patroni gdyńskich ulic

Antoni Abraham (1869-1923) – żarliwy obrońca polskości Kaszub, delegat na konferencję pokojową w Paryżu .

W roku 1919 wysłany został wraz Tomaszem Rogalą na konferencję pokojową w Wersalu, by manifestować na rzecz polskiego Pomorza i Gdańska. Po puckich zaślubinach Polski z morzem w roku 1920, osiadł w Gdyni.

Stefan Batory (1533-1586)- książę siedmiogrodzki, król Polski od 1571 roku, wybitny wódz.

Poślubił Annę Jagiellonkę , siostrę ostatniego króla z dynastii Jagiellonów. W 1577 roku zmusił zbuntowany Gdańsk do uznania jego wyboru – za cenę przysięgi na wierność i ogromną kontrybucję, pozostawił miastu autonomię

Józef Klemens Piłsudskiego (1867-1935) – działacz niepodległościowy , naczelnik państwa , marszałek Polski , polityk , mąż stanu. Honorowy Obywatel Gdyni od 1928 . r .

Pochodził z ziemiańskiej rodziny o bardzo silnych tradycjach patriotycznych. Wysłany na studia do Charkowa , prowadził działalność niepodległościową , wśród studentów. Podejrzany o udział w spisku na życie cara., skazany został na zesłanie . Na Syberii przebywał od 1887 do 1892 roku . Po powrocie wstąpił do Polskiej Partii Socjalistycznej . Był twórcą Organizacji Bojowej PPS i współtwórca związku walki czynnej .

Św. Jan Nepomucen (1350-1393) – czeski męczennik, patron dobrej sławy oraz opiekun i podróżnik

Ta ulica – symbol miasta- początkowo nazywała się Drogą na Oksywie, ponieważ przez wiele wieków łączyła wieś Oksywie z wsią Gdynią o z drogą prowadzącą do Gdańska . Regularna zabudowa ul. Świętojańskiej zaczęła się w roku 1926, ale już dwa lata wcześniej poświecony został kościół pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny.

Jarosław Dąbrowski (1836-1871)- generał, działacz lewicy demokratycznej polskiego ruchu narodowego , wódz komuny rosyjskiej.

Służąc w armii rosyjskiej, działał w Kole Oficerskim w Petersburgu – organizacji spiskowej oraz włączył się aktywnie w działalność tajemniczego Komitetu Miejskiego kształcącego później w Centralny Komitet Narodowy który przygotowywał powstanie styczniowe.

Jan Kiliński (1760-1819) – przywódca mieszczan w powstaniu kościuszkowskim 1794 roku z zawodu mistrz szwecski

W roku 1791 wybrany został radnym miejski Starej Warszawy, a od 1793 r . brał udział w pracach przygotowujących powstanie . Jako jedyny przedstawiciel średniego mieszczaństwa powołany został przez króla do zastępczej rady tymczasowej

Janusz Korczak a właściwie Henryk Goldszmit (1878-1942) prozaik , publicysta , autor prac z dziedziny wychowania

Z zawodu był lekarzem z zamiłowaniem pedagogiem . Całe życie poświecił dzieciom , walce o ich prawa i właściwe kształcenie osobowości . Był współ twórcą i kierownikiem żydowskiego domu sierot w warszawie i sierocińca dla dzieci polskich nasz dom. Zginął w obozie hitlerowskim w Treblince dobrowolnie towarzysząc swoim wychowankom z domu sierot .

Tadeusz Kościuszko (1746-1817) generał ,przywódca powstania narodowego

W latach (1776-17783) wziął udział w wojnie o niepodległość Stanów Zjednoczonych Ameryki . Od roku 1794 został przywódcą powstania narodowego, obejmując dyktatorską władzę jako najwyższy naczelnik Sił Zbrojnych Narodu . Pod Racławicami rozbił wojska rosyjskie , ale w bitwie pod Maciejowicami poniśł klęskę , dostał się do niewoli rosyjkskiej . W 1796 został uwolniony , przez dwa lata przebywał na emigracji w Stanch Zjednoczonych następnie we Francji .

Henryk Sienkiewicz (1846-1916) – laureat Nagrody Nobla (1905) . Powieściopisarz , nowelista , zamiłowany podróżnik . W Polsce najchętniej przebywał w Zakopanem .

Zyskała sławę jednego z największych twórców prozy polskiej jako autor powieści pisanych ,, ku pokrzepieniu serca’’- i w roku 1900 , podczas jubileuszu 25-lecia pracy twórczej , otrzymał w prezencie od społeczeństwa polskiego Oblęgorek pod Kielcami .