ahmet tığlı...bu vahşet saltanatın... ahmet tiĞli 2003 (sevgi merdivenleri) ahmet tığlı -...

Ahmet Tığlı

- şiirler -

Yayın Tarihi:

23.8.2006

Yayınlayan:

Antoloji.Com Kültür ve Sanat

Yayın Hakkı Notu: Bu e-kitapta yer alan şiirlerin tüm yayın hakları şairin kendisine ve / veya yasal temsilcilerineaittir. Şiirlerin kopyalanması gerçek veya elektronik ortamlarda yayınlanması, dağıtılması Türkiye Cumhuriyetiyasaları ve uluslararası yasalarla korunmaktadır ve telif hakları temsilcisinin önceden yazılı iznini gerektirir. Budoküman, şairin kendisi veya temsil hakkı verdiği kişinin isteği üzerine Antoloji.Com tarafından, şairin veyatemsilcisinin beyanları doğrultusunda yayınlanmıştır. Bu dokümanın yayınlanması kullanılması dağıtılmasıkopyalanması ile ilgili husularda ve şiir içerikleri ile ilgili anlaşmazlıklarda Antoloji.Com hiç bir şekilde sorumlu vetaraf değildir.

http://www.antoloji.com

www.antoloji.com - kültür ve sanat

Ahmet Tığlı (1945)Şair 8.10.1945 yılında Kastamonunun Abana ilçesinde doğdu.İlk okuluAbanada,ortaokulu Bozkurtta,Liseyi İstanbul Bakırköy Lisesindetamamladı.1972 yılında İ.İ.T.İ.A sini bitirdi.Şair tahsilini tamamlayabilmekiçin birçok işte çalıştı.1975 yılı askerlik dönüşü önce Emniyet sandığı sonraDenizcilik Bankasında çalıştı.Buradan 1990 yılında Muhasebeden sorumluMüdür Yardımcısı iken emekli oldu.O tarihten itibaren şair kendine ait birbüroda Serbest Muhasebeci Mali Müşavir olarak hizmet vermektedir.Evli vebir çocuk sahibi olan şair İstanbul Fatihte yaşamaktadır.Şair edebiyara olandüşkünlüğü nedeniyle lise çağlarında şiir yazmaya başladı.1968 yılındayazdığı 'Sen Gittin Gideli'isimli şiiriyle Şaiir Ozan ve Yazarlar KültürDerneğinin Türkiye genelinde düzenlediği ödüllü şiir yarışmasında Türkiyebirincisi oldu.Şair aynı derneğin 2002 yılında üyesi ve Genel Sekreteri,2004yılında idari işlerden sorumlu Genel Başkan Yardımcılığına getirildi.'SevgiMerdivenleri'isimli bir şiir kitabı olan şair,'Sevgiye Sığın 'isimli şiir kitabınıbaskıya hazırlamaktadır.Tüm şairlerin sevgi konusuna şiirlerinde yerverilmesini arzu eden şair,sevgisizliğin kasıp kavurduğu Dünyamızda şairlerebüyük görev düştüğüne inanmaktadır.

Eserleri:

Sevgi Merdivenleri şiir kitabıSevgiye sığın şiir kitabı



..............Ki sen Yoksun

Beni terkettin yaz sıcağı ortasındaHenüz yeşermişti duygularımGözlerin indiğinde...Kaç mevsime hazırlanmıştı yüreğimSen gelirken,Gidişine kapalıydı mevsimlerBir bülbül sesinde dondu güllerGönüller;Ufukların ötesinden seni beklerYalnızlığın intiharına koşar............................ki sen yoksunSen o çizgilerde bitmiş mevsimsinGörmediğim bilmediğim güneşlerinBatıdan doğuşu gibi...

Ahmet TIĞLI 16.4.2006 (Sevgi Merdivenleri)

Ahmet Tığlı



23 Nisan Özlenen Umut Olsun

Bu ülkenin çocukları;Zengin,fakir,yetim,herkesTürk'ü,kürt'ü,laz'ı,çerkesBirlik olun duysun herkesBöleceğiz desin teresGeliyoruz durun! .. deyin.

Bu ülkenin çocukları;İlim sizde,irfan sizdeEgemenlik elinizdeDurmayın hiç yerinizdeYetişiniz umut sizdeGeliyoruz durun! ..deyin.

Bu ülkenin çocukları;Bayramınız gönlünüzdeKamutay'dan kaldı sizeYerleştirin zihninizeAtamız'ın sözü sizeGeliyoruz durun! .. deyin.

Bu ülkenin çocukları;Bağımsızlık beyninizdeUnutmayın ilkenizdeUlusumuz gülsün sizdeBayrağımız elinizdeGeliyoruz durun! ..deyin.

Bu ülkenin çocukları;Kulak verin söyleneneAtatürk'ten dinleneneYeraltında inleyeneŞehit gazi bilmeyeneGeliyoruz durun! ..deyin.

Bu ülkenin çocukları;Dikkat edin hainlereVatan neymiş diyenlereSoyup talan edenlereBayram deyip geçenlereGeliyoruz durun! ..deyin.


Ahmet Tığlı



AB Kapısında Sorgulanan Atatürk'çülük

Hep doğudan batıyaGidin diyor büyük önderBöyle çizmiş çizgisiniÇağdaşlığın ölçüsünüUygarlığın ışığınıBöyle görmüş uzaklarda.

Uygarlığın tarihiniBatılılar yazmadılarEngizisyon çocuklarıVahşete bel bağladılar,O günlerden bu günlereÖyle kolay gelmedilerRönesansın ışığınıBiz<den önce keşfettiler.Binbir çeşit amaç ileYalvar yakar hale geldikAvrupa'nın kapısındaAttan düştük silâhsızız.Onurumuz zedelendiBağımsızız demek yetmezLord Curzon'un istediğiCebimizden uçup gitti.Kemaliz'in son kalesiOnlar için başbelasıBatıdaki demokrasiKurtuluşun adı oldu.

Hangi yolda gidiyorlarUygar diye koşuyorlarIrak'taki uygar vahşetAfrika'mı sanıyorlar.Uygarlığı tekelineAlanlar kim görmüyorlarYamyamlara haksızlığıYapanlar kim bilmiyorlar.Uygar insan onlar içinBatılıdan başka değil,Açsalarda kapılarıBizden değil diyecekler.Batılının değeriniBinlercemiz karşılamaz,Batılıdan başkalarıİnsan olmaz bilmiyorlar.Sömürgeci uygar olmazAç sefiller durur ikenSömürgeden ulus çıkmazYığın yığın örnek varken.Atatürk'ün söylediğiBu yol değil,tuzak doluMürşit ilim yolumuzdurNerde bulsak almalıyız



İnsanlığın hizmetindeOlan ilim saygıdeğer,Çin'de ise bulmak eğerBatılıdan farklı değil,Atamız'ın dedikleriAnlayana hiç zor değil.AB nedir ne değildirBunu er geç göreceğizKemalizm'i yıkıp gelinDiyenleri bileceğiz.Uygarlığın kapısındaDaha neler göreceğiz:Halkımızı horlayanıBatılı mı sayacağızAtatürk'e saldıranaUygarlar mı diyeceğiz,Bunu böyle sananlaraAcı acı güleceğiz...

Ahmet TIĞLI 1.1.2005 (Sevgi Merdivenleri

Ahmet Tığlı



Acılar Sokaktaydı Görmediniz mi?

Bir yıldız kaydı yüreğimdenGecenin mehtabını çalarak,Duymadığımız,bilmediğimizAcıların inleyişidirŞehrin sokaklarında...Dağbaşlarında fışkıranBoynu bükük kardelenlerinYalnızlığı sinmiş şehrin bulvarlarına.Nasırlı bedenlerin,uzanan ellerinYabancısıdır gözler,Ağlayan kuytuların gözyaşlarında.Yalnızlığın serüvenini taşıyorŞehrin sisli sokakları...Bir yaşam hikâyesidirBoşlukta yürüyen gölgeler,Ya bir kar fırtınasınınYa da kutsal günün hatrınadırToplanan bedenler,Bir çorba kaşığı avuntusudurKazınan mideler,Tükenmiş insanlığın ayıbıdırDuyulmayan sesler...Ve kayboluşudur insanlığınYürüdüğümüz caddelerTanrı katında,Kaldırımlara düşmüş acılarınTerkedilişidir bu yalnızlıkYürek tahtında...


Ahmet Tığlı



Açlık Dünyanın Duvarlarını Dövüyor

Açlık;Gözlerde fersiz bir ışık karanlığı,Sarı benizlerde dolaşan izlerMecalsiz kalan dizler gibiDolaştı tüm dünyayı...Açlık;Yalnızlığın ve kimsesizliğinZulme mahkûm yollarındaAcı bir feryadın tükenen sesiydi.Açlık;Kâh karşımıza kara Afrika olup çıktı,Kâh Afganistanda savaş mağduruHindistanda hint fakiri,Çöller durduramadı bu hızlı yürüyüşüKıtalar atladı,Umuda yolculuktu bu;Pastadan değil,kuru bir ekmektenPayını istiyor,Ve insanlığın üzerine yürüyor.Açlık;Bir mermi kadar para etmedi,Vicdanlara bir lokma olup düşmedi,Karnı toklar halini hiç bilmedi.Kamyonlar dolusu taşındı kokan nefeslerKâh ölüme gittiler,Kâh umuda,Dünya kurulalı yolculuğu hiç bitmedi,Obur değil,karnım doysun istedi.Açlık;İnsanlığın sevgisiz yanıydıUygarlığa sırtı dönük konuydu.Onurumuzu kemirip duruyorİnsanlığın vicdanına vuruyor.Açlık;Bir tehdit olup sarsıyorDünyanın duvarlarını...Gezegenlere yolculukİnsanlığa onur kazandırmadıAlnı yerde sürünürken,Savaşlar başını göğe erdirmediNefesler kıtalararası kokarken...Açlık;İnsanlığın alnına sürülmüş bir leke gibiNesilden nesile geçecek bir mirâs gibiYokoluşun bir habercisi gibi,Boğazlarımıza sarılan bir ejderOlup çıktı,duruyor,Ve son darbeyi vurmak için insanlığaDünyanın duvarlarını dövüyor...




Ahmet Tığlı



Aşk

Bir anda gelir;Yüreğini yakıp geçerDönüp bakmaz,Tutar ellerindenUçurur pembe ufuklaraAklını alır,Düşünemezsin hiçbir şey,Seni senden alırAldığı yere bırakmaz.

Böyle bir huyu vardırGit desen gitmez;Kovamazsın,Davetsiz bir misafir gibiBir devletli gibiTaht kurar yüreğinde,Ne zaman ineceği sorulmaz.

Emirlerini verir tahtındanİcraatını yapar,Neler bırakır sanaNeler alır sendenGörülmez.

Bir gün çekip giderHesabını vermeden,Ne gelirken sorarNe giderken,Böylesine özgürBöylesine pervâsız.

Hem savcıdır,hem yargıçTutar tutsaklarınıAtar hapse kelepçesizNe zaman tahliyesi bilinmez.

Yasalarını kendisi yaparKendisi uygular,Anayasası yokturHukuku bilmez,Aşk derler bunaKural tanımaz...

Ahmet TIĞLI 2003 (Sevgi Merdivenleri)

Ahmet Tığlı



Aşk Sanığı

İçimden saldım güvercinleri özgürlüğeKanatları tunçtan güneş yanığı,Bir güvercin kaldı içimde kanatsızAşk sanığı...


Ahmet Tığlı



Aşk Tek Hece

Ben henüz son sözümü söylemedim:Gözlerim gözlerindeKulaklarım dinlemedeDilimden dökülmeyecek son heceYüreğimdedir bilmeceBekleyin hele bir çözülsünGözlerimdedir tek hece.

Ahmet TIĞLI (Sevgi Merdivenleri)

Ahmet Tığlı



Aşka Davet Var

AŞKA DAVET VAR

----------------------------------------Gözlerinde yanıyor sevdanın ışıklarıBakışların çağırıyor küllenen sevdalarıDokununca gözlerin yürekler hoplatıyorBir heyecan sarıyor,bedenler canlanıyorFilizlenen gönüller aşka davet var diyor.

Çiçekler arasından seçerken sümbülleriKaranfiller kıskanıyor salınca kokularıKırlarda papatyalar beni de alın diyorCanlanan tüm tabiat aşka davet var diyor.

Güneşin sıcaklığı yakıyor denizleriSuları çağırıyor denizi sevenleriGüzeller sıra sıra sahili dolduruyorHavalar ısınıyor umutlar yeşeriyorYaklaşan yaz sıcağı aşka davet var diyor.


Ahmet Tığlı



Bağdat Yanıyor

Bağdat yanıyor;Zebanilerin ateş toplarıydıSemada yükselen.Esenlik kentinin üstündeCehennemdi yanan.Kudurmuş ihtiraslarınGözü dönmüş yuvalarındaÖlüm sustu ölüme saygıdan.

Bağdat yanıyor;Alevler içindenYükselen ezan sesleriUygarlığa bir isyandı.Uygarlığın ayak altındaÇelik yığınlarının potasındaEriyen gözü yaşlı uygarlıktıİnsanlığı kahreden.

Bağdat yanıyor;Yanan insanlık değerleriydiFırtınanın göbeğinde büyüyenÇocukların korkulu gözbebekleriydi.Kara suların esiriydi BağdatSırtlanların iştahını kabartanİlâhların şansıydı Saddam.Böyle bir vahşete izni yoktuKara delikleri yaratan Tanrı'nın.Bağdat yanıyor;İnsanlık seyrediyor,Zalimleri terbiye eden ilâhınHesap saati değildir bu,Yazgısı değildir,Böyle bir zulme boyun eğen halkınEy insanlar insanlık için ayağa kalkın.

Bağdat yanıyor;Dünya seyrediyor,Ölçüsü değildir erkinBağdat yolundaki FıratGeçilmesi gereken Sıratın.

Tanrı'nın gücüdür iktidarBuna karşı duranlarınSonuna koyar noktayıÖnüne koyar hesabıBir gün mutlaka,Bu vahşet saltanatın...


Ahmet Tığlı



Bana Ne Kaldı

Bir hüzün akşamındanYüreğinin taa içindenDokunduğum yerlerindenAcıların girdabındanKorkuların gölgesindenSoruyorum,Senden bana ne kaldı?

Bir umut gecesindenSevgi sönmüş yüreğindenKor söndüren küllerindenErişilmez güllerindenSoruyorum,Bana ne kaldı?

Bir yaşamın enkazındanNasır tutmuş yerlerindenZulüm görmüş yüreğindenYaşanmamış yıllarındanSoruyorum,Bana ne kaldı?

Çaldırdığın yaşamındanSana uzak sevdalardanBırakmayan kaderindenÖldürdüğün sevgilerdenSoruyorum,Bana ne kaldı?


Ahmet Tığlı



Bana Tek Bir Söz Söyleyin Gönüller Onunla Dolsun

Bana sihirli bir söz söyleyinİçinde sevgi olsun,Kasvetli bir yüreğinSıkıntısını,Susamış gönüllerin susuzluğunuGidersin,Dağlar saran sisler dağılsın.Bana öyle bir söz söyleyin ki;Açmayan çiçeklere tomurcuk,Kurumuş dallara can versin,Bir yaşam iksiri gibiRuhlara kan versin...Bana öyle bir söz söyleyin ki;Başka hiçbir söze gerek olmasınGönüller onunla dolsunBüyüsün,büyüsün,büyüsünÖlümsüz olsun.Bana tek bir söz söyleyinTüm sözlerin yerini tutsunBütün canlılar duysunEvrenin dili olsun...


Ahmet Tığlı



Baykuşlar Işığı Sevmez

Ay ışığı yakamozlarda parlarBir yanıp bir sönerGüneşin batışı değildirGeceleri başlatanBulutlar gelmese üstümüzeHerkesin bir yıldızı olmalıBir de ay'ıGüneş hepimizinYarınlar neden aydınlıkOlmasın,Yarınlar bizim.Zaman bir hışımlaGeçerken önümüzdenDurdurmak mümkün değilO giderken hep ileriNeden kalırız geri.

Baykuşlar geceyi severIşıkta kamaşır gözleriAlacakaranlıklarda avlanırBaykuşlar Güneşi sevmez.

Ay dururken yıdız dururkenGüneş dururken,Alacakaranlıklara çekemezsinizZamanı,

Kukumav kuşları gibiBeklersen an'ıYakalayamazsın!Farkına bile varmadanKaranlığı delen zamanı.

Yıldızlar lav saçmazIşık saçar,Baykuşlar alacakaranlığı severBaykuşlar ışığı sevmezIşıkta kamaşır gözleriBaykuşlar baykuşca yaşar.

(5.6.2004 İstanbul)

Ahmet Tığlı



Bekledigim sendin

Gölgeler koşuşurken Ufka doğru Kelebekler uçuşurken Gözkapaklarımda Mitos dağının ardında Bir akşam üstü Seni bekledim…

Kutup yıldlzl senin yakamozlarına Çarparak geçerken Ay pırıltılı,yıldız yüklü gecelerde Seni bekledim…

Gülen yüzünün ardındaki Fırtınalarla, Buzdağının ardında Gizlediğin kederlerinle Yüreğinde hiç susmayan İsyanlarınla, Sürüklemekten usanmayan Zalim kaderinle Seni bekledim…

Sendin o,gönlümün Yakamozlarında parıldayan Sendin o,gecelerimde Daim yanan Ve sendin uzaklardan El sallayan Sendin ey sevgili Beklemeye değen Ve sendin…

4.7.2005saat 19.15

Ahmet Tığlı



Beş Parmaklarda Toz Vardı

Birden çökmedi elbetBu toz,Birden inmedi zirvelereYeşillikler kısa sürer buradaSıcaklar kavurur ovayıSarıya döner.Karamsarlık bulutlarınıBir dağıtabilseydi uçaklarSinseydi yüreklere barışÖzgürlük şarkılarıKesilmeseydi yarıda...

Güvercinler uçsaydı Mesarya'daYağmurlar yüreklerdeRüzgarlar gönüllerdeBir ferahlık yaratabilseydi.Güleydi yüzlerMutsuzluk olsaydı.Yaşansaydı,Umutlar maviye çalsaydı,Sadece birgün'o gün'Nerede ise 'o gün'Gecikmeseydi bu kadar.Dilekler tutsaydıSırtını dönermiydi dünyaBu kadar...Yalnızlık yaşanırmıydıBöylesine,Barış ve özgürlük gelseydi.Uçsaydı eğer,uçsaydı kuşlarBarışa doğru,Dağılırdı Beşparmaklar'da tozSonsuza kadar.

