Φωνή Του Ευαγγελίου - Τεύχος #3 - 2013

Πνευµατική Σκυταλοδροµία...

ΑΡ. 3 / ΜΑΡΤΙΟΣ 2013

Αθήνα: Εµµ. Μπενάκη 28 106 78 ! 210-3823495

Θεσσαλονίκη: Εθν. Αµύνης 42546 21 ! 2310-232210

Πάτρα: Πουκεβίλ 22 262 23 ! 2610-224197

Λάρισα: ∆ευκαλίωνος 2412 22 ! 2410-232594

Βόλος: Σωκράτους 23382 21 ! 24210-35801

Αλβανία: Sarande Libraria «O LOGOS» ! 00355.85223239

Για παραγγελίες > www.ologos.gr ή 210.6626835 και στα βιβλιοπωλεία µας:

!"#$%!"#$ % ! &%

O

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ !

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΛΛΗΝΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ

!"#$%&

10€

To Σωµατείο Ελλήνων Χριστιανών Καλλιτεχνών γιορτάζει τα 20 χρόνια προσφοράς του στη χριστιανική τέχνη,

παρουσιάζοντας µια νέα συλλογή τραγουδιών, από παλιά και νέα µέλη του Σωµατείου.

Συµµετέχουν αλφαβητικά:Αβιά • Άκης Μπάσος • Αναστασία Μηλιώρη • Άρης Γραβάνης • Βασίλης Ζαγανάς • Γιώργος Λιτσικάκης • Ίρις Νικολάου • Κώστας Σπανός • Μάνος Βαφειάδης • Μιχάλης Λιτσικάκης • Νίκος Πολίτης • Τάνια Λίλη • Φαίδων Καλοτεράκης • Χαρούλα Ηλία • Alex & Anna • Cancel • Proin • The Marakaibo Band

Περιλαµβάνεται και το ανέκδοτο τραγούδι «Ξαναζώ» του Κώστα Νικολάου

ΜΑΡΤΙΟΣ 2013 | 1

Η ζωή μοιάζει συχνά σαν έναν αγώνα σκυταλοδρομίας. Ο κάθε αθλητής τρέχει το δικό τουμέρος του αγώνα παραδίνοντας τη σκυτάλη στον επόμενο. Ο καθένας όμως καθώς ολοκληρώνειτη δική του διαδρομή «σφραγίζει» με την προσφορά, την πολιτεία και το παράδειγμά του τηνεικόνα του αγώνα και πολλές φορές και την τελική του έκβαση.

Το ίδιο συμβαίνει και στο στίβο της καθημερινής αλλά και της πνευματικής ζωής. Μια αέναησκυταλοδρομία που δημιουργεί μια ιστορία, στηρίζει αρχές και αλήθειες που οι αθλητέςυπηρετούν με τη ζωή τους και γίνονται έμπνευση και ενθάρρυνση στους επόμενους που θαακολουθήσουν.

Αυτήν την περίοδο είχαμε μερικές αλλαγές στη δική μας πορεία και διαδρομή ως πνευματικήοικογένεια.

Πριν λίγο καιρό αποχαιρετήσαμε τον εκλεκτό μας συνεργάτη, αδελφό και φίλο ΓρηγόρηΜαυρονάνο που ολοκλήρωσε τη δική του πορεία και διαδρομή και τώρα αναπαύεται στηναγκαλιά του Πατέρα Θεού που υπηρέτησε με πιστότητα, αφήνοντας σ’ όλους εμάς ένα άρωμαγνήσιας χριστιανικής μαρτυρίας αλλά και ένα μεγάλο κενό...

Σε λίγες μέρες, μια αγαπητή μας οικογένεια συνεργατών, του Αλέκου και της ΝαυσικάςΧαραλαμπίδη με το γιο τους Γιάννη, ανοίγουν τα πανιά τους για μια καινούρια πρωτοποριακήδιακονική πορεία υπηρεσίας ανάμεσα στα ορφανά της Τανζανίας (φωτογραφία εξωφύλλου),ύστερα από 14 χρόνια πετυχημένης και δημιουργικής διακονίας στον πολυχώρο τουCosmoVision Center στην Αθήνα. Η αγάπη μας και οι προσευχές μας τους συνοδεύουν και σ’αυτήν την ευλογημένη διαδρομή πίστης και υπηρεσίας.

Τέλος, η αλλαγή στην ηγεσία της AMG, της Ιεραποστολής μας, είναι άλλη μια σημαντικήαλλαγή σκυτάλης στον όμορφο αυτόν αγώνα πίστης. Ο Παύλος Tζενκς, μετά από 16 χρόνιαάοκνης υπηρεσίας, παραδίδει τη θέση του ως Πρόεδρου της ιεραποστολής μας στον ΤάσοΙωαννίδη, για πολλά χρόνια στενό συνεργάτη και ικανό στέλεχος της διακονίας μας (σεεπόμενο τεύχος της ΦΩΝΗΣ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ, θα έχουμε συνέντευξη με τον κ. Τ. Ιωαννίδη).Ο κ. Παύλος Τζένκς με τη σύζυγό του Λώις, θυγατέρα του αείμνηστου Σπύρου Ζωδιάτη, θασυνεχίσουν τη δική τους διαδρομή, υπηρετώντας τον ιεραποστολικό αγρό της Ασίας.

Καθώς ο χειμώνας μεταφέρει τη δική του σκυτάλη στην ανθοστολισμένη Άνοιξη, ας θυμηθούμεότι κι εμείς, όλοι οι πιστοί του Κυρίου, είμαστε μέρος μιας μεγάλης πνευματικής σκυταλοδρομίαςκαι πολλοί είναι που παρακολουθούν με προσδοκία και πίστη την τελική νίκη. Ας είμαστεέτοιμοι τα αχνάρια που αφήνουμε να δείχνουν το δρόμο προς Εκείνον και τη δόξα που του

αξίζει δικαιωματικά, γιατί Αυτός είναι ο δίκαιος Κριτής που θα απονείμει τοστεφάνι της νίκης και «θα ανταμείψει τον καθένα ανάλογα με το έργο του»(Αποκ. 22:12).

Φώτης Ρωμαίος

Πνευματική Σκυταλοδρομία...

Τ.θ. 254, 194 00 Κορωπί / Τηλ.: 210.4834.214, Φαξ: 210.6627.506

www.logosmusic.grwww.christianbookstore.gr

ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΒΙΒΛΙΚΟ ΚΟΥΙΖ

Το απόλυτοΒιβλικό Κουίζπρόκειται για έναπρωτότυπο,φιλικό προς τονχρήστη «σπαστό»βιβλίο πουαπευθύνεται σεόλες τις ηλικίες.

Περιέχει μια με-γάλη ποικιλία βι-βλικών θεμάτωνσε περισσότερααπό 100 κουίζ,διαβαθμισμένααπό το 1 έωςτο 5, σεβαθμό δυ-σκολίας από το εύκολο μέχρι τοπιο δύσκολο. Είναι έτσι σχεδιασμένο, ώστε να μπο-ρεί να χρησιμοποιηθεί ατομικά ή ομαδικά σε μορφή παιχνιδιού.Σ’ αυτό δίδονται όλες οι απαντήσεις με αναφορά των βιβλικώνπερικοπών, όπου αυτό είναι αναγκαίο.

• ΤΟ απόλυτο Βιβλικό Κουίζ αποτελεί έναν θαυμάσιο τρόπογια να εξερευνήσετε την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη.

• Εξαιρετικό για γονείς, παιδιά, ιερείς, ποιμένες, δασκάλους,μαθητές και υπεύθυνους μικρών ομάδων.

Τιμή: 10€

Σας προτείνουμε...Σας προτείνουμε...ΜΑΡΤΙΟΣ 2013 • TEΥΧOΣ 3ο • ΕΤΟΣ 71ο

ΚΩΔΙΚΟΣ ΜΜΕ: 1736

Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥΜΗΝΙΑΙΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΤ.Θ. 254, 194 00 ΚορωπίΤηλ. 210.4834214-5, Fax: 210.6627506

Ιδιοκτησία: A.M.G. INTERNATIONALΠρόεδρος: Τάσος ΙωαννίδηςΜη κερδοσκοπικός θρησκευτικός & φιλανθρωπικός οργανισμόςΈγκριση Υπ. Προεδρ. Κυβ/σεως 23580/5

Ιδρυτής: Δρ. ΣΠΥΡΟΣ ΖΩΔΙΑΤΗΣ (1922-2009)

Ειδικός σύμβουλος έκδοσης:Συμεών ΙωαννίδηςΔημοσιογραφική επιμέλεια:Γεώργιος Κανταρτζής

Εκδότης - Διευθυντής: Φώτης Ρωμαίος[email protected]Συλλογή ύλης: Άννα Καραουλάνη-ΚοράκηΔιορθώσεις: Ρούλη ΠαπαδαντωνάκηΔιεκπεραίωση: Μαρίνα Νάκη-ΚαλογεροπούλουΛογιστήριο: Μαρία Κουράκου-ΜησουράΔημιουργικό-Επιμέλεια εντύπου:Δήμητρα ΠαπαναγήΦιλμ: Διονύσης ΑγγελάτοςΕκτύπωση-Βιβλιοδεσία:Ι. ΔΙΚΑΙΟΣ Α.Ε. Τηλ.: 210-2813750

MARCH 2013 • NUMBER III • VOL. LXXI

VOICE OF THE GOSPEL( USPS 942-960)

MONTHLY CHRISTIAN MAGAZINEPublished in Greece by the Publishing House “O LOGOS”

Owner: AMG InternationalP.O. Box 182200 Chattanooga, TN.37422

Founder: Dr. Spiros ZodhiatesPresident: Tasos IoannidisSpecial Consultant: Symeon Ioannidis

Managing Editor: Fotis Romeos

Subscription Rates: One Year $25.00 or $2.00 per copy

Postmaster:If undeliverable please send form 3579 to:Voice of the GospelP.O. Box 182200 Chattanooga, TN. 37422Second class postage paid, in Chattanooga, TN 37422

Τα αποσπάσματα της Παλαιάς Διαθήκης είναι από τη Νέα Μετάφραση τηςΒίβλου της Ελληνικής Βιβλικής Εταιρίας, © 1997, Εμμ. Μπενάκη 50, Αθήνα.Tα αποσπάσματα της Καινής Διαθήκης είναι από την «Καινή Διαθήκη, εγχει-ρίδιο μελέτης και ζωής» των εκδόσεων «Ο Λόγος», © 1994, Εμμ. Μπενάκη28, Αθήνα, εκτός και αν επιλέγει διαφορετικά ο εκάστοτε αρθρογράφος.

Χειρόγραφα δημοσιευμένα και μη, δεν επιστρέφονται. Τα δημοσιευμέναενυπόγραφα άρθρα απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων.Η Σύνταξη του περιοδικού διατηρεί το δικαίωμα να περικόπτει τα άρθραλόγω του περιορισμένου χώρου του περιοδικού.

ΑΡ. ΛΟΓ/ΜΟΥ ΚΑΤΑΘΕΣΗΣ: ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ 129/48031831ΙΒΑΝ: GR5101101290000012948031831 / ETHNGRAA

ETHΣΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗΕλλάδα: 20 €Αμερική: 25 $

Ευρώπη: 25 €Υπ. Χώρες: 30 €

Σας προτείνουμε...Σας προτείνουμε... ...αλλά μπορούμε ν’ αλλάξουμε όλο τον κόσμο ενός παιδιού!

Δεν μπορούμε ν’ αλλάξουμε τη ζωή όλου του κόσμου...

Μόνο 22 € το μήναΜόνο 22 € το μήναΑΠΑΝΤΗΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ

NA

Iθέ

λω ν

α συ

μμετ

άσχω

στη

Δρ

άσ

ηΑ

γά

πη

ς!

Παρ

ακαλ

ώ α

ναθέ

στε

μου

ένα

παιδ

ί όπω

ς ση

μειώ

νωπα

ρακά

τω, κ

αι σ

τείλ

τε μ

ου τη

φω

τογρ

αφία

και

το β

ιογρ

αφικ

ότο

υ ση

μείω

μα.

Θα ή

θελα

να

υποσ

τηρί

ξω:

1

παιδ

ί /

|__|

__|_

_| π

αιδι

ά

Αγόρ

ι

Κορί

τσι

Γο

υατε

μάλα

/

Ινδία

/

Ινδον

ησία

/

Μπα

γκλα

ντές

/

Ου

γκάν

τα /

Πε

ρού

/

Ταϊλά

νδη

/

Φιλι

ππίν

ες /

οπ

ουδή

ποτε

Aν

αλαμ

βάνω

να

συνε

ισφέ

ρω μ

ηνια

ία γι

α κά

θε π

αιδί

22

€

Προσ

φέρω

ετή

σια

συνδ

ρομή

για

κάθε

παι

δί 2

64 €

Πρ

οσφέ

ρω ε

φάπα

ξ |_

_|__

|__|

__|_

_|__

| €για

τηΔ

ρά

ση

Αγά

πη

ς

Πώς μ

πορε

ί κάπ

οιος

να

στεί

λει χ

ρήμα

τα:

1.

Δίνο

ντας

προ

σωπι

κάτα

χρήμ

ατα

στα

Βιβλ

ιοπω

λεία

«Ο Λ

ΟΓΟΣ

» *2.

Στ

έλνο

ντας

ταχυ

δρομ

ική

επιτα

γή σ

ε μία

απο

τις π

αρακ

άτω

διευ

θύνσ

εις3.

Kα

ταθέ

τοντ

αςτα

χρή

ματα

στο

λογ

αρια

σμό

0026

.004

0.610

2002

1289

5(A

MG

- ΣΠΟ

ΡΕΑΣ

) της

Eur

oban

k κα

ι ενη

μερώ

νοντ

άς μ

ας4.

Στ

έλνο

ντας

τα χρ

ήματ

α μέ

σω P

ayPa

l στο

dras

iaga

pis@

amg.

gr

• Μ

ε τη

ν έν

ταξή

σας

στο

πρό

γραμ

μα, θ

α λά

βετε

φω

τογρ

αφία

και

σύν

τομο

βιογ

ραφι

κό το

υ πα

ιδιο

ύ κα

ι θα

έχετ

ε δι

αρκή

ενη

μέρω

ση γι

α τη

ν πο

ρεία

του.

• Κ

άθε

συνε

ισφο

ρά ε

κπίπ

τει α

πό το

φορ

ολογ

ητέο

σας

εισ

όδημ

α κα

ι για

οποι

οδήπ

οτε

ποσό

προ

σφέρ

ετε,

θα λ

άβετ

ε απ

όδειξ

η για

φορ

ολογ

ική

χρήσ

η.*Tα

βιβ

λιοπω

λεία

«Ο

ΛΟΓΟ

Σ» σ

ε όλ

η τη

ν Ελ

λάδα

λειτ

ουργ

ούν

σαν

κέντ

ραεξ

υπηρ

έτησ

ης τω

ν υπ

οστη

ρικτ

ών

του

προγ

ράμμ

ατος

Δρ

άσ

η Α

γά

πη

ς.

Όνομ

αΕπ

ώνυ

μο

Οδός

Αρ.

Πόλη

Τ.Κ.

Τηλέ

φωνο

Παρα

καλο

ύμε σ

υμπλ

ηρώ

στε τ

ο πα

ραπά

νω δ

ελτίο

, κόψ

τε το

και

στε

ίλτε τ

ο στ

η δι

εύθυ

νση:

AM

G - Σ

ΠΟΡΕ

ΑΣ, Γ

. Σου

ρή 1

4, 18

5 47

Πειρ

αιάς

(Ν. Φ

άληρ

ο)!

Δράση Αγάπηςγια τα παιδιά του κόσμου...

Υπάρχουν πε-ρίπου 2.2 δισεκα-τομμύρια παιδιά σ’όλο τον κόσμο

1.9 δισεκατομ-μύρια παιδιά ζουνσε συνθήκες υψη-λού κινδύνου(πείνα, αρρώστιες,HIV, κακοποίηση,παράνομη εργασία)

600 με 700εκατομμύρια παιδιάπροσπαθούν ναεπιβιώσουν με λι-γότερο από $1 δο-λάριο την ημέρα

25 χιλιάδεςπαιδιά πεθαίνουνκάθε μέρα από έλ-λειψη τροφής, έλ-λειψη νερού,κακοποίηση και άλ-λους παράγοντες

Νά πώς μπορείς ναΒΟΗΘΗΣΕΙΣΠρόγραμμα ΥποστήριξηςΠαιδιώνΓια πάνω από μισό αιώνα τώραυπηρετούμε χιλιάδες παιδιά τουπλανήτη μας... Με το μικρό ποσό των 22 € το μήνα, μπορείςνα προμηθεύσεις σ’ ένα από αυτά τα παιδιάφαγητό, ρούχα, βασική εκπαίδευση και ια-τρική περίθαλψη. Επίσης, το παιδί θα μάθειγια τις χριστιανικές αρχές και αξίες σε χώρεςμουσουλμανικές, βουδιστικές ή ινδουιστι-κές. Μ’ αυτόν τον τρόπο, δεν επενδύεις μόνογια το παρόν αλλά και για το μέλλον. Ότανυποστηρίζεις ένα παιδί, επενδύεις τον εαυτόσου σ’ αυτό το παιδί. Μέσα από τα δώρα σουκαι την καθημερινή ειλικρινή προσευχήσου, θα κάνεις την αγάπη του Θεού μιαζωντανή πραγματικότητα. Για να υποστηρί-ξεις ένα παιδί, συμπλήρωσε το παρακάτωκουπόνι και ταχυδρόμησέ το σήμερα.

Μό

νο

22

€

το μ

ήν

αΜ

όν

ο 2

2 €

το

μή

να

Αχ, αυτά ταπαιδιά...Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΣΩΣΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΦΗΣ

4 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

«EΙΜΑΙ πάρα πολύ υπερήφανηγια το γιο μου, που αγωνίζεταιενάντια σε μια παράνομη, σά-

πια και άνομη κοινωνία. Θα τον υπερα-σπιστώ μέχρι την τελευταία ρανίδα τουαίματός μου…». Διαβάζοντας κανείς αυτάτα λόγια μιας μάνας, σε σχετική συνέν-τευξη, δεν μπορεί παρά να θαυμάσει τοθάρρος της και το αγωνιστικό της πνεύμα,καθώς, συγγραφέας η ίδια και καλλιερ-γημένη γυναίκα, θέλει να συμπαρασταθείστη μάχη που δίνει ο γιος της για τη βελ-τίωση της κοινωνίας μας. Όταν όμωςπάει παρακάτω και δει πως αυτά τα λόγιαείναι της μάνας ενός από τους 4 νεαρούςπου συνέλαβε η αστυνομίαγια ληστεία και τρομοκρα-τική δράση πριν λίγο καιρό,τότε αλλάζει γνώμη. Κατα-λαβαίνει ότι πρόκειται για

κάτι βαθύτερο και πιο επικίνδυνο. Η μάνα,και μάλιστα συγγραφέας, συμπαρίσταταιστο τρομοκρατικό έργο του γιου της.

Σ’ ένα άλλο σημείο της συνέντευξηςη ίδια λέει πως απέτρεπε το γιο της ότανήταν 10 ετών μαθητής να διαβάσει Ιστορία,και τον παρότρυνε αντί για το μάθημάτου να διαβάσουνε μαζί τα κείμενα ενόςσύγχρονου συγγραφέα που είχε διωχτείγια τα πολιτικά του φρονήματα και αγω-νιζόταν για μια καλύτερη κοινωνία.

Ο επίλογος, η μάλλον η αρχή ενόςθλιβερού τέλους, γράφτηκε στη ληστείατης Κοζάνης, στη σύλληψη, στην προφυ-λάκιση και σε ό,τι άλλο επιφυλάσσουν

όλ’ αυτά στον νεαρό τώρα«τρομοκράτη», μια εξέλιξηγια την οποία τόσο υπερή-φανη είναι η μητέρα του…

Μάθαινε το παιδί στηναρχή της ζωής του να ’χει

καλές συνήθειες, και δεθα ξεστρατίσει απ’ αυτές

ούτε όταν θα ’ναι γέρος πια (Παροιμίες 22:6 –ΝΜΒ)

Του ΧΑΡΗΝΤΑΓΚΟΥΝΑΚΗ[email protected]

Πολλά βιβλία κυκλοφορούνκαι πολλοί ειδικοί και μη, δίνουν τιςσυμβουλές τους στο διαδίκτυο και στοντύπο για όλα σχεδόν τα ζητήματα τηςζωής. Εμείς ρωτάμε κι εκείνοι απαντούν.Η Βίβλος έχει και αυτή πολλά να μαςσυμβουλεύσει, κι έρχεται να προσφέρειτις δικές της αρχές στην καθημερινότητατου χριστιανού. Θα την ακούσουμε;

ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥγια την καθημερινότητά μας



Διαβάζοντας κανείς το γνωστό εδάφιο απότις Παροιμίες (22:6) δεν μπορεί στη σημερινήσυγκυρία να μην κάνει τους ανάλογους συ-νειρμούς. Χιλιάδες γονείς αντιμετωπίζουντο μεγάλο πρόβλημα της πνευματικής γα-λούχησης των παιδιών τους. Χιλιάδες γονείςπροβληματίζονται για το πού θα πρέπει ναοδηγήσουν τα παιδιά τους. Χιλιάδες γονείςαγωνιούν για το ποιο δρόμο θα πάρουν τα

παιδιά τους, που δεν είναι πάντα συμβατόςμε το τι εκείνοι τα διδάσκουν. Πολλοί είναιεκείνοι που βρίσκονται μπροστά σ’ ένα δί-λημμα: μήπως «ο Δρόμος της Αρετής» δενοδηγεί πουθενά; Μήπως αυτό που μας έλε-γαν οι δικοί μας γονείς, «να βγούμε άνθρωποιχρήσιμοι στην κοινωνία» αποδεικνύεται στιςμέρες μας μια χίμαιρα; Κοινωνία; Ποια κοι-

νωνία; Το παιδί μου όπως το ανατρέφωεγώ είναι καλύτερο από τη σάπια κοινωνία.Την κοινωνία της διαφθοράς, της αποτυχίαςτης πολιτικής, της χρεωκοπίας των ιδεολο-γιών… «Σε ποια κοινωνία θα βγει το παιδίμου;» αναρωτιούνται οι σημερινοί γονείς.Και άλλοι φωνάζουν με απόγνωση: «Έκανατα πάντα, τι άλλο να κάνω; Αχ, αυτά τα παι-διά…». Έτσι, στο σημείο αυτό γίνεται πιο

ουσιαστικό το εδάφιο των Παροι-μιών. «Μάθαινε το παιδί στηναρχή της ζωής του να ’χει καλέςσυνήθειες, και δε θα ξεστρατίσειαπ’ αυτές ούτε όταν θα ’ναι γέροςπια».Πολλοί διατύπωσαν την αντίρρησήτους για τις «καλές συνήθειες»του κειμένου μας. Δεν αναφέρεταικάτι τέτοιο στο πρωτότυπο, δια-τείνονται. Η παλιότερη μετάφρασηέλεγε απλώς «Δίδαξον το παιδίονεν αρχή της οδού αυτού…». Δενέκανε λόγο για καλές συνήθειες.Και όλοι το ερμήνευαν ότι αυτή ηδιδαχή έχει να κάνει με το λόγοτου Θεού. Βέβαια, ούτε για «λόγοτου Θεού» μιλούσε η παλιότερημετάφραση! Η έμφαση δεν είναιστο «γνωστικό αντικείμενο» τηςδιδαχής αλλά στο ότι αυτή η δι-δαχή, που μάλλον έχει την έννοιατης διαμόρφωσης χαρακτήρα,

πρέπει να λαμβάνει χώρα στην αρχή τηςζωής του παιδιού.

