gülüflün hücrelere tak›l› kald› -...

Post on 01-Sep-2019

3 Views

Category:

Documents

0 Downloads

Preview:

Click to see full reader

TRANSCRIPT

Gül

üflün

hüc

rele

re ta

k›l›

kald

M

uhar

rem

Çet

inka

ya

Boran

Ey yang›n gülüfllümGülüflünün söndü¤ü yerde kanarHalk›n yaralar›

Elbette sevdan›n ve kavgan›nBir bedeli olmal›Sarm›flsa bedenini

o atefl sende kalmal›Bir y›ld›z›n kayd›¤› yerdenYeniden bir y›ld›z do¤mal›

Veda vaktim geldiEy atl› kar›ncalar,

çarp›flan otomobillerÇocukluk sevincim,

bayram ve flenlik telafl›mVeda vakti geldiMor menekfleli Dersim Da¤lar›Ezgisiyle büyüdü¤üm silah seslerifiehirleri serinleten kan f›skiyeleri,

iflçi semtleriHoflçakal›n asi da¤larEle avuca s›¤mayan çocuklar...

Muharrem Çetinkaya, 20 Ekim 2000’de bafllayan ve4. y›l›na giren ölüm orucu direniflinde kendini fedaeden kahramanlardan biri...

Emperyalizmin emriyle oligarfli taraf›ndan yaflamageçirilen F Tipi Hapishane hücrelerinde süren direni-flin d›flar›daki sesi olan Küçükarmutlu’daki ölümorucu direnifline sald›r›y› protesto etmek için SincanHapishanesi’nde bedenini tutuflturarak kendini fedaetti. Ba¤›ms›z, demokratik ve sosyalist bir Türkiyemücadelesinin kahraman flehitlerinden biri olana ka-dar kaleme ald›¤› fliirleriyle kavgas›n›, sevdas›n›, ba-¤›ms›z ve özgür bir ülkeye özlemini anlatt›... Kavga-n›n fliirini yazd›, kavgay› sürdürenler O’nun fliiriniyazmaya devam ediyor...

Boran

Da¤lar›n kan›yla

taflmal› nehirler

Hayat›n kavgas›nda

ölmeli flairler

fiiirin nehrinde

akmal› dövüflenlerGGüüllüüflflüünn

hhüüccrreelleerree ttaakk››ll›› kkaalldd››

Muharrem Çetinkaya

Lise y›llar›nda / Malatya19 Aral›k 2000’deki katliamdan önce

Malatya Hapishanesi’nde

Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

Muharrem Çetinkaya

HAZIRLAYAN: Serkan ‹NAN

BORAN YAYINEV‹

Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

Muharrem Çetinkaya

ISBN 975-92403-2-7

Birinci Bas›m: Ocak 2004

Bask›: Özdemir Matbaac›l›k

Boran Yay›nevi: ‹nebey Mah. Koçibey Sok.

Yüksel ‹flhan› No: 22-23 Fatih / ‹STANBUL

2 Muharrem Çetinkaya

Muharrem Çetinkaya

1970 Y›l›nda Malatya ‹li Do¤anflehir ‹lçesi Suçat›köyünde do¤du. Bir demiryolu iflçisinin üç çocu¤undanortanca olan›d›r. Da¤ yaflam›na -gerillaya- kat›lana dekbaflar›l› bir okul hayat› olmufltur. Ard›ndan baflar›l› birda¤ yaflam› ve yaklafl›k befl y›ll›k direnifllerle dolu bir ce-zaevi yaflam› olmufltur. Muharrem, 12 Kas›m 2001 tari-hinde Küçük Armutlu sald›r›s›na cevap amac›yla SincanF Tipi hapisanesinde bedenini tutuflturarak ölümsüzlefl-mifltir.

3Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

ÖNSÖZ YER‹NE

‹NANCA VE KAVGAYA DA‹R B‹R ANI

Bu fliirlerin hemen tamam› Malatya E Tipi ve Sin-can F Tipi hapishanesinde yaz›lm›flt›r. Parça parça olarakyollanan bu fliirleri bir kitaba dönüfltürmek bana nasip ol-du.

Yaz›lan bu fliirlerin, fliir tart›flmalar›n›n uza¤›ndade¤erlendirilmesinde yarar var. Çünkü, bu fliirleri yazankifli hayatta olmad›¤›ndan yap›lacak elefltirileri de cevap-layamayacakt›r. Belki de bütün bu kayg›lardan olsa gerek,bu kitaba önsöz yazman›n zorlu¤unu tafl›yorum kalemim-de. Önsöz, sonsözü söyleyecek olanlara atfen kaleme al›-n›r. Oysa bu fliirlerin gerçek sahibi ilk sözünü de son sö-zünü de 12 Kas›m 2001 tarihinde Sincan Hapishanesi’nde“Kendini feda eylemiyle” söyledi zaten.

Muharrem ile abi kardefl iliflkisinden daha öte de-rin bir ortakl›¤›m›z›n olmas› elime kalem alma cesaretiverdi bana. Derin bir iliflkiydi. Çünkü, onun hapishanedeyaflad›¤› zorluklar› en ince ayr›nt›lar›na kadar bilen biriy-dim. Derin bir iliflkiydi. Çünkü, ikimiz de bu ülkede hiç birfleyin sadece sözlerle ve yasalarla de¤iflmedi¤ini gördükve yaflad›k. Ve ikimiz de maviye yasak bu ülkede deyim

4 Muharrem Çetinkaya

yerindeyse yine de k›rm›z› bir çocukluk yaflad›k yoksulluk-lar›n gölgesinde.

Muharrem’in çocuklu¤undan k›saca söz etmek isti-yorum. Muharrem’in çocuklu¤u istasyon k›y›s› bir köydegeçmiflti. Bu köy gerçekten flirin bir yerdi o zamanlar. Ço-cuklu¤umuzun en güzel bahçesiydi Suçat›. O y›llarda ev-lerin üzeri çat›s›zd›. Toprak evler çocuklu¤umuzu ve ço-cukluk oyunlar›m›z› süslüyordu. Damdan dama atl›yor-duk. Hele çocuklu¤umuzun sonbahar›nda kurumufl tarha-nalar›n telaflla toplanmas›, evlerin damlar›na pekmez se-rilmesi, cevizlerin tafllanmas›... ‹flte Suçat› o zamanlarböyleydi. Hapishane görüflleri sonras›nda paylaflt›¤›m›zSuçat› köyünü belki de en güzel Ziya ÜNSEL aç›klam›fl di-yebilirim. Yazar Ziya ÜNSEL, “Ç›lg›n Doruklar” adl› geziyaz›s›nda çocuklu¤umuzun mekan› Suçat›’ya iliflkin flöyleyaz›yor; “Bir ara Malatya Adana demiryolu hemen yan›-m›za geldi. O da bizimle beraber gidiyordu. Suçat›’y› geç-tik. Küçücük istasyonu öyle sessizdi öyle kimsesiz bir yerki... ‹nsan›n burada trenlerin duraca¤›na, yolcular›n inip-binece¤ine hiç inanas› gelmiyor. Ve c›l›z akasyalara ac›-yorsunuz...” Sevgili Muharrem’in çocuklu¤u böyle birköyde boy verdi. ÜNSEL’in ac›d›¤› bu c›l›z akasyalar›ngölgesinde demiryolu iflçisi olan babam›z› beklerdik. Ozamanlar ne akasyalar c›l›zd› ne de bugünkü gibi istas-yonlar kimsesizdi. Çünkü, babam›zd› o c›l›z akasyalar› su-layan ve sekiz kiloluk kazmas›yla babam›z›n yaratt›¤›emek idi, ‹stasyonlar› kimsesiz b›rakmayan.

Zamanla zorunlu ayr›klar›m›z oldu, çocuklu¤umu-zun yaz güneflini ve k›fl masallar›m›z› süsleyen Suça-t›’dan. Ve flimdi o c›l›z akasyalar›n gölgesinde babas›n›bekleyen bir çocu¤un olmamas›!.. Böyle bir çocukluk dü-flünü yitirmek, otururken s›rt›m›z› bofllu¤a dayamak gibibir fley olsa gerek...

Muharrem’in ortaokul ve liseli y›llar› ile beraber

5Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

Suçat› terk edilmek zorunda kal›nm›fl, yafl yirmilere mer-diven dayam›flt›. Muharrem Anadolu Ö¤retmen Lise-si’nde okuyordu. Birlikte bir kaç gözalt› olay› yaflam›flt›k.Ben, Burdur E¤itim Yüksek Okulunda okuyordum. Aradamektuplafl›yorduk. Muharrem’e yazd›¤›m bir mektup okulidaresince okunmufl ve kardeflimin bolca dayak yemesineyol açm›flt›. Kardeflimi falakaya yat›ran bu “pek sevgilie¤itimciler” iki kardeflin mektuplaflmas›n› adeta yasad›fl›bir örgütün dokümanlar›n› ele geçirmifl gibi alg›lam›fl veokul müdürü baflkanl›¤›nda kurulan dört kiflilik “dayak ko-mitesi” Muharrem’in üzerine çullan›p tekme tokat görev-lerini yerine getirmifllerdi. Ve bu ö¤retmen(cik)ler halaö¤retmenlik yapmaktalar. Türkiye’deki e¤itim kalitesininbu kadar yüksek ve ileri olmas›n› da bu polis ö¤retmenle-re borçluyuz!

