Jaargang 24, najaar 2015

Personeelsblad van bouwbedrijf M.J. de Nijs en Zonen BV

Bijspijkeren

Jubileum editie

VoorwoordDe Nijs 95 jaar. Dat klinkt oud en het is ook heel wat, maar het in 1920 opgerichte bedrijf is springlevend. Geen uitgebluste grijsaard. De 95-jarige is zowel de jonge leerling als de jubilaris of gepensioneerde, zowel de familieleden als al die andere trouwe werknemers, zowel de directie als de werkvloer. Ook opdrachtgevers, buren, opleiders, toeleveranciers, onderaannemers en hun medewerkers dragen hun steentje bij. Samen maken we mogelijk dat De Nijs na 95 jaar in de kracht van zijn leven is en de blik volop op de toekomst heeft gericht.

Een gezonde toekomst, onder meer door te blijven inzetten op het doorgeven van vakmanschap en door het eigen maken van nieuwe, innovatieve technologieën. En een gezonde toekomst voor werknemers, hun leefgebied en de wereld eromheen.

De Nijs metselt een prachtig muurtje. De Nijs stort beton. De Nijs timmert, schaaft, tegelt en schroeft. Het eindresultaat is een lust voor het oog en een efficiënt thuis voor bewoners en bezoekers. Vaak met ouderwets passen en meten, geholpen door de meest vooruitstrevende technologie. Altijd met respect voor mens en leefomgeving. Maatschappelijk ondernemend om een lichamelijk, geestelijk en financieel gezonde toekomst veilig te stellen.

Economische ontwikkelingen gaan soms snel en zijn hevig. Wie had begin deze zomer geloofd dat een bedrijf als Volkswagen in de problemen zou komen? Ook in de bouw volgen de ontwikkelingen elkaar in hoog tempo op. Door het actuele vluchtelingenprobleem stijgt de vraag naar razendsnel – dus grotendeels geprefabriceerd – gebouwde woningen en groeit de markt voor het ombouwen van kantoren tot woonruimte.

De kracht van De Nijs is dat we wel inspelen op dergelijke conjuncturele ontwikkelingen, maar dat we dat doen vanuit een structurele koers. Die koers kiezen en houden we; eigenlijk al 95 jaar. Die koers kunnen we ook verleggen, maar alleen als ons dat op de lange termijn profijt oplevert. We hebben ons geprofessionaliseerd in allerlei vormen van binnenstedelijk bouwen. Daarvoor zijn we schatplichtig aan de visionaire kracht van onze voorgangers; de tweede generatie.

De bouw en verbouw van het nieuwe kantoor is intussen begonnen. Dat doen we zoals het nu is: gelijkvloers. Begin 2016, na afronding van de jaarcijfers, gaan we verhuizen en herinrichten. In mei of juni hopen we in vol bedrijf te zijn. Er komt een duidelijke scheiding tussen de bouwgerelateerde functies en de ondersteunende afdelingen. Het ontwerp is van Jurriaan van Stigt, een architect waar we vaker en met veel plezier mee werken. De kleuren zijn uiteraard in de huisstijl van De Nijs: stemmig blauw en vrolijk oranjerood.

Deze editie van Bijspijkeren gaat eigenlijk meer over de komende dan over de afgelopen 95 jaar. Natuurlijk zijn we zijn trots op wat we hebben bereikt. Terugkijken is geen straf, maar het hier en nu biedt zo veel kansen voor de nabije – en hopelijk voor de verre – toekomst, dat we graag ons focus op die toekomst met u willen delen. Door de ogen van tientallen mensen die samen de personificatie van die ene man zouden kunnen zijn: M.J. de Nijs anno 2015.

Inhoud3 Directie

Ambacht6 Opleiders over De Nijs8 Roel Reus Jordi Manie Willem van Benschop9 Peter Schilder 10 John Hoekstra Stef Louter Theo Spaans

Buren11 J.P. Beemsterboer17 Peter Gomes

Downtown12 Piet Bruinooge Burgemeester Alkmaar13 Neelu Boparai architect14 Willem Meuwese15 Ton de Nijs16 Kees Rijnboutt architect

Trouw18 Thijs de Nijs19 Hugo Keuzenkamp RvB Westfriesgasthuis20 Dennys de Nijs21 Rienk Postuma, frontrunner bij woningstichting De Key

Toekomst22 Ton Krol, Voorzitter Raad van Commissarissen23-24 3e en 4e generatie26-27 De Nijs viert 95 jarig bestaan!!! Fotocollage

De Nijs 95 jaar. Terugkijken mag, vol trots en met goede herinneringen. Toch is vooruitkijken belangrijker, want we willen ook niéuwe verhalen. Waar staat De Nijs over tien jaar?

Zijn we dan nog steeds in staat de goede kanten van ons bedrijf duidelijk te etaleren? Staan de normen en waarden die de derde generatie in het bedrijf heeft gelegd, nog overeind? Op een goede manier overgebracht aan de vierde generatie? “Daar werken we hard en zorgvuldig aan”, zegt Winfred de Nijs. “Hoe dat moet, staat niet in een boekje. Gelukkig adviseert de Raad van Commissarissen ons hierbij.”

Het begint met respect voor elkaar en waardering voor elkaars werk. “Zolang we familieleden opleiden die het vak leuk vinden en op vitale posities in het bedrijf functioneren, heeft dit bedrijf een mooie toekomst.” Daarbij hoort ook: accepteren dat de wereld voortdurend verandert. De derde generatie moet die veranderingen omarmen om vooruitgang te blijven boeken. De vierde generatie moet de normen en waarden in het bedrijf koesteren. “Wij hebben onze eigen belangrijke bagage”, aldus Daniëlle de Nijs. “We zijn opgegroeid met laptops, tablets, smartphones en social media. De kunst is om van elkaar te leren: generatie vier van drie en andersom. Daarbij telt dat zij met z’n achten ongeveer 250 jaar werkervaring hebben binnen het bedrijf. Daar kunnen wij voorlopig niet aan tippen.”

Innovatie en ontwikkelingDie mix van vertrouwd en vernieuwend spiegelt zich in het werk. We koesteren het ambacht en combineren dat met moderne werkmethodes als BIM en LEAN. “Beheersing van informatiestromen levert tijd, geld en mogelijkheden op”, zegt Winfred. “De Nijs Castricum heeft bijvoorbeeld de reparatieverzoeken en garantieclaims intern track & trace gegeven. Die worden nu sneller en vaak beter afgehandeld.” Gevolg: klant tevreden, intern minder informatiestromen, lagere kosten en snellere facturering ingeval daar sprake van is. “De betrokken medewerkers zijn heel enthousiast.”BIM en 3D beperken zich nu meestal nog tot de bouwkeet. In Scandinavische landen zijn ze al veel verder, vertelt Winfred. “Daar is de meest actuele informatie beschikbaar in de bouwput op grote interactieve schermen. Ik denk dat ook wij daar snel naar toe gaan. De spijker gaat daardoor niet sneller de muur in, maar de onderlinge afstemming wordt steeds beter. Uiteindelijk verwacht ik dat we over tien jaar meer tijd hebben om het ambacht uit te voeren zoals we dat willen.”

Ambacht en communicatieDe Nijs wil iedere klant optimaal helpen. Tot een bepaalde grens, want die klant moet zich realiseren dat niet alles voor geld te koop is. Daarom moeten we duidelijk communiceren wat er kan en wat we willen. Die communicatie gaan we de komende jaren optimaliseren. Daarmee krijgen alle medewerkers te maken. Winfred geeft een voorbeeld: “Je koopt een nieuwe auto. Die

wordt onder een hoes vandaan getoverd. Je krijgt een bloemetje en een stevige hand. De dealer zegt: ‘We zien elkaar weer bij 30.000 kilometer.’ Dat kunnen wij ook. Met trots opleveren en vervolgens het onderhoud op ons nemen.” Temeer omdat woningen steeds meer domotica krijgen en mogelijk in de nabije toekomst via ‘internet of things’ zelf onderhoudsvragen melden. “We moeten onze jonge mensen klaarstomen voor het ambacht, maar ook voor nieuwe technologieën en voor de communicatie daaromheen.”

WerkdrukToch even terugkijken: “Ik heb de fax zien komen en gaan. Nu loopt iedere medewerker met een smartphone en is 24/7 bereikbaar. Dat verhoogt de werkdruk. Je zit thuis op de bank over je tablet heen televisie te kijken. ‘Gaat dat wel goed?’ denk je dan als werkgever. Vroeger ging er een tas met papieren mee naar huis. Die kon je nog eens wegzetten. Dat zou met die mobiele apparaten ook moeten. We willen dat mensen het een leven lang uithouden bij De Nijs. Onlangs namen we afscheid van

Vertrouwd én vernieuwend: in werk én organisatie Winfred de Nijs

Directie: De Nijs nu en straks

‘Mensen klaarstomen voor ambacht en

nieuwe technologieën, maar ook voor

de communicatie daaromheen’

Bijspijkeren | 3 2 | Bijspijkeren

een medewerker die 47 jaar in dienst was. We bedankten hem voor zijn inzet, maar hij bedankte ook het bedrijf. Vooral omdat hij zich 47 jaar lang gewaardeerd heeft gevoeld. Dat was voor mij zakelijk gezien het mooiste moment van het jaar.”

Maatschappelijk Verantwoord OndernemenDit jaar behaalde De Nijs het MVO-certificaat niveau vier. Volgens Daniëlle is dat te danken aan alle medewerkers, met het MVO-team voorop. Er is bijna drie jaar hard aan gewerkt. Voor niveau vier betrekken we al onze stakeholders bij het MVO; ook omwonenden van projecten en

Ook op de projecten gaan we vaak een stapje verder. Een voorbeeld: “We hebben een tender gewonnen voor het Jan van Schaffelaarplantsoen in Amsterdam. Daar komen woongebouwen die meer energie opwekken dan ze verbruiken. Aan de rand van het bouwterrein komt een speciale keet om de buurtbewoners te informeren en betrekken. Recent zijn we aangesloten bij ‘Bewuste Bouwers’, een organisatie die zich sterk maakt voor omgevingsvriendelijke, veilige bouwplaatsen.” Minder op en neer rijden helpt ook: “Sinds ruim een jaar hebben we een kantoor aan het Amsterdamse Delflandplein.”

Ton en MikeTon de Nijs is ‘pensioengerechtigd’. Stapsgewijs draagt hij zijn taken over aan Mike Coffeng. De directie overlegt nog over de vraag hoe lang Ton de timmerfabriek blijft aansturen. Tot de bouwvak blijft hij in ieder geval actief. “Vanochtend ging de wekker om half zes. Ik zit nog hele dagen

volop in de calculaties en aanbestedingen.” Uiteindelijk wil Ton gaan afbouwen. “Minder moeten en meer fun. Vrije tijd met de kinderen en kleinkinderen. De zesde is op komst.” Twee van Tons kinderen zijn al actief in het bedrijf. Michel als uitvoerder en Daniëlle als directielid. “Die zijn bezig hun plek in het bedrijf te vinden. Wij - de derde generatie - kregen een estafettestokje. Dat geven we gefaseerd door.” Tip voor de vierde generatie? “Je kunt een ander de problemen niet laten opknappen. Je moet zelf in de wind gaan staan.”

