182-ე გენერალურიკონფერენცია

6—7 ოქტომბერი, 2012

დაბეჭდილიაუკანასკნელი დღეების წმინდანთა იესო ქრისტეს

ეკლესიის მიერ.სოლთ ლეიქ სითი, იუტა

© 2012 Intellectual Reserve, Inc.ყველა უფლება დაცულია

ინგლისურად დამტკიცებულია: 12/11თარგმანი დამტკიცებულია: 12/11

თარგმანი 182nd Semiannual General ConferenceGeorgian

PD50045288 131

კ ვ ი რ ი ს დ ი ლ ი ს ს ე ს ი ა

სად არის საბურველი? | ჰენრი ბ. აირინგის მიერ . . . . . . . . . . . . . . 1

გამოსყიდვა | ბოიდ კ. პაკერი . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10

ჯერ დააკვირდი, შემდეგ ემსახურე | ლინდა კ. ბერტონი . . . . . . 17

გულით შეცნობა | უოლტერ ფ. გონსალესი . . . . . . . . . . . . . . . . . 24

პირველი დიდი მცნება | ჯეფრი რ. ჰოლანდის მიერ . . . . . . . . . 29

შენიშნეთ დალოცვები თქვენს ცხოვებაში | პრეზიდენტ თომას

ს.მონსონის მიერ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 35

კ ვ ი რ ი ს ს ა ღ ა მ ო ს ე ს ი ა

იყო ქრისტიანზე უფრო ქრისტიანი | რობერტ დ. ჰეილსი . . . . . 44

გარდაცვლილთა გამოსყიდვის სიხარული | რიჩარდ ჯ. სკოტი . 51

მაცხოვართან ერთი ნაბიჯით უფრო ახლოს მისვლა | რასელ ტ.

ოსგუტორფე . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 58

რწმენით ყველაფერი აღსრულდება | მარკუს ბ. ნეში . . . . . . . . . 65

ჭეშმარიტი მოწაფეობის გზაზე შედგომა | დენიელ ლ. ჯონსონი71

ზიარების დალოცვა | დონ რ. კლარკი . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 76

უფლისკენ მოქცეულნი | დევიდ ა. ბედნარი . . . . . . . . . . . . . . . . 82

ღმერთი იყოს თქვენთან, სანამ კვლავ შევხვდებით | პრეზიდენტ

თომას ს. მონსონის მიერ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 90

iii

კ ვ ი რ ი ს დ ი ლ ი ს ს ე ს ი ა | 7 ო ქ ტ ო მ ბ ე რ ი , 2 0 1 2

სად არის საბურველი?პრეზიდენტი ჰენრი ბ. აირინგის მიერპირველ პრეზიდენტობის პირველი მრჩეველი

საბურველი რომელიც ჩრდილავს ღვთიურშველას არ ჩრდილავს ღმერთს მაგრამხანდახან ჩვენ ვექცევით მის ქვეშ. ღმერთიარასდროს არ არის ჩვენგან დაფარულიმაგრამ, ხანდახან, ჩვენ მისგან ვართ.

წინასწარმეტყველმა ჯოსეფ სითმა, ლიბერტის ციხეში,მისი ტანჯვების სიღრმეში, შესტირა: „ღმერთო სად ხარ? დასად არის საბურველი, რომელიც ფარავს შენსთავშესაფარს?”1 მრავალი ჩვენგანს პირადი ტანჯვისას აქვსგრძნობა, რომ ღმერთი შორს არის ჩვენგან. მაგრამსაბურველი, რომელიც გვიჩრდილავს ღვთიურ დახმარებასარ ფარავს ღმერთს, ხანდახან გვჩრდილავს ჩვენ. ღმერთიარასოდეს არ არის დაფარული, მაგრამ ხანდახან ჩვენ ვართდაჩრდილული მოტივაციებით, რომელიც გვაშორებსღმერთს და ამის გამო გვეჩვენაბა ის ჩვენგან შორს დამიუწვდომელი. ჩვენი პირადი სურვილები და არა „იყოს ნებაშენი,“2 ქმნის გრძნობას, რომ ღმერთი დაფარულიასაბურველით. ღმერთი გვხედავს და ესმის ჩვენი, მაგრამჩვენ შეიძლება არ გვაქვს მისი მოსმენის ან მორჩილების დადროის დათმობის სურვილი.

ჩვენი გრძნობები ღმერთისაგან დაშორების შესახებუფრო შემცირდება თუ ჩვენ ვიქნებით მის მიმართ უფროუმანკო. ეს არ არის ადვილი მსოფლიოში, სადაც სხვაადამიანების თვალსაზრისს შეიძლება ჰქონდეს ამხელაგავლენა ჩვენ მოტივებზე. მაგრამ ეს დაგვეხმარებაჭეშმარიტების პოვნაში, რომ ღმერთი ახლოს არის ჩვენთან

1

და ზრუნავს ჩვენზე და არასდროს არ იმალება მისიშვილებისაგან.

ჩემი სამი წლის შვილიშვილმა დაგვანახა უმანკოებისადა თავმდაბლობის ძალა, რომელიც გვაკავშირებსღმერთთან. ის წასული იყო ღია კარის დღეზე იუტას ბრიგემსითის ტაძარში, ტაძრის ერთ ოთახში მიმოიხედა დაიკითხა: „დედიკო სად არის იესო?“ დედამისმა აუხსნა, რომის ვერ იხილავდა მას ტაძარში, მაგრამ შესძლებდა ეგრძნომისი გავლენა გულით. ელიზამ ფრთხილად განიხილადედამისის პასუხი და შემდეგ თითქოს დაკმაყოფილდა დადაასკვნა „იესო წასულია ვიღაცის დასახმარებლად.“

არანაირ საბურველმა არ დაუფარია ელიზას რეალობისგანმარტება ან ხედვა, ღმერთი მასთან უფრო ახლოა დაგოგონაც გრძნობს მის სიახლოვეს, ელიზამ იცოდა, რომტაძარი არის უფალის სახლი, მაგრამ ასევე ესმოდა, რომამღსდგარი და ამაღლებული იესო ქრისტეს აქვს სხეული დაშეუძლებელია, რომ იყოს ერთ ადგილზე ყოველ დღე.3 თუის არ იყო მის სახლში, გოგონა მიხვდა, რომ ის უნდაყოფილიყო სხვაგან. იქიდან, რაც მან იცის მხსნელისშესაახებ, გოგონა მიხვდა, რომ ის იყო სადმე კეთილისაქმისათვის, მამამისის შვილებისათვის, ნათელი იყო, რომგოგონას სურდა იესოს დანახვა არა იმისათვის, რომსასწაული შეემოწმებინა არამედ იმიტომ, რომ ბავშსუბრალოდ უყვარდა ის.

სულმა გაანდო მის ბავშურ გონებას და გულს ის ნუგეში,რაც ყოველ ჩვენგანს სურს და სჭირდება. იესო ქრისტეცოცხალია, გვიცნობს, გვიყურებს და ზრუნავს ჩვენზე.ტკივილის დროს, მარტოობისას ან დაბნეულობის ჟამს, ჩვენარ გვჭირდება იესო ქრისტეს დანახვა, იმის ცოდნისათვის,რომ მან იცის ჩვენი მდგომარეობის შესახებ და მისი მისიაარის, რომ დაგვლოცოს.

მე ჩემი პირადი ცხოვრებიდან ვიცი, რომ ჩვენცშეგვიძლია გვქონდეს ელიზასნაირი გამოცდილებაბავშვობიდან დიდი ხნის შემდეგაც. ჩემი კარიერის პირველწლებში, მე დაუღონებლივ ვშრომობდი, რომ მიმეღწიასტანდფორდის უნივერსიტეტის პროფესორისწოდებისათვის. მე ვფიქრობდი, რომ უზრუნველყავი ჩემიოჯახი კარგი ცხოვრებით. ჩვენ ვცხოვრობდით ჩემი

კ ვ ი რ ი ს დ ი ლ ი ს ს ე ს ი ა

2

მეუღლის მშობლებთან ახლოს ძალზედ კომფორტულგარემოცვაში. მსოფლიოს სტანდარტებით მე მივაღწიე დიდწარმატებას. მაგრამ მომეცა შანსი, რომ მიმეტოვებინაკალიფორნია და წავსულიყავი აიდაჰოში, რექსბურგისრიქსის კოლეჯში. ჩემი ცხოვრებისეული პროფესიულიმიზნები ალბათ ჩემთვის იყო, როგორც საბურველი,რომელიც მაშორებდა მოსიყვარულე მამას, რომელმაცუკეთესად იცოდა თუ რანაირი იქნებოდა ჩემი მომავალი.მამგრამ მე დალოცვილი ვიყავი, რომ ვიცოდი, იმ დროსროგორი წარმატებაც არ უნდა მქონოდა კარიერაში თუოჯახში, იყო ღმერთის ძღვენი და მე, როგორც ბავშვი,მოვიყარე მუხლი ლოცვით, რომ მეკითხა რა უნდა მექნა. მეშევძელი გონებაში წყნარი ხმის გაგება, რომელმაც მითხრა„ეს არის ჩემი სკოლა.“ არ იყო არანაირი საბურველი,რომელიც მაცალკავებდა ღმერთისგან. რწმენითა დათავმდაბლობით, მე მივანდე ჩემი ნება მის ნებას დავიგრძენი მისი ზრუნვა და სიახლოვე.

რიქსის კოლეჯში ჩემი წლები, როდესაც მე ვცდილობდიმომეძია ღმერთის ნება და შემესრულებინა, ეს მაცილებდაიმ საბურველს, რომელიც დაფარავდა ღმერთის აქტიურროლს ჩემი ცხოვრებაში. როდესაც ვცდილობდი მისისამსახურის შესრულებას, მე ვიგრძენი მისი სიახლოვე დავგრძნობდი, რომ იცოდა ჩემი საქმეების შესახებ და ღრმადზრუნავდა ჩემს ბედნიერებაზე. მაგრამ, როგორცსტანდფორდში, კიდევ ერთხელ იჩინეს თავი ამქვეყნიურმამოტივაციებმა. ერთი მათგანი იყო მიმზიდველისამსახურის შემოთავაზება, რომელიც მივიღე რიქსისკოლეჯის ხუთ წლიანი პრეზიდენტობის ბოლოს. მეგანვიხილე ის, ვილოცე მის შესახებ და ის პირველპრეზიდენტობასთანაც განვიხილე. მათ მიპასუხეს თბილადდა ცოტაოდენი იუმორით, მაგრამ ნათელი მითითებისგარეშე. პრეზიდენტმა სპენსერ ვ. ქიმბელმა მოისმინა ჩემინათქვამი და სთქვა, „მაშ, ჰალ, თითქოს კარგი რამეაშენთვის და თუ ოდესმე დაგვჭირდი ვიცით სადმოგძებნოთ.“ მათ ეცოდინებოდათ სად მიპოვიდნენ,მაგრამ პროფესიული წარმატების სურვილს შეეძლო შეექმნაჩემთვის საბურველი, რაც გაართულებდა ჩემთვის ღმერთის

ჰ ე ნ რ ი ბ . ა ი რ ი ნ გ ი ს მ ი ე რ

3

პოვნას და უფრო გაართულებდა მის მოსმენას და მისიმსახურებისადმი მიყოლას.

ჩემი მეუღლე გრძნობდა ამას, ჰქონდა რა, ძლიერიგრძნობა, რომ უნდა დავრჩენილიყავით. დაჟინებით მირჩია,რომ მე უნდა ჩემით მიმეღო საკუთარი გამოცხადება. ასე,რომ მე კვლავ ვილოცე, ამჯერად მე მივიღე ნათელიმითითება, ხმა ჩამესმა გონებაში, რომელმაც სთქვა:„მედაგტოვებ რიქსის კოლეჯში ცოტა მეტი ხნით.“ ჩემიპირადი ამბიციებმა შეიძლება ღრუბელი მოფინა ჩემირეალობის ხედვას და გააძნელა გამოცხადების მიღება,მაგრამ ღმერთი არასდროს არ იყო დაფარული ჩემგან, მზადიყო პასუხით, როდესაც მას ვეძებდი რწმენით დათავმდაბლობით.

ოცდაათი დღის შემდეგ, როდესაც კურთხეული ვიყავიშთაგონებული გადაწყვეტილებით, რომ უარი მეთქვასამსახურის შემოთავაზებაზე და დავრჩენილიყავი რიქსისკოლეჯში, ტეტონის კაშხალი გასკდა. ღმერთმა იცოდა, რომკაშხალი ეს-ესაა გასკდებოდა და ადამიანებსდასჭირდებოდათ დახმარება. მან მომცა საშუალება, რომმომეძია რჩევა და მომეძებნა მიზეზი, რომ დავრჩენილიყავირიქსის კოლეჯში, მაგრამ მხოლოდ მან იცოდა ყველამიზეზები, რათა ჩემი სამსახური ჯერ კიდევ საჭიროიქნებოდა რექსბურგში და რიქსის კოლეჯში. ლოცვებშიხშირად ვთხოვდი მამაზეციერს, რომ ეთქვა ჩემთვის თუ რაუნდა, რომ გავაკეთო იმ ადამიანების დასახმარებლად,რომელთა სახლები იყო დაზიანებული ან განადგურებული.ჩემმა სურვილმა, რომ მეკეთებინა მისი ნება, ჩემსცხოვრებაში მისი გავლენა გახადა რეალური.

სხვანაირად ეს გვაჩვენებს თუ როგორ შეგვიძლიაშევქმნათ ბარიერი ღმერთის ნების ცოდნის ან მისისიყვარული ჩვენს მიმართ: ჩვენი განრიგის დაჟინებითშესრულებით, როდესაც ღმერთს აქვს მისი საკუთარიგანრიგი. ხანდახან ჩვენი ლოდინის არ ქონის სურველი,გვიბნელებს მისი ნების ხედვას ჩვენს მიმართ.

ლიბერთის ციხეში წინასწარმეტყველ ჯოსეფმა ჰკითხაუფალს, რომ დაესაჯა ისინი, ვინც სდევნიდნენ ეკლესიისწევრებს მისურიში. მისი ლოცვა იყო სწრაფი დადაუყოვნებელი შურისძიებისთვის, მაგრამ უფალმა უპასუხა

კ ვ ი რ ი ს დ ი ლ ი ს ს ე ს ი ა

4

„არც ისე ბევრი წლის მერე,”4 ის მიხედავდა ეკლესიის იმმტრებს. 121 სექციის 24 ლექსში ის ამბობს:

„აჰა, ჩემი თვალები ხედავენ და იციან ყველა მათი საქმე,და საჭირო დროს მე შემონახული მაქვს ყველა მათთვისსწრაფი განაჩენი.

რადგან ყველა ადამიანისათვის არის განკუთვნილიდრო, მისი საქმეების მიხედვით.5

ჩვენ ვიცილებთ საბურველს, როდესაც ვგრძნობთ დავლოცულობთ “იყოს ნება შენი“ და „შენს მიერ დანიშნულდროს“. ჩვენთვის უნდა იყოს საკმარისად მალე, რადგანჩვენ ვიცით, რომ მას ჩვენთვის უნდა მხოლოდ, რაცსაუკეთესოა.

ერთერთ ჩემ რძალს, მრავალი წლების განმავლობაში,ჰქონდა გრძნობა, რომ ღმერთმა მასზედ მოჰფინასაბურველი. ის იყო ახალგაზრდა სამი ბავშვის დედა,რომელსაც უნდოდა კიდევ მეტი ბავშვების ყოლა.რამოდენიმე წარუმატებელი მშობიარობის შემდეგ, მისილოცვები გადაიზარდა ტანჯვად. წლები გადიოდა დაგაუჩნდა გულის წყრომის ცდუნება. როდესაც ყველაზეუმცროსი შვილი მიდიოდა სკოლაში, მისი სახლისსიცარიელე თითქოს ცდილობდა მის დედობაზეყურადღების გამახვილებას. ასეთივე მისი ნაცნობებისდაუგეგმავი ან არასასურველი ორსულობები. ის გრძნობდავითომ იყო ისეთივე ერთგული და მოწოდებული, როგორიციყო მარიამი, რომელმაც სთქვა, „აჰა, უფლის მხევალი ვარ.”6

მაგრამ ამ სიტყვების თქმით მას გულში არ ესმოდა არაფერიპასუხად.

თავიანთი სულიერი გამხნევებისათვის მისმა მეუღლემდაპატიჟა, რომ მივლინებაში ცოლთან ერთად წასულიყოკალიფორნიაში. იმ დროს, როდესაც ქმარი ესწრებოდასამუშაო შეკრებებს,იგი სეირნობდა მშვენიერ, ცარიელზღვის სანაპიროზე. მას გული ლამის გასკდომოდა დალოცულობდა ხმამაღლად. პირველად მან შესთხოვა არკიდევ ერთი ბავშვი, არამედ ღვთიური დავალება,„მამაზეციერო“ ტიროდა ქალი, „მე მოგიძღვნი მთელ ჩემდროს, გთხოვ მაჩვენე თუ როგორ გავატარო ეს დრო.“ მანგამოხატა თავისი მზადყოფნა, რომ წაიყვანდა მის ოჯახს,სადაც მოსთხოვდნენ, რომ წასულიყვნენ. ამ ლოცვამ მისცა

ჰ ე ნ რ ი ბ . ა ი რ ი ნ გ ი ს მ ი ე რ

5

მოულოდნელი სიმშვიდის შეგრძნება, ამან არდააკმაყოფილა მისი მგზნებარე სურვილიუეჭველობისათვის, მაგრამ მრავალი წლების განმავლობაშიპირველად გული დაუწყნარა.

ლოცვამ მოაცილა საბურველი და გაუხსნა ზეცისკენფანჯარა. ორი კვირის შემდეგ მან გაიგო, რომ იყოორსულად. ახლადშობილი იყო ერთი წლის, როდესაც ჩემშვილმა და რძალმა მიიღეს მისიაზე გაწვევის მოწოდება.რადგან პირობა ჰქონდათ დადებული, რომ გააკეთებდნენყველაფერს, სადაც არ უნდა წასულიყვნენ, რძალმა გადადოშიში და წაიყვანა მისი შვილები საზღვარგარეთ. მისიაშიმსახურობისას მათ ეყოლათ კიდევ ერთი ბავშვი,მისიონერების გადაყვანის დღეს.

ბოლომდე ზეცის ნებისადმი მორჩილება, როგორც ესახალგაზრდა დედამ გააკეთა, არის აუცილებელი პირობა,რათა მოვიცილოთ სულიერი საბურველი ჩვენი თავებიდან.მაგრამ ეს არ გვაძლევს დაუყოვნებლივ პასუხის მიღებისგარანტიას ჩვენს ლოცვებში.

აბრაამის გული აშკარად დიდი ხნით ადრე იყომართალი, უკვე მანამდე, სანამ სარა დაორსულდებოდაისაკზე და იქამდე, სანამ მიიღებდნენ აღთქმულ მიწას.ზეცას სხვა მიზნები ჰქონდა პირველ რიგში მისაღწევი, ამმიზნებში იყო არა მარტო აბრაამის და სარას რწმენისმშენებლობა, ასევე მიზანი იყო მათთვის მარადიულიჭეშმარიტების სწავლება, რომელიც მათ გაუზიარეს სხვებს,მათთვის მომზადებული მიწისაკენ გრძელი და რთულიგზით მოგზაურობისას. უფალის დაგვიანებები ხანდახანგვეჩვენება ხანგრძლივი, ხანდახან თითქმის მთელიცხოვრება. მაგრამ ისინი ყოველთვის გათვლილია, რომგვაკურთხოს. არასდროს არ უნდა იყოს მარტოობის ანდაღონების ჟამი.

თუმცა მის მიერ დანიშნული დრო ყოველთვის არ არისჩვენი დრო, ჩვენ შეგვიძლია დარწმუნებულები ვიყოთ, რომღმერთი ასრულებს მის დანაპირებებს. ყველა თქვენგანი,რომლებიც გრძნობთ, რომ ძნელია მისთვის ხმის მიწვდენა,მე მინდა დავამოწმო, რომ მოვა დღე, როდესაც ჩვენ ყველავიხილავთ მას პირისპირ. ისე, როგორც ჩვენი არაფერი არარის დაფარული მისგან, იქ არაფერი არ იქნება მის მიერ

კ ვ ი რ ი ს დ ი ლ ი ს ს ე ს ი ა

6

ჩვენთვის დაფარული. ჩვენ პირადად ყველანი დავდგებითმის წინ. ისე, როგორც ჩემი შვილიშვილი, ჩვენ ახლავეგვსურს იესო ქრისტეს ნახვა, მაგრამ ჩვენი მასთანნამდვილი გაერთიანება სამსჯავროზე იქნება მეტად უფროსასიამოვნო, თუ ჩვენ გავაკეთბთ იმას, რომ ის იყოსჩვენთვის ასევე ნაცნობი, როგორებიც ჩვენ ვართ მისთვის.როდესაც ჩვენ ვემსახურებით მას, ჩვენ ვხდებითმისდაგვარნი და ვგრძნობთ მასთან სიახლოვეს, ისეროგორც მივაღწევთ იმ დღეს, როდესაც არაფერი აღარდაფარავს ჩვენს ხედვას.

ასეთი მისწრაფება ღმერთისაკენ შეიძლება იყოსმუდმივი. მხსნელი გვასწავლის: „მოდით, მამაჩემისკურთხეულნო, დაიმკვიდრეთ სოფლის დასაბამიდანთქვენთვის გამზადებული სასუფეველი,”7 შემდეგ გვეუბნებათუ როგორ ეს ვაკეთოთ:

„ვინაიდან მშიოდა და საჭმელი მომეცით, მწყუროდა დამასვით, უცხო ვიყავი და მიმიღეთ,

შიშველი ვიყავი და შემმოსეთ, სნეული ვიყავი დამომინახულეთ, საპყრობილეში ვიყავი და მომაკითხეთ.

მაშინ მიუგებენ მას მართალნი და ეტყვიან: უფალო,როდის გიხილეთ შენ მშიერი და დაგაპურეთ? ანმწყურვალი და გასვით?

როდის გიხილეთ უცხო და მიგიღეთ? ან შიშველი დაშეგმოსეთ?

როდის გიხილეთ შენ სნეული, ან საპყრობილეში მყოფიდა მოგაკითხეთ?

მიუგებს მეფე და ეტყვის მათ: ჭეშმარიტად გეუბნებითთქვენ: რაც გაუკეთეთ ერთს ამ ჩემს უმცირეს ძმათაგანს, მეგამიკეთეთ.”8

როდესაც ჩვენ ვაკეთებთ იმას, რასაც მას უნდა, რომგავაკეთოთ მისი მამის შვილებისათვის, უფალი მიიჩნევსმას, როგორც მის მიმართ გაკეთებულ სიკეთედ და ჩვენვიგრძნობთ მასთან სიახლოვეს, როდესაც ვიგრძნობთ მისსიყვარულსა და მხარდაჭერას. დროთა განმავლობაში ჩვენგავხდებით მისდაგვარნი და ვიფიქრებთ სამსჯავროსდღეზე ბედნიერი მოლოდინით.

საბურველი, რომელიც თითქოს გვფარავს ღმერთისაგან,შეიძლება იყოს ადამიანის წინაშე შიში და არა მისადმი

ჰ ე ნ რ ი ბ . ა ი რ ი ნ გ ი ს მ ი ე რ

7

1.2.

მსახურობის სურვილი. მხსნელის ერთადერთი მოტივი იყოადამიანებისათვის დახმარება. ბევრი თქვენგანს, ისეროგორც მე, უგრძვნია შიში ვინმესთან ურთიერთობაში,ვისაც აწყენინეთ ან ვინც ტკივილი მოგაყენათ. მაგრამმაინც, მე მინახავს როგორ ალღვობს უფალი გულებსხანდახან, ჩემს ჩათვლით. და ამიტომ მინდა მოგიწოდოთ,მიდით ვინმესთან უფალისათვის, თქვენი რაიმე შიშისმიუხედავად რომელიც გაქვთ, რომ მიაწვდინოთსიყვარული და პატიება. მე გპირდებით, რომ, როდესაც ამასგააკეთებთ, თქვენ იგრძნობთ მხსნელის სიყვარულს იმადამიანისათვის და მის სიყვარულს თქვენსადმი და ესმოხდება ძალიან მალე. თქვენთვის ეს გამოწვევა შეიძლებაიყოს ოჯახში, ეს შეიძლება იყოს საზოგადოებაში ან მთელერში.

თუ უფალის გულისათვის მიდიხართ, ის დაინახავს დადააფასებს. თუ თქვენ ამას აკეთებთ ხშირად და საკმაოდხანგრძლივად, იესო ქრისტეს გამოსყიდვის მეშვეობითთქვენ იგრძნობთ თქვენს ბუნებაში ცვლას. არა მარტოიგრძნობთ მას უფრო ახლოს, თქვენ იგრძნობთ თუ როგორსულ უფრო და უფრო მას ემსგავსებით და მაშინ, როდესაცმას შეხვდებით, ისე, როგორც ჩვენ ყველა, ეს თქვენთვისიქნება, როგორც მორონისათვის, როდესაც მან სთქვა: „დაახლა მე ვემშვიდობები ყველას. მალე წავალ ღვთისსამოთხეში დასასვენებლად, სანამ ჩემი სული და სხეულიკვლავ არ გაერთიანდებიან და არ ავმაღლდები გამარჯვებისზეიმით ცაში, რათა შეგხვდეთ დიდი იეჰოვას სასიხარულოსამსჯავროზე, ცოცხლებისა და მკვდრების მარადიულმოსამართლესთან, ამინ.”9

თუ ჩვენ ვემსახურებით რწმენით, თავმდაბლობით დაგვწადია ღმერთის ნება, მე ვამოწმებ, რომ დიდი იეჰოვასსამსჯავრო იქნება სასიამოვნო. ჩვენ ვიხილავთ ჩვენმოსიყვარულე მამას და მის ძეს, ისე, როგორც ისინიგვხედავენ ჩვენ, სრულყოფილი სიცხადითა დასიყვარულით. იესო ქრისტეს სახელით, ამინ.

შენიშვნები

მოძღვრება და აღთქმები 121:1.იხილეთ მათე 6:10; ლუკა 11:2;3 ნეფი 13:10; ეთერი 12:29;

მოძღვრება და აღთქმები 109:44;მოსე 4:2.

კ ვ ი რ ი ს დ ი ლ ი ს ს ე ს ი ა

8

3.

4.5.

6.7.8.9.

იხილეთ მოძღვრება დააღთქმები 130:22.მოძღვრება და აღთქმები 121:15.მოძღვრება და აღთქმები121:24–25.

ლუკა 1:38.მათე 25:34.მათე 25:35–40.მორონი 10:34.

ჰ ე ნ რ ი ბ . ა ი რ ი ნ გ ი ს მ ი ე რ

9

გამოსყიდვაპრეზიდენტი ბოიდ კ. პაკერითორმეტ მოციქულთა ქვორუმის პრეზიდენტი

სადაც არ უნდა იყვნენ ჩვენი წევრები დამისიონერები, ჩვენი გზავნილი არის ერთიმხსნელი იესო ქრისტეში რწმენა და იმედი.

ჩემი გზავნილი ეხება ჩვენს შორის მათ ვინც იტანჯება,გული დამძიმებული აქვს დანაშაულით, სისუსტით,წარუმატებლობით, დარდითა და უიმედობით.

1971 წელს გამაგზავნეს დასავლეთ სამოას პალოსკონფერენციაზე, სადაც შედიოდა ახალი პალოს დაფუძვნებაუპოლოს კუნძულზე. გასაუბრებების შემდეგ ჩვენგავემგზავრეთ პატარა თვითმფრინავით სავაის კუნძულზე,რათა იქ ჩაგვეტარებინა პალოს კონფერენცია.თვითმფრინავი დაჯდა ბალახიან მდელოზე ფაალასთანახლოს და მომდევნო საღამოს იმით უკან უნდადავბრუნებულიყავით კუნძულ უპოლოზე.

იმ დღეს, როდესაც უნდა დავბრუნებულიყავითსავაიდან, წვიმდა, ვიცოდით რა, რომ თვითმფრინავი ვერდაჯდებოდა სველ მინდორზე, ჩვენ მივედით კუნძულისდასავლეთით, სადაც იყო ასაფრენი ბილიკი მარიჯანებისზღურბლზე. ჩვენ ველოდებოდით დაღამებამდე, მაგრამთვითმფრინავი არ მოფრინდა. ბოლოს გავიგეთ რადიოდან,რომ იქ ქარიშხალი იყო და თვითმფრინავი ვერაფრინდებოდა. რადიოს მეშვეობით გადავეცით, რომ უკანკატარღით დავბრუნდებოდით და რომ ვინმედაგვხვდებოდა მულიფანუაში.

როგორც კი გამოვედით სავაიის პორტიდან, 12მეტრიანი კატარღის კაპიტანმა შეეკითხა მისიისპრეზიდენტს თუ ჰქონდა თან ფანარი. საბედნიეროდ მასჰქონდა და აჩუქა ის კაპიტანს. ჩვენ გავიარეთ 21

კ ვ ი რ ი ს დ ი ლ ი ს ს ე ს ი ა

10

კილომეტრი უპოლოს კუნძულიდან აღელვებულ ზღვაში.არცერთი ჩვენგანი არ ფიქრობდა, რომ მძვინვარეტროპიკული ქარიშხალი მძვინვარებდა კუნძულზე და ჩვენცზუსტად იქ მივემართებოდით.

მულიფანაუს ნავსაყუდელში, რომ შევედით საჭირო იყომარიჯნების რიფებს შორის ერთი ვიწრო შესასვლელისგავლა, ნავს უნდა გაევლო ეს საშიში კლდეები. შუქურაგორაკზე ნაპირის ზევით და ასევე ქვევით ნაპირზე შუქურაანიშნებდნენ ვიწრო შესასვლელს. ორი შუქურა უნდა ერთხაზზე გამოჩენილიყო ისეთნაირად, რომ ნავი შუქურისმიმართ ყოფილიყო სწორად მიმართული, რომელიცაჩვენებდა შესასვლელს.

მაგრამ იმ ღამეს მხოლოდ ერთი შუქურა ანათებდა. ორიუხუცესი გველოდებოდა ნაპირზე, მაგრამ ჩვენი მგზავრობამოსალოდნელზე უფრო გრძელი აღმოჩნდა საათეები გავიდაკატარღის ან რაიმე ნიშნის ლოდინით და უხუცესებიდაიღალნენ და ჩაეძინათ და დავიწყდათ მეორე ქვედაშუქურის ჩართვა, ამის შედეგად არ ჩანდა რიფების გაღმანავსაყუდელში შესასვლელი.

კაპიტანი მანევრირებდა კატარღით, როგორც შეეძლო,ნაპირიდან ერთი შუქურის მიმართებით იმ დროს, როდესაცეკიპაჟის წევრი, ნათხოვი ფანარით წინ ანათებდა ზღვას,რომ კატარღა აერიდებინა კლდეებისათვის. ჩვენ გვესმოდატალღების ხმა რიფებზე. როდესაც მივუახლოვდით, რომდაგვენახა ფანარის მეშვეობით, კაპიტანმა მკაფიოდშესძახა უკუსვლა და უკან დაიხია, რომ კვლავ ეცადაშესასვლელის პოვნა.

მრავალი მცდელობის შემდეგ, მან უკვე მიხვდა, რომშეუძლებელი იყო ნავსაყუდელში შესასვლელის პოვნა.ერთადერთი, რაც შეგვეძლო მივსულიყავით აპიასნავსაყუდელი, რომელიც იმყოფებოდა 64 კილომეტრიდაშორებით. ჩვენ უმწეონი ვიყავით მძვინვარე ბუნებისწინააღმდეგ. არ მახსოვს ოდესმე ვყოფილიყავი, სადაც ასებნელოდა.

