Άρθρο του Α. Τσολακόπουλου,Επ. σχολικού συμβούλου για το Επαγγελματικό Λύκειο

ΓΕΝΙΚΑ1.  Δεν μπορείς να εφαρμόζεις την όποια εκπαιδευτική πολιτική και να

προτείνεις την όποια «μεταρρύθμιση», με δήθεν οικονομικούς όρους, και με άλλοθι την οικονομική κρίση.

Εξάλλου, ούτε δημοσιονομικό όφελος προκύπτει, σύμφωνα με τη δήλωση του υπουργού οικονομικών, με την αυθαίρετη κατάργηση, χωρίς μελέτη και χωρίς αιτία, χρήσιμων και περιζήτητων ειδικοτήτων.

2.  Δεν μπορείς να θέτεις φραγμούς και περιορισμούς στις διάφορες οριζόντιες διαπερατότητες και τις κατακόρυφες κινητικότητες των μαθητών και των αποφοίτων, μεταξύ των διαφόρων τύπου σχολείων και μεταξύ των διαφόρων βαθμίδων εκπαίδευσης, τη στιγμή που επικαλείσαι, υποκριτικά βέβαια, τις διάφορες ισοτιμίες.

3.  Δεν μπορείς να καταργείς, από την τυπική εκπαίδευση το επίπεδο ΙΙ, του τεχνίτη, σε όλους τους τομείς και τις ειδικότητες και να το αντικαθιστάς απ’ ευθείας με κατάρτιση, καταδικάζοντας έτσι τους απόφοιτους στην αδυναμία της κατακόρυφης συνέχισης των «σπουδών» τους.

Να κάνεις π.χ. μεταγυμνασιακή κατάρτιση, που δεν στηρίζεται σε ευρύτερη τυπική τεχνολογική εκπαίδευση.

Να απομονώνεις την υποχρεωτική εκπαίδευση, κυρίως το γυμνάσιο, από κάθε σχεδιασμό και να επιμένεις οι απόφοιτοί του να μην αποκτούν καμία δεξιότητα, αλλά πολλές και άχρηστες κλασικές αερολογίες.

4.  Δεν μπορείς να αποκλείεις από τα λεγόμενα γενικά μαθήματα του λυκείου και τα βασικά τεχνολογικά μαθήματα, που πρέπει, επί τέλους, να αντέξεις, να θεωρηθούν κι αυτά, γενικά.

5.  Δεν μπορείς να διακρίνεις τα μαθήματα σε ανθρωπιστικά και μη.6.  Δεν μπορείς να διατηρείς τις εισαγωγικές (δαπανηρές, εξάλλου) εξετάσεις

για την τριτοβάθμια, που είναι ήδη, χωρίς αντικείμενο και να μετατρέπεις την εκπαίδευση σε ταξική.

7.  Δεν μπορείς να επιβάλεις τη διατήρηση του αντιτεχνολογικού συνδρόμου της ελληνικής νοοτροπίας, ως παγκόσμια μοναδικότητα.

Σε όλες τις χώρες του κόσμου, η τεχνική εκπαίδευση είναι κυρίαρχη σε ποσοστά του μαθητικού δυναμικού και στην Ελλάδα τα φαινόμενα είναι αντίστροφα, γιατί, μερικοί δεν μπορούν να αποδεσμευτούν από τα βαυαρικά κατάλοιπα, που οι ξένοι τα απόβαλαν νωρίς από πάνω τους, αλλά θέλουν και πάλι να μας τα επιβάλουν πειραματικά και να τα χρησιμοποιήσουν ως παγκόσμιο πρότυπο για τη διεθνή επέκτασή τους, ώστε η αγορά και οι προύχοντες να εκμεταλλεύονται φτηνό εργατικό δυναμικό, από άβουλους και ανεκπαίδευτους πειθήνιους συνανθρώπους.

Γιατί υποκύπτουμε στα κελεύσματα των ετερόφωτων ξένων, που όταν εμείς είχαμε πολιτισμό, εκείνοι έτρωγαν βελανίδια, κατά τη ρήση του αείμνηστου Νίκου Αθανασόπουλου;

Μας κατέστρεψαν με τον πόλεμο, τους βοηθήσαμε να ορθοποδήσουν, μας έφεραν τα δεινά του εμφυλίου, καταχρεωθήκαμε με επαχθή και τοκογλυφικά δάνεια και τώρα πάνε να μας μετατρέψουν σε γκαρσόνια της Ευρώπης (χωρίς να υποτιμούμε τα γκαρσόνια).

8.  Δεν μπορείς να λες ότι κάνεις «μεταρρύθμιση» χωρίς τη γνώση του αντικειμένου, για να ικανοποιήσεις μία προσωπική σου φιλοδοξία, ή να εξυπηρετήσεις άλλα συμφέροντα.

Μεταρρύθμιση σημαίνει επανάσταση σε κάποιο καθεστωτικό φαινόμενο, που στην προκειμένη περίπτωση δε γίνεται καμία ρήξη με το κατεστημένο, που συντηρείται, στο χειρότερο.

9. Δεν μπορείς να υποτιμάς το κύρος και την αξιοπρέπεια του εκπαιδευτικού, με την οικονομική και εργασιακή υποβάθμισή του.

10.  Δεν έχεις το δικαίωμα να διαλύεις, στην ουσία, την τεχνική εκπαίδευση.Και όλα αυτά, με το έτσι θέλω, χωρίς ούτε ένα λογικό επιχείρημα, αλλά έτσι,

για να σπάσει και το ηθικό μερικών εκπαιδευτικών (δεν ξέρουμε γιατί αρχίσαμε απ’ εκεί) και στη συνέχεια όλων των υπόλοιπων πολιτών..

Αναρωτιέται κανείς αν θα κατατεθεί στη βουλή τεκμηριωμένη εισηγητική έκθεση και κάποια εξήγηση, για την προχειρότητα, τη βιασύνη και τις παραλείψεις.

Τι θέλουμε να προλάβουμε και μας έπιασε πανικός, αφού είμαστε ανέτοιμοι; Και γιατί τώρα;

Πριν 5 χρόνια, που άρχισε να εκπονείται το σχέδιο, προβλέψαμε και την τρόικα;Περιμένουμε, από τα υπεύθυνα κόμματα και κυρίως τα λεγόμενα…προοδευτικά,

να πάρουν θέση.ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ1.  Η δευτεροβάθμια ΤΕΕ ακρωτηριάστηκε, κυρίως, σε ένα νευραλγικό τομέα,

από όπου οι απόφοιτοι τροφοδοτούσαν τις αντίστοιχες πανεπιστημιακές και τεχνολογικές σχολές και καμαρώναμε πραγματικούς, φύσει και θέσει καταξιωμένους γιατρούς, νοσηλευτές και τεχνολόγους, που ξεκίνησαν φυσιολογικά και από αγάπη τις σπουδές τους, νωρίς από τη δευτεροβάθμια, με τον τομέα υγείας και πρόνοιας (που καταργήσαμε).

Ίσως, θέλουμε τους γιατρούς ή τους νοσηλευτές βουτυρόπαιδα, που ξαφνικά μετά τα 18 τους χρόνια εισάγονται στην ιατρική, ή στη νοσηλευτική και μόλις στο πρώτο εξάμηνο βλέπουν λίγο αίμα, ή ένα πτώμα στην ανατομία, λιποθυμούν, ή το βάζουν στα πόδια!

Δεν είχε τίποτα το ιδιαίτερο αυτός ο τομέας, αφού και όλοι οι άλλοι παραδοσιακοί τομείς, που διατηρούνται, έχουν τις αντίστοιχες διαβαθμίσεις, αλλά ίσως πληρώνουμε απωθημένα μερικών και για να συμπληρώσουμε τα νούμερα των απολύσεων, που επιτάσσει η τρόικα, όπως δήλωσε κυβερνητικός παράγοντας, όταν ψάχναμε να βρούμε άλλους 80 διδάκτορες και μεταπτυχιακούς «μελλοθανάτους» και η φιλοσοφία μας, περί δήθεν αναβάθμισης πήγε ανακόλουθο περίπατο...

Στην κοινή γνώμη και στους βουλευτές εξηγήσαμε (και τους πείσαμε, δυστυχώς) ότι πρόκειται κυρίως για κομμώτριες, του τομέα αισθητικής των ΕΠΑΣ, που μπορούν να «διοχετευτούν» στα ΣΕΚ-ΙΕΚ, ή απ’ ευθείας στην αγορά.

