2211ο ΕΤΗΣΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ο ΕΤΗΣΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΔΕΒΕ 200ΔΕΒΕ 20077

88-11 Νοεμβρίου 200-11 Νοεμβρίου 20077

ΥΠΑΡΧΕΙΥΠΑΡΧΕΙ ΟΥΔΟΣ ΣΤΟ ΣΑΚΧΑΡΟ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ ΜΗ ΟΥΔΟΣ ΣΤΟ ΣΑΚΧΑΡΟ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ ΜΗ ΔΙΑΒΗΤΙΚΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΟΞΥ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΟ ΔΙΑΒΗΤΙΚΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΟΞΥ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ Η ΘΝΗΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ Η ΘΝΗΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΕΜΦΑΝΙΣΗ

ΕΠΙΠΛΟΚΩΝ;ΕΠΙΠΛΟΚΩΝ;

Κουτσοβασίλης Αναστάσιος1, Γκόβα Αφροδίτη1, Παπούλης Χαράλαμπος1, Καμαράτος Αλέξανδρος1, Γιαννακόπουλος Νικόλαος1, Τρυποσκιάδης

Φίλιππος3, Φούσσας Στέφανος2, Μελιδώνης Ανδρέας1

1Διαβητολογικό Κέντρο, «Τζάνειο» Νοσοκομείο Πειραιά, Πειραιάς2Καρδιολογική Κλινική, «Τζάνειο» Νοσοκομείο Πειραιά, Πειραιάς.

3Πανεπιστημιακή Καρδιολογική Κλινική, Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας

ΕΙΣΑΓΩΓΗΕΙΣΑΓΩΓΗ Είναι γνωστή η συσχέτιση των επιπέδων

σακχάρου αίματος κατά τη διάρκεια της νοσηλείας και της έκβασης των οξέων ισχαιμικών επεισοδίων στους διαβητικούς ασθενείς.

Είναι επίσης γνωστό ότι οι ασθενείς με Σακχαρώδη Διαβήτη έχουν μεγαλύτερο καρδιαγγειακό κίνδυνο από τους μη διαβητικούς ανεξάρτητα από άλλους παράγοντες κινδύνου όπως το κάπνισμα, η υπέρταση ή η υπερχοληστερολαιμία.

ΣΚΟΠΟΣΣΚΟΠΟΣ

Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η διερεύνηση πιθανής συσχέτισης της υπεργλυκαιμίας μετά από ΟΣΣ σε μη διαβητικούς ασθενείς με την εμφάνιση επιπλοκών κατά τους πρώτους τρεις μήνες μετά τη νοσηλεία καθώς και η ύπαρξη καθοριστικού σημείου στις τιμές αυτής της υπεργλυκαιμίας.

ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ

Εξετάστηκαν 231 διαδοχικοί, μη διαβητικοί ασθενείς (169 άνδρες μέσης ηλικίας 70,91 ± 11,63 έτη και 62 γυναίκες μέσης ηλικίας 63 ± 11,37 έτη) οι οποίοι νοσηλεύθηκαν στη ΜΕΘ της Καρδιολογικής Κλινικής λόγω ΟΣΣ.

Οι ασθενείς αυτοί ταξινομήθηκαν σε τέσσερις ομάδες ανάλογα με τα τεταρτημόρια των τιμών του σακχάρου αίματος (ΣΑ) κατά την ημέρα εισαγωγής τους (ΣΑ<109 mg/dl, ΣΑ:110-128 mg/dl, ΣΑ:128-141 mg/dl, ΣΑ>141 mg/dl).

Σχήμα 1. Κατανομή ανδρών-γυναικών και μέση ηλικία αυτών.

169

62

Κατά την παραμονή τους στη ΜΕΘ έγινε πλήρης καταγραφή των ανθρωπομετρικών χαρακτηριστικών τους , του σακχάρου αίματος, του λιπιδαιμικού προφίλ, των δεικτών φλεγμονής (hs-CRP, TKE, WBC), της ινσουλίνης (για τον καθορισμό του δείκτη ΗΟΜΑ) και έγινε καταγραφή του ιστορικού των ασθενών.

Συγκεντρώθηκαν στοιχεία για πιθανές επιπλοκές τους πρώτους 3 μήνες (τρίμηνο follow up) μετά την έξοδο τους από την Καρδιολογική Κλινική μέσω προσωπικών συνεντεύξεων και νοσοκομειακών εξιτηρίων.