(14.9.2003 İST.)

Ahmet Tığlı



Beşinci Mevsim

Gülerdi;Gözlerinin içinde nehirler akardıSönmüş bir yıldızın,Zaman tünelinden gülümseyenBuruk acısının kor bakışıydı.

İçinde ağlayan mevsimlerYosun tutmuş bie zamandı.Sürüklenip giderkenZamanın koynunda,Yüzünde hâlâ yaşamı kucaklayanBir melodinin izleri vardı.

Ağlardı;Yaşanmamış yılların hüznünüHaykırır gibi...Gittikçe kısılan sesindeKaderin çözülmeyen düğümündeNeden ben diyen,yalnızlığınınİzleri vardı...

Bir umut yeşertir gibiBaktı gözlerime,Gözlerinde beşinci bir mevsimiÇağıran özlemlerinDinmeyen rüzgârı vardı.

Gülerdi;Gözlerinin içinde nehirler akardıSevdanın kanatlarında uçarkenHiç bitmeyecek bir beşinci mevsimdeDoğan güneşin,Yakamoz yakamoz parıldayanYeni yaşamını aydınlatanGülen yüzü vardı...


Ahmet Tığlı



Bırakma Sende

Ne olur! Sormadan yıldızlaraKaybolup gitme,Yakamozlar can çekişmesinDenizde...Seninle doldurdum yelkenlerimiSevgi gemisine binerken,Ben hazırım çıkalım yolaDalgalar korkutmasın seniTuttum ellerini bırakmam inanSevgi limanına ulaştırırken.

Güneş doğsun üstüne bekleBekle güneşi ne olur,Bekle yıllarını almışken,Tuttum ellerini bırakmam inanBırakma sende,yola çıkmışken.

(9.10.2005 İST.)

Ahmet Tığlı



Bir 68.linin İtirafı-2-

Sancılıydı yıllar rüzgârın estiği yöndeUfkun kızıla boyandığı andaKasvet bulutları inmişti yüreklerimizeGüneşin doğduğu yerde...

Nasıl yaşanmıştı yıllar bir bilseniz;Kelebekler uçuşuyordu gözlerimizdeYarını olmayan.Siz yaşamadınız bilmezsiniz;Memleketin nasıl kurtarılacağınıÇünkü bizden sonra geldiniz:O kadar inanmıştık ki kurtarmayaYıldızların yalnızlığına bile bakmadan.İki aşk arasında kaldı sevdalarımız,'Ölüm hoş geldi sâfa geldi'dedik.Siz bilmezsiniz;Nasıl talan edilirdi kitaplarOkutulmamak için...Bizim yıldızlarımız hiç gökyüzüne ulaşamadı,Ya yürüyüşümüze yön verdiYa da mezar taşlarından seslendi.İstibdat değildi sıkıntımız:Yani bizi'önce dövüp sonra söyletmediler',Yani bizi'önce söyletip sonra dövdüler'.Siz bilemezsiniz;O kan kokan sokakların haliniAğaçlar bile acırdı hâlimizeÜstümüze kapanırlardı düştüğümüz yerde.Bize söylemediler ipler kimin elindeBiz oyuncuyduk sadece...Ne bereket yağmurlarıyla yıkandıkNe denizlerin mavisine kandıkBiz kan kırmızı umutlara boyandık.Sandık'ki; tozlu bayrağın çocuklarıAtılırsa denize kurtulurdu vatan.Siz bilmezsiniz;Sömürünün başlayıp bittiği yeri,Çok okuyup az bilenlerin hâlini.Biz sokaklardan nasıl geçileceğiniArkamızdan kimlerin hançerlediğiniÖnümüzden gidenlerin bizi nasılTerkettiğini,O zaman öğrendik...Şakûli göz taşımıyorduk.Bir elimiz belimizdeBir elimiz hazır kıta bekler gibi,Kulaklarımız seslere ayarlıKuşkuların sardığı bir ülkeninÇocuklarıydık...Büyümemizi bile istemedilerBaharlarda budandık:Ağaçların dalları gibi,



Hani o budandıkça filiz verenAğaçlar gibi...Siz bilemezsiniz;Şiirler bize hiç aşk dizelerisöylemedi,Vatan hâinlerinin şiirlerini okurdukVatansever olabilmek için.Bilemezdik vatanseverliğinBirilerinin tekelinde olduğunu.Bir sağda bir solda yalpalayıp durdukİki ayrı cins gibiydik,Ne el sıkışmamıza izin verdilerNe de barışmamıza,Vatanseverliğimizi bile ispatlayamadanSonunda bir düdükle durdurulduk.


Ahmet Tığlı



Bir 68 linin İtirafı -1-

Yürüdük;Sırtımızda parkamız,ayağımızda postalımız,Yüreğimizde inancımız,beynimizde fikrimiz.Yürüdük;Devrime doğru,Nereden ve nasıl geleceğini bilmeden.İşçiydik,öğrenciydik,köylüydükAzimliydik,kurtarıcıydık.Yürüdük;Silâhlara karşı,coplara karşı,Yolumuzun üstündeydi zindanlarAldırmadan yürüdük,Elimizdeydi geleceğimizBakmadan yürüdük.Yürüdük;Yürü dediler yürüdükAnalarımız ağladı,Babalarımız umutlarını dağladı,Ölümüne yürüdük,Ölüme ödün vermeden.Yürüdük;Yollar eskimedi yıllar eskidi,Eskiyen fikirlerimizKaybolan ise inançlarımızdı.Yürüdük;Bize yürü dediler yürüdük,Arkamıza dönüp baktığımızdaBize yürü diyenler yürüyüp gitmişlerEpeyce yol almışlar,Hem yürümüşler,hem yürütmüşler.


Ahmet Tığlı



Bir Anne Sevgiyle Kucaklıyordu

Bir anne ağlıyor,gözyaşları içine akıyorAcılar içinde pes etmiyor,evlâdım diyorUsulca dokunuyordu.

Bir anne üzülüyor,gözleri yanıyorSütü gelmiyor,evlâdı ağlıyor,yavrum diyorŞefkatle okşuyordu.

Bir anne acı çekiyor,çaresizlik belini büküyorYoksulluk içinde umudunu kaybetmiyor,canım diyorYüreğiyle seviyordu.

Bir anne evlâdı için yaşıyor,kötülükler peşini bırakmıyorNamerde muhtaç olmuyor,yaşatacağım diyorSevgiyle kucaklıyordu.


Ahmet Tığlı



Bir Anneydi O

Yalnızdı kadınBir başına koca şehirdeBir can değil iki candıCan değil canandıNeden ve niçin geldiğiniKimseler bilmezdiBilenler susardı.

Karadenizin dalgalarındanKoşar adımlarla aktı bu şehreNeler yaşayacağını bilmeden.Aldırmazdı böyleymiş yazıOnuruyla yaşamak istiyorKaradenizin gururlu kızı.

Yüzünde gezinen acılar dostuyduÇaresizlik düşmanıKendini kurtaranlar kurtarmıştıKimseler arkasına bakmazBir imdat sesini duymazdı.Bir anneydi o,her anne gibiYaşatmak için yavrusunu buradaTek arzusuydu ermek için muradaAcısını gizleyen gülüşlerindeSaklıydı gizemi...

Gülerken acıyordu her yeriKıt kanaat bir iş bulsa daYangını söndürmeye yetmezdi.Yavrusu büyüyor büyüyorduO ise eriyor eriyordu.Bir anneydi o,açlığa razıYesin diye yavrusunun ağzıElinden birşeyler gelenlerSadece duacıBir anneydi o,yavrusunun baştacı...

Ahmet TIĞLI(Sevgi Merdivenleri

Ahmet Tığlı



Bir Bahar Kadar Kısaydı Özgürlük

Yaşandı işte,yaşanması gerekenYıllar,Umutlar namlunun ucundaydıKan kırmızı umutlar,Hele çocuklar:Beyinlerine üşüşen yıldızlarıKovalıyorduBir yanıp bir sönen,Yürekleri aydınlatan yıldızlar.Oysa yaklaşan gecedenKimselerin haberi yoktu,Görülecek rüyalar vardıGeceyi beklemeyen.Yaklaşan gece uyandıramazdıTatlı rüyadanKartpostal çocukları değildiOnlar,Ayaklarında ki postaldı yürütenYeşil parkadandı zırhlarıUmutlarını örten.Bir kurtuluş türküsü tutturmuşlardıNedense,Neyi kurtaracaklarını bilmeden.Onlar bahar yağmurlarınıGördülerYazı beklemeyen.Özgürlükleri kısa sürdüBir nefes kadar.Beyinlerine üşüşen yıldızlardıÖzgürlük,Bunun için yandılarUmutlar namlunun ucundaydıNamluyu özgürlük sandılar.Özgürlükleri bir bahar kadarKısaydıYaza çıkmayan özgürlük...


Ahmet Tığlı



Bir Beyaz Bayrakla Teslim Yüreğim

İsli bir mum alevine dönmüştüYüreğimKüllenen sevda bahçelerinde;Kraterlerinden sızanUzaklaştıkça soğuyanBir mum sızıntısı değil,Yapayalnız akıp gidenSevda kırıntılarıydıGönlümün eteklerine...

Sessizce giderken küller derineBir alev topuna çarptı yüreğimDöndü tüm bedenimYangın yerine...

Sen hiç hesapta yoktunEy sevgili! ..Kapattım defterimi derkenAteşinle yaktın yüreğimi,Kışa dönerken son baharımıÖnüme düşürdünGerilerden koşup gelenİlkbaharımı...

Yolunda giderken sessizÇıktın karşıma apansızEsrik bir fırtınanın çırpınışıylaAçıldı yüreğimin kalderasıSendin sevdaların en kanatlısı.

Sen hiç hesapta yoktunEy sevgili! ..Kapattım defterimi derkenYolunda sessizce giderkenBir sevda bahçesineDaldı gözlerim,Ben ki; bunca sevdalaraGöğüs germişkenBir beyaz bayraklaTeslim yüreğim...

14.12.2005

Ahmet Tığlı



Bir Büyük Zata Yazılan Şikayetname

Ne kadar özledik seni bir bilsenİçimiz yandıkça bunu anladıkSenden ne kaldıysa kalkıp bir görsenHepsini yitirdik çaresiz kaldık.

İstiklâl demiştin nasıl bıraktıkMasada kaybettik aldıklarınıHesapsız borçlandık namerde kaldıkAlamadık kimseden çaldıklarını.

Cumhuriyet dedin halkın düzeniAğalar bey oldu efendi köleGörmedi bu ülke böyle ezeniHaklılar haksızdı vicdanlar öyle.

Ulusçuluk dedin unut dedilerArtık küreseliz yok öyle bir şeyÜniteriz dedik geçin dedilerHerkesin hakkıdır özerklik böyle.

Halkçılık diyordun kurulu düzenKöylü efendiydi bizi doyuranGel gör ki sefâlet içinde yüzenHırsızı yolsuzu onu sömüren.

Lâiklik diyordun bizim ilkemizDin ile devleti ayırmak içinDediler olurmu islâm ülkesiLâiklik dinsizlik buyrun siz seçin.

Çağdaşlık demiştin bizim yolumuzİlimle arayın hakikatlarıGel gör ki dediler bizim yolumuzŞeyhlerin yoludur tarikatları.

Sömürgeci dedin kovdun ülkedenDöndüler geriye yağma talanaOlmadı hiç böyle soygun eskidenNe varsa aldılar çalan çalana.

İç ve dış düşmanlar kol kola girdiBu kadar hainlik hiç olur muydu?Gerici bölücü hepsi de birdiEmanet ettiğin ülke bu muydu?

Devrimler demiştin sürdürülmeliİleri gitmenin yolu böyledirDediler bu gidiş durdurulmalıSömürü geriye gidiş iledir.

Hep batıya gidin diyordun bizeÇağdaşlık olduğu anlaşılmadı



Gerek yok dediler başka bir sözeBatıya onurla yaklaşılmadı.

Gençliğimiz dedin geleceğimizEmanet etmiştin CumhuriyetiMilli olamadı eğitimimizKavramadı gençlik hâkimiyeti.

Ordumuz demiştin gözbebeğimizİzinde gidiyor rahat ol AtamKalmadı başkaca güvendiğimizDört koldan saldırı altında Atam.

Dediler seksen yıl onun dönemiHırsızlık yolsuzluk budur düzeniUnutun kalmadı artık önemiKorumak zorlaştı emanetini.

Atatrürk'çü olanlar hep sahte çıktıGerçek Atatürk'çü bundan yorulduHâinlik gizliden açığa çıktıNankörün vefası böyle olurdu.


Ahmet Tığlı



Bir Çay Molası Sıcaklığında

Yakalarsam bir gün yıldızlarıSenin ellerine veririm,Karanlık ellerin aydınlanırYengeç burcunun burçlarındaTartılır sevdanın gülleri,Akar sulara bırakırım kendimiDenizlerine akmak için,Seninle buluşurum.Demli bir çay sıcaklığındaMola veririm.Beklersen an be an beniDüşlerinde olurumGecenin bir anında,Bir çay molasında kendimiYanında bulurum...


Ahmet Tığlı



Bir Gönül Ülkesinde

Bir gönül ülkesindeyim gelYıldızlar yolumuzun üstündeDalgalar köpük köpük sahildeTurna kanatlarında iki sevda.Meltem rüzgarlarında ıslıkŞarkıya dönüşür sıcak iklimlerde,Acıların düştüğü yerdeAğıtlar yakılır yüreklerdeLeyleklerin med-cezirlerindeTaşınır aşk gönül ülkesine.

Seni güneşi beklerken buldumBir ufuk çizgisinde,İster al da gel kara bulutlarınıİster göm de gel acılarınıYazalım yeni baştan kaderiniBir gönül ülkesindeyim gel,Gökte gürlese şimşekte çaksaUzattım ellerimi,Gel! Ne olur;Yakamozlar parlıyorkenAyın şavkında,Yıldızlar uçuşuyorken karanlıktaSönmeden bu aşkın aleviYürek yangınlarında,Bekliyorum seni gel!Bir gönül ülkesinde.

27.11.2005

Ahmet Tığlı



Bir Kent Yorgunuydu Yalnızlık

Soğuktu kentin sokaklarıYalnızlığın ayak sesleri,Ses geçirmez duvarlarına sindiNe asfalt yollar duyurabildiNe parke taşlarNe de uzayıp giden motorlu taşıtlarSesler sessizliğe büründü.Dibi olmayan bir kuyuda debelenirKaranlık bir ormanın içinde kaybolurİnsan dolu bir dünyadaİnsansız yaşar gibi,Ben varım diyemeyenBir kent yorgunuydu yalnızlık.Kentin bir köşesinde bekleyenHain bir kurt gibi,Şeytanın cebinde taşıdığıBir koz gibi,Hep kolladı boş anımızı,Arkasına da alıp kentiKuşattı dört bir yanımızı.Bir sinema dolusu insan arasındaBile,bırakmadı yakamızı...İnsan dolu bir dünyadaİnsansız yaşamanın anıydı buYüzlerce dilin olduğu bir dünyadaKendini ifade edecek bir dilBulamamanın kanunuyduBir kent yorgunuydu.

Yalnızlık;Otobüste yanındaki adamdıOkulda öğretmenİş yerinde patronEvde kocandıYaşamı anlatan hocandı.Yalnızlık;Meyhanede kadeh olup,doldu boşaldıYine de uzaklaşmadı,Sabahları hiç uyanmadı,Perdesi kapalı bir adam gibiGüneşten nasibini almadı.Yalnızlık;Bir şairin dizelerinde dinlendiSanata yönlendi,Ve sonunda sanatkâr oldu...


Ahmet Tığlı



Bir Memleket Var Orada

Bir memleket var oradaHem uzakta hem yakındaGönlümüzde yanan sevda ateşiHem parlıyor hem sönüyor,Buralardan oralaraEl sallamak yetmezEl uzatmak gerekEl uzatmakEl...

Yalnızlığı yaşayanlar bilir,Çaresizliği çekenler.Bir güvercin kanadındaÇırpınışlar yaşam içindirOralarda yaşam için çırpınanlaraSelâm göndermek yetmezEl uzatmak gerekEl uzatmakEl...

Bir memleket var oradaAsil,mağrur,onurluGönül köprülerimiziOraya kuralımBabalarımızın analarımızın diyarına,Mezarlarına dua okumak yetmezEl uzatmak gerekEl uzatmakEl...

Bir memleket var oradaSevdalıları buradaHep birlikte akort edelimGönül sazımızı,Vurmak için tellerine mızrabıTek bir ses isterimNe ra,ne fa,ne la,Tok bir ses:Hep bir ağızdan DO.

Özlüyorum demek yetmezÖzlemlerimizi dindirmek içinEl uzatmak gerekEl uzatmakEl...

Sokaklarda başlarımızDik yürüyebilmek için...


Ahmet Tığlı



Bir Sevginin Adıydı Kutsanan Özgürlük

Bir kez kutsadım seni;Yağmurlar düşüyordu yanaklarındanEllerin sıcakmı sıcakVe kararlıydı:Sevgiye inen yumruklaraTahammülsüz bir başkaldırıydı,Özgürlük şarkılarına bir kezAlıştımı kulaklar,Başka seslere kapanırdı.

Bir kez kutsadım seni;Dudaklarının sımsıkı kapandığıZamanlarda,Kararlı bakışlarınınAcıları gerilerde bırakanBir limon gibi sıkıp atanParlaklığında...

Bir ömür törpüsüydü adımlarınÖzgürlüğün hep bir adım gerisinde.Yüreğinin dal budak salmışSokaklarında kayboldu sevgilerKan kırmızı umutlar...Bir kez kutsadım seni;Şeytan tuzaklarına gülüp geçerkenNasıl dayanmıştı bedeninVe de ruhun,Çelik bir yay gibi gerildiğiZamanlarda...Doğrusu buydu özgürlük adınaTakınılan tavrın,Doğrusu buydu insan olmanınVe buydu yaşamanın.Sen özgürlüğü açlığa yeğ tuttunÖdünsüz,Sevgiyle beslediğin özgürlüğünü.Beklediğin başucunda duranYıldızlardı bir yanıp bir sönen,Kışın soğuğu bile ürkütemedi seniÖzgürlük kömürüyle ısındın.Mutluluğu özgür yapabilmekİçin savaştın,Acılara tutsak mutluluğunu.

Bir kez kutsadım seni;Senden olan bir canabırakırken aşını,Sevginin sıcak rüzgarları esinceİnen kaşlarını,Özgürlük ateşiyle yananVe de hiç kaldıramadığınO ağır başını...



