mini portfolio nannicha 2015

NANNI -CHAcreative works 2015

Nannicha Sriwut( graphic designer ) kobu.kaeru@gmail.com

GRAPHIC DESIGN

CREATIVE ACTIVITY

MY FACENANNICHA’ TYPOGRAPHY

RO TAO TEE TANG PAK(Chiang Mai busstop)

illustration

SOUND INSTALLATION

AS I LAY DYINGTHE SOUND AND THE FFURRYTO THE LIGHT HOUSE

AS((EAR) )N

illustration

AS I LAY DYINGภาพประกอบหน้าปกวรรณกรรมแปล เรื่อง AS I LAY DYING ( กว่าจะสิ้น

ลมหายใจ ) ของสำานักพิมพ์ lighthouse

THE SOUND AND THE FURY

ภาพประกอบหน้าปกวรรณกรรมแปล เรื่อง The sound and the furry

( ความเดือดดาลในกระแสเสียง ) ของสำานักพิมพ์ lighthouse

TO THE LIGHTHOSEภาพประกอบหน้าปกวรรณกรรมแปล เรื่อง The sound and the furry (

ความเดือดดาลในกระแสเสียง ) ของสำานักพิมพ์ lighthouse

GRAPHIC DESIGN

FACE # 1ผลงานภาพกราฟิกการดัดแปลงรูปทรงใบหน้าของตนเอง ให้อยู่ในการทำางาน

แบบลดทอนรูปร่าง รูปทรง เป็นเส้น รูปร่างเหลี่ยม ให้มีความน่าสนใจ

FACE # 2ผลงานภาพกราฟิกการดัดแปลงรูปทรงใบหน้าของตนเอง โดยใช้แนวคิดการ

แยกชิ้นส่วนของโครงสร้างของร่างกายเป็นชั้นๆ ให้เป็นในแบบเกินจริงหรือ

เป็นไปตามจิตนาการของ

NANNICHA TYPOG-RAPHY DESIGN

การออกแบบตัวอักษร ในรูปแบบโครงสร้างตามจิตนาการ ให้ออกมามีความ

สนุกสนาน สลับสับเปลี่ยนชั้นและรูปทรงเดิมของ font ARIAL BLACK

CREATIVE ACTIVITY

RO TAO TEE TANG PAKโครงการสื่อศิลปะเชิงวิภาค รอเท้าที่ทางพัก บนพื้นที่สื่อออนไลน์

http://busstop.mediaartsdesign.orghttps://www.facebook.com/cmbusstop

โครงงานเรื่อง รอเท้าที่ทางพัก เป็นโครงงานที่เข้าไปเล่นและตั้งคำาาถามให้กับ

ตัวพื้นที่ที่มีอยู่แล้วนั่นคือ ป้ายรอรถของเชียงใหม่ ที่เป็นโครงการที่ถูกสร้าง

ขึ้นมาเพ่ือตอบสนองประชาชนในด้านความสะดวกสบายในการรอรถหรือถูก

สร้างมาเพื่อสร้างพื้นที่ โฆษณา ของภาคเอกชน? ก่อนหน้านี้ตัวเมืองเชียงใหม่

ไม่มีป้ายรอรถ การสัญจรของผู้คนท่ี่ใช้ขนส่งสาธารณะอย่างรถสี่ล้อแดง คน

ส่วนใหญ่สามารถโบกได้ทุกที่ ทุกเวลา ต่างจากวิธีคิดแบบป้ายรอรถที่ถูกสร้าง

ขึ้นในปัจจุบัน ที่ตัวป้ายรอรถมันถูกสร้างบน พื้นที่ของรัฐและมีป้ายโฆษณา

ที่เป็นของเอกชนทั้งคู่ทำาางานร่วมกันในการเข้าไปเปลี่ยนความหมายใหม่ให้

กับพื้นที่ทางเท้า แต่ วิถีชีวิตการโบกรถของคนเชียงใหมที่ไม่ได้สอดรับกับ

ประโยชน์ใช้สอยของป้ายรอรถ ดั่งที่ผู้สร้างคาดหวงั เอาไว้ทำาาให้ป้ายที่ไม่มี

ใครสนใจ ป้ายที่ไม่เอื้อต่อการนั่งรอรถ เพราะตั้งบนทางขาวแดง ทางกลับรถที่

เป็นจุดอันตราย แสงแดดสาดส่องอยู่ตลอดเวลา จนในท้ายที่สุดตัวพื้นที่ก็หมด

ความหมายไป กลับกลายเป็นแค่สิ่งก่อสร้างที่ดูเหมือนจะสร้างประโยชน์ แต่

กลับไม่ตอบโจทย์ การใช้งานจริงของพื้นที่ได้

โครงงาน “รอเท้าที่ทางพัก” ได้ไปสร้างความหมายใหม่ให้ป้ายผ่านผ่านบริบท

ต่างๆทำาาให้ตัวพื้นที่หรือตัวป้ายถูกพูดถึงและ เป็นประเด็นให้สะท้อนความ

เป็นอยู่ของตัวปัจเจกกับตัวพื้นที่ที่พบเห็นทุกวันและเมินเฉยกับมันให้ผุดราก

เหง้าของมันขึ้นมา ไม่ว่าจะสะท้อนด้วยความตลกโปกฮา บ้าบิ่น หรือจริงจัง

นั่นหมายความว่าตัวปัจเจกสนใจบริบทที่เกิดขึ้นของมันแล้ว

SOUND INSTALLA-TION

“AS((EAR))N”นิทัศการ ประสบการณ์หูสู่อาเซี่ยนจัดโดยมิวเซี่ยมสยาม กรุงเทพฯ 2015

นิทรรศการส่วนนี้มีชื่อว่า (ถูก) ปิดหู - (ถูก) ปิดตา: พหุเสียงที่ชายแดน มี

ความตั้งใจที่จะนำาเสนอความหลากหลาย ของเสียงและถ้อยสำาเนียงต่างๆ ใน

อาณาบริเวณชายแดนผ่าน รูปแบบที่เรียกว่า “การนิพนธ์เรื่องราวผ่านเสียง”

(Sound Ethnography) พวกเรามีความเชื่อว่า เสียง คือภาษารูปแบบหนึ่ง

ซึ่งเป็นพื้นที่ของอุดมการณ์ครอบงำา, การต่อต้าน ตลอดจน สิ่งที่สะท้อนถึง

รูปแบบของลีลาในการใช้ชีวิตที่แตกต่างกันไป ในแต่ละวัฒนธรรม ดังนั้น การ

นิพนธ์เรื่องราวผ่านเสียงจึงเป็น การนำาเสนอและพรรณนาถึงความเหมือน

และความแตกต่าง ทางวัฒนธรรมระหว่างผู้รับฟังกับผู้คนและสิ่งแวดล้อม

ที่ให้กำาเนิด เสียงต่างๆ กระบวนนำาเสนอเช่นนี้เองอาจเป็นส่วนหนึ่งของการ

ทำาความเข้าใจความคิดอันละเอียดอ่อนหรือความรู้สึกที่ยากบรรยาย ออกมา

เป็นตัวอักษรและภาษาพูดได้ การนิพนธ์เรื่องราวผ่านเสียง จึงเป็นส่วนหนึ่ง

ของกระบวนการรื้อมายาคติที่เกิดขึ้นในสังคมไทย

“AS((EAR))N” - SOUND OF ASEAN EXHIBITION 22.08.15 - 20.12.15

MUSEUM SIAM BANGKOK

NANNI -CHAcreative works 2015

Nannicha Sriwut( graphic designer ) kobu.kaeru@gmail.com