1ο ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΣΠΑΤΩΝ

Β’ ΛΥΚΕΙΟΥ

ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 2015-16

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

<< Φωτογραφία>>

Υπεύθυνη καθηγήτρια: Αναστασία Σαμαρτζή

Περιεχόμενα

Εισαγωγή

1. Ιστορία της φωτογραφίας

2. Η τεχνική της φωτογραφίας

3. Είδη φωτογραφίας

Τοπίο

Πορτραίτο

Μόδας

Βιομηχανικό

4. Έλληνες φωτογράφοι

Τζωρτζίνης

Μπεχράκης

Μουτάφης

5. Φωτογραφίες που έγραψαν ιστορία

6. Ερωτηματολόγιο

7. Εντυπώσεις από την επίσκεψη στην έκθεση φωτογραφίας του Τάσου Βρεττού

Παράρτημα

Εισαγωγή

Η ερευνητική εργασία για το πρώτο τετράμηνο ασχολείται με το θεωρητικό κομμάτι

της φωτογραφίας. Φυσικά συνεχίζεται και στο δεύτερο τετράμηνο όπου περνάει στο

πρακτικό κομμάτι της φωτογραφίας. Θα ασχοληθούμε με τη φωτογράφιση τοπίων,

πορτραίτων κτλ.

Οι ακόλουθοι μαθητές εργάστηκαν ανά ομάδες στο πρώτο τετράμηνο και

μεμονωμένα στο δεύτερο:

ΑΚΟΥΛΛΙ ΜΑΡΙΓΚΛΕΝ

ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ ΘΕΟΦΑΝΩ

ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΕΥΑΝΘΙΑ

ΑΠΙΚΕΛΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

ΑΡΓΥΡΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΑ

ΑΡΓΥΡΙΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΑΣΛΑΝΗ ΜΑΡΙΑΝΝΑ

ΒΑΡΜΠΑΝΟΒΑ ΙΑΝΚΑ

ΓΑΚΗ ΔΗΜΗΤΡΑ

ΓΑΛΑΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

ΓΕΡΟΣΙΔΕΡΗ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ

ΓΕΩΡΓΙΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ

ΓΚΑΜΠΑΪ ΑΡΙΛΝΤΑ

ΓΚΙΚΑ ΣΤΑΜΑΤΙΝΑ

ΓΡΑΔΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗ ΕΛΕΝΗ

ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΕΥΚΑΡΠΙΔΗ ΜΕΛΙΤΙΝΗ ΕΙΡΗΝΗ

ΖΑΧΑΡΑΚΗ ΛΥΔΙΑ

ΖΙΚΕΛΟΓΛΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΔΙΟΝΥΣΙΑ

ΖΩΓΡΑΦΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ

ΙΑΤΡΟΥ ΗΛΕΚΤΡΑ ΙΩΑΝΝΑ

ΚΑΝΑΚΗ ΓΕΩΡΓΙΑ

1. Η Ιστορία της φωτογραφικής μηχανής

4ος αιώνας π.Χ. (περίπου το 350): Ο Αριστοτέλης περιγράφει την πρώτη και

απλούστερη φωτογραφική μηχανή, γνωστή ως camera obscura. Τι είναι αυτό; Ένα

σκοτεινό κουτί στη μια του πλευρά οποίου υπάρχει μια πολύ μικρή τρύπα για να

περνά το φως. Μπορεί να είναι μια φωτοστεγανή σκηνή, ένα μεταφερόμενο δωμάτιο

που δεν αφήνει το φως να περάσει από πουθενά αλλού παρά μόνο από μια μικρή

τρύπα. Οι ακτίνες του φωτός περνούν μέσα από την μικρή τρύπα, και επειδή

ταξιδεύουν σε ευθεία γραμμή , σχηματίζουν στην απέναντι πλευρά μια

ανταστραμμένη εικόνα των ατικειμένων που βρίσκονται έξω από το κουτί. Σήμερα,

τη θέση της έχει πάρει η pin hole camera, δηλαδή ένα κλειστό, μαύρο και αδιαφανές

κουτί στη μια πλευρά του οποίου έχουμε ανοίξει την απαραίτητη ελάχιστη σε

διάμετρο τρύπα, για να εισέρχεται το φως. Απέναντι από την πλευρά αυτή το είδωλο

προβάλλεται λίγο θολό και αρκετά σκοτεινό, ωστόσο μπορεί να καταγραφεί σε

κάποιο φωτοευαίσθητο υλικό.

Ο Giovanni Battista della Porta (1558) σε κειμενά του προτρέπει τους ζωγράφους

να χρησιμοποιούν τη camera obscura, για να σχεδιάζουν πιο εύκολα πορτρέτα και

τοπία.

Στα επόμενα χρόνια έγιναν πολλές παρεμβάσεις στην camera obscura όπως:

προσθήκη φακού στην τρύπα εισόδου του φωτός γεγονός που εξασφάλιζε καλύτερη

εστίαση- νετάρισμα της εικόνας, προσθήκη καθρέφτη πίσω από το φακό υπό γωνία

45ο. Τότε αρχίζουν σιγά σιγά οι προσπάθειες αποτύπωσης της εικόνας της camera

obscura σε κάποια φωτοευαίσθητη επιφάνεια. Από τότε και έως τις μέρες μας η

τεχνολογική εξέλιξη της φωτογραφίας ακολουθεί τη πρόοδο που συντελείται στις

άλλες επιστήμες: φυσική, χημεία. Όλες οι προσπάθειες αφορούσαν τη βελτίωση του

φιλμ και της φωτογραφικής μηχανής.

1816: Ο Niepce παίρνει τις πρώτες πειραματικές φωτογραφίες αντικειμένων, χωρίς

φωτογραφική μηχανή. Είναι βραχύβιες, καθόσον δεν μπορεί να τις σταθεροποιήσει.

1826: Ο Niepce είναι ο πρώτος που κατορθώνει να καταγράψει εικόνες με τη βοήθεια

του ηλιακού φωτός και να τις διατηρήσει. Η πρώτη στην ιστορία φωτογραφία του

χρειάστηκε χρόνο έκθεσης οκτώ ωρών. Η μέθοδός του ονομάστηκε "ηλιογραφία".

Πέθανε, όπως όλοι οι πρωτοπόροι, φτωχός και άγνωστος.

Από νωρίς ο Daguerre αλληλογραφεί με τον Niepce και αναπτύσσει τη μέθοδό του,

που μας έδωσε τις θαυμάσιες Νταγκεροτυπίες. Επιτέλους, το λανθάνον είδωλο

γίνεται φωτογραφία.

1829: Ο Niepce και ο Daguerre υπογράφουν ένα συμβόλαιο συνεργασίας και

αρχίζουν να ενημερώνουν ο ένας τον άλλο για την πρόοδό τους στη φωτογραφία.

1833: Στην Αγγλία υπάρχει ακόμη ένας ανήσυχος μαθηματικός, o Talbot, που έχει τις

ίδιες ιδέες με τον Daguerre και τον Niepce, αλλά αγνοεί τα επιτεύγματά τους.

Καταφέρνει και αυτός να πάρει αρνητικές φωτογραφίες σε χαρτί και να τις

σταθεροποιήσει.

1839: Είναι η χρονιά κατά την οποία στη Γαλλία δημοσιοποιείται η εφεύρεση της

φωτογραφίας. Η Ακαδημία των Επιστημών αναγνωρίζει επίσημα τη μέθοδο του

Daguerre.

1847: Παρουσιάζεται η πρώτη φωτογραφική πλάκα, το πρώτο αρνητικό φιλμ σε

τζάμι. Η παρουσίαση γίνεται στη Γαλλική Ακαδημία Επιστημών από τον Abel

Niepce, ξάδελφο του πρωτοπόρου Niepce. Στην αρχή δεν είχε την υποδοχή που του

άξιζε από τους φωτογράφους, γιατί ήταν εύθραυστο και βαρύ υλικό. Για τη

συγκράτηση της ευαίσθητης στο φως επίστρωσης, χρησιμοποιούνταν λεύκωμα

αβγού. Την ίδια χρονιά τελειοποιείται η μέθοδος της καλοτυπίας.

1856: Η πρώτη σειρά αεροφωτογραφιών από αερόστατο. Ο Nadar καταφέρνει να

τραβήξει συνολικά 70 φωτογραφίες.

1868: Η μέθοδος έγχρωμης εκτύπωσης με την αφαιρετική τριχρωμία. Οι Ducos dy

Hauron και Gross έφτασαν σχεδόν μαζί στην περιγραφή αυτής της μεθόδου, από

διαφορετικό δρόμο.

1879: Οι πρώτες γυάλινες πλάκες βιομηχανικής παραγωγής από τον Eastman.

1888: Κυκλοφορεί το πρώτο φιλμ από την αμερικανική εταιρεία Eastman. Την ίδια

χρονιά ο George Eastman παρουσιάζει την πρώτη Kodak με ρολό φιλμ. Πρόκειται για

το μοντέλο που καθιστά τις φωτογραφικές μηχανές προσιτές στον πολύ κόσμο.

Το 1888 είναι και το έτος που κυκλοφορεί το πρώτο τεύχος του περιοδικού

NATIONAL GEOGRAPHIC, το οποίο έκτοτε έχει δημοσιεύσει μερικά από τα

σημαντικότερα φωτογραφικά ρεπορτάζ. Η αναστάτωση και ο πυρετός που προκαλεί

η φωτογραφία ανεβαίνουν κατακόρυφα. Το σελουλόιντ είναι ίσως ο μεγαλύτερος

σταθμός στην ιστορία της φωτογραφίας.

1889: Κυκλοφορούν ο πρώτος αναστιγματικός φακός από το εργοστάσιο Zeiss,

καθώς και το πρώτο φιλμ που μπορεί να τοποθετηθεί στη φωτογραφική μηχανή

ακόμη και σε φως ημέρας.

1925: Η πρώτη Leica παρουσιάζεται στη Γερμανία. Πρόκειται για τη μηχανή που με

την ποιότητά της και το μικρό της μέγεθος έδωσε τη μεγαλύτερη μέχρι τότε σιγουριά

και ελευθερία κινήσεων στο φωτογράφο.

1930: Οι πρώτες προσπάθειες ψηφιακής φωτογράφησης από τους Philo Taylor

Farnsworth και Vladimir Kosma Zoworykin.

1936: Η πρώτη μετάδοση τηλεοπτικής εκπομπής από το BBC.

1940: Η φωτογραφία μπαίνει στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στη Νέα Υόρκη.

1947 Κυκλοφορεί το πρώτο έγχρωμο θετικό φιλμ (slide) Ektachrome της Kodak.

1948: Κυκλοφορεί η πρώτη Polaroid και ιδρύεται το πιο γνωστό

φωτοειδησεογραφικό πρακτορείο στον κόσμο, το Magnum.

1950: Πραγματοποιείται η Photokina, η πρώτη έκθεση φωτογραφικών προϊόντων

στην Κολονία της Γερμανίας.

ΤΟ ΛΑΜΠΡΟ ΜΕΛΛΟΝ

1959: Οι πρώτες φωτογραφίες της Γης από δορυφόρο

1972: Η πρώτη μηχανή με αισθητήρα CCD κατασκευάζεται από την Bell Systems και

αξιοποιείται στην τηλεόραση.

1997: Οι πρώτες ψηφιακές φωτογραφίες από τον πλανήτη Αρη.

2000: Η πρώτη ψηφιακή φωτογραφική μηχανή με αισθητήρα τριών εκατομμυρίων

εικονοστοιχείων δίνει αξιόλογες φωτογραφίες διαστάσεων 13x18 εκατοστών και

γίνεται για πρώτη φορά άξιος αντίπαλος της compact με φιλμ, καθώς καλύπτει

μεγάλο μέρος των απαιτήσεων των ερασιτεχνών φωτογράφων όσον αφορά σε αυτό

το μέγεθος των φωτογραφιών.

Σύγχρονη φωτογραφική μηχανή: Συνδυασμός εξειδικευμένων τεχνολογιών από τρείς

τομείς: Των λεπτοκατασκευών της οπτικής, της χημικής τεχνολογίας και της

μικροηλεκτρονικής.

πηγή: http://spkolyvas.blogspot.gr/p/blog-page.html

2. Η τεχνική της φωτογραφίας

Το να τραβήξει κανείς μια φωτογραφία είναι πολύ εύκολο ... Μιά απλή μηχανή , ένα

φιλμ και .. κλικ ! ή φωτογραφία έτοιμη !

Μπορεί βέβαια να έχει αξία , για τον φωτογράφο , σαν ενθύμιο κάποιας στιγμής .

Η καλή όμως φωτογραφία , αυτή που συνεπαίρνει με την πρώτη ματιά , είναι το κάτι

άλλο ! Τι ακριβώς χρειάζεται για να βγει? Δεν ξέρω ...

Όπως για κάθε έργο τέχνης , έτσι και για την καλή φωτογραφία δεν υπάρχει <<

συνταγή >> .

Μπορεί να είναι αποτέλεσμα μιας πολύωρης πόζας στο στούντιο με πανάκριβες

μηχανές και πολυσύνθετους φωτισμούς . Μπορεί όμως να τραβήχτηκε σε μια στιγμή ,

την κατάλληλη στιγμή , με μια πρόχειρη μηχανή και το φυσικό φωτισμό .

Οπωσδήποτε όμως , για την καλή φωτογραφία χρειάζεται μία βαθειά γνώση της

τεχνικής και των υλικών που χρησιμοποιούμε . Χρειάζεται γνώση των βασικών

κανόνων της σύνθεσης και της αρμονίας των χρωμάτων . Χρειάζεται

παρατηρητικότητα , χρειάζεται το << μάτι του φωτογράφου >> , που μπορεί να δεί

γύρω του την ωραία φωτογραφία και να την αποτυπώσει . Μα πάνω από όλα

χρειάζεται αγάπη για την φωτογραγική τέχνη .

Αν αυτή η εργασία , μαζί με τις βασικές γνώσεις , μπορέσει να μεταδώσει και την

αγάπη για τη φωτογραφία , καινούργιες ιδέες και κέφι , πάει να πεί πως πέτυχε το

σκοπό του .

Αθήνα '78 Κώστα Γεωγρόπουλου

Για τη σωστή και δημιουργική λήψη της φωτογραφίας είναι απαραίτητα τα παρακάτω

χαρακτηριστικά:

Σταθερή φωτογραφία

Σωστό κάδρο

Σωστός φωτισμός

Σωστή εστίαση

Σωστή ευαισθησία (ISO) ανάλογα με τα (ASA)

ΣΤΑΘΕΡΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

Οι επαγγελματίες φωτογράφοι για τις καλύτερες και πιο απαιτητικές λήψεις πάντα

χρησιμοποιούν τρίποδο είτε στο στούντιο είτε σε εξωτερικούς χώρους. Η τέλεια

σταθεροποίηση του συνόλου φωτογραφικής μηχανής/φακού είναι απαραίτητη

προϋπόθεση για βέλτιστα αποτελέσματα. Αντίθετα, η λήψη με τη μηχανή στο χέρι

θέτει ένα αστάθμητο παράγοντα: το κούνημα λόγω τρεμουλιάσματος (camera shake).

Όσο σταθερά κι αν (νομίζει ότι) κρατάει ο φωτογράφος την κάμερα, όλο και κάπως

θα επηρεάζεται η λήψη.

Τρίποδο: η απόλυτη λύση

Προϋπόθεση είναι η πολύ καλή ποιότητα κατασκευής και το ανάλογο βάρος του

τριπόδου. Ένα πανάλαφρο τρίποδο βάρους 1kg. δεν είναι εξίσου ακλόνητο με ένα

στουντιακό των 5-6kg. Εξυπακούεται ότι ενισχύουμε το προφίλ της σταθερότητας με

διάφορους τρόπους όπως να κρεμάσουμε έρμα από το άγκιστρο της κεντρικής

κολώνας (τρικ στο οποίο καταφεύγουν συχνά οι φωτογράφοι τοπίου, ιδίως αν φυσάει

άνεμος). Για να αποφύγουμε κάθε μετάδοση κραδασμού από το χέρι μας πρέπει

βεβαίως να πατάμε το κουμπί απελευθέρωσης με κάποιας μορφής ντεκλανσέρ

(εξάρτημα με αέρα που ενεργοποιεί την μηχανή αυτόματα).

Μονόποδο: απροσδόκητα καλό!

Παραμένει από άγνωστο ως παρεξηγημένο. Ο λόγος για το μονόποδο που είναι οικείο

μόνον στους μυημένους ενώ μπορεί να στηρίξει τις προσπάθειες σχεδόν όλων των

φωτογράφων, κάτω από ορισμένες συνθήκες. Το μονόποδο δίνει περιθώριο τριών

stop περίπου δηλ. ο χρήστης μπορεί να τραβήξει με ασφάλεια με ταχύτητα κατά 3stop

πιο χαμηλή από αυτή που θα μπορούσε στο χέρι. Για να ακινητοποιηθεί

ικανοποιητικά το μονόποδο υποδεικνύονται διάφορες στάσεις. Πιο βασική είναι αυτή

με τα πόδια ανοικτά και το μονόποδο από την άλλη, ώστε να σχηματίζονται νοερά τα

τρία σκέλη ενός υποθετικού τριπόδου.

Στο χέρι

Όταν όλες οι εναλλακτικές λύσεις εξαντληθούν, μας μένει μόνο να στηρίξουμε καλά

τη μηχανή στο χέρι, αλλά όσο καλύτερα μπορούμε. Γι αυτό επιστρατεύουμε διάφορες

στάσεις του σώματος που δίνουν βελτιωμένη σταθερότητα.

Ι. Εισπνέουμε και κρατάμε την αναπνοή μας. Με τον τρόπο αυτό δεν δημιουργείται ο

κραδασμός που μεταδίδει το ανθρώπινο σώμα όταν εκπνέουμε τον αέρα.

ΙΙ. Κρατάμε τους αγκώνες κολλημένους στον κορμό του σώματος και πιέζουμε τα

χέρια προς το σώμα.

ΙΙΙ. Σηκώνουμε το αριστερό ώμο και στηρίζουμε την μηχανή σαν να κρατάμε

μακρύκαννο όπλο. Η στάση αυτή είναι ιδιαίτερα δημοφιλής με τηλεφακούς.

IV. Αλλάζουμε στάση γονατίζοντας και βάζοντας κόντρα το ένα πόδι με το έδαφος.

V. Σε ακραίες περιπτώσεις ξαπλώνουμε στο έδαφος.

Σάκκος τύπου bean bag

Πρόκειται για εύκαμπτο σάκκο με περιεχόμενο που αλλάζει (εσωτερικά) θέση και

παίρνει διαφορετική μορφή. Έτσι ο σάκκος “αγκαλιάζει” τη μηχανή και την

ακινητοποιεί.

Σωστό κάδρο

ΚΑΔΡΑΡΙΣΜΑ

Ένα πράγμα που ξεχνούν συνήθως οι αρχάριοι είναι ότι η φωτογραφία δεν δείχνει

μόνο αυτό που θέλουμε, αλλά κι ότι υπάρχει γύρω του και χωράει στο κάδρο μας! Αν

η προσοχή μας είναι να βάλουμε στο κέντρο της φωτογραφίας μας αυτό που μας

έκανε εντύπωση αδιαφορώντας για το τι υπάρχει γύρω του, πίσω του και μπροστά

του τότε η φωτογραφία μας είναι καθαρά θέμα τύχης αν θα βλέπεται...

Προσέχοντας λοιπόν για το τι περιβάλλει το θέμα μας και τι κόβουμε με τις τέσσερις

πλευρές του κάδρου μας μπορούμε να έχουμε άμεση βελτίωση. Πολλές φορές είναι

αρκετό να κάνουμε ένα βήμα πιο πίσω ή πιο δίπλα ή ίσως να ζουμάρουμε για να

βγάλουμε μια φωτογραφία καλύτερη.

Επίσης είναι δύσκολο να βγάλουμε ικανοποιητική φωτογραφία με το θέμα μας να

είναι στη μέση του κάδρου! Σκεφτείτε μόνοι σας γιατί...

http://2.bp.blogspot.com/-

HJV6yh9wNxs/UOBxzwinyWI/AAAAAAAACfU/Ru5lJ4xGUpY/s1600/1.jpg

Δείτε πόσο μας μπερδεύει που γύρω από τη ρόδα υπάρχουν τόσα πράγματα....

http://4.bp.blogspot.com/-

ZcnSXdrIv2Q/UOByMNoDNEI/AAAAAAAACfg/U9n4t9bzKPo/s1600/2.jpg

Ο ουρανός δεν παρουσιάζει κανένα ενδιαφέρον (με οριζόντιο καδράρισμα θα τον

αποφεύγαμε!) κι ο άνθρωπος είναι στο κέντρο της φωτογραφίας...

Σωστός φωτισμός

Το κύριο στοιχείο για ένα ενδιαφέρον αποτέλεσμα είναι η καλλιτεχνική οπτική και

αντίληψη, άλλα το αμέσως επόμενο είναι ο κατάλληλος φωτισμός του θέματος μας.

Κάτι στο οποίο πρέπει να εκπαιδεύσουμε τον εαυτό μας για να μπορεί να δημιουργεί

όμορφες εικόνες.

Όταν φωτογραφίζουμε έξω έχουμε την τύχη, ή ατυχία πολλές φορές να

χρησιμοποιούμε την απόλυτη πηγή φωτός, τον ήλιο. Το φως του ήλιου είναι πλούσιο

και θερμό κάνοντας όλα τα αντικείμενα να δείχνουν όμορφα. Παρόλα αυτά το φως

του είναι σκληρό, δυνατό και δημιουργεί σκιές που συνήθως είναι ανεπιθύμητες στις

λήψεις μας. Μπορεί οι μέρες ηλιοφάνειας να αιχμαλωτίζουν όμορφα τοπία με έντονο

γαλάζιο, άλλα όταν φωτογραφίζουμε ανθρώπους ή αντικείμενα οι συνεφιασμένες

μέρες είναι ιδανικότερες, καθώς "μαλακώνουν" και διαχαίουν ομοιόμορφα το φως

επάνω στο θέμα μας.