Van de vijfennegentig jaar werkte Ton er bijna vijftig bij De Nijs. Mike welgeteld één. Bijna alle uitvoering ligt inmiddels in zijn handen en daar komt bijvoorbeeld de inkoop bij. “Intussen versterken we het Bedrijfsbureau. Tom Stoop en Erik Beentjes krijgen daar - onder mijn verantwoording - een grotere rol.” Sinds dit jaar is er juridische ondersteuning van

‘Vertrouwen en waardering voelen

heel prettig’

‘Je moet zelf in de wind gaan staan’

Daniëlle de Nijs

Ton de NijsMike Coffeng

‘De derde generatie vertegenwoordigt 250 jaar

werkervaring. Daar kunnen wij nog niet aan tippen’

onderaannemers van onderaannemers. “We hielden een enquête en organiseerden een ontbijtsessie in De Hallen voor een breed georiënteerde groep. Daar kwamen om zeven uur ’s ochtends bijna honderd mensen op af! De uitkomst was dat de nadruk – in de hele keten - moet liggen op arbeidsomstandigheden, veiligheid, CO2-reductie en ‘grondstoffen en afval’. De MVO-commissie organiseerde vervolgens deelgroepjes die dit met ketenpartners in praktijk brengen. We zitten nu middenin dat proces. Veel partijen helpen en denken enthousiast mee.”

Uitreiking niveau 4 MVO prestatieladder in Zandvoort

Casper Schouten. “Vooral om rechtszaken te voorkomen. Signaleren en adviseren. Als de bedrijfsleiders vragen hebben, kunnen ze terecht. De bouwwereld wordt alsmaar formeler, daar zijn we goed op voorbereid.”

Mike voelt zich ‘bijna familie’. “Ik word overal in gekend en hoor er bij. Ook bij de overgang van derde naar vierde generatie ben ik actief betrokken. Men vindt dat belangrijk, gegeven mijn positie binnen het bedrijf. Dat vertrouwen en die waardering voelen heel prettig.”

Bijspijkeren | 5 4 | Bijspijkeren

Bouwbedrijf De Nijs steekt veel energie in het waarborgen van de toestroom van vakbekwaam personeel. Daarbij werken we samen met diverse opleiders. Hoe kijken die aan tegen de toekomst van het ambacht? We leggen het oor te luisteren bij René Cossé, directeur van Bouwmensen Amsterdam en Bouwtalent Noord-Holland, Henry Meijdam, directeur van Espeq en Aad Krom, docent Bouwkunde bij InHolland.

“Vaklieden die in het werkterrein wonen”, zegt René Cossé, “Hoef je niet te verplaatsen.” René doet al jaren zaken met De Nijs. Het merendeel van de leerlingen van De Nijs werkt in de regio Amsterdam. “Dat maakt ons een belangrijke partner bij het vinden van geschoold personeel; Bouwmensen op MBO-niveau en Bouwtalent op HBO-niveau.” Het kan ook andersom. InHolland doceert Bouwkunde in Haarlem en Alkmaar. Aad Krom: “In de regio is voldoende werk. Daarbij hebben we het onderwijs kunnen enten op de behoeften van het plaatselijke bedrijfsleven.”

De Nijs en opleidingenOok Espeq in Heerhugowaard levert veel medewerkers aan. Per 2016 verlaat directeur Henry Meijdam het opleidingsinstituut. “We hebben zware jaren achter de rug. Ik heb nu de vrijheid om weg te gaan omdat er weer een mooie, solide toekomst voor Espeq ligt te wachten. Vorig jaar beleefden we een dieptepunt met slechts 110 geplaatste medewerkers. Dit jaar was dat aantal in september al ruim verdubbeld.” De Nijs is op allerlei manieren bij Espeq betrokken, vertelt hij. “Ze zijn bovengemiddeld actief in het opleiden van onze leerlingen en Winfred de Nijs – ook voorzitter van Bouwmensen en van Bouwtalent Noord-Holland/Flevoland - is al heel veel jaren lid van ons bestuur. Zonder hem, dat zeg ik zonder overdrijving, was Espeq niet wat het nu is.” Aad Krom leerde tijdens zijn periode bij UN Architecten Thijs de Nijs kennen. Toen hij de stagecoördinatie Bouwkunde oppakte bij InHolland, dacht hij direct aan De Nijs. “Ze denken mee in de uitvoeringsaspecten. Dat waardeer ik. Ik heb een kort lijntje met P&O-man Jochem Leeuwerke, die bij ons in de TOI Beroepenveldcommissie zit. We spreken elkaar regelmatig; hoe de stages gaan, maar ook over het MVO-beleid bij De Nijs. Daarin is educatie en instroom van jonge medewerkers heel belangrijk. Jochem wil de jeugd optimaal betrekken bij de praktijk. We luisteren graag naar zijn wensen wat betreft opleidingsinhoud.”“De Nijs is een bedrijf met visie”, vervolgt Henry Meijdam. “Ze omarmen de toekomst. Als je één van de beste bouwers wilt blijven, moet je op alle terreinen meegroeien. Ook in het personeelsbeleid bijvoorbeeld, door Jochem heel praktisch

Opleiders over De Nijs:

‘Visie, Kwaliteit en Betrouwbaarheid’

‘Onderwijs afgestemd op de behoeften van het

bedrijfsleven’

vertaald naar de markt. Hij vertelt ons waar behoefte aan is en dat vullen wij dan zo goed mogelijk in.”

Crisis en kansenDe bouwcrisis van de laatste jaren heeft ingrijpende personele gevolgen, aldus Cossé: “Het aantal CAO-ers halveerde, terwijl het aantal ZZP-ers tegelijkertijd is verdrievoudigd. De flexibele schil is bij alle bouwbedrijven flink verdikt. Met het verdwenen personeel is veel kennis en vakmanschap teloorgegaan. En die generatie zet je niet zo maar weer aan het werk, want intussen is de bouwwereld enorm veranderd. De nieuwe bouw vraagt vaardigheden op het gebied van automatisering, communicatie en multitasking waar je zonder gerichte opleiding niet gemakkelijk bij aansluit. Nu de economie weer aantrekt, heeft de bouw vooral gebrek aan middenkaderpersoneel en hoger opgeleiden.” Gelukkig bieden de ontwikkelingen in de bouw ook kansen. De opleiders zien ze en verwerken ze in het onderricht van hun studenten. “Die maken kennis met zaken als BIM, LEAN bouwen en ketenintegratie”, zegt Henry Meijdam. “Op school, maar ook bij een vooruitstrevend stagebedrijf als De Nijs. Ik zou willen dat we vijftig van zulke bedrijven om ons heen hadden staan.” Lex Ranzijn, nu BIM-coördinator bij De Nijs, studeerde bij Aad Krom: “Hij is gegroeid in de Hermitage en later min of meer zelfstandig in Eye. Nu vragen wij hem gastcolleges te geven aan zijn toekomstige collega’s. Zo snel kan het gaan!” Aad vindt het bijzonder dat De Nijs ook in deze tijd mensen zo ongeveer voor het leven weet te binden. “Ze werken met duidelijke loopbaantrajecten. Als je je senang voelt, krijg je er ruimte om te ontwikkelen. Dat is een gezonde basis voor persoonlijke groei.”De behoefte aan MBO-personeel voor de bouw blijft groot, aldus Henry Meijdam.

“Naast breed geschoold vakpersoneel ontstaat ruimte voor mensen met meer gespecialiseerde opleidingen. Zowel laag geschoold – bij de behandeling van prefab bijvoorbeeld – als op niveau 3 en 4; mensen die overzicht hebben en in staat zijn de regie te voeren op de bouwplaats.”

Ontwikkeling en innovatieJaren geleden onderzocht René Cossé waaraan het bedrijfsleven behoefte had in de opleidingen bij Bouwtalent. “Zo konden we een complex van kennis en vaardigheden beschrijven dat iedere leerling in onze vervolgopleiding moet aanleren.” Inmiddels biedt Bouwtalent naast de bacheloropleiding de mogelijkheid van ‘Associated Degree’ (AD) aan. Een verkorte HBO-opleiding die studenten in twee jaar klaarstoomt voor specifieke functies. “De bachelor is heel breed”, zegt René. “Niet iedereen heeft daar behoefte aan. Sommigen willen bijvoorbeeld heel gericht de uitvoering in. Voor hen is het ideaal.” Na het behalen van MBO een goede aanvullende studie, gericht op de uitvoerende bouw. “De Nijs participeert hier natuurlijk in, net als bijvoorbeeld BAM.” Ook het MBO vernieuwt, aldus Meijdam. “Naast BOL en BBL is een derde leerweg in opkomst. Die stelt geen eisen meer aan de vorm van de opleiding, wél aan de examinering. Dan kan bij wijze van spreken een voormalige banketbakker zijn opleiding starten met een startfunctie tijdens zijn opleidingsfase bij De Nijs.” Het onderwijs moet blijven inspelen op ontwikkelingen, besluit René Cossé. “Niet erachteraan sjokken. Nu huren we BIM-specialisten in om onze leerlingen wegwijs te maken. Als ze van school komen, zijn ze ambassadeurs van BIM in de bedrijven. Dat verwacht een opdrachtgever als De Nijs ook van ons. Als iemand van school komt, moet die aanvullende kennis voor het bedrijf meebrengen.”

‘Duidelijke visie op de toekomst van de bouw’

Henry Meijdam

Aad Krom

René Cossé

Ambacht

Bijspijkeren | 7 6 | Bijspijkeren

Roel Reus studeert ‘Duurzaam Bouwen’ in Almere. Hij is in dienst bij Bouwtalent.

“Bouwtalent huurt Hogeschool Windesheim in om ons les te geven. Mijn opleiding begon in september 2012. Het is een duale HBO-opleiding: één dag school, vier dagen stage. De studiebelasting is gelijk aan die van een voltijdsstudie, dus ik ben ook ’s avonds vaak bezig. ““De opleiding ‘Duurzaam Bouwen’ lijkt op de reguliere HBO-Bouwkunde, maar dan met meer nadruk op duurzame ontwikkelingen en bouwconcepten. Ontwikkelingen zoals LEAN, BIM en BREEAM komen terug in zowel de leerstof als de stage.”“Bij De Nijs heb ik eerst meegewerkt aan het Nieuw Amsterdamgebouw bij de ArenA. Daarna stroomde ik door naar de C&A aan het Damrak. Op het Bedrijfsbureau in Warmenhuizen ben ik nu de aanbesteding voor het Rhijnspoorgebouw bij de Amstel aan het afronden. Daarbij ben ik verantwoordelijk voor het BREEAM deel.”“Ik vind De Nijs een mooi bedrijf. Er is geen rare formele gezagsverdeling. De lijnen zijn zo kort mogelijk. Op die manier krijg ik een goed beeld van het proces. De Nijs is afgelopen jaren een groot bedrijf geworden, maar niet zo groot dat je een nummer bent en dat je vast zit binnen een rigide functieomschrijving. We doen het mét en voor elkaar en dat trekt me aan!”

Jordi Manie volgt voor Bouwtalent aan Windesheim Flevoland de verkorte HBO-opleiding Bouwkunde.

