PR\559805PL.doc PE 355.457v01-00

PL PL

PARLAMENT EUROPEJSKI2004 «

«««

«««««

««

« 2009

Komisja Kontroli Budżetowej

WERSJA TYMCZASOWA2004/2198(INI)

09.03.2005 r.

PROJEKT SPRAWOZDANIAw sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich i zwalczania nadużyć finansowych(2004/2198(INI))

Komisja Kontroli Budżetowej

Sprawozdawca: Herbert Bösch

PE 355.457v01-00 2/21 PR\559805PL.doc

PL

PR_INI

SPIS TREŚCI

Strona

PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUR0PEJSKIEGO ...............................................3

ZAŁĄCZNIK 1 - Tradycyjne zasoby własne (1999 – 2003) .................................................14

ZAŁĄCZNIK 2 - Tradycyjne zasoby własne ........................................................................15

ZAŁĄCZNIK 3 - LATA GWARANCJI EFOGR (1998 - 2003) ...........................................16

ZAŁĄCZNIK 4 - GWARANCJA EFOGR (2003)................................................................16

ZAŁĄCZNIK 5 - WYCIĄG Z SYSTEMU INFORMACYJNEGO DS. ZWALCZANIA NADUŻYĆ FINANSOWYCH URZĘDU OLAF (AFIS) .....................................................17

ZAŁĄCZNIK 6 - REFUNDACJA WYWOZOWA ..............................................................17

ZAŁĄCZNIK 7 - GWARANCJA EFOGR ..........................................................................18

ZAŁĄCZNIK 8 - DZIAŁANIA STRUKTURALNE (1997-2003)........................................19

ZAŁĄCZNIK 9 - DZIAŁANIA STRUKTURALNE (2003).................................................20

ZAŁĄCZNIK 10 - DZIAŁANIA STRUKTURALNE ..........................................................21

PR\559805PL.doc 3/21 PE 355.457v01-00

PL

PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich i zwalczania nadużyć finansowych(2004/2198(INI))

Parlament Europejski,

– uwzględniając swoje rezolucje do wcześniejszych rocznych sprawozdań Komisji i Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych,

– uwzględniając roczne sprawozdanie Komisji w sprawie ochrony finansowych interesów Wspólnot Europejskich i zwalczania nadużyć finansowych (COM(2004)0573) wraz z załącznikami (SEK(2004)1058, SEK(2004)1059),

– uwzględniając komunikat Komisji: ochrona finansowych interesów Wspólnot Europejskich, zwalczanie nadużyć finansowych, plan działań 2004-2005 (COM(2004)0544),

– uwzględniając sprawozdanie z działalności Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) za rok sprawozdawczy kończący się w czerwcu 20041,

– uwzględniając sprawozdanie z działalności komisji nadzorującej OLAF-2 za okres sprawozdawczy czerwiec 2003 - lipiec 2004,

– uwzględniając roczne sprawozdanie Europejskiego Trybunału Obrachunkowego za rok budżetowy 20033,

– uwzględniając art. 276 ust. 3 oraz art. 280 ust. 5 Traktatu WE,

– uwzględniając art. 45 Regulaminu,

– uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinie Komisji Rolnictwa i Komisji Rozwoju Regionalnego (A6-0000/2005),

Zakres zgłoszonych nieprawidłowości i nadużyć

1. stwierdza, że w roku 2003 w zakresie środków własnych, wydatków na rolnictwo i środków polityczno-strukturalnych Państwa Członkowskie zgłosiły nieprawidłowości i nadużycia finansowe w wysokości ok. 922 mln euro; dane liczbowe, przekazane przez Państwa Członkowskie do Brukseli, można podzielić w sposób następujący:- środki własne: 269, 9 mln euro (w roku 2002: 341,9 mln euro),- gwarancja EAGFL: 169,7 mln euro (w roku 2002: 198,1 mln euro),- środki polityczno-strukturalne: 482,2 mln euro (w roku 2002: 614, 1 mln euro);

1 http://europa.eu.int/comm/anti_fraud/reports/olaf/2003-2004/en2.pdf.2 Dokument został przekazany sekretariatowi Komisji drogą elektroniczną w styczniu i jest dostępny w języku francuskim na stronie www OLAF.3 Dz.U. C 293 z 30.11.2004 r.

PE 355.457v01-00 4/21 PR\559805PL.doc

PL

2. stwierdza, że łączna wysokość zgłoszonych strat w roku 2002 wynosiła 1,15 mld euro, a tym samym była wyższa niż w roku 2003; przypomina, że nie wolno przeceniać znaczenia tego rodzaju wahań wysokości strat z roku na rok, ponieważ może mieć na to wpływ wiele różnych czynników;

3. podkreśla jednak, że patrząc z perspektywy dłuższego okresu czasu wysokość strat podawanych w sprawozdaniu EAGFL wyraźnie spada, podczas gdy w obszarze Funduszy Strukturalnych odnotowuje się ich silny wzrost; i tak na przykład podana przez EAGFL wysokość strat w roku 2000 wyniosła 474,6 mln euro, natomiast w Funduszach Strukturalnych zaledwie 114,3 mln euro; w międzyczasie nastąpiło nieomal dokładne odwrócenie proporcji w statystyce nadużyć w obu tych obszarach;

4. stwierdza, że w okresie sprawozdawczym OLAF zanotował 637 nowych przypadków nadużyć finansowych, a skutki finansowe wszystkich przypadków, będących jeszcze 30 czerwca 2004 r. przedmiotem prowadzonych dochodzeń, oszacowane zostały na kwotę 1,37 mld euro;

5. stwierdza ponadto, że wysokość strat wszystkich przypadków, dla których OLAF pod koniec swojego okresu sprawozdawczego (lipiec 2003-czerwiec 2004) wdrożył działania wtórne, osiągnęła kwotę 1,76 mld euro1;

6. stwierdza, że pod koniec okresu sprawozdawczego OLAF prowadzonych było 55 dochodzeń w nowych Państwach Członkowskich i w krajach kandydujących; dochodzenia te dotyczyły przede wszystkim sektorów pomocy zewnętrznej, papierosów i rolnictwa; podkreśla w związku z tym przydatność Systemu Koordynacji Działań Przeciwko Nadużyciom Finansowym (AFCOS);

