ADVENTSBODEJUNI 2018

IN DEZE UITGAVE

Agenda Kerkdiensten Van de kerkraadMuziek, Zingen is gelovenMaria in EpheseJubileum Cor van IperenEn meer…….

2

3

ACTIVITEITEN EN GEGEVENS ROND HET ROOSTER VAN DE DIENSTEN.

ActiviteitenElke woensdag - de hele zomer door - is er om 12.30 uur de eettafel van Welzijn Bloemendaal, in ons kerkgebouw. Heerlijk eten en een gezellige tafel. Ik ben er zelf elke twee weken en heb het er erg naar mijn zin. Het gaat om ontmoeting, samen en goéd eten en de eettafel staat open voor iedereen: je hoeft niet van de kerk te zijn en ook niet per se alleen gaand.

VakantieDe vakantie van ds. Niek Scholten is van 18 juni tot en met 15 juli. Greetje van der Harts en eventueel andere collega’s uit de regio zijn in noodgevallen beschikbaar. Greetje en de kerkenraadsleden weten hen te bereiken.

Kerkdiensten

Op deze plek in de Adventsbode treft korte voorbeschouwingen op de komende diensten: wat er gelezen wordt, wat het karakter is van de dienst, wanneer er het Avondmaal wordt gevierd en andere bijzonderheden. De lezingen zijn wat de gastvoorgangers betreft onder voorbehoud, zij zijn uiteraard vrij in hun keuze. Er is in ieder geval een serie van een viertal diensten over het Onze Vader in de zomermaanden.

AERDENHOUT JUNI 2018

4

3 juni 10.00 uur. Dienst rond een Bijbelse figuur: JobVoorganger: ds. Niek Scholten.Lezingen: fragmenten uit het boek JobIn deze ‘Bijbelse Figuur-dienst’ aandacht voor Job, die de komende weken ook op het oecumenisch leesrooster staat. Over Job is ontzettend veel te zeggen. Het belangrijkste vind ik dat we van hem kunnen leren dat we geen genoegen nemen met bekende antwoorden, maar dat we steeds opnieuw blijven doorvragen. Aan God zelf - hoe we dat ook zien. Het belang-rijkste zinnetje over Job komt m.i. van Wim van der Zee: ‘God wil geen antwoord van God, maar een God die hem antwoordt’.

10 juni 10.00 uur.Voorganger: ds. Greetje van der Harst.Lezing: Job 2 / Marcus 3,2-35

In dit hoofdstuk herhaalt zich die vreemde voorstelling van een vergadering van God met zijn ‘zonen’. En de satan, de ‘aanklager’, die Jobs trouw en vertrouwen in twijfel trekt. ‘test het maar’, zegt hij tegen onze lieve Heer. Hoewel je daar als moderne lezer achter blijft haken, dat God in zoiets zou meegaan, adviseer ik altijd om van zo’n “verhaalwijze” geen theologie te maken en daar ook niet

té zwaar aan te tillen, want dan ga je voorbij aan waar het werkelijk om gaat: hoe reageer je als mens op de rampspoed die je overkomt, wat doet dat met je geloofsvertrouwen?

17 juni 10.00 uur. Viering van het Avondmaal.Voorganger: ds. Niek Scholten.Lezing: Job 10 / Marcus 4,26-34De gang door de verhalen is wat hapsnap. Inmiddels heeft Jobs vrouw hem al gezegd God vaarwel te zeggen en zijn Jobs vrienden op het toneel verschenen. Indrukwekkend is hun zeven dagen zitten zwijgen met Job: woordeloos zijn en blíjven met wie geen woorden heeft voor z’n verdriet. Maar kan het daarbij blijven? Er komt een moment dat we toch íets willen zeggen. Moéten zeggen, bij wijze van troost. Voor wie lijdt en misschien

5

ook voor onszelf. Dat is zeer riskant. Voor je het weet sla je de plank verschrikkelijk mis. De vrienden geven in het verhaal verschillende, maar vooral ‘gelovige’ antwoorden en Job gaat er hard tegenin. Laten we de vrienden niet te hard vallen, maar hun poging waarderen en leren van dit intens diepe gesprek.

24 juni 10.00 uur.Voorganger: ds. René van den Beld. Lezing: Job 38,1-38 / Marcus 4,35-41

Een heel stuk is overgeslagen - wie durft zou ik zeggen: lees het ontbrekende gedeelte beslist - en we belanden aan bij het antwoord van God. De Schepper presenteert zijn enorme scheppingswerk aan Job en daagt Job uit de rollen om te draaien: ‘laat ík jóu, Job, eens wat vragen en wat heb jíj míj dan te antwoorden!’. Wat volgt is een indrukwekkende uiteenzetting van de wonderen der schepping, alsof je een natuurfilm te zien krijgt, met als

indringend commentaar: ‘realiseer je wie dit allemaal gemaakt heeft, niet jíj!’. Maar wat moet je met zo’n antwoord? Is het om Job zich met zijn reële en ménselijke vragen te verpletteren? Klein te maken?

