Οι θρησκείες της Ρόδου

Από τους μαθητές της ΣΤ τάξης του 3ου

ΔΣ Ρόδου

Ρόδος, Μάρτιος 2013

Oρθοδοξία

Η λέξη ορθοδοξία παράγεται από το ορθός (σωστός) και το δόξα (σκέψη,

πίστη, διδασκαλία). Xρησιμοποιείται χαρακτηριστικά για να αναφερθεί στην

θεωρούμενη ως σωστή θεολογική ή δογματική τήρηση μίας θρησκείας.

Σύμφωνα με την Ορθόδοξη ιστορία ο πρώτος που κήρυξε τον Χριστιανισμό

στην Ελλάδα το 49 μ.Χ. ήταν ο

Απόστολος Παύλος. Ο πρώτος που

επέβαλε την ορθοδοξία ήταν ο Μέγας

Κωνσταντίνος. Ο αυτοκράτορας Μέγας

Κωνσταντίνος ασπάστηκε την

Χριστιανική πίστη τον 4ο αιώνα μετά

από όραμα του Σταυρού, πάνω στον

οποίο ήταν γραμμένη η φράση << Εν τούτων νίκα>> .

Η ορθοδοξία αποτελεί σημείο αναφοράς, και συμπληρωματική έννοια, της

ετεροδοξίας ("άλλη διδασκαλία"), της αίρεσης και του σχίσματος. Όσοι

παρεκκλίνουν από την ορθοδοξία ομολογώντας πίστη σε ένα άλλο δόγμα

αποκαλούνται «αιρετικοί», ενώ εκείνοι που παρεκκλίνουν από την ορθοδοξία

με την απόσχιση από το αντιληπτό σώμα των οπαδών, καλούνται

«σχισματικοί». Η διάκριση στην ορολογία γίνεται ως προς το περιεχόμενο —

εάν κάποιος εξετάζει την οργανική ενότητα, η έμφαση δίνεται στο σχίσμα ενώ

αν κάποιος εξετάζει τη δογματική συνοχή, η σημασία μετακινείται στην

αίρεση.

Υπάρχουν τρεις κύριες εθνοτικές ομάδες Ορθοδόξων:

Οι Έλληνες, οι οποίοι εκφράζουν την Ελληνορθόδοξη - Βυζαντινή παράδοση

του Χριστιανισμού και υφίστανται ως μήτρα των άλλων εκκλησιαστικών

παραδόσεων. Οι Άραβες Μελχίτες που διατηρούν προσαρμοσμένο στην

αραβική γλώσσα το Ελληνορθόδοξο λειτουργικό τυπικό και οι Σλάβοι των

οποίων η λειτουργική παράδοση μετεξελίχθηκε από τη βυζαντινή βάση,

επηρεαζόμενη από δυτικές επιρροές, δημιουργώντας ένα ιδιαίτερης

λαμπρότητας τυπικό, προσαρμοσμένο στις ανάγκες της Αυτοκρατορικής

Ρωσίας και στη βάση της θεωρίας της διάδοχης Τρίτης Ρώμης.

Πηγή πίστεως της Ορθόδοξης Εκκλησίας θεωρείται η Παράδοση, οι Άγιοι

Πατέρες των πρώτων χριστιανικών αιώνων, η Θεία Αποκάλυψη δια της

εμπειρίας των αγίων, όπως αυτή καταγράφεται στην Αγία Γραφή, τα

εγκεκριμένα από τις Οικουμενικές Συνόδους Πατερικά κείμενα, οι αποφάσεις

των Οικουμενικών Συνόδων της Ορθόδοξης Εκκλησίας, τα Λειτουργικά

κείμενα της Εκκλησίας, και η Υμνολογία της Εκκλησίας. Την εμπειρία αυτή

των αγίων την ονομάζουμε «Ιερά» και θεωρούνται αυθεντίες στην

ερμηνευτική της Αγίας Γραφής και τη Δογματική, όπως και οι πατέρες όλων

των αιώνων.

Αγία τριάδα ονομάζεται το χριστιανικό δόγμα που περιγράφει την πίστη σε

ένα Θεό με τρία πρόσωπα. Τα τρία πρόσωπα ή υποστάσεις είναι ο Πατήρ, ο

Υιός και το Άγιο πνεύμα, τα οποία είναι αδιαίρετα και ομοούσια κατά την

Θεότητα, έχουν την ίδια δύναμη και κοινή θεία ουσία. Αποτελεί ένα από τα

ωραιότερα δόγματα του χριστιανικού κόσμου, το οποίο είναι γνωστό και ως

τριαδικό δόγμα.