Άλλη ασχετοσύνη περί τα εκπαιδευτικά, αφού συγχέουμε την εκπαίδευση με την κατάρτιση.

Και η υποκρισία δεν έχει τα όριά της.Κατά την περίοδο των εισαγωγικών εξετάσεων δίνονταν κατηγορηματικές, αλλά

ψεύτικες υποσχέσεις, τελικά, ότι δε θα πειραχτεί κανένας εκπαιδευτικός.Απολύουμε λοιπόν, αντισυνταγματικά, καταξιωμένους εκπαιδευτικούς, που δεν

ήταν υπεράριθμοι, ούτε επίορκοι, ούτε ανεπαρκείς, ούτε σχιζοφρενείς κλπ, φέρνοντας

σε απόγνωση ξαφνικά και αναπάντεχα οικογένειες, για να ξαναπροσλάβουμε, με τις μισές αποδοχές, τους μισούς, και αυτός είναι ο φανερός πλέον στόχος, που κι αυτοί θα χάσουν και την αξιοπρέπειά τους, να παρακαλούν για μια θέση εργασίας, θεούς και προπαντός δαίμονες...

Προτείνουμε αξιολογήσεις, εκ των υστέρων, αφού τους απομακρύναμε χωρίς κρίση.

Και το άκρον άωτον της αναλγησίας είναι και η πρόσκληση να κάνουν αίτηση για ωρομίσθιοι, χωρίς οργανική θέση, για τα σχολεία από τα οποία απομακρύνονται!

Με τι ηθικό; Και τι θα υποθέσουν οι μαθητές;Και τους βγάλαμε στη φόρα και όλα τα προσωπικά τους δεδομένα!Παρόμοια ισχύουν και για τον καλλιτεχνικό-πολιτιστικό τομέα των

εφαρμοσμένων τεχνών κλπ που γι αυτούς προβλέπονται, τουλάχιστον οι ΣΕΚ, αλλά και τον τομέα της πληροφορικής, που τον στέλνουν στο δημοτικό σχολείο, σε ικανό αριθμό, με πολλούς δασκάλους να υποαπασχολούνται σε γραμματειακή υποστήριξη, αλλότρια με τις σπουδές τους.

Με το πρόσχημα της δήθεν αναβάθμισης της εκπαίδευσης, γιατί τα πράγματα εξελίσσονται και απαιτούν αυξημένα προσόντα εκπαιδευτικών, καταργούμε επιλεκτικά και όλους τους τεχνίτες ΔΕ.

Να πάρουμε, τότε, μεταπτυχιακούς για τη συντήρηση και τη διδασκαλία των εργαστηρίων (κι ας μην μπορούν π.χ. να ξεβιδώσουν μια βίδα).

Οι απολυόμενοι που διαθέτουν εμπειρία και παιδαγωγικές σπουδές και που έχουν αρκούντως ικανά προσόντα, τους πετάμε, μετά από χρόνια, σαν λεμονόκουπες, χωρίς να τους λέμε ούτε ένα ευχαριστώ, ή τους παραδίνουμε στους δήμους και τα νοσοκομεία, για ετεροαπασχόληση.

Σχεδόν όλη τους η ζωή, όλων των εκπαιδευτικών των παραπάνω κλάδων, πετιέται στο δρόμο, χωρίς κοινωνική ευαισθησία και χωρίς αναγνώριση της προσφοράς τους στην εκπαίδευση και στα όσα επένδυσε η πολιτεία σ’ αυτούς με τις επιμορφώσεις κλπ.

Τους αχρηστεύουμε, χωρίς τουλάχιστον να τους δώσουμε πλασματικά χρόνια, ή εξαγοράσιμα να αποχωρήσουν «ηρωικώς και αξιοπρεπώς» (ούτε λόγος, βέβαια, για αποζημιώσεις που δόθηκαν σε άλλους απολυμένους).

Να βγει, τότε και ο επόμενος υπουργός και να πει ότι απολύονται σε μια στιγμή, στα καλά καθούμενα, οι καθηγητές πανεπιστημίου που διορίστηκαν μόνο με ένα ή δύο διδακτορικά, ως ανεπαρκείς, γιατί η εξέλιξη επιτάσσει πάνω από τρία διδακτορικά και θα προσλάβουμε νέους με τις μισές αποδοχές..

Οι ίδιοι να μεταφερθούν στα νηπιαγωγεία, ως ωρομίσθιοι για να τα αναβαθμίσουν, ή να μεταταχθούν σαν γραφιάδες σε κάποια διοικητική υπηρεσία!

2.  Από την αρχή χωρίζουμε τους αμνούς από τα ερίφια. Από την Α΄ τάξη του γενικού λυκείου μπορείς να εγγραφείς στη Β΄ τάξη του τεχνικού, αλλά όχι αντίστροφα!

Ο απόφοιτος του γενικού λυκείου μπορεί να εισαχθεί σε όλα τα τμήματα του πανεπιστημίου και του ΤΕΙ, ενώ ο απόφοιτος του ΕΠΑΛ, μόνο στα ΤΕΙ (φυσικά, στο αντίστοιχο τμήμα), εκτός και αν παρακολουθήσει κάποιος το ειδικό γενικό τμήμα του ΕΠΑΛ! (δηλ. κανένας, γιατί το μέτρο δοκιμάστηκε στο παρελθόν και απέτυχε ολοκληρωτικά), ακόμα ένας περιορισμός κι αναρωτιέται κάποιος, γιατί να προτιμήσει το ΕΠΑΛ, που κατακλύζεται, στην ουσία από τα ίδια και «δυσκολότερα» μαθήματα του γενικού, το οποίο μάλιστα, λειτουργεί πιο κοντά στο σπίτι του;).

Έτσι, τα ποσοστά του μαθητικού δυναμικού της ΤΕΕ θα συρρικνωθούν ακόμη περισσότερο, μέχρι την οριστική εξαφάνισή τους από την εκπαίδευση, για να μείνουν μόνον στην κατάρτιση…

Μήπως υπάρχει διεθνές σχέδιο και είμαστε τα πειραματόζωα και για τους υπόλοιπους λαούς;

Η λύση είναι απλή. Η πρώτη τάξη στα δύο λύκεια πρέπει να είναι κοινή, όπως είναι π.χ. του επαγγελματικού λυκείου, ή έστω του γενικού, αλλά να προστεθούν 10 ώρες και στους δύο τύπους, για να «χωρέσουν» τα γνωστά τεχνολογικά μαθήματα των πέντε βασικών τομέων της ΤΕΕ.

(Η ΤΕΕ, παλαιότερα, είχε 42 ώρες την εβδομάδα κι αυτό γιατί δεν τολμούσαν να περικόψουν ούτε ένα από τα λεγόμενα γενικά μαθήματα!).

Οι εβδομαδιαίες ώρες μπορεί να αυξηθούν με δύο απογεύματα, επί πλέον, όπου θα μεταφερθούν οι ξένες γλώσσες, η φυσική αγωγή, οι συνθετικές και ερευνητικές δημιουργικές εργασίες κλπ.

Τα υπόλοιπα, «γενικά» μαθήματα, θα διδάσκονται εφαρμοσμένα (όχι η καθαρή επιστήμη, που δυστυχώς μεταφέρεται αυτούσια από το πανεπιστήμιο!, αλλά η τεχνολογία, δηλαδή οι εφαρμογές της αντίστοιχης επιστήμης).

Η τεχνολογία των αρχαίων και των νέων Ελληνικών, η τεχνολογία της ιστορίας, η τεχνολογία των μαθηματικών, η τεχνολογία της φυσικής-χημείας κλπ..

Έχουμε την τόλμη να κάνουμε τέτοιες μεταρρυθμίσεις και να πάμε κόντρα με το αντιτεχνολογικό μας D.N.A, του σκληρού δίσκου του μικροαστικού προτύπου της ελληνικής νοοτροπίας;

Στις επόμενες δύο τάξεις των λυκείων θα διαχωρίζονται τα μαθήματα.Όπως γίνεται με τις δύο κατευθύνσεις του γενικού λυκείου, το ίδιο να γίνει και με

το επαγγελματικό λύκειο. Η φυσική, η χημεία, η βιολογία και τα μαθηματικά κατεύθυνσης θετικών σπουδών να αντικατασταθούν από τα αντίστοιχα τεχνολογικά μαθήματα του αντίστοιχου τομέα, που διδάσκονται, ήδη (μηχανική, ηλεκτροτεχνία, μεταλλογνωσία, υλικά, φωτοτεχνία, ανατομία, μικροβιολογία κλπ).

