Onu ilk hissettiğim anda sevmiş olmalıyım; muhtemelenbeni ilk kez kucağına aldığında,tanıdık gelmiştir kokusu...

Başımı ilk kez yüreğinin üstüne koyduğunda, dünyanın en güvenli yerindeolduğumu anlamışımdır ve

ilerde bütün kusurlarınarağmen mükemmel

olarak tanımlayacağımbu melek için şükretmişimdir

Tanrıya...

Ağzından çıkan her kelimeşiir tadında bir kadın…

Hem en büyük sevincim,

hem en büyük kederim...

Her şeyi dert edinecek,herkesi kucaklayacak kadar büyük bir yürek...

Öfkesi gülünç, tehditleri asılsız,inatçı bir çocuk...

Yüreğinde yangınlar, onulmaz yaralarla,Zamana ve darbelere meydan okuyan bir kale...

Gözlerinde gördüğüm şefkat,Ellerinde tuttuğum umut,Sevgisinde bulduğum hayatla,Dilimden eksik etmediğim bir türküdür ANNEM...

Bütün anneler gibi!...