EditorialΟι εξελίξεις σήµερα κινούνται αστραπιαία. Από βράδυ σε πρωί, ό,τι νοµίζουµε πως έχουµε προλάβει, έχει ανατραπεί. Και φτου και από την αρχή! Ακούµε να µας εµπαίζουνε συχνά, λέγοντας πως οι πολίτες έχουν υποµονή, δείχνουν κατανόηση, είναι συναινετικοί και ώριµοι. Ο γνωστός γλωσσολόγος, φιλόσοφος και συγγραφέας Umberto Eco, κάποτε είχε πει:

“Μόνο οι ηλίθιοι κάνουν σήµερα δικτατορίες µε τανκς, όταν υπάρχει η

τηλεόραση. Και βλέπουµε τις τηλεοράσεις να παπαγαλίζουν

ξεδιάντροπα ό,τι τους υπαγορεύεται.”

Η πραγματικότητα όμως δεν είναι σήριαλ. Την πρωτοφανή έξοδο του κόσμου στις απεργίες και τις παρελάσεις, την 28η Οκτωβρίου, που γκρέμισε το Πασόκ, μπορεί να την περιέγραψαν με λέξεις όπως μειοψηφίες, ταραξίες, κομματικοί και πάει λέγοντας. Η ιστορία θα τους θυμάται. Θα θυμάται να ονομάζουν παρακρατικούς τους μαθητές, τη μάνα με το παιδί της που αγωνιά, τους ηλικιωμένους, όλους αυτούς που απαξίωσαν όπου εξέδρας πολιτικό. Θα θυμάται επίσης, το παραπαίων κράτος να χάνει τις μάσκες του οριστικά, μπροστά σε όλους. Ο κόσμος μπορεί να σαστίζει προς στιγμήν, αλλά υπομονή δεν έχει. Δεν έχει μείνει τίποτα πια να αγοράσουν. Συσπειρώνεται στους δρόμους, στις πλατείες, στις συνελεύσεις γειτονιών, σε δίκτυα ανταλλακτικής οικονομίας, όπως αυτό που δημιουργείται για πρώτη φορά και στα Χανιά. Στελεχώνει συσσίτια αλληλεγγύης, για να ανακουφίσει τώρα, αλλά και προετοιμαζόμενος για τα χειρότερα που έπονται. 1.000.000 έφτασαν οι άνεργοι στη χώρα. Αύριο μπορεί να είναι η σειρά μου ή η σειρά σου.

Γι αυτό, όσο και να προσπαθούν να επιβάλλουν τη σιωπή δηµιουργώντας συνεχώς µια κατάσταση σοκ, µε τα υποταγµένα µέσα τους, κρατάµε στο µυαλό µας, πως όταν ενωνόµαστε, τους ανατρέπουµε. Το Πασόκ είναι παρελθόν, αλλά φεύγοντας φρόντισε να µας παραδώσει χωρίς καµία αίσθηση κοινωνικής ευθύνης ή ευαισθησίας στα χέρια ενός τραπεζίτη. Η κυβέρνηση αυτή θα είναι τόσο στυγνή όσο και οι αριθµοί που την προσέλαβαν. Για τη δηµοκρατία που βιάζουν και τη δικαιοσύνη που ευτελίζουν, για το µέλλον µας που τσαλαπατάνε, και το παρόν µας που κάνουν αβίωτο, για τα δικαιώµατα που ξεπουλάνε και την ελευθερία µας που

παραδίδουν αναίσχυντα, δεν θα µείνουµε θεατές. Θα είµαστε παρόντες, και το µήνυµά µας είναι άµεσο. Τα µνηµόνια και οι πολιτικές της ντροπής είναι ώρα να φύγουν µαζί µε όλους όσους τα υπηρέτησαν. Σκλάβοι σε ξένα συµφέροντα δε θα γίνουµε ποτέ! Σε αυτό το τεύχος έχουµε τη µεγάλη τιµή, να φιλοξενούµε µια συνέντευξη που µας έδωσε ο σπουδαίος Μανώλης Γλέζος. Τον ευχαριστούµε από

Το περιοδικό "η πλατεία" αποτελεί άτακτη έκδοση από ανθρώπους που συµµετείχαν στην οµάδα τύπου των αγανακτισµένων στα Χανιά. Υπήρξε έντονος προβληµατισµός για το αν "νοµιµοποιούµαστε" να συνεχίσουµε την έκδοση αυτού του µέσου αντιπληροφόρησης, µε αυτό το όνοµα και αυτή τη δοµή.Ο λόγος είναι ότι οι αγανακτισµένοι µε τη µορφή των καθηµερινών ή των εβδοµαδιαίων γενικών συνελεύσεων δεν υπάρχουν αυτή τη στιγµή.Απ την άλλη µεριά οι αγανακτισµένοι συνεχίζουν τις δράσεις που είχαν ξεκινήσει, πριν οι Γ. συνελεύσεις σταµατήσουν.

Έτσι συνεχίζεται το καθηµερινό συσσίτιο στην πλατεία της αγοράς, η συµµετοχή µας στις συνελεύσεις των γειτονιών, η συµβολή µας στην υλοποίηση της γενικής απεργίας στις 19-20/10 και στην απόδοση του πραγµατικού νοήµατος της 28ης Οκτωβρίου µε το "ΟΧΙ ΣΤΗ ΝΕΑ ΚΑΤΟΧΗ" που έγραφε το πανό µας στην κεφαλή της µεγαλειώδους πορείας, και εξέφρασε το αίσθηµα του κόσµου που πλαισίωσε την πορεία. Έτσι, µε το να έχουµε συµβάλλει στην πλήρη πολιτική και κοινωνική απονοµιµοποίηση της κυβέρνησης Παπανδρέου, αλλά την ίδια στιγµή να

γνωρίζουµε ότι η διάδοχη κυβέρνηση Παπαδήµου, στο µόνο που δεσµεύεται είναι στη συνέχιση µε µεγαλύτερη ένταση της πολιτικής των µνηµονίων που αντιπαλευουµε, αισθανόµαστε την ανάγκη να συνεχίσουµε την έκδοση αυτή. Η δοµή του περιοδικού µας, όπως θα δείτε έχει αλλάξει.Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν την άποψη του συντάκτη τους, ενώ σε ότι αφορά το όνοµα αποφασίσαµε (µετά από βασανιστικές συζητήσεις και προβληµατισµό) για το ανα χείρας τεύχος να το διατηρήσουµε. Για το επόµενο θα το ξαναδούµε ανάλογα µε τις δράση µας.