Τα Ιερά Βιβλία

1. Το Ευαγγέλιον. Περιέχει περικοπές από τα 4 Ευαγγέλια (Ματθαίου,

Μάρκου, Λουκά, Ιωάννου).

2. Ο Απόστολος. Περιέχει περικοπές από τις Πράξεις και από τις

Επιστολές των Αποστόλων.

3. Τα 12 Μηνιαία. Περιέχουν ύμνους, τροπάρια, απολυτίκια και την

ιστορία των Αγίων όλου του έτους.

4. Το Ψαλτήριον. Περιέχει τους ψαλμούς του Δαυίδ και άλλους.

5. Το Ευχολόγιον. Περιέχει ευχές, δεήσεις και τελετουργικές

ακολουθίες για όλες τις περιστάσεις της ζωής των πιστών (βάπτισμα,

γάμο, ευχέλαιο, εξομολόγηση, θεμελίωση σπιτιών, κατά διαφόρων

νόσων κ.λπ.)

6. Το Οκτώηχον ή Οκτώηχος. Περιέχει τους καθορισμένους κανόνες

και ύμνους για κάθε ημέρα της εβδομάδας, χωρισμένους στους οκτώ

ήχους της εκκλησιαστικής ψαλμωδίας.

7. Το Τριώδιον. Περιέχει τους ύμνους που ψάλλονται από την Κυριακή

του Τελώνου και Φαρισαίου ως το Άγιο Πάσχα.

8. Η Παρακλητική. Περιέχει την ακολουθία του όρθρου.

9. Το Πεντηκοστάριον. Περιέχει τους κανόνες, ύμνους, τροπάρια

κ.λπ. που ψάλλονται από την Κυριακή του Πάσχα ως την Πεντηκοστή.

10. Το Τυπικόν. Περιέχει σαφείς οδηγίες για την τάξη με την οποία

πρέπει να γίνονται οι τελετές της Εκκλησίας

Τα Ιερά Άμφια

A. Επισκοπικά Άμφια:

A.1. Το στιχάριο. Εσωτερικό φόρεμα με στενά μανίκια και μακρύ ως τα

πόδια.

A.2. Τα επιμάνικα. Στενά χρυσοκέντητα μανικέτια που

προσαρμόζονται στην άκρη των μανικιών του στιχαρίου.

A.3. Το επιτραχήλιο (πετραχήλι). Στενόμακρο χρυσοποίκιλτο ύφασμα

που φοριέται γύρω από τον λαιμό και φτάνει ως τα πόδια.

A.4. Η ζώνη. Χρυσοκέντητη ή ασημοκέντητη ζώνη, που φοριέται στην

μέση, πάνω από το στιχάριο.

A.5. Ο σάκκος. Ευρύχωρο χρυσοκέντητο άμφιο με κοντά μανίκια και

μακρύ ως τα γόνατα.

A.6. Το ωμοφόριον. Μακρόστενο βαρύτιμο ύφασμα με χρυσοκέντητους

ή ασημοκέντητους σταυρούς που φοριέται επάνω στους ώμους.

A.7. Η μίτρα. Μεγαλοπρεπές κάλυμμα της κεφαλής από βελούδο,

κεντημένο με χρυσάφι και ασήμι και διακοσμημένο με τις εικόνες των

τεσσάρων Ευαγγελιστών και με πολύτιμους λίθους.

A.8. Ο σταυρός και το εγκόλπιο (Με εικόνα του Χριστού ή της

Παναγίας). Είναι ολόχρυσα, στολισμένα με πολύτιμους λίθους και

κρέμονται με χρυσή αλυσίδα ως το

στήθος.

A.9. Το επιγονάτιο. Ύφασμα σε

σχήμα ρόμβου, με κρόσσια και

κεντημένο με σταυρούς. Κρέμεται

από τη ζώνη και φθάνει ως το δεξί

γόνατο.

A.10. Η ποιμαντορική ράβδος

(πατερίτσα). Ψηλή ράβδος από

πολύτιμο μέταλλο, σύμβολο της

αρχιερατικής εξουσίας. Στην

κορυφή έχει δύο αντιμέτωπες

κεφαλές φιδιών με τον σταυρό στην μέση.

