ΓΕΩΜΥΘΟΛΟΓΙΚΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ στην ΑΡΓΟΛΙΔΑ

Παναγιώτης Ψύχας

Μουσικό Σχολείο Αργολίδας

(πρώην Γυμνάσιο Προσύμνης,Αργολίδα)

http://www.tirins.gr

ΚΠΕ ΣΤΥΛΙΔΑΣ, 20-11-2009

Η διαμάχη ΉΡΑΣ-ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ για το ΆΡΓΟΣ

Η επική ποίηση αναφέρει την Ήρα ως κόρη του Κρόνου και της Ρέας, επομένως αδελφή του Δία. Οι μυθολογικές παραδόσεις για την ερωτική έλξη και την ιερογαμία των δύο θεών είναι πολλές. Η μυστική ένωση των θεών είναι γνωστή και από την Ιλιάδα (Ξ 290).

Η αναγραφή των ονομάτων di-wo (Διός) και e-ra (Ήρα) στις πινακίδες γραμμικής γραφής Β΄ (ΥΕ ΙΙΙ Β) από το αρχείο της Πύλου τοποθετεί τις θεότητες ανάμεσα στις λατρείες των πρωτο - ιστορικών χρόνων, ενώ παράλληλα δηλώνεται συν - λατρεία των δύο θεοτήτων.

Ανάμεσα στα κύρια μυθολογικά επεισόδια του αργειακού κύκλου δεσπόζει η έριδα της θεάς με τον Ποσειδώνα για την προστασία του Άργους. Το επεισόδιο, γνωστό από την κλασσική αγγειογραφία, παραπέμπει στην αντίστοιχη φιλονικία της Αθηνάς με τον Ποσειδώνα για την προστασία της Αθήνας. Αποτέλεσμα ήταν το Άργος να μετατραπεί σε άνυδρο (πολυδίψιον).

Στην Ιλιάδα η θεά Ήρα αναφέρει ως αγαπημένες της πόλεις το Άργος, τις Μυκήνες και την Σπάρτη.

ΒΡΑΧΟΣΠΗΛΙΑ ΚΛΙΣΟΥΡΑΣ

Το φαράγγι της Κλισούρας

Η έξοδος του φαραγγιού προς τη πεδιάδα της Αργολίδας (νοτιο-ανατολικά)

Η βραχοσπηλιά της Κλισούρας

συνεχής ακολουθία εποχών, από την μεσολιθική, την ανώτερη παλαιολιθική και όλη την μέση Παλαιολιθική χωρίς κενά (από το 9.000 π.Χ. περίπου και φτάνει πέρα από τα 50.000 π.Χ.)

Ωρινάκιες λεκανοειδείς εστίες με πυθμένες με επένδυση αργίλου (30-40.000 χρόνια πριν)

Καλύβα με κυκλική εστία

ΣΠΗΛΑΙΟ ΦΡΑΓΧΘΙ

Στις ανασκαφές του Πανεπιστήμιου της Ινδιάνα των Η.Π.Α. (1967-1976) διαπιστώθηκε συνεχής ανθρώπινη παρουσία από την Παλαιολιθικής εποχής

(35.000 π.Χ.) ως το τέλος της Νεολιθικής εποχής (3000 π.Χ.)

Το οπήλαιο Φράγχθι είναι από τα πρωιμότερα παραδείγματα μετέλιξης του χαρακτήρα της οικονομίας από γεωργο-κτηνοτροφικό σε εμποροναυτικό.

Βρίσκεται στο Αιγαίο, στον άξονα Φράγχθι - Σπέτοες - Βελοπούλα (Παραπόλα) - Φαλκονέρα - Αντίμηλος – Μήλος.(θαλάσσια μεταφορά οψιανού).

ΛΕΡΝΑ

Η ποσότητα των υδάτων, πού ανάβλυζαν από τρεις κύριες πηγές (της Λέρνης, του Αμφιάραου και της Αμυμώνης) ήταν τόσο μεγάλη, ώστε από τα ποτάμια πού απέρρεαν από αυτές (Λέρνης, Ποντίνου) να σχηματίζονται λίμνες (Αλκυονία, Λέρνα), αλλά και μεγάλα έλη, πού κατακάλυπταν την παραθαλάσσια περιοχή.

Το πολύρρυτο άλσος των πλατάνων και άλλων δέντρων, όπου γίνονταν οι μυστικές τελετές της Δήμητρας και του Διονύσου κατείχε περίπου τη θέση του σημερινού χωριού: στα δυτικά είχε τις υπώρειες του Ποντίνου και στα ανατολικά την ακροθαλασσιά, στα βόρεια και στα νότια υπήρχε ανά ένα ποταμάκι.

Τίρυνθα

Η Τίρυνθα κατοικήθηκε για πρώτη φορά στη Νεολιθική εποχή (7η-4η χιλιετία π.Χ.), όπως μαρτυρούν τα λιγοστά κεραμικά ευρήματα που προήλθαν από τα βαθύτερα αρχαιολογικά στρώματα, και παρέμεινε αδιάλειπτα σε χρήση μέχρι την εποχή που ιδρύθηκε η επιβλητική της οχύρωση.