Ελπίζουµε ότι η µαζική συµµετοχή όλων µας στις διάφορες µορφές αυτοοργάνωσης και στις πολύµορφες δράσεις και κινητοποιήσεις θα καταφέρουν να διώξουν και τη νέα κυβέρνηση µαζί µε την τροικα, τα µνηµόνια και την πολιτική τους, και ο µόνος προβληµατισµός µας στο επόµενο τεύχος να αφορά το όνοµα του περιοδικού µας!

Λίγα λόγια για το περιοδικό

2.

Σε καιρούς κρίσης και χρεωκοπίας, οι άνθρωποι ανακάλυπταν νέους τρόπους για να µπορούν να ζήσουν αξιοπρεπώς µεταξύ τους και χωρίς χρήµατα.Εδώ και λίγες µέρες λειτουργεί στα Χανιά το ∆ίκτυο Ανταλλαγών µε την βοήθεια και την συµµετοχή πολλών ανθρώπων. Το «∆ίκτυο» αποτελείται από ανθρώπους οι όποιοι είναι άνεργοι εργαζόµενοι,

3.νοικοκυρές, συνταξιούχοι, φοιτητές, έµποροι, κλπ. και θέλουν να επιβιώσουν στην δύσκολη οικονοµική κατάσταση που βιώνουµε. Η πρώτη συνέλευση πραγµατοποιήθηκε την Τετάρτη 26/10 στο εργατικό κέντρο Χανίων και τα συµπεράσµατα ήταν ενθαρρυντικά τόσο από την προσέλευση του κόσµου όσο και από το ενδιαφέρον που έδειξαν, συµµετέχοντας στην συζήτηση δυναµικά.Άνθρωποι διαφορετικών ηλικιών,

Τι είναι το δίκτιο ανταλλαγων Χανίων

πολιτικών και κοινωνικών θέσεων ήρθαν κοντά και συµφώνησαν να συµµετέχουν και να συµβάλλουν για ένα κοινό σκοπό την αλληλεγγύη στους δύσκολους καιρούς που περνάµε και την ανάπτυξη της εµπιστοσύνης και της συνεργασίας στις ανθρώπινες σχέσεις µέσα από το εναλλακτικό εµπόριο.Το ∆ίκτυο Ανταλλαγών Χανίων βασίζεται στο εναλλακτικό νόµισµα την Μονάδα µε την οποία συναλλάσσονται τα µέλη, κοστολογώντας διαφορετικά είδη µεταξύ τους. Κάθε µέλος ανταλλάσει διαδικτυακά προϊόντα /υπηρεσίες µε τα άλλα µέλη και συµµετέχει στο ανταλλακτικό παζάρι που θα πραγµατοποιείται σε διάφορα σηµεία της πόλης.

Όλες οι γειτονιές στο πόδι!Πάει ήδη ενάµισης χρόνος που η κυβέρνηση µας έριξε στα δόντια του ∆ΝΤ και της Ε.Ε. Ενάµισης χρόνος κατά τον οποίο ο λαός έχει χάσει, όπως λέει η παροιµία, «τα αβγά και τα πασχάλια». Με ατέλειωτους νέους φορολογικούς νόµους. Με ατέλειωτους νέους αντεργατικούς νόµους να διαλύουν ό,τι κατέκτησε το εργατικό κίνηµα τον προηγούµενο αιώνα. Με την ανεργία να φτάνει στα ύψη του 1962. Με παιδεία, υγεία, κοινωνική πρόνοια, υποδοµές να χαρίζονται στις πολυεθνικές. Με κατάργηση οργανισµών, συγχωνεύσεις νοσοκοµείων και σχολείων, εφεδρεία των δηµόσιων υπαλλήλων στο όνοµα των «περικοπών δηµοσίων δαπανών». Και καθώς οι αδηφάγοι διαχειριστές κεφαλαίων και οι τράπεζες δεν αρκούνται στην δηµόσια περιουσία, επέβαλαν και την έκτακτη (διάβαζε µόνιµη) φορολογία ακινήτων και εισοδηµάτων για να ξεθεµελιώσουνι ό,τι µε σκληρή δουλειά κατάφεραν ολόκληρες γενιές. Απαιτούν να πληρώσουµε χαράτσια για να «σώσουµε» τη χώρα. Αλλά αυτό που θέλουν να σώσουν πραγµατικά είναι οι τράπεζες και τα κέρδη των διεθνών τοκογλύφων οδηγώντας το λαό στην εξαθλίωση.Η απάντηση µας δεν µπορεί να είναι παρά αντίσταση, οργάνωση, αλληλεγγύη.Σε όλη τη χώρα οι κάτοικοι αντιδρούν. Περνούν από την απόγνωση στην οργισµένη αυτοοργάνωση. Ο καθένας µπορεί να σπείρει το «µικρόβιο» της αντίστασης, της οργάνωσης και της αλληλεγγύης. Να καλέσει τους κατοίκους της πολυκατοικίας του, τους γείτονές του να συντονίσουν τη δράση τους. Ξεκινώντας από το παράνοµο και αντισυνταγµατικό χαράτσι στη ∆ΕΗ, µπορούµε να αντισταθούµε έµπρακτα! ∆εν είµαστε υποχρεωµένοι να πληρώσουµε χρήµατα που ξέρουµε ότι θα καταλήξουν στις τσέπες γερµανών τραπεζιτών. ∆εν έχουµε να πληρώσουµε το χαράτσι γιατί µας τα έχουν πάρει όλα: δουλειά, µισθό, ζωή.ΝΑΙ είναι δύσκολο! Θα αντιµετωπίσουµε νοµοθετικές ρυθµίσεις, εκβιασµούς, ιδιωτικές εταιρίες να κόβουν το ρεύµα.ΝΑΙ µπορούµε να τα καταφέρουµε!Με συνελεύσεις παντού. Με συντονισµό των πολιτών, αυτοοργάνωση και αλληλεγγύη. Φτιάχνοντας επιτροπές που θα ανεβάζουν τους διακόπτες σε όσους δεν έχουν ρεύµα. Αναρτώντας πανό στην πολυκατοικία µας. ∆εν έχουµε άλλη επιλογή, τα χειρότερα έπονται και κανείς δεν µπορεί να τα αντιµετωπίσει µόνος του. Ήδη στα Χανιά, έχουν ξεκινήσει πρωτοβουλίες στην Αµπεριά, στη Χαλέπα, στο Ακρωτήρι, στο Βαρύπετρο και αλλού. Απλοί πολίτες συγκεντρώνονται σε κεντρικά σηµεία των γειτονιών και αναζητούν τρόπους συλλογικής αντίστασης. Οι γειτονιές αυτές συµµετείχαν στην απεργία 19-20/10 µε δικά τους πανό, ενώνοντας τη φωνή τους µε όλη την πόλη. ∆ηµιουργούν οµάδες νοµικής στήριξης, µαζεύουν υπογραφές για τη µη πληρωµή του χαρατσιού, στέκονται αλληλέγγυοι και αναλαµβάνουν δράση.Θα είναι η επόµενη γειτονιά, η επόµενη πολυκατοικία η δική σου; Θα φουσκώσουµε το ποτάµι αντίστασης για να απαλλαχθούµε από τη χούντα τους; Οι µέρες της «ανάθεσης» και της «απάθειας» έχουν παρέλθει. Όλοι µαζί µπορούµε να τους ρίξουµε, αυτούς και το σάπιο σύστηµα τους!!

