ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ

Η σύγκρουση συμφερόντων είναι ένα σύνηθες φαινόμενο, το οποίο

εκδηλώνεται σε διάφορους τομείς της ζωή του ανθρώπου και ειδικότερα στο χώρο

εργασίας. Οι συγκρούσεις αυτές έχουν ως στόχο να καλύψουν το έλλειμμα

συμφερόντων που παρουσιάζεται στις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων. Στη συνέχεια

της παρούσας εργασίας θα περιγραφεί μια σύγκρουση στην οποία εμπλάκηκα ως νέος

εργαζόμενος σε ιδιωτικό σχολείο.

Μετά την αποφοίτηση από την Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών, άρχισα ως νέος

επιστήμονας να αναζητώ εργασία σε ιδιωτικά σχολεία, όπου τελικά εργοδοτήθηκα σ’

ένα από αυτά. Αρχικά, είχα συνεννοηθεί με τον Διευθυντή του σχολείου να αναλάβω

ένα τμήμα τελειοφοίτων και με την προϋπόθεση ότι τα αποτελέσματα των εξετάσεων

των μαθητών ήταν ικανοποιητικά, τότε θα υπογράφαμε συμβόλαιο. Ο πρώτος στόχος

επετεύχθη και έτσι την επόμενη σχολική χρονιά ανέλαβα όλα τα τμήματα.

Την συγκεκριμένη χρονιά είχε αρχίσει η οικονομική ύφεση των χωρών ανά τον

κόσμο και δεδομένων των αυξανόμενων επιπέδων ανεργίας είχα υπογράψει

συμβόλαιο, δεχόμενος ως αμοιβή το βασικό μισθό. Επιπρόσθετα, συμφωνήσαμε

προφορικά ότι θα έπαιρνα μπόνους ανάλογα με τα ποσοστά επιτυχίας που θα

εξασφάλιζα όσο αφορά τα αποτελέσματα των μαθητών.

Την πρώτη χρονιά επέδειξα ιδιαίτερο ζήλο, αφού για μένα ήταν σημαντικό να

αποδείξω την αξία μου ως καθηγητής. Επειδή, όμως, το σχολείο ήταν μικρός

οργανισμός θα έπρεπε να οργανωθούν οι τάξεις, να τυπωθεί νέο διδακτικό υλικό και

να γίνει προγραμματισμός των στόχων της χρονιάς. Το συγκεκριμένο έτος ήταν πολύ

επιτυχημένο και το σχολείο είχε τα υψηλότερα αποτελέσματα στο μάθημα, το οποίο

δίδασκα, από την αρχή της λειτουργίας του. Επιπρόσθετα, κατά τη διάρκεια του έτους

ανέπτυξα στενές σχέσεις με το υπόλοιπο προσωπικό του σχολείου και ιδιαίτερα με το

γιο του διευθυντή, ο οποίος εργαζόταν ως καθηγητής.

Έτσι, λοιπόν, το τέλος της επιτυχημένης χρονιάς αποτέλεσε το έναυσμα της

σύγκρουσης που ακολούθησε. Αυτό συνέβη γιατί από τη μια ο διευθυντής μου

απέκρυψε τα πραγματικά ποσοστά επιτυχίας του μαθήματος στο οποίο δίδασκα. Τα

αποτελέσματα μου γνωστοποιήθηκαν από την γραμματέα του σχολείου μετά από

συνάντηση που είχαμε εκτός εργασιακού χώρου.

Κατόπιν τούτου του γεγονότος κλονίστηκε η εμπιστοσύνη μου προς το άτομο

του και άρχισα να υποψιάζομαι ότι κάτι άλλο υπάρχει πίσω από την απόκρυψη των

αποτελεσμάτων των μαθητών. Με τη νέα χρονιά συνέχισα να εργάζομαι στο ίδιο

σχολείο χωρίς όμως να λάβω μπόνους ή αύξηση, όπως μου είχε υποσχεθεί. Η

δικαιολογία για αυτή την εξέλιξη ήταν η οικονομική κρίση. Δυσαρεστήθηκα από την

απάντηση του διευθυντή, αλλά μη έχοντας εναλλακτική λύση αποδέχτηκα σιωπηλά

την απόφαση του. Επιπρόσθετα, η φιλική σχέση με το γιο του διευθυντή με απέτρεψε

από τη μετωπική σύγκρουση καθώς επίσης, και το γεγονός ότι ήταν ο πρώτος

οργανισμός που μου έδωσε την ευκαιρία να εργαστώ.

Την επόμενη χρονιά η δυσαρέσκεια που ένιωθα εντεινόταν όλο και

περισσότερο, αφού ένιωθα ότι δεν αμειβόμουν ανάλογα με το έργο που παρήγαγα.

