wspólnotowa polityka bezpieczeństwa i obrony

Wspólnotowa Polityka Bezpieczeństwa i Obrony

Podstawowymi przesłankami rozpoczęcia procesówIntegracyjnych dążących do powołania wspólnej

polityki obronne były :- Zniszczenia wojenne

- - utracenie prymu mocarstwowego Europy na rzecz USA

- - zagrożenie z strony ZSRR

- -chęć uniknięcia konfliktów w przyszłości

- - niestabilna sytuacja w Europie wschodniej

Wspólne cele:- Scalenie i skonsolidowanie

gospodarek Europy Zachodniej

- -zintegrowanie kulturowe i społeczne

- -zapewnienie wspólnego bezpieczeństwa militarnego.

Kraje europy zachodniej dążyły

Do zażegnania widma sowieckiej inwazji

Oraz do utrzymania obecności

wojsk USA w europie.

Geneza budowania wspólnej obronności.

4 marca 1947r – militarny sojuszBrytyjsko-francuski tzw. Traktat z Dunkierki

17 marca 1948r – Wielka Brytania, Belgia,Francja, Holandia, Luksemburg podpisują

Pakt Brukselski ustanawiający Unię Zachodnią.

Zapewniała natychmiastową pomoc militarnąW rasie zagrożenia każdemu z

Sygnatariuszy. Powołana 4 kwietnia 1949 rOrganizacja Paktu Północno Atlantyckiego

(NATO) przejęła militarne funkcje UZ,Która de fakto nie była aktywna do 1984 r.

Unia Zachodnia

Duży wpływ na kreowanie wspólnej

Polityki obronnej państw zachodnich

Miała kwestia zdemilitaryzowanych

Niemiec.

Europejska Wspólnota Węgla i StalliJako narzędzie kontrolowania przemysłu

Zbrojeniowego Niemiec.

Sukces funkcjonowania EWWiS Dawał spore nadzieje na pomyślne

Zakończenie procesów integracyjnychEuropy w innych sferach w tym i militarnej.

Plan Plewen’a.

- Projekt powołania - Europejskiej Wspólnoty Obronnej,

- kontrolowanej przez - Europejską Wspólnotę Polityczną

Projekt powołanie EWO i EWP upadł.

Polityczne konsekwencje fiaska planu EWP/EWO

- Brak akceptacji społecznej wobec- Ograniczania suwerenności państwowej

- Na rzecz budowania wspólnego- sytemu obronnego

- , opartego na zintegrowanej- polityce zagranicznej.

W 1945 r zmodyfikowano traktat

Brukselki, Unię Zachodnią przekształcono

W Unię Zachodnioeuropejską.

W 1970 r powołano Europejską Wspólnotę Polityczną

WEP – jako forum wymiany poglądów Politycznych, dzięki któremu

Ustalano wspólny kurs polityki EWG.

Mimo sprawnego funkcjonowania EWP nie Potrafiła stworzyć wspólnego stanowiska

Wobec kwestii najistotniejszych, A bardziej skuteczne były formy nacisku

Gospodarczego używane przez EWG.

Funkcje Wspólnej Polityki Zagraniczne i Bezpieczeństwa.

(WPZiB)

-ochrona wspólnych wartości, niezależnościOraz podstawowych interesów UE.

- Umacnianie bezpieczeństwa UE, Wszystkich formach

- Popieranie współpracy międzynarodowej

-zachowanie pokoju i umacnianieBezpieczeństwa międzynarodowego

Zgodnie z Kartą Narodów Zjednoczonych,Kartą Paryską,

I aktem końcowym z Helsinek.

Największe kompetencje w gestii WPZiBPosiadała Rada Europejska.

Kształt i kierunek WPZiB są określanePrzez Radę Unii Europejskiej, poprzez

Obrady szefów dyplomacji i ministrów obrony.

Narzędzia WPZiB:

Wspólne stanowisko :

- Określenie polityki wobec państwa trzeciego,

lub sytuacji o charakterze międzynarodowym

Wspólne działania:

Sposób określania i kreowania WPZiBW sprawie szczególnych zadań.

Decyzję o podjęciu wspólnych działańWydaje Rada Unii Europejskiej,

Zgodnie z wytycznymi Rady Europejskiej.

W 1992 roku zmodyfikowano UZE,UE mogła podejmować działania militarneNa rzecz rozwiązywania i zażegnywania

Konfliktów tzw.Misje petersburskie.

W 1997 roku na mocy Traktatu Amsterdamskiego, wprowadzono

Instrument wspólnych strategii,Dzięki czemu zwiększył się zakres działań

WPZiB w sprawach militarnych.

WPZiBPowołana na mocy traktatu z Maastricht

W 1992 roku.

Stanowi drugi z trzech filarów UE.

Modyfikacje WPZiBTraktat Amsterdamski nie wprowadził

Znaczących zmian merytorycznych W funkcjoniwaniu WPZIB

Traktat Nicejski zmienił status UZE,

Usunięto zapis mówiący o tym że UZE

Stanowi integralną część rozwojową UE.

Traktat LibońskiTraktat reformujący UE, choć znosi system

Filarowy, pozostawia jednak WPZiB.

WPZiB uległo jednak wielu modyfikacom.

Państwa członkowskie zobowiązane są do konsultowania własnej polityki zagranicznej z innymi państwami członkowskimi poprzez organ Rady Europeskiej, lub rady Unii Europejskiej.Państwa członkowskie zobowiązane są do udzielenia wszelkiej pomocy z wykorzystaniem wszelkich środków, w razie ataku państwa trzeciego na kraj UE.

Polska brała udział w 3 z 4 operacjiWoskowych w ramach wspólnotowego

Systemu obronnego.

Concordia – 2003 rok – misja w Macedonii.(17 żołnierzy ).

ALTHEA w Bośni i Hercegowinie 2004 rok(190 żołnierzy).

EUFOR RD w Kongo rok 2006(130 żołnierzy)

EUFOR w Czadzie i Republice Środkowoafrykańskiej.

(400 żołnierzy).

W ramach WPZiB polska bierze równieżUdział w operacjach policyjnych

I obserwacyjnych.

Operacje wojskoweUnii Europejskiej

Rok rozpoczęcia Kontyngent EUFOR

Polski Kontyngent

EUFOR Concordia( Macedonia )

2003 320 żołnierzy 17 żołnierzy

EUFOR ALTHEA(Bośnia i Hercegowina )

2004 4500 żołnierzy 190 żołnierzy

EUFOR RD Congo( Kongo )

2006 1400 żołnierzy 130 żołnierzy

EUFOR w Czadzie i Republice Środkowoafrykańskiej

2007 3700 żołnierzy 400 żołnierzy

Kontyngenty polskie w operacjach w ramach II filaru.

Dziękuje za uwagę.