Seni ilk kez gördüm gülerkenBir ufuk çizgisinde,O kızıl ufukları bir gün yırtıpGelecek dediğimde,İnanmamıştın:Karanlıklar izin vermez demiştin.Fersiz gözlerinde yakaladımO ışığı,Galiba der gibiydin,Sen misin o güneş.....sorar gibiydin.

Bir kez kutsadım seni;Yaşamak için bir kezinanarak güldüğünde,Bir kez yaşamayaKarar verdiğnde,Bir kez kutsadım seni,Bir kez,mutluluktan ağladığında.


Ahmet Tığlı



Birtanem

Yüreğimde sevgi seli durulmazUzaklardan seni sorar birtanemAşk ateşi yanmaktan hiç yorulmazAlev alev seni sarar birtanem.

Esen yele binsem sensiz uçulmazSevgimize kanat taktım birtanemÖzlemlerde birgün biter anılmazKavuşturur iki yürek birtanem.

Acıların kolay değil çekilmezGelir sonu elbet inan birtanemBu kaderle ömür boyu gidilmezYaşanacak günler vardır birtanem.

Batar Güneş ufuklara oturmazKaranlıktan aydınlığa birtanemYüreğinde başka tahtlar kurulmazSevgilerden taht yaptırdım birtanem.

Ahmet TIĞLI 2.9.2005 saat 14.15

Ahmet Tığlı



Boynu Bükük Uygarlık

Uygarlığı tekeline alanlarBarbarlığı bayrak yapmış nedendir?Mazlumlara haksızlığı yapanlarBir lokmayı çok görürler yazıktır.

Batı denen uygarlığa tapanlarBilmezler ki zulüm şiddet onlardaYamyam denen Afrika'yı görenlerSanırlar ki canavarlık ordadır.

Sömürüye yelken açmış uygarlarNe olacak bunun sonu sorudurFakir mazlum ulusları soyanlarSığınırlar uygarlığa ayıptır.

Silâhların gölgesinde uygarlıkBoynu bükük mahzunlaşır bilinsinGöstersinler insanlığa uygarlarHangi yüzü uygarlığın güzeldir.


Ahmet Tığlı



Bu Gece Kır Zincirlerini Tutsaklığın

Bu gece bütün zincirlerini kır tutsaklığınSevginin kanatlarında uç güneşe,Özgürlük şarkıların da benden olsun.Yaşadığın tüm acıları sil bu geceKızıl ufuklar sarı güllerle dolsun.Bir damla yağmur düşse gözlerineKahrolurum,Ne bitmez tükenmez bir ışıksın senGözlerinde kaybolurum.Hüzün bulutlarımı dağıtanBir rüzgâr gibi esiyorsun gönlümdeDenizler kabarırken yüreğimde,Sana dair ne varsa haykırıyorumYüreğim trans halinde...Bu gece bütün zincirleriniKır tutsaklığın,Kırılsın kalemin yüreğindeBu son infaz olsun.Sevginin kanatlarında uç güneşeKızıl ufuklar sarı güllerle dolsun...


Ahmet Tığlı



Bu Sabah Sana Uzanır Düşlerim

Bu sabah sana uzanır düşlerimHaykırır kızıl ufuklaraZaman durur,koşar martılarGagalarında muştular,Bir yalnızlık şarkısı söyler gibiGecenin koynundaKaybolan yıldızlara...Uzun upuzun bir ayrılık ulaşırSenden bana,Saçların hayallerimde dağılırGözlerin tüm mahzunluğuyla çağırır.İçimde bir aşkın aleviKözlenen akşamlardaKadeh kadeh savrulur.Hep böyle yanar gecenin ışıklarıAyışığı bir yakamozda kavrulur.Bu sabah sana uzanır düşlerimKuşların acı çığlıklarıBir horoz sesiyle durulur.Yavaş yavaş tırmanır güneşKuşluk vaktine,Güneşin gülen yüzünde ararımGül yüzünüGözlerim kamaşır.Gecenin karanlığındanGündüzün aydınlığınaTaşımak için seniMilyarlarca yıldız kaybolur.Ne rüzgarın sesinden medet umarımNe şarkıların nağmelerinde seni bulurumBen senin uzaktan da olsaBir gülüşüne vurulurum.Ayrılık rüzgarları kaderimizeBir bıçak gibi vururkenKırmızı çizgilerde buluşurum.Sense yaşamın acımasız koridorlarındaDidinip dururken,Ölümün soğuk yüzünden parlayanBir mermi çekirdeğine bakıp,Gerçek sevgiye gülerdin,Bir sevdanın kanatlarında uçarkenSonsuzluğa,Kendini bulurdun,Hüzzam bir şarkının bitmeyen hüznündeHıçkırıklara boğulurdun.Ve sen fırtınalı bir denizdeSahile bir türlü yanaşamayanBir gemi gibi,Nereden estiği belirsiz bir rüzgarınSırtında,Sevgi sahillerine vururdunVe orada demir atar



Orada dururdun...


Ahmet Tığlı



Bu yürekler çok yol alir

Sevgi varsa sevda vardır Yürek varsa gönül vardır Karanlıktan doğan güneş İçimizde yanan vardır Bizi bize kenetleyen Uzaklarda bir köy vardır.

Oralarda bırakılan Mezarında unutulan Dere tepe koşuşulan Resimlerde özlenilen Bu yerlere aitliğin Yüreklerde izi vardır.

Mavi deniz yeşil dağlar İçimizde bir yar ağlar Ocak yanmaz sönmüş bağlar Böyle yerde geçim neyler Güzelliğin ülkesinden Size saygı selam beyler.

Güle hasret gidenleri Diken sarmış dört bir yanı Orman almış o yerleri Ağlasanda artık anı İçimizin yıkık yanı.

Vakit geçti diyenlere Elden gelmez gidenlere Şimdi geçim derdi diye Kim gidecek buradan niye Bizden fayda gelmez diyen O dillere sözüm yoktur Gönül bağı kopmaz diyen Yüreklere selam olsun.

Ayrık otu bizden değil Gülistana uymaz yeri İçimizde yara derin Birlik beyler birlik derim Benim halkım burada bilin Bu yürekler çok yol alır.

6.4.2005 saat 23.50

Ahmet Tığlı



Buçuk Sevgilim

Sevgilim sen çok uçuksunKusura bakma biraz da kaçıksınÖyle olunca da darılma amaBaşka sevdalara açıksın.İnan bana sevgilim diyorsun:Nasıl inanayım,Sen tam değilsin ki:Buçuksun buçuksun...


Ahmet Tığlı



Canan Neredeyse Can Orada

Hem orada olmak geçer içimizdenHem burada bulunmak,Bir ikilemdir bu;Gönül ne burada avunurNe orayı unutur.Hüzün orada da vardırBuraya da taşınır.İçimize akacak acılarOrada da akar,burada daYalnız bir şeye mahkûmdur yüreklerCanan neredeyse can orada...


Ahmet Tığlı



Cennet abana budur

Baska yerde böyle güzel gördünmü Deniz budur,orman budur,yel budur Karadeniz kenarinda bir inci Buralarda sevilecek yar budur.

Tanri burda sanatini göstermis Örnek diye alinacak yer budur Doga burda yesillere bürünmüs Özenle korunacak il budur.

Elli yilda neler neler yasanmis Karadeniz kiskansada gül budur Bu yerlerde baska bir yer arama Gezilecek görülecek yer budur.

Atmis yilda neler oldu bir bilsen Iktidara kafa tutan köy budur Demokrasi buralarda yeserdi Haksizliga egilmeyen bas budur.

Buralara sevda ile bakanlar Sonsuza dek yasanacak ask budur Nazar deger kem gözlerden sakinin Iste mekan,iste cennet,yer budur.

Ahmet Tığlı



Cennet Nerede?

Çocuk bir çocukluk yaptıVe doğdu,Mutlu ve sorunsuz ana rahmindenÇocuk doğdu ve sonra ağladıGülmesini bilmediğinden.Çocuk büyüdü ve sonra ağlattıGüldürmesini beceremediğinden.Çocuk sonra öldü,Cenneti aradı;Ana rahmi gibi bir yerde.


Ahmet Tığlı



Cumhuriyet

Saltanat tahtından indi günündeHalkın saltanatı geldi bir gündeTarihin yazdığı yazdığı büyük düğündeBirleştik ulusca Cumhuriyette.

Temeli atıldı Anadolu'daDünyaya ihtardır yazdık sonundaKemalist devrimin onur katındaKabardı göğsümüz Cumhuriyette.

Bir halkın kararı kendi yönündeÖzgürlük ateşi yanar gönlündeŞehitler dururken ulus önündeİstiklal meş'ale Cumhuriyette.

Yüzyıllar silkindi büyük savaştaUlusun başında Atam en baştaDevrimler şahlandı yeni bir aşktaAydınlık çağımız Cumhuriyette.

Dediler'ikinci'geçer bu çağdaBırakın vefayı zillet doruktaŞehidin kanından bayrak yukardaAtamın kurduğu Cumhuriyette.

Bir ulus dirildi özgür vatandaHilafet gerekmez çağdaş toplumdaYıkılmaz kaledir millet katındaDevrimler sürecek Cumhuriyette.


Ahmet Tığlı



Çanakkale Destanı

Yedi düvel birleşmişÇanakkale ağzındaBir ulusu yoketmekİstiyorlar aslında.

İngilizler çeliktenGemileri dizmişlerBilmiyorlar toplarınMenziline girmişler.

Cihanın görmediğiBir savaş yaşanmaktaMavi gözlü bir deviTüm dünya tanımakta.

Binlerce aslan yürekTepeleri tutmuşlarDavetsiz misafireBirde tören sunmuşlar.

Başlarında bir KemalBöyle ordu yenilmezBütün dünya öğrendiÇanakkale geçilmez.

Binlerce şehit kanıZaferi müjdeliyorMuzaffer komutanıSaygıyla selâmlıyor.

Bir inanç bir de vatanYüreklerden silinmezBütün dünya bilsin kiÇanakkale geçilmez.

Bu vatanın bağrındaNice şehit yatıyorÇanakkale destanıYüreklerde yaşıyor.

Şehitler mezarınıGönlümüze kazıyorTarihin sayfasınaAltın harfle yazıyor.

Çanakkale zaferiCoşkuyla anılıyorBir büyük komutanıTüm dünya selâmlıyor.




Ahmet Tığlı



Çocuklar Bir Ağlayabilse

Onlar üzülmeyi bilmezlerÇün ki vakitleri yok.Elde silah beyinde öldür emriÖlmemek için öldür dendiAğlamaya zaman yok...

Ponpon oyuncaklarıRenkli giysileriGıcır pabuçlarıHiç olmadı,Onlar on yaşlarındaAsker oldular,Torbalarında ekmek yerineMermi taşıdılarAçlık benizlerinde sarardıUtandı...

Ana sütünden kurşun emdilerMama nedir bilmediler,İzbe kuytularda güneşe hasretSevgi yüreklerde donmuş türküİntikam bilenmiş gözlerdeVe insanlığın tükendiği yerdeMayın tarlalarına gömülmüşKorkunun üzerindeDuman bürümüş dağlarınArasında aradılar özgürlüğü...

Özgürlük ise;Ne zaman geleceği belirsizÖlümle kucak kucağaPazarlıksız önşartsız,Ölümse;Ne sıcak yuvada gelirNe de hastanedeÖlüm kahrın bitişidirBu ülkede...

Kahırsa;Ne gülebilmek ne ağlayabilmek,Hıçkırıkların boğazlardaDüğümlü kalışıdır,Düğüm bir çözülseAğlayacaklar elbetBüyüklerin katlettiğiİNSANLIĞA...


Ahmet Tığlı



Çocuklar Savaşa Yenildiler

Alev saçan toplarıyla geldilerHayalet kuşlar sardı gökyüzünüCehennemi yeryüzüne indirdilerÇocukların şaşkın bakışlarındaGülümsemelerinde dondu yaşamBir bir toprağa düşen bedenleriCansız birer kuş gibiydilerFersiz gözlerinde soluklanan açlıktıAçlık kadar şans vermedilerÇocuklar savaşa yenildiler

Etin çeliğe isyanıydı buNe gerçeğini bildiler özgürlüğünNe sahtesini tanıdılarGünlük işlerdendi kederleriZulme göğüs geren bedenleriAçlıklarını ninnilerle bastırdılarHıçkırıklarını korkuyla susturdularCılız, sıska, solgundularYıllarca acıya direndilerÇocuklar savaşa yenildiler

Onlar çölün çocuklarıydılarBaşka dünya görmedilerNe dünyaya geldiklerini anladılarNe yaşadıklarını hissettilerÖlümle köşe kapmaca oynadılarSevgiyi hiç bilmedilerÖzlemlerini dindirecekYa bir lokma ekmek, ya da ilaçtıÇöl fırtınasının savurduğuYazgılarını yaşadılarAnne şefkatine hasretBaba himayesine muhtaçtılarAcılarını ölümle dindirdilerÇocuklar savaşa yenildiler.

Ahmet Tığlı



Çölde su Gibi Aradın Sevdayı

Uçtun sen;Sevdanın eteklerine,Pembe bulutlar yükseliyordu gökyüzüneBir pamuk kadar hafif ve beyazdı duygularMeleklerin o kutsal mekânında...Koştun sen;Bir ışığa doğru uzakta duranFersiz gözlerine ve karanlık dünyana düşenYalansız,riyasız bir sevdayı gönül çalımıylaHapsettin yüreğine,o gizemli tahtında...Doğdun sen;Yokoluşun bir ufuk çizgisindeGüneşi arayan dünyanda tükenmeyen umut gibiDökülürken yaprakların güz sabahlarıYeniden yeşerdin,inatçı bir filizin ilkbaharında...Buldun sen;Yaşama açılan o kapıların anahtarınıGirdin içeri,sabrın,özlemin,sevginin gücüyleYorgun bir savaşçıyı dinlendiren büyüsüyleYakaladın sevdayı ihtişamıyla,o yürek çarpınpıntısında...Güldün sen;Yüzünün gamzelerine düşen mutluluk rüzgârıylaAlnında haksız bir yaşama direnen çizgilere inatBir zâlimin sevgiyi kuruttuğu yüreğindeÇölden fışkıran su gibi aradın,sevdayı vahalarda...


Ahmet Tığlı



Demdir Bu

Hayalin coşsun kadehlerdeEl ele tutuşsun gönüllerIlgıt ılgıt esen yel deDuyarım nefesiniŞarkılarda susmayan sesiniGel karşıma otur güzelimDemdir bu...

Mey sun kadehlerdenEfkar dağılsın bu geceUzat ellerini gizliceKaldır kadehini şerefeIslat dudaklarını güzelimDemdir bu...

Mehtap izliyor bizi bu geceYıldızlar göz kırpıyorKaradeniz kıskançlığından kuduruyorAyışığı inmiş yakamozlardaSeni bekliyor,Uzat kadehini güzelimDemdir bu...

(5.8.2005 ABANA)

Ahmet Tığlı



Dimdik İstanbul

Sevgisizlik kölelerinin;Hasta,sakat,acımasız çocukları,En kötüsü insanlığın,insanlığınArkasına gizlenen ölüm arabalarıyla,Bir baştan bir başa dolaştılarKoca şehrin caddelerini...

Korkak,alçak,pespaye yaşamlarıEfendilerinin önünde elpençe duranKulun kulu biçare yalnızlıkları.

Nasıl da inanmışlar koca bir şehreDiz çöktüreceklerine:Asil,mağrur,güngörmüş sokaklarındaTarihin tanıklığında şehrimizinDimdik duruyor yaşam...

Nasıl da inanmışlar yıkacaklarına,Zavallı,korkak,kalleş beyinler,Bilmiyorlar denendi:Tarihin tanıklığındaKaç kez hançerlendi arkadan,Kaç kez yaşadı kalleşliğiYıkılmadı!Dimdik ayakta şehir.

Asil,mağrur,güngörmüş sokaklarıTarihin tanıklığıyla sabittir.Eğilmez edasıyla duruyor şehirDimdik ayakta,Dimdik İstanbul...


Ahmet Tığlı



Elemler Kederler Savulun

Sana bu kez sitemkârdır duygularımSana aitlerin yalnızlığına gömmüşsün kendiniDüşünmüyorsun seninle çarpan bendeni.Korkuyorum bir kuyruklu yıldız gibiKayıp gideceksin diye dünyamdanSensizliğin sonsuzluğuna uzaklaşıp giderekVe ardından her haykırışımda,Milyarlarca ışık yılı uzaktan ulaşacak sesimZerrelerin anlaşılmaz lisanında.Kötülerin egemenliğine terkedilmiş dünyanınKanatları güneş özlemi yüklü sevgili;Bir melek edasıyla uçarken,Kahırlara,çilelere,ihanetlereSon kez bakıp güleceksin.Bense bu gidişin güzergahındaSon saygı duruşunda bulunacağım.Zulmün biran bile mola vermeyişineSenin yaşamını görmeden önce inanmazdım.Yıllara sari bu acılar saltanatınıO yufka yüreğinle durduramazdın.Sefere çıkmış bütün mürettebatınTek kişilik bir ordu idi,Tüm yaşamını kapsayan bir savaştı bu,Elemler,kederler,kahrolası zulümlerHiçbir ateşkese yanaşmadı,Kararlıydı kalelerini bir bir fethetmeyeTükenişin bayrağını burçlarına dikmek için.Yavaş yavaş yokolurken gücün,Bir mucizenin titreşimleriyle sarsıldı bedenin,Sevginin ismini bile hatırlamayan yüreğinBir gök gürlemesi gibi haykırdı yaşama,Yeniden doğmak için kızıl ötesinde,Sevgiyle doldurdum yelkenlerimi;Ey beni oradan oraya savuran fırtınalar durulunUçup giderken sonsuzluğa,Tüm elemler,kederler,zulümler savulun! ..


Ahmet Tığlı



Geometrik Aşk

Bakışlarının bakışlarımı kestiği noktadaBana, ben kadar yakındın,Kalbim mutluluktan dört köşeydi.Sen aşkımın merkezinde bir güneşBen eşit uzaklıkta bir dünya,Sen güneş, ben uydunEtrafında dönerken bir günGündüzüm geceye döndüGüneşim söndü...Seni, ne zaman geleceği belli olmayanBir kuyruklu yıldız gibi bekledim.Bir gün öyle bir teğet geçtin ki dünyamdanTüm ışıklarımı söndürdünBeni yamuğa döndürdün.

