rzeczpospolita tŁumaczenie patentu …public.sds.tiktalik.com/patenty/pdf/269065.pdfdla instalacji...
Post on 01-Mar-2019
222 Views
Preview:
TRANSCRIPT
RZECZPOSPOLITA POLSKA
Urząd Patentowy Rzeczypospolitej
Polskiej
(12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP 2500473
(96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: 16.03.2011 11158535.2 (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: 21.08.2013 Europejski Biuletyn Patentowy 2013/34 EP 2500473 B1
(13) (51)
T3 Int.Cl. E02D 7/28 (2006.01) E02D 27/42 (2006.01) E02D 27/52 (2006.01)
(54) Tytuł wynalazku:
Sposób wytwarzania fundamentu instalacji offshore
PL/E
P 25
0047
3 T3
(30) Pierwszeństwo:
(43) Zgłoszenie ogłoszono:
19.09.2012 w Europejskim Biuletynie Patentowym nr 2012/38
(45) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono:
31.03.2014 Wiadomości Urzędu Patentowego 2014/03
(73) Uprawniony z patentu:
HOCHTIEF Solutions AG, Essen, DE Herrenknecht AG, Schwanau, DE
(72) Twórca(y) wynalazku:
MARC PETERS, Freiburg, DE THOMAS STUDER, Kippenheim, DE JENS WIEMANN, Hamburg, DE FENNO LEENWERKE, Winschoten, NL CHRISTOF GIPPERICH, Wuppertal, DE
(74) Pełnomocnik: rzecz. pat. Teresa Kuczyńska
POLSERVICE KANCELARIA RZECZNIKÓW PATENTOWYCH SP. Z O.O. ul. Bluszczańska 73 00-712 Warszawa
Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).
1
85P33711PL00 EP 2 500 473 B1
Opis
[0001] Wynalazek dotyczy sposobu wytwarzania fundamentu
dla instalacji offshore, w szczególności dla siłowni
wiatrowej offshore. Instalacja offshore oznacza stałą
budowlę, która jest wznoszona na otwartym morzu, a w
szczególności przed wybrzeżem. Instalacjami offshore,
oprócz siłowni wiatrowych offshore, mogą być również na
przykład platformy wiertnicze lub mosty.
5
10
15
20
25
30
[0002] Siłownia wiatrowa offshore ma z reguły element
konstrukcyjny, przez który siłownia wiatrowa jest
zakotwiona w dnie morskim. Tego rodzaju instalacja
offshore jest znana na przykład z WO 2010/139380 A1. Na
ten element konstrukcyjny jest nasadzany maszt, który
stosunkowo wysoko wystaje z powierzchni wody. Na
wierzchołku masztu jest umieszczony między innymi
generator, urządzenie łożyskujące dla wirnika i sam
wirnik. Siłownie wiatrowe offshore mogą wystawać na
ponad 150 m z powierzchni wody i są z reguły
instalowane bądź kotwione na głębokości wody do 50 m.
Fundament siłowni wiatrowych na dnie morskim jest
wystawiony na stosunkowo wysokie siły bądź obciążenia w
szczególności ze względu na falowanie, obciążenia
wiatrem i ciężar własny siłowni wiatrowej oraz ze
względu na dynamiczne siły wynikające z pracy
instalacji.
[0003] W dotychczas znanych z praktyki środkach do
realizacji fundamentu dla siłowni wiatrowych offshore
są stosowane albo tak zwane monopale (ciężkie rury o
dużej średnicy do ponad 6 m) albo ciężkie kratownicowe
konstrukcje stalowe, w szczególności tak zwane
trójnogi, trójpale lub podstawy kratownicowe typu
2
„jacket”. Te elementy konstrukcyjne są normalnie
kotwione w dnie morskim przez wbijanie bądź za pomocą
pali wbijanych. Te techniki wbijania są związane ze
znacznymi emisjami hałasu w morzu i dlatego mają
niekorzystny wpływ na środowisko naturalne. Dotyczy to
w szczególności wielkości instalacji znacznie powyżej 5
MW, do których dąży się w przyszłości, z odpowiednio
dużymi korpusami fundamentowymi. Poza tym takie środki
związane z wbijaniem są ograniczone w zależności od
odnośnej lokalnej geologii. W przypadku skał litych,
warstw gliny lub lokalnych odłamów skalnych w dnie
morskim, fundamentowanie siłowni wiatrowych offshore za
pomocą środków wbijanych jest często bardzo trudne bądź
nie jest już możliwe.
5
10
15
20
25
30
[0004] W związku z powyższym, technicznym problemem
leżącym u podstaw wynalazku jest zapewnienie sposobu
wspomnianego na wstępie rodzaju, w którym obciążenia
ekologiczne mogą zostać zminimalizowane, w którym
zależność od lokalnej geologii jest zmniejszona, i za
pomocą którego może być zrealizowany fundament o
wyższej nośności.
[0005] W celu rozwiązania tego problemu technicznego,
wynalazek zapewnia sposób wytwarzania fundamentu dla
instalacji offshore, w szczególności dla siłowni
wiatrowej offshore, w którym element konstrukcyjny w
postaci rurowego, pustego w środku korpusu jest
trzymany w pionowej bądź w zasadzie pionowej pozycji za
pomocą urządzenia manipulacyjnego, w którym element
konstrukcyjny jest następnie opuszczany swoim dolnym
końcem na dno morskie,
w którym następnie na dolnym końcu elementu
konstrukcyjnego za pomocą urządzenia wiertniczego jest
wiercony otwór wiertniczy w dnie morskim i element
3
konstrukcyjny – odpowiednio do postępu wiercenia – jest
opuszczany w otworze wiertniczym, w którym element
konstrukcyjny, po osiągnięciu swojej końcowej
głębokości, jest ustalany w otworze wiertniczym w swoim
położeniu, 5
10
15
20
25
30
i w którym element konstrukcyjny następnie sam jest
stosowany jako element fundamentowy lub jako część
korpusu fundamentowego bądź jako zabezpieczenie pustej
przestrzeni dla elementu fundamentowego.
[0006] W ramach wynalazku leży to, że w przypadku
elementu konstrukcyjnego chodzi o rurowy, pusty w
środku korpus ze stali lub z żelbetu. Korzystnie
element konstrukcyjny bądź pusty w środku korpus jest
ukształtowany cylindrycznie i korzystnie również pusta
przestrzeń w elemencie konstrukcyjnym jest
ukształtowana cylindrycznie. Ponadto w ramach wynalazku
leży to, że pusta przestrzeń, korzystnie cylindryczna
pusta przestrzeń rozpościera się wzdłuż całej długości
elementu konstrukcyjnego bądź wzdłuż całej długości
pustego w środku korpusu.