Αλλάζουµε τον τρόπο ζωής µας και διαµορφώνουµε όρους ισοτιµίας και αλληλεγγύης µέσα από το εναλλακτικό εµπόριο!Κανένας δεν να µπορεί να γίνει πλουσιότερος ή φτωχότερος µέσα στο δίκτυο!!!!Περισσότερες πληροφορίες:http://www.diktyoantallagonxanion.grhttp://www.facebook.diktyoantallagonxanionΤηλ.επικοιν.: 6980615985

Στο παζάρι λαµβάνει µέρος οποιοσδήποτε θελήσει και χωρίς να είναι µέλος του ∆ικτύου, µε την προϋπόθεση να φέρει κάτι να ανταλλάξει (τρόφιµα, αντικείµενα, είδη ένδυσης κ.α.)Στο ∆ίκτυο υπάρχει και η “λίστα δράσεων” στην οποία µέλη του δικτύου και µη µέλη, θα µπορούν να αναγράφουν οποιοδήποτε πρόβληµα αντιµετωπίζουν που σχετίζεται µε την κρίση, όπως εξώσεις, δάνεια, κόψιµο ρεύµατος και που θα µπορεί να αντιµετωπίζεται µε την βοήθεια και την συµπαράσταση των µελών του ∆ικτύου.

ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ∆ΙΚΗ ΜΑΣ ΩΡΑ

ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ,

∆ΙΕΚ∆ΙΚΟΥΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΗ ΖΩΗ,ΧΩΡΙΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΤΡΟΙΚΑΝΩΝ

ΚΑΙ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ!!

ΤΩΡΑ…που τα ήδη πενιχρά εισοδήµατα εργαζοµένων και συνταξιούχων δέχονται την πιο ληστρική επίθεση των τελευταίων χρόνων…που τα κοινωνικά δικαιώµατα και οι εργασιακές κατακτήσεις αιώνων ισοπεδώνονται…που ο δηµόσιος πλούτος ξεπουλιέται και η φύση λεηλατείται…που ολοένα και µεγαλύτερα κοµµάτια της κοινωνίας οδηγούνται στην ανεργία, τη φτώχεια και την εξαθλίωση…που τα ΜΜΕ συκοφαντούν όλους τους κοινωνικούς αγώνες και προσπαθούν να µας πείσουν πόσο αναγκαία είναι τα βάρβαρα µέτρα.

…να ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ στη διάλυση και το ξεπούληµα της χώρας!…να δηµιουργήσουµε δοµές ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, να προτάξουµε την ανθρωπιά και την αξιοπρέπεια!…να οργανωθούµε σε κάθε γειτονιά, στην πολυκατοικία µας απέναντι στην χρεοκοπία που µας οδηγούν!

4.Ποιά η γνώµη σας για τη συγκυβέρνηση; “Μία πλήρης υποταγή στα σχέδια των Ηνωµένων Πολιτειών και της Τρόικα”. Εποµένως θεωρείτε ότι ο λαός δεν έχει να κερδίσει κάτι από αυτή την εξέλιξη;

Μόνο µε άµεσες εκλογές- µε κινητοποιήσεις στην αρχή-και µε άµεσες εκλογές. Μπορεί ο λαός να προβεί σε µια µεγαλειώδη κινητοποίηση όταν θα κρίνει ο ίδιος. Πότε θα γίνει αυτό εξαρτάται από πολλόυς παράγοντες. Είναι µια ευκαιρία, βέβαια, πολύ σύντοµα η 17η Νοεµβρίου, η επαίτιος του Πολυτεχνείου. Να δείξει και πάλι τη θέλησή του, όπως την έδειξε στις 28 Οκτώβρη. 28 Οκτωµβρίου τί έγινε; Αποσύρθηκε το κράτος, κι ο λαός σε όλη την Ελλάδα διαδήλωσε δηλώντας τη βούλησή του να σταµατήσει αυτή η µετατροπή της χώρας µας σε προτεκτοράτο των ξένων δυνάµεων της Ευρωπαικής Ένωσης και των άλλων.

Στο εκβιαστικό δίλληµα που µας τίθεται: ευρώ ή δραχµή ποιά είναι η άποψή σας;

∆εν υπάρχει τέτοιο δίλληµα..Αυτά είναι ψευτοδιλλήµατα. Προσέξτε: το χρήµα θα πάιζει πάντα το διεστραµµένο ρόλο που του έχουν αναθέσει να πάιζει. Το χρήµα , που εφευρέθηκε εδώ στη χώρα µας την Ελλάδα χιλιάδες χρόνια πριν, εφευρέθηκε ως µέσον ανταλλαγής αξιών. Το χρήµα δεν παράγει αξίες. Όταν λοιπόν αυτοί διαστρευλώνουν αυτό το ρόλο του χρήµατος και του αναθέτουν να παράγει δήθεν αξίες ενώ δεν παράγει, πάντοτε θα ‘χουµε κρίσεις στο ίδιο το κεφάλαιο το χρηµατοπιστοτικό. ∆ηλαδή για να το κάνο πιο απλό, να γίνει κατανοητό: Όταν λέµε ότι σήµερα στο χρηµατιστήριο µια µετοχή έχει αξία 100 µονάδων κι ύστερα από 2 ώρες γίνεται 110 σηµαίνει ότι παρήχθησαν αγαθά αξίας 10 µονάδων παραπάνω; Όχι! Αυτό είναι ψέµα. Μόνο ο εργαζόµενος παράγει αξίες! Το χρήµα δεν παράγει αξίες! Όταν λοιπόν έχουν αναθέσει στο χρήµα να παίζει αυτόν τον διεστραµµένο ρόλο, να παράγει δηλαδή αξίες , χωρίς να παράγει, τότε δηµιουργούνται κρίσεις. Και το ερώτηµα είναι: τη κρίση τη δηµιούργησε ο λαός; Τη δηµιούργησε το κεφάλαιο! Αυτό , λοιπόν, να πληρώσει την κρίση! ∆ε χρειάζεται να πληρώσει ο λαός! Είναι ολοφάνερο το πράγµα..∆ε χρειάζονται όυτε ωρολογίες περίεργες, επιστηµονικές, δήθεν, που κρύβουν την αλήθεια.