პირველი საათის განმავლობაში ვერ მივცურავდითმიუხედავად იმისა, რომ ძრავი მთელი სიმძლავრითმუშაობდა. კატარღა წვალებით ადიოდა აზვირთებულტალღაზე შემდეგ დაქანცული ჩერდებოდა ტალღის წვერზე

ბ ო ი დ კ . პ ა კ ე რ ი

11

სანავე ხრახნებით წყლის ზევით. ხრახნების ვიბრაციააზანზარებდა კატარღას ლამის დაშლამდე, სანამ ის არჩაეშვებოდა ტალღის მეორე მხარეს.

ჩვენ ვიწექით ტვირთის სამაგრზე, ხელებითჩაჭიდებული ერთი მხრიდან და ფეხის წვერებით თავსვიმაგრებდით, რომ კატარღის ქიმიდან არ ჩავერეცხეთტალღას. ძმა მარკ ლითელფორდს ხელი გაეშვა და ტალღამმიანარცხა დაბალ რკინის მოაჯირს. თავზე ჭრილობაჰქონდა, მაგრამ მოაჯირი იკავებდა წყალშიგადავარდნისაგან.

საბოლოოდ ჩვენ მივაღწიეთ დანიშნულების ადგილს დათითქმის დილას შევედით აპიას ნავსაყუდელში. ნავებიერთმანეთზე იყვნენ გადაბმული უსაფრთხოების მიზნით,რამოდენიმე ჩვენს და სანაპიროს შორის იდგა, და ჩვენცოცვით გადავკვეთეთ ისინი, რათა არ გაგვეღვიძებინაისინი, ვისაც ნავის გემბანზე ეძინათ. ჩვენ მივედითპასეგაში, გავაშრეთ ტანსაცმელი და გავემართეთვალუტაიში, რათა ახალი პალო ჩამოგვეყალიბებინა.

მე არ ვიცი ვინ გველოდებოდა ჩვენ მულიფანუასნაპირზე. მე არ დავრთე ნება, რომ ჩემთვის ეთქვათ, მაგრამჭეშმარიტად შესაძლო იყო, რომ დავკარგულიყავით იმისგამო, რომ არ ენთო ქვემო შუქარა.

ჩვენი ჰიმნების წიგნში არის ძალზედ ძველი და იშვიათიჰიმნი, რომელსაც ჩემთვის აქვს ძალზედ განსაკუთრებულიმნიშვნელობა.

ნათლად კაშკაშებს ჩვენი მამის მოწყალებამისი შუქურადან მარად,ის ჩვენ გვავალებს ნაპირისგასწვრივ შუქების დაცვას.დაე ანათე ქვემო შუქურავტალღის გაღმა სინათლისთვისვინმე საწყალი გაჭირვებული მეზღვაური,რომ გადაარჩინო და დაიცვა.

ბნელი ღამე დადგა ცოდვისმძვინვარედ ღრიალებს ზვირთიმხურვალე თვალები ეძებენ ლტოლვასნაპირის გასწვრივ შუქურებს.

კ ვ ი რ ი ს დ ი ლ ი ს ს ე ს ი ა

12

ჩემო ძმაო გამორთე ლამპარიიძირება გაჭირვებული მეზღვაურიცდილობს ნაპირისკენ მოსვლასდაიკარგება სიბნელეში.1

მე დღეს მივმართავ მათ, ვინც დაკარგულია და ეძებს იმქვემო შუქურას, რომ უკან გზა გაუნათოს.

თავიდანვე გასაგები იყო, რომ მოკვდავ ცხოვრებაშიჩვენ სრულყოფილებას ვერ მივაღწევდით. არ იყომოსალოდნელი, რომ ჩვენ ვიცხოვრებდით რაიმე კანონისდარღვევის გარეშე.

„რადგან ბუნებრივი ადამიანი არის ღმერთის მტერი დაასე იყო ადამის დაცემიდან, ასე იქნება მარად დასამარადისოდ, თუკი არ დაემორჩილება სულიწმინდისკარნახს, დაიოკებს ბუნებრივ ადამიანს თავის თავში დაგახდება წმინდანი უფალი ქრისტეს გამოსყიდვით.”2

ძვირფასი მარგალიტიდან, ჩვენ გვესმის რომ „ვერცერთიუწმინდური ვერ იმყოფება ღმერთის სამეფოში,”3 და ამიტომგზა იქნა მოცემული ყველასთვის, ვინც სცოდავს, რომმოინანიოს და გახდეს მამაზეციერთან ყოფნის ღირსეულიკიდევ ერთხელ.

შუამავალი, გამომსყიდველი იქნა არჩეული, ის რომელიცგაივლიდა ცხოვრებას სრულყოფილად, არ ჩაიდენდა ცოდვასდა „თავს შესწირავდა ცოდვებისათვის, რომ აღესრულებინარჯული მათთვის, ვისაც აქვს გატეხილი გული დამომნანიებელი სული და არცერთი სხვისათვის არაღსრულდება რჯული.”4

გამოსყიდვის მნიშვნელობაზე ალმა ასწავლიდა,„ამიტომ გამოსყიდვის შესრულება აუცილებელია;წინააღმდეგ შემთხვევაში მთელი კაცობრიობაგარდაუვალად დაიღუპება.5”

თუ არ ჩაგიდენიათ შეცდომები, მაშინ არ გჭირდებაგამოსყიდვა, თუ შეცდომები გაქვს ჩადენილი და ყველაჩვენგანს აქვს, პატარა თუ სერიოზული, თქვენ ძალიანგჭირდებათ იმის გარკვევა თუ როგორ შეიძლება მათიმოცილება, რომ აღარ იყოთ სიბნელეში.

„იესო ქრისტე არის მსოფლიოს სინათლე და სიცოცხლე.”6

როდესაც ჩვენ დაჟინებით შევცქერით მას და მის

ბ ო ი დ კ . პ ა კ ე რ ი

13

სწავლებებს, ჩვენ მიგვიყვანს სულიერი უსაფრთხოებისნავსაყუდელისაკენ.

რწმენის მესამე სიმბოლო აცხადებს, „ჩვენ გვწამს, რომქრისტეს გამოსყიდვის მეშვეობით შესაძლებელია მთელიკაცობრიობის გადარჩენა, სახარების კანონების დაწესჩვეულებების მორჩილებით.”7

პრეზიდენტმა ჯოზეფ ფ. სმითი გვასწავლიდა: „ადამიანსარ შეუძლია საკუთარ თავს შეუნდოს ცოდვები, მას არშეუძლია თავის განწმენდა საკუთარი ცოდვებისშედეგებისგან. ადამიანს შეუძლია აღარ შესცოდოს დასწორად მოიქცეს მომავალში და რამდენადაც მისიქმედებები მისაღებია უფლისთვის, ის გახდება ღირსეულიგანხილვისთვის. მაგრამ ვინ უნდა გამოასწოროს ზიანი,რომელიც მათ უკვე მიაყენეს თავიანთ თავს და სხვებს, რაცშეუძლებელია, რომ თვითონ გამოასწორონ? იესო ქრისტესგამოსყიდვით, მომნანიებელი ცოდვებისგან იქნებაგანწმენდილი; თუმცა მარწყვივით წითელიც, რომ იყოს,გადაიქცევა თეთრად,როგორც მატყლი(იხილეთ ისაია 1:18).ეს არის თქვენთვის მოცემული დაპირება.”8

ჩვენ არ ვიცით ზუსტად თუ როგორ შეასრულა უფალმაგამოსყიდვა. მაგრამ ვიცით, რომ ჯვარცმის სასტიკი წამებაიყო მხოლოდ ერთი ნაწილი იმ საშინელი ტკივილისა,რომელიც დაიწყო გეთსიმანიის ბაღში, ტანჯვის წმინდაადგილი, რომელიც დასრულდა გოლგოთაზე.

ლუკა წერს:„თვითონ განშორდა მათ ქვის სასროლ მანძილზე,

მუხლი მოიყარა და ლოცულობდა.„ამბობდა: მამაო! თუ გსურს, ამაცდინე ეს სასმისი,

მაგრამ ჩემი ნება კი არა, შენი იყოსეჩვენა მას ციდან ანგელოზი და აძლიერებდა.ამ აგონიაში მყოფი უმხურვალესედ ლოცულობდა. და

გახდა მისი ოფლი, როგორც სისხლის მსხვილი წვეთები,რომლებიც მიწაზე ცვიოდა.”9

ამგვარად, როგორც მე მესმის არის მხოლოდ ერთიჩანაწერი სადაც აღწერილია თუ რას ამბობს მხსნელითვითონ გეთსიმანიის ბაღში გადატანილი. გამოცხადებაშიჩაწერილია:

კ ვ ი რ ი ს დ ი ლ ი ს ს ე ს ი ა

14

„რადგან აჰა, მე ღმერთმა ვიტანჯე ეს ყველაფერიყველასათვის, რომ მათ არ იტანჯონ თუ მოინანიებენ

მაგრამ თუ არ მოინანიებენ, ისე უნდა იტანჯონ როგორცმე;

როგორმა ტანჯვამაც მაიძულა მე ღმერთი, ყველაზედიდი, ავკანკალებულიყავი ტკივილისაგან, და სისხლიმეღვარა ყველა ფორიდან.”10

მთელი თქვენი ცხოვრების მანძილზე, თქვენ შეიძლებაწახვედით ისეთ ადგილებში, სადაც არ უნდა წასულიყავითდა გააკეთეთ ის, რაც არ უნდა გაგეკეთებინათ. თუ თქვენზურგს შეაქცევთ ცოდვას, ერთ დღეს თქვენ შესძლებთგაგებას იმ სიმშვიდის, რომელიც მოდის სრული მონანიებისბილიკის სვლით.

არ აქვს მნიშვნელობა, როგორი დანაშაულები გვაქვსჩადენილი, არ აქვს მნიშვნელობა რამდენად დავაზარალეთჩვენი ქცევით სხვები, ეს დანაშაული შეიძლება წაშლილიქნას. ჩემთვის ყველაზე მშვენიერი ფრაზა წმინდაწერილებში არის, როდესაც უფალმა სთქვა „აჰა, ვინცმოინანიებს თავის ცოდვებს, მაშინვე შეენდობა და მეუფალს მეტი აღარ მეხსომება ისინი.”11

ეს არის დაპირება იესო ქრისტეს სახარების დაგამოსყიდვის: რომ მიიღოს ყველა, ვინც მოვა, ყველა ვინცშემოუერთდება და მისცეს გამოცდილების გავლისსაშუალება, რათა მათი ცხოვრების ბოლოს, მათ შესძლონფარდის იქით გასვლა, თავიანთი ცოდვების მონანიებით,ქრისტეს სისხლით განწმენდით.12

ეს არის ის, რასაც უკანასკნელი დღეების წმინდანებიაკეთებენ მთელი მსოფლიოს გარშემო ეს არის სინათლე,რომელსაც ჩვენ ვთავაზობთ მათ, ვინც სიბნელეშია და გზააქვს დაკარგული. სადაც არ უნდა წავიდნენ ჩვენი წევრებიდა მისიონერები, ჩვენი გზავნილი არის ერთი, რწმენა დაიმედი მხსნელი იესო ქრისტეში.

პრეზიდენტი ჯოსეფ ფილდინგ სმითმა დაწერა ლექსიჰიმნისთვის „ნუთუ გზა გეჩვენება გრძელი?“ის იყო ჩემიძვირფასი მეგობარი, ჰიმნი არის მხარდაჭერა და დაპირებამათთვის, ვინც მხსნელის სწავლებებს ეძებს, რომ მიჰყვეს.

ბ ო ი დ კ . პ ა კ ე რ ი

15

1.

2.3.4.5.6.7.

8.

9.10.

11.12.13.

ნუთუ გზა გეჩვენება გრძელიუხეში და ციცაბო ბილიკი?ნუთუ გზაზე ასკილი და ეკალია?ნუთუ წვეტიანი ქვები გესობა ფეხშიროდესაც ცდილობ მაღლა ასვლასსიმაღლეებისკენ დღის სიცხეში?

ნუთუ გული დაგიღონდასულიც იღლება თანროდესაც იღწვი შენი საზრუნავისათვის?ნუთუ ტვირთია თითქოს მძიმერაც უნდა ასწიო ახლა?არ არის ვინმე, რომ ტვირთი გაუნაწილო?

ნუ დასუსტდება გული შენიახლა დაიწყო მოგზაურობაარის ერთი, ვინც თავს დაგიკრავსასე რომ, აიხედე მაღლა სიხარულითდა მოჰკიდე მის ხელს ხელიის აგიყვანს ახალ მწვერვალებზე

ღვთიურ მიწაზე და წმინდა,სადაც მთავრდება ყველა გასაჭირიდა ცხოვრება შენი ცოდვისგან თავისუფლდება,სადაც აღარ იღვრება ცრემლიაღარც დარდი დარჩენილიმოჰკიდე მას ხელი ხელში და შედი.13

იესო ქრისტეს სახელით, ამინ.

შენიშვნები

“Brightly Beams Our Father’s Mercy,”Hymns, no. 335.მოსია 3:19.მოსე 6:57.2 ნეფი 2:7.ალმა 34:9.მოსია 16:9.რწმენის სიმბოლოები 1:3.

Teachings of Presidents of the Church:Joseph F. Smith (1998), 99–100.ლუკა 22:41–44.მოძღვრება და აღთქმები19:16–18.მოძღვრება და აღთქმები 58:42.იხილეთ გამოცხადება 1:5.“Does the Journey Seem Long?”Hymns, no. 127.

კ ვ ი რ ი ს დ ი ლ ი ს ს ე ს ი ა

16

ჯერ დააკვირდი, შემდეგემსახურელინდა კ. ბერტონიმოწყალების საზოგადოების გენერალური პრეზიდენტი

ამ პრინციპის გამოყენებით ყოველიჩვენთაგანი შეძლებს უფრო მეტადდაემსგავსოს მაცხოვარს მაშინ, როცა ჩვენღვთის შვილებს ვემსახურებით.

ერთ-ერთი უდიდესი დამტკიცება იმისა, რომ ჩვენისაყვარელი წინასწარმეტყველი, პრეზიდენტი თომას ს.მონსონი, უფლის რჩეული მსახურია არის ის, რომ მანისწავლა მიჰყვეს მაცხოვრის მაგალითს - ემსახუროს ყველასინდივიდუალურად, რიგ-რიგობით. ისინი ჩვენს შორის,რომლებიც ნათლობის წყალში შევიდნენ, დადეს აღთქმა,აკეთონ იგივე. ამ აღთქმის თანახმად ჩვენ „ყოველთვისგვეხსომება მხსნელი და დავიცავთ მის მცნებებს“.1 მანთქვა: „ეს არის ჩემი მცნება: გიყვარდეთ ერთმანეთი,როგორც მე შეგიყვარეთ თქვენ“.2

შენიშნეთ, რომ პრეზიდენტ მონსონის სიტყვებიმოიცავს ისეთსავე მოწვევას: „ჩვენს ირგვლივ იმყოფებიანისინი, ვისაც ჩვენი ყურადღება, გამხნევება, მხარში დგომა,ნუგეში და სიკეთე ესაჭიროებათ. . . . ჩვენ აქ, დედამიწაზე,უფლის ხელი ვართ და გვევალება მისი შვილების მსახურებადა სულიერი ამაღლება. ის თითოეულ ჩვენთაგანზეადამოკიდებული“.3

გაიგონეთ მოწვევა: გიყვარდეთ ერთმანეთი?ზოგიერთისთვის არ არის ადვილი მიჰყვეს მაცხოვრისმაგალითს ემსახუროს რიგ-რიგობით ყველას. მაგრამცხოვრებაში ამ პრინციპის გამოყენებით ყოველიჩვენთაგანი შეძლებს უფრო მეტად დაემსგავსოს მაცხოვარს

ლ ი ნ დ ა კ . ბ ე რ ტ ო ნ ი

17

მაშინ, როცა ჩვენ ღვთის შვილებს ვემსახურებით.იმისთვის, რომ უკეთ შევძლოთ ერთმანეთის სიყვარული,მინდა შემოგთავაზოთ დასამახსოვრებლად ოთხი სიტყვა:„ჯერ დააკვირდი, შემდეგ ემსახურე“.

დაახლოებით 40 წლის წინ მე და ჩემი მეუღლეპარასკევს ტაძარში წავედით. ჩვენ სულ ცოტახნისშეუღლებულები ვიყავით და მე ძალიან ვღელავდი, რადგანსატაძრო მსახურების გამოცდილება თითქმის არ მქონდა. ესტაძარში ჩემი, როგორც ახალდაქორწინებულის, მხოლოდმეორე მისვლა იყო. ერთ-ერთმა ჩემს გვერდით მჯდომარედამ ეს შენიშნა. ის ჩემსკენ გადმოიხარა და მოწიწებითჩამჩურჩულა: „ნუ ნერვიულობთ, მე დაგეხმარებით“. მედავწყნარდი და სატაძრო მსახურების სესიის დარჩენილინაწილით ვისიამოვნე. ეს ქალბატონი ჯერ აკვირდებოდა,შემდეგ მსახურება გაუწია.

ჩვენ ყველანი მოგვიწვიეს, მივყვეთ იესოს სწავლებასდა სხვებს ვემსახუროთ. ეს მოწვევა არ შემოიფარგლებაანგელოზი დებით. როცა გიზიარებთ ეკლესიის წევრებისყოველდღიურ გამოცდილებას, რომელთაც ჯერ დაკვირვება,შემდეგ მსახურება ისწავლეს, გთხოვთ შენიშნოთ იესოსსწავლებანი, რომლებსაც ისინი ამ მაგალითებშიამჟღავნებენ.

ექვსი წლის ბავშვმა პირველადი საზოგადოებიდან თქვა:„როცა კლასის დამხმარეთ დამნიშნეს, მე უნდა ამერჩიაბავშვი, რომელიც ჩემთან იმუშავებდა. მე ავირჩიე ბიჭი,რომელიც ყოველთვის მოჩხუბარი იყო, იმიტომ, რომ მასსხვები არასოდეს ირჩევდნენ. მე მინდოდა მისთვისმესიამოვნებინა“.4

რა შენიშნა ბავშვმა? ის, რომ კლასის მოჩხუბარსარასდროს არ ირჩევდნენ. რა გააკეთა მან მსახურებისთვალსაზრისით? მან უბრალოდ აირჩია ის, რომ მასთანერთად ემუშავა კლასში. იესო გვასწავლის: „გიყვარდეთთქვენი მტრები, დალოცეთ თქვენი მაწყევრები, სიკეთეუყავით თქვენს მოძულეებს“.5

ერთ მეურვეობაში აარონის მღვდლობის მატარებლებიჯერ დააკვირდნენ, ახლა კი მნიშვნელოვან მსახურებასეწევიან. ყოველ კვირას ახალგაზრდა მამაკაცები ადრემოდიან და ნებისმიერ ამინდში - წვიმაში, თოვლში ან

კ ვ ი რ ი ს დ ი ლ ი ს ს ე ს ი ა

18

პაპანაქება სიცხეში, სამლოცველოს გარეთ დგანან დაელოდებიან მეურვეობის მოხუცებული წევრების მოსვლას.მათ მანქანიდან ეტლი ან ყავარჯნები გადმოაქვთ, ხელსუწვდიან და მოთმინებით აცილებენ ჭაღარა თმიანადამიანებს შენობაში. ისინი ღვთის წინაშე ნამდვილადასრულებენ თავიანთ მოვალეობას. როცა აკვირდებიან დაშემდეგ მსახურებას უწევენ, ისინი მხსნელის სწავლებისცოცხალი მაგალითები ხდებიან: „რაც გაუკეთეთ ერთს ამჩემს უმცირესს ძმათაგანს, მე გამიკეთეთ“.6 ახალგაზრდებისახალი სასწავლო პროგრამის ამოქმედებისას, მათი თვალებიკიდევ არა ერთ ქრისტესეულ მსახურების შესაძლებლობასდაინახავენ.

დაკვირვება და მსახურება ზოგჯერ დიდ მცდელობასმოითხოვს. შთაგონებულმა ახალგაზრდა ქალბატონმა,სახელად ალექსანდრიამ, შენიშნა, რომ მისი ნათესავი,მედისონი, ვერ ასრულებდა „პირადი წინსვლის“მოთხოვნილებებს აუტიზმის მძიმე ფორმის გამო.ალექსანდრიამ თავისი მრევლის ახალგაზრდა ქალებიშეკრიბა, ითათბირა ხელმძღვანელებთან და გადაწყვიტა,რაღააცით დახმარებოდა მედის. ყოველმა ახალგაზრდაქალმა მედის მაგივრად შეასრულა „პირადი წინსვლის“ღონისძიებებისა და პროექტების ნაწილი იმისთვის, რომ მასპირადი მედალიონის აღება შეეძლებოდა.7

ეს ახალგაზრდა ქალები მშვენივრად შეითავსებენდედობისა და მოწყალების საზოგადოების დებისფუნქციებსაც, რადგან ისინი სწავლობენ ჯერ დაკვირვებას,შემდეგ მოწყალებით მსახურებას.

პრეზიდენტმა მონსონმა შეგვახსენა, რომ მოწყალება,„ქრისტეს წმინდა სიყვარული“8, ანუ სხვა სიტყვებით რომვთქვათ, დაკვირვება და მსახურება“, აშკარა ხდება მაშინ,როცა მოხუცი ქვრივი არ ავიწყდებათ მრევლის ფუნქციებშიჩასართავად“ ან მაშინ, „როცა მოწყალების საზოგადოებაშიგანცალკევებით მჯდომარე დას პატიჟებენ სიტყვებით:‘მოდით, ჩვენთან დაჯექით’“. 9 აქ ოქროს წესი უნდაგამოვიყენოთ: „ყველაფერში, როგორც გინდათ, რომმოგექცნენ ადამიანები, ისე მოექეცით მათ“.10

დაკვირვებული ქმარი ორ მნიშვნელოვან საქმეშიმსახურობდა. ის იხსენებს:

ლ ი ნ დ ა კ . ბ ე რ ტ ო ნ ი

19

„ერთხელ კვირას მე პირველად საზოგადოებაში, სადაცბევრი ენერგიული შვიდი წლის ბავშვები იყვნენ, მეუღლესვეხმარებოდი. როცა საერთო საბავშვო შეკრება დაიწყოშევნიშნე, რომ ერთ-ერთი გოგონა სკამზე მოკუნტულიიჯდა. ცხადი იყო, რომ ის ცუდად გრძნობდა თავს.სულიწმინდამ ჩამჩურჩულა, რომ მას ნუგეში სჭირდებოდა.მე მას მივუჯექი და ჩუმად ვკითხე, რაში იყო საქმე. მან არმიპასუხა. . . , ასე რომ მე დაბალ ხმაზე წამოვიწყე მისთვისსიმღერა.

„პირველადი საზოგადოება ახალ სიმღერას სწავლობდადა როცა ჩვენ ვიმღერეთ ‘თუ გულით მოვისმენ მხსნელისხმას გავიგონებ’ მე სულში არაჩვეულებრივი სინათლედავინახე და აუღწერელი სითბო ვიგრძენი. . . .მე მივიღეპირადი მოწმობა მაცხოვრის სიყვარულზე ამ გოგონასა დაჩემს მიმართ. . . . მე გავიგე, რომ როცა ერთს ვემსახურებით,ჩვენ მაცხოვრის ხელი ვართ“.11

ამ ქრისტესეულმა ადამიანმა არა მხოლოდ ის შენიშნა,რომ მის მეუღლეს შვიდი წლის ენერგიულ ბავშვებთანდახმარება დაჭირდა, არამედ ისიც, რომ ერთ გარკვეულბავშვს სჭირდებოდა დახმარება. ის მიჰყვა მაცხოვრისმაგალითს, სადაც ის გვასწავლა: „რასაც კი ხედავდით მევაკეთებდი, თქვენც გააკეთეთ“.12

წყალდიდობამ ბოლოხანებში იესო ქრისტეს მოწაფეებსსაშუალება მისცა, ჯერ დაკვირვებოდნენ და შემდეგემსახურათ. მამაკაცები, ქალები, მოზარდები და ბავშვებიხედავდენ იმას, თუ როგორ ინგრეოდა სახლები დანადგურდებოდა ბიზნესი. მათ ყველაფერს დაანებეს თავი,რათა აღდგენასა და დასუფთავების საქმეში გაეწიათდახმარება. ზოგიერთმა შენიშნა, რომ ვიღაცას სარეცხისგარეცხვაში ესაჭიროებოდა დახმარება, ზოგი გულმოდგინედწმენდდა სურათებს, საბუთებს, წერილებს და სხვამნიშვნელოვან ქაღალდებს, შემდეგ ფრთხილად კიდებდნენმათ თოკზე გასაშრობად. ჯერ დაკვირვება და შემდეგმსახურება ყოველთვის არ არის მოხერხებული და ჩვენსგანრიგზე მორგებული საქმე.

სად იპოვით „ჯერ დააკვირდი, შემდეგ ემსახურეს“-თვისიმაზე კარგ ადგილს, ვიდრე ოჯახი? უხუცეს რიჩარდ ჯ.სკოტის ცხოვრებიდან აღებული მაგალითი გვიჩვენებს:

კ ვ ი რ ი ს დ ი ლ ი ს ს ე ს ი ა

20

„ერთხელ ჩვენმა პატარა ბიჭმა, რიჩარდმა, რომელსაცგულის პრობლემა ჰქონდა, შუაღამისას გამოიღვიძა დატირილი დაიწყო. ჩვეულებრივ ჩემი მეუღლე დგებოდაბავშვის მისახედად, მაგრამ ამჯერად მე ვთქვი: ‘მემივხედავ’.

„რადგან ბავშვს გული აწუხებდა, ტირილის დროს მასგული ძალიან უჩქარდებოდა, პირღებინება ეწყებოდა დათეთრეულს სვრიდა. იმ ღამით მე ის ჩავიხუტე დავცდილობდი დამეწყნარებინა, თან ტანსაცმელსა დათეთრეულს ვუცვლიდი. სანამ ბავშვმა არ დაიძინა, მე ისხელში მეჭირა. მაშინ არ ვიცოდი, რომ სულ რამოდენიმეთვის შემდეგ ის გარდაიცვლებოდა. მე ყოველთვისმეხსომება ის, როგორ მეჭირა შუაღამეს ხელში შვილი“.13

იესომ თქვა: „ვისაც თქვენს შორის დიდობა სურს,თქვენი მსახური იყოს“.14

ზოგჯერ ჩვენ მსახურებას ვუწევთ იმ ხერხით, რახერხითაც ჩვენ გვსურს და არა ისე, როგორც საჭიროებამოითხოვს. როცა უხუცესმა რობერტ დ.ჰეილსმა გვასწავლაწინდახედული ცხოვრების წესი, მან გაგვიზიარა ერთიმაგალითი. მან მეუღლისთვის საჩუქრის ყიდვა მოინდომა,მაგრამ მეუღლემ ჰკითხა: „შენ ამას ჩემთვის აკეთებ თუშენთვის“?15 თუ ჩვენ გადავიტანთ ამ კითხვას ჩვენსმსახურებაზე და ვკითხავთ საკუთარ თავს: „მე ამას ჩემითავისთვის ვაკეთებ თუ მაცხოვრისთვის“? ჩვენსმსახურებას მაცხოვრის მსახურების აზრი მიეცემა.მაცხოვარმა იკითხა და ჩვენც უნდა დავსვათ ეს კითხვა: „ რაგინდათ, რომ გაგიკეთოთ“?16

რამოდენიმე კვირის წინ მე განსაკუთრებითდაკავებული ვიყავი. დღის განრიგში უამრავი აუცილებელისაქმე მქონდა. ტაძარშიც მინდოდა წასვლა იმ დღეს, მაგრამვიფიქრე, რომ ძალიან დაკავებული ვიყავი. როგორც კიაზრად მომივიდა, რომ სატაძრო მსახურებისთვის არმეცალა, იმწუთას გამოვფხიზლდი და გავიხსენე, რა იყოყველაზე მნიშვნელოვანი. მე გამოვედი ოფისიდან დასოლთ ლეიქის ტაძრისკენ გავემგზავრე, გზად კივფიქრობდი, როგორ უნდა გამომეძებნა დრო დარჩენილისაქმეების შესასრულებლად. მადლობელი ვარ უფლის

ლ ი ნ დ ა კ . ბ ე რ ტ ო ნ ი

21

1.2.3.

4

567

89.

10.11.

12.13.

14.

მოთმინებისა და მოწყალებისთვის. მან იმ დღეს მეშესანიშნავი გაკვეთილი მასწავლა.

როცა სესიის ჩასატარებელ ოთახში დავჯექი, ვინმეახალგაზრდა და გადმოიხარა ჩემსკენ და მოწიწებითმომმართა ჩურჩულით: „მე ისე ვნერვიულობ. ეს ჩემი მეორეჯერია ტაძარში. შეგიძლიათ, დამეხმაროთ“? მან რა იცოდა,რომ ზუსტად ამ სიტყვების გაგონება მჭირდებოდა? არიცოდა მან, მაგრამ იცოდა ზეციერმა მამამ. მან დაინახა ჩემიგაჭირვება. მე მსახურება მჭირდებოდა. მან შთააგონა ესმორჩილი ახალგაზრდა და მემსახუროს იმით, რომ მეგავუწიო მას მსახურება. მე გარწმუნებთ, რომ ყველაზედიდი სარგებელი ამით მე მივიღე.

მე დიდი მადლიერებით ვუხრი ქედს იმ მრავალქრისტესეულ ადამიანს, რომელნიც წლების განმავლობაშიემსახურებოდნენ ჩვენს ოჯახს. გულწრფელ მადლობასვუხდი ჩემს საყვარელ მეუღლეს და ოჯახს, რომელნიცუანგაროდ და დიდი სიყვარულით მსახურობენ.

მოდით ყველა შევეცადოთ ჯერ დავაკვირდეთ, შემდეგვემსახუროთ. როცა ასე მოვიქცევით, ჩვენ დადებულიაღთქმის ერთგულნი ვიქნებით და ჩვენი მსახურება, ისევე,როგორც პრეზიდენტ მონსონის მსახურება, ჩვენიმოწაფეობის დამოწმება იქნება. მე ვიცი, რომ მხსნელიცოცხალია. მისი გამოსყიდვის წყალობით ჩვენ მისისწავლებით ვცხოვრობთ. პრეზიდენტი მონსონი არის ჩვენიწინასწარმეტყველი. იესო ქრისტეს სახელით, ამინ.

შენიშვნები

მოძღვრება და აღთქმები 20:77.იოანე 15:22.თომას ს.მონსონი, “What Have IDone for Someone Today?” Liahona,ნოემბერი 2009, 86.ქენიონ ჰ., “A Good Choice,” Friend,, იანვარი 2012, 31.მათე 5:44.მათე 25:40.იხ. “For Madison,” lds.org/youth/video/for-madison.მორონი 7:47.თომას ს.მონსონი, “Charity NeverFaileth,” Liahona, ნოემბერი 2010,125; იხ. ასევე Daughters in My

Kingdom: The History and Work ofRelief Society (2011), 101.3 ნეფი 14:12.Al VanLeeuwen, “Serving the One,”Liahona, Aug. 2012, 19; see alsoSally DeFord, “If I Listen with MyHeart,” 2011 Outline for SharingTime, 28.3 ნეფი 27:21.რიჩარდ ჯ.სკოტი: “The EternalBlessings of Marriage,” Liahona, May2011, 96.მათე 20:26.

კ ვ ი რ ი ს დ ი ლ ი ს ს ე ს ი ა

22

15.

16.

რობერტ დ. ჰეილსი, “BecomingProvident Providers Temporally andSpiritually,” Liahona, მაისი 2009, 9.მათე 20:32.

ლ ი ნ დ ა კ . ბ ე რ ტ ო ნ ი

23

გულით შეცნობაუხუცესი უოლტერ ფ. გონსალესისამოცდაათიანელთა ქვორუმის პრეზიდენტობიდან

ქრისტესთან მოსვლის ერთ-ერთი გზა არისარსებითი ჭეშმარიტების გულით ძებნა.