1 juli 10.00 uur.Voorganger: ds. O.S. van Dongen.Lezing: Job 42 / Marcus 5,22-43Job is er in hoofdstuk 40 wél van onder de indruk en lijkt zich nederig op te stellen. Hij was er inderdaad niet bij, toen de Schepper met zijn scheppingswerk bezig was, met het nijlpaard en de krokodil. En aan het einde betuigt Job spijt. Schepping en Schepper zijn zoveel groter dan wij mensen, dat is hem duidelijk. Maar één zinnetje van hem daarbij vind ik altijd reuze veelzeggend: ‘Slechts van horen zeggen had ik van U vernomen, maar nu heeft mijn oog U aanschouwd.’ Job heeft het voor elkaar gekregen dat de Schepper zélf (die van al die ontzagwekkende creatuur) hem ántwoordt. Héél het boek en al die gelovige vrienden en de gelovige Job zélf hadden het maar over God. Maar zijn vasthoudendheid heeft het zwijgen van deze God doorbroken en hem ‘genoodzaakt’ zich zelf uit te spreken. Dat is winst!

6

8 juli 10.00 uur.Voorganger: Prof. Ds. M.A. Smalbrugge.Lezing: Marcus 6,1-6De profeet in zijn spreekwoordelijke vaderstad: hierover schrijft Marcus deze zondag. Zo eentje heeft het moeilijk, maar waarom? Omdat wij maar moeilijk in het alledaagse onze verwondering kunnen stellen? Maar moéten we het juist dáár niet van hebben? Het opmerkelijke is in dit korte verhaal: de wonderen die hij doet worden niet ontkend. Maar de omstanders willen ze graag kunnen ‘plaatsen’: ‘waar heeft hij dit allemaal vandaan, hij is er toch maar gewoon eentje van de timmerman?’ Hieraan nemen ze dan aanstoot en vervolgens is zijn vermogen tot wonderen (ter plaatse) gereduceerd tot nul. Als je je niet opent voor een wonder lijkt het ook niet te gaan gebeuren (waarmee ik niet beweer dat als het niet gebeurt je er ‘kennelijk’ niet voor openstaat, da’s een ander verhaal). .

15 juli 10.00 uur.Voorganger: nog niet bekend.Lezing: Marcus 6,6b-13Meteen hierop volgend staat het verhaal over de uitzending van de discipelen. Wat mij altijd opvalt, is dat ze met een minimale uitrusting op pad moeten. Zonder geld en proviand. Daarom moeten ze dus vrágen. Je vraagt je af wat dit met hun ontmoetingen met mensen doet. Ze komen niet ‘met de voet tussen de deur’ iets brengen, ze komen vooral iets vragen: een beetje brood, onderdak. Zou je kunnen zeggen dat ze zo de door Jezus bedoelde naastenliefde oproepen en gemeenschap stichten?

22 juli 10.00 uur. Eerste in een serie van vier diensten over het Onze Vader.

Voorganger: ds. Niek Scholten.Lezing: Mattheus 6,7-10 en Psalm 82.Over het Onze Vader is de laatste tijd veel te doen: wat is de juiste vertaling, zelfs de paus van Rome bemoeit zich ermee. En in Trouw verscheen een hele serie gesprekken over dit zeer basale gebed van Jezus.

Daarom staan we bij een paar regels ervan stil, in vier kerkdiensten. Deze zondag leggen we de vinger bij het ‘úw’ in vers 10: úw naam, úw koninkrijk, úw wil. Dat wordt vaak passief uitgesproken, zo van: ‘nu ja, niks

7

aan te doen, wat ú wil moet maar gebeuren’. Maar het is veeleer polemisch: niet wat er gebeurt, of wat ándere krachten en machten willen, maar wat u wilt, dát moet gebeuren. We lezen er Psalm 82 naast.

29 juli 10.00 uur. Tweede in een serie van vier diensten over het Onze VaderVoorganger: ds. Niek Scholten.Lezing: Mattheus 6,11 en Exodus 16‘Ons dagelijks brood’: wat hebben we nu werkelijk nodig? In een land met voor (niet iedereen, maar wel de meesten) overvloed, geen overbodige vraag. Wat is bedoeld met ‘dagelijks’? Het is onontkoombaar te denken aan de gave van het manna in de woestijn. Met een bijzonder ritme wordt dat gegeven: zo leer je doseren, bewaren zonder op te potten. Een wijze les - en ook ‘wijsheid’ is dagelijks brood!

5 augustus 10.00 uur.Voorganger: ds. Greetje van der Harst.Lezing: Marcus 7,1-23Discussies met de Farizeeërs zijn altijd bedoeld om zelf van te leren en helder te maken waar geloof zich verliest in bijzaken en wat derhalve hoofdzaken zijn. Maar denk nu niet dat alles wat de Farizeeërs geloven bijzaken zouden zijn - dat is een achterhaald (christelijk) cliché. Er is een bepaalde Joodse vroomheid tot op vandaag waar de ‘heiliging’ van de kleine dagelijkse dingen hand in hand gaat met het bewandelen van het pad van gerechtigheid en humaniteit. Waar Jezus en zijn leerlingen en later Petrus en Paulus mee worstelden, was dat die ‘heiliging’ (volgens de gedetailleerde geboden in de Tora) bij niet-Joden de toegang tot

waar het in de Tora én in die heiliging omgaat, kán versperren. Omdat het teveel gevraagd is of omdat men zich er in verliest. Zo’n discussie is er ook in dit gedeelte van Marcus.

