτούτου Ερ-γασίας της ΓΣΕΕ, όπως αυτή παρουσιά-ζεται στο τελευταίο τεύχος της έκδοσης«Ενημέρωση». «Στην Ελλάδα εφαρμόζε-ται, ιδίως από το Μάιο του 2010 ένα επι-κίνδυνο πείραμα που έχει σκοπό την εκ-θεμελίωση όλων των εργασιακών δι-καιωμάτων, που κατακτήθηκαν τα τε-λευταία 100 χρόνια στη χώρα» αναφέρε-ται στη μελέτη στην οποία επισημαίνεταιότι οι πιο καίριες νομοθετικές παρεμβά-σεις κατά την περίοδο αναφοράς, εκτόςόλων των άλλων, συνιστούν παραβίασητου Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη(ΕΚΧ).

Πιο αναλυτικά, από το 2010 μέχρι καιτο 2012, στην Ελλάδα, με μια σειρά νο-μοθετημάτων επιβλήθηκαν στους εργα-ζόμενους οριζόντια και μόνιμα μέτρα λι-τότητας παραβιάζοντας ακόμη και ταακραία όρια αξιοπρεπούς διαβίωσης. Εν-δεικτικά, ορισμένες από τις πιο «δηλη-τηριώδεις» για τον κόσμο της απασχό-λησης νομοθετικές παρεμβάσεις τηςπροηγούμενης τριετίας είναι οι εξής:

1) Νόμος 3899/2010: Καθιέρωσε τις ει-

δικές επιχειρησιακές συμβάσεις εργα-σίας οι οποίες, κατ’ απόκλιση από τηναρχή της ευνοϊκότερης ρύθμισης πουίσχυε μέχρι τότε, υπερίσχυαν σε περί-πτωση συρροής με κλαδική ΣΣΕ ακόμηκαι αν περιείχαν δυσμενέστερους όρους.Η μετατόπιση του πεδίου συλλογικήςδιαπραγμάτευσης, από το κλαδικό, στοεπίπεδο της επιχείρησης, όπου ο εργο-δότης είναι κυρίαρχος, επικυρώθηκε καιμε το άρθρο 37 του ν. 4024/2011, που κα-τάργησε τις ειδικές επιχειρησιακές ΣΣΕκαι καθιέρωσε τη δυνατότητα σύναψης

επιχειρησιακών σσε με δυσμενέστερουςόρους από τις κλαδικές.

2) Νόμος 4024/2011: Επίσης, με τοάρθρο 31 του εν λόγω νόμου επιβλήθηκεα) η κατάργηση των ΣΣΕ που καθόριζαντους όρους αμοιβής και εργασίας των ερ-γαζομένων στο σύνολο των επιχειρή-σεων του ευρύτερου δημόσιου τομέα καιυπερέβαιναν τα καθοριζόμενα ανώτατα,κατά περίπτωση, όρια αποδοχών, β) ηεπιβολή πλαφόν στις ήδη μειωμένεςαποδοχές τους και γ) η αντιστοίχιση,κατ’ ανώτατο όριο, των αποδοχών τους

με αυτές των εργαζομένων στο ∆ημόσιοτομέα.

3) Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου(ΠΥΣ) 6/28-2-2012: Με τις ρυθμίσεις τηςΠΥΣ μεταξύ άλλων:

α) επιβλήθηκαν μειώσεις μισθών καιημερομισθίων, καθώς και «πάγωμα»αποδοχών. Ειδικότερα, ορίστηκε: «Από14?2?2012 και μέχρι την ολοκλήρωσητου προγράμματος δημοσιονομικής προ-σαρμογής, τα κατώτατα διαμορφωμέναόρια μισθών και ημερομισθίων … μει-ώνονται κατά 22%. Από 14.2.2012 καιμέχρι την ολοκλήρωση του προγράμμα-τος δημοσιονομικής προσαρμογής μει-ώνονται κατά 32% τα κατώτατα διαμορ-φωμένα όρια μισθών και ημερομισθίων,όπως αυτά προβλέπονταν και ίσχυανκατά την 1.1.2012, ειδικά για νέους ηλι-κίας κάτω των 25 ετών».

γ) Με την ΠΥΣ 6/2012, επίσης, επλή-γησαν στον πυρήνα τους τόσο η συλλο-γική αυτονομία όσο και η διαιτησία. Στηνπραγματικότητα καταλύθηκε ένας ολό-κληρος μηχανισμός αυτορρύθμισης καιπροστασίας που κατοχυρώνει το Σύν-ταγμα της χώρας μας με το άρθρο 22παρ. 2.

«Τα μέτρα αυτά, όχι μόνο ισοπέδωσανεργασιακά δικαιώματα και περίκοψανμισθούς … Το κυριότερο είναι το απρό-σφορο των μέτρων … Βύθισαν τους ερ-γαζόμενους στη φτώχεια και την οικονο-μία σε ύφεση» καταλήγει η μελέτη τουΙΝΕ – ΓΣΕΕ. Το συμπέρασμα του Ινστι-τούτου επιβεβαιώνεται -και- από την τε-λευταία ανακοίνωση της Ελληνικής Στα-τιστικής Αρχής, βάσει της οποίας το Νο-έμβριο του 2013 η ανεργία εκτοξεύτηκεστο 28% (1.283.062 άτομα).

Νάσος Χατζητσάκος

Ισοπέδωση των στοιχειωδώνεργασιακών δικαιωμάτωνΣυμπεράσματα μελέτης του ΙΝΕ - ΓΣΕΕ για ρυθμίσεις οι οποίες αντιβαίνουν το Σύνταγμακαι διεθνείς συμβάσεις

Του

∆ημ

ήτρη

Πετ

σετί

δη

Η ΕΠΟΧΗ 16 Φεβρουαρίου 2014 2211ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Τη συγκρότησή της ανακοίνωσε και επίσημα, τηνΠέμπτη το βράδυ, σε ανοιχτή εκδήλωση στο Πο-λυτεχνείο η Πρωτοβουλία Αντίστασης και Αλ-

ληλεγγύης, η οποία δημιουργήθηκε ως απάντηση στηνέα επίθεση που δέχονται τα δικαιώματα των κρα-τουμένων και δη των πολιτικών, αλλά και στο κλίματρομολαγνείας που στήθηκε από τα ΜΜΕ μετά την πα-ραβίαση της άδειας από τον Χριστόδουλο Ξηρό.

Κάτω από τον τίτλο: «Όψεις της κρατικής τρομο-κρατίας: Από τις διώξεις διαδηλωτών μέχρι την κα-ταστολή των αναρχικών και από την εγκατάλειψη τωνφυλακισμένων ως την εξόντωση των πολιτικών κρα-τουμένων, το κράτος-τρομοκράτης είναι εδώ» ακού-στηκαν στο γεμάτο αμφιθέατρο Γκίνη οι εισηγήσειςτου Ν. Γιαννόπουλου εκ μέρους της νεοσύστατηςπρωτοβουλίας, του Π. Αντωνόπουλου, μέλους του ∆.Σ.της ΟΛΜΕ, του Γ. Καλαϊτζίδη από το Κ΄ ΒΟΞ και τουΜάκη Σεφεριάδη, καθηγητή του Παντείου. Η εκδή-λωση ξεκίνησε με την τηλεφωνική παρέμβαση τουΚώστα Γουρνά, φυλακισμένου μέλους του Επαναστα-τικού Αγώνα, ο οποίος ανέλυσε την πολιτική συγκυρίαεξηγώντας πώς το καθεστώς εξαίρεσης που εφαρμό-στηκε το 2002 στους συλληφθέντες για την υπόθεσητης 17Ν σήμερα αφορά πολύ ευρύτερα κομμάτια τηςκοινωνίας. Μίλησε δε για τις τελευταίες εξελίξειςστην πτέρυγα στην οποία κρατείται μαζί με τον ∆ημή-τρη Κουφοντίνα, δηλαδή για την τοποθέτηση συρμα-τοπλέγματος πάνω από το προαύλιό, αλλά και την επι-στροφή σε αυτήν του Η. Κωστάρη που δεν δικαιούται

πλέον εκπαιδευτικές άδειες εξόδου. Με γραπτό μήνυμα τοποθετήθηκε από τις φυλακές

Λάρισας και ο Σπύρος Στρατούλης, ο οποίος τόνισετην ανάγκη κοινού αγώνα πολιτικών και ποινικώνκρατουμένων προκειμένου να μην καταργηθούν γιακαμία κατηγορία κρατουμένων το δικαίωμα τηςάδειας, το οποίο άλλωστε έχει κατακτηθεί και παγιω-θεί με σκληρούς αγώνες από τις εξεγέρσεις της δε-καετίας του ’90 μέχρι και τη μεγάλη απεργία πείναςτου 2008.

Ο Ν. Γιαννόπουλος έθεσε τους άξονες πάνω στουςοποίους θα κινηθεί η Πρωτοβουλία Αντίστασης καιΑλληλεγγύης (καμία περιστολή δικαιωμάτων τωνκρατουμένων, καμία διάκριση εις βάρος των πολιτι-κών, όχι στις φυλακές υψίστης ασφαλείας) και τόνισεότι αν και η επίθεση που δέχεται η κοινωνία και το κί-νημα είναι σφοδρή, δεν είναι καιρός για υποχωρήσειςαλλά για συσπείρωση και αντίσταση.

Ο Γ. Καλαϊτζίδης αναφέρθηκε στη στοχοποίηση τουαντιεξουσιαστικού χώρου και στις δεκάδες εισβολέςπου έχουν γίνει τις τελευταίες εβδομάδες σε σπίτιααναρχικών αλλά και το πολύ σοβαρό ζήτημα της υπο-χρεωτικής λήψης DNA. Ο εκπαιδευτικός Παύλος Αν-τωνόπουλος, ο οποίος συνελήφθη πρόσφατα σε δια-δήλωση την ημέρα ανάληψης της προεδρίας της Ε.Ε.από την Ελλάδα, μίλησε για την άμεση σχέση που έχειη ένταση της καταστολής και της κρατικής τρομοκρα-τίας με την επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα. Ο Μ.Σεφεριάδης έθεσε το ζήτημα σε θεωρητική βάση κα-

ταλήγοντας ότι είναι προβληματική η αναδίπλωση καιη οχύρωση πίσω από την αστική νομιμότητα εφόσοναυτή έχει ήδη αναιρεθεί από τους κρατούντες.

Ακολούθησε συζήτηση στην οποία τοποθετήθηκανμέλη της Κίνησης για τα ∆ικαιώματα και τις Ελευθε-ρίες της Εποχής μας, της Πρωτοβουλίας για τα ∆ι-καιώματα των Κρατουμένων, του ∆ικτύου για τα Πο-λιτικά και Κοινωνικά ∆ικαιώματα, του ΕΕΚ, της Αντιε-ξουσιαστικής Κίνησης κ.ά. Όλοι ανεξαιρέτως συμφώ-νησαν στη χρησιμότητα μιας τέτοιας πρωτοβουλίαςκαι του συντονισμού της με τους αγώνες των κρα-τουμένων. Η Πρωτοβουλία θα συναντηθεί αυτή τη∆ευτέρα (και κάθε ∆ευτέρα) στην κατάληψη Τσαμα-δού 13, προκειμένου να αποφασίσει τις επόμενες κι-νήσεις της.

Σ.Κ.

Του Αλέξανδρου Μαυρογένη

Ηπρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για την ανα-διάρθρωση των Ενόπλων ∆υνά-μεων παρουσιάστηκε σε εκδή-

λωση του τμήματος Εξωτερικής καιΑμυντικής Πολιτικής, την περασμένηΤετάρτη. Ο Κ. Ήσυχος, υπεύθυνος τηςεξωτερικής πολιτικής από την ΠολιτικήΓραμματεία απηύθυνε χαιρετισμό. «Ηχώρα έχει ανάγκη από ένα διαφορετικόμοντέλο Ενόπλων ∆υνάμεων (Ε∆). Έχειανάγκη από Ε∆ μικρότερου σχήματοςκαι μεγαλύτερου βαθμού ευελιξίας.Χρειαζόμαστε Ε∆ αποτελεσματικές καιαποδοτικές. Η ΕΑΒ (Ελληνική Αεροπο-ρική Βιομηχανία) και τα ΕΑΣ (ΕλληνικάΑμυντικά Συστήματα) πρέπει να ενισχυ-θούν αντί να οδηγηθούν σε κλείσιμο μεχιλιάδες απολύσεις. Η αμυντική βιομη-χανία θα μπορούσε να είναι πυλώναςανασυγκρότησης της οικονομίας όχιμόνο για την κάλυψη αναγκών των Ε∆,αλλά και σε εξαγωγικές δραστηριότη-τες» επεσήμανε.

Ο Κ. Ήσυχος επέκρινε το κυρίαρχομέχρι σήμερα μοντέλο οργάνωσης καιδομής των Ε∆. Στάθηκε ιδιαίτερα στιςυπέρογκες αμυντικές δαπάνες τηςχώρας. «Η Ελλάδα για δεκαετίες ολό-κληρες ήταν η χώρα με τις μεγαλύτερεςαμυντικές δαπάνες σε ποσοστό του ΑΕΠ,στην Ευρώπη και υπήρξε από τους μεγα-λύτερους εισαγωγείς αμυντικού υλικούστον κόσμο. Την περίοδο 1998-2007 κα-τείχε την 4η θέση στον κόσμο, με εισα-γωγές, οι οποίες αντιστοιχούσαν στο 6%του αμυντικού υλικού που διακινήθηκεπαγκοσμίως. Ακόμη και σε χρονιά κρί-σης η Ελλάδα ήταν η δεύτερη χώρα στοΝΑΤΟ με τις μεγαλύτερες αμυντικές δα-πάνες.

Ανήκουν σε όλη την κοινωνία

Ο Θοδωρής ∆ρίτσας, κοινοβουλευτι-κός υπεύθυνος του ΣΥΡΙΖΑ για τα θέ-ματα Άμυνας μίλησε για τις αστήρικτες

κριτικές τις οποίες είχε δεχτεί η Αρι-στερά και ο ΣΥΡΙΖΑ, ότι λειτουργούν ωςύποπτη δύναμη στα εθνικά θέματα.«Εμείς ξέραμε και επιμέναμε ότι η Άμυνατης χώρας, τα εξοπλιστικά προγράμ-ματα, η στήριξη των στελεχών των Ε∆και όλου του προσωπικού είναι καίριαςσημασίας ζητήματα. Μείναμε ανεπηρέα-στοι από τα ιδεολογήματα τα οποία ήθε-λαν να μετατρέψουν την Άμυνα και τιςΕ∆ σε προνόμιο κάποιων πολιτικών πα-ρατάξεων και μόνο. Οι Ε∆ ανήκουν σεόλη την κοινωνία, η άμυνα της χώραςαφορά όλους. ∆εν μπορεί να υπάρχουντέτοιου είδους στεγανά.» Αναφερόμενοςστη στρατηγική που πρέπει να ακολου-θηθεί στον τομέα της Άμυνας επεσή-μανε. « Η στρατηγική μας πρέπει να συν-δέεται με την συγκρότηση μιας ανεξάρ-τητης, πολυδιάστατης, ενεργητικά φι-λειρηνικής εξωτερικής πολιτικής. Στονπολυπολικό κόσμο που ζούμε, πλέον

αυτό είναι ένα μεγάλο στοίχημα.»

Χρειάζονται ριζικές τομές

Ο Γιάννης Ταφύλλης, υπεύθυνος τηςΕπιτροπής Άμυνας του ΣΥΡΙΖΑ, τόνισεότι χρειάζονται ριζικές τομές στις Ε∆,έτσι ώστε αυτές να προσαρμοστούν σταδεδομένα και στις αντιλήψεις του 21ουαιώνα. «Οι Ε∆ που πιστεύουμε ότι χρει-άζεται η χώρα πρέπει να είναι μικρότε-ρου σχήματος και κόστους. Να εστιά-ζουν όχι στα αριθμητικά μεγέθη, αλλά σεποιοτικούς δέκτες αποτελεσματικότηταςκαι αποδοτικότητας, να αξιοποιούν στομέγιστο βαθμό το αμυντικό δυναμικό καιτην αμυντική βιομηχανία της χώρας καινα έχουν στέρεο δημοκρατικό προσανα-τολισμό και ισχυρούς δεσμούς με τηνκοινωνία.» Το νέο μοντέλο του ΣΥΡΙΖΑγια την Άμυνα, όπως επεσήμανε περι-λαμβάνει νέα στρατηγική σχεδιασμού

της ΄Αμυνας της χώρας και των προμη-θειών. Και συνέχισε, «η πρόταση τουκόμματος για τις Ε∆ φιλοδοξεί να απο-τελέσει τομή στα μεταπολιτευτικά πράγ-ματα της χώρας. Η μεγάλη καινοτομίααφορά όπως εξήγησε τη μεταβίβαση ου-σιαστικών αρμοδιοτήτων οι οποίες αφο-ρούν το σχεδιασμό και τη λειτουργία τηςΆμυνας, από την κυβέρνηση στο Κοινο-βούλιο. Στη δική μας πρόταση το Κοινο-βούλιο ελέγχει και παρακολουθεί τιςπρομήθειες, τον προϋπολογισμό, καθώςκαι την αποτελεσματικότητα και τηναποδοτικότητα των Ε.∆.» ∆ύο σημαντι-κές προτάσεις στο πρόγραμμα του ΣΥ-ΡΙΖΑ για την Άμυνα είναι η θέσπιση δύονέων Ανεξάρτητων Αρχών, του ΓενικούΕπιθεωρητή Οικονομικών Άμυνας καιτου Συνηγόρου του Στρατιωτικού. ΟΓιάννης Ταφύλλης εξήγησε ποιες θαείναι οι αρμοδιότητες των δύο Ανεξάρ-τητων Αρχών. «Ο Συνήγορος του Στρα-τιωτικού είναι ένας καινοτόμος θεσμόςκαι διασφαλίζει το σεβασμό των κανό-νων του ∆ικαίου στο σύνολο των Ε∆.Συμβάλλει στην ενίσχυση της διαφά-νειας. Ο χρόνος της στρατιωτικής θη-τείας σύμφωνα με το πρόγραμμα του ΣΥ-ΡΙΖΑ, δεν αυξάνεται ούτε μειώνεται αλ-λάζει όμως ο χαρακτήρας της». Ο Γιάν-νης Ταφύλλης επεσήμανε. «Η θητείαπρέπει να παρουσιάζει εκείνα τα ποι-οτικά χαρακτηριστικά ώστε να μηνεκλαμβάνεται ως τιμωρία και χάσιμοχρόνου από τη νεολαία της χώρας. Η θη-τεία προσανατολίζεται σε καθαρά επι-χειρησιακά καθήκοντα και συνδέεται μεδράσεις και πολιτικές ανταποδοτικότη-τας». Όσον αφορά την ενίσχυση του κοι-νωνικού ρόλου των Ε∆ διευκρίνισε.«Εμείς προτείνουμε την αναβάθμιση καιτη διεύρυνση των υπηρεσιών που προ-σφέρουν οι Ε∆ στο κοινωνικό σύνολο σεόλα τα επίπεδα. Για αυτό το σκοπό,απαιτείται εκπόνηση σχεδίου δράσης γιατην παροχή στέγης, τροφής και υγειονο-μικής φροντίδας σε μεγάλο αριθμό συμ-πολιτών μας που πλήττονται».

Ο ΣΥΡΙΖΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΝΟΠΛΕΣ ∆ΥΝΑΜΕΙΣ

Η άμυνα της χώρας αφορά όλους

ΓάμοςΟ Θεόδωρος Σιούτης του Ευάγγελου και της Ελευθε-

ρίας το γένος Τσιγκούλη γεννηθείς στην Αθήνα και κά-τοικος Λυκόβρυσης και η Παναγιώτα Λιμοντζόγλου του∆ημητρίου και της Σμαράγδας το γένος Λάμπρου γεν-νηθείσα στην Αθήνα και κάτοικος Αθήνας πρόκειται ναπαντρευτούν στον Ιερό Ναό Αποστόλων Πέτρου καιΠαύλου στη Πεύκη στις 8 Ιουνίου.

Ι∆ΡΥΣΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

∆εν είναι καιρός για υποχωρήσεις

2222 Η ΕΠΟΧΗ 16 Φεβρουαρίου 2014ΑΥΤΟ∆ΙΟΙΚΗΣΗ

Της Λίας Ντε λά κη*

Στα κα θ΄ η μάς, η Αυ το διοί κη ση πο τέ δεν α πέ κτη σετον δια κρι τό θε σμι κό ρό λο, ό πως αυ τός υ πη ρε τεί -ται και εκ δη λώ νε ται στην πο λι τεια κή συ γκρό τη ση

άλ λων ευ ρω παϊκών χω ρών. Ήδη κα τά την ε γκα θί δρυ σητου ελ λη νι κού κρά τους (1833) πα ρα τη ρεί ται η διάρ ρη ξημε το ι σχύον έως τό τε πλαί σιο και την πα ρά δο ση του κοι- νο τι σμού στην ελ λη νι κή του εκ δο χή.

Εί ναι χα ρα κτη ρι στι κό ό τι α κό μη και ο συ νταγ μα τι κόςνο μο θέ της δεν το πο θε τεί την Αυ το διοί κη ση στο Α΄ Τμή -μα του τρί του μέ ρους (άρ θρα 26 επ.), ό που προ βλέ πο νταικαι ρυθ μί ζο νται η ορ γά νω ση και οι λει τουρ γίες της πο λι- τείας, αλ λά στο ΣΤ΄ Τμή μα, το ο ποίο α φο ρά στην ορ γά νω -ση της διοί κη σης. Χα ρα κτη ρι στι κή, ε πί σης, εί ναι και η α -κό λου θη -κα τά την ά πο ψή μου η θε λη μέ νη- πα ρά λει ψη.Με το άρ θρο 216 του Κώ δι κα ∆ή μων και Κοι νο τή των (ν.3463/2006) ει σή χθη για πρώ τη φο ρά σε αυ το διοι κη τι κόε πί πε δο ο θε σμός του το πι κού δη μο ψη φί σμα τος. Ωστό -σο, για την ε νερ γο ποίη ση αυ τής της δυ να τό τη τας, α παι -τεί ται η έκ δο ση προ ε δρι κού δια τάγ μα τος, με το ο ποίο θαρυθ μί ζο νται τα θέ μα τα που α φο ρούν τον έ λεγ χο νο μι μό -τη τας της διε νέρ γειας του το πι κού δη μο ψη φί σμα τος. Τοα παι τού με νο Π∆ δεν έ χει εκ δο θεί μέ χρι σή με ρα.

Όλα τα πα ρα πά νω, α πο τε λούν εκ φάν σεις της ε μπε δω -μέ νης, πλέ ον, δυ σπι στίας του κρά τους α πέ να ντι στηνπροο πτι κή της συμ με το χής του πο λί τη, και μέ σω της Αυ- το διοί κη σης, στον κα θο ρι σμό των ζω τι κών ό ρων της κα- θη με ρι νό τη τας του.

