15.03.2010

Rahman ve Rahim Olan Allah’ın Adıyla

10 .NCU YIL TAİF YOLCULUĞU

Ebû Tâlib ve Hz. Hatice’nin vefatından sonra müşrikler Hz. Peygamber’i daha fazla rahatsız etmeye başladılar.

Konu tebliğ açısından düşünüldüğünde, aslında Mekkelilere yapılması gereken tebliğ de yapılmıştı.

PEYGAMBERLİĞİN 10.NCU YILITAİF YOLCULUĞU

Onun için Hz. Peygamber İslâm’ı başka insanlara ulaştırmanın yollarını aramaya başladı.

Mekke döneminin son üç yılında faaliyetlerini;

• Önce Tâif, • Daha sonra Mekke'ye gelen göçebe Arap kabileleri

ve • Medine’deki Evs ve Hazrec üzerinde yoğunlaştırdı.


Hz. Muhammed (s.a.s.) yanına Zeyd b. Hârise’yi alarak Tâif’e gitmeye karar verdi.

Orada oturan Sakîf kabilesinin İslâm'a girmesini ve Kureyş’e karşı kendisiyle birlikte hareket etmesini ümit ediyordu.

Nübüvvetin onuncu yılında(620) şevval ayının sonlarına doğru Hz. Hatice’nin vefatından bir ay kadar sonra buraya gitti.


Taif şehrine Mekke'den yaya yürüyüşle bir günde çıkılır, Taif'ten Mekke'ye de yarım günde inilir.


Peygamberimiz (a.s.)ın Taife gitmekten maksadı, onları,

• Bir ve tek olan Allah'a imana, • İslâmiyete davet etmek,• Allah katından getirip tebliğ etmiş olduğu şeyleri kabul etmelerini istemek, Kavmi olan Kureyş müşriklerine karşı kendisini barındırmalarını, korumalarını, kendisine yardımcı olmalarını istemek idi.


Taif’in ileri gelenlerinden Amr b. Umeyr’in oğulları Abdüyâlîl, Mes’ud ve Habîb’i İslâm'a davet etti ve kendisine yardım etmelerini istedi.

Ancak hiç kimse onun davetini kabul etmedi.

"Yurdunun halkı, kavmin seni istememiş, kabul etmemişler! Sen de kalkmış, bize gelmişsin!?

Biz, vallahi, senin gelişine razı değiliz. Senden ürküyor, seni reddediyoruz!" dediler


Sakîf kabilesi mensupları Kureyş’le aralarının açılmasını istemezlerdi.

Zira birbiriyle akrabalıkları ve ticârî ilişkileri vardı.

Bazı Kureyşlilerin Taif’te arazileri mevcuttu.


Bunun üzerine Hz. Peygamber onlardan hiç olmazsa bu görüşmeyi gizli tutmalarını rica etti.

Onlar buna da kulak asmadılar; ayak takımını Hz. Peygamber’e saldırttılar.

Yolun iki tarafına dizilerek, aralarından yürüyen Hz. Peygamber ve Zeyd'i taşa tuttular.


Atılan taşlar;

• Hz. Peygamber’in ayaklarını kanattı;

• Onu korumaya çalışan Zeyd b. Hârise’nin başını yaraladı.

• Hz. Peygamber, atılan taşların verdiği ağrıdan yürüyemez hale geldiğinde yere oturuyordu.


• Fakat kollarından tutup kaldırıyorlar, yürümeye başlayınca tekrar taşlıyorlar ve gülüşüyorlardı.

Kureyşli Rebîa’nın oğulları Utbe ve Şeybe’nin bağına gelinceye kadar hakaret ettiler, bağırıp çağırdılar, taş attılar.


Bu zor durumda Hz. Peygamber ellerini kaldırıp Allah'a şöyle yalvarmıştır:

"Allah'ım!

Gücümün zayıflığını, insanlara karşı tâkatimin ve gücümün azlığını sana arz ediyorum.


Ey merhametlilerin en merhametlisi!

Sen zayıfların Rabbisin. Sen benim Rabbimsin.

