ก

ขข

ค

คํานําหนังสืออานเ พ่ิมเติม กลุมสาระการเรียนรูภาษาไทย

ชั้นประถมศึกษาปที่ 4 ชุด นิทานพ้ืนบาน เรื่อง เจาหญิงนกกระจาบจัดทําขึ้นเพ่ือเปนหนังสืออานเพ่ิมเติม กลุมสาระการเรียนรูภาษาไทยชั้นประถมศึกษาปที่ 4 ซึ่งนักเรียนสามารถศึกษาไดดวยตนเอง ชวยเสริมสรางทักษะการอานแกนักเรียน ตลอดจนการนําขอคิดจากเรื่องไปประยุกตใชในชีวิตประจําวันตอไป

เนื้อหาของหนังสืออานเพ่ิมเติมเลมนี้ คือ นิทานพ้ืนบานเรื่องเจาหญิงนกกระจาบ นอกเหนือจากเนื้อหานิทานแลว คณะผูจัดทํายังระบุคําชี้แจงในการใชหนังสือ มาตรฐานการเรียนรู /ตัวชี้วัด จุดประสงค รวมไปถึงแบบฝกหัดทายเลม เพ่ือเนนยํ้าความรูความเขาใจที่นักเรียนไดรับจากการอานหนังสือเลมนี้

คณะผูจัดทําหวั งเปนอยาง ย่ิงวาหนังสืออานเ พ่ิมเติมกลุมสาระการเรียนรูภาษาไทย ชั้นประถมศึกษาปที่ 4 ชุด นิทานพ้ืนบาน เรื่อง เจาหญิงนกกระจาบ เลมนี้ จะเปนสื่อการเรียนที่มีประโยชนในการเรียนรูไมมากก็นอย หากมีขอเสนอแนะประการใดคณะผูจัดทําขอนอมรับไวดวยความยินดีย่ิง

คณะผูจัดทํา2559

๑

สารบัญเรื่อง หนาคําชี้แจงในการใชหนังสืออานเพ่ิมเติม กมาตรฐานการเรียนรู/ ตัวชีว้ดั ขจุดประสงคการเรียนรู คนิทานพ้ืนบานเรื่องเจาหญงินกกระจาบ ๑คําศัพทนารู ๒๗แบบฝกหดัเสรมิทักษะ ๒๙เฉลยแบบฝกหัดเสริมทักษะ ๓๒บรรณานุกรม ๓๓

ก

คําชี้แจงในการใชหนังสืออานเพ่ิมเติม

หนังสืออานเพ่ิมเติม กลุมสาระการเรียนรูภาษาไทยชั้นประถมศึกษาปที่ 4 ชุด นิทานพ้ืนบาน เรื่อง เจาหญิงนกกระจาบจัดทําขึ้น เพ่ือใหนักเรียนเขาใจ แสดงความคิดเห็นตอนิทานพ้ืนบานตลอดจนสามารถสังเคราะหขอคิดจากเรื่อง และนํามาประยุกตใชในชีวิตประจําวัน ซึ่งนักเรียนควรปฏิบัติตนตามคําชี้แจงในการใชหนังสืออานเพ่ิมเติม ดังนี้

1. นักเรียนอานคําชี้แจงใหเขาใจ แลวปฏิบัติตามขั้นตอน2. นักเรียนศึกษามาตรฐานการเรียนรู/ตัวชี้วัด3. นักเรียนศึกษาจุดประสงคการเรียนรู4. นักเรียนอานหนังสืออานนิทานพ้ืนบาน เรื่อง เจาหญิงนก

กระจาบ5. หากนักเรียนไมเขาใจใหปรึกษาครูผูสอนทันที6. นักเรียนทําแบบฝกหัดทายเลม7. หามดูเฉลยกอนทําแบบฝกหัด8. ตรวจคําตอบจากเฉลยแบบฝกหัดทายเลม9. ไมควรขีดเขียนหรือทําเครื่องหมายใด ๆ ในหนังสืออาน

เพ่ิมเติม

ข

มาตรฐานการเรียนรู/ ตัวชี้วัด

ท 1.1 ป. 4/2 อธิบายความหมายของคํา ประโยค และสํานวนจากเรื่องที่อาน

ท 1.1 ป. 4/6 สรุปความรูและขอคิดจากเรื่องที่อาน โดยระบุเหตุผลประกอบ

ท 1.1 ป. 4/7 อ านหนั งสื อที่ มี คุณค าตามความสนใจอย า งสม่ําเสมอและแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องที่อาน