Στην ε νορ χη στρω μέ νη πλέ ον συ κο φά ντη ση ο ποιου δή -πο τε θε σμού ή λει τουρ γίας φέ ρει την ταυ τό τη τα «δη μό -σιο», έ χει προ στε θεί προ πολ λού και η συ στη μα τι κή καλ- λιέρ γεια της δυ σπι στίας και της α πα ξίω σης του πο λί τηγια την Αυ το διοί κη ση, δε δο μέ νου ό τι τα θε τι κά πα ρα -δείγ μα τα αυ το διοι κη τι κών δρά σεων σπά νια α να δει κνύο -νται, ε νώ α ντί θε τα υ περ προ βάλ λο νται οι πράγ μα τι υ παρ -

κτές πε ρι πτώ σεις προ σώ πων της Αυ το διοί κη σης, πουχρη σι μο ποίη σαν το θε σμό ως ι μά ντα προώ θη σης μι κρο -συμ φε ρό ντων, αλ λά και ως ό χη μα για την ε ξα σφά λι ση οι- κο νο μι κής ή και κομ μα τι κής πε ριου σίας.

Έτσι, σχε δόν με τη συ ναί νε ση των το πι κών κοι νω νιών,η ο ποία υ φαρ πά ζε ται, ε πι χει ρεί ται τα τε λευ ταία χρό νια

η πε ραι τέ ρω α πο γύ μνω ση της Αυ το διοί κη σης και ε νερ -γο ποιού νται οι κε ντρο μό λες δυ νά μεις, οι ο ποίες τεί νουνστην ε πα να συ γκέ ντρω ση ό λων των ε ξου σιών στο κε ν-τρι κό κρά τος.

Η πα ρου σία της Αρι στε ράς στην Αυ το διοί κη ση, ο φεί λεινα α ντι στρέ ψει αυ τήν την πο ρεία, ε νερ γώ ντας ταυ τό -χρο να προς δύο κα τευ θύν σεις. Η πρώ τη α φο ρά στην ά -σκη ση πίε σης προς την ε κά στο τε κυ βέρ νη ση, ώ στε του- λά χι στον να ε νερ γο ποιού νται οι δυ να τό τη τες οι ο ποίεςεί ναι ή δη θε σμο θε τη μέ νες αλ λά βρί σκο νται σε ύ πνω ση.Επί σης, ά σκη ση πίε σης για άρ ση των ε μπο δίων στην υ λο -ποίη ση του αυ το διοι κη τι κού έρ γου, δε δο μέ νου ό τι η γρα- φειο κρα τία α πο τε λεί α πο δε δειγ μέ να το πλέ ον «ευ πρε -πές» πρό σχη μα α πό πλευ ράς κε ντρι κής διοί κη σης, προ- κει μέ νου να μα ταιώ σει τον ό ποιο α πο κε ντρω μέ νο σχε- δια σμό.

Στην άλ λη κα τεύ θυν ση, οι α ρι στε ρές αυ το διοι κη τι κέςδυ νά μεις, ο φεί λουν, με κα τε ξο χήν ερ γα λείο το έ μπρα κτοπα ρά δειγ μα, να α πο κα τα στή σουν τη χα μέ νη ε μπι στο σύ νητου πο λί τη προς το θε σμό της Αυ το διοί κη σης. Κα ταρ χάς,οι δη μό τες πρέ πει να ε νη με ρώ νο νται και να εν θαρ ρύ νο -νται στην πα ρα κο λού θη ση των συ νε δριά σεων των δη μο -τι κών συμ βου λίων. Ως ε πι πλέ ον κα θή κον για τις α ρι στε -ρές δυ νά μεις, πρέ πει να θεω ρη θεί η συλ λο γή, ορ γά νω ση,κω δι κο ποίη ση και η εν συ νε χεία α νά δει ξη και προώ θη σηό χι μό νο των δί καιων αι τη μά των, αλ λά και των ρε α λι -στι κών προ τά σεων.

Εννο εί ται ό τι η πα ρα πά νω πα ρά θε ση εί ναι α πλά και μό -νο εν δει κτι κή. Ο σκο πός ό μως εί ναι ο ε ξής έ νας: ε μπέ -δω ση στον πο λί τη της πε ποί θη σης ό τι η συμ με το χή τουστην Αυ το διοί κη ση δεν εί ναι ζή τη μα ά σκη σης της ό ποιαςδιοί κη σης (άλ λως, δια χεί ρι σης) αλ λά ζή τη μα δη μο κρα -τίας.

* Η Λία Ντε λά κη, δι κη γό ρος, έ χει προ τα θεί για ε πι κε -φα λής της δη μο τι κής κί νη σης Σπά των Αρτέ μι δας.

Η αυ το διοί κη ση ως δι καίω μα

Με την ανακοίνωση των υποψη-φίων για τις περιφερειακέςεκλογές και το δήμο της Αθή-

νας, προκλήθηκαν τριγμοί στον ΣΥΡΙΖΑ.Και όχι μόνο στην ΚΕ, η οποία συνε-δρίασε το περασμένο σαββατοκύριακο -με θέμα την έγκριση των υποψηφιοτή-των- αλλά και σε διάφορες οργανώσειςκαθώς και μεταξύ στελεχών και μελώντου κόμματος.

Και ενώ όλη η συζήτηση στην ΚΕ, αλλάκαι στη συνέχεια, έχει επικεντρωθεί στιςυποψηφιότητες των Βουδούρη και Κα-ρυπίδη, σε Πελοπόννησο και ∆υτική Μα-κεδονία αντίστοιχα, χάσαμε στην πορείατα υπόλοιπα επίδικα.

Καταρχήν τη διαδικασία που ακολου-θήθηκε. Η ανακοίνωση στον Τύπο τωνυποψηφιοτήτων από την προηγούμενημέρα, με αποτέλεσμα τα μέλη της Κ.Ε.,όχι όλα αλλά τα περισσότερα -αφού δενείναι όλα σε επαφή με την ηγεσία- να τιςμάθουν από τα ΜΜΕ, δημιούργησε ένατετελεσμένο. ∆ημιούργησε την αίσθησητης ματαίωσης και του διακοσμητικού.Και μετά από μια έντονη συζήτηση δύοημερών, καταλήξαμε στην ψήφιση “πα-κέτο” όλων των υποψηφιοτήτων και όχιχωριστά για τις δύο περιοχές που υπήρ-χαν έντονες αντιδράσεις.

Τι συνέβη; Η ηγετική ομάδα από τηνπλευρά της, και όχι η πλειοψηφία, έφερεμία πρόταση και επεδίωξε με κάθε τρόπονα ψηφιστεί. Και όπως φάνηκε, δενέδωσε ιδιαίτερη σημασία στο εάν τοκόμμα έβγαινε τραυματισμένο από αυτήτη διαδικασία. Πολλά μέλη που ανήκουνστην πλειοψηφία της ΑΡΕΝ, ψήφισανακολουθώντας τη “γραμμή” και όχιεπειδή είχαν πειστεί από τα αδύνατα,ούτως ή άλλως, επιχειρήματα του ειση-γητή Κώστα Πουλάκη και όσων πήραν τολόγο υπέρ της απόφασης. Ήταν εισηγή-

σεις στις οποίες διακρινόταν καθαρά ηαγωνία των εισηγητών να πείσουν εαυ-τούς και αλλήλους. Νομίζω πως ότανδημιουργούνται τέτοια προβλήματα, ταοποία δεν έχουν να κάνουν, όπως απε-δείχθη και στην ψηφοφορία, με διαφο-ρές τάσεων, η ηγεσία οφείλει να αφουγ-κράζεται την κατάσταση που δημιουρ-γείται. Και ως επόμενο βήμα οφείλει, καιθα είναι προς τιμή της, να αναγνωρίσειπως κάτι δεν καμώθηκε καλά και μπορείνα επανεξεταστεί.

Από την άλλη μεριά, η Αριστερή Πλατ-φόρμα, δεν είδε κανένα πρόβλημα στηδιαδικασία, αφού είχε εξασφαλίσει τρειςαπό τους 13 υποψήφιους περιφερειάρ-χες. Έτσι έδωσε μάχη μόνο για τις υπο-ψηφιότητες της Πελοποννήσου και της∆υτικής Μακεδονίας, “ξεχνώντας” πωςη κοπτάτσια ήταν γενική και δεν αφο-ρούσε μόνο τις δύο συγκεκριμένες περι-φέρειες. Από όσο μπορώ να γνωρίζω,καμία διαβούλευση δεν είχε γίνει με τιςτοπικές οργανώσεις στις περιφέρειες γιατις υποψηφιότητες παρά μόνον στα ηγε-τικά κλιμάκια του κόμματος.

Βέβαια, τη διαδικασία την ανακάλυψεη Αριστερή Πλατφόρμα στο δήμο τηςΑθήνας, όπου ξαφνικά “αγάπησε” τη σ.Ελένη Πορτάλιου. Κανένα πρόβλημα

λοιπόν για τη διαδικασία στις περιφέ-ρειες, μέγιστο όμως στο δήμο της Αθή-νας για την “αριστερή”, όπως αυτοαπο-καλείται, αντιπολίτευση.

Προσωπικά νομίζω πως:1. Κακώς επελέγησαν εν ενεργεία βου-

λευτές -θέση που έχω υποστηρίξει καιστο παρελθόν- για υποψήφιοι περιφε-ρειάρχες. Πρέπει να αναδεικνύονται νέαστελέχη ή οι βουλευτές, από τη στιγμήπου ανακοινώνει η υποψηφιότητά τους,να παραιτούνται υπέρ του επόμενου στηλίστα.

2. Πρέπει να τηρούνται όλες οι δημο-κρατικές διαδικασίες εντός του κόμμα-τος και προπάντων το καταστατικό πουψηφίστηκε στο 1ο Συνέδριο.

3. Στο δήμο της Αθήνας, όπως μάθαμεαπό την τοποθέτηση της σ. Ελένης Πορ-τάλιου, δεν τηρήθηκε καμία διαδικασία.Ούτε η συντρόφισσα Ελένη ενημερώ-θηκε, ούτε συνεδρίασε η Ανοιχτή Πόλη.Βέβαια, δεν διατυπώθηκε καμία αντίρ-ρηση για την υποψηφιότητα του σ. Γα-βριήλ Σακελλαρίδη, αλλά ο τρόπος πουαυτή αποφασίστηκε αδικεί και τον ίδιο,και τη δημοτική παράταξη, και την προ-ηγούμενη υποψήφια δήμαρχο.

4. Η ηγεσία του κόμματος πρέπει ναέχει τη γενναιότητα να κάνει πίσω ότανκάποιες προτάσεις της φαίνεται να διχά-

ζουν το κόμμα.5. Επί τέλους, πρέπει να δούμε σοβαρά

τη λειτουργία των τάσεων εντός του κόμ-ματος. Νομίζω ότι πλέον λειτουργούν ωςκλειστοί μηχανισμοί και όχι ως ιδεολο-γικά ρεύματα.

Πιστεύω πως η απόφαση της ΑΝΑΣΑνα δηλώσει αποχή από την ψηφοφορία,ήταν σωστή. Έτσι δεν δίνεις αρνητικήψήφο, προσπαθείς να διαφυλάξεις τοκόμμα και την ενότητά του αλλά από τηνάλλη δεν νομιμοποιείς αποφάσεις οιοποίες θεωρείς πως πάρθηκαν με προ-βληματικές διαδικασίες. Και, βέβαια,θεωρώ απολύτως σωστή και την πρό-ταση εκ μέρους του σ. Πάνου Λάμπρουκαι της σ. Μάνιας Μπαρσέφσκι, να ζητή-σουν από την πολιτική γραμματεία ναεπανεξετάσει τις αποφάσεις.

Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να διαφυλάξει τηνεσωκομματική δημοκρατία, το σεβασμόστα μέλη του, τη ριζοσπαστικότητά του.Κι αν αυτή τη στιγμή οι Βουδούρης καιΚαρυπίδης δημιουργούν προβλήματα,πρέπει άμεσα να αποσυρθεί η στήριξητου κόμματος στις υποψηφιότητές τους.

Αυτό δεν αποτελεί οπισθοχώρηση, δενείναι υποχώρηση, είναι πολιτική γενναι-ότητα και ένα τεράστιο βήμα μπροστά!

Στράτος Κερσανίδης, μέλος της Κ.Ε.

Πράγματα που πρέπεινα ειπωθούν (και να διορθωθούν)

Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να διαφυλάξει την εσωκομματικήδημοκρατία, το σεβασμό στα μέλη του, τη ριζοσπα-στικότητά του. “

Σχεδόν με τη συναίνεση των το-πικών κοινωνιών, η οποία υφαρ-πάζεται, επιχειρείται τα τελευ-ταία χρόνια η περαιτέρω απογύ-μνωση της Αυτοδιοίκησης. Η πα-ρουσία της Αριστεράς στην Αυτο-διοίκηση οφείλει να αντιστρέψειαυτήν την πορεία.

“

Η ΕΠΟΧΗ 16 Φεβρουαρίου 2014 2233∆ΙΑΛΟΓΟΣ

Από τον Φλε βά ρη του 2010 και μέ -χρι τον πε ρα σμέ νο ∆ε κέμ βρη,στην δεύ τε ρη σε λί δα της «Επο -

χής» δια βά ζα με τη μό νι μη στή λη «Ξού -θου και Με νάν δρου γω νία». Πολ λοί α να -γνώ στες έ λε γαν ό τι ξε κί να γαν την ε φη -με ρί δα α πό αυ τή τη στή λη, για τί ή τανδια φο ρε τι κή και ξέ φευ γε α πό την κου- ρα στι κή πο λι τι κο λο γία και την προ βλέ -ψι μη δη μο σιο γρα φι κή φρα σε ο λο γία. Λί -γο με τά την α να διάρ θρω ση κι αλ λα γή δο -μής της ε φη με ρί δας, κά ποια Κυ ρια κή ηστή λη κα τα χω νιά στη κε στα ε σω τε ρι κάφύλ λα και κα τό πιν χά θη κε. Πολ λοί μερώ τη σαν το για τί, αλ λά δεν ή ξε ρα νατους α πα ντή σω. Για τί ά ρα γε μια στή λημε δια πι στω μέ νο α να γνω στι κό εν δια φέ -ρον και με δια κρι τή ποιο τι κή γρα φή ε ξα- φα νί ζε ται α πό την ε φη με ρί δα μας; Πε- ρισ σεύουν οι υ πο γρα φές αν θρώ πων τηςτέ χνης και του πο λι τι σμού που δια θέ -τουν πο λι τι κή ά πο ψη; Κυ ρίως ό ταν ό λοιξέ ρουν ό τι οι συ ντά κτες στην «Επο χή»γρά φουν α μι σθί, για τί το γου στά ρουν καιπι στεύουν στην πο λύ χρο νη προ σφο ράτης ε φη με ρί δας.

Πριν λί γες μέ ρες, ο συ ντά κτης της

στή λης Κώ στας Κρεμ μύ δας ε ξέ δω σε σεβι βλίο τα κεί με νά του στην «Επο χή», μετίτ λο «Ξού θου και Με νάν δρου γω νία»και υ πό τιτ λο «Τέ λος «Επο χής« - Χρο νο -γρα φή μα τα πο λι τι κής ε πι και ρό τη τας2010-2013», α πό τις εκ δό σεις Μαν δρα -γό ρας. ∆ια βά ζο ντας τους τίτ λους των ε -κα τό και πλέ ον κει μέ νων δια πι στώ νου μεπό σο ση μα ντι κό ρό λο παί ζει ο τίτ λοςστην ελ κτι κό τη τα ε νός κει μέ νου: η ευ ρη- μα τι κό τη τα, τα ποιη τι κά δά νεια, η αι ρε -τι κή διά θε ση κι παι γνιώ δης έ μπνευ ση εί -ναι διά χυ τα και προ δια θέ τουν θε τι κά τονα να γνώ στη. Χα ρα κτη ρι στι κά πα ρα δείγ -μα τα: «Μά σα; Λί πη/Ανά σα; Λεί πει…»,«Φο βού τους ξε νέ ρω τους και μπύ ρες πί- νο ντες», «Μη μου τον Τσί πρα τάρ ρα τε»,«Το μέλ λον με πό σα δά κρυα γρά φε ται;»,«Μό νο σιω πού με ή και συ μπλέ ου με;».

Έχο ντας συ γκε ντρω μέ να ό λα τα κεί- με να σε έ να βι βλίο, μπο ρού με να δια κρί -νου με την ευερ γε τι κή ε πί δρα ση του ποι-η τι κού λό γου στο πο λι τι κό σχό λιο. Οιεύ στο χες ποιη τι κές γέ φυ ρες ε μπλου τί -ζουν τα κεί με να πο λι τι κής ε πι και ρό τη -τας προσ δί δο ντας έ ναν αέ ρα δια χρο νι -κό τη τας κι υ πέρ βα σης α πό τα «ξύ λι να»

κλι σέ. Εκτός α πό το πε τυ χη μέ νο πά ντρε -μα της πο λι τι κής με την ποίη ση, πολ λάα πό τα κεί με να δια θέ τουν έ να γο η τευ τι -κό βλέμ μα στο πα ρελ θόν που μας τα ξι -δεύει στην αρ χαία Αθή να, μας μι λούν γιαση μα ντι κά γε γο νό τα και πρό σω πα τουπα ρελ θό ντος και συν δέ ουν το τό τε με τοτώ ρα μέ σα α πό μια ι διαί τε ρη α γά πη γιατην πό λη και την ι στο ρία της. Συ νή θως,ο λο γο τε χνι κός λό γος ε ναλ λάσ σε ται μεμια αυ θόρ μη τη γρα φή που διαν θί ζε ται α -πό προ σω πι κές ε μπει ρίες και σκέ ψεις.Και, βέ βαια, τα κεί με να του Κώ στα Κρεμ- μύ δα έ χουν το προ σόν να α πέ χουν πα ρα -σάγ γας α πό τη σο βα ρο φά νεια και τηνπο λι τι κή ορ θό τη τα. ∆ια θέ τουν τη χα λα -ρό τη τα του χρο νο γρα φή μα τος, έ χουν συ- χνές α να φο ρές στο πο δό σφαι ρο και στονα γα πη μέ νο Ολυ μπια κό κι α κό μα συ χνό -τε ρες στον πα λιό ελ λη νι κό κι νη μα το -γρά φο, με τίτ λους ται νιών, α θά να τες α -τά κες, πε τυ χη μέ νες σκη νές και στιγ μιό -τυ πα. Οι α να φο ρές αυ τές προσ δί δουνμια α με σό τη τα και τε λι κά διευ κο λύ νουνστην α πο τύ πω ση του πο λι τι κού νοή μα -τος. Στον πυ ρή να των κει μέ νων κυ ριαρ -χεί, φυ σι κά, η α ρι στε ρά. Με διά χυ τη αι-

ρε τι κή προ σέγ γι ση μπρο στά στις α ρι στε -ρές βε βαιό τη τες και ξε κά θα ρη ει κο νο -κλα στι κή διά θε ση α πέ να ντι στα φθαρ μέ -να πρό τυ πα και στις η γε μο νι κές α ντι λή -ψεις, τα κεί με να πα ρά γουν δη μιουρ γι κόπρο βλη μα τι σμό κι ε νέ χουν έ ναν αέ ρακρι τι κής και αμ φι σβή τη σης.

Στον πρό λο γο του βι βλίου, ο Κώ σταςΚρεμ μύ δας μι λά ει με πί κρα για «τη δια- κο πή της α διό ρα της βδο μα διά τι κης ε πι -κοι νω νίας που την κου βά λα γε κα θη με ρι -νά μέ σα του, της έ δι νε μορ φή, γι νό τανλες σάρ κα α πό την σάρ κα του» και ση- μειώ νει: «∆εν φα ντα ζό μουν ό τι μια σαρ- κα στι κή, ό μως ε πι πλέ ον α λέ γρα και πε- ρισ σό τε ρο αυ το σαρ κα στι κή διά θε ση, ο -λί γον «α σε βής» α πέ να ντι στις κομ μα τι -κές μυ θο ποιή σεις που φαί νε ται πως εν- στα λά χθη καν εξ υ παρ χής στο DNA τηςΑρι στε ράς, θα προ κα λού σε ε νό χλη ση».Τε λι κά, η δια κο πή της στή λης του Κώ -στα Κρεμ μύ δα α πο τε λεί με γά λη α πώ λειαγια τους α να γνώ στες και κυ ρίως για τηνί δια την ί δια την «Επο χή».

