170x1080cm, olej płótno, 1987-1988 obrazek...

JACEK SROKAOBRAZY W BRZUCHU LEWIATANA

łótn

www.sroka.pl

Katalog_Sroka_okladka_03.indd 1 2015-04-09 00:44:58

„Retrospektywa i perspektywa rysunku”, Jan Fejkiel Gallery, Kraków„Autoportrety farmakologiczne / In caso di cattivi odori”, Muzeum Farmacji, Kraków„Observador diurno observador noturno. Gravuras de Jacek Sroka”, Centro Cultural CEEE Erico Verissimo, Porto Alegre, Brazylia

„Raw Beauty. Etchings by Jacek Sroka”, EmArt Gallery, Ridgewood, NY, USA„Observador diurno observador noturno. Gravuras de Jacek Sroka”, Museu Oscar Niemeyer, Kurytyba, Brazylia„Małe afery”, Galeria Arttrakt, Wrocław„Jacek Sroka. Mała straż nocna”, Galeria Sztuki Współczesnej, Włocławek„Jacek Sroka. Mechaniczni kochankowie. Obrazy” Galeria Miejska BWA Tarnów„Jacek Sroka. Budowa świata. Grafiki”, Galeria Oko dla Sztuki, Kraków

„Krakow Graphic Arts”, Visual Art Center Tsingua University, Pekin, ChinyWystawa w ogrodzie, Szczawno – Zdrój„Momentaufnahmen”, Haus der Modernen Kunst, Staufen, Niemcy„Which World Will Survive”, Erricson / Himmelberger Gallery, Menlo Park, USA„Jacek Sroka, Kilka obrazów”, Space Gallery, Kraków

„Kajakarki z Pińczowa. Obrazy 1987 – 2011”, Galeria BWA, Kielce„Kostium kąpielowy z rytuałem masońskim”, Galeria BWA, Miejski Ośrodek Sztuki, Gorzów Wielkopolski„Grafiki i rysunki”, Galeria Mozaika, Teatr Powszechny im. J. Kochanowskiego, Radom„Atak na konkurs miss mokrego podkoszulka”, Miejska Galeria Sztuki, Zakopane„Europa bez Polski”, Galeria Grafiki i Plakatu, Warszawa„Dwadzieścia kilka obrazów, w tym cztery kąpielowe”, Galeria Domu Chemika, Puławy

„Jacek Sroka Malarstwo grafika”,Muzeum Ziemi Lubuskiej, Zielona Góra„Albo grubo, albo płasko, albo trochę grubo i trochę płasko”, Galeria BWA, Krosno„Tapeta w tortury”, Galeria BWA, Piła„Bomby domowej roboty – obrazy i grafiki”, Galeria BWA, Ostrowiec Świętokrzyski„Niebezpieczeństwa miasta (3) – malarstwo, grafika”, Galeria BWA, Zamek Książ, Wałbrzych„Niebezpieczeństwa miasta (2) – malarstwo, grafika”, Galeria Sztuki, Legnica„Jacek Sroka, Obrazy”, Muzeum Narodowe Ziemi Przemyskiej, Przemyśl„Niebezpieczeństwa miasta – malarstwo, grafika”, Galeria Sztuki BWA, Jelenia Góra

„Interwencja sprzątaczki albo koniec malarstwa w dziewięciu obrazach, w tym dwu lustrzanych”, Galeria Artemis, Kraków„Tatuaż z Che – obrazy, grafiki, rysunki”, Dom Sztuki, Galeria BWA, Rzeszów„Straż nocna – obrazy z ostatnich lat”, BWA Galeria Zamojska, Zamość„Sprzysiężenie kiełbasek”, Galeria Arttrakt, Wrocław„Jacek Sroka – obrazy i grafiki”, Galeria BWA, Nowy Sącz„Jacek Sroka. Etchings”, Martha Street Studio Gallery (MPA), Winniepeg, Canada

„Conscience du temps”, A.del Gallery, Lyon, Francja„Peintures”, Galerie Oberkampf, Paryż, Francja„Malarstwo”, Galeria MBWA, Olkusz