Φυσικά, θα μείνουν όλα τα μαθήματα κορμού της θετικής κατεύθυνσης, αλλά εφαρμοσμένα.

Από τα αρχαία κείμενα να εισαχθούν και τα λεγόμενα των θετικών επιστημών (Αρχιμήδης, Θαλής, Ευκλείδης, Πυθαγόρας, Ιπποκράτης, Στράβων, Ηράκλειτος, Ερατοσθένης, Αναξαγόρας κλπ), που ακόμα κι εδώ αποκλείονται επιμελώς).

3.  Καταργούμε, από την τεχνική εκπαίδευση το επίπεδο ΙΙ, του τεχνίτη, οριζόντια, σε όλες τις ειδικότητες, πρωτοφανές έγκλημα κι αυτό στα παγκόσμια χρονικά, μετά από πενταετή μελέτη!

Όλο, σχεδόν, το πακέτο ΕΣΠΑ θα απορροφηθεί από την κατάρτιση και την αναβάθμιση των εκπαιδευτών (και όχι των εκπαιδευτικών!).

Ο τεχνίτης έχει κυρίως πρακτικό υπόβαθρο με λίγες θεωρητικές τεχνολογικές γνώσεις και εφαρμοσμένα, κυρίως μαθηματικά και Ελληνικά.

Υπάρχουν τέτοια ενδιαφέροντα μαθητών, που θέλουν λίγη θεωρία και πολλές δεξιότητες και μάλλον εκεί θα στραφούν και οι περισσότεροι απόφοιτοι του γυμνασίου, θα βρεθούν όλοι, εκτός εκπαιδευτικού συστήματος! κι εμείς μιλάμε για τεχνική εκπαίδευση και εννοούμε κατάρτιση και μάλιστα ιδιωτική, που θα έχει και την ευελιξία να εναλλάσσει ειδικότητες.

Βέβαια, ο απόφοιτος τεχνίτης, δεν θα μπορεί να εισαχθεί, απ’ ευθείας, στην τριτοβάθμια, αλλά να μπορεί να εγγράφεται στη Β΄ τάξη του τεχνικού λυκείου της ίδιας ειδικότητας κλπ, που τώρα αποκλείεται.

Καταδικάζουμε τα παιδιά να τους μάθουμε μία σκέτη δεξιότητα, σε μεταγυμνασιακά ΣΕΚ και ΙΕΚ, χωρίς αρχική τεχνική εκπαίδευση και τους θέτουμε εμπόδια, να μην μπορούν να συνεχίσουν ανώτερες σπουδές σε συναφείς ειδικότητες, αφού δε θα έχουν εκπαιδευτικό τίτλο.

Θέλουμε τον απόφοιτο να οδεύει, ολοταχώς, στην αγορά εργασίας, απ’ ευθείας από το γυμνάσιο κάνοντας μία κατάρτιση με εκπαιδευτές, χωρίς βασική εκπαίδευση στον τομέα, από επαγγελματίες εκπαιδευτικούς, που θα παρέχουν και ανθρωπιστική παιδεία και μάλιστα χωρίς φραγμό στην κατακόρυφη κινητικότητα και να μπορεί να είναι αυτόνομος και να έχει άποψη, ή να βελτιώσει τη θέση του, μέσα στην παραγωγική διαδικασία και να μην σέρνεται υποχείριο της όποιας εταιρείας του ξένου εργοδότη και μάλιστα με μισθό πείνας..

Χρειάζεται ριζική αλλαγή από την πηγή.Από το βρεφονηπιακό σταθμό και το νηπιαγωγείο, (για τις ίσες ευκαιρίες και τις

ίδιες αφετηρίες στην αγωγή όλων των παιδιών, για να κλείσουν φυλακές και δικαστήρια), το δημοτικό (για την εμπέδωση των στοιχειωδών γνώσεων, που πρέπει, οπωσδήποτε να αποκτήσουν όλοι οι μαθητές και μη σώσει να βγει η υπόλοιπη περιττή στην ουσία ύλη) και το Γυμνάσιο, όπου είναι το τέλος της υποχρεωτικής εκπαίδευσης, της οποίας όλοι οι απόφοιτοι πρέπει να αποκτήσουν και τεχνολογική συνείδηση, την τόσο απαραίτητη σε όλους, για να θεραπεύσουμε και το λειτουργικό τεχνοαναλφαβητισμό μας, μέσα από τη διδασκαλία και ουσιαστικών τεχνολογικών μαθημάτων και εργαστηρίων.

Εμείς, καταργούμε και το μάθημα της τεχνολογίας στο γυμνάσιο και το ταυτίζουμε με τις συνθετικές δημιουργικές και ερευνητικές εργασίες…

Αυτές δεν είναι μεταρρυθμίσεις, αλλά πασαλείμματα, που ξεθωριάζουν γρήγορα.Αλλά χρειάζεται γνώση και τόλμη, μαζί, για να αρχίσουμε από την υποχρεωτική

εκπαίδευση.Πόσοι από μας γνωρίζουν να κάνουν τεχνητή αναπνοή και να παρέχουν πρώτες

βοήθειες, να απεγκλωβίσουν κάποιον που κλείστηκε στο ασανσέρ, να αλλάξουν το λαστιχάκι από τη βρύση που τρέχει, ή τη ρόδα αυτοκινήτου, να συμπληρώσουν μια συναλλαγματική, να μπολιάσουν ένα δέντρο, να διαβάσουν ένα ηλεκτρονικό σχέδιο, να κάνουν μια επεξεργασία κειμένου, να μαγειρέψουν ένα παστίτσιο και άλλες απλές δραστηριότητες της καθημερινότητας, που συνιστούν το λειτουργικό αλφαβητισμό μας;

Όλοι οι απόφοιτοι της υποχρεωτικής εκπαίδευσης πρέπει να αποκτούν όλες τις προαπαιτούμενες βασικές γνώσεις και δεξιότητες, για τα επόμενα βήματά τους, για να είναι, τουλάχιστον, υποψιασμένοι πολίτες, με ενάρετη και ηθική διαχείριση και συμπεριφορά, φυσικά, αλλά και να μπορούν να προσαρμόζονται ευκολότερα, με ευελιξία και χωρίς περιορισμούς και εξαρτήσεις και να μη φοβούνται την οποιαδήποτε εξέλιξη, ώστε να μην είναι έρμαιο των αετονύχηδων.

Η ποιότητα της υποχρεωτικής εκπαίδευσης απαιτεί από τον απόφοιτο να έχει εξοικειωθεί με θέματα καθημερινά και κυρίως πρακτικά:

Για να έχουμε δικαίωμα να λειτουργήσουμε και τα μεταγυμνασιακά ΣΕΚ-ΙΕΚ, με απ’ ευθείας κατάρτιση, επιπέδου Ι (του εμπειροτέχνη), αφού θα υπάρχει η τεχνική υποδομή, από το γυμνάσιο.

Ο απόφοιτος του γυμνασίου πρέπει να είναι ώριμος να επιλέξει ποιος τύπος λυκείου του ταιριάζει,(το λύκειο ανήκει στην προαιρετική εκπαίδευση), ή να επιλέξει μία τέχνη, οπότε, είναι επιβεβλημένη η εισαγωγή βασικών μαθημάτων όλων των τεχνολογικών ειδικοτήτων και μάλιστα με εργαστήριο (να μάθει ο μαθητής να σκέφτεται και με τα …χέρια του), ή να προστεθεί, στην υποχρεωτική εκπαίδευση μία επιπλέον πολυτεχνική τάξη, στο Γυμνάσιο, με τα σχετικά εργαστήρια.

Οι θεμελιώδεις και αναλλοίωτες γνώσεις της κρίσιμης μάζας της ύλης είναι ελάχιστες και είναι δυνατόν και πρέπει με κάθε τρόπο (επαναλήψεις, ενισχυτική κλπ) να αποκτηθούν από όλους τους μαθητές. Αυτό είναι και το μυστικό. Τα υπόλοιπα είναι εύκολη υπόθεση και έρχονται μόνα τους.