Γενικότερα στις εξωτερικές λήψεις μπορεί να μην έχουμε τη δυνατότητα να

ελέγξουμε την πηγή μας, άλλα μπορούμε να επιλέξουμε την ώρα της λήψης και ως

συνέπεια την κατεύθυνση που επιδρά επάνω στο θέμα μας. Συνήθως ιδανικός

φωτισμός χαρακτηρίζεται αυτός που έρχεται από το πλάι λόγω του ότι δεν δημιο)

ανάλογα με τα (ASA)

υργεί επίπεδο αποτέλεσμα. Με την προϋπόθεση όμως να μην είναι σκληρό και έντονο

ώστε να δημιουργεί σκιές. Για το λόγο αυτό αν παρακολουθήσετε από κοντά μία

επαγγελματική φωτογράφηση ακόμα και τη μέρα θα δείτε το θέμα πάντα να

φωτίζεται με τεχνητό φως και από την αντίθετη κατεύθυνση.

https://www.youtube.com/watch?v=7r_Yi7MnJFs&feature=youtu.be

https://www.youtube.com/watch?v=lAbSn7VkhmY&feature=youtu.be

Με τους φακούς ,που υπάρχουν σήμερα , δεν χρειάζεται ο φωτογράφος να περιμένει

πια το φώς της ημέρας , για να φωτογραφίσει . Ακόμα και ο φωτισμός του δωματίου

με λάμπες είναι αρκετός για τη λήψη καλών φωτογραφιών . Σε πολλές περιπτώσεις

ομως μια πρόσθετη πηγή φωτός μπορεί να παρουσιάστει τελειότερα ένα αντικείμενο ,

να δείξει τις λεπτομέρειες στις σκιές , να δώσει την εντύπωση του χώρου ή να πετύχει

ιδιαίτερα εντυπωσιακά αποτελέσματα . Σήμερα υπάρχει μεγάλη δυνατότητα στην

εκλογή των φωτιστικών συσκευών και των μεθόδων , απο το φλας που μπαίνει πάνω

στη μηχανή , μέχρι τις πολλές συσκευές , που μεταφέρουν οι δραστήριοι

φωτορεπότερ, για να φωτίστουν την νύχτα ένα ολόκληρο στάδιο ή για να πετύχουν

ένα μοντάζ από φωτισμένα καμπαναριά .

Αυτές οι φωτεινές πηγές είναι το αποτέλεσμα από τα πειράματα , που ξεκίνησαν πρίν

από ένα αιώνα με σκοπό να δημιουργήσουν τη δυνατότητα της φωτογραφίας στα

εσωτερικά και στο ύπαιθρο , ανεξάρτητα από την ώρα .

Τα φλας με λάμπες είναι βασικά οι πιό αγαπητές πηγές τεχνητού φωτισμού στους

ερασιτέχνες φωτογράφους . Είναι φτηνά και εύκολοχρηστα , τα τοποθετούμε

συνήθως κατευθείαν επάνω στη φωτογραφική μηχανή. Έτσι περιορίζεται η γωνία του

φωτισμού , αλλα αυτός ο περιορισμός αντισταθμίζεται εύκολα με μικρή προσπάθεια

ώστε να γίνουν ικανοποιητικές λήψεις .

Το ηλεκτονικό φλας είναι μια άνετη φορητή πηγή φωτισμού για πολλαπλή χρήση .

Δίνει φωτείνες λαμψείς , 'οσο υπάρχει διαθέσιμο ηλέκτρικο ρεύμα , είναι ευκολότερο

στη χρήση από το φλας με λάμπες και είναι οικονομικότερο για όλους .

Η σύντομη εκθαμβωτική λάμψη του φλας έχει το μειονέκτημα ότι ο φωτισμός

ρυθμίζεται δύσκολα . Γι'αυτό πολλοί φωτογράφοι προτιμούν , αν το επιτρέπουν οι

περιστάσεις , να εργάζονται με τα φώτα πλατιάς ή στενής (σποτ) δέσμης . Ο διαρκής

φωτισμός τους ρυθμίζεται εύκολα , ώστε ο τρόπος του φωτισμού - φως και σκία - να

παρουσιάζει σωστά το αντικείμενο .

Η βασική τεχνίκη του φωτισμού είναι απλή ,ακόμα και οιερασιτέχνες μπορούν να τη

μάθουν γρήγορα .

Σωστή εστίαση

Ενώ οι φωτογραφικές μηχανές διαθέτουν προηγμένα συστήματα αυτόματης

εστίασης, τα συστήματα αυτά δεν είναι αλάνθαστα. Η αυτόματη εστίαση ενδέχεται να

μην αποδίδει πάντα σύμφωνα με τις προσδοκίες υπό τις συνθήκες που παρατίθενται

στη συνέχεια. Το κουμπί απελευθέρωσης κλείστρου ενδέχεται να μην λειτουργεί εάν

η φωτογραφική μηχανή δεν μπορεί να εστιάσει υπό αυτές τις συνθήκες. Λάβετε

υπόψη ότι η φωτογραφική μηχανή ενδέχεται να έχει αντιληφθεί ότι έχει επιτευχθεί

εστίαση και να εξακολουθεί να εμφανίζει την ένδειξη εστίασης και να παράγει ένα

ηχητικό σήμα ενημερώνοντας ότι η σωστή εστίαση έχει επιτευχθεί.

Εάν υπάρχει μικρή ή καθόλου αντίθεση ανάμεσα στο θέμα και το φόντο, για

παράδειγμα όταν το θέμα έχει το ίδιο χρώμα με το φόντο. Η φωτογραφική μηχανή

δεν θα μπορεί να εστιάσει.

Όταν η περιοχή εστίασης περιλαμβάνει περιοχές έντονης αντίθεσης όσον αφορά τη

φωτεινότητα, για παράδειγμα το θέμα είναι το μισό στη σκιά. Η φωτογραφική

μηχανή ενδέχεται να μην εστιάζει σωστά στο θέμα.

Εάν η περιοχή εστίασης περιλαμβάνει αντικείμενα που βρίσκονται σε διαφορετικές

αποστάσεις από τη μηχανή, όπως θέμα μέσα σε κλουβί. Οι δύο διαφορετικές

αποστάσεις που εντοπίζονται από τον ίδιο αισθητήρα θα μπερδέψουν το σύστημα AF.

Εάν το κυρίως θέμα μέσα στα άγκιστρα εστίασης είναι σχετικά μικρό, όπως για

παράδειγμα ένα άτομο που στέκεται μπροστά από ένα μακρινό φόντο. Αυτό

ενδέχεται να έχει ως αποτέλεσμα η εστίαση να επικεντρωθεί στο φόντο και το θέμα

να μείνει εκτός εστίασης. Αυτό είναι πιο πιθανό να συμβεί όταν χρησιμοποιείται

ευρυγώνιος φακός.

Εάν στο θέμα κυριαρχούν κανονικά γεωμετρικά μοτίβα, όπως μια σειρά παράθυρα σε

έναν ουρανοξύστη. Η φωτογραφική μηχανή ενδέχεται να μην εστιάζει σωστά στο

θέμα.

Όταν το κυρίως θέμα περιλαμβάνει πολλές μικρές λεπτομέρειες, όπως μια έκταση με

λουλούδια, ενδέχεται να είναι δύσκολη η επίτευξη της αυτόματης εστίασης. Αυτό

είναι πιο πιθανό να συμβεί όταν χρησιμοποιείται ευρυγώνιος φακός.

Σωστή ευαισθησία (ISO)

Το ISO ελέγχει την ευαισθησία του αισθητήρα της φωτογραφικής μηχανής στο φως.

Μια χαμηλότερη τιμή (όπως το ISO 100) σημαίνει περισσότερο φως , δηλαδή ο

χώρος-περιβάλλον που βρισκόμαστε είναι ηλιόλουστος . Σε μια ηλιόλουστη μέρα στο

πάρκο, χρησιμοποιήστε το ISO 100. Στις συννεφιασμένες ημέρες, σε κλειστούς

χώρους, ή το βράδυ, θα πρέπει να επιλέξετε μια υψηλότερη ευαισθησία ISO.

Χρησιμοποιώντας υψηλότερες τιμές ISO σημαίνει χαμηλότερη ποιότητα εικόνας, η

οποία είναι ο λόγος που θέτουμε συνήθως το ISO μας στη χαμηλότερη δυνατή τιμή,

που μας επιτρέπει να επιτευχθεί η επιθυμητή ταχύτητα κλείστρου. Μόνο αν δεν

μπορείτε να φτάσετε την ταχύτητα κλείστρου που θέλετε θα πρέπει να αυξήσετε την

τιμή ISO.

Ένα τυπικό εύρος ISO με τιμές διαθέσιμες σε μια φωτογραφική μηχανή μπορεί να

μοιάζει κάπως έτσι:

ISO 100 - 200 - 400 - 800 - 1600-3200 - 6.400 με 12.800

Παρατηρήστε πως για άλλη μια φορά οι τιμές διπλασιάζονται καθώς αυξάνουν.

Το ISO είναι η ρύθμιση θεμέλιο και δεν αλλάζει από το κλίκ φωτογράφισης στο

πλάνο. Εάν η φωτεινή ένδειξη στην οθόνη σας δεν αλλάζει, ούτε εσείς να αλλάξετε

την τιμή ISO. Εάν φωτογραφίζετε σε έντονη ηλιοφάνεια όλη την ημέρα, το ISO

μπορεί να μείνει στο 100 όλη την ημέρα. Ο λόγος που θέτουμε ISO χειροκίνητο είναι

έτσι ξέρουμε ότι αυτό δεν θα αλλάξει αν δεν το αλλάξετε. Πρέπει να παραμείνει

σταθερό για εμάς για να έχουμε τον πλήρη έλεγχο διαφράγματος και ταχύτητας

κλείστρου.

Σε μια δεδομένη τιμή ISO, ο αισθητήρας της κάμερας σας χρειάζεται πάντα την ίδια

ποσότητα φωτός για να πάρετε μια καλά εκτεθειμένη φωτογραφία .

Διάφραγμα και ταχύτητα κλείστρου είναι μεταβλητές στην φωτογράφιση ενός

πλάνου, για να συνεργαστούν και για να εξασφαλίσουν τα δεδομένα σωστά στον

αισθητήρα μας είναι απαραίτητο να πάρει αυτός τη σωστή ποσότητα του φωτός

ανάλογα το ISO που έχουμε θέσει.

Θυμηθείτε, με μια σταθερή τιμή ISO, μπορείτε να ανοίξετε ή να κλείσετε το άνοιγμα

στην Α ή Av λειτουργία της φωτογραφικής μηχανή σας που θα αλλάξει την ταχύτητα

του κλείστρου για να ταιριάζει.

Κλείνοντας το άνοιγμα σημαίνει λιγότερο φως που μπαίνει, το οποίο με τη σειρά του

σημαίνει ότι ο φακός θα παραμείνει ανοικτός για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα για

να διατηρήσει μια καλή έκθεση.

Βιβλιογραφία

http://www.gpeppas.gr/fotografia/tk-dia-iso.html

https://nikoneurope-el.custhelp.com/app/answers/detail/a_id/29575/~/Συμβουλές-για-

τη-χρήση-της-αυτόματης-εστίασης

http://akatsikoudis.blogspot.gr/2012/12/blog-post_30.html

Το βιβλίο του φωτογράφου

Η τεχνική της φωτογραφίας

3. Είδη φωτογραφίας

Στα ακόλουθα κεφάλαια θα ασχοληθούμε με κάποια είδη φωτογραφίας.

Τοπίο φωτογραφίας

Ορισμος:Το τοπίο φωτογραφία δείχνει χώρους μέσα στον κόσμο, μερικές φορές

μεγάλη και ατελείωτη, αλλά και άλλες φορές μικροσκοπική. Φωτογραφίες τοπίων

συνήθως συλλάβει την παρουσία της φύσης, αλλά μπορεί επίσης να επικεντρωθεί σε

τεχνητές χαρακτηριστικά ή διαταραχές των τοπίων.

Στόχοι: Το τοπίο φωτογραφίας γίνεται για διάφορους λόγους. Ίσως το πιο

συνηθισμένο είναι να θυμηθούμε μια προσωπική παρατήρηση ή εμπειρία, ενώ στην

ύπαιθρο, ιδίως όταν ταξιδεύουν. Άλλοι το επιδιώκουν κυρίως ως υπαίθρια ζωή, να

ασχολείται με τη φύση και τα στοιχεία, κάποιοι ως απόδραση από το τεχνητό

κόσμο.Πολλές φωτογραφίες τοπίων δείχνουν μικρή ή καθόλου ανθρώπινη

δραστηριότητα και δημιουργούνται κατά την άσκηση ενός καθαρού άσπιλου

απεικονισμού της φύσης, στέρειση της ανθρώπινης επιρροής αντί να χαρακτηρίζει

θέματα, όπως ορίζεται έντονα γεωμορφές τον καιρό, και το φως του περιβάλλοντος.

Όπως συμβαίνει με τις περισσότερες μορφές τέχνης, . Αξιοσημείωτοι φωτογράφοι

τοπίου περιλαμβάνουν Ansel Adams, Μαρκ Γκρέι, ο Γαληνός Rowell, και του

Edward Weston.

Οικολογία των τοπίων:Μερικά από τα πιο σημαντικά και φημισμένοι

φωτογράφοι τοπίου έχουν κίνητρο μια εκτίμηση για την ομορφιά του φυσικού

περιβάλλοντος και την επιθυμία να τη δούμε να διατηρηθεί. Για παράδειγμα, Ansel

Adams μίλαει με πάθος για την υπεράσπιση του φυσικού κόσμου.

Θέματα:Το τοπίο φωτογραφία της ημέρας συνήθως περιλαμβάνει φωτογράφηση

των φυσικών χαρακτηριστικών της γης, του ουρανού και τα ύδατα, σε απόσταση, αν

και κάποια τοπία μπορεί να περιλαμβάνει άτομα σε ένα γραφικό σκηνικό γύρω από

το ξενοδοχείο,και μερικές φορές τη νύχτα. Η φωτογραφία του τεχνητού τοπίου, όπως

για παραδειγμα : χωράφια, δενδροκαλλιέργειες, κήπους και παρτέρια, ακόμα και

διακοσμητικά αρχιτεκτονική και την κοινή δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους, μπορεί

να θεωρηθεί «τοπίο» φωτογραφίας, ακόμη και η παρουσία των τεχνητών τέχνης (π.χ.

Γλυπτική), ή δομές (κτίρια, δρόμοι και γέφυρες, κλπ) .Καθως και αν παρουσιάζονται

σε καλλιτεχνικούς χώρους ή εμφανίζονται στο καλλιτεχνικό ύφος.Ωστόσο, η

κυρίαρχη χρήση του όρου «φωτογραφία τοπίου" γενικά έχει σχέση με τη

φωτογραφία των φυσικών τοπίων σε ανοιχτούς χώρους, συνήθως κυμαίνονται από

μια ντουζίνα πόδια, σε δεκάδες μέτρα, σε δώδεκα μίλια πλάτος.Φωτογραφία τοπίου

είναι συνήθως σχετικά στάσιμη υποκείμενα αναμφισβήτητα μια μορφή «νεκρές

φύσεις». Αυτό τείνει να απλοποιήσει το έργο, σε αντίθεση με τη φωτογραφία των

κινητικών ή ζώντα υποκείμενα. Ωστόσο, "η φωτογραφία τοπίου» συχνά επικαλύπτει

τη δράση της «φωτογραφίας άγριας φύσης», και οι δύο όροι χρησιμοποιούνται

εναλλακτικά , καθώς και οι άγρια φύση και τα τοπία μπορεί να είναι τα στοιχεία της

ίδιας εικόνας, ή σώμα της εργασίας.

Μέθοδοι:Τοπίο φωτογραφία τυπικά απαιτεί σχετικά απλή φωτογραφικού

εξοπλισμού, αν και πιο εξελιγμένο εξοπλισμό μπορεί να δώσει ένα ευρύτερο φάσμα

δυνατοτήτων για την τέχνη. Μάτι ενός καλλιτέχνη για το θέμα μπορεί να αποφέρει

ελκυστικά και εντυπωσιακά αποτελέσματα.

Κάμερα: Οποιαδήποτε συνηθισμένη (ή πολύπλοκα) φωτογραφική μηχανή - κάμερα

φιλμ ή ψηφιακή φωτογραφική μηχανή μπορεί να χρησιμοποιηθεί εύκολα για την

κοινή φωτογράφηση τοπίων. Υψηλότερης ανάλυσης και μεγαλύτερης φορμάς

ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές (ή και μεγαλύτερου μεγέθους μηχανές με φιλμ)

επιτρέπει ένα μεγαλύτερο ποσό της λεπτομέρειας και ένα ευρύ φάσμα της

καλλιτεχνικής παρουσίασης.

Φωτισμός και Flash:Κανονικά, το τοπίο φωτογραφίας, που επικεντρώθηκε

κυρίως στην φυσική ομορφιά, τείνει να γίνεται μόνο με φυσικά απαντώμενες φως του

περιβάλλοντος. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ωστόσο, το τεχνητό φως συνιστάται ή

αναπόφευκτη. Η προσεκτική χρήση του φλας, τεχνητές φωτισμού ή ανακλαστικές

επιφάνειες (π.χ. ανακλαστήρες) για "γεμίσει" σε σκιερά περιοχές χρησιμοποιείται

συχνά σε φωτογραφία τοπίου (π.χ. χώρους κήπο, μικρές περιοχές σε σκοεινά δάση

κλπ).Το φώς στην αυγή ή το σούρουπο, ή λίγο πριν ή μετά από αυτές τις φορές

(ειδικά στην ανατολή, ή κατά τη διάρκεια της «χρυσής ώρας» λίγο πριν από το

ηλιοβασίλεμα), συχνά θεωρείται το καλύτερο για τη σύλληψη λεπτομέρεια, που

δείχνει σκηνές στα καλύτερα χρώματα του φωτός, ή αλλιώς δημιουργώντας

εντυπωσιακές και ελκυστικές εικόνες.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ ΣΤΗ ΦΥΣΗ

ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΠΙΣΩ

Κατά την αναζήτηση για την προέλευση και την ιστορία της φωτογραφίας της άγριας

ζωής, φαίνεται ότι προηγείται η πραγματική παραγωγή μιας εικόνας η οποία θα

μπορούσε να συλληφθεί και να διατηρηθεί. Αυτό ανακαλύφθηκε από το φως του

ήλιου που έλαμπε μέσα από μια μικροσκοπική τρύπα σε ένα σκοτεινό δωμάτιο και

έτσι προεξείχε μια εικόνα της έξω, επάνω σε μία εσωτερική επιφάνεια. Το 1666, ο

Σερ Ισαάκ Νεύτων ήταν σε θέση να αποδείξει ότι το φως είναι η πηγή του χρώματος

από τη διάσπαση του ηλιακού φωτός σε διάφορα χρώματα μέσα από ένα πρίσμα και

στη συνέχεια με την παραγωγή λευκού φωτός από ανασυνδυασμό τους.Παρά το

γεγονός ότι υπήρξαν νέες ανακαλύψεις στον τομέα αυτό το 1700, η επόμενη περίοδος

της μεγάλης φωτογραφικής ανάπτυξης ήταν κατά τη διάρκεια του 1800, η οποία ήταν

όταν Daguerre κατάφερε να εισαγάγει μια νέα διαδικασία, η οποία πήρε 30 λεπτά για

να αναπτυχθεί, δηλαδή τη Daguerreotype, κατοχυρωμένη με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας

στην Αγγλία στα μέσα του -1839. Το 1887, κατατέθηκε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για

την πρώτη πλαστική μεμβράνη που βασίζεται σε ρολό, και κατά τη διάρκεια του

επόμενου έτους, η πρώτη φωτογραφική μηχανή, μια Kodak, που είχε τεθεί σε

δημόσια χρήση, συνοδεύεται από την επεξεργασία και την ανάπτυξη των

υπηρεσιών.Ένα χρόνο αργότερα, το φιλμ 35mm έγινε με διατρήσεις κάτω από τις

πλευρές. Το 1904, παγχρωματικό ταινία ακολούθησε, και το 1912 δύο Γερμανοί

επιστήμονες ανακάλυψαν τη διαδικασία σύζευξης χρώμα, το οποίο ήταν ακόμα

κάπως αναξιόπιστη.Πολλές νέες τεχνολογίες που ακολουθείται σε όλη τα επόμενα

έτη, με αποτέλεσμα πολλά ονόματα γίνει διάσημος, όπως νέες διαδικασίες και τα

προϊόντα τους έγιναν γνωστά ονόματα και τα εμπορικά σήματα. Αυτά περιλαμβάνουν

GeorgeEastman, ο SirThomasEdison, και τα εμπορικά σήματα όπως η Kodak, Agfa,

Leica και από το 1947, την πρώτη Polaroid, η οποία έδωσε την πρώτη στιγμή

έγχρωμες φωτογραφίες 16 χρόνια αργότερα.

ΠΙΣΩ ΣΤΗ ΦΥΣΗ :Η ΑΓΡΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ

Το 1826 όταν ο Joseph Nicéphore Niépce πήρε αυτό που ευρέως θεωρείται η πρώτη

φωτογραφία, ο χρόνος έκθεσης για την εικόνα του ήταν οκτώ ώρες. Ωστόσο, ακόμη

και η ιστορική φωτογραφία του Daguerre ήταν περισσότερο τύχη απ' ότι σχέδιο. Το

‘Boulevard de Temple’ είναι μια μακρά σειρά εικόνων μιας σκηνής ενός παριζιάνικου

δρόμου και απλά έτυχε να πιάσει έναν άνθρωπο που του έλαμπαν τα

παπούτσιαΔεδομένου ότι η φωτογραφία είχε δέκα λεπτά χρόνου έκθεσης, μόνο αυτός

ο άνθρωπος που στεκόταν ακόμα συνελήφθη στην πλάκα. Όλα τα άλλα ήταν θολή

κίνηση στην αφάνεια.Έτσι, αυτή η πρώιμη τεχνική συγκράτησης του πολύ μεγάλους

χρόνους έκθεσης σημαίνει ότι οι φωτογράφοι είχαν ως επί το πλείστον να εργαστεί με

στατικά θέματα και αστικά τοπία(cityscapes) και τα φυσικά τοπία(landscape)ήταν

δύο προφανή παραδείγματα.

