pilotaż nowych rozwiązań został wdrożony w siedmiu szkołach w roku szkolnym 2010/2011
Post on 12-Jan-2016
32 Views
Preview:
DESCRIPTION
TRANSCRIPT
Pilotaż nowych rozwiązań został wdrożony w
siedmiu szkołach w roku szkolnym 2010/2011
Szkoły wzięły udział w pilotażu dobrowolnie
Działania podejmowane wspierał i
koordynował ekspert - dyrektor Poradni
Psychologiczno-Pedagogicznej
W czasie trwania pilotażu podjęte zostały następujące działania:
Zorganizowano w Kuratorium Oświaty w Rzeszowie
spotkanie przedstawicieli wszystkich szkół biorących
udział w pilotażu przed rozpoczęciem współpracy.
Uczestniczyli w nim dyrektorzy, pedagodzy,
wizytatorzy, ekspert. Podczas spotkania omówione
zostały założenia pilotażu, wymagania odnośnie szkół,
rola eksperta, ustalono obszary działania. Szkoły
zaprezentowały swoje dotychczasowe doświadczenia
w zakresie postępowania z dziećmi z SPE. Ustalono
wstępny harmonogram spotkań w szkołach.
W okresie luty-marzec w każdej ze szkół
pilotażowych odbyło się pierwsze spotkanie z
ekspertem, podczas którego przeprowadzono :
szkolenie rady pedagogicznej,
spotkanie z rodzicami,
konsultacje z zespołem zaangażowanym w
pilotaż poświęcone analizie dotychczasowej
dokumentacji, uzgodnieniu działań,
konsultacje indywidualne z rodzicami i
nauczycielami.
W czasie pilotażu odbywały się
konsultacje e-mailowe, telefoniczne
związane
z przeprowadzeniem spotkań zespołów
i opracowaniem potrzebnej dokumentacji.
W niektórych szkołach odbyła się kolejna
wizyta eksperta poświęcona
szczegółowym zagadnieniom związanym
z IPET KIPU, PDW.
W czerwcu przeprowadzona została
ewaluacja w szkołach.
W każdej ze szkół zorganizowano
spotkania eksperta z zespołami
nauczycieli
i koordynatorami poświęcone omówieniu
przebiegu pilotażu i zebraniu badań
ankietowych.
W miesiącach lipiec-sierpień
opracowane zostały wyniki badań
ankietowych oraz przygotowany
został raport.
W grudniu odbyło się spotkanie
w Kuratorium Oświaty
podsumowujące pilotaż.
Spostrzeżenia:1. Wszystkie szkoły uczestniczące w pilotażu wykazały duże zaangażowanie
i zainteresowanie problematyką pomocy psychologiczno pedagogicznej realizowanej w szkole. W niektórych z nich działania te miały już bardzo zaawansowany charakter; obowiązywały pewne procedury działania oraz systemowe podejście. W niektórych szkołach (zwłaszcza tych, w których
dyrektorem jest osoba związana wcześniej zawodowo z omawianą problematyką) pomoc
ta była realizowana w sposób bardzo profesjonalny na miarę posiadanych środków
i możliwości.
2. Należy także podkreślić, że wszystkie szkoły w sposób świadomy i zaangażowany wzięły
udział w działaniach pilotażowych.
Współpraca z dyrektorami miała bardzo rzeczowy charakter, zawsze byli
przygotowania do spotkań (organizacja szkoleń rad pedagogicznych, zespołów specjalistów, konsultacji dla rodziców
i nauczycieli czy przygotowanie dokumentacji). We wzajemnych kontaktach wykazali się zaangażowaniem i odpowiedzialnością za
obszar działań objętych pilotażem.
3.W radach pedagogicznych obserwowane były różne postawy: od
akceptacji i zaangażowania do sceptycyzmu,
niekiedy niechęci do nowych rozwiązań.
4. Sygnalizowane przez nauczycieli trudności dotyczyły tworzenia
dokumentów, postrzeganych jako nowe, dodatkowe obciążenie.
5. Wskazywano utrudnienia w realizacji pomocy: brak zabezpieczenia finansowego na zajęcia
specjalistyczne, brak zatrudnionych w szkole specjalistów, brak pomocy dydaktycznych dla uczniów ze
specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, brak narzędzi do przeprowadzania diagnozy
w szkołach, utrudnienia w przepływie informacji między
rodzicami i nauczycielami, niechęć niektórych rodziców do kontaktów
z poradnią.
6. Częstym problemem zgłaszanym przez nauczycieli jest konieczność radzenia sobie z dużą różnorodnością problemów skupionych
w jednej klasie, do czego nie są przygotowani. Trudności dotyczą sposobów
pogodzenia podejścia do uczniów ze SPE (od upośledzenia po szczególnie uzdolnionych; z
problemami w zachowaniu) i pozostałej części zespołu klasowego. Przy braku wsparcia ze strony asystenta, pomocy czy nauczyciela wspomagającego bywa to bardzo trudne.
7. Nauczyciele sygnalizują nadmierne
skupienie się na problemach uczniów ze SPE
(konieczność bardzo wielu działań i
dokumentacji) kosztem pozostałych uczniów i
procesu dydaktycznego.