ท 1.1 ป. 4/8 มีมารยาทในการอานท 4.1 ป. 4/1 สะกดคําและบอกความหมายของคําในบริบทตางๆท 5.1 ป. 4/1 ระบุขอคิดจากนิทานพ้ืนบานหรือนิทานคติธรรมท 5.1 ป. 4/2 อธิบายขอคดิจากการอานเพ่ือนําไปใชในชีวติจริง

ค

จุดประสงคการเรียนรู

1. นักเรียนอธิบายความหมายของคาํศัพทจากเรื่องทีอ่านไดอยางถูกตอง

2. นักเรียนจับใจความสาํคัญจากเรื่องที่อานจากเรื่องทีอ่านได3. นักเรียนสรปุขอคิดจากเรื่องที่อานได4. นักเรียนแสดงความคดิเหน็เรื่องที่อานได5. นักเรียนสามารถเรียนรูไดดวยตนเอง

๑๑

๒

กาลคร้ังหนึ่งนานมาแลว ณ ชายปาแหงหนึ่งมีครอบครัวนกกระจาบครอบครัวหนึ่ง มีพอ แมและลูกเล็กๆ อีก ๔ ตัว ทํารังอาศัยอยูบนตนไมใหญ แมนกนั้นคอยอยูดูแลลูกออน สวนพอนกมีหนาที่บินออกไปหาเหยื่อมาเลี้ยงลูกๆ วันหนึ่งพอนกบินออกไปหาอาหารไกลถึงกลางบึงใหญซึ่งมีดอกบัวขึ้นอยูมากมาย ทําใหพอนกเพลิดเพลินจนลืมเวลา คร้ันถึงตอนเย็นดอกบัวก็หุบกลีบเขาหากันและไดขังพอนกเอาไวขางใน ไมวาพอนกจะพยายามดิ้นรนอยางไรก็ไมสามารถหลุดออกมาได

๓ ๓

๔

ฝายแมนกและลูก ๆ รออาหารอยูดวยความหิวโหย บังเอิญคืนนั้นเกิดไฟไหมปา แมนกไมสามารถพาลูกนกหนีภัยได จึงตองทิ้งลูกนกไวจนโดนไฟครอกตายทั้งหมด สวนแมนกไดแตเกาะกิ่งไมรองไหดวยความอาลัย

พอถึงเวลาเชา ดอกบัวสยายกลีบพอนกก็รีบบินกลับรัง คร้ันพบแตรังที่กลายเปนเถาถานก็รูสึกตกใจจึงรีบเขาไปหาแมนก นางนกกระจาบไดตัดพอตอวาตอวาหาวาพอนกมัวแตไปติดพันนางนกตัวอ่ืนอยูจึงไมยอมกลับรัง แมพอนกจะพยายามอธิบายอยางไรนางนกกระจาบก็ไมยอมฟง นางไดตั้งจิตอธิษฐานวาหากเกิดชาติหนา ฉันใดจะไมยอม

๕

พูดกับชายคนไหนอีกเลย แลวนางนกกระจาบก็บินเขาสูกองไฟตายตามลูก ๆ ไป

พอนกเมื่อเจอเหตุการณเชนนี้ก็ยิ่งเสียใจมากขึ้นเปนทวีคูณ อธิษฐานดวยความสัตยจริงวาถาสิ่งที่ตนไดกระทําลงไปมิได เจตนานอกใจนางนกกระจาบ ขอใหตนเปนผู เดียวเทานั้นที่นางนกกระจาบซึ่งไปเกิดใหมยอมพูดดวย แลวพอนกก็โผเขากองไฟสิ้นตามไปอีกตัวหนึ่ง

๖

นางนกกระจาบไดมาเกิดใหมเปน เจาหญิงสุวรรณเกษร พระธิดาของทาวพรหมทัต และพระมเหสีซึ่งมีวา โกสุมา แหงเมืองโกสัมพี พระธิดาสุวรรณเกษรนั้นเปนผูที่มีสิริโฉมโสภาเกินกวาหญิงใดในโลกหลา แตเมื่อเติบโตมาจนถึงวัยครองเรือนนางกลับไมยอมเอยปากพูดกับผูชายคนไหนทั้งสิ้นแมแตผูเปนบิดาของตนเอง ทาวพรหมทัตรูสึกหนักพระทัยยิ่งนัก ถึงกับใหมีประกาศไปทั่วทุกแควนแดนดินวา หากชายใดสามารถทําใหพระธิดายอมพูดดวยไดก็จะใหอภิเษกสมรสกับพระธิดาสุวรรณเกสรทันที

