Από τη Βικιπαύδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαύδεια

Παγκόςμια θέρμανςη Ο όροσ παγκόςμια θέρμανςη δηλώνει μύα ειδικό

περύπτωςη κλιματικόσ μεταβολόσ και αναφϋρεται ςτην αύξηςη τησ μϋςησ θερμοκραςύασ τησ ατμόςφαιρασ τησ γησ και των ωκεανών. Ο όροσ εύναι εν γϋνει ουδϋτεροσ ωσ προσ τα αύτια πρόκληςησ τησ θϋρμανςησ του πλανότη, ωςτόςο ϋχει επικρατόςει να υπονοεύ την ανθρώπινηπαρϋμβαςη. Αποδύδεται ςυχνϊ με διαφορετικό τρόπο, ωσ πλανητική (υπερ)θέρμανςη ό παγκόςμια αύξηςη τησ θερμοκραςίασ, ενώ ϊλλεσ φορϋσ ταυτύζεται με το φαινόμενο του θερμοκηπύου που αποτελεύ ϋναν μηχανιςμό παγκόςμιασ θϋρμανςησ.

.

Σύμφωνα με επιςτημονικϋσ ϋρευνεσ τησ IPCC, η θερμοκραςύα τησ Γησ ενδϋχεται να αυξηθεύ κατϊ 1.4 -5.8 °C εντόσ τησ χρονικόσ περιόδου 1990 και 2100.Οι ςυνϋπειεσ μύασ τϋτοιασ ενδεχόμενησ αύξηςησ, επεκτεύνονται και ςε ϊλλου εύδουσ μεταβολϋσ, όπωσ αύξηςη τησ ςτϊθμησ των θαλαςςών ό δημιουργύα ακραύων καιρικών φαινομϋνων όπωσ πλημμύρεσ, τυφώνεσ ό εξαφϊνιςη βιολογικών ειδών. Αν και το φαινόμενο τησ παγκόςμιασ θϋρμανςησ αναμϋνεται να αυξόςει την ϋνταςη και την ςυχνότητα τϋτοιων μεταβολών, θεωρεύται δύςκολο να ςυνδεθεύ κϊθε μεμονωμϋνο γεγονόσ ωσ ϊμεςο αποτϋλεςμα τησ.

Αίτια του φαινομένου

Οι κλιματολογικϋσ παρϊμετροι μεταβϊλλονται τόςο μϋςα από φυςικϋσ "εςωτερικϋσ" διαδικαςύεσ όςο και από εξωτερικϋσ παρεμβϊςεισ, ανθρώπινεσ ό μη (όπωσ η ηλιακό δραςτηριότητα ό η ϋκλυςη αερύων του θερμοκηπύου από ηφαύςτεια). Αν και οι κλιματολόγοιαποδϋχονται το γεγονόσ τησ αύξηςησ τησ θερμοκραςύασ τησ Γησ, ωσ προσ τα αύτιϊ του υπϊρχουν διαφορετικϋσ ερμηνεύεσ.

Ο εμπλουτιςμόσ τησ ατμόςφαιρασ με αϋρια όπωσ το διοξεύδιο του ϊνθρακα (CO2) ό το μεθϊνιο (CH4), ϋχουν ωσ αποτϋλεςμα την θϋρμανςη του πλανότη, εφόςον δεν ςυνοδεύονται από ϊλλεσ μεταβολϋσ ςτην ατμόςφαιρα. Το αποκαλούμενο και φυςικό φαινόμενο του θερμοκηπύου, ευθύνεται εξ ϊλλου για μύα αύξηςη τησ θερμοκραςύασ τησ Γησ περύπου 30 °C, γεγονόσ που την καθιςτϊ και κατοικόςιμη.