„Jacek Sroka. Malerei aus Polen”, Kunstverein Offenburg – Mittelbaden, Offenburg, Niemcy„Jacek Sroka . Malarstwo, grafika”, Kunst # Stuecke, Galerie fur Mitteleuropaische Kunst, Wiedeń, Austria

„Jacek Sroka grafika, malarstwo, rysunek”, Muzeum Narodowe w Krakowie, Kraków

„Rysunki”, Galeria „A”, Wydział Architektury, Politechnika Krakowska, Kraków„Paintings”, Asperger Gallery, Maulbronn, Niemcy„Menschlich”, Haus der Modernen Kunst, Staufen-Grunern, Niemcy„87 rysunków”,Galeria Wydziału Grafiki Akademii Sztuk Pięknych, Kraków

„Jacek Sroka, Peintre- Graveur”, Galerie Orpheu, Liege, Belgia„Paintings”, Asperger Gallery, Berlin, Niemcy„Beneath the surface”, Himmelberger Gallery, San Francisco, USA„The double meaning of landscapes”, Tinhorn Press Gallery, San Francisco, USA

“Jacek Sroka, Peintre – Graveur”, Musee d”Ussel (gravures)La Grange (peintures), Ussel, Francja“Schilderijen en Etsen”,Galerie Post+Garcia, Maastricht, Holandia

Galerie Garcia-Laporte, Paryż, FrancjaMMG Gallery, Tokio, Japonia„Don Kichot w kuchni”,Jan Fejkiel Gallery, Kraków„Świat,który nie może zaginąć”, Galeria GP, WarszawaGaleria Sztuki Nowoczesnej Pinxit, Toruń„Tapeta w tortury”, Teatr im.W.Siemaszkowej, RzeszówPolska Institutet, Sztokholm, Szwecja

MMG Gallery, Tokio, JaponiaMała Galeria, Nowy SączGaleria Na Prowincji, Pcim„Ironisch-Satirisch”, Galerie K. Staufen-Grunern, Niemcy

Nagroda im.W.Wojtkiewicza, ZPAP Pryzmat, Kraków

SOMA (Galeria Grafiki i Plakatu), WarszawaGaleria ZPAP Sukiennice, Kraków„Alter Ego”, The Project RM, San Francisco, USAMestna Galeria, Nova Gorica, SłoweniaGaleria Sztuki Współczesnej, SandomierzGaleria Zielona, Busko Zdrój

Jan Fejkiel Gallery, KrakówBiuro Wystaw Artystycznych, KielceGaleria Sztuki Współczesnej, PrzemyślGaleria Na Styku, ChrzanówGaleria Obecna, Muzeum Miasta Jaworzna, Jaworzno

Gallerie Brantebjerg, Nykobing S. Dania

Arte Domus, Kortrijk, BelgiaMMG Gallery, Tokio, Japonia

Galeria G.P. WarszawaPałac Sztuki, KrakówGaleria Zamkowa, Lubin

Espace 13 (Galerie Denis Canteux), Paryż, FrancjaGalerie 96, Bourglister, LuxemburgGalerie MMG, Tokio, Japonia„Peintures et Dessins“, Musee des Beaux Arts, Chambery, Francja

Les Cascades (Galerie Denis Canteux), Paryż, FrancjaGalerie MMG, Tokio, Japonia

Galerie Marianne Grob, Lucerna, SzwajcariaGaleria BWA Arsenał, PoznańPaństwowa Galeria Sztuki, Łódż

Post&Salamon Contemporary Art., Brunssum, Holandia

Galerie Denis Canteux, Valmorel, FrancjaGalerie Salustowicz, Bielefeld, Niemcy

„Budowa Świata“, Jan Fejkiel Gallery, KrakówGaleria G.P. Warszawa„Śmierć w wodzie”, Muzeum Historyczne Miasta Krakowa, Wieża Ratuszowa, KrakówBałtycka Galeria Sztuki, Ustka