7. wyraża ubolewanie, iż OLAF nie przedłożył więcej mówiących danych statystycznych dotyczących nowych Państw Członkowskich i krajów kandydujących (wykazujących np. przypuszczalną wysokość strat);

8. podkreśla, że dane liczbowe zawarte w sprawozdaniu Komisji i OLAF są w zasadzie nieporównywalne; ostro krytykuje fakt, że służby Komisji i OLAF do tej pory nie zechciały zharmonizować swoich okresów sprawozdawczych, mimo, że Parlament żąda tego od lat; wymaga pełnej komplementarności informacji;

9. wyraża poważne zaniepokojenie prezentacją sprawozdania Komisji za rok 2003, przedłożonego w formie trzyczęściowego dokumentu, z którego jedynie pierwsza część została przetłumaczona; ponadto tekst główny i część statystyczna (SEK(2004)1059) wykazują braki techniczne; wyraża niezadowolenie, iż także uzupełniający raport z oceny działań Urzędu przedłożony został jedynie w językach angielskim i francuskim2;

10. uważa ponadto za niczym nieusprawiedliwiony fakt, że w osiem miesięcy po upływie okresu sprawozdawczego sprawozdanie z działalności OLAF dostępne jest jedynie w

1 Straty finansowe wszystkich przypadków zbadanych przez OLAF i poprzedzającą go organizację szacuje się na 5,34 mld euro (patrz SEK(2004)1370, załącznik II).2 SEK(2004)1370 z 26.10.2004 r.

PR\559805PL.doc 5/21 PE 355.457v01-00

PL

języku angielskim;

Odzyskiwanie środków wypłaconych w zawyżonej wysokości lub wypłaconych niesłusznie

11. przypomina, że w obszarach środków własnych, wydatków na rolnictwo i środków polityczno-strukturalnych należy łącznie ściągnąć z roku 2003 i lat poprzednich 3 mld euro1;

12. przypomina także o raporcie specjalnym nr 3/2004 Europejskiego Trybunału Obrachunkowego w sprawie odzyskania wypłat dokonanych niezgodnie z przepisami w ramach Wspólnej Polityki Rolnej2: zgodnie z tym raportem w okresie między rokiem 1971 a wrześniem 2004 roku w sektorze tym zgłoszono nieprawidłowości na kwotę 3,1 mld euro; 626 mln euro (20,2%) zostało ściągnięte od beneficjentów, 156 mln euro (5%) musiał ponieść EAGFL, a 144 mln euro (4,6%) obciąża Państwa Członkowskie; pozostaje jeszcze do ściągnięcia kwota 2,2 mld euro (70%);

13. wyraża zadowolenie z pracy Task Force (Grupa Specjalna) „Ściąganie", mającej za zadanie zajęcie się zaległymi należnościami w sektorze rolnictwa, która do marca 2005 r. powinna była zamknąć równo 4000 przypadków; wyraża w związku z tym podziękowanie za raport specjalny nr 3/2004 Europejskiego Trybunału Obrachunkowego w sprawie odzyskania wypłat dokonanych niezgodnie z przepisami w ramach Wspólnej Polityki Rolnej;

14. pochwala postępy poczynione w międzyczasie przez Task Force „Ściąganie"; stwierdzono, że z kwoty 2,18 mld euro zablokowano w drodze postępowania sądowego kwotę 812 ml euro, natomiast Państwa Członkowskie nie widzą możliwości odzyskania 247 mln euro (np. w wyniku ogłoszenia upadłości); z powyższego wynika, że w chwili obecnej ściągnąć należałoby jeszcze 1,12 mld euro;

15. wyraża zadowolenie, że dzięki konkretnemu zbadaniu poszczególnych przypadków można było zredukować kwotę należności z 1,12 mld euro do 765 mln euro (np. dzięki uniknięciu podwójnych zapisów);

16. stwierdza, że zgodnie z analizą Task Force z wymienionych 765 mln euro kwota 115 mln euro powinna obciążyć EAGFL, natomiast kwota 650 mln euro powinna obciążyć Państwa Członkowskie; o powyższym Państwa Członkowskie już zostały powiadomione na piśmie;

17. wyraża niezadowolenie, że wprawdzie z jednej strony Komisja ponosi odpowiedzialność za to, że dotychczas nie ściągnięto ogromnych sum w sektorzerolnictwa ale z drugiej strony odpowiedzialność spoczywa na Państwach Członkowskich nieprzestrzegających dyscypliny sprawozdawczej; odnosi wrażenie, że Państwa Członkowskie nie przypisują właściwej roli ochronie finansowych interesów Wspólnoty;

1 Z „Case Management System” OLAF wynika, że w okresie 1999 -2004 odzyskano 100 mln euro. Odpowiada to 1,87% finansowych strat za cały ten okres, szacowanych na 5,34 mld euro.2 Dz.U. C 269 z 4.11.2004 r.

PE 355.457v01-00 6/21 PR\559805PL.doc

PL

18. wyraża niezadowolenie, iż kraje, które zgłosiły nieprawidłowości powodujące największe straty finansowe (2003 r.: Hiszpania 112 367 457 euro, Włochy 16 896 556 euro oraz Francja 12 221 826 euro) charakteryzują się także najniższą stopą ściągania należności (2003 r.: Hiszpania 4,9%, Włochy 13,9% oraz Francja 15,6%); w przypadku dopłat eksportowych Hiszpania odpowiada za niemal 50% wielkości strat (2003 r.: 8 694 350 euro z łącznej kwoty 17 514 557 euro), odzyskała natomiast zaledwie 9,3%;

19. przypomina ponownie o orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich1, który w orzeczeniu z 11 października 1990 r. (sprawa C-34/89, Republika Włoska /Komisja)2 przypomniał Państwom Członkowskim o przestrzeganiu ogólnego obowiązku staranności;

20. uważa, że nieściągnięcie nieregularnych płatności w ciągu czterech lat (poprzez działania administracyjne) względnie w ciągu ośmiu lat (na drodze sądowej) stanowi poważne naruszenie obowiązku staranności; dane państwo powinno być w takim przypadku zobowiązane do pokrycia kwoty zadłużenia we własnym zakresie; tym sposobem można będzie zachęcić Państwa Członkowskie do odpowiednio wczesnego przejęcia odpowiedzialności i aktywnej likwidacji błędów; tego rodzaju postępowanie ułatwiłoby również pracę Komisji, odpowiedzialnej wobec Parlamentu; z zadowoleniem przyjmuje projekty Komisji idące w tym kierunku3;