[0007] To, że element konstrukcyjny za pomocą
urządzenia manipulacyjnego jest trzymany w pionowej
bądź w zasadzie pionowej pozycji oznacza w ramach
wynalazku, że podłużna oś elementu konstrukcyjnego bądź
rurowego pustego w środku korpusu jest zorientowana
pionowo bądź w zasadzie pionowo. O ile tutaj i poniżej
jest mowa o morzu bądź dnie morskim, nie wyklucza to
zastosowania sposobu według wynalazku w akwenach wód
słodkich. Pod tym względem dno morskie oznacza również
na przykład dno jeziora lub rzeki.
[0008] Według jednej postaci wykonania wynalazku,
element konstrukcyjny według wynalazku jest stosowany
bezpośrednio jako element fundamentowy. Do tego celu
4
wskazane jest, aby był on ukształtowany jako ciężka
rura z metalu lub żelbetu dla trwałego użytku jako
cześć konstrukcji nośnej. Element konstrukcyjny bądź
element fundamentowy jest wówczas uzupełniany o kolejne
komponenty konstrukcyjne, na przykład trzon wiatraka
lub pylon.
5
10
15
20
25
30
[0009] Według innej postaci wykonania wynalazku,
element konstrukcyjny jest stosowany jako część korpusu
fundamentowego i jest wówczas uzupełniany przez co
najmniej jeden kolejny element fundamentowy. W
przypadku tego elementu fundamentowego może chodzić o
monopal lub na przykład nogę trójnogu.
[0010] W ramach wynalazku leży to, że element
konstrukcyjny wprowadzany w dno morskie służy poniekąd
jako element wtykowy dla elementu fundamentowego.
Element fundamentowy może być wprowadzony korzystnie
odcinkiem trzonu w górny koniec elementu wtykowego.
[0011] Według kolejnej korzystnej postaci wykonania
wynalazku, element konstrukcyjny jest stosowany jako
zabezpieczenie pustej przestrzeni dla wytworzenia
elementu fundamentowego. Element konstrukcyjny w ramach
tego rozwiązania według wynalazku jest stosowany w
szczególności poniekąd jako tracone deskowanie,
orurowanie lub zabezpieczenie wyłomu.
[0012] W ramach wynalazku leży to, że element
konstrukcyjny jest najpierw transportowany pływająco do
miejsca zastosowania bądź miejsca ustawienia. Transport
może odbywać się pontonem, statkiem lub tym podobnym.
Pływający stan elementu konstrukcyjnego jest przy tym
realizowany albo przez samopływający rurowy pusty w
środku korpus albo za pomocą co najmniej jednego
zbiornika pływającego, który jest wprowadzony w rurowy
pusty w środku korpus lub go obejmuje. Wskazane jest,
5
aby element konstrukcyjny był transportowany pływająco
do miejsca zastosowania tak, aby jego podłużna oś była
zorientowana poziomo bądź w zasadzie poziomo. W ramach
wynalazku leży to, że element konstrukcyjny jest
najpierw opuszczany bądź jest opuszczany na swoje
miejsce zastosowania bądź miejsce ustawienia.
Opuszczanie może ponadto odbywać się aż na dno morskie
lub aż do określonej pozycji. Wskazane jest, aby do
tego celu wyżej wspomniane zbiorniki pływające były
balastowane lub wypełniane wodą. Element konstrukcyjny
może być tu również najpierw tylko składowany
tymczasowo i później ustawiany bądź instalowany lub
później być transportowany do swojego miejsca
zastosowania bądź miejsca ustawienia. Pod tym względem
w ramach wynalazku transport elementu konstrukcyjnego z
jednej strony i instalacja bądź kotwienie elementu
konstrukcyjnego z drugiej strony są od siebie
oddzielone.
5
10
15
20
25
30
[0013] W ramach wynalazku leży to, że dla instalacji
bądź dla kotwienia elementu konstrukcyjnego jest
stosowane urządzenie osadzające. W przypadku urządzenia
osadzającego może chodzić w szczególności o platformę
samopodnośną lub statek. Wskazane jest, aby element
konstrukcyjny był przenoszony w pozycję pionową bądź w
pozycję w zasadzie pionową, i to korzystnie za pomocą
urządzenia podnośnikowego, które korzystnie jest
umieszczone bądź ustalone przy bądź na urządzeniu
osadzającym. Zalecane jest poza tym, aby urządzenie
osadzające było podtrzymywane i pozycjonowane na dnie
morskim za pomocą nóg podnoszących. W ramach wynalazku
leży to, że element konstrukcyjny w swojej pozycji
pionowej bądź w pozycji w zasadzie pionowej jest
ustalany przez urządzenie manipulacyjne według
6
wynalazku bądź jest mocowany przez urządzenie
manipulacyjne według wynalazku i jest trzymany w
pozycji pionowej bądź w pozycji w zasadzie pionowej. W
ramach wynalazku leży ponadto to, że urządzenie
manipulacyjne jest przyłączane bądź ustalane na
urządzeniu osadzającym.
5
10
15
20
25
30
[0014] Według szczególnie korzystnej postaci wykonania
wynalazku element konstrukcyjny jest trzymany przez
urządzenie manipulacyjne w swojej górnej połowie,
korzystnie w górnej ćwiartce w odniesieniu do swojej
wysokości h. Korzystnie, urządzenie manipulacyjne
posiada elementy mocujące, między którymi jest mocowany
element konstrukcyjny. Przy tym może chodzić o obejmową
konstrukcję mocującą. W ramach wynalazku leży to, że
element konstrukcyjny jest prowadzony bądź trzymany w
odniesieniu do swojej pionowej i poziomej pozycji za
pomocą urządzenia manipulacyjnego.