Ο δι κη γό ρος του δια βό λου

∆ΑΙΜΟΝΙΚΑ

Η γω νία Ξού θου και Με νάν δρου α πέ μει νε έ ρη μη

Απρόσεκτοςο δαίμων

Οσύντροφος δικηγόροςξέχασε μια αλήθεια: όσοκαι αν είναι

εξοικειωμένος κανείς με τονδιάβολο, εντούτοις πάντοτεχρειάζεται να προσέχει. Αν μαςρωτούσε στην «Εποχή» θαμάθαινε ότι πριν προχωρήσουμεστην αναμόρφωση του κασέ καιτης ύλης προσπαθήσαμε ναεπικοινωνήσουμε με τονσύντροφο Κώστα αλλά στάθηκεαδύνατο. Η επιλογή να πάει σταπολιτιστικά η στήλη του, εκείδηλαδή που είναι και ταυπόλοιπα πολιτιστικά,θεωρήθηκε υποτίμηση τηςδουλειάς του; Όμως ούτε καιμετά απάντησε στις προσπάθειεςεπικοινωνίας μαζί του, μετηλέφωνο και e-mail ότανπεριμέναμε την συνεισφορά του.Την περιμένουμε και τώραακόμη. Αυτή και μόνη είναι ηαλήθεια. Και ο ίδιος, ο οποίοςυπήρξε στη γραφή του αυστηρόςκαι σαρκαστικός για πάραπολλούς, επικαλούμενος συχνά-πυκνά και σεβαστούς ανθρώπουςτων γραμμάτων της Αριστεράς,έμπειρους από παθήματα, θαπρέπει να ξαναστοχαστεί πάνωστην ευκολία να γράψει,εμμέσως πλην σαφώς στονπρόλογο του βιβλίου του, ότι η«Εποχή» διέκοψε τη συνεισφοράτου λόγω του ότι προκαλούσεενόχληση. Η πορεία όσωνπασχίζουν να συνεχίζει τηνέκδοσή της, η «Εποχή» καιγράφουν ό,τι μπορούν χωρίς ναενδιαφέρονται σε τι σελίδα θαδημοσιευθεί, από το 1989, είναιγνωστή και στο σύντροφοΚώστα. Αναλογίστηκε, άραγε ότιμ’ αυτά που τους προσάπτει,έστω με σπουδή και θυμό,πέφτει ο ίδιος σε σφάλμα που ηστήλη του είχε την συνεχήέγνοια να εντοπίζει;

Η βάρδια της Παρασκευής

Υπήρξαν πολλά σημειώματατου “δικηγόρου του διαβό-λου”, που με στεναχωρού-

σαν, όχι για την ουσία της άποψήςτου, που είναι απολύτως σεβαστήκαι μπορεί να τη διατυπώνει ελεύ-θερα στην “Εποχή”, αλλά για τονπρόχειρο και αυθαίρετο τρόπο πουενίοτε τη στήριζε. Τις περισσότε-ρες φορές εξαπέλυε επιθέσειςστον ΣΥΡΙΖΑ ή σε τάσεις του, κυ-ρίως στη δική μας, χωρίς να μπειστον κόπο να ενημερωθεί ή έστωνα διασταυρώσει τις όποιες πληρο-φορίες του. Έχω την αίσθηση ότι ημόνη πηγή ενημέρωσής του ήτανκαι είναι ο Τύπος και ουδέποτε οιίδιοι οι σύντροφοί του. Όλες τιςπροηγούμενες φορές δεν θέλησαούτε εγώ ούτε άλλος /η να απαντή-σει. Ίσως ο αγαπητός “δικηγόρος”να το θεώρησε αδυναμία ή ενδεχο-μένως και παραδοχή των συστημα-τικών ανυπόστατων κατηγοριών

του. Αλλά ως εδώ. Το τελευταίοτου κείμενο, έχω την αίσθηση ότιξεπέρασε κάθε όριο. Θα μπορούσανα χρησιμοποιήσω από το ίδιο συ-κοφαντικό οπλοστάσιο του “δικη-γόρου” ή του “διαβόλου”, ανάλο-γες λέξεις, αλλά δεν νομίζω ότι θαείναι χρήσιμο. Για να τελειώνουμε:η ΑΝΑΣΑ και αυτό είναι γνωστό σεόλη την Ελλάδα – μόνο ο δικηγό-ρος του διαβόλου δεν το... έμαθε-,κράτησε μια σαφή ξεκάθαρη στάσητόσο για τη διαδικασία στην Κεν-τρική Επιτροπή και για την ουσίατου “πακέτου”, όσο και για τα υπό-λοιπα ζητήματα. Ο ίδιος, βέβαια,είδε “θλιβερές ευθυγραμμίσεις μετην ηγεσία”, “παρακαθήμενουςτων ηγετών” κ.α., την ίδια στιγμή,που η ΑΝΑΣΑ ήταν αυτή που επα-νέφερε το ζήτημα των δύο υποψη-φιοτήτων σε ∆. Μακεδονία και Πε-λοπόννησο, που ανέδειξε το ζή-τημα της δημοκρατίας, που

άσκησε κριτική για αυθαίρετεςαποφάσεις ερήμην των μελών.

Αλλά για τον “δικηγόρο” όλααυτά είναι ψιλά γράμματα. Ο ίδιοςέχει αποφασίσει να μας δικάσεικαι εκ των προτέρων μας έχει κα-ταδικάσει ως ξεπουλημένους.Αλλά μήπως θέλει να ακολουθήσειη ΑΝΑΣΑ το δικό του δρόμο, εκτόςΣΥΡΙΖΑ; Είναι δικαίωμά του. Καιείναι δικαίωμά μας να συνεχίσουμεδιαφορετικά. Να δίνουμε τη μάχημέσα από τη ριζοσπαστική αρι-στερά, μέσα από τον ΣΥΡΙΖΑ, νασυνεχίσουμε να είμαστε στους δρό-μους και τα κινήματα, όχι σχολια-στές.

Αν τώρα ήθελε ο σύντροφοςΠάνος, ο δικηγόρος ή ο διάβολοςνα μάθει τι είπαμε στην ΚεντρικήΕπιτροπή, θα μπορούσε να μαςπάρει ένα τηλέφωνο. Τόσο απλό.

Πάνος Λάμπρου

Μια απάντηση στον αγαπητό«∆ικηγόρο», της προηγούμενης εβδομάδας

2244 Η ΕΠΟΧΗ 16 Φεβρουαρίου 2014ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Είμαστε όλοι εργαζόμενοι καλλιτέχνες, προσπαθούμε να αμειβόμαστεγια την τέχνη που παράγουμε. Κάνουμε, όμως, μια απόπειρα να διερευ-νήσουμε αν γίνεται να λειτουργήσουμε διαφορετικά τώρα, μέσα σεαυτό το ανταγωνιστικό σύστημα.

“

Κυ ρια κή 16 Φε βρουα ρίου

* Ανοι χτή συ νέ λευ ση του «Λι μα νιού της Αγω νίας» στις 10.30π.μ., στον Πει ραϊκό Σύν δε σμο (πλ. Κο ραή)* Ανοι χτή συ νέ λευ ση της δη μο τι κής κί νη σης Αμπε λο κή πω ν-Με νε μέ νης «Ενό τη τα για την αλ λη λεγ γύη και την α να τρο πή»για την α νά δει ξη ε πι κε φα λής της πα ρά τα ξης, στις 11 π.μ. στοδη μο τι κό θέ α τρο «Αλέ ξης Μι νω τής» (Π. Γρη γο ρίου Ε 12 και Θε -ρίσ σου). * Κο πή πί τας του ΣΥ ΡΙ ΖΑ Σα ρω νι κού, στις 5 μ.μ., στο κα φέ ∆ω -δώ νη στην πα ρα λία της Πα λαιάς Φώ καιας* Σε μι νά ριο αυ το μόρ φω σης με θέ μα «Η με τά φρα ση της λο γο -τε χνίας του Λέ ο ναρ ντ Κοέ ν» διορ γα νώ νει στις 6 μ.μ ο Σύλ λο -γος Με τα φρα στών Επι με λη τών ∆ιορ θω τών (Μαυ ρι κίου 8, Νεά -πο λη Εξαρ χείων). Μι λά ο Α. Κα λο φω λιάς. * Προ βο λή της ται νίας «Ερεί πια: Ορο θε τι κές γυ ναί κες-Τοχρο νι κό μιας δια πό μπευ σης», στις 8 μ.μ., στην αί θου σα τουΟργα νι σμού Προώ θη σης Εξα γω γών (Μ. Αντύ πα 86, Ηλιού πο λη). * Τη θεατρική παράσταση "Πλούτος" του Αριστοφάνη από τηνομάδα "Πείρα(γ)μα", που θα παιχτεί στις 6 μ.μ., στην αίθουσαπολιτιστικού κέντρου Γκράβας, διοργανώνει η ομάδα Παιδείαςτης νομ. επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ Α΄ Αθήνας. Μιλούν οι Κ.Θανοπούλου, Σπ. Τσούγκος, Α. Σαπουνά, Α. Κασόλα.

∆ευ τέ ρα 17 Φε βρουα ρίου

* Οι «Βι κτω ρια νοί» πα ρου σιά ζουν το ποιη τι κό έρ γο του Λευ -τέ ρη Πού λιου στις 8.30 μ.μ. στο πο λι τι στι κό κέ ντρο ερ γα ζο μέ -νων του Ο ΤΕ (Γ Σε πτεμ βρίου 110). ∆ια βά ζουν ποιή μα τα οι Φ.Αρμέ νης, Μ. Κα νελ λο πού λου, Α. Κε φα λά και Ν. Ορφα νός. Μι -λούν οι Στ. Ελλη νιά δης, Α. Κα ρα φί να και Χρ. ∆ι βά νη. * Εκδή λω ση με θέ μα «Η υ γεία στην ε πο χή της κρί σης: Αλλη -λεγ γύη και το πι κή αυ το διοί κη ση» διορ γα νώ νει το ∆ί κτυο πο λι -τών Χο λαρ γού Πα πά γου στις 7 μ.μ., στο δη μαρ χείο Χο λαρ γού.Μι λούν οι Σπ. Σούρ λας και ∆. Αυ ζώ της.

Τε τάρ τη 19 Φε βρουα ρίου

* Εκδή λω ση με θέ μα «Στον α πό η χο της Οκτω βρια νής Επα νά -στα σης: η διά σπα ση του σο σια λι στι κού κι νή μα τος» διορ γα νώ -νουν το ιν στι τού το Νί κος Που λα ντζάς και τα Α ΣΚΙ, στις 7 μ.μ.στο αμ φι θέ α τρο Πα πα ρη γο πού λου της Νο μι κής Σχο λής. Μι λούνοι Ι. Πα πα θα να σίου και Η. Νι κο λα κό που λος. Συ ντο νί ζει ο Θ. Πα -ρα σκευό πο λος. * Συ ζή τη ση με θέ μα «Πα τριω τι σμός και διε θνι σμός στη στρα -τη γι κή της Αρι στε ράς» διορ γα νώ νει στις 7 μ.μ. ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ Χα -λαν δρίου (Σό λω νος και Πε ρι κλέ ους). Μι λούν οι Λ. Αξε λός και∆. Πα πα δά τος. * Ο πο λυ χώ ρος Κέ ντρο Ελέγ χου Τη λε ο ρά σεων (Κύ πρου 91Ακαι Σι κί νου 35Α) και το Μυρ μή γκι διορ γα νώ νουν ει δι κή πα ρά -στα ση του έρ γου (για μι κρούς και με γά λους) «Ο άν θρω πος πουφύ τευε δέ ντρα», στις 8 μ.μ. Αντί ει σό δου ζη τού νται τρό φι μαμα κράς που θα δια νε μη θούν α πό το Μυρ μή γκι. * Εκδή λω ση με θέ μα «Άνοι ξε και κά να βι βλίο» διορ γα νώ νουνο Σύλ λο γος Υπαλ λή λων Βι βλίου Χάρ του Αττι κής και ο Σύλ λο -γος Με τα φρα στών Επι με λη τών ∆ιορ θω τών, στις 7.30 μ.μ. στοε λεύ θε ρο αυ το δια χει ρι ζό με νο θέ α τρο «Εμπρός» (Ρή γα Πα λα -μή δη 2, Ψυρ ρή). * Συ ζή τη ση με θέ μα «Με ποια ορ γά νω ση του λα ού προς καικα τά τη διάρ κεια κυ βέρ νη σης της Αρι στε ράς;» διορ γα νώ νει το∆ί κτυο για τα Πο λι τι κά και Κοι νω νι κά ∆ι καιώ μα τα (Τσα μα δού13, Εξάρ χεια), στις 8 μ.μ. Μι λούν οι Ν. Γιαν νό που λος και Γ. Αλε -ξά τος.

Πα ρα σκευή 21 Φε βρουα ρίου

* Η ΑΚ Θεσ σα λο νί κης διορ γα νώ νει εκ δή λω ση με θέ μα «Τα κοι -νά και οι κοι νό τη τες των κοι νώ ν», στις 8 μ.μ., στον ε λεύ θε ροκοι νω νι κό χώ ρο «Σχο λείο» (Βα σιλ. Γεωρ γίου 27 και Μπι ζα -νίου). Μι λούν οι Α. Κιουπ κιό λης και η Σ. Αδάμ.

Σάβ βα το 22 Φε βρουα ρίου

* Το αλ λη λέγ γυο ια τρείο Πει ραιά διορ γα νώ νει γιορ τή ε νί σχυ -σης, στις 8 μ.μ., στο πνευ μα τι κό κέ ντρο Κο ρυ δαλ λού (Γρ. Λα -μπρά κη και Τα ξιαρ χών). Εί σο δος: 5 ευ ρώ με φα γη τό και κρα σί. * Πα νελ λα δι κή ο λο μέ λεια του τμή μα τος φε μι νι στι κής πο λι τι -κής/φύ λου του ΣΥ ΡΙ ΖΑ, στις 11 π.μ. στα γρα φεία του ΣΥ ΡΙ ΖΑ(Λεω νί δου 16-18 και Κο λω νού, 3ος ό ρο φος).

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟεκδηλώσεων“

Οι καλλιτέχνες σιωπούν, οι καλλι-τέχνες αδρανούν, οι καλλιτέχνεςερίζουν, ακούμε και διαβάζουμε

συχνά τα τελευταία χρόνια. Αυτοί πουθέλουν τους καλλιτέχνες απομονωμέ-νους και ανταγωνιστικούς τονίζουναυτήν τη διάσταση κάποιων ανθρώπωντης τέχνης και της μη τέχνης. Υπάρχουνκαι οι καλλιτέχνες που μιλάνε, αλλά καιαυτοί που αντιμιλάνε και συνενώνονταικαι δρουν, καλλιτεχνικά, κοινωνικά καιπολιτικά.

Υπάρχει και η καλλιτεχνική συλλογι-κότητα «Τέχνη εν Κινήσει» (ΤΕΚ). Αυτο-συστήνονται ως «μεμονωμένοι καλλιτέ-χνες αλλά και συμμετέχοντες σε διάφο-ρες καλλιτεχνικές ομάδες που επιδιώ-κουμε τη συλλογική δράση, ενάντια στηλογική της «αγοράς»». Συλλειτουργούναπό το 2008 και στοχεύουν στην «αδια-μεσολάβητη επικοινωνία με τον κόσμοκαι την υλοποίηση μη ανταγωνιστικώντρόπων παραγωγής καλλιτεχνικού πε-ριεχομένου και δημιουργικής επικοινω-νίας μεταξύ των καλλιτεχνών».

Έχει ιδιαίτερη σημασία η εστίαση τηςσυλλογικότητας στο μη ανταγωνιστικό

τρόπο λειτουργίας και παραγωγής.«Υπάρχει ένα ενδιαφέρον θεωρητικόκομμάτι πίσω από αυτήν την επιλογή»,εξηγούν «αλλά πιο ενδιαφέρουσα είναι ηλειτουργία του στην πράξη. Από τη συ-νεργασία προκύπτουν πιο ενδιαφέροντακαλλιτεχνικά πράγματα. Είμαστε όλοιεργαζόμενοι καλλιτέχνες, προσπαθούμενα αμειβόμαστε για την τέχνη που παρά-γουμε. Κάνουμε, όμως, μια απόπειρα ναδιερευνήσουμε αν γίνεται να λειτουργή-σουμε διαφορετικά τώρα, μέσα σε αυτότο ανταγωνιστικό σύστημα. ∆εν μπο-ρούμε σε αυτή τη φάση να ανατρέψουμετο κυρίαρχο σύστημα, αλλά στεκόμαστεδίπλα του και το επερωτάμε. Όσεςφορές προσπαθήσαμε να δημιουργή-σουμε κάτι συλλογικά και να το δείξουμεείχε πολύ ενδιαφέρον καί καλλιτεχνικάκαί πολιτικά».

Η ΤΕΚ έχει ήδη διοργανώσει δύο φε-στιβάλ (2009 και 2010), στα οποία πα-ρουσιάστηκε δουλειά καλλιτεχνών, κυ-ρίως μουσική, εικαστικά και περφόρ-μανς, αδιαμεσολάβητα. Στα φεστιβάλπραγματοποιούνται συζητήσεις, ενώ επι-χειρείται να υπάρξει επαφή και με τα κι-

νήματα, αλλά με διαφορετικό τρόπο:«Αντί για μια συναυλία αλληλεγγύηςστην οποία οι καλλιτέχνες παρεμβαί-νουν, ανάμεσα στα τραγούδια δίναμε τολόγο σε ανθρώπους από εργατικά συνδι-κάτα, μετανάστες, αλληλέγγυους σεαγώνες ανά τον κόσμο».

«Τα φεστιβάλ σχεδιάζονται, στήνονταικαι υλοποιούνται εξ ολοκλήρου απότους ίδιους τους συμμετέχοντες στηβάση της ισοτιμίας» εξηγούν. «Σε μιαπροσπάθεια να αμβλυνθεί η αντίθεσηχειρωνακτικής – πνευματικής εργασίας,οι ίδιοι οι καλλιτέχνες «κατεβαίνουν απότο βάθρο τους» και συμμετέχουν σε όλατα καθήκοντα: κουβαλάνε ηχεία, ενισχυ-τές, φώτα, τα όργανά τους, και τηνόρεξή τους για να κάτσουν στο μπαρ, νασφουγγαρίσουν, και να ξεστήσουν όλοτο φεστιβάλ». Έχουν μεσολαβήσει αρκε-τές εκδηλώσεις και ζωντανές παραστά-σεις, καθώς και συμμετοχές σε εκδηλώ-σεις αλληλεγγύης σε κοινωνικούς αγώ-νες.

Το 2012, η ΤΕΚ κυκλοφόρησε μια συλ-λογή από έργα μελών της με τίτλο«Μέρες από Ατσάλι», με αφορμή την

πρώτη επέτειο από την έναρξη της ηρωι-κής απεργίας των χαλυβουργών. Η τε-λευταία δουλειά μελών της ΤΕΚ που κυ-κλοφόρησε έχει τίτλο «...∆ε θα πεθάνειμόνος, τσάκισέ τον!». «Πηγή έμπνευσηςγια τη δημιουργία των έργων και την έκ-δοση αυτής της συλλογής, υπήρξε τοεφιαλτικό σκηνικό που ζούμε τα τελευ-ταία χρόνια» λένε οι ίδιοι. «Η βαρβαρό-τητα που ζούμε και η ελπίδα για την ανα-τροπή της, έδωσαν τον τόνο και τις απο-χρώσεις για να παραχθούν τα πρωτότυπαέργα (τραγούδια, εικαστικά, κείμενα,ποιήματα), της παρούσας συλλογής. Καιτα δύο cd μπορείτε να τα κατεβάσουμεαπό το μπλογκ της ΤΕΚ, ενώ διατίθενταισε διάφορα κοινωνικά στέκια και στιςΕκδόσεις των Συναδέλφων (Ερεσσού35).

Ζ.Γ.

* Τα μέλη της ΤΕΚ συναντιούνται κάθε δεύ-τερη Κυριακή, στο Στέκι Μεταναστών (Τσαμα-δού 13). Για επικοινωνία και περισσότερες πλη-ροφορίες για την Τέχνη εν Κινήσει, τη φιλοσο-φία αλλά και τη δράση της, στο: techni-en-kinisei.blogspot.gr

«ΤΕΧΝΗ ΕΝ ΚΙΝΗΣΕΙ»

Συλλογική δράση, ενάντιαστη λογική της αγοράς

Το εξώφυλλο της τελευταίας δουλειάς της Τέχνης Εν Κινήσει.

Η ΕΠΟΧΗ 16 Φεβρουαρίου 2014 2255ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Pink Wave Hunter

Ηέκθεση του Andro Wekua με τίτλο «Pink Wave Hunter» σημα-τοδοτεί την έναρξη συνεργασίας μεταξύ του Μουσείου Μπε-

νάκη και του Ιδρύματος ∆ΕΣΤΕ, που αποσκοπεί στην ανάδειξη ρη-ξικέλευθων και πρωτότυπων κατευθύνσεων της σύγχρονης καλλι-τεχνικής πρακτικής. Η θεματολογία της παρούσας δουλειάς αντλείαπό τις παιδικές μνήμες του καλλιτέχνη, σκηνικό των οποίων απο-τέλεσε το παραθαλάσσιο Σοχούμι της Γεωργίας, δηλαδή ο τόποςπου γεννήθηκε, αλλά αναγκάστηκε να εγκαταλείψει μαζί με τηνοικογένειά του, εξαιτίας των πολεμικών συγκρούσεων στις αρχέςτης δεκαετίας του 1990. Εμπνεόμενος απ’ αυτά τα βιώματα, ανα-σύρει εικόνες της πόλης των παιδικών του χρόνων, τις οποίες συμ-πληρώνει μέσω διαδικτυακής έρευνας, προκειμένου να δημιουρ-γήσει γλυπτικές αναπαραστάσεις των κτιρίων της. Έτσι, το συνο-λικό έργο επικεντρώνεται στην ιδέα ενός ρευστού αστικού τοπίουμιας μεταλλασσόμενης πραγματικότητας, η οποία είναι τόσο ση-μαντική για τον καλλιτέχνη όσο και το ενδιαφέρον του για τοντρόπο με τον οποίο ο ίδιος συνδέεται ψυχολογικά με την πόλη καιτην αρχιτεκτονική της. Η έκθεση διαρκεί έως τις 23 Μαρτίου. Ωρά-ριο: Τετάρτη, Παρασκευή 9π.μ. - 5μ.μ., Πέμπτη, Σάββατο 9π.μ. -12μ.μ., Κυριακή 9π.μ. - 3μ.μ.

Μουσείο Μπενάκη - Κεντρικό Κτίριο (Κουμπάρη 1, Αθήνα, τηλ.:210 3671000)

Amnesiac Commissions

Ηέκθεση του λιβανέζου εικαστικού και μουσικού Raed Yassin,η οποία πραγματοποιείται μέχρι τις 29 Μαρτίου στην Αθήνα,

παρουσιάζοντας επιλεγμένα έργα από τις σειρές «Yassin Dynasty»και «Dancing, Smoking, Kissing», πραγματεύεται τόσο ζητήματαπροσωπικής αφήγησης όσο και συλλεκτικής μνήμης και ιστορίας,Η πρώτη σειρά περιλαμβάνει έργα από πορσελάνη που απεικονί-ζουν μάχες από τον Εμφύλιο του Λιβάνου (1975–1990) και κάθεέργο αποτελεί ταυτόχρονα ένα όμορφο αντικείμενο, ιστορικό ντο-κουμέντο και προϊόν μαζικής παραγωγής. Η δεύτερη σειρά περι-λαμβάνει έργα - κεντήματα, τα οποία δοκιμάζουν τα όρια του μη-χανισμού επιβίωσης της επιλεκτικής αμνησίας. Γεννημένος σε οι-κογένεια ραφτών, ο Yassin ράβει στάμπες πάνω σε παλαιότερακεντητά υφάσματα με τη βοήθεια του ηλεκτρονικού υπολογιστήκαι οι πολύχρωμες δημιουργίες του, δεδομένου ότι βασίζονται σεπαλιές φωτογραφίες και σε αναμνήσεις του ίδιου, στοιχειοθετούνμια υλική αναπαραγωγή αναμνήσεων. Ωράριο: Τρίτη έως Παρα-σκευή 10π.μ. - 10μ.μ., ∆ευτέρα, Σάββατο 10π.μ. - 3μ.μ.

