Η δημοσιογράφος με κοίταξε απειλητικά και μου είπε:

Νομίζω, μικρούλα μου ότι εσύ γνωρίζεις την αλήθεια επειδή φαίνεται στα μάτια σου. Θα κάνω τα πάντα ώστε να σε πείσω να μιλήσεις.

Εγώ επειδή δεν έπρεπε να προδώσω το μυστικό πήρα τη δημοσιογράφο από το χέρι, πήγαμε στο αμάξι και τη είπα: ‘’Δεν θα πεις τίποτα από αυτά που θα δεις.’’

Όταν φτάσαμε στο δάσος συναντήσαμε κάτι και ξαφνικά…………………

Κουίζ: Πια συνέχεια θέλετε την α ή τη β;

Α) Ξαφνικά …….. Ένας τεράστιος κροκόδειλος ξεπετάγεται κατά πάνω μας ! Τρομάξαμε τόσο πολύ! Δεν ξέραμε τι να κάνουμε και που να πάμε. Το μόνο που κάναμε ήταν να τσιρίζουμε και να τρέχουμε. Ο κροκόδειλος μας ακολουθούσε.

Kι εκεί που τρέχαμε ξάφνου εξαφανίστηκε από τα μάτια μας!!!! Ο κροκόδειλος είχε πέσει σε μια λακκούβα τόσο βαθιά που δεν μπορούσε να βγει από εκεί. Έτσι λοιπόν γλιτώσαμε!!!!

Β) Αυτό το παράξενο θέαμα που είδαμε ήταν μια βρομερή απαίσια λίμνη. Η δημοσιογράφος με κοίταξε και μου είπε.

-Αυτό είναι τρομακτικό; Και κάναμε τόση ώρα να έρθουμε ως εδώ;

-Τότε ήταν βράδυ και φαινόταν κάτι τρομακτικό!

Η δημοσιογράφος τράβηξε φωτογραφίες από το σημείο που είδαμε και γυρίσαμε πίσω στο σχολείο.

Την επόμενη μέρα οι εφημερίδες ήταν γεμάτες με φωτογραφίες από το σημείο που πήγαμε! ‘Έτσι λοιπόν η μικρή μας ιστορία τελείωσε!!!!!

Η ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ (συνέχεια)

…H δημοσιογράφος έφυγε κοπανώντας την πόρτα πίσω της. Στο διάλειμμα τα παιδιά μαζεύτηκαν στο προαύλιο

-Δεν πρέπει να της πεις τίποτα!

-Ναι, τι είδε δηλαδή στα μάτια σου?

-Λοιπόν έχω μια ιδέα! είπε ο Χρήστος

-Τι? Τι? ρώτησαν τα άλλα παιδιά.

-Θα πάμε τη δημοσιογράφο στο δάσος για να δει μόνη της το μυστικό.

-Καλά αν το δει αυτό …

-Ωραία, κάντε ησυχία να την πάρω τηλέφωνο.

Η δημοσιογράφος σήκωσε το ακουστικό .

-Παρακαλώ!

-Γεια σας ,είμαστε τα παιδιά από το σχολείο και θέλουμε να έρθετε να σας πούμε κάτι

παραπάνω .

-Πότε να έρθω?

-Τώρα θα σας περιμένουμε εδώ στο σχολείο.

-Εντάξει, γεια!

-Γεια σας

Τα παιδιά κάθισαν και περίμεναν. Μετά από μια ώρα ήρθε η Έλενα ,η δημοσιογράφος.

-Ωραία , τώρα που είμαι εδώ πείτε μου!

-Εμείς δε θα σου πούμε τίποτα. Λέμε να σε πάμε στο δάσος να το καταλάβεις καλύτερα.

-Πάμε λοιπόν, είπε η Έλενα.

Έφτασαν στο δάσος γύρω στις εννιά το βράδυ! Τα παιδιά πίστευαν ότι είναι η καλύτερη ώρα για να πάει κανείς εκεί.

Ο Χρήστος προχώρησε μαζί με την Έλενα στο δάσος. Την άφησε σε ένα συγκεκριμένο σημείο κι έφυγε. Ξαφνικά τα δέντρα έφτιαξαν μια σκεπή με τα κλαδιά τους κι έτσι το φεγγάρι δεν μπορούσε να ρίξει το φως του στο σημείο αυτό. Ένα κρύο αεράκι άρχισε να φυσά. Η δημοσιογράφος έκανε να φύγει αλλά τα δέντρα έκλεισαν τη μόνη έξοδο. Δύο θάμνοι άρχισαν να κουνιούνται! Από εκεί βγήκαν δύο μεγάλα σκυλιά. Τα οποία της έδωσαν ένα κλειδί. Απ’ το έδαφος βγήκε ένας βράχος με μια κλειδαριά που ταίριαζε με το κλειδί! Το έβαλε μέσα κι εμφανίστηκε μια μικρή οθόνη. Η οθόνη άνοιξε από μόνη της! Εικόνες θλιβερές , εικόνες από πολέμους , σφαίρες που έριχναν κάτω ανθρώπους νεκρούς. Μετά οι εικόνες σταμάτησαν. Φάνηκε μόνο μια ερώτηση :

ΘΑ ΜΑΣ ΒΟΗΘΗΣΕΙΣ ???

Η Ελενα πάτησε ΟΧΙ γιατί το μόνο που ήθελε ήταν να φύγει από εκεί. Όλα ξανάγιναν κανονικά και η Έλενα πήγε πίσω στα παιδιά.

-Τι ήταν αυτό? τα ρώτησε.

-Ήταν μια δοκιμασία. Την είχαμε κάνει κι εμείς και μόνο ένας από εμάς πάτησε ΝΑΙ. Ο Νίκος! Καθώς μια πύλη τον ρουφούσε η οθόνη μας έγραψε ότι θα πήγαινε να βοηθήσει κάποιους αιχμαλώτους πολέμου σε άλλη διάσταση!!!!!

-Πότε θα γυρίσει?

-Ποιος ξέρει. . .

