as mercedes non di adeus
Post on 26-Mar-2016
233 Views
Preview:
DESCRIPTION
TRANSCRIPT
1
2
A Pili e Daniel
Aquí estades. Cóbado con cóbado ao noso lado. Xa o manifestastes antes de
marchar.
Sentímosvos todos os días.
De mañanciña sempre hai un bo día, precedido do inmenso sorriso de Pili. Pili é luz,
serenidade e, sobre todo, sorriso. É pausada, reflexiva e dialogante. Non se amilana
ante os retos e afronta as adversidades . . . sorrindo, pero con firmeza. Sobráballe
auga e faltáballe luz a esta primavera pero as previsións eran boas, nuns días todo
cambiaría e viría o bo tempo.
Logo, ao longo da mañá, aparece Daniel , tranquilo coma sempre, que, aínda que está
xubilado hai pouco, segue vindo vernos, a charlar un rato. É o ingeniero. Non hai nada
mellor que retalo; el pon en marcha os seus coñecementos e supera o reto. Temos
unha mostra palpable: a nosa buxaina. Conseguiuna no torno. Probouna unha e outra
vez. E vírase.
Este ano pésanos moito a primavera. Non é a de sempre. O día é máis longo. Hai
moita luz. Todo brota de novo, esplendoroso. Pero , para nós, é coma un fardo esta
primavera. Despedímonos cun mes de diferenza pero . . . non cun adeus senón cun
ata logo, porque estades sempre con nós. . . nesta maldita primavera.
Tuchi
3
4
Señor Conselleiro, sentímonos culpables e parece ser que somos culpables.
Culpables por entusiasmarnos cun proxecto de integración para o noso instituto;
culpables por traballar, moitas veces sen horario, para acadar un ensino público de
calidade; culpables por saber que non somos nin un número, nin unha porcentaxe,
nin unha ratio, que aquí, nas Mercedes, todos temos nome e temos cara; culpables
por crer que outras nacionalidades, outras etnias, outras razas, outras relixións e
outras culturas fannos crecer como persoas e dannos unha visión moito máis ampla
e nítida da vida; culpables por integrarnos, fose cal fose a nosa diversidade, porque,
por sorte, todos somos diferentes, únicos e irrepetibles; culpables por coñecernos e
por saber valorar e analizar o por que das diferentes reaccións e opinións; culpables
por recordar sempre que, ante todo, temos que ser persoas; culpables por ter
conciencia de centro e por sentirnos orgullosos de ser quen somos, como individuos
e como colectividade; culpables por querer manifestar, expoñer e mostrar a nosa
opinión ante todo aquel que queira escoitarnos; culpables por defender sen
descanso todo iso no que cremos; culpables por non resignarnos ante as
adversidades.
Está claro, Señor Conselleiro: a desintegración témola ben merecida.
¡Ah! Esquecíaseme, é probable que vostede manteña esta sentenza pero o que non
vai poder sentenzar é que os que estamos ou estiveron aquí esquezamos que
somos o IES AS MERCEDES.
Mª Jesús Morán González
Profesora (por vocación) do IES As Mercedes (por elección persoal)
5
PASADO, PRESENTE E FUTURO
No curso 87-88 estiven nas Mercedes en expectativa de destino. Era un
centro de FP onde se impartían asignaturas comúns. Cun alumnado moi
problemático e un profesorado que mantiña unas loitas internas ben
desagradables. O instituto estaba estigmatizado por una boa parte da
sociedade lucense. Foi unha experiencia desagradable.
O curso pasado, como consecuencia da Integración do Politécnico,
volvín como provisional a este centro que nada tiña que ver co anterior
máis que o nome. Aquí reencontreime con vellos compañeiros e coñecín
xente que mereceu a pena. Nunca atopei problemas á hora de contar co
equipo directivo, senón todo o contrario. O alumnado é boa xente e no
instituto trabállase ben e moito. Nos momentos duros cando o ánimo me
fraqueou e a tristeza avanzaba coma una roseira en outono, recibín, en
especial, o apoio incondicional de Maribel, sempre tan solícita,
agarimosa e balsámica.
O presente amósase cincento, neboento e preñado de chumbo. Non
importa que nos esmeremos para que as cousas funcionen . Somos un
obstáculo para os seus afáns e por iso nos integran (que
eufemismo,non?). Pois así, estupefactos, consternados, afrixidos,
preocupados, desanimados… e moito máis, é coma nos sentimos ante
tanta sinrazón e tropelía.
O futuro é desconcertante, cheo de incertidume para moitos. Detesto os
finais prolongados porque só fan perder os modais, así que a todos
deséxovos o mellor. Grazas e démonos corda para seguir.
Gustaríame rematar cunha frase prestada de G.T. di Lampedusa:”
Tutto debe cambiare perchè nulla cambie”.
A compañeira máis “INTEGRADORA”, moi ao meu pesar.
Carmen Abelleira
6
Dende o meu corazón…
Levo moitos cursos traballando e desfrutando no Ies as Mercedes. Primeiro como profesora
de Ciencias Sociais, e nos derradeiros anos coma especialista en Pedagoxía Terapéutica.
Foi para min un privilexio poder desempeñarme profesionalmente nun centro onde palabras
como respecto, participación e convivencia se materializan a diario. Un centro cun equipo
directivo e un Departamento de Orientación que sempre respondeu de forma inmediata,
axudando a construír un modelo educativo que nos faga aspirar a unha sociedade inclusiva,
máis libre, máis xusta e solidaria… máis humana, con quen puiden comprobar que non pode
haber educación se non hai compromiso ético.
Un equipo de traballo co que puiden soñar, ao que nunca lle escoitei falar dun “alumno
mellor” porque cada un dos nosos rapaces e rapazas eran competentes para aprender. Un
equipo que non aplicaba a tiranía da igualdade, que é un trato idéntico para cada estudante
sen ver as súas peculiaridades cualitativas, porque aquí non queremos formar man de obra,
senón persoas. Un equipo que non renunciaba a unha sólida formación curricular (como o
demostran os diferentes premios recibidos), pero que priorizaba a adquisición de
competencias por riba dos datos e das datas… plenamente conscientes da sociedade futura á
que queremos contribuír.
É magnífico traballar cun equipo permanentemente disposto a escoitar as miñas necesidades
e propostas para que eu puidera brindar unha atención educativa de calidade, sempre
arremangado nunha loita que perseguía horizontes máis altos ca uns expedientes
cuantitativos que nada din da grandeza educativa. Quero poñer de manifesto, e por suposto,
agradecer, que os meus alumnos diferentemente capacitados nunca recibiron neste centro
paternalismo, filantropía ou caridade institucional, senón confianza. Non só foron
comprendidos e defendidos: aquí entendemos a diferenza como un valor e un dereito.
Voulle contar á Administración que vin a un Xefe de Estudos, profesor de FP, emocionarse
profundamente coa intervención limpa e clara dunha alumna de Secundaria. Vin ao
profesorado de ESO amparar a escolarización nun ciclo de FP dun alumno con diversidade
funcional, que hoxe trunfou profesional e humanamente. Vin ao persoal de conserxería, que
cunha dose de sensibilidade inaudita enche de vida os corredores, poñendo música, material
de sensibilización e toda a súa ilusión en liña co proxecto educativo do centro, sen máis
xerarquía que a que impón o corazón. Vin a unha orientadora, eternamente dispoñible para
uns e para outros, deseñando, programando actividades para aprender a vivir. Sen
fronteiras. ESO, BAC, FP. Todos e todas.
Sen dúbida, traballar no Ies As Mercedes fíxome medrar como persoa.