Ένα πρόβλημα που οι πρώτοι φωτογράφοι συνάντησαν ήταν ότι πολλοί άνθρωποι

είδαν τη φωτογραφία ως μια απλή μηχανική συσκευή και όχι μια μορφή τέχνης. Αυτό

προστέθηκε επίσης από την άφιξη των προσιτών φωτογραφικών μηχανών χειρός

kodak. Τώρα, σχεδόν ο καθένας θα μπορούσε να είναι «φωτογράφος». Αυτό οδήγησε

πολλούς φωτογράφους στην ανάπτυξη ενός χειραγωγημένου ύφους των εικόνων

γνωστή ως «Pictorialism»Πικτοριαλιστικές φωτογραφίες ήταν συχνά σκόπιμα θολές

Η ιδέα ήταν να δείξουν ότι η καλλιτεχνική έκφραση αυξήθηκε πάνω από την

μηχανική διαδικασία.Ωστόσο, δεν ήταν όλα ασαφή άκρα και ονειρικές απόψεις. Στο

Σινσινάτι το 1848, δύο φωτογράφους, Charles Fontayne και William S. Porter είχαν

συλλάβει εκπληκτικά επίπεδα ανάλυσης στην πανοραμική δεγεροτυπία (

Daguerreotypes )στα προκυμαία των πόλεων. Αυτές οι οκτώ εικόνες των 6.5 "με 8,5"

έχουν πρόσφατα αποκατασταθεί ψηφιακά επιδεικνύοντας εκπληκτικά επίπεδα

λεπτομέρειας. Στο 20ο αιώνα ,οι πιο διάσημοι φωτογράφοι τοπίων κυρίως

προέρχονται από τις ΗΠΑ.Ίσως αυτό οφείλεται στην αυξανόμενη επιρροή του

αμερικανικού πολιτιστικού προϊόντος, τα σύνορα μύθους και κυρίαρχη θέση τους στο

χώρο του κινηματογράφου, που βοήθησε στην προώθηση της ιδέας της εξουσίας και

το μυστήριο του αμερικανικού (φυσικου)τοπίου .Στην κορυφή ηταν ο θρυλικός Ansel

Adams (1902 -1984). Ο Adams ενδιαφεροταν για τον φυσικό κόσμο και καθως ηταν

το αντικείμενο της δουλειάς του, ήταν ένας αφοσιωμένος οικολόγος που ενθάρρυνε

τους ανθρώπους να φροντιζουν τον πλανήτη τους. Εργάστηκε κυρίως σε μαύρο και

άσπρο και κατέλαβε την αμερικανική δύση με εκπληκτικες και δραματικες

εικόνες.Αναπόφευκτα, η φωτογραφία ειχεπάντα μέρος της ύπαρξής της ορίσμενη από

τη ζωγραφική και καθως ο μοντερνισμός επηρεασε την αρχιτεκτονική και τις «καλές

τέχνες», επηρεάστηκε επίσης και η φωτογραφία Η σύνθεση και το βάθος πεδίου στην

φωτογραφία τοπίου (landscapes) - όπως αυτές του Edward Weston (1886 - 1958) -

μπορεί να θεωρηθεί ότι αντανακλά την αφηρημένη ζωγραφική.Το ίδρυμα John

Simon Guggenheim Memorial βοήθησε επίσης πολλούς φωτογράφους να

εξερευνήσουν τη ιθαγενη landscape τους. Ολοι από Garry Winogrand στον Robert

Frank στον Stephen Shore και τον Lee Friedlander ταξιδεψαν σε ολόκληρη την

Αμερική και κατεγραψαν τα ταξίδια τους.

Σε αντίθεση με τη διαχρονική σχεδόν ζωγραφισμενη φύση των προηγούμενων

landscape,οι καλλιτέχνες αυτοί αντιμετώπιζαν το τεράστιο μέγεθος του κόσμου με

μια πιο στιγμιότυπη άποψη.μπροστά τους με ένα πιο στιγμιότυπο άποψη. Σε

ορισμένες περιπτώσεις, αυτό περιλαμβάνεται κυριολεκτικά δείχνοντας το τοπίο μέσα

από το παρμπρίζ του αυτοκινήτου ή κάτοπτρο.

Η σημερινή Ψηφιακή Φωτογραφία

Στα πρώτα χρόνια, ήταν εξαιρετικά δύσκολο να συλλάβει τις εικόνες της άγριας ζωής

λόγω του απρόβλεπτου χαρακτήρα της και τους περιορισμούς του εξοπλισμού, ειδικά

σε εκείνη του χρόνου και της ταχύτητας, το οποίο εφαρμόζεται σε φωτογραφικό

εξοπλισμό. Αν και βασικός εξοπλισμός μπορεί να αποφέρει απίστευτα αποτελέσματα,

οι ειδικοί φακοί απαιτούνται για κάποια εργασία.Ναυτιλίας και υποβρύχια λήψης

εικόνας είναι ένα από τα πιο προφανή. Macro φακοί δίνουν τα καλύτερα

αποτελέσματα όταν παραμικρό πλάσματα καταγραφή της φύσης, όπως τα έντομα,

ενώ τα πουλιά, τα οποία είναι πάντα ντροπαλός και δειλός, είναι καλύτερο να

συλλαμβάνονται με τη χρήση φακών καιρό.Ο φωτογράφος της άγριας φύσης φέρνει

συνήθως περισσότερες από μία κάμερες, το καθένα φορτωμένο και έτοιμο για χρήση

για μια στιγμή. Η δουλειά του περιλαμβάνει πολλές διαφορετικές πτυχές και πολλή

αυτοπειθαρχία.Τα νυκτόβια πλάσματα ζητούν καταφύγιο για την ημέρα. Κατά το

σούρουπο, τα ζώα αυτά ξαπλώνουν κάτω για τη νύχτα, κι όταν τα νυκτόβια ζώα

ξυπνήσουν αρχίζουν το κυνήγι.Εξ αυτού έπεται ότι ο φωτογράφος πρέπει να έχει

πλήρη γνώση των θεμάτων του, τις συνήθειες, των οικοτόπων τους, και τη

συμπεριφορά και όταν και όπου είναι πιο πιθανό να εμφανιστούν.Η υπομονή είναι

μία από τις μεγαλύτερες αρετές ενός φωτογράφου άγριας ζωής της. Τα άγρια ζώα δεν

εκτελούν στο σύνθημα και είναι εμφανώς επιφυλακτική της παρουσίας του

ανθρώπου. Ο παραμικρός απρόσμενος ήχος ή κίνηση είναι πιθανό να προκαλέσει την

πτήση.Ειδικός εξοπλισμός, σε συνδυασμό με μια καλή γνώση αυτής της τεχνολογίας

και της λειτουργίας του, είναι σημαντικά εργαλεία για τη σύλληψη ζώων σε δράση.

Είναι το επίκεντρο και όχι το φόντο, ωστόσο υπέροχο αυτό μπορεί να είναι.Για να το

τονίσω αυτό, γρήγορες ταχύτητες κλείστρου, μεγάλα διαφράγματα και τα γυρίσματα

σε μια γωνία ή ελαφρώς θολώνοντας το φόντο είναι τεχνικές οι οποίες παρέχουν

μερικές από τις πιο δραματικές εικόνες.Ένας ειδικός ο οποίος έχει εμπειρία στα

πλάσματα της φύσης και μπορεί να μετρήσει τα εικονίδια του είδους του, όπως το

NationalGeographic World, το BBC Wildlife, Φυσικής Ιστορίας και Γεω περιοδικά

μεταξύ των εκδοτών της δουλειάς του, είναι ένας άξιος συνεργάτης της για

εξωστρεφή ιστορία της φωτογραφίας άγριας φύσης.

Υποβρύχια Φωτογραφία

Κατά τις πρώτες ημέρες της φωτογραφίας, ήταν δύσκολο να πάρετε μια φωτογραφία

της άγριας ζωής λόγω της αργής φακούς και την χαμηλή ευαισθησία της

φωτογραφικής μέσα ενημέρωσης. Στην πραγματικότητα, δεν ήταν μέχρι το 1906 που

το NationalGeographic δημοσίευσε την πρώτη της φωτογραφίες της άγριας ζωής. Οι

φωτογραφίες τραβήχτηκαν από τον Γιώργο Shiras ΙΙΙ, έναν Εκπρόσωπο των ΗΠΑ

από την Πενσυλβανία. Μερικές από τις φωτογραφίες του ελήφθησαν με τις πρώτες

σύρμα τελική παγίδες κάμερα.Η υποβρύχια φωτογραφία είναι η διαδικασία της

λήψης φωτογραφιών, ενώ κάτω από το νερό. Αυτό γίνεται συνήθως, ενώ καταδύσεις,

αλλά μπορεί να γίνει ενώ καταδύσεις στην προσφορά επιφάνεια, κολύμπι με

αναπνευστήρα, κολύμβηση, από μια υποβρύχια ή τηλεχειριζόμενο υποβρύχιο όχημα,

ή από τις αυτόματες μηχανές μειώνεται από την επιφάνεια.Η υποβρύχια φωτογραφία

μπορεί επίσης να χαρακτηριστεί ως μια μορφή τέχνης και μια μέθοδο για την

καταγραφή των δεδομένων. Η επιτυχής υποβρύχια απεικόνιση γίνεται συνήθως με

ειδικό εξοπλισμό και τεχνικές. Ωστόσο, προσφέρει συναρπαστικές ευκαιρίες και

σπάνιο φωτογραφικό. Ζώα όπως τα ψάρια και θαλάσσια θηλαστικά είναι κοινά

θέματα, αλλά οι φωτογράφοι επιδιώκουν επίσης ναυάγια, βυθισμένα συστήματα

σπηλαίων, υποβρύχια «τοπία», ασπόνδυλα, φύκια, γεωλογικά χαρακτηριστικά, και τα

πορτρέτα των συναδέλφων τους δύτες.Ναυτιλίας και υποβρύχια λήψης εικόνας είναι

ένα από τα πιο προφανή. Macro φακοί δίνουν τα καλύτερα αποτελέσματα όταν

παραμικρό πλάσματα καταγραφή της φύσης, όπως τα έντομα, ενώ τα πουλιά, τα

οποία είναι πάντα ντροπαλός και δειλός, είναι καλύτερο να συλλαμβάνονται με τη

χρήση φακών καιρό.Κατά τις πρώτες ημέρες της φωτογραφίας, ήταν δύσκολο να

πάρετε μια φωτογραφία της άγριας ζωής λόγω της αργής φακούς και την χαμηλή

ευαισθησία της φωτογραφικής μέσα ενημέρωσης. Στην πραγματικότητα, δεν ήταν

μέχρι το 1906 που το NationalGeographic δημοσίευσε την πρώτη της φωτογραφίες

της άγριας ζωής. Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν από τον Γιώργο Shiras ΙΙΙ, έναν

Εκπρόσωπο των ΗΠΑ από την Πενσυλβανία. Μερικές από τις φωτογραφίες του

ελήφθησαν με τις πρώτες σύρμα τελική παγίδες κάμερα.Κατά τις πρώτες ημέρες της

φωτογραφίας, ήταν δύσκολο να πάρετε μια φωτογραφία της άγριας ζωής λόγω της

αργής φακούς και την χαμηλή ευαισθησία της φωτογραφικής μέσα ενημέρωσης. Στην

πραγματικότητα, δεν ήταν μέχρι το 1906 που το NationalGeographic δημοσίευσε την

πρώτη της φωτογραφίες της άγριας ζωής. Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν από τον

Γιώργο Shiras ΙΙΙ, έναν Εκπρόσωπο των ΗΠΑ από την Πενσυλβανία. Μερικές από τις

φωτογραφίες του ελήφθησαν με τις πρώτες σύρμα τελική παγίδες κάμερα.

Πηγές

https://en.wikipedia.org/wiki/Wildlife_photography

https://www.youtube.com/watch?v=i1iurHcPIyE

https://www.youtube.com/watch?v=eFd5h0JRdKg

http://www.wildimagesonline.com/wildlife-photography/history-of-wildlife-

photography.html

https://en.wikipedia.org/wiki/Underwater_photography

Το Πορτραίτο

Πορτραίτο Ιστορική αναδρομή

Η πρώτη φωτογραφία, τραβήχτηκε πιθανότατα το 1825, από τον γάλλο εφευρέτη

JosephNiepce και απεικόνιζε την εξωτερική θέα από το παράθυρό του. Μιας και η

έκθεση αυτής της φωτογραφίας (ηλιογραφίας) κράτησε οκτώ ολόκληρες ώρες

αντιλαμβανόμαστε γιατί οι πρώτες φωτογραφίες απεικόνιζαν στατικά αντικείμενα και

όχι ανθρώπους. Θα χρειαστεί να περάσουν ακόμα αρκετά χρόνια μέχρι το 1839 για να

έχουμε άνθρωπο μέσα στο καρέ με τη συνδρομή του Daguerre και της εφεύρεσης

του, της δαγγεροτυπίας.Έτσι η πρώτη φωτογραφία που περιλαμβάνει άνθρωπο έγινε

από τον LuisDaguerre στην BoulevardduTemple. Η έκθεση κράτησε για δέκα λεπτά

και καταγράφηκε ένας άνθρωπος που κάθισε να γυαλίσει τα παπούτσια του στην

κεντρική Λεωφόρο. Φυσικά δεν ήταν πορτραίτο, παρά μόνο ιστορικά η πρώτη

ανθρώπινη παρουσία σε φωτογραφία. Με την πολύχρονη προσπάθεια του Daguerre

αλλά και άλλων πρωτοπόρων δαγγεροτυπιστών της περιόδου να βελτιώσουν την

τεχνολογία της φωτογραφίας, η δαγγεροτυπία γίνεται ο δημοφιλέ-στερος τρόπος για

τη λήψη πορτραίτων και συνάμα η πρώτη επιτυχής εμπορική εκμετάλλευση της

φωτογραφίας. Η δαγγεροτυπία άνοιξε μια πάρα πολύ μεγάλη αγορά για το πορτραίτο

– ιδίως στην Αμερική. Υπολογίζεται ότι μέχρι το 1853 είχαν παραχθεί συνολικά τρία

εκατομμύρια δαγγεροτυπίες μόνο στις ΗΠΑ.

Τέλη 1839. Το πρώτο αυτο-πορτραίτο στην ιστορία της φωτογραφίας. Απεικονίζεται ο

χημικός, μεταλλουργός και πρωτοπόρος της φωτογραφίας, RobertCornelius.

Σχεδόν όλοι είχαν την δυνατότητα να αποκτήσουν ένα ατομικό ή οικογενειακό

πορτραίτο, εκδημοκρατίζοντας έτσι ένα προνόμιο που προηγουμένως ανήκε μόνον

στην ανώτερη τάξη. Πρόσφατα ήρθε και πάλι στο φως το αυτοπορτραίτο του

χημικού, μεταλλουργού και πρωτοπόρου της φωτογραφίας, RobertCornelius.

Πρόκειται για το πρώτο αυτοπορτραίτο και για ένα από τα πρώτα πορτραίτα που

τραβήχτηκαν ποτέ και μάλιστα με τεχνική πιο εξελιγμένη από την δαγγεροτυπία. Η

λήψη έγινε στα τέλη του 1839 και απεικονίζει τον Cornelius που φαίνεται πως έχει

τρέξει να μπει στο κάδρο μιας και εμφανίζεται στο άκρο του καρέ. Ο Cornelius

παρόλα αυτά δεν έφτασε ποτέ τη φήμη του Daguerre και του Niepce. Αυτονόητα, δεν

έλειψε ο ανταγωνισμός στη δαγγεροτυπία. Σύντομα ήλθαν στο προσκήνιο και άλλες

εφευρέσεις όπως η καλοτυπία του WilliamHenryFoxTalbot (που μόλις εξελίχθηκε

κατάφερε να επικρατήσει περιθωριοποιώντας τη δαγγεροτυπία). Και οι δύο πρώτες

τεχνικές παρουσίαζαν σημαντικές ελλείψεις. Η δαγγεροτυπία δεν επέτρεπε την

αναπαραγωγή της εικόνας σε πολλά αντίτυπα, αφού δεν διέθετε αρνητικό ενώ η

καλοτυπία υστερούσε σε ευκρίνεια. Έτσι μετά από μερικά χρόνια δοκιμών και την

εφεύρεση της τεχνικής του κολλοδίου ακολούθησαν δύο παραλλαγές, οι οποίες

έγιναν πολύ δημοφιλείς λόγω χαμηλού κόστους και όχι χάρη στην τεχνική τους

υπεροχή: η αμβροτυπία και η τσιγκοτυπία. Η αμβροτυπία ήταν η χρήση ενός

αρνητικού σε γυαλί, όπως αυτό που τραβούσαν κανονικά, το οποίο όμως ήταν

υποφωτισμένο, για να δημιουργηθεί η ψευδαίσθηση θετικής εικόνας πάνω του. Η

τσιγκοτυπία ήταν μια τεχνική ακόμη πιο φθηνή, μιας και χρησιμοποιούσε ευτελές

μέταλλο (ψευδάργυρο) αντί για γυαλί σαν υπόστρωμα για τη αποτύπωση της εικόνας.

Ακολούθησαν δεκαετίες πειραματισμών, με επιτυχίες και αποτυχίες, μέχρι το 1888,

όταν ο GeorgeEastman κυκλοφόρησε την Kodak με το σλόγκαν “Youpressthebutton,

wedotherest” και απλοποίησε θεαματικά τη φωτογραφική διαδικασία.

Το 1901 ήταν η χρονιά της KodakΒοχBrownie, της πρώτης φωτογραφικής μηχανής

μαζικής παραγωγής που είχε τεράστια απήχηση στην μεσαία τάξη. Αισθητικά το

πορτραίτο άντλησε τα πρώτα του δάνεια από την ζωγραφική αλλά πολύ σύντομα

έσπασε τα δεσμά του, αναπτύχθηκε και μετατράπηκε ίσως στο πιο δημοφιλές είδος

φωτογραφίας, σε ένα χώρο δημιουργικού πειραματισμού και σε πεδίο δόξας

μοναδικών καλλιτεχνών. Στις επόμενες σελίδες θα δούμε μερικούς από τους

φωτογράφους που καθόρισαν τη φωτογραφία πορτραίτου.

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΑ STUDIO

Στα μέσα του 19ου αιώνα η έννοαι του τεχνητού φωτισμού ήταν άγνωστη όπως και

το ηλεκτρικό ρεύμα. Οι φωτογράφοι φώτιζαν τα πορτραίτα ρυθμίζοντας ανάλογα το

φως της ημέρας με κουρτίνες, καθρέπτες και λευκά πανιά. Σύμφωνα με την

επικρατούσα τότε αντίληψη, θα έπρεπε το πορτραίτο να φωτίζεται ομοιόμορφα χωρίς

δηλαδή έντονες φωτοσκιάσεις. Την υπέρβαση αυτής της αντίληψης έκανε ο γάλλος

Νadar κατακτώντας λαμπρή θέση στην ιστορία της φωτογραφίας. Στο διάβα του

χρόνου (1860 – 1890) το λιτό φόντο – που ήταν συνήθως ένας άσπρος τοίχος –

αντικαταστάθηκε από ζωγραφισμένες αναπαραστάσεις αστικού και φυσικού τοπίου.

Η λιτότητα στο decor επανήλθε τον 20ο αιώνα.

Το ασπρόμαυρο πορτραίτο

ΓΕΝΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΡΤΡΑΙΤΟ

Η φωτογράφηση μιας ανθρώπινης μορφής, όταν γίνεται αποκομμένη -ή σχεδόν

αποκομμένη από το περιβάλλον στο οποίο τοποθετείται- αποτελεί ένα πορτρέτο.

Ίσως όχι «πορτρέτο» με την εικαστική έννοια, στην οποία ο σκοπός είναι όχι η

ρεαλιστική απόδοση, αλλά η διαχρονική αποτύπωση των χαρακτηριστικών και της

ταυτότητας του εικονιζόμενου, αλλά η σύλληψη της διάθεσης στη συγκεκριμένη

στιγμή. Το πετυχημένο πορτραίτο απαιτεί συνδυασμό τεχνικών γνώσεων, ένα

ενδιαφέρον και ανταπόκριση στους ανθρώπους, και κατανόηση των περιορισμών που

θα δημιουργήσει η φωτογραφική μηχανή. Δεν μπορούμε να φωτογραφίσουμε

πορτραίτα χωρίς να έχουμε υπόψιν μας το χαρακτήρα καθώς και την εμφάνιση. Η

φωτογραφία πρέπει να μεταδίδει το συναίσθημα του υποκειμένου. Πρέπει να υπάρχει

σιγουριά ότι το υποκείμενο φοράει ρούχα που του ταιριάζουν . Επίσης πρέπει να

διαλεχθεί ένα φόντο που να ταιριάζει με τα ρούχα, αλλά και με τον τόνο του

προσώπου. Είναι σημαντικό η αποφυγή απλού μαύρου ή άσπρου εκτός αν αυτό είναι

βασικό για ένα εφέ υψηλού ή χαμηλού τόνου. Τέλος είναι αναγκαίο να έχουμε

υπόψιν μας ότι ένας τηλεφακός και η μακρινή θέση λήψης βοηθούν στη συμπίεση

των μπροστινών προεξοχών όπως είναι η μύτη. Επίσης σημαντική είναι και η

έκφραση στα πορτραίτα. Μια ενδιαφέρουσα και χαρακτιριστική έκφραση είναι

βασική για ένα καλό πορτρέτο .Με την προυπόθεση ότι ο φωτισμός και το βάθος

πεδίου επιτρέπουν στο άτομο λογική ευελιξία κίνησης .Η φωτογραφική μηχανή

μπορεί να στηριχθεί πάνω σ ‘ένα τρίποδο ,να χρησιμοποιηθεί ένα μακρύ ντεκλανσέρ

και να γίνει μια φυσική συζήτηση. Για να μετατοπιστεί το υποκείμενο στα αριστερά

πρέπει να κινηθούμε προς τα δεξιά της φωτογραφικής μηχανής. Η γενική μας

συμπεριφορά λοιπόν έχει μεγάλη σημασία .Πρέπει να ανακαλύψουμε τα

ενδιαφέροντα του ατόμου ( του οποίου φωτογραφίζεται) και να προσπαθήσουμε να

το κάνουμε να αισθανθεί άνετα .

