8а анги Х.Билгүүн

Туулай ба хэрээ

Эрт урьдийн цагт нэгэн туулай бяцхан өвсөөр хийсэн оромжиндоо

амьдран суудаг байжээ. Тэр өөрийнхөө бүх юмаар гайхуулдаг

байжээ. Ойн бүх туулайнуудыг цуглуулан миний шүд бол зүгээр шүд

биш маш том соёо, миний сарвуу туулайн сарвуу биш чононоос хурц

сарвуу.

Би бол зүгээр нэг аймхай туулай биш баавгайнаас зоригтой туулай гэж сагсууран байдаг байжээ. Тэр туулайг бусад бүх туулай нь хэрээнд очин ховложээ. Хэрээ гуай хэрээ гуай бидний найз нэгэн туулай маш онгироо сагсуу юм гэж ховложээ.

Хэрээ: За яаж сагсуурч байна Туулайнууд: Бид нар дуудаад ирье

Туулайнууд онгироо туулайг дуудан авч ирээд Хэрээн дээр иржээ.

Хэрээ: За чи яаж онгирдог гэнээ алив харая

Туулай: Миний сарвуу зүгээр нэг сарвуу биш чононоос хурц, зүгээр нэг аймхай туулай биш баавгайнаас зоригтой туулай гэж хэлэхэд хэрээ

Хэрээ: За чи ингэж сагсуурч болохгүй дахиж сагсуурваа би чамайг зүгээр орхихгүй шүү гэж хэлээд явав.

Туулай: За яахав дараа нэгэн өдөр би та нарт тус болноо.

Тэгээд нэгэн өдөр хэрээ хашааны модон дээр суугаад

байж байтал хэдэн хар нохойнууд түүн рүү дайртал

хэрээ зугтаан явж байтал туулай алхаж явна түүнийг

харсан туулай хэрээ аврахаар шийдээд нохойнуудийг

саатуулан өөр тийшээ явав Туулай их хурдан болохоор

Нохойнууд гүйцэж чадахгүй болоод

бахардан унав. Туулай буцан иртэл

Хэрээ: Заза би чиний ямар их ач тустайг чинь мэдлээ

гээд Түүнээс хойш туулайнууд хэрээтэй

найзалж амар сайхандаа жаргажээ.

Төгсөв