Ένας χριστιανός γονέας, που ο ίδιοςέχει γνωρίσει το Χριστό σαν προσωπικότου Σωτήρα και Κύριο της ζωής του, προ-βληματίζεται σήμερα: Πώς να μεγαλώσωτο παιδί μου; Ένα παιδί που μετά από ένασημείο παύει να είναι «δικό μου». Αρχίζει

•••Πολλοί είναι εκείνοι που βρίσκονταιμπροστά σ’ ένα δίλημμα: μήπως «ο

Δρόμος της Αρετής» δεν οδηγείπουθενά; Μήπως αυτό που μαςέλεγαν οι δικοί μας γονείς, «να

βγούμε άνθρωποι χρήσιμοι στηνκοινωνία» αποδεικνύεται στις

μέρες μας μια χίμαιρα; Κοινωνία;Ποια κοινωνία;


ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥγια την καθημερινότητά μας

ν’ ανήκει στην κοινωνία του σχολείου, τωνφροντιστηρίων, στην παρέα των καφέ, τουπανεπιστημίου ή των συναδέλφων του στηδουλειά… Εγώ τι πρέπει να κάνω;

Θ’ αποπειραθούμε τη σύντομη διατύ-πωση μιας «συνταγής», μολονότι πολλέςσυνταγές αυτού του τύπου έχουν βγει στομεϊντάνι. Και φυσικά θα μου αντιτείνετε: «Τινα μας πεις για τα παιδιά; ποιος βρήκε ποτέτη συνταγή της ανατροφής τους;». Δίκιοέχετε. Διηγούνται για έναν νεαρό μελετητήτης παιδικής συμπεριφοράς ότι συνήθιζενα δίνει μια διάλεξη με τίτλο «Δέκα Εντολέςγια τους Γονείς». Όταν ο νέος αυτός παν-τρεύτηκε κι έγινε πατέρας για πρώτη φορά,άλλαξε τον τίτλο της διάλεξης που έδινε καιτον έκανε «Δέκα Συμβουλές προς τους Γο-νείς». Μετά ήρθε και άλλο παιδί στην οικο-γένειά του, και ο τίτλος άλλαξε πάλι κι έγινε«Δέκα Προτάσεις για τους Γονείς». Και ότανήρθε και το τρίτο παιδί, ο επιστήμονας αυτόςσταμάτησε να δίνει αυτή τη διάλεξη!

Ούτε «εντολές», λοιπόν, ούτε συμβουλέςούτε προτάσεις, απλώς μια «συνταγή». Καιείμαι σίγουρος ότι ο κάθε γονιός θα έχεικάτι να προσθέσει από τη δική του εμπειρίαστα «υλικά» της συνταγής.

1. Δώρο ΘεούΈνα πρώτο «υλικό» της συνταγής για τουςγονείς είναι να θυμούνται πως τα παιδιάείναι δώρο του Θεού (Ψαλμοί 127:3-5).Αξίζει επομένως ν’ αγωνιστούν γι’ αυτά,και είναι δώρο του Θεού ακόμη και ανπολλές φορές φέρονται σαν διαβολάκια!

2. Ανεπιφύλακτη αγάπη κι ένθερμη προσευχήΦερθείτε στα παιδιά σας όπως φέρεται οΘεός, ο ουράνιος Πατέρας σας, δηλαδή με

υπομονή, ευγένεια και χωρίς όρους αγάπη.Ποτέ μην αφήσετε το παιδί σας να σκεφτείότι η αγάπη σας σχετίζεται με τη συμπεριφοράτου. Ξοδέψτε ώρες στην προσευχή για ταπαιδιά σας, μαζί και οι δύο γονείς, και οΚύριος θα σας ακούσει.

3. Οι ροπές του παιδιούΈνα τρίτο «υλικό» της συνταγής μας είναι οκάθε γονιός να συνειδητοποιήσει ότι έχεικαθήκον να εκπαιδεύσει το παιδί του. Τοεδάφιο του τίτλου μας, αυτό ακριβώς λέει.Το μοναδικό αυτό προνόμιο και την ευθύνητην έχει δώσει ο Θεός στους γονείς για ναμεγαλώσουν σωστά το παιδί τους. «Μάθαινετο παιδί στην αρχή της ζωής του να ’χεικαλές συνήθειες, και δε θα ξεστρατίσει απ’αυτές ούτε όταν θα ’ναι γέρος πια».

Πολλές φορές αυτό το εδάφιο θεωρείταισαν εγγύηση ότι από καλούς και σωστούςγονείς βγαίνουν πάντοτε καλά παιδιά. Όμωςδε λέει κάτι τέτοιο το εδάφιό μας. Τι λέει;Λέει με περισσότερα λόγια ότι πρέπει ναπροσαρμόσεις την εκπαίδευση του παιδιούσου, έτσι ώστε αυτή να συμβαδίζει με ταχαρακτηριστικά και τις ροπές που του έχειδώσει ο Θεός. Και όταν γίνει ώριμος άν-θρωπος δε θα ξεστρατίσει από την εκπαί-δευση που έχει λάβει. Το κάθε παιδί έχειτις ροπές του, καλές και κακές, τις βασικέςτάσεις του που είναι μοναδικές για το κάθεπαιδί.

Κάνει εντύπωση ότι η ρίζα της λέξης«εκπαιδεύω» στα εβραϊκά είναι μια λέξηπου χρησιμοποιείται για την περιγραφή τουουρανίσκου του στόματος. Χρησιμοποιότανγια να περιγράψει αυτό που έκανε η μαμήαμέσως μετά που «έβγαζε» το παιδί απότην κοιλιά της μάνας του: έβαζε στο δάκτυλότης πολτό από χουρμάδες και μάλασσε με


αυτό τον ουρανίσκο και τα ούλα του νεο-γέννητου για να του δημιουργήσει το αίσθηματης δίψας και ν’ αρχίσει να λειτουργεί γενι-κότερα το ένστικτο του παιδιού για τροφή.

Με τον ίδιο τρόπο πρέπει και ο γονιός ν’αναπτύξει στο παιδί του την έφεση, τηνόρεξη για τις σωστές αρχές, για τα πράγματατου Θεού. Μια τέτοια εκπαιδευτική συμπε-ριφορά που βέβαια πρέπει να τη φέρουμεστα σημερινά πλαίσια συναντάμε στο Δευ-τερονόμιο 6:5-7, και το Εφεσίους 6:4.

4. Η σωστή διαπαιδαγώγησηΗ Βίβλος κάνει λόγο ακόμη και για τη ράβδοκαι τον έλεγχο που σωφρονίζουν το παιδί(Παροιμίες 29:15 –ΝΜΒ). Και παρακάτω λέειπως αν διαπαιδαγωγήσεις το παιδί σου σω-στά, «θα μπορείς να ’σαι ήσυχος γι’ αυτόν·μεγάλη θα σου δώσει ικανοποίηση» (εδ.17). Το εδ. 15 κλείνει με το συμπέρασμα ότι«το παιδί που αφήνεται ανεξέλεγκτο, κάνειτη μάνα του να ντρέπεται γι’ αυτό». Τώρα,πώς η μάνα του παιδιού με το καλάσνικοφείναι υπερήφανη για τον κανακάρη της, είναικάτι που εγγίζει τα όρια της παραφροσύνης.Τι να πει κανείς…

Πρέπει ν’ αναγνωρίσουμε την αναγκαιό-τητα της διαπαιδαγώγησης, και πρέπει ναέχουμε υπόψη μας πέντε βασικές αρχέςτης: (α) Ποτέ μην διαπαιδαγωγείς το παιδίσου θυμωμένος· (β) διάλεγε πότε να θυμώ-σεις. Δεν αξίζουν όλες οι περιπτώσεις τονθυμό· (γ) μάθε πως ακόμη κι ένα παιδί έχειανάγκη να εκδηλώνει πότε πότε το θυμότου· (δ) διάλεγε την ώρα που πρέπει νακάνεις τη διαπαιδαγώγηση, και προς Θεούποτέ δημόσια! (ε) διάλεγε προσεκτικά ταλόγια που θα χρησιμοποιήσεις και κάνε τοχαμηλόφωνα, με όσο πιο ευγενικό και απαλότρόπο μπορείς. Η Γραφή λέει ότι «Μια απάν-τηση γλυκιά καταπραΰνει το θυμό, μα ο

λόγος ο προσβλητικός φουντώνει την οργή»(Παροιμίες 15:1 –ΝΜΒ).

5. Παραδέξου το λάθος σουΜια πέμπτη και τελευταία «εντολή-συμβου-λή-πρόταση» είναι να είσαι έτοιμος να πα-ραδεχτείς το λάθος σου. Όλοι οι άνθρωποικάνουμε λάθη, ακόμα και οι γονείς πουείναι και αυτοί άνθρωποι! Μπορεί να είναισοκαριστικό αλλά το παιδί σου ξέρει ήδηότι δεν είσαι τέλειος. Και όταν σε ακούσεικαι σε δει να παραδέχεσαι τα λάθη σου,αυτό θα το βοηθήσει να κάνει το ίδιο στηζωή του. Είναι γνωστό αυτό που λέγεται –και σωστά– ότι τα παιδιά δεν ακούν –βλέπουν.

ΣυμπέρασμαΗ ιδέα ότι οι καλοί γονείς βγάζουν πάντοτεκαλά παιδιά και οι κακοί κακά, ποτέ δενίσχυσε. Όλοι ξέρουμε οικογένειες όπου οιγονείς ήταν σκέτη καταστροφή αλλά τα παιδιάτους βγήκαν ευγενέστατοι άνθρωποι, σωστοίπολίτες και υπεύθυνα άτομα. Ξέρουμε κιευσεβείς γονείς από τους οποίους μερικά ήόλα τους τα παιδιά βγήκαν (δεν τα έβγαλαναυτοί) τρομοκράτες!

Η Γραφή μάς δίνει απλώς κατευθυντήριεςαρχές για την ανατροφή των παιδιών, όχιεγγυήσεις! Οι γονείς που εφαρμόζουν αυτέςτις αρχές έχουν περισσότερες πιθανότητεςνα βγάλουν σωστά παιδιά, απ’ ό,τι εκείνοιπου αδιαφορούν γι’ αυτές. Διάβαζε το λόγοτου Θεού, μην παύεις να τον χρησιμοποιείςκαι να τον εμπιστεύεσαι, αφιέρωνε ώρα στηνπροσευχή να σου δίνει ο Θεός την υπομονήτου Ιώβ και τη σοφία του Σολομώντα για ναμεγαλώσεις τα παιδάκια σου, δείχνε τουςτην αμέριστη αγάπη σου, μην παίρνεις τίποτεσαν δεδομένο κι εμπιστεύσου απόλυτα τονΚύριο. Και τότε θα μπορείς να είσαι περή-φανος για τα παιδιά σου. nnn

Η έλλειψη γνώσεων είναι πρόβλημα μι-κρότερο από την έλλειψη αισθημάτων.

Μην περιμένεις την τελευταία στιγμή πριναπό το θάνατό σου για να καταλάβεις τηματαιότητα του πρόσκαιρου αυτού κόσμου.Σκέψου την τώρα, ώστε να προσκολληθείςστα αιώνια πράγματα που πραγματικά αξί-ζουν.

Το σπουδαιότερο πράγμα σε μια συζήτησηείναι η ικανότητα να μπορείς ν’ ακούςαυτά που δε λέγονται.

Η σιωπή είναι το πιο τέλειο παράδειγμαπεριφρόνησης.

Πρέπει να λέμε στους ανθρώπους καθαράκαι ξάστερα την αλήθεια ότι στη βασιλείατου Θεού δεν υπάρχει χώρος για οκνηρούςκαι ούτε θα υπάρξει ποτέ.

Μη διστάσεις να κάνεις ένα μεγάλο άλμααν αυτό απαιτείται. Δεν μπορείς να περάσειςένα χάσμα κάνοντας δύο μικρά βήματα.

Δεν μπορούμε ν’ αλλάξουμε το ευαγγέλιοτου Χριστού. Εκείνο μας αλλάζει.

Κανένας δεν καταλαβαίνει πόσο αμαρτωλόςείναι μέχρι που να προσπαθήσει με όλεςτου τις δυνάμεις να μην αμαρτάνει.

Να μην ανησυχείς για τίποτε. Να προσεύ-χεσαι για όλα.

Ο άνθρωπος που περπατάει με το Θεό,γνωρίζει πολύ καλά την κατεύθυνση προςτην οποία βαδίζει.

Η μόνη διαφορά μεταξύ της ευφυίας καιτης ανοησίας είναι ότι στην ευφυία υπάρ-χουν όρια.

Η απαισιοδοξία δε σε οδηγεί ποτέ σε νίκη.

Η γκρίνια και τα παράπονα αποτελούν ση-μάδι απιστίας και αγνωμοσύνης. Δίνουναφορμή στο διάβολο και οδηγούν σε ανυ-πακοή στο Θεό. Σε καμιά περίπτωση δεναρμόζουν για τους χριστιανούς.

Ο δειλός άνθρωπος τρομοκρατείται πριναντιμετωπίσει έναν κίνδυνο. Ο άτολμοςτρομοκρατείται κατά τη διάρκεια του κιν-δύνου. Ο θαρραλέος μετά που περάσει οκίνδυνος (Jean Paul Richter).

Το κόστος για να ζήσει κανείς μια συνεπήκι επιτυχημένη χριστιανική ζωή είναι ασύγ-κριτα μικρότερο από το κόστος μιας ασυ-νεπούς και αποτυχημένης χριστιανικήςζωής.

Δεν μπορείς να εξηγήσεις με κάθε ειλι-κρίνεια τις μικρές σου πράξεις χωρίς ν’αποκαλύψεις το χαρακτήρα σου.

Ο άνθρωπος που νιώθει ευγνωμοσύνη,νιώθει κι ευτυχισμένος, και αντίθετα, οαγνώμων είναι αδύνατο να είναι ευτυχι-σμένος.

Ακόμα και αν δεν νιώθουμε ευτυχισμένοιθα πρέπει να είμαστε πάντοτε πρόσχαροι.

Η ζωή του καθενός μας είναι σαν το μπού-μερανγκ. Οι σκέψεις μας, οι πράξεις μας,τα λόγια μας αργά ή γρήγορα επιστρέφουνπίσω σ’ εμάς με μαθηματική ακρίβεια.

Αν νιώθεις πως η ζωή σου δεν είναι αυτήπου θα ήθελες να είναι, σκέψου μήπωςοφείλεται σ’ έλλειψη αγάπης και πνεύματοςσυγχώρησης προς τους άλλους. nnn

Επιμέλεια-Μετάφραση: ΣΥΜΕΩΝ Α. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

Διδάγματα ΖωήςΣκέψεις, αποφθέγματα, αρχές και αλήθειες της ζωής



«Εσείς πάντως κληθήκατε γιαμια ζωή ελευθερίας, αδελφοίμου, μόνο μη χρησιμοποιείτετην ελευθερία σας σαν αφορ-μή για την ικανοποίηση τηςσάρκας, αλλά με αγάπη ναυπηρετείτε ο ένας τον άλλο»απ. Παύλος (Γαλάτες 5:13).

«Η ελευθερία δεν αγαπά νακατοικεί σε τόπους όπου δεβασιλεύει η αρετή και η χρη-στομάθεια». (Κοραής)

ΩΣ ΕΛΛΗΝΕΣ έχουμε ιερόκαθήκον να γιορτάζουμε τιςεθνικές επετείους, που είναιορόσημα στην ιστορική πο-ρεία του έθνους μας. Με τοντρόπο αυτό αποτίουμε φόροτιμής σ’ εκείνους που πρω-ταγωνίστησαν στα ιστορικάγεγονότα και αντλούμε δι-δάγματα αρετής και θυσίας.Αν όμως οι επέτειοι περιο-ρίζονται μόνο σε παρελάσεις

και… βαρυσήμαντους πα-νηγυρικούς λόγους, χωρίςν’ αγγίζουν την ψυχή, τότεδεν εμβαθύνουμε στο νόημάτους. Αν πάλι γιορτάζουμεγια να θυμηθούμε απλώς τοένδοξο παρελθόν, χωρίς νακάνουμε κάτι για το παρόν,για το καλό της πατρίδας μας,τότε δεν είμαστε ειλικρινείς.

Και φέτος ο λαός μας,μέσα σε ατμόσφαιρα κατή-φειας, γιορτάζει την Επανά-σταση του 1821. Τιμούμεεκείνους που, μέσα στησκλαβιά αιώνων, διατήρησανάσβεστη τη φλόγα της πίστηςστο Θεό και την αγάπη τουςστην πατρίδα. Γι’ αυτό καικατόρθωσαν το μεγάλο θαύ-μα ν’ αποτινάξουν το ζυγότου κατακτητή. Η εθνικήόμως επανάσταση δεν έλυσε

σε βάθος το πρόβλημα τηςπατρίδας μας. Απλώς άνοιξετους ορίζοντες και δημιούρ-γησε τις προϋποθέσεις γιατη λύση του. Για 192 τώραχρόνια το έθνος μας αγωνί-ζεται να εκπληρώσει το βαθύπόθο της ψυχής του, χρησι-μοποιώντας ανεπαρκείς με-θόδους, που αντί να φέρουντη λύση έκαναν τα πράγματαχειρότερα… Η πατρίδα μαςέκανε όλων των ειδών κι-νήματα, επαναστάσεις, πρα-ξικοπήματα για να λύσει τοπρόβλημα, αλλά δεν τα κα-τάφερε, γιατί δεν έκανε τηνηθική και πνευματική επα-νάσταση, που θα έφερνε ρι-ζική αλλαγή στη ζωή τωνατόμων και του έθνους. Αυτήείναι η επανάσταση που θαδώσει πραγματική ελευθερίαστο λαό μας, και είναι αυτήη πιο σπουδαία μορφή ελευ-θερίας. Μόνο τότε θα γίνουμε

Του ΓΕΩΡΓΙΟΥ Σ.ΚΑΝΤΑΡΤΖΗ

Πιερικό ΠερισκόπιοΠιερικό Περισκόπιο

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΗ

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΕΛΕΥΘΕΡΙΑ


πραγματικά ελεύθεροι. Γιατί,αν και απολαμβάνουμε πο-λιτική ελευθερία, στην πραγ-ματικότητα είμαστε δέσμιοιμε τις αλυσίδες της αμαρ-τίας, των ποικίλων παθών,και των αδυναμιών της φυ-λής. Ο Πυθαγόρας είπε: «Εί-ναι αδύνατο να θεωρείταιελεύθερος αυτός που είναιδούλος στα πάθη του καικυριαρχείται από αυτά». Ο

δε Επίκτητος: «Κανείς δενμπορεί να είναι ελεύθερος,αν δεν είναι κύριος τουεαυτού του». Κάποιος πο-λιτικός ηγέτης της Αφρικήςείπε: «Για να είσαι ελεύθε-ρος δε σημαίνει απλώς ναπετάξεις τις αλυσίδες απόκάποιον, αλλά να ζεις με

τέτοιον τρόπο που να σέ-βεσαι και να βελτιώνεις τηνελευθερία των άλλων».

Πώς μπορεί ο άνθρω-πος να είναι ελεύθερος ότανμε σιγουριά μόνο το κακόμπορεί να διαπράξει; Η Βί-βλος λέει ότι ο άνθρωπος,χωρίς τη σωτηρία του Χρι-στού είναι νεκρός: «ήσασταννεκροί εξαιτίας των παρα-πτωμάτων και των αμαρ-

τιών… ζήσαμε κι όλοι εμείςκάποτε σύμφωνα με τις σαρ-κικές μας επιθυμίες, εκτε-λώντας τις υπαγορεύσεις τηςαμαρτωλής μας φύσης καιτων πονηρών λογισμών μας,και ήμασταν από τη φύσημας άνθρωποι άξιοι της τι-μωρίας του Θεού… » (Εφεσ.

2:1-3). Ο απ. Παύλος περι-γράφει τον άνθρωπο πουδιψά να κάνει το αγαθό,αλλά δεν τα καταφέρνει καιομολογεί: «Όμως βλέπω ένανόμο διαφορετικό μέσα σταμέλη μου, που αντιστρατεύε-ται στο νόμο της διάνοιάςμου και με κάνει αιχμάλωτοστο νόμο της αμαρτίας, πουβρίσκεται μέσα στα μέλημου!». Και αυτό τον αναγ-

κάζει να κράζει, «πόσο τα-λαίπωρος άνθρωπος είμαιεγώ! Ποιος θα με ελευθε-ρώσει από το σώμα αυτό,που το έχει κυριεύσει ο θά-νατος;» (Ρωμ. 7:23,24). Ο δεαπ. Πέτρος αναφερόμενοςστους ηδονολάτρες της επο-χής του, που τάζανε ηθική


ελευθερία στα θύματά τους,γράφει: «Τους υπόσχονταιελευθερία, τη στιγμή που οιίδιοι είναι δούλοι της δια-φθοράς, αφού από ό,τι έχεινικηθεί κανείς εκείνου δού-λος έχει γίνει»(Β΄ Πέτρ. 2:19).Ο άνθρωποςείναι σκλάβοςτων παθώντου και τουδιαβόλου. Πό-σοι συνάν-θρωποί μαςσήμερα περ-πατούν ελεύ-θεροι στουςδρόμους τωνπόλεων καιτων χωριών, ενώ είναι δέ-σμιοι του τσιγάρου, του αλ-κοόλ, των ναρκωτικών, τηςπλεονεξίας, του φθόνου,της μνησικακίας, της φιλο-δοξίας, του εγωισμού, τουσεξ… (και ο κατάλογος είναιμακρύς). Ο άνθρωπος έχειτην ψευδαίσθηση ότι για ναείναι ελεύθερος πρέπει ναπετάξει τις ηθικές και πνευ-ματικές αξίες και να βάλειστο περιθώριο της ζωήςτου το Θεό. Ο Χριστός είπεκάποτε στους Ιουδαίους πουκαυχιόνταν για την ελευ-θερία τους και τον πρόγονότους, τον Αβραάμ, «η αλή-θεια είναι και σας το τονίζωπως ο καθένας που αμαρ-τάνει, είναι δούλος της αμαρ-

τίας» (Ιωάν. 8:34). Ο απε-λευθερωμένος άνθρωποςστην πραγματικότητα θελη-ματικά βυθίστηκε στην πιοστυγνή δουλεία της αμαρ-τίας, σε όλες τις μορφές της

και είναι αιχμάλωτος τηςαμαρτίας.

Πώς ο άνθρωπος μπο-ρεί ν’ απελευθερωθεί απότην αμαρτωλή φύση του;Όσο και να προσπαθεί, μό-νος του δεν μπορεί. Ούτεακόμη και κάποιο σύστημα,κόμμα και ιδεολογία μπο-ρούν να τον λυτρώσουν.Στο ερώτημα, απαντά ο απ.Παύλος: «Ευχαριστώ το Θεόπου δίνει τούτη την απελευ-θέρωση μέσω του ΙησούΧριστού του Κυρίου μας!»(Ρωμ. 7:25). Και «Αυτός είναιπου μας λύτρωσε από τηνεξουσία του σκοταδιού καιμας μετέφερε στη βασιλείατου αγαπημένου του Γιου,μέσω του οποίου έχουμε

την απολύτρωση, τη συγ-χώρηση των αμαρτιών»(Κολ. 1:13,14) Ο Ιησούς, ομεγάλος Απελευθερωτής,διακήρυξε ότι ο Θεός Τονέστειλε για να κηρύξει, «σε

αιχμαλώτους την απελευ-θέρωση» (Λουκάς 4:18).

Η πνευματική ελευθε-ρία είναι το αποτέλεσμα επι-λογής: να πιστέψουμε, ναεξομολογηθούμε, να συγ-χωρήσουμε, ν’ αποκηρύ-ξουμε κάθε ψεύτικη διδα-σκαλία, την οργή, την πικρία,την κακία... Γι’ αυτό ας στρα-φούμε σ’ Εκείνον, το μεγάλοΕλευθερωτή, που διακή-ρυξε: «Αν λοιπόν σας ελευ-θερώσει ο Γιος, τότε θα είστεπραγματικά ελεύθεροι»(Ιωάν. 8:36). nnn

______> Μπορείτε να επι-

σκεφτείτε την ιστοσελίδαμας www.nikites.euμε ποικιλία θεμάτων.

Τι μπορούμε να ξέρουμεγια το διάβολο;

Ήταν ο Σατανάς που εξαπάτησε την Εύα κιέφερε την αμαρτία στον κόσμο (Γέν. 3:1-7). Ήταν ο Σατανάς που

προσπάθησε να κάνει τονΙώβ να βλασφημήσει το Θεό(Ιώβ 1:6-12). Ήταν ο διάβο-λος που πείραξε το Χριστό(Ματθ. 4:1-11). Αυτός, απότην αρχή της δημιουργίαςτου ανθρώπου, επιδιώκεισυνεχώς να τον παρασύρεινα κάνει το κακό. Ο Ιησούςείπε πως υπάρχουν «λίγοι»που αντιστέκονται στο διά-βολο και υπακούνε στο Θεό,ώστε να σωθούν από τηναμαρτία και ν’ αποφύγουν τηνκόλαση του διαβόλου (Ματθ. 7:13-14, 25:41).