[0015] Wskazane jest, aby element konstrukcyjny
najpierw był mocowany w urządzeniu manipulacyjnym, a
następnie za pomocą urządzenia manipulacyjnego i
urządzenia podnośnikowego był przemieszczany w kierunku
dna morskiego. Korzystnie, następnie element
konstrukcyjny jest tak zwalniany przez urządzenie
manipulacyjne, że może on pod swoim własnym ciężarem
opaść na dno morskie bądź pod swoim własnym ciężarem
osiąść w dnie morskim. Zaleca się, aby następnie na
dolnym końcu elementu konstrukcyjnego za pomocą
urządzenia wiertniczego był wiercony otwór wiertniczy w
dnie morskim, przy czym wskazane jest, aby ten otwór
wiertniczy miał większą średnicę bądź nieco większą
średnicę niż średnica zewnętrzna elementu
konstrukcyjnego.
7
[0016] Według korzystnej postaci wykonania sposobu
według wynalazku, urządzenie manipulacyjne przy
opuszczaniu elementu konstrukcyjnego w otwór
wiertniczy, trzymając element konstrukcyjny w jego
pozycji, jest prowadzone w kierunku dna morskiego.
Wskazane jest, aby urządzenie manipulacyjne było przy
tym prowadzone pionowo ku dołowi na co najmniej jednej
szynie prowadzącej urządzenia osadzającego. Prowadzenie
odbywa się przy tym korzystnie tak długo, aż element
konstrukcyjny osiągnie swoją końcową głębokość w dnie
morskim. To, że element konstrukcyjny jest trzymany w
swojej pozycji przez urządzenie manipulacyjne oznacza w
ramach wynalazku, że element konstrukcyjny jest
trzymany bądź prowadzony w odniesieniu do swojej
pionowej i/lub poziomej pozycji przez urządzenie
manipulacyjne. Według korzystnej postaci wykonania
wynalazku, postęp wiercenia następuje krokowo. Oznacza
to, że najpierw wierci się na określoną odległość do
dołu, po tym element konstrukcyjny swoim dolnym końcem
jest osadzany na dnie otworu wiertniczego, a następnie
ponownie wierci się dalej na określoną odległość i
również po tym element konstrukcyjny swoim dolnym
końcem jest osadzany na dnie otworu wiertniczego i tak
dalej aż do osiągnięcia końcowej głębokości elementu
konstrukcyjnego. Przy tym wskazane jest, aby element
konstrukcyjny był prowadzony bądź trzymany przez
urządzenie manipulacyjne według wynalazku.
5
10
15
20
25
30
[0017] Bardzo korzystna postać wykonania wynalazku
charakteryzuje się tym, że urządzenie wiertnicze
przynajmniej częściowo jest umieszczone w pustej
przestrzeni elementu konstrukcyjnego. Wskazane jest,
aby urządzenie wiertnicze było wprowadzane i
pozycjonowane w pustej przestrzeni elementu
8
konstrukcyjnego, gdy element konstrukcyjny został
osadzony na dnie morskim bądź osiadł w dnie morskim. W
ramach wynalazku leży to, że przynajmniej napęd
wiertniczy urządzenia wiertniczego oraz ewentualnie
kable zasilające dla tego napędu wiertniczego są
umieszczone w pustej przestrzeni elementu
konstrukcyjnego. W przypadku napędu wiertniczego może
chodzić o hydrauliczny lub elektromotoryczny napęd
wiertniczy. Wskazane jest, aby urządzenie wiertnicze
bądź napęd wiertniczy był ustalony w pustej przestrzeni
elementu konstrukcyjnego przez połączenie kształtowe.
5
10
15
20
25
30
[0018] Według zalecanej postaci wykonania wynalazku
ścianka wyprzedzającego otworu wiertniczego podczas
operacji wiercenia jest podtrzymywana hydraulicznie za
pomocą cieczy. W przypadku tej cieczy może chodzić o
wodę morską obecną w pustej przestrzeni elementu
konstrukcyjnego i w otworze wiertniczym lub o zawiesinę
podtrzymującą, na przykład zawiesinę podtrzymującą na
bazie polimeru lub na bazie bentonitu. To hydrauliczne
podtrzymywanie powinno uniemożliwić zapadniecie się
ścianki otworu wiertniczego. W ramach wynalazku leży
również to, że hydrauliczne podtrzymywanie przez ciecz
w pustej przestrzeni elementu konstrukcyjnego jest
realizowane za pomocą co najmniej równego lub
podwyższonego poziomu cieczy w porównaniu do lustra
morza.
[0019] Korzystna postać wykonania sposobu według
wynalazku charakteryzuje się tym, że wierci się
techniką pełnego przekroju, i że do tego celu
korzystnie stosowane jest koło tnące zainstalowane na
dolnym końcu elementu konstrukcyjnego. Wirujące koło
tnące odrywa dno w otworze wiertniczym i korzystnie
prowadzi oderwany materiał dna do urządzenia
9
transportowego. Kolejna postać wykonania wynalazku
charakteryzuje się tym, że wierci się techniką
częściowego przekroju. Przy tym wskazane jest, aby
stosowany był wirujący bęben tnący obsadzony
narzędziami wrębowymi, który korzystnie jest
zamontowany na trójwymiarowo ruchomym ramieniu. Również
tutaj wskazane jest, aby wirujący bęben tnący
doprowadzał oderwany materiał dna do urządzenia
transportowego.
5
10
15
20
25
30
[0020] Poniżej zostaną objaśnione korzystne czynności
sposobu dla sposobu według wynalazku. W ramach
wynalazku leży to, że operacja wiercenia rozpoczyna się
po tym, jak element konstrukcyjny został doprowadzony
do pionowej bądź w zasadzie pionowej pozycji i został
opuszczony na dno morskie. Otwór wiertniczy –
odpowiednio do średnicy elementu konstrukcyjnego – jest
sukcesywnie wiercony w dnie morskim. Ponadto w ramach
wynalazku leży to, że element konstrukcyjny jest przy
tym trzymany bądź ustalany w swoim położeniu za pomocą
urządzenia manipulacyjnego. Zalecane jest, aby
urządzenie wiertnicze było posuwane naprzód za pomocą
pras. Wskazane jest, aby w celu planowego i
kontrolowanego sterowania siłą docisku urządzenia
wiertniczego, sterowanie prasą na dolnym końcu elementu
konstrukcyjnego było wykonywane przez sterowanie
siłowe. Zaleca się, aby sterowanie urządzeniem
wiertniczym odbywało się za pośrednictwem jednostki
sterującej urządzenia osadzającego. Jak już objaśniono
powyżej, element konstrukcyjny według korzystnej
postaci wykonania wynalazku po każdym posuwie wiercenia
odpowiednio do postępu wiercenia jest krokowo
opuszczany na dno otworu wiertniczego. Wskazane jest,
aby odbywało się to za pomocą urządzenia
10
manipulacyjnego. Zasadniczo, w ramach wynalazku leży
również to, aby element konstrukcyjny prowadzić w
sposób ciągły przy wierceniu.