ΤΟ ΑΣΠΡΟΜΑΥΡΟ ΠΟΡΤΡΕΤΟ

Ο πρώτος φωτογράφος του ασπρόμαυρου πορτραίτου είναι οΓιουσούφΚαρς. Το1941

ήταν το πρώτο του μοντέλο ο πρωθυπουργός της Βρετανίας ΟυίνστονΤσώρτσιλ.Η

φωτογραφία του δημοσιεύτηκε στο αμερικάνικο περιοδικόlife. Επίσηςαποθανάτισε

προσωπικότητες όπως τον ΄Αλμπερτ Άιν στάιν , ΆλπμρετΣβάιτσε ,Φιντέλ Κάστρο,

Ιντίρα Γκάντι ,ΜωχάμετΆλι και τον Πιερ Έλιοτ Τρίντο.Μια σημαντική του φράση

είναι «Το μέσα σε κάθε άντρα και σε κάθε γυναίκα κρύβετε ένα μυστικό. Ως

φωτογράφος οφείλω να το αποκαλύψω εάν μπορώ. Σε αυτή την φευγαλέα ευκαιρία ο

φωτογράφος πρέπει να δράσει γιατί αλλιώς έχει χάσει !»

NICOLE KIDMAN

MICHELLEPFEIFFER

MERYLIN

DENNISQUAID

JEREMYRENNER

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΙ

1. ΆλφρεντΣτίγκλιτς

2. ΑντρεΚερτεζ

3. ΈολοΠερφίντιο (πορτρέτα με κλόουν)

4. Μαν ράι

5. Χρήστος Τσέλος( έκανε το πορτρέτο με τίτλο Γιολάντα το 1962)

6. ΓιουσουφΚαρς

Θεωρούνται ότι έδωσαν σπουδαία δείγματα φωτογραφίας τέχνης

ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ ΖΩΩΝ

Η φωτογράφηση ζώων δεν είναι πιο δύσκολη από τη φωτογράφηση ανθρώπων.

Χρειάζεται απλά πολλή υπομονή και υπάρχουν πολλές φορές που μπορεί να μη βγει η

λήψη με την πρώτη και να χρειαστεί να επαναληφθεί η διαδικασία μετά από ένα

διάστημα.

Όλα τα ζώα χαλαρώνουν περισσότερο όταν βρίσκονται στο χώρο τους και φυσικά

όταν στη φωτογράφηση συμμετέχει ο ιδιοκτήτης τους ή και ο εκπαιδευτής τους.

Υπάρχουν ζώα που στήνονται από μόνα τους και μένουν στην πόζα για αρκετή ώρα

και άλλα που για να τα φωτογραφήσεις χρειάζονται ανταλλάγματα (π.χ. μπισκότα).

Οι γάτες ανήκουν στην κατηγορία των ζώων που ποζάρουν ακόμα και όταν δεν

ποζάρουν!

Το άλογο είναι ένα από τα πιο δημοφιλή ζώα για φωτογράφηση, κυρίως λόγω των

ματιών του και του μυώδους σώματός τους.

Είναι πολύ σημαντικό πριν τη φωτογράφηση να ερχόμαστε σε επαφή με το ζώο γιατί

ο χαρακτήρας του είναι αυτό που θα μας εμπνεύσει ως προς το θέμα της

φωτογραφίας. Για παράδειγμα, ένα σκυλάκι συντροφιάς θα φωτογραφηθεί σε

εσωτερικό χώρο, σε αντίθεση με ένα σκυλί αγώνων που θα το αφήσεις ελεύθερο στην

ύπαιθρο για να αναδείξει τις ικανότητές του. Το ίδιο ισχύει και για τα άλογα, όπου σε

ένα άλογο dressage θέλεις να αναδείξεις τη χάρη των βηματισμών του, ενώ σε ένα

άλογο υπερπήδησης εμποδίων πρέπει να απαθανατίσεις τη στιγμή μιας προσπάθειας

ώστε να αναδειχθεί η δύναμη και η ένταση της προσπάθειας του αλόγου.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Βικυπαίδεια, φυλλάδια http://dailyarticle.gr/2012/11/11/fantastika-portreta-

zoon-apo-ton-tim-flash/http://www.photo.gr/know-how/history-portrait/

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΣΗ ΜΟΔΑΣ

ΣΤΗΣΙΜΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΣΗΣ ΜΟΔΑΣ

Το επάγγελμα του Στυλίστα

Ορισμός: Ο στυλίστας ασχολείται με τη σκηνοθεσία μιας φωτογράφησης ή

παρουσίασης ρούχων της μόδας, καθώς επίσης και με την προσωπική εμφάνιση ενός

καλλιτέχνη.

Περιγραφή: Η εργασία του στυλίστα σχετίζεται με το «στήσιμο» μιας

φωτογράφησης ή επίδειξης.

Συγκεκριμένα, ο στυλίστας ενημερώνεται συνεχώς για τις νέες τάσεις της μόδας,

αποκτά πολύ καλή γνώση της προσωπικότητας του ατόμου που θα παρουσιάσει και

του περιοδικού για το οποίο γίνεται η φωτογράφηση, συνεργάζεται με το μακιγιέρ και

το φωτογράφο, σχεδιάζει με ακρίβεια τον τρόπο με τον οποίο θα παρουσιάσει το

«θέμα» που του έχει ζητηθεί.

Η χρήση της φωτογραφικής μηχανής θεωρείται συνήθως απαραίτητη.

Προϋποθέσεις άσκησης: Άδεια άσκησης επαγγέλματος δεν είναι απαραίτητη.

Χαρακτηριστικά:

Νομοθετική κατοχύρωση:

Εκπαίδευση: Η εκπαίδευση του στυλίστα παρέχεται από Ιδιωτικές Σχολές και Ι.Ε.Κ.

Σημαντικότερη όμως είναι η επαφή με το αντικείμενο, η πρακτική εξάσκηση και το

ταλέντο. Πολλοί στυλίστες προέρχονται από συναφείς τομείς στο χώρο της μόδας.

Σπουδαιότητα: Ένας στυλίστας πρέπει να είναι επινοητικός και δυναμικός. Η

εργασία του απαιτεί ιδιαίτερο καλλιτεχνικό ταλέντο και αισθητική αντίληψη, καθώς

και πρωτοτυπία και φαντασία. Οφείλει επίσης να έχει κοινωνική επιδεξιότητα,

συνέπεια και οργάνωση στη δουλειά του.

Απαραίτητη θεωρείται η διαρκής ενημέρωση σε θέματα μόδας (στην Ελλάδα και το

εξωτερικό), στις νέες τάσεις και εξελίξεις, καθώς και η γνώση μιας ξένης γλώσσας.

Μέλλον: Η ζήτηση για επαγγέλματα σχετικά με τη μόδα φαίνεται να αυξάνει και

διαρκώς δημιουργούνται νέες ευκαιρίες για τους επαγγελματίες του είδους.

Οι αποδοχές είναι αρκετά ικανοποιητικές.

Περιβάλλον ενασχόλησης: Ο στυλίστας εργάζεται σε περιοδικά ή στην τηλεόραση

συνήθως ως ελεύθερος επαγγελματίας. Γενικότερα, απασχολείται σε χώρους που

σχετίζονται με τη μόδα και κινείται αρκετά στον καλλιτεχνικό κύκλο. Τα τελευταία

χρόνια οι στυλίστες αναλαμβάνουν την προσωπική εμφάνιση καλλιτεχνών (ηθοποιοί,

τραγουδιστές), όπου επεμβαίνουν στο στυλ ντυσίματος, κόμμωσης, μακιγιάζ κ.λπ., με

σκοπό να αλλάξουν ή να βελτιώσουν την εικόνα παρουσίασης του συγκεκριμένου

προσώπου προς το κοινό.

Επαγγελματικές συνθήκες: Το επάγγελμα του στυλίστα ελκύει αρκετούς νέους και

θεωρείται ένα από τα σύγχρονα επαγγέλματα. Η εργασία του στυλίστα δεν

περιορίζεται στο χώρο ενός γραφείου, αλλά απαιτεί συνεχή αναζήτηση των

κατάλληλων ρούχων ή αξεσουάρ που θα πλαισιώσουν τη φωτογράφηση, καθώς και

των κατάλληλων χώρων. Πρόκειται για εργασία με αρκετό άγχος, αφού οι

φωτογραφήσεις γίνονται συνήθως σε περιορισμένο χρόνο. Το ωράριο εργασίας είναι

άστατο και απαιτείται ορθοστασία ή συνεχής κίνηση.

Επαγγελματικές οργανώσεις:

Γενικά σχόλια: Ο στυλίστας προσπαθεί με δημιουργικό τρόπο να πετύχει την

καλύτερη προβολή του θέματος που έχει αναλάβει.

Ο στυλίστας είναι υποχρεωμένος να παρακολουθεί τη μόδα, τις νέες τάσεις, όχι μόνο

στον ενδυματολογικό τομέα αλλά και σε άλλους τομείς που αφορούν την εμφάνιση

του ανθρώπου, τόσο σε τοπικό, όσο και σε διεθνές επίπεδο.

WORKSHOP

Το workshopπεριλαμβάνει :

1. Οργάνωση και λειτουργία ενός φωτογραφικού στούντιο

2. Πλήρης παρουσίαση των φωτιστικών μονάδων και του στουντιακού

εξοπλισμού

3. Εξάσκηση πάνω στις διάφορες τεχνικές φωτισμού με στούντιο φλας και

συνδυασμού με daylightανάλογα με το είδος και τις απαιτήσεις των

φωτογραφήσεων

4. Λήψεις εσωτερικού και εξωτερικού χώρου με μεταφερόμενο στούντιο

5. Παρουσίαση διαφορετικών τεχνικών και αισθητικών προσεγγίσεων της

φωτογραφίας μόδα και πορτρέτου

6. Εξάσκηση σε φωτογραφίσεις όλο το Σ/Κ με επαγγελματίες στυλίστες μακιγιέζ

και μοντέλα

7. Δημιουργία επαγγελματικού πορτφόλιο

ΣΤΗΣΙΜΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΣΗΣ ΜΟΔΑΣ

Οι περισσότερες φωτογραφίσεις για τα πιο διάσημα περιοδικά και όλες τις άλλου

είδους εκδόσεις πραγματοποιούνται με πολύ απλά φωτογραφικά εργαλεία. Αν

κοιτάξουμε προσεκτικά τις φωτογραφίες μπορούμε να καταλάβουμε από τις σκιές

που πέφτουν πάνω στο μοντέλο ποιά είναι η πηγή φωτός κάθε φορά και έτσι

πρόχειρα να καταλάβουμε τι ήταν αυτό που οδήγησε σε αυτό το συγκεκριμένο

αποτέλεσμα. Και ενώ οποιοσδήποτε μπορεί να τραβήξει μία φωτογραφία

χρησιμοποιώντας τα ίδια εργαλεία με κάποιον άλλο, αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα

ότι το αποτέλεσμα του εξώφυλλου θα είναι ακριβώς το ίδιο.

Αυτό που πραγματικά κάνει τη μεγάλη διαφορά σε μία φωτογραφία, είναι μικρά

στοιχεία, που αν συνδυαστούν μαζί, έχουν πολύ καλό αποτέλεσμα. Ας υπολογίσουμε

τα πιο σημαντικά στοιχεία τα οποία κάνουν μία φωτογραφία να γίνει εξώφυλλο ή η

επιλογή του εκδότη. Ακόμη και αν αναζητάς περισσότερο υλικό για να το

συμπεριλάβεις στον ατομικό σου φάκελο (ως καλλιτέχνης) και έτσι να προβάλεις τα

προσόντα σου σε μελλοντικούς πελάτες, είναι ίσως αναγκαίο να διαβάσεις

προσεκτικά αυτό το άρθρο ώστε να καταλάβεις τι συμπεριλαμβάνει η παραγωγή μίας

σχεδιασμένης μικρής ή μεγάλης φωτογράφισης.

1) Ιδέα ή έννοια

…ή και πλοκή ακόμη. Οι πιθανότητες είναι ότι αν είσαι στη μέγιστη απόδοση

δημιουργικότητας, τότε κατακλύζεσαι από ένα σωρό ιδέες. Αν δεν τις καταγράψεις

μέσα σε 15-30 δευτερόλεπτα (αν και γνωρίζω ότι χρειάζεται περισσότερος χρόνος για

αυτό), θα ξεχαστούν. Στο κάτω- κάτω δεν έχει κανένα νόημα να καταγράψεις κάτι αν

δεν πρόκειται ποτέ να το ξανακοιτάξεις. Ίσως από τύχη ή από την επίμονη φύση σου

αυτό που κάποτε κατέγραψες να μετατραπεί σε κάτι πολύ όμορφο. Θα σας

συμβούλευα να κρατάτε πάντα ένα μικρό βιβλίο ιδεών. Μπορείτε να το παίρνετε

πάντα μαζί σας και καθώς ξεπηδάει η έμπνευση, εσείς συνεχίζετε να καταγράφετε τις

ιδέες σας. Αφήνετε πάντα κάποιο χώρο κενό σε κάθε σελίδα του ημερολογίου ώστε

μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να ανατρέχετε σε αυτήν και να προσθέτετε και άλλα

πράγματα- σκιτσάρετε, σχεδιάστε, υπογραμμίστε, ονειρευτείτε ότι έχει σχέση με

αυτό. Βάλτε στο μυαλό σας έντονα την ιδέα ότι αυτό κάποτε θα γίνει

πραγματικότητα. Πιέστε τον εαυτό σας και να υπενθυμίζετε στον εαυτό σας ότι

μπορείτε να το κάνετε άσχετα με το πόσο δύσκολο μπορεί να φαίνεται. Σας

υπόσχομαι, ότι γίνεται έτσι ευκολότερο και ακόμη καλύτερο. Όταν νομίζετε ότι η

πλοκή της ιστορίας σας είναι λίγο- πολύ έτοιμη, προχωρήστε στο επόμενο βήμα.

2) Εξοπλισμός, τοποθεσία, συγχρονισμός

Μπορείτενα χρησιμοποιήσετε πολύ λιτό/ απλό εξοπλισμό για την παραγωγή την

οποία σχεδιάζετε ή μπορείτε να έχετε ένα στούντιο γεμάτο με μικρά αξεσουάρ

σύγχρονης τεχνολογίας για να ‘’φωτίσετε’’ τον εργασιακό σας χώρο και να σας δώσει

την ευελιξία που χρειάζεστε ώστε να επιτύχετε τον στόχο σας. Πολλοί επαγγελματίες

φωτογράφοι βασίζονται στο ηλιακό φως σαν κύρια πηγή φωτός προσθέστε κάτοπτρα.

Άσχετα με το που φωτογραφίζετε, πάντοτε να εξερευνείτε την περιοχή που πρόκειται

να χρησιμοποιήσετε σαν σκηνικό ή φόντο για τις φωτογραφίες σας. Σε κάποιες από

τις περιοχές που πρόκειται να κάνετε την φωτογράφηση μπορεί να χρειάζεται κάποια

ειδική άδεια για να χρησιμοποιήσετε τον χώρο τους.

Οποιαδήποτε τοποθεσία μπορεί να καθίσταται χρήσιμη εφόσον συνδέεται με την

ιδέα και την έννοια της ιδέας σας. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το γκαράζ σας με

απλά φώτα, ένα υφασμάτινο σκηνικό/ φόντο ή χάρτινα σκηνικά, τα οποία δεν θα σας

στοιχίσουν μία περιουσία. Ήδη έχετε πάρει μία πολύ καλή φωτογραφική μηχανή, δεν

θα σας κοστίσει πολύ να επενδύσετε και σε κάποιον εξοπλισμό φωτισμού. Μέχρι να

μπορέσετε να φτιάξετε ένα σοβαρό στούντιο, μπορείτε να τα καταφέρετε με

αυτοσχέδιο εξοπλισμό εφόσον ξέρετε τι κάνετε. Στο περιβάλλον ενός στούντιο όπως

το φυσικό φως είναι κυριολεκτικά ανύπαρκτο, μπορείτε να ελέγξετε και να

χειριστείτε την όλη διαδικασία με κάποια τεχνικά φώτα τα οποία μπορείτε να τα

αγοράσετε φθηνά ακόμα και από ένα συνοικιακό κατάστημα. Ωστόσο, αν

αποφασίστε να φωτογραφίσετε εκτός στούντιο, χρειάζεται να γνωρίζετε ένα-δύο

πράγματα σχετικά με την φωτογράφηση σε φυσικό περιβάλλον. Ο συγχρονισμός και

η σωστή θέση σας είναι δύο σημαντικοί παράγοντες και αν επιλέξετε συνετά

μπορείτε να έχετε θεαματικά αποτελέσματα ακόμη και κατά την διάρκεια του

μεσημεριού. Ωστόσο, εγώ, προτιμώ να φωτογραφίζω είτε νωρίς το πρωί, είτε

αργότερα το απόγευμα, όταν το φως του περιβάλλοντος είναι λιγότερο έντονο. Η όλη

ιδέα μίας σχεδιασμένης φωτογράφησης βασίζεται στο ότι μπορείτε να ελέγξετε και να

ρυθμίσετε τα πάντα. Επομένως, αν αυτός είναι ο στόχος σας, τότε επιλέξτε την ώρα

με σύνεση και μεταφέρετε τον εξοπλισμό που θα σας βοηθήσει για την επίτευξη του

στόχου σας.

3) Μοντέλα

Πέρα από μία ιδέα ή ανάθεση εργασίας που σας έχει δοθεί, αν δεν έχετε το

κατάλληλο μοντέλο που θα είναι η βιτρίνα της δουλειάς σας, τότε ολόκληρη η

εργασία θα αποτύχει-όπως ακριβώς σε οποιαδήποτε κερδοφόρα βιομηχανία η επιλογή

των σωστών μοντέλων σημαίνει πολλά. Όσο τετριμμένο ή απαξιωτικό μπορεί να

ακούγεται σε όσους αντιτίθενται στην ιδέα ότι το σεξ ‘’πουλάει’’ η πραγματικότητα

είναι αυτή και είναι γεγονός. Αν ο στόχος σας είναι να προωθήσετε τη δουλειά σας

και να δημιουργήσετε έναν ισχυρό ατομικό φάκελο (portfolio), τότε μία από τις

επιλογές σας είναι να έχετε μοντέλα τα οποία δουλεύουν στη βιομηχανία του

modeling. Είναι αλήθεια πράγματι ότι τα μοντέλα δεν στοιχίζουν φθηνά. Επίσης και

τα πρακτορεία μοντέλων θέλουν το δικό τους μερίδιο από την πίτα. Αν το μοντέλο

που έχετε βρει έχει συμβόλαιο με κάποιο πρακτορείο, τότε να ξέρετε ότι έχουν

αρκετούς περιορισμούς, συμπεριλαμβανομένων ακόμη και των φωτογραφιών που

πρόκειται να τραβήξετε. Η συμβουλή μου είναι να κάνετε μία πολύ καλή έρευνα

πολύ πριν ξεκινήσετε ένα ταξίδι ή προσλάβετε ένα μοντέλο. Όταν προσλαμβάνετε

ένα μοντέλο μέσω του πρακτορείου του είναι σίγουρο ότι θα έχετε το μοντέλο για τη

φωτογράφιση που έχετε σχεδιάσει και ότι οι περιορισμοί δεν θα είναι τόσο αυστηροί

από τη στιγμή που τους πληρώνετε. Επίσης, έχετε και άλλες εναλλακτικές όταν

ψάχνετε για ταλέντα. Μία από αυτές είναι να χτίσετε μία καλή σχέση συνεργασίας με

πρακτορεία νέων ταλέντων-μοντέλων, προσφέροντάς τους δωρεάν φωτογραφίσεις

των ταλέντων τους. Αυτός είναι ένας δρόμος διπλής κατεύθυνσης και μπορεί να έχει

αποτέλεσμα αν εσείς και τα μοντέλα μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τις φωτογραφίες

για να εμπλουτίσετε τα ντοσιέ σας ( portfolio). Όσον αφορά τα ίδια τα ανερχόμενα

μοντέλα, είναι για αυτά ένα καλό ξεκίνημα, θα γεμίσουν όπως και εσείς τα ντοσιέ

τους και έτσι θα επωφεληθείτε και οι δύο. Όταν επιχειρήσετε να επιδείξετε το ντοσιέ

σας σε κάποιο πρακτορείο, πρέπει να αποδείξετε ότι είστε ικανοί και ότι έχετε

φωτογραφίες που αξίζει να προβληθούν.

Το πιο σημαντικό είναι ότι τα μοντέλα που προορίζετε για φωτογράφιση πρέπει να το

δουν επαγγελματικά. Πρέπει και εσείς αλλά και εκείνα να δείτε πώς δουλεύετε κατά

τη διάρκεια μιας φωτογράφισης. Θα πρέπει να σκηνοθετήσετε την όλη φωτογράφιση

και παράλληλα να είστε χαλαροί και ευχάριστοι. Η αμοιβαία εμπιστοσύνη και ο

σεβασμός παίζουν καθοριστικό ρόλο στην επιτυχία μιας φωτογράφισης. Η

εμπιστοσύνη και ο σεβασμός κερδίζονται με την καλή συμπεριφορά και όταν

δείχνουμε ότι σεβόμαστε το χρόνο, τη ζωή και τα ενδιαφέροντα των άλλων.

Πριν από οποιαδήποτε φωτογράφιση φροντίστε να βρίσκεστε σε επαφή με τα

μοντέλα και να τους αφήνετε το χρόνο που χρειάζονται για να οργανωθούν.

Ενημερώστε τους για το θέμα της φωτογράφισης και πώς την έχετε σχεδιάσει, έτσι

ώστε να αντιληφθούν περί τίνος πρόκειται. Μεταδώστε τους, χωρίς πίεση, το αίσθημα

της υπευθυνότητας. Δώστε τους χρόνο να σκεφτούν πριν τη φωτογράφιση. Το να

σχεδιάσετε κάτι στα ξαφνικά μπορεί να είναι πολύ δημιουργικό για εσάς αλλά τα

μοντέλα σας να έχουν σκεφτεί ή να έχουν σχεδιάσει κάτι εντελώς διαφορετικό. Όταν

το project ολοκληρωθεί, ανταμείψτε τους. Ακόμη και αν δεν μπορείτε να τους

προσφέρετε κάτι παραπάνω σε χρήματα, μπορείτε να τους κεράσετε ένα ποτό, ένα

γεύμα, ή να τους κάνετε ένα συμβολικό δώρο. Αν το μοντέλο είναι διαφορετικού

φύλου καλέστε και άλλα άτομα που εργάστηκαν για τη φωτογράφηση, έτσι ώστε να

φανεί ότι η πρόσκληση είναι καθαρά επαγγελματική.