Υπάρχουν πολλά πράγματα που η Γραφή μάςπληροφορεί για το διάβολο. Έχει το βασίλειό του,που το κυβερνά μ’ έναν αριθμό πονηρών πνευ-μάτων (Ματθ. 12:26, 8:28, 9:34). Είναι ο εχθρόςτου Χριστού και του λόγου Του (Ματθ. 13:19,39).Είναι δολοφόνος και ψεύτης (Ιωάν. 8:44). Πλανάτον κόσμο και είναι κατήγορος των πιστών (Αποκ.12:9-10). Είναι ο πειραστής (Ματθ. 4:3). Είναι οάγγελος της αβύσσου (Αποκ. 9:11). Είναι ο θεόςκαι πρίγκηπας αυτού του κόσμου (Β΄ Κορ. 4:4,Ιωάν. 16:11). Είναι ο πρίγκηπας της εξουσίας τουαέρα (Εφεσ. 2:2). Είναι ο πονηρός που επιδιώκεινα πείσει τους ανθρώπους να κάνουν το κακό(Ματθ. 13:19, Ιωάν. 13:2,27). Περιοδεύει τη γησαν ωρυόμενο λιοντάρι ζητώντας να καταβροχθίσειόποιον μπορεί (Α΄ Πέτρου 5:8).

Είναι θανάσιμο λάθος να συμπεραίνουμε ότιο Σατανάς έρχεται πάντοτε με το αληθινό τουπρόσωπο ή ότι αποκαλύπτει τις προθέσεις του.Δεν πρέπει ν’ αγνοούμε τα τεχνάσματά του (Β΄

Κορ. 2:11). Πολλές φορές στέκεται πίσω από τονάμβωνα προσποιούμενος τον κήρυκα του Κυρίου

(Β΄ Κορ. 11:13-15). Ο κόσμοςείναι γεμάτος με τέτοιουςθεατρίνους.

Φίλε, μελέτα την ΑγίαΓραφή και σιγουρέψου ότιαυτά που διδάσκεσαι ήακούς από τον άμβωνα ήαπό οποιονδήποτε άλλο εί-ναι σύμφωνα με το λόγοτου Θεού. Ένας γνήσιοςεργάτης του ευαγγελίου θασ’ ευγνωμονεί γι’ αυτό.

Το πιο παρήγοροπράγμα που πρέπει να ξέ-

ρεις σχετικά με το διάβολοείναι ότι μπορείς να του αντισταθείς και να τονκατανικήσεις! «Κι ούτε να δίνετε τόπο στο διάβολο»(Εφεσ. 4:27). Μπορούμε να του αντισταθούμε αρ-νούμενοι να υποκύψουμε στις παρακινήσεις καιστους δελεασμούς του και προσκολλώμενοι πε-ρισσότερο στο Θεό (Ιακ. 4:7-8). Αυτό μπορούμενα το πετύχουμε μελετώντας το λόγο του Θεού(Β΄ Τιμ. 2:15), εφαρμόζοντας το ευαγγέλιο (Β΄Θεσ. 1:8), λατρεύοντας το Θεό σύμφωνα με τιςοδηγίες της Αγίας Γραφής (Ιωάν. 4:24) και υπη-ρετώντας το Θεό με πιστότητα (Α΄ Κορ. 15:58). Ολόγος του Θεού και η υπακοή σε αυτόν είναι ταμόνα μέσα για τη σωτηρία του ανθρώπου απότην αμαρτία (Α΄ Πέτρ. 1:22, Ιωάν. 8:32, Πράξ.2:38).

Υπακούς στο ευαγγέλιο; Έχεις πιστέψει (Ιωάν.8:24, 3:16); Έχεις μετανοήσει (Λουκ. 13:3, Πράξ.2:38); Εξομολογείσαι στο Θεό (Ματθ. 10:32); Έχειςβαπτιστεί (Μάρκ. 16:16, Πράξ. 22:16); Ζεις με πι-στότητα (Ματθ. 10:22, Αποκ. 2:10); nnn

Aπόδοση: Συμεών A. Iωαννίδης


Το αρνάκι, η δραχμήκαι το παιδί


(Λουκ. 15:1-10)

Σε απίθανα, σε ανέλπιστα αίτια χρω-στάμε μερικούς από τους πιο μεγά-λους θησαυρούς του ευαγγελίου.

Και αυτόν το θησαυρό που είναι σφηνω-μένος στη μέση ακριβώς του κατά ΛουκάΕυαγγελίου τα τρία εκείνα διαμαντάκια, τιςτρεις εκείνες παραβολές που αποτελούντην τριλογία της αγάπης του Θεού, τηνοφείλουμε σε πολύ ανέλπιστα αίτια.

Φίλος των αμαρτωλώνΌλο και πιο βαριά γινόταν η ατμόσφαιραγύρω από τον Ιησού. Όλο και πύκνωνεεναντίον Του η κριτική, το μίσος, η εμπάθεια.Κι ένας από τους πιο σπουδαίους λόγουςπου άναψαν και τροφοδότησαν την εχθρικήαυτή διάθεση εναντίον Του, ήταν η στάσηΤου απέναντι εκείνων που είχαν πέσει. Ηστάση Του η τόσο ασυμβίβαστη για τηναξιοπρέπεια ενός θρησκευτικού ηγέτη.Στάση που βρισκόταν σε οξεία αντίθεσηκαι αποτελούσε εκνευριστική παραφωνίαπρος τις παραδόσεις και τα έθιμα της θρη-σκευτικής ζωής του τόπου.

Και μόνο που Τον είδαν να κάθεταιστο τραπέζι ενός τελώνη και ν’ απολαμβάνειτη συντροφιά άλλων τελωνών, και μόνοπου Τον είδαν ν’ αφήνει μια γυναίκα αμαρ-τωλή σκεπασμένη από την ντροπή τηςκακής φήμης της να Τον πλησιάζει, να γο-νατίζει μπροστά Του και να Του πλένει ταπόδια με τα δάκρυά της, ήταν για τους Φα-ρισαίους και τους άλλους θρησκευτικούςηγέτες και δασκάλους, αρκετή απόδειξηότι αυτός ο άνθρωπος δεν μπορούσε ναείναι άνθρωπος του Θεού. Ήταν φίλος τωναμαρτωλών, όπως Τον απο-κάλεσαν.

Επίσημοι αντιπρόσωποιτου Θεού αυτοί, είχαν πάρει

τα μέτρα της καρδιάς Του και ήξεραν ότι ηκαρδιά του Θεού δεν μπορούσε να είναιπιο ευρύχωρη από τη δική τους. Κι έναςάνθρωπος που τόσο πολύ μεγάλωσε τηνκαρδιά Του, ένας άνθρωπος που τόσο πολύξέχασε τη θέση Του, ώστε να κάνει συν-τροφιά με αμαρτωλούς αυτής της υπο-στάθμης δεν μπορούσε ποτέ να είναι άν-θρωπος του Θεού. Ήταν ένα από τα δριμύ-τερα κατηγορητήριά τους εναντίον τουΙησού. Είπαν: «Αυτός ο άνθρωπος δέχεταιαμαρτωλούς και συντρώγει μαζί τους».

Περίεργο, στ’ αλήθεια αλλά με τα πικράτους αυτά σχόλια, με το ξεχείλισμα αυτότης χολής και της ειρωνείας τους, χωρίςνα το υποπτεύονται, κήρυτταν το ευαγγέλιο.Γιατί η καρδιά του ευαγγελίου αυτή είναι:Ο Χριστός δέχεται πράγματι αμαρτωλούςκαι συντρώγει μαζί τους.

Γιατί ο Χριστός δεν έσωσε τονεαυτό Του από το σταυρόΌπως και την άλλη εκείνη φορά, τη μεγάληεκείνη Παρασκευή κάτω από το σταυρό,μια άλλη σελίδα του ευαγγελίου ανέλαβαννα κηρύξουν: «Άλλους έσωσε», είπαν, «τονεαυτό Του δεν μπορεί να σώσει». Μπορούσεαλλά δεν ήθελε, γιατί αν έσωζε τον εαυτόΤου δε θα μπορούσε να σώσει τους άλλους.Μπορούσε να κατέβει από το σταυρό, αλλάαν κατέβαινε δε θα μπορούσε να γίνει Σω-τήρας του αμαρτωλού ανθρώπου. Κι έτσι,από κακά ελατήρια σαν ξεχείλισμα της πο-νηρής τους σκέψης και της κακής τουςδιάθεσης, αλλά ανύποπτοι, οι Φαρισαίοικήρυξαν τις πιο βασικές αλήθειες του ευαγ-

γελίου.Τι ωραιότερο μήνυμα θα

μπορούσε ποτέ να δώσει οάμβωνας της χριστιανικής

Του † ΓΕΩΡΓΙΟΥ Α.ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥδρα θ.


εκκλησίας; Ποια ομορφότερη εικόνα τουΧριστού θα μπορούσε να προσφέρει ο κή-ρυκας του ευαγγελίου: «Δέχεται αμαρτω-λούς και συντρώγει μαζί τους». Κι έτσιέχουμε ιδιαίτερους λόγους να είμαστε ευ-γνώμονες στους Φαρισαίους γιατί ήταν σαναπάντηση σε αυτό τους το κατηγορητήριοπου πλέχτηκε αυτή η όμορφη τριλογία τηςαγάπης του Θεού.

Η αναζήτηση του χαμένουΑυτοί δε θα το υποπτεύονταν, αλλά στουςΦαρισαίους χρωστάμε τις τρεις εκείνεςπαραβολές στο ίδιο κεφάλαιο τού κατάΛουκάν Ευαγγελίου για το χαμένο αρνάκι,για τη χαμένη δραχμή, για το χαμένο παιδί,που οι τρεις μαζί αποτελούν, θα έλεγεκανείς, ένα μικρό ευαγγέλιο μέσα στο ευαγ-γέλιο και συνθέτουν μια ολοκληρωμένηκαι ωραία εικόνα της σωτηρίας που προ-σφέρει ο Θεός στον άνθρωπο. Αυτήν τηντριλογία λοιπόν θα πάρουμε σαν αντικείμενοτης μελέτης μας. Σε αυτό το άρθρο θα με-λετήσουμε τις πρώτες δύο από τις τρειςπαραβολές: το χαμένο αρνάκι και τη χαμένηδραχμή. Και θα κρατήσουμε γι’ άλλη φοράτην παραβολή του χαμένου παιδιού ή όπωςείναι καλύτερα γνωστή, την παραβολή τουάσωτου γιου.

Σαν μια εισαγωγική σκέψη και στιςτρεις παραβολές και για να μπορέσουμεκαλύτερα να καταλάβουμε το νόημά τουςας προσπαθήσουμε και αυτό: Οι πρώτεςδύο από τις τρεις αυτές παραβολές μάςπαρουσιάζουν τη σωτηρία κυρίως από τηνπλευρά του Θεού και μας δείχνουν τι οΘεός κάνει για τη σωτηρία του αμαρτωλούανθρώπου, η τρίτη παραβολή εμφανίζει τησωτηρία κυρίως από την πλευρά του αν-θρώπου και δείχνει τι ο άνθρωπος καλείται

να κάνει για τη σωτηρία του. Έτσι με τιςτρεις αυτές ιστοριούλες ολοκληρώνεται ηεικόνα της σωτηρίας. Κι Εκείνος που είπετις τρεις αυτές ιστορίες ας τις ευλογήσειστις καρδιές μας και ας τις χρησιμοποιήσειγια να κάνει το θαύμα της σωτηρίας Τουκαι ανάμεσά μας. Πολύ το υλικό που έχουμεμπροστά μας, λίγος ο χώρος στη διάθεσήμας. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν στη μελέτημας λέγοντας ότι οι δύο αυτές παραβολέςγια το χαμένο αρνάκι και τη χαμένη δραχμή,έχουν ένα σημείο που τις χωρίζει. Και κα-ταλήγουν σ’ ένα άλλο σημείο που πάλι τιςενώνει.

Το σημείο που ενώνει, το σημείο πουέχουν κοινό οι δύο αυτές ιστοριούλες πουάλλωστε το έχουν κοινό και οι τρεις παρα-βολές είναι εκείνο με το οποίο προσπάθησεΕκείνος που τις δημιούργησε να δείξειπόσο πολύτιμος στην καρδιά του Θεού είναιο άνθρωπος. Και το έκανε μάλιστα αυτόμε μια προϊούσα κλίμακα. Στην πρώτη πα-ραβολή εκατό αρνάκια είχε εκείνος ο βο-σκός και χάθηκε το ένα. Στη δεύτερη πα-ραβολή δέκα δραχμές είχε η γυναίκα καιαπό τις δέκα έχασε τη μία. Στην τρίτη πα-ραβολή μονάχα δύο παιδιά είχε ο πατέραςκαι από τα δύο του χάθηκε το ένα.

Η πολυτιμότητα της ψυχήςΑν σ’ ένα λογιστή παρουσιάζαμε αυτήν τηντριλογία και τον παρακαλούσαμε με αριθ-μούς να μας δώσει το περιεχόμενό της, θαμας έλεγε ότι η ζημιά, που σε κάθε μιααπό τις τρεις περιπτώσεις έλαβε χώρα,αντιπροσωπεύει στην πρώτη περίπτωσητο 1%, στη δεύτερη το 10%, ζημιά πολύ πιοβαριά, και στην τρίτη η ζημιά γίνεται πάραπολύ βαριά, γιατί ανέρχεται στο 50%. Αλλάη γλώσσα της λογιστικής είναι κρύα και


δεν μπορεί να μας δώσει να νιώσουμε τηνπραγματικότητα. Καμιά μαθηματική εξίσωσηδε θα μπορούσε ποτέ να μας δώσει να αι-σθανθούμε την αγάπη που είχε ο πατέραςγια κείνο το μικρό του το παιδί, ούτε και νανιώσουμε τον πόνο που εκείνος ένιωσε,όταν το παιδί του αυτό τον άφησε κι έφυγεκαι άδειασε το σπίτι του και σκοτείνιασε ηζωή του.

Το γεγονός είναι ότι και οι τρεις παρα-βολές μάς βοηθούν να δούμε πόσο ψηλάτοποθετεί ο Θεός τον άνθρωπο και πόσοαγαπητός είναι ο άνθρωπος στο Θεό. Καιπόσο βαθιά αισθάνθηκε ο Θεός την απώλειατου ανθρώπου. Δείτε τις ζεστές εκείνεςζωντανές εικόνες που χρησιμοποίησε γιανα μας δείξει το μέτρο της αγάπης Του γιατον άνθρωπο. Μια κοπέλα είχε δέκα δραχ-μές. Δέκα ασημένιες δραχμές. Προφανώςμέρος από την προίκα της και ήταν συγ-χρόνως οι δέκα μαζί δεμένες ένα πολύτιμοκαι προσφιλές κόσμημά της. Και η μία απότις δέκα αυτές δραχμές ξαφνικά χάθηκε.Είχε μεγάλη αξία τις μέρες εκείνες η αση-μένια δραχμή, αλλά πολύ πιο μεγάλη αξίαείχε για την κοπέλα εκείνη η δραχμή. Καιη ζημιά της και ο πόνος για τη ζημιά τηςήταν μεγάλος.

Κι εκείνος ο βοσκός, την ίδια και πε-ρισσότερη ίσως τρυφερή αγάπη είχε γιατο αρνάκι του εκείνο το ένα, που για κάποιολόγο χάθηκε έξω στην ερημιά. Κάθε βοσκόςαισθάνεται αγάπη για κάθε αρνάκι του κο-παιδιού του, εκείνος όμως ο βοσκός αι-σθανόταν φαίνεται μια ξεχωριστή αγάπηγια κείνο το αρνάκι που χάθηκε. Τόση ήτανη αγάπη του βοσκού και τόση η λύπη πουένιωσε, ώστε άφησε τα ενενήντα εννέαστη στάνη και βγήκε έξω στην ερημιά,αναζητώντας το ένα το χαμένο.

Δυστυχώς εκ φύσεως είμαστε εγωιστές.Μέχρι τις ρίζες της είναι ποτισμένη απόεγωισμό η ζωή μας και ο εγωισμός δυ-σκολεύεται να μας εγκαταλείψει ακόμα καιαφού γνωρίσουμε τη σωτηρία του Χριστούκαι απολαύσουμε τη ζωή, που Εκείνος μαςδίνει. Έτσι και τη σωτηρία του Χριστού καιτα θαύματά Του και τις επεμβάσεις Τουστη ζωή μας και όλα, εξακολουθούμε δυ-στυχώς να τα βλέπουμε με το πρίσμα τουεγωισμού μας και να τα ερμηνεύουμεπάντα με το «εγώ» μας στο κέντρο τηςόλης υπόθεσης. Πόσο μεγάλη ήταν η δικήμας η ζημιά με την περιπέτεια της αμαρτίαςκαι πόση μεγάλη είναι η δική μας η χαρά,τώρα που αποκτήσαμε τη σωτηρία. Και δεθυμόμαστε ότι υπάρχει και Κάποιος άλλοςσε αυτήν την υπόθεση. Δε θυμόμαστε ναπροσέξουμε πόσο πολύ ο Θεός πόνεσε,πόσο βαθιά η καρδιά του Θεού ένιωσε τιςσυνέπειες της αμαρτίας μας, πόσο Εκείνοςλυπήθηκε με την περιπέτειά μας.

Έτσι λοιπόν αυτές οι δύο παραβολέςμάς βοηθούν να αποκαταστήσουμε τα πράγ-ματα στη θέση τους. Μας βοηθούν να δούμετα αισθήματα του Θεού στη μεγάλη αυτήυπόθεση της σωτηρίας και να καταλάβουμετο «γιατί» του σταυρού. «Ο Θεός αγάπησεμε μια τέτοια αγάπη τον κόσμο, ώστε έδωσετο Γιο Του το μονογενή, για να μη χαθεί οκαθένας που πιστεύει σ’ Αυτόν, αλλά ναέχει ζωή αιώνια».

Οι χαμένοι μέσα και έξω από τηστάνηΑυτό μας οδηγεί τώρα στο σημείο σε σχέσημε το οποίο διαφέρουν μεταξύ τους οι δύοπαραβολές. Χάθηκαν και τα δύο. Και τοαρνάκι εκείνο του βοσκού χάθηκε, αλλάκαι η δραχμή της κοπέλας, χαρακτηριστική


διαφορά στις δύο αυτές ιστοριούλες πουδεν είναι χωρίς το αντίστοιχο σημείο τουςστον κόσμο τον πνευματικό, στην πείρα τωνανθρώπων. Και τα δύο χαμένα. Δείτε όμωςπού χάθηκε το ένα και πού χάθηκε το άλλο.Έξω στην ερημιά, μακριά από το κοπάδι,μακριά από τη ζεστασιά της στάνης, μακριάαπό το βοσκό χάθηκε το αρνάκι. Μέσα στοσπίτι πολύ κοντά στην ιδιοκτήτριά της, κάτωαπό τη στέγη της χάθηκε η δραχμή. Και ταδύο όμως χαμένα.

Το ίδιο, ακριβώς το ίδιο συμβαίνει καιστον κόσμο τον πνευματικό. Υπάρχουν άν-θρωποι που χάθηκαν σαν εκείνο το αρνάκι.Περιπλανήθηκαν πολύ μακριά από τον Ποι-μένα. Τα μονοπάτια της αμαρτίας τούς έφερανπολύ μακριά από το Θεό. Είναι οι πέρα ωςπέρα αμαρτωλοί. Είναι οι άνθρωποι πουδεν άφησαν αμαρτία χωρίς να τη δοκιμάσουν.Είναι ακριβώς οι άνθρωποι για τους οποίουςπαραπονιούνταν οι ευσεβείς εκείνοι Φαρι-σαίοι, ότι ο Χριστός τούς δεχόταν στη συν-τροφιά του κι έτρωγε μαζί τους. Ήταν οι τε-λώνες. Οι άνθρωποι που ως το λαιμό είχανβουλιάξει μέσα στο βούρκο της αμαρτίας.Οι άνθρωποι που κανένας που σεβόταν τονεαυτό του δε θα καταδεχόταν να τους χαι-ρετίσει στο δρόμο.

Και υπάρχουν άνθρωποι που χάθηκανσαν τη δραχμή. Όχι έξω στην ερημιά. Όχιμακριά από το Θεό. Όχι σε μια ζωή πέρα γιαπέρα αμαρτωλή. Αυτοί δε γνώρισαν ποτέτους τα μονοπάτια της χονδροειδούς αμαρτίας.Αυτοί χάθηκαν μέσα στο σπίτι του Θεού, χά-θηκαν μέσα στο σπίτι μιας αξιοπρεπούς,ηθικής, έντιμης ζωής. Χάθηκαν κάτω απότη στέγη της εκκλησίας. Ενώ εκείνοι οιάλλοι, σαν το αρνάκι της παραβολής περι-πλανιούνται στα βουνά της ανηθικότητας,αυτοί ψέλνουν ύμνους στο Θεό, έχουν ταονόματά τους γραμμένα στο μητρώο κάποιαςεκκλησίας και απολαμβάνουν τη συντροφιά

των ανθρώπων του Θεού. Και αυτοί όμωςχαμένοι. Όσο χαμένο το αρνάκι έξω σταβουνά, τόσο χαμένη και η δραχμή κάτω απότη στέγη της νοικοκυράς της.

Πολλές φορές συμβαίνει αυτό το ανέλ-πιστο, αλλά όχι και ανεξήγητο. Καμιά φοράευκολότερο είναι να βρεθεί το αρνάκι πουχάθηκε έξω στα βουνά, παρά να βρεθεί ηδραχμή που χάθηκε μέσα στο σπίτι. Καιαυτό, γιατί το αρνάκι ξέρει ότι είναι χαμένο.Γυρνά δεξιά και αριστερά και πουθενά δενμπορεί να βρει τη στάνη, το κοπάδι, το βοσκό.Στο βάθος της καρδούλας του το ξέρει τοαρνάκι ότι είναι χαμένο. Ενώ η δραχμή αυτήπολλές φορές δεν την έχει αυτή τη συναί-σθηση. Αυτή βρίσκεται κάτω από την παλιάστέγη, δεν έχει φύγει από το γνώριμο κόσμοτης. Παντού όπου και αν κοιτάξει, της είναιοικείο το περιβάλλον. Και της είναι δύσκολονα καταλάβει ότι έχει χαθεί.

Σε αυτήν τη δεύτερη κατηγορία ανήκανκι εκείνοι που με το κατηγορητήριό τουςπροκάλεσαν το Χριστό να πει αυτήν την τρι-λογία Του. Κάτω από τη στέγη μιας ηθικήςζωής χάθηκαν οι Φαρισαίοι και γι’ αυτόήταν τόσο δυσκολότερο γι’ αυτούς να βρεθούναπό το Χριστό απ’ όσο ήταν για τους τελώνες.Κι εξακολουθεί αυτό να ισχύει και σήμερα.Υπάρχουν οι άνθρωποι που ζουν μια πέραγια πέρα αμαρτωλή ζωή. Υπάρχουν και οιάνθρωποι που ζουν μια αξιοπρεπή κατά τοδυνατόν ηθική ζωή, που ποτέ όμως δεν αι-σθάνθηκαν ότι είναι αμαρτωλοί και ποτέτους δε ζήτησαν τη σωτηρία του Χριστού.Και οι δύο χαμένοι. Πολύ πιο δύσκολα όμωςκαμιά φορά βρίσκει το δρόμο του στο Χριστόο άνθρωπος της δεύτερης κατηγορίας, γιατίη ηθική ακριβώς ζωή του δεν τον αφήνεινα αισθανθεί την ανάγκη της σωτηρίας, ναταπεινωθεί και να ριχτεί στην αγκάλη τουελέους του Θεού.

Και τώρα, το σημείο που πάλι το έχουν


κοινό οι δύο παραβολές είναι: η έρευνα, ηανεύρεση, η χαρά. Μόλις ανακάλυψε ο βο-σκός ότι ένα από τ’ αρνάκια του έλειπε, αμέ-σως πήρε τους δρόμους, βγήκε έξω στηνερημιά αναζητώντας το. Μόλις η κοπέλαεκείνη ανακάλυψε ότι είχε χάσει τη δραχμήτης, αμέσως άναψε το λυχνάρι της, πήρε τησκούπα της και δεν άφησε γωνιά του σπιτιούχωρίς να την ψάξει και δεν ησύχασε παράμόνο όταν βρήκε τη δραχμή της.