๗ ๗

๘

บรรดากษัตริยรวมทั้งเศรษฐีจากเมืองตางๆไดสงพระโอรสและทายาทของตนมาขอทดสอบแตไมวาจะใชวิธีไหนเจาหญิงสุวรรณเกษรก็ไมยอมเอยปากเจรจากับเจาชายหรือทายาทหนุมของเศรษฐีคนใดเลยแมแตเพียงคําเดียว จนเหลาเจาชายและพวกทายาทเศรษฐีรูสึกทอใจและเดินทางกลับบานเมืองของตนไปจนหมด

กลาวถึงพอนกกระจาบซึ่งไดมาเกิดใหมเปนเจาชายสรรพสิทธิ์ พระโอรสของ พระเจาวิชัยราชกับพระนางอุบลเทวี แหงอลิกนคร เมื่อทราบเร่ืองราวเกี่ยวกับพระธิดาสุวรรณเกษร ทําใหเจาชายสรรพสิทธิ์สนใจนึกอยากจะไปทดสอบดู

๙

เพราะเคยไปเรียนวิชาถอดจิต จึงคิดวาคงจะพอมีวิธีทําใหเจาหญิงสุวรรณเกษร พูดกับตนได

๙

เพราะเคยไปเรียนวิชาถอดจิต จึงคิดวาคงจะพอมีวิธีทําใหเจาหญิงสุวรรณเกษร พูดกับตนได

๑๐

เมื่อพระเจาพรหมทัตทราบวามีเจาชายจากเมืองใกลเคียงอาสามาก็ดีพระทัย สั่งใหทําการกั้นมานขึ้นเจ็ดชั้นเหมือนทุกคร้ังที่ผานมา โดยเจาชายจะพูดคุยกับเจาหญิงไดแตเพียงดานนอก หามลุกล้ําเขาไปขางในอยางเด็ดขาด และในหองใกลกันนั้นมีวงมโหรีคอยฟงอยู หากไดยินเสียงเจาหญิงสุวรรณเกษรเมื่อใดก็จะพากันบรรเลงขึ้นเพ่ือเปนพยาน

คร้ันตกค่ําเจาชายสรรพสิทธิ์จึงเขาไปในที่จัดไว ชานุ ผูเปนพ่ีเลี่ยงคนสนิท เจาชายไดถอดดวงจิตของชานุไปสถิตไวที่ชวาลา แลวเจาชายไดตั้งจิตอธิษฐานวาหากตนกับพระธิดาเปนเนื้อคูกัน ขอใหนางยอมเปดปากเจรจาดวย จากนั้นเจาชายไดเอย

๑๑

ปากพูดคุยกับชวาลาชวนให เล านิทานใหฟ งชวาลาตอบวาตนไมมีเร่ืองอะไรจะเลาหากเจาชายมีเร่ืองสนุกจงเลามาเถิด

๑๑

ปากพูดคุยกับชวาลาชวนให เล านิทานใหฟ งชวาลาตอบวาตนไมมีเร่ืองอะไรจะเลาหากเจาชายมีเร่ืองสนุกจงเลามาเถิด

๑๒

เจาชายสรรพสิทธิ์ไดเลาเร่ืองราวของพอคาเรือ ๔ คนซึ่งเปนเพ่ือนสนิทกันวันหนึ่งพอคาเลือกคนที่หนึ่ง เ ห็นทอนจันทนลอยมาจึงเก็บนํามาแกะสลักเปนรูปสตรีที่สวยงามและทําใหมีชีวิตขึ้นมาหา คนที่สองไดนําเคร่ืองประดับมาตกแตงใหพอคาคนที่สามนําเอาอาสนะมาใหรูปสลักนั้นนั่งสวนพอคาคนที่สี่ไดนั่งสนทนากับรูปแกะสลักนั้นในตอนทายเจาชายเอยถามปริศนากับดวงชวาลาเมื่อพอคาทั้ง ๔ ตางก็มีใจรักในรูปแกะสลักนั้นควรยกนางใหเปนของใคร ชวาลาตอบวาควรเปนของพอคาคนที่หนึ่งที่แกะสลักนางขึ้นมาจากทอนไมจันทน เจาหญิงสุวรรณเกษรซึ่งนิ่งฟงเร่ืองราวมาโดยตลอดก็เผยแยงขึ้นวาพอคาผูแกะสลักควรอยู