„მოდით ჩემთან, რათა შეიგრძნოთ და დაინახოთ“. 1 ესმცნება დაუტოვა ქრისტემ ამერიკის ძველ მცხოვრებლებს.მათ დაინახეს და საკუთარი ხელებით იგრძნეს, რომ იესოიყო ქრისტე. მცნება, რომელიც მათ მიიღეს, დღეს ჩვენთვისისეთივე მნიშვნელოვანია, როგორც ის იყო მაშინ,მათთვის. როდესაც ჩვენ ქრისტესთან მოვდივართ,შეგვიძლია ვიგრძნოთ და „დავრწმუნდეთ“2 - არა ხელებითადა თვალებით, მაგრამ გულით და გონებით, რომ იესო არისქრისტე.

ქრისტესთან მოსვლის ერთ-ერთი გზა არის არსებითიჭეშმარიტების გულით ძებნა. ამ დროს ღვთისგან მოსულიგრძნობები მოგვცემენ იმ ცოდნას, რომლის პოვნაც სხვასაშუალებებით შეუძლებელია. მოციქულმა პეტრემ იცოდა,რომ იესო იყო ქრისტე, ცოცხალი ღვთის ძე. მაცხოვარმააგვიხსნა, რომ პეტრეს ცოდნის წყარო იყო „არა ხორცი დასისხლი. . . არამედ ზეციური მამა“. 3

წინასწარმეტყველმა აბინადაიმ აგვიხსნა იმ გრძნობებისმნიშვნელობა, რომლებსაც ღმერთისგან გულში ვიღებთ. ისგვასწავლიდა, რომ ჩვენ ვერ გავიგებთ წმინდა წერილს,თუკი ამ საქმეს გულს არ დაუდებთ.4

ეს ჭეშმარიტება კარგად არის ჩამოყალიბებული ანტუანდე სენტ ეკზიუპერის ცნობილ საბავშვო წიგნში „პატარაუფლისწული“. იქ პატარა უფლისწული უმეგობრდებამელიას. დამშვიდობებისას მელიამ პატარა უფლისწულსსაიდუმლო გაანდო. მან თქვა: „აი ჩემი საიდუმლო: . . . :

კ ვ ი რ ი ს დ ი ლ ი ს ს ე ს ი ა

24

მხოლოდ გული ხედავს კარგად, თვალს არ ძალუძსდაინახოს ის, რაც მთავარია და არსებითი”.5.

ოთხმოცდა რვა წლის თომას კოელიო არის კარგიმაგალითი იმისა, ვინც გულით დაინახა არსებითი რამ. იგიიყო ურუგვაიში პეისანდუს უმაღლესი საბჭოს ერთგულიწევრი. სანამ ის ეკლესიის წევრი გახდებოდა, მას ავარიამოუხდა მოტოციკლეტით. როდესაც ის მიწაზე იწვა და ვერდგებოდა, ორმა მისიონერმა ის ფეხზე წამოაყენეს დასახლამდე მისვლაში დაეხმარნენ. ძმა კოელიომ თქვა, რომმან რაღაც განსაკუთრებული იგრძნო, როცა მისიონერებიმის დასახმარებლად მოვიდნენ. მოგვიანებით მან კვლავძლიერი გრძნობა განიცადა, როდესაც მას მისიონერებიგაკვეთილებს უტარებდნენ. ამ გრძნობების შედეგი კი ესიყო: მან სულ რამოდენიმე დღეში თავიდან ბოლომდეწაიკითხა მორმონის წიგნი. იგი მოინათლა და იმ დღიდანდაუღალავად მსახურობდა. მე მახსოვს, როგორ დადიოდა ისმოტოციკლეტით აღმა და დაღმა ჩვენი ქალაქის ქუჩებში,ცივ და წვიმიან ზამთრის დღეებშიც კი. მას სურდა სხვებსაც,მის მსგავსად, ეგრძნოთ, ენახათ და დანამდვილებითცოდნოდათ ის, რაც მან იცოდა და მოსულიყვნენეკლესიაში.

დღეს ჩვენს ირგვლივ იმდენი ინფორმაციაა, რომშეიძლება ვიფიქროთ, რომ მილიონობით ვებ-გვერდებისგახსნით მივიღებთ ყველაფერს, რისი ცოდნაც კი საჭიროა.ჩვენ ვებ-გვერდზე შეგვიძლია როგორც კარგი, ასევე ცუდიინფორმაციის პოვნა, მაგრამ თვითონ ინფორმაცია როდიასაკმარისი? ღმერთმა მოგვცა ცოდნის უფრო დიდი წყარო,6

წყარო, რომელიც უშუალოდ ზეციდან მოდის. მამაზეციერსშეუძლია მოგვცეს ასეთი ცოდნა მაშინ, როცა ჩვენ საკუთარიგულისა და გონების ცელესტიალურ ვებ-გვერდებს ვხსნით.წინასწარმეტყველმა ჯოზეფ სმითმა თქვა, რომ მას „გულშიჰქონდა უძველესი წიგნი, თვით სულიწმინდის ძღვენი“. 7

ჩვენ ამ ცელესტიალურ წყაროზე ხელი მიგვიწყვდებამაშინ, როცა წმინდა წერილებს ვკითხულობთ, ცოცხალიწინასწარმეტყველების სიტყვას ყურს ვუგდებთ დავლოცულობთ. მნიშვნელოვანია გაჩერდე8, იგრძნო დამიჰყვე ცელესტიალურ კარნახს. როცა ასე ვიქცევით, ჩვენ„ვიგრძნობთ და დავინახავთ“ იმას, რისი სწავლაც

უ ო ლ ტ ე რ ფ . გ ო ნ ს ა ლ ე ს ი

25

•

•

შეუძლებელია თანამედროვე ტექნოლოგიებისგამოყენებით. ერთხელ თუ მივიღებთ ცელესტიალურ ვებ-გვერდზე ძებნის გამოცდილებას, ჩვენ ამოვიცნობთჭეშმარიტებას მაშინაც, კი, როცა ვკითხულობთ საეროისტორიას ან სხვა რაიმე მასალებს. ჭეშმარიტებისპატიოსანი მაძიებლები შეიცნობენ ჭეშმარიტებასყოველივეზე სული წმინდის ძალით.9

ახლა კი მინდა გაგაფრთხილოთ: ამ ცელესტიალურ ვებ-გვერდზე შესვლა რთულდება ბოროტებისა და უფლისდავიწყების გამო. ნეფიმ უთხრა თავის ძმებს, რომ ისინი„ვერ გრძნობდნენ უფლის სიტყვებს“, რადგან ისინი იყვნენ„მკვირცხლნი ურჯულოების ჩადენაში, მაგრამ ზანტნიუფლის გახსენებაში“10. ურჯულოება ხელს გვიშლის იმაში,რომ ვიხილოთ, ვიგრძნოთ და სხვები შევიყვაროთ. იყომკვირცხლი უფლის ხსენებაში „მთელი გულით“11 ლოცვითდა ჩვენი სულიერი გამოცდილების გახსენებით, ხელსგვიწყობს იმაში, რომ დავინახოთ და ვიგრძნოთ ის, რაცქრისტესგან არის. ახლა გეკითხებით:

გახსოვთ სიმშვიდე, რომელიც იგრძენით, როცა დიდიუბედურების შემდეგ, თქვენ ძლიერი ლოცვითშეჰღაღადეთ მამაზეციერს?

გახსოვთ თქვენი დღის განრიგის შეცვლა გულიდანმიღებული კარნახის გამო?

უდიდესი ადამიანები მორმონის წიგნიდან ახერხებდნენცოდნის გაღრმავებას იმით, რომ ახსენებდნენ საკუთართავს საუკეთესო სულიერ გამოცდილებებს. ალმააძლიერებდა შვილებს იმით, რომ ახსენებდა მათ თავისრწმენაში მოქცევის გამოცდილებას. 12ჰელამანი ასწავლიდანეფის და ლეხის, ახსოვდეთ, რომ მათ საძირკველი უნდაააშენონ ქრისტეს კლდეზე იმისთვის, რომ ეშმაკს არჰქონოდა მათზე ძალა. 13ფიქრი ღმერთზე გვეხმარებაცხოვრებაში და შეგრძნებებში. ეს უფრო ღრმამნიშვნელობას აძლევს მეფე ბენიამენის სიტყვებს,რომელმაც თქვა: „გახსოვდეს, ადამიანო, და არ დაიღუპოთავი“. 14

ერთ-ერთი ყველაზე წმინდა მოგონება, რომელსაცსათუთად ვეპყრობი, არის გრძნობა, როდესაც გავიგე, რომ

კ ვ ი რ ი ს დ ი ლ ი ს ს ე ს ი ა

26

მორმონის წიგნი იყო ღვთის სიტყვა. მე გავიგე, რომშეგვიძლია განვიცადოთ სიტყვებით აუღწერელი სიხარული.იმ დღეს, მუხლმოდრეკილმა ვიგრძენი და დანამდვილებითვიცოდი ის, რასაც სხვა გზით ვერ ვისწავლიდი. ასეთიმოგონება არის ამ ცხოვრებაში ჩემი მარადიულიმადლიერების მიზეზი და ის, რაც მაძლიერებს მაშინ, როცასირთულეების წინაშე ვდგავარ.

მათ, ვინც იღებენ ცოდნას - არა სისხლისგან დახორცისგან, მაგრამ ზეციერი მამისგან, დანამდვილებითეცოდინებათ, რომ იესო არის ქრისტე და ეს მისი ეკლესიაა.ამ ცოდნას მოაქვს ძალა იმ ცვლილებების მოსახდენად,რომლებიც ქრისტესთან მიგვიყვანენ. ამ მიზნით ჩვენვიწვევთ ყოველ სულს მოინათლოს, მოინანიოს დაუფლისკენ შემობრუნდეს.15

ქრისტესთან მისვლით, ნებისმიერ ადამიანს შეუძლიადანამდვილებით დაინახოს, იგრძნოს და დარწმუნდესიმაში, რომ ქრისტე დაიტანჯა და გამოისყიდა ჩვენიცოდვები, რათა მარადიული ცხოვრების ღირსნი გავხდეთ.თუ მოვინანიებთ, უაზროდ არ დავიტანჯებით. .16 მისიწყალობით ტანჯული სული და მოდრეკილი გულიგანიკურნება. არ არის ტვირთი, რომლის შემსუბუქება ანმოცილება მას არ შეეძლოს. მან იცის ჩვენი სისუსტეები დაავადმყოფობა. მე გპირდებით და ვმოწმობ, რომ როდესაცგეჩვენებათ, რომ ყველა კარი დაიკეტა, რომ ყველაფერიჩაიშალა, ის თქვენ არ მიგატოვებთ. ქრისტე დაგეხმარებათდა იგი არის ხსნის გზა, იქნება ეს ცუდი ჩვევა, დეპრესია ანრაიმე სხვა გასაჭირი. მან იცის, როგორ დაეხმაროს „თავისხალხს“. 17 მეუღლეები ან ოჯახები, რომლებიც რაიმემიზეზის გამო რთულ პერიოდს გადიან -არის ესეკონომიური, ოჯახური პირობები ან მასმედიის გავლენა,ზეციდან იგრძნობენ დამაწყნარებელ ძალას.დამამშვიდებელია „იგრძნო და დაინახო“ ის, რომ იგიმკვდრეთით აღსდგა „მის ფრთებში არსებული განკურნებისძალით“18 და რომ მის გამო ჩვენ შევძლებთ კვლავშევხვდეთ და გულში ჩავიკრათ ისინი, ვინც იმ ქვეყნადარიან. ჭეშმარიტად, ჩვენი მისკენ მოქცევადაჯილდოვებულია ჩვენი განკურნებით.19

უ ო ლ ტ ე რ ფ . გ ო ნ ს ა ლ ე ს ი

27

1.2.3.4.5.

6.7.

8.

9.

10.11.12.13.14.15.16.

17.18.

19.20.

მე დანამდვილებით ვიცი, რომ ეს ჭეშმარიტებაა. ამმიზნის გამო მე ვუერთდები ამერიკის ძირძველმცხოვრებთა შეძახილს „ოსანა! ნეტარ იყოს მაღალიღმერთის სახელი“! 20 მას მოაქვს ჩვენთვის ხსნა. მევმოწმობ, რომ იესო არის ქრისტე, წმინდა მესია. ის არისმეფე ცაბაოთი, ჩვენი მხსნელი და გამომსყიდველი. იესოქრისტეს სახელით, ამინ.

შენიშვნები

3 ნეფი 18:25.3 ნეფი 11:15.იხ. მათე 16:16–17.იხ. მოსია 12:27.ანტუან დე სენტ-ეკზიუპერი,პატარა უფლისწული, კატერინვუდსის თარგმანი (1971), 87იხ.ეთერი 4:13.Teachings of Presidents of the Church:Joseph Smith (2007), 132.იხ. მოძღვრება და აღთქმები101:16.იხ. მორონი 10:3–5.

1 ნეფი 17:45.მორონი 7:48.იხ.ალმა 36:5–24; 38:6–9.იხ.ჰელამანი 5:12.|v26.1მოსია 4:30.იხ.3 ნეფი 9:13.იხ. მოძღვრება და აღთქმები19:16.ალმა 7:12.2 ნეფი 25: 13; იხ. ასევე3 Nephi25:2.იხ.2 ნეფი 16:10; 3 Nephi 9:13.იხ.3 ნეფი 11:15–17.

კ ვ ი რ ი ს დ ი ლ ი ს ს ე ს ი ა

28

პირველი დიდი მცნებაუხუცესი ჯეფრი რ. ჰოლანდის მიერთორმეტ მოციქულთა ქვორუმიდან

ჩვენ ერთგულ მოწაფედ უნდა ვიცხოვროთ,რათა ვაჩვენოთ ჩვენი სიყვარული უფალს.

არ არსებობს ისტორიაში ისეთი ჯგუფი რომლისმიმართაც მქონდეს ასეთ სიმპათია როგორც მაქვსდარჩენილ თერთმეტი მოციქულის მიმართ, იმას შემდეგრაც იხილეს მსოფლიოს მხსნელის სიკვდილი, აღდგომა დაამაღლება. ვფიქრობ ხანდახან გვავიწყდება თუ როგორიგამოუცდელები იყვნენ და რამდენად დიდადდამოკიდებულები იყვნენ იესოზე. მათ გამო მას ხშირადუთქვია: „რა ხანია, თქვენთან ვარ და ვერ მიცნობ. . . ?”1

მაგრამ რათქმაუნდა მათთვის არ იმყოფებოდა მათთანსაკმარისად დიდი ხანი. ტრადიციით ჩვენ ვარაუდობთ, რომიესოს ამქვეყნიური მსახურობა გრძელდებოდა სამი წლისგანმავლობაში. ეს არ იყო საკმარისი დრო, რომახლადმოქცეულების პატარა ჯგუფიდან მოეწოდებინამთელი თორმეტი მოციქულის ქვორუმი, განეწმინდა მათშიძველი სწავლებების შეცდომები, ესწავლებინა იესოქრისტეს სახარების საოცრებები და დაეტოვებინა, რათაგაეგრძელებინათ სამუშაო იქამდე, სანამ მათაცმოკლავდნენ. საკმაოდ რთული და არამყარი პერსპექტივაახლად დანიშნული უხუცესებისათვის.

განსაკუთრებით რომ მარტო უნდა დარჩენილიყვნენ.იესო კვლავდაკვლავ უმეორებდა მათ, რომ ის მათთან არიქნეოდა ფიზიკურად, მაგრამ მათ ან არ ესმოდათ ან არუნდოდათ ასეთი სევდიანი აზრის გაგება. მარკოზი წერს:

„ასწავლიდა თავის მოწაფეებს და ეუბნებოდა: კაცის ძეგადაცემულ იქნება კაცთა ხელში, მოკლავენ მას და მესამედღეს აღდგება.

ჯ ე ფ რ ი რ . ჰ ო ლ ა ნ დ ი ს მ ი ე რ

29

„მათ ვერ გაიგეს ეს სიტყვები და ეშინოდათ, რომშეკითხოდნენ მას.”2

სასწავლებლად და მოსამზადებლად ასეთი მოკლე ხანისშემდეგ, მოხდა წარმოუდგენელი, ახდა დაუჯერებელი, მათიუფალი და მოძღვარი, მრჩეველი და მეფე ჯვარს აცვეს. მისიამქვეყნიური სამსახური დასრულდა. ისინი იყვნენ მისიაღდგომის მოწმენი, მაგრამ მათთვის ეს იყო, რაღაცგაუაზრებელი. რათქმაუნდა არცერთ ჩვენგანს შეუძლიაგაიგოს მათი პირადი გრძნობები, ერთობლივი შეცბუნება,რომელიც ამ ადამიანებმა განიცადეს, როდესაცფიქრობდნენ: „ახლა რა უნდა ვქნათ?“ პასუხისთვის მათმიმართეს მთავარ მოციქულს პეტრეს.

აქ მინდა შემინდოთ, რადგან ვაპირებ ჩემებურად და არაწმინდა წერილით გამოვხატო ეს საუბარი. პეტრემ თავისამხანაგებს უპასუხა: „ძმებო, ეს იყო ბრწყინვალე სამი წელი,ვერცერთი ჩვენთაგანი, რამოდენიმე თვის წინ ვერწარმოიდგენდა, იმ საოცრებებს, რაც ჩვენ ვიხილეთ დაღვთაებას, რითაც დავტკბით. ჩვენ ვლაპარაკობდით,ვლოცულობდით და ვშრომობდით, თვით ღმერთისძესთან, მასთან ერთად დავდიოდით და ვქვითინებდით, დაიმ საშინელი დასასრულის ღამე, არავინ ტიროდა ჩემზემეტად. მაგრამ ეს დასრულდა, მან დაასრულა თავისისამუშაო და აღსდგა საფლავიდან, მან გამოიხსნა თავისითავი და ჩვენ. თქვენ მეკითხებით, „ახლა რა ვქნათ?“ მე არვიცი გარდა იმისა, რომ გითხრათ დაუბრუნდით თქვენწარსულ ცხოვრებას და გაიხარეთ. მე კი ვაპირებ ვაკეთო ის,რაც ვიცი ყველაზე კარგად, მე ‘სათევზაოდ მივდივარ’“. დაარანაკლებ ექვსი დარჩენილი მოციქული დაეთანხმა დასთქვეს, „ჩვენც წამოგყვებით“. იოანე, რომელიც იყომათთან წერს, „გავიდნენ და ჩასხდნენ ნავში.”3

მაგრამ თევზაობა ვერ გამოდიოდა. ტბაზე, რომპირველად დაბრუნდნენ, იმ ღამეს ვერაფერი დაიჭირეს, არცერთი თევზი. გარიჟრაჟის შუქზე ისინი დაღონებულნიმობრუნდნენ ნაპირისაკენ, სადაც მათ შორიდან დაინახესვიღაც რომელმაც მათ დაუძახა „შვილებო, რამე თუდაიჭირეთ?“ დაღონებულმა მოციქულებმა, რომლებიცკვლავ მეთევზეები გახდნენ გასცეს პასუხი, რომელიცარცერთ მეთევზეს არ სურს, რომ სთქვას, „ვერაფერი ვერ

კ ვ ი რ ი ს დ ი ლ ი ს ს ე ს ი ა

30

დავიჭირეთ,“ და ნაიარებზე მარილივით მოესმათ„შვილებო.”4

უცნობმა უთხრა „ისროლე ბადე ნავის მარჯვენა მხარესდა იპოვით,”5 და ამ უბრალო სიტყვებით მათ იცნეს ის. სამიწლის წინ ზუსტად ეს ადამიანები ამავე ტბაში იჭერდნენთევზს. იმ დღესაც ისინი „მთელი ღამე შრომობდნენ დავერაფერი დაიჭირეს,”6 წმინდა წერილი გვეუბნება, რომვინმე თანაგალილეელმა ნაპირიდან დაუძახა, რომესროლათ ბადე და მათ დაიჭირეს „დიდი რაოდენობითთევზი,”7 ისე, რომ ბადე ეხეოდათ, მეორე ნავშიც გაავსესიმდენად, რომ კინაღამ ჩაიძირნენ.

ახლა კვლავ იგივე მეორდებოდა. ამ „შვილებმა,“როგორც მან სწორად უწოდა, ისროლეს ბადე „და ვეღარგამოათრიეს თევზის სიმრავლის გამო.”8 იოანემ სთქვა, რაცაშკარა იყო „ეს უფალია.”9 და ნავის კიდეზე შედგადაუოკებელი პეტრე.

აღმსდგარ იესოსთან სიხარულით აღსავსე შეხვედრისშემდეგ, პეტრეს მხსნელთან საუბარმა სამუდამოდ შეცვალაიგი და მთელი მსოფლიო. მე ვთვლი, რომ ეს იყოგადამწყვეტი შემობრუნების წერტილი მოციქულთამსახურობისათვის და აუცილებლად თვითონ პეტრესთვისპირადად, რომელმაც ამ დიდ კლდესავით ადამიანს უბიძგადიადი მსახურობისაკენ და მოციქულთაწინამძღვარობისკენ. შეხედა რა მათ ძველ ნავებს, მათგაცვეთილ ბადეს და 153 თევზის გროვას, იესომ მიმართამთავარ მოციქულს: „პეტრე, ამ ყველაფერზე მეტადგიყვარვარ?“ უთხრა მას პეტრემ „დიახ, უფალო; შენ იცი,რომ მიყვარხარ.”10

მხსნელი მის მოწაფეს უყურებდა თვალებში და კვლავუთხრა: „პეტრე თუ გიყვარვარ?“ რათქმაუნდა, შეკითხვისგანმეორებით ცოტათი დაბნეულმა დიდმა მეთევზემმეორედ უპასუხა „დიახ, უფალო; შენ იცი, რომ მიყვარხარ.”11

მხსნელმა კვლავ მოკლედ მიმართა და გამომცდელიმზერით მესამეჯერ ჰკითხა, „პეტრე თუ გიყვარვარ?“უეჭველად პეტრე უკვე უხერხულობა იგრძნო. შეიძლება მისგულში მხოლოდ ფიქრობს იმ მოგონებაზე, როდესაცრამოდენიმე დღის წინ სხვა შეკითხვაზე მან სამჯერდამაჯერებით უპასუხა, მაგრამ მისი პასუხი იყო

ჯ ე ფ რ ი რ . ჰ ო ლ ა ნ დ ი ს მ ი ე რ

31

უარყოფითი, ან შეიძლება იფიქრა, რომ არასწორად გაიგომთავარ მასწავლებელის შეკითხვა, ან შეიძლება ისცდილობდა გულში ჩაძიებას, რათა მიეღო გულწრფელიპასუხი შეკითხვაზე, რომელზეც მან ასე მზადყოფნითდაუყოვნებლივ უპასუხა. რასაც არ გრძნობდა, პეტრემმესამეჯერ უპასუხა „უფალო. . . შენ იცი, რომ მიყვარხარ.”12

რომელზეც ქრისტემ უპასუხა, (აქ კვლავ აღვწერჩემებურად წმინდა წერილს) ალბათ ამბობდა დაახლოებითასე, „პეტრე მაშინ აქ რატომ ხარ? რატომ დაუბრუნდი იგივენაპირს, იგივე ბადეს და ვლაპარაკობთ იგივეს? ნუთუ არიყო ნათელი და არ არის ნათელი, რომ თუ მე მინდა თევზი,მე შემიძლია მივიღო თევზი? მე რაც მჭირდება ეს არისმოწაფეები და ისინი მჭირდება სამუდამოდ. მე მჭირდებავინმე, ვინც აძოვებს ჩემს ცხვრებს და გადაარჩენს ჩემსკრავებს, მე მჭირდება, ვინც იქადაგებს ჩემს სახარებას დადაიცავს ჩემს რწმენას, მე მჭირდება ის, ვისაც ვუყვარვარ,ვისაც ჭეშმარიტად ვუყვარვარ, და უყვარს ის რისგასაკეთებლად მოგვიწოდა ჩვენმა მამაზეციერმა. ასე, რომპეტრე, მეორეჯერ და სავარაუდოდ უკანასკნელად მეგთხოვ მიატოვო ეს ყველაფერი, რომ ასწავლო დადაამოწმო, ემსახურო და შესწირო, შეიყვარო და ერთგულადიშრომო იმ დღემდე, სანამ არ ისინი არ მოგექცევიან ისევე,როგორც მე მომექცნენ.“

შემდეგ მოუბრუნდა მოციქულებს, მან შეიძლება ასეცუთხრა, „ნუთუ იყავით ისეთივე განუსჯელნი, როგორცმწიგნობარნი და ფარისევლები, როგორც ჰეროდი დაპილატი იყვნენ? ნუთუ მათსავით ფიქრობდით, რომ ამსამუშაოს მოკლავდნენ უბრალოდ ჩემი მოკვლით? ნუთუთქვენც მათსავით ფიქრობდით, რომ ჯვარი, ლურსმნები დასაფლავი იყო ყველაფრის დასასრული და ყველას შეუძლიაბედნიერად დაუბრუნდეს იმას, რაც იყავით მანამდე?შვილებო, ნუთუ ჩემმა ცხოვრებამ და ჩემმა სიყვარულმა არჩაგწვდათ გულებში ამაზე უფრო ღრმად?“

დებო და ძმებო, მე ნამდვილად არ ვიცი რა გველისგანკითხვის დღეს, მაგრამ ძალზედ გაოცებული ვიქნები, თუიმ დღეს რატომღაც ღმერთი არ შეგვეკითხება იმას, რაცქრისტე შეეკითხა პეტრეს „თუ გიყვარვარ?“ მე ვფიქრობ ისმოისურვებს იმის გაგებას, რომ ჩვენი მოკვდავი, არა

კ ვ ი რ ი ს დ ი ლ ი ს ს ე ს ი ა

32

ადეკვატური და ხანდახან ბავშურად ჩაჭიდებულპრიორიტეტებში, თუ მაინც გვესმოდა ერთი პირველი დადიდი მცნება—„შეიყვარე უფალი, ღმერთი მთელი შენიგულით, მთელი შენი სულით და მთელი შენი გონებით..”13

და თუ ასე გვწამს, შევსძლებთ ენის ბორძიკით სთქმას,„დიახ, უფალო; შენ იცი, რომ მიყვარხარ.” მაშინ შეიძლებაშეგვახსენოს, რომ დამაგვირგვინებელი თვისებასიყვარულისა არის ერთგულება.

„თუ მე გიყვარვართ, ჩემი მცნებანი დაიცავით,”14 სთქვაიესომ. ასე, რომ ჩვენ გვყავს მეზობლები, რომლებიც უნდადავლოცოთ, ბავშვები, რომლებიც უნდა დავიცვათ,ღარიბნი, რომლებიც უნდა ფეხზე დავაყენოთ დასიმართლე, რომელიც უნდა დავიცვათ. გვაქვს არასწორი,რაც უნდა გამოვასწოროთ, სიმართლე, რომელიც უნდაგავუზიაროთ, და სიკეთე, რომელიც უნდა ვაკეთოთ.მოკლედ, ჩვენ ერთგულ მოწაფედ უნდა ვიცხოვროთ, რათავაჩვენოთ ჩვენი სიყვარული უფალს. ჩვენ არ შეგვიძლიამივატოვოთ და უკან დავბრუნდეთ. ცოცხალი ღვთისცოცხალი ძესთან შეხვედრის შემდეგ, არაფერი კვლავ არიქნება ისეთი, როგორიც იყო მანამდე. ჯვარცმა,გამოსყიდვამ და იესოს აღდგომამ აღნიშნა ქრისტიანულიცხოვრების დასაწყისი, არა დასასრული. ეს იყო ჭეშმარიტებარამაც საშუალება მისცა მეთევზეების პატარა ჯგუფსგალილეადან რომლებმაც „სინაგოგისა და ხმლის გარეშე”15

მიატოვეს თავიანთი ბადეები და ჩამოაყალიბეს მსოფლიორომელიც ეხლა ჩვენ ვცხოვრობთ.

ის, ვინც ჯერ არ შემოგვიერთდა ქრისტეს ამ დიდსაქმეში, ჩვენ ვეუბნებით „გთხოვთ, შემოგვიერთდით.“ისინი, ვინც ოდესღაც ჩვენთან იყავით და ჩამოგვცილდით,იმის გამო, რომ გირჩევნიათ ამოარჩიოთ სახარებისაღდგენიდან მარტო ის, რაც თქვენ გსურთ, მე გეუბნებით:„თქვენ გელით ბევრი გრძელი ღამეები და ცარიელიბადეები.“ მოწოდება არის ერთგულობისა, რომ გიყვარდეთღმერთი და ერთგულად გაუწოდეთ დახმარების ხელი. ამმოწოდებაში შედის ყოველ დაბრუნებულ მისიონერს,რომელიც ოდესღაც ნათლობის წყალში მდგომიხელაღმართული უთქვია სიტყვები „აღჭურვილი ვარ იესოქრისტეს რწმუნებით.”16 უფლებამოსილების ეს აღჭურვა

ჯ ე ფ რ ი რ . ჰ ო ლ ა ნ დ ი ს მ ი ე რ

33

1.2.3.4.5.6.7.8.9.

10.11.12.

13.

14.15.

16.17.

უნდა სამუდამოდ შეეცვალა ახლადმოქცეულისთვისცხოვრება და შესაბამისად შეეცვალა ასევე თქვენთვისაც.ეკლესიის ახალგაზრდებო, რომლებიც ემზადებითმისიისთვის, ტაძრისთვის და ქორწინებისთვის, ჩვენგეუბნებით „გიყვარდეთ ღმერთი და იყავით მორწმუნე.იყავით წმინდები ამ თაობის სისხლისგან და ცოდვებისგან.თქვენ გელით მონუმენტალური სამუშაო გასაკეთებელი,რასაც გუშინ ხაზი გაუსვა ჩინებული გამოსვლითპრეზიდენტმა თომას ს. მონსონმა. თქვენი მამაზეციერიმოელის თქვენგან ერთგულებასა და სიყვარულს, თქვენიცხოვრების ყოველ ეტაპზე.“

ყველას, ვისაც ესმის ჩემი სიტყვები, დროთა გადაღმაქრისტეს შეკითხვა ზარივით მოესმის ყოველ ჩვენგანს „თუგიყვარვარ?“ ყოველი ჩვენგანის მაგივრად მე ვპასუხობსამუდამოდ, ჩემი მთელი სულით, „დიახ, უფალო, ჩვენგვიყვარხარ.“ და მოვკიდეთ რა ხელს გუთანს,”17 აღარმოვიხედებით უკან, სანამ არ დამთავრდება სამუშაო, დაუფალის და მოყვასის სიყვარული არ იმეფებს მსოფლიოში.იესო ქრისტეს სახელით, ამინ.

შენიშვნები

იოანე 14:9.მარკოზი 9:31–32.იოანე 21:3.იხილეთ იოანე 21:5.იოანე 21:6.ლუკა 5:5.ლუკა 5:6.იოანე 21:6.იოანე 21:7.იოანე 21:15.იოანე 21:16.იოანე 21:17.

ლუკა:10:27; იხილეთ ასევე მათე22:37–38.იოანე 14:15.იხილეთ Frederic W. Farrar, The Lifeof Christ (1994), 656; see chapter 62for more on the plight of this newlyfounded Church.მოძღვრება და აღთქმები 20:73.ლუკა 9:62.

კ ვ ი რ ი ს დ ი ლ ი ს ს ე ს ი ა

34

შენიშნეთ დალოცვებითქვენს ცხოვებაშიპრეზიდენტ თომას ს.მონსონის მიერ

მამაზეციერმა იცის ჩვენი საჭიროებანი დადაგვეხმარება, თუკი თხოვნით მივმართავთ.

ჩემო საყვარელო დებო და ძმებო, კონფერენცია უკვე 49წელს ითვლის იმ დღიდან, რაცა 1963 წლის 4 ოქტომბერს მემხარი დამიჭირეს თორმეტი მოციქულთა ქვორუმის წევრისროლში. ორმოცდა ცხრა წელი დიდი დროა. მიუხედავადამისა, თითქოს სულ ცოტა ხანი გავიდა იმ დღიდან, რაცგენერალურ კონფერენციაზე პირველად დავდექიტაბერნაკალის კათედრასთან სიტყვით გამოსასვლელად.