-Παιδιά άλλαξα γνώμη ! Δε νομίζω ότι θα το δημοσιεύσω αυτό!

ΤΕΛΟΣ

Mια περιπέτεια στο δάσος!

Μια παράξενη περιπέτεια!

4/12/2012

Περιπέτεια στο δάσος ήταν πολύ τρομακτική! Το κατάλαβα διότι όλα τα παιδιά (κι εγώ φυσικά) ήμαστε τρομοκρατημένοι μόλις γυρίσαμε στο σχολείο! Μια δημοσιογράφος μας επισκέφτηκε στο σχολείο για να μας

πάρει συνέντευξη, η οποία όπως είπε θα ήταν η συνέντευξη της χρονιάς! Κανονίσαμε να μην της πούμε όλη την αλήθεια ώστε να μην τρομοκρατηθούν όλα τα παιδιά με το μεγάλο μυστικό…

Η Το μυστικό αυτό θα ήταν το δικό μας ,η προσωπική μας ιστορία, κάτι που θα το διηγούμασταν για όλη τη ζωή μας στα εγγόνια .Η δημοσιογράφος με κοίταξε απειλητικά και μου είπε:

-Νομίζω μικρούλα μου ότι εσύ γνωρίζεις την αλήθεια επειδή φαίνεται στα μάτια σου, θα κάνω τα πάντα ώστε να σε πίσω να μιλήσεις.

Ευτυχώς εκείνη την ώρα χτύπησε το κουδούνι και έπρεπε να πάω στην τάξη, πριν πάω όμως μου είπε:

-Δεν τελειώσαμε την κουβέντα μας εμείς οι δύο μικρούλα μου. Εγώ θα είμαι εδώ και στο επόμενο διάλειμμα και θα μου πεις τα πάντα! Γιατί όταν πρόκειται για δουλειά θα γίνει αυτό που θέλω ο κόσμος να χαλάσει! Δεν με λένε άδικα δημοσιογράφο τσακάλι!

Φοβισμένη τότε έτρεξα στην τάξη! Ο χρόνος κυλούσε και έλπιζα να μην χτυπήσει το κουδούνι, τελικά σταμάτησα να ελπίζω όταν κοίταξα το ρολόι μου και είδα πως η ώρα ήταν έντεκα και είκοσι πέντε ήξερα πως σε πέντε λεπτά θα άρχιζε η ανάκριση, θα άρχιζε το μαρτύριο, με περίμενε δύσκολο διάλειμμα…

Το δύσκολο διάλειμμα που θα είχα δεν θα με άφηνε να παίξω με τους συμμαθητές μου…

Όταν έκανα αυτές τις σκέψεις από τον φόβο μου εκεί που κάναμε μάθημα έβγαλα ένα ουρλιαχτό!

Το ουρλιαχτό ήταν τόσο δυνατό που όλοι στην τάξη τρόμαξαν τότε ο δάσκαλος με ρώτησε:

-Τι έγινε Νάσια;

-Τίποτα σοβαρό κύριε μια κακή σκέψη μόνο!

-Είσαι σίγουρα καλά;

-Ναι κύριε ,είμαι πολύ καλά και η κακή σκέψη πάει πέταξε!

Εκείνη την ώρα χτύπησε το κουδούνι…

Φοβόμουν πάρα μα πάρα πολύ. Κατέβηκα στο προαύλιο και εκεί με περίμενε αυτή η δημοσιογράφος τσακάλι. Πήγα να αποφύγω τη συζήτηση αλλά δεν το γλίτωσα .Αφού δεν την πλησίασα εγώ με πλησίασε αυτή .Με άρπαξε με δύναμη από το χέρι και με πήγε κάπου που δεν είχε πολύ φασαρία. Τότε ξεκίνησε η ανάκριση…

-Λοιπόν τι έγινε εκείνη τη μέρα;

-Δεν μπορώ να σας πω είναι προσωπικό.

-Αν σου κάνω δώρο ένα ταξίδι για εσένα και την οικογένειά σου ένα ταξίδι στην Disneyland;

-Με τίποτα!

-Στο Λονδίνο;

-Ασφαλώς, όχι!

-Στο Ρίο-Ντετζανέιρο;

-Και βέβαια, όχι!

-Στη Νέα Υόρκη;

-Κάτσε να σκεφτώ ,σκέφτηκα!

-Τι ;

-ΟΧΙ.

-Σε όλα αυτά ;

-Σε όλα αυτά ;

-Ναι, σε όλα αυτά!

-Ε, τότε…

-Ε, τότε τι;

-Ναι.

Ξέρω τώρα τι θα λέτε πίσω από την πλάτη μου. Θα λέτε την πουλημένη πρόδωσε αυτό που είπαν με τους φίλους της για κάτι ταξιδάκια…

Ε τι να κάνω κι εγώ, παιδί είμαι. Κάποια στιγμή θα υπέκυπτα αλλά μην νομίζετε πως τέλειωσε ο διάλογος τότε ξεκίνησαν τα δύσκολα, τότε ξεκίνησε η ανάκριση …

-Λοιπόν τι έγινε;

-Nα, για να μην νιώθω πως πρόδωσα τελείως τους φίλους μου δεν θα σου πω. Θα παίξουμε κρεμάλα για την λέξη που ξεκίνησαν όλα αυτά. Όταν βρεις τη λέξη θα πάμε εκεί μετά απ ΄ το σχολείο. Εκεί θα τα μάθεις όλα! Σύμφωνη;

-Εννοείτε! Θα πάρω και την κάμερα να τραβήξω φωτογραφία αυτό το τρομερό τέρας!

-Λοιπόν το μέρος που έγιναν αυτά τα γεγονότα που θα μάθετε σε λίγο έγιναν στο ……………… ………………… . Το όνομα μέρους που ψάχνετε είναι δύο λέξεις. Η πρώτη λέξη ξεκινάει από φ και τελειώνει σε ο και η δεύτερη λέξη ξεκινάει από δ και τελειώνει σε ς τελικό. Ποιες λέξεις είναι;

- Σιγά τα αυγά και τα τσακάλια. Πανεύκολο! Το φανταστικό δάσος!