María Luz López Díaz (PT)
7
DARÍO XOHÁN CABANA, OUTRA VOZ SOLIDARIA CO IES "AS MERCEDES"
É un dos autores de cabeceira para moita xente que ama a literatura no noso Centro.
Premiado nacional e internacionalmente polo seu labor como escritor ou tradutor, as súas
palabras chegan cargadas de saber, de solidariedade e da claridade que tanto se estraña nos
tempos que corren.
Tes unha vinculación coa cidade de Lugo xa abondo longa para que nos poidas contar algún
momento, se o tes a ben, no que a túa biografía se cruzou co IES “As Mercedes”.
Cruzouse e crúzase. Teño amigos traballando alí, e mesmo un familiar moi próximo, e moitos
fillos de amigos estudando no centro, antes e agora. Ademais algunha vez teño ido dar algunha
charla ou algún recital, hai bastantes anos xa.
Estrañouche a fulminante decisión da Xunta de pechar o noso instituto? Por que?
Estrañoume si e non. Por unha banda, trátase dun centro que
me parece moi necesario, mesmo esencial polas súas
singularidades, na rede de ensino público de Lugo, pero por
outra banda hoxe a Xunta pódese esperar calquera cousa, pois
está moi claro que milita contra o ensino público e fai todo o
posible para degradalo e favorecer así o aumento do ensino
privado.
¿Percibes que a reacción das institucións de Lugo e diso que se
dá en chamar agora “sociedade civil” está á altura das
circunstancias?
A reacción do pobo (iso de sociedade civil non me gusta moito
dicilo) parece algo morna en relación coa dimensión do problema. O burro di, segundo lin en
Castelao: "mentres o pau vai e vén, descansa o lombo". Pero non descansa, hoxe non descansa
nada, porque o pau vén con tanta frecuencia que o lombo se vai chagar como non se escoucee
o que ten a vara na man. En canto á reacción das institucións, calquera apoio pode ter a súa
importancia, pero o que realmente pode salvar o IES é a loita popular.
Di o que queiras á comunidade escolar (alumnado, pais e nais, profesorado e persoal non
docente) do IES “As Mercedes”? Aceptamos, por suposto, algún bo consello.
Consellos non sei dar, pero o que si sei é que a situación é aínda máis grave do que parece,
porque forma parte dun plan a nivel mesmo mundial: a destrución de todos os aspectos sociais
do estado e a instauración dun estado represor, esencialmente policial e militar, moi
semellante ó que eran os estados no século XIX. E non por maldade pura e desinteresada,
senón por interese económico: o capital privado quere lucrarse coa inmensa porción de
actividade económica que representa o ensino, a sanidade pública, o sistema de pensións e de
protección social. A Xunta está nese plan de contrarrevolución capitalista, e hai que telo en
conta: a batalla pola salvación d'As Mercedes é unha parte da gran guerra de resistencia que
temos que combater contra o capitalismo salvaxe.
Sumamos este especial agradecemento. Recibe unha forte aperta.
8
Xosé Miranda fala para nós (e con nós)
Lugués de mil oficios nas letras, da poesía ao relato, da
investigación etnográfica á narración, autor dalgunha
das novelas máis lidas e aclamadas do último tempo,
Xosé Miranda traballa ademais no IES "Xoán Montes"
como profesor de Bioloxía e Xeoloxía. Por iso
quedamos moi atentos á súa opinión ben versada
sobre o contexto xeral e local do ensino medio.
¿Serías capaz, facendo de avogado do demo, de aceptar
algún dos argumentos que se esgrimen para pechar as
seccións de Bach. e ESO do noso instituto?
Facendo de avogado do demo, que é cousa que non me vai, porque non teño vocación
de avogado e tampouco lle teño teima ao demo (das millentas falcatrúas que nos fan
bótaselle a culpa ao demo), só aceptaría a necesidade de incrementar a oferta de
Ciclos. Agora ben, se fan falta máis Ciclos, por que teñen que estar todos xuntos? Por
que todos no sur da cidade (Politécnico e Mercedes)? Non se comprende. Mellor dito:
é un disparate. Se fan falta Ciclos, que os repartan polo Monte das Pías (que agora
chaman Piringalla), por Casás, polo Centro, por Magoi, por Sanxillao… Ou sexa: non
fai falta pechar ESO e Bac nas Mercedes, de xeito ningún.
¿En que contexto cres que debemos enmarcar o peche dunha parte esencial do IES “As
Mercedes”?
Todo o que signifique a redución de oferta de ensino público vai contra o noso futuro.
É a minorización do ensino público para favorecer ao concertado, e é a súa conversión
nun instrumento para poñer no mercado forza de traballo precaria e proclive á
exclusión social. É un paso máis no proceso de privatización (veremos cantos alumnos
de ESO e Bac rematan nos concertados) e de estratificación social (dous ensinos
separados, a FP e Bac, separados mesmo físicamente). O ensino orientado á
Universidade queren concentralo nos privados, e o orientado a FP, nos públicos.
Porque uns van ser os dirixentes desa sociedade clasista e os outros, a man de obra
barata (aínda máis barata, quero dicir): Un mundo no que os pobres non se mesturen
coa xente.
9
¿Que opinión che merece a escusa das autoridades, espallada por determinada prensa, de que
o que se fai en realidade é responder á crecente demanda de Ciclos Formativos?
A FP afastada da ESO é una trapallada. Fan falta máis Ciclos, máis Ensino para
adultos, máis profesores, máis atención á Diversidade, una ratio menor de alumnos, fan
falta moitas cousas. En cada un dos Institutos, non nun só.
A pregunta común: que che gustaría dicir á comunidade escolar (alumnado, pais e nais,
profesorado e persoal non docente) do IES “As Mercedes”? Hai solución?
Non sei se hai solución, porque non hai peor xordo que o que non quere escoitar. Pero o
que non chora non mama; e o que non se queixa, perde; e o que non protesta nada
consegue; e temas como o dos desafiuzamentos ou o das preferentes amosan ben ás
claras que para conseguir algo hai que loitar. Non queda outra.
Quedamos moi agradecidos a Xosé Miranda pola súa colaboración e o seu apoio.
Recibe unha forte aperta no nome de todas as persoas que integramos esta ANPA.
10
Necesitamos un ensino público de calidade preto da
xente, na lingua da xente. Necesitamos centos de IES
As Mercedes abertos e produtivos por todo o país para
podernos ter futuro como sociedade culta e avanzada.
Xosé-Henrique Costas, vicerreitor da Universidade de Vigo.
11
ILIMITADOS EN VALORES E IDEAS
Foi no Día Internacional da
Discapacidade do 2009 cando nas
Mercedes me convidaron a
presentar o meu primeiro libro, O
ilímite de pensarte libre, unha
reflexión persoal sobre a
diversidade funcional. Era unha
presentación singular que viña
precedida do fondo traballo de
concienciación dirixido por unha
profesora do centro, unha loitadora
incansable: a humanista Mari Luz
López Díaz.
Mari Luz é unha gran amiga dende
hai anos. Unha gran amiga da que
aprendín moitos valores, pero sobre
todo ensinoume (e ensíname!) a
proxectar os soños na realidade.
Sempre souben que era unha muller
inqueda, unha man imprescindible
para andar o camiño; mais nunca
sospeitei o agasallo que me tiña
preparado: Mari Luz capitaneaba un
barco de educadores – humanistas
– soñadores que ían ser os
primeiros en traballar as miñas
verbas, agasallándome así coa
ledicia máis grande que pode ter un
autor: a súa recreación.