1963 წ. 4 ოქტომბრიდან ბევრი რამ შეიცვალა. ჩვენსამყაროს ისტორიის უნიკალურ დროში ვცხოვრობთ. ჩვენიმდენად დალოცვილნი ვართ! და მაინც, ზოგჯერ ძნელიახედავდე ჩვენს ირგვლივ პრობლემებსა დათავაშვებულობას და არ დაგწყდეს გული. მე შევნიშნე, რომნეგატიურზე ყურადღების გამახვილების ნაცვლად ერთინაბიჯით უკან რომ დავიხიოთ და ჩვენს ცხოვრებაშიდალოცვებზე ვიფიქროთ, თუნდაც მცირედზეც კი,რომელთაც არაფრად არ ვაგდებთ, ჩვენ უფრო მეტბედნიერებას ვიპოვით.

ამ 49 წლის ცხოვრებას რომ გადავხედე, ზოგიერთიაღმოჩენა გავაკეთე. ერთი არის ის, რომ ის უამრავიგამოცდილებები, რომლებიც მივიღე ამ წლებისგანმავლობაში, ზოგიერთი ადამიანის თვალსაზრისითსულაც არ იყო განსაკუთრებული. ფაქტიურად იმდროისთვის ისინი ხშირად უმნიშვნელოდ დაჩვეულებრივადაც კი გვეჩვენებოდა. მაგრამ უკან მიხედვისა

პ რ ე ზ ი დ ე ნ ტ თ ო მ ა ს ს . მ ო ნ ს ო ნ ი ს მ ი ე რ

35

ჩანს, რომ მათ დალოცეს და გაამდიდრეს სხვების ცხოვრება,მათ შორის ჩემიც. მე გაძლევთ რჩევას გააკეთოთ იგივე -გაიხსენოთ წარსული და მოძებნოთ მასში ყოველი თქვენსმიერ მიღებული დალოცვა, დიდი თუ პატარა.

პირადად მე მსგავსი მიმოხილვის დროს წლებისგანმავლობაში უფრო და უფრო განმიმტკიცდა ცოდნაიმაზედ, რომ ჩვენს ლოცვებს ღმერთი ისმენს და პასუხობს.ჩვენ ვიცით მორმონის წიგნის 2 ნეფში ნახსენებიჭეშმარიტება: „ადამიანები არსებობენ, რათა განიცადონსიხარული“1. მე ვმოწმობ, რომ ეს სიხარული მეტწილადმოდის მაშინ, როცა გვესმის, რომ ჩვენ შეგვიძლიამამაზეციერს ვესაუბროთ ლოცვაში და რომ ამ ლოცვებს იგიისმენს და პასუხობს; შეიძლება არა ისე და არა იმ დროს,როგორც ეს ჩვენ გვინდა, მაგრამ აუცილებლად პასუხობს ის,რომელიც ჩვენ გვიცნობს და რომელსაც სრულყოფილისიყვარულით ვუყვარვართ და სურს ჩვენი ბედნიერება. განაარ შეგვპირდა იგი ჩვენ: „იყავ მორჩილი და უფალი, შენიღმერთი, ხელს მოგკიდებს და ლოცვებზე პასუხებსგაგცემს“.2

ნება მომეცით ჩემთვის განკუთვნილი დროიდანრამოდენიმე წუთი დავუთმო იმ გამოცდილებებს, სადაცლოცვაზე პასუხი მიმიღია და წარსულში გახედვით ვიტყვი,რომ ამით ჩემი და სხვების ცხოვრებაც დაილოცა. რომ არაჩემი დღიური, რომელსაც ამ წლების განმავლობაშივავსებდი, ძნელი იქნებოდა ზოგი მაგალითის გახსენება.

1965 წ. დასაწყისში მე დამავალეს პალოსკონფერენციებზე დასწრება და წყნარი ოკეანის სამხრეთინაწილის კუნძულების ზონაში შეკრებების ჩატარება. ეს იყომსოფლიოს იმ ნაწილში ჩემი პირველი ვიზიტი და ეს დროარასდროს არ დამავიწყდება. ამ დავალების შესრულებისას,ხელმძღვანელებთან, მრევლთან და მისიონერებთანშეხვედრების დროს უამრავი სულიერი ხასიათისგამოცდილება მივიღე.

შაბათ-კვირას, 20 და 21 თებერვალს, ჩვენ ბრისბანისპალოს კონფერენციის ჩასატარებლად ავსტრალიაში,ბრისბანში ვიმყოფებოდით. შაბათის შეკრებების დროს მემოსაზღვრე ოლქის პრეზიდენტი გამაცნეს. როცა მას ხელიჩამოვართვი, ძლიერი გრძნობა დამეუფლა, რომ მისთვის

კ ვ ი რ ი ს დ ი ლ ი ს ს ე ს ი ა

36

რჩევა უნდა მიმეცა. ვთხოვე ამ მიზნით ის მომდევნო დღესჩემთან ერთად კვირის დილის სესიაზე წამოსულიყო.

კვირის სესიის დამთავრების შემდეგ ჩვენ ვისაუბრეთ.შევეხეთ იმას, თუ რამდენი ვალდებულება ჰქონდადაკისრებული მას, როგორც ოლქის პრეზიდენტს. ამ დროსვიგრძენი, რომ სპეციალური რჩევა უნდა მიმეცა მისთვისმისიონერულ სამსახურთან დაკავშირებით, თუ როგორშეეძლო მას და მრევლს დახმარებოდნენ ამ ოლქის სრულიდატვირთვის მისიონერებს მათსავე სამუშაოში.მოგვიანებით გავიგე, რომ ეს ადამიანი ლოცულობდა ამსაკითხში დახმარების მიღების თაობაზე. მისთვის ჩვენიშეხვედრა იყო განსაკუთრებული მოწმობა იმისა, რომ მისილოცვები ღმერთმა შეისმინა და უპასუხა მათ. ეს იყოთითქოს და უმნიშვნელო შეხვედრა, მაგრამ ერთ-ერთიისეთი, რომელიც ვიცი, რომ სულიწმინდის კარნახითმოხდა და იმ ოლქის პრეზიდენტის ცხოვრებაში დამსახურებაში ცვლილება მოახდინა. მან ასევე შეცვალამრევლის ცხოვრება და იმ ოლქის სრული დატვირთვისმისიონერების წარმატებაზეც მოახდინა გავლენა.

დებო და ძმებო, უფლის მიზნები ხშირად სრულდებამაშინ, როცა ჩვენ სულიწმინდის კარნახს ვუგდებთ ყურს. მემჯერა, რომ, რაც უფრო მეტად ვმოქმედებთ შთაგონებით,მით უფრო გვანდობს უფალი თავის საქმეს.

როგორც უკვე აღვნიშნე, მე შევნიშნე, რომ არასდროს არუნდა გადადოთ კარნახით მოქმედება. მრავალი წლის წინიყო შემთხვევა, როცა სოლთ ლეიქ სითის დეზერეტისსავარჯიშო აუზში ვცურავდი და მივიღე შთაგონებაწავსულიყავი საუნივერსიტეტო კლინიკაში, ჩემი მეგობრისმოსანახულებლად, რომელიც სიმსივნის გამო ქვემოკიდურებს ვერ ამოძრავებდა. მე იმწუთასვე ამოვედიაუზიდან, ჩავიცვი და ამ კარგი ადამიანის მოსანახულებლადგავემგზავრე.

როცა მის პალატასთან მივედი, ის ცარიელი დამხვდა.გავიკითხე და გავიგე, რომ ის ალბათ კლინიკის საცურაოაუზში იყო, იქ, სადაც ფიზიოთერაპიის სეანსებიტარდებოდა. ასეც იყო: ის ეტლით დამოუკიდებლად წავიდააუზისკენ და იქ მარტოდ მარტო იმყოფებოდა. ის აუზისღრმა ნაპირთან იყო. მე მას დავუძახე, მან ეტლი ჩემსკენ

პ რ ე ზ ი დ ე ნ ტ თ ო მ ა ს ს . მ ო ნ ს ო ნ ი ს მ ი ე რ

37

მოაბრუნა და მომესალმა. ჩვენ სასიამოვნოდ ვისაუბრეთ დაშემდეგ იგი უკან პალატაში მივიყვანე და დავლოცე.

მოგვიანებით გავიგე, რომ იმ დღეს ჩემი მეგობარიდეპრესიაში იყო და თავის მოკვლაზე ფიქრობდა. ისმდგომარეობის შემსუბუქებისთვის ლოცულობდა, მაგრამისეთი გრძნობა ჰქონდა, რომ ლოცვაზე პასუხს ვერ იღებდა.ის საცურაო აუზზე იმ მიზრით წავიდა, რომ თავისიუბედურებისთვის იქ მოეღო ბოლო; ამიტომაც გაეშურააუზის ღრმა ნაპირისკენ. მე კრიტიკულ მომენტშიმივუსწარი და ვიცი, რომ ეს ზემოდან მოსული შთაგონებაიყო.

მას შემდეგ ჩემმა მეგობარმა არა ერთი წელი იცოცხლა.ეს ბედნიერებისა და მადლიერების წლები იყო. რაოდენბედნიერი ვარ, რომ იმ დღისით საცურაო აუზზე მე უფლისხელში იარაღი ვიყავი.

მეორე შემთხვევა: ერთხელ, როცა მე და ჩემი მეუღლემეგობრების მონახულების შემდეგ სახლში მანქანითვბრუნდებოდით, მე მივიღე შთაგონება წავსულიყავითმოხუც ქვრივ ქალბატონთან, რომელიც ადრე ჩვენსმეურვეობაში ცხოვრობდა, ეხლა კი ჩვენგან მრავალიკილომეტრის დაშორებით იმყოფებოდა. მას სახელად ზელათომასი ერქვა. იმ დროს იგი მოხუცებულთა სახლშიიმყოფებოდა. იმ დღეს ჩვენ ზელა ძალიან დასუსტებულიდაგვხდა. ის მშვიდად საწოლზე იწვა.

ზელა უკვე დიდი ხნის განმავლობაში უსინათლო იყო,მაგრამ ჩვენ იმ წუთასვე ხმაზე გვიცნო. მან დალოცვამთხოვა, თან დაამატა, რომ ის იმ ქვეყნად წასასვლელადმზად იყო, თუკი უფალს სურდა მისი სახლში დაბრუნება.ოთახში სიმშვიდის სული სუფევდა, ჩვენ ყველამ ვიცოდით,რომ მას, ამ მიწიერ ცხოვრებაში, არც თუ ისე დიდი დროჰქონდა დარჩენილი. ზელამ ხელი მომკიდა და მითხრა, რომმხურვალედ ილოცა იმისთვის, რომ მოვსულიყავი და ისდამელოცა. მე ვუთხარი, რომ ჩვენ მამაზეციერისპირდაპირი შთაგონებით მოვედით. მე მას შუბლზევეამბორე და ვიცოდი, რომ ალბათ ვეღარ ვნახავდი.ზუსტად ასეც მოხდა: ის მეორე დღეს გარდაიცვალა. ჩვენიტკბილი ზელასთვის სიმშვიდისა და ნუგეშის მიცემადალოცვა იყო როგორც ჩემთვის, ასევე მისთვის.

კ ვ ი რ ი ს დ ი ლ ი ს ს ე ს ი ა

38

ვიღაცის ცხოვრებაში დალოცვის შეტანის საშუალებახშირად მოულოდნელად მოდის. 1983–84 წწ.შაბათისგანსაკუთრებულად ცივ ზამთრის ღამეს, მე და და მონსონიმანქანით იუტაში, მიდვეიში მივდიოდით, სადაც იმ დროსსახლი გვქონდა. იმ ღამეს ტემპერატურა -24 ფარენჰაიტისსკალით, ცელსიუსის სკალით კი -31 გრადუსი იყო. ჩვენგვინდოდა დავრწმუნებულიყავით იმაში, რომ ყველაფერიკარგად იყო. მას შემდეგ, რაც დავინახეთ, რომ ყველაფერირიგზე იყო უკან, სოლთ ლეიქში წავედით. სულ რამოდენიმეკილომეტრი გავიარეთ, როცა მანქანა მოულოდნელადგაჩერდა. ჩვენ მართლაც რთულ მდგომარეობაშიაღმოვჩნდით. ისე, როგორც იმ ღამეს მციოდა, მგონიარასდროს არ შემცივნია.

ჩვენ უხალისოდ ფეხით გავეშურეთ უახლოესქალაქისკენ; მანქანები მიქროდნენ. საბოლოოდ ერთიმანქანა გაჩერდა და ახალგაზრდა მამაკაცმა დახმარებაშემოგვთავაზა. როგორც გაირკვა, სიცივის გამო დიზელიჩვენს მანქანაში შესქელდა და ამიტომაც მანქანა გაჩერდა. ამკეთილმა ახალგაზრდამ მიდვეიში სახლამდე მიგვიყვანა. მევეცადე გადამეხადა მისთვის, მაგრამ მან თავაზიანი უარიგვითხრა. მან გვიამბო, რომ ბოი სკაუტი იყო და კარგისაქმის კეთება სურდა. მე ჩემი თავი წარვუდგინე მას; მანგვითხრა, რომ მოხარული იყო იმის გამო, რომ მიეცაუპირატესობა - დაგვხმარებოდა ჩვენ. ის მისიონერის ასაკშიიყო, ამიტომაც ვკითხე, აპირებდა თუ არა მისიაშიმსახურებას. მან მიპასუხა, რომ ჯერ ზუსტად არ იცოდა,რისი კეთება უნდოდა ცხოვრებაში.

ორშაბათს მე ამ ახალგაზრდას წერილი მივწერე დასიკეთისთვის მადლობა გადავუხადე. წერილშიშევაგულიანე სრული დატვირთვის მისიაში წასულიყო.წერილს თან ერთ-ერთი ჩემი წიგნი დავურთე, სადაცმოვნიშნე ის თავები, რომლებიც მისიონერულ სამსახურსეთმობოდა.

დაახლოებით ერთი კვირის შემდეგ ამ ახალგაზრდამამაკაცის დედამ დამირეკა. მან მითხრა, რომ მისი ვაჟიარაჩვეულებრივი ახალგაზრდა იყო, მაგრამ გარკვეულიცხოვრებისეული გავლენის გამო, მისი დიდი ხნის სურვილი-მისიაში მსახურება შემცირდა. ვაჟის დედ-მამა

პ რ ე ზ ი დ ე ნ ტ თ ო მ ა ს ს . მ ო ნ ს ო ნ ი ს მ ი ე რ

39

მარხულობდნენ და ლოცულობდნენ იმისთვის, რომ შვილისგული შეცვლილიყო. მათ მისი სახელი უტას პროვოსტაძარში ლოცვის სიაში შეიტანეს. ისინი იმედოვნებდნენ,რომ რამენაირად მისი გული სიკეთისკენ შეიცვლებოდა დამას კვლავ გაუჩნდებოდა სურვილი ერთგულად ემსახურაუფლისთვის მისიაში. დედას უნდოდა მცოდნოდა, რომ იმცივ ღამით მომხდარი ამბავი მისი ლოცვის პასუხი იყო. მევუპასუხე: „გეთანხმებით“.

ჩვენ ამ ახალგაზრდასთან რამოდენიმე თვისგანმავლობაში არ ვკარგავდით ურთიერთობას და დაგდადღე, როცა მე და და მონსონი დიდი სიხარულითგავემგზავრეთ მის მისიასთან დაკავშირებით მოწყობილგამოსამშვიდობებელ საღამოზე. იგი კანადის ვანკუვერისმისიაში მიემგზავრებოდა.

შემთხვევითი იყო ის, რომ ჩვენი გზები გადაიკვეთა იმცივ დეკემბრის ღამეს? ერთი წუთითაც არ დავიჯერებ ამას.მე მჯერა, რომ ჩვენი შეხვედრა იყო მშობლების საყვარელიშვილის გამო გულითადი ლოცვის პასუხი.

და ისევ, ჩემო დებო და ძმებო, ჩვენმა ზეციერმა მამამიცის ჩვენი საჭიროებანი და იგი დაგვეხმარება, თუ ჩვენ მასამას ვთხოვთ. მე მჯერა, რომ არც ერთი ჩვენი დარდი არარის მცირე ან უმნიშვნელო. უფალმა ჩვენი ცხოვრებისყოველი წვრილმანი იცის.

ბოლოს მინდა მოგახსენოთ ერთი ბოლო დროსმომხდარი მოვლენა, რომელმაც ასობით ადამიანზემოახდინა შთაბეჭდილება. ეს მოხდა ხუთი თვის წინ,კანზას სითის ტაძართან, კულტურათა ზეიმის დროს. ეს იყოერთ-ერთი ისეთი შემთხვევა, რომელიც ხშირად ხდებაჩვენს ცხოვრებაში და რომელზედაც ჩვენ, როგორც წესი,ვამბობთ: ყველაფერი მოგვარდა. მაგრამ, როგორც შემდეგშიშევიტყვე, ტაძრის კურთხევის წინა ღამეს კულტურათაზეიმთან დაკავშირებით იყო გარკვეული სირთულეები. მემივხვდი, რომ იმ ღამეს ჩატარებული ზეიმი სულაც არ იყოჩვეულებრივი. პირიქით, ის ძალზედ გამორჩეული იყო.

როგორც ყოველი კულტურული მოვლენის დროს,რომელიც ტაძრის კურთხევასთან არის დაკავშირებული,კანზას სითის, მისურის ტაძრის ოლქის ახალგაზრდებირეპეტიციაზე იმყოფებოდნენ და ჯგუფებად

კ ვ ი რ ი ს დ ი ლ ი ს ს ე ს ი ა

40

მეცადინეობდნენ. შაბათს დილით დაგეგმილი იყო მათიერთობლივი შეხვედრა იჯარით აღებულ დიდმუნიციპალურ ცენტრში, რათა ენახათ, სად და როგორ უნდაშევიდნენ, სად უნდა იდგნენ, რა მანძილით უნდა იყვნენერთმანეთისგან დაშორებულნი, როგორ გამოვიდნენპირველი სართულიდან და ა.შ. - უამრავი დეტალი,რომელიც მათ უნდა ესწავლათ დღის განმავლობაში იმდროს, როცა პასუხისმგებელი პირები სხვადასხვა სცენებსდგავდნენ იმისთვის, რომ წარმოდგენა პროფესიონალურდონეზე შესრულებულიყო.

იმ დღეს ერთი ძირითადი პრობლემა იყო. მთლიანიდადგმა დამოკიდებული იყო წინასწარ ჩაწერილნაწვეტებზე, რომლების ჩვენებასაც დიდ ეკრანზეაპირებდნენ (ე.წ. ჯამბოტრონი). ეს ჩაწერილი ნაწყვეტებიძალიან მნიშვნელოვანი იყო მთლიანი დადგმისთვის. ისინიარა მხოლოდ აერთებდნენ ყველა ნაწილს, არამედ ყოველივიდეო ნაწყვეტი, შემდეგ ნაწილს წარმოადგენდა. ამ ვიდეონაწყვეტებზე მთლიანი დადგმა იყო აგებული. ჯამბოტრონიკი არ მუშაობდა.

ტექნიკური პერსონალი გამალებული მუშაობდაპრობლემის აღმოფხვრაზე იმ დროს, როცა ასობითახალგაზრდები ლოდინში კარგავდნენ ძვირფასსარეპეტიციო დროს. სიტუაცია გამოუსწორებელი ჩანდა.

სუზან კუპერი, ზეიმის დამდგმელი და დირექტორი,მოგვიანებით ყვებოდა: „როცა ჩვენ ყველაფერი ვცადეთდავინახეთ, რომ არაფერი არ გამოდიოდა. . . . ცხრილსვუყურებდით და ვიცოდით, რომ ჩვენს შესაძლებლობებშიარ იყო რაიმე შეგვეცვალა, თუმცა ისიც ვიცოდით, რომდაბლა სართულზე ერთ-ერთი ყველაზე დიდი ძალაიმყოფებოდა - 3 000 ახალგაზრდა. საჭირო იყო დაბლაჩასვლა და იმის ახსნა, რაც ხდებოდა. ჩვენ მათ რწმენასუნდა დავყრდნობოდით.”3

მაყურებლის შემოსვლამდე ერთი საათით ადრე 3 000ახალგაზრდამ დაიჩოქა და ერთად ილოცა. მათ ილოცესმათთვის, ვინც ჯამბოტრონის შეკეთებაზე მუშაობდა, რათამათ შთაგონება მიეღოთ და პრობლემა აღმოეფხვრათ; მათსთხოვეს ზეციერ მამას დახმარება იმაში, რასაც თვითონდროის სიმცირის გამო ვერ ახერხებდნენ.

პ რ ე ზ ი დ ე ნ ტ თ ო მ ა ს ს . მ ო ნ ს ო ნ ი ს მ ი ე რ

41

პიროვნებამ, რომელიც ეს აღწერა, მოგვიანებით თქვაასეთი სიტყვები: „ ეს იყო ლოცვა, რომელიც ახალგაზრდებსმუდამ ეხსომებათ. არა იმიტომ, რომ იატაკი ხმელი იყო,არამედ იმიტომ, რომ სული წმინდამ მათ ძვლებშიც კიშეაღწია”.4

ბევრი დრო არ გასულა მას შემდეგ, რაც ტექნიკოსიგამოვიდა მათთან და უთხრა, რომ პრობლემა აღმოაჩინესდა გადაჭრეს. მან პრობლემის მოგვარება „ბედნიერშემთხვევას“ დაუკავშირა, მაგრამ ახალგაზრდებმა უკეთიცოდნენ, რაშიც იყო საქმე.

როცა იმ საღამოს მუნიციპალურ ცენტრში შევედით,ჩვენ წარმოდგენა არ გვქონდა იმ სირთულეებზე, რომლებიცმათ იმ დღეს ჰქონდათ. ჩვენ ამის შესახებ მხოლოდმოგვიანებით გავიგეთ. მანამდე კი მხოლოდ უნაკლო,დიდებული დადგმა ვნახეთ, ერთ-ერთი საუკეთესო, რაც კიცხოვრებაში მინახავს. ახალგაზრდებში ძლიერი სულიიგრძნობოდა, რომელსაც ყველა იქ მყოფი გრძნობდა. ისეთიშთაბეჭდილება იყო, რომ მათ ზუსტად იცოდნენ, სად უნდაშესულიყვნენ, დამდგარიყვნენ და რა უნდა გაეკეთებინათსხვებთან ერთად. როცა გავიგე, რომ მათ რეპეტიციისთვისნაკლები დრო ჰქონდათ და ნომრების უმრავლესობამთლიანმა ჯგუფმა ვერ გაიმეორა, ძალზედ გამიკვირდა. ამასვერავინ ვერ მიხვდებოდა. უფლის ჩარევამ მართლაც დიდიცვლილება მოახდინა.

მე ყოველთვის გაკვირვებით აღვნიშნავ იმას, თუროგორ შეუძლია უფალს თავისი სასუფევლის ყოველინაწილის ამოქმედება და კონტროლი და ამავე დროსცალკეული ადამიანების შთაგონება, ან კულტურათა ზეიმისან ჯამბოტრონის მართვა. ის ფაქტი, რომ მას ეს შეუძლია დაასეც აკეთებს, ჩემთვის მოწმობას წარმოადგენს.

ჩემო დებო და ძმებო, უფალი ჩვენი ცხოვრების ყოველნაწილშია. მას ჩვენ ვუყვარვართ. მას სურს ჩვენი დალოცვა.მას სურს, რომ ჩვენ მისგან დახმარებას ვითხოვდეთ. როცაის წინ მიგვიძღვის და გვხელმძღვანელობს, ისმენს ჩვენსლოცვებს და პასუხობს მათ, ჩვენ ამ ცხოვრებაში ვიპოვითიმ ბედნიერებას, რომელიც მას სურს ჩვენთვის. დაეჩვენთვის ნაცნობი იყოს მისი დალოცვები ჩვენს

კ ვ ი რ ი ს დ ი ლ ი ს ს ე ს ი ა

42

1.2.3. 4.

ცხოვრებაში, მე ამაზედ ვლოცულობ ჩვენი მაცხოვრის,იესოქრისტეს სახელით, ამინ.

შენიშვნები

2 ნეფი 2:25.მოძღვრება და აღთქმები 112:10.სუზან კუპერი, მარინპროქტორის “Nothing’s Too Hardfor the Lord: The Kansas City Cultural

Celebration,” Meridian Magazine,მაისი 9, 2012, ldsmag.com.Proctor, Meridian Magazine, მაისი 9,2012.

პ რ ე ზ ი დ ე ნ ტ თ ო მ ა ს ს . მ ო ნ ს ო ნ ი ს მ ი ე რ

43

კ ვ ი რ ი ს ს ა ღ ა მ ო ს ე ს ი ა | 7 ო ქ ტ ო მ ბ ე რ ი , 2 0 1 2

იყო ქრისტიანზე უფროქრისტიანიუხუცესი რობერტ დ. ჰეილსითორმეტ მოციქულთა ქვორუმიდან

დღეს ეს არის ქრისტეს შეძახილი ყოველიქრისტიანისთვის: „აძოვე ჩემი კრავები. . . .დამწყსე ჩემი ცხვრები“.

რას ნიშნავს, იყო ქრისტიანი?ქრისტიანს აქვს უფალი იესო ქრისტეს რწმენა. მას სწამს,

რომ ის ღვთის შვილია -სიტყვის სრული მნიშვნელობით,რომელიც მამამ გამოაგზავნა, ნიშნად უმაღლესისიყვარულისა, დატანჯულიყო ჩვენი ცოდვებისთვის, რაცჩვენთვის ცნობილია, როგორც გამოსყიდვა.

ქრისტიანს სწამს, რომ ღვთისა და მისი ძის, იესოქრისტეს მადლით, ჩვენ შეგვიძლია მოვინანიოთ,მივუტევოთ სხვებს,დავიცვათ მცნებანი და დავიმკვიდროთმარადიული ცხოვრება.

სიტყვა ქრისტიანი ნიშნავს საკუთარ თავზე ქრისტესსახელის აღებას. ჩვენ ამას ვაკეთებთ ნათლობისა და სულიწმინდის ძღვენის მიღების დროს, როცა მაცხოვრისმღვდლობის უფლება-მოსილების მქონე პირები თავზეგვასხამენ ხელს.

ქრისტიანმა იცის, რომ საუკუნეების მანძილზე ღვთისწინასწარმეტყველები ყოველთვის მოწმობდნენ იესოქრისტეს შესახებ. იგივე იესო, მამაზეციერის თანხლებით,გამოეცხადა წინასწარმეტყველ ჯოზეფ სმითს 1820 წელს,აღადგინა სახარება და თავისი თავდაპირველი ეკლესიისწყობა.

44

წმინდა წერილისა და ჯოზეფ სმითის მოწმობისმადლით ჩვენ ვიცით, რომ ღმერთს, ჩვენს ზეციერ მამას,აქვს დიდებული, ძვლისა და ხორცისგან შემდგარისრულყოფილი სხეული. იესო ქრისტე არის მისი მხოლოდშობილი ხორციელი ძე. სული წმინდა არის არსება,რომელიც მოწმობს მამასა და ძეზე. სამება არის სამიდამოუკიდებელი და განსხვავებული არსება, რომლებსაცსაერთო მიზანი აკავშირებთ.

ასეთი მოძღვრებით, როგორიცაა ჩვენი რწმენისსაფუძვლები, შეიძლება იყოს რაიმე ეჭვი იმაზედ, რომ ჩვენქრისტიანები ვართ? მაგრამ მაინც, ყოველ ქრისტიანისთვისღიად რჩება შეკითხვა: როგორი ქრისტიანები ვართ ჩვენ?სხვაგვარად რომ ვთქვათ, რაოდენ კარგად ვასრულებთდავალებას - მივყვეთ ქრისტეს?

მოდით განვიხილოთ ორი ქრისტიანი მოწაფისმაგალითი:

„როცა გალილეის ზღვის ნაპირას მიდიოდა, მან დაინახაორი ძმა: სიმონი, პეტრედ წოდებული, და ანდრია, მისი ძმა.ბადეებს ისროდნენ ზღვაში, ვინაიდან მებადურები იყვნენ.

„უთხრა მათ: მომყევით მე და ადამიანთა მებადურებადგაგხდით.

„მათ მყისვე მიატოვეს ბადეები და გაჰყვნენ მას“.1

დღეს ჩვენ, როგორც ქრისტიანებს, გაგვაჩნიაშესაძლებლობა ვიმოქმედოთ პირდაპირ, გაბედულად,დაუყოვნებლივ და ზუსტად ისე, როგორც პეტრემ დაანდრიამ: „მათ მყისვე მიატოვეს ბადეები და გაჰყვნენ მას“2 .ჩვენც მოგვიხმობენ მივატოვოთ ბადეები, უარვყოთმიწიერი ჩვევები, ჩვეულებანი და ტრადიციები. ჩვენ ასევემოგვიწოდებენ უკან მოვიტოვოთ ცოდვები. „მოუწოდაკვლავ ხალხს, . . . და უთხრა: თუ ვინმეს სურს მე მომყვეს,უარყოს თავი, აიღოს თავისი ჯვარი და მომდიოს მე“3.არაღვთაებრივი ყოფაქცევისთვის საკუთარი თავისუარყოფა არის მონანიების დასაწყისი, რომელსაც შემდეგმოჰყვება გულის ძლიერი გამოცვლა იქამდე, სანამბოლომდე არ გაქრება ჩვენში ბოროტების ჩადენისსურვილი“.4

ამ ცვლილების მოხდენა, რომელსაც უწოდებენმოქცევას, მხოლოდ მაცხოვრის მეშვეობითაა შესაძლებელი.

რ ო ბ ე რ ტ დ . ჰ ე ი ლ ს ი

45

იესო შეგვპირდა: „თუ ჩემთან მოვლენ ადამიანები,ვუჩვენებ მათ მათსავე სისუსტეებს . . . და ჩემი მადლიეყოფა ყველას, ვინც ჩემს წინაშე მორჩილი იქნება; ვინაიდანთუ იქნებიან ჩემს წინაშე მორჩილნი და იქონიებენ ჩემსმიმართ რწმენას, იმას, რაც სუსტია, გავაძლიერებმათთვის“. 5 ჩვენი ქრისტეში განახლებით იცვლება თვითჩვენი ბუნებაც და აღარ გვინდა დავუბრუნდეთ ძველ გზებს.

ამ შემთხვევაშიც კი, ერთგული ქრისტიანებიყოველთვის დალოცვილნი იქნებიან სირთულეებისა დაგულგატეხილობის გამოცდილებით. როცა ეს განწმენდისცვლილებები მოვა, ჩვენ შეიძლება გაგვიჩნდეს ცდუნებადავუბრუნდეთ ჩვენს ძველ გზებს. მაცხოვარი ჯვარცმისშემდეგ გამოეცხადა ქალებს და უთხრა მათ, რომ მამაკაცებიგალილეაში იპოვიდნენ მას. როცა პეტრე, უფროსიმოციქული, გალილეაში დაბრუნდა, ის კვლავ იმ საქმისგასაკეთებლად წავიდა, რაც ასე კარგად იცოდა, დაეხერხებოდა. „სათევზაოდ მივდივარ“,6 - თქვა მან დარამოდენიმე მოწაფე გაიყოლა.

ჭეშმარიტად, პეტრე, სხვებთან ერთად მთელი ღამეთევზაობდნენ, მაგრამ თევზი ვერ დაიჭირეს. დილითსანაპიროზე იესო გამოჩნდა და წყალში მყოფთ დაუძახა:„ისროლეთ ბადე ნავის მარჯვენა მხარეს“. ნავში მყოფმამოწაფეებმა დაუჯერეს იესოს რჩევას და მალე აღმოაჩინეს,რომ ბადეები სასწაულებრივად აივსო. იოანემ იცნომხსნელის ხმა, პეტრე კი უმალვე წყალში ჩახტა დახმელეთისკენ გაცურა. 7

იმ ქრისტიანებს, რომლებიც დაუბრუნდნენ თავიანთძველ, ნაკლებად ჭეშმარიტ გზებს, მივმართავ: იფიქრეთპეტრეს ერთგულების მაგალითზე. ნუ დააყოვნებთ. მოდითდა იცანით მოძღვრის ხმა, რომელიც გეძახით. შემდეგპირდაპირ დაუბრუნდით მას და კვლავ მიიღეთ მისი უხვიდალოცვები.