Ποιά είναι η άποψη σας για τη στάση των κοµµάτων της Αριστεράς τους τελευταίους µήνες; ∆ε µπορώ να τα κατηγορήσω ότι ακολούθησαν λάθος γραµµή. ∆ε µπορώ να τα κατηγορήσω για λάθη. Όµως µπορώ να τα εγκαλέσω για παραλείψεις. ∆ηλαδή, σήµερα, έπρεπε η Αριστερά να προβεί σε µια µεγαλειώδη συνεργασία ,παραµερίζοντας τις επιµέρους διαφορές που πρέπει να υπάρχουν, δε λέω εγώ να τις σβήσουν . Αν τις έσβηναν, τότε θα είχαµε ένα µονολιθικό κόµµα δικτακτορικού χαρακτήρα. Οι διαφορές να υπάρχουν, κι ειναι καλό να υπάρχουν διαφορές. Αλλά πρέπει να παραµεριστούν αυτές οι διαφορές των κοµµάτων της αριστεράς. Κάναµε µια έκκληση 13 αγωνιστές της Εθνικής αντίσταση, που είναι οι πιο πολλοί γνωστοί σε όλο τον κόσµο. Από την Κρήτη ο αντιστασιακός Βαρδής Βαρδινογιάννης από το Σέλινο, κι ο Ευτύχης ο Μπιτσάκης κι οι υπόλοιποι από άλλες περιοχές της χώρας. Σε αυτήν την έκκληση ζητάµε να παραµεριστούν οι τυχόν διαφορές που υπάρχουν –και καλώς υπάρχουν- και να δούµε ποια είναι τα βασικά σηµεία που µας ενώνουν:

-Είµαστε όλοι εναντίον του Μνηµονίου; -Ναι!-Είµαστε υπέρ της εθνικής ανεξαρτησίας; -Ναι!

-∆ε θέλουµε δηµιουργία προτεκτοράτου της Ελλάδας; - Ναι!-Θέλουµε ο λαος να είναι εκείνος που θα ‘χει το βασικό, τον κυρίαρχο λόγο; -Ναι!Τί άλλο να πω; Τί θέλουν στη µέση τ’άλλα; Λέω κάτι παράλογο; Λέω κάτι παράξενο; Προσέξτε: δε µιλάω για ένωση, µιλάω για συνεργασία. Μη τα µπερδεύουµε. Ένωση σηµαίνει εγκαταλείπω τις διαφορές µου και ενώνοµαι σ’ έναν µονολιθικό οργανισµό. Έχετε καταδικαστεί 28 φορές από τις οποίες οι 3 είναι σε θάνατο. Έχετε

φυλακιστεί συνολικά 16 χρόνια υπερασπιζόµενος τις πολιτικές σας πεποιθήσεις. Τί θα συµβουλεύατε τους νέους σήµερα;∆ε δίνω καµιά συµβουλή στους νέους . Μονάχα τους λέω: Να έχουν εµπιστοσύνη στον εαυτό τους! Κι όταν λέω εµπιστοσύνη στους εαυτούς τους εννοώ να µην υπολογίζουν κανέναν, να αντιστέκονται σ’ό,τι τους λένε οι άλλοι, µε µια διαφορά: να µη γίνουν όµηροι της αµφισβήτησης και της άρνησής τους. Και δεύτερον: όλοι µαζί συλλογικά, κανένας µοναχός του! Όλοι µαζί ώστε κανένας πια να µην αποφασίζει για ‘µας χωρίς εµάς. Όλοι µαζί στον κοινό αγώνα για ν’αποφασίζουµε για τις τύχες µας και το παρόν της χώρας µας, χωρίς ηγέτες, χωρίς αρχηγούς!Ο καθένας εµπιστοσύνη στον εαυτό του! Να αποκτήσει συνείδηση ότι δεν είναι µοναχός του, ν’αποκτήσει συλλογική συνείδηση!

Συνέντευξη µε Μανώλη Γλέζο 8/11/'11

5.Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραµµές ο Λ. Παπαδήµος ορκίζεται δεσµευόµενος να µας αλυσοδέσει στις αποφάσεις της 27ης Οκτώβρη. Όµως παρά την ανακούφιση που εκπέµπουν όλα τα δυναµικά κέντρα είναι σαφές πως το πολιτικό σκηνικό έχει άρδην ανατραπεί.Στις Κάννες ξεκίνησε η διαµόρφωση ενός νέου πολιτικού σκηνικού για τη χώρα. Μέρκελ και Σαρκοζί εκβίασαν ανοιχτά µε το ζήτηµα παραµονής της χώρας στο ευρώ. Από εκεί και πέρα ήταν θέµα χρόνου η αναδιάταξη του πολιτικού τοπίου υπό την ανοιχτή κηδεµονία της τρόικας που ορίζει πλέον τη µορφή της διακυβέρνησης και απαιτεί ως και γραπτές δηλώσεις υποτέλειας που θυµίζουν άλλες εποχές. Αραγές το µνηµονιακό µπλοκ ορκίζεται υποταγή της Ελλάδας στη µοίρα που της επιφυλάσσουν και στη νέα δανειακή σύµβαση. Όλοι στο ίδιο µοτίβο: Ευρωζώνη, ευρωπαϊκή προοπτική, 6η δόση, εκλογές. Για να εκβιαστεί ο λαός, να ξαναµοιραστεί η τράπουλα και να εκτονωθεί η λαϊκή οργή.Αυτό που αποσιωπάται, είναι πως οι εξελίξεις δεν πυροδοτήθηκαν από την πρόταση για δηµοψήφισµα, αλλά από τον λαϊκό παράγοντα. Από τον παρατεταµένο αγώνα του τελευταίου χρόνου.Από το κίνηµα των πλατειών, τα απεργιακά κύµατα και κυρίως από την πρωτοφανή για τη µεταπολιτευση µαζικότητα των συγκεντρώσεων στις 19-20 Οκτώβρη και τη µετατροπή των παρελάσεων σε ηµέρα του «ΟΧΙ στη νέα κατοχή». Αυτό το ποτάµι λαϊκής οργής απονοµιµοποίησε, την κυβέρνηση Παπανδρέου και καθόρισε τις εξελίξεις.Οι ίντριγκες και τα παζαρέµατα ΠΑΣΟΚ-Ν∆ και του αναβαθµισµένου εταίρου τους, του ΛΑΟΣ, αδυνατούν να κρύψουν τον πρωταγωνιστή, τον λαό που µε τους αγώνες του καθορίζει το παρόν και το µέλλον.Όσο κι αν πασχίζουν για σταθεροποίηση του απαξιωµένου πολιτικού σκηνικού, ο λαϊκός παράγοντας είναι αυτός που θα συνεχίσει να καθορίζει τις πολιτικές εξελίξεις. Η µάχη για να µην περάσει η νέα δανειακή σύµβαση είναι µπροστά µας.Το αίτηµα για ένα προοδευτικό µέτωπο σωτηρίας από την άβυσσο στην οποία έχουν ρίξει την κοινωνία, για απόρριψη των εντολών και εκβιασµών της τρόικας παραµένει στην ηµερήσια διάταξη του πολιτικού και κοινωνικού αγώνα. Η προσπάθεια εκτόνωσης της λαϊκής οργής µε συνεχείς αναδιατάξεις της πολιτικής σκακιέρας θα πέσει στο κενό. Στόχος είναι να κερδίσουν χρόνο. ∆εν θα τους τον δώσουµε. Θα νιώθουν συνέχεια την ανάσα του λαού στην πλάτη τους. “Οργή Λαού”