4)Επιτελείο

Είναι πολύ σημαντικό εκτός από το σχεδιασμό της φωτογράφησης να επιλέξετε και

τα άτομα που θα συνεργαστείτε. Το επιτελείο που θα επιλέξετε θα πρέπει να έχει

αντιληφθεί πλήρως το τι θα πρέπει να κάνει και να μπορεί να συνεργαστεί με εσάς

και με οποιονδήποτε άλλον χρειαστεί. Επίσης αν πρόκειται να κάνετε μία μεγάλη

φωτογράφηση για διαφήμιση θα έχετε σίγουρα υψηλό πρoυπολογισμό. Όμως σε

περίπτωση που έχετε μία μικρή δουλειά, με πολύ χαμηλό προυπολογισμό, τότε

επιλέξτε μοντέλα που είτε θα θέλουν να ανανεώσουν τα ντοσιέ τους, είτε βρίσκονται

στο ξεκίνημα της καριέρας τους και χρειάζονται περισσότερη προβολή. Από ποιους

απαρτίζεται ένα επιτελείο; Συνήθως εκτός από τα μοντέλα, οι μακιγιέρ, οι

ενδυματολόγοι, οι κομμωτές, οι σκηνογράφοι, οι διακοσμητές κ.α. Το επιτελείο

μπορεί να είναι μικρό ή μεγάλο. Όταν βρίσκεστε στο ξεκίνημα μπορείτε να τα κάνετε

όλα μόνοι σας ή να ζητήσετε και τη βοήθεια φίλων ή συγγενών που συμμερίζονται το

πάθος σας για τη φωτογραφία. Όταν χρειάζεστε ρούχα για τη φωτογράφηση

επιστρατεύστε ότι έχετε στη ντουλάπα σας ή αναζητήστε ρούχα από οικονομικά

καταστήματα ή καταστήματα ενοικίασης ρούχων ή αποκριάτικων κουστουμιών.

Αναλόγως του είδους της φωτογράφησης που επιχειρείτε να κάνετε βρείτε λέσχες, ή

ομάδες με το ίδιο πάθος και γίνετε μέλη. Ακούστε την άποψή τους για την

βιομηχανία που βρίσκεται πίσω από αυτό και αναζητήστε αυτούς που είναι πρόθυμοι

να δουλέψουν μαζί σας. Αν πρόκειται για κάτι μεγάλο π.χ. για μία μεγάλη εμφάνιση ή

συναυλία ψάξτε για ανθρώπους που τους ενδιαφέρει η δημιουργικότητα και

παράλληλα να γεμίσουν τα ντοσιέ τους με εξαίσιες φωτογραφίες. Αν είστε

περιζήτητος φωτογράφος τότε είστε πολύ τυχερός γιατί όλοι θα θέλουν να δουλέψουν

μαζί σας. Αν όχι, θα πρέπει να εργαστείτε σκληρά, αρχικά. Όλοι οι διάσημοι

φωτογράφοι ξεκίνησαν από χαμηλά, στήνοντας τα πάντα μόνοι τους και κάποιοι

εξακολουθούν ακόμη να το κάνουν και να δημιουργούν εκπληκτικά πράγματα. Όσο

περισσότερη βοήθεια μπορείτε να πάρετε τόσο πιο εύκολη θα είναι η δουλειά σας. Να

είστε υπομονετικοί και αρχίστε να μαθαίνετε τους γύρω σας. Όσο πιο πολύ τονίζετε

και επιβραβεύετε τη δουλειά τους τόσο πιο πολύ θα θέλουν να ξαναδουλέψουν μαζί

σας και να προσθέσουν και να προσθέσουν και άλλες πιο συναρπαστικές

φωτογραφίες στα ντοσιέ τους.

Αυτό που προσωπικά επιλέγω πάντα και θα σας συμβούλευα και εσάς να το κάνετε,

είναι να έχω έστω ένα μακιγιέρ (make-upartist), εκτός εάν η κεντρική ιδέα της

φωτογράφησης απαιτεί ένα πρόσωπο απόλυτα καθαρό, χωρίς ίχνος μακιγιάζ. Μην

ξεχνάτε ότι οι γυναίκες θέλουν να είναι όμορφες και αισθάνονται μεγαλύτερη

αυτοπεποίθηση όταν ξέρουν ότι φαίνονται όμορφες και ιδιαίτερα αυτό βγαίνει στο

φακό. Αν έχετε πολύ χαμηλό προυπολογισμό μπορείτε να του χαρίσετε αρκετές από

τις φωτογραφίες που τραβήξατε για να τις βάλει στο προσωπικό του ντοσιέ. Οι

μακιγιέρ χρειάζονται χρήματα για να αγοράσουν τα προιόντα τους, άρα αν δεν έχετε

οικονομική άνεση κάντε οι ίδιοι το μακιγιάζ.

5) Εμφάνιση φωτογραφιών και παρουσίαση

Η εμφάνιση των φωτογραφιών είναι το πιο σημαντικό μέρος μιας φωτογραφίας.

Μπορεί να σας αρέσει να το κάνετε ή απλά να το απεχθάνεστε. Πάρα αυτά πρέπει να

το κάνετε. Η μικρή ή μεγάλη εμπλοκή σας στην εμφάνιση εξαρτάται από το πως

θέλετε να βγει το τελικό προϊόν. Η εμφάνιση αφορά κάτι δικό σας, μοναδικό και θα

δώσει ξεχωριστή αναγνώριση στις φωτογραφίες σας. Χρειάζεται χρόνος για να

καλλιεργήσετε το στυλ που σας ταιριάζει και αυτό μπορεί να διαφέρει από τη μία

παραγωγή στην άλλη. Αν πρόκειται να δημιουργήσετε κάτι για έναν επαγγελματία

πελάτη τότε συνήθως αυτοί ξέρουν τι θέλουν. Αν η δουλειά είναι καθαρά δική σας,

εσείς μόνοι σας καθορίζετε προς τα που θα στραφούν οι φωτογραφίες σας. Το τελικό

προιόν μπορεί να κυμαίνεται από κάτι πολύ απλό, όπως η ρύθμιση της ισορροπίας

του λευκού χρώματος, σε κάτι πολύ πιο σύνθετο όπως το photoshop για το οποίο μία

μόνο φωτογραφία απαιτεί αρκετές ώρες δουλειάς. Τα πάντα εξαρτώνται από εσάς και

από το αποτέλεσμα που θέλετε να παρουσιάσετε!

ΚΑΤΑΛΟΓΟΙ ΜΟΔΑΣ

Κάποιοι από τους καταλόγους μόδας είναι :

Otto

Quelle

Heine

Τα ρούχα της Heine όπως και της Quelle έρχονται από την Γερμανία και διακρίνονται

για την ποιότητα τους ακολουθώντας ταυτόχρονα τις τελευταίες τάσης της μόδας.

Παράλληλα σας προσφέρονται πολλές επιλογές για να αγοράσετε φθηνά ρούχα και

να επανδρώσετε την γκαρνταρόμπα σας με ρούχα για καθημερινές ή ιδιαίτερες

εμφανίσεις.

Βιβλιογραφία

Βικυπαίδεια, ιστοσελίδα www. Workshop-photography.grιστοσελίδα με καταλόγους

Otto και Quelle

Βιομηχανική φωτογραφία

Ως βιομηχανική φωτογραφία είναι δυνατόν να οριστεί η φωτογραφία που

λαμβάνεται μέσα σε ένα βιομηχανικό σύμπλεγμα, καταγράφοντας τις διαδικασίες

παραγωγής, την οργάνωση της εργασίας, τους εργάτες, τον εξοπλισμό και άλλα

στοιχεία μιας επιχείρησης. Η βιομηχανική φωτογραφία χρησιμοποιείται είτε για

εσωτερικούς διαχειριστικούς ή διαφημιστικούς λόγους.

Η βιομηχανική φωτογραφία μπορεί να είναι προκλητική, καθώς συνήθως

περιλαμβάνει λήψη των μεγάλων αντικειμένων που είναι δύσκολο να πλαισιώσει. Οι

φωτογραφίες αυτές είναι γενικά προϊόντα, εξοπλισμός, μηχανήματα, εργάτες και

υπάλληλοι της εταιρείας. Αυτά μπορεί να μην είναι πολύ ευδιάκριτα από τους

εαυτούς τους αρα ο φωτογράφος θα πρέπει να κάνει τις φωτογραφίες δελεαστικές.

Πρέπει να είναι ενδιαφέρουσα και ελκυστική, ώστε να συλλάβει την προσοχή των

θεατών. Εδώ είναι μερικές συμβουλές και κόλπα που βοηθήσουν έναν βιομηχανικό

φωτογράφο να τραβήξει καλές φωτογραφίες.

1. Τεχνική έκθεσης: Θα πρέπει να έχετε μια πλήρη κατανόηση της παρουσίασης και

πώς να τη χειριστείτε για να επιτευχθούν τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα. Θα

πρέπει να είστε σε θέση να μετρήσετε με ακρίβεια τη φωτεινότητα του φωτός, και να

αξιοποιήσετε τη διαθεσιμότητα του φωτός που συνήθως συνδέεται με τις

βιομηχανικές περιοχές. Αυτό είναι σημαντικό, καθώς θα συναντήσετε το φως του

περιβάλλοντος που τις περισσότερες φορές προκαλεί μεταβολή αντίθεσης που

ξεπερνά εκείνη του ψηφιακού αισθητήρα της εικόνας ή της ταινίας σας.

2. Επισκεφθείτε την περιοχή πριν την φωτογραφίσετε: Εξοικειωθείτε με το

αντικείμενο και το περιβάλλον γύρω του και ζητήστε από τον διαχειριστή να σας

δώσει πρόσβαση στην περιοχή. Πείτε του ότι τα μηχανήματα πρέπει να καθαρίζονται

έτσι ώστε να μην υπάρχουν σημάδια πετρελαίου ή γράσου. Αν αυτό είναι αναγκαίο,

ζητήστε επίσης να γίνουν οι αναγκαίες εργασίες βαφής ή κάθε άλλη προσαρμογή πριν

από την ημέρα της φωτογράφισης.

Είναι σημαντικό να κάνετε κάποια pre shoots χρησιμοποιώντας την ψηφιακή

φωτογραφία για να κάνετε την προεπισκόπηση σας. Κάνοντας μια προεπισκόπηση

της περιοχής θα σας βοηθήσει να εντοπίσετε το πεδίο εφαρμογής της προετοιμασίας

του αντικειμένου ή της περιοχή που θα χρειαστείτε. Τα re shoots στις βιομηχανικές

σκηνές είναι δαπανηρά και θα δυσχέραιναν την παραγωγική διαδικασία, έτσι θα

πρέπει να τραβήξετε την σωστή φωτογραφία με την πρώτη προσπάθεια. Αν οι

άνθρωποι θα πρέπει να συμπεριληφθούν στο πλάνο ζητήστε τους να είναι στα

πλαίσια της ασφάλειας τους. Αν οι διαχειριστές θα πρέπει είναι στη φωτογραφία, τότε

ζητήστε τους να φορούν κοστούμι και κράνος.

3. Εξοπλισμός: Ένα τρίποδο είναι αναγκαίο για τέτοιες λήψεις. Αν δεν υπάρχει

τρίποδο τότε βεβαιωθείτε ότι έχετε τοποθετήσει την κάμερα σε μια επιφάνεια όπου

δεν θα αλλάξει και δεν θα κουνηθεί. Αυτό είναι σημαντικό, καθώς πολλές μηχανές

διαθέτουν πολύ ευθείες γραμμές που ακόμη και μια ελαφρά κλίση της κάμερας

μπορεί να στρεβλώσει έτσι ώστε οι φωτογραφίες να φαίνονται περίεργες.

4. Τραβώντας την φωτογραφία: Μπορείτε να ηχογραφήσεις μια καλλιτεχνική

θαμπάδα, χρησιμοποιώντας αργή ταχύτητα κλείστρου και την κίνηση σύλληψης. Εάν

υπάρχουν σκοτεινές περιοχές πάνω ή γύρω από την εικόνα, μπορείτε να

χρησιμοποιήσετε ανακλαστήρες για να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα. Το

τρίποδο είναι απολύτως απαραίτητο για να κρατήσει την κάμερα σταθερή.

5. Φωτισμός και αντίθεση: Οι βιομηχανικές περιοχές έχουν συνήθως μια σειρά από

πηγές φωτός που μπορεί να κάνουν το φωτογράφηση δύσκολη. Το επίκεντρο της

φωτογράφισης θα είναι μεγάλα μηχανήματα τα οποία είναι κατασκευασμένα από

χάλυβα και θα αντανακλούν το φως. Χρησιμοποιώντας τεχνητά φώτα θα είναι μια

τεράστια πρόκληση. Λαμβάνοντας τα πλάνα σε μια συννεφιασμένη ημέρα θα σας

βοηθήσει να μειώσετε το ποσοστό της αντανάκλασης. Οι απαλότεροι τόνοι

λειτουργούν καλύτερα σε αυτού το είδος του περιβάλλοντος.

Αν είστε υποχρεωμένοι να τραβήξετε εξωτερικές φωτογραφίες του κτιρίου, μπορείτε

να επωφεληθείτε από το φωτισμό που παρέχεται για τη βιομηχανική εγκατάσταση.

Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα είναι να τραβήξετε την φωτογραφία στο σκοτάδι.

Χρησιμοποιώντας την λειτουργία υψηλής αντίθεσης οι βιομηχανικές φωτογραφίες θα

έχουν καλύτερα αποτελέσματα. Ρυθμίστε τη φωτογραφική μηχανή στη σωστή

λειτουργία πριν από τη λήψη της φωτογραφίας. Εάν υπάρχει πολλής χάλυβας, τα

ανοίγματα F8 ή F11 θα είναι ιδανικά για τις λήψεις σας, καθώς αυτό τείνει να

εξετάσουμε καλύτερα το χάλυβα.

Παρόμοια με άλλα είδη της φωτογραφίας, η βιομηχανική φωτογραφία είναι δύσκολη,

αλλά σίγουρα δεν είναι αδύνατο να την κατακτήσετε. Χρησιμοποιώντας τις σωστές

τεχνικές τα πάντα είναι εφικτά.

Τι κάνει ένας βιομηχανικός φωτογράφος;

Ένας βιομηχανικός φωτογράφος παίρνει τις εικόνες σε βιομηχανικές ρυθμίσεις για

διάφορους σκοπούς. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν αυτοί οι τύποι των φωτογράφων

από διάφορες βιομηχανίες για να πάρει τις εικόνες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν

σε καταλόγους, ενημερωτικά δελτία, ή εντός της ίδιας της εταιρείας. Σε ορισμένες

περιπτώσεις, ένας βιομηχανικός φωτογράφος μπορεί να λάβει καλλιτεχνικές

φωτογραφίες για τις γκαλερί και τις παραστάσεις, με τη χρήση της βιομηχανίας όπως

το θέμα των φωτογραφιών. Οι περισσότερες βιομηχανικοί φωτογράφοι εργάζονται σε

ανεξάρτητη βάση, την αποδοχή θέσεων εργασίας από πελάτες που μπορούν να

κάνουν χρήση των ειδικών δεξιοτήτων ή το στυλ τους.

Το κύριο πράγμα που ένας βιομηχανικός φωτογράφος κάνει είναι να πάρει τις εικόνες

για βιομηχανικούς πελάτες. Οι πελάτες αυτοί μπορεί να χρειαστούν φωτογραφίες για

διάφορους λόγους και ένας φωτογράφος θα πρέπει να ακούσει τι θέλει ο πελάτης,

προκειμένου να του παρέχει τις κατάλληλες εικόνες. Ο βιομηχανικός φωτογράφος

μπορεί να πάρει τις εικόνες για διαφημίσεις ή άλλους σκοπούς, οι οποίοι πρέπει να

κάνουν το θέμα να φαίνεται καθαρά και να είναι εμπορεύσιμο. Ένας πελάτης μπορεί

επίσης να χρειαστεί φωτογραφίες που δείχουν ένα θέμα που πραγματικά μοιάζει έτσι,

χωρίς να χρησιμοποιήσει το καλλιτεχνικό του ταλέντο και οι φωτογράφοι θα πρέπει

να είναι σε θέση να προσαρμόσουν το στυλ τους για να ταιριάζει με τις ανάγκες του

πελάτη.

Μπορεί επίσης να δημιουργηθεί μια σειρά φωτογραφιών από έναν βιομηχανικό

φωτογράφο, προκειμένου να τεκμηριώσει μια βιομηχανική διαδικασία. Αυτό μπορεί

να σημαίνει τη λήψη φωτογραφιών για κάθε βήμα που απαιτείται για την παραγωγή

ενός προϊόντος ή φωτογραφίες που δείχνουν κάθε μέρος του εργοστασίου,

διυλιστηρίου, ή σταθμού. Μεγάλα κατασκευαστικά έργα μπορούν επίσης να

τεκμηριωθούν μέσα από μια σειρά φωτογραφιών που τραβήχτηκαν από βιομηχανικό

φωτογράφο.

Εξωτερικές εταιρείες μπορούν επίσης να χρησιμοποιήσουν τους βιομηχανικούς

φωτογράφους. Αυτές οι εταιρείες μπορεί να χρειαστούν φωτογραφίες της βιομηχανίας για

βιβλία, περιοδικά, ή άλλα μέσα. Ένας φωτογράφος μπορεί να δουλέψει για μία από αυτές τις

τρίτες εταιρείες ενώ δουλεύουν σε μια διαφορετική βιομηχανική εταιρεία.

Ορισμένοι βιομηχανικοί φωτογράφοι χρησιμοποιούν βιομηχανικά θέματα, προκειμένου να

δημιουργήσουν τυποποιημένες ή καλλιτεχνικές εικόνες. Μπορούν να χρησιμοποιούν τις

γωνίες και το φωτισμό για να κάνουν ένα συνηθισμένο θέμα να φαίνεται νέο ή ασυνήθιστο.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτοί οι τύποι των φωτογραφιών που εμφανίζονται σε

γκαλερί ή μουσεία, αν και μερικές μπορούν επίσης να βρεθούν σε βιβλία και περιοδικά.

Για να πάρει τις εικόνες των βιομηχανικών θεμάτων, ένας βιομηχανικός φωτογράφος απαιτεί

μια ποικιλία διαφορετικών εργαλείων. Μια φωτογραφική μηχανή υψηλής ποιότητας είναι το

πιο σημαντικό εργαλείο του κάθε φωτογράφου, και οι περισσότεροι επαγγελματίες

φωτογράφοι χρησιμοποιούν μια ψηφιακή φωτογραφική μηχανή ενιαίου φακού reflex. Εκτός

από αυτό, ένας ευρυγώνιος φακό χρειάζεται για να συλλάβει μεγάλα θέματα όπως

βιομηχανικά κτίρια ή μηχανήματα. Ο φωτιστικός εξοπλισμός μπορεί επίσης να

χρησιμοποιηθεί για να ρυθμίσουν την αίσθηση ενός θέματος ή για να επιστήσουν την

προσοχή σε ένα συγκεκριμένο μέρος της εικόνας.

Σαν «από μηχανής» φακός

Στη δεύτερη αυτή ατομική έκθεση της Αθηνάς Κατσάμπα, κάποια από τα μεγαλύτερα

εργοστάσια της χώρας μας και η γραμμή παραγωγής καθημερινών προϊόντων και

βιομηχανικών πρώτων υλών - από τρόφιμα, φάρμακα, καλλυντικά, οικιακά σκεύη και

προϊόντα οικιακής φροντίδας, μέχρι καύσιμα, μεταλλικές κατασκευές και τσιμέντο-

φυλακίζονται στον φωτογραφικό της φακό και παρουσιάζονται με έναν απροσδόκητο

τρόπο.

Οι φωτογραφίες παρατάσσονται «τυποποιημένα» κι αυτές, σαν να βγήκαν μόλις από

τη γραμμή παραγωγής τους, ενώ, μέσα από αφαιρετικά και επαναλαμβανόμενα καρέ

γεμάτα φόρμες, δομή, κίνηση και συναίσθημα, αποδίδουν τη δύναμη του

εργοστασίου, την ταχύτητα των μηχανών του, την οργάνωση των βιομηχανικών

εγκαταστάσεων και τα χρώματα των υλικών, καθώς η ύλη μεταμορφώνεται μπροστά

στον φακό, μέχρι να αποκτήσει την τελική μορφή, που εμείς γνωρίζουμε και

καταναλώνουμε.

Η ομορφιά της διαδικασίας

Η Αθηνά Κατσάμπα σημειώνει: «Για μένα, να φωτογραφίσω εργοστάσια και μηχανές

ήταν μια πρόκληση, δεδομένου ότι αυτά έχουν κατασκευαστεί για μια συγκεκριμένη

λειτουργία και όχι με γνώμονα την αισθητική. Η πρώτη ύλη μου ήταν ο χαλκός και το

ξύλο, το γάλα και η σοκολάτα, οι αποθήκες και οι δεξαμενές και ήθελα να εστιάσω

έτσι με τον φακό μου, ώστε να αναδείξω την εσωτερική ομορφιά και δύναμη της

διαδικασίας παραγωγής».

Ελληνική βιομηχανία IX στο εσωτερικό της.

Στην φωτογραφία αυτή απεικονίζεται η βιομηχανία θερμοηλεκτρικών στην Δυτική

Μακεδονία.

4. Έλληνες φωτογράφοι

OΑγγελοςΤζωρτζίνης επελέγη από το περιοδικό για το βραβείο

BestWirephotographer για το 2015, το οποίο ουσιαστικά απονέμεται σε εκείνον που

θεωρείται ο καλύτερος φωτορεπόρτερ ειδησεογραφικού πρακτορείου.

Tον περασμένο Απρίλιο, το Time είχε κάνει αφιέρωμα στον Έλληνα φωτογράφο,

χαρακτηρίζοντας τη δουλειά του ως μία δυναμική ματιά στη χτυπημένη από τη

λιτότητα Ελλάδα. Αυτή τη φορά, επέλεξε να βραβεύσει τον Άγγελο Τζωρτζίνη για

την «εγκάρδια δουλειά του στην καταγραφή της ανταπόκρισης της χώρας του σε δύο

πρωτοφανείς κρίσεις», όπως αναφέρει το Time.

