tamako sia nasa tyan pa lang ako ng nanay ko mahal ko na...

Tamako Sia

Nasa tyan pa lang ako ng Nanay ko mahal ko na Sia.

Kaya hindi ako papayag, as in never, na hindi Sia mapapasaakin.

Walang sinumang babae ang makakaangkin sa kanya kung hindi ako lang.

Over my dead and sexy body.

Maghalo man ang balat sa tinalupan,

Magiging akin Sia.

Sia ay para sa akin at ako ay para sa kanya.

Kay humanda ka, Tamako Sia.

Ako nga pala si Krizza, Mayaman.

Tamako Sia by BlackLily - Chapter 1 (p.1 of 5)

Ohhhhhhh!!!! He is so cute and adorable. And the lady pinched the cheeks of a 3-year old , chinky eyed

boy. The boy just smirked at the lady and gave her his deadly stare.

He'll grow up to be a handsome guy. Naku ang popogi ng mga anak mo Mare.

Syempre kanino pa ba magmamana ang mga yan? The other lady told the other one kaya nagtawanan

What's their name?

Yung kinurot mo si Tamako and the one playing is Tamadao. C'mon boys, greet your Tita Kath.

Hi Tita Kath. The boy named Tamadao, stopped playing and kissed the cheek of the lady named Kath.

Ohh, you are so adorable. And she kissed his cheeks. Si Tamako naman nakatingin lang sa kanila.

Tamako..

Okay, okay. I'm greeting her. Hi Tita Kath. And when he was about to kiss her, the baby in her tummy

kicked.

Ow! What's wrong baby? Why did you kick Mommy? Sabi nung Kath while massaging her bulging

tummy. She is 9 months pregnant and anytime soon, she'll deliver her baby.

Your baby is epal. I bet she is ugly. Napatingin ang dalawang babae sa kanya.

Tamako! His Mom scolded him.

It's okay Mare. But how did you know that she is a girl, handsome boy? The boy just smirked.

Maybe she likes you that's why she kicked me. She then kissed him which he grudgingly accepted

because his Mom is glaring at him.

Well, I'm sorry but I don't like her. And tumalikod na siya para sabayan ang kambal niya sa paglalaro.

At alam niyo ba kung sino ang binasted niya? Ako. Si Krizza Marie Yen. Maganda, Mayaman at Sexy.

Binasted ni Tamako Sia. I had my first rejection mula sa kanya habang nasa tyan pa lang ako ng Nanay

ko. Imagine that! And I just can't accept that fact. Kaya I swear, to the moon and the sun and the stars.

He'll be mine.

But that didn't end there.

Nung mag highschool na ako, bumalik na kami sa Pilipinas kasi ewan... Trip lang ata nila Mommy and

Daddy na bumalik dito. Then they enrolled me sa isang school. First year high school ako noon, but the

moment I set foot in that school iisang mukha lang ang tumatak sa isip ko. Walang iba kundi ang mukha

ni Tamako Sia. Of course at that time hindi ko pa alam na siya ang nambasted sa akin nung

pinagbubuntis pa lang ako but nevertheless, siya pa rin ang kumuha ng attention ko.

Paanong hindi niya makuha ang attention ko eh, nakikipaghalikan siya sa gitna ng corridor na dadaanan

Excuse me, but you are blocking my way. Napatigil sila sa paghahalikan at tumingin sa akin. Tinaasan ko

lang sila ng kilay.

Excuse me but ang laki laki ng

corridor. The girl motioned sa gilid nila.

Excuse me, but ang corridor ay daanan at hindi venue para sa halikan. If you don't want to be disturbed

then get a motel room. Napanganga lang ang babae at si Tamako ay tumitingin lang sa amin.

Ang bata bata mo pa alam mo na ang tungkol sa mga motel motel na yan. Tamako said, more to himself

than to me.

Kayo nga ang bata bata niyo pa pero nakikipaghalikan na kayo sa hallway. Namula ang mukha nilang

dalawa.

Aba, aba! Akala mo kung sino ka ah. First year ka pa lang naman ah. ANg yabang yabang mo na. Sino ka

Ako si Krizza Marie Yen, mayaman. Now if you'll excuse me. Tapos hinawi ko silang dalawa at dumaan

ako na gitna nila.

She's cute. Ta'mo cute daw ako oh.

But that's not all kasi simula noon, palagi ko na lang siya nakikita. Everywhere. Kahit saan ako tumingin.

Napansin ko din na papalit palit siya ng girlfriend. Halos every month iba ang nagiging girlfriend niya. But

that didn't discouraged me, instead lalo ko siyang hinangaan. And before I knew it, nagugustuhan ko na

siya. Kasi kahit ganun siya ka playboy, hindi pa din maitatanggi ang katotohanan na si Tamako ay isang

biyaya ng Diyos sa mga kababaihan. And who could resist his charm? Definitely not me. Kaya nung

malaman

ko ang nararamdaman ko para sa kanya, walang pag aalinglangan na nagtapat ako.

Tamako! I called after him. Lumingon sila ng kasama niyang babae. Ang bago niyang girlfriend.

What do you want? Okay, Hindi lang siya playboy, suplado pa siya.

Ahmmmm... I like you. Inunahan ko na ang kaba ko. Pinalaki ako na matapang kaya siguro naging ganito

kalakas ang loob kong magtapat sa kanya.

Napasinghap ang mga taong nakarinig sa sinabi ko. Lalo na ang mga babae na baliw na baliw sa kanya.

But the girl beside him just clutched his arm tighter. Gusto ko siyang sabunutan.

Tiningnan niya lang ako ng mabuti. Ni hindi man lang siya nagulat. Well I'm sorry but I don't like you.

Napasinghap ako. That hurts you know. Nabasted ako. I heard the people around me laugh, may

nagbubulungan pa. The girl beside him triumphantly smiled. I held my head high and raised my chin up.

So what if you don't like me? I still like you. At least I have the guts to tell you, unlike others who are

contented with watching you from afar. At ikaw, I looked at her new girlfriend. Wag kang ngingiti ngiti

dyan, kasi for sure next month iba na naman ang gf ni Tamako. I don't care if magcollect pa siya ng gf

kasi in the end alam kong ako lang ang seseryosohin niya. Got it? Napasimangot siya. Buti nga sa kanya.

How dare you!

Nagsukatan kami ng tingin nung babae.

Babe tama na. Let's go. Wag mo na lang siyang pansinin. Napaismid ako. Babe? Ano yun baboy?

But? Hindi na siya nakapalag kasi kinaladkad na siya ni Tamako. Tumalikod na din ako para umalis sa

lugar na iyon. Pero bago ako umalis I glared at the people around me. Mga tsismosa! Pero that hurts ha.

Nabasted ako eh. Pero di bali, may next time pa naman. I'll let him enjoy his freedom muna.

Hey Krizza! Lumingon ako sa tumawag sa akin. It's Tamadao, his twin. Binabawi ko na. I like you too.

Inismiran ko siya.

Shut up Tamadao. MUkhang nagulat pa siya.

How did you know that I'm Tamadao? Magkamukha kasi sila kaya kung d ka observant di mo sila

madidistinguish sa isa't isa.

Duh! Di hamak naman na mas pogi si Tamako sayo. Tapos nilayasan ko na siya.

Kaya nung kinuwento ko kay Mom ang lahat, nagulat ako nung tumawa siya ng malakas.

Why are you laughing at me? Can't you see that I'm broken hearted? I wiped the tears in my eyes.

Damn! Baka magkaroon ako ng eyebags nito.

Kasi ganito yun hija... At kinuwento niya sa akin ang nangyari bago niya ako pinanganak. Then

naintindihan ko na. We're destined. Napangiti ako.

At dahil nga sa nangyari, naging sikat ako sa school. Naging madami ang friends ko. Plastic man or real.

Ganun naman talaga di ba [ag sikat madami ang dumidikit? I don't really care kung nakikipagplastikan

sila sa akin. Ang importante, mayaman ako. LOl.

Hi Krizza. Sabi nung isa sa mga fourth year highschool na lalaki na nadaanan ko.

Hello. Tapos nagsmile ako sa kanila at kumindat sa nag hi sa akin. And damn! Muntik na mahimatay

yung kinindatan ko. Ganyan kalakas ang dating ko. Kung sila Tamako at Tamadao ang hinahabol ng mga

babae at bading dito sa school, ako nam

know kung bulag ba siya or nagpapakipot lang. Siguro nagpapakipot lang talaga siya.

Nginitiin ko ang lahat ng lalaki na madaanan ko. Most of them offered na ilibre ako sa lunch but I

declined. Aba, bakit ako magpapalibre eh mayaman nga ako di ba?

Kumuha ako ng kakainin ko para sa lunch and I was about to pay for my food when I noticed na hindi ko

nadala ang wallet ko. Damn! Baka sabihin nila namumulubi na ang pamilya namin. Hindi pwede to!!!

Then Tamako entered the cafeteria with Tamadao at ang mga friends nila tapos pumila sunod sa akin.

Ate, my future boyfriend will pay for my food. Napatingin sa akin ang cashier pati ang mga kasamahan

nila. Si Tamako nagtitingin

sa mga pagkain. Parang hindi lang ako napansin. Pero if I know kinikilig na yan.

Sino sa kanila hija? OO nga naman pala ang dami pala nila.

Siya po. Sabay turo kay Tamako. Napatawa si Tamadao at napatingin si Tamako sa akin. See, I got his

attention.

What? Anong ako ang magbabayad ng pagkain mo? What are you saying? Nanlilisik ang mga mata niya.

Naiwan ko ang wallet ko sa bag ko. Kaya ikaw muna ang magbayad ng pagkain ko kasi wala akong dalang

pera. I smiled to him.

Wala akong pakialam. Ano ka sinuswerte? Nanlalaki pa din ang singkit niyang mga mata. Ang cute cute

lang di ba? Sarap kurutin ng pisngi niya. Nakakagigil. Lol

OO, matagal na. And I gave him my sweetest smile.

Huh! Ikaw ang magbayad ng sarili mong pagkain! Asa ka!

Ganun? Tinaasan ko siya ng kilay.

Ganun!

Okay! Tapos humarap ako sa lahat ng estudyanteng kumakain. Boys, sino ang gustong magbayad ng

lunch ko? Ayaw kasing bayaran ni Tamako, namumulubi daw smmmmmppp! Bigla niyang tinakpan ang

bibig ko. Damn! Ang bango ng mga palad niya. Sarap halikan. Hindi ako gumalaw. Gusto ko ganito na

lang kami.

Ang ingay mo! Tapos kumuha siya ng pera sa wallet niya. Buong isang libo at binigay sa cashier.

Ito po ang bayad niya. Kinuha ng cashier ang pera niya na nangingiti. Pero nanghinayang ako. Kinuha na

kasi niya ang kamay niya sa bibig ko. Di ko man lang nahalikan.

Ate, keep the change daw po. Kinindatan ko ang cashier.

Ano? Lalong lumaki ang mga mata niya at namumula na siya. Imagine 50 pesos lang ang binili ko tapos

keep the change?

Di ba sabi mo keep the change?

Di ko sinabi yun! Ikaw, sumusobra ka na!!! Tumawa lang ako ng malakas at tinalikuran ko siya dala ang

mga pagkain ko. Narinig ko ding tumatawa sila Tamadao at ang mga barkada nila.

Bye Tamako, Don't worry babayaran kita later. May libre pang kiss. Tapos nag flying kiss ako sa kanya.

Tinukso tuloy siya ng mga tao sa canteen. I can almost feel the deathly stare of the other girls. Well,

mamatay kayo sa inggit, sa akin lang si Tamako

Foundation Day ng school namin. Alam niyo naman siguro ang mga nangyayari pag foundation day di

ba? Madaming pakulo. At kumukulo na din ang dugo ko kasi buong araw ko nang di nakikita si Tamako.

Saan na kasi nagsusuot ang lalaking yun? Di tuloy kumpleto ang araw ko.

At dahil first year pa lang ako, kami ang in-charge sa fun booth. Di ko nga alam kung bakit tinawag itong

fun booth eh hindi naman fun ang ginagawa namin. Nagpapa-rent kasi kami ng mga gadgets namin.

Tapos salit salitan sa pagbabantay. Kaya pag turn ko na magbantay, binabayaran ko ang isang classmate

ko para siya ang magbantay. Yes, Mayaman ako eh. bakit ba? Hindi sana ako papasok kasi wala naman

gagawin pero kasi pag hindi ako pumasok, hindi ko makikita si Tamako. Dyahe yun.

Krizza! Lumingon ako sa tumawag sa akin. Tatlong 3rd year high school na may dalang handcuff. I rolled

my eyes. Alam ko na to. Ilang beses na ba sa araw na to nangyari. Ihahandcuff na naman ako sa kung

sino sinong pangit at pulubi.

ANg benta mo ah!

Siempre maganda eh. KUmikita lang naman ata ang booth niyo ng dahil sa akin eh. Hay naku! Kahit

magkano pa ibinayad sa inyo, tatapatan ko yan. Ganito kasi yun. Ang 3rd year and may hawak ng

jailbooth pero wala namang jail. Ihahandcuff lang kayo depende kung gaano katagal na oras ang

ibinayad ng nagpahandcuff sa inyo.

Fifty pesos per hour ang rate nila. Ang cheap! LOl

O sige na, papahandcuff ka ba or babayaran mo na lang ang freedom mo? Pag binayaran mo kasi ang

freedom mo, dodoblehin mo ang binayad sayo. Mga utak negosyante talaga.

Babayaran siempre. Magkano ba?

25 pesos lang. Napatigil ang pagkuha ko ng pera.

Hah? 25 pesos lang? Baket? Nagtaka pa ako ano? Kasi naman kanina 3 hours and pinakamababang oras

tapos ngayon 30 minutes? Duh!

Nevermind, ito, keep the change. Tapos nag abot ako ng 100 pesos pero hindi kinuha ng 3rd year ang

pera ko.

Sure ka na babayaran mo? Hindi mo man lang ba itatanong kung sino ang itatali sayo? Tapos napatingin

sila sa mga lalaking papunta sa amin at may isang lalaking nakahandcuff. Tiningnan ko ang nakahandcuff

and lo and behold it's no other than Tamako, my beloved. Ang laki ng ngisi ng mga 3rd year. Nagiging

dollar sign na ang mga mata nila.

Dali dali akong kumuha ng pera sa wallet ko at nagbigay ng 500 pesos sa 3rd year. Ito gawin mong open

time. Dali I handcuff mo na ako.

Ano yun internet shop? Open time?

Manahimik ka na nga lang. Pag natuwa pa ako sa serbisyo niyo, di ko na kukunin ang sukli. Dali na. Tapos

nilagyan na nila ako ng handcuff. Ngingisi ngisi lang ako habang papalapit

sila sa amin. Kung sinuswerte ka nga naman. Naku kung nakilala ko lang kung sino ang nagbayad,

papaliguan ko siya ng milyones ko.

Oy himala magpapatali si Krizza. Nginitian ko lang ang mga 3rd year. Umalis na din sila pagkatapos nila

kaming I handcuff. Umupo na lang kami sa may bench sa cafeteria. Imagine magkatabi kami ngayon ni

Tamako.

Gaano daw katagal to? Ito naman di pa nga kami nakaka 5-minutes gusto na agad matapos. Pag nainis

ako halikan ko to.

Di ko alam. Di ko na naitanong. Bumuntong hininga lang siya. Ngumisi ako ng sekreto. Lol.

Madami pa akong gagawin. Napatingin ako sa kanya. MUkhang pagod nga ang itsura niya. Nakakaawa

naman si Tamako ko.

Ano ba ang gagawin mo? Gusto mo tulungan kita? Tiningnan lang niya ako. Himala hindi niya ako ngayon

iniisnab.

Bakit nagpahandcuff ka? Di ba binabayaran mo? Paano niya nalaman yun? Pinasubaybayan niya ako?

Ini-istalk niya ako? Ay Bongga! Nakakakilig naman.

Iba ka eh. Tapos naubos na ang pera ko.Tapos ngumisi ako sa kanya.

Baliw ka!Seryoso ang pagkakasabi niya nun pero may kunting ngiti sa labi niya. Ba't ba ang pogi pogi ng

nilalang na to?

OO. Sa'yo. Tumawa lang siya ng mahina.

Tara na nga! Tapos hinawakan niya ang kamay

ko na katabi ng kamay niya. Hinawakan niya ang kamay ko! Hinawakan niya ang kamay ko. Hinawakan

niya ang kamay ko! I think I'm gonna die. Okay, OA na. Pero di nga, hinawakan nga niya ang kamay ko

tapos hinila niya ako . Napasubsob ako sa gilid niya. AT di ko napigilan na singhutin siya. Ang bango kasi.

Hmmmmmmmm.....

Lanvin

Lanvin ang perfume ko. Wag mo ubusin ang amoy. Tapos tumawa ulit siya. Waaaaa. ANg dami na niyang

tawa. Tapos HHWW pa kami. Kinikilig ako. Damn!

Teka , teka! Saan mo ako itatanan? Sasama naman ako sayo eh. Tumawa lang siya ng malakas at

binagalan ang lakad. Pero hindi pa din niya ako sinagot. Instead, he just clasped his fingers unto mine.

Ang init ng palad niya. Parang lalagnatin ata ako sa kilig.

Basta, bilisan mo ang paglalakad. Mainit eh. Kita mo to. Kalalaking tao nag iinarte. Kung naiinitan pala

siya bakit sa gitna siya ng field naglalakad?

Di sana umikot tayo sa hallway para di ka mainitan? Bakit kasi dito tayo dumaan? Saan ba tayo pupunta?

Baka bigla na lang akong I assassinate dito. Nakikita ko kasi ang tingin sa amin ng mga fans niya na

parang gusto na akong kainin ng buhay.

Malayo pag doon tayo dumaan? Punta tayo sa booth namin. At bakit ka naman iaassassinate?

Duh! Malapit na akong sabunutan ng mga

fans mo.Kung makatingin naman kala mo mga mayayaman

Di nga nga natakot nung magtapat ka sa akin tapos ngayon natatakot ka? Naalala niya yun? Memorable

sa kanya?

Hindi ako natatakot sa kanila. Natatakot ako sa sarili ko. Baka mahalay kita sa gitna ng field. Tumawa

lang siya ulit. Tapos naglakad na kami papuntang booth nila which is the horror house. Damn! Pwede na

akong mamatay.

Ay wait , d pa pala pwede, di pa ako nakakagawa ng last will and testament.

Oi tol, nag cr ka lang may bitbit ka na agad? Nakita ko na nagbabantay si Tamadao sa may entrance ng

Horror house.

Jailbooth. Tapos sabay taas ng kamay namin na nakahandcuff.

Jailbooth? Eh bakit kailangang, magkaholding hands kayo? Pinandilatan ko ng mata si Tamadao. Paano

kong maconscious si Tamako at bitiwan ang kamay ko? Epal talaga yang kambal niya.

Papasok kami.

Huh? Dyan kayo magdedate?

Hindi. Nakaduty ako ngayon sa loob.

May pumalit na sayo.

Ganun ba?

Oo pero sige pumasok na kayo libre lang para sa inyo. Tapos kinindatan ako ni Tamadao. Nginitian ko

siya. Minsan pala may silbi din itong kambal ng mahal ko.

Pagkapasok namin, hindi naman nakakatakot. Hindi naman kasi ako matatakutin

pero kunyari natatakot ako kasi para libre tsansing. Wahehehe. Kumapit ako sa braso ni Tamako kasi

madilim. Hindi pa kami nakakalayo sa entrance nung may pinapasok sila na madaming gradeschoolers

na nagtatakbuhan sa takot. Wala na kaming nagawa kundi ang pumunta sa gilid para di kami

masagasaan. Pero natulak pa din ako, mabuti na lang nahawakan niya ako sa bewang kaya nagkayakap

kami. Hanggang leeg lang niya ako, kaya nakasubsob ako sa dibdib niya. Amoy pogi talaga siya.

Maya maya pa may sumigaw! Nagsisigawan ang mga gradeschoolers kaya nakiuso ako.

Damn! Ayoko na!! Ayoko na!!!!! Tapos hinigpitan pa niya ang yakap niya sa akin.

Patay na ako!!!! Patay na ako!!!!!

Bat di mo sinabi sa aking takot ka sa horror house? Oiiiii concern siya sa akin!

Hindi ako takot sa horror house!!!!!Pero patay na ako! Patay na patay na ako sayo!!!! Tapos tumawa ako

ng mahina. Lumuwag ang yakap niya sa akin.

Baliw ka talaga! Tapos tumawa siya ng kunti at hinalikan niya ang buhok ko.

Hinalikan niya ang buhok ko!

Oh my God!!!

Simula nung horror booth scene, nag iba na ang pakikitungo sa akin ni Tamako. Kung dati, pag nagkikita

kami sa hallway hindi niya ako pinapansin, ngayon inaacknowledge na niya ang kagandahan ko by

nodding at me. Kung dati nung nagpalibre ako sa kanya isang libo ang dala niya ngayon pagnagkataon na

magkasabay kami ng lunch at siya ang pinapabayad ko, sakto na ang binibigay niya. Oh di ba? Talagang

nag eeffort na siya para mabaryahan ang pera niya para sa akin, para ma please ako. Siempre sino ba

naman ang makakaresist ng kagandahan ko? Not to mention na sobrang yaman ko pa. Who could resist

me? Not even the high and mighty Tamako Sia. Naku! Just thinking of him, kinikilig na ako.

OO nga pala, January ngayon, at ngayon ang time ng canvassing para sa student government for next

year. Siyempre tumakbo ako bilang Senator. Gusto ko nga sana President ang tatakbuhan ko kaso para

lang daw sa mga upcoming 4th year ang position na yun. Di ba kalokohan lang? Sarap nga batukan ng

nagpauso nun eh. Di bali pag naging officer ako magpapasa ako ng bill para ipaabolish ang kalokohang

Naglakad ako papuntang SG office kasi doon ipopost ang mga nanalo as SG Officer. At dahil masikip,

hinintay ko muna ang ibang estudyanteng makatapos sa pagtingin sa result. Di, joke lang. Siyempre

nakisiksik ako noh. Duh!

Excuse me, excuse me, bakit ba kayo nakikiusyuso sa result eh hindi naman kayo mga kandidato. Tapos

hinawi ko

ang mga humaharang sa akin.

Ang yabang naman. Kala mo kung sino. Tiningnan ko ng masama ang nagsalita. Aba may umangal?

Nagrereklamo ka? Tapos tinaasan ko siya ng kilay.

Buti na lang hindi kita binoto sa ugali mong yan, wala kang matinong magawa sa SG. Aba palaban siya

Bakit ikaw may matinong magagawa sa SG? And besides di ko na kailangan ang boto mo. Hindi ka

kawalan sa pagkapanalo ko. Hmp! Tapos inismiran ko ang babaeng yun. If I know, insecure lang yun.

Nung nasa harap na ako ng bulletin board ito ang tumambad sa akin:

Senators:

1. John Robert Powers-869

2. Krizza Marie Yen-868

3. Hindi na importante ang pangalan

4. Mas lalong hindi na importante ang pangalan

Nagulat, nagulantang ang aking pagkatao. I expect to win, but I didn't expect to be number 2. Parang

natalo pa din ako. Sino ba kasi ang gusting maging number 2 lang? Kahit sa pag aasawa, pangit pag

sinabihan kang number 2. Sa marathon, talo ka pag number 2 ka lang. Kung iisa lang pala ang kukuning

senator, natalo ako? AT ang masaklap pa, isa lang ang lamang. Kung binoto pala ako nung babaeng

reklamador eh di nanalo ako. Siempre pati mga friends niya iboboto din ako. Eh di sana ako ang number

1. Sana pala, sana, hindi na lang ako nagrely sa charm ko kasi alam ko naman na maraming

inggetera sa school na ito, sana ginamit ko na din ang pera ko. I was not used to being the second best, I

am used to being the best.

Umalis ako sa harap ng bulletin board ng malungkot, pumunta ako sa library sa umupo sa sahig, sa

pinakatago at pinakadulong part. Yung walang nakakakita. Yung hindi nakikita ang pagkatalo ko. I am still

Krizza and no one should see my misery.

Hoy, anong nangyayari sayo? Napaangat ang tingin ko sa nagsalita. It's Tamako. Sino pa ba ang

makakamiss sa akin kung mawala ako bigla sa sirkulasyon? Siempre si Tamako lang.

Wala. Tapos yumuko ulit ako at nilagay sa mga tuhod ko ang ulo ko.

Anong ginagawa mo dito?

Umuupo. Obvious ba? Tapos naramdaman ko na umupo din siya sa tabi ko. Ang lapit lapit lang namin.

Naaamoy ko na naman siya. Ang sarap talaga niyang singhutin.

Bakit dito?

Bawal ba? I heard him chuckle. Damn! Pati ang pag chuckle niya nakakainlab. Siguro pati pag burp niya

mamahalin ko din. Bakit ba kinikilig ako? Di ba dapat malungkot ako?

Tapos naramdaman ko na hinawakan niya ang chin ko. Sh!t! Hindi ko yan huhugasan ng isang linggo.

Tapos nagkatinginan kami. ANg pogi pogi talaga niya. Ang cute cute ng singkit niyang mga mata. Ang

sarap kurutin ng pinkish at makinis niyang pisngi, ang tangos tangos pa ng ilong niya at napakissable

ng lips niya. Aaaahhhhh! Hindi talaga ako nagkamali sa pagpili sa kanya. Siya na talaga ang lalaki na para

sa akin.

Bakit ka malungkot? Ohhh damn! Ang pogi pogi talaga niya. Sheeet lungs!

Ahmmm, ang pogi mo kasi. AY mali! Bakit ba natutuliro ako pag katabi ko siya?

Huh?Alam ko naman na narinig niya yun. Gusto lang niyang uulit ulitin ko. Wahahaha.

Ahh wala, kasi natalo ako sa SG.

Hindi naman ah. Nanalo ka di ba?

Pero hindi ako number 1. Parang natalo pa din ako. I pouted. May nakapagsabi kasi sa akin na cute ako

pag nagpout ako. Dagdag ganda points lang.

Nagkataon lang na hindi nakami pwede bumoto ni Tamadao kaya ka nagnumber 2. Kung pwede lang

bumoto ang 4th year, naku, pinakain mo ng alikabok si John Robert. Pero kahit hindi ka nag number 1,

ikaw pa din ang number 1 para sa akin. Tapos ngumisi siya. Wala na! Natunaw na ako. Amp lang.

Talaga? Nag pout ulit ako. Mukhang effective eh.

Opo. Kaya wag ka nang malungkot. Tapos hinawakan niya ang ulo ko at hinalikan ang noo ko. Napapikit

ako. Waaaaaaa! Waaaaaa! Oh my God. Kung ganito na lang palagi ang mangyayari pag natatalo ako,

magpapatalo na lang ako palagi. Lol.

Nung magmulat ako ng mata, ang lapit lapit ng mukha niya sa mukha ko. Kunti na lang mahahalikan

na niya ako. Sana halikan niya ako. Mamamatay ako pag di niya ako hinalikan.

Totoo ba yan?

Of course. Tapos tumatawa siya ng kunti pero ang lapit lapit pa din ng mukha niya sa mukha ko.

Sige nga, kung hindi ka nagsisinungaling, halikan mo ako. Okay! Magtatsansing na rin lang lubos lubusin

ko na. Todo na to!

Ha? Mukhang nagulat pa siya sa sinabi ko.

Ayaw mo ata eh. Hindi totoo yang sinabi mo. Tapos lumayo ako, nang kunti. Kunti lang.

Bakit ba palagi mo akong pinangungunahan? And with my eyes wide open, hinalikan niya ako. Kahit na

ineexpect ko na ang bagay na yun, hindi ko pa rin mapigilan ang sarili ko na magulat. Nagsitayuan ang

lahat ng balahibo ko sa katawan nung maglapat ang lips niya sa lips ko. Gusto kong magtitili sa kilig pero

di pwede baka matigil ang paghalik niya sa akin. Actually kasi naglapat lang naman ang lips niya sa lips

ko. Kung inalis niya agad makokonsider na smack yung kiss pero ang pagkakaiba nga lang nagtagal yung

labi niya sa labi ko. Nagbilang ako hanggang sampu, pero hindi pa din naalis yung lips niya sa lips ko.

Hindi na ako gumagalaw, hindi na rin ako humihinga. Pumikit ako. It's rude daw kasi to stare habang

may humahalik sayo.

Krizza... Sabi niya after ng mga 20 seconds pa. Nanghinayang ako kasi inalis na niya ang lips niya.

/>Hmmm...? Nakapikit pa din ako.

Hindi bawal ang huminga. And I heard him chuckled.

Nagmulat ako ng mga mata ko. Ganun ba? I inhaled deeply. Tumawa siya. ANg sarap ng feeling. ANg

sarap ng feeling ng huminga pagkatapos kang halikan ng taong mahal mo.

Next time, don't forget to breath when I'm kissing you. Tapos inakbayan niya ako. Magpapatalo na ako

palagi sa SG election.

May next time pa? And I grinned.

These past 2 weeks ang pinakamasayang mga araw sa buhay ko. Ako na ata ang pinakaswerteng babae

sa mundo. Mayaman na ako, may boyfriend pa ako na uber sa pagkapogi. Ganito pala ang feeling na

maging official girlfriend ni Tamako Sia. Madami ang naiinggit pero feeling mo naman lumulutang ka sa

kaligayahan.

Kaya nga siguro hindi ko napansin na late na pala ako. Hindi kasi ako tinext ni Tamako na hindi niya ako

susunduin. For 2 weeks kasi siya ang sumusundo sa akin mula sa bahay papuntang school. Oh di ba

boyfriend na boyfriend ang dating.

Kaya siguro hindi niya ako sinundo ngayon kasi baka may surprise siya sa akin. February 14 kasi ngayon.

Valentines day! Ayyyiiiie! Ano kaya ang regalo niya sa akin? Diamond ring? Porsche? BMW? O baka

house and lot?

Pagdating ko sa school, naramdaman ko naman ang mga tingin ng mga estudyante sa akin. Iba na talaga

at sikat. Hinayaan ko na lang sila na tumingin sa akin at mamatay sa inggit. Dumiretso na ako sa room

namin. Di ko na nadatnan ang flag ceremony at din a rin ako umabot sa first period namin. Late nga kasi

ako di ba?

Nung nasa second floor na ako, ang creepy kasi walang masyadong taong dumadaan. On going pa kasi

ang first period class tapos madadaanan ko pa ang hunted girls cr sa tabi ng library. Waaa, sana wala

akong multong makita. Nung mapadaan ako sa girls cr na hunted, may narinig akong umungol. Bigla

akong napatigil, tapos umungol ulit. Napatayo

ang balahibo ko.

Syet! May multo nga! Pero para makasiguro ako na multo nga, lumapit ako sa pinto ng cr at dahan

dahan kong binuksan. Nanlaki ang mga mata ko sa nakita ko. Kasi instead na multo ang makita ko, nakita

ko ang isang babae na nakasandal sa pader tapos sa harap niya ang lalaki na hinahalikan siya. So parang

nakaharap ang babae sa akin at ang lalaki nakatalikod. PEro hindi ako nakita ng babae kasi nga nakapikit

siya. Tsk tsk.

Syet! Kala ko multo. Ibang klaseng multo pala. Iba na talaga ang nagagawa ng valentines day. Napangiti

ako at isasara na sana ang pinto nung umungol ulit ang babae. Hmp! Paano sila hindi mabubuko eh ang

ingay nung babae. Haller!

Ahhh Tamakooo..Napatigil ang pagsara ko ng pinto nung marinig ko ang sinabi nung girl. Di ako

makagalaw ng mga ilang seconds habang tinitingnan ko ang dalawa na naghahalikan sa harap ko. After

mga 5 seconds naramdaman ko ang pag-akyat ng dugo sa ulo ko. Mabilis akong lumapit sa dalawa at

hinila ang collar ng lalaki para matingnan kung si Tamako nga ang kahalikan ng malanding girl.

Tamako!?

Krizza? Hindi ko alam kung sino ang mas nagulat sa amin, pero nagkatinginan kaming dalawa.

Anong ginagawa mo?

Can't you see that we're kissing? The B!tch answered me pero di ko siya pinansin. Kay Tamako lang ako

nakatingin.

Why are you kissing her?

Nararamdaman ko na ang pag iinit ng mga mata ko pero hindi pa ako iiyak.

Isn't it obvious? Tapos na kayo. She have this smile that I wanted so much to wipe off by slapping her.

Pero sa ngayon hindi yun ang priority ko. Mas priority ko ang malaman kung bakit hinahalikan siya ni

Tamako. Kahit obvious na, gusto ko pa din malaman mula sa kanya. Hindi uso sa akin ang assumption

kasi hindi naman ako nag aral sa assumption. Okay corny.

We're done. Parang may sumabog na bomb nung sinabi niya yun. Hinintay ko na masira ang cr at ang

building at kainin na lang ako ng lupa pero walang nangyari. Mas nararamdaman ko pa ang pagkasira ng

puso ko.

Bakit? I believe that was the most logical question sa lahat. Bakit tapos na kami. Yun naman ang

tinatanong ng lahat ng mga binibreak di ba?

Hindi kita mahal. Another bomb. Nagkalurayluray na ang puso ko. Pero kaya ko pa to. Kakayanin ko pa

to. Then it sinked in. Hindi kita mahal. Hindi niya sinabing hindi na kita mahal. Sinabi niyang hindi kita

mahal. Hindi niya ako minahal.

You never loved me? Masakit marinig mula sa akin pero kailangan ko pa din malaman. I need to know or

it will kill me.

I don't love you. I just tolerated your whims. And I realized, that it's not even worth trying. Gusto ko

siyang sampalin sa mga pinagsasabi niya. Para lang

matahimik siya. Gusto ko na din siyang pagmumurahin pero masyado akong na shock.

Pagkatapos ng lahat, sasabihin mong you just tolerated my whims? Mabuti sana kung una pa lang sinabi

mo na sa akin na tinotolerate mo lang ako para hindi ako umasa. Alam mo naman na gusto kita una pa

lang but you made me believe that you love me too. Sana hindi ka na lang naging sweet. Sana hindi ka

na lang naging mabait sa akin. Kasi umasa ako na mahal mo rin ako. I clinched my fist para matigil ang

panginginig ng katawan ko. Para din mapigil ko ang sarili ko na sakatan silang dalawa.

Okay! Cut! Nice take! Pahinga muna kayo. PA pakiretouch ng make up ni Krizza. Napatingin kaming tatlo

sa pinto ng CR and I saw Tamadao in front kasama ang iba pang estudyante. We didn't even notice na

may nakikinig at nakakakita na pala sa amin. Tiningnan ko ng masama si Tamadao. Nag peace sign siya

sa akin.

Shut Up! I hate you! I hate both of you! Tapos tumalikod ako kina Tamako at sa B!tch at pumunta kila

Tamadao sa may pinto para lumabas ng CR.

Teka, bat ako nasali? Director alng ako dito. Oi, tol, ano ba! Suyuin mo. Tapos lumapit siya kina Tamako

at tinulak tulak ang kambal niya.

Bakit pa? I didn't ask her to fall in love with me. Sinabi niya yun ng may napakalamig na tono. Tama nga

na there's a thin line between love and hate kasi unti unting

napaplitan ng galit ang pagmamahal ko kay Tamako.

Pagkarinig ko ng sinabi na yun ni Tamako bumalik ako and slapped him. Jerk! Tapos dumaan ako sa

harap ni Tamadao at binatukan ko siya.

Don't make fun of someone else's misery. Especially my misery. I said to Tamadao thru gritted teeth.