Σταθµός του αντιµνηµονιακού αγώνα οι ογκώδεις διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα και οι ποικίλες δράσεις που προηγήθηκαν (καταλήψεις υπουργείων και δηµοσίων κτιρίων, πρωτοβουλίες άρνησης πληρωµών των χαρατσιών, λαϊκές συνελεύσεις). Εκατοντάδες χιλιάδες µισθωτοί, άνεργοι, νέοι, µικροµεσαίοι, συνταξιούχοι, κατέλαβαν δρόµους και πλατείες, επιχειρήσεις και µαγαζιά έκλεισαν, εκατοµµύρια απέργησαν σε ιδιωτικό και δηµόσιο τοµέα, δηλώνοντας µε σαφήνεια ότι η κυβέρνηση των υπαλλήλων της τρόικας δεν έχει καµιά νοµιµοποίηση. Η γενική απεργία ήταν µια βροντερή δήλωση: «Να φύγουν εδώ και τώρα κυβέρνηση και τρόικα».

Η λαϊκή οργή µαταίωσε την στρατιωτική παρέλαση και ανάγκασε σε αποχώρηση τον Κ. Παπούλια. Το γεγονός χαρακτηρίστηκε «ύβρις» και «απόπειρα εκτροπής». Μπορεί ο «ρυθµιστής του πολιτεύµατος» να µένει στο απυρόβλητο, όταν η δηµοκρατία, καταλύεται κατάφορα; Οποίος αντιστέκεται στο ξεπούληµα της χώρας, στην κοινωνική γενοκτονία, στην άνευ όρων παράδοση στις επιταγές των «εταίρων», την ώρα που ο Πρόεδρος παρακολουθεί ατάραχος, διαπράττει ύβρη εναντίον του θεσµού; Όταν ο λαός απειλείται µε καταστροφή γιατί δεν τολµά να πει λέξη ο «ρυθµιστής του πολιτεύµατος»; Οι απαντήσεις δικές σας.

Ο Λαός σφραγίζει τις εξελίξεις

19-20 Οκτώβρη:

Θεσσαλονίκη:

6.

Μανώλης Γλέζος: «Στη Θεσσαλονίκη σήµερα αποκαταστάθηκε το πραγµατικό νόηµα της 28ης Οκτωβρίου 1940. Πριν από 71 χρόνια ο λαός είπε “ΟΧΙ” στον εισβολέα. Σήµερα στην Θεσσαλονίκη όπως και στην Πάτρα και στο Ηράκλειο και σε άλλα µέρη, ο λαός διατρανώνει το ΟΧΙ στην υποταγή της χώρας στην τρόικα και την µετατροπή της σε προτεκτοράτο. Η κυβέρνηση υποχρέωσε τον Πρόεδρο της ∆ηµοκρατίας να αποχωρήσει. Στην ουσία το επίσηµο κράτος αποσύρθηκε, αυτοκαταλύθηκε. Οι πολιτικοί φορείς και οι πολιτικές οργανώσεις παρήλασαν µπροστά στο λαό...»

Απαξίωση στο βλέµµα του Λαρισαίου µαθητή που αντί για χαιρετισµό

επιβράβευσε το ενδιαφέρον των επισήµων για το µέλλον του µε µια µεγαλοπρεπή ανοιχτή παλάµη. Με αποστροφή της κεφαλής από τους

επίσηµους, ακόµα κι αν ήταν µια κίνηση επίπονη για έναν µαθητή ΑΜΕΑ στην

Κοζάνη. Σε όλη τη χώρα µαθητές απέστρεψαν το βλέµµα από τους

επίσηµους, τους γύρισαν την πλάτη στον Πολύγυρο, παρέλασαν µε µαύρα ρούχα

στο κοντινό µας Καστέλι, εγκατέλειψαν την παρέλαση και ενώθηκαν µε τον κόσµο στην Ξάνθη, σήκωσαν πανό µέσα στην παρέλαση στη Νίκαια, φώναξαν «ΟΧΙ»

στην Πρέβεζα.

Εικόνες που δεν µετέφεραν τα ΜΜΕ, εικόνες από τις 28 Οκτώβρη και το µεγάλο «ΟΧΙ» στην τρόικα και τους ντόπιους µεσολαβητές της, που έδωσε στην φετινή επέτειο το πραγµατικό της νόηµα.

O λαός έδιωξε άρον-άρον τον πολιτικό θίασο της καταστροφής από τις εξέδρες των επισήµων και µετέτρεψε τις παρελάσεις σε µαζικές διαδηλώσεις. Από τη Σπάρτη και την Καλαµάτα ως την Κέρκυρα και τα Γιάννενα, και από δεκάδες δήµους της Αθήνας ως τα Τρίκαλα και τις Σέρρες, σχεδόν σε κάθε πόλη της Ελλάδας ως και στα µικρά νησιά όπως η Κως, ο λαός έδιωξε άρον-άρον τον πολιτικό θίασο της καταστροφής από τις εξέδρες των επισήµων και µετέτρεψε τις παρελάσεις σε µαζικές διαδηλώσεις.

Οι παρελάσεις της οργής

Από τη Σπάρτη και την Καλαµάτα ως την Κέρκυρα και τα Γιάννενα και από δεκάδες δήµους της Αθήνας ως τα Τρίκαλα και τις Σέρρες, σχεδόν σε κάθε πόλη της Ελλάδας ως και στα µικρά νησιά όπως η Κως.

