แพทย์ศาสตร์สงเคราะห์

อนึ่งท่านได้กล่าวถาม อย่ากล่าวค าบังอาจอ า

เภอใจว่าตนจ า เพศนี้อนัเคยยา

ใช่โรคสิ่งเดียวดาย จะพลนัหายในโรคา

ด่างเนื้อก็ด่างยา จะชอบโรคอันแปรปรวน

บางทกี็ยาชอบ แต่เคราะห์ครอบจึงหนัหวน

หายคลายแล้วทบทวน จะโทษยาก็ผิดที

ค าศัพท์

บังอาจ หมายถึง ฝ่าฝืน กล้า

เภอใจ หมายถึง เชื่อว่า

ด่างยา หมายถึง แพ้ยา

เคราะห์ครอบ หมายถึง ดูแล,รักษา

หันหวน หมายถึง กลับมา,ย้อนกลับ

ถอดความ

ผู้ป่วยส่วนใหญ่จะไม่ยอมรับฟงัความคิดเห็นของคนอื่น เพราะ

ส่วนใหญ่จะหลงเชื่อค าพูดของคนอื่นมากกว่า เพราะเชื่อว่าตนไข้

เพราะใช้ยา การที่ผู้ป่วยป่วยเป็นโรคต่าง ๆ ไม่ใช่ว่ายานั้นจะ

สามารถรักษาโรคนั้นหายได้ทันที เพราะแต่ละโรคอาจไม่ถูกกบัยาที่

รักษา บางทีการเป็นโรคต่าง ๆ อาจร้ายแรงกว่าเกินจะรัษา เพราะ

โรคบางโรคอาจถูกกับยาที่รักษาก็สามารถรักษาให้หายได้ แต่มันก็

ยังสามารถเป็นขึ้นใหม่ได้ และคนในอดีตมกัโทษว่าหมอไม่สามารถที่

จะรักษาให้หายได้

วเิคราะห ์

ด้านเนื้อหา

๖๘ ผู้ป่วยส่วนใหญ่จะไม่ยอมรับฟงัความคิดเห็นของคนอื่น เพราะ

ส่วนใหญ่จะหลงเชื่อค าพูดของคนอื่นมากกว่า เพราะเชื่อว่าตนไข้

เพราะใช้ยา

๖๙ การที่ผู้ป่วยป่วยเป็นโรคต่าง ๆ ไม่ใช่ว่ายานั้นจะสามารถรักษา

โรคนั้นหายได้ทันท ีเพราะแต่ละโรคอาจไม่ถูกกับยาที่รักษา

๗o บางทกีารเป็นโรคต่าง ๆ อาจร้ายแรงกว่าเกินจะรัษา เพราะ

โรคบางโรคอาจถูกกับยาที่รักษาก็สามารถรักษาให้หายได้ แต่มันก็

ยังสามารถเป็นขึ้นใหม่ได้ และคนในอดีตมกัโทษว่าหมอไม่สามารถที่

จะรักษาให้หายได ้

ด้านวรรณศิลป์

การสรรค า คือ การใช้ถ้อยค าที่เหมาะสมกบัเนื้อเรื่อง สามารถถ่ายทอด

ความรู้ ความสามารถให้เข้าใจได้อย่างตรงไปตรงมา

ตัวอย่างเช่น

อน่ึงท่านได้กล่าวถาม อย่ากล่าวค าบงัอาจอ า

เภอใจว่าตนจ า เพศนี้อนัเคยยา

ใช่โรคสิ่งเดียวดาย จะพลนัหายในโรคา

ด่างเนื้อก็ด่างยา จะชอบโรคอันแปรปรวน

บางทกี็ดยาชอบ แต่เคราะห์ครอบจึงหันหวน

หายคลายแล้วทบทวน จะโทษยาก็ผิดท ี

การใช้โวหาร มีการใช้ถ้อยค าในการเปรียบเทียบเพื่อให้ผู้อ่านเข้าใจ

ความหมาย และเห็นภาพได้ชัดเจนยิ่งขึ้น

ตัวอย่างเช่น

ใช่โรคสิ่งเดียวดาย จะพลนัหายในโรคา

ด่างเนื้อก็ด่างยา จะชอบโรคอันแปรปรวน

ถอดความ

การที่ผู้ป่วยป่วยเป็นโรคต่าง ๆ ไม่ใช่ว่ายานั้นจะสามารถรักษา

โรคนั้นหายไดท้ันท ีเพราะแต่ละโรคอาจไม่ถูกกับยาที่รักษา

ด้านสังคม

๖๘ สะท้อนข้อคิดเพื่อน าไปใช้ในการด าเนินชีวิต ความอวดดี ความโลภ

มาก อาชีพแพทย์เกี่ยวข้องกบัความเป็นตายของคนต้องเป็นผู้รอบรู้จริง ๆ

และในการวินิฉัยโรคสมมุติฐานของโรค การใช้ยาและการรับผิดชอบต่อ

ผู้ป่วย

๖๙ สะท้อนให้เห็นถึงคุณค่าของแพทย์ไทย์ เวชกรรมทางแบบเภสัชกรรม

แบบโบราณ ได้รับความเชื่อถือมาช้านานของวิศวกรรมทาการแพทย์

แบบแผนตะวันตกมาใช้และยาก็มีหลายชนิดสะดวกในการรักษา

๗o สะท้อนข้อคิดเพื่อน าไปใช้ในการด าเนินชีวิต การเยยีวยารกัษาโรค

นั้น ถ้าไม่หายอย่าคิดว่ากรรม อาจเกิดจากความบกพร่องของแพทย์หรือ

คนไข้ที่ไม่รักษาโรคอย่างต่อเนื่อง อย่าคิดว่ายานั้นไม่ดี ต้องโทษที่เราไม่

ดูแลตนเอง

จัดท ำโดย นางสาวอรุณรัตน์ บุญช่วย

ม.5/2 เลขที่ 25

เสนอ

คุณครูนิยา ทองดียิ่ง

โรงเรียนรัษฏานุประดิษณ์อนุสรณ์

อ.วังวิเศษ จ.ตรัง

จบการน าเสนอ