Ο ΡΙΝΟΚΕΡΟΣ

ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΙΟΝΕΣΚΟΣΕ ΤΡΕΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ

ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥΝΟΙΚΟΚΥΡΑ

ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑΖΑΝ

ΜΠΕΡΑΝΖΕΓΚΑΡΣΟΝΑΜΠΑΚΑΛΗΣ

ΓΕΡΑΚΟΣΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ

ΚΑΦΕΤΖΗΣΝΤΕΖΗ

ΚΥΡΙΟΣ ΠΑΠΙΓΙΟΝΝΤΙΝΤΑΡΜΠΟΤΑΡ

Κα ΒΟΔΑΡΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΣ

Η γυναίκα ΓεράκουΠολλά κεφάλια ρινόκερων

ΠΡΩΤΗ ΠΡΑΞΗ

π π . , π π Πλατείασε μια μικρή ε αρχιακή όλη Στοβάθος ένασ ιτό ουλομε ισόγειο και έναν. π π π . , όροφο Το ισόγειο δείχνει ως ρόκειται για μ ακάλικο Ηείσοδός του είναι τζαμωτή με δυο

π . π π π π πτρίασκαλο άτια Πάνωα ό την τζαμαρία υ άρχει μια ταμ έλα ουγράφει εντακάθαρα« π ». π π π . π π Παντο ωλείο Στο ρώτο άτωμαδυο αράθυρα Είναι τα αράθυρα τουσ ιτιού του

π . π , π , , π ' , Μ ακάλη Τομ ακάλικο βρίσκεται λοι όν στηνάκρη τηςσκηνής ρος τ αριστερά κοντά π . π π π , πστα αρασκήνια Πάνωα ό τοσ ίτι διαγράφεται το καμ αναριόμιας εκκλησίας κά ως

π . π .α ομακρυσμένης Ανάμεσαστομ ακάλικο και στη δεξιάμεριά ξεκινάει έναμικρόδρομάκι , π , π . π , Σταδεξιά λίγο λάγια η ρόσοψη ενός καφενείου Το καφενείοδιαθέτει και ρώτονόροφο με π . π , π , π ένα αράθυρο Μ ροστά στοφαρδύ λακόστρωτο του καφενείου αρκετά τρα εζάκια με

π . ,καρέκλες ουφτάνουνμέχρι τα μισά τηςσκηνής Ανάμεσά τους ένα γερασμένο . , , π .κακομοιριασμένοδέντρο Γαλάζιοςουρανός εκτυφλωτικόφως τοίχοι κάτασ ροι

. . π Κυριακή Σχεδόνμεσημέρι μιας καλοκαιριάτικηςμέρας ΟΖαν και οΜ ερανζέ θα π π . π' καθήσουναργότερασε έναα ό τα τρα έζια Πριν α τοάνοιγμα της αυλαίας ακούγονται

π , π π . π , , καμ άνες ουσταματάνεσε λίγα λε τά Ό ωςανοίγει αυλαία μια γυναίκα με έναάδειο καλάθι π , , π π'γιαψώνιαστο έναμ ράτσο και με ένα γάτοστοάλλο της χέρι διασχίζει σιω ηλά τησκηνήα

τα π ' . π , π π δεξιά ρος τ αριστερά Στο έρασμά της ηΜ ακάλισσσαανοίγει την όρτα τουμαγαζιού της

και τηνπ .αρακολουθεί με το βλέμμαΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ : Μάλιστα! Την είδες την ξιπασμένη! ( π Στον άν τρα της ου ε ίναι

)μέσα στο μαγαζί . Μου τρέχει στα Σούπερ Μάρκετ! Δεν καταδέχεται πια ναψωνίσει απ' το κουτσομάγαζό μας!( π π Η Μ ακάλισσα ξαναμ αίνει στο μαγαζ ί και η σκηνή μένε ι γ ια λίγα

π . π π , π 'δευ τερόλε τα άδεια Α ό τα δεξ ιά ροχωρεί ο Ζαν και συγχρόνως α ό τ, π . : αρισ τερά ο Μ ερανζέ Ο Ζαν ε ίναι ν τυμένος με ιδιαί τ ερη φροντ ίδα καφέ, , , π . π πκοστούμι κόκκινη γραβά τα ημίσκληρο κολάρο κα έλο ασορτ ί Το ρόσω ο

. π , . ε ίναι λ ίγο ηλιοκαμένο Πα ούτσια καναρινιά γυαλισμένα στην τρ ίχα Οπ , π , π Μ ερανζέ ε ίναι αξύρισ τος χωρίς κα έλο με μαλλιά ου ανεμίζουνε και ρούχα

π . π . στρα ατσαρισμένα Μια εμφάνιση λίγο μ οέμ και α τημέλη τη Δείχνει, , )κουρασμένος νυσταγμένος και κάθε λίγο και λιγάκι χασμουριέ τα ι

ΖΑΝ , π π π ό ως ροχωρεί α ό δεξ ιά : Επιτέλους τον βρήκες το δρόμο, Μπερανζέ!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, π π π ό ως ροχωρεί α ό αρισ τερά : Καλημέρα σου, Ζαν!ΖΑΝ : Όπως πάντοτε, με το πάσο σου ( ) κοι τάζε ι το ρολόι του χεριού του Είχαμεπει εντεκάμιση και κοντεύει μεσημέρι.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ζητώ συγγνώμη. Περιμένεις πολύ ώρα;ΖΑΝ : Όχι δα, σε ξέρω. Μόλις τώρα ήρθα. ( ' π Κάθον τα ι σ ένα τρα εζάκι του

)καφενείουΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ωραία, να μη με τρώνε και μένα τύψεις, αφού κι εσύ...ΖΑΝ : Να σε φάνε και τύψεις και μαμούνια. Το ξέρεις ότι δεν μ' αρέσει ναπεριμένω κι ούτε έχω καιρό για χάσιμο. Σ' έμαθα πια. Ποτέ δεν έρχεσαι στηνώρα σου. Δεν είμαι κορόιδο λοιπόν, έρχομαι κι εγώ τη στιγμή που λογαριάζωότι θα 'χω την ευτυχία να σε βρω.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Έχεις δίκιο, δεν λέω... αλλά...ΖΑΝ : Τι αλλά και ξεαλλά... Θες τώρα να με πείσεις ότι έρχεσαι στην ώρα σου;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Εγώ;... ποτέ δεν θα ισχυριζόμουνα κάτι τέτοιο. ( )κάθον ταιΖΑΝ : Μόνο αυτό σού 'λειπε!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Τι θα πιεις;ΖΑΝ : Να πιω; Από τα χαράματα σ' έπιασε δίψα εσένα;ΜΙΙΕΡΑΝΖΕ: Κάνει τόση ζέστη, ξεράθηκαν τα πάντα.ΖΑΝ : Μια λαϊκή σοφία λέει, "όσο πιο πολύ πίνεις τόσο περισσότερο διψάς»ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Αν η λαϊκή σοφία φρόντιζε να μαζέψει μερικά επιστημονικάσυννεφάκια στον ουρανό, θα 'κανε λιγότερη ζέστη και, κατά συνέπεια, Θαδιψάγαμε και λιγότερο.ΖΑΝ , π πκοι τάζον τας τον Μ ερανζέ δύσ ιστα : Τα επιστημονικά συννεφάκια σεμαράνανε! Έλα τώρα, δεν είναι το νεράκι που θα σε ξεδιψάσει, αγαπητέ μουΜπερανζέ...ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Δηλαδή, τι υπαινίσσεσαι, αγαπητέ μου Ζαν;ΖΑΝ : Ξέρεις πολύ καλά. Μην κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις. Το λαρυγγάκι σουπάσχει από ξηρασία! Το λαρύγγι σου που μοιάζει με ακόρεστη διψασμένη γη.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Βρίσκω ότι η σύγκριση που κάνεις...ΖΑΝ , πτον διακό τε ι : Μα επιτέλους, δεν βλέπεις την κατάντια σου, χνθρωπέμου!ΜΙΙ ΙΕΡΑΝΖΕ: Την κατάντια μου; Πού τη βλέπεις εσύ;ΖΑΝ : Για στραβό με περνάς; Εσύ κοντεύεις να σωριαστείς κάτω από τηνκούραση. Ποιος ξέρει πού οργίαζες πάλι όλη νύχτα. Δεν σταματάς ναχασμουριέσαι, κουτουλάς από νύστα και...ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ναι, με πονάει λίγο το κεφάλι μου!ΖΑΝ : Βρομοκοπάς κρασίλα.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Δεν έχεις άδικο. Είναι αλήθεια, με πονάει και λίγο ο λαιμός μου.ΖΑΝ : Κάθε Κυριακή πρωί, τα ίδια Παντελάκι μου τα ίδια Παντελή μου. Τώρα,μεταξύ μας, και τις άλλες μέρες της βδομάδας δεν πάμε πίσω.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Διαμαρτύρομαι. Μέσα στη βδομάδα δεν συμβαίνει τόσο συχνά. Ας

όψεται το γραφείο!ΖΑΝ : Ορίστε, και χωρίς γραβάτα! Πού την έχασες; Την έσπειρες στιςακολασίες σου;ΜΠΕΡΑΝΖΕ, βάζει το χέρι του στο λαιμό του : Για κοίτα, είναι αστείο, δενφοράω γραβάτα τι να την έκανα άραγε;ΖΑΝ : Εμένα ρωτάς! ( π π ) Βγάζε ι α ό τ ην τσέ η του μια γραβά τα Να, φόρεσεαυτήν εδώ.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Σ' ευχαριστώ. Με υποχρεώνεις αφάνταστα! ( Δένει τ η γραβά τα

)στο λαιμό τουΖΑΝ , π π ό ως ο Μ ερανζέ δένει τ η γραβά τα με ευδαιμονία : Κοίτα τα μαλλιά σου,σαν Δράκουλας είσαι. ( π )Ο Μ ερανζέ συμμαζεύει με τ α δάχ τυλα τα μαλλιά τουΠάρε τη χτένα μου, σε παρακαλώ. ( π π )Βγάζε ι α ό τ ην τσέ η του μια τσα τσάραΜΠΕΡΑΝΖΕ, π π ό ως αίρνει τ ην τσα τσάρα : Ευχαριστώ. ( )Χτεν ίζε τα ι αδιάφοραΖΑΝ : Είσαι και αξύριστος. Για δες τα χάλια σου! ( πΒγάζε ι ένα καθρεφτάκι α ό

π π , π π ,τ η μέσα τσέ η του σακακιού του και τ ο δίνει στον Μ ερανζέ ου το αίρνει, )κοι τάζε τα ι και εξε τάζε ι τ η γλώσσα του

ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Γλώσσα παπούτσι!ΖΑΝ , π π αίρνον τας τον καθρέφτη και ξαναβάζον τάς τον στην τσέ η του : Μημου πεις, αλήθεια; ( π π Παίρνει κα την τσα τσάρα ου του δίνει ο Μ ερανζέ και τ η

π ) βάζε ι στην τσέ η του Εσύ, ανθρωπάκο μου, θα πας από κίρρωση του ήπατος.ΜΠΕΡΑΝΖΕ, ανήσυχα: Λες;ΖΑΝ , π π π π στον Μ ερανζέ ου άει να του δώσει ίσω τη γραβά τα : Στη χαρίζω, απόγραβάτες... να φάνε κι οι κότες.ΜΠΕΡΑΝΖΕ, με θαυμασμό: Εσύ ξέρεις να φροντίζεις τον εαυτό σου!ΖΑΝ , πσυνεχίζε ι να κοι τάζε ι τον Μ ερανζέ : Κοίτα ρούχα! Λες και βγήκανε απ'τον κλίβανο. Αξιοθρήνητα. Και κοίτα πουκάμισο, μαύρο από τη βρόμα... Άσεπια τα παπούτσια σου. ( π π π π π Ο Μ ερανζέ ροσ αθεί να κρύψει τ α α ούτσια του

π π )κά τω α ό το τρα έζιΖΑΝ : Ούτε που σκέφτεσαι να τα γυαλίσεις καμιά φορά. Εξωφρενικήκατάσταση! Η πλάτη σου... φρίκη!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Τι έχει η πλάτη μου;ΖΑΝ : Κάνε στροφή. Εμπρός. Στροφή, σου είπα. Σε ποιον τοίχο πήγες καιτρίφτηκες; ( π π ) Ο Μ ερανζέ κάνει μια νωχελική κίνηση ρος τον Ζαν Αυτό πια, ε,όχι. Δεν θα κουβαλάω και βούρτσα μαζί μου, θα ξεχύλωναν οι τσέπες μου. (Ο

π , π , π π πΜ ερανζέ άν τα το ίδιο νωχελικά ροσ αθεί να τ ινάξε ι τ ους ασβέστες α ό . π ) το σακάκι του Ο Ζαν τραβιέ τα ι ίσω Ε.. σιγά... Μα, που κυλιόσουνα

τελοσπάντων, μου λές;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Πού να θυμάμαι.ΖΑΝ : Κατάντια! Αυτό λέγεται αξιοθρήνητη κατάντια. Ντρέπομαι που σε έχωφίλο.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Καλά τώρα, υπερβολές!ΖΑΝ : Το λέω και το πιστεύω.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Αφού το ξέρεις, Ζαν, μαραζώνω! Δεν ξεδίνω με τίποτα σ' αυτήτην πόλη. Η δουλειά που κάνω με καταπιέζει! Οχτώ ολόκληρες ώρες ρουτίναστο γραφείο, κάθε μέρα, κάθε μέρα! Τι να μου κάνουνε τρεις βδομαδούλεςδιακοπές το καλοκαίρι. Έτσι, όταν έρχεται το Σάββατο νιώθω εξουθενωμένος.Το καταλαβαίνεις, θέλω λίγο να ξεσκάσω και...ΖΑΝ : Όλοι μας δουλεύουμε, ανθρωπάκο μου. Κι εγώ δουλεύω σαν όλο τονκόσμο! Κι εγώ ζω τη ρουτίνα τον οχτάωρου στο γραφείο. Κι εγώ έχω τρειςβδομάδες διακοπές το χρόνο. Κι όμως, ορίστε, με βλέπεις; Γιατί έχω θέληση,που να με πάρει ο διάβολος!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Με λόγια... Δεν γίνεται να έχουν όλοι τη δική σου θέληση. Εγώ

δεν τα καταφέρνω. Ποτέ μου δεν μπόρεσα να συμβιβαστώ με τη ζωή.ΖΑΝ : Όλοι πρέπει να συμβιβάζονται. Εσύ γιατί δεν μπορείς; Είσαι κάτι τοξεχωριστό;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Δεν θέλω να πω αυτό, αλλά...ΖΑΝ , πτον διακό τε ι : Έχω τα ίδια προσόντα με σένα, κι όχι πως θέλω να τοπαινευτώ, αλλά πιστεύω ότι στέκομαι πολύ πιο πάνω από σένα. Ανώτεροςάνθρωπος είναι όποιος κάνει το καθήκον του.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ποιο καθήκον;ΖΑΝ : Το καθήκον του... το καθήκον ενός υποδειγματικού υπαλλήλου, π.χ....ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μάλιστα... το καθήκον του υποδειγματικού υπαλλήλου!ΖΑΝ : Και πού γλεντοκόπαγες χτες βράδυ, σε παρακαλώ; Θυμάσαι ή τοξέχασες;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Είχε τα γενέθλιά του ο Αυγουστής. Τον ξέρεις, ο φίλος μας οΑυγουστής.ΖΑΝ : Ο φίλος μας ο Αυγουστής; Εμένα δεν με κάλεσε στα γενέθλιά του ο φίλοςμας ο Αυγουστής! ( π , π πΕκείνη τ η στ ιγμή ακούγον τα ι α ό μακριά ου λησιάζουν

, π , π όμως ολοένα η ανάσα και τ α οδοβολη τά ενός άγριου Θηρίου ό ως και ένα )άγριο μουγκρη τό

ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Εγώ, δεν μπόρεσα να το αποφύγω. Θα 'ταν από μέρους μουμεγάλη αγένεια.ΖΑΝ : Εγώ, πώς δεν ήρθα;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Τι να σου πω; Ίσως, γιατί δεν σε κάλεσε.ΓΚΑΡΣΟΝΑ , π βγαίνον τας α ό το καφενείο: Καλημέρα, τι θα πάρουν οι κύριοι;( )Ο θόρυβος έχει γ ίνε ι τ ρομερόςΖΑΝ , , π π ξεφωνίζε ι σχεδόν για να ακουστε ί χωρίς να συνειδη το οιε ί α όλυτα τον

τ ρομαχ τ ικό θόρυβο: Σωστά, σωστά. Εμένα δεν με κάλεσε. Δεν μου έκανε τηντιμή. Πάντως, σε πληροφορώ και να με καλούσε, δεν θα ερχόμούνα, γιατί... (Ο

π )θόρυβος έχε ι γ ίνε ι ακόμα ιο φοβερόςΖΑΝ : Μα τι συμβαίνει; ( π Το γρήγορο οδοβολη τό ενός δυνα τού και μεγάλου

π . , )ζώου έχει λησιάσει Τώρα ακούγε τα ι ακόμα και το λαχάνιασμά τουΖΑΝ : Μα τι γίνεται;ΓΚΑΡΣΟΝΑ : Ναι καλέ, τι γίνεται;( π , π , π ,Ο Μ ερανζέ άν τα αδιάφορος χωρίς να δείχνει ό τ ι ακούει το αραμικρό

π π π . α αν τάε ι με α άθεια στον Ζαν για οιο λόγο δεν τον καλέσανε Κουνάει τ α , . π , πχείλη του αλλά δεν ακούμε τ ι λέε ι Ο Ζαν τ ινάζε τα ι α ό τομα ανα οδογυρίζε ι

π . το κάθισμα και κοι τάζε ι ρος την αριστερή κουίν τα Δείχνει τ ρέμον τας με το, π , π , π )δάχ τυλο ενώ ο Μ ερανζέ άν τα βαριεσ τημένα αραμένει καθισ τός

ΖΑΝ : Δεν είναι δυνατόν! Ένας ρινόκερος!( π , Ο τρομερός θόρυβος του θηρίου α ομακρύνε τα ι το ίδιο γρήγορα κι έ τσι

π ' . π π π πτώρα μ ορούμε ν ακούσουμε το διάλογο Η ιο κά τω σκηνή ρέ ει να αιχ τ ε ίπ )ολύ γρήγοραΖΑΝ , πε αναλαμβάνει : Μα... ένας ρινόκερος.ΓΚΑΡΣΟΝΑ : Καλέ! Ένας ρινόκερος.ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ , π βγάζον τας το κεφάλι στην όρτα του μαγαζιού της : Καλέ,ρινόκερος! ( π ) Στον άν τρα της ου ε ίναι στο μαγαζ ί Τι κάθεσαι, τρέχα να δεις.Ένας ρινόκερος. ( π π πΌλοι αρακολουθούν με το βλέμμα το θηρίο ου καλ άζε ι

)αρισ τεράΖΑΝ : Αυτός ορμάει ακάθεκτος, Θα γκρεμίσει τα πάντα.ΜΠΑΚΑΛΗΣ , π μέσα α ό το μαγαζ ί : Πού είναι, πού είναι;ΓΚΑΡΣΟΝΑ , βάζε ι τ α χέρια στη μέση της : Αυτό πια!ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ , π στον άν τρα της ου ε ίναι ακόμα μέσα : Τρέχα, χριστιανέ μου,έλα, σου λέω...

ΜΠΑΚΑΛΗΣ , τ ην ίδια στ ιγμή βγάζε ι το κεφάλι του : Μπα! Ένας ρινόκερος.ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ , μπαίνει τρέχοντας από τ' αριστερά στη σκηνή: Έναςρινόκερος. Καλπάζει ακάθεκτος στο απέναντι πεζοδρόμιο.( , π π « ' » ,Όλες αυτές οι α τάκες α ό τη στ ιγμή ου λέε ι ο Ζαν Ενας ρινόκερος

. , πλέγον τα ι σχεδόν ταυ τόχρονα Ακούγε τα ι το ξεφωνη τό μιας γυναίκας ου π . ,αμέσως αρουσιάζε τα ι και τ ρέχε ι στο κέν τρο της σκηνής Είναι η Νοικοκυρά

π . , ου βαστούσε το καλάθι Μόλις φτάνει στη μέση της σκηνής εκε ίνο τ ηςπ π . π , π π . έφτε ι α ό το χέρι Τα ψώνια σκορ ίζον ται μια μ ουκάλα σ άει Η γυναίκα

π , , )κρα τάε ι όμως το γά το άν τα σφιχ τά με το άλλο της χέριΝΟΙΚΟΚΥΡΑ: Αχ! Τι άλλο θα δούνε τα μάτια μας!( π ' , Ένας κομψός Γεράκος έρχε τα ι τ ρέχον τας α ό τ αριστερά ακολουθώντας τ η

. π π π , Νοικοκυρά Σ ρώχνει τους άν τες και χώνε τα ι στο μ ακάλικο ενώ ο , π πΣοφολογιό τα τος στηρίζε τα ι στον το ίχο του βάθους αρισ τερά α ό την όρτα

. . , π του μαγαζιού Ο Ζαν και η Γκαρσόνα είναι όρθιοι Αντ ίθε τα ο Μ ερανζέ ε ίναιπ π . π . ,άν τα καθισμένος και α αθής Αυτοί α ο τελούν μια άλλη ομάδα Συγχρόνως

π , π ακούγον τα ι α ό τα αριστερά και άλλα ξεφωνη τά ό ως και τρομοκρα τημένα. π π π τ ρεχαλη τά Η σκόνη ου έχε ι σηκώσει το θηρίο στο έρασμά του νίγει τ η

)σκηνήΚΑΦΕΤΖΗΣ , π π π π βγάζον τας το κεφάλι τ ου α ό το αράθυρο στο άνω άτωμα τουκαφενείου: Μου λέτε τι συμβαίνει;ΓΕΡΑΚΟΣ , π π π πενώ κρύβε τα ι ίσω α ό τον Μ ακάλη και τ ην Μ ακάλισσα: Εμέναμε συγχωρείτε! ( π , Ο κομψός Γεράκος φοράει άσ ρες γκέ τ ες τσόχινη

π π π . ,ρεμ ού λικα και κρα τάε ι μ αστούνι με ελεφάν τ ινη λαβή Ο Σοφολογιό τα τοςπ , , ου έχε ι κολλήσει στον το ίχο διαθέ τε ι ένα μικρό γκρίζο μουστακάκι γυαλιά

π )με κορδόνι και φοράει ένα ψάθινο κα ελάκιΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ , π π , π , ό ως τη σ ρώχνει σ ρώχνει και αυ τή τον άν τρα της στον

κομψό Γεράκο: Πρόσεχε, χριστιανέ μου. Θα μου βγάλεις κάνα μάτι με τομπαστούνι σου.ΜΙΙΑΚΑΛΗΣ : Με το μπαρδόν, αλλά λίγη προσοχή δεν βλάφτει, πώς να τοκάνουμε! ( π Τελικά ο Γεράκος κρύβε τα ι ίσω τους και φαίνε τα ι μόνο το κεφάλι

)τουΓΚΑΡΣΟΝΑ , στο αφεν τ ικό τ ης : Είδατε, ένας ρινόκερος!ΚΑΦΕΤΖΗΣ , από το παράθυρο, στην Γκαρσόνα: Τα μάτια σου κάνουνεπουλάκια (Βλέπει το ρινόκερο) Δεν είναι δυνατόν...ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ: Ααααα! ( « ! » « ! » π π π ,Τα ω και τ α α ου ακούγονται α ό τα ρασκήνια

« ! » . δένον ται σαν ένα δεύ τερο ηχη τ ικό εφέ στο Αααα της Νοικοκυράς Τα π π π , ψώνια της άν τα σκορ ισμένα και το μ ουκάλι θρύψαλα αλλά δεν σταμα τάε ι

)να σφίγγε ι το γά το στην αγκαλιά τ ηςΝΟΙΚΟΚΥΡΑ: Το φτωχό μου το γατάκι... πήρε τέτοια τρομάρα!ΚΑΦΕΤΖΗΣ , π π ' . κοι τάζον τας συνέχεια το θηρίο ου τρέχε ι ρος τ αριστερά Ο

π - π - . θόρυβος ου κάνει μουγκρίσμα τα και οδοβολη τά όλο και εξασθενίζουν Οπ , , π , Μ ερανζέ νυσταγμένα χωρίς να κάνει καν τον κό ο να μιλήσει γυρίζε ι λ ίγο , π το κεφάλι του με ένα μικρό μορφασμό για να α οφύγει τ η σκόνη : Αυτό πια,

από τ' άγραφα!ΖΑΝ , π π π , π π ό ως τραβιέ τα ι ρος τα ίσω και αυ τός ολύ ιο έν τονα : Αυτό πια, απότ' άγραφα. ( )Φτερνίζε τα ιΝΟΙΚΟΚΥΡΑ , , π ' , στο κέν τρο της σκηνής κοι τάζον τας ρος τ αρισ τερά τα

π π ψώνια άν τα σκορ ισμένα γύρω της : Αυτό πια... από τ' άγραφα ( )Φτερνίζε τα ιΓΕΡΑΚΟΣ , ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ και ΜΠΑΚΑΛΗΣ , π ό ως ο τ ελευ ταίος ανοίγε ι ξανά

π , π , , τ ην τ ζαμω τή όρτα του μαγαζιού του ου ο Γεράκος στο βάθος ε ίχε κλείσειπ ίσω του: Αυτό πια... από τ' άγραφα!ΖΑΝ : Αυτό πια... από τ' άγραφα. ( π ) Στον Μ ερανζέ Εσύ, τον είδες;

( π Ο θόρυβος ου έκανε ο ρινόκερος και τ α μουγκρίσμα τά του ακούγονται όλο π . , , π ,και ιο μακρινά Όλοι όμως όρθιοι αρακολουθούν με τα μά τ ια το θηρίο

π' π , π π π π )εκ τός α τον Μ ερανζέ ου αραμένε ι άν τα καθισ τός και α αθήςΟΛΟΙ, π' πεκ τός α τον Μ ερανζέ : Αυτό πια... από τ' άγραφα.ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στον Ζαν: Ναι, μου φάνηκε πως ήταν κάτι σαν ρινόκερος. Μαςέπνιξε στη σκόνη! ( )Βγάζε ι τ ο μαν τ ίλ ι του και φυσάει τ η μύτη τουΝΟΙΚΟΚΥΡΑ: Αυτό πια... από τ' άγραφα! Μου 'κοψε τη χολή!ΜΠΑΚΑΛΗΣ , στη Νοικοκυρά: Το καλαθάκι σας... τα ψώνια σας... ( Ο Γεράκοςπ , , π πλησιάζε ι τ η Νοικοκυρά σκύβει μαζεύει τ α ψώνια ου ε ίναι σκορ ισμένα

, π )γύρω της και τ η χαιρε τάε ι ευγενικά βγάζον τας το κα έλο τουΚΑΦΕΤΖΗΣ: Πρωτοφανές... τι άλλο Θα δούνε ακόμα τα μάτια μαςΓΚΑΡΣΟΝΑ : Πρωτάκουστο!ΓΕΡΑΚΟΣ: Θα θέλατε να μου επιτρέψετε να βάλω ένα χεράκι, να μαζέψουμετα ψώνια σας;ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ , στον Γεράκο: Σας ευχαριστώ πολύ, κύριέ μου, μόνο, σαςπαρακαλώ, φορέστε το καπελάκι σας. Α παπαπά! Ακόμα τρέμω.ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: Η τρεμούλα είναι δείγμα παραλογισμού, πρέπει να τησυγκρατεί η λογική.ΓΚΑΡΣΟΝΑ : Πάει, χάθηκε, δεν τον βλέπουμε πια!ΓΕΡΑΚΟΣ , , στη Νοικοκυρά δείχνον τας τον Σοφολογιό τα το : Ο φίλος μου απόδω είναι φιλόσοφος, ορθολογιστής!ΖΑΝ , πστον Μ ερανζέ : Εσύ κατάπιες τη γλώσσα σου;ΓΚΑΡΣΟΝΑ : Καλέ είδατε τι γρήγορα που τρέχουνε κάτι τέτοια ζωντανά!ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ , στον Σοφολογιό τα το : Χαίρω πολύ για τη γνωριμία σας, κύριε.ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ , στον άν τρα της : Αχ, καλά να τα πάθει! Για να μάθει ηξιπασμένη, άλλη φορά, να ψωνίζει από μας!ΖΑΝ , στον Καφε τζή και τ ην Γκαρσόνα: Εσείς τι λέτε για όλα αυτά;ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ: Ευτυχώς που δεν πήδησε από την αγκαλιά μου, το χρυσό μου.ΚΑΦΕΤΖΗΣ , π π , α ό το αράθυρο σηκώνον τας τους ώμους : Τέτοια θεάματα,πολύ σπάνια έχουμε την τύχη να τα απολαύσουμε!ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ , , στον Σοφολογιό τα το ενώ ο Γεράκος τ ής μαζεύει τ α ψώνια : Θαθέλατε, για μια στιγμούλα, να κρατήσετε το γατούλι μου;ΓΚΑΡΣΟΝΑ , στον Ζαν: Τέτοιο ρινόκερο, δεν ξανάδα στη ζωή μου!ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ, , π στη Νοικοκυρά αίρνον τας το γά το στην αγκαλιά του : Δενφαντάζομαι να με γρατσουνίσει;ΚΑΦΕΤΖΗΣ , στον Ζαν: Χάθηκε! Ούτε κομήτης να ήτανε.ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ , στον Σοφολογιό τα το : Τι λέτε, καλέ! Του έχω κομμένα τανυχάκια του, κομμένα. Και είναι ήμερο σαν αρνάκι. ( ) Στους άλλους Πάει και τοκρασί! Κι έχει φτάσει η τιμή του στα ουράνια!ΜΠΑΚΑΛΗΣ , στη Νοικοκυρά: Κρασί έχω όσο θες. Και σε τιμή ευκαιρίας!ΖΑΝ , πστον Μ ερανζέ : Εσύ, δεν μιλάς; Μουγκάθηκες;ΜΠΑΚΑΛΗΣ , : π .. . !στη Νοικοκυρά Άσε την οιό τη τα Δέκα αστέρων

ΚΑΦΕΤΖΗΣ , στην Γκαρσόνα: Χάζεψες; Άντε, κουνήσου, σέρβιρε τους κυρίους.( π π π )Δείχνει τον Ζαν και τον Μ ερανζέ και τ ραβιέ τα ι α ό το αράθυροΜΠΕΡΑΝΖΕ, στον Ζαν: Δεν κατάλαβα, για ποιο πράγμα μου μιλάς;ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ , πστον Μ ακάλη: Τι κοιτάζεις; Άντε τρέχα να της φέρεις μιανάλλη μπουκάλα!ΖΑΝ , πστον Μ ερανζέ : Μα, για το ρινόκερο... για τι άλλο να σου μιλήσω; Για τορι...νό...κε...ρο.ΜΠΑΚΑΛΗΣ : Με το μπαρδόν, αλλά, από κρασί νέκταρ! Και σε πλαστικάμπουκάλια που δεν σπάνε... ( π )Μ αίνει στο μαγαζί τουΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ , χαϊδεύον τας στην αγκαλιά του τη γα τούλα : Το καλό μουτο γατάκι...ΓΚΑΡΣΟΝΑ , π στον Μ ερανζέ και τον Ζαν: Με τι θα ξεδιψάσω τους κυρίους;ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στην Γκαρσόνα: Δύο κονιάκ!ΓΚΑΡΣΟΝΑ : Μάλιστα. Δύο κονιάκ, αμέσως (π π )ροχωρεί ρος το καφενείοΝΟΙΚΟΚΥΡΑ , π , ό ως μαζεύει τ α ψώνια με τη βοήθεια του γέρου κυρίου: Αχ!Είσαστε αξιαγάπητος, κύριέ μου!ΓΚΑΡΣΟΝΑ : Δύο κονιααάκ! ( π )Μ αίνει στο καφενείοΓΕΡΑΚΟΣ , στη Νοικοκυρά: Μα για σας θα 'κανα τα πάντα, αγαπητή μου κυρία!( π π )Η Μ ακάλισσα μ αίνει στο μαγαζ ί τ ηςΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ , , π στο γέρο και στη Νοικοκυρά ου μαζεύουν τα ψώνια :Τοποθετήστε τα μεθοδικά. Η μέθοδος είναι το παν.ΖΑΝ , πστον Μ ερανζέ : Σε ακούω... τι έχεις να πεις για το φαινόμενο;ΜΠΕΡΑΝΖΕ, , πστον Ζαν μη ξέρον τας τ ι να ει : Τι να πω... τίποτα... μας γέμισεσκόνη!ΜΠΑΚΑΛΗΣ , π , π . βγαίνει α ό το μαγαζί κρα τών τας ένα μ ουκάλι κρασί ΣτηΝοικοκυρά: Ορίστε, σας έβαλα και υπέροχα μπρόκολα !ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ , π χαϊδεύον τας άν τα το γά το : Κούπεπέ, κούπεπέ! Το καλόμου το γατάκι!ΜΠΑΚΑΛΗΣ , στη Νοικοκυρά: Εκατό φράγκα παρακαλώ!ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ , π π π , πληρώνει τ ον Μ ακάλη και γυρίζον τας ρος τον Γεράκο ου

στο με ταξύ έχε ι ξαναβάλε ι όλα της τα ψώνια στο καλάθι : Αχ! Μεκαταϋποχρεώσατε! Αυτό Θα πει γαλατική ευγένεια! Οι σημερινοί νέοι είναιγουρούνια όρθια!ΜΠΑΚΑΛΗΣ , π π αίρνον τας τα χρήμα τα α ό τη Νοικοκυρά : Με το μπαρδόν,αλλά, αν δεν έτρεχες στα Σούπερ Μάρκετ, δεν θα χρειαζότανε να περνάς τοδρόμο, κι έτσι δεν Θα είχες και δυσάρεστες συναντήσεις. ( π Γυρίζε ι και άλι στο

π )μ ακάλικοΖΑΝ , π , ου έχε ι ξανακαθίσει αλλά δεν έχε ι σταμα τήσει να σκέφτε τα ι τορινόκερο: Πρωτοφανές! Απερίγραπτο!ΓΕΡΑΚΟΣ , π σηκώνει το κα έλο του και φιλών τας το χέρι τ ης Νοικοκυράς :Κυρία μου, με κάνατε πανευτυχή με τη γνωριμία σας!ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ , στον Σοφολογιό τα το : Σας ευχαριστώ αφάνταστα, κύριε, και εκμέρους του γατούλι μου! ( Ο Σοφολογιό τα τος ξαναδίνε ι το γά το στη

. Νοικοκυρά Η Γκαρσόνα π )έρχε τα ι με τ α οτά

ΓΚΑΡΣΟΝΑ : Τα κονιακάκια σας, κύριοι!ΖΑΝ , πστον Μ ερανζέ : Τι να σον πω! Είσαι αδιόρθωτος!ΓΕΡΑΚΟΣ , στη Νοικοκυρά: Θα μπορούσα να σας συνοδεύσω για λίγο;ΜΠΕΡΑΝΖΕ, , π π στον Ζαν δείχνον τας τ ην Γκαρσόνα ου ξαναμ αίνει στοκαφενείο: Λάθος κατάλαβε ...Εγώ της ζήτησα δύο αναψυκτικά! ( Ο Ζαν σηκώνει

π , π « , π » )τους ώμους του εριφρονη τ ικά σαν να θέλει να ει Καλά σε ιστέψαμεΝΟΙΚΟΚΥΡΑ , στον Γεράκο: Δυστυχώς, με περιμένει ο σύζυγός μου, αγαπητέ

μου κύριε. Σας ευχαριστώ! Με συνοδεύετε μιαν άλλη φορά!ΓΕΡΑΚΟΣ , στη Νοικοκυρά: Το ελπίζω από τα βάθη της καρδίας μου, αγαπητήμου κυρία...ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ , στον Γεράκο: Παρομοίως, κύριε. ( Του κάνει τ α γλυκά μά τ ια και

)ύστερα φεύγει αρισ τεράΜΠΕΡΑΝΖΕ: Έλα, η σκόνη κατακάθισε... ( Ο Ζαν ξανασηκώνει τους ώμους

)τουΓΕΡΑΚΟΣ , , π πστον Σοφολογιό τα το κοι τάζον τας τ η Νοικοκυρά ό ως ροχωρεί : Τιγυναίκα!ΖΑΝ , πστον Μ ερανζέ : Ακόμα δεν μπορώ να συνέλθω. Ένας ρινόκερος! (Ο

π π , π' π Γεράκος και ο Σοφολογιό τα τος ροχωρούν αργά ρος τα δεξ ιά α ό ου θα π . )βγούνε και α ό τ η σκηνή Κουβεν τ ιάζουν ήρεμα

ΓΕΡΑΚΟΣ , , π στον Σοφολογιό τα το ρίχνον τας μια τ ελευ ταία μά τ ια ρος το μέρος της Νοικοκυράς : Σαν φρεγάδα με ολάνοιχτα πανιά, έτσι;

ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: Θα σας αναλύσω το συλλογισμό μου...ΓΕΡΑΚΟΣ: Αλήθεια; Ανυπομονώ να τον ακούσω!ΖΑΝ , πστον Μ ερανζέ : Προσπαθώ, μα δεν καταφέρνω να συνέλθω... Το θεωρώαπαράδεκτο! ( π )Ο Μ ερανζέ χασμουριέ τα ιΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ , στον Γεράκο: Ένας συλλογισμός συμπεριλαμβάνει τοκυρίως θέμα, το δευτερεύον και φυσικά το συμπέρασμα.ΓΕΡΑΚΟΣ: Ποιο συμπέρασμα; ( )Ο Σοφολογιό τα τος και ο Γεράκος βγαίνουνΖΑΝ : Αρνούμαι! Αποκλείεται, αδυνατώ να το ξεπεράσω!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στον Ζαν: Αυτό το βλέπω.. είναι ολοφάνερο... ρινόκερος.Μάλιστα, αγαπητέ μου, πέρασε ένας ρινόκερος!... Αλλά τώρα πάει... πάει,χάθηκε!ΖΑΝ : Μα καταλαβαίνεις τι λες; Είναι ανήκουστο! Περιφέρεται στην πόλη μαςένας ρινόκερος. Ένας αδέσποτος ρινόκερος! Και εσύ το δέχεσαι σαν να μηντρέχει κάστανο; Μα είναι κάτι, Θα έλεγα, ανεπίτρεπτο. ( πΟ Μ ερανζέ

) χασμουριέ τα ι Βάζε τουλάχιστον το χέρι σου μπροστά στο στόμα, κακομοίρημου, όταν χασμουριέσαι.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Καλά... το ξέρω... Έχεις δίκιο. Θα 'πρεπε να απαγορεύεται. Είναικάτι επικίνδυνο. Ένας ρινόκερος δεν είναι παίξε-γέλασε. Αυτό δεν το 'χασκεφτεί... Μην ανησυχείς όμως, πάει, χάθηκε τώρα πια!ΖΑΝ : Θα 'πρεπε να διαμαρτυρηθούμε στις Κοινοτικές αρχές. Γιατί τις έχουμετις κοινοτικές αρχές; Για φιγούρα;ΜΠΕΡΑΝΖΕ, χασμουριέται και αμέσως βάζει το χέρι μπροστά στο στόμα: Ω...για φιγούρα... με συγχωρείς... 'Ισως, ξέρεις, αυτός ο ρινόκερος να το 'σκασεαπό κανένα ζωολογικό κήπο!ΖΑΝ : Βλέπεις όνειρα ορθός!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Καθόλου, καθιστός!ΖΑΝ : Καθιστός ή ορθός δεν έχει καμιά διαφορά!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Διαφωνώ, υπάρχει κάποια διαφορά!ΖΑΝ : Εδώ, δεν πρόκειται για τη διαφορά!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Τώρα δα, δεν είπες, πως καθιστός ή ορθός δεν έχει καμιάδιαφορά;ΖΑΝ : Λάθος κατάλαβες. Ορθός ή καθιστός είναι ένα και το αυτό ότανκοιμάσαι ολόρθος και βλέπεις όνειρα...ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Το παραδέχομαι, ονειρεύομαι.. Και η ζωή τι είναι; Ένα όνειρο!ΖΑΝ : Βλέπεις όνειρα όταν λες ότι ο ρινόκερος το 'σκασε από κάποιοζωολογικό κήπο...ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Εγώ είπα... «Ίσως»

ΖΑΝ , συνεχίζον τας : Ποιο ζωολογικό κήπο, βρε άσχετε, αφού δεν διαθέτουμεζωολογικό κήπο... Τον καταργήσαμε τότε που μας θέρισε όλα τα ζώα ηπανούκλα νήπιο ήμουνα, αλλά το θυμάμαι!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, με τ ην ίδια αδιαφορία: Τότε ίσως να το 'σκασε από κανένατσίρκο.ΖΑΝ : Ποιο τσίρκο;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ξέρω κι εγώ... από κάποιο πλανόδιο τσίρκο.ΖΑΝ : Η Νομαρχία απαγόρευσε στα πλανόδια τσίρκα να στήνουν τσαντίριαστην περιοχή μας. Έχει να περάσει τσίρκο από εδώ, παρομοίως, από τα χρόνιαπου φοράγαμε κοντά παντελονάκια.ΜΠΕΡΑΝΖΕ, π π , ροσ αθώντας να συγκρα τήσει το χασμουρη τό του χωρίς να τακα ταφέρνει : Τότε, δεν αποκλείεται να ζούσε κρυμμένος, από εκείνα τα χρόνιαστα ελώδη δάση της περιοχής.ΖΑΝ , σηκώνοντας τα χέρια του στον ουρανό: Στα ελώδη δάση της περιοχής!Στα ελώδη δάση της περιοχής! Είσαι τελείως άσχετος, φίλε μου... Βυθίζεσαιόλο και περισσότερο στις καταστροφικές αναθυμιάσεις του οινοπνεύματος!ΜΠΕΡΝΑΖΕ, με αφέλε ια : Αυτό είναι αλήθεια... Ανεβαίνουν... απ' το στομάχιμου!ΖΑΝ : Και... έχεις χάσει τα αυγά και τα πασχάλια... Πού τα είδες, για να μη σεξαναπώ "άσχετο", τα ελώδη δάση στην περιοχή; Η επαρχία μας έχει τ' όνομα"Η μικρή Καστίλλη". Κι αυτό, γιατί είναι κατάξερη σαν τη Σαχάρα!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, εκνευρισμένα και αρκε τά βαριεστημένα : Ε, τότε ποιος ξέρει...ίσως να 'χε κάνει τη φωλιά του κάτω από κανένα βραχάκι... ή ίσως να τηνέχτισε σε κανένα ξερόκλαδο!ΖΑΝ : Αν έχεις την εντύπωση, αγαπητέ μου, ότι τώρα μου πουλάς πνεύμα, είναιπολύ φτηνό και απατάσαι οικτρά! Με τις κοτσάνες που πετάς, καταντάςκουραστικός... και είναι αδύνατον να σε πάρω στα σοβαρά.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Αυτό συμβαίνει σήμερα... μόνο σήμερα... είναι γιατί... όπωςξέρεις... ( )Δείχνει το κεφάλι του με μια αόριστη κίνησηΖΑΝ : Το σήμερα είναι για σένα μόνιμη κατάσταση.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Τις άλλες μέρες δεν μου συμβαίνει στον ίδιο βαθμό.ΖΑΝ : Από χιούμορ της δεκάρας σχίζεις. Στο λέω και στο υπογράφω.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Εγώ δεν ισχυρίστηκα ποτέ ότι...ΖΑΝ , πτον διακό τε ι : Και εγώ δεν ανέχομαι να με δουλεύουνε ψιλό γαζί!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, βάζει το χέρι στην καρδιά του : Αυτό, ποτέ δεν θα το επέτρεπαστον εαυτό μου, αγαπητέ μου Ζαν.ΖΑΝ , πτον διακό τε ι : Αγαπητέ μου Μπερανζέ, το επιτρέπεις και τοπαραεπιτρέπεις.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Α! όχι, αυτό ποτέ δεν το επέτρεψα!ΖΑΝ : Κι όμως το επέτρεψες πριν από λίγο!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μα πώς σκέφτηκες ότι πριν από λίγο...ΖΑΝ , πτον διακό τε ι : Σκέφτηκα κάτι που είναι φαεινότερο ηλίου.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μα σε διαβεβαιώνω ότι...ΖΑΝ : Με δουλεύεις κανονικά.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Τελικά, είσαι αγύριστο κεφάλι!ΖΑΝ : Ορίστε, τώρα, με λες και ξεροκέφαλο! Αγαπητέ μου, ξεπέρασες κάθεόριο, με προσβάλλεις δηλαδή και από πάνω!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ούτε για μια στιγμή δεν μου πέρασε απ' το μυαλό...ΖΑΝ : Μυαλό; Ποιος το'χασε για να το βρεις εσύ;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ένας λόγος παραπάνω, αφού δεν έχω μυαλό, πώς μπορώ ναδιανοηθώ να...ΖΑΝ : Υπάρχουν πράγματα που περνάνε από το μυαλό και σε αυτούς που δεν

διαθέτουν κουκούτσι μυαλό!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Αυτό είναι αδύνατο!ΖΑΝ : Γιατί παρακαλώ είναι αδύνατο;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Διότι είναι αδύνατο.ΖΑΝ : Εξήγησέ το μου, γιατί είναι αδύνατο; Εσύ ισχυρίζεσαι πως είσαι σε θέσηνα εξηγήσεις τα πάντα!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ποτέ μου δεν ισχυρίστηκα κάτι τέτοιο...ΖΑΝ : Τότε, γιατί μου παριστάνεις τον πολύξερο; Και σε ξαναρωτάω, γιατί μεπροσβάλλεις;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μα δεν σε προσβάλλω. Το αντίθετο μάλιστα. Ξέρεις πολύ καλά,ότι σε εκτιμώ ιδιαίτερα!ΖΑΝ : Αφού με εκτιμάς, γιατί μου πας κόντρα; Λες ότι δεν είναι επικίνδυνο νααφήνουν ένα ρινόκερο να σουλατσάρει αδέσποτος στο κέντρο της πόλης, καιμάλιστα μια Κυριακή πρωί, σε ώρα που στους δρόμους κυκλοφορούνε μικράπαιδιά... και γέροι άνθρωποι.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Πολλοί έχουνε πάει στην εκκλησία. Συνεπώς, δεν διατρέχουνκανέναν κίνδυνο και...ΖΑΝ , πτον διακό τε ι : Μου επιτρέπεις... Κυριακή πρωί υπάρχει και το λαϊκόπαζάρι!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μα εγώ δεν αρνήθηκα ότι είναι επικίνδυνο να αφήνουν έναρινόκερο να κόβει ανενόχλητος βόλτες στο κέντρο της πόλης. Είπα μόνο πωςδεν είχα σκεφτεί το μέγεθος του κινδύνου. Απλούστατα, δεν είχα καιρό να τοσκεφτώ...ΖΑΝ : Και πότε σκέφτεσαι εσύ.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Εντάξει, συμφωνώ! Ένας αδέσποτος ρινόκερος εγκυμονείκινδύνους.ΖΑΝ : Είναι κάτι ανεπίτρεπτο.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Συμφωνώ. Είναι κάτι ανεπίτρεπτο. Και μάλιστα αληθινήπαραφροσύνη. Αλλά αυτό δεν είναι σοβαρός λόγος να τα βάζεις μαζί μου, γιαένα παλιοθηρίο. Εγώ φταίω αν κάποιο περισσοδάχτυλο πέρασε από μπροστάμας, εντελώς τυχαία; 'Ενα ηλίθιο τετράποδο που δεν αξίζει ούτε καν νακαθόμαστε να το συζητάμε. Και επιπλέον ήταν και ανάγωγο! Αλλά, όπωςβλέπεις, εξαφανίστηκε. Κι αφού εξαφανίστηκε, είναι σαν να μην υπάρχει. Δενπρέπει να μας απασχολεί λοιπόν ένα θηρίο που δεν υπάρχει. Ας αλλάξουμεθέμα, αγαπητέ μου Ζαν, ας μιλήσουμε για κάτι άλλο. Υπάρχουν του κόσμου ταπροβλήματα που μπορούμε να κουβεντιάσουμε. ( π Χασμουριέ τα ι και ιάνει τοπ ) ο τήρι του Άντε, στην υγειά σου. ( , Την ίδια στ ιγμή ο Σοφολογιό τα τος και ο

π π π . π Γεράκος μ αίνουν άλι α ό δεξ ιά στη σκηνή Θα ροχωρήσουν συζη τών τας, , , , ' π , πκαι τ ελ ικά θα καθήσουν αργό τερα σ ένα τρα εζάκι λ ίγο α ομακρυσμένοι

π π , π π )α ό τον Μ ερανζέ και τον Ζαν δεξ ιά τους και ρος τα ίσωΖΑΝ : Άσε το ποτήρι. Σταμάτα επιτέλους να πίνεις. ( π Ο Ζαν ίνει μια μεγάλη

π , π π π π .γουλιά α ό το κονιάκ του και ακουμ ά το μισοάδειο ο τήρι άνω στο τρα έζ ι π , π , πΟ Μ ερανζέ κρα τάε ι άν τα το δικό του αλλά δεν τολμάει ούτε να το ιε ι

)ούτε να το αφήσειΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μα δεν έχω καμιά διάθεση να το πληρώσω κοροϊδίστικα. (Πάει

π )να ιε ιΖΑΝ : Άστο κάτω, σου είπα!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Βασιλική διαταγή και τα σκυλιά... ( ' π πΚάνει ν ακουμ ήσει το ο τήρι

π , , , π , του στο τρα έζ ι αλλά την ίδια στ ιγμή αρουσιάζε τα ι η Ντέζη μια νεαρή , π π π ' .ξανθιά δακ τυλογράφος ου διασχίζε ι τ η σκηνή α ό δεξ ιά ρος τ αριστερά

π π π Μόλις τ η βλέ ει ο Μ ερανζέ τ ινάζε τα ι α ό τομα και με μια αδέξ ια κίνησηπ π . π ανα οδογυρίζε ι το ο τήρι του Αυτό έφτε ι και το κονιάκ χύνε τα ι στο

π )αν τελόνι του ΖανΜΠΕΡΑΝΖΕ: Κοίτα, η Ντέζη...ΖΑΝ : Πρόσεχε ντε λιγάκι!... Μα τι αδέξιος που είσαι...ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Με συγχωρείς, η Ντέζη, η Ντέζη. ( )Κρύβε τα ι γ ια να μην τον δειΔεν θέλω να με δει... σε τέτοια χάλια...ΖΑΝ : Τι με συγχωρείς και πράσινα άλογα... Είσαι ασυγχώρητος ( Κοι τάζε ι τ ην