Filharmonia (Galeria M.Gołogórskiego i D.Rostworowskiego), KrakówGaleria BWA, Miechów„Berliner Bilder”, Asperger Studio Gallery, Berlin

Galeria Zielona, Busko-ZdrójCIAP Gallerie, Hasselt, Belgia

Signe Gallery, Heerlen, HolandiaGaleria Plastyka, Kraków

Pregaard Galerie, Aabenraa, DaniaAsperger Galerie, Knittlingen, NiemcyIona Stichting Gallery, Amsterdam, HolandiaGaleria 72, Poznań

Galeria Teatru Stu, KrakówLangbrook Gallery, Reykjavik, IcelandGaleria M.Gołogórskiego I D.Rostworowskiego, KrakówGaleria A.Dzieduszyckiego i P.Sosnowskiego, Warszawa

Galeria Klubu Środowisk Twórczych, KielceL.K.Galerie, Varrelbusch, Niemcy

Galeria A,Dzieduszyckiego i P.Sosnowskiego, WarszawaGaleria M.Gologórskiego i D.Rostworowskiego, Kraków

Galeria BWA, MyśleniceGaleria MPiK, Kraków-Nowa Huta

Lufthansa Stadtburo, Bonn, NiemcyAtelier 77/Elf, Bonn, NiemcyKlub Fama, Kraków

Archeton Sp. z o.o.grafiQa

koncepcja wystawy: Jarosław Migoń, Ryszard Czapla, Malgorzata Czaplateksty: Urszula Kozakowska-Zaucha, Jacek Sroka, Ryszard Czapla

projekt katalogu: Jarosław Migońkorekta tekstów: Maryla Armata

reprodukcje: Janusz Kozina, Marek Gardulskizdjęcia: Elżbieta Migoń, Jarosław Migoń, Janusz Kozina

wydawnictwo Archeton 2015

ISBN 978-83-8047-099-60

Archetura | Kraków | kwiecień – lipiec 2015

2 copy

ArcheturaNie jest manifestem. Nie jest też próbą stworzenia

czegoś wyjątkowo oryginalnego i unikatowego. To bardziej hołd albo igranie z historią architektury. Zresztą nazwa Archetura nawiązuje do dziesięcioksięgu Witruwiusza, przy czym nie jest do końca jasne, czy brakujące litery to nie błąd, np. tłumaczenia. To daje szersze możliwości interpretacji...

Główna zasada kompozycyjna to symetria (jednak nieco zaburzona), najstarsza chyba zasada porządkowania kompozycji, stosowana skutecznie przez przyrodę. W zasadzie efekt murowany. Podkreśla nawiązanie do historii, dodaje powagi instytucjom w nim się mieszczącym. Wejście do budynku jest od wschodu, a na zachód mamy duże okno... Niby nic, ale ma to znaczenie symboliczne. O ile z wejściem nie było innego wyjścia (jak z naszymi powiązaniami ze Wschodem), to otwarcie na Zachód jest naszą podstawową perspektywą.

Cegła. Najstarszy materiał wytworzony przez człowieka. Do tego ulubiony, wykorzystywany w krakowskich obiektach, takich jak kościoły, szkoły, straż pożarna... Nawiązań do różnych obiektów, z różnych okresów i stylów jest sporo. W końcu to przecież obsesja tematyczna tego budynku. Jest szklana piramida (na fragmencie dachu), front budynku ma zarys łuku triumfalnego, a skrzydlaty dach pochodzi z weneckich pałaców.

Modernistyczna, pragmatycznie krakowska bryła obejmuje obszerną wewnętrzną agorę, pojemną jak brzuch mitologicznego wieloryba...

Arch. Ryszard Czapla

4 copy

O wystawiePrzypadek (?) zrządził, że wernisaż „Obrazów w brzuchu

Lewiatana” odbędzie się dokładnie trzydzieści lat po mojej pierwszej indywidualnej wystawie, już po studiach w krakowskiej ASP. W kwietniu 1985 roku miała miejsce prezentacja obrazów w Galerii Mariana Gołogórskiego i Dominika Rostworowskiego. Tamtą ekspozycję z obecną łączy nie tylko okrągła rocznica, ale i jeden obraz – najstarsza moja praca – powstały w latach 1981-1983 „Tryptyk z wymiennymi głowami i dwoma kobietami”. Pokazany wtedy i dziś, po raz drugi.

Wnętrze Archetury… porządek stali, szkła i surowego drewna, linie proste, podziały i łuki, ład i… cisza. Miejsce o określonym przeznaczeniu. Ogromne. Pragmatyczne. Nie wystawowe? Znalazłszy się w takim wnętrzu, malarz poczuł się „połknięty”, jak Jonasz w brzuchu Lewiatana, poczuł niepokój, jaki rodzi się na styku własnego z obcym. Jak wypełnić takie miejsce obrazami?

Prologiem wystawy stały się trzy obrazy powieszone „na próbę” kilka miesięcy wcześniej: „Dziewięciu mistyków”

(1999), „Ptaki” (2003) i „Mały mąż” (1989). Wokół tak zarysowanych wątków chciałem rozbudować narrację wystawy. Ale, jak bywa, okoliczności zewnętrzne (a ściślej wewnętrzne, bo przecież wnętrze Archetury) pociągnęły mnie najpierw w kierunku prac największych, jak „Obrazek więzienny” (1987-1988). Rzadko albo wcale nie pokazywanych. Z pewnym zdumieniem zauważyłem, że spektrum znaczeniowe wystawy rozciąga się i rozszerza, jakbym chciał pokazać ważne dla mnie tematy, sposoby i problemy. Zaczynając choćby od „Odejścia duszy” (1989) przez „Wnętrze z deskrypcją” (1994), „Straż nocną” (2005), aż po „Ostatnią rundę Yukio Mishimy” z 2015 roku. Czy obrazy odmienią wnętrze Archetury?

Trzy dni w brzuchu Lewiatana przemieniły Jonasza; Pinokio, połknięty przez rekina, napotkał w brzuchu bestii Najważniejsze: Gepetta, swego ojca i twórcę. Co ja odnajdę w brzuchu Lewiatana? A może, jak Tuwimowskiego pana Maluśkiewicza, wieloryb „odnajdzie” mnie?

Jacek Sroka

Kolejna wystawa Jacka Sroki podejmuje dialog zarówno z jego przeszłością artystyczną, jak i z nowoczesną przestrzenią oddaną do dyspozycji tejże SZTUCE. Tym razem jest to świat biblijnego Lewiatana – świat, w którym obrazy kontrastują z „witruwiańską” przestrzenią krakowskiego biurowca Archetura. Nowoczesna, elegancka forma biurowca, która jak podkreśla jego projektant jest po części inspirowana archaicznym budownictwem Egiptu i Meksyku, a konkretniej architekturą Majów i zderzona z europejskim modernizmem, zaintrygowała artystę, a jej centralne miejsce – monumentalne atrium – skojarzyło się z brzuchem morskiego potwora. Olbrzymia przestrzeń to z jednej strony idealne miejsce ekspozycyjne, a równocześnie wyzwanie dla artysty mającego możliwość prezentacji swoich prac w tak oryginalnej przestrzeni, nieustannie tętniącej życiem i pełniącej różnorakie funkcje. To wyzwanie dla sztuki.

W tym „brzuchu” Lewiatana Jacek Sroka eksponuje monumentalne, pełne rozmachu, barw, form i pytań malarstwo; niezwykle ekspresyjny obraz świata, który współgra z wyważoną architekturą i w kontakcie z nią nabiera nowych treści. Równocześnie ekspozycja stanowi swoistą retrospekcję twórczości Sroki i powrót do malarskiej przeszłości. Artysta prezentuje ponad siedemdziesiąt dzieł z różnych okresów, a wśród nich obrazy nigdy dotąd nie eksponowane.