Βασικά Ελληνικά και μαθηματικά, τα οποία πρέπει να εμπεδωθούν από όλους.Η υπόλοιπη γνώση, που απαξιώνεται εξάλλου, πολύ γρήγορα, ή θα ξεχαστεί ή

μπορεί εύκολα να ανακτηθεί.…Ρωτήσαμε μία δημοσιογράφο αριστούχο της νομικής και με άριστα στα

μαθηματικά του λυκείου να μας πει ποιο είναι το πηλίκο του 2 δια του μισού και μας απάντησε ότι πέρασαν 4 χρόνια από την αποφοίτησή της από το λύκειο και δεν θυμάται τίποτα.

Τι της έμεινε από τα ολοκληρώματα, τα όρια, τις παραγώγους;Τίποτα απολύτως, παρά μόνον η όποια διαπαιδαγώγηση, μέσα από τη διδασκαλία

των διαφόρων μαθημάτων και τη συναναστροφή με τους συμμαθητές της κλπ.Βέβαια, ακόμα κι αυτή η διαπαιδαγώγηση, είναι απαραίτητη, γι αυτό η

οργανωμένη εκπαίδευση που γίνεται από συνειδητοποιημένους εκπαιδευτικούς διαφέρει από την κατάρτιση και την εξειδίκευση, που έπεται και που γίνεται από εκπαιδευτές της παραγωγής.

Στο τέλος, ο απόφοιτος του γυμνασίου, που δεν έμαθε τα γράμματα και τους αριθμούς (που είναι μόνον 24 και 10, αντίστοιχα) γιατί επιμένουμε σε λογοτεχνικές αναλύσεις, πλάγιους λόγους κλπ, ή στις τριγωνομετρικές συναρτήσεις, έτσι για να καλυφθεί τυπικά η προβλεπόμενη ύλη…(που μη σώσει και βγει…) παραδίδεται στην κοινωνία σαν αποδιοπομπαίος τράγος.

Αυτόν τον «ξεγραμμένο», κατά μερικούς απόφοιτο του γυμνασίου, τον αναλαμβάνει η τεχνική εκπαίδευση και του δίνει οντότητα και από πάνω ο υφυπουργός-ιατρός- απαξιώνει τους ομογάλακτούς του (κάτι θα ξέρει περισσότερα για τον τομέα του) απολυμένους εκπαιδευτικούς ιατρούς, οδοντιάτρους, νοσηλευτές (με διδακτορικά) και ειρωνεύεται του αποφοίτους των ΤΕΙ, που έχουν αρκούντως ικανά προσόντα, να διδάξουν στην προηγούμενη βαθμίδα, και γι αυτό θεσπίστηκαν και οι σχολές εκπαιδευτικών της ΣΕΛΕΤΕ.

Το πτυχίο σε κάποιον τομέα είναι ένα στοιχείο της μόρφωσης του ατόμου, αλλά δεν είναι αρκετό, γιατί υπάρχουν κενά σε πολλούς άλλους τομείς, του ίδιου του ατόμου.

Γνωρίζω αρκετούς διδάκτορες, φιλολόγους, μαθηματικούς, διπλωματούχους μηχανικούς κλπ, που δεν μπορούν να σταθούν στην τάξη ούτε λεπτό.

Επειδή ο μαθητής της ΤΕΕ είναι αδύνατος στα βασικά Ελληνικά και στα μαθηματικά (και το φταίξιμο το έχει η υποχρεωτική εκπαίδευση που δεν του έμαθε τα στοιχειώδη, παρά τις πολλές εβδομαδιαίες ώρες, που εμείς επιμένουμε να τις αυξήσουμε), τον χαρακτηρίζουμε κατώτερης νοημοσύνης, που τα έργα του δείχνουν ακριβώς το αντίθετο.

Αυτή είναι και η ανωριμότητα της κοινωνίας μας!, με το χαμηλό επίπεδο τεχνολογικής κουλτούρας και συνείδησης. Ο άνθρωπος, όμως, είναι πολυδιάστατος.

Υπάρχει και η ποιοτική αισθητική παιδεία, αλλά, δυστυχώς, στην κοινωνία, με την κυρίαρχη ιδεολογία, για τον καθορισμό της νοημοσύνης επικρατεί η γλωσσική και η λογικομαθηματική, ενώ  παραγνωρίζονται δεξιότητες, που συλλειτουργούν.

-Της αντίληψης του χώρου (αρχιτέκτονες, γλύπτες, ζωγράφοι, οδηγοί, κυνηγοί).-Της μουσικής (με τους μεγάλους συνθέτες κλπ).-Της σωματικής- κινητικής-αισθητικής (αθλητές, ηθοποιοί, μίμοι, τεχνικοί,

γιατροί).-Της διαπροσωπικής (πωλητές, ηγέτες, δάσκαλοι, θεραπευτές).-Της ενδοπροσωπικής (εναρμονισμός με τα πραγματικά αισθήματα, Φρόιντ κλπ).Η πνευματική και η «χειρωνακτική» εργασία είναι δύο δραστηριότητες της

ζωής και μάλιστα η δεύτερη εμπεριέχει πάντοτε την πρώτη, γιατί δεν υπάρχει

κατασκευή χωρίς μελέτη με τη λειτουργία του νου και μάλιστα η χειρονακτική εργασία μπορεί να αξιολογηθεί αντικειμενικά πιο εύκολα.

Γνώρισα αρκετούς απόφοιτους δημοτικού, που τελείωσαν την κατωτέρα (σκοταδιστική υποβάθμιση, ακόμα και στο όνομα) τεχνική σχολή, τελείωσαν τη σχολή εργοδηγών, στη συνέχεια τη σχολή υπομηχανικών (άλλη υποβάθμιση στο όνομα και άλλα τα χρόνια, τότε, με έντονα τα αντιτεχνολογικά συμπλέγματα κατωτερότητας).

Ακολούθησαν σπουδές, μετά από κατατακτήριες εξετάσεις, στο πολυτεχνείο (που και το Μετσόβιο ιδρύθηκε μετά τις φιλοσοφικές σχολές, αρχικά, ως τεχνικό σχολείο!) και σήμερα, έχουν και διδακτορικό, χωρίς να φοιτήσουν ούτε μία ώρα στο γυμνάσιο, αλλά, βέβαια, είχαν θέληση και αυτοδίδακτοι εξάντλησαν όλα τα όρια, μέσα όμως από την εκπαίδευση στις διάφορες βαθμίδες, όπου υπήρχαν, έστω μερικές χαραμάδες εξέλιξης…Και είναι πραγματικά επιστήμονες και ευτυχισμένοι.

Και μην ξεχνάμε και τους εν υπνώσει Αϊνστάιν, που στην Ελλάδα χάνονται, λόγω του εκπαιδευτικού συστήματος, του καθεστώτος, δηλαδή, της κυρίαρχης τάξης.

Από το γυμνάσιο λοιπόν, αρχίζει η πρώιμη επιλεκτικότητα, για κλασικίστικες σπουδές!

4.  Ακόμα και στο λύκειο, χρειάζεται να προσφέρουμε επεξεργασμένη πληροφορία, στηριγμένη, βέβαια, στην επιστήμη, η οποία συνδυάζει τη θεωρία με την πράξη, ώστε να βιώσουν οι μαθητές με ολιστική προσέγγιση διαθεματικά και «διεπιστημονικά», την πραγματική εικόνα της κοινωνίας και να συνειδητοποιήσουν πρώτα, μέσα σε ποιο περιβάλλον βρίσκονται και έτσι να έχουν πολύπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητάς τους και επίγνωση της δημιουργίας, με αποτέλεσμα να ενταχθούν με επιτυχία και στην παραγωγή, ή να συνεχίζουν σπουδές…

Αυτό πετυχαίνεται, όπως είπαμε, με τη διδασκαλία της τεχνολογίας όλων των μαθημάτων του λυκείου, χωρίς να επιμένουμε στην καθαρή επιστήμη, λες και θα βγάλουμε νανοεπιστήμονες για όλες τις ειδικότητες, συγχρόνως, κι αναρωτιέται κανείς, τι ρόλο παίζουν τα πανεπιστήμια..

Μιλάμε για την αναβάθμιση της ΤΕΕ και την ισοτιμία των δύο τύπων λυκείου, αλλά δεν τα εννοούμε.

Προτείνουμε την περαιτέρω «γενικοποίηση» της τεχνικής με δήθεν «ανθρωπιστικά» μαθήματα και ξέρουμε τι εννοούν, αλλά δε συζητάμε ποτέ, για την αναγκαία τεχνικοποίηση της γενικής.