[0021] Zalecana postać wykonania wynalazku
charakteryzuje się tym, że element konstrukcyjny jest
stosowany z zewnętrznym płaszczem bądź płaszczem
pierścieniowym i wewnętrznym płaszczem bądź płaszczem
pierścieniowym, i że między zewnętrznym a wewnętrznym
płaszczem jest umieszczona co najmniej jedna pusta
komora. Otwiera to możliwość wypełniana wodą pustej
komory bądź pustych komór i/lub wypompowywania wody z
pustej komory bądź pustych komór. Wskazane jest, aby
wypełnianie wodą i/lub wypompowywanie wody odbywało się
poprzez pionowe i/lub poziome grodzie. Przez planowe
wypełnianie wodą pustej komory bądź pustych komór i/lub
wypompowywanie wody z pustej komory bądź pustych komór
można w korzystny sposób sterować ustawianiem elementu
konstrukcyjnego do pionu i/lub postępem wiercenia
poniekąd w ramach sterowania wyporem.
5
10
15
20
25
30
[0022] Według bardzo korzystnej postaci wykonania
wynalazku, materiał dna oderwany podczas operacji
wiercenia jest odtransportowywany do góry przez pustą
przestrzeń elementu konstrukcyjnego. Wskazane jest, aby
pusta przestrzeń elementu konstrukcyjnego podczas
operacji wiercenia była całkowicie bądź prawie
całkowicie wypełniona cieczą, tak żeby oderwany
materiał dna mógł być hydraulicznie odtransportowywany,
a korzystnie żeby był odtransportowywany w ramach
jednego hydraulicznego obiegu transportowego. Wskazane
jest, aby oderwany materiał dna był następnie
doprowadzany do instalacji rozdzielającej do
oddzielania cieczy i materiału dna. Zwrócono już uwagę
na to, że ciecz w pustej przestrzeni elementu
11
konstrukcyjnego przyczynia się również do
hydraulicznego podtrzymywania ścianek otworu
wiertniczego bądź ścianki otworu wiertniczego.
[0023] Ponadto, zwrócono już uwagę na to, że w ramach
wynalazku leży to, że otwór wiertniczy jest tworzony z
nadmiernym przekrojem względem zewnętrznej średnicy
elementu konstrukcyjnego, a więc że średnica otworu
wiertniczego jest większa bądź nieco większa niż
zewnętrzna średnica elementu konstrukcyjnego. W
szczelinę bądź szczelinę pierścieniową między elementem
konstrukcyjnym a ścianką otworu wiertniczego może być
wprowadzany środek smarowy. Przez to zmniejszone jest
tarcie między płaszczem elementu konstrukcyjnego a
ścianką otworu wiertniczego. Według zalecanej postaci
wykonania wynalazku, jako środek smarowy stosowana jest
zawiesina bentonitowa.
5
10
15
20
25
30
[0024] Według szczególnie korzystnej postaci wykonania
wynalazku, w szczelinę bądź szczelinę pierścieniową
między elementem konstrukcyjnym a ścianką otworu
wiertniczego jest wprowadzany środek smarowy, który
podczas operacji wiercenia jest płynny bądź lepki, a po
zakończeniu operacji wiercenia utwardza się (roztwór 1-
fazowy). W przypadku tego środka smarowego chodzi
korzystnie o zawiesinę zaprawową.
[0025] Jeżeli nie jest stosowany żaden środek smarowy
lub jest stosowany środek smarowy niewiążący taki jak
na przykład zawiesina bentonitowa, w ramach wynalazku
leży to, że w szczelinę bądź w szczelinę pierścieniową
między elementem konstrukcyjnym a ścianką otworu
wiertniczego po zakończeniu operacji wiercenia jest
wtłaczany materiał wypełniający, korzystnie
hydraulicznie wiążący materiał wypełniający. Wskazane
jest, aby zawiesina bentonitowa po osiągnięciu końcowej
12
głębokości elementu konstrukcyjnego była z powrotem
usuwana ze szczeliny pierścieniowej. Do tego celu
korzystnie poprzez pustą przestrzeń elementu
konstrukcyjnego, w szczelinę pierścieniową jest
wtłaczana zaprawa, która wypiera zawiesinę bentonitową.
Według zalecanej postaci wykonania, na górnym końcu
szczeliny pierścieniowej jest przewidziany pierścień
wychwytujący do wychwytywania zawiesiny bentonitowej,
aby nie wyciekała ona do wody morskiej.
5
10
15
20
25
30
[0026] Bardzo korzystna postać wykonania wynalazku
charakteryzuje się tym, że po zakończeniu operacji
wiercenia, przynajmniej część komponentów urządzenia
wiertniczego jest demontowana a w szczególności
przynajmniej część komponentów urządzenia wiertniczego
umieszczonych w pustej przestrzeni elementu
konstrukcyjnego jest demontowana. Wskazane jest, aby z
pustej przestrzeni elementu konstrukcyjnego był
ponownie usuwany przynajmniej napęd wiertniczy, a
według szczególnie korzystnej postaci wykonania również
głowica wiertnicza bądź narzędzia wiertnicze. W ramach
sposobu według wynalazku korzystny jest całkowity
demontaż komponentów urządzenia wiertniczego.
Urządzenie wiertnicze bądź komponenty urządzenia
wiertniczego mogą być później w korzystny sposób
ponownie użyte.
[0027] Zaleca się, aby po zakończeniu operacji
wiercenia, element konstrukcyjny był ustalany w swoim
położeniu w otworze wiertniczym. Do tego celu służy w
szczególności wyżej wspomniana zaprawa bądź wyżej
wspomniany materiał wypełniający w szczelinie bądź
szczelinie pierścieniowej między elementem
konstrukcyjnym a ścianką otworu wiertniczego. Według
postaci wykonania wynalazku, element konstrukcyjny jest
13
dodatkowo ustalany za pomocą kotew wciskanych, które są
wbijane przez otwory w rurowym pustym korpusie w
otaczający go podmorski grunt budowlany. Te kotwy
wciskane poprawiają wprowadzanie obciążeń w grunt
budowlany i zwiększają obciążalność rurowego pustego
korpusu bądź elementu konstrukcyjnego.