Wystawę otwiera, mający swoją powtórną premierę, a dzięki temu możliwość ponownego odczytania w nowej rzeczywistości, pochodzący z lat 1981-1983 – „Tryptyk z wymiennymi głowami i dwoma kobietami”. Praca ta, po raz pierwszy i jedyny pokazana w 1985 roku na wystawie w krakowskiej Galerii Gołogórskiego i Rostworowskiego, zaszokowała wówczas formą: ekspresją oraz płaskością i surowością kompozycji, które jednocześnie kreśliły wówczas kierunki zainteresowań artysty.

Niepokój wzbudza namalowany w latach 1987-1988 również ogromny, bo 11-metrowy, składający się z dziewięciu części „Obrazek więzienny”. Tym razem zaskakuje nie tylko formą i monumentalnością idealnie wpisującą się w przestrzeń architektury Archetury, lecz przede wszystkim brutalnością treści. Jacek Sroka, obdarzony doskonałym zmysłem obserwacji, obnaża to, czego nie chcemy oglądać; to, czego nie dostrzegamy za zamkniętymi drzwiami więzień – brutalny, męski świat cel, spacerniaków; odrażający świat „prawdziwego życia”. To niejedyny zresztą obraz „więzienny” Sroki na wystawie; zafascynowała go zarówno kubiczna przestrzeń więzienia w Pińczowie, jak i więzienna „Tiurma” (1994) z zamkniętymi w niej carskimi zesłańcami, symbolizowanymi przez ich zmultiplikowane wizerunki umieszczone na niewielkich konterfektach przypominających w stylu portrety sarmackie.

Kolejny dialog z przeszłością rozgrywa się w ponurym i agresywnym świecie – w „Warszawie” z 1987 roku, gdzie mordercy i jego ofierze towarzyszy całkiem inna okropność: symbol totalitaryzmu, za jaki uchodził Pałac Kultury i Nauki.

Malarska przeszłość Jacka Sroki to nie tylko chłodne spojrzenie na szarą PRL-owską rzeczywistość – również opowieści o miłości; to epatująca erotyzmem kompozycja z 1987 roku „Kochankowie na trawie”, kontrastująca z romantycznym „Śniadaniem na trawie 3” z 2013 roku; to również pełna humoru scena „łóżkowa” z „Małego męża” z 1989 roku i wizerunki bardziej lub mniej ponętnych kobiet – zarówno złych trucicielek, jaki i piękności, jakże trafnie i niemiłosiernie prawdziwie uchwyconych np. podczas kąpieli w obrazie z 2010 roku „Wyspy”.

Po roku 1990 artysta wzbogaca tematykę, wprowadzając obok zdeformowanej, nieco szaleńczej postaci ludzkiej oraz obok brutalnej i jednostajnej rzeczywistości świata powstałej z wyobraźni czy fikcji

Narodnyj Komisar Pa Wojennym Diełam 150x135 cm, olej płótno, 1998

Obrazy w brzuchu Lewiatana

Warszawa 160x125 cm, olej płótno, 1987

literackiej elementy metafory i surrealistycznej wizji. Jacek Sroka obserwuje również życie i poświęca się lekturze dzieł literackich, filozoficznych i historycznych. Swoje przemyślenia i obserwacje wprowadza do warstwy tematycznej obrazów. Sięga też na przykład do „Prousta” (1992), portretując samego pisarza w otoczeniu jego „towarzyszy” i świata pełnego bogactw.

Pojawia się również tak charakterystyczny dla twórczości Sroki czarny humor, w „Brzuchu Lewiatana” efektownie zilustrowany w obrazie z 1992 roku „Tapeta w tortury”, ukazującym fantastyczne, surrealne wręcz maszyny do torturowania. Okrutne metody torturowania zbanalizowane i osłabione zostały przez sprowadzenie ich do wymiaru zwykłej dekoracji umieszczonej na tapecie ściennej, z drugiej zaś strony artysta wskazuje na niezmienność okrucieństwa, którego nigdy nie zneutralizuje piękno jego przedstawienia. Obok maszyn do torturowania Sroka ilustruje dziwny świat na pozór skomplikowanych mechanizmów, zarówno działających w mózgu i pokazanych w kompozycji z 2005 roku „Plan głowy”, jak i kierujących miłością i ujawnionych w „Mechanicznych kochankach” z 2002 roku.