21. z zadowoleniem przyjmuje zamiar Komisji dalszego ulepszania systemu „czarnej listy“, w ramach którego Państwa Członkowskie przekazują Komisji dane uczestników rynku, którzy w ciągu roku dopuścili się nieprawidłowości przekraczających kwotę 100 000 euro; Niemcy, Francja, Austria, Holandia, Hiszpania i Zjednoczone Królestwo już wykorzystują tę możliwość;

22. wyraża zaniepokojenie faktem, że szereg Państw Członkowskich, a zwłaszcza Niemcy, Francja i Hiszpania, nie wywiązuje się z obowiązku sprawozdawczości w przewidzianych terminach; 90% przypadków jest przekazywanych Komisji w ciągu dwóch lat, co źle rokuje możliwościom odzyskania nieprawidłowo wypłaconych kwot;

23. zwraca uwagę, że z najnowszego sprawozdania z działalności OLAF wynika, iż łączna wysokość strat ze wszystkich przypadków rozpatrywanych przez OLAF w ciągu ostatnich pięciu lat oszacowana została na 5,34 mld euro; stwierdza, że z tej kwoty dotychczas udało się odzyskać ok. 100 mln euro; kwota ta stanowi zaledwie 1,87% oszacowanej sumy strat; oczekuje od OLAF przedłożenia analizy przyczyn tak niskiej ściągalności w rozpatrywanych przez Urząd przypadkach;

Nadużycia na fałszowanym maśle

24. przypomina, że straty finansowe, jakie Wspólnota poniosła w wyniku wykrytego w roku 1999 tzw. przypadku Italburro (fałszowane masło), określone zostały na ponad 100 mln euro;

1 Patrz p. 22 rezolucji z 30 marca 2004 w.s. ochrony finansowych interesów Wspólnot Europejskich i zwalczania nadużyć finansowych, sprawozdanie roczne 2002 (Dz.U. C 103 E z 29.4.2004 r., str. 435).2 Slg. 1990, I-3603.3 COM(2004)0489.

PR\559805PL.doc 7/21 PE 355.457v01-00

PL

25. jest zaniepokojony, że pięć lat po wykryciu tego przypadku pieniądze nadal nie zostały zwrócone; mogłoby to stanowić poważne naruszenie obowiązku staranności ze strony Państw Członkowskich; wzywa odnośne Państwa Członkowskie - Belgię, Niemcy i Francję – do ściągnięcia kwot wypłaconych niezgodnie z prawem;

26. oczekuje złożenia przez Komisję najpóźniej do 31 października 2005 r. sprawozdania, dającego nie tylko przegląd stanu ściągalności, względnie postępowań karnych, ale przedstawiającego także wszelkie informacje na temat powstałych wskutek fałszowania masła zagrożeń zdrowia; przypomina, że w chwili ujawnienia afery w roku 2002 Państwa Członkowskie wzbraniały się przed Komisją przed ujawnieniem tych informacji;

27. przypomina ponadto, że fałszerstwa zostały odkryte raczej przypadkowo, w ramach prowadzonych dochodzeń w sprawie morderstw mafijnych, ale najwyraźniej nie istnieją żadne kontrole rutynowe, które mogłyby zapobiec tego rodzaju manipulacjom; oczekuje od Komisji propozycji, jak można skutecznie zmniejszyć zagrożenia zdrowia wynikające z fałszowania artykułów spożywczych;

Zwalczanie przemytu papierosów

28. zwraca uwagę, że w roku 2003 według szacunków Państw Członkowskich wskutek przemytu papierosów wpłynęło ok. 200 mln euro mniej środków własnych oraz że straty łączne mogą być znacznie wyższe;

29. w związku z tym z dużym zadowoleniem przyjmuje umowę w sprawie zwalczania przemytu papierosów zawartą między Komisją (wraz z Belgią, Finlandią, Francją, Niemcami, Grecją, Włochami, Luksemburgiem, Holandią, Portugalią i Hiszpanią) a Philip Morris International (PMI); umowa przewiduje działania na rzecz długofalowego zapobiegania przemytowi papierosów jak również zakończenie sporu Wspólnoty z przedsiębiorstwem; ponadto PMI wypłaci Wspólnocie i Państwom Członkowskim kwotę ok. 1, 25 mld USD w okresie 12 lat;

30. z troską przyjmuje do wiadomości, że według danych Niemieckiego Urzędu Statystycznego wpływy z tytułu akcyzy na papierosy w okresie od grudnia 2003 r. do grudnia 2004 r. spadły w Niemczech o ponad 762,4 mln euro, z kwoty 13,6 mld euro do 12,8 mld euro mimo, że rząd federalny podnosił ceny papierosów 1 marca 2004 r. i 1 grudnia 2004 r., każdorazowo o 1,5 centa od paczki papierosów; kolejna podwyżka cen o 1,5 centa planowana jest na 1 września 2005 r.;

31. ostrzega, że rosnąca akcyza na papierosy z jednej strony prowadzi do zmiany zachowań konsumpcyjnych (np. w kierunku tanich produktów), z drugiej natomiast wysokie opodatkowanie wyrobów tytoniowych daje dodatkowy impuls dla działań przestępczych (np. przemyt lub podrabianie papierosów);

32. wzywa wszystkie Państwa Członkowskie do przystąpienia do umowy; wzywa Komisję, aby ta dążyła do zawarcia podobnych umów z innymi producentami papierosów; Państwa Członkowskie powinny powstrzymać się od negocjowania indywidualnych porozumień, ponieważ Wspólnota zajmuje znacznie lepszą pozycję negocjacyjną;

PE 355.457v01-00 8/21 PR\559805PL.doc

PL

33. stwierdza wzrost nielegalnego drobnego handlu (przede wszystkim podróbkami papierosów), którego zwalczanie wiąże się ze znacznymi trudnościami;

34. zwraca uwagę, że drogi wykorzystywane przez przemytników papierosów mogą być równie dobrze używane przez przemytników narkotyków i innych towarów;