Kalfayan Galleries (Χάρητος 11, Κολωνάκι, Αθήνα, τηλ.: 2107217623)

Μεσογειακό ταμπεραμέντο;

∆έκα νέοι καλλιτέχνες από το χώρο των εικαστικών, της μουσι-κής και της γραφιστικής, δύο εικαστικοί με διεθνή παρουσία,

δώδεκα μέρες δημιουργίας στους κοιτώνες ενός πρώην στρατοπέ-δου και δύο ανοιχτά masterclasses: Αυτή είναι μια μικρή κατα-γραφή του 4ου Εργαστηρίου Νέων Καλλιτεχνών, το οποίο πραγ-ματοποιήθηκε τον περασμένο Οκτώβριο, στο πλαίσιο του κεντρι-κού προγράμματος της 4ης Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσα-λονίκης. Σύμφωνα με τους επιμελητές της διοργάνωσης, ΑρετήΛεοπούλου και Θοδωρή Μάρκογλου, το ενδιαφέρον εστιάστηκεστα στερεότυπα της Μεσογείου, μέσα από τα οποία διερευνήθηκανδιάφορα ζητήματα, όπως το αν η ιδέα της μεσογειακής κουλτού-ρας εξυπηρετεί συμφέροντα πολιτισμικού ιμπεριαλισμού. Έτσι,δόθηκε η ευκαιρία για ουσιαστική συνεργασία στους συμμετέχον-τες καλλιτέχνες (Ε. Αντωνάκη, Γ. Γεροντίδη, Χ. ∆ημητριάδη, Γ.∆ρακόπουλο, Σ. Ζορμπά, Ν. Μοσχοπούλου, Α. Ρίζο, Ν. Σαχίνη, Α.Στρατάκη και May Roosevelt), το αποτέλεσμα της οποίας εκτίθεταιστο κοινό έως τις 9 Μαρτίου.

Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης (Αποθήκη Β1, λιμάνι,τηλ.: 2310 589152)

•

ΕΙΚΑΣΤΙΚΟΣΧΑΡΤΗΣ

Επιμέλεια: Κατερίνα Αναστασίου • catana@freemail.gr

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗΤΗΣ ΕΤΗΣΙΑΣ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΩΝ ΜΕΤΟΧΩΝ

Το Γενικό Συμβούλιο της Τράπεζας της Ελλάδος καλεί τους μετόχους της Τράπεζας, σύμφωνα με το Καταστατικό της και το Νόμο, σε Τα-κτική Γενική Συνέλευση, την Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου 2014, στις 12:00 το μεσημέρι, στο Κεντρικό Κατάστημα της Τράπεζας, στην Αθήνα,Ελευθερίου Βενιζέλου 21, 2ος όροφος, αίθουσα Γενικών Συνελεύσεων.

Τα θέματα της Ημερήσιας ∆ιάταξης είναι τα εξής:1. Ανάγνωση της ετήσιας Έκθεσης του ∆ιοικητή, που υποβάλλεται με εντολή του Γενικού Συμβουλίου της Τράπεζας για τον Ισολογισμό

και τις λοιπές Οικονομικές Καταστάσεις, καθώς και τα πεπραγμένα του έτους 2013.2. Ανάγνωση της Έκθεσης των Ελεγκτών για τον Ισολογισμό και τις λοιπές Οικονομικές Καταστάσεις της χρήσης 2013.3. Έγκριση της ετήσιας Έκθεσης του ∆ιοικητή, του Ισολογισμού και των λοιπών Οικονομικών Καταστάσεων χρήσης 2013 μετά της Έκθε-

σης των Ελεγκτών.4. Έγκριση της διάθεσης των καθαρών κερδών, σύμφωνα με το άρθρο 71 του Καταστατικού, που ανέρχονται στο συνολικό ποσό των ευρώ

831.149.203.-, ως εξής:- Μικτό μέρισμα προς πληρωμή: 0,6720 ευρώ ανά μετοχή σε 19.864.886 μετοχές ευρώ 13.349.203.-- Υπόλοιπο περιερχόμενο στο Ελληνικό ∆ημόσιο ευρώ 817.800.000.-5. Ανακοίνωση διορισμού μέλους του Συμβουλίου Νομισματικής Πολιτικής.6. Καθορισμός αποζημίωσης και οδοιπορικών εξόδων των μελών του Γενικού Συμβουλίου.7. Καθορισμός αμοιβής των Ελεγκτών για τη χρήση 2014.8. Απαλλαγή από κάθε προσωπική ευθύνη των μελών του Γενικού Συμβουλίου και των Ελεγκτών για τα πεπραγμένα και τη ∆ιαχείριση του

έτους 2013.9. Εκλογή Συμβούλων.10. Εκλογή Ελεγκτών για τη χρήση 2014.11. Λοιπές Ανακοινώσεις.Στη Συνέλευση έχει δικαίωμα να λάβει μέρος και να ψηφίσει είτε αυτοπροσώπως, είτε μέσω αντιπροσώπου, τηρουμένων των περιορι-

σμών των άρθρων 8, 13 και 14 του Καταστατικού, ο κύριος τουλάχιστον εβδομήντα πέντε (75) μετοχών, που είναι εγγεγραμμένος στα αρ-χεία του Συστήματος Άυλων Τίτλων (Σ.Α.Τ.) που διαχειρίζεται η εταιρεία «Ελληνικό Κεντρικό Αποθετήριο Τίτλων Α.Ε.» (ΕΛ.Κ.Α.Τ.) της «Ελ-ληνικά Χρηματιστήρια – Χρηματιστήριο Αθηνών Α.Ε. Συμμετοχών» (Ε.Χ.Α.Ε.), στο οποίο τηρούνται οι κινητές αξίες της Τράπεζας, κατά τηνέναρξη της πέμπτης ημέρας πριν από την ημέρα συνεδρίασης της Γενικής Συνέλευσης, εν προκειμένω του Σαββάτου 22 Φεβρουαρίου 2014(ημερομηνία καταγραφής), χωρίς να απαιτείται δέσμευση των μετοχών του. Ανά εβδομήντα πέντε (75) μετοχές παρέχουν στον κύριο αυτώντο δικαίωμα μιας (1) ψήφου. Μέτοχοι, που έχουν λιγότερες από εβδομήντα πέντε (75) μετοχές, μπορούν να διορίσουν κοινό αντιπρόσωπομέτοχο, ο οποίος μπορεί να παραστεί στη Συνέλευση, εφόσον συγκεντρώνει την αντιπροσωπεία τουλάχιστον εβδομήντα πέντε (75) μετοχών(άρθρα 13 και 16 του Καταστατικού, σε συνδυασμό με τη 2/29.2.2000 απόφαση του Γενικού Συμβουλίου της Τράπεζας περί αναπροσαρμογής–από είκοσι πέντε (25) σε εβδομήντα πέντε (75)- του ελάχιστου αριθμού μετοχών που απαιτείται για την παροχή δικαιώματος συμμετοχήςκαι ψήφου στη Γενική Συνέλευση, μετά την επελθούσα -κατ’ άρθρο 9 του Καταστατικού- διάσπαση της μετοχής της Τράπεζας, σύμφωνα μετην 1/17.1.2000 απόφαση του Γενικού Συμβουλίου, που εγκρίθηκε με την 8/4.2.2000 Πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου – ΦΕΚ Α΄ 17/7.2.2000).

Τα δικαιώματα διοικήσεως, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος παραστάσεως και ψήφου στη Γενική Συνέλευση αναστέλλονται γιατους μετόχους που εμπίπτουν στην παρ. 5 του άρθρου 8 του Καταστατικού (όπως προστέθηκε με την από 24.4.2012 απόφαση της 79ης Ετή-σιας Τακτικής Γενικής Συνέλευσης των Μετόχων της Τράπεζας που κυρώθηκε με το άρθρο 165 παρ.7 περ.β’ του ν. 4099/2012 [ΦΕΚ Α΄250/20.12.2012]), ήτοι πρόσωπα επί των οποίων η Τράπεζα ασκεί εποπτεία σύμφωνα με το άρθρο 55Α του Καταστατικού ή με διάταξη νόμου,επιχειρήσεις συνδεδεμένες με αυτά, μέλη των διοικητικών συμβουλίων ή διαχειριστές τέτοιων προσώπων, σύζυγοι και συγγενείς αυτώνέως δευτέρου βαθμού.

Επίσης, ουδείς μέτοχος, εκτός του ∆ημοσίου και όσων εμπίπτουν στο άρθρο 2 του ν. 2292/1953, δύναται να ασκήσει στη Γενική Συνέ-λευση δικαίωμα ψήφου για αριθμό ψήφων υπερβαίνοντα το αντιστοιχούν σε δύο εκατοστά του μετοχικού κεφαλαίου ποσοστό (τελευταίοεδάφιο του άρθρου 13 του Καταστατικού, όπως προστέθηκε με την από 24.4.2012 απόφαση της 79ης Ετήσιας Τακτικής Γενικής Συνέλευσηςτων Μετόχων της Τράπεζας, που κυρώθηκε με το άρθρο 165 παρ.7 περ. γ’ του ν. 4099/2012 [ΦΕΚ Α΄ 250/20.12.2012]).

Οι μέτοχοι που έχουν δικαίωμα να λάβουν μέρος στη Συνέλευση καλούνται να προσέλθουν στην Υπηρεσία Μετοχών του Τμήματος Γραμ-ματείας της Τράπεζας της Ελλάδος για να παραλάβουν τα δελτία εισόδου τους μέχρι και την Τετάρτη 26 Φεβρουαρίου 2014.

Η απόδειξη της μετοχικής ιδιότητας γίνεται με απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση της Τράπεζας με τα αρχεία του ως άνω ΣυστήματοςΆυλων Τίτλων.

Ο διορισμός και η ανάκληση αντιπροσώπου του μετόχου γίνονται εγγράφως. Οι μέτοχοι που επιθυμούν να συμμετάσχουν στη Γενική Συ-νέλευση μέσω αντιπροσώπου ή να ανακαλέσουν τον εν λόγω διορισμό οφείλουν να καταθέσουν στην Υπηρεσία Μετοχών του ΤμήματοςΓραμματείας της Τράπεζας της Ελλάδος τουλάχιστον τρεις (3) ημέρες πριν από την ορισθείσα ημερομηνία συνεδρίασης της Γενικής Συνέ-λευσης, ήτοι το αργότερο μέχρι τη ∆ευτέρα 24 Φεβρουαρίου 2014, συμπληρωμένο και δεόντως υπογεγραμμένο το σχετικό έντυπο αντι-προσώπευσης, το οποίο είναι διαθέσιμο και στον ιστοχώρο της Τράπεζας www.bankofgreece.gr στην ενότητα «Ενημέρωση Μετόχων».

Ο μέτοχος μπορεί να διορίσει αντιπρόσωπο για μία και μόνη Γενική Συνέλευση ή για όσες Συνελεύσεις λάβουν χώρα εντός ορισμένουχρόνου.

Όσοι από τους μετόχους είναι νομικά πρόσωπα πρέπει μέσα στην ίδια προθεσμία να καταθέσουν σύμφωνα με το νόμο και τα νομιμοποι-ητικά τους έγγραφα. Σε περίπτωση που τα ως άνω έγγραφα έχουν ήδη κατατεθεί σε άλλη Υπηρεσιακή Μονάδα της Τράπεζας, αρκεί να γίνεισχετική αναφορά στο έντυπο αντιπροσώπευσης.

Κάθε μέτοχος μπορεί να διορίζει μέχρι τρεις (3) αντιπροσώπους. Νομικά πρόσωπα μετέχουν στη Γενική Συνέλευση ορίζοντας ως εκ-προσώπους τους μέχρι τρία (3) φυσικά πρόσωπα. Η ίδια ως άνω διαδικασία ακολουθείται και στην περίπτωση που μέτοχος χορηγεί σε τρά-πεζα εξουσιοδότηση για την άσκηση δικαιωμάτων ψήφου βάσει σχετικών οδηγιών του. Αντιπρόσωπος που ενεργεί για περισσότερους με-τόχους μπορεί να ψηφίζει διαφορετικά για κάθε μέτοχο.

Το πλήρες κείμενο της Πρόσκλησης, καθώς και οι πληροφορίες του άρθρου 27 παρ. 3 του κ.ν. 2190/1920 διατίθενται σε ηλεκτρονικήμορφή στον ιστοχώρο της Τράπεζας της Ελλάδος www.bankofgreece.gr στην ενότητα «Ενημέρωση Μετόχων». Τα κείμενα των εν λόγω πλη-ροφοριών και στοιχείων διατίθενται και σε έγχαρτη μορφή από την Υπηρεσία Μετοχών του Τμήματος Γραμματείας της Τράπεζας της Ελ-λάδος, Ε. Βενιζέλου 21, Αθήνα (τηλ. 210-320 2064 και 210-320 3288, fax 210-322 6371).

Αθήνα, 20 Ιανουαρίου 2014Με εντολή του ΓΕΝΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

Ο ΠΡΟΕ∆ΡΟΣ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ∆ΙΟΙΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑ∆ΟΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α. ΠΡΟΒΟΠΟΥΛΟΣ

Στις 13 του Γε νά ρη, η Μα ρία Κλω νά -ρη, «μι σό» του α δια χώ ρι στου καλ- λι τε χνι κού δί δυ μου Κα τε ρί να Θω-

μα δά κη – Μα ρία Κλω νά ρη, που τά ρα ξετα νε ρά της διε θνούς πρω το πο ρίας πα- ρα μέ νο ντας εν πολ λοίς «ά γνω στο» στηνΕλλά δα, κοι μή θη κε τον τε λευ ταίο ύ πνοτης στο Πα ρί σι, ό που ζού σε.

Από τη δε κα ε τία του ’70, ή δη, οι δύοκαλ λι τέ χνι δες κα τέρ ρι ψαν τους δια χω ρι -σμούς α νά με σα στα διά φο ρα εί δη τέ χνηςκαι γνώ σης (θέ α τρο, φιλ μ, πλα στι κές τέ- χνες, η χη τι κές πα ρα γω γές, ε γκα τα στά -σεις στο χώ ρο, βί ντεο, φω το γρα φία, γρα -φή, η θο ποιία, σκη νο θε σία, σω μα τι κόςκι νη μα το γρά φος), με α τε λεύ τη τες α να -ζη τή σεις σε ό λα τα γνω στι κά πε δία, α πότις πη γές των αρ χέ γο νων μύ θων μέ χρι τιςφυ σι κές ε πι στή μες, και α πό τη φε μι νι -στι κή σκέ ψη στο φι λο σο φι κό και πο λι τι -κό στο χα σμό. Η ύ ψι στη α να γνώ ρι ση γιατις δυο τους ήρ θε το 2012, ό ταν η Εθνι κήΒι βλιο θή κη της Γαλ λίας δη μιούρ γη σε ει- δι κό «Αρχείο Θω μα δά κη-Κλω νά ρη» α -φιε ρω μέ νο στο πο λυ σχι δές έρ γο τους, ε -γκαι νιά ζο ντας το με μια ι διαί τε ρα τι μη τι -κή τε λε τή τον Νοέμ βριο του ί διου έ τους.

Η Γαλ λία α πο χαι ρέ τη σε την Μα ρίαΚλω νά ρη με μια α ντά ξιά της τε λε τή στονναό Saint Julien Le Pauvre και στο κοι μη-

τή ριο Pre Lachaise, με έ ντο νη πα ρου σίατου καλ λι τε χνι κού κό σμου της γαλ λι κήςπρω τεύου σας.

Την Κυ ρια κή 23/2, στις 11.30 π.μ., θατην τι μή σουν οι φί λοι της στην Αθή να μεμια ε πι μνη μό συ νη τε λε τή στο ναό του Αγ.Γεωρ γίου Κα ρύ τση. Ύστα το πι κρό κα- τευό διο α πό μια σκλη ρή πα τρί δα σε μιαξε νι τε μέ νη κό ρη που δεν την ξέ χα σε πο -τέ και πά ντα πο νού σε για ό σα τα λά νι ζανκαι ευ τέ λι ζαν τον α γα πη μέ νο μυ θι κό τό -πο.

Μι ρά ντα Τερ ζο πού λου

ΜΑΡΙΑ ΚΛΩΝΑΡΗ

Ένας δύσκολοςαποχαιρετισμός

ΜαρίαΚλωνάρη ©Θωμαδάκη

Κλωνάρη 1977

2266 Η ΕΠΟΧΗ 16 Φεβρουαρίου 2014ΘΕΑΤΡΟ

Τη συ νέ ντευ ξη πή ρεη Μα ρώ Τρια ντα φύλ λου

Από τα κα τά ποιόν μέ ρη του αρ- χαίου θεά τρου το «μέ λος», η μου- σι κή, εί χε πά ντα έ να ξε χω ρι στόρό λο σε μια πα ρά στα ση. Μι λή στεμας λί γο για τη σύν θε ση μου σι κήςγια θέ α τρο. Ποιος εί ναι ο ρό λοςτης;

Η μου σι κή για το θέ α τρο εί ναι έ -να στοι χείο, για μέ να, κα θο ρι στι -κό. Πρέ πει να υ πη ρε τεί το ρυθ μότης πα ρά στα σης, τις ε νέρ γειες καιτη δρά ση σαν έ νας α κό μη ρό λος.∆εν έ χει ση μα σία αν εί ναι φτιαγ- μέ νη α πό η λεκ τρο νι κούς ή χους, α -πό φυ σι κούς ή χους ή αν εί ναι τρα- γού δια με στί χο, ο ρό λος της πρέ-

πει να εί ναι -κα τά τη δι κή μου αί- σθη ση- πά ντα έ νας: να εί ναι έ ναμέ λος της ο μά δας που να α φου -γκρά ζε ται και να συμ με τέ χει σεαυ τό που συμ βαί νει στη σκη νή.

Ποιες ι διαι τε ρό τη τες χα ρα κτη -ρί ζουν τη σύν θε σή της και ποιεςδυ σκο λίες εν δε χο μέ νως α ντι με τω -πί ζει ο συν θέ της; Ποιές οι νέεςτά σεις στο χώ ρο;

Η με γά λη δια φο ρά ό ταν γρά φεικά ποιος μου σι κή για μια πα ρά -στα ση, σε σχέ ση με το τρα γού δι ήμε την «κα θα ρή» μου σι κή δη μι-ουρ γία εί ναι ό τι υ πάρ χει πά ντα έ -να συ γκε κρι μέ νο πλαί σιο, μία ι -στο ρία που πρέ πει να ει πω θεί. Αυ -τός ο πε ριο ρι σμός λει τουρ γεί πο -λύ α πε λευ θε ρω τι κά, συ χνά, γιατον συν θέ τη και αυ τό δεν συμ βαί -νει λό γω βί τσιου, αλ λά ε πει δή εί -ναι δο σμέ νο α πό πριν το θέ μα τηςπα ρά στα σης. Την ευ θύ νη του τιθέ λου με να πού με και για τί, την έ -χει α να λά βει, πιο νω ρίς α πό τονμου σι κό, ο θε α τρι κός συγ γρα φέ αςκαι ο σκη νο θέ της. Τώ ρα, για τιςνέες τά σεις στο χώ ρο, ι σχύει ό,τι,λί γο πο λύ, ι σχύει για ό λες τις τέ- χνες στη με τα μο ντέρ να ε πο χήμας. Ανά λο γα με το ποια θε α τρι κήπα ρά δο ση α κο λου θεί ο κά θε σκη- νο θέ της, με το ποιες θε α τρι κέςγλώσ σες α να μι γνύει για να φτά σεισε α πο τέ λε σμα, με το αν υ πάρ χειπο λύς πει ρα μα τι σμός ή... κα θό -λου, α ντί στοι χα συμ με τέ χει και ημου σι κή. Εγώ -πα ρό λο που έ χωσπου δά σει μου σι κή σύν θε ση- συ- νή θως τα α φή νω ό λα στην ά κρηκαι ε μπι στεύο μαι μό νο το έν στι -κτό μου. Όταν πα ρα κο λου θώ μιαπρό βα, προ σπα θώ να α φου γκρα -στώ το σκη νο θέ τη και τους η θο -ποιούς για να συν δε θώ μα ζί τους,με αυ τό που κά νουν. Όταν συμ βείαυ τό, έ χω δια νύ σει τη μι σή δια- δρο μή. Έχω τον πυ ρή να και ε κείπά νω χτί ζω. ∆η λα δή δεν α κο λου -θώ κά ποια μου σι κή τά ση ό τανγρά φω, αλ λά προ σπα θώ να χει ρι -στώ προς ό φε λος του έρ γου τα ερ- γα λεία που δια θέ τω.

Έχε τε γρά ψει μου σι κή για πολ- λές πα ρα στά σεις και τε λευ ταία ε -πεν δύε τε μου σι κά τα 8 θε α τρι κάμο νό πρα κτα που α νε βά ζει φέ τοςτο Θέ α τρο Τέ χνης. Πώς ή ταν η ε -μπει ρία;

Πα ράλ λη λα με το τρα γού δι, τιςσυ ναυ λίες κ.τ.λ., εί ναι κά ποιαχρό νια τώ ρα που γρά φω μου σι κήκαι για το θέ α τρο. Εί ναι το άλ λομι σό του μου σι κού μου ε αυ τού. Εί -χα ξε κι νή σει ή δη α πό πο λύ νέ οςστην Κρή τη και, στη συ νέ χεια,στην Αθή να, σι γά σι γά, η ε να σχό -λη σή μου έ γι νε πιο συ νει δη τή καιπυ κνή με κο ρύ φω ση το φε τι νόχει μώ να, πε ρίο δος κα τά την ο ποίαέ χω α να λά βει αρ κε τές πα ρα στά -

σεις. Την ε μπει ρία μου με το Θέ α τρο

Τέ χνης την θεω ρώ πο λύ ση μα ντι -κή για την ε ξέ λι ξή μου. Στην αρ χήεί χα σα στί σει λί γο με τον ό γκο τηςδου λειάς, αλ λά το εί δα σαν μιαπρό κλη ση. Σε άλ λα έρ γα κά νωσχε δια σμό ή χου και σε άλ λα γρά -φω πρω τό τυ πη μου σι κή. Αυ τό τοπρότ ζε κτ με έ φε ρε μέ σα σε λί γουςμή νες να συ νερ γα στώ με πολ λούςση μα ντι κούς αν θρώ πους του χώ -ρου και σε συν θή κες ό χι πά ντα εύ- κο λες, λό γω πίε σης χρό νου καιπολ λής δου λειάς. Αυ τή η πυ κνό -τη τα δί νει με ρι κές φο ρές μια ω -ραία θερ μο κρα σία στη συ νερ γα σίακαι τη σχέ ση και άλ λο τε δυ σκο -λεύει τα πράγ μα τα. Εί ναι και ά -σκη ση ψυ χραι μίας και α πο τε λε -σμα τι κό τη τας, σαν να κο λυ μπάςστα βα θιά. Το πρότ ζε κτ εί ναι α κό -μα σε ε ξέ λι ξη, αλ λά νο μί ζω πωςδι καιώ νο νται τε λι κά οι ε μπνευ -στές του, κα θώς και η ι δέα της πα- ρου σία σης νέων ελ λή νων θε α τρι -κών συγ γρα φέων εί ναι πο λύ κο -ντά στη φι λο σο φία του συ γκε κρι -

μέ νου θεά τρου και κά ποιες α πότις πα ρα στά σεις έ χουν ή δη ξε χω -ρί σει αυ τόν το θε α τρι κό χει μώ -να.

