Πρώτη νύχτα με το θησαυρό

Περασμένα μεσάνυχτα. Όλοι στο πλοίοξεκουράζονταν ύστερα από μια μέραγεμάτη συγκινήσεις και περιπέτειες.Μόνο ο παπαγάλος Μπιρμπίλης στεκό-ταν στην κουπαστή της σκάλας επανα-λαμβάνοντας συνεχώς:

Ωραίο το κολιέ σας, μαντάμ!

Ήταν το μοναδικό πλάσμα που δενκοιμόταν. Ή τουλάχιστον έτσι νόμιζε οκαπετάν Μπουρίνης όταν έκλεισε κι αυ-τός τα ματάκια του, αφού νανουρίστηκεχαϊδεύοντας το σεντούκι με το θησαυ-ρό που φύλαγε κάτω από το κρεβάτι του.Τον είχε κρύψει εκεί για να είναι σίγου-ρος, ενώ τον πειρατή τον είχε κλειδώσειστο κελί του καραβιού.

9

6168_PsitBaf:STA BATHEIA/SKOUPIDISTAN 6/3/10 9:41 PM Page 9

Ο πειρατής Φουρτούνας, κλεισμένοςστο κελί, ένιωθε εξαπατημένος. Τον εί-χαν κοροϊδέψει και του είχαν πάρει τοθησαυρό, ενώ αυτός είχε δώσει το χάρ-τη του. Έπρεπε να δραπετεύσει και ναεκδικηθεί. Πρώτα όμως έπρεπε να πάρειπίσω το θησαυρό! Με αυτές τις σκέψειςτον πήρε ο ύπνος και με το ροχαλη-τό του τάραζε ακόμη και ταψάρια στο βυθό!

6168_PsitBaf:STA BATHEIA/SKOUPIDISTAN 6/3/10 9:41 PM Page 10

6168_PsitBaf:STA BATHEIA/SKOUPIDISTAN 6/3/10 9:41 PM Page 11

Η Ψιτ, η χαριτωμένη γατούλα που εί-χε πρόσφατα έρθει στο πλοίο, γλειφό-ταν κάνοντας το μπάνιο της πριν πέσεικι αυτή να κοιμηθεί.

Ο Μπαφ, ο σκύλος του καραβιού, είχεαπό ώρα ξαπλώσει.

Τελείωνε με το μπάνιοκαι κοιμήσου!

6168_PsitBaf:STA BATHEIA/SKOUPIDISTAN 6/3/10 9:41 PM Page 12

«Εσύ μου είπες να έρθω εδώ καινα κοιμηθώ κοντά σου, γιατί φοβάσαι.

Εγώ λοιπόν κάνω τη δουλειά μου. Εσέ-να όμως δουλειά σου είναι να τρως πο-ντίκια και…»

«Σε αυτό το πλοίο δεν υπάρχει ού-τε ένα! Άρα είμαι σε αναγκαστικήδίαιτα και υποχρεωτική άδεια!»

«Και όμως έχει… Το Λαδοπό-ντικα, τον ποντικό του μάγειραΦούσκα!»

Κι εσύ χρειάζεσαι ένα μπανάκι,Μπαφ. Αφού όμως σου αρέσει

να βρομάς σαρδέλα, άφησέ με ήσυχηκαι κοίτα τη δουλειά σου, που είναι

να φυλάς το πλοίο και όχι να κοιμάσαι.Εμένα η δουλειά μου είναι να είμαι

όμορφη και χαριτωμένη.

6168_PsitBaf:STA BATHEIA/SKOUPIDISTAN 6/3/10 9:41 PM Page 13

Η Ψιτ γύρισε και έξαλλη από θυμότού φώναξε:

Μη μου μιλάς γι’ αυτόν! Ξέρεις πωςδε μ’ αφήνει ο μάγειρας να τον πιάσω!

6168_PsitBaf:STA BATHEIA/SKOUPIDISTAN 6/3/10 9:41 PM Page 14

«Αν ήθελες εσύ, θα έβρισκες τρόπο!Φαίνεται ότι του τη χαρίζεις, επειδή ξέ-ρεις πως είναι ερωτευμένος μαζί σουαπ’ την πρώτη στιγμή που σε είδε».