A sorte quixo que tan só 5 meses
despois de saír á luz, o ilímite fose
recreado no xenio destes
tripulantes do futuro. A minuciosa
lectura feita por Mari Luz e polo
equipo directivo, encabezado por
Juan Antonio López Fernández, deu
lugar á idea máis orixinal que ata
agora se ten feito sobre O ilímite de
pensarte libre: decidiron
seleccionar pasaxes do libro que
non falaban para nada de
diversidade funcional; falaban de
vida, de soños, de arelas de futuro,
de construír a realidade desexada,
da imbecilidade da morte... mais
non de diversidade funcional.
Posteriormente acometeron a
tarefa igualmente minuciosa de
seleccionar unha imaxe para cada
pasaxe. Con estes dous elementos
fixeron carteis xigantes que
espallaron por todo o Instituto.
Ao profesorado soamente se lle dixo
que os carteis formaban parte
dunha actividade que se
desenvolvería o 3 de decembro e
que os traballaran un pouco cos
alumnos. Cadaquén podía escoller
a frase ou frases que foran da súa
12
interese e reflexionar sobre ela
dende a óptica que o seu interior lle
suxerira. Os resultados foron
abraiantes: houbo traballos
individuais e colectivos, debuxos e
redaccións, soños e realidades.
Houbo verbas extensas e debuxos
que falaban por si mesmos. Pero
sobre todo houbo unha clara
vocación humanista en cada
interpretación. As creacións, dende
distintos eidos falaban da vida, da
liberdade, da necesidade de convivir
e respectarnos mutuamente, da
necesidade de autodeterminación
persoal, de interculturalidade, de
ecoloxía, de violencia de xénero ou
mesmo de concienciación vial. Só
unha delas se aproximou ao mundo
da discapacidade recreando unha
fermosa parella de baile dunha
muller á que lle faltaba un brazo e
un home cunha pata de pau.
Nunca poderei esquecer a emoción
que me embargou ao entrar co meu
andador entre aplausos naquel
salón de actos cheo de mocidade
en pé aos que minutos máis tarde
lles falei de capacidades e
discapacidades, de límites e ilímites,
de integración natural e da
igualdade de oportunidades como
ben irrenunciable nun Estado
democrático, social e de dereito.
Hoxe as Mercedes esta a piques de
pechar como IES para converterse
en Centro de Formación
Profesional. Oxalá os integrantes
actuais sexan quen de formar
equipos onde queira que vaian con
tanta sensibilidade como este, que
nas Mercedes foi capaz de
desenvolver iniciativas de fonda
creatividade humanista.
Iago Santalla
Educador social e coach
13
Entrevista a Xabier P. Docampo
É sabido que Xabier P. DoCampo, antigo membro do gremio do xiz, orgulloso chairego afincando na Coruña, pasou anos entre nós e coñece perfectamente a cidade. Como ves a situación educativa?
Ando este tempo baixo o peso dun pensamento que me asalta cada noite: o ben claro e visíbel que o camiño de destrución do sistema público de educación en Galicia e en todo o estado español traerá consecuencias irreparábeis e moi dolorosas para todos nós e, o que é peor, para os nosos fillos e fillas. A destrución dos camiños de igualdade do sistema educativo contribúe a crear circunstancias de exclusión social e con ela marxinación, criminalidade e unha loita violenta e brutal dos desfavorecidos pola supervivencia. Para evitar isto foi para o que naceu a educación pública igualitaria.
Chegara xa aos teus oídos a situación do IES “As Mercedes”? Tiñas algunha idea previa sobre o Centro?
Sabía algo pola prensa, non era o primeiro caso dese tipo que chegaba ao meu coñecemento e podía comprender perfectamente todas as súas circunstancias: erosión do sistema educativo público, desprezo pola comunidade educativa implicada e todas esas cousas ás nos ten acostumados este goberno. Aínda estando eu xa xubilado, non perdín o interese polas cuestións educativas e, non polo miúdo, pero un sabe como funcionan determinados centros dos que a un lle falan os amigos e amigas que conservo no gremio. Ademais pola miña relación coa lectura do alumnado dos centros de ensino de toda Galicia, visito moitos cada ano. Por eses camiños un vai sabendo como se desenvolve o traballo escolar en moitos centros de Galicia, tamén no IES As Mercedes. Por se non chegase o dito, o luns pasado, día 1 de abril, estiven en Lugo e puiden saber de primeira man noticias do caso.
14
Que opinas da decisión da Xunta de pechar a ESO e o Bacharelato no IES “As Mercedes”?
Nos tempos que corren un escoita a palabra pechar dos beizos do poder e xa se bota a tremer, porque pechar converteuse en sinónimo de destruír, de eliminar, de derrubar esperanzas e camiños de vida. Pero a todo isto quero engadir que nada se pode facer sen escoitar e respectar a vontade comunidade educativa. Pais, nais, alumnos, alumnas e profesores, persoal non docente, que demostraron co seu traballo e coa colaboración entre eles unha preocupación e uns resultados educativos e de aprendizaxe que foron repetidamente valorados por instancias alleas ao centro, son os que teñen que ser a voz, a palabra derradeira neste asunto. É inadmisíbel que o goberno, so a desculpa dos dereitos dos pais e nais sobre da educación dos seus fillos, permita e apoie que se manteñan criterios discriminatorios por razón de sexo, e neste caso onde os criterios se basean en presupostos educativos universalmente contrastados, sexa desprezada a vontade da comunidade educativa. Di o que queiras á comunidade escolar (alumnado, pais e nais, profesorado e persoal non docente) do IES “As Mercedes”?Pódese gañar esta loita?
Amigas e amigos, só vos podo dicir que tedes razón, a vós só se vos pode vencer con autoritarismo e arbitrariedade. Se os que teñen razón non gañan, entón a razón verase escarnecida e blasfemada en vós. Contade co meu apoio, coa miña pequena forza e alento neste esforzo que a inxustiza vos obriga a facer. Eu, coma vós, tamén estou na loita polas causas xustas. Queremos darche as máis expresivas grazas polo teu compromiso. E van cunha forte aperta no nome de todas e todos nós.
15
Entrevista de Paco Martín
Ola, Paco. Como bo lugués de Recatelo e mestre durante tantos anos, o IES “As
Mercedes” xa che resultaba de sobra coñecido...
A realidade é que ademais de lugués e mestre tamén son vello o que me permitiu
ser testemuña do nacemento do Centro (que tomou o nome do que levaba o “Cuartel de
Las Mercedes” no que houbera un Rexemento de “Caballería” e que estaba situado
onde sempre fora As Pedreiras, antes da desfeita que na toponimia de Lugo
perpetraron, con total falla de respecto, desde a Administración e por mao de oficinistas
e construtores, topónimo que, se cadra, non estaría de máis reivindicar, tendo en conta
que “Las Mercedes” era o cuartel, non o lugar) e seguir, máis ou menos de preto, a súa
andaina e sabendo da súa evolución, no tempo e nas persoas.
¿Sabías das actividades do IES “As Mercedes”, coñecías o seu papel no mapa
educativo de Lugo?
Aínda que hai algúns anos que estou xubilado e, polo tanto, algo lonxe do
mundo que foi o de case toda a miña vida, vexo, escoito e leo con especial interese todo
aquilo que teña que ver co ensino -e con máis interese, claro, o que lle toca a Lugo- polo
16
que sei bastante do labor que esa comunidade educativa está a levar adiante. Mesmo eu
algunha vez participei en actividades do Centro.
Teño magníficas referencias do traballo que nel se leva a cabo, dos seus bos
resultados e da cumprida harmonía e colaboración que se dá entre os estamentos que o
compoñen. Está claro que ocupa un espazo esencial no que é en verdade esencial para
Lugo. A área na que o Centro está non pode quedar como pretenden que quede.