π ) Ντέζη ου χάνε τα ι Γιατί σε ταράζει τόσο αυτό το κορίτσι;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Σώπα, σώπα, μη μιλάς!...ΖΑΝ : Εγώ τη βρίσκω τελείως ακίνδυνη!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, , , π ξαναγυρίζε ι μόλις χάθηκε η Ντέζη δί λα στον Ζαν : Σου ζητώκαι πάλι συγγνώμη... αλλά ξέρεις ότι...ΖΑΝ : Ξέρω, τα αποτελέσματα του αλκοολισμού. Δεν μπορείς να κουμαντάρειςούτε τα χέρια σου. Έχουν χάσει κάθε δύναμη, τρέμουν! Μπερδεύεις τα πάντα,αποβλακώνεσαι. Μόνος σου σκάβεις το λάκκο σου. Μόνος σου!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Δεν μπορώ να πω ότι το αλκοόλ μου 'γινε βίτσιο, αλλά αν δενπιω, κάτι δεν πάει καλά. Με πιάνει ένας περίεργος φόβος. Πίνω λοιπόν κι εγώ,για να πάω να φοβάμαι.ΖΑΝ : Φοβάσαι, τι φοβάσαι;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μακάρι να 'ξερα! Είναι στιγμές που με κυριεύει ένα περίεργοάγχος, δυσφορία, η ύπαρξή μου... δηλαδή, νιώθω έξω από τα νερά μου με τουςανθρώπους. Να γιατί πίνω κανένα ποτηράκι. Το πιοτό με ξεκουράζει, μεγαληνεύει, ξεχνάω...ΖΑΝ : Ξεχνάει!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Κουράστηκα. Πάνε χρόνια τώρα που νιώθω κουρασμένος.Κάποιες στιγμές, κάνω κόπο για να σηκώσω το ίδιο μου κορμί. Το βάρος του!ΖΑΝ : Η νευρασθένεια των αλκοολικών. Οι άνθρωποι που πίνουν κυριεύονταιαπό μελαγχολία.ΜΠΕΡΑΝΖΕ, συνεχίζε ι : Νιώθω συνεχώς το κορμί μου βαρύ, σαν μολύβι, ή σαννα σέρνω κάποιο άλλο ανθρώπινο φορτίο στην πλάτη μου. Ούτε με τον ίδιο μουτον εαυτο δεν μπορώ να συμβιβαστώ. Δεν ξέρω αν είμαι εγώ. Όμως, μόλις πιωλίγο, το φορτίο εξατμίζεται και ξαναβρίσκω τον εαυτό μου. Γίνομαι και πάλιεγω.ΖΑΝ : Παραισθήσεις! Κοίταξέ με, Μπερανζέ! Έχω πολύ περισσότερα κιλά απόσένα. Κι όμως νιώθω ελαφρύς σαν πουλάκι... σαν πουλάκι... σαν πουλάκι!( π π . Κουνάει τ α χέρια του σαν να ρόκει τα ι να ε τάξε ι Ο Γεράκος και ο

π π π , π πΣοφολογιό τα τος ου έχουν ξαναμ εί α ό ώρα στη σκηνή ερνάνε μ ροστάπ π . π ,α ό τον Ζαν και τον Μ ερανζέ κουβεν τ ιάζον τας Ό ως κουνάει τ α χέρια του , π , , , π π ο Ζαν χ τυ άει χωρίς να το θέλε ι τον Γεράκο ου έφτε ι τ ρ ικλ ίζον τας στην

)αγκαλιά του Σοφολογιό τα τουΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: Θα σας δώσω ένα παράδειγμα συλλογισμού... ( πΌ ωςπ π ) έφτε ι ε άνω του ο Γεράκος Μα τι πάθατε...ΓΕΡΑΚΟΣ , στον Ζαν: Πρόσεχε και λίγο... ( ) Στον Σοφολογιό τα το Συγγνώμη!ΖΑΝ , στον Γεράκο: Με συγχωρείτε, δεν το 'θελα...ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ , στον Γεράκο: Ανάξιο λόγου, μην το συζητάτε!ΓΕΡΙΚΟΣ, στον Ζαν: Ανάξιο λόγον, μην το συζητάτε! ( , Τελικά ο Γεράκος και ο

, π π , π ,Σοφολογιό τα τος ηγαίνουν και κάθον τα ι σε ένα τρα εζάκι ρος τα δεξ ιάπ π π )ίσω α ό τον Ζαν και τον Μ ερανζέΜΠΕΡΑΝΖΕ, στον Ζαν: Λοιπόν, δεν περίμενα να 'σαι τόσο δυνατός!ΖΑΝ : Ε, πώς να το κάνουμε, έχω δύναμη, και αυτή η δύναμη στηρίζεται σεπάρα πολλές αιτίες. Καταρχήν έχω δύναμη γιατί έχω δύναμη! Δεύτερον έχωδύναμη γιατί διαθέτω ηθική δύναμη. Τρίτον, έχω δύναμη γιατί δεν είμαι

ποτισμένος αλκοόλ. Δεν το λέω για να σε λυπήσω, αγαπητέ μου φίλε, αλλά έχωυποχρέωση να σου επαναλάβω ότι το οινόπνευμα είναι αιτία κάθεκαταστροφής.ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ , στον Γεράκο: Ιδού λοιπόν ένας παραδειγματικόςσυλλογισμός. Μια γάτα διαθέτει τέσσερις πατούσες. Ο Ισίδωρος κι ο Φρίσκιδιαθέτουν, ο καθένας, τέσσερις πατούσες. Απόδειξη, ο Ισίδωρος κι ο Φρίσκιείναι γάτες!ΓΕΡΑΚΟΣ , στον Σοφολογιό τα το : Τέσσερις πατούσες διαθέτει και ο σκύλοςμου.ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ , στον Γεράκο: Τότε και αυτός είναι γάτος!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στον Ζαν: Μου απομένει ελάχιστη δύναμη για ζωή. Ίσως και ναμην έχω τόσο μεγάλη διάθεση να ζήσω!ΓΕΡΑΚΟΣ , , π στον Σοφολογιό τα το ύστερα α ό βαθιά σκέψη: Συμπέρασμα,σύμφωνα με τη λογική, ο σκύλος μου πρέπει να είναι γάτος.ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ , στον Γεράκο: Σύμφωνα με τη λογική, ναι. Και το αντίθετοόμως είναι εξίσου πολύ λογικοφανές!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στον Ζαν: Με πνίγει η μοναξιά. Το ίδιο και οι άνθρωποι.. .ΖΑΝ , πστον Μ ερανζέ : Φάσκεις και αντιφάσκεις, αγαπητέ μου. Δεν μπορεί να σεπνίγουν οι άνθρωποι και η μοναξιά, συγχρόνως. Ή το ένα θα συμβαίνει ή τοάλλο. Μου παριστάνεις το φιλόσοφο, όταν δεν διαθέτεις ούτε ίχνος λογικής...ΓΕΡΑΚΟΣ , στον Σοφολογιό τα το : Λοιπόν, η λογική είναι κάτι το φυσικό.ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ , στον Γεράκο: Βεβαίως, φτάνει μόνο να μη γίνεταικατάχρηση!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στον Ζαν: Η ζωή, δεν είναι κάτι το φυσικό!ΖΑΝ , πστον Μ ερανζέ : Διαφωνώ πλήρως, δεν έχει τίποτα το αφύσικο. Θέλειςαπόδειξη; Μόνο ζωντανούς βλέπεις γύρω σου. Το σύμπαν ζει!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Οι πεθαμένοι είναι περισσότεροι από τους ζωντανούς! Και με τονκαιρό όλο και πληθαίνουνε. Οι ζωντανοί κατάντησαν σπάνιο είδος στις μέρεςμας!ΖΑΝ : Οι πεθαμένοι, αγαπητέ μου, δεν υπάρχουν. Σ' αυτή την περίπτωση,μοναδικό αξίωμα, χα, χα, χα! ( ) Πλούσιο γέλιο Μήπως σε πνίγουν και οιπεθαμένοι; Μα πώς γίνεται να σε πνίγει κάτι που δεν υπάρχει;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Πολλές φορές αναρωτιέμαι αν υπάρχω κι εγώ!ΖΑΝ , πστον Μ ερανζέ : Ε, λοιπόν, όχι! Δεν υπάρχεις, και δεν υπάρχεις γιατί δενσκέφτεσαι. Μόλις αρχίσεις να σκέφτεσαι θα υπάρξεις!ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ , στον Γεράκο: Άλλος συλλογισμός. Κάθε γάτος είναιθνητός. Ο Σωκράτης είναι θνητός. Επομένως ο Σωκράτης είναι γάτος.ΓΕΡΑΚΟΣ: Και διαθέτει τέσσερις πατούσες. Μοναδικό! Έχω ένα γάτο που τονφωνάζω Σωκράτη!ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: Η απόδειξη του συλλογισμού, ο-λο-φά-νε-ρη!ΖΑΝ , πστον Μ ερανζέ : Σ' αρέσει να ξεγελάς τον εαυτό σου, κατά βάθος, να τονλες ψέματα! Λες ότι δεν σ' ενδιαφέρει η ζωή... Κι όμως, κάποιο πρόσωπο σ'ενδιαφέρει.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ποιο πρόσωπο;ΖΑΝ : Η φιλεναδίτσα σου στο γραφείο, που μόλις πέρασε! Είσαι τσιμπημένοςμαζί της!ΓΕΡΑΚΟΣ , στον Σοφολογιό τα το : Συμπέρασμα, ο Σωκράτης υπήρξε γάτος!ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: Η λογική αυτό μας αποδεικνύει!ΖΑΝ, στον Μπερανζέ: Σ' έπιασε φόβος και τρόμος μήπως και δει την άθλιακατάντια σου! ( π π ) Ο Μ ερανζέ άει να διαμαρτυρηθεί Τι αποδεικνύει αυτό; Ότιδεν σου είναι τα πάντα αδιάφορα. Αλλά είναι δυνατό να ελπίζεις ότι η Ντέζη

θα ερωτευτεί ένα μεθύστακα;ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ, στον Γεράκο: Ας ξαναγυρίσουμε στους γάτους μας!ΓΕΡΑΚΟΣ, στον Σοφολογιό τα το : Και στα συμπεράσματα των διαλογισμώνμας!ΜΠΕΡΑΝΖΕ στον Ζαν: Έτσι κι αλλιώς, νομίζω ότι ενδιαφέρεται για άλλοπρόσωπο.ΖΑΝ: Μπα; Ποιο πρόσωπο;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Τον Ντιντάρ. Ένα συνάδελφο στο γραφείο. Πτυχίο νομικής,μεγάλες προοπτικές για το μέλλον στην εταιρία, νομομαθής, και με ακόμα πιομεγάλες προοπτικές για την καρδιά της Ντέζης. Ούτε που μου περνάει από τομυαλό να τον συναγωνιστώ!ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ, στον Γεράκο: Ο γάτος Ισίδωρος έχει τέσσεριςπατούσες...ΓΕΡΑΚΟΣ, στον Σοφολογιό τα το : Πώς το συμπεραίνουμε;ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: Το δεχόμαστε εξ' υποθέσεως...ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στον Ζαν: Ο προϊστάμενος τον έχει στα όπα-όπα. Εγώ, ούτεσπουδές έκανα, ούτε έχω κανένα μέλλο. Καμιά πιθανότητα λοιπόν!ΓΕΡΑΚΟΣ, στον Σοφολογιό τα το : Α! Το δεχόμαστε εξ' υποθέσεως!...ΖΑΝ, πστον Μ ερανζέ : Και το βάζεις κάτω έτσι εύκολα;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Και τι άλλο θα μπορούσα να κάνω;ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ, στον Γεράκο: Και ο Φρίσκι έχει τέσσερις πατούσες.Πόσες πατούσες έχουν λοιπόν ο Φρίσκι και ο Ισίδωρος;ΓΕΡΑΚΟΣ: Και οι δυο μαζί ή ξεχωριστά;ΖΑΝ, πστον Μ ερανζέ : Η ζωή είναι αγώνας. Είναι δειλία να μην αγωνίζεσαι!ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: Μαζί ή ξεχωριστά, δεν έχει καμία σημασία!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στον Ζαν: Τι τα θες, αγαπητέ μου, δεν διαθέτω όπλα.ΖΑΝ: Να βρεις. Να εξοπλιστείς, αγαπητέ μου, να εξοπλιστείς!ΓΕΡΑΚΟΣ, , π στον Σοφολογιό τα το ύστερα α ό μεγάλη σκέψη: Λοιπόν, οκτώπατούσες!ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: Με τη λογική βγάζουμε πάντα το σωστό διανοητικόσυμπέρασμα!ΓΕΡΑΚΟΣ: Μόνο που είναι πολύπλευρο!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στον Ζαν: Πού θα βρω τα όπλα να εξοπλιστώ;ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ, στον Γεράκο: Τα όρια της λογικής φτάνουνε στο άπειρο...ΖΑΝ, πστον Μ ερανζέ : Θα τα βρεις μέσα σου. Φτάνει να'χεις Θέληση!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στον Ζαν: Ναι, αλλά τι είδους όπλα;ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ, στον Γεράκο: Αυτό θα σας το αποδείξω αμέσως!ΖΑΝ, πστον Μ ερανζέ : Πρόσεξε. Πρώτον, σου χρειάζεται το όπλο τηςυπομονής, δεύτερον, το όπλο της καλλιέργειας, τρίτον, το όπλο τηςεξυπνάδας. ( π ) Ο Μ ερανζέ χασμουριέ τα ι Ξύπνα. Να μεταβληθείς σε ένα πνεύμαζωηρό και αστραφτερό. Να αρπάξεις το σήμερα!!!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στον Ζαν: Πώς τ' αρπάζουν το σήμερα;ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ , στον Γεράκο: Ας υποθέσουμε ότι αφαιρώ από τους δύογάτους, δύο πατούσες, πόσες πατούσες θα διαθέτει ο καθένας;ΓΕΡΑΚΟΣ: Λίγο περίπλοκο!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στον Ζαν: Είναι λίγο περίπλοκο!ΖΑΝ : Απλούστατο!ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: Το αντίθετο, είναι απλούστατο!ΓΕΡΑΚΟΣ , στον Σοφολογιό τα το : Ίσως... Είναι απλούστατο για σας. Εγώ τοβρίσκω περίπλοκο.ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στον Ζαν: Ίσως, είναι απλούστατο για σένα. Εγώ το βρίσκω

περίπλοκο!ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ , στον Γεράκο: Κάντε μια προσπάθεια, σκεφτείτε λίγο,συγκεντρωθείτε!ΖΑΝ , πστον Μ ερανζέ : Κάνε μια προσπάθεια, σκέψου λίγο, συγκεντρώσου.ΓΕΡΑΚΟΣ , στον Σοφολογιό τα το : Δεν τα καταφέρνω.ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στον Ζαν: Δεν τα καταφέρνω. Το ομολογώ!ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ , στον Γεράκο: Εσείς τα θέλετε όλα στο πιάτο!ΖΑΝ , πστον Μ ερανζέ : Εσύ τα θέλεις όλα στο πιάτο.ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ , στον Γεράκο: Πάρτε ένα χαρτί και κάντε την αριθμητικήπράξη. Αφαιρούμε δυο πατούσες από τους δυο γάτους, πόσες πατούσεςυπόλοιπο έχει ο κάθε γάτος;ΓΕΡΑΚΟΣ: Περιμένετε. ( π' π Βγάζε ι α τ ην τσέ η ένα χαρ τ ί και αρχίζε ι να

)λογαριάζε ιΖΑΝ : Λοιπόν, άκου τι πρέπει να κάνεις. Θα αρχίσεις να ντύνεσαι κομψότερα,θα ξυρίζεσαι καθημερινά, θα φοράς πάντα καλοσιδερωμένο πουκάμισο...ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στον Ζαν: Ξέρεις πόσο έχει φτάσει στο καθαριστήριο πλύσιμο καισιδέρωμα;ΖΑΝ , στον Μπερανζέ: Μόλις σταματήσεις να μεθοκοπάς θα σου περισσέψουνεχρήματα... Συνεχίζω με την εξωτερική σου εμφάνιση. Πρώτον, καπέλο.Δεύτερον, γραβάτα σαν κι αυτήν εδώ. Τρίτον, κοστούμι της μόδας. Τέταρτον,καλογυαλισμένα παπούτσια... ( Μιλώντας για όλα αυτά δείχνει με φιλαρέσκεια

, π , , , π π )τ α δικά του κα έλο γραβά τα κοστούμι α ούτσιαΓΕΡΑΚΟΣ , στον Σοφολογιό τα το : Υπάρχουν άπειρες δυνατές λύσεις!ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ , στον Γεράκο: Τις ακούω...ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στον Ζαν: Ύστερα τι θα πρέπει να κάνω... Σε ακούω!ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ , στον Γεράκο: Σας ακούω!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στον Ζαν: Σε ακούω...ΖΑΝ , πστον Μ ερανζέ : Έχεις προσόντα, αλλά από συστολή τ' αφήνεις και πάνεχαμένα!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στον Ζαν: Εγώ έχω προσόντα;ΖΑΝ : Βεβαίως. Πρέπει όμως να τα αξιοποιήσεις. Πρώτον, να παρακολουθείςτις εξελίξεις. Δεύτερον, να ενημερώνεσαι για τα λογοτεχνικά και καλλιτεχνικάγεγονότα της εποχής μας... Τρίτον...ΓΕΡΑΚΟΣ , στον Σοφολογιό τα το : Πρώτη πιθανή λύση. Ο ένας γάτος μπορεί ναέχει τέσσερις πατούσες και ο άλλος δύο...ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στον Ζαν: Διαθέτω τόσο λίγο χρόνο...ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: Λοιπόν, έχετε προσόντα. Φτάνει μόνο να τααξιοποιήσετε!ΖΑΝ : Έχεις χρόνο. Φτάνει μόνο να τον αξιοποιήσεις. Μην αφήνεις να σεπαρασύρουν τα «ωχ, βρε αδερφέ, όσα πάνε κι όσα έρθουνε»ΓΕΡΑΚΟΣ , στον Σοφολογιό τα το : Ποτέ μου δεν διέθετα χρόνο. Δημόσιοςυπάλληλος ξέρετε.ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ , στον Γεράκο: Όταν κάποιος θέλει να μορφωθεί, βρίσκειχρόνο!ΖΑΝ , πστον Μ ερανζέ : Φτάνει να θέλεις και το χρόνο θα τον βρεις!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στον Ζαν: Τώρα πια, είναι λίγο αργά.ΓΕΡΑΚΟΣ , στον Σοφολογιό τα το : Για μένα, τώρα πια, είναι λίγο αργά!ΖΑΝ , πστον Μ ερανζέ : Ποτέ δεν είναι αργά!ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ , στον Γεράκο: Αργά δεν είναι ποτέ!ΖΑΝ , πστον Μ ερανζέ : Δουλεύεις οχτάωρο, όπως κι εγώ, όπως όλος ο κόσμος,δηλαδή. Αλλά έχεις τις Κυριακές, έχεις τα βράδια, έχεις τρεις βδομαδες

διακοπές το καλοκαίρι. Καιρό πάντα βρίσκεις, αρκεί να τον μεθοδεύεις.ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ , στον Γεράκο: Ακούω τις άλλες δυνατές λύσεις. Αλλά,μεθοδευμένες, μεθοδευμένες. ( π )Ο Γεράκος αρχίζε ι και άλι να λογαριάζε ιΖΑΝ , πστον Μ ερανζέ : Πρόσεξε, δεν θα ήταν καλύτερα, αντί να αρρωσταίνειςαπό το ποτό, να είσαι ξεκούραστος και χαρούμενος, ακόμα και στο γραφείοσου; Και τις ελεύθερες ώρες σου θα μπορούσες να τις διαθέσεις πολύ πιοαποδοτικά!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Δηλαδή;ΖΑΝ : Μπορείς να εξερευνήσεις τα μουσεία, να διαβάσεις λογοτεχνικάπεριοδικά, να πηγαίνεις σε διαλέξεις. Με όλα αυτά, πρώτον, θα ξεχάσεις τοάγχος σου, και, δεύτερον, θα ακονίσεις το πνεύμα σου. Μέσα σε τέσσεριςβδομάδες θα έχεις μεταβληθεί σε καλλιεργημένο άτομο!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Λοιπόν, έχεις δίκιο.ΓΕΡΑΚΟΣ , στον Σοφολογιό τα το : Μπορεί να υπάρχει ένας γάτος με πέντεπατούσες!ΖΑΝ , πστον Μ ερανζέ : Επιτέλους! Το παραδέχεσαι και μόνος σου.ΓΕΡΑΚΟΣ , στον Σοφολογιό τα το : Όπως και ένας δεύτερος γάτος με μιαπατούσα... Αλλά, σ' αυτή την περίπτωση, εξακολουθούν να είναι γάτοι;ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: Και γιατί όχι;ΖΑΝ , πστον Μ ερανζέ : Αντί να σπαταλάς όλα σου τα χρήματα σταοινοπνευματώδη, δεν θα ταν καλύτερα να αγοράσεις εισιτήρια για κανέναθέατρο; Να απολαύσεις κάποιο αξιόλογο θέαμα; Σήμερα, όλος ο κόσμος μιλάειγια πρωτοποριακό Θέατρο. Έχεις ιδέα τι θα πει αυτό; Έχεις δει κανένα έργοτου Ιονέσκο;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Δυστυχώς, όχι! Μόνο ακουστά τον έχω.ΓΕΡΑΚΟΣ , στον Σοφολογιότατο: Αν αφαιρέσουμε δυο πατούσες από τις οχτώπου διαθέτουν οι δύο γάτοι...ΖΑΝ, πστον Μ ερανζέ : Και τώρα παίζεται κάποιο έργο του. Άρπαξε τηνευκαιρία.ΓΕΡΑΚΟΣ, στον Σοφολογιό τα το : Μπορούμε να έχουμε ένα γάτο με έξιπατούσες...ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Θα την αρπάξω! Θα είναι μια μοναδική μύηση στα καλλιτεχνικάρεύματα του καιρού μας.ΓΕΡΑΚΟΣ, στον Σοφολογιό τα το : Και ένα γάτο χωρίς καμία πατούσα!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Έχεις δίκιο, φίλε μου, έχεις δίκιο. Λοιπόν, θα κατακτήσω τοσήμερα, όπως πολύ σωστά το λες!ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ, στον Γεράκο: Σε μια τέτοια περίπτωση, έχουμε έναπρονομιούχο γάτο...ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στον Ζαν: Σου δίνω το λόγο μου!ΖΑΝ: Να τον δώσεις στον εαυτό σου.ΓΕΡΑΚΟΣ: Κι έχουμε κι ένα δεύτερο γάτο, χωρίς καμιά πατούσα, στερημένοκαι εκφυλισμένο!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Δίνω στον εαυτό μου επίσημη υπόσχεση. Και θα κάνω τα πάνταγια να την κρατήσω!ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: Κάτι παρόμοιο είναι άδικο. Επομένως, αντίθετο με τημεθοδευμένη λογική!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Αντί να πίνω, Θα καλλιεργήσω το πνεύμα μου. Το πήρα απόφασηκι αισθάνομαι ήδη καλύτερα. Νιώθω σαν να λαμπικάρισε το μυαλό μου!ΖΑΝ: Καιρός ήταν!ΓΕΡΑΚΟΣ, στον Σοφολογιό τα το : Αντίθετο με τη λογική;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Θα αρχίσω από το απόγευμα. Θα πάω στο μουσείο της πόληςμας. Και απόψε το βράδυ θα πάω στο Θέατρο. Έρχεσαι μαζί μου;

ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ, στον Γεράκο: ...διότι λογική σημαίνει δικαιοσύνη!ΖΑΝ: Θα χρειαστεί μεγάλη σταθερότητα για να κρατήσουν οι καλές σουπροθέσεις!ΓΕΡΑΚΟΣ, στον Σοφολογιό τα το : Καταλαβαίνω, είναι θέμα δικαιοσύνης.ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στον Ζαν: Πάει, τέλειωσε. Το υποσχέθηκα στον μου. Έρχεσαι μαζίμου το απόγευμα στο μουσείο;ΖΑΝ: Το απόγευμα λέω να πάρω έναν υπνάχο. Βλέπεις, το έχωπρογραμματίσει.ΓΕΡΑΚΟΣ, στον Σοφολογιότατο: Μια άλλη πλευρά της λογικής, λοιπόν, είναι ηδικαιοσύνη!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στον Ζαν: Αλλά θα 'ρθεις μαζί μου το βράδυ στο θέατρο, έτσι;ΖΑΝ: Λυπάμαι, αλλά για απόψε αποκλείεται!ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ, στον Γεράκο: Όπως βλέπω, το μυαλό σας λαμπικάρισε.ΖΑΝ, πστον Μ ερανζέ : Σου εύχομαι να κρατήσεις σταθερά τις καλές σουπροθέσεις, αλλά απόψε κανόνισα να συναντηθώ σ' ένα ταβερνάκι με κάτιφίλους για ένα ποτό!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Σε ταβερνάκι εσύ;ΓΕΡΑΚΟΣ, στον Σοφολογιό τα το : Στο κάτω κάτω, ένας γάτος, χωρίςπατούσες...ΖΑΝ, πστον Μ ερανζέ : Υποσχέθηκα ότι θα πάω. Κι εγώ κρατάω πάντα τιςυποσχέσεις μου!ΓΕΡΑΚΟΣ, στον Σοφολογιό τα το : ...δεν θα μπορούσε να τρέξει αρκετά γρήγοραγια ν' αρπάξει αρουραίους!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στον Ζαν: Τι να σου πω, αγαπητέ μου, εσύ δίνεις τώρα το κακόπαράδειγμα! Κανόνισες δηλαδή να πας να μεθοκοπήσεις!ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ, στον Γεράκο: Μπράβο, κάνατε μεγάλη πρόοδο στημεθοδευμένη λογική.( π π π π , Αρχίζε ι άλι να ακούγε τα ι και να λησιάζει ολύ γρήγορα ο καλ ασμός το

, , π μουγκρη τό και η βαριά ανάσα ενός ρινόκερου αλλά αυ τή τη φορά α ό την . π π π , π παν τ ίθε τη μεριά τ ης σκηνής Α ό το βάθος ρος τα εμ ρός α ό τα αρασκήνια

π )άν τα αρισ τεράΖΑΝ, , πθυμωμένος στον Μ ερανζέ : Αγαπητέ μου, όταν πηγαίνεις κάπου στηχάση και στη φέξη δεν σου γίνεται βίτσιο. Δεν έχει καμιά σχέση με αυτό πουχάνεις εσύ. Γιατί εσύ... εσύ... είναι τελείως διαφορετικό!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στον Ζαν: Και γιατί, παρακαλώ, είναι τελείως διαφορετικό;ΖΑΝ, , π π φωνάζε ι γ ια να ακουστε ί γ ια τ ί ο θόρυβος ου έρχε τα ι α ό ταπ π : αρασκήνια τον σκε άζει Γιατί εγώ δεν έχω καταντήσει μεθύστακας!ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ, στον Γεράκο: Ακόμα και ένας γάτος χωρίς πατούσεςείναι υποχρεωμένος να αρπάζει ποντίκια. Αυτή είναι η φύση του!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, π φωνάζει ολύ δυνα τά για να ακουστε ί : Δεν είχα την πρόθεση ναπω ότι είσαι μεθύστακας, αλλά, γιατί, σε ανάλογη περίπτωση, είμαι εγώπερισσότερο από σένα;ΓΕΡΑΚΟΣ, π ολύ δυνα τά στον Σοφολογιό τα το : Τι είναι η φύση ενός γάτου. Δενκατάλαβα.ΖΑΝ, π , π στον Μ ερανζέ άν τα το ίδιο δυνα τά : Γιατί στα πάντα υπάρχει τοσωστό μέτρο. Και εγώ, αντίθετα από σένα, είμαι άνθρωπος που ζυγίζει ταπάντα!ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ, , στον Γεράκο με το χέρι σαν χωνί στο αυτ ί του : Τι μουείπατε; ( π )Τώρα ο θόρυβος σκε άζει τ α λόγια τουςΜΠΕΡΑΝΖΕ, , στον Ζαν με το χέρι στο αυτ ί : Αντίθετα από μένα... Δενάκουσα... τι είπες ότι εσύ...

ΖΑΝ, ουρλιάζε ι : Σου είπα ότι...ΓΕΡΑΚΟΣ, ουρλιάζε ι : Σας είπα ότι...ΖΑΝ, π π π συνηδει το οιε ί το θόρυβο ου τώρα ακούγε τα ι ολύ κον τά : Μα τισυμβαίνει;ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: Μα... τι συμβαίνει;ΖΑΝ, π . π τ ινάζε τα ι α ό τομα και ρίχνει κά τω την καρέκλα του Κοι τάζε ι ρος ταπ , π' π παρασκήνια αριστερά α ό ου ακούγον τα ι οι βρυχηθμοί του ρινόκερου ου

τ ρέχε ι εν τελώς αν τ ίθε τα : Ω!... Ένας ρινόκερος.ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ, π , ό ως σηκώνε τα ι ρίχνει τ ην καρέκλα του : Ω!.. Έναςρινόκερος!ΓΕΡΑΚΟΣ: Ω!... Ένας ρινόκερος.ΜΠΕΡΑΝΖΕ, π , π άν τα καθισμένος αλλά του έχε ι εράσει η νύστα : Έναςρινόκερος, τώρα τρέχει από την άλλη μεριά!ΓΚΑΡΣΟΝΑ, π πό ως βγαίνει κρα τών τας ένα δίσκο με οτήρια : Μα τι γίνεται,καλέ!... Ω!... Ένας ρινόκερος ( π π π )ο δίσκος τ ής έφτε ι και τ α ο τήρια σ άνεΚΑΦΕΤΖΗΣ, π βγαίνει α ό το καφενείο: Μα... τι συμβαίνει πάλι;ΓΚΑΡΣΟΝΑ, στον καφε τζή : Ρινόκερος... ρινόκερος.ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: Ένας ρινόκερος τρέχει αλλόφρων στο απέναντιπεζοδρόμιο!ΜΠΑΚΑΛΗΣ, π βγαίνει α ό το μαγαζί : Ω! Ένας ρινόκερος!ΖΑΝ: Ω!... Ένας ρινόκερος!ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ, π πβγάζον τας το κεφάλι τ ης α ό ένα αράθυρο: Ω! Έναςρινόκερος!ΚΑΦΕΤΖΗΣ, στην Γκαρσόνα: Και γι' αυτό εσύ πρέπει να σπάσεις τα ποτήρια;ΖΑΝ: Αυτός ορμάει ακάθεκτος, θα γκρεμίσει τα πάντα!ΝΤΕΖΗ, μπαίνοντας στη σκηνή από τ' αριστερά: Ω!... Ένας ρινόκερος!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, π π ό ως βλέ ει τ ην Ντέζη : Ω... Η Ντέζη! ( Ακούγονται τ ρομαγμένα

π π π , . !.. . βήμα τα ανθρώ ων ου τρέχουν να ροφυλαχ τούν μαζί με κραυγές Ω και!.. . π π )Α ό ως και ροηγουμένως

ΓΚΑΡΣΟΝΑ: Δεν ξανάγινε!ΚΑΦΕΤΖΗΣ, στην Γκαρσόνα: Τα ποτήρια θα τα πληρώσεις, τ' άκουσες! (Ο

π π π π . Μ ερανζέ ροσ αθεί και άλι να κρυφτε ί γ ια να μην τον δει η Ντέζη Ο, , π π Γεράκος ο Σοφολογιό τα τος ο Μ ακάλης και η γυναίκα του ροχωρούν στο

)κέν τροΟΛΟΙ ΜΑΖΙ: Δεν ξανάγινε!... ( π Ακούγε τα ι ένα σ αραχ τ ικό νιαούρισμα και

π ) σχεδόν συγχρόνως η σ αραχ τ ική κραυγή μιας γυναίκας Ω!... ( ,Την ίδια στ ιγμή π , π και ό ως ο θόρυβος λιγοστεύει αρουσιάζε τα ι η Νοικοκυρά χωρίς το καλάθι, , , )τ ης κρα τών τας στην αγκαλιά τ ης μέσα στο αίμα το σκοτωμένο γα τ ί

ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ, κλαίγον τας : Πάει ο γατούλης μου! Τον ποδοπάτησε, τονποδοπάτησε!...ΓΚΑΡΣΟΝΑ: Ποδοπάτησε το γατούλη της! ( π , πΟ Μ ακάλης η γυναίκα του α ό

, , , π τ ην τ ζαμαρία ο Γεράκος η Ντέζη και ο Σοφολογιό τα τος λησιάζουν σε κύκλο )τ η Νοικοκυρά

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ: Τι τραγικό δυστύχημα! Φτωχό, μικρό ζωάκι!ΓΕΡΑΚΟΣ: Φτωχό, μικρό ζωάκι!ΝΤΕΖΗ & ΓΚΑΡΣΟΝΑ: Φτωχό, μικρό ζωάκι!ΜΠΑΚΑΛΗΣ, ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ, ΓΕΡΑΚΟΣ, ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: Φτωχό, μικρόζωάκι!ΚΑΦΕΤΖΗΣ, , π π στην Γκαρσόνα δείχνον τας τα σ ασμένα οτήρια και τ ι ς

π ανα οδογυρισμένες καρέκλες : Τι κάθεσαι εσύ και κοιτάς, χάζεψες; Κουνήσου,μάζεψέ τα! ( π π Ο Ζαν και ο Μ ερανζέ τρέχουν και αυ το ί με τη σειρά τους ρος τ η

π π , )Νοικοκυρά ου άν το τ ε κλαίε ι κρα τών τας το γά το στην αγκαλιά τ ης

ΓΚΑΡΣΟΝΑ, π π π ,ροχωρεί γ ια να μαζέψει τ α σ ασμένα ο τήρια και τ ι ς καρέκλες π έχον τας το κεφάλι τ ης γυρισμένο ρος το μέρος τ ης Νοικοκυράς : Ω! φτωχό,

μικρό ζωάκι!ΚΑΦΕΤΖΗΣ, π δείχνοντας με το χέρι τ α σ ασμένα και τ ι ς καρέκλες στηνΓκαρσόνα: Και αυτά εκεί, άντε κουνήσου!ΓΕΡΑΚΟΣ, πστον Μ ακάλη: Εσείς... τι έχετε να πείτε για τα γεγονότα;ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στη Νοικοκυρά: Μην κλαίτε, κυρία μου, μας σπαράζετε τηνκαρδιά!ΝΤΕΖΗ, πστον Μ ερανζέ : Κύριε Μπερανζέ... Εσείς εδώ... είδατε ... είδατε...ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Καλημέρα σας, δεσποινίς Ντέζη, σας ζητώ συγγνώμη... δενπρόλαβα να ξυριστώ... αλλά...ΚΑΦΕΤΖΗΣ, π π π αρακολουθεί τ ην Γκαρσόνα ό ως μαζεύει τ α σ ασμένα και

, ύστερα ρίχνον τας μια μα τ ιά στη Νοικοκυρά : Φτωχό μικρό ζωάκι!ΓΚΑΡΣΟΝΑ, π π μαζεύον τας τα σ ασμένα και με γυρισμένη την λά τη στηΝοικοκυρά: Φτωχό, μικρό ζωάκι! ( π π πΌλες αυτές οι α τάκες ρέ ει να ε ι ωθούνπ )ολύ γρήγορα και σχεδόν συγχρόνωςΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ, π α ό την τ ζαμαρία: Αυτό πια, ξεπερνάει κάθε όριο!ΖΑΝ: Αυτό ξεπερνάει κάθε όριο!ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ, κλαίγον τας κα νανουρίζον τας το γά το στην αγκαλιά της :Καημενούλη μου πιτσικόκο!... Αχ!... Να πας από ρινόκερο... Από ρινόκερο!ΓΕΡΑΚΟΣ, στη Νοικοκυρά: Πολύ θα επιθυμούσα να σας ξαναδώ κάτω απόάλλες συνθήκες, αλλά...ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ, στη Νοικοκυρά: Τι τα θέλετε, κυρία μου, όλες οι γάτεςείναι θνητές. Πρέπει να υποταχθούμε στο μοιραίο της λογικής!ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ, κλαψουρίζον τας : Εγώ που τον είχα μη στάξει και μη βρέξει!ΚΑΦΕΤΖΗΣ, , π π πστην Γκαρσόνα ου έχε ι γεμίσει τ ην οδιά της με τ α σ ασμένα :Τράβα πέταξέ τα στα σκουπίδια. (Σηκώνοντας τις καρέκλες) Θα στα κρατήσωαπό το μεροκάματό σου!ΓΚΑΡΣΟΝΑ, π , μ αίνον τας στο καφενείο στο αφεν τ ικό της : Σκοτίστηκα! Εσύμόνο τις πενταροδεκάρες σου ξέρεις να μετράς.ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ, , π στη Νοικοκυρά α ό την τ ζαμαρία : Μην κλαίτε. Σταματήστε,κυρία μου!ΓΕΡΑΚΟΣ, στη Νοικοκυρά: Σας παρακαλώ, μην κλαίτε, αγαπητή μου κυρία.ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ: Όπως και να'χει, σου ματώνει την καρδιά...ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ: Ο γατούλης μου... που τον είχα... μη στάξει και μη... ω...ΝΤΕΖΗ: Έχει δίκιο, όπως και να'χει, η καρδιά σου ματώνεται!ΓΕΡΑΚΟΣ, π π , βοηθάει τ η Νοικοκυρά να άει να καθήσει σε ένα τρα εζάκι όλοι οι

άλλοι τον ακολουθούν: Ελάτε, καθήστε, κυρία μου, καθήστε!ΖΑΝ, στον Γεράκο: Εσείς, τι έχετε να πείτε για τα συνταραχτικά γεγονότα;ΜΠΑΚΑΛΗΣ, στον Σοφολογιό τα το : Εσείς, τι έχετε να πείτε για τα γεγονότατα συνταραχτικά;ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ, , π στην Ντέζη α ό την τ ζαμαρία : Εσείς για τα συνταραχτικάγεγονότα τι λέτε;ΚΑΦΕΤΖΗΣ, σ , π , τ ην Γκαρσόνα ου ξαναβγαίνε ι ενώ οι άλλοι βοηθάνε τη

, π π , Νοικοκυρά ου κλαίε ι άν τα και νανουρίζε ι το γά το της να καθήσει σε μιακαρέκλα: Ένα ποτήρι νερό για την κυρία. Τσακίσου!ΓΕΡΑΚΟΣ, στη Νοικοκυρά: Καθήστε... αγαπητή μου κυρία, ελάτε, καθήστε!ΖΑΝ: Δύστυχη γυναίκα!ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ, π α ό την τ ζαμαρία: Δύστυχο ζωάκι!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στην Γκαρσόνα: Πιο καλά, δεν της φέρνετε ένα κονιάκ!ΚΑΦΕΤΖΗΣ, στην Γκαρσόνα: Άκουσες; Ένα κονιάκ! ( π )Δείχνει τον Μ ερανζέΠληρώνει ο Κύριος!

ΓΚΑΡΣΟΝΑ, π μ αίνον τας στο καφενείο: Έφτασε. Ένα κονιάκ!ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ, π ξεσ ώντας σε νέα κρίση: Δεν θέλω τίποτα... τίποτα...ΜΠΑΚΑΛΗΣ: Μα, να ξαναπεράσει μπροστά από το μαγαζί μου.ΖΑΝ, πστον Μ ακάλη: Αυτός ήταν άλλος!ΜΠΑΚΑΛΗΣ: Με το μπαρδόν... Άλλος;ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ: Καλέ, ο ίδιος ήτανε!ΝΤΕΖΗ: Ο ίδιος που πέρασε και νωρίτερα;ΚΑΦΕΤΖΗΣ: Κι εγώ πιστεύω πως ήτανε ο ίδιος.ΖΑΝ: Λάθος! Αυτός ήταν άλλος! Εκείνος που πέρασε νωρίτερα είχε δυοκέρατα στη μύτη του. Ήταν ένας ασιατικός ρινόκερος. Αυτός που πέρασε πρινλίγο είχε ένα κέρατο μονάχα, και είναι ρινόκερος της Αφρικής. ( Η Γκαρσόνα

π )βγαίνει με το κονιάκ και το ηγαίνει στη ΝοικοκυράΓΕΡΑΚΟΣ: Ορίστε το κονιακάκι σας. Ελάτε, να πάνε κάτω τα φαρμάκια!ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ, με λυγμούς: Δεν θέλω... δεν θέλω...ΜΠΕΡΑΝΖΕ, απότομα, νευριασμένος, στον Ζαν: Είσαι και πάλι εκτός! Πότεμπόρεσες να διακρίνεις τα κέρατα του ρινόκερου; Το θηρίο πέρασε με τέτοιαταχύτητα που μόλις και μετά βίας προφτάσαμε να το δούμε!ΝΤΕΖΗ, στη Νοικοκυρά: Ελάτε, ελάτε, θα σας κάνει καλό!ΓΕΡΑΚΟΣ, πστον Μ ερανζέ : Έχω την ίδια γνώμη με σας... Έτρεχε σαν βολίδα!ΚΑΦΕΤΖΗΣ, στη Νοικοκυρά: Μόνο μια γουλίτσα. Είναι δέκα αστέρων!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στον Ζαν: Πότε πρόλαβες, εσύ, να μετρήσεις τα κέρατα;ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ, , π στην Γκαρσόνα α ό την τ ζαμαρία : Στην ανάγκη, βάλτην να τοπιει με το ζόρι!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στον Ζαν: Άσε που σήκωσε γύρω του σύννεφα σκόνης!ΝΤΕΖΗ, στη Νοικοκυρά: Μια γουλιά, κυρία μου, μια σταλίτσα!ΓΚΑΡΣΟΝΑ, στη Νοικοκυρά: Να βρέξετε τα χειλάκια σας, αγαπητή μουκυρία... Θα σας τονώσει... ( π Η Γκαρσόνα φέρνει τ ο ο τήρι στα χείλη τ ης

, , π , π ,Νοικοκυράς αυτή αν τ ισ τέκε τα ι η Γκαρσόνα ε ιμένε ι η άλλη άλι αρνεί τα ι π )αλλά στο τ έλος ίνει

ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ, π α ό την τ ζαμαρία: Έτσι μπράβο!ΝΤΕΖΗ: Έτσι μπράβο!ΓΚΑΡΣΟΝΑ: Έτσι μπράβο!ΖΑΝ: Εγώ δεν πετάω σε σύννεφα ομίχλης. Έχω μυαλό πεντακάθαρο. Μετράωγρήγορα. Δεν με τυλίγουν αναθυμιάσεις κρασιού!ΓΕΡΑΚΟΣ, στη Νοικοκυρά: Νιώθουμε κάπως καλύτερα;ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στον Ζαν: Λες ό,τι σου κατέβει. Αφού έτρεχε με σκυμμένοκεφάλι!ΚΑΦΕΤΖΗΣ, στη Νοικοκυρά: Πρώτης ποιότητας, έτσι;ΖΑΝ, πστον Μ ερανζέ : Πολύ σωστά, κι έτσι φαινόντουσαν καλύτερα τα κέρατάτου!ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ, π αφού κα τά ιε το κονιάκ : Πάει ο πιτσικόκος μου!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, , νευριασμένα στον Ζαν: Από βλακείες, άλλο τίποτα!ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ, π' , α την τ ζαμαρία στη Νοικοκυρά: Μην κάνετε έτσι, θα σαςδώσω έναν άλλο γατούλη!ΖΑΝ, πστον Μ ερανζέ : Βλακείες εγώ; Τολμάς να ισχυρίζεσαι ότι λέω βλακείες;ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ, πστην Μ ακάλισσα: Όχι, δεν θέλω άλλο... δεν θέλω... ( π ξεσ άει σε

)λυγμούς νανουρίζον τας το γά το τ ηςΜΠΕΡΑΝΖΕ, στον Ζαν: Μάλιστα, βλακείες, για να μην πω... κοτσάνες!ΚΑΦΕΤΖΗΣ, στη Νοικοκυρά: Ελάτε, για κοίτα κατάσταση!... Μην χάνετε έτσι!ΖΑΝ, πστον Μ ερανζέ : Ποτέ στη ζωή μου δεν λέω κοτσάνες!ΓΕΡΑΚΟΣ, στη Νοικοκυρά: Φιλοσοφήστε το και λίγο!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στον Ζαν: Μόνο φιγούρα σ' αρέσει να κάνεις! ( π )Ακόμα ιο δυνα τά

Να παριστάνεις το φωστήρα και τον πάνσοφο!ΚΑΦΕΤΖΗΣ, πστον Ζαν και τον Μ ερανζέ : Ελάτε τώρα, κύριοι, σας παρακαλώ,σας παρακαλώ!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, , π στον Ζαν άν τα νευριασμένος : Ένα πεισματάρικο μουλάρι...Αυτό είσαι... που δεν ξέρει πού πάνε τα τέσσερα! Ο κύριος παντογνώστης...αλλά, σε πληροφορώ, πρώτον, ο ρινόκερος της Ασίας διαθέτει ΕΝΑ κέρατο στημύτη του και δεύτερο, ο Ρινόκερος της Αφρικής διαθέτει ΔΥΟ! ( πΌλοι αρα τάνε

π πτ η Νοικοκυρά και έρχον τα ι να κυκλώσουν τον Ζαν κα τον Μ ερανζέ ου )άρχισαν έν τονο καβγά

ΖΑΝ, πστον Μ ερανζέ : Απατάσαι οικτρά, εγώ είμαι σίγουρος ότι...ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ, μονολογεί : Ήταν τόσο χαριτωμένος.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Βάζεις στοίχημα;ΓΚΑΡΣΟΝΑ: Καλέ, αυτοί δεν αστειεύονται! Θα βάλουν και στοίχημα.ΝΤΕΖΗ, πστον Μ ερανζέ : Μην εκνευρίζεσθε, κύριε Μπερανζέ!ΖΑΝ, πστον Μ ερανζέ : Εγώ να βάλω με σένα στοίχημα; Εσύ έχεις κάλο! Τι λέω;Τα δύο κέρατα εσύ τα έχεις! Χλεμπονιάρη της Ασίας!ΓΚΑΡΣΟΝΑ: Ωχ! άρχισαν να πέφτουν, να πέφτουν και ροδόφυλλα.ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ, π , α ό την τ ζαμαρία στον άν τρα της : Καλέ, αυτοί θα παίξουνεξύλο!ΜΠΑΚΑΛΗΣ, στη γυναίκα του: Υπερβολές! Ένα στοιχηματάκι θα βάλουνε!ΚΑΦΕΤΖΗΣ, πστον Ζαν κα τον Μ ερανζέ : Παρακαλώ, κύριοι, στο μαγαζί μουτεντιμποϊσμοί δεν έχουνε θέση.ΓΕΡΑΚΟΣ: Κύριοί μου, μια στιγμή, να το μεθοδεύσουμε το πρόβλημα.Καταρχήν να τεκμηριώσουμε σε ποιο είδος και σε ποιο γένος ρινόκερουφυτρώνει ένα και μοναδικό κέρατο, στη μύτη του. ( π ) Στον Μ ακάλη Εσείς, ωςέμπορος, θα πρέπει να το ξέρετε!ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ, π , πα ό την τ ζαμαρία στον Μ ακάλη : Καλά σου λεει, πρέπει να τοξέρεις.ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στον Ζαν: Εγώ δεν έχω κέρατα, κι ούτε σκοπεύω ποτέ μου νααποχτήσω.ΜΠΑΚΑΛΗΣ, στον Γεράκο: Οι έμποροι δεν είναι υποχρεωμένοι να τα ξέρουνόλα!ΖΑΝ, πστον Μ ερανζέ : Αν έχεις, λέει!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στον Ζαν: Και ούτε είμαι Ασιάτης! Εξάλλου, άνθρωποι είναι και οιΑσιάτες σαν όλους τους άλλους!ΓΚΑΡΣΟΝΑ: Πολύ σωστά! Άνθρωποι είναι και οι Ασιάτες σαν και μένα και τηναφεντιά σας!ΓΕΡΑΚΟΣ, στον Καφε τζή : Μεθοδευμένος συλλογισμός!ΚΑΦΕΤΖΗΣ, στην Γκαρσόνα: Εσύ, να μη φυτρώνεις εκεί που δεν σε σπέρνουνε!ΝΤΕΖΗ, στον Καφε τζή : Κι όμως, έχει δίκιο. Ανθρωπάκια του Θεού είναι κιαυτοί σαν κι εμάς! ( ' Σ όλο αυ τό το διάστημα η Νοικοκυρά δεν σταμα τάε ι να

)κλαίε ιΝΟΙΚΟΚΥΡΑ: Ήτανε τόσο τρυφερός, σαν άνθρωπος. Ανθρωπάκι του θεού σανκαι μας!ΖΑΝ, έξαλλος: Οι Ασιάτες είναι κιτρινιάριδες! ( Ο Σοφολογιό τα τος στέκε ι λ ίγοπ , , π παράμερα ανάμεσα στη Νοικοκυρά και τους άλλους ου έχουν ερικυκλώσει

π , π π τον Ζαν και τον Μ ερανζέ και αρακολουθεί ροσεχ τ ικά τ ι ς διαφωνίες χωρίς π )να ε εμβαίνει

ΖΑΝ: Χαίρετε, κύριοι! ( π ) Στον Μ ερανζέ Εσένα δεν αξίζει να σε χαιρετήσω!ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ, π άν το τ ε με λυγμούς: Μας αγαπούσε τόσο πολύ... τόσο πολύ...ΝΤΕΖΗ: Κύριε Μπερανζέ, δεν είναι σωστό... κύριε Ζαν, δεν είναι δα και τόσο

σπουδαίο!ΓΕΡΑΚΟΣ: Εγώ στο παρελθόν είχα φίλους από την Ασία. Τώρα, δεν είμαι καισίγουρος αν ήταν αληθινοί Ασιάτες...ΚΑΦΕΤΖΗΣ: Εγώ έχω γνωρίσει Ασιάτες γέννημα και θρέμμα!ΓΚΑΡΣΟΝΑ, πστην Μ ακάλισσα: Κι εγώ κάποτε είχα ένα ... φίλο Ασιάτη!ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ, π άν τα κλαίγον τας : Από μωράκι, στα χεράκια μου μεγάλωσε!ΖΑΝ, π άν το τ ε έξαλλος : Είναι κίτρινοι, κιτρινιάριδες σαν σάπια λεμόνια!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στον Ζαν: Αφού πας φυρί φυρί, κι εσύ είσαι κόκκινος,κατακόκκινος σαν σάπια ντομάτα!ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ, ΓΚΑΡΣΟΝΑ: ωχωχώχ... ωχ...ΚΑΦΕΤΖΗΣ: Σκούρυναν τα πράγμτα!ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ, π άν τα κλαίγον τας : Τόσο καθαρό πλασματάκι! Έτρεχε πάντα γιανα λερώσει στο κασονάκι του!ΖΑΝ, πστον Μ ερανζέ : Κι εσύ, αφού πας γυρεύοντας, στο υπογράφω... αν μεξαναδείς, γράψε μου!... Δεν θα χάνω άδικα τον καιρό μου με ένα βλακόμουτρο!ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ, π άν τα κλαίγον τας : Μόνο η μιλιά τού έλειπε, αλλά πάντακαταλάβαινα τι ήθελε! ( π , , πΟ Ζαν ροχωρεί γρήγορα σε έξαλλη κα τάσ ταση ρος

, , π )τ α δεξ ιά ξαναγυρίζε ι όμως για μια τ ελευ ταία φορά ριν να φύγει οριστ ικάΓΕΡΑΚΟΣ, πστον Μ ακάλη: Υπάρχουν Ασιάτες που είναι λευκοί, όπως καιμελαψοί! Ακόμα και γαλάζιοι, υπάρχουν κι άλλοι που μοιάζουν με μας!ΖΑΝ, πστον Μ ερανζέ : Μπεκρούλιακα! ( π )Ολοι τον κοι τάζουν κα τά ληκ το ιΜΠΕΡΑΝΖΕ, στον Ζαν: Στο απαγορεύω... Σου απαγορεύω να...ΟΛΟΙ, π στρέφουν ρος τ η μεριά του Ζαν: Ωχωχώχ! ωχ!ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ: Μόνο η μιλιά τού έλειπε. Κι όμως νιαούριζε σαν να σουκουβέντιαζε!ΝΤΕΖΗ, πστον Μ ερανζέ : Δεν έπρεπε να τον θυμώσετε τόσο πολύ!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στην Ντέζη: Το λάθος ήταν δικό του!...ΚΑΦΕΤΖΗΣ, στην Γκαρσόνα: Τράβα να φέρεις κανένα κασονάκι, για ναβάλουμε μέσα το άτυχο ζωάκι!ΓΕΡΑΚΟΣ, πστον Μ ερανζέ : Λοιπόν, νομίζω πως έχετε δίκιο. Ο ρινόκερος τηςΑσίας έχει δύο κέρατα, και ο ρινόκερος της Αφρικής έχει μόνο ένα!ΜΠΑΚΑΛΗΣ: Μα ο κύριος, υποστήριζε το αντίθετο.ΝΤΕΖΗ, πστον Μ ερανζέ : Είχατε άδικο και οι δύο!ΓΕΡΑΚΟΣ, πστον Μ ερανζέ : Ό,τι και να υποστηρίζατε, το δίκιο το είχατε εσείς!ΓΚΑΡΣΟΝΑ, στη Νοικοκυρά: Ελάτε, κυρία μου, να βάλουμε το δύστυχο θύμασε κασονάκι!ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ, πτσ ιρίζε ι α αρηγόρη τη : Όχι... Σε κασονάκι ποτέ... ποτέ...ΜΠΑΚΑΛΗΣ: Με το παρδόν, αλλά εγώ νομίζω ότι είχε δίκιο ο κύριος Ζαν!ΝΤΕΖΗ, π λησιάζον τας τη Νοικοκυρά: Ελάτε τώρα, κυρία μου. Πρέπει να τοξεχάσετε... ( π Με την Γκαρσόνα τραβάνε τ η Νοικοκυρά με τον εθαμένο γά το

)στην αγκαλιά της στην ε ίσοδο του καφενείουΓΕΡΑΚΟΣ, στην Ντέζη και τ ην Γκαρσόνα: Μήπως θέλετε να σας συνοδεύσω;ΜΠΑΚΑΛΗΣ: Ένα κέρατο έχει ο ρινόκερος της Ασίας και δύο κέρατα ορινόκερος της Αφρικής. Και τούμπαλιν!ΝΤΕΖΗ, στον Γεράκο: Αμπά, να μη σας βάζουμε σε κόπο! ( Η Ντέζη και η

, π π π , π Γκαρσόνα αρασύροντας την α αρηγόρη τη άν τα Νοικοκυρά μ αίνουν στο)καφενείο

ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ, στον άν τρα της : Εσύ δεν μπορείς, πρέπει πάντα να 'σαι πνεύμααντιλογίας.ΜΠΕΡΑΝΖΕ, , στον εαυτό του ενώ οι άλλοι κουβεν τ ιάζουν για τ α κέρα τα τουρινόκερου: Έχει δίκιο η Ντέζη. Του παραμπήκα στη μύτη.