ხმელეთზე რომ დაბრუნდნენ, ნახეს თევზი და პური.„მოდით, ისაუზმეთ“, 8 მოიწვია მაცხოვარმა ისინი.საუზმისას სამჯერ ჰკითხა მხსნელმა პეტრეს: „ სიმონიოანესო, ამათზე მეტად გიყვარვარ“? როცა პეტრემსიყვარული გამოხატა, მხსნელი შეევედრა: „აძოვე ჩემიკრავები. . . . დამწყსე ჩემი ცხვრები“.9

კ ვ ი რ ი ს ს ა ღ ა მ ო ს ე ს ი ა

46

დღეს ეს არის ქრისტეს შეძახილი ყოველიქრისტიანისთვის: „აძოვე ჩემი კრავები. . . . დამწყსე ჩემიცხვრები“ - გაუზიარე ჩემი სახარება ახალგაზრდებსა დამოხუცებს, დალოცე, სულით აამაღლე, ანუგეშე, შეაგულიანე,მიეცი საკუთარ თავში რწმენა, განსაკუთრებით მათ, ვინცჩვენნაირად არ ფიქრობს და სხვანაირად სწამს. ჩვენვაძოვებთ მაცხოვრის კრავებს სახლში იმისდამიხედვით,თუ როგორ ვცხოვრობთ სახარების მიხედვით, ანუ: როგორვიცავთ მცნებებს, ვლოცულობთ, ვსწავლობთ წმინდაწერილს და ვამჟღავნებთ მაცხოვრის სიყვარულს. ჩვენვწყემსავთ მის ცხვრებს ეკლესიაში, როცა სამღვდელოებისქვორუმებსა და დამხმარე ორგანიზაციებში ვმსახურობთ.ჩვენ ვწყემსავთ მის ცხვრებს მთელს მსოფლიოში, როცაქრისტიანულად ვეპყრობით მოყვასს, ცხოვრებაშივატარებთ ქვრივებსა და ობლებზე, ღარიბებსა დაგაჭირვებულებზე ზრუნვის სუფთა რელიგიურ პრინციპს.

მრავალ ადამიანს მოწვევა - იყო ქრისტიანი, ეჩვენებამრავლის მომთხოვნი და დაუძლეველიც კი. მაგრამ ჩვენ არუნდა გვეშინოდეს ან ვიგრძნოთ თავი შეუფერებლად.მაცხოვარი დაგვპირდა, რომ თავის სამუშაოსშესასრულებლად ღირს გაგვხდის. „მომყევით მე“, გვითხრამან, და „ადამიანთა მებადურებად გაგხდით“. 10 როცა ჩვენმას მივყვებით, ის გვასაჩუქრებს, გვლოცავს ნიჭით დაძალით - მივიღოთ მისი ნება, ვაკეთოთ ის, რაც აქამდეშეუძლებელი გვეგონა და ამით გავცდეთ ჩვენი კომფორტისზღვარს. ეს შეიძლება ნიშნავდეს მოყვასისათვის სახარებისგაზიარებას, იმის გადარჩენას, ვინც სულიერად დაკარგულია,სრული დროის მისიაზე მსახურებას, სატაძრო სამუშაოს,განსაკუთრებული ზრუნვის საჭიროების მქონე ბავშვისაღზრდას, უძღები შვილის სიყვარულს, ავადმყოფისმოვლას, გაუგებრობების მოგვარებას ან ტანჯვის ატანას. ესნიშნავს მოამზადო საკუთარი თავი იმისთვის, რომუპასუხო მაცხოვრის მოწვევას სიტყვებით: “წავალ იქ,სადაც შენ გსურს; ვიტყვი იმას, რაც შენ გსურს; გავაკეთებიმას, რაც შენ გსურს; ვიქნები ის, რაც შენ გსურს, რომვიყო“.11

იმისთვის, რომ ვიყოთ, რაც მამაზეციერს სურს, ჩვენიესო ქრისტეს მივყვებით. მე ვმოწმობ, რომ ის

რ ო ბ ე რ ტ დ . ჰ ე ი ლ ს ი

47

განუწყვეტლივ მოგვმართავს, მივყვეთ მას. თუ თქვენ ახლაეცნობით უკანასკნელი დღეების წმინდანთა ქრისტიანულვალდებულებას ან სრულად არ მონაწილეობდით საეკლესიოცხოვრებაში და გსურთ ისევ მიჰყვეთ უფალს - არშეგეშინდეთ! უფლის პირველი მოწაფენი ყველანიეკლესიის ახალი წევრები იყვნენ, სახარებაში ახლადმოქცეულნი. იესო მოთმინებით ასწავლიდა თითოეულმათგანს. ის ეხმარებოდა მათ ვალდებულებებისშესრულებაში. მან მეგობრები უწოდა მათ და სიცოცხლეშესწირა. და უკვე გააკეთა იგივე თქვენთვის და ჩემთვის.

მე ვმოწმობ, რომ მისი უსაზღვრო სიყვარულისა დამადლის წყალობით ჩვენ შეგვიძლია გავხდეთ ქრისტიანზეუფრო მეტი ქრისტიანნი. დაფიქრდით შემდეგ ქრისტესეულთვისებებზე. რაოდენ კარგად ვაძლიერებთ მათ საკუთართავში?

ქრისტიანული სიყვარული. მაცხოვარი აფასებს ყოველადამიანს. ყველას მიმართ კეთილი და მოწყალე, მან ერთისმოსაძებნად ოთხმოცდა ცხრამეტი მიატოვა, 12 ვინაიდანჩვენს „თავზე თმებიც კი . . . დათვლილია“. 13

ქრისტიანული რწმენა. ცდუნებების, სირთულეებისა დადევნის მიუხედავად მაცხოვარი ენდობოდა მამაზეციერს დაგააკეთა არჩევანი იყოს მისი მცნებების ერთგული დამორჩილი.

ქრისტიანული მსხვერპლი. მთელი სიცოცხლისგანმავლობაში მაცხოვარი წირავდა თავის დროს, ენერგიას,და საბოლოოდ საკუთარი თავიც კი შესწირა გამოსყიდვისმეშვეობით იმისათვის, რომ ღვთის შვილებს შეძლებოდათმკვდრეთით აღდგომა და მარადიული ცხოვრებისდამკვიდრება.

ქრისტიანული ზრუნვა. როგორც კარგი სამარიელი,მაცხოვარი ყოველთვის დახმარების, სიყვარულისა დაზრუნვის ხელს უწვდიდა მათ, ვინც მის გარშემოიმყოფებოდა, მათი კულტურის, სარწმუნოებისა თუმდგომარეობის მიუხედავად.

ქრისტიანული მსახურება. მაცხოვარი თავის დღეებსსხვების მსახურებაში ატარებდა -იყო ეს ჭიდან წყლისამოღება, თევზით გამასპინძლება თუ მტვრიანი ფეხების

კ ვ ი რ ი ს ს ა ღ ა მ ო ს ე ს ი ა

48

დაბანა. ის დაქანცულებს ამხნევებდა და სუსტებსაძლიერებდა.

ქრისტიანული მოთმინება. თავის მწუხარებისა დატანჯვის ჟამს მხსნელი მამას მიენდო. ის მოთმინებითგველოდება, თუ როდის მივალთ მასთან სახლში.

ქრისტიანული სიმშვიდე. თავისი მსახურების დროს ისდაჟინებით მოითხოვდა გაგებას და აძლიერებდასიმშვიდეს. განსაკუთრებით თავის მოწაფეებს შორისყოფნისას ის ასწავლიდა, რომ ქრისტიანებს არ უნდაეკამათათ სხვა ქრისტიანებთან, მიუხედავად მათიგანსხვავებებისა.

ქრისტიანული მიტევება. ის გვასწავლიდა, დავლოცოთჩვენი მაწყევრები. მან თავის ლოცვაში გვიჩვენა, რომშესაძლოა მათი მიტევება, ვინც იგი ჯვარს აცვა.

ქრისტიანული მოქცევა. ისე, როგორც პეტრე და ანდრია,მრავალი ადამიანი გაგონებისთანავე აღიარებს სახარებისჭეშმარიტებას. ისინი მაშინვე რწმენაში მოიქცევიან. სხვებსშეიძლება მეტი დრო დასჭირდეთ. ჯოზეფ სმითისმეშვეობით მოცემულ გამოცხადებაში მაცხოვარიგვასწავლის: „ის, რაც ღვთისგანაა, არის სინათლე; და ის,ვინც იღებს სინათლეს და ღმერთშია, უფრო მეტ სინათლესიღებს; და ის სინათლე უფრო და უფრო კაშკაშა ხდება დადღის სინათლეს უტოლდება“, 14 ჩვენი მოქცევისსრულყოფილ დღეს. იესო ქრისტე არის „სამყაროს სინათლედა გამომსყიდველი; ჭეშმარიტების სული“.15

ქრისტიანული ბოლომდე მოთმენა. მაცხოვარმა მთელისიცოცხლის მანძილზე, არც ერთხელ არ უღალატა მამისნებას. მან თავისი მიწიერი ცხოვრება სამართლიანობაში,მოწყალებაში, ჭეშმარიტებასა და სიკეთეში გაატარა.

აი იმ ადამიანების რამოდენიმე დახასიათება, ვინცუსმენს და ყურს უგდებს მაცხოვრის ხმას. მე, როგორცმაცხოვრის ერთ-ერთი განსაკუთრებული მოწმე, გაძლევთჩემს ქრისტიანულ დამოწმებას, რომ ის დღესაც გეძახით:„მომყევით მე“.16 მოდით ვიაროთ იმ გზაზე, რომელსაცმარადიული ბედნიერებისკენ, სიხარულისკენ და ჩვენიზეციური მამის სასუფეველში მარადიული ცხოვრებისკენმივყავართ. ჩვენი მაცხოვრისა და გამომსყიდველის, იესოქრისტეს სახელით, ამინ.

რ ო ბ ე რ ტ დ . ჰ ე ი ლ ს ი

49

1.2.3.4.5.6.7.8.9.

10.

11.

12.13.14.15.16.

შენიშვნები

მათე 4:18–20.მარკოზი 1:18.მარკოზი 8:34.მოსია 5:2.ეთერი 12:27.John 21:3.იხ.იოანე 21:3–8.იოანე 21:12.იოანე 21:15–17.მათე 4:19.

იხ. “I’ll Go Where You Want Me toGo,” Hymns, no. 270.იხ. Matthew 18:12–14.ლუკა 12:7.მოძღვრება და აღთქმები 50:24.მოძღვრება და აღთქმები 93:9.ლუკა 18:22.

კ ვ ი რ ი ს ს ა ღ ა მ ო ს ე ს ი ა

50

გარდაცვლილთაგამოსყიდვის სიხარულიუხუცესი რიჩარდ ჯ. სკოტითორმეტ მოციქულთა ქვორუმიდან

ის შვილების გულებში დანერგავსმამებისთვის მიცემულ დაპირებას დაშვილების გულები, მათი მამების გულებისკენმობრუნდებიან.

უფალმა გაუმხილა წინასწარმეტყველ ჯოზეფ სმითსდიადი სწავლება ნათლობის წმინდა წეს-ჩვეულებისშესახებ. ეს ნათელი შემოვიდა იმ დროს, როცა სხვაქრისტიანული ეკლესიები ასწავლიდნენ, რომ სიკვდილისულის მარადიული დანიშნულებაა. ისინი ასწავლიდნენ,რომ მონათლულები ჯილდოდ უსაზღვრო სიხარულსმიიღებდნენ იმ დროს, როცა სხვები მარადიულ ტანჯვასგანიცდიდნენ და გამოსყიდვის იმედიც არ ექნებოდათ.

უფლის გამოცხადებით, მღვდლობის შესაბამისიუფლებამოსილებით, შეიძლება ჩაატარო ნათლობაგარდაცვლილთათვის, რაც უფლის მტკიცებულებისსამართლიანობას ინარჩუნებს: „ვინც წყლისა და სულისგანარ იშვება, ვერ შევა ღვთის სასუფეველში“.1 სხვის მაგივრადნათლობა აძლევს საშუალებას ყოველ ღირსეულ ადამიანისსულს, რომელიც მიწიერ ცხოვრებაში არ მოინათლა, მიიღოსეს აუცილებელი წეს-ჩვეულება.

ეს დიდებული სწავლება არის კიდევ ერთი მოწმობაიმაზედ, რომ იესო ქრისტეს გამოსყიდვა ყოვლისმომცვლელ ხასიათს ატარებს. მან ყოველი მომნანიებელისულისთვის შესაძლებელი გახადა ხსნა. მისმა გამოსყიდვამდაამარცხა სიკვდილი და მისი წყალობით ღირსეული

რ ი ჩ ა რ დ ჯ . ს კ ო ტ ი

51

გარდაცვლილი სულები, შემცვლელის მეშვეობით,შეძლებენ მიიღონ ყოველი ხსნის წეს-ჩვეულება.

150 წელზე მეტი ხნის წინ დაწერილ გზავნილში ჯოზეფსმითი წერს: „წმინდანებს აქვთ პრივილეგია მოინათლონ. . . მათი გარდაცვლილი ნათესავებისთვის . . . მათთვის,ვინც სულში მიიღეს სახარება მათ . . . მეშვეობით,რომელთაც დაევალათ მათი სწავლება”. 2 შემდეგ მანდაამატა: ის წმინდანები, რომლებიც უგულებელჰყოფენ ამასთავიანთი გარდაცვლილი ნათესავებისთვის, საშიშროებისქვეშ აყენებენ საკუთარ ხსნას“.3

წინასწარმეტყველმა ილიამ კირტლანდის ტაძარში4

გადასცა ამ შემცვლელი სამუშაოს შესრულების გასაღებიჯოზეფ სმითს, რათა აღსრულდეს უფლის დაპირება, რომ ისშვილების გულებში დანერგავს მამებისთვის მიცემულდაპირებას და შვილების გულები, მათი მამების გულებისკენმობრუნდებიან.5

ჯოზეფ სმითისა და მის მომდევნოწინასწარმეტყველებისათვის მიცემულ გამოცხადებებიდანჩვენ გავიგეთ სატაძრო სამუშაოს არსი, ოჯახური ისტორიაკი ეხმარება ამ საქმეს. ჯოზეფ სმითიდან დაწყებული,ყოველი წინასწარმეტყველი ჩვენთვის და გარდაცვლილინათესავებისთვის ყოველი წესჩვეულების აუცილებლობასუსვამდა ხაზს.

სატაძრო და ოჯახური ისტორიის სამუშაო არის ორნაწილად გაყოფილი ერთი სამუშაო. ისინი ისევეუკავშირდებიან ერთმანეთს, როგორც ნათლობის წეს-ჩვეულება და სული წმინდის ძღვენი. ზოგიერთი წევრი ვერჩაატარებს ორივე სამუშაოს ჯანმრთელობის პირობების ანტაძრის სიშორის გამო.

პრეზიდენტი ჰოვარდ ვ. ჰანტერი გვასწავლიდა:„ჩვენ უნდა შევასრულოთ საკუთარი ამაღლებისთვის

საჭირო სამღვდელოების სატაძრო წეს-ჩვეულებები; შემდეგუნდა შევასრულოთ სამუშაო მათთვის, ვისაც დედამიწაზეცხოვრების დროს არ ჰქონდათ საშუალება მიეღოთსახარება. სხვებისთვის სამუშაოს შესრულება მოიცავს ორნაწილს: პირველი: ოჯახური ისტორიის კვლევა ჩვენიწინაპრების დასადგენად; მეორე: სატაძრო წეს-ჩვეულებების

კ ვ ი რ ი ს ს ა ღ ა მ ო ს ე ს ი ა

52

ჩატარება იმისთვის, რომ მივცეთ მათ იგივე საშუალებები,რაც ცოცხლებს გააჩნიათ.

„მაინც არსებობს მრავალი ეკლესიის წევრი, რომლებსაცტაძარზე არ მიუწვდებათ ხელი. ისინი აკეთებენყველაფერს, რაც მათ შეუძლიათ. ისინი არ წყვეტენ ოჯახურისტორიის კვლევას და სხვებს ატარებინებენ შემცვლელწეს-ჩვეულებებს. ამის საპირისპიროდ, არსებობენ წევრები,რომლებიც დიდი ძალისხმევით მუშაობენ ტაძრებში, მაგრამსაკუთარ ოჯახურ ისტორიულ კვლევას არ უთმობენ დროს.მიუხედავად იმისა, რომ ისინი სხვების დასახმარებლადღვთიურ საქმეში იღებენ მონაწილეობას, ისინი კარგავენსაკუთარი გარდაცვლილი ნათესავების კვლევის საქმეშიმონაწილეობის დალოცვას, რადგან ეს დავალება ჩვენმივიღეთ უკანასკნელი დღეების წინასწარმეტყველებისგან.. . .

„მე შევნიშნე, რომ ისინი, ვინც ჩართულნი არიანოჯახური ისტორიის კვლევაში და შემდეგ მონაწილეობენსატაძრო წეს-ჩვეულებებში მათთვის, ვისი სახელებიც მათმოიძიეს, კურთხევის ორივე ნახევრის მიღებით იპოვიანდამატებით სიხარულს“.6

მამაზეციერს სურს, რომ თითოეულმა ჩვენთაგანმა ამსაჭირო შემცვლელი სამუშაოს კურთხევის ორივე ნაწილიმიიღოს. მან სხვებს უჩვენა, როგორ გავხდეთ ამის ღირსნი.ახლა ჩემზე და თქვენზეა დამოკიდებული ამ კურთხევებისმიღება.

ტაძარში ჩატარებული ნებისმიერი სამუშაო ღირსეულადგატარებული დროა, მაგრამ თქვენი გარდაცვლილიწინაპრებისთვის შემცვლელ წეს-ჩვეულებებზე ტაძარშიდახარჯული დრო უფრო წმინდად განიხილება და უფროდიდ კურთხევებს მოგიტანთ. პირველმა პრეზიდენტობამგანაცხადა: „ჩვენი უპირველესი ვალდებულებაა, ჩვენისაკუთარი წინაპრების მოძებნა და მათი იდენტიფიკაცია“.7

თქვენ, ახალგაზრდებო, გინდათ შეამციროთ მტრისგავლენა თქვენს ცხოვრებაზე? ჩაიძირეთ თქვენიწინაპრების ძიების საქმეში, მოამზადეთ მათი სახელებიტაძარში წმინდა შემცვლელი წეს-ჩვეულებებისშესასრულებლად და შემდეგ წადით ტაძარში, რათა დადგეთმათ ნაცვლად ნათლობისა და სული წმინდის ძღვენის წეს-

რ ი ჩ ა რ დ ჯ . ს კ ო ტ ი

53

ჩვეულებების მისაღებად. და როცა გაიზრდებით, თქვენშეძლებთ სხვა წეს-ჩვეულებებშიც მიიღოთ მონაწილეობა.მე არ შემიძლია მოვიფიქრო უფრო დიდი დაცვა მტრისგანამ ცხოვრებაში.

რუსეთის, როსტოვის მისიაში ახალგაზრდობამ მიიღომოსაწვევები გადმოიწერონ 2 000 სახელი, შემდეგთავიანთი ოჯახიდან სატაძრო წეს-ჩვეულებებისგასავლელად დაასახელონ მინიმუმ ერთი სახელი. ისინი,ვინც შეასრულეს ეს დავალება, მოიწვიეს ავტობუსითწასულიყვნენ უკრაინაში, კიევის ახალ ტაძარში. ერთმაახალგაზრდამ გაგვიზიარა თავისი გამოცდილება: „ მეუამრავ დროს ვუთმობდი კომპიუტერულ თამაშებს.როდესაც დავიწყე სახელების გადაწერა, თამაშებისთვისდრო აღარ მრჩებოდა. თავიდან ვიფიქრე: „როგორ შეიძლებაეს“? როცა ეს პროექტი დამთავრდა, მე თამაშები აღარმაინტერესებდა. . . . გენეალოგიური სამუშაო არის ის, რისიგაკეთებაც შეგვიძლია აქ, დედამიწაზე, მაგრამ ის ზეცაშიშეინახება“.

მრავალმა ერთგულმა წმინდანმა შეასრულა თავისინათესაური კავშირების ძიება და იყენებს საოჯახო ძიებისრეზერვულ წყაროს, რათა საკუთარი ოჯახის წევრებისთვისჩაატაროს შემცვლელი წეს-ჩვეულებანი. სახელებისრეზერვული წყაროს შექმნის დანიშნულებაა მისცესცალკეულ პირებს საკმარისი დრო და იმის საშუალება, რომჩაატარონ წეს-ჩვეულებები პირდაპირი და ირიბი ნათესაურიხაზის წინაპრებისათვის. ამჟამად წეს-ჩვეულებებისჩატარებას 12 მილიონი სახელი ელის და მილიონობით წეს-ჩვეულება კიდევ ჩასატარებია. მრავალი სახელი წლებისგანმავლობაში რეზერვშია. წინაპრები მოუთმენლად ელიანიმ წუთს, როდესაც მათი სახელები წარდგენილი იქნება წეს-ჩვეულებების შესასრულებლად. მაგრამ, მათ სულაც არგაუხარდებათ კვლავ ლოდინი.

ჩვენ გვინდა წავახალისოთ ისინი, ვისაც რეზერვისდიდი წყარო აქვთ, სთხოვონ ნათესავებს, პალოსა ანმეურვეობის წევრებს დახმარება ამ სამუშაოსშესასრულებლად. ამისათვის თქვენ შეგიძლიათ ბარათებზედაბეჭდილი სახელები გადასცეთ პალოსა ან მეურვეობისწევრებს ან პირდაპირ გამოიყენოთ ოჯახური ძებნის

კ ვ ი რ ი ს ს ა ღ ა მ ო ს ე ს ი ა

54

სისტემა და კომპიუტერის საშუალებით წარუდგინეთსახელები პირდაპირ ტაძარს. ამ ხერხს წლებისგანმავლობაში მიმართავს სინდი ბლევინსი კასპერიდან,ვაიომინგის შტატი.

და ბლევინსი მოინათლა, როცა ის მოზარდი იყო დათავის ოჯახში მხოლოდ ის იყო მონათლული. მანუზარმაზარი გენეალოგიური სამუშაო ჩაატარა. მაგრამ ჯერკიდევ უამრავი სახელია, რომელთა დამუშავებას ვერც ის დავერც მისი ოჯახის წევრები ვერ შეძლებენ. მაშასადამე, დაბლევინსმა სახელები ტაძარში წარადგინა. მისი თქმით, მათდამუშავებას რამოდენიმე კვირა ესაჭიროება და სამუშაოსატარებენ ორიდან ერთი ტაძარი, რომელიც უფრო ახლოსაასახლთან. ის ამბობს, რომ მოსწონს ფიქრი იმაზე, რომ მისიპალოსა თუ მეურვეობის მეგობრები ან მეზობლები არიანმათ შორის, ვინც მისი წინაპრებისთვის სამუშაოსასრულებენ. ის ამისთვის მათი მადლობელია.

ჩემი საყვარელი მეუღლე, ჟანინი, სიყვარულითასრულებს საოჯახო ისტორიულ კვლევას. როცა შვილებიპატარები გვყავდნენ, ის რიგრიგობით მეგობრებსუთანხმებდა დროს, რათა შვილები დაეტოვებინა მათთანდა ყოველ კვირას რამოდენიმე საათი დაეთმო ჩვენისაოჯახო ხაზის ძიებისთვის. მას შემდეგ, რაც ჩვენმაუმცროსმა შვილმა სახლი დატოვა, მეუღლემ დღიურშიჩაწერა: “მე ამ წუთას მივიღე გადაწყვეტილება და მინდახმამაღლა გამოვაცხადო: მაიკის საწოლი ოთახი ახლა ჩემიგენეალოგიის კაბინეტია. იგი კარგად არის აღჭურვილისამუშაოსა და ჩანაწერების მომზადებისთვის. ახლა ჩემიცხოვრების ძირითადი მიზანი იქნება ესოდენმნიშვნელოვანი ოჯახური ძიებისა და ტაძრისთვისსახელების წარდგენის სამუშაო. მე მოუთმენლად ველი ამსაქმის დაწყებას“.8

აი კიდევ ერთი ამონარიდი დღიურიდან: „ჩემთვის . . .სასწაული მოხდა მელ ოლსენის ოჯახური ისტორიის ძიებისკაბინეტში. მან წარმომიდგინა მთელი ჩემთვის ცნობილისაგვარტომეულოს ამობეჭდილი ჩანაწერები, რომლებიც მანამოიღო გენეალოგიის საზოგადოებაში არსებულიწინაპართა ფაილის განახლებული კომპიუტერიზირებულიჩანაწერებიდან. ისინი ძირითადად ამოიკრიბა ოთხი

რ ი ჩ ა რ დ ჯ . ს კ ო ტ ი

55

თაობის ჩანაწერების პროგრამიდან, რომლის შექმნაცეკლესიამ მრავალი წლის წინ მოითხოვა. მე მიჭირდა იმისწარმოდგენა, თუ რაოდენ დიდი სამუშაო მელოდა წინ,ოჯახური ორგანიზაციებიდან ყველა ჩემი წინაპრებისშესახებ ჩანაწერების მოსაგროვებლად და კომპიუტერშიპირველი წინაპართა ფაილის შესაქმნელად, ამ ინფორმაციისდასამუშავებლად. აი ახლა მშვენიერი, დალაგებული,ლაზერულ პრინტერზე ამობეჭდილი მასალები მაგიდაზემეწყო. მე ისე ავღელდი, რომ ჯერ უბრალოდ გაკვირვებულივიჯექი და მერე სიხარულისგან ავტირდი. . . . იმისთვის,ვინც ოცდაათი წლის განმავლობაში ასე დაჟინებით,გულმოდგინედ ატარებდა ძიებას, ამ ინფორმაციისკომპიუტერულად დამუშავება ნამდვილად ამაღელვებელიიყო. და როდესაც მე ვფიქრობ ასობით ათას ადამიანებზე,რომლებიც ახლა ან სულ მალე დაიწყებენ აღწერისმონაცემების უდიდესი ბლოკებისა და პირადი ძიებისდისკების კომპიუტერულად დამუშავებას. . . . ისე ძალიანვღელავ ამაზე. ეს ჭეშმარიტად უფლის სამუშაოა და იგიხელმძღვანელობს მას.9

მე საკმარისად ვიგემე ამ დიადი სამუშაოს ნაყოფისაიმისოდ, რომ ვთქვა: მე ვიცი, რომ ის გასაღებები,რომლებიც ილიამ აღადგინა და გადასცა ჯოზეფ სმითს,გვაძლევს საშუალებას შევაერთოთ გულები, რის შემდეგაცთითეული ჩვენთაგანი დაუკავშირდება იმ წინაპრებს,რომლებიც ჩვენგან დახმარებას ელიან. აქ, დედამიწაზე,წმინდა ტაძრებში მხსნელის მიერ გადმოცემულიუფლებამოსილების გამოყენებით, ჩვენი მცდელობებისშედეგად ჩვენი წინაპრები იღებენ ხსნის წეს-ჩვეულებებს,რომლებიც მათ მარადიული ბედნიერების სიხარულსმიანიჭებენ.

წარსულში, შეგულიანებულნი სამუშაოს სიწმინდით,ადამიანები მამაცურად დგებოდნენ ისეთი სირთულისწინაშე, როგორიც იყო ნებრასკას შტატში ხელით ხორბლისმოსავლის აღება. ახლა სამუშაოს უამრავი ძლიერი კომბაინიასრულებს. ერთად ჩვენ შეგვიძლია შევასრულოთ საჭიროსამუშაო და შევასრულებთ კიდევაც მას!

მე ვმოწმობ, რომ დედამიწის ზურგზე ილიას სულიმამაზაციერის მრავალი შვილის გულს ეხება და

კ ვ ი რ ი ს ს ა ღ ა მ ო ს ე ს ი ა

56

1.2.3.

4.

5.6.

7.

8.

9.

წარმოუდგენლად აჩქარებს სამუშაოსგარდაცვალებულთათვის.

თქვენ? ილოცეთ თქვენი წინაპრებისთვისშესასრულებელი სამუშაოსთვის? გადადეთ გვერდზე ის, რაცთქვენს ცხოვრებაში არც თუ ისე მნიშვნელოვანია. მიიღეთგადაწყვეტილება გააკეთოთ ის, რასაც მარადიული შედეგიექნება. შეიძლება თქვენ მიიღეთ სულის კარნახი, მოიძიოთთქვენი წინაპრები, მაგრამ ფიქრობთ, რომ არ ხართგენეალოგიის სპეციალისტი. დარწმუნდით, რომ ამისაუცილებლობა აღარ არსებობს? ყველაფერი იწყებასიყვარულით და გულწრფელი სურვილით დაეხმაროთ მათ,ვინც იმ ქვეყნად არიან და საკუთარ თავს ვერ ეხმარებიან.მიიხედ-მოიხედეთ. ვინმე იქნება თქვენს რაიონში, ვინცდაგეხმარებათ წარმატების მიღწევაში.

ეს სულიერი სამუშაოა, ურთიერთ თანამშრომლობისგრანდიოზული მცდელობა ფარდის ორივე მხრიდან, სადაცდახმარება ორივე მიმართულებით ეძლავათ. სადაც კი არუნდა იყოთ ამ ყვეყნად, თქვენ შეგიძლიათ ლოცვის,რწმენის, სიმტკიცის, სიბეჯითის და მსხვერპლის გაღებისგაერთიანებული დიდი ღვაწლი შემოიტანოთ ცხოვრებაში.დაიწყეთ ამის კეთება ახლავე. მე გპირდებით, რომ უფალიდაგეხმარებათ გზის პოვნაში და თქვენ არაჩვეულებრივიგრძნობა დაგეუფლებათ. იესო ქრისტეს სახელით, ამინ.

შენიშვნები

იოანე 3:5.History of the Church , 4:231.Teachings of Presidents of the Church;Joseph Smith (2007), 471–72.იხ. მოძღვრება და აღთქმები110:13 -16.მოძღვრება და აღთქმები 2:2.ჰოვარდ ჰანტერი, “A Temple-Motivated People,” Liahona, მაისი1995, 5–6; .

პირველი პრეზიდენტობისწერილი, 29 თებერვალი, 2012.ჯანეტ უოტკინს სკოტის პირადიდღიური, აპრილი 1988 წ.ჯენინ უოტკინსის პირადიდღიური, აპრილი, 1988წ.

რ ი ჩ ა რ დ ჯ . ს კ ო ტ ი

57

მაცხოვართან ერთინაბიჯით უფრო ახლოსმისვლარასელ ტ. ოსგუტორფესაკვირაო სკოლის გენერალური პრეზიდენტი

მოქცევა არის სახარების სწავლებისა დაშეცნობის მიზანი. მოქცევა არ არისერთჯერადი მოვლენა. ეს არის მცდელობამთელი სიცოცხლის მანძილზე ემსგავსებოდემაცხოვარს.

ამ ზაფხულს ლიახონასა და ენზაინ ჟურნალებშიგამოქვეყნდა ჩემს მიერ დაწერილი მოკლე სტატია. ჩემმავაჟიშვილმა email-ით მომწერა და მითხრა: „მამა, იქნებშეგვატყობინო ხოლმე შენი სტატიის დაბეჭდვის შესახებ“?მე ვუპასუხე: „უბრალოდ მინდოდა მენახა, კითხულობთ თუარა საეკლესიო ჟურნალებს“. მან პასუხად მომწერა, რომმისი 10 წლის ქალიშვილმა „ჩააბარა ეს გამოცდა. მანსაფოსტო ყუთიდანენზაინი ამოიღო, სახლში დაბრუნდა დაწაიკითხა. შემდეგ ჩვენს ოთახში შემოვიდა და შენი სტატიაგვაჩვენა“.