A.11. Το επανωκαλύμμαυχο. Μαύρο λεπτό ύφασμα που φορεί ο

επίσκοπος πάνω από το καλυμμαύχι του.

B. Άμφια Ιερέως:

B.1. Στιχάριο.

B.2. Ζώνη

B.3. Επιμάνικα

B.4. Επιτραχήλιο (σε όχι τόσο βαρύτιμη κατασκευή, όπως τα

επισκοπικά)

B.5. Επιγονάτιο [μόνο οι Ιερείς που έχουν τον τίτλο του οικονόμου]

B.6. Το φαιλόνιο. Είναι εξωτερικό άμφιο, σαν παλτό χωρίς μανίκια.

Φθάνει ως τα πόδια, είναι μπροστά ανοιχτό από την μέση ως κάτω και

στο επάνω μέρος έχει άνοιγμα για να περνάει το κεφάλι. Είναι από

πολύχρωμο μεταξωτό ύφασμα με σταυρούς και χρυσά σιρίτια.

Γ. Άμφια διακριτικό του Διακόνου: Το οράριο. Στενό και μακρύ

ύφασμα, στολισμένο με σταυρούς και με κρόσσια.

Τα ιερά μυστήρια της ορθόδοξης εκκλησίας

Το βάπτισμα

Το χρίσμα

Η θεία ευχαριστία

Ο γάμος

Η μετάνοια

Η εξομολόγηση

Το ευχέλαιο

Η ιεροσύνη

Τα Ιερά Σκεύη

1. Το Άγιο Ποτήριον. Χρυσό ή ασημένιο και πλούσια διακοσμημένο

ποτήρι, μέσα από τον οποία γίνεται η Θεία Κοινωνία – Μετάληψη.

2. Ο Άγιος Δίσκος. Επάνω στον οποίο ο Ιερέας μεταφέρει τον άγιο

Άρτο από την Προσκομιδή στην Αγία Τράπεζα.

3. Ο Αστερίσκος. Κυρτός χρυσός ή ασημένιος σταυρός που

τοποθετείται επάνω στον Άγιο Δίσκο.

4. Η Λόγχη. Μικρό μαχαίρι σε σχήμα

λόγχης, με το οποίο κόβεται το

πρόσφορο. Συμβολίζει την λόγχη που

κέντησε το πλευρό του Εσταυρωμένου

Χριστού.

5. Η Λαβίδα. Το κουταλάκι με το οποίο γίνεται η Θεία Κοινωνία.

6. Ο Αέρας. Τετράγωνο μεταξωτό και χρυσοκέντητο κάλυμμα, με το

οποίο σκεπάζονται τα Τίμια Δώρα.

7. Ο Σπόγγος. Χρησιμοποιείται από τον Ιερέα για το καθάρισμα του

Αγίου Δίσκου. Συμβολίζει τον σπόγγο με τον οποίο ο Ρωμαίος

στρατιώτης πότισε τον Εσταυρωμένο Χριστό νερό και ξύδι.

8. Το Ζέον. Μικρό δοχείο μέσα στο οποίο

ζεσταίνεται το νερό που χύνεται στο Άγιο

Ποτήριο.

9. Το Θυμιατήριο. Μετάλλινο δοχείο, κρεμασμένο

από τέσσερις αλυσίδες, που κάθε μία τους έχει

κατά διαστήματα τρία κουδουνάκια. Μέσα σ’ αυτό

καίγεται το θυμίαμα.

10. Το Μυροδοχείο. Ασημένιο ή γυάλινο μικρό δοχείο, που περιέχει το

Άγιο Μύρο με το οποίο μυρώνουν τα βρέφη.

11. Τα Εξαπτέρυγα. Στρογγυλές ανάγλυφες εικόνες από ξύλο ή

μέταλλο επιχρυσωμένο ή επαργυρωμένο. Έχουν γύρω – γύρω έξι

πτέρυγες και συμβολίζουν τους αγγέλους. Φέρονται πάνω σε ψηλά

κοντάρια.

12. Οι Ιερές Σημαίες ή τα Λάβαρα. Από βαρύτιμο ύφασμα με εικόνες,

ζωγραφιστές ή κεντημένες. Στις εκκλησιαστικές πομπές

προπορεύονται, μαζί με τα Εξαπτέρυγα.

