ben nevis schotland
DESCRIPTION
ÂTRANSCRIPT
28
“... De graat, die eigenlijk niet meer is dan een
rommelig samenraapsel van grote rotsblokken, loopt naar het noord-
westen. Wij moeten echter naar
het zuiden, terug naar onze tenten....”
TEKST: ORLANDO FURFARI
Climbing Ben Nevis
Vanuit Charleroi vliegen we met Ryanair naar Prestwick, 50 kilometer ten zuiden van Glasgow. Dit weekend willen we de Ben Nevis beklimmen, met zijn 1344 meter de hoogste berg van het Verenigd Koninkrijk. Aangekomen in de luchthaven van Prestwick begeven we ons naar de onthaalbalie van Hertz om de sleutels van onze huurwagen in ontvangst te nemen. We krijgen een spiksplinternieuwe Ford Mondeo toegewezen. Enthousiast gooien we onze rugzakken in de koffer en we vertrekken meteen richting Schotse Highlands.
De sfeer is goed en we amuseren ons rot. Alleen valt het niet mee
een auto met het stuur aan de rechterkant te besturen. Schakelen
met de linkerhand, afstanden inschatten,… het blijkt allemaal niet
zo evident en het duurt dan ook niet lang of ik rijd door een diepe
put in de baan. Een lekke band is het gevolg. Binnen de 10 minuten
monteren we een nieuwe band en nu neemt Wim het stuur over.
In de late namiddag komen we aan in Fort William, het stadje aan
de voet van de Ben Nevis. In een lokale bergsportwinkel kopen we
eerst nog drie gasflesjes om ‘s avonds ons potje te kunnen koken.
De berg op
We laten onze wagen achter op een parking en het begint al
aardig te schemeren als we op pad gaan. Het is de bedoeling om
vanavond nog tot ‘half way loch’ te klimmen, en daar onze tent
op te zetten. Het pad is duidelijk, maar soms erg geërodeerd en
glad. Bovendien begint het te regenen en we moeten aandachtig
zijn om niet uit te schuiven. We zitten op de normale aanlooproute
en eigenlijk is dit pad van 1,5 meter breed pure luxe naar alpiene
begrippen.
Halverwege de beklimming zien we een zadel met een meer. Dit
is ‘half way loch’. Het is donker als we onze tenten opzetten bij
het meer. We kiezen een mooi vlak sneeuwveldje uit en even later
staan onze drie tenten opgesteld. Onze gevriesdroogde maaltijd
wordt doorgespoeld met een paar slokken whisky. Serge heeft, bij
wijze van feestelijke verrassing, een fles gekocht in Fort William.
We hebben een mooie, niet te moeilijke route geselecteerd op
de beruchte noordwand van de Ben. De sneeuwcondities op de
noordwand zijn echter slecht, met een vrij groot lawinegevaar als
gevolg. Na enig overleg besluiten we dan maar om de volgende
dag via de normaalroute verder naar de top te gaan. We kruipen in
onze slaapzak en maken ons klaar voor een koude nacht.
29
alpinisme
Climbing Ben Nevis
in de mist naar de top
De volgende ochtend staan we vroeg op, en na een snelle hap
zoeken we naar de normaalroute. Er hangt een dichte mist en
dus halen Geert en Wim de gps boven. Gestaag klimmen we
richting summitplateau. Mijn gevoel zegt me dat we teveel naar
de noordzijde klimmen, maar de ‘gps- mannen’ spreken dat tegen
en zeggen dat we ons pal op de normaalroute bevinden. Ik geloof
er niets van. Af en toe trekt de wind de mistflarden open en ik zie
meteen dat ik gelijk heb. Als Geert me zegt dat we bijna op het
plateau aankomen vlak bij de top, weet ik 99,9 procent zeker dat
zijn gps het niet bij het rechte eind heeft.
En… inderdaad: even later komen we aan op het summitplateau,
maar heel erg dicht bij de noordwand. Ik zei het toch! We lopen
over het besneeuwde plateau naar de top en maken een paar
foto’s. We are the highest people in the UK, en dat zonder joint!
We lachen en amuseren ons als kleine kinderen. Door de dichte
mist hebben we echter totaal geen mooie vergezichten. Dat is
jammer!