๑๓

ในฐานะบิดา พอคาผูที่นําที่นั่งมาใหนั่งควรอยูในฐานะมารดา พอคาผูมานั่งสนทนาดวยควรอยูในฐานะพ่ีชาย สวนพอคาผูนําเคร่ืองประดับมาตกแตงใหเธอนั้นควรเปนอยูในตําแหนงสามี

ทันใดนั้นเสียงปพาทยก็บรรเลงขึ้น เจาหญิงสุวรรณเกษรสงนึกไดวาเผลอพูดออกไปจึงนิ่งเงียบเชนเดิม

๑๓

ในฐานะบิดา พอคาผูที่นําที่นั่งมาใหนั่งควรอยูในฐานะมารดา พอคาผูมานั่งสนทนาดวยควรอยูในฐานะพ่ีชาย สวนพอคาผูนําเคร่ืองประดับมาตกแตงใหเธอนั้นควรเปนอยูในตําแหนงสามี

ทันใดนั้นเสียงปพาทยก็บรรเลงขึ้น เจาหญิงสุวรรณเกษรสงนึกไดวาเผลอพูดออกไปจึงนิ่งเงียบเชนเดิม

๑๔

เจาชายสรรพสิทธิ์ไดยายดวงจิตของชานุผูเปนพ่ีเลี้ยงจากดวงชวาลาไปไว ณ ขางเตียงบรรทมของเจาหญิงแลวเลานิทานปริศนาเร่ืองใหมวามีกุมาร ๔ พระองคจากเมืองตางๆมาเรียนวิชาในสํานักเดียวกันจนกลายเปนสหายสนิทและตางก็มีวิชาดีกันคนละอยาง วันหนึ่งกุมารทั้ง ๔ สี่ไดไปนั่งอยูชายฝงทะเล คนที่มีวิชาหมอดูบอกกับเพ่ือนๆวาประเดี๋ยวจะมีนกอินทรียยักษโฉบผูหญิงผานมาคนที่เปนนักยิงธนูก็รีบเล็งศรไวคอยทาและสามารถยิงสังหารนกอินทรียยักษตัวนั้นไดอยางแมนยําหญิงที่นกโฉบก็ตกลงสูทะเล คนที่เกงทางดําน้ําก็รีบดําลงไปชวยคร้ันเห็นวาหญิงนั้นเสียชีวิตไปแลวคนที่มีวิชาชุบคนตายใหฝนจึงชุบชีวิตของนาง

๑๕

ขึ้นมา ในตอนทายเจาชายถามตอดวงจิตของชานุผูเปนพ่ีเลี้ยงวาเมื่อพระกุมารทั้ง ๔ เกิดยื้อแยงกันครอบครอง หญิงผูนี้ควรเปนของใคร ดวงจิตตอบวาหญิงผูนี้ควรเปนของชายคนที่ เกงทางยิงธนูเพราะเปนผูชวยเธอจากนกอินทรียยักษ เจาหญิงสุวรรณเกสรนิ่งฟงอยูและพิจารณาตามเนื้อเร่ืองเผลอแยงวาหญิงนั้นควรเปนสิทธิ์ของคนที่ดําน้ําลงไปชวยเพราะเขาไดแตะตองตัวเธอ คร้ันเมื่อไดยินเสียงปพาทยบรรเลงขึ้นเจาหญิงจึงทรงนึกขึ้นไดวาเผลอพูดไปก็นิ่งเงียบอีกคร้ัง

เจาชายสรรพสิทธิ์ไดยายดวงวิญญาณของชานุผูเปนพ่ีเลี้ยงไปไวใกลพระที่บรรทมของเจา

๑๖

หญิงแลวเลานิทานปริศนาเร่ืองที่ ๓ เกี่ยวกับชายและหญิงสี่คูซึ่งไดมาพบปะพูดจาเกี้ยวพาราสีกัน

เมื่อฝายชายถามฝายหญิงวาเรือนของเธอนั้นอยูที่ไหน หญิงคนแรกใชนิ้วลูบศีรษะและบอกวาเรือนของตนอยูที่นี่ หญิงคนที่สองเอามือรูปนมพรางบอกวาเรือนของฉันอยูที่นี่ หญิงคนที่สามใช