Η πρωτοβουλία της σωτηρίαςΚάπως περίεργη πράγματι εικόνα του Θεούμάς δίνουν αυτές οι δύο παραβολές. Δια-φορετική πάντως από την εικόνα που εμείςέχουμε σχηματίσει. Πολλές φορές εμείς τοΘεό Τον φανταζόμαστε σαν ένα θυμωμένο,σκαιό, συνοφρυωμένο πρόσωπο, αποτρα-βηγμένο σε κάποια γωνιά του σύμπαντόςΤου, που δεν επιθυμεί να έχει πια καμιάεπαφή και καμιά σχέση μ’ εκείνον εκεί τονάνθρωπο που παρέβη το νόμο Του και Τονλύπησε. Και ο καημένος ο άνθρωπος χτυπάτώρα την πόρτα του Θεού, χτυπά την κλειστήπόρτα και παρακαλεί να του ανοίξουν.

Ακριβώς το αντίθετο είναι η αλήθεια.

Όχι μόνο δεν την έκλεισε την πόρτα Του οΘεός, αλλά πήρε ο Ίδιος την πρωτοβουλίατης συνάντησής Του με τον αντάρτη άνθρωποκαι της επανασύνδεσης των σχέσεών Τουμαζί του. Σαν το βοσκό εκείνο άφησε ταενενήντα εννέα και βγήκε ψάχνοντας για τοένα, το χαμένο Του αρνάκι. Σαν την κοπέλαεκείνη που άναψε το λυχνάρι της αλήθειαςΤου, του Αγίου Πνεύματος, και πήρε το σά-ρωθρο του ελέγχου του Αγίου Πνεύματοςκαι άρχισε την έρευνα για να ξαναβρεί εκείνοπου χάθηκε.

Τέτοιος είναι ο Θεός μας. Αυτή τη στιγμή,αδελφέ μου, ψάχνει για να σε ξαναβρεί. Καιπόσο μεγάλη θα είναι η χαρά Του ότανέρθεις πάλι κοντά Του. «Έτσι σας λέω γίνεταιχαρά ενώπιον των αγγέλων του Θεού γιαέναν αμαρτωλό που μετανοεί». Τη χαράαυτή θα έχουμε την ευκαιρία πιο πλατιά νατη μελετήσουμε με την τρίτη παραβολή. Απότώρα όμως αυτή χαρά ας γίνει και δική μας.Αρκετά περιπλανήθηκες, αδελφέ μου. Αρκετάταλαιπωρήθηκες. Άκουσε τώρα τον καλόΠοιμένα που σε καλεί. Άφησέ Τον να σεπάρει κοντά Του, να σε ξεκουράσει, να σεφέρει πάλι στο σπίτι Του, να γεμίσει τηνκαρδιά σου με ειρήνη και με χαρά. nnn


ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ

Μπορείτε να επισκεφτείτε τη νέα ιστοσελίδα των τηλεοπτικών εκπομπώνΖΩΝΤΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ και να δείτε ποικιλία προγραμμάτων:

http://www.zontas.gr/

Σήκω εκλεκτή κι όμορφη εκκλησία μουσήκω στολίσου!Βάλε την πορφύρα σου εκείνη τη λαμπρήσήκω και ντύσου.

Ντύσου με τα λευκά σου δικαιώματαεκείνα των αγίωνκαι ετοιμάσου, ω μυριόχαρη εκκλησιάνα! άκου από μακριά έρχεται ο Νυμφίος.

Ύψωσε το πανώριο σου τ’ ανάστημαμε τη βασιλική κορώνα στο κεφάλιγια να σε δούνε όλοι εκείνοι που ανόητακαι μ’ έχθρητα αμφισβητούνε του Κυρίουμας τη χάρη.

Πάρε στα χέρια σου τη λάμπα τη χρυσήγεμάτη με το λάδικαι φώτισε αυτούς που βρίσκονταιπεσμένοι μες στο άθλιο σκοτάδι.

Μα τι είν’ αυτό; Εσύ η εκκλησιά;Πώς σέρνεις έτσι βαρετά τα βήματά σου;Ποιος ύπνος σκέπασε και βάραινε τόσο πολύ τ’ ακούραστα τα βλέφαρά σου;

Ως εκκλησιά μου, που για σε ο Λυτρωτήςμέρα και νύχτα στον Πατέρα μεσιτεύει,σήκω και κοίταξε ψηλά στους ουρανούς.Έρχεται ο Νυμφίος! Νάτος έφτασε!Ένδοξος στα ουράνια να σε φέρει.

Αγγελική Μπαλάση

Σήκω εκκλησία

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ Δ ΙΕΥΘΥΝΤΗ


Aγαπητοί μαςαδελφοί και φίλοι...

ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΜΑΣ ΞΕΡΟΥΜΕ την αξίαμιας χριστιανικής παιδικής κατασκήνωσης, ίσωςκαι από προσωπική πείρα. Τα μπάνια στη θά-λασσα, τα ομαδικά παιχνίδια, τα Βιβλικά μα-

θήματα, οι ιδιαίτερες συντροφιές, οι κοινές προσευχές και τόσα άλλα δια-μορφώνουν το χαρακτήρα και μένουν ανεξίτηλα χαραγμένα στο νου τωνκατασκηνωτών, ακόμα και όταν φτάσουν σε βαθιά γεράματα.

Αρχίζοντας από την Ελλάδα, πριν αρκετές δεκαετίες, η ιεραποστολή μαςέχει δημιουργήσει διάφορα κατασκηνωτικά κέντρα σε διάφορα μέρη τουκόσμου.

Στη Γουατεμάλα έχουμε ιδρύσει την κατασκήνωση ΧΑΝΑΑΝ, σαν μια όαση για τα παιδιά τωνΚέντρων Παιδικής Φροντίδας της Ιεραποστολής μας. Στην κατασκήνωση αυτή πηγαίνουν εκπεριτροπής τα παιδιά για μια εβδομάδα. Εκεί συμμετέχουν σε πνευματικές δραστηριότητες και σεδραστηριότητες αναψυχής για ν’ αναδείξουν και ν’ αναπτύξουν τα χαρίσματα και τις ικανότητέςτους, που θα τους βοηθήσουν στην μετέπειτα ζωή τους στο μέλλον. Εκεί γίνονται κοινές λατρείες,κοινές προσευχές, Βιβλικές μελέτες σε μικρές ομάδες, εκπαιδευτικά προγράμματα, κολύμπι,παιχνίδια, μαθήματα χειροτεχνίας, υμνωδία, και αφήνεται μια ιδιαίτερη ώρα για τους κατασκηνωτέςνα μείνουν μόνοι και να έχουν ατομική κοινωνία με το Θεό. Κάθε χρόνο πάνω από 2.500 παιδιά καινέοι πηγαίνουν στην κατασκήνωση Χαναάν, και πολλοί από αυτούς πιστεύουν και δέχονται τοΧριστό ως Σωτήρα τους στη διάρκεια τής εκεί παραμονής τους.

Στην Ταϊλάνδη, έχουμε την Κατασκήνωση Χαρά όπου κατασκηνώνουν παιδιά και νέοι από ταΚέντρα Παιδικής Φροντίδας της Ιεραποστολής μας, αλλά επίσης και άλλοι νέοι κι ενήλικοι. Επιπλέον,στην κατασκήνωση αυτή πηγαίνουν ποιμένες και άλλοι ηγέτες εκκλησιών τηςπεριοχής για πνευματική αναζωογόνηση, περισυλλογή και δύναμηγια το έργο τους.

Στις Φιλιππίνες έχουμε τηνκ α τ α σ κ ή ν ω σ η«Ζω ντανή Ελπίδα»στο νησί Σαμάρ. Καισε αυτήν την κατα-σκήνωση πη-

Κατασκήνωση «Χαναάν», Γουατεμάλα

Κατασκήνωση «Χαρά», Ταϊλάνδη

γαίνουν παιδιά που φροντίζουμε, αλλά οργα-νώνουμε εκπαιδευτικά συνέδρια και για ποιμένες.

Στην Ελλάδα το CosmoVision Center στηνΑθήνα, λειτουργεί ως κέντρο διαφόρων δραστη-

ριοτήτων για μικρούς και μεγάλους. Παράλληλα μεδιάφορα αθλήματα, σχοινοβασία, μουσική και άλλες δρα-

στηριότητες, οι συνεργάτες μας στην Αθήνα δίνουν τη χριστιανικήμαρτυρία τους σ’ εφήβους και μεγαλύτερους.

Η διακονία μας στην Ελλάδα έχει ιδιαίτερη σπουδαιότητατον καιρό αυτό που η πατρίδα μας αντιμετωπίζει τη μεγαλύτερηοικονομική κρίση των τελευταίων δεκαετιών.

Διακονίες σαν και τις παραπάνω ασκούν μεγάλη επίδρασηστην κοινωνία. Οι συνεργάτες μας στις Φιλιππίνες μάς έγραψανπως σε μια πρόσφατη κατασκηνωτική περίοδο στη Luzon,69 από τους 97 συνολικά κατασκηνωτές δέχτηκαν το Χριστόως Σωτήρα τους και άρχισαν να πηγαίνουν σε μια τοπικήεκκλησία για κατήχηση και στερέωμα στην πίστη.

Ένας νέος, που πήγαινε κάθε χρόνο στην Κατασκήνωση«Χαρά» στην Ταϊλάνδη και έχει τελειώσει τώρα το πανεπιστήμιο, μάς έγραψε:

«Η Κατασκήνωση Χαρά, έχει γίνει η δεύτερη οικογένειά μου. Βιβλικές μελέτες, υμνωδία,εορταστικές εκδηλώσεις, αθλήματα, συμμετοχή σε κατασκηνωτικές δραστηριότητες, διορθώσεις τωνδρόμων και πολλά άλλα μ’ έχουν βοηθήσει ν’ αναπτύξω τις ικανότητές μου και να διδαχτώ επίσης ταβασικά στοιχεία για τη χριστιανική υπηρεσία. Επίσης, η κατασκήνωση αυτή, έγινε αιτία να γεννηθείμέσα μου η βαθιά επιθυμία να οδηγήσω και άλλους στη σωτηρία του Χριστού. Πριν από δύο χρόνια,ένας από τα αδέλφια μου ήρθε να μείνει μαζί μου, και λίγο αργότερα δέχτηκε το Χριστό ως Σωτήρα του.Ο άλλος αδελφός μου ήρθε να μείνει μαζί μου πέρυσι, και τον περασμένο μήνα πίστεψε και αυτός στοΧριστό στη διάρκεια μιας κυριακάτικης Βιβλικής μελέτης στην αίθουσα συναναστροφών τηςΚατασκήνωσης Χαρά».

Τέτοια είναι η επίδραση που ασκούν οι χριστιανικές κατασκηνώσεις της Ιεραποστολής μας καιδοξάζουμε το Θεό γι’ αυτό. Γι’ αυτό και θέλω και με τούτο το γράμμα μου να ευχαριστήσω καιπροσωπικά και εκ μέρους της Ιεραποστολής μας όλους εκείνους που με τις προσευχές τους και τις

δωρεές τους δίνουν τη δυνατότητα στην ΑMG να πραγματοποιείτο τεράστιο αυτό έργο, σε όλον τον κόσμο, γιατη δόξα του Θεού και για την επέκταση τηςΒασιλείας Του.

Ο Κύριος να σας ευλογεί πλούσια. Δικός σας στην υπηρεσία Του,Τάσος Ιωαννίδης

Τ Ο ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ Δ ΙΕ ΥΘΥΝΤΗ

22 | ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

CosmoVision Center, Κορωπί

Κατασκήνωση «Ζωντανή Ελπίδα»,Φιλιππίνες



ME TO XΕ ΡΙ ΤΗ Σ ΑΓΑΠ ΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ Φ ΤΑΝΕΙ Π ΑΝΤΟΥ

Πώς αλλάζουν ζωές στις Φιλιππίνες

Tο έργο της Ιεραποστολής μας στις Φιλιππίνες είναι πολύμορφο. Φροντίζουμεπαιδιά, αγόρια και κορίτσια, σε Κέντρα Παιδικής Φροντίδας, συνεργάτες μας

κηρύττουν το ευαγγέλιο σε πολλές περιοχές της χώρας, και η Τεχνική Σχολή μαςεκπαιδεύει νέους ώστε να προσλαμβάνονται σε παραγωγικές επιχειρήσεις καιταυτόχρονα με την εργασία τους να δίνουν τη μαρτυρία τους για το Χριστό. Όλο το ποι-κιλόμορφο αυτό έργο μας έχει ασκήσει μεγάλη επίδραση κι έχει αλλάξει πολλές ζωέςστη χώρα αυτή.

Ο Αiryl Estember είναι μια τέτοια περίπτωση. Είναι τώρα περίπου 20 χρονών κιέχει αποφοιτήσει από το γυμνάσιο στις 31 Μαρτίου 2011. Οι δάσκαλοί του τονπεριγράφουν ως ένα δραστήριο άτομο με αί-σθημα ευθύνης και πολύ πρόθυμο να βοηθάειτους συμμαθητές του.

Ο Airyl χρειάζεται τώρα κάποια οικονομικήβοήθεια, καθώς θέλει να σπουδάσει ηλεκτρο-νική για δύο χρόνια. Διάνυσε μεγάλο δρόμομέχρι τώρα. Η παιδική ανατροφή του δεν ήτανεπαρκής, γιατί προέρχεται από μια διαταραγμένηοικογένεια. Οι γονείς του είχαν χωρίσει. Μέσασε τέτοιες συνθήκες ο Airyl και τ’ αδέλφια τουμόλις κατάφεραν να επιβιώσουν. Μερικοίσπλαχνικοί γείτονες τους έδιναν φαγητό κατάδιαστήματα.

Μια μέρα ένας από τους γείτονες ανέφερετην περίπτωσή του στους υπεύθυνους του ορ-φανοτροφείου Σπίτι της Ελπίδας, της Ιεραπο-στολής μας, οι οποίοι και δέχτηκαν τον Airylστο ορφανοτροφείο. Εκεί βρήκε μια ζεστή αγ-καλιά κι έτρωγε υγιεινή τροφή μέσα σ’ ευχά-ριστο περιβάλλον, όπου ήταν έκδηλη η αγάπητου Θεού. Όπως και τόσοι άλλοι, ο Airyl δοξάζειτο Θεό για το Σπίτι της Ελπίδας και τους υποστηρικτές που του έδωσαν ελπίδα για τομέλλον.


ME TO XΕ ΡΙ ΤΗ Σ ΑΓΑΠ ΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ

Η Hazel Mae είναι μια άλλη περίπτωση που ηζωή της αγγίχτηκε χάρη στο έργο της Ιεραποστολήςμας. Ήταν τριών ετών όταν την πήραμε στο Σπίτι τηςΕλπίδας. Ήταν από μια πάμφτωχη οικογένεια. Ο αδελφόςτης πέθανε πολύ νωρίς και η μητέρα της δεν μπορούσενα συντηρήσει αυτήν και τ’ αδέλφια της. Για να μηνπεθάνουν, η μητέρα της εργαζόταν στους γείτονες γιατο φαγητό τους και μόνο, μέχρι που αποφάσισε να τηνεγκαταλείψει στη φροντίδα της Ιεραποστολής μας στοΣπίτι της Ελπίδας. Μετά από έξι χρόνια η Hazel επέ-στρεψε στη μητέρα της, αλλά το Σπίτι της Ελπίδας συ-νέχισε να τη βοηθάει.

Η Hazel είναι τώρα μια ευτυχισμένη 15χρονη κο-πέλα. Τηςαρέ σει ημ ε λ έ τ ηκαι πάειπο λύ κα -

λά στα μαθήματά της. Και όχι μόνο σταμαθήματά της πάει καλά, αλλ’ ασχολείταικαι μ’ εξωσχολικές δραστηριότητες. Μπορείνα την εμπιστευτεί κανείς και στο σχολείοκαι στο σπίτι. Δεν ξεχνάει ποτέ αυτά πουέχει μάθει στο Σπίτι της Ελπίδας. Αγαπάειτο Θεό και προσεύχεται κάθε μέρα. Καιδίνει τη μαρτυρία της στους άλλους.

Αλλά οι διακονίες της Ιεραποστολήςμας δεν περιορίζονται μόνο στους νέους.Οι ντόπιοι εργάτες της Ιεραποστολής μαςπροσφέρουν την υπηρεσία τους ανάμεσακαι στους ηλικιωμένους. Ο Bill Layda, ιε-ραπόστολός μας στις Φιλιππίνες, γράφει:

«Ο Pete, 82 ετών, και ο Angel 93 ετών,είναι άτομα μορφωμένα και οικονομικά ευ-κατάστατοι. Ζουν ευπρεπή ζωή και δεν αι-σθάνονται την ανάγκη της θρησκείας ή τουΘεού, παρόλο που βρίσκονται προς το τέλοςτης γήινης ζωής τους. Το ελπιδοφόρο στοιχείογια τους δύο αυτούς ηλικιωμένους είναι,ότι είναι ανοιχτοί σε συζήτηση μαζί μουόταν τους μιλώ για το ευαγγέλιο. Σας παρα-



καλώ, προσεύχεστε, ν’ ανοί-ξει ο Θεός τα πνευματικάτους μάτια και να δεχθούντην αλήθεια».

Ο Bill λέει επίσης γιαένα καινούριο εκκλησία-σμα, που συναθροίζεταιεδώ κι έξι χρόνια σε μιαδανεική αίθουσα πίσω απότα εκεί γραφεία της Ιερα-ποστολής μας. Είναι μιααπό τις νεότερες εκκλησίεςπου έχει ιδρυθεί μέσω τουέργου της Ιεραποστολήςμας στις Φιλιππίνες, σε μιαφτωχή συνοικία. Το εκ-κλησίασμα αυτό αποτελείται από 40 περίπου ενήλικες και άλλους τόσους νεότερηςηλικίας. Είναι μια σχετικά μικρή εκκλησία, αλλά πνευματικά υγιής και ζωντανή.

Η μικρή αυτή εκκλησία έχει ήδη αρχίσει την οργάνωση μιας άλλης εκκλησίας σεγειτονική περιοχή μέσω Βιβλικών μελετών κι επισκέψεων από σπίτι σε σπίτι. Επίσης,όταν η περιοχή χτυπήθηκε από τον πρόσφατο καταστροφικό τυφώνα, η μικρή αυτή εκ-κλησία συγκέντρωσε τρόφιμα που τα έστειλε στα κέντρα διανομής ανθρωπιστικήςβοήθειας για τις πληγείσες οικογένειες. Μπορούμε να παραλληλίσουμε την εκκλησίααυτή με τις εκκλησίες της Μακεδονίας, στ’ αποστολικά χρόνια, που, παρά τη δική τουςμεγάλη φτώχεια, πρόσφεραν βοήθεια για τη φτωχότερη εκκλησία της Ιερουσαλήμ (Β΄

Κορ. 8:2). Ο Θεός

ευλογεί πραγ-ματικά το έργοτης Ιεραπο-στολής μαςστις Φιλιππί-νες. Ας τοέχουμε τοέργο αυτό, κα-θώς και τουςντόπιους ερ-γάτες εκεί, στιςπ ρ ο σ ε υ χ έ ςμας. nnn




Η χαρά τηςσυνάντησης μ’ ένα παιδί πουυποστηρίζειςΓράφει η Karen Farney *

Mια από τις μεγαλύτερες χαρές που μπορείνα νιώσει κάποιος που υποστηρίζει ένα

παιδί, είναι όταν συναντήσει προσωπικά τοπαιδί αυτό. Είναι μια ευλογία που δεν μπορείκανείς να την περιγράψει εύκολα με λόγια.

Αυτή τη χαρά μου έδωσε την ευκαιρία ο Θεός να νιώσω τον περασμένο Αύγουστο. Ο άνδρας μου κι εγώ υποστηρίζουμε την Jemima στην Ουγκάντα από το 2008 κι

εδώ. Πριν αναλάβουμε εμείς την υποστήριξή της είχε άλλους τρεις υποστηρικτές, πουγια διαφόρους λόγους δεν μπόρεσαν να συνεχίσουν την υποστήριξη και τη διέκοψαν.Θυμάμαι όταν έβαλα τα βιογραφικά στοιχεία της Jemima στο κομπιούτερ την πρώτηχρονιά που άρχισα να εργάζομαι στο τμήμα υποστήριξης παιδιών της AMG. Το γλυκότης χαμόγελο και η θλιβερή ιστορία της μας παρακίνησαν εμένα και τον άνδρα μου ν’αρχίσουμε να την υποστηρίζουμε. Ο πατέρας της είχε εγκαταλείψει την οικογένεια,αφήνοντας τη μητέρα να φροντίζει την Jemima και τα δύο αδέλφια της. Οι σχέσεις μας

συσφίχτηκαν με ταγράμματα και τιςφωτογραφίες πουανταλλάξαμε στηδιάρκεια των επό-μενων δύο χρό-νων.

Όταν έφτασαστο Κέντρο Παιδι-κής Φροντίδας τηςΙεραποστολής μαςστη Masajja, είχεήδη αρχίσει τοΣαββατιάτικο πρό-γραμμα κι έτσι κα-




θίσαμε στα μπροστινά καθίσματακαι άρχισα να κοιτάω στο πλήθοςμήπως και διακρίνω την Jemima.Ανυπομονούσα να τη συναντήσω,και τελικά, όταν τελείωσε η λατρείακαι το Βιβλικό μάθημα, τη συνάν-τησα! Είναι τόσο διαφορετικό ναβλέπεις ζωντανό μπροστά σου τοπρόσωπο που έβλεπες σε φωτο-γραφία εδώ και δυο χρόνια, καινα ξέρεις ότι είναι πραγματική καιότι με την υποστήριξή σου άλλαξεςτη ζωή του! Η Jemima είναι μιαπολύ γλυκιά κοπελίτσα μ’ έναόμορφο χαμόγελο. Στην αρχή ήτανπολύ συνεσταλμένη, αλλά με κρα-τούσε συνέχεια από το χέρι καιχαμογελούσε.

Η μητέρα της Jemima είναι μαγείρισσα στο Κέντρο Παιδικής Φροντίδας και μένουνσ’ ένα μικρό δωμάτιο του κτιρίου του Κέντρου. Το ίδιο κτίριο χρησιμοποιείται επίσηςγια δημοτικό σχολείο κι εκκλησία. Πήγα επίσης μέσα στο δωμάτιό τους και συναντήθηκαμε τη μητέρα της Jemima. Όταν μπήκα μέσα είδα τις φωτογραφίες που ο άντρας μου κιεγώ είχαμε στείλει. Ήταν κορνιζωμένες πάνω στο τραπέζι. Η μητέρα της Jemima δενήξερε να μιλάει Αγγλικά, αλλά μέσω μιας μεταφράστριας εξέφρασε την ευγνωμοσύνητης στον άνδρα μου και σ’ εμένα για την υποστήριξή μας. Έτρεχαν δάκρυα από τα μάτιατης, καθώς μιλούσε και δεν μπόρεσα ούτε εγώ να συγκρατήσω τα δάκρυά μου.

Όταν έφυγα από την Masajja τη μέρα εκείνη, δεν νόμιζα ότι θα ξαναδώ την Jemimaσ’ εκείνο το ταξίδι μου. Αλλά ο Θεός με αξίωσε να τη δω άλλες δυο φορές. Στη διάρκειαεπισκέψεων σε σπίτια στην περιοχή εκείνη είχα ξανά την ευκαιρία να επισκεφτώ τηνJemima στο σπίτι της. Χάρηκα ιδιαίτερα που είχα την ευκαιρία να μοιραστώ με την οι-κογένειά της μια από τις αγαπημένες μου περικοπές από τη Βίβλο, που είναι τα εδάφιαΡωμαίους 5:1-5.

Στη διάρκεια της συνάντησής μου με την Jemima, έμαθα ότι θέλει να γίνειτραπεζική υπάλληλος μια μέρα και της αρέσουν τα μαθηματικά. Η Jemima ψέλνει στηχορωδία της εκκλησίας και στο Κέντρο Παιδικής Φροντίδας. Έχει πολλές φίλες, μιααπό τις οποίες ονομάζεται Gladys και την οποία υποστηρίζει η αδελφή μου.

Δεν ήταν εύκολο να πω αντίο στην Jemima. Και οι δυο μας ξέραμε πως μπορεί ναπερνούσε πολύς καιρός για να ξαναϊδωθούμε. Καθώς αποχαιρετούσαμε η μια τηνάλλη, είδα όλη την αγάπη της Jemima μέσα από τα δάκρυά της. Ήταν μια στιγμή που δεθα την ξεχάσω ποτέ.



