Κάλεσμα σε γενική συνέλευση του συλλόγου την Πέμπτη 11_6
2
ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 11/6 Λίγες μόνο εβδομάδες πρίν την εαρινή εξεταστική και όλα στη σχολή φαίνονται να κινούνται σε ρυθμούς μικροκόσμου που αγνοεί το περιβάλλον του, μέσα σε μία γενικότερη νηνεμία και αδράνεια που μοιάζει να χαρακτηρίζει όλη την κοινωνική ζωή. Πρίν από μερικές εβδομάδες, κατά τη διάρκεια συντήρησης μηχανημάτων στην εταιρεία Ελληνικά Πετρέλαια (ΕΛΠΕ), και λόγω των απαραδεκτων συνθηκών δουλειάς και στη λογική εξοικονόμισης χρημάτων από τη εργοδοσία, τραυματίστηκαν 6 εργάτες εκ των οποίων οι τέσσερις είναι τώρα νεκροί. Ένα τέτοιο εργοδοτικό έγκλημα και μάλιστα με την ανοχή όλων των υπεύθυνων κυβερνητικών και μή φορέων δεν είναι μία από τα ίδια. Όμως φυσικά το κλίμα αυτό δε σταματάει εδώ. Βρισκόμαστε έξι μόλις μέρες πρίν την υπογραφή της νέας συμφωνίας-μνημόνιο από την κυβέρνηση και το ΔΝΤ. Μίας συμφωνίας που θα έρθει όπως όλα δείχνουν να καταβαραθρώσει ακόμα περισσότερο τόσο τα εργασιακά δικαιώματα, τις συντάξεις, τις ασφαλίσεις, να επικυρώσει τις γραμμές που τίθενται από ΔΝΤ-ΕΕ χρόνια τώρα αλλά κυρίως έρχεται με προοπτική να καθορίσει ένα ακόμα στοιχείο για τη συνείδηση του λαού και της νεολαίας. Ένα χαρακτηριστικό που συναντάμε σε διάφορες εκφάνσεις του σε κάθε πτυχή της ζωής μας και ακόμα και μέσα στη σχολή : Είναι το πνεύμα των καιρών που καθορίζει σε μεγάλο βαθμό τη συνείδηση και τη σκέψη κάθε νεολαίου και μη, ότι δηλαδή τα πράματα ΔΕΝ μπορούν να πάνε αλλιώς. Ότι θα ζούμε σε έναν κόσμο που τέσσερις εργάτες θα σκοτώνονται από την εργοδοσία και δε θα κουνιέται φύλλο, ότι θα ψηφίζεται άλλο ένα μνημόνιο και το μόνο στο οποίο μπορούμε να το επηρεάσουμε είναι στο πόσο ‘’καλό’’ ή ‘’κακό’’ θα είναι. Είναι η λογική των μειωμένων προσδοκιών και της ανάθεσης αλλά και φυσικά του αυταρχισμού που την επιβάλλει με την οποία όλο το προηγούμενο διάστημα επιδιώκαμε να συγκρουστούμε. Έκφανση αυτού, είναι εκτός των εξελίξεων και της νηνεμίας στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό και η ίδια η καθημερινότητα και η στάση των φοιτητών στη σχολή μας με αφορμή μία σειρά ζητημάτων, είτε αυτό είναι η αδυναμία του συλλόγου να συγκροτήσει ως τώρα μπλόκ και μαζική απάντηση στο πλάι των μετεγγραφέντων είτε το πώς αποδέχεται παθητικά την κατάσταση εντός της σχολής που όλο και χειροτερεύει από άποψη ρυθμών σπουδών αλλά και απαιτήσεων σε όλα τα μαθήματα. Συγκεκριμένα και σε αυτό το ζήτημα, στην τελευταία εξεταστική είδαμε μαζικά "κοψίματα" σε μια σειρά μαθημάτων (Δομική 1, Ιστορία2, Ιστορία , Πληροφορική 1 και ο κατάλογος συνεχίζει) σε ποσοστά ρεκόρ για την ήδη ιδιαίτερα εντατικοποιημένη σχολή μας. Μετά από ένα σημείο, πρέπει και εμείς οι ίδιοι να αναλογιστούμε το αν τελικά θα έπρεπε η κατάσταση αυτή να μας προβληματίσει τόσο ώς προς την αδιαφορία της σχολής για το τί ακριβώς φόρτο εργασίας και οικονομικό κόστος μπορεί να επωμιζόμαστε σε κάθε εξεταστική, αλλά και για το πώς εμείς οι ίδιοι πρέπει να βάλουμε φρένο σε αυτή. Μία κατάσταση που όχι μόνο πετάει μεγάλο κομμάτι της νεολαίας εκτός πανεπιστημίων ακόμα και μετά την επιτυχία τους στις πανελλήνιες, αλλά βάζει και τον καθένα στη νοοτροπία ότι στόχος τελικά είναι να γίνει ΠΙΟ εντατικοποιημένος από τον δίπλα, να σκύψει ΠΙΟ πολύ το κεφάλι, να κλείσει τελικά ΠΙΟ πολύ τα μάτια σε όσα συμβαίνουν γύρω του προκειμένου να επιβιώσει.
