estilos educativos

“El abrazo del oso”

"El cerebro no es un vaso por llenar, sino una lámpara por encender."

Plutarco

"El principio de la educación es predicar con el ejemplo." Turgot

"Para educar a un niño hace falta la tribu entera." Proverbio africano

"Necesitamos buenos educadores, es decir: profesores y padres." Christopher Clouder

(presidente de la Federación de Escuelas Waldorf)

"Si queremos educar a un niño debemos educarle a él y educar también a su ambiente. Puesto que todos los niños viven en un

contexto, debemos educar al niño y al contexto, a los dos." José Antonio Marina.

Por que é importante o estilo educativo da familia?????

Porque a familia constitúe o primeiro lugar de socialización d@ nen@

Porque @s nais-pais son @s PRIMEIR@S e máis IMPORTANTESeducadores d@s seus fill@s.

Porque se colaboramos GARANTIMOS a continuacióndas aprendizaxes da escola

Porque evitamos mensaxes contraditorias para @ nen@.

Porque a familia é a que aportaSEGURIDADE AFECTIVA e APOIO.

Que inflúe

En todas as ÁREAS DO SEU DESENVOLVEMENTO.

1. Cada vez que a nai de Xoán vai a ver a televisión, el comeza a facer

ruído, de tal forma que lle impide ver o seu programa favorito. Que farías

ti se foses a súa nai?.

- Enfadarme e reprenderlle cada vez que fai ruído.

- Poñerlle atención e alabalo cando xogue tranquilamente e non lle

facer caso cando faga ruído.

- Deixo de ver a televisión pois o meu fillo require a miña atención.

- Apago a televisión, e dedícome a outra cousa.

2. Queres que @ túa/teu fill@ faga os deberes na casa. Que farías ti?.

-Dicirlle: "Cando remates os teus deberes poderás ir ao parque".

-Dicirlle: "Se non fas a tarefa, mañá non baixarás ao parque".

-Dicirlle: "Como non fagas os teus deberes enfadareime".

-Dicirlle: "Veña, sento contigo e facémolos xunt@s".

CUESTIONARIO:

3. Un pai dille á súa filla que non pode ir con el xa que non cumpriu a súa

promesa de limpar o seu cuarto. Ela reacciona chorando, queixándose e

prometendo que limpará o seu cuarto cando volvan. -

Que farías ti se foses o seu pai?.

- Como non cumpriu o trato, a ignoras e vaste só.

- Lévala a comprar coa promesa de que mañá limpará o seu

cuarto.

- Calmas á túa filla e axúdaslle a limpar o seu cuarto.

- Enfádaste con ela e castígala sen ver a televisión esa tarde.

4. Luisa algunhas veces di palabras feas, pero unicamente cando está

diante da súa nai. A nai de Luisa explicoulle á súa filla con claridade, o

desagradable que é para ela oir esas palabras. Que farías ti se foses a súa

nai?.

- Dislle: "aínda que o digan @s teus/túas amig@s, non debes dicir

palabras feas".

- Dislle: "Xa verás como cho volva a oir "... ".

- Non lle fas caso cando utiliza esas palabras, e préstaslle

atención cando non o fai.

- Dáslle na boca para que aprenda.

5. Queres que o teu fillo se afaga a recoller o seu prato da mesa.

Que farías?.

- Pensas que cando estea preparado faráo el só sen

necesidade de que se lle ensine.

- Ensínaslle a recoller o seu prato e dislle o ben que o fixo

cando o recolla.

- Recolles o seu prato, el bastante ten con ir a clase todos

os días.

- Enfádaste cada vez que non recolle o seu prato

Como podemos conseguir isto? - Cal é o noso estilo educativo ?

Esixente

NON Esixente

Frío

Cálido

Disponibilidade de resposta=

ALTADisponibilidade

de resposta= BAIXA

AUTORITARIO

PERMISIVO PERMISIVO

AUTORITARIO

CARÁCTERÍSTICASEDUCATIVAS

CONSECUENCIASComo son @s nen@s?

Emprégase frecuentemente o castigo

Nen@s dóciles e disciplinad@s

Emprégase pouco o REFORZOPouco autónom@s: Dependentes do adulto

Esíxese o cumprimento non razoado das normas

Pouco sociables: Insegur@s e frí@s no trato

Existe pouca calidez no tratoEfectos positivos a curto prazoque desaparecen naADOLESCENCIA

ESIXENTE

FRÍO

DISPONIBILIDADE DE RESPOSTA: BAIXA

@S NAIS-PAIS AUTORITARIOS SON:

- Programan de forma exhaustiva as actividades d@s seus fill@s- Máis do 60% dos comentarios que lles fan aos nen@s son paradarlles ORDES.- Cando @s critican non o fan das accións que realizan mal senónda persoa d@ nen@: “eres un inútil”, “mira que eres burro”….