TABI! I shouted sa lahat ng nakaharang sa pinto. Palabas na sana ako nung humirit ulit si Tamako.

Krizza, hindi lahat ng gusto mo makukuha mo. Lumingon ako sa kanya at nakipagtitigan.

You have already proven your point. There's no need to rub it in. Pero alam mo Tamako, there's nothing

wrong with loving me. You could have at least tried harder. I walked past all of them with my chin raised

It's just a broken heart and I can handle it at kahit magunaw pa ang mundo, ako pa din si Krizza Marie

Yen. Mayaman.

Kahit mayaman ako, umiiyak din ako. Katulad na lang ngayon. After ng scene sa CR, hindi na talaga ako

pumasok. Nagpasundo na lang ulit ako sa driver namin at umuwi ng bahay. At mula nung dumating ako

pumasok lang ako sa kwarto at umiyak ng umiyak. Hindi din ako pinapansin ni Mommy kasi alam niyang

magagalit lang ako pag pinakialaman.

The next day, umiyak pa din ako. Buti na lang Saturday at walang pasok. Kais paano ako makakapasok

kung maga ang mata ko. Lumalabas lang ako ng kwarto pag nagugutom ako. Alangan naman na di ako

kumain? Ayaw ko pa namang mamatay. Hindi worth si Tamako para pagsayangan ko ng buhay. And

besides walang magmamana sa mga kayamanan namin pag namatay ako.

Tinanong nila Mommy kung bakit ako umiiyak ang sabi ko na lang, nabasted ako kaya pinagtawanan lang

nila ako ni Daddy tapos binigay sa akin ni Mommy ang debit card niya.

The next day Sunday, pumunta ako ng mall, nagshopping at nagpaganda. Tapos nagsimba din ako para

magpasalamat sa pagbigay sa akin ni Mommy ng debit card niya.

Pagkauwi ko sa bahay, tapos na ang pagluluksa ko.

Nung pasukan na ng Monday, sinigurado ko na magandang maganda ako na kahit ang mga Diyosa sa

Olympus ay maiinggit. Pero hindi ko to ginagawa para bumalik sa akin si Tamako. Ginawa ko to para

ipakita sa kanya na hindi ako ang nawalan.

Krizza, gumaganda ka ata ah. Ganyan ka ba pag brokenhearted, Lalong gumaganda? Napatingin ako kay

Tamadao na nagsalita. As usual kasama pa din niya ang kambal niya. Ngumiti ako kay Tamadao pero

hindi ko na siya sinagot. Hindi ko tiningnan si Tamako., umalis na lang ako sa harapan nila at dumiretso

sa cafeteria.

For 2 weeks, naging ganyan ang routine ko. I pretend that Tamako don't exist kahit na nakikita ko siya

palagi kahit saan. Pag nagkakasalubong kami, parang hangin lang ang dumaan sa tabi ko. Pero everytime

na nangyayari yun hindi ko maalis ang sakit sa dibdib ko. There's a hallow in my heart na parang may

kulang. So I resorted sa isang bagay that could somehow fill that hallow.

Panakip butas. So, I started b!itchin' around. I flirt with every attractive guy in school. Except of course

sa kambal. I dated most of them. Nakipaglandian ako sa public that everyone started calling me a b!tch.

But I don't really care kasi matagal na nila akong tinatawag na ganyan. Nang agaw ako ng boyfriend ng

may boyfriend and later on drop the guys like a hot potato. Hindi ako naging man-hater, on the contrary,

I love men.

Katulad ngayon, Im with Calvin Klein ang bagong transferee ng school namin. He is a model and he is

quite handsome. Nakita ko kanina na nag iisa siya sa table dito sa cafeteria so, I approached him.

Kawawa naman kasi siya.

You know what Krizza, I think you're the most friendly girl in this school. I smiled widely at him.

Really?

And I think I like you already. Tumawa ako ng mahina. Nakakawala kasi ng poise kung hahalakhak ako di

ba? Duh!

I think I like you too. But, I'm afraid I'll end up breaking your heart if you'll like me too much. I give him a

teasing smile. Usually guys love a challenge and I just offered him a challenge he can't resist.

I believe you're worth all the heartbreak . Tapos hinawakan niya ang kamay ko na nasa taas ng table. He

is fast. Kung malandi ako, mas malandi ang lalaking ito.

Don't tell me I didn't warn you Calvin. I am about to touch his face when someone grab my hand and

pulled me away from the table and out of the cafeteria. Nakita ko pa nung tumayo si Calvin para habulin

ako pero pinigilan na siya nina Tamadao at ang mga barkada nila. Nung mahimasmasan ako sa

pagkakahatak sa akin inalis ko ang braso ko na hawak ni Tamako.

What!? Anong problema mo at nanghahatak ka na lang bigla bigla? Sigaw ko sa kanya.

Would you stop flirting with every guy you met? Halos lahat na lang ng lalaki dito sa school nilalandi mo.

Kulang na lang pati kinder i-date mo. Singhal niya din sa akin. I don't know why he is so angry kung in the

first eh siya tong ayaw sa akin.

So anong gusto mo? Ikaw ang landiin ko? Ikaw ang i-date ko? For your information hindi ko

pinagpipilitan ang sarili

ko sa taong ayaw sa akin. Sumigaw na ako. Naiinis ako eh. Akalain mo yun, AKo si Krizza Marie Yen,

mayaman, hinahatak hatak na lang ng ganito at sinisigaw sigawan ditto sa hallway sa labas ng cafeteria?

I kung ipasalvage ko kaya ang lalaking to?

Tumino ka! Hindi ugali ng matinong babae ang ginagawa mo!

Matino ako! Mukha bang mental institution ang paaralan na to? Kung hindi ako matino hindi ako

tatanggapin dito. Parang matatawa ako sa sinagot ko sa kanya. Wala kasing kakonek-konek eh. Kung

hindi lang ako nagagalit, matatawa na talaga ako.

Wag mo akong pilosopohin! Bulyaw pa din niya. Alam mo ba kung anon a ang tingin ng mga tao sayo sa

school na to? Kaladkarin, Easy to get, Flirt...naningkit ang mga mata ko sa sinabi niya. This guy really

have a talent of getting into my nerves and hurting my feelings.

I don't really care. Why do you care? I said calmly. I'm more dangerous when I'm calm. Ibig sabihin, mas

galit ako. At seryoso na ako.

Hindi niya sinagot ang tanong ko. Lumapit ako sa kanya at tiningala siya para magkatinginan kami. Why

do you care indeed Tamako? Why are you affected? Bakit bigla bigla ka na lang ngayon nakialam sa

buhay ko? I touch his face gently and cursed myself. It was instinct. Pero dahil sa ginawa ko hindi na siya

nakagalaw. Nakatingin na lang siya sa akin.

I could be

a whore at wala ka nang pakialam dun. Buhay ko to so stay out of it. This will be the last time na

pakialaman mo ang buhay ko. Ngayon, kung nagseselos ka dahil binibigyan ko ng atensiyon ang ibang

lalaki at ikaw ay hindi, then I'm sorry, but you've lost your chance. Kasi kahit sabihin mo ngayon na

mahal mo ako, hinding hindi na ako maniniwala sayo.

And true enough, simula noon hindi na kami nag usap pa ni Tamako. Then 2 weeks after, nung last day

ng examination namin nakatanggap ako ng isang invitation na binigay sa akin ng classmate ko.

Ano to? I asked her

Invitation. Buti ka pa invited. Nakakainggit ka talaga Krizza. Siempre mayaman ako eh. Duh! Pero hindi

ko na sinabi yun. Sayang sa laway.

Para saan ba to?

Hindi mo ba alam?

Magtatanong ba ako kung alam ko? Tinaasan ko siya ng kilay. Kasi parang duh! Hellaer!

Para yan sa despidida party ng Sia twins mamayang gabi. Sa lahat ata ng first year ikaw lang ang invited.

Pero lahat ng 4th year at 3rd year invited. Tapos yung ibang second year. Ikaw lang sa first year. Oo na

ikaw na ang inggit.

Siempre, ganun talaga, mayaman ako eh. Lol. At bakit nila kailangan ng despidida ? Magpapakamatay na

ba silang dalawa? Ngayon pa lang magpapadala na ako ng wreath Di naman halatang galit ako noh?

ANo ka ba!? Sa pogi nila magpapakamatay sila? Sayang kaya. Despidida yun para sa pag- alis nila bukas.

Doon na kasi sila mag-aaral sa Japan. Ang sosyal di ba? Anong sosyal doon?

Ah ganun ba? Tapos nilagay ko sa bag ko ang invitation at nagconcentrate sa last exam namin. After ng

exam niyaya

ko si Calvin mag mall and nag bar kami hanggang hating gabi. Friday naman na ngayon and first time

kong pumasok ng bar. Ito pala ang tinatawag nilang night life. I also had my first taste of alcohol . Ang

saya pala.

The next day tanghali na ako nagising at bumaba na ako sa dining room para mag lunch. Nakita ko ang

katulong namin na naglalagay ng pagkain sa table. Wala kasi sila Mommy at Daddy dahil may business

trip. Lagi naman eh.

Krizza, may sumundo sayo dito kagabi. Pero sabi ko umalis ka kasama ang poging model ng perfume.

Tapos kaninang umagang umaga bumalik dito, eh sabi ko tulog ka pa. Kaya yun umalis na lang siya.

Ano po ang pangalan Ate? Hmmmm.... Sino kaya yun?

Ay, di ko natanong. Basta maputi, pogi, matangkad at singkit ang mata.

Nag isip ako saglit. Si Kim Bum siguro teh. Lol.

Siya nga ata yun. Tawagan mo na lang si Kim Bum baka importante ang kailangan kasi dalawang beses

nang nagpabalik balik eh.

Damn! Di ko alam ang number ni Kim Bum. Di mo natanong Ate?

Bakit ko naman itatanong? Ikaw talagang bata ka. Itanong mo sa mga classmates mo baka alam nila.

Tapos umalis na siya at pumunta sa kitchen. Pagkaalis niya, tawa ako ng tawa. Wow, binisita ako ni Kim

Bum. Lol.

Ay.... May iniwan pala siyang envelope kagabi nasa table. Baka daw kasi dumating ka at nawala mo yung

sayo, ibigay ko daw yan. Tapos tumingin ako sa white envelope na nasa taas ng table.

Tapos bigla akong tumigil sa kakatawa. It was the same envelope na binigay sa akin ng classmate ko

kahapon na nilagay ko na lang basta basta sa bag ko.

Ngayon ang alis nila. Or baka nakaalis na sila. Naramdaman ko ang pagbigat ng dibdib ko.

Goodbye Tamako.

Let's drink to that! I drink my vodka buttoms up. Naramdaman ko ang init ng inumin from my throat to

my chest to my stomach and I welcomed it joyfully. Aahhhh! Ang sarap!

Ito namang si Krizza kung makainom parang mauubusan ng alak. Tapos tumawa silang lahat. Ngumiti

lang ako.

Ikaw naman Aly kung makapagdesisyon para kang mauubusan ng lalaki. Nagtawanan ulit sila.

Para namang d pa kayo nasanay kay Krizza eh 13 years old pa lang yan, laman na yan ng mga bar. Hindi

na yan tinatablan ng alak noh!

Kunsabagay. Sang ayun ni Corrs.

Pero di nga Aly, are you sure that you're getting married? Baka on the throes of passion ka lang nung

sinagot mo ang proposal ni...ni.... Sino nga ang bf mo?

Kevin. She supplied.

Ni Kevin.

Di noh. He did it in front of my parents.

OMG! You're doing it in front of your parents?

Gagah! Tapos nagtawanan kaming lahat.

Okay, since desisyon mo yan, congratulations na lang. For Aly and Kevin! Buttoms up! I raised my glass

and the 3 of them raised their glass too.

Damn! Mababawasan na tayo.

Nakakalungkot naman. And we all sighed and looked at each other.

Aminin ko man o hindi mamimiss ko si Aly. She is getting married and It's a fact na nag iiba na ang buhay

ng isang tao pag nagpakasal. By the way, andito kami ngayon sa bar with my 3 close friends, na sina

Yanyan, Corrs and Aly. They are my friends since college and believe it or not I am 23 years old now.

How about you Krizza, kelan ka magpapakasal? I looked at Yanyan and smirked at her.

Mali naman kasi ang tanong mo Yan. Dapat ang tanong kay Krizza ay kung kelan siya magseseryoso.

I am serious.

Like hell Kre! Minsan iniisip ko kung kaibigan ko ba talaga ang mga to. Eh most of the time kinokontra

lang naman nila ako.

Nakailang boyfriend ka na ba since new year? 8? 9? Eh March pa lang ngayon. Tapos sasabihin mong

serious ka sa kanila. You drop them like a hot potato.

It's not my fault if I fall out of love. Hindi ko mapipilit ang sarili ko. Totoo naman eh.

You never love them in the first place. You just got tired of them. Jeez! Nagiging hot seat na ako.

Tama. That's why you can't commit to a serious relationship. You never love any of your boyfriends.

Bakit nainlove ka na ba?

Hindi pa, pero at least hindi ko sinasagot ang mga lalaki kung di ako sigurado na

love ko talaga sila.

In short you're leading them on.

Of course not. SInasabi ko sa kanila pag hindi ko sila gusto. Hindi katulad mo manligaw lang sinasagot

mo agad.

Hindi lahat! Pag pangit siempre binabasted ko din. Yuck kaya yun! LOl. Yung iba naman, I'm giving them

a chance to love me. And besides it's a mortal sin to commit myself sa isang guy. That would be utter

selfishness to other guys. The three of them just rolled their eyes.

Hay naku Krizza, hintayin mo lang ang araw na mainlove ka. It's now my turn to roll my eyes. Palibhasa

inlove ngayon yang si Aly kaya ang tingin sa mundo ay in love lahat. Hays.

Nainlove na kaya yan. Napatingin kaming lahat kay Yanyan.

Kanino? Dun sa Model ng perfume na habol ng habol sa kanya nung college? In fairness pogi yun ha.

Hindi dun. Nakita mo naman kung paano pinaiyak yun ni Krizza.

Eh sino?

Yung naging boyfriend niya nung first year highschool siya. Ano nga name nun Kre?

Boyfriend? meron ba? Gumagawa ka na naman ng istorya Yan. Tapos sinipa ko ang paa niya sa ilalim ng

table.

Ahhh. Yung kinukwento niya sa atin nung college. Ano nga name nun? Tama

Tapos nagtawanan silang tatlo. Hindi! Adik to. Tamako Sia. Saan na kaya yun Krizza?

Aba malay ko. Baka nasama sa nasawi sa lindol. And for your information, 2 linggo lang kami nun noh!

Hindi pa nga sure kung naging kami nga. Baka hallucination ko lang yun.

Kaya siguro hindi ka mainlove inlove sa ibang guys kasi Sia pa din ang mahal mo.

Tama! Nagkasabay pa si Yanyan at Corrs. Kaazar naman!

Duh! Ang tagal tagal na nun and besides bago pa siya lumayas dito sa Pilipinas, wala na akong pagtangi

ni katiting na pagtangi sa kanya.

Weh? Di nga!

Weh? Yes nga!

Sure ka?

Oo naman! Tapos uminom ulit ako ng vodka.

Mukhang hindi eh. Pinagtutulungan ako ng mga kumag na to ah!

Hmp! Kahit magkita pa kami ngayon, kahit isaksak pa siya sa baga ko. Kahit paghubarin pa siya sa harap

ko never ko siyang magustuhan. Kahit pagnanasa ko hindi na mabubuhay kung siya ang kaharap ko.

Woooohh! Ang habang speech noon ah. Pero di pa rin ako maniniwala.

Kung ayaw niyo maniwala eh di pustahan na lang. Mayaman ata ako.

Oi pustahan daw oh!

Sige ba! How much?

Ay sheeeet! Nakalimutan ko na bilyonaryo pala ang mapapangasawa ni Aly.

Isang milyon. For sure kahit si Aly magdadalawang isip na pumatol.

Oo ba! Nagulat ako na si Yanyan ang sumagot. Sa lahat kasi sa amin siya ang pinakakuripot. Kaya lalong

yumayaman eh, kasi kuripot.

Sure ka Yan?

OO naman. Sure na mananalo ako. Magaling akong tumingin ng investment. Within this year Krizza. Pag

hindi ka pa rin inlove by the end of the year talo na kami.

Sus kahit habaan mo pa eh. Nakikita ko na ang 1million check sa harapan ko. Napangiti ako.

Basta deal na yan ah.

Drinks for the ladies. Napatingin kaming lahat sa waiter na may bitbit na tatlong drinks.

Kanino galing?

From that guy over there.

Napatingin ako sa tinuro ng waiter na table sa likod namin, but ang nakita ko na lang ay ang likod ng guy

na papalabas ng bar.

I woke up with a heavy head. Ito lang palagi ang drewback kung mag iinum ako kasi kinaumagahan

nagkakahang over. Aisssshhhh! I looked at the sorroundings around me at napapalo ako sa noo ko.

Ahhhh! Dito na naman ako natulog sa condo ni Yanyan. Siguro pinilit na naman nila akong di magdrive.

Mga pakialamera talaga ang mga kaibigan kong yun.

I checked at the clock and it's only 7AM in the morning. Aba, himala ata na ang aga ko ngayon nagising.

Usually kasi pag nag gigimik kami tanghali na ako gumising. Tumayo na ako, nagtoothbrush at

naghilamos tapos pumunta na sa kitchen ni Yanyan. Nagtataka kayo siguro kung bakit parang bahay ko

na to ano? Siyempre kasi 2 times a week ba naman akong matulog dito kaya siyempre may mga

personal things na rin ako dito.

Pagdating ko sa kitchen, walang tao pero may toasted bread at brewed coffee na. Maaasahan talaga ang

mga katulong ni Yanyan. Kumuha ako ng kape at bread at naglakad papuntang terrace kasi for sure

andun silang tatlo.

And she's not telling us about it?

I can't believe she kept it from us.

But why would she do that?

I don't know. Sabay sabay na sabi ni Aly and COrrs.

But is it true? Baka rumor lang yan. You know, how gossips are.

Hello Corrs, it's her Mom who said it.

Hoy! ANo yan! Gulat ko sa kanilang tatlo.

Ayyyyy Sheeet!!!! Sabay pa silang tatlong napatalon. Tumilapon pa ang kape ni Yanyan. Nabitawan ni Aly

ang toast niya at nabitawan din ni Corrs and newspaper na hawak niya na pinagkakaguluhan nila kanina.

Ano ka ba naman Krizza, ang aga aga nanggugulat ka!

Eh kasi naman, ang aga aga, nagtsitsismisan kayo! ANo ba kasi yan? Hindi nila ako sinagot. Instead

tiningnan lang nila ako ng masama. They are creepy when they're doing that. Parang mga witch lang kasi

hindi pa sila nagsusuklay.

What!?

Ikaw nagtatago ka na ng sekreto sa amin.

Anong sekreto ang pinagsasabi niyo? And please stop looking at me like that. You're creeping me out.

Tapos natulala na lang ako nung nilagay ni Corrs sa pagmumukha ko ang newspaper na nakabukas ang

society column.

The gorgeous Krizza Marie Yen, no longer available.

[/size]

Tapos may nakalagay na malaki at maganda kong picture. Tapos tumawa ako. Tumawa ako ng malakas.

Nagpapaniwala kayo sa ganito? Alam niyo naman how gossip works. Sus! Sino ba ang nagsulat nito?

Wala na atang mapagkikitaan. Then I chuckled. Pero silang tatlo ni hindi ngumiti. Nakatingin lang sila sa

You don't know that you're engaged?

Me? Engaged? C'mon, Aly, what the hell. Of course I am not engaged. Malapit na talaga akong maasar.

Hello! Kakabreak ko lang sa last bf ko tapos engaged na agad ako? What a joke!

You're Mom said so.

My what? Kung ano ano na lang ang naririnig ko. Hangover lang ata ito.

Your Mom. Look here. Tapos tinuro niya sa akin sa baba kung saan may picture si Mom kasama ang

reporter na nagsulat ng article tapos may caption:

The Mom of Krizza Marie Yen confirmed to us that their only child and daughter is already engaged to a

mysterious guy whose identity will be revealed to us during their engagement party this coming

Saturday.

Parang biglang nanlaki ang utak ko sa nabasa ko. How the hell did that happen? Paano akong naengaged

na hindi ko alam! What the Efff! Natulala ako for a while.

Hindi mo talaga alam? Tanong ni Corrs sa akin na siyang dahilan kung bakit ako nawala sa pagkatulala

ko. I grab the newspaper and hurriedly walked to the door.

Teka Kre saan ka pupunta? Tapos humabol silang tatlo sa akin.

Pupuntahan ko ang Mommy ko para I confirm ang kalokohang ito.

PEro... wala ka pang tsinelas! Dali dali kong sinuot ang unang pair ng slippers na nakita ko.

Won't you at least get dress?

Nakapajama ka lang! Pahabol ni Aly pero hindi ko siya pinansin.

Magsuklay ka muna! Pahabol din ni Corrs.

I don't care! There's no way in hell that I would allow something like this to happen to my life.

I will call the valet to prepare your car at the lobby. Lumabas na ako ng condo unit ni Yanyan. Nag uusok

ang ilong ko. Anong kalokohan na naman ang naisip ng nanay ko? If this is a joke, this is a very bad joke.

But I do hope this is only a joke.

Pagbaba ko sa lobby, pinagtitinginan ako ng mga tao. Siguro nagtataka sila kung bakit may lumabas na

babaeng nakapajama, magulo ang buhok at nanlilisik ang mata na lumabas. I almost glared at the people

staring at me. Mga pakialamero talaga ang mga tao. Nakita ko ang kotse ko sa harap ng entrance kaya

sumakay na agad ako. I didn't bother to thank the valet, ni hindi ko binigyan ng tip. Nasa condo ni

Yanyan ang bag at pera ko. Pagkasakay ko pinaharurot ko na ang kotse ko papunta sa amin. I wanted to

be there as soon as possible.

Binuksan ng guard ang gate bago pa ako makalapit baka nahalata niya na pag hindi niya yun gagawin

babanggain ko ang gate. Basta ko na lang pinatigil ang kotse ko sa harap ng bahay, Ni hindi ko pinark ng

maayos.

Pagkapasok ko sa bahay, I saw Mom sitting at the sofa. I stormed to her and slammed the newspaper at

the center table tapos hinarap ko siya.

Mom what the hell is this!?

Good morning dear, maaga ka ata ngayon? She took her time looking at the paper and then dahan

dahan niyang kinuha ang tasa ng tea niya and took her time sipping it. After that tiningnan niya ulit ang

newspaper. Ang bagal bagal naman! Nakakainis. Nakakairita.

Just answer my question Mom. Why did you tell the whole wide world that I'm engaged? I feel like

shouting at her pero hindi ko magawa kasi nga nanay ko siya. Ahhhhh ! Bakit pinapahirapan ako ng

mundo ng ganito?

So you've heard. Then she smiled at me. She dares smiled at me despite everything that's happening to

me because of her?

Obviously. Mom, why did you tell that reporter that I'm engaged? The coolness in my Mom's voice

irritates me. How can she be so cool about everything?

Because you are. And she again sip her tea.

Is this some kind of a sick joke of yours!? It's not funny Mom. This time hindi ko na talaga mapigilan ang

sarili ko. Naiinis na talaga ako. How can she control my life like this.

Im serious dear. Tiningnan niya ako sa mata. At bigla akong natakot sa kaseryosohan na nakita ko sa mga

mata ni Mom. Ohhhhhh Sheeet!

You can't be serious! You know I won't allow this to happen. I can't just marry any random guy you've

picked

for me. And you know very well know that I won't agree with your plans. I said almost hysterically

hoping that somewhere between the lines Mom would just laugh and said, "Joke lang dear. Have a good

rest".

Even if it would cost you all of your inheritance? Nanlaki ang mga mata ko? May in-he-ri-tance?

Napalunok ako.

I have a trust fund. I can live without my inheritance. Well that's right, it's enough for me but if I would

be strip of my inheritance, I wouldn't be that rich anymore. Baka mamatay ako! Ohhh God!

But you can't have you're trust fund until you're 25 dear. It's written in you're granny's will and it is still

under our care. Di ko alam kung paano ka mabubuhay sa loob ng dalawang taon ng walang pera. Napag

usapan na namin to ng Daddy mo at pumayag na siya so don't try to appeal to him. He won't listen. She

just keep on sipping her damn tea. How cool is that?

You're really serious Mom? Gusto ko nang umiyak, pero hindi naman ako naluluha. Pati ang luha ko

ayaw makipag cooperate. When I was young, pag umiyak ako binibigay lahat sa akin ang gusto ko. Pero

ngayon, why did this damn tears wouldn't fall?

I am dear.

Why are you doing this to me Mom? Wala na akong magagawa. Ayaw kong maging poor. Simula chapter

one pinangangalandakan ko na

mayaman ako and then bigla na lang akong magiging poor? No way! Subway! But there must be a

reason kung bakit nila ito ginagawa and in that reason maybe I could find my way out of this mess.

Gusto na naming magtino ka Krizza Marie. She said sternly.

Oh my God! Oh my God! I am just dreaming! I am just drunk and having the worst hangover ever!

Nanlumo ako at napaupo sa sofa na kaharap ni Mommy. Inalog alog ko pa ang ulo ko. Baka nga

hangover lang ang lahat ng to. I brushed my hand to my uncombed hair na baka pag ginawa ko to at

gumanda ako sa harap ni Mommy, magbabago ang isip niya. Tapos tumingin ako kay Mom.

And who is this stupid guy na pumayag sa kalokohan niyo? Maybe if I knew kung sino ang lalaki,

mapakiusapan ko siyang mag back out. Or much better babayaran ko siya para mag back out. I will sell

my soul to the devil just to have my freedom back.

Dear he is not stupid and he's at your back right now listening to your dramas. Ohhh Sheet!!! Nanlaki

lalo ang mata ko. Tapos unti unti akong lumingon.

Whatdapakinghell! Napasigaw ako at biglang napatayo sa kinauupuan ko. Ikaw! Tamako, you are my

fiancee? This can't be happening. There's no way in hell na totoo ang lahat ng to. Parang matatawa ako

na maiiyak. Damn! Sinasabi ko na nga ba panaginip lang ang lahat ng to eh. There's no need

to fuse Krizza. Everything is just a bad dream. Wag kang magpanic!

Pero ang panaginip na yun ay biglang naglaho nung nagsalita siya.

Yes, he said with that crisp, masculine voice of his and with a lazy smile on his lips. I am that stupid guy.

Sadly. Napanganga lang ako. Pero sa isip isip ko.....

PACKKKERRRSSS!!!

Humawak ako sa gilid ng sofa kasi feeling ko matutumba ako. Parang kagabi lang pinag uusapan namin

siya pero ngayon andito na siya sa harapan ko. Grabe naman kung magbiro ang tadhana sa akin. Sagad

na sagad. And why did he manage to become so handsome after all these years? Kung dati matangkad

siya, ngayon mas tumangkad pa siya. Mga 6 na ata ang height niya. At ang pisngi niya, nahiya atang

tumubo ang pimples kasi ang kinis kinis tapos mamula mula pa. And he still have that chinky eyes na

parang laging nakangiti. Why did this devil manage to be so handsome? It's so unfair to the other male

specie.

Nasatisfy ka naman ba sa nakikita mo? Parang binuhusan ako ng malamig na malamig na tubig nung

marinig ko siyang magsalita. Nahalata ba niyang pinagmamasdan ko siya? Malamang Krizza, magkaharap

kaya kayo.

Ano ang pinagsasabi mo? Sige lang, magdeny ka pa. Lol.

Tapos ka na bang titigan ako? He said smiling. What a smile! Napakurap ako. Paccckkkkerrrs talaga!

Whew! Para mawala ang pagkapahiya ko, inirapan ko siya, tapos nameywang at binulyawan.

What are you doing here?

Okay, I'll leave both of you for a while. Krizza be nice to him. And if you want privacy, Krizza's room is

available. Napatingin ako kay Mom. Naku, kung di ko lang talaga Nanay to. Naku!!!

/>I am nice to everyone and Mom! There's no way in hell that this guy is going inside my room! Pero

hindi na ako pinansin ni Mom. Umalis na siya sa living room at iniwan kaming dalawa ni Tamako.

Nagkatinginan kami. I glared at him.

You really contemplated on that huh?Hindi pa rin maalis alis ang ngiti sa labi niya. AT isang bagay ang

napatunayan ko. Hanggang ngayon playboy pa din si Tamako Sia.

Contemplated on what? Napataas ang isang kilay ko.

Me. You. Your room. He said grinning.

You wish! Hindi naman masama ang mangarap. Yun nga lang hanggang pangarap ka na lang. At bakit ka

ba andito? Ang aga aga, pinopollute mo ang hangin sa kabahayan namin.

Didn't you hear your Mom? We are engaged, that's why I'm here. To formally introduce myself to my

fiancée. But I believe there's no need for a formal introduction. It's nice meeting you again Krizza.

Duh! I rolled my eyes. Nice meeting me again? Nagbibiro ba siya? At ano naman kaya ang kapalit sa

pagpayag niya na magpakasal sa akin? Hindi pwedeng wala. Knowing him.

Tumawa lang siya sa naging reaction ko. Mas lalong sumingkit ang mga mata niya at nagsisimula na

akong mairita.

And for your information, there's no way in hell that I'm gonna marry you. Kung magpapakasal ako hindi

sayo. Pahahanapin ko sila Mommy ng ibang lalaking ipapakasal sa akin. Kahit taong grasa pa siya, basta

hindi lang ikaw!

What's wrong with me? As far as Im concerned, I'm perfect.Kita niyo?

He just chuckled sa outburst ko. Pinanlakihan ko siya ng mata. Nakakainsulto lang. Nag aapoy na ako

dito sa galit tapos siya tatawa tawa pa. Grrr!

Why are you laughing? Anong nakakatawa? Mukha ba akong clown? Grrr.. Nakakainis talaga!

You're pretty when you're mad. Namumula ang pisngi mo pati ang ilong mo! I think I like you already.

Gusto ko siyang hambalusin ng sofa at center table sa sinabi niya. I like you already? Huh! Para namang

kung magsalita siya eh di ko pa naranasan ang kamandag niya.

Shut Up! Hinding hindi ako madadala ng mga banat mo!

It was really nice meeting you again Kre. I've never known someone with half of your temper. Lumapit

siya sa akin at napaatras ako.

Don't you dare come near me. And don't call me Kre! Hindi ko alam kung bakit parang natakot ako nung

humakbang siya palapit. What if yakapin niya ako? Eh di masaya!-author

And why not? He said advancing nearer. Sheet!!

Because only Yanyan calls me Kre. Napaatras ulit ako.

No, I mean why can't

I come near you? Napanganga ako. Why nga ba? Damn! I can't even think sensibly. Where did all my

brain cells go?

Di ba kahit isaksak pa ako sa baga mo, you wouldn't like me? Napasinghap ako. Feeling ko nanlalamig

ang buong katawan ko. Tapos lumalapit pa siya ng lumalapit sa akin.

Even if I would strip naked in front of you hindi ka maapektuhan di ba? Ohhh my God! Siya! Siya yung

lalaki sa bar! And narinig niya ang pinag usapan namin. Siya yung nagbigay ng drinks. Oh sheet na

malagkit talaga!

Gusto kong subukan just to make sure na totoo yung sinabi mo sa mga kaibigan mo. He have that sexy

smile on his lips. And he slowly unbuttoned the top button of his shirt. Waaaaaaa.. Wag!!! Pwede ,

pwede bang wag ka munang maghubad? Pwedeng sumayaw ka habang naghuhubad? Lol.

Then sinunod niyang alisin ang pangalawang butones ng damit niya. Kunti na lang makikita ko na ang

chest niya. Halos hindi na ako makahinga. Ano ang ginagawa niya sa akin? Putragis naman! Babae lang

po ako! Mahina ako sa temtasyon. Wag niyo akong hainan ng ganitong agahan Lord. Baka gawin ko ring

tanghalian at hapunan. Whew!

Don't you dare! I shouted at him when he was about to get rid of the third button. Hindi ko na makakaya

to. Baka mawala ako sa sarili ko at ako na mismo ang maghubad sa kanya. Ampupu naman kasi!

Getout of my house. Lumayas ka dito. And I mean now! Tapos nagtatakbo ako paakyat sa hagdan

papuntang kwarto ko.

Do you want me to continue this in your room? He shouted after me.

Get lost! Narinig ko pa ang malakas niyang tawa bago ko ibagsak pasara ang pinto ng kwarto ko. Bwisit

na demonyo yun!

Leche!

Pero sayang yun!

Ayyyyyy! Bwisit!

Nagkulong ako sa kwarto ko pagkatapos kong umakyat. Pinilit kong huminahon. Kakabwisit talaga ang

lalaking yun. Nakakasira ng good vibes. Grrrr... Kung maghubad kasi siya dapat sinagad sagad na niya. Di

yung pasuspense pa siya. Kaazzzzzzaaaar!

Pagkatapos kong kalmahin ang sarili ko, nakatulog ako. Hahaha. ANo pa nga ba ang ineexpect niyo sa

isang taong puyat at pagkagising eh sobrang stress pa ang naranasan?

Nagising ako ng mga lunchtime kaya naligo na rin ako at nag ayos. Siguro umalis na yung Tamako na yun.

Bumaba na ako ng hagdan at pumunta sa dining room para kumain. Tahimik at buong bahay at halatang

walang tao. Mabuti naman kung ganun. At least, tahimik na ang buhay ko. Joke joke lang ata yung

kanina eh.

Pagkatapos kong kumain pumunta ako ng garden para maupo sa favorite hammock ko at magpahangin

pero laking gulat ko nung nakita ko si Tamako na nakahiga sa hammock ko.

Nakapikit siya at mukhang hindi niya napansin na dumating ako. Kahit pagtulog, ang cute cute niya.

Parang anghel. Ang sarap tuloy patayin para makasama na niya ang iba pang anghel. LOl.

Hoy! Inalog ko ang hammock! Muntik na siyang mahulog buti na lang mahaba ang mga legs niya kaya

nakaapak kaagad siya sa grass.

Ano!! Pabulyaw niya na sagot sa akin. Halatang nagulat siya nung inalog ko siya. Kita mo to! Bastusing

bata! Hindi ba niya alam na nasa pamamahay ko siya? At hammock

ko ang tunutulugan niya? Buti nga di ko siya tinulak eh. Dapat nagpapasalamat siya sa akin!

Aba kung makabulyaw ka wagas ah! Pamamahay mo ba ito? At ano ang ginagawa mo sa hammock ko?

Ano pa ang ginagawa mo sa pamamahay ko? Di ba pinalayas na kita kanina? Ano ka ngayon?

Nagulat ako nung ngumiti siya sa akin. Tapos tiningnan niya ako ng matagal. Parang nakakaloko lang ang

tingin niya. Hmp! If I know, pinagnanasaan na niya ako. Nagger ka pala. Sabi kasi ni Mommy dito na ako

magdidinner? Tapos ngumiti ulit siya. Tapos nagregister sa utak ko ang sinabi niya!

Mommy!? How dare you call my Mom, Mommy? Sino ang nagbigay sayo ng karapatan? Talaga naman!

Feel na feel ata niya? Duh!

Sabi niya Mommy na daw itawag ko sa kanya.Para rin daw masanay na ako pag kinasal tayo. Tinakpan ko

ang tenga ko bago niya matapos ang sasabihin niya.

Kabwisit lang! Kailangan ba talagang i-remind ako tungkol sa bagay na yun? Tumalikod na ako sa kanya

at iniwan siya sa hammock. Nawalan na ako ng ganang magpahangin.