5
10
15
20
25
30
[0028] W końcu, korzystnie po demontażu przynajmniej
części komponentów urządzenia wiertniczego, sam element
konstrukcyjny jest stosowany jako element fundamentowy.
Wskazane jest, aby do tego celu miał on postać ciężkiej
rury z metalu lub żelbetu/betonu sprężonego dla
trwałego użytkowania jako część konstrukcji nośnej.
Element konstrukcyjny bądź element fundamentowy jest
następnie uzupełniany o kolejne elementy konstrukcyjne,
na przykład trzon wiatraka lub pylon.
[0029] Według drugiej postaci wykonania wynalazku,
element konstrukcyjny jest stosowany jako część korpusu
fundamentowego. Wskazane jest, aby wówczas element
fundamentowy był wprowadzany w pustą przestrzeń bądź w
górny koniec elementu konstrukcyjnego stosowanego jako
główny element fundamentowy i był w tej pozycji
ustalany. Ustalanie jest korzystnie realizowane za
pomocą środka wiążącego. Element konstrukcyjny w tej
drugiej postaci wykonania może być lżejszy i/lub
krótszy niż w wyżej objaśnionej pierwszej postaci
wykonania. Jednak wskazane jest, aby element
konstrukcyjny był również ciężką rurą z metalu lub
żelbetu/betonu sprężonego. Zaleca się, aby element
fundamentowy był wykonany jako część konstrukcyjna ze
stali, żelbetu i/lub betonu sprężonego. Przy tym
element fundamentowy może być ukształtowany albo jako
monolityczny albo z pojedynczych prefabrykowanych i
połączonych elementów pierścieniowych.
14
[0030] Według trzeciej postaci wykonania wynalazku,
element konstrukcyjny służy jako zabezpieczenie pustej
przestrzeni bądź kołek dla elementu fundamentowego.
Element fundamentowy jest przy tym wprowadzany w pustą
przestrzeń elementu konstrukcyjnego i jest tam
ustalany. Korzystnie, ustalanie również tutaj jest
realizowane za pomocą środka wiążącego. W tej postaci
wykonania, element konstrukcyjny bądź pusty w środku
korpus może być znacznie lżejszy niż w obu poprzednio
opisanych postaciach wykonania. Wskazane jest, aby
element fundamentowy również tutaj był monolityczną
częścią konstrukcyjną ze stali, żelbetu lub betonu
sprężonego bądź był utworzony z pojedynczych
prefabrykowanych elementów złożonych w całość.
5
10
15
20
25
30
[0031] Według kolejnej postaci wykonania wynalazku, po
instalacji bądź zakotwieniu elementu konstrukcyjnego,
pusta przestrzeń elementu konstrukcyjnego przynajmniej
w dolnej części może być wypełniana oderwanym
materiałem dna bądź zwiercinami. Przez to zapewnia się
poprawioną stabilność korpusu fundamentowego, a poza
tym nieszkodliwe dla środowiska ponowne użycie
oderwanego materiału dna.
[0032] U podstaw wynalazku leży przekonanie, że za
pomocą sposobu według wynalazku można wytwarzać
fundament instalacji offshore, przy czym obciążenia
ekologiczne, a w szczególności niepożądane emisje
hałasu są znacznie zminimalizowane w porównaniu do
znanych środków opisanych na wstępie. Sposób według
wynalazku jest również w znacznym stopniu niezależny od
lokalnych warunków geologicznych. Fundament wytwarzany
za pomocą sposobu według wynalazku odznacza się
zaskakująco wysoką nośnością i to przy jednoczesnej
redukcji mas i ciężarów komponentów, które są
15
wmontowywane w jednym kroku roboczym. Tym samym
przezwyciężane są dotychczas istniejące ograniczenia
dla wielkości instalacji offshore. Należy również
zwrócić uwagę na to, że sposób według wynalazku działa
z pomocą stosunkowo prostych i wymagających małego
nakładu środków, a zatem może być realizowany
stosunkowo tanio.
5
10
15
20
25
[0033] Poniżej wynalazek zostanie bliżej objaśniony w
oparciu o rysunek przedstawiający tylko jeden przykład
wykonania. W schematycznym przedstawieniu figury
pokazują:
Figura 1 pierwszą fazę sposobu według wynalazku,
Figura 2 drugą fazę sposobu,
Figura 3 trzecią fazę sposobu według wynalazku,
Figura 4 czwartą fazę,
Figura 5 piątą fazę,
Figura 6 szóstą fazę sposobu,
Figura 7a,b,c trzy postaci wykonania siódmej fazy
sposobu według wynalazku z kilkoma
trzema fazami częściowymi,
Figura 8 widok z góry elementu konstrukcyjnego z
ustalonym na nim urządzeniem
manipulującym w postaci obejmowej
konstrukcji mocującej, oraz
Figura 9 przekrój przez postać wykonania elementu
konstrukcyjnego z umieszczonym po
stronie wewnętrznej urządzeniem
wiertniczym dla sposobu według
wynalazku.
16
[0034] Figury przedstawiają wyraźniej sposób według
wynalazku do wytwarzania fundamentu dla instalacji
offshore, a mianowicie w przykładzie wykonania według
Figur dla siłowni wiatrowej offshore.
[0035] W, przedstawionej na Figurze 1, pierwszej fazie
sposobu według wynalazku, element konstrukcyjny 1 w
postaci rurowego, pustego w środku korpusu jest
korzystnie najpierw transportowany jako pływający.
Pływająca pozycja elementu konstrukcyjnego 1 jest
przedstawiona na figurze 1 linią kropka-kreska. W
przykładzie wykonania, element konstrukcyjny 1 ma
postać samodzielnie pływającego, pustego w środku
korpusu, i to z zamocowanymi wewnątrz rurowego, pustego
w środku korpusu, bliżej nieprzedstawionym zbiornikami
pływającymi. Poza tym, w przykładzie wykonania,
transport odbywa się za pomocą dwóch holowników 2.
Zaleca się, aby element konstrukcyjny 1 następnie był
opuszczany na dno morskie 3 (na figurze 1 narysowane
linią ciągłą). Wskazane jest, aby do tego celu
zbiorniki pływające we wnętrzu elementu konstrukcyjnego
1 były balastowane. W stanie opuszczonym na dno morskie
3, element konstrukcyjny 1 według postaci wykonania
może być najpierw składowany tymczasowo i dopiero w
późniejszym czasie być kotwiony w dnie morskim. Według
innej postaci wykonania i w przykładzie wykonania,
element konstrukcyjny 1 jest instalowany bezpośrednio
po opuszczeniu.