๑๖

หญิงแลวเลานิทานปริศนาเร่ืองที่ ๓ เกี่ยวกับชายและหญิงสี่คูซึ่งไดมาพบปะพูดจาเกี้ยวพาราสีกัน

เมื่อฝายชายถามฝายหญิงวาเรือนของเธอนั้นอยูที่ไหน หญิงคนแรกใชนิ้วลูบศีรษะและบอกวาเรือนของตนอยูที่นี่ หญิงคนที่สองเอามือรูปนมพรางบอกวาเรือนของฉันอยูที่นี่ หญิงคนที่สามใช

๑๗

มือลูบแกมพังบอกวาเรือนของฉันอยูที่นี่ สวนหญิงคนที่สี่เอามือรูปคิ้วพลางบอกวานี่เรือนของฉัน เมื่อหญิงทั้งสี่กับไปยังเรือนของตน ชายทุกคนจึงปรึกษากันแตก็ไขปริศนาไมออก เผอิญมีโจรคนหนึ่งถูกหลาวเสียบนอนกลิ้งเกลือกอยูใกลกันนั้นไดยินเร่ืองราวของชายทั้งสี่จึงชวยไขปริศนาใหโดยโจรบอกว า ให ช ายคนที่ หนึ่ ง เ ดิ น ไปทางทิ ศตะวันออก เรือนของหญิงคนรักอยูใกลตนไทร ใหชายคนที่สองเดินไปทางทิศตะวันตก เรือนของหญิงคนรักอยูใกลตนขนุน ใหชายคนที่สามเดินไปทางทิศใต เรือนของหญิงคนรักอยูใกลเตาของชางปนหมอ ใหชายคนที่สี่เดินไปทางทิศเหนือ เรือนของหญิงคนรักอยูใกลสระสาหราย เมื่อหญิงทั้งสี่

๑๘

ทราบวาชายคนรักของตนรูปริศนาเพราะโจรชวยเฉลยจึงพากันขับไล และพาโจรมารักษา หญิงคนที่หนึ่งนําอาหารมาใหเปนประจํา หญิงคนที่สองทําหนาที่อาบน้ําชําระรางกาย หญิงคนที่สามเอาน้ํารอนมาให หญิงคนที่สี่เอาปสสาวะอุจจาระไปเททิ้งให ตอมานายโจรนั้นก็หายเปนปกติ อยากทราบวาหญิงคนไหนสมควรอยูในฐานะภรรยาของนายโจรดวงจิตตอบวาควรเปนหญิงผูที่นําปสสาวะอุจจาระไปเททิ้งให เจาหญิงสุวรรณเกษรก็เผลอแยงวาควรเปนหญิงที่นําอาหารมาใหเพราะทําหนาที่เหมือนผูเปนภรรยา พลันเสียงพิณพาทยก็บรรเลงขึ้นเปนคร้ังที่ ๓

๑๙๑๙

๒๐

เจาชายสรรพสิทธิ์ไดถอดดวงจิตของชานุยายไปไวที่หมอนที่อยูบนเตียงของเจาหญิงสุวรรณเกษร แลวถามปริศนาวา ระหวางการสัมผัสนุนกับสัมผัสเสนผมอันละเอียดออนของสตรีรูปงามอันเปนที่รักสิ่งไหนจะนุมมือกวากัน ดวงจิตตอบวานุนแตเจาหญิงแยงวา สามีที่มี จิตออนโยนไมแข็งกระดางตางหากที่มีสัมผัสที่ออนนุมยิ่งกวานุนและสตรี พลันเสียงปพาทยก็บรรเลงขึ้นเปนคร้ังที่ ๔

พระเจาพรหมทัตจึงจัดพิธีอภิเษกสมรสใหกับเจาชายสรรพสิทธิ์และเจาหญิงสุวรรณเกษรและใหครองเมืองอลิกนคร อยางมีความสุขนับแตนั้นมา