O, saan ka pupunta? He called after me. Nilingon ko siya at nginitian ng pilit. Yung nakakainsulto.

Sa impyerno! Bakit sasama ka? I gritted my teeth.

Hindi. Pero ipapabaon ko sayo pagmamahal ko. Napanganga ako sa sinabi niya. Hindi ko alam kong

namula ako. At hindi ko

rin alam kung bakit naapektuhan ako sa banat niya na ganun. Kaya instead na kung ano pa ang masabi

ko, tinalikuran ko na lang ulit siya at naglakad.

Krizza! Tinawag niya ulit ako.

Ano!! I shouted at him pero di ko siya nilingon. Mamaya kung ano ano na namang banat ang gawin niya.

Baka akala niya maapektuhan pa ako.

May naiwan ka! Napalingon ako bigla sa sinabi niya? Ako? Naiwan?

Ano na naman!? Sigaw ko sa kanya. Masisira na ata ang vocal chords ko kakasigaw sa kanya. Babalik na

sana ako kung saan siya naakupo kung hindi ko lang nakita ang nakakalokong ngiti niya. Alam niyo yung

ngiting demonyo? Yun yun eh!

Ang puso mo! Ito oh hawak ko. Tapos tumawa siya ng malakas, sapol pa niya ang tyan niya kakatawa. AY

leche! Pinulot ko ang isa kong tsinelas at binato sa kanya. Nakailag siya pero tawa pa din siya ng tawa.

Kabwisit talaga. Pumasok na ako sa bahay at dumiretso sa kwarto ko at nagbihis. Di na ako makakatagal

dito ng isang oras pa kasama ang lalaking yun. And I can't believe that he got me twice.

Pumunta ako sa bahay ni Yanyan pero unfortunately pumasok pala siya sa office niya. Parang adik din

kasi yang si Yanyan eh. ANg yaman yaman pero nagtatrabaho sa isang company na di naman sila ang

may ari. Tapos ayaw niyang magtrabaho sa company na sila ang may ari. Kakaibang trip meron ang

babaeng yun.

And take note, kala mo naman model employee, eh ni hindi nga pumapasok on time yun eh. Tapos

papasok lang siya kung kelan niya gusto. Gusto lang ata niyang may makunsumi sa kanya. At bakit ba

kinukwento ko dito ang buhay ni Yanyan? Hayaan niyo siyang magkwento ng buhay niya sa sarili niyang

kwento.

At dahil nga naisipan ni Yanyan na magsipag, wala akong nagawa kundi ang gumala. Ayaw ko naman

umuwi sa bahay. And besides makakapunta naman ako kahit saan ko gustuhin pumunta kasi nga

mayaman ako di ba? May aangal? Wala? Good.

Nung 6pm na nagkita na lang kaming tatlo sa bar sa paborito namin. Sa bar na pinuntahan namin kagabi.

Naalala niyo naman siguro ang pustahang naganap kagabi di ba?

Gusto ko nang mamatay! I'm doomed. I wanna kill myself. Corrs, Yanyan and Aly looked at me with their

droopy eyes. All of them yawmed. MUla 6pm at ngayon10pm na, wala na silang narinig sa akin kundi

ang nangyari kanina sa bahay.

I feel what you feel Kre. Yanyan patted my back and drink the vodka in front of her at the same time.

ANg galing talaga pag babae noh? Kayang kayang mag multitask.

Naawa ako sayo Krizza. Mahirap nga ang ganung sitwasyon. Corrs also patted my hand.

I wanted to help you with your problem. Sinalinan ni Aly ang baso ko ng vodka. Ang dami ko nang

nainom pero di pa din ako nalalasing.

We wanted to help you Krizza.

Sabi nilang tatlo. Damn! Hindi talaga ako nagkamali sa pagpili sa kanila bilang friends ko.

Napakamatulungin nila at feel na feel ko talaga ang concern nila sa akin. They're the bestest friend a girl

could have. I can't live with out them. T_T

If you want Kre, ako na mismo ang bibili ng lubid. I'll make sure it's durable. Ilang meters ba ang

kailangan mo? Kailangan ba ang makapal? What color do you want? Napatingin ako kay Yanyan na

nagtataka. ANong lubid ang pinagsasabi niya? Alam ko kahit magpapakamatay ka, gusto mo pa din ang

fashionable na lubid. Gusto mo ba ng pink? I was about to spank Yanyan nung hinawakan ni Aly ang

kamay ko.

If you want Krizza, I could borrow the gun of my Dad. AFP General kasi ang ama ni ALy. Gusto mo ba

yung walang tunog? Dad also have that. Or kung ayaw mo ng hiram bibili na lang ako ng bago. Don't

worry, license ang bibilhin ko para hindi ka maakusahan ng illegal possession of firearms. Mamimiss

talaga kita Krizza. Then she dubbed her eyes with her hanky. Ay ta3! Akala ko ba...

Aly, they can't accused her if she's already dead.

Yeah right! Iba talaga pag graduate ng UP. ANg smart mo talaga Corrs.

Thanks ALy. But ang messy naman kasi ng suggestion mo. Krizza, if you want a peaceful death, I could

talk to our chemist and formulate the most potent potion

for you. I'll make sure that it's exclusively made for you para walang makakagaya. I know how much you

hate duplicates. Do you want strawberry flavor for your potion? May pharmaceutical company kasi sila

Corrs pero tae naman! ANong pinagsasabi nila?

Pinagbabatukan ko silang tatlo. Ang aadik lang eh! Gusto na akong mamatay.

Ouch! Bakit mo kami binatukan? Tapos hinilot nila ang mga batok nila.

Bakit gusto niyo akong patayin?

Hindi ah! We just want you out of your misery.

By killing me?

No. You wanna kill yourself di ba?

Yes! Nakikipagemphatize lang kami sayo.

Ayaw naming nahihirapan ka.

We're making things easier for you!

Ah basta ayaw ko pa din makasal sa lalaking yun. I pouted. Nagkatinginan silang tatlo.

Mas gusto mo pang maging pulubi? Napaisip ako sa sinabi ni Corrs. OO nga pala. Ahhhhh!

Hindi! Gusto ko pang uminom! I motioned for the waiter to come but nanlaki ang mata ko nung makita

ko sa harapan ko si Tamako na nakangiti sa harapan ko.

Hi girls! Miss me? Said the dimpled guy beside Tamako.

Nanlaki ang mata nila Corrs, Aly at Yanyan.

Olympian Gods!

Sir JC?

Are you freaking stalking me?

That ryhmes.

That rhymes.

Yeah! He said grinning. Parang nanlaki ang ulo ko. Anong ginagawa nila dito?

What the hell are you doing here? I ask Tamako almost shouting at him. Nagsasalubong din ang

eyebrows ko. Pati ba naman dito sinusundan ako ng ulupong na to?

I am stalking you. I wanted to make sure that you are not wasted sa engagement party natin bukas.

Nanlaki ang mga mata ko pati na rin ang mga mata nila Corrs, Yanyan and Aly. Ampness lang. Bukas na

ba yun? Bat ang bilis naman ata? At naalala pa yun ng author? Akala ko makakalimutan na niya kasi

matagal na siyang di nag update ng story na to. AMpness! Ampness! Ampness!

How sweet! I looked at Aly who stared dreamily at the ceiling. Geez, iba talaga ang epekto pag inlove

ang isang tao nagiging sira ulo.

Won't you introduce us to your friends? Tinaasan ko lang siya ng kilay. Bakit ko kailangan iintroduce siya

sa mga friends ko? Mamaya agawin pa nila siya sa akin. Ano daw? Ano bang pinag iisip ko? Erase erase.

Ahihi! Napatingin ako kay Yanyan. Tapos siniko niya ako. Hi sir JC. Tapos nagblush siya, tapos nagpacute!

Hi Yan! Sabi nung poging drop-dead gorgeous, matangkad at drop dead gorgrous nasabi ko na bang drop

dead gorgeous? na lalaki na katabi ni

Tamako sabay ngiti. Feeling ko hihimatayin si Yanyan anytime at hindi lang si Yanyan, pati sina Corrs and

ALy mukhang na-star struck sa lalaki. OO aaminin ko, malakas ang appeal niya pero hindi na siya ang

bida sa istoryang ito. Tapos na ang kwento niya, di na dapat siya pinagpapantasyahan. Lol.Ang bitter

talaga ng author. Kasalanan naman niya kasi dinelete niya sa friends niya yung Oca. Gumanti tuloy! Lo l!

Kilala mo siya Yan? OO nga bakit sir JC ang tawag ni Yanyan sa drop dead gorgeous na lalaking ito?

Oo naman. Siya ang boss ko. Tapos bumulong sa akin. Yummy di ba? Tumaas lang ang kilay ko. Kahit

gaano pa siya ka yummy, hindi ko pa rin siya type. Birds of the same feather flock together. Kita mo nga

magkakasama sila.

Nagulat na lang ako nung biglang tumabi sa akin si Tamako at inakbayan ako. Ampupu! Kailan pa siya

nagkaroon ng karapatan na akbayan ako? Pero infairness ha, ang bango talaga niya.

Kre, won't you introduce us to your friends? He smiled sweetly at me. Ohhhhmyyyyyyyyy!

Hi! I'm Corrs, tapos she offered her hand to Tamako. Napansin ata niya na wala akong planong ipakilala

sila sa mga kasama ni Tamako. So ikaw pala si Tamako, I've heard a lot about you, in fact... Ouch! Sinipa

ko ang paa ni Corrs sa ilalim ng table bago pa kung ano ano ang sasabihin niya tapos pinandilatan ko

na din siya.

I'm Aly, sabay pa cute. Sayang engaged na ako. Pwede na sana sa akin ang kambal mo. Aray! Ano ba

Yanyan! Bakit mo inapakan ang paa ko? Napatingin lang kami kay Yanyan who is smiling dreamily and

looking only at Tamadao. Anong nangyayari sa kanya?

Hi Kay Tamadao pa rin siya nakatingin. Ni hindi niya inaalis ang tingin niya kay Tamadao. Nakatingin lang

kaming lahat sa kanilang dalawa. Para may sarili silang mundo. FVcking Hell.

Hi, it's a pleasure to met you, I'm Tamadao. OMg! Don't tell me.....

The pleasure is all mine. Walis ka ba? Yanyan asked Tamadao seriously. Pero natatawa ako kasi parang

wala sa hulog ang tanong na yun. Makabanat lang ano?

Why? Yung tinginan nila. It's giving me chills.

Because you just swept me off my feet. Muntik na akong mapahagalpak ng tawa sa sinabi ni Yanyan.

Benta yun ah.

I don't know your name, but..... can I call you mine? P*****I** Sh!T! Nakakasuka!Narinig ko ang

hagikgik nila Corrs at ALy. Mayamaya pa hindi na kami pinansin ng dalawa. Sila na lang ang nag usap

kaya hinayaan na lang naming sila sa sarili nilang mundo.

JC, bago itanong ng mga reader, kamusta na kayo ni Joanne?

How did you know about Joanne?

I've read your story kaya.

Story?

Oo kaya, sa CC....Ouch! Corrs! Bakit ka nambabatok?

Wag ka ngang spoiler! Hindi pa niya alam ang mangyayari sa kanila ni Joanne. Mamaya ma pre emp siya

maiiba pa ang ending ng story. Bulong ni Corrs kay Aly.

Ayaw mo nun? May chance tayong agawin siya kay Joanne. Ganting bulong ni Aly.

Kunsabagay. Tapos nag apir silang dalawa. Mga sira ulo lang. Lol.

Girls, would you mind if mauna na kami ni Krizza? Tiningnan ko siya ng masama. Hello! 11PM pa lang.

ANong uuwi na? Ang aga aga pa kaya.

Sure. It's okay. Pagod na rin kaming magbantay dyan pag nalalasing. Sige go lang kayo. Kita mo tong si

Corrs, pinamimigay na ako.

Well, I do mind. Tiningnan ko si Tamako with matching nanlilisik na mata.

Well, I am not asking your opinion.

Well, in case nakalimutan mo, you are talking about me. Aba kung makapagsalita akala mo kung sinong

pogi. Well, pogi naman talaga siya pero... tsssss...

Will you just shut up? He told me to shut up? Nabasa niyo yun?

Will you let go of me? I tried na alisin ang kamay niya sa balikat ko na kanina pa pala nakaakbay sa akin.

Kanina pa ako nakaakbay sayo

ngayon ka lang nagreklamo.

Eh sa gusto kong magreklamo, may reklamo ka? Pinanlisikan ko siya ng mata. Akala niya siguro

mapapasunod lang niya ako basta basta? Asa pa siya.

Wala. Then walang Sali-salita, binuhat niya ako na parang sako ng bigas. Nagsisigaw ako at

pinaghahampas ang likod niya pero parang walang effect sa kanya. Ni hindi niya nararamdaman ang

bigat ko.

Bitawan mo ako! Ano ka ba! Adik ka ba!? Hindi pa din niya ako pinansin. Ni walang pumigil sa kanya.

Tinitingnan lang kami ng mga tao habang papalabas kami ng bar. Hindi pa rin niya ako binibitiwan

hanggang sa makarating kami sa parking at binuksan niya ng isang kamay niya ang kotse niya and

unceremoniously dropped me in the passenger seat. I tried to calm my head kasi mahilo hilo pa ako sa

ginawa niya. Ikaw ba naman buhatin ng nakabaliktad. Whew!

Ang bigat mo ha! I looked at him ng hindi man lang inayos ang buhok ko na nagkabuhol buhol na ata.

MUkha na siguro akong si Sadako sa gulo ng buhok ko.

WHY THE HELL DID YOU DO THAT!? NASISIRAAN KA NA BA NG ULO!? Isipin niyo na lang kung gaano

kalakas nag boses ko habang binubulyawan ko siya.

Hindi..

ANO BA ANG KARAPATAN MONG BUHATIN NA LANG AKO BIGLA BIGLA?

Tsss....

HINDI MO NA AKO BINIGYAN NG KAHIHIYAN!

Mer...

NI HINDI MO NIRESPETO ANG GUSTO KO!

Kasi...

NI HINDI MO TINANONG KUNG GUSTO KO NANG UMUWI!

Hin...

ANONG AKALA MO SA AKIN? NAKAKABUWISIT KA! AKALA MO KUNG SINO KA! YOU JUST BARGE INTO

MY LIFE AND MESS EVERYTHING. ANO BA ANG PROBLEMA MO HA? BAT DI KA NAGSASALITA!

MAGSALITA KA! Napatingin ako sa kanya. Nakaupo lang siya sa driver seat at nakatitig sa akin. Nakangisi

pa siya. Nang aasar ba siya?

ANO ANG NGiNINGITI NGITI MO DYAN? Hindi pa rin siya nagsalita. At mukhang amused na amused pa

Pwede na ba akong magsalita?

Nang aasar ka ba? Ngumiti lang siya ulit? Parang nangg@g@go lang. Galit na galit ako dito tapos siya

ngingiti ngiti dyan. NakakBV talaga!

ANg nagger mo pala Kre. Tapos umiling iling pa habang ngumingiti.

Kung nagger ako, ano ang tawag sayo ha?

Tiningnan niya ako ng seryoso. Ni hindi siya ngumingiti. Pogi. And he smiled widely.

Ay pusang gala! Mauubusan ako ng dugo dito. Bakit ba kita kinakausap! Nakakinis ka! Wala kang

kwentang kausap! Tumawa lang siya ng malakas at pinaandar na ang kotse. Tumingin na lang ako sa

bintana at hindi na siya tiningnan. Pero nagulat

na lang ako nung nakita kong dumadaan na kami sa Roxas Boulevard at tumigil kami sa isang parking sa

tabi ng dagat.

Anong gagawin natin dito? Akala ko ba uuwi na tayo?

I changed my mind. Gusto kong magpahangin. Tinaasan ko lang siya ng kilay. Napag isip isip ko kasi na

kung makipag talo pa ako sa kanya, wala talaga akong mapapala at dagdagan pa na wala akong panalo

sa kanya kaya tumahimik na lang ako.

Silence.

Bakit gusto mo akong pakasalan? Nagulat ako nung nagsalita siya. Tiningnan ko siya para makasure kung

nantitrip lang ba siya o hindi. Pero nakita kong seryoso siya. Hinintay ko pa din na ngumisi siya at biglang

magsabi ng joke. Pero hindi nangyari lahat ng iyon at mukhang seryoso talaga siya sa tanong niya.

Hindi pa ba obvious? Dahil sa pera of course. Hindi ko makukuha ang mana ko kung di kita pakakasalan.

Hindi ko pinangarap maging mahirap.

Pera lang ba ang importante sayo? Ano ba ang problema niya? Bakit siya nagtatanong ng mga ganyan?

Parang adik talaga siya. Paiba iba ang mood. May mood swings.

Huminga ako ng malalim at tiningnan siya. Mas mabuti siguro na sabihin ko na sa kanya ang totoo. Sige

na nga! Okay Fine! Gusto ko din ang katawan mo kaya kita pakakasalan. You are not that bad for my

taste. Ang macho mo kaya! Then I grinned.

He grimaced. Ganun!? Pera lang at katawan ko ang habol mo kaya magpapakasal ka sa akin? Mukhang

frustrated na frustrated siya sa sinagot ko.

At bakit? May iba pa ba akong dapat magustuhan sayo? Ha? At bakit ka ba nagtatanong ng mga ganyan

sa akin? At ikaw, bakit ka ba magpapakasal sa akin? If I know, sinuhulan ka lang nina Mommy.

Huminga siya ng malalim. I will marry you maybe because I love you. Napatulala ako sa sinabi niya. Hindi

ako nakaimik sandali Nagmalfunction ata ang utak ko.

Loading...

Tapos tumawa ako ng malakas. Yung tawang nangaasar. Sinasabi ko na nga ba nantitrip lang ang

mokong na to eh.

Duh! Lakas ng trip mo ah. Ihatid mo na nga lang ako. Kung ano anong kalokohan ang pumapasok dyan sa

isip mo.

I would like to announce to everyone the engagement of my only daughter Krizza Marie Yen to the son

of Mrs. Lana Sia and Mr Pasen Sia. Nagpalakpakan ang mga tao. I pouted. Today is our engagement

party.And everyone is having fun except me. Tumayo ako sa kinauupuan ko because everyone is looking

at me. Not only at me pala, at us. Katabi ko si Tamako who is broadly smiling at everyone. How could he

smile like that when I feel like I'm being sentenced to death? Goodbye Freedom.

Hinawakan niya ang bewang ko and lead me to the stage kung saan nakatayo ang mga pamilya namin at

nagtotoast ng tinapay, este ng champagne pala. Gusto kong alisin ang kamay niya na nakahawak sa akin

kasi parang may kuryente na dumadaloy mula sa kamay niya papuntang katawan ko. Don't get me

wrong, hindi ako namamanyak sa kanya ngayon, I just don't like to feel this way while he is touching me.

Nung malapit na kami I gave everyone a fake smile. Of course, hindi nila alam na fake ang ngiti ko kasi

nga mayaman ako. Ang layo nun ah.

Halos lahat nagcongratulate sa amin at bagay na bagay daw kami. Heller kelan pa naging bagay ang isa

dyosa at ang isang hapon? At dahil sa napagod ako sa pakikipagkamay sa mga bisita na mostly business

associates ng mga magulang namin, nag excuse ako at pumunta ng .... ng....saan nga ba ako pupunta?

Pero bago pa ako makaisip kung saan ako

pupunta, may humila na sa akin. Sino pa ba sa tingin niyo ang may lakas ng loob na manghila na lang sa

akin bigla bigla? Ano ba!

Tatakas ka ano?

Anong tatakas ang pinagsasabi mo? Hindi na ba ako pwedeng umihi? Nakakakulo talaga ng dugo.

Pwede. Pero magpaalam ka muna sa akin. Tumaas ang kilay ko.

At baket kailangan ko pang magpaalam sayo aber? Namaywang na ako. Aba naman. Masyado atang

sinuswerte ang lalaking ito.

Dahil ako ang fiancée mo. Sabi pa niya at tumaas pa ang chin niya. Proud na proud?

So? -_^

Dapat pinapaalam mo sa akin ang lahat ng ginagawa mo. Lumapit ako sa kanya at itinapat ang mukha ko

sa mukha niya. Yung malapit na malapit. Napakurap siya sa ginawa ko. Sinampal sampal ko ng mahina

ang pisngi niya at bumulong sa harap ng mukha niya.

Gumising ka nga! Nananaginip ka pa ata. At lumayo na ako sa kanya at dumiretso sa CR. Hindi naman

talaga ako naccr. Gusto ko lang takasan si Tamako. Pero sadya talagang matigas ang ulo niya kasi nung

lumabas ako nakita ko siyang nakasandal sa wall ng CR.

Akala mo madadala mo ako sa pang-seseduce mo sa akin? He said grinning from ear to ear. Seduce! Asa

I didn't seduce you.Hindi na yun kailangan.

Tapos nilagpasan ko siya pero hinawakan niya ang braso ko. Inalis ko ang braso ko na hawak niya. Ano

pa ba ang kailangan mo? Na engage na tayo, ikakasal na tayo, ano pa ang problema mo?

Wag mo akong talikuran pag kinakausap kita. Nag iba na ang itsura niya. Kung kanina ngumingiti pa siya,

ngayon naman seryoso na siya. May multiple personality disorder ata si Tamako. Paiba iba ng mood eh.

Tatalikod ako kung kelan ko gustong tumalikod. In my world I call the shots AAlis na sana ako ulit nung

hinawakan niya ulit ang braso ko and he glares at me.

Baka nakakalimutan mo, sa akin nakasalalay ang kayamanan mo. I am sacrificing myself para pakasalan

ka. Sacrifice? Sacrifice his face.

I glared at him equally. Really? How noble of you! I told him full of sarcasm. Then mali ang narining ko

that the moment we got married, our companies will merge? It is not true then that you will marry me

to expand your business? Akala niya siguro hindi ko alam. Narinig ko mismo si Daddy nung kausap niya

sa phone ang father ni Tamako. Kaya talagang hindi ako naniniwala na wala siyang mapapala sa kasal na

to. Sinasabi ko nang may hidden agenda siya.

Hindi totoo yan! Lalong naningkit ang singkit na niyang mata. Ngumisi lang ako sa kanya.

Kung hindi yan totoo, then let's make a pre nuptial agreement na walang merger na magaganap the

moment we got married. Nagkasukatan kami ng tingin. Walang gustong magpatalo.

You know very well that its beyond our powers. Nakapagdecide na sila sa merger and there's nothing I

or you can do about it. As if naman maniniwala ako sa kanya. Of course he won't do anything about it

kasi obvious naman na buong pamilya niya ang makikinabang. Lokohin pa niya ang lelang niya pero ako

di na niya maloloko.

Tamako! Krizza! Andito lang pala kayo. Napatingin kami Kay Mommy na biglang sumulpot sa tabi namin.

Why aren't you dancing? The guest are looking for you.

Nagretouch lang si Krizza Tita. Hinintay ko lang siyang matapos.He smiled charmingly at my Mom.

Plastic! Sipsip!

So sweet of you dear. But you better start calling me Mom. I'd appreciate it more. Sige na sumayaw na

kayo. And she literally pushed us sa gitna ng dance floor. Mom? Parang di ko ata ma carry yun!

Hinatak niya ang bewang nung magsimula nang kumanta ang banda sa make up stage. Again I felt a chill

nung hinawakan niya ang likod ng bewang ko para magkalapit ang katawan namin. Tiningnan ko ng

masama ang kumakanta sa stage na kumindat naman sa akin. Nananadya ka Corrs?

Been running from this feeling for so long

Telling my heart I didn't need it

Pretending I was better off alone

But I know that it's just a lie

So afraid to take a chance again

So afraid of what I feel inside

I felt na mas hinapit pa niya ako papalapit sa kanya. Halos magkadikit na ang katawan namin. Ni hindi

ako makatingin ng diretso sa kanya kasi di ko kayang salubungin ang tingin niya. And I really hate this

feeling na parang nanghihina ako everyone he's near me. Parang magnet siya na inuubos ang lakas ko.

But I need to be next to you

Oh I, oh I

I need to share every breath of you

Oh I, oh I

I need to know I can see you smile each morning

Look into your eyes each night for the rest of my life

Here with you, near with you, oh I

I need to be next to you

Need to be next to you

Pwedeng luwagan mo ng kunti ang hawak mo sa akin? Sinabi ko sa kanya ng hindi tumitingin pero

nakangiti pa rin ako. Ayaw kong mahalata ng mga tao ang discomfort ko habang sumasayaw kami. Bakit

kasi may ganito pa?

What do you expect? 2 meters apart? We are dancing for God's sake.

We can dance without, without you this close to me. Parang iisa na lang ang katawan natin!

I like the sound of that. Tumawa siya ng mahina at binulong sa gilid ng tenga ko. Parang nanayo ang

lahat ng balahibo ko sa katawan. Ampupu! This guy is seducing me in front of everyone and I can't do

anything about it. Feeling ko pulang pula na ang pagmumukha ko.

Shut up! Pero kahit sa pandinig ko kulang sa conviction ang boses ko. Parang malanding shut up ang

naging tunog. Imagine saying shut up sa malanding tone. Ay ampness! Kaloka! Hindi pwede ito! Hindi

pwedeng ganito ako palagi.

Right here with you is right where I belong

I lose my mind if I can't see you

Without you there's nothing in this life

That would make life worth living for

I can't make it if you're not there

I can't fight what I feel any more

I want to make things clear with you.

Ano yun? He said gently behind my ear. Ayyy syeetttt! Can you stop whispering in my ear. Nananayo na

ang balahibo ko.

Ours is not an ordinary marriage, so we will not do what ordinary couples do. Mabuti na yung clear.

Mabuti na yung masabi ko bago pa ako masiraan ng ulo at mahalay ang lalaking ito sa gitna ng dance

floor. Syett! Kung ano ano na tuloy pinag iisip ko.

Such as? Napatingin ako sa kanya bigla. I am sure he is enjoying this. He have that naughty smile on his

lips. At lalo pang dumagdag sa charm niya ang ngiting yun. I can't believe how unfair God is, giving this

guy all the good looks and all the charm that could render any woman senseless.

Inipon ko ang lahat ng natitirang lakas ko just to answer his stupid question. Such as kissing, having sex,

sharing the same bed etc, etc. Walang pakialaman. You can do whatever you want and I can do

whatever I want.

Cause I need to be next to you

Oh I, oh I

I need to share every breath of you

Oh I, oh I

I need to know I can see you smile this morning

Look into your eyes each night for the rest of my life

Here with you, near with you, oh I

I need to have your arms next to mine for all the time

Holding for all my life

Oh I, oh I

Need to be, need to be next to you

Share every breath of you

I see. But it's inevitable Kre. Napataas ang kilay ko. We are attracted to each other. The attraction

between us is...

What attraction are you talking about? Napataas pa ang kilay ko.

You wanted me to prove my point?

What point are.. pero hindi ko na natapos ang sasabihin ko because he suddenly claimed my lips. Parang

biglang lumakas ang tunog sa tenga ko. All the murmurings of the guest ay nawala. Ang kanta na lang

ang natirang tunog na parang nanunukso pa.

I need to feel you in my arms, baby, in my arms baby

Nawala na din sa pandinig ko ang sunod na kinanta ni Corrs. Parang ang buong senses ko nakafocus na

lang sa sensation ng halik ni Tamako. His kiss is now way different from the kiss he gave me before. I

didn't even notice when I close my eyes and kissed him back. Hindi ko alam kung gaano katagal kaming

naghalikan sa gitna ng dance floor. All matter and space become irrelevant. Pati ata gravity na defy

namin because of that earth shattering kiss.

Have I proven my point? Nakatulala lang ako when he ended the kiss and ask me that question.

Natutuliro pa din ako lalo na at magkalapit pa din ang mga labi namin and he is still holding me so close.

Ni hindi ko naintindihan ang tanong niya. I felt dizzy, heady and disoriented. Hihimatayin na ata ako

anytime. I can't believe that I lose my defenses dahil lang sa halik niya. He can't affect me this way. Hindi

ito maari. Cannot be! Borrow one.

Hindiiiii!!!

----------------

to be continued....

dahil sa napakagandang idea na ibinahagi mo sa akin na magpost dito sa wattpad. ang first update ko

dito sa wattpad ay para sayo.

Nawiwindang!

Yun ang pinakadescription ng nararamdaman ko ngayon. Pabalibaliktad na ako sa kama ko pero hindi pa

rin ako makatulog. Ni hindi ko maipikit ang mata ko kasi everytime na napipikit ako nagpaflashback ang

halikan namin ni Tamako. Ohhh damn! Hindi dapat big deal sa akin yun because it was just a kiss and he

kissed me just to prove his point, but why the hell am I this affected by that damn kiss? Bakit kailangan i-

replay ng utak ko ang scene na yun na parang blockbuster movie na kailangan ulit ulitin dahil

napakaganda? Sh!T lungs! Now I am even describing that moment as "napakaganda" . What the efff is

happening to me?

Sinampal ko ang pisngi ko just to shut myself up! Pero mukhang hindi pa rin sapat yun kaya sinampal ko

ulit ang sarili ko ng medyo malakas. Ouch! Damn! What am I doing? Bakit ko sinasampal ang sarili ko?

Nasisiraan na ata ako. Nababaliw na ba ako? Ohh God! Ang panget naman pag nabaliw ako ng dahil lang

sa halik ni Tamako. Ang sagwa pag ang laman ng tabloid ay:

"Krizza Marie Yen, mayaman. Naging baliw dahil sa isang halik!" Waaaaaaaaaaaaaa!!!! Nakakaloka!!!

I looked at the alarm clock at my bedside table, it says, 4:15AM. And the damn engagement party ended

3 hours ago pero hanggang ngayon hindi pa rin ako makatulog. Something is really wrong with me.

Bumalikwas ulit ako sa higaan and I heard my phone rang. Aba himala, may gising pa sa ganitong oras?

I blindly took my cellphone sa pangalawang ring and answer it without looking kung sino ang

tumatawag.

Hello...

Can't sleep too? Bigla kong nabitawan ang cellphone upon hearing his husky voice. Ohh damn! Anong

ibig niyang sabihin ng "can't sleep too?" Hindi rin siya makatulog? Dahil sa halik? Asa ka pa Krizza,

pinagtitripan ka na naman nun. For sure, ngayon, he is laughing his ass off dahil sa naging reaction mo

nung halikan ka niya.

Hello...Hello... Krizza...Are you there? Naririnig ko pa ang boses niya sa kabilang line. Dahan, dahan kong

kinuha ang cellphone ko at nilagay sa tenga ko pero di na ako nagsalita. In fact, nangingit pa nga ako eh.

Teka, bakit ako nangingiti!?

Tulog na ata. Sira talaga yun, Sinasagot ang phone kahit tulog. Then I heard a busy tone. Binaba na niya

ang phone but I can't still help myself from smiling. Para na talaga akong timang. Kita mo ngayon

nakangiti ako habang hawak hawak malapit sa heart ko ang phone. Sira ulo lang ang gagawa nito. Di bali

na, kung ano man ang nangyayari ngayon sa akin, bukas ko na lang iisipin. Sa ngayon I will allow myself

to savor this sweet moment. Savor? Saan naman nanggaling yun? Nasisiraan na talaga akong bait!

Pumikit ako habang nakangiti and luckily nakatulog ako baon ang alaala na hindi rin makatulog si

Tamako ng dahil sa nangyari sa party.

Nagising ako ng tanghali na at dahil gutom na rin ako, bumaba na ako ng dining room and I saw my Mom

having her lunch. Humalik lang ako kay Mom and umupo sa upuan ko.

Krizza, I've already contacted someone to do your wedding dress. Napatingin ako kay Mommy.

Mom don't you think its too early for that?

Dear, ikakasal ka na in 2 months time at sa totoo lang, maiksing panahon na lang yun. Irurush na nila ang

gown mo. Kaya dapat magpafit ka na. And you have to choose for a venue and the caterer. Naku ang

dami mong aasikasuhin. And the cakes and the church...

Mom....hindi na ako makasingit because she is blaberring already na parang siya ang ikakasal at hindi

Of course, we will hire wedding coordinators to make things easier for the both of you. SIla na ang

bahala sa lahat but every decision ay manggagaling pa rin sa inyo ni Tamako lalong lalo na sa guest list.

Mom...

Talaga namang gahol na tayo sa oras...

Mom, pwede bang pagisipan ko muna ang lahat ng to? Nafreeze sa ere ang tinidor na hawak ni Mom

tapos tumingin sa akin.

You will no longer marry Tamako? But he is...

Mom, I didn't say that I'm not marrying Tamako. Gusto ko lang mag isip. Mom, pwede bang pupunta

muna ako sa resthouse natin sa Baguio para pag isipan ang lahat? Just one day to think and that's it.

Mom is looking at me as if hindi siya makapaniwala sa sinabi ko. Natatakot ata siya na hindi ko na

itutuloy ang kasal.

Don't worry Mom. Hindi ko tatakbuhan ang kasal. My inheritance is important to me so don't worry,

Hindi ko kayo ipapahiya ni Dad. Nakikita ko na ang pag water ng eyes ni Mom. Don't tell me she's going

to cry in front of me.

That's not it dear. She wiped her unshed tears with grace. I just can't believe na nagpapapaalam ka na

ngayon sa akin. You're becoming a good girl now, look at the good influence Tamako had on you. Ako

naman ngayon ang napanganga sa sinabi ng Nanay ko.

Shi!T! Ano ba ang pinakain ng lalaking yun sa mga magulang ko at ganun siya kalakas sa mga ito?

Gabi na nang makarating ako sa resthouse namin sa Baguio at dumiretso na ako agad sa resthouse

namin na malapit sa Mines View Park. Nagulat pa ako nung pagpasok ko hindi nakalock ang pinto. Siguro

nagluluto pa si Manang kasi sinabihan nila Mommy na darating ako. Pero nagulat ako na instead na si

Manang ang makita ko, nakita ko si Tamako na nakaupo sa sofa namin at nanonood ng TV.

What are you doing here? Napalingon siya sa akin at ngumisi.

Hello fiancee! Your Mom told me na pumunta ka dito kaya sinundan kita. Sinundan niya ako? Eh bakit

mas nauna pa siya sa akin dumating?

Sinundan mo ako?

Oo naman. At dahil mayaman ako at smart ginamit ko ang private plane namin para mabilis ang byahe

at hindi nakakapagod. Nakita mo naman nauna pa ako sayo.

So sinasabi mo na hindi ako smart?

Hindi. Sinasabi ko lang na wala kayong private plane. Tapos tumawa siya. Gago to ah! Iniinsulto niya ang

kayamanan namin? Makabili nga ng private plane bukas, sampung piraso.

Ang yabang moh! Bakit mo ako sinundan dito?

Namiss ko kasi ang kiss mo. Di ako pinatulog kagabi. Tapos ngumisi ulit siya. Nanlaki ang mga mata ko sa

sinabi niya. So tama na hindi din siya nakatulog kagabi. Pinagnanasaan niya ako? Ayyyieeee!

Pero seriously, nasabi ni Mommy na pumunta ka daw dito para mag-isip, kaya sasamahan kitang mag-

isip. Mommy? Feeling close?

Hindi kita kailangan para makapag isip ako. Duh! Para naman makakapag isip ako kung alam kong

malapit lang siya sa akin. At kamusta naman yun? Ang nanay ko pa ang nagsabi sa kanya na pumunta

ako dito.

I need to be here to make sure na hindi mo iisipin ang pag back out sa kasal natin. At para na rin hindimo

ako mamiss ng sobra! Kapal huh!

