illustrissimo domino, epho - cordoba · 2018. 4. 12. · illustrissimo domino, epho garnica...

ILLUSTRISSIMO DOMINO,

EPHO GARNICA

ECCLESIIE OXOMENSIS PR7ESULI SAPIENTISIMO

JUXTA ATQUE BENEFICENTISIMO, 1 j ti - - 7 Ig •< *f' '•; V» t»

HAS PHILOSOPHICAS THESES E X A N I M O ,

D . O , S .

EJUS OBTEMPERANTISSIMUS CLIENS

DOMINUS RAPHAEL VEGA, E T R O M E R O

REGALIS , INSIGNISQUE COLLEGII

B. M. v. IN CÍELOS ASSUMPT^E ALUMNUS

Q U A S D l U G E N T E R T U E R J T E N T A S T E ^ Q ^ V ^

IN EODEM CORDUBENSI COLLEGIO " "

S U B A Ü S P I C I I S

O

BACC. D. JOSEPHI R A P H A E L I S FLORES , ET CAÑETE,

ARTXUM CATHEDR^E MODERATORIS.

D1E XXIX. MENSIS MAIJ ANN. MDCCCII.

R - U U

medetur animhy

inanes solicitudines detrahit¿

liherat 5 pellit

timores. Sed hac eius vis non

idem potest apud omnes , tum

valet multum , c&m est ido-•A j . * i » r ! . ^ "5/ ' Í ! * • - ' - j y . - V ' * ? ' *• ¿ E j T J p " l o - " > .^'"¿SJ y u ' i

complexa naturam.

TULLIUS LIB. 2. TUSC.

i . I l ó g i c a est Disciplina , quae mentem

perpolit , ut in omni loco , & tempore verum

consequatun

Prima hujus Disciplinas praecepta ad

ordioem redacta , Zenoni Eleatensi debentur.

3- Sócrates , Phíiosophorum insignior^

aliara Logicae methodum excogitavit-

4* A b eo plurímse Philosophorum fami-

l ia profectae sunt Nos eos tantum, qui ar-

tera Logicam excoluere , interrogantí pan-

demus,

5. Etsi prae ceteris eam fusius Aristóte-

les fuerit persecutus , * multis tameri nomini-

bus subaccusatur. 6. Reruni ornnium ideae , ut olim Cl. Lo-

ckius docuit , á duplici fonte , sensu mmirum, atque meditatione proficiseunturv

7. Nil intellectui infestum magia ac no~

xium recensetur, quám error.

8* Errorum fontes 3 qui veri adsecutio-nem

nem miraDimer retaraant, juxta JLogico-v^ri-

tices Dogmata ad quatuor capita revocantur.

i • Ad intellectum. Ad voluntatem. 3. Ad

organice m corfus. 4. Ad extrínseca.

9, Veritatis criteriurn , cujus indicio ve-

rum á falso secernitur, ia Dialéctica le#ibus

lantur > qui in gravioribus disciplinis nec fi

nem, quém sibi potiunt , perpendünt; nec

quibus adjumentis ad eum perv.enire possini

considerant.

non 1

putant

temperatione naturae corporeae ,

harmonía reponentis, communem

rum sensum evertít

2.

l i l i * . i * 2. Arctissimuni mentís humana cum cor

pore commércium mentó dicitur mutuus ille operationum consensus, qui animam Inter & corpus liquet.

3. Haec vero reciproca ictionum conne-xio ad duas leges revocatur.

1. lmimitationi in corpóris ac cérebri organa facías, respondít illicó conformis i 11 anima perceptio*

Datis certís ín anima appetitioníbus, motus quídam ab ea determinad statim conse-quuntur in corpore.

4* Anima corpori secundum ordinarias naturae leges tandiú manet unita 9 quandiú ma-nent díspositiones ad operationes vitales ne-cessariae.

5. Adeó Philosophorum ingenia hucus-que torquit humanae mentís cum corpore commércium i ut n i prorsús certi hac super re definí re valeamus.

6. Nihilominús hoc mirandum commer-cium facilíus enodatur influxus phisici syste-

.m ¡ A J . >

mate , quam ceteris, causarum nimirum oc-

casionalium , hyppothesibus, harmonía? praes-

tabilítae , Medíatoris plastici, & deniqué Tour-nemini.