Άσχετα από τη λύπη τουαποχαιρετισμού, η ικανοποίησηπου ένιωσα από το γεγονόςπου έγινα μέρος της ζωής τηςJemima, δεν περιγράφεται μελόγια. Και δεν έγινα μόνο μέροςτης ζωής της Jemima, αλλάκαι της οικογένειάς της. Αλή-θεια, τι μεγάλο προνόμιο ναμπορούμε να βοηθάμε τη γλυ-κιά αυτή οικογένεια! Αναχώ-ρησα από την Ουγκάντα νιώ-θοντας εμψυχωμένη από τηνοικογένειά της. Ξέρω πως στοΚέντρο μας είναι ασφαλείς.Ξέρω πως η Jemima έχει μιακαλή μητέρα και φίλες να τηςσυμπαραστέκονται στη ζωή της.Και ξέρω επίσης πως και οιδύο, η Jemima και η μητέρατης αγαπούν το Θεό και ζουνευσεβή ζωή.

Πιστεύω πως με τη χάρητου Θεού θα μπορέσω να πάω ξανά στην Ουγκάντα και να ξαναδώ την Jemima. Θέλωνα τη δω να έχει μεγαλώσει και να έχει γίνει μια θεοσεβής δεσποινίδα με λαμπρόμέλλον. Χωρίς την AMG, η ζωή της Jemima θα ήταν πολύ διαφορετική. Η μητέρα τηςδε θα είχε δουλειά ως μαγείρισσα στο Κέντρο, πράγμα που της εξασφαλίζει στέγη καιτα άλλα αναγκαία για τη ζωή τους. Διαφορετικά θα ήταν άστεγες και χωρίς τα αναγκαίαγια τη ζωή τους. Η Jemima δε θα μπορούσε να πάει στο σχολείο και να μάθειμαθηματικά για να γίνει τραπεζική υπάλληλος. Και ίσως δε θα είχε γνωρίσει και δε θ’αγαπούσε το Χριστό, όπως τώρα. Πραγματικά μου προκαλεί πόνο στην καρδιά ησκέψη πως υπάρχουν τόσα άλλα παιδιά, αγόρια και κορίτσια, που στερούνται όλεςαυτές τις ευλογίες που απολαμβάνει η Jemima, γιατί δεν έχουν κι εκείνα κάποιονυποστηρικτή.

Μπορεί ο καθένας από μας ν’ αλλάξει τη ζωή ενός παιδιού αναλαμβάνοντας τηνυποστήριξή του με 32 δολάρια (22 ευρώ) το μήνα. Εύχομαι ο κάθε αναγνώστης να τοκάνει αυτό και να νιώσει την ικανοποίηση που νιώθω εγώ και όλοι οι υποστηρικτέςπαιδιών. nnn

* Η Karen Farney εργάζεται στα Κεντρικά Γραφεία της Ιεραποστολής μας, στο τμήμαυποστήριξης παιδιών.


Δύο απίθανεςιστορίεςΗ ιστορία μιαςαπίθανης σωτηρίας

Ένας συνεργάτης της Ιεραποστολήςμας σε μια μουσουλμανική χώρα,

μας γράφει:Ο Θεός μάς χάρισε μια καινούρια εν

Χριστώ αδελφή που προέρχεται από μου-σουλμανική οικογένεια. Αγαπούσε το Θεό από τα παιδικά της χρόνια.Διάβασε το δημοσίευμά μας στην εφημερίδα και ήρθε σ’ επαφή μαζί μας. Ήρθε στηνεκκλησία, όπου είχαμε μια εξαιρετική συνάντηση.

Μας είπε την ιστορία πώς αναγεννήθηκε. Είναι ανυποχώρητη στην απόφασή της ν’ακολουθήσει το Χριστό και μας το εξέφρασε αυτό με τούτα τα λόγια: «Όσο και να με πο-λεμήσουν, ό,τι και αν μου κάνουν, ό,τι και αν μου συμβεί, δε θα μπορέσουν να μεχωρίσουν από το Χριστό. Δε θα μπορέσουν να Τον βγάλουν μέσα από την καρδιά μου».Μας είπε επίσης πώς αντιμετώπισε τη μητέρα της, που διδάχτηκε το ισλαμικό δόγμαγια περισσότερο από 30 χρόνια. Μια μέρα ρώτησε τη μητέρα της: «Πες μου μητέρα, ο

πατέρας μας ο Αβραάμ θυσίασε τον Ισαάκ ή τονΙσμαήλ;». Η μητέρα της ξαφνιάστηκε και απάν-

τησε: «Τον Ισαάκ». Τότε η κόρη της, ρώτησε:«Γιατί τότε το Ισλάμ ισχυρίζεται ότι θυσίασετον Ισμαήλ;». Η μητέρα της απάντησε: «Γιατίδεν καταλαβαίνουν τίποτε. Συνέχισε να ζειςμε το Χριστό σύμφωνα με το ευαγγέλιο». Ημητέρα ήξερε ότι η κόρη της είχε γίνειχριστιανή και ότι εκκλησιαζόταν σε χρι-στιανική εκκλησία, δεν της έφερε αντίρ-ρηση. Η κόρη ρώτησε ξανά τη μητέρα:«Γιατί δε μου μιλούσες πριν για το Χριστό;».Η μητέρα της απάντησε: «Όσοι επιθυμούννα βρουν την αλήθεια πρέπει να την ανα-ζητήσουν μόνοι τους». Το περασμένο κα-λοκαίρι η κόρη συνόδεψε τη μητέρα της




σ’ ένα ταξίδι στην Αίγυπτο. Κι ενθουσιάστηκε η κόρη όταν η μητέρα της πήγε μαζί τηςστην εκκλησία. Ήταν μια κρίσιμη καμπή στη ζωή της μητέρας, όταν και αυτή ομολόγησεπίστη στο Χριστό. Η κόρη μού τηλεφώνησε από την Αίγυπτο, για να εκφράσει τημεγάλη χαρά της για τη μεταστροφή της μητέρας της. Τώρα, ύστερα από τριάνταχρόνια, ήταν μαζί στο σπίτι έχοντας και οι δυο το Χριστό μέσα στις καρδιές τους και τηνειρήνη Εκείνου, που ξεπερνά κάθε ανθρώπινη διάνοια.

Η ιστορία μιας απίθανης μαθητείας

ΟLarry Lowery, ιεραπόστολός μας στην Ιταλία μας γράφει: «Έχουμε άλλον ένα νέοπιστό, τον Enzo, που εξέφρασε την επιθυμία του να βαπτιστεί και με τον οποίο συ-

ναντιόμαστε κάθε εβδομάδα. Ο Enzo πάσχει από την ασθένεια Πάρκινσον και υποφέρειπολύ, αλλά η νέα ζωή του με το Χριστό, παρά τη σωματική του πάθηση, τον παρακινεί ναβαπτιστεί.

Έχουμε μια άλλη κυρία που ονομάζεται Daniela, που μας ζήτησε επίσης να βαπτιστεί.Πάσχει από αρθριτικά και στα δύο γόνατά της, αλλά δεν μπορούν οι γιατροί να τη χει-ρουργήσουν, γιατί είναι αλλεργική στην αναισθησία. Δύσκολα μπορεί να περπατάει, καισίγουρα κατά τη βάπτιση θα υποφέρει από πόνους, αλλά η επιθυμία της είναι ναακολουθήσει τη διδαχή του Χριστού, έστω και αν αυτό της προκαλέσει πόνο».

Κάθε μέρα οι συνεργάτες τηςΙεραποστολής μας σε διάφορες πε-ριοχές του κόσμου μαθαίνουν ιστο-ρίες σαν κι αυτές. Είναι πολλοί εκεί-νοι που ακούνε το ευαγγέλιο του

Χριστού μέσω του έργουτης Ιεραποστολής μας,αλλά και πάρα πολλοίεκείνοι που χρειάζεταινα το ακούσουν. Πώς θατελειώσει η ιστορία εκεί-νων; nnn

ME TO XΕ ΡΙ ΤΗ Σ ΑΓΑΠ ΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ Π ΑΝΤΟΥ



Ντόπιοι εργάτες τουευαγγελίου αντιμετωπίζουνκινδύνους

HΙνδονησία, μια χώρα 200 και πλέον εκατομμυρίων κατοίκων, είναι επίσης η χώραμε το μεγαλύτερο μουσουλμανικό πληθυσμό στον κόσμο. Οι ντόπιοι εργάτες του

ευαγγελίου διακηρύττουν με πιστότητα και ζήλο τα καλά νέα της σωτηρίας του Χριστούμέσα στο δύσκολο περιβάλλον αυτής της χώρας. Υπάρχει μεγάλη αντίδραση στοευαγγέλιο και μερικές φορές η ζωή των χρι-στιανών κινδυνεύει. Το περασμένοΦθινόπωρο έγινε μια βομβιστικήεπίθεση σε μια μεγάλη εκκλησίαστην πόλη Σόλο. Είμαστε ευγνώ-μονες στο Θεό που κανένας δεσκοτώθηκε κατά την επίθεσηαυτή. Ο συνεργάτης μας εκεί,γράφει:

«Ευχαριστούμε το Θεό γιατο έλεος και την προστασία Τουστη ζωή μας. Χρησιμοποιεί πολ-λούς για να γίνουν ευλογία γιαμένα, για την οικογένειά μουκαι για όλο το προσωπικό τωνγραφείων της ΑΜG εδώ. Ο Κύριόςμας Ιησούς Χριστός μάς προστατεύειεδώ στο Σόλο. Στις 25 Οκτωβρίου, μπήκε έναςσε μια μεγάλη εκκλησία στο Σόλο με μια βόμβα στο σώμα του και αποπειράθηκε να μαςσκοτώσει αυτοκτονώντας και ο ίδιος. Είμαστε πάντοτε σε επαγρύπνηση, γιατί υπάρχουνγνωστοί τρομοκράτες στη γειτονιά μας που αναζητούνται από την αστυνομία.

«Ευχαριστούμε το Θεό γιατί, παρόλο που τραυματίστηκαν 14 άτομα από την έκρηξητης βόμβας, κανένας δεν έχασε τη ζωή του. Αναρρώνουν τώρα στο νοσοκομείο. Σας πα-ρακαλώ συνεχίστε να προσεύχεστε για μας.

Παρακαλούμε διαβιβάστε τις ευχαριστίες μας σε όλους τους υποστηρικτές μας. ΟΘεός να ευλογεί όλους σας».

Οι συνεργάτες μας είναι πρόθυμοι να διακινδυνεύσουν τα πάντα προκειμένου ναεπιτελέσουν το έργο του Θεού. Ας συνεχίσουμε να προσευχόμαστε γι’ αυτούς και γιατην ασφάλειά τους στην Ινδονησία και σε άλλες χώρες του κόσμου. nnn

ME TO XΕΡΙ ΤΗ Σ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ Φ ΤΑΝΕΙ Π ΑΝΤΟΥ


Η Κλινική «Διακονία» στη Ρουμανία

HΚλινική «Διακονία» στην πόλη Μπράιλα της Ρουμανίας, μια ιατρική μονάδα πουυποστηρίζεται από την Ιεραποστολή μας, κάνει ό,τι καλύτερο γίνεται για την εξυ-

πηρέτηση των κατοίκων της πόλης σε θέματα υγείας, αλλά και στην κάλυψη τωνπνευματικών τους αναγκών. Οι άνθρωποι μάς ξέρουν τώρα καλύτερα, γιατί το όνομα«Διακονία», μιλάει για την ταυτότητα της Κλινικής ως χριστιανικής μονάδας. Κιεπιπλέον η κλινική αυτή βρίσκεται δίπλα ακριβώς από την εκκλησία. Κάθε μέρα προ-

σφέρουμε ιατρικήπερίθαλψη σε 30έως 60 άτομα, καιπροσπαθούμε ναείμαστε «το αλάτικαι το φως» σε αυ-τούς. Επίσης στοχώρο της υποδο-χής και στην αί-θουσα αναμονήςτης κλινικής έχου-με πάντοτε ΚαινέςΔιαθήκες και φυλ-λάδια πάνω στατραπέζια, που είναιδιαθέσιμα γιαόσους θέλουν ναπάρουν και να ταδιαβάσουν στασπίτια τους. Παί-ζουμε επίσης χρι-στιανική μουσικήστους χώρους αυ-

τούς, δημιουργώντας μια ευχάριστη ατμόσφαιρα. Χάρη στη μαρτυρία μας και τηνποιότητα των υπηρεσιών μας στην Κλινική, η κοινωνία είναι περισσότερο ανοιχτή στονα έρχονται για παροχή ιατρικών υπηρεσιών στην κλινική μας. Από τον Ιανουάριομέχρι και τον Οκτώβριο (του περασμένου χρόνου), έχουμε προσφέρει ιατρικέςυπηρεσίες σε 2.050 ασθενείς χώρια σ’ εκείνους που κάναμε εργαστηριακές εξετάσειςαίματος και προσφέραμε οδοντιατρικές υπηρεσίες.


Την περασμένη άνοιξη, μάς επισκέφτηκεμια ιεραποστολική ομάδα από την Αμερική.Στην ομάδα υπήρχαν και τέσσερις οδον-τίατροι που πρόσφεραν οδοντιατρικέςυπηρεσίες σε 250 περίπου άτομα, πουπερίμεναν την επίσκεψη αυτής της ομά-δας. Μοιράσαμε πάνω από 200 ΚαινέςΔιαθήκες και πολλά άλλα φυλλάδιακαι συνεχίζουμε να προσευχόμαστε ναδώσει ο Θεός άφθονους πνευματικούςκαρπούς. Φέτος θα μας επισκεφτούνέξι ιεραποστολικές ομάδες και θα οργα-νώσουμε και μια συγκέντρωση όσων μέσαστην κοινότητα χρειάζονται ιατρικές εξετάσειςκαι ιατρική περίθαλψη, ώστε να τους δουν οιγιατροί κι επίσης να τους μιλήσουμε για το ευαγγέλιοκαι το Χριστό. nnn




AMGINTERNATIONAL

O σκοπός της ιεραποστολής μας είναι: Να δώσει σε κάθε άνθρωπο στη γη τουλάχιστον μια

ευκαιρία να καταλάβει και ν’ ανταποκριθεί στοΕυαγγέλιο.

Να εκφράσει την ευσπλαχνία του Χριστού στις φυσικέςανάγκες του ανθρώπου σ’ όλο τον κόσμο με τιςευκαιρίες και τα μέσα που δίνει ο Κύριος.

Να υπηρετήσει την ηγεσία της τοπικής εκκλησίας, ναενημερώσει και να ενθαρρύνει το λαό του Θεού στηνπαγκόσμια ευθύνη του.

H A.M.G (Advancing the Ministries of the Gospel, που σημαίνει: Αναπτύσσοντας τις Διακονίες του Ευαγγε-λίου), είναι μια παγκόσμια χριστιανική ιεραποστολική οργάνωση με ιδρυτή της το Σπύρο Ζωδιάτη.

Το έργο της εκτείνεται σε 50 περίπου χώρες του κόσμου, με ένα βασικό διπλό σκοπό: Την κάλυψη των φυ-σικών, αλλά και πνευματικών αναγκών των ανθρώπων. Φροντίζει για την παροχή τροφής, ενδυμασίας, ια-τρικής περίθαλψης και μόρφωσης στους ανθρώπους, πράγματα που είναι απόλυτα αναγκαία για το σώμακαι τη διάνοιά τους. Όμως, εμείς οι χριστιανοί ξέρουμε πως ο κάθε άνθρωπος, πέρα από το σώμα και το

νου, έχει κι ένα πνεύμα, για τη λύτρωση του οποίου ήρθε στον κόσμο,σταυρώθηκε κι αναστήθηκε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός.

Έτσι, με τη βοήθεια του Θεού και την ηθική και υλική συμ-παράσταση των χριστιανών, η ιεραποστολή μας κάνει

ό,τι μπορεί για την πραγμάτωση του διπλού αυτούσκοπού σ’ όλο τον κόσμο, ανεξάρτητα από φυλή,γλώσσα ή θρήσκευμα, γιατί όλοι έχουνφυσικές ανάγκες και όλοι χρειάζονταιτο Χριστό και τη σωτηρία που Αυτός

παρέχει.

Γράψτε μαςΌσοι θέλετε να συνεργαστείτε μαζί μας, ενισχύοντάς μας με τακτικές ή έκτακτες εισφορές για τησυνέχιση και την επέκταση του φιλανθρωπικού κι ευαγγελιστικού έργου της ιεραποστολής μας(όταν καλυφθούν οι ανάγκες ενός προγράμματος, οι δωρεές προωθούνται σε άλλα προγράμ-ματα της Ιεραποστολής μας), παρακαλούμε γράψτε μας στις παρακάτω διευθύνσεις:

Αμερική/Καναδάς: “The Voice of the Gospel” A.M.G. International ,P.O. Box 22000, Chattanooga, Tenn. 37422, U.S.A.

Αυστραλία: AMG International “The Voice of the Gospel”, c/o Milton Kalogeropou-los, 32 Stradmore Ave., Templestowe 3106 Victoria, AUSTRALIA

Γερμανία: Herr Savvas Karipidis, Stadt- und Kreis Sparkasse DarmastadtKonto Nr.: 0110 072 538, BLZ 508 501 50, GERMANYZweifalltorweg 8, 64293 Darmstadt, Tel. 06151/89 93 25

Ελλάδα και υπόλοιπες χώρες: A.M.G. Σπορέας: Aρ. λογ.: EUROBANK 0026.0040.61.0200212895Αρ. λογ.: ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 5144-046244-761 ΙΒΑΝ: GR22 0172 1440 0051 4404 6244 761Αρ. λογ.: ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ 177/480039-71 ΙΒΑΝ: GR75 0110 1770 0000 1774 8003 971Τ.Θ. 254, 194 00 Κορωπί, τηλ. 210-4834214, fax: 210-6627506


Μόλυνση του νου και της

συνείδησης

Aναμφίβολα η μόλυνση της ατμό-σφαιρας είναι ένα σοβαρό πρό-βλημα και μια συνεχώς αυξανό-

μενη απειλή για την ισορροπία στη φύσηκαι την ανθρώπινη ζωή. Επίσης η ηθικήμόλυνση με τη μορφή της χαλάρωσηςτων ηθικών αξιών, της αμ-φισβήτησης ή και απόρριψηςτων αντικειμενικών αληθει-ών του Θεού και η ηθική

διαφθορά που αυξάνει με γρήγορο ρυθμόστις πλατιές μάζες των αναπτυγμένωνκαι αναπτυσσόμενων κοινωνιών είναιένας κακός οιωνός για το μέλλον τηςανθρωπότητας.

Εκείνο όμως που δε συζητιέται ούτεστις στρογγυλές τράπεζεςτων ειδικών για προβλή-ματα ατμοσφαιρικής ρύ-πανσης ούτε από αυτούς

Του Δρ ΑΝΑΝΙΑ

ΚΑΒΑΚΑΝευρολόγου-Ψυχίατρου


που διαμαρτύρονται για την ηθική μό-λυνση και ούτε αναφέρεται στις ειδικέςγια τη ρύπανση εκπομπές ή αναφορέςτων μαζικών μέσων ενημέρωσης, είναιη μόλυνση του νου και της συνείδησηςτου ανθρώπου. Και όμως, αυτή είναι ηβασική αιτία και της ατμοσφαιρικής καιτης ηθικής μόλυνσης.

Ο απόστολος Παύλος γράφοντας στονΤίτο τονίζει: «Εις μεν τους καθαρούςπάντα είναι καθαρά· εις δε τους μεμια-σμένους και απίστους ουδέν καθαρόναλλά και ο νους αυτών και η συνείδησιςείναι μεμιασμένα» (Τίτος 1:15). Για εκεί-νους που είναι καθαροί, γράφει ο από-στολος Παύλος όλα είναι καθαρά. Σανπαιδιά δεν πετούν τα άχρηστα χαρτιάτους ή τα άπλυτα ρούχα τους εδώ κιεκεί μέσα στο σπίτι, δε λερώνουν ταθρανία ή τους τοίχους γράφοντας πάνωσε αυτούς συνθήματα ή ανοησίες∙ σαννοικοκυρές δεν πετούν τις σακούλες μετα εντόσθια των ψαριών στους φωτα-γωγούς ή στους ακάλυπτους χώρους·σαν άντρες και οικογενειάρχες δεν πετούντις φλούδες των φρούτων από το παρά-θυρο του αυτοκινήτου πάνω στο δρόμοκαι ούτε εγκαταλείπουν τα σκουπίδιατους στις παραλίες και τα κονσερβοκούτιατους να επιπλέουν πάνω στη θάλασσα·σαν καπετάνιοι καραβιών δε ρίχνουνκρυφά τα λάδια των πλοίων τους στηθάλασσα και σαν εργοστασιάρχες δε διο-χετεύουν παράνομα τα απόβλητά τουςστα ποτάμια, στις λίμνες ή στις θάλασσεςκαι τους γεμάτους δηλητήρια καπνούςκαι αέρια στην ατμόσφαιρα.

Επίσης, για κείνους που είναι καθαροίστο νου και στη συνείδηση η ηθική εκ-

φύλιση είναι κάτι το αποκρουστικό καιαηδιαστικό και όχι κάτι το ευχάριστο.Σαν άτομα χαίρονται να ζουν στο φως,γιατί τα έργα τους δεν έχουν καμιά σχέσημε το σκοτάδι (Ιωάν. 3:21). Είναι άνθρωποιτης ημέρας και όχι των μισοσκόταδωνκέντρων της νύχτας. Περπατούν μέσααπό φαρδείς δρόμους και όχι μέσα απόαπόμερα στενοσόκακα.

«Και ο νους και η συνείδηση είναι μολυσμένα»Αντίθετα με τους καθαρούς, γράφει οαπόστολος Παύλος, ότι στους μολυσμέ-νους και ο νους και η συνείδηση είναιμολυσμένα. Νομίζω ότι η σειρά που είναιγραμμένα δεν είναι τυχαία. Το Άγιο Πνεύ-μα ήθελε με αυτόν τον τρόπο να τονίσειότι η μόλυνση αρχίζει από το νου καιστη συνέχεια επεκτείνεται στη συνείδησητου ανθρώπου.

Η προσπάθεια αυτή της ανεύρεσηςλογικοφανών δικαιολογιών για την απαλ-λαγή του ή τη μείωση των ενοχών του,οδηγεί εφόσον αυτή παραταθεί στη βαθ-μιαία μείωση της ευαισθησίας και κα-θαρότητας της συνείδησής του. Όσο αυτόσυνεχίζεται και αυτό δυστυχώς συμβαίνειμε την πλειονότητα των συνανθρώπωνμας, και όσο μάλιστα οι σκέψεις και οιπράξεις ενός ατόμου γίνονται όλο καιπιο πονηρές, τόσο περισσότερο εξασθενείη ευαισθησία της ηθικής του συνείδησης.Με τον τρόπο αυτό το άτομο αυτό μπορείνα φτάσει στο σημείο να δέχεται, ανέχεταιή να δικαιολογεί πράγματα και καταστά-σεις που πριν του δημιουργούσαν έντονεςενοχές, χωρίς πια κανένα έλεγχο απότην ηθική συνείδησή του. Έχει δηλαδή

επέλθη σε αυτόν πλήρης πώ-ρωση της ηθικής του συνείδη-σης.

Αυτό ακριβώς συμβαίνει μεπολλούς συνανθρώπους μας σή-μερα. Και ο νους και η συνείδησήτους έχει μολυνθεί σε τέτοιοβαθμό, ώστε δε συνειδητοποιούντο ηθικό κατάντημά τους και δενιώθουν τύψεις και ενοχές γιατην πονηριά, την κακία και τιςαμαρτωλές πράξεις που δια-πράττουν καθημερινά. Η ηθικήσυνείδησή τους που κάποτε ήτανγι’ αυτούς μια φωνή του Θεούμέσα τους, έχει σβήσει σχεδόνολοκληρωτικά.

Η μολυσμένη και πωρωμένησυνείδησή τους, τους αποκοιμίζειηθικά κι έτσι δε συνειδητοποιούντην ενοχή τους μπροστά στο Θεό.Κάποια στιγμή όμως θα ξυπνή-σουν μπροστά σε μια εφιαλτικήγι’ αυτούς πραγματικότητα, επει-δή, όπως λέει η Αγία Γραφή:«Φοβερόν είναι το να πέση τιςεις χείρας Θεού ζώντος» αμε-τανόητος (Εβρ. 11:31). nnn

n Ο Δρ Ανανίας Καβάκαςαπαντά άμεσα στα θέματα πουσας απασχολούν...