Sen beni kimin eline bırakıyorsun? Bana kötü muamele yapan yabancıya mı? Yoksa beni eline bıraktığın düşmana mı?


Bu, senin bana karşı bir öfkenden ileri gelmiyorsa ben buna aldırış etmem.

Fakat senden gelecek bir himaye ve koruyuş her zaman çok daha hoştur.


Senin öfkene uğramaktan, karanlıkları aydınlatan, dünya ve ahiret işlerini ıslah eden yüzünün nûruna sığınıyorum.

Her şey senin hoşnutluğun içindir. Güç ve kuvvet ancak sendendir".


Hz. Peygamber ve Zeyd, Utbe ve Şeybe’nin bağında istirahat ettiler.

Burada bu iki kardeşten birinin kölesi olan Addâs, efendilerinin emriyle Hz. Peygamber’e bir tabak üzüm sundu.

Hz. Peygamber'in yemeğe başlarken "Bismillah" demesi Addâs'ın dikkatini çekti ve "Bu bölgenin halkı bu sözü kullanmaz" dedi.


Hz. Peygamber ona nereli olduğunu sordu. Addâs Ninovalı ve Hristiyan olduğunu söyledi.

Hz. Peygamber "Demek ki, sâlih bir kişi olan Yûnus b. Mettâ'nın şehrindensin" dedi.


Addâs Hz. Peygamber'e Yûnus b. Mettâ'yı nereden bildiğini sordu.

Hz. Peygamber de "O benim kardeşimdir. O bir peygamberdi. Ben de peygamberim" dedi. Addâs bunun üzerine Müslüman oldu.


Dönüş yolunda, Cebrail ile karşılaşır.

Cebrail;

'Şüphe yok ki, Allah, kavminin sana söylediklerini ve sana verdikleri red cevaplarını işitti de, onlar hakkında dilediğini kendisine emredesin diye sana Meleğini gönderdi! dedi.


'Yâ Muhammed. Şüphe yok ki, Allah, kavminin sana söylediklerini işitti.

Rabbin, dilediğini bana emredesin diye beni sana gönderdi. “Şimdi, ne dilersen, dile!


Eğer onların üzerlerine iki ahşabı (dağı) kapamamı dilersen dile! dedi.

Ben: 'Hayır! Ben onların helak olmalarını istemem.

Bilakis, Allah'ın, onların sulblerinden, yalnız Allah'a ibadet edecek, O'na hiçbir şeyi şerik koşmayacak kimseler çıkarmasını dilerim

dedim" buyurmuştur.


Bu arada Sakîfliler Kureyş’e çoktan haber uçurmuşlardı.

Hz. Peygamber kabilesini terk ederek Mekke dışına çıktığından, şehre girebilmesi için himayesine girebileceği bir kimse araştırmaya başladı.


Bu süre zarfında Hira mağarasında bekledi. Sonunda Nevfeloğullarının başkanı Mut’im b. Adiy onu himayesine aldı ve oğullarıyla birlikte kendisini korudu.

Hz. Peygamber önce Kâbe'yi tavaf ederek iki rekat namaz kıldı ve daha sonra evine gitti…………


Bu Yılda İnen Sureler;

• Cin• Nuh• İbrahim• Saffat• Kasas• İsra• Yunus• Hud


10. ncu Yıla İnen Sureler: (Cin Suresi);

Taiflilerden gördüğü bu davranış Hz Muhammed’i çok üzmüştür. Allah, tabi ki bu durumdan haberdar. Peygamber’ini teselli ediyor.

Ey Nebi, Seni yakınındaki Mekke dinlemezse, Allah çok uzaklardan seni dinleyecek birilerini bulup gönderir.

Seni görünen ve bilinen iradeli varlık dinlemezse, görünmeyen ve bilinmeyen iradeli varlık dinlerler.



Cinlerden bir kısmı, bu vahyi dinlemiş ve hayran kalmış, ve Rabbimizden başkasına ilahlık yakıştırmayacağız dediler.

Ey Taifliler, Ey Mekke Müşrikleri!

Duyun. Sizin olağanüstü güçlere sahip olduğuna inandığınız Cinler bile iman ederken, sizler inkar etmede ısrar ediyorsunuz.