Dúas preguntas: que opinas da decisión da Xunta de pechar ESO e Bacharelato do
IES “As Mercedes”? Estráñache, vista a situación actual do ensino na cidade?
Sospeito que son demasiados, entre os responsables de reparar de que a
formación que reciben as nosas rapaces e mais os nosos rapaces, os que teñen como
referente supremo os aparellos electrónicos para realizar cálculos elementais -ademais,
naturalmente, das ordes tallantes que reciben para que a mingua progresiva do ensino
público que promoven determinados intereses ideolóxicos e económicos non se deteña-
cos que pretenden xustificar calquera parvada mal feita. Estou en contra de calquera
decisión que poida resultar lesiva para a mocidade e, polo tanto, rexeito rotundamente a
actitude das autoridades académicas da Xunta.
Estrañar, o que se di estrañar despois do que levamos falado, non demasiado, esa
é a verdade. O que si digo é que me parece moi mal. Moito!
Que che gustaría dicir á comunidade escolar (alumnado, pais e nais, profesorado e
persoal non docente) do IES “As Mercedes”? Hai solución?
Estou vendo que as accións unitarias coas que esa comunidade está facendo
fronte ao que eu non dubidaría en cualificar de inxustiza manifesta son decididas e
baseadas en argumentos precisos e ese debe ser o camiño -sen esquecer que, ás veces,
hai que se impor aos atrancos-.
A solución témola os lugueses. Se queremos.
Queremos darche as máis expresivas grazas polo teu compromiso. E van cunha forte
aperta no nome de todas e todos nós.
Apertas!
17
ENCONTRO CON ANTÓN DOBAO
Que nos apoie todo un referente nacional da cultura (escritor, cineasta, home de
compromiso e de coñecemento) engade maior transcendencia, se cabe, á nosa causa. E
presta alento para seguírmonos negando a que se peche un instituto que o barrio, a cidade
enteira, reclama como propio.
Aínda que vive hai xa anos próximo a Compostela, Antón Dobao conserva en Lugo fortes
vínculos familiares e afectivos. Que che di o nome IES “As Mercedes” e o barrio emerxente
onde se sitúa o noso Centro?
As Mercedes é un centro que eu recordo desde neno, cando
vivía primeiro en Garabolos e despois na Milagrosa e estudaba
na Anexa primeiro e despois no que daquela era o Instituto
Masculino. As Mercedes era case a fronteira do Lugo coñecido.
Máis tarde, cando eu xa andaba polos 18 anos, meus pais
marchan a vivir ao barrio de Fingoi, e entón as Mercedes
quedan só a uns minutos da casa. Na miña memoria o espazo
segue a ser o mesmo, a mesma arquitectura, o mesmo ritmo
temporal exento, a pausa do coñecemento no medio dunha
zona que se urbaniza a unha velocidade que a min me
sorprende. Durante ano e pico, cursei o inicio dos meus estudos
de filoloxía no Colexio Universitario de Lugo, que arrincou no
edificio da antiga escola de Peritos, mesmo a carón das Mercedes, onde hoxe está o edificio
do conservatorio. Neste novo edificio que veu a ocupar o espazo da vella construción de
Peritos rodei en 2005 algunhas das escenas da miña primeira película. Era A biblioteca da
Iguana, unha adaptación do conto homónimo do amigo e tamén lugués Xosé Miranda.
Así que, sen eu ter nunca unha relación directa coas Mercedes, sempre estivo presente en
zonas amplas da miña vida e da miña relación con Lugo. Da mesma maneira que non sería
capaz de entender Lugo sen o instituto no que estudei, por exemplo, tampouco o daría
comprendido sen o marco físico e conceptual das Mercedes.
Que opinas da decisión da Xunta de pechar a ESO e o Bacharelato no IES “As Mercedes”?
18
Máis alá de consideracións sentimentais, entendo que todo o que signifique a redución de
oferta de ensino público en calquera poboación de Galicia é un atentado infame contra o
noso futuro colectivo e contra o noso presente. É a desestruturación do ensino público como
servizo esencial para a formación das persoas. É a súa conversión nun simple medio para a
posta no mercado de forza de traballo falsamente especializada e disposta á precariedade e
á exclusión social.
Non tes relación directa co ensino, pero como cres que se pode explicar un peche destas
características? Pensas que se trata dunha decisión técnica ou podemos enmarcala nunha
estratexia moi consciente do Partido Popular?
Seguindo co que comentaba na pregunta anterior, soamente podo engadir que me parece o
peche dun centro de ensino un chanzo máis nun proceso de privatización e de estratificación
social. O proxecto é moi doado de comprender: o ensino público, mal dotado técnica e
humanamente, cunha oferta raquítica, dedicaríase a modelar man de obra de escasa
formación, disposta para a precariedade e unhas condicións de explotación aínda máis
agudas ca as actuais. O ensino privado, pola contra, quedará destinado a formar elites para a
dirección e o goberno da sociedade. É un proxecto de eternización dunha sociedade de
clases profundamente diverxentes.
Di o que queiras á comunidade escolar (alumnado, pais e nais, profesorado e persoal non
docente) do IES “As Mercedes”? Ten sentido a nosa protesta?
A protesta é a arma que nos queda para alterar as condicións de vida, entendidas na súa
totalidade, que proxectan impoñernos máis aló da nosa vontade colectiva. A mobilización é
o noso espazo común de decisión alternativa, a democracia levada á práctica diaria para
denunciar e evidenciar a falsidade do exercicio fraudulento da política contra os intereses da
maioría. Cada protesta xusta é un símbolo da vida que esiximos vivir. Dignidade, formación,
saúde, benestar. Non pedimos nada extrardinario ao que non teñamos todo o dereito.
En calquera caso, dentro das miñas poucas posibilidades, estou sempre ao voso dispor para
colaborar naqueles actos en que consideredes que o que eu poida ofrecervos sexa
interesante. Sorte e adiante.
Igual ca nos casos anteriores, dámosche as máis expresivas grazas polo teu posicionamento.
Recibe unha forte aperta no nome de todas e todos nós.
19
AGUSTÍN FERNÁNDEZ PAZ, TAMÉN!
Debe ser esta causa moito menos miúda do que certos poderosos queren, porque
outro referente internacional da literatura nos presta a súa voz. O percorrido vital
deste grande da cultura galega vinculouse moitas veces aos principais movementos
pedagóxicos do país. Por iso o seu testemuño ten unha forza moi especial.
Para Agustín Fernández Paz, vilalbés de nacenza e vigués de adopción, a pedagoxía e
a cidade de Lugo son territorios tan coñecidos como afectivamente próximos. Tiñas
algunha información sobre as actividades do IES “As Mercedes”?
R. Agás informacións de carácter xeral sobre o seu bo funcionamento, o certo é que non
coñecía con detalle todo o que se fai no centro. Tivo que suceder este conflito para,
sobre todo a través do blog da ANPA, coñecer a riqueza de proxectos e actividades. Un
centro coma o IES As Mercedes, debera estar mimado pola administración educativa.
Que opinas da decisión da Xunta de pechar a ESO e o Bacharelato no IES “As
Mercedes”?
R. A min paréceme unha mostra máis do desleixo co que esta Xunta está a tratar o
ensino público. Un desleixo que, tanto no caso do IES “As Mercedes” coma noutras
actuacións, leva a un deterioro na vida dos centros e supón un golpe ao prestixio social
dos centros públicos. Esta Xunta, xa o sabemos, aposta principalmente polo ensino
concertado.
