agresja przemoc a nasze dzieci - zspzielona.edu.pl filea początku roku szkolnego 2015/2016...
TRANSCRIPT
Agresja przemoc
a nasze dzieci
Na początku roku szkolnego 2015/2016 przeprowadziliśmy wśród uczniów naszej szkoły ankiety dotyczące agresji/przemocy wśród młodzieży. Zgodnie z wynikami ankiet uczniowie czują się w naszej szkole bezpiecznie, a problemem wysuwającym się tu na pierwszy plan jest według uczniów agresja słowna. Dlatego też postanowiliśmy wziąć temat pod lupę i spróbować się z nim zmierzyć.
Jakie mogą być problemy:
O Agresja
Równowaga sił = każda z
osób/ stron ma szansę się
obronić
O Przemoc
Brak równowagi sił:
grupa wobec jednostki/
starszy wobec młodszego =
nie ma szansy się obronić
(jest ofiara i sprawca/y)
Agresja, Przemoc
słowna fizyczna pośrednia
• Izolowanie • Wrogie gesty • Wrogie miny • Manipulowanie
• Przezywanie • Obrażanie • Ośmieszanie • Grożenie • Szantaż • Namawianie się • Szerzenie fałszywych informacji
• Popychanie • Bicie • Kopanie • Plucie • Zabieranie rzeczy • Niszczenie rzeczy • Wymuszanie np. pieniędzy • Zamykanie w toalecie
Sygnały ostrzegawcze dla rodziców
Zachowania dzieci/ młodzieży,
które mogą wskazywać na to,
że coś złego dzieje się z dzieckiem –
np. jest obiektem agresji/ przemocy
w szkole lub poza nią.
Sygnały ostrzegawcze dla rodziców
Dziecko bądź nastolatek:
O Nie chce iść do szkoły
O Nie ma przyjaciół
O Nie spotyka się z kolegami/ koleżankami z klasy oraz rówieśnikami, nikogo nie przyprowadza do domu i nikogo nie odwiedza
O Przed wyjściem do szkoły skarży się na brak apetytu, mdłości, bóle głowy czy brzucha
O Źle sypia i miewa nocne koszmary
Sygnały ostrzegawcze dla rodziców
O Nagle zaczyna się moczyć (dzieci młodsze)
O Sprawia wrażenie smutnego, wystraszonego i
zdeprymowanego (czuje się gorszy od innych)
O Jest drażliwy i miewa nieoczekiwane zmiany
nastrojów
O Nie chce sam/o chodzić do szkoły, tylko być
odprowadzanym (dzieci młodsze)
O Wybiera „nielogiczną” drogę do szkoły (chcąc
kogoś/czegoś uniknąć)
Sygnały ostrzegawcze dla rodziców
O Przychodzi ze szkoły w podartym ubraniu
O Ma skaleczenia, których nie potrafi wytłumaczyć
O Domaga się dodatkowego kieszonkowego albo kradnie – żeby się wykupić
O Wagaruje
O Wymyśla nieprawdopodobne wytłumaczenia dla wymienionych powyżej zachowań
O Opiera się, kiedy ma opowiedzieć co słychać w szkole
Niewłaściwe (choć częste) reakcje rodziców
O Musisz się bronić i nie przyjmować wszystkiego
bez oporu!
(Gdyby dziecko potrafiło się odpowiednio bronić,
przerwałoby to diabelskie koło. Najczęściej jednak nie
wie, w jaki sposób to zrobić)
O Oddaj mu/ jej!
(To najczęstsza rada, której rodzice udzielają swoim
dzieciom. Pomijają fakt, że z reguły są one fizycznie
słabsze od innych)
Niewłaściwe (choć częste) reakcje rodziców
O Na pewno denerwują Cię nie bez powodu!
(Oczywiście dobrze jest próbować dostrzec u swojego
dziecka część odpowiedzialności za konflikt. Być może
rzeczywiście niemądrze się zachowało. Ale tą drogą nie
pozbędzie się swoich dręczycieli, przeciwnie, dojdzie
do wniosku, że inni mają prawo je tak traktować)
O Najlepiej zejdź im z drogi!
(Tego już dziecko z pewnością próbowało. Łatwo brzmi,
ale jest niewykonalne – chyba, że zacznie wagarować)
Niewłaściwe (choć częste) reakcje rodziców
O Samo się ułoży, poczekaj trochę!
(To również wygodna, szczera rada, która w żadnym
wypadku nie pomoże dziecku. Poczekać oznacza bycie
pasywnym, a więc w dalszym ciągu bycie ofiarą)
Wyżej wymienione reakcje rodziców nie tylko nie są
pomocne, lecz stanowią wręcz kolejny atak na i tak
już zranioną dziecięcą/ młodzieńczą pewność siebie.
Co więc robić?
Co robić gdy wiemy lub podejrzewamy że coś złego dzieje się z dzieckiem/ nastolatkiem w szkole?
!!! Natychmiastowa interwencja !!!
O W szkole – poinformowanie po pierwsze wychowawcy, który w miarę potrzeby poinformuje psychologa szkolnego, ewentualnie dyrektora
O Po pierwsze – rozmowa wychowawcy/ psychologa szkolnego z „ofiarą” (osobą pokrzywdzoną)
O Po drugie – rozmowa ze sprawcą lub sprawcami
O Po trzecie – wspólna rozmowa
Co więc robić – cd ?
O Pierwszym celem interwencji jest
natychmiastowe zaprzestanie agresji/ przemocy
wobec dziecka
O Kolejnym – zmienienie na tyle sytuacji
prześladowanego, aby nie doszło do niej
ponownie
Co więc robić – cd?
O Przemoc karmi się przede wszystkim milczeniem !!!
– w momencie konfrontacji do sprawcy dociera, że
ofiara powtórzy swoje zarzuty w obecności osoby-
autorytetu (wychowawcy, psychologa, dyrektora).
O Sprawca uświadamia sobie, że traci swoją
najlepszą broń - milczenie
O Ofiara często bywa zaskoczona, jakim tchórzem
okazuje się jej dręczyciel
Co więc robić – cd?
O Bardzo ważnym krokiem jest też wspólna
rozmowa - konfrontacja rodziców ofiary i
winowajcy, podczas której dosyć często udaje
się znaleźć sposób na pokojowe rozwiązanie
konfliktu
O Propozycje w jaki sposób można by poradzić
sobie z problemem, nie muszą zawsze
wychodzić ze strony szkoły.
PAMIĘTAJ !
RODZICU NIE POZOSTAWAJ
Z PROBLEMEM SAM !
WIESZ O PROBLEMIE
INNEGO DZIECKA – NIE
POZOSTAWAJ OBOJĘTNY/
POINFORMUJ RODZICÓW/
SZKOŁĘ !
NIE POZOSTAWIAJ
DZIECKA SAMEGO Z
PROBLEMEM !
KAŻDY CIĘŻAR DŹWIGA
SIĘ ŁATWIEJ Z KIMŚ NIŻ
W POJEDYNKĘ
Zapraszam na rozmowy,
konsultacje
Psycholog szkolny
Dominika Bartnicka