So this marriage is that important to you huh? Malaking kawalan ba sa negosyo niyo pag hindi natuloy

ang merger? Don't worry importante sa akin ang mana ko kaya di yun ang pag iisipan ko. Rest assured

na hindi ako magbaback out sa kasal. Bigla naging seryoso ang mukha niya!

Dumiretso ako ng kusina at binuksan ang ref para uminom ng malamig na malamig na tubig. Gusto ko na

din paypayan ang sarili ko. Ano ba to? Tumingin ako sa dining table at nakita kong walang pagkain sa

Walang pagkain. I looked at him na nakasandal sa window frame ng kitchen.

Nasaan na ba si Manang? AT bakit wala pang breakfast? Nasanay kasi ako na kapag andito ako or kahit

sino sa pamilya namin andito rin si Manang para pagsilbihan kami.

Sinabihan ko kahapon na di niya kailangang pumunta dito.

At sino ka para sabihan siya ng ganyan?! Biglang tumaas ang boses ko at uminit ang ulo ko sinabayan pa

ng biglang pagkulo ng tyan ko. Paano ako ngayon makakain ng breakfast kung wala siya? Okay. Sabihin

niyo nang OA pero talagang di ako marunong magluto. Anong magagawa ko, bata pa lang mayaman na

ako kaya di ko na kailangang paghirapan ang pagkain ko. Lol.

Eh di gumawa ka! ANg laki laki mo na, hanggang ngayon di ka pa rin marunong gumawa ng sarili mong

pagkain.

Ano ba ang pakialam mo? Eh sa mayaman ako eh! Inismiran ko siya. Umalis siya sa pagkakasandal sa

doorframe at naglakad papunta sa akin. Napasandal ako sa counter nung halos magkadikit na kami. He

have that lazy smile on his lips.

A-anong ginagawa mo? AT bakit ako nag-iistammer? Nginitian lang niya ako at nilagay ang kamay niya sa

likod ko. Hindi na ako makagalaw, parang hindi na nga ako makahinga. Ampupu! Napapikit na lang ako

nung nilapit niya ang mukha niya sa mukha ko.

I think a minute would be enough. Anong a minute? He would kiss me for a minute? Naghintay akong

halikan niya ako but what is hear is

*click* *click* and I heard the sound of the microwave sa likod ko. Pusang gala, hindi niya ako

hahalikan? Lumapit lang siya para i-on ang microwave? Napamulat ako at magkalapit pa din ang

katawan namin at ang mukha namin. I swear pinipigilan lang niya ang tawa niya. He cleared his throat

pero di pa rin naalis ang nakakalokong ngiti sa labi niya.

Do you have to be this close para mabuksan ang microwave? I said through gritted teeth.

No. You just happened to beinfront of it. Itinulak ko siya at umalis sa tabi niya. He chuckled. Pinandilatan

ko siya?

Disappointed? Napanganga ako but hindi na ako nakapagsalita dahil binuksan na niya ang microwave

and the aroma of the food assaulted my senses. Lalong naghuramentado ang tyan ko. Ampupu.

Sumptous. He said dala ang pagkain sa dining table. Kumuha siya ng pinggan at utensils at umupo na sa

dining table at kumain. HE NEVER BOTHERED TO INVITE ME! Ang walanghiya! Nang iinggit pa.

Gusto mo? Mukhang narinig niya at ang sintemyento ng tyan ko. Syet!

No thank you! ANg pride! Naman. Tapos biglang may nagdoorbell.

Water delivery po. Nagkatinginan kaming dalawa. Umupo ako sa upuan sa dining table at nakipagtitigan

sa kanya.

Open the door. Sabi niya sa akin sabay subo ng pagkain niya. Inirapan ko siya. Inuutusan niya ako? Huh!

Ano niya ako katulong?

Bakit ako? Sabay taas ng kilay ko sa kanya. Aba kung makapag utos naman wagas!

Bakit hindi ikaw? Aba pilosopo.

At bakit hindi ikaw? Nagkasubukan kami ng tingin. Asa pa siya. Sino siya para utusan ako?

Kumakain ako di ba? Ikaw wala ka namang ginagawa kaya ikaw ang magbukas ng pinto.

May ginagawa ako. Nakita mong nakaupo ako di ba? Pinandilatan niya ako ng mata. Pinandilatan ko din

Water delivery po! Nagkatinginan ulit kami.

Takte! Pambihira! Tapos tumayo siya at kumuha ng dalawang toothpick. Pinutol ang isa at tinapon ang

kalahati. Tapos pinagtabi niya ang dalawang toothpick yung isa putol yung isa hindi at itinapat sa akin.

Ano yan?

Toothpick malamang. Sarcastic.

Alam ko. Ano ang ibig sabihin niyan?

Pumili ka ng isa, kung sino ang makakakuha ng maikli siya ang magbubukas ng pinto. I raised my

eyebrow. He is entertaining at ayaw din magpatalo. Nakakaaliw. Kumuha ako ng isang toothpick at

nakuha ko yung mahaba. Laking ngisi ko. Wahahahaha.

Damn! Padabog siyang pumunta sa front door at kinuha ang tubig. Tatawa tawa naman ako.Ang laki pa

ng ngiti ko. Feeling ko nanalo ako sa lotto. And suddenly I found myself in mid air. Bigla na lang niya

akong binuhat.

Bitiwan mo ako! Anong gagawin mo sa akin? I shouted and sinuntok ang likod niya. I tried na pumiglas

pero sadyang malakas siya.

Tuturuan kita ng magandang asal. Tuturuan kitang matutong sumunod sa asawa. Parang wala siyang

buhat nung pumunta kami ng sala at paakyat ng hagdan. Halos takbuhin pa niya papuntang kwarto ko.

Hindi pa tayo kasal, wala pa akong asawa! Anong ibig niyang sabihin? Bigla natakot ako at naexcite sa

sinabi niya. Ano ang gagawin niya? At bakit naeexcite ako? Wahuhuhuhu.

I don't care! At pabalibag niyang binuksan at isinara ang pinto ng room ko.

Dahil gusto niya ng BS. Wahaha

Pagkasara niya ng pinto ibinagsak niya ako sa kama ko.

Give me your wallet. Wallet? Bakit niya hinihingi niya ang wallet ko? Wala ba siyang dalang condom at

ineexpect niyang ako ang may dala? Lecheng lalaki to? Bakit di siya nagdadala?

Anong gagawin mo sa wallet ko? Wala akong dala....

Just give me your goddamn wallet! Napatigil ako ng pagsasalita nung sumigaw siya. Atat? Di

makapaghintay? Tumayo ako at kinuha ang wallet ko sa bag ko. Eager much!? Wahahahah. Binuksan

niya ang wallet ko at may kinuha.

Anong hinahanap mo dyan? I saw him took my credit cards then my atm cards, pati discount cards at

membership cards ko kinuha.Tapos nilagay niya sa bulsa niya lahat.

Bakit mo kinuha ang mga yan?

Simula ngayon, lahat ng gagastusin mo sa akin mo kukunin. At kapag hindi ka matutong sumunod, wala

kang gagastusin. Umalis ngayon ang parents mo papuntang Europe at doon sila magcstay for 2 months.

Ako ang magiging guardian mo.

What!? Then narealized ko kung ano ang ginagawa niya. Bakit ang tagal bago ko maisip yun? Iba kasi ang

nasa isip ko na gagawin niya eh. Damn! Hindi pwede to. Hindi niya pwedeng alisin ang ffinancial freedom

ko!!! Oh noesssss!!! You can't do that to me! Bakit ba kasi binigay ko sa kanya ang wallet ko. Ang tanga

tanga ko naman!

I suddenly walk towards him and tried to get my cards from his pocket pero nahawakan niya ang kamay

ko. Wag kang ganyan, baka iba ang mahawakan mo. Namula ako sa sinabi niya. Bakit ba palagi na lang

akong napaphiya sa harap niya

Give my cards to me! Damnit! I tried to free my other hand and reach for his pocket using my other

hand pero nahawakan niya rin ito and he also managed to corner me sa wall. Di na rin ako makagalaw

dahil he is pinning me with his body not to mention na natutuliro ang senses ko dahil sa sobrang lapit na

namin. Gusto ng isip kong labanan siya hanggang patayan at i-save ang pride ko pero iba ang sinasabi ng

katawan ko. My body wanted to be this close to him. Ohhh sheett! I am not only fighting off Tamako, I

am also fighting the urge to hug him tight.

Honestly, I wanted to kiss you back there at the kitchen. He said gently. Nagiba na din ang tono ng

pananalita niya. Nanlaki ang mga mata ko hindi lang dahil sa sinabi niya kundi dahil sobrang lapit na ng

mukha niya sa mukha ko. Parang dejavu. Parang katulad ng kanina sa kitchen. And I know you wanted it

too. He again have that lazy smile na parang nagpapahina ng tuhod ko.

You wish! I said softly kasi hindi ko na kayang sigawan pa siya. Nanghihina na talaga ako. I don't know

kung anong meron kay Tamako na parang I don't have the strenght to fight him off.

Yes, I wish, I did it a while ago. And I can't help but wonder how would it feel to make love to you in that

kitchen. And for sure it would again give me sleepless nights. The way our engagement kiss did. You

never fails to give me sleepless nights whenever you did something extraordinary Krizza. And looking at

your disappointed face a while ago, pained me so much. So let me make it up to you. Nahugot ko ang

hininga ko dahil sa anticipation. It is hard to breath when you are very close to the guy who made your

knees weak and could render you breathless, but it is much harder to breathe when that same guy is

confessing his carnal thoughts in front of you. Oh, heavens, should I just grab him now and make his

carnal thoughts come true?Ang landey ko talaga pagdating kay Tamako! Deym!

Nakipagtitigan ako sa kanya. At yun ang malaking pagkakamali ko kasi the moment I saw his piercing

eyes I know that I am fighting a losing battle. And I know na naggive up na ang isip ko because I

automatically closed my eyes. I felt his other hand brushed my cheek and I realized too that he is no

longer holding my hands. Instead his fingers are now entwined to mine while his other hand is caressing

my face gently. I could get away from the situation if I wanted to but I don't want to. His fingers caress

my lips and napasinghap ako when he stop caressing it. Magrereklamo na sana ako pero I was not able

to voice out my complaints when his lips replaced his fingers. Parang milyong milyong boltahe ng

kuryente ang gumapang sa katawan ko when his lips touched mine. Ni hindi ito kapareahs ng halik

namin nung engagement party. This time it was more gentle, more engaging, as if he is taking his time

and urging me to join his rhythm, to follow his course and hell be damned if I don't. And I did follow his

course. Siguro sa state ko ngayon kahit saan niya ako dadalhin papayag ako. Nakapikit pa din ako when

he stopped kissing my lips and kissed my closed eyes, my nose, my cheeks and he whispered in my ears.

Heaven knows how much I wanted to go further Kre. He said in between breaths na parang pinigilan ang

sarili. But not now. Napamulat ako! Anong not now?

Damn! Don't give me that look. Tao lang ako, don't test my control by giving me that look. Hindi ako

sumagot. tiningnan ko lang siya. Hinawakan niya ang dalawang balikat ko. Not now okay? Hindi pa tayo

kasal. 3 months is not that long sweetheart. He then gave me a deep kiss at lumabas ng kwarto ko.

Aside from the fact na parang nawala lahat ng laman ng utak ko, na parang lumulutang ang isip ko, at sa

disappointment na nararamdaman ko, iisang bagay lang ang rumehistro sa isip ko na ang pabalik ng

katinuan ko.

"3 months is not that long, sweetheart"

I realized that,

HINDI AKO PERVERT! At binato ko sa pinto ang unang bagay na nahawakan ko. Hindi naman ako

mukhang atat di ba?

Di ba???

I calmed myself bago ako bumaba ng living room. Im sure andoon si Tamako sa guestroom kasi nga

narinig ko ang pag open kanina nung door sa kabilang room. Nakakainis ang lalaking yun, pinagmiukha

pa akong pervert. Hmp! Kainis. Sisimulan niya tapos di niya tatapusin. Kainis talaga! Kinuha ko ang throw

pillow na nasa sofa at pinanggigilan to para mawala ang inis ko sa nangyari kanina.

Tsk. tsk. Kawawang unan! Napatingin ako sa nagsalita. Bat di ko napansin na bumaba siya? Then I did a

double take at tiningnan ng mabuti ang nagsalita. Ampupu!

Ano ang ginagawa mo dito? He smiled at me. Hindi ko alam kung bakit yung ibang tao hindi

madidistinguish ang kaibahan ng kambal pero sa akin mas maliwanag pa sa sikat ng araw ang kaibahan

ni Tamako at Tamadao.

I heard that my twin followed you so I followed him. Baka kasi ano ang gawin mo sa kanya. hahaha.

Naglakad siya papunta sa akin at umupo sa sofa sa harapan ko.Nice seeing you again Kre. The brave and

feisty Krizza. Ganujn ka pa rin ba hanggang ngayon?

Kelan ka lang dumating? I didn't even heard you knock.. Hindi ko na sinagot ang tanong niya. Parang

kabuti ka na sumusulpot na lang bigla.

Siempre ganun talaga ang mga pogi. Hehe. Kanina pa ako. Pinagbuksan pa nga ako ni Tamako ng pinto

and I even saw him carry you upstairs. Practicing your honeymoon Kre? He gave me that malicious

smile. Naningkit ang mga mata ko at binato ko siya ng unan. Kahit kailan talaga ang epal nitong si

Tamadao.

Shut up! Kambal nga kayo! Parehas kayong pakialamero. Pwede bang lubayan niyo na ako? Tsss.

Nananahimik na ang buhay ko.

Your life wouldn't be exciting without us. I remember way back in high school, ikaw pa ang humahabol

kay Tamako. Nasaan na si Krizza na walang ibang tinitingnang lalaki kundi si Tamako. Na binabakuran na

ang kambal ko even before he knew you exists?

For your information, that Krizza no longer exists. Itinapon na sa drain ang Krizza na yun. At ipaalala ko

din sayo na halos isang dekada na ang nakaraan. What do you expect? I would be a stupid high school

student forever? I don't know why you two came back to mess my life but one thing is clear I dont want

you both near me. I snorted.

Ouch! That hurts Kre. Tapos hinimas himas pa niya ang puso niya. Para wala naman tayong

pinagsamahan kung magsalita ka. We were friends before. Huhu. He acted really sad at gusto ko siyang

hampasin ng unan dahil sa pag iinarte niya.

Hindi tayo naging magkaibigan. Asa ka!

We could have been friends if you went to that despidida party of ours. But instead, pinili mo ang hipon

na yun kesa sa aming mga pogi. Things would have been different if you came Kre. Believe me. You

wouldn't be this bitter about him. Napatingin ako kay Tamadao nung sinabi niya yun. Ako bitter?

Kanino? Kay Tamako? Oh c'mon!

Ano ang pinagsasabi mo?

Ask him Krizza. It's not my tale to tell. SIya ang tanungin mo.

Ewan ko sayo. Wala kang kwentang kausap. Pero sa totoo lang nababother ako sa pinagsasabi ni

Tamadao. Ano nga ba ang nangyari kung pumunta ako sa despidida party nila dati? Would things be

different between us? Hay ewan. Sumasakit ang ulo ko kung iisipin ko pa ang mga yun. At isa lang ang

sigurado ako, pumunta man ako o hindi sa party na yun, di pa rin maalis ang katotohanan na binasted

niya ako dati at hindi ko kailan man makaklimutan yun.

But I could give you a hint on one condition. napalingon ako kay Tamadao. Tinaasan ko lang siya ng kilay.

Help me get rid of Yanyan.He looked serious nung sinabi niya yun. parang hindi siya si Tamadao na

nakilala ko na walang ginawa kundi ang mang asar, mang alaska at mang trip. Ano ang ginawa sa kanya

ni Yanyan?

Ano naman ang problema mo kay Yanyan?

Ilayo mo siya sa akin. Now that's weird. Kahit noong highschool, if he wanted to get rid of girls he would

simply dump them. Pero ngayon bakit nanghihingi siya ng tulong?

Kung ayaw mo sa kanya, why don't you tell her yourself? Bakit kailangan pa ng tulong ko? That's new

Tamadao. Tiningnan lang niya ang TV at huminga ng malalim. Naninibago ako kay Tamadao.

It's not that easy Kre. It's not that I don't like her. I like her, it's just that, I feel like i'm not good enough

for her. She deserves someone better. What! Am I hearing what I'm hearing? Nakakarinig ba ako ng

insecure na SIa?

Ang laki ng problema mo Tamadao. But you know what, I think I could help you. Napatingin siya bigla sa

Talaga? Ilalayo mo siya sa akin?

Nope. I could refer you to a psychiatrist. Her name is Yanyan.Tapos tumawa ako. Ta3! In love si

Tamadao! I feel like laughing so hard. Hindi ko akalain na tinatablan pala ng virus na yun ang kambal.

Ampupu lang! wahahah.

Ahmp ka Kre! Hindi kita bibigyan ng hint tungkol kay Tamako.

I don't care Tamadao. I can get rid of him myself without any help from you.Of course I can do that. Kaya

ko yun. DI ba? di ba?

It's not that easy Kre. Tapos tumayo na siya sa sofa at tumalikod sa akin. OO nga naman. It's not that

easy to get rid of Tamako especially if he has that effect on me. Na kunting lapit lang niya nanghihina na

It's not that easy, considering how determined he is.

ANO DAW!!??

Kre! hintayin mo ako! Tamadao shouted at me habang papaakyat kami ng grotto. And yes kasama ko

silang dalawa. Ayaw kasi ibigay ni Tamako ang cards ko at ayaw din magpaiwan ni Tamadao kaya ayan,

para kong buntot si Tamako at parang buntot ni Tamako si Tamadao.

At bakit ka niya kailangang hintayin? Tamako asked Tamadao. nasa likod ko kasi si Tamako at nasa likod

ni Tamako si Tamadao.

At bakit hindi?

Tsss. AT kanina pa din sila nagsasagutan. Sa totoo lang naririndi na ako sa mga petty fights nila.

Kre! Takbo pa din si Tamadao habang umaakyat sa stairs. Pagbigyan mo na kasi ako. Ang dali dali lang

naman eh. Hindi ko siya pinansin. Alam ko naman na tungkol na naman kay Yanyan ang pinagsasabi niya

at wala akong planong tulungan siya. Bahala siyang umiwas kay Yanyan kung gusto niya.

Kre naman!Pilit pa din niya sa akin. Ang kulit kulit lang ano? Itulak ko kaya siya sa hagdan? Ano kaya ang

gagawin ni Yanyan? Ipapalibing kaya siya? Wahahaha! ANg bad ko.

Ani!! (Brother) Napalingon din ako kay Tamako dahil lumakas ang boses niya. Kanina ko pa napapansin

na ang tahimik niya. Hindi siya katulad ni Tamadao na ang ingay ingay at ang kulit kulit. Tapos minsan

lang siya kung magsalita unlike these past few days. Parang may malalim na iniisip.

Nani? (What!?) ganting bulyaw ni Tamadao sa kanya.Pero sa totoo lang wala akong maintindihan sa

pinag-uusapan nila.

Ichi-nin de kanojo o nokosu! (Leave her alone!) Ano daw?

Naze? (Why) Takte! Ako na! Ako na ang out of place.

Anata wa, shigeki-sei ga kanojo no! (You are irritating her) Sheet! Nosebleed.

Naze? Kore de, kanojo no supÅ•kusumandesu ka? (Why? You are her spokesperson?)

Tada kanojo dake o nokosu. ÅŒkÄ“. (Just leave her alone. Okay?)

Anata ga hontÅ•ni kanjite iru ka, anata ga kanojo o oshiete iru baai nomi. Nagpasalin salin ako ng tingin

sa kanilang dalawa. Ampupu sila. Anong karapatan nilang pagmukhain akong tanga? Pero, pero bakit

parang biglang naging seryoso ang mukha nilang dalawa? Bakit hindi na ngumingiti si Tamadao at bakit

parang ang sama ng tingin ni Tamako sa kanya?

Tss! Tapos nagmamadaling umakyat siya sa hagdan at nilagpasan niya lang si Tamadao at pati ako

nilagpasan niya. Anong problema nun?

Nag away kayo?Lumingon ako kay Tamadao na sinusundan ng tingin ang kambal niya. Ano ang problema

nilang dalawa.

Nashi! Kare wa chÅ•do bimyÅ• sa rete iru. (No! He is just being touchy). Hinampas ko siya ng bulaklak

na hawak ko na i-ooffer ko sana sa taas ng Grotto. Tae akala niya siguro naiintindihan ko siya.

Aray! Ang sadista mo naman Kre. Parang ayaw ko nang maging sister-in-law ka! Tapos hinimas himas

niya ang braso niyang hinampas ko ng bulaklak.

Sagutin mo kasi ako ng maayos! Wag kang magsalitang alien sa harap ko! Tsss.

Sus! Ang sabi ko wala! Kailangan bang manghampas? Tsss. Kung andito lang si Yanyan sinabunutan ka na

noon. Sinasaktan mo ako.

Sa haba ng sinabi mo, wala lang ang ibig sabihin nun? At akala ko ba ayaw mo kay Yanyan? bakit

hinahanap hanap mo siya? Bigla siyang namula sa sinabi ko. Did I hit a nerve?

Sabi ko lang kung andito siya. Tsss. Ang defensive talaga niya pagdating kay Yanyan.

Sus! Kunyari ka pa! Pero ano nga yung pinag usapan niyo ni Tamako kanina? Lol ANg tsismosa ko talaga?

Di ko talaga nakalimutan. Hahaha.

Bakit ka interested?

Hindi ako interested. Curious lang.

Bakit ka curious? Sapakin ko kaya to?

Bakit ang dami mong tanong?

Bakit ang dami nating conversation sa story na to di ba story niyo to ni Tamako???Ay leshe tong lalaking

to. Nagmana talaga sa kakambal niya. PInapainit ang ulo ko.

Ayyy! Ewan ko sayo! Wala ka talagang kwentang kausap! Tapos tumalikod na ako sa kanya. Wala talaga

akong mapapala sa kambal. Bwisit lang. I can't believe na sa yaman kong to, nagawa pa rin akong inisan

ng dalawang taong to. Hmp!

Kre! tawag ulit ni Tamdao sa akin nung mga naka limang hakbang na ako paakyat.

Ano!! Kahit naiinis ako hindi pa rin maalis ang katotohanan na interest--este curious ako.

Gusto mo ba talagang malaman ang pina usapan namin? Lumapit pa siya sa akin at seryoso akong

tiningnan.

Ano nga kasi! Itong si Tamadao pag di ako makapagpigil, itutulak ko to sa hagdan.

Wag na! Di ka rin naman maniniwala. tapos iniwan lang niya akong nakatulala. Gago yun ah! Nambitin.

Bwisit ka!

Kre, kare ni amarini mo muzukashii koto wa arimasen. (Kre, don't be too hard on him) Pahabol pa niyang

sabi sa alien niyang salita.

Shut up! Alien!

Authors Note:

Anata ga hontÅ•ni kanjite iru ka, anata ga kanojo o oshiete iru baai nomi. = Only if you tell her how you

really feels.

Yan po ang ibig sabihin ng huling sinabi ni Tamadao kay Tamako. Ang magtanong, hindi nagbabasa ng

Author's note.

I love you google.

Where's Tamadao? I ask Tamako kinaumagahan at nakita kong wala na si Tamadao sa bahay.

Bakit mo siya hinahanap? Kita mo to? Ang ayos ng tanong ko, ang adik lang kung makasagot. Hampasin

ko kaya siya ng omelette na kinakain ko.

Bakit bawal hanapin ang kambal mo?

Hindi. Pero mukha ba akong hanapan ng mga nawawalang tao? Ang suplado talaga. Grrrrrr!

Hello! Kambal mo kaya yun. Hindi yun ibang tao. Napaka ---ano mo talaga!

Wag mo siyang hanapin sa akin. Kayo naman palagi nag uusap tapos sa akin mo hahanapin.

K Fine! Sigaw ko sa kanya. Kakabanas na talaga! Gusto kong mag mall. Gusto kong magshopping.

So? Eh di magshopping ka! Kita mo to? Sarap batukan!

Haller! Nasayo kaya lahat ng kayamanan ko. Binaba niya sa center table ang hawak niyang remote

control at tumayo at naglakad paakyat ng kwarto. Nilagpasan lang niya ako. Bastos! Kinuha ko ang

tinidor at nag act na sinasaksak siya habang nakadilat ang mata. Kabadtrip kasi eh. Tinuloy ko na ang

pagkain ko ng omelette habang nanonood ng TV. Mukha kasing walang balak na bumaba si Tamako.

Pero after 5 minutes nakita ko siyang bumaba ng hagdan na nakabihis. Kanina kasi nakahubad siya. Lol.

Joke alng. Ang saya sana pag ganun!

Akala ko ba magsashopping ka? Ano pa tinutunganga mo dyan? Aba!

Bakit sinabi mo bang mag ayos na ako at aalis na tayo! Nakasinghal na ako agad sa kanya. Para kasing

kung sino kung umasta eh. Hay naku nakakabanas na talaga. Nakakwrinkles. Mamaya nga magpapafacial

Kailangan ko pa bang sabihin yun sayo?

Bakit manghuhula ba ako? I glared at him and he glared at me. My Gahd hindi ko yata makakayang

makasama siya habang buhay. Kailangan may duration ang kasal namin. Hindi pwedeng

panghabangbuhay, kasi baka mamatay ako agad. Nilapag ko ang pinagkainan ko sa center table at

tumakbo na papuntang kwarto. Nagbihis lang ako ng pantalon at nagjacket kaya hindi na ako natagalan.

At isa pa ayaw kong matagalan ako kasi baka bulyawan na naman ako ng ahmp na lalaking yun. Bumaba

na ako ng sala pero hindi ko na nakita si Tamako pero naririnig ko ang gripo sa kitchen. Baka naghuhugas

ng kamay. ANg arte!

Pumunta ako ng kitchen para sigawan siyang aalis na kami pero natigil ako kasi nakita ko siyang

naghuhugas ng pinggan ng lababo. Hinugasan niya ang pinagkainan ko. Biglang lumambot ang puso ko.

Isn't it sweet na pinaghuhugas ka ng pinggan ng isang lalaki? Nakakatouch lang. Kikiligin na sana ako

kung hindi lang si Tamako ang gumagawa. Plus pogi points pa naman sa akin ang mga lalaking marunong

sa loob ng bahay. Heheh. Pumunta na lang ako sa living room at doon siya hinintay. Mayamaya lumbas

na din siya ng kitchen at dumiretso sa parking. Sumunod naman ako sa kanya. at pumasok na din ako sa

kotse. Hindi ko na hinintay na pagbuksan niya ako ng pinto. Asa pa ako!

Sa susunod, matuto kang maghugas ng pinagkainan mo?Bigla niyang sinabi nung lumbas na kami ng gate

namin. SO masam ang loob niya sa paghugas ng pinggan ko?

Bakit sinabihan ba kitang hugasan ang pinggan ko? And besides bakit kailangan kong matutong

maghugas ng pinggan? Mayaman nga ako di ba? Di ko na kailangang matutunan ang mga bagay na yun.

Mag-aasawa ka na. Wala ka ap ring alam sa buhay. Sa tingin mo natutuwa akong makapag asawa ng

babaeng walang alam sa buhay? He snorted. Aba kung makapagsalita akala mo kung sinong magaling.

At sa tingin mo natutuwa din akong magpakasal sa isang tulad mo? Sa tingin mo kung may choice ako,

ikaw ang pakakasalan ko? I saw his hands clenched on the steering wheel. Hmp! Bahala siya sa buhay

niya. Magalit na siya kung gusto niyang magalit.

Unfortunately, you don't have a choice on this matter. So whether you like it or not, you have to bear

with me. At pagtitiisan din kita kasi parehas naman tayong makikinabang sa bagay na to. And he gave

me a lopsided grin. Eh di lumabas din ang katotohanan. Malaki ang pakinabang niya sa kasalang ito. May

"what if I love you" pa siyang nalalaman. Che! Tama ako, kahit kailan di na talaga ako maniniwala sa mga

sasabihin niya.

Humalukipkip ako at binuksan ang car stereo. Ayoko ko na siyang kausapin. Nababadtrip lang ako lalo.

Nilakasan ko ng kaunti ng volume ng stereo ang listened to the song para lang may pagbalingan ako ng

pansin maliban sa katabi ko na nagdadrive ng kotse ko. (Click the external link to listen to Jar of Hearts)

I know I can't take one more step towards you

Cause all that's waiting is regret And don't you know I'm not your ghost anymore?

You lost the love I loved the most

I learned to live, half-alive

And now you want me one more time

And who do you think you are?

Runnin' 'round leaving scars

Collecting your jar of hearts

And tearing love apart

OO nga! sino ba siya? Sino ba siya para guluhin pa ulit ang buhay ko? At sa tingin niya katulad pa din ako

ng dati na patay na patay sa kanya?

You're gonna catch a cold

From the ice inside your soul

So don't come back for me

Who do you think you are?

I hear you're asking all around

If I am anywhere to be found

I have grown too strong

To ever fall back in your arms

I've learned to live, half-alive

Now you want me one more time

Kainis. Bakit yan pa ang kanta? Ayaw ko naman ilipat kasi baka kung ano pa ang sabihin niya. At saka

tugmang tugma kaya sa akin ang kanta kasi ayaw din niyang bumalik sa kanya ang lalaking minahal niya

dati kasi nakapag move on na siya. Parang ako lang. Pero bakit ganun? Di ba dapat masaya yung

kumakanta? Bakit parang nanghihinayang? Bakit parang malungkot habang sinasabi na "Don't come

back to me." Ayyy, hindi baka imagination ko lang. Sino ba ang may gustong balikan ka pa ng lalaking

nanloko at nanakit sayo? Sira ulo lang ang gagawa noon. AT hindi ako sira ulo dahil mayaman ako.

Pero bakit ganun? Parang pati ako nalungkot sa kanta. Ampupu naman! Bakit ba ako nagpapaapekto sa

isang kanta.

Dear, it took so long

Just to feel alright

Remember how to put back

The light in my eyes

I wish I had missed

The first time that we kissed

Cause you broke all your promises

And now you're back you don't get to get me back

Don't come back at all

I don't collect hearts, Kre. Nagulat ako nung bigla siyang nagsalita. Wag niyang sabihin na naapektuhan

din siya ng kanta?

And who do you think you are?

There's only one heart I wish to collect. Yours. Napatingin ako bigla sa kanya. Hindi siya ngumingiti. He's

not even smirking. Napakaseryoso ng mukha niya at nakatingin lang siya sa daan. How I wished na sana

habang sinabi niya yun ngumiti man lang siya o kaya nag grin para masasabi kong trip trip lang niya ang

lahat pero hindi eh. Hindi ko tuloy alam kung seryoso siya or baka maya maya eh tatawa siya ng

malakas. Pero knowing Tamako, hindi posibleng totoo ang narinig ko.

Don't come back for me

You know that I don't believe you, right? OO hindi ako naniniwala sa kanya. Hindi ako naniniwala sa

sinungaling na tulad niya. I wont be fooled again.

I know.Sinabi mo na dati na kahit ano pa ang sabihin ko sayo hinding hindi ka na maniniwala.(Refer fo

Chapter 6 guys.)

Dapat lang. Hindi na ako katulad ng dati na tatanga tanga. Hindi na siya sumagot. Nagcontinue lang siya

sa pagdadrive hanggang sa makarating kami sa SM. After niyang mag park ibinigay niya sa akin ang susi

ng kotse ko kasama ang mga cards ko. I numbly took it kasi di ko ma gets bakit binabalik niya sa akin ang

lahat.

Babalik na ako ng Maynila ngayon. Mag iingat ka dito. I'll try to persuade our parents to cancel the

wedding. At naglakad na siya papalayo sa akin.

What the hell did he just say?

Don't come back for me

You know that I don't believe you, right? OO hindi ako naniniwala sa kanya. Hindi ako naniniwala sa

sinungaling na tulad niya. I wont be fooled again.

I know.Sinabi mo na dati na kahit ano pa ang sabihin ko sayo hinding hindi ka na maniniwala.(Refer fo

Chapter 6 guys.)

Dapat lang. Hindi na ako katulad ng dati na tatanga tanga. Hindi na siya sumagot. Nagcontinue lang siya

sa pagdadrive hanggang sa makarating kami sa SM. After niyang mag park ibinigay niya sa akin ang susi

ng kotse ko kasama ang mga cards ko. I numbly took it kasi di ko ma gets bakit binabalik niya sa akin ang

lahat.

Babalik na ako ng Maynila ngayon. Mag iingat ka dito. I'll try to persuade our parents to cancel the

wedding. At naglakad na siya papalayo sa akin.

What the hell did he just say?

Nag stay pa ako ng dalawang araw sa Baguio at ang walanghiyang si Tamako iniwan na talaga ako dun.

Nagulat ako nung nadatnan kong madaming tao sa loob ng bahay namin na para bang showroom ito.

Tapos yung naggaguide sa kanila ay ang family lawyer namin.

Attorney, what are they doing here? Napalingon sa akin ang lahat ng tao na para sila pa ang nagtaka na

andito ako sa sarili naming pamamahay. Eh kung palayasin ko kaya ang mga toh?

Krizza.... Hija, let's go into the library. I have something to discuss with you. Tapos tinawag na niya ang

secretary niya para samahan ang mga tourist sa bahay namin. Pumasok na kami sa library and he locked

the door.

Anong nangyayari Attorney? Bakit ang dami kang pinapapasok na tao sa bahay?Alam ba nila Daddy ang

ginagawa mo?

Didn't you know yet Hija? Medyo nagulat pa siya dahil sa tono niya.

ANg ano Attorney?

This house is for sale.

What! Are you kidding me? Why would we sell our house. Nasa bakasyon lang sina Mom and Dad. Why

would they sell it without informing me? Parang nanalaki ang ulo ko sa narinig ko. This must be the

biggest joke ever.

I'm sorry to inform you hija, but your parents can no longer be found? Mas lalong nanlaki ang mga mata

ko sa sinabi niya. From Europe they chartered a plane going to the Caribbean and when they pass

Bermuda triangle the plane suddenly lost signal. They can no longer be contacted and the search and

rescue team informed us that no crash have been reported. Parang nawala na lang silang parang bula.

Napatingin lang ako kay Attorney kasi hindi ako naniniwala sa mga sinasabi niya.

That's the biggest joke you've pulled on me Attorney and it's not even funny. Pag biglang nagsabi to ng

joke sasapakin ko to kahit abugado to.

I am not joking Hija. That is no joking matter. Tumingin siya sa akin na sobrang seryoso and I confirmed

na hindi nga siya nagbibiro. Napakapit ako sa gilid ng table ni Daddy kasi parang nanghina ako bigla.

Tapos di ko na napigilan ang umiyak. Ikaw ba naman ang sabihan na nawala na parang bula ang mga

magulang mo magtatalon ka kaya. Pero hindi pa natatapos ang usapan namin ni Attorney.

So ano ang kinalaman ng pagkawala ng parents ko sa pagbebenta ng bahay namin?

Actually, how do I say this? Please be strong hija, I know it is hard for you to accept the loss of your

parents and I shouldn't have been telling you this right after you receive that news but I have to say this

Just spill the beans Attorney. May feeling kasi ako na ang sinabi niya sa akin is only the tip of the iceberg

and that may mas malala pa dun.