De weg terug
Via de Carn Mor Dearg-graat beginnen we aan de afdaling. We
maken een lus in onze tocht want de Ben Nevis en de uitlopende
CMD-graat vormen samen een groot hoefijzervormig massief.
Gelukkig trekt de mist nu op en hebben we een adembenemend
zicht op de noordwand. De graat, die eigenlijk niet meer is dan
een rommelig samenraapsel van grote rotsblokken, loopt naar het
noordwesten. Wij moeten echter naar het zuiden, terug naar onze
tenten. Halverwege de graat besluiten we om te traverseren in
zuidwestelijke richting.
Zo komen we uiteindelijk bij de voet van de indrukwekkende
noordwand. Hier en daar zien we een cordée die toch probeert
door de ene of de andere gully de verticale wand te bedwingen.
Respect! Als we vanavond weer voor het donker in Ford William
willen zijn, moeten we haast maken. We reppen ons naar ‘half way
loch’ waar we onze tenten afbreken en zonder al te veel te talmen
weer de afdaling aanvatten. Het worden 600 lange hoogtemeters
en zoals zo vaak vind ik dat de cijfers op m’n hoogtemeter niet
snel genoeg aftellen.
“Na enig overleg besluiten we om morgen via de normaalroute
verder naar de top te gaan. We kruipen in onze slaapzak
en maken ons klaar voor een koude nacht... “
30
31
epiloog
Diezelfde avond vullen we de verbrande calorieën
weer aan in een lokaal restaurantje in Ford
William. We slapen nog een nachtje in een
jeugdherberg. De volgende ochtend vertrekken
we vroeg naar Prestwick. Er wachten ons nog 220
kilometer langs “de verkeerde kant van de weg”…
periode
De Ben Nevis kan je het ganse jaar door beklimmen. Wij
kozen ervoor om de Ben Nevis te beklimmen in februari. In de
wintermaanden ligt er sneeuw op de Ben Nevis en dan heeft de
beklimming echte alpine allures
vervoer
Vanuit Charleroi (Brussels-South) vlogen wij met Ryanair naar
Prestick.
Meer info over de vluchten op www.ryanair.com
Vanuit de luchthaven reden we met een huurwagen naar Fort
William. Wij hebben ervoor gekozen om een wagen rechtstreeks
bij Hertz te huren. Meer info over huurwagens op www.hertz.com
Ryanair biedt op zijn website ook de mogelijkheid aan om een
wagen te huren bij Hertz. Dat bleek echter duurder dan rechtstreeks
via de site van Hertz een wagen te reserveren.
verblijf
Omdat we op de berg zelf zouden overnachten hebben we onze
tenten meegenomen. Gezien de soms erg extreme, winterse
weersomstandigheden op de Ben Nevis hebben we ervoor gekozen
om onze expeditietenten te gebruiken.
In Fort William sliepen we in een jeugdherberg.
Zie https://www.syha.org.uk/
Een alternatief is http://fortwilliambackpackers.com/
kaarten
Wij gebruikten kaart n°41 –
Landranger Map van Ordnance Survey zie :
www.manymaps.be/contents/nl/d353.html
Op http://www.ari.rdx.net/abc/mountains/british.htm vind je
verschillende klimroutes.
niveau
De beklimming van de Ben Nevis via de normaalroute is gemakkelijk
en staat open voor iedereen met een gezonde fysiek en een goed
uithoudingsvermogen.
materiaal
Aangezien we aanvankelijk via de noordwand wilden klimmen
hadden wij stijgijzers, touw, technische piolets, ijsvijzen, friends,
nuts, slings, … meegenomen. Voor de normaalroute volstaat echter
een paar wandelstokken.
websites
http://www.walkhighlands.co.uk/fortwilliam/bennevis.shtml
http://www.summitpost.org/ben-nevis/150801
http://www.mountainwalk.co.uk/benneviswalk.html
http://ben-nevis.com/index.php
http://www.walkingenglishman.com/scotland05.html
reiswijzer
“De graat, die eigenlijk niet meer is dan een rommelig samenraapsel van grote
rotsblokken, loopt naar het noord-westen.
Wij moeten echter naar het zuiden, terug naar onze tenten....”