ჩემმა შვილიშვილმა წაიკითხა ენზაინი, რადგან მასსწავლა სურდა. მან დამოუკიდებლად იმოქმედა დასაკუთარი არჩევანი გააკეთა. პირველმა პრეზიდენტობამახლახანს დაამტკიცა ახალგაზრდობისთვის ახალისასწავლო პროგრამები, რომლებიც დაეხმარებიანახალგაზრდების სწავლის, ცხოვრებისა და სახარებისგაზიარების ბუნებრივი სურვილის გაძლიერებაში. ეს ახალისასწავლო პროგრამები უკვე ხელმისაწვდომია ინტერნეტში.

კ ვ ი რ ი ს ს ა ღ ა მ ო ს ე ს ი ა

58

იანვარში ჩვენ დავიწყებთ მათ გამოყენებას კლასებშიlds.org/youth/learn).

როცა მაცხოვარი ასწავლიდა, მოსწავლის არჩევანსუდიდესი მნიშვნელობა ჰქონდა. მან არა მარტო ისგვითხრა, რა ვასწავლოთ, არამედ ისიც, თუ როგორვასწავლოთ. ის მოსწავლის საჭიროებებზე ამახვილებდაყურადღებას. ის ეხმარებოდა ცალკეულ ადამიანებს,აღმოეჩინათ ჭეშმარიტება საკუთარი თავისთვის. 1 ისყოველთვის უსმენდა მათ შეკითხვებს. 2

ეს ახალი სასწავლო პროგრამები ყველას დაგვეხმარებაიმაში, რომ ოჯახში და გაკვეთილებზე ვასწავლოთმაცხოვრის მსგავსად. 3როცა ასე მოვიქცევით, ჩვენვუპასუხებთ მის მოწვევას: „მომყევით მე“, 4 როგორც ესუხუცესმა ჰეილსმა ასე მშვენივრად გვასწავლა. ამ ახალიპროგრამების განვითარების პროცესში, მე მინახიახელმძღვანელები და მასწავლებლები დამხმარეორგანიზაციებსა და სემინარიებში, რომლებიც მშობლებთანერთად თათბირობდნენ, როგორ დაეკმაყოფილებინათმოსწავლეთა საჭიროებანი. მე მინახავს ახალგაზრდა ქალებიკლასებში, ახალგაზრდა მამაკაცები აარონისსამღვდელოების ქვორუმებში და ახალგაზრდები საკვირაოსკოლის გაკვეთილებზე, რომლებიც საკუთარი არჩევანისგამოყენებასა და დამოუკიდებლად მოქმედებასსწავლობდნენ.

ახალგაზრდებისთვის საკვირაო სკოლის ერთიმასწავლებელი ფიქრობდა იმაზე, თუ როგორ დახმარებოდაორ აუტიზმის მქონე ახალგაზრდა მამაკაცს, ესწავლათსაკუთარი არჩევანის გაკეთება და დამოუკიდებლადმოქმედება. როცა მან სთხოვა მოსწავლეებს მოეყოლათ, თურას სწავლობდნენ ისინი, მას ეშინოდა, რომ ის ორიახალგაზრდა გამოკითხვაში მონაწილეობას არ მიიღებდა.მაგრამ პირიქით: ერთი ადგა და გაუზიარა სხვებს, თუ რაისწავლა და მეორეს სთხოვა აუტიზმით დაავადებულახალგაზრდას დახმარება. როცა პირველს გაუჭირდა, მეორეგვერდით დაუდგა და ყურში უჩურჩულებდა, რათა მეგობარსწარმატებულად ეგრძნო თავი. ორივენი ასწავლიდნენ იმდღეს. ისინი ასწავლიდნენ იმას, რასაც მაცხოვარიასწავლიდა, და ისე, როგორც მაცხოვარი აკეთებდა ამას.

რ ა ს ე ლ ტ . ო ს გ უ ტ ო რ ფ ე

59

მაცხოვარს სწავლებისას სიყვარული ამოძრავებდა იმისმიმართ, ვისაც ასწავლიდა, ზუსტად ისე, როგორც ამას იმდღეს ერთი მეგობარი აკეთებდა მეორესთვის.5

როცა ჩვენ ვსწავლობთ და ვასწავლით უფლის სიტყვასმისივე მიდგომით, ჩვენ ვიღებთ მოწვევას: „მომყევით მე“.ჩვენ მას თითო ნაბიჯით მივყვებით. ყოველი ნაბიჯითჩვენ ვუახლოვდებით მაცხოვარს. ჩვენ ვიცვლებით. უფალმაიცის, რომ სულიერი ზრდა უცებ არ ხდება. ის ნელ-ნელამოდის. ყოველთვის, როცა ჩვენ ვიღებთ მის მოწვევას დავაკეთებთ არჩევანს მივყვეთ მას, ჩვენ წინ მივიწევთმოქცევის გზაზე.

მოქცევა არის სახარების სწავლებისა და შეცნობისმიზანი. მოქცევა არ არის ერთჯერადი მოვლენა. ეს არისმცდელობა მთელი სიცოცხლის მანძილზე ემსგავსებოდემაცხოვარს. უხუცესმა დალინ ოუქსმა შეგვახსენა, რომ„ცოდნა“ არ არის საკმარისი. „რწმენაში მოქცევა . . .მოითხოვს ჩვენგან მოქმედებას და გარდაქმნას.” 6 ასე რომ,მოქცევის მიზნით სწავლა წარმოადგენს ცოდნის შეძენის,მოქმედებისა და გარდაქმნის უწყვეტ პროცესს. ამისმსგავსად, მოქცევის მიზნით სწავლებაც მოითხოვსძირითადი მოძღვრების ცოდნას, მოქმედებისკენ მოწვევასდა დაპირებულ დალოცვას.7 ჭეშმარიტი მოძღვრებისსწავლებისას ჩვენ ვეხმარებით მოსწავლეს შეცნობაში. როცაჩვენ მოვუწოდებთ სხვებს მოქმედებისაკენ, ამითვეხმარებით მათ, იცხოვრონ მოძღვრების მიხედვით. დაროცა უფლის დაპირებულ დალოცვებს ვიღებთ, ჩვენვიცვლებით. ისევე, როგორც ალმას, ჩვენ შეგვიძლიაგარდავიქმნათ ახალ ადამიანებად.8

ახალგაზრდობისთვის განკუთვნილ ახალ სასწავლოპროგრამებს აქვთ ერთი ძირითადი მიზანი: დაეხმარონახალგაზრდებს იესო ქრისტეს სახარებისკენ მოქცევაში. მეახლახანს ვნახე ერთი ახალგაზრდა ადამიანი,ახალგაზრდებისთვის განკუთვნილ საკვირაო სკოლისგაკვეთილზე, რომელმაც თავისთვის ჭეშმარიტებააღმოაჩინა. როცა შევნიშნე, რომ მას გაუჭირდა გაეხსენებინაგამოსყიდვასთან დაკავშრებული მაგალითი საკუთარიცხოვრებიდან, მე ვკითხე, უგრძვნია თუ არა მას როდესმეპატიება. მან მიპასუხა: „კი, როგორც მაშინ, ფეხბურთის

კ ვ ი რ ი ს ს ა ღ ა მ ო ს ე ს ი ა

60

თამაშის დროს ცხვირი რომ გავუტეხე ბიჭს. მე ისე ცუდადვიგრძენი თავი ამის გამო. ვეკითხებოდი საკუთარ თავს, რაუნდა მექნა იმისთვის, რომ თავი უკეთ მეგრძნო. მე მასთანსახლში წავედი და პატიება ვთხოვე მას, თუმცა ვიცოდი,რომ ეს არ იყო საკმარისი. მე ვილოცე და მაშინ ვიგრძენი,რომ მამაზეციერმაც მომიტევა. აი რას ნიშნავს ჩემთვისგამოსყიდვა“.

როცა მან იმ დღეს კლასში ეს მაგალითი მოგვიყვა,წაგვიკითხა იოანე 3:16— „რადგან იქამდე შეიყვარაღმერთმა სოფელი, რომ მისცა თავისი ერთადერთი ძე“.შემდეგ მან დაამოწმა გამოსყიდვის ძალის შესახებ. ამისშემდეგ ეს მოძღვრება ამ ახალგაზრდა ადამიანისთვის აღარიყო აბსტრაქტული ცნება. იგი მისი ცხოვრების ნაწილიგახდა, რადგან მან დასვა კითხვა, რის შემდეგაცმოქმედებისთვის თავისუფალი არჩევანი გამოიყენა.9

ეს ახლაგაზრდა ადამიანი უფრო მეტად მოიქცარწმენაში, ასევე თავისი კლასელებიც. მათ წმინდაწერილების შესწავლით მთელი ყურადღება გადაიტანესძირითად მოძღვრებაზე. ამ ახალგაზრდებმა ის წმინდასიტყვები მოარგეს საკუთარ ყოფას, რის შემდეგაცდაამოწმეს იმ დალოცვების შესახებ, რომლებიცმოძღვრების მიხედვით ცხოვრების შედეგად, შემოვიდამათ ცხოვრებაში. იესო ქრისტეს სახარების სწავლებისასჩვენ მთელი ყურადღება გადაგვაქვს წმინდა წერილებზე დათანამედროვე წინასწარმეტყველების სიტყვებზე. წმინდატექსტზე დაყრდნობით ჩვენ ვეხმარებით რწმენისგანძტკიცებაში, მოწმობის გაძლიერებაში და ვეხმარებითყველას სრულად მოექცნენ. ახალგაზრდებისთვისგანკუთვნილი ახალი სასწავლო პროგრამები დაეხმარებაყველას, ვინც იყენებს მათ, ღვთის სიტყვის გაგებასა და ამსიტყვის მიხედვით ცხოვრებაში.

კოსტა-რიკაში წმინდანების სწავლებისას მე მათსწავლება - არ არის ამაზე დიდი მოწოდებასსახელმძღვანელო ვაჩვენე და ვკითხე „აბა, რამდენს გაქვთეს წიგნი“? თითქმის ყველამ ასწია ხელი. მე ღიმილითვუპასუხე: „დარწმუნებული ვარ, თქვენ მას ყოველ დღეკითხულობთ“. ჩემდა გასაკვირად, იმის ნიშნად, რომ ესასეა, წინა რიგში ერთმა დამ ხელი ასწია. მე მას ვთხოვე

რ ა ს ე ლ ტ . ო ს გ უ ტ ო რ ფ ე

61

კათედრასთან გამოსულიყო და აეხსნა. მან მიპასუხა:„ყოველ დილით მე მორმონის წიგნს ვკითხულობ. შემდეგსწავლება - არ არის ამაზე დიდი მოწოდებიდან ვკითხულობრაიმეს, რათა საუკეთესოდ ვასწავლო ჩემს შვილებს ის, რაცამწუთას შევიცანი“.

მას უნდოდა შეესწავლა და ესწავლებინა უფლის სიტყვამისივი ხერხით, ამიტომ მან წმინდა წერილიდან შეისწავლამისი სიტყვა, შემდეგ შეისწავლა ის, თუ როგორ ასწავლოსუფლის სიტყვა ისე, რომ შვილები მოაქციოს. ამ დისსახარების შესწავლისა და სწავლების პრინციპი უცებ არჩამოყალიბებულა. მან მიიღო გადაწყვეტილება ემოქმედა.რაც უფრო მეტს აკეთებდა ისეთს, რაშიც დარწმუნებულიიყო, მით უფრო აძლიერებდა მას უფალი ევლო მისი გზით.ყოველ ნაბიჯზე ის იღებდა მაცხოვრის მოწვევას:„მომყევით მე“.

ზოგჯერ მოქცევის გზა გრძელი და რთულია. ჩემი სიძე50 წლის განმავლობაში ნაკლებად აქტიური წევრი იყო. მანმხოლოდ 60 წლის ასაკში მიიღო მაცხოვრის მოწვევა. ამაშიმას მრავალი ადამიანი დაეხმარა. ერთ-ერთი შინამასწავლებელი ყოველ თვე, 22 წლის განმავლობაში,უგზავნიდა მას საფოსტო ბარათს, მაგრამ მას თვითონ უნდაგადაეწყვიტა სურდა თუ არა დაბრუნება. მას თავისუფალიარჩევანი უნდა გამოეყენებინა. მას უნდა მიეღო უფლისმოწვევა „მომყევით მე“. ამჟამად ის თავის მეუღლესთანერთად ჩაბეჭდილია და საეპისკოპოსოში მსახურობს.

ცოტა ხნის წინ ჩვენ ვუჩვენეთ მას ვიდეოფილმი,რომელიც განკუთვნილია ხელმძღვანელებისა დამასწავლებლებისთვის ახალი სასწავლო პროგრმამებისდასანერგად. ფილმის დამთავრებისთანავე ჩემი სიძე,სკამის საზურგეს მიეყრდნო და ემოციურად თქვა: „ეს რომმქონოდა ახალგაზრდობის დროს, იქნებ არჩამოვშორდებოდი ეკლესიას“.

რამოდენიმე კვირის წინ მე გავიცანი ახალგაზრდამამაკაცი, რომელსაც პრობლემები ჰქონდა. ვკითხე,ეკლესიის წევრი თუ იყო. მან მიპასუხა, რომ აგნოსტიკიიყო, თუმცა ადრე ჰქონია შეხება ეკლესიასთან. როცა მე მასვუამბე საკვირაო სკოლაში ჩემი მოწოდების შესახებ დარომ გენერალურ კონფერენციაზე სიტყვით უნდა

კ ვ ი რ ი ს ს ა ღ ა მ ო ს ე ს ი ა

62

გამოვსულიყავი, მან თქვა: „თუკი შენ გამოხვალ სიტყვით,მე ვუყურებ სესიას“. იმედია ის დღეს მიყურებს. მე ვიცი,რომ თუ ის უყურებს კონფერენციას, რაიმეს ისწავლის. ესკონფერენციის ცენტრი არის უნიკალური ადგილი, სადაცხდება სწავლა და სწავლება მოქცევისათვის .

როცა ჩვენ ვცხოვრობთ იმ პრინციპებით, რომლებსაცგვასწავლიან ისინი, ვისაც ჩვენ მხარს ვუჭერთ, როგორცწინასწარმეტყველბს, ნათელმხილველებსა დაგანმაცხადებლებს, ჩვენ მაცხოვრის ხერხით ვსწავლობთ.10

ჩვენ მასთან ერთი ნაბიჯით უფრო ახლოს მივდივართ. ამკონფერენციის დასასრულს მე ვიწვევ ყველას, გადადგას ესნაბიჯი, მიიღოს უფლის მოწვევა - „მომყევით მე“. როგორცძველ დროს ნეფიელებს, ჩვენც „შეგვიძლია დავბრუნდეთსახლებში და ვიფიქროთ . . . იმაზე, რაც ითქვა, დავთხოვოთ მამაზეციერს, ქრისტეს სახელით, რომდაგვეხმაროს ყოველივე ამის გაგებაში“.11

ჩვენ გვინდა, რომ ყოველმა ახალგაზრდამ გაიგოს. ჩვენგვსურს, რომ მათ ისწავლონ, ასწავლონ და ყოველდღიურცხოვრებაში იცხოვრონ იესო ქრისტეს სახარების თანახმად.უფალს ეს ყოველი თავისი შვილისთვის სურს. ხართ თქვენბავშვი, ახალგაზრდა თუ ზრდასრული ადამიანი, მე ყველასგიწვევთ მიჰყვეთ ქრისტეს. მოდით და მიჰყევით მისნაკვალევს. მე ვმოწმობ, რომ ყოველ გადადგმულ ნაბიჯზეუფალი გაგვაძლიერებს ჩვენ. ის დაგვეხმარება გავიაროთგზის დარჩენილი მონაკვეთი. შემდეგ, წინააღმდეგობისშეხვედრის შემთხვევაში, ჩვენ გავაგრძელებთ სიარულს.როცა ეჭვი გაგვიჩნდება, ჩვენ კვლავ გავაგრძელებთსიარულს. ჩვენ არასდროს არ დავბრუნდებით უკან ჩვენ არჩამოვშორდებით გზას.

მე ვმოწმობ, რომ მამაღმერთი და მისი ძე, იესო ქრისტე,ცოცხლობენ. მე ვმოწმობ, რომ მხსნელი, დღესაც ისე,როგორც ძველ დროს, მოგვიხმობს : „მომყევით მე“. ჩვენყველას შეგვიძლია მივიღოთ მისი მოწვევა. მაცხოვრისკენერთი ნაბიჯის გადადგმით, ჩვენ ყველას შეგვიძლიავისწავლოთ, ვასწავლოთ და ვიცხოვროთ მისი სიტყვისთანახმად . ამგვარი მოქმედებით ჩვენ ჭეშმარიტადმოვიქცევით რწმენაში. იესო ქრისტეს სახელით, ამინ

რ ა ს ე ლ ტ . ო ს გ უ ტ ო რ ფ ე

63

1.

2.

3.

4.5.6.

7.8.

9.

10.

11.

შენიშვნები

იხ. იოანე 3:1–7. ამ ნაწყვეტში,მაცხოვარი პასუხობსნიკოდემოსის მიერ დასმულკითხვას. ის ასწავლიდანიკოდემოსს მისი საჭიროებებისმიხედვით. მან ნება მისცანიკოდემოსს, სწავლისთვისგამოეყენებინა საკუთარიარჩევანი. იგი დაეხმარანიკოდემოსს თავისით ეპოვაპასუხი.იხ. იოანე 3:4; ჯოზეფ სმითი -ისტორია 1:18.იხ. “Teaching the Gospel in theSavior’s Way,” lds.org/youth/learn/guidebook/teaching.იხ. ლუკა 18:18–22.იხ. 1 1 იოანე 4:19.დალინ ჰ. ოუქსი, “The Challenge toBecome,” Liahona, იანვარი2001,41: „დაამოწმო - ნიშნავსიცოდე და აცხადებდე. სახარებამიზნად გვისახავს ‘მოქცევას’,რაც მოითხოვს მოქმედებასა დაგარდაქმნას. თუ რომელიმეჩვენთაგანი მხოლოდ საკუთარცოდნასა და სახარებისდამოწმებას ეყრდნობა, ის იმავემდგომარეობაში აღმოჩნდება,როგორშიც კურთხევამიღებული, მაგრამ, მაინც ჯერკიდევ არასრულყოფილიმოციქულები, რომლებსაც იესო

‘მოქცევისაკენ’ მოუწოდებდა.ყოველი ჩვენთაგანი იცნობსისეთ ადამიანს, რომელსაცძლიერი დამოწმება აქვს, მაგრამარ მოქმედებს მის საფუძველზედა ამიტომაც არ მოიქცევა“.იხ. აბრაამი 2:11.იხ. მოსია 27:24–26;2 კორინთელთა 5:17.იხ. დევიდ ა. ბედნარი, “Watchingwith All Perseverance,” Liahona,მაისი 2010, 43: „ვეხმარებითჩვენ საკუთარ შვილებსდამოუკიდებლად იმოქმედონდა სწავლითა და რწმენითეძიონ ცოდნა, თუ მივაჩვიეთისინი იმას, რომ უნდა ელოდონდა სხვისგან მიიღონ ცოდნა?ჩვენ, როგორც მშობლები,ძირითადად სულიერი თევზისტოლფასს საკვებს ვაწვდითშვილებს, თუ გამუდმებითვეხმარებით მათ მოქმედებაში,სწავლასა და მტკიცედ, ურყევადდგომაში? ვეხმარებით ჩვენსაკუთარ შვილებს, ჩაერთონთხოვნის, ძიებისა დადაკაკუნების პროცესში?იხ. დენის ბ. ნოინშვანდერი,“Living Prophets, Seers, andRevelators,” Liahona, იანვარი 2001,49–51; .3 ნეფი 17:3.

კ ვ ი რ ი ს ს ა ღ ა მ ო ს ე ს ი ა

64

რწმენით ყველაფერიაღსრულდებაუხუცესი მარკუს ბ. ნეშისამოცდაათიანელთა ქვორუმიდან

რწმენა სახარების ბილიკზე უსაფრთხოდასვლაში დაგვეხმარება, მიწიერი ცხოვრებისსიძნელეებს დაგვაძლევინებს დადაგვაბრუნებს მამაზეციერის დიდებულგარემოცვაში.

არც თუ ისე დიდი ხნის წინ ჩვენი ოჯახის რამოდენიმეწევრი ჰუაინა პიჩუს მწვერვალზე ავიდა, რაც პერუს მთებშიინკების უძველესი მაჩუ პიჩუს ნანგრევებს ესაზღვრება. ესმეტად ციცაბო კლდეა, მომნუსხველი ხედებითა და ციცაბოკლდის კალთებით. სამწუხაროდ, ამ ვიწრო ციცაბობილიკებმა ზოგიერთი ადამიანის სიცოცხლეც კი შეიწირა.მსგავსი ტრაგედიის თავიდან ასაცილებლად ახლა ჰუაინაპიჩუს მთიან მხარეს კლდეზე უკვე ძლიერი ბაგირებიამიმაგრებული. მთაზე ასვლისას, ჩვენ ამ ბაგირებსვეჭიდებოდით და უშიშრად მწვერვალზე ავდიოდით.დიდებული ხედი იყო!

ზუსტად ისე, როგორც ჰუაინა პიჩუს ბილიკი, ჩვენიმიწიერი მგზავრობაც ციცაბო და რთული ასასვლელია,ისეთი, სადაც წარმატების მისაღწევად მამაზეციერისდახმარება გვჭირდება. ამ მიზნით მან დააწესა სახარებისპრინციპები და წეს-ჩვეულებები, რომლებიცდაგვეხმარებიან მივიდეთ მაცხოვართან და ვიგრძნოთ მისიგადამრჩენი ძალა.1 პირველი ამ პრინციპებიდან, რომელიცააიესო ქრისტეს რწმენა,2 ჰუაინა პიჩუს ბაგირს ჰგავს: თურწმენა ძლიერი და უსაფრთხოა თან ჩვენი “მხსნელის

მ ა რ კ უ ს ბ . ნ ე შ ი

65

კლდეზე”3 მიმაგრებული, იგი სახარების ბილიკზეუსაფრთხოდ ასვლაში დაგვეხმარება, მიწიერი ცხოვრების4

სიძნელეებს დაგვაძლევინებს2 და დაგვაბრუნებსმამაზეციერის დიდებულ გარემოცვაში. ყველაფერი ხდებარწმენით.5

რწმენა არის როგორც მოქმედების, ასევე ძალის6

პრინციპი. ეს არ ნიშნავს „ყველაფრის სრულყოფილ ცოდნას;მაშასადამე, თუ გვაქვს რწმენა, ჩვენ იმის იმედიც გვაქვს,რასაც ვერ ვხედავთ, რომელიც ჭეშმარიტია“. 7 ეს არისსწავლის შედეგად მოპოვებული სული წმინდის მეშვეობითმოპოვებული8 დარწმუნება, რომელიც მოქმედებისკენ9

გვიბიძგებს: მივსდიოთ მხსნელის მაგალითს და ლოცვითდავიცვათ მისი მცნებები, მსხვერპლგაღებისა დაგაჭირვების დროსაც კი.10 რწმენას ჩვენთვის უფლის ძალამოაქვს, რომელიც, ყველაფერთან ერთად, გამომჟღავნდებასიკეთის იმედის აღსრულებით,11 სასწაულებით, რომლებიცადასტურებენ რწმენას12 და მიწიერ და სულიერ საქმეშიღვთაებრივის დაცვით.13

ეკლესიის ადრეული ხანის პიონერის, ენ როულისცხოვრება, გვიჩვენებს, თუ როგორ შეუძლია რწმენისგამოვლენას უკეთესობისკენ შეცვალოს ჩვენი ცხოვრება. დაროულიმ, ინგლისელმა ქვრივმა, გამოხატა თავისი რწმენაწინასწარმეტყველის მოწოდების მიმართ - სიონშიშეკრებაზე. ის იყო უილლის ურიკებით მოგზაურთაჯგუფში, რომელიც ხელის ურიკებით 1856 წლისშემოდგომით თოვლის დიდ ნამქერში მოჰყვა. დადგა ისეთიმომენტი, როცა და როულის შვიდი შვილი შიმშილობდა.იგი წერდა: „მე გული მტკიოდა ჩემი მშიერი შვილებისყურებაში. . . . ღამდებოდა და ვახშმისთვის არაფერი არგვქონდა. მე ისე, როგორც ყოველთვის, ღმერთს ვთხოვედახმარება. ლოცვისთვის რომ დავიჩოქე მახსოვდა, რომ . . .ზღვაზე მოგზაურობიდან დარჩა ორი ხმელი ორცხობილა.ისინი პატარები იყო და ისე გახმა, რომ არც კი ტყდებოდა.რა თქმა უნდა, 8 კაცისთვის საკმარისი არ იყო, მაგრამ არც 5პური და 2 თევზი არ იყო საკმარისი 5 000 ადამიანისთვის,თუმცა იესომ სასწაული მოახდინა. ასე რომ, ღმერთისდახმარებით ყველაფერი შესაძლებელია. მე ორცხობილებივიპოვე და თუჯის ქვაბში ჩავდე. წყალი დავასხი და ღმერთს

კ ვ ი რ ი ს ს ა ღ ა მ ო ს ე ს ი ა

66

დალოცვა ვთხოვე. შემდეგ ქვაბს სახურავი დავახურე დანაკვერჩხალზე შევდგი. ცოტა ხანში ქვაბს რომ სახურავიავხადე, ის სავსე იყო. მე და ჩემმა ოჯახმა დავიჩოქეთ დაღმერთს მადლობა შევწირეთ. იმ ღამით ჩემს ოჯახსსაკმარისი საკვები ჰქონდა“. 14

ენ როული ცხოვრობდა სახარების პრინციპებით პირადიმსხვერპლგაღებით. მას დახმარება ესაჭიროებოდა და მან ესლოცვაში ითხოვა. თავისი რწმენის გამო ენი იმედითაღივსო და სასწაულებრივად მიიღო საკვები მშიერიოჯახისთვის. უფალმა ასევე დალოცა იგი მარადიულადმნიშვნელოვან შესაძლებლობით -“ბოლომდე რწმენაში“. 15

გაურკვეველი მომავლის მიუხედავად ის არ ითხოვდაცოდნოდა, როგორ დაეპურებინა შვილები მეორე დღეს; ამისნაცვლად ის „უფალს მიენდო“16 და იმედით გააგრძელაცხოვრება, ისე, როგორც ეს ლამაზ ჰიმნშია აღწერილი:

გამიძეხ, კეთილო სინათლევ, ამ სიბნელეში; იყავ ჩემიმეგზური!

ღამე ბნელია, მე სახლიდან შორს ვარ; იყავ ჩემიმეგზური!

შენ მატარე, მე არ გთხოვ დავინახოის, რაც შორს არის - ერთი ნაბიჯიც მეყოფა.17

ჩვენც შეგვიძლია მსგავსი რწმენის გამოვლენა უფლისმიმართ, გვწამს რა, რომ ჩვენი კეთილი და მარადიულიღმერთი 18 დაგვლოცავს თავისი სასწაულებრივი ძალითთავის დროზე ისე, როგორც საჭიროა. ასე რომ მოვიქცევით,ჩვენც დავინახავთ ღვთის ხელს ჩვენს ცხოვრებაში.

უფალმა გვიბრძანა აგვეღო “რწმენის ფარი, რომელსაცაიფარებთ ბოროტთა ყოველიცეცხლიანი ისრისწინააღმდეგ“.19 სატანა ისეთ იარაღს გამოიყენებს,როგორიცაა: ეჭვი, შიში ან ცოდვა - გვაცდუნოს ვიაროთრწმენის გარეშე და დავკარგოთ დაცვა, რომელსაც იგიგვთავაზობს. მოდით დავაკვირდეთ ყოველ ასეთსირთულეს, რომელიც უპირისპირდება რწმენას, რათაამოვიცნოთ მტრის ცდუნება და არ ავყვეთ მას.20

პირველი: უფლისა და სახარების ურწმუნოებაგვაიძულებს ღვთის სულის 21 უარყოფას. უფლის ეჭვისდასაძლევი საშუალება მარტივია. როგორც მეფე ბენიამენმა

მ ა რ კ უ ს ბ . ნ ე შ ი

67

გამოაცხადა: „გწამდეთ ღმერთი; გწამდეთ მისი არსებობისადა იმის, რომ მან შექმნა ყველაფერი ცასა და დედამიწაზე;გწამდეთ, რომ მას აქვს ყოველი სიბრძნე და ძალა, როგორცცაში, ისევე დედამიწაზე; გწამდეთ, რომ ადამიანს არშეუძლია გაიგოს ყოველივე ის, რაც უფალმა იცის“.22

თუ თქვენი ურწმუნოებისა ან ეჭვის გამო შეამჩნევთ,რომ თქვენი რწმენა მერყეობს, გახსოვდეთ, რომ ძველიდროის მოციქულებიც კი ევედრებოდნენ უფალს:„მოგვიმატე რწმენა“.23 დავიმახსოვროთ, რომ რწმენა დამიზეზი უცვლელი თანამგზავრები არიან და განვიხილოთასეთი ანალოგია: რწმენა და მიზეზი თვითმფრინავისფრთებს ჰგავს. ორივე მნიშვნელოვანია ფრენის დროს. თუთქვენი თვალსაზრისით მიზეზი ეწინააღმდეგება რწმენას,გაჩერდით და გაიხსენეთ, რომ ჩვენი ხედვა უფლის24

ხედვასთან შედარებით განსაკუთრებულად შეზღუდულია.ისე, როგორც თვითმფრინავს ფრენის დროს არ მოუხსნითფრთას, ასევე რწმენა არ გამორიცხოთ. ამის ნაცვლადგააღვივეთ რწმენის ნამცეცი და ნება მიეცით იმედს,რომელსაც იგი ბადებს, იყოს თქვენი სულისა და მიზეზისღუზა“. 25 აი რატომ გვიბრძანეს: „ეძიეთ ცოდნა . . .სწავლითა და ასევე რწმენით“.26 გახსოვდეთ, რომ რწმენაწინ უძღვის და ქმნის სასწაულებს, ისეთებს, რომლებსაცსაკუთარი გამოცდილებიდან იმ წუთას ახსნას ვერვუპოვით, როგორც ის თუჯის ქვაბი, რომელიც ორიორცხობილით აივსო, ან უბრალოდ ყოველი უცნაურობისმიუხედავად რწმენით მოთმენა.27

მეორე: შიში ძირს უთხრის და ფანტავს მხსნელისრწმენას. მოციქულმა პეტრემ ერთ ქარიან ღამეს შეხედაუფალს თვალებში და წყალზე გაიარა, მაგრამ თვალი რომაარიდა „ქარი დაინახა და შეეშინდა“ და ჩაძირვა დაიწყო.28

მას შეეძლო წყალდაწყალ გაეგრძელებინა სიარული, რომ არშეშინებოდა! იმის ნაცვლად, რომ შიშზე, ტალღებზე დაქარზე გავამახვილოთ ყურადღება, უფალი გვიწვევს „ყოველაზრში მომენდეთ მე, გამიხსენეთ, ნუ დაეჭვდებით, ნუშეგეშინდებათ“. 29

მესამე: ცოდვა ამცირებს ჩვენს ცხოვრებაშისულიწმინდის არსებობას; სულიწმინდის გარეშე კი ჩვენდაგვაკლდება სულიერი გამძლეობა, რომელსაც ვეჭიდებით

კ ვ ი რ ი ს ს ა ღ ა მ ო ს ე ს ი ა

68

1.

2.3.4.

5.6.

7.

8.

9.

10.

11.12.

და რომლითაც რწმენას ვამჟღავნებთ. საუკეთესოაგამოვავლინოთ რწმენა ისე, რომ „არ შევეხოთ ბოროტძღვენს, არც სხვა რაიმე უწმინდურს”30 და „ვიყოთ ბეჯითნიყველა მცნების დაცვაში, თუ არა და . . . თქვენი რწმენამიგატოვებთ და მტერი იზეიმებს თქვენზე”.31 თუ ცოდვამდაალაქავა თქვენი ცხოვრება გთხოვთ გამოავლინოთ„რწმენა მონანიებისკენ“32 და მხსნელი, გამოსყიდვისმადლით, განწმენდს და გააჯანსაღებს თქვენს ცხოვრებას.