Yazık size.

Ne yaptığınızın farkındamısınız.

Neyi İnkar ettiğinizin farkındamısınız.

Neyi reddettiğinizin farkındamısınız.


10. ncu Yıla İnen Sureler: (Nuh Suresi);

Ey Nebi.

Üzülme. Senin yaptığın daveti kardeşin Nuh da yapmış idi.

Ben size gönderilmiş apaçık bir uyarıcıyım demişti.

Yalnız Allah’a kulluk edin, sorumluluk bilinciyle hareket edin demişti.



Bana uyun ki, Allah geçmiş günahlarınızı bağışlasın demişti.

Sen de bu davetini gece gündüz demeden kavmine yaptın.

Nuhun kavmi gibi senin kavmin de, Taifliler de senin Davetine icabet etmek yerine daha da uzaklaştılar.



Kulaklarını tıkadılar, gözlerini kapadılar. İnkarlarında direndiler ve büyüklendiler.

Nuh’un kavminin, Nuh’a tuzaklar kurdukları gibi senin kavmin de sana tuzaklar kurdular.

İlahlarınıza sımsıkı sarılın, asla ilahlarınızı bırakmayın dediler.



Nuh’un kavmi, bu tavırlarından dolayı boğuldular ve kendilerine yardım edecek birilerini de bulamadılar.

Biz Nuh’u kurtardık, zalimleri ise boğduk.

Bu nedenle sen üzülme.

Zalimler asla istediklerine kavuşamayacaklar.


10. ncu Yıla İnen Sureler: (İbrahim Suresi);

Senin tebliğ ettiğin vahiy, insanlığın aleyhine değil, onların lehinedir.

Sana gönderilen Vahiy; İnsanlığı, karanlıklardan aydınlığa çağıran bir davettir.

Hayat sadece bu dünyadan ibaret değildir. Hayatın iki yüzü vardır. Dünya ve Ahiret.



O Mekke müşrikleri, o Taif eşrafı ne yaptılar, sevgilerini bu dünya hayatına ayırdılar ve ahireti dünyaya değiştiler.

O da yetmedi, başkalarını da Allah’ın yolundan çevirme gayreti içinde oldular.

Allah’ın yolunu, zor, dolambaçlı ve karmaşık gösterdiler.



Sen de, senden önce gönderdiğimiz peygamberler de hep aynı şeye davet ettiler.

Ama karşıdakiler hep yalanladı. Ayaklarına kadar gelen İslam nimetini teptiler.

Onlar; ‘’Siz de bizim gibi ölümlü bir insandan başkası değilsiniz. Siz bizi babalarımızın öteden beri tapa geldiği şeylerden vazgeçirmek istiyorsunuz ‘’ dediler.



Sana da aynı şeyleri söylediler Ey Nebi.

Onlar; ‘’Ya sizi yurdumuzdan sürüp çıkarırız, veya bizim inanç sistemimize dönersiniz! ‘’ diye tehdit ettiler.

Seni de aynı şekilde tehdit ediyorlar Ey Nebi.

Biz onları helak ettik. Onlar amaçlarına ulaşamadı.



O halde Mekke Müşrikleri de, Taif Müşrikleri de amaçlarına ulaşamayacak.

Onları asıl bekleyen bir de cehennem azabı var.

Orada, içmek için iğrenç bir sıvı sunulacak kendilerine, yutkunacaklar fakat yutamayacaklar. Ölmek isteyecekler ama ölemeyecekler.



Onlar orada kaybettiler. Kaybedecekler.

Bu kaybın telafisi yok. Bunu anlamadılar. Anlamak istemediler.

Ey insanlık.

Bakın çevrenize. Kaldırın kafanızı ve bakın gökyüzüne, yeryüzüne, bakın etrafınıza.



Amaçsız ve anlamsız bir yaratılış söz konusu mu.

Amaçsız ve anlamsız bir yaratılış görebiliyormusunuz. Göremessiniz.

O halde, her şey bir anlam ve amaç doğrultusunda yaratıldığına göre, sizler anlamsız ve amaçsız yaratılmış olabilirmisiniz.