ΚΑΦΕΤΖΗΣ, πστην Μ ακάλισσα: Ο άντρας σας έχει δίκιο. Δύο κέρατα έχει ορινόκερος της Ασίας. Αλλά δύο έχει και ο ρινόκερος της Αφρικής. Καιτούμπαλιν!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στον εαυτό του: Δεν ανέχεται ποτέ διαφορετική γνώμη. Μόλιςτου πας κόντρα, γίνεται εξωφρενών.ΓΕΡΑΚΟΣ, στον Καφε τζή : Κάνετε ένα μικρό λαθάκι, φίλε μου.ΚΑΦΕΤΖΗΣ, στον Γεράκο: Με το παρδόν, αλλά δεν κάνω κανένα λάθος!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στον εαυτό του: Σ' όλα τ' άλλα είναι τέλειος, αλλά ότανμουλαρώσει!ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ, , πστον Γεράκο στον Καφε τζή και στον Μ ακάλη : Μα πώς γίνεταινα είναι και οι δύο διπλοκέρατοι;ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στον εαυτό του: Κατά βάθος έχει καρδιά μάλαμα... Με έχειβοηθήσει ατέλειωτες φορές...ΚΑΦΕΤΖΗΣ, πστην Μ ακάλισσα: Αν ο πρώτος έχει δύο κέρατα, ο δεύτερος θαέχει ένα, δεν γίνεται να έχει δύο.ΓΕΡΑΚΟΣ: Ίσως ο πρώτος να έχει ένα και ο δεύτερος δύο.ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στον εαυτό του: Τώρα λυπάμαι που δεν μπόρεσα να συγκρατήσωτα νεύρα μου. Αλλά, κι αυτός έχει πείσμα γαϊδουρίσιο. Δεν ήθελα να φτάσωστα άκρα, αλλά... ( ) Στους άλλους Υποστηρίζει πάντα τα πιο απίθαναπράγματα, θέλει όλος ο κόσμος να μένει με το στόμα ανοιχτό μπροστά στιςγνώσεις του. Ποτέ δεν παραδέχεται ότι μπορεί να κάνει λάθος.ΓΕΡΑΚΟΣ, πστον Μ ερανζέ : Έχετε αποδείξεις για όσα μας λέτε;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Αποδείξεις; Για ποιο ζήτημα;ΓΕΡΑΚΟΣ: Για το ζήτημα που μας λέγατε πριν από λίγο. Το ζήτημα πουπροκάλεσε το θλιβερό καβγαδάκι με το φίλο σας.ΜΠΑΚΑΛΗΣ: Πολύ σωστά! Έχετε αποδείξεις;ΓΕΡΑΚΟΣ: Πώς είσαστε τόσο σίγουρος ότι ο πρώτος ρινόκερος είχε δύοκέρατα και ο δεύτερος μόνο ένα. Και ποιος είχε ένα, και ποιος είχε δύο;ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ: Μαύρα μεσάνυχτα έχει κι αυτός σαν και του λόγου μας.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Καταρχήν δεν ξέρουμε καν αν οι ρινόκεροι ήτανε δύο. Εγώ,μάλιστα, πιστεύω ότι ο ρινόκερος ήταν ένας.ΚΑΦΕΤΖΗΣ: Ας υποθέσουμε, αφού επιμένετε, ότι οι ρινόκεροι ήταν δύο! Ποιοςείναι ο μονοκέρατος; Ο ρινόκερος της Ασίας;ΓΕΡΑΚΟΣ: Διαφωνώ! Δύο κέρατα έχει ο ρινόκερος της Αφρικής. Γι' αυτό είμαιβέβαιος.ΚΑΦΕΤΖΗΣ: Και ποιος είναι δικέρατος;ΜΠΑΚΑΛΗΣ: Πάντως, όχι ο ρινόκερος της Αφρικής!ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ: Αν τα βρούνε, να μου τρυπήσετε τη μύτη!ΓΕΡΑΚΟΣ: Κι όμως, πρέπει να το τεκμηριώσουμε!ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ, π πε ι τ έλους αρεμβαίνει : Κύριοι, με συγχωρείτε πουεπεμβαίνω... αλλά... δεν τοποθετείτε σωστά το πρόβλημα! Μπορώ να σαςσυστηθώ...ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ, με δάκρυα στα μά τ ια : Ο κύριος είναι Σοφολογιότατος, καιμάλιστα ορθολογιστής.ΚΑΦΕΤΖΗΣ: Ό,τι μας χρειάζεται... Σοφολογιότατος, ε;ΓΕΡΑΚΟΣ, πσυστήνει τον Σοφολογιό τα το στον Μ ερανζέ : Από δω ο φίλος μου.Σοφολογιότατος και ορθολογιστής!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Χαίρω πολύ, κύριε!ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ, συνεχίζον τας : Επαγγελματίας φιλόσοφος, το γράφει καιστην ταυτότητά μου ( )βγάζε ι και δείχνει τ ην τ αυ τό τη τά τουΜIlΕΡΑΝΖΕ: Μεγάλη μου τιμή, κύριε...

ΜΠΑΚΑΛΗΣ: Και δική μας, ακόμα μεγαλύτερη!ΚΑΦΕΤΖΗΣ: Θα θέλατε, λοιπόν, να μας πείτε, κύριε Σοφολογιότατε, αν ορινόκερος της Αφρικής έχει μόνο ένα κέρατο!ΓΕΡΑΚΟΣ: Ή, αν έχει δύο κέρατα...ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ: Κι αν έχει δύο κέρατα και ο ρινόκερος της Ασίας;ΜΠΑΚΑΛΗΣ: Ή αν έχει μόνο ένα κέρατο;ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: Το πρόβλημα δεν τεκμηριώνεται έτσι... Και γι' αυτό θαήθελα να σας αναλύσω το φαινόμενο.ΜΠΑΚΑΛΗΣ: Μα κι εμείς μόνο αυτό θέλουμε να μάθουμε.ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: Θα μ' αφήσετε να ολοκληρώσω, κύριοι;ΓΕΡΑΚΟΣ: Ας τον αφήσουμε να ολοκληρώσει.ΚΑΦΕΤΖΗΣ: Σας ακούμε, κύριε.ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ, στον Μπερανζέ: Ως επί το πλείστον, απευθύνομαι σε σας,αλλά, φυσικά, και σε όλους τους παρευρισκόμενους.ΜΠΑΚΑΛΗΣ: Απευθύνεται σε όλους τους παρευρισκόμενους!ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: Καταρχήν, έχω να παρατηρήσω ότι η αφετηρία σας γιανα αναλύσετε το πρόβλημα, στην πορεία της, μέσα στην άγνοιά σας φυσικά,μεταπήδησε σε άλλες, προβληματικές αφετηρίες. Κατά πρώτον, δεν είσαστέσίγουροι, αν και κατά πόσον, ο ρινόκερος που πέρασε πριν από λίγο είναι οίδιος με το ρινόκερο που είχε περάσει λίγο νωρίτερα ή.. αν είναι κάποιοςάλλος ρινόκερος και ορίστε λοιπόν το πρώτο ερώτημα το οποίον απαραιτήτωςπρέπει ν' αναλυθεί και να του δοθεί η σωστή απάντηση.ΜΙΙΕΡΑΝΖΕ: Και πώς θα γίνει αυτό;ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: Απλούστατο! Με το νόμο των πιθανοτήτων. Λοιπόν, είναιπιθανό, να είδατε δύο φορές τον ίδιο φτυστό και απαράλλαχτο ρινόκερο, οοποίος διαθέτει ένα και μοναδικό κέρατο.ΜΠΑΚΑΛΗΣ, π , ε αναλαμβάνει σαν να θέλει έ τσι να κα ταλάβει καλύτερα : Δύοφορές... ένα και μοναδικό κέρατο.ΚΑΦΕΤΖΗΣ, π ε αναλαμβάνει γ ια τον ίδιο λόγο: Τον ίδιο φτυστό καιαπαράλλαχτο ρινόκερο.ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ, συνεχίζε ι : Αλλά... δεν είναι επίσης και απίθανο, να είδατεδύο φορές τον ίδιο ρινόκερο, ο οποίος να διαθέτει δύο κέρατα.ΓΕΡΑΚΟΣ: Ένα μόνο ρινόκερο με δύο κέρατα, αλλά δύο φορές!ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: Μπράβο, εσείς το καταλάβατε... Αλλά... επίσης δεναποκλείεται να είδατε πρώτα ένα ρινόκερο με ένα κέρατο κι αργότερα ένανάλλο ρινόκερο που κι αυτός διέθετε μόνον ένα κέρατο.ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ: Χα! Τι σας έλεγα, τα βλέπετε;ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: Αλλά... δεν μπορούμε επίσης να απορρίψουμε και τηναντίθετη άποψη, ότι δηλαδή ο πρώτος ρινόκερος διέθετε δύο κέρατα, όπωςακριβώς διαθέτει και ο δεύτερος ρινόκερος.ΚΑΦΕΤΖΗΣ: Πολύ σωστά!ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: Μπράβο, αλλά... αν είχατε δει...ΜΠΑΚΑΛΗΣ: Αν είχαμε δει...ΓΕΡΑΚΟΣ: Σαφώς, αν είχανε δει...ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: Αν είχατε δει την πρώτη φορά ένα ρινόκερο με δύοκέρατα...ΚΑΦΕΤΖΗΣ: Με δύο κέρατα...ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ:... και τη δεύτερη φορά ρινόκερο με ένα κέρατο...ΜΠΑΚΑΛΗΣ: Με ένα κέρατο.ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ:. . .και πάλι θα ήταν αδύνατο να καταλήξουμε σετεκμηριωμένο συμπέρασμα!ΚΑΦΕΤΗΣ: Μπα, και γιατί;

ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ: Τόσο μπουρδουκλωμένα πράγματα δεν ματάκουσα στη ζωήμου.ΜΠΑΚΑΛΗΣ: Μη διακόπτεις τεκμηριωμένα συμπεράσματα. ( πΗ Μ ακάλισσα

π' )φεύγει α την τ ζαμαρία σηκώνοντας τους ώμους τηςΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: Απλούστατο, σύμφωνα με τους νόμους της εξέλιξης,είναι πιθανό, στο μικρό χρονικό διάστημα που μεσολάβησε, ο πρώτοςρινόκερος να έχασε ένα από τα κέρατά του, κι έτσι, αυτός που πέρασε τηνπρώτη φορά, να είναι ο ίδιος μ' εκείνον που πέρασε τη δεύτερη φοράΜΠΕΡΑΝΖΕ: Το καταλαβαίνω... όμως...ΓΕΡΑΚΟΣ, πστον Μ ερανζέ : Μη διακόπτετε.ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: Αλλά... δεν αποκλείεται κι η περίπτωση, και οι δυορινόκεροι που διέθεταν από δύο κέρατα, να έχασαν, ξεχωριστά ο καθένας, τοένα από τα κέρατά τους!ΓΕΡΑΚΟΣ: Μεθοδευμένο κι απόλυτα τεκμηριωμένο!ΚΑΦΕΤΖΗΣ: Κάτι τέτοια συμβαίνουν συχνά.ΜΠΑΚΑΛΗΣ: Συχνότατα μάλιστα.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Συμφωνώ, αν και δεν μας είπατε...ΓΕΡΑΚΟΣ, πστον Μ ερανζέ : Μη διακόπτετε.ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: Τώρα, αν μπορείτε ν' αποδείξετε ότι την πρώτη φοράείδατε ρινόκερο με ένα κέρατο που κατάγεται απ' την Ασία ή την Αφρική...ΓΕΡΑΚΟΣ: Απ' την Ασία ή την Αφρική.ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: ...και τη δεύτερη φορά ρινόκερο με δύο κέρατα.. .ΓΕΡΑΚΟΣ: Με δύο κέρατα...ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: ...που πολύ λίγη σημασία έχει αν κατάγεται από Αφρική ήαπό Ασία...ΜΠΑΚΑΛΗΣ: Από Αφρική ή από Ασία.ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟ, π συνεχίζον τας άν τα τη θεωρία του : Τότε μόνο, ξαναλέω,τότε μόνο, μπορούμε να βγάλουμε τεκμηριωμένο συμπέρασμα ότι πρόκειταιγια δύο διαφορετικούς ρινόκερους. Βλέπετε, είναι λογικώς απίθανο ναφυτρώσει ένα δεύτερο κέρατο μέσα σε λίγα λεπτά στη μύτη ενός ρινόκερουκαι να εξέχει τόσο μεγαλοπρεπώς!ΓΕΡΑΚΟΣ: Μπράβο, τόσο μεγαλοπρεπώς!ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ, π π συνε αρμένος α ό τους συλλογισμούς του : Σ' αυτή τηνπερίπτωση, ένας ρινόκερος της Ασίας ή της Αφρικής θα έπαιρνε ταχαρακτηριστικά γνωρίσματα...ΓΕΡΑΚΟΣ: Γνωρίσματα της Ασίας ή της Αφρικής...ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: ...του ρινόκερου της Αφρικής ή της Ασίας.ΚΑΦΕΤΖΗΣ: Της Αφρικής ή της ΑσίαςΜΠΑΚΑΛΗΣ: Το μυστήριο εξιχνιάστηκε.ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: Αλλά... κι αυτό, σύμφωνα με τη σύγχρονη λογική, είναιτελείως παραδοξοφανές, γιατί, πώς μπορούμε να τεκμηριώσουμε ότι ένα καιτο αυτό πλάσμα μπορεί να γεννηθεί ταυτόχρονα σε δύο διαφορετικέςηπείρους;ΓΕΡΑΚΟΣ: Πολύ σωστά, ούτε ταυτόχρονα αλλά ούτε και διαδοχικά.ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: Κι επιτέλους έφτασε η στιγμή να λάμψει η αλήθεια στομέγα πρόβλημα!ΜΙΙΕΡΑΝΖΕ, στο φιλόσοφο: Όσα μας είπατε τα βρίσκω ξεκάθαρα, μόνο πουεγώ πιστεύω ότι το πρόβλημα παραμένει και ότι...ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ, π πχαμογελώντας εριφρονη τ ικά στον Μ ερανζέ : Τογνωρίζω, αγαπητέ μου κύριε... αλλά.. μόνο εδώ και τώρα το πρόβληματοποθετήθηκε σε μια σοφολογιότατη βάση. ΓΕΡΑΚΟΣ: Και μάλιστα σαφέστατα

τεκμηριωμένη!ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ, πβγάζον τας το κα έλο: Λοιπόν, κύριοί μου, χαίρεται!( . )Κάνει στροφή και βγαίνε ι αρισ τερά Ο Γεράκος τον ακολουθείΓΕΡΑΚΟΣ: ΟΠΕΡ ΕΔΕΙ ΔΕΙΞΑΙ! ( π Χαιρε τάε ι με το κα έλο και ακολουθεί τον

)Σοφολογιό τα τοΜΠΑΚΑΛΗΣ: Σαφέστατο! Αλλά, με το μπαρδόν, εγώ δεν... ( ,Την ίδια στ ιγμή

π π , βγαίνουν α ό το καφενείο η Νοικοκυρά με μαύρες λερέζες κρα τών τας στα . , π , χέρια ένα μικρό χασελάχι Την ακολουθούν ό ως σε μια κηδεία η Ντέζη κ η

. π π π )Γκαρσόνα Η ομ ή ροχωρεί και βγαίνε ι δεξ ιάΜΠΑΚΑΛΗΣ: Όσο κι αν είναι σαφέστατο, εμείς δεν μπορούμε να καθόμαστεαδιάφοροι, με σταυρωμένα χέρια, σαν απλοί θεατές και να δεχόμαστε οιρινόκεροι να ποδοπατάνε τους γάτους μας μπροστά στα μάτια μας! Άσχετα ανπρόκειται για ρινόκερους της Ασίας ή της Αφρικής κι αν φυτρώνουνε στοκούτελό τους ένα ή δύο κέρατα! ( π π πΔείχνει μελοδραμα τ ικά την ομ ή ου

)βγαίνει δεξ ιάΚΑΦΕΤΖΗΣ: Γεια στο στόμα σου! Είναι ανεπίτρεπτο! Θα απαγορεύσουμε στουςρινόκερους να ποδοπατάνε τους γάτους μας, από οπουδήποτε κι αν κρατάει ησκούφια τους!ΜΠΑΚΑΛΗΣ: Μας απαγορεύεται να το επιτρέψουμε. Αυτό ποτέ.ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ, π' π , βγάζε ι το κεφάλι α τ ην όρτα του μαγαζιού στον άν τρα της :Άσε τα ποτέ και μαζέψου, έχουμε και δουλειές. Μπορεί να φανεί και κανέναςπελάτης.ΜΠΑΚΑΛΗΣ, π π προχωρώντας ρος το μ ακάλικο: Με το μπαρδόν, αλλά αυτόδεν επιτρέπεται να το επιτρέψουμε.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Λάθος μου... ήτανε λάθος να τσακωθώ με τον Ζαν... (Στον

) Καφε τζή Φέρε μου αμέσως ένα κονιάκ... στάσου, διπλό!ΚΑΦΕΤΖΗΣ: Διπλό, έφτασε. ( π )Μ αίνει στο μαγαζ ί γ ια να φέρει τ ο κονιάκΜΠΕΡΑΝΖΕ, μόνος: Λάθος μου... ήταν λάθος να παρασυρθώ τόσο! (Ο

π' π ) Καφε τζής έρχε τα ι α το καφενείο με το δι λό κονιάκ Πού διάθεση τώρα ναεξερευνήσω μουσεία... ωχ, βρε αδερφέ, καλλιεργώ το πνεύμα μου μιαν άλληφορά. Το σήμερα, συνεχίζεται στο αύριο. Θα το αρπάξω. ( π π Αρ άζει το ο τήρι με

)το κονιάκ και τ ο κα τεβάζε ι μονορούφιΔΕΥΤΕΡΗ ΠΡΑΞΗΑ' ΕΙΚΟΝΑ

π , π. . Το γραφείο μιας ιδιω τ ικής ε ιχείρησης χ ένας εκδο τ ικός οίκος νομικών. , , π π πβιβλίων Στο βάθος στο κέν τρο μια δίφυλλη όρτα και μια τ αμ ελ ί τσα ου

« π » . , , πγράφει Προϊστάμενος Υ ηρεσίας Αριστερά στο βάθος κον τά στην όρτα π π , , π .του ρο ροϊστάμενου το γραφειάκι τ ης Ντέζης και άνω μια γραφομηχανή

, π π Στον το ίχο αριστερά ανάμεσα σε μια όρτα ου βγάζε ι στη σκάλα και το , π , π γραφειάκι τ ης Ντέζης ένα άλλο γραφείο με τ α δελ τ ία αρουσίας ου τα

π π . , υ ογράφουν οι υ άλληλοι μόλις φτάσουν στο γραφείο Πάν τα αριστερά σεπ π , π π . π ρώτο λάνο η όρτα ου οδηγε ί στη σκάλα Βλέ ουμε τα τ ελευ τα ία της

π , π .σκαλο άτ ια το άνω μέρος του στηρίγμα τος κι ένα μικρό κεφαλόσκαλο π , . π , π Αρκε τά μ ροστά ένα γραφείο με δυο καρέκλες Ε άνω τυ ογραφικές σελίδες

, ! πγια διόρθωμα ένα μελανοδοχείο και κονδυλοφόροι Είναι το γραφείο ου π π . π δουλεύουνε ο Μ οτάρ και ο Μ ερανζέ Ο ρώτος κάθε τα ι στην καρέκλα δεξ ιά

π . , και ο Μ ερανζέ στην καρέκλα αριστερά Κοντά στο δεξ ιό το ίχο ένα άλλο, π , , , π , . π.γραφείο ιο μεγάλο ορθογώνιο κ αυτό γεμά το χαρ τ ιά τυ ογραφικά κ λ

& ' ' , π π π Αλλες οι καρέκλες κον τά σ αυτο το γραφείο μόνο ιο μεγαλο ρε είς καιπ π , π π !ιο ε ίσημες η μία α έναν τ ι α ό τ ην άλλη

. Είναι το γραφείο του Ντ ιν τάρ και του κυρίου Βοδάρ Ο Ντ ιν τάρ θα καθήσει π π , π πστην καρέκλα ου σχεδόν ακουμ άει στον το ίχο για να μ ορεί να βλέ ει

π , π . π π . α έναν τ ί του τους άλλους υ αλλήλους Είναι ο υ ο ροϊσ τάμενος Έναπ π . αράθυρο ανάμεσα στην όρτα του βάθους και στον το ίχο δεξ ιά Στηνπ π π , ερί τωση ου η σκηνή διαθέ τ ε ι μικρή εξέδρα θα ή ταν καλύ τερα να

π π π , π π , π πτο οθε τηθεί μόνον ένα λαίσιο αραθύρου σε ρώτο λάνο ου θα βλέ ει . , , π στο κοινό Στο βάθος στη γωνία δεξ ιά ένας καλόγερος ου κρέμον ται φόρμες

π . π π εργασίας ή αλιά σακάκια Ίσως ο καλόγερος θα μ ορούσε να το οθε τηθε ί και π , . , αυτός μ ροστά στη σκηνή κον τά στη δεξ ιά μεριά Στους το ίχους ράφια με . , , π π ,βιβλία και σκονισμένα ντοσιέ Αριστερά στο βάθος άνω α ό τα ράφια π π « , » . π . μικρές τ αμ έλες ου γράφουν Νομολογία Κώδικες νομοθεσίας κ λ Στον

, π π π , π το ίχο δεξ ιά ου μ ορεί να ε ίναι χάι λ ίγο λάγιος οι τ αμ ελ ί τσες γράφουν« » , « » . π π Εφημερίδα Κυβερνήσεως Φορολογικά Πάνω α ό την όρτα τουπ . π . ροϊσ τάμενου ένα ρολόι Δείχνει εννιά και τ ρ ία λε τά Στο άνοιγμα της

, , αυλαίας ο Ντ ιν τάρ ε ίναι όρθιος κον τά στην καρέκλα του γραφείου του με το π . π , π , δεξ ιό ροφίλ στο κοινό Α ό την άλλη μεριά του γραφείου ο Μ οτάρ με

π . , , αρισ τερό ροφίλ στο κοινό Ανάμεσά τους κον τά στο γραφείο του οπ . π π , ,ροϊσ τάμενος φάτσα στο κοινό Λίγο ιο ίσω στέκε τα ι η Ντέζη αρισ τερά

π - . .κον τά στον ροι στάμενο Κρατάε ι στα χέρια τ ης δακ τυλογραφημένα χαρ τ ιά π , π π , π Στο γραφείο ου γύρω του ε ίναι ο Ντ ιν τάρ ο Μ οτάρ κ ο Μ ερανζέ άνω στα

π , π π . π , τυ ογραφικά ε ίναι α λωμενή μια ολυσέλιδη εφημερίδα Για λίγα λε τά μόλις , π πανοίξε ι η Αυλαία όλοι θα αραμείνουν ακίνη το ι μέχρι τ η στ ιγμή της ρώτης.α τάκας

, π , π , π , πΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΣ γύρω στα ενήν τα ν τυμένος τυ ικά μ λέ σακάκι αράσημο , , , τ ης λεγεώνας τ ης τ ιμής ημίσκληρο κολάρο μαύρη γραβά τα φαρδύ καστανό

. : πμουστάκι Όνομα Κύριος Πα ιγιόν, π . . ΝΤΙΝΤΑΡ γύρω στα τρ ιάν τα έν τε Κοστούμι γκρίζο Φοράει μαύρα μανίκ ια

π π . π α ό σατέν για να ροστα τ εύει τους αγκώνες του σακακιού του Μ ορεί να . , π π φοράει και γυαλιά Αρκε τά μεγαλόσωμος υ άλληλος ου δείχνει ό τ ι έχει. π π , 'πμέλλον Αν ο ροϊστάμενος γινό ταν υ οδιευθυντής σίγουρα αυτός θα αίρνε

! π π π .τ η θέση του Ο Μ οτάρ ολύ λίγο τον συμ αθεί, , , πΜΠΟΤΑΡ συνταξ ιούχος δάσκαλος αρκε τά κορδωμένος με μικρό άσ ρο

, , π . π ,μουστακάκι γύρω στα εξήν τα αλλά δείχνει ιο νέος Ξέρει τ α άν τα π . π , κα ταλαβαίνε ι τ α άν τα Φοράει μ ερέ με γε ίσο και μια μακριά φόρμα για τη

. , δουλειά Γυαλιά σε μια μύτη αρκε τά χον τρή ένα μολύβι στ αφτ ί και μανίκ ιαπ , π .α ό σατέν για τους αγκώνες ό ως και ο Ντ ιν τάρ

, π π .ΝΤΕΖΗ νέα και ο ωσδή ο τε ξανθιά , . π ,Κα ΒΟΔΑΡ αργό τερα Μια χον τρή γυναίκα ανάμεσα στα σαράν τα και ενήν τα

, .τ ρομοκρα τημένη λαχανιασμένη και με κομμένη ανάσα , , π , , πΜε το άνοιγμα της αυλαίας όλοι στέκον τα ι λοι όν όρθιοι ακίνη το ι γύρω α ό . π . το γραφείο δεξ ιά Ο ροϊσ τάμενος δείχνει με το δάχ τυλό του την εφημερίδα Ο

π π π Ντ ιν τάρ έχε ι α λώσει τ ο χέρι του ρος το μέρος του Μ οτάρ και μοιάζε ι σαν : « , » . π , πνα του λέε ι Είναι ολοφάνερο ορίστε Ο Μ οτάρ με τα χέρια στ ις τσέ ες

, π : « π τ ης φόρμας του χαμογελάε ι δύσ ιστα σαν να λέε ι Εγώ δεν τ ην α τάω τόσο» . , o , εύκολα Η Ντέζη με τα δακ τυλογραφημένα χαρτ ιά στ χέρι δείχνει με το . , , πβλέμμα της σαν να συμφωνεί με τον Ντ ιν τάρ Αλλά σχεδόν αμέσως ο Μ οτάρ

!συνεχίζε ι ακάθεκ τοςΜΠΟΤΑΡ: Παραμυθάκια, παραμυθάκια για μικρά παιδιά!ΝΤΕΖΗ: Τον είδα με τα μάτια μου, τον είδα, σου λέω, ήταν ρινόκερος!ΝΤΙΝΤΑΡ: Το γράφει και η εφημερίδα, είναι φως φανάρι, για δεν τοπαραδέχεσαι, απορώ!ΜΠΟΤΑΡ, πμε ύφος γεμά τος εριφρόνηση: Αηδίες!

ΝΤΙΝΤΑΡ: Μα, το γράφει, σου λέω, το γράφει ξεκάθαρα. Ολόκληρο δίστηλο!Ποδοπατημένος γάτος. Διαβάστε το, κύριε προϊστάμενε!ΠΑΠΙΓΙΟΝ: «Χτες, Κυριακή, γύρω στο μεσημέρι, στην πλατεία της εκκλησίαςκαι στην ίδια μας την πόλη, ένα παχύδερμο ποδοπάτησε και τελικώς εφόνευσεέναν χαριτωμένο γάτο!»ΝΤΕΖΗ: Δεν συνέβη ακριβώς στην πλατεία της εκκλησίας αλλά...ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Μόνο αυτό γράφει. Δεν αναφέρει άλλες λεπτομέρειες.ΜΠΟΤΑΡ: Αηδίες. Κιτρινισμός!ΝΤΙΝΤΑΡ: Αυτό φτάνει και περισσεύει. Τι κιτρινισμός!ΜΠΟΤΑΡ: Προσωπικά, δεν πιστεύω αυτά που γράφουν οι δημοσιογράφοι! Είναιόλοι τους ψεύτες και έμαθα να μη δίνω σημασία στα νέα που ξεφουρνίζουν!Πιστεύω μόνο σε ό,τι βλέπω με τα ίδια μου τα μάτια. Ως πρώηνδημοδιδάσκαλος, λατρεύω τα ξεκαθαρισμένα γεγονότα. Θέλω τα πάντα νααποδεικνύονται επιστημονικά. Διαθέτω, βλέπετε, μυαλό μεθοδικό,τετραγωνισμένο!ΝΤΙΝΤΑΡ: Πού κολλάει εδώ το τετραγωνισμένο μυαλό;ΝΤΕΖΗ, πστον Μ οτάρ: Νομίζω, κύριε Μποτάρ, ότι τ' αναφέρουν με πολύσυγκεκριμένο τρόπο!ΜΠΟΤΑΡ: Συγκεκριμένο τρόπο; Μα σας παρακαλώ... για ποιο είδοςπαχύδερμου μας μιλάνε; Τι υπονοεί ο συντάκτης της στήλης τονποδοπατημένου γάτου, όταν γράφει ένα παχύδερμο; Το αφήνει χωρίς εξήγηση!Και τι υπαινίσσεται με το «χαριτωμένος γάτος»;ΝΤΙΝΤΑΡ: Μα όλοι ξέρουμε τι είναι μια γάτα!ΜΠΟΤΑΡ: Σας παρακαλώ... καταρχήν, έχουμε να κάνουμε με γάτα ή μεαρσενικό γάτο; Έπειτα, μ' ενδιαφέρει το χρώμα. Το χρώμα για μένα έχειζωτική σημασία. Την ίδια σημασία έχει και η ράτσα. Προσωπικά, δεν είμαι υπέρτων φυλετικών διακρίσεων, αντίθετα, είμαι αντιρατσιστής. Αλλά πρέπει ναξέρουμε!ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Μα... ελάτε τώρα, κύριε Μποτάρ, ποια σχέση έχουν τα γεγονότα μετο ρατσισμό και τον αντιρατσισμό;ΜΠΟΤΑΡ: Σας ζητώ συγγνώμη ταπεινότατα, κύριε προϊστάμενε, αλλά θαπρέπει να παραδεχτείτε πως ο ρατσισμός είναι ένα από τα μεγαλύτερασφάλματα του αιώνα μας!ΝΤΙΝΤΑΡ: Δεν νομίζω πως κάποιος από μας έχει αντίθετη γνώμη, αλλά, στοσυγκεκριμένο θέμα δεν πρόκειται για...ΜΠΟΤΑΡ: Κύριε Ντιντάρ, αυτά τα θέματα οφείλουμε να τα αντιμετωπίζουμεκάπως σοβαρότερα. Ιστορικά γεγονότα απέδειξανπερίτρανα ότι ο ρατσισμός...ΝΤΙΝΤΑΡ: Μα, εδώ δεν μιλάμε για ρατσισμό.ΜΠΟΤΑΡ: Γι' αυτό δεν είμαι και τόσο βέβαιος...ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Κανένας δεν ανέφερε κάτι για ρατσισμό.ΜΠΟΤΑΡ: Άσχετο, εμείς δεν πρέπει να αφήνουμε καμία ευκαιρία να τονκαταγγέλλουμε, παντού και πάντοτε!ΝΤΕΖΗ: Μα, αφού σας βεβαιώνουμε ότι κανένας μας δεν είναι ρατσιστής.Μετατοπίζετε το πρόδλημα. Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα γάτο που τονποδοπάτησε ένα παχύδερμο... Και ακόμα πιο σωστά, ένας ρινόκερος!ΜΠΟΤΑΡ: Όλα είναι σχετικά... Εγώ δεν κατάγομαι από τη Μασσαλία,δεσποινίς μου. Οι Μαρσεγέζοι, αυτό είναι πασίγνωστο, είναι μεγάλοιπαραμυθάδες. Δεν αποκλείεται να ποδοπάτησε κάποιος ποντικός ένα μικρόψύλλο, κι αμέσως το γεγονός έγινε ανατολικό ζήτημα.

ΠΑΠΙΓΙΟΝ, στον Ντ ιν τάρ : Ας είναι, καιρός να προσπαθήσουμε να βάλουμε ταπράγματα στη θέση τους. Μας είπατε, δεσποινίς, ότι είδατε με τα ίδια σας ταμάτια ένα ρινόκερο να κάνει αμέριμνος τον περίπατό του στα δρομάκια τηςπόλης μας.ΝΤΕΖΗ: Δεν έχανε περίπατο, έτρεχε σαν τρελός!ΝΤΙΝΤΑΡ: Εγώ, δεν τον είδα προσωπικά... εντούτοις, πολλοί αξιόπιστοιάνθρωποι...ΜΠΟΤΑΡ, πτον διακό τε ι : Διαδόσεις, τα βλέπετε; Φαντασιοπληξίες, διαδόσειςκαι κιτρινισμός! Τώρα θα τους μάθουμε τους δημοσιογραφίσκους; Είναι άξιοι,για να πουλήσουν τις παλιοφυλλάδες τους, να κατασκευάσουν το ένασκάνδαλο πάνω στο άλλο, μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσουν δουλοπρεπώςτα συμφεροντάκια των αφεντικών τους. Είναι δυνατόν να πιστεύετε, κύριεΝτιντάρ, εσείς, ένας νομομαθής, αυτά τα παραμυθάκια; Ένας πτυχιούχος τηςνομικής!... Ας γελάσω ρινοκεριστί!... Χα... χα... χα... χα...ΝΤΕΖΗ : Γελάστε όπως θέλετε, αλλά τον, είδα. Με σάρκα και οστά μάλιστα!Βάζω το χέρι μου στη φωτιά!ΜΠΟΤΑΡ: Ελάτε, δεσποινίς μου... Σας πίστευα για σοβαρό κορίτσι!ΝΤΕΖΗ : Και είμαι, κύριε Μποτάρ, με το παραπάνω. Άλλωστε, δεν τον είδαμόνο εγώ... ένα σωρό άνθρωποι τον είδαν να καλπάζει!ΜΠΟΤΑΡ: Αηδίες, σίγουρα κάτι άλλο θα κοιτάζανε! Δεν θα στηριχθούμε τώρασε μερικούς χασομέρηδες που δεν ξέρουνε πώς να σκοτώσουνε την ώρα τους.Σε αργόσχολους και χαραμοφάηδες!ΝΤΙΝΤΑΡ: Μα χτες ήταν Κυριακή και οι άνθρωποι δεν δουλεύανε!ΜΠΟΤΑΡ: Εγώ δουλεύω και τις Κυριακές! Δεν πάει να λένε ό,τι θέλουνε οιπαπάδες, τα συμφεροντάκια τους φροντίζουν. Σας βάζουν να τρέχετε στιςεκκλησίες και δεν σας συμβουλεύουν να κερδίζετε το ψωμί σας με τον ιδρώτατου προσώπου σας!ΠΑΠΙΓΙΟΝ , αγανακ τ ισμένος : Αυτό ξεπερνάει κάθε όριο...ΜΠΟΤΑΡ: Με συγχωρείτε, δεν το είπα για να σας προσβάλλω... δεν τοαρνούμαι, περιφρονώ τις θρησκείες, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν τιςσέβομαι κιόλας! ( ) Στην Ντέζη Και καταρχήν, δεσποινίς μου, για να 'χουμε καλόρώτημα, εσείς, ξέρετε τι εστί ρινόκερος;ΝΤΕΖΗ : Είναι ένα... ένα πολύ μεγάλο παχύδερμο, ένα θηρίο αρκετά μοχθηρό...ΜΠΟΤΑΡ: Κι ύστερα μας παριστάνετε ότι σκεφτόσαστε με μεγάλη ακρίβεια...Ο ρινόκερος, αγαπητή δεσποινίς...ΠΑΠΙΓΙΟΝ : Αρκετά... Δεν θα μας κάνετε τώρα ενημερωτική διάλεξη για τορινόκερο. Δεν είμαστε μαθητούδια του Δημοτικού!ΜΠΟΤΑΡ: Αυτό είναι το κακό! ( , π Με τ ι ς τ ελευ ταίες α τάκες βλέ ουμε τον

π π π Μ ερανζέ να ανεβαίνε ι με μεγάλες ροφυλάξε ις τ α τ ελευ τα ία σκαλο ά τ ια της π ! σχάλας και να ανοίγει κλεφτά και αθόρυβα την όρτα του γραφείου Πάνω στο

π , π , π π π «ορτόφυλλο ό ως ανοίγει υ άρχει μια ινακίδα ου γράψει Εκδόσεις » )Νομικών βιβλίων

ΠΑΠΙΓΙΟΝ , στην Ντέζη : Αρκετά, δεσποινίς μου. Είναι περασμένες εννιά.Μπορώ να έχω το φύλλο παρουσίας. Οι καθυστερημένοι θα πληρώσουν τοπροστιματάκι τους! ( π π , πΗ Ντέζη ροχωράει ρος το γραψειάχι αριστερά ό ου

π , π π π )βρίσκον ται τ α φύλλα αρουσίας τ η στ ιγμή ακριβώς ου μ αίνε ι ο Μ ερανζέΜΠΕΡΑΝΖΕ, στην Ντέζη : Καλημέρα σας, δεσποινίς Ντέζη! Μόλις πρόλαβα, έ;ΜΠΟΤΑΡ, πστον Ντ ιν τάρ και στον Πα ιγιόν: Αγωνίζομαι, κύριοί μου, ενάντιαστην αμάθεια και στο σκοταδισμό, όπου κι αν τα βρω.ΝΤΕΖΗ , πστον Μ ερανζέ : Γρήγορα, κύριε Μπερανζέ, γρήγορα.ΜΠΟΤΑΡ:... σε χαμόσπιτα, σε παλάτια... σε... τρώγλες...ΝΤΕΖΗ : Μα τι κάνετε, υπογράψτε γρήγορα το φύλλο παρουσίας!

ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Σας ευχαριστώ πολύ. Ο προϊστάμενος είναι κιόλας εδώ;ΝΤΕΖΗ , φέρνοντας το δάχ τυλο στα χείλη : Σσσσστ!... Ναι, εδώ είναι!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Κιόλας; Τόσο πρωί; ( π Προχωρεί βιαστ ικά να υ ογράψει το φύλλοπ )αρουσίαςΜΠΟΤΑΡ, συνεχίζον τας : ... όπου τον συναντήσω, ακόμα και σε εκδοτικούςοίκους!ΠΑΠΙΓΙΟΝ : Κύριε Μποτάρ, νομίζω ότι...ΜΠΕΡΑΝΖΕ, πυ ογράφοντας : Κι όμως δεν είναι ακόμα ούτε εννιά και δέκα!ΠΑΠΙΓΙΟΝ :... ότι ξεφύγατε από τα όρια της ευγένειας.ΝΤΙΝΤΑΡ: Κι εγώ το ίδιο νομίζω, κύριε Παπιγιόν...ΠΑΠΙΓΙΟΝ : Δεν φαντάζομαι, δηλαδή, να θέλετε να πείτε ότι ο συνεργάτης μαςκαι συνάδελφός σας, κύριος Ντιντάρ, πτυχιούχος νομικής και εξαίρετοςυπάλληλος, είναι αμαθής!ΜΠΟΤΑΡ: Δεν φτάνω, βέβαια, μέχρι το σημείο να υποστηρίξω κάτι παρόμοιο,αν και, εδώ που τα λέμε, τα πανεπιστήμια και οι ανώτερες σχολές, αξίζουνπολύ λιγότερο από τα δημόσια σχολεία μας.ΠΑΠΙΓΙΟΝ , στην Ντέζη : Ας είναι... Θα μου φέρετε καμιά φορά το φύλλοπαρουσίας;ΝΤΕΖΗ , πστον Πα ιγιόν: Ορίστε, κύριε. ( )Του το δίνειΠΑΠΙΓΙΟΝ , πστον Μ ερανζέ : Μπα... εδώ είναι και ο κύριος Μπερανζέ!ΜΠΟΤΑΡ, στον Ντ ιν τάρ: Όσα πανεπιστημιακά διπλώματα και να διαθέτεις, ανδεν έχεις ξεκάθαρες ιδέες, παρατηρητικό μυαλό, και κάποια πραχτικήαντιμετώπιση της ζωής... δεν αξίζουνε δεκάρα.ΝΤΙΝΤΑΡ: Σαν να τα παραλέτε!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Καλημέρα σας, κύριε προϊστάμενε. ( π Προχωρεί ρος τον

, π π π π , π π πκαλόγερο ου βρίσκε τα ι ίσω α ό τον Πα ιγιόν ερνώντας μ ροστά α ό . π , τους άλλους Παίρνει τ η φόρμα της δουλειάς ή το αλιό του σακάκι γ ια να

π . , κρεμάσει σε λίγο στην ίδια θέση το σακάκι ου φοράει Τώρα κον τά στον, , π π π καλόγερο βγάζε ι το σακάκι του φοράει το αλιό και ροχωρεί ρος το

. π π . γραφείο του Ανοίγε ι το συρτάρι και αίρνει τ α μαύρα μανίκ ια α ό σατέν Σε π ) όλη αυ τή τη διαδικασία χαιρε τάε ι άν τα Καλημέρα σας, κύριε Παπιγιόν... Να

με συγχωρείτε, παραλίγο να αργήσω... Καλημέρα, Ντιντάρ... Καλημέρα, κύριεΜποτάρ.ΠΑΠΙΓΙΟΝ : Για πες μας, Μπερανζέ, είδες και εσύ ρινόκερους;ΜΠΟΤΑΡ, στον Ντ ιν τάρ: Οι διπλωματούχοι πανεπιστημίων πετάνε στασύννεφα. Έχουν μαύρα μεσάνυχτα από αληθινή ζωή.ΝΤΙΝΤΑΡ: Σαχλαμάρες!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, τ π π ,ακ το οιών τας βιαστ ικά τα ράγμα τά του με ιδιαί τ ερο ζήλο

π , π σαν να θέλε ι να του συγχωρέσουν την αργο ορία του και με το ιο φυσικό πύφος του κόσμου στον κύριο Πα ιγιόν: Βεβαίως... βεβαίως... αν είδα, λέει...

ΜΠΟΤΑΡ, π γυρίζον τας ρος το μέρος του: Αηδίες!ΝΤΕΖΗ: Ορίστε, τα βλέπετε, δεν είμαι τρελή!ΜΠΟΤΑΡ, ε ιρωνικά: Καλά τώρα! Ο κύριος Μπερανζέ το είπε από φιλοφροσύνη.Είναι ευγενικός άνθρωπος, αν και είναι κάτι που δεν του φαίνεται ιδιαίτερα!ΝΤΙΝΤΑΡ: Μα, θα πει ότι είδε ένα ρινόκερο από φιλοφροσύνη;ΜΠΟΤΑΡ: Σίγουρα. Όταν θέλει να υποστηρίξει τις αυθεντικές φαντασιώσειςτης δεσποινίδας Ντέζης. Όλοι φροντίζουν να της φέρονται ευγενικά. Είναιαυτονόητο!ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Μη γίνεστε κακόπιστος, κύριε Μποντάρ. Ο κύριος Μπερανζέ δενάκουσε τις διαφωνίες μας. Μόλις τώρα ήρθε.ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στην Ντέζη : Δεν τον είδατε και σεις; Τον είδατε, μαζί το είδαμε!ΜΠΟΤΑΡ: Πάλι τα ίδια! Πολύ πιθανό, ο κύριος Μπερανζέ να νόμισε ότι

διέκρινε ένα ρινόκερο ( π π π κάνε ι μια μιμική χειρονομία ίσω α ό την λά τη τουπ , π π ) Μ ερανζέ ό τ ι ο Μ ερανζέ τ α κο ανάει Διαθέτει τόσο πλούσια φαντασία. Μ'

αυτόν, όλα είναι πιθανά.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μα δεν ήμουνα μόνος μου όταν είδα το ρινόκερο! Ίσως μάλιστα,να μην ήταν ένας αλλά δύο.ΜΠΟΤΑΡ: Τι σας έλεγα, τά μπέρδεψε στο λογαριασμό!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Καθόμουνα δίπλα στο φίλο μου τον Ζαν. Αλλά, υπήρχαν κι άλλοιάνθρωποι!ΜΠΟΤΑΡ: Μα την πίστη μου τα'χετε χαμένα!ΝΤΕΖΗ: Ήταν ρινόκερος με ένα κέρατο.ΜΠΟΤΑΡ: Μάλιστα... τα συμφωνήσανε οι δυο τους και μας δουλεύουνε ψιλόγαζί.ΝΤΙΝΤΑΡ: Από όσα άκουσα, έβγαλα το συμπέρασμα πως θα πρέπει να είχε δύοκέρατα!ΜΠΟΤΑΡ: Σαν να μου φαίνεται, στα κέρατα δεν τα συμφωνήσατε και τόσοκαλά!ΠΑΠΙΓΙΟΝ, κοι τάζον τας το ρολόι του : Να τελειώνουμε, κύριοι... η ώραπερνάει.ΜΠΟΤΑΡ: Τελικά, κύριε Μπερανζέ, δεν μας είπατε ξεκάθαρα, πόσουςρινόκερους είδατε, έναν ή δύο:ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Τώρα... δεν ξέρω... δηλαδή...ΜΠΟΤΑΡ: Κατάλαβα, χάσατε το λογαριασμό! Η δεσποινίς Ντέζη είδε ρινόκερομε ένα κέρατο. Ο δικός σας ρινόκερος, κύριε Μπερανζέ... ο ρινόκεροςφάντασμα δηλαδή, διέθετε ένα ή δύο κέρατα;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ακριβώς αυτό είναι... το μεγάλο πρόβλημα!ΜΠΟΤΑΡ: Άντε να βγάλεις άκρη... με γρίφους!ΝΤΕΖΗ: Ω! Αυτό πια...ΜΠΟΤΑΡ: Δεν θέλω να σας προσβάλλω, αλλά δεν πιστεύω λέξη από όσα μαςλέτε! Ρινόκεροι στην περιοχή μας! Αυτό δεν ξαναακούστηκε.ΝΤΙΝΤΑΡ: Να που ακούγεται τώρα... μία φορά φτάνει και περισσεύει!ΜΠΟΤΑΡ: Μας κουβαλήθηκαν απ' τον Άρη! Άκου ρινόκεροι! Μόνο σε σχολικάβιβλία τους έχουμε δει και σε κινούμενα σχέδια... ή τίποτα αγαθές γυναικούλεςθα τους είδαν με τη φαντασία τους να μπουμπουκιάζουν!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Δεν βρίσκω τη λέξη «μπουμπουκιάζουν» τόσο πετυχημένη, ότανέχουμε να κάνουμε με ρινόκερους.ΝΤΙΝΤΑΡ: Ούτε κι εγώ!ΜΠΟΤΑΡ, συνεχίζε ι : Ο ρινόκερός σας είναι παραμυθάκι. Για να μην πω μύθος!ΝΤΕΖΗ: Άκου μύθος!ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Αρκετά, κύριοι, είναι ώρα νομίζω να πιάσουμε δουλειά!ΜΠΟΤΑΡ, στην Ντέζη : Μάλιστα, παραμυθάκι, σαν τους ιπτάμενους δίσκους!ΝΤΕΖΗ: Μα, ποδοπάτησε ένα γάτο! Και μάλιστα τον κηδέψαμε. Αυτό κανείςδεν μπορεί να το αρνηθεί!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Είδα την κηδεία με τα μάτια μου.ΝΤΙΝΤΑΡ, πστον Μ οτάρ: Τα βλέπεις, υπάρχουν και μάρτυρες!ΜΠΟΤΑΡ: Κάτι τέτοιοι μάρτυρες είναι για τα πανηγύρια!ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Κύριοι... κύριοι, σας παρακαλώ!ΜΠΟΤΑΡ, στον Ντ ιν τάρ: Ομαδική υστερία φαντασιοπληξίας, αγαπητέ μουΝτιντάρ. Ομαδική υστερία!... Είναι... σαν τη θρησκεία... δεν την λένε όπιο τουλαού;ΝΤΕΖΗ: Ό,τι και να λέτε.. εγώ πιστεύω στους ιπτάμενους δίσκους!ΜΠΟΤΑΡ: Αηδίες...

