2ª declinación
TRANSCRIPT
2ª Declinación. Palabras neutras.Presente y pretérito imperfecto de la 3ª conjugación.
Ejercicio 1.
1. Servi dominum mane salutabant.
Salutabant: 3ª plural pretérito imperfecto de saluto (1º conj)Servi: nominativo plural de servus,-i. SujetoDominum: acusativo singular de dominus,-i. CDMane. Adverbio de tiempo. CCTraducción: Los esclavos saludaban al señor por la mañana.
2. Populus Romanus domi militiaeque* magnam patientiam habebat.
* Domi militiaeque: locativo, complemento circunstancial: en la paz y en la guerra.
3. Fili, multos libros legere debes.
4. Epistulas amicorum legitis.
5. Domi tuae multi libri sunt.
6. Magnus adversariorum numerus ad oppidi portas pugnabat.
7. In castris viri magna diligentia arma parabant.
8. Romani, auxilio deorum victoria nostra est.
9. Incolae magna cura oppidi muros aedificabant.
10. Dominus servo literas dat servusque litteras ad domini amicum portat.
11. Puer et puella Romae habitant.
12. Veros amicos in adversa fortuna videbamus.
13. Servus rivi aqua hortum rigabat.
14. Romanorum socii gladiis barbaros fugabant.
15. Ventus horti muros vastabat et altae mali ramos agitabat.
16. Ludus discipulorum animos delectabat.
17. Alta populus et lata fagus gratam umbram asino et equo agricolae dabant;
populi altae fluvii ripas saepe ornant.
18. Scopulos periti nautae vitabant.
Ejercicio 2.
1. El poeta enviaba largas cartas a los amigos.
2. En la casa vivían muchos esclavos.
3. En los campos trabajaban muchos hombres.
4. Enviabais las tropas a Roma/ a África/al campamento/junto al bosque.
5. El amo de los campos está en Roma/en Hispania/en la ciudad/en casa/a la puerta
del templo.
6. Los habitantes de la ciudad edificaban las murallas con gran cuidado.
7. El siervo lleva las cartas del señor al campamento de los Romanos.
8. En Roma había (=existían) hermosos templos con bellas estatuas.
9. Envían tropas auxiliares a la guerra.
10. Veíamos una ciudad enorme en Sagunto.
11. El desfiladero era estrecho y largo.
Ejercicio 3. Lee, analiza y traduce el siguiente texto.
Fabulae carae sunt puellis, nam fabulae puellas delectant. Multae fabulae memorant antiquas deas. Minerva dea non solum sapientiae magna dea est, sed etiam pugnas amat atque hastam galeamque habet. Multae erant statuae et arae Minervae, reginae incolarum Graeciae. Graecae puellae magna cura Minervae aras rosis ornant. Diana, lunae silvarumque dea, sagittas portat atque sagittis feras vulnerat et necat. Cerva Dianae sacra erat.
Ejercicio 4. Lee, analiza y traduce el siguiente texto.
Romani multos deos deasque colebant. Dis deabusque magna templa
aedificabant pulchrasque statuas dicabant. Deorum dearumque aras rosis
ornabant ibique columbas, capras aliasque victimas sacrificabant. Magnas deas
noscere debemus: Iuno dearum regina erat familiamque protegebat; Minerva
sapientiae, Venus amoris dea erat. Dianam inter deas puellae amant; clarae
lunae et vastarum silvarum dea est ferasque sagittis vulnerat
Lee, analiza y traduce el siguiente texto:
Romae parvi pueri, circiter annorum septem, ad magistrum veniebant; ibi, in
ludo (sic magistri domum appellabant Romani) numeros et litteras discebant.
Pueri tabellas ceratas stilumque in ludum portabant. Tabellas sinistra, stilum
dextra tenebant; stilo litteras ac verba in tabellarum cera inscribebant, Magister
discipulique numeros cantabant: “unus et unus, duo; duo et duo, quattuor;
quattuor et quattuor, octo…”
Postea, cum numeros sciebant iamque bene legebant ac scribebant, ad
grammaticum pueri veniebant, ubi poetas Graecos et Latinos recitabant.
Magister poetarum libros commentabat: ita discipuli grammaticam, historiam,
geographiam, physicam aliasque disciplinas discebant.