8

2 augustus 10.00 uur. Viering van het Avondmaal, derde in een serie van vier diensten over het Onze Vader.Voorganger: ds. Niek Scholten.Lezing: Mattheus 6,12 en Mattheus 18,21-35De bede om de vergeving gaat ons niet zelden het moeilijkste af. Hangt het zelf vergeven worden van het zelf kunnen vergeven? En als je een ander nu eens niet kunt vergeven? Zijn sommige misdaden wel te vergeven? We lezen er de gelijkenis uit Mattheus 18 naast.

19 augustus 10.00 uur.Voorganger: nog niet bekend.Lezing: Marcus 7,31-37In deze verhalen beweegt Jezus zich langs de randen van het Joodse land en ontmoet hij mensen van over de grens. Dat is geen toeval. Er hangt voor hem de spanning in de lucht hoe je je tot niet-Joden verhoudt van uit je geloof, dus: hoe je denkt dat ‘jouw’ God zich tot hen verhoudt. In de voorafgaande perikoop is Jezus door een Syrofenicische vrouw op dit punt al ‘bekeerd’. Waarom zou je heil en genezing en de kracht van God beperken en beperkt zien tot de eigen kring? Dat geldt mutatis mutandis dus ook voor de doofstomme uit het gedeelte van deze zondag. Het verhaal zit ondertussen reuze humoristisch in elkaar: Jezus geneest de doofstomme en verbiedt vervolgens hieraan ruchtbaarheid te geven. Maar het werkt averechts: niemand kan zich hiervoor nog langer doof houden of stommetje spelen…

26 augustus 10.00 uur. Voorganger: ds. Niek Scholten. Lezing: Mattheus 6,13-14Ik heb even geaarzeld of het ‘leid ons niet in verzoeking maar verlos ons van de Boze’ niet direct bij het voorafgaande hoort. Omdat vers 14 weer bij vers 12 aansluit. Maar goed, je kunt ook denken aan Jezus’ eigen verzoeking in de woestijn. En ook het eerder genoemde manna is een antwoord op de verzoeking van het volk Israël om terug te verlangen naar de vleespotten van Egypte. Hoe sterk kan een mens zijn, hoeveel vertrouwen en hoop kun je van een mens verwachten?

9

Gregoriaanse Zang in een Protestantste KerkAangezien ik al twintig jaar deel uit maak van een Gregoriaans koor, de Schola Gregoriana o.l.v. Tjeerd van der Ploeg, krijgt u in Aerdenhout af en toe de gelegenheid een ‘optreden’ van dit koor in onze eigen Adventskerk mee te maken.

Nu is het eigenlijk geen ‘optreden’, maar (meestal) een korte kerkdienst, een avondgebed ofwel: een vesper.Met alles erop en eraan: de vier zangers in witte alben, wierook stijgt op bij de gebeden en wij buigen richting (denk- beeldig) altaar (de avondmaalstafel) als God trinitarisch wordt toegezongen.

Dat is niet vanzelf gegaan. Ooit bestond het koor voor meer dan de helft uit protestantse dominees (nu nog maar eentje) en die wilden wel graag zingen, maar hadden moeite met witte alben en buigen voor de Triniteit. ‘Wij zijn geen monniken’, riepen we dan. Onze geduldige en wijze cantor liet dat rustig betijen, d.w.z. hij liet de zang haar werk doen.

Gaandeweg kregen de verstilling en wijding van deze muziek - die iedereen kan ervaren, ook als je het alleen maar hoort - vat op ons. Onze gedachten werden soepeler, evenals onze lijven, en gaandeweg bogen wij als vanzelf (ik weet nóg niet hoe of wanneer dat nu precies gekomen is).

Daarmee zijn we nog geen monniken geworden noch spelen of pretenderen we dat. Maar de bijeenkomst, zoals onlangs in de Adventskerk, geldt wel als een dienst, als avondgebed. En we putten bij die dienst uit de voor-reformatorische traditie van het Gregoriaans, die niet alleen maar een Roomse traditie is, maar ook de onze (want vóór-reformatorisch).

Er zijn zelfs twee redenen aan te voeren waarom het niet zo gek is als u misschien denkt om in onze kerk een Gregoriaanse vesper te zingen.In de eerste plaats heeft onderzoek aangetoond dat het Gregoriaans (zo genoemd omdat een paus met de naam Gregorius in de zevende eeuw muziek uit deze zangtraditie ging inventariseren, verzamelen, vernieuwen,

10

uitbreiden, uniformeren en verbreiden in zijn kerk) zijn wortels ook heeft in de Joodse religieuze zang, met name waar het gaat om het reciteren van Psalmen. Overeenkomstige melodische lijnen zijn aangetroffen.Bewust of onbewust zullen de eerste christenen - die zelf wortelden in de synagogen - deze melodieën hebben meegenomen naar hun ‘christelijke’ bijeenkomsten en bij het componeren van nieuwe liederen zal hierop zijn teruggegrepen.