Μήπως θέλουν, με τις ελάχιστες τεχνολογικές ώρες και τα εργαστήρια, να βγάζουμε και από τα ΕΠΑΛ επικίνδυνους τεχνικούς, όσοι θα απομείνουν, για να καταλήγουν κι αυτοί στην παραγωγή, ως ειδικευμένοι εργάτες, έρμαια των αετονύχηδων εργοδοτών;

5. Όλα τα μαθήματα μπορεί να είναι ηθικοπλαστικά, μορφωτικά και ανθρωπιστικά μέσα από τη σωστή διδασκαλία και το σωστό εκπαιδευτικό, που η υπόθεση εξαρτάται μόνον από την ποιότητά του και όχι από τη φύση του μαθήματος.

Τα τεχνολογικά μαθήματα, όμως, θα λέγαμε ότι είναι διπλά ανθρωπιστικά, γιατί εμπεριέχουν πάντοτε και κριτική και δημιουργική σκέψη, μαζί με την πράξη:

Για την καλλιέργεια της σωστής επικοινωνίας, της συνεργασίας, του σεβασμού της ανθρώπινης ελευθερίας και αξιοπρέπειας, ανεξάρτητα από την καταγωγή, του αισθήματος της υπευθυνότητας, της ευαισθησίας για το φυσικό περιβάλλον και για την κοινωνική δικαιοσύνη, της φιλειρηνικής συνείδησης, της κοινωνικοποίησης, του σεβασμού και της ανεκτικότητας της ιδιαιτερότητας και της άλλης άποψης, της ισοτιμίας όλων των πολιτών, ανεξάρτητα από τον κοινωνικό τους ρόλο κλπ, δεν συμβάλει μόνον η διδασκαλία των θρησκευτικών, της φυσικής κλπ, αλλά και της μηχανολογίας π.χ.

Δεν υπάρχουν καθηγητικές σχολές, όπως επικρατεί η λανθασμένη αντίληψη.Οι εκπαιδευτικοί της ΤΕΕ, στην πλειοψηφία τους, ακόμα και οι της γενικής

λεγόμενης, που υπηρετούν στην ΤΕΕ, είναι και απόφοιτοι παιδαγωγικής σχολής και με επιπλέον τίτλους.

Χωρίζουμε τις επιστήμες σε «θετικές» (λες και οι υπόλοιπες είναι αρνητικές) και σε «ανθρωπιστικές», «θεωρητικές» ή κλασικές (γιατί τάχα οι υπόλοιπες είναι απάνθρωπες, χωρίς θεωρία, ή μοντέρνες).

Δεν παραγνωρίζουμε το γεγονός, βέβαια, ότι σήμερα, βλέπουμε φιλολόγους, θεολόγους, νομικούς κλπ, (κυρίως όσους υπηρετούν στην ΤΕΕ και όχι μόνο), να ασχολούνται και να κατασκευάζουν εκπληκτικά πράγματα. Και μην ξεχνάμε, ότι το διαχρονικό νόμο 1566/85, που δεν παρακολουθούσε απλά την κοινωνία, αλλά, πολύ προχωρημένος συμμετείχε και στη βελτίωσή της, τον συνέλαβαν «θεωρητικοί», τυπικά, άνθρωποι.

Ο υπουργός παιδείας, τότε, ο πρόεδρος Απόστολος Κακλαμάνης, δικηγόρος, με τους αείμνηστους Πέτρο Μόραλη, φιλόλογο και Θεόφραστο Γέρου, δάσκαλο, έχοντας τη γνώση των πραγμάτων, μέσα από έναν αγνό και άδολο διάλογο με όλους τους φορείς και βασικά με τους εκπαιδευτικούς, γνώριζαν πού έβαζαν τη σφραγίδα του οράματός τους, κατέχοντας βαθύτατη τεχνολογική συνείδηση και φυσικά με συνεργάτες τεχνικούς, που δεν είμαι πρόχειρος να αναφέρω, για να μην παραλείψω κανέναν…

Παρά την αντιτεχνολογική νοοτροπία της εποχής, βελτίωσαν το κλίμα στην πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, με πολλές τομές, έδωσαν προοπτική και στο επίπεδο του τεχνίτη και στο επίπεδο του τεχνικού και προπαντός επιχείρησαν τη σύνδεση των δύο τύπων λυκείου, την ισοτιμία της πνευματικής και χειρονακτικής εργασίας, με τη θέσπιση και του ενιαίου πολυκλαδικού λυκείου, σε πιλοτική εφαρμογή, που το γκρέμισαν οι επόμενοι μετά 12 χρόνια, χωρίς να μας εξηγήσουν το γιατί.

Σήμερα, νιώθουμε ότι γίνεται επιδρομή από ανθρώπους χωρίς κοινωνική ευαισθησία, που ήρθαν εδώ να μας επιβάλλουν τις απόψεις τους, από έναν άλλο κόσμο, μακρινό, αποξενωμένοι από την πραγματικότητα, γιατί δε ζυμώθηκαν με αυτήν.

6.  Αναμοχλεύουμε και πάλι το εξεταστικό, που καταργεί το μορφωτικό χαρακτήρα του λυκείου και δεν τολμούμε να καταργήσουμε τις εισαγωγικές για την τριτοβάθμια, που είναι χωρίς αντικείμενο, αλλά εμείς, υποκριτικά, συνεχίζουμε την πρόσθετη φροντιστηριακή στήριξη κι ας ανήκει αυτό στην προαιρετική εκπαίδευση.

Όποιο σύστημα και να προτείνετε κύριοι και όσα εξεταζόμενα μαθήματα να ορίσετε, πάλι οι ίδιοι θα εισάγονται, στις συγκεκριμένες θέσεις και μην παιδεύεστε πέντε χρόνια να μειώσετε τα εξεταζόμενα μαθήματα από 6 σε 4.

Κάθε φορά θα αλλάζουν απλά οι βάσεις εισαγωγής και θα γράφει ο υποψήφιος π.χ. 19 και δεν θα εισάγεται εκεί που θέλει!

Θα ξεκινά να σπουδάσει π.χ. στη νομική, έστω λόγω μόδας και θα καταλήγει στην Πάντειο, ή θα καταντά στην 50η προτίμησή του.

Ενώ οι ξένοι αφήνουν ανοικτές τις πύλες, για να αναδειχθεί ένας στα 100 χρόνια που θα «σώσει» την ανθρωπότητα, εμείς θέτουμε στεγανά, συνεχόμενα κόσκινα, φραγμούς κι αποκλεισμούς, με αποτέλεσμα να «χάνονται» ταλέντα, ακόμα και για ένα μόριο.

Μαθηματικά φαινόμενα, π.χ. δεν εισάγονται στο μαθηματικό τμήμα, γιατί δεν έγραψαν καλά στη χημεία και στα ελληνικά, που δεν έχουν άμεση σχέση με την αντίστοιχη επιστήμη κλπ.

Επικεντρωνόμαστε, λοιπόν, στο δαπανηρό εξεταστικό σύστημα των εισαγωγικών για την τριτοβάθμια, που είναι αποτυχημένο, γιατί τα «επιχειρήματα» είναι σαθρά, εξ υποθέσεως και εκ κατασκευής.

Πάρτε έναν απόφοιτο π.χ. φιλόλογο, ή μηχανικό, διδάκτορα και πετυχημένο επαγγελματικά, ή έναν μεταπτυχιακό χημικό, να δώσουν εισαγωγικές για τη σχολή, από την οποία αποφοίτησαν με άριστα. Είναι σίγουρο ότι δεν πρόκειται να εισαχθούν!

Χαρακτηριστικό του καπιταλισμού των νεόπλουτων, για να καταντήσουν τους υπόλοιπους νεόφτωχους και δυστυχισμένους και να μην έχει το λύκειο μορφωτικό, αλλά εξεταστικό χαρακτήρα.

Αλλά και στην Ελλάδα το χαρτί δεν είναι αρκετό για την επαγγελματική αποκατάσταση και την κατοχύρωση της εργασίας. Έπαψαν πλέον να υπάρχουν προνομιακές σχολές (γιατροί, δικηγόροι, μηχανικοί) κι αυτό είναι ευθύνη της πολιτείας να σταματήσει τη φόρα και το χρόνο αδρανείας, γι αυτή τη λανθασμένη νοοτροπία.

Εξάλλου, το μέλλον της απασχόλησης δεν έγκειται πάντα στα «υψηλότερα» προσόντα, αλλά στα διαφορετικά.