13. Ο Επιτάφιος. Μεταξωτό παραλληλόγραμμο ύφασμα με κρόσσια,

επάνω στο οποίο είναι κεντημένη ή ζωγραφισμένη η σκηνή της ταφής

του Κυρίου.

14. Η Κολυμβήθρα. Μεγάλο χάλκινο δοχείο, μέσα στο οποίο γίνεται η

Βάπτιση.

Στα Ιερά Σκεύη συγκαταλέγονται και τα Εικονίσματα, τα Κανδήλια, οι

Πολυέλαιοι, οι Καμπάνες κ.λπ.

Ερωτήσεις από τους μαθητές προς τον πατέρα Νεκτάριο:

Ερώτηση Απάντηση

Συμβολίζει κάτι το μούσι; Είναι παράδοση

Γιατί είναι μαύρα τα ράσα; Συμβολίζουν το πένθος

Τι είναι το Ευχέλαιο; Κάτι σαν θεραπεία

Από ποια ηλικία πρέπει να

εξομολογούμαστε;

Από τότε που μπορούμε να

καταλάβουμε το λάθος μας

Καθολική εκκλησία

H Καθολική ή Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, είναι η πολυπληθέστερη

χριστιανική Εκκλησία στον κόσμο. Υπολογίζεται ότι ο συνολικός αριθμός των

πιστών της ξεπερνά τα 1.200.000.000. Κεφαλή της Καθολικής Εκκλησίας

είναι ο Πάπας, ο Επίσκοπος Ρώμης. Η Εκκλησία θεωρείται ως "η Καθολική

Εκκλησία, που κυβερνάται από τον διάδοχο του Αποστόλου Πέτρου, τον

Πάπα, και τους επισκόπους σε κοινωνία και ένωση με την Ρωμαϊκή Έδρα". Η

Καθολική Εκκλησία διδάσκει ότι είναι η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική

Εκκλησία που ιδρύθηκε από τον Ιησού Χριστό για την σωτηρία όλων των

ανθρώπων. Οι πρώτοι Χριστιανοί αποκαλούσαν την χριστιανική Εκκλησία

"Καθολική.. Με το πέρασμα του χρόνου, η Καθολική Εκκλησία ήρθε

αντιμέτωπη με προβλήματα και διαιρέσεις, όπως το σχίσμα του 1054 μ.Χ. που

χώρισε την Χριστιανική Εκκλησία σε Ανατολική και Δυτική, το λεγόμενο

"Σχίσμα της Δύσης", Από το 1378 και επί 40 χρόνια υπήρξαν ταυτόχρονα

μέχρι και τρεις πάπες στη διοίκηση της Δυτικής Εκκλησίας. Αργότερα, το

1517, η Μεταρρύθμιση του Λούθηρου οδήγησε στη δημιουργία του

Προτεσταντισμού. Η Καθολική Εκκλησία υπήρξε κινητήρια δύναμη σε μεγάλα

γεγονότα της παγκόσμιας ιστορίας, όπως στον εκχριστιανισμό της Ευρώπης

και της Λατινικής Αμερικής, την διάδοση της παιδείας και την ίδρυση

Πανεπιστημίων, την ίδρυση του μοναχισμού, την ανάπτυξη της τέχνης, της

μουσικής και της αρχιτεκτονικής, την Ιερά Εξέταση, τις Σταυροφορίες και

την αναλυτική φιλοσοφική μέθοδο.

Δογματικές διαφορές μεταξύ Ορθόδοξης και Καθολικής εκκλησίας

Από τον 5ο αιώνα περίπου υπήρξε έντονη διαμάχη για το Ιλλυρικόν. Δηλαδή

η παλαιά Ρώμη και η νέα Ρώμη ήθελαν την Ελλάδα υπό την επιρροή τους.

Ήθελαν υπό την εκκλησιαστική, και όχι μόνο, εποπτεία τους την Ελλάδα και

τις άλλες ορθόδοξες περιοχές. Αυτό δημιουργούσε τριβές.

Οι διαφορές μεταξύ της παπικής και της ορθοδόξου Εκκλησίας είναι τριών

μεγάλων κατηγοριών: Η πρώτη κατηγορία είναι οι βασικές διαφορές συνόδων.

Υπάρχει μια άλλη κατηγορία διαφορών που είναι σημαντικές, όπως τα της

θείας κοινωνίας. Η τρίτη ομάδα είναι ασήμαντες διαφορές που μπορεί εύκολα

να γίνει τακτοποίησή τους. Π.χ. για τα ράσα των κληρικών.