You are bankrupt. PInigilan ko ang impit na iyak ko. Nanginginig na ang katawan ko. Matagal nang

nalulugi ang mga negosyo niyo. All of your properties are mortgage at the bank and your parents are

trying their best to protect it but now the banks have known about what happened to your parents and

they declared forclosure of all your properties. Matagal na dapat na foreclosed ang mga yun kung hindi

lang sa pakiusap ng parents mo.They arrived here yesterday and appraised everything. At kahit lahat ng

bagay dito ay ibenta hindi pa rin yun sapat pambayad ng loans niyo.

All? Was all I managed to say?

Tumango siya ng mahina. Yes.

Even the Baguo resthouse?

Yes Hija. Except your car because it's not here when the bank came here yesterday and some of your

clothes.

Even my bags and my shoes? kasama ba doon ang mga Hermes bags ko? At ang iba ko pang signature

shoes and bags?

Yes dear. I put my hands in my mouth to stop myself from crying out loud. Kahapon, ang yaman yaman

ko pa and suddenly, ngayon mas mahirap pa ako sa palaka.

Attorney, kasama ba ang savings at ang trust fund ko sa na foreclosed?

NO hija, you can still have your trust fund when you reach 25 provided you're married because that's

from your grandparents and the bank cannot touch it. Your savings is also yours. Naalala ko ang savings

ko which is only 50,000. Paano ako mabubuhay sa 50,000 pesos?

The bank wants the house vacated by today hija. If you don't mind. I'm really sorry. I could barely say my

thanks to the lawyer dahil sa sobrang pag iyak. Umakyat ako sa kwarto ko and fumbled for my

cellphone. Nanginginig ang kamay ko habang dinadial ang number ni Yanyan.

Hello Kre?

Yan! Tapos humagulgol na ako ng iyak. Grabe lungs, di pa ako umiyak ng ganito sa tanang buhay ko.

Teka! Bakit ka umiiyak? Damn! Don't you dare touch that! What the fucking hell! Get out of my room! I

hear her shout at someone. Sino ang kausap niya? I'm sorry Kre, may daga kasing pakalat kalat dito.

What happened.

My parents cannot be found and we're bankrupt. Tapos umiyak ulit ako ng malakas.

What!? Wait, pupuntahan kita ngayon sa bahay niyo.

No! Ako na alng pupunta sa condo mo.

Ha? Mukhang nagulat pa siya sa sinabi ko. Dati naman sure agad ang sinasabi niya eh.

May bisita ka ba dyan?

No! No! SIge pumunta ka dito. Hihintayin kita ngayon. Bye. Napansin kong nagmamadali siya kaya hiindi

pa niya naooff ang cellphone niya at narinig ko sa background.

You need to get out of here now! No! not my panty! Shit! Ano ang ginagawa ni Yanyan?

___________________

Pumunta ako sa Condo ni Yanyan. Pagdating ko dun mukhang aligaga pa siya at nanlalalim ang mga

mata niya. Mukhang wala siyang tulog at nakasimangot pa siya. MUkha ding stress na stress siya.

Pagdating ko inalo niya ako habang umiiyak ako tapos kinuwento ko sa kanya ang nangyaring kamalasan

sa buhay ko.

Kre I could lend you some money if you like, you can also stay here for as long as you like. Alam mong

hindi kita pababayaan. Natouch ako sa ginawa ni Yanyan but I'd rather not.

Yan, I really appreciate your concern but I guess, tama sila Mommy, I should learn to live on my own.

Matagal na rin nilang sinabi sa akin na dapat matuto na akong tumayo sa sarili kong mga paa.

Pero bakit ayaw mong tumira dito? Malaki naman ang condo ko. Kasya naman tayo sa bed ko.

I'd rather not Yan. You need your privacy.

Privacy? Anong privacy ang pinagsasabi mo samantalang kahit anong oras naman pumupunta kayo dito?

Hindi na ngayon Yan, not when you have a boyfriend already.

Boyfriend?

May naiwan kasing brief sa bathrrom kanina. Namula siya bigla sa sinabi ko. So tama nga ako may

kasama nga siyang lalaki dito. I'm glad that she'd finally found someone for her.

I still have my savings, maybe for a start, you can help me look for an apartment or a condo or kahit

anong matitirha and I can start looking for a job.

Sige pero for the mean time habang wala ka pang nakikitang matitirhan dito ka muna sa condo ko,

alright?

Alright. Tapos she hugged me. Kahit ganito ang nangyari sa akin I'm still thankful na andito pa din sila

Yanyan, Corrs and Aly para damayan ako. Nung malaman nila kasi from Yanyan ang nangyari sa akin,

pumunta sila sa condo ni Yanyan at dinamayan ako.

After 2 days na paghahanap ng matitirhan, nakakita din kami ng maliit na condo sa nirefer ng kaibigan ni

Corrs. Ang rent ay 5,000 pesos per month at 1month advance and 2 months deposit. SO Bali ang 20,000

pesos ko 5,000 na lang ang natira. Pero dahil naghanap din ako ng trabaho, Naubos na ang 2,000 nun sa

pagkain ko at pagpapagas. Ngayon ko lang naramdaman ang sobrang gipit sa pera na parang maiiyak na

ako kung paano ko pagkakasyahin ang lahat. Tinuluingan ako nila Yanyan na maglipat sa condo. Mabuti

na nga lang at fully furnished na sa condo na nakita namin at mukhang well maintained naman. May

aircon na, maliit na ref at lutuan. 1 bedroom condo lang siya, may maliit na sala at kitchen. Mas malaki

ng dalawang beses ang condo ni Yanyan at ang buong condo ay halos kasinlaki lang ng kwarto ko sa

bahay namin dati. Huhuhu. Pero mabuti na lang at kakilala ni Corrs ang may ari kaya mura lang.

Pagkalipat ko pinaggrocery nila akong tatlo. Regalo daw nila sa akin yun. Kahit nahihiya ako,

nagpasalamat pa din ako sa kanila. Alangan naman na tanggihan ko pa eh wala na nga akong pera di ba?

May good news ako sayo Kre. Yanyan beamed habang pinagsasaluhan nila ang inorder nilang pizza.

Tanggap ka na sa office namin. Reliever nga lang for 5 months kasi buntis yung isang kasamahan namin.

Pero dahil graduate ka naman ng interior design kaya tinanggap ka. And besides sa ganda kong ito, hindi

ako matatanggihan ni Sir JC. May HD ata sa akin yun. Hehehehe. Natuwa naman ako ng sobra sa balita ni

Yanyan. Ibig sabihin may source of income na ako at hindi na ako kailangang mangutang sa kanila.

Nakakahiya kaya ang mangutang. Bukas balik ka ng office for the conract signing at sasabihin na din sayo

ni Sir JC ang sahod mo.

Thanks Yan. Ngumiti lang siya sa akin

Yan, kung may HD sayo si JC paano na ang nakaiwan ng brief sa bathroom mo?

Shut up! Tapos nagkatawanan kaming lahat. Medyo lumuwag na din ang pakiramdam ko. SO this is it?

This is the feeling of an independent person?

The next day, pumunta ako sa office nila Yanyan at nakipagusap sa drop dead gorgeous nilang boss.

Alam niyo naman na sigurong bawal ang anumang description sa kanya except for drop dead gorgeous

di ba? Kaya I wouldn't dare na mamali sa pagkasabi nun dahil baka mawalan pa ako ng trabaho.

Please take a seat Miss Yen. Pinaupo niya ako sa harap ng desk niya. Pinagmasdan ko siyang mabuti and

Goddamnit pero ang pogi pala talaga niya. No wonder maihi-ihi si Yanyan kung magkwento tungkol sa

kanya.

I believe Yanyan informed you that are already employed to this company as a reliever. Right? Ngumiti

siya sa akin habang sinasabi niya yun. I feel like swooning. Gaaaahhhhhdddd!

Yes Sir. Ngumiti ulit siya ng tipid at tiningnan ako sa mukha. Hindi ko alam pero parang pinipigilan niyang

tumawa. Kung mayaman lang ako ngayon, sinapak ko na siya for looking at me that way. Parang

kinikilatis niya kasi ako na parang natatawa siya na parang may nakakatawa sa itsura ko. Tapos after niya

akong tingnan tumikhim pa siya. I checked my clothes, disente naman and I make sure na magandang

maganda ako kanina. Natigil lang ang pagtingin niya sa akin nung nagbeep ang intercom niya.

Yes, Jane?

Sir, Miss Joanne Zamora has arrived

Ganun ba? Nakita kong kumislap ang mga mata niya at napangiti ulit siya. Send her in after 30 minutes.I

wanted to talk to her. Seryoso niyang sinabi sa Jane na mukhang secretary niya pero nakangiti pa din

Yes, Sir. Ang ganda talaga ng boses mo Sir. Nakakainlove. Tumawa siya ng mahina.

You will have your raise next month Jane. I heard na tumili pa yung Jane sa kabilang linya bago binaba ni

JC ang intercom. Sheet! Kung ganito ang magiging boss ko, aba, pupurihin ko to oras oras, minuto

minuto at sigundo segundo.

Where are we? Ahhh yes, About your job. Tapos ngumiti ulit siya ng nakakaloko. You will work here for

five months and you will receive fifty thousand pesos every month tax free. Tapos umiling iling pa din

siya habang may binabasa sa cellphone niya. Pinipigilan niya ulit ang tawa niya at umiling iling pa na

parang may nagsend sa kanya ng joke.

Sir, bakit tax free?

Gusto mo may tax?Medyo tumaas ang kilay niya nung tinanong niya yun.

Hindi po. Tumango siya sa sinabi ko.

Okay Miss Yen, Here's the copy of your contract, you may sign it and afterwards Jane will accompany

you to your Department head and he will discuss with you the nature of your work for five months.

Thank you and nice meeting you again. Tumayo siya at kinamayan ako tapos tinawag niya ang secretary

niya para ihatid ako sa Department kung saan ako maaasign. Pero infairness ha, ang laki ng sahod ko

considering na wala pa akjong experience niyan. Kung alam ko lang na ganun pala kalaki ang sahod ng

isang interior designer sana matagal na akong nagtrabaho.

Dumiretso na kami sa Head ng Department and diniscuss sa akin ang trabaho ko which is quite nice kasi

familiar na ako sa system na ginagamit nila and may project na agad ako.

Miss Yen, you have 2 months to design that house and ikaw na ang bahala sa lahat lahat.

Sir wouldn't I be communicating with the owner kung ano ang gusto niyang design, colors, anong

preferred appliances niya and other stuffs? Ganun naman talaga di ba? Sinusunod ng interior designer

ang gusto ng owner at magsasuggest kung ano ang mas maganda.

No Miss Yen, sabi ng owner, tayo na ang bahala sa lahat. Whatever design we have, the owner will

accept it. Even with the appliances the designer will have the liberty to choose anything. Kahit ano pa

yan. So basically ikaw na talaga ang bahala sa bahay na iyan.

Wow! I have never heard of a house owner na pinapabahala ang lahat sa designer.

Kakaiba naman ang may ari na yun!

A/N: I know madami ang nagdedemand for an update. I am very sorry if I cannot update daily or even

for a week. Much as I wanted to, hindi talaga pwede kasi I have a very demanding work. Actually

sinisingit ko lang ang update ko during office hours or so mga oras na wala akong deadline. Pero kung

may deadline talaga ako sa mga reports or may mga meetings ako, hindi talaga ako makakapag update.

And during nightime I am too tired to even open the PC at home. For weekdays naman, It's a no, no!

Nakareserve na yun for family time and bonding. So I hope you understand.

This chapter is about my dream. I have posted in one of my status that I have dreamt about my stories

at ito ang dream na yun. It was so vivid and habang napapanaginipan ko siya, parang ang saya saya ko

and that feeling lingers hanggang sa magising ako. I don't want to forget that dream and I want to

immortalize it. Now, after 2 weeks let's see how vivid is that dream and kung gaano kadami ang naalala

ko sa panaginip na yun. Lalo na at isa akong taong makakalimutin.

Chapter 22.

1 month. Isang buwan na akong nagtatrabaho sa company na to. Naranasan ko na ang buhay ng isang

empleyado. ANg maglunch sa mumurahing cafeteria sa loob ng building. Ang magising ng maaga kasi

ayaw mong ma late, ang makipagsiksikan sa MRT kung coding ang kotse ko, ang pahirapan na pagkuha

ng taxi at ang nakakabagot na traffic sa EDSA. Dati I don't care if ma stuck man ako sa EDSA dahil sa

traffic dahil wala naman akong hinahabol na oras pero ngayon isa na ako sa mga empleyado na

minumura ang gobyerno sa isip dahil sa traffic. At dahil hindi ako marunong magluto, naranasan kong

kumain sa fastfood chain 7 days a week/ 3 times a day. Siguro kung maliit lang ang sahod ko, hindi ako

mamumulubi, pasalamat na lang talaga ako at malaki magpasahod si Sir JC. ^_________^ (But some of

the readers knew better).

Hi Kre! Napatingin ako kay Jane na nakatayo sa harap ng tabel ko.

Hi Jane! I smiled at her. Kung naalala niyo siya, siya ang secretary ni Sir JC.

Ano ang nangyari dyan? She pointed at Yanyan na nagmamaktol pa rin sa table niya. Nagkibit balikat

lang ako.

Anyway, pinapabigay ni Sir JC. Iniabot niya sa akin ang isang paper. Binasa ko to. Isang seminar sa

Palawan about interior design.

Libre na lahat. Training mo yan. Para daw habang wala ka pang masyadong project eh may matutunan

ka an ma maiapply mo sa mga future projects mo. ANo payag ka na ikaw ang dadalo sa training na yan?

Ngumiti pa siya. Natuwa naman ako at ipapadala ako sa training.

OO naman. Pakisabi kay Sir, thank you.

Hehe. Wala yun. Bukas ng umaga na pala ang alis mo ha. Ibibili na kita ng ticket mamaya. Ibibigay ko

sayo, later. Tapos umalis na siya sa harap ko at pumunta kay Yanyan.

Hey Yan! What's Up? Bakit mo ako bigla na lang iniwan kagabi sa bar?

Shut Up Jane!

Palawan

Hindi ko akalain na ganito kadami ang aattend ng seminar at hindi ko rin akalain na sa isang beach resort

ang venue. Pagkababa ko sa bus na naghatid sa amin, tumingin tingin ako sa paligid at humanga sa

ganda ng lugar. Napakapeaceful at sobrang relaxing.

Sumunod na ako sa ibang kasamahan ko at dumiretso sa kwarto na nakaassign sa akin sa hotel ng resort.

At dahil na rin napagod ako sa byahe hindi ko namalayan na nakatulog pala ako. Nagising ako ng

lunchtime at bumaba na ako para maglunch. Libre din ang lunch, kasama kasi sa seminar package. After

namin kumain lahat, pumunta na kami sa kabilang building kasi doon function room kung saan iheheld

ang seminar. Naupo ako sa dulo dahil yun ang pinakamalapit sa pinto. Nagsimula na ang seminar pero

wala akong ganang makinig. Nabobored ako. Kung mayaman pa ako hindi ako nagtitiis sa seminar na to.

I should have been soaking myself in the sun and getting a tan. Sheesh!

Is this seat taken? Narinig kong may nagsalita sa tabi ko. Hindi ko pinansin I just keep on reading the

stories in wattpad sa cellphone kong nakakahagilap ng wifi.

No. Narinig kong sabi nung lalaki. Nakaupo kasi kami sa isang round table na may 8 chairs. Ako

nakaharap sa podium at walang nakaupo sa tabi ko. Naramdaman kong may umupo sa upuan sa tabi

ko.. Ang bango niya.

Tiningnan ko na sana kung sino ang umupo sa tabi ko nang makita kong may biglang humawak sa kamay

ko na nakapatong sa lap ko. Biglang bumilis ang heartbeat ko. Parang gusto nanag lumkso ng puso ko. I

tried na alisin ang kamay na humawak sa kamay ko pero hinigpitan lang niya lalo ang hawka niya sa akin.

I have a bad feeling about this kaya ayaw kong tumingin. Ayaw kong tingnan kong sino ang pangahas na

humawak sa kamay ko kasi ayaw kong maconfirm ang hinala ko.

Pero hindi ko napigilan ang sarili ko na lingunin siya. Parang may magnet na humihila sa akin para

tingnan siya. This overpowering need to see his face. At nanalo nga ang kagustuhan na yun kasi

napalingon ako sa kanya and looked at his smiling chinky eyes, his brows, his perfect nose and his pink

lips. Wala akong marinig na iba kundi ang laks ng tibok ng puso ko. Walang akong makitang iba kundi

ang nakangiti niyang mukha.

Shit! Why am I acting like this? Bakit hindi ko maalis ang tingin ko sa kanya? Bakit parang namiss ko siya?

Hi! He said smiling nung magtagpo ang aming mga mata. Lalo siyang ngumiti at lalong hinigpitan ang

hawak sa kamy ko. At dahil dyan lalo ding bumilis ang tibok ng puso ko.

Tamako? Was all I could manage to say.

_________

Tomorrow ang continuation...

A/N: Kung mapapansin niyo, puro narration at kukunti lang ang salita. Ito kasi ang eksaktong panaginip

He is not letting go of my hand. I tried to pull it away pero lalo lang niyang hinihigpitan ang hawak niya

sa akin. Bakit siya andito? Anong ginagawa niya dito?

Let go. I hissed at him. Medyo linapit na din niya upuan niya sa upuan ko. Lenshak na lalaking to. Ano

ang gusto niyang palabasin?

I won't.

I need to go to the powder room. Tingnan ko lang kung hindi niya ako bibitawan.

I'll go with you. He said half smiling. Takte!

What!!??? Nasisiraan ka na ba ng ulo?

Hmmmm....He looked upward na parang pinag iisipan kung nasisiraan nga ba talaga siya ng ulo. Actually,

matagal na. I glared at him. Mamaya narinig kong may tumutunog na cellphone.

Damn! Istorbo! Kinuha niya ang cellphone gamit ang isang kamay niya habang hawak pa din ang kamay

ko. Excuse me. Binitawan niya ang kamay ko at tumayo at lumayo sa table namin. The moment he let go

of my hand, I felt empty at naguluhan ako sa naramdaman ko. Tumayo na din ako at pumunta sa

powder room. I looked myself at the mirror, namumula ang pisngi ko. Sheet! Bakit ako nakakaramdam

ng ganito? Masyadong familiar ang feeling na to. Too familiar that I'm scared of it. The increase

heartbeat, the butterflies in my stomach, the uneasiness. Lahat ng to hindi bago sa akin dahil ang lahat

ng to naramdaman ko na. When I was in high school, whenever he smiled at me, whenever he's near me

ganitong ganito ang feeling. Shit! Hindi maaari to. I can't be in love with him again. Kung ayaw kong

masaktan, hindi dapat ito ang nararamdaman ko. Lalong lalo na kay Tamako. I tried to calm myself.

Hindi, hindi ako inlove sa kanya, nagulat lang ako dahil bigla siyang sumulpot. That's all. Tama! Nagulat

lang talaga ako. Damn it Krizza, stop thinking that you're inlove with that guy because if you are, you are

the most stupid girl in the whole world. You can't be inlove with him. You just can't. Nung medyo

kumalma na ang systema ko bumalik na ako sa table namin at hindi ko alam kung disappointed ba ako

kasi wala siya sa upuan niya. Pero syempre hindi ako disappointed kasi nga, bakit ako madidisappoint di

ba? Di ba?

Natapos ang seminar mga 5:30PM na at hindi na bumalik si Tamako. Ganun naman pala siya palagi, bigla

na alng mawawala. Bitter Much Kre? Ahhhh! Damn! Bakit ba ganito ako mag isip ngayon? Inaaway ko na

pati sarili ko. Nasisiraan na ba ako ng ulo?

Naglabasan na sa function hall ang mga kasama ko sa seminar pero hindi kami makaalis kasi ang lakas ng

ulan. Sa kabilang building pa naman ang dinner. Naghintay pa ako ng 30 minutes pero hindi pa rin

tumitigil ang ulan. ANg iba nakikisabay na sa may payong, yung mga lalaki hinubad nila ang coat nila at

yun ang ginawang pantakip sa ulo at tumawid sa kabilang building.

Nag iisip ako ng paraan kung paano makakatawid sa kabilang building nung biglang may umakbay sa

akin. Nagulat ako pero hindi ko na nilingon kung sino ang umakbay sa akin kasi amoy na amoy ko naman

ang pabango niya.

Binuksan niya ang payong at inakay niya akong maglakad sa gitna ng ulan. Inaakbayan niya ako habang

naglalakad kami pero hindi siya nakatingin sa akin, hindi rin siya nagsasalita. I tried na alisin ang

pagkakaakbay niya sa akin pero lalo lang niyang hinigpitan. Parang magkayakap na tuloy kami. At hindi

ko rin maintindihan ang nararamdamn ko. I liked the feeling na niyayakap niya ako The love to feel the

warmth of his body. Gustong gusto ko ang amoy niya.

Hmmm. I like this feeling. Bigla bigla na lang siyang nagsalita.

What the hell are you talking?

Having you this close. Romantic isn't it? YOu and I under the rain in a single umbrella. Napatingin ako sa

kanya at nakangiti siya pero hindi siya tumitingin sa akin.

Magtisil ka nga. Hindi na siya sumagot. Basta para lang siyang sira ulong nakangisi.

Iuuwi na kita.Sabi niya nung malapit na kami sa hotel kung saan ang dinner ng mga delegates.

Ano? At teka saan tayo pupunta? Hindi kasi kami pumasok sa hotel lobby. Dumiretso lang kami sa isang

pathwalk tapos pumasok kami sa lugar na may nakasulat na OFF LIMITS. Unauthorized persons are not

allowed beyond this point.

Iuuwi na nga kita. Pero hindi na nagregister masyado yung sinabi niya kasi tumambad sa akin ang isang

cottage.

Teka, Bakit tayo andito? Hindi niya ako sinagot. Instead binuksan niya ang cottage gamit ang isang card

and tapos pumasok na kami. Nilagay niya ang payong sa isang gilid at binalikan ako na nakatayo pa din

sa likod ng pinto. Nung malapit na siya sa akin hinawakan niya ang dalawang kamay ko and looked into

my eyes. Nag iwas ako ng tingin kasi di ko kayang salubungin ang tingin niya. Feeling ko matutunaw ako.

Kung makatingin naman kasi wagas! Pero kahit na umiwas ako hindi niya pa din yun pinalampas.

Hinawakan niya ang chin ko para tumingin ako sa kanya. Shit lang.

Nakapagdesisyon na ako. Parang namemesmerize ako sa tingin niya. Sa buong pagkakakilala ko sa kanya

ngayon lang niya ako tiningnan ng ganito. Ngayon lang kami nagkatitigan ng ganito. Ni hindi ko

naiintindihan ang mga sinasabi niya.

I'm not letting you go. And I mean, literally.

Dahil nagcomment siya kahit matagal na siyang silent reader.

"Ma'am wala na pong seminar. Nakaalis na po ang lahat ng delegates after lunch. Hinatid na po ng

coaster papuntang airport. "

"What!? Paanong wala na? Hanggang bukas pa ang seminar"

"Hindi po ma'am, 2 days seminar lang po ang nakareserve dito." Shit! Tiningnan ko ulit ang itenerary na

binigay ni Jane sa akin. AT hindi ako nagkakamali, 3 days and 2 nights seminar ito. Paanong 2 days lang?

Biglang may pumasok sa isip ko. Iniwan ko ang receptionist at dumiretso sa cottage ni Tamako. I saw him

sitting sa may balcony at nakaupo sa upuan while sipping his coffee.

Ngumiti pa siya sa akin nung makita niya ako.

"i told you, you'll be coming back here"

"Kagagawan mo ang lahat ng to ano?"

"Oo" Kita mo to hindi pa nga ako nagtatanong umaamin na kaagad. Medyo nagulat ako sa pag amin

niya. Wala pa nga kasi akong inaakusa di ba?

" I talked to one of your friends to offer you my condo. You are now staying at my condo".

"Kinausap ko din si JC na bigyan ka ng trabaho sa company niya, Ako ang nagpapasahod sayo"

O_O Bakit parang ako ang nagugulat sa mga pinagsasabi niya.

"I also dictated the etinarary for that seminar. 2 days lang talag yun, yung sayo lang ang 3 days"

"Sinabihan ko din ang lahat na wala silang sasabihin sayo at sinadya talagang iwan ka dito."Uminom ulit

siya ng kape na para wala lang yung mga pinagsasabi niya.

Samantalang ako ito at speechless.

"Why are you doing this?" Yan lang ang lumabas sa bibig ko. Hindi ko kasi alam kung magagalit pa ba ako

o hindi. Supposedly , magagalit ako pero gusto ko ding malaman bakit niya ginagawa ang mga bagay na

"I already told you my reason yesterday" ANong reason doon? Yung I am not letting you go?

"It's either bingi ka or talagang nagiging habit mo na ang pag ignore sa lahat ng sasabihin ko." Dahan

dahan niyang nilagay sa mesa ang coffee niya.

"Hindi ko alam kung kasalanan ko kung bakit naging ganyan ka or talagang ugali mo na yan. But

nevertheless....I.. nevermind" Tapos bumuntong hininga siya. Tapos tumayo at humarap sa akin. Hindi

ko ineexpect ang biglang pagtayo niya and since nasa gilid ako ng upuan niya, muntik na akong ma out

of balance dahil sa bigla niyang pagtayo. Mabuti na lang at naging maagap siya at nahawakan niya ako sa

bewang kaya na regain ko ang balance ko.

Pero ang masama nga lang, sobrang lapit namin sa isa't isa. His arms are now circling my waist. I can

smell his aftershave, I can smell the faint scent of his perfume, I can see the movements of his adam's

apple, I can even smell the aroma of the coffee na kakaubos lang niya and I can feel his breathing

fanning my face. Ohhh God! Tuwing humihinga siya, parang hinihila ako palapit sa kanya. His smell, his

warmth is intoxicating. Parang..... parang naadik ako!

"Sweetheart, don't ever think of escaping. The only way out of here is the coaster, unless you wanted to

walk miles bago makarating sa highway, or mag treak sa mountain" Wala akong naiintindihan sa mga

sinasabi niya. My eyes are focused on the movements of his lips. Bakit ang sexy ng lips niya? Bakit

parang nalalsing ako sa bango niya? Bakit gusto kong halikan siya? I unconciously, moisten my lips with

my tounge.

I heard him groan and in an instant he tightened his arms on my waist and claimed my lips. Hindi ako

nagulat sa halik niya. Nagulat ako sa naging reaction ko. I kissed him back too. I opened my mouth when

his tongue seek entrance and put my arms around his neck to pull him closer. I don't know bakit tuwing

hinahalikan niya ako nawawala ako sa sarili.

Pero isa lang ang alam ko at aaminin ko, NAMISS KO SIYA. Sa mahigit isang buwan na hindi kami nagkita,

namiss ko siya. Ohhh God!

"I miss you, sweetheart" I heard him say in between our kisses. Hindi ko alam kung paano kami

nakapasok sa cottage basta narinig ko na lang ang pagbagsak nito pasara. Nakasandal na ako ngayon sa

likod ng pinto while he is pinning me and kissing me at the same time.

I gasped when I felt his hand on top of my shirt and caressing my breasts. I was heedy with sensation,

nababaliw na ata ako.I put my hands inside his shirt and touch his chest and his abs. He is no longer the

teenage boy I fell in love with during high school. He is now a man with muscles at the right places.

"You are driving me insane, You're aware of that?" I just nodded because he didn't give me any chance

to explain dahil hinalikan na niya ulit ako and pulled me closer. I can even feel something hard pushing

at my tummy. Pero instead na matakot mas lalo lang akong na excite. nasisiraan na ata talaga ako ng

"Please tell me to stop" He stopped kissing me at nilagay sa noo ko ang noo niya. His breathing are

laboured. His hands are now on top of my bra. And I am not even aware that all the buttons of my shirt

are now open.

"No!" It automatically came out of my mouth. At wala akong planong bawiin yun.

"Shit, You are really making this hard for me." Nagkatitigan kami. Passion, Desire yun ang nakikita ko sa

mga mata niya and I'm sure it mirrored mine too.

"If you want us to end up in bed, I'm afraid that you will have to marry me first, in your own free will" He

kissed me again pero this time his lips landed on my nose, on my cheeks, on my eyes at kung saan saan

pang party ng mukha ko. Hindi niya ako hinalikan sa lips. I wanted to kiss him again but he is deliberately

avoiding my lips. Napofrustrate ako lalo na at aware na aware ako sa isang bagay na tumutusok sa tyan

"Tamako....." I said in frustration

"Sweetheart, tell me that you'll marry me and I'm yours" He whispered. He cupped my face at nilapit

ang labi niya sa labi ko, very close, nearly touching pero sadyang hindi niya nilalapit ang labi niya sa labi

ko. I am not that naive not to know what he is doing. He is teasing me, he is blackmailing me, using my

own desire against me.I should have been mad but I can't get my eyes off his lips. Damnit!

"Krizza Marie Yen, will you marry me?" He whispered. It's not even audible but I understood it. I was

watching his lips all this time.Alam ko na dapat pinapairal ko ang isip ko. Alam ko na dapat magalit ako

sa ginagawa niya sa akin ngayon. Pero ano ba ang magagawa ko? Isang bahagi ng isip ko ayaw pumayag.

Ang bahagi na matagal kong tinago, matagal kong tinikis. And now, that part of my brain, my body and

my heart are all fighting against the sane part of my brain. Yung part na hindi Tamako infested, yung

part na pinairal simula nung nangyari sa CR during high school.

"Yes" It was like a bomb, unannounced and deadly. Pati ako nagulat sa sinabi ko. I felt defeated. I saw a

smile curved his lips before he claimed my lips again. This time it was slow and gentle and his fingers are

now buttoning my shirt that he has unbuttoned a while ago.

Buttoning?

"Sweetheart don't give me that look. I promised your parents to respect you. Don't make me break that

promise."He kissed me again pero parang nagpipigil na siya.

"Tomorrow, your parents are coming to attend our wedding"

Tomorrow?

Parents?

___________________

Author's Note:

A prelude to BS. Hehehe. bago pa kayo magtanong sasabihin ko na. Yes, may BS and the BS will be

restricted. If magulo ang story at may tanong kayo, ipost niyo lang.

For the first time I will reveal kung sino na napupusuan ko na maging si Tamako Sia/Tamadao Sia.

remember they're identical? Andun sa gilid pic niya------------------------------------------------------>>>>

Chapter 25

"Bakla! Ikaw na! Ikaw na ang diyosa ng kagandahan. Naku kunti na lang mauungusan mo na ang beauty

ko." Ngumiti lang ako sa bakla. Pero sa totoo lang hindi ko alam ang nararamdaman ko. Parang akong

naiihi na natatae na parang ewan.

"Ninenerbiyos ka bakla?"

"Hindi noh!"

"Aysus wag ka nang magkaila! Hindi mo ba napapansin? Ilang beses ko nang inulit ang lipstick mo dahil

kakakagat mo ng lower lip mo tapos sasabihin mong di ka nenenerbiyos?"

"Kung ikaw kaya ang ikasal?"

"Eh di masaya! Pero bakla, hindi ka dapat nenerbiyos sa araw ng kasal niyo, dapat nerbiyosin ka sa gabi

ng kasal niyo! Ahehehe!" Langyang bakla to!

Natigil ang paghagikhikan namin ng bakla nung bumukas ang pinto. Akala ko isa sa mga helper ng bakla

pero biglang lumakas ang kabog ng dibdib ko nung pumasok si Tamako. He smiled at me at napatulala

"Oh my Gahhhd! May aparisyon! Kailangan na ba nating lumuhod?" I heard Tamako chuckle dahil sa

sinabi ng bakla. He is still looking at me at I was also looking at him. He is so dashing in his 3-piece suit.

"Ahem ahem!" Naputol ang pagtitigan namin dahil sa pagtikhim ng bakla. Umiwas ako ng tingin sa kanya

while he walked towards the sofa at umupo doon.

"Dumating na sila Yanyan. Inaayusan na din sila." I just nodded. Nakatingin na ako ngayon sa salamin

and I can see him looking at me through the mirror. HIndi na siya nagsalita pagkatapos pinapanood lang

niya habang inaayusan ako. Paminsan minsan nagkakatinginan kami sa salamin and everytime na

magkakasalubong ang tingin namin bumubilis ang heartbeat ko at napapaiwas ako ng tingin.

"Hay grabe, nilalanggam ako dito. Sabihan niyo ako kung tapos na kayo magtitigan ha par matuloy ko na

ang pag mmake up sa bride." Tapos nagmartsa papalabas ang bakla. Napapangiti na lang ako.

"Ano ang ginagawa mo dito? You are not supposed to see me." Tumayo siya mula sa sofa at naglakad

papunta sa akin.

"I just wanted to see you before you got married. This is the last time I'm going to see you single." He

grinned. I smiled. He stood at my back kaya we're both facing the mirror.Nagkatinginan lang ulit kami.

Bakit palagi na lang kaming nagtitinginan? Na parang kuntento na kami na magtinginan na lang.

"Kre, what if I didn't turn you down way back in high school?" Nagulat ako sa tinanong niya. I didn't

expect na hahalungkatin pa niya yun.

"I don't know."I said silently. That question also bugged me but I never entertained it. Ayaw kogn

mabuhay sa what ifs and what should have been.

"I bet you wouldn't go out with that jerk." He smirked.

"But you were so young and we were leaving. You were only what? 12? 13? And I was too late when I

finally decided to take the chance."Nakatingin lang ako sa kanya na nagtataka.

"Your parents told you everything last night?"Nagulat ako sa bigla niyang pag iiba ng topic.

"Yes" OO dumating na din ang parents ko kagabi at instead na ako ang magalit sa kanila dahil sa

panloloko nila sa akin, ako pa ang pinagalitan nila dahil sa tigas ng ulo ko daw. That they have to pretend

that we're bankrupt and missing just to make me see sense. Grabe, hindi ako nakapagsalita kagabi. Pero

when my Mom hugged me, naiyak na lang ako. Hindi ko na rin nakuhang pairalin ang galit ko kasi aminin

ko man o hindi madami akong natutunan dahil sa ginawa nila. And to clear things hindi si Tamako ang

may pakana ng kunyaring pagkawala nila. Sila ang may pakana noon. To make me realized that money is

not everything. And tama sila narealize ko nga yun.

Sa huli thankful pa din ako kasi after all.....

Mayaman pa din ako.Hahahahaha.

"I'm sorry that they have to intervene"

"Hindi mo naman kasalanan yun. I should be thankful to you because ikaw ang nagpasahod sa akin

habang gustong gusto nilang maghirap ako" Ayaw kasi nila Mom and Dad sana na bibigyan ako ng

trabaho at sasahuran ni Tamako. Gusto nila matuto talaga ako the hard way pero dahil ... ewan... ginawa

pa din yun ni Tamako.

"No. Kung hindi ko ginawa yung pagturn down sayo nung highschool hindi na dapat tayo humantong sa

ganito. Di sana hindi ka sumama dun sa jerk. Di sanan nakarating ka sa despidida"

"Alam mo, Tamadao also told me about your despidida. Ano bang meron dun?" Bigla siyang namula. I

swear! Bigla siyang namula. Yung mukha niya parang nakangiwi na nakangiti. That was epic. I made

Tamako Sia blush.

"Here" Kinuha niya ang kamay ko at nilagay ang isang singsing. (Check the external link if you want to

see it)

It was the same, sa singsing na suot niya.

"I should have given that to you during our despidida. Ingatan mo yan, Tamadao sold it to me 3x its

original price." Nakatulala lang ako sa singsing. Sari saring emosyon, ang lakas ng kabog ng dibdib ko.

Hindi ko alam kung maiiyak ako o matutuwa.