Σημασία έχει, ο μαθητής να αποκτά τις κομβικές γνώσεις και δεξιότητες –κλειδιά-που είναι αναλλοίωτα και διαχρονικά, για να μπορεί να προσαρμόζεται.

Όταν πάψει να υπάρχει ο πειρασμός του απαγορευμένου καρπού των εξετάσεων, για να μη νιώθει ο γονιός υποχρεωμένος να σπουδάσει το παιδί του, θα αρχίσει να εξομαλύνεται η κατάσταση, όπως είναι στην Ευρώπη, όπου δεν υπάρχουν φραγμοί, ούτε φροντιστήρια…

Το είπαμε πολλές φορές και θα το επαναλαμβάνουμε, γιατί αυτό είναι και το μεγάλο μυστικό της ουσιαστικής αναβάθμισης της τεχνικής και γενικά της εκπαίδευσης.

Για να γίνει όμως αυτό το αυτονόητο, κόντρα στη στρεβλή νοοτροπία της Ελληνικής κοινωνίας, θα πρέπει να δοθούν, στην αρχή, κίνητρα (δικαιωματικά):

Η διέξοδος των αποφοίτων της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην τριτοβάθμια (χωρίς αυτοσκοπό, αλλά, τουλάχιστον, να μην υπάρχει φραγμός), να είναι φυσιολογική και αντίστοιχη με τον αρχικό προσανατολισμό του νέου, που φοίτησε στον οικείο τομέα του λυκείου.

Στα πολυτεχνεία, στα αντίστοιχα ΤΕΙ, στις ιατρικές, γεωπονικές κλπ σχολές, να εισάγονται οι απόφοιτοι τεχνικού λυκείου του αντίστοιχου τομέα (τον έναν τον καταργήσαμε, ανεξήγητα).

Στη φυσικομαθηματική και τις άλλες συναφείς σχολές, να εισάγονται από τη θετική κατεύθυνση, στη φιλοσοφική, στη νομική κλπ, να εισάγονται οι απόφοιτοι της κλασικής λεγόμενης κατεύθυνσης...

Στην αρχή βέβαια, ώσπου να απορροφηθούν οι κραδασμοί λόγω του καθεστώτος, που έχει μηχανισμούς αυτοσυντήρησης, θα υπάρχουν ποσοστά κλπ..

Ευτυχής θα είναι ο νέος, που με το βαθμό του, στο λύκειο και στα αντίστοιχα μαθήματα θα εισαχθεί στις πρώτες προτιμήσεις του και όχι να εισάγεται όπου τύχει και από κατάντια.

Όποιος κάνει την εγγραφή του και καταλάβει μία θέση, δεν δικαιούται την επόμενη χρονιά να ξαναδηλώσει, αλλά από τις επόμενες χρονιές.

Όποιος δεν εισαχθεί, έχει δικαίωμα τις επόμενες χρονιές να βελτιώσει τις επιδόσεις του, μέσα στο σχολείο, πριμοδοτούμενος για ένα ποσοστό θέσεων κλπ.

Ούτε προσδοκούμε να καταστεί και η ΤΕΕ φυτώριο για την τριτοβάθμια.

Η εθνική οικονομία έχει ανάγκη και από μεσαία τεχνικά στελέχη (τεχνικούς και τεχνίτες), αλλά να αποδοθούν και τα αντίστοιχα επαγγελματικά δικαιώματα και οι αντίστοιχες θέσεις στα οργανογράμματα της παραγωγής.

7.  Την ΤΕΕ την αντιμετωπίζουμε επιφανειακά και εγκληματικά.Νομίζουμε ότι εκεί είναι εύκολα τα πράγματα και μπορούμε να κάνουμε τομές,

αλλά στην πορεία τρώμε τα μούτρα μας, όταν ορθώνονται μπροστά μας τα προβλήματα, που δεν μπορούμε να προβλέψουμε, γιατί έχουμε παντελή άγνοια και προσπαθούμε να μπαλώσουμε τα κενά με νομοθετικές λινάτσες.

Ακόμη και σήμερα, για τα ΕΠΑΛ, τις ΣΕΚ, τα ΙΕΚ κλπ τα ωρολόγια και τα αναλυτικά προγράμματα (τα βιβλία και οι σχετικές επιμορφώσεις των εκπαιδευτικών) θα ρυθμιστούν, εν καιρώ, με υπουργικές αποφάσεις!

Αφού δεν είμαστε έτοιμοι, πώς θέλουμε να λειτουργήσουμε, σε λίγες μέρες και μάλιστα πανελλαδικά, χωρίς πιλοτική βάση;

Μεγαλώσαμε με τη βιομηχανική επανάσταση που δεν μπορέσαμε να την παρακολουθήσουμε, λόγω υλικοτεχνικής υποδομής και το ρίξαμε στις «κλασικές» σπουδές, διανθίζοντας τα ωρολόγια προγράμματα με τα ίδια και αιωνόβια δήθεν ανθρωπιστικά μαθήματα, για ένα ψευτοκλασικίστικο ιδεώδες, με σημαία το αντιτεχνολογικό σύνδρομο του άσπρου κολάρου.

Δεν ξέρουμε αν καρατομήθηκε και ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ, επειδή έτυχε, για πρώτη φορά να προέρχεται από την τεχνική, που δεν μπόρεσε ν’ αντέξει το κατεστημένο!

8.  Τελικά, από ό,τι φαίνεται, η εκπαίδευση δεν μπορεί να είναι θέμα εθνικό και υπερκομματικό, αλλά πολιτικό και ταξικό.

Κατά το δοκούν της εκάστοτε πολιτικής της κυβέρνησης και των προσωπικών αντιλήψεων του εκάστοτε υπουργού (ή ξένων, αλίμονο, εντολών).

Οι δήθεν διάλογοι είναι προσχηματικοί, χωρίς να μας αναφέρονται ούτε καν τα ονόματα, με τα βιογραφικά των εισηγητών και των μελετητών.

Είναι γνωστό, εξάλλου, το ανέκδοτο ότι ο ιπποπόταμος γεννήθηκε από έναν τέτοιο διάλογο, όταν συγκεντρώθηκαν οι «ειδικοί» να «κατασκευάσουν» το άλογο, αλλά προέκυψε το παράλογο!

Η αυταρχικότητα, ο δογματισμός και η αυθεντία, σε κάθε περίπτωση, δεν ταιριάζουν στην εκπαίδευση, έτσι κι αλλιώς.

Είναι αναγκαία τα οράματα, αλλά κάθε «καινοτόμο» δεν είναι κατ’ ανάγκη και βιώσιμο, αν δεν έχει λογική ή έστω φαντασία, που στηρίζεται όμως στη σφαιρική γνώση του αντικειμένου και όχι στις απόψεις ημιμαθών συμβούλων, με απολιθωμένες απόψεις.

Γιατί, τότε, αυτά τα οράματα των πολιτικών είναι ουτοπία, που καταλήγουν σε τραγωδία.

Το «προσχέδιο» ήταν μεθοδευμένο για την εκπαίδευση από παλαιότερα, γι αυτό έγιναν και οι κατάλληλες μετακινήσεις και οι διορισμοί υπουργών και υφυπουργών.

Πρώτα οι συγχωνεύσεις σχολείων, η αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τάξη, η αύξηση του υποχρεωτικού ωραρίου, οι μειώσεις μισθών κλπ, που οι εκπαιδευτικοί τα δέχτηκαν λόγω της οικονομικής συγκυρίας, αλλά μέχρι εδώ και μη παρέκει.

Είναι, τουλάχιστον, ανοησία, να μειώνεις το ηθικό και το κύρος του εκπαιδευτικού και μετά να του ζητάς να λειτουργήσει. Το αυτονόητο για μερικούς είναι ακατανόητο.

Η όποια εκπαιδευτική μεταρρύθμιση (ανεξάρτητα από τα συνδικαλιστικά) πρέπει να σχεδιάζεται μαζί με τους εκπαιδευτικούς, που θα τη νιώθουν δική τους, για να προχωρήσει ομαλά.

Χωρίς ακόμη να τεθεί σε «διαβούλευση» το αντίστοιχο σχέδιο νόμου, εμείς, ντε φάκτο, πρωθύστερα και αυταρχικά, το θεωρούμε ψηφισμένο, προ διμήνου!!