Bu k›sa ve ibret verici yaflanm›fll›¤›n ard›nda Mu-harrem, devrimci siyasete daha yak›ndan ilgili duymayabafllad›. Sonraki y›llarda bir süre k›rsalda bulunmas› veard›ndan tutsakl›¤› 12 Kas›m 2001’e kadar sürdü. 12 Ka-s›m 2001’de Küçük Armutlu sald›r›s›n› protesto etmekiçin, Sincan F Tipi Hapishanesindeyken bedenini tutufltu-rarak, insanca bir yolda kendisini kahramanca feda etmifl-tir.

Kardeflimi sayg›yla an›yorum.

Mazlum ÇET‹NKAYA

6 Muharrem Çetinkaya

BÖLÜM 1:

YURDUNU ARAYAN OZAN

Birinci bölüm fliirler ölüm orucu öncesi yaz›lm›flt›r.

7Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

8 Muharrem Çetinkaya

zamana direnen

düfllerim hala dirizamana direnirunutma ölüm yenildi mi bir kezgerisi mutlak gelirinsanl›¤› sevmeninkardeflçe üretipkardeflçe bölüflmenin

ve biz erdemin kufla¤›y›zsabr› kaç kez s›nad›k kavgam›zdakaç kez yenildizaman mefhumu düfllerimize

ve biz ayd›nlanman›n afl›¤›y›zgünefli, atefli ve bilgiyikana kana içmenin sevdal›s›y›z

9Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

yurdunu arayan ozan

bilinçte sessizce patlayankar yang›n› bir isyanço¤alan her ölümden sonrahayat›n anlam›n› yüceltti insanbir Filistinlinin ayas›nda s›k›lan taflt›r kalbimbiraz gezgin bir ihtilalim

yurdunu dolaflan bir gezginimdo¤du¤um köy, doydu¤um flehirtopsuz, tanks›z teslim edilirzindanlarda bekleyen teslimiyet birliklerida¤larda civan ömürlü kelebek ölüleriçi¤nenen Kürt gençlerinin cesetlerive s›n›rlarda içilen ihanet yeminleridiz çöken bafl e¤enlerahh gezgin, direnen bafl nas›l e¤ildie¤ilen bafl nas›l gö¤ermeli?Med'i satan adam kim?kimdir Alifler'i arkadan vuran?her a¤ac›n kurdu kendi içindeysesürünün bafl›ndaki çoban m› sürüyü satan.

10 Muharrem Çetinkaya

pasl› hançer kans›z ölen serçelersuyun yüzeyinde soluk solu¤a bo¤ulan bir nilüferrüyas›d›r korkunun kan ter içinde biteraflk özde, sözde do¤ruluk isterutan›r›m bafl e¤mektenbak›fllar›nla bir da¤ havas› ver durufluma

11Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

F›rat ve Dicle sular›ndan çürüyen iki nehirah yurdum aflk›n kar alt›nda atefltiraç kollar›n› iki yana, sar beniyaln›z kalmaktan bunal›r›mçöl kura¤›nda rüzgar›m olyurdumu gezerken ö¤rendimkendi diliyle yazamayan ozanatalar›n›n ruhuyla dertleflirki sözcüklerbüyülü, sisli, yalanc› ve yabanc› sözcükler inerk›sra¤›n s›rt›na de¤er kamç›lar gibi ozan›n dilineey yabanc›l›kla örtülen yaln›zl›kyurdunu arayan G›lgam›fl nerde?ruhumu tarayan atalar›m kiminle?ey tarihin üzerini örten kumolmal› ozanvatan›n› ayd›nlatt›kça ölen mum

12 Muharrem Çetinkaya

ey gezgin ihtilalci dinle rüzgar›n sesiniokfla deniziçöz yaflam›n gizinidüflün geçmifli, gelece¤ikentlerin bedenlerinde yap›lan resmi geçitlerio¤ullar›n› soran bak›fllarafahiflesine ba¤l› Mussolini'lerin cumartesilericop ve kalaslarla dinlettikleri Wagner'i.art›k hüküm giymifltir halk›n türküleri, fliirleriöyleyse ozan silahlar eflli¤inde türkülerini söylemeli

13Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

benim vatan›mda açl›ktan kurt, kufl kan tükürür dünyayadüfl yolcular› olmay›ncagünefl söner, dünya karar›rkolum kanad›m k›r›l›rhalk›m›n kan›na ekmek do¤ran›rey güneflli güzel günleri isteyenler, kidüfl yolcular› der ad›n›za kimilerigözleriniz flimfleklere gebe mavi bulutlar gibiydigözleriniz s›cak günefl ve rüzgar tad› tafl›rd›siz gidincesuyu bekleyen vahalara döner kalbimhat›ran›z yaln›zca yaral› ve yasl› bir mendiloysa kan›m›za ekmek do¤rayanlar›n kanl› bir kelepçeydi gözlerisöyle ey ozandaha kanayacak m› vatan›n yaras› hayli zaman.

14 Muharrem Çetinkaya

dengbejler uzun k›fl gecelerinde isyanlar anlat›rd›may›nl› s›n›r boylar›nda lanet tel örgüler ay›rd›sanki dünya kör, sa¤›r ve aptald›tanr›n›n gazab›na u¤ram›flt› Zerdüflt'ün topra¤›Kürt kad›nlar›n›n a¤›tlar›na kimya sesi ya¤ard›açl›¤›n a¤›r kokusu sarard› ma¤aralar›zambak, flilan ve da¤ çaylar› aras›nda

bebeler kundaklan›rd›yarlarda gelinlerin 盤l›klar› ard ü azman› yarard›olmufltu art›k Kürd'ün isyan›, izzet nefis ve namus belas›

15Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

ya¤mur ya¤d›¤›nda Arap k›z›n›n pencereden bakmas›

bir masal›n tatl› yalanlar›yd›benim yurdumda ya¤mur yerine hardal ya¤ard›ot bile dinlemez otlu¤un yumuflak uysall›¤›n›kald›r›r üstündeki a¤›r tafllar›neden benim yurdumda a¤laya-s›zlaya gelinlik diken gözlergüle-oynaya kefen biçerbaykufl sesleri ve uzun kurt ulumalar›atefle verilmifl bu¤day tarlalar›nehirler do¤du¤u kayna¤a döner mi?da¤larda/bir kaval›n ezgisindesürgünler tutuflur akard›ey ozan daha k›yamete kadar kanar m›?ba¤› viran, bahçesi kabristan Kürdistan'›n yaras›.

16 Muharrem Çetinkaya

bir tavflan gibi yaflamad›yüre¤imin balk›yan kan› Filistin çocuklar›s›zlayan yaramac›yan yan›m intifada çocuklar›vicdan›m›n balk›yan kan› intifada çocuklar›zulmün tahammül zinciri parçaland›tonlarca çeli¤e karfl›direniyor milyonlarca et ve intifada çocuklar›bir meyveyim ben dal›ndan kopar›lm›fl ve garipolmuflum Hayfa portakal› gibi a¤lamaktan muzdaripmümkünü yok eyy intifada çocuklar›gerilmifl tel gibi birazda kopaca¤›mzaman›n imbi¤inde sonsuzlu¤a akaca¤›mkan›m› kan›n›za karaca¤›minanmad›m hiç Yehova ve tap›naklar›natapaca¤›m amaavucunuzda s›k›l› sert tafla

17Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

Yeryüzü foto¤raflar›

taze ekinlerde potin izleri görmüflümso¤uk tafllar aras›nda genç ölüleriuzak ülkelerden gelen bir gezgindimgüneflli güzel günlere merhaba diyenleri sevdimdüflümde k›rm›z› papuçlar çal›ppeflin hükümler giymiflimbelki de “Romal› Mecius”1 idim"elimi atefle at›p ac›m› metanetle gizledim”2terkimde avuç avuç sular içirdim ebabil kufllar›naan›lar›m› havac› pullar› gibi biriktirdimk›r›k keman eflli¤inde söylenen bir flark›yd›mezgisi unutulmufl çocuklarcaben bir gezginim masallar getirdim

en çok ertelenmifl aflk masallar›n› getirdimmerhaba, güneflli güzel günler için dö¤üflen çocuklar sizleri sevdiminci toplad›m uzak denizlerde meçhullerin gölgesini seçtim her midyede deniz anasudaki yaz› misali silmifl kar maskelilerisakl›yor yi¤itlerin sözlerini, gölgelerini, midyedeki inci gibi.

18 Muharrem Çetinkaya

ha desem hapsedilirim, "bir nefes boyu"3 tu desem tutuklan›r›m. so¤uk tafl döflemelerde ve izbe köflelerde"tükürsem cinayet say›l›r"4 belki de uzun yollardan gelip zindanlardan geçmiflim"sular olmufl aflk›m›n flahidi”5 bir biliciydimflehirlerin yorgunlu¤unu içip k›rlara nefes vermifltimbiraz zenci biraz yezidiyimKara Afrika'n›n elinde sevinci de ekme¤i de çalankam›fl saray›nda mutlu kardeflim Lumumba'y› 6 Roma arenas›nda parçalayanJamaikal› yerliye as›lacak boyun b›rakmayan 7 hangi cellat, hangi müstemlekeey güneflli günlerin düflçüleriac›lar getirdim size uzak ülke ve denizlerdenkininizi bileyesiniz diyehekimi siz, derman› ellerinizde

19Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

gördüm, öldürürken bile bizleri korku ak›yor gözlerisald›lar sokaklara katillerikirlettiler vatan›m›n bakire düflleriniserpin, serpin vatan›m›n üzerine Ulucan'›n külleriniyak›n Ulucan'›n küllerinden atefliniki vatan› yeniden kursun ölülerimizin iskeletlerigözlerimiz yivlerinden f›rlayan mermiler gibibu öyle uçsuz bucaks›z bir sevgi ki,büyüyor, güzellefliyor artt›rd›kça düflman›na kinini, nefretinidiren kalbim, diren kitürküleyesin al›n terimiz gibi namuslu günleri.