Στο «Ντο κου μέ ντο» που α νέ βη -κε και πά λι φέ τος δεν έ χε τε α -πλώς το ρό λο του συν θέ τη, αλ λάεί στε έ να εί δος μου σι κού σχο λια -στή ε πί σκη νής. Μι λή στε μας γιατην πα ρά στα ση και την ε μπει ρίανα εί ναι έ νας μου σι κός ζω ντα νήπα ρου σία και ό χι α πλώς έ νας μου- σι κός σχο λια σμός.

Πο λύ σω στά το πε ρι γρά φε τε...αυ τή η πα ρά στα ση εί ναι μια α κρο -βα σία, ό πως εί πε και ο σκη νο θέ -της μας Σάβ βας Στρού μπος. ∆ια- φο ρε τι κοί θε α τρι κοί τρό ποι, δια- φο ρε τι κά κεί με να φτιά χνουν μιαπα ρά στα ση με ροή, σαν να υ πάρ -χει έρ γο... Εγώ, ε κεί, α φου γκρά -ζο μαι τον ψυ χι σμό της κά θε σκη- νής, τη ροή της ε νέρ γειας, τα κο- φτε ρά λό για των περ φόρ με ρς καισυμ με τέ χω. Σαν μια μου σι κή πα- ρου σία, διε ρω τώ μαι, σαρ κά ζω,θρη νώ, με τη φω νή μου να βγαί νεια πό το γιου κα λί λι, το κα χόν, το α -κορ ντεόν μου. Σε αυ τή την πα ρά -στα ση εί μαι μια μου σι κή ο ντό τη -τα. Το «Ντο κου μέ ντο» για να φτά- σει -αν έ χει φτά σει στο ση μείο- ναμι λά ει σε κά ποιους αν θρώ πουςκαι να ξυ πνά ει μέ σα τους κά τι, α -παί τη σε α πό ό λους μας να α φή -σου με στην ά κρη, κα τά τη διάρ- κεια των προ βών, τις ό ποιες ευ κο- λίες μας και να πλά σου με με κό πομια νέα γλώσ σα. Μια γλώσ σα πουι σχύει μό νο για αυ τή την πα ρά -στα ση.

•

Μουσική για θέατρο,ένας ακόμη ρόλοςΜια συζήτηση με τον συνθέτη Λεωνίδα Μαριδάκηγια το ρόλο της μουσικής σε μια θεατρική παράσταση

Παρόλο που έχω σπουδάσει μουσικήσύνθεση, συνήθως τα αφήνω όλαστην άκρη και εμπιστεύομαι μόνο τοένστικτό μου. Προσπαθώ να αφουγ-κραστώ το σκηνοθέτη και τους ηθο-ποιούς για να συνδεθώ μαζί τους, μεαυτό που κάνουν. Όταν συμβεί αυτό,έχω διανύσει τη μισή διαδρομή

“

Η μουσική μιας θεατρικής παράστασης συχνάαποκτά πρωταγωνιστικό ρόλο. Ένας ήχος πουξαφνικά διαρρηγνύει τη σιωπή, μια μουσική φράσηπου περιπαίζει τη σοβαροφάνεια ενός μονολόγου,η αναρώτηση που υποδηλώνεται μέσα από ένατραγούδι… Μπορεί να προχωρήσει μιασκηνοθετική ιδέα, να τονίσει μια υποκριτικήεπιλογή αλλά και το αντίθετο.Ζητήσαμε από τον Λεωνίδα Μαριδάκη, συνθέτη,

στιχουργό και τραγουδιστή, με αρκετά χρόνιαεπιτυχημένης παρουσίας στη δισκογραφία και τιςμουσικές μας σκηνές (τα τελευταία με την BandaMe Renda), μουσικό που διαθέτει κριτική ματιά,ζωντάνια, πλούσιο, νεανικό χιούμορ αλλά καιβαθιά ευαισθησία στη δουλειά του, να μας μιλήσειγια αυτή την πλευρά της μουσικής σύνθεσης. Ο Λ.Μαριδάκης έχει γράψει μουσική για πολλέςπαραστάσεις, όπως «Το αγνάντεμα», η

«Μεταμόρφωση», τα 8 μονόπρακτα πουανεβαίνουν φέτος στο Υπόγειο του ΘεάτρουΤέχνης. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η συμβολή τουστην πολύ καλή παράσταση «Ντοκουμέντο» (ΚάτιαΓέρου, Ελεάννα Γεωργούλη), όπου παίζει καιτραγουδά ζωντανά επί σκηνής δίνοντας μια άλληδιάσταση στο ρόλο της μουσικής σε μια θεατρικήπαράσταση.

Φωτό: ΓιώργοςΓεωργούλας

ΟΓιάννης Τσαρούχης φέρεται ναείπε το σοφό, “στην Ελλάδα είσαιό,τι δηλώσεις”, χωρίς να απο-

κλείεται να το είπε και κάποιος άλλοςπριν από αυτόν. Το σίγουρο είναι πωςσήμερα πλέον η χρήση του έχει γενικευ-τεί, ενώ, στις ημέρες μας, κερδίζει έδα-φος και η παραλλαγή, “στην Ελλάδα ι-σχύει ό,τι δηλώσεις”. Οι πιο ανυπόστα-τοι και απίθανοι ισχυρισμοί, όταν προέρ-χονται από κάποιον που θεωρείται ειδή-μων επί ενός θέματος, υιοθετούνται απότα ΜΜΕ και αναπαράγονται ως αληθείς,χωρίς ιδιαίτερο ή και κανένα έλεγχο. Μετην ίδια ευκολία γίνονται αποδεκτοί απότο κοινό, που τους επαναλαμβάνει ωςθέσφατα. Την αφορμή γι’ αυτές τις δια-πιστώσεις δεν μας την έδωσε ο χώροςτου βιβλίου, αλλά εκείνος του θεάτρου.Ας μη νομιστεί, όμως, ότι αυθαίρεταμπαίνουμε σε ξένα χωράφια. Αντιθέτως,οι άνθρωποι του θεάτρου είναι εκείνοιπου έχουν αρχίσει να ψωμίζονται από τοπεζογραφικό βιβλίο, με τις λεγόμενεςθεατροποιήσεις πεζών έργων. Παρεμπι-πτόντως, περί του καινοφανούς του φαι-νομένου των θεατροποιήσεων, συνηγο-ρεί και το γεγονός ότι πρόκειται για αθη-σαύριστη λέξη, κατά το θεατροποιός,που είναι λέξη καταγεγραμμένη μεν, αλ-λά με ευρύτερη σημασία.

Παλαιότερα χρησιμοποιείτο η λέξηδραματοποίηση, που οριζόταν ως η τέ-χνη της σύνθεσης θεατρικού έργου απόένα πεζό. Ο δραματοποιός μπορεί να ξε-κινούσε από κάποιο συγκεκριμένο έργο,ουσιαστικά, όμως, το μεταμόρφωνε σεκάτι καινούριο. Περιόριζε τη λογοτεχνι-κότητα του πρωτότυπου, που δεν μπο-ρούσε να αποδοθεί σκηνικά, και εστίαζε,όπως ο δραματουργός, με γνώμονα τουςδραματικούς κώδικες, στη θεατρικότη-τα. Σε αντίθεση με την κρατούσα σήμερατεχνική της θεατροποίησης, που συχνάτους παρακάμπτει, έχοντας ως κύριοστόχο την επίτευξη της παραστασιμότη-τας, κατά έτερο εν χρήσει σήμερα νεολο-γισμό. Η απόσταση μεταξύ τού τι εννοεί-ται ως δραματοποίηση και τι εξυπακούε-ται ως θεατροποίηση είναι σημαντικήκαι δεν φαίνεται μόνο από το αποτέλε-σμα αλλά και από την ταχύτητα, που συ-χνά συνεπάγεται προχειρότητα, με την ο-ποία συνήθως γίνονται οι θετροποιήσεις.Κατά κανόνα, για θεατροποίηση επιλέ-γονται έργα με λίγα πρόσωπα, ώστε να ε-ξυπηρετούν τα θέατρα μικρών χώρων,που έχουν αρχίσει να κερδίζουν όλο καιμεγαλύτερο μέρος από το κοινό των με-γάλων σκηνών. Αλλά και να καλύπτουντην όλο και συχνότερα εμφανιζόμενη τά-ση μερίδας σκηνοθετών να εμφανίζονταισαν άνθρωποι-ορχήστρα, συγκεντρώνο-ντας περισσότερες της μίας ιδιότητες.

μεταφραστής αν πρόκειται για ξένο έρ-γο, διασκευαστής, σκηνοθέτης έως καιηθοποιός.

Όλες αυτές οι διαφοροποιήσεις στοχώρο του θεάτρου συμβάλλουν σε οικο-νομικότερα ανεβάσματα. ∆εν γνωρίζου-με τι γίνεται εκτός ελλαδικών συνόρων,πάντως, στα καθ’ ημάς, εμφανίστηκανσαν επακόλουθο της κρίσης. Ή, τουλά-χιστον, τότε πήραν διαστάσεις φαινομέ-νου. Εμείς είχαμε αναφερθεί σε αυτήντην διόγκωση των θεατροποιήσεων, ό-ταν διαπιστώσαμε το εύρος που είχανπάρει οι θεατροποιήσεις του Παπαδια-μάντη. Όπως σχολιάζουμε και στο βι-βλιάριό μας, «Παπαδιαμαντικά 2011»,κατά τη διάρκεια του επετειακού έτουςτα θεατρικά ανεβάσματα “αυξήθηκαν καιεπληθύνθησαν, όπως τα μανιτάρια μετον υγρόν καιρόν”. Και αυτό συνεχίστη-κε τον επόμενο και τον μεθεπόμενο χρό-νο, φθάνοντας αισίως στους πρώτουςμήνες του 2014, να παίζονται, σε πολλο-στή επανάληψη, δυο από τα θεατρο-ποιημένα τότε έργα. Ενώ, εμφανίστηκεκαι ένα καινούριο, «Οι Φόνισσες της(sic!) Παπαδιαμάντη», που δεν έχει μεν

ουδεμία σχέση με το ομότιτλο έργο τουΠαπαδιαμάντη, αλλά απέκτησε τίτλο μεπαπαδιαμαντικές συνδηλώσεις, σκηνο-θέτη θέλοντος. Εκείνος δήλωσε ότι δια-πνέεται παιδιόθεν από έρωτα προς τονΣκιαθίτη και ουδείς αγανάκτησε με τηνεμπλοκή του ονόματος του Παπαδιαμά-ντη σε κάτι τόσο παντελώς ξένο προςτους ηθικούς κώδικες του έργου του.Όπως, άλλωστε, έγιναν αποδεκτές οιποικίλες και συχνά μυθώδεις αποφάν-σεις περί Παπαδιαμάντη όσων καταπιά-στηκαν κατά το επετειακό 2011 με θεα-τροποιήσεις των διηγημάτων του.

Εδώ, όμως, θέλουμε να σχολιάσουμεκάποιες πρόσφατες δηλώσεις σχετι-

κά με τη θεατροποίηση ενός ξένου μυθι-στορήματος, πασι-φανώς εσφαλμένες,που ουδείς αμφι-σβήτησε. Αν το πρό-βλημα με τις θεα-τροποιήσεις τουΠαπαδιαμάντη επι-τείνεται με την επι-κρατούσα τακτικήνα μην περιορίζο-νται σε ένα διήγημα,αλλά να κάνουν ποτπουρί από περισσό-τερα και συχνά, ναανακατώνουν ταβιογραφικά τουστοιχεία, στις θεα-τροποιήσεις ξένωνπεζογραφημάτωνξεκινάει από τη μηαναφορά της μετά-φρασης, που αποτε-λεί τη βάση της δια-σκευής. Παρόλοπου η μετάφραση,στην οποία στηρίζε-ται η θεατροποίση α-ποτελεί σημαντικό παράγοντα, αφού, χά-ρις στην ποιότητά της, θα διασωθεί, όσοδιασωθεί, κάτι από τη λογοτεχνικότητατου πρωτότυπου.

Ας γίνουμε πιο συγκεκριμένοι. Στο ρε-περτόριο για το πεντάμηνο Σεπτ. 2013-Ιαν. 2014, που είχε ανακοινώσει ο καλλι-τεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεά-τρου Σωτήρης Χατζάκης, στις 9 Ιουλ.2013, παρότι πρόκειται για την πρώτησκηνή της χώρας, υπήρχαν και τέσσεριςθεατροποιήσεις, δυο ελληνικών μυθι-στορημάτων και δυο ξένων. Στα καλλι-τεχνικά ρεπορτάζ των εφημερίδων, δεναναφέρονταν στους συντελεστές της κά-θε παράστασης οι μεταφραστές. Όπως,όμως, διαπιστώσαμε πολύ αργότερα, ταονόματα υπήρχαν στην επίσημη ιστοσε-λίδα του Εθνικού Θεάτρου.

Συμβουλευθήκαμε την εν λόγω ιστοσε-λίδα στις αρχές ∆εκ., με αφορμή το μυθι-στόρημα του Ιάκωβου Ανυφαντάκη,«Αλεπούδες στην πλαγιά», που φέρεταινα “συνομιλεί” με το μυθιστόρημα τουΧάϊνριχ Μπελλ, «Ansichten einesclowns». Συμπτωματικά, αυτό ακριβώςτο μυθιστόρημα, ελληνιστί «Οι απόψειςενός κλόουν», ήταν το δεύτερο ξένο πουείχε επιλεγεί και η πρεμιέρα του προ-γραμματιζόταν για τις 24 Ιαν. 2014, όπωςαναφέραμε και στη βιβλιοπαρουσίασήμας (22 ∆εκ. 2013). Στην ηλεκτρονικήταυτότητα της παράστασης, μετάφρα-ση-διασκευή-σκηνοθεσία αποδίδοντανστον Αργύρη Ξάφη. Στη συνέχεια, το α-νέβασμα μετατέθηκε για τις 15 Φεβ.2014. Στις 31 Ιαν. 2014, σε συνέντευξητης ∆έσποινας Κούρτη, που υποδύεταιτην κεντρική ηρωίδα, Μαρί Ντέρκουμ,παρατίθετο η ταυτότητα της παράστα-σης, στην οποία η μετάφραση αποδιδό-ταν στη Τζένη Μαστοράκη. Τρεις μέρεςαργότερα, δημοσιεύτηκε επιστολή τηςΜαστοράκη, όπου δήλωνε πως δεν έχεικαμία σχέση με την παράσταση. ∆ήλωσηπου προφανώς δεν απέκλειε την πιθανό-τητα η μετάφρασή της να είχε χρησιμο-ποιηθεί για τη διασκευή. Τις επόμενεςδυο ημέρες, οι ανακοινώσεις, πρώτα του

Ξάφη και στη συνέχεια, του αναπληρω-τή καλλιτεχνικού διευθυντή ΑντώνηΚούφαλη “έλυσαν την παρεξήγηση”, κα-τά τη δημοσιογραφική διατύπωση.

Γιατί, όπως θυμίσαμε και εισαγωγικά,στην Ελλάδα ισχύει ό,τι δηλώσεις, αντυγχάνει να είσαι ο καθ’ ύλην αρμόδιος.∆ήλωσε (αντιγράφουμε από δημοσίευματης Ι. Κλεφτογιάννη 4/2/2014), λοιπόν, οΞάφης: “Ποτέ δεν θα χρησιμοποιούσα τημετάφραση της Τζένης. Θα έκανα τη δι-κή μου, ειδικά για τα κομμάτια που θα ε-πέλεγα στη διασκευή μου.” Επίσης ισχυ-ρίστηκε: “Είμαι ο μοναδικός άνθρωποςπου εξασφάλισε από το 1963 (χρονολο-γία έκδοσης του μυθιστορήματος) τα δι-καιώματα για μία διασκευή του βιβλίου

για το θέατρο”. Τηνεπομένη δόθηκε ησυνέντευξη Τύπουτου Χατζάκη για τοκαλοκαιρινό ρε-περτόριο. Εκεί, ήρ-θε η δήλωση Κού-φαλη, “ότι το όνο-μα της μεταφρά-στριας μπήκε στααρχικά ανεπίσημαδελτία Τύπου επει-δή το Εθνικό Θέα-τρο ήθελε να τηντιμήσει και να μηνφανεί ότι παρακά-μπτεται αφού εκεί-νη πρώτη μετέφρα-σε το μυθιστόρη-μα.” Αντιγράφουμεκαι πάλι από το ρε-πορτάζ των εφημε-ρίδων. Από όποια,πάντως, πληροφό-ρηση συλλέξαμε, α-ναίρεση ή διόρθωσητης δήλωσης δεν υ-

πήρξε.Για τη δεύτερη δήλωση, του αναπλη-

ρωτή καλλιτεχνικού διευθυντή, δεν α-παιτείται ιδιαίτερη κατατόπιση για να α-ντιληφθεί κανείς, ότι δεν ευσταθεί. Οπό-τε, και θα αναμενόταν να διαψευστεί επίτόπου, από τους παρευρισκόμενους στησυνέντευξη Τύπου. Όπως θυμίζαμε με α-φορμή το μυθιστόρημα του Ανυφαντάκη,η πρώτη μετάφραση εκδόθηκε το 1973,δέκα χρόνια μετά την έκδοση του πρω-τότυπου και ένα έτος μετά την απονομήτου Νόμπελ στον Μπελλ. Ο εκδότης ∆.Κ. Ζάρβανος παρακινήθηκε από τη βρά-βευση, καθώς ταυτόχρονα μεταφράστη-καν ακόμη δυο βιβλία του Μπελλ, όλα α-πό τον ίδιο μεταφραστή, τον Γιάννη Λάμ-ψα. Αυτοεξόριστος τα χρόνια της ∆ικτα-τορίας, συνεργαζόταν τότε με τον ΠαύλοΜπακογιάννη στην εκπομπή της Deu-tsche Welle. Προσδιορίζεται ότι η μετά-φραση είναι από τα γερμανικά. Στη με-τάφραση της Μαστοράκη, που έγινε το1986 για τις εκδόσεις Γράμματα, δεν α-ναφέρεται από ποια γλώσσα έγινε. Το πι-θανότερο, να έγινε και εκείνη από ταγερμανικά, καθώς είναι γνωστές μετα-φράσεις της έργων των Μπρεχτ καιΚλάϊστ από το πρωτότυπο. Πρόκειταιγια δυο ικανοποιητικές αποδόσεις, θαλέγαμε διαφορετικής σκόπευσης. ΟΛάμψας φαίνεται να είχε κατά νου έναευρύ αναγνωστικό κοινό. Επιδιώκει τοσπάσιμο της μακροπερίοδης γερμανικήςσύνταξης, αλλά και γενικότερα μία πιοστρωτή αφήγηση, αποδίδοντας τους δια-λόγους στην τρέχουσα τότε καθομιλου-μένη . ∆εν είναι τυχαίο, ότι επιλέγει καιτον περισσότερο ευθύ τίτλο, «Ο Κλό-ουν». Είναι ο τίτλος της αγγλικής μετά-φρασης του μυθιστορήματος, που έγινετο 1965 από την Leila Vennewitz, μόνιμημεταφράστρια στην αγγλική γλώσσα τουΜπελλ. Ενώ, η Μαστοράκη κρατά τονπρωτότυπο τίτλο, όπως διατηρεί και ευ-διάκριτα ίχνη της συντακτικής δομήςτου γερμανικού πρωτότυπου, στοχεύο-ντας, πιθανώς, σε μία περισσότερο λογο-τεχνική μεταγλώττιση.

Ο Ξάφης, σε συνέντευξή του, έχει εξο-μολογηθεί ότι “διασκεύαζε το έργο πολ-λά χρόνια στο μυαλό του, από το 2005”,που το πρωτοδιάβασε. Το πιθανότερο,στη μετάφραση της Μαστοράκη. Μετά τηδήλωσή του, έφυγε από την ηλεκτρονι-κή ταυτότητα της παράστασης το όνοματου μεταφραστή και μετά δυο-τρεις ημέ-ρες επανήλθε το δικό του. Οπότε μένει ηαπορία, κατά πόσο πρόκειται για κανο-νική μετάφραση ολόκληρου του έργου α-πό εκείνον ή μόνο για παραλλαγμένη α-πόδοση των τμημάτων που χρειαζότανγια την θεατροποίηση. Το Σάββατο,15/2/2014, θα γίνει η πρεμιέρα και θα κυ-κλοφορήσει το πρόγραμμα, οπότε θα μά-θουμε περισσότερα. Και μόνο η απόδο-ση της τελευταίας κουβέντας των αδελ-φών Σνηρ, του μεγαλύτερου Χανς, πουδηλώνει επάγγελμα “κωμικός καλλιτέ-χνης”, και του Λεό, θα δώσει μία πρώτηιδέα. Όσο για τις δηλώσεις, παρότι γνω-ρίζουμε την ευκολία με την οποία γίνο-νται, δεν αναμένονταν από τα συγκεκρι-μένα πρόσωπα.

Η μέχρι σήμερα καλλιτεχνική πορείατου Ξάφη δείχνει έναν άνθρωπο με ταλέ-ντο και φιλοδοξίες, που δεν ενδίδει στιςεύκολες λύσεις. Της γενιάς των ηθο-ποιών, που γεννήθηκαν στη μεταπολί-τευση και παρουσιάστηκαν στις αρχέςτου 21ου, δοκιμάστηκε σε μία γκάμα ρό-λων, διακρίθηκε και βραβεύτηκε, τόσοστο θέατρο (στη δραματοποίηση του μυ-θιστορήματος του Χένρυ Τζαίημς «Τοστρίψιμο της βίδας») όσο και στον κινη-ματογράφο (στην ταινία «Απ’ τα κόκκα-λα βγαλμένη», που στηρίχτηκε στο μυθι-στόρημα του Γιώργου ∆ενδρινού). Ωςσκηνοθέτης εμφανίστηκε αργότερα. Τύ-ποις, αυτή είναι η τέταρτη σκηνοθεσίαπου αναλαμβάνει. Ουσιαστικά, όμως, εί-ναι η πρώτη φορά, που έχει το γενικόπρόσταγμα. Γιατί, λοιπόν, δεν διευκρινί-ζει το είδος της συμμετοχής του στη με-τάφραση;

Επίσης, θα αναμενόταν κάποιο μέτροστις δηλώσεις του. Πώς είναι δυνατόν ναείναι ο πρώτος ανά τον κόσμο, που εξα-σφάλισε δικαιώματα διασκευής; ∆ηλα-δή, όλα τα άλλα ανεβάσματα, ακόμη πριντην απονομή του Νόμπελ, έγιναν χωρίςάδεια; Ή μήπως τα αγνοεί; Αφού αυτή ηδιασκευή τον απασχολεί κοντά μία δεκα-ετία, δεν μπορεί να μην συμβουλεύτηκετις λύσεις που έδωσαν άλλοι πριν απόαυτόν. Είχαμε την εντύπωση πως έτσι“χτίζεται” ένας ρόλος, πόσω μάλλον μίαπαράσταση. Πάντως, για το αληθές τουδικού μας ισχυρισμού αντιγράφουμε απότα βιογραφικά του Μπελλ: “1963 Verοf-fentlichung des Bestsellers «Ansichteneines Clowns», der sowohl als Theater-stuck inszeniert als auch verfilmt wird.”

