Կար-չկար մի հովիվ կար։ Այդհովիվը ուներ խելոք ոչխարներ, և միչարաճճի խոզուկ։ Մի անգամհովիվը որոշում է շուն բերել , որպաշտպանի իր կենդանիներին։Բայց մի օր խոզը փախչում է։ Շունըվազում է նրա հետևից: Խոզըհանդիպում է մի ագռավի և ասում․

-Թռցրու ինձ։

Ագռավը համաձայնվում է և նրանքմիասին թռչում են: Շունը չի գտնումխոզին, գնում է տիրոջ մոտ ուպատմում։

Գիշեր էր։ Տերը մտահոգ էր։ Նավերցնում է շանը և միասին գնում ենխոզին փնտրելու։ Խոզը ու ագռավը միկաղնու ծառ են գտնում ու սկսում ենուտել։ՈՒտում են, ուտում կշտանումու քնում են։ Տերը գտնում է իր խոզին, տանում է ագռավի հետ միասին իրենցտուն: Խոզը ծանոթացնում է ագռավինբոլորի հետ և նրանք համերաշխապրում են։

Շնորհակալություն

Փյունիկ Պետրոսյան