biuletyn cekap zawodowiec 01 - zpo.opole.pl ·...
Post on 13-Nov-2018
220 Views
Preview:
TRANSCRIPT
CeKaP Zawodowiec
BIULETYN INFORMACYJNY ZPO W OPOLU - NR 1 (1 ) 201 4
W numerze polecamy:
Jakie jest IQ twojego budynku?
CNC i pustułka
Forum uczniów — ZSE i CKP wyzwalają pasje
Jubileusz X-lecia CKP
nadobrypoczątek
Jednym ze sposobów na uzyskanie satysfakcji
w życiu zawodowym jest posiadanie wizji dla siebie
i dla zespołu w którym się pracuje. Wizja bez reali-
zacji pozostaje tylko marzeniem. Dziesięć lat funk-
cjonowania Centrum Kształcenia Praktycznego
w Opolu jest dla mnie dowodem, że marzenia się
spełniają.
W kolejnym okresie działalności Centrum
w Zespole Placówek Oświatowych powstają nowe
wyzwania, uwarunkowane uregulowaniami oświa-
towymi, oczekiwaniem rynku edukacji, rynku pracy,
społeczności.
Biuletyn CKP powinien być jedną z form infor-
macji o działalności Centrum na rzecz szkolnictwa
zawodowego Opola, o przygotowywaniu uczniów
i słuchaczy do potrzeb rynku pracy i rynku dalszej
edukacji.
Zamierzeniem biuletynu jest stworzenie możli-
wości dla pracowników Centrum, uczniów, absol-
wentów, ukazywania obszarów realizowanych zajęć,
nowości w warsztacie dydaktycznym, umiejętności
nabywanych przez uczniów, oczekiwań pracodaw-
ców.
Biuletyn powinien być też informatorem,
wskazówką dla gimnazjalistów ich rodziców w wy-
borze kierunku kształcenia odpowiednio do predys-
pozycji i późniejszej satysfakcji zawodowej.
Inicjując pierwszy numer Biuletynu w wersji
papierowej pozostawiam otwartą drogę wyboru
dalszej edycji, częstotliwość i formę — czas pokaże
czy marzenie się spełni.
mgr inż. Andrzej Leszczyński
Dyrektor Zespołu Placówek Oświatowych
w Opolu
Zespół Placówek Oświatowych w Opolu
ul.Torowa 7, 45-073 Opole
tel. 77-4231 675, fax 77-4231 677
e-mail: sekretariat@zpo.opole.pl
http: //www.zpo.opole.pl
Redaktor naczelny — Zofia Witkowska
Zespół redakcyjny — Katarzyna Mielec, Andrzej Smyrd, Wiktor Sołęga
Skład i opracowanie graficzne — Elżbieta Ozon
Konsultacja — Andrzej Leszczyński
2
Ulica Torowa 7 jest niedaleko Centrum
i Dworca PKP, wystarczy zejść w lewo
z wiaduktu im. Żołnierzy Wyklętych przy
ul. Struga lub jadąc dalej skręcić w lewo na
przejeździe kolejowym obok NUTRICI I .
GDZIE?
PO CO?
DLAKOGO?
KTO?
JAK?
Centrum Kształcenia Praktycznego
w Zespole Placówek Oświatowych.
W skład Zespołu wchodzą również:
Bursa i Szkolne Schronisko Młodzieżowe.
CKP to publiczna placówka oświatowa, której
głównym zadaniem jest realizowanie
praktycznej nauki zawodu dla uczniów
opolskich szkół zawodowych. Organizujemy
również kursy dokształcające (np. : CNC) oraz
kwalifikacyjne kursy zawodowe.
Dla niemal wszystkich kierunków kształcenia
w zasadniczych szkołach zawodowych
i technikach:
• mechanik – monter maszyn i urządzeń
• ślusarz
• monter mechatronik
• elektryk
• elektronik
• elektromechanik
• technik mechanik
• technik mechatronik
• technik elektryk
• technik elektronik
• technik urządzeń i systemów energetyki
odnawialnej
• technik budownictwa
• technik architektury krajobrazu
• technik hotelarstwa
Realizujemy zajęcia praktycznej nauki
zawodu, zajęcia pracowniane i specjalizacyjne
z podziałem na grupy.
Mamy do dyspozycj i 38 nowoczesnych,
świetnie wyposażonych pracowni.
Ponieważ to pierwszy numer Biuletynu, może jeszcze nie
wszyscy nas znają, więc krótko o nas :)
3
zawodowcyokształceniu
4
Odnawialne źródła energii – pochodzenie i zalety
Odnawialne źródła energii (w skrócie OZE), to stosunkowo nowy i nieznany powszechnie termin.
Co oznacza? Odnawialne źródła energii to takie, których używanie nie wiąże się z długotrwałym ich
deficytem, to znaczy, że ich zasoby odnawiają się w krótkim czasie. W przeciwieństwie do
nieodnawialnych (tradycyjnych) źródeł energii, których wykorzystanie postępuje znacznie szybciej niż
naturalne odtwarzanie, zatem ich zasoby systematycznie się zmniejszają. Korzystanie z odnawialnych
źródeł energii powoduje oszczędzanie paliw kopalnych.
Inną zaletą odnawialnych
źródeł energii jest ich proeko-
logiczność, ponieważ w mniej -
szym stopniu oddziałują de-
struktywnie na środowisko na-
turalne. Największym zagro-
żeniem dla środowiska jest jego
skażenie produktami spalania —
cząstkami stałymi oraz tlenkami
węgla, azotu i siarki. Korzysta-
nie z alternatywnych źródeł
energii wpływa korzystnie na
środowisko naturalne.
Niewątpliwą zaletą energii
z odnawialnych źródeł jest to,
że może być uzyskiwana na do-
wolnym terenie. Redukuje stra-
ty związane z dystrybucją
energii i ułatwia dostęp do
energii w terenach nie objętych
sieciami dystrybucj i energii
konwencjonalnej .
Korzystanie z odnawialnych
źródeł energii może wpływać na
wzrost bezpieczeństwa energe-
tycznego. Jako bezpieczeństwo
energetyczne traktuje się za-
pewnienie bezpieczeństwa do-
staw energii odbiorcom w okre-
ślonym czasie i miejscu i jest to
jedno z priorytetowych działań
w polityce gospodarczej . Poję-
cie to definiowane jest również
jako zdolność do zaspokajania
popytu na energię elektryczną,
cieplną i gaz pod względem ilo-
ściowym i jakościowym, po
możliwie najniższej cenie przy
jednoczesnym zachowaniu wa-
runków ochrony środowiska.