Και ερχόμαστε στον μόλις διορισθέντααναπληρωτή καλλιτεχνικό διευθυντή,που εκπλήσσει την τελευταία τριετία μετις πολύπλευρες επιδόσεις του. Οι αδελ-φοί Κούφαλη, ο Αντώνης και ο Κώστας,ερασιτέχνες, όπως δηλώνουν, αλλά δό-κιμοι θεατρικοί συγγραφείς, άνοιξαν τοθεατρικό μέρος του Έτους Παπαδιαμά-ντη με ένα πρώτο ποτ πουρί πέντε σκια-θίτικων διηγημάτων. Στο Έτος Καβάφη,μόνος του ο πρεσβύτερος είχε τη μονα-δική τύχη να είναι εκείνος που υποδύθη-κε σε ένα μονάκριβο θεατρικό έργο τονΚαβάφη. Τέλος, ως δυάδα, επάνδρωσαντο καινούριο δυναμικό επιφυλλιδογρά-φων της «Ελευθεροτυπίας». Μέχρι τονπρόσφατο διορισμό του, ο Αντώνης Κού-φαλης ήταν μόνιμος κάτοικος Καβάλας,μία πόλη με πολιτιστική παράδοση.Ένας επιπλέον λόγος να γνωρίζει τονΧάϊνριχ Μπελλ στις χαρτόδετες εκδόσειςπεριπτέρου. Κατά συνθήκη ψεύδος, λοι-πόν, ο ισχυρισμός ή αδυναμία μνήμηςλόγω και πολυπραγμοσύνης; Γενικότε-ρα, πάντως, παρόμοιες δηλώσεις στο-χεύουν να είναι αποστομωτικές δια τουεντυπωσιασμού.

Μ. Θεοδοσοπούλου

Οι πρωτιές του «Κλόουν»

1041 Η ΕΠΟΧΗ 16 Φεβρουαρίου 2014 2277ΒΙΒΛΙΟ

Πρώτη μετάφραση του «Κλόουν»,έκδοση του 1973.

2288 Η ΕΠΟΧΗ 16 Φεβρουαρίου 2014MOYΣΙΚΗ

∆ΗΜΗΤΡΗΣ ΥΦΑΝΤΗΣ:«Απ’ την Ήπειρο και εντέχνως»Ο ∆ημήτρης Υφαντής έχει αγαπηθεί αρχικά για το μοναδικότρόπο με τον οποίο η φωνή του μιμείται τον ήχο τουηπειρώτικου κλαρίνου. Εκτός όμως από τραγουδιστής, ο ίδιοςείναι και πολυμουσικός, αφού παίζει πάνω από 10 μουσικά όργανακαι στις παραστάσεις του εναλλάσσει επί σκηνής τουλάχιστον 5απ’ αυτά, με τα οποία ντύνει και τα τραγούδια που ο ίδιος γράφει.Στη συναυλία καταθέτει τη δική του πρόταση σε παλιά αγαπημένατραγούδια σε ένα μουσικό πρόγραμμα που στόχο έχει τις καρδιέςτων ανθρώπων που πιστεύουν πως το έντεχνο τραγούδι είναιζωντανό κι έντονο, ειδικά όταν συντροφεύεται από τουςπαραδοσιακούς ρυθμούς και ήχους της Ελλάδας. Τέλος, σκοπόςτου καλλιτέχνη είναι να κάνει γνωστά κι άλλα ηπειρώτικατραγούδια (σε Ηπειρώτες και μη), παίρνοντάς τα μαζί του πέρααπό τα βουνά της Πίνδου και ακουμπώντας τα με την ιδιαίτερηφωνή του και το δικό του ξεχωριστό τρόπο. Στο πλευρό του, οσυμπατριώτης του Λάκης Χαλκιάς σε μια ξεχωριστή, φιλικήσυμμετοχή. Συντροφιά με άλλους 4 εξαιρετικούς Ηπειρώτες

μουσικούς (πιάνο, κρουστά,βιολί και κλαρίνο). Ρυθμοί καιτραγούδια από όλη την Ελλάδαμαζί με τις μαγικές μελωδίεςτου Χατζιδάκι και τουΜαρκόπουλου, μπλέκονται στοπρόγραμμα του σαν έναολοζώντανο γαϊτανάκι, πουπαρασύρει μουσικούς κιακροατές. Την Παρασκευή 21Φεβρουαρίου, στις 10.30μ.μ.,στο Ρυθμό Stage (ΜαρίνουΑντύπα 38, Ηλιούπολη, τηλ.210 9750060). Τιμή εισιτηρίου:12 ευρώ (με μπύρα ή κρασί).

•

Επιµέλεια: ΛΛιιάάνναα ΜΜααλλααννδδρρεεννιιώώττηη

lianam@otenet.gr

ΜΟ

ΥΣΙΚ

ΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Για τρίτη φορά στο Μέγαρο Μου-σικής, τα τελευταία τρία χρόνια,ο Θεόδωρος Κουρεντζής, εμφα-

νίζεται με την MusicAeterna, το εξαι-ρετικό σύνολο δωματίου και τη χορω-δία που έχει δημιουργήσει, με δύοσυγκλονιστικά έργα της εποχής τουμπαρόκ: την όπερα «∆ιδώ και Αι-νείας» του Χένρι Πέρσελ και το «DixitDominus», ένα από τα ομορφότεραέργα εκκλησιαστικής μουσικής τουΧέντελ. Μαέστρος, μουσικός και ηθο-ποιός, ο Θεόδωρος Κουρεντζής γεν-νήθηκε στην Αθήνα το 1972, άρχισεπιάνο στα 4 χρόνια του, βιολί στα 7και από τα 12 αφοσιώθηκε στη σύν-θεση, στο Εθνικό Ωδείο, με καθηγητήτον Γιώργο Χατζηνίκο. Απέρριψε μιαυποτροφία 25.000 δολαρίων για τηνΜητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρ-κης και από τις γειτονιές του πατρι-κού του στον Βύρωνα και τις αίθουσεςτου αθηναϊκού ωδείου, βρέθηκε στοΚρατικό Ωδείο της Αγίας Πετρούπο-λης, στο τμήμα διεύθυνσης ορχή-στρας, δίπλα στον μυθικό ρώσο δά-σκαλο Ίλια Μουσίν, που από τα χέριατου είχαν περάσει ο Βαλέρι Γκεργκίεφκαι ο Γιούρι Τερμικάνοφ. «Είχα πολ-λούς ταλαντούχους μαθητές», λέγεταιότι έχει πει ο Μουσίν, «αλλά μόνο μιαιδιοφυία, τον Κουρεντζή».

Ο Κουρεντζής βρήκε στη Ρωσίααυτό που ταίριαζε στην ψυχοσύνθεσήτου και έμεινε. Εκεί,στη Σιβηρία πουεγκαταστάθηκε τελικά, δημιούργησετο δικό του μουσικό σύνολο δωματίουκαι τη χορωδία MusicAeterna, αναζη-τώντας τους μουσικούς σε περισσότε-ρες από 40 μουσικές σχολές σε όλη τηΣιβηρία. «Έψαχνα για τεχνική αρτιό-τητα, αλλά και για αυθεντικότητα, γιαδιάθεση για υπερβάσεις». Όταν τουςβρήκε άρχισε να οργανώνει αναγνώ-σεις ποιημάτων του Ρίλκε στα γερμα-νικά, να τους παρασύρει να μεταφρά-ζουν ποιήματα του Πάουλ Τσέλαν, νατους δείχνει ταινίες του Ντέρεκ Τζάρ-

μαν και του Καρλ Ντράγιερ, «για ναανοίξουν τα μυαλά τους, συχνά περ-νούσαν τη νύχτα στο θέατρο» και έκα-ναν πολύωρες πρόβες χωρίς να κοιτά-ζουν το ρολόι.

Μια σπάνια περίπτωση μουσικού οΘεόδωρος Κουρεντζής, με τις εκκεν-τρικές του επιλογές και απόψεις, έχειανεβάσει πολλά σκαλιά το μουσικόεπίπεδο στη Ρωσία, έχει υποχρεώσειτους κριτικούς να αναθεωρήσουν πολ-λές από τις εμμονές τους και έχει αιφ-νιδιάσει κοινό και ειδικούς με τις ρι-ζοσπαστικές ερμηνείες του σε μεγάλαμουσικά έργα, ενώ συγχρόνως ζητάειπίστωση χρόνου: «∆ώστε μου 5 με 10χρόνια και θα δείτε, θα σώσω την κλα-σική μουσική». Παράλληλα με τη δρα-στηριότητά του στο Περμ, συνεργάζε-ται με μεγάλες ορχήστρες -Φιλαρμο-νική της Βιέννης, του Μονάχου, Ορχή-στρα ∆ωματίου Μάλερ- εμφανίζεταισε σημαντικά μουσικά κέντρα -ΌπεραΖυρίχης, Όπερα Παρισιού, ΚόβεντΓκάρντεν- και έχει πολύχρονη συνερ-γασία με το Τεάτρο Ρεάλ της Μαδρί-της.

Τον συνοδεύει μια ομάδα από ξεχω-ριστούς σολίστες - τραγουδιστές, τουςοποίους ο Κουρεντζής ανακαλύπτει μετο μικροσκόπιο, ταξιδεύοντας σε δε-κάδες ωδεία σε όλη τη Ρωσία και τουςμυεί, όπως και τους μουσικούς της ορ-χήστρας του, στο δικό του παθιασμένοέρωτα για τη μουσική, μακριά απόακαδημαϊσμούς και την άψυχη τελει-ομανία, όπως λέει ο ίδιος. Το ρόλο της∆ιδούς έχει η Anna Prohanska, του Αι-νεία ο Tobias Berndt, της Μπελίντα ηNurial Rial, των Μαγισσών η MariaForsstrom και η Olga Magina, το ρόλοτου Ναύτη έχει ο Victor Shapovalovκαι του Πνεύματος η Valeria Safonova.Την Ορχήστρα και την Χορωδία Musi-cAeterna διευθύνει ο Θεόδωρος Κου-ρεντζής.

Την Τρίτη 18 και την Τετάρτη 19Φεβρουαρίου, στις 8.30μ.μ., στο Μέ-γαρο Μουσικής Αθηνών, με ελληνι-κούς υπέρτιτλους. Τιμές εισιτηρίων:16, 30, 43, 60 ευρώ. Ειδικές τιμές:8,50 (φοιτητές, νέοι, άνεργοι καιΑ.Μ.Ε.Α.) και 11 ευρώ (65+ και πο-λύτεκνοι).

Θεόδωρος Κουρεντζήςκαι MusicAeterna

∆ημήτρης Μαραμής:«Spanish poets in New York»

Ενα ρεσιτάλ τραγουδιών και ορχηστρικών κομματιών του ∆η-μήτρη Μαραμή με θεματική το ερωτικό πάθος, την οικουμε-νική αγάπη, τον απεγνωσμένο πόθο. Περιλαμβάνει την πρώτη

επίσημη παρουσίαση της νέας δισκογραφικής δουλειάς του συνθέτημε τίτλο «Ay Amor», που κυκλοφόρησε πρώτα στις ΗΠΑ κι έπειταστην Ελλάδα και αποτελείται από ισπανόφωνα τραγούδια σε ποίησηΛόρκα, Νερούντα και άλλων ισπανόφωνων ποιητών, με βασική ερ-μηνεύτρια την σοπράνο Lina Orfanosκαι φιλική συμμετοχή της Μα-ρίας Φαραντούρη. Η ενθουσιώδης υποδοχή που επεφύλαξε το αμε-ρικάνικο κοινό στον ταλαντούχο συνθέτη και την ελληνοαμερικα-νίδα σοπράνο και η μεγάλη επιτυχία των συναυλιών τους στην Αμε-ρική, δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για την επίσημη παρουσίαση

του «Ay Amor» στην Ελλάδα. Ο τίτλος της συναυλίας«Spanish poets in New York» προέρχεται από το ποί-

ημα του Λόρκα «Ποιητής στην Νέα Υόρκη» και εκ-φράζει την οικουμενικότητα του συγκεκριμέ-

νου κύκλου τραγουδιών αλλά και το ταξίδιτων μελοποιημένων ισπανόφωνων ποι-

ητών από τον ∆. Μαραμή και την L. Or-fanos σε μία μητρόπολη της τέχνης, τηΝέα Υόρκη.

Το πρόγραμμα της συναυλίας θα πε-ριλαμβάνει άλλη μία πρεμιέρα. Τοννέο κύκλο τραγουδιών του συνθέτη μετίτλο «Αισθηματική ηλικία» και ερμη-νευτή τον ταλαντούχο νέο τραγουδιστήΘοδωρή Βουτσικάκη. Παίζουν οι μου-σικοί Κώστας Παυλάκος (βιολί), Χρή-στος Κυπαρίσης (τσέλο), ΑγαμέμνωνΜάρδας (κοντραμπάσο). Στο πιάνο οσυνθέτης ∆ημήτρης Μαραμής.Την Παρασκεύη 21 Φεβρουαρίου, στις

9μ.μ., στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονί-κης. Τιμές εισιτηρίων: 12, 8 ευρώ (μαθη-τικά - φοιτητικά - κάτοχοι κάρτας ανερ-γίας).

Του Στράτου Κερσανίδη

Ηπραγματική ζωή βρίσκεται πάν-τοτε πίσω από τις βιτρίνες. Εκείόπου η βιωμένη πραγματικότητα

είναι αμείλικτη και δεν μπορεί να καλυ-φθεί πίσω από κανενός είδους φτιασίδι.Με ήρωες αληθινούς ανθρώπους, ζυμω-μένους με ιδρώτα και αγωνία, δάκρυα κιαπόγνωση, σάρκα και αποδοχή. Που δενονειρεύονται παλάτια και μεγάλους λεω-φόρους, αλλά μια επιβίωση χωρίς διεκ-

δικήσεις. Τραγικό, θα μου πείτε, και θασυμφωνήσω. Αλλά είναι μία πραγματι-κότητα.

Η βρετανίδα σκηνοθέτιδα, Κλίο Μπάρ-ναρντ, στην ταινία «Ο εγωιστής γίγα-ντας» (The selfish giant) μας μεταφέρεισε μια μίζερη γειτονιά στην επαρχία. ΟΆρμπορ και ο Σουίφτι, 13χρονοι μαθη-τές, γνωρίζονται με τον Κίτεν, έναν άν-δρα που συλλέγει μεταλλικά αντικείμε-να και καλώδια από τα σκουπίδια. Ηδουλειά γίνεται με ένα κάρο που σέρνει

ένα άλογο. Τα παιδιά, μετά από ένα επει-σόδιο, αποβάλλονται από το σχολείο καιαποφασίζουν να δουλέψουν για τον Κί-τεν. Ο Άρμπορ προσπαθεί να κερδίσει τησυμπάθεια του Κίτεν αλλά αυτό το κατα-φέρνει, χωρίς να το επιδιώξει, ο Σουίφτι,επειδή τα πάει καλά με τα άλογα. Στο με-ταξύ ο Άρμπορ, προσπαθεί με κάθε τρό-πο να κερδίσει περισσότερα χρήματα. Ηφιλία των δύο παιδιών μπαίνει σε δοκι-μασία, αλλά φαίνεται πως είναι πολύ δυ-νατή. Το τραγικό φινάλε έρχεται ως κα-ταλύτης να ανατρέψει τα πάντα.

Η ταινία είναι βασισμένη στο γνωστόπαραμύθι του Όσκαρ Ουάιλντ «Ο ευτυ-χισμένος πρίγκιπας και άλλες ιστορίες»,του οποίου αποτελεί ελεύθερη μεταφο-ρά. Η σκηνοθέτιδα αφήνει τη λάμψη τωνκεντρικών λεωφόρων και χώνεται σταλασπωμένα δρομάκια. Εκεί όπου ζουν οιπολλοί και σχεδόν αόρατοι. Οι εργάτες,οι άνεργοι, οι αλκοολικοί, τα κλεφτρό-νια, οι κακοποιημένες γυναίκες, τα παι-διά χωρίς μέλλον. Και εκεί, ανάμεσα σεαυτούς τους ανθρώπους, αρχίζει να πε-ριπλανιέται. Οπλίζει την κάμερά της καικινηματογραφεί. Συχνά με τέτοιον ντοκι-μαντερίστικο ρεαλισμό που προκαλεί α-νατριχίλα. Κι άλλοτε με τρυφερότητα κιευαισθησία για τους βασανισμένους χα-ρακτήρες της, που προκαλεί ρίγη συγκί-νησης.

Το σκηνικό είναι αφιλόξενο, παγωμέ-νο σχεδόν εχθρικό. Η δράση γραμμική,με σκαμπανεβάσματα και την κορύφωσητου δράματος να καραδοκεί και να εκρή-γνυται. Οι δύο πιτσιρικάδες (ΚόνερΤσάπμαν, ως Άρμπορ, και Σον Τόμας,ως Σουίφτι) που πρωταγωνιστούν -εξαι-ρετική επιλογή της Κλίο Μπάρναρντ- δί-νουν ρεσιτάλ ερμηνείας.

∆εν υπάρχει καμία υπερβολική στησκηνοθεσία η οποία δεν αναλώνεται σεεντυπωσιασμούς. Λιτή και μεστή, σκηνο-θετεί ένα δυνατό κοινωνικό σχόλιο γιατη ζωή στους «παραδείσους» της ∆ύσης,που κρύβουν μέσα τους πολλές, μικρέςκαι επιμελώς κρυμμένες «κολάσεις».

Ο βρετανικός κινηματογράφος συνεχί-ζει να δίνει δείγματα ενός κινηματογρά-φου δυναμικού, σκεπτόμενου και με κοι-νωνικές αναφορές, κληρονομιά πολύτι-μη από το Φρι Σίνεμα της δεκαετίας του1960 – 70.

Η ταινία, που είναι η δεύτερη μεγάλουμήκους ταινία της Κλίο Μπάρναρντ, έχειτιμηθεί με πολλά βραβεία, ανάμεσα σταοποία εκείνο της Καλύτερης Ταινίας στοΦεστιβάλ της Στοκχόλμης και εκείνο τηςΚαλύτερης Ευρωπαϊκής Ταινίας.

strakersan@gmail.com,kersanidis.wordpress.com

Η ΕΠΟΧΗ 16 Φεβρουαρίου 2014 2299ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Εκτός από τις ταινίες «Ο Εγωιστήςγίγαντας» και «Dallas buyersclub», προβάλλονται ακόμη:

«Μια χειμωνιάτικη ιστορία» (Winter’stale) του Ακίβα Γκόλτσμαν:Σκηνοθετικό ντεμπούτο τουςβραβευμένου με Όσκαρ σεναριογράφουΑκίβα Γκόλτσμαν, για την ταινία «Abeautiful mind». Η ταινία, η οποία είναιβασισμένη στο διάσημο μυθιστόρηματου Μαρκ Χέλπριν, είναι μιαδιαχρονική ιστορία αγάπης, η οποίαεπεκτείνεται σε δύο χρονικέςπεριόδους: το 1916 και σήμερα. Ηταινία, με φόντο τη Νέα Υόρκη, είναιμια ρομαντική περιπέτεια φαντασίας ηοποία μιλά για θαύματα, ανεκπλήρωτεςαγάπες και την αιώνια μάχη μεταξύκαλού και κακού, όπως μαςπληροφορεί το δελτίο Τύπου τηςεταιρείας που τη διανέμει.

«Vampire academy» του ΜαρκΓουότερς: Η ταινία είναι βασισμένηστη λογοτεχνική σειρά VampireAcademy, η οποία αποτελείται απόέξι βιβλία και έχει πουλήσει πάνωαπό 1 εκατομμύριο αντίτυπα παγκο-σμίως. Τα Μορόι είναι οι νεαροίβρικόλακες και η ακαδημία τουΑγίου Βλαντιμίρ είναι το σχολείοπου φοιτούν! Σε αυτό το κρυμμένομέσα στα δάση σχολείο, όπου ταΝταμπίρ (μισοί άνθρωποι, μισά βαμ-πίρ) προστατεύουν τους μαθητέςβρίσκονται η Ρόους Χάθαγουεϊ καιη Λίζα Ντραγκομίρ. Η Ρόους είναιΝταμπίρ και προστατεύει τη φίλητης που είναι πριγκίπισσα των θνη-τών βαμπίρ. Οι δύο φίλες αντιμε-τωπίζουν μια σειρά από καταστά-σεις, όπως έρωτες, σχολικές αντι-

ζηλίες και βία, αλλά και κάποιουςκινδύνους.

«Μνημείων άνδρες» (The monu-ments men) του Τζορτζ Κλούνι: Βα-σισμένη σε αληθινή ιστορία, η ται-νία προβλήθηκε στο Φεστιβάλ τουΒερολίνου, που ολοκληρώνεται σή-μερα. Αναφέρεται στο μεγαλύτεροκυνήγι θησαυρού στο οποίο επιδό-θηκε μια ομάδα επίλεκτων κατά τοΒ’ παγκόσμιο πόλεμο. Ρόλος τωνανθρώπων που την αποτελούσανήταν η διάσωση σημαντικών έργωντέχνης από τους Ναζί και η επι-στροφή τους στους νόμιμους κατό-χους τους. Η επίλεκτη αυτή ομάδααποτελούνταν από διευθυντές μου-σείων, επιμελητές εκθέσεων καιιστορικούς τέχνης.

«Με χωρίς γυναίκες» του ΒαγγέληΣεϊτανίδη: ∆ύο 40ρηδες αναζητούντην «ωραία του σχολείου» τους. Οιφήμες λένε πως έχει γίνει μοναχήκάπου στην Ηλεία. Ανακαλύπτουνότι στην πραγματικότητα η παλιάτους συμμαθήτρια έχει γίνει πρό-σωπο του υποκόσμου. Η περιπέτειααρχίζει και έχει πολύ πλάκα. Ση-μαντικός στην υπόθεση είναι ορόλος του Μπούμπη, του σκύλου-πρωταγωνιστή της ταινίας. Μιαμαύρη κωμωδία από το σκηνοθέτηπου έκανε το ντεμπούτο του με τον«Αιώνιο φοιτητή» το 2001, ακολού-θησε η «Εύκολη Λία» το 2005 και το«Κάτω από το μακιγιάζ σου» το2008.