“Ik heb eerst een MBO-opleiding gedaan. Toen liep ik stage in De Hallen. Daar ben ik afgestudeerd. Daarna was ik een half jaar in dienst bij De Nijs: werkvoorbereiding voor Nemo.”“Nu loop ik weer stage bij De Nijs: met Johan Nijenhuis doe ik de werkvoorbereiding voor de bouw van het nieuwe kantoor aan de Oudewal. Dat wordt begin volgend jaar opgeleverd. Intussen volg ik de verkorte opleiding Bouwkunde. Dat betekent dat ik twee dagen les krijg en drie dagen werk. Als ik het op deze manier afmaak, ben ik er in totaal twee jaar mee bezig.”

“Ik vind het prettig dat de werkvoorbereiding op de bouwplaats gebeurt. Je staat letterlijk en figuurlijk dicht bij de mensen van de uitvoering. Omdat de projecten vaak ingewikkeld zijn, zeker als het gaat om renovatie en verbouw, biedt die korte afstand veel voordelen. Ook in de rest van het bedrijf zijn de lijnen kort. Als je iemand wilt spreken, loopt dat niet over allerlei schijven.”“Vanaf dag één word je voor vol aangezien. Ik word overal bij betrokken en vergader mee. Er is belangstelling voor mijn mening. Een betere opleidingsstage zou ik me niet kunnen wensen. Bij De Nijs werken mensen met verstand van zaken.”

‘HBO-Bouwkunde met nadruk op duurzame

ontwikkelingen’

‘Bij De Nijs werken mensen met verstand

van zaken’

Willem van Benschop werkt al 46 jaar voor De Nijs. Nu als hoofduitvoerder, ooit begonnen als timmerman. Willem was negen jaar voorzitter van de OR, tot anderhalf jaar geleden.

“Op mijn 25e begon ik met uitvoeren. Vervolgens ben ik langzaam gegroeid tot waar ik nu sta.” De werken werden steeds groter. Nu legt Willem de laatste hand aan De Kampanje, een groot theater in Den Helder. “Alle facetten van de bouw komen naar voren. Een mooie plek om leerlingen te begeleiden.” De bestaande, industriële Rijkswerfgebouwen zijn omgebouwd en ertussen kwam een entree. “Het waren kale hallen. Nu herbergen ze, naast de theaterzalen, de kantoren, kleedruimtes en horeca, ook het Nationaal Reddingsmuseum Dorus Rijkers.” “Tegenwoordig komen nieuwe medewerkers op iets hogere leeftijd binnen, maar die moeten straks ook langer doorwerken. Van hen zullen er wellicht straks ook een paar de 45 dienstjaren halen. “ Zelf werkt Willem nog even door. “Na de Kampanje gaan we naar de Amstelveense Groenelaan: 87 appartementen en een parkeergarage op straatniveau. Daarmee ben ik nog ruim een jaar bezig.” Werken waar je vroeger drie jaar over deed, moeten tegenwoordig in de helft van de tijd af zijn. “Dat kan ook, als je meer energie steekt in de voorbereiding, in de efficiency tijdens de bouw en in de kwaliteit van je materieel. Daarnaast is het natuurlijk gewoon heel hard werken.“De Nijs werkt met hypermoderne technieken, maar: “Ambacht en vakmanschap blijven onontbeerlijk om het werk te realiseren. De architect weet altijd wel iets te bedenken om ons uit te dagen.”

‘Ambacht en vakmanschap blijven noodzakelijk’’

Peter Schilder werkte ooit bij Deurwaarder. Toen hij in 1988 uit Militaire Dienst kwam, maakte hij bij De Nijs een nieuwe start als timmerman.

2015: “We hebben de magere jaren gehad. Ik denk dat we nu moeten investeren in jongeren. Kennis en vakmanschap overdragen.” Peter was betrokken bij de oprichting van de ondernemingsraad in 1999. Tussendoor was hij een tijdje eruit, maar een paar jaar geleden stelde hij zich weer verkiesbaar. Hij kwam terug in de OR en is nu voorzitter. “Je bent als OR-lid nauw bij het bedrijf betrokken. Je hoort dingen eerder en leert om alles wat speelt van verschillende kanten te bekijken.”

Leren LEANenAls het bedrijf veranderingen wil, wordt de OR in een vroeg stadium ingelicht. “Zo hebben we de laatste zestien jaar veel bereikt. Ook nu zijn we druk bezig. Met Arbozaken als stofvrij werken en gezond tillen bijvoorbeeld. En met werkdruk; tijd wordt steeds kostbaarder. Dat komt ook door LEAN. Want LEAN gaat niet alleen om zekering van kwaliteit, maar ook om financiële efficiency. Als een bouwtijd van 20 maanden normaal is, proberen we daar twee maanden af te snoepen. Dan kan het soms heel krap worden. We zitten in dat opzicht in een leerproces. Begrijp me niet verkeerd: LEAN is een mooie manier om goed en efficiënt te werken.”Sinds de OR er is, veranderde er ontzettend veel in de bouwwereld en het bedrijf. “Eerst waren we bezig met ISO omdat er anders na een paar jaar minder werk zou zijn. Nu doen

we hetzelfde met MVO. Het belangrijkste vind ik dat we alle regels naleven die we met elkaar afspreken. En wie dat niet doet, moet daar persoonlijk op worden aangesproken. Dan weet iedereen waar hij of zij aan toe is. Recht is recht en krom is krom.”

VeiligheidsbewustzijnHoe bepalend het is welke mensen je om je heen hebt, illustreert Peter in het kader van de veiligheid. De één houdt zich prima aan de afspraken, terwijl de ander veel regels aan zijn laars lapt. “Daarom hamer ik altijd op veiligheidsbewustzijn. Te veel mensen in diverse disciplines - vaak juist oudere, ervaren collega’s - denken dat iets ‘wel even kan’. Er zijn altijd momenten dat het anders loopt dan je zou willen. Juist op die momenten moet je extra opletten. Ik heb ook wel eens iets gedaan wat niet verstandig was. Achteraf ben ik blij dat collega’s me daarop aanspraken. Dat moet blijven gebeuren.” Het is een soort spel. Mensen zoeken voortdurend de grenzen op. “Dat is goed, maar ga niet over die grenzen heen want veiligheid is geen spel. Het is bittere ernst en dat moeten we ons voortdurend bewust zijn.”

‘Recht is recht en krom is krom’

Ambacht

Roel Reus

Jordi Manie

Willem van Benschop

Peter Schilder

Ondernemingsraad

Bijspijkeren | 9 8 | Bijspijkeren

‘Beter communiceren met mondiger klant’

‘Van hekken zetten tot hoofduitvoering’

‘Van die 95 jaar De Nijs was ik er bijna de helft bij’

‘Een wereld van verschil’

De 62-jarige John Hoekstra vierde vorig jaar zijn 40-jarig jubileum bij De Nijs. Van oorsprong werkte hij bij Jac. De Nijs in de particuliere bouw. Nu verzorgt hij onder-houd en garantiewerk voor onder meer woningbouwverenigingen, verzorgingshuizen en scholen.

“Ik werk vanuit Castricum, aangestuurd door Wil Nannes. Ook De Nijs Castricum is gegroeid. Het werk blijft in veel opzichten hetzelfde. Ouderwets handwerk waarvoor je een vak moet verstaan. Eromheen wordt alles steeds efficiënter: het aannemen en afmelden van mijn klussen doe ik tegenwoordig via mijn tablet. Dat had ik veertig jaar geleden ook niet kunnen denken.”

Theo Spaans, 66 jaar oud, ging op 1 november met pensioen. Hij werkte 45 jaar bij De Nijs.

“Thijs de Nijs was mijn buurjongen. Ik begon als hekkenzetter en eindigde als hoofduitvoerder. Echt afscheid van de bouw neem ik nog niet: we zijn net begonnen het huis van mijn oudste zoon te verbouwen.”“Voor De Nijs heb ik altijd leerlingen begeleid. Dankbaar werk, ook de werklozenprojecten voor jongens uit de kop van Noord-Holland. Met die leerlingen hebben we allerlei kerken gerestaureerd: in Burgersbrug, Sint-Maartensbrug, Dirkshorn en de Stroet, bijvoorbeeld. ““Misschien vond ik dat wel het leukste werk, maar er zijn tientallen prachtige projecten

Werkplaatstimmerman Stef Louter is ruim 41 jaar in dienst bij Bouwbedrijf De Nijs. Stef houdt van een uitdaging. In de timmerfabriek krijgt hij vaak de bijzondere klussen voor zijn kiezen.

“Ik ben nu bijna 59. Dat is het omgekeerde van 95. De cijfers waarmee iedereen op de foto staat, heb ik gemaakt. Van die 95 jaar De Nijs was ik er bijna de helft bij. Dat is best lang, als je er over nadenkt. Toen ik hier kwam, leerde Jaap de Nijs me nog hoe ik een zaag moest vasthouden. Later bouwden we de mobiele wielerbaan. Daarmee trok ik door heel Europa.”

John Hoekstra

Stef Louter

“Je komt van alles tegen. Lekkages verhelpen, hang- en sluitwerk repareren of vervangen. De onderzoeksmogelijkheden bij bijvoorbeeld lekkage zijn enorm verbeterd. Vroeger keek je met een zaklamp, nu werk je met camera’s of rookaggregaten. Technieken waarvoor we - als ze al bestonden - vijftien jaar geleden een dure specialist inhuurden. Nu doen we dat zelf. De klant is intussen mondiger geworden. Dat vraagt van ons betere communicatie. In de regel zijn de klanten overigens heel blij dat we hun probleem komen oplossen. Dat geeft veel voldoening.”

geweest. Recent nog Eye en daarvoor de Stadsschouwburg, moeilijke maar mooie werken. Of het project in de Paleisstraat in de roerige jaren tachtig, onder leiding van Winfred. ‘Geen woning, geen kroning’. En de mobiele wielerbaan natuurlijk, dat vergeet je ook nooit meer.”

“Alles is intussen compleet veranderd. We losten de vrachtwagen nog met de hand en mail was een Engels woord voor post die je op de typemachine had geschreven. Een wereld van verschil. Nu zouden we het zonder heftruck niet meer redden. Er zijn intussen extra hallen bij de timmerfabriek gebouwd. Zelfs het kantoor ernaast wordt nu uitgebreid. Ik ben op dit moment bezig de kasten voor het nieuwe kantoor te timmeren.”

Theo Spaans

J.P. Beemsterboer Food Traders bestaat al 72 jaar. Vader Beemsterboer was twintig toen hij begon te handelen in pootaardappelen en landbouwproducten. Na de oorlog breidde hij dat uit naar export overzee, met filialen in Argentinië en Brazilië. Het bedrijf groeide ook in de breedte. Naast export van bijvoorbeeld aardappelen en uien werden vrieshuizen gebouwd in Amsterdam en Harderwijk. Door de jaren heen groeide Beemsterboer in uien en aardappelen uit tot een wereldspeler. Daarnaast verhandelt Beemsterboer producten als rijst, olie, kip, mayonaise, patat et cetera.

Klantgericht“We kopen in land A en verkopen weer in land B. Zeventig procent van onze handel gaat naar West-Afrika”, vertelt Peter Beemsterboer. Het overgrote deel van de klanten van Beemsterboer is dus moslim. Om die reden is in het prachtige kantoor aan de Stationsstraat in Warmenhuizen een

Peter Beemsterboer

sfeervolle gebedsruimte ingericht waar de gelovigen zich ritueel kunnen wassen en in een soort minimoskee kunnen bidden.