Dat schenkt mij een grote vreugde: het onderstreept de verwantschap niet alleen via de teksten en inhoud van de Psalmen, maar dus ook via de zang van de Psalmen tussen Joden en christenen. Maar is er nog een tweede reden waarom het zeer goed mogelijk is om Gregoriaans in een protestantse kerk te zingen. In een artikel in Laetare schrijft hymnoloog Dr. Jan Smelik dat er tenminste dertien psalmen zijn in ons Liedboek, waarvan de melodieën kunnen worden teruggevoerd op het Gregoriaans. Ook hier geldt: het kan bewust door componisten zijn overgenomen of verwerkt in hun ‘nieuwe’ psalm melodieën (en geef ze eens ongelijk, dat Gregoriaans kent ook schitterende melodieën) óf ónbewust (en daar geldt hetzelfde: als je zulke mooie zang kent is dat bij het componeren niet zomaar te omzeilen).

Overigens heeft dit in het Genève van Calvijn nog de nodige commotie en verontwaardiging veroorzaakt: “Alsof ik de priesters van vroeger hoor zingen!”, brieste een lid van gereformeerde kerk van Genève in 1553, schrijft Smelik. Hij zal niet de enige kerkganger geweest zijn die deze ‘Aha-Erlebnis’ had. En van de andere zijde, de Roomse, kwam er in de zeventiende eeuw ook verontwaardigde kritiek: “hoe die brutale hugenoten het in hun hoofd hadden gehaald om melodieën te stelen!”.

Hoe dan ook: we zullen vaker in onze Adventskerk Gregoriaanse Zang gaan horen. De cantor van onze Schola, komt in het najaar een lezing verzorgen in onze kerk om de achtergrond van deze zang toe te lichten.

Niek Scholten

11

Van de kerkraadNa een gezamenlijk een BBQ maaltijd begon de Kerkenraad aan een volle agenda. De pericoop werd gehouden door Roald Jacobs, waarna mevrouw Lydia Ludwig ons bijpraatte over de zaken die zich voordoen bij de dames van de bloemendienst. Het begrip “vacature” zou deze avond vaker aan de orde komen. Bij de ingekomen stukken een brief van de nieuw gevormde Classis Noord Holland. (zie brief in deze bode) In een volgende Advenstbode zal de KR hierop terug komen.

De pastorale Commissie, die regelmatig bijeen komt met de predikant, zal later dit jaar een speciale bijeenkomt organiseren voor alle nieuw ingezetenen in Aerdenhout. Er is een welkomstbrief/ pakketje voor deze groep, maar de kennismaking blijkt vaak niet te lukken. Per slot, de meesten die hier komen wonen zijn jonge(re) gezinnen, die wij juist zo nodig hebben!

De KR is verheugd dat er een nieuwe ouderling / scriba / 2e kerkrentmeester voorgedragen kan worden. Tijdens een zondagdienst zal de naam bekend worden gemaakt vanaf de kansel, zodat er eventuele bezwaren kenbaar gemaakt kunnen worden. Daarnaast zijn er nog enkele vacatures, heeft iemand interesse…….meldt u zich vooral aan bij een van de KR leden.

Startzondag zal 16 september zijn en op 9 september zal de kerk na afloop van de dienst open zijn om bezocht te worden in het kader van de Open monumentendagen, evenals afgelopen jaar! Gelukkig zijn er enkele vrijwilligers van de KR leden die daar dan gastvrouw / gastheer willen zijn. Een oproep aan de gemeenteleden om iets voor de Adventsbode te schrijven.

Net als alle andere organisaties heeft onze gemeente, per 25 mei, ook te maken met de nieuwe wet aangaande het Privacy statement. Vanuit Utrecht heeft het kerkelijk bureau informatie ontvangen, een soort stappenplan, hoe hier zorgvuldig mee om te gaan. Wij volgen dit stappenplan en in de volgende KR vergadering zal het uitgebreid geagendeerd worden.

12

De jaarcijfers over 2017 van het college van Kerkrentmeesters en van de Diakenen zijn beiden in concept klaar en aangeleverd door onze accountant. In onze juli vergadering zullen ze goedgekeurd kunnen worden en daarna ter inzage liggen op het Kerkelijk bureau. Daaronder valt ook het programma, “ Muziek is geloven” dat mogelijk is gemaakt door een mooi legaat. Begin juni en later dit najaar komen er weer mooie muziekmiddagen. Met een bescheiden schaalcollecte na afloop hoopt de diaconie dit nog een lange tijd vol te kunnen houden.

De vakantie periode breekt aan. Een schema van diensten en vervanging wordt zorgvuldig samengesteld. Een vraag over de liturgie, soms wat verwarrend bij meerderen, omdat er gewisseld wordt. Ds. Niek Scholten gaat hiervoor een eerste aanzet maken.

Met een mooi gebed, sluit Ds. Niek Scholten deze kerkenraadvergadering.

Jeanne Visser ’t Hooft – van Hoytema, scriba a.i.

