Música: Mahler. Sinfonía nª 5. Adagietto.Presentación:B.Areskurrinaga HCEuskara:D.Amundarain

José Antonio PagolaJosé Antonio Pagola

8 febreiro 20155º Tempo OrdinarioMarcos 1, 29 - 39  

No medio da súa intensa actividade de profeta No medio da súa intensa actividade de profeta itinerante, Xesús coidou sempre a súa itinerante, Xesús coidou sempre a súa

comunicación con Deus no silencio e na soidade. comunicación con Deus no silencio e na soidade. Os evanxelios conservaron o recordo dun costume Os evanxelios conservaron o recordo dun costume

seu que causou fonda impresión: seu que causou fonda impresión: Xesús soía retirarse de noite a orar.Xesús soía retirarse de noite a orar.

O episodio que narra Marcos axúdanos a coñecer o que significaba a oración para

Xesús. A véspera fora unha xornada

dura. Xesús ««curara moitos curara moitos

enfermosenfermos».».

O éxito fora moi grande.O éxito fora moi grande. Cafarnaum estaba conmocionada: Cafarnaum estaba conmocionada: ««A poboación enteira apiñábaseA poboación enteira apiñábase»»

a carón de Xesús. Todo o mundo falaba del.

Esa mesma noite, «de madrugada», entre as tres e Esa mesma noite, «de madrugada», entre as tres e as seis da mañá, Xesús érguese e, sen avisar os as seis da mañá, Xesús érguese e, sen avisar os

seus discípulos, retírase ao descampado. seus discípulos, retírase ao descampado. «Alí púxose a orar».

Necesita estar a soas co seu Pai. Non quere deixarse aturdir polo éxito.

Só busca a vontade do Pai: coñecer ben o camiño que ha de percorrer.

Sorprendidos pola súa ausencia, Simón e os seus compañeiros corren a

buscalo. Non dubidan en interromper o seu

diálogo con Deus. Só queren retelo: ««Todo o mundo te buscaTodo o mundo te busca». ».

Pero Xesús non se deixa Pero Xesús non se deixa programar desde fóra. Só programar desde fóra. Só pensa no proxecto de seu pensa no proxecto de seu

Pai. Pai. Nada nin ninguén o Nada nin ninguén o

apartará do seu camiño.apartará do seu camiño.

Non ten ningún intereseNon ten ningún interese en quedar a gozar en quedar a gozar

do seu éxito en Cafarnaum. do seu éxito en Cafarnaum. Non cederá ante o entusiasmo popular. Non cederá ante o entusiasmo popular. Hai aldeas que aínda non escoitaron a Hai aldeas que aínda non escoitaron a

Boa Nova de Deus: Boa Nova de Deus: ««Vamos… para predicar tamén alíVamos… para predicar tamén alí».».

Un dos trazos máis Un dos trazos máis positivos no positivos no cristianismo cristianismo

contemporáneo é ver contemporáneo é ver como se vai como se vai espertando a espertando a

necesidade de coidar necesidade de coidar máis a comunicación máis a comunicación con Deus, o silencio e con Deus, o silencio e

a meditación.a meditación. Os cristiáns máis Os cristiáns máis

lúcidos e responsables lúcidos e responsables queren arrastrar a queren arrastrar a

Igrexa de hoxe a vivir Igrexa de hoxe a vivir de manera máis de manera máis contemplativa.contemplativa.

É urxente. Os cristiáns, polo xeral, xa non sabemos estar a soas co Pai.

Os teólogos, predicadores e catequistas falamos moito de Deus, pero falamos pouco con El.

O costume de Xesús esqueceuse hai moito tempo. O costume de Xesús esqueceuse hai moito tempo. Nas parroquias fanse moitas reunións de traballo,Nas parroquias fanse moitas reunións de traballo,

pero non sabemos retirarnos para descansar na presenza de Deus e enchernos da súa paz.

Cada vez somos menos para facerCada vez somos menos para facer máis cousas. máis cousas.

O noso risco é caer no activismo, o O noso risco é caer no activismo, o desgaste e o baleiro interior. desgaste e o baleiro interior.

Con todo, o noso problema non é ter Con todo, o noso problema non é ter moitos problemas, senón non ter a forza moitos problemas, senón non ter a forza espiritual necesaria para enfrontarnos a espiritual necesaria para enfrontarnos a

eles.eles.  

8 febreiro 20155º Tempo OrdinarioMarcos 1, 29 - 39  

RETIRARSE A ORAR 

No medio da súa intensa actividade de profeta itinerante, Xesús coidou sempre a súa comunicación con Deus no silencio e a soidade. Os evanxeos conservaron o recordo dun costume seu que causou fonda impresión: Xesús soía retirarse de noite a orar.

O episodio que narra Marcos axúdanos a coñecer o que significaba a oración para Xesús. A véspera fora unha xornada dura. Xesús «curara moitos enfermos». O éxito fora moi grande. Cafarnaum estaba conmocionada: «A poboación enteira apiñábase» a carón de Xesús. Todo o mundo falaba del.

Esa mesma noite, «de madrugada», entre as tres e as seis da mañá, Xesús érguese e, sen avisar os ses discípulos, retírase ao descampado. «Alí púxose a orar». Necesita estar a soas co seu Pai. Non quere deixarse aturdir polo éxito. Só busca a vontade do Pai: coñecer ben o camiño que ha de percorrer.

Sorprendidos pola súaa ausencia, Simón e os seus compañeiros corren a buscalo. Non dubidan en interromper o seu diálogo con Deus. Só queren retelo: «Todo o mundo te busca». Pero Xesús non se deja programar desde fóra. Só pensa no proxecto de seu Pai. Nada nin ninguén o apartará do seu camiño.

Non ten ningún interese en quedar a gozar do seu éxito en Cafarnaum. Non cederá ante o entusiasmo popular. Hai aldeas que aínda non escoitaron a Boa Nova de Deus: «Vamos… para predicar tamén allí».

Un dos trazos máis positivos no cristianismo contemporáneo é ver como se vai espertando a necesidade de coidar máis a comunicación con Deus, o silencio e a meditación. Os cristiáns máis lúcidos e responsables queren arrastrar a Igrexa de hoxe a vivir de maneira máis contemplativa.

É urxente. Os cristiáns, polo xeral, xa non sabemos estar a soas co Pai. Os teólogos, predicadores e catequistas falamos moito de Deus, pero falamos pouco con El. O costume de Xesús esqueceuse hai moito tiempo. Nas parroquias fanse moitas reunións de traballo, pero non sabemos retirarnos para descansar na presenza de Deus e enchernos da súa paz.

Cada vez somos menos para facer máis cousas. O noso risco é caer no activismo, o desgaste e o baleiro interior. Con todo, o noso problema non é ter moitos problemas, senón nom ter a forza espiritual necesaria para enfrontarnos a eles. 

José Antoniio Pagola