-Πώς το κατάλαβες ;

-Τι νομίζεις πως με λένε άδικα δημοσιογράφο τσακάλι;

- Δεν ξέρω θα δήξει μετά το σχολείο.

-Ωραία λοιπόν! Πήγαινε να παίξεις με τους φίλους σου!

-Θα τα πούμε μετά το σχολείο!

Το σχολείο τέλειωσε! Τώρα θα πάω με την δημοσιογράφο στο φανταστικό δάσος! Βγαίνοντας από το σχολείο πήγα με τη δημοσιογράφο στο φανταστικό δάσος! Μόλις φτάσαμε η δημοσιογράφος ξαφνιάστηκε που ήταν άδειο! Εγώ το φανταζόμουν μετά από αυτό που είχε γίνει! Όταν πήγαμε να μπούμε μας είπαν πως απαγορεύεται η είσοδος . Τότε μου είπε θα σκαρφαλώσουμε. Αφού μπήκαμε περπατούσαμε και ταυτόχρονα κάναμε μια συζήτηση.

-Πώς σας λένε;

-Καταρχήν μην μου μιλάς στον Πληθυντικό και κατά δεύτερον με λένε Νάσια. Εντάξει;

-Τι σύμπτωση και εμένα Νάσια με λένε. ΟΚ δεν θα σου μιλάω στον πληθυντικό.

-Θες να γίνουμε φίλες;

-Αν θέλω λέει, εννοείται!

-Ωραία, φίλες λοιπόν!

Εκείνη την ώρα ακούστηκε ένας ήχος! Η Νάσια τρόμαξε αλλά νομίζω πώς κατάλαβα από πού ήταν. Το κακό είναι πως δεν μπορούσα να της πω να μη φοβάται γιατί και εγώ φοβόμουνα και πολύ μάλιστα.

-Τι ήταν αυτό;

- Θα μάθεις μην ανησυχείς!

Απέναντι ήταν μια άλλη δημοσιογράφος με μία φίλη μου. Μάλλον θα ήταν ανταγωνίστρια δημοσιογράφος από άλλο κανάλι και θα έψαχνε για το ίδιο θέμα! Το λέω αυτό γιατί με το που την είδε η Νάσια ξίνισε το πρόσωπό της και μου είπε:

-Αυτή η Κατερίνα από πρώτη δημοτικού με ανταγωνιζόταν μέχρι τώρα που είμαστε 29 χρονών γαϊδούρες.

-Αγνόησέ την και επικεντρώσου στο σκοπό μας.

Την ίδια στιγμή η Κατερίνα και η μικρή Κατερίνα (συνωνυμία για άλλη μια φόρα) έλεγαν τα ίδια μόνο που αυτή τη φορά την πράξη την γύρισαν προς τα εμάς!

Εκείνη τη στιγμή έγινε ένας διάλογος ανάμεσα στις δυο τους!

-Κατερίνα! Τι κάνεις αγάπη μου ;

- Μια χαρά ομορφούλα Νάσια! Τι νέα;

-Όλα καλά χρυσή μου! Πώς και μπήκες στο πάρκο αφού απαγορεύεται η είσοδος, τόσο ηθικό στοιχείο που είσαι;

-Ας τα σάπια Νάσια και πες πρώτα εσύ τι δουλειά έχεις εδώ .

- Ό,τι δουλειά θέλω έχω. Πες πρώτα εσύ σε ρώτησα πρώτη!

- Καλά. Επειδή, είμαι ανωτέρου επιπέδου θα σου πω!

-Λέγε όμως γιατί μας έσκασες.

-Ήρθα να κάνω την ανακάλυψη που θα με κάνει τη Miss Δημοσιογράφο Τσακάλι 2012.

-Μάλλον κατάλαβες περί τίνος πρόκειται που βρίσκομαι εδώ.

-Εννοείτε κατάλαβα. Με περνάς για καμιά χαζή;

-Δεν το σχολιάζω!

- Η κάθε μία στο δρόμο της τώρα οκ;

-Δεν αξίζει να απαντήσω !!!!!!

Εκείνη την ώρα γύρισε η μία την πλάτη στην άλλη και συνεχίσαμε το δρόμο μας. Περπατούσαμε πολλές ώρες και ακόμα τίποτα!

-Μήπως Νασιούλα μου γλυκιά είδατε καμιά οφθαλμαπάτη ;

-Πολύ το φοβάμαι Νάσια !

Τι στιγμή που μιλούσαμε πατάχτηκε από το πουθενά ένα ένας ένας είχα φοβηθεί τόσο πολύ που ούτε να το πω δεν μπορώ. Λοιπόν θα το πω μια και έξω να τελειώνουμε είδαμε έναν εξωγήινο. Ακούστε προσεκτικά τι έγινε:

-Νάσιααααααααααααααα!

-Τι έπαθες καλέ;

-Εξωγηινοοοοοοοοοοοοοοος

-Κι εγώ γιατί δεν το βλέπω;

-Γιατί είναι πίσω σου!

-Μαμαααααααααααααααααααααααααααααα!

-Νιώθω το εγκεφαλικό έρχεται!

-Λοιπόν μην πανικοβάλλεσαι και πήγαινε προς τα πίσω με αργά βήματα.

-Χα χα χα! Γλυκές μου κοπέλες μην πανικοβάλλεστε είμαι φίλη!

-Και εμείς ήμαστε φίλες σας! Χα χα χα !!!

-Μην μας κάνετε κακό σας παρακαλώ!

-Αυτό θα το κρίνουμε εμείς γλυκιά μου!

-Ναι εμείς χρυσή μου!

-Ωραία κορίτσια! Αφήστε λίγο τη μανούλα να πει δυο λογάκια σε αυτές τις δυο γυναίκες και γλυκά μου κορίτσια φωνάξτε τους στρατιώτες!

-Εμείς καλέ μας εξωγήινες είμαστε φίλες! τους συμπαθούμε τους εξωγήινους!