ΠΑΠΙΓΙΟΝ, πκοφτά και α ό τομα : Είπα, αρκετά, φτάνει, το παραξηλώσατε!Τέρμα οι φλυαρίες, έχουμε και δουλειά! Ρινόκερος, ξερινόκερος, ιπτάμενοιδίσκοι, δίσκοι γραμμοφώνου, έχουμε και δουλειά που πρέπει να γίνει. Η εταιρίαδεν σας πληρώνει για να χαζολογάτε, κουβεντιάζοντας για ζώα υπαρκτά ή τηςμυθολογίας.ΜΠΟΤΑΡ: Της μυθολογίας!ΝΤΙΝΤΑΡ: Υπαρκτά!ΝΤΕΖΗ: Υπαρκτότατα, μάλιστα!ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Κύριοι, σας καθιστώ προσεκτικούς, για μια τελευταία φορά. Είναιώρα για δουλειά. Λοιπόν, κόβω μαχαίρι τις άχρηστες λογομαχίες σας.ΜΠΟΤΑΡ, θιγμένος και ε ιρωνικά : Πολύ καλά, κύριε Παπιγιόν, προϊστάμενοςείσαστε, αποφασίζετε και διατάζετε, κι εμείς, τα σκυλάκια, υπακούμε.ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Αφήστε τα λόγια, κύριοι, και ριχτείτε με τα μούτρα στη δουλειά.Δεν θέλω να βρεθώ στη δυσάρεστη θέση να βάλω πρόστιμα ή να κάνωκρατήσεις στο μισθό σας. Κύριε Ντιντάρ, τελειώσατε τη μελέτη σας για τονόμο του αντιαλκοολικού αγώνα;ΝΤΙΝΤΑΡ: Αυτό ακριβώς τελειώνω, κύριε προϊστάμενε.ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Τελειώστε το λοιπόν, τι περιμένετε; Ο χρόνος μάς πιέζει. Κι εσείς,κύριοι, Μπερανζέ και Μποτάρ, κάνατε τις διορθώσεις στα τυπογραφικάδοκίμια του νέου κανονισμού για τις «ελεγχόμενες κολεκτίβες καισυνεταιρισμούς» του κρασιού;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Όχι ακόμα, κύριε Παπιγιόν. Αλλά, έχουμε προχωρήσει αρκετά!ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Καθήστε μαζί και τελειώστε, το γρηγορότερο. Το τυπογραφείοπεριμένει. Δεσποινίς Ντέζη, ελάτε στο γραφείο μου να σας υπογράψω τηναλληλογραφία, μόλις τελειώσετε τη δαχτυλογράφηση. Και κάντε γρήγορα,κουνηθείτε!ΝΤΕΖΗ: Αμέσως, κύριε Παπιγιόν. ( π Η Ντέζη άει στο γραφειάκι τ ης κι αρχίζε ι

π ! , να χ τυ άει τ η γραφομηχανή Ο Ντ ιν τάρ κάθε τα ι στο γραφείο του κι αρχίζε ι . π π , π να δουλεύει Ο Μ ερανζέ κι ο Μ οτάρ κάθονται στα γραφεία τους ροφίλ στο

! π π π .κοινό Ο Μ οτάρ έχει τ ην λά τη του γυρισμένη στην όρτα της σκάλας . π , , Δείχνει αρκε τά εκνευρισμένος Ο Μ ερανζέ χωρίς ενεργη τ ικό τη τα μοιάζε ι

. π π σαν να σκέφτε τα ι άλλα Ακουμ ά τα τυ ογραφικά στο γραφείο του και δίνε ι π . π στον Μ οτάρ τα χειρόγραφα Ο Μ οτάρ κάθε τα ι μουρμουρίζον τας ανάμεσα

, π π π π )στα δόντ ια του κά τ ι ενώ ο Πα ιγιόν βγαίνε ι χ τυ ώντας ίσω του την όρταΠΑΠΙΓΙΟΝ: Καλή δουλειά, κύριοι! ( )ΒγαίνειΜΠΕΡΑΝΖΕ, , π π διαβάζον τας και διορθώνοντας ενώ ο Μ οτάρ αρακολουθεί το

, χειρόγραφο με ένα μολύβι στο χέρι : Κανονισμός για το εγχώριο κρασί, πουαναλαμβάνει ο συνεταιρισμός, ( ) διορθώνει το «ται» με άλφα γιώτα... τα είδηκρασιών που υπόκεινται, ( ) διορθώνει το «κει» με έψιλον γιώτα... σε κρατικόέλεγχο, προέρχονται από την περιοχή του Μπορντό, ( ) διορθώνει το «Μ»κεφαλαίο... της κάτω περιφέρειας, όπως και της ποσότητας τον κρασιού πουπαράγεται...ΜΠΟΤΑΡ: Στάσου, πιο αργά... αυτό δεν το έχω! Μου λείπει μια γραμμή...ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Στο ξαναδιαβάζω: «...τα είδη τον κρασιού που υπόκεινται σεκρατικό έλεγχο...»ΝΤΙΝΤΑΡ: Λίγο πιο σιγά, παρακαλώ... μου πήρατε τα αφτιά! Είναι αδύνατο,όπως φωνάζετε, να συγκεντρωθώ στη δουλειά μου...ΜΠΟΤΑΡ, , π π π , στον Ντ ιν τάρ άνω α ό το κεφάλι του Μ ερανζέ ξαναρχίζε ι τ ην

. π .ίδ ια συζή τηση Ο Μ ερανζέ συνεχίζε ι γ ια λίγο να διορθώνει μόνος του Διαβάζει αθόρυβα κουνώντας τα χείλη του :

Στημένη μηχανή, ε; Μυθόδευμα!ΝΤΙΝΤΑΡ: Μηχανή; Μυθόδευμα; Για ποιο μυθόδευμα μιλάς;

ΜΠΟΤΑΡ: Το παραμυθάκι σας για το ρινόκερο, διάβολε! Η προπαγάνδα σαςπαρασύρει ανόητους, με αυτές τις διαδόσεις... και οι διαδόσεις παρασύρουνκοσμάκη.ΝΤΙΝΤΑΡ, σταμα τών τας τ η δουλειά του : Ποια προπαγάνδα;ΜΠΕΡΑΝΖΕ, πε εμβαίνει : Εδώ δεν πρόκειται για προπαγάνδα.ΝΤΕΖΗ, σταμα τών τας τη δακ τυλογράφηση: Σας το είπα και σας το ξαναλέω,τον είδα με τα ίδια μου τα μάτια... Τον εί-δα-με!ΝΤΙΝΤΑΡ: Μη γίνεσαι αστείος!... Προπαγάνδα! Για ποιο σκοπό;ΜΠΟΤΑΡ: Αλλού αυτά... το λόγο τον ξέρεις καλύτερα κι από μένα... Πάψελοιπόν να μας παριστάνεις την αθώα περιστερά!ΝΤΙΝΤΑΡ, θυμώνοντας : Όπως και να'χει, κύριε Μποτάρ, εγώ δεν είμαιπουλημένος σε κανένα κόμμα!ΜΠΟΤΑΡ, π π κοκκινίζε ι α ό θυμό και χ τυ άει τ η γροθιά του στο γραφείο : Δενσας επιτρέπω. Το θεωρώ προσωπική προσβολή. ( π )Ο Μ οτάρ σηκώνε τα ιΜΠΕΡΑΝΖΕ, ικε τ ευ τ ικά : Κύριε Μποτάρ, σας παρακαλώ...ΝΤΕΖΗ: Κύριε Ντιντάρ... σας παρακαλώ...ΜΠΟΤΑΡ: Το ξαναλέω, είναι αισχρή συκοφαντία... ( π Ο ροϊστάμενος ανοίγε ι

π .. . π . ξαφνικά τ ην όρτα Ο Μ οτάρ και ο Ντ ιν τάρ ξανακάθον ται γρήγορα Οπ π . , προϊσ τάμενος κρα τάε ι το χαρτ ί με τ ι ς αρουσίες Μόλις εμφανίζε τα ι α όλυτη

)ησυχίαΠΑΠΙΓΙΟΝ: Ο κύριος Βοδάρ δεν ήρθε σήμερα;ΜΠΕΡΑΝΖΕ, ρίχνον τας μια μα τ ιά γύρω του : Αλήθεια, δεν τον βλέπω.. δεν θαήρθε!ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Όποτε τον χρειάζομαι εξαφανίζεται... ( ) Στην Ντέζη Μήπωςτηλεφώνησε ότι είναι ασθενής ή αν του συνέβη κάτι άλλο;ΝΤΕΖΗ: Όχι... δεν τηλεφώνησε καθόλου.ΠΑΠΙΓΙΌΝ, π ανοίγον τας τ ελε ίως την όρτα του γραφείου του καιπροχωρώντας : Αν συνεχίσει έτσι θ' αναγκαστώ να τον απολύσω. Δεν είναι ηπρώτη φορά που με αφήνει εκτεθειμένο... Μέχρι σήμερα έκανα τα στραβάμάτια, αλλά ως εδώ και μη παρέχει! Έχει κανείς το κλειδί του γραφείου του;( π . π π Ακριβώς την ίδια στ ιγμή μ αίνει η κυρία Βοδάρ Θα ρέ ει να τ η δούμε λίγοπ π , π , ιο ριν με τ α τ ελευ ταία λόγια του Πα ιγιόν να ανεβαίνε ι βιαστ ικά τα

π π π , τ ελευ τα ία σκαλο ά τ ια και να ανοίγε ι α ό τομα την όρτα λαχανιασμένη και)τ ρομοκρα τημένη

ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Η κυρία Βοδάρ... την είδατε;ΝΤΕΖΗ: Καλημέρα σας, κυρία Βοδάρ...ΚΥΡΙΑ ΒΟΔΑΡ: Καλημέρα σας, κύριε Παπιγιόν! Καλημέρα, κυρίες και κύριοι.ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Μπορείτε να μας πείτε τι έγινε ο άντρας σας; Κάτι σοβαρό ήμήπως αποφάσισε να το ρίξει στον ύπνο;ΚΥΡΙΑ ΒΟΔΑΡ, με κομμένη ανάσα: Ω, συγχωρέστε τον... τον κακομοίρη,συγχωρέστε τον... πήγε στο πατρικό του... για το Σαββατοκύριακο... και εκείάρπαξε μια ελαφριά γριπούλα...ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Ελαφριά γριπούλα... κατάλαβα...ΚΥΡΙΑ ΒΟΔΑΡ, πδίνοντας ένα χαρτ ί στον Πα ιγιόν: Διαβάστε... το γράφει στοτηλεγράφημα που μου έστειλε... Ελπίζει μέχρι την Τετάρτη να γυρίσει...( π ) Σχεδόν έ το ιμη να σωριαστε ί στο ά τωμα Λίγο νερό.. σας παρακαλώ λίγονερό... και μια καρέκλα! ( π , Ο Μ ερανζέ της φέρνει τ η δικ ιά του καρέκλα στο

, )κέν τρο της σκηνής και η κυρία Βοδάρ σωριάζε τα ι εξαν τλημένηΠΑΠΙΓΙΟΝ, στην Ντέζη : Φέρε της ένα ποτήρι νερό!ΝΤΕΖΗ: Νερό... αμέσως! ( . )Βγαίνε ι γ ια να φέρει νερό Οι άλλοι συνεχίζουνΝΤΙΝΤΑΡ, πστον Πα ιγιόν: Θα πρέπει να'χει πρόβλημα με την καρδιά της.ΠΑΠΙΓΙΟΝΝ: Θα στενοχωρηθήκατε που δεν γύρισε ο κύριος Βοδάρ... αλλά

αυτό δεν είναι λόγος για να πάθετε καρδιακή προσβολή.ΚΥΡΙΑ ΒΟΔΑΡ, τ ραυλίζον τας : . . .Μα... παραλίγο να μείνω... με κυνηγάει...ένας ρινόκερος... ένας ρινόκερος... με πήρε απο πίσω μόλις βγήκα από τηνπόρτα μου και μ' έφερε μέχρι εδώ. ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ρινόκε... με ένα κέρατο ή μεδύο;ΜΠΟΤΑΡ, π ξεσ ώντας σε γέλ ια : Ε, δεν είμαστε καλά... καιρό είχα να γελάσωέτσι!ΝΤΙΝΤΑΡ, αγανακ τ ισμένος : Θα την αφήσετε, λοιπόν, να μιλήσει...ΚΥΡΙΑ ΒΟΔΑΡ, π π κάνοντας μεγάλη ροσ άθεια για να μιλήσει και δείχνον τας

π με το δάχ τυλο ρος το μέρος της σκάλας : Εκεί είναι... εκεί... κοντοστάθηκεστην είσοδο... Λίγο ακόμα και θα σκαρφάλωνε στη σκάλα... άρχισε να τηνανεβαίνει... ( π Την ίδια στ ιγμή ακούγε τα ι ένας βρυχηθμός και βλέ ουμε τα

π , π .σκαλο άτ ια τ ης σκάλας να γκρεμίζον τα ι κά τω α ό ένα τρομαχ τ ικό βάροςπ . Α ό κά τω ακούγονται μουγκρίσμα τα γεμά τα αγωνία Όταν κα τακαθίσει η

π , σκόνη ου σηκώθηκε με το γκρέμισμα της σκάλας θα δούμε ότ ι το )κεφαλόσκαλο ε ίναι κρεμασμένο στο κενό

ΝΤΕΖΗ: Θεέ και Κύριε...ΚΥΡΙΑ ΒΟΔΑΡ, π , άν τα σωριασμένη φέρνει τ ο χέρι στην καρδιά : Είδατε... τισας έλεγα... ( π , π Ο Μ ερανζέ τρέχε ι κον τά τ ης τ ης δίνει σκαμ ιλάκια και λ ίγο

)νερόΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ηρεμήστε, κυρία μου... ηρεμήστε. ( , π , Συγχρόνως ο Πα ιγιόν ο

, π , π , πΝτ ιν τάρ και ο Μ οτάρ τρέχουν αριστερά ανοίγουν την όρτα σ ρώχνον ται π ' και βγαίνουν στο κεφαλόσκαλο ου ακόμα είναι τυλ ιγμένο σ ένα σύννεφο

. )σκόνης Τα μουγκρη τά συνεχίζον ταιΝΤΕΖΗ, στην κυρία Βοδάρ: Είσαστε λίγο καλύτερα τώρα;ΠΑΠΙΓΙΟΝ, στο κεφαλόσκαλο: Νάτος... τον βλέπετε, στο πλατύσκαλο. Είναιρινόκερος !ΜΠΟΤΑΡ: Εγώ δεν βλέπω απολύτως τίποτα. Ψευδαίσθηση! Όφθαλμαπάτη!ΝΤΙΝΤΑΡ: Μα, είσαστε στραβός; Νάτος, στριφογυρίζει σαν παλαβός!ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Δεν χωράει καμία αμφιβολία, κύριοι, στριφογυρίζει σαν παλαβός!ΝΤΙΝΤΑΡ: Πάντως, δεν θα μπορέσει ν' ανέβει. Η σκάλα γκρεμίστηκε.ΜΠΟΤΑΡ: Πολύ περίεργο... δεν καταλαβαίνω τον ύπουλο σκοπό του!ΝΤΙΝΤΑΡ, π πγυρίζον τας ρος τον Μ ερανζέ : Μα ελάτε λοιπόν, τι καθόσαστε,ελάτε να δείτε το ρινόκερό σας!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Έφτασα! ( . Τρέχε ι στο κεφαλόσκαλο Η Ντέζη τον ακολουθείπ )αρα τών τας σύξυλη την κυρία ΒοδάρΠΑΠΙΓΙΟΝ, πστον Μ ερανζέ : Εσείς που είσαστε, λοιπόν, ειδικός στουςρινόκερους, τι έχετε να μας πείτε; Κοιτάξτε τον καλά!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Εγώ; Ειδικός στους ρινόκερους;... Πλάκα μου κάνετε;ΝΤΕΖΗ: Ω!... κοιτάξτε ... κοιτάξτε πώς χοροπηδάει... Θα 'λεγες, πως κάτι τονβασανίζει... Τι να θέλει άραγε;ΝΤΙΝΤΑΡ: Σαν κάποιον να γυρεύει... ( π ) Στον Μ οτάρ Ούτε και τώρα δεν τονβλέπετε;ΜΠΟΤΑΡ, ενοχλημένος : Ας είναι, κάτι βλέπω!ΝΤΕΖΗ, πστον Μ οτάρ: Ίσως όλοι να έχουμε παραισθήσεις... ομαδικήαυθυποβολή... αλλά, τελικά, την κολλήσατε και σειςΜΠΟΤΑΡ: Δεν παθαίνω ποτέ μου παραισθήσεις! Κάτι ύποπτο κρύβεται πίσωαπό όλα αυτά!ΝΤΙΝΤΑΡ: Δηλαδή πού κρύβεται;ΠΑΠIΓΙΟΝ, πστον Μ ερανζέ : Δεν χωράει αμφιβολία, είναι ρινόκερος, έτσι; Είναιο ίδιος που ξανάδατε; ( ) Στην Ντέζη Αυτός που, είδατε και σεις, δεσποινίςΝτέζη;

ΝΤΕΖΗ: Σίγουρα.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Έχει δύο κέρατα... Είναι ρινόκερος της Αφρικής... ή πιο σωστάτης Ασίας... Τώρα τα μπέρδεψα κι εγώ... ο ρινόκερος της Αφρικής έχει δύοκέρατα ή της Ασίας;ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Μας ρήμαξε τη σκάλα... μεταξύ μας, καλά έκανε. Ήτανετοιμόρροπη από καιρό. Χρόνια κάνω αιτήσεις στη γενική διεύθυνση να μαςφτιάξει μια σκάλα από τσιμέντο και να πετάξουμε τα σάπια παλιοσάνιδα!ΝΤΙΝΤΑΡ: Την περασμένη εβδομάδα τους στείλαμε ένα καινούριο υπόμνημα, κ.προϊστάμενε!ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Στου κουφού την πόρτα... Το 'λεγα, το ξανάλεγα... η σκάλα θαγκρεμιστεί... ορίστε... δικαιώθηκα!ΝΤΕΖΗ, πε ιρωνικά στον Πα ιγιόν: Δικαιωθήκατε, όπως πάντα!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, πστον Ντ ιν τάρ και στον Πα ιγιόν: Σας παρακαλώ, για σταθείτε...μια στιγμή... Άραγε τα διπλά κέρατα είναι το χαρακτηριστικό του ρινόκερουτης Ασίας ή μήπως είναι το χαρακτηριστικό της Αφρικής; Και το μονό κέρατοχαρακτηρίζει τους ρινόκερους της Αφρικής ή της Ασίας;ΝΤΕΖΗ: Το λυπάμαι το κακόμοιρο το ζωντανό, δεν σταμάτησε τόση ώρα ναμουγκρίζει... να χοροπηδάει ανήσυχο. Τι να γυρεύει άραγε; Ω! μας κοιτάζει!...( ) Προς τη μεριά τον ρινόκερου Νουνούκο... Νουνούκο... Νουνουκάκι!ΝΤΙΝΤΑΡ: Μήπως θα θέλατε και να το χαϊδολογήσετε; Δεν μου μοιάζει καιτόσο εξημερωμένο!ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Πάντως είναι αδύνατον να πάμε κοντά του. ( Ο ρινόκερος

π )μουγκρίζε ι σ αρακ τ ικάΝΤΕΖΗ: Κακόμοιρο πλασματάκι!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, , πσυνεχίζον τας τ η σκέψη του στον Μ οτάρ : Εσείς που ξέρετε τόσαπράγματα, δεν νομίζετε ότι αντιθέτως τα διπλά κέρατα υπάρχουν...ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Δεν ξέρεις τι λες, αγαπητέ μου Μπερανζέ. Το μυαλό σου είναιτελείως σκοτισμένο. Έχει δίκιο ο κύριος Μποτάρ!ΜΠΟΤΑΡ: Μα πώς είναι δυνατόν σε μια πολιτισμένη χώρα να...ΝΤΕΖΗ, πστον Μ οτάρ: Άσχετο, πέστε μας υπάρχει ή δεν υπάρχει ρινόκερος;ΜΠΟΤΑΡ: Είναι σκευωρία... εδώ κρύβεται μια πανάθλια σκευωρία... (Σαν

, κα τήγορος δικαστηρίου δείχνει με το δάχ τυλο τον Ντ ιν τάρ και τον ) κεραυνοβολεί με το βλέμμα του Εσείς... εσείς φταίτε για όλα αυτα!

ΝΤΙΝΤΑΡ: Γιατί φταίω εγώ και δεν φταις εσύ...ΜΠΟΤΑΡ: Να φταίω εγώ; Τι σας έλεγα; Πάντα οι πιο αδύνατοι πληρώνουμε τηνύφη... Αν ήτανε στο χέρι μου... θα βλέπατε τι θα... Άκου, φταίω εγώ...ΠΑΠΙΓΙΟΝ : Σταματήστε, την κολοκυθιά θα παίξουμε; Δεν βλέπετε ότιβρισκόμαστε στο χείλος του γκρεμού; Μείναμε και χωρίς σκάλα!ΝΤΕΖΗ , π στον Μ οτάρ και στον Ντ ιν τάρ : Μα, επιτέλους, κύριοι, διαλέξατε τηστιγμή να βγάλετε τα απωθημένα σας!ΠΑΠΙΓΙΟΝ : Η γενική διεύθυνση... αυτή φταίει... Αυτή!ΝΤΕΖΗ : Πιθανόν... αλλά δεν κοιτάζουμε καλύτερα πώς θα φύγουμε από δωμέσα;ΠΑΠΙΓΙΟΝ , , χαρι τωμένα χαίδεύοντας το μάγουλο της Ντέζης : Θα σαςσηκώσω στα χέρια μου και θα κάνουμε αγκαλιά το πήδημα του θανάτου!ΝΤΕΖΗ , π πσ ρώχνοντας το χέρι του ροϊσ τάμενου: Πάρτε πια ταχοντροδάχτυλά σας. Σας το 'πα και σας το ξανάπα. Δεν μ' αρέσει να μεπασπατεύουν... Τι παχύδερμο!ΠΑΠΙΓΙΟΝ : Καλά... ένα αστειάκι έκανα...( , π , Στο με ταξύ ό ως ο ρινόκερος δεν σταμα τάε ι να μουγκρίζε ι η κυρία Βοδάρ

π π' π . σηκώνε τα ι με κό ο α την καρέκλα της και λησιάζε ι τους άλλους Κοι τάζε ι , , , π για λίγο με έν ταση και φόβο το ρινόκερο ου συνεχίζε ι να κάνει

π π , π )ηδαμα τάκια κά τω α ό τη σκάλα και ξαφνικά μ ήγε ι μια τρομαχ τ ική κραυγή ΚΥΡΙΑ ΒΟΔΑΡ: Ω! Θεέ μου, δεν είναι δυνατόν...

ΜΙΙΕΡΑΝΖΕ, στην κυρία Βοδάρ: Κυρία μου... κυρία μου, τι πάθατε; ΚΥΡΙΑ ΒΟΔΑΡ: Ο άντρας μου! Είναι ο άντρας μου. Αυτός είναι... Βοδάρ,

φτωχούλη μου Βοδάρ... τι έπαθες, τι σου συνέβη;ΝΤΕΖΗ : Μα, είσαστε βέβαιη;

ΚΥΡΙΑ ΒΟΔΑΡ: Αυτός είναι, αυτός είναι, τον αναγνώρισα! ( Ο ρινόκεροςπ )α αν τάε ι με ένα άγριο αλλά και τ ρυφερό μουγκρη τό

ΠΑΠΙΓΙΟΝ : Αυτό ξεπερνάει κάθε όριο... Θα τον απολύσω. Θα τον απολύσω,πάει τέλειωσε!ΝΤΙΝΤΑΡ: Είναι τουλάχιστον ασφαλισμένος;ΜΠΟΤΑΡ, στον εαυ τό του: Μάλιστα, τώρα εξηγούνται τα πάντα!ΝΤΕΖΗ : Μα ποιος θα του δώσει αποζημίωση στην κατάσταση που βρίσκεται;

ΚΥΡΙΑ ΒΟΔΑΡ, π πλυ οθυμάει στην αγκαλιά του Μ ερανζέ : Ααααχ Θεέ μου! Ούτεαποζημίωση!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Δύστυχη γυναίκα!ΝΤΕΖΗ : Ελάτε, βάλτε ένα χεράκι να την πάμε στην καρέκλα της. (Ο

π , , Μ ερανζέ μαζί με τον Ντ ιν τάρ και τ ην Ντέζη σέρνουν την κυρία Βοδάρ και π )τ ην καθίζουν και άλι στην καρέκλα της

ΝΤΙΝΤΑΡ, π ό ως τη με ταφέρουν: Μη στεναχωριέστε, κυρία μου. Όλα περνάνεστη ζωή!

ΚΥΡΙΑ ΒΟΔΑΡ: Αααααχ! ωχώχ!ΝΤΕΖΗ : Ίσως και να συνέλθει, κυρία μου, ποτέ δεν ξέρεις...ΠΑΠΙΓΙΟΝ , στον Ντ ιν τάρ : Μπορούμε, να κάνουμε κάτι νομικώς;ΝΤΙΝΤΑΡ: Θα γνωματεύσει το Συμβούλιο Επικρατείας!ΜΙΙΟΤΑΡ, π κοι τάζον τας τους άλλους σηκώνει τ α χέρια του ρος τον ουρανό :Παράκρουση... Καθαρή τρέλα! Αυτό λέγεται κοινωνία; ( πΌλοι σ ρώχνον τα ι

π π γύρω α ό την κυρία Βοδάρ και τ ης δίνουν μικρά μ α τσάκια για να τη. , , συνεφέρουν Αυτή ανοίγε ι γ ια μια στ ιγμή τα μά τ ια τ ης βγάζε ι ένα

π « » . πσ αραξικάρδιο Ααααχ και τ α ξανακλε ίνε ι αμέσως Τα μ α τσάκια π , ξαναρχίζουν και άλι ενώ ο

π π ) Μ οτάρ ξεσ άει Α, όχι! Εγώ, σας το υπογράφω, δεν θα καθίσω με σταυρωμέναχέρια. Θα αναφερθώ στο σωματείο. Για ομορφιά την έχουμε την εκτελεστικήεπιτροπή; Δεν θα εγκαταλείψω στην τύχη του ένα συνάδελφο σε ώρα κινδύνου.Θα γνωστοποιήσω τα πάντα!

ΚΥΡΙΑ ΒΟΔΑΡ, π ό ως συνέρχε τα ι : Γλυκιά μου αγάπη... Δεν μπορώ να τονεγκαταλείψω στο τραγικό του πεπρωμένο... Φτωχέ μου αντρούλη... (Ακούγε τα ι

) μουγκρη τό Με φωνάζει! ( ) Τρυφερά Ακούτε, εμένα φωνάζει!ΝΤΕΖΗ : Νιώθετε καλύτερα, κυρία Βόδαρ;ΝΤΙΝΤΑΡ: Ευτυχώς, συνήλθε...ΜΠΟΤΑΡ: Η οργάνωσή μας θα υποστηρίξει σίγουρα την περίπτωσή σας.Μήπως θέλετε να γίνετε τακτικό μέλος της επιτροπής;ΠΑΠΙΓΙΟΝ : Ορίστε, όλο το πρωινό πήγε στράφι. Δεσποινίς Ντέζη, τηναλληλογραφία...ΝΤΕΖΗ : Νομίζω, πρώτα θα έπρεπε να σκεφτούμε πώς θα βγούμε από δω μέσα!ΠΑΠΙΓΙΟΝ : Σωστά, είναι πρόβλημα... Από το παράθυρο! ( , πΤρέχουν όλοι ρος

π , π , π το αράθυρο εκ τός α ό την κυρία Βοδάρ ου μένει σωριασμένη στην, π . )καρέκλα και τον Μ οτάρ Κι οι δυο στη μέση της σκηνής

ΜΠΟΤΑΡ: Ξέρω καλά τίνος δάκτυλος είναι όλα αυτά!

ΝΤΕΖΗ , πστο αράθυρο: Είναι πολύ ψηλά.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ίσως θα 'πρεπε να καλέσουμε τους πυροσβέστες με τις σκάλεςτους.ΠΑΠΙΓΙΟΝ : Δεσποινίς Ντέζη, πηγαίνετε στο γραφείο μου και τηλεφωνήστεστην πυροσβεστική! ( π , . Ο κύριος Πα ιγιόν για λ ίγο την ακολουθεί Η Ντέζη

π , :βγαίνει α ό το βάθος ακούγε τα ι να ξεκρεμά το ακουστ ικό και να λέε ι« π ! π ! π ; » ! )Εμ ρός Εμ ρός Η υροσβεστ ική Ακούγε τα ι μια ακαθόριστη συνομιλία

ΚΥΡΙΑ ΒΟΔΑΡ, πτ ινάζε τα ι α ό τομα : Όχι, δεν θα τον αφήσω... δεν μπορώ νατον αφήσω μόνο και αβοήθητο!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Αν θέλετε να πάρετε διαζύγιο... τώρα σας προσφέρεται μιαμοναδική ευκαιρία!ΝΤΙΝΤΑΡ: Θα το βγάλετε εις βάρος του εκατό τοις εκατό!

ΚΥΡΙΑ ΒΟΔΑΡ: Όχι δεν θέλω διαζύγιο. Δεν θέλω διαζύγιο σε μια τέτοιαστιγμή, ποτέ! Ποτέ! Δεν μπορώ να εγκαταλείψω τον άντρα μου, στηνκατάσταση που βρίσκεται.ΜΠΟΤΑΡ: Λοιπόν, είστε πολύ γενναία γυναίκα!ΝΤΙΝΤΑΡ, στην κυρία Βοδάρ: Μα τρελαθήκατε; Πού πάτε; ( Η κυρία Βοδάρ

, π )τ ρέχε ι γρήγορα αρισ τερά ρος τ η μεριά της σκάλαςΜΠΕΡΑΝΖΕ: Σταθείτε...ΚΥΡΙΑ ΒΟΔΑΡ: Δεν μπορώ να τον εγκαταλείψω. Δεν μπορώ, δεν μπορώ!ΝΤΙΝΤΑΡ: Κρατήστε την...ΚΥΡΙΑ ΒΟΔΑΡ: Θα τον πάω σπίτι μας!ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Πού θα τον πάει, λέει;ΚΥΡΙΑ ΒΟΔΑΡ, π π π αίρνει φόρα για να ηδήξε ι α ό το κεφαλόσκαλο : Έρχομαι,αγάπη μου έρχομαι.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Είναι άξια να πηδήξει...ΜΠΟΤΑΡ: Αυτό έχει καθήκον να κάνει...ΝΤΙΝΤΑΡ: Καλά, το πολύ πολύ να σπάσει κανένα πόδι. ( , π Όλοι εκ τός α ό την

, π , Ντέζη ου συνεχίζε ι να μιλάει στο τηλέφωνο βρίσκον τα ι κον τά στην κυρία, . π . π π π Βοδάρ στο κεφαλόσκαλο Η κυρία Βοδάρ ηδάει Ο Μ ερανζέ ροσ αθεί να

π , )τ ην ιάσει αλλά του μένει η φούστα της στα χέριαΜΠΕΡΑΝΖΕ: Πάρα λίγο, αλλά... μου... ξέφυγε! ( π , π' Α ό κά τω ακούγε τα ι α το

, )ρινόκερο ένα τρυφερό μούγκρισμαΚΥΡΙΑ ΒΟΔΑΡ: Είμαι μαζί σου, αγάπη μου... μαζί σου!ΝΤΙΝΤΑΡ: Προσγειώθηκε στην πλάτη του με τα πόδια ανοιχτά!ΜΠΟΤΑΡ: Σαν αμαζόνα! Τέτοιοι γάμοι σπανίζουν στις μέρες μας.ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΑΣ ΒΟΔΑΡ: Έλα, χρυσέ μου, θα γυρίσουμε σπιτάκι μας! Σπιτάκιμας!ΝΤΙΝΤΑΡ: Φεύγουν καλπάζοντας! ( , π , π Ο Ντιν τάρ ο Μ ερανζέ ο Μ οτάρ και ο

π , π π )κύριος Πα ιγιόν ροχωρούν στη σκηνή και τ ρέχουν στο αράθυροΜΠΕΡΑΝΖΕ: Τρέχουνε σαν βολίδα...ΝΤΙΝΤΑΡ, πστον κύριο Πα ιγιόν: Κάνατε στη ζωή σας ιππασία;ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Ναι, παλιά.... κάτι λίγο! ( π π , Γυρίζε ι ρος την όρτα του βάθους στον

) Ντ ιν τάρ Αυτή... κόλλησε στο τηλέφωνο;ΜΠΕΡΑΝΖΕ, ακολουθώντας με το βλέμμα το ρινόκερο: Έγιναν καπνός!... Λεςκαι τους κατάπιε μια άβυσσος σκόνης.ΝΤΕΖΗ, π π μ αίνει α ό το γραφείο: Είδα κι έπαθα να πάρω τους πυροσβέστες.ΜΠΟΤΑΡ, π σαν συμ έρασμα σε έναν εσωτερικό μονόλογο : Ξεκάθαραπράγματα!ΝΤΕΖΗ: Δεν μπορούσα με τίποτα να πιάσω γραμμή!ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Γιατί; Μήπως άρπαξε φωτιά όλη η πόλη;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Λοιπόν, το'λεγε η καρδιά της. Συμφωνώ με τον κύριο Μποτάρ. Η

στάση της κυρίας Βοδάρ είναι το λιγότερο συγκινητική!ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Ωραία ιστορία. Ένας υπάλληλος λιγότερος. Άντε τώρα να βρειςάλλον!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Σοβαρά, πιστεύετε ότι δεν γίνεται να ξαναδουλέψει στο γραφείο;ΝΤΕΖΗ: Καμιά φωτιά δεν έπιασε.. Φωνάξανε τους πυροσβέστες, γιατίτριγυρίζουνε κι άλλοι ρινόκεροι στην πόλη.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Κι άλλοι ρινόκεροι;ΝΤΙΝΤΑΡ: Δεν κατάλαβα... Τους φωνάξανε για άλλους ρινόκερους;ΝΤΕΖΗ: Μάλιστα... για άλλους ρινόκερους. Έκαναν την εμφάνισή τους σεαρκετές γειτονιές. Πριν από μια ώρα υπήρχαν εφτά... και τώρα ο αριθμός τουςξεπέρασε του δεκαεφτά!ΜΠΟΤΑΡ: Τι σας έλεγα... τι σας έλεγα!...ΝΤΕΖΗ, συνεχίζε ι : Μερικοί λένε ότι εντοπίσθηκαν γύρω στους τριάντα δύο. Ανκι ακόμα δεν έχει βγει επίσημη ανακοίνωση. Αλλά πιστεύω ότι από στιγμή σεστιγμή θα το ανακοινώσουν!ΜΠΟΤΑΡ, π πάν τα δύσ ιστος : Σιγά... Όπως πάντα, τα παραφουσκώνουν!ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Καλά όλα αυτά, αλλά μήπως σου είπαν πότε θα'ρθουν να μαςελευθερώσουν;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Κι έχω μια πείνα!ΝΤΕΖΗ: Δεν θα αργήσουνε... Μόλις έπιασα γραμμή, ξεκίνησαν αμέσως!ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Κι από δουλειά... τα φορτώσαμε στον κόκορα.ΝΤΙΝΤΑΡ: Πιο σωστά, στο ρινόκερο. Περίπτωση ανωτέρας βίας!ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Τις ώρες που χάσαμε θα πρέπει να τις αναπληρώσουμε.ΝΤΙΝΤΑΡ: Λοιπόν, κύριε Μποτάρ, συνεχίζετε να αμφισβητείτε μια τόσοοφθαλμοφανή ρινοκερίτιδα.ΜΠΟΤΑΡ: Το σωματείο μας θα αγωνιστεί με όλες του τις δυνάμεις! Είναιανεπίτρεπτο να απολυθεί ο κύριος Βοδάρ χωρίς καμία απολύτωςπροειδοποίηση.ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Αυτός που θα αποφασίσει δεν είμαι εγώ... Θα περιμένουμε πρώτατο πόρισμα της εξεταστικής επιτροπής.ΜΠΟΤΑΡ, στον Ντ ιν τάρ: Όχι, κύριε Ντιντάρ, δεν αρνούμαι ότι κυκλοφορείκάποιος ιός ρινοκερίτιδας. Αυτό δεν το αρνήθηκα ποτέ!ΝΤΙΝΤΑΡ: Τελικά, είσαστε κακόπιστος!ΝΤΕΖΗ: Μόνο κακόπιστος; Κάτι περισσότερο.ΜΠΟΤΑΡ: Σας ξαναλέω, δεν το αρνήθηκα ποτέ. Απλώς, είχα επιφυλάξεις μέχρινα δω την εξέλιξη των γεγονότων. Ξέρω θαυμάσια τι μου γίνεται και πούπρέπει να σταματήσω. Δεν μου φτάνει να διαπιστώσω απλώς ένα φαινόμενο...Θέλω να το κατανοήσω, να το εξηγήσω... Κι έχω σκοπό να το εξηγήσω με τηνπροϋπόθεση ότι...ΝΤΙΝΤΑΡ: Μα, τι περιμένετε, εξηγήστε το, λοιπόν...ΝΤΕΖΗ: Αχ! Ναι! Εξηγήστε μας, κύριε Μποτάρ.ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Εξηγήστε, αφού σας το ζητάνε οι συναδελφοί σας, τόσο ευγενικά...ΜΠΟΤΑΡ: Θα σας το εξηγήσω...ΝΤΙΝΤΑΡ: Είμαστε όλο αφτιά!ΝΤΕΖΗ: Αχ! Με τρώει η περιέργεια...ΜΠΟΤΑΡ: Θα σας το εξηγήσω... μια άλλη φορά!ΝΤΙΝΤΑΡ: Γιατί όχι τώρα αμέσως;ΜΠΟΤΑΡ, π , πστον κύριο Πα ιγιόν α ειλη τ ικά : Εμείς οι δυο, κύριε Παπιγιόν, δενθα αργήσουμε να εξηγηθούμε, αλλά κάπως πιο μεταξύ μας. ( )Σε όλους Γνωρίζωθαυμάσια τα «γιατί» και τα «πώς». Όλα τα άθλια παρασκήνια αυτής της

ιστορίας!ΝΤΕΖΗ: Τα παρασκήνια!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ποια παρασκήνια;ΝΤΙΝΤΑΡ: Πολύ θα 'θελα να τα γνωρίσω κι εγώ αυτά τα παρασκήνια!ΜΠΟΤΑΡ, , συνεχίζον τας βροντερός : Όπως και γνωρίζω όλα τα ονόματα τωνενόχων. Όλους τους προδότες. Εγώ, δεν πιάνομαι έτσι εύκολα κορόιδο. Θα σαςαποκαλύψω το σκοπό και τους στόχους αυτής της σκευωρίας. Διαφανεια,κύριοι! Θα ξεσκεπάσω τους υπονομευτές.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μα ποιος θα είχε συμφέρον να...ΝΤΙΝΤΑΡ: Παραλογίζεσαι, κακομοίρη μου Μποτάρ...ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Συμφωνώ... κι άσε που δεν ξέρουμε με ποιον τρόπο θα βγούμε απόδω μέσα!ΜΠΟΤΑΡ: Εγώ παραλογίζομαι; Μήπως θα με βγάλετε τώρα και τρελό;ΝΤΕΖΗ: Πριν από λίγο κατηγορούσατε το σύμπαν ότι είχε παραισθήσεις.ΜΠΟΤΑΡ: Πριν από λίγο, ναι! Αλλά τώρα... Οι παραισθήσεις είναι σταγόνεςστον ωκεανό. Εδώ πρόκειται περί πλεκτάνης, πρόκειται περί άθλιαςσκευωρίας!ΝΤΙΝΤΑΡ: Κατά τη γνώμη σας, πώς πραγματοποιήθηκε αυτή η αλλαγή;ΜΠΟΤΑΡ: Τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια, κύριοι, κοινό μυστικό, το ξέρεικαι η γάτα μου. Μόνο οι υποκριτές και οι φαρισαίοι κάνουν, τάχατες, ότι δενκαταλαβαίνουν! ( π .Ακούγε τα ι το αυτοκίνη το και η σειρήνα της υροσβεστ ικής

, π π π )Το ψρενάρισμα και ύστερα το α ότομο σταμά τημα κά τω α ό το αράθυροΝΤΕΖΗ: Οι πυροσβέστες, φτάσανε!ΜΠΟΤΑΡ: Χρειάζεται αλλαγή σε όλα αυτά. Αλλαγή! Και εμείς δεν σκοπεύουμενα κάτσουμε με σταυρωμένα χέρια! Ό,τι κρύβεται πρέπει να φανερωθεί.Χρειαζόμαστε κάθαρση... διαφάνεια... αλλαγή...ΝΤΙΝΤΑΡ: Μα για ποια κάθαρση, σκευωρία, αλλαγή μας μιλάτε, κύριε Μποτάρ;Υπάρχουν, απλούστατα, ρινόκεροι στην πόλη μας, αυτό είναι όλο... και οιπροεκτάσεις σας είναι κολοκύθια μετά ριγάνεως.ΝΤΕΖΗ, π , στο αράθυρο κοι τάζον τας κά τω : Εδώ, κύριοι πυροσβέστες, εδώ,παγιδευτήκαμε! ( π , , , Ακούγονται α ό κά τω φωνές τρ ι ξ ίμα τα οδηγίες θόρυβος

)αυτοκινή τουΦΩΝΗ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗ: Ανεβάστε τη σκάλα...ΜΠΟΤΑΡ, στον Ντ ιν τάρ: Εγώ μόνο έχω το κλειδί της βρομερής πλεκτάνης! Κιέχω σύστημα αλάνθαστο για να την ερμηνεύσω. Αλάνθαστο!ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Όπως και να 'χει, θα πρέπει το απόγευμα να ξαναγυρίσούμε στογραφείο. Αλλά πώς, μου λέτε; Η δουλειά μας επείγει... ( π Βλέ ουμε τη σχάλα τηςπ π π )υροσβεστ ικής να ακουμ ά στο αράθυροΜΠΟΤΑΡ: Με τις δουλειές του γραφείου θα σκοτιζόμαστε τώρα, κύριεΠαπιγιόν;ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Τι θα πούμε στη γενική διεύθυνση;ΝΤΙΝΤΑΡ: Ανωτέρα βία... Μας ανάγκασαν συνταρακτικά γεγονότα!ΜΠΟΤΑΡ, πδείχνον τας το αράθυρο: Κανείς δεν θα μας αναγκάσει ναξαναγυρίσουμε με τη βοήθεια της πυροσβεστικής. Θα περιμένουμε ναεπισκευαστεί η σκάλα!ΝΤΙΝΤΑΡ: Αν πέσει κάποιος και σπάσει κανένα πόδι, τα σπασμένα θα ταπληρώσει η γενική διεύθυνση!ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Απολύτως σωστό! ( π π Βλέ ουμε το κράνος ενός υροσβέστη και

π )ύστερα αρουσιάζε τα ι και ο ίδιοςΜΠΕΡΑΝΖΕ, , πστην Ντέζη δείχνοντας το αράθυρο: Ελάτε εσείς πρώτη,δεσποινίς Ντέζη!ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΣ: Έλα, κορίτσι μου. ( π π Ο υροσβέστης αίρνει στην αγκαλιά του

, π π , )τ ην Ντέζη α ό αράθυρο και εξαφανίζε τα ι μαζ ί τ ηςΝΤΙΝΤΑΡ: Στο καλό, δεσποινίς Ντέζη, θα βρεθούμε σύντομα!ΝΤΕΖΗ, ενώ εξαφανίζε τα ι : Το ελπίζω, κύριοι, το ελπίζω!ΠΑΠΙΓΙΟΝ, πστο αράθυρο: Αύριο το πρωί να μου τηλεφωνήσετε. δεσποινίς...Θα 'ρθείτε να δακτυλογραφήσετε τα γράμματα στο σπίτι μου. (Στον

π ) Μ ερανζέ Κύριε Μπερανζέ, μη σας περάσει ιδέα ότι βρισκόμαστε σε περίοδοδιακοπών. Θα ξαναπιάσουμε δουλειά όσο γίνεται πιο γρήγορα. ( )Στους άλλουςΑυτό ισχύει χα. για σας, κύριοι, τ' ακούσατε;ΝΤΙΝΤΑΡ: Ακούσαμε, κύριε Παπιγιόν!ΜΠΟΤΑΡ: Εκμετάλλευση... Τα βλέπετε; Εκμετάλλευση μέχρι τελευταίαςρανίδος αίματος!ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΣ, π πκαι άλι στο αράθυρο: Ποιος έχει σειρά;ΠΑΠΙΓΙΟΝ, στους άλλους τρε ις : Εμπρός, κύριοι, τι καθόσαστε;ΝΤΙΝΤΑΡ: Κύριε Παπιγιόν... Αποκλείεται.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Πρώτα εσείς, κύριε προϊστάμενε!ΜΠΟΤΑΡ: Ούτε κουβέντα, εσείς πρώτα.ΠΑΠΙΓΙΟΝ, πστον Μ ερανζέ : Δώστε μου την αλληλογραφία... Εκεί είναι, στογραφείο της Ντέζης. ( π )Ο Μ ερανζέ τρέχε ι και του φέρνει το τ αχυδρομείοΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΣ: Άντε, σβέλτα. Δεν έχουμε καιρό για χάσιμο... Μας φωνάζουνεσε όλη την πόλη. Υπάρχει συνωστισμός, μεγάλος συνωστισμός.ΜΠΟΤΑΡ: Τ ι σας έλεγα; Τι σας έλεγα; ( π , Ο κύριος Πα ιγιόν με τ α γράμμα τα

π , π )κά τω α ό τη μασχάλη του σκαρφαλώνει στο αράθυροΠΑΠΙΓΙΟΝ, πστους υροσβέστες : Με το μαλακό, έτσι παιδιά; Προσοχή στηναλληλογραφία! ( , π π ) Γυρίζον τας στους Ντ ιν τάρ Μ οτάρ και Μ ερανζε Εις τοεπανιδείν, κύριοι!ΝΤΙΝΤΑΡ: Χαίρετε, κύριε Παπιγιόν.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Χαίρετε, κύριε Παπιγιόν.ΠΑΠΙΓΙΟΝ, , χωρίς να φαίνε τα ι ακούμε τη φωνή του : Προσοχή... ταγράμματα... ( π ) Φωνάζε ι άν τα Ντιντάρ, μην ξεχάσεις να κλειδώσεις καλά τογραφείο!ΝΤΙΝΤΑΡ, φωνάζει : Μείνετε ήσυχος, κύριε Παπιγιόν. ( π ) Στον Μ οτάρ Η σειράσας, κύριε Μποτάρ...ΜΠΟΤΑΡ: Μάλιστα, η σειρά μου! Κύριοι, σας αφήνω, αλλά θα φροντίσωνα'ρθω σε επαφή αμέσως με τους αρμόδιους παράγοντες... Εγώ, έχω σκοπό ναξεδιαλύνω, στα γρήγορα, την πλεκτάνη του μυστηρίου. ( π Προχωρεί ρος τοπ )αράθυρο για να σκαρφαλώσειΝΤΙΝΤΑΡ, πστον Μ οτάρ: Περίεργο, νόμιζα ότι για σας δεν υπάρχει μυστήριο.ΜΠΟΤΑΡ, ενώ σκαρφαλώνει : Η ειρωνία σας, κύριε Ντιντάρ, με αγγίζει στοελάχιστο... Αυτό που επιζητώ, είναι να σας αποκαλύψω. Με στοιχεία,αποδείξεις, πειστήρια, αδιάσειστα πειστήρια, και να φανερώσω τη δολιότητάσας.ΝΤΙΝΤΑΡ: Μα παραληρείτε τελείως...ΜΠΟΤΑΡ: Πάλι με προσβάλλετε, αλλά...ΝΤΙΝΤΑΡ, τον κόβει : Εσείς με προσβάλλετε.ΜΠΟΤΑΡ, ενώ χάνε τα ι : Εγώ δεν προσβάλλω... κρατώ αποδείξεις καιαποκαλύπτω.ΦΩΝΗ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗ: Εμπρός, μας περιμένουν κι αλλού...ΝΤΙΝΤΑΡ, πστον Μ ερανζέ : Τι κάνεις το απόγευμα; Είσαι για κανένα ποτηράκι;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Λυπάμαι, αλλά μιας και είμαι ελεύθερος το απόγεμα, σκέφτηκανα πεταχτώ στο φίλο μου, τον Ζαν. Λογοφέραμε. δηλαδή παραφέρθηκαπαραπάνω από ό,τι έπρεπε, και θα 'θελα ξεχαστεί το ζήτημα... ( Το κεφάλι τουπ π π )υροσβέστη φαίνε τα ι και άλι στο αράθυρο

ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΣ: Άλλος με τη σκάλα...ΜΠΕΡΑΝΖΕ, πδείχνοντας το αράθυρο: Πήγαινε εσύ...ΝΤΙΝΤΑΡ, πστον Μ ερανζέ : Όχι, εσύ θα πας.ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στον Ντ ιν τάρ : Σε παρακαλώ, κάνε μου το χατήρι!ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΣ: Τι θα γίνει, θα ξημερωθούμε; Υπάρχει συνωστισμός, είπα!ΝΤΙΝΤΑΡ, πστοΜ ερανζέ: Κι εγώ χατήρι στο ζητάω, εσύ πρώτος!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μα, σε παρακαλώ... σε παρακαλώ... ( π ,Σκαρφαλώνουν και οι δύοστο αράθυρο

. π , π )συγχρόνως Ο υροσβέστης τους τραβάει νευριασμένος ενώ έφτει ηαυλαία' Β ΕΙΚΟΝΑ

π . π π .Στοσ ίτι τουΖαν Τοσκηνικό είναι σχεδόνόμοιομε την ρώτη εικόνα της δεύτερης ράξης Είναι

π . , 3/4 4/5 , χωρισμένο και άλι σταδύο Δεξιά τα ή τα τουχώρου ανάλογαμε τις διαστάσεις της ,σκηνής

π . , , , πβλέ ουμε το δωμάτιο τουΖαν Στοβάθος κολλητάστον τοίχο είναι το κρεβάτι τουΖαν ουπ . , π , π ξα λωμένος κοιμάται Στο κέντρο τηςσκηνής μία καρέκλαήμία ολυθρόνα ουαργότερα θα

π . , , π π . καθίσει οΜ ερανζέ Δεξιά στο κέντρο μία όρτα ουβγάζει στην τουαλέτα τουΖαν ΌτανοΖαν θαπ π , π π . , άει να λυθεί ακούμε το νερό ου τρέχει α ό το ντούζ Αριστερά ένας μεσότοιχος χωρίζει στα δύο

. , π π . π ,τησκηνή Στο κέντρο η όρτα ουβγάζει στησκάλα Εάν τοσκηνικό είναι ιο αφηρημένοπ , π π π , . ερισσότεροστυλιζαρισμένο μ ορεί ναυ άρχει μόνοη όρτα χωρίς το μεσότοιχο Αριστερά της

π . π .σκηνήςβλέ ουμε τησκάλα Τα τελευταίασκαλο άτια τηςφτάνουνστοδιαμέρισμα τουΖαν ,Φυσικά

π π , π π . , π , πυ άρχει η κου αστή ό ως και το λατύσκαλο Στοβάθος στο ύψος του λατύσκαλου η όρτα του

π . , π δι λανούδιαμερίσματος Πιο χαμηλά το άνωμέρος π , π μιας τ ζαμωτής όρτας ου στοπ π π « » . ,άνω μέρος της υ άρχει η ε ιγραφή Θυρωρός Με το άνοιγμα της αυλαίας

π π , ο Ζαν ξα λωμένος στο κρεβά τ ι με την λά τη στραμμένη στο κοινό ε ίναιπ . . , π σκε ασμένος με μια κουβέρ τα Τον ακούμε να βήχει Σε λίγο βλέ ουμε τον

π π . π π ,Μ ερανζέ ανεβαίνει τ α τ ελευ τα ία σκαλο άτ ια της σκάλας Χτυ άει τ ην όρτα π π π .ο Ζαν δεν α αν τάε ι και ο Μ ερανζέ ξαναχ τυ άει

ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ζαν! ( π π ) Χτυ άει και άλι Ζαν! ( π Η όρτα στο βάθος του π , π )κεφαλόσκαλου ανοίγε ι λ ίγο και αρουσιάζε τα ι ένας γεράκος με άσ ρο γενάκι

ΓΕΡΑΚΟΣ: Ποιος είναι;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ήρθα να δω τον Ζαν... είναι φίλος μου ξέρετε...ΓΕΡΑΚΟΣ: Κι εγώ νόμισα ότι χτυπάγανε σε μένα... Και μέ. Ζαν με λένε... αλλάεσείς Θα ήρθατε για τον άλλο Ζαν...