1.Φιλιόκβε

Η βασικότερη είναι το filiogue που σημαίνει και εκ του ΥΙΟΥ. Ενώ η

ορθόδοξη εκκλησία στο όγδοο άρθρο του Συμβόλου της πίστεως λέει

οτι:πιστευω και εις το Πνεύμα το ΄Αγιον, το Κυρίαρχον, αυτό που χαρίζει και

δημιουργεί τη ζωή, αυτό που εκπορεύεται από τον Πατέρα, η καθολική

εκκλησία προσθέτει ΚΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΥΙΟΥ. Η διαφορά αυτή υπήρξε η βασική,

που οδήγησε στο σχίσμα.= διαίρεση του 1054. Με λόγια απλά η ορθοδοξία

πιστεύει ότι το Άγιο πνεύμα εκπορεύεται από τον Πατέρα, ενώ η Καθολική

από τον Πατέρα και τον Υιό ταυτοχρόνως. Με αυτό εισάγεται διαρχία στην

Αγία Τριάδα.

2.Το δόγμα της ασπίλου συλλήψεως της Θεοτόκου.

Η ορθοδοξία πιστεύει ότι η Θεοτόκος γεννήθηκε με το προπατορικό

αμάρτημα και απαλλάχτηκε κατά τον Ευαγγελισμό Η Καθολική εκκλησία

πιστεύει ότι γεννήθηκε χωρίς την ενοχή του προπατορικού αμαρτήματος.

3. Η κοίμηση της Θεοτόκου.

Η Ορθοδοξία πιστεύει ότι η Θεοτόκος πέθανε και μετά πήγε στον ουρανό,

ενώ η καθολική εκκλησία πιστεύει ότι πήγε χωρίς να έχει πεθάνει.

4. Πρωτείο

Το παπικό πρωτείο δεν είναι απλή διεκδίκηση του Πάπα, ότι είναι πρώτος

μεταξύ ίσων, αλλά ότι μόνο εκείνος είναι ο εκπρόσωπος του Θεού στη Γη.

Papa Petrus Ipse, δηλαδή: Ο Πάπας είναι ο ίδιος ο Πέτρος. Με αυτήν την

έννοια ο Πάπας θεωρεί τον εαυτό του διάδοχο του Αποστόλου Πέτρου, στον

οποίον υποτάσσονται οι άλλοι Απόστολοι, ακόμη και ο Απόστολος Παύλος,

5. Αλάθητο

Το αλάθητο είναι η άποψη ότι ο Πάπας όταν μιλάει ως Πάπας είναι αλάθητος

6. Αγαμία

Στην πρώτη οικουμενική σύνοδο, τέθηκε το θέμα της υποχρεωτικής αγαμίας,

αλλά αποφασίστηκε μετά από πρόταση του Αγίου Παφνοντίου να επιτρέπεται,

πριν τη χειροτονία, να παντρεύονται οι κληρικοί.

Λατρευτικές διαφορές

1. Βάπτισμα: Η ορθόδοξη Εκκλησία βαφτίζει διά καταδύσεως, ενώ η καθολική

ρίχνει νερό στο κεφάλι του βαπτιζομένου.

2. Χρίσμα: στην ορθοδοξία το χρίσμα (μύρωμα-σφραγίδα) γίνεται σε όλα τα

νήπια, αμέσως μετά το βάπτισμα. στην καθολική εκκλησία γίνεται μόνο σε

αυτούς που θα γίνουν ιερείς.

3.Θεία κοινωνία: στην ορθοδοξία η Θεία κοινωνία γίνεται με ενζυμο άρτο,

ενώ στην καθολική με άζυμο που ονομάζεται ΟΣΤΙΑ. Την ώρα της Θείας

κοινωνίας οι λαϊκοί συμμετέχουν μόνο στον άρτο, (καθολική εκκλησία).

Δικαίωμα στον οίνο (αίμα Χριστού ) έχουν μόνο οι κληρικοί. Στην ορθοδοξία,

ως γνωστόν, κληρικοί και λαϊκοί συμμετέχουν και στον άρτο και στον οίνο.

4.Εικονογραφία: Στην ορθοδοξία οι εικόνες είναι

αυστηρότερες-ασκητικότερες από της καθολικής

εκκλησίας, που είναι εντυπωσιακότερες και

παρουσιάζουν το Θεό με πιο ανθρώπινα χαρακτηριστικά.