35. ostrzega, że różnica cen papierosów w starych i nowych Państwach Członkowskich może wydawać się atrakcyjna i chociaż obowiązują okresy przejściowe w formie ograniczeń ilościowych w przywozie wyrobów tytoniowych w ruchu prywatnym z nowych do starych Państw Członkowskich, jednakże osoby i pojazdy mogą być poddawane jedynie kontroli wyrywkowej;

36. z tego względu uważa za konieczne dalsze usprawnienie procedury pomocy prawnej i wymiany informacji pomiędzy właściwymi organami Państw Członkowskich ale także w skali ogólnoświatowej; ponadto uzupełnić należy luki kadrowe służb ścigania przestępstw celnych, a urzędy celne powinny posiadać więcej mobilnych patroli, finansowanych przez Państwa Członkowskie ze środków umowy z PMI;

37. zwraca uwagę, że dotychczasowe doświadczenia nabyte w wyniku JCOs (Joint Customs Operations – wspólnych akcji celnych) uwidoczniły korzyści płynące z lepszej współpracy urzędów celnych Państw Członkowskich; zaleca nadanie trwałego charakteru tej współpracy w formie stałych grup Task-Force oraz silniejsze włączenie Europolu do walki z tą formą międzynarodowej przestępczości zorganizowanej;

38. ponadto zwraca się do Komisji z prośbą o zbadanie możliwości utworzenia europejskiej jednostki dla współpracy operacyjnej w ściganiu przestępstw celnych i zbadanie przy tym możliwych efektów synergii z tworzoną właśnie europejską agencją ds. współpracy operacyjnej na granicach zewnętrznych Unii;

Współpraca ze Szwajcarią

39. z zadowolenie przyjmuje umowę pomiędzy Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi z jednej strony a Konfederacją Szwajcarską z drugiej strony w sprawie zwalczania nadużyć finansowych1; postanowienia umowy pokrywają wiele aspektów, zawartych w drugim protokole do porozumienia w.s. ochrony finansowych interesów Wspólnot Europejskich, zwłaszcza postanowienia o pomocy prawnej, przeszukaniu, zajęciu i konfiskacie; wyraża brak zrozumienia dla faktu, że protokół ten, pochodzący z roku 1997, wciąż jeszcze nie został ratyfikowany przez trzy stare Państwa Członkowskie – Austrię, Włochy i Luksemburg;

40. wzywa Łotwę, Maltę, Polskę, Republikę Czeską, Słowenię, Węgry i Cypr do szybkiej ratyfikacji wyżej wymienionego protokołu, jak to uczyniły Estonia (3 lutego 2005 r.), Litwa (28 maja 2004 r.) oraz Słowacja (30 września 2004 r.);

41. dąży w związku z tym do szybkiego przyjęcia projektu Komisji w sprawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady o wzajemnej pomocy prawnej dla

1 COM(2004)0559.

PR\559805PL.doc 9/21 PE 355.457v01-00

PL

ochrony finansowych interesów Wspólnoty przed nadużyciami i innymi działaniami sprzecznymi z prawem1;

Przenoszenie zadań europejskich służ publicznych na firmy prywatne

42. przypomina, że w konsekwencji rozmaitych afer, w których prywatni zleceniobiorcy Komisji częściowo za wiedzą i przyzwoleniem właściwych urzędników zdefraudowali środki finansowe i manipulowali procedurą udzielania zleceń (afery ECHO, MED), już pod koniec 1998 r. do regulaminu budżetowego włączony został następujący przepis: „Komisji i innym organom nie wolno zlecać jednostkom lub organizacjom zewnętrznym, obojętne w jakiej formie i z jakiego powodu, żadnych zadań dotyczących wykonania planu budżetowego, wiążących się z zadaniami europejskich służb publicznych; dotyczy to zwłaszcza ich uprawnień związanych z udzielaniem zleceń publicznych.“2;

43. uważa za niedopuszczalne, że mimo to w listopadzie 1999 r. Komisja uchwaliła zasady udzielania zleceń na wykonywanie usług, dostaw oraz zleceń budowlanych w ramach współpracy na korzyść krajów trzecich, dopuszczające zaangażowanie tak zwanych agencji zaopatrzenia, które następnie organizowały procedury przetargowe, podpisywały kontrakty i dokonywały płatności na rzecz końcowych beneficjentów;

44. oczekuje, że do 1 czerwca 2005 r. Komisja przedłoży listę wszystkich kontraktów, zawartych od 2000 roku z tego rodzaju agencjami zaopatrzenia; lista ta powinna zawierać także dane na temat okresu ważności kontraktów, procedurę ich udzielenia oraz wysokość odnośnych wypłat;

Priorytety i perspektywy pracy OLAF

45. przypomina, że OLAF również obowiązuje zasada pomocniczości, a więc zalecenie skoncentrowania się na tych obszarach, dla których nie są właściwe organa władzy Państw Członkowskich lub nie podejmują one same z siebie dostatecznych starań;

46. w tym kontekście ponownie podkreśla priorytet prowadzenia dochodzeń wewnątrz organów i instytucji oraz w związku z wydatkami zarządzanymi bezpośrednio przez Komisję; tego rodzaju dochodzenia w związku z wydatkami zarządzanymi bezpośrednio powinny być zasadniczo prowadzone według surowych zasad dochodzenia wewnętrznego, ponieważ w tych przypadkach zawsze zbadać należy także możliwe uwikłanie lub możliwe zaniedbanie urzędników UE;

47. przypomina, że rozważania te stały się powodem, dla którego Parlament i Rada jako władze budżetowe ponownie opatrzyły plan stanowisk OLAF w budżecie Unii (załącznik część C-5) na rok 2005 przypisem, który brzmi następująco: „Z tego 80 stanowisk przewiduje się dla dochodzeń wewnętrznych zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1073/1999. Inspektorzy ci będą skupieni w specjalnej Dyrekcji";

48. zwraca uwagę, że Traktat o Konstytucji dla Europy w art. III-274 przewiduje, że do

1 COM(2004)0509.2 Dz.U L 320 z 28.11.1998 r., str. 1; patrz także Dz.U. L 248 z 16.09.2002 r., str. 1, art. 54 ust. 1 i art. 57 ust. 1