20 Muharrem Çetinkaya

sabahlar› yang›nlar› kucaklard› memleketimgüneflli güzel günleri isteyenleri ard›ndave redifler geçerdi raylardanateflten b›çakt›, kehribar saçl› kad›nlar›n gözleriyeryüzü püskürtüyordu her flehitten sonra yüzlerce karanfili‹smet, "Nguyen Van Trai"8 gibi halk kazanacak diye ba¤›r›p bitirdi son ödeviniyay›ld› çan gibialn› k›z›l bantl› kad›nlar›n sesleriyak›n katilleri ve günahkar elleriyaflanan her ac›n›n bedeli ödenmeli.

21Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

"güneyin a¤açlar› garip bir meyve veriyoryapraklar›nda kan var ve kökleri kanl›siyah adam›n vücudu esintiyle sallan›yorgarip bir meyve sark›yor çam a¤açlar›ndan"9 ninniler içinde a¤›tlar› ö¤rendim hayattanbir gezgindim baflka dillerden flark›lar dinleyip de esinlendimgeldim size, ey güneflli günleri isteyenleryedi¤imiz ekmek ve tuziçti¤imiz subir de yiyece¤imizyaflam›n ve ölümün ad› bengisu kals›n. ben sizi sevdim.

22 Muharrem Çetinkaya

yaflam gerekçem I

ey ömrümün bahar›yaflam nedenimkahr›m-sabr›mah ince bellim-sevdi¤imah düfllerimdüfllerimsevgiliden nelerneler beklerimey sevgiliaram›zda flehirler de¤ilyeflil da¤lar hiç de¤ilAysbergler varsevdan m›?afyon olur, bafl›ma vurur dizelerdeey sevdi¤imömrümün gerekçesisaçlar›namersin çiçe¤i ekti¤imgö¤sünezeytin dal› takt›¤›maflk›n ç›plak sureti,yanan dudaklar›masevda liman›mayanafl aheste- ahestefliir tanr›s›ç›lg›n Apollon’un dizelerindeder defneler

23Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

ve bir kezaçt›k m› koca a¤z›m›z›yumduk mu kara gözümüzübir a¤›z dolusuana-avrat demedenküfrederiz,namussuza-bezirganabundand›r,nam salm›fl dünyayave terimizde Çukurova s›ca¤›ndanmertlik-yi¤itlik kokarküfürlerimiz gibi.ve Anadolu'nunhasretine dayanmakbir k›fl titreyifline tutulmakt›r.düfllerinde yaflamak bir bahar›n tazeli¤ine kavuflmakt›r.

24 Muharrem Çetinkaya

yaflama gerekçem II

gel güzelim, gelgel de bakyaflam›nve kavgan›nanlaml›¤›naunutmayaflam›n karanl›k oldu muölümünzifiri karanl›k olurey sevgilikalbimin bilmecesi sevginin ve ilerlemenin bilimi.yön ver, sevilesinsevilesin ki,imana gelsinçiyanlar-yabanilera¤kurdu ve anzavurlaryaflam gerekçemsen sevincekavgan›n yaflam›n›susar,a¤›zotu ve manyetolarsusar, yalan makinalar›

25Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

meyvaya gelirahlatlarey sevgiliyaflam gerekçemsellerdamla damla ya¤murdanoluflur.akrep ateflle dansa tutuflursen inan›ncayar›nlarazindanlar kavgayla buluflurbelki;ac›n›n fidelerini dikerizgönül bahçemizevars›n olsunmeyvalar›n› derece¤izgöz yafl›n›n zafer meydanlar›nda.

26 Muharrem Çetinkaya

vatan yaral›

ne oyun ne de a¤laman›n zaman›taflduvar avlusiper olmufl Liceli’yeyine:›l›k ›l›k kan kokususarar Lice'yibir yel eserölümkorkulugöç yollar› görünür.tafll›-sapa o diyar seninbu diyar benim diyevatangövdesini sarm›flyaral›,gözler yafll› kaybederken evlatlar›n›

27Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

varaca¤›z menzile

y›k›mlardan, yang›nlardan,sürgünlerden,may›n tarlalar›ndan geldik.yanm›fl mefle ormanlar› gibi sürgün verdik her yand›kça,dalland›k, budakland›k,kök sald›k hep, vuruldukça

biz ki; güneflten sa¤›l›rbaldan süzülürsudan ar›n›rtopraktan f›flk›r›r gibigeldik bugüne

içti¤imiz su de¤ildisab›r ve direnç flarab›yd›ezilmifl ve horlanm›fllar›naflk yeminiydizafer türkülerimiz

yar›n, bir daha fliirler ezgisizsular dizginsiz akmayacakuyumlu bir orkestra gibisular, ormanlar› besleyerek öpecek,günefl topra¤› ›s›tarak kucaklayacak.

28 Muharrem Çetinkaya

daha dündüpamuk de¤ildi yast›¤›m›z,taflt›.yün de¤ildi yorgan›m›z,yaprakt›.gül de¤ildi koklad›¤›m›z,baruttu.yar de¤ildi sar›ld›¤›m›z silaht›.

gün olduy›ld›zlarla dost olduk.do¤ayla bilgece konufltuk.de¤il insanlarkufllar bile dilimizden anlard›yaflad›klar›m›z düfl de¤il gerçekti.su gibiekmek gibihava gibi

ve biz ki yar›nkan ve irin tarlalar›nda yollar› arfl›nlaya arfl›nlayadiz boyu ihanetleri yara yaravaraca¤›z menzile

çünkü biz fliirlerin, türkülerin en güzeliniyemin sayd›k kendimizekilitlendi bir kez,bu yürekler zafere.çiçeklerin rengarenginiaflklar›n en güzelini zaferle müjdeleyece¤iz.

29Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

flunun fluras›ndakaç müebbetlik,kaç baharl›k,ömür kald›.düfllerimize gebekaç kurflunlukyol kald› ileride

flimdimart›lar›n kanad›natak›l› kalsa daözgürlü¤ümüz,varaca¤›z menzilesözümüz sözdürhem de er sözüdüfllerimiz gerçektirflu yeryüzüve de gökyüzü gibi.

art›k,barutumuz ›slak de¤ilstepleri tutuflturarak,dünyay›, Mezra Botan'dan sarsarakvaraca¤›z menzile.

30 Muharrem Çetinkaya

unutulmufl

deniz, mavili¤ini unutmuflanaforda.sevda, t›ls›m›n› yitirmiflsözcüklerde.yeryüzü, bereketini kaybetmiflya¤mur dualar›nda.gökyüzü,özgürlü¤ünü yitirirkarbonlu, cival›havalarda.çocuklar,gülümsemesini unuturkan ve barut ortas›nda.

31Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

tutkular›n esiriyim

tutkular›n esiriyimne da¤larne f›rt›nalars›¤ar yüre¤ime.b›rakt›m sevdam›,Harran ovas›ndagel de tutuflsun tutkular›mözgürlük ateflinle.

32 Muharrem Çetinkaya

tut ki

tut ki; senkelepçelenmifltutsak yüre¤imdekanat ç›rpanbir k›rlang›çs›n.sal›versem,uçuverir misin?yaban ellerine.konar m›s›nbaflka yüreklere.

tut ki; gözlerinbir hüzün ›rma¤›sevdaya hasretkurak bedenimde.bir gülücük istesem,gülüverir misin?öper misin?susam›fl, çatlak dudaklar›mdan.

tut ki; Prometheus’umyüre¤im bir top ateflsen dedonuveren bir güvercingel desemdonuveren fidelerimi›s›t›r m›s›n?gelmeyip deOlimpucus da¤›na gider misin?

33Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

sen I

sen, ne oltamda bal›ks›nne de kadehimde rak›s›n.sen,zifiri karanl›¤›mdaçoban y›ld›z›ms›n.yafl yirmibeflömrümün ço¤u gitti, az› kald›.gelip geçen ömrümdeyazlar bittik›fllar kald›.Naz›m ölürVera Naz›m’s›z kal›r.sel gider, kum kal›r.o yaflanm›fl bir ömürlük yoldasenden banatozlu bir foto¤raf kald›.

34 Muharrem Çetinkaya

sen II

ne olurbana beni hat›rlatmahep ben sen olay›mekme¤imde kat›ksaçlar›nda bir tek kara telgöz p›narlar›ndabir damla olup›l›k ›l›k akay›mher gece gelipyorgun arg›nendaml› kollar›na uzanay›mb›rak nehirlerde yaln›z akay›minsan(c›k) selinde yaln›z dolaflay›mne olur hep sen konuflhep sen gülben hep sen olay›msen sen kal.

35Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

paslan›r

bir garip Orhan Veli mi?hazan mevsimi donmufl,bütün k›z›ll›klar susmufl,ütopyalar›m hamdinmifl yürek çarp›nt›mpalamutlara gömütlenmifl açl›¤›mkurflunlanm›fl yollar›n ortas›nday›zdelinir gök kubbeye s›¤maz rüyalar›m›zsevginin burçlar›na dikilmiflbir gülümseme, çaylaks›.sus...gündüzün dili lâl geceler konuflsunda¤lar aks›nyal›mlar sönsünnaçarlar alevlensinçiziyorum sevgilinin resmini,c›garam›n duman›ylasus pus olmufltüm mavilikler,denizler.bir flairler kald› geride,flövalyecebir de fliirler kald› torbada az›ksilahta mermi,gözde ilahi bir nuryivlerinde setlerinyeni hayatlar biter.yol ayr›m›nday›z flimdi.paslan›r ihanet hançerlerikurflunlanm›fl dizelerde.

25 flubat 1998

36 Muharrem Çetinkaya

ölümü sevda

gök kubbeye s›¤mazkanlarla çizilmifl haritalar.et ve kemikten örülüzulmün saray› Ninova'dadestanlar yaz›lacak,ölümü sevda kavgay› kardefl belleyenlerce.

37Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

nerde

nerde masal›ms› dünyalarda›rmak ›rmak olmufl gözyafllar›git, dönüp bakarsanc›gara gibi yanas›nbenimle kals›n,bu kederli gecedekadehimi dolduran gözyafl›nve foto¤raf›n

git, dönüp bakma bir dahalaf gelmesin dostlu¤umuzaistemem, ey bivefakar cananyaln›z bana kals›nc›garam›n duman›o tek gözlü kulübeve bol kitapve flarapbana kals›n

ve tarihbilmem kaç.elveda,uzaklafl›yorum bu flehirdeve makinalaflan bu toplumdaçünkü; bu flehirde herfley paraafl paraaflk paraifl paraoysa ben, kaç defayaln›zl›¤›m› satt›mhem de bedava

38 Muharrem Çetinkaya

meçhulün çizgisi

ey mavi gök, h›rç›n su,kara toprak.duyun da hissedin bu 盤l›¤›ölümün, bilinemezli¤in yani, o meçhulün çizgisini ölümün.

ey flarabi renkli gecelerinvurdum duymazl›¤›.dinleyin,dinleyin deduyun bu 盤l›¤›k›r›k kanl› kadehlerdeyudum yudum gelenölümün soluk al›fllar›n›.

ey rahmine ihanet tohumu serpilen geceler. anla,bu kavga üfl befl günlük hat›r mat›r meselesi de¤ila¤›tlar›n-盤l›klar›nhesab›d›r bu.boynumuzun borcudur.el-ayak buz tutmuflbu u¤urdane yazar. yeter ki yürek çarps›n.

39Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

isimsiz fliirler I

sevincim raylara,gülüflüm hücrelere tak›l› kald›.biliyorumd›flarda hayatgürül gürülvolkan olup akmakta,yaban ar›lar› bilehar›l har›l çal›fl›pbal yapmakta.bense, buradavolta at›pyeni baharlar düfllemekteyim.

40 Muharrem Çetinkaya

isimsiz fliirler II

ne zamand›r ülkemde;tomurcuklar patlamaz,sar›, esmer k›zlarsaçlar›napapatyalardan taç yapmaz.çocuklar,cevizleri tafllamazdamlara, pekmez serilmez.unutuldu mu nekurflunlar, bombalar ortas›nda,hem ilkbahar hem yaz.

41Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

insan› insan gibi

biz kikömürü dam›tmaktan,çiçe¤i dermekten,bu¤day› ekmekten,b›kmad›k, b›kmay›z.

biz kiçiçeklerin özündenkavgan›n yar›s›ndandönmedik, dönmeyiz.

biz kiinsan› para içinyaflam› yaflamak içinsevmedik, sevmeyiz.insan› insan gibiyani gül gibiemek gibisevdik severiz.

42 Muharrem Çetinkaya

ille

elin varsa, eldilin varsa, dil verille, ben insan›m diyorsanses ver 盤l›¤a.k›r›ls›n kabuklary›k›ls›n sahte dünyalarses verilsin 盤l›klara.insanl›k sürükleniyorbir kez daha Lice’de Etrufl’ta.

43Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

hayk›r›fl

kar›flmad› 盤l›¤›m›zne suyunne de gecenin sessizli¤ine bitmek bilmeyenrüzgar›n u¤ultusuna.ferman›yak›l›rken ülkeninparçalananher bedenin hayk›r›fl›tutkusu olur,ölümüne yaflaman›n.birileri vars›nsessiz dursun.盤l›¤›n›za birilerigüç katar,ter ve kanla yo¤rulan bu topra¤a ve flimdi daha sesliduyuyoruzo parçalanm›fl ülkenin küllenmifl vücudundanyukar›ya bak.hayk›r›fllar...B›mre Koledarî Bijî Azadî.

44 Muharrem Çetinkaya

hayk›r

hayk›r, hayk›r kiCudi'nin zirvesinde düflenher beden bir bayrakbir parça toprak olsunüstünde kardelenler açs›nMahabat'a gülümsercesine

hayk›r,sular›nda parçalananonlarca, yüzlerceAmedlimin hat›r›na.

hayk›r,atlar›n kanl› nallar›ylaas›rlarca tepinenMezra Botan’›n u¤runa

hayk›r,a¤uyu süzen yüre¤im.mutlakt›r hakl›l›¤›m›zyer bizim tan›¤›m›zgök bizim tan›¤›m›zhayk›r kikalmas›n ah›m›z.

hayk›r Harpagus’lara, hayk›r kiApê Musa'n›n ak saçlar›nagülümsesinbeyaz kar tanecikleri.

45Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

hayk›r, hayk›r kiköz köz olmufl yürekleri ilegöz göz akan gözleri ileflen olsunArtuflun çocuklar›.

46 Muharrem Çetinkaya

hani

gece k›z›lsaçlar›n ayn› sefagözleri maviay soluksarengi hanielleri bir top pamukk›pk›z›l bir koryüre¤ikimbilir? kaç hayat gö¤ertir›rmaklaflan gözlerin

11 mart 1998

47Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

Zulüm

hangi bulut ya¤mur yerine kan a¤larKürdistan›m’da.zulüm kanla kar›fl›k, kar içinde ya¤arve çocuklar› Kürdistan’›m›nçocuklar›m›z yanikorkudan büzülmüflç›plak yatarlar.

48 Muharrem Çetinkaya

gün gelir

gün gelirbir avuç kor oluruzdüflerizumutsuzlu¤un sa¤nakya¤›fl›ndarengarenk düfllerimizisaklar›zyaram›zdaki mahzende.ve gün olacakac›y› ekip gözyafl›n› biçipkaramsarl›¤›ntohumlar›n› ba¤r›m›zdasöküp,umudu büyütece¤iz.

49Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

gerisi yalan

çok kereac›m› dindirdigözlerin.bazan ateflli bir söylevbir da¤ selidirinatç› bak›fllar. ve bahar oldu.gel.eridi karlarda¤lar›n eteklerindene söyleneceksesöylendi gayri. sa¤›r,kör,dipsiz kuyulara dahi.bir günefl gelmediülkeme,bir de sengerisi yalan.

50 Muharrem Çetinkaya

e¤er-e¤er

e¤erbüyük dünyalar yarat›lacaksaekme¤ini s›cak - so¤uktaze - kuru diye ay›rmadanpaylaflman gerek.e¤erayd›nlanacaksa birileri bildiklerinlehiç ikircikli¤e düflmeden hece - hecekelime - kelimeanlatman gerek.e¤er en büyük mutluluk olacaksasevday›ac› - tatl› demeden yaflamak gerek.e¤eryeni dünyalar kurulacaksakavgaya tutuflmak gerekzor - kolay ayr›m›na girmedendönüflüp - dönüfltürmek gerek.

51Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

düflümde kal›r

d›flardaahmak ›slatan ya¤›yor.rüzgar diniyor.topraka¤›r a¤›r kokar,özlem olurdo¤al olan ne varsa.biraz hüzünbiraz nostaljiçökerkaranl›k hücreme.sessizce dolarken gecedüflümde kal›rdört duvarkör pencere.

(13.11.1996)

52 Muharrem Çetinkaya

düfllerim tutuflur

marjinalli¤im bittidüfllerimde.s›k›l› kal›r yumru¤umbütünlerken ülkemigözlerimhücremeiliflir kal›r.yüre¤imah bu deli yüre¤imflairim, m›sralar›na esir kal›r.oysa hayallerimhala canl›alanlardada¤lardazindanlardatutuflur kal›r.

53Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

do¤an›n dostlu¤u

havada sisbulutduman varkenhava kan baruteylem kokuyordüflman›n çirkefli¤isinmek istiyor havaya

ve yürürken da¤dakarda borandauzun kurt ulumalar›yarar sessizli¤isarar bedenimizim›r›ldand› dudaklar›m›zzafer türkülerini

ve ay büyürad›mlar daha h›zl›ormanlar,afl›lmaz görünen da¤larsessizli¤imizi bozardostlu¤umuzdan yana.

54 Muharrem Çetinkaya

dize-imge ve fliir

bütün dizeleringülüflleri lacivertefistanlar› k›rm›z›ya çalar.bütün imgelerin,gözleri mavidirdoludizgin koflar sevgilibütün metaforlardabütün harfler damar damar,kök salar m›sralarda.çekilir fliirin k›y›lar›ndayarin hüzün ›rma¤› gözleriflair sevdal›s›d›rmermerden hürriyetin.bütün dizelerin,fistanlar› aldudaklar› balyüre¤i kan-a¤usüzülür gelir baldan.fliir dize ve imgekarfl› durmaktad›r yel de¤irmenlerine.