Ανθρωπογενεύσ δραςτηριότητεσ ςυντελούν ςτην αύξηςη τησ ςυγκϋντρωςησ των αερύων των κατώτερων ςτρωμϊτων τησ ατμόςφαιρασ (διοξεύδιο του ϊνθρακα, υδρατμού, χλωροφθορϊνθρακεσ, όζον κλπ.), ςυνειςφϋροντασ με 450 εκατομμύρια τόνουσ μεθανύου κϊθε χρόνο .Οι ςυγκεντρώςεισ ςε διοξεύδιο του ϊνθρακα και μεθϊνιο ϋχουν αυξηθεύ από το 1750 κατϊ 31% και 149% αντύςτοιχα, ενώ βρύςκονται ςτα υψηλότερα επύπεδα των τελευταύων 650.000 ετών.

Συνέπειεσ

Οι προβλεπόμενεσ ςυνϋπειεσ τησ παγκόςμιασ θϋρμανςησ ποικύλουν και αφορούν ςτο περιβϊλλονκαθώσ και την ύδια την ανθρώπινη ζωό. Στισ κυριότερεσ από αυτϋσ ςυγκαταλϋγονται η αύξηςη τησ ςτϊθμησ των θαλαςςών καθώσ και διαφορετικϊ ακραύα καιρικϊ φαινόμενα. Η εκτύμηςη των επιπτώςεων τησ ςυγκϋντρωςησ των αερύων θερμοκηπύου ςτην γενικότερη οικολογικό ιςορροπύα, αποτελεύ πεδύο επιςτημονικόσ αντιπαρϊθεςησ καθώσ υπϊρχουν πολλϋσ διαφορετικϋσ παρϊμετροι που αλληλεπιδρούν και πολλϊ ςτοιχεύα που πρϋπει να ςυνεκτιμηθούν.

Κλίμα Η παγκόςμια θϋρμανςη μπορεύ να ςυμβϊλλει ςτην

αλλαγό του κλύματοσ τησ Γησ μετακινώντασ τισ ζώνεσ βροχοπτώςεωσ, από τον ιςημερινό προσ τον βορρϊ και ερημοποιώντασ το κϊτω τμόμα τησ εύκρατησ ζώνησ. Αυτό ςυνεπϊγεται αλλαγϋσ ςτουσ διϊφορουσ τύπουσ βλϊςτηςησ τόςο ςτισ γεωργικϋσ όςο και ςτισ δαςικϋσ εκτϊςεισ. Αναμϋνονται επιπλϋον ςυχνότερα ακραύα καιρικϊ φαινόμενα, όπωσ κύματα θερμότητασ και ξηραςύεσ ό ϋντονεσ βροχοπτώςεισ ανϊλογα με την περιοχό.

Λιώσιμο των παγετώνων

Φαύνεται αδιανόητο, αλλϊ για πρώτη φορϊ ςτην ιςτορύα τησ ανθρωπότητασ, η ολικό εξαφϊνιςη των πϊγων από το Βόρειο Πόλο φαύνεται πολύ πιθανό. Οι όγκοι πϊγου 90 μούρεσ βόρεια του αρκτικού θα λιώςουν ολοκληρωτικϊ εντόσ του καλοκαιριού . Οι πιθανότητεσ να εξαφανιςτούν τελεύωσ οι πϊγοι φτϊνουν μϊλιςτα το 50%.

Πρόςφατα αναθεωρόθηκαν οι εκτιμόςεισ, και αναμϋνεται ( το λιώςιμο των πϊγων) το 2030. Υπϊρχουν όμωσ και αυτού που λϋνε ότι αυτό θα γύνει ταχύτερα. Από την ϊλλη πλευρϊ η εξαφϊνιςη του αρκτικού θαλϊςςιου πϊγου, καθιςτϊ για πρώτη φορϊ δυνατό την εκμετϊλλευςη του απύθμενου ορυκτού πλούτου που μϋχρι ςόμερα όταν ςχεδόν αδύνατο να εξορυχτεύ.Σεβαςτϊ κοιτϊςματα πετρελαύου θα γύνουν κομμϊτι τησ πύττασ μεταξύ των χωρών που γεωγραφικϊ ελϋγχουν το βόρειο αρκτικό κύκλο.