๒๑๒๑

๒๒

หลังจากไดอภิเษกกับเจาหญิงสุวรรณเกษรวันหนึ่งเจาชายสรรพสิทธิ์ไดออกประพาสปากับชานุพระพ่ีเลี้ยง แลวถอดดวงจิตของเขาไปสิงในกวางที่ตายแลวและออกวิ่งทองเที่ยวในปาอยางสําราญพระทัย ฝายชานุนั้นมีใจรักในเจาหญิงสุวรรณเกษร ขณะดูแลรางกายของเจาชายสรรพสิทธิ์ก็คิดแผนการอันชั่วราย โดยทําการถอดดวงวิญญาณของตนเขาไปในรางเจาชายเพ่ือจะสวมรอยเปนเจาชาย แตก็ไมอาจแตะตองรางกายเจาหญิงสุวรรณเกษรไดเพราะรูสึกรอนดังจับตองถานไฟ

๒๓๒๓

๒๔

เจาชายสรรพสิทธิ์ในรางกวางกลับมาเห็นรางกายของตนหายไป สวนรางกายของชานุถูกไฟไหมเปนเตาถานก็เดาเร่ืองราวทั้งหมดไดทันที แตไมอาจทําอะไรไดนอกจากเดินไปเร่ือยๆอยางไรจุดหมาย จนกระทั่งพบรางนกแลวนอนตายจึงถอดจิตเขาไปสิงและบินกลับไปหาเจาหญิงสุวรรณเกษรพรอมเลาเร่ืองราวทั้งหมดใหฟง

๒๔

เจาชายสรรพสิทธิ์ในรางกวางกลับมาเห็นรางกายของตนหายไป สวนรางกายของชานุถูกไฟไหมเปนเตาถานก็เดาเร่ืองราวทั้งหมดไดทันที แตไมอาจทําอะไรไดนอกจากเดินไปเร่ือยๆอยางไรจุดหมาย จนกระทั่งพบรางนกแลวนอนตายจึงถอดจิตเขาไปสิงและบินกลับไปหาเจาหญิงสุวรรณเกษรพรอมเลาเร่ืองราวทั้งหมดใหฟง

๒๕

เจาหญิงสุวรรณเกสรจึงแกลงขอใหชานุถอดดวงจิตไปเขารางแพะใหชม ในเวลานั้นเองเจาชายสรรพสิทธิ์ก็รีบถอดดวงจิตเขามาในรางของตนตามเดิมและสังหารแพะตัวนั้น หลังจากจากนั้นเจาหญิงสุวรรณเกษรก็ไดกลับมาครองรักกันอยางมีความสุข

๒๖๒๖

๒๗

ธิดา หมายถงึ ลูกผูหญงิ

อภิเษกสมรส หมายถงึ แตงงาน

โอรส หมายถงึ ลูกผูชาย

วงมโหรี หมายถงึ วงดนตรีทีม่ีเครือ่งผสมทั้งเครื่องดีด สี ตีเปา และผูขับรอง

ชวาลา หมายถงึ ตะเกียงรปูคลายคนโทแตมีพวยเหมือนกาน้ําซึ่งใชจดุใหแสงสวางในสมัยโบราณ

อธิษฐาน หมายถงึ ตั้งใจมุงผลอยางใดอยางหนึ่ง ตั้งจติปรารถนา ตั้งจิตขอรองตอสิง่ที่ตนถือวาศกัดิ์สิทธิ์เพ่ือผลอยางใดอยางหนึ่ง

อาสนะ หมายถงึ ทีน่ั่ง, เครื่องปรูองนั่ง, (ใชเฉพาะพระภิกษุสามเณร)

ปพาทย หมายถงึ ชื่อเรียกวงดนตรไีทยที่มีป ฆอง กลองตะโพน ผสมกัน มีขนาดวงอยู ๓ ขนาด คือ ปพาทยเครื่อง ๕ ปพาทยเครื่องคู ปพาทยเครื่องใหญ

คําศัพทนารู

๒๘

พระกุมาร หมายถงึ เด็กชาย

เกี้ยวพาราสกีัน หมายถงึ พูดใหรักในเชิงชูสาว

โยชน หมายถงึ ชื่อมาตราวดั ๔๐๐ เสน เปน ๑ โยชน

พระเขนย หมายถงึ หมอน

ประพาส หมายถงึ ไปตางถิ่นหรือตางแดน เชน ประพาสปา

เรามาเรียนรูคําศัพทกันเถอะเด็ก ๆ

๒๙

แบบฝกหัดทายเลมหนังสอือานเพ่ิมเติมกลุมสาระการเรียนรูภาษาไทย ช้ันประถมศึกษาปที่ 4

ชุด นิทานพ้ืนบาน เร่ือง เจาหญิงนกกระจาบ

ตอนท่ี 1 แบบทดสอบปรนัย 4 ตัวเลือกคําชี้แจง จงเลือกคําตอบที่ถูกตองที่สุดเพียงขอเดียว