Σινεφίλ

«Ο ΕΓΩΙΣΤΗΣ ΓΙΓΑΝΤΑΣ»

Μια σύγχρονηβρετανική τραγωδία

«DALLAS BUYERS CLUB»Αντιμετωπίζονταςτην πραγματικότηταΗπραγματικότητα είναι γεμάτη εκπλήξεις και, φυσικά, όχι μόνον ευχάριστες.

Μια δυσάρεστη έκπληξη αντιμετώπισε ο Ρον Γούντρουφ, όταν μετά από έναπεριστατικό καταλήγει στο Νοσοκομείο και εκεί, μετά από αιματολογικέςεξετάσεις, ο γιατρός του ανακοινώνει πως πάσχει από Έιντς και πως, σύμφωνα μετα δεδομένα, του έχουν απομείνει περίπου 30 μέρες ζωής!

Η ταινία του Ζαν Μαρκ Βαλέ, «Dallas buyers club», είναι βασισμένη σεπραγματικό γεγονός, που συνέβη τη δεκαετία του 1970 και ο ήρωάς του, ο ΡονΓούντρουφ, είναι πραγματικό πρόσωπο. Γιατί όμως η ιστορία του έχει τέτοιοενδιαφέρον ώστε να μεταφερθεί στον κινηματογράφο; Η απάντηση είναι: διότι οάνθρωπος αυτός, όχι μόνο έζησε πάνω από 7 χρόνια από τη στιγμή που τουανακοινώθηκε πως σε ένα μήνα θα πεθάνει, αλλά και τα έβαλε με ένα ολόκληροσύστημα. Ο Γούντρουφ, λοιπόν, συντηρητικός Τεξανός, καουμπόι σε ροντέο,φανατικός γυναικάς και ομοφοβικός αρνείται να συμβιβαστεί με την ιδέα πως θαπεθάνει. Έτσι αποφασίζει να αναζητήσει τρόπους θεραπείας με φάρμακα, πουόμως δεν μπορεί να προμηθευτεί στις ΗΠΑ, επειδή δεν είναι πιστοποιημένα. Έτσι,μαζί με έναν οροθετικό τρανσέξουσαλ, δημιουργούν ένα κλαμπ, στο οποίο οιασθενείς με μία μηνιαία συνδρομή μπορούν να έχουν πρόσβαση σε μηπιστοποιημένα φάρμακα, τα οποία ο Ρον φέρνει παράνομα από το Μεξικό, τηνΙαπωνία, την Κίνα, την Ολλανδία και από όπου μπορεί. Βέβαια το ιατρικόκατεστημένο και οι φαρμακευτικές εταιρείες δεν βλέπουν με καλό μάτι τη δράσητου Ρον και του δημιουργούν νομικά προβλήματα. Μέσα από αυτόν τον αγώνα, οΡον θα ξεπεράσει τους φόβους και τις εμμονές του, θα δώσει ελπίδα σεαπελπισμένους ανθρώπους και θα καταφέρει να ζήσει έντονα και να αντιμετωπίσειμε θάρρος την αρρώστια του. Μια ταινία πολύ δυνατή, η οποία αποτυπώνει τοντρόμο, τις ομοφοβικές συμπεριφορές και το σοκ μιας ολόκληρης κοινωνίας ότανπρωτοεμφανίστηκε ο ιός του Έιντς. Μαζί με την πολύ επιτυχημένη αναπαράστασητης εποχής της δεκαετίας του 1980, ο Ζαν Μαρκ Βαλέ, ασκεί έντονη κριτική στιςμεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες αλλά και το ρόλο της Αμερικανικής ΕπιτροπήςΕλέγχου Φαρμάκων και Τροφίμων. Ο σκηνοθέτης «χτίζει» τον κεντρικό τουχαρακτήρα του μέσα από τις αντιφάσεις και τις μεταλλαγές του, δίνοντας το στίγμαμιας κατάστασης και των ανθρώπων που την βιώνουν. Κι όλο αυτό χωρίς διάθεσηδιδακτισμού, χωρίς κομπασμούς, αλλά με μια αφοπλιστική ειλικρίνεια και

απλότητα. Πολύ καλές είναι οι ερμηνείεςτου Μάθιου Μακόναχι (Ρόι) και τουΤζάρεντ Λέτο, υποψήφιων για Όσκαρπρώτου και δεύτερου ανδρικού ρόλου,αντίστοιχα. Βέβαια οι δυο τουςβραβεύτηκαν ήδη με Χρυσές Σφαίρεςστις κατηγορίες αυτές. Η ταινία είναιεπίσης υποψήφια για Όσκαρ καλύτερηςΤαινίας, Πρωτότυπου Σεναρίου, Μοντάζκαι Μακιγιάζ.

ΟΟΙΙ ΝΝΕΕΕΕΣΣ ΤΤΑΑΙΙΝΝΙΙΕΕΣΣ

3300 Η ΕΠΟΧΗ 16 Φεβρουαρίου 2014ΘΕΩΡΙΑ

Άμε ση δη μο κρα τία, λαϊκός έ λεγ- χος, δη μο ψη φί σμα τα, ο μο σπον δίασυ νι στούν έ να τε τρά πτυ χο ό ρων,εν νοιών που στη δι κή μας χώ ρα -αλ λά και στις πε ρισ σό τε ρες α κό μαευ ρω παϊκές- πα ρα μέ νουν ε ντε- λώς ε κτός πο λι τι κής ζωής και αρ- κε τές φο ρές, α κού γο νται ά νευνοή μα τος για την πλειο νό τη τατων πο λι τών. Όπως ε πί σης δεν εί -ναι πο λύ σα φές τι α κρι βώς συμ- βαί νει σε έ να πο λι τι κό σύ στη μα ό -πως αυ τό της Ελβε τίας, που βα σί- ζε ται σε ό λα τα πα ρα πά νω στοι- χεία. Για να α κρι βο λο γού με, ό μως,ό ταν α να φε ρό μα στε σε αυ τό δενεί ναι α πό λυ τα σω στό να μι λά μεγια «ά με ση δη μο κρα τία», αλ λά γιασυμ με το χι κή δη μο κρα τία. Ανε ξάρ- τη τα πά ντως πώς θα χα ρα κτη ρι- στεί, η ση μα σία που δί νε ται στηνέν νοια του πο λί τη εί ναι ε ξέ χου σα.

Το ελ βε τι κό ο μο σπον δια κό σύ- στη μα ξε χω ρί ζει για τη ση μα -σία που δί νει στους θε σμούς

της ά με σης δη μο κρα τίας ως κα τα -στα σια κού τμή μα τος του πο λι τι κούσυ στή μα τός της. Η ελ βε τι κή ο μο -σπον δία δεν α πο δέ χτη κε την ι δέα τηςευ ρω παϊκής νεω τε ρι κό τη τας για ε -θνο-κα τα σκευή και γρα φειο κρα τι κόσυ γκε ντρω τι σμό (Μ. Κων στα ντί νος,Θέ σεις, Μάιος- Ιού νιος 2003).

Ιδιαί τε ρη βα ρύ τη τα στο μο ντέ λοτης πο λι τι κής λει τουρ γίας σε μια πιοα με σο δη μο κρα τι κή βά ση έ δω σε ο Να- πο λέ ο ντας Βο να πάρ της, ό ταν κα τα -λάμ βα νε γει το νι κές πε ριο χές της Γαλ- λίας. Από τη στιγ μή της νί κης στοΒαλ μί α ντι στρέ φο νται οι ρό λοι. ΟιΓάλ λοι ε πι τί θε νται, οι α ντί πα λοί τουςΠρώ σοι κα θώς και οι σύμ μα χοί τους

α μύ νο νται, ε νώ το πνεύ μα του ια κω -βι νι σμού έ χει πα ρα σύ ρει το σύ νο λοτων κοι νω νιών σε μια σταυ ρο φο ρίατης «Ελευ θε ρίας».

Στις 19 Νο εμ βρίου 1792, η Συ ντα -κτι κή λαμ βά νει δύο κα τε ξο χήν κρί σι -μες ό σο και ου σια στι κές πο λι τι κές α -πο φά σεις. Η πρώ τη, «το γαλ λι κό έ -θνος θα προ σφέ ρει α δελ φο σύ νη καιβοή θεια σε ό λους τους λα ούς που θαθε λή σουν να χα ρούν την ε λευ θε ρία»,και στη συ νέ χεια λαμ βά νε ται μια δεύ- τε ρη α πό φα ση που υ πο στη ρί ζει τηνκα τάρ γη ση των προ νο μίων, της δε κά -της, α παλ λο τρίω ση της εκ κλη σια στι -κής πε ριου σίας, ε πι βο λή του «α σι νιά -του», πό λε μος μέ χρις ε σχά των κα τάτων λαών που θα αρ νη θούν την ε λευ -θε ρία και την ι σό τη τα. Ακό μα καιστην πε ρί πτω ση, πί σω α πό αυ τές τιςφρά σεις να υ πο κρύ πτε ται η προ σπά -θεια των Γάλ λων για ε πέ κτα ση, οι ι -δέες της ε λευ θε ρίας και της ι σό τη ταςκυ ριαρ χούν.

Νέα πνοή στο πο λι τι κό σύ στη μα σεμια πιο α με σο δη μο κρα τι κή λει τουρ -γία έ δω σε το 1871 η Κομ μού να τουΠα ρι σιού. Η τα χεία ό μως πτώ ση τηςδεν ε πέ τρε ψε τον πε ραι τέ ρω στο χα -σμό πά νω σε αυ τές τις ι δέες και με- θό δους. Τε λι κά, η γαλ λι κή ε πα νά στα -ση δια μόρ φω σε και στην πο ρεία ε -φάρ μο σε μια α ντι προ σω πευ τι κή κοι- νο βου λευ τι κή δη μο κρα τία, η βά σητης ο ποίας εί ναι η α στι κού τύ που δη- μο κρα τία που γνω ρί ζου με σή με ρα.

Το ελ βε τι κό σύ στη μα

Το Συ νέ δριο της Βιέν νης το 1815 α -να γνώ ρι σε την α νε ξαρ τη σία της Ελβε -τίας και α πέ δω σε σε αυ τήν πλή ρη ου- δε τε ρό τη τα. Η Ελβε τι κή Ομο σπον δίαεί χε ι δρυ θεί το 1291, ε νώ κα τ’ άλ λους

το 1307 ως «Ένορ κη Συμ μα χία» α νε -ξάρ τη των Κα ντο νιών που προ σάρ τη -σε τα ε δά φη της υ πό την κυ ριαρ χίατου οί κου των Αψβούρ γων.

Το σύγ χρο νο, ό μως, ελ βε τι κό σύ- στη μα βα σί ζε ται σε 26 κα ντό νια, α πότα ο ποία τα 20 εί ναι πλή ρως αυ τό νο -μα, ε νώ τα 6 δια τη ρούν έ να εί δος η μι-αυ το νο μίας. Σε κά θε έ να α πό αυ τά υ -πάρ χει αυ τό νο μη πο λι τι κή ζωή, δι κα -στή ρια, α στυ νο μία, εκ παί δευ ση κτλ.Οι θε σμοί πά νω στους ο ποίους βα σί -ζε ται εί ναι:

(α) το Εθνι κό Συμ βού λιο (η με γά ληΒου λή), στο ο ποίο εκ προ σω πού νταιό λοι οι πο λί τες ι σό τι μα. Ο α ριθ μόςτων ε δρών του πε ριο ρί στη κε στις200, κά τι που ση μαί νει ό τι υ πάρ χει έ -νας βου λευ τής α νά 35.000 πε ρί που ε -κλο γείς. Κά θε κα ντό νι α πο τε λεί έ νανε κλο γι κό το μέα και ε κλέ γει έ ναν του- λά χι στον εκ πρό σω πο -η ε κλο γι κή θη- τεία του ο ποίου υ πο λο γί ζε ται σε τέσ- σε ρα έ τη. Τέ λος, έ να μέ ρος των 3.000κοι νο τή των της Ελβε τίας ει δι κά οιπό λεις, δια θέ τουν έ να κοι νο τι κό κοι- νο βού λιο -συ νή θως με λι γό τε ρους α -πό 50 βου λευ τές.

(β) Το Το πι κό Συμ βού λιο (η μι κρήΒου λή), στο ο ποίο εκ προ σω πού νταιό λα τα κα ντό νια -ό που το κα θέ ναστέλ νει δύο εκ προ σώ πους, ε νώ τα «η -μι κα ντό νια» α πό έ ναν. Τα μέ λη τουτο πι κού συμ βου λίου ε κλέ γο νται με το∆ί καιο των κα ντο νιών, ε νώ η θη τείατους μπο ρεί (χω ρίς ό μως να εί ναι υ -πο χρεω τι κό) να εί ναι η ί δια με αυ τήντου Εθνι κού Συμ βου λίου.

Το «α ξίω μα» του βου λευ τή στην Ελ-βε τία δεν θεω ρεί ται βα σι κή α πα σχό -λη ση, με α πο τέ λε σμα, για να συ ντη -ρη θούν να εί ναι υ πο χρεω μέ νοι να ερ- γά ζο νται στο ε πάγ γελ μά τους. Πα ράτο ό τι οι α παι τή σεις των κοι νο βου -λευ τι κών δρα στη ριο τή των εί ναι πο λύμε γά λες, το πο λι τι κό ό φε λος για τηνκοι νω νία εί ναι ε ξί σου ση μα ντι κό.Στις α πο φά σεις έ χουν δι καίω μα συμ- με το χής ό λοι οι πο λί τες, ό χι μό νο ε -λέγ χο ντας, αλ λά και α σκώ ντας ε ξου -σία. Εάν πά λι συ γκε ντρω θούν100.000 υ πο γρα φές, οι υ πο γρά φο -ντες έ χουν δι καίω μα να ζη τή σουν δη- μο ψή φι σμα προ κει μέ νου να αλ λά -ξουν α κό μα και βα σι κά άρ θρα του συ -ντάγ μα τος, να ε πι κυ ρώ σουν ή να α κυ- ρώ σουν νό μο που ψη φί στη κε α πό τοκοι νο βού λιο ή α κό μα και να ε πι βά -λουν.

Σκλη ρός εμ φύ λιοςκαι συμ βι βα σμός

Η α πό λη ξη αυ τής της πο λι τι κήςδια δι κα σίας δεν έ γι νε, ω στό σο, χω ρίς

συ γκρού σεις και «α ναί μα κτα». Η ελ- βε τι κή κοι νω νία δι χά στη κε σο βα ράκαι έ φτα σε α κό μα και σε εμ φύ λιασύρ ρα ξη για να α πα ντή σει στα ζη τή -μα τα αυ τά και να δη μιουρ γή σει αυ τούτου τύ που τους θε σμούς. Πριν την ο -ρι στι κή α πό φα ση του 1848 και τησύμ φω νη γνώ μη των τό τε κα ντο νιώννα ι δρύ σουν έ να ο μο σπον δια κού τύ -που κρά τος στη βά ση που πε ρι γρά -φη κε, εί χε προ η γη θεί σκλη ρός εμ φύ -λιος πό λε μος. Η ο ρι στι κή θέ σμι σηστη ρί χθη κε στο δί καιο και στην πυγ -μή των νι κη τών του εμ φυ λίου πο λέ -μου, αλ λά και στη σο φία τους. Πα ρό -τι η ρι ζο σπα στι κή πλευ ρά θριάμ βευ -σε στον εμ φύ λιο, σε βά στη κε τον ητ- τη μέ νο κα θο λι κι σμό αυ το πε ριο ρί ζο -ντας το πο λι τι κό της ό ρα μα για μιασυ γκε ντρω τι κή, φι λε λεύ θε ρη, κο σμι -κή και προ τε στα ντι κή Ελβε τία. Πα ράτο γε γο νός, ό μως, ό τι πρό κει ται γιαθε σμούς στους ο ποίους η συμ με το χήτων πο λι τών έ χει πο λύ με γά λη ση μα -σία ως προς την τε λι κή δια μόρ φω σητων α πο φά σεων, πολ λώ α πέ χει α πότη μορ φή της «πραγ μα τι κής» δη μο -κρα τίας για δύο λό γους. Κυ ρίως, διό -τι η πο λυ πλο κό τη τα των ορ γά νων,δεν ε πι τρέ πει να λαμ βά νο νται α πο -φά σεις και πρω το βου λίες ρι ζο σπα -στι κού χα ρα κτή ρα. Χα ρα κτη ρι στι κόπα ρά δειγ μα υ πήρ ξε το ελ βε τι κό Σύ ν-ταγ μα, το ο ποίο υ πέ στη συ νε χείς α να- θεω ρή σεις α πό το 1848 και με τά, αλ -λά ό λες αυ τές οι αλ λα γές δεν ε πέ τρε -ψαν την τα χεία ε ξέ λι ξή του. Σε ό λεςσχε δόν τις α πο φά σεις, α κό μα καιστις πιο κρί σι μες, ε πι λέ γε ται η μέ σηο δός, ο «συμ βι βα σμός» με τα ξύ τωνπλευ ρών και των ε ξου σιών. Σε αυ τόβο η θά η πο λυ πλο κό τη τα του συ στή -μα τος που δεν ε πι τρέ πει ξε κά θα ρεςκαι ο ρι στι κές ε πι λο γές. Ιδιαί τε ρα, ό -μως, υ πο βο η θά η πίε ση που α σκούντα κόμ μα τα, οι ε παγ γελ μα τι κές ε νώ -σεις, που παί ζουν έ ναν ι διαί τε ρο ρό λοστη λει τουρ γία του συ στή μα τος.

Το δεύ τε ρο ση μείο αιχ μής, και ε πο -μέ νως συ ζή τη σης, σχε τί ζε ται με τηση μα σία και το ρό λο του οι κο νο μι κούσυ στή μα τος, του κα πι τα λι στι κού, μέ -σα στο ο ποίο αυ τό το πο λι τι κό σύ στη -μα λει τουρ γεί. Η Ελβε τία πο τέ δεν ήρ -θε σε σύ γκρου ση με αυ τό, α ντί θε τα ε -πέ τρε ψε να με τα τρα πεί η οι κο νο μίατης σε φο ρο λο γι κό πα ρά δει σο γιατους α πα ντα χού δια φυ γό ντες, και εξαυ τού θεω ρεί ται «προ πύρ γιο» του κα- πι τα λι σμού. Από ό λα αυ τά προ κύ πτειπως κα πι τα λι σμός και ου σια στι κή «ά -με ση δη μο κρα τία» δεν μπο ρούν ου- σια στι κά ως κοι νω νι κά συ στή μα τα,να συ νυ πάρ ξουν.

Στά θης Κου τρου βί δης

ΕΛΒΕΤΙΑ

Καπιταλισμόςκαι «άμεση δημοκρατία»

Η πολυπλοκότητα των οργάνων, δεν επιτρέπει να λαμβάνονταιαποφάσεις και πρωτοβουλίες ριζοσπαστικού χαρακτήρα. Χα-ρακτηριστικό παράδειγμα υπήρξε το ελβετικό Σύνταγμα, τοοποίο υπέστη συνεχείς αναθεωρήσεις που όμως δεν επέτρε-ψαν την ταχεία εξέλιξή του.

“

Η ΕΠΟΧΗ 16 Φεβρουαρίου 2014 3311ΘΕΩΡΙΑ

Στη Γα λ λία, τα πρώ τα το πι κά δη- μο ψη φί σμα τα ο ρ γα νώ θη καν στατέ λη του 19ου αιώ να, χω ρίς, ό -

μως, το κα θε στώς τους να έ χει προ σ -διο ρι στεί α πό τις κρα τι κές α ρ χές. ∆ιά- φο ροι βου λευ τές της ε πο χής, ό πως οιΛα νε σάν (1883) και Μα κό (1890), κα τέ -θε σαν νο μο σχέ δια για τη θε σμο θέ τη σητων σχε τι κών δια δι κα σιών. Απο ρ ρί φθη -καν ό λα, με κύ ριο ε πι χεί ρη μα τον κί ν -δυ νο πρό κλη σης α να ρ χίας. Βα σι κό κρι- τή ριο της το πι κής δια κυ βέ ρ νη σης πα ρέ- με νε στα θε ρά η α ρ χή της α ντι προ σω -πευ τι κό τη τας. Μά λι στα, ο νό μος της5ης Απρι λίου 1884 θε σμο θέ τη σε την ε -κλο γή των δη μο τι κών συ μ βου λίων. Οικρα τι κοί θε σμοί εί χαν πια τα θε μέ λιάτους σε το πι κό ε πί πε δο.

Με τα ξύ 1880 και 1907, πρα γ μα το -ποιή θη καν γύ ρω στα 30 το πι κά δη μο -ψη φί σμα τα, για ζη τή μα τα ό πως η χω ρο- θέ τη ση της α γο ράς, η κα τα σκευή στρα- τιω τι κών ε γκα τα στά σεων, ο χω ρι σμόςδή μων, η ο ρ γά νω ση θρη σκευ τι κών τε- λε τών, α λ λά και η το πι κή φο ρο λο γία.Οι το πι κές α ρ χές ή θε λαν τη γνώ μη τωνδη μο τών τους για διά φο ρα οι κο νο μι κάζη τή μα τα. Η κε ντρι κή κυ βέ ρ νη ση, ό -μως, ά ρ χι σε να ε μπο δί ζει τέ τοιες δια δι -κα σίες. Στις 23 Μα ρ τίου 1889, το γα λ -λι κό υ που ρ γείο Εσω τε ρι κών κη ρύ σ σειτα το πι κά δη μο ψη φί σμα τα πα ρά νο μαγια τί α ντι βαί νουν στο α ντι προ σω πευ τι -κό σύ στη μα. Στις 27 Νο ε μ βρίου 1892, οια ρ χές α κυ ρώ νουν συ μ βου λευ τι κό δη μο -ψή φι σμα για την Εται ρεία Αε ρίου στοΠα ρί σι.

Στη συ νέ χεια, το 1905 και το 1907, τοΣυ μ βού λιο του Κρά τους α κυ ρώ νει τις α -πο φά σεις των το πι κών α ρ χών που προ-έ βλε παν τη διε ξα γω γή δη μο ψη φι σμά -των. Με τα ξύ 1907 και 1959, μό νο έ νατο πι κό δη μο ψή φι σμα πρα γ μα το ποιή θη -κε στη Γα λ λία, κα θώς τα δη μο ψη φί -σμα τα ή ταν πα ρά νο μα.