Zwiększenie bezpieczeństwa
energetycznego to również
zmniejszenie uzależnienia od
importowanych paliw kopal-
nych, takich jak ropa naftowa,
gaz ziemny i węgiel. Niewątpli-
wie odnawialne źródła energii
mogą stanowić czynnik zwięk-
szający bezpieczeństwo ener-
getyczne.
ŹRÓDŁA ENERGII
ODNAWIALNEJ
• słońce
• wiatr
• woda
• biomasa
• ziemia
NIEODNAWIALNEJ
• węgiel brunatny
• węgiel kamienny
• ropa naftowa
• gaz ziemny
• torf
Zdjęcia ze strony www.sxc.hu Zdjęcia ze strony www.sxc.hu
5
Nowy kierunek
kształcenia
W związku z sytuacją energe-
tyczną na świecie konieczne
jest sięgnięcie do odnawialnych
źródeł energii. Biorąc pod uwa-
gę zmniejszające się zasoby pa-
liw ze źródeł nieodnawialnych
oraz to, że członkostwo w Unii
Europejskiej obliguje Polskę do
zwiększonego wykorzystania
energii ze źródeł odnawialnych,
uzasadnione jest wykształcenie
fachowców z tej dziedziny.
Wychodząc naprzeciw temu
zapotrzebowaniu powstał nowy
kierunek kształcenia — technik
urządzeń i systemów energetyki
odnawialnej .
Celem kształcenia z zakresu
urządzeń i systemów energetyki
odnawialnej jest przygotowanie
do wykonywania pracy zawodo-
wej w warunkach zmniejszają-
cych się zasobów źródeł energii
konwencjonalnej . Specjaliści
posiadający wiedzę z tego za-
kresu muszą znać możliwości
wykorzystania energii ze źródeł
odnawialnych. Osoby zajmujące
się tą tematyką powinny być
gruntownie przygotowane z za-
kresu wiedzy dotyczącej prawa
energetycznego, umieć identy-
fikować odnawialne źródła
energii, sposoby ich pozyskiwa-
nia, przetwarzania oraz maga-
zynowania. Muszą także być
specjalistami z zakresu obsługi
systemów energetyki odnawial-
nej , montażu oraz konserwacj i
urządzeń.
Uczniowie Zespołu Szkół
Technicznych i Ogólnokształ-
cących w Opolu od września
201 2 r. kształcą się w kierun-
ku zdobycia tego nowego, po-
trzebnego zawodu. Dużą rolę
w ich kształceniu odgrywają
zajęcia praktyczne i specjali-
zujące odbywające się w no-
woczesnych pracowniach OZE
znajdujących się w Centrum
Kształcenia Praktycznego
w Opolu. Pracownie zostały
otwarte w czerwcu 201 2 r.
Obecnie uczy się w nich mło-
dzież I i I I klasy technikum.
Bliższe informacje o pracow-
niach OZE znajdujących się
w CKP przedstawimy w kolej -
nym numerze Biuletynu.
mgr inż. Agata Lenc - Brol
nauczyciel mechanik w CKP
ENERGIA WIATROWA - zdjęcie ze strony www.oze.pl
ENERGIA SŁONECZNA - zdjęcie ze strony www.oze.pl
BIOMASA - zdjęcie ze strony www.oze.pl
zawodowcyokształceniu
Jakie jest IQ twojego budynku?
Coraz częściej w budynkach
użyteczności publicznej , takich
jak obiekty biurowe, domy han-
dlowe, szpitale, szkoły oraz
w domach mieszkalnych o pod-
wyższonym standardzie wykona-
nia, oprócz tradycyjnych
obwodów oświetlenia i gniazd
wtyczkowych występują obwody
zasilające: urządzenia ogrzewa-
nia, wentylacj i i klimatyzacj i,
napędy pomp oraz żaluzj i i ro-
let, urządzenia komputerowe,
instalacje przeciwpożarowe,
systemy kontroli dostępu i an-
tywłamaniowe, systemy teleko-
munikacj i i przepływu infor-
macj i.
Wymienione instalacje w kla-
sycznej wersj i rozwiązań praco-
wały jako odrębne, co znacznie
utrudniało ich wykonanie i nad-
zór eksploatacyjny. W ostatnich
dwudziestu latach nastąpił roz-
wój układów mikroprocesoro-
wych i automatyki, umożliwił
wprowadzenie jakościowych
zmian zasad i techniki wykona-
nia instalacj i elektrycznych, na-
zywanych systemami „inteli-
gentnego” budynku. Systemy te
są coraz częściej stosowane
w Polsce. Oznacza to wyposaże-
nie budynku w nowoczesne sys-
temy automatyki, które
powinny odpowiednio reagować
na zmiany w środowisku ze-
wnętrznym oraz na zdarzenia
zachodzące wewnątrz budynku.
Aby sprostać wszystkim wyma-
ganiom inwestorów i użytkowni-
ków, od systemu automatyki
budynków wymaga się, by cha-
rakteryzowały się łatwością
przystosowania do zróżnicowa-
nych i zmieniających się zadań,
funkcjonalnością, bezpieczeń-
stwem oraz ekonomicznością.
Inteligentny dom, to nieogra-
niczone możliwości programo-
wania i integracj i wszystkich
urządzeń elektrycznych i multi-
medialnych obecnych w Twojej
prywatnej przestrzeni. Przy
konstruowaniu systemów inteli-
gentnych domów ogranicza nas
jedynie wyobraźnia. Automaty-
ka domowa wprowadza, oprócz
komfortu, również nową jakość
bezpieczeństwa. Dzięki nowo-
czesnym rozwiązaniom i inte-
gracj i z Internetem, sterowanie
domem, jak też jego monito-
ring, są łatwe i przebiegają
sprawnie, nawet gdy znajduje-
my się na drugim końcu świata.
Komunikacja z budynkiem przy
pomocy smartfona, iPada czy
komputera, to już standard
w inteligentnych instalacjach.
W Centrum Kształcenia Prak-
tycznego posiadamy pracownię
„Inteligentnego domu” zaopa-
trzoną w dwa systemy inteli-
gentnych instalacj i, jakie
najczęściej stosuje się w Polsce
i nie tylko: system niemieckiej
firmy LCN oraz system polskiej
firmy DOMITO.
System DOMITO powstał
w 2006 roku jako owoc pracy
Dom inteligentny - zdjęcie pochodzi z www.wobin.pl
Zdjęcie pochodzi z www.domito.pl
6
specjalistów firmy MCD Electro-
nics. W 201 0 roku CKP zakupiło
ten system do pracowni Instala-
cj i inteligentnych, jako kolejny
element jej wyposażenia.