Έτσι, επεδίωξα την ανάπτυξη σχέσεων με το υπόλοιπο διοικητικό προσωπικό και

μέλη του σχολείου προκειμένου να μάθω την οικονομική κατάσταση του σχολείου εκ

των έσω. Με έκπληξη διαπίστωσα ότι και τα υπόλοιπα μέλη του οργανισμού ήταν

δυσαρεστημένα από την αμοιβή που λάμβαναν παρόλο που το σχολείο ήταν

προσοδοφόρο τα τελευταία χρόνια.

Επίσης, ως ο μοναδικός φιλόλογος του σχολείου είχα οργανώσει τα τμήματα

έχοντας όλο το αρχείο των διδακτικών βιβλίων στον προσωπικό μου υπολογιστή.

Ενδεχόμενη μου αποχώρηση στο μέσο της χρονιάς θα προκαλούσε δυσλειτουργία

στη διεξαγωγή των μαθημάτων. Έπειτα, είχα αναλάβει κάποιες ώρες ως καθηγητής

σε σεμινάρια που οργάνωνε το σχολείο, ενώ, παράλληλα, ήμουν υπεύθυνος για τα

καινούρια τμήματα που θα λειτουργούσαν για αλλόγλωσσους και για δυσλεκτικούς

μαθητές, κατόπιν δικής μου εισήγησης.

Έχοντας υπόψη μου τα πιο πάνω, είχα αρχίσει να διαδίδω στα υπόλοιπα μέλη

του οργανισμού ότι μου έγινε πρόταση για συνεργασία από άλλο μεγάλο ιδιωτικό

σχολείο με πολύ ικανοποιητικό μισθό και διάφορα άλλα ωφελήματα. Με αυτό τον

τρόπο αποσκοπούσα από τη μια να δώσω έμμεσα το μήνυμα της ενδεχόμενης

αποχώρησης μου από τον οργανισμό και από την άλλη να προκαλέσω την αντίδραση

των άλλων, όσο αφορά το θέμα της αμοιβής τους. Παράλληλα, η οικονομική

ασφάλεια που μου προσέφερε η οικογένεια μου με ώθησε να ρισκάρω με αυτό τον

τρόπο τη θέση μου στον οργανισμό.

Την επόμενη μέρα οι αντιδράσεις της άλλης πλευράς ήταν άμεσες. Ο

διευθυντής με κάλεσε στο γραφείο του και με ιδιαιτέρως κολακευτικά λόγια

επιβράβευσε το έργο μου. Επίσης, μου έδωσε το δικαίωμα να κανονίζω μόνος μου το

πρόγραμμα των ωρών διδασκαλίας μου και είχα ευνοϊκότερη αντιμετώπιση σε σχέση

με τους άλλους εργαζομένους.

Θέλοντας, ωστόσο, να πιέσω τον Διευθυντή αναφορικά με το οικονομικό θέμα

προέβηκα σε άλλες ενέργειες. Αρχικά, προσπάθησα να πείσω έναν από τους

διοικητικούς λειτουργούς να αποδεχτεί θέση εργασίας σε άλλο οργανισμό με το

επιχείρημα ότι στο παρόν ίδρυμα δεν είχε προοπτικές εξέλιξης. Μετά από διάστημα

ενός μήνα υπέβαλε επιστολή παραίτησης και ο διευθυντής βρέθηκε σε δύσκολη θέση,

καθότι μια θέση κλειδί για την εταιρεία έμεινε κενή. Την ίδια χρονική στιγμή, ζήτησα

προσωπική ακρόαση από τον διευθυντή προβάλλοντας το έργο μου στον οργανισμό,

τις φιλικές σχέσεις που είχα με το γιο του αλλά και τα μελλοντικά μου πλάνα για την

εξέλιξη του οργανισμού.

Παράλληλα, τόνισα το γεγονός ότι οι οικονομικές μου ανάγκες δε θα μου

επέτρεπαν να παραμείνω στον οργανισμό και θα ήμουν αναγκασμένος να αποδεχτώ

την υποτιθέμενη εναλλακτική πρόταση που είχα από άλλο σχολείο, προβάλλοντας

την κατάσταση ως αδιέξοδο. Η αντίδραση του διευθυντή ήταν άμεση. Αρχικά, με

προέτρεψε να παραμείνω στον οργανισμό με νέο συμβόλαιο και καλύτερες αποδοχές.

Συγκεκριμένα, ο μισθός αυξήθηκε περίπου κατά το ήμισυ του αρχικού ποσού, ενώ

συμφωνήθηκε και μπόνους με το τέλος του κάθε χρόνου, ανάλογα με τα

αποτελέσματα των μαθητών.