Ο Τζωρτζίνης γεννήθηκε το Νοέμβριο του 1984 στο Αιγάλεω και δεν είχε φιλοδοξία

να γίνει φωτογράφος. Όμως, το 2006 πήγε στην Leica Academy of Creative

Photography στην Αθήνα και μετά από αυτό συνειδητοποίησε ότι μπορούσε με τη

φωτογραφική μηχανή να βρει το δρόμο του στη ζωή.

«Στόχος μου δεν είναι να προβάλω τον εαυτό μου στη φωτογραφία. Αντί για αυτό,

θέλω να δουν οι άνθρωποι τις φωτογραφίες μου και να καταλάβουν τι σημαίνουν για

εμένα», λέει στο Time. Ο Τζωρτζίνης άρχισε να συνεργάζεται με το AFP το 2007,

ενώ δούλευε σε προσωπικά πρότζεκτ στην Αίγυπτο, τη Λιβύη, την Τουρκία και την

Ελλάδα, όπως και σε θέματα για τους NewYorkTimes.

Πηγή: Αγγελος Τζωρτζίνης: Ποιος είναι ο Ελληνας φωτογράφος που έχει λατρέψει το

Time [εικόνες] | iefimerida.gr http://www.iefimerida.gr/news/238417/aggelos-

tzortzinis-poios-einai-o-ellinas-fotografos-poy-ehei-latrepsei-time-

eikones#ixzz3x9z7hZrM

Σου αρέσει να φωτογραφίζεις σε ασπρόμαυρο;

Για εμένα το ασπρόμαυρο είναι το πιο κλασικό στυλ που υπάρχει, δεν πρόκειται να

πεθάνει ποτέ. Είναι διαχρονική αξία. Ακόμη και τώρα παίρνω ασπρόμαυρα φιλμ για

να κάνω κάποια πράγματα για εμένα. Θεωρώ πολύ δυνατές τις ασπρόμαυρες εικόνες.

Φέτος ακόμη και οι ΝΥΤ έβαλαν θέμα και εξώφυλλο με ασπρόμαυρη εικόνα.

Υπάρχουν στιγμές –ειδικά στις αναθέσεις – που τραβάω έγχρωμο και το γυρνάω

μετά. Όμως θέλω να τονίσω, και το επισημαίνω πάντα σε νεότερα παιδιά που τυχαίνει

να μιλάω, ότι τα προγράμματα επεξεργασίας είναι απλώς εργαλεία. Πρέπει να

χρησιμοποιούνται μέχρι ένα συγκεκριμένο κάθε φορά σημείο. Το σωστό είναι να έχει

τραβηχτεί η φωτογραφία τόσο καλά ώστε να μην χρειάζεται πολλή επεξεργασία.

Πάντα το επισημαίνω, το Photoshop δεν είναι φωτογραφία, είναι απλώς ένα εργαλείο

που σε βοηθάει και κάνει τη ζωή σου λίγο πιο εύκολη. Χρειάζεται μέτρο. Αν

ξεπεράσεις το σωστό όριο της επεξεργασίας, μετά καταλήγεις να έχεις ένα ψεύτικο

πράγμα που δεν είναι πια φωτογραφία. Η επεξεργασία στο Photoshop είναι θέμα

αισθητικής. Υπάρχουν δηλαδή αποτελέσματα επεξεργασίας που είναι καλά.

Όταν είσαι σε αποστολή ανάθεσης, επηρεάζεσαι από αυτό που συμβαίνει; Εσύ

προσωπικά, πέραν της επαγγελματικής σου υποχρεώσης να τραβήξεις το θέμα

σωστά;

Ναι προφανώς. Έχω υπάρξει τυχερός και όποτε είχα αποστολή ποτέ δεν είχα

«παραγγελίες». Ποτέ δεν μου έχει πει κανείς «τι θέλει». Ξέρουν ποιος είμαι και πώς

τραβάω. Επηρεάζεσαι ψυχολογικά από όλη την κατάσταση στην οποία βρίσκεσαι.

Πόσο εύκολο είναι το να μην «πάρεις θέση»;

Νομίζω ότι ο φωτογράφος πρέπει να παίρνει θέση. Είναι άνθρωπος, έχει γνώμη, αξίες

και «πιστεύω». Το θέμα είναι πώς θα την πάρεις αυτή την θέση και πώς θα την

εκφράσεις. Δεν συμφωνώ απόλυτα με την στάση του να μην παίρνεις θέση γιατί είσαι

απλώς φωτορεπόρτερ. Είμαι φωτογράφος. Πριν πάω όπου πρέπει να πάω, θα έχω

διαβάσει τι συμβαίνει και θα έχω μια πρώτη εντύπωση. Απλά, όταν φτάνεις πια όπου

είναι να δουλέψεις, τα συναισθήματα εναλλάσσονται διαρκώς. Μπορεί να συμβεί

κάτι μπροστά σου και να σοκαριστείς. Μια περίσταση που ίσως μου φάνηκαν

υπερβολικά αυτά που έβλεπα μπροστά μου ήταν στο Κάιρο.

Θα ζούσες ποτέ εκτός Ελλάδος;

Ναι, θα ζούσα. Μου έχει περάσει πολλές φορές από το μυαλό και όχι μόνο από την

άποψη της δουλειάς. Δεν είναι για εμένα το πρωταρχικό κριτήριο όταν αν πάω σε μια

άλλη χώρα θα είμαι καλύτερα σαν φωτογράφος. Αναφέρομαι κυρίως στην ποιότητα

ζωής και στην καθημερινότητα. Να μπορεί η ποιότητα ζωής και η καθημερινότητά

μου να έχουν αυτά τα πολύ απλά, μικρά αλλά απαραίτητα που θέλω και χρειάζομαι.

Αυτά που αυτή την στιγμή δεν μπορεί να παρέχει η Ελλάδα. Πολλοί ενδιαφέρονται

μόνο για τη νυχτερινή ζωή. Λένε ότι σαν την Ελλάδα δεν είναι πουθενά επειδή έχουν

στο μυαλό τους κυρίως αυτό. Εννοείται ότι και θα βγω και θα διασκεδάσω αλλά δεν

είναι ο στόχος μου εμένα να ζήσω κάπου επειδή έχει νυχτερινή ζωή. Τη νυχτερινή

ζωή θα τη βρω κι εκεί που θα πάω. Οπότε ναι, νομίζω ότι θα έφευγα, όχι μόνο για τη

δουλειά μου, θα έφευγα και για εμένα. Δεν έχω τάσεις φυγής. Έχω απλώς τάσεις

καλύτερης ζωής. Απλά θέλω να ξυπνάω το πρωί και να νιώθω καλά. Γενικά οι

φωτογράφοι που βγήκαν από το 2005 μέχρι τώρα έχουν βιώσει όλο αυτό το πράγμα

της παρακμής των τελευταίων ετών στο πετσί τους.

Πώς προέκυψε η συνεργασία με τους ΝΥΤ;

Όταν ξεκίνησαν τα γεγονότα στην Ελλάδα κατάλαβαν ότι η Ελλάδα θα έχει

ειδησεογραφικό ενδιαφέρον για αρκετό καιρό. Και έψαχναν έναν φωτογράφο.

Κάποια στιγμή δέχτηκα ένα email από αυτούς αλλά για αρκετό καιρό δεν

αναλάμβανα δουλειά. Τότε δούλευα στο AFP με τον Άρη Μεσσήνη και δεν ήθελα να

τον «κρεμάσω» σε ζόρικες εποχές. Όταν πήγα στο Perpignan ήρθαν απευθείας και με

βρήκαν και μάλιστα με αρκετή επιμονή. Ήταν ομολογουμένως πρωτόγνωρο για

εμένα να έρχονται να με ψάχνουν για δουλειά από τους ΝΥΤ και να με πιέζουν

κιόλας. Σχεδόν μου ζήτησαν να τους το υποσχεθώ. Κι έτσι ξεκίνησα κι έκανα κάποια

θέματα στην Ελλάδα, αλλά κανείς δεν ξέρει πού θα πάει αυτό. Μπορεί και να

σταματήσει. «Ρόδα είναι» που λένε. Σε αυτό είμαι πολύ συνειδητοποιημένος. Κάποια

στιγμή μπορεί τα ενδιαφέροντα θέματα από την περιοχή (Ελλάδα και Βαλκάνια) να

σταματήσουν και να σταματήσει και όλο αυτό.

Πηγή:http://www.nexusmedia.gr/interview-tzortzinis/

Γιάννης Μπεχράκης

Ο Γιάννης Μπεχράκης εδώ και είκοσι επτά χρόνια με το φακό του έχει απαθανατίσει

τα σημαντικότερα πολιτικά, πολεμικά, αθλητικά και κοινωνικά γεγονότα.Τις

περισσότερες φορές το όνομά του περνάει απαρατήρητο καθώς μπαίνει σε μια μικρή

λεζάντα κάτω δεξιά από τις φωτογραφίες. Ωστόσο για κάθε μια από αυτές έχει πάρει

ρίσκα τόσο μεγάλα κινδυνεύοντας μέσα από τον δικό του φακό να δει το "χάρο με τα

μάτια του" και να γίνει ο ίδιος πρωταγωνιστής των γεγονότων.

“Βρίσκομαι εκεί που δε πρέπει αλλά χρειάζεται. Εκεί που η πλειοψηφία των

ανθρώπων δεν θέλει να βρίσκεται. Λειτουργώ σαν το μάτι τους".

Με αυτές τις λέξεις φαίνεται πως ο Γιάννης Μπεχράκης , έχει σκοπό ζωής ,με την

φωτογραφική του κάμερα να απαθανατίζει αφενός τη φρίκη του πολέμου και

αφετέρου την ελπίδα που γεννιέται όταν καταφέρνει να κινητοποιήσει τη Δυτική

κοινή γνώμη.Ξεσηκώνει λαούς με την εικόνα του απαιτώντας την ειρήνη και τη

δικαιοσύνη στις εμπόλεμες ζώνες που έχει καλύψει αυτός και ελάχιστοι θαρραλέοι

συνάδελφοί του.

Ο

Γιάννης Μπεχράκης στγη Ραμάλα κατά τη δίαρκεια μάχη Παλαιστινίων και

Ισραηλινών το 2001

Πώς όμως ο Γιάννης Μπεχράκης κατάφερε να γίνει μέλος του μεγαλύτερου

Πρακτορείου ειδήσεων του κόσμου;

Ο ίδιος θυμάται: "Κάποια στιγμή το 1984 αποφάσισα ότι θέλω να μάθω και να

εξερευνήσω περισσότερο τη φωτογραφία. Τέλειωσα μια σχολή και στη συνέχεια

εργάστηκα για δυο χρόνια σε ένα στούντιο. Εκεί κάναμε φωτογραφίες στούντιο αλλά

και μουσικά θέματα.Το καλοκαίρι του 1987, μέσω ενός γνωστού έμαθα ότι ήθελαν

από το Reuters έναν φωτογράφο να βοηθήσει στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα

Μπάσκετ που διεξαγόταν στην Ελλάδα.Έτσι λοιπόν πήρα άδεια δέκα μέρες από το

στούντιο και εργάστηκα εκεί γιατί ήθελα να μεταπηδήσω στο φωτορεπορτάζ.

Τον Σεπτέμβριο άδειασε μια θέση βοηθού φωτογράφου στο πρακτορείο. Μου

τηλεφώνησαν και μου είπαν εάν θέλω να δουλέψω για αυτούς. Για εμένα ήταν η

ευκαιρία που περίμενα με αποτέλεσμα να αφήσω την προηγούμενη δουλειά μου και

να έρθω στο Reuters. Εκείνη την εποχή δεν ήξερα καλά Αγγλικά και δεν είχα την

εμπειρία του ρεπορτάζ ωστόσο άνοιξε μια "πόρτα στο όνειρο" και το δέχθηκα".

Ως φωτορεπόρτερ έχει βγάλει χιλιάδες φωτογραφίες. Αναρωτιέμαι αν υπήρξε κάποια

από αυτές που έπαιξαν καθοριστική σημασία στη μνήμη του κόσμου;

"Ναι υπάρχουν. Για παράδειγμα μια φωτογραφία του 1998 σε ένα χωρίο στο Κόσοβο.

Μετά από δύο μέρες καταφέραμε να μπούμε στο χωριό το οποίο ήταν ισοπεδωμένο.

Οι άνθρωποι φοβόντουσαν να βγουν γιατί δεν ήξεραν ποιοί είχαν κερδίσει. Ένας από

αυτούς ήταν ένας νέος που το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να βγει από εκεί που

είχε κρυφτεί και να μπει στο λεωφορείο του θείου του που ήταν παρκαρισμένο απέξω

και το είχαν κάνει διάτρητο από τις σφαίρες. Μπήκε μέσα φοβισμένος και

σοκαρισμένος βλέποντας αριστερά και δεξιά. Τότε ήταν που κατάφερα κουνώντας το

φακό μου και το σώμα μου να να τραβήξω τον πιτσιρικά να κοιτάει μέσα από μια

τρύπα από σφαίρα".

Τι είναι όμως αυτό που τον ελκύει και πηγαίνει στους πολέμους φωτογραφίζοντας

τον πόνο και τη βία; Ο Γιάννης απαντά "Φωτογραφίζω τον πόνο και τη βία αλλά και

την ελπίδα. Γιατί πάντα μέσα από αυτές τις φωτογραφίες και από αυτά τα θέματα που

κάνω δε πεθαίνει ποτέ η ελπίδα. Πάντα υπάρχει κάποιος άνθρωπος ο οποίος βοηθάει,

προσπαθεί, θυσιάζεται και αυτό κρατάει την ελπίδα ζωντανή" και προσθέτει:

"Στο Κομπάνι γέλασα πολύ. Με συνέλαβε η τουρκική στρατιωτική αστυνομία δύο

φορές γιατί βασικά έκανα τη δουλειά μου. Μου λένε αν σε ξαναπιάσουμε θα σε

απελάσουμε γιατί πλέον το 'χεις παρακάνει. Εντάξει, το 'χω παρακάνει αλλά όπως

καταλαβαίνεις αυτή είναι η δουλειά μου, πρέπει να το παρακάνω. Προσπαθώ να

αντιμετωπίζω όλους αυτούς που είναι σοβαροί με χιούμορ. Με ρωτάει ο ένας από

τους δύο από που είμαι και του λέω "Είμαι Έλληνας, αλλά καλός Έλληνας!" και

έβαλαν όλοι τα γέλια, έσπασε ο πάγος και μετά άλλαξε όλη η αντιμετώπισή τους.

Αυτό το έχω δει στα πιο απίστευτα μέρη του κόσμου με τους πιο αγριεμένους και

δύσπιστους, πως δηλαδή με το χαμόγελο και την καθαρή ματιά, την ειλικρίνεια και

την ζέστη της ψυχής σου, τους κερδίζεις σχεδόν όλους. Αυτό είναι η ελπίδα, μέσα και

στον πιο σκληρό άνθρωπο μπορείς να βρεις το χιούμορ."

Προσπαθώντας να πείσει Ισραηλινό στρατιώτη να τον αφήσει να περάσει από σημείο

ελέγχου το 2009

Ανάμεσα στις δεκάδες βραβεύσεις του Έλληνα φωτογράφου συγκαταλέγονται το

αμερικανικό βραβείο Overseas Press Club στη Νέα Υόρκη για το καλύτερο ξένο

ρεπορτάζ στις ΗΠΑ το 1999, το πρώτο βραβείο στη κατηγορία «Ειδήσεις» στον

παγκόσμιο φωτογραφικό διαγωνισμό World Press Photo στο Άμστερνταμ το 2000,

και το βραβείο για τον καλύτερο Ευρωπαίο φωτορεπόρτερ της χρονιάς της Fuji στο

Λονδίνο και την Βαρκελώνη το 1998 και το 2002 αντίστοιχα.

Στην Ελλάδα, ο Μπεχράκης έχει αναγορευτεί πέντε φορές φωτορεπόρτερ της χρονιάς

από την Fuji, ενώ του έχει απονεμηθεί και το βραβείο του Ιδρύματος Μπότση από τον

Πρόεδρο της Δημοκρατίας το 2000.

Η εικόνα του Σουδανού μετανάστη που βασανίστηκε στα χέρια αδίστακτων

ρατσιστών στην Αθήνα, με αποτέλεσμα να χαρακώσουν την πλάτη του με τεράστια

Χ, έκανε τον γύρο του κόσμου, αλλά και βραβεύτηκε με το δεύτερο βραβείο των

φημισμένων Internation Awards του Reynolds Journalism Institute. Φωτογράφος δεν

ήταν άλλος από τον Γιάννη Μπεχράκη.

O τίτλος της φωτογραφίας είναι «Σημαδεμένος για πάντα». Πρόκειται για τον

32χρονο Σουδανό Χασάν Μεκί, που γύρισε την πλάτη του και επέτρεψε στον Γιάννη

Μπεχράκη να τον φωτογραφίσει στις 5 Δεκεμβρίου του 2012. Ο Χασάν, που

βρισκόταν στην Ελλάδα χωρίς τα απαραίτητα χαρτιά, έπεσε στα χέρια μιας ομάδας

αντρών, πέντε μήνες μετά την έλευσή του στην Ελλάδα, ενώ περπατούσε στους

δρόμους της Αθήνας μαζί με φίλους του από την Μαυριτανία.

Αύγουστος, Κως. «Αυτή η βάρκα με τους πρόσφυγες είχε μείνει χωρίς μηχανή ή

βενζίνη. Ευτυχώς όλα πήγαν καλά και μετά από κάποια ώρα ήρθε το Λιμενικό και

τους βοήθησε», λέει ο Γιάννης Μπεχράκης για τη συγκλονιστική φωτογραφία.

Σεπτέμβριος, Ειδομένη. Ενας Σύρος πρόσφυγας, με αυτοσχέδιο αδιάβροχο,

αγκαλιάζει την κόρη του, διασχίζοντας τα σύνορα με κατεύθυνση τα Σκόπια μέσα

στη βροχή. Οπως αποκαλύπτει ο Γιάννης Μπεχράκης, «ο πατέρας μοιάζει λίγο σαν

τον Σούπερμαν, έτσι όπως ανεμίζει η μπέρτα-αδιάβροχο.>>

Ιούλιος, Αθήνα. Συνταξιούχος περιμένει να ανοίξει η τράπεζα.

«Το βραβείο είναι μια επαγγελματική διάκριση. Η αποστολή μου είναι να αφυπνίζω

συνειδήσεις στα πέρατα του κόσμου και με τις φωτογραφίες μου να κάνω τους

ανθρώπους να μην μπορούν να πουν... ''δεν ήξερα''.

Τόσα χρόνια ταξιδεύω στο εξωτερικό, αλλά φέτος έμεινα στην Ελλάδα. Είναι πολύ

δύσκολο και ψυχοφθόρο να καλύπτω ένα τόσο θλιβερό θέμα, όπως η οικονομική

κρίση ή το Προσφυγικό που αφορά την πατρίδα μου, αλλά και εμένα προσωπικά, την

οικογένειά μου και τους φίλους μου.

Πηγή: Το δεύτερο διεθνές βραβείο πήρε η φωτογραφία του Μπεχράκη με τον

Σουδανό που του χαράκωσαν την πλάτη [εικόνα] | iefimerida.gr

http://www.iefimerida.gr/news/139282/%CF%84%CE%BF-

%CE%B4%CE%B5%CF%8D%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF-

%CE%B4%CE%B9%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%AD%CF%82-

%CE%B2%CF%81%CE%B1%CE%B2%CE%B5%CE%AF%CE%BF-

%CF%86%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE

%AF%CE%B1%CF%82-%CF%80%CE%AE%CF%81%CE%B5-%CE%B7-

%CF%86%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE

%AF%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-

%CE%BC%CF%80%CE%B5%CF%87%CF%81%CE%AC%CE%BA%CE%B7-

%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%BF%CE%BD-

%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%B4%CE%B1%CE%BD%CF%8C-

%CF%80%CE%BF%CF%85#ixzz3x8RxGPsJ

Πηγές: http://www.huffingtonpost.gr/2014/11/19/story_n_6169562.html?

http://thestoryofphotography.blogspot.gr/2015/04/blog-post.html

http://boraeinai.blogspot.gr/2016/01/2015.html

http://policenet.gr/article/%CE%BF%CE%B9-

%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B5%CF%82-

%CF%80%CE%AF%CF%83%CF%89-%CE%B1%CF%80%CF%8C-

%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CF%82-%CF%84%CE%B9%CF%82-

%CF%86%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE

%AF%CE%B5%CF%82-%CF%80%CE%BF%CF%85-

%CF%83%CF%85%CE%B3%CE%BA%CE%BB%CF%8C%CE%BD%CE%B9%C

F%83%CE%B1%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CE%BD-

%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%BF-%CF%84%CE%BF-2015

Γιώργος Μουτάφης

Ο Γιώργος γεννήθηκε στην Αθήνα είχε την πρώτη του επαφή με τη φωτογραφία στο

18+ φωτογραφίας Team το 2006 και ακολούθησε σπουδές φωτογραφίας στο Focus

σχολείο και Ψηφιακού Κινηματογράφου Κάνοντας ΣΑΕ στην Αθήνα.

Έχει τεκμηριώσει τις πιο σοβαρές ανθρωπιστικές κρίσεις και συγκρούσεις σε

περισσότερες από 20 χώρες σε όλο τον κόσμο που καλύπτουν τη Μέση Ανατολή, τα

Βαλκάνια και την Αφρική. Έχει ανατεθεί και το έργο του έχει δημοσιευθεί σε

περιοδικό Newsweek, το χρόνο, New Yorker, Courrier International, Le Figaro,

Πόλκα, Die Zeit, Spiegel, Guardian, το Al Jazeera, CBS (60 λεπτά), CNN, BBC,

ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ μεταξύ άλλων.

Συνεργάζεται τακτικά με τις ανθρωπιστικές οργανώσεις όπως οι Γιατροί του Κόσμου

και η Διεθνής Αμνηστία.

Έχει αφιερώσει τα τελευταία επτά χρόνια σε ένα μακροπρόθεσμο σχέδιο για τη

μετανάστευση, με επίκεντρο την επικίνδυνη Ευρωπαϊκά μονοπάτια που ακολουθούν

οι μετανάστες.