Μπορείτε να στείλετε τις ερωτή-σεις και τους προβληματισμούςσας στη διεύθυνση:

Η Φωνή του Ευαγγελίου,Τ.Θ. 254, 194 00 Κορωπί(για Ερωτήσεις & Απαντήσεις)ή στην ηλεκτρονική διεύθυνση:[email protected]

Τ.θ. 254, 194 00 Κορωπί / Τηλ.: 210.4834.214, Φαξ: 210.6627.506

www.logosmusic.grwww.christianbookstore.gr

CASTING CROWNSACOUSTIC SESSIONS VOL. 1

Απολαύστε 8 από τα πιο αγαπημένατραγούδια των Casting Crowns, σενέες ιδιαίτερα εμπνευσμένες ακου -στι κές ενορχηστρώσεις. Στη συλλογήαυτή θα βρείτε και 2 νέα κομμάτια,

ενώ επίσης ο τίτλος μάς προϊδεάζει ότι θα ακολουθήσει και Vol. 2.Τιμή: 12 €

PAUL WILBURYour Great Name

Είναι το πρώτο στουντιακό άλμπουμτου καλλιτέχνη μετά από 20 χρόνια!Η νέα του δισκογραφική δουλειάεί ναι βαθιά «βουτηγμένη» μέσα στηθεολογία της Παλαιάς Διαθήκης καιως Μεσσιανικός χριστιανός, ο συν -

θέ της ξεδιπλώνει το μεγαλείο του Χριστού μέσα από τις Γραφές και τοπε ριβάλλει με επιβλητική σύγχρονη ορχηστρική μουσική, με εβραϊκάστοιχεία. Τιμή: 13,20 €

JEREMY CAMPReckless

Κυκλοφορεί η νέα στουντιακή δου -λειά του γνωστού καλλιτέχνη, πουγια χρόνια κρατάει τους φανατικούςτου οπαδούς πάντα ευχαρι στη μέ -νους. Ο νέος του δίσκος «κοστίζειπο λύ». Δεν αναφερόμαστε στην τιμή

του, αλλά στο μήνυμά του, που προτείνει να θυσιάσουμε τα πάντα γιαχά ρη Αυτού που θυσίασε τα πάντα για μας. Μας φέρνει προ των ευθυ -νών μας και καυτηριάζει τον «αλόγιστο» τρόπο που ζούμε του δώρουτου Θεού, την ίδια μας τη ζωή. Τιμή: 13,80 €

Σας προτείνουμε...Σας προτείνουμε...


Είναι φορές που δε θέλεις να πιστέψειςαυτό που βιώνεις και βλέπεις να ξε-τυλίγεται μπροστά σου... Είναι φορές

που προτιμάς την εικονική πραγματικότηταγιατί η ζωή είναι τόσο σκληρή... Έτσι αισθα-νόμαστε όλοι καθώς αντικρίζουμε το κενόγραφείο του Γρηγόρη μας που μας άφησε,πρόωρα αισθανόμαστε, για να είναι για πάνταστην παρουσία του δημιουργού Θεού πουαγάπησε και υπηρέτησε με πιστότητα. Μαςλείπει η ζεστασιά, η παρουσία, η στήριξη, ηκαθημερινή αύρα και έμπνευση μιας μοναδικάσυγκροτημένης ζωής πίστης. Πιο πολύ λείπειίσως στην αγαπημένη του οικογένεια, τη Βίκυκαι τα παιδιά που αγάπησε μέχρι το τέλος.Βαθιά επίσης αγάπησε το Σωτήρα Χριστό πουυπηρέτησε με τον πιο αυθεντικό τρόπο μαζίκαι πολλές διακονίες της Εκκλησίας Του. Συ-νήθιζε να κηρύττει η ζωή του με τον πιο δυνατότόνο το μήνυμα της θεϊκής χάρης, πολλές φορέςχωρίς λόγια, μόνο με το δυνατό χαμόγελό του...Μια προσωπικότητα που κάνει τον ουρανόακόμα πιο ποθητό για όλους μας. Εμείς οι συ-νεργάτες και φίλοι ως ύστατο φόρο τιμής στα-χυολογούμε λίγα από τις όμορφες αναμνήσειςπου μας χάρισε με την πολλαπλή συμπόρευσημαζί μας και ψιθυρίζουμε με πίστη και πεποίθησητο καλή αντάμωση αδελφέ μας...

Για τη Φωνή του Ευαγγελίου Φ.Ρ.

ΗΤΑΝ ΤΕΛΗ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΤΟΥ 1970,δεν είχα ενηλικιωθεί ακόμα, ήμουν μαθητήςστις τελευταίες τάξεις του εξαταξίου Γυμνασίου,η πίστη μου στο Χριστό αντιμετωπιζόταν με με-γάλη καχυποψία στο περιβάλλον μου, στο χωριόμου το Κορωπί. Τότε ανακάλυψα στο έμπα τηςΑθήνας, δίπλα στο ΓΕΣ, στην οδό Ζαλόγγου,μια εκκλησία, στην οποία μπορούσα να κατα-φεύγω για να λατρεύω τον Κύριο, χωρίς η πα-ρουσία μου να προκαλεί προβλήματα. Στην εκ-κλησία αυτή, με υποδέχθηκαν και με πλαισίω-σαν, δύο νεαροί ο Σπύρος Καραπάνος και οΓρηγόρης Μαυρονάνος. Με σύστησαν στονΠοιμένα τους, το Βαγγέλη Φωτίου και τη σύζυγό

Γρηγόρης Μαυρονάνος1957-2013

Ένας πολύτιμος συνεργάτης γιορτάζει τη δόξα του Ουρανού…


του την κυρία Πολυξένη και με γνώρισαν στηνυπόλοιπη εκκλησία. Με σύστησαν και στις οι-κογένειές τους. Ο Σπύρος ήταν Ηπειρώτης,αλλά από μικρός ζούσε στην Αθήνα με τουςθείους του, τον μπάρμπα Λια τον Τζώρο και τηθεία Αγγελική. Οι γονείς του Γρηγόρη, ήταν ομαστρο-Γιώργης και η κυρά Ματούλα, πουείχε καταγωγή απ’ το χωριό μου.

Πρώτος πολύ νωρίς, «έφυγε» ο μαστρο-Γιώργης, θυμάμαι τον νεαρό φίλο μου το Γρη-γόρη στην εξόδιο ακολουθία του πατέρα του,να σφίγγει γερά στην αγκαλιά του τη Γραφήτου...

Μετά, θυμάμαι την τελευταία Κυριακή πουκήρυξε ο Φωτίου, ο Ποιμένας της Εκκλησίας.Μίλησε από το 20ο κεφ. των Πράξεων και ότανέφτασε στο σημείο που ο Παύλος είπε στουςΠρεσβύτερους της Εφέσου, δε θα ξαναδείτε τοπρόσωπό μου, γύρισε το κεφάλι του στη χορωδίακαι είπε «...αδελφοί ο Κύριος με καλεί, τώραείναι η σειρά σας Σπύρο, Γρηγόρη, να πάρετετη θέση μου, δε θα με ξαναδείτε πάλι εδώ...».Στην αρχή δεν καταλάβαμε, μετά παγώσαμε,μεσοβδόμαδα διατί ο Φωτίουκαι η κυρία Πολυξένη «ανα-χώρησαν» για την αιώνιαδόξα...

Το 2010, ήμαστε και οιτρεις φοιτητές στο σχολείοτου πόνου. Πρώτος αποφοί-τησε με άριστα ο Σπύροςκαι πήρε υποτροφία καιπροαγωγή στα Ιλύσσια Πε-δία...

Τώρα, πήρε το πτυχίοτου ο Γρηγόρης με άριστακαι ήρθε ο Ερχόμενος, μεόλη τη συνοδεία του, ανά-μεσα στην οποία καιόλους τους αγαπημένουςπροαναχωρήσαντες, νατον παραλάβει με το βαρκάκι Του. Πήρε και οΓρηγόρης υποτροφία και προαγωγή, είναι τώρα«εις τας Νήσους των Μακάρων»...

Εμείς, ακόμα στην αποδώ όχθη του Αχέ-ρωντα, με δάκρυα στα μάτια κουνάμε το μαντι-λάκι και φωνάζουμε «καλό κατευόδιο και καλήαντάμωση», περιμένοντας τη σειρά μας...

Κώστας Τσεβάς

ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΟ 1977-1978. Ο Γρηγόρης σεηλικία 19-20 ετών –βράδια Κυριακών– ανεβαίνειστον άμβωνα της εκκλησίας του Ν. Ψυχικού,και καθηλώνει το ακροατήριο με τη βιβλικήτου κατάρτιση και το πάθος του. Διακρίνεις ξε-κάθαρα την έμπνευση στο λόγο του. Ο παππούςο Φωτίου (ήταν ο ποιμένας της εκκλησίας μας)είχε διακρίνει το χαρισματικό Γρηγόρη στολόγο, και τολμά να τον αναδείξει παρά το νεαρότης ηλικίας του. «Στον καιρό της νιότης του δενκαταφρονήθηκε» και μάλιστα υπήρξε «πρότυπο»στην εκκλησία του Χριστού, μελετώντας, γνω-ρίζοντας και μεταδίδοντας το λόγο Του. Σ’ ευ-χαριστούμε Γρηγόρη...

Άση Νασοπούλου

ΗΜΟΥΝ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΕΛΑΒΕ ΤΟ ΓΡΗ-ΓΟΡΗ στο «Λόγο» και ήμουν το «αφεντικό»

του για κάποια χρόνια.Αυτό που καθημερινάμε εντυπωσίαζε στοΓρηγόρη ήταν ο ενθου-σιασμός του, ο παιδικόςενθουσιασμός του, ο χρι-στιανικός ενθουσιασμόςτου. Μπορούσε να μιλάειγια ώρα πολύ, με χαρά,με συγκίνηση, με δέος, μεθαυμασμό για πράγματαπου θεωρούσα εγώ απλάδεδομένα. Με προκαλούσεκαι με έλεγχε με τον ενθου-σιασμό του! Ένα μέρος μουέλεγε «Γρηγόρη, άσε με ναξανασκύψω στη δουλειάμου» και ένα άλλο έλεγε

«Γρηγόρη μου, ζηλεύω τον ενθουσιασμό σου,κόλλησέ μου λίγο απ’ αυτόν». Ακόμα και την

τελευταία φορά που μιλήσαμε, ήταν κουρασμένοςσωματικά, αλλά ακατάβλητος στον ενθουσιασμότου για την οικογένειά του και… τον ουρανό!

Αργύρης Πέτρου

Ο ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΜΑΣ ήτανένας εξαιρετικός φίλος καρ-διάς και ευλογημένος αδερ-φός που η βαθειά του πίστηκαι η καλοσύνη της ψυχήςτου έγιναν παράδειγμα καιενθάρρυνση για μας!!!

Ιάκωβος & Αναστασία Παπαναγή

ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ, ακόμακι όταν δεν είμαστε εκεί, η μαρ-τυρία μας συνεχίζεται. Κάπωςέτσι ένιωσα για το Γρηγόρη τουςτελευταίους μήνες πριν το τελικό

αντίο, που η κατάσταση τηςυγείας του δεν του επέτρεπε να εργαστεί. Στοδιάστημα αυτό χρειάστηκε να διεκπεραιώσω αρ-κετές δουλειές του Λόγου, που ο Γρηγόρης είχευπό την ευθύνη του τα τελευταία χρόνια. Έτσισυνάντησα πολλούς ανθρώπους, σε τράπεζες,τυπογραφεία, μεταφορικές, δημόσιες υπηρεσίες,που μόλις έβλεπαν ότι εργάζομαι στο Λόγο, η

πρώτη τους κουβέντα ήταν να ρωτήσουν: «Τικάνει ο Γρηγόρης;». Όλοι τους τον γνώριζαν,ήξεραν για την περιπέτεια της υγείας του, γνώριζανσε Ποιον είχε την ελπίδα του και όλοι είχαν ένανκαλό λόγο να πουν. Με ρώτη-

σαν ακόμα και άν-θρωποι που ομο-λογώ ότι πιθανόννα μην επέλεγανα ανοίξω κου-βέντα μαζί τους.Δεν ήταν λίγες οιφορές που μεαφορμή την κα-τάσταση τουΓρηγόρη, ξεκί-νησα να συζητώμε αυτούς τουςανθρώπους ,για το νόηματης ζωής, τοθάνατο και τηνπίστη στο Θεό.Και είμαι σί-γουρος ότι ό -λοι αυτοί θαν ι ώ σ ο υ ν

όπως νιώσαμε και εμείς, στηνείδηση την αναχώρησης ενόςκαλού φίλου.

Η ζωή της πίστης δεν είναιαπλά μια προσωπική υπόθεση.Να κρατάς δηλαδή καλά κρυμ-μένο αυτό που πιστεύεις, γιατον εαυτό σου. Είναι ζωή συμ-μερισμού, ομολογίας, διαφάνει-ας. Ευχαριστώ Γρηγόρη, γι’ αυτότο μάθημα.

Μιχάλης Λιτσικάκης

Ο ΓΡΗΓΟΡΗΣ ήταν το τύπος του σύγχρονου«καλού Σαμαρείτη», ένα μοντέλο αυθεντικού χρι-στιανού, ένα πολύτιμο πετράδι σε ανθρώπινημορφή!

Θεόδωρος Σπυρόπουλος


Μια αλησμόνητη παρέα...

ΑΠΟ ΤΟ ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ ΤΟΥ έλειπε παντελώς το«δεν μπορώ». Άλλοτε αστείος, άλλοτε σοβαρός,πάντοτε πρόθυμος, φρόντιζε για τον αδερφούλητου στο Βόλο να στείλει μαζί με τα δέματα τουέργου, την αγάπη, την ενθάρρυνση, τη γλυκύτητατου Κυρίου, τη γεμάτη πίστη στάση ζωής του.

Κώστας Ρουσίτης, Βόλος

Γρήγορα έφυγες από ανάμεσά μας, μόλις 55χρονών παλικάρι….

Ρωτάμε με παράπονο ΓΙΑΤΙ στον Ύψιστό μαςποιητή.

Ησουν γεμάτος όρεξη να ζήσεις, να δουλέψεις,να υπηρετήσεις…

Γέμιζες φως, ζωή, χαρά και γέλιο όπου κι ανήσουν!!!!

Ολοι, μικροί, μεγάλοι, μαζί σου έβρισκαν χαρά,ελπίδα, ανακούφιση.

Ραγίζει η καρδιά μας στη σκέψη ότι λείπεις πιααπό ανάμεσά μας… και τότε,

Ηεπιθυμία μας για τον όμορφο τόπο του ουρανούπου ζεις, αντρώνει μέσα μας…

Σίγουρα θ’ ανταμώσουμε σύντομα εκεί, πουούτε δάκρυα, ούτε πόνος κατοικεί!!!

ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ ΗΡΩΑ ΜΑΣ ΓΡΗΓΟΡΗ!!!!Αλέκος και Ναυσικά Χαραλαμπίδη

ΜΕ ΔΑΚΡΥΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ήρθαν στο μυαλόμου αυτά τα λόγια για το γλυκό μας Γρηγόρη...

Γλυκέ μου Γρηγόρη, για μένα ήσουν ο αδελ-φός μου ο αληθινός, ο σύμβουλος, η ζωή στομοναχικό γραφείο μου. Το κενό που αφήνειςστην καρδιά μου είναι μεγάλο… Περιμένω γιατη συνάντησή μας στον ουρανό, στην παρουσίατου Θεού μας…

Με αγάπη η αδελφούλα σου (όπως πάντα μεέλεγες)…

Μαρία Μησουρά-Κουράκου

Ο ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΗΤΑΝ ένας άνθρωπος πάνταμε το χαμόγελο στα χείλη. Σε χαιρετούσε φιλικάκαι φαινόταν το πραγματικό του ενδιαφέρον ότανσε ρωτούσε τι κάνεις. Η χαρά του Χριστού έλαμπεστο πρόσωπό του!

Αναστασία Παπαδοπούλου

ΤΟ ΓΡΗΓΟΡΗ ΣΥΝΑΝΤΟΥΣΑ τις φορές πουεπισκεπτόμουνα τα γραφεία του ΛΟΓΟΥ και απότις τηλεφωνικές επικοινωνίες μας. Καθώς ο αγώ-νας του γινόταν και πιο σκληρός, βλέπαμε ότι τοταλαιπωρημένο σώμα του έκρυβε μια μεγάληκαρδιά, που αγαπούσε το Θεό και Τον υπηρετούσεαθόρυβα, με πιστότητα και ζήλο. Σκορπούσε τοάρωμα του Χριστού στο περιβάλλον του, ακόμηκαι μέσα στη σκληρή δοκιμασία του.

Γεώργιος Κανταρτζής

ΑΓΑΠΗΜΕΝΕ ΦΙΛΕ, Η σελίδα αυτή δε χωράει λεπτομέρειες από τηνκοινή μας, συνομήλικη πορεία μέσα στην ίδιαΕκκλησία, στον όμιλο, στις εμπειρίες της νεότητας,τις Πνευματικές αναζητήσεις, τις ολονύκτιες συ-ζητήσεις για το σωστό και το λάθος, το πρεσβυτέριο,τις δραστηριότητες, τα κηρύγματα, τις υμνωδίεςκ.λπ.

Χωράει όμως να αναφερθώ σε ένα χαρα-κτηριστικό σου που με έκανε να υποκλίνομαικάθε φορά που επικοινωνούσαμε ή συνεργαζό-μασταν πάνω σε κάποιο σοβαρό ή και ασήμαντοθέμα. Ήταν η υποδειγματική ειλικρίνειά σου.

Πολύ συχνά μας θύμιζες τη «γυναίκα τουΚαίσαρα που έπρεπε όχι μόνο να είναι τίμια αλλάκαι να το δείχνει». Η όλη σου συμπεριφορά τόνιζεπάντα την αναγκαιότητα, αλλά και τη φυσιολογίατου χριστιανού, να φανερώνει ποιος είναι ο Πα-τέρας μας και ποιος ο Κύριος και οδηγός στηζωή μας.

Γρηγόρη, μας έλειψαν όλα αυτά...Μαρτίνος & Ηρώ Παπαναγή

«ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ και το πρό-θυμο πνεύμα υπηρεσίας που τον διέκρινε. Ηζωή του πραγματικά ήταν μια ζωντανή μαρτυρίαπου δόξαζε τον Κύριο. Πολέμησε και την ασθένειάτου μ’ όλη του τη δύναμη και τον θαυμάζαμε γιατον τρόπο που αντιμετώπισε όλη αυτή τη δοκι-μασία».

Τάσος IωαννίδηςΠρόεδρος ΑΜG Int.

nnn


Οι Σημειώσεις του ΕκδότηΟι Σημειώσεις του ΕκδότηΑυτό που σε κουράζειΔεν είναι η εργασία που κουράζει τον άνθρωπο,αλλά η μέριμνα. Αυτή είναι που εμποδίζει τονύπνο σου. Όταν δεν μπορείς να κοιμηθείς καισαν σβούρα γυρίζεις στο κρεβάτι σου, τι σκέ-φτεσαι; Όχι την κοπιαστική χειρωνακτική ερ-γασία σου ούτε τα κουρασμένα σου πόδια,αλλά κάνεις σχέδια και λύνεις προβλήματα.Δεν είναι η δουλειά που μας ταράζει, μαςθλίβει και μας ανησυχεί, αλλά η μέριμνα. Ίσωςκάτι θα μπορούσε να μας διδάξει η φύσησχετικά με τη μέριμνα του ανθρώπου. Απ’ όσαξέρουμε:

Κανένα πουλί δεν προσπάθησε ποτέ ναχτίσει περισσότερες φωλιές από το γείτονάτου.

Καμιά αλεπού δε φοβήθηκε επειδή είχεμόνο μία τρύπα να κρυφτεί.

Κανένας σκύλος δεν πέθανε ή δεν έχασετον ύπνο του φοβούμενος μήπως δε μάζεψεαρκετά κόκαλα για τα γηρατειά του.

Η μέριμνα είναι κατάρα χαρακτηριστικήτου ανθρώπου. Είναι άραγε και δική σου;

«Mην ανησυχείτε, λοιπόν, για την αυριανήημέρα, γιατί η αυριανή ημέρα θα φροντίσειγια τα δικά της. Aρκετό είναι για την κάθεμέρα το δικό της πρόβλημα» (Ματθ. 6:34).

«Για τίποτε μην ανησυχείτε, αλλά σε κάθεπερίπτωση να παρουσιάζετε με την προσευχήκαι τη δέηση και με πνεύμα ευγνωμοσύνηςτα αιτήματά σας στο Θεό» (Φιλ. 4:6).

«Kαι να το κάνετε αυτό αναθέτοντας σ’αυτόν κάθε βιοτική σας μέριμνα, γιατί αυτόςφροντίζει για σας» (Α΄ Πέτρ. 5:7). nnn

Η θεραπευτική δύναμη των δακρύωνΜελέτες έχουν αποδείξει την αξία του κλάματος.Το δάκρυ είναι πολύ θεραπευτικό. Το 1900υπήρχε στην Αμερική μόνο 10% διαφορά

μεταξύ του ποσοστού θνησιμότητας αντρώνκαι γυναικών. Το 1950 όμως 40% περισσότεροιάντρες πέθαιναν απ’ ό,τι γυναίκες. Τα ποσοστάείναι ανάλογα και στις άλλες χώρες και οχρόνος δεν έχει καταφέρει να βελτιώσει τηνκατάσταση.

Γιατί πεθαίνουν περισσότεροι άντρες απόγυναίκες; Οι περισσότεροι ειδικοί αποδίδουντο φαινόμενο αυτό στις ψυχολογικές εντάσειςκαι στις βιοτικές μέριμνες. Έχουν βέβαια καιοι γυναίκες τις μέριμνές τους και τις βιοτικέςτους φροντίδες, αλλά η γυναίκα κλαίει με πολύμεγαλύτερη ευκολία και χωρίς να φοβάταιμήπως παρεξηγηθεί από τους γύρω της. Οιάντρες όμως πού να κλάψουν. Προτιμούνέλκος του στομάχου και καρδιακή προσβολήπαρά το κλάμα που κάνει την καρδιά να ξεσπά,αλλά και να ξεκουράζεται.

Άντρες λοιπόν, ας μη διστάσουμε κι εμείςνα κλαίμε καμιά φορά. Ας μιμηθούμε τις γυ-ναίκες μας που ξεθυμαίνουν στο κλάμα. Κα-λύτερο αυτό παρά η κατάληξη στον τάφο. Αςμην ξεχνάμε τα λόγια του Χριστού στο κατάΛουκά Ευαγγέλιο κεφ. 6:21: «Μακάριοι εσείςπου τώρα κλαίτε γιατί θα γελάσετε». Ο Χριστόςβέβαια αναφέρεται στο κλάμα για χάρη δικήΤου, στο κλάμα για τις δικές μας αμαρτίες,αλλά και για τις αμαρτίες των συνανθρώπωνμας και για την ανάγκη που έχουν της μετάνοιαςκαι του Χριστού. Το δάκρυ το έχει ευλογήσει οΧριστός και το έχυσε και ο Ίδιος. Δεν είναιντροπή να το χύσεις κι εσύ. Χύσε το πρώτα γιατη δική σου μετάνοια και κατόπιν για τη μετάνοιατων άλλων. Ο προφήτης Ιερεμίας ήταν γνωστόςως ο κλαίων προφήτης. «Μακάρι βρύση δα-κρύων να ’ταν τα μάτια μου, να ήταν το κεφάλιμου πηγάδι με νερό, μέρα και νύχτα για νακλαίω τους σκοτωμένους του λαού μου!» (Ιερ.8:23). «Γι’ αυτό εγώ κλαίω˙ τα μάτια δάκρυα


πλημμυρίζουν, γιατ’ είναι μακριά μου ο παρη-γορητής μου εκείνος που θα μου ξανάδινεζωή˙ αφανίστηκαν τα παιδιά μου γιατί ο εχθρόςήταν πολύ ισχυρός» (Θρήνοι 1:16). nnn

Ο Χριστός συμπαθεί και φροντίζειΟ ποιμένας μιας εκκλησίας επισκέφτηκε κάποιαγυναίκα της συνάθροισής του και τη βρήκε σεμεγάλη κατάθλιψη. Κρατούσε στα χέρια της τονεογέννητο μωρό της και βημάτιζε στο δωμάτιο.Ο επισκέπτης της τότε της είπε:

– Ρίξε το παιδί στο πάτωμα.Αλλά αυτή με μια έκφραση έκπληξης για

την παράδοξη προτροπή αρνήθηκε να το κά-νει.

– Με ποιο αντάλλαγμα θα το κάνατε; τηρώτησε ο ποιμένας της.

– Ούτε με τόσα εκατομμύρια όσα τ’ άστρατου ουρανού! απάντησε εκείνη.