System DOMITO funkcjonuje
w oparciu o trzy typy urządzeń:
• sensory — urządzenia, które
dostarczają informacj i wejścio-
wych z „zewnątrz” systemu.
Przykładami takich urządzeń
mogą być: wyłączniki światła
(włączając światło dostarczasz
sensorowi informacj i z „ze-
wnątrz”), czujniki temperatury
(informacją wejściową jest po-
ziom temperatury), czujniki ru-
chu, wilgotności itp.
• aktory — urządzenia wyj -
ściowe, które wykonują określo-
ne polecenia (przykładem jest
styk załączający żarówkę lub
sterujący silnikiem rolet).
• urządzenia przetwarzające
— to serce całego systemu. To
one otrzymują informację wej -
ściowe od sensorów, przetwa-
rzają je i na ich podstawie
kierują pracą aktorów. Nasze
urządzenia przetwarzające serii
DBW integrują po osiem wejść
(sensorów) i do ośmiu wyjść (ak-
torów).
W uproszczeniu oznacza to,
że każde takie urządzenie może
otrzymywać informacje od
ośmiu urządzeń wejściowych
(sensorów), przetwarzać je i na
ich podstawie kierować pracą
ośmiu urządzeń wyjściowych
(aktorów). Rozwiązanie sprzęto-
we tego typu bardzo znacząco
obniża koszty wykonania insta-
lacj i inteligentnej , jednocze-
śnie poprawia jej funkcjo-
nalność. Dodatkowo, dzięki in-
tegracj i wielu
funkcj i w jednym
urządzeniu prze-
twarzającym,
zbędnym jest
stosowanie wielu
różnych rodzajów
urządzeń. Zasadniczo jedno opi-
sane wyżej urządzenie może za-
stąpić do 24 urządzeń innych
standardów.
Inteligentne instalacje DOMI-
TO dzięki temu są znacznie ła-
twiejsze do wykonania.
Wszystkie wyżej wymienione
urządzenia są podłączone do
jednej magistrali komunikacyj -
nej , medium transmisyjnym jest
dwuprzewodowa skrętka, a in-
stalacja jest wykonana zgodnie
z standardem RS-485. Oznacza
to, że każde z wejść może
współpracować
z dowolnym
urządzeniem
przetwarzają-
cym, a to z kolei
z każdym
z wyjść. Umiesz-
czony schemat działania DOMI-
TO dobrze obrazuje współpracę
wszystkich elementów. Użyt-
kownik ma możliwość własnej
konfiguracj i systemu zabezpie-
czeń, wentylacj i, ogrzewania
i aranżacj i scen świetlnych, tak
by nasz dom stał się dla nas
komfortowym azylem, a nie
przysłowiową „kulą u nogi”.
mgr inż. Rafał Gonschior
nauczyciel elektryk w CKP
Zdjęcie pochodzi z www.domito.pl
Zdjęcie pochodzi z www.lcn.pl
7
rys. Katarzyna Mielec
OD REDAKCJI:
W CKP w zakresie instalacji
inteligentnych kształcą się
uczniowie Zespołu Szkół
Elektrycznych w Opolu.
Szybkość i zakres rozwoju
technologii informatycznych,
który miał miejsce w ciągu
ostatnich kilkunastu lat spowo-
dował, że komputery znalazły
zastosowanie w niemal każdej
dziedzinie życia. Możliwości ob-
liczeniowe komputerów osią-
gnęły już poziom pozwalający
na tworzenie przy ich pomocy
matematycznych modeli bardzo
złożonych obiektów oraz sytu-
acj i występujących w świecie
rzeczywistym. Umożliwiło to
powstanie nowej dziedziny za-
stosowań komputerów — symu-
lacj i komputerowej. Symulacja
to metoda aktywnego nauczania
i uczenia się, w której naśladu-
je się rzeczywistość w celu zdo-
bycia doświadczeń zbliżonych
do tych, jakie realizujemy
w świecie realnym. Symulacja
komputerowa, dzięki swym ce-
chom, jest metodą bardzo przy-
datną w edukacj i, ponieważ
ułatwia dokładne zrozumienie
mechanizmów funkcjonowania
złożonych systemów i zjawisk.
CIROS Mechatronics jest jed-
nym z programów, który wyko-
rzystujemy na zajęciach w CKP.
Jest to wirtualne środowisko
szkoleniowe w zakresie mecha-
troniki, skupiające się na syste-
mach sterowanych przez PLC
i oferujące idealne otoczenie
robocze do programowania PLC
za pomocą Siemens S7. Bogata
biblioteka zawiera trójwymia-
rowe modele procesu wybra-
nych stacj i linii produkcyjnej ,
różne systemy taśmowe oraz
magazyn wysokiego składowa-
nia. Wysterowanie modeli może
się odbywać za pomocą zinte-
growanego wirtualnego PLC S7,
za pomocą STEP 7, przez symu-
lowany kontroler SIMATIC S7-
PLCSIM, albo poprzez EasyPort
za pomocą każdego innego ze-
Zrzut z programu dydaktycznego CIROSMechatronics - moduł sortowania
Programowanie systemówmechatronicznych
z wykorzystaniem programówwizualizacyjnych
zawodowcyokształceniu
Model linii produkcyjnej z robotem Mitsubishi w pracowni
mechatronicznej CKP
Zrzut z programu dydaktycznego CIROS Studio - robotMitsubishi RV-2AJ
8
wnętrznego PLC sprzętowego.
W trybie ręcznym można wyko-
nywać ruchy pojedynczych kro-
ków i zestawiać je bez pro-
gramowania sekwencyjnego.
Uczeń może programować
krok po kroku, aż uzyska pełną
sekwencję i funkcjonalność pro-
gramową modułu. Program na-
pisany i przetestowany na mo-
delu wirtualnym można wgrać
do modułu rzeczywistego.