5.Υμνολογία: Στην ορθοδοξία δεν υπάρχει

εκκλησιαστικό όργανο και μόνο ο άνθρωπος με τη φωνή του, υμνεί το Θεό.

Στη δυτική εκκλησία έχει μπει το εκκλησιαστικό πιάνο και έχει

διαφοροποιηθεί η μουσική από την παλιά βυζαντινή

Διαφορές στη ζωή των πιστών.

1. Στην ορθοδοξία, υποχρεωτικά άγαμοι, είναι μόνο οι επίσκοποι, ενώ στην

καθολική επικρατεί η γενική αγαμία του κλήρου.

Υπάρχουν κι άλλες δευτερεύουσες διαφορές, όπως στον τρόπο

προσδιορισμού της ημερομηνίας του Πάσχα. Η μεγαλύτερη όμως, διαφορά

είναι η ανακηρύξη διαφορετικών αγίων από τις δυο εκκλησίες μετά το 1054.

Τα κοινά σημεία είναι ο Χριστός, η θεία κοινωνία, το σύμβολο της πίστεως, το

ευαγγέλιο. «Ευαγγέλιο» είναι σύνθετη λέξη (ευ-αγγελία) και σημαίνει: καλή

είδηση, χαρμόσυνη είδηση. Αυτή η χαρμόσυνη είδηση αφορά τη ζωή και το

κήρυγμα του Ιησού Χριστού, του Μονογενή Υιού του Θεού που έγινε

άνθρωπος.

Διαφορές με τους ορθόδοξους

Δεν βαπτίζουν όπως δίδαξε ο Χριστός με τριπλή κατάδυση του

βαπτιζόμενου, αλλά ραντίζουν. Το χρίσμα το τελούν στα αγόρια σε ηλικία 14

ετών και στα κορίτσια σε ηλικία 12 ετών και όχι ταυτόχρονα με το βάπτισμα

όπως συμβαίνει στην Ορθόδοξη εκκλησία. Στο μυστήριο της θειας

ευχαριστίας έπαψαν από το έτος 1200 να μεταδίδουν στους πιστούς το σώμα

και το αίμα όπως συμβαίνει με τους ορθόδοξους, άλλα μεταδίδουν μονό

αγιασμένο άρτο.

Συνέντευξη της κ. Άννας Πεταυράκη από τους μαθητές της ΣΤ

τάξης, του 3ου ΔΣ Ρόδου.

1)Υπάρχει μετάληψη στη θρησκεία σας ;

Όχι

2) Πότε είναι το Πάσχα σε εσάς ;

Μερικές φορές μαζί με των ορθοδόξων, ενώ μερικές φορές μπορεί και να

έχουμε 5 βδομάδες διαφορά/

3)Υπάρχουν άλλες μεγάλες γιορτές στην θρησκεία.

Είναι ίδιες

4)Τα δόγματα σας είναι τα ιδία με τα δικά μας;

Είναι τα ιδία

5) Γιατί πιστεύετε ότι ο παπάς είναι ο διάδοχος του Απ .Πέτρου ;

Επειδή ο Απ. Πέτρος πήγε στη Ρώμη και ίδρυσε εκκλησιές.

6) Πώς βαφτίζετε τα παιδιά σας ;

Πάνω από ένα καζάνι και πλένουν το κεφάλι του μωρού.

7) Ποιες γιορτές έχετε ;

Έχουμε τις ίδιες.

8) Πόσο χρόνων μπορεί κάποιος να γίνει παπάς ;

Δεν έχει σχέση με την ηλικία.

9) Πώς κάνετε τον σταυρό;

Με τα 5 δάχτυλα επειδή συμβολίζει τις 5 αισθήσεις.

10) Ποιες είναι οι βαθμίδες των κληρικών;

Ιερέας, επίσκοπος, αρχιεπίσκοπος, καρδινάλιος και παπάς .

11)Μπορεί να κάνει οικογένεια ένας παπάς;

Όχι

12) Πιστεύετε στην δευτέρα παρουσία;

Ναι .