– Ώστε με κανένα αντάλλαγμα;– Βεβαίως με κανένα.Η φωνή του ποιμένα έγινε τρυφερότερη

και είπε:– Ώστε πιστεύετε ότι εσείς έχετε περισσό-

τερη αγάπη για το αδύναμο παιδί σας από τηναγάπη και τη φροντίδα που δείχνει ο Θεός γιατους δικούς Του;

Η ερώτηση αυτή διέλυσε αμέσως τα σύν-νεφα της θλίψης και της απελπισίας από τηνψυχή της μητέρας εκείνης. Το πρόσωπό τηςέλαμψε και καθώς το μάθημα εκείνο τη δίδαξεότι ο στοργικός Πατέρας πράγματι φροντίζειγια τα παιδιά Του, η καρδιά της παρηγορήθηκεκαι δάκρυα ευγνωμοσύνης κύλησαν από ταμάτια της.

Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβουμε ότιτίποτα δε συμβαίνει στη ζωή μας για το οποίον’ αδιαφορεί ο Κύριος. Όχι μόνο ενδιαφέρεταιαλλά και θλίβεται, σύμφωνα με τη μαρτυρία

των Γραφών: «Μ’ όλες τις θλίψεις μας εσύθλιβόσουν» (Ησ. 63:9) και κατά την υπόσχεσηότι «μαζί του είμαι εγώ στη θλίψη θα τον λυ-τρώνω και θα τον δοξάζω» (Ψαλ. 91:15). nnn

«Κοιτάξτε τα πουλιά...»Πριν μερικές δεκαετίες γνωστή αμερικανικήεφημερίδα δημοσίευσε μια συγκινητική ιστορίαμε τίτλο «Κόρακας τρέφει σκύλο».

Ένα σκυλάκι πιάστηκε σε παγίδα επί αρ-κετές μέρες και διατηρήθηκε στη ζωή απόέναν κόρακα. Και τα δύο ζώα ανήκαν σ’ έναζευγάρι που εργαζόταν σε μια κατασκήνωση.Όταν εξαφανίστηκε το σκυλάκι, ο κόρακαςέπαψε να τρώει κανονικά. Έπαιρνε λίγη τροφήστο ράμφος του κι έφευγε για να γυρίσει καιπάλι να πάρει και άλλη τροφή.

Μια μέρα τον παρακολούθησαν κι έτσιανακάλυψαν πού ήταν παγιδευμένο το σκυλάκιγιατί σε αυτό πήγαινε ο κόρακας την τροφή.Και η εφημερίδα σχολίασε το γεγονός ως έναντύπο της διατροφής του προφήτη Ηλία απόκόρακες όπως αναφέρει η Παλαιά Διαθήκη.

Η περίπτωση του Ηλία αποτελεί θαυμα-τουργική πρόνοια του Θεού για τον προφήτη.Από αυτή μαθαίνουμε ότι ο Θεός προνοεί γιαόλες τις ανάγκες μας. Ο Θεός είπε στον Ηλία:«θα δώσω προσταγή στους κόρακες να φρον-τίζουν για την τροφή σου εκεί» (Α΄ Βασ. 17:4).Ο απ. Παύλος λέει προς τους Φιλιππησίους:«όλες τις δικές σας ανάγκες θα τις καλύψει οΘεός μου σύμφωνα με τον πλούτο του...»(4:19). Ο Θεός όμως περιμένει την υπακοήμας στο λόγο και τα σχέδια Του για να μαςδείξει τα θαυμάσια της χάρης Του, όπως έκανεκαι όταν έδωσε το μάννα στο λαό Ισραήλ στηνέρημο.

«Αφήστε όλες τις φροντίδες σ’ αυτόν, γιατίαυτός φροντίζει για σας» (Α΄ Πέτρ. 5:7). nnn


ΤηςΡΙΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ

ΓυναικείεςΠινελιέςΜε τη φωνή της

σκέψης μου...

Καθώς αυτά τα τελευταία χρόνια, ειδικά ηχώρα μας, μαστίζεται από κρίση, ο αγώνας

για την επιβίωση είναι έντονος, τόσο που δενεπιτρέπει στο μέσο Έλληνα να χαλαρώσει. Ταπρόσωπα έχουν σκληρύνει, τα κεφάλια χαμη-λωμένα ανακυκλώνουν τις απελπισμένες σκέψειςτους, τα χείλη είναι σφιγμένα, το χαμόγελο έχεισβήσει και όπου σταθείς ακούς στενάχωρα πράγ-ματα, δυσκολίες και οικονομικά αδιέξοδα. Αυτάσκεπτόμουν καθώς περιφερόμουν στους δια-δρόμους γνωστού μεγάλου καταστήματος παι-χνιδιών... και όχι μόνο. Καθώς λοιπόν χάζευα,γιατί και το χάζεμα είναι τρόπος χαλάρωσης καιξεκούρασης, και μη γελάτε... θα χαζεύετε αλλάδε θα αγοράζετε πλέον... λοιπόν που λέτε φτάνωκαι στα αξεσουάρ της αποκριάς. Η μεταμόρφωσηίσως να είναι απαραίτητη έστω για λίγο και μόνοεξωτερικά, για να νομίσει ο κόσμος ότι ξεφεύγειαπό την πίεση.

Κάποια στιγμή πέφτει το μάτι μου σε μίαμάσκα κλόουν που με κοιτούσε μ’ ένα πλατύ χα-μόγελο. Ήταν το μόνο πρόσωπο όλη αυτήν τηνώρα που βρισκόμουν εκεί μέσα, που είδα να χα-μογελά, και αυτό ήταν πλαστικό, φτιαχτό και ψεύ-

Έναχαμόγελο...ένα άγγιγμαψυχής


τικο. Τι κρίμα, σκέφτηκα, να χαμογελούν μόνο οι μάσκες! Πού φτάσαμε... πώς φτάσαμεως εδώ... Φύγαμε μακριά από την πηγή της χαράς και οι καρδιές παγώσανε και ταχαμόγελα δεν έχουν λόγο ύπαρξης!

Πρόσφατα βρέθηκα σε θάλαμο νοσοκομείου ως νοσηλευόμενη και όχι ως επισκέπτρια,ευτυχώς για λίγο, δόξα τω Θεώ. Κάποια στιγμή μια νοσηλεύτρια είπε στο γιατρό: «Ηκυρία από εδώ, είναι η μόνη που χαμογελάει εδώ μέσα». «Ο Θεός που αγαπώ μου δίνειχαρά» λέω χαμογελώντας. Ο γιατρός με κοιτάζει ερευνητικά για λίγο, πάνω από ταγυαλιά που καμάρωναν στην άκρη της γαμψής του μύτης. «Μάλιστα» κατάφερε να πει...για να πει κάτι. Δεν ξέρω τι σκεφτόταν, αλλά δε μου έδωσε και την ευκαιρία να του πωκαι άλλα... Όμως είπα στις πονεμένες κυρίες που ήταν δίπλα μου. Πλησίασα την κάθεμια και άφησα το χαμόγελο να γίνει χάδι, καθώς μιλούσα ψιθυριστά για την αγάπη τουΧριστού μας. Χαλάρωσαν, μου άνοιξαν την καρδιά τους και χαμογέλασαν μαζί μου...

Ας μην αφήνουμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε όλοι μας, να γίνει ασφυκτικόςκλοιός γύρω μας. Έχουμε Κύριο, έχουμε Θεό δυνατό, έχουμε ελπίδα. «Δε θα σαςαφήσω δε θα σας εγκαταλείψω». Είναι υπόσχεσή Του και οι υποσχέσεις Του είναι

αληθινές, γιατί Αυτός είναι η Αλήθεια, τον εαυτό Του δεν μπορεί ν’ αρνηθεί. Γι’ αυτό χα-μογελάτε. Ένα χαμόγελο είναι ένα άγγιγμα ψυχής, είναι φως μέσα στο σκοτάδι. Δενκοστίζει τίποτα σε μας, όμως έχει μεγάλη αξία γι’ αυτόν που το εισπράττει. Το χαμόγελοανοίγει πόρτες επικοινωνίας, είναι κλειδί που ξεκλειδώνει φυλακές, που φέρνειευκαιρίες να μοιραστούμε το μήνυμα του Λυτρωμού.

Ας σκορπίζουμε χαμόγελα ελπίδας γύρω μας. Είναι απαραίτητο όσο ποτέ. nnn



Το βιβλίο του προφήτη Μιχαία είναιαπό τα μεγαλύτερα αριστουργήματατου κόσμου μας. Πολλοί έχουν την

εντύπωση ότι οι προφήτες άρχιζαν να μιλάνεχωρίς καμιά προετοιμασία και επεξεργασίατου λόγου τους. Η προσεκτική μελέτη τωνκειμένων τους όμως φανερώνει ένα εξαι-ρετικά καλογραμμένο κείμενο που χρησι-μοποιεί πολλά λογοτεχνικάσχήματα και προσεγμένη ποι-ητική γλώσσα. Πέραν απόαυτό, όμως, ο Μιχαίας ήταν

ένας άντρας μπροστά από την εποχή του,«ορών» όπως αποκαλούσαν οι Εβραίοι αυ-τούς τους ανθρώπους, δηλαδή έβλεπανπέραν από αυτό που έβλεπαν οι υπόλοιποι.«Ανυψώνονταν» πάνω από τις περιστάσεις,τις αντιλήψεις και το θρησκευτικό «θόρυβο»και η διορατικότητά τους ήταν τέτοια πουκάλυπτε ολόκληρη την ιστορία της ανθρω-

πότητας, κι εμάς μέσα. Μιαικανότητα που μόνο «θεία»μπορούσε κανείς να την απο-καλέσει.

Οι Κανίβαλοι του Χρέους

Δρ ΜΥΡΤΩ ΘΕΟΧΑΡΟΥΣΚαθηγήτρια Παλαιάς Διαθήκης στοΕλληνικό Βιβλικό Κολέγιο


Ήταν ο πρώτος προφήτης στην ιστορίαπου τόλμησε να μιλήσει ενάντια στην Ιε-ρουσαλήμ και τον άγιο ναό της (3:12), ανόχι ο πρώτος άνθρωπος στην ιστορία τηςανθρωπότητας γενικά που τόλμησε να εναν-τιωθεί στο κατοικητήριο, στον άγιο τόποτης ίδιας της θεότητάς του. Τόσο σοκαριστικόήταν το μήνυμά του που 200 χρόνια μετάακόμη το θυμόντουσαν όταν και ο Ιερεμίαςπροφήτευε κάτι παρόμοιο (Ιερ. 26:17-19).

Οι προφήτες στερέωσαν τα θεμέλια τωναξιών του κόσμου μας. Πήραν την Τορά(το νόμο του Θεού) και μας δίδαξαν τι ση-μαίνει «άνθρωπος» όπως αυτός δημιουρ-γήθηκε να είναι, ο καρπός του κό που τουςπου εν αγνοία μας κληρονομήσαμε.

Για να καταλάβουμε το Μιχαία πρέπεινα μπούμε λίγο στο κοινωνικοπολιτικό σκη-νικό της Παλαιστίνης, το οποίο είχε αλλάξειδραστικά στην εποχή του. Η συγκέντρωσηδύναμης στις πόλεις ανάμεσα στη στρα-τιωτική, ιερατική και διοικητική τάξη σήμαινεόλο και σκληρότερη φορολογία για τις ανάγ-κες διατήρησης αυτής της κοινωνικής τάξης,και οι αγρότες κυρίως ήταν αυτοί που κου-βαλούσαν το μεγαλύτερο βάρος στουςώμους τους. Η ανικανότητα ν’ αντεπεξέλθεικανείς στις οικονομικές απαιτήσεις τουκράτους σήμαινε τη σταδιακή απώλεια γηςαπό τα χέρια του λαού προς τα χέρια τωνπλουσίων κάνοντας το χάσμα μεταξύ τουαπλού λαού και των ελίτ ν’ αυξάνεται όλοκαι περισσότερο: «Όταν επιθυμούν χωράφιαή σπίτια τα αρπάζουν. Κατακλέβουν τουςανθρώπους και τις οικογένειές τους καιπαίρνουν τις περιουσίες τους» (2:2).

Φυσικά η πρόφαση είναι το «χρέος».Εφόσον ο λαός δεν έχει να πληρώσει, ηηγεσία τού αφαιρεί το «ενέχυρο», παίρνειμε τη βία αυτά που ο χρεώστης δεν μπορείπλέον να ξεπληρώσει και αυτή η αφαίρεσηυπαρχόντων από το χρεώστη μπορούσε να

ήταν ακόμα και η κατάσχεση του παλτούτου (Έξοδ. 22:26, Μιχ. 2:8), πράξη που οΜιχαίας περιγράφει πολύ πιο σοκαριστικάμε γλώσσα «κανιβαλισμού». Η αφαίρεσητων ρούχων του φτωχού από τις πλάτεςτου δε θα μπορούσε να περιγραφεί πιο πα-ραστατικά από αυτό που γράφει ο Μιχαίας:«Εσείς όμως μισείτε το καλό και αγαπάτετο κακό. Φέρεστε στο λαό μου σαν να ήτανζώα που τα πάνε για σφαγή. Τους γδέρνετεκαι παίρνετε το δέρμα τους και ξεκολλάτετις σάρκες απ’ τα κόκαλά τους. Τρέφεστεμε τις σάρκες του λαού μου, τους κάνετεκομμάτια σαν να ’ταν κρέας για τη χύτρα»(3:2).

Η ηγεσία της Σαμάρειας και της Ιερου-σαλήμ, του βόρειου και του νότιου βασιλείουδηλαδή, λειτουργούσαν βάση μιας τεράστιαςπαρανόησης η οποία είναι και η διαστρέ-βλωση του ορισμού της δικαιοσύνης. ΟBrueggemann λέει ότι «δικαιοσύνη είναινα ξεκαθαρίσεις τι ανήκει σε ποιον και νατο επιστρέψεις στον ιδιοκτήτη του». Αυτόείναι πολύ σωστό αλλά απαιτεί μια βασικήπροϋπόθεση. Η προϋπόθεση δεν είναι ναβρω ποια είναι η ιδιοκτησία που απέκτησα,αλλά ποια είναι η ιδιοκτησία που μου δόθηκεανάμεσα σε άλλους. Για τον Ισραήλ, η προ-ϋπόθεση ήταν να βρούνε τι δόθηκε στονκαθένα την εποχή του ίσου διαμερισμούτου δώρου της γης ανάμεσα στις φυλές καιτις οικογένειες των Ισραηλιτών. Αυτό είναιδύσκολο να το καταλάβουμε σε μια εποχήόπου διεκδικούμε αυτό που αποκτήσαμεμε κόπους δικούς μας. Η αγορά όμως δεσημαίνει πάντοτε και δικαιοσύνη.

Στη βόρεια Κύπρο, για παράδειγμα,πολλοί είναι οι ξένοι που βρήκαν αγοράακινήτων και με τα λεφτά που μάζεψαν μιαζωή, αποφάσισαν να αγοράσουν σπίτια καικτήματα. Νομίζοντας ότι η αγορά τούς δίνεινόμιμα δικαιώματα ιδιοκτησίας στο χώρο,

κατ’ ακρίβεια ζουν μέσα στη γη κάποιουάλλου, κάποιου πρόσφυγα. Παρόλο πουαυτό είναι ένα ακραίο παράδειγμα, ίσωςβοηθήσει να καταλάβουμε τη θεολογία τουΜιχαία σε αυτό το ζήτημα. Η γη του Θεούείναι κοινή ιδιοκτησία. Αν κάποιος βρίσκεται«εκτός ιδιοκτησίας» αυτό είναι ένδειξη ότικάτι πήγε λάθος, ότι εμείς βρισκόμαστε στακτήματα άλλων, ότι έχουμε ξεπέσει από τοεπίπεδο των απαιτήσεων δικαιοσύνης τουΘεού. Για το Μιχαία είναι αδιανόητο κάποιοςάνθρωπος να είναι άστεγος, να μην έχει

ένα χώρο δικό του ο οποίος να μην απειλείταικαι αυτή η πραγματικότητα είναι που διέπειτον οραματισμό του: «Αλλά θα κάθεται κα-θένας κάτω απ’ την κληματαριά του καικάτω απ’ τη συκιά του, χωρίς κανείς να τοντρομάζει. Ο Κύριος του σύμπαντος τα είπεαυτά» (4:4).

Η ηγεσία ενάντια στην οποία γράφει οΜιχαίας δεν ένιωθε στο ελάχιστο ότι λει-τουργούσε άδικα και αμφιβάλλω αν πρόσεχεκαν τις συνέπειες των οικονομικών επιλογώντης. Τα πάντα μπορούσαν να εκλογικευτούνκαι μέρος του πλούτου μάλιστα υποστήριζετη λατρευτική ζωή και το πολυδάπανο σύ-στημα θυσιών. Εφόσον η ζωή της αδικίαςσυνοδευόταν από τη θρησκευτική ζωή, ητελευταία λειτουργούσε ως πέπλο μπροστάστη συνειδητοποίηση της νοσηρής κατά-

στασής τους. Όσο περισσότερο αδικούσαν,τόσο περισσότερο είχαν να «δανείζουν» καιστο Θεό (6:6-7). Του έφερναν «μισθούςπορνείας», όπως λέει καυστικά ο προφήτηςμας (1:7).

Το πρόβλημα με το χρέος, ακόμα καιαν αυτό μπορεί να δικαιολογηθεί ως νόμιμο,είναι ότι εξευτελίζει τον άνθρωπο. Η αίσθησηότι κάποιος μας χρωστάει μπορεί, σύμφωναμε το Μιχαία, να μας μετατρέψει σε κανι-βαλιστική κοινωνία. Εάν έχω εξαιρετικάέντονη μέσα μου την έννοια της ιδιοκτησίας

και ειδικά αν έχω συσσω-ρεύσει υλικά αγαθά, τόσοπιο ανελέητος θα είμαι μεαυτόν που μου χρωστάει.Και εάν το χρέος είναι με-γάλο, τότε θέτει αυτόν τονάνθρωπο σε μια μόνιμημειονεκτική θέση απέναντίμου. Έχει κάτι που μου ανή-κει. Είναι όμηρός μου.

Για τη Βίβλο, όμως, ηαξιοπρέπεια του ανθρώπου και η ικανότητάτου να σταθεί στο ίδιο επίπεδο με τον άλλο,είναι πολύ ανώτερη από την ιδέα της απο-πληρωμής ενός χρέους. Ο Θεός απαιτούσετη διαγραφή του χρέους και την επιστροφήτης γης σε αυτόν στον οποίο ανήκε, απαι-τούσε δικαιοσύνη δηλαδή (Λευιτ. 25). Απαι-τούσε την αποκατάσταση της αξιοπρέπειαςτου ανθρώπου, την ευκαιρία σε κάθε άν-θρωπο να ξεκινήσει ξανά από την αρχή. Οπιστωτής είχε υποχρέωση να «συγχωρέσει»το χρέος για ν’ αποκατασταθεί η δικαιοσύνη.Η ιδέα ότι η αποπληρωμή του χρέους, μεκάθε κόστος, αποτελεί δικαιοσύνη δεν είναιβιβλική.

Ο Ιησούς ταυτίζει το χρέος με την αμαρ-τία (πράγματα που η Παλαιά Διαθήκη είχεήδη ταυτίσει). Πρέπει να συγχωρέσω το



χρέος του αδελφού μου για να ζητήσω συγ-χώρεση του χρέους μου από το Θεό (Ματθ.6:12). Η λέξη «οφειλήματα» είναι ταυτόχροναυλική και πνευματική. Αν την πάρω πνευ-ματικά αντλώ το συμπέρασμα ότι η άρνησήμου να συγχωρέσω τον πλησίον μου, ναεπιμείνω σε αυτό που μου χρωστάει μεοδηγεί τελικά σε πνευματικό κανιβαλισμό.Στο μυαλό μου τον γδέρνω από κάθε είδουςαξιοπρέπειας, τον κατακρεουργώ, τον εξευ-τελίζω στη σκέψη μου, επειδή λειτουργώμε βάση την ιδέα ότι δικαιοσύνη είναι ναπληρώσει γι’ αυτό που μου έκανε, να μουδώσει και το τελευταίο κέρμα που μουχρωστάει, να τιμωρηθεί για να μάθει!

Για το Χριστό δικαιοσύνη είναι η άφεσηαυτού του χρέους, η δωρεά της ευκαιρίαςγια καινούρια αρχή, μια ευκαιρία να τονξαναδώ ως ισάξιο άνθρωπο δίπλα μου. Δι-καιοσύνη είναι να του επιστρέψω την αξιο-πρέπεια που έχασε στα μάτια μου. Μόνο ησυγχώρεση μπορεί να σώσει τον άνθρωποαπό τον κανιβαλισμό του.

Αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν συνειδη-τοποιήσω ότι η πρόσβαση της καινούριαςαρχής δόθηκε και στους δυο μας ισότιμα.Όταν ο Μιχαίας αναγγέλλει την τιμωρία τουΘεού επάνω στην αδικία του λαού Ισραήλ,ταυτόχρονα αναγγέλλει και κάτι άλλο, εξαι-ρετικά σημαντικό, με το οποίο κλείνει καιτο βιβλίο του. Το μήνυμα αυτό είναι κρυμ-μένο στο όνομα του προφήτη. Μιχαίας ση-μαίνει «Ποιος είναι σαν τον Γιαχβέ;». Οπροφήτης με το όνομά του διακηρύττει τημοναδικότητα του Γιαχβέ, αλλά σε ποιο χα-ρακτηριστικό Του; Στην παντοδυναμία Του;Στην παντογνωσία Του; Όχι. Η μοναδικότητατου Γιαχβέ βρίσκεται σ’ ένα ζωοφόρο χα-ρακτηριστικό αυτού του Θεού που το βλέ-πουμε στο 7:18-19 όπου ο προφήτης εξηγείτο όνομά του:

«Ποιος άλλος θεός είναι σαν κι εσένα,που συγχωρεί την ανομία και παραβλέπειτην ασέβεια, όπως εσύ στο λαό σου πουέχει επιζήσει; Το θυμό σου δεν τον κρατάςγια πάντα, αλλά σ’ ευχαριστεί να δείχνειςτην αγάπη σου. Και πάλι θα μας σπλαχνιστείςκαι θα ποδοπατήσεις τις ανομίες μας. Στηςθάλασσας τα βάθη θα ρίξεις όλες μας τιςαμαρτίες».

Η μοναδικότητα του Γιαχβέ έγκειται στογεγονός της διαγραφής χρέους, της δωρεάςμιας καινούριας αρχής στον «κανίβαλο»λαό Του. Δε μας άφησε ν’ «αποκτηνωθούμε»τελείως χάνοντας κάθε ίχνος αξιοπρέπειας,τρώγοντας τις σάρκες ο ένας του άλλου. Ηαλήθεια είναι ότι μόνο σε Αυτόν χρωστάμεκαι Αυτός μας επιστρέφει στη γη μας, όχιαυτήν που δικαιούμαστε, αυτήν που μαςδωρίθηκε. Δικαιοσύνη Θεού, λοιπόν, είναιη επαναφορά μας στο δώρο, δικαιοσύνηείναι το Ιωβηλαίο του Χριστού, η διαγραφήτου χρέους μέσω του κόστους που Αυτόςμόνο επωμίζεται. Δικαιοσύνη είναι να πα-ραμερίσω κάθε εμπόδιο που κόβει τηνπρόσβαση του πλησίον μου στο δώρο πουμας δόθηκε, είτε αυτό είναι η γη, το φαγητό,το νερό, η στέγη, η ελευθερία, η αξιοπρέπεια,η καινούρια αρχή, αλλά και η πρόσβασηστο δώρο της εκκλησίας, στο κοινό τραπέζι,στη δική μου κοινότητα.

Ο Μιχαίας καλεί τον Ισραήλ να παραι-τηθεί από την αποκλειστικότητα του δώρου,από την κατοχή του όρους του Κυρίου. Σεαυτό το όρος η πρόσβαση θα είναι ανοιχτήσε κάθε έθνος και λαό και κανενός δε θα’ναι κτήμα η παρουσία του Γιαχβέ:

«Θα ’ρθούνε μέρες που το όρος τουναού θα κυριαρχεί πάνω στα βουνά, ψη-λότερο απ’ όλα τ’ άλλα. Εκεί θα συρρέουνοι λαοί» (Μιχ. 4:1). nnn


ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ τα παιδιάΠΑΙΔΙΚΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ τα παιδιά

Όταν κατέβηκα τις σκάλες όλοι χειροκρό-τησαν. – Μπράβο Κάρμεν! είπε η Άντζελα,η φυσικοθεραπεύτριά μου.

– Είμαστε περήφανοι για σένα! φώναξε ημαμά.