ΦΩΝΗ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΓΕΡΑΚΟΥ, π α ό το βάθος του διαμερίσμα τος : Ζαν, είναι γιαμας;ΓΕΡΑΚΟΣ , π , π γυρίζον τας ρος τ η γυναίκα του ου δεν φαίνε τα ι : Όχι!... είναι γιατον άλλο Ζαν.ΜΠΕΡΑΝΖΕ, πξαναχ τυ άε ι : Ζαν, είσαι μέσα;ΓΕΡΑΚΟΣ: Δεν τον είδα να βγαίνει... όμως, χτες βράδυ που συνάντησα στησχάλα, μου φάνηκε σαν να είχε τα νευρά του...ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Το ξέρω, τα 'κανα μούσκεμα.ΓΕΡΑΚΟΣ: Τότε, ίσως να μη θέλει ν' ανοίξει... Χτυπήστε πάλι...

ΦΩΝΗ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΓΕΡΑΚΟΥ: Ζαν, θα σταματήσετε επιτέλους τις κουβέντες;Ζαν!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, χτυπώντας: Ζαν...ΓΕΡΑΚΟΣ , στη γυναίκα του: Έρχομαι, έρχομαι... Α! πα πα! Να μη μιλήσω σ'άνθρωπο! ( π π )Μ αίνει μέσα και κλείνε ι τ ην όρταΖΑΝ , π π άν τα με τ ην λά τη γυρισμένη στο κοινό και με βραχνιασμένη φωνή :Ποιος χτυπάει;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Εγώ, αγαπητέ μου Ζαν, ήρθα να σε δω!

ΖΑΝ : Ποιος είσαι;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Εγώ, ο Μπερανζέ, μήπως σ' ενοχλώ;ΖΑΝ : Α! Εσύ είσαι! Έλα μέσα!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, π π ' ροσ αθεί ν ανοίξε ι : Μα έχεις κλειδώσει!ΖΑΝ : Μια στιγμή! Αααχ!... Ααχ... ( , π π , ηχώνε τα ι φοράει μια ράσινη ι τ ζάμα τα

π ' μαλλιά του ε ίναι ανακα τωμένα και ραγμα τ ικά δεν μοιάζε ι να ναι στα κέφια) του Περίμενε! ( ) Ξεκλε ιδώνει Μην

μπεις αμέσως! ( π π π α λώνει και άλι γρήγορα και ξανασκε άζε τα ι με τ ην π , π π ) κουβέρ τα μέχρι ε άνω ό ως και ριν Τώρα, έλα!

ΜΠΕΡΑΝΖΕ, πμ αίνον τας : Καλημέρα, Ζαν!ΖΑΝ , π άν τα στο κρεβά τ ι : Τι ώρα είναι; Δεν πήγες σήμερα στο γραφείο;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Να... δηλαδή... κι εσύ κοιμάσαι, δεν πήγες ούτε εσύ στο γραφείοσου! Με συγχωρείς, μήπως σ' ενοχλώ;ΖΑΝ , π π πάν τα με τ ην λά τη γυρισμένη στον Μ ερανζέ : Τι περίεργο... δενγνώρισα τη φωνή σου...ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Κι εγώ το ίδιο, δεν γνώρισα τη δική σου... μήπως...ΖΑΝ , π πάν τα λά τη : Δεν κάθεσαι...ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Είσαι άρρωστος; ( π ' ) Ο Ζαν α αν τάε ι μ ένα μουγκρη τό Ξέρεις, Ζαν,ήταν μεγάλη μου κουταμάρα να χαλάσουμε τις καρδιές μας για εκείνη... τηνασήμαντη ιστορία...ΖΑΝ : Ποια ιστορία;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Να, θέλω να πω... για χθες...ΖΑΝ : Χθες; Πότε χθες και πού;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μα, το ξέχασες; Δεν λογοφέραμε για κείνο το ρινόκερο... τονάτυχο ρινόκερο!ΖΑΝ : Ποιο ρινόκερο;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Το ρινόκερο, ντε... ή, πιο σωστά, εκείνους τους κακόμοιρουςρινόκερους που είδαμε χτες το μεσημ...ΖΑΝ : Α! ναι, τώρα θυμήθηκα... Ποιος σου είπε ότι εκείνοι οι δύο ρινόκεροιήταν κακομοίρηδες;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ε, να... τρόπος του λέγειν.ΖΑΝ : Καλά καλά... περασμένα ξεχασμένα.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Λοιπόν, έχεις πολύ μεγάλη καρδιά!ΖΑΝ : Και... τι βγαίνει;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Πάντως, θα'θελα να σου πω, το μετάνιωσα που σου μίλησα τόσοαπότομα. Όταν θυμώνω, χωρίς να το καταλάβω, πεισματώνω σαν γαϊδούρι...παρασύρομαι, με πιάνει κάτι σαν μανία... Αλήθεια σου λέω... ναι... φέρθηκαπολύ ανόητα...ΖΑΝ : Δεν ήταν η πρώτη φορά... σε ξέρω...ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Πρέπει να με συγχωρέσεις...ΖΑΝ : Τώρα δεν νιώθω και τόσο καλά. ( )ΒήχειΜΠΕΡΑΝΖΕ: Στεναχωρήθηκες, έτσι; Είμαι σίγουρος, γι' αυτό και έμεινεςσήμερα στο κρεβάτι. ( ) Αλλάζον τας τόνο Αλλά, ξέρεις Ζαν, τελικά είχαμε κι οιδυο μας δίκιο!ΖΑΝ : Για ποιο ζήτημα;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μα για το ίδιο... το ίδιο ζήτημα... με συγχωρείς που και πάλι στοξαναθυμίζω, αλλά, στο υπόσχομαι δεν Θα σε κουράσω για πολύ... Θέλω μονάχανα σου πω, αγαπητέ μου φίλε, πως ο καθένας μας από τη δική του σκοπιά... να,πως είχαμε και οι δύο δίκιο... Τα πάντα ξεκαθάρισαν τώρα... Στην πόλη μαςυπάρχουν ρινόκεροι με δύο κέρατα, όπως και ρινόκεροι με ένα κέρατο.ΖΑΝ : Αυτό δεν σου 'λεγα; Τι να γίνει, τόσο το χειρότερο!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Σωστά, τόσο το χειρότερο!

ΖΑΝ : Ή τόσο το καλύτερο... όπως το πάρεις...ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Από πού, άραγε, να μας έρχονται οι πρώτοι και α πού νακατάγονται οι δεύτεροι; Και τ' αντίθετο, από πού να έρχονται οι δεύτεροι κιαπό πού να κατάγονται οι πρώτοι; Κατά βάθος, δεν έχει και τόσο μεγάλησημασία... Στην πραγματικότητα, αυτό που για μένα έχει την πιο μεγάλησημασία είναι πως οι ρινόκεροι υπάρχουν, γιατί ξέρεις...ΖΑΝ , πγυρίζε ι και κάθε τα ι στο ξέσ τρωτο κρεβά τ ι κοι τάζον τας τον Μ ερανζέ :Δεν είμαι καθόλου καλά... καθόλου καλά...ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Πολύ λυπάμαι γι' αυτό... Μα, τι ακριβώς αισθάνεσαι;ΖΑΝ : Μακάρι να'ξερα... μια δυσφορία... κάτι σαν δύσπνοια.. μια δυσφορία...ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Νιώθεις αδυναμία, κομμάρες;ΖΑΝ : Κομμάρες; Κάθε άλλο... Το αντίθετο, νιώθω, σαν κάτι να βράζει μέσαμου.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: π .. . .. . Θέλω να ω μια αδυναμία της στ ιγμής Αυτο όλοι μας το

παθαίνουμε!ΖΑΝ : Εγώ δεν το παθαίνω ποτέ...ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Τότε ίσως να νιώθεις έτσι από υπερβολική υγεία... Μεγάληζωτικότητα και καύση... Κι αυτό μας βλάφτει καμιά φορά... Χαλάει τηνισορροπία στο νευρικό σύστημα.ΖΑΝ : Το νευρικό μου σύστημα είναι τέλειο. ( Η φωνή του Ζαν γίνε τα ι όλο καιπ ) ιο βραχνή Δεν είχα ποτέ πρόβλημα υγείας, ούτε στο μυαλό ούτε στο κορμί...Από πλευρά κληρονομικότητας... ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μα, κανείς δεν είπε τοαντίθετο... Ίσως ν' άρπαξες καμιά ελαφριά γριπούλα... Έχεις πυρετό;ΖΑΝ : Δεν ξέρω... Μάλλον θα πρέπει να'χω λίγο πυρετό... Και πονοκέφαλο...πονοκέφαλο!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Λίγη ημικρανία, ε; Τότε... ίσως είναι καλύτερα να πηγαίνω.ΖΑΝ : Όχι, μπορείς να μείνεις, δεν με ενοχλείς.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Σε ακούω και βραχνιασμένο!ΖΑΝ : Βραχνιασμένο;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ναι, κάπως βραχνιασμένο, γι' αυτό πριν λίγο δεν γνώρισα τηφωνή σου!ΖΑΝ : Εγώ βραχνιασμένος, πώς σου'ρθε; Κάθε άλλο. Ούτε και νομίζω ότι έχειαλλάξει η φωνή μου. Μάλλον τη δική σου βρίσκω αλλαγμένη.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Τη δική μου;ΖΑΝ : Μάλιστα, τη δική σου, γιατί ν' αλλάξει η δική μου κι όχι η δική σου;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Τίποτα δεν αποκλείεται, αν και δεν το πρόσεξα.ΖΑΝ : Και τι προσέχεις εσύ; Τι κατάλαβες μέχρι σήμερα για να καταλάβεις κιαυτό... ( π π ) Ακουμ ά με το χέρι το μέ τω ό του Πιο σωστά, αυτό που με πονάειτρομερά είναι το μέτωπό μου... Σίγουρα κάπου θα το χτύπησα... ( Η φωνή του

π )έχε ι γ ίνε ι ακόμα ιο τραχιάΜΠΕΡΑΝΖΕ: Αν μου επιτρέπεις... πότε το χτύπησες;ΖΑΝ : Δεν ξέρω... δεν θυμάμαι.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μα θα πρέπει να το βρόντηξες πολύ... να πονέσες...ΖΑΝ : Ίσως να το χτύπησα στον ύπνο μου.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Αδύνατον, με το χτύπημα θα ξύπναγες. Σίγουρα κάτι θα είδες. Θαείδες κάποιο όνειρο στον ύπνο σου, ότι χτύπησες και...ΖΑΝ : Δεν βλέπω ποτέ μου όνειρα!

ΜΠΕΡΑΝΖΕ, συνεχίζε ι : Το πιο πιθανό, να σ' έπιασε πονοκέφαλος την ώρα πουκοιμόσουνα και έτσι να ξέχασες το όνειρο που έβλεπες, ή μάλλον δεν τοξέχασες, αλλά το όνειρο θα κρύφτηκε στο υποσυνείδητό σου.ΖΑΝ : Υποσυνείδητο εγώ; Τιθασεύω με απόλυτη συνείδηση τη σκέψη μου... Ποτέδεν επιτρέπω στον εαυτό μου μπλεξίματα με τον παραλογισμό τουυποσυνείδητου. Προχωρώ... Προχωρώ πάντα ίσια μπροστά. Ποτέ μου δενπαραπαίω.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Αυτό το ξέρω... Ίσως να μην εκφράστηκα σωστά...ΖΑΝ : Τότε, γίνε πιο ξεκάθαρος. Δεν υπάρχει λόγος να με βομβαρδίζειςσυνεχώς με δυσάρεστα πράγματα...ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Να, όταν μας πιάνει πονοκέφαλος, σκεφτόμαστε, άθελα μαςδηλαδή, ότι κάπου χτυπήσαμε. ( ) Πλησιάζον τας τον Ζαν Αλλά, αν είχεςχτυπήσει, θα 'χες πετάξει κανένα καρούμπαλο... ( ) Κοι τάζον τας τον Ζαν Γιαστάσου... νάτο... νάτο... καρουμπαλάκι, έχεις ένα μικρό καρούμπαλο...ΖΑΝ : Καρούμπαλο;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ένα τόσο δα καρουμπαλάκι...ΖΑΝ : Πού;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Εδώ... να, βλέπεις... φουσκώνει λίγο πιο πάνω από τη μύτη σου!ΖΑΝ : Εγώ καρούμπαλο; Αποκλείεται! Στην οικογένειά μας ποτέ δενφυτρώνουνε καρουμπαλάκια!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Πού έχεις έναν καθρέφτη;ΖΑΝ : Α!... άλλο ξαφνικό ( π ) ψαχουλεύει το μέ τω ό του Πρωινή κεραμίδα! Ναι!Σαν κάτι να φυτρώνει. Πάω στο μπάνιο να δω... ( π Τινάζε τα ι α ό τομα και τρέχε ι

π π π . στο μ άνιο ενώ ο Μ ερανζέ του αρακολουθεί με το βλέμμα Ακούγε τα ι η ) φωνή του Έχεις δίκιο. Έίναι καρούμπαλο... Που να πάρει, βγάζω καρούμπαλο...

( , . . π ) Ξαναγυρίζε ι έχε ι χλομιάσει τ ρομαχ τ ικά ένα χρώμα ρασινοκί τρ ινο Τι σου'λεγα; Τι σου 'λεγα; Κάπου Θα πρέπει να βροντήχτηκα!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Έχεις πολύ άσχημο χρώμα... έγινες ξαφνικά πρασινοκίτρινος...ΖΑΝ : Βαλτός είσαι; Σε διασκεδάζει να μου λες όλο δυσάρεστα. Εσύκοιτάχτηκες στον καθρέφτη;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Με συγχωρείς, δεν θέλω να σου γίνομαι ενοχλητικός, αλλά...ΖΑΝ , π ολύ νευριασμένος : Αλλά δεν κάνεις και τίποτ' άλλο.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Εγώ φταίω; Να, η αναπνοή σου... ανασαίνεις και είναι σαν ναμουγκρίζεις.. Σε πονάει ο λαιμός σου; ( ,Πηγαίνε ι και κάθε τα ι στο κρεβά τ ι

π ) δί λα στον Ζαν Γιατί δεν μου λες, σεπονάει ο λαιμός σου; Ίσως να έπαθες ψύξη στο λάρυγγα!ΖΑΝ : Τρελάθηκες τελείως; Γιατί, σώνει και καλά, πρέπει να'παθα ψύξη στολάρυγγα;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μα δεν είναι καμιά ντροπή να πάθεις ψύξη τον λάρυγγος. Κι εγώτο παθαίνω και αρκετά συχνά μάλιστα... Μπορώ να μετρήσω το σφυγμό σου;( π Αλλάζε ι θέση και ιάνει το σφυγμό

)του ΖανΖΑΝ , π με φωνή ακόμα ιο τραχιά και βραχνή : Ω... δεν είναι τίποτα... Θα μουπεράσει!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ο σφυγμός σου είναι πολύ κανονικός. Κανένας λόγος ν'ανησυχείς!ΖΑΝ : Ν' ανησυχώ; Για ποιο πράγμα ν' ανησυχώ; Δεν ανησυχώ καθόλου!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Πολύ σωστά... Θα ξεκουραστείς λίγες μέρες και θα γίνειςπερδίκι.ΖΑΝ : Ξεκούραση θα κοιτάξω τώρα. Δεν έχω καιρό... Πρέπει να βγω έξω, να δωτι θα φάω.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Αφού έχεις όρεξη, δεν είναι κάτι σοβαρό. Πάντως, εγώ θα σε

συμβούλευα να ξεκουραστείς λίγες μέρες. Το βρίσκω πιο φρόνιμο... Φώναξεςκανένα γιατρό;ΖΑΝ : Γιατρό; Τι να τον χάνω το γιατρό;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Κι όμως, θα'πρεπε να σε δει ένας γιατρός για να...ΖΑΝ : Άντε παράτα με! Σώνει και καλά να μου κουβαληθεί γιατρός. Αφού σουλέω, δεν θέλω γιατρό... αχρείαστος να'ναι. Θα φροντίσω μόνος μου τον εαυτόμου.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Έχεις άδικο, ένας γιατρός είναι πάντα χρήσιμος!ΖΑΝ : Ξέρω, ξέρω... σου ξεφουρνίζει αρρώστιες που δεν υπάρχουν..ΜΙΕΡΑΝΖΕ: Το κάνουν για το καλό μας. Η χαρά τους είναι γιατρεύουνε τουςανθρώπους...ΖΑΝ : Εφευρίσκουν αρρώστιες, σου λέω... τις εφευρίσκουν.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Πάω πάσο... πάντως, ακόμα καί αν τις εφευρίσκουν, τιςθεραπεύουν!ΖΑΝ : Εγώ, μόνο σε κτηνίατρους έχω εμπιστοσύνη!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, π π ιάνει και άλι το χέρι του Ζαν: Σαν να πρήζονται οι φλέβεςσου... Το πρόσεξες; Φούσκωσαν περίεργα...ΖΑΝ : Αυτό είναι δείγμα δύναμης...ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Δεν λέω το αντίθετο... δείγμα δύναμης και υγείας... Παρ' όλ'αυτά... ( π , π π Κοι τάζε ι με ροσοχή το χέρι του Ζαν ου το τραβάει δύσ ιστα μέχριπ π π )ου στο τ έλος το κρυβει α ό τομα ίσω τουΖΑΝ : Τι μανία σ' έπιασε να με ψαχουλεύεις, σαν να είμαι κανέναεξωπραγματικό ζώο!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Το δέρμα σου...ΖΑΝ : Το χρώμα μου, ο σφυγμός μου, οι φλέβες μου, το δέρμα μου... μεπαρασκότισες, το ξέρεις; Τι σε νοιάζει εσένα για το δέρμα μου, εγώασχολούμαι με το δικό σου;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μα το δέρμα σου αλλάζει. Αλλάζει συνεχώς χρώμα. Θα 'λεγες ότιέγινε χαλκοπράσινο... (π π ) άει να ξανα ιάσει το χέρι του Ζαν και σκληραίνει!ΖΑΝ , π πτ ραβάει και άλι το χέρι του ίσω: Σταμάτα να με πασπατεύεις,κατάντησες στενός κορσές. Σε πασπατεύω εγώ; Ωχ, χριστιανέ μου. Μ' έπρηξες,το κατάλαβες;ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στον εαυτό του: Είναι κάτι πολύ πιο σοβαρό απ' ό,τι νόμιζα στηναρχή... ( ) Στον Ζαν Άκου, πρέπει απαραιτήτως να φωνάξουμε γιατρό...( π )Προχωρεί ρος το τ ηλέφωνοΖΑΝ : Μακριά απ' το τηλέφωνο... ( π π ,Ορμάει στον Μ ερανζέ και τον σ ρώχνει

, π π π ) έ τσι ου αραλίγο να τον ε τάξε ι κά τω Μην ανακατεύεσαι εκεί που δεν σεσπέρνουνε... τσιμπούρι...ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Καλά καλά... μην εξάπτεσαι, εγώ, είπα να τηλεφωνήσω για τοκαλό σου.ΖΑΝ , π π βήχον τας και ανα νέον τας ολύ βαριά : Ξέρω... ξέρω το καλό μου πολύκαλύτερα από σένα...ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μα... έχεις πρόβλημα, αναπνέεις δύσκολα...ΖΑΝ : Ο καθένας αναπνέει όπως μπορεί, κι εγώ όπως μ' αρέσει. Πολύ πουσκοτίστηκα αν δεν σ' αρέσει η αναπνοή μου... Και μένα δεν μ' αρέσει η δικήσου... Αναπνέεις σαν ξεψυχισμένος, μόλις και ακούγεσαι, λες και τα μαζεύειςγια να βρεθείς μια ώρα αρχίτερα στον άλλο κόσμο!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Εγώ δεν είπα ποτέ ότι έχω τη δική σου δύναμη!ΖΑΝ : Σε έστειλα εγώ σε γιατρό για να τονώσεις τον οργανισμό σου; Δεν σ'έστειλα... Ο καθένας βολεύεται όπως του καπνίζει!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Σε παρακαλώ, μη θυμώνεις, το ξέρεις ότι εγώ είμαι φίλος σου.ΖΑΝ : Φιλίες! Κουραφέξαλα και πράσινα άλογα... Δεν πιστεύω στη φιλία σου.

ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Τώρα με θίγεις...ΕΑΝ: Πολύ εύκολα θίγεσαι!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Αγαπητέ μου, φίλε μου Ζαν...ΖΑΝ : Δεν είμαι ο αγαπητός σου Ζαν, ούτε φίλος σου.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Πολύ μισάνθρωπος έγινες σήμερα!ΖΑΝ : Ναι, έγινα μισάνθρωπος, μισάνθρωπος, μισάνθρωπος, μ' αρέσει να'μαιμισάνθρωπος, εσύ τι θέλεις;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Κατάλαβα... σίγουρα είσαι ακόμα θυμωμένος μαζί μου. Δενξέχασες το χτεσινό ανόητο καυγαδάκι μας. Εγώ έφταιγα, το δέχομαι. Γι' αυτόήρθα σήμερα να σου γυρέψω συγγνώμη..ΖΑΝ : Για ποιο καυγαδάκι μιλάς;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μα πριν από λίγο δεν σόυ έλεγα, ξέρεις τώρα... για το ρινόκεροπου...ΖΑΝ , ' πχωρίς ν ακούει τ ι λέε ι ο Μ ερανζέ : Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω τίποταμε τους ανθρώπους, μου ειναι αδιαφοροι... ή, το πολύ πολύ, με αηδιάζουν...φτάνει μόνο να μην μπερδεύονται στα πόδια μου, γιατί τότε είμαι άξιος νατους ποδοπατήσω.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Το ξέρεις πολύ χαλά ότι δεν σκοπεύω να μπερδευτώ στα πόδιασου.ΖΑΝ : Εγώ έχω σκοπούς στη ζωή... Θα χυμήξω, θα τους αρπάξω και...ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Πολύ σωστά, αυτό πρέπει να χάνεις... πάντως, έχω την εντύπωσηότι τελευταίως περνάς μια μικρή ηθική χρίση... ( πΕδώ και λίγη ώρα ο Ζαν άει

π , . πκι έρχε τα ι α ό το ίχο σε το ίχο σαν ένα θηρίο κλε ισμένο σε κλουβί Ο Μ ερανζέ π π π τ ρέχε ι α ό ίσω του για να τον ηρεμήσει και συχνά αραμερίζε ι γ ια να τον

π . , , π )α οφύγει Η φωνή του Ζαν γίνε τα ι συνεχώς όλο και ιο τραχιάΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μην εκνευρίζεσαι, σε παρακαλώ, μην εκνευρίζεσαι. Σου κάνεικακό...ΖΑΝ : Αυτά τα ρούχα... το πόσο με ενοχλούν δεν λέγεται... ούφφ... κι αυτή τηνπιτζάμα, δεν την αντέχω. ( π )Ανοιγοκλε ίνε ι σακάκι τ ης ι τ ζάμας τουΜΠΕΡΑΝΖΕ: Θεέ και Κύριε. Το δέρμα σου, το δέρμα σου!ΖΑΝ : Πάλι τα'βαλες με το δέρμα μου; Ε!... δικό μου είναι, δε γύρεψα να τοαλλάξω με το δικό σου... Μόνο αυτό μου έλειπε...ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μα... πώς έγινε έτσι... σαν πετσί...ΖΑΝ : Το πετσί είναι πιο ανθεκτικό... Αντέχει σ' όλες τις καιρικές συνθήκες!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Πρασινίζεις όλο και περισσότερο!ΖΑΝ : Μπα που να σκάσεις. Μανία καταδιώξεως σε έπιασε σήμερα με ταχρώματα... σίγουρα, για να βλέπεις συνεχώς οράματα, θα τα κοπάνισες πάλι...ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Χτες είχα πιει, το παραδέχομαι, αλλά σήμερα ούτε σταγόνα..ΖΑΝ : Με τα όργια που έκανες στο παρελθόν, το αποτέλεσμα, φυσικά,συνεχίζεται.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Σου υποσχέθηκα ότι θα διορθωθώ, και ξέρεις πολύ καλά ότιακούω τις συμβουλές που μου δίνει ένας καλός φίλος σαν και σένα. Δεν τοθεωρώ ταπεινωτικό. Το αντίθετο μάλιστα.ΖΑΝ : Στα παλιά μου τα παπούτσια τι θεωρείς... Μπρ... μπρρ... μπρρρρρρ!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Τι είπες;ΖΑΝ : Δεν είπα τίποτα... έχανα μόνο μπρρρ... Και το βρίσκω πολύδιασκεδαστικό...ΜΠΕΡΑΝΖΕ, κοιτάζοντας τον Ζαν στα μάτια: Τον θυμάσαι τον Βοδάρ; Ξέρειςτι έπαθε; Έγινε ρινόκερος!ΖΑΝ : Τι έγινε ο Βοδάρ;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ρινόκερος!ΖΑΝ , , π αερίζε τα ι ανοιγοκλείνον τας τ ην ι τ ζάμα του : Μπρρρρ.

ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Έλα, σταμάτησε τις σαχλαμάρες... Πώς αερίζεσαι έτσι;ΖΑΝ : Άει παράτα με. Θα αερίζομαι όπως μ' αρέσει. Είμαι σπίτι μου κι έχω κάθεδικαίωμα!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Εγώ δεν είπα το αντίθετο!ΖΑΝ : Ευτυχώς, γιατί... Δεν σηκώνω αντιρρήσεις... Τη ζέστη είναι αυτή...μπρρρρ... Έσκασα... σκάω από τη ζέστη... Μπρρρρ... πάω να δροσιστώ λιγάκι...ΜΠΕΡΑΝΖΕ, πενώ ο Ζαν ορμάει στο μ άνιο: Είναι από τον... ( Ο Ζαν είναι στο

π . π πμ άνιο Τον ακούμε να ξεφυσάει τ ρομαχ τ ικά ό ως ακούμε και το νερό ου π )τ ρέχε ι α ό τ η βρύση

ΖΑΝ , π πα ό το μ άνιο: Μπρρρρρ...ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Έχει ρίγη... λοιπόν, θέλει δεν θέλει θα τηλεφωνήσω στο γιατρό...( π π , π Προχωρεί και άλι ρος το τ ηλέφωνο σταμα τάε ι α ό τομα ό ταν ακούει τ η

π π )φωνή του Ζαν α ό το μ άνιοΖΑΝ : Ώστε έτσι, ε; Ο φιλαράκος μας ο Βοδάρ έγινε ρινόκερος. Χα! Χρόνια είχανα γελάσω έτσι! Σας την έφερε μια χαρά. Ασφαλώς θα μασκαρεύτηκε. (Βγάζε ι

π π π . πτο κεφάλι του α ό το άνοιγμα της όρτας του μ άνιου Είναι κα τα ράσινος π π ) και το καρούμ αλο έχει μεγαλώσει ακόμα ερισσότερο Αυτό είναι...

Μασκαρεύτηκε!... .ΜΠΕΡΑΝΖΕ, κάνοντας βόλ τ ες στο δωμά τ ιο χωρίς να κοι τάζε ι τον Ζαν : Σεβεβαιώνω, πρόκειται για κάτι πάρα πολύ σοβαρό...ΖΑΝ : Μπα; Σοβαρό ξεσοβαρό, λογαριασμός δικός του!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, π , π πγυρίζε ι ρος τ η μεριά του Ζαν αλλά εκε ίνος μ αίνει στο μ άνιο :Δεν νομίζω να μασκαρεύτηκε επίτηδες, η αλλαγή συντελέστηκε χωρίς τηθέλησή του.ΖΑΝ , π πα ό το μ άνιο: Εσύ πού το ξέρεις;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Τουλάχιστον, κάτι τέτοιο υποθέσαμε όλοι!ΖΑΝ : Κι αν το έκανε επίτηδες; Ρωτάω, αν το έκανε με τη θέλησή του;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Θα το 'βρισκα πολύ περίεργο... Κι άλλωστε, η κα Βοδάρ έπεσεαπό τα σύννεφα... η κακομοίρα δεν είχε ιδέα...ΖΑΝ , π με ολύ βραχνιασμένη φωνή: Χα! Χα! Χα! Τη χοντρή μας την κυρίαΒοδάρ... Μα αυτή είναι διανοητικώς καθυστερημένη...ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Δεν ξέρω αν είναι καθυστερημένη, αλλά...ΖΑΝ , , π ξαναγυρίζε ι βιαστ ικά στο δωμά τ ιο βγάζε ι το σακάκι τ ης ι τ ζάμας του

π . π και το ε τάε ι στο κρεβά τ ι Ο Μ ερανζέ γυρίζε ι το κεφάλι του διακρι τ ικά. π π π π . 'αλλού Ο Ζαν με το στήθος και τ ην λά τη ράσινη ξαναμ αίνει στο μ άνιο Σ

αυτό το διάστημα : Ο Βοδάρ δεν έλεγε ποτέ τα σχέδιά του στη γυναίκα του..Πώς να.εμπιστευτεί ένα ξόανο!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Κάνεις λάθος, Ζαν, αγαπημένο ζευγάρι!ΖΑΝ : Πολύ αγαπημένο ζευγάρι... δεν θα'σαι καλά.. χουν... χουν... ΜπρρρρΜΠΕΡΑΝΖΕ, π π π , προχωρεί ρος το μ άνιο αλλά ο Ζαν του κλε ίνε ι τ ην όρτακα τάμουτρα: Μάλιστα, πολύ αγαπημένο ζευγάρι... κι αν το θέλεις η απόδειξηείναι ότι...ΖΑΝ , πμέσα στο μ άνιο: Ο Βοδάρ είχε μια δική του προσωπική ζωή... Στο βάθοςτης καρδιάς του, φύλαγε μια κρυφή γωνιά, που δεν την φανέρωνε ποτέ!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Δεν θέλω να σε κάνω να μιλάς. Ίσως να σου κάνει κακό, και δενπρέπει.ΖΑΝ : Το αντίθετο... με ξαλαφρώνει....ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Σε παρακαλώ, άφησέ με τουλάχιστον να φωνάξω ένα γιατρό.ΖΑΝ : Απαγορεύεται δια ροπάλου! Με κάνεις έξαλλο με το πείσμα σου. Τοκατάλαβες επιτέλους; ( . π Ο Ζαν ξαναγυρίζε ι στο δωμά τ ιο Ο Μ ερανζέ κάνει

π π , πλίγα βήμα τα ρος τα ίσω τρομαγμένος για τ ί ο Ζαν έχε ι γ ίνε ι ακόμα ιοπ . χαλκο ράσινος κι αρθρώνει με σχε τ ική δυσκολία Η φωνή του έχει γ ίνε ι

)αγνώριστηΖΑΝ : Και στο κάτω κάτω, είτε έγινε ρινόκερος ελεύθερα και αυθόρμητα, είτεέγινε κατόπιν ρεβανσιστικών σχεδίων, τώρα μπορεί να είναι πολύ πιοευχαριστημένος!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ευχαριστημένος με τέτοια συμφορά; Μα, φίλε μου, είναι δυνατόννα σκέφτεσαι ότι, ότι...ΖΑΝ : Έχεις μανία να βλέπεις παντού την καταστροφή... Αν έχανε κέφι τουανθρωπάκου να γίνει ρινόκερος... αν το τραβούσε οργανισμός του... εγώ σ'αυτό το γεγονός δεν βλέπω τίποτα αφύσικο.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Συμφωνώ, το γεγονός είναι πολύ φυσικό... Μα πολύ αμφιβάλλω αντο τραβούσε ο οργανισμός του.ΖΑΝ : Και γιατί αμφιβάλλεις, παρακαλώ;ΜΠΕΥΑΝΖΕ: Μου είναι λίγο δύσκολο να στο εξηγήσω, αλλά νομίζω ότι είναικάτι αυτονόητο!ΖΑΝ : Εγώ δεν το βρίσκω και τόσο τρομακτικό να γίνεις ρινόκερος...Πλασματάκια του Θεού είναι κι οι ρινόκεροι, σαν κι εμάς κι έχουνε κι αυτοίστη ζωή τα ίδια δικαιώματα που έχουμε εμείς...ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Με μια διαφορά, να μην μπερδεύονται στη δική μας ζωή. Εμείςέχουμε διαφορετική νοοτροπία, δεν το παραδέχεσαι;ΖΑΝ , π , π πάει κ έρχε τα ι στο δωμά τ ιο μ αίνει και βγαίνει στο μ άνιο : Και ποιοςσου είπε ότι η δική μας νοοτροπία είναι σωστή;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Όπως και να 'χει, εμείς έχουμε κάποια ηθική, που δεν νομίζω ναέχει κάποια σχέση με την ηθική των ζώων!ΖΑΝ , πμ αίνον τας : Ηθική!... Η ηθική τώρα μας μάρανε... Είμαι μέχρι εδώ με τηνηθική, τη συχάθηκε η ψυχή μου... Ηθική και πράσινα άλογα... Καιρός είναι νατην ξεπεράσουμε την ηθική!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Και τι θα βάζαμε στη υέση της;ΖΑΝ , π π , ό ως και ριν με το ίδιο ύφος: Τη φύση!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Τη φύση;ΖΑΝ , με το ίδιο ύφος: Μάλιστα, τη φύση. Η φύση έχει δικούς της νόμους. Ηηθική είναι κάτι το αφύσικο.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Δηλαδή, αν κατάλαβα καλά, γυρεύεις ν' αντικαταστήσουμε τονηθικό νόμο με το νόμο της ζούγκλας!ΖΑΝ : Μάλιστα, της ζούγκλας... εκεί θ' ανέπνεα... Εκεί θα 'θελα να ζήσω.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μια κουβέντα είναι αυτή... Κατά βάθος όμως, κανένας από μας...ΖΑΝ , τον διακόπτει και πηγαινοέρχεται πάντα στο δωμάτιο: Πρέπει ναξαναβάλουμε αξιοκρατικά θεμέλια στη ζωή μας... Πρέπει να ξαναγυρίσουμεστην ακεραιότητα που είχαν τα πρώτα πλάσματα της δημιουργίας.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω, φίλε μου!ΖΑΝ , ξεφυσώντας τρομαχ τ ικά : Ν' αναπνεύσω. Θέλω ν' αναπνεύσω...ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Για ξανασκέψου το ζήτημα... πρόσεξε... Εμείς διαθέτουμε μιαθεμελιωμένη φιλοσοφία, που αυτά τα ζωντανά δεν την έχουν δει ούτε στονύπνο τους! Συστήματα για αξίες ζωής που ειναι αναντικατάστατα. Ταδημιούργησαν αιώνες και αιώνες ανθρώπινου πολιτισμού και...ΖΑΝ , μέσα από το μπάνιο: Όλα αυτά πρέπει να κατεδαφιστούν, ναγκρεμιστούν, να αφανιστούν... μάλιστα, όλα... θα 'μαστε πολύ καλύτερα!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Δεν σε παίρνω στα σοβαρά... σίγουρα θα αστειεύεσαι ή το'ριξεςστην ποίηση...ΖΑΝ , πάντα από το μπάνιο: Μπρρρρ... ( )ξαναμουγκρίζε ιΜΠΕΡΑΝΖΕ: Δεν το ήξερα ότι έκανες και ρίμες!ΖΑΝ , π πβγαίνον τας α ό το μ άνιο: Μπρρρρ ( π )μουγκρίζε ι και άλιΜΠΕΡΑΝΖΕ: Σε ξέρω αρκετά χαλά και δεν με πείθεις ότι όλα αυτά που μου

λες τα πιστεύεις κιόλας και τα πρεσβεύεις... Ο άνθρωπος... και αυτό τογνωρίζεις περίτρανα, όπως και εγώ...ΖΑΝ , πτον διακό τε ι : Ο άνθρωπος! Αυτή τη λέξη να μην την ξαναπείς μπροστάμου!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Θέλω να πω, το ανθρώπινο πλάσμα... ο ουμανισμός...ΖΑΝ : Ουμανισμός! Θεωρίες ξεπερασμένες! Χωρίς διαφάνεια! Γέρασες, αλλάείσαι πάντοτε ένας γελοίος ρομαντικός! Πάει ο ουμανισμός, ξόφλησε!( π π )Ξαναμ αίνει στο μ άνιοΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μα, επιτέλους, υπάρχει η σκέψη, το μυαλό, που όλο εξελίσσεται.ΖΑΝ , π πμέσα α ό το μ άνιο: Τρίχες κατσαρές. Αυτά είναι κλισέ! Βαρέθηκα να σεακούω να μου λες απίθανα σενάρια. Μπρρρρ!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Εγώ, απίθανα σενάρια;ΖΑΝ , π , π με ολύ τραχιά φωνή έ τσι ου ξεχωρίζε ις λιγάκι δύσκολα τα λόγια του :Μάλιστα, μπούρδες με λοφίο... Μπρρρρ.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Τα 'χω χαμένα... πρώτη φορά σ' ακούω να υποστηρίζεις κάτιτέτοιες θεωρίες, αγαπητέ μου Ζαν. Μα τι έπαθες, το ξέρεις ότι παραλογίζεσαι;Στο τέλος θα μου πεις ότι θα σ' άρεσε να ήσουνα ρινόκερος!ΖΑΝ : Και γιατί όχι; Εγώ δεν έχω ανόητες προκαταλήψεις!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Έχεις την καλοσύνη να μιλάς λίγο πιο καθαρά... Δενκαταλαβαίνω τι λες. Αρθρώνεις παρά πολύ άσχημα...ΖΑΝ , π πάν τα μέσα στο μ άνιο: Καθάρισε τ' αφτιά σου και θα καταλάβεις!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Τι να καθαρίσω;ΖΑΝ : Τ' αφτιά σου! Κουφάθηκες εντελώς. Σου είπα: Γιατί να μη γίνωρινόκερος... Πάντα μ' άρεσε η αλλαγή!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ε, δεν είμαστε καλά... Είναι δυνατόν να μου αραδιάζειςπαρόμοιες θεωρίες... ( π π , π π Ο Μ ερανζέ σταμα τάε ι α ό τομα ό ως βλέ ε ι τον Ζαν

, . , να ξαναγυρίζε ι σε μια τρομαχ τ ική κα τάσταση Τώρα ο Ζαν ε ίναι τ ελε ίωςπ π π χαλκο ράσινος και το καρούμ αλο στο μέ τω ό του έχει με ταβληθεί σχεδόν σε

) κέρα το ρινόκερου Ω!... Δεν ξέρεις πια ούτε τι σου συμβαίνει ούτε τι κάνεις. (Ο , π π , πΖαν ορμάει στο κρεβά τ ι του ε τάε ι κά τω τα σκε άσματα ροφέρει

, π π , αφρισμένος ακα τανόη τες άναρθες λέξε ις και ού και ού βγάζε ι άγριες) κραυγές Έλα ηρέμησε, ηρέμησε, πρώτη φορά σε βλέπω σ' αυτή την

κατάσταση, δεν σ' αναγνωρίζω πια!ΖΑΝ , μόλις και διακρίνουμε τ ι λέε ι : Ζέστη!... Πολύ ζέστη!... Όλα αυτά πρέπεινα τ' αφανίσουμε, να τα γκρεμίσουμε ...τα ρούχα... τι φαγούρα είναι αυτή... μεπνίγουνε... με τρώνε ( π π )βγάζε ι τώρα και το αν τελόνι τ ης ι τ ζάμαςΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μα τι κάνεις... Τώρα ξεγυμνώνεσαι και από πάνω... Εσύ πάντοτεκαυτηρίαζες τους επιδειξίες...ΖΑΝ : Στους βάλτους! Στους βάλτους!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Γύρισε να με κοιτάξεις... έχω την εντύπωση πως ούτε με βλέπειςούτε ακούς τι σου λέω.ΖΑΝ : Σ' ακούω θαυμάσια και σε βλέπω ακόμα πιο θαυμάσια... ( π Χυμάει ρος τον

π . π Μ ερανζέ με το κεφάλι χαμηλωμένο Ο Μ ερανζέ τραβιέ τα ι γ ια να μην τονπ )χ τυ ήσει

ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Πρόσεχε, μα τρελάθηκες;ΖΑΝ , π ανα νέει ξεφυσώντας : Με συγχωρείς... ( Ύστερα ξανα τρέχε ι σαν

π )δαιμονισμένος στο μ άνιοΜΠΕΡΑΝΖΕ, π π , , , κάνε ι να φύγει α ό την όρτα αρισ τερά αλλά με τά σαν να

π π , π , με τανιώνει γυρίζε ι και τ ρέχε ι ίσω α ό τον Ζαν στο μ άνιο λέγον τας : Όχι!Δεν μπορώ να τον εγκαταλείψω σ' αυτή την κατάσταση... είναι φίλος μου.( π π ) Μέσα α ό το μ άνιο Πάει τέλειωσε, Ζαν, θα φωνάξω γιατρό... πίστεψέ με,είναι απαραίτητο... απαραίτητο!

ΖΑΝ , π πα ό το μ άνιο: Όχι!ΜΙΙΕΡΑΝΖΕ, π πα ό το μ άνιο: Ναι! Ηρέμησε σου λέω, Ζαν... γίνεσαι γελοίος! Ωχ,το κέρατό σου... το κέρατό σου μεγαλώνε. όλο και περισσότερο... Έγινες...έγινες ρινόκερος!ΖΑΝ , π πα ό το μ άνιο: Θα σε ποδοπατήσω... Θα σε λιώσω... (Ακούγε τα ι

, , π π , πτ ρομαχ τ ική φασαρία μουγκρίσμα τα ράγμα τα έφτουν ένας καθρέφτης ου . , π π ,γίνε τα ι κομμά τ ια Σε λίγο βλέ ουμε να βγαίνει ο Μ ερανζέ τρομοκρα τημένος

π π π π αναστα τωμένος και να ροσ αθεί να κλείσει τ ην όρτα του μ άνιου με, π , π , π .δυσκολία για τ ί α ό μέσα ό ως μαν τεύουμε την τραβάει κά οιος άλλος

. π π π π , )Τελικά με μια υ εράνθρω η ροσ άθεια κα ταφέρνει να την κλείσειΜΠΕΡΑΝΖΕ, π πό ως κρα τάε ι τ ην όρτα : Έγινε ρινόκερος... πάει! Έγινερινόκερος! ( π , Καταφέρνει τ ελ ικά να κλε ίσει τ ην όρτα αλλά ένα κέρα το του

. π π πσχίζε ι το σακάκι Ύστερα το ίδιο κέρα το σ άει τ ην όρτα και αρουσιάζε τα ι π π . π π π π στο κέν τρο α ό μια τρύ α Ό ως η όρτα άει κ ι έρχε τα ι α ό τα τραν τάγμα τα , π , του θηρίου ο χαλασμός στο μ άνιο συνεχίζε τα ι με μουγκρη τά βρυχηθμούς π , π « , ,και λέξε ις ου σχεδόν δεν τ ι ς ξεχωρίζουμε ό ως βρομιάρη λύσσαξα

, . π » π , π ) κάθαρμα κ λ Ο Μ ερανζέ καθώς ορμάει στην όρτα δεξ ιά Πού να πάει τομυαλό μου ότι θα'φτανε σ' αυτό σημείο... πού να το φανταστώ... ( Ανοίγε ι τ ηνπ π π πόρτα της σκάλας και χ τυ ά με τ ι ς γροθιές του ασταμά τη τα την όρτα ου

π ) βρίσκε τα ι στο λα τύσκαλο Ρινόκερος... Υπάρχει στο κτίριο ρινόκερος...φωνάξτε την αστυνομία... Ένας ρινόκερος!ΓΕΡΑΚΟΣ , π πβγάζε ι το κεφάλι του ό ως και ριν: Τι πάθατε κα φωνάζετε;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Την αστυνομία, γρήγορα, την αστυνομία... Υπάρχει ρινόκεροςσπίτι σας.