5
10
15
20
25
30
[0036] Do tego celu, według przedstawionej na figurze 2
drugiej fazy sposobu według wynalazku, urządzenie
osadzające w postaci platformy samopodnośnej 4 jest
przenoszone w miejsce instalacji elementu
konstrukcyjnego 1. Platforma samopodnośna 4 ma płytę 6
platformy samopodnośnej ruchomą względem nóg
17
podnoszących 5 w kierunku pionowym. Do elementu
konstrukcyjnego 1 leżącego na dnie morskim 3 przyłącza
się następnie urządzenie podnośnikowe 7 umieszczone na
platformie samopodnośnej 4.
[0037] Według przedstawionej na figurze 3 trzeciej fazy
sposobu według wynalazku, element konstrukcyjny 1 jest
przenoszony za pomocą urządzenia podnośnikowego 7 w
pionową pozycję. Element konstrukcyjny 1 znajdujący się
w pionowej pozycji jest następnie mocowany w urządzeniu
manipulacyjnym 8 platformy samopodnośnej 4. Na figurze
8 jest przedstawiona korzystna postać wykonania
urządzenia manipulacyjnego 8 według wynalazku. Tutaj
urządzenie manipulacyjne 8 ma obejmową konstrukcję
mocującą z obejmami mocującymi 9 do mocowania elementu
konstrukcyjnego 1. Na figurze 8 widać również wyraźnie,
że w przykładzie wykonania i według korzystnej postaci
wykonania wynalazku, element konstrukcyjny 1 ma kołowy
przekrój poprzeczny, a zatem jest ukształtowany
cylindrycznie. Mocowanie elementu konstrukcyjnego 1 w
urządzeniu manipulacyjnym 8 odbywa się korzystnie i w
przykładzie wykonania (figura 3) na górnym końcu
elementu konstrukcyjnego 1.
5
10
15
20
25
30
[0038] Figura 4 pokazuje czwartą fazę sposobu według
wynalazku. Tutaj element konstrukcyjny 1 za pomocą
urządzenia manipulacyjnego 8 przesuwnego pionowo na co
najmniej jednej szynie prowadzącej 10 platformy
samopodnośnej 4 jest prowadzony do dna morskiego 3.
Innymi słowy dolny koniec elementu konstrukcyjnego 1
jest odstawiany na dnie morskim 3. Przy tym według
postaci wykonania wynalazku, na krótko przed dotarciem
do dna morskiego 3, element konstrukcyjny 1 w
urządzeniu manipulacyjnym 8 jest zwalniany, tak żeby
element konstrukcyjny 1 opadł pod swoim ciężarem
18
własnym pionowo do dołu do dna morskiego 3 i
ewentualnie osiadł w dnie morskim 3. Następnie odbywa
się wiercenie otworu wiertniczego 11 dla wprowadzenia
elementu konstrukcyjnego 1 w dno morskie 3 za pomocą
urządzenia wiertniczego 12. Korzystna postać wykonania
tego urządzenia wiertniczego 12 jest schematycznie
przedstawiona na figurze 9. Zostanie ono jeszcze
bardziej szczegółowo omówione poniżej.
5
10
15
20
25
30
[0039] Otwór wiertniczy 11 jest wiercony sukcesywnie
dnie morskim 3 odpowiednio do średnicy elementu
konstrukcyjnego 1. Przy tym element konstrukcyjny 1
jest prowadzony za pomocą urządzenia manipulacyjnego 8
przesuwnego pionowo na szynie prowadzącej 10. Wskazane
jest, aby element konstrukcyjny 1 był prowadzony bądź
trzymany przez urządzenie manipulacyjne 8 zarówno w
odniesieniu do poziomego kierunku, jak i w odniesieniu
do pionowego kierunku. W przedstawionej na figurze 5
piątej fazie sposobu według wynalazku, została już
osiągnięta końcowa głębokość elementu konstrukcyjnego 1
i urządzenie manipulacyjne 8 w tej fazie jest jeszcze
przyłączone na górnym końcu elementu konstrukcyjnego 1.
[0040] Według przedstawionej na figurze 6 szóstej fazy
szyna prowadząca 10 z urządzeniem manipulacyjnym 8
umieszczonym na dolnym końcu szyny prowadzącej 10 jest
przesuwana do góry. Otwór wiertniczy 11 jest poza tym
wiercony z nadmiernym przekrojem, tak że średnica
otworu wiertniczego 11 jest nieco większa niż średnica
zewnętrzna elementu konstrukcyjnego 1. W powstałą przy
tym szczelinę pierścieniową 13 między elementem
konstrukcyjnym 1 a ścianką otworu wiertniczego według
korzystnej postaci wykonania wynalazku jest wtłaczany
środek smarowy, który podczas operacji wiercenia jest
19
płynny lub gęstopłynny, a po zakończeniu operacji
wiercenia utwardza się.
[0041] Figury 7a, 7b i 7c pokazują każdorazowo
częściowe fazy dla trzech różnych postaci wykonania
sposobu według wynalazku. 5
10
15
20
25
30
[0042] W postaci wykonania według figury 7a, element
konstrukcyjny 1 został najpierw wprowadzony odpowiednio
do uprzednio opisanych faz. Jest on w tym przypadku na
tyle długi, że wystaje on ponad lustro 25 morza.
Dlatego też umieszczanie kolejnego elementu
fundamentowego nie jest wymagane, a odcinek łącznikowy
17 (transition piece – część przejściowa) w drugiej
fazie częściowej może zostać nasadzony bezpośrednio na
element konstrukcyjny 1, wyrównany i ustalony. W
trzeciej fazie częściowej z figury 7a, na odcinku
łącznikowym 17 są następnie mocowane maszt 18, oraz
pozostałe komponenty siłowni wiatrowej, takie jak
wirnik 19 itd.