Handel en wandelDe Nijs bouwde voor Beemsterboer het vrieshuis in Amsterdam. Voor het overige zijn de contacten vaker privé dan zakelijk. “Winfred de Nijs zegt: ‘Met je vrienden moet je wandelen, niet handelen.’ Daar ben ik het mee eens. Ik ben van dezelfde leeftijd als Thijs. We zaten bij elkaar in de klas, dus we kennen elkaar al heel lang. Cor de Nijs en mijn vader waren heel goede vrienden; er zijn dus veel raakvlakken tussen de families. Zo hebben we allemaal appartementen in hetzelfde dorp in Oostenrijk. We trokken daar vroeger veel op met de ouders van Winfred. Nu komen we Ton, Thijs, Winfred of Dennis tegen; in een vakantiesetting. Alle tijd en rust om samen te wandelen, te eten of een borreltje te drinken.”

Harde werkersZoon Jan nam tien jaar geleden het bedrijf over. Peter houdt zich nog bezig met wat sturing en bijzondere projecten. “De dagelijkse gang van zaken ligt in handen

Buren

van Jan, vernoemd naar zijn opa. Tien jaar geleden zaten we op 40 miljoen euro omzet. Nu op het drievoudige, dus het gaat goed. We groeien gewoon door. Crisis of geen crisis: iedereen moet eten.”Als familiebedrijf - dat geldt dus ook voor De Nijs – sta je met beide benen op de grond en handel je conservatief. “En het zijn harde werkers bij De Nijs: zowel de familie als de overige medewerkers. Dat zie je door het hele bedrijf heen.”

Gezonde lucht? Dat je elkaar op de gekste plekken tegen kunt komen, bewees de uitreiking van de FD-Gazelle vier jaar geleden. Voor die prijs, uitgeloofd door het Financieele Dagblad aan snel groeiende bedrijven, kwamen drie van de vijf genomineerden uit Warmenhuizen: Beemsterboer, Gomes en De Nijs. “We wisten het niet van elkaar en kwamen elkaar daar tegen. Dat zegt toch iets over het ondernemersklimaat in onze regio!”

Bijspijkeren | 11 10 | Bijspijkeren

Met een schat aan ervaring als wethouder Ruimtelijke Ordening in Middelburg en burgemeester van Renkum, begon CDA-er Piet Bruinooge in 2007 aan een nieuwe uitdaging als burgervader van Alkmaar. Na de fusie met plattelandsgemeenten Schermer en Graft-De Rijp, begin dit jaar, nam hij de functie tijdelijk waar. Sinds 16 september bekleedt hij weer officieel het ambt van burgemeester.

Hij is blij met de fusie. “Die leidde tot een prachtige mix van stad en platteland. Twee werelden die weliswaar verschillen, maar elkaar nodig hebben om te overleven. We hebben nu het beste van die twee werelden in huis.”

Vlees in de kaaskuipWie in Noord-Holland politiek bedrijft, krijgt vanzelf met De Nijs te maken, aldus Bruinooge. De eerste keer voor hem was bij een prijsuitreiking in de Grote Kerk, toen hij aan tafel zat met Thijs de Nijs en diens echtgenote. “Ik proefde meteen wat voor vlees ik in de kuip had. No nonsense, recht door zee, hard werkend en met een flinke dosis humor. Dat sprak me aan.” De Nijs heeft de laatste halve eeuw veel gebouwd in Alkmaar. “Als burgemeester ben je daar niet bij betrokken. Pas als er iets aan de hand is, word je erbij gehaald. Dan ben je blij met gesprekspartners als Thijs of Winfred. Je kunt je probleem open op tafel leggen en dan maken ze direct afspraken. Voor hen is een goede, langdurige relatie met de gemeente veel waard en daar zijn ze duidelijk over. We lossen problemen op zonder ingewikkelde contracten en tot wederzijds genoegen. Ik ervaar dat als een vorm van waardering. Ze weten dat ze met mij – toch een overheidsdienaar – afspraken kunnen maken.”

Praktisch en correctFamiliebedrijven vormen volgens de burgemeester de backbone van de regio. “Het zijn mensen die weten waarvoor ze gaan: voor de langere termijn. Dat betekent dat ze eerlijk zaken willen doen, kwaliteit leveren. Ze zorgen niet alleen voor werkgelegenheid, maar ook voor maatschappelijke stabiliteit. Als regio moeten we uitstralen hoe trots we op ze

‘Familiebedrijven vormen de backbone vande regio’

zijn. Be good and tell it! Bedrijven als De Nijs zijn dan een goed voorbeeld.” Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen is hot. Volgens Piet Bruinooge zijn juist de familiebedrijven bij uitstek geschikt om dat op te pakken. “Ze doen het grotendeels al, vooral in sociaal-maatschappelijke zin. Het zit in het DNA. En als je de samenleving wilt verduurzamen, moet dat op een bedachtzame manier: met beide benen op de grond. Helemaal De Nijs. Dingen niet alleen doen omdat ze politiek correct zijn, maar ook om er praktisch voordeel uit te halen. En niet alleen over dingen praten, maar ze ook uitvoeren. Aan de vruchten herken je de boom. Zo wil ik ook werken. Wat dat betreft pas ik als nuchtere Zeeuw goed bij de West-Friezen.”

Hart bij de sectorDe functie van Burgemeester vraagt brede inzet en interesses. Vanzelfsprekend heeft Bruinooge zijn hart ook bij de bouwsector liggen. Temeer omdat hij als wethouder in Middelburg verantwoordelijk was voor ruimtelijke ordening en volkshuisvesting. “In die tijd heb ik zo veel eerste palen geslagen dat ik gekscherend Piet Paal werd genoemd.”Bedrijven die snel groeien, veranderen vaak onherkenbaar. “Bij De Nijs blijft het doel hetzelfde. Mooie gebouwen maken kan iedere aannemer. Zij willen daarnaast ook kwalitatief goed vakwerk blijven leveren en een mooi bedrijf runnen voor de familie en de medewerkers. Dat verandert niet. Ik wens ze dan ook enorm veel succes voor de volgende 95 jaar!”

Haar eerste contact met De Nijs was in Amsterdam Zuidoost. Daar werd de megaflat Koningshoef vervangen door een nieuwe buurt: Koningshof. De Nijs bouwde de woningen in Vof Delta Royal. Neelu Boparai is nog steeds blij met de kans die ze toen kreeg.

“Ik was jong en stond aan het begin van mijn carrière. Winfred de Nijs zag me voor vol aan en nam me bij de hand.” Neelu moest een strook laagbouwwoningen ontwerpen en twee woontorens, waarvan er uiteindelijk één is gebouwd. De eerste ontwerpen van de woontorens waren te sober naar de zin van Winfred. “Mij werd ingefluisterd dat het wel wat gekker kon, dat ik buiten de box moest denken. Daar kwam een extreem ontwerp uit.”

Sober maar doeltreffendKort daarop volgde een minicrisis in de bouw, dus op de ontwerpen moest bezuinigd worden. Het resultaat is wat er nu staat: een herontwikkeling, maar indertijd toch genomineerd voor de Zuiderkerkprijs. “Dat hadden we niet verwacht na alle versoberingen in het plan.” Het is een buurtje geworden waarin de bewoners heel gelukkig zijn. “Die bewoners hebben ervoor gezorgd dat wij ook genomineerd werden voor Amsterdamse Nieuwbouwprijs. Dat heeft mij geholpen me te profileren als architect. Daar ben ik iedereen nog altijd heel dankbaar voor.”De Nijs houdt zich niet bezig met de ‘gemiddelde’ woningbouw. “Ze zoeken de krenten in de pap. Dat vraagt iets van de architect. Het kan haast niet

ambitieus genoeg! Dat maakt ze in mijn ogen een bijzondere opdrachtgever en samenwerkingspartner. Ik koester ze. Als bouwbedrijf en als ontwikkelaar. Er is respect over en weer.”

Flexibel en efficiëntAls er moet worden bezuinigd, overlegt De Nijs met Neelu welke elementen leidend zijn in het ontwerp. “Vervolgens maken ze een efficiencyslag, zonder het ontwerp te ontkrachten. We hebben recent een groot plan voor Ymere gebouwd. Ik had een bevestigingsmethode bedacht voor de gevelbekleding. De Nijs had onze oplossing voor een deel opgezet toen het team op de bouwplaats een alternatieve oplossing aan me voorlegde. Het bleek veel fraaier. Ook tijdens de uitvoering zijn er dus, in goed overleg, mogelijkheden om zaken aan te passen. Ze staan voor kwaliteit en vakmanschap en dat gaat door tot voorbij de oplevering. Dat vind ik geweldig!”We hebben net een selectie gewonnen: “Op IJburg gaan we met De Nijs en Smit’s Bouwbedrijf kleine appartementen bouwen van maximaal 50 vierkante meter, ongeveer 110 woningen met een parkeergarage. Ik heb veel zin in die samenwerking. Verder is De Nijs onlangs geselecteerd op een ander project van ons: de eerste fase van de verbouwing van het Nationaal Holocaust museum. Geen grote opdracht, wel een hele belangrijke. Voor dit project kan ik me geen betere aannemer bedenken.”

Bekend maakt bemindOok Boparai Associates BNA is een familiebedrijf. “Ik ben opgegroeid met een architect als vader. Dat vormde mijn passie voor architectuur. Na mijn studie ben ik nog verder geïntroduceerd in de bouwwereld. In 2011 heb ik het bedrijf formeel overgenomen. Vanaf het begin van mijn carrière is De Nijs in mijn leven geweest en gebleven. Ik zie nu een nieuwe generatie bij De Nijs opstaan. Misschien zal de volgende generatie bij Boparai ook met hen te maken krijgen. Dat zou ik erg mooi vinden, want we hebben een duurzame band die je niet zo maar lossnijdt. Je weet wat je aan elkaar hebt en dat is heel waardevol. Ik weet dat ik mijn best moet doen om deze ambitieuze opdrachtgever tevreden te houden. Dat doe ik graag, want ik weet voor wie en waarvoor ik het doe.”

Piet Bruinooge

Burgemeester Alkmaar

Downtown

Neelu Boparaiarchitect

Bijspijkeren | 13 12 | Bijspijkeren

Willem Meuwese bekleedde directiefuncties bij vastgoedontwikkelaars als Bouwfonds en Hopman Interheem (later Synchroon). Nu leidt hij M2 groep BV, specialist in binnenstedelijke ontwikkeling.

“De Nijs ken ik sinds ik regiodirecteur was bij Bouwfonds. De afgelopen 25 jaar heb ik veel met ze gewerkt.” Ook op Hageveld in Heemstede. Een vroeger seminarie, door De Nijs deels omgetoverd tot woningen met zeer uiteenlopende plattegronden. “Mijn vrouw en ik zijn hier gaan wonen en hebben de kapel gekocht. Die gebruiken we als schilderatelier.”