Logo está a burocracia sen alma. Desde os despachos, é moi doado mover unha ficha de
aquí para acolá, sobre todo se vai significar un (discutible) aforro nos gastos. Ven a
ficha, pero non ven as persoas e familias, e a sociedade, que hai a carón desa ficha.
Como se pode facer algo así sen contaren con comunidade educativa?
Non se entende que mellora lle poden ver á eliminación da ESO e do Bacharelato, coma
se fosen incompatibles coa Formación Profesional, coma se o estaren fisicamente
separados tivese algo de bo. O camiño correcto é sumar, mellorar en instalacións e en
medios, e non andar movendo de aquí para acolá co pretexto de facer que se fai.
20
Como cres que afecta ao rendemento e ás emocións dun alumno ou alumna o traslado
forzoso do seu Centro?
R. É evidente que un hipotético traslado non tería máis ca desvantaxes. Para un alumno
ou alumna, o centro educativo é algo máis que o lugar ao que se vai formar. É un ámbito
esencial na súa vida, xunto co ámbito familiar, un lugar onde socializarse e crear redes
de convivencia. E isto vívese con maior intensidade se o centro está incardinado na zona
onde socialmente se desenvolve a súa vida.
Mais todo isto, para a burocracia sen alma, non conta nada. Os alumnos e alumnas son
só números que se poden borrar dun lugar para colocalos noutro. Volvo ao anterior:
como se poden tomar decisións que afectan negativamente a tanta xente sen contar coa
opinión da comunidade educativa?
Di o que queiras á comunidade escolar (alumnado, pais e nais, profesorado e persoal
non docente) do IES “As Mercedes”? Ten sentido a nosa protesta?
R. O movemento de protesta que está xerando unha decisión inxusta non só ten sentido,
senón que é socialmente necesario. Estámolo vendo non só no voso instituto, senón
noutros lugares e noutros ámbitos distintos do educativo. Coa escusa do aforro, as
Administracións están tomando decisións que, malia que as enmascaren con retórica
baleira, son decisións ideolóxicas. Se prexudican ou non á cidadanía, para eles é o de
menos.
Por fortuna, tamén estamos vendo como son moitos os lugares onde a cidadanía está
exercendo o seu dereito a non deixarse esmagar, a non calar ante as inxustizas, a esixir
que se escoite á xente, a esixir os seus dereitos. Claro que se pode! Pódese e débese. E
tede a seguridade de que ante a vosa resistencia, pacífica pero firme, e sempre
argumentada, han acabar por aceptar que a razón está da vosa parte.
Queremos, como vimos facendo nos encontros anteriores, darche as máis expresivas
grazas polo teu compromiso. E van cunha forte aperta no nome de todas e todos nós.
21
I.E.S. As Mercedes: a cousa ía ben ...
Hai 30 anos, cando cheguei a Lugo, o Instituto de As Mercedes, ao carón do centro
universitario onde eu estudaba, non tiña moi “boa fama”. Claro está que esta fama,
boa ou mala, ás veces é merecida e outras non, pero iso era o que se dicía.
Hoxe, non hai máis que ver os xornais (cos recoñecementos e premios colleitados) e
falar coa xente próxima a este Instituto para ver que as cousas cambiaron nestes
últimos anos. E non foi por casualidade, senón polo esforzo e a ilusión dun equipo
comprometido de xente que aínda cren no ensino público e nas persoas. Unha
dirección exemplar, un persoal docente e non docente implicado (na súa meirande
parte, que sempre hai quen pon os seus intereses particulares por riba do interese
xeral) e un alumnado satisfeito fixeron deste Centro un dos de referencia, non só na
cidade de Lugo, senón na súa provincia e tamén en Galicia.
Entón, se a cousa ía ben, a que vén agora este cambio que se persegue coa
“integración” do Instituto, dubidosa denominación para un proceso desintegrador
como o que se pretende coa presenza exclusiva de Ciclos Formativos, e que ben
utilizan como xogo de palabras os que defenden a continuidade do Bacharelato e a
ESO no Centro nas súas lexítimas reivindicacións.
Din os que toman as decisións e os que as apoian que a demanda é maior na
formación profesional que no bacharelato, máis que cuberto segundo eles pola actual
oferta da cidade, e que hai que dar resposta ao que a xente pide. Non lles quito razón,
pero tamén hai que darlla aos que estes días están reclamando que as cousas se fagan
doutro xeito. Este Instituto de Ensino Medio é o único na zona sur de Lugo, cunha
poboación nova que requerirá dos servizos que viña ofertando ata agora nos próximos
anos. Por que non se ten en conta esta argumentación, entre outras xa expostas nestes
últimos días, e se fai un estudo máis razoable e razoado do que é necesario facer para
evitar os prexuízos que estas decisións conlevan?
Eu, non só como profesor que fun de Ensino Medio, nin tan sequera como profesor de
universidade que son agora e que “recolle” no seu traballo os froitos deste nivel de
ensino, se non como cidadán de a pé, súmome ao clamor dos afectados para que se de
marcha atrás neste asunto. Señores políticos de Santiago, non inventen, que xa hai
bastante que “amañar” neste país sen necesidade de tocar o que está a funcionar ben.
Fco. Javier López González
( Cartas ao Director, O progreso de Lugo)
22
CENTROS INTEGRADOS DE FORMACIÓN PROFESIONAL (CIFP), LAS VERDADES
OCULTAS.
La palabra integración, según el diccionario de la real academia de la lengua, significa
unir, un centro integrado de formación profesional como el que se pretende implantar en el
IES As Mercedes de Lugo unifica los tres sistemas de formación profesional existentes, la
reglada, ocupacional y continua.
Veamos:
- La llamada Reglada: Aquella que se encarga de los ciclos formativos y que
habitualmente ya se estudia en los actuales institutos de educación secundaria
como el IES As Mercedes, en el que se imparten varios ciclos formativos de grado
medio y superior y cuyas competencias son de la consejería de educación. Esta
formación está dirigida a cualquier tipo de alumnado.
- La ocupacional: Aquella que se encarga de la formación de desempleados para
otorgarles una cualificación profesional y así aumentar sus opciones de
incorporarse al mercado laboral. Las competencias de esta formación son de la
consejería de trabajo y actualmente en Galicia todos los servicios de formación los
gestiona una empresa privada. En Lugo hay varios centros de formación
ocupacional como el de Montirón.
- La continua: Aquella que se encarga del reciclaje de trabajadores en activo y cuya
gestión corre a cargo de sindicatos y organizaciones empresariales.
Si para llevar a cabo esta integración tenemos que desmantelar un centro como el IES
As Mercedes tenemos que hablar desintegración, desintegración de un modelo educativo
referente a nivel nacional, basta con ver todos los reconocimientos que recibe en todos los
niveles educativos.
Llegados a este punto hay que preguntarse si es posible mantener las enseñanzas de
ESO, Bachillerato, Ciclos Formativos (Reglada) y compatibilizarlos con la formación ocupacional
y continua.
La respuesta es rotundamente SI, de hecho en el IES As mercedes ya se realizaban
cursos de formación continua en los últimos años y según se publicó en el DOG estaba
aprobada una ampliación de los talleres de formación profesional para dar una mejor cabida a
toda la formación profesional.
23
Entonces, ¿que se escode detrás de la reconversión de IES As Mercedes a Centro
integrado?
1.- La reestructuración de las enseñanzas obligatorias en la ciudad de Lugo.
Efectivamente, desde que el pasado año se realizó la reconversión del IES Politécnico
en centro integrado y con la futura integración del IES As Mercedes se reduce la oferta
educativa de las enseñanzas obligatorias en centros públicos.