Οι συνέπειες από το λιώσιμο των παγετώνων

Η παγκόςμια αύξηςη τησ θερμοκραςύασ μπορεύ να οδηγόςει ςε ϊνοδο τησ ςτϊθμησ των θαλαςςών, μϋςω τησ θερμικόσ διαςτολόσ των υδϊτων και την τόξη των πϊγων. Μύα αύξηςη τησ θερμοκραςύασ κατϊ 1,5 ϋωσ 4,5 °C εκτιμϊται πωσ μπορεύ να οδηγόςει ςε μύα ϊνοδο τησ ςτϊθμησ κατϊ 15 ϋωσ 95 εκατοςτϊ (IPCC 2001). Η ϊνοδοσ αυτό, μπορεύ να ϋχει καταςτρεπτικϋσ ςυνϋπειεσ, προκαλώντασ πλημμύρεσ ςε περιοχϋσ που βρύςκονται ςε χαμηλό υψόμετρο και κοντϊ ςτο επύπεδο τησ θϊλαςςασ. Από το 1900 μϋχρι το 2001, ϋχει υπολογιςτεύ μύα ετόςια ϊνοδοσ 1-2 χιλιοςτϊ [6], ενώ ςύμφωνα με μετρόςεισ του δορυφόρου TOPEX/Poseidon, από το 1992 μϋχρι ςόμερα η ϊνοδοσ εύναι περύπου 3 χιλιοςτϊ ετηςύωσ.

Υγεία

Η ϊνοδοσ τησ θερμοκραςύασ εμφανύζει δύο αντικρουόμενα ϊμεςα αποτελϋςματα ςε ςχϋςη με την ανθρώπινη θνηςιμότητα: οδηγεύ ςε αύξηςη των θανϊτων κατϊ τη διϊρκεια του καλοκαιριού αλλϊ και ςε μεύωςη των θανϊτων κατϊ τη διϊρκεια του χειμώνα. Μύα ϊλλη παρϊμετροσ τησ παγκόςμιασ θϋρμανςησ αφορϊ ςτην ενδεχόμενη εξϊπλωςη και ϊνθιςη επιδημιών του παρελθόντοσ, καθώσ οι μεγϊλεσ θερμοκραςύεσ και η υγραςύα αποτελούν κατϊλληλο υπόβαθρο για την ανϊπτυξη πολλών μικροβύων.

Θετικέσ ςυνέπειεσ Το φαινόμενο τησ παγκόςμιασ θϋρμανςησ μπορεύ να ςυνοδευτεύ

και από οριςμϋνεσ θετικϋσ επιδρϊςεισ: Η γεωργύα ςτο μεγαλύτερο τμόμα τησ Ευρώπησ και ιδιαύτερα ςτα

μϋςα γεωγραφικϊ πλϊτη και ςτη βόρεια Ευρώπη, θα μπορούςε ενδεχομϋνωσ να ωφεληθεύ από μια ςυντηρητικό ϊνοδο τησ θερμοκραςύασ. Ωςτόςο, περιοχϋσ τησ νότιασ Ευρώπησ εύναι πιθανό να απειληθούν από την ϋλλειψη νερού. Επιπλϋον, η πιθανό εμφϊνιςη ακραύων καιρικών φαινομϋνων, με μεγαλύτερη ςυχνότητα ςε ςχϋςη με το παρελθόν, μπορεύ να οδηγόςει ςε περιςςότερεσ κακϋσ ςοδειϋσ. Σημαντικό παρϊμετρο αποτελεύ γενικϊ η ικανότητα τησ γεωργύασ να προςαρμοςτεύ ςε μελλοντικϋσ κλιματικϋσ μεταβολϋσ.

Η παγκόςμια θϋρμανςη θα οδηγόςει ςε αύξηςη του αριθμού των ημερών που θεωρούνται ιδανικϋσ για την ανϊπτυξη των φυτών.