At dahil sa pagkatulala ko hindi ko napansin na paalis na siya ng kwarto. I stood up mula sa upuan and

faced him.

"Tamako!"

I called after him bago pa niya mabuksan ang pinto.

Nung lumingon siya, I run towards him and hugged him.

Really hugged him.

For the first time.

After so many years.

____________

Authors Note:

I know it's a lame update I'm sorry kung walang kwenta wala ako sa mood magsulat. Pilit lang talaga.

Next update is the wedding.

Dahil silent reader siya na nagcomment dahil sa last chapter at dahil napuyat siya sa pagbabasa ng story

ko. Salamat po.

Kinakabahan ako. Ito na siguro ang tinatawag nilang coldfeet. My knees wobbled when I stood up buti

na lang nakahawak ako sa upuan.

"Are you okay dear?"Napalapit tuloy si Mom sa akin nung nakita niya akong muntik nang matumba.

"Mom, is it normal na parang dinadaga ka pag ikakasal ka na?" She just laughed a little.

"It's normal Krizza. Tara na at naghihintay na ang groom mo." We went out of the room and out of the

hotel at sumakay kami sa naghihintay na horse-driven carriage papunta sa beachfront. Yes, we have a

beach wedding under the sunset. My mom planned it. Siya na ang nagplano ng lahat, pati wedding gown

ko. Now you know how manipulative they are.

My hand are sweating profusely when we went down the carriage and I feel like running away when the

wedding march started to play and the bridesmaid and the groomsmen started to march. Ang lakas ng

kaba sa dibdib ko.

When the wedding coordinator motioned us to march I gripped my Dad's hand tightly and he patted it

parang sinasabi niya na okay lang ang lahat. Everyone is looking at me. I tried to smile at them but I just

cant. Hindi ko alam kung ano ang nangyayari sa akin but I have this strong urge to run. Sari saring

emosyon ang nararamdaman ko.

Then I looked at the guy in front. He looked so damn gorgeous in his 3 piece suit. Any girl would do

anything just to have his name and here I am having second thoughts and thinking of running away from

this wedding.

Yes, I'm thinking of running away. Natatakot ako sa kahihinatnan ng kasal na to.

I'm scared that it would end up a nightmare.

Ngayon pa nga lang hindi na kami magkasundo ni Tamako how much more kung kasal na kami? Kung

nakatali na kaming dalawa sa isa't isa?

Bakit ba kasi napa-oo ako kahapon eh! Ano ba ang pumasok sa isip ko at nag oo ako?

Hindi! Wala naman talagang pumasok sa isip ko nung napa oo ako eh. Kasi wala na akong naisip nung

panahon na yun kundi kung paano ka macho ng dibdib ni Tamako, kung gaano kasarap hawakan ang

abssssss niya, kung gaano siya kasarap humalik, kung anong sensasyon ang binibigay niya sa katawan ko

habang naghahalikan kami.

Napa-oo lang naman ako kasi... NABITIN ako eh!

Amputs lang kasi! Ang galing mangseduce, nakakawala ng ulirat, nakakawala ng katinuan at

nakakabuhay ng... ng... dugo!

Shit! OO na inaamin ko na.

PINAGNANASAAN KO NA ANG GROOM TO BE KO!

Masaklap man pero totoo.

Pero sapat na bang rason ang pagnanasa para magpakasal ang dalawang tao?

Malanding isip: Sapat na sapat.

Pakipot na isip: Hindi eh

Napasimangot ako kasi bakit pati ang isip ko hindi magkasundo.

"Bakit ka nakasimangot dear? Is something amiss?" I barely heard my Dad spoke.

"But, he is a good kisser. So damn good!"

Nagulat ako nung biglang tumawa si Dad and the I realized what i just said. Naitakip ko tuloy ang

bouquet ko sa bibig ko.

Nagulat din ang guest sa tawa ng ama ko. Shit! Pinapahiya ko ang sarili ko sa ama ko.

"Indeed he is a good kisser? Did you two did it already?" Napalingon ako kay Dad!

"Zandru!" My Mom scolded Dad!

"Dad! Nagmamartsa tayo!"

"So? I wanted to know. And besides ikakasal na kayo. It's normal these days lalo na at matatanda na

kayo. Your MOm and I did it also even before we get married" Whoah! Nagulat ako sa sagot ni Daddy.

Really?

"Zandru!!!" Napalakas ang boses ni Mom and I saw her turning red. Shit! SI Mommy, sa tanda niyang

yan, nagbablush pa!?

Dad just ignored my MOm with sa satisfied smile on his face and turned to me. "So did you two did it

already?" Ay grabe! Di si Daddy makaget-over. At bakit ba ang tagal tagal namin makarating sa harap?

"Daddy!" He gave me a taunting look. Na parang sinasabi na "ginawa niyo na ano?". Inirapan ko si

Daddy. Kainis kasi eh. Tinutukso pa ako. Then my eyes focused on Tamako. Malapit na kami sa kanila.

Katabi niya si Tamadao na nakangiti din sa amin.

"Wag ka nang mahiya anak!" Ayaw talaga tunigil oh!

"WE DIDN'T DO IT YET, OKAY? BUT WE WILL! SOON!" Hindi ko napigilan na mapalakas ang boses ko.

Pero hindi anman sobrang malakas, just enough para marinig nila Tamako and just enough para tumaas

ang kilay niya at mapangiti siya ng malapad! Waaaaaaaaaahhhhh! Feeling ko nagbablush pati dulo ng

buhok ko.

Pati si Daddy napangiti at si Tamadao. My Mom is trying so hard to hide her smile! Langya! Kasal na

kasal ko pinapahiya nila ako!

"Honor your word, Son" Dad said as he handed me to Tamako. Son?

"I will, Dad!" Son? Dad? Grabe! Hindi pa nga ako nag a-I do ganun na tawagn nila? Hindi naman halatang

masyado silang excited?

Tamako gave me a meaningful look or rather a teasing look nung nakahawak na ako sa braso niya and

then he guided me para maglakad na kami papunta sa harap ng priest. Nung makaupo na kami,

nagsimula nang magsalita ang priest. Tapos mga nagsasalita at kung ano ano pang ceremonya.

Then all of a sudden I felt Tamako lean towards me. "You all pretty". I felt myself blushed pero tumaas

din ang kilay ko.

"Pretty lang?" I heard him chuckle.

"Is stunning enough?" I smiled and nodded.

"Can I kiss you now? You looked delictable enough to eat!" Tumayo lahat ng balahibo ko sa katawan

dagdagan pa na sobrang lapit ng bibig niya sa tenga ko.

I can't believe that he is flirting with me during our wedding ceremony. Grabe lungs!

"Kids behave!" Biglang sinabi ng pari na nagpatawa sa mga guests. Tumahimik naman kami. Maya

maya....

"Do you want us to skip the reception? They would understand you know." Tiningnan ko lang siya ng

masama. Ang harot harot kasi eh.

"Shut up!" I hissed at him.

"Alam mo ba kung saan tayo maghahoneymoon?" He said further, teasing me more.

"Just shut up. Okay" He just looked at me and smiled knowingly.

"Tamako Sia, do you take Krizza Marie Yen for your lawful wedded wife, to live in the holy estate of

matrimony? Will you love, honour, comfort, and cherish her from this day forward, forsaking all others,

keeping only unto her for as long as you both shall live?"

"I do."

Krizza Marie Yen, do you take Tamako Sia for your lawful wedded husband, to live in the holy estate of

matrimony? Will you love, honour, comfort, and cherish him from this day forward, forsaking all others,

keeping only unto him for as long as you both shall live?

I hesitated. Shit! Wala nang bawian to!Todo na talaga to! I closed my eyes and sighed.

Then...

"I do."

"I now pronounced you, man and wife, you may now kiss the bride."

I closed my eyes as his lips descended on mine. Then I felt his lips sealed mine and I know sa mga oras na

yun....

That kiss also sealed my life.

"Ano ang gagawin ko?" Nagkatinginan sina Yanyan, Corrs at Aly na parang sinasabing, Is she seriously

asking us that?

Then a wide grin formed in Aly's lips.

"This is what you're going to do, after this reception, siyempre papasok kayo sa room niyo, then maligo

ka kasi nanlalagkit ka na sa hangin sa dagat kung susundan ka niya sa CR then go with the flow. but if he

won't, paglabas mo ng banyo don't wear anything, just the towel, tapos unti unti mong alisin ang towel

and then sayawan mo siya ng Careless Whisper. Oyeah!" And she giggled and laughed. Parang sira lang.

"Sino ang magpplay ng Careless Whisper?" Yanyan asked while munching a tenderloin.Kakaiba ngayon si

Yanyan. I know that there is something going on with her and Tamadao pero kakaiba ang aura niya

ngayon. She's blooming and everytime na magkakatinginan sila ni Tamadao nagbablush siya.

"Si Tamadao." Bigla ko na alng sinabi at biglang nabilaukan si Yanyan. Kinuha niya ang tubig at

pagkatapos niyang ininom ay tiningnan niya ako ng masama. What now? Affected much?

"Ewan ko! pati ba naman yun poproblemahin ko?"

"Paano kung nakatulog dahil sa pagod?" Yanyan further prove. Di na talaga nadala.

"Eh di paluin mo ng....ng....." Hindi alam ni ALy kung ano ang gusto niyang ipapalo sa akin kay Tamako.

"ng Ref?" Corrs butt in.

"Good idea. Pero I doubt kung tutulugan ka ni Tamako. Baka hindi ka pa nga patulugin nun. Ahehehe".

Feeling ko namumula na ako sa sinabi ni Aly. Bakit ko ba kasi naitanong pa yun sa kanila. Yan tuloy di na

mapigilan ang bibig niya. Ang lakas lakas pa ng boses. Buti na lang medyo malayo kami sa ibang guest.

"Hi girls, having a good time?" Naramdaman ko na lang na may umakbay na sa akin at ang pamilya na

pagbilis ng tibok ng puso ko pag malapit siya.

"Yes, we are. Actually we are just talking about.. ouch!" Sinipa ko si Aly sa ilalim ng upuan. Tiningnan

niya ako ng masama tapos ngumiti kay Tamako. "We are just talking about how romantic your wedding

was." She then glared at me.

"Thank you. Can I borrow my wife for a while? Magpapaalam na kasi ang ibang guests." I looked up at

him. Kakaiba kasi ang possessiveness na narinig ko sa boses niya nung sinabi niya ang "My wife."

"Oh.. sure! Sure. But before that." Corrs started tapping her wineglass with a fork. At alam niyo lahat

kung ano ang ibig sabihin nun. Upon hearing what Corrs is doing, the other guests followed and

everyone is now looking at us.

Tamako is now grinning and to my astonishment, yumuko siya and gave me an openmouth kiss. He even

managed to brush his tounge at my lower lip that made me gasp. Oh my God! That was just so erotic.

Pero bago pa ako makareact sa klase ng halik an binigay niya sa akin, he ended the kiss and kissed my

cheek.

Feeling ko pulang pula ako. Nahihiya ako sa sarili ko. Muntik na akong bumigay sa halik na yun. OO nga

at mag asawa na kami pero nakakaasiwa pa din na makipaghalikan ng torrid in front of so many people.

"Wow! That was a wow." They continued to cheer us to kiss again pero hindi na namin sila pinagbigyan.

"It's time for us to leave." He whispered in my ears na nagpatayo sa mga balahibo ko. Hindi ko alam

kung bakit sobrang edgy ko ngayon.

"Leave?"

"For our honeymoon. of course." Tapos kinindatan niya ako. Feeling ko naman namula ako. Bakit ko pa

ba naitanong ang mga bagay na yun. Of course pupunta kami sa aming honeymoon. At bakit ba ako

nenenerbiyos?

Nagpaalam na kami sa mga guests na wala atang planong umalis. Sumakay na kami ng elevator at

pinindot niya ang P button for penthouse. Walang nagsasalita sa amin. Grabe ang awkward lang. Ano ba

ang gagawin ko?

Pagbukas ng elevator, living room na kaagad ng penthouse. So ibig sabihin, ang buong floor iisang unit

lang. Ang gara naman nito.

Then napansin ko na nakatingin na sa akin si Tamako na nakangiti. Hindi yung usual na ngiti niya na

nakakapanlambot ng tuhod. Yung ngiti niya ngayon parang nanunukso.

"Anong nakakatawa?"

"Hindi ako tumatawa." OO nga naman! Ay shit pilosopo.

"Bakit ka nakangiti?" Singhal ko pa din sa kanya. Hindi siya sumagot. Instead mas lalo siyang ngumiti.

"bakit ka nenenerbiyos?" Waaaah!

"Hindi ako nenenerbiyos!" Sheet lungs! Paano niya nalaman yun?

"Okay!" Tapos tinalukuran na niya ako at pumunta sa sofa and took the champagne na nakalagay sa ice

bucket sa center table. Tapos nilagyan niya ng laman ang dalawang wineglass and handed one to me.

"Here, to calm your nerves." Aalma pa sana ako pero pinigilan ko na ang sarili ko. He's right, I need that

drink. Pero instead na kunin ang wineglass na iniabot niya, I took the bottle from him and drink straight

from the bottle. Wheew! Nangalahati ko ang bote.

He just looked at me with amusement in his eyes. Parang tuwang tuwa pa siya. Nakakaasar.

"What?" Ngumiti lang siya ulit at umiling. What the hell! Hindi man lang siya magsasalita? Naiinis ako at

napasalampak na lang ako sa sofa. Bakit ganito? Bakit ang awkward ng first night namin?

Then lumapit siya sa akin at umupo sa tabi ko. Napatayo ako bigla. "I think I need to go to the

bathroom." Dali dali akong naglakad at binuksan ang isang pinto which I think is the bathroom. Pero

bago ko pa yun nagawa narinig ko pang nagchuckle siya.

Pagkapasok ko sa bathroom sumandal ako sa pinto and calmed myself. Grabe, bakit ganito ako ngayon?

Nung kumalma na ako tsaka ko narealize na wala naman pala akogn gagawin sa bathroom. Hindi naman

ako naccr.

Anong gagawin ko dito? Then I looked at the shower and the bathtub. Sabi ni Aly maliligo daw ako tapos

hindi ko na isususot ang damit ko tapos sasayaw ako ng Careless WHisper. Napangiwi ako. Bakit ko ba

susundin si ALy eh sira ang ulo nun?

Kinuha ko ang toothbrush na nakita ko sa drawer and took it. Magtotoothbrush na lang siguro ako.

Tama! Magtotoothbrush ako! I was about to put toothpaste sa toothbrush nung kumatok siya sa door

ng bathroom.

"Kre..." He said in his husky and sexy voice. Nabitawan ko ang toothbrush na hawak ko.

"W-what!" Whew! Ang init grabe! Ito na ba ang sinasabi ni Aly na sabay kaming maliligo? Ohhh my.....

"Kukunin ko ang toothbrush ko." What? Magtotoothbrush din siya? Pinulot ko muna ang toothbrush ko

at binuksan ang pinto.

When I opened the door ang laki ng ngisi niya. bakit ba siya nakangisi? Nakakawindang. Tapos tiningnan

niya ang hawak kong toothbrush. He leaned towards me para maabot niya ang isang toothbrush Tapos

bumulong sa tenga ko. "Kailangang nakalock ang pinto pag magtotoothbrush?" Tumayo ang lahat ng

balahibo ko. Bakit parang may kuryente? Punyemas!

Nanlalaki ang mga mata ko habang nakatingin sa kanya. Siya nakangiti pa din. Ang nakakapagtaka bakit

ang tagal niyang kunin ang toothbrush. Hindi tuloy ako makagalaw kasi baka magdikit kami. Lechugas!

Lumunok ako and said the words before I could stop myself.

"Do we really have to do it?" I saw him smile wider at tiningnan kao ng mabuti. Alam kong naintindihan

niya ang sinabi ko.

And without tearing his eyes on me he said. "Of course."

"Of course?"

"Of course." he said with finality.

"You... are... going... to...kill... me." Sabi ko pa na nanginginig ang boses. Pero tumawa lang siya ng

mahina.

"How the hell did you know that?"He whispered in my ears with laughter in his voice.

And in one swift movement he carried me, bridal style.

_____________

Author's Note:

How many times did I avoid this scene? Hindi ko na mabilang. Natatakot kasi akong gumawa ng ganitong

scene because I'm afraid that it will spoil the story. I'm scared that I cannot be able to give justice sa

totoong feelings nila when they are making love. I'm scared that, I cannot make a good bed scene or

baka babuyin ko ang istoryang ito. Yan ang kinatatakutan ko.

Pero kahit pinakaiiwasan ko ang gumawa ng ganitong scene, wala pa din akong magagawa. Kahit anong

delay ang gawin ko dadating pa din sa point na mangyayari ito. Actually, ilang beses bang nabitin si

Krizza sa story na to? Kung ilang beses siyang nabitin ganun kadami ang pagdelay ko ng bedscene sa

story na to. Now, you know that Tamako is not really a gentleman, the author is just scared of making a

bed scene.

At kung napapansin niyo din, hanggang ngayon dinedelay ko pa din. Kelan ba ako naglagay ng mahabang

author's note sa istoryang ito? DI ba ngayon lang?

His natural scent and his perfume mingled in my nose habang buhat buhat niya ako. I entertwined my

arms on his neck para hindi ako mahulog pero sa totoo lang I wanted so much to smell him.

Nilagpasan namin ang living room and nung nasa harap na kami ng pinto he kicked the door of the

bedroom. It's a huge bedroom at ang isang wall ay puro glass and behind that glass is a pool. May pool

sa penthouse ng hotel. Then inikot ko ang mga mata ko and my eyes focused on the bed. I stiffened. And

feeling ko namula ako sa mga images na biglang pumasok sa isip ko. Oo manyak na kung manyak pero

sino ba ang hindi mag iisip ng ganun?

He went towards the bed habang buhat buhat pa din ako and nung binaba niya ako mas lalo akong

nenerbiyos.

"Relax, We're just going to talk." Nung nakahiga na ako humiga din siya sa tabi ko. Pero ano daw? We're

just going to talk? Weee?? Di nga??

Tumagilid ako para matingnan ko siya kasi hindi ako naniniwala sa sinabi niya. ANd to my surprise

tinitingnan din niya pala ako. He is smiling and maya maya pa, tumawa siya ng malakas. His laughter

echoed across the room.

"You should have seen your face a while ago Kre." Langya! Nakuha pa akong asarin. Nenenerbiyos na

nga ako aasarin pa ako.

"It's not as if I'm going to rape you Kre. For God's sake!" Tawa pa rin siya ng tawa pero ako nakakunot na

ang noo.

Tinaasan ko siya ng kilay."Aren't you?" It's more like an accusation than a question. Sino ang niloloko

"No, I won't." Nadisappoint ako. Lol. And he must have seen it because he suddenly put his arms across

my tummy. His hand landing just below my breast. Nahigit ko ang hininga ko.

"But I would really love to kiss your neck". Tapos bigla na lang siyang lumapit sa akin and kissed my neck.

Napasinghap ako. Waaahhhh!

"Akala ko ba mag uusap tayo?" Halos hindi na ako makapagsalita sa ginagawa ni Tamako sa akin. Hindi

ko alam kung bakit sobrang nakikiliti ako sa paghalik niya sa akin sa leeg. Hindi na tuloy ako makapag isip

ng matino.

"We are already talking . I'm telling you what I want..." He gave me another love bite. Shucks parang

bampira lang. "And right now, I'm dying to kiss you." And he did just that.

Hindi na ako makapagreklamo nung hinalikan niya ako. Bakit pa ako magrereklamo eh alam ko naman

na dito rin naman kami patutungo. And besides ang daming nerbiyos na ang naranasan ko. Para saan pa

ang nerbiyos ko kung pipigilan ko siya.

Sabi nila it's rude to stare while you're being kissed but I just can't help looking as his face slowly

descended on mine at di ko din maialis ang tingin ko sa kanya kasi he is staring back at me na parang

tinitingnan din ang reaction ko sa gagawin niya.

And my eyes automatically closed when our lips touched. Parang bolta boltaheng kuryente ang dumaloy

sa katawan ko. He nibbled my lower lip and I gasped. He took the opportunity to slip his tongue inside

my mouth.

He is giving me this delicious and heedy feeling na nakakawala sa sarili ko. I automatically put my arms

around his shoulders and answered his kisses with the same passion. with the same fervor. His kisses

has the same effect on me. Nakakawala sa sarili.

Para kaming apoy at gasolina, kunting dikit lang, nagliliyab na. And worst once we started, we can't

seem to stop, we can't seem to get enough of each other.

Ilang sigundo kaming hindi nakapagsalita hanggang sa bumalik sa normal ang aming mga hininga. He is

still on top of me, buried deep inside me and his face buried on my shoulders.

"You are so beautiful." He said after a while. Nararamdaman ko na din ang bigat niya sa katawan ko but I

like the feeling of him on top of me.

"You..nearly killed me." He just chuckled and kissed the top of my nose. Tapos humiga sa tabi ko and

cuddled me.

"Yeah, I made you bleed." Feeling ko namula ako sa sinabi niya. Hinigpitan pa niya ang yakap niya sa akin

parang takot na takot na mawala ako. That made me smile.

.............................

Nasa ganung posisyon lang kaming dalawa. Walang nagsasalita. His hands are cupping my breast while

he keep on kissing my hair. Mga 30 minutes kaming ganun nung bigla siyang nagsalita.

"Now, lets wash up the evidence of my crime." And he stood up in all his naked glory at binuhat ako

papuntang bathroom sa loob ng room.

Binaba niya ako sa bathtub.

"Dyan ka lang. Wag kang gumalaw." Tinimpla niya ang bathtub and starting filling the tub with warm

water. "That will ease the soreness."

"Won't you join me?" I ask inocently. Nakita ko siyang lumunok.

"Misis, don't test my control." Yumuko siya and said near my ears.

"I am merely inviting you to join me take a bath."

"You know na hindi iyan ang papasok sa isip ko pag sinabi mo yan." I turned red.

"I'll just go get the towel and the robe." He then turns his back on me. Hindi ko maalis ang tingin ko sa

kanya.

"Tamako!" I called him bago siya lumabas ng bathroom.

"Can you please wear something? Don't walk around here naked." He just smirk and raised his eyebrows

at me.

_________________

Author's note:

You didn't miss a thing kung ito ang binasa niyo. I don't recommend you reading the full version. I might

delete it kasi nahihiya ako.

Pero sa mga gustong magbasa nun, alam niyo naman ko saan ko nilalagay ang mga chapters sa Tamako

Sia na hindi dapat mabasa ng lahat di ba? Di ba? Kaya hindi ko sasagutin ang mga ganung tanong.

http://www.wattpad.com/2589366-tamako-sia-behind-the-scenes-restricted-copy yan ang link. sabi ko

di ako magbibigay ng link tapos hihirit kayo na di niyo mabasa. Mga perv kayo. Lol!

At dahil may ipapalike ako sa inyo sa facebook ayan binigay ko ang link.

At malamang sa mga hindi nakakabasa ay dahil minor pa kayo! Naka restricted at naka private kasi siya.

Dedicated sa kanya kasi nagbabasa siya ng Author's note. Yung iba kasi hindi nagbabasa kahit minsan

important yung author's note, hindi pa din binabasa tapos magtatanong. Tandaan niyo, sa law,

"ignorantia legi, non excusat", ignorance of the law is not an excuse kaya kung may nalagay ako sa

author's note tapos itatanong pa ulit, hindi ko na yun sasagutin.

At oo binabasa ko ang mga comments niyo. Wala lang akong time na magreply sa inyo isa isa kasi busy

talaga ako buong December. Siningit ko lang ang update na to kasi matagal na akong hindi naguupdate

ng Tamako Sia.

Dahil na rin siguro sa pagod, "ahem" dahil sa kasal, at sa pagod sa mga nangyari, " Ahem". Nakatulog ako

sa bathtub. Hehehe. Talagang may ahem. Kakaloka. And the whole time habang nakababad ako sa bath

tub I can't help but smile habang inaalala ko ang mga nangyari. Hindi ko napigilang mapangiti pag

naaalala ko na......

Nakuha ko na din ang katawan ni Tamako!

Sa Wakas!!

Bwahahahaha.

Tae ang landi ko lungs. Hehehe. At ngayon, totoo talaga ang sinasabi nilang, nakakatulog na may ngiti sa

mga labi. OO na nang-iinggit na ako. AKo na ang may poging asawa, ako na ang may machong asawa,

ako na ang may hot na papa, ako na ang maswerte, ako na ang MAYAMAN! Hehehe. ANyway, ang

yabang ko na. Ganito ba talaga? Pag nakakatikim, yumayabang? Hahahaha.

Okay tama nang kayabangan ito. Back to the present na tayo.

At dahil nga nakatulog ako hindi ko na alam ang sunod na nangyari. Pero medyo naalala ko nung binuhat

niya ako from the bath tub papunta sa kama namin.

Medyo naalala ko din when he cursed upon seeing me sleeping in the bathtub. Kung makamura naman

para namang sa dagat ako naliligo at hindi sa bathtub. Pero ang sweet pa din ha.

Napangiti ako.

I never thought that he could be that sweet. Napapangiti ulit ako.

Then I felt him tightened his hold on me. Nakaunan kasi ako sa braso niya tapos siya nakayakap sa akin

at nakatagilid at nakaharap sa akin. At dahil malaking tao siya, yung ulo ko hanggang baba lang niya

tapos ang isa niyang paa nakapulupot din sa legs ko. Nararamdaman ko pa ang paghinga niya sa ulo ko

tapos ang paghigpit ng yakap niya sa akin. Sa pwesto namin parang ayaw niyang bitawan ako. Wagas

kung makayakap eh.

Then his hand shifted from my tummy to my breast. Nakadantay lang ang palad niya sa left breast ko na

natatakpan lang ng manipis na nightdress. Napasinghap ako. Akala ko nagising siya pero ng tingnan ko

nakapikit pa din siya at even pa din ang paghinga niya. Grabe pati ba naman sa pagtulog minamanyak

niya ako. Hehehehe.

Tumagilid din ako ng unti paharap sa kanya para makita ko ang mukha niya. Ang payapa niya matulog.

Ang gwapo gwapo niya. Parang kelan lang, nung highschool kami hindi ako nagsasawang tingnan siya.

Hindi pa din nagbabago kagwapohan niya, nagmature lang ng kunti pero hindi talaga nakakasawa

tingnan.

Tapos ang lips niya. Grabe lungs. A lot of women would trade anything just to have his naturally pinkish

lips. At hindi ko mapigilan ang pag-iinit ng pisngi ko nung maalala ko ang ginawa ng lips na yan sa buong

katawan ko. Whew!

Ano ba yan, ang aga aga kung ano ano ang pinag-iisip ko. Ang manyak manyak mo talaga Krizza. Asawa

mo na pinagnanasaan mo pa. Tama na nga yan. Wag mo na nga siyang titigan para di ka na mamanyak.

Aalisin ko na sana ang tingin ko sa mukha niya when I felt it. Takte! Paanong hindi ako mamamanyak

Nanlaki ang mga mata ko when I felt something poking on my tummy. And I very well know what it is.

He is only wearing his boxer brief underneath our blanket.Kaya ramdam na ramdam ko. Waaaaaaaaa!!!

Don't tell me....

Sa nanlalaki kong mga mata, I saw him smile. ANg laki ng ngiti niya. Don't tell me kanina pa siya gising?

Pero bakit nakapikit pa din siya?

"Have you enjoyed the view?" Langya! Kanina pa nga siya gising at nagkukunyaring tulog. Waaaa.

nakakahiya! Nakita niya akong nakatitig sa kanya. Feeling ko lalo akong namula kasi nahuli niya akong

minamanyak..este tinititigan siya.

Hindi ako makapagsalita. Ikaw ba naman ang mahuli, ano sa tingin mo ang sasabihin mo?

"Good morning Misis." He said in his husky bedroom voice then his hand tightened and he lowered

down his head to claim my lips in a passionate kiss.

I answerred his kiss with the same passion.

And you know what happened next.

Wala na akong pakialam kung 10AM na at wala pa kaming breakfast. Kung ikaw ba naman hahainan ng

ganito sa umaga. Sa tingin mo maaalala mo pa ang pagkain?

Di ba sinabi ko na kung hahainan ka ng kasing pogi ni Tamako, makakaalala ka pa kaya ng pagkain?

Ang sagot. Oo.

Kasi pagkatapos magugutom ka talaga. Hehehe. Nakakapagod kaya yun! Lol. At dahil napagod rin siya

siguro, tumawag siya ng room service. Pagkalabas niya ng room pumasok na ako ng bathroom para

maligo. I looked myself in the mirror. Grabe!! Ang ganda ko talaga! Hehehe.

At bago pa ako mainlove sa sarili ko, lumabas na ako ng bathroom. Tamang tama kasi pagkatapos kong

magbihis nakaayos na ang pagkain namin sa may pool. Nasabi ko na bang may pool sa penthouse?

Parang nasabi ko na nakalimutan ko lang. Basta merong pool at doon nilagay ang breakfast at lunch

namin.

I saw him standing by the table waiting for me. Naglakad ako papunta sa table ng dahan dahan. Dahan

dahan kasi masakit pa din ng unti at parang ang awkward. Alam niyo yun..So anyway, naglakad na ako

and I saw him smiling pero kakaiba ang ngiti niya. More like smirking na parang amuse na amuse.

Kumunot ang noo ko at sumimangot ako. Ano ba kasi ang nakakatawa?

"Bakit ka tumatawa?" I asked him with matching taas ng kilay nung malapit na ako sa kanya. He cleared

his throat na parang pinipigilan ang tumawa. Nakakaasar ha!

"Wala." He cleared his throat again.

Lalong tumaas ang kilay ko.

"Nang aasar ka ba?" Tumataas na ang boses ko. Nakakainis. Ayaw ko pa namang pinagtatawanan ako.

Umiling lang siya at tumabi sa akin tapos inayos ang uupuan ko. He motioned me to sit pero hindi ako

naupo.

"Misis maupo ka na at kakain na tayo." Hindi pa din naaalis ang ngiti niya. Nakakaasar lang. Kakakasal

lang namin pero ito siya at inaasar na ako. Grrrr....

"I won't sit down unless you tell me kung bakit mo ako pinagtatawanan."

"Ang kulit naman ni Misis." He then suddenly hugged me from behind tapos inamoy pa ang buhok ko.

"At ang bango pa." Ay grabe ito na naman po siya.

"Hindi mo sinasagot ang tanong ko." Pinipigilan ko ang mapasinghap because he is starting to kiss my

nape. Ano ba! Hindi pa kami kumakain!

"Hindi kita pinagtatawanan." He tightened his embrace tapos ipinatong niya ang ulo niya sa balikat ko.

"Naaaliw lang akong tingnan ka kanina habang naglalakad." Feeling ko namula ako sa sinabi niya.

"Does it hurt still?" He said gently. Pero hindi ko pa din mapigilan ang pag init ng mukha ko. Waaaaa!!

Kailangang itanong yun? Nakakahiya.

"Thank you for the wonderful gift last night." Binulong niya sa tenga ko tapos hinalikan niya ang pisngi

ko. Kahit nahihiya ako di ko mapigilan na tumayo ang mga balahibo ko.

At dahil speechless ako, inakay na lang niya ako paupo tapos umupo na din siya sa harap ko.

"Misis, wag ka ang matulala dyan. Kumain na tayo because we're leaving after this."

"Leaving?"

"Of course, we're leaving for our honeymoon."

Muntik ko nang maibuga ang kinakain ko.

Anong ibig niyang sabihin?

Hindi pa honeymoon ang ginawa namin kagabi?

Oh my God!!!

_______

Author's Note:

I know maikli. Sorry. Bago pa kayo maexcite sa honeymoon, sasabihin ko na. Hindi detailed ang

honeymoon nila. Wala nang BS. Kaya wag na kayong excited.

Yun lang para di kayo maexcite.

Hindi ko talaga inakalang nagbabasa siay nito. Maraming salamat Rayne. I am so honored na binabasa

mo ang story ko kasi idol kita eh.

Chapter 30

"Misis, gising na. Magbreakfast na tayo."

"Hmmmm..." Binaliwala ko ang kiliti na dulot ng paghalik niya sa leeg ko. Gusto ko pang matulog. Antok

na antok pa ako.

"Misis."

"Later..." Itinakip ko ang unan sa tenga ko. Pwede bang matulog na lang muna ako?

"It's already 11pm, if you'll wake up later we're gonna miss breakfast." Nakikiliti ako sa hininga niya sa

tenga ko pero hindi ko kayang imulat ang mga mata ko.

Pagod ako!

Di ba niya naintindihan na PAGOD ako?

"Kre, tayo ka na dyan."

"Ayoko. Matutulog pa ako. Ikaw na lang magbreakfast."

"Di pwede. The ship will dock in 2 hours kaya kailangan mong kumain. Do you want to miss Greece?"

Okay. Nasaan ba kami. We're on our honeymoon. 1 month European cruisetour. Grabe hindi ko

inakalang may plano siyang libutin ang Europe.

"I don't feel like getting up." Totoo yun. Parang gusto kong humiga na lang dito sa kama ng suiteroom

namin sa ship at matulog buong araw.

"Okay. I'll give you two choices. A. tatayo ka dyan, take a shower and come with me to the dock for our

breakfast or B. I'll carry you to the bathroom myself, take off that flimsy thing you're wearing, and make

love to you under the shower. And then afterwards we could go back to this very bed and continue to

where we've left off until we both could no longer stand. And then... "

"Ito na! tatayo na. Ikaw naman di ka na mabiro." Dali dali akong tumayo sa kama kahit nahihilo pa ako.

Ikaw ba naman bigyan ng ganyang choices.

I heard him chuckle while he is controlling his laughter. I would never again risk lying in this bed with

him the whole day. Hindi naman sa pinagsisihan ko pero.....basta ayoko na.

"You sure Misis? Option B sounds really appealing" He said na may nakakalokong ngiti sa labi.

"Shut up Tamako!" Feeling ko namumula na ako. Eversince kinasal kami naging habit na niya ang

tuksuhin ako. AT ako naman ang bilis ko mapikon. Kainis.

"I'm open in case you've change your mind. Hidni pa naman ako nagugutom."

"Tumahimik ka nga! Kasalanan mo kung bakit halos hindi na ako makabagon!"Singhal ko sa kanya.

Nakakaasar kasi ang ngisi niya. And for goodness sake, bakit ba ang hilig niyang magbilad ng katawan sa

harap ko? He is not wearing a top and I can't take my goddamn eyes off his chest, down to his abs and

down to his... shit!

"No, it's your fault for being so desirable. I can't get my hands off you. Kung hindi ko lang inaalala na

hindi pa tayo nagdinner kagabi, I should've awaken you with kisses. You don't know how hard it is for

me not to do just that. And now I'm having seconds thoughts about that breakfast seeing you wearing

only that flimsy thing." He said in his sexy and husky voice.

"Tamako!" It's entirely 2 different things to have a desirable half-naked man in front of you and that

desirable naked man talking to you that way in his sexy voice and his eyes looking at you as if ready to

devour you anytime. Feeling ko sobrang pula ko na sa mga pinagsasabi niya. At hindi ko alam kung bakit

parang nag-iinit ako sa mga sinasabi niya.

"Kre..baby..." Shit! Napaatras ako bigla nung lalapit siya sa akin. I know the moment our skin touched,

we'll be tumbling in bed instantly.

"Stop being a pervert." I should also tell myself that.

"Desiring one's wife is not a sin." Could he stop using that tone on me?

"It is if you're not giving her enough sleep and you don't give her time to eat and rest."