Σήμερα, ο Γιώργος βάση μεταξύ της Γαλλίας (Μασσαλία) και την Ελλάδα (Αθήνα)

εργάζεται ως ελεύθερος επαγγελματίας φωτορεπόρτερ και σκηνοθέτης.

Μια δουλειά του με θέμα: Escape from Greece

Ακολουθούν φωτογραφίες με τίτλο : Xenophobia

Ακολουθούν φωτογραφίες με τίτλο : Escape from Greece

Πηγές : http://giorgos-moutafis.com/about-me.htm

https://www.google.gr/search?q=%CE%BC%CE%BF%CF%85%CF%84%CE%B1%

CF%86%CE%B7%CF%82+

%CE%B3%CE%B9%CF%89%CF%81%CE%B3%CE%BF%CF%82&safe=off&biw

=1366&bih=667&tbm=isch&t

bo=u&source=univ&sa=X&sqi=2&ved=0ahUKEwjyreedpKfKAhUGfhoKHTgtCgc

QsAQIKQ

5. Φωτογραφίες που έγραψαν ιστορία

Υπάρχουν φωτογραφίες που είναι όμορφες,χαρούμενες και γεμάτες

ζωντάνια.Υπάρχουν όμως και φωτογραφίες που το νόημα τους αξίζει

περισσότερο από την εικόνα τους.

Το φιλί του τέλους του πολέμου, Alfred Eisenstaedt, 1945

O B’ Παγκόσμιος Πόλεμος μόλις έχει τελειώσει, οι Ιάπωνες σηκώνουν λευκή σημαία

και οι Αμερικανοί στρατιώτες γιορτάζουν την λήξη καταφθάνοντας στην Νέα Υόρκη

και πανηγυρίζοντας στους δρόμους της. Ένας από αυτούς φιλά την νοσοκόμα και

γίνεται παγκοσμίως γνωστός χάρη στον φακό του Eisenstaedt. Ωστόσο, αυτό το φιλί

δεν κρύβει μια ιστορία αγάπης, όπως πολλοί ρομαντικοί θα φαντάζονταν, αλλά τον

ενθουσιασμό ενός ναύτη, ο οποίος φιλούσε εκείνη την ημέρα όποια γυναίκα έβλεπε

μπροστά του, εισπράττοντας στην συνέχεια μια γενναιόδωρη σφαλιάρα.Η

φωτογραφία αυτή έμεινε στην ιστορία ως το σύμβολο μίας νέας αρχής.

Το φιλί των επεισοδίων (2011) – Ριτς Λαμ

«Ερως ανίκατε μάχαν» θα έλεγε αυτή η φωτογραφία αν μπορούσε να μιλήσει. Το

σφύριγμα της λήξης του αγώνα χόκεϊ ανάμεσα στους Vancouver Canucks και τους

Boston Bruins οδήγησε σε ταραχές στους δρόμους του Βανκούβερ και στην άμεση

επέμβαση της αστυνομίας. Ο Σκοτ Τζόουνς και η Αλεξ Τόμας βρέθηκαν πεσμένοι

στον δρόμο από τις δυνάμεις των αστυνομικών και το καθησυχαστικό φιλί του Σκοτ,

στην τρομοκρατημένη Αλεξ που έκλαιγε και πόναγε απαθανάτισε ο Ριτς Λαμ.

Η εκτέλεση ενός Vietcong, Eddie Adams, 1968

Στο νότιο Βιετνάμ, το 1968, ο αρχηγός των βιετναμέζικων κρατικών δυνάμεων Ngoc

Loan εκτελεί εξ επαφής τον άμαχο. Ο Eddie Adams απαθανατίζει την στιγμή. Έγινε

σύμβολο καθώς δείχνει ξεκάθαρα τη βιαιότητα του πολέμου και τη ψυχρή πράξη του

Loan.Η κοινή γνώμη μάλιστα καταδίκασε τον Loan και τον συνέδεσε με τη φρίκη του

πολέμου.Μισήθηκε από όλους και δε μπόρεσε ποτέ να ξεφύγει από αυτό.Μάλιστα ο

φωτογράφος Eddie Adams φέρεται να δήλωσε: «Ο Loan σκότωσε τον Vietcong με το

όπλο του. Εγώ σκότωσα τον Loan με την φωτογραφική μου μηχανή».

Οι τάφοι ενός ερωτευμένου ζευγαριού: Μιας καθολικής γυναίκας και του

Προτεστάντη συζύγου της, Ολλανδία , 1888

<<Περίμενε και εμένα Μπαμπά >>από τον Claude P. Dettloff, Καναδάς, 1

Οκτωβρίου 1940

Ένας Ρώσος στρατιώτης παίζει ένα εγκαταλελειμμένο πιάνο στην Τσετσενία το 1994

Ο νεαρός άνδρας μόλις ανακάλυψε ότι ο αδελφός του σκοτώθηκε

Το παιδί που σέρνεται, Nick Carter,1994

Ο δημοσιογράφος Nick Carter βρίσκεται στο Σουδάν στο πλαίσιο μιας

δημοσιογραφικής αποστολής των NY Times. Όταν ακούει περίεργους ήχους σε μία

κοντινή ανοιχτή έκταση, πλησιάζει και αντικρίζει το θέαμα ενός εξουθενωμένου

κοριτσιού από το Σουδάν που προσπαθεί να φτάσει στο κέντρο σίτισης του ΟΗΕ που

βρίσκεται ένα χιλιόμετρο μακριά. Ένα όρνιο έχει σταθεί λίγα μέτρα μακριά από το

αποστεωμένο παιδί και περιμένει να πεθάνει για να ορμήξει. Ο φωτογράφος

περιμένει υπομονετικά να βρει το κατάλληλο κάδρο, το απαθανατίζει και στην

συνέχεια διώχνει το όρνιο. Η φωτογραφία κερδίζει το Pulitzer αλλά όλοι

αναρωτιούνται γιατί ο Carter δεν βοήθησε το κορίτσι να φτάσει στο κέντρο,

χαρακτηρίζοντάς τον ως το «δεύτερο αρπακτικό» του σκηνικού. Ποτέ δεν μαθεύτηκε

τι απέγινε το κοριτσάκι της φωτογραφίας. Γράφτηκε πως ο Κάρτερ το σήκωσε και το

πήγε στους γιατρούς, στο κέντρο όπου μοίραζε συσσίτιο η UNICEF, αλλά κανείς δεν

ξέρει. Ο ίδιος, όποτε ρωτήθηκε, έλεγε «το πήραν».

Ο φωτογράφος αυτοκτονεί λίγα χρόνια αργότερα αφήνοντας ένα σημείωμα που ήταν

πολυσέλιδο και απευθυνόταν στον Γιοάο Σίλβα, τον άλλον αυτόπτη μάρτυρα εκείνης

της φωτογράφησης και εκτός των άλλων έλεγε: «Αγαπητέ Θεέ, υπόσχομαι ότι δεν θα

πετάξω πια άλλο φαγητό στα σκουπίδια, όσο άνοστο και αν είναι. Προσεύχομαι, ότι

θα προστατεύεις την ψυχή αυτού του παιδιού…» ,«πραγματικά, πραγματικά

λυπάμαι,», «Ο πόνος της ζωής υπερισχύει της χαράς σε σημείο ότι η χαρά δεν

υπάρχει »,«Χωρίς λεφτά για τηλέφωνο, για το νοίκι μου, για να υποστηρίξω το παιδί

μου, για να ξεπληρώσω τα χρέη μου, χρήματα, χρήματα, χρήματα, μα πάνω απ’ όλα,

οι εφιάλτες από τις ζωντανές θύμησες από δολοφονίες, και πτώματα, και θυμός

πολύς, και πόνος ανείπωτος, για παιδιά που πεινάνε, για τρελούς, συχνά και

αστυνομικούς, που πατάνε τη σκανδάλη, δεν αντέχω άλλο, φεύγω», ήταν η τελευταία

παράγραφος του σημειώματος που άφησε πίσω του.

Ο Άντρας που πέφτει είναι μια φωτογραφία που τράβηξε ο Richard Drew κατά την

διάρκεια των επιθέσεων στους Δίδυμους Πύργους του Παγκόσμιου Κέντρου

Εμπορίου στις 9:41:15 το πρωί. Στην εικόνα βλέπουμε έναν άνθρωπο που πέφτει από

τους πύργους. Η δημοσίευση αυτής της φωτογραφίας αμέσως μετά τις επιθέσεις

εξόργισε ορισμένα τμήματα του αμερικανικού κοινού. Τα περισσότερα μέσα μαζικής

ενημέρωσης αρνήθηκαν να συμπεριλάβουν αυτή την εικόνα στις ειδήσεις τους,

προτιμώντας να δείξουν φωτογραφίες που απεικονίζουν πράξεις ηρωισμού και

θυσίας. Η φωτογραφία θεωρήθηκε πως δείχνει το πόσο αδύναμος και εύθραυστος

είναι ο άνθρωπος.

Mητέρα και κόρη πέφτουν στο κενό μετά την κατάρρευση της σκάλας ασφαλείας

κατά τη διάρκεια πυρκαγιάς σε κτίριο στο Σικάγο [1975]. (Η μητέρα σκοτώθηκε

επιτόπου, το κορίτσι προσγειώθηκε στο σώμα της και σώθηκε…)

Με αυτήν την φωτογραφία ο Νικ Ουτ κατάφερε να κερδίσει το βραβείο Πούλιτζερ.Η

εικόνα τραβήχτηκε κατά τη διάρκεια επίθεσης στο Νότιο Βιετνάμ, το 1972. Η

εικονιζόμενη Kim Phuc και η οικογένειά της έμεναν στο χωρίο Trang Bang, στο

Νότιο Βιετνάμ , όταν τα αμερικανικά πολεμικά αεροπλάνα άρχισαν να βομβαρδίζουν

την περιοχή με βόμβες ναπάλμ.Η Κim ήταν μόλις 9 ετών και στην προσπάθειά της

να ξεφύγει άρχισε να τρέχει γυμνή για να σωθεί.Σχεδόν ολοσχερώς καμένη και με τις

δυνάμεις της να την εγκαταλείπουν ,έχασε τις αισθήσεις της.Τότε, ο σωτήρας της

φωτογράφος Νικ Ουτ, την πήρε στα χέρια του και την μετέφερε στο νοσοκομείο.Η

μικρλη Κιμ σήμερα είναι γιατρός και το πρόσωπό της χρησιμοποιήθηκε ως

προπαγάνδα απο το κομμουνιστικό καθεστώς.Μετά απο χρόνια θυμήθηκε ότι αυτό

που φώναζε,όπως φαίνεται στη φωτογραφία ήταν η φράση <<Nong qua,nong qua>>

που σημαίνει <<πολύ καυτό,πολύ καυτό >> .

Ο Φράνκ Φούριερ συνέλαβε τήν τραγική εικόνα της δεκατριάχρονης Ομάιρα

Σάντσεεζ παγιδευμένη μέσα στη λάσπη και στα ερείπια των κτιρίων που έχουν

καταρρεύσει γύρω της.Η έκρηξη του ηφαιστείου Νεβάντο Ντελ Ρουίζ στην Κολομβία

το 1985 προκάλεσε τεράστια κατολίσθηση, κατέστρεψε και σκότωσε 25.000

ανθρώπους.Μετά απο 3 ημέρες προσπάθειας η εγκλωβισμένη Ομάιρα πέθανε από

υποθερμία και γάγγραινα.Συγκεκριμένα οι διασώστες του Ερυθρού Σταυρού είχαν

ζητήσει απο την κυβέρνηση μια αντλία για να χαμηλώσουν την στάθμη του νερού και

να βοηθλησουν το κορίτσι να ελευθερωθεί.Αυτό δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ οπότε

οι διασώστες θέλησαν να περάσει τον υπολειπόμενο χρόνο της μαζί τους

προσπαθώντας να την ανακουφίσουν και προσεύχοντας μαζι της. Σταν τραγικό

θάνατό της λοιπόν βοήθησε και η αποτυχία των υπαλλήλων της χώρας να

ανταποκριθούν γρήγορα και να σώσουν τα θύματα της χειρότερης καταστροφής που

έγινε ποτέ στην Κολομβία. Τον μαρτυρικό θάνατο της μικρής παρακολούθησαν

ζωντανά από την τηλεόραση εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον

κόσμο.Όταν η φωτογραφία δόθηκε στη δημοσιότητα, πολλοί συγκλονίστηκαν και

τόνισαν ότι η τεχνολογία ήταν σε θέση να συλλάβει την εικόνα της για όλο το χρόνο

που εργοπέθαινε και το διαβιβάζει σε όλο τον κόσμο, αλλά δεν ήταν σε θέση να

σώσει τη ζωή της.

Η Terri Gurrola επανασυνδέθηκε με την κόρη της, ύστερα από μια επτάμηνη θητεία

στο Ιράκ.

Το παιδί που απεικονίζεται,ο Ντιέγκο,κλαίει στην κηδεία του μέντωρα και δασκάλου

του,ο οποίος σκοτώθηκε σε μία επίθεση το 2009 στο Ρίο Ντε Τζανέιρο.Ο δάσκαλος

του Ντιέγκο τον είχε βοηθήσει να ξεφύγει από τη φτώχεια και τη βία μέσω της

καλοσύνης του και τη κοινή τους αγάπη για τη μουσική.Ο δάσκαλος του,τον δίδαξε

μαζί με αρκετά παιδιά πώς να παίζουν μουσικά όργανα και έπαιζαν για να μαζέψουν

για δωρεές για άρρωστα παιδάκια.Δυστυχώς ο Ντιέγκο πέθανε το Μάρτιο του 2010

από κακή εξέλιξη στην προυπάρχουσα λευχαιμία.

Τα μέλη του πληρώματος Apollo 11 φωτογραφίζουν την πρώτη φυσική επαφή της

ανθρωπότητας με το φεγγάρι, τον Ιούλιο του 1969.

Ο Τόμι Σμίθ και ο Τζον Κάρλος ύψωσαν τις γροθιές τους στους Ολυμπιακούς

Αγώνες του Μεξικού το 1968.

Κατά τη διάρκεια του 1968, στην αποστολή Apollo 8, ο αστροναύτης William Anders

παίρνει την λεγόμενη "Earthrise" η οποία έχει χαρακτηριστεί ως την πιο σημαντική

φωτογραφία του περιβάλλοντος που τραβήχτηκε ποτέ.

Η χαρακτηριστική πόζα του Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ στον διαγωνισμό Mr. Olympia

το 1975 κατακτώντας την πρώτη θέση.

Πηγές: https://rumorista.wordpress.com/2015/04/07/10-

%CF%86%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%C

E%B5%CF%82-%CF%80%CE%BF%CF%85-

%CF%83%CF%85%CE%B3%CE%BA%CE%BB%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CF%83%

CE%B1%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC/

http://www.iefimerida.gr/news/169299/%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%B3%CE%BC%C

E%B9%CF%8C%CF%84%CF%85%CF%80%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CF%85-

%CF%83%CF%85%CE%B3%CE%BA%CE%BB%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CF%83%

CE%B1%CE%BD-%CF%84%CE%B7%CE%BD-

%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%89%CF%80%CF%8C%CF%84%CE%B7%

CF%84%CE%B1-%CE%B7-

%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1-

%CF%80%CE%AF%CF%83%CF%89-%CE%B1%CF%80%CF%8C-

%CF%84%CE%B9%CF%82-%CF%80%CE%B9%CE%BF-

%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%82-

%CE%BB%CE%AE%CF%88%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%B5

http://www.topnews.gr/30-fotografies-pou-sigklonisan-kosm/

https://rumorista.wordpress.com/2015/04/07/10-

%CF%86%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%C

E%B5%CF%82-%CF%80%CE%BF%CF%85-

%CF%83%CF%85%CE%B3%CE%BA%CE%BB%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CF%83%

CE%B1%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC/

http://www.otherside.gr/2009/11/i-istoria-tis-anthrwpotitas-se-fwtografies-2/

http://www.votegreece.gr/archives/8408

http://news.bbc.co.uk/2/hi/4231020.stm

http://www.dinfo.gr/30-

%CF%86%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%C

E%B5%CF%82-%CF%80%CE%BF%CF%85-

%CF%83%CF%8C%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BD-

%CF%84%CE%BF%CE%BD-

%CF%80%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%AE%CF%84%CE%B7/

www.lifo.gr

6. Ερωτηματολόγιο

Στο πλαίσιο της εργασίας κάναμε και ένα ερωτηματολόγιο, του οποίου τα

αποτελέσματα θα παρουσιάσουμε παρακάτω.

1. Γυναίκα ή Άνδρας ? Γυναίκα.

Άνδρας.

2. Πόσο χρονών είσαι? 14-18

18-28

28-40

40+

3. (α) Βγάζεις φωτογραφίες? Ναι.

Οχι.

Γιατί δεν σ’αρέσεινα βγάζεις φωτογραφίες?

Δεν ασχολούμαι με την τεχνολογία.

Δεν είναι του γούστου μου.

Δεν ξερώ να χρησιμοποιώ φωτογραφική μηχανή.

3. (β) Σ’αρέσει να βγαίνεις φωτογραφίες?

Ναι.

Οχι.

Αν ναι,σε ποιο μέρος.

Σπίτι.

Σχολείο.

Έξοδος βραδινή.

Με ή χωρίς φίλους.

Παντού.

Όλα τα παραπάνω.

4. Με τι μέσο? Κινητό.

Φωτ/κή μηχανή.

Η/Υ/Laptop/tablet.

Επαγγελματική φωτ/κή μηχανή.

Όλα τα παραπάνω.

5. Τι είδους φωτογραφίες σ’αρέσει να βγάζεις περισσότερο? Ανθρώπους(selfie,προφίλ,αμφάζ).

Φύση(τοπία,λουλούδια,ποτάμια).

Ζώα(σκύλους,γάτες).

Μόδα(ρούχα).

Όχι κάτι συγκεκριμένο.

Άλλο.

Όλα τα παραπάνω.

6. Ποιά εποχή σε εμπνέει? Άνοιξη.

Καλοκαίρι.

Φθινόπωρο.

Όλα τα παραπάνω.

7. Σ’αρέσει να αλυώνεις της φωτογραφίες και αν ναι με ποιό μεσο? Ναι.

Οχι.

Φίλτρο.

Photoshop.

Ασπρόμαυρι τεχνική.

Εφαρμογές.

Άλλο.

Όλα τα παραπάνω.

8. Πιστεύεις πως ως επάγγελμα είναι εύκολο ή δύσκολο(επέλεξε το γιατί). Εύκολο

Είναι απλό.

Αν σ’αρέσει είναι εύκολο.

Αν ξέρεις είναι ποιο εύκολο.

Δύσκολο

Δύσκολες καιρικές συνθήκες.

Να βρείς σωστή θέση.

Να ξέρεις να χειρίζεσαι τη φωτ/κή μηχανή.

9. Έχεις ασχοληθεί ποτέ επαγγελματικά? Ναι.

Οχι.

10. Αν ναι, πως θα χαρακτήριζες αυτήν την εμπειρία? Δημιουργική.

Διαφορετική.

Βαρετή.

Εποικοδομιτική.

Μαθαίνεις νέα πράγματα.

Άλλο.

11. Θα σ’άρεσε να ασχοληθείς επαγγελματικά? Ναι.

Οχι.

12. Σαν επάγγελμα σε ποιον τομέα? Δημοσιογράφος.

Φωτογράφος.

Επεξεργασίας φωτογράφων.

Τεχνικός φωτ/κής μηχανής.

Εμφανίσης φωτογραφιών.

Άλλο.

13. Σ’αρέσει να βγάζεις φωτογραφίες... Κοινότυπες στημένες.

Πρωτότυπες αυθόρμητες.

Και τα δύο.

Ιδού και τα αποτελέσματα σε μορφή γραφήματος:

7. Εντυπώσεις από την επίσκεψη στην έκθεση φωτογραφίας του

Τάσου Βρεττού

Πρόσφατα επισκεφθήκαμε το Μουσείο Μπενάκη για να δούμε την έκθεση

φωτογραφίας «Τ(ρ)όποι Λατρείας» του Τάσου Βρεττού. Ο Τάσος Βρεττός κάνοντας

θαυμάσια προσπάθεια, απαθανάτισε τους αυτοσχέδιους χώρους λατρείας των

μεταναστών και των προσφύγων της Αθήνας. Ο φωτογράφος εισχωρεί σε υπόγεια και

ενοικιαζόμενα διαμερίσματα, πολυκατοικίες και γκαράζ, γήπεδα και υπαίθριοι,

δημόσιοι χώροι, πλατείες και αυλές, πρόχειρα καταλύματα, ιδιοκατασκευές σε

προσωρινές αλλά και μόνιμες διευθύνσεις, ομάδες Βουδιστών, Μουσουλμάνων,

Ινδουιστών, Σπιριτσουαλιστών και Χριστιανών διαφόρων δογμάτων και πολλαπλών

εθνικών προελεύσεων. Η έκθεση αυτή μας δημιούργησε διάφορα μπερδεμένα

αισθήματα όπως: αυτό της εσωτερικότητας, του δέους, της συγκίνησης, καθώς και

του μυστηρίου που κρύβεται μέσα στην πρωτεύουσα μας. Κατά τη γνώμη μας, ο

φωτογράφος προσπαθεί να περάσει μήνυμα συμβίωσης και συνύπαρξης αλλά και

σεβασμού για τους ανθρώπους διάφορων θρησκειών και λατρειών. Περισσότερο

εντύπωση όμως μας έκανε πως όλοι αυτοί οι άνθρωποι αναγκάζονται να μετατρέψουν

τα ελάχιστα και επισφαλή που βρίσκουν και συλλέγουν, σε τόπους και τρόπους

λατρείας. Τέλος, θεωρούμε πως ήταν μια νέα εμπειρία, η οποία μας έκανε γνωστές

καταστάσεις που ως τώρα μας ήταν άγνωστες και μας βοήθησε να

προβληματιστούμε.

Γιάννης

Καταρχάς, το θέμα της έκθεσης που επέλεξε ο φωτογράφος ήταν πρωτοποριακό και

μπορείς εύκολα να διδαχτείς από όλους τους ανθρώπους και τις θρησκείες που

ξετυλίγονται μπροστά σου κατά τη διάρκεια της παραμονής σου στην έκθεση.