2.- Las masificación de aulas en los centros de la ciudad.
Los alumnos de ESO que salen de estos centros integrados van a parar a las aulas ya
masificadas de otros centros (no es admisible hablar de calidad de la enseñanza con 35
alumnos por aula).
3.- Los centros concertados.
Los grandes beneficiados, ya que como empresas privadas que son, se encuentran
colocados estratégicamente en el centro de las ciudades para captar el mayor número de
alumnos y así aumentar su cuenta de resultados, eso sí, alumnos seleccionados, para que los
resultados de las evaluaciones que realiza la consejería les sean favorables.
4.- La privatización de la formación profesional reglada.
Después de la última privatización de la formación ocupacional, la continua ya estaba
en manos de sindicatos y organizaciones empresariales, le llega la hora a la formación reglada.
En resumen esto es lo que se esconde detrás de esa puerta llamada centro integrado
de formación profesional,
- Desmantelamiento y privatización de la enseñanza pública obligatoria.
- Privatización de una formación profesional reconocida a nivel europeo como
referente, hay que destacar que los alumnos de formación profesional reglada son
de los pocos que tienen un titulo con reconocimiento a nivel europeo, la tan
nombrada Alemania no llega a esto.
Creo que todo esto tendría que hacer reflexionar a la ciudadanía de Lugo, no solo se
está desmantelando un centro público, se está desmantelando un sistema educativo público
que forma parte de eso que últimamente se llama ESTADO DE BIENESTAR.
VICTOR MANUEL PAZ CORTINAS
24
Como muchos de mis compañeros, no estoy de acuerdo en el cierre de la ESO y BAC
en el IES AS MERCEDES. Con estos cierres vamos a terminar como en los setenta y
en los ochenta, con clases de cuarenta alumnos. Estoy seguro de que los profesores no
van a ser capaces de dar clase a tantos y el nivel académico descenderá bastante.
Estos últimos días se están realizando muchas manifestaciones, no sé yo si valdrán
para algo, pero bueno hay que intentarlo hasta el final. El ANPA dice que si estamos
todos “unidos” podemos conseguir algo, pero a ver…
No entiendo en absoluto el cierre de la ESO, porque tengo entendido que ganamos
premios educativos importantes y que sólo en un año ganamos mucho dinero,
además este centro entre ESO y Bachillerato tiene muy buenos estudiantes. Además
está el tema de los profesores: a ver a qué Instituto les mandan a ellos. Llegar a un
Instituto nuevo no es fácil ni para los profes ni para nosotros.
También me fastidia mucho que cierren el centro, porque puede ser que no me cojan
en el Instituto que yo quiero o me tenga que separar de mis amigos, con los que llevo
desde los cuatro añitos. Pero aún con todo esto yo pienso que si lo quieren cerrar lo
harán…
Un saludo.
Iván López Cobo, alumno de 3º ESO del IES AS MERCEDES.
I.E.S As Mercedes: transformación en centro integrado
Andamos luchando para que no nos echen de nuestro instituto, en el que
llevamos tres años, ¡todo para ahorrar dinero!
Lo único que conseguirán así es llevarnos a institutos más lejanos,
separarnos de nuestros compañeros de toda la vida y masificarnos en las
clases, de esta forma al alumno le será imposible entenderlo todo.
No hay ningún problema en que los estudiantes de la ESO y BAC convivamos
con los estudiantes de FP pues somos civilizados. Si de verdad hay
racionalidad creo que deberían dejar las cosas como están.
Un saludo.
Francisco José Flores Díaz alumno de 3º ESO del IES As Mercedes
25
Hace unas cuantas semanas llegó a mi instituto, el IES As Mercedes de Lugo, un correo en
el que se decía que pasaría a ser centro integrado, es decir, únicamente para alumnos de
FP con lo que yo, alumna de ESO, y todos mis compañeros de ESO y BAC así como los
profesores tendremos que irnos a cualquier otro centro del que aún no nos han
informado.
Evidentemente, al saber la noticia, todos pusimos esfuerzo de nuestra parte y
organizamos manifestaciones, pancartas, y reuniones con nuestros padres, pero los
mandos que dirigen todo esto se niegan a tener en cuenta nuestra opinión y este es un
tema que me enfada mucho; nosotros, que somos quienes sufrimos las consecuencias de
sus actos y quienes llevamos mucho tiempo sacando adelante nuestro instituto, no
tenemos ni voz ni voto en este tipo de decisiones. Me gustaría ver si las autoridades
educativas siguen siéndolo tras las próximas elecciones.
Un saludo.
Noelia Gude López
Cuando estaba en sexto de primaria y acabé mi último curso en el CEIP Illa
Verde tuve que, como todos mis compañeros, decidir a qué instituto iríamos para
hacer la ESO y BAC. Tras darle muchas vueltas, la mayoría de mis amigos y yo
decidimos pedir plaza en As Mercedes. Después de solicitarla pasaron dos largos
meses en los que no sabíamos si nos cogerían o no. Entramos todos. Era nuestro
primer curso de instituto y estábamos todos muy nerviosos. Pasaban los días, y
habíamos hecho nuevos amigos, conocimos a gente... Los primeros días no
éramos capaces de saber donde estaba ninguna clase y nos perdimos más de una
vez. Nos llevó un tiempo acostumbrarnos a los nuevos profesores y a que cada
uno da su clase de una forma distinta pero lo conseguimos, también conseguirnos
dejar de perdernos por los pasillos, y hacer nuevos amigos.
Ahora estoy en tercero de ESO, las cosas han cambiado mucho desde mi primer
curso en ese instituto. Pero lo que más ha cambiado es que no van a dejar que
otras personas tengan la experiencia que nosotros tuvimos. Por un capricho
político van a cerrar As Mercedes, ese instituto al que hemos cogido tanto cariño
y en el que hemos vivido, tanto profesores como alumnos tantas cosas.
Un saludo,
Clara Burgo Beiro, alunma de 3º ESO del IES AS MERCEDES
26
¡Cuánto crecí en este instituto!
Hace cuatro años que llegué a este colegio. Me divertí mucho,
conocí a muchos amigos, y por la forma de ser tan especial de
este centro, nunca me sentí rechazada.
Aquí siempre que te cruzas con alguien por el pasillo, te vas a
encontrar con una sonrisa o una mirada dulce, y notas como te
respetan aunque seas un poco diferente.
Aprendí muchísimo en las clases, porque siempre tuve el apoyo
que necesité. Siempre me animaron y me enseñaron a confiar
en mi misma, y ahora sé que soy capaz de conseguir muchas
cosas en la vida.
Recuerdo muchos momentos buenos, y ahora que estoy a
punto de irme, comprendo que cuando mis profesores me
reñían y me pedían más, es porque sabían que yo podía más.
Siempre estaban detrás de mi empujándome a subir más alto.
Es difícil que yo hubiera estado mejor en otro instituto.
No quiero acabar diciendo adiós. Este instituto queda dentro
de mí, y sé también que yo quedaré en el corazón de mis
profesores.
Nahia López Pascual
27
Dicen que la vida se vive en momentos y qué triste es el momento que anuncia
la despedida de un lugar en el que todos los momentos vividos fueron felices
momentos. Resulta muy difícil mostrar indiferencia, pasividad ante algo con lo
que no estás de acuerdo.