Przeciwwagą nastrojów dramatycznych są kompozycje promujące dowcip, jak pochodzące z cyklu „Sprzęty” – „Narodnyj Komisar Pa Wojennym Diełam” z 1998 roku czy „Sezony z Ju” z roku 2010, zaskakująca skojarzeniami i oryginalną formą „La Vache Rock and roll” (2005) czy odpowiadająca na odwieczne pytanie kompozycja tłumacząca w sposób najprostszy z możliwych „Odejście duszy” (1989).

Odrębne miejsce w twórczości Jacka Sroki i na wystawie – może ze względu na powagę tematu – zajmuje „Oj!Europa” (2013), jeden z cyklu obrazów ukazujących różne wersje mapy współczesnego świata – tym razem mapy Europy zbudowanej z fragmentów ludzkich ciał, dziwacznych głów. To

znowu odniesienie do współczesności, a w kontekście całej serii Chinuropa – gorzka refleksja nad współczesnością.

Wystawę zamyka ostatnie, przewrotne dzieło artysty – „Ostatnia runda Yukio Mishimy”, nawiązujące do postaci wybitnego japońskiego pisarza, który planował poprzez zamach stanu przywrócić Japonii splendor, oparty na dawnych wartościach. Blejtram obrazu jest celowo krzywy i niedokończony, tak jak ostatnia runda planu Mishimy. Jest w nim oczywiście przewrotność artysty – z założenia nieudany obraz zamyka efektowną i wyjątkową prezentację świata Jacka Sroki.

A ten obraz świata według Sroki ciągle się zmienia, nadążając za upływającym czasem; wciąż zaskakuje, budzi pytania, rodzi wątpliwości, zmusza do intelektualnej gry i rozszyfrowywania niełatwego kodu ikonograficznego. Jak definiował Tomasz Gryglewicz: odbiór jego dzieł staje się zajęciem fascynującym, gdyż rozgrywa się na wielu poziomach. Widz po otrzymaniu pierwszego gwałtownego uderzenia „po oczach” ostrymi formami i barwami może poświęcić się dalszej, spokojniejszej i bardziej intrygującej lekturze obrazu, która wciąga go do tajemniczego świata znaków i przedstawień. Obok sfery wizualnej wyobraźnię odbiorcy rozbudza warstwa semantyczna jego prac. Ważną rolę odgrywa, podobnie jak u surrealistów, często zagadkowy, zaskakujący tytuł obrazu lub grafiki. Sens przedstawienia plastycznego uzupełniają inskrypcje i napisy, nanoszone często na płaszczyznę obrazową.

Artysta czasem szokuje, uwielbia za pomocą zawoalowanego czarnego humoru i ironii prowokować, a równocześnie wzbudza podziw doskonałym warsztatem malarskim, epatującym siłą nasyconego koloru i ekspresji.

Urszula Kozakowska-Zauchacopy

ARCHETURA POZIOM O„Znalazłszy się w takim wnętrzu, malarz poczuł się «połknięty», jak Jonasz w brzuchu Lewiatana (...)”

9 copy

Skóra i pejzaż ze wspomnień 200x240 cm, olej płótno, 1989

Terminal 175x135 cm, olej płótno, 2001

Synod 200x240 cm, olej płótno, 1991

Scena rodzajowa (Czarne i czerwone) 200x240 cm, olej płótno, 1990

Plecy według Hugo 200x135 cm, olej płótno, 2011

Mandala budowania trójkąta 140x140 cm, olej płótno, 2006 Zabójstwo Kaspara Hausera 95x135 cm, olej płótno, 1983

Oj!Europa 120x140 cm, olej płótno, 2013

Woda stołowa 130x160 cm, olej płótno, 1998

Złodziejska mowa 120x140 cm, olej płótno, 2003

La vache rockandroll 140x190 cm, olej płótno, 2005

Socialo-politico 140x140 cm, olej płótno, 2009

Sprzysiężenie kiełbasek 120x160 cm, olej płótno, 2010

Więzienie w Pińczowie 120x130 cm, olej płótno, 1987 Wyspy 130x120 cm, olej płótno, 2010

Bestie ludzkie 100x130 cm, olej płótno, 2014

24 copy

„Modernistyczna, pragmatycznie krakowska bryła obejmuje obszerną wewnętrzną agorę, pojemną jak brzuch mitologicznego wieloryba...”