დებო და ძმებო, უფალი, ჩვენი რწმენის მიხედვით,შეასრულებს თავის დაპირებას და დაგვეხმარება ყოველისირთულის გადალახვაში.33 მან ეს გააკეთა ენ როულისთვისდა თავისი ხალხისთვის ყოველ ერში, დროსა და თაობაში.ვინაიდან იგი არის „სასწაულების ღმერთი“ და „არ იცვლება“,ის ყველას დაგვლოცავს იმედით, დაცულობითა და ძალით,ჩვენი მისადმი რწმენის მიხედვით.34 ურყევი რწმენა უფალიიესო ქრისტესი ისე, როგორც ბაგირი ჰუაინა პიჩუისბილიკზე მიგიყვანთ თქვენ და მათ, ვინც გიყვართ,„გამომსყიდველის კლდესთან“35 და მის შეუდარებელ ხსნისძალასთან.

პრეზიდენტმა თომას ს.მონსონმა ბრძანა: „რაოდენნათელიცაა თქვენი რწმენა, იმდენად ნათელი იქნებათქვენი მომავალი“. 36 მე ვმოწმობ ამ დიადი იმედისმომგვრელ ჭეშმარიტების შესახებ და გიწვევთ თითოეულთქვენთაგანს იაროთ წინ უფლის რწმენით, „ურყევად“. 37 მევიცი, რომ მხსნელი ცოცხალია, რომ იგი არის „ჩვენირწმენის ავტორი და განმახორციელებელი“38 და ის, ვინც“თავის მაძიებელს დააჯილდოებს“. 39 მე ამას ვმოწმობ იესოქრისტეს სახელით, ამინ.

შენიშვნები

იხ. Doctrine and Covenants84:19–21.იხ. Aრწმენის სიმბოლოები 1:4.ჰელამანი 5:12.იხ. მოძღვრება და აღთქმები76:53.იხ. ეთერი 12:3.იხ. Lectures on Faith (1985), 3;იაკობი 4:6; ეთერი 12:7–22; ;ებრაელთა 11:4–40.ალმა 32:21.

იხ. Joseph Smith Translation,Hebrews 11:1 (in Hebrews 11:1,footnote b).იხ. 2 ნეფი 25:23; ალმა 34:15–17 ;ეთერი 12:6 ; იაკობი 2:17–26.იხ. ეთერი 12:4–6; Lectures onFaith, 69.იხ. მორონი 7:40–42.იხ. Bible Dictionary, “Faith.”იხ.ასევე მორმონი 9:8–21; მორონი7:33–37.

მ ა რ კ უ ს ბ . ნ ე შ ი

69

13.

14.

15.16.17.18.19.20.

21.22.23.24.

25.26.

27.

28.29.30.31.32.

33.34.

35.36.

37.38.

39.

იხ. მოძღვრება და აღთქმები27:17 ; ალმა 57:19–27 ; 58:10–13.ენ როული, ანდრიუ ოლსენისწიგნში, The Price We Paid: TheExtraordinary Story of the Willie andMartin Handcart Pioneers (2006),113.მოძღვრება და აღთქმები 20:25.ესაია 40:31.“Lead, Kindly Light,” Hymns, no. 97.იხ.იაკობი 4:10 ; მორმონი 9:9.მოძღვრება და აღთქმები 27:17.იხ. 1 ნეფი 8:33–34 ; ალმა 37:33 ;მოძღვრება და აღთქმები 20:22.იხ. ალმა 32:28.მოსია 4:9.ლუკა 17:5.იხ. მოსია 4:9–10 ; იგავები 3:5–7 ;ესაია 55:8–9.იხ. ეთერი 12:4.მოძღვრება და აღთქმები 88:118.

იხ. მორონი 7:33–38 ; ეთერი12:19.იხ. მათე 14:25–31.მოძღვრება და აღთქმები 6:36.მორონი 10:30.მოძღვრება და აღთქმები 136:42.იხ.ალმა 34:15–17; იხ. ასევეეთერი 12:3.იხ. ეთერი 12:29 ; ალმა 7:27.იხ. მორმონი 9:18–21; იხ. ასევემორონი 7:33–38; ალმა 37:16–17.ჰელამანი 5:12.თომას ს.მონსონი “Be of GoodCheer,” Liahona, მაისი, 2009, 92.იხ. იაკობი 1:6–8.მორონი 6:4; იხ. ასევე ებრაელთა12:2.ებრაელთა 11:6; იხ. ასევე ეთერი12:41.

კ ვ ი რ ი ს ს ა ღ ა მ ო ს ე ს ი ა

70

ჭეშმარიტი მოწაფეობისგზაზე შედგომაუხუცესი დენიელ ლ. ჯონსონისამოცდაათიანელთა ქვორუმიდან

მცდელობით, დავემორჩილოთ უფლისმცნებებს და მოყვასის მსახურებით, ჩვენიესო ქრისტეს უფრო კარგი მოწაფენიგავხდებით

ჩვენს შორის ისინი, ვინც ნათლობის წყალში შევიდნენდა მიიღეს სული წმინდის ძღვენი, დადეს აღთქმა იმაზედ,რომ საკუთარი ნებით იღებენ თავის თავზე იესო ქრისტესსახელს, ანუ სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, ჩვენ ვაცხადებთჩვენს თავს უფლის მოწაფეებად. ყოველ კვირას ზიარებისმიღებისას ჩვენ განვაახლებთ ამ აღთქმას და ჩვენიცხოვრების წესით გამოვავლენთ მოწაფეობას. ასეთიმოწაფეობა შესანიშნავად გამომჟღავნდა ბოლო დროსმექსიკაში მომხდარი მოვლენების დროს.

მექსიკის ჩრდილოეთ ნაწილში, სადაც ხილი მოჰყავთ,მშვენიერი გაზაფხული იდგა. ხეხილი ყვაოდა, ყველა უხვმოსავალს ელოდა. ხალხი უკვე ადგენდა გეგმებს სესხებისდაფარვის, მოძველებული ტექნიკის შეცვლის, დაბერებულიხეების ჩანაცვლებისა და პირადი გეგმების - როგორიცაასწავლის გადასახადი - შესახებ. ირგვლივ ოპტიმიზმისატმოსფერო სუფევდა. შემდეგ, მარტის ბოლოს, ორშაბათსშუადღეს, ზამთრის ქარიშხალი შემოიჭრა და თოვა დაიწყო.დაახლოებით ღამის სამ საათამდე თოვდა. შემდეგ,ღრუბლები რომ დაიშალა, მკვეთრად დაეცა ტემპერატურა.მთელი ღამე გათენებამდე ყველა ღონე იქნა გამოყენებულიიმისთვის, რომ ნაწილობრივ მაინც გადაერჩინათ ხეხილი,მაგრამ ამაოდ. უბრალოდ ისე აცივდა, რომ ხილი გაიყინა. იმ

დ ე ნ ი ე ლ ლ . ჯ ო ნ ს ო ნ ი

71

წელს ხილის მოსავალი არ იქნებოდა. სამშაბათი გათენდაჯერ კიდევ გუშინდელი შესანიშნავი გეგმების, იმედების დაოცნებებისგაცრუებით.

მე იმ საშინელი სამშაბათის დილის შესახებ სანდრახეჩის (ჯონ ხეჩის, კოლონია ხუარეს ჩიხუახუა ტაძრისპრეზიდენტობის პირველი მრჩევლის) მეუღლისგან e-mail-ით შევიტყვე. მე ვახდენ ამ წერილის ნაწილობრივციტირებას: „ჯონი ადრე, დაახლოებით დილის 6:30 ადგა დატაძარში გაიქცა, რათა ენახა, უნდა გაეუქმებინა თუ არადილანდელი სესია. ის დაბრუნდა და თქვა, რომ მანქანებისსადგომი და გზები ცარიელი იყო, ასე რომ, ჩვენ სესიისჩატარება გადავწყვიტეთ. ჩვენ ვიფიქრეთ, რომ ის ტაძრისმსახურები, ვისაც ბაღები არ ჰქონდათ, მოვიდოდნენტაძარში და ჩვენ ყველას ერთ სესიაზე შევიყვანდით. . . . ესისეთი ამაღლებული განცდა იყო, როდესაც მსახურები,უძილო ღამისა და მას შემდეგ, რაც დარწმუნდნენ, რომმათი მოსავალი გაფუჭდა, რიგ-რიგობით შემოდიოდნენტაძარში. . . .მე ვაკვირდებოდი მათ ჩვენი მოსამზადებელიშეკრების დროს და ვხედავდი, რომ ძალიან უჭირდათფხიზლად ყოფნა. მიუხედავად იმისა, რომ მათ არგამოცხადებისთვის საპატიო მიზეზი ჰქონდათ, ისინი მაინცმოვიდნენ. 38 ადამიანი გამოცხადდა და სესია სრულადჩატარდა! ჩვენთვის ეს სულის ასამაღლებელი დილა იყო დაჩვენ მადლობა გადავუხადეთ ზეციერ მამას იმ კარგიადამიანებისათვის, რომლებიც მიუხედავად ყველაფრისაასრულებენ თავიანთ მოვალეობებს. იმ დილით მე იქგანსაკუთრებული სული ვიგრძენი. მე დარწმუნებული ვარ,რომ უფალი ხარობდა იმით, რომ ჩვენ გვიყვარს მისი სახლიდა იმ მძიმე დილით ვიგრძენით, რომ ეს სამყოფადსაუკეთესო ადგილი იყო.

თუმცა ამბავი ამით არ მთავრდება.უმეტესობას, ვინც ხილის მოსავალი დაკარგა, ნაკვეთები

ჰქონდათ, სადაც შეეძლოთ სეზონური მოსავალი - ჩილი ანლობიო დაეთესათ. ამ მოსავლით ისინი შემდეგმოსავლამდე, მაინც გაიტანდნენ თავს. თუმცა იყო ერთიკარგი ძმა, რომელსაც ახალგაზრდა ოჯახი ჰქონდა, მაგრამნაკვეთი არ გააჩნდა და ამიტომაც შემოსავლის წყარო არარსებობდა. სამეზობლომ, ამ ტრაგიკული მდგომარეობის

კ ვ ი რ ი ს ს ა ღ ა მ ო ს ე ს ი ა

72

შემხედვარემ, ინიციატივა გამოიჩინა და საკუთარიხარჯებით მას ნაკვეთი აუღო, პირადი ტექნიკით მიწადაამუშავა და ჩილის ნერგებიც შეუძინა.

მე პირადად ვიცნობ ადამიანებს, რომლებზედაც ახლამოგიყევით. და რადგან მე მათ ვიცნობ, სულაც არგამკვირვებია მათი საქციელი. მაგრამ ისინი, ვინც მათ არიცნობენ, ალბათ დასვამენ ორ კითხვას და ორივე დაიწყებასაიტყვით რატომ. რატომ მოვიდნენ ისინი ტაძარში თავისივალდებულებების შესასრულებლად უძილო ღამის შემდეგ,იმ დროს, როცა მთელი წლის შემოსავალი დაკარგეს? რატომგამოიყენეს მწირი ძვირფასი დანაზოგი სხვა გაჭირვებულიადამიანის დასახმარებლად მაშინ, როცა თვითონიმყოფებოდნენ გასაჭირში?

თუ იცით, რას ნიშნავს იყო იესო ქრისტეს მოწაფე,თქვენ ამ კითხვებზე პასუხებიც გეცოდინებათ.

დადო აღთქმა გახდე ქრისტეს მოწაფე არის დასაწყისი,ეს პროცესი მთელი ცხოვრების განმავლობაში გრძელდებადა არჩეული გზა ყოველთვის ადვილი როდია. ცოდვებისმონანიებით, მცდელობით ვაკეთოთ ის, რაც უფალს სურსდა მოყვასის მსახურებით ისე, როგორც უფალიემსახურებოდა, ჩვენ აუცილებლად დავემსგავსებით მას.დავემსგავსოთ მას და გავხდეთ მასთან ერთიანნი არისჩვენი საბოლოო მიზანი, მისწრაფება და ჭეშმარიტიმოწაფის აუცილებელი განსაზღვრება.

მაცხოვარმა ჰკითხა თავის მოწაფეებს, როდესაც ისეწვია ამერიკის კონტინენტს, როგორი ადამიანები უნდაყოფილიყვნენ ისინი და თავისივე კითხვის პასუხად თქვა,რომ თავისნაირნი უნდა იყვნენ (3 ნეფი 27:27).

არ არის ადვილი დაემსგავსო მაცხოვარს,განსაკუთრებით იმ სამყაროში, რომელშიც ჩვენვცხოვრობთ. თითქმის ყოველდღე ჩვენ დაბრკოლებებისადა გაჭირვების წინაშე ვდგებით. ამისთვის არსებობსმიზეზი, და ეს მიწიერი ცხოვრების ერთ-ერთი მთავარიმიზანია. როგორც წერია აბრაამის წიგნში 3:25, ღმერთმათქვა, რომ ჩვენ გამოგვცდიან იმისთვის, რომ დაინახონ,შევასრულებთ თუ არა ყველაფერს ისე, როგორც გვიბრძანეს.

ეს გამოცდები და ტესტები განსხვავდება ბუნებითა დაძალით. მაგრამ არავინ არ წავა ამ მიწიერი ცხოვრებიდან

დ ე ნ ი ე ლ ლ . ჯ ო ნ ს ო ნ ი

73

ისე, რომ არ გაიაროს ისინი. უმეტეს შემთხვევაში ჩვენწარმოვიდგენთ დანაკარგს, როგორც მოსავლის,სამსახურის, ახლობელი ადამიანის დაკარგვას,ავადმყოფობას, ფიზიკურ, მენთალურ ან ემოციურდარღვევებს, სიღარიბეს ან მეგობრის დაკარგვას. თუმცა,მიწიერ განზომილებაში ღირებული მიზნების მიღწევებსშესაძლოა თავისი საფრთხე ახლდეს თან, ისეთი,როგორიცაა ძნელად დასაძლევი ამპარტავნება, როდესაცჩვენ უფრო მეტად მივილტვით ადამიანურიპატივმოყვარეობისკენ, ვიდრე ზეციურის წინაშედამსახურების მოსაპოვებლად. პოპულარობა,საზოგადოებაში სახელის მოხვეჭა, ფიზიკურიშესაძლებლობები, სამსახიობო ან ათლეტური ნიჭი,წარმატება და სიმდიდრე არის ამ პატივმოყვარეობის სიაში.როცა საქმე ეხება ამ ჩამონათვალს, ზოგიერთს შეიძლებაგაუჩნდეს ისეთი გრძნობები, როგორიც ახლდა ტევიესფილმიდან მევიოლინე სახურავზე: „თუ სიმდიდრე წყევლაა,ღმერთმა დამწყევლოს ამ წყევლით ისე, რომ ვერასდროსვერ ამოვიდე ამ წყევლიდან“!1

მსგავსი გამოცდები ზოგჯერ უფრო სახიფათო და უფრორთული გადასალახავია, ვიდრე ადრე ნახსენები. ჩვენიმოწაფეობა განვითარდება და დამტკიცდება არა იმისმიხედვით, თუ რა სახის გამოცდებს წარვუდგებით წინ,არამედ იმით, თუ როგორ გავუმკლავდებით მათ. როგორცპრეზიდენტი ჰენრი ბ. აირინგი გვასწავლის: “ცხოვრებისდიდი გამოცდა იმაში მდგომარეობს, რომ დავინახოთ,დავუგდებთ ყურს და დავემორჩილებით ღვთის მცნებებსცხოვრებისეული ქარიშხლების დროს თუ არა. მთავარი ისკი არაა, გაუძლო ქარიშხალს, არამედ ის, რომ მისიმძვინვარებისას გააკეთო სწორი არჩევანი. და ზუსტადამაშია ცხოვრების ტრაგედია, რომ ადამიანი ვერ გადის ამგამოცდას და მაშასადამე ვერ ხდება ღირსი იმისა, რომდიდებით დაბრუნდეს ჩვენს ზეციურ სახლში“ (“SpiritualPreparedness: Start Early and Be Steady,” Liahona,, Nov. 2005, 38)

მე ვამაყობ იმით, რომ 23 შვილიშვილი მყავს. ისინიგაუთავებლად მაკვირვებენ თავიანთი მარადიულიჭეშმარიტების გაგებით, მაშინაც კი, როცა სულ პატარებიარიან. როცა ამ გამოსვლისთვის ვემზადებოდი, მე ვთხოვე

კ ვ ი რ ი ს ს ა ღ ა მ ო ს ე ს ი ა

74

1.

თითოეულ მათგანს, გამოეგზავნათ ჩემთვის სულ მოკლეგანმარტება იმისა, თუ რას ნიშნავს მათთვის იყო ქრისტესმოწაფე ან მიმდევარი. ყველამ შესანისნავი პასუხი გამცა,მაგრამ მინდა გაგიზიაროთ რვა წლის ბენჯამინის სიტყვები:„იყო იესო ქრისტეს მოწაფე ნიშნავს იყო სხვებისთვისმაგალითი. ეს ნიშნავს იყო მისიონერი და ემზადებოდემისიისთვის. ეს ნიშნავს ემსახურო სხვებს. ეს ნიშნავს იმას,რომ უნდა იკითხო წმინდა წერილები და ილოცო. ესნიშნავს წმინდად შეინახო კვირა დღე. ეს ნიშნავს უსმინოსული წმინდის კარნახს. ეს ნიშნავს ეკლესიაში და ტაძარშისიარულს“.

მე ვეთანხმები ბენჯამინს. მოწაფეობა ნიშნავსმოქმედებას და ჩამოყალიბებას. უფლის მცნებების დაცვითადა სხვების მსახურებით, ჩვენ ქრისტეს უფრო კარგიმოწაფეები ვხდებით. მისადმი მორჩილება და მისი ნებისმიმართ დამორჩილება სიმშვიდის, სიხარულისა დაუსაფრთხოების კურთხევასთან ერთად, სული წმინდისთანხლებასაც განაპირობებს. არ არსებობს ამის მისაღებადსხვა ხერხი.უფლისადმი ჩვენი ნების სრული მორჩილებაგვეხმარება დავემსგავსოთ მაცხოვარს. და კვლავ,დავემსგავსოთ უფალს და გავხდეთ მასთან ერთიანნი - ესარის ჩვენი საბოლოო მიზანი, მისწრაფება და ჭეშმარიტიმოწაფეობის განსაზღვრება.

მოწაფეობა არის ის, რასაც მე კოლონია ხუარეს ტაძარშიდა მის მდებარე ტერიტორიაზე ვხედავდი, როცა ერთრწმენაში გაერთიანებული დები და ძმები, მიუხედავადუბედურებით გამოწვეული გულგაცრუებისა, ხელახლაგამოხატავდნენ სიმტკიცეს ღმერთისა და ერთმანეთისწინაშე აღებულ ვალდებულებების მიმართ.

მე ვმოწმობ, რომ როცა ჩვენ ვემორჩილებით უფლისმცნებებს, ვემსახურებით სხვებს და ვუმორჩილებთსაკუთარნებას უფლის ნებას, ჩვენ ნამდვილად მისი ჭეშმარიტიმოწაფენი ვხდებით. მე ამას ვმოწმობ იესო ქრისტესსახელით, ამინ.

NoteSee Joseph Stein, Jerry Bock, SheldonHarnick, Fiddler on the Roof (1964),61.

დ ე ნ ი ე ლ ლ . ჯ ო ნ ს ო ნ ი

75

ზიარების დალოცვაუხუცესი დონ რ. კლარკისამოცდაათიანელთა ქვორუმიდან

ჩვენ დალოცვილნი ვიქნებით, როცა იესოქრისტეს გამოსყიდვისთვის მადლიერებასვიგრძნობთ, ნათლობის აღთქმასგანვაახლებთ, ვიგრძნობთ მიტევებას დამივიღებთ სული წმინდის შთაგონებას.

მე დავიბადე აიდაჰოში, რექსბურგში, სადაც მშვენიერიოჯახი, მეგობრები, მასწავლებლები და ხელმძღვანელებიმასწავლიდნენ და გავლენას ახდენდნენ ჩემზე. ყველასცხოვრებაში ჰქონია განსაკუთრებელი განცდები, რომლებიცჩვენს სულს შეეხნენ და სამუდამოდ შეცვალეს ჩვენიცხოვრება. ერთი ასეთი შემთხვევა მე ახალგაზრდობაშიმქონდა. ამ გამოცდილებამ ჩემი ცხოვრება შეცვალა.

მე ყოველთვის ეკლესიის აქტიური წევრი ვიყავი დააარონის სამღვდელოების წოდებაში თანდათანობით მაღალსაფეხურზე მასხამდნენ ხელს. როდესაც მოზარდი ვიყავი,ძმა ჯეიკობსმა, ჩემმა მასწავლებელმა, გვთხოვა დაგვეწერაბარათზე, თუ რას ვფიქრობდით ზიარების დროს. მე ავიღებარათი და დავიწყე წერა. სიაში პირველი კალათბურთისთამაში აღმოჩნდა, რომელიც ჩვენ გუშინ მოვიგეთ, შემდეგპაემანი, რომელზედაც თამაშის შემდეგ წავედი და ა.შ.სადღაც სიის ბოლოს და შეუმჩნევლად იესო ქრისტესსახელი აღმოჩნდა.

ყოველ კვირას ჩვენ ბარათს ვავსებდით. ახალგაზრდააარონის მღვდლობის მატარებლისთვის ზიარებას დაზიარების შეკრებას ახალი, გაფართოვებული, სულიერიმნიშვნელობა მიეცა. მე მოუთმენლად ველოდი კვირას დაზიარების მიღებას, რადგან ვხვდებოდი, რომ მაცხოვრის

კ ვ ი რ ი ს ს ა ღ ა მ ო ს ე ს ი ა

76

გამოსყიდვა ჩემში ცვლილებებს იწვევდა. ყოველ კვირას,დღემდე, ზიარების მიღებისას, მე თვალწინ ის ბარათიმიდგას და სიას ვკითხულობ. ახლა ყოველთვის ამ ბარათისთავში კაცობრიობის მხსნელი დგას.

ახალ აღთქმაში ჩვენ ვკითხულობთ მხსნელსა და მისმოციქულებზე, როდესაც ისინი ზედა ოთახში შეიკრიბნენსაპასექო დღესასწაულის აღსანიშნავად.

„აიღო პური, მადლი შესწირა, დატეხა, დაურიგა მათ დაუთხრა: ეს ჩემი სხეულია, რომელიც თქვენთვის მიეცემა. ესგააკეთეთ ჩემს მოსაგონებლად.

ასევე აიღო სასმისი სერობის შემდეგ და თქვა: ეს სასმისიარის ახალი აღთქმა ჩემს სისხლში, თქვენთვის რომიღვრება.”1

იესომ ზიარების წეს-ჩვეულება დააწესა ნეფიელებთანყოფნის დროსაც.2 მე ამ ორი საკითხის მნიშვნელობა გავიგე.

პრეზიდენტმა დევიდ ო.მაკქეიმა თქვა: „მე ვგრძნობ,რომ ხაზი უნდა გავუსვა იმას, რაც უფალმა დააწესა, როგორცეკლესიაში ყველაზე მნიშვნელოვანი შეკრება და ესზიარების შეკრებაა“.3 თუ ჩვენ შესაბამისად მოვემზადებითზიარებისთვის, ეს ჩვენს ცხოვრებას შეცვლის. მე სურვილიმაქვს შემოგთავაზოთ ხუთი პრინციპი, რომელსაც შეუძლიაჩვენი ცხოვრების შეცვლა, თუ, რა თქმა უნდა, ჩვენღირსეულად მივიღებთ ზიარებას.

I. იესო ქრისტეს გამოსყვიდვისთვის მადლიერებისგრძნობა

პირველი პრინციპი - ზიარების დროს იქონიომადლიერების გრძნობა მამაზეციერის მიმართ მისი ძისგამოსყიდვის გამო. ზიარების დარიგებასთან დაკავშირებითმოგიყვებით ასეთ ამბავს.

„ზიარებას არასდროს არ ჰქონია ჩემთვის დიდიმნიშვნელობა იმ დრომდე, სანამ დიაკვნად არ დამასხესხელი. იმ დღეს მე პირველად ვარიგებდი ზიარებას.შეკრების დაწყებამდე ერთ-ერთმა დიაკვანმაგამაფრთხილა: ‘ძმა შმიდტის მიმართ ყურადღებით იყავი.შეიძლება მისი გაღვიძება მოგიწიოს’! და აი დადგა დრო,როცა ზიარება უნდა დამერიგებინა. პირველ ექვს რიგშიუპრობლემოდ ჩამოვატარე. ბავშვებიც და უფროსებიციღებდნენ ზიარების პურს. შემდეგ მეშვიდე რიგში

დ ო ნ რ . კ ლ ა რ კ ი

77

გადავინაცვლე, იქ, სადაც ყოველთვის ძმა შმიდტი იჯდა.გამიკვირდა, რადგან მძინარე ადამიანის ნაცვლად ფხიზელიკაცი დავინახე. სხვებისგან განსხვავებით, მან დიდიპატივისცემითა და ღრმა ფიქრებით მოცულმა აიღო პური.

„რამოდენიმე წუთის შემდეგ მე ისევ მივუახლოვდიმეშვიდე რიგს წყლის დასარიგებლად და დავრწმუნდი ჩემიმეგობრის სიტყვებში. ძმა შმიდტი თავჩაღუნული იჯდა. მასდიდი გერმანული თვალებიდახუჭული ჰქონდა. ცხადი იყო,რომ ეძინა. რა უნდა მექნა ან მეთქვა? რაღაც წამებისგანმავლობაშიწარბებზე ვაკვირდებოდი. მას შუბლზესირთულეებისა და ხანგრლივი შრომის კვალი ემჩნეოდა. ისმოზარდის ასაკში მოინათლა, რის გამოც მას გერმანიაში,თავის პატარა ქალაქში, დიდი ხნის განმავლობაშიავიწროვებდნენ. მე ეს ამბავი ბევრჯერ მომისმენიაზიარებისა და დამოწმების შეკრებებზე. გაღვიძების მიზნითმე გადავწყვიტე მხარზე შევხებოდი მას. მან ნელა ასწიათავი. ძმა შმიდტს ლოყებზე ცრემლები ჩამოსდიოდა.თვალებში რომ ჩავხედე, სიყვარული და სიხარულიდავინახე. მან ჩუმად აიღო წყალი. მიუხედავად იმისა, რომსულ თორმეტი წლის ვიყავი, მე დღესაც ნათლად მახსოვსგრძნობა, რომელიც ზიარების მიღებისას გამიჩნდა ამდანაოჭებული ადამიანის ყურების დროს. მე ყოველგვარიეჭვის გარეშე ვიცოდი, რომ ეს ადამიანი ისეთ რამესგრძნობდა ზიარების დროს, რაც მე არასოდეს განმიცდია.მაშინ გადავწყვიტე, რომ მეც მინდოდა განმეცადე იგივეგრძნობები, რაც მას ჰქონდა.“4

ძმა შმიდტი ზეცას ესაუბრებოდა, ზეცა კი ესაუბრებოდამას.

II. გახსოვდეთ, რომ ჩვენ ვანახლებთ ნათლობისაღთქმას

მეორე პრინციპი - გვახსოვდეს, რომ ზიარებისმიღებისას ვანახლებთ ჩვენს ნათლობის აღთქმას.ზოგიერთი ჩვენი დაპირება მოხსენიებულია წმინდაწერილებში:

„მოვიდეთ ღვთის ფარაში და დაგვიძახონ მისი ხალხი,. . . ვატაროთ ერთმანეთის ტვირთი, . . . ვიგლოვოთმგლოვიარეებთან . . . , რათა ვიყოთ ღვთის მოწმენი“.5

კ ვ ი რ ი ს ს ა ღ ა მ ო ს ე ს ი ა

78

„მოდით მოდრეკილი გულით და მომნანიებელისულით, . . .აიღეთ საკუთარ თავზე იესო ქრისტეს სახელი დამიიღეთ გადაწყვეტილება, ბოლომდე ემსახუროთ მას“, 6

დაიცვათ მისი მცნებანი და ყოველთვის გახსოვდეთ იგი.7

ზიარების ლოცვები გვახსენებს ამ აღთქმას. ზიარებისმიღებისას ჩვენ ვანახლებთ საკუთარ ვალდებულებას -ვიცხოვროთ ამ აღთქმის თანახმად. მე მჯერა, რომ კარგიიქნებოდა ზიარების ლოცვების დაზეპირება გულითაც დაგონებითაც. ეს დაგვეხმარება, მთლიანად გადავიტანოთყურადღება ჩვენი ნათლობის აღთქმის განახლებაზე. არააქვს მნიშვნელობა, ვიყავით 8 წლის თუ 80–ის, როცამოვინათლეთ, მაგრამ იმედია არასოდეს დავივიწყებთ იმდღეს და ჩვენს მიერ დადებულ აღთქმას.

III. ზიარების დროს შეგვიძლია ვიგრძნოთ ჩვენიცოდვების მიტევება

მესამე- ზიარების დროს ჩვენ შეგვიძლია ვიგრძნოთსაკუთარი ცოდვების მიტევება. თუ ზიარებამდე ცოდვებსვინანიებთ, ზიარების მიღების შემდეგ სისუფთავესა დასიწმინდეს ვიგრძნობთ. პრეზიდენტმა ბოიდ კ.პეკარმათქვა: „ზიარება პატიების პროცესს ანახლებს. ყოველკვირეული ზიარების დარიგება არის მიტევების პროცესისგანახლება. . . . ყოველ კვირას ჩვენ ვიწმინდებით, რათადანიშნულ დროს, გარდაცვალებისას, სული გვქონდესსუფთა“.8 ზიარების მიღება ღირსეულად დაგვეხმარება თავივიგრძნოთ ისე, როგორც მეფე ბენიამენის ხალხმა, რომელიც„ცოდვების მიტევების შემდეგ სიხარულით აღივსო დასინდისი დაიმშვიდა.”9

IV. ჩვენ შეგვიძლია მივიღოთ შთაგონება ჩვენიპრობლემების გადასაწყვეტად

მეოთხე პრინციპი - ჩვენ ზიარების შეკრების დროს,პირადი პრობლემების გადასაწყვეტად, შეგვიძლიაშთაგონება მივიღოთ. ბოლივიაში ჩემი მისიისპრეზიდენტად ყოფნის დროს, მე და ჩემმა მეუღლემ, მარიენმა, მივიღეთ დალოცვა - დავესწროთ მისიისპრეზიდენტის სემინარს, სადაც პრეზიდენტი ჰენრი ბ.აირინგი იმყოფებოდა. ამ შეკრებაზე ის გვასწავლიდა, რომშეკრებიდან სარგებლობის მისაღებად არსებობს სამი

დ ო ნ რ . კ ლ ა რ კ ი

79

მნიშვნელოვანი ხერხი. ჩვენ თან უნდა მოვიტანოთპრობლემები, გავხდეთ სწავლის მიმართ ბავშვებივითმორჩილნი და ვიქონიოთ სურვილი - დავეხმაროთ ღვთისშვილებს.

როცა ჩვენ მორჩილად მოვდივართ ზიარებაზე,შეგვიძლია ვიგრძნოთ, თუ როგორ გადავწყვიტოთყოველდღიური პრობლემები. ჩვენ უნდა მომზადებულნიმოვიდეთ, ყურადღებით მოვისმინოთ და არ გავფანტოთგონება. წმინდა წერილში ვკითხულობთ: „მაგრამ აჰა,გეუბნებით თქვენ, რომ უნდა შეისწავლოთ ეს გონებაში;შემდეგ მკითხოთ, სწორია ეს თუ არა და თუ სწორია,მოვახდენ ისე, რომ შენ მკერდში სითბოს იგრძნობ;მაშასადამე, გეცოდინება, რომ ეს სწორია.”10 ჩვენ შეგვიძლიაგავიგოთ, რა უნდა მოვიმოქმედოთ ჩვენი პრობლემებისგადასაწყვეტად.