Τε λι κά, τα το πι κά δη μο ψη φί σμα τα ε -πι τρά πη καν το 1971, α λ λά μό νο για τιςκοι νό τη τες. Τη δε κα ε τία του 1990, σει -ρά νο μο θε τη μά των ει σή γα γε την α ρ χήτης «δια βού λευ σης», χω ρίς να τη δια- κρί νει α πό την έ ν νοια του δη μο ψη φί -σμα τος. Στην πρα γ μα τι κό τη τα, ο ό ρος«το πι κή δια βού λευ ση» προ κρι νό ταν α -πό τις α ρ χές, ώ στε να α πο φεύ γε ται η α -ντί φα ση με τα ξύ δη μο ψη φι σμά των καιτο πι κών α ντι προ σω πευ τι κών συ μ βου -λίων. Έτσι, νό μος του 1992 ε πέ τρε ψετη δια βού λευ ση των «κα τοί κων» για πε- ριο ρι σμέ νο α ρι θ μό ζη τη μά των. Τη δε κα -ε τία του 1990, θε σμο θε τού νται και ά λ -λα συ μ βου λευ τι κά ε ρ γα λεία, ό πως ο θε- σμός των συ μ βου λίων πό λης, τα ο ποία,το 2002, γί νο νται υ πο χρεω τι κά για πό- λεις ά νω των 80.000 κα τοί κων.

Πρώ τη θε σμο θέ τη ση το 1995

Η έ ν νοια της λαϊκής πρω το βου λίαςθε σμο θε τεί ται για πρώ τη φο ρά στις 4Φε βρουα ρίου 1995. Το 1/5 των ε γ γε γρα -μ μέ νων μπο ρούν να ζη τή σουν το πι κήσυ μ βου λευ τι κή ψη φο φο ρία. Το τε λευ -ταίο βή μα για την ε δραίω ση των το πι -κών δη μο ψη φι σμά των έ γι νε με τον νό -μο πε ρί α πο κέ ντρω σης του 2003. Το α -πο τέ λε σμα των το πι κών δη μο ψη φι σμά -των γί νε ται δε σμευ τι κό εάν συ μ με τά -σχει το 50% των δη μο τών με δι καίω μαψή φου. Μο λο νό τι το ε ρ γα λείο εί ναι νο- μι κά δε σμευ τι κό, στην πρά ξη εί ναι πο λύδύ σκο λο να πρα γ μα το ποιη θεί το πι κόδη μο ψή φι σμα, εάν το ζή τη μα δεν εί ναιι διαί τε ρα ση μα ντι κό για τους κα τοί κουςτης πε ριο χής. Αξί ζει, ε πί σης, να προ- στε θεί ό τι πο λ λά σχέ δια που συ ν δέ ο νταιμε την κα τα σκευή υ πο δο μών (ο δι κοί ά -ξο νες, πυ ρη νι κά ε ρ γο στά σια, κτλ.) θεω -ρού νται «έ ρ γα ε θνι κού ε ν δια φέ ρο ντος»και δεν ε πι τρέ πε ται να τε θούν σε δη μο -ψή φι σμα.

Όσον α φο ρά τη δια δι κα σία της α νά -κλη σης, στη Γα λ λία το ζή τη μα δεν α να -φέ ρε ται ού τε ως δυ να τό τη τα στις πο λι -τι κές ε ξα γ γε λίες. Η γα λ λι κή πο λι τι κήπα ρά δο ση α πο ρ ρί πτει τη δυ να τό τη τα α -να τρο πής της ε κά στο τε ε κλο γι κής ε τυ -μη γο ρίας. Στην πρα γ μα τι κό τη τα, οι δή- μα ρ χοι ε λέ γ χουν τους μη χα νι σμούς τηςτο πι κής δη μο κρα τίας, σε ση μείο που ο -ρι σμέ νοι ε ρευ νη τές έ χουν α πο κα λέ σειτα το πι κά συ στή μα τα ε ξου σίας στουςγα λ λι κούς δή μους ως έ να εί δος «δη μο -τι κού προ ε δρο κε ντρι σμού». Η κοι νω -νιο λο γία των το πι κών ε λίτ στη Γα λ λίαδεί χνει ό τι η α να νέω ση των το πι κών ε κ -προ σώ πων εί ναι πο λύ πε ριο ρι σμέ νη. Ηκα τά κτη ση ε νός δή μου α πο τε λεί τοπρώ το σκα λο πά τι για ε θνι κή πο λι τι κήκα ριέ ρα. Στη Γα λ λία, ό ταν διε ξά γο νταιτο πι κά δη μο ψη φί σμα τα, συ νή θως πρό- κει ται για σφυ γ μο με τρή σεις δη μο φι -λίας για τον ε κά στο τε δή μα ρ χο.

Το προ φα νές συ μπέ ρα σμα εί ναι ό τι τατο πι κά δη μο ψη φί σμα τα στη Γα λ λία α -πο τε λούν πο λι τι κό ε ρ γα λείο στα χέ ριατων δη μά ρ χων. Με τα ξύ 1995 και 1998,μό νο έ να το πι κό δη μο ψή φι σμα πρα γ -μα το ποιή θη κε ως α πο τέ λε σμα «λαϊκήςπρω το βου λίας». Με τα ξύ 1995 και 2004,μό νο το 2,45% των το πι κών δη μο ψη φι -σμά των προέ κυ ψε ως α πο τέ λε σμα «λαϊ-κών πρω το βου λιών». «Λαϊκές πρω το -βου λίες» σε ε θνι κό ε πί πε δο δεν προ- βλέ πο νται α πό το νό μο.

Από το 1971 μέ χρι το 2004, στη Γα λ -λία έ γι ναν 423 το πι κά δη μο ψη φί σμα τα(στη συ ντρι πτι κή τους πλειο ψη φία συ μ- βου λευ τι κά). Η με γα λύ τε ρη κι νη τι κό τη -τα πα ρα τη ρεί ται στην πε ριο χή της Προ- βη γκίας. Από κά θε ά πο ψη, πά ντως, το

ε πί πε δο της δρα στη ριό τη τας εί ναι πο λύχα μη λό, μο λο νό τι υ πο λο γί ζε ται ό τι πε- ρί που το 5-10% των το πι κών δη μο ψη -φι σμά των δεν κα τα γρά φε ται στις στα τι -στι κές.

Συ νο ψί ζο ντας, μπο ρεί κα νείς να πειό τι, στη Γα λ λία, η δια δι κα σία των το πι -κών δη μο ψη φι σμά των ε λέ γ χε ται αυ στη -ρά. Το γα λ λι κό κρά τος, με πα ρά δο ση ι -σχυ ρού συ γκε ντρω τι σμού, έ χει προ χω -ρή σει σε κά ποια βή μα τα, φρο ντί ζο ντας,ό μως, να μην συ ν δέ σει ι διαί τε ρα τη δι-οι κη τι κή α πο κέ ντρω ση με τη δη μο κρα -τία σε το πι κό ε πί πε δο. Γι’ αυ τό και ο νό -μος πε ρί α πο κέ ντρω σης (2003) θε σμο -θε τεί τα δε σμευ τι κά το πι κά δη μο ψη φί -σμα τα, δυ σκο λεύο ντας, ταυ τό χρο να, τηδιε ξα γω γή τους.

Θε μα το λο γίατο πι κών δη μο ψη φι σμά των

στη Γα λ λία (1995-2004)

Κύ ρια ζη τή μα τα Πο σο στόΑστι κός σχε δια σμός 37,8%∆η μό σιες υ πο δο μές 20,55%Θέ μα τα κοι νο τι κής συ μ βίω σης 28,8%Πα ρά νο μα δη μο ψη φί σμα ταγια κρα τι κά σχέ δια 12,77%

Το Σύ ντα γ μα της ∆η μο κρα τίας της Βαϊμά ρης

Στη Γε ρ μα νία, η ι στο ρία της το πι κήςαυ το νο μίας ξε κι νά το 1808, ό ταν ηΠρω σία ε κ χω ρεί σε ο ρι σμέ νες πό λεις τοδι καίω μα να δια χει ρί ζο νται οι ί διες τιςυ πο θέ σεις τους. Στα τέ λη του 19ου αιώ -να, το δι καίω μα ε πε κτεί νε ται και σε ά λ -λους δή μους. Όμως, το σύ ντα γ μα της∆η μο κρα τίας της Βαϊμά ρης ή ταν αυ τόπου ει σή γα γε τη χρή ση κά ποιων α με σο -δη μο κρα τι κών δια δι κα σιών, ό πως η«λαϊκή πρω το βου λία» και τα το πι κά δη- μο ψη φί σμα τα, δια τη ρώ ντας, βέ βαια, τορυ θ μι στι κό ρό λο του ε θνι κού κοι νο βου -λίου.

Τα δη μο ψη φί σμα τα της να ζι στι κήςπε ριό δου δεν εί χαν σχέ ση με τις α με σο -δη μο κρα τι κές δια δι κα σίες, κα θώς ε πι -βά λ λο νταν χω ρίς κα μία πο λι τι κή συ ζή -τη ση. Έτσι, με τά τον Β΄ Πα γκό σμιο Πό- λε μο, σχε δόν το σύ νο λο των πο λι τι κώνε λίτ δια κρι νό ταν α πό «φο βία» για ταδη μο ψη φί σμα τα και το Ομο σπο ν δια κόΣύ ντα γ μα του 1949 δεν προέ βλε πε σχε- τι κές δια δι κα σίες, πα ρά μό νο για την α -λ λα γή στα ε δα φι κά ό ρια των ο μό σπο ν -δων κρα τι δίων.

Πρω το πό ρο στην ει σα γω γή των το πι -κών δη μο ψη φι σμά των υ πή ρ ξε το κρα- τί διο της Βά δης-Βι ρ τε μ βέ ρ γης (1956).

Στη συ γκυ ρία της ε πα νέ νω σης της Γε ρ -μα νίας, το ζή τη μα της ά με σης δη μο -κρα τίας α πέ κτη σε α κό μη με γα λύ τε ρηση μα σία και, έ τσι, κα τά τη δε κα ε τία του1990, σχε δόν ό λα τα ο μό σπο ν δα κρα τί -δια, με ε ξαί ρε ση το Βε ρο λί νο (2005), ει- σή γα γαν το θε σμό των το πι κών δη μο -ψη φι σμά των. Σε κά ποια κρα τί δια, ό πωςτο Αμβού ρ γο, τα δη μο ψη φί σμα τα διευ -κο λύ νο νται α πό τη νο μο θε σία (α ρι θ μόςυ πο γρα φών, α πα ρ τία), σε ά λ λα πα ρε -μπο δί ζο νται. Αξιο ση μείω το εί ναι το πα- ρά δει γ μα της Βαυα ρίας, της πρω τα γω -νί στριας των δη μο ψη φι σμά των (με τα ξύ1995 και 2002, τα 1260 α πό τα 2472 γε -ρ μα νι κά το πι κά δη μο ψη φί σμα τα έ γι νανε κεί), ό που η α νά πτυ ξη των α με σο δη -μο κρα τι κών δια δι κα σιών λει του ρ γεί ωςα ντί βα ρο στην το πι κή κυ ρια ρ χία τωνσυ ντη ρη τι κών και α ρ χί ζει να πλη σιά ζειτην πα ρά δο ση των γε ρ μα νό φω νων κα ν-το νιών της Ελβε τίας.

Κο ντά στα δε σμευ τι κά το πι κά δη μο -ψη φί σμα τα, ο ρι σμέ να ο μό σπο ν δα κρα- τί δια θε σμο θέ τη σαν και τη δια δι κα σίαα νά κλη σης ε κλε γ μέ νων α ξιω μα τού χων.Για πα ρά δει γ μα, στο Βρα δε μ βού ρ γο, 7στα 12 δη μο ψη φί σμα τα με τα ξύ 1993και 1998 κα τέ λη ξαν στην α πο μά κρυ ν σητου ε κλε γ μέ νου δη μά ρ χου. Το 1998, τοτο πι κό κοι νο βού λιο α νέ βα σε την ε λά χι -στη α πα ρ τία για την ε γκυ ρό τη τα τωνδια δι κα σιών α πό το 20% στο 25%, α κρι- βώς για να α πο φύ γει τον πο λ λα πλα σια -σμό τέ τοιων φαι νο μέ νων.

Όλες οι πα ρα πά νω α με σο δη μο κρα τι -κές πρα κτι κές έ χουν α να πτυ χθεί κυ- ρίως στη Βαυα ρία, τη Βό ρεια Ρη να νία-Βε στφα λία, την Έσση και το Σλέ σβι γκ-Χο λ στάιν, ε νώ στα κρα τί δια της πρώηνΑνα το λι κής Γε ρ μα νίας οι σχε τι κές δια- δι κα σίες τώ ρα α ρ χί ζουν να α πλώ νουντις ρί ζες τους. Σε κά θε πε ρί πτω ση, στηΓε ρ μα νία, η α με σο δη μο κρα τι κή ε μπει -ρία σε το πι κό ε πί πε δο υ πο δη λώ νει μιαμε γά λη α λ λα γή: οι α πο φά σεις του α ντι -προ σω πευ τι κού συ στή μα τος μπο ρούννα α να τρα πούν στα ο μό σπο ν δα κρα τί -δια και, ε πο μέ νως, οι το πι κές ε λίτ εί ναιυ πο χρεω μέ νες να λο γο δο τούν πε ρι σ σό -τε ρο και να συ νε ρ γά ζο νται με τους πο- λί τες, α νοί γο ντας δυ να τό τη τες και γιατις α ντι προ σω πευ τι κές δο μές.

Χά ρης Λο γο θέ της

Το κεί με νο βα σί ζε ται σε με γά λο βα -θ μό στη με λέ τη του Christophe Pre-mat, «The growing use of referenda inlocal politics: a comparison of Franceand Germany», στο ComparativeLocal Politics, Revolution or Renova-tion? Reforming Local Politics in Eu-rope, Vanden Broele Publishers, 2005.

ΓΑΛΛΙΑ ΚΑΙ ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Τοπικά δημοψηφίσματακαι δημοκρατία

Το γαλλικό κράτος, με παράδοση ισχυρού συγκεντρωτισμού,έχει προχωρήσει σε κάποια βήματα, φροντίζοντας, όμως, ναμην συνδέσει ιδιαίτερα τη διοικητική αποκέντρωσημε τη δημοκρατία σε τοπικό επίπεδο.

“

Η οδός Αθηνάς είναιη καρδιά της Αθήνας.Και η Αθήνα είναι ηκαρδιά του έθνους.Γι’ αυτό και ό, τιυμνεί την Αθηνάςείναι εθνικό κιελληνικό μαζί. Κιέτσι όπως έχει τ’όνομα Θεάς η οδόςαυτή και στην κορφήτης την βλογάει οΠαρθενώνας, κανείςδεν της αμφισβητείτην εθνική αξία σ’ολόκληρη τη χώρα.Ο δρόμος, η Αθηνάς,έχει πολλάοινομαγειρεία και πιοπολλά πορνεία,κινηματογράφους γιακατ’ ιδίαν ερωτικήναπόλαυση,ξενοδοχεία σκοτεινάγια άμεση ερωτικήπερίθαλψη - κάτι σανπρώτων Βοηθειών,να πούμε, ερωτικών- χιλιάδες καφενείαγια ημερήσιαχαύνωση, το∆ημαρχείο κι έναγραφείο κηδειώναλλοτινών καιρών.Στο δρόμο αυτόνκυκλοφορούνεργατικοί,μικρέμποροι, αλήτες,πόρνες, τραβεστί,δημοσιογράφοι,επαρχιώτεςμαστρωποί και χίλιοιδολοφόνοι. Αυτόπερίπου είναι τοσκηνικό.

Σημείωματου Μάνου Χατζιδάκι στο έργο του«Οι Μπαλάντες της Οδού Αθηνάς»

“

Του Θωμά Τσαλαπάτη

Κατοικούμε εκεί που κατοικεί τοοικείο. Εκεί που οι χειρονομίεςμας είναι μέρη της επίπλωσης,

εκεί που ο όποιος διάκοσμος κουβαλάτις ανάμεσα εμπειρίες και η ανάμνησηαπλώνει σαν σεντόνι πάνω στα γερα-σμένα έπιπλα. Κάθε μετακόμιση, μι-κρός θάνατος και μικρή γέννηση, νέαανάσα σε στόμα παλιό, παλιός παλμόςσε νέο σώμα.

Μετακόμιση στην ανάμνηση

Στην οδό Αθηνάς, λοιπόν, Βλαχάβα11. Είμαστε πια κάτω απ’ την Ακρόπο-λη χτισμένοι. Μα το να μετακομίζειςστην Αθηνάς μοιάζει να μετακομίζειςστην ανάμνηση. Στο θολό Θυμάμαι, α-νάμεσα σ’ ένα μισοσβησμένο γεγονόςκαι ένα μισογραμμένο όνειρο. Μέσαστην πολυσημία της η Αθηνάς μοιάζεικαταδικασμένη να θυμάται και ταυτό-χρονα καταδικασμένη να κουβαλά πυ-κνωμένο το Τώρα σαν τα τσουβάλια μετους καρπούς που απλώνει στο σώματης.

Ευθεία τεντωμένη ανάμεσα στηνΑκρόπολη και την Ομόνοια, η οδός δια-σχίζει τους αιώνες. Μπορείς λοιπόν νασταθείς περίπου στην μέση της, αγνα-ντεύοντας το χρόνο, ανάμεσα σε κορνα-ρίσματα και μπιτάκια ραδιοφώνων δί-πλα στην ελάχιστη εκκλησία της ΑγίαςΚυριακής (χτισμένη κάπου στην τουρ-κοκρατία, ελάχιστα μεγαλύτερη από ταεκκλησάκια των ατυχημάτων στουςδρόμους) να κοιτάξεις μέχρι την(πρώην καθολική) εκκλησία στο Μονα-στηράκι και πιο πάνω το τζαμί του βο-εβόδα Τζισταράκη. Ακόμα ψηλότερα, οβράχος της Ακρόπολης μορφή ακλόνη-τη στον χρόνο χαζεύει την πλατείαΟμονοίας να αλλάζει ξανά και ξανά ό-ψη, σε μια πλαστική εγχείρηση που πο-τέ δεν λέει να πετύχει. Θα κλάψει οΠαρθενώνας η Ομόνοια θα βραχεί.

Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε γιατην Ιστορία της Οδού Αθηνάς, για τοδημοτικό θέατρο που κατεδαφίστηκε,για τα λουτρά, για τους αραμπάδες καιτα καρότσια των προσφύγων απ τηνΜικρά Ασία, για τους αρχιτέκτονεςΚλεάνθη και Σάουμπερτ. Μα κάποιεςφορές η ιστορία μιλά καλύτερα όταν

σιωπά. Ακόμα και η περιγραφή του Μά-νου Χατζιδάκι μοιάζει να περνά στην ι-στορία. Η οδός Αθηνάς υπήρξε οδόςτης αμαρτίας (θυμάσαι ρε μάνα, που ή-μουν μικρός και μου έδειχνες την ταμ-πέλα του ξενοδοχείου ‘’Η λεβεντογεν-νήτρα Κρήτη’’ σε κάποια βόλτα πρωι-νή;) και αργότερα οδός της μικροαστι-κής ευημερίας των μικροπροϊόντων. Ηοδός είναι ένας κόμπος από μυρωδιές.Μπαχαρικά και αλλαντικά, η μυρωδιάτου νεκρού αίματος έξω από την αγο-ρά, ο αλατισμένος αέρας πάνω απ τουςπαστωμένους μπακαλιάρους. Εργα-λεία, αυγά, τοπικά προϊόντα, λουκέτακαι μπρελόκ, τα βρεγμένα πατώματατης αγοράς και τα εικοσιτετράωρα μα-γειρεία, σαλάμια, γκλίτσες. Μικρογεω-γραφία και εξοπλισμός καθημερινότη-τας. Πωλητές οπωροκηπευτικών, πω-λητές ψαριών, πωλητές ιδανικών στιγ-μών.

Οδός της κρίσης

Σήμερα, η οδός Αθηνάς μοιάζει ναμετατρέπεται σε οδό της κρίσης, με ταμαγαζιά της να χαροπαλεύουν μέσαστην ύφεση, τον εξευγενισμό (gentrifi-cation) της Μπιενάλε να απλώνει καθα-ρότητα , τους καβαλάρηδες της ∆ΙΑΣνα καλπάζουν. Στο σταθμό του μετρό,το υπνωτήριο των αστέγων σε μια σχά-ρα πάνω απ τον γκρεμό του ανοίγματοςπροσπαθώντας να αγκαλιάσουν τη ζέ-στη του εξαερισμού. Μετανάστες πη-γαίνουν και έρχονται (ένοχοι κριθήκα-με και ξένοι/για την χώρα, για την οι-κουμένη), με την οδό να φι-λοξενεί συχνά κηλίδεςρατσιστικού μίσουςκάτω απ ένα αερόστα-το γεμάτο αίμα. Ναι,συχνά οι δρόμοι γύρωαπ την αγορά μυρίζουναίμα.

Περνώντας απ τηνΑθηνάς, μην ξεχάσειςνα θαυμάσεις την πλα-τεία Κοτζιά και να ψά-ξεις κάπου να κάτσεις.Κάτω απ τα επιβλητικάνεοκλασικά και τουςφωτισμούς, δίπλα σταπερίκλειστα αρχαία, α-νάμεσα στην Εθνική

τράπεζα και το δημαρχείο (εκεί έχειστήσει τον θρόνο του ο νόμιμος κύριοςΚαμίνης, αλήθεια σου λέω!). ∆εν θαβρεις πουθενά παγκάκι, κάγκελο ή πε-ζούλι. Γιατί η πλατεία είναι όμορφησαν άγαλμα και ψυχρή σαν μάρμαρο,σύμβολο του πως αντιλαμβάνονται οιαρχές το δημόσιο χώρο. Σαν πέρασμα,σαν διάδρομό, σαν σκηνικό που πλαι-σιώνει μια ζωή όλο βιασύνη, σπρώξιμοκαι ταχυκαρδία. Η μόνη χρήση του εί-ναι το βάδισμα, άντε και ένα βιαστικόκοίταγμα ανάμεσα στα βήματα.

Έτσι, μαζί με βιβλιοπωλεία και εκδο-τικούς, μετακομίσαμε και μεις στηνΟδό, διαβάτες των γκρεμισμένων μη-τροπόλεων, κάτω απ τους ουρανούςμιας ημέρας πληγωμένης. Ψάχνονταςστην Οδό Αθηνάς κάπου ανάμεσα στιςφωνές των μικροπωλητών, τους κρε-μασμένους παστουρμάδες και τα κορ-ναρίσματα, την Μαριάνθη των Ανέμων.

Αλλά όπως πάντα και άσχετα απότην έκβαση της αναζήτησης μας:

«Ξανάρχεται ο Χειμώνας, η πόλη θαχαθεί

Θα γύρει ο Παρθενώνας και θ’ απο-κοιμηθεί»

http://tsalapatis.blogspot.gr/

Υ.Γ.: Oι προτάσεις σε πλάγια είναιπαρμένες από τις ‘’Μπαλάντες τηςΟδού Αθηνάς’’ του Μάνου Χατζιδάκι,σε στίχους Αγαθής ∆ημητρούκα,Άρη ∆αβαράκη και του συνθέτη.

Μικρή μπαλάνταγια την οδό Αθηνάς