Kolejnym narzędziem wizuali-
zacyjnym jest CIROS Robotics,
który idealnie nadaje się do na-
uki programowania i uruchamia-
nia systemów robotów prze-
mysłowych. Do tego celu pro-
gram oferuje dużą liczbę róż-
nych modeli robotów. Zinte-
growany program szkoleniowy
do robotyki prezentuje podsta-
wy techniki manipulacj i aż do
zastosowania robotów w liniach
produkcyjnych. Obszerna biblio-
teka umożliwia bezpośrednie
wprowadzenie w uruchamianie
i programowanie aplikacj i robo-
tów od prostego zadania typu
Pick&Place, aż po instalację
produkcyjną z wieloma syste-
mami robotów. Trójwymiarowy
system umożliwia symulację
działania całych zrobotyzowa-
nych systemów z uwzględnie-
niem samego robota i sposobu
jego oddziaływania na otocze-
nie. Oprócz robotów Mitsubishi
obsługuje wiele innych urzą-
dzeń szeroko stosowanych w au-
tomatyzacj i systemów produ-
kcyjnych. Wszechstronny ze-
staw narzędzi wchodzący
w skład pakietu prowadzi użyt-
kownika poprzez fazę planowa-
nia, programowania i testowa-
nia systemu. Kontrola zasięgu,
na wczesnym etapie procesu
projektowania, pozwala wybrać
najbardziej odpowiedni model
robota. Wszystkie komponenty
tworzące projektowane stano-
wisko mogą być dowolnie prze-
mieszczane, aż wypracowane
zostanie ich optymalne usytu-
owanie. Sposób działania robo-
tów wewnątrz wirtualnego
systemu opisywany jest za po-
mocą standardowych instrukcj i
stosowanych w językach progra-
mowania robotów. Oznacza to,
że oprogramowanie robotów na-
pisane na potrzeby symulacj i
można przenieść do rzeczywi-
stych robotów. Symulacja umo-
żliwia natychmiastowe przete-
stowanie napisanych progra-
mów, eliminując konieczność
wyłączania danego robota z cy-
klu produkcyjnego na czas te-
stów.
Na zajęciach w CKP ucznio-
wie Zespołu Szkół Elek-
trycznych oraz Zespołu Szkół
Mechanicznych w Opolu uczą
się programować robota
RV-2AJ w języku MELFA BASIC
IV. Zdobytą wiedzę w progra-
mowaniu symulacyjnym mają
możliwość skonfrontować
z urządzeniami rzeczywistymi,
w które są wyposażone nasze
pracownie.
Dzięki nowoczesnemu opro-
gramowaniu sterowanie urzą-
dzeniami może odbywać się
w sposób urozmaicony i bez-
pieczny. Samodzielne zaprogra-
mowanie często bardzo zło-
żonych modułów daje uczniom
dużo satysfakcj i, a wiedza
w ten sposób zdobyta procentu-
je nie tylko na egzaminie, ale
również w przyszłej pracy za-
wodowej.
mgr inż. Andrzej Smyrd
nauczyciel mechatronik
w CKP
Uczniowie konfigurujący linie na zajeciach mechatroniki w CKP
Część linii produkcyjnej w pracowni procesów ciągłych w CKP
9
Projekt
zautomatyzowanego
magazynu
wielopoziomowego
Uczęszczając do Zespołu
Szkół Elektrycznych w Opolu
w okresie od 2007 r. do 201 1 r. ,
mieliśmy szereg zajęć praktycz-
nych w CKP, należącym do ZPO.
Były to przede wszystkim zaję-
cia związane z elektroniką, ob-
rabiarkami numerycznymi,
pneumatyką i hydrauliką siłową,
a także sterownikami PLC. Od
dłuższego czasu szukaliśmy
możliwości, aby wspólnie zreali-
zować jakiś projekt. Wierzyli-
śmy, że da nam to możliwość
zdobycia doświadczenia, posze-
rzenia wiedzy i umiejętności.
Nawiązaliśmy kontakt z mgr inż.
Rafałem Jasińskim. Z czasem
zaczęliśmy regularnie
spotykać się po zajęciach
w ramach koła mechatro-
nicznego.
Podjęliśmy wyzwanie.
Celem było zaprojekto-
wanie stanowiska dydak-
tycznego dającego duże
możliwości dydaktyczne jak
i umożliwiające pokazanie jak
największej ilości rozwiązań
spotykanych na co dzień w prze-
myśle. Postawiliśmy na moduło-
wość. Chcieliśmy, aby możliwe
były wszelkie modyfikacje. Dą-
żyliśmy również do tego, aby
uniwersalność stanowiska po-
zwalała na prowadzenie
przy jego pomocy jak naj -
większej ilości zajęć.
Spotkania w ramach ko-
ła mechatronicznego od-
bywały się w salach,
w których na co dzień
mieliśmy zajęcia. Spędzaliśmy
wiele godzin na tworzeniu kon-
cepcj i, dyskusjach, doborze
elementów. Powoli kształtował
się projekt stanowiska dydak-
forumuczniów
ZSE i CKP wyzwalają pasje
rys. K. Mielec
FILIP DWORZYŃSKI — Absolwent Zespołu Szkół Elektrycznych w Opolu.
Obecnie studiuje na Politechnice Śląskiej na Wydziale Elektrycznym, na
kierunku Mechatronika. Pracuje w oddziale robotyki firmy J.T.C. S. A.
w Gliwicach. Obecnie pisze pracę inżynierską „Projekt i wykonanie au-
tomatycznego systemu nawadniania roślin z wykorzystaniem mikrokon-
trolera Atmega32”.
PAWEŁ SZYROKI — Absolwent Zespołu Szkół Elektrycznych w Opolu,
student Politechniki Śląskiej, na Wydziale Elektrycznym, kierunek Me-
chatronika. Zawodowo zajmuję się przemysłowymi systemami sterowa-
nia, głównie sterownikami programowalnymi oraz systemami HMI
i SCADA. Pracuje jako programista PLC w AIUT Sp. z o. o. , a oprócz tego
prowadzi współpracę na podstawie zleceń z kilkoma innymi firmami.
Obecnie pisze projekt inżynierski na temat elektrycznych systemów na-
pędowych sterowanych poprzez sieć komunikacyjną CAN.
RAFAŁ MATEJUK — Absolwent Zespołu Szkół Elektrycznych w Opolu na
kierunku technik mechatronik, Student Politechniki Opolskiej, kierunek
Automatyka i Robotyka na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Infor-
matyki. Obecnie zajmuje się budową pracy inżynierskiej, której celem
będzie analizowanie wraz z programowaniem elektromagnetycznych si-
łowników liniowych współpracujących z zaworami recyrkulacyjnymi. Za-
wodowo zajmuje się programowaniem i analizą siłowników
elektromagnetycznych, spawaniem laserem typu YAG, konstruowaniem
układów automatyki przemysłowej oraz automatyki domowej.
10
tycznego. Poprzeczka była po-
stawiona wysoko, chcieliśmy
aby nasze stanowisko było bar-
dziej funkcjonalne, dające
większe możliwości i przede
wszystkim tańsze niż popularne
na rynku stanowiska produko-
wane przez firmę FESTO. Z cza-
sem powstały pierwsze rysunki
i modele 3D.
