๐ คนสว่นใหญ่ ไมม่ปีญัหาเรื�องการไดย้นิ...แต่มกัมปีญัหาการฟงัใหเ้ขา้ใจ

คนสว่นใหญ่ ไมม่ปีญัหาเรื�องการเรยีน...แต่มกัมปีญัหา เรื�องการรูใ้หจ้รงิ

คนสว่นใหญ่ ไมม่ปีญัหาเรื�องการเปลง่ เสยีง...แต่มกัมปีญัหา เรื�องการพดูใหเ้ขา้หคูน

๐ จงรกัษาใจใหเ้หมอืน "นาฬกิา"

เพราะ หน้าที�ของนาฬกิา คอื การอยูก่บัปจัจุบนัขณะ ดว้ยสจัจะและความเที�ยงตรง

๐ ๑ ปี เอาเหลก็มาขดัสนิมหนึ�งครั 0ง ซํ0ายงัไมข่ดัถงึที�สดุ

ไมท่าํถงึจุดที�จะไมเ่กดิสนิมสบืต่อไป เหลก็จะวาวขึ0นมาไดอ้ยา่งไร?

การขดัเกลา ตนของนกัปฏบิตัธิรรมก ็เชน่กนั

สนิมเหลก็เกดิจากเนื0อในเหลก็ กดักรอ่นทาํลายเหลก็ ฉนัใด

สนิมใจ กเ็กดิจากเนื0อในใจ กดักรอ่นทาํลายใจ ฉนันั 0น

๐ ธรรมแท้ๆ เป็นกลางๆ

ใคร ปลอ่ยวางไดก้ ็"สบาย"

๐ ธรรมแท้ๆ ไมม่สีู ้ไมม่หีนี

เพยีงแต่ ด-ูรู-้ตรง "ปจัจุบนั" นี0

แลว้ก ็ปลอ่ยไป...เทา่นั 0นเอง

๐ นํ0าไมไ่หล ขงัไวย้อ่มเน่า ฉนัใด

จติที�รูเ้รื�องอะไรแลว้ ไมย่อมปล่อย ยอ่ม "ทุกข"์ ฉนันั 0น

๐ "การละบาป เป็นสิ�งสาํคญัมากกวา่การทาํบุญ

ถา้ทาํบาป แลกบุญจะขาดทุนเรื�อยไป"

๐ "ใจจะ สงบได ้กเ็พราะความเหน็ที�ถกูตอ้ง"

๐ ยุง่ยาก กบั เยอืกเยน็

ในยามที�เราพบกบัความยุง่ยาก ตอ้งพึ�งพาความเยอืกเยน็

คอ่ยๆ ยอ้นลงไปแยกแยะสาเหตุแหง่ปญัหาที�ทาํใหเ้ราเรา่รอ้น

เราจะเอาชนะความยุง่ยากของชวีติได ้ดว้ยการเอาชนะความวติกกงัวล ที�เกดิขึ0นในใจของเราเสยีก่อน

จงมองด ูความวติกกงัวลของตนเอง

มองดวูา่ มนัทาํใหเ้ราเอาชนะปญัหาของเรา หรอื มนัทาํใหเ้ราหมดพลงัและพา่ย

แพ ้

ปญัหาต่างๆ ของชวีติผา่นมาแลว้กผ็า่นไป ความทุกขย์ากที�เราคดิวา่มนัแสนสาหสั

สาํหรบัเราในวนันี0 ในวนัขา้งหน้าเราอาจรูส้กึวา่มนัเป็นเรื�องเลก็น้อย...

๐ "ธรรมดา จตินั 0นนะ...มนัม ีเวลาขยนั และขี0เกยีจ

ถา้ทาํความเพยีรดว้ยสจัจะ เราตอ้งทาํเรื�อยไป ทั 0งที�ขี0เกยีจ

ทาํจติ ใหจ้ติรูอ้ยู ่การรูภ้ายใน การฉลาดภายใน จติจะเป็นอยา่งนี0

การทาํทุกวนั บางทกีส็งบ บางทกีไ็มส่งบ.......เป็นอนิจจงั"

๐ "เมื�อมปีญัญา เกดิขึ0นในจติใจของเราแลว้

จะมองไปที�ไหน จะมแีต่ธรรมะทั 0งนั 0น

เหน็ อนิจจงั ทุกขงั อนตัตา.....ตลอดเวลา"