[0043] Figura 7b pokazuje cztery fazy częściowe
kolejnego sposobu postępowania. Przy tym element
konstrukcyjny 1 jest stosowany jako element wtykowy dla
elementu fundamentowego. W górny koniec elementu
konstrukcyjnego 1 jest wprowadzany element fundamentowy
w postaci monopala 15. Przy tym, monopal 15 zagłębia
się swoim dolnym odcinkiem 16 trzonu w pusty w środku
górny koniec elementu konstrukcyjnego 1. Wskazane jest,
aby monopal 15 był ustalany na elemencie konstrukcyjnym
1 za pomocą środka wiążącego. Następnie, w trzeciej
fazie częściowej z figury 7b, na monopal 15 jest
nasadzany odcinek łącznikowy 17, wyrównywany i ustalany
na nim. W czwartej fazie częściowej z figury 7b,
następnie na odcinku łącznikowym 17 są mocowane maszt
20
18, oraz pozostałe komponenty siłowni wiatrowej, takie
jak wirnik 19 itd.
[0044] W przykładzie wykonania według figury 7c,
element konstrukcyjny jest używany jako deskowanie
tracone. W drugiej fazie częściowej, element
fundamentowy w postaci monopala 15 jest wprowadzany w
pustą przestrzeń elementu konstrukcyjnego 1 i jest w
niej ustalany. W trzeciej fazie częściowej, odcinek
łącznikowy 17 jest nasadzany na monopal 15, wyrównywany
i ustalany. Następnie, w czwartej fazie częściowej, jak
opisano powyżej, na odcinku łącznikowym 17 są mocowane
maszt 18, oraz pozostałe komponenty siłowni wiatrowej,
takie jak wirnik 19 itd.
5
10
15
20
25
30
[0045] W kolejnej, nieprzedstawionej postaci wykonania,
w oparciu o postać wykonania według figury 7c,
rezygnuje się z zastosowania odcinka łącznikowego 17
(transition piece). Ten odcinek łącznikowy 17 służy
przede wszystkim do tego, aby kompensować
niedokładności położenia korpusu fundamentowego. Jest
on tak wyrównywany i ustalany na korpusie
fundamentowym, że przyłączany do niego maszt może być
zamontowany dokładnie w wymaganym położeniu, w
szczególności w odniesieniu do jego pionowej
orientacji. Jeżeli korpus fundamentowy jak opisano
uprzednio jest wsadzany w uprzednio utworzoną pustą
przestrzeń, może on się sam dokładnie wyrównać. Maszt
może być następnie zamontowany bezpośrednio na korpusie
fundamentowym zaopatrzonym w odpowiedni górny koniec.
Zastosowanie oddzielnego odcinka łącznikowego 17
(transition piece) nie jest wymagane. ”Transition
piece” jest tak jakby zintegrowany w korpusie
fundamentowym.
21
[0046] Figura 9 przedstawia możliwą postać wykonania
sposobu według wynalazku. Tutaj większość komponentów
urządzenia wiertniczego 12 jest umieszczona w pustej
przestrzeni 20 elementu konstrukcyjnego 1. Tak więc w
szczególności, w tej pustej przestrzeni 20 jest
umieszczony napęd wiertniczy 21 urządzenia wiertniczego
12. Tylko głowica wiertnicza 22 wystaje z dolnego końca
elementu konstrukcyjnego 1 w głąb otworu wiertniczego
11. Głowica wiertnicza 22 może mieć nieprzedstawione tu
bliżej koło tnące dla wiercenia techniką pełnego
przekroju. Przez wirujące koło tnące materiał dna w
otworze wiertniczym 11 jest odrywany, a następnie
odtransportowywany. Kolejna nieprzedstawiona postać
wykonania sposobu według wynalazku przewiduje
wybieranie dna techniką częściowego przekroju. Przy
tym, operacja wybierania odbywa się za pomocą bębna
tnącego/bębna wrębowego wirującego na ruchomym ramieniu
i wyposażonego w narzędzia wrębowe. Według postaci
wykonania szczególnie korzystnej i pasującej do obu
uprzednio opisanych wariantów sposobu, materiał dna
oderwany podczas operacji wiercenia jest
odtransportowywany przez pustą przestrzeń 20 elementu
konstrukcyjnego 1 do góry. Na figurze 9 jest
schematycznie przedstawiony odpowiedni przewód
transportujący 23.
5
10
15
20
25
30
[0047] Figura 9 pokazuje ponadto, że pusta przestrzeń
20 elementu konstrukcyjnego 1 jest wypełniona cieczą
24. Przy tym ciecz 24 wypełnia pustą przestrzeń 20 do
poziomu cieczy podwyższonego w porównaniu z lustrem 25
morza. Przez to ścianki otworu wiertniczego 11 są
hydraulicznie podtrzymywane, aby uniemożliwić
zapadnięcie się ścianek otworu. Za pomocą cieczy 24,
materiał dna oderwany podczas wiercenia może być poza
22
5
10
15
20
25
tym hydraulicznie odtransportowywany poprzez przewód
transportujący 23, i to korzystnie w ramach
nieprzedstawionego bliżej na figurze 9 hydraulicznego
obiegu transportującego. Po zakończeniu operacji
wiercenia, korzystnie całe urządzenie wiertnicze 12 z
przewodem transportującym 23 jest demontowane bądź
usuwane przez pustą przestrzeń 20 z elementu
konstrukcyjnego 1. W przypadku cieczy 24 może poza tym
chodzić o zawiesinę podtrzymującą. W ramach wynalazku
leży to, że zawiesina podtrzymująca pozostała w
szczelinie pierścieniowej 13 między elementem
konstrukcyjnym 1 a ścianką otworu wiertniczego jest
usuwana, o ile nie jest ona utwardzona (roztwór 1-
fazowy). Do tego celu, w nieprzedstawiony bliżej
sposób, korzystnie poprzez pustą przestrzeń 20 elementu
konstrukcyjnego 1, w szczelinę pierścieniową 13 jest
wtłaczana od dołu zaprawa. Zawiesina podtrzymująca na
bazie bentonitu jest następnie wypierana do góry i
korzystnie jest wychwytywana za pomocą pierścienia
wychwytującego 26 umieszczonego nad szczeliną
pierścieniową 13 i jest usuwana. Zaprawa utwardza się w
szczelinie pierścieniowej 13 i w ten sposób ustala
element konstrukcyjny w jego położeniu.