O halde, ey insanlar.

Akledin, düşünün, kendinize gelin. Şahsiyet olun. Uydu olmayın.

Birine tabi olacaksanız o Allah olsun. O, Rasulü olsun. O Kur’an olsun.

Asla körü körüne tabi olmayınız. Tabi olduklarınızı sorgulayınız.



Ey Mekkeliler, Ey Taifliler.

Sizler, körü körüne atalarınıza, babalarınıza ileri gelenlerinize uymayın.

O gün geldiğinde, Hesap gününde, kendilerine uyduğunuz kişileri suçlayacaksınız.

Ama nafile. İş bitmiştir artık.



Ey Nebi. Ey İnananlar!

Sizler; İman eden ve o imana uygun iş işleyen kimselersiniz.

Sizleri de zemininden ırmaklar çağlayan cennetler beklemektedir.

Sabredin bugünlere. Güzel günler sizleri beklemektedir.



Ey Nebi.

Sen, zalimlerin sana ve inananlara yaptıklarından Allah’ı habersiz sanmayasın.

O, onları sadece gözlerin yuvalarından fırlayıp bir noktada donakaldığı bir güne ertelemektedir



Allah, kendisine inanıp güvenen kimseleri hem dünyada hem de âhirette sapasağlam (dimdik ayakta) tutar.

Bunu böyle bilin.


10. ncu Yıla İnen Sureler: (Saffat Suresi);

Hala, sana yeniden diriliş ve hesap gününün zamanını soruyorlar.

Ey Taifliler, Ey Mekke Müşrikleri!

Niye soruyorsunuz ki.

Onun için bir tek komut yeterlidir.



Bu komut verildiğinde, şaşakalacaksınız ve bön bön etrafınıza bakacaksınız.

Eyvah diyeceksiniz.

İşte bu, o gündür diyeceksiniz.

Evet, bu sizin yalanlayıp durduğunuz, iyi ve kötünün ayrışma günüdür.



Dünyada inananlara zulmedenlerin hepsini Cehennem sahasında toplayın diyeceğiz.

Ey Mekke Müşrikleri, Ey Taifliler. Ey zalimler.

Bugün ne oldu sizlere.

Niye dünyadaki gibi birbirinize yardım etmiyorsunuz.



Niye kendi aranızda tartışarak birbirinizi suçluyorsunuz.

Hani Muhammed ve ona tabi olanlar, yalancıydılar, bölücüydüler, sizler iyiydiniz.

Niye bu ateşin kenarındayız mı diyorsunuz.



Dünyadayken size vaad edilen azabı çekme zamanı bugün.

Evet Beyler.

Bugün, sizin hükmünüz burada geçmez. Burada Allah’ın hükmü geçer



Dünyadayken beğenmediğiniz İnananlar ve bu imanına uygun davrananlar nerde biliyormusunuz.

Onlar Cennetlerde.

Lezzet kaynağı her tür ürün orada. Tıka basa dolu.

Muhteşem tahtlar ve güzellikler. Tarifi mümkün olamayan içecekler ve eşler.



İyi olup güzel davrananların ödülü böyledir.

Ey Nebi, Ey İnananlar.

Bu yaşadıklarınız birer imtihandır.

Nuh da , İbrahim de, benzer imtihana tabi tutuldular.



Çünkü bedelsiz ödül olmaz.

Bu zor şartlarda, imanınızı saf ve temiz tutmak elbette zahmet ister, bedel ödemek ister.

Sakın gevşemeyiniz ve imanınızda sebat ediniz.


10. ncu Yıla İnen Sureler: (Kasas Suresi);

Kardeşin Musa’nın Firavn ile olan hadisesini sana anlatıyoruz.

Niye?

Musa ve Annesine biz talimat verdik ve Onlar uyguladı. Asla tereddüt etmeyin dedik.

Ne oldu. Musa’yı Firavunun kucağında yetiştirdik.



Firavn, Musa’ya hiçbir şey yapamadı.

Ey Nebi.

Hiç endişe etme, Mekke Müşrikleri de sana hiçbir şey yapamayacaktır.