ΦΩΝΗ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΓΕΡΑΚΟΥ: Μα τι συμβαίνει, Ζαν... γιατί κάνεις τόσηφασαρία;ΓΕΡΑΚΟΣ , στη γυναίκα του: Δεν κατάλαβα και καλά, τα λέει μπερδεμένα...Είδε λέει ένα ρινόκερο...ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μάλιστα, ρινόκερος, εδώ, μέσα στο σπίτι σας. Φωνάξτε τηναστυνομία!ΓΕΡΑΚΟΣ: Είσαι με τα καλά σου; Γι' αυτό αναστάτωσες με τις φωνές σου τοσύμπαν; Για κοίτα αναίδεια! ( π )Του κλε ίνε ι τ ην όρτα κα τάμουτραΜΠΕΡΑΝΖΕ, ορμάει στη σκάλα: Ο Θυρωρός! Πού είναι ο θυρωρός... Ρινόκεροςστο σπίτι σας, φωνάξτε την αστυνομία... την αστυνομία... ( π ' Βλέ ουμε ν ανοίγει

π π ο φεγγί της τ ης όρτας τ ης Θυρωρού και να αρουσιάζε τα ι το κεφάλι ενός! ) ρινόκερου Κι άλλος... κι άλλος ρινόκερος! ( π Ανεβαίνει και άλι τ ρέχον τας τ η

, π π , πσκάλα άει να μ ει στο δωμάτ ιο του Ζαν αλλά διστάζε ι και ξανα τρέχει ρος π . , π τ ην όρτα του Γεράκου Την ίδια στ ιγμή η όρτα του Γεράκου ανοίγει και

) εμφανίζον τα ι δύο μικρά κεφαλάκια ρινόκερων Θεέ μου... Είναι δυνατόν;( . π π π .Ξαναγυρίζε ι στο δωμά τ ιο του Ζαν Η όρτα του μ άνιου τραν τάζε τα ι άν τα

π π , π π π Προχωρεί ρος το αράθυρο ου το λαίσιό του βρίσκε τα ι μ ροστά στη, π . , σκηνή α έναν τ ι στο κοινό Είναι εξαν τλημένος λίγο ακόμα και θα

π , ) λι οθυμήσει σχεδον τραυλίζε ι Αχ, Θεέ μου!... Αχ Θεέ μου... ( Κάνει μιαπ π π π , π π π ροσ άθεια και ηδάει στο ρεβάζ ι έξω α ό το αράθυρο ρος το μέρος του

, πκοινού αλλά ξανανεβαίνε ι αμέσως για τ ί τ ην ίδια στ ιγμή εμφανίζον τα ι α ό, , π π , . π κά τω δηλαδή α ό την λα τε ία κέρα τα ρινόκερων Τα βλέ ουμε να

π π ροχωράνε και να τρέχουν α ό τη μια άκρη στην άλλη με αφάν ταστη. π , π π , τ αχύ τη τα Ανεβαίνει και άλι όσο ιο γρήγορα μ ορεί και γ ια μια στ ιγμή

π ) ! π ...στέκε τα ι και κοι τάζε ι ρος τα έξω Ρινόκεροι Στο δρόμο κο άδι ολόκληρο . !.. . ...Στρα τ ιά ολόκληρη Ρινόκεροι Κατηφορίζουνε τρέχον τας στη λεωφόρο

( π ) π .. . π π Κοι τάζε ι ρος όλες τ ι ς μεριές Πώς θα μ ορέσω τώρα να βγω α ό ού θα.. . ...βγω Αν τουλάχισ τον τρέχανε μόνο μέσα στη μέση του δρόμου

π .. . π π .. . π π στριμώχνον τα ι και στα εζοδρόμια λημμύρισαν τα άν τα α ό ού θα βγω.. . π π .. . ( π π , π τώρα α ό ού θα φύγω Τον έχε ι ιάσει ανικός τρέχε ι ρος όλες τ ι ς

π π . π π π όρτες και τ α αράθυρα Η όρτα του μ άνιου άν τα τραν τάζε τα ι κ ι π , , πακούγε τα ι άν τα ο Ζαν να μουγκρίζε ι να βγάζει άναρθρες κραυγές και ού

π . .και ού ασυνάρτη τ ες λέξε ις και βρισιές Όλα αυτά συνεχίζον ται γ ια λίγη ώρα π π π π , , ,Κάθε φορά ου ο Μ ερανζέ ροσ αθεί μέσα στην ταραχή του να φύγει

π π π βρίσκε τα ι μ ροστά στην όρτα του Γεράκου ή στα σκαλο ά τ ια της σκάλας και π , π π παμέσως κάνει ίσω για τ ί αρουσιάζον ται μ ροστά του κεφάλια ρινόκερων ου

π . π μουγκρίζουν α ειλη τ ικά Για μια τ ελευ ταία φορά τρέχε ι στο αράθυρο και ) π .. . π .. . πκοι τάζε ι έξω Γίνανε κο άδια κο άδια ρινόκεροι κ ι ύστερα σου λένε ως

π ! ! .. . π π αυτό το θηρίο ρο τ ιμά τη μοναχική ζωή Λάθος Μεγάλο λάθος ρέ ει να . π αναθεωρηθεί εκ βάθρων αυτή η θεωρία Δεν άφησαν στη λεωφόρο αγκάκι γ ια

π , . ( ) αγκάκι τ α γκρεμίσανε όλα Σφίγγει τ α χέρια του με μεγάλη αγωνία Τι να , , ; ( π π κάνω τώρα Θεέ μου τ ι να κάνω Τρέχει και άλι σε κάθε ιθανή έξοδο αλλά

π . π και άλι οι ρινόκεροι τον σταμα τάνε Σε μια στ ιγμή ου βρίσκε τα ι κον τά στοπ , π π π . μ άνιο βλέ ει τ ην όρτα έ το ιμη να υ οχωρήσει Τινάζε τα ι γρήγορα και

, . , κολλάει στον το ίχο του βάθους αλλά και αυ τός γκρεμίζε τα ι Τώρα στο βάθοςπ , π ) !...βλέ ουμε ένα δρόμο ηδάει και τ ρέχε ι ουρλιάζον τας Βοήθεια ρινόκερος

!.. . . . ( , π π Ρινόκεροι Ρινόκεροι Τρόμαχ τ ιχός θόρυβος και ό ως και η όρτα τουπ )μ άνιου γκρεμίζε τα ι

ΤΡΙΤΗ ΠΡΑΞΗ π . π ,Σχεδόν ίδιο σκηνικό με τ ης ροηγούμενης ε ικόνας Το δωμά τ ιο του Μ ερανζέ

π . π , ου μοιάζε ι αρκε τά με το δωμά τ ιο του Ζαν Λίγες λε τομέρε ιες ένα δυοπ π π π , π . ,έ ι λα αρα άνω μας δείχνουν ότ ι ρόκει τα ι γ ια άλλο δωμά τ ιο Αριστερά

π . π . μια σκάλα και λα τύσκαλο Πόρτα στο βάθος του λα τύσκαλου Θυρωρείο δενπ . , . π π ,υ άρχει Στο βάθος ένα ντ ιβάνι Ο Μ ερανζέ ε ίναι ξα λωμένος στο ν τ ιβάνι

π . π π π ' λά τη στο κοινό Μια ολυθρόνα κε ένα μικρό τρα εζάκι και άνω σ αυτό το. π . π , τ ηλέφωνο Στο βάθος ένα ανοιχ τό αράθυρο Ένα δεύ τερο αράθυρο μόνο το

π , π . π π ,λαίσιό του στο ροσκήνιο Ο Μ ερανζέ ε ίναι ξα λωμένος στο ντ ιβάνι. , π . π , ν τυμένος Στο κεφάλι έχει έναν ε ίδεσμο Ίσως να βλέ ει εφιάλ τ ες για τ ί π τ ινάζε τα ι συνεχώς μέσα στον ύ νο του

ΜΠΕΡΑΝΖΕ: .. . .. . (π ) .. . π Όχι όχι αύση Παντού κέρα τα φυλαχ τε ί τ ε α ό τα.. . ( . π κέρα τα Παύση Ακούγε τα ι ένας φοβερός θόρυβος ου κάνουν ένα τσούρμο

π π π π ) , !ρινόκεροι ό ως ερνάνε κά τω α ό το αράθυρο του βάθους Όχι αφήστε με( π π π .Πέφτε ι στο ά τωμα καθώς αλεύει μέσα στον εφιάλ τη του και ξυ νάει

π , , .Ψάχνει τ ο μέ τω ό του τρομοκρα τημένος ύστερα τρέχε ι στον καθρέφτη π . . Ανασηκώνει τ ον ε ίδεσμο Ο φοβερός θόρυβος σταμα τάε ι Αναστενάζε ι με π π . ανακούφιση για τ ί βλέ ει ό τ ι δεν έχει φυτρώσει κανένα καρούμ αλο Διστάζε ι

, , π , .για λίγο γυρίζε ι ξα λώνει στο ν τ ιβάνι αλλά σχεδόν αμέσως ξανασηκώνε τα ι π π π π π Προχωρεί στο τρα έζ ι ό ου υ άρχει ένα μ ουκάλι κονιάκ και ένα οτήρι και

π . , π , ε το ιμάζε τα ι να ιε ι Για λ ίγο γίνε τα ι μέσα του μια μικρή άλη αλλά ύστερα π π π π π )ξαναβάζε ι α οφασιστ ικά το ο τήρι και το μ ουκάλι άνω στο τρα έζ ι

.. . π π . ( π , πΘέληση ρέ ει να γίνω δυνατός Ετοιμάζε τα ι να ξαναξα λώσει αλλά α ό π π π το αράθυρο του βάθους ακούγε τα ι και άλι φασαρία α ό τους ρινόκερους

π . ) ! ( π ου τρέχουν Βάζοντας το χέρι στην καρδιά του Θεέ μου Προχωρεί ρος τοπ ,. , αράθυρο του βάθους ρίχνει γ ια λίγο έξω μια μα τ ιά αλλά σχεδόν αμέσως το

. . π πκλείνε ι τ αραγμένος Ο θόρυβος ακούγε τα ι λ ιγό τ ερο Προχωρεί και άλι ρος π , , π ,το τρα έζ ι στέκε τα ι γ ια λίγο διστακ τ ικός κοι τάζον τας το μ ουκάλι

« , » , πανασηχώνει τους ώμους σαν να λέε ι ωχ αδερφέ γεμίζε ι ένα μεγάλο οτήρι π . π π κονιάκ και το κα τα ίνει μονορούφι Ξαναβάζε ι στο τρα έζι το ο τήρι και το

π . ! , πμ ουκάλι Βήχει Ο ήχος του βήχα τον ανησυχεί ξαναβήχει και αρακολουθεί

π . . ροσεχ τ ικά το βήχα του Κοι τάζε τα ι στον καθρέφτη και ξαναβηχει Ανοίγε ι καιπ π . , π ,άλι τ ο αράθυρο Οι ανάσες των θηρίων ακούγον τα ι ξανά ιο έν τονα

) .. . π .. . ! . (ξαναβηχει Όχι ε ίναι άλλο ράγμα καμία σχέση Καμία σχέση Ησυχάζειπ π , π π π κά ως και κλείνε ι το αράθυρο ψηλαφίζε ι το μέ τω ό του άνω α ό τον

π . , π . ,ε ίδεσμο Τελικά ξα λώνει στο ν τ ιβάνι σαν να θέλει να κοιμηθεί Τότεπ π . βλέ ουμε τον Ντ ιν τάρ ου ανεβαίνε ι τ α τ ελευ τα ία σκαλιά Φτάνει στο

π π π )λα τύσκαλο και χ τυ άει τ ην όρταΜΠΕΡΑΝΖΕ, : ;τ ινάζε τα ι στο ν τ ιβάνι Ποιος ε ίναιΝΤΙΝΤΑΡ : , π , !Ήρθα να σε δω Μ ερανζέ έμαθα ότ ι ε ίσαι άρρωστοςΜΠΕΡΑΝΖΕ: ;Ποιος ε ίναιΝΤΙΝΤΑΡ : .. . !Εγώ είμαι εγώΜΠΕΡΑΝΖΕ: ;Ποιος εγώΝΤΙΝΤΑΡ : , Εγώ ο Ντ ιν τάρΜΠΕΡΑΝΖΕ: !.. . .. . ...Α Εσύ είσαι Έλα μέσαΝΤΙΝΤΑΡ : ' , ; ( ' π ) Δεν σ ενοχλώ έ τσι Πάει ν ανοίξε ι τ ην όρτα Μα έχε ις

!κλειδώσειΜΠΕΡΑΝΖΕ: .. . , ! ( , π )Μια στ ιγμή έφ τασα έφτασα Ξεκλειδώνει ο Ντ ιν τάρ μ αίνειΝΤΙΝΤΑΡ : !Καλή σου μέραΜΠΕΡΑΝΖΕ: , . ;Καλή μέρα Ντ ιν τάρ Τι ώρα είναιΝΤΙΝΤΑΡ : ; , πΟύτε την ώρα δεν ξέρεις Αυγά μου κλωσάς κλε ιδαμ αρωμένος

π ; π ;σ ί τ ι σου Τουλάχιστον ας καλύ τεραΜΠΕΡΑΝΖΕ: , ; . (Με συγχωρείς ε Στην αρχή δεν γνώρισα τη φωνή σου Πηγαίνει

π ) , , π .. . π . !και ανοίγει το αράθυρο Ναι ναι ελ ίζω ελ ίζω Πάω λίγο καλύ τεραΝΤΙΝΤΑΡ : ; , . Δεν γνώρισες τη φωνή μου Μα δεν άλλαξε Εγώ τη δική σου τη

!γνώρισα αμέσωςΜΠΕΡΑΝΖΕ: , .. . , Με συγχωρείς ίσως να ή τανε ιδέα μου Πραγμα τ ικά η φωνή

. , ;σου δεν άλλαξε καθόλου Αλλά ούτε και η δική μου δεν συμφωνείςΝΤΙΝΤΑΡ : 'π π ' , π ;Και για τ ί θα ρε ε ν αλλάξουν υ άρχει λόγοςΜΠΕΡΑΝΖΕ: , .. . π π π π , πΚανένας μα μή ως α έκ τησα ιο μ άσους τόνους λίγο ιο

;βαριά φωνήΝΤΙΝΤΑΡ : π .Δεν μου δίνεις καθόλου αυ τή την εν τύ ωσηΜΠΕΡΑΝΖΕ: .. . !Ευτυχώς Είχα τόση αγωνίαΝΤΙΝΤΑΡ : , π π ;Αγωνία για οιο ράγμαΜΠΕΡΑΝΖΕ: π , π , , , , Τί ο τα τ ί ο τα να έ τσι δεν ξέρεις καμιά φορά όσα δεν φέρνει ο

.. . , π ' .χρόνος τα φέρνει η ώρα Φωνή είναι αυτή μ ορεί και ν αλλάξε ι Συνηθισμέναπ .. . ;ράγμα τα ΨέματαΝΤΙΝΤΑΡ : π π π ;Μή ως άρ αξες καμιά γρι ούλαΜΠΕΡΑΝΖΕ: , π ! , π . .. . ,Α μ α Δηλαδή το ελ ίζω Μα για τ ί στέκεσαι όρθιος κάθησε

π .. . π π .σαν στο σ ί τ ι σου η ολυθρόνα είναι αρκε τά ανα αυτ ικήΝΤΙΝΤΑΡ , π π : π ;ό ως κάθε τα ι στην ολυθρόνα Νιώθεις άν τα την ίδια αδιαθεσία

π π ; ( π π π )Σε ονάει άν τα το κεφάλι σου Δείχνει τον ε ίδεσμο ου φοράει ο Μ ερανζέΜΠΕΡΑΝΖΕ: , , π π .. . Ναι βέβαια βέβαια με ονάει και ολύ μάλιστα Πάντως

π .. . π π .. . π ; ( καρούμ αλο δεν έβγαλα Δεν βλέ εις καρούμ αλο Βλε εις Τραβαει τονπ π )ε ίδεσμο και δείχνει το μέ τω ο του στο Ντ ιν τάρΝΤΙΝΤΑΡ : , π π .. . .Όχι καρούμ αλο δεν βλέ ω ούτε ίχνοςΜΠΕΡΑΝΖΕ: π . ' π .. . π π !Κι ούτε θα δεις ο τέ Δεν το χω σκο ό Καρούμ αλο οτέΝΤΙΝΤΑΡ : , π π π , ;Καλά ώς θα βγάλεις καρούμ αλο χωρίς να χ τυ ήσεις γίνε τα ιΜΠΕΡΑΝΖΕ: , π Αυτό λέω κι εγώ όταν ροσέχεις δεν έχεις κανένα φόβο να

π . !χ τυ ήσεις ΚανέναΝΤΙΝΤΑΡ : .. . π .. . π , Είναι αυτονόη το Φτάνει μόνο να ροσέχεις Μα ε ι τ έλους τ ι σου

; .. . π , συμβαίνει Για τ ί τόσος εκνευρισμός κι ανησυχία Αν μείνε ις ξα λωμένος θα' .. . π , π ..σ ενοχλε ί λ ιγό τερο Θέλω να ω ο ονοκέφαλος

ΜΠΕΡΑΝΖΕ: π ; π π ...Ποιος ονοκέφαλος Μη μου ξανα είς για ονοκέφαλοπ , ; π !Α αγορεύε τα ι κα τάλαβες Δια ρο άλου

ΝΤΙΝΤΑΡ : π , π 'Με εγώ το βρίσκω ολύ φυσικό ύστερα α ό τόσες συγκινήσεις να π , , π π ...χεις λίγο ονοκέφαλο τ ι λ ίγο ολύ ονοκέ

ΜΙΙΕΡΑΝΖΕ: , π !Πάψε ακόμα δεν μ ορώ να συνέλθωΝΤΙΝΤΑΡ : , π , .. . π π !Καλά αύω μα είναι φυσική συνέ εια να σε ονάει το κεφάλι σουΜΠΕΡΑΝΖΕ, π : τ ρέχε ι στον καθρέφτη και τ ραβάει τον ε ίδεσμο Δόξα σοι ο

, π .. . π π .. . , π ..Θεός τ ί ο τα δεν βλέ ω τ ί ο τα ξέρε ις κά ως έ τσι αρχίζε ιΝΤΙΝΤΑΡ : π ;Ποιο ράγμα αρχίζε ι έ τσιΜΠΕΡΑΝΖΕ: .. . π ...Να φοβάμαι μή ως γίνω κά τ ι άλλοΝΤΙΝΤΑΡ : , .. . .. . πΠιο καλά δεν σταμα τάς να γυροφέρνεις Κάθισε λ ίγο Έτσι ουπ , π .. . ;ας κι έρχεσαι σαν σβούρα εκνευρίζεσαι ερισσότερο δεν το κα ταλαβαίνε ιςΜΠΕΡΑΝΖΕ: , , π π ( ) , ...Ναι έχε ις δίκ ιο ρέ ει να ηρεμήσω κάθε τα ι να ηρεμήσω

, , π π .Ακόμα ξέρε ις τ α βλέ ω όλα μ ροστά μουΝΤΙΝΤΑΡ : .. . ...Το ξέρω όλα αυτά για το Ζαν

ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ναι, βέβαια, κυρίως για τον Ζαν, αλλά και όλοι οι άλλοι δεν πάνεπίσω. Μικρό το'χεις να...ΝΤΙΝΤΑΡ: Καταλαβαίνω, πέρασες πολύ μεγάλο σοκ!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Σοκ, δεν θα πει τίποτα. Ταραχή, τρομάρα! Ευτυχώς, εσύ μενιώθεις.ΝΤΙΝΤΑΡ: Τελοσπάντων.... όπως και να'χει, δεν ήταν δα και η συντέλεια τουκόσμου, ούτε υπάρχει λόγος ν' αφήνεις τον εαυτό σου να...ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Θα 'θελα να 'βλεπα τι θα 'κανες, εσύ στη θέση μου... Ο Ζαν ήτανο καλύτερός μου φίλος... Να μεταμορφωθεί έτσι στα καλά του καθουμένου,μπροστά στα μάτια μου... άσε που έκανε σαν λυσσασμένος...ΝΤΙΝΤΑΡ: Το παραδέχομαι, ήταν μεγάλη απογοήτευση για σένα. Αλλά καιρόςνα το ξεπεράσεις.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Πώς να το ξεπεράσω... Νέος άνθρωπος, με τέτοια αισθήματα,έτοιμος να ριχτεί με τα μούτρα στον αγώνα για την ανθρωπότητα... Ποιος θαμπορούσε να το πιστέψει... Αυτός.. αυτός... Γνωριζόμαστε από... από παιδιά...ποτέ δεν φανταζόμουνα παρόμοια εξέλιξη... ήμουνα πιο σίγουρος γι' αυτόν απόό,τι ήμουνα για τον ίδιο μου τον εαυτό... Και να το κάνει αυτό σε μένα... σεμένα!ΝΤΙΝΤΑΡ: Μα, δεν νομίζω ότι το έκανε γιατί είχε κάτι συγκεκριμένο εναντίονσου!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Κι όμως, αυτή την εντύπωση μου έδωσε... Αν έβλεπες πώςάφριζε, σε τι κατάσταση βρισκότανε ... Το πρόσωπό του είχε μια έκφραση πουποτέ...ΝΤΙΝΤΑΡ: Είναι γιατί έτυχε να βρεθείς εσύ κοντά του εκείνες τις στιγμές. Κιάλλος αν ήτανε στη θέση σου, ίδια θα του φερότανε.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ναι, αλλά ήμουνα εγώ.. και θα έπρεπε να συγκρατηθεί για χάρητης μεγάλης μας φιλίας!ΝΤΙΝΤΑΡ: Μα, δεν μου λες; Πιστεύεις ότι είσαι το κέντρο του σύμπαντος καιπως ό,τι συμβαίνει σε αφορά προσωπικά; Μα την πίστη μου, δεν σε έβαλε δαστο σημάδι ολόκληρη η υφήλιος!

ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ίσως να 'ναι κι έτσι... Θα προσπαθήσω να λογικευτώ... Πάντως,το ίδιο το φαινόμενο είναι πολύ δυσάρεστο... Για να 'μαι ειλικρινής, εμένατουλάχιστον με αναστατώνει... κι εξήγηση... εξήγηση δεν βρίσκω....ΝΤΙΝΤΑΡ: Για την ώρα, κι εγώ δεν βρίσκω ικανοποιητική εξήγηση. Απλώς,διαπιστώνω τα γεγονότα και τα καταγράφω... Εφόσον γεγονότα υπάρχουν,λοιπόν, θα πρέπει κάποια στιγμή και να μπορούν να εξηγηθούν. Ιδιοτροπία τηςφύσης, παραξενιά, εξωφρενισμός... παίζει παιχνιδάκια μαζί μας; Ποιος ξέρει;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ο Ζαν είχε πολύ μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του. Όμως εγώ δενέχω φιλοδοξίες, αυτό που είμαι μου φτάνει!ΝΤΙΝΤΑΡ: Ίσως να του άρεσε ο καθαρός αέρας... η εξοχή, ο ανοιχτόςορίζοντας, ίσως να ένιωθε την ανάγκη για λίγο ριλάξ. Βέβαια, αυτά δεν σταλέω για να τον δικαιολογήσω, αλλά...ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Σε καταλαβαίνω... τουλάχιστον προσπαθώ... Όσο, ακόμα κι αν μεκατηγορήσεις ότι μου λείπει παντελώς το αθλητικό πνεύμα... ή πως δεν είμαιτίποτα άλλο παρά ένας χοντρός μικροαστός που ζει αμπαρωμένος σε ένα δικότου κλισέ κόσμο, πάλι δεν θα άλλαζα τα πιστεύω μου!ΝΤΙΝΤΑΡ: Μη φοβάσαι, και κανείς μας δεν αλλάζει τα πιστεύω του! Τι κάθεσαιλοιπόν και χολοσκάς για λίγα κρούσματα ρινοκερίτιδας... Πάρτο σαν μιακολλητική επιδημία!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Αυτό φοβάμαι ακριβώς... μήπως. είναι κολλητική!ΝΤΙΝΤΑΡ: Έλα, πάψε να το σκέφτεσαι ... Δεν αξίζει ως γεγονός να του δίνειςτόσο μεγάλη σημασία... Το παράδειγμα του Ζαν δεν θα δημιουργήσει σχολή,ούτε είναι αντιπροσωπευτικό μιας εποχής. Μόνος σου είπες ότι ο Ζαν είχε πολύμεγάλη ιδέα για τον εαυτό του. Κατά τη γνώμη μου, και συγχώρα με αν μιλάωάσχημα για τον φίλο σου, αλλά ο Ζαν πάντοτε ήτανε παρορμητικός,πρωτόγονος, εκκεντρικός! Δεν θα πάρουμε λοιπόν στα σοβαρά έναν άνθρωποπου τ' άρεσε να παριστάνει τον πρωτότυπο... Σημασία έχει ο μέσος άνθρωπος!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Τώρα αρχίζω να το βλέπω πιο ξεκάθαρα... Όπως είπες κι εσύ πρινλίγο, σ' ένα φαινόμενο δεν βρίσκεις εύκολά εξήγηση. Κι όμως, με όσα είπες,μου έδωσες μια πιθανή εξήγηση... Αυτό είναι... για να φτάσει ο Ζαν σε τέτοιακατάσταση, θα πρέπει, σίγουρα, να πέρασε κάποια μεγάλη κρίση, να'παθε κάτισαν παράκρουση, σαν τρέλα... Κι όμως, μιλούσε με επιχειρήματα, έμοιαζε σαννα είχε μελετήσει το πρόβλημα, και η απόφαση σα να'χε ωριμάσει μέσα του...Αλλά, έχουμε και τον Βοδάρ. Ήτανε παρανοϊκός ο Βοδάρ... και οι άλλοι; Όλοιοι άλλοι;ΝΤΙΝΤΑΡ: Υπάρχει το ενδεχόμενο της επιδημίας... Κάτι σαν τη γρίπη... Οιεπιδημίες είναι πολύ συνηθισμένες ανά τους αιώνες!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Αυτό που συμβαίνει ξεπερνάει τα όρια κάθε επιδημίας. Λες ναμας ήρθε από τις αποικίες;ΝΤΙΝΤΑΡ: Τώρα, πας φυρί φυρί να ισχυρισθείς ότι ο Βοδάρ κι όλοι οι άλλοιμεταμορφώθηκαν σε ό,τι μεταμορφώθηκαν μόνο και μόνο για να ενοχλήσουνεσένα... Μην ξεγελιέσαι, αγαπητέ μου, σε είχαν γραμμένο στα παλιά τους ταπαπούτσια... ποτέ δεν θα 'μπαιναν σε τέτοιον κόπο!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Είναι αλήθεια... Όσα μου λες είναι απολύτως λογικά και αυτή ηάποψη με καθησυχάζει... αλλά μπορεί να συμβαίνει και το αντίθετο... και να'ναικάτι πολύ πιο σοβαρό απ' όσο νομίζουμε... ( πΑκούγονται ρινόκεροι ου

π π π ) καλ άζουν κά τω α ό αράθυρο του βάθους Ακούς τι γίνεται, τους ακούς;( π )Τρέχει στο αράθυροΝΤΙΝΤΑΡ: Δεν τους παρατάς, το κέφι τους κάνουνε. ( π Ο Μ ερανζέ ξανακλε ίνε ι

π ) το αράθυρο Γιατί σ' ενοχλούνε τόσο πολύ; Μα την αλήθεια, κοντεύουνε νασου γίνουν έμμονη ιδέα. Δεν κάνεις καλά. Εξαντλείς το νευρικό σου σύστημα...Σύμφωνοι, αναστατώθηκες. Αλλά εσύ πας γυρεύοντας να πάθεις χειρότερα.

Τώρα το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι να επιβληθείς στον εαυτό σου και νασυνέλθεις.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Είναι στιγμές που αναρωτιέμαι μήπως έχω κι έχω κάποια ροπήπρος την επιδημία...ΝΤΙΝΤΑΡ: Όπως και να 'χει, δεν είναι επιδημία θανατηφόρα. Υπάρχουναρρώστιες που στο τέλος βγαίνουν σε καλό... Όποιος θέλει, μπορεί σίγουρα ναγιατρευτεί... Όσο γι' αυτό, δεν χωρά αμφιβολία... Θα το δεις, κάποια στιγμή θατους περάσει...ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Πάντως, θα αφήνει κάποια ίχνη. Ο οργανισμός χάνει τελείως τηνισορροπία του. Δεν γίνεται, κάποιο κουσούρι μένει....ΝΤΙΝΤΑΡ: Αρκετά, μη χαλάς τη ζαχαρένια σου... είναι κάτι περαστικό.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Απ' το στόμα σου και στου Θεού τ' αφτί... Το πιστεύεις;ΝΤΙΝΤΑΡ: Ναί, το πιστεύω... δηλαδή... το υποθέτω...ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μα, αν κάποιος πραγματικά δεν θέλει -δεν συμφωνείς;- δεν θέλεινα την αρπάξει αυτή την αρρώστια; Γιατί, αρρώστια του νευρικού συστήματοςπρόκειται, δεν κινδυνεύει, έτσι δεν είναι; Δεν την κολλάει... Θέλεις ένα κονιάκ;( π π )Πλησιάζε ι το τρα έζι ου βρίσκε τα ι το κονιάκΝΤΙΝΤΑΡ: Ευχαριστώ, μη μου βάλεις, δεν θα πιω... Αλλά δεν έχει σημασία... ανεσύ θέλεις να πιεις, κάντο, μη σε νοιάζει για μένα... μονάχα πρόσεξε... με τοκονιάκ θα σε πιάσει ακόμα χειρότερος πονοκέφαλος...ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Το αλκοόλ είναι φάρμακο για τις επιδημίες ... είναι σαν ναμπολιάζεσαι. Το ξέρεις... το κονιάκ σκοτώνει τα μικρόβια της γρίπης...ΝΤΙΝΤΑΡ: Ναι, αλλά δεν σκοτώνει τα μικρόβια της κάθε αρρώστιας... Δενξέρουμε ακόμα αν έχει επίδραση στη ρινοκερίτιδα.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ο Ζαν, πάντως, δεν έπινε ποτέ. Καμάρωνε μάλιστα γι' αυτό...Τώρα θα μου πεις... ίσως αυτό να ήταν η αιτία για την κατάστασή του...( π π Γεμίζε ι ένα οτήρι και το ροσφέρει στον

) Ντ ιν τάρ Δεν θέλεις, στ' αλήθεια;ΝΤΙΝΤΑΡ: Όχι, όχι, δεν πίνω ποτέ πριν το μεσημέρι. Σ' ευχαριστώ! (Ο

π π π Μ ερανζέ ίνε ι μονορούφι το κονιάκ και κρα τάε ι στο ένα χέρι το ο τήρι και π . )στο άλλο το μ ουκάλι Αρχίζε ι να βήχει

ΝΤΙΝΤΑΡ: Ορίστε, τα βλέπεις; Δεν το σηκώνει ο οργανισμός σου... σου φέρνειβήχα!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, ανήσυχος: Ναι... μου φέρνει βήχα. Πώς έβηξα, μου λες;ΝΤΙΝΤΑΡ: Όπως βήχει όλος ο κόσμος όταν πιει κάτι πολύ δυνατό.ΜΠΕΡΑΝΖΕ, π π παφήνοντας οτήρι και μ ουκάλι στο τρα έζι : Δεν πρόσεξες καμιάαλλαγή στο βήχα μου... κάτι παράξενο... ήταν ανθρώπινος βήχας, έτσι δενείναι;ΝΤΙΝΤΑΡ: Μα τι θες τώρα να σου πω; Φυσικά και ήτανε ανθρώπινος βήχας.Άνθρωπος είσαι, σαν άνθρωπος βήχεις, πώς θα 'βηχες; Σαν βάτραχος;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ξέρω κι εγώ... Θα μπορούσε να μοιάζει και με θηρίου... Δεν μουλες, ξέρεις αν βήχουνε οι ρινόκεροι;ΝΤΙΝΤΑΡ: Δεν είσαι στα καλά σου, Μπερανζέ, κατάντησες γελοίος! Μόνος σουδημιουργείς προβλήματα, βασανίζεις τον εαυτό σου με παράλογα ερωτήματα.Σου ξαναθυμίζω ότι εσύ προσδιόρισες πριν λίγο ότι ο καλύτερος τρόπος για ναπροφυλαχθείς απ' τον κίνδυνο, είναι η σιδερένια θέληση!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Βεβαίως, το είπα, και έτσι είναι.ΝΤΙΝΤΑΡ: Ε, τότε, απόδειξε ότι έχεις θέληση.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Σε βεβαιώνω ότι έχω!ΝΤΙΝΤΑΡ: Να το αποδείξεις πρώτα στον εαυτό σου, αυτό είναι: κάνε την αρχήμε το κονιάκ, μην ξαναπιείς... Αυτό θα σου δώσει σιγουριά.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Δεν θέλεις να με καταλάβεις. Στο ξαναλέω, αν πίνω, είναι μόνο

για να προφυλαχτώ από το χειρότερο που φοβάμαι ότι μπορεί να μου συμβεί.Μάλιστα, είναι αποτέλεσμα μαθηματικού συλλογισμού! Όταν περάσει ηεπιδημία, θα σταματήσω να πίνω. Πριν από τα γεγονότα, τα πρώτακρούσματα, είχα πάρει την απόφασή μου. Οριστική και αμετάκλητη απόφαση...Όμως την αναβάλλω... προσωρινά!ΝΤΙΝΤΑΡ: Δικαιολογίες!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μπα! Έτσι νομίζεις; Πάντως, αν πίνω, δεν έχει καμιά σχέση με τασημεία και τέρατα που συμβαίνουνε γύρω μας.ΝΤΙΝΤΑΡ: Σημεία και τέρατα... Έλα τώρα... Όλα είναι σχετικά.ΜΠΕΡΑΝΖΕ, τρομοκρατημένος: Μα, σοβαρά πιστεύεις ότι... το κονιάκ μπορείνα με σπρώξει στη μεταμόρφ... Δεν είμαι αλκοολικός! ( Τρέχε ι και κοι τάζε τα ι

) στον καθρέφτη Βρε μπας και... ( π πψάχνει με το χέρι τ ου το μέ τω ό του άνωπ π ) α ό τον ε ίδεσμο Τίποτα, δεν φυτρώνει τίποτα. Ούτε ίχνος από καρούμπαλο...

ούτε και με πονάει... απόδειξη ότι το κονιάκ μού κάνει καλό... ή τουλάχιστονδεν με βλάφτει!ΝΤΙΝΤΑΡ: Έλα τώρα, Μπερανζέ, σου 'κανα πλάκα! Ήθελα να σε πειράξω...Πρόσεξε, τα βλέπεις όλα μαύρα κι άραχλα, κινδυνεύεις να καταντήσειςνευρασθενικός. Μόλις συνέλθεις τελείως από τη λαχτάρα που πέρασες κι απότην κατάθλιψη που σ' έπιασε, μόλις αρχίσεις να βγαίνεις έξω και ν' αναπνέειςκαθαρό αέρα, θα νιώσεις πολύ καλύτερα, θα το δεις... όλες οι σκοτεινές σουσκέψεις θα εξανεμιστούν!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Να βγω έξω; Ε, βέβαια, κάποια στιγμή θα πρέπει να βγω έξω...αλλά μόνο και που το σκέφτομαι με πιάνει σύγκρυο... Ανατριχιάζω με την ιδέαότι μπορεί να βρεθούνε μπροστάμου...ΝΤΙΝΤΑΡ: Ε, κι ύστερα; Δεν έχεις παρά να πάρεις στροφή, ν' αλλάξειςπεζοδρόμιο ή και δρόμο... Κι έπειτα, δεν είναι πια και τόσοι πολλοί...ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Εγώ συνεχώς ρινόκερους βλέπω. Τώρα, θα μου πεις, αυτόκατάντησε αρρωστημένη κατάσταση, αλλά...ΝΤΙΝΤΑΡ: Μη φοβάσαι, δεν πρόκειται να σου ορμήσουνε. Αν δεν τουςπειράξεις, ούτε γυρίζουνε να σε κοιτάξουν... Κατά βάθος, δεν είναι μοχθηροί...Θα 'λεγα μάλιστα ότι διαθέτουν μια φυσική αθωότητα... Ναι, ναι είναι μάλλοναγαθιάρηδες. Για να 'ρθω στο σπίτι σου, εγώ κατηφόρισα τη λεωφόρο. Όπωςβλέπεις, είμαι σώος και αβλαβής, δεν μ' ενόχλησαν καθόλου.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Εγώ, και μόνο που τους βλέπω γίνομαι αληθινό κουρέλι. Ίσως ναείναι νευρικό. Όχι ότι θυμώνω, αυτό όχι, δεν πρέπει να θυμώνει κανείς... ότανθυμώνεις δεν ξέρεις πού μπορεί να φτάσεις... γι' αυτό έχω μάθει νασυγκρατούμαι. Αλλά νιώθω κάτι σαν σιδερένιο χέρι ( )δείχνει τ ην καρδιά του ...να μου σφίγγει την καρδιά!ΝΤΙΝΤΑΡ: Μέχρι κάποιο σημείο έχεις δίκιο. Σε αναστατώσανε! Αλλά, τοπαρακάνεις νομίζω... Το λάθος είναι, ότι σου λείπει το χιούμορ, μάλιστα, αυτόείναι, δεν έχεις χιούμορ. Πρέπει να παίρνεις τα πράγματα λίγο πιο ανέμελα,χωρίς να τους δίνεις και τόση σημασία!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Νιώθω υπευθυνότητα για ό,τι συμβαίνει... δένομαι... συμμετέχω,δεν μπορώ να είμαι αδιάφορος.ΝΤΙΝΤΑΡ: Μην κρίνεις ποτέ τους άλλους αν δεν θέλεις να σε κρίνουνε. Καιστο κάτω κάτω της γραφής, αν καθόμαστε να χολοσκάμε με όλα αυτά πουσυμβαίνουν γύρω μας, θα ήταν αδύνατο να συνεχίσουμε να ζούμε!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Αν αυτή η θεομηνία συνέβαινε κάπου αλλού, σ' άλλη χώρα, και τομαθαίναμε απ' τις εφημερίδες, αν το βλέπαμε αναπαυτικά καθισμένοι στακαναπεδάκια, στην τηλεόραση, θα μπορούσαμε να κουβεντιάσουμε τοπρόβλημα ωραία, ωραία και με την ησυχία μας! Να αναλύσουμε το θέμα από

κάθε πλευρά και να βγάλουμε ανεπηρέαστα και αντικειμενικά συμπεράσματα.Θα προγραμματίζαμε ακαδημαϊκές συζητήσεις, θα καλούσαμε μελετητές,συγγραφείς, νομομαθείς, γυναίκες, επιστήμονες, μέχρι και καλλιτέχνες. Θαφωνάζαμε ακόμα και απλοϊκούς καθημερινούς ανθρώπους. Θα είχε τρομερόενδιαφέρον. Θα ήτανε εποικοδομητικό, συναρπαστικό... Αλλά, όταν βρεθείς οίδιος παγιδευμένος, όταν βρεθείς, ξαφνικά, αντιμέτωπος με τη σκληρήπραγματικότητα μιας παρόμοιας κατάστασης, δεν γίνεται να παραμείνειςαδιάφορος... να λες ότι δεν σε αφορά... να μένεις ψύχραιμος. Όταν, ξαφνικά,όλη σου η ζωή γυρίζει το πάνω κάτω... Εγώ αιφνιδιάστηκα... μάλιστα, αυτόείναι, αιφνιδιάστηκα, αιφνιδιάστηκα! Και ακόμα δεν μπορώ να συνέλθω...ΝΤΙΝΤΑΡ: Κι εγώ το ίδιο. Κι εγώ αιφνιδιάστηκα ή, πιο σωστά, στην αρχή. Αλλάμου πέρασε κι άρχισα κιόλας να το συνηθίζω!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ίσως το νευρικό σου σύστημα είναι πιο γερό από το δικό μου... να'σαι πιο ισορροπημένος... Τι θέλεις τώρα να σον πω, μπράβο; Αλλά, δεν τοβλέπεις ότι πρόκειται για μια αναπάντεχη καταστροφή;ΝΤΙΝΤΑΡ, πτον διακό τε ι : Δεν λέω, βέβαια, ότι πρόκειται για αναπάντεχηευτυχία, ούτε και θέλω να σκεφτείς ότι συμπαθώ ιδιαίτερα τους ρινόκερους...αλλά... ( π π , π πΑκούγε τα ι και άλι καινούργιο οδοβολη τό ου αυ τή τη ψορά ερνάε ι

π π π π )κά τω α ό το αράθυρο ου βρίσκε τα ι μ ροστά στη σκηνήΜΠΕΡΑΝΖΕ, τ ινάζε τα ι : Νάτοι πάλι... Αυτοί είναι... νάτοι πάλι. Α, όχι.. .όχι... μεκανέναν τρόπο. Εγώ, είναι αδύνατο να τους συνηθίσω... Δεν λέω, μπορεί ναέχω άδικο. Δεν το θέλω, αλλά με βασανίζουνε, με τυραννάνε, τόσο, που είναιαδύνατο να κλείσω μάτι... Έχω φοβερές αϋπνίες, λαγοκοιμάμαι λίγο μόνο τηνημέρα, όταν πέφτω κάτω από κούραση.ΝΤΙΝΤΑΡ: Να πάρεις χαπάκια για τον ύπνο...ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Αυτό δεν είναι λύση... Όταν κοιμάμαι είναι ακόμα χειρότερα. Μεαπειλούν στα όνειρά μου. Βλέπω τρομαχτικούς εφιάλτες.ΝΤΙΝΤΑΡ: Παίρνεις τα πάντα κατάκαρδα και να το αποτέλεσμα. Έλα,ομολόγησέ το... σ' αρέσει να βασανίζεσαι...ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Όχι, στ' ορκίζομαι, ποτέ μου δεν υπήρξα μαζοχιστής!ΝΤΙΝΤΑΡ: Ε, τότε, χώνεψέ το, πάρτο απόφαση και θα το ξεπεράσεις... Αφούήρθαν έτσι τα πράγματα, σημαίνει ότι δεν μπορούσαν να έρθουν διαφορετικά.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Αυτό λέγεται μοιρολατρία.ΝΤΙΝΤΑΡ: Λάθος μεγάλο. Λέγεται σοφία! Όταν εμφανίζεται ένα παρόμοιοφαινόμενο... αυτό σημαίνει οτι κάποια αιτία το δημιουργεί. Κι αυτή την αιτίαπρέπει να ερευνήσουμε.ΜΠΕΡΑΝΖΕ, π πό ως σηκώνε τα ι α ό τομα : Ε, εγώ λοιπόν, αρνούμαι να ερευνήσω!ΝΤΙΝΤΑΡ: Και τι μπορείς να κάνεις; Δηλαδή, πώς θα το αντιμετωπίσεις;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Δεν το ξέρω για την ώρα. Θα σκεφτώ. Θα στείλω γράμματα στιςεφημερίδες, Θα πετάξω προκηρύξεις διαμαρτυρίας... Θα γυρέψω να δω τονΔήμαρχο κι αν είναι απασχολημένος, θα δω τους συμβουλάτορές του!ΝΤΙΝΤΑΡ: Άσε την εξουσία ν' αντιδράσει μόνη της. Στο κάτω κάτω,αναρωτιέμαι αν έχεις το δικαίωμα να μπερδεύεσαι ηθικά σ' αυτή την ιστορία.Στο ξαναλέω, εγώ συνεχίζω να πιστεύω ότι είναι σχεδόν ανάξιο λόγου. Κατάτη γνώμη μου, είναι τελείως παράλογο να σε πιάνει τόσο μεγάλος πανικός,επειδή μερικά ανθρωπάκια θελήσανε ν' αλλάξουνε πετσί. Ίσως και να μηνένιωθε πια ευχάριστα μέσα στο δικό τους. Είναι ελεύθεροι λοιπόν να κάνουν τοκέφι τους! Δικός τους λογαριασμός!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Το κακό πρέπει να χτυπηθεί στη ρίζα του.ΝΤΙΝΤΑΡ: Το κακό, το κακό! Λόγια του αέρα! Ποιος ξέρει βρίσκεται το κακόκαι πού βρίσκεται το καλό. Φυσικά, έχουμε κάποιες προτιμήσεις... αλλά, εσύ,για το μόνο που τρέμεις είναι ο εαυτούλης σου. Αυτή είναι η αλήθεια. Όσο για

να γίνεις ρινόκερος, μη το φοβάσαι, δεν θα γίνεις ποτέ, και να μου τρυπήσειςτη μύτη αν πέφτω έξω... Δεν έχεις την κλίση, το ταλέντο λένε!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Τι ωραίος που είσαι... πάρ' τον στο γάμο σου να σου πει και τουχρόνου... Αν οι ευθύνοντες και οι συμπολίτες μας σκεφτόντουσαν σαν και σένα,ζήτω που καήκαμε, ποτέ δεν θ' αποφάσιζαν ν' αντιδράσουν.ΝΤΙΝΤΑΡ: Δεν φαντάζομαι, πάντως, να σκέφτεσαι να ζητήσείς βοήθεια από τοεξωτερικό; Είναι εσωτερική μας υπόθεση και θα 'ταν εθνικό λάθος ν'ανακατέψουμε ξένους!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Εγώ πιστεύω στη διεθνή αλληλεγγύη...ΝΤΙΝΤΑΡ: Λοιπόν, είσαι αδιόρθωτος Δον Κιχώτης! Δεν το λέω αυτό με κακίακι ούτε γυρεύω να σε θίξω... Στο λέω για το καλό σου και το ξέρεις! Γιατί,διάβολε, πρέπει πάση θυσία... να ηρεμήσεις.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Το ξέρω, το ξέρω και σου ζητώ συγγνώμη, αλλά έχω τόσομεγάλη αγωνία. Θα κοιτάξω να συμμορφωθώ... Ακόμα, συγχώρα με αν σεαπασχολώ κι αν σε βάζω ν' ακούς τις ανόητες ασυναρτησίες μου... Χωρίςάλλο, θα 'χεις δουλειά. Πήρατε την αίτησή μου για άδεια λόγω ασθενείας;ΝΤΙΝΤΑΡ: Μη σε απασχολεί... τακτοποιήθηκαν όλα... Εξάλλου, δεν ξανάρχισε ηδουλειά στο γραφείο.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ακόμα δεν φτιάξανε τη σκάλα; Μα τι κάθονται και περιμένουν; Γι'αυτό πάμε από το κακό στο χειρότερο!ΝΤΙΝΤΑΡ: Τώρα άρχισαν να την επιδιορθώνουν... αλλά, δυστυχώς, με πολύαργό ρυθμό... Είναι τόσο δύσκολο να βρεις εργάτες στις μέρες μας. Έρχονται,τα συμφωνούμε... δουλεύουνε μια-δυο ώρες κι ύστερα τα παρατάνε και μηντους είδατε, μην τους απαντήσατε. Γίνονται καπνός! Και φτου κι απ' την αρχήνα ψάχνουμε καινούργιους εργάτες!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Κι ύστερα, διαμαρτύρονται ότι υπάρχει ανεργία! Τουλάχιστον,ελπίζω να μας φτιάξουνε τσιμεντένια σκάλα!ΝΤΙΝΤΑΡ: Όχι, τη φτιάχνουν πάλι από ξύλο... αλλά ξύλο πρώτης ποιότητας!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Κατάλαβα, πάλι μπλεξίματα με τη ρουτίνα της διαχείρισης!Πετάνε τα εκατομμύρια δεξιά κι αριστερά... κι όταν πρόκειται για μιααπαραίτητη δαπάνη, τα ψιλοκοσκινίζουν και ισχυρίζονται πως δεν διαθέτουντα απαιτούμενα κονδύλια... Δεν θα είναι και τόσο ευχαριστημένος ο κύριοςΠαπιγιόν. Πάντα ονειρευότανε μια τσιμεντένια σκάλα... Τι λέει τώρα;ΝΤΙΝΤΑΡ: Δεν λέει τίποτα. Υπέβαλε την παραίτησή του. Δεν στο'πα; Δενέχουμε πια προϊστάμενο!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Σοβαρά;ΝΤΙΝΤΑΡ: Μα, παιδάκια είμαστε;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Δυσκολεύομαι να το πιστέψω. Μήπως παραιτήθηκε για τηνξύλινη σκάλα;ΝΤΙΝΤΑΡ: Αμπά... δεν νομίζω... Πάντως, δεν ανέφερε στην παραίτησή τουαυτό το λόγο!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Τότε, ποια μύγα τον τσίμπησε ξαφνικά;ΝΤΙΝΤΑΡ: Είπε ότι ήθελε να ζήσει τα τελευταία του χρόνια στην εξοχή!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μα, πήρε σύνταξη; Αφού δεν συμπλήρωσε το όριο ηλικίας, κιέπειτα, πάντα ονειρευότανε να πάρει πρώτα το βαθμό, του διευθυντή.ΝΤΙΝΤΑΡ: Δεν τον ενδιέφερε πια κανένας βαθμός. Είπε ότι ένιωσε την ανάγκηνα ξεκουραστεί.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Φαντάζομαι πόσο θα ενοχλήθηκαν στη γενική διεύθυνση. Ήταν,βλέπεις, το δεξί τους χέρι! Πού θα βρούνε τώρα άλλον να τοναντικαταστήσουν... Μα τι λέω, για σένα χαράς ευαγγέλια, με τόσα διπλώματαπου διαθέτεις, άνοιξε η τύχη σου...ΝΤΙΝΤΑΡ: Ε, λοιπόν, δεν μπορώ να στο κρύψω άλλο, θα στο φανερώσω,

άλλωστε το βρίσκω τόσο διασκεδαστικό. Απλούστατα. έγινε ρινόκερος!Ανέκδοτο, ε; ( π π π )Μακρινός θόρυβος α ό ρινόκερους ου ερνάνεΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ρινόκερος; Ο κύριος Παπιγιόν ρινόκερος; Α! Άλλο και τούτοπάλι... Ποιος το περίμενε... ποιος το περίμενε. Και βρίσκεις ανέκδοτο; Εγώ τοβρίσκω τραγικό... Και γιατί άργησες τόσο να μου το πεις;ΝΤΙΝΤΑΡ: Τα βλέπεις; Το χιούμορ σού λείπει παντελώς... Δίσταζα να σου τοπω γιατί, όπως σε ξέρω σαν κάλπικη δεκάρα, περίμενα ότι δεν θα το έβρισκεςαστείο! Θα ήτανε για σένα ένα καινούργιο χτύπημα... Με την ευαισθησία πουσε δέρνει...ΜΠΕΡΑΝΖΕ, π σηκώνον τας τα χέρια του ρος τον ουρανό: Αυτό πια, ξεπερνάεικάθε όριο... κάθε όριο... ο κύριος Παπιγιόν... Κι είχε μια τόσο αξιοζήλευτηθέση...ΝΤΙΝΤΑΡ: Ένας λόγος παραπάνω για να δεχτούμε ότι, ίσως, πάνταονειρευότανε να μεταμορφωθεί!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Όχι! Δεν πήγε γυρεύοντας, αποκλείεται! Είμαι σίγουρος ότι εδώέχουμε να κάνουμε με μια μεταμόρφωση εξαναγκασμού!ΝΤΙΝΤΑΡ: Όσο γι' αυτό, ποιος το ξέρει! Είναι σχεδόν ουτοπία να ζητάμε ναμάθουμε τις κρυφές επιθυμίες των ανθρώπων. Γιατί παίρνουν τη μια ή τηνάλλη απόφαση!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Χαράς την απόφαση! Με την αλλαγή του δείχνει ότι κάτι μέσατου δεν πήγαινε καλά... Θα είχε κρυφά συμπλέγματα στο υποσυνείδητο! Θα'πρεπε να κάνει ψυχανάλυση!ΝΓΙΝΤΑΡ: Ακόμα κι αν πρόκειται για αλλαγή, είναι αρκετά αποκαλυπτική.Όπως βλέπεις, ο καθένας μας βρίσκει τη λύτρωση όπου μπορεί...ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Παρασύρθηκε. Γι' αυτό είμαι βέβαιος!ΝΤΙΝΤΑΡ: Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να το πάθει οποιοσδήποτε!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, τ ρομοκρα τημένος : Οποιοσδήποτε; Α, όχι, όχι, παρακαλώ. Εσύαποκλείεται, έτσι δεν είναι; Αποκλείεται! Το ίδιο κι εγώ...ΝΤΙΝΤΑΡ: Το ελπίζω!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Επαναστατεί όλη μας η ύπαρξη... έτσι δεν είναι;... Σε ρωτάω,έτσι δεν είναι; Γιατί δεν απαντάς; Έτσι δεν είναι;ΝΤΙΝΤΑΡ: Μα, βέβαια, βέβαια...ΜΠΕΡΑΝΖΕ, ησυχάζει λ ίγο: Που να πάρει... Πίστευα ότι ο κύριος Παπιγιόν θαείχε τη δύναμη ν' αντισταθεί λίγο περισσότερο! Πίστευα ότι είχε πιο σταθερόχαρακτήρα. Κι έπειτα, δεν βλέπω ποιο συμφέρον τον έσπρωξε... ποιο υλικό ήηθικό συμφέρον.ΝΤΙΝΤΑΡ: Δεν το'κανε από κανένα συμφέρο... Αυτό είναι ολοφάνερο!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Σίγουρα... Αλλά αυτό ελαφρώνει ή επιβαρύνει την απόφασή του;Μάλλον την επιβαρύνει... γιατί, αν διάλεξε αυτό το δρόμο μόνο γιατί του 'κανεκέφι, τότε... είμαι βέβαιος ότι και ο κύριος Μποτάρ θα πρέπει να έκρινε τησυμπεριφορά του Παπιγιόν με μεγάλη αυστηρότητα. Αυτός τι είπε; Πώς έκρινετον προϊστάμενό του;ΝΤΙΝΤΑΡ: Ο καημένος ο κύριος Μποτάρ, το πήρε σαν προσωπική προσβολή!Αγανάκτησε! Σπάνια έχω δει άνθρωπο τόσο εξαγριωμένο!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Αυτή τη φορά, τι τα θέλεις, τον δικαιολογώ απόλυτα... Βέβαια!Αποδεικνύεται τελικά οτι ο Μποτάρ είναι σημαντικός άνθρωπος. Άνθρωπος μεμυαλό! Κι εγώ, που συχνά τον έκρινα τόσο άσχημα!ΝΤΙΝΤΑΡ: Κι εκείνος με τον ίδιο τρόπο έκρινε εσένα.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ορίστε, το βλέπεις πόσο είμαι αντικειμενικός στο φαινόμενο πουέκανε τελευταία τη ζωή μας πατίνι; Και μην ξεχνάς, ότι ούτε εσύ εκτιμούσεςιδιαίτερα τον Μποτάρ!ΝΤΙΝΤΑΡ: Δεν είναι αλήθεια ότι δεν τον εκτιμούσα ιδιαίτερα. Όχι!