(2 Mart 1998)

55Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

sevdas›z a¤açç›klar

z›pk›n yedimdenizde yine.yeni umutlar do¤ar diye.yakamozlarseviflti durdu.kaç günkaç geceher bahardafundal›klar ç›lg›nlafl›rsevdas›z a¤açç›klarça¤las›zd›r.benim yurdumdamürekkep yerinekan damlar divitlerdedenizin üstüne.

56 Muharrem Çetinkaya

cesetler ve gözleri

bir yaz gününde ülkemeylül sabahlar›na dönmüfla¤›t sarm›fl sokaklar›vurulur insanlar birer birermeydanlara, surlara dizili cesetler.kallefl namludur buiman bilmezinsaf bilmezinsan bilmezdo¤du bir kuyruklu y›ld›zAmed’in üstüne, hazirandabelli ki bu mevsimdebahts›z ve bereketsiz geçecekherfleye ra¤mengözler bereket yüklü,Zerdüflt, ülkemizde diyeoysa Nemrut sahtemayas›z güler gözlerinekör bir tutku de¤il yaflamaktrajik bir sahne hiç de¤ilonurlu bir yaflam›n bedelidirbütün çekilenler,aya¤›m›zabile¤imize zincir vurulursussun diye dilimizhissetmesin diye yüre¤imizkelepçeleniriztutsa¤›z yaflamayave ölmeyehem de kendi ülkemizde

aral›k 96

57Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

burda

burda, güller betonrüzgarlar kan kokarmart›lar›n kanad›n› k›rarlarmart›lar kanats›z uçar.burda, savaflanlar vargünefli zaptetmek içingünefle ats›z koflarlarburda, ölümün rengi alve so¤ukturgenç k›zlar ve delikanl›lar var burda,boranlara ve tipilere bilesöyletirler türkülerini.

58 Muharrem Çetinkaya

bulutlara

sensizbu flehrin ›fl›klar›benden çok uzak.flimdi d›flardas›n,hummal›bir ifl saati bafllar. fabrika duman›,araç ve siren sesleris›cak bir salep kokusuyan›k bir Anadolu havas›neye de¤mezki derim.duyumsar m›s›nduyumsay›p ta s›zlar m›s›ndöner yüzümüz geçmifleuzat›r›z ellerimizi nedensebofl kal›r avuçlar›m›zbulutlarda a¤lamakl› bugünlerde,taze yaprak düfler dal›ndakufllar öter yasl› yasl›d›flarda kurflun seslerisokaklar kan akarnedense bulutlar da a¤lamakl› hayat›m›z gibi.

59Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

bilirim

bilirim dayan›r bu yürekdayan›rallahs›zd›r allahs›zinad›na daha h›zl› çarparbu yürek, inad›nageçer bu günler, geçerekmeksizflaraps›zve aflks›z da olsa.

60 Muharrem Çetinkaya

beyaz

c›garam›yar›da b›rak›yorumoysa as›l haz son yudumdabiliyorum.

ve maltada voltaday›mduvarlarbeyaz ve kireçliyer, beyaz ve karl›hava, so¤uk ve rüzgarl›ve so¤ukta yüzümkireç kesilirduvar dibinispeten rüzgars›zflimdi an›lar gözümdeyaflam,ne kadar da ac›mas›z.

d›flardaatefl hatt›ndaatefl bafl›ndadostlar varc›garal›çayl›koyu muhabbetin ortas›nda.

oysa benhala duvar dibindeyimyer beyazduvar beyazyüzüm beyazilk k›fl›n ortas›nda.

(3 flubat 1996)

61Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

Anadoluyuz Biz

bir baflkad›r bizim elin insan›el s›k›fl› gülüflüa¤lay›fl›sert olurkarayel gibi.ama yüre¤iyaz yelidir›l›k eser.

bir baflka açarbizim elin çiçekleripapatyalar, tarlalar dolusubir diz boyubembeyazve do¤rusu, alm›fl ak›n›insan›m›z›n yüre¤inde

ve her bahardabiter gelinciklerbozk›r dolusuaçarlar k›z›l k›z›lve sankiinsan›m›z›n kan›nda alm›fl al›n›.iflte biz bu yurtluyuz.

62 Muharrem Çetinkaya

bir elimizi uzatsakuzan›r›z Cudi'den Antep ovas›naAntep'ten Çukurova'yaÇukuroval›y›z.babadan dededeniflçi-›rgat çocu¤uyuzyani pamu¤un, narenciyenin,Çukurova'n›n, emek ordusuyuz.

ve bir kez açt›k m› koca a¤z›m›z›yumduk mu karagözümüzübir a¤›z dolusu ana-avrat demeden küfrederiz, namussuza-bezirgana.bundand›r, nam salm›fl›z dünyayave terimiz Çukurova s›ca¤›ndan mertlik-yi¤itlik kokarküfürlerimiz gibi.

eyy Anadolumhasretine dayanmakbir k›fl titreyifline tutulmakt›r.düfllerinde yaflamakbir bahar›n tazeli¤ine kavuflmakt›r.

63Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

aldanmak

gece-gündüz olmufl fark etmezhicran dolugünüm benimve gözümdebir damla yaflbak diyor bana,arkadaflbademlerçiçek açm›fl d›flardabense bir bulutun selam›na aldanm›fl›mbir bafl›na voltadaof be ofolsayd›m derimCudi'debir çi¤ zerreci¤iülkem, gönlümde bir da¤ silsilesibofluna de¤ildiözgürlü¤ün bedeliydiçektiklerimiz.

64 Muharrem Çetinkaya

HAYATA SUNULAN Ç‹ÇEKLER ÜSTÜNE

BÜTÜN ÖLÜM ORUCU fiEH‹TLER‹NE

65Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

66 Muharrem Çetinkaya

Hofl Geldin Bofl Gitmeyen

Seni çok bekledikYolunu hep gözledikAtefl küresine döndü gözlerimiz“Hofl geldin ölüm”Sefa gitmeyeceksin amaBir deri bir kemik kalm›fl bedenlerimizÖlümsüzlük flerbetini içmifl yarenlerimiz“Hofl geldin ölüm”Ölümler hofl geldiniz Bofl-sefa gitmeyeceksinÖlümü yere çalman›n heyecan›nda Kenetlenmifl difllerimizSesimizi rüzgarlara içirmiflizAn-an beklemifl, bekletmiflizEy ölüme gülenlerimizHoflgeldinizBir mavzer mermisi gibiKaranl›¤› y›rt›p geçtinizÖlümün mevzileriniÇoktan ele geçirdinizZaferin flerefine bekliyoruz Sessiz ve nefessiz“Hofl geldin ölüm”Merhaba zafer müjdecimiz

21 fiubat 2001

67Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

Nehirler

Da¤lar›n kan›yla taflmal› nehirlerHayat›n kavgas›nda ölmeli flairlerfiiirin nehrinde akmal› dövüflenler

68 Muharrem Çetinkaya

Kar Yang›n›

Dövüflmek yenilmez k›lar insan›Yen ac›lar›n›!Onlard›r ac›lar›n as›l kayna¤›Ölüyor en yi¤itlerimizUnutma onlar›Onlard›r zaferin asil tac›Bile h›nc›n›Tut hayat›n nabz›n›Bak kuruluyor zafer taklar›Toprakda balk›d›Cengiz’in al kan›Biziz öldükçe Uzatan umudun yaflam›n›Cengiz bir karanfil susmas›Belli olmad›Nas›l ço¤ald›Nerede patlad›Bir Newroz flafa¤›Da¤lar›n kemerini çözüverdiKarlar› yar›pta geliverdiKar ya¤›n›‹nce ve asil Newroz çiçe¤iBir sabah patlay›verdi

(21 Mart 2001)

69Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

Analara

Analar K›zlar›n› gelin ederÖlüme dü¤ün derlerAnalar›n o¤ullar› Cepheye giderKimi selam ederKimi ellerinden öperDemifl ya peygamber“Analar›n ayaklar›n›n alt›d›r Cennet ya da irem bahçeleri.”

70 Muharrem Çetinkaya

Canan ve Zehra’ya

Saçlar›n›Kavgan›n fular› tarad›Gözlerinizde Kimi günefliKimi lekesiz dostluklar› arad›‹ki bac›Karadeniz’in iki mavi dalgas›Ölümün ›fl›kl› evinde Bir dalda cennetin iki meyvesiEvler flenlenirken yaylalar nas›l beklerdiMeyveler düflerken fideler yeflerirdiGönlümün k›rlar›nda K›nal› kuzular meleflirdiEy orman gülü, hufl a¤ac›Bu kardeflli¤in kaç›nc› ac›s›Uyanan topra¤›n do¤urgan m› olur sanc›s›Oldular onurumuzun bafl tac›Karadeniz’in iki mavi dalgas›...

71Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

Ad›m Ad›m Dersim’eFatma ve Nergiz’e

Gülüflünüz Dersim aflk›Bak›fl›n›z Munzur da¤›Aflk›n›z Peri çay› olsunYüre¤iniz orman u¤ultusuyla dolsunHer ad›m›n›zdaK›rk göze dolsun vahalara‹nanc›n›za sevginize aht olsunKusaca¤›m kan›n tad› K›z›lc›k flerbeti olsun.