Po przedstawieniu projektu
i akceptacj i ze strony dyrekto-
ra, przystąpiono do wykonania
poszczególnych elementów
zgodnie z dostarczoną przez nas
dokumentacją. Dzięki bogatej
bazie sprzętowej jak i narzę-
dziowej prawie wszystkie ele-
menty mechaniczne zostały
wykonane na terenie ZPO na
podstawie zleceń wewnętrz-
nych. Z tego powodu nie musie-
liśmy zbyt długo czekać na
poszczególne detale. Pozwoliło
nam to na przystąpienie do prac
montażowych. Dzięki pomocy
pozostałych nauczycieli CKP jak
i pracy własnej i uczniów odby-
wających zajęcia, możliwy był
stosunkowo szybki montaż i uru-
chomienie zaprojektowanego
stanowiska. Czasem zostawali-
śmy po zajęciach, zależało nam
na tym by jak najszybciej nasz
projekt „ożył”.
Dzięki zaawansowaniu tech-
nicznemu zaprojektowanego
stanowiska wiele się nauczyli-
śmy. Mimo, że w chwili obecnej
każdy z Nas poszedł własną dro-
gą i rozwija swoje umiejętności
i pasje, miło wspominamy czas
spędzony w CKP. Do dziś do-
strzegamy przydatność zdobytej
wtedy wiedzy. Podczas realiza-
cj i projektu nauczyliśmy się
między innymi projektowania
konstrukcj i i układów mecha-
tronicznych, tworzenia doku-
mentacj i technicznej , progra-
mowania i obsługi obrabiarek
numerycznych, programowania
sterowników przemysłowych
PLC, metod sterowania napęda-
mi przemysłowymi, doboru ele-
mentów, prefabrykacj i szaf
sterowniczych, planowania i or-
ganizacj i pracy oraz wykonywa-
nia kosztorysów projektu.
Chcielibyśmy podziękować
wszystkim osobom, które w ja-
kikolwiek sposób przyczyniły się
do realizacj i tego projektu.
W szczególności Panu Rafałowi
Jasińskiemu oraz Dyrektorowi
ZPO Andrzejowi Leszczyńskiemu
— bez nich nic z tego, co zosta-
ło zrobione, nie byłoby możli-
we.
Projekt zautomatyzowanego magazynu wielopoziomowego
Filip Dworzyński i Rafał Matejuk podczas pracy nad projektem
11
Ukończony zautomatyzowany magazyn wielopoziomowy
CKPwśrodowisku
12
Forum doskonalenia kształcenia zawodowego —
Forum Zawodowe
Forum Zawodowe dla placó-
wek oświatowych Opola powsta-
ło z inicjatywy Dyrektora ZPO
Andrzeja Leszczyńskiego, przy
poparciu Naczelnik WO Ireny
Koszyk. Formalne powołanie na-
stąpiło na konferencj i zorgani-
zowanej w ZPO w dniu
1 0.06.201 0 r.
Celem Forum było stworzenie
wielopłaszczyznowej platformy
współpracy szkół zawodowych
i CKP w zakresie zbierania infor-
macj i i ich diagnozowania, dzie-
lenia się wiedzą i doświad-
czeniem, znajdowaniem rozwią-
zań, formułowaniem wspólnych
wniosków i postulatów.
Odpowiedzialnymi za koordy-
nowanie prac Forum zostali:
Urszula Kowalczyk (ZSM) oraz
Dariusz Kulita (CKP).
W skład Forum weszli wicedy-
rektorzy i kierownicy odpowie-
dzialni za szkolenie praktyczne:
• Urszula Kowalczyk — ZSM
• Regina Wasilewska — ZSB
• Elżbieta Raczyk — ZSZ nr 4
• Lidia Barteczko
— ZSZ im. S. Staszica
• Lilianna Wachułka — ZSTiO
• Leszek Kamiński — ZSE
• Remigiusz Janik — ZSEk
• Dariusz Kulita — CKP
Bezpośrednim i długofalowym
efektem działania Forum było
powołanie Zespołów zawodo-
wych, złożonych z nauczycieli
szkół i CKP, uczących teoretycz-
nych i praktycznych przedmio-
tów w danym zawodzie. Każdy
Zespół wyłonił ze swojego grona
lidera kierującego pracą Zespo-
łu i reprezentującego grupę na
zewnątrz. Zadaniem Zespołów
zawodowych jest wspólne wy-
pracowanie i wdrożenie działań
organizacyjnych na styku Szkoła
— CKP mających na celu dosko-
nalenie i usprawnienie kształce-
nia zawodowego.
Od przeszło trzech lat, nieza-
leżnie od spotkań Forum, dzia-
łają zespoły:
• Zespół mechatroniki
(ZSM, ZSE i CKP)
• Zespół mechaników
(ZSM i CKP)
• Zespół elektryczno–elektro-
niczny (ZSE i CKP)
• Zespół budownictwa
(ZSTiO, ZSB i CKP)
• Zespół hotelarski
(ZSZ nr 4 i CKP)
• Zespół architektury krajo-
brazu (ZSTiO, ZSB i CKP).
Trudno przecenić rolę Zespo-
łów w doskonaleniu kształcenia
zawodowego w Opolu, ponieważ
pracują one metodą warsztato-
wą, konsultując bieżące i rze-
czywiste problemy i potrzeby.
Zadania Zespołów, sformułowa-
ne przez Forum Zawodowe,
można podzielić na 4 najważ-
niejsze grupy:
• korelacja planów nauczania
realizowanych w szkołach
i CKP. Konsultowanie doboru
materiału nauczania,
• prowadzenie zajęć z wyko-
rzystaniem metody projektów,
w tym również wspólne realiza-
cje Szkoła — CKP,
• organizacja lekcj i i zajęć
otwartych jako element wymia-
ny doświadczeń i wzajemnego
doskonalenia,
• wzmocnienie współpracy
w zakresie nadzoru, opieki
i wychowania uczniów.
Spotkania, lekcje i zajęcia
otwarte, które miały miejsce,
przyczyniły się do korelacj i
i usprawnienia programów zajęć
zawodowych teoretycznych
i praktycznych. Nastąpiło zacie-
śnienie współpracy w opiekuń-
czo–wychowawczej — pomoc
uczniom słabszym i zindywidu-
alizowane podejście do uczniów
szczególnie zdolnych. Podjęto
współpracę w zakresie stosowa-
nia metody projektów w reali-
zacj i programów zajęć dla
poszczególnych kierunków.