-Ώστε πάτε να με κοροϊδέψετε! Φρουροί στείλτε τες στο μπουντρούμι!

-Μαμά μπορούμε να αναλάβουμε την μικρή ;

-Κάντε ότι θέλετε καρδιές μου!

Πήγαμε στα μπουντρούμια εκεί κάτσαμε για πολύ καιρό ευτυχώς η Νάσια είχε καλύτερες συνθήκες από μένα!!!!!!!!!

Εμένα με ανέλαβαν οι μικρές δεν μπορείτε να φανταστείτε τι τράβηξα…

-Καταρχήν πως σε λένε;

- Με λένε Νάσια.

-Πόσο χρονών είσαι;

-10.

-Σε ποιο σχολείο πάς ;

-Στη Ράλλειο.

-Βαριέσαι να μας απαντήσεις ή είναι η ιδέα μου;

-Μπα καλέ η ιδέα σου θα είναι!

-Εντάξει!

Αυτό συνεχιζόταν για εβδομάδες ολόκληρες! Να δούμε τη κάνει η Νάσια τώρα!

-Χρυσή μου πως σου φαίνονται τα νύχια μου;

-Υπέροχα!

-Τα μαλλιά μου;

- θαυμάσια!

Μην μπερδευτείτε τώρα μιλάω εγώ η Νάσια η μεγάλη! Τέτοια βαρεμάρα δεν έχω ζήσει ποτέ μου!

Τώρα μιλάω εγώ η Νάσια η μικρή!

Ένα βράδυ πήγα κρυφά στο δωμάτιο της Νάσιας! Μου έλειπε το σπίτι μου, η οικογένειά μου ήθελα να φύγω! Της είπα:

-Νάσια φεύγουμε το σκάμε ;

-Εννοείτε! Πριν φύγουμε όμως θέλω να φωτογραφίσω τους εξωγήινους!!!

Φύγαμε από τα μπουντρούμια! (εννοείτε πως φύγαμε με τις φωτογραφίες στο χέρι!) Όπως φεύγαμε της είπα:

-Δεν θέλω ποια τα ταξίδια!

-Γιατί;

-Γιατί τελικά κατάλαβα πως αυτό έπρεπε να το ξέρει κάποιος μεγάλος!

-Εγώ όμως θέλω να σου δώσω τα ταξίδια σαν δώρο!

-Τότε τα λεφτά για τα ταξίδια δώστα στο <<Make a wish Greece>>

-Όπως επιθυμείς!!!

Αυτά λοιπόν, μόλις πήγα σπίτι διηγήθηκα την ιστορία στην οικογένειά μου και μετά στο σχολείο και αργότερα στα Αγγλικά και πάει λέγοντας! Η Νάσια βραβεύτηκε για το άρθρο της και βγήκε Μiss Δημοσιογράφος Τσακάλι 2012!!!

Λοιπόν αυτά έγιναν σε αυτή την περιπέτεια! Πολλές φορές αναρωτιέμαι τι απέγιναν οι εξωγήινοι ! Αυτή την εμπειρία θα ήθελαν πιστεύω να την ζήσουν όλα τα παιδιά και εγώ είμαι ευχαριστημένη που την έζησα ακόμα και στο όνειρό μου!!!

Η μαθήτρια αποφάσισε να μην της το πει και να την πάει να το δει μόνη της.Την άρπαξε από το χέρι και της είπε:

-Πάμε να το δεις και να τρομάξεις!

Φέρε και την κάμερα.

Λοιπόν πάνω στο δάσος.Μετά από ένα μισάωρο κάτι ακούγεται. Ήταν ένα κοπάδι λιονταριών που ήθελαν...

Α ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Να φάνε την δημοσιογράφο που ήταν πετσί και κόκαλο. Λοιπόν της ορμάνε και τρέχει,τρέχει, ενώ το παιδί παραμένει ψύχραιμο.

Ξέρετε γιατί;

Γιατί είχαν ντυθεί όλα τα παιδιά, λιοντάρια. Όμως δυο λεπτά αργότερα ακούστηκε η δημοσιογράφος να λέει:

-Το πήρα το μάθημα μου.

Και ζήσανε αυτοί πολύ καλά!

Και εμείς καλύτερα!

Β ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Να την κάνουν μια χαψιά. Εντωμεταξύ ήταν στρουμπουλούλα, και τα λιοντάρια την νομίζαν για μπριζόλα. Την άρπαξαν με τα δόντια τους και την ονόμασαν << η ιερή μπριζόλα >>.

Και ζήσανε αυτοί πολύ καλά!

Και εμείς καλύτερα!

Ξαφνικά έκλεισα μηχανικά τα μάτια μου και το έβαλα στα πόδια. Έπειτα από δύο μέρες η δημοσιογράφος αποφάσισε να συναντηθεί με τον δάσκαλο. Εκείνος της απάντησε ότι δεν πρόκειται να της πει απολύτως τίποτα. Τέλος της είπε ότι εάν ήθελε, μπορούσε να ερευνήσει την ιστορία μόνη της. Η δημοσιογράφος έφυγε όμως με κατεβασμένο το κεφάλι, και το ηθικό χαμηλά…

Μετά από περίπου ένα μήνα, η ΣΤ’ τάξη του σχολείου μας, πήγε εκδρομή στο δάσος, και ανακάλυψαν κι αυτοί το μεγάλο μυστικό… σημάδι εξωγήινων, δηλαδή ένας τεράστιος κύκλος με περίεργα σημάδια, που έμοιαζε με κύκλο αλχημείας..Έπειτα σημάδι από ιπτάμενο δίσκο, δηλαδή ένας μεγάλος κύκλος με σημάδια από φωτιά, και κυκλικά κομμένα δέντρα. Οι γονείς της ΣΤ’ τάξης, μόλις έμαθαν για το περιστατικό, κινητοποιήθηκαν. Αρχικά, ζήτησαν πληροφορίες απ’ το δάσκαλό μας ώστε να ενημερωθούν για το δικό μας συμβάν. Στο τέλος, αποφασίσαμε να ειδοποιήσουμε τον δήμαρχο για το περιστατικό. Όσοι το έμαθαν, πανικοβλήθηκαν. Εγκαταστάθηκαν μέτρα ασφαλείας για μήνες!