Her merhabam›zda sakl›d›r elvedam›zVakitsiz ayr›l›klara gebedir mektuplar›m›zKaranfil halay›na davettir her sat›r›m›zÖlsek de Rüzgar›n savurdu¤u küllerimizdenYeniden, yeniden do¤ar›z

72 Muharrem Çetinkaya

Yaflatmak ‹çin

Bir daldan bir dalaKanat ç›rp›yoruzRengarenk kanatlar›m›zlaHayat› tafl›yoruzBeyazdan maviyeMaviden al’aYaflamdan ölümeÖlümden yeniden do¤uma

Ac›lar›n dünyas›ndaBo¤ulmuyor sesimizPolenler tafl›yoruzBir anan›n gözyafl›ndanGüleGüldenBir kelebek misali ömrümüzeÖlümsüzlerin sözünü tafl›yoruzNamuslu özümüze

Kanat ç›rp›yoruz habireHer tele¤imizdeBir fliir do¤uyorBir türkü söylüyoruzDuvarlar›n ötesindeKavgay› sevday› götürüyoruzDa¤lar›n denizlerinRüzgar›n› üflüyoruz

(07.07.2001)

73Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

Yang›n GülüfllümHalil ÖNDER’e

Ey yang›n gülüfllümGülüflünün söndü¤ü yerde kanarHalk›n yaralar›Elbette sevdan›n ve kavgan›nBir bedeli olmal›Sarm›flsa bedenini o atefl sende kalmal›Bir y›ld›z›n kayd›¤› yerdenYeniden bir y›ld›z do¤mal›Veda vaktim geldiEy atl› kar›ncalar, çarp›flan otomobillerÇocukluk sevincim, bayram ve flenlik telafl›mVeda vakti geldiMor menekfleli Dersim Da¤lar›Ezgisiyle büyüdü¤üm silah seslerifiehirleri serinleten kan f›skiyeleri, iflçi semtleriHoflçakal›n asi da¤larEle avuca s›¤mayan çocuklar....

74 Muharrem Çetinkaya

Söndürelim Günefli(Apo ve Ahmet’in sohbeti)

Ahmet: “sen Yezidi olurdun ben FilistinSen sürgün do¤ard›n ben dü¤ün”

Apo: “sen ç›ra gibi yan›yordunSen eridikçe ölen mum gibi, ben ayd›nlan›yordum”

Apo ve Ahmet: ÖyleyseSöndürelim flu günefliÖlümlerimiz ›fl›ts›n flu memleketi”Söylediler cenk türkülerini:“ölümlerimizleYa vatan› cennete çevirece¤iz.Ya cenneti vatana indirece¤iz.”

75Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

Sevginin fideleriyiz

Biz sevginin fideleriyizHayat›n ac›s›ndanKavgan›n yar›s›ndanDönmedik dönmeyiz

-BizGültekin nesliyizElimizi uzatsakGünefli sa¤ar›zBafl›m›z› kald›rsakY›ld›zlara koyar›zKan›m›z Sokaklarda m› kurumufl Ald›rmay›zCengiz misaliKaradeniz gibi h›rç›nAkt›k akar›zKentleri y›kt›k y›kar›z

-fienay gibiÇiçe¤in tözündenSevdan›n özündenYi¤itlerin sözündenAnalar›n gözündenGeldik geliriz

76 Muharrem Çetinkaya

-BizErdo¤an’›n kuzenleri ve efeleriyizKirliyi ar›tmaktanKömürü dam›tmaktan B›kmad›k b›kmay›z

-Biz Veli’yizÇiçe¤i dermektenBu¤day› ekmektenHayat› ölürcesine sevmektenNeflelendik nefleleniriz

-Biz Halil’izHalk›n namuslu al›nteriyizfien-flakrak gülüp dövüflmesini deÖlmesini deBildik biliriz.

77Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

Ender Can’a

Sakal›Bir orman kadar gürKafas›Bir rüzgar gibi hürGitti son ölümsüzMalatya’n›n yüz ak›Yaflatt›Anne sütü gibi helalKatt› kan›n› kan›maSu gibi zelal

78 Muharrem Çetinkaya

En coflkun flark›

Kimi bir türkü 盤l›¤›ndakoyuldu yola.Kimi Y›rt›p ölümün pençesiniYazd› onurun güncesini-yaflam›ylaen güzel türküleri söyledi-ölümüyleen coflkun flark›y› besteledi kimi.

79Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

Sen ölmedin

Saatler, günler, aylar, mevsimler durduKurt kufl sustuBugün bir y›ld›z yörüngesinden koptuGünefle tutkundu, günefle düfltüO ele avuca s›¤mayan bir çocuktuMendil gibi dü¤ünden dü¤üne sallan›yordu

O gün Newroz’duO balyozuna kavgas›na vurgunduBir bayrak gibi dalgalan›yordu bilincifiark›lar›n, flehirlerin ezgisi de¤ifltiElbette bu demir sabr›na zulüm neylerÖlüm bafl e¤er

Yok yok sen ölmedinYüzünü günefle döndünBir top gibi duvarlar› dövdünAd›na direnç çiçe¤i denilen Bir tutam sevinçten yetmediEllerimizi patlat›ncaya kadar dövüyoruzKöhne kap›lar›G›rtla¤›m›z y›rt›l›ncaya kadarBulutlara hayk›r›yoruzAd›n›, ad›n›Hofl geldin yerküremizin güzel günefli

80 Muharrem Çetinkaya

Bengisu

Ac›lar bütün kentleri kuflat›yorkenBir kent ac›dan susarken Bir kent ac›dan kan kusuyorYataklar›ndan bir bir kirlenirken nehirlerTükenifle “yaflam” derler-Söylendi sabah›n seherineGecenin tükeniflineBir ömür yaflay›p her gün ölmektenseBir gün ölür her gün yaflar›z-Gözlerimiz/ayn› güneflte kamaflt›-Kan›m›z ayn› sevdan›n kan›yla yand›GözlerinSözlerinÖmrümün balk›yan yan›Elveda gidiyorumBenimle oynar m›s›n BengisuSon an›mdaA¤lamadan gözlerimi kapar m›s›n?

81Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

Çelik mavisi

Kimi bir türkü 盤l›¤›nda koyuldu yolaKimi y›rtarak ölümün karanl›k pençesiniYazd›lar hürlü¤ün ayd›nl›k güncesiniKimi açl›¤›n koynundaBir atom çekirde¤inin gücünü tafl›d›Eriyen her organ›ndaArt›k fliirsiz verilmiyor molaTürküsüz ç›k›lm›yor yolaÇelik mavisi hançerini bilmemiflse yürekYa ölerek, ya ölerekZafere kadar dö¤üflülecek mutlaka

82 Muharrem Çetinkaya

Ölüm

Hem bize çok yak›nHem bize çok ›rakÖlüm.Hem bize var, hem bize yok.Ölüme dediler “Kallefl Olsun Ad›n”Bakt›m Tartt›mAnlad›mÖlümün ad› kallefl de¤il kardeflBize Allah kadar uzak, hava, su gibi yak›n.

83Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

Sevginin Sönmeyen Gözleri

-Hangi ölümün ad› zaferdiHangi açl›¤›n tad› tokluk içindiDört mevsim söylenen bir türkü denildi.

-Güz f›rt›nalar›ndaRüzgar okflarken dallar›Topra¤a tohumlar sapland›.

-Gelinli¤ini giyerken toprak anaKar tipilerindeAtefller tapt› canlara.

-K›fl el sallad›¤›nda baharaBir çiçek açt› NewrozdaTohumlar patlad› ardarda.

-Hayat meyvaya durdu¤undaYeni taklar at›ld› öne Açl›kla güzelleflen umudun saflar›na.

-Ey yaflam› güzelleyen kavga ve al›nteriDört mevsimi türküleyen bir Aflk atefli miydi?Mevsimleri güzelleyen

sevginin sönmeyen gözleri miydi?

84 Muharrem Çetinkaya

Ak Saçl› Ana

Sen söyle ey umudu emziren Ak Saçl› AnaBir atefl nas›l sarmalar genç bedenleriBir ölüm nas›l yayar alevini

Kimi ölmek için ölüm dediKimisi yaflamak için yaflam› yeniden keflfettiOysa nas›l bile bilirdiDört mevsimlik türkünün ezgisini bilmeyenYaflam için ölümün güzellemesine girmeyen

Tespih taneleri gibi say›yoruz günleriAc›lar›m›z gelip geçiciAma ac›lar›n tad›Tuba a¤ac›n›n meyveleri gibi lezzetli mi lezzetli.

(15.09.2001)

85Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

Kahkaha Çiçekleri

Ac›n›n saçlar›na kahkaha çiçekleri tak›yorumDiyece¤imi diyorumO son ana kadarYa¤d›kça beyazlaflanKar çiçekleri gibiYoldafllar›n sevgisini kalbimde tafl›yorumÖlümün nefesleriyle yafl›yorum bu odada Bu dünyadaEllerin onlar›n eller, Aya y›ld›za bak›yorumGözlerim onlar›nkiYeryüzünün gövdesine damarlar›m› as›yorumVe en duyulmad›k na¤meleriOnlarla söylüyorumYok yok “bize ölüm yok”Ad›m gibi biliyorumKufland›k yaGünefl misaliBir dü¤üne, bir flenli¤e gider gibiK›z›l tolgam›z aln›m›zaSevdam›z inanc›m›z az›kt›Sözümüz yi¤itlerin yemin kalesi

Yok yok mümkünü yokBizde ölüm çokAma “bize ölüm yok”Karn›m›zBaltazar’›n flölenindeKuru lafa, ekme¤e ve de yeme¤e tok.