^ con

6

Ex Ethica.

i . I n t e r ea hominis officia, quae seorsim

considerat Ethica specialis, quasdam sunt er-

ga ipsum hominem spectantia.

2 H f c autem duplicis sunt ordinis , &

alia ad mentem , alia ad corpus pertinent: illa

ad intellectus , & voluntatis, ista a d corporis

cu rain revocantur.

3. Omnis adhíbenda est diligentia, ut in-

tellectus distincta veri cognitione perficiatur.

4. Cura voluntas generatim determinata

sit ad bonum appetendum, & malura aver-

sandum, curandum máxime est ejus affectus

compescere, regere , atque sedare | ut nec

aliud quam bonum sincerum prosequatur, nec

aliud quam verum malura aversetur,

5. Hominis officium erga corpus suum eo

tendere debet, ut ipsius bono, saluti, atque

conservationi studeat.

6. Qui propria volúntate suicidium au-

tochiriamve commiserit, rebellis erga Deüm

& eSt i

7 est, reus in societatem , & crudelis ín seípsum.

7- Licet autem , propriae vitae defenden-dae causa , omni adhibita cautione , injus-tum invasorem occidere.

De fractionibus decimalibus.

* ' « i •• i¡ ¿ í • a * •• . 5 ? ' 1 f f l < 4 P 1 ' i - J • • r ' j ¡b

Definitio.

m ractlo decimalis, est ea , in qua denomí-oator est unitas cum tot sequentibus Zero, quot sunt cypbrae in numeratore. Circa frac-tiones decimales varias operationes excogita-runt Mathematici : haec omnia sequentibus problematibus manifesta fient.

problema 1* * • • T • p ¡ f ' f " * • . .

Fractionem quamlibet vulgarem ad deci-

malem reducere.

i

PRO-

8 PROBLEMA II.

Fractiones decimales in unam sum mam

coliigere , vel á se invicém subtrahere.

PROBLEMA ¡II.

Fractiones decimales per se invicém mul-

tiplicare , vel dividere.

Numeri hetéreogenei, complexi , sive de-

nominad dicunturii, qui diversas continent

species, ut hexapedae , pedes, pólices , & c .

Circa números hetereogeneos ad partes deci-

males revocatos sequentiá problematá sol-

ventur.

PROBLEMA 1.

Kumerum quemlibet hetereogeneum ad

partes decimales reducere.

PROBLEMA IT. - ji^iu. j r j S S ^ B m oE x' / w j c t " > • ' A * " %v'

Números quoslibet hetereogeneos ad de-cimales revocatos in unam summan coliigere, vel subtrahere.

PRO-

PROBLEMA III.

hetereogeneos ad decimales re-

invicém multiplicare , vel di-

Ex Algebra.

De quantitatibus algebricis.

Dejinitio.

uantitates algebrice sunt literae alphabeti,

quae quibusdam sigáis , atque numeris praefi-

gi solent. Nos autem quatuor, sequentibus

problematibus , absolvemus.

PROBLEMA T.

Quantitates literales tam eodem , quam

diversis signis affectas addere, vel á se invi-

cém subtraere.

P K O

10 % ¡

PROBLEMA II.

Quantitates literales tam eodem, quam

diversis signis aífectas in se invicém ducere,

vei dividiere.

De patestatum formatione , & radi-cum extractione.

> — X1 ' • t S B E Í . . 1 i ' . C f f j • ¡ E g E H ! -I- E f l • M ' « H t e S T •'• • ' i j ^ S j ^ \ i y * ' f - ¡ ' j ' ¡ f , . B B H B a ^ B T i ' H y j . • ' • ' ' «

Definitio.

Si quaslibet quantitas in se ipsam ducatur,

ejus productum Quadratum appellatur. Si

quadratum per radicem multiplicetur ejus fac-

tum dicitur Cubus. Et deniqué quaelibet quan-

titas ad quamlibet potestatem elevatur, si ejus

exponens ducatur in exponentem potestatis.

Radix autem cujuslibet potestatis est illa quaa-

titas | quae aliquotiés in se ipsam ducta quam-

libet potentiam producit. Sint igitur dúo se-

quentia Problemata.