PE 355.457v01-00 10/21 PR\559805PL.doc

PL

zwalczania przestępstw szkodzących finansowym interesom Unii należy, wychodząc z Eurojustu, wyznaczyć Prokuraturę Europejską;

49. podkreśla, że przy takiej perspektywie OLAF musi się dalej rozwijać oraz, że należy dążyć do ściślejszej współpracy sędziów i prokuratorów Eurojustu jeszcze przed wejściem w życie Traktatu Konstytucyjnego; zwraca się z prośbą do OLAF i Eurojustu o przedłożenie odpowiednich propozycji do września 2005 roku;

Dochodzenia OLAF a ochrona podstawowych wolności

50. przypomina o punkcie uzasadnienia 10 rozporządzenia o OLAF (WE) nr 1073/19991, zgodnie z którym przy prowadzonych przez Urząd dochodzeniach prawa człowieka i podstawowe wolności mają być w pełni poszanowane;

51. z troską przyjmuje do wiadomości ocenę komisji nadzorującej, że obecne reguły proceduralne dla postępowań OLAF („OLAF-Manual”) nie wystarczą dla zagwarantowania praw osób, których dotyczy dochodzenie, i że z tego powodu istnieje wysokie ryzyko, iż wyniki dochodzenia zostaną przed sądem zakwestionowane;

52. ponownie przywołuje punkt 45 swojej wyżej wymienionej rezolucji z 30 marca 2004 r., w której wzywa Komisję, aby ta w przyszłych postępowaniach przed sądem pierwszej instancji jednoznacznie dała wyraz, iż zamiarem ustawodawcy było zagwarantowanie odnośnym osobom już w fazie dochodzenia wiarygodnej praworządnej ochrony ze strony sądów Wspólnoty;

53. wyraża zadowolenie, że parlament belgijski 6 maja 2004 r. wprowadził ustawę („Projet de loi accordant aux journalistes le droit de taire leurs sources d'information"), zgodnie z którą przyszłe działania śledcze takie, jak to miało miejsce w przypadku brukselskiego korespondenta w Belgii, będą zakazane;

54. oczekuje od Komisji i OLAF, że w całej rozciągłości będą respektować zagwarantowaną w art. 10 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka wolność prasy i odnośne orzecznictwo Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w sprawie praw człowieka w odniesieniu do ochrony źródła informacji dziennikarzy;

OLAF a rzecznik praw obywatelskich

55. podkreśla znaczenie pracy rzecznika praw obywatelskich, gdy chodzi o wykrycie i wstrzymanie błędnego postępowania w instytucjach UE;

56. przyjmuje do wiadomości, że w postępowaniu 2485/2004/GG rzecznik praw obywatelskich doszedł do wniosku, iż OLAF podał wobec niego niewłaściwe i wprowadzające w błąd informacje;

57. oczekuje od Komisji, że w świetle reakcji OLAF na te wnioski rzecznika praw obywatelskich podejmie ona niezbędne kroki w celu pociągnięcia właściwych osób do odpowiedzialności i przywróci wiarygodność OLAF; stwierdza, że Komisja powinna

1 Dz.U. L 136 z 31.05.1999 r., str. 1.

PR\559805PL.doc 11/21 PE 355.457v01-00

PL

przywołać tu także opinię komisji nadzorującej OLAF;

Procedura mianowania dyrektora generalnego OLAF

58. wyraża zadowolenie z decyzji Komisji o obsadzeniu stanowiska dyrektora generalnego OLAF w drodze publicznego konkursu ogłoszonego w Dzienniku Urzędowym;

59. przyjmuje do wiadomości postanowienie Komisji (1691 posiedzenie) z 22 lutego 2005 r. o powierzeniu spraw bieżących obecnemu dyrektorowi generalnemu do czasu podjęcia decyzji o nowej obsadzie tego stanowiska;

60. jest zdania, iż byłoby lepiej, gdyby Komisja w porozumieniu z Parlamentem i Radą mianowała dyrektora tymczasowego, który nie byłby ograniczony w swoich działaniach;

61. przypomina, że już w punkcie 55 swojej rezolucji z 4 grudnia 2003 r. do sprawozdania Komisji w sprawie oceny działalności Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF)1 żądała odpowiednio wczesnego rozpisania publicznego konkursu na stanowisko dyrektora generalnego OLAF i za obecne opóźnienie wyłączną odpowiedzialność ponosi Komisja, która przed wdrożeniem niezbędnych środków proceduralnych zbyt długo pozostawała bezczynna;

62. uważa za szczególnie ważne, aby nie miały miejsca dalsze niepotrzebne opóźnienia i aby decyzja w sprawie nowego obsadzenia stanowiska została podjęta najpóźniej w czerwcu 2005 r.;

63. podkreśla, że Komisja zgodnie z art. 12 rozporządzenia o OLAF (WE) nr 1073/1999 może sporządzić listę kandydatów posiadających odpowiednie kwalifikacje dopiero po uzyskaniu pozytywnej opinii komisji nadzorującej OLAF, a więc komisja nadzorująca musi mieć możliwość sprawdzenia i oceny wszystkich napływających kandydatur, zanim Komisja sporządzi na tej podstawie listę odpowiednich kandydatów;

64. podkreśla, że Komisja mianuje dyrektora generalnego OLAF w porozumieniu z Parlamentem i Radą, a więc musi być co do tego zgoda; przypomina, że taki przepis został wprowadzony z uwagi na to, że dalekosiężne uprawnienia dyrektora generalnego OLAF (wdrożenie i zamknięcie dochodzenia, przekazanie informacji krajowym władzom sądowniczym) rozciągają się nie tylko na członków i urzędników Komisji ale także na Parlament, Radę i pozostałe instytucje i organizacje Wspólnoty;

65. oczekuje, że Komisja nie będzie preferować określonych kandydatów ze sporządzonej przez siebie listy, dopóki nie odbędzie się ich przesłuchanie we właściwej komisji Parlamentu i w Radzie; podkreśla, że trzeba uniknąć sytuacji, jaka miała miejsce w roku 1999, kiedy to wątpiono co do rzetelności postępowania i jeden z kandydatów wycofał swoje zgłoszenie po tym, jak Sekretarz Generalny Komisji już na wstępie wyraził się pozytywnie o określonych kandydatach;

1 Dz.U. C 89 E z 14.04.2004 r., str. 153.

PE 355.457v01-00 12/21 PR\559805PL.doc

PL

Sprawozdanie i opinie Trybunału Obrachunkowego

66. oczekuje, że od dawna zapowiadane specjalne sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego zostanie przedłożone na tyle wcześnie, że jego wnioski będzie można wykorzystać podczas wysłuchiwania kandydatów na stanowisko dyrektora generalnego;

67. zwraca się z prośbą do Trybunału Obrachunkowego o szczególne uwzględnienie w jego opiniach na temat przedłożonych projektów legislacyjnych zgodnie z art. 280 Traktatu WE kwestii:

a) jak można wzmocnić niezależną funkcję dochodzeniową OLAF?

b) czy odnośne uprawnienia śledcze OLAF można ująć w jednym tekście prawnym?