«Μπλιαχ! Εγώ να κολακευτώ επειδήμε έχει ερωτευτεί ο… Λαδοπόντικας; Τιείναι αυτά που λες; Τρελάθηκες;» είπεεκνευρισμένη η Ψιτ.

6168_PsitBaf:STA BATHEIA/SKOUPIDISTAN 6/3/10 9:41 PM Page 15

Έγλειψε λίγο το πόδι της, ακούμπησετο μπουρνούζι στην καρέκλα κι έπεσε στοκρεβάτι της.

«Το κερί! Πάλι το ξέχασες!» της φώναξεο Μπαφ και το ’σβησε.

«Όχι, άναψέ το, σε παρακαλώ! Φοβά-μαι».

Ο Μπαφ έκανε ό,τι του είπε και αμέσωςτη ρώτησε τι είχε πάθει.

«Με όλα αυτά που έγιναν σήμερα και μεένα θησαυρό πάνω στο πλοίο, φοβάμαι».

«Τι φοβάσαι; Αν έρθει κάποιος, θα έρ-θει για να κλέψει το θησαυρό».

«Το θησαυρό και την όμορφη γατούλατου καραβιού! Δηλαδή, εμένα. Αν όμως σεενοχλεί και δεν μπορείς να κοιμηθείς –πουκοιμάσαι όλη μέρα, δηλαδή– σβήσ’ το!»

Ο Μπαφ φύσηξε κι έσβησε πάλι το κερί.«Αχ, άναψέ το».

6168_PsitBaf:STA BATHEIA/SKOUPIDISTAN 6/3/10 9:41 PM Page 16

«Τι συμβαίνει πάλι;» ρώτησε ο Μπαφαγανακτισμένος, ανάβοντας ξανά το κερί.

«Σε παρακαλώ, πες μου, τον πειρατήΦουρτούνα τον κλείδωσε καλά ο καπε-τάνιος στο κελί του; Ξέρεις… με κοιτού-σε περίεργα. Οι πειρατές δεν αγαπούντις γάτες, γιατί… πώς να το κάνουμε, ανπέσει μεγάλη πείνα, οι παπαγάλοι τουςείναι μια λύση!»

«Ούτε που να το σκέφτεσαι να φαςτον Μπιρμπίλη! Ο καπετάνιος τον κρά-τησε για δικό του. Όσο για τον πειρατή,δεν ακούς πώς ροχαλίζει και τρίζει όλοτο πλοίο; Κοιμάται του καλού καιρού. Σί-γουρα η πόρτα του κελιού είναι κλεισμέ-νη με τη χοντρή αλυσίδα».

Ουφ, σαν πολλοί μαζευτήκαμεεδώ μέσα. Λοιπόν, σβήσε το κερί

να κοιμηθούμε!

6168_PsitBaf:STA BATHEIA/SKOUPIDISTAN 6/3/10 9:41 PM Page 17

Δεν πέρασαν ούτε δυο λεπτά κι άρ-χισε να χτυπάει το καμπανάκι του συνα-γερμού!

«Όλοι στο κατάστρωμα! Όλοι στο κα-τάστρωμα!» φώναζαν οι ναύτες.

6168_PsitBaf:STA BATHEIA/SKOUPIDISTAN 6/3/10 9:41 PM Page 18

Η Ψιτ πετάχτηκε.«Μπαφ, τι συμβαίνει; Βυθιζόμαστε; Τι

θα κάνω που δεν ξέρω κολύμπι; Ούτε ηγούνα μου είναι αδιάβροχη!»

«Δεν είναι σίγουρο ότι βυθιζόμαστε.Μπορεί να έχουμε πιάσει φωτιά! Μπο-ρεί να συμβαίνει και κάτι άλλο, που δενπάει το μυαλό μας. Πάμε! Πάμε γρήγο-ρα στο κατάστρωμα και θα μάθουμε…»

6168_PsitBaf:STA BATHEIA/SKOUPIDISTAN 6/3/10 9:41 PM Page 19