Πέτρες θάλασσα φιλιά

Χιλιάδες πέτρες πλακώνουν το στήθος μου από την ώρα που έφυγες. Τα σύννεφα μαζεύτηκαν στον ουρανό. Ο ήλιος έσησε. !οιώθ" μόνο ένα άρος στη καρδιά . #έρ" π"ς μόνο τα μάτια σου μπορούν να νικήσουν το θάνατο. $όνο τα μάτια σου μπορούν να φέρουν τη %αρά κοντά μου. $όνο τα %έρια σου μπορούν να κρατήσουν τα πιο πολύτιμα πετράδια& αυτά που φ"τ'ζουν τις (υ%ές μας και τις πηγα'νουν στον ουρανό. Οι άνθρ"ποι ε'ναι κακο'. )ηλεύουν την αγάπη μας. *ιατ' μόνο εμε'ς +έρουμε ότι η αγάπη μας ε'ναι ένα αστέρι και εκε' δεν υπάρ%ει ούτε αρρώστια& ούτε λύπη& ούτε οργή& ούτε κακ'α. , αγάπη μας ε'ναι ένα φ"τεινό αστέρι που λάμπει στο κόσμο. -λλά οι άνθρ"ποι δεν θέλουν το φ"ς γιατ' προτ'μησαν να ζουν μέσα στο σκοτάδι. ταν λέπουν το φ"ς τυφλώνοντα ι και θέλουν να +εφύγουν. , νύ%τα ήρθε γρήγορα. , ώρα πέρασε. /υμάμαι μακρινές μέρες λες και σε κάποια άλλη ζ"ή ήμουν ένας μονα%ικός ποιητής σε μια συννεφιασμένη %ώρα. 0γραφα εκε' τα μελαγ%ολικά μου έργα και ποθούσα τη γυνα'κα μου που %άθηκε σε μια φθινοπ"ρινή ραδιά σαν και αυτήν. Τώρα η γυνα'κα μου γύρισε και ε'σαι εσύ. 1'ναι τα 'δια %άδια που ένοι"σα στη προηγουμένη μου ζ"ή. 1'ναι τα 'δια μάτια που με κοιτούσαν. Τα δικά σου μάτια. Τα δικά σου δά%τυλα που κρατώ& το δικό σου πρόσ"πο που φιλώ. #αναγύρισες για να ζήσουμε ότι δεν ζήσαμε. #αναγύρισες για να αγαπηθούμε πε ρισσότερο από ποτέ. -γαπάμε την θάλασσα γιατ' κρύ ει το άπειρο του έρ"τα. -γαπάμε τη πέτρα γιατ' τόσο δυνατή ε'ναι η αγάπη μας. -φιερ"νόμα στε σε κάθε φιλ'& που ποτέ δεν ε 'ναι αρκετό για να εκφράσει την απολυτότητα του έρ"τα μας. Τώρα καταλαα'ν" π"ς εσύ ήσουν αυτό που %ρόνια η (υ%ή μου ζητούσε. 1σύ ήσουν& ένα νησ' γεμάτο δέντρα και καρπούς& ένα όμορφο νησ' καταμεσής της θάλασσας. $ε δέντρα γεμάτα γλυκούς καρπούς& με ρυάκια και γκρεμούς που κόουν τη ανάσα. 1'σαι εσύ η πηγή του έρ"τα και της τρυφερότητας& ο "μός που ζητούσα για να αποθέσ" το στεφάνι της αφοσ'"σής μου. Τι όνειρο κεντημένο με άστρα& ελπ'δα που τη κρατούσα καιρό αθιά θαμμένη στη καρδιά. 2αι να τώρα που η ελπ'δα γ'νεται αλήθεια και το όνειρο πραγματικότητα. )"ή μου εσύ φέρεις το φ"ς μαζ' σου. 3οτέ +ανά δεν θα %αθώ στην αγέλαστη θάλασσα μονά%ος. /α έρ%εσαι και εσύ με τα %έρια και τα πόδια σου που θα πατούν στην άμμο και θα σ%εδιάζουν τις πιο όμορφες λέ+εις του κόσμου. /α έρ%εσαι εσύ με το δέρμα σου πάν" στο δικό μου και το ανθισμένο σου %αμόγελο αφιερ"μένο στην ομορφιά του κόσμου. 4την ομορφιά του γαλανού ουρανού& της θάλασσας και της πέτρας. 2αι αν με έλεπες μερικές φορές σκεφτικό και άλλες φορές σι"πηλό ήταν για ευνόητους λόγους. 3"ς μπορε'ς να εκφράσεις το άθος της (υ%ής σου με τα λόγια 5 $όνο με το λέμμα μπορώ να σου μιλήσ"& γιατ' φοάμαι μην αφεθώ ελεύθερος και η φλόγα που κρατώ μέσα μου μας κά(ει και τους δύο. λες αυτές οι μέρες μαζ' σου& ήταν μέρες ονε'ρου& μέρες έκστασης. λα τα όνειρα που θα λέπ" από δ" και πέρα θα έ%ουν τα μάτια σου που θα με κ οιτούν και θα ακο ύ" το ήμα σ ου στο διάδρομο και

Πέτρες θάλασσα φιλιά

Documents