Ahmet Tığlı



Gönlümün Nadide Çiçeği

İçimde fırtınalarYine sensizlik estiriyor,Kahreden bir yalnızlık sinmiş geceyeSınır tanımaz boşluklardayım.Kadehlerim dolup dolup boşalırkenSeni çağırıyor,Bu gece bütün şiirlerimSensizlik kokacakDüşlerimde gülüp düşlerimde ağlayacaksınRengarenk havai fişeklerDuyuracak aşkımızı,Sevginin sesi denilecek.Bu gece içimde,Bir volkan gibi patlayacakKızgın bir kor gibi akacaksın.Sen gönlümün eteklerindeNadide bir çiçek gibi açacaksın.


Ahmet Tığlı



Gönül

Ne susarsın dertli gönülKırdılar mı telleriniSazdan sözden ses vermezsinKestiler mi dillerini?

Hüzünlüsün kederlisinKimse bilmez halleriniYanar için susuzluktanBilmediler çöllerini.

Ses ver artık şarkılaraBülbül konsun güllerineYar uzaktan gülümsesinKına yaksın ellerine.

Her gün öyle hergün söyleSevda essin sözlerineTüm sevenler senle coşsunSevgi doldur yellerine.


Ahmet Tığlı



Gönül Bağı

Ne sen benden kopabilrsin artıkNe ben senden,Gönü-l bağıdır bu,Can çıkmayıncaAyrılır mı bedenden? ..


Ahmet Tığlı



Gönül Veda Etmiyor Sen Gitsende

Kadere sığınıp silme gönlündenYılların yazdığı hikâyemiz varPişman mı harcanan yıllar ömründenYüzünde yaşanmış sevda izi var.

Bir bahar gününde açan gülününBülbülü çağıran goncaları varSönmemiş korunda sevda külününAlevde savrulan ateşleri var.

Başını çevirip son kez dönde bakMâziye dökülen gözyaşların varDurupta anılar ışığını yakDilinden düşmeyen aşk şarkısı var.

Bitmemiş sevdadan umut kesilmezSebepsiz gidişin bir nedeni varKırgınlık olmadan sitem edilmezGönlünde bir başka kıvılcım mı var?

Bu aşka can veren bir tek senmiydinÖldürüp külünü savuran mı var?Bir düşün arkandan koşan benmiydimBu aşkı ortada bırakan mı var?

Madem ki kararın buymuş sonundaÖnünde ağlayıp yalvaran mı var?Herkes bir şekilde gider yolundaÖlüme çarpmadan pes eden mi var?


Ahmet Tığlı



Gönüllerde Yaşatınız Sevgiyi

Gönül ile yürek ile anılırDüşürmeyin dilinizden sevgiyiUnutulur bir zalime kanılırZalimlere bırakmayın sevgiyi.

Güneş görmez kuytulara girmeyinGölgelere terketmeyin sevgiyiSevgisizin insafına vermeyinIsırganlar dalamasın sevgiyi.

Kötü yürek sevgileri taşımazYeşertemez gönüllerde sevgiyiGüzel yürek sevgisizle barışmazGüller ile çevreleyin sevgiyi.

Mutluluklar sevgi yoksa yaşanmazSudan farklı bellemeyin sevgiyiPazarlarda para ile satılmazMaddiyatla bir görmeyin sevgiyi.

Gül bahçesi her cennette bulunmazToprağında arar bulur sevgiyiKur gönlüne gül bahçesi kurumazCehenneme göndermeyin sevgiyi.

Tüm canlılar özlem duyar sevgiyeYüreklerden indirmeyin sevgiyiÇöplüklerde yer bulunmaz sevgiyeAsaletle bir tutunuz sevgiyi.

Zehir değil bir ilâca muhtaçsanTüm dertlere kullanınız sevgiyiİstersen iç bir güzele yanarsanGönüllerde yaşatınız sevgiyi.


----------------------------------------

Ahmet Tığlı



Gördünüz mü Abana'yı?

Çam kokusu dağ kokusuArılarda bal kokusuTabiatın şal dokusuGördünüz mü Abana'yı?

Cıvıl cıvıl kuş sesleriRenk renk açar çiçekleriAbana'nın sevenleriGördünüz mü Abana'yı?

Karadeniz huysuzlanırBurda aşklar soylulanırGözünüzde doğrulanırGördünüz mü Abana'yı?

Ivrava'dan atlarsınızDenizine akarsınızGünbatımı bakarsınızGördünüz mü Abana'yı?

Helvasından yediniz miMantı nedir bildiniz miBazlama var dediniz miGördünüz mü Abana'yı?

Harmasun'da bir çınar varTarih bile bilmez sorarHomeros'tan bir yâdigârGördünüz mü Abana'yı?

Dön yüzünü bir dağa bakBir nefes çek havaya bakTüm güzeller burada bakGördünüz mü Abana'yı?

Sabahları yürüyüş yapSevgiline biraz kur yapTak koluna havanı yapGördünüz mü Abana'yı?

Abana'yı sevmek bir hakSevgilere bir ateş yakSeneye de bekleriz bakGördünüz mü Abana'yı?


Ahmet Tığlı



Gül

Gül! yüreğinle gel!Unutturmasınlar gülmeyi,Yaşama merhaba derkenSorunlar yumak olupDağlar gibi üstüne gelirken,Zulme insanca direnirkenAğlatanlara karşı bir silahBir isyan gibi gül...

Gözyaşlarında dinsin acılarAkmasın yüreğine,Umutsuzluk uzak dursunKaramsarlık silinsin,Gül ki yaşadığın bilinsin.Gül yaşama,gül kederlereGülmek tek silahın seninGül ki duyulsun sesin.

(28.8.2003 İST.)

Ahmet Tığlı



Gün Işımasıydı Buluşmamız

Bir hüzün yağmuru inceden inceGözkapaklarına inen gizlice.Güneşin tan kızıllığındaYitirilmiş yaşamındaGülümsemelerin acılara tutsakTakılı kalmış yalnızlığında.Yalnızlık zulüm faklarındaGüneşini bekleyen erUmut gözlerinde tükenmeyen ferUmudun susutuğu yerdeYaşam biter...Güneş ufuktan süzülüp giderkenDöneceğini müjdeler yakamozlarda,Bir pırıltıdır yaşamBir yanıp bir sönenYakamozlarda gülümseyen.Sana dolunayda rastladımYakamozlara bakarken.Zamanın doruklarındaTek tek aradımEvrenin sokaklarındaKaranlıkları aştım ayışığında.Öylesine karışıktı ki labirentlerinZaman denilen dehlizde.Sense hep beni beklemişsinDurduğun yerde...

Oysa ne sen beni bekledinNe de ben seni aradım,Bir çarpışmaydı yaşananGecenin karanlığında,Bir gün ışımasıydıBuluşmamız,Yaşamın pırıltılarında...


Ahmet Tığlı



Güzel Değil Çok Güzelsin

Güzel değil çok güzeldirYüzün gözün için seninYüreğinde sevda yanarBahar değil kışın senin.

İyi değil çok iyidirKalbin dilin özün seninGözlerinde ışık yanarGündüz değil gece senin.

Cömert değil çok cömerttirSevgin aşkın elin seninÇiçeğinden ilâç olurKovanlarda balın senin.

Doğru değil çok doğrudurSözün özün yönün seninGeleceğin yolun belliBana baksa gözün senin.

Özel değil çok özeldirUnun tuzun mayan seninTanrı'nın bir lûtfu sankiDünyada ki yerin senin.


Ahmet Tığlı



Hasret

Hüzün bulutları sardı içimiDokunsalar ağlardımAnılarıma tutundumSarmaşanlar misaliYıkılmadım...

Uzaklardan esen sam yelleriSenin kokunu getirdiGonca gonca açan güllerSeni hatırlattıUnutmadım...

Saçların dağılırdı rüzgardaBulutların yağmur yağmurduDamla damla gözyaşlarınıHüzünlü bakışlarınıHatırladım...

Çakmak çakmak yanardı gözlerinGülücüklerin içimi ısıtırdıTitrerdi sana dokunan ellerimGüneşten farksızdı yüzünYanardım...

Ahmet Tığlı



Hayallerime Dokunamazsın

Anlıkta durdurdum tüm yağmurlarıSenin gözgünde billurlaşması için gerçeğin,Esrik bir sevgiydi uykularımı kaçıranArtağan bir rüzgar esti, paraşütlerimi şişirenBulutsu bir aydınlık yolumun üstünde,Güvercinlerimi saldım gönlümceMuştulanan yüreğimde dağıldıKasvet dumanları içimde...Iraksadığım özlemlerimdi çağırdığımOkyanuslar ötesi anlam yüklenen yalnızlığımıDindiren titreşimleriydi rüzgarın.Odeon'da yükselen nağmelerinSerpintisiydi gönülleri dolduranBir sen yoksun diye yoksun değildi şarkılar,Duygan hayallerimdi okyanusları aşıranUmuda yolculuğa çıkan hayallerim...Senin düşlerinle buluşur umarsızcaBen böyle de yaşıyorum işteÇığırtkanlığını susturdum yüreğimin.

Ahmet Tığlı



Her Anında Yanında Olacağım

Ay'ın şavkı karşı sahillere vururken bu geceİçimde kıpır kıpır sen varsınKarşı sahillerde yanarsın.Yürüsem deniz kayacak altımdanYürümesem kızıl ufuklarda kaybolacağım,Düşlerimle yalnız kalacağım.Korkuyorum hep,hangi saatteHangi dakikada sendenKorkulu bir haber alacağım.Sensizlik sarsa da yollarıYüreğimle aşacağım.Öylesine sen dolu ki yüreğimHer anında yanında olacağım.


Ahmet Tığlı



Her Şey Yarım

Herşey yarım;Gözlerimde fer aydınlatmıyor içimiDonuk bakışlarımda dolunay tükeniyorYalnızlık sensizliğe çağrıdır düşleriminUzayıp giden zaman kuşatıyorİçimde yıldızlarım sönüyor...

Herşey yarım;Tükenişin son noktasındaTamamlanmayan hayaller duruyorBirikmiş düşler kan kırmızı umutlardaBir yalancı aşka dönüşürkenGüllerime kan damlıyor...

Herşey yarım;Basamaklarda yorgun anılarımBir sigara molası yalnızlığımdaYeni baştan ırak bir menzil ortasındaGözlerim bantlanıyorAyaklarım bana ait değilİçime ağrılar çökerkenGüz günleri yaklaşıyor...

Herşey yarım;Yaşayamadığım aşklara bıraktımUykusuz gecelerde tükenen düşlerimiBir yaprak kımıldasaİçimde bir çocuk ağlar.Yaşam kırıntılarına öykünüyorYalınayak koşarken beyaz düşlerimÜryan beyazlığım bürünürken sessizliğimeBirkaç mendil ıslanıyorYıldızlarım düşüyor...


Ahmet Tığlı



Hoş Tutalım Sevdayı

Seni sevmek gül derlemek oluyorKokusundan sarhoş olan biliyorHoyrat eller her çiçeği yoluyorKoparıpta soldurmayın sevdayı.

Yüreğimde aşk ateşi yanıyorAlevleri caddeleri sarıyor,Uzaklarda canan beni arıyorGelmez diye küstürmeyin sevdayı.

Gözlerime akan yaşlar doluyorBuralarda özlem beni yoruyorSeni gönlüm her saniye soruyorUnutupta incitmeyin sevdayı.

Gönlümdeki o sarı gül soluyorSenin aşkın yüreğimde yanıyorUzattığın kırmızı gül kanıyorDokunupta ağlatmayın sevdayı.

Karadeniz poyraz eser soğuyorÖlümsüz aşk nerde olsa gülüyorSeni gönlüm buralara istiyorYele verip savurmayın sevdayı.


Ahmet Tığlı



Hüznün Yolculuğu

Ay tükenirken kaşlarda incedenDolunayın dönüşünü bekler yüzlerGüneşin ışıkları gözlerde kısılırHüzün akşamlarında...Buluttan tomurcuklarDüşer o anYalnızlığın eteklerine...Gecelerin loş sokaklarınaİner acılar,Korkulu düşler gibiİnler beynimizde hoyratçaKuşkuların karanlık odaları.Yaşamak sanal kâbuslarıYaratmak,sonra inanmaktırPişmanlığın gölgesinde.Ve sonra gülmektirAğlayana kadar...Yıllar ki; umursamaz yaşamlarıÇekip gider,Düşen düşer,kalan kalırVe yıllar başka yaşamlarıSürükler,Hüzünse daldan dala atlarYürek burukluğundaSararan yapraklar gibiYaşamın her yolculuğunda.


Ahmet Tığlı



İçimde ki Şarkı

İçimde bir şarkıSevdaya dairÇalar çalar dururumHer nağmesindeSenden bir sesBir nefes,bir manaBulurum...

Seni taşıyorum içimdeGönül tellerimi titretenBir mızrap gibiBir şarkı gibiBir sevda gibiTahtına kurulmuşGururum...

Yaşam sevinci yüreğimdenŞarkı şarkı dökülürEser bir rüzgar sendenTüm benliğimi götürürSusarsa ezgilerim içimdeKüser yüreğim yaşamaAnsızın ansızınDururum...


Ahmet Tığlı



İçimizdeki Çocuk Sen Ağlama

Fırtınanın sesinde susan çocuk ağlamasıSus çocuk içimdeki yangınları söndürmeKırmızı bir gül; dalında kırmızıSus çocuk güllerimi soldurma.Sevgi biriktirir dingin yüreğimde acılarYeniden çırpınışlara kanat çırpmak içinSen yaşayacaksın çocuk,sen ağlamaBulutların kapladığı göğün ardında.Umudun sesi gibisin çocukİnsanlığın şefkatine sığınmaSen kurtaracaksın o insanı sen!Pınarlardan akan suyu unutma.Zifiri bir karanlık kutupları kaplarGüneşin çoktan battığı yerde,Uyumak haram sana çocukUyumak haram,Yıldızı sönmüş âlemdeİzin ver bana çocuk,izin verGezegenlere uçmak için,Sevginin izindeyim bırak beniKaybolan sevgiyi bulmak için.Ağustos böcekleri saz çalarkenKarıncanın o yüce emeğine,Ormanların yokoluşuna seyirci aslanKırallığın yıkıldığı ülkede...Sen ağlama çocuk sen ağlamaSen insanlığın vicdanında son umutsunSen ağlama,Güneş duruyorken guruptaSen ağlama,Son umudum sendeki kıvılcımda.

Ahmet TIĞLI 7.5.2006(Sevgi Merdivenleri)

Ahmet Tığlı



İnandım Sevgine

Bir gelişin var kiGülen yüzünleUnutulmaz sarılışınBoynumaBiliyorum kıyamazsınSevgime...Esen yelden sevda essinGönlüne...

Senin gibi bir yar içinKendimeGülistandan gül derledimDerdime,Kokusundan sarhoş oldumBir tanemİnandım yar inandım buSevgine...

1.8.2005

Ahmet Tığlı



İstanbul Biliyordu Aşkımızı

-Bir otobüs durağı sıcaklığındaydıGülüşün beklerken beni,Son otobüste yakaladım elleriniSoğuktu,Gözlerindeki hüzün inmişti sanki;Buz kesen ellerine...Nasılda yanmıştı yüreğimBaşını omuzlarıma yasladığındaGözlerinde bulutlar donmuştuGüneşine izin vermeyen,Sığınmak duygusuydu seni banaYaklaştıran,Seni bana bağlayan,Yaşamak arzusuydu yakamozlardaIşıldayan,Bir başına koca şehirdeUmutlarını yitirmeden.İstanbul şahitti olup biteneİstanbul yalnızların şehriİstanbul kavgaların,acılarınŞehri,İstanbul sevgilerin şehri,Hiç susmayan gülüşlerinde saklıSeni yaşatan mucizenin gizemi.Acılar eriyordu sanki gülüşlerindeYürek sızlatan...Sevgiyi tatmamış yüreğindeKüllenmiş sevdaların vardıKıvılcım bekleyen.Karanlıkların bir ucu hepAydınlığa çıkar,Orada buluştu sevdalarımız.Ne sen görebildin bunuNe ben bilebildim.Birşeyler oluyordu,gizliden gizliyeBir şeyler canlandı yüreklerimizdeİstanbul farkındaydı olup biteninİstanbul biliyordu aşkımızı.


Ahmet Tığlı



İstanbul Yanarken

Sokakları fersah fersah arşınlarkenBir sokakta karşılaştık seninlePeşin sıra giderken.Gülen yüzünün aydınlığına kapıldımYağmura tutulmak gibi bir histiIslanmadan kurtulamazdım.Yapraklar her mevsimde dökülürHüzün varsa,hazan gerekmez.Yangınlar sol yanımdan tutuşur,Sol yanımdan yüklenir sevdanınBulutları,Sol yanımdan akar sularKöpük köpük ırmaklara...Yaşamaktır bu; susmayan sevdalarınÇığırtkanlığı,Bir boşluğu doldururken bedenlerRuhlar bir boşlukta gezer,Omuzlara yaslanır başlarSevgi limanını ararken...Yalnızlık boş yere harcamaksa zamanı,Oyaklanmakla geçmez zaman.Seninle yanyana yürümektir anSeninle boşlukta giderken.Gezinecek mekân arama hiçDamarlarımda dolaşırken,Bir boşluğu doldurur bedeninUzaklarda,Ruhun benimle beraberken.Bir sevdanın yıldırımları düşerİstanbul sokaklarına,Kıvılcımlar alevlenirŞimşekler çakarken,Tutuşur sol yanımdan yangınlarİstanbul yanarken...


Ahmet Tığlı



İstanbul Zevk mi Alıyorsun

Kesin dönüşün yok İstanbul biliyorumBir kez girdin mi kanımızaBir virüs gibi ilerliyorsunİlâcın yok İstanbulİçimizde müzminleşiyorsun.

Ne kalmamızı söylüyorsunNe gitmemizi,Yer çekiminin olduğu yerdeDuruyorsun.Vagonların tıklım tıklımHabire alıyorsun,Kalmadı yerimiz demiyorsunKimseyi indirmiyorsun,Koşarak gelenlereSinsice gülüyorsun,İstanbul,bu haldenZevk mi alıyorsun.


Ahmet Tığlı



İstediğin Biçimdeydi Aşkımız

Sönmüş ateşini kalbimdeKörükleyen rüzgarların oldu,Alevlendirdi kıvılcımlarınKüllenen yangınlarımı içimde,Anılarım getirdi seniGözlerim doldu,Sessiz biçimde...

Silüetin canlandı gözlerimde;Yüzün dolunayda parladı,Karanlıkları delen gözlerin,Bir liman aradı içimde,Sarsıldı tüm dünyamAltüst oldum,İnanılmaz biçimde...

Hoyrat bir rüzgar esti bahçemdeÇiçeklerim koparıldı, renkleri soldu,Kasıp kavurdu benliğimi;Denizlerim kabardı içimdeNehirlerim seninle taştıKabusum oldun,Gördüğün biçimde...