Μουσουλμανισμός

Τη διδασκαλία του ο Μωάμεθ, την ονόμασε «Ισλάμ». Η αραβική λέξη «Ισλάμ»

σημαίνει υποταγή και χρησιμοποιείται από τους μουσουλμάνους ως «υποταγή

στον θεό». Γι’ αυτό η νέα θρησκεία ονομάστηκε «Ισλαμισμός»,

«Μουσουλμανισμός», αλλά και «Μωαμεθανισμός» απ’ το όνομα του ιδρυτή

της. O Μουσουλμανισμός είναι μια σχετικά καινούρια θρησκεία η οποία

αναπτύχθηκε το 700 μ. Χ. Οι μουσουλμάνοι πριν μπουν στο τζαμί πλένονται

στην κρήνη (βρύση) 3 φορές στο πρόσωπο, στα αυτιά, στα χέρια (μέχρι τον

αγκώνα) και με το αριστερό τους χέρι πλένουν τα πόδια τους. Πριν μπουν

επίσης μέσα στο τζαμί, βγάζουν τα παπούτσια τους επειδή όταν προσκυνάνε

ακουμπάνε το μέτωπό τους στο πάτωμα. Οι μουσουλμάνοι προσεύχονται 5

φορές την ημέρα και κατά τη διάρκεια της προσευχής είναι στραμμένοι προς

την ιερή τους πόλη, Μέκκα. Επίσης θεωρούν υποχρέωσή τους να ταξιδέψουν

και να προσκυνήσουν στη Μέκκα τουλάχιστον μια φορά στη ζωή τους (όσοι

έχουν την οικονομική άνεση ). Η μεγαλύτερή τους γιορτή είναι το Ραμαζάνι. Ο

μήνας του Ραμαζανιού είναι περίοδος νηστείας και αυτοπειθαρχίας. Κατά την

περίοδο αυτή δεν πρέπει να φάνε ή να πιούνε τίποτα απ' την ανατολή μέχρι

την δύση του ηλίου.

Τα κύρια δόγματά της είναι :

Ένας θεός υπάρχει και προφήτης του είναι ο Μωάμεθ

Η ψυχή είναι αθάνατη

Οι πράξεις των ανθρώπων είναι καθορισμένες από

πριν, απ’ το θεό, δηλαδή υπάρχει το πεπρωμένο

Απαγορεύεται η αναπαράσταση του θεού με εικόνες και αγάλματα

Τα δόγματα αυτά περιλαμβάνονται:

Στο Κοράνιο, που πήρε ο αρχάγγελος Γαβριήλ απ’ το στόμα του θεού

και το υπαγόρευσε στον Μωάμεθ

Στη Σουννά, που είναι συλλογή παραδόσεων με ρητά του Μωάμεθ και

στοιχεία απ’ τη ζωή και το έργο του

Στην Κιγιάς, την εφαρμογή της λατρείας και των δοξασιών

Στην Ιντζμά, όπου βρίσκονται οι θρησκευτικοί θεσμοί

Ο μουσουλμανισμός διατήρησε το θεσμό της δουλείας και της πολυγαμίας κι

ακόμα την εξάπλωσή του, έστω και με τη βία.

Επίσης, άλλη μία γιορτή των μουσουλμάνων είναι το Κουρμάν Μπαιράμ,

γνωστή και ως γιορτή των θυσιών. Είναι μία από τις κύριες θρησκευτικές

γιορτές (Μπαιράμ), τις οποίες οι μουσουλμάνοι γιορτάζουν, όπως και το

Ινταλαφίρτ. Tο Κουρμάν Μπαιράμ αρχίζει με μια σύντομη προσευχή που

ακολουθείται από ένα κήρυγμα. Διαρκεί τρεις μέρες και αρχίζει την δέκατη

ήμερα του μηνά Dhul Hijja του σεληνιακού ισλαμικού ημερολογίου.