Biz seni, insanlığı uyarman ve onlara, Allah’a karşı olan sorumluluklarını hatırlatman için bir rahmet olarak gönderdik.

Böyle yapmasaydık onlar hesap gününde ne diyecekti biliyor musun.

‘’Rabbimiz! Keşke bize bir elçi gönderseydin de biz de Senin mesajlarına uyup inanan kimselerden olsaydık, olmaz mıydı’’ diyeceklerdi.



Bunu onlara dedirtmemek için seni ve beraberinde bu ilahi vahyi adım adım gönderdik.

Allah’a karşı sorumluluğunun bilincinde olanlar, bu vahye hemen teslim oldular.

Kim bunlar;



• Her şeye (rağmen hakta) direnenler, • Kötülüğü iyilikle savanlar• Kendilerine rızık olarak verdiklerimizden infak

edenler• Düşüncesizce söylenmiş bir söz (boş söz)

işittiklerinde ondan yüz çevirirler.



Allah böylelerini doğru yola yöneltir.

Allah, doğru yola yönelmek isteyene yol gösterir.

Sen sadece görevini yap.



Ey Müşrikler!

Allah’ı çok uzaklarda görüp de, Allah’a yaklaşmak için putları aracı edenler, başka insanları aracı edenler!

Kıyamet günü, yargı önünde soracağız sizlere;

Nerde ortak koştuklarınız? Çağırın da size yardım etsinler.



Çağıracaklar. Ama, çağrılarına cevap alamadıkları gibi yardım da alamayacaklar.

Öyleyse Ey İnsanlık.

Ahiret’te kimseye güvenme.

Sadece imanına ve bu imana uygun yapmış olduğun iyiliklerine güven.



Çünkü kurtuluşun reçetesi budur.

• Kim huzura iyiliklerle çıkarsa, işte ona getirdiğinden daha hayırlısı vardır.

• Kim de huzura kötülüklerle çıkarsa, işte kötülük yapan o kimseler sadece yaptıklarının karşılığını görecekler



• (Ey bu vahyin muhatabı!) Senin hayatına Kur’an’ın mesajıyla (istikamet) veren (Allah), elbet seni yepyeni bir hayata kavuşturacaktır.



Ve sen (ey bu vahyin muhatabı); bu ilâhi mesajın sana kadar ulaşacağını ümit etmezdin! Sadece Rabbinin rahmeti sayesinde oldu bu: o halde inkâr edenlere asla arka çıkma!

Ve sana indirilmiş olduğu şu vakitten sonra, onların seni Allah’ın âyetlerinden alıkoymalarına asla izin verme! Aksine (onları) Rabbine çağır! Sakın ha, Allah’a ortak koşanlardan biri olma!



Ve asla Allah’la beraber başka bir ilâha yalvarıp yakarma!

O’ndan başka ilâh yok: her şey yok olacak, sadece O’nun Zatı baki kalacak.

Nihai yargı yalnız O’na aittir: sonunda elbet hepiniz O’na döndürüleceksiniz.

Bunu böyle bilin ve sabredin…….


10. ncu Yıla İnen Sureler: (İsra Suresi);

Ey İnsanlar.

Niçin, şer için yalvarıp duruyorsunuz. Biraz olsun düşünmez misiniz.

Gece ve gündüzün peş peşe gelişi nasıl oluyor. Güneş ve ayın hareketlerine bakarak takvim yapıyorsunuz.



Bunları düşünerek ibret almanız ve Allah’a dönmeniz gerekmez mi.

Ey İnsanlar.

Şunu unutmayınız ki, akibetiniz, kendi çabanıza bağlıdır.

Akibetinizi kendiniz hazırlamaktasınız.



Kıyamet Günü, dünyada yapıp ettiğiniz her şeyin kayıtlı olduğu sicilinizi önünüze koyacağız ve,

Oku sicilini! Diyeceğiz.

Bugün kendi hesabını görmek için sen sana yetersin. Başka delil aramana gerek yok.



Ey İnsanlar.

Doğru yola yönelmeniz de, sapmanız da kendi lehinize yada aleyhinizedir.