(5 คะแนน)

1. นิทานพ้ืนบาน เรื่อง เจาหญิงนกกระจาบ ใหขอคิดเรื่องอะไรก. การใชปญญาในการแกไขปญหา ข. การพูดสนทนากับผูอื่นค. การเลานิทาน ง. การถอดดวงจิต

2. เหตุใดเจาหญิงสุวรรณเกสรจึงไมยอมพูดกับผูชายคนใดทั้งสิ้นก. เพราะเจาหญิงเกิดความกลัวข. เพราะเจาหญิงเยอหย่ิงค. เพราะเจาหญิงไดอธิษฐานไวเมื่อชาติที่แลวง. เพราะเจาหญิงไมรูจักความรัก

๓๐

3. ใครปฏิบัติตามขอคิดของเรื่องนี้ไดอยางถูกตองก. ตอมไมยอมพูดกับเพ่ือน เพราะโกรธข. หมูชอบมีเรื่องทะเลาะวิวาทค. มะขามนั่งสมาธิกอนนอนทุกวันง. เจิดมักคิดตริตรองกอนลงมือทํางานเสมอ

4. “เจาชายสรรพสิทธิ์เปน..............ของพระเจาวิชัยราช”ขอใดถูกตอง

ก. พระทัย ข. มารดาค. พระธิดา ง. พระโอรส

5. “เจาชายไดตั้งจิตอธิษฐานวาหากตนกับพระธิดาเปนเนื้อคูกันขอใหนางยอมเปดปากเจรจาดวย” จากขอความดังกลาวเจาชายสรรพสิทธิ์รูสึกอยางไรกับเจาหญิงสุวรรณเกษรก. เกลียดชัง ข. มีความหวังค. หลงรัก ง. เศราโศก

๓๑

ตอนที่ 2 อธิบายความหมายของคําคําชี้แจง จงอธิบายความหมายของคําตามความเขาใจของนักเรียน(5 คะแนน)

1. อภิเษกสมรสหมายถงึ..............................................................................................

2. ชวาลา

หมายถึง..............................................................................................

3. อาสนะ

หมายถึง……………………......................................................................

4. พระกุมาร

หมายถึง..............................................................................................

5. ประพาส

หมายถงึ..............................................................................................

วาว! ไมยากเลย

๓๒

เฉลยแบบฝกหัดทายเลมหนังสอือานเพ่ิมเติม

ตอนท่ี 1 แบบทดสอบปรนยั 4 ตวัเลือก1. ก. การใชปญญาในการแกไขปญหา2. ค. เพราะเจาหญงิไดอธิษฐานไวเมื่อชาติทีแ่ลว3. ง. เจดิมักคิดตรติรองกอนลงมือทาํงานเสมอ4. ง. พระโอรส5. ข. มคีวามหวัง

ตอนท่ี 2 อธบิายความหมายของคํา1. อภิเษกสมรส หมายถึง แตงงาน2. ชวาลา หมายถงึ ตะเกียงรูปคลายคนโทแตมีพวย .

เหมือนกาน้ําซึ่งใชจดุใหแสงสวางใน .สมัยโบราณ .

3. อาสนะ หมายถงึ นัง่, เครื่องปูรองนั่ง,(ใชเฉพาะพระภิกษุ.สามเณร) .

4. พระกุมาร หมายถึง เด็กชาย .5. ประพาส หมายถงึ ไปตางถิน่หรือตางแดน เชน ประพาสปา

๓๓

บรรณานุกรมธนากิต (นามแฝง). (2539). 50 นิทานไทย. กรุงเทพฯ: สุวีรยิาสาสนราชบัณฑิตยสถาน. (2556) พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.

2554. (พิมพครั้งท่ี 2). กรุงเทพฯ: นานมีบุคส.ศึกษาธิการ, กระทรวง. (2553). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาข้ันพื้นฐาน

พุทธศักราช 2551. (พิมพครั้งท่ี 2). กรุงเทพฯ: ชุมนุมสหกรณการเกษตรแหงประเทศไทย.. (2552). ตัวช้ีวัดและสาระแกนกลางกลุมสาระเรียนรูภาษาไทยตามหลักสูตรการศึกษาข้ันพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ:ชุมนุมสหกรณการเกษตรแหงประเทศไทย.

๓๔

๓๕