Τελικά, μετά από περίπου μισό χρόνο, αποκαλύφθηκε ότι ήταν φάρσα κάποιας οργάνωσης, η οποία ήθελε να αναστατώσει τις αρχές. Ωστόσο, όλοι καταλάβαμε ότι ίσως δεν πρέπει πάντα να πιστεύουμε ότι βλέπουμε, και πάντα να μην φτάνουμε στα άκρα με τέτοιες υποθέσεις.

Αυτό που μου είπε με φόβισε λίγο, για αυτό αποφασίσαμε να την πάμε στο δάσος. Η δημοσιογράφος συμφώνησε.

Όλοι φοβόντουσαν να πάνε ξανά, όμως μετά σκεφτήκαμε ότι θα ήταν η συνέντευξη της χρονιάς, δεν μπορούσαμε να τη χάσουμε. Έτσι φύγαμε για το δάσος.

Ήμαστε έξω απ το δάσος και η δημοσιογράφος μου είπε:

- Αν δεν υπάρχει τίποτα, ξεχάστε την συνέντευξη!

Τότε μπήκαμε μέσα στο δάσος και την οδηγήσαμε εκεί που είδαμε το περίεργο πράγμα.

Πήγαμε και τι να δούμε! Μόνο μια λίμνη και μια πινακίδα που έλεγε <<κίνδυνος! Μην μπείτε πιο βαθιά στο δάσος! >>.

Η δημοσιογράφος θύμωσε και έφυγε. Σιγά σιγά φύγαμε όλοι.

Πήγα σπίτι μου για να κοιμηθώ, όταν είδα ένα περίεργο φως, που ερχόταν από το δάσος. Έτσι ντύθηκα και πήγα ξανά στο δάσος. Ακλούθησα το φως και βγήκα στην λίμνη. Το φως ερχόταν πιο περά από την πινακίδα. Για λίγο δίστασα, αλλά μετά μπήκα. Είδα ένα σπίτι και μπήκα μέσα. Είδα έναν άνθρωπο. Μου είπε ότι ήταν επιστήμονας και ότι δούλευε ένα πείραμα. Τι πείραμα δεν μου είπε.

Την επομένη μέρα τα είπα όλα στους φίλους μου. Ξαφνικά έγινε ένας σεισμός και άρχισε να βρέχει, μετά να χιονίζει και μετά είχε καύσωνα. Πάλι είδα περίεργα φώτα απ το δάσος. Γι αυτό είπα στους φίλους μου να τους πάνε όλους κάπου αλλού και εγώ με τον καλύτερό μου φίλο πήγαμε στο δάσος.

Φτάσαμε έξω από το σπίτι. Εγώ μπήκα μέσα και ο φίλος μου έμεινε έξω και έφτιαχνε όπλα. Έτσι μπήκα, βρήκα τον επιστήμονα και μας είπε πως θα κατέστρεφε όλη την γη. Σε λίγο θα άρχιζαν να πέφτουν μετεωρίτες. Τότε κατάλαβα ότι ήταν τρελός. Ξαφνικά μπήκε μέσα ο φίλος μου και μου έδωσε το όπλο που έφτιαξε. Έτσι κατέστρεψα τα μηχανήματα όσο αυτός έπαιρνε την αστυνομία.

Μετά από όλο αυτό ήρθε η δημοσιογράφος και μας πήρε συνέντευξη. Μας ονόμασε <<οι ήρωες όλου του κόσμου>>

10 Δεκεμβρίου 2012

Όταν πήγα σπίτι έφαγα, διάβασα και κλείστηκα στο δωμάτιο μου. Το βράδυ δεν μπόρεσα να κοιμηθώ, σκεφτόμουν συνέχεια αυτά που μου είπε η δημοσιγράφος. Το ίδιο πιστεύω και για την Εύα, γιατί κάποια στιγμή μου έστειλε ένα e-mail που έλεγε ότι ξέρει τι μου είπε η δημοσιογράφος και με ρωτούσε τι θα κάνουμε.Εγώ της απάντησα ότι θα σκεφτούμε αύριο στο διάλειμμα.Όμως για κακή μας τύχη η δημοσιογράφος με περίμενε στην εξώπορτα, όταν την είδα έκανα νόημα στην Εύα να φύγει και να μας τραβήξει βίντεο. Στο διάλειμμα το δείξαμε στα υπόλοιπα παιδιά και προσπαθήσαμε να βρούμε μια λύση. Εκεί που σκεφτόμασταν όλοι ......

α) Ο Πέτρος πετάχτηκε και είπε: σήμερα την άκουσα να λέει σε κάποιον πως θα φάει μακαρόνια γιατί να μην της βάλουμε μερικά σκουλήκια? έτσι θα πάει στο νοσοκομείο και δεν θα μας ενοχλήσει ποτέ ξανά.Όμως ο Ερατοσθένης είπε: ωραία η ιδέα σου αλλά εμείς θέλουμε να μάθουν την ιστορία μας. Απλά να μην μάθουν το μυστικό σημείο. Τότε η Αιμιλία είπε: στο δάσος άμα το δει θα το πιστέψει, απλά θα φύγουμε όσο πιο γρήγορα μπορούμε χωρίς πολλές λεπτομέριες.Όλοι συμφώνησαν. Την επόμενη μέρα την πήγαμε στο δάσος. Εκεί φαινόντουσαν όλα φυσιολογικά, όμως εμείς ξέραμε τι έχει συμβεί & προσπαθούσαμε να το αποφύγουμε. Όμως την τελευταία στιγμή είδε σε ένα δέντρο φως και αναρωτήθηκε τι είχε μέσα. Όταν πλησίασε ποιο κοντά είδε μια νεραϊδοχώρα με πολλές νεράιδες να πετούν μέσα στο δέντρο. Ήταν ενθουσιασμένη!!! Συμφώνησε με εμάς ότι αυτό το μυστικό δεν έπρεπε να το μάθει κανείς.Όταν γυρίσαμε στο σχολείο όλοι μας ρωτούσαν τι συμβαίνει. Εμείς απαντήσαμε ότι κάναμε λάθος και δεν ήταν τίποτα.