Producen n@s nen@s sentimentos de:

- CULPABILIDADE: non poden cumprir as normas, cupables defacer sufrir aos pais.

- MÁSCARA: ante @s nais-pais aparentan unha cousa peronoutros ambientes fan outra diferente.

- ÁS VECES SON NEN@S AGRESIV@S, QUE PODEN TERPSICOSOMATISMOS.

INDUCTIVO

ESIXENTE

CÁLIDO

DISPONIBILIDADE DE RESPOSTA: ALTA

CARACTERÍSTICASEDUCATIVAS

CONSECUENCIASComo son @s nen@s?

Control firme, consistente e razoado

Son responsables

Aceptación deberes e dereitosd@s nen@s

Son autónom@s

Aceptación pol@s nen@s dos dereitos e deberes d@s nais-pais

Saben comportarse na casa e fora dela

Relación cálida c@s nen@sCrean moi poucos conflitos nasrelacións familiares

PERMISIVO NEGLIXENTE

NON ESIXENTE

FRÍO

DISPONIBILIDADE DE RESPOSTA: BAIXA

CARACTERÍSTICASEDUCATIVAS

CONSECUENCIASComo son @s nen@s?

Falta de implicación paterna naeducación d@s nen@s

Nen@s cun baixo concepto de sí mesm@s

As pautas educativas súplensecon premios e agasallos

Escasos logros nos estudos

Déixase facer aos nen@s con talde que non compliquen a vida

Carecen de autoesixencia

@s nais/pais están absorbid@spolas obrigas familiares, deamizades…

Nen@s con perigo deaproximación á drogadicción ouao alcol

PERMISIVO INDULXENTE

NON ESIXENTE

CÁLIDO

DISPONIBILIDADE DE RESPOSTA: ALTA

CARACTERÍSTICASEDUCATIVAS

CONSECUENCIASComo son @s nen@s?

Falta de normas claras eesixencia de cumprimento

Teñen boa imaxe de sí mesm@se confían nas súas posibilidades

Uso moi infrecuente do castigoFáltalles esixencia propia e autodominio

Fácil cesión aos desexos d@sseus fill@s

Acostuman fracasar nos estudos

Tolerancia elevada ante asexpresións de agresividade ouira d@s nen@s.

Son propens@s a caer nadrogadicción ou no alcol.

Cangurito asomouse ao exterior dende o peto de

mamá Cangura. "Huum" Qué grande é o mundo!

Cando me deixarás saír a percorrelo? "Eu

ensinareicho sen necesidade de que saias do meu

peto. Non quero que coñezas malas compañías, nin

que te expoñas aos perigos do bosque. Eu son unha

canguro responsable e decente". Cangurito lanzou un

suspiro e permaneceu no seu acocho sen protestar.

Aconteceu que Cangurito empezou a medrar e fíxoo

de tal maneira que o peto de mamá canguro rachou

por todos lados. Prohíboche que sigas medrando! E

Cangurito obediente, deixou de medrar naquel

instante. Dentro do peto de mamá canguro comezou

Cangurito a facer preguntas acerca de todo o que vía.

Era un animaliño moi intelixente e amosaba unha

clara vocación de científico. Pero a mamá canguro

molestáballe non atopar a man as respostas

necesarias para satisfacer a afanosa curiosidade do

seu pequeno fillo. Prohíboche que volvas facer máis

preguntas!

O estrano caso do cangurito

E Cangurito que cumpría á perfección o cuarto mandamento, deixou

de preguntar e con cara de cretino aceptou a orde da súa nai. Un

día, as cousas estiveron a punto de volver á normalidade. Aconteceu

que Cangurito viu cruzar ante os seus ollos unha cangurita da súa

mesma idade. Era o exemplar máis fermoso da especie. "Mamá

quero casar con esa cangurita". Oh! Queres abandonarme por unha

canguro calquera? Este é o pagamento que dás aos meus desveos.

Prohíboche que cases! E Cangurito non casou. Cando mamá

canguro morreu, viñeron a sacar a Cangurito do peto da defunta. Era

un animal extrañísimo. O seu corpo era pequeno como o dun recén

nacido, pero a súa cara comezaba a arrugarse como a dun vello

animal. Nada mais tocou a terra, o seu corpo bañouse en suor frío.