Van de Classis

7 Mei jl. vergaderde de Classicale Vergadering Noord-Holland voor het eerst. Sinds 1 mei jl. zijn alle classes in Noord-Holland opgegaan in deze ene, nieuwe Classis. Dat is een belangrijke stap in het traject dat Kerk 2025 heet. Eén van de meest in het oog springende besluiten van onze vergadering gisteren is ongetwijfeld de benoeming van de Classispredikant. Dit is een nieuwe en belangrijke functie in de nieuwe organisatie van de kerk, zowel plaatselijk als classicaal. Wij zijn verheugd u te kunnen meedelen dat de vergadering ds. Peter Verhoeff uit Alkmaar heeft beroepen als eerste Classispredikant van Noord-Holland. Dat gebeurde op voordracht van de benoemingscommissie; die tijdens de vergadering haar voordracht heeft gemotiveerd. In de procedure viel ds. Verhoeff op vanwege zijn betrokkenheid en inspirerende kundigheid. Eerder werd aan de benoemingscommissie gevraagd om met name het

13

geestelijk leiderschap aandacht te geven in de wervingsprocedure. Met de benoemingscommissie heeft de Classicale Vergadering er veel vertrouwen in dat zij in ds. Verhoeff een uitstekende kandidaat heeft! Wij zien ernaar uit samen met hem de Classis Noord-Holland kleur en vorm te geven.

Voor velen van u zal ds. Verhoeff een bekend gezicht zijn, omdat hij op dit moment regionaal adviseur van de oude Classicale Vergaderingen is. Met dankbaarheid kunnen wij melden dat ds. Peter Verhoeff zijn benoeming heeft aanvaard.

BloemenfondsSinds begin maart hebben wij geen giften meer mogen ontvangen. Dit betekent dat we dit jaar tot nu toe meer hebben uitgegeven dan werd ontvangen. Daarom durf ik weer een beroep op uw vrijgevigheid te doen.Verder hoop ik dat er zich nog vrijwilligers zullen melden om mee te helpen met het maken van het wekelijkse boeket. Wij doen dit nu met 6 dames. Dit houdt in 1x per zes weken dienst. Zoals eerder aangegeven hebben we met de hoogtijdagen wat extra hulp nodig, immers Letty en Bep zijn na 25 jaar daarmee gestopt.

Uw gift is welkom op NL19INGBOOO7340832

Namens de Bloemendames, Lidia Ludwig

14

Muziek Zingen is geloven

Dat muziek bij onze kerkgemeente een belangrijke plaats inneemt bewijzen de vele muzikale activiteiten in de diensten en de diverse muzikale activiteiten buiten de diensten om. Het zingen tijdens de zondagochtend dienst is altijd een van de hoogtepunten, zeker als het de bekende liederen betreft. Bij de wat onbekendere psalmen en gezangen speelt Jaap Stork de melodie voor en na een wat schuchter begin zingt de gemeente al vlot mee. Gevoel voor muziek en zang is sterk aanwezig in onze gemeente.

Veel kerkgangers zijn nu en in het verleden betrokken geraakt bij het Adventskoor, thans geleid door Xandra Mizée en voorheen door Petra van der Putten die het weer had overgenomen van Jannie van de Kreeke.

Een van de actiefste sopranen in het Adventskoor was vroeger Adri Vermeth. Zij genoot van de repetities en het zingen met elkaar om zo te komen tot prachtige uitvoeringen. Adri liet zich niet onbetuigd en nodigde het Adventskoor regelmatig bij haar thuis voor een gezellig samenzijn. Het zingen bij haar thuis was ver in de omtrek te horen maar haar buren genoten ervan. Adri was ook altijd aanwezig bij de diaconie uitjes die door het jaar heen werden georganiseerd. Zelfs toen

het lopen moeilijker werd was zij spontaan aanwezig in haar rolstoel. Het zingen moest zij in haar laatste levensjaren opgeven, maar zij was tot het laatst toe aanwezig in de kerk.

Helaas is Adri van ons heengegaan; bij haar uitvaartdienst heeft het Adventskoor haar lievelingsliederen gezongen. Echter Adri zou Adri niet zijn geweest om haar notaris een bericht aan de diaconie te laten sturen met de mededeling dat zij de diaconie een legaat heeft nagelaten. Met daarbij haar dierbare wens dat dit bedrag te besteden aan muziek en zang in en om de Adventskerk. Deze onverwachte en prachtige bijdrage van Adri is bij de diaconie onder vertrouwd beheer gekomen van Fred de Waard, zelf lid en voorzitter van het Adventskoor.

15

Fred de Waard is een enthousiast baszanger en al 28 jaar bij het koor, pianist bij feestjes in het klooster Alverna, begeleidingspianist op de zangmiddagen in het Schoterhof, lid van Contutti, muziekgenootschap voor amateur musici, zangers en zangeressen, begeleidt het nonnenkoor in het klooster Alverna. Kortom, Fred de Waard is de aangewezen man om de dierbare wens van Adri Vermeth vorm en inhoud te geven. Hij is daarmee voortvarend aan de slag gegaan voor onze kerkgangers en vele belangstellenden. Zo hebben al honderden

mensen kunnen genieten van een gevarieerd muziekprogramma op de zaterdagmiddag. De toegang is altijd gratis, er wordt een openschaal collecte gehouden met een goed glas wijn tot slot.