ARCHETURA POZIOM 1

Mężczyzna trochę podobny do Stalina 200x140 cm, olej płótno, 1996

Tryptyk z wymiennymi głowami i dwoma kobietami 200x330 cm, olej płótno, 1981-1983

Pierwszy 200x135 cm, olej płótno, 1999

Wielka maszyna 190x260 cm, olej płótno, 1997

Nowy kosiarz 190x130 cm, olej płótno, 2005

Kobiety 190x320 cm, olej płótno, 2006

Szkoła dziewcząt 170x200 cm, olej płótno, 1993

Suprematismo o muerte! 200x180 cm, olej płótno, 2013

Obraz o malarzu 160x125 cm, olej płótno, 1986

ARCHETURA POZIOM 2„Olbrzymia przestrzeń to z jednej strony idealne miejsce ekspozycyjne, a równocześnie wyzwanie dla artysty (...)”

La Vida 190x160 cm, olej płótno, 2008

My 200x340 cm, olej płótno, 1987

Mężczyzna prowadzący psy 200x135 cm, olej płótno, 1998 Maszyna do podtrzymywania oddechu u kobiet 200x100 cm, olej płótno, 1993

Wniebowzięcie De Sade’a do psiego nieba 140x120 cm, olej płótno, 1990

Podział tuszy wieprzowej 120x160 cm, olej płótno, 1983

Szpila 120x140 cm, olej płótno, 1990 Kochankowie na trawie 120x130 cm, olej płótno, 1987

Rowerek 100x175 cm, olej płótno, 2003

Krwiopijcy 130x190 cm, olej płótno, 2008

Złodzieje samochodów 100x180 cm, olej płótno, 2000

Fanny Kaplan 120x160 cm, olej płótno, 1994 Fanny Kaplan 135x150 cm, olej płótno, 1995

Niewolnica miłości 135x190 cm, olej płótno, 2000

Księżyc 200x180 cm, olej płótno, 2008

Niewolnica miłości 130x190 cm, olej płótno, 2000

Czarna msza 125x160 cm, olej płótno, 2014

Wielki obchód Restifa de la Brettone z komentarzem 130x320 cm, olej płótno, 1996

Odejście duszy 120x200 cm, olej płótno, 1989

Mechaniczni kochankowie 120x160 cm, olej płótno, 2002

Plan głowy 140x140 cm, olej płótno, 2005

Trzy rybki 125x160 cm, olej płótno, 1989

Tiurma 120x160 cm, olej płótno, 1994

Orfeusz 130x120 cm, olej płótno, 2011

Zły dom 135x200 cm, olej płótno, 1995

ARCHETURA POZIOM 3„(...) spektrum znaczeniowe wystawy rozciąga się i rozszerza (...)”

Ptaki 200x170 cm, olej płótno, 1993 Sukienka w danse macabre 200x100 cm, olej płótno, 2010

Obraz metafizyczny 200x340 cm, olej płótno, 1989

Wnętrze z deskrypcją 180x155 cm, olej płótno, 1994

Błoto 150x200 cm, olej płótno, 2011

Bijące się dziewczyny 120x140 cm, olej płótno, 2010

Marat 150x120 cm, olej płótno, 1989

Złota walizka 130x120 cm, olej płótno, 2010

Porywacze ciał 140x120 cm, olej płótno, 1991

Obcy (2) 135x150 cm, olej płótno, 1999

Samochód mistrza 120x160 cm, olej płótno, 1996

ARCHETURA POZIOM 1„Prologiem wystawy stały się trzy obrazy powieszone «na próbę» kilka miesięcy wcześniej”.