Teño...teño medo á terra, parece que baila o meu arredor. E pediu

que o metesen no madeiro dunha árbore. Cangurito pasou o resto do

seu días asomando o fuciño polo oco do madeiro. De vez en cando

escoitábaselle repetir en voz baixa: " Verdadeiramente, que grande é

o mundo...! . Días despois morreu.

Cangurito asomouse ao exterior dende o peto de

mamá Cangura. "Huum" Qué grande é o mundo!

Cando me deixarás saír a percorrelo? "Eu

ensinareicho sen necesidade de que saias do meu

peto. Non quero que coñezas malas compañías, nin

que te expoñas aos perigos do bosque. Eu son unha

canguro responsable e decente". Cangurito lanzou un

suspiro e permaneceu no seu acocho sen protestar.

Aconteceu que Cangurito empezou a medrar e fíxoo

de tal maneira que o peto de mamá canguro rachou

por todos lados. Prohíboche que sigas medrando! E

Cangurito obediente, deixou de medrar naquel

instante. Dentro do peto de mamá canguro comezou

Cangurito a facer preguntas acerca de todo o que vía.

Era un animaliño moi intelixente e amosaba unha

clara vocación de científico. Pero a mamá canguro

molestáballe non atopar a man as respostas

necesarias para satisfacer a afanosa curiosidade do

seu pequeno fillo. Prohíboche que volvas facer máis

preguntas!

O estrano caso do cangurito

E Cangurito que cumpría á perfección o cuarto mandamento, deixou

de preguntar e con cara de cretino aceptou a orde da súa nai. Un

día, as cousas estiveron a punto de volver á normalidade. Aconteceu

que Cangurito viu cruzar ante os seus ollos unha cangurita da súa

mesma idade. Era o exemplar máis fermoso da especie. "Mamá

quero casar con esa cangurita". Oh! Queres abandonarme por unha

canguro calquera? Este é o pagamento que dás aos meus desveos.

Prohíboche que cases! E Cangurito non casou. Cando mamá

canguro morreu, viñeron a sacar a Cangurito do peto da defunta. Era

un animal extrañísimo. O seu corpo era pequeno como o dun recén

nacido, pero a súa cara comezaba a arrugarse como a dun vello

animal. Nada mais tocou a terra, o seu corpo bañouse en suor frío.

Teño...teño medo á terra, parece que baila o meu arredor. E pediu

que o metesen no madeiro dunha árbore. Cangurito pasou o resto do

seu días asomando o fuciño polo oco do madeiro. De vez en cando

escoitábaselle repetir en voz baixa: " Verdadeiramente, que grande é

o mundo...! . Días despois morreu.

IMOS REFLEXIONAR SOBRE ESTE TEXTO:

1.- Que conclusión se che ocorre despois de ler esta fábula?

2.- Como son os personaxes da fábula?

- Mamá canguro:

- O cangurito:

3. - Se foras un-unha amig@ de mamá canguro, que lle aconsellarías?

4.- Buscamos frases que adoitamos empregar na vida cotián e nas que se

dan actitudes semellantes ás de mamá canguro

5.- Por que pode suceder que @s nais-pais adoptemos unha actitude como a

de mamá canguro??

A SOBREPROTECCIÓN:

- @s nais-pais concédenlle ao nen@ todo o que lle piden, podendo dirixir

ou non ao nen@.

- O afecto é mínimo: en realidade non queren ao seu fill@, quérense a sí

mesm@s

- Pensan que:

- @ nen@ sempre é pequen@ e non sirve para nada

- os frecuentes agasallos expresan o cariño que lle ten

- @s nais-pais para satisfacer as necesidades d@ nen@ ,

lémbranlle frecuentemente todo o que fan por el/ela.

Por

que? - entre nai e pai non existe entendemento e poñen ao nen@ polo medio

- @ nen@ tivo algunha enfermidade que fai que precise máis coidados

- nen@s non desexados= sentimento de culpabilidade= exceso de cariño

- Nais e pais inmaduros que teñen necesidade de que @ seu fill@ @s

necesiten

Vexamos exemplos:

María quere mercar unspatíns para patinaxe sobrexeo. Ela quere que eu lle deacartos. Eu sei que ela non osvai usar máis de dúas ou tresveces, e despois…. Algo máisna casa que non usará. Eudíxenlle que alugamos uns,vemos se lle gusta o deportee despois pensamos se oscompramos. Pois non, Maríadí que todas as súas amigasos teñen e que non vai facero ridículo poñéndose unspatíns usados.Ao final non me vai quedarmáis remedio quemercarllos!!!