– Τα καταφέρνεις γλυκιά μου! αναφώνησε οπατέρας.

– Ε… ευχαριστώ, είπα. Φαντάζομαι ότι θαέπρεπε να ήμουν ενθουσιασμένη που είχα τελει-ώσει την τελευταία μου φυσικοθεραπεία στο νο-σοκομείο, αντίθετα όμως σκεφτόμουν, «Και τιέγινε που κατέβηκα μερικές τεχνητές σκάλες. Τρίαολόκληρα βήματα. Σιγά το πράμα».

Πριν από το ατύχημα θα μπορούσα να ανέβωτρέχοντας τα σκαλιά ενός ουρανοξύστη. Έπαιζαποδόσφαιρο και μπάσκετ, έκανα στίβο και χιλιό-μετρα με το ποδήλατο. Και ύστερα μια τρομερήμέρα ένα αυτοκίνητο με παρέσυρε με το ποδήλατόμου χωρίς καν να σταματήσει. Η λεκάνη μουθρυμματίστηκε και τα μηριαία μου επίσης.

Τώρα πια έπρεπε να βαδίζω με νάρθηκεςστα πόδια μου και να χρησιμοποιώ μπαστούνια.Ακόμα και μετά τις χειρουργικές επεμβάσεις μουκαι τη φυσικοθεραπεία, δε θα μπορέσω ποτέ νακάνω τα ίδια πράγματα. Ίσως να έχω κάποιαβελτίωση, όμως ποτέ δε θα μπορέσω να κάνωό,τι έκανα και πριν. Ποτέ!

Η Άντζελα παρέδωσε στους γονείς μου κάποιαχαρτιά.

– Για οποιαδήποτε ερώτηση σχετικά με τη θε-ραπεία της Κάρμεν στο σπίτι, μη διστάσετε να μουτηλεφωνήσετε.

– Σ’ ευχαριστούμε για τη βοήθειά σου, είπε ημαμά. Ήσουν πραγματικά καταπληκτική.

– Ναι, ό,τι και να πούμε είναι λίγο, Άντζελα,είπε ο μπαμπάς.

Οι γονείς μου με κοίταξαν κι εγώ τότε αναγ-κάστηκα να πω:

– Ναι, ευχαριστώ.– Παρακαλώ, είπε η Άντζελα. Εύχομαι να

πάνε όλα καλά!Όταν φτάσαμε στο σπίτι μας, πήγα στο δωμάτιό

μου και είδα όλα μου τα βιβλία πάνω στο γραφείομου. Ήξερα ότι θα έπρεπε να ασχοληθώ με αυτά,μιας και θα γυρνούσα στο σχολείο σε λίγες μέ-ρες.

«Και τι θα γίνει;», σκέφτηκα. «Η διαίρεση τωνδεκαδικών δεν πρόκειται να με βοηθήσει να περ-πατήσω κανονικά! Και ποιος νοιάζεται για τα ρήματα;Δεν είναι μέρος της ζωής μου πια! Δεν μπορώ νατρέχω, να χορεύω να γυμνάζομαι ή…».

Έσπρωξα όλα τα βιβλία πιο πέρα κι έπεσαστο κρεβάτι μου. Όλες αυτές τις μέρες ξόδεψαπολύ χρόνο στο κρεβάτι. Το ρήμα κοιμάμαι μπορώακόμα να το χειρίζομαι αποτελεσματικά!

Την ώρα του δείπνου η μαμά με ρώτησε ανθα ήθελα την επόμενη να πάμε στο εμπορικόκέντρο να ψωνίσουμε μερικά ρούχα.

– Θα κάνω μια ώρα να περπατήσω από το αυ-τοκίνητο μέχρι εκεί! είπα.

– Θα πάρουμε το καροτσάκι σου, είπε εκείνη.Έλα πάμε, θα περάσουμε καλά.

– Ναι, μαμά, σίγουρα θα διασκεδάσουμε πολύ.Οι φίλες μου κι εγώ συνηθίζαμε να τρέχουμε εκεί

Ελπίζω!Είναι και αυτό ρήμα!


από το ένα μαγαζί στο άλλο. Θα ήταν πολύ απο-καρδιωτικό να σκέφτομαι ότι δε θα μπορέσω ποτένα το ξανακάνω.

– Άκου, Κάρμεν, είπε ο μπαμπάς, τα πράγματαέχουν γίνει πολύ δύσκολα για σένα, όμωςπρέπει να συνεχίσεις τη ζωή σου.

– Η ζωή μου έχει τελειώσει! τουφώναξα.

– Δόξα στο Θεό που αυτό δενείναι αλήθεια! είπε η μαμά. Θαμπορούσες να είχες σκοτω-θεί, όμως είσαι ακόμα εδώμαζί μας.

– Η ζωήσου έχει αλλάξει,

είπε ο μπαμπάς. Όμωςδεν έχει τελειώσει. Απλά, πρέπει

να κάνεις μια καινούρια αρχή.– Θυμάσαι τι σου είπε η Άντζελα, ότι πρέπει να

βγαίνεις και να κάνεις διάφορα πράγματα, είπε ημαμά.

– Εντάξει, θα πάω, είπα για να κλείσει η συ-ζήτηση.

Το επόμενο πρωί, όταν φτάσαμε στο εμπορικόκέντρο η μαμά μου κύλισε το καροτσάκι μου στοαγαπημένο μου μαγαζί.

– Έχουν πολύ όμορφα ανοιξιάτικα ρούχα, δενομίζεις; είπε.

– Ναι, έχουν, απάντησα καισκέ φτηκα να διαλέξω μερικά

πράγ ματα και να φύγουμεαπό εκεί.

– Δες τι ωραίο

είναι αυτό, εί -πε η μαμά κρα -τώντας ένα λι λάμπλου ζάκι.

– Εντάξει, είπα,ας το πάρουμε.

– Και το ροζ θα σου πήγαινε πολύ, μου είπε.– Εντάξει, ας πάρουμε και το ροζ μαμά, είπα.Η μαμά με κοίταξε και συνέχισε.– Πώς σου φαίνεται και το πράσινο;


– Ποτέ δε φοράω πράσινο χρώμα, όμως είπα,εντάξει, ας πάρουμε και το πράσινο.

– Δεν μπορείς να προσπαθήσεις τουλάχιστοννα δεις λίγο θετικά τα πράγματα; ρώτησε η μαμά.

– Προσπαθώ! απάντησα.Η μαμά πρέπει να κοίταξε κάθε ρούχο που

υπήρχε στο κατάστημα εκείνη τη μέρα, προσπα-θώντας να έχει χαρούμενο πνεύμα, λες και θαμπορούσε να με κάνει ν’ αλλάξω τη στάση μου.Τελικά τα παράτησε και απλά μου αγόρασε μερικάπράγματα. Στη συνέχεια επέμενε να καθίσουμεεκεί για φαγητό.

Προσπάθησα να φάω γρήγορα για να φύγουμεαπό εκεί, όμως φαίνεται πως δεν ήμουν και τόσογρήγορη. Τρεις από τις φίλες που είχα πριν απότο ατύχημα μάς είδαν και πλησίασαν στο τραπέζιμας.

– Γεια σας κορίτσια, είπε η μαμά με το χα-ρούμενο ύφος της.

– Πώς είσαι Κάρμεν; ρώτησε η Νταϊάνα.Εγώ σήκωσα απλά τους ώμους μου.– Τα πάει πολύ καλά, είπε η μαμά.– Αυτό είναι σπουδαίο, είπε η Τζούλη.– Προσευχόμαστε για σένα, Κάρμεν, είπε η

Λίλα.

Έτσι όπως με κοιτούσαν ένιωσα σαν ένα μι-κρόβιο κάτω από το μικροσκόπιο. Πήρα λίγο μα-ρούλι στο πιρούνι μου χωρίς να σηκώσω τοκεφάλι μου και το μάσησα χωρίς να νιώσω καμιάγεύση.

– Καλά… τα… λέμε αργότερα, είπε η Νταϊάνακαι άρχισαν να απομακρύνονται.

– Η Κάρμεν θα γυρίσει στο σχολείο σε μερικέςμέρες, είπε η μαμά.

– Απίθανα! είπε η Τζούλη.– Θα σε δούμε στο σχολείο, λοιπόν! είπε η

Λίλα.Όταν έφυγαν, η μαμά γύρισε σε μένα και μου

είπε:– Κάρμεν, θα μπορούσες να ήσουν λίγο πιο

ευγενική.– Δεν έπρεπε να διακόψουν το φαγητό μας

έτσι! απάντησα.Η μαμά κούνησε το κεφάλι της κι έσπρωξε

το δίσκο της. – Είσαι έτοιμη να φύγουμε;– Ήμουν έτοιμη εδώ και ώρα, απάντησα. Λες

και είχα καμιά όρεξη να βρίσκομαι εκεί, έτσι καιαλλιώς!

Εκείνο το απόγευμα κοιμήθηκα αρκετά καιονειρεύτηκα ότι νικούσα σ’ έναν αγώνα δρόμου,μέχρι που ο μπαμπάς μου με ξύπνησε την ώραπου κόντευα να κόψω το νήμα.


– Κάρμεν, είπε, τι θα έλεγες αν σε βοηθούσαγια λίγο με τα μαθήματά σου;

– Δεν έχω όρεξη ναασχοληθώ με αυτά, είπα.

– Όμως δε θα ήθε-λες να ξεκινήσεις τοσχολείο και

να είσαι τόσο πίσω από τ’ άλλα παιδιά, έτσι δεν εί-ναι;

– Είμαι κουρασμένη, μπαμπά, εντάξει; τουφώναξα.

– Καλά, γλυκιά μου, είπε εκείνος χαϊδεύονταςτο χέρι μου και βγήκε από το δωμάτιό μου.

Όλο το σαββατοκύριακο έμεινα κλεισμένηστο σπίτι κι ευχόμουν να μην έβγαινα ποτέ απόαυτό. Κοιμήθηκα αρκετά και δεν έκανα καμιάαπό τις ασκήσεις που μου είχε υποδείξει ηΆντζελα. Πώς νόμιζε ότι εγώ θα έκανα όλεςεκείνες τις ασκήσεις κάθε μέρα για την υπόλοιπηζωή μου;

Όταν τη Δευτέρα μπήκα στην τάξη μου, όλοισταμάτησαν να μιλάνε και κοιτούσαν εμένα.

– Καλωσόρισες Κάρμεν, είπε η κ. Ντίνα.– Ευχαριστώ, απάντησα. Όση ώρα περπατούσα

για να φτάσω στο θρανίο μου όλη η τάξη μου πα-ρακολουθούσε. Όταν άρχισα να βγάζω τα πράγματάμου από τη σάκα μου άρχισαν να μιλάνε πάλι. ΗΝταϊάνα, η Τζούλη και η Λίλα ήρθαν κοντά μου.

– Χαίρεσαι που γύρισες στο σχολείο; με ρώτησεη Νταϊάνα.

– Όχι, βέβαια, απάντησα.

– Δε βαριόσουν στο σπίτι; με ρώτησε ηΤζούλη.

– Ναι, βαριόμουν, όμως εκεί τουλάχι-στον δε μ’ ενοχλούσε κανένας.

– Α! είπε η Λίλα. Καλά, τα λέμε αρ-γότερα.

– Τέλος πάντων, απάντησα.Όταν άρχισε το μάθημα εγώ

καθόμουν αφηρημένη, χωρίςνα συμμετέχω. Την ώρα τηςγυμναστικής εγώ έπρεπενα μείνω μέσα στην τάξημας.

– Θα γυρίσω αμέσως, είπε η κ. Ντίνα καθώςόλα τα υπόλοιπα παιδιά έβγαιναν έξω. Δεν ξεκινάςμε την εργασία των αγγλικών σου;

Δεν μπήκα καν στον κόπο ν’ ανοίξω το βιβλίομου. Αντίθετα έβαλα το κεφάλι μου πάνω στοθρανίο κι έκλεισα τα μάτια μου.

– Γεια, Κάρμεν!Σήκωσα το κεφάλι μου και βλέπω την Άντζελα

να στέκεται ακριβώς δίπλα μου. – Τι κάνεις εδώ; ρώτησα.Κάθισε στο διπλανό θρανίο. – Ήθελα απλά να δω πώς τα πας την πρώτη

μέρα σου πίσω στο σχολείο.Η Άντζελα ήταν πάντα καλή μαζί μου, όμως

δε φανταζόμουν ότι θα ενδιαφερόταν τόσο πολύγια μένα. Άρχισαν να τρέχουν δάκρυα από ταμάτια μου.

– Τα πράγματα δεν πάνε και τόσο καλά, είπατραυλίζοντας.

– Το ξέρω ότι είναι πολύ δύσκολο, Κάρμεν,μου είπε. Όμως αυτή είναι η ζωή σου τώρα.

– Και τι είδους ζωή είναι αυτή; της φώναξακλαίγοντας. Δεν μπορώ να κάνω τίποτα!

– Αυτό δεν είναι αλήθεια, μου είπε. Δεν


μπορείς να κάνεις όλα όσα έκανες πριν, όμωςυπάρχουν πολλά πράγματα που μπορείς να κά-νεις.

– Σαν τι πράγματα, δηλαδή; ρώτησα με απαι-τητικό ύφος.

– Μπορείς να σκέφτεσαι! Να μιλάς! Να είσαιφίλη! Να μαθαίνεις! Να προσεύχεσαι! Ν’ ακούς! ΗΆντζελα σηκώθηκε πάνω στο θρανίο σαν ναέβγα ζε λόγο. «Να είσαι ευγενική! Να διαβάζεις!Να γράφεις! Να παίζεις παιχνίδια! Να γελάς! Ν’αγαπάς! Να νοιάζεσαι για κάτι! Να ζεις!».

Μ’ έπιασε ένα γέλιο που δεν μπορούσα νασταματήσω.

– Εντάξει, εντάξει, το ’πιασα! είπα.Κάθισε κάτω και μου είπε ήρεμα:– Ξεκίνα από την αρχή, Κάρμεν. Η Άντζελα μ’ έκανε να νιώσω ότι η ζωή μου

ήταν ακόμα γεμάτη από ρήματα! Και αυτό άναψεμια σπίθα μέσα μου… κάτι που έμοιαζε μ’ ελπίδα.

– Στ’ αλήθεια πιστεύεις ότι μπορώ να τα κατα-φέρω; Να κάνω μια καινούρια αρχή;

– Και βέβαια μπορείς, μου είπε. Δεθα είναι εύκολο. Θυμάσαι στο νο-σοκομείο που είχαμε συ-ζητήσει το ενδεχό-μενο να δειςκάποιον ειδικόσύμβουλο; Θαήταν μεγάληβοή θεια για σέ -να, μαζί μεόλους τους αν-θρώπους πουείναι γύρω σουκαι νοιάζονταιγια σένα. Καιπάνω απ’ όλαμε τη βοήθειατου Θεού, ναδεις πως ταπράγματα θαπάνε καλά!

Ή ξ ε ρ απως είχε δίκιο.

Δεν ήθελα να δω κανέναν ειδικό, όμως σίγουραθα μπορούσε να με βοηθήσει. Ήμουν βέβαιη ότιοι γονείς μου θα έκαναν τα πάντα για να με στη-ρίξουν. Εδώ που τα λέμε δεν έδειξαν το ενδιαφέροντους και οι φίλες μου η Νταϊάνα, η Τζούλη και ηΛίλα; Η κ. Ντίνα θα με βοηθούσε να καλύψω τακενά στα μαθήματά μου. Και μέσα στην καρδιάμου ήξερα ότι και ο Θεός θα με βοηθούσε πάνωαπ’ όλα!

– Εντάξει, είπα στην Άντζελα. Είμαι έτοιμη ναξεκινήσω!

– Πολύ ωραία! είπε εκείνη αγκαλιάζοντάςμε. Έπειτα μου άνοιξε το βιβλίο των αγγλικώνκαι μου είπε:

– Και τώρα δούλευε!«Χμ, “δουλεύω”. Άλλο ένα ρήμα. Πόσα άλλα

ρήματα θα μπορούσα να τα κάνω μέρος της και-νούριας μου ζωής;» nnn

Της Diana R. JenkinsΜετάφρ.: Φρίντα Τσίνογλου -

Λαμπριανίδου

Αγάπη, με λόγια μόνο, δε γίνεται

Ο σεβασμός και η αγάπη έχουν διακριτικότητα και λειτουργούν αυθόρμητα.Όσο διαβάζουμε με προσοχή (και το κάνουμε σπάνια) τις συμπεριφορέςκαι τα λόγια του Ιησού Χριστού στα ευαγγέλια, όλο και ανακαλύπτουμεένα πρόσωπο και έναν τρόπο τόσο ανθρώπινο, συνετό, προσγειωμένοστα καθημερινά, με τρυφερή αποδοχή των μικρών αναγκών της ζωήςμε παραβολές και παραδείγματα τόσο ζεστά και οικεία. Σε αυτές τιςαπαλές λεπτομέρειες και στο χάδι Του πάνω στα καθημερινά βάσανατου καθημερινού ανθρώπου είναι που φανερώνεται η έγνοια Του, ηαγάπη Του, η σοφία Του, η ίδια η θεία ουσία Του. Τίποτα έξαλλο ήδύσκολο ή μεγαλόσωμο με σκοπό τον εντυπωσιασμό. «Είναι ελαφρύς οσταυρός του».

Όλα κινούνται απαλά, τρυφερά, όταν και οι αλεπούδες έχουν φωλιά ενώΕκείνος δεν έχει πού να γείρει το κεφάλι. Στο άρωμα που χαίρεται όταντον λούζει η καλή γυναίκα και αυτό εξαγριώνει τον «ανθρωπιστή» Ιούδα,γιατί δεν το προσφέρουν στους φτωχούς. Ο ξαφνικός τρόμος Του μπροςστη σταύρωση, όταν κόμποι ιδρώτα τρέχουν αίμα στο μέτωπό Του απόαγωνία. Πέφτει στο χώμα και με το στήθος παρακαλεί τον Πατέρα να Τοναπαλλάξει… Τότε και μόνο έτσι είναι που αξίζει ύστερα ένα Ναι, ένα Γε-νηθήτω.

Αυτά τα πιο ανθρώπινα του Χριστού, είναι που με οδήγησαν στο σταυρόΤου κάποια μέρα πριν τριάντα χρόνια και ζήτησα να με πλύνει με το αίμαΤου και να με σώσει. Να ζει πια μέσα μου για να ζω κι εγώ μοιάζοντάςΤου έστω και λίγο. Αυτά τα απλά, τα καθημερινά, βεβαίωναν μέσα μου τηΘειότητά Του. Σε αυτά θέλω να Του μοιάζω. Μόνο ένα τόσο ανθρώπινοπρόσωπο, αν και Θεός, μπορεί να συγκινήσει. Αλλιώς, πώς θα μαςπλησίαζε, πώς θα μας έλιωνε η αγάπη Του;

Του ΑΝΕΣΤΗΠΕΤΑΛΙΔΗ

Από τη Θεσσαλονίκη με αγάπη...


Αγάπη, με λόγια μόνο, δε γίνεται.Αφ’ υψηλού σχέση, δε γίνεται.




Πάτρα: Πουκεβίλ 22 262 23 ! 2610-224197


Βόλος: Σωκράτους 23382 21 ! 24210-35801



!"#$%!"#$ % ! &%

O

Κυκλοφόρησε η νέα δισκογραφική δουλειά του Αντώνη Τοπάλογλου!

13 καινούρια τραγούδια γεµάτα ελπίδα και ζωντάνια, έρχονται σε µια εποχή που όλοιέχουµε µεγάλη ανάγκη να ελπίσουµε αλλά και να πιστέψουµε στις υποσχέσεις Του Θεού.

Ο Αντώνης συναντά το Φοίβο Μανταγκιώζη, τη Χαρούλα Ηλία, την Αθηνά Τανατζή, τονΠάνο Καραγκούνη, το Χριστόφορο Τσιτουρίδη και µια πλειάδαταλαντούχων µουσικών και µας θυµίζουν πως ο Θεός µας κάλεσε ναζούµε µαζί Του, να απολαµβάνουµε τα δώρα Του και το έλεός Τουκάθε µέρα, γιατί κάθε µέρα είναι µια ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΜΕΡΑ...



Πάτρα: Πουκεβίλ 22 262 23 ! 2610-224197


Βόλος: Σωκράτους 23382 21 ! 24210-35801

Αλβανία: Sarande Libraria «O LOGOS» ! 0035585223239

Για παραγγελίες > www.logosmusic.gr ή 210.6626835 και στα βιβλιοπωλεία µας:

10€

Αγοράζοντας αυτό το CDενισχύετε το

ορφανοτροφείο πουυποστηρίζει η AMGInternational στηνΤανζανία.



!"#$%&

10€








Πάτρα: Πουκεβίλ 22 262 23 ! 2610-224197


Βόλος: Σωκράτους 23382 21 ! 24210-35801



!"#$%!"#$ % ! &%

O

Κυκλοφόρησε η νέα δισκογραφική δουλειά του Αντώνη Τοπάλογλου!

13 καινούρια τραγούδια γεµάτα ελπίδα και ζωντάνια, έρχονται σε µια εποχή που όλοιέχουµε µεγάλη ανάγκη να ελπίσουµε αλλά και να πιστέψουµε στις υποσχέσεις Του Θεού.

Ο Αντώνης συναντά το Φοίβο Μανταγκιώζη, τη Χαρούλα Ηλία, την Αθηνά Τανατζή, τονΠάνο Καραγκούνη, το Χριστόφορο Τσιτουρίδη και µια πλειάδαταλαντούχων µουσικών και µας θυµίζουν πως ο Θεός µας κάλεσε ναζούµε µαζί Του, να απολαµβάνουµε τα δώρα Του και το έλεός Τουκάθε µέρα, γιατί κάθε µέρα είναι µια ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΜΕΡΑ...



Πάτρα: Πουκεβίλ 22 262 23 ! 2610-224197


Βόλος: Σωκράτους 23382 21 ! 24210-35801

Αλβανία: Sarande Libraria «O LOGOS» ! 0035585223239

Για παραγγελίες > www.logosmusic.gr ή 210.6626835 και στα βιβλιοπωλεία µας:

10€

Αγοράζοντας αυτό το CDενισχύετε το

ορφανοτροφείο πουυποστηρίζει η AMGInternational στηνΤανζανία.



!"#$%&

10€





Πνευµατική Σκυταλοδροµία...

ΑΡ. 3 / ΜΑΡΤΙΟΣ 2013



Πάτρα: Πουκεβίλ 22 262 23 ! 2610-224197


Βόλος: Σωκράτους 23382 21 ! 24210-35801



ENTYΠO KΛEIΣTO • AP. A∆EIAΣ 1841 ΚΕΜΠΑMHNIAIO XPIΣTIANIKO ΠEPIO∆IKOΓ. ΣOYPH 14, 185 47 ΠEIPAIAΣ

Η ΦΩΝΗτου Ευαγγελίου

!"#$%!"#$ % ! &%

O

ΠΛΗΡΩΜΕΝΟΤΕΛΟΣ____________________________

Ταχ. ΓραφείοΚΕΜΠKΡΥΟΝΕΡΙΟΥ____________________________

Αρ. Αδείας 013943

Χ+ 7

PR

ESS POST

PR ES S P O ST

ΚΚΥΥΚΚΛΛΟΟΦΦΟΟΡΡΕΕ ΙΙ !!

7€

!"!#$%&% ’'&(

Ένα βιβλίο για τη καθηµερινή σας µελέτη. Προσεγγίζει µερικά από τα ιδιαίτερα χαρα-κτηριστικά του Θεού, σταχυολογόντας αυτούσια αποσπασµάτα από το κείµενο τηςΒίβλου, ύµνους, προσευχές και αναφορές πάνω σε καθ’ ένα από αυτά τα χαρακτηριστικά.Ένα βιβλίο που θα βοηθήσει τον καθ’ ένα να αναλογιστεί από µόνος του, τις βαθύτερεςαλήθειες γύρω από το πρόσωπο του Τριαδικού Θεού και θα τον ωθήσει σε λατρεία καιπροσευχή.

Μπορείτε να το χρησιµοποιήσετε στην καθηµερινή σας λατρεία, να µοιραστείτε µε άλλουςτις αρετές του Θεού ή µε οποιονδήποτε άλλο τρόπο βάλει ο Θεός στην καρδιά σας να χρη-σιµοποιήσετε τις βιβλικές αλήθειες που κρύβονται εδώ για να δοξάσετε Αυτόν και τον ΥιόΤου τον Ιησού Χριστό.

Φωνή Του Ευαγγελίου - Τεύχος #3 - 2013

Documents