Forum Zawodowe koordynuje
pracę zespołów zawodowych,
ale nie jest to jedyny i zasadni-
czy kierunek działania. Patrząc
z szerszej perspektywy wicedy-
rektorzy i kierownicy szkolenia
praktycznego podejmują dzia-
rys. A. Białoskórska
13
łania na rzecz promocj i kształ-
cenia zawodowego, przepływu
informacj i między szkołami,
czego efektem ma być pełna
i rzetelna informacja o szkolnic-
twie zawodowym dla uczniów
i rodziców szkół gimnazjalnych
Opola i regionu.
Realizacj i tego zadania sprzy-
ja zacieśnianie współpracy ze
szkolnymi doradcami zawodo-
wymi. Na konferencj i w marcu
201 3 r. nie tylko przedstawiono
informacje o zmianach w szkol-
nictwie zawodowym, ale rów-
nież rozstrzygnięto podnoszony
przez doradców problem zdoby-
wania tytułu technika przez
uczniów-pracowników młodo-
cianych. Uczniowie przystępu-
jący po zakończeniu nauki do
egzaminu czeladniczego przed
komisją Izby Rzemieślniczej
chcąc zdobyć tytuł technika na
kwalifikacyjnych kursach zawo-
dowych muszą powtórzyć egza-
min przed komisją OKE w formie
eksternistycznej . Uczniowie
kształcący się w CKP zdają eg-
zaminy wg standardów OKE
uznawanych w przypadku zdo-
bywania nowych kwalifikacj i.
Jest to szczególnie istotne dla
osób chcących kontynuować
kształcenie i zdobyć inny zawód
lub tytuł technika.
Platforma dyskusyjna Forum
Zawodowego sprzyja poszerze-
niu informacj i na temat rynku
pracy, tendencj i zmian i oczeki-
wań pracodawców. Połączenie
tej wiedzy z informacjami o no-
wych kierunkach na wyższych
uczelniach, a nawet o czynni-
kach demograficznych, daje do-
radcom zawodowym możliwość
przedstawienia pełnej oferty
uczniom i narzędzia efektywne-
go kierowania młodych ludzi
zgodnie z ich predyspozycjami.
Dla szkół zawodowych i CKP
opracowanie takiego pakietu in-
formacyjnego oznacza skutecz-
ną rekrutację. Działania Forum
nie ograniczają się na tym polu
do współpracy z doradcami za-
wodowymi, jako pośrednikami.
W Zespole Placówek Oświato-
wych organizowane są spotka-
niach z młodzieżą gimnazjalną
w ramach programu „Szkoła za-
wodowa szkołą pozytywnego
wyboru”, podczas których pre-
zentowane są pracownie CKP.
Dobra, nowoczesna baza tech-
niczno–szkoleniowa zachęca
uczniów do zainteresowania da-
nym kierunkiem kształcenia,
a dzięki temu do wyboru okre-
ślonego zawodu w jednej ze
szkół.
Dla Forum Zawodowego głów-
nym miejscem wymiany do-
świadczeń i realizacj i działań są
spotkania w ramach konferencj i
organizowanych w ZPO 2-3 razy
w roku. Do tej pory miało miej -
sce 8 takich spotkań. Współpra-
ca w ramach Forum została
zgłoszona jako przykład dobrej
praktyki do Banku Dobrych
Praktyk przy Kuratorium Oświa-
ty w Opolu. Działania grupy są
protokołowane i monitorowane,
również przedsięwzięcia zespo-
łów zawodowych są prezento-
wane i dyskutowane na spot-
kaniach Forum i naradach pod-
sumowujących. Efektem działa-
nia Forum są:
• przegląd i modyfikacja tre-
ści materiałów nauczania pod
kątem korelacj i zajęć praktycz-
nych i teoretycznych,
• poprawa przepływu infor-
macj i pomiędzy Szkołami i CKP
— wykorzystanie poczty elek-
tronicznej , wprowadzenie
e-dzienników, cykliczne spotka-
nia zespołów zawodowych,
• organizacja lekcj i i zajęć
otwartych,
• realizacja projektów
uczniów w ramach kółek tech-
nicznych realizowanych wspól-
nie w Szkole i CKP,
• wspólna organizacja szkoleń
zawodowych oraz wycieczek
dydaktycznych,
• działania służące lepszemu
przygotowaniu uczniów do for-
muły egzaminu zawodowego.
Korzyści płynące z zastosowa-
nia dobrej praktyki to również
możliwość szybkiego reagowa-
nia i skoordynowanego oddzia-
ływania na uczniów jako
czynnik wzmacniający dyscypli-
nowanie i motywowanie ucz-
niów oraz skuteczniejsze, bar-
dziej precyzyjne kierunkowo-
zadaniowe działania w zakresie
organizacj i kształcenia.
mgr inż. Dariusz Kulita
wicedyrektor CKP
Warsztaty Forum Zawodowego z dnia 12.03.2013 r.
CKPwśrodowisku
14
Wraz z poszerzającą się ofertą
kształcenia, wzbogacaniem
zaplecza maszyn i urządzeń,
rośnie liczba pracowni
praktycznej nauki zawodu:
od 8 we wrześniu 2003 r.,
do 38 na początku bieżącego
roku szkolnego.
Plakat promujący konferencję
z okazji X-lecia CKP
odzwierciedla otwartość
placówki na działania
innowacyjne i koncepcyjność
oraz wskazuje, jak rośnie
„drzewko” naszej
infrastruktury: dziś mamy do
dyspozycji budynki
A,B,C,D,E i F.
Od X lat zmieniamy optykę kształcenia
zawodowego
Wrzesień 2003 r. — początek
działalności CKPw budynku A
i remontowanym budynku B
01.01.2006 r. — formalne
połączenie CKP z Bursą
i Szkolnym Schroniskiem
Młodzieżowym (budynek C).
Od tej daty funkcjonujemy jako
Zespół Placówek Oświatowych.
2008 r. — przejęcie budynków
D i E.
2013 r. — otwarcie nowej
pracowni w zmodernizowanym
budynku F.
Cyfry nie oddadzą zaangażowania dyrekcji, nauczycieli
i pracowników niepedagogicznych w rozwój
i modernizację CKP i całego Zespołu, ale przedstawiają
niezaprzeczalne fakty, że placówka rośnie w siłę i jest
ważnym przyczółkiem oświaty Opola i regionu. Nie
będziemy się chwalić nagrodami, bo krótkie zestawienia
statystyczne wskazują jasno, że nie spoczywamy na
laurach.