"You always sleep after we've made love. And ikaw tong ayaw magbreakfast kaya nga niyayaya kita

ngayon. But you know, we can spare another 30 minutes before we go down for breakfast." He is giving

me that look again. I tried to look away kasi baka di ko mapigilan at ako na ang sumnggab sa kanya.

Nagugutom na din kasi ako. Tinatamad lang akong tumayo talaga kanina.

'I need to take a shower."

"We could shower together. Option B is really appealing Misis."

"Nakapagshower ka na!" Medyo basa pa nga ang buhok niya.

"Another shower wouldn't hurt me." Ay grabe. Hindi siya naggive up.

"Ikaw na din ang nagsabi that we'll be late for breakfast."

"Misis...... isa lang. Pleaseeee." He pouted. Shit! ANg cute cute niya. Kunti na lang at hindi ko na siya

kayang tanggihan. Kaya bago pa ako matukso tumalikod na ako at naglakad papuntang banyo.

"I'm having that shower alone!" Yeah, kailangan ko talaga ng shower na yun. AMpupu lang! Hinawakan

ko na ang knob ng bathroom nung nagsalita siya ulit.

"After breakfast then." Bumuntung hininga ako pero napapangiti ako dahil sa itsura niya.

"I don't wanna miss Greece." Binuksan ko na ang bathroom pero narinig ko pa siyang nagrereklamo at

nagmamaktol sa labas.

"Fuck! I shouldn't have taken this cruisetour in the first place. Dapat ginaya ko na lang si Edward na at

kinulong si Krizza sa isang Isla. Fuck! Awwwwww" I heard na kumalabog. Parang may sinipa siya.

Napapangiti ako habang nagsashower.

_________

Author's Note:

Pasensiya na kung puro kalandian. Gusto ko kasi na makaglimpse kayo ng unti sa honeymoon nila.

Next Chapter will be after their honeymoon.

Gusto ko pa sana habaan yan kaso Christmas party namin ngayon, Kailangan kong magprepare.

I really appreciate your time and effort sa pagbabasa ng story ko. I value time so much and I was really

delighted to know that you are dedicating your time para lang basahin ang stories ko. Thank you so

much po.

Chapter 31

"Misis...." I felt someone tickling my ear. Kainis naman. Ang aga aga pa!

"Misis..."Ayyy kabwisit naman!

"Hmmmm......" I took the pillow beside me and covered my ears.

"Gising na Misis."Wala atang plano itong tantanan ako.

"Bakit ba?" Suminghal na ako kahit nakapikit pa ako.Sabi nila magbiro ka na sa lasing wag lang sa bagong

gising. Or rather sa taong ayaw pang gumising.

"Pupunta na ako sa office." I can now feel his breath in my face ang lapit lapit na. AMoy mouthwash.

Mukhang bagong ligo lang siya. Ang hawt lang. Pero antok pa talaga ako eh.

At di pa rin naalis ang inis ko dahil sa paggising niya sa akin.

"Sige goodbye. Goodluck. Take Care. Good job." Tapos tumagilid na ako ulit and hugged the pillow. I was

on my way to dreamland when...

"Misis, papasok na ako ng office." Anak ng pating naman! Eh ano ngayon kung papasok siya sa office?

Nasa akin ba ang susi ng office niya?

I opened my eyes and looked at him. Naiirita ako. I looked at the bedside table and it says 7AM. ANg aga

aga pa. Hindi pa ako nakakabawi ng lakas. Kahapon lang kami dumating mula sa cruise and I badly

needed my sleep

"So?" Sinabi ko yun ng nakataas ang kilay.

"Anong so?"

"So what kung papasok ka sa office? Kailangan ba talagang istorbohin mo ang tulog ko kung papasok ka

sa office?" Napaupo na ako sa kama. Exasperated.

"Won't you even prepare my breakfast, fix up my tie and bid me goodbye before I leave?" He have this

hopeful look when he said those words and a smile that could melt any girl pero dahil nga naiinis ako

hindi ko pinansin ang lahat ng yun.

"You woke me up dahil lang sa mga bagay na yun?"

"You are my wife. It is expected of you to take care of me." GRRRRRrrrrr..

"For God's sake Tamako!Nagpakasal ako sayo para hindi maging katulong mo. To prepare your breakfast

and to fix your tie. You have to remember that I married you for my goddamn inheritance." Lumakas na

ang boses ko. Pati ako nagulat sa intensity ng pagkakasabi ko. Hindi man alng ako pumiyok. But then....

I regretted it the moment those words came out of my mouth even before I saw how his face changed.

Mula sa pagkakangiti his face become suddenly gloomy.Parang nagising ang kaninang natutulog kong

Parang nakunsensiya ako. Drat! I should have kept my mouth shut! I saw him took a deep breath and

looked at me.

"I see."

"Tamako..." Shit! I really did mess it up. Parang kinakabahan ako na ewan. I have never seen him this

serious. Well, I saw him like this before. But that was eon years ago. Back in high school when he got

mad at me because I was flirting with everyone.

"I thought we were okay after our marriage. I thought I made everything clear before our wedding

ceremony. But it seems that you're sticking up to your words way back in high school. Kahit ilang beses

ko pang sabihin sayo na mahal kita, hinding hindi mo na ako paniniwalaan." Nanlaki ang mga mata ko.

Mahal niya ako?

Then I started having this hallow feeling in my heart. Parang pinipiga. Parang nasasaktan siya.

Then memories came flooding back.

"Bakit ka ba magpapakasal sa akin? If I know sinuhulan ka lang nila Mommy."

"I will marry you maybe because I love you."

Hindi ko alam kung bakit yun ang una kong naalala. Hindi ko rin alam kung bakit nakukunsensiya ako.

Hindi ko rin alam kung bakit naluluha ako when I saw him grimace and looked up the ceiling. It's as if

he's controliing himself from crying. Namumula na din ang mukha niya.

Takte ano ba kasi ang sinabi ko? Pahamak talaga o!Ang aga aga pa eh.

Pero hindi naman kasi sensitive yang si Tamako. Yung usual reaction niya pag nag uusap kami ng ganyan

is asarin o galitin pa lalo ako pero ngayon bakit ganyan ang itsura niya?

Oh my God! Could it be true?

Mahal niya talaga ako?

"I'm sorry if I have expected too much Kre." He said sa mahinang boses. " Im sorry If I thought too much

of this goddamn marriage"

Bago pa ako makatayo sa kama at bago pa ako makalapit sa kanya, tumalikod na siya and slammed the

I run after him while calling his name pero hindi siya lumingon. Lumabas siya ng living room papuntang

garage and I heard the rumbling of his car.

I stood in the middle of our living room dumbfounded. My eyes roaming around our living room which I

designed myself.

At ang buong bahay parang sinampal sa akin ang katotohanan. He made me design this house without

my knowledge na ito ang magiging bahay namin. Every corner of this house is shouting ang isang

katotohanan na matagal kong iniiwasan at di pinaniwalaan.

Ang katotohanan ng nararamdaman ni Tamako sa akin.

Ang katotohanang mahal niya ako.

Hi Rielle! Thanks for the wonderful comment. This chapter is dedicated to you.

Natuwa naman ako sa dami ng votes at comments ng last chapter. Thanks a lot po sa inyo. Ayan na po si

Krizza na problemado at si Tamako na masama ang loob.Nasa giid po ang pic nila.

Chapter 32

2 days.

It's been two days and 2 nights na hindi umuwi si Tamako. Aligaga na ako. Parang tanga na ako dito sa

bahay namin. Hindi niya sinasagot ang tawag ko sa cellphone. Hindi ko rin matawagan ang parents niya

at parents ko kung nasaan siya kasi baka sabihin nila na kakakasal alng namin ay nag-aaway na kami.

Kahit yun naman ang totoo, ayw kong pati sila madamay. I want to settle this between the two of us.

Kung wala na talaga akong magagawa then maybe I could consult our parents about this. Hindi ko rin

macontact ang office niya kasi di ko naman alam ang number doon at mas lalong di ko alam ang

pangalan ng company nila. Ni hindi ko nga alam kung nasaan yun.

Fuck! I feel like the most worthless wife ever na pati ang mga simpleng bagay tungkol sa asawa ko ay

hindi ko alam.

Takte naman! Ganito pala kahirap ang magkaroon ng asawa. I took out my cellphone and dialled

another number. I waited patiently for someone toa nswer my call and after like 8 rings my sumagot din

sa wakas.

"Hello.."

"Tamadao"

"O Krizza, napatawag ka?"I took a deep breath bago ako nagsalita.

"Tamadao, do you happen to know where Tamako is?"

"Huh? tamako? Baka nasa office. I haven't talk to him yet since you arrived from your honeymoon."

"Ahh ganun ba? Sige thanks."

"Hey Krizza, what's wrong?"

"Ahmmm nothing. Bakit mo naitanong."

"Well, parang may bago sayo. Hindi ka ata mataray ngayon."I gave him a fake laugh para hindi niya

mahalatang something is wrng.

"Well, you're my brother in law now so babawasan ko na ang katarayan ko sayo." I heard him chuckled

from the other line. Nag usap pa kami saglit then we both hanged up.

Kung hindi alam ng kambal niya kung nasaan si Tamako, then saan siya nagpunta?

Bigla akong napatingin sa pinto when I heard it click. Then bumukas ito and pumasok siya. Nakatulala

lang ako sa kanya. He looked so fresh in his 3-piece suit kahit gabi na. But it's not the same suit he wore

nung araw na umalis siya. Saan siya kumuha ng damit?

I can't find any words to say to him. I am glad na umuwi na siya yet I don't know how to approach him.

Nagkatinginan kami. Siya ang unang nag iwas ng tingin and he walked towards me. Ang lakas ng kaba ng

dibdib ko.

But to my dismay, he didn't stopped nung magkaharap na kami, instead, he walked past me towards our

bedroom.

Nakatulala lang ako habang nakatingin sa likod niya na papasok ng room namin. Nagulat ako sa ginawa

niya. He just ignored me. Hindi pa ako nakakarecover sa pandedeadma niya sa akin nung lumabas siya

ng room.

With suitcase in his other hand.

Lalayasan niya ako?

But instead maglakad papuntang front door he walked towards the other room.

Hindi ko alam ang mararamdaman ko. Nasasaktan ako. Pero kasalanana ko naman ito.

"Tamako..." I called after him nung binuksan na niya ang pinto. He stopped from opening the door pero

hindi pa rin siya tumitingin sa akin. Hindi rin siya nagsalita.

"Can we talk?" Bahala na pero kakainin ko muna ang pride ko. We need to settle this.

I've waited for him to answer and it took a while before siya nagsalita.

"I'm tired." He then opened the door of the other room, entered and my tears fall when he closed it

behind him.

Authors Note:

Hindi ako nag uupdate pag weekend pero natuwa naman ako dahil sa ganda ng mga comments niyo at

sa dami ng votes kaya ito na po.

Dedicated to Steffi. Thank you so much for the wonderful comment. Sa pagiging proud sa akin Nanay.

Heheheh. Natawa ako sa part na yun. I am so so so so touched by your message. Maraming pong

salamat sa pag appreciate sa story ko.

Salamat po sa madaming nagcomment at nagvote. Ang chapter na ito ay medyo mahaba at pambawi sa

previous chapter na maikli.

Chapter 33

Simula nung pumasok siya sa kabilang room, hindi pa siya lumalabas. Ilang beses na din akong pabalik

balik. Kakatukin ko ba siya sa kwarto?

Paano kung hindi niya ako pagbubuksan?

Sisirain ko ang pinto?

Lumapit ako ulit sa pinto ng room but when I was about to knock, kinabahan ako. Syeett!! Nasaan na

ang lahat ng lakas ng loob ko? Kung kelan ko pa kailangan tsaka pa nagtago lahat.

Pero in case na buksan niya ang pinto, ano ang sasabihin ko? Mag sosorry ako? Paano ako magsosorry?

Ampupu!

Mga 30 minutes akong pabalik balik hanggang sa nagpagdesisyonan kong bukas ko na lang siya

kakausapin. Baka nga pagod lang siya at bukas hindi na siya pagod kaya kakausapin na niya ako.

Pero alam ko! Binibigyan ko lang ang sarili ko ng dahilan kasi hindi ko alam kung paano ko siya

iaapproach. Pero kakausapin ko siya promise. Hindi na ako kakabahan. Lalakasan ko na talaga ang loob

ko. Swear!

"Bakit mo kasi sinabi yun? Siempre mahuhurt yung tao. Kung makahurt ka naman ng ego bonggang

bongga. Ang mga lalaki pa naman ngayon ma pride." Corrs.

"So ano ngayon ang plano mong gawin?" Yanyan asked while doing her nails. Hindi na naman yan

pumasok.

"Hindi ko nga alam. He's not talking to me."

"Malamang nahurt yung tao. Kaw ba naman sabihan na pinakasalan ka lang ng dahil sa pera"

Napabuntunghininga ako sa sinabi ni Aly.

"So ano ang gagawin ko?" I said almost hysterical.

"Eh di magsorry ka."

"He's not talking to me."

"Make him talk to you. Kung kailangan itali mo sa upuan para lang kausapin ka gawin mo."

"Ang brutal mo Aly huh. Pero seriously Krizza, talk to him now. Wag mo nang ipabukas. Ilang araw na

kayong ganyan? Lima?" OO nga tama si Corrs. Hindi na pwedeng ipagpabukas ito.

"Pero bilib ako sayo. Natiis mo ang limang araw na walang sex? To think na kakakasal niyo lang?"

HUmagikgik si ALy sa sinabi niya. Pati na rin si Corrs. Ngumiti lang si Yanyan. Napansin ko kanina pa to

tahimik and there's something with her smile.

"Hindi ko alam ang number at address ng office niya." I said shyly.

"Naku naturingan ka pang asawa." Sapakin ko kaya itong si Aly.

I saw Yanyan get her cellphone and called someone.

"Saan ang opisina ng kambal mo?" She must be talking to Tamadao. Nagkatinginan kaming tatlo at

nagnginitian tapos tiningnan namin si Yanyan.

Kumunot ang noo ni Yanyan. "You're asking me why? Don't tell me hindi mo alam ang nangyayari sa mag

asawa."

"Wag mo nga akong pinagloloko Tamadao. Alam kong alam mo kaya sabihin mo na sakin at ng maayos

na ng dalawang to ang problema nila." Nakikinig lang kami sa usapan nilang dalawa.Then Yanyan smiled.

"Honey, we have to help them kasi kung hindi nila to maaayos ng mas maaga, Krizza will stay at my

condo and so are ALy and Corrs. If that happens, you cannot come here and you will miss kissing me

and......hahahaha." TUmawa ng malakas si Yanyan habang kinukuha ang pen and paper na nasa center

table. She wrote the address and said her goodbye to Tamadao.

"Oh ito. Napapasubo ako sayo Krizza." She handed me a piece of paper.

"Hmp! Ang landi ng babaeng to. If I know gustong gusto mong nilalandi si Tamadao." Yanyan just gave a

meaningful smile to Corrs. The smile that give me the creeps.

Mayamaya umalis na din kaming tatlo. Nagpunta sa mall sina Aly at Corrs para magshopping. AKo

naman pupuntahan na si Tamako sa office niya. Medyo kinakabahan na naman ako pero its now or

never.

Nakarating na ako sa office nila. Grabe ang gara lang. Pag aari ata nila ang buong building. Parang office

lang ni Daddy pero mas magara nga lang to. Pagtanong ko sa receptionist sa first floor tinuro ako sa 20th

floor. Sumakay na ako sa elevator at habang papaakyat mas lalong lumalakas ang kaba ko.

Ampupu! Kung kelan pa kami nagpakasal ngayon pa ako kinakabahan ng ganito. Hindi nga ako

kinabahan nung nagtapat ako sa kanya nung highschool tapos ngayon... whew!

I took a deep breath nung bumukas ang pinto ng elevator. Naghesitate pa akong lumabas but what the

heck! No guts no glory. Go for the gold. Fight! Fight! Fight! Aja!

Pero kinakabahan talaga ako! Ahuhuhuhu.

Pero wala na akong nagawa. Alangan naman na dito lang ako sa elevator forever. Paglabas ko ng

elevator pumunta ako sa reception sa 20th floor. Ayus may sariling reception and President and CEO.

"Good morning Ma'am, is there anything I can help you?" I was greeted by an attractive receptionist na

nakangiti pa sa akin.

"I'm here to see Mr. Tamako Sia." Ngumiti din ako sa kanya. Mukhang mabait naman kasi eh.

"Do you have an appointment Ma'am."

"No. But..."

"Then, I'm sorry Ma'am but I'm afraid Mr. Sia couldn't accommodate you at the moment. I suggest you

set an appointment first before coming here." Hindi niya ako pinatapos? Pag ganitong nenerbiyos ako,

maikli lang ang pasensiya ko.

"Tell him his wife wanted to see him." Nakita ko na nagulat ang receptionist pero maya maya she smiled

broadly.

"Kayo naman Ma'am. Lumang style na yan Ma'am. Bumalik na lang po kayo sa susunod. At sa susunod

kung magsisinungalign kayo yung kapani paniwala. Hindi pa po kasal si Sir Tamako. Hindi ko pa

tinatanggap ang proposal niya." Tapos humagikgik siya. Ang kapal hah! Nabwisit ako pero pinigilan ko

ang sarili ko kasi hindi yun ang pakay ko kung bakit ako nandito.

"Are you his secretary?" I said through gritted teeth.

"No Ma'am I'm the receptionist."

"Call his secretary."

"Aba Ma'am kung makautos kayo parang kayo ang nagpapasahod sa akin." Lalong nag init ang ulo ko sa

sinabi niya. Bakit ganito kabastos ang empleyadong ito? Kahit pa hindi ako asawa ni Tamako she should

have given me a little respect.

"Claire ano yan? Ang ingay mo. Naririnig ko pa ang boses mo sa loob. Pag ikaw narinig ni Sir. Mainit pa

naman ang ulo noon" Lumabas yung isang middle aged woman sa isang pinto and looked at the

receptionist and me.

"Eh kasi itong si Ma'am asawa daw siya ni Sir Tamako. Nakakatawa. Eh wala namang appointment gusto

lang atang makalusot." Hinarap ako ng babaeng lumabas.

"May I know your name Ma'am?" The woman asked me politely. Tinalikuran ko ang bastos na

receptionist at hinarap ang babae. Pero hindi na ako ngumiti. Naiinis na kasi ako.

"Krizza Marie Yen." Nanlaki ang mga mata ng babae. My name might have ring a bell.

"I'm sorry for the inconvenience Ma'am. I'm Lyla, Mr. Sia's secretary. Just give me a second." I just

nodded at Lyla while she's scrambling for the phone and dialled an extension.

"Sir, Miss Krizza Marie Yen is here. She wanted to see you." She glanced at me and glanced nervously at

the receptionist. "Yes Sir. I'll send her in immediately."

"Ma'am, pasok na daw po kayo." Lyla led the way pero bago pa kami makaalis, tiningnan ko ang

receptionist ng masama. "Lyla, the next time I visit I don't wanna see her face in this building."

"Yes Ma'am." She again looked nervously at the receptionist na ngayon ay namumutla na. Pumasok

kami sa pinto na nilabasan kanina ni Lyla na mukhang secretary's office and into another door. Lyla just

opened the door for me at hinayaan na akong pumasok.

The moment I entered his office, hindi man lang siya tumingin sa akin. His eyes are focused on the

computer in front of him.

"Tamako....."I trailed off. Bumalik na naman ang kaba ko.

"What do you want?" He said coldly. Ni hindi niya ako tiningnan. Ang snob. Gusto ko siyang batuhin ng

bag ko.

"Let's talk."

"Is it important? I have a meeting in five minutes." Ang lamig lamig ng boses niya. He's not the Tamako I

married. Pero kasalanan ko din kasi kung bakit ganyan ang pakikitungo niya sa akin. Hindi ako

nakapagsalita and he kept on looking at his watch na parang inip na inip na.

"Krizza, if you're just gonna stand there and waste my time, you better leave." Parang naiiyak na ako sa

pinapakita niya sa akin. Hindi ba niya alam kugn gaano kahirap ang pumunta dito? Hidni ba niya alam

kung gaano kahirap lunukin ang pride?

"I--I want us to talk." I finally managed to say. Pero gusto ko pag nagkausap kami hindi yung ganito. Na

parnag inoorasan niya ako. Hindi niya ako kliyente. Asawa niya ako!

"Hindi lahat ng gusto mo ay mangyayari. Hidni dahil sa gusto mong magkausap tayo ay icacancel ko na

ang lahat ng appointments ko for you. I have work to do. I have clients to meet and..."

"And you're choosing your work and your clients over me?!" I shrieked. Dala na din siguro ng kaba at

frustration kaya tumaas ang boses ko. Hindi ko kasi matanggap na ganito ang pakikitungo niya sa akin.

"What else do you want? I'm working my ass here. Ano pa ba ang kailangan mo? Pinapalago ko na ang

kayamanan mo. Yun lang naman ang importante sayo di ba?" I was dumbfounded dahil sa sinabi niya.

He's really hurt dahil sa sinabi ko. There is bitterness in his voice.

"Ikaw si Krizza Marie Yen, mayaman. And I will make sure you'll forever have that title." Pagkatapos

niyang sinabi yun, he picked up the extension line.

"Lyla, tell me if Mr. Bustamante has arrived."

"Yes, Sir." para na ring pinalayas ako dahil sa ginawa niya. It's very clear that he wanted to get rid of me.

That he doesn't want me anymore. He want me out of his office and maybe out of his life.

I tried very hard to control my emotions. Pinigilan kong umiyak. Ayaw kong magpakita ng kahinaan. I

turned my back accepting my defeat. I walked towards the door and was about to open the door when I

stopped.

Kung aalis na lang ako bigla, parang wala na ding kwenta ang lahat ng kaba na naramdaman ko. If I

would just give up, para saan pa at pumunta ako dito. Something inside me refused to give up. The fiery

and strong Krizza is urging me to give it a fight. Dahil ako si Krizza Marie Yen, mayaman. A fighter, a girl

who never gave up.

I held my head high kahit na naluluha na ako tapos lumingon ako ulit and walked back in front of

Tamako's desk.

"I'm sorry. Okay. I won't make any excuses for what I have said. I won't try to justify it. I'm just sorry that

I've hurt you dahil sa sinabi ko." Sheet Krizza wag kang umiyak. Wag kang pumiyok. Wag na wag mong

hayaang tumulo yang luha mo.

"I may not be a good wife to you. Pero hindi ko kayang maging magaling na asawa overnight. if you're

expecting na gagampanan ko agad ang duty ko as your wife, then I am sorry if I have failed you, hindi

kasi ako ipinanganak na alam na agad ang mga bagay na yun. I'm sorry. Pero kahit na hindi ako naging

magaling na asawa sayo, don't you think I deserve to be treated as your wife? Dahil ba sa sinabi ko at sa

nagawa ko kaya kailangan mo nang hindi umuwi ng dalawang araw without telling me kung nasaan ka?

That I deserve to be treated as a stranger by my own husband? Na hindi na ako pwedeng magexplain

because I said some awful things? That I deserve to be treated as an unworthy client na kulang na lang

ipakaladkad palabas sa opisina mo?" Namumuo na ang luha sa mga mata ko pero hindi pa ako tapos

magsalita.

stopped.

who never gave up.

Tamako's desk.

magsalita.

stopped.

who never gave up.

Tamako's desk.

magsalita.

"I'm sorry if nasabi ko ang nasabi ko sayo. I'm sorry if nasaktan kita. Sana isipin mo din that I've received

far more hurtful words from you but I didn't hear a single sorry." This time tumulo na ang luha ko. Nainis

ako kasi tumulo siya. I brushed it off immediately.

"Kung hindi ka uuwi mamaya, aalis ako bukas na bukas din." Tumalikod na ako and headed for the door.

I saw Lyla looking at me. I must have looked awful.

"Where's the powder room?" She pointed at the other door kaya doon ako dumiretso.

Pagkapasok ko I looked myself at the mirror. Namumula ang buong mukha ko dahil as pag iyak but I

smiled at myself.

Hindi talaga bagay sa akin ang masyadong emosyonal at pa sweet at magpkumbaba. I should have been

remorseful dahil sa nagawa ko but in the end, I ended up threatening him.

I cannot help it.

I am Krizza Marie Yen, I always call the shots. No matter what it takes. No matter what's at stake.

Itinerary for today.

1.Discuss with Section Manager of Accounts Payable the audit report. (2 hours)

2.Discuss with Department Manager Purchasing regarding revised audit report. (2 hours)

3.Discuss with Section Manager of Billing regarding Long Outstanding Accounts. (1 hour)

4. Deadline for the Audit of Accounts Receivable and preparation of audit Report. (TOday) hindi ko pa

nasimulan

5. Preparation of Statistical report for the year and annual budget for 2012. (5 hours )

Whew! Naiisip ko pa lang naloloka na ako. Paano ko pagkakasyahin yan sa loob ng walang oras?

Dapat sana hindi ako mag uupdate ngayon kasi nga sobrang dami ng work pero sino ang author ang

hindi mag uupdate kung yung last chapter mo ay may 81 comments as of this time and 135 likes. Sinong

author ang hindi maooverwhelm sa ganda ng mga comments niyo na nagpapakilig sa isang katulad ko?

Author lang po ako, mahina ako sa temptation. At hindi ko mapigilan ang sarili ko sa pag update. Bahal

na si Batman kung matapos ko man o hindi ang lahat ng nasa itaas, basta mag uupdate ako ngayon.

period!

This Chapter pala is dedicated sa lahat na nagcomment sa previous chapter. Thank you po ng madami.

Grabe ang haba ng authors note ko ha!

Chapter 34.

I retouched my make up at lumabas na ng powder room. I made sure na wala ng trace na kahit anong

pag iyak ang makikita sa mukha ko. Ayokong lumabas sa opisinang ito na nagmumukhang loser. I raised

my chin up and opened the door of the powder room.

But to my surprise, I saw Tamako leaning on the wall beside the powder room. I looked at him at nakita

kong nakatingin din siya sa akin. Ang pogi niya talaga. Sheet lang! Binawi ko ang tingin ko bago pa ako

ma tempt at sunggaban siya. Aaminin ko man o hindi na miss ko siya. And lungkot kaya matulog mag isa

sa kama. I brushed away the thought bago pa kung saan mapunta ang iniisip ko and started walking

towards the door palabas ng office niya.

"Krizza..." Narinig kong tumawag siya pero hindi ko siya pinansin. Dirediretso lang ako palabas. Paglabas

ko nakita ko pa ang receptionist pero nung makita niya ako yumuko siya. I smirked. I walked past her

and headed towards the elevator.

"Krizza!" Hindi ko pa din siya pinansin and pinindot ang pinto ng elevator. Mabuti na lang at may

nakastop kaya nagbukas agad yung elevator. Pinindot ko ang button para sa ground floor. Unti unting

nagsasara ang pinto and I saw Tamako na mabilis an naglakad papuntang elevator.

Bago magsara ang elevator I saw a hand stopping it kaya bumukas ulit ito. He walked inside at nagsara

na yung elevator.

What now? Sumandal na lang ako sa elevator wall and ignored him. Sumandal din siya sa kabilang dulo

ng wall. Hindi kami nagtitinginan. Wala ding nagsasalita.

Bakit pa ba niya kasi ako sinundan?

Nagulat pa ako when the door opened. ANdito na pala kami sa ground floor. Hinintay kong bumukas ang

elevator pero nagulat ako when he suddenly hit the closed button and pressed the 20th button.

"Ano ba!"what is he trying to pull? Kunti na lang kaladkarin niya ako kanina tapos ngayon pipigilan niya

akong lumabas ng elevator? Nasisiraan ba siya?

"Mag uusap tayo." He said in a stern voice. Seryosong seryoso din ang mukha niya.

"Wala na akong sasabihin. Nasabi ko na ang lahat ng dapat kong sabihin."

"Ako may sasabihin pa." Tumaas ang kilay ko. Then I smirked.

"Kung gusto mo akong kausapin, magpaset ka ng appointment." Buti nga sa kanya. After ng kahihiyang

dinanas ko sa punyetang receptionist niya.

"Wala kang secretary." Hindi ko alam pero parang yung pagkakasabi niya nun parang may amusement sa

tono ng boses niya pero seryoso pa din ang mukha niya.

"I don't care!"

Bumukas ulit ang elevator nakarating na ulit kami sa 20th floor. I pressed the closed button and hit the

ground floor. Ayaw ko nang bumalik sa opisina niya.

"Mag usap nga tayo."

"Wala na nga akong sasabihin sayo."

"You can't just threaten me na lalayasan mo ako pag hindi ako umuwi mamaya. Baka nakakalimutan mo

na ikaw ang may kasalanan sa akin." Ang kapal naman talaga ng mukha niyang isumbat pa sa kin yun.

"Baka nakakalimutan mo din na nagsorry na ako kanina. And why the hell can I not threaten you? Of

course I can." Kugn mat-threaten ka rin naman ba, bakit hindi di ba?

"You said sorry pero ano? Inungkat mo pa ang nangyari a decade ago. I don't believe that you really

meant your sorry."

"Kung ayaw mong maniwala sa sorry ko, its not my problem anymore." Hindi ba niya alam kung gaano

kahirap gawin yun? Sa kanya lang ako nagsorry sa buong buhay ko tapos sasabihin niyang I didn't mean

my sorry. Bullshit!

Bumukas ulit ang elevator. May sasakay. Isang grupo ng mga empleyado. They're about to enter when I

saw Tamako glared at them. Tapos pumuwesto siya sa tabi ng control and hit the closed button.

"At kung hindi ako uuwi mamaya?" Sinalubong ko ang tingin niya.

"Eh di wag. Wala ka nang maabutan doon." I said throught gritted teeth.

"Stop being a spoiled brat!" He shouted at me.

"I am not a spoiled brat. Hindi ko kasalanan kung nahihirapan akong paniwalaan ka!"Para kaming mga

timang na nagsisigawan na loob ng elevator.

Bumukas na ulit ang elevator kasi nakarating na kami sa ground floor. Lalabas na sana ako when I come

face to face with Tamadao. SUmimangot ako. It's enough that I was stuck sa elevator with Tamako pero

kung isama pa si Tamadao, di ko alam kung kakayanin ko.

Pumasok siya sa elevator ignoring Tamako's deadly glare. Nakangisi pa siya tapos tiningnan kaming

dalawa ni Tamako.

"Hi Kre, Hi Bro! Bati na kayo? Sabi ni Yanyan kanina nag aaway kayo." Hindi namin siya sinagot.

"Bro, andun na ba sila sa conference room? Aattend ka sa meeting Kre?" Hindi ko siya sinagot. Can't he

feel the tension between us?

"So how's the honeymoon?" Tapos ngumisi pa siya.

"What else do you want me to do para maniwala ka?" napatingin ako sa kanya. Ang hinahon na ng boses

niya. Hindi na siya sumisigaw katulad kanina. Wala na din ang galit sa mga mata niya. Nagkatinginan

kami ng biglang

"FUCKING HELL!!" biglang nawala ang power ng elevator. What the hell happened? Nagbrown out ba?

Nagpapanic ang systema ko. Okay lang sa akin ang madilim wga mo lang akong ikulong sa isang closed

space na madilim.

Tapos biglang......

Awoooooooo!!! I am not in a damn horror booth anymore. We are trapped in an elevator for God's

"Tamako...."Hindi ko na napigilan ang sarili ko. I threw myself towards Tamako and hugged him tightly.

Tsansing na sana kung hindi lang ako natatakot.

"It's okay." He hugged me tapos hinahaplos ang buhok ko. Somehow I felt relieved.

"Ahem, ahem! Mic test mic test!" Nagulat ako nung may nagsalita from the speaker of the elevator.

Napakafamiliar ng boses. The I heard Tamako gritted his teeth.

"Tamadao." We heard him laugh.

"Ayan pwede na kayong mag usap. You have ample time with you. Since gusto niyo dyan ayan

pinagbigyan ko na kayo. Walang istorbo, walang papasok, walang ilaw. Bwahahahaha!" Demonyo talaga.

"I swear I'm gonna kill you if I get out of here." He just chuckled.

"I'm sure you're gonna thank me after Kre." Bwisit talaga.

"Paano kang nagkaroon ng kambal na katulad niya?" I felt him shrugged but I heard Tamadao laugh.

"Guys, mag usap kayo dyan. Magdedate lang kami ni Yanyan. Pagbalik ko tsaka na lang namin ulit

bubuksan yan."

"Just open this damned elevator Tamadao." Tamako said in his calm but commanding voice. Pero

mukhang hindi man lang natakot si Tamadao.

"Wag kayong matakot sa boss niyo. AKo ang bahala sa inyo. Wag niyong bubuksan kahit na magwala pa

yan. Sa akin lang kayo susunod." He is more on talking to the technician than to us.

"Damn it Tamadao! I'm gonna ask Yanyan to break up with you!' I shouted pero walang sumasagot.

Umalis na nga ata talaga siya.

Binalingan ko si Tamako. The I become aware that we are so close. His hands are resting at the back of

my waist at nakaharap ako sa kanya. We are almost hugging. No, we are really hugging. Sa sobrang

panic ko nakalimutan ko na galit kami sa isat isa. Nakalimutan din ba niya?

"Tamako, do something." I hissed at him. Ayaw kong matrapped ng ganun katagal dito sa elevator. Pero

ang isang to mukhang walang narinig.

"ANo ka ba? I said do something to get us out of..."Hindi ko na natuloy ang sasabihin ko when he

suddenly tightened his hold on me and kissed me. Nagulat ako sa ginawa niya.

At parang automatic, I respond to his kiss. Hanggang sa lumalim ang halik niya and my arms went up his

shoulders for support.

Aaminin kong namiss ko ang halik niya, namiss ko ang yakap niya and I miss him. At babae lang ako

mahina sa tukso. Lol.

We are both gasping for air when he stopped kissing me. Parang nabitin pa ako.

"Uuwi na tayo."

Nung sinabi niya yun. Parang magic. Biglang bumukas ang ilaw ng elevator. Then Tamako pressed the

ground floor button using his other hand habang nakahawak sa akin ang isa niyang kamay.

Walang nagsasalita sa amin hanggang sa umabot kami sa ground floor. Nung lumabas kami ng elevator,

we saw Tamadao leaning on the ground floor reception area smirking at us.

Scheming devil.

Then I smiled silently.

This is dedicated to you sis. "Sili" sis. Thanks sa napakagandang poem na May TAMA AKo. Wag niyo nang

pag agawan si Tamako. Pagbibigyan daw niya kayong tatlo nina Heym at Psyche. Isa isa alng daw at

mahina ang kalaban.

Chapter 35

I glared at Tamadao habang papalabas kami ng building. Hindi ko na siya nagawang pagalitan o

pasalamatan dahil hinihila ako ni Tamako papuntang parking.

"Lyla, cancel all my appointments for today. Hindi na din ako makakaattend sa board meeting."

Nangingiti ako habang nakikipag usap siya sa secretary niya. Hindi ko alam kung bakit nangingiti ako.

Kinikilig ata ako na ewan. Ahehehe. Kasi naman akalain mo ba namang ipacancel niya lahat ng

appointments niya dahil sa akin?

Sumakay na kami sa Black Porsche Cayenne SUV na naghihintay na sa amin sa labas ng lobby ng building.

First time kong sumakay sa kotse niya and I was flattered when he opened the door for me. Medyo

tumaas pa ang kilay ko bago ako sumakay pero tiningnan niya ako ng masama. Parang sinasabi niyang,

wag na akong magreklamo kasi buti nga pinagbubuksan niya ako ng pinto.

Pagkasakay ko sa kotse umikot na siya sa kabila and slid in the drivers seat. PInaandar na niya pero bago

pa kami umalis may comment pa siya.