Şunu bilin ki, Ahirette kimse kimsenin sorumluluğunu taşımayacaktır. Herkes kendi yaptıklarından sorumludur.



Ey İnananlar.

Bunu böyle bilin ve imanınızda sebat ediniz, gevşeklik göstermeyiniz.

Bu dünyada, bazılarının payını fazla vermemiz sizi yanılgıya düşürmesin.



Ey Müşrikler.

Bu durumdan kendinize bir pay çıkartarak Allah’ın sizi sevdiğini ya da sizinle birlikte olduğunu sanmayınız.

Siz bunu istediniz ve biz de verdik.



Hayatın sadece bu dünyadan ibaret olduğunu sanıyorsunuz ve şımarıyorsunuz, azıyorsunuz.

Şunu bilin ki Ahirette sizler için tahsis edilmiş yer Cehennem’dir.



Ey İnananlar.

Sizler, geçici hayat olan dünyayı değil de kalıcı hayat olan Ahireti tercih ettiniz. Ve tüm çabanızı bu yönde yaptınız.

Şunu bilin ki bu tercihinizin karşılığı boşa gitmeyecektir. Siz kaybedenlerden olmayacaksınız.



Ey İnsanlar ve Ey İnananlar.

Rabbiniz sizden şu hususlarda hassasiyet göstermenizi istiyor.

• Allah ile birlikte başka ilahlar edinmeyiniz.• Sadece Allah’a kulluk ediniz.• Ana babanıza iyilik ediniz.• Rabbiniz, içinizde sakladıklarınızı çok iyi

bilmektedir. Buna göre davranın.



• Rabbiniz, hatada ısrar etmeyip tevbe ederek kendisine yönelenleri bağışlar

• Size verilenlerden, üzerinde hakkı olanlara veriniz.• Amaçsızca saçıp savurmayınız. İsraf etmeyiniz.• Cimrilik de yapmayınız.• Zinaya yaklaşmayınız.• Gerekçesiz olarak cana kıymayınız.• Verdiğiniz söze sadık kalınız.



• Ölçü ve tartıda adaleti elden bırakmayınız.• Bilmediğin ve seni ilgilendirmeyen bir şeyin peşine

düşme.• Yeryüzünde, çalım satarak yürüme.

Bunlara uymassanız, Rabbiniz katında hoş karşılanmayacağınızı bilin.



Ey Nebi.

Sen bunları insanlara duyuruyorsun.

Oysa onlar, hala senin büyülenmiş olduğunu söylüyorlar.

Seni neye benzetiyorlar hele bir bak.

Bu nasıl bir sapıtmadır.



Ey İnananlar.

Birbirinize karşı sözü en güzel bir biçimde söyleyin, çünkü şeytan aranızı açmak istiyor.

Şeytan, insanın apaçık düşmanıdır. Aranıza sokulmak istenen her fitnenin ondan kaynaklandığını bilin ve onun arzusunu boşa çıkarınız.



Şunu iyi biliniz ki, şeytanın gerçek kullar üzerinde hiçbir etkisi yoktur.

Eğer şeytan halen hayatınıza müdahale ediyorsa, biliniz ki bu imanınızdaki zaaf, hakkıyla Allah’a kul olamamaktan gelmektedir.



Ey Nebi.

Müşrikler, seni ve inananları oradan çıkarmak için (senin) toprağında ısrarla seni taciz ve tedirgin etmeye devam ediyorlar.

Sabret.

Senden önceki Nebi’leri de memleketlerinden kovdular, çıkarttılar.



Ey Nebi.

Bu müşrikler gittikçe azmaya başladılar. Sana inanmamak için senden olmadık şeyler istemeye başladılar.

• Bize yerden kaynaklar fışkırtmassan sana inanmayız diyorlar.



• Altından gürül gürül su akan bahçelerin olmalıydı dediler.

• Göğü başımıza indir dediler.• Allah’ı ve Melekleri karşımıza dik dediler.• Altından bir köşkün olmalı dediler.• Göğe çıkıp oradan bize bir kitap getirmelisin dediler.



Ey nebi onlara de ki.