Son vagos y tenues los recuerdos que vienen a mi cabeza de aquellos primeros
años, contrarios a los últimos, mucho más vivos y claros. Pero todos,
absolutamente todos, comparten un denominador común: fueron buenos
momentos. Entré a formar parte del entonces grupo de alumn@s de 1º de
E.S.O con tan solo 12 años y dejé el mismo lugar 6 años después tras
terminar los estudios de BAC. Durante ese tiempo conocí a personas
maravillosas, viví experiencias únicas y compartí instantes mágicos, que sin
duda formarán parte de mi memoria para siempre. Las experiencias y los
instantes sé que me servirán para recorrer el camino que aún me queda con la
cautela y a la par con la seguridad que dan la experiencia y el aprendizaje. Y,
las personas, tanto compañeros como profesores, muchos de ell@s hoy
amig@s, sé que estarán ahí para compartir conmigo los contrastes del
camino; dilatando los buenos momentos y contrayendo los malos.
No se entiende el presente ni el futuro sin echar la vista atrás, al pasado.
Hoy quiero manifestar mi repulsa y mi rechazo para detener el borrado de mi
pasado. Porque, creo firmemente en el proyecto educativo del centro, quiero
que otros jóvenes tenga la oportunidad que tuve yo en su día. Es un tremendo
error poner obstáculos y barreras al esfuerzo, a la dedicación, a la vocación,
al trabajo y lucha de los docentes.
Termino diciendo que a la hora de tomar decisiones en un país democrático se
debería tener en cuenta a las personas o grupos que están afectad@s e
implicad@s. La información, consulta, participación y opinión en la propia toma
de decisiones son factores que no se pueden olvidar. A quien le corresponda
debe saber que si toda la comunidad educativa se opone, al menos, el proceso
merece una reflexión a conciencia y no una imposición.
MARTA NEIRA FERREIRO
EXALUMNA DE IES MERCEDES
28
29
Me habéis hecho sentir que soy
importante.
José Luís Núñez
30
El pasado martes día 19 de marzo nos informaron a todos los alumnos sobre la desintegración de nuestro querido y viejo instituto. Con esta carta quisiera expresar el dolor que siento por dentro, llevo tres años en éste instituto y ahora de repente se me presenta un futuro incierto ya que el año que viene no sé en qué instituto estaré ni qué nuevos compañeros tendré. Lo que más me molesta es que nuestro instituto funciona perfectamentecon ESO y BAC ,tiene muchas ventajas sobre otros centros y quizás la más importante es que somos pocos alumnos por grupo y ello nos permite aprovechar mejor las clases.
Aarón López Álvarez
31
Para mí no es normal cerrar el instituto porque sí, sin ningún tipo
de explicación a nadie.
¿Por qué cerrarlo? ¿Qué van a hacer con nosotros?... Hay
muchas preguntas pero ninguna respuesta.
Nosotros, como alumnos del IES AS MERCEDES, vamos a luchar
por lo que es nuestro y porque queremos que siga adelante. Porque
tenemos derecho a una educación digna. Porque As Mercedes
funciona. Porque es nuestro instituto. Y sobre todo, porque no somos
números que se puedan empaquetar donde haya un hueco; somos
personas con derechos, igual que vosotros, y tenemos derecho a
protestar para defender lo que queremos. No nos rendiremos.
AS MERCEDES SIEMPRE CON NOSOTROS
Laura Carballeira
32
PADRES Y MADRES DE LA CIUDAD DE
LUGO Y PERIFERIA...REACCIONEMOS
ANTE LA DESMANTELACION DE
CENTROS DE SECUNDARIA:
En estos dos últimos años hemos visto
desmantelar el Politécnico con sentencia
ejecutada sin derecho a recurso; los
alumnos y familias han sufrido la medida,
viéndolo de forma individualizada como
barrio. Ha pasado desapercibido el efecto
para el resto de la ciudad. Estos días sale a
la luz la noticia de hacer desaparecer el
IES As Mercedes y parte de la ciudadanía
se pregunta ¿recortes?
¿Qué es eso de centro integrado?, ¿para el
año caerá alguno más? Pues seguramente
si. Los padres y madres de niños entre los
tres y dieciocho años tenemos que evaluar
que estas medidas nos repercutirán en la
calidad de la enseñanza de nuestros hijos,
aquellos pocos IES que queden en la
ciudad que ya hoy están sin aulas y
reciben un número importante de
alumnado, recibirán a mayores el
prorrateo de alumnos de los centros, unos
ya desmantelados y otros con sentencia
anunciada. Por otra parte, nos quedan los
centros concertados con su alumnado de
primaria y que bastante tienen, ya que
aun estando bajo las reglas del juego de lo
público, lo público no les aporta los
recursos suficientes. Padres y madres,
¿qué nos depara la secundaria de nuestros
hijos?...Centros con aulas masificadas y
espacios reducidos....profesorado sin poder
dar atención personalizada a nuestros
hijos, ya que donde se contesta o pregunta
a 25 no es lo mismo que preguntar a 35 o
más...Menos medios por alumno, ya que
serán más a necesitarlos. La ubicación de
esos pocos centros crearan una pérdida en
calidad de vida con un gasto de tiempo,
organización y económico extra a las
familias, no será lo mismo que tus hijos
tengan un trayecto de 15 minutos a pie
que de 30 o más, y sin contar los afectados
de la periferia de la ciudad que ya hoy les
está suponiendo mínimo 45 minutos.....No
pedimos que nos hagan más IES, no
pedimos más profesores, no pedimos más
ordenadores, que por supuesto se
necesitan y no vendrían mal, pero nos
resignamos y no pedimos, ahora bien ¿por
qué eliminar aquello que está construido y
es necesario?¿por qué deshacer lo que está
funcionando con esfuerzo de toda la
comunidad educativa?¿Para tener
edificios cerrados o semivacios? ¿Nos
enseñan los datos del posible beneficio?
Padres y madres de Lugo y periferia, esto
nos afecta directamente a todos, por lo
que debemos impedir el desmantelamiento
de más centros IES de la ciudad, con
razonamientos de lógicos, que por cierto
están bien fundamentados, para que
nuestros políticos se den cuenta que la
aplicación del ahorro en la gestión pública
igual que la economía doméstica, está
basada en la lógica y el razonamiento y no
de ideas geniales que suenan muy bien
pero destruyen lo edificado. Tenemos poco
pero funcionando, con estas medidas
acabaremos necesitando más.
Berta Villamor Catoira
33
Logo de transformar as cabalerizas do exercito nun centro
para que os mozos e mozas poideran porlle titulación as suas
habilidades creativas, xeracións diversas fomos quenes de
aprender, non solo o que o programa educativo marcaba, non
solo o que se non ensinaba nas practicas de talleres, por riba
de todo eso, somos moitos os que gracias ó que representa
este centro, aprendemos a vivir, a convivir, a respetar e a
traballar.
Solo espero que esto NON teña unha última e lapidaria
enseñanza: SE ALGO FUNCIONA, DESTRUEO.
Ángel López
34
STUDENTS AGAINST THE
CLOSING OF OUR SCHOOL
9th April 2013
Dear Sir or Madam ,
When we were at the primary school, and we finished our last course
there, I had to decide which High School I was going to go.
After thinking about it I decided to go to IES AS MERCEDES , and all
my friends too. On our first course we were very nervous. Days passed
and we made friends, met people... On the first days I didn't know
where the classrooms were. It took me a while to get used to new
teachers and their different kinds of teaching. But we got it, we made
friends, we were happy. Now I'm on the third course of ESO , things
have changed since I was on my first course.
They're going to close our school, we'll fight and we'll try everything to
avoid it . And if we have to go to another high school we'll stood tall
because we have done everything we could so that authorities didn't
close the school, OUR SCHOOL.
Yours faithfully.
Clara Burgo
35
Soy una alumna del IES AS Mercedes y curso este año tercero de la ESO. Como todos habéis
leído estos días en las noticias, el Conselleiro de Educación quiere cerrar el instituto a alumnos de la
ESO y de Bachillerato.