86 Muharrem Çetinkaya

Gizledim

YoldafllarBak›n gözyafllar›m› gizledim“Atlar gibi ayakta ölmeyi”Ben de isterim

Zafer için alev toplar› haz›rAçl›k neferlerinin k›talar› dizilmiflVars›nKendi sa¤›rl›¤›nda gömülüp dönsün dünyaNabz›n bir anl›k durmas›Aya¤a kald›r›r dünyay›

Direnenler

Hayat›n ac› tatl› sular›n› içmiflAtlar›n› s›rat köprüsünden geçirmifl

EyyKendi etini dirhem dirhem yiyenEme¤i-ekme¤i haraç mezat tüketenSize vatan evlatlar›n› verdikAlev toplar›ndan yang›nlar içenHürriyet için kendinden geçenYaflam›-ölümü onunla bezenen

87Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

Ölümü Yendikçe Yücelir insan

Ya¤murda parlayan yaprak gibiSevinçten ya da kederdenYine günefle gülümsemeliAflk›n nar›nda kül olan Ferhat’dan Daha ç›lg›nca sevmeliKavgay› ve dö¤üflenleri‹pek böce¤i kozas›n› örer gibiÖzenleKavgam›z› büyütmeliyizÇünkü ölümü yenenlerden miras kald› bizlereVe devredece¤izGelecek güzel günlere ve nesillere

Gözbebe¤im yarenimSevmek, gülümsemek ve ölmekYüce utkumuz için yetmiyorÖlmek ve öldürmek gerekiyorVe dö¤üfltükçeTiranlardan tiksinmek için nedenlerim ço¤al›yorMilyon kere milyon bir sinektenDaha fazla tiksiniyorumSevdiklerimin gülüflleriniTaze bir dal misaliKesip biçenlerden

88 Muharrem Çetinkaya

Biliyorum sevdi¤imHer fley son kerteye gelmiflBu ac›lara bu kahra gö¤üs gerilecekEn son Kanl› k›z›l karanfillerÇo¤al›p gülümseyecek

Ey bedenini dirhem dirhem yiyenlerÖlümü yenip ›fl›¤a gömülenlerNerde hani?Karanl›klar, sessiz gecelerSiz yoksan›zBu gün ›fl›¤› kimin arma¤an› bizeSiz vars›n›z iflteGöz p›nar›ndaAkan kandaVe al›nterinde

89Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

Hiçbir fleyi özlemedi¤im kadar özledimGözlerinizin feriniDam›t›lan sözleriniziDö¤üflken yürekleriniziK›zg›n bir demir gibi k›zard›¤›mHatta k›zd›¤›m küfürlerinizi bilefiu kördü¤üm suskunlu¤unaPatlay›p hayk›rmak istiyorumDo¤ay›Karanfile bo¤mayan topra¤afiafl›p kal›yorum

Daha coflkudanKendimden geçercesineDelicesineKalbimizi çatlatacakG›rtla¤›m›z› y›rtacakSevda fliirlerini gürletmedikKavga türkülerini söylemedik

Biliyorum, olsak daAyr› hücrelerde, ayr› zindanlardaSöyleyece¤iz hep bir andaEn coflkulu türküleriEn h›rç›n fliirleri

90 Muharrem Çetinkaya

Biliyoruz ki dö¤üflenler-ölüme yürüyenlerY›ka-yakaYana-y›k›laT›rmalaya-t›rmalayaVard›lar mavi deryalaraZaferin büyülü adas›na.

Herkes son an›ndaHerfley yal›n ve basit tabiat anadaK›fl bitecek bahar bafllayacakIs›nm›flsa mermi yata¤›ndaYolu yok namlusunu patlatacakHavay› biçerSuyu içer gibiBiliyorum ki direnenler Atlar›n› dört nala sürüp S›rat köprüsünü çoktan geçtiler“asl› astar› hakl›l›k olan” ölüm orucundaEn son, atlar gibi ayakta ölenler ipi gö¤üsleyeceklerVe k›z›l mavi alevleri içenlerAlev toplar›ylaYeri gö¤ü inletecekler.

91Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

K›zan›m yarenimK›sac›k hayat›m›z› adamaklaKurulacak upuzun ayd›nl›k bir dünyaDoyas›ya sevecek, gülecekSevinci kedere ve açl›¤a bulananlar,CanlarYalan hükmünü çoktan yitirdiS›ra ölümlerimizin depreminde flimdiBiliyoruz ad›m›z gibi, ekmek-su gibiHer geceden sonra gündüzün gelmesi gibiYaflamak ve yaflatmak için düfllerimiziÖlümü yakalamak gerekti¤iniOnun için flimdiTeti¤e dokunurken titreyen parma¤›mlaKapatt›mKorkuyu büyütenHayat›n eski defterini.

Her mevsimUnuttu bir öncekiniAylar ve mevsimlerDolu dizgin geçildiMümkünü yokBahar gelecekKanl› k›z›l karanfillerGerilmifl bir tel gibiDallar›nda kopacakVe zafer ›rma¤›ndaSonsuzlu¤a akacak ölümü yenenler.

92 Muharrem Çetinkaya

Vatana Sunduk

Sürgün yollar›ndaIlg›m ›lg›m dalgalan›rd›fiafaklar›n kanl› tutsak flark›lar›Dal buda¤›Yar duda¤›/ana kuca¤›Sana bir sabah Tertemiz, lekesiz sunaca¤›z vatan›‹flte o vatan›n anahtar›Soya¤ac› oca¤›Alt›n anahtar›Dersimli Fidan’d›Bir tutam yanm›fl saçSönmeyen gülüfllüBir ömürlük ateflYang›n k›z›l›Kan k›rm›z› gelinlik giymiflVatan›m›n nazl› bayra¤›Dalgalan›r, Berrin’di ad›‹sterse köpeklerBa¤las›n lalelerle aya¤›m›z›‹sa’n›n çarm›h›na çaks›nlar kollar›m›z›Kabul etmiyor iflteÖlümü yenenlerin ar damar›Dudakta teslimiyetin f›s›lt›s›Damarda sahte hayat iksiriDuymayacaklar asla“of aman yand›m” f›s›lt›s›n›Köpekler dudaklar›m›zda

93Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

fieker-Tuz Aflk›na

Yoldafl›z Kofltuk ölümün koynundaKankardeflizVurulmufluz ölüm koflusundaPaylaflm›fl›zBir bardak kant›n ›l›kl›¤›n› g›rtla¤›m›zdaGüneflin do¤mad›¤› hücrelerin ard›ndaYeni günlerimiz yeni zaferleri do¤uruyorSöyle can yoldafl›mSöyle kan kardeflimfieker-tuz ve su aflk›naÖlümlere yatanlar›n nam›na‹çmifliz ölüm and›n›Yana-kana, kana-yanaGenç k›z saçlar› gibiDalgalan›r türkülerimizTopra¤a düflenlerin ard›ndan‹flte ölümHayat›n karn›n› tekmeliyorMilyonlar›n yeniden do¤uflu ad›naSöyle can yoldafl›mSöyle kan kardeflimfieker-tuz ve su ad›na“yang›nlara dalanlar›n aflk›na”“karanl›k cellatlar›n›n”Yang›nlara dalanlar›n ard›ndaBafl e¤meleri yetmeyecekDiz çökecekler! Diz çökecekler!

94 Muharrem Çetinkaya

Sevgi Erdo¤an’a

Sar› sar› papatyalar açt›Beton duvardaÖlümü öpüp aln›ndanBir k›rm›z› gül olup yand› ard›ndanKavuflmak için sevdas›naHapiste Yoldafl eliDost sesiYar nefesiY›llar var seni görmeyeliKor gözlerinde yar özlemiBirde ölümlerin öfkesi alevlerin bedeniBirde kanar durur güvercin yüre¤imAç›n topra¤›n yumuflakl›¤›n›K›rk mevsim sonunda sevgi geldiBelki seni çok beklettiUzun sürdü ayr›l›¤›Sonsuz olurdu ba¤l›l›¤›Ad›na dedik SevgiZindana gün gibi do¤upta gittiGözlerinin p›r›lt›s›n› yay›verdiSolu¤uyla tohumu patlat›verdiAç topra¤›, mor da¤lar›n flahiniBekledi¤in sevgiyi getirdi Yoldafllar.

95Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

Kaç Mevsim

Yürüyor durmadanGüneflin çifte kanatl› kap›s›n› açanBüyüyor ölürken bile muzaffer olanÇürüyor aflk yeminlerini unutup kavgadan kaçanBende esintisi kuru bir yaprak gibi olanGülüyor cennetime sonsuza kadar dolan

Aylar aylar› geride b›rakt› ne yazarBir mevsim öncekini hat›rlamad›Sakal›mda bir kaç tel beyazlarKufland›m ben de yal›n k›l›ç bedenimiVe ölüm and›n›Sürüyorum ya¤›z at›m›Bir mevsimden bir mevsime

Adlar›na mezars›z ölüler denildiKimi cengaver bir geçmifliKimi c›v›l c›v›l bir gelece¤iZaman›n sonsuzlu¤unda yitirdiUnutan kim, unutturan kimdiKaz›d›k yüre¤imize hançerle‹ntikam yeminlerimiziSildik defterimizde geçmiflimizi silenlerin Affedilifllerini

96 Muharrem Çetinkaya

Unutmayacaks›n diye gözlerimdeki sevinciÖlürken bile ›fl›tacak gözleriniUnutmayas›n diye h›nc›m›Ölürken bile yumruklar›m s›k›l› kalmal›

Nazl› bir klefl gibiAlm›fl›m elime yüre¤imiSal›n›r ha sal›n›rPatlatmak için bedenimi

Tespih taneleri gibi say›yoruz günleriDoksan dokuzdan sonra yüzArkam önüm sobeMevsim güzDere tepe düz.

97Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

Ramiz’lere

-Ah diyorsun sapan›m olsa Oysa yok elindeNe kufl lasti¤i, ne tafl, ne de sapanYine de ar›yorsun, Sapan›na sar›l›yorsun.Kirli ölüm mermileri ba¤›ra-ça¤›raÖlümün türküsünü söylüyor sanaKorkulur Ramiz’im, Korkulur biricik evlad›mYi¤it o¤lumBazen cesaret korkudan do¤arKüçük dostum.Sen korkuyordunSenin korkular›ndanFilistin’li çocuk generallerVe ikinci intifada do¤du.-Ah Ramiz’im gözlerinde Henüz tamamlanmam›fl bir yaflam daml›yor

bir mühlet

98 Muharrem Çetinkaya

K›sa ölüm ve yaflam, sana k›smet ettilerUzun yaflam ve k›smet Ah güzel, ah esir HayfaKoca portakallar rengini Ramiz’in kan›ndan ald›.Ne çok Ramiz ölüyor kutsal topraktaNe çok çocu¤u öldürüyorTanr› Yehova’n›n piçleri ve ölüm melekleriNe kadar kabir varKabil’in kabristan›ndaZaman yetmiyor cenaze namazlar›naKefensiz, kolsuz, bafls›z yat›yorMasumlar Kabil’in topra¤›nda.

99Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

Sakallar›m›z

Kimi y›ld›zl› geceyi severBiz sabah esintilerini Kimi yarin ela gözlerini severBiz kelepçesiz emekçi ellerine Kimi, uzatmak için ecel yollar›n›K›saltt›lar sakallar› Biz, kuflatmak için sevdam›za giden yollar›Uzatt›k sakallar›.

100 Muharrem Çetinkaya

Açacak Çiçekler

Henüz en güzel çiçek açmad›Kara topra¤›n ba¤r›ndaKanaya kanaya açacak çiçekBa¤›ra ba¤›ra hayk›racak Ben zaferim, zaferim.

101Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

Murat Çoban’a

Ad›n› dönülmez bir sevda gibinakflettik ömrümüze.Ve sen nicedir saz eyledin o sevday›sessizce çakt›n yüre¤imize!fiimdi 盤l›¤›n dolan›yor koyaklardave avaz›nla soluk al›yorda¤lar›m›z› yeflilleyen bahar.Sen ki bir yan›k türkü söyler gibive selam eder gibisal›na sal›na gelen zafereöyle rahatkayg›s›z ve neflelidefettin ihaneti.Son bir gülüflle bezedin ya yolumuzune da¤lar ne tafllarne de avaz avaz selama duran can yoldafllarunutmayacak seni.Çünkü tuttun sözümüzüu¤urlar olsun yoldaflu¤urlar olsun ço¤altt›n ömrümüzü.

102 Muharrem Çetinkaya

103Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

‹çindekiler:

Yurdunu arayan ozan1-Zamana direnen2-Yurdunu arayan ozan3-Yeryüzü foto¤raflar›4-Yaflam gerekçem l5-Yaflam gerekçem ll6-Vatan yaral›7-Varaca¤›z menzile8-Unutulmufl9-Tutkular›n esiriyim10-Tut ki11-Sen l12-Sen ll13-Paslan›r14-Ölümü sevda15-Nerde16-Meçhulün çizgisi17-‹simsiz fliirler l18-‹simsiz fliirler ll19-‹nsan› insan› gibi 20-‹lle

104 Muharrem Çetinkaya

21-Hayk›r›fl22-Hayk›r23-Hani24-Zulüm25-Gün gelir26-Gerisi yalan27-E¤er e¤er28-Düflümde kal›r29-Düfllerim tutuflur30-Do¤an›n dostlu¤u31-Dize-‹mge ve fliir32-Sevdas›z a¤açç›klar33-Cesetler ve gözler34-Burda35-Bulutlara36-Bilirim37-Beyaz38-Anadoluyuz biz39-Aldanmak

105Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

HAYATA SUNULAN Ç‹ÇEKLER ÜSTÜNE

1-Hofl geldin bofl gitmeyen2-Nehirler3-Kar yang›n›4-Analara5-Canan ve Zehra’ya6-Ad›m ad›m Dersim’e7-Yaflatmak için8-Yang›n gülüfllüm9-Söndürelim günefli10-Sevginin fideleriyiz11-Ender Can’a12-En coflkun flark›13-Sen ölmedin14-Bengisu15-Çelik mavisi16-Ölüm17-Sevginin sönmeyen gözleri18-Ak saçl› ana19-Kahkaha çiçekleri20-Gizledim21-Ölümü yendikçe yücelir insan22-Vatana sunduk23-fieker-tuz aflk›na24-Sevgi Erdogan’a25-Kaç mevsim26-Ramiz’lere27-Sakallar›m›z28-Açacak çiçekler29-Murat Çoban’a

106 Muharrem Çetinkaya

107Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

Hapishanelerde Katliam

(19-22 Aral›k 2000, Belgeler, Tan›klar -I)Anadolu Yay›nc›l›k

Yaflatmak ‹çin Öldüler(Armutlu’da Ölüm Orucu direnifli)Boran Yay›nevi

Feda Destan›(Ölüm Orucu flehitleri Gülnihal Y›lmaz ve Fatma Tokay Köse’nin son anlar›na kadar inançlar›n› iflledikleri direnifl destan›)Boran Yay›nevi

108 Muharrem Çetinkaya

‹ki kardeflin hayat›Canan ve Zehra

(Armutlu ölüm orucunda flehit düflen iki k›z kardeflin hayat›)Tav›r Yay›nlar›

Karanfil Halay› (fiiir-Ümit ‹lter)Tav›r Yay›nlar›

Direnifl Ölüm Yaflam (1984 Ölüm Orucu direnifli)Haziran Yay›nevi

109Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

Direnifl Ölüm Yaflam-2Feda Kufla¤›n›n Kahramanlar›

(1996 Ölüm Orucu direnifli)

Haziran Yay›nevi

Bir Direnifl Oda¤›Metris - Metris Tarihi

(12 Eylül cuntas› sonras› Metris Hapishanesinde direnifl tarihi) Haziran Yay›nevi (2. Bask› Yar yay›nlar›)

Cezaevleri Direniflleri-3:ULUCANLAR

(Ulucanlar’da katliam ve direnifl)

Haziran Yay›nevi

110 Muharrem Çetinkaya

Anadolu Yay›nc›l›k

1- Tarihçesi ve Yaflayanlar›n Anlat›mlar›yla ‹fiKENCE-1

2- Hapishanelerde Katliam (19-22 Aral›k 2000, Belgeler, Tan›klar -I)

Boran Yay›nevi

1- Ba¤›ms›zl›k, Demokrasi ve Sosyalizm Mücadelesinde GENÇL‹K (I-II)

2- Milliyetçilik Ç›kmaz›3- Zafer Yolunda -I4- Yaflatmak ‹çin Öldüler

(Armutlu’da Ölüm Orucu direnifli)

Haziran Yay›nevi

1- Devrimciler Yarg›l›yor Dizisi: Devrimci Sol Dava Dilekçeleri 12 Eylül Mahkemeleri Dosyas› (I-II)

2- Kongre Belgeleri-1: RAPORParti Cephe ‹le ‹ktidara Yürüyelim

3- Kongre Belgeleri-2: KARARLAR4- Tafl De¤il Yürekti Elimizdeki 5- Dara¤ac›nda Yap›lan Siyaset: ‹DAM 6- GAZ‹ Gecekondulardan Geliyor Halk7- Tutsak Aileleri, 12 Eylül ve TAYAD8- 50 Soruda HALK MECL‹SLER‹ 9- 50 Soruda Din, ‹slamc›l›k ve Laiklik 10- EL SALVADOR Birleflik Devrimci Savafl 11- Bir Direnifl Oda¤› METR‹S Metris Tarihi

(2. Bask›s› Yar Yay›nlar›nda ç›kt›) 12- Herfley Birli¤imiz, Gelece¤imiz ve Zaferimiz ‹çin

(Devrimci Harekette Darbe)13- Direnifl Ölüm Yaflam 14- Direnifl Ölüm Yaflam-2

Devrim Kufla¤›n›n Kahramanlar› 15- Bir Savafl, Bir Dava ve Zafer 16- Yeni Çözüm Seçme Yaz›lar 17- Cezaevleri Direniflleri-1: BUCA 18- Cezaevleri Direniflleri-2: ÜMRAN‹YE 19- Cezaevleri Direniflleri-3: ULUCANLAR20- HAKLIYIZ KAZANACA⁄IZ- Cilt 1-2 21- Kontrgerilla Operasyonlar› 22- Mücadele Seçme Yaz›lar-1 23- Mücadele Seçme Yaz›lar-2

111Gülüflün hücrelere tak›l› kald›

24- Direnifl fiiirleri 25- Dava Dosyas›-1 26- Dava Dosyas›-2 27- Bize Ölüm Yok 28- Bayra¤›m›z Ülkenin Her Taraf›nda Dalgalanacak29- Halk S›n›f› (I-II)

112 Muharrem Çetinkaya

top related