Een familiebedrijf heeft aparte waarden. Dat zie je ook bij De Nijs: “Bouwers van origine. De meeste aandeelhouders hebben zelf met de laarzen in de klei gestaan. Ze praten niet meer dan nodig en weten precies waarover ze het hebben. Zo kwamen Piet en Thijs eens langs bij het Bouwfonds. Ze kregen koffie en zaten een tijdje. Het was stil. Ik vroeg wat ze kwamen doen. Ze hadden werk nodig, vertelden ze. Ik had iets klaarliggen voor aanbesteding. Ze kregen de informatie en ik benadrukte

dat ik snel een prijs wilde. Ze stapten in de auto en vóór ze in Warmenhuizen waren, kreeg ik mijn prijs al door. Binnen het budget.”“De kunst is om een samenwerkingsvorm te vinden waarin ze optimaal kunnen meedenken. Dat doen ze graag en goed. Ze concentreren zich op hun eigen taak. Oplossingsgericht. Niet zeuren: aanpakken.” Daardoor is De Nijs de ideale aannemer om mee in bouwteams te werken. “Architecten hebben ze er graag bij. Je weet wat je aan ze hebt en de beslissers zijn altijd bereikbaar voor overleg.”

In opdracht van Meuwese maakte De Nijs veel Amsterdamse pakhuizen geschikt voor bewoning. Dergelijke projecten - ook het ombouwen van bijvoorbeeld een seminarie als Hageveld - vereisen veel meer vakmanschap dan nieuwbouw, want je weet vooraf niet precies wat je tegenkomt. “Vaak liggen die renovatieprojecten op binnenstedelijke locaties. Dan is extra doorzettingsvermogen en creativiteit nodig, want je komt heel andere problemen tegen met aanvoer, opslag en werkruimte. Bij De Nijs denken ze vanuit het realiseren van het gebouw; zo vinden ze voor alles een oplossing.”

‘Ze denken vanuit het realiseren van

het gebouw’

Willem Meuwese

Vader De Nijs leerde ik kennen bij de bouw van de Faculteit der Letteren. Theo Bosch stelde mij aan hem voor. Ik denk nog vaak aan beiden.

De Nijs schreef vervolgens in voor één van mijn eerste werken: Realeneiland. We kwamen op een ontspannen manier tot een bouwprijs. Hij kreeg de opdracht en we feliciteerden elkaar. Hij stelde zijn zoon Dennys voor als uitvoerder van dit bouwwerk met de mededeling: “Ik gooi hem met dit werk in het diepe”. Met Thijs en Ton bouwden we onder andere de kerk ‘De Nieuwe Stad’ in Amsterdam Zuidoost. Ook daar denken we met veel plezier aan terug.

Inez en ik waren op het feest van Dennys toen hij 50 werd. We waren blij om Dennys en Ireen te zien.Een geweldig feest waar wij als buitenstaanders binnen kwamen. Toen de muziek begon, zat iedereen aan zijn stoel vastgenageld. Voor we naar huis gingen, hebben we gedanst, ook met Ireen.We verlieten het feest en keken achterom; de hele vloer stond vol dansende mensen.

Bouwbedrijf De Nijs is een meedenkend bedrijf zonder hoogmoed. Bouwen met jullie is een plezier voor architecten!

Een boodschap van architect Lucien Lafour

Downtown

Van oorsprong had het Cygnus Gymnasium aan de Amsterdamse Wibautstraat een Le Corbusier-achtige uitstraling. Die was weggemoffeld onder diverse lagen muurverf. Het bestaande gebouw werd gerenoveerd. De Nijs en Wessel de Jonge Architecten BNA BV wonnen voor hun werk aan het Cygnus Gymnasium in 2013 de Geurt Brinkgreve Bokaal, een prijs voor restauratie en herbestemming van de Gemeente Amsterdam.

Het Cygnus Gymnasium, bijgenaamd ‘het Schip’, ligt in de zogenaamde Parooldriehoek: van oorsprong een rangeerterrein van de NS, waar na de Tweede Wereldoorlog kantoren verrezen voor diverse dagbladen. De school maakt nu deel uit van een mooie woon-werkbuurt met een park. De Nijs nam het project over nadat de oorspronkelijke aannemer was weggevallen.

“Oorspronkelijk was de opdracht beperkt”, vertelt Ton de Nijs: “Verbeter de klimaatbeheersing. De restauratie van de gevel kwam er bij om de duurzaamheid

verder te vergroten, net als de upgrade van het verwarmingssysteem.” Uiteindelijk werd ook het interieur aangepakt, met respect voor het historische karakter. “We werkten met een krappe deadline. Ook tijdens de uitvoering moesten we nog zaken oplossen. Van iedereen werd veel flexibiliteit en meedenkvermogen gevraagd.”

Nu staat er een eigentijds schoolgebouw met veel naturel beton. Bij de nieuwbouw in 1956 was in de dragende muren van het schoolgebouw een groot aantal betonreliëfs meegegoten. Kunstwerken die tandwielen, elektriciteitsmasten en dergelijke voorstellen. “Heel bijzonder! Het gebouw zit er vol mee. Vooral de trappenhuizen. Veel was overgeschilderd. Dat is door gespecialiseerde restauratoren in de oorspronkelijke staat teruggebracht. We hebben ons, ondanks de beperkte tijd, ervoor ingezet dat die restauratoren hun werk konden doen. Het meeste was op tijd klaar, sommige stukken zijn later gerestaureerd. Die kunst maakt het gebouw compleet!”

Ton de Nijs

Cygnus Gymnasium

Bijspijkeren | 15 14 | Bijspijkeren

Samen met Thijs de Nijs en Martin de Waal werkt architect Kees Rijnboutt aan De Bijenkorf in Utrecht. Andere medewerkers van architectenbureau Rijnboutt ontwerpen aan het Damrak in Amsterdam. Daarnaast werken we samen in een aantal competities. Kees hoopt dat we de komende jaren meer en vaker zullen samenwerken.

Sinds 1999 is Kees Rijnboutt supervisor van de vernieuwing van de Zuidelijke IJ-oever. “We hebben samen aan de Openbare Bibliotheek gewerkt. Nu overlegt De Nijs over de bouw van Hotel Jakarta in dat gebied, een ontwerp van onze vroegere medewerker en partner Bjarne Mastenbroek. De onderste twee verdiepingen van dat gebouw zijn van beton, daarboven is alles van hout. Dat past prima in de traditie van De Nijs: een niet-alledaags concept van een architect die de relatie met De Nijs zoekt omdat hij weet wat ze kunnen.”

40 jaar ervaring met elkaarIn de jaren zeventig werkte Kees voor het eerst samen met ‘Ome’ Piet de Nijs en de jonge uitvoerder Thijs. “Dat is al weer veertig jaar geleden! In de tussentijd hebben we van alles gedaan, klein en groot. Van de rechtbank in Groningen (Rijnboutt was toen Rijksbouwmeester) tot de Ontmoeting in Amstelveen en nu onder meer het Damrak. Ik ken dus veel mensen bij De Nijs. En bij hun onderaannemers en leveranciers, want De Nijs is trouw aan die mensen en andersom.”

Letterlijk maatwerkDe bouwwereld is in beweging. De accenten verschuiven. Nu is er veel nadruk op heel grote verbouwingen van kantoren naar andere functies. “Daar komt veel klassiek vakmanschap bij kijken, want het is letterlijk allemaal maatwerk.” Bij uitstek een markt waarin De Nijs zich kan profileren, omdat ze al dat vakmanschap nog in huis hebben en in de flexibele schil. “Die klassieke attitude is heerlijk voor

‘We maken iets dat niet onmiddellijk in de wind vervliegt’

Kees Rijnboutt, architect

Jarenlang waren De Nijs en Mercedesdealer Gomes letterlijk buren in Warmenhuizen. Hoe ontwikkelt zo’n relatie zich als nieuwe generaties de leiding nemen in de familiebedrijven? Peter Gomes, kleinzoon van oprichter Arie, vertelt.

Gomes bestond 80 jaar in 2014. In 1934 kocht Arie Gomes in Warmenhuizen een stuk grond met een boortoren erop. Al snel kwam De Nijs op het naastgelegen perceel terecht. “Opa Arie begon ooit met één vrachtwagen”, aldus Peter. “Tijdens de oorlog demonteerde hij die om confiscatie door de bezetter te voorkomen. Na 1945 zette hij hem in elkaar en ging vracht rijden voor de zuurkoolfabriek.” Zonen Piet en Tinus namen dat werk over en Arie ging sleutelen in een garage in het centrum van Warmenhuizen. Uiteindelijk begon hij auto’s te repareren en verkopen.” Er reden vijfentwintig vrachtwagens. De garage werd dealer en reparateur voor vrachtauto’s van Mercedes Benz.

Crisis overleefd door te groeienTegenwoordig leiden de twee zoons van Piet - Peter en Carl – het bedrijf samen met directeuren van buiten de familie. “Toen ik van school kwam, werkte ik bij Compier in Purmerend. Later hebben we dat bedrijf overgenomen; die verkochten ook bestelwagens en personenauto’s.”

Peter Gomes

Hetzelfde gebeurde met Winkel in Zaandam. Toen Simon Loos nieuwbouw neerzette aan de A.C. de Graafweg, hebben we daar een filiaal geopend.” Tijdens de financiële crisis nam Gomes de vijf filialen van Mercedes Centraal over. “In feite hebben we door te groeien de crisis overleefd. Op verzoek van Mercedes Benz bedienen we nu ook de Amsterdamse regio vanaf Schiphol.” Onlangs bouwde Action een nieuw distributiecentrum in Limburg. “Ze vroegen of wij de transportkant wilden ontzorgen. We namen een deelneming van 70% in Truckservice Simons in Echt en een vrachtwagenwerkplaats.”

Gomes nu: Passie voor MobiliteitHet management bestaat uit vier directeuren: personenvervoer, bedrijfswagens, een financieel directeur en Peter als algemeen directeur, specifiek verantwoordelijk voor de werkplaatsen.

De jaaromzet van 125 miljoen euro wordt door 285 medewerkers veiliggesteld. Dat gaat verder dan het verkopen van personenauto’s, bestel- en vrachtwagens. “Via Trailergroep Nederland, opgericht samen met collega’s in het land, verkopen we opleggers, truck- en traileronderdelen. Dat vergroot meteen onze eigen inkoopkracht. Verder bieden we diensten aan als financiering, leasing en verzekeringen. Je kunt met al je mobiliteitsvragen bij Gomes terecht!”

Buren

Familiebedrijven eigen: meedenkenEr worden ook zaken gedaan: “De Nijs bouwde in 1983 ons nieuwe pand in Warmenhuizen en wij leveren met regelmaat transportmiddelen aan hen. Daarnaast blijf je buren die goed met elkaar door een deur kunnen. Al tientallen jaren. Thijs de Nijs was lid van een door mijn vader opgerichte fietsclub: de ‘Slagroomploeg’. Mijn vader vond het altijd fijn om uit de wind te rijden achter de brede rug van Thijs, vertelde hij wel eens.”

Als Peter bij inkoper Bas van Velzen op bezoek is, komt altijd Ton, Thijs of Winfred wel even binnenvallen. Hij ziet dat in de bouw veel verandert. Natuurlijk wordt kostenbeheersing belangrijker, maar ook CO2-uitstoot telt tegenwoordig. “We proberen zo veel mogelijk mee te denken. Als je een zevenmansbus heen en weer naar Amsterdam kunt laten rijden, waarom zou je dan twee vijfpersoonsbusjes de weg op sturen? Samen zoeken we de beste oplossingen. Soms kiezen ze voor ons, een andere keer voor VW-dealer Martin Schilder. Dat vinden wij normaal, een gezonde leveranciershouding. Je moet een goede winnaar kunnen zijn, maar soms ook een goede verliezer.”