Dalsza część uwag i wymogów wynikających z lat poprzednich

68. wyraża zaniepokojenie, iż OLAF mógłby podjąć próbę jednostronnego narzucenia Parlamentowi1, do jakich informacji PE w ramach prowadzonych prac parlamentarnych mógłby mieć wgląd; stąd też wzywa OLAF do ponownego podjęcia rozpoczętego w listopadzie 2004 r. dialogu na ten temat celem znalezienia sposobu zachowania kontrolnych uprawnień Parlamentu, nie naruszając przy tym gwarancji poufności dochodzeń OLAF;

69. stwierdza, że Task Force Eurostatu w okresie sprawozdawczym OLAF rozpracowało 14 przypadków: cztery z nich to dochodzenia zewnętrzne, dziesięć natomiast stanowiły dochodzenia wewnętrzne, w czerwcu 2004 r. dziewięć z tych dochodzeń było jeszcze niezakończonych; wyniki pięciu dochodzeń przekazano luksemburskim lub francuskim organom ścigania; oczekuje od Komisji i od OLAF sprawozdania o poczynionych postępach najpóźniej do 1 października;

70. stwierdza, że zgodnie z orzeczeniem sądu w wiedeńskim przedstawicielstwie Komisji istniały stosunki zatrudnienia, przy których pominięto obowiązujące przepisy prawa pracy i praw socjalnych; zapytuje, jaki wynik przyniosło dochodzenie OLAF i jakie Komisja podjęła działania w tej sprawie; zapytuje ponadto, jakie koszty Komisja poniosła w wyniku przegranych procesów przed sądem pracy i konieczności uregulowania zaległych składek na ubezpieczenia społeczne; zapytuje także, jakie mogą pojawić się jeszcze dalsze koszty;

71. przyjmuje do wiadomości, że zbadano prawdopodobną defraudację środków pieniężnych z programu Leonardo-da-Vinci2, a akta sprawy przekazano rumuńskim organom ścigania;

72. przyjmuje do wiadomości, że w przeszłości przy eksporcie żywca wołowego do Libanu3

doszło do malwersacji przy dopłatach eksportowych oraz że Niemcy, Francja i Austria wydały decyzje o zwrocie pobranych kwot;

1 Parlament wyłożył swoje żądania w ust. 30 i 31 wyżej wymienionej rezolucji z 30 marca 2004 r.2 Patrz ust. 13 i 14 wyżej wymienionej rezolucji z 30 marca 2004 r.3 Patrz ust. 23 i nast. w.w. rezolucji z 30 marca 2004 r..

PR\559805PL.doc 13/21 PE 355.457v01-00

PL

73. wyraża ubolewanie, iż Komisja do tej pory zwleka ze sporządzeniem zestawienia, z którego wynikałoby, jakie międzynarodowe firmy konsultingowe zaangażowane były dla niej w obszarach związanych z wydatkami bezpośrednimi i pośrednimi1; oczekuje przedłożenia takiego zestawienia do dnia 1 lipca 2005 r.;

74. przypomina Komisji, że została ona wezwana do przedłożenia Parlamentowi informacji, wraz z analizą, w jaki sposób można nadać wspólne ramy prawne różnym instrumentom prawnym, stosowanym przez OLAF podczas prowadzonych dochodzeń2;

75. z niepokojem przyjmuje do wiadomości informacje prasowe, według których OLAF stwierdził, iż w wyniku złego zarządzania wewnętrznego Komisji przy renowacji budynku Berlaymont powstały straty w przypuszczalnej wysokości do 180 mln euro; oczekuje od Komisji przedłożenia do 1 września 2005 r. informacji na temat kroków podjętych przez Komisję na podstawie odnośnego raportu OLAF;

oo o

76. upoważnia swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, Trybunałowi Sprawiedliwości, Trybunałowi Obrachunkowemu, komisji nadzorującej OLAF oraz OLAF.

1 Patrz ust. 52 w.w rezolucji z 30 marca 2004 r.2 Patrz ust. 41 w.w. rezolucji z 30 marca 2004 r.

PE 355.457v01-00 14/21 PR\557906XM.doc

XM

ANNEX 1 - Traditional own resources (1999 – 2003)

Number of cases of fraud and irregularity reported by the Member States1 to the Commission

1999 1999 2000 2000 2001 2001 2002 2002 2003 2003Member States Cases Amounts € Cases Amounts € Cases Amounts € Cases Amounts € Cases Amounts €Austria 116 11 213 033 93 6 559 101 101 17 322 898 119 19 597 993 90 8 841 758

Belgium 294 9 956 308 306 7 438 093 296 7 421 364 484 28 372 440 470 20 847 020

Denmark 103 9 106 823 106 9 288 803 67 5 066 932 94 5 761 628 68 8 157 103

Finland 36 5 104 165 36 1 598 820 20 3 140 752 18 782 783 24 1 160 029

France 268 23 425 262 253 29 312 376 217 16 971 636 202 25 215 366 183 16 635 556

Germany 497 41 460 664 491 59 585 284 365 25 766 935 377 106 648 659 300 53 711 413

Greece 13 319 602 1 210 051 10 7 088 417 27 7 675 639 32 1 361 194

Ireland 40 7 833 465 38 1 882 401 34 1 376 401 44 4 136 553 32 2 340 846

Italy 295 14 700 766 228 39 717 946 207 98 688 810 309 40 177 849 226 76 292 783

Luxembourg 5 417 184 2 35 620 1 23 666 1 1 013 477

Netherlands 220 13 051 534 325 20 852 948 478 33 151 348 285 81 841 236 411 46 472 778