Στόχος της συµφωνίας αυτής και µην το ξεχνάµε, είναι το εξωτερικό χρέος το 2020 να φτάσει στο 120% του ΑΕΠ της χώρας. Όσο ήταν δηλαδή πριν την Τρόικα. Μπορεί τα οικονοµικά να φαίνονται δυσνόητα, αλλά δεν είναι τόσο δύσκολα. Εύκολα ένας µαθητής του δηµοτικού που ξέρει πρόσθεση και αφαίρεση αντιλαµβάνεται την κοροϊδία. Η σωτηρία που δεχόµαστε έχει τον εξής χαρακτήρα: Σας κρατάµε σκλάβους καµιά 30ριά χρόνια µε το παραµύθι του χρέους και κλέβουµε ότι µπορούµε. Μας κλέβουν από τους τόκους που έχουν πάρει όλα αυτά τα χρόνια, µας κλέβουν µε τα τοκοχρεολύσια που έχουν εισπράξει, µας κλέβουν µε τα νέα τοκογλυφικά δάνεια που θα εισπράξουν, τώρα θα αρχίσουν να αγωράζουν τον δηµόσιο πλούτο και ότι κινείται στο χρηµατιστήριο. Μην ξεχνάµε τις εξευτελιστικές τιµές του ελληνικού χρηµατιστηρίου και µην ξεχνάµε τις εκατοντάδες δις που έχουµε πληρώσει τις τελευταίες δεκαετίες στους δανειστές.Κάποιες "µη επαναστατικές" φωνές ακούστηκαν πριν δύο χρόνια, όταν προέκυψε φανερά το ζήτηµα του χρέους, που έλεγαν για την αναγκαιότητα κουρέµατος ή αναδιάρθρωσης. Τι θα άλλαζε τότε? Τότε µια κυβέρνηση αξιοπρεπής θα µπορούσε να κάνει πραγµατικό κούρεµα χρέους και µια αναδιάρθρωση του υπόλοιπου µε την απειλή της χρεοκοπίας και της στάσης πληροµών, χωρίς να σωθεί η χώρα τελείως, αλλά τουλάχιστον να επιβιώσει όπως το έκανε τα τελευταία χρόνια. Όµως έπρεπε να περάσουν 2 χρόνια. Έπρεπε να ανέβουν αφάνταστα τα λεγόµενα spreads, έπρεπε οι διεθνείς τοκογλύφοι να ξεφορτωθούν από πάνω τους τα επικίνδυνα οµόλογα, έπρεπε να παρθούν όλα τα αντεργατικά µέτρα που είδαµε τον προηγούµενο καιρό, έπρεπε να φαγωθούν οι λιγοστές αποταµιεύσεις του λαού. Μαφιόζικο χτύπηµα καλά οργανωµένο µε την ελληνική κυβέρνηση να παίζει το ρόλο του µπράβου. Η µόνη λύση τώρα πια? (και η µόνη πραγµατική εξαρχής) Χρεοκοπία της χώρας, µονοµερής διαγραφή του χρέους, έξοδος από το ευρώ, εθνικοποίηση των τραπεζών. Αυτό το σχέδιο είναι πια το µόνο εφικτό. Μη φοβάστε τον «µη ευρωπαϊκό δρόµο». Μετά τις τελευταίες δηλώσεις Σαρκοζί και Σόιµπλε περί τραγικού λάθους αναφερόµενοι στην είσοδο της ελλάδας στην ΟΝΕ (πριν να ακουστεί κιχ για δηµοψήφισµα), έιχε γίνει πλέον ξεκάθαρο οτι η ΕΕ µας δείχνει την έξοδο από το ΕΥΡΩ. Ήδη στη συµφωνία του κουρέµατος αναφέρθηκε οτι όποια τράπεζα δεν αντέξει θα κρατικοποιηθεί και άρα θα κρατικοποιηθεί και το χρέος της. Ήδη ο διεθνής τύπος µιλά για χρεοκοπία της χώρας.

Το επιπλέον αίτηµα περί µονοµερούς διαγραφής του χρέους ως απεχθούς και παράνοµου, είναι που κάνει τη διαφορά µεταξύ των 2 µοναδικών πια εναλακτικών (Στάση πληροµών για τις τράπεζες ή για το λαό). Μας λένε επίσης οτι µια µονοµερής διαγρφή χρέους θα µας οδηγούσε σε σκληρούς ισοσκελισµένους προυπολογισµούς για τα επόµενα δύο χρόνια (έσοδα=έξοδα). Στην πραγµατικότητα όµως µε τη δική τους συµφωνία, ήδη έχουν µειωθεί τα έσοδα και ταυτόχρονα θα πρέπει να έχουµε θετικούς προυπολογισµούς για τα επόµενα 20 χρόνια. Η κρατικοποίηση των τραπεζών πρέπει να γίνει για να διοχετευτούν χρήµατα προς την ανάπτυξη της χώρας και επίσης να µπει φρένο στις δηµεύσεις περιουσιών των πολιτών που χρωστάνε παλιά δάνεια. Μας ζητάνε 30 χρόνια θυσίες. Τριάντα χρόνια όµως είναι µια ολόκληρη ζωή. Η δικιά µας ζωή.Η οικονοµία δεν είναι θετική επιστήµη αδέρφια, αλλά κυρίως έχει πολιτικό χαρακτήρα. Θέτεις το στόχο και χρησιµοποιείς το εργαλείο των οικονοµικών επιστηµών για να το επιτύχεις. Ας θέσουµε λοιπόν σαν στόχο τη σωτηρία του λαού και τα υπόλοιπα έρχονται από µόνα τους. ∆.Μ