β) Ο Ερατοσθένης είπε να την πάμε στο δάσος. Όταν φτάσαμε συναντήσαμε μια καλύβα που μέσα έμενε μια γριά με ένα μαύρο πουλί στον ώμο της. Εμείς την προσπεράσαμε και συνεχίσαμε τον δρόμο μας. Πιο μέσα στο δάσος ακούσαμε μια φωνή. Όταν πλησιάσαμε είδαμε το εργαστήριο του Αι Βασίλη! Η έκπληξη ήταν μεγάλη. Ο Άγιος Βασίλης είχε μπροστά του ένα εννιάχρονο αγοράκι που θα γινόταν ο επόμενος Άγιος.

Όταν το βγάλαμε αυτό το άρθρο στην εφημερίδα κανείς δεν μας πίστεψε. Ευτυχώς για μας και το εργαστήριο του η αλήθεια ποτέ δεν μαθεύτηκε. Την κρατήσαμε καλά κριμένη για πάντα στις καρδιές μας.!

Η ιστορία του δάσους

Ε: Δεν θα σου πω τίποτα γιατί το έχω υποσχεθεί στους φίλους μου αλλά αν θέλεις θα σε πάω να το δεις.

«ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΙΣΗ ΩΡΑ»Ε: Να! Φτάσαμε, πάμε μέσα!Δ: Τι είναι αυτό στα παπούτσια μου;Ε: Γλίτσα! Κοίτα αυτό το δέντρο!Δ: Τι να δω;Ε: Περίμενε!Δ: ΑΑΑΑ! Τι είναι αυτό; Έχει μάτια, στόμα και μπορεί και μιλάει.Ε: Τι; Αυτό που σου έλεγα! Ας προχωρήσουμε!Δ: Τι; Θες να προχωρήσουμε κι άλλο;Ε: Ναι, γιατί;Δ: Τέλος πάντων, πάμε!Ε: Καλά. Πάμε στο δρόμο με τους δηλητηριώδεις σκορπιούς ή στο

δάσος με τις ηλεκτροφόρες μαϊμούμες ή μήπως στο βάλτο;Δ: Πάμε καλύτερα στο βάλτο!Ε: Καλά, ας πάμε εκεί! Αν κι εγώ προτιμώ τις ηλεκτροφόρες

μαϊμούδες! Τι είναι αυτές οι φωνές; Θα πάω να δω! ΑΑΑΑ! Πήραν την δημοσιογράφο τα τεράστια μυρμήγκια. Πρέπει να

την προλάβω, θα την πηγαίνουν στον αρχηγό τους τον 4Χ4! Αν δεν την προλάβω θα την αναγκάσουν να κάνει μπάνιο στο βάλτο που έχει οξύ!

Βρήκα τι θα κάνω! Θα συμμαχήσω με τον βάτραχο 6Χ6 που είναι ο πιο δυνατός!

Πάμε βάτραχε, πρέπει να νικήσουμε τα μυρμήγκια 4Χ4.Β: Κουάξ, κουάξ, κουάξΕ: Ωχ! Βάτραχε έχουν βάλει φρουρά! Τι θα κάνουμε;Β: Κουάξ, κουάξ. (Θα τα φάω)Ε: Α! Εντάξει, κανένα πρόβλημα! Ε! Βάτραχε, που είσαι;Β: Κουάξ (εδώ).Ε: Τι έκανες;Β: Κουάξ, κουάξ, κουάξ (έφαγα τα μυρμήγκια).Ε: Πότε πρόλαβες; Καλά άστο πάμε! «ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΛΙΓΑ ΛΕΠΤΑ» Να! Εκεί είναι, πάμε να την πάρουμε! Βάτραχε 6Χ6, επίθεση!!Β: Κουάξ! (εντάξει)Ε: Μπράβο βάτραχε την πήρες! Πάμε έξω από το δάσος. «ΟΤΑΝ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΒΓΗΚΑΝ ΕΞΩ»Δ: Άστο καλύτερα, δεν θα πω τίποτα σε κανέναν!Ε: Το ήξερα πως θα το έλεγες!

Ε= Εγώ, Δ= Δημοσιογράφος, Β=Βάτραχος

4/12/2012

Όταν χτύπησε το κουδούνι πήρα την δημοσιογράφο και τις τα είπα όλα .

-Πρώτα θέλω αποδείξεις .Αν με πας στο δάσος δεν θα σε βάλω στις εφημερίδες .

-Εντάξει, μετά το σχόλασμα θα σε πάω στο δάσος.

-Σύμφωνοι.

Όταν με το καλό χτύπησε το κουδούνι ,βγήκα έξω. Ξαφνικά πιάνει κακοκαιρία. Μετά από λίγο στέκεται ένα μαύρο αμάξι αντίκα ,μπροστά μου. Αλλά για την καλή μου τύχη ήταν η Δημοσιογράφος. Ανοίγει την πόρτα και μου λέει:

-Μπες μέσα. Ύστερα πάτησε γκάζι .

-Ανυπομονώ. Στην πραγματικότητα όμως μέσα από το ανθρώπινο ων κρυβόταν μία κοπέλα η οποία ήταν τέρας. Και ποια η Φιδια. Όταν έφτασαν στο δάσος ,έτρεξαν σε μία γωνία. Τότε, χωρίς να το καταλάβω πετάχτηκε ένα χέρι από το χώμα. Ήταν ένα από τα πιο απέθαντα τέρατα. Σωστά, ένας βρικόλακας. Με άρπαξε και μου έδωσε μία με την ένεση. Όταν ξύπνησα, βρέθηκα σε ένα υπόγειο. Άκουσα μια φωνή να μου λέει

-Ναι. Απάντησα. Ευτυχώς που συνήλθα μετά την ένεση.