Κι ας είμαστε ανέτοιμοι, αλλά η μέθοδος είναι γνωστή.Συρραφές από τα παλιά αναλυτικά προγράμματα, βιβλία με αλλαγμένα

εξώφυλλα, ή φωτοτυπίες, χωρίς σεμινάρια εκπαιδευτικών και ο ανίερος σκοπός, που «πετυχαίνουμε», αγιάζει τα μέσα..

Στην προκειμένη περίπτωση, όμως, δε χρειάζονται τίποτα από τα παραπάνω, γιατί ο απώτερος σκοπός είναι όλες οι ειδικότητες να υπαχθούν στις ΣΕΚ και στα ΙΕΚ, που ισχυριζόμαστε, ευθαρσώς, ότι δεν ανήκουν στην τυπική εκπαίδευση και ότι μπορούν να τα λειτουργούν όλα τα υπουργεία, με διαφορετικούς ωρομίσθιους κάθε φορά, που στοιχίζουν λιγότερα, αλλά να μπορούμε να κάνουμε και τα ρουσφέτια μας…

Το δημόσιο σχολείο και κυρίως το τεχνικό δε μας ενδιαφέρει και μάλιστα στοιχίζει και εξάλλου, εμείς τα παιδιά μας τα στέλνουμε στο ιδιωτικό κολέγιο κι ας μείνει το δημόσιο για τους φτωχούς και τους μετανάστες.

Κάποιοι βάλθηκαν να μας τρελάνουν, καλοκαιριάτικα και με κλειστά, βέβαια, τα σχολεία και με τα θερινά τμήματα της βουλής. Το Σεπτέμβριο έρχεται και το ηλεκτρονικό φα(σ)κέλωμα.

9. Δεν είμαι βέβαιος αν θα πρέπει να μειωθεί ο αριθμός των βουλευτών, αν πρέπει να διατηρείται η παράλληλη άσκηση του επαγγέλματός τους, η σύνταξη με δύο θητείες, με δεκάδες ειδικούς συνεργάτες και συμβούλους, που αυτούς δεν τολμούμε να μειώσουμε, άλλα προνόμια, που θα χαθούν αν προκύψουν εκλογές, εκτός αν δεν υπάρχει εναλλακτική λύση εξουσίας, αλλά είναι απαράδεκτο να υπάρχουν βουλευτές και υπουργοί που κρατούν για πισινή την όποια θέση τους στο δημόσιο.

Όλοι μπορούμε να έχουμε τις πολιτικές και κομματικές μας πεποιθήσεις, αλλά όταν όμως είμαστε υποψήφιοι σε κάποιο κόμμα και εκμεταλλευόμαστε τη θέση μας (στο πανεπιστήμιο, στο νοσοκομείο κλπ) εξαναγκάζοντας τους ψηφοφόρους (φοιτητές, ασθενείς κλπ) να μας ψηφίσουν, λόγω της μόνιμης θέσης μας, αυτό είναι ανέντιμο.

Υπάρχουν, βέβαια κι ανάμεσά στους εκπαιδευτικούς αρκετά μαργαριτάρια, που χωρίς ντροπή, με τα ιδιαίτερα κλπ, αμαυρώνουν τον κλάδο και αυτοί είναι γνωστοί στην κοινωνία και πρέπει να αποβληθούν (αλλά, λόγω της ειδικότητας, κανείς από τους απολυμένους!).

Μην αδικούμε, όμως, τους ανθρώπους στους οποίους εμπιστευόμαστε τα παιδιά μας.

Μην παίζουμε με τη φωτιά, γιατί θα καούμε όλοι και πρώτοι εκείνοι που πυροδοτούν...

Με το στανιό δε γίνεται εκπαίδευση και ο εκπαιδευτικός είναι λειτουργός.Κτίρια υπάρχουν αρκετά και θα πρέπει να αξιοποιούνται και τις απογευματινές

ώρες, όπου θα διδάσκονται οι ξένες γλώσσες, η φυσική αγωγή, οι συνθετικές δημιουργικές εργασίες, η ενισχυτική, θα λειτουργούν τα αναγνωστήρια και τα διάφορα εργαστήρια, για να κλείσουν φυλακές και δικαστήρια.

Δεν περισσεύει κανένας εκπαιδευτικός. Πάντα υπάρχουν εργασίες για όλους.Μπορεί να είναι όλοι με πλήρη, αλλά αποκλειστική απασχόληση.Ακόμα και στη Βουλγαρία, που έκαναν περικοπές και απολύσεις, δεν πείραξαν

καθόλου τους εκπαιδευτικούς.10. Κύριοι, και πάλι αποτύχαμε. Αφήστε τα πράγματα ως έχουν και χρειάζεστε

ενημέρωση και φροντιστήριο, που είμαστε πρόθυμοι να σας κάνουμε, αφιλοκερδώς, όλοι οι εκπαιδευτικοί της τεχνικής, ανεξαρτήτου ειδικότητας, ακόμα και οι

εκπαιδευτικοί γενικών μαθημάτων, που γνωρίζουμε τα πράγματα από μέσα και σ’ αυτό αποσκοπεί κι αυτή η παρουσίαση.

Η τεχνική εκπαίδευση μπορεί να αρρωσταίνει αλλά δεν πεθαίνει, γιατί είναι η κυρίως εκπαίδευση, διεθνώς. Πετάξτε, επομένως, την «ταφόπλακα» που ετοιμάζετε, γιατί είμαστε ακόμα ζωντανοί.

Το σχέδιο είναι απλό. Με την ανεργία και την κρίση, οι περισσότεροι (πλην της άρχουσας τάξης) απόφοιτοι του γυμνασίου, που ολοένα και λιγοστεύουν λόγω της υπογεννητικότητας, θα στραφούν στις πρόχειρες λύσεις των ΣΕΚ-ΙΕΚ, που είναι εκτός εκπαιδευτικού συστήματος.

Στα ΕΠΑΛ θα υπάρχουν ελάχιστοι μαθητές (οπότε θα καταργηθούν και οι υπόλοιποι τομείς, μαζί με τους εκπαιδευτικούς), αλλά και στα δημόσια γενικά λύκεια θα επικρατεί ερημιά, όπως στα χρόνια τα παλιά, 50 χρόνια πίσω.

Θα έχουμε το λαμαρινά, το μάγειρα, τον υδραυλικό, τον ηλεκτρολόγο κλπ, όχι της γειτονιάς αυτόνομο, αλλά τον απασχολήσιμο άνθρωπο από τα διάφορα πολυεθνικά γραφεία και εταιρείες, υποταγμένο και με μισθό πείνας. Διαφαίνεται δε και επιδρομή και στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση.

Καημένη πατρίδα τι σούμελλε να πάθεις!Υ.Γ. Μερικές παρατηρήσεις, κατά άρθρο:1.*Πώς εξυπηρετείται ο σκοπός του γενικού λυκείου, η καλλιέργεια δεξιοτήτων για

την αγορά εργασίας; Αντιγράφουμε ξένα προγράμματα χωρίς να τα εννοούμε;2.*Άρχισαν πάλι τα μονόωρα, τα δίωρα και τα τρίωρα.Όλες οι παιδαγωγικές υποστηρίζουν ότι αν δεν γνωρίζεις καλά το μαθητή δεν

μπορείς να του διδάξεις. Αν δεν τολμάτε να καταργήσετε μαθήματα, μεταφέρτε τα σε άλλη τάξη, από τετράωρα και πάνω, ή κάντε τα εξαμηνιαία. Πάντως, ο αριθμός των μαθημάτων να είναι μέχρι 8.

Θυμάμαι στην αντοχή υλικών, κάναμε υπολογισμούς με τρίτο δεκαδικό ψηφίο και στο τέλος πολλαπλασιάζαμε τα αποτελέσματα με συντελεστή ασφαλείας 3 και πήγαιναν περίπατο όλα τα δεκαδικά.

Επιλέγουμε συντελεστές βαθμολόγησης κλπ, λες και όλα τα μαθήματα έχουν την ίδια αξία και την ίδια βαρύτητα, ως προς τη φύση και σε σχέση με τον αριθμό των ωρών κλπ.

Το καθένα έχει τη δική του ιδιαίτερη αξία…Ένας μαθητής που έχει 20 στα μαθηματικά και 10 στην Ιστορία, δεν είναι το ίδιο με

το μαθητή που έχει 10 στα μαθηματικά και 20 στην ιστορία και στα υπόλοιπα μαθήματα έχουν π.χ. τους ίδιους βαθμούς κι επομένως έχουν τον ίδιο μέσο όρο. Μην ασχολείσθε με θέματα που δεν γνωρίζετε..