Στην συνέχεια, η εντύπωση που μου άφησε η έκθεση ήταν θετική διότι έμαθα πως

υπάρχουν εκατοντάδες θρησκείες και αιρέσεις, τις οποίες δεν τις είχα συναντήσει

ποτέ ξανά. Επίσης, μεγάλη αίσθηση μου έκανε το πάθος των πιστών που φαινόταν

στα πρόσωπα τους, αλλά και η μουσική που χρησιμοποιούσαν στην λατρεία τους που

μπορεί να ήταν ύμνοι προς τον θεό τον οποίο πίστευαν. Το πάθος τους φανερώνεται

ακόμα στο ότι, παρά την αδυναμία κάποιων ομάδων πιστών σε οικονομικό επίπεδο -

διότι οι περισσότερες από αυτές τις θρησκείες "ήρθαν μεταναστευτικά" από άλλες

χώρες, αλλά και οι άνθρωποι αυτοί είναι μετανάστες ή πρόσφυγες- δεν έχουν την

οικονομική δυνατότητα για την εύρεση μίας στέγης για την δημιουργία ενός τόπου

λατρείας και γι' αυτό κατασκευάζουν με ότι βρουν -όπως σεντόνια- αυτοσχέδια

δωμάτια.

Από την έκθεση δεν έλλειπαν και θρησκείες με φανατικό χαρακτήρα που σκοπό

έχουν να βλάψουν ή τους εαυτούς τους, ή άλλους λαούς με διαφορετικά πιστεύω.

Εβίτα

'Το μουσείο που επισπευτήκαμε ήταν το μουσείο Μπενάκη. Ή έκθεση φωτογραφίας

ήταν καταπληκτική. Είχε διάφορες φωτογραφίες από θρησκείες όλου του κόσμου.

Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν μερικές από τις θρησκείες οι οποίες για να

λατρέψουν τον θεό τους χτυπούσαν τις πλάτες τους με μαστίγια τα οποία είχαν στις

άκρες τους λεπίδες. Ήταν πιστεύω οι πιο φρικτές εικόνες σε όλο το μουσείο.

Δήμητρα

Το μουσείο που επισκεφτήκαμε, το μουσείο Μπενάκη ήταν πολύ εντυπωσιακό. Είχε

πολλές φωτογραφίες από πολλούς λαούς και το καθένα είχε τη δική του ιστορία. Όλα

ήταν διαφορετικά μεταξύ τους αλλά είχαν και ένα κοινό σε όλες έδειχναν τη τιμή

τους στο θεό τους. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν μία εικόνα που έδειχνε

ανθρώπους να βασανίζουν τον εαυτό τους. Επίσης μία εικόνα με κάποιες γυναίκες

που έλεγαν « Μου δίνεις, μου αφαιρείς, με αγάπη με οδηγείς, από την καρδιά θα πω.

ΔΟΞΑ ΣΤΟ ΘΕΟ»!

Κωνσταντίνα

Η έκθεση φωτογραφίας που επισκεφθήκαμε στο Μουσείο Μπενάκη ήταν ξεχωριστή.

Το θέμα ήταν η λατρεία σε διάφορους τόπους. Αυτό που μου έκανε περισσότερη

εντύπωση ήταν η συνοδεία της μουσικής, καθώς κοιτάζαμε μία μία τις εικόνες. Όλες

είχαν την ιδιαιτερότητα τους, αλλά και εμένα μου έκανε εντύπωση η εικόνα που

έδειχνε ανθρώπους να βασανίζουν τον εαυτό τους , προκαλώντας πληγές στο σώμα

τους.

Κατερίνα

Η εκδρομή στο Μουσείο Μπενάκη ήταν εποικοδομητική. Είδα πληθώρα που

απεικόνιζαν διαφορετικούς τρόπους λατρείας τις κάθε θρησκείας από διαφορετικούς

λαούς . Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε το γεγονός της μετατροπής των

εγκαταλελειμμένων σε χώρους λατρείας , όχι ιδιαίτερα κάποια φωτογραφία .

Ματίνα

Η έκθεση φωτογραφίας στο Μουσείο Μπενάκη ήταν αρκετά όμορφη . Το θέμα της

ήταν ο τρόπος λατρείας της κάθε θρησκείας από τους λαούς του κόσμου . Ένα από τα

πράγματα που μου άρεσε ήταν η μουσική που είχε ο κάθε χώρος ανάλογα με το θέμα

των φωτογραφιών που απεικονίζονταν. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε η εικόνα ενός

νεαρού άντρα από την Αφρική , ο οποίος καθόταν μέσα σε ένα κτίριο στην οδό

Βασιλέως Κωνσταντίνου, κοντά στο παράθυρο και διάβαζε από ένα χαρτί μία

προσευχή . Επίσης με εντυπωσίασε η φωτογραφία με τα παπούτσια χιλιάδων πιστών ,

τα οποία ήταν αφημένα στην είσοδο του τζαμιού , καθώς αυτοί ήταν μέσα και

προσεύχονταν γονατιστοί , δείγμα μεγάλης πίστης , λατρείας και επιρροής της

θρησκείας στις ζωές των μουσουλμάνων !!!!

Θεοφανώ

Μέσα από την επίσκεψή μας στην έκθεση αυτή μάθαμε όλοι μας κάποια στοιχεία

σχετικά με μια άλλη θρησκεία, τα οποία δεν γνωρίζαμε! Εμένα προσωπικά, μου

έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση οι φωτογραφίες όπου φαίνονταν τα βίαια και αποτρόπαια

"εγκλήματα" που γίνονταν στο όνομα του θεού τους! Άντρες που βασανίζονταν μέχρι

να ματώσουν.... που μαστιγώνονταν και μαχαιρώνονταν! Εικόνες που προκαλούν

φρίκη στην ιδέα ότι κάποιος μπορεί να επιτρέψει κάτι τέτοιο στον εαυτό του. Επίσης,

με εντυπωσίασε και με ξάφνιασε το γεγονός ότι υπάρχουν στη χώρα μας, την Ελλάδα,

μέρη που είναι ειδικά σχεδιασμένα, και μάλιστα αυτοσχέδια από πρόσφυγες ή

μετανάστες με σκοπό την δείχνουν καθημερινά την αγάπη τους στο Θεό που

πιστεύουν, ακόμα κι αν δεν βρίσκονται στο τόπο τους.

Ιάνκα

Η έκθεση ήταν πολύ ωραία. Μου άρεσε πως είχε εικόνες από όλες τις θρησκείες και

ότι η αίθουσα ήταν πολύ μεγάλη. Επίσης ήταν πολύ ωραία το ότι όλες οι εικόνες

ήταν ξεχωριστά και μπορούσες να τις δεις με οποία σειρά θέλεις και όσες φορές

θέλεις. Είχε εικόνες που ήταν κάπως τρομακτικές και προκλητικές ,και είχε και

κάποιες άλλες που ήταν πάρα πολύ ωραίες. Μου άρεσε επίσης πως υπήρχε κάποιες

εικόνες που είχαν πολύ ωραία χρώματα.

Ηλέκτρα

Στο μουσείο Μπενάκη, το οποίο επισκέφτηκα με την συνοδεία του σχολείου μου για

να παρακολουθήσουμε το σπουδαίο έργο του Τάσου Βρεττού, παραδέχομαι πως

πραγματικά ήταν ένα σπουδαίο έργο με φωτογραφίες τραβηγμένες με ξεχωριστούς

τρόπους τέχνης που ο ίδιος τράβηξε με-την επαγγελματική μάλλον- φωτογραφική του

μηχανή. Οι φωτογραφίες όλες παρουσίαζαν τον τρόπο ζωής των μεταναστών που

έρχονται στην Ελλάδα με σκοπό ένα καλύτερο μέλλον. Το γεγονός ότι σκέφτηκε να

δείξει την σπουδαία τέχνη, που γνωρίζει πολύ καλά από ότι φάνηκε, έχοντας αυτούς

τους ανθρώπους ως «μοντέλο» με άγγιξε πολύ. Επίσης, με εντυπωσίασε και η τεχνική

που χρησιμοποιούσε για να απαθανατίσει τις στιγμές της ζωής τους. Δεν έχω κάποια

συγκεκριμένη φωτογραφία που με εντυπωσίασε τόσο πολύ πια που να θέλω να

μιλήσω μόνο για αυτήν, όμως πιστεύω πως αν μου ζητηθεί να αναλύσω ότι είδα

εκείνη τη μέρα θα μιλήσω το ίδιο εντυπωσιασμένη και συγκινημένη γιατί

αντιλήφθηκα το «ωραίο» σε εκείνο το σκοτεινό μα λαμπρό χώρο.

Παναγιώτα

Ο φωτογράφος απεικονίζει διάφορα σημεία στην πόλη : υπόγεια κι ενοικιαζόμενα

διαμερίσματα, πολυκατοικίες, γκαράζ, γήπεδα και υπαίθριους δημόσιους χώρους,

πλατείες και αυλές. Πρόχειρα καταλύματα που τα διαμορφώνουν έτσι ώστε να

μπορούν να φιλοξενήσουν προσωρινά ομάδες μεταναστών, για παράδειγμα

βουδιστές, μουσουλμάνους, ινδουιστές, Σπιριτουαλιστές, χριστιανούς διαφόρων

δογμάτων και πολλαπλών εθνικών προελεύσεων. Αιθίοπες, Αφγανοί, Αιγύπτιοι,

Πακιστανοί, Νιγηριανοί, Σενεγαλέζοι, Φιλιππινέζοι, Ινδονήσιοι, Ιρακινοί. Αυτό το

«έργο εν πρόοδο» ξεκίνησε με την απόλυτη συγκατάθεση των ανθρώπων που

συγκροτούν αυτές τις κοινότητες με απόλυτο σεβασμό στην ταυτότητά τους.

Η φωτογραφία που μου έκανε ιδιαίτερα εντύπωση από την έκθεση ήταν τραβηγμένη

στο Περιστέρι κι απεικόνιζε την τελετή για τη λύση της νηστείας του ραμαζανιού.

Πραγματοποιείται εκ των άλλων σε διάφορες μεγάλες αθλητικές εγκαταστάσεις, το

κλειστό γήπεδο μπάσκετ Περιστερίου που έχει φιλοξενήσει τις τελετές της

πακιστανικής κοινότητας της περιοχής. Οι άνθρωποι παρόλο που δεν είναι στη χώρα

τους, δεν ξεχνούν τη θρησκεία τους και είναι αφοσιωμένοι δεδομένο των συνθηκών.

Ο τρόπος που ο φωτογράφος καταγράφει αυτή την ιδιαίτερη στιγμή είναι σχεδόν

απίστευτος, αθόρυβος λες και δεν παραβρίσκεται στην αίθουσα της ώρα της

ιεροτελεστίας. Οι άνθρωποι δεν ενοχλούνται καθόλου από τον φωτογράφο, ενεργούν

απολύτως φυσικά όπως θα έκαναν αν δεν βρισκόταν και αυτός εκεί. Από την άλλη

πλευρά, η φωτογραφία είναι μαγική. Όταν την βλέπω νομίζω ότι βρίσκομαι κι εγώ

μαζί της. Με γεμίζει με διάφορες σκέψεις και συναισθήματα. Βέβαια, λυπάμαι που

δεν μπορούν να βρίσκονται στην πατρίδα τους ώστε να νιώθουν πιο πολύ τη

θρησκεία τους και να μην χρειάζεται να κρύβονται και να μετακινούνται συνεχώς

γιατί υπάρχει αρκετός ρατσισμός εκεί έξω και λόγω διαφορετικής θρησκείας μπορεί

να νιώθουν μειονεκτικά.

Μαριγκλέν

Πηγαίνοντας σε μία έκθεση φωτογραφίας υπάρχει αναμφίβολα μεγάλος πλούτος

εικόνων που έχεις την δυνατότητα να παρακολουθήσεις. Βέβαια το θέμα έπαιξε

σίγουρα καθοριστικό και ελκυστικό παράγοντα. Συγκεκριμένα ο φωτογράφος (Τάσος

Βρεττός) επέλεξε να παρουσιάσει τους τόπους λατρείας των προσφύγων και

μεταναστών στην Αθήνα. Τα πράγματα που μου προξένησαν εντύπωση ήταν πολλά.

Από την πληθώρα των εικόνων και τις εκφράσεις των προσώπων των πιστών μέχρι

και το μουσικό χαλί που ακουγόταν κατά τη διάρκεια της παρουσίασης. Ωστόσο αυτό

που με εντυπωσίασε περισσότερο ήταν αφενός η αξιοποίηση των χώρων διαβίωσης

αυτών των ανθρώπων που παρά τις οικονομικές και όχι μόνο δυσκολίες που βιώνουν

εκφράζουν την πίστη τους με κάθε ευκαιρία, και αφετέρου η θέρμη με την οποία

υποστήριζαν τη θρησκεία τους. Τελειώνοντας αξίζει να επιβραβεύσουμε την

ποιότητα των εικόνων από τον φωτογράφο που αποτύπωνε με ιδανικό και γλαφυρό

τρόπο τα πρόσωπα αλλά και τους χώρους άσκησης της λατρείας αυτών των

θρησκειών.

Έλενα

Η εκδρομή στην έκθεση φωτογραφίας μου έκανε φοβερή εντύπωση. Ήταν

ενδιαφέρον και αξιοθαύμαστο να βλέπω ανθρώπους που έφυγαν από την χώρα τους

είτε με τη θέληση τους είτε όχι να καταφέρνουν να προσαρμοστούν στις συνήθειες

της καινούριας χώρας και να συνεχίσουν κανονικά τις θρησκευτικές τους συνήθειες

με όποιο τρόπο μπορούν.

Το γεγονός πως οι ζωές και οι τελετουργίες αυτών των ανθρώπων μπόρεσαν να

απαθανατιστούν στο φακό μιας φωτογραφικής μηχανής τόσο όμορφα και με τόση

ρεαλιστικότατα είναι κάτι πραγματικά εκπληκτικό.

Τα «ζωντανά» χρώματα και οι επεξεργασίες που έγιναν σε κάποιες φωτογραφίες (μία

είδα εγώ) που έδιναν την εντύπωση πως πρόκειται για πίνακες ζωγραφικής και όχι για

φωτογραφίες μαζί με τον χώρο ο οποίος ήταν κατάλληλα διαμορφωμένος για τις

ανάγκες της έκθεσης ήταν ένα από τους λόγους για τους οποίους μου άρεσε η

εκδρομή στην έκθεση Μπενάκη.

Λυδία

Μπαίνοντας στην μαύρη και ελάχιστα φωτισμένη αίθουσα με τα μαύρα κουτιά να

φιλοξενούν φωτογραφίες θρησκευτικού περιεχομένου, το δέος που νιώθει κανείς

είναι αναπόφευκτο. Κάθε εικόνα άλλος πολιτισμός, κάθε εικόνα άλλη θρησκεία ή

ακόμα και η ίδια θρησκεία απαθανατισμένη σε διαφορετικό τόπο λατρείας. Άνθρωποι

με εξαθλιωμένες συνθήκες διαβίωσης συνεχίζουν να δοξάζουν αυτό που πιστεύουν

θυσιάζοντας στον βωμό του πάθους τους το ίδιο τους το κορμί, μαστιγώνοντας την

πλάτη τους και χαρακώνοντας το δέρμα που μόλις καλύπτει τα κόκκαλα τους.

Μαριάννα

Στην έκθεση φωτογραφίας που επισκεφθήκαμε με το σχολείο μου, αισθάνθηκα πολλά

και ανάμεικτα συναισθήματα. Αρχικά, θα ήθελα να τονίσω ότι μ’άρεσε πολύ ο χώρος

όπου έλαβε χώρο η έκθεση και ο τρόπος που είχαν στήσει τις φωτογραφίες. Επιπλέον

κάτι αξιοσημείωτο που πρέπει να αναφερθεί είναι ότι αν όχι σε όλες στις

περισσότερες φωτογραφίες από πίσω έπαιζε και ένα ανάλογο τραγούδι. Αυτό σε

έκανε να ταξιδεύεις και να χάνεσαι στη μαγεία και στην κουλτούρα που αναδείκνυε η

κάθε φωτογραφία. Ακόμη, οι φωτογραφίες ίσως λόγω των χρωμάτων που είχαν και

της καταπληκτικής τους ανάλυσης φαίνονταν αρκετά ρεαλιστικές, κάτι που ήταν

πραγματικά μαγικό. Όσον αφορά τα συναισθήματα που αισθάνθηκα, όπως

προανέφερα ήταν ανάμεικτα, καθως σε μερικές φωτογραφίες κατά τη γνώμη μου

απεικονίζονταν έντονα τα υπερβολικά και σκληρά έθιμα των θρησκειών, ενώ

αντιθέτως σε άλλες απεικονίζονταν τα εντυπωσιακά χρώματα (κυρίως στα ενδύματα

που φορούσαν) και η γαλήνη που υπήρχε κατά τη διάρκεια της καθιερωμένης του

προσευχής.

Γεωργία

Κατά την επίσκεψή μας στο Μουσείο Μπενάκη στα πλαίσια της ερευνητικής

εργασίας με θέμα την φωτογραφία, οι εντυπώσεις που μου δημιουργήθηκαν ήταν

εξαιρετικές. Ο φωτογράφος, κάνοντας μία καταπληκτική δουλειά, αποτύπωσε πάνω

σε φωτογραφίες τον τρόπο λατρείας θρησκείας απλών και κυρίως άπορων ανθρώπων.

Τα άτομα αυτά διαμόρφωσαν τον τόπο λατρείας τους μόνοι τους και είναι

αξιοθαύμαστη η μεγάλη ένταση της πίστης τους. Επίσης, οι πίνακες απεικόνιζαν τον

πόνο αλλά και την χαρά. Τέλος, σε αρκετές φωτογραφίες μεγάλη εντύπωση μου

έκανε ο φωτισμός και συγκεκριμένα οι εικόνες με σκοτάδι που στο βάθος

ξεπρόβαλλε μία πόρτα με δυνατό φως. Συμπερασματικά, λοιπόν, η παρακολούθηση

της συγκεκριμένης έκθεσης φωτογραφίας αποτέλεσε μία ιδιαίτερη εμπειρία για μένα

προκαλώντας μου θαυμασμό αλλά και δέος.

Ελένη

Με αφορμή την εκδρομή που πήγαμε με την με την ομάδα της ερευνητικής εργασίας

στο Μουσείο Μπενάκη αποφάσισα να σας αναφέρω τις εντυπώσεις μου. Αρχικά,

έμαθα για διάφορες θρησκείες, τις οποίες δεν γνώριζα ότι υπήρχαν. Επίσης,

εντυπωσιάστηκα από τις απλές, λιτές αλλά και περιεκτικές φωτογραφίες που

περιέχουν εικόνες από ανθρώπους είχαν διαμορφώσει μόνοι τους τον τόπο λατρείας

τους. Ακόμα, εντυπωσιάστηκα από την αποκλειστική αφοσίωση των συγκεκριμένων

ατόμων. Παρόλα αυτά μου προκάλεσαν λύπη φωτογραφίες που απεικόνιζαν τα

μαρτύρια ανθρώπων ιδιαίτερων θρησκειών.

Ελευθερία

Για την εκδρομή που πήγαμε στο Μουσείο Μπενάκη στα πλαίσια του Project

φωτογραφίας οι εντυπώσεις μου είναι μόνο θετικές. Καταρχήν, αναγκαίο είναι να

αναφερθεί η καταπληκτική δουλειά του φωτογράφου. Οι φωτογραφίες είχαν πολύ

σωστό φωτισμό χωρίς να υπάρχει η βοήθεια του φλας που είναι εξαιρετικά δύσκολο.

Επιπλέον, το θέμα που επέλεξε να παρουσιάσει ήταν αρκετά ενδιαφέρον και

επίκαιρο. Μου δόθηκε η ευκαιρία να έρθω σε επαφή και να ανακαλύψω θρησκείες

που δεν γνώριζα μέχρι στιγμής. Τέλος, δεν μπορώ να παραλείψω το γεγονός ότι ο

τόπος λατρείας των ανθρώπων αποτελούσε δικό τους δημιούργημα.

Αντώνης

Η εκδρομή στο μουσείο Μπενάκη που επισκέφτηκα με το σχολείο μου άφησε πολλές

εντυπώσεις, θετικές και αρνητικές, σχετικά με την θρησκεία. Αυτό που μου κέντρισε

περισσότερο το ενδιαφέρον και μου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση είναι η προσήλωση

μερικών ανθρώπων με βάση την θρησκεία την οποία έχουν ασπαστεί. Η προσήλωση

δεν είναι κάτι κακό, δείχνει την αφοσίωση των ανθρώπων σε κάτι που τους

ενδιαφέρει. Πολλές φορές όμως μετατρέπεται σε φανατισμό και σε ενέργειες

απάνθρωπες ακόμα και για τους ίδιους τους εαυτούς τους.

Η αυτομαστίγωση των πιστών με λεπίδες για να δείξουν την πίστη τους δεν είναι κάτι

θετικό. Η τελετή αυτή πραγματοποιείται ως ένδειξη πίστης και θρήνου. Κατά την

άποψή μου η βαθιά πίστη και η αφοσίωση δεν εκφράζεται με αυτόν τον τρόπο. Η

τήρηση των κανόνων της θρησκείας επαρκεί για να εκφραστεί η βαθιά τους πίστη. Οι

τελετές οι οποίες δεν επιβάλλονται από την θρησκεία δεν φανερώνουν τίποτα και

κατά την ταπεινή μου γνώμη είναι ανούσιες.

Στο μέλλον ελπίζω να επισκεφτούμε ξανά κάποιο μουσείο ή κάποιον άλλο

πνευματικό χώρο με το σχολείο στα πλαίσια ενός μαθήματος ή εκπαιδευτικής

εκδρομής.

Παράρτημα

Στις ακόλουθες σελίδες θα παρουσιαστούν οι φωτογραφίες των μαθητριών και

μαθητών που τραβήχτηκαν το β’ τετράμηνο της ερευνητικής εργασίας. Κάθε

εβδομάδα υπήρχε ένα θέμα και οι μαθητές έβγαζαν φωτογραφίες βάσει του θέματος

αυτού.

Το δωμάτιό μου

Ότι να 'ναι

Η άλλη οπτική γωνία

Βιομηχανικό - Industrial

Πορτραίτο

Για τα καρναβάλια

Εκδρομή 11η Μαρτίου 2016

Τοπίο – φύση

Flower power

Παιχνίδια με το φως