15
Obecnie Centrum Kształcenia Praktycznego realizuje zajęcia praktyczne, pracowanie
i specjalistyczne na podstawie umów podpisanych z wyżej wymienionymi szkołami. Ponadto placówka
podpisała umowy i porozumienia o współpracy na rzecz kształcenia zawodowego z następującymi
instytucjami, firmami i podmiotami:
• PHU Elem Sp. z o. o. (201 0),
• Politechnika Opolska (201 0),
• Uniwersytet Opolski (201 2),
• Zakład Komunalny Sp. z o. o. w Opolu (201 2),
• Centrum Energetyki Prosumenckiej przy Politechnice Śląskiej (201 2),
• Park Naukowo–Technologiczny w Opolu (201 3),
• Mondelez Polska Production Sp. z o. o. (201 3),
• Polaris Polska Sp. Z o.o. (201 3)
• Opolska Izba Gospodarcza, której CKP jest członkiem od 2007 r. , jako jedyna placówka oświatowa.
W ramach współpracy niesformalizowanej , ale żywej i owocnej , realizujemy szereg działań m. in.
wspólnie z:
• Centrum Nauk Przyrodniczych w Opolu,
• Okręgowym Inspektoratem Pracy w Opolu,
• Instytutem Ceramiki i Materiałów Budowlanych w Opolu,
• Centrum Nauki Kopernik w Warszawie,
• Gebrüder Peters Gebaüdetechnik GmbH.
CKP – partner, nie konkurent
D
y
r
e
k
t
o
r
z
y
A
n
d
r
z
e
j
L
e
s
z
c
z
y
ń
s
k
i
i
M
i
r
o
s
ła
w
Ś
n
i
g
ó
r
s
k
i
z
a
r
a
ż
a
l
i
h
u
m
o
r
e
m
.
R
o
z
b
a
w
i
l
i
n
a
w
e
t
w
i
c
e
p
r
e
z
y
d
e
n
t
a
K
r
z
y
s
z
t
o
f
a
P
o
c
z
ą
t
k
a
.
I
b
a
r
d
z
o
d
o
b
r
z
e
—
w
i
a
d
o
m
o
p
r
z
e
c
i
e
ż
,
ż
e
j
a
k
w
ła
d
z
a
s
i
ę
c
i
e
s
z
y
,
t
o
i
n
a
d
o
le
j
e
s
t
w
e
s
e
le
j
.
CKPwśrodowisku
D
o
Z
P
O
z
a
w
i
t
a
ła
t
e
le
w
i
z
j
a
i
c
h
o
d
z
ą
s
łu
c
h
y
,
ż
e
b
ę
d
z
i
e
k
r
ę
c
o
n
y
s
e
r
i
a
l.
P
r
a
c
o
w
n
i
c
y
o
b
a
w
i
a
j
ą
s
i
ę
,
ż
e
z
e
w
z
g
l
ę
d
u
n
a
f
a
t
a
ln
y
d
o
j
a
z
d
d
o
n
a
s
,
f
i
lm
b
ę
d
z
i
e
m
i
a
ł
t
y
t
u
ł
„
C
e
K
a
P
n
a
p
e
r
y
f
e
r
i
a
c
h
”
.
A
ż
t
r
u
d
n
o
u
w
i
e
r
z
y
ć
–
p
o
w
a
ż
n
a
u
r
o
c
z
y
s
t
o
ś
ć
,
a
t
y
l
e
r
a
d
o
ś
c
i
.
C
z
y
n
i
e
m
o
ż
n
a
b
y
t
a
k
z
a
w
s
z
e
?
D
y
r
e
k
t
o
r
z
g
o
d
z
i
ł
s
i
ę
n
a
w
y
w
i
a
d
d
la
T
V
P
O
P
O
L
E
,
d
a
j
ą
c
d
o
w
ó
d
lo
k
a
ln
e
g
o
p
a
t
r
i
o
t
y
z
m
u
.
T
V
P
1
,
T
V
P
2
,
P
O
L
S
A
T
i
T
V
N
,
a
p
r
z
e
d
e
w
s
z
y
s
t
k
i
m
t
e
le
w
i
z
jo
m
z
a
g
r
a
n
i
c
z
n
y
m
—
o
d
m
ó
w
i
ł
.
16
Jubileusz X-lecia CKP
Otwarcie pracowni pojazdów samochodowych
M
ło
d
z
i
e
ż
j
e
s
t
t
e
r
a
z
b
a
r
d
z
o
z
d
o
ln
a
.
U
c
z
n
i
o
w
i
e
p
o
t
r
a
f
i
li
n
a
p
r
a
w
i
a
ć
i
j
e
d
n
o
c
z
e
ś
n
i
e
c
z
y
t
a
ć
g
a
z
e
t
ę
.
W
i
c
e
p
r
e
z
y
d
e
n
t
K
r
z
y
s
z
t
o
f
P
o
c
z
ą
t
e
k
p
o
s
t
a
n
o
w
i
ł
p
o
d
d
a
ć
s
i
ę
p
r
ó
b
i
e
z
d
e
r
z
e
n
i
o
w
e
j
.
P
o
w
i
a
ło
g
r
o
z
ą
.
P
r
z
y
s
z
ło
ś
ć
O
p
o
ls
k
i
e
j
O
ś
w
i
a
t
y
s
t
a
n
ę
ła
p
o
d
z
n
a
k
i
e
m
z
a
p
y
t
a
n
i
a
.
A
le
W
i
c
e
p
r
e
z
y
d
e
n
t
n
i
e
z
o
s
t
a
w
i
ł
w
ą
t
p
li
w
o
ś
c
i
,
t
e
s
t
z
d
e
r
z
e
n
i
o
w
y
p
r
z
e
s
z
e
d
ł
z
w
y
c
i
ę
s
k
o
i
z
u
ś
m
i
e
c
h
e
m
n
a
t
w
a
r
z
y
.
T
o
b
y
ł
s
p
e
k
t
a
k
u
la
r
n
y
s
u
k
c
e
s
.
C
K
P
o
d
e
t
c
h
n
ę
ło
z
u
lg
ą
.
P
o
li
t
e
c
h
n
i
k
a
O
p
o
ls
k
a
z
a
p
r
e
z
e
n
t
o
w
a
ła
z
b
u
d
o
w
a
n
y
p
r
z
e
z
s
t
u
d
e
n
t
ó
w
p
o
j
a
z
d
e
le
k
t
r
y
c
z
n
y
.