‘Thijs de Nijs was lid van een door mijn vader opgerichte fietsclub: de

‘Slagroomploeg’

ons architecten. Kijk naar de Bijenkorf in Utrecht. Hun voorganger had daar fouten gemaakt. We vroegen De Nijs om het werk af te maken. De Nijs spant zich geweldig in om alles goed te krijgen. In beperkte tijd, want De Bijenkorf is heel streng over wanneer je herrie mag maken. Alleen buiten openingstijden, maar dan weer niet wanneer de buurt geacht wordt te slapen. Een lastige klus, maar zoals Thijs de Nijs zegt: ‘Door je ellende kun je beter rennen dan kruipen.’”

OvereenkomstenRijnboutt is geen familiebedrijf, maar heeft er wel trekjes van. “Mijn zoon werkt hier ook. Mijn partners zijn niet veel ouder dan hij. Bart, Frederik, Renée, Mattijs. Allemaal binnengekomen begin jaren negentig, zo van school. Zij hebben voorgesteld om het bedrijf toch Rijnboutt te noemen, omdat ze daar vandaan kwamen. Richard Koek kwam later. Die is in de jaren tachtig bij mij afgestudeerd in Delft. Al deze mensen hebben hun specialiteiten en vaardigheden. Stedenbouw, landschap, restauratie, woningbouw et cetera. We bouwen veel warenhuizen, nu bijvoorbeeld op het Rokin. Net als De Nijs koestert Rijnboutt vakmanschap als garantie voor de toekomst. Ook bij ons zijn er mensen 25, zelfs bijna 40 jaar in dienst. Er zijn duidelijke overeenkomsten in cultuur tussen beide bedrijven.”

Toen en straksDe Nijs bestaat 95 jaar. “Het is toch fantastisch als je achterom kijkt en al die prachtige gebouwen ziet staan? Dat is het aardige van dit vak: iets maken wat niet onmiddellijk in de wind vervliegt. Daarom zal ook in de toekomst het vak van architect bestaan. En voor die architecten is het te hopen dat er altijd bouwers zullen zijn met de kennis, vaardigheden, mogelijkheden, betrouwbaarheid en meedenkende kracht van De Nijs.”

Bijspijkeren | 17 16 | Bijspijkeren

Twintig jaar lang was Thijs de Nijs algemeen directeur van De Nijs. Na zijn pensioen kroop hij niet achter de geraniums; hij werkt door voor het bedrijf waar hij bijna zijn hele werkzame leven al slijt. Thijs vult zijn dagen met projectmatige taken op zowel oude als nieuwe dossiers.

Vijftig jaar geleden liep hij stage op een project van IBB Kondor. “Ik assisteerde de uitvoerder en de werkvoorbereider. Een soort halve keetfunctie.” Op een dag vond Thijs in de keet bestek en tekeningen voor de HTS in Alkmaar, die op dat moment in de aanbestedingsprocedure zat. “Dergelijke papieren werden indertijd nog breed verspreid, dus ik vroeg ’s avonds aan mijn vader of hij ze ook had liggen. Het bleek van niet. Mijn vader belde en kreeg een set aanbestedingsstukken die iemand anders had teruggestuurd. Onze mensen sloegen aan het rekenen en haalden de klus binnen. Ik zou na mijn stage nog een periode bij de IBB Kondor blijven werken. Daar kwam niets van, want mijn vader zei: ‘Het is jouw schuld dat we die HTS hebben aangenomen, dus je komt maar voor mij werken.’”

Van Rosaschool naar TakbuurtEind 1970 mocht Thijs als beginnend uitvoerder naar de St. Rosachool, met Joop van Stigt als architect. “In die tijd werkten we ook aan het Waterlandcollege en begon de wederopbouw van oude volkswijken. We hebben toen enorm veel woningen gerenoveerd. Ome Piet stuurde dat aan.“ In de Jordaan werden gesloopte bouwblokken vervangen door nieuwe woningen van architecten als Theo Bosch en Aldo van Eijck. “In 1980 ging ik naar de P.L. Takbuurt als hoofduitvoerder. In het zelfde jaar startten we de Faculteit der Letteren op en bijvoorbeeld het Wastora-gebouw in Alkmaar.” Allemaal significante, beeldbepalende projecten. In enkele jaren tijd verdrievoudigde de omzet. “Nota bene tijdens een soort bouwcrisis!”

De derde generatieBegin tachtiger jaren werden Ton en Thijs mede-directielid en aandeelhouder. Uit de bouw van de Faculteit der Letteren was goed contact voortgevloeid met Aldo van Eijck. Die bewoog hemel en aarde om De Nijs het ruimtevaartcentrum in Noordwijk te laten bouwen. “Er gaan verhalen dat hij gedreigd heeft de opdracht terug te geven als hij het niet met ons mocht doen.” In het verlengde van de P.L. Takbuurt kreeg Joop van Stigt opdracht het Entrepotdok

te restaureren en renoveren. Inmiddels was ook Winfred betrokken bij het bedrijf. Hij verzorgde de werkvoorbereiding voor de P.L. Takbuurt en het Entrepotdok. De tweede generatie verliet het bedrijf en de eerste projectleiders kwamen aan boord. Naast scholen, utiliteit, renovatie en restauratie kwamen er openbare gebouwen: theaters, concertgebouwen, bibliotheken en musea. “Wij werden daarvoor vaak gevraagd, vooral vanwege onze ervaring met binnenstedelijk bouwen.”

Halverwege de jaren tachtig kwamen de eerste koopwoningen ‘van Jan Schaefer’ op de markt. Aannemers mochten inschrijven. “Wij moesten de aanbieding voor zestig van de ongeveer duizend woningen in Gein 3 uitonderhandelen met Schaefer zelf. Wij wilden verkopen voor 110.000 gulden per woning. Schaefer vond 105.000 wel genoeg. Na lang onderhandelen gingen we daarop in. De volgende dag bleek dat een andere partij nee gezegd had. Wij kregen er zestig extra woningen te bouwen bij, waar we wél 110.000 gulden voor mochten vragen. Voor eigen rekening en risico. Die waren binnen een paar uur verkocht.”

Blijven ontwikkelenDe koopmarkt groeide. De Gemeente Amsterdam gaf die markt in handen van woningcorporaties. “We werden nog steeds veel gevraagd, vooral in Sloten. Verkoop van woningen werd op die manier een belangrijke pijler voor ons bedrijf. Winfred deed dat. Zo is De Nijs Projectontwikkeling ontstaan.” De contacten met Van Stigt bleven goed. “Begin jaren negentig hebben we – in een slappe woningmarkt - de Graansilo’s aan ’t IJ omgebouwd tot woonlocatie, gevolgd door het Silodamproject.”

In de nieuwe eeuw groeide de utiliteitsbouw. De binnenstedelijke projecten bleven intussen komen. “Tijdens de crisis die volgde, bleven we overeind. Intussen verstevigden we onze naam met megaprojecten als Hermitage en Eye. We blijven ontwikkelen en we hebben daar de goede medewerkers voor: vaklieden, uitvoerders, werkvoorbereiders, bedrijfs- en projectleiders. En goede contacten met architecten en opleiders. De geschiedenis wijst uit hoe belangrijk dat is. “

Als lid van de Raad van Bestuur van het Westfriesgasthuis was dr. Hugo Keuzenkamp opdrachtgever voor de bouw van de tweede fase van het ziekenhuis in Hoorn.

Sinds 2007 is Hugo Keuzenkamp binnen de Raad van Bestuur als financiële man verantwoordelijk voor onder meer de gebouwen. Al snel kwam hij in aanraking met De Nijs. “De buitenpoli in Enkhuizen moest worden omgebouwd tot zorgcentrum. Bouwbedrijf De Nijs won de aanbesteding.” Uiteindelijk ging de bouw niet door, dus De Nijs hield iets tegoed. “Het was bepaald geen goede start, maar we wisten waartoe ze in staat zijn. Zes jaar geleden wilden we een nieuwe buitenpoli inrichten in een voormalige dansschool in Heerhugowaard. Dat gunden we aan De Nijs en dat deden ze fantastisch.”

KoesterenIntussen liep de discussie over fase twee van de nieuwbouw van het Westfriesgasthuis zelf. De eerste fase is opgeleverd in 2003. Voor fase twee kwam een klassieke aanbesteding. “Hoewel we het hen op voorhand al graag gunden, kwam De Nijs vanzelf bovendrijven met de beste prijs. Daar was ik blij mee, omdat ik wist wat me te wachten stond: plezierige

contacten, afspraak is afspraak. De ploegen die bij ons werken – ik kom wel eens bij de kleine bouwfeestjes met gevulde koek – worden door het bedrijf gekoesterd en andersom. En het zijn meedenkers. Die familiecultuur past bij ons. Samenwerken gaat het best als je een klik hebt, en die is er. Ook zij waren blij, want een ziekenhuis bouwen was voor hen een nieuwe uitdaging in het verlengde van wat ze al deden.” De laatste jaren is er regelmatig contact. “Ze zijn enorm betrokken. De directie komt met regelmaat persoonlijk langs op de bouwplaats. Op een enthousiaste, sympathieke manier zitten ze er boven op.”

Overlast beperkenDe nieuwbouw van het Westfriesgasthuis werd als het ware ingevlochten in de bestaande gebouwen. Dan ontkom je niet aan geluidsoverlast. “Dat wringt soms, want een gehooronderzoek bijvoorbeeld is onmogelijk met een drilboor erbij. We hebben duidelijke afspraken gemaakt over wanneer dat kon en wanneer niet. Natuurlijk gaat weleens wat mis, maar dan is de verantwoordelijke bereikbaar en wordt er direct bijgestuurd. Over het algemeen weten de mensen van De Nijs het lawaaiige deel van hun werk te klaren in de daarvoor bestemde uren. Op dit moment wordt een deel van het oude ziekenhuis gesloopt, dat gaat heel beschaafd.”

Thijs de Nijs

‘In korte tijd verdrievoudigde de omzet, nota bene tijdens een soort bouwcrisis!’

Hugo Keuzenkamp

RvB Westfriesgasthuis

‘Samenwerken gaat het best als je een klik hebt’

De verpleegkundige en de bouwvakkerDe architect van de nieuwbouw, Hans Liscaljet van dJGA Architecten, is bijzonder te spreken over de uitvoering, vertelt Keuzenkamp. “En ze kunnen zo veel zelf! We hebben ooit een rondleiding gehad in de timmerfabriek. Daar wordt het Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen zichtbaar. Verder ben ik met een groep ziekenhuismedewerkers op de bouwplaats bij het Stadionplein in Amsterdam geweest om te kijken hoe ‘LEAN’ in de praktijk van een bouwbedrijf werkt. Daarvan hebben we dingen opgepikt voor ons eigen LEAN-programma. Zo blijkt maar weer dat de dokter prima iets van de bouwvakker kan leren!”

Op de centDe aanbesteding voor de tweede fase van het Westfriesgasthuis vond plaats tijdens het dieptepunt van de bouwmarkt. Keuzenkamp kreeg een mooie prijs. “Als financieel verantwoordelijke ben ik daarmee nu nog steeds in mijn nopjes. Ook omdat op de veel duurdere eerste fase veel bezuinigd moest worden. Dat gebeurde soms ‘penny wise, pound foolish’. Van dergelijke problemen was bij fase twee gelukkig geen sprake.”