Naast deze activiteiten is Fred ook nog penningmeester van de diaconie, inval diaken, grasmaaier bij de tuinclub, collectant als het uitkomt, maar bovenal houdt hij zich bezig met muziek maken en de wens van Adri, Muziek is geloven.

Om u een indruk te geven wat er al via het legaat van Adri Vermeth is georganiseerd, hierbij een kleine greep uit het programma overzicht.

Michelle Mallinger Boni Rietveld Zing met Xandra Mizéemet La Voix Humaine Dixielandorkest

Jaap Stork en Gijs Beths Van Bach tot Bernstein De Zaak Mata Hari

‘ VAN BACH TOT BERNSTEIN……..’

Pianist Jaap Stork neemt u mee op een muzikale reis door twee eeuwen pianoliteratuur, startend in

Leipzig (Bach) en eindigend in New York (Bernstein).

Op zaterdag 10 februari in de Adventskerk, Leeuwerikenlaan 7 in Aerdenhout.

Aanvang 15:30 uur, toegang vrij.

Het optreden duurt circa één uur. Na afloop een goed glas wijn met een open schaal collecte.

Kom, luister en geniet.

16

Ook voor de komende maanden heeft Fred de Waard weer een mooi aantal muzikale evenementen gepland. Wegens groot succes spelen op 9 juni wederom Boni Rietveld met het Oude Stijl Jazz Orkest onder de naam “The Original Michigan Ramblers of ArraWarra” (zie advertentie in deze bode). Het KWARTS VOCAL ENSEMBLE komt eind september haar opwachting maken en in oktober of begin november is het de beurt aan Jaap Stork en Gijs Beths. Op 1 december ontvangen wij het Amsterdams BACH ensemble met een prachtig concert.

Zo ziet u dat het legaat van Adri Vermeth conform haar wens met succes wordt beheerd en dat velen mogen genieten van muziek en zang die doet geloven!

Nico Wognum.

Jubileum Cor van Iperen

In maart 1978 werd Cor van Iperen benoemd tot hulpkoster in onze kerkgemeente. Nu al weer veertig jaar is Cor steun en toeverlaat van onze koster en is zo goed als elke zondag present.Hij zorgt onder andere voor de koffie en de thee, fotografeert de bijzondere momenten in en om de dienst en is sterk betrokken bij de mensen van de gemeente.

Al deze inspanningen zijn niet onopgemerkt gebleven. De PKN heeft hem beloond met een gouden speld met briljant.

Een onderscheiding die hem toekomt en wij hopen dat Cor en nog lang van mag genieten.

Betty Zijdewind.

17

U treft onderstaand twee reisverhalen van Frans Dingemans aan. Hij is een ondernemend en reislustig persoon. En wie veel reist kan veel verhalen, is het gezegde. Frans heeft dan ook aan de redactie toegezegd om regelmatig verslag te doen over zijn reisontdekkingen en ervaringen. Veel leesplezier!

Cristo Negro

Portobelo aan de Caraïbische kust van Panamá is nu een vervallen dorp met minder dan 5000 inwoners. Ooit was het de havenplaats vanwaar de zilvervloten naar Spanje voeren. De overblijfselen van de forten met hun tientallen kanonnen nog naar zee gericht getuigen van een gewelddadige historie van piraten en hebberige buitenlanders die het de Spanjaarden daar knap lastig maakten.

In de kerk van het stadje is een zwart Christusbeeld aan de linkerkant van het altaar. Honderden kaarsen getuigen van de verering ervan. Twee maal per jaar is er een bedevaart naar deze kerk, op 21 oktober en in de heilige week. Duizenden pelgrims, gekleed in purperen kleding omdat Jezus zo gekleed was door de Romeinse soldaten om hem te bespotten op die fatale dag in Jeruzalem, leggen de afstand te voet af vanuit Panamá, 85 kilometer, of Sabanitas, 35 kilometer. Velen zie je de laatste kilometer op handen en voeten kruipend afleggen, ter meerdere ere en glorie van de Zoon en om zijn zegen af te smeken. Zelfs misdadigers, tot inkeer gekomen, maken de pelgrimage om hun goede wil en echte bekering tot het goede te tonen, vandaar dat

De herkomst van het beeld is uiteraard vaag. Één legende vertelt dat het beeld, door Carthagena in Colombia besteld, in Spanje gemaakt is. Op weg naar zijn bestemming dwong een storm het schip in Portobelo te schuilen. Vijf keer trachtte het schip verder te varen maar telkens stak er een zo hevige storm op dat haar vertrek verhinderd werd. De bijgelovige bemanning dacht dat het beeld, een Jona gelijk, de oorzaak van hun

18

predicament was en gooide de kist met het beeld op 21 oktober 1658 overboord, waarna de storm inderdaad eindelijk luwde. Indianen vonden het beeld en droegen het naar hun kapel, om later te verhuizen naar de kerk, waar het tot heden ten dage is. Als wij er zijn barst een heftig noodweer los en schuilen we een half uur. De pastoor werkt een hondje door de open deuren naar buiten. Als hij de deuren begint te sluiten, houd de regen op. Het geheel maakt een hopeloos gevallen indruk in een al even vervallen stad. Een klein beetje plata uit Rome zou echt wonderen doen. Dat zou een wonder zijn.