8. Szkoły nie są wyposażone w środki
dydaktyczne niezbędne do działań
wspierających uczniów
ze SPE.
9. Dodatkowe zajęcia specjalistyczne organizowane po lekcjach nie sprzyjają
efektywnemu wsparciu; uczniowie na ogół są już zmęczeni lub ograniczeni
transportem.10. KIPU rozrastają się do dużych
dokumentów, trudności występują w ustaleniu form, sposobów, zakresu działań.
11. Niektórzy dyrektorzy i nauczyciele wyrazili rozczarowanie brakiem
obiecanych narzędzi i pomocy dla szkół, mieli nadzieję na
testowanie ich podczas trwania pilotażu.
Wnioski:1.Przepisy oświatowe powinny
obligować do zatrudniania zespołu specjalistów oraz zabezpieczania
środków finansowych na wsparcie dla uczniów.
2. W nowej formule brakuje rozwiązań dotyczących uczniów opuszczających
szkołę (powoływanie dla nich zespołów i proponowanie zajęć
powinno odbyć się na początku roku szkolnego w nowej szkole). Podobnie
uczniowie klas pierwszych – nie wiadomo, kto przyjdzie do szkoły i
jakiego będzie potrzebował wsparcia.
Wnioski:3.W organizowaniu zespołów powinno się
obligować wszystkich nauczycieli do zapoznania się z dokumentacją ucznia i ustaleniami, natomiast uczestniczenie
wszystkich nauczycieli w spotkaniach gdy w szkole jest duża grupa uczniów ze SPE jest
trudne do przeprowadzenia. 4. Zamiast tworzonych KIPU, które w każdej
szkole są inne wydanie książeczki SPE (na wzór książeczki zdrowia) jak było
proponowane w projektach zmian. Umożliwi to zebranie informacji o dziecku z różnych
instytucji, które swoje działania po prostu wpiszą
w odpowiednie miejsce.
Podsumowując należy stwierdzić, że nowa formuła udzielania pomocy psychologiczno
-pedagogicznej w szkołach wymusza większą wnikliwość analizy sytuacji dziecka i obliguje do świadomego
planowania pomocy oraz pracy zespołowej. Jest też nakierowana na zwiększenie
przepływu informacji oraz zacieśnienie współpracy z rodziną.
Są to cenne zmiany, które w wielu szkołach miały już bardzo zaawansowany charakter. Są także takie szkoły, które po wejściu w życie rozporządzeń podejmują
się w związku z tym nowych wyzwań. Na pewno pojawienie się zmian
spowodowało aktywność środowiska oświatowego w tym obszarze.
Pytania w ankiecie dla nauczycieli1. Czy uczestniczył/a Pan/Pani w spotkaniach zespołów organizowanych
dla uczniów, z którymi prowadzi Pan/Pani zajęcia?2. Czy nowa formuła udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej
miała pozytywny wpływ na ofertę szkoły w zakresie pracy z uczniem ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi?
3. Czy udział w spotkaniu/ach Zespołu/ów dostarczył Panu/Pani więcej informacji o uczniu/ach i jego/ich indywidualnych potrzebach rozwojowych i edukacyjnych?
4. Czy zespołowa analiza potrzeb ucznia, pozwoliła Panu/Pani na bardziej efektywne planowanie dla niego pomocy psychologiczno-pedagogicznej?
5. Czy nowa formuła udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej, w tym analiza potrzeb ucznia, pozwoliła na bardziej efektywne organizowanie dla niego kształcenia specjalnego?
6. Czy uzyskane informacje wpłynęły na osiągnięcie lepszych efektów w pracy z uczniem, podczas prowadzonych przez Pana/Pani zajęć?
7. Czy napotkał/a Pan/Pani na trudności w realizacji nowej formuły pomocy psychologiczno-pedagogicznej?
Pytania w ankiecie dla rodziców1. Czy został/a Pan/Pani poinformowana o spotkaniu Zespołu powołanego dla
Pan/Pani dziecka?2. Czy uczestniczył/a Pan/Pani w spotkaniach Zespołu?3. Czy podczas spotkania umożliwiono Panu/Pani wyrażanie swojej opinii i
przekazanie informacji o Pana/Pani dziecku?4. Czy Pana/Pani dziecko było objęte wcześniej w szkole pomocą
psychologiczno-pedagogiczną?5. Czy Pana/Pani dziecko było objęte wcześniej w kształceniem specjalnym?6. Czy zauważył/a Pan/Pani różnicę w sposobie udzielania przez szkołę
pomocy psychologiczno-pedagogicznej Pana/Pani dziecku, w stosunku do lat ubiegłych?
7. Czy zauważył/a Pan/Pani różnicę w sposobie organizacji kształcenia specjalnego dla Pana/Pani dziecka, w stosunku do lat ubiegłych?
8. Czy zaproponowane Pana/pani dziecku formy pomocy uwzględniały jego potrzeby?
9. Czy udzielona w szkole Pana/Pani dziecku pomoc przyniosła zamierzone efekty?
10. Czy Pana/Pani zdaniem, należy w zespole, z nauczycielami i specjalistami, analizować potrzeby dziecka i rodzaj udzielanej mu pomocy?
top related