Ben bir insanım, sizin gibi. Faniyim. Benim, bu dediklerinizi yerine getirmek gibi bir görevim yok.

Tüm güç ve kudret Rabbimindir.

Rabbin, senin gibi bir faniyi mi bize elçi gönderdi? Olamaz böyle bir şey diyerek sapıttılar.



Ey Nebi.

Şunu bil ki, yeryüzünde yaşayanlar Melek olsaydı biz de onlara Melek indirirdik.



Ey Nebi.

Sen vahyi iletmeye devam et.

Bu vahyi iletmede asla gevşeklik gösterme. Hiçbir zorluk, işkence, inkar seni bu görevden vazgeçirmesin.


10. ncu Yıla İnen Sureler: (Yunus Suresi);

Ey Nebi;

Hangi konumda bulunursan bulun, Biz sizin üzerinizde şahidiz.

Nitekim ne yerde ne de gökte zerre miktarı bir şey bile Rabbinin bilgisinden saklı kalamaz.

Bunu böyle bilin.



Ey Nebi.

Bugün Mekke Müşriklerinin sana yaptıklarını bir zamanlar Nuh’un kavmi de yapmıştı.

Nuh: “Ey kavmim! Eğer benim konumum ve Allah’ın âyetlerini size hatırlatmam zorunuza gidiyorsa, şunu iyi bilin ki ben yalnızca Allah’a güvendim.



Haydi siz de yapacağınız eylemi kararlaştırmak için kendilerine ilâhlık yakıştırdıklarınız da dahil, bir araya toplanın ki, kararlaştırdığınız eylem sizi riske sokmasın en sonunda bana karşı aldığınız kararı infaz edin; hem de hiç göz açtırmaksızın!



Şunu da iyi bilin ki: sizden (davetime) bir ücret talep etmedim; benim ücretimi takdir etmek yalnızca Allah’a düşer; zira ben Allah’a kayıtsız şartsız teslim olmakla emrolundum. Demişti.



Ey Nebi

De ki: “Ey insanlar! Eğer benim dinimden kuşku duyuyorsanız; şunu iyi bilin ki, Allah dışında sizin kulluk ettiğiniz varlıklara asla kulluk etmem!

Ne ki ben, yalnızca sizin canınızı alacak olan Allah’a kulluk ederim; zira ben inananlardan olmakla emrolundum”.



Ey Nebi De ki:

“Ey insanlık ailesi! İşte size Rabbinizden hakikatin ta kendisi gelmiştir! Artık kim doğru yolu tercih ederse, hiç şüphesiz o bu tercihi kendisi için yapmış olacaktır; kim de (yoldan) saparsa, hiç şüphesiz onun sapma tercihi kendi aleyhine olacaktır: ama sizin tercihinizden dolayı sorumlu tutulan asla ben olmayacağım!”



Şimdi (ey Peygamber):

Sana indirileni izle ve Allah hükmünü verinceye kadar sabret!

Zira hüküm verenlerin en hayırlısı O’dur.



Sakın, kardeşin Yunus gibi davranmayı aklından geçirme.

Görevini bırakmayı düşünme.

Biz senin her durumundan haberdarız.


10. ncu Yıla İnen Sureler: (Hud Suresi);

Benzer hususlar üzerinde Hud Suresinde de durulmaya devam edilmiştir.

Bu süreçte, müşrikleri tehdit dozu biraz daha artmış ve müşrikler de boş durmamış ve şiddet uygulamalarını artırmışlardır.



Hz Hatice ve Ebu talibin vefatı, Taif’in red ve işkenceleri, Mekke müşriklerinin baskıları, aynı zamanda bir insan olan Nebi’yi oldukça sıkıntıya sokmuştur. Bunaltmıştır.



Kavminin kendisini ve Vahyi inkar etmelerinde ısrar etmeleri de ayrıca üzmektedir.

Bu üzüntü ve sıkıntısını biraz olsun hafifletmek, Peygamberinin ve inananların yüreklerini ferahlatmak için bir hadise vuku buluyor.

İsra ve Mirac hadisesi.


15.03.2010

Documents