Trouw

Bijspijkeren | 19 18 | Bijspijkeren

Dennys de Nijs, manager van De Nijs Castricum, haalt herinneringen op en vertelt hoe ‘Castricum’ ontstaan is.

“Eind jaren zeventig - ik was zestien of zeventien - werkte ik in de schoolvakanties al voor mijn vader. Ik kreeg een klusje in de Amsterdamse Rijnstraat, naast een groenteboer. In een badkamer moest ik tegels afbikken. Het metselwerk erachter was broos, dus alles ging met de hand, heel voorzichtig. Toch presteerde ik het om een gat in het wandje te slaan. Dat kwam uit in een ventilatiekoker. Voorzichtig ging ik verder. Tien minuten later stond een man van twee bij twee meter voor de deur: ‘Wat ben jij aan het doen? Mijn vrouw zit in bad en krijgt ineens allerlei stof en puin over zich heen!’ Ik liet het hem zien en hij verdween, hoofdschuddend. ‘s Middags verzamelde ik het puin bij het raam in zakken van zo’n 75 kilo per stuk. Een sloper die verderop bezig was, zou het meenemen. Mijn vader had gezegd dat het wel in de kofferbak paste. Niet dus. Gerrit haalde zijn vrachtwagen en kieperde alles drie hoog het raam uit. De hele straat vol stof. We waren uren bezig om de peertjes van de groenteboer weer toonbaar te krijgen.”

Jac. de Nijs“Eind jaren tachtig telde de omgeving vijf bouwbedrijven De Nijs, waaronder Jac., M.J. en C.G. Wij namen Jac. de Nijs over van eigenaar Thijs - die geen

opvolgers had - inclusief het personeel en directeur Cor Glorie. Helaas werd Cor snel ziek en overleed hij. Het administratief personeel ging naar Warmenhuizen en de uitvoerende medewerkers naar de diverse projecten. Daar lopen er nog steeds een paar van rond.” Begin deze eeuw onderzocht een commissie hoe we de overgang van de derde naar de vierde generatie organisatorisch moesten regelen. Daarover is lang gepraat. Uiteindelijk werd besloten een Managementteam in te stellen onder de directie en het bedrijf op te delen in vijf zuilen: backoffice (administratie en dergelijke), uitvoering, projectontwikkeling, bouwbureau (voor de regie van verwerving tot uitvoering) en een zuil voor onderhoud, beheer, servicewerk en particuliere bouw. Voor het laatste bliezen we het bedrijf Jac. de Nijs nieuw leven in.”

C.G. de Nijs“In 2011 begonnen we met een kleine groep. In 2012 worstelde Michiel de Nijs van het bedrijf C.G. de Nijs met de vraag: hoe houd ik in deze bouwcrisis mijn mensen aan het werk? Hij meldde zich in Warmenhuizen. Sinds februari 2013 zijn de medewerkers in dienst bij De Nijs. Michiel zelf sinds november 2014. Ze werden toegevoegd aan de ploeg van Jac. onder de naam ‘De Nijs Castricum’. Ik heb daar nu leiding samen met Michiel. Die bracht ook zijn netwerk en zijn goodwill mee.”

Als ‘frontrunner’ jaagt Rienk Postuma projecten aan en brengt hij de juiste mensen bij elkaar om de klus te klaren. In die rol is hij betrokken bij de strategische bouwprojecten of vernieuwende woonconcepten van De Key.

“Ik werk vaak, aangestuurd vanuit de directie, aan bijzondere projecten die zich onderscheiden qua complexiteit en vernieuwing. Altijd met een hecht team van collega’s. Een mooi voorbeeld is dat we op dit moment bezig zijn 600 containerwoningen uit de Houthavens te verplaatsen naar Nieuw West. Daar worden ze bevolkt door twee groepen: studenten en jonge, erkende vluchtelingen. We verzorgen niet alleen de fysieke verplaatsing van wat wij ‘modulaire wooneenheden’ noemen, maar zijn ook bezig met het opzetten van een passend woon- en beheerconcept dat de onderlinge integratie tussen de twee bewonersgroepen bevordert.” Vorig jaar was er een gasexplosie in de Beukenhorst. Toen gaf Rienk leiding aan het crisisteam binnen De Key. Werk onder hoge druk waarbij een goede, heldere communicatiestrategie belangrijk is.

Op allerlei manieren verbondenToen Rienk veertien jaar geleden bij De Key in dienst kwam, werkten die al langer samen met bouwbedrijf De Nijs. De Silodam werd net gebouwd. Een actueel voorbeeld van de onderlinge samenwerking is Brede School ’t Meervoud aan het August Allebéplein in Nieuw West. Intussen zijn De Key en De Nijs op allerlei manieren verbonden geweest. Als opdrachtgever en aannemer, maar ook als partners in projecten of binnen bouwteams. Vooral op IJburg is de laatste jaren veel gebouwd.

Beeldbepalend werk“We komen elkaar overal tegen”, zegt Postuma. “Tot mijn genoegen, want ik zit met de beslissers aan tafel. We kunnen daardoor goed en helder samenwerken. Een typisch kenmerk van een familiebedrijf. Ik vind ze professioneel.” Als De Key een onderlinge samenwerking meldt bij de gemeente, dan helpt de goede naam van de Nijs. “Ze hebben in Amsterdam veel belangrijke en beeldbepalende gebouwen gerealiseerd: een geloofwaardige en prettige samenwerkingspartner!”

Niet benauwdHij omschrijft zijn partners van De Nijs als ‘stevig in de bouwkeet’. “Dat schuurt soms, maar alles blijft bespreekbaar en dan kom je in de regel tot een gezamenlijke oplossing. Aan het eind staat er een prachtig mooi gebouw! En ze zijn niet benauwd. Als de kansen goed zijn en de risico’s behapbaar, is De Nijs bereid de nek ver uit te steken.” Een actueel voorbeeld daarvan is dat ze onlangs de ‘Tabakspanden’ van De Key hebben overgenomen.” De locatie, in het hart van de stad, was dertig jaar lang gekraakt. De Key kocht de panden tien jaar geleden aan. Wat volgde was een lang juridisch traject om er ooit woningen te realiseren. “Toen we eindelijk zo ver waren, werden woningcorporaties niet meer geacht zich met dergelijke projecten bezig te houden.”

Trouw

Dennys de Nijs

‘We waren uren bezig om de peertjes weer toonbaar te krijgen’

De Nijs Castricum“De markt trekt aan, vooral in de categorie woningen tussen de drie en zes ton. De concurrentie is moordend. Als we willen, kunnen we tien woningen per week uitrekenen. We kijken ernaar zoals bij De Nijs gebruikelijk is. Met argusogen. We zijn heel voorzichtig met wat we aannemen.” “Op de plek waar De Nijs Castricum kantoor houdt, komt veel samen. In de hal hangen foto’s van Jac., C.G. en M.J. de Nijs. Die waren neven en ooms van elkaar. Op een steenworp afstand ligt restaurant Mirakel: begin vorige eeuw is in dat pand mijn oma, Anne Castricum, geboren. In het geboorteregister staan zij en mijn opa onder elkaar: dag aan dag op de wereld gekomen en later met elkaar getrouwd.”

Rienk Postuma,

frontrunner bij

woningstichting De Key

‘Stevig in de keet, maar alles is bespreekbaar’

Met huid en haarDe Nijs nam het plan van De Key over ‘met huid en haar’, aldus Rienk. “Ze betaalden een commercieel juiste prijs. Nu komt er een bouwkundig zware, maar zeer interessante klus voor ze aan. Een gemengd programma: sloop, nieuwbouw, herbouw en monumentale renovatie, met onder meer creatieve bedrijfsruimte erin en parkeergelegenheid. Ze kwamen niet voor niets als winnaar uit de bus van de tender die we hielden: we weten dat de mensen van De Nijs dat aankunnen en tot een goed einde zullen brengen!

Bijspijkeren | 21 20 | Bijspijkeren

Familiebedrijven – bedrijven die in aanzienlijke mate worden beheerd door een familie - bestaan in veel soorten, markten en formaten. Oprichter M.J. de Nijs begon in 1920. Hij kreeg vier zonen. Bouwen was toen nog een exclusieve mannenwereld. Van die vier zonen waren tien kinderen actief in het bedrijf; de derde generatie. Op dit moment begint de derde generatie zich langzaam terug te trekken uit het familiebedrijf en de vierde generatie dient zich aan. Van hen zijn er vandaag de dag vier actief als medewerker en aandeelhouder. Dat aantal hopen we langzaamaan uit te breiden.

“Als familielid heb je niet zo maar recht op een aandeel of een leidende functie”, zegt Ton Krol. ”Je moet je kwalificeren. Een vak leren dat past bij het bedrijf. Uit het goede hout gesneden zijn. En je moet elkaar kunnen aanspreken op goede en minder goede zaken; vaak is dat een zwakte bij familiebedrijven. Als je op zondag gezellig een verjaardag met elkaar viert, kan het moeilijk zijn op maandag een zakelijk geschil op te lossen.” Mede om die reden betrok De Nijs bijna 25 jaar geleden een groep mensen van buiten om dergelijke delicate processen te begeleiden en waar nodig soms bij te sturen. Dat is een van de taken van de Raad van Commissarissen.

Verbindende rolDe derde generatie trekt zich stapsgewijs terug uit het bedrijf. “Eerst Thijs, voormalig algemeen directeur, en nu Ton, in de directie verantwoordelijk voor bouwtechnische zaken en de Timmerfabriek.” Uittredende aandeelhouders hebben recht op de waarde van hun aandeel. De jongeren die het bedrijf inkomen, groeien langzaam in. Ook dat is een delicaat proces, waarbij de Commissarissen een belangrijke rol vervullen om alles in harmonie te laten verlopen. De Nijs is zó groot en complex geworden, dat het nu een ‘structuurvennootschap’ is. “Dat geeft bijzondere wettelijke verantwoordelijkheden, bijvoorbeeld met betrekking tot de begroting, de jaarrekening en belangrijke investeringen.

De Raad benoemt en beoordeelt de leden van de directie. “Ook hierbij hebben we een verbindende rol. Daarnaast informeren we de familie. De zittende aandeelhouders, maar ook de familie in bredere zin. Daar zijn mensen bij die in de toekomst actief zullen worden in het bedrijf, maar ook degenen die dat nooit zullen doen. De familieleden spreken elkaar regelmatig buiten het bedrijf om. Dan is het belangrijk dat iedereen goed geïnformeerd is; ook daar hebben wij een taak in”.

Vijfde generatieJonge exponenten van de vierde generatie worden waar mogelijk en gewenst klaargestoomd voor specifieke functies die bij de persoon en het bedrijf passen. Zo kunnen ze in de toekomst een stevige bijdrage leveren aan de uitbouw van het bedrijf. “In dit proces denken we soms ook al aan de vijfde generatie”, vertelt de heer Krol. “Daarvan moet een

deel nog geboren worden, maar ook die groep moet uiteindelijk betrokken worden. We hebben een paar jaar geleden ons licht opgestoken bij andere succesvolle familiebedrijven, waaronder de familie Swinkels van de Bavaria-brouwerij.” De directie hoeft tegenwoordig ook niet meer per se uit familieleden te bestaan. Als de gezochte persoon in de eigen gelederen niet te vinden is of als een buitenstaander betere ‘papieren’ heeft, kan ook een niet-de Nijs in de directie plaatsnemen. “Zo hebben we Mike Coffeng als directeur kunnen aantrekken, die steeds meer de taken van Ton de Nijs overneemt. De komende jaren hebben we met Winfred, Daniëlle en Mike een sterke directie. Met hen kunnen we nog een hele tijd vooruit!”