Ανέλαβα να γράψω ένα άρθρο για το κούρεµα του χρέους. Τι σηµαίνει. Ποιες οι επιπτώσεις του. Γιατί πρέπει να το αρνηθούµε. Οι εξελίξεις όµως γοργές. ∆ηµοψήφισµα αναγκέλθηκε και σκέφτηκα οτι το χρέος µου µεγαλώνει µιας και το ΟΧΙ στο δηµοψήφισµα θα ήταν πλέον ζήτηµα ζωής ή θανάτου για τον Ελληνικό λαό. Πάλι οι εξελίξεις όµως µε πρόλαβαν. Τελικά το δηµοψήφισµα αποδυκνείεται µάλλον ωµός εκβιασµός προς τη Νέα ∆ηµοκρατία για συγκυβέρνηση ο οποίος µπορεί να αποβεί τελικά µοιραίος για το µέλλον του ΓΑΠ. Ήταν το δηµοψήφισµα µια ελπίδα για να τελειώνουµε µια κια καλή µε δαύτους και τις πολιτικές τους ψηφίζοντας ένα απλό ΟΧΙ. Τώρα απλά θα γλιτώσουµε από µια κυβέρνηση και πιθανών θα έρθει άλλη να σκύψει το κεφάλι στους τραπεζίτες την ΕΕ και το ∆ΝΤ.Απτόητοι όµως συνεχίζουµε τον αγώνα στο δρόµο που χάραξε ο λαός στις 5 και 18-19 ιούνη, στην πανεργατική απεργία 19-20 οκτωµβρίου και στην αυθόρµητη κινητοποίηση της 28ης Οκτώµβρη, που βροντοφώναξε ένα τεράστιο και ηρωικό ΌΧΙ στην πολιτική του µνηµονίου. Ας γυρίσουµε όµως στο βασικό µας θέµα: ΚΟΥΡΕΜΑ ΧΡΕΟΥΣ 50% το οποίο τελικά είναι 27% του πραγµατικού χρέους και δεν µπορώ να καταλάβω γιατί το λένε 50%. Αλλά µε τόση παραπληροφόρηση αυτό είναι πταίσµα.Καταρχήν πρόκειται για µια ακόµη δέσµευση του πρωθυπουργού: «∆εν πρόκειται να πάµε σε αναδιάρθρωση του χρέους ή κούρεµα». Στην ουσία έχουµε και τα 2 ταυτόχρονα. Το κούρεµα των 100 δις θα δηµιουργήσει προβλήµατα σε ελληνικές τράπεζες και ασφαλιστικά ταµεία, που θα µας αναγκάσουν να δανειστούµε 130δις το αµέσως επόµενο διάστηµα και άρα να υπογράψουµε νέο µνηµόνιο και να πάρουµε νέα µέτρα. (ευτυχώς που γλιτώσαµε τα δοµηµένα οµόλογα τότε)Τα 30 δις από αυτά θα πάνε κατευθείαν στις τράπεζες. Με λίγα λόγια µας κόβουν 100 δις από τα παλιά και χαµηλότοκα σχετικά δάνεια και µας δανείζουν 130δις µε πιο ψηλό επιτόκιο αλλά αργότερη ηµεροµηνία πληρωµής. Τα 30 από αυτά θα πάνε στις τράπεζες.Παίζει να είναι η χειρότερη αναδιάρθρωση χρέους που έχει γίνει ποτέ. Θα ζηλεύουν οι τοκογλύφοι της µαφίας και των bookmak-ers. Αυτό δεν είναι κούρεµα, είναι exten-sions.

7. Στου Κασίδη το κεφάλι

8.Οι εργαζόµενοι µε όπλο τους τα πρωτοβάθµια σωµατεία, τις απεργιακές επιτροπές, την αυτοοργάνωσή τους στις γειτονιές, στις πλατείες, στα κινήµατα ανυπακοής «δεν πληρώνω», τις γενικές συνελεύσεις και την άµεση δηµοκρατία, ανακάλυψαν ξανά τη δύναµη και την αποτελεσµατικότητα του συλλογικού και οργανωµένου αγώνα και επέβαλλαν στις ηγεσίες των συνδικάτων 12 γενικές απεργίες για το 2010, και άλλες δέκα για το 2011 µε 2 από τις οποίες 48ωρες. Η συνεύρεση, η αλληλεπίδραση και η όσµωση όλων αυτών των µορφών του κινήµατος οδήγησε εκατοντάδες χιλιάδες λαού, στην απόδοση του πραγµατικού νοήµατος της 28ης Οκτωβρίου, µε την αποκαθήλωση των κάθε λογής επισήµων και το «ΟΧΙ ΣΤΗ ΝΕΑ ΚΑΤΟΧΗ». Αυτή ήταν και η αρχή του τέλους για την κυβέρνηση Παπανδρέου και της κεκαλυµµένα απροκάλυπτης στήριξης Ν∆ - ΛΑΟΣ - Ντόρας. Η συνέχιση της πολιτικής και οργανωτικής ριζοσπαστικοποίησης του κόσµου, η καθολική υιοθέτηση των αιτηµάτων> Ανατροπή της κυβέρνησης - τροικας - ∆ΝΤ, και όποιου επίδοξου συνεχιστή αυτής της πολιτικής> ∆ιαγραφή του χρέους, εθνικοποίηση των τραπεζών χωρίς αποζηµίωση, µε εργατικό έλεγχο> Αναδιανοµή του πλούτου, υπέρ του εργατικού εισοδήµατος σε βάρος των κερδών.> Aλλά και η ηγεµονία του αιτήµατος για έξοδο από την Ε.Ε. και το ευρώ, αποτελούν θανάσιµο κίνδυνο για την ύπαρξη του ίδιου του συστήµατος.Προκειµένου να αποφύγουν το ενδεχόµενο στην επόµενη γενική απεργία, ή γενική πολιτική απεργία διαρκείας µε τα παραπάνω αιτήµατα να ρισκάρουν το

σύνολο της πολιτικής τους και του πολιτικού τους προσωπικού, επιλέγουν να προσπαθήσουν να µεταφέρουν το παιγνίδι στο γήπεδό τους. Το δηµοψήφισµα και οι εκλογές είναι το γήπεδο των αστών και των πολιτικών τους εκπροσώπων. Χωρίς να σηµαίνει ότι δεν αγωνιζόµαστε εκτός έδρας, προτιµούµε να παίζουµε στην έδρα µας. Και το γήπεδό µας είναι η αυτοοργάνωση και οι αγώνες. Προφανώς και θα έπρεπε να πούµε όχι στο νέο µνηµόνιο, το ευρώ, και την Ε.Ε, σε περίπτωση που µας πήγαιναν σε δηµοψήφισµα.Το έχουµε ήδη φωνάξει δεκάδες φορές στις κινητοποιήσεις µας. Αλλά δεν έχουµε πει µόνο αυτά. Ζητάµε πιο συνολικές λύσεις, και θέλουµε να συνεχίσουµε να τις λέµε.Ο ΓΑΠ και η συµµορία των προθύµων, όσο καιρό(5/5, 15/6, 28-29/6, 5/10, 19-20/10, 28/10) παίζαµε στο γήπεδό µας, έχαναν κατά κράτος. Επιχειρούν σήµερα να ξαναφέρουν το παιχνίδι και τους όρους διεξαγωγής του, στην έδρα τους και στα µέτρα τους. ∆ιαφωνούν για το αν είναι καλύτερα γι αυτούς να παίξουν το παιχνίδι του δηµοψηφίσµατος, ή των εκλογών, µε τους ίδιους και τα παπαγαλάκια τους στα ΜΜΕ να θέτουν τα διλλήµατα, αλλά συµφωνούν και ξεβρακώνονται ότι κανείς τους δεν είναι διατεθειµένος να θέσει σε αµφισβήτηση το νέο µνηµόνιο που θα συνοδεύει το κούρεµα του χρέους. Έτσι δεν έχουν πρόβληµα να βάζουν το Βενιζέλο να κάνει µέσα σε 36 ώρες, κωλοτούµπες που θα ζήλευε και ο Μελισσανίδης, και από ένθερµος υποστηρικτής του δηµοψηφίσµατος, να γίνεται ο µεγαλύτερος εχθρός του, ο αντι-µνηµονιακός, αντι-συναινετικός Σαµαράς, να δηλώνει ότι συναινεί σε