Portugal 14 526 374 19 1 306 757 11 1 489 355 15 2 004 205 22 2 197 568

Spain 119 8 157 274 116 8 534 724 134 29 705 373 121 11 447 554 213 26 448 366

Sweden 65 4 793 667 18 1 081 083 21 2 589 884 36 2 675 681 45 1 212 991

United Kingdom 538 107 537 273 507 337 165 303 238 10 830 541 203 5 545 308 336 3 269 886

Total 2 623 257 603 394 2 539 524 569 310 2 199 260 610 646 2 335 341 906 560 2 453 269 962 768

1 Member States must notify cases of fraud and irregularity where the amounts exceed €10 000, in accordance with a Community obligation laid down in Article 6(5) of Regulation (EC, Euratom) No 1150/2000 of 22 May 2000.

PR\557906XM.doc 15/21 PE 355.457v01-00

XM

ANNEX 2 - Traditional own resources

Cases of fraud and irregularity reported by Member States for 2003(Amounts in euros)

Member States Number of cases notified for 2003

Amounts established

Amounts as a % of EUR-15 total

Average amount per case

Amounts recoveredin cases notified for 2003

Amounts to be recovered1

(1) (2) (3) (4) (5) = (3) / (2) (6) (7)

Austria 90 8.841.758 3,28 % 98.2412 710.826 8.130.932Belgium 470 20.847.020 7,72 % 44.355 1.590.590 19.256.430Denmark 68 8.157.103 3,02 % 119.957 7.816.181 340.922Finland 24 1.160.029 0,43 % 48.335 463.308 696.721France 183 16.635.556 6,16 % 90.905 7.445.972 9.189.584Germany 300 53.711.413 19,90 % 179.038 6.629.695 47.081.718Greece 32 1.361.194 0,50 % 42.537 784.783 576.411Ireland 32 2.340.846 0,87 % 73.151 1.343.922 996.924Italy 226 76.292.783 28,26 % 337.579 2.599.864 73.692.919Luxembourg 1 1.013.477 0,38 % 1.013.477 0 1.013.477Netherlands 411 46.472.778 17,21 % 113.072 28.625.688 17.847.090Portugal 22 2.197.568 0,81 % 99.889 589.811 1.607.757Spain 213 26.448.366 9,80 % 124.171 12.689.179 13.759.187Sweden 45 1.212.991 0,45 % 26.955 1.021.447 191.544United Kingdom 336 3.269.886 1,21 % 9.732 545.055 2.724.831EUR–15 TOTAL

2 453 269.962.768 100 % 110.05472.856.461 197.106.307

1 Of the overall established amount of € 269.962.768 (see column (3), only the amount of € 72.856.461 has so far been recovered. However, as recovery actions are ongoing, it would be wrong to conclude that the amount of € 197.106.307 still outstanding represents a loss to the Community budget.

PE 355.457v01-00 16/21 PR\557906XM.doc

XM

ANNEX 3 - EAGGF GUARANTEE YEARS (1998 - 2003)

IRREGULARITIES COMMUNICATED BY THE MEMBER STATES

(amounts in € 1.000)

YEAR CASES AMOUNT % OF BUDGET EAGGF-BUDGET2003 3,237 169,724 0.39 43,606,8582002 3,285 198,079 0.46 42,781,8982001 2,415 140,685 0.34 41,866,9402000 2,967 474,562 1.17 40,437,4001999 2,697 232,154 0.59 39,540,8001998 2,412 284,841 0.73 39,132,500

ANNEX 4 - EAGGF GUARANTEE (2003)

Member States Number of cases Amounts % of EAGGF expenditureB 38 1.843 0,18DK 82 1.605 0,13D 663 7.614 0,14EL 35 1.836 0,07E 777 113.687 1,74F 729 11.849 0,11IRL 103 864 0,04I 124 16.902 0,31L 3 78 0,18NL 106 2.226 0,17A 57 665 0,06P 136 3.289 0,38FIN 10 399 0,05S 104 1.531 0,17UK 270 5.336 0,14TOTAL 3.237 169.724 0,39

(amounts in € 1.000)

IRREGULARITIES COMMUNICATED BY THE MEMBER STATES UNDER

REGULATION N° 595/91

PR\557906XM.doc 17/21 PE 355.457v01-00

XM

ANNEX 5 - EXTRACT FROM THE OLAF ANTI-FRAUD INFORMATION SYSTEM (AFIS)

2003

country

1)Total EAGGF expenditure

2) cases

3)amount

affected by irregularities

4)amount affected before

payment

5) amount

affected after payment

6) amount

recovered

7)% 6) of

5)

8)balance to

recover

BE 1.033.488.065 38 1.843.474 124.327 1.719.147 603.698 35,1 1.115.449DK 1.224.872.041 82 1.607.015 149.988 1.457.027 598.194 41,1 858.833DE 5.502.678.812 664 6.883.065 2.023.419 4.859.646 2.261.897 46,5 2.597.748EL 2.751.401.744 35 4.749.973 0 4.749.973 329.582 6,9 4.420.391ES 6.523.716.844 777 112.367.457 28.953 112.338.504 5.558.876 4,9 106.779.628FR 10.324.409.839 729 12.221.826 942.317 11.279.509 1.755.723 15,6 9.523.786IE 1.981.241.312 103 791.432 216.517 574.915 338.666 58,9 236.249IT 5.383.306.327 124 16.896.556 91.645 16.804.911 2.337.767 13,9 14.467.144LU 44.207.886 3 77.858 0 77.858 4.684 6,0 73.174NL 1.343.773.695 106 2.098.136 241.493 1.856.642 1.199.741 64,6 656.901AT 1.117.937.695 57 664.251 239.483 424.768 43.705 10,3 381.063PT 866.829.229 136 3.203.582 8.954 3.194.628 542.901 17,0 2.651.727FI 874.629.650 10 398.591 0 398.591 354.474 88,9 44.117SE 898.692.735 103 1.056.715 843.904 212.811 168.048 79,0 44.763UK 3.735.672.390 271 4.744.662 231.262 4.513.399 3.653.683 81,0 859.716Total 43.606.858.264 3238 169.604.593 5.142.263 164.462.329 19.751.640 12,0 144.710.688