Sevgin, yıldız yıldız indi mehtaptaDuygularım seninle coştu,Umutlarım seninle yeşerdi,Elcil yüreğinde yüceldi aşkımızSevdaların güneşim oldu içimdeIşığında doğdum,İstediğin biçimde...

Ahmet Tığlı



Kalbimiz

Simli bir aynanın kırılmışıdırYıldızlar ayların kırpılmışıdırGöklerde dolaşan kozmik sadanınKalbimiz dünyada haykırışıdır.

Yalnızlık ruhların sıkılmışıdırDostluğun bir pula satılmışıdırİnsanlık adına yanlış davranışKalbin yakışıksız aldanışıdır.

Bir aklın hüneri yanlışsızıdırBir sevda yürekte kalp hırsızıdırKafeste korunan sevgi misaliKalbimiz Tanrı'nın hoş bakışıdır.

Gecenin mehtapta aydınlığıdırGüneşin gündüzü ağartışıdırMânevi âlemin yanan ışığıTanrı'nın duygusal yaklaşımıdır.


Ahmet Tığlı



Kanamasın Yürekler

Senin bakışların uzun kar ışığıYanıldım yıldıza bakarkenBir kaç adım ötende.Karanlık kuyuların kör bakışındaBir muhalif sestin duyulmayan.Gönüldür bu; simli aynalarınDışarda havalanan uçaklarınYürek uğultularıdır paralanan.Birlik! önsözüdürYarım kalmış sayfalarımın.Tamamlanmak üzereydiGönül uzlaşması,Bir virüs hainliğiÇökertmek isterken atlasımıKoparılmak istendimBin yıllık duygularımdan.Sen şeytandan ummasaydınÇıkış umudunu,Kapanırdı defterindeAyrılık sayfaları.Ben kendime bile soramamKimliğimi,Sana dokunur diye,İnsan olmanın erdemineSığınırken...Ayrılık tohumları senin bahçendeYeşerirken bir ağu gibi,Ehl-i Salip çarmıhlarına kandın.Bir çarpı çekilmiş vatanımın üstüneÇıngıraklı yılan itinasıyla.Ben oraları bilirim:Seninle aynı koğuşlardaKaç şafak saydım.Senin burnun kanasaAğlayan ben olurumGülen eller,Tut bin yıllık ellerimiSoğumadan,Kanamasın yürekler...


Ahmet Tığlı



Kara bir kurşun gibiydi gözleri

Yuvalarından start almışKara bir kurşun gibiydi gözleriBir sevda masalı anlatıyorDilinden değil, gözlerinden çıkan sözleri...Sönmemiş bir volkan gibiydi gözleriBir mermi hızıyla düşerYüreklere,Silinmez izleri...

Gözlerinden süzülen ışık değilYıldız kümesi,Yakar gönülleri yakarKara gözlerinden fışkıranGüneşin kızıl alevi...

Bakışları bir aşkın ifadesiSeven gönülleri yakanAteş değil,Cehennem nefesi...

Bir sevda masalı anlatıyorDilinden değil,Gözlerinden çıkan sözleriYuvalarından start almışKara bir kurşun gibiydi gözleri....

(29.09.2004-İstanbul)

Ahmet Tığlı



Karanlıklar Güneşim Oldu

Kırıldı sular;Beyaz köpüklere büründüAk ellerimde büyüttüm insanlığımıYüreğimde nöbetteydi tüm doğrularGüneşim oldu kahrolası karanlıklar.

Kırıldı umutlarım;Beyaz karlara yağdırdım acılarımıBir gün olsun yitirmedim insanlığımıYalnızlığıma ağladı tüm doğrularGüneşim oldu kahrolası karanlıklar.

Kırıldı gönlüm;Beyaz kağıtlara döktüm isyanımıKederlerim biledi vicdanımıYokolmadı yüreğimde doğrularGüneşim oldu kahrolası karanlıklar.

Yıkıldı dünyam:Sessizliğe bürüdü hayallerimiYaşama karşı besledi sevdalarımıYıkılmadı içimdeki doğrularGüneşim oldu kahrolası karanlıklar.


Ahmet Tığlı



Kutsal Aşk

Bu gece sensizlik çöktü içimeSon kokunda karışıp gitti rüzgâraParmağıma düşen son gözyaşındıSon bakışındı arkamdan çağıranVe özlemdi bizi uzaklara ağırlayan.Ne o el sallayışlarını unutabildimNe de kulağıma fısıldadığınO aşk sözlerini,Sen benim özlemimiBen senin acılarını duyardım.Yüreklerimize söz geçiremezdik,Onlarla ağlar onlarla gülerdik.Ne geceler yaşadıkYıldızların aydınlatamadığı,Ne güneşler gördükYüreklerimizin ısınamadığı.Zulmün bir türlü kesilmeyen sesindeBir acıdan bir acıya koşturup durduk,Biz bu aşkı seninleAcılar içinde kıvranırken bulduk.İnan bana ey sevgili,Bu aşkın tahtınıYüreklerimizin en kutsal yerine kurduk.


Ahmet Tığlı



Kuvantal Sevgi

Elimle dokunduğum sevgili değilOnunla paylaştığım sevgi yalanmışBir sanal âlemde yaşıyormuşuzBu benim ellerim gözlerim değilBeynimde dolaşan sanal aynalar.Duyguyla sezmeler o da yalanmışIşığın yansıması gibi birşeymişFotonlar nerede pek bilinmezmiş.Bakınca görünen yıldızlar yalanGüneş nerelerde aranıyormuşBir boşluktan ötekine koşuşuyormuş.Teleskoba takılan yıldızlar yalanHiçbirşey görünen o nesne değilGülün kokusu mu o da yalanmışUzayın bir yerinde olabilirmiş.Sevgiler nerede oda mı yalanVerdikçe boşluğa uçuşuyormuşBense sevgileri yakalamışkenBırakmam yüreğime hapsettim bileKuvantum korkuttu ya bırakırsamCennette biryere mi gider sevgilerSordular cennette biryerlerde mi?Cehennem burada cennet nerede?Kuvantum bilmeden bulunamazmış.Sevgiler Tanrı'nın bir hediyesidirİlâhi kudretin olduğu yerdeKızdırdık,geldiği yere mi döndü.Kuvantal bilmeden bilinemezmişSezgiler yetmezmiş,akıl hiç ermezKuvantal sevgi,hiç görülemezmişNerede olduğu pek belirsizmişO gönülleri yakan bir enerjiymiş.


Ahmet Tığlı



Misak-ı Milli Andımız Bölünür mü Sandınız

İnin benim dağlarımdanSiz düşman değilsinizSizin silâh çektikleriniz deDüşman değil...Gerçek düşmana kandınızKardeşinizi düşman sandınızFena yanıldınız.İnin benim dağlarımdanSiz düşmana kandınızBilmiyor musunuzMisak-ı Milli andımız.O dağları birlikte korudukBirlikte savaşıp birlikte öldükO sınırı birlikte çizdik.İnin benim dağlarımdanEteklerinde yangın varBirlikte yanacağızBilmiyor musunuz?Siz gerçek düşmana kandınızMisak-ı Milli andımızÇizilen sınır vatanımızBölünür mü sandınız?Kandırdılar siziFena yanıldınız.İnin benim dağlarımdanMisak-ı Milli andımızÜstünde ayyıldızımızBölmeye nasıl inandınız?İnin benim dağlarımdanVatansız kalırsınızİnanın fena yanılırsınız,O dağlar vatanımızBölünür mü sandınızMisak-ı Milli andımız.


Ahmet Tığlı



Mor Lekeli Akşamlar

Yalnızlığın ufuklarına inen mor lekelerGibidir akşam,Çarmıha gerilmiş gözlerimde yananAşkın kızıl örtüsüKalkınca bir lâv gibi fışkırırYanardağlarda yürek dürtüsü.Yalnızlık yüreğimin kıvrımlarında gizliDamar damar dolaşır sokaklarımda.İnce bir yoldur sana uzananAyışığının şavkındaSeni bana getiren rüzgârların.Patika yollara mahkûmdur aşkÇaresizliğin ayak izlerinde.Bir aynanın mucizesindeUlaşır sesinin titreşimleriGölgeler eşliğinde.Duru yüreklerimizde aşkımızınO hüzzam sesiNey nidasıyla yankılanırGecelerin sessiz koynunda.Yalnızlık böyle bir şeydir işteAlır getirir seni bana sonunda.


Ahmet Tığlı



Mustafa Kemal Atatürk

Mustafa Kemal,yüreklerimizde ki sevgi,Kanımızda ki kıvılcım,Canımızda ki ruh,Dilimizde ki hece,Alnımızda ki gurur,Mustafa Kemal bir büyük dava...

Mustafa Kemal,yücelerde bir bayrak,Gönüllerde taht,Dillerde marş,Cumhuriyete ad,Ulusumuza rehber...

Mustafa Kemal,geleceğimizin umudu,Çağdaş uygarlığın sönmeyen yıldızı,Mustafa Kemal özgürlüğümüz,Çocuklarımız,gençliğimiz,Mustafa Kemal herşeyimiz...

Mustafa Kemal,yolumuzda ki aydınlık,İçimizde ki ışık,Ruhumuzda ki enerji,Türkün sonsuza dek sürecek sevdası,Mustafa Kemal Atamız,en büyük TÜRK,Mustafa Kemal ATATÜRK...


Ahmet Tığlı



Ne Oldu Sevgilere

Ne oldu sevgilere?Birden düştü gözümüzdenİhtiyaçmı kalmadı neSevgisizliğin kol gezdiğiSokaklarda...

Ne oldu sevgilere?Uzaklaştı ufuk çizgimizdenBir yürek kadar yakınkenGözlerimize inen bir sis gibiNefret,Güneşle aramıza giren.

Karanlık katran bir gece gibiÇöktü üstümüzeGüpegündüz,Ne olduğunu bilmeden.

Ne oldu sevgilere?Düşmanlıkla yer değiştirecekKadar...

Sahi ne oldu?Bir kabus gibi üstümüzeKara bulutlar çökecekKadar...

Tanrının hediyesidir sevgiArş'ı Alaya yükselecekKadar,Yakışmıyor insanlığaSevgisizlikle geçecek ömre,Sevgiye hasret yüreklereNe oldu sevgilere?Uçup gitti birden yüreklerimizdenCennete mi gitti sevgilerCehennemi terkederek bizlere...

16.12.2003

Ahmet Tığlı



O bir Sevgi İdi

O bir çiçekti;Köklerinden kopardılarSuda yaşarken,Kaderine terkettilerYaşamın labirentlerinde bir başına.O bir insandı;Her insan gibi yaşamaya hakkı vardıÇok gördüler;Bencilliğin kör kuyularındaZulmün sınır tanımaz karanlıklarındaKader deyip haketmediğiBir yaşama mahkûm ettiler.O bir candı;Canlarına sarıldıkça canını istedilerErittiler,tükettiler,Onu ona bırakmadılarDoğduğuna pişman ettiler.O bir sevgi idi;Ruhunun derinliklerinde kaybolmuşYokolmaya yüz tutmuş,unutulmuş,Bilmediler,görmediler,anlamadılar,Savrulan küllerindeTükenmemiş kıvılcımlarınBir sevdanın ateşiniYakana kadar...


Ahmet Tığlı



O Yazdı Bu Aşk Hikâyesini

O yazdı bu aşk hikâyesiniNe Mecnun'dan ilhâm aldıkNe Leylâ'ya sorduk,Yaşadık,sadece yaşadık.Ne aşklar gördü bu dünyaNe aşklar yaşandı ölümsüz,Kimi tarihe gömüldüKimi tarihe yazıldı.Nerede ne zaman,nasılKalplere kazındı.Seninle yaşadık bu aşk hikâyesiniİki kişilik.Ne dağları deldik Mecnun'laNe denizler aştık seninleBiz bu aşkı dinozorlar gibiBenzersiz yaşadık.O yazdı bu aşk hikâyesiniÇok da zorlanmadık;Sen bana taptın,ben de sanaİkimiz de Tanrı'ya,O yazdı bu hikâyeyiİkimiz için kutsaldı ya.Nereden bilirdim ben seniSen de beni,Arayıpta mı bulduk,Yakamozlara baksan brn mi çıkardımKarşılaşmadan önce,O yazdı bu hikâyeyiNereden bilirdim ben seniSen de beni,Birbirimizi sevmeden önce...


Ahmet Tığlı



O yer Abana

Gel kardeşim takıl peşimeNereye gidiyoruz demeGideceğimiz yer uzak değilGönülden ırak değil

Mavi gözlü yavuklun mu var?Yeşil gözlü sevgilin mi?Hiç farketmezÖyle bir yere gidiyoruz kiÖzlem çekmeyeceksinYalnızlık hiç...

Güler yüzlü insanlarımVar benim,Sevgi yayılır yüzlerindeDalga dalga sarar seniMutluluk çiçek açarBurada,Gülmeyen yüzler gülerCenneti sevmeyen var mı?İşte öyle bir yer.Merak mı ettin neredeNe denizin ortasındaNe gökyüzünde bir yerdeAma hepsi var oradaYeşilde senin mavi deİstersen yıdızları daVerebilirimAy da cabasıMehtap bir başka buradaEtme hiç merakBu yer karadaİnan doğru söylüyorumCenneti sunuyorum sanaSözlerimi atma yabanaO yer ABANA....

(16.6.2004 İstanbul)

Ahmet Tığlı



Önce Sevgiler Vardı

Önce sevgiler vardıBeyaz papatyalar açardıYeşerirdi yüreklerimizdeYemyeşil sevgi çimleriHerkese yetecek kadarSolmadan...

Önce sevgiler vardıYüreğimizin bir yerindeDağıtacak kadar,Çoğaltamadık sevgileriGittikçe kurudu içimizdeAnlamadan...

Zakkumlar türedi içimizdeIsırganlar daladı yüreğimiziBir sis gibi çöktü sevgisizlikKederlerle arkadaş oldukAcılara garkoldukBilmeden...

Önce sevgiler vardıSevgisizlik gelmedenYeşertemedik sevgileriÇorak bir toprak gibiTerkettik yüreğimiziAcımadan...


Ahmet Tığlı



Özlem Hep Eksik Kalandı

Sen hep içimde meltemler estiriyorsunYıldızların yürüyüşe çıktığı saatlerde,Ne dağlar yerinde dururdu baktığımNe ağaçlar yürüyüp gitti uzayın derinliklerine,Mahkûmdu dünya bu yolculuğaVe kader denilen şeydi çizilen boşluğa,Sen bu kaderin bir yerinde duruyordunBazen bir yakamoza çarpıp gülüyordunBazen de bir labirente sıkışıp kalıyordun.Uzattığım ellerimde soldu çiçeklerSarı bir gülün hüzünlü bakışlarında.Ve yalnızlığımda sana uzanan düşlerimdeİçimde duvarlar örüyorsun,Bu yaşam çarkının içindeKâh kaybolup,kâh çıkıyorsun,Ey sevgili; sen bu aşkıGönlünce yaşayamıyorsunVe sen hep içimde bir özlem gibiEksik kalıyorsun...


Ahmet Tığlı



Pierre Loti 'yle Bir Pazar

Hani ben oradanPierre Loti sırtlarındanSeslensem duyar mıydın?Hani o rüzgâr alır getirir miydiSaçlarını bana,savrulan edasıyla?Burada Pierre Loti'yi çeken bir aşk masalıDolaşırken semâda,Tüm aşklara meydan okuyorBu ulvî tepeden,dağılırken ziyâda.Buradan bakınca Haliç'in o heybetli duruşunaSaltanat kayıklarında canlanıyorFatih'in o tunçtan yüzü.İniyorken Haliç'e o korkutan gemilerBir tarihi müjdeliyor,Halat seslerinden gelen o iniltiler.Pierre Loti'yi çağırdım yanımaBağdaş kurduğu o sedire keyifleBir kahve içtik karşılıklıPüfür püfür esen rüzgârın sesiyle.Bir kırık pencereden baktık Haliç'eO nedir dedi; üç dakikadaHavadan ulaşan nesne,İçinden çıkanları görünceHayran hayran baktı,şimdi ki nesle.Hiç inmemiş gibi Haliç'eYöneldi o ruhuyla,Kayboldu birden gözlerimdenO gizemli duruşuyla.Pierre Loti tarihin derinliklerindenUzanan o sesinde,Çözülmeyen bir bilmece varO ölümsüz nefesinde,Oturmuş bir taç misâli duruyorEyüp'ün tepesinde...

Bir kır kahvesinden görünür şarkın efsanesiPierre Loti'yi cezbeden o uhrevi sesi,Onu buraya çeken esrarın budur kaldırılan perdesiBir masaldan ibarettir o aşkın 'Aziyade'si.Pierre Loti bizim ruhumuzdan bir dem alıyorBuradan ydi-düvele bizimle birlikte haykırıyor.Gittikçe 'Türkleştiğini'söylerken dünyaya,Pierre Loti Fransaya 'fransız'kalıyor...


Ahmet Tığlı



Sana Bir Dünya Kurdum

Salın gönlümün dehlizlerineSuları özleyen bir çiçek gibiSal köklerini derinlere,Suları tükenmez göller hazırladımSenin için...Ne Ay ışığından mahrum kalacaksınNe yakamozlarından ayrı,Düşlerin gerçek olacakGönlünce yaşayacaksın.Nereye gitsem orada olacaksın benimleIrmaklarında sular çağlayacak.Nadasa bırakılmış toprağındaDaha bir gür açacaksınEy sevgili! ..Sana bir dünya kurdumOrada kalıp orada yaşayacaksın...

Ahmet Tığlı



Sarı Bir Güldü İstanbul

Bekle beni ey İstanbul! ..Az kaldı geleceğim,Sılanın kokusundanSana kokular getireceğim.Ne kadar uzun açsam da adımlarımıSenden geldim,Yine sana döneceğim.Yıldızları dökülmüş gökyüzünüGeçit vermeyen sokaklarını özledim.Oksijeni tükenmiş havanıAtabilmek için geldim buralara,Ben aslında oralardaÇok eskiden unutulmuşBir eldim,Sılayı rahim dediler geldim.Sihrine yakalanmış bir hastalık gibiSavruldum durdum.Çoktan yıldızları dökülmüşNeonlarında bilmiyorumNe buldum,Ben senin yollarındaYürümekten yoruldum.Sen bu ülkede gurbetinDeğişmeyen adıydın,Sılayı hüzünlendiren yaban eldin,Özlem deyince hep sen hatırlandınGidişlerde ve gelişlerde...Bölüne bölüne tükenmeyenEkmeğinde bitmeyen bir tat vardı.Aşklarda sende yaşandıSevdaları da sen öldürdün,Sana gelenleri hem ağlattınHem güldürdün...Bana gelince ey İstanbul! ..Tüm kırmızı güllerimi soldurdunYerine hiç solmayacakSarı bir gül koydunTüm yüreğimi doldurdun...