µεταβατική κυβέρνηση που µόνο στόχο θα έχει να επικυρώσει το νέο µνηµόνιο(!) και του όρους του κουρέµατος, και όλη τη συµµορία των προθύµων να διαγκωνίζεται για το ποιος είναι το καλύτερο εξαπτέρυγο.Γελάµε και χαιρόµαστε που τους αναγκάσαµε να ξεµασκαρευτούν, να ξεβρακωθούν, να κάνουν τον Οβίδιο να αδυνατεί να περιγράψει τις µεταµορφώσεις τους, να αποκαλύπτονται ως πολιτικοί σαλτιµπάγκοι. Όµως, αν και έχουµε κάνει το πρώτο βήµα, είµαστε ακόµα στην αρχή του δρόµου.Ξέρουµε καλά ότι για να επιβάλλει ως λύση τα παραπάνω αιτήµατα το κίνηµα, µπορεί να το κάνει µόνο µέσα από τα ∆ΙΚΑ ΤΟΥ όργανα και µορφές πάλης, και όχι δια µέσου κάποιου άλλου.∆ικά του όργανα σηµαίνει επιτροπές αγώνα παντού µέσα στα συνδικάτα(απέναντι στους όποιους γραφειοκράτες), επιτροπές στις γειτονιές, επιτροπές δεν πληρώνω, επιτροπές ανέργων, θεσµούς αυτοοργάνωσης της εργατικής τάξης.∆ικές του µορφές πάλης σηµαίνει απεργίες, καταλήψεις, αποκλεισµοί, διαδηλώσεις, γενική πολιτική απεργία.Είναι ο µόνος τρόπος που διασφαλίζει ότι δηµιουργούνται εκείνες οι δοµές και εκείνη η συνείδηση που λέει, ότι η συνολική ανατροπή αυτού του συστήµατος είναι σήµερα, ως δυνατότητα, πιο κοντά παρά ποτέ.Ούτε λεπτό ανοχή στην νέα κυβέρνηση του αρχιτραπεζίτη, των µνηµονίων, του µαύρου µπλοκ ΠΑΣΟΚ-Ν∆-ΛΑΟΣ, στη νέα ΧΟΥΝΤΑ!Επειδή εν τέλει η χειραφέτηση των εργαζοµένων δεν µπορεί παρά να είναι έργο των ίδιων!

Πλέον η Χώρα έχει Πρωθυπουργό! Οι αγορές και οι τραπεζίτες µπορούν να χαίρονται, µιας και ο νέος Πρωθυπουργός της Ελλάδας είναι σπλάχνο από τα σπλάχνα τους.Ο Λουκάς Παπαδήµος είναι ένας καθεστωτικός τραπεζίτης . Μέχρι και το 2010 ήταν αντιπρόεδρος της Ε.Κ.Τ. Ο ένας εκ των δανειστών µας ουσιαστικά ανέλαβε να µας κυβερνήσει, και να διεκπεραιώσει µια αποστολή. Όχι αυτή φυσικά της υπεράσπισης των συµφερόντων του Ελληνικού Λαού, όπως ενδεχοµένως θα πίστευε κάθε λογικός. Η υπεράσπιση των συµφερόντων του τραπεζικού συστήµατος, καθώς µέσα σε αυτό "ανδρώθηκε" ο νέος Πρωθυπουργός είναι η απόλυτη προτεραιότητα του. Άλλωστε και οι πρώτες του δηλώσεις αφορούσαν τα δηµοσιονοµικά της χώρας και όχι την εξαθλίωση την οποία βιώνει ο κόσµος.Πέραν όλων αυτών, τα τελευταία γεγονότα τι άλλο µας δείχνουν; Το πως βιάζεται η λαϊκή βούληση! Ποια είναι η λαϊκή νοµιµοποίηση της νέας αυτής κυβέρνησης; Ποιος ψήφισε ένα τραπεζίτη για Πρωθυπουργό;Ποιος ψήφισε κυβέρνηση συνεργασίας µε ΠΑΣΟΚ, Ν.∆ και ΛΑΟΣ ή όποιους άλλους στην κυβέρνηση; Γιατί όµως φοβούνται να δώσουν το λόγο στους πολίτες;Μα είναι προφανές! Γιατί ξέρουν ότι η απάντηση που θα πάρουν θα είναι µια απάντηση που δεν θα εξυπηρετεί τα συµφέροντα τους! Ήρθε η ώρα να πάψουµε να πιστεύουµε τα όσα µας λένε. Καµία απόφαση τους δεν λαµβάνεται στο όνοµα του Ελληνικού Λαού. Όλες τους οι αποφάσεις παίρνονται στο όνοµα του κεφαλαίου και της εξαθλίωσης µας.Μας θέλουν στη γωνιά, "δειλούς, µοιραίους και άβουλους αντάµα" και θα προσπαθήσουν µε κάθε τρόπο να καταπνίξουν την όποια αντίδραση προκύψει. Ζητούµενο πλέον είναι να αντιδράσουµε συλλογικά και οργανωµένα. Και µε αίσθηµα αλληλεγγύης να τους δώσουµε την απάντηση που τους αξίζει. Να καταλάβουν οτι δεν µπορούν να υποθηκεύσουν το µέλλον µας ,αλλά και των επόµενων γενεών στους τραπεζίτες και σε όλους εκείνους που µας θέλουν ξένους και υποτελείς στον τόπο µας.Ήρθε η ώρα να διεκδικήσουµε τα όνειρά µας και το δικαίωµά µας στην αξιοπρέπεια!

Τα όνειρά µας στα χέρια των τραπεζιτών και των δανειστών µας

Ramon

∆ηµοψήφισµα, εκλογές ή αγώνας για την ανατροπή τους;

Φ. Μπιχάκης