Απλούστατα, συχνά διαφωνούσα με όσα έλεγε. Ο σκεπτικισμός, η δυσπιστίατου, ότι απέρριπτε κάθε Θρησκεία, όλες αυτές οι θεωρίες συχνά μεδυσαρεστούσαν. Οφείλω να ομολογήσω ότι και αυτή τη φορά δεν ενέκρινααπόλυτα την αναστάτωσή του!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Δεν την ενέκρινες, γιατί; Μόνο για να του πας κόντρα;ΝΤΙΝΤΑΡ: Όχι ακριβώς. Η σκέψη μου, η κρίση μου, στην παρούσα περίπτωση,πώς να το κάνουμε, είχαν πολύ περισσότερες αποχρώσεις, που εσύ με τίποταδεν θα μπορούσες να τις πιστέψεις. Κι αυτό, γιατί, στην πραγματικότητα, οΜποτάρ, δεν είχε ποτέ του θετικά, αντικειμενικά επιχειρήματα. Στο ξαναλέω,δεν σημαίνει ότι επιδοκιμάζω όσους μεταμορφώθηκαν σε ρινόκερους, κάθεάλλο. Ούτε για μια στιγμή μη σου περάσει απ' το μυαλό! Μονάχα να... η στάσητου Μποτάρ ήταν πάντα τόσο παθιασμένη, τόσο έξαλλη, που εύκολακαταλάβαινες το υπόστρωμα. Όσο κι αν το 'κρυβε, είμαι σίγουρος, του έβγαινετο μίσος που ένιωθε για τους ανώτερούς του! Πολύ απλό λοιπόν! Σύμπλεγμακατωτερότητας και μνησικακίας. Ύστερα, μιλούσε συνεχώς με κλισέ!Αντέγραφε, παπαγάλιζε τους άλλους. Κάτι τέτοιοι άνθρωποι δεν μ' αγγίζουνστο ελάχιστο!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Εγώ πάντως, αυτή τη φορά, χωρίς να σου κακοφανεί, συμφωνώαπόλυτα με τον Μποτάρ. Μπράβο στον Μποτάρ. Απόδειξε ότι είναι σπουδαίοςάνθρωπος! Και πολύ σπουδαίος μάλιστα!ΝΤΙΝΤΑΡ: Δεν το αρνούμαι... αλλά αυτό δεν σημαίνει τίποτα!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μάλιστα, αγαπητέ μου, και πολύ σπουδαίος άνθρωπος ο Μποτάρ.Σήμερα, δεν βρίσκεις εύκολα τέτοιους ανθρώπους. Ανθρώπους που να μηνπετάνε στα σύννεφα! Ένας σπουδαίος άνθρωπος που πατούσε στη γη με τατέσσερα! Συγχώρα με, τα δυο του πόδια θέλω να πω... Είμαι πανευτυχής πουνιώθω απόλυτα σύμφωνος μαζί του. Μόλις τον δω, θα τον συγχαρώ ολόψυχα!Όσο για τον κύριο Παπιγιόν, αυτόν, τον καταδικάζω ολόψυχα! Είχε καθήκον ναμην υποκύψει!ΝΤΙΝΤΑΡ: Τι αδιάλλακτος που είσαι! Ίσως ο κύριος Παπιγιόν να ένιωσε μιαβαθύτερη ανάγκη να ξεδώσει λίγο, ύστερα από τόσα χρόνια καθιστικής ζωής!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, ε ιρωνικά: Κι εσύ διαθέτεις βαθύτερη ανάγκη για υπερβολικήευρύτητα πνεύματος!ΝΤΙΝΤΑΡ: Αγαπητέ μου Μπερανζέ, ο άνθρωπος πρέπει πάντα να δείχνεικατανόηση! Και όποιος θέλει να εξηγήσει την ύπαρξη ενός φαινομένου και τιςσυνέπειές του, πρέπει ν' αναζητήσει με τη σκέψη, αντικειμενικά και τίμια, τιςαιτίες που το προκάλεσαν. Έχουμε υποχρέωση να προσπαθήσουμε, γιατίείμαστε όντα που διαθέτουν μυαλό! Άνθρωποι που σκέφτονται! Στο ξαναλέω,κι εγώ δεν τα κατάφερα, και δεν ξέρω αν στο τέλος θα τα καταφέρω. Αλλά,όπως και να 'χει, για να ξεκινήσεις θα πρέπει να είσαι ευνοϊκάπροκατειλημμένος, κι αν όχι, τουλάχιστον, να είσαι αντικειμενικά ουδέτερος.Να διαθέτεις ανοιχτό πνεύμα! Χαρακτηριστιχό επιστημονικής νοοτροπίας!Όλα εξηγούνται με τη λογική. Και όταν έχεις κατανόηση, πάντα βρίσκειςδικαιολογίες.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Σε βλέπω πολύ σύντομα να συνοδοιπορείς με τους ρινόκερους!ΝΤΙΝΤΑΡ: Μα τι είναι αυτά που λες... Ποτέ δεν θα φτάσω μέχρι εκεί.Απλούστατα, είμαι από τους ανθρώπους που θέλουν να βλέπουν την αλήθειακατάματα και ψύχραιμα... Δεν μ' αρέσουν όσοι κρύβονται πίσω από το δάχτυλότους. Θέλω να είμαι ρεαλιστής... Κι ακόμα, πιστεύω ότι στη φύση δεν υπάρχειαληθινή διαστροφή... Αλίμονο σε χείνον που βλέπει παντού κακό κι ανωμαλία...Μου θυμίζει ιερά εξέταση.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Με λίγα λόγια, ό,τι συμβαίνει το βρίσκεις φυσικό;ΝΤΙΝΤΑΡ: Τι πιο φυσικό από ένα ρινόκερο;

ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ναι, αλλά ένας άνθρωπος που γίνεται ρινόκερος, ασυζητητί,είναι κάτι το αφύσικο...ΝΤΙΝΤΑΡ: Ω! Ασυζητητί! Ας μην υπερβάλλουμε κιόλας...ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Υπερβάλλουμε; Μα, γι' αυτό δεν χωράει συζήτηση... είναιαφύσικο... Εντελώς αφύσικο!ΝΤΙΝΤΑΡ: Μ' αρέσει, ξέρεις, η σιγουριά σου... Μπορείς να μου πεις πούσταματάει αυτό που λέμε φυσικό και πού αρχίζει το αφύσικο; Μπορείς ναπροσδιορίσεις τις έννοιες φυσικό και αφύσικο... Η φιλοσοφία, ακόμα και ηιατρική, δεν κατάφεραν μέχρι σήμερα να λύσουν το πρόβλημα... ούτε καικανένας άλλος. Γι' αυτό το θέμα, τουλάχιστον; Θα'πρεπε να'σαι πλήρωςπληροφορημένος!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ίσως να μην μπορούμε να αγνοήσουμε φιλοσοφικώς το πρόβλημα,αλλά, πρακτικώς, είναι παιγνιδάκι. Πρακτικώς, είναι φανερό ότι ρινοκερίτιδαδεν υπάρχει, κι όμως οι ρινόκεροι αυξάνουν, πληθαίνουν, προχωρούν καιπροχωρούν και προχωρούν... ( π π π Αρχίζε ι να ερ α τάε ι α ό τη μια άκρη του

) δωμα τ ίου μέχρι τ ην άλλη Προχωρούν αυτοί... Προχωράμε και μεις και σε μιαστιγμή αναφωνούμε όπως ο Γαλιλαίος: «Κι όμως κινείται».ΝΤΙΝΤΑΡ: Τα 'χεις κάνει ρώσικη σαλάτα στο κεφάλι σου. Διάβολε, μην ταμπερδεύεις.... Στην περίπτωση του Γαλιλαίου συνέβαινε το αντίθετο. ΗΘεωρητική επιστημονική σκέψη είχε δίκιο ενάντια στο κοινόν νου και στοδογματισμό!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, λίγο χαμένος : Μα, τι παραμυθάκια αραδιάζεις! Κοινός νους,δογματισμός, πράσινα άλογα... Λόγια και πάλι λόγια... Ίσως να τ' ανακατεύωλιγάκι στο κεφάλι μου... αλλά εσύ τα έχεις ολωσδιόλου χαμένα ... Δενδιαχωρίζεις καν το φυσικό από το αφύσικο... Όσο για τον Γαλιλαίο... πολύ πουσκοτίστηκα, ξέρεις πού τον έχω γραμμένο!ΝΤΙΝΤΑΡ: Εσύ τον ανέφερες πρώτος, αγαπητέ μου. Εσύ τοποθέτησες έτσι τοπρόβλημα και ισχυρίστηκες μάλιστα, ότι η πραχτική έχει πάντοτε τηντελευταία λέξη. Και ίσως να την έχει... αλλά μόνον όταν πηγάζει από τηθεωρία. Η ιστορία της επιστήμης και της σκέψης το αποδεικνύει περίτρανα.ΜΠΕΡΑΝΖΕ, π όλο και ιο εκ τός εαυ τού: Δεν αποδεικνύει απολύτως τίποτα, όλααυτά είναι μια τρύπα στο νερό... αλαμπουρνέζικα, παραλογισμοί,παλαβομάρες!ΝΤΙΝΤΑΡ: Θα μπορούσες να μου προσδιορίσεις τι είναι παλαβομάρα;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Παλαβομάρα είναι η τρέλα. Να! Και η τρέλα είναι νέτα σκέτα η...λόξα! Σε κουβέντα να βρισκόμαστε; Τι είναι λόξα το ξέρει πια και η γάτα μου!Για λέγε μου τώρα, οι ρινόκεροι πού ανήκουν, στη θεωρία ή στην πράξη;ΝΤΙΝΤΑΡ: Και στο ένα και στο άλλο.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Πώς γίνεται και στο ένα και στο άλλο;ΝΤΙΝΤΑΡ: Και στο ένα και στο άλλο... Το θέμα σηκώνει συζήτηση.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ε, λοιπόν, όχι. Εγώ αρνούμαι να σκεφτώ και να συζητήσω άλλο.ΝΤΙΝΤΑΡ: Μα γιατί, στα καλά καθούμενα, αφρίζεις; Αν διαφωνούμε σε κάτι,μπορούμε να το συζητήσούμε ήρεμα και πολιτισμένα. Οι άνθρώποι πρέπειπάντοτε να συζητάνε τα προβλήματα πολιτισμένα!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, τ ρομοκρα τημένος : Στ' αλήθεια πιστεύεις ότι αφρίζω; Μηπωςπαραφέρομαι κι εγώ σαν τον... Α! Όχι... όχι... δεν θέλω να καταντήσω σαν τονΖαν... να λείπει το βύσσινο... ( π ) Ηρεμεί κά ως Εγώ δεν ξέρω και πολλά απόφιλοσοφία... Δεν έκανα ιδιαίτερες σπουδές... εσύ... εσύ έχεις μαζέψειδιπλώματα και διπλώματα. Γι' αυτό είσαι σε θέση να συζητάς με τόση άνεση.Εγώ δεν ξέρω τι να σου απαντήσω, με στριμώχνεις άσχημα και τα χάνω... (Ο

π , π π π π πθορυβος ου κανουν οι ρινόκεροι ου ερνάνε ρώτα κά τω α ό το αράθυρο π π π π ,του βάθους και ύστερα κά τω α ό το αράθυρο ου βρίσκε τα ι στο ροσκήνιο

) όλο και δυναμώνει Αλλά, είναι κάτι που το νιώθω, εδώ, μέσα μου... Έχειςάδικο. Είναι κάτι που το αισθάνομαι από ένστικτο, όχι, γράψε λάθος. Ένστικτοδιαθέτουν και οι ρινόκεροι... Το αισθάνομαι από διαίσθηση, αυτή είναι η λέξη,τη βρήκα, από διαίσθηση.ΝΤΙΝΤΑΡ: Όταν λες διαίσθηση, τι εννοείς;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Διαίσθηση θα πει ότι... έτσι, να... το διαισθάνομαι, βρε παιδάκιμου, το νιώθω, να, τώρα ας πούμε, όταν δείχνεις υπερβολική ανεκτικότητα,μεγαλόκαρδη κατανόηση... Στην πραγματικότητα, πίστεψέ με, φανερώνειςαδυναμία... ή, πιο σωστά, εθελοτυφλείς!ΝΤΙΝΤΑΡ: Αν πιστεύεις κάτι τέτοιο, είσαι πολύ αφελής!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Αφελής; Από δω το πας, από χει το φέρνεις, στο τέλος πάντα μεαποστομώνεις. Λοιπόν, θα προσπαθήσω να βρω το φίλο μου τονΣοφολογιότατο!ΝΤΙΝΤΑΡ: Ποιο Σοφολογιότατο;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Τον Σοφολογιότατο. Ένα φιλόσοφο, έναν ορθολογιστή, τινόμισες; Ξέρεις καλύτερα από μένα τι θα πει ορθολογιστής. Θα βρω, λοιπόν,το φίλο μου τον Σοφολογιότατο, αυτόν που μας εξήγησε ότι...ΝΤΙΝΤΑΡ: Τι σας εξήγησε;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μας εξήγησε ότι οι ρινόκεροι της Ασίας είναι από την Αφρική καιοι ρινόκεροι της Αφρικής είναι από την Ασία.ΝΤΙΝΤΑΡ: Λίγο ακαταλαβίστικο!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Όχι... όχι, λάθος. Το αντίθετο απέδειξε. Της Αφρικής, είναι απότην Ασία και της Ασίας, είναι.... Μα τι αρλούμπες λέω... αλλιώς τατεκμηρίωσε. Τελοσπάντων, εγώ θα τον βρω και βγάλ' τα πέρα εσύ μαζί του.Έχει, ξέρεις, το δικό σου στιλ... Πολύ κύριος, διανοούμενος, πανέξυπνος,πολυμαθέστατος... ( π . Ο θόρυβος ου χάνουν οι ρινόκεροι όλο και δυναμώνει Τα

π π λόγια του Μ ερανζέ και τ ου Ντ ιν τάρ νίγον ται μέσα στους βρυχηθμούς των, π π π π . θηρίων ου τώρα ερνάνε κά τω και α ό τα δύο αράθυρα Για λίγες στ ιγμές

π π βλέ ουμε τον Ντ ιν τάρ και τον Μ ερανζέ να κουνάνε τ α χείλ ια τους αλλά δεν π π )ακούμε α ολύτως τ ί ο τα

ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Βρε, καλώς τους, μου ξανάρθανε! Α! Μα δεν κουράζονται οικαταραμένοι συνεχώς να κόβουνε βόλτες; ( π )Τρέχει στο αράθυρο του βάθουςΦτάνει πια. Βγάλτε το σκασμό, παχύδερμα, ε, παχύδερμα! ( Οι ρινόκεροι

π )ξαναφεύγουνε και ο Μ ερανζέ τους δείχνει τ η γροθιά τουΝΤΙΝΤΑΡ, καθιστός : Λοιπόν, πολύ θα 'θελα, να γνωρίσω τον Σοφολογιότατόσου! Αν είχε την ευγένεια να μου ξεκαθαρίσει αυτό τόσο δύσκολα σημεία...δύσκολα και αρκετά σκοτεινά... αχ την πίστη μου, θα το δεχόμουν με μεγάληχαρά...ΜΠΕΡΑΝΖΕ, πτ ρέχον τας στο αράθυρο: Καλά, καλά, θα κοιτάξω να στον φέρω,να στα ξεκαθαρίσει. Ε, θα δεις και μόνος σου, πρόκειται για διακεκριμένηπροσωπικότητα. ( π , π ) Στο αράθυρο ρος τους ρινόκερους Παχύδερμα!ΝΤΙΝΤΑΡ: Μα τι σε πειράζει αν κόβουνε βόλτες; Δεν μπορείς να 'σαι λίγο πιοευγενικός. Δεν μιλάνε τόσο χυδαία σε πλάσματα σαν και...ΜΠΕΡΑΝΖΕ, πάντα στο παράθυρο: Νάτοι πάλι οι αφορεσμένοι.... νάτοι... (Στοπ π , π π αράθυρο μ ροστά βλέ ουμε να κινε ί τα ι ένα ψαθάκι ερασμένο στο κέρα το

π )ενός ρινόκερου και να χάνε τα ι ολύ γρήγορα δεξ ιάΜΠΕΡΑΝΖΕ: Αυτό πάλι... Κοίτα πράγματα... ένα ψαθάκι καρφωμένο στοκέρατο ενός ρινόκερου! Τι άλλο ακόμα θα δούνε τα μάτια μας! Ψαθάκι;Χριστός κι Απόστολος, αυτό είναι ψαθάκι του Σοφολογιότατου... Το ψαθάκι τουΣοφολογιότατο. Τόμπολα! Τώρα τα πιάσαμε τα λεφτά μας. Ο Σοφολογιότατοςέγινε ρινόκερος... Σκατά κι απόσκατα!

ΝΤΙΝΤΑΡ: Αυτός δεν είναι λόγος για να γίνεσαι χυδαίος!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Σε ποιον μπορείς τώρα πια να 'χεις εμπιστοσύνη; Ω, Θεέ μου... Ναεμπιστευτείς ποιον; Ο Σοφολογιότατος, ρινόκερος!ΝΤΙΝΤΑΡ, π π προχωρώντας ρος το αράθυρο: Πού είναι;ΜΠΕΡΑΝΖΕ, δείχνοντας με το δάχ τυλο: Να, αυτός εκεί... Τον βλέπεις;ΝΤΙΝΤΑΡ: Είναι ο μοναδικός ρινόκερος που φοράει ψαθάκι... Καταπληκτικό!Σίγουρα είναι ο Σοφολογιότατός σου;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ρινόκερος ο Σοφολογιότατος!ΝΤΙΝΤΑΡ: Πάντως, όπως βλέπεις, διατήρησε μιαν ανάμνηση της παλιάς τουπροσωπικότητας!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, π π δείχνοντας άλι τ η γροθιά του ρος τ η μεριά του ρινόκερου με

, π το ψαθάκι ου τώρα έχει εξαφανιστε ί : Όχι, εμένα δεν θα με καταφέρετε. Εγώδεν θα γίνω σαν και σας!ΝΤΙΝΤΑΡ: Αν, όπως μου λες, ήταν ένας αυθεντικός διανοούμενοςορθολογιστής, θα ήταν αδύνατον να αφεθεί να τον παρασύρει το ρεύμα. Θαπρέπει να ζύγισε πολύ προσεχτικά τα υπέρ και τα κατά, πριν να κάνει τηνεκλογή του!ΜΠΕΡΑΝΖΕ2 4 Μ, π π π , π πφωνάζε ι α ό το αράθυρο άν τα ρος τ η μεριά του ρώην

π πΣοφολογιό τα του και των άλλων ρινόκερων ου τώρα έχουν α ομακρυνθεί :Όχι... εγώ δεν θα σας κάνω το χατήρι! Δεν θα με καταφέρετε! Δεν θα γίνω σανκαι σας!ΝΤΙΝΤΑΡ, π π πό ως κάθε τα ι ανα αυτ ικά στην ολυθρόνα: Η περίπτωση, πάντως,σηκώνει μεγάλη συζήτηση. ( π π , π Ο Μ ερανζέ κλείνε ι το αράθυρο ου είναι στοπ , π π π π π ροσκήνιο και ηγαίνε ι στο αράθυρο του βάθους α ό ό ου ερνάνε κε άλλοι

. π . ρινόκεροι Είναι ολοφάνερο ό τ ι χάνουν το γύρω του σ ι τ ιού Ανοίγε ι τοπ ) αράθυρο και φωνάζε ι Τ' ακούτε; Όχι. Εγώ δεν θα γίνω σαν και σας!ΝΤΙΝΤΑΡ, πμόνος του στην ολυθρόνα: Πάνε κι έρχονται γύρω από το σπίτι...Παίζουνε! Σαν μεγάλα παιδιά. ( π . Πριν α ό λίγες στ ιγμές έχε ι φανεί η Ντέζη Τη

π , , ' π π βλέ ουμε αρισ τερά ν ανεβαίνει τ α τ ελευ τα ία σκαλο ά τ ια και να χ τυ άει τ ηνπ π . ) όρτα του Μ ερανζέ Κρατάε ι στο χέρι τ ης ένα καλάθι Κάποιος είναι,Μπερανζέ, σου χτυπάνε. ( π π π Τραβάει α ό το μανίκ ι τον Μ ερανζέ ου ε ίναι στοπ )αράθυροΜΠΕΡΑΝΖΕ, π φωνάζει ρος τους ρινόκερους : Αφού δεν ντρέπεστε, τι να σαςπω... εγώ... με τέτοιο μασκαριλίκι, θα 'θελα ν' ανοίξει η γη να με καταπιεί...Αίσχος. Αίσχος.ΝΤΙΝΤΑΡ: Σου χτυπάνε, Μπερανζέ, κουφάθηκες;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Άνοιξε εσύ, σε παρακαλώ... ( π Συνεχίζε ι να κοι τάζε ι ρος τ η μεριά

π π , . των ρινόκερων ου α ομακρύνονται αδιάφοροι για ό τ ι άλλο συμβαίνει Ο π π )Ντ ιν τάρ ροχωρεί και ανοίγε ι τ ην όρτα

ΝΤΕΖΗ, πμ αίνον τας : Καλημέρα, κύριε Ντιντάρ...ΝΤΙΝΤΑΡ: Μπα, μπα, μπα.. Εσείς, δεσποινίς Ντέζη...ΝΤΕΖΗ: Ο Μπερανζέ δεν είναι εδώ; Πάει καλύτερα;ΝΤΙΝΤΑΡ: Πολύ πολύ καλημέρα σας, αγαπητή δεσποινίς, όπως βλέπω,ερχόσαστε ταχτικά στο σπίτι του Μπερανζέ...ΝΤΕΖΗ: Πού είναι;ΝΤΙΝΤΑΡ, δείχνοντας με το δάχ τυλο: Νάτος, εκεί είναι.ΝΤΕΖΗ: Ο φτωχούλης! Δεν έχει κανένα στον κόσμο. Κι όπως είναιαρρωστούλης τελευταίως, πρέπει κάποιος να τον φροντίσει μια στάλα!ΝΤΙΝΤΑΡ: Είσαστε μια πολύ καλή φίλη και συνάδελφος, δεσποινίς Ντέζη!ΝΤΕΖΗ: Όσο για καλή συνάδελφος, συμφωνώ.ΝΤΙΝΤΑΡ: Κι έχετε χρυσή καρδιά!ΝΤΕΖΗ: Είμαι μια καλή συνάδελφος, τίποτα παραπάνω!

ΜΠΕΡΑΝΖΕ, , πγυρίζον τας χωρίς να κλε ίσει το αράθυρο: Ω! την αγαπητή μαςδεσποινίς Ντέζη... Πολύ ευγενικό να περάσετε να με δείτε... είσαστε,πραγματικά, αξιολάτρευτο πλάσμα...ΝΤΙΝΤΑΡ: Αυτό να λέγεται!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Δυστυχώς, καινούριο κρούσμα, δεσποινίς Ντέζη, οΣοφολογιότατος, ο ορθολογιστής, προσεχώρησε κι αυτός στο νέο κύμα!ΝΤΕΖΗ: Το ξέρω... Τον είδα πριν λίγο, όπως ερχόμουνα, στη λεωφόρο! Έτρεχεμε μεγάλη ζωτικότητα για άνθρωπο που έχει τα χρονάκια του... Αλλά εσείςπώς είστε; Είσαστε καλύτερα, κύριε Μπερανζέ;ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στην Ντέζη : Το κεφάλι μου... πάντα το κεφάλι μου... Τρομαχτικόςπονοκέφαλος... αλλά είναι φυσικό. Κατάντησαν θρίλερ, όλα αυτά πουσυμβαίνουν γύρω μας... Τι λέτε και σεις;ΝΤΕΖΗ: Εγώ λέω... ότι πρέπει να ξεκουραστείτε... αυτό λέω... να μείνετε στοσπιτάκι σας λίγες μέρες, φρόνιμα φρόνιμα σαν καλό παιδάκι!ΝΤΙΝΤΑΡ, π στον Μ ερανζέ και στην Ντέζη : Ελπίζω να μη σας ενοχλεί ηπαρουσία μου;ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στην Ντέζη : Έτσι που λες, πάει κι ο Σοφολογιότατος! Τισκέφτεσαι;ΝΤΕΖΗ, στον Ντ ιν τάρ: Γιατί να μας ενοχλεί; Καθόλου. ( π ) Στον Μ ερανζέ Α, ναι;πάει κι ο Σοφολογιότατος... Τι να πω... Προσπαθώ να μην το σκέφτομαι.ΝΤΙΝΤΑΡ, στην Ντέζη : Ίσως εγώ... να περισσεύω... εσείς οι δυο...ΝΤΕΖΗ, πστον Μ ερανζέ : Και γιατί να το σκέφτομαι;... ( π Στον Μ ερανζέ κα στον

) Ντ ιν τάρ Θέλετε τώρα να μάθετε και το τελευταίο συνταραχτικό νέο; ΟΜποτάρ... Κι ο Μποτάρ έγινε ρινόκερος!ΝΤΙΝΤΑΡ: Σοβαρά;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Αδύνατον... Αυτός ήταν αντίθετος με την αλλαγή... Κάποιο λάθοςθα κάνεις... Θα τον μπερδεύεις με κανέναν άλλο... Αυτός, έσχιζε τα ιμάτιά του!Μόλις πριν από λίγο μου το 'λεγε ο Ντιντάρ. Έτσι δεν είναι, πριν λίγο δεντο'λεγες;ΝΤΙΝΤΑΡ: Ναι... στο'λεγα...ΝΤΕΖΗ: Το ξέρω, ήταν αντίθετος με την αλλαγή, αλλά, τι τα θέλετε, μόλιςεικοσιτέσσερις ώρες μετά τη μεταμόρφωση του κυρίου Παπιγιόν έγινε καιαυτός ρινόκερος! Τον παρέσυρε κι αυτόν το νέο κύμα!ΝΤΙΝΤΑΡ: Τι να γίνει... θ' άλλαξε γνώμη... Η αλλαγή φοριέται κατά κόροντελευταίως το δικαίωμα της εξέλιξης ανήκει σ' όλο τον κόσμο!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μα τότε... τότε, θα πρέπει όλα να τα περιμένουμε!ΝΤΙΝΤΑΡ, πστον Μ ερανζέ : Πολύ σημαντικός άνθρωπος... Έτσι δεν μεβεβαίωνες πριν λίγο;ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στην Ντέζη : Δυσκολεύομαι να το πιστέψω... Μήπως σου είπανεψέματα;ΝΤΕΖΗ: Ψέματα; Μπροστά στα μάτια μου μεταμορφώθηκε!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Τότε, σας ξεγέλασε... έπαιζε θέατρο... έκανε πωςμεταμορφώθηκε, στα ψέματα...ΝΤΕΖΗ: Εγώ, όπως τον είδα, δεν έπαιζε καθόλου θέατρο, ήταν αληθινός κιαυθεντικότατος!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Σας έδωσε κάποια... λογική εξήγηση;ΝΤΕΖΗ: Επαναλαμβάνω κατά λέξη τα λόγια του: "Πρέπει να ακολουθούμε ταρεύματα της εποχής" Αυτή ήταν η τελευταία του ανθρώπινη φράση!ΝΤΙΝΤΑΡ, στην Ντέζη : Ήμουν σχεδόν βέβαιος πως θα σας συναντούσα εδώ,δεσποινίς Ντέζη!ΜΠΕΡΑΝΖΕ:.. «ν' ακολουθούμε τα ρεύματα της εποχής»! Νοοτροπία να σουπετύχει! Να! ( )Κάνει μια μεγάλη χειρονομία

ΝΤΙΝΤΑΡ, στην Ντέζη : Από τη μέρα που έκλεισε το γραφείο, ήξερα ότι θαήταν αδύνατο να σας συναντήσω κάπου αλλού!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, μόνος του: Τέτοια μωροπιστία... ( ) Ίδ ια χειρονομία Πάρτα!ΝΤΕΖΗ, στον Ντ ιν τάρ: Αν θέλατε να με δείτε, μπορούσατε να μουτηλεφωνήσετε.ΝΤΙΝΤΑΡ, στην Ντέζη : Ω! Είμαι διακριτικός... δεν μ' αρέσει να ενοχλώ,δεσποινίς Ντέζη...ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ε! λοιπόν, τώρα που το καλοσκέφτομαι, δεν ξαφνιάζομαι καθόλουγια την επιλογή του Μποτάρ. Η σταθερότητα στα πιστεύω του ήταν τελείωςεπιφανειακή. Αυτό βέβαια, δεν τον εμπόδιζε να είναι, ή πιο σωστά να υπάρξει,σπουδαίος άνθρωπος. Οι σπουδαίοι άνθρωποι, γίνονται και σπουδαίοιρινόκεροι! Καθώς διαθέτουν καλή πίστη, εύκολα πιάνονται κορόιδα.ΝΤΕΖΗ: Συγγνώμη... ν' αφήσω το καλάθι μου στο τραπέζι... ( Βάζει τ ο καλάθι

π )στο τρα έζ ιΜΠΕΡΑΝΖΕ, συνεχίζε ι :... Σπουδαίος άνθρωπος, αλλά... είχε και τιςμικροκαχίες του!ΝΤΙΝΤΑΡ, ' π τ ρέχον τας να βοηθήσει τ ην Ντέζη ν ακουμ ήσει το καλάθι τ ης : Μεσυγχωρείτε, και τους δύο μας δηλαδή, θα'πρεπε από ώρα να σας απαλλάξουμεαπό το φορτίο σας...ΜΠΕΡΑΝΖΕ, πσυνεχίζον τας άν τα : ...Αυτός μεταμορφώθηκε από μίσος προς τααφεντικά. Το κατεστημένο! Μίσος προς την εξουσία!ΝΤΙΝΤΑΡ, πστον Μ ερανζέ : Και πάλι λάθος συλλογισμός! Ακολούθησε κατάγράμμα τον προϊστάμενό του. «Το ίδιο όργανο της εκμετάλλευσης», όπωςπολύ συχνά τον αποκαλούσε! Αντίθετα, πιστεύω ότι σ' αυτόν, νίκησε, τελικά,το πνεύμα «για το γενικό καλό του συνόλου». Αυτό νίκησε μέσα του τιςαναρχικές του παρορμήσεις!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Αναρχικοί είναι οι ρινόκεροι! Μια μικρή μειοψηφία αναρχικών!ΝΤΙΝΤΑΡ: Για την ώρα συμφωνώ. Είναι μειοψηφία...ΝΤΕΖΗ: Μια μειοψηφία, όμως, αρκετά σημαντική, που όλο και δυναμώνει... Οξάδελφός μου έγινε ρινόκερος και σε λίγο τον ακολούθησε κι η γυναίκα του.Ακόμα, διάβασα για έναν εκφωνητή τής ΤΙ-ΒΙ, που μεταμορφώθηκε, όπως έλεγετο δελτίο καιρού!ΝΤΙΝΤΑΡ: Ένας εκφωνητής;ΝΤΕΖΗ: Πάνω στα βαρομετρικά χαμηλά!ΝΤΙΝΤΑΡ: Να μου το θυμηθείτε, πολύ σύντομα η μόδα θα εξαπλωθεί και σ'άλλες χώρες.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Και να σκεφτείς ότι ο λιμός ξεκίνησε από εδώ!ΝΤΕΖΗ: Έχουμε κι αριστοκράτές... Το Δούκα του Σαιν Σιμόν...ΜΠΕΡΑΝΖΕ, σηκώνει τ α χέρια του ψηλά: Ε, πάει, πήρε το ποτάμι και τουςκλασικούς!ΝΤΕΖΗ: Και πολλούς άλλους ακόμα! Ουκ έστιν αριθμός! Λένε ότι στην πόλη,μεταμορφώθηκε, σχεδόν το ένα τέταρτο!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Πάντως, για την ώρα, είμαστε πλειοψηφία. Αντί νακουβεντιάζουμε λοιπόν, ας επωφεληθούμε να οργανωθούμε πριν μαςκαταποντίσουνε!ΝΤΙΝΤΑΡ: Είναι απίστευτα δυναμικοί... απίστευτα...ΝΤΕΖΗ: Δεν τους παρατάμε στην ησυχία τους, λέω εγώ, και να καθήσουμε ναφάμε... Σας έφερα αρκετές νοστιμιές!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Πολύ ευγενικό από μέρους σας, δεσποινίς Ντέζη...ΝΤΙΝΤΑΡ, κα τά μέρος : Ναι, πολύ ευγενικό...ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στην Ντέζη : Δεν ξέρω πώς να σας ευχαριστήσω...ΝΤΕΖΗ, στον Ντ ιν τάρ: Θέλετε να τσιμπήσετε κάτι μαζί μας;

ΝΤΙΝΤΑΡ: Δεν θα 'θελα. Φοβάμαι μήπως σας ενοχλήσω.ΝΤΕΖΗ, στον Ντ ιν τάρ: Μα τι λέτε, κύριε Ντιντάρ... το ξέρετε ότι θα μαςδώσετε πολύ μεγάλη χαρά!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στον Ντ ιν τάρ : Παρακάλια θέλεις, Ντιντάρ. Αφού το ξέρεις ότι ηπαρουσία σου μας είναι πάντα ευχάριστη.ΝΤΙΝΤΑΡ: Εγώ το'χω σαν αρχή να μη γίνομαι φόρτωμα ποτέ. Εξάλλου...ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Πάλι τα ίδια... Θα σταματήσεις; Είπαμε; η παρουσία σου μαςείναι πολύ ευχάριστη!ΝΤΙΝΤΑΡ: Να... είμαι και λίγο βιαστικός... Έχω δώσει ραντεβού και...ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Πριν λίγο έλεγες ότι δεν βιαζόσουνα καθόλου...ΝΤΕΖΗ, π βγάζον τας τα φαγώσίμα α ό το καλάθι : Μου βγήκε η ψυχή, ξέρετε, ναβρω κάτι να τρώγεται... Πέσανε στα μαγαζιά σαν τις ακρίδες! Καταβροχθίζουντα πάντα! Πολλά κατέβασαν και τα ρολά. Άλλα, κρεμάσανε πινακίδες«Κλειστόν λόγω ρινοκερίτιδας».ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Θα 'πρεπε να τους κλείσουνε σε μεγάλες μάντρες κι εκεί ναζούνε, κάτω από αυστηρό έλεγχο πειθαρχίας!ΝΤΙΝΤΑΡ: Δεν το βλέπω και πολύ εφαρμόσιμο το σχέδιό σου... Πρώτη καικαλύτερη θα το απέρριπτε η εταιρία προστασίας ζώων !ΝΤΕΖΗ: Έπειτα, ας μην ξεχνάμε ότι πολλοί έχουν κάποιο στενό συγγενή, έναφίλο που μεταλλάχτηκε σε ρινόκερο. Αυτό μτεερδεύει ακόμα περισσότερο ταπράγματα!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Όλος ο κόσμος, λοιπόν, συμμετέχει σ' αυτή τη βρομερή ιστορία;ΝΤΙΝΤΑΡ: Καλώς ή κακώς, όλοι είναι συνεργοί!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μα είναι ανήκουστο! Ανήκουστο! Πώς μπορούνε να γίνονταιρινόκεροι... ( ) Στην Ντέζη Μήπως Θέλεις να σε βοηθήσω να ετοιμάσεις τραπέζι;ΝΤΕΖΗ, πστον Μ ερανζέ : Όχι, όχι, μην κουράζεσαι, θα βρω μόνη μου ό,τιχρειάζεται. ( ' π π )Πηγαίνε ι σ ένα ντουλά ι και αίρνει τ α σερβί τσιαΝΤΙΝΤΑΡ, κα τά μέρος : Όπως βλέπω, ξέρει το σπίτι με κάθε λεπτομέρεια...ΝΤΕΖΗ, στον Ντ ιν τάρ: Λοιπόν, ετοιμάζω για τρεις. Θα μείνετε να φάμε, έτσι;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Θα μείνεις, μην το κάνουμε τώρα ανατολικό ζήτημα. Θα μείνεις!ΝΤΕΖΗ: Λοιπόν, όλα είναι μια συνήθεια. Τώρα, κανένας δεν τρομάζει ότανβλέπει κοπάδια ρινόκερους να καλπάζουνε στους δρόμους. Οι άνθρωποιπαραμερίζουν, τους αφήνουν να περάσουν, κι ύστερα συνεχίζουν τον περίπατότους ή πάνε στις δουλειές τους, αμέριμνοι, σαν να μην τρέχει κάστανο!ΝΤΙΝΤΑΡ: Αυτή είναι η πιο σοφή αντιμετώπιση.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Α, όχι! Εγώ ποτέ μου δεν θα μπορέσω να τους συνηθίσω...ΝΤΙΝΤΑΡ, π με τά α ό σκέψη: Αναρωτιέμαι, μήπως θα άξιζε τον κόπο... να τηδοκιμάσουμε αυτή την εμπειρία!ΝΤΕΖΗ: Δεν καθόμαστε, καλύτερα, να δοκιμάσουμε το φαγητό μου!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μα είναι δυνατόν, εσύ, ένας νομικός, να κάθεσαι και να μας λεςπως... ( π π π πΑκούγε τα ι α ό έξω ο θόρυβος ου κάνει ένα κο άδι ρινόκερων ό ως

π . ,τ ρέχε ι καλ άζον τας Συγχρόνως π π ) ακούγον τα ι σάλ ιγγες και τ αμ ούρλα Μα τι συμβαίνει πάλι; ( Τρέχουνε και οι

π π π ) τ ρε ις στο αράθυρο ου είναι στο ροσκήνιο Τι συμβαίνει, μου λέτε;( π . Ακούγε τα ι ο θόρυβος ενός το ίχου ου γκρεμίζε τα ι Ένα σύννεφο σκόνης

, , , π , τυλ ίγε ι ένα μέρος της σκηνής και αν ε ίναι δυνα τόν ο Μ ερανζέ η Ντέζη και . )ο Ντ ιν τάρ χάνον τα ι μέσα στη σκόνη Ακούμε μόνο τ ι ς φωνές τους

ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μα, δεν βλέπουμε τίποτα... άλλο πάλι και τούτο...ΝΤΙΝΤΑΡ: Δεν βλέπουμε, αλλά ακούμε!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Χαιρέτα μου τον πλάτανο και τις κρύες βρυσούλες!ΝΤΕΖΗ: Τα πιάτα! Θα γεμίσουνε σκόνη!!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ωραία! Από υγιεινή σχίζουμε!

ΝΤΕΖΗ: Ελάτε να φάμε γρήγορα γρήγορα. Κι ας κάνουμε, καλύτερα, τουςαδιάφορους! ( )Η σκόνη κα τακαθίζε ι και διαλύε τα ιΜΠΕΡΑΝΖΕ, π δείχνει με το δάχ τυλο ρος το μέρος του κοινού: Γκρεμίσανε τατείχη του πυροσβεστικού σταθμού της Ιεριχούς.ΝΤΙΝΤΑΡ: Πραγματικά, γίνανε σκόνη και κουρνιαχτός!ΝΤΕΖΗ, π π π που είχε φύγει α ό το αράθυρο και βρισκό ταν κον τά στο τρα έζ ι

, π π καθαρίζον τας τρέχε ι και άλι κον τά στον Μ ερανζέ και στον Ντ ιν τάρ : Οιπυροσβέστες βγαίνουν έξω, τους βλέπετε;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Τσούρμο, με φανφάρες και ταμπούρλα. Ολόκληρο το σύνταγμαμεταμορφώθηκε σε ρινόκερους, με επικεφαλής τους τυμπανοκρούστες!ΝΤΕΖΗ: Ξεκινάνε για παρέλαση στη λεωφόρο!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ε, αυτό ξεπερνάει κάθε όριο. Δεν το αντέχω... Δεν καταπίνεταιμε τίποτα.ΝΤΕΖΗ: Να, κι άλλοι, αυτοί, βγαίνουν από τις αυλές!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Κι άλλοι, από τα παραπήγματα...ΝΤΙΝΤΑΡ: Πηδάνε ακόμα κι απ' τα παράθυρα!ΝΤΕΖΗ: Πάνε για να βρούνε τους ομοϊδεάτες τους! ( π πΒλέ ουμε να βγαίνε ι α ό

π π π π , , π πτ ην όρτα ου υ άρχει στο λα τύσκαλο αρισ τερά έναν άνθρω ο ου . π , ' κα τεβαίνει τ η σχάλα τρέχον τας Έ ει τα έναν δεύτερο μ ένα μεγάλο κέρα το

π π . )άνω α ό τη μύ τη του Ύστερα μια γυναίκα με κεφάλι ρινόκερουΝΤΙΝΤΑΡ: Νομίζω πάει... χάσαμε την πλειοψηφία!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Άραγε, πόσοι να είναι με ένα κέρατο και πόσοι με δύο;ΝΤΙΝΤΑΡ: Σίγουρα, οι Υπηρεσίες της Στατιστικής θα έχουνε ήδη αναλάβει τηνκαταμέτρηση! Ουρανοκατέβατη ευκαιρία για συσκέψεις, συζητήσεις, καικόντρα συζητήσεις!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ο αριθμός των μεν και των δε μόνο κατά προσέγγιση μπορεί ναυπολογισθεί. Με τέτοιο συνωστισμό στις μεταλλάξεις, πού να προλάβουνε νακαταμετρήσουνε το είδος!ΝΤΕΖΗ: Δεν αφήνετε, λέω εγώ, όσους ασχολούνται με τις στατιστικές νακάνουν απερίσπαστοι τη δουλίτσα τους. Άντε, γιατί κοντεύουμε νατρελαθούμε! Έλα να τσιμπήσεις κάτι, αγαπητέ μου Μπερανζέ. Το φαγητό θα σεηρεμήσει. Είναι και τονωτικό. ( ) Στον Ντ ιν τάρ Και σεις, θα πάρετε έναμεζεδάκι; ( π π . π π π Φεύγουν α ό το αράθυρο Η Ντέζη έχε ι άρει α ό το μ ρά τσο τον

π , π π π . Μ ερανζέ ου αφήνε τα ι υ άκουα να τον αρασύρει Ο Ντ ιν τάρ κάνει δυο τρ ία, )βήμα τα αλλά σταμα τάε ι δισ τακ τ ικά

ΝΤΙΝΤΑΡ: Καλύτερα όχι, τρεις γίνονται πλήθος... ή, πιο σωστά, δεν αγαπάωπολύ τις κονσέρβες. Αυτό που θα 'θελα τώρα, είναι να φάω ξαπλωμένος στογρασίδι!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Στο γρασίδι; Αν το κάνεις αυτό, θα 'ναι σαν να γυρεύεις να δειςτο χάρο με τα μάτια σου...ΝΤΙΝΤΑΡ: Καλά τώρα... είναι.. να, σκέφτομαι.. σας ενοχλώ και δεν το θέλω...ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μα... αφού σου λέμε πως...ΝΤΙΝΤΑΡ, π πδιακό τε ι τον Μ ερανζέ : Ελπίζω, χωρίς παρεξήγηση, έτσι;ΝΤΕΖΗ: Αν το θέλετε τόσο πολύ να μας εγκαταλείψετε, τότε, δεν θα σαςαναγκάσουμε με το ζόρι να, να...ΝΤΙΝΤΑΡ: Πιστέψτε με, δεν θέλω να σας δυσαρεστήσω, αλλά...ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στην Ντέζη : Μην τον αφήσεις να φύγει.. για το Θεό... μην τοναφήσεις...ΝΤΕΖΗ: Μα, κι εγώ θέλω να μείνει.. Το λέω με την καρδιά μου... αλλά οκαθένας είναι ελεύθερος... να κάνει ό,τι του αρέσει.ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στον Ντ ιν τάρ : Ο άνθρωπος είναι ανώτερος απ' το ρινόκερο!ΝΤΙΝΤΑΡ: Δεν λέω το αντίθετο... αλλά, δεν συμφωνώ και απόλυτα με τις ιδέες

σου. Δεν ξέρω... μονάχα η πείρα μπορεί, στα σίγουρα, να μας αποκαλύψει τηναλήθεια.ΜΠΕΡΑΝΖΕ, στον Ντ ιν τάρ : Και συ τέκνο, Ντιντάρ; Λοιπόν, έχεις πολύαδύνατο χαρακτήρα. Παρασύρεσαι από μια... εφήμερη γοητεία... θα τομετανιώσεις.ΝΤΕΖΗ: Αν πραγματικά έχουμε να κάνουμε με μια εφήμερη γοητεία... τότε, δενδιατρέχουμε και τόσο μεγάλο κίνδυνο!ΝΤΙΝΤΑΡ: Με βασανίζουνε τύψεις... το καθήκον μού υπαγορεύει ν'ακολουθήσω τον προϊστάμενο και τους συντρόφους μου, στην ευτυχία και στηδυστυχία!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Γιατί, έδωσες μαζί τους κανένα ιερό όρκο γάμου;ΝΤΙΝΤΑΡ: Ω, ο γάμος! Έχω παραιτηθεί από αυτή την ιδέα, εδώ και πολύκαιρό... προτιμώ μια μεγάλη παγκόσμια οικογένεια, από μια μικρή μίζερη καιστερημένη!ΝΤΕΖΗ, χωρίς ιδιαί τ ερη ζεστασιά : Θα μας λείψετε πολύ, Ντιντάρ, αλλά είναικάτι που ξεπερνάει τις δυνάμεις μας.ΝΤΙΝΤΑΡ: Το καθήκον μού φωνάζει να μην τους εγκαταλείψω... και θ' ακούσωτη φωνή του καθήκοντος!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Φωνή της καραβάνας... έχεις καθήκον να.., το καθήκον σουουρλιάζει να... αλλά, μήπως ξέρεις ποιο είναι το πραγματικό σον καθήκον.Έχεις καθήκον να τους πολεμήσεις, σταθερά, και μάλιστα με ξεκάθαρο μυαλό..ΝΤΙΝΤΑΡ: Θα φροντίσω να διατηρήσω την πνευματική μου διαύγεια. (Αρχίζε ι

) να γυρίζε ι γύρω γύρω στη σκηνή Ξεκάθαρο μυαλό και στο ακέραιο πνευματικήδιαύγεια! Πάντως, είναι καλύτερα να κάνεις την κριτική σου από μέσα παράαπό έξω. Δεν θα τους εγκαταλείψω... δεν θα τους εγκαταλείψω... όχι!ΝΤΕΖΗ: Ο καημένος, έχει πολύ μεγάλη καρδιά...ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ναι, καρδιά αγκινάρα, αγκινάρα! ( , πΣτον Ντ ιν τάρ τρέχον τας ίσω

π π ) του ρος την όρτα Έχεις καρδιά, και με το παραπάνω, ακούς... Είσαιάνθρωπος... άνθρωπος. ( ) Στην Ντέζη Κράτησέ τον... Δεν ξέρει τι κάνει. Είναιάνθρωπος... άνθρωπος.ΝΤΕΖΗ: Μα, πώς να τον κρατήσω, με το στανιό; ( πΟ Ντιν τάρ ανοίγει τ ην όρτα

. π και φεύγει βιαστ ικά Τον βλέ ουμε να κα τεβαίνει γρήγορα τη σκάλα και τονπ π π )Μ ερανζέ να του φωνάζε ι α ό το λα τύσκαλο

ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μη φεύγεις, Ντιντάρ. Εμείς σ' αγαπάμε. Μην πας μαζί τους. Πάει,έφυγε. Πολύ αργά. ( π ) Ξαναμ αίνει στο δωμάτ ιο Πολύ αργά... έφυγε!ΝΤΕΖΗ: Κάναμε ό,τι μπορούσαμε... αλλά... ( π π π Κλείνει τ ην όρτα ίσω α ό τον

π , π π π π )Μ ερανζέ ου τρέχε ι αμέσως στο αράθυρο ου βρίσκε τα ι στο ροσκήνιοΜΠΕΡΑΝΖΕ: Πήγε μαζί τους... μαζί τους... αλλά, δεν τον βλέπω, που ειναιτώρα;ΝΤΕΖΗ, π πλησιάζον τας στο αράθυρο: Μα, με τους άλλους ρινόκερους.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ναι, αλλά ποιος είναι... Δεν τον γνωρίζω.ΝΤΕΖΗ: Τώρα... βράσε ρύζι... Πώς θέλεις να τον ξεχωρίσουμε; Λίγο δύσκολο!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Είναι όλοι τους ολόιδιοι. Στάμπα. ( ) Στην Ντέζη Πάει κι αυτός.Δεν έπρεπε να τον αφήσεις να φύγει. Έπρεπε να σταθείς μπροστά του. Να τονεμποδίσεις.ΝΤΕΖΗ: Δεν τόλμησα... δίστασα...ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Δίστασες. Έπρεπε να 'σουνα πιο σταθερή, να επιμένειςπερισσότερο. Ήταν... ερωτευμένος μαζί σου... έτσι δεν είναι;ΝΤΕΖΗ: Δεν το είχε δείξει φανερά. Ούτε μου έχανε επίσημη πρόταση!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Το ξέρανε και οι τοίχοι. Αποτέλεσμα; Έγινε ρινόκερος απόερωτική απογοήτευση. Ήταν τόσο συνεσταλμένος. Ρίχτηκε σε μιααποφασιστική μάχη. Πιο σωστά, μια πράξη απελπισίας, μόνο και μόνο για να σ'

εντυπωσιάσει! Δεν... δεν πιστεύω τώρα να θες να τον ακολουθήσεις κι εσύ;ΝΤΕΖΗ: Αν ήθελα να τον ακολουθήσω, δεν θα ήμουνα εδώ...ΜΠΕΡΑΝΖΕ, π' πκοι τάζον τας α το αράθυρο: Μόνο ρινόκεροι κυκλοφορούν πιαστο δρόμο. ( π π ) Τρέχει ρος το αράθυρο του βάθους Κι από δω μόνο ρινόκερουςβλέπω! Πήξανε οι δρόμοι παχύδερμα. Δεν έπρεπε, Ντεζη, να τον αφήσεις ναφύγει, δεν επρεπε... ήταν μεγάλο λάθος σου! ( πΞανάρχε τα ι στο αράθυρο

π ) μ ροστά Ψάχνω, ψάχνω μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι μου, αλλά δεν βαριέσαι,άνθρωπος ούτε για δείγμα... ούτε για δείγμα. Ρινόκεροι, παντού ρινόκεροι!Πλημμυρίσανε μέχρι και τα σοκάκια! Μ' ένα κέρατο... με δύο κέρατα... Μισοίμισοί, θα έλεγες. Μόνο τα κέρατα. Τίποτα άλλο που να τους ξεχωρίζεις!( π π , πΑκούγε τα ι φοβερός θόρυβος ρινόκερων ου καλ άζουν αν και ο θόρυβος ου

π . π χάνουν έχε ι κά οιο μουσικό ρυθμό Στον το ίχο του βάθους αρουσιάζον τα ι και, , , π ξαναχάνον ται στυλιζαρισμένα κεφάλια ρινόκερων ου μέχρι να τ ελε ιώσει η

π π . , τ ρ ί τη ράξη θα γίνουν όλο και ερισσότερα Στο τ έλος θα στέκον ται όλο καιπ , π , ερισσότερη ώρα μέχρι ου τ ελ ικά θα γεμίσουν εν τελώς τον το ίχο στο

, π . π π βάθος και θα αραμείνουν εκε ί οριστ ικά Αυτά τα κεφάλια θα ρέ ει να π , π ' π )γίνον ται όλο και ιο όμορφα αρ όλη το τ ερα τώδες αρουσιαστ ικό τους

ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Δεν λυπήθηκες που αποτύχαμε, δεν απογοητεύτηκες, έτσι Ντέζη;Ούτε μετανιώνεις για τίποτα;ΝΤΕΖΗ: Να μετανιώσω; Όχι, γιατί να μετανιώσω!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Θα 'θελα τόσο να σε παρηγορήσω.., το ξέρεις, σ' αγαπώ Ντέζη,ποτέ... ποτέ μη με ξαναφήσεις μόνο μου, ποτέ!ΝΤΕΖΗ: Κλείσε το παράθυρο, καλέ μου... Δεν αντέχω τη φασαρία τους. Ούτετη σκόνη που γεμίζει το δωμάτιο. Θα λερώσει τα πάντα.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Έχεις δίκιο, έχεις δίκιο. ( π π Κλείνει το αράθυρο στο ροσκήνιο και

π . η Ντέζη το αράθυρο στο βάθος Ξαναβρίσκον τα ι και οι δύο στο κέν τρο της) σκηνής Το 'κλεισα. Όσο είμαστε μαζί, δεν φοβάμαι τίποτα, δεν με νοιάζει για

τίποτα. Αχ, Ντέζη... και νόμιζα ότι ποτέ πια δεν θα μπορούσα να ερωτευτώ στηζωή μου... ( )Της σφίγγει τ α χέρια και τ ην αγκαλιάζε ιΝΤΕΖΗ: Όπως βλέπεις, στη ζωή, όλα μπορούν να συμβούν.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Θα 'θελα τόσο να σου χαρίσω κάθε ευτυχία... Άραγε, μπορείς ναείσαι ευτυχισμένη μαζί μου;ΝΤΕΖΗ: Γιατί να μην είμαι; Αν εσύ είσαι ευτυχισμένος, τότε είμαι κι εγώ. Λεςότι δεν φοβάσαι τίποτα, κι όμως, με το παραμικρό κάνεις σαν τρομαγμένομωρούλι. Στο κάτω κάτω, τι μπορούμε να πάθουμε;ΜΠΕΡΑΝΖΕ, ψελλίζον τας : Αγάπη μου, χαρά μου! Μοναδική μου χαρά! Αγάπημου! Άσε με να σε φιλήσω... Δεν πίστευα πια ότι έκρυβα μέσα μου τόσο πάθος!ΝΤΕΖΗ: Έλα, συγκρατήσου, ησύχασε, μην κάνεις έτσι τώρα, πρέπει να'χειςμεγαλύτερη πίστη στον εαυτό σου!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μα έχω, Ντέζη, βεβαίως κι έχω. Δώσε μου ένα φιλάκι, έναφιλάκι!ΝΤΕΖΗ: Είμαι πολύ κουρασμένη, αγάπη μου, ησύχασε, ηρέμησε. Έλα, κάθησεστην πολυθρόνα. ( , π , Προχωρεί τ ραβάει τον Μ ερανζέ και τον καθίζε ι στηνπ )ολυθρόναΜΠΕΡΑΝΖΕ: Στο σημείο που φτάσαν τα πράγματα, δεν βλέπω για ποια αιτίαλογοφέρνανε ο Ντιντάρ με τον Μποτάρ!ΝΤΕΖΗ: Έλα, ξέχασε τώρα τον Ντιντάρ. Είμαι κοντά σου εγώ. Κι ύστερα, δενέχουμε δικαίωμα ν' ανακατευόμαστε στη ζωή των άλλων!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Εσύ, γιατί ανακατεύεσαι, στη δική μου; Κι αν θες να ξέρεις, μουφέρεσαι πάρα πολύ αυστηρά...ΝΤΕΖΗ Δεν είναι το ίδιο. Εσένα σ' αγαπώ, ενώ τον Ντιντάρ δεν τον συμπάθησα

ποτέ!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Σε καταλαβαίνω. Αν δεν είχε φύγει... Θα ήταν την κάθε στιγμήκάτι σαν εμπόδιο ανάμεσα μας! Τι να γίνει, η ευτυχία είναι εγωιστική!ΝΤΕΖΗ: Και για να την κρατήσεις, πρέπει να αγωνίζεσαι ασταμάτητα... Δενέχω δίκιο;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ω, Ντέζη, αν ήξερες πόσο σε θαυμάζω.. .γι' αυτό σε λατρεύω...ΝΤΕΖΗ: Όταν με γνωρίσεις καλύτερα, ίσως ν' αλλάξεις γνώμη και να μη λεςτα ίδια.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Όσο περισσότερο σε γνωρίζω τόσο θα σε θαυμάζω και τόσοπερισσότερο θα δένομαι μαζί σου. Είσαι τόσο όμορφη... τόσο όμορφη...( π π π ) Ακούγονται και άλι οι ρινόκεροι ου ερνάνε Φτάνει να σε συγκρίνει κανείςμε αυτά τα μεταμορφωμένα τέρατα για να... ( π Δείχνει με το χέρι του ρος τοπ ) αράθυρο Τώρα, θα μου πεις ότι η σύγκριση που έκανα δεν σε κολακεύει καιτόσο, αλλά, συγχώρα με, η παρουσία τούς με κάνει να σκέφτομαι ότι εσύμπροστά τους είσαι θεά... Μια πανέμορφη οπτασία.ΝΤΕΖΗ: Άστα αυτά τώρα. Για πες μου, σήμερα ήσουνα φρόνιμο αγοράκι; Δενήπιες καθόλου κονιάκ, έτσι;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ναι... όχι... όχι... ήμουνα πολύ φρόνιμος!ΝΤΕΖΗ: Φιλάς σταυρό;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Α, ναι σου λέω, στ' ορκίζομαι.ΝΤΕΖΗ: Να σε πιστέψω;ΜΠΕΡΑΝΖΕ, λίγο διστακ τ ικά : Βέβαια.. ναι... γιατί να σου πω ψέματα...ΝΤΕΖΗ: Τότε, σου επιτρέπω να πιεις τώρα ένα ποτηράκι... θα σου τονώσει τοηθικό... ( π π ) Ο Μ ερανζέ τ ινάζε τα ι με ροθυμία Όχι, αγάπη μου, θα στο φέρωεγώ... Πού είναι το μπουκάλι; ΜΠΕΡΑΝΖΕ, δείχνει με το χέρι του: Να, εκεί στοτραπεζάκι...ΝΤΕΖΗ, π π π π προχωρεί στο τρα εζάκι γ ια να άρει το ο τήρι και το μ ουκάλι :Όπως βλέπω το καταχώνιασες...ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ναι... το έκρυψα, ξέρεις, για ν' αποφύγω τον πειρασμό!ΝΤΕΖΗ, π πγεμίζε ι ένα μικρό οτήρι και το δίνει στον Μ ερανζέ : Χαίρομαι,λοιπόν, που δεν έκανες αταξίες... που προοδεύεις!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Κοντά σε σένα... θα προοδεύσω ακόμα περισσότερο!ΝΤΕΖΗ, δίνοντάς του το ποτήρι: Έλα, πάρε την ανταμοιβή σου!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, π αδειάζον τας το ο τήρι μονορούφι : Ευχαριστώ.. ( πΔίνει το ο τήρι

, )στην Ντέζη για να του το ξαναγεμίσειΝΤΕΖΗ: Α! Όχι, κύριέ μου, δεν έχει άλλο. Για σήμερα σον φτάνει καιπερισσεύει. ( π π' π π Παίρνει το ο τήρι α τον Μ ερανζέ και το αφήνει ίσω στο μικρό

πτ ρα εζάκι ) Η κατάχρηση κάνει κακό! ( π ) Ξαναγυρίζε ι κον τά στον Μ ερανζέ Καιτο κεφαλάκι μας... πάει καλύτερα;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Πολύ καλύτερα, αγάπη μου.ΝΤΕΖΗ: Τότε, τι τον θέλουμε τον επίδεσμο; Να τον βγάλουμε... δεν σεκολακεύει και τόσο...ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Α! όχι, όχι! Μη, τον επίδεσμο!ΝΤΕΖΗ: Γιατί όχι; Έλα, μην κάνεις σαν ...μωρό!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Φοβάμαι μήπως από κάτω έχει φυτρώσει... ξέρεις τώρα...ΝΤΕΖΗ, π , π ' πβγάζον τας τον ε ίδεσμο αρ όλες τ ι ς αν τ ιρρήσεις του Μ ερανζέ :Διώξε, λοιπόν, καμιά φορά, τους φόβους και τις μαύρες σκέψεις. Αρκετά, ε;Ορίστε, δεν βλέπω τίποτα. Μετωπάκι πεντακάθαρο, καθρέφτης!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, π ψηλαφίζον τας το μέ τω ό του: Έχεις δίκιο... αγάπη μου, πάνε τασυμπλέγματα, τα έδιωξες... ( π ) Η Ντέζη τον φιλάει στο μέ τω ο Τι θα γινόμουναχωρίς εσένα, μου λες;ΝΤΕΖΗ: Λέω, ότι δεν έχω σκοπό να σε ξαναφήσω μόνο σου ποτέ!

ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Με σένα κοντά μου, κάθε άγχος, αγωνία και φόβος, περνάνε!ΝΤΕΖΗ: Γιατί φροντίζω και στα διώχνω. Γι' αυτό.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Άκου, θα πέσουμε με τα μούτρα στο διάβασμα... στα βιβλία...πολλά βιβλία. Θα γίνω σοφός!ΝΤΕΖΗ: Ναι... κι ακόμα, τις ώρες που δεν κυκλοφορεί πολύς κόσμος, θακάνουμε οι δυο μας μακρινούς περιπάτους!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ναι, στις όχθες του Σηκουάνα... στον κήπο του Λουξεμβούργου,στο πάρκο του...ΝΤΕΖΗ: Και στο Ζωολογικό κήπο!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Κοντά σου θα γίνω δυνατός, ατρόμητος.. Θα σε προστατέψω κιεγώ με τη σειρά μου, από όποιον γυρέψει να σου κάνει κακό!ΝΤΕΖΗ: Αυτό δεν θα χρειαστεί. Έλα, μην το σκέφτεσαι, καλέ μου. Εμείς δενθέλουμε το κακό κανενός, γιατί, λοιπόν, να θέλει κάποιος να μας βλάψει;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Συμβαίνει να σου κάνουνε κακό, άθελα... ή το αφήνουν αδιάφορανα πλημμυρίζει τον κόσμο. Τώρα... νομίζω, ότι δεν πολύ συμπαθούσες ούτε καιτον φουκαρά τον κύριο Παπιγιόν. Του φέρθηκες πολύ άσχημα τη μέρα που μαςπαρουσιάστηκε ο Βοδάρ μεταμορφωμένος σε ρινόκερο... Το Θυμάσαι; «Πάρτεπια τα χοντροδάχτυλά σας. Τι παχύδερμο»ΝΤΕΖΗ: Του είπα την αλήθεια... Είχε χέρια παχύδερμου.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Το ξέρω, αγάπη μου... ωστόσο... θα μπορούσες να του το πεις πιοευγενικά. Ήσουνα τόσο ωμή και απότομη... πολύ φοβάμαι... ότι τον πλήγωσεςθανάσιμα!ΝΤΕΖΗ: Βρίσκεις;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Βέβαια, δεν το έδειξε, από αξιοπρέπεια. Αλλά ήταν σαν να τονέσφαξες! Είμαι βέβαιος ότι γι' αυτό πήρε πολύ πιο γρήγορα την απόφασή του.Ίσως, αν του είχες φερθεί πιο ευγενικά, να είχες σώσει μια ψυχή.ΝΤΕΖΗ: Δεν είμαι Θεός για να προβλέψω τι θα του συνέβαινε. Φέρθηκε σανγουρούνι!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Εμένα, πάντως, ποτέ δεν θα σταματήσουν να με βασανίζουνετύψεις, γιατί δεν στάθηκα πιο ήρεμος, πιο γλυκός με τον Ζαν. Δεν μπόρεσαποτέ μου να του φανερώσω, με χειροπιαστές αποδείξεις, πόσο μεγάλη καιδυνατή ήταν η φιλία που ένιωθα γι' αυτόν... Ποτέ δεν του έδειξα τηνκατανόηση που άξιζε!ΝΤΕΖΗ: Έλα, μη βασανίζεσαι άδικα... Έκανες ό,τι μπορούσες. Δεν γίνεται ναπετυχαίνουμε πάντα το αδύνατο... Και τώρα τι ωφελούν οι τύψεις; Σε τίποτα!Πάψε λοιπόν να τους σκέφτεσαι. Το παραξύλωσες, το ξέρεις; Ξέχασέ τους!Ξερίζωσε απ' το μυαλό σου, μια για πάντα, όλες τις άσχημες αναμνήσεις!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Κι όμως, όσο κι αν προσπαθώ, ξανάρχονται στην επιφάνεια... τιςακούω, τις βλέπω... Είναι τόσο ζωντανές!ΝΤΕΖΗ: Δεν σε φανταζόμουνα τόσο ρεαλιστή... Σ' έβλεπα περισσότερορομαντικό ποιητή. Είναι δυνατόν, να μην έχεις καθόλου φαντασία... Ορεαλισμός έχει πολλές όψεις... είναι κάτι σχετικό... Διάλεξε τηνπραγματικότητα που ταιριάζει σε σένα... και διώξε όλα τα άλλα σ' έναν κόσμοφανταστικό. Βρες καταφύγιο στον κόσμο του παραμυθιού.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Με τα λόγια είναι εύκολο, αλλά...ΝΤΕΖΗ: Εγώ, δεν σου φτάνω για να ξεχάσεις;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μα... ναι, βέβαια... μου φτάνεις και με το παραπάνω, Ντέζη μου...και με το παραπάνω!ΝΤΕΖΗ: Θα τα καταστρέψεις όλα με τις επίμονα αρρωστημένες τύψεις σου.Όλοι μπορούμε να χάνουμε σφάλματα... Αν και πιστεύω, ότι εμείς κάναμελιγότερα από πολλούς άλλους. ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Το πιστεύεις στ' αλήθεια;ΝΤΕΖΗ: Βεβαίως, σε σχέση με τους περισσότερους ανθρώπους, είμαστε

καλύτεροι. Είμαστε κι οι δύο μας πολύ καλοί άνθρωποι!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Αυτό είναι αλήθεια. Έχεις καλή καρδιά κι εγώ το ίδιο... είν'αλήθεια!ΝΤΕΖΗ: Τα βλέπεις; Έχουμε, λοιπόν, δικαίωμα να ζήσουμε. Πιο σωστά, έχουμεκαθήκον να ζήσουμε, καθήκον απέναντι στους εαυτούς μας, να ζήσουμεευτυχισμένοι, ανεξάρτητα από το τι συμβαίνει γύρω μας. Οι ενοχές είναιεπικίνδυνα συμπτώματα. Είναι σημάδια μιας χαμένης αγνότητας!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ναι, σωστά, όσα βλέπουμε μπορεί να μας καταντήσουν κι εμάςέτσι. ( π π π π πΔείχνει με το δάχ τυλο τα δύο αράθυρα α ό ό ου ερνάνε αδιάκο α

, π π ρινόκεροι τον το ίχο του βάθους ό ου αρουσιάζε τα ι ακόμα ένα κεφάλι) ρινόκερου Πολλοί από αυτούς έτσι άρχισαν...

ΝΤΕΖΗ: Προσπάθησε, λοιπόν, να μην αισθάνεσαι ενοχές!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Έχεις πολύ δίκιο... χαρά μου... οπτασία μου... ήλιε μου! Μενιώθεις κοντά σου, έτσι δεν είναι; Τίποτα δεν θα μπορέσει να μας χωρίσει. Ηαγάπη μας είναι το μόνο αληθινό πράγμαπου υπάρχει σ' αυτόν τον κόσμο... Κανένας δεν έχει το δικαίωμα και κανέναςδεν μπορεί να γίνει εμπόδιο στην ευτυχία μας. Κανένας! ( πΑκούγε τα ι χ τύ ημα

) τ ηλεφώνου Ποιος μπορεί να'ναι;ΝΤΕΖΗ, λίγο ά τονα: Μην το σηκώσεις!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Γιατί;ΝΤΕΖΗ: Δεν ξέρω... Ίσως να 'ναι καλύτερα!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Δεν αποκλείεται να είναι ο Παπιγιόν ή ο Βοδάρ, μπορεί και ο Ζανή ο Ντιντάρ. Ίσως να θέλουν να μας πούνε ότι η κρίση τους πέρασε, ότιαλλάξανε γνώμη σχετικά με την απόφασή τους... Εσύ δεν έλεγες πως όλα αυτάδεν είναι παρά μια εφήμερη γοητεία;ΝΤΕΖΗ: Μακάρι, αλλά δεν το πιστεύω. Δεν μπορεί τόσο γρήγορα ν' αλλάξανεγνώμη. Δεν τους περίσσεψε ακόμα καιρός να το σκεφτούν. Θα πρέπει ναφτάσουν πρώτα στο αποκορύφωμα της εμπειρίας τους.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Δεν αποκλείεται να είναι οι αρχές, που αποφάσισαν ν'αντιδράσουν και γυρεύουν τη βοήθειά μας στα μέτρα που σκοπεύουν ναπάρουν.ΝΤΕΖΗ: Αυτό θα το 'βρισκα τελείως απίθανο. ( π )Το τηλέφωνο ξαναχ τυ άειΜΠΕΡΑΝΖΕ: Όχι, εγώ το πιστεύω, τέτοιο κουδούνισμα προέρχεται από τιςαρχές. Είμαι σίγουρος. Το αναγνωρίζω από τη μεγάλη του διάρκεια. Πρέπει ν'απαντήσω στο κάλεσμά τους. Δεν μπορεί να 'ναι κανένας άλλος. Οι αρχέςείναι. ( ) Σηκώνει το ακουστ ικό Εμπρός... ( ' π Σ α άν τηση ακούγον ται βρυχηθμοί

π ) α ό την άλλη μεριά του τηλεφώνου Μουγγανητά! Ακούς; Ορίστε, άκουσε καιμόνη σου! ( , πΗ Ντέζη βάζε ι το ακουστ ικό στο αφτ ί τ ης αλλά αμέσως κάνει ίσω

π )και κλε ίνε ι α ό τομα το τ ηλέφωνοΝΤΕΖΗ, τ ρομαγμένη: Κάτι θα πρέπει να συμβαίνει!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Τώρα αρχίσανε και τις φάρσες.ΝΤΕΖΗ: Ναι, αλλά, θα 'λεγα, πολύ κακόγουστες!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Τα βλέπεις, -εγώ στο είχα πει...ΝΤΕΖΗ: Δεν μου είχες πει απολύτως τίποτα!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Πάντως, το περίμενα... το είχα προβλέψει!ΝΤΕΖΗ: Δεν σ' έχω και τόσο ικανό για προβλέψεις. Εσύ δεν μπορείς να δειςπέρα απ' τη μυτούλα σου. Προβλέπεις μόνο κατόπιν εορτής!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Κάνεις μεγάλο λάθος... προβλέπω και πολύ σωστά μάλιστα!ΝΤΕΖΗ: Μάαστα! Πάντως από ευγένεια σχίζουνε. Τη βρίσκω δεύτερη καιανάρμοστη συμπεριφορά. Γίνομαι έξω φρενών όταν χασκογελάνε εις βάροςμου.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ποτέ δεν θα τολμούσαν να χασκογελάσουνε μ' εμένα. Εμένα

έχουνε στο μάτι. Μ' εμένα χασκογελάγανε!ΝΤΕΖΗ: Ναι, αλλά, όπως αυτή τη στιγμή είμαι μαζί σου, με παίρνει και μένα ημπάλα. Λες και γυρεύουνε να εκδικηθούνε! Μα γιατί, τι τους κάναμε; (Το

π ) τ ηλέφωνο ξαναχ τυ άε ι Βγάλε την πρίζα, σε παρακαλώ.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Η τηλεφωνική εταιρία το απαγορεύει, τρελάθηκες;ΝΤΕΖΗ: Μα επιτέλους, δεν τολμάς να βγάλεις ένα σύρμα από την πρίζα; Κιύστερα λες ότι θέλεις να με προστατεύσεις! ( πΗ Ντέζη τραβάει το σύρμα α ό

π )τ ην ρίζα και το κουδούνισμα σταμα τάε ιΜΠΕΡΑΝΖΕ, π τ ρέχον τας ρος την τ ηλεόραση: Ν' ανοίξουμε την τηλεόραση.Μήπως πούνε τίποτα στις ειδήσεις.ΝΤΕΖΗ: Έχεις δίκιο... να μάθουμε πού βρισκόμαστε. ( π Α ό την τηλεόραση

π . π π π . ακούγον τα ι και άλι βρυχηθμοί Ο Μ ερανζέ α τάε ι γρήγορα το κουμ ί Η . π π ,τ ηλεόραση σταμα τάε ι Ακούγον τα ι όμως άν τα α ό μακριά τα μουγγανη τά

) σαν ηχώ Η κατάσταση, όσο πάει, γενικεύεται όλο και περισσότερο. Δεν μ'αρέσει καθόλου... με κάνει και επαναστατώ ( ) τρέμε ι Είναι απαράδεκτο!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, π ολύ ταοαγμένος : Εσύ τώρα, Ντέζη; Έλα, ηρέμησε, ηρέμησε!ΝΤΕΖΗ: Κυριεύσανε και τα κανάλια της τηλεόρασης!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, τ ρέμον τας κυριολεκ τ ικά : Ψυχραιμία... το παν είναι η ψυχραιμία!( π . ,Η Ντέζη τρέχε ι στο αράθυρο του βάθους και ρίχνει μια μα τ ιά Ύστερα

π π π , . τ ρέχε ι στο αράθυρο ου βρίσκε τα ι στο ροσκήνιο ρίχνει δεύ τερη μα τ ιά Οπ , π π π . ,Μ ερανζέ κάνει το ίδιο μόνο ου ξεκ ινάε ι α ό το αν τ ίθε το αράθυρο Τελικά

π π )έφτε ι ο ένας άνω στον άλλο στο κέν τρο της σκηνήςΝΤΕΖΗ: Όπως βλέπεις, η κατάσταση παίρνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις.Αυτοί το 'χουνε βάλει βαθιά μεσ' την καρδιά τους. Δεν αστειεύονται!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Όπου και να γυρίσεις να κοιτάξεις ξεπηδάνε μπροστά σου σανΦάντης μπαστούνι! Τώρα πήρανε με το μέρος τους και τα μέσα μαζικήςενημέρωσης! ( π π . Ξαναγίνε τα ι το ίδιο αιχνίδι με τ α αράθυρα Ύστερα η Ντέζη

π π )και ο Μ ερανζέ βρίσκονται και άλι στο κέν τρο της σκηνήςΝΤΕΖΗ: Οι άνθρωποι χάθηκαν, δεν βλέπω ούτε δείγμα!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ντέζη... Απομείναμε μόνο εμείς οι δύο, μόνο εμείς οι δύο...ΝΤΕΖΗ: Αυτό δεν ήθελες;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Νομίζω ότι εσύ το' θελες.ΝΤΕΖΗ: Εγώ το'θελα; Δεν θα 'μαστε καλά!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ναι, εσύ... ( π' .Τώρα ο θόρυβος ακούγε τα ι α όλες τ ι ς μεριές

π . , , πΚεφάλια ρινόκερων λημμυρίζουν τον το ίχο του βάθους Δεξιά αρισ τερά α όπ . π , π .αν τού Μέσα στο σ ί τ ι ακούγον ται οδοβολη τά και βαριές ανάσες θηρίων

, π π Πάντως όλοι αυ το ί οι τ ρομακ τ ικοί ήχοι ρέ ει να ε ίναι συντονισμένοι μεπ . , π π , π π .κά οιο μουσικό ρυθμό Όμως ο ιο έν τονος καλ ασμός έρχε τα ι α ό άνω

π π . π π Α ό το ταβάνι έφτουνε σοβάδες Το σ ί τ ι άει κ έρχε τα ι σαν να γίνε τα ι)σεισμός

ΝΤΕΖΗ : Σεισμός... σεισμός! ( π π )Δεν ξέρε ι α ό ού να τρέξε ιΜΠΕΡΑΝΖΕ: Λάθος, είναι οι καλοί μας γείτονες. Οι περισσοδάχτυλοι. (Δείχνει

π ) με τη γροθιά ρος όλες τ ι ς κα τ ευθύνσεις Δεν θα σταματήσετε καμιά φορά;Θέλουμε να δουλέψουμε. Είναι ώρα κοινής ησυχίας, απαγορεύεται ο θόρυβος...Απαγορεύεται!ΝΤΕΖΗ : Ναι, πολύ που θα σ' ακούσουν! ( πΟ θόρυβος με τριάζε τα ι και αραμένει

π , π )σε δεύ τερο λάνο σαν μουσική υ όκρουσηΜΠΕΡΑΝΖΕ, κα τα τρομαγμένος : Μη φοβάσαι, αγαπούλα μου! Είμαστε μαζί, δεννιώθεις ομορφα κοντά μου; Εγώ σου φτάνω και σου περισσεύω, ή δεν σουφτάνω; Εγώ θα διώξω όλες, όλες τις αγωνίες σου.ΝΤΕΖΗ : Ίσως... το λάθος να είναι δικό μας, δικό μας το φταίξιμο!

ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μην το σκέφτεσαι ... μην το σκέφτεσαι. Εσύ δεν είπες ναξεχάσουμε τις τύψεις; Τα συναισθήματα ενοχής είναι επικίνδυνα. Ας ζήσουμετη ζωούλα μας όμορφα κι ευτυχισμένα. Έχουμε καθήκον να 'μαστεευτυχισμένοι. Δεν είναι τόσο μοχθηροί, κι ούτε, εμείς, έχουμε σκοπό να τουςκάνουμε κακό. Θα μας αφήσουν ήσυχους... Θα το δεις. Έλα, ηρέμησε,ξεκουράσου λίγο, ξάπλωσε, ξάπλωσε στην πολυθρόνα... ( π Την ηγαίνει μέχρι

π ) τ ην ολυθρόνα Έτσι μπράβο, ηρέμησε ( π ) Η Ντέζη κάθε τα ι στην ολυθρόνα Τοκαλό μου κοριτσάκι! Μήπως θέλεις λίγο κονιάκ, να σου τονώσει το ηθικό;ΝΤΕΖΗ : Το κεφάλι μου... πάει να σπάσει!ΜΠΕΡΑΝΖΕ, π π π π αίρνει τ ον ε ίδεσμο ου φορούσε ροηγουμένως και τον τυλίγε ι

στο κεφάλι τ ης Ντέζης : Σ' αγαπώ, αγαπούλα μου... μη στενοχωριέσαι, μπόραείναι, θα τους περάσει... μια εφήμερη περαστική γοητεία!ΝΤΕΖΗ : Δεν θα τους περάσει... Η μεταμόρφωσή τους είναι κάτι οριστικό κιαμετάκλητο.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Κι εγώ οριστικά και αμετάκλητα σ' αγαπάω... σ' αγαπάω σαντρελός...ΝΤΕΖΗ , βγάζοντας τον επίδεσμο: Ό,τι είναι γραφτό να γίνει, ας γίνει... δεν θακάτσουμε να σκάσουμε κιόλας!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Όχι βέβαια, αν όλοι τους παλάβωσαν, παραφρόνησαν,τρελάθηκαν, αν ο κόσμος είναι άρρωστος, αν όλοι τους είναι άρρωστοι,λογαριασμός δικός τους.ΝΤΕΖΗ : Δεν θα τους κάνουμε εμείς καλά!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Κι ούτε θα ζήσουμε μαζί τους στο ίδιο σπίτι!ΝΤΕΖΗ : Σωστά. Κι όμως, πρέπει να'μαστε λογικοί... Πρέπει να βρούμε έναντρόπο να συμβιώσουμε. Πρέπει να προσπαθήσουμε να τα βρούμε, νασυνεννοηθούμε μαζί τους...ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Να συνεννοηθ... με ποιον τρόπο; Αφού, δεν καταλαβαίνουνε ταλόγια μας.ΝΤΕΖΗ : Κι όμως πρέπει... Δεν βλέπω άλλη λύση!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Εσύ τους καταλαβαίνεις;ΝΤΕΖΗ : Όχι, όχι ακόμα. Αλλά θα πρέπει να προσπαθήσουμε να νιώσουμε τηνψυχολογία τους... Θα πρέπει ίσως να μάθουμε και τη γλώσσα τους.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ποια γλώσσα;... Αυτοί δεν έχουν γλώσσα... για άκουσέ τους!Γλώσσα το λες εσύ αυτό το μουγγανητό;ΝΤΕΖΗ : Και πώς είσαι τόσο σίγουρος ότι δεν είναι ένα είδος γλώσσας; Εσύ δενξέρεις γλώσσες. Δεν είσαι γλωσσολόγος!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Άστο καλύτερα... μιλάμε αργότερα γι' αυτό το θέμα. Για τηνώρα, ας τσιμπήσουμε κάτιΝΤΕΖΗ : Δεν πεινάω πια... μου κόπηκε η όρεξη... κουράστηκα. Κουράστηκα ν'αγωνίζομαι!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μα, εσύ τα λες αυτά; Εσύ που έχεις περισσότερη δύναμη κι απόμένα; Δεν πρέπει να τους αφήσεις να σε παρασύρουν... Εγώ, το ξέρεις, σεθαυμάζω τόσο, μόνο για την ψυχική σου δύναμη, το θάρρος σου!ΝΤΕΖΗ : Αυτό μου το'χεις ξαναπεί, δεν είναι κάτι καινούριο!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Δεν το πιστεύεις ότι σε λατρεύω;ΝΤΕΖΗ : Μα, ναι, το πιστεύω.ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Σ' αγαπώ αφάνταστα...ΝΤΕΖΗ : Κατάντησες δίσκος γραμμοφώνου, μωρό μου!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Άκουσε, Ντέζη... πρόσεξε να δεις πώς θα τουςαντιμετωπίσουμε... Θα φέρουμε στον κόσμο παιδιά... τα παιδιά μας θα κάνουνεάλλα παιδιά και... βέβαια, δεν λέω, για να γίνουν όλα αυτά θα χρειαστείαρκετός καιρός, αλλά μπορούμε να ξαναδημιουργήσουμε την ανθρωπότητα,

εμείς οι δυο!ΝΤΕΖΗ : Να ξαναδημιουργήσουμε, εμείς, την ανθρωπότητα;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Δεν είναι κάτι καινούργιο, έχει ξαναγίνει!ΝΤΕΖΗ : Ναι, τον καιρό του Νώε... με τον Αδάμ και την Εύα... Αυτοί είχαναποθέματα πολύ μεγάλης δύναμης!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Κι εμείς μπορούμε ν' αποκτήσουμε αποθέματα! Κι άλλωστε, δενμας χρειάζονται και τόσα πολλά... Όλ' αυτά που σου είπα, θα έρθουνε μόνατους, με τον καιρό. Φτάνει να'χουμε λίγη υπομονή. Να, τι μας χρειάζεται!ΝΤΕΖΗ : Και όλ' αυτά για να κερδίσουμε τι;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Πολλά, πάρα πολλά, φτάνει μόνο να έχουμε δύναμη... κι όχι πολύ,μια στάλα. Μια στάλα φτάνει και περισσεύει!ΝΤΕΖΗ : Δεν έχω καμιά διάθεση να κάνω παιδιά... τα βαριέμαι αφάνταστα!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μα τότε, πώς θα σώσουμε τον κόσμο;ΝΤΕΖΗ : Και γιατί πρέπει να τον σώσουμε;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μα, θέλει και ρώτημα; Γιατί στο ζητάω εγώ, Ντέζη. Πρέπει νατον σώσουμε, πρέπει!ΝΤΕΖΗ : Δεν αποκλείεται, να έχουμε εμείς ανάγκη σωτηρίας! Εμείς να είμαστεοι ανώμαλοι!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Σίγουρα θα παραμιλάς, Ντέζη, θα πρέπει να' χεις και πυρετό!ΝΤΕΖΗ : Βλέπεις γύρω σου κανένα άλλο "πλάσμα" σαν εμάς;ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Δεν θέλω να μιλάς έτσι... πάψε, Ντέζη, πάψε! ( Η Ντέζη στρέφει

π , π π και κοι τάζε ι ρος όλες τ ι ς μεριές ρος τους ρινόκερους ου τα κεφάλια τουςπ , π , π , π ,αρουσιάζον ται στους το ίχους στην όρτα το λα τύσκαλο στα αράθυρα

)ακόμα και στ ις κουίν τεςΝΤΕΖΗ : Αυτοί είναι οι άνθρωποι... τους βλέπεις; Κοίτα πόσο είναι χαρούμενοι!Νιώθουνε ευδαιμονία μέσ' στο καινούργιο τους πετσί! Και δεν μοιάζουνεκαθόλου τρελοί, δείχνουνε φυσιολογικότατοι. Θα πρέπει ν' αποφάσισαν ναμεταμορφωθούν, ύστερα από πολύ μεγάλη σκέψη.ΜΠΕΡΑΝΖΕ, σταυρώνον τας τα χέρια τού και κοι τάζον τας τ ην Ντέζη με

πα όγνωση: Ντέζη, σε βεβαιώνω... Μόνο εμείς σκεφτόμαστε λογικά, μόνο εμείςέχουμε δίκιο!ΝΤΕΖΗ : Τι εγωισμός και υπεροψία!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Το ξέρεις πολύ καλά ότι έχω απόλυτο δίκιο!ΝΤΕΖΗ : Το απόλυτο δεν υπάρχει πουθενά... Το δίκιο το έχουνε οι πολλοί. Ούτεεσύ... ούτε εγώ...ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Κι όμως, Ντέζη, έχω, και το ξέρεις. Απόδειξη, όταν μιλάω, εσύ μεκαταλαβαίνεις!ΝΤΕΖΗ : Και τι βγαίνει μ' αυτό; Τίποτα!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Θέλεις κι άλλη απόδειξη; Σ' αγαπάω, όσο κανένας άντρας δεναγάπησε ποτέ γυναίκα!ΝΤΕΖΗ : Απόδειξη να σου πετύχει!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Αρχίζω να μη σε καταλαβαίνω, Ντέζη... Τι έπαθες, αγάπη μου;Ούτε εσύ δεν ξέρεις πια τι λες. Ο έρωτας... ο έρωτας!!! Υπάρχει μεγαλύτερηαπόδειξη απ' τον έρωτα;ΝΤΕΖΗ : Εδώ που τα λέμε, ντρέπομαι λίγο γι' αυτό που εσύ τόσο θριαμβευτικάαποκαλείς έρωτα! Είναι ένα αρρωστημένο συναίσθημα... μια έμμονη ιδέα τουαντρικού φύλου, κατά βάθος τόσο αδύνατη. Όχι πως οι γυναίκες πηγαίνουνεπίσω, αλλά δεν συγκρίνεται με την πυρακτωμένη φλόγα, την κατακλύζουσαενεργητικότητα που εκπέμπουν αυτά τα πλάσματα που βρίσκονται γύρωμας!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ενεργητικότητα, είπες; Θέλεις λοιπόν ενεργητικότητα; Ε, ναλοιπόν... Πυρακτωμένη ενεργητικότητα! ( )Της αστράφτε ι ένα χαστούκι

ΝΤΕΖΗ : Ω! Αυτό ποτέ... δεν το περίμενα, ποτέ, πως εσύ... εσύ... ( Πέφτε ι στηνπ )ολυθρόναΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ω! Σύγχώρα με, αγάπη μου, συγχώρεσέ με. ( ,Πάει να τ η φιλήσει

π ) αλλά εκε ίνη τραβιέ τα ι ίσω Αγάπη μου, συγχώρεσέ.με, δεν το 'θελα... Δενξέρω τί μ' έπιασε, πώς μου 'ρθε να κάνω κάτι τέτοιο. Παρασύρθηκα!ΝΤΕΖΗ : Είναι πολύ απλό... όταν δεν έχεις επιχειρήματα, καταφεύγεις στη βία!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Αλίμονο! Μέσα σε λίγα λεπτά, ζήσαμε, λοιπόν, ολόκληρα είκοσιπέντε χρόνια γάμου.ΝΤΕΖΗ : Μόνον οίκτο νιώθω για σένα... αλλά, κατά βάθος, σε δικαιολογώ.ΜΠΕΡΑΝΖΕ, π ό ως η Ντέζη κλαίε ι : Ε, λοιπόν, το παραδέχομαι, δεν έχω πιαεπιχειρήματα. Τα εξάντλησα όλα. Και τώρα, εσύ πιστεύεις ότι οι ρινόκεροιείναι πιο δυνατοί από μένα, ότι ίσωςείναι πιο δυνατοί και από εμάς τους δύο ενωμένους!ΝΤΕΖΗ : Ναι, το πιστεύω!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ΙΙάει καλά. Εγώ πάντως, ό,τι και να μου λες, στ' ορκίζομαι, εγώ,θα τους πολεμήσω... Μάρτυς μου ο Θεός, θ' αντισταθώ, δεν θασυνθηκολογήσω!ΝΤΕΖΗ, , π π σηκώνε τα ι λησιάζε ι τον Μ ερανζέ κα τυλίγε ι τ α χέρια της γύρω

π α ό το λαιμό του: Φτωχή μου αγάπη... Θ' αντισταθώ κι εγώ μαζί σου, μέχρι τοτέλος!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Θα μπορέσεις;ΝΤΕΖΗ: Δείξε μου εμπιστοσύνη... Θα κρατήσω το λόγο μου. ( Ακούγονται οι

π ) ρινόκεροι να τραγουδάνε α αλά κα μελωδικά Τους ακούς; Τραγουδάνε!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Δεν τραγουδάνε, μουγγανίζουν.ΝΤΕΖΗ: Όχι, τραγουδάνε...ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μουγγανίζουν, σου λέω ...Τραγούδι το λες αυτό;ΝΤΕΖΗ: Εσύ δεν ξέρεις από μουσική... τραγουδάνε και μάλιστα πολύμελωδικά!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Το μελωδικό αφτί που διαθέτεις, να το βράσω!ΝΤΕΖΗ: Εσύ, χρυσέ μου, έχεις μαύρα μεσάνυχτα από μουσική... Κοίτα τους...άνοιξε τ' αφτιά σου, φουχαρατζίχο μου... παιζογελάνε... Χορεύουν!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Χορό το λες αυτό;ΝΤΕΖΗ: Είναι ο χορός των ρινόκερων... Κοίτα, κοίτα τι όμορφοι που είναι!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Είναι αποκρουστικός.ΝΤΕΖΗ: Δεν μ' αρέσει να μιλάς τόσο άσχημα γι' αυτούς! Με στεναχωρείςαφάνταστα!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Με συγχωρείς, δεν θα χαλάσουμε, τώρα, τις καρδιές μας για ταμούτρα τους!ΝΤΕΖΗ: Είναι σαν Θεοί!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Πολύ σωστά, σαν Θεοί με κέρατα! Σαν να τα παραλές, Ντέζημου, για κοίταξέ τους καλύτερα...ΝΤΕΖΗ: Σε τυφλώνει η ζήλεια, αγάπη μου, δεν πρέπει... συγχώρα με, συγχώραμε που στο λέω, αλλά... ( π π π π Πλησιάζε ι άλε τον Μ ερανζέ και ροσ αθεί να

, π )τυλ ί ξε ι τ α χέρια τ ης στο λαιμό του αλλά αυ τή τη φορά τραβιέ τα ι ο Μ ερανζέΜΠΕΡΑΝΖΕ: Βλέπω ότι οι απόψεις μας διαφέρουν εντελώς. Καλύτερα λοιπόννα σταματήσουμε τη συζήτηση!ΝΤΕΖΗ: Μη γίνεσαι τόσο... τόσο ταπεινός!ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Όταν εσύ γίνεσαι τόσο ανόητη...ΝΤΕΖΗ, π , π π στον Μ ερανζέ ου της έχε ι γυρίσει τ ην λά τη και εξε τάζε ι τοπ π πρόσω ό του στον καθρέφτη ροσεκ τ ικά : Είναι αδύνατον να ζήσουμε πια μαζίεμείς οι δύο! ( π π π Ο Μ ερανζέ συνεχίζε ι να ψάχνει το ρόσω ό του στον

. π π π )καθρέφτη Η Ντέζη ροχωρεί αθόρυβα ρος την όρτα

ΝΤΕΖΗ: Έχασε κάθε ευγένεια... Τι κρίμα! Κάθε ευγένεια. ( . πΒγαίνει Τη βλέ ουμε π )να ροχωρεί και να κα τ εβαίνει αργά τη σκάλα

ΜΠΕΡΑΝΖΕ, όπως κοιτάζεται πάντα στον καθρέφτη: Τελικά, δεν είναι καιτόσο άσχημος ο άνθρωπος... Κι εδώ που τα λέμε, φιλαράκο, εσύ, δεν είσαι κιαπό τα πιο ωραία δείγματα! Πίστεψέ με, Ντέζη ( ) γυρίζε ι γ ια να την δει Ντέζη,Ντέζη! Πού πήγες, Ντέζη; Δεν γίνεται να σου πέρασε από το μυαλό να...( π π ) τρέχε ι ρος τ ην όρτα Ντέζη! ( , π πΦτάνε ι στο κεφαλόσκαλο σκύβει άνω α ό

) το κάγκελο της σκάλας Ντέζη, γύρνα πίσω.... πού πας; Γύρνα, μικρή μου, μηφεύγεις. Δεν πρόλαβες να βάλεις μπουκιά στο στόμα σου! Ντέζη, μη μ' αφήνειςολομόναχο! Τι μου υποσχέθηκες πριν λίγο; Ντέζη! Ντέζη! ( Σταμα τάε ι να τη

, π π )φωνάζε ι κουνάει τ α χέρια του α ελ ισμένος και ξαναγυρίζε ι στο δωμά τ ιοΕίναι φυσικό. Δεν μπορούσαμε πια να συνεννοηθούμε. Ένα ζευγάρι πουαποφάσισε να χωρίσει. Η ζωή μας έγινε ανυπόφορη. Αλλά, δεν έπρεπε να φύγει,έτσι σαν κλέφτρα, χωρίς να μου δώσει μια εξήγηση. ( ) Κοι τάζε ι γύρω του Δενμου έγραψε σ' ένα χαρτάκι, ούτε δύο λέξεις. Δεν φέρονται έτσι, όχι, δενφέρονται έτσι. Τώρα απόμεινα ολομόναχος. Έρημος! ( Πηγαίνε ι και κλε ιδώνει

π π , ) τ ην όρτα ροσεχ τ ικά αλλά αρκε τά θυμωμένος Εγώ δεν θα γίνω σαν και σας,όχι... (Κλείνει προσεκτικά και τα παράθυρα) Δεν θα με παρασύρετε, τ'ακούσατε; Ποτέ! ( π ) Α ευθύνε τα ι σε όλα τα κεφάλια των ρινόκερων Δεν θα σαςακολουθήσω, ούτε θα γίνω σαν και σας, γιατί δεν σας καταλαβαίνω. Θαπαραμείνω αυτό που είμαι. Εγώ είμαι ανθρώπινο πλάσμα... ένας άνθρωπος!( π ) Πηγαίνει και κάθε τα ι στην ολυθρόνα Αφόρητη κατάσταση. Αφόρητη! Εγώφταίω, εγώ φταίω που έφυγε, εγώ! Ήμουνα γι' αυτήν το παν, ο κόσμοςολόκληρος! Τι θα απογίνει τώρα; Δεν φτάνανε όλοι οι άλλοι, ήταν ανάγκη ναβασανίζει τη συνείδησή μου κι αυτή; Τώρα περιμένω το χειρότερο. Τώραπρέπει να περιμένω κάθε καταστροφή! Φτωχή μικρούλα! Χαμένη στο σύμπανπλημμυρισμένο από τέρατα! Ποιος θα με βοηθήσει να την ξαναβρώ; Κανένας!Βλέπεις, δεν απόμεινε ούτε ένας... ούτε ένας! ( , π ,Νέα μουγγανη τά οδοβολη τά

) τ ρεχαλη τά και σύννεφα σκόνης Δεν αντέχω να τους ακούω. Θα βουλώσω τ'αφτιά μου με μπαμπάκι. ( π π ' Βάζει μ αμ άκι στ αφτ ιά του και μιλάει στον εαυ τό

) του στον καθρέφτη Δεν υπάρχει άλλη δυνατή λύση, θα πρέπει να τους πείσω.Να τους πείσω, για ποιο πράγμα; Κι ύστερα, μπορούν άραγε ναξαναμεταμορφωθούν, να ξαναγίνουν άνθρωποι; Μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο;Αυτό θα ήταν ηράκλειος άθλος, ξεπερνάει κατά πολύ τις δικές μου δυνάμεις.Και πριν απ' όλα, για να τους πείσω, θα πρέπει να τους μιλήσω. Και για να τουςμιλήσω, θα πρέπει να μάθω τη γλώσσα τους. Ή μήπως, θα 'πρεπε να μάθουναυτοί τη δική μου γλώσσα; Αλλά, ποια γλώσσα μιλάω εγώ; Ποια είναι ηγλώσσα μου; Η γλώσσα των μαύρων, των κιτρίνων, των λευκών; Μιλάω μιααπό τις γλώσσες των λευκών; Έτσι φαίνεται, αυτή τη γλώσσα μιλάω. Αλλά, τιθα πει μια από τις γλώσσες των λευκών; Μπορώ, μια χαρά, να πω ότι μιλάωμια γλώσσα λευκών, αφού δεν υπάρχει κανένας να με αντικρούσει! Απόμεινα ομόνος που μιλάει αυτή τη γλώσσα. Αλλά, τι κάθομαι και λέω, τώρα.Καταλαβαίνω αυτά που λέω, καταλαβαίνω τον εαυτό μου; ( π Προχωρεί ρος το

) κέν τρο του δωμα τ ίου Κι αν, όπως μου είπε η Ντέζη, αυτοί έχουνε δίκιο;( ) Ξαναγυρίζε ι στον καθρέφτη Κι όμως, ο άνθρωπος δεν είναι κάτι άσχημο, δενείναι κάτι αποκρουστικό! ( π π ) Κοι τάζε τα ι ψηλαφίζον τας το ρόσω ό του Είναιπολύ αστείο! Αναρωτιέμαι, με τι πλάσμα να μοιάζω... με ποιον; ( ' Τρέχε ι σ ένα

π , π π ) ν τουλά ι βγάζε ι α ό μέσα φωτογραφίες ου τ ι ς κοι τάζε ι Φωτογραφίες,μάλιστα φωτογραφίες! Άραγε ποιοι να είναι όλοι αυτοί οι άνθρωποι; Ο κύριοςΠαπιγιόν ή τάχατες η Ντέζη; Μάλλον η Ντέζη. Κι αυτός εδώ είναι ο Βοδάρ, οΝτιντάρ ή ο Ζαν; Αλλά μπορεί να είμαι κι εγώ. ( π πανα τρέχε ι στο ν τουλά ι α ό

π π ) ό ου βγάζει δύο τρε ις ίνακες Ναι, τώρα αναγνωρίζω τον εαυτό μου, είμαι

εγώ, αυτός είμαι εγώ. ( π , πΚρεμάει τους ίνακες στον το ίχο του βάθους δί λα ) στα κεφάλια των ρινόκερων Αυτός είμαι εγώ, εγώ, εγώ! ( Μόλις κρεμάσει τους

π , π , ίνακες ξεχωρίζουμε ότ ι α εικονίζουν ένα γέρο μια χον τρή γυναίκα κι έναν . π , π άλλο άν τρα Τα ορτρέ τα ε ίναι τόσο άσχημα ου έρχον τα ι σε αν τ ίθεση με τα

π π π . πκεφάλια των ρινόκερων ου τώρα έχουν γίνει άρα ολύ όμορφα Ο Μ ερανζέ π ) κάνει λ ίγο ίσω για να τα δει καλύ τερα Δεν είμαι όμορφος. Πάντα το 'ξερα,

δεν είμαι, δα, και κανένας κούκλος ( π , π Ξεκρεμάε ι τους ίνακες τους ε τάε ι με π ) λύσσα στο ά τωμα και ξαναγυρίζε ι στον καθρέφτη Αυτοί είναι πιο όμορφοι

από μένα. Οι ρινόκεροι είναι πιο όμορφοι! Είχα άδικο λοιπόν! Ω, πόσο θα 'θελανα ήμουν σαν κι αυτούς! Κοίτα χάλια! Κέρατα, ούτε για δείγμα! Τι άσχημο πουείναι ένα γυμνό αστόλιστο μέτωπο! Χωρίς κέρατα. Ένα δύο κερατάκια θα μουπήγαιναν πάρα πολύ! Θα τόνιζαν τα χαρακτηριστικά μου, που έχουν μια τάσηνα ...κρεμάνε προς τα κάτω. Αλλά, ποιος ξέρει, δεν αποκλείεται μια μέρα ναμου φυτρώσουνε κέρατα. Τότε θα σταματήσω να ντρέπομαι. Θα μπορέσω ναπάω κοντά τους με στολισμένο μέτωπο. Έλα όμως που δεν λένε να φυτρώσουν( π ) κοι τάζε ι τ ι ς αλάμες του Για κοίτα χέρια... σαν ζυμάρι! Άραγε, θα'χω τηντύχη να βγάλουνε αργότερα ρόζους, έστω λέπια, το ίδιο κάνει! ( Βγάζε ι το

, π π σακάκι του ξεχουμ ώνει τ ο ουκάμισο και κοι τάζε ι το στήθος του στον) καθρέφτη Αηδία... σκέτη αηδία, έχω τόσο πλαδαρό δέρμα, άσε, αυτή την

αποκρουστική ασπρίλα με τις αραιές τριχούλες. Δεν ήταν να είχα κι εγώ έναδέρμα σκληρό σαν πετσί, μ' αυτό το υπέροχο βαθύ κιτρινοπράσινο χρώμα! Ναείχα την αμόλυντη κι άσπιλη γυμνότητά τους και όχι αυτές τις απαίσιεςτρίχες! ( ) Ακούει τους βρυχηθμούς Πάντως, τα τραγούδια τους σε γοητεύουν...βέβαια είναι λίγο πρωτόγονα, αλλά δεν πειράζει, είναι τόσο σαγηνευτικά!Μακάρι να μπορούσα κι εγώ να τραγουδήσω σαν κι αυτούς. ( π Προσ αθεί να

) τους μιμηθεί Α... α.... α... α... Μουουουου... Όχι, όχι! Είμαι τόσο φάλτσος!Τραγουδάω τόσο υποτονικά. Μου λείπει το ταμπεραμέντο, η ζωντάνια τους!Δεν καταφέρνω να μουγγανίσω σαν κι αυτούς, τσιρίζω! Α... α... α.... μουου!Τσιρίζω σαν μυξιάρικο... Άλλο να τσιρίζεις κι άλλο να μουγγανίζέις... Τομουγγανητό έχει άλλη χάρη! Ω! Τώρα ξανάρχισε να με τυραννάει η συνείδησήμου. Τι βάρος! Έπρεπε να τους ακολουθήσω την κατάλληλη στιγμή. Αλλά, πόύμυαλό! Στερνή μου γνώση να σ' είχα πρώτα. Αλίμονο... είμαι ένα τέρας. Τι λέω,τερατούργημα! Αλίμονο, ποτέ μου δεν θα καταφέρω να γίνω ρινόκερος... ποτέ!ΙΙοτέ! Θα το 'θελα τόσο... Θά το 'θελα ψυχή τε και σώματι, αλλά δεν μπορώ πιαν' αλλάξω, δεν γίνεται. Τι ντροπή! Δεν μπορώ, πια, ούτε στον καθρέφτη νακοιταχτώ. ( π ) Γυρίζε ι τ ην λά τη του στον καθρέφτη Τόση ασχήμια δενυποφέρεται. Αλίμονο σε κείνον που θέλει με το στανιό να διατηρήσει τηνιδιομορφία του. ( π ) Τινάζε τα ι α ό τομα Ε, λοιπόν, τόσο το χειρότερο! Θαπολεμήσω ενάντια σ' όλο τον κόσμο. Η καραμπίνα μου, πού είναι η καραμπίναμου; ( π , π π Γυρίζε ι ρος το μέρος του το ίχου ου φαίνον τα ι άν τα τα κεφάλια των

) ρινόκερων και ουρλιάζε ι με όλη του τη δύναμη Ενάντια σ' όλον τον κόσμο! Θαυπερασπίσω τον εαυτό μου ενάντια σ' όλο τον κόσμο... δεν θα καθίσω μεσταυρωμένα χέρια, θα πολεμήσω... Είμαι ο τελευταίος άνθρωπος... και μέχρινα 'ρθει το τέλος θα παραμείνω άνθρωπος! Όχι, δεν θα συνθηκολογήσω!...

ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΩ ΣΑΝ ΚΑΙ ΣΑΣ!

ΤΕΛΟΣ