Ιουδαϊσμός

Γενικές Πληροφορίες

Ο Ιουδαϊσμός είναι η παραδοσιακή θρησκεία των Εβραίων με περίπου

15.000.000 πιστούς, το 2006, γεγονός που τον κατατάσσει δωδέκατη σε

τάξη μεγέθους οργανωμένη, τηρούμενη, μονοθεϊστική θρησκεία και μία από

τις αρχαιότερες θρησκείες οι οποίες τελούνται στον σύγχρονο κόσμο. Οι

αξίες και η ιστορία του Εβραϊκού λαού συνιστούν θεμέλιο των άλλων

θρησκειών όπως είναι ο Χριστιανισμός, ο Ισλαμισμός, οι Συμμορίτες και η

Πίστη Μπαχάι. Ο ιουδαϊσμός σπανίως υπήρξε μονολιθικός στην άσκησή του

(αν και ήταν πάντα μονοθεϊστικός ως προς τη θεολογία του) και διαφέρει από

πολλές θρησκείες ως προς το γεγονός ότι η κεντρική αυθεντία δεν

αποδίδεται σε κάποιο άτομο, αλλά μάλλον στις ιερές γραφές (Τανάκ) και τις

μακραίωνες παραδόσεις (Χαλακά). Βέβαια ο Ιουδαϊσμός σε όλες τις

παραλλαγές του παραμένει προσδεμένος σε ένα αριθμό θρησκευτικών αρχών,

η σημαντικότερη εκ των οποίων είναι η πίστη ότι υπάρχει ένας Θεός που

δημιούργησε τον κόσμο.

Η πίστη των Εβραίων

Οι Εβραίοι πιστεύουν πως υπάρχει ένας μοναδικός παντογνώστης,

παντοδύναμος Θεός, που ονομάζεται Ιεχωβά, ο οποίος δημιούργησε το

σύμπαν και συνεχίζει να κυβερνά. Αυτός έδωσε μια διαθήκη στην οποία

αποκάλυψε τους νόμους του και τις εντολές του στον Εβραϊκό λαό με την

μορφή της Τορά (Μωσαϊκός νόμος). Η άσκηση του Ιουδαϊσμού είναι

αφιερωμένη στη μελέτη της Τορά και την τήρηση των νόμων και εντολών

όπως είναι καταχωρημένοι εκεί.

Τόπος λατρείας

Ο εσωτερικός χώρος της συναγωγής περιέχει:

α) Την «θήκη» ή «κιβωτό», όπου τοποθετούνται τα ιερά κείμενα, στον

ανατολικό τοίχο της συναγωγής.

β) Το βήμα ή «άμβωνα» στο κέντρο της αίθουσας, πάνω στον οποίο στέκεται

αυτός που απαγγέλλει τις προσευχές ή διαβάζει τις Γραφές.

γ) Τις λυχνίες, ανάμεσα στις οποίες ξεχωρίζει η επτάφωτος λυχνία, που

αποτελεί απαραίτητο ιερό σκεύος για κάθε συναγωγή

δ) Καθίσματα για τους πιστούς.

Η ιερή ακολουθία χωρίζεται:

α) Στην ανάγνωση των Γραφών.

β) Στο κήρυγμα.

γ) Στην προσευχή, που συνδέεται και με την απαγγελία διαφόρων ψαλμών.

ΓΙΟΡΤΕΣ

Οι σπουδαιότερες γιορτές των Εβραίων, αλλά και το Σάββατο που είναι ιερή

μέρα, γιορτάζονται πάντοτε στη συναγωγή.

Η μεγαλύτερη γιορτή του Ιουδαϊσμού είναι το Πάσχα. Είναι καθιερωμένη ως

ανάμνηση της εξόδου, που απελευθέρωσε τους Εβραίους από την αιγυπτιακή

δουλεία. Αργότερα το υιοθέτησαν οι Χριστιανοί με τον θυσιαστικό θάνατο και

την ανάστασή του Ιησού Χριστού. Το γεγονός της απελευθέρωσης συνέβη με

μια σειρά Θεϊκών παρεμβάσεων, από τις οποίες η πιο σημαντική εκδηλώνεται

την νύχτα κατά την οποία θα εξολοθρεύονταν, τα πρώτα παιδιά των

ανθρώπων και των ζώων των Αιγύπτιων. Τα σπίτια των Εβραίων θα

προστατεύονταν, αφού οι πόρτες τους θα είχαν σημαδευτεί με το αίμα του

αρνιού που είχαν θυσιάσει.

Επιπλέον…

Στην Ελλάδα υπάρχουν 12 συναγωγές. Τα αγόρια κάθονται ξεχωριστά από τα

κορίτσια. Οι πιστοί πριν μπουν στη συναγωγή είναι αναγκαστικό να φορέσουν

ένα μαύρο ειδικό καπελάκι (μόνο τα αγόρια). Δεν χρειάζεται να βαπτιστούν,

ώστε να πιστεύουν στον Ιουδαϊσμό. Όπως οι Χριστιανοί έχουν τον σταυρό ως

σύμβολο, έτσι και οι Εβραίοι έχουν το πεντάλφα, το οποίο μοιάζει με ένα

αστέρι.