N
a
s
i
u
c
z
n
i
o
w
i
e
o
b
e
j
r
z
e
l
i
g
o
z
z
a
i
n
t
e
r
e
s
o
w
a
n
i
e
m
i
s
t
w
i
e
r
d
z
i
li
,
ż
e
j
u
t
r
o
n
a
z
a
j
ę
c
i
a
c
h
w
C
K
P
z
r
o
b
i
ą
t
a
k
i
s
a
m
.
U
n
a
s
n
i
e
m
a
r
z
e
c
z
y
n
i
e
m
o
ż
li
w
y
c
h
!
Z
a
d
o
w
o
le
n
i
e
k
li
e
n
t
a
t
o
n
a
c
z
e
ln
a
z
a
s
a
d
a
w
C
K
P
w
O
p
o
lu
.
Z
a
ł
o
g
a
p
o
t
r
a
f
i
n
a
g
ło
w
i
e
s
t
a
n
ą
ć
,
ż
e
b
y
s
p
r
o
s
t
a
ć
t
e
m
u
w
y
z
w
a
n
i
u
.
I
w
o
g
ó
le
w
r
a
z
i
e
p
o
t
r
z
e
b
y
z
a
w
s
z
e
m
o
ż
n
a
li
c
z
y
ć
n
a
n
a
s
z
ą
p
o
m
o
c
n
ą
d
ł
o
ń
.
O
,
p
r
o
s
z
ę
—
n
a
w
e
t
w
i
d
a
ć
j
ą
t
e
r
a
z
p
r
z
e
z
s
z
y
b
ę
.
17
Jubileusz X-lecia CKP
Event motoryzacyjny
opracował:
mgr inż. Dariusz Kulita
wicedyrektor CKP
wgarażuiwkuchni
CKP: Czy taki kontrast jest
możliwy: mechanik — metal,
drewno, maszyny, precyzja,
a obok obserwacje przyrody:
estetyka lotu, barwy, światło?
G.K. : To prawda, że świat
maszyn i urządzeń mechanicz-
nych jest bardzo odległy od
świata dzikiej przyrody, choć
też bardzo ciekawy. Jednak
wbrew pozorom cechy przecięt-
nego mechanika i obserwatora
przyrody mogą być w wielu
punktach zbieżne. A umiejętno-
ści techniczne bardzo się przy-
dają, kiedy trzeba zbudować
stanowisko obserwacyjne, albo
chociażby karmnik.
CKP: Czyżby inżynierska pre-
cyzja pomagała w fotografii?
G.K. : Fotografowanie dziko
żyjących ptaków jest jednym
z najtrudniejszych wyzwań fo-
tograficznych. Gdyby porównać
fotografowanie ptaków z np. fo-
tografowaniem modelki okazuje
się, że w przypadku modelki
możemy zaplanować zarówno
wizerunek, oświetlenie, miej -
sce, właściwie wszystko, nato-
miast przy fotografowaniu dziko
żyjących ptaków jesteśmy ska-
zani na kaprysy za-
równo samych ptaków
jak i warunków pogo-
dowych. Ptak sam nie
podleci, aby pozować
do zdjęć, dlatego trze-
ba mu w tym pomóc zachęcając
go specjalnie wyłożonym do te-
go celu pokarmem. Ale sam po-
karm nie wystarczy, trzeba
jeszcze dobrze się zamaskować,
aby go nie niepokoić i wtedy
mamy szansę, że przed nasz
obiektyw zawita skrzydlaty
gość. Niestety pokarm i ukrycie
nie jest gwarancją sukcesu.
Wiele razy zdarza się, że po kil-
kugodzinnych zasiadkach w uk-
ryciu wracam z pustą kartą do
domu, bo pogoda nie dopisała,
bo ptaki przepłoszył
człowiek lub inny
drapieżnik, bądź
ptak pojawił się po-
za zasięgiem obiek-
CNC i pustułka
Grzegorz Karbowiak — nauczyciel dyplomowany; prowadzi zajęcia praktycznej
nauki zawodu o specjalności mechanicznej, głównie w zakresie obrabiarek
sterowanych numerycznie (CNC). W CKP pracuje od początku istnienia placówki,
tj. od września 2003 roku.
Szczygły odwiedzające CeKaP
18
rys. K. Mielec
19
tywu. Dlatego najważniejsze
przy fotografowaniu ptaków to
CIERPLIWOŚĆ.
CKP: Daleko trzeba wyjeż-
dżać, żeby znaleźć wdzięczny
model wart uwiecznienia?
GK: Fotografować może
w zasadzie każdy i wszędzie,
wystarczy wybrać się na opolską
wyspę Bolko, gdzie można spo-
tkać wiele pospolitych gatun-
ków, które są przyzwyczajone
do obecności ludzi i są mniej
płochliwe niż ptaki występujące
w lasach. Mimo że sam pokonu-
ję sporo kilometrów rocznie,
jeżdżąc na zdjęcia w okolice
Opola, do Turawy, Stobrawskie-
go Parku Krajobrazowego czy na
Dolinę Baryczy, to żeby fotogra-
fować pospolite gatunki ptaków
wystarczy wyjść z domu. Na po-
twierdzenie tego prezentuję
poniżej zdjęcia, które zostały
wykonane w moim miejscu pra-
cy, czyli na terenie ZPO. Karm-
nik który zrobiłem dwa lata
temu przyciągnął w czasie ze-
szłorocznej zimy takie gatunki
jak: mazurki, dzwońce, sikorki
bogatki, sikorki modraszki, czy-
że, szczygły, zięby sporadycznie
pojawiał się dzięcioł duży i jer.
Na terenie ZPO sfotografowałem
także pustułkę. Wykonanie
zdjęcia to: pobudka 3 rano, roz-
stawienie maskowania na da-
chu, tak by zdążyć ukryć się
przed świtem, później już tylko
wielogodzinne oczekiwanie, aż
pustułka usiądzie w odpowied-
nim miejscu.
CKP: Czy każdym aparatem
fotograficznym można zrobić
zdjęcia ptaków?
G.K. : Aparat musi między in-
nymi posiadać wymienną opty-
kę, trzeba również dobrać
odpowiedni teleobiektyw. Po-
nieważ większość fotografowa-
nych gatunków to małe ptaki,
potrzebne jest duże przybliże-
nie, aby uzyskać właściwy kadr
i nie płoszyć ptaków.
CKP: ? Gdzie można obejrzeć
Twoje fotografie?
G.K. : Zapraszam na moją
stronę www.karbek.pl
Rozmowę przeprowadziła:
mgr Zofia Witkowska
Karmnik przed pracownią mechaniczną w CKP
Stanowisko obserwacyjne na dachu budynku D. / Pustułka na kominie
top related