- ,. ü . ' i ' i", ft. . ' • K q ; S > - , i < f i , •• • • • y » ¿ - . J t ' o í ' • - i . - - « " • " f " V * j J f r Y - ? h i " ; , • ' • y j g ra i y t f g 9 ' ¡ í f f i " • •V"- : . . ' ' V . - ' K rfS'í ' ^ v * " í ' • - . - • . . ' ' í - ^ - B '" '• '• ;•- H

PROBLEMA I.

Quodlibet binomium , aut trinomium ad quadratum | & cubum evehere | eorumque ra-dices extra he re tam in quantitatibus literali-bus ? quam in numericis.

PRO-

Quantitatem

Ex Geometría,

De Lineis perpendicular ibus^

Defínitio.

ineae dicuntur sibi invicém perpendicula-

res , quando sese sic intersecant, ut neutra in

alteram inclinetur. Circa has lineas sequentia

sint problemata.

PROBLEMA I.

Per médium rectae lineae datas, perpendi

cularem ipsi erigere.

PROBLEMA IR.

Per punctum lineae rectae datum, quod ne~

I 2 meque sit médium , ñeque extremitas perpen-

dicularem ipsi erigere.

PROBLEMA III.

Per unam extremitatem lineae rectae datae,

perpendicularem ipsi erigere.

PROBLEMA IV.

Apuncto extra lineara rectam dato per-

pendicuralem ipsi ducere.

sas sit.

/ $

a se invicém nt i 1 P -

PROBLEMA V.

Per punctum extra lineam rectam da-

l , j SL

Ex Phisica. I & : V á ¡ ® ¿ r

•

IÍV • 'I BL - .Í / 4 . & ' . K9 ... . • 1C. . .. , £ : I

| • / J | % 1 * • < • ' • v

n corporibus ómnibus tum solidis, tutu liquidis datur alíquis motus intestinus quaruni-dam partium,

2. Motus intestini causa magis genera-lis est actio elementarís , praesertím etheris, & aéris tum mixto cohaerentis tum interla-bentis.

3. Aer , qui tellurem ambit -> scatet om-nis feré generis particulis.

4. Motus terrae videtur oriri ex fermen-tatione materias sulphureae , & bituminosas particulis metaliinis , praecipué ferreis, & ni-trosis mixtas cujus subitanea infiammatione, & rarefactione, tum aéris vaporosi , tum ip-sarum terrearum exhalationum per meatus sub-terráneos dispersarum , térra concutitur , dis-ruptave dehiscit.

Montes praecipui sub ipsum mundi exor-

J 4 ' ¿V M . exordium sunt formati, summa Dei sapien-

* - - •

tia aquas congregante.

6, Orígo principalis fontium , ac fíumi-

num temporaneorurn debetur pluviis , & ni-

vibus , perennium vero adscribí potest aquís

marinis tum in vapores subl imat is tum ali—

cubi per Siphones subterráneos communicatis.

7 . Si dúo Vasa Cylindrica , constantér

aqua plena asqualern habeant altitudinem, &

in fundo lumina aequalia : aequali tempore

eíFundent aequalem quantitatem aquae : si

autem lumina fiant inaequalia quantitates ef-

fiuentes se habent ut lumina.

8, Témpora | quibus tubi sive cylindri • • * •

?eque al ti per aequale lumen deplentur, se habent ut bases: túbi autem aequalium basium, sed altitudinis inaequalis per aequale lumen evacuantur temporibus r quae sunt ut radices quadratae altitudinum , sive in subduplicata ra-tione altitudinum decrescentium.

9. Comminutio lachry rnae Batavicae j ejus-que miranda phaeoomena congrué explican-tur tum speciali partium structura, tum vio-lenta earundem tensione.

i o. Stupenda Phialarum Italicarum phse-

no-

nomena recté explanantur tum per structuram earundem malé temperatam, tum per inor-dinatam lamellarum tensionem , ac incisio-nem tremulam partíum fundo contiguarum undequaqué íllatam , tum deniqué per fundí crassitiem ponderosam.

C O R D U B ® : E X T Y P O G R A P H I A R E G I A

D. JOANNIS GARCIA RODRIGUEZ DE LA TORRE