ANNEX 6 - EXPORT REFUNDS

2003

country2)

cases3)

amount affected by

irregularities

4) amount affected before

payment

5)amount

affected after payment

6) amount

recovered

7)% 6) of 5)

8) balance to

recover

BE 10 1.177.846 19.371 1.158.475 65.641 5,7 1.092.834DK 7 797.936 0 797.936 53.304 6,7 744.631DE 301 1.926.035 726.705 1.199.330 824.764 68,8 374.566EL 1 32.790 0 32.790 32.790 100,0 0ES 46 8.694.350 0 8.694.350 808.817 9,3 7.885.533FR 40 1.711.617 57.934 1.653.683 173.642 10,5 1.480.041IE 7 103.084 23.000 80.084 46.704 58,3 33.380IT 6 659.181 13.258 645.923 0 0,0 645.923LU 0 0 0 0 0 - 0NL 38 1.299.148 0 1.299.148 787.347 60,6 511.801AT 54 645.512 239.483 406.029 43.705 10,8 362.324PT 5 60.864 8.954 51.910 28.910 55,7 23.000FI 0 0 0 0 0 - 0SE 3 25.014 6.160 18.855 8.817 46,8 10.038UK 11 381.180 0 381.180 351.274 92,2 29.906Total 529 17.514.557 1.094.865 16.419.693 3.225.715 19,6 13.193.977

PE 355.457v01-00 18/21 PR\557906XM.doc

XM

ANNEX 7 - EAGGF GUARANTEE

SITUATION OF RECOVERY IN CASES COMMUNICATED UNDER REGULATION (EEC) No 595/91

(amounts in € 1.000)

Member States

To be recovered cases communicated

before 2003

To be recovered cases communicated

in 2003

The subject of legal

proceedings before 20031

Amounts "irrecoverable"

before 2003

B 71.350 1.115 21.431 722DK 3.183 977 0 207D 160.929 3.911 30.374 10.906EL 72.377 1.587 33.326 5.744E 183.855 109.169 70.824 58.009F 64.133 9.633 39.724 2.688IRL 3.312 326 888 609I 1.439.883 14.497 532.743 145.337L 25 73 0 0NL 19.468 764 3.830 2.398A 3.935 381 0 569P 28.371 2.877 26.197 730FIN 140 44 16 0S 361 671 11 184UK 35.019 2.199 12.366 6.240TOTAL 2.086.3412 148.2243 771.730 234.3434

1 Awaiting the outcome of judicial proceedings in national courts.2 As recovery actions are ongoing, it would be wrong to conclude that the amount of € 2.086.341 still outstanding represents a loss to the Community budget.3 The difference between the total amount indicated in Annex 4 and the total to be recovered in 2003 represents the part of money already recovered in 2003. As recovery actions may be ongoing, it would be wrong to conclude that the amount of € 148.224 still outstanding represents a loss to the Community budget.4 The sum of € 234.343 concerns cases awaiting formal decision in Clearance of Accounts procedure and is a part of the outstanding € 2.086.341 indicated in the column “To be recovered cases communicated before 2003”.

PR\557906XM.doc 19/21 PE 355.457v01-00

XM

ANNEX 8 - STRUCTURAL ACTIONS (1997-2003)

TREND OF THE IRREGULARITIES* COMMUNICATED BY THE MEMBER STATES UNDER REGULATIONS (EC) Nos 1681/94 AND 1831/94 AND THEIR IMPACT ON THE BUDGET

Year Number of cases

Amounts (x1000)

Part of budget

Total budget (x1000)

2003 2,487 482,215 1,57% 30,763,6962002 4,656 614,094 2,01% 30,556,3482001 1,194 201,549 0,68% 29,829,6802000 1,217 114,227 0,45% 25,556,0001999 698 120,633 0,39% 30,654,4501998 407 42,838 0,15% 28,365,9901997 309 57,070 0,22% 26,304,900

* The concept of “irregularity includes “fraud”. The classification of fraud, meaning criminal behaviour, can only be made following a criminal procedure.

PE 355.457v01-00 20/21 PR\557906XM.doc

XM

ANNEX 9 - STRUCTURAL ACTIONS (2003)

IRREGULARITIES COMMUNICATED BY MEMBER STATES UNDER REGULATIONS (EC) Nos 1681/94 AND 1831/94

* Includes 36 cases concerning the Cohesion Fund.** Includes 12 cases concerning the Cohesion Fund.

Member States Number of cases Amounts involved (in 1.000 €)

B 8 1.742

DK 18 1.343

D 766 89.208

EL* 172 163.703

E 443 42.935

F 178 16.606

IRL 74 7.275

I 173 56.639

L 39 3.248

NL 52 9.527

A 38 3.232

P** 104 37.335

FIN 33 1.512

S 73 1.269

UK 316 46.640

Total 2487 482.215

PR\557906XM.doc 21/21 PE 355.457v01-00

XM

ANNEX 10 - STRUCTURAL ACTIONS

RECOVERY SITUATION FOR CASES COMMUNICATED UNDER REGULATIONS (EC) Nos 1681/94 AND 1831/94

(amounts in 1.000€)

Member State Total to be recovered before 2003

Total to be recovered 2003

BELGIQUE 1.477 1.637

DANMARK 4.558 1.339

DEUTSCHLAND 333.620 65.552

ESPAÑA 43.291 14.209

FRANCE 15.056 9.062

ELLAS 7.087 9.877

IRELAND 7.363 1.352

ITALIA 132.338 38.539

LUXEMBOURG 0 9

NEDERLAND 5.194 1.888

ÖSTERREICH 416 2.162

PORTUGAL 15.447 29.370

SUOMI FINLAND 525 424

SVERIGE 311 238

UNITED KINGDOM 55.308 28.255

TOTAL 621.9931 203.9152

1 As recovery actions are ongoing, it would be wrong to conclude that the amount of € 621.993 still outstanding represents a loss to the Community budget.2 The difference between the total amount indicated in Annex 7 and the total to be recovered in 2003 represents the part of money already recovered in 2003. As recovery actions are ongoing, it would be wrong to conclude that the amount of € 203.915 still outstanding represents a loss to the Community budget.