-Πώς ήρθες εδώ; είπαμε και οι δύο μας .

-Με απήγαγαν και μου έδεσαν το στόμα και τα μάτια.

-Εμένα μου λες, μου έκαναν ,θα πρέπει να τους πολεμήσουμε. Ευτυχώς που μπόρεσα να λύσω τα σχοινιά. Στην άκρη του υπογείου υπήρχε μια ντουλάπα γεμάτη όπλα. Τα πήρα με και κατατροπώσαμε κάθε τέρας που υπήρχε στο δάσος. Έτσι σώσαμε την πόλη απ τα χέρια των τεράτων και τηρήσαμε και τις συμφωνίες!!!

Μια περιπέτεια στο δάσος

-«Νομίζω μικρούλη μου ότι εσύ γνωρίζεις την αλήθεια επειδή φαίνεται στα μάτια σου. Θα κάνω τα πάντα ώστε να σε πείσω να μου μιλήσεις», είπε η δημοσιογράφος . Εκείνη την ώρα έκλεισα το μάτι μου στην Νικολέτα και τότε η Νικολέτα ζήτησε από τη δημοσιογράφο να πάει στην τουαλέτα. Η Νικολέτα στην τουαλέτα έκανε ένα τηλεφώνημα στον αρχηγό Γουίλιαμ (Ο αρχηγός των πρακτόρων του FBI και του CSI). Μπορεί να νομίζατε πως μόνο οι μεγάλοι είναι κατάσκοποι αλλά καμιά φορά είναι και τα παιδιά. Η Νικολέτα ζήτησε από τον αρχηγό Γουίλιαμ… (Επιλέγεις το α ή το β; Αν διαλέξεις το α τότε ….)

Η Νικολέτα ζήτησε από τον αρχηγό Γουίλιαμ σούπέρ ντούπερ εξοπλισμό για τα αναγκαία. Σε μία ώρα ήρθε ο εξοπλισμός. Η Νικολέτα, εγώ, ο Μάρκος και ο Φησούνης βάλαμε τον καινούριο εξοπλισμό. Πήγαμε κοντά στη δημοσιογράφο και της ζητήσαμε να τη δούμε ιδιαιτέρως. Βγήκαμε έξω και χωρίς να χάνουμε χρόνο τη πυροβολήσαμε. Αχα!!! Τελικά ήταν βαμπίρ σε μορφή ανθρώπου. Η δημοσιογράφος αμέσως κατάλαβε τον κίνδυνο και άρχισε να τρέχει προς το δάσος. Την ακολουθούσαμε μέχρι που κάποια στιγμή σταμάτησε και άρχισε να μας κυνηγάει. Δυστυχώς κουραστήκαμε εύκολα και μας δάγκωσε με τους κυνόδοντές της. Μεταμορφωθήκαμε σε βαμπίρ και εμείς στη σκιά μιας βελανιδιάς. Μόλις ξυπνήσαμε είδαμε τους υπόλοιπους πράκτορες του FBI και του CSI. Δεν ήμασταν πια βαμπίρ… απίστευτο. Τους ρωτήσαμε πως γίναμε ξανά άνθρωποι και μας απάντησαν :

-«Απλά σας ρίξαμε λίγο νερό.»

-« Μα πως »; είπα εγώ.

Σκέφτηκα πολλές ώρες και τελικά είπα: « Το βρήκα. Θα ρίξουμε νερό στη δημοσιογράφο.

-« Ναι , αλλά αν μπορέσουμε να φύγουμε. Είμαστε παγιδευμένοι στο δάσος.» είπε ο Φησούνης.

- « Μην ανησυχείτε παιδιά, έχω μαζί μου το GPS» είπε ο Μάρκος.

-« Λοιπόν τι περιμένουμε» ;

Έτσι ξεκινήσαμε μα ήταν πλέον πολύ αργά. Μόλις φτάσαμε ξανά πίσω όλοι ήταν μεταμορφωμένοι σε βαμπίρ και παντού υπήρχε αίμα από το δάγκωμα που τους έκανε η δημοσιογράφος. Ήταν ακόμα και ο Φραγκεστάιν. Αρχίσαμε να ρίχνουμε παντού νερό και σιγά σιγά όλοι τους γίνονταν άνθρωποι. Μάλιστα κάποιοι μας βοηθούσαν με του νερό. Στο τέλος έμεινε μόνο η δημοσιογράφος. Της ρίχναμε νερό και της ξαναρίχναμε νερό . Κάποια στιγμή πετάχτηκα και είπα:

-« Να της ρίξουμε με το νεροπίστολο και να το ρυθμίσουμε στη δυνατή φορά του νερού.»

Όντως, όταν το κάναμε πέτυχε. Η δημοσιογράφος έλιωσε. Δυστυχώς μόνο για δέκα δευτερόλεπτα. Μετά… (Επιλέγεις το γ ή το δ. Αν διαλέξεις το γ… τότε)

Έκανε το είδωλό της χίλιες φορές και σχημάτισε έναν κύκλο γύρω μας. Αρχίσαμε να ρίχνουμε νερό μέχρι που όλες τους εξαντλήθηκαν . Μπήκαν μέσα στην αρχική μορφή της δημοσιογράφου και αφού η δημοσιογράφος έγινε ξανά ένα σώμα πέθανε για πάντα. –« Μόλις σώσαμε τον κόσμο» είπε ο Φησούνης.

- « Τα καταφέραμε. Ναι!!!!» είπαμε όλοι μαζί.

- «Τελικά η πραγματική αλήθεια δε θα βρεθεί ποτέ!»

ΤΕΛΟΣ

(Θα κυκλοφορήσει από τις 10 Δεκεμβρίου στα VILLAGΕ CINEMAS σε 3D).