Voortdurende toetsingDe vier Commissarissen vinden het een eer betrokken te mogen zijn bij dit mooie bedrijf. “We hebben ieder onze eigen deskundigheden op het gebied van bouw,

“Meer dan veertig jaar geleden begon ik als timmerman. Vervolgens ben ik meegegroeid met het bedrijf. Nu ben ik uitvoerder. Ik heb van school af bij De Nijs gewerkt. Langer eigenlijk, want voor die tijd was ik de meeste vrije dagen ook al op de bouw te vinden.”

“Mijn opa startte het bedrijf dat later door mijn vader en zijn broers werd overgenomen. Uiteindelijk heeft onze generatie het voortgezet. Intussen zijn we enorm gegroeid. Mijn broer en mijn nicht maken deel uit van de directie, van de rest zijn er veel actief in de uitvoering.”

Favoriet project“Een favoriet project heb ik niet. De één is nog mooier dan de ander, maar voor mij is er geen speciaal werk dat er uit springt. Op dit moment ben ik heel blij met mijn laatste project, De Makroon. We zijn daar net klaar.”

Grootste verandering “Als je het hebt over de uitvoering, zijn er drie grote veranderingen. Ten eerste is de gegevensverstrekking sneller en accurater geworden dankzij de digitalisering. Mechanisatie verbeterde de arbeidsomstandigheden; fysiek is het werk door het gebruik van bijvoorbeeld heftrucks minder zwaar dan vroeger. Tenslotte komt tegenwoordig veel materiaal – kozijnen, geveldelen et cetera – geprefabriceerd uit de fabriek. Er is dus vooral vooruitgang!”

Ton Krol,Voorzitter Raad van Commissarissen

Toekomst

ontwikkeling, financiën en bestuur. De directie doet regelmatig een beroep op ons voor advies en natuurlijk hebben we onze formele toezichtbevoegdheid. Opdrachtgevers willen graag zeker weten dat alles klopt. Niet alleen het bouwtechnische deel, maar ook de cijfers en de ‘governance’. Bereikt De Nijs de gestelde doelen? Dat toetsen wij voortdurend, aan de hand van eisen die we vooraf stellen. Wij houden de directie scherp. Samen doen we alles om het bedrijf optimaal en vernieuwend en maatschappelijk verantwoord te laten functioneren. Het is een genoegen om daar een rol in te mogen spelen.”

‘We zorgen dat de familie voortdurend goed geïnformeerd is’

Kees de Nijs

Derde generatie

Pieter is in dienst sinds 2011 en verzorgt samen met Fred Hof de bouwtransporten.

“Vanaf 2003 werkte ik als ZZP-er in de timmerfabriek: eerst kozijnen opsluiten en dergelijke. Later deed ik machinaal timmerwerk, bijvoorbeeld platen zagen. In 2011 ben ik gestopt als ZZP-er. De vierde generatie deed zijn intrede bij De Nijs. Een belangrijke voorwaarde voor certificaathouderschap is een dienstverband bij het bedrijf.”

“Mooie projecten vind ik bijvoorbeeld de Hermitage en de Openbare Bibliotheek in Amsterdam of Villa Koole in Bergen, gebouwd door De Nijs Castricum. Mijn favoriete project is de Pieter Lodewijk Takstraat in Amsterdam. Ik heet zelf ook Pieter Lodewijk, vernoemd naar mijn Opa én naar meneer Tak. Ik ben daar geboren: mijn ouders woonden er tijdens de uitvoering van het project.”

“Ik ben heel tevreden met het werk dat ik nu doe. We hebben twee vrachtwagens, waarvan ik er één bestuur. Dit kan ik nog een hele tijd volhouden, want je ziet veel omdat je onderweg bent. Een kantoormens zal ik nooit worden. Waarschijnlijk zit ik over vijf jaar, als we 100 worden, nog steeds achter het stuur. Op dezelfde functie, maar steeds op een ander stuk weg.”

Pieter de Nijs

Vierde generatie

Bijspijkeren | 23 22 | Bijspijkeren

“Mijn voornaamste bezigheid is projectbewaking. Je kunt ook zeggen dat ik probeer in beeld te brengen of we eigenlijk nog wat verdienen met al onze bouwactiviteiten. Ik werk officieel inmiddels 30 jaar bij de zaak!”

Favoriet project“De meeste projecten zie ik alleen van de financiële kant. Afgelopen zomer viel me op TV op dat in programma’s van diverse pluimage die ook maar iets met Amsterdam te maken hebben, heel vaak het Filmmuseum Eye in beeld kwam. Geen slechte reclame dus!”

Grootste verandering “Dat is binnen m’n eigen werk de switch van doorschrijfboekhouding naar het computergeweld dat nu allemaal voor m’n neus staat! Daarnaast moet ik nog wel eens terugdenken aan het telefoonverkeer van vroeger! Voor de klok van 8 liep het zakelijk telefoonverkeer nog via de huistelefoon en moesten we in urgente gevallen vader Jaap wel eens op de werf zien op te duiken, die vervolgens hardlopend naar de telefoon ging!”

“Vervolgens gebeurden er dan vaak buiten dingen, zoals een vrachtwagen die wegreed en nog iets moest meenemen en dan ging hij daar weer in volle sprint achteraan! Mijn vader belde ook steevast onder het avondeten - tot ongenoegen van m’n moeder - mensen op in de wetenschap dat ze dan thuis zouden moeten zijn! Tegenwoordig pak je gewoon het mobieltje uit je zak en is iedereen in principe altijd bereikbaar!”

“Op dit moment werk ik als uitvoerder aan Katharina in de Amsterdamse Czaar Peterbuurt. Afgelopen voorjaar vierde ik mijn 25-jarig jubileum bij De Nijs.”

Ber de Nijs

Derde generatie

Derde generatie Favoriet project“Dat is toch wel Eye, het Filmmuseum. Ik was er zelf niet bij betrokken maar wat een futuristisch, uniek gebouw is dat, met een prachtige stoere uitstraling. Het zit daar altijd vol met toeristen, dus het is echt een belangrijk stuk van Amsterdam geworden. Een prestatie van de eerste orde, ontworpen en gebouwd met de nieuwste technieken!”

Grootste verandering “In de 25 jaar dat ik hier nu werk is dat de intrede van het digitale werken. Van pen, papier en guldenbriefjes in een loonzakje zijn we in stappen overgegaan naar een PC, tablet en telefoon die zorgen dat we altijd alles bij de hand hebben.”

Peter de Nijs

Marjorie kwam in dienst op 6 mei 2002, werkt als tendermedewerkster en bestiert de feestcommissie.

Vierde generatie “Als tendermedewerkster houd ik me bezig met aanbestedingen en selecties. Daarnaast zet ik me in voor feesten, partijen en jubilea binnen het bedrijf.”

“Een favoriet project heb ik niet. Ik kan niet kiezen en dat hoeft gelukkig ook niet. In het algemeen ben ik dol op renovatieprojecten. Fantastisch hoe onze mensen iets moois kunnen maken van een oud gebouw dat zijn functie voor de omgeving verloren was.”

“Toekomst? Voor mij is het belangrijk me volledig te ontplooien. Als dat binnen mijn huidige functie kan, is dat prima. Zo niet, dan zien wel.”

Marjorie de Nijs

Michel is elf jaar in dienst bij De Nijs en werkt als uitvoerder.

Michel de Nijs

Vierde generatie “Voor die tijd liep ik stage bij BAM. Daar ben ik een half jaar in dienst geweest. Vervolgens werkte ik negen maanden voor Hillen Roosen toen Thijs en Ton me vroegen om bij De Nijs te komen werken.”

“Mijn favoriete project is het EYE Filmmuseum. Vooral vanwege de locatie, de vormgeving en de magnifieke uitstraling!”

“In de toekomst wil ik vanuit mijn huidige functie doorgroeien binnen het bedrijf.”

ProjectenEen kleine selectie van recente projecten uitgevoerd door De Nijs

EYE Filminstituut A’dam

Hiswa Nautic A’dam

CZAN M1 Amsterdam

Tramremise De Hallen

Nieuwendijk A’damVilla Bergen

De Kampanje Den Helder

Bijspijkeren | 25 24 | Bijspijkeren 24 | Bijspijkeren

Feest Reeds vroeg in het jaar werd er melding van gemaakt onder het personeel; ‘houdt zaterdag 3 oktober vrij in je agenda!’

Dat dit het vieren van ons 95 jarig bedrijf was werd wel duidelijk, maar hoe en waar werd vooralsnog niet bekend gemaakt. Later dit jaar werd bekend dat de A9 studio’s te Uitgeest door de feestcommissie waren verkozen als feestlocatie van dit 19e lustrum.

Alle aanwezigen werden rond de klok van 17.00 uur op de rode loper onthaald door de voltallige directie en in een fraai ingerichte feestzaal ontvangen. Drankjes kon men bij de dames achter de bar bestellen en men tastte de beginnende festiviteiten even af.

Een kort en krachtig woord namens Winfred de Nijs luidde het startschot van de feestavond. Verspreid over de zaal konden er activiteiten worden gedaan. Boomstammen zagen, spijker slaan en zelfs een casino op de bovenverdieping! Een eigen filmpje maken, in feestkostuum op de foto, mogelijkheden genoeg. Bovenal werd er volop gelachen en onder genot van een drankje de verhalen steeds luidruchtiger.

De DJ en de liveband D-Sign wisselden elkaar af en hadden inmiddels de juiste toon gevonden en voorzichtig werd er gedacht aan een dansje. De echte lichtvoetigen onder het gezelschap waagden het erop en de dansvloer stroomde aardig vol! Niet-vermoede talenten zijn deze avond komen bovendrijven!

Vanaf een uur of 19.00 werd het buffet geopend en dat was niet tegen dovemans oren. Vlees, vis en Hollandse pot konden links en rechts van de zaal genuttigd worden. Met een feestelijk entree met vuurwerk werd het toetjesbuffet opgesteld waarna iedereen nog een lekker toetje kon opscheppen. Nadat iedereen de buik gevuld had ging het feest in de 5e versnelling. Het werd een zeer gezellige avond met een lach en dans, de tijd vloog voorbij!

Op naar de Koninklijke 100 jaar!

Jochem Rentenaar en Frank Ligthart

Foto’s van het feest kunt u bekijken op de personeelssite. Foto’s zijn gemaakt door Anne de Nijs.

De Nijs viert 95 jarig

bestaan!!!

EpiloogNog vijf jaar en dan komt de burgemeester op bezoek met een bloemetje. Dan hoef je De Nijs niet achter de geraniums vandaan te plukken. Die is hard aan het werk en neemt met genoegen de felicitaties in ontvangst. Maar ja, dan zijn we vijf jaar en een aantal prachtige werken verder….

TekstenBert Vooijs

VormgevingStudio Bes

Fotografie personen & “Ambacht”Rob Verhagen

Fotografie projectenArchitectuurfotografen - Fedde de Weert

Fotografie feestAnne de Nijs

Bijspijkeren | 27 26 | Bijspijkeren

De Nijsin de media