Maria in Ephese“Tante, wees nu verstandig en ga met mij mee”. Vanonder zijn borstelige wenkbrauwen keek Johannes Maria strak in haar ogen. “Ik beloofde Jezus toen, aan het kruis, voor jou te zorgen, dus laat mij dat dan ook doen”. Maria, ondanks haar hoge leeftijd nog flink bij de tijd en eigenwijs als geen ander, peinsde en mompelde wat onduidelijke woorden totdat ze duidelijk zei: “laat mij nu maar hier, ik ben te oud voor grote avonturen. Bovendien is het nu weer iets rustiger in t land”. “Ik zou er niet op rekenen! Tante, Het gerucht gaat dat generaal Vespasianus met wel 4 legioenen naar ons toe komt om de Romeinse orde weer te herstellen. En ik ga weer naar Ephese om de broeders weer te spreken en onze boodschap te verbreiden. Bovendien is het daar rustiger en kan ik ongestoord verder schrijven aan wat de Heer mij ingeeft”.

Het is het jaar 67. Opstandelingen hadden de Romeinse garnizoenen en hulptroepen enkele keren verslagen. Keizer Nero had steeds meer geld nodig om zijn megalomane projecten te financieren en zodoende gingen de belastingen, ook in Palestina, flink omhoog. En toen de hogepriester hieraan niet wilde meewerken, confisqueerde in het jaar 66 de procurator Gessius Florus de tempelkas waarin de tienden van de gelovigen bewaard

19

werden. Het zinde de opstandigen onder de bevolking, vooral de Zeloten, niet en overal braken onlusten en rellen uit. En het garnizoen van Jeruzalem, uitgestuurd om de orde te herstellen, werd tot de laatste man in de pan gehakt.

“Je kent Rome nu wel tante, ze dulden nooit dat aan hun gezag geknibbeld wordt. Let op mijn woorden” sprak Johannes, zoals je van hem mag verwachten, profetisch: “ als dit over enkele jaren achter de rug is, zullen bijna alle joden of dood zijn of op de slavenmarkt staan”. Morrend en knarsend gaf Maria uiteindelijk toe, en enkele dagen later bevonden ze zich in Caesarea, de grote havenstad. Langs de lange kademuren lagen de vrachtschepen afgemeerd en al gauw vonden ze een schip dat hen naar Ephesus zou brengen. De passage was duur, want ze waren kennelijk niet de enigen die veiliger plaats opzochten.

“Nu moeten we nog wat voorraad inslaan voor onderweg want die scheepskost is niet te eten en bovendien duur” ried Johannes haar aan. Zo gezegd, zo gedaan en beladen met ruime stapels broden, koeken, olijven, kaas en gepekeld vlees gingen ze scheep. De volgende dag, in de vroege ochtend voeren ze uit. De landwind vulde het groot driehoekige zeil en ze maakten mooie vaart. Na twee dagen doemde Cyprus op en twee weken later, na enkele tussenhavens aangedaan te hebben, zetten ze voet aan wal in de rijke stad Ephese. Maria vergaapte zich aan de rijke en prachtige gebouwen en tempels die de Romeinen lieten bouwen. Wat een drukte.

En zo is het gekomen dat Maria met Johannes een rustig plekje uitzochten in de bergen, zo’n twee uur gaans van Ephese, waar ze een klein huisje vonden. Maria huurde het onmiddellijk en had eindelijk rust.

Enkele jaren later hoorden ze de verhalen over de verschrikkingen van de oorlog in Palestina, over de verwoesting van de stad en de tempel. Ze werden er stil van en hadden verdriet om de vele vrienden en familieleden die of dood of slaaf waren.

En terwijl Johannes er werkte aan zijn geschriften die we nu nog kunnen lezen, werd Maria oud en stierf er op hoge leeftijd. Waar ze begraven is, weet niemand. Volgens overlevering is ze net als Jezus weer opgestaan en enkele dagen later ten hemel gevaren waarna het graf leeg werd aangetroffen.

20

Het huisje ligt bij het huidige Selçuk, vlakbij het oude Ephese, en is eeuwenlang verborgen gebleven.

PS.In de 19e eeuw is het herontdekt. Dat is ook weer een wonderbaarlijk verhaal. Een zieke bedlegerige Augustijner non, Anna Catherine Emmerich, kreeg visioenen over de laatste dagen van het leven van Jezus en Maria. Onder andere het huis van Maria beschreef zij in detail. Haar ijlende visioenen raakten wijd en zijd bekend en velen bezochten haar in het klooster in het dorpje Dürmen, waar zij jaren achtereen ziek te bed lag. Een van haar bezoekers, Clemens Brentano, die wel 5 jaar bij haar verbleef, zo was hij onder de indruk, beschreef haar visioenen. Het zal wel zo gegaan zijn dat ze, weer bij wereld teruggekeerd, haar herinneringen aan hem meedeelde. En één van die visioenen ging over het huisje dat Johannes voor Maria bij Ephese bouwde.