Trzy obrazy o końcu świata 180x390 cm, olej płótno, 1995

Mały mąż 200x340 cm, olej płótno, 1989

Dziewięciu mistyków 180x200 cm, olej płótno, 1999

Tapeta w tortury 200x340 cm, olej płótno, 1992

Ptaki 180x200 cm, olej płótno, 2003

Czarny deszcz 200x180 cm, olej płótno, 2005

74 copy

ARCHETURA POZIOM 1„(...) na zachód mamy duże okno... Niby nic, ale ma to znaczenie symboliczne”.

Straż nocna 200x180 cm, olej płótno, 2007

Hommage à Felix Nussbaum 160x250 cm, olej płótno, 1995

Nieszczęsny młodzieniec 200x100 cm, olej płótno, 1998

Ostatnia runda Yukio Mishimy 125x167 cm, olej płótno, 2015

Ostatnia runda Yukio MishimyW listopadzie 1970 roku pisarz Yukio Mishima odmienił

swój los. Ze strefy kultury, literatury i piękna przeszedł do strefy śmierci*.

Podobno przed wjazdem na teren koszar w Ichigaya samochód spiskowców wykonał dodatkową rundę wokół kompleksu bazy wojskowej. Jakby Mishima i towarzysze chcieli, a może musieli, rozpocząć pucz terminowo, o ustalonej wcześniej godzinie.

Blejtram jest krzywy, przechylony, nie trzyma kątów. Obraz nosi od początku piętno nieudania, tak jak zamysł Mishimy szalony był i skazany na niepowodzenie – zamach stanu nie mógł się udać.

W trapezoidalnej figurze wykreśliłem nową przestrzeń, wewnętrzną, w miarę równą, i w niej umieściłem „akcję” – malowaną szpachlą i bogatszą. Fragmentaryczna karoseria samochodu więzi spiskowców w kabinie. Twarze pokrywa niebieskosina bladość. Ostatnie chwile spokoju i porządku już zainfekowane nieuniknionym…

* Według Mishimy za pięknem podąża śmierć.

Jacek SrokaUrodził się w 1957 roku w Krakowie. Studiował na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (1976-1981). Uprawia malarstwo, grafikę, rysunek. Jest laureatem nagród i wyróżnień m.in. na Biennale Grafiki w Mulhouse (1984), Międzynarodowej Wystawie Miniatury w Toronto (1986), Graphica Atlantica w Reykjaviku (1987), Biennale Grafiki w Vaasa (1987), Grand Prix na Biennale Grafiki w Seulu (1988), Nagrody im. I. Trybowskiego na Międzynarodowym Triennale Grafiki w Krakowie (1994). W 2001 roku został laureatem Nagrody im. Witolda Wojtkiewicza przyznawanej przez Zarząd Okręgu Krakowskiego Związku Polskich Artystów Plastyków za najciekawszą wystawę indywidualną prezentowaną w Krakowie.W 2008 roku odbyła się retrospektywna ekspozycja obrazów i grafik artysty w Muzeum Narodowym w Krakowie.Brał udział w kilkuset wystawach grupowych w kraju i za granicą (ostatnio w Pekinie, Luodai, Nantongu, Jinan, Szanghaju, Changzou i Chengdu).Jego prace znajdują się w zbiorach muzealnych w Polsce (m.in. Muzeum Narodowe w Krakowie, Muzeum Okręgowe im. L. Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, Biblioteka Jagiellońska, Zbiory Graficzne PAU) i w świecie (m.in. Metropolitan Museum, Nowy Jork; British Museum, Londyn; Museum Fridericianum, Kassel; Graphische Sammlung Albertina, Wiedeń; National Galery of Art, Waszyngton; Musée Savoisien, Chambery; Cabinet des Estampes, Bibliotheque National de France, Paryż; Utsunomiya Museum of Art, Utsunomiya; Kumamoto Prefectoral Museum of Art., Kumamoto; Kunst Museum, Bochum; Museu Oscar Niemeyer, Kurytyba).co