V. ღირსეულად ზიარების მიღება დაგვეხმარება -აღვივსოთ სულიწმინდით

მეხუთე პრინციპი - ზიარების ღირსეულად მიღება,დაგვეხმარება აღვივსოთ სულიწმინდით. იესომ,ნეფიელებთან ზიარების დაწესების დროს განაცხადა: „ის,ვინც ჭამს ამ პურს, ჩემს სხეულს ჭამს საკუთარისულისთვის; და ის, ვინც ამ ღვინოს სვამს, ჩემს სისხლსსვამს სულისთვის; და მისი სული არც შიმშილს და არცწყურვილს არ განიცდის არამედ გაივსება“.11 მათ მიიღესდაპირება, რომ თუ სამართლის მიმართ წყურვილი დაშიმშილი ექნებოდათ, სულიწმინდით აღივსებოდნენ.ზიარების ლოცვა ასევე გვპირდება, რომ თუ აღთქმასდავიცავთ, მისი სული ყოველთვის იქნება ჩვენთან.12

უხუცესმა მელვინ ჯ. ბალარდმა თქვა: „მე მოწმე ვარიმისა, რომ სული წმინდა მოეფინება ზიარების დროს დასითბო შემოაქვს სულში; ჩვენ ვგრძნობთ, როგორ იკურნებასული და ტვირთი გვცილდება. ნუგეში და ბედნიერებაშემოდის სულში, რომელიც ღირსეულია და ჭეშმარიტადეძებს სულიერ საკვებს“.13

ჩვენ დალოცვილნი ვიქნებით, როცა იესო ქრისტესგამოსყიდვისთვის მადლიერებას ვიგრძნობთ, ნათლობისაღთქმას განვაახლებთ, ვიგრძნობთ მიტევებას, და ყოველკვირას, ზიარების მიღებისას, მივიღებთ სული წმინდის

კ ვ ი რ ი ს ს ა ღ ა მ ო ს ე ს ი ა

80

1.2.3.

4.

5.6.7.

8.

9.10.11.12.

13.

შთაგონებას. ზიარების შეკრება ყოველთვის დიდებულიიქნება, თუ ზიარებას ჩვენი ღვთის მსახურების მთავარროლს მივანიჭებთ. მე მადლობელი ვარ იესო ქრისტესგამოსყიდვისთვის. მე ვიცი, რომ ის ცოცხალია. იესოქრისტეს სახელით, ამინ.

შენიშვნები

ლუკა 22:19–20.იხ. 3 ნეფი 18.დევიდ ო. მაკქეი, in ConferenceReport, ოქტომბერი 1929, 11.Book of Mormon Student Manual(Church Educational System manual,1979), 417.მოსია 18:8–9.მოძღვრება და აღთქმები 20:37.იხ.მოძღვრება და აღთქმები20:77.

ბოიდ კ. პეკარი, Mine Errand fromthe Lord (2008), 196.მოსია 4:3.მოძღვრება და აღთქმები 9:8.3 ნეფი 20:8.იხ. მოძღვრება და აღთქმები20:77.Melvin J. Ballard, in Bryant S.Hinckley, Sermons and MissionaryServices of Melvin Joseph Ballard(1949), 149.

დ ო ნ რ . კ ლ ა რ კ ი

81

უფლისკენ მოქცეულნიუხუცესი დევიდ ა. ბედნარითორმეტ მოციქულთა ქვორუმიდან

მოწმობის არსი არის იმის ცოდნა, რომსახარება ჭეშმარიტია. მოქცევის არსი არისიყო თანმიმდევრულად სახარების ერთგული.

ჩემს გზავნილში ძირითად ყურადღებას ვუთმობ იმას,თუ რა კავშირია, ერთი, რომ იღებ მოწმობას იმაზედ, რომიესო არის ქრისტე და მეორე, ქრისტესკენ და მის სახარებაშიმოქცევას შორის. როგორც წესი, ჩვენ მოწმობისა დამოქცევის თემებს განვიხილავთ დამოუკიდებლად და ცალ-ცალკე. მიუხედავად ამისა, როცა ჩვენ ამ ორ მნიშვნელოვანთემას ერთად განვიხილავთ, უფრო მნიშვნელოვანპერსპექტივასა და ღრმა სულიერი დარწმუნებას ვიღებთ.

მე ვლოცულობ იმაზედ, რომ სული წმინდა იყოს ჩვენიხელმძღვანელი და დამრიგებელი.

თქვენ კი რას იტყვით: ვინა ვარ მე?

ჩვენ ბევრი რამ შეგვიძლია ვისწავლოთ მოწმობასა დამოქცევის შესახებ პეტრე მოციქულის მსახურებიდან.

როცა იესო ფილიფეს კესარიის სანაპიროს მიუახლოვდა,მან თავის მოწაფეებს ეს გამჭოლი შეკითხვა დაუსვა: „თქვენკი რას იტყვით: ვინა ვარ მე?“

პეტრემ გულახდილად უპასუხა:„შენა ხარ ქრისტე, ძე ცოცხალი ღვთისა.„მიუგო იესომ და უთხრა მას: ნეტარ ხარ შენ, სიმონ

იონას ძევ, ვინაიდან შენ ეს გამოგიცხადა არა ხორცმა დასისხლმა, არამედ მამაჩემმა, რომელიც ცაშია“(მათე16:15–17).

პეტრეს პასუხის მაგალითი და მაცხოვრის დარიგებაგვიჩვენებს, რომ მოწმობა არის გამოცხადების მეშვეობით

კ ვ ი რ ი ს ს ა ღ ა მ ო ს ე ს ი ა

82

მიღებული პირადი ცოდნა სულიერ ჭეშმარიტებაზე.მოწმობა არის ღვთის ძღვენი და ის ყოველი მისიშვილისთვის ხელმისაწვდომია. ჭეშმარიტების ნებისმიერმართალ მაძიებელს შეუძლია მიიღოს მოწმობა, თუკი ისსაცდელად გამოიყენებს ესოდენ აუცილებელ იესო ქრისტეს„რწმენის ნამცეცს“ (ალმა 32:27) და გამოსცდის სიტყვისმადლს ( ალმა 31:5), რათა დანებდეს სულიწმიდის გავლენას(მოსია 3:19) და გაიღვიძოს ღმერთის მიმართ (ალმა 5:7).მოწმობას თან მოაქვს გაზრდილი პირადიპასუხისმგებლობა და ის მიზნის, დარწმუნებისა დასიხარულის წყაროა.

სულიერი მოწმობის ძიება და მიღება საჭიროებსწრფელი გულით, ჭეშმარიტი ზრახვითა და მაცხოვრისრწმენით (მორონი 10:4) თხოვნას, ძიებას და დაკაკუნებას(მათე 7:7; 3 ნეფი 14:7). მოწმობის ძირითადი შემადგენელინაწილებია ცოდნა იმაზედ, რომ ზეციერი მამა ცოცხალია დაჩვენ მას ვუყვარვართ; ის, რომ იესო ქრისტე არის ჩვენიმხსნელი და რომ სახარების სისავსე აღდგენილი იქნადედამიწაზე ამ უკანასკნელ დღეებში.

როცა კვლავ მოიქცევი

მაცხოვარმა, როცა ის ბოლო სერობის დროს თავისმოწაფეებს ასწავლიდა, უთხრა პეტრეს:

„სიმონ, სიმონ, აჰა, სატანამ გამოგითხოვათ თქვენ . . .რომ ხორბალივით გაგცხრილოთ:

„მაგრამ მე ვილოცე შენთვის, რომ არ დაილიოს შენირწმენა და, როცა კვლავ მოიქცევი, გაამხნევე შენი ძმები“(ლუკა 22:31–32).

საინტერესოა ის, რომ ეს ძლევამოსილი მოციქულიესაუბრებოდა უფალს, მის გვერდით დადიოდა, მისიმრავალი სასწაულის თვითმხილველი იყო და მაცხოვრისღვთიური ბუნების შესახებ ძლიერი მოწმობა ჰქონდა.მაგრამ პეტრესაც კი სჭირდებოდა დამატებითი დარიგებაიესოსგან სული წმინდის მოქცევისა და განწმენდის ძალისადა თავისი ერთგული მსახურების დავალების შესახებ.

იესო ქრისტეს სახარების არსი მოითხოვს ჩვენი ბუნებისსაფუძვლიან და მტკიცე ცვლილებებს, რაც შესაძლებელიგახდა მაცხოვრის გამოსყიდვის მადლით. ჭეშმარიტიმოქცევა გვიცვლის რწმენას, გულს და ცხოვრებასაც კი,

დ ე ვ ი დ ა . ბ ე დ ნ ა რ ი

83

იმისთვის, რომ მივიღოთ ღვთის ნება და დავემორჩილოთმას (იხ.საქმეები 3:19; 3 ნეფი 9:20). ის აგრეთვე მოითხოვსშეგნებული გადაწყვეტილების მიღებას - გახდე ქრისტესმოწაფე.

მოქცევა არის მოწმობის ზრდის, გაღრმავებისა დაგაფართოვების საფუძველი. იგი ღვთის გამოცხადებისშედეგია, რომელსაც პირადი მონანიება, მორჩილება დასიბეჯითე მოჰყვება. ჭეშმარიტების ყოველი მართალიმაძიებელი შეიძლება მოიქცეს, როცა ის განიცდის გულისძლიერ ცვლილებას და სულიერად ღვთისგან გახდებაშობილი (იხ.ალმა 5:12–14). როცა ჩვენ პატივს მივაგებთხსნისა და ამაღლების წეს-ჩვეულებებსა და აღთქმებს(იხ.მოძღვრება და აღთქმები 20:25), ქრისტეში სიმტკიცითწინ მივისწრაფით (იხ. 2 ნეფი 31:20) და ბოლომდემოვითმენთ რწმენაში (იხ.მოძღვრება და აღთქმები 14:7),ჩვენ ქრისტეში ახალ ქმნილებად გარდავიქცევით(იხ.2კორინთელთა5:17). მოქცევა არის, მოწმობის ძღვენისმიღების მადლიერების ნიშნად, საკუთარი თავის,სიყვარულისა და ერთგულების ღმერთისთვის გაღება.

მოქცევის მაგალითები მორმონის წიგნიდან

მორმონის წიგნი სავსეა მოქცევის შთამაგონებელიმაგალითებით. იაკობის შთამომავალმა, ყამალეკმა,გამოაცხადა, რომ ჩვენ უნდა მივიდეთ ქრისტესთან,რომელიც არის ისრაელის წმინდა და გავხდეთ მისი ხსნისადა გამოსყიდვის ძალის მონაწილენი. ჩვენ უნდა მივიდეთმასთან და შესაწირის სახით შევთავაზოთ მას მთელი ჩვენისული (იხ.ომნი 1:26).

ძნიშვნელოვანი და აუცილებელია იცოდე სულიწმინდის ძალით ის, რომ იესო არის ქრისტე. მაგრამ მასთანწრფელი მისვლა და შესაწირის სახით მთელი ჩვენი სულისმიცემა მოითხოვს, უბრალო ცოდნაზე გაცილებით უფრომეტს. მოქცევა მოითხოვს მთელ ჩვენს გულს, მთელ ჩვენსძალასა და გონებას (იხ.მოძღვრება და აღთქმები 4:2).

მეფე ბენიამენის ხალხმა მის სწავლებასთანდაკავშირებით თქვა, რომ მათ სჯერათ მისი ყოველისიტყვა და იციან, რომ მისი ნათქვამი ჭეშმარიტია, რადგანყოვლისმპყრობელმა უფლის სულმა მათ გულებში ძლიერიცვლილება მოახდინა ისე, რომ მათ მუდამ სიკეთის კეთება

კ ვ ი რ ი ს ს ა ღ ა მ ო ს ე ს ი ა

84

სურდათ და ბოროტების ჩადენის არანაირი სურვილი აღარჰქონდათ (იხ.მოსია 5:2). ნათქვამი სიტყვების მიღებამ,მათი ჭეშმარიტების შესახებ მოწმობის მოპოვებამ დაქრისტეს რწმენის გამოვლენამ გამოიწვია გულის ძლიერიცვლილება და მტკიცე გადაწყვეტილება - გახდნენ იმაზეუფრო უკეთესნი, რაც იყვნენ.

მოქცეული ლამანიელები ჰელამანის წიგნში აღწერილნიარიან, როგორც საკუთარი ვალდებულებების მიმართმორჩილნი, ღვთის წინაშე მოწიწებულად მოსიარულენი დაროგორც ხალხი, რომელიც იცავდა მის მცნებებსა, და წესებსდა იცოდა განსასჯელის შესახებ. . . .

და ისინი დაუღალავი სიბეჯითით ცდილობდნენ,ჭეშმარიტების ცოდნისკენ მიეყვანათ თავიანთი ძმებისნარჩენი (იხ.ჰელამანი 15:5–6).

როგორც ეს მაგალითები გვიჩვენებენ, მოქცევისძირითადი დამახასიათებელი თვისება უკავშირდება ძლიერცვლილებებს გულში, სიკეთის კეთების მუდმივ სურვილს,ვალდებულებების შესრულებას, ღვთის წინაშე მოწიწებითსიარულს, მცნებების დაცვას და დაუღალავი სიბეჯითითმსახურებას. ცხადია, რომ ეს ერთგული სულები უფლისა დამისი მცნებების თავდადებული მიმდევრები გახდნენ.

მოქცევა

მრავალი ჩვენთაგანისთვის მოქცევა უწყვეტი პროცესიადა არა ერთჯერადი მოვლენა, რომელიც რაიმე ძლიერი ანდრამატული შემთხვევის გამო შეძენილი გამოცდილებისშედეგია. ხაზი ხაზზე, ბრძანება ბრძანებაზე,თანდათანობით და თითქმის შეუმჩნევლად, ჩვენიზრახვები, აზრები, სიტყვები და მოქმედებები ღმერთისნებას გაუტოლდება. უფალთან საუბარი მოითხოვს ორივეს:როგორც შეუპოვრობას, ასევე მოთმინებას.

ლამანიელმა სამუელმა დაადგინა უფლისკენ მოქცევისხუთი ძირითადი ელემენტი: (1) წმინდა წერილებშიარსებული წინასწარმეტყველებების, სწავლებებისა დაწინასწარმეტყველებების რწმენა, (2) უფალ იესო ქრისტესრწმენა, (3) მონანიება, (4) გულის ძლიერი შეცვლა და (5)სიმტკიცე და ურყეობა რწმენაში (იხ.ჰელამანი 15:7–8). ესარის მოქცევისკენ მიმავალი მაგალითი.

დ ე ვ ი დ ა . ბ ე დ ნ ა რ ი

85

მოწმობა და მოქცევა

მოწმობა არის მოქცევის უწყვეტი პროცესის დასაწყისიდა მოთხოვნა. მოწმობა არის ამოსავალი წერტილი და არადანიშნულების ადგილი. ძლიერი მოწმობა არის საფუძველი,რომელზედაც მკვიდრდება მოქცევა.

მხოლოდ მოწმობა არ არის და არ იქნება საკმარისიუკანასკნელი დღეების სიბნელისა და ბოროტებისბობოქრობის ჟამს. მოწმობა აუცილებელი დამნიშვნელოვანია, მაგრამ ჩვენთვის საჭირო სულიერიძალისა და დაცვისთვის არა საკმარისი. მოწმობის მქონეეკლესიის ზოგი წევრი სულიერად დასუსტდა და დატოვაეკლესია. მათი სულიერი ცოდნა და ვალდებულება არ იყოსაკმარისი იმ სიძნელეებისთვის, რომელთა წინაშეც ისინიაღმოჩდნენ.

მნიშვნელოვანი გაკვეთილი მოწმობისა და მოქცევისშორის არსებული კავშირის შესახებ, ცხადად ჩანს მოსიასშვილების მისიონერულ სამსახურში.

ყოველი ადამიანი, რომელმაც ამონისა და მისი ძმებისმეშვეობით შეიცნო ჭეშმარიტების ცოდნა გამოცხადებისადა წინასწარმეტყველების სულის თანახმად და ღვთისძალით, რომელიც სასწაულებს ახდენდა მათში, არც ერთილამანიელი, რომელმაც ირწმუნა მათი სწავლება დაუფლისკენ მოიქცა, არ ჩამოშორდა არჩეულ გზას.

და გახდნენ ისინი მართალი ხალხი; მათ დაყარესაჯანყების იარაღი და აღარ იბრძოდნენ ღვთის წინააღმდეგ.. . .

აჰა, ეს არიან ისინი, ვინც უფლისკენ მოიქცნენ (იხ.ალმა23:6–8).

ამ მუხლებში აღწერილია ორი მთავარი ელემენტი: (1) )ჭეშმარიტების ცოდნა,, რომელიც შეიძლება გავიგოთ,როგორც მოწმობა და (2) უფლისკენ მოქცევა, რაც ჩემიაზრით ნიშნავს მაცხოვრისკენ და მის სახარებაში მოქცევას.ასე რომ, მოწმობისა და უფლისკენ მოქცევის ძლიერმაერთობამ შედეგად გამოიღო სიმტკიცე, ურყეობა დაუზრუნველჰყო სულიერი დაცვა.

ისინი არ ჩამოშორდნენ არჩეულ გზას და დათმეს“თავიანთი აჯანყების იარაღი - ისინი აღარ ებრძოდნენღმერთს”. იმისთვის, რომ გვერდზე გადავდოთ „აჯანყების

კ ვ ი რ ი ს ს ა ღ ა მ ო ს ე ს ი ა

86

იარაღი“, ისეთი, როგორიცაა ეგოიზმი, ამპარტავნება დაურჩობა, საჭიროა გაცილებით უფრო მეტი, ვიდრე რწმენა დაცოდნა. დარწმუნება, თავმდაბლობა, მონანიება დამორჩილება არის ჩვენს მიერ აჯანყების იარაღის დაყრისწინაპირობა. გვაქვს ჯერ კიდევ მე და თქვენ აჯანყებისიარაღი, რომელიც ხელს გვიშლის იმაში, რომ უფლისკენმოვიქცეთ? თუ ეს ასეა, ახლავე უნდა მოვინანიოთ.

მიაქციეთ ყურადღება იმას, რომ ლამანიელები არმოიქცნენ არც მისიონერებისკენ, რომლებიც მათასწავლიდნენ და არც ეკლესიის შესანიშნავპროგრამებისკენ. ისინი არ მოიქცნენ არც მათიხელმძღვანელების პიროვნებებისკენ და არც თავიანთიმამებისა და ტრადიციების კულტურულ მემკვიდრეობისკენ.ისინი მოიქცნენ უფლისკენ, როგორც მაცხოვრისკენ და მისღვთიურობისკენ და მოძღვრებისკენ და არც ერთხელ არგადაუხვიეს არჩეულ გზას.

მოწმობა არის სული წმინდის ძალის მეშვეობითმოპოვებული სულიერი ცოდნა ჭეშმარიტების შესახებ.უწყვეტი მოქცევა არის ჩვენთვის გაცხადებული და ჩვენსავემიერ მიღებული ჭეშმარიტების მიმართ მუდმივითავდადება მართალი მიზეზებისთვის და მზადმყოფიგულით. მოწმობის არსი არის იმის ცოდნა, რომ სახარებაჭეშმარიტია. მოქცევის არსი არის იყო თანმიმდევრულადსახარების ერთგული. ჩვენ უნდა ვიცოდეთ, რომ სახარებაჭეშმარიტია და ასევე უნდა ვიყოთ სახარების ერთგულნი.

მოწმობა, მოქცევა და იგავი ათ ქალწულზე

ახლა მინდა გამოვიყენო ათი ქალწულის შესახებ იგავისერთ-ერთი შესაძლო ინტერპრეტაცია იმისთვის, რომ უფრომკაფიოდ გამოჩნდეს კავშირი მოწმობისა და მოქცევისშესახებ. ათმა ქალწულმა, ხუთმა გონიერმა და ხუთმაუგუნურმა, აიღეს ლამპრები და წავიდნენ ნეფისშესახვედრად. მოდით წარმოვიდგინოთ, რომ ქალწულებისლამპრები მოწმობის ლამპრებია. უგუნურმა ქალწულებმაწამოიღეს თავიანთი მოწმობის ლამპრები, მაგრამ არგამოიყოლეს ზეთი. წარმოვიდგინოთ, რომ ლამპარის ზეთიმოქცევის ზეთია.

„ხოლო გონიერებმა თავიანთ [მოწმობის] ლამპრებთანერთად ზეთიც [ მოქცევის] გაიყოლეს ჭურჭლებით.

დ ე ვ ი დ ა . ბ ე დ ნ ა რ ი

87

„ნეფემ რომ შეიგვიანა, ყველას ჩათვლიმა და დაეძინა.„მაგრამ შუაღამისას გაისმა ძახილი: აჰა, ნეფე მოდის,

გამოდით შესაგებებლად.„მაშინ წამოდგა ყველა ქალწული და გამართეს თავ-

თავისი ლამპრები [მოწმობის].„უგუნურებმა უთხრეს გონივრებს: გვიწილადეთ თქვენი

ზეთისაგან [მოქცევის ზეთისაგან ], ვინაიდან ლამპრები [სუსტი მოწმობის ], გვიქრება.

„მიუგეს გონივრებმა და უთხრეს: რომ არც ჩვენდაგვაკლდეს და არც თქვენ, უმჯობესია, წახვიდეთვაჭრებთან და იყიდოთ თქვენთვის“ (მათე 25:4–9).

იყო ეს ხუთი გონიერი ქალწული ეგოისტი და ძუნწი, თუისინი სწორად აღნიშნავდნენ იმ ფაქტს, რომ მოქცევისზეთის სესხება შეუძლებელია? შეიძლება სულიერი ძალა,რომელიც ჩამოყალიბდა მცნებების დაცვის მიმართთანმიმდევრული მორჩილების შედეგად, ვინმე სხვასგადავცეთ? შეიძლება გადასცე ვინმეს ცოდნა, რომელიცმოპოვებულია წმინდა წერილის ბეჯითი შესწავლითა დაგააზრებით? შეიძლება გადასცე ადამიანს, რომელიცუბედური შემთხვევისა ან სირთულის წინაშე დგას, ისსიმშვიდე, რომელიც მოაქვს სახარებას ერთგულიუკანასკნელი დღეების წმინდანისთვის? ყოველ ამკითხვაზე პასუხი ნათელია - არა.

როგორც სწორად აღნიშნეს გონიერმა ქალწულებმა,ყოველმა ჩვენთაგანმა „თავისთვის უნდა იყიდოს“. ესშთაგონებული ქალები საქმიან გარიგებას კი არა, არამედჩვენს პირად პასუხისმგებლობას უსვამენ ხაზს, რამეთუგვენთოს ჩვენი მოწმობის ლამპარი და უხვად ვიქონიოთმოქცევის ზეთი. ეს ძვირფასი ზეთი მოიპოვება წვეთ-წვეთად, ხაზი ზაზზე, ბრძანება ბრძანებაზე (2 ნეფი 28:30),მოთმინებითა და შეუპოვრობით. არ არსებობს ამისთვისუფრო იოლი და მოკლე გზა; არც ბოლო წუთისაღელვებული მზადებაა შესაძლებელი.

ამიტომ, იყავი ერთგული, ყოველთვის ილოცე, იქონიეგამართული და ანთებული ლამპარი და ზეთის მარაგი, რათანეფის მოსვლისთვის იყო მზად. ( მოძღვრება და აღთქმები33:17).

კ ვ ი რ ი ს ს ა ღ ა მ ო ს ე ს ი ა

88

მოწმობა

მე გპირდებით, რომ უფლისკენ მოქცევისა დაჭეშმარიტების ცოდნის მიღწევით ჩვენ შევინარჩუნებთსიმტკიცის ურყეობას და არასდროს არ ჩამოვშორდებითსწორ გზას. დიდი სურვილით გადავდებთ გვერდზეაჯანყების იარაღს. მივიღებთ კურთხევას ჩვენი მოწმობისლამპრების კაშკაშა სინათლის სახით და მოქცევის ზეთისუხვ მარაგს. და იმისდამიხედვით, თუ რაოდენ მოიქცევათითოეული ჩვენთაგანი, ჩვენ საკუთარ ოჯახებს,მეგობრებს და ირგვლივ მყოფ ადამიანებსაც გავაძლიერებთ.ამ ჭეშმარიტებას მე ვმოწმობ, უფალი იესო ქრისტეს წმინდასახელით, ამინ.

დ ე ვ ი დ ა . ბ ე დ ნ ა რ ი

89

ღმერთი იყოს თქვენთან,სანამ კვლავშევხვდებითპრეზიდენტ თომას ს. მონსონის მიერ

ამ ორი დღის გზანვილების გულში დაცხოვრებაში მიღებით ჩვენ დალოცვილნივიქნებით.

ჩემო ძვირფასო დებო და ძმებო, ჩვენ მივუახლოვდითკიდევ ერთ სულის ასამაღლებელ გენერალურიკონფერენციის დასასრულს. პირადად მე სულიერი საკვებიმივიღე და სულიერად ავმაღლდი და მე ვიცი, რომ თქვენციგრძენით ამ კონფერენციის განსაკუთრებული სული.

ჩვენ გულითად მადლობას ვუხდით ყველას, ვინცმონაწილეობას იღებდა ამ კონფერენციაში. ჩვენგავიმეორეთ სახარების ჭეშმარიტება და განვამტკიცეთ მისიცოდნა. ამ ორი დღის გზანვილების გულში და ცხოვრებაშიმიღებით ჩვენ დალოცვილნი ვიქნებით.

როგორც ყოველთვის, ამ კონფერენციის მასალებიხელმისაწვდომი იქნება Ensign და ლიახონა ჟურნალებში. მემინდა შეგაგულიანოთ გადაიკითხოთ ეს გამოსვლები დაჩაუფიქრდეთ იქ მოცემულ გზავნილებს. მე საკუთარიცხოვრებიდან ვიცი, რომ როცა ღრმად შევისწავლი ამშთაგონებით მომზადებულ ქადაგებებს, კიდევ უფრო მეტსიკეთეს მოვიპოვებ.

ჩვენ კონფერენციის გაშუქების უპრეცენდენტო შედეგსმივაღწიეთ - მივწვდით ხალხს კონტინენტებსა დაოკეანეებს გაღმა. მიუხედავად იმისა, რომ მრავალი

კ ვ ი რ ი ს ს ა ღ ა მ ო ს ე ს ი ა

90

თქვენთაგანისგან შორს ვიმყოფებით, ჩვენ ვგრძნობთთქვენს სულს და გიგზავნით ჩვენს სიყვარულსა დამადლიერებას.

მინდა გულითადი მადლობა გადავუხადო იმ ძმებს,რომლებიც წლების განმავლობაში ერთგული მსახურებიიყვნენ და დღევანდელ კონფერენციაზე წოდებებშიმსახურებიდან განთავისუფლებულნი იქნენ. თქვენი უფლისსამუშაოში წვლილის შეტანით მრავალი ადამიანიდაილოცა.

დებო და ძმებო, მე ახლახანს აღვნიშნე 85 წლის იუბილედა მადლობელი ვარ სიცოცხლის ყოველი წლისთვის,რომელიც უფალმა მიბოძა. როცა ჩემი ცხოვრებისგამოცდილებებს ვიხსენებ, მადლიერებას გამოვხატავ მისიჩემდამი მრავალი დალოცვისთვის. როგორც ამ დილითაღვნიშნე ჩემს გამოსვლაში, მე ვგრძნობდი უფლის ხელსმაშინ, როცა გულდასმით ვცდილობდი მემსახურა მისთვისდა ყოველი თქვენთაგანისთვის.

ეკლესიის პრეზიდენტის წოდება ძალიან ბევრსმოითხოვს. რაოდენ მადლიერი ვარ მე ჩემი ორი ერთგულიმრჩევლისთვის, რომლებიც გვერდში მიდგანან დაყოველთვის მზად არიან დამეხმარონ პირველიპრეზიდენტობის სამსახურში. მე ასევე გამოვხატავმადლიერებას იმ კეთილშობილი ადამიანების მიმართ,რომლებიც ტორმეტ მოციქულთა ქვორუმს შეადგენენ.ისინი, სამოცდაათიანელთა ქვორუმის წევრებთან ერთად,დაუღალავად ასრულებენ მოძღვრის საქმეს.

მე ასევე მინდა მოგმართოთ თქვენ, ჩემო დებო დაძმებო, სადაც კი არ უნდა იყოთ, რასაც არ უნდა აკეთებდეთთქვენს მრევლში, მეურვეობაში, პალოსა თუ ოლქში. როცათქვენ საკუთარი სურვილისამებრ მსახურობთ თქვენსმოწოდებებში, თქვენ ამით ღვთის სასუფევლის შენებისსაქმეს ეხმარებით.

დაე ყოველთვის ვზრუნავდეთ და ვეხმარებოდეთერთმანეთს გაჭირვების ჟამს. მოდით ნუ ვიქნებითკრიტიკულად განწყობილნი, არ განვიკითხოთ, ვიყოთმიმტევებელნი და მუდამ ვცდილობდეთ გავიმეოროთმაცხოვრის სიყვარულის მაგალითი. მოდით მზადყოფნითვემსახუროთ ერთმანეთს. დაე ვილოცოთ

პ რ ე ზ ი დ ე ნ ტ თ ო მ ა ს ს . მ ო ნ ს ო ნ ი ს მ ი ე რ

91

1.

შთაგონებისთვის, რათა შევიტყოთ ჩვენს ირგვლივ მყოფიადამიანების გასაჭირი და დავეხმაროთ მათ.

მოდით კარგი განწყობით ვიცხოვროთ. მიუხედავადიმისა, რომ განსაკუთრებულად სახიფათო დროშივცხოვრობთ, უფალს ვუყვარვართ და იგი ზრუნავს ჩვენზე.იგი ყოველთვის მხარში გვიდგას, თუკი სწორად ვიქცევით.იგი გაჭირვების ჟამს დაგვეხმარება. ჩვენს ცხოვრებშიშემოდის სირთულეები, მოულოდნელი პრობლემები,რომლბსაც არ ავირჩევდით საკუთარი ნებით. არავინ არარის ამისგან დაცული. მიწიერი ცხოვრების მიზანია სწავლადა სულიერი ზრდა, რათა დავემსგავსოთ მამაზეციერს დახშირად ზუსტად სირთულეების დროს ჩვენ ყველაზე კარგადვსწავლობთ გაკვეთილს, თუმცა ზოგჯერ ის ძალიანმტკივნეულია. თუკი იესო ქრისტეს სახარების სწავლებასმივყვებით, ჩვენი ცხოვრება შეიძლება სიხარულითაღივსოს.

უფალმა დაგვმოძღვრა: „გამაგრდით; მე ვძლიე სოფელს“.1 რა დიდი სიხარულის მომტანი უნდა გახდეს ჩვენთვის ესცოდნა! ის ჩვენთვის ცხოვრობდა და ჩვენთვის მოკვდა. მანჩვენი ცოდვების საფასური გადაიხადა. დაე მივბაძოთმაცხოვრის მაგალითს. მოდით გამოვხატოთ ჩვენი დიდიმადლიერება მისი მსხვერპლის გაღების მიღებით დავიცხოვროთ ისე, რომ გავხდეთ ღირსნი მასთანდაბრუნებისა და ცხოვრებისა.

როგორც წინა კონფერენციებზე აღვნიშნე, მადლობასგიხდით იმისთვის, რომ ლოცულობთ ჩემთვის. მემჭირდება თქვენი ლოცვები; მე მათ ვგრძნობ. ჩვენ,როგორც მთავარ მმართველებს, თქვენ ყველანიგვახსოვხართ და ვლოცულობთ იმაზედ, რომ მიიღოთმამაზეციერის საუკეთესო დალოცვები.

ახლა, ჩემო საყვარელო დებო და ძმებო, ჩვენ ვაცხადებთექვსთვიან შესვენებას. ღმერთი იყოს თქვენთან, სანამკვლავ შევხვდებით. ჩვენი მხსნელისა და გამომსყიდველის,იესო ქრისტეს სახელით, ამინ.

შენიშვნა

იოანე 16:33.

კ ვ ი რ ი ს ს ა ღ ა მ ო ს ე ს ი ა

92