Anna Catherine Emmerichnaar een 18eeeuwse tekening.

In 1881, met Brentano’s boek in de hand, trok een Franse pastoor, Abbé Julien Gouyet, de heuvels bij Selçuk in en vond zo de overblijfselen van een huis op een plek die wellicht aan de beschrijving voldoet. En sinds die tijd is het huisje gerestaureerd en gepromoveerd tot een druk bezocht bedevaartsoord voor christenen en moslims, want Maria (Maryam) is ook genoemd in de Koran. Alhoewel de kerk zich nooit uitgesproken heeft over aard en oorsprong van het huisje, bracht paus Paulus VI in 1967 een onofficieel bezoek aan het huis.

Uw chroniqueur was er ook, in 2012. Goed bewaakt door een detachement van het Turkse leger, is het een prachtige plek. Dit is het verhaal van Maria en haar laatste levensjaren. De volgende keer zal ik u vertellen over de apostel Johannes, zijn kerk en het graf waar hij naar men beweert begraven ligt.

Tot dan.

Frans Dingemans

21

Oude Stijl Jazz OrkestThe Original Michigan Ramblers of ArraWarra

Opgericht te Leiden, Sociëteit Minerva, september 1972Wim Bakker (slagwerk), Hein Diepeveen (cornet en arrangementen), Rob Elzinga (tuba), Patrick Kloosterman (trombone zang en zingende zaag), Tom Mutsaerts (banjo en gitaar),

Kees Nederveen (klarinet en baritonsaxofoon), Boni Rietveld (trompet), Gijs Tegelberg (piano), Cees van der Zaal (klarinet en altsaxofoon)

Op zaterdag 9 juni in de Adventskerk, Leeuwerikenlaan 7 in Aerdenhout.

Aanvang 15:30 uur, toegang vrij.Na afloop een goed glas wijn met een open schaal collecte.

22

23

KOPIJ INLEVEREN, LET OP! Het adres voor de kopij van de Adventsbode is:

info@adventskerk.com

Inleverdata kopij AdventsbodeUiterlijk donderdag 16 augustus 2018.

Uw kopij inleveren per e-mail op voornoemd adres.Foto’s in JPG-bestand (grootte 330 KB)

Redactie

24

ADRESSEN en TELEFOONNUMMERSPredikant Ds. Niek Scholten, 06-42741022 Olympiakade 9, 1076 XP, Amsterdam ngscholten@planet.nlPastoraal werker Mevr. Drs. G.E.J. van der Harst-de Leeuwe, telefoonnr. 06-22976030Scriba a.i. Kerkenraad Jeanne M. Visser ’t Hooft- van Hoytema, 023-5242449 Juliana van Stolberglaan 43, 2111 CK AerdenhoutDiac. hulp Dhr. R. Jacobs, Asterlaan 37, 2111 BG, Aerdenhout. Tel. 023 524 27 10.College vanKerkrentmeesters Secretariaat kerkelijk bureau, p/a Camplaan 18, 2103 GW, Heemstede, Tel.nr. 023-5474612Kerkgebouw Adventskerk, Leeuwerikenlaan 7, 2111 HA, Aerdenhout. Tel. 023 524 13 46.Kerkelijk Bureau Mw. S. Gunneman, Camplaan 18, 2103 GW, Heemstede. Tel. 023 547 4612. Open: dinsdag en donderdag van 09.30 - 12.30 uur. E-mail: sgunneman@adventskerk.comOrganist Dhr. J. Stork, IJssellaan 39, 2105 VA, Heemstede. Tel. 023 531 59 68.Koster Dhr. H. Geluk, Wagnerkade 39, 2102 CS, Heemstede. Tel. 023 529 48 14. E-mail: hgeluk@live.nlHulpkoster/ Dhr. P.C. van Iperen, Recifelaan 28, 2051 LN, Overveen.Beheerder website Tel. 023 525 92 56. E-mail: pc.vaniperen@planet.nlWebsite www.adventskerk.comAutodienst Mevrouw M.E. Nijstad-Taal, Sparrenlaan 25 2111 AE Aerdenhout. Tel. 023 544 18 07.Crèchedienst (vacature)Adventskoor Dirigent: Xandra MizéeAdreswijzigingen kerkelijkbureau@adventskerk.comKopij Adventsbode info@adventskerk.com

GIRONUMMERSNL76INGB0000322050 Diaconie t.n.v. penningm. te AerdenhoutNL77INGB0009695530 Kerkvoogdij t.n.v. Protestantse Gemeente te AerdenhoutNL91INGB0003448284 Ontwikkelingshulp t.n.v. penningm. te AerdenhoutNL19INGB0007340832 Bloemenfonds t.n.v. mw. Lidia Ludwig te Heemstede

BANKNUMMERSNL65ABNA0562346899 Diaconie ABN AMRO Bloemendaal t.n.v. penningmeester te AerdenhoutNL06ABNA0555254933 Kerkvoogdij ABN AMRO Aerdenhout t.n.v. Protestantse Gemeente te Aerdenhout