“Para o pouco tempo quepaso con Xoán non vouempezar a rifarlle polo quenon fai!!”. Trato de sercomprensiva para que eseanaco sexa agradable para osdous. Con seis anos, o outrodía empeñouse en que eu lledese a cea. Coma se fose unneno pequeno. Eu tivera unmal día e non tiña gañas dediscutir.

Dinlle de comer coma unxogo. Despois quixo irdurmir con nós. Non durmínnada en toda a noite.

EXEMPLO 1 EXEMPLO 2

Non o podo atallar. Desdeque comezan os anunciosdo Nadal, @s meus fill@s xaestán: Isto pídomo,Traeranmo os Reis?,Póranme isto na casa dosmeus avós?Despois do Nadal, cada unxúntase con cerca dequince xoguetes. É terribleporque ademáis sacan unhacousa, entretéñense dezminutos, deseguido perdena ilusión e pasan a outra, easí até que ao día seguinteos xoguetes xa perderontodo o seu atractivo equedan arrinconados para oresto do ano.

Cando chega a hora de faceros deberes empezo a pórmeinqueda. É xa unha batallaconseguir que se sente nopupitre e que saque os libros.Volvo á habitación e téñomeque sentar con el, entónrecorre sempre ao mesmo:“Non o entendo”. Facer osdeberes lévanos moito tempo.

Ao final esgota a miñapaciencia e acabo por dicirlleeu o que ten que contestar.Teño a sensación de que omeu fillo abusa da miña boadisposición para axudarlle.

EXEMPLO 3 EXEMPLO 4

Outros exemplos:

Por que é importante o ESTILO EDUCATIVO que empreguemos?

Porque se consolida unha axeitada INTELIXENCIA EMOCIONAL

Porque se adquiren a maioría dos CONCEPTOS BÁSICOS necesarios para as posteriores aprendizaxes:

Relacións espazo - temporais fundamentais Coñecemento do seu esquema corporal Linguaxe oral e a súa expresión Pensamento lóxico e matemático Aproximación á linguaxe escrita

Porque se producen os maiores avances no seu desenvolvemento, en todos os ámbitos:

- social- emocional- cognitivo- físico- da linguaxe

Formar a súa personalidadeComo?:

Sendo tolerantes ante a frustración

Entusiasmándose co que fan

Adquirindo responsabilidades

Vivindo con seguridade e afecto

Poñendo normas claras e sinxelas

Non sobreprotexendo

Tendo en conta que cada nen@ é diferente , con diferentes necesidades

O “NON” TAMÉN AXUDA A MEDRAR

Poñendo normas claras e sinxelas

Como podo establecer normas?

Chegamos a un CONSENSO naquelas que son

negociables.

@s nen@s teñen que saber que as NORMAS hai

que CUMPRILAS.

A NORMA será: sinxela, comprensible e moi

concreta.

Dirémoslle cales son as CONSECUENCIAS

NEGATIVAS se incumpre a norma.

Dirémoslle cales son as CONSECUENCIAS

POSITIVAS se cumpre a norma

@ nen@DESOBEDECE

“castigo” inmediatoretirada de algo desexado pol@ nen@non modificar o “castigo” unha vez

anunciado.proporcional ao erro cometido.realista.aplicado con constancia.

@ nena OBEDECE

“reforzo” relacionado coa condutainmediato á boa condutapremiamos o proceso non o resultado.cumprimos o que prometemos.os “reforzos” serán de actividade ou afectivos

preferentemente.

Como actuar ante unha conduta d@ nen@?

É importante ensinarlles aos nen@s o que se denomina “demora na gratificación”

“Educar as emocións é unha parte importante da PERSONALIDADE HUMANA, aquela que debía capacitarnos para ser felices”

J. Antonio Marina.

Quere (á túa maneira) aos nen@s polo que son.

Valóraos polo importantes que son

Failles saber as súas calidades positivas e aquilo que valoras nel@s.

@s nen@s necesitan de nós para construír o seu amor propio, o seu sentido e a súa identidade.

Coidado coas comparacións.

Necesitan buscar e atopar límites, recoñecer onde empezan el@s e onde empezan os demais.

Ter unha actitude de comprensión máis que de autoridade.

Transmítelles que estás con el@s.

Respecta os seus ritmos.

Transmítelles as normas de forma clara e concisa

Asume a túa responsabilidade para que el@s asuman a súa.

“@ NEN@ NON É UN

RECIPIENTE QUE HAI QUE ENCHER ,

SENÓN UN LUME QUE É

PRECISO ACENDER”

Montaigne