3.*Ασχολούμαστε κι εμείς με τη βαθμοθηρία, αλλά μέχρι κατάργησης και για ενιαία βαθμολόγηση, προτείνουμε η τράπεζα θεμάτων να είναι πανελλαδική και να είναι μεταβαλλόμενη κάθε χρόνο και να ανακοινώνεται στο τέλος Φεβρουαρίου, ώστε ο καθηγητής του μαθήματος να τα επεξεργάζεται και να μην υπάρχει ανάγκη για φροντιστήρια κλπ.

4.*Μην παιδεύεστε με τις εισαγωγικές, αλλά καταργήστε τις.5.*Γιατί κόπτεστε για την ιδιωτική τεχνική εκπαίδευση, όπου, βέβαια, υπάρχει ο

φιλέτο και για το ενιαίο λύκειο δεν κάνετε καμία αναφορά;6.*Οι σκοποί του γενικού λυκείου αντιγράφονται κουτσουρεμένοι στο ΕΠΑΛ!7.* Στη Β΄ τάξη ΕΠΑΛ εγγράφονται οι μαθητές της Α΄ γενικού λυκείου, χωρίς να

ισχύει το αντίστροφο, παρά την ισοτιμία!8. * Το μεγαλύτερο έγκλημα η κατάργηση των βασικότερων τομέων της

τεχνικής…9. *Η ίδια παρατήρηση με τα μονόωρα κλπ

Αυτή είναι η πενταετής μελέτη, που δεν έχουμε αναλυτικό και ωρολόγιο πρόγραμμα για τη Β και Γ ΕΠΑΛ; Πόσο μάλλον βιβλία κλπ. Για την τάξη μαθητείας, περισσότερο θολό το τοπίο.

10. *Τα ίδια και πάλι αδιαφανή..11. *Στο ΕΠΑΛ έχουμε δύο τίτλους! Όλα τα είχε η Μαριωρή…12. *Αφού, κύριοι είστε έτοιμοι με τα προφίλ των επαγγελμάτων γιατί δεν

κοινοποιείτε και τα επαγγελματικά δικαιώματα; Βέβαια, ο στόχος των απολύσεων επιτεύχθηκε, με αυτά θα ασχοληθούμε;

13. *Άνιση μεταχείριση η πρόσβαση στην τριτοβάθμια των αποφοίτων ΕΠΑΛ, χωρίς φυσιολογική, αν όχι αποκλειστική ροή στις αντίστοιχες σχολές.

14. *Η μαθητεία εξαγγέλθηκε πολλές φορές, αλλά έμεινε στα χαρτιά.15. *Υποτροφίες μόνο στα ΕΠΑΛ;16. *Για τις επιτροπές που πληρώνονται, όλες οι λεπτομέρειες…17. *Το αποκορύφωμα της κοροιδίας.Η μη τυπική εκπαίδευση ΣΕΚ, ΙΕΚ, Δια βίου, Κολέγια, οδηγούν στην απόκτηση

πιστοποιητικών παροχής υπηρεσιών! Και φυσικά, με την εκτενή αναφορά της ιδιωτικής εκπαίδευσης.

18. *Για τα Επαγγελματικά Περιγράμματα και Προγράμματα Σπουδών, της κατάρτισης, πολλές θεωρίες και τίποτα συγκεκριμένο. Κατά τα άλλα είμαστε πανέτοιμοι, εδώ και 5 χρόνια!.

19. *Και οι τίτλοι καθορίζονται με υπουργικές αποφάσεις και πτυχίο απονέμεται και στον απόφοιτο του γενικού λυκείου!

20. *Για τις ΣΕΚ πάλι αναφορά στις ιδιωτικές, για δε τις εσπερινές προχειρότητες, που δεν βγαίνουν ούτε οι ώρες!

21. *Από τις ΣΕΚ αποκλείονται ολοσχερώς οι ειδικότητες του τομέα υγείας και πρόνοιας, για να ξεθυμάνει ακόμα περισσότερο, το μένος μας γι αυτές.

22. *Για να λειτουργήσουν οι ΣΕΚ χρειάζεται υπουργική απόφαση, η οποία, όμως, πρέπει να ανακοινωθεί, συγχρόνως..

23. *Για τη βαθμολογία στις ΣΕΚ, άλλος κυκεώνας.24. *Για τα παλιά ιδιωτικά ΙΕΚ δε χρειάζεται νέα αδειοδότηση..25. *Η εμφανής προτίμησή μας στο γεωπονικό τομέα, τον επαναλαμβάνει και

παραλείπει κάποιον άλλον άγνωστο στα ΙΕΚ.26. *Με τη διοίκηση της άτυπης εκπαίδευσης επικρατεί αλαλούμ..Στα ΣΕΚ-ΙΕΚ θα υπάρχει μόνιμο προσωπικό; Ο διευθυντής είναι κοινός και πώς

ορίζεται;Γιατί επιλέχτηκε η ονομασία ΣΕΚ; Όλο λεπτομέρειες περιττές και τίποτε

ουσιαστικό.Επίσης, *Γιατί αναφέρεται η ανώτατη και η ανώτερη εκπαίδευση;Δεν ακούσαμε για τη θέσπιση της ενιαίας τριτοβάθμιας;*Τι σημαίνει ότι η τάξη μαθητείας είναι προαιρετική, αφού και η υπόλοιπη

εκπαίδευση-κατάρτιση, μετά το γυμνάσιο, είναι προαιρετική;Γιατί δεν υπάρχει σκοποθεσία των ΣΕΚ και ΙΕΚ; Κι εδώ διακρίσεις, ή δεν ξέραμε

τι να γράψουμε;Δύο λόγια και πάλι για τον κοινωνικό αυτοματισμό, που τον υπηρετούμε,

ωστόσο και τώρα!.Βλέπουμε στα κανάλια, πολλούς πολιτικούς, δημοσιογράφους κλπ, να

υπερασπίζονται τους ανθρώπους του ιδιωτικού τομέα, φυσικά γιατί είναι περισσότεροι και υπάρχει πολιτικό και δημοσκοπικό όφελος και όχι ότι είναι αθώες περιστερές.

Υπάρχει αυτό το κοινωνικό μένος για το δημόσιο υπάλληλο, που τώρα επιτείνεται με την κρίση της φτώχειας και της ανεργίας.

Η πηγή της κρίσης όμως, δεν είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι (όπου κι εκεί υπάρχουν παρεκτροπές, ευτυχώς ελάχιστες και πρέπει να παταχθούν).

Όπου απολύεται ένας δημόσιος υπάλληλος, χάνονται συγχρόνως 2 θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα και όπου μειώνονται οι αποδοχές στο δημόσιο (δε μιλάμε για τους παχυλούς μισθούς, που κάθε άλλο έχουν οι εκπαιδευτικοί) η κρίση βαθαίνει και το βλέπουμε στην αγορά.

Ο εκπαιδευτικός είναι ο δημόσιος υπάλληλος που αμείβεται λιγότερο.Η τεράστια φοροδιαφυγή και η μαύρη και ανασφάλιστη εργασία συμβαίνει αλλού.Τα θαλασσοδάνεια άλλοι τα πήραν και άλλοι τα έδωσαν.Τις εικονικές πτωχεύσεις και τις μεταφορές των επιχειρήσεων και των εταιρειών

στο εξωτερικό, με χρήματα δανικά κι αγύριστα, δεν τα κάνουν οι εκπαιδευτικοί.Ούτε έχουν οφ-σορ εταιρείες, ούτε μπορούν να φοροδιαφεύγουν.Οι συνάνθρωποί μας, με κότερα και βίλες δηλώνουν ελάχιστο εισόδημα και

παίρνουν ακόμα και επίδομα αλληλεγγύης και κάρτα κοινωνικού τουρισμού….Έχουμε λίστες με καταθέσεις στο εξωτερικό, που δεν αναζητούμε, έχουμε εμπλοκή

πολλών σε σκάνδαλα, που μένουν στο απυρόβλητο και θέλουν να μας κυβερνούν.. Αλλά έστιν δίκης οφθαλμός…Ο Α. Τσολακόπουλος, είναι Επ. σχολικός Σύμβουλος, Ηλεκτρολόγος-Μηχανολόγος-Μαθηματικός