Lo que nos preguntamos es ¿por qué lo hacen ahora? ¿por qué quiere cerrar este instituto? Nosotros
estamos bien en él, estamos en clases de veinte alumnos, tenemos buenos materiales, el trato entre los
profesores y los alumnos es muy bueno y entre los alumnos también lo es. Yo llevo tres años en este
instituto y los conozco a todos, este instituto es el más cercano para muchas personas que ahora se
tendrán que desplazar más lejos. A los alumnos de O Corgo los tiene que llevar un autobús a todos
juntos y no saben a donde podrán ir. ¿Por qué nos hacéis esto? ¿No veis lo mal que lo estamos
pasando alumnos y profesores? ¿Cuál es la razón para desmantelar algo que funciona
perfectamente? Por supuesto no nos la han dado. ¿La habrá realmente?
Ojala exista y sea buena porque si no hay razón para esta separación de buenos amigos, alumnos y
profesores, los políticos estarán mas lejos todavía de la vida real y de nuestros verdaderos problemas
diarios, si esto es posible.
María Álvarez Ruiz
Hace unos días nos informaron de que iban a transformar el IES As
Mercedes, del que soy alumna. Eso significa que van a cerrar la ESO y
el BAC para dejar sólo F.P. Lo que significa, también, que van a echar a
todo el alumnado de sus clases, sin pensar en su bienestar y en las
instalaciones que hay en las clases.
Lo han hecho, obviamente sin pensar para nada en la opinión de
alumnos, profesores y padres, que poco podrán hacer para evitar que
eso pase. A pesar de todas las medidas que se han tomado para
impedirlo, lo más posible es que el próximo curso el IES As Mercedes
sea sólo un centro de F.P.
Sara Fernández Goris
36
No nos “Desintegréis”
Este curso nos han dicho que nuestro actual centro, el I.E.S. As Mercedes, lo van a
transformar en un centro integrado de FP para el curso próximo. El motivo que nos han
dado es que se hace esto para ahorrar. Este centro está situado en la zona de Lugo donde
más crece la población, por tanto, si lo cierran, en unos años van necesitar abrir otro, por
lo que, desde mi punto de vista es una tontería. As Mercedes es el instituto de Lugo en
el que mejor funciona el Proyecto Abalar. También tiene dos aulas de informática, una
para tecnología y otra para el uso general. En tecnología, aparte del aula de informática,
hay otra aula en la que hay el material necesario para hacer los proyectos que debemos
hacer. Aparte de eso están los dos laboratorios, uno para biología y geología y otro para
física y química, en los que podemos hacer una gran variedad de prácticas y
experimentos. Para E.P.V. existe un aula en la que tenemos todo tipo de papeles,
pinturas y es un aula muy luminosa. Para música hay un aula insonorizada con muchos
instrumentos y sillas adaptadas para ello. Y la biblioteca tiene ordenadores, libros de
todas las clases y si quieres leer un libro y no lo tienen, lo consiguen para ti. También
tiene el gimnasio que a la vez es la sala de actos en el que existe todo tipo de material
para todo tipo de deportes. En todas las aulas hay un proyector.
Y yo me pregunto: si se hace un centro integrado todo el esfuerzo de los
profesores y la directiva por hacer lo que han hecho con este centro no sirve de nada. Y
si funciona, no entiendo por qué cerrarlo.
Alfonso Díaz Sal
Entiendo que estamos en crisis y tenemos que apretarnos el cinturón. Pero una cosa es gastar menos en cosas de menor importancia, y otra muy distinta, hacer recortes en Educación. Sin ella no somos nada. No podremos conseguir trabajo, y tal como están las cosas, con varios millones de parados no podemos permitírnoslo. Nuestro centro, aunque tiene unas instalaciones antiguas, está dotado de pequeños ordenadores portátiles ( netbooks ) para todos los alumnos y una pizarra digital en los cursos de primero y segundo. Esto es conocido como ''proyecto abalar'' y los profesores recibieron clases sobre cómo llevarlo a cabo. Si cierran nuestro instituto todo este trabajo no habrá servido para nada. Esto funciona, no lo desintegren. Un saludo. Andrea Castro Corredoira
37
Oído a un alumno de 2º ESO
- Viches, veu hai quince días e encheronlle a barriga de pulpo... o que tiñan que facer era metelo no caldeiro!.
38
Que facemos aquí?
Aprendemos a crear
Aprendemos a ser flexibles nas nosas respostas
Aprendemos a encaixar
Aprendemos a canalizar as nosas respostas
Aprendemos a perder o medo
Aprendemos a crear beleza
Aprendemos a prever o porvir
Aprendemos a cambiar de opinión
Aprendemos a innovar
Aprendemos a buscar xuntos
Aprendemos a ansiar coñecemento antes que recursos
Aprendemos a ser intelixentes socialmente
Aprendemos a xestionar as emocións
Aprendemos a madurar
Aprendemos a saber facer inmersións nas vida para
desfrutar dela
Aprendemos a estar en harmonía cos outros e creala
entre todos
E tamén aprendemos números e letras, fórmulas e
mapas, datos e datas, conceptos e competencias… pero
que sin todo o anterior, non nos servirían para nada.
AULA DE PEFAGOXÍA TERAPÉUTICA
39
Creo que neste país somos moi pouco agradecidos. Sexa por ignorancia, por
incapacidade de poñerse no lugar do outro, ou por envexa, a maioría das veces non
valoramos na súa xusta medida o traballo dos demais. Por iso, agora que deixades a
dirección do instituto, non quero que o fagades sen antes darvos as GRAZAS:
o Pola vosa ilusión, que vos acompañou no proxecto de renovación do centro, e por ser capaces de ilusionar a outras persoas que, como vós, proactivos, uníronse nun proxecto común: conseguir un instituto de ensino público e de calidade para todos, onde tivesen cabida a integración, a inmigración, a diversidade funcional (canto aprendemos!) e a igualdade de oportunidades.
o Por crer na educación, na formación integral; por ser capaces de ver á persoa con problemas máis aló do seu comportamento; por crer que os seres humanos podemos mellorarnos por medio do coñecemento e o respecto.
o Por levar ao instituto como estandarte de innovación e calidade, poñendo en valor as súas ensinanzas e o seu persoal.
o Pola transparencia na xestión.
o Pola vosa dedicación máis aló de horarios oficiais, só entendida por aqueles que aman o seu traballo e os que cren que as cousas poden cambiar e mellorar se se teñen ganas de que melloren.
o Por ser boa xente, e por facernos ser mellores persoas na vosa compañía.
E a nivel persoal, grazas por facerme partícipe do voso proxecto, por facerme
sentir orgullosa do meu lugar de traballo, por estar a gusto e ir contenta cada
mañá, por deixarme colaborar e aprender ao voso lado, por sentirme valorada e
subir o meu autoestima. Grazas polos bos momentos e sobre todo... pola vosa
amizade.
MOITAS GRAZAS
Belén
40
(Pleno Concello de Lugo)
O día 26, diante da Xunta, os nenos tamén queren facerse oir, queren ao seu Instituto, aos seus compañeiros e profesores, queren que os deixen rematar a ESO aquí, onde os acolleron fai un par de anos e xa conseguiron adatarse, facer novos amigos e sentirse agusto, e onde se matricularon sin que ninguén lles advirtira de que a ilusión coa que aquí se traballa ía ser truncada por intereses nos que a eles non lles teñen en conta.
ANPA AS MERCEDES LUGO
41
42
43
44
45
46
47
top related