"Pumayat ka ata?" Sinabi niya bago siya nagdrive. Nagulat naman ako sa sinabi niya. Pumayat ako? Wee

di nga? Dali dali kong tiningnan ang sarili ko salamin.

"Limang araw lang ako nagtampo, pumayat ka na agad." nanlaki ang mata ko. Ang kapal naman ng

mukha niyang magassume.

"Excuse me?" He just chuckled.

"Wag mo akong pagtawanan, baka nakakalimutan mo na hindi pa kita napapatawad sa ginawa mo?"

Pero hindi man lang siya natinag sa sinabi ko. nangingiti pa din siya. Tapos naniningkit ang singkit niyang

mata. Ang cute cute lang.

"Sus! Isang halik ka lang naman!" At naging ngisi ang kanina ngiti niya. Namula naman ako sa sinabi niya.

"Ang kapal mo huh!" Inirapan ko siya.

"Nabitin ka lang ata eh kaya nagmamaldita ka na naman ngayon. Wag kang mag alala mamaya sa bahay

susulitin natin." Lalo akong namula sa sinabi niya.

I gritted my teeth. Wala talaga akong panalo sa kanya pag ganyang usapan kaya pinili ko na lang na

manhimik keysa tuksuhin niya ako buong byahe. Nakakaasar lang kasi buong byahe din siyang nakangiti.

Parang sira ulo lang.

Pagkadatin namin sa gate ng bahay nagulat pa kami nung may nakapark na 2 kotse sa loob. LUmabas na

akmi only to be greeted by our parent.

"Krizza baby!" My Mom hugged me tnagkiss ako sa Mom ni Tamako. Wala ang Daddy niya kasi nga may

board meeting. Wala din si Daddy kasi kasama siya sa board meeting.

"Naku mabuti na lang at may spare key itong si Mare, sana hindi kami nakapasok dito." My Mom looked

at Tamako's MOm. Di ba nga magbestfriend sila?

Nagkatinginan kami ni Tamako and...

"Mom, what are you doing here?" Sabay pa naming sinabi.

"Of course binibisita namin kayo. Hindi pa kayo dumalaw eversince your honeymoon.Namiss na namin

kayo." My Mom said.

"OO tama. Infact we are preparing our dinner kasi pagkatapos ng meeting dito na didiretso ang mga

Daddy niyo para magdinner." Nagkatinginan na alng ulit kami and sinamahan na ang dalawa sa kitchen.

Tumulong ako ng kunti kasi kakahiya naman na uupo lang ako. Si Tamako naman nakaupo lang sa sofa at

nanonood ng sponge bob. Di ko alam kung bakit sponge bob pinapanood niya.

After namin magprepare ng dinner nagchikahan lang kami tapos dumating na nung 7pm ang mga Daddy

namin. Naghi at naghello kami sa kanila. Tapos kumain na kami.

Hindi ko alam kung bakit parang ang tagal tagal namin magdinner. ANg dami kasi pinagkukwentuhan ang

mga parents namin. Sila lang naman ang nagkkwentuhan. Mukha hindi naman kami ang namiss nila

kundi namiss nila ang isa't isa at napagtripan alng nilang dito magkita sa bahay namin. Nakikinig na lang

ako sa usapan nila Mommy when i felt someone kicked me under the table.

"Ouch" Napatingin ako kay Tamako at pinandilatan ko siya.

"What's wrong Krizza?" Tanong ni Mommy.

"Nothing Mom." Tapos tumingin ako ulit kay Tamako. Nakasimangot na siya. Tapos tiningnan niya ang

mga parents namin and then tumingin siya sa pinto. AT dahil hindi ko naman naiintindihan ang ginagawa

niya inignore ko na lang siya.

Maya maya may naramdaman ulit akong sumipa sa akin. Fuck it! Ano ba ang problema niya? Tiningnan

ko ulit siya ng masama. Pero tumingin lang siya sa relo niya tapos sa parents namin at sa pinto.

TIningnan ko ang wall clock. It's already 10PM. Eh ano ngayon?

Hindi ko ulit siya pinansin. Tapos nabigla nalang ako nugn tumayo siya bigla.

"Pambihira! Ang slow naman." teka teka ako ba ang sinasabihan niyang slow? Hidni na ako

nakapagreklamo kasi dinugtungan niya ang sinabi niya.

"Mom, Dad, hindi pa ba kayo uuwi? gabi na oh!" Hala! Bakit niya pinapalayas?

"Ow!!!! Nakalimutan ba naming sabihin sa inyo na dito kami matutulog?" His MOm said excitedly.

"WHAT!!!?" Napalakas ata ang boses ni Tamako.

"YEs hijo. In fact, nagdala na kami ng damit at nasa room na." Napanganga lang ako.

"Mom, dalawang room lang dito. Paano tayo magkakasya." Si Tamako pa din yan. ANg daming reklamo.

"No problem son. for the meantime doon kami matutulog sa kwarto sa kabila kasama ka at si Krizza

naman sa kwarto niya kasama ng parents niya." sABI NG dADDY NIYA.

"WHAT!!!?" Tamako and I chorused. Hindi ko alam kung bakit pati ako napa-what. Nagulat kasi ako eh.

"Namiss namin kayo ng sobra kaya pagbigyan niyo na kami. Ngayon lang naman to." My Mom said na

parang nagmamakaawa at yung mukha niya yung mukha na alam niyang kahit kailan di ko

matatanggihan.

"But...." Si Tamako yan.

"Sige po Mom. It's okay na dito kayo matulog." Napatingin sa akin bigla si Tamako at tiningnan niya ako

ng masama. Ay grabe!! Ano ang kasalanan ko?

"Ayaw ata ni Tamako"

"Hayaan mo na alng yun Mareng Kath, may tantrums lang ata." So ayun nga pumasok si Tamako sa

kwarto nila tapos kami nagkwentuhan pa hanggang11PM tapos naantok na yung mga matanda kaya

natulog na kami.

Medyo natuwa pa ako kasi parang yung bata pa ako na katabi ko sila Mom and Dad. Nakaktuwa!

Naalimpungatan ako nung maramdaman kong may gumigising sa akin. I opened my eyes to see Tamako

na nakatayo sa gilid ko. I looked at the bedside clock and it's only 2AM. ANo na naman ang kailangan

"Bakit?" Sheet naman! Naantok pa ako.

"Tara sa labas." Bulong niya sa akin.

"Bakit?" Sabi ko din sa mahinang boses.

"Basta." Mukhang naiirita na siya at mukhang wala pa talaga siyang tulog kaya tumayo na ako kasi baka

magising pa namin sila Mom dahil sa ingay namin.

Nauna na siyang lumabas and I tiptoed palabas ng room namin.

"Bakit ka nanggigising."Sabi ko ng pabulong.

"Bakit ka natulog?" Anong klaseng tanong yun?

"Hindi ba ako dapat matulog?"He rolled his eyes. Hindi ko alam kung bakit naiirita siya.

"Tsss. Alam mo ba ang ginagawa nila?" Sabi pa niya. Hindi ko alam kung matatawa ako o ano sa itsura

"Hindi. Bakit?" Pabulong pa din kasi bumubulogn din siya.

"Hindi mo ba alam na pinagttripan nila tayo?"

"Ows talaga?"

"At bakit ka pumayag na dito sila matulog?" Mukhang galit na siya pero mahina pa din ang boses niya.

"Wala namang masama kung dito sila matulog eh. Parents naman natin sila and besides..."

"Naman Kre. Hindi pa rin tama na paghiwalayin tayo ng higaan." Nanlaki ang mga mata ko. Mukhang

alam ko na kung saan patutungo ang pag uusap na to.

"Teka nga, Teka nga! Why are we sneaking?" bakit nga ba? Feeling naman namin mga teenager kami na

pinagbabawalan sa pagmamahalan. Naks! Hahahah.

"I don't know." Ngeks! Hahah.

"And why are we whispering to each other?"Mga adik ba kami?

"Hindi ko rin alam." Hala! Ang galign ng sagot niya!

"Tara!" Bigla na algn niya ako hinila papuntang bar counter.

"Saan tayo pupunta? Madaling araw na."

"Sa hotel na lang tayo matulog."Natatawa na ako sa inaakto ni Tamako pero baka sapakin niya ako pag

tumawa ako. Para talaga kamign magkasintahan na tumatakas.

"Ano?" Hindi niya ako pinansin. May hinahanap siya sa drawer ng bar counter.

"Kinuha mo ba dito ang susi ng sasakyan kanina?" Hanap pa din siya ng hanap ng susi sa ibang drawer.

Habang hawak hawak niya ang isang kamay ko.

ANg saya sa itsura niya parang magtatanan kami.

"Hindi ah. Bakit ko naman kukunin?"

"Shit!" Napamura pa siya pagkatapos niyang buksan lahat ng drawer. "Tara na nga matulog na lang tayo

ulit." Natawa na ako sa sinabi niya. Kugn nakikita alng niya ang mukha niya sobrang frustrated na parang

inagawan ng candy. Napakahilarious.

"Hindi na ako inaantok, manood na lang tayo ng movie." Umupo na nga lang kami sa sofa at nanood ng

movie. Pero habang nanonood kami hindi naalis ang scowl sa pagmumukha niya. Pinipigilan ko lang

tumawa ng malakas kasi baka magising sila Mommy at baka magalit siya lalo.

"Pambihirang buhay to!" Reklamo pa niya. Nanood na alng kami ng movie sa sofa. Nakahiga lang ako sa

lap niya hanggang sa makatulog ako.

"oh ang aga niyo naman magising!" Nagising ako sa boses ng Mom ni Tamako. Nakahiga pa din ako sa

lap niya. Umayos ako ng upo nung nakita kong gising na ang apat na matatanda at nakatingin sa aming

dalawa.

Nakita ko din na nagdilat ng mata si Tamako. ANg cute niya talaga magising. parang tulog pa din kasi ang

liit ng mata . Heheheh.

"Mukha atang wala kayong tulog?" Tanong ng Dad ni Tamako. Ngumiti lang ako sa kanilang apat pero

nagulat ako sa ginawa ni Tamako.

Hindi niya pinansin ang mga matatanda tapos tumayo siya at mabilis na naglakad papuntang kwarto

namin. Tapos binagsak pa niya pasara ang pinto.

"Hon, alis na nga tayo. Masama ata ang gising ng anak mo." Sabi ng Mom ni Tamako.

"Hindi na kayo kakain MOm, Dad?"

"Hindi na anak, baka kasi itapon na kami palabas ni Tamako." I saw the 2 guys grinned at humagikgik sila

"Hon, pabalik ng susi ng kotse sa drawer ng bar." Sa pagtataka ko binalik nga ng Dad ni Tamako ang susi

and they all waved at me grinning.

Nagset ako ng 5 minutes kasi naghanap pa ako kung kanino ko idedicate ang chapter na to. Eh 173 ang

comments ang previous chapter and hindi ako makapili kaya idedicate ko na algn ulit lahat sa inyo.

maraming salamat sa paghihintay ng update na bitin.

BITIN....

as in BITIN to the truest sense of the word.

Chapter 36

Pumasok siya sa loob ng room namin pagkaalis nila Mom and Dad. Natatawa na nagingiti ako sa inakto

niya. parang bata lang kasi eh. Kung makatantrums naman, wagas! At dahil umaga pa lang at nagugutom

ako, nagluto na rin ako ng breakfast. Ang specialty kong scrambled eggs. Pagkatapos kung magluto,

kumain pa ako at naghugas ng pinggan tapos naupo ulit ako sa lazyboy para manood ng morning news.

"Kre..." Napalingon ako bigla sa may kwarto namin. He is standing by the doorway. Basa pa ang buhok

niya. Siguro naligo siya habang nagluluto ako.

"Hmmm? Gusto mong kumain? Gutom ka na?" Naglakad siya papunta sa akin. Napatingin ako sa kanya

habang naglalakad. Tapos napalunok ako. Paano kasi, topless siya tapos naka shorts lang. Parang bigla

akong nagutom ulit.

Tumayo siya sa likuran ko tapos nilagay niya ang dalawang kamay niya sa balikat ko. He gently massage

my shoulders at napapikit ako. Sarap na sarap na ako dahil sa pagmamassage niya nung nagulat ako kasi

bumulong siya sa tenga ko.

"OO, nagugutom na ako. Gusto ko nang kumain." Tumayo lahat ng balahibo ko sa katawan. ANg init ng

hininga niya sa tenga ko. And they way he said it, napakasensual. NA parang hinahagod ang buong

pagkatao ko.At sa klase ng pagkakasabi niya parang hindi naman siya sa pagkain nagugutom at parang

iba ang gusto niyang kainin. Feeling ko nag init ang buong pisngi ko nung maisip ko yun.

"I-p-prepare ko ang b-breakfast mo." Tatayo na sana ako nung pigilan niya ako Then he started kissing

my neck. Napapikit ulit ako. Bigla na din nag init ang buong bahay. Hindi ba namin na on ang aircon?

"Baby, I'm hungry, and I'm frustrated. Alam mo ba yun?" Hindi na ako makapagsalita. Nanghihina na ako

sa ginagawa niya and I cannot help my moan when his hand lowered from my shoulders to my breast.

"May kasalanan ka sa akin and I want to punish you." Kung ganito namang klaseng pagpaparusa ang

gawin niya sa akin, hinding hindi ako magrereklamo.

"Ohhh my..." Hindi ko alam kung paano niya nagawa pero bigla na lang siya nasa harapan ko na. and he

is now showering kisses all over my face. He is intentionally avoiding my lips and its killing me. Another

moan escaped from my lips when he trailed kisses to my neck.

Humigpit ang hawak ko sa batok niya. "Is the door locked?" He said while kissing my collarbone. Hindi na

ako nakapagsalita. i just nodded.

With that, he claimed my lips. We are both gasping for air pero parang wala kaming planong tumigil.

Then I felt him unlocked my bra while my shirt is still on and plunged his tounge inside my mouth.

I was weakened by the sensation he's giving me and I cannot help myself from moaning. Parang

binabawi namin ang limang araw na hindi kami nagpapansinan.

"Those five days have been pure hell, baby. Ayaw ko nang maulit yun. Kasi pag nangyari yun baka pag

nakita kita, I would just grab you and made love to you anywhere." He said in between our kisses. His

voice is so husky and full of desire that it really turns me on. It is such a turn on knowing that your

husband can't get enough of you.

I pulled him towards me to further deepen the kiss then I felt myself being lifted from the lazyboy while

my legs around his hips and he cupped my butt and carried me to our roo while we are kissing.

My shirt is off before he laid me down the bed. I can feel his erection poking on my stomach and I

arched my back when he touch my breast and his kisses trailed down from my forehead, to my nose, to

my chin, my collarbone to my breast.

My hands are also roaming his body. Touching his shoulders, his chest and his abs. Nakakagigil sa parting

yun that I cannot help but squeeze it a little bit.

Then his hand landed on top of my denim short.

And he stopped. Nagulat pa ako nung tumigil siya. As in tumigil siya sa paghalik sa akin.

"Baby, what's this?" He said in his husky voice. His hand still on top of my denim short.

"Na-napkin?" I said quietly.

"Shit!"

"How many days?" Hirap na hirap pa din siya sa paghinga. And he is still on top of me.

"3 days now." He groaned out of frustration. Tapos tumingin siya to the thing between his shorts and

groaned further.

":Aahhhh!!!" Tapos humiga siya on top of me pero alalay pa din ang weight niya. He kissed my forehead

and the tip of my nose before he rolled off me and lay down beside me and cuddled me.

"Ang sakit naman nito." I giggled dahil sa naging reaction niya. Nabitin din ako okay pero, nakakatuwa

lang ang reaction niya.

"Sinadya mo yun ano?" Sabi pa niya habang inaamoy ang leeg ko. Lalo akong nangiti.

"Hindi. Promise. Nakalimutan ko kasi." Totoo yun. Nakalimutan ko na may menstruation pala ako

ngayon. He hugged me tighter and breath deeply.

"Ano ang gusto mong gawin? matulog or magshopping?"

"Hindi ka papasok?" I asked.

"Hindi. Wife time ko ngayon. Bedtime sana kaso hindi pala pwede." Lalo akong tumawa dahil sa boses

niya. Kawawa naman siya kasi.

"Samahan mo akong magshopping."

"Okay. Pero pwede after 1 hour?. Ganito muna tayo." Tapos lalo niya akong nilapit sa kanya. ANg higpit

higpit ng yakap niya nanagkacrush na ang ilong ko sa dibdib niya. Peor kahit ganun kahigpit and sarap pa

din ng feeling. Ang sarap niyang amuyin.

Hinalikan ko ang dibdib niya.

"wag kang ganyan." He whispered na para namang hirap na hirap.

"Bakit?"

"Baka mas lalong magalit." He then pressed his lower body and I can feel him poking on my tummy.

Napatawa na lang ako sa ginawa at sinabi niya.

Authors Note:

Sinabi ko na sa inyong BITIN di ba?

BITIN si Tamako at Kre.

Dedicated to her because of her wonderful comment. Hindi dapat ako mag uupdate ngayon dahil sa 1

month kong sinabi pero nakakahiya naman na ang ganda ng comment niya tapos hindi ako mag

uupdate.

Thank you so much afor a very wonderful comment.

Chapter 37

(After 3 months)

"Bakit andito ka na naman?" Kita mo tong si Yanyan. parang di kaibigan kung makatanong.

"Namiss kasi kita." Umismid lang siya sa sinabi ko. Tapos pinapasok na ako sa condo niya.

"Namiss eh kahapon nandito ka rin. Ang sabihin mo wala ka na namang magawa."

"Ganun? Ayaw mo na sa akin Yan? Makikipagbreak ka na ba?" Yanyan just rolled her eyes

"Cut the crap Kre, hindi bagay sayo ang drama. Magcomedy ka na lang." Tapos kumuha ng pagkain at

binigay sa akin. Kita mo to. Ayaw daw sa akin pero kung makaasikaso naman bongga. Hehehe. Ito

talagang si Yanyan.

"ANg boring kasi sa bahay wala akong kasama. Baka mabaliw ako dun."

"Hindi na mangyayari yun, baliw ka na eh. Hehehehe." ANg salbahe talaga ng babaeng to. Hay naku kung

hindi lang ito ano... hay naku. sinapak ko na to.

Kumain na ako habang nagkkwentuhan kami si Yanyan.

"Alam mo Krizza instead na tumambay ka dito at ubusin ang mga pagkain ko, why don't you surprise

your husband at bisitahin mo siya sa office." These past few months kasi naging busy na si Tamako sa

office. I understand kasi pinag uusapan na ang merger ng company namin at ng company nila kaya

madami siyang pinag aaralan. Kahit nga sa bahay nagdadala pa siya ng work.

"Ehhhh! Iistorbohin ko pa siya. At ano naman ang irarason ko kung bakit pumunta ako dun?"

"Ano ka ba! Every husband appreciate a surprise visit. AT para naman mas matuwa sayo, ipagluto mo

kaya siya.?

"At ano naman ang iluluto ko? Scrambled eggs?"

"Gagah! Halika ka tuturuan kitang magluto." Tapos ayun nga pumunta kami ni Yanyan sa kitchen niya at

tinuruan niya akong gumawa ng...... cookies. Akala niyo naman kung ano di ba? Cookies lang pala. AT

dahil mukhang pinapalayas na talaga ako ni Yanyan umalis na lang ako sa condo niya at pumunta sa

office ni Tamako with a box of my home baked cookies in hand.

Pagkapasok ko sa building, binati ako ng mga employee. Kilala na kasi nila ako kasi ilang beses na din

akong pumunta dito. Umakyat na ako sa floor ng office ni Tamako at binati ako ng receptionist. OO nga

pala, pinaalis na din ang receptionist nung unang pumunta ako dito. I needed to the new receptionist

and went directly to the office of his secretary.

I saw Lyla on her seat. "Lyla andyan siya?" Ngiting ngiti pa ako. Excited kasi akong mabigay sa kanya ang

cookies. Siempre kasi first time kong magbake para sa kanya.

Medyo nagulat pa si Lyla nung makita ako. "Ma'am Andito pala kayo. Upo po muna kayo Ma'am. May

kausap kasi si Sir sa loob." I looked at Lyla and she looked away. Nagtaka ako. OO nga at halos 2 buwan

na akogn hindi pumunta dito pero usually naman kasi pag dumarating ako unannounced at may kausap

si Tamako, tinatawag muna ni Lyla if pwede akong pumasok kahit may kausap siya. But now, ni hindi siya

tumawag kay Tamako.

"Hmmm...Confidential ba ang pinag uusapan nila at hindi siya pwedeng maistorbo?" Tumaas na ang

kilay ko. Ayaw kong naghihintay dito sa labas ng opisina ni Tamako na parang aplikante ako. Alam niya

yun at alam yun ni Lyla.

"For a while Ma'am." She called Tamako using the intercom. "Sir, Ma'am Krizza is here." Pinakinggan

niya ang muna si Tamako. "No sir, she just arrived. Yes Sir. Yes Sir." Tapos binaba na niya ang line and

looked at me at smiled at me apologetically. The kind of smile that I didn't want to see.

"Ma'am five minutes na lang daw po Ma'am." Nagulat ako sa sinabi niya. Ganun ba kaimportante ang

kausap niya at hindi ko pwedeng marinig ang pinag uusapan nila?

Then bumukas ang pinto ng office ni Tamako and I was shocked by what I saw. Napatunganga nga ako.

Kasi ang lumabas is a very very ahmmmm... seductive woman wearing a black tube mini dress. She

looked like she just came out from the cover of a magazine.

"She doesn't look like a client to me." Hindi ko napigilang magsalita kaya napalingon sa akin ang babae

and raised her eyebrows.

Pagkatapos niya akong pagtaasan ng kilay tiningnan niya ako from head to foot. Napatingin din ako sa

itsura ko. I am wearing a shirt and a jean. Parang nahiya pa ako. Hindi naman kasi ako naggaganyang

damit kahit ganito ako kayaman. Like heller!

Siguro nga bumait ako kasi hindi ako agad nakareact sa very obvious na pag aalipusta sa akin ng babaeng

to sa pamamagitan ng tingin niya. Pero nung makarecover ako, tinaasan ko din siya ng kilay and raise my

chin up.

Sa isip isip ko.... Kung kliyente ka man, kliyente ka lang. AKo pa din ang asawa ng may ari.

Nakipagtitigan pa din sa akin ang babae. At mukhang nanghahamon talaga. Without batting an eyelid, I

looked at the girl but talked to Lyla.

"Lyla, after office hours, kindly have this room, the elevator and the whole building disinfected. I believe

its already contaminated." With that naglakad na ako papasok sa office ni Tamako. Kakainis ha. Kung

makatingin naman wagas!

"Babe! What a surprise." Tumayo pa siya sa table niya.

"Who is that girl?" Sabay sira ng pinto ng office niya.

"Who?" Parang nagtaka pa siya.

"Yung kalalabas lang."

"She's Ayami Migusaka. Daughter of one of our clients." Kliyente kugn makasuot naman ng damit parang

bar ang pupuntahan at hindi opisina.

"Why is she here?" Naiinis talaga kao. Feeling ko kasi pumunta alng yung babaing yun dito para landiin

ang asawa ko. And just thinking of it, kumukulo na ang dugo ko. Walang pwedeng lumandi kay Tamako

kundi ako lang. I made sure of that high school pa lang kami.

"We discussed some business." Nakalapit na siya sa akin and gave me a smack. Tapos hinawakan niya

ang isang kamay ko ang guided to the the couch. Akala ko uupo kaming dalawa pero nagulat na lang ako

nung maupo siya at kinandong niya ako.

He put his arms around my waist and I circled my arms around his neck. Hindi namin alam kung bakit

gustong gusto namin ang ganitong posisyon. And I found sitting on his lap very intimate.

"Is it very important that I am not allowed to hear your discussion?" Usually kasi nakakapasok talaga ako

pag may kausap siya and from time to time pinapasali niya ako sa discussion kung may mga inputs ako.

"Actually it's not purely business so its not that important. Nagkamustahan din kami. She just came from

Japan. Naging classmate ko siya at the university" So matagal na pala silang magkakilala.

"Sure ka na classmates lang kayo?"

"We're friends. Hey are you jealous?" Sumingkit ang mga mata niya.

"Of course not. Antipatika kasi siya. Tinaasan ba naman ako ng kilay sa labas." Tumawa siya ng malakas

dahil sa sinabi ko.

"So hindi mo siya type?" Hindi ko alam kung saan galign ang question. Basta gusto kong malaman. Call

me an insecure wife pero I wnated to know.

"Baby..." Bakit ayaw niyang sagutin?

"Are you sure na friends lang kayo?" Humarap na ako sa kanya. Gusto kong makita ang mukha niya

habang sinasagot ang tanong ko.

"Kre. C'mon what kind of question is that? Of course, we're only friends. Ayami si beautiful and any man

would be attracted to her." He tightened his hold on my waist. Pero hindi talaga ako mapakali.

"Including you?" I looked at him seriously tapos tumingin din siya sa akin. From my waist hinawakan niya

ang dalawang pisngi ko and stared into my eyes.

"I love you." Hindi ko laam kung bakit sa simpleng sinabi niya, lahat ng pagdududa ko. Lahat ng agam

agam biglang nawala. Napalitan ng kilig and my heart was overjoyed dahil sa sinabi niya. And I believe

him. Kahit siguro gaano pa kaganda ang babaing lalandi sa kanya, for as long as ako ang mahal niya, I

shouldn't worry. I shouldn't doubt him.

I shoudl trust him.

"Now, Mrs. Tamako Sia, what brought you here?"

"I baked you cookies." Kinuha ko ang box na nilagay ko sa side table and gave it to him. There is an

amused look on his face.

"Really? Sige nga matikman nga."

Pero instead na kunin ang box ng cookies hinawakan lang niya ito then pulled me towards him and

kissed me fully on my lips which I eagerly accepted.

"Masarap nga!" He whispered after we ended the kiss.

Tama nga si yanyan. Maganda na minsan minsan ay sinusurprise ang asawa.

Ayami Migusaka's pic --------------------------------------------------------------------------------------->>>>>

Chapter 38

Namihasa ata itong si Tamako kasi eversince na nagdala ako ng cookies, he made sure na hindi ko lang

minsan yun gagawin. Gusto niya araw araw ko siyang dalhan ng lunch and we would have our lunch

together at the office. Wala tuloy akong magawa kundi bumili ng sangkatutak na cookbooks para hindi

ako maubusan ng recipe. I also have to wake up early because kailangan ko pang magluto kasi ayaw

niyang iba ang magluto.

Napakademanding ng lalaking yun. Pero napapangiti na lang ako pag naaalala ko. Feel na feel ko ang

pagiging asawa ko at feeling ko ang galing galing kong asawa dahil sa ginagawa ko. And I can sense na

proud naman siya sa akin at sa mga luto ko kasi ni ayaw niyang mag share kay Tamadao at sa Daddy

(niya) ng mga niluto ko. Kaya ang ginawa ko, dinamihan ko ang luto para makakain na din sila Tamadao

at si Daddy. Kaya ang nangyayari tuloy, si Tamadao at si Daddy araw araw na ring pumapasok para lang

kumain. Mas malala si Tamadao kasi pumupunta lang talaga siya dun para kumain.

Pagkatapos nilang kumain, umuuwi na din ako kasi mag iisip na naman ako ng dadalhin para bukas.

Sinasabi ko sa inyo namihasa talaga silang lahat.

Pasakay na sana ako ng elevator nung naihi ako kaya pumunta muna ako sa CR malapit sa reception area

ng floor ng office ni Tamako. May CR kasi ditto sa may reception area, may CR din sa office ni Lyla at may

CR din sa office ni Tamako. Ang dami ngang CR sa floor na ito.

Nung nagCCR na ako, may bumukas ng pinto pero hindi naman pumasok sa mga cubicle. SIguro mag

reretouch lang. Pero grabe lang ha! Kung makalakad parang may planong babakbakin ang tiles ng CR.

Lumabas na ako pagkatapos kong mag CR tapos humarap na din ako sa salamin para pagmasdan ang

kagandahan ko. Pero nagulat ako kung sino ang katabi ko na nagreretouch.

No other than Ayami. Bakit andito na naman ito? Napapadalas ata ang business meeting nila? Hindi ko

na lang siya pinansin at lalabas na ako sana ng CR nung nagsalita siya.

"You're Krizza right? Tamako's wife?" May kasama pang taas ng kilay yun habang nagsasalita siya.

Antipatika talaga.

"Yes." Wala akong ganang makipag usap sa kanya.

"I'm Ayami Migusaka." She said, pero hindi man lang niya inextend ang kamay niya sa akin. Wala din

naman akong planong makipagshake hands sa kanya. Baka pati kamay ko ma contaminate. Ewww.

"So?" Tumaas na din ang kilay ko. Wala akong paki kung sino siya. Ayoko ng aura niya.

"Don't you want to know the girlfriend of your husband?" Nagulat ako sa sinabi niya? Girlfriend? Pero

sabi ni Tamako, friend lang sila. College friend and their family are business partners.

"It seems that you're shocked. Didn't he tell you about me? About our six years relationship that was

ruined because of your goddamn marriage?" Ang talim ng tingin niya sa akin. Parang papatayin niya ako.

Ako naman parang naputulan ng dila dahil sa sinabi niya.

If what she's saying is true, why didn't Tamako told me? I asked her about Ayami and he told me

nothing.

"But you know what? I wouldn't let someone like you ruin our relationship. I came here to claim what is

mine. And eventhough he's married, I know that he is still in love with me and he only married you

because of business. So don't assume too much." Parang nag iinit ang buong mukha ko mga sinabi niya. I

clench my fist and I gritted my teeth. Hindi ko alam ang mararamdaman ko. Maniniwala ba ako sa kanya

o hindi?

"Why are you telling me all this?" Pinilit ko pa din na maging kalmado ang boses ko kahit na gusto ko

nang manapak at gusto ko nang magwala. Ayaw kong mawala ang poise ko ng dahil lang sa babaeng to.

"Because I didn't want you to hope too much. I want to stake claim on what is rightfully mine." Tuwing

may lumalabas na salita sa mga bibig niya, gusto ko siyang sungalngalin. Ang kapal naman talaga ng

mukha.

"Really? What is rightfully yours?" I said sarcastically. Isaksak ko kaya sa baga niya ang marriage contract

namin.

"Yes, you stole him from me. We're good when he left Japan. We even have a plan of getting married

and then he left and within 3 months he's married to you. The reason is quite obvious, he needed you to

expand their business." Huminga ako ng malalim. Tangina lang. Kahit sinabi ko na sa sarili ko na hindi

ako dapat nag papaapekto sa mga sinasabi niya hindi ko pa rin mapigilan ang sarili kong maapektuhan.

"Who are you anyway?" Tiningnan niya ako mula ulo hanggang paa. "You're nothing but a spoiled brat.

You're not even beautiful. You're just rich. You don't have a career, you cannot support yourself.

Without your parents riches and without Tamako you would be nothing." Nagpanting ang tenga ko sa

mga sinabi niya.

"And if you're not rich do you think Tamako will marry you?"

"You are rich too, why then didn't he marry you since you claimed to be together for six years? What

took him so long? Having second thoughts about you eh?" I said calmly. Hindi ako dapat mawalan ng

composure sa babaing ito. Namula siya sa sinabi ko.

"How dare you! We have plan to marry but you came along. You have no claim on him and for God's

sake you cannot even give him a child." That struck a chord. That was below the belt and that really

hurts because we're married for almost a year and we've been trying to have a baby yet, hindi pa din

ako nabubuntis. Nag init na lalo ang ulo ko at naningkit ang mga mata ko.

"You know what Ayami? I don't know what's the point of this discussion. But maybe you really need to

vent out your bitterness and frustration. And it bores me. But whatever it is, it still didn't change the fact

that Tamako and I are married. Even your 6 years relationship couldn't change that fact. I AM STILL THE

WIFE. I AM THE ONE THAT HE CHOOSE TO MARRY. And you? You will remain an ex girlfriend and a

mistress, IF, only if, Tamako would be too stupid to come back to you. You will forever be second best.

Not even close to that." Namula siya sa sinabi ko. Parang ilang saglit na lang sasabunutan na niya ako,

pero subukan lang niya. Ilalampaso ko siya sa sahig.

"And for the record, I didn't stole him from you. I just let you borrow him for a while. He'd been mine

waaaaaaaaayyyyyyy before he learns about the bacteria named "Ayami" exists." Natulala siya sa sinabi

Umalis na ako sa harap niya and intentionally bumped into her on the way to the door.Wag niyang

hinahamon ang katarayan ko kasi hindi niya ako kilala.

Ang lakas ng tibok ng puso ko. Parang sasabog na ako sa galit. I calmed myself nung nasa loob na ako ng

elevator.

I need to think and calm myself before I confront Tamako of this mess.

Thank you po for the wonderful comment sis Samantha.

Chapter 39

Mangali ngali kong itapon ang lahat ng makita kong gamit dahil sa galit. I was pacing back and forth sa

living room namin muttering to myself and cursing that stupid bitch. She have the guts to confront me.

Ang kapal lang talaga ng mukha. At kung totoo yang sinabi niya, why the hell didn't Tamako told me?

Bakit siya nagsinungaling sa akin?

Pinipilit kong hindi magalit kay Tamako kasi hindi ko pa naman alam ang side niya. Baka nagsisinungaling

lang ang bacteriang yun. Pero kahit anong pilit ko, hindi pa din maalis sa isip ko ang ngitngit lalo na pag

naiisip ko na nagsinungaling siya sa akin.

"Hi Baby!" sabi niya nung makarating siya sabay lapit sa akin na nakaupo sa sofa at nanonood ng tv. Ang

totoo wala naman akong naiintindihan sa pinapanood ko kasi nagngingitngit nga ang kalooban ko.

Umupo siya sa tabi ko ang gave me a smack pero hindi ko siya pinansin. Umismid pa nga ata ako kasi

napatingin siya bigla sa akin.

"Kre, what's wrong?" He looked concerned. Alam kong dapat hindi ako umaakto ng ganito pero hindi ko

lang talaga mapigilan. Kanina pa kasi to eh and its so hard to control this anger. Feeling ko sasabog ako

anytime. Hindi ako magaling sa pagtitimpi.

"Wala". Tumayo na ako sa sofa para lumayo ng kunti sa kanya at para na din macontrol ang galit ko.

Pero parang talagang nananadya pa kasi lumapit siya sa akin and hugged me from behind.

"Anong problema ng maganda kong asawa?" He said sweetly and kissed my neck pero dahil siguro sa

naiinis ako hindi ko pinansin ang kilig that is brought by his kisses. Dati kasi pag naglalambing siya ng

ganyan, nawawala na ako sa sarili ko pero ngayon parang naiinis pa ako at ginaganyan niya ako.

"Sino si Ayami sa buhay mo?" I felt him stiffen. Natigil din ang paghalik niya sa akin. Pero saglit lang yun

dahil nakarecover siya agad. Bakit siya ganayn kung makareact sa tanong ko. And dahil dun lalaong

lumalakas ang kaba ko. P***** I** lang. Di ko mapigilan ang magmura. Guilting guilty ang inaakto niya.

"I-I told you she's a friend." And he stammers. Hidni ko alam kung dahil ba sa galit kaya napapansin ko

ang lahat at binibigyan ng meaning pero kakaiba kasi ang instinct ko.

"Is that all? Wala ba kayong naging relasyon na dalawa?" This time, bumitaw na siya sa pagkakayakap sa

akin kaya humarap ako sa kanya. I looked at him. He didn't looked at me. Parang obvious pa na umiwas

siya ng tingin.