Τα αρχαιότερα αρχιτεκτονικά λείψανα χρονολογούνται στην Πρώιμη εποχή του Χαλκού (3η χιλιετία π.Χ.). Μεγάλα συγκροτήματα οικιών προσαρμόζονται πάνω στις πλαγιές του λόφου και οργανώνονται γύρω από ένα τεράστιο κυκλικό οικοδόμημα (διαμέτρου 27-28 μ.) στην κορυφή της Άνω Ακρόπολης. Παρά τις διαφορετικές απόψεις σχετικά με τη χρήση του (οχυρωμένο ανάκτορο, μνημειώδες ταφικό κτίσμα ή ιερό), το κυκλικό οικοδόμημα είναι δυνατόν να ερμηνευθεί στο πλαίσιο της οργάνωσης του πρώτου αστικού συστήματος ως ένας χώρος που λειτουργούσε ως διοικητικό κέντρο.

Η μεγάλη ακμή ωστόσο της Τίρυνθας συνδέεται με την Μυκηναϊκή εποχή (1600-1050 π.Χ.)

Στον ύστερο 13ο αι. π.Χ. η οχύρωση παίρνει την τελική της μορφή, αυτή που βλέπει σήμερα ο επισκέπτης. Τα τείχη περιβάλλουν ολόκληρο το λόφο και δημιουργούν μια ενιαία οχύρωση που ακολουθεί το φυσικό ανάγλυφο του εδάφους. Η τειχισμένη έκταση ανέρχεται σε 20.000 τ.μ., το εύρος του τείχους φθάνει σε ορισμένα σημεία τα 8 μ. ενώ το ύψος του υπολογίζεται σε 13 μ.

Μυκηναϊκό φράγμα της Τίρυνθας

Το μοναδικό υδραυλικό έργο της ελληνικής μυκηναϊκής εποχής, που ακόμα λειτουργεί

Μετά από καταστροφικές πλημμύρες στα τέλη της εποχής του Χαλκού αποφασίσθηκε και υλοποιήθηκε η εκτροπή του επικίνδυνου χειμάρρου.

Περίπου 4 χιλ. ανατολικά της πόλης αποκλείσθηκε η βαθιά κοίτη πλάτους 50 μ. με πρόχωμα ύψους μέχρι 10 μ. , ενώ μια διώρυγα μήκους 1,5 χλμ. μετέφερε τα νερά στη γειτονική κοίτη.

αρχή του καναλιού εκτροπής

Τέλος του καναλιού εκτροπής

Γιατί στην Ηλεία ;

• Ο καθηγητής κλασσικής φιλολογίας WALTER BURKERT στη μελέτη «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΑ-Δομή και Ιστορία»:

• …ο Αυγείας είναι γιος του Ήλιου, ένα στοιχείο που τονίζεται και από το ίδιο το όνομά του, που προέρχεται από την αυγή, την ανατολή του ήλιου.

• Μπορεί ακόμα να σκεφτεί κανείς ότι κάποια παρεξήγηση στις μορφές των διαλέκτων στην επική παράδοση πιθανόν να μετέβαλε τον γιο του Ήλιου τον ΄Αλίειο σε ΄Ηλείο: Fαλείος – η ιωνική διάλεκτος δεν έχει ούτε δασύ πνεύμα ούτε δίγαμμα.

«ΠΥΡΑΜΙΔΕΣ» ΤΗΣ ΑΡΓΟΛΙΔΑΣΧΡΗΣΤΟΣ ΠΙΤΕΡΟΣ, αρχαιολόγος Δ΄ ΕΠΚΑ

Αρχαίος Μυκηναϊκός Δρόμος

ΠΕΖΟΠΟΡΙΚΟΣ-ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ

Ποια είναι η σχέση των μύθων Ποια είναι η σχέση των μύθων με τα φαινόμενα;με τα φαινόμενα;

Με τους μύθους οι προγονοί μας, προσπαθούσαν Με τους μύθους οι προγονοί μας, προσπαθούσαν να ερμηνεύσουν γεωλογικές ανακατατάξεις και να ερμηνεύσουν γεωλογικές ανακατατάξεις και φαινόμενα όπως σεισμοί, εκρήξεις ηφαιστείων φαινόμενα όπως σεισμοί, εκρήξεις ηφαιστείων κλπ. κλπ. Ο μύθος της ΓιγαντομαχίαςΟ μύθος της Γιγαντομαχίας αναφέρεται σε έντονα αναφέρεται σε έντονα φυσικά φαινόμενα, όπως θύελλες και τυφώνες, φυσικά φαινόμενα, όπως θύελλες και τυφώνες, ξηρασίες και πυρκαγιές, σεισμούς και ξηρασίες και πυρκαγιές, σεισμούς και καταποντισμούς. καταποντισμούς. Η ηφαιστειακή δραστηριότητα στον Βεζούβιο, την Η ηφαιστειακή δραστηριότητα στον Βεζούβιο, την Αίτνα ή τη Νίσυρο, αποδιδόταν στην οργή των Αίτνα ή τη Νίσυρο, αποδιδόταν στην οργή των Γιγάντων, που βρίσκονταν θαμμένοι στα σπλάχνα Γιγάντων, που βρίσκονταν θαμμένοι στα σπλάχνα της γης. της γης. Ακόμη και τα απολιθώματα από μεγαθήρια, που Ακόμη και τα απολιθώματα από μεγαθήρια, που ανακάλυπταν οι αρχαίοι, πίστευαν ότι ήταν τα ανακάλυπταν οι αρχαίοι, πίστευαν ότι ήταν τα κόκαλα των Γιγάντων.κόκαλα των Γιγάντων.

"ΓΙΓΑΝΤΕΣ" ΣΤΗ ΠΡΟΣΥΜΝΑ-ένα παραμύθι στο διαδίκτυο.......

Ο Ηρακλής στη Δίνη (Ανάβαλος)