Ahmet Tığlı



Sen Anlarsın

Bir nefes alsam havadanSen kokarsın,Bir ay düşse denizeSen bakarsın,Bir sis çökse içimeSen ağlarsın,Bir kor düşse yüreğimeSen yakarsın,Bir gülüşün yeter banaSen anlarsın...

Ahmet Tığlı 30.7.2006 (Sevgi Merdivenleri)

Ahmet Tığlı



Sen Ey Aşk! ..

Sen şafak sökerken sızdınKaranlıklarla boğuştuğum odama,Kolay mı öyle karanlıklardan kurtulmakBaykuşların tünediği gözlerimde gece,Ve sen ey aşk,tek hece,Uykularıma gönderilen kâbuslar gibiKorkuttun yüreğimi,Sormadın bir kez hâli pür melâlimi.Yorgun düşlerime saldıran cengâverler gibiSen ey aşk,bir bir düşürdün kalelerimi,Artırdın çilelerimi...Çektin bayrağını yüreğimin tam ortasınaTepindin! Ha babam tepindin! ..Bir zavallı yürekle yetindin.Sen ey aşk dertsiz başımaDert getirdin...Hoyrat saltanatını sürdürebilmek içinSen ey aşk! ..Ne yürekler bitirdin...


Ahmet Tığlı



Sen Gidince

Sen gidince;İçime bir sis çöker yalnızlığımdaSusar bülbüller dalındaKurur güller,İnceden bir hüzzamdırYürek sazındaİnleyen gönüller...Ne esen meltem serinliğiNe gönlümün yazı kalırYanık bir ney sesinde yankılanırSana ait ezgiler.Âşina renklere kapanır ruhumKutuplara dönüşen yüreğiminBir elvedasıdır buİçimden havalanan leyleklerin.Sen gidince;Açar mimozalarımKuruyan güllere nisbetAkşamın gölgeleriyle gelirGecenin matemi.Sen gidince;Bir hicaz ayrılığındaAğarır sabahlarım,Hele gülüşlerinHayallerimde salınırYarım sevdalarım.Sen gidince;Birden kayboldu mehtapGözlerimin perdelerinde uçuştu kelebeklerYokoluşun kanat vuruşlarında.Hani kaç bahara sözlüydükKavlimiz bu muydu?Koşacak hayallerimiz vardıKaf dağının ardında.Sen gidince;Hızlandı zamanDurdurduğumuz yılların ötesindenBir yokoluşa çağrıydıSenden kalan.Hani sonsuza dekti kavlimizHani inmeyecekti sevdalarımızZamanın doruklarından.Hani düşmeyecektik ıssız sokaklaraTutacaktın ellerimdenKoşacaktık hiç durmadanMavi ufuklara...Sen gidince;Düştü yıldızlarımDağıldı dünyam ayak uçlarımdaNe gel dedin peşimdenNe ağla dedin ardımdan,Kapattın tüm kapıları



Çölde serap arattınKaderin sokaklarında.

Ahmet TIĞLI 19.4.2006 (Sevgi Merdivenlerinden)

Ahmet Tığlı



Sen Gittin Gideli

Gözlerim ufukların ardındaBakışlarım içime dönükEllerim çeneme dayalıBir susku bilginlere özgüAnlatamadığım...

Gittin gideli bende bu düşküÖyle ayrıksı öyle suskunİçin için yanan şu kalbimYanan öyle bir ateş kiSöndüremediğim...

Gittin gideli değişti herşeyEvren bir başka evrenSustu bülbüller ağaç dalındaGüller sarardı güz sabahlarıAnlayamadığım...

Bir manastır kuytuluğunda yalnızlığımKara giysili bir rahibe gibiYahut biçareyim ıssız adasında Robenson’unŞu fanus içine kapatılan ruhumBir hücre kadar dar olan dünyaSığamadığım...

Bir ağlatının son dramındaSahiller boyu türküydü sana yaktığımSahiller boyu gürül gürülOkuyamadığım...

Denizin başucunda geçen gecelerGündüzleri maviliklere terkederGündüzler bambaşka mavilikte görünürYoksa denizlerdeki bu mavi boyaGözlerinin bir rengi midirSoramadığım...

Elimde bir olta gece gündüzDenizin dibini taramaktaBirşeyler ararım umutlaTakılan balıkların ardındanBir deniz kızı çıkar diyeBir deniz kızı, doya doyaSevemediğim...

Ahmet Tığlı



Sen Gülünce

İçimde çiçekler açarHuzur treni yanaşırİstasyonuma,Yüreğim saatin akrebine ayarlıZamanla yarışırMutluluğu yakalarYelkovanında,Zamanın bir anındaSen gülünce...

Karlar erir kış günündeRuhumun soğuk kutuplarınaMeltem rüzgârları eser,Patika yollardakara çalılarDolanırken ayağımaGüneşin kızıllığıAydınlatır yolumuSen gülünce...

Gecenin karanlığındaYıldızlar göz kırparAyışığı yakamozlardaGönülleri aydınlatırMehtapla kucaklaşırSıkıntılardan soyunurumDurur o an zamanSen gülünce...

Yalnızlık yavan bir aş gibiGözyaşlarıma inenAcı bir yaş gibi,Limanını ararkenUmmanda savrulanYalnız bir gemi gibi,Bulutların arasındanIşığını süzenBir güneş gibi yüzünİçimi aydınlatır,Sen gülünce...

Sahte dostluklar kurulurkenRiya her yerde hükümranOlurken,Sevgisizlik yol boyuAramızda dolanırken,Mertlik arkadan hançerlenirken,Dünya'nın tescilli yamukluğuİnsanlığa gölge gibiDüşerken,Umutlarımın kırıldığıZamanlarda,



Senin yakamozlarına sığınırımSessizce,Sen gülünce...


Ahmet Tığlı



Sen Herşeyim Ol

Sana ihtiyacım olduğundaBir dost aradığımdaYalnızlıktan bunalırkenÖzlemini çekerken sana muhtaçkenYanımda ol.

Gece ışıklarını söndürdüğündeBir mum ışığına hasret kaldığımdaÜstüme karlar yağarkenSoğuk kış günlerinde üşürkenAteşim ol.

Bilinmeyen iklimlerdeDonuk bakışlı adamlarınÜşüten bakışlarında donanVe sevgisiz ortamlarda sevgi kokanSevgi ol.

Hasta yatarken yatağımdaDoktorum ol ilacımı verenYaz akşamlarında susuzluğumu giderenVe sağnak sağnak içimi serinletenYağmurum ol.

Yolumu kaybettiğim zamanlardaPusulam ol yönümü gösterenAkşamlar geceye dönüşürkenKaranlıklar kabus gibi çökerkenGüneşim ol.

Ecel vakti gelip çattığındaEmri hak vaki olduğundaSana son kez baktığımdaSon arzusu bu olan hatırımda kalanVedam ol.

Ahmet Tığlı



Sen Üzülme

Yıldız yağmurunun altındaGecelerimi aydınlatan ışığımYüreğimde tomurcuk tomurcukBaharda açan çiçeğimSen üzülme...

Sen uzaklarda kanadı kırıkUçamayan kelebeğimSen yalnızlığımSen yüreğimde kahır bulutlarımVe akamayan gözyaşımSen üzülme...

Sen ne kadar uzakta olursan olO kadar yakınsın banaSevginin gücüyle ulaşırım sanaDurduramazlar ışığınıDoğan güneşinSağnak sağnak yağan yağmurlarınSerinleten damlalarınıŞiirlerle gelirim sanaSen üzülme...

Sen içimdeki sihirYüreğimde esen sam yelleriDinmeyen fırtınamsınGülen yüzümAğlayan yanımsınSen tek sevdamsınSen üzülme...


.

Gerek kalmaz doktorlara sevgilimYudum yudum içsen şifa bulursun.

Ahmet TIĞLI 10.8.2005 saat 1.40aa

Ahmet Tığlı



Sen Üzülme Gülüm

İçimde yine durulmaz fırtınalarSakin ve sessiz bir havada,Bir küheylanın dizginlerine tutunur gibiTutundu duygularım yalnızlığıma.Ve senden esen rüzgârlarıİliklerime kadar hissettimAyışığının seni hatırlatan şavkında.Yakamoz yakamoz indin yüreğimeTuttuğum ellerin sımsıcaktıGözlerinde yandı sevdanın ışıklarıUzattım ellerimi dudaklarınaBir seraptın...Nefesin tenimi yalayıp geçtiO içten ve arzulu,Özel bir rüzgâr gibi esti kokun içimeHücrelerimi yaktın.Bir begonvil mahzunluğuÇöktü içime,Sarmaşıklara mahkûm.Sana uzanan kollarım asılı kaldı havadaUzat kollarını kapansın mesafelerDökülsün yıldızları göklerinSeslensin o kozmik nağmeler.Ve sesin uzaktan karışırken boşluğaMilyarlarca ve milyarlarca ses arasındanArar bulur sesini gönlüm,Sussan da sonsuza dekKapansa gözlerin,Buluşuruz mahşer de bileSen üzülme gülüm...


Ahmet Tığlı



Seni Böyle Anmamalıydık Öğretmenim

Utandırma Bizi 24 Kasım

Yaşarken acıları sesin olmadıkDik durdun sınıfta yanlış anladıkÇocuklar beklerken senden bir umutOlmazdı akıtmak gözyaşlarını.

Övgüler yağdırdık halin bilmedikYaşamadığın günlere bir gün ekledikSandık ki; yücelttik duygularını24 Kasımlarda bir gün gül! .. dedik.

Bir elbise,bir gömleğe muhtaç eyledikKravatı taktırıp uygar belledikBir kitap alamaz hale getirdikNasıl geçinirsin bir gün sormadık.

Pazarda rastladık limon satarkenUtanması gereken sen değil bizdikBir ulusun hamuru ellerindeykenNasıl yoğrulduğuna dönüp bakmadık.

Hortumcuya verdiler senden kestilerÇorbayı çok görüp,simit verdilerNasılda unuttular öğrendikleriniOkullarda eğitildi hırsız dediler.

İstemekle olmuyor hakettiğin yerHakkından vazgeçsin yürekli her erAtamız yaşasaydı bu hale ne der'Ödeyin borcunuzu bu son emrimdir'

24.11.2003

Ahmet Tığlı



Seni Düşündüm Dün Gece

Seni düşündüm dün gece;Düşlerimdeydin.Uzak iklimlerin meltemleriOkşadı ruhumuzu,Sancılı bir gökyüzüBoğuyordu yıldızlarımızı.Seni düşündüm dün geceHer anını,Gülümsemelerini,gözyaşlarını,Nasır tutmuş acılarını,Seni sana bırakmayan kaderini.Yalnızlık türküleri buralardaÖzlemle karışır,İnce bir ney sesiyle buluşur,Ağaçların hışırtılı yaprakları fısıldaşır,Kuşların sesinde acı bir çığlık gibidirYüreğimin damar damar dallarında oynaşır.Seni düşündüm dün gece;Yorgun gözlerini,o yürek sızlatan sözlerini.İçimde dinmeyen fırtınalarınla sarsıldım,Karabasanlar sardı dört yanımıSu içinde yüzen yatağımdaSeninle yaşadım her anımı.Sesini duymak istedim;Havanın titreşimleriyleDalga dalga gelirken kulağıma,O tatlı sesin uyandırdı düşlerimdenSen gerçektin bir yerlerdeYaşıyordun o zalim ellerde.Seni düşündüm dün gece;Şarkıların binbir hece,Sesin bir keman sesi kadar inceAcılarını söyler dudaklarındaHüzzam makamında her gece.Hazin bir ölüm korkusu sararKaranlık sokakları,Sen ki; bir mayın tarlasındaYürür gibi umursamazken yaşamıYüreğinin derinliklerinde yakaladımSevgiyle yanan sana dair sevdamı.Seni düşündüm dün gece;Gülüyordun muzipçe,Ne sen bana sordunNe ben sana bilmece,Biliyorduk artık neydi bizi saranO kutsal hece,Yüreklerimizde duyduğumuzO özel sevgiydi sadece...

Ahmet TIĞLI 31.7.2006 (SEvgi Merdivenleri)

Ahmet Tığlı



Seni Öyle Seveceğim ki

Bu gece karanlık sokaklarımıIşığınla aydınlatacağım,Seni çıkarıp Ay'ın üstüneOradan bak nasıl atacağım.Bir yakamozun pırıltılarındaTakla attıracağım,Ve sonra gönlüme hapsedipSevdamı tattıracağım.Seni tek parmağımda oynatıpMeş'alemizi yaktıracağım,Seni öyle,öyle seveceğim kiGörenlere gıptayla baktıracağım.


Ahmet Tığlı



Seni Sevmek

Sevgilerden demet yaptım sevgilimGonca gonca açan güller içindeSaçlarına taç yaptırdım sevgilimPapatyası karanfili içinde.

Seni sevmek bir kaderse sevgilimMahkûmiyet bu kaderin içindeİki gönül iki sevda sevgilimBirlikteler aranır mı suç kimde?

Ayran gönül çalkalansa sevgilimDerya gibi sevdaların içindeİki yürek buluşturur sevgilimSevgileri ikimizin içinde.

Gönül ferman dinlemiyor sevgilimAşk ateşi bir yanarsa içindeKavrulursun yakar seni sevgilimAlev alev yanar başka biçimde.

Sevgileri ben bulmadım sevgilimYaratanın hediyesi içindeSevin diye gönderenin sevgilimSeni sevmek sevapların içinde.


Ahmet Tığlı



Seninle Bir Anı Paylaşmak

Biliyorum uzaklarda gözlerin nemliBir sitem içinde daha da elemli,Yürürken bir sevdanın kanatlarındaTahteravalli oynar gibiBir o yana bir bu yana sallanırdıkKorkularımızı yıldızlar giderirdi.Nasıl da çabaladık yılmadanDonan tebessümlerimize aldırmadanSeninle neleri göğüslemedik kiNe zirveleri aşmadık ki,Ne yangınları yüreklerimizdeSöndürmedik ki,Ve ben seninle her anımıKelebeğin ömrü gibi Kâr sayardımYarasaların hain bakışlarındaÜrperirdi aşkımız,Tutamadığın ellerimde solardıSarı güllerin...Özgürlüğün kanatlarındaDinlenirdi mahzun sevdalar,Giderken donardıGelişimde ki gülüşlerin.Ayrılık saatine kuruluYüreklerimiz,Bir hüzün sağanağı gibiBoşalıp dururdu.Yeniden yeşerebilmek için umutlarVuslat bir başka bahara kalırdı.Bir hayal dünyasının iki ürünüGibiydik,Bir varmış bir yokmuş arasında.Sen benim halimi bilirdinBen seninSussa da dilimiz,Etrafımıza şöyle bir bakardıkVar mı başka diyeDinozorduk ya ikimiz...


Ahmet Tığlı



Seninle Yaşamak İstiyorum

Gene bir akşam üzeri rüzgârıGönlüme eserek geçiyor,Bir Ay gülümsüyor,Uzaklardan göz kırpıyorSenin için yakamozllarda diyor.Gülümse ey sevgili,gülümse! ..Buna ihtayacın var.Pırıltılarında kaybolmak istiyorum,Bir terazinin kefesindeYengeç görmek istiyorum.Aşk şarkılarının kesilmediği gecelerdeSesini duymak istiyorum.Nağme nağme,hece heceSeninle dolmak istiyorum.Ben seninle nerede nasılBilmiyorum ama,Ömür boyu yaşamak istiyorum.


Ahmet Tığlı



Sensizlik Girdabı

Sensizlik girdabındaTakılı kaldı gözyaşlarımÜşüdü bir buz parçasınınUcundaYalnız ve upuzun...

Ne golfistrim akıntısıSıcak iklimlerinNe güneşin yakıcı sıcaklığıNe de klimaları evreninIsıtamadı beni,Üşüdüm sensizlik girdabındaÜşüdüm birtanem.Sensiz ve yalnızım...


Ahmet Tığlı



Sevgi Irmağı

Nedendir sevgilim isyan edisin Öfkeden çildirmis bir hali vardir İnan ki sebepsiz kızgın gidişin Ardında pişmanlık duygusu vardır

Sevginin içinde tuzu bulunur Birazda tadında burukluk vardır Aşkın gücü kalbe böyle kurulur Sahteden arınmış gerçeği vardır.

Emeksiz aşkların özü bilinmez Gönülden sevenin yüreği vardır Yılların ardında kalsa silinmez Tahtların üstünde bir yeri vardır.

Yürekten yüreğe köprü kurulur Gözlerden gözlere akışı vardır Sımsıcak duyguda sevgi bulunur Sevginin hep gülen bir yüzü vardır.

Baktıkça yeşerir sevda bahçesi Gülünü koklayan bülbülü vardır Bağıştır tanrıdan Dünya sahnesi İçinde yaşayan canlılar vardır.

Sevgisiz yüreğin gönlü kırıktır Mutsuzluk çekersen nedeni vardır Bilmezsen sevgiyi bil ki yazıktır İçinde kuruyan ırmaklar vardır.

7.2.2005saat 0.25

Ahmet Tığlı



Sevgi Merdivenleri

Merdiven kuralım göklerimizeBasamakları sevgiden olsun,Güvercinler salalım maviliklere,Kanatları gümüşten olsun.

Güneşten yakalım meşalemiziHalesi sevgiden olsunSönmesin yıldızları göklerinIşığı karanlıkları boğsun.

Kaktüsler dikelim çöllerimizeSuları kendinden olsun,Geceleri açsın çiçekleriDikenleri yıldızla dolsun.

Olmayana verelim sevgimiziSevgisizlik yeşermeden solsunSevgiden kuralım merdivenleriGönüller hoşnut olsun.

Ahmet Tığlı



Sevgiler Kazansın

Emekle yüceltelim sevgileriKin ve nefrete inat,Haince bakan gözlereSevgi mili sürelimKör edelim sevgisizliği,Sevgiler kazansın.

Çabayla büyütelim sevgileriSavaşlara inat,Kurşun atan silahlaraİnsanca direnelimYok edelim zalimliği,Sevgiler kazansın.

Yüreklerimize dikelim sevgileri,İşkencelere inat,Sevgisizlik kölelerineOnurla karşı duralımKaldıralım haksızlığı,Sevgiler kazansın.