(Αν διαλέξεις το β τότε …)

Η Νικολέτα ζήτησε από τον αρχηγό Γουίλιαμ (τον αρχηγό των πρακτόρων του FBI και του CSI), τους καλύτερους πράκτορες που είχαμε στην εταιρία. Οι πράκτορες ήρθαν και συνέλαβαν τη δημοσιογράφο. Εκείνη το έσκασε προς το δάσος. Αρχίσαμε να παίζουμε κυνηγητό και ξαφνικά μας δάγκωσε και γίναμε και μείς βαμπίρ. Αποκοιμηθήκαμε στη σκιά μιας βελανιδιάς. Το πρωί ξυπνήσαμε και ήμασταν άνθρωποι. Καταλάβαμε πως το νερό σε κάνει άνθρωπο επειδή έβρεχε. Έπρεπε να γυρίσουμε πίσω. Μόλις γυρίσαμε η δημοσιογράφος είχε κάνει βαμπίρ κάποια φαντάσματα και έτσι στοίχειωνε όλο τον κόσμο.

(Αν διαλέξεις το δ τότε….)

Ρίξαμε νερό και αυτό δε μας βοήθησε πολύ. Η δημοσιογράφος έγινε τεράστια με μπράτσα και άρχισε να μας δέρνει όλους. Της πετάξαμε φωτιά αλλά εκείνη τότε μας έδινε φλογερές μπουνιές. Της ρίξαμε σχεδόν όλο το νερό που υπήρχε στον κόσμο και τότε έγινε τόσο μικρή σαν μύγα και τη λιώσαμε!

- «Τα καταφέραμε. Ναι!!!» είπαμε όλοι μαζί.

Τελικά η πραγματική αλήθεια δε θα βρεθεί ποτέ!

ΤΕΛΟΣ

(Θα κυκλοφορήσει από τις 10 Δεκεμβρίου στα VILLAGΕ CINEMAS σε 3D).

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΥΣΤΙΚΟ!!!

… Κι άμα λέω τα πάντα, εννοώ τα πάντα. Για αυτό τι λες θα μου μιλήσεις για αυτό; Ο Λευτέρης με ένα βλέμμα διστακτικό και φοβισμένο άρχισε να μιλάει. Το τι έλεγε θα σας πω. Ότι αυτός δεν ήξερε αλλά… θα έπρεπε να πάει στον Νικό. Ο Νίκος ο αρχηγός της παρέας της μαρτύρησε όλη την αλήθεια κι θα την οδηγούσε στο δάσος για να τραβήξει φωτογραφίες.

Μαζί με την δημοσιογράφο, ο Νίκος με όλη του την τάξη, πήγε στο δάσος. Σε λίγο το μεγάλο μυστικό θα αποκαλύπτονταν! Η δημοσιογράφος άρχισε να διστάζει. Η ώρα πέρασε και άρχισε να νυχτώνει. Τα παιδία άρχισαν να αναγνωρίζουν τα μέρη. Ξαφνικά είδαν μπροστά τους δύο πινακίδες που έδειχναν σε διαφορετικές κατευθύνσεις και έγραφαν 1 και 2.

Ποιο να διαλέξουμε σκέφτηκαν τα παιδία;

ΜΟΝΟΠΑΤΙ 1

Ας πάρουμε το μονοπάτι 1 φώναξε ο Γαβριήλ τρέχοντας. Όλοι τον ακολούθησαν. Ένα παιδί κατά λάθος πάτησε ένα σαλιγκάρι! Ωχ είπε!!! Ξαφνικά είδαν να πέφτει κάτι από τον ουρανό, κάτι σαν πράσινα φύλλα. Όμως τελικά ήταν οι ΝΙΝΤΖΑ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ!!! Τους άρπαξαν όλους και πήγανε σε δίκη για θάνατο σαλιγκαριού. Τους καταδικάσανε !!!!!

Λίγο πριν δοθεί η τιμωρία, σπάει τον τοίχο ο JAMES BOND. Τους σώζει και τους οδηγεί στο μέρος του μυστικού. Όλοι με το που είδαμε το μεγάλο μυστικό, δηλαδή το τέρας του ΛΟΧ ΝΕΣ, αρχίζαμε να φωνάζουμε δυνατά.

Τότε ο X-MEN μαζί με το ΖΟΡΟ, άρχισαν να πλακώνουν το τέρας. Εκείνη την στιγμή 3 ακόμη εμφανίστηκαν. Η μία ήταν η δημοσιογράφος με το όνομα HILLY, o φίλος του JAKE και ο έξυπνος FILIX δηλαδή η ομάδα THE TRUP. Αφού έπιασαν το τέρας, το πήγαν στο μυστικό αρχηγείο τους μαζί με όλα τα παιδία. Εκεί γνώρισαν το κύριο STOKLEY, τον αρχηγό της ομάδας. Μας είπε ότι είμαστε πολύ γενναίοι και όταν πάμε στο Γυμνάσιο θα περιμένει τους 3 ποιό γενναίους από εμάς.

Ξαφνικά έβγαλε ένα γκρι κύβο, τον ανοίγει και………

ΜΟΝΟΠΑΤΙ 2

Ο Μιχαήλ έτρεξε προς το μονοπάτι 2 και όλοι τον ακολούθησαν. Ξαφνικά, από εκεί που δεν το περίμεναν εμφανίστηκε η Νεράιδα του Δάσους και τους οδηγεί στο μεγάλο μυστικό.

Το μεγάλο μυστικό ήταν η χώρα των νεραϊδών. Τα παιδία θα τρόμαζαν μόλις θα άκουγαν το νέο. Μετά όμως θα τους εντυπωσίαζε η ιδέα και θα κατάστρεφαν την νεραϊδοχώρα.

Η δημοσιογράφος άρχιζε να βγάζει φωτογραφίες για τις δημοσιεύσει. Όμως οι νεράιδες της έσβησαν την μνήμη από το μυαλό της και την έστειλαν στο σπίτι της. Οι νεράιδες ευχαρίστησαν τα παιδία, που δεν μαρτύρησαν το μυστικό τους σε όλο τον κόσμο. Όμως για την ασφάλεια της νεραϊδοχώρας θα έπρεπε να σβήσουν και την δική τους μνήμη.