Οι επιπλοκές οι οποίες καταγράφηκαν για τη μελέτη αυτή ήταν : θάνατος, ΟΣΣ (επανέμφραγμα και κλινικά τεκμηριωμένη στηθάγχη), κλινικές εκδηλώσεις καρδιακής ανεπάρκειας και αρρυθμιολογικές επιπλοκές

Η στατιστική ανάλυση έγινε με τη χρήση του SPSS 13.0 κατόπιν προσαρμογής ως προς το φύλο, τα τριγλυκερίδια, την αρτηριακή πίεση, το κάπνισμα, την HDL, και το Μεταβολικό Σύνδρομο θέτοντας ως επίπεδο στατιστικής σημαντικότητας το p<0,05.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

Η κατανομή των ασθενών ανά ομάδα ήταν η εξής:

ΣΑ<109 mg/dl 12%

ΣΑ:109-128 mg/dl 38,3%

ΣΑ:128-140 mg/dl 31,7%

ΣΑ>141 mg/dl 18%

Ισχυρή η συσχέτιση ανάμεσα στα επίπεδα του σακχάρου αίματος και των επιπλοκών στους ασθενείς αυτούς.

Μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο πρώτο και το τελευταίο τεταρτημόριο HR:3.58 (95% CI:1,58-5.99), και μικρότερη ανάμεσα σε πρώτο-δεύτερο (HR:1.77 με 95% CI:1.22-4.41, p<0.01), δεύτερο- τρίτο (HR:1.82 με 95% CI:1.26-5.44, p<0.01) ως προς το σύνολο τον επιπλοκών.

Το 49.7% ήταν ασθενείς με μέση τιμή σακχάρου αίματος κατά τη νοσηλεία τους μεγαλύτερη από 128 mg/dl.

Εάν χωρίσουμε τους ασθενείς σε δύο ομάδες με όριο την μέση τιμή σακχάρου αίματος κατά την εισαγωγή τους τα 128 mg/dl η συσχέτιση μεταξύ του σακχάρου αίματος και των επιπλοκών που παρουσιάζονται γίνεται ακόμα πιο ισχυρή, συντελεστής συσχέτισης του Pearson r=0,332 και p=0,006.

Σχήμα 3.Επιπλοκές κατά την διάρκεια της νοσηλείας (δύο ομάδες ασθενών με όριο το ΣΑ=128 mg/dl.

0%

0%10%

20%

30%

0%

10%

20%

30%

Glucose >128 mg/dl

40%

50%

Σχήμα 4. Καταγραφή επιπλοκών κατά το τρίμηνο follow up

0%

20%

40%

60%

80%

100%

Από την ανάλυση των στοιχείων προκύπτει ότι οι ασθενείς της τελευταίας ομάδας, με ΣΑ> 140mg/dl έχουν σημαντικά υψηλότερη θνητότητα σε σχέση με τις άλλες ομάδες ασθενών στο τρίμηνο follow up (HR=3.86 με 95% CI:1.56-6.47, p<0.001).

Οι ασθενείς που ανήκουν στις τελευταίες δύο ομάδες (ΣΑ>128 mg/dl) έχουν πιο συχνή εμφάνιση ΟΣΣ κατά το πρώτο τρίμηνο μετά την νοσηλεία τους σε σχέση με τους ασθενείς των υπολοίπων ομάδων (p<0,001).

Ανάλογα τα αποτελέσματα για τις δύο τελευταίες ομάδες και για τη συχνότητα κλινικών εκδηλώσεων καρδιακής ανεπάρκειας (p<0.01 σε σχέση με τις δύο πρώτες ομάδες

Η τιμή του σακχάρου που επιτυγχάνει τον καλύτερο συνδυασμό ειδικότητας και ευαισθησίας (0.83 και 0.79 αντίστοιχα) στην καμπύλη ROC (για AUC=0.800) είναι τα

122 mg/dl για το σύνολο των επιπλοκών.

1,00,80,60,40,20,0

1 - Specificity

1,0

0,8

0,6

0,4

0,2

0,0

Sensitiv

ity

1 - Eιδικότητα

1007550250

Ευ

αισ

θη

σία

100

75

50

25

0

Η τιμή του σακχάρου που επιτυγχάνει τον καλύτερο συνδυασμό ειδικότητας και ευαισθησίας (0.81 και 0.72) για την θνητότητα είναι τα 128mg/dl.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Υπάρχει ισχυρή συσχέτιση μεταξύ των επιπλοκών που παρουσιάζονται σε μη διαβητικούς ασθενείς μετά από Οξύ Στεφανιαίο Σύμβαμα και της μέσης τιμής του σακχάρου αίματος κατά την εισαγωγή τους.

Μπορεί να καθοριστεί όριο στην τιμή του σακχάρου αίματος των ασθενών αυτών πέρα από το οποίο αυξάνεται σημαντικά ο κίνδυνος επιπλοκών κατά το πρώτο τρίμηνο μετά την νοσηλεία των ασθενών αυτών.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΕΥΧΑΡΙΣΤΩ