Kwartaalblad Gereformeerde Kerk Brooklyn Mei 2013

Ontmoet Paul Grobler

Bladsy 4

Juventus-dinee

Bladsye 6 & 7

Kleuterskool in

Sunnyside

Bladsy 12

Wat is

Apologetiek?

W anneer laas het jy vir iemand vertel dat

Jesus oor die wêreld regeer en dat Hy

dit vir mense moontlik gemaak het om

van hulle rebellie teen God genees te word en om in

God se gesin aangeneem te kan word?

Geloofsgesprekke is nie iets wat

Afrikaanse mense eintlik doen

nie. Vir meeste van ons is geloof

'n persoonlike saak en ons reken

eintlik dis effens ongeskik om met

mense te praat oor wat hulle glo

oor God en die wêreld. En ás 'n

mens waag om daaroor te praat,

is dit definitief ongeskik om te laat

blyk dat iemand hulle opinie moet

aanpas omdat dit nie met die feite

strook nie.

Wat maak 'n mens dan as jou broer een Sondag-

middag verduidelik dat die Nuwe Testament onbetrou-

baar is omdat dit glo 150 jaar ná die gebeure eers op-

geteken is, of jou baas wil weet of jy in wetenskap of in

godsdiens glo, of jou kind nie meer kerk toe wil gaan

nie, want hoe kan Christene so seker weet net húlle is

reg, of jou klasmaats reken die kerk is net vir skyn-

heiliges?

Apologetiek kan hier help. Maar wat is dit? Die woord

het by die Antieke Grieke ontstaan en ons sien dat

Petrus die idee gebruik wanneer hy

Christene aanmoedig om altyd ge-

reed te wees om 'n antwoord te gee

oor die hoop wat hulle het (1 Petrus

3:15). Die Griekse woord is

'apologia', wat 'antwoord' of

'verdediging' beteken. As ons na die

res van die Bybel kyk, sien ons dat

daar verskillende maniere is om

hierdie 'antwoord' te verstaan: aan

die een kant as 'n reaksie op 'n spe-

sifieke vraag wat iemand jou vra, en

aan die ander kant as 'n algemene

antwoord op die kultuur rondom ons.

Dit is ook 'n 'verdediging' van Christenskap as die

waarheid.

'n Mens sien hierdie bereidwilligheid om 'n antwoord

of verdediging te gee veral in Paulus se doen en late.

Ons lees dat dit sy gewoonte was om na die sinago-

ges te gaan en met die Jode te redeneer, en ons lees

Hierdie kwessie waaroor ons

almal wonder en praat, word

deur Laurette Marais

duidelik gemaak

- Vervolg op bladsy 3

2 Brooklyn Brokkies

Kommentaar Brooklyn Brokkies

Redakteur Johanna Hellberg

Tel: 073 295 5848

Medewerkers Magriet Lee

Laure�e Marais

Anita Cilliers

Ronel Stronkhorst

Ilse de Villiers

Bernard Hellberg

Colin Cameron

Marisa Stols

Zania Vermaak

Joánne Cunze

Erna Kruger

Annalie Grové

Thinus & Lidia de Wet

Menings wat in hierdie blad

uitgespreek word is nie nood-

wendig dié van die redaksie of

die kerkraad nie.

Lees ook binne

Laat hoor van jou

Stuur gerus jou bydrae vir die vol-

gende uitgawe van Brooklyn

Brokkies voor 9 Augustus per

e-pos aan:

Die Redakteur Brooklyn Brokkies

gereformeerdekerkbrooklyn@

gmail.com

Apologe ek: Die woord wil-wil jou tong laat knoop. Dis nie eens ‘n besonderse

mooi woord nie. Dit is ‘n woord wat maar onlangs eers reg g in gewone lidmate

se lewes begin verskyn het. Dit is egter alles behalwe ‘n askies-dat-ek-leef-woord,

al wil dit lyk en klink asof dit oor verskonings gaan.

Apologe ek is ‘n proses wat jou aan die dink sit. Dit is ‘n toerus ngsproses om van

jou ‘n ingeligte gelowige te maak.

Hoeveel van ons het nie kwellende geloofsvrae wat niemand vir ons bevredigend

kan antwoord nie? Apologe ek is die verskil tussen hoe om te glo en hoekom om

te glo.

Ons word via die media gebombardeer met twyfelstellings oor God en die Bybel.

Nie almal van ons het ‘n teologiese agtergrond om altyd argumente met onge-

lowiges en aanhangers van ander godsdienste aan te gaan nie. Apologe ek is daar

om dit vir ons almal moontlik te maak om standpunt in te neem en dit te ver-

woord. Aangesien hierdie Laure,e Marais se passie is, vertel sy vir ons meer

daarvan. Ons vertrou dat die begrip nou meer sin maak!

Dankie vir al die posi ewe terugvoer oor die vorige

uitgawe van Brooklyn Brokkies. Brokkies is egter

die beste voorbeeld van ‘n spanpoging binne die

gemeente. Die bladuitleg is baie professioneel

deur Louis Kruger gedoen en sy slapelose nagte het

goeie dividende opgelewer want hy hoef dit nou

nie weer te doen nie! Hy het vir die kuiken vlerke

gegee sodat ons nou op ons eie kan vlieg. Louis,

weer eens, in die openbaar, baie dankie. Jy laat

ons wat die skryfwerk

doen, goed lyk!

Wat ‘n wonderlike inisia ef van Hermann Pretorius om

‘n boeketafel op die trappe van ons kerk te begin! Linda

van Vuuren doen al lankal haar bes om met haar

boekresensies in Brooklyn Brokkies die gemeente aan

die lees te kry. Nou het niemand meer ‘n verskoning

nie, die boeke is le,erlik, soos die Engelse sal sê: on our

doorstep! As iemand wat alreeds self drie boeke daar

gekoop het, kan ek net noem dat nie net die verskei-

denheid boeke nie, maar ook die vriendelike diens en

die pryse beïndruk. Sterretjie vir jou, Hermann!

Groete tot volgende keer.

Preke deur leke?

Louis Kruger

♦ Gevangenisbediening

♦ Peas in a Pod-uitreik

♦ Gemeentepiekniek

♦ Beertjie-projek

♦ Persoonlike nuus

♦ Duif se manewales

♦ Wie is almal gedoop?

Hermann en Hulda Viljoen op

hulle pos agter die boeketafel J☺☺☺☺

Brooklyn Brokkies 3

aanspreek, sodat verkeerde feite

hulle nie van God af kon weghou

nie. Tog het hy goed besef dat net

God mense se harte kan verander:

sommige mense het tot geloof

gekom, ander het vir hom gelag.

Party mense se slim redenasies

was eintlik net rookskerms vir hulle

rebellie teen God. Dit het hom egter

nie gekeer om sonder ophou met

mense te praat en te redeneer nie.

Per slot van rekening kan 'n mens

eintlik niks doen om iemand tot

geloof te bring nie, maar ons weet

ons moet God liefhê met hart, siel

én verstand, en die Heilige Gees

kan ons gehoorsaamheid in al

hierdie opsigte gebruik om die men-

se om ons te raak.

Wat is die soort dinge waaroor ons

vandag moet redeneer en waarvan

ons mense kan oorreed? Met ander

woorde, hoe lyk apologetiek

vandag?

Ons leef in 'n vreemde post-

moderne samelewing, waarin men-

se vaagweg reken dat elkeen tot sy

eie opinie geregtig is, solank die

opinie nie behels dat

ander mense verkeerd

is nie. Klink dit

bekend? Maak dit sin?

In hierdie chaos be-

vraagteken mense

alles van Christen-

skap: die betroubaar-

heid van die Bybel,

die opstanding van

Jesus, die bestaan

van God, die bestaan

van objektiewe morele

waarheid, God se

liefdevolheid in pyn en

swaarkry, die nut van

die kerk, die uniekheid

van Christenskap...

Die lys is eindeloos.

Gelukkig, omdat God

genadig is en Re-

geerder is van die

waarheid, is daar goeie ant-

woorde hierop. Sommige daar-

van is suiwer intellektueel, an-

der raak die hart van die saak

aan met die kragtige waarheid

van Christus aan die kruis.

Ons kan soos Paulus in ons eie

kultuur inklim en na argeologie,

geskiedenis, filosofie, wiskunde,

wetenskap, letterkunde, etiek en

baie ander velde kyk om te wys

hoe die Bybel betroubaar is, dat

Jesus werklik uit die dood op-

gestaan het, dat God bestaan

en die wêreld geskep het, dat

Hy die grondslag vir moraliteit

is, dat Jesus Homself aan die

wêreld oorgegee het as 'n ant-

woord op die pyn en swaarkry

van die mensdom, dat God sy

kerk in stand hou en dat

Christus absoluut uniek en

sonder gelyke is onder al die

gelowe in die wêreld.

Apologetiek is 'n poging om 'n

antwoord te gee oor die hoop in

ons. Dit dek die spektrum van

die mensdom se vrae en dit

poog om sulke hindernisse uit

die weg te ruim sodat mense

Jesus in sy volle glorie kan sien

as die Verlosser van die wêreld.

Uiteindelik is Hy Koning oor al-

les: ons kultuur, ons filosofieë,

ons verskonings, ons vrae en

ons twyfel.

ook woorde soos “oortuig”, “oorreed”,

“verdedig”, “bevestig” en selfs “bewys”

raak. Baie mense reken dat jy nie ie-

mand tot geloof kan “redeneer” of

“oortuig” nie, maar tog sien ons dat

hierdie benadering 'n belangrike deel

van Paulus se verkondiging van die

evangelie was, in navolging van Jesus

se opdrag in Matteus 28.

Een van die beste voorbeelde hiervan

is Paulus se gesprek met die Atheners

by die Areopagus. Hy begin deur op te

merk dat die Grieke 'n tempel vir 'n

'onbekende god' het, en dan ver-

duidelik hy dat hy hulle sal vertel van

hierdie God wat alles gemaak het en

wat Here van die hemel en die aarde

is en van sy Seun wat uit die dood uit

opgestaan het. Hy klim dus binne-in

hulle prentjie van die wêreld in en wys

vir hulle hoe Jesus die volledige ant-

woord daarop is.

Paulus se toewyding om te “oortuig”

en “oorreed” en “bewys” wys dat hy

graag mense se vrae en twyfel wou

Apologetiek

Laurette en Willem Marais

Vevolg vanaf bladsy 1

Die Dissipelskapkafee en Dink Saam-

groepe wat Maandagaande by die

kerk bymekaar kom spreek juis

hierdie vrae aan. Kom luister, kom

leer en kom neem deel. Sien julle

daar!

4 Brooklyn Brokkies

Leer mekaar ken

Wie is Paul Grobler? Nadat hierdie vraag een keer te veel

gevra is, het Johanna Hellberg

besluit om met die man self te praat en

uit die perd se bek die antwoord te kry.

Oor koppies koffie en stewige snye koek kuier ons

laatmiddag in Hillcrest. Om Paul lank genoeg vas te pen

vir ‘n onderhoud is nie maklik nie! Hy is permanent aan

die beweeg.

Hy het begin om Elektroniese Ingenieurswese by Tukkies

te studeer, maar aan die einde van sy tweede jaar het hy

hom geroepe gevoel om teologie te gaan studeer. Paul

het sy B-graad in teologie met lof geslaag en daarna ‘n

honneursgraad en ‘n MDiv-graad suksesvol voltooi. Paul

was ‘n jaar lank predikant in Rustenburg-Wes toe die

Here dit vir hom duidelik gemaak het dat hy sy talente

in prak ese teologie anders en elders moet toepas.

Paul het twee roepings: om vir gelowige mense wat los

van ‘n kerk/gemeente funksioneer ‘n relevante tuiste of

omgewing te skep waar hulle geloofsgroei kan ervaar; en

om ‘n dissipel te wees vir nuwe gelowiges, maw daardie

mense wat nog nougese,e bediening en aandag nodig

het. Dit maak natuurlik van hom ‘n professionele

koffiedrinker, want waar anders as om informeel te kuier

kan daar soveel sukses behaal word?

Paul beskou homself as ‘n voltydse ouderling. Toe ek

hom druk vir ‘n posbeskrywing sê hy hy is ‘n sosiale entre-

preneur — iemand wat ‘n verandering in die sosiale

omgewing wil teweeg bring.

Sy bediening word in stand gehou deur ‘n groep

sakemanne wat die leemte in die samelewing raak gesien

het en gevoel het die leemte moet gevul word. Paul het

nie ‘n pligtestaat nie en sy projekte sluit van die herskep

van gemeentes (ook CRUMA en GKSA) se webblaaie; dis-

sipelskapopleiding; fasilitering by kerklike werkswinkels

en toerus ng vir predikante, ouderlinge en ander in. Hy is

pas terug van die KKNK waar hy gehelp het om die GKafee

(Gee maak mens gelukkiger as kry. Hand 20:35) te

beman. Dié van julle wat gelukkig genoeg was om daar ‘n

draai te kon maak vir ‘n gra s koppie koffie, sou hom daar

in aksie gesien

het. Sy oë blink

as hy vertel van

die mooi dinge

wat daar gebeur

het. Hy vertel

ook dat hulle

tydens KKNK

19 000 koppies bedien het en onder andere ‘n halwe ton

suiker gebruik het! Alles genade uit die Here se hand sodat

mense net vir ‘n rukkie in hulle tent kon vertoef!

Pas terug van die KKNK is hy volgende week op pad Durban

toe waar hy as fasiliteerder gaan optree by ‘n landwye

werkswinkel wat deur GK Pinetown gereël word oor die GKSA

se Omkeerstrategie. Dit maak Paul opgewonde om te praat

oor hierdie klein gemeente wat getalle betref, maar groot is

in die impak wat hulle maak. Soos hy sê: dis tog waaroor dit

gaan! Daarna is dit Suidkus toe, dan ….. Die gevoel wat ek

tydens die onderhoud gekry het is dat hierdie man

ongelooflike werksbevrediging ervaar, wat hy dan ook be-

aam.

Op ‘n stadium was Paul ook betrokke by Geopende Deure en

is hy saam met ‘n afvaardiging Marokko toe om daar kerk-

leiers te gaan toerus. Hulle is gearresteer, ondervra en vir

drie dae in die tronk gegooi. Hierdie trauma ese ervaring is

een van die twee groot gebeurtenisse in sy lewe wat hy sy

Marokkopad-ervaring noem. Die ander een was sy besluit

om uit die formele bedieningstruktuur van die kerk te tree.

Hierdie twee gebeurtenisse het sy siening oor teologie en

kerkbegrip gevorm na wat dit vandag is.

Voor ons klaar gekuier het vra ek op ‘n meer persoonlike vlak

of daar darem ‘n meisie in die agtergrond is, waarop hy flink

antwoord “die Here het haar nog nie voorsien nie”. Ek het

hom egter daarop gewys dat die Here van ons verwag om self

ook ‘n mate van verantwoordelikheid te neem, waarop ek

beloon is met blink oë en wat net beskryf kan word as ‘n

“knowing smile”.

Brooklyn Brokkies 5

Troyestraat

Hanneke Joubert is ‘n besige vrou. Dis twee dae voor

die Residentia-mark en haar woonstel is ’n “fabriek”.

Sy spring kort-kort op om die piesangbrode gereed te

kry en blatjang te bottel. Oral is breiwerk in verskillen-

de stadia van voltooiing en die storie van die beertjies

en al die ander produkte wat deesdae uit die span se

hande kom, laat jou in totale verwondering.

Die projek is oorspronklik deur Joukje Geertsema

begin en toe hulle Worcester toe verhuis het, het sy vir

Hanneke gevra om die leisels oor te neem. Sy

beklemtoon dat dit die span van so 10-12 dames is wat

die projek lewendig hou en dat sy net die bymekaarvat

werk doen. Die beertjies word, behalwe vir die doop-

baba’s in Brooklyn, ook aan twee krisissentrums

verskaf, waar herstelwerk aan mishandelde kinders en

ma’s gedoen word. Die beertjies is dikwels die eerste

sagte, vriendelike maatjie wat ‘n kind kan vashou. So is

daar al tot 50 beertjies vir ‘n sentrum geskenk.

Vir die kombersies word daar blokkies gebrei en Han-

neke doen die aanmekaarwerk. Daar word 36 blokkies

vir elke kombers gebruik en komberse van alle groottes

en kleure word aan mense in Karmel en ander ver-

dienstelike gevalle verskaf. Hanneke vertel van die

dame wat bedlêend en in ‘n diep depressie vasgevang

was – tot hulle die helderkleurige kombers oor haar

gegooi het. Sy het die res van die dag gelag – so dat

die suster later kom kyk het na die totale metamorfose

wat plaasgevind het.

‘n Vriendin van Hanneke wat ‘n mediese dokter is, het

saam met haar man ‘n huis vir haweloses begin en op

‘n stadium vertel van die groot aantal baba’s waarna

hulle omsien. Die kleintjies was meestal prematuur en

is op onnoembare plekke gevind. Die breispan het

dadelik begin om popgrootte truitjies van afvalwolletjies

te brei en miniatuur baadjies en koordfluweelbroekies

te maak. Dan is daar nog die seekatte ook, waarin elke

flentertjie oorskietwol gebruik word. Die vroue mors

niks.

Die breigroep bestaan uit dames van al die kerke wat

Baie meer as drie beertjies in die Stigting bly.

Hulle is soos fami-

lie vir mekaar.

Soms neem een

van hulle “Sab-

batsverlof” om

eers die klein-

kinders van truie te

voorsien, maar

kom meestal terug.

In die somer is die

beertjies gewilder,

terwyl die kom-

berse weer in die

winter voorkeur

kry. Elke steek

word met liefde

gemaak en die

besef dat jou

handewerk so ‘n

verskil aan ‘n kind

of bejaarde se

lewe maak, is die

beste motivering

vir al die breiers.

Dit is ook ‘n manier

om hulle dank aan

die Here uit te leef,

sonder wie se ge-

nade dit nooit so ‘n groot sukses sou wees nie.

Hanneke sê haar familie en vriende is al versigtig as

sy kom kuier want sy gaan nooit met leë hande weg

nie. Wol, knope, stopsel en enige ongebruikte naald-

werk- en breiding wat sy kan afbedel, kom terug

Steenberg toe. Jy hoef ook nie te wag tot sy kom

kuier nie – skenk sommer jou wolle en ander

bruikbare items aan die groep wat deur hulle

liefdeswerk ‘n nuwe doel in die lewe gekry het. As

iemand in Residentia se mure net noem dat sy

verveeld is, vra Hanneke eerste hoe bruikbaar die

hande is en met ‘n bietjie aanmoediging is daar nog

‘n breier – en ‘n lewenslange vriendin.

Om ‘n verskil aan die begin en einde van ‘n mens se

lewe te maak is seker die grootste liefdesdaad wat ‘n

mens kan bewys - en die span dames doen dit met

vreugde.

Magriet Lee het by die Residentia-stigting

gaan inloer om te beleef hoe daar gewerk

KAN word. So het sy uitgevind waar al die

wol heen verdwyn!

Hanneke Joubert sit toegepak met

handwerk in haar woonkamer

‘n Groepie by hulle handwerk

6 Brooklyn Brokkies

Studente-nuus Sal jy asseblief my ‘date’ wees?

Indien jy al vergeet het hoe dit was om ‘n student te wees

kan jy jou herinneringe herleef deur Zania Vermaak

se opsomming van Juventus-dinee 2013

Die rooi tapyt is uitgerol, die meisies tooi hulself op en die ouens trek vir die laaste keer hul dasse reg, want Juventus se jaarlikse dinee het aangebreek. So aan die einde van die somer en die begin van die herfs is 'n geleentheid aan studente gegun om hul skoene uit te skop, te kom dans en 'n lieflike aand saam met vriende te kom geniet. Daar is gesnoep aan borde propvol heerlike eetgoed, van frikkadelle en pasteitjies, tot vetkoeke en sosaties. Tydens die ete is ons vermaak deur Bruwer Malan, wat jazz-klanke deur die saal laat klink het en party manne lusgemaak het vir 'n romantiese dans saam met hul metgeselle. Toe die dansery eers begin het, was daar geen keer nie. Naderhand is 'n groot sirkel gevorm

soos wat almal kom saamdans het, en nie lank daar-na nie is 'n strandbal en rekwisiete binne-in die sirkel gewaar wat die pret net nog meer aangehelp het. Die aand is afgesluit met koffie en tee en heerlike kol-wyntjies. Die opruim is gewoonlik 'n groot kopseer, maar getrou aan hierdie gemeente se studente se aard, is daar vinnig ingespan met 'waar bêre ons hierdie?' en 'nee wat, ek help sommer gou hier!' Dankie aan die Juventus-bestuur vir 'n aand waar die herinneringe definitief sal opduik as daar na hierdie aand se foto's gekyk word. Volgende jaar maak ons weer so, of is daar dalk binnekort 'n winterdinee ook??

Tuks vs Maties

Tuks doen dit alweer!

Stellenbosch, April 2013

Alhoewel die opskrifte byna wil klink

na ‘n beskrywing van die “Varsity

Cup”-rugbyeindstryd, praat ons -

hier van ‘n baie meer intellektuele

kragmeting – die finaal van die

ATKV-debatkompetisie vir univer-

siteite. Nes met die rugby, het

Tuks hier ook met die louere

weggestap. Die wenspan,het

bestaan uit Carike Jacobs, Daniël

du Plessis, Martin Nel en ons eie

Hermann Pretorius. Die span het

elk R2000 asook as ‘n goue

medalje ontvang. Bo en behalwe dit is Hermann ook saam met

Jana Roos van die Universiteit van Stellenbosch aangewys as

beste taalgebruiker tydens die finaal. Hiervoor het hy ‘n verdere

R800 en ‘n HAT-woordeboek ingepalm. Welgedaan, Hermann!

Ilse de Villiers

Tuks A aandag=g aan die luister. Van links sit Hermann, Mar=n, Daniël en Carike.

Foto: Nadine Aucamp

Brooklyn Brokkies 7

8 Brooklyn Brokkies

Studente-nuus

Marisa Stols vertel vir ons meer

oor hierdie gereelde studente-

aksie Peas in a pod–

uitreik

Almal word mooi getooi vir ‘n fotosessie

Peas in a Pod is ‘n gespesialiseerde plek van

veiligheid in Sunnyside vir mishandelde dogters

tussen 2 en 18 jaar. Die huis se fokus is om

skoolwerk in te haal waarmee die meisies agter

geraak het as gevolg van mishandeling. Hier

ontvang hulle tuisonderrig.

Al wat elke persoon nodig het is liefde en aandag.

Dit is dus presies wat ons as uitreikgroep vir

hierdie meisies bied.

Vir afleiding doen ons Saterdagoggende ak witeite

met die meisies met die doel om persoonlike

aandag aan elkeen te gee. Ons hou byvoorbeeld

piekniek, versier koekies, eet roomys, maak

armbandjies van krale, swem en spat mekaar nat.

Ons speel ook allerhande speletjies, dans, sing

saam, swaai mekaar, lag uit ons maag en geniet

net die oomblik.

Deur liefde en glimlagte aan hulle oor te dra, bring

dit mee dat hulle ook weer liefde kan oordra aan

ander. Saam bou ons mekaar. Ons maak armbande van krale

The grass is not, in fact, always greener on the other side of the fence. No, not at all. Fences have nothing to do with it. The grass is greenest where it is watered. When crossing over fences, carry water with you and tend the grass where ever you may be. - Robert Fulghum. American Author and Teacher

Brooklyn Brokkies 9

Persoonlike Nuus

Carel Trichardt en Petru Wessels, die bekende en beminde

akteurspaar, het besluit om Somerset-Wes toe te trek. Vol-

gens Petru het sy besluit en Carel het vriendelik ingestem om

saam te gaan!

As gesoute Brooklyners en betrokke lidmate, gaan hulle ver-

trek beslis ‘n leemte laat. Hulle gaan veral gemis word vir

hulle professionele deelname aan ons gemeente se Kers– en

Paasprogramme.

Waar hulle nou (soos daar in Gereformeerde kringe gesê

word) na ‘n ander staat van lewe oorgaan, wens ons hulle net

die beste toe. Enige oupa en ouma sal verstaan dat dit baie

beter is om nader aan die kleinkinders te wees!

Mag julle veel vreugde in julle nuwe omgewing beleef en mag

julle gou tuis voel in ‘n nuwe gemeente.

Ons neem afskeid

Ek is op 8 Desember verlede jaar weg Duitsland toe vir ‘n

maand as uitruilstudent en die volgende oggend land ek in ‘n

yskoue Frankfurt met ‘n temperatuur van -12°C!

Die plek waar my gasgesin woon is Haunzendorf, so 5 km

buite Burkenstadt. Dit is eintlik ‘n plaasgemeenskap met so

agt huise in die “dorpie”. Die huise is baie anders daar en fa-

milies bly saam. My gasgesin het ‘n dubbelverdieping huis

en die ouma en oupa woon op die grondverdieping.

Ek moes uithaal en wys met die taal want die ouers kon nie

Engels praat nie.

Ek het ook daar skool bygewoon en al die klasse was in

Duits behalwe Frans en Engels. Die Franse onderwyser se

Engels was beter as die Engelse onderwyser s’n en hy het

my ook meer uitgevra oor Suid-Afrika. Ek het besef die men-

se het ‘n

groot

wanindruk

oor ons

land en ek

is onder

andere

gevra

hoekom

ek wit is

en of ons

op olifante

ry! Suid-

Afrikaanse skoolkinders het beslis meer respek en beter

maniere.

Die gesin het my baie rondgeneem na historiese plekke.

Vir Kersfees het ek ‘n kaartjie gekry om ‘n Apasionata te

besoek in München – dit is ‘n soort perdeskou en daar het

ek Weißwurst geëet en Weißbier gedrink. In Duitsland

mag jy bier drink as jy 16 jaar oud is. Ek het ook ‘n

vriendin daar raakgeloop wat in Mosselbaai woon – wys

net hoe klein is die wêreld!

‘n Hoogtepunt was om perd te ry in die sneeu en omdat

dit so veilig is, soms ook deur die woude. Opwindend

was die “snow diving” waar ‘n motorband agter aan ‘n

vierwielmotorfiets vasgemaak word en met jou deur die

sneeu jaag. Ek was nie baie suksesvol om te leer ski nie,

maar het in die proses ‘n Suid-Afrikaner ontmoet en ons

het saam gaan warm sjokolade drink.

Kersdag was vir my moeilik. Die son het min geskyn en ek

het na die son en see in Suid-Afrika verlang. My gas-

gesin is Roomskatoliek en ons is kerk toe. Die gewoontes

in die kerk was vir my vreemd en ook ontstellend en ek

het groot waardering gekry vir ons kerk.

Een aand het ek vir ons Suid-Afrikaanse kos gemaak –

melktert en ‘n eenbak maalvleisgereg. Ek het baie

vreemde kos daar geëet en alhoewel ek eers baie skep-

ties was, het ek daaraan gewoond geraak.

Dit was ’n voorreg, maar ek is dankbaar om terug te wees

by ons kultuur en al die sonskyn.

’n Wit Kersfees Joánne Cunze vertel vir ons van haar kultuur-

skok en wat dit behels om ‘n uitruilstudent in

Duitsland te wees

Op ‘n perd in die sneeu Bydrae verkort—Red.

10 Brooklyn Brokkies

Persoonlike Nuus

Brent en Heidi Breebaart het al die pad van Sydney in

Australië gekom om hulle jongste, Chloe, in Brooklyn te

doop. Lidmate wat al lank in die gemeente is sal hulle

onthou. Heidi is die dogter van Christo en Arnline

Kuun. Vir ‘n kort rukkie was die Kuuns onlangs die ryk-

ste oupa en ouma in Pretoria. Op die foto is Arnline,

Heidi met Chloe in haar arms, Brent, hulle oudste dog-

ter Mienke, en Christo.

Doop

Fanus en Janneke

Nortjé het hulle seun,

Joshua, onlangs ge-

doop. Janneke is die

dogter van Ma,hys en

Annie van der Hout.

Baie geluk ook aan

hulle as grootouers.

Op die foto is Fanus

met ousus Leané in sy

arms en ‘n stralende

Janneke hou vir Joshua

vas.

Kriek en Renate le Roux het hulle baba, Emma, ook onlangs

gedoop. Op die foto hou pa Kriek die dopeling vas terwyl Renate

vir ousus Fleur in haar arms hou. Ons hoop julle kinders gaan vir

julle nog baie vreugde bied. Sterkte met die grootmaakproses!

Baba Pieter van der Merwe is onlangs, tydens

’n baie spesiale geleentheid, deur sy oupa

gedoop. Oupa is dr Sarel van der Merwe, pre-

dikant van die Gereformeerde Kerk Mafikeng.

Op