HOCHTIEF Solutions AG Herrenknecht AG Pełnomocnik:
23
85P33711PL00 EP 2 500 473 B1
Zastrzeżenia patentowe
1. Sposób wytwarzania fundamentu dla instalacji
offshore, w szczególności dla siłowni wiatrowej
offshore,
w którym element konstrukcyjny (1) w postaci rurowego,
pustego w środku korpusu jest opuszczany z pływającej
pozycji z podłużną osią zorientowaną poziomo bądź z
podłużną osią zorientowaną w zasadzie poziomo, przy
czym opuszczanie następuje aż na dno morskie (3) lub do
z góry określonej pozycji nad nim,
5
10
15
20
25
30
w którym element konstrukcyjny jest przenoszony w
pozycję pionową bądź w pozycję w zasadzie pionową, i w
którym element konstrukcyjny (1) jest trzymany w
pozycji pionowej bądź w pozycji w zasadzie pionowej za
pomocą urządzenia manipulacyjnego (8),
przy czym element konstrukcyjny (1) jest następnie
opuszczany swoim dolnym końcem na dno morskie (3), przy
czym następnie na dolnym końcu elementu konstrukcyjnego
(1) za pomocą urządzenia wiertniczego (12) jest
wiercony otwór wiertniczy (11) w dnie morskim (3) i
element konstrukcyjny (1) – odpowiednio do postępu
wiercenia – jest opuszczany w otworze wiertniczym (11),
i
przy czym element konstrukcyjny (1) po osiągnięciu
swojej końcowej głębokości jest ustalany w otworze
wiertniczym (11).
2. Sposób według zastrzeżenia 1, w którym element
konstrukcyjny (1) jest transportowany pływająco do
miejsca zastosowania bądź miejsca instalacji.
3. Sposób według jednego z zastrzeżeń od 1 do 2, w
którym urządzenie manipulacyjne (8) jest przyłączone
24
bądź umieszczone na urządzeniu osadzającym, i w którym
urządzenie osadzające korzystnie jest podtrzymywane i
pozycjonowane na dnie morskim (3) za pomocą nóg
podnoszących (5).
4. Sposób według jednego z zastrzeżeń od 1 do 3, w
którym element konstrukcyjny (1) jest trzymany przez
urządzenie manipulacyjne (8) w swojej górnej połowie,
korzystnie w górnej ćwiartce, w odniesieniu do swojej
wysokości (h), i w którym urządzenie manipulacyjne (8)
korzystnie ma elementy mocujące, między którymi jest
mocowany element konstrukcyjny (1).
5
10
15
20
25
30
5. Sposób według jednego z zastrzeżeń od 1 do 4, w
którym urządzenie manipulacyjne (8) podczas opuszczania
elementu konstrukcyjnego (1) w otwór wiertniczy (11),
trzymając element konstrukcyjny (1) w jego pozycji,
jest prowadzone w kierunku dna morskiego (3).
6. Sposób według jednego z zastrzeżeń od 1 do 5, w
którym urządzenie wiertnicze (12) przynajmniej
częściowo jest umieszczone w pustej przestrzeni (20)
elementu konstrukcyjnego (1).
7. Sposób według jednego z zastrzeżeń od 1 do 6, w
którym ścianki otworu wiertniczego (11) są
hydraulicznie podtrzymywane, na przykład przez
zastosowanie zawiesiny podtrzymującej lub wody morskiej
umieszczonej w otworze wiertniczym (11) bądź w pustej
przestrzeni (20) elementu fundamentowego (1).
8. Sposób według jednego z zastrzeżeń od 1 do 7, w
którym wierci się techniką pełnego przekroju, i w
którym do tego celu korzystnie stosowane jest koło
tnące zainstalowane na dolnym końcu elementu
konstrukcyjnego (1).
25
9. Sposób według jednego z zastrzeżeń od 1 do 7, w
którym wierci się techniką częściowego przekroju, i w
którym do tego celu korzystnie jest stosowany bęben
wrębowy lub podobny wirujący na ramieniu wychylnym.
10. Sposób według jednego z zastrzeżeń od 1 do 9, w
którym materiał dna oderwany podczas operacji wiercenia
jest odtransportowywany przez pustą przestrzeń (20)
elementu konstrukcyjnego (1) do góry.
5
10
15
20
25
30
11. Sposób według jednego z zastrzeżeń od 1 do 10, w
którym element konstrukcyjny (1) jest stosowany z
zewnętrznym płaszczem i wewnętrznym płaszczem, i w
którym między zewnętrznym a wewnętrznym płaszczem jest
umieszczona co najmniej jedna pusta komora, która może
być wypełniana wodą, i/lub z której może być
wypompowywana woda.
12. Sposób według jednego z zastrzeżeń od 1 do 11, w
którym w szczelinę bądź w szczelinę pierścieniową (13)
między elementem konstrukcyjnym (1) a ścianką otworu
wiertniczego jest wprowadzany środek smarny.
13. Sposób według zastrzeżenia 12, w którym jest
stosowany środek smarny, który podczas operacji
wiercenia jest płynny bądź lepki, a po zakończeniu
operacji wiercenia utwardza się.
14. Sposób według jednego z zastrzeżeń od 1 do 12, w
którym w szczelinę bądź w szczelinę pierścieniową (13)
między elementem konstrukcyjnym (1) a ścianką otworu
wiertniczego po zakończeniu operacji wiercenia jest
wtłaczany materiał wypełniający, korzystnie
hydraulicznie wiążący materiał wypełniający.
15. Sposób według jednego z zastrzeżeń od 1 do 14, w
którym po zakończeniu operacji wiercenia co najmniej
26
5
10
15
20
część komponentów urządzenia wiertniczego (12) jest
demontowana a w szczególności co najmniej część
komponentów urządzenia wiertniczego (12) umieszczonych
w pustej przestrzeni (20) elementu konstrukcyjnego (1)
jest demontowana.
16. Sposób według jednego z zastrzeżeń od 1 do 15, w
którym element konstrukcyjny (1) jest stosowany jako
główny element fundamentowy, i w którym pomocniczy
element fundamentowy jest wprowadzany w górny koniec
elementu konstrukcyjnego (1) i jest ustalany w tej
pozycji na elemencie konstrukcyjnym (1).
17. Sposób według jednego z zastrzeżeń od 1 do 15, w
którym element konstrukcyjny (1) jest stosowany jako
zabezpieczenie pustej przestrzeni dla elementu
fundamentowego, i w którym element fundamentowy jest
wprowadzany w pustą przestrzeń elementu konstrukcyjnego
(1).
HOCHTIEF Solutions AG Herrenknecht AG Pełnomocnik:
top related