Güneşin ışıkları getirsin sevgileriSevgisiz dünyamıza inat,Şeytanın çocuklarınıSevgiyle taşlayalımYüceltelim insanlığı,Sevgiler kazansın.

Yıldızlar çoğaltsın sevgileriKarıncalara inat,Mikropların ilaçlarınıSevgiyle üretelimİndirelim yeryüzüne cenneti,Sevgiler kazansın.

Ahmet Tığlı



Sevgilerden İlaç Yaptım

Yıkılmazsın çok güçlüsün sevgilimYaşatacak bu aşk seni beni deErisen de gram gram tenindeYaşatacak bu aşk seni beni de.

Yağmurlara haber saldım sevgilimSerinletir yürekleri bilirsinDamla damla düşer sevda üstüneSevgileri güçlendirir sevgilim.

Yıldızlara el salladım sevgilimYolumuzu aydınlatır bilirsinAyışığı inmiş deniz üstündeMehtap seni çağırıyor sevgilim.

Sevgilerden ilaç yaptım sevgilimHer hastaya iyi gelir bilirsinGerek kalmaz doktorlara sevgilimYudum yudum içsen şifa bulursun.

Ahmet TIĞLI 10.8.2005 saat 1.40aa

Ahmet Tığlı



Sevginin Sitemi-1-

Ben gönüller sultanıydımYüreklerin kalkanıydımSevdaların rüzgârıydımMutlulukta payım kaldı.

Bir çiçektim soldurdunuzSuyum vardı kuruttunuzSonbaharda unuttunuzToprağımda izim kaldı.

Kin nefretle yaşadınızKavgalara alıştınızÖmür boyu çatıştınızGülüşünüz yarım kaldı.

Yaratanın eseriydikNe yapalım böyle dedikBiraz gayret göstermedikYüce Tanrı buruk kaldı.

Çıkmasaydım yüreklerdenİnmeseydim yücelerdenKurtarırdım zalimlerdenMazlumların âh-ı kaldı.

Bu ne şiddet nu ne savaşYarılmadık kalmadı başİnsanoğlu biraz yavaşİnsanlığın lâfta kaldı.

Yediğimiz bir lokma aşBundan mıdır bunca savaşBitti dünya gözünde yaşOksijene hasret kaldı.

Hiç durmadan çoğaldınızBu dünyaya sığmadınızNimet bitti aç kaldınızHevesiniz yarım kaldı.

Bu dünyaya neden geldikKim söyledi ozon deldikZehir saçtık bilemedikCehennemden eser kaldı.

Ölüm bile korkutmadıDersimizi okutmadıBizi böyle yoğurmadıTanrı bile şaştı kaldı.

Ben sevgiyim yaklaş birazBu dünyada kalsın bir yaz



Biliyorum bunca niyazBunca yaşlar bana kaldı.


Ahmet Tığlı



Sevgiye Sığın

Duygular denizine düşerseGölgeleri akşamınUmutlar geceye çarparsa kırıkAcılar yumak olupGelirse üstüne,Ve de dökülürse gözyaşlarınYalnızlığına;Sevgiye sığın...

Bezmişse ruhun çirkinliklerdenAğrıyorsa miden bulanırcasınaAtmak istiyorsan kendiniBaşka diyarlara,Hazmedilir gibi değilseBunca rezillik;Sevgiye sığın...

Güvenin yitirildiği sokaklardanGeçemiyorsan yalnızİhanet bir bıçak gibiSaplanıyorsa yüreğineZulüm labirentlerindeÇekilen acılara dayanamıyorsan;Sevgiye sığın...

Yalanlara duramıyorsan karşıSarsılıyorsa tüm ruhunŞokuyla aldatılmışlığınKazınıyorsa çilelerÇizgi çizgi alnınaKatlanamıyorsan bakışlarınaÖlümcül yarasalarınSevgiye sığın...

Bitti sebeplerim diyorsanBir gün,Düşünüyorsan ölümüSessizce,Kalmadıysa fer gözlerindeÖteleri görecekSon yaşam arzusuKımıldıyorsa kanındaSevgiye sığın...

(25.03.2004 Saat 14.30- İstanbul)

Ahmet Tığlı



Sevgiyi Aradın Sen Hep Düşünde

Gülerken acıyor herbir yerlerinYarana sevginin merhemini sürAcılar iz yapmış kalbin üstündeDertlerin baharda defterini dür.

Ellerin elimde bitsin dertlerinGelecek günlerin safasını sürHakkındır bu yaşam artık ömründeYazılan defterin sayfasını dür.

Eriyor çileli yüzün tenlerinSevdanın toz pembe allarını sürYaşanan gerçektir yanan gönlündeUmuda kapanan yazgıları dür.

Asalet örülmüş herbir genlerinruhunda yücelen güzelliği sürSevgiyi aradın sen hep düşündeTutmuşken ucundan talihini dür.


Ahmet Tığlı



Sevgiyle Yaşar Ruhlar

'Seviyorum'demek yetmez sevgiyeYürekten esecek rüzgâr gerekirGözlerden okunan sevda olmazsaBoş yere dökülen yaşlar birikir.

Yalanlar uydurmak olmaz sevgiyeGönülden söylenen sözler bilinirSözlere vefayı katmak olmazsaKalplere yazılan aşklar silinir.

Sahtekâr uzaktır gerçek sevgiyeRiyâkar aşklara yürek bulunurSevgiler Nâmerde muhtaç olmazsaSeven gönüllere köprü kurulur.

Yoksuldur zâlimler gerçek sevgiyeTaşlaşan yürekte sevgi bulunmazYağmurlar doldurur kurak gölleriYaşayan ruhları sevgi kurulmaz.


Ahmet Tığlı



Siz Çevrenin Sahibisiniz

Kolay mı anlatmak sizler kimsinizÇimenler yeşili bakışlarınızMasmavi tertemiz denizlerinizAkarken yüreğinizde ırmaklarınızGöller,ormanlar alkışlarınız.

Yaşayan doğanın kalbi sizsinizSahipsiz çevrenin sahibisiniz.

Dumanları dağıtan rüzgâr sizsinizDelinen ozonun kalkanısınızZehir saçan bacalara filitresinizNefessiz dünyaya oksijensinizCanlanan çiçeğin suyu sizsiniz

Ölürken canlılar merhametsinizSahipsiz çevrenin sahibisiniz.

Bitkiye ruh veren gönüllerinizHayvanlara sevgiyi veren sizsinizDuyarsız yüreklere meş'alesinizAnlamayan ruhlara terbiyesinizAffınız yok bilirim,şahin sizsiniz.

Saygısız yürekten beklemeyinizSahipsiz çevrenin sahibisiniz.

Tanrının seçtiği görevlisinizDengeyi sağlayan gönüllerinizDünyaya ruh katan sevgilerinizDağlar kadar yüce yüreklerinizBilmeyen bilmesin çaba sizsiniz.

Tanrının katında çok özelsinizSahipsiz çevrenin sahibisiniz.


Ahmet Tığlı



Sorma Bana Kalbimin Esrarını

Sorma bana kalbimin esrarınıKaç bahar kaç yaz geçti üstümdenYaprak yaprak savrulduğumdaSaymadım kışlarımı üşürkenAnıların yorgunluğunda...

Sorma bana kalbimin esrarınıKaç sevdayı uğurladığımdaKülleriyle avundum,Her bitişin hüzünlü yalnızlığındaBurukluğunu yaşadımGecenin karanlığında...

Sorma bana kalbimin esrarınıSenden önceki zamanlardaKaç yara sardım acılarımdaElem bulutları kepenklerini indirdiğindeGündüzlerime,Kâbuslarımı yaşadım uykularımda...

Sorma bana kalbimin esrarınıSen geldiğinde apansızYıldızlara ulaştı sesim,Çölleşen toprağıma aktı sularYeşerdi dört bir yanımYeşerdi! ..Canlanan baharımda...

Sorma bana kalbimin esrarınıDağılır dört bir yanımdanSevdanın ılık iklimlerine rüzgârAğlarım talihime,Sen gelince kokar güllerimÇalar gönül şarkılarımDiner sancılarımGönül rahatlığında...

Sorma bana kalbimin esrarınıKapattım pervazını;Pencereme vurunca aydınlığınYeniden bakmak için güneşine'Kor kızılı yalnızlığım'Koşar ufuklara,gönül aydınlığındaYakalamak için güneşiniTan kızıllığında...


Ahmet Tığlı



Sorma Hiç

Duygularım yıkılırken içimdeBir sarhoşum bir sarhoşumSorma hiç...Uçuyorken bulutların üstündeYağmur yağmur dökülürkenBilme hiç...

Karadeniz kudururken içimdeSenden başka sevdalaraYorma hiç...Nağme nağme şarkıların gönlümdeÇalınırken uzaklardaOlma hiç...

Ufak tefek kusurlarım olursaÖyle midir böyle midirDurma hiç...Kolay kolay uzanmayan elimiSımsıkı tut dost elidirKorkma hiç...

Yıllar yılı sevgi sönmüş içindeBir kibritte benden olsunGülme hiç...Bir bakarsın unuttuğun sevgiyiHatırlatan kimdir diyeSorma hiç...


Ahmet Tığlı



Söyleyemedim Sevdiğimi

Bir düş gördüm dün geceBulutlardan indin gizliceGülerken tatlı tatlıAnlatıyordun sevdiğiniDinlerken sessizce sözleriniBir şimşekle döndün bulutlaraSöyleyemedim sevdiğimi.


Ahmet Tığlı



Şehr'i Stanbul

Şehir susmuş,küsmüş bir haylıAnnesini unutmuş evlâtlarınaYaldızları dökülmüş neonlarınınDibinde yaşlanmıştı yapayalnız.Dizginleri tutulmaz bir küheylanınTırıs gidişinde dinlenmeden,Dizlerinin üstüne yığılıp kaldıTık nefes bir hâl aldıVakitse bir hayli akşamdı.

Yorgun toprak bırakılınca nadasaDaha fazla ürün alabilmek için,Hababam kazıldı dipleri çaresizÇorak bir araziye döndü şehirBurun deliklerine daha fazla havaVerebilmek için delindi toprak.Gözlerine koşan milyonlarca kuşÇarparak duvarlarına devrildiVakitse bir hayli geceydi.

Eriyip tükenmiş bir hasta vardıDoktorların ne yerse ye dediğiNe kadar bir süre yaşar bilinmezBelki de iyileşir mucize olur,Üstünde tepindik yine ölmediAcı acı gülümser hep zehir solurYıkılmaz duvarlarına depremler vururKorkular içinde kıvranır dururNedim'e mecalsiz utanç duyulurŞehr-i Stanbul denilen budur.


Ahmet Tığlı



Şiir Vardı Yaşamın Burçlarında

Şiir vardı yaşamın burçlarında;Kırmızı gözlü baykuşlarınGündüzleri mıhlanan bakışlarınaKör eden bir güneş gibi indi.Akşamın uzaklaşan kızıllığındaGecenin yıldız yıldızİnen mehtabındaMehtabın Ay'ında ve onunYakamozlarındaDize dize dansediyordu,Ve bir ozanın deyimiyleŞiir 'iktidara yürüyordu'.Gülün tomurcuğundaO kırmızı yanaklarında,Ya da sarı benizinde,Karanfilin o mest eden kokusundaKardelenlerin dağbaşlarındaO boynu bükük duruşundaVe bir sevgilinin içten ağlayışındaVe gören gözlerimizin her rengindeVe yalnızlıklarımızda,Acılarımızda ve özlemlerimizdeŞiir vardıKanayan yüreklerimizde.Şiir vardı yaşamın burçlarında;Ve o binbir sıkıntımızın yokuşlarınaBizi teselli edebilmek içinYol boyu yürüyordu.Bazen anlatmak isteyipteAnlatamadıklarımızınİmdadına yetişerek,Bir sevgiliye dil dökerekVe gülümseyerek ağlayan yüzümüze.Elleriyle okşar gibi yüreklerimizeBir ana şefkatiyle dokunuyordu.Ormanların o heybetli duruşundaÇağlayanların o çağıldayan sesindeDenizlerin sahilleri yalayışındaGüneşin her doğuşunda ve batışındaŞiir vardı...Şiir vardı yaşamın burçlarında;Bir hüzzam şarkının o hazin güftesindeKuşların cıvıl cıvıl neşesindeKozmik uğultunun yaklaşan nefesindeŞiir vardıTanrı 'nın o kutsal sesindeVe evrenin tam ortasında...


Ahmet Tığlı



Tanrı'ya Varmanın Yoludur Sevgi

Yağmur damlasında birikir sevgiGönül mahzeninde şarap misâli.

Bir gönül iksiri sevda çiçeğiKanayan yüreğe şifa misali.

Yaşam tellerinde bir garip seseAyardır sazında akort misâli.

Devasız hastaya dermandır sevgiTanrı'dan yazılan ilâç misâli.

Gönülde gülleri derendir sevgiBaharda yeşeren sevda misâli.

Karanlık dünyanın ışığı sevgiEnerji üreten güneş misâli.

Cehennem azabı çekerken sevgiAcıya devâdır cennet misâli.

Tanrı'ya varmanın yoludur sevgiMühürlü kâlplere ferman misâli.


Ahmet Tığlı



Terörist Sanmışlar İki Bebeği

Dün okudum,gazetelerdenVahşeti,Terörist sanmışlar iki bebeğiYaşları biri bir,biri iki,Onlar bebektiler,çocuk bile değilNeden ve niçin öldürüldülerBir yanıt vermediler...

Anne sütünden yeni kesildilerAcıktılar;Anne! ..Mamaİ..Mama! ..dediler:Bir kurşunmuş 'Amerikan Maması'Nereden bilsinler...

Masmavi bir dünyayaGözlerini açtılar,Çipil çipil baktılarDünyayı masmavi sandılar,Kapkara bir yazgının kurbanıydılarNeden ve niçin öldürüldülerBir yanıt vermediler...

Onlar IraklıydılarBir kahır ülkesininBebekleriydiler,Ölümü bunun içinmiHakettiler? ..

Dün okudum gazetelerden vahşeti;Terörist sanmışlar iki bebeği,Yaşları biri bir,biri iki,Onlar bebektiler,çocuk bile değilSütten yeni kesildilerAcıktılar;Anne! .. Mama! ..Mama! ..dediler:Bir kurşunmuş 'Amerikan Maması'Nereden bilsinler? ..

Onlar bebektiler,çocuk bile değilNeden öldürüldüler? ...

23.11.2005

Ahmet Tığlı



Teşekkürler Milli Takım

Ay parladı yıldız düştü önüneGökyüzünde dalgalandı bayrağımİnledi ufuklar kırmızı beyazDoldu gönüller mutlulukla bu yaz.

Geçtik Orta Asyadan Uzak Asya'yaSelâm durdu Türk'e bütün bozkırlarDinle bizi,geliyoruz ey dünyaDuydukların Türk'ün ayak sesleri.

Rüştü,Alpay,Tugay,Hasan,İlhanlaBir yürekiz yetmiş milyon inandıkBu coşkuya karşı durmak mümkün mü?Yetmiş değil,yüzelli milyon bütünüz.

Yirmibirinci asır Türk'ün asrıdırSözümüzden dönmüyoruz bil dünyaBiliniz ki bu sizlere bir ikazTarih tekerrürdür bunu böyle yaz.

Destan yazmak Türk'e mahsus bilinsinÖrnekleri yüzlerce var bununBu gün yoksan finallerde üzülmeBitmedi,bu işin yarını da var.

Yücelttiniz bizleri uzak Asya daGönüllere taht kurdunuz bu yeterOlmadıysa şampıyonluk ne kederSizler gönüllerin şampıyonusunuz.

Teşekkürler Milli takım binlerceBayram yaptık buralarda sizlerleGöklerin en yücesi Arş-ı ÂlaysaSiz diktiniz bayrağımı üstüne.

Kanije de Hasan Paşa nasılsaKalede Rüştümüz öyle devleştiYüreğimde volkan oldu sözlerimÇok şey yazmak istiyorum inanınŞimdilik bu kadar,benden binlerceTEŞEKKÜRLER Milli Takım gönülden.


Ahmet Tığlı



Tünelin Ucundan Bir sızsa Güneş

Yaşanmamış yıllardı kaderin adıGözlerine bir sis gibi inen yıllarSarı yapraklar misâli düşerken takvimdenAcıların dur durak bilmeyen sayfalarıBırakmadı yaşamı kendi halinde...

Bir hüznün yanık izleriydiYüreğinden süzülen,Kat kat uzaklaşan bulutlardaGözlerinden damlayanDaraldıkça daralan ruhundaGönül şarkılarının özlemi vardıSevdaları susmuş yüreğinde...

Bir tutsaklıktı çözülmeyenTutkunun çılgın tâkibindeZulüm hep vardı haykırışındaBir yaşamı yokeden,Göz göre göre imdat sesinin yalnızlığında...

Bir sevdaydı isteği sadeceAşk-ı hiç tatmamış yüreğindeBir sevgi rüzgârı esse gülerdi yüzüYakamozların pırıltılarındaydı giziÇözülemeyen bir düğüm gibi yaşamında...

Sıcaktı; sımsıcaktı gülüşüAğlamaktan yorgun gözlerindeUzak sahillere bakardı ulaşamadığıOkyanusla boğuşan yelkenliler gibi,Fırtınaların dindiği sevgi limanlarında...

Umudun kapılarını bir aralasaKoşardı yalınayak mavi ufuklaraYıldızı parlamadı yıllar yılıTünelin her iki ucundanSızarsa güneşin ışıklarıO da gülecekti elbetO da;Hiç gülmeyen bahtında...


Ahmet Tığlı



Umudu Aradı Kızıl Ufuklarda

Tükenip ilkbaharda yenidenAçan güller gibi,Soluk benizli bir başakUzatırdı boynunuGüneşin kızıl alevine.Çölleşen toprağındaBir buğday tanesi gözleriBitmeyen bir umutlaYalvarırdı Mevlâ'yaTalihinin dönmesi için.Bitmez tükenmez bir yaşam direnciÇaresizliğin geçit vermez sokaklarındaNe yıldızlar yol gösterebildiNe yakamozlar umut verebildi,Kaderin bi-pervâ yollarındaBir sevginin ışığında durabildi.Yüreğinde esen fırtınalarıBiraz da olsa böyle dindirebildi.Baykuşlar tünedi uykusuz gecelerineEngin ruhu huzursuzluğunSarmalında boğuldu kaldı.Yaşamın tüm olumsuzluklarıÜstüne çöktüğündeNeden ben diyen haklı isyanıAcı hayatın sessiz duvarlarındaYankı bulmadı.Bir tek sevda idi,Ruhunun derinliklerinde onu yaşama bağlayanYaşam iksiri gibi...Bazen yavrusunu korumak isteyenBir kartal gibi kalkınca ayağaGeçit vermezdi baykuşlarBir ana yüreğine...O hep güneşi aradı talıhsiz yaşamındaUmutsuzluğun umuda dönüştüğüKızıl ufuklarda...


Ahmet Tığlı



Unutmadım Baba

Baba!Gittin; her fâni gibiVâdenin bitiminde,Unutmadım;Babalar gününde değilHer babalık görevimde...


Ahmet Tığlı



Ülkeyi Gören Yok

Adam doktora gittiBir gözlük almak için,Yaşı tam seksendiGönlü güzel,yüzü şendiDoktor bu ihtiyarı sevdi.--Baba; uzağımı görmek istiyorsun?--Yok doktor:önümü göreyim yeter. Ben bu yaştan sonra ne yapayım Uzağı görüp, Yengeni göreyim kâfi.--Dünya gözüyle sâhi...--Doktor; sen gençlere bak, Onların görsün gözü Olmasınlar miyop.--Baba; gençler hep gözlüklü, Gene de faydası yok.--Eyvah! dedi ihtiyar,eyvah! Oysa tek umudumuz! .. Ülkeyi gören yok.--Baba; bana kalsa ne yapar eder Sağlardım görmelerini, Onları gören yok...--Yaa öyle mi? Ben ayağa kalktım doktor! Sen de kalk...


Ahmet Tığlı



Vahşetin Adı Filistin

Gecenin karanlığında kara gölgelerKuşattı Filistin'iYağdırdılar dört bir yanaZulmün çelik makinasını.Acımasız kanatlarıylaŞahin yuvasından fırlayan kuşlarGibi saldırdılar,Sanırsınız ki tüm canlılara düşmandılar.Dünyanın gözleri önündeYaşanan bir vahşetti buKatillere gıptayla bakılanBir insanlık dramıydı bu.Kimsesiz yoksul Filistin'iVurdular canevinden,Çocuklar top oynarkenBir top düştü derinden,Masum bir yavrucağınKim anlardı halinden.Filistin kan ağlıyorİnsanlığın elindenNerededir insanlıkMühürlü mü dilinden?Ortadoğu'nun çilesiBitmeyen insanlık trajedisiPetrolü yoket TanrımKanla çiziliyor Ortadoğu projesi.Ne hak kalmış ne hukukNerede insan hakları bildirgesiKim yazmış bu bildirgeyiSömürgeciler değil mi?Filistin de yaşayanlar acep insan değil mi?İnsan denen mahlûklarKör müdürler sağır mı?Filistinde kan dökenCanavar sayılmaz mı?Can verenden can almayaVekâlet mi almışlarDemokrasi barışmışBuna nasıl kandınız,Ey insanlar! ..Vahşetin adı FilistinUygarlık mı sandınız...


Ahmet Tığlı



Varlığın Volkan İçimde

Doludur sevginle kat kat yüreğimBeslenen yuvada kuşlar gibidirİçimde kımıldar eski bir anıKalbime yazılan aşklar gibidir.

Her derde devadır senin bakışınBaharda yeşeren çimler gibidirGeçerken bir sıcak gülüş bekleyenGönüller sevinçten sarhoş gibidir.

Bakmadan arkana yalnız gidişinKanayan yürekte hicran gibidirBir enkaz misali arkanda kalanYolunu bekleyen mecnungibidir.

Yılların özlemi kalbime sığmazÇağlayan gönülde umman gibidirBir haber,bir selam gönder ne olur!Varlığın sönmeyen volkan gibidir.

Ahmet TIĞLI (Sevgi Merdivenleri)NOT:Bu şiirin birinci ve üçüncü dörtlüğü nihavent,ikinci dörtlüğü hicaz makamında TRTemekli bestekarlarından Tahir Sıral hoca tarafından bestelenmiştir.

Ahmet Tığlı



Veda

Bir son mudur çekip gitmekMecbur kalmak birşeylere?Umutlara virgül koymakNoktalara hazır olmak.

Bir bûseye tutunarakAcıları hafifletmekSevdalardan ayrı düşmekKopuk gitmek biryerlere.

Dönmek için el sıkışmakYa da hepten yokoluşaBaşka yerden zamanlardanMekânlardan el sallamak.

Vedalarda burukluk varSon veda da acı hüzünGerçek veda gönüllerdenSilinmektir gitmek değil.


Ahmet Tığlı



Yalnız değilsin

Hafiften bir rüzgâr eserDuygular denizindenYalnızlığıma dokunur gibiSerinletir ve ferahlatır benliğimi.Kaç fırtınaya göğüs germektenYorgun ve bitkin yüreğimSenden esecek rüzgârlarla dirilir.Bir dağın ardından çıkacak yıldızınYalnızlığıyla avunur.Sana ırak bir ülke değildir gönlümİçinde yaşayan cananla övünür.Sımsıkı tuttuğum pervâzlarındanSızan bir ışık,Gönül kadehimde yıllanmış şarap,Buruk bir sevda gibisin.Sen yudum yudum içtiğim âbu-hayatBir yaşam iksirisin.Ne kadar gideceğim belirsizBir yolun üstünde,Aydınlık dünyamınSönmeyen yıldızısın.Ve sen ey sevgili;Yapayalnız dünyandaUzattığım ellerimi tutanYalnız değilsin...


Ahmet Tığlı



Yaşam Hep Bir Sırdı Düşlerimizde

Yorgundu yıllar zamanın kanatlarındaLeyleklerin o mutat seyr-ü seferindeUmuda yolculuğa açılan bir pervâz gibiDolandı durdu güneşBir ufuk çizgisinden bir ufuk çizgisine,Gözler hep yeni bir günü bekler gibiMutlulukla mutsuzluk arasıO ince çizgide...Yaşamın labirentlerindeKâh bir deniz kenarı serinliğindeBazen bir gül bahçesindeDikenler arasından yol bulmaya çalışanBir yolcu gibi,Ulaştık sonsuzluğa...Ölümün ürküten sesiVe nefesi ensemizdeGülüp ağlamak arasında.Ve ebedi yalnızlığımızdaKısa süren düşlerimizdenDaha kısa süren ömrümüzdeSınırlanmıştı dünyamız bir kere.Biz bu sırra eremedenÖlümün acımasız ve kaçınılmazPençesinden,Bir bir düşüverdik toprağaDöndük yine geldiğimiz yere...


Ahmet Tığlı



Yaşamaktır Umut

Yıkık bir binanın yıkılmayan balkonundaSaksıdan boynunu uzatan çiçek,Ben ölmedim yaşıyorum diyebilmektir umut.Bir çöl ortasında vaha aramakVe bundan vazgeçmemek,Ölümü bir son olarak değilÖlümden sonra da yaşamayı yeğlemektir umut.Bir bedene bir ruha mahkûmiyet değil,Bilinmeyen ruhlarda,bilinmeyen dünyalardaUnutulmadan yaşamayı ummaktır umut.Kısaca yaşamak,yaşamaktır umut...


Ahmet Tığlı



Yıllar Bıkmadınız mı

Yıllar bıkmadınız mı saçlarımı ağartmaktan?Uçup giderken önümdenYorgun bir savaşçı gibi yalnız bıraktınız.Yıllar bıkmadınız mı ağlatmaktan?Akıp giderken gözyaşlarımNehirlerimi kuruttunuz.Yıllar bıkmadınız mı zulmetmekten?Kaderime bir düğüm atıpAcılarla dağladınız.Yıllar bıkmadınız mı çektirmektenÇileleri ilmek ilmek örüpYaşamaktan bıktırdınız.Yıllar....bıkmadınız mı,bıkmadınız mı?


Ahmet Tığlı



Yine Sen

Yine sen unutulmayanSabah güneşiyle parlayanGözkapaklarıma inen ağırlıkYüreğimde ki tatlı sızıDamarlarımda uçuşan kelebekNesin sen yine sen,Akşamla ufkuma inen...

Yine sen unutulmayanRüyalarımın enfes süsüŞarkıları sustursam bir anMızrabın kalp tellerimde her anTan kızıllığında yananKimsin sen yine senAyışığında inen...

Yine sen unutulmayanKasvet bulutlarını yırtanİkinci bahar yaşatanŞiirlerimde uçuşanSoğuyan yüreğimiGülüşüyle ısıtanNesin sen sevdamısınAnsızın gönlüme düşen...

(4.8.2005 ABANA)

Ahmet Tığlı



Yine Sevgi

Yine sevgi;Yüreklerin tek anahtarıYedeği olmayan,Ne karun zenginliğiKırabilir kilidiniNe de hilekâr sözlerAçabilir kapısını.Yine sevgi;Gönüllerin kopmayan tek bağıSahtesi yapılamayan.Ne kral saraylarındaHuzur bulabilir,Ne de şaşaalı yaşamAvutabilir.Yine sevgi;Ruhların tek gıdasıAçlığını gideren,Ne zengin sofralarındaDoyabilir,Ne de iç sıkıntısınıYağmurlarla giderebilir.Yine sevgi;Yokluğu yaşamı boğabilir.


Ahmet Tığlı



Yine Yaktı Gözlerin

Güneş gibi yaktı yine gözlerinYıldız olup yüreğime inerkenDudağından dökülüyor sözlerinŞarkımızda güfte olup inlerken.

Niçin bana öyle baktı gözlerinDilden acı söyler yakıp giderkenUtanır mı al al olmuş yüzlerinKor ateşte sevda gülü kanarken.

Bir kaçamak nazar etti gözlerinAkıttığım yaşı mendil silerkenKıvılcımı çaktı yine közlerinSevdamızda ateş olup yanarken.

Baygın baygın baktı yine gözlerinBir sevdaya çağrı yapıp dururkenBırakmıyor beni bana gözlerinAşk rüzgârı esip kalbe vururken.


Ahmet Tığlı



Yitirilmiş Yaşamlar

Sen rüzgârda bir o yanaBir bu yana sallananFırtınanın kanatlarındaAcıların gözyaşlarındaTerk edilen sevgi sahillerindeKokuşmuş sokaklardaKanayan aşklarınYalnız kadını...Kötülerin dünyasındaSevgisizlik sevgi diyeYutturulurken,Bilir misiniz kaç rengeBoyanır...Ve böyle bir ihaneteSevgi diye çarpan yüreklerNasıl dayanır...Umudun yitirildiği sokaklardaSenin ayak izlerindeKötülüğün izbe koynundaÖrselenen insanlık değerleridir.Sana haksızlığı yapanlarKokuşan sokaklardan geçenDik yürüyemeyenlerleDiğerleridir...

Sen kötüler dünyasındaYalnız kalmış kadın,Sana güzelliğin düşman.Gezdiğin sokaklardaVicdanlardır kanatılanVe uzatılmayan ellerinLekeli saltanatıdırYaşatılan...Ve de günah kokan sokaklarSenden sorumludur,Bu sokaklar hepYitirilmiş yaşamlarla doludur.


Ahmet Tığlı



Yokedilememiş Sevgi

Ne kadar bakarsam o kadarSevgiye hasretti gözlerin,Donuk bakışlarına yıldızlarÜşüşürdü,Parlak,gülen,göz kırpan yıldızlar.Ve sen gülmekle ağlamak arasıHiç yaşanmamış duygularınŞaşkın bakışlarında öylece kalırdın.Yeni bir sürgün gibiGülüşlerinde yeşerirdi filizler,Gölge gölge savrulan yapraklarınArasından sızardı günışığıVe sen yeniden doğardın.Bitmeyen gecelerindeAyışığı şavkındaBir yakamoz başındaZamanı gelmemiş bir mutluluk gibiBeklerdin beni.Öylesine yosun tutmuş yalnızlığınZulme mahkûm kaderin,Gittikçe kısılan sesin,Buz kesen bir yüreğinTükenen çırpınışlarındaBuldum seni...İnanmayan bakışlarındaSevginin ne rengini ne kokusunuBilmeyen yürek atışlarında,Sönmüş bir volkanınSavrulan küllerinde,Acıya bağımlı bir ruhunGözyaşlarında,Bir imdat sesinin canhıraş çığlıklarındaBuldum seni...Nasıl da sevdim seni;Ruhunun derinliklerine indiğimdeYeni bir yanardağ keşfeder gibiSavrulan küllerinde bile,Patlamaya hazır bir volkan sıcaklığındaYokedilememiş bir sevgininİzleri vardı,Yokedilememiş bir sevgininYokedilememiş...


Ahmet Tığlı



Yokedilemez sevgiler

Sen zulüm! Yıldızları indirebilir misin yeryüzüne?Güneşin ışıklarını söndürebilir misin?Acıların dağladığı yüreklereSevgi yağmurları yağdırabilir misin?

Senin kuşların gökyüzünde fırtına ekerİşkence kanatlı kuşlarınBombalar yağdırsa da insanlığaCehennem bakışların.

Sen çoktan hakettin Tanrı'nın gazabını,Bilmiyorsun ilahi kudretin azabınıNeden durdurmaz seni bilir misin?İstediği için yerleşmesiniVicdan denilen sesin.

Yokedemezsin sevgileri insanlıktan,İndiremezsin yüreklerin arş'ı âlâsındanDindirilemez özlemidir buSevgiye hasret gidişin

Acılar denizine düşerse damlalarıSevginin,Susar dalgaları sahildeAzgın denizin...

Ahmet Tığlı



Yüreğimin Küllerinde Yanarsın

Sana bıraktım yalnızlığımıYüreğinde çoğalmak için,Düşlerimin aynasındaCoşardı hayallerimNehirlerine akmak için.Sen ırmaksın gözyaşlarımdanAkarsın,Çiçekler kadar masumSular kadar berraksınNe zaman sorsam haliniYüzün güler yüreğinle ağlarsın.Donuk bakışlarına düşerGecenin karanlığı,Yıldızsız gökyüzüdür düşlerinSevginin derinliklerine uzananSerapsın.Uzaklardan bir yıldız yırtarGecenin karanlığınıYakamozların can çekiştiğiSaatlerde.Ruhunda hüzzam şarkılarınYürek sızlatan inlemesi,Susmuş çağlayanların türkülerdeGizlenen şırıltısı.Sen hep ufuk çizgisindeKızıla boyanan güneş gibi varsınBir batar bir çıkarsın,Ne zaman burkulsa içimRuhumun derinliklerinde kanarsınSen bana ışığı geç ulaşanBir yıldızsın,Milyarlarca ışık yılı ötelerden gülenSon sevdamsın.Sönmüş bir volkandır yüreğimKüllerinde yanarsın...

Ahmet TIĞLı 29.7.2006 (Sevgi Merdivenleri)

Ahmet Tığlı



Yürekten Korkar Ölüm

Güvercin kanadındaAtmaca gölgesi,Güneş tutulmalarındaDönüşür akşamlara,Hâki renklidir ölümÇıkarmaz sabahlara.

Alaca bir kader yazılırSayfa sayfa,Döner kuytulardaLoş ışıklara...Çözülmez bilmeceDeğildir yaşam,Mutluluk dört koldanKıskaçta kahpe faklarındaGülmek tedbir isterGülmekle ağlamakArasında...Yalnızlık bir buruk sancıYalnızlık dosta muhtaç,Bitmez tükenmez sayfalarındaYeniden yazılmak için yaşam,Yeniden düğümlereİlmek atılır,muska itinasıylaÖlüm tuzakları kurulurAyaklarına,Ölüm yakışmazdı sanaYaşamak güleç yüz isterYüz vermez ölümlere...O kadar yakındın ki ölümeAzrail kıyamadı bana,O kadar bağlıydın ki yaşamaÖlüm acıdı sana...İki sevda iki yürekti yaşamPes etmeden gelmezdi ölümİnce bir çizgide duranSevdaları susmayanYürekten korkar ölüm...


Ahmet Tığlı



Zalimler Sevmemeli

Yüreğimde artçı depremlerin sarsıntısıGöz pınarlarımda kuruyan ırmakların sessizliğiGönül bahçemde yeşile hasret gözlerimBir gece içimde söndürdüğün yıldızlarKara delikler misali kaybolan ışıklarSen benim yaşama hevesimi bir günde söndürdünİçimdeki arzuları acımadan öldürdün...

Bir an düşünmedin bile yücelttiğimiz sevdayıHoyrat bir fırtına gibi yıktın dünyamıİçimde,güz günleri dökülen yapraklar özlemimDenizlerimde uçan martılar aç,yorgun rüzgârlarMeltem serinliği düşlerimde kaybolan hayallerSen benim dünyamın güneşini söndürdünİçimdeki arzuları acımadan öldürdün...

Giderken bakmadın arkandaki enkazaFeda ettin bunca emekleri gururla nazaBir inat uğruna yıktın,dönülmeyen yerdesinYalnızlıklar,karanlıklar,yoldaşın fırtınalarYaprak kımıldamayan yüreğinde soğuk kutuplarSen benim yaşam umudumu bir anda söndürdünİçimdeki arzuları acımadan öldürdün...

Ahmet TIĞLI 2002(Sevgi Merdivenleri)

Ahmet Tığlı



Zamanı Durdurmak Senin İçin

Zamanı durdurmak senin içinHani o herşeyimizden birşeylerAlıp koparan zamanı,Sürükleyip götürdüğü dünyalarıEskimiş bir giysi gibi bırakıp atanKaygısız,elemsiz ve acımasızArkada bıraktıklarına aldırmayanHız kesmeyip dinlenmeyenSonsuza dek akan zamanı.

Hiçbir şeyin yokolmadığı ama;Ufalanıp tekrar bütünleşen âlemdeBir kez daha dönüp geriyeYaşayabilmek için seni,Yüreğimin engin koridorlarındanUzanıp yakaladığım zamanıBir hayale dokunur gibiÇekip aldım beriye.

İşte geldim yanındayım ey sevgili! ..Ne dersen de,Olur mu öyle şeySen uçmuşun de.Hadi söyle;Yıldızları sen de görüyorsun ben deAy'a bir tutunsam diyorumOlmuyor de,Sen imkânsızı oynuyorsunNe diyorsun öyle,Hadi söyle...

Seni yaşamak tenine dokunmaksaGözlerin gözlerime değmekse,Tutmaksa ellerini bırakmamacasınaİpekli giysilerine sürmekse yüzümü,Ve saçlarını okşamaksaKendimden geçercesineVe özlem buysa;Bilesin ki ey sevgili! ..Gözlerine bakan da yüreğimEllerini tutan daTenine dokunan ve saçlarınıOkşayan da,Bir buz tutarsa yüreğimNe çıkar zamanı durdursam da...


Ahmet Tığlı


ahmet tığlı...bu vahşet saltanatın... ahmet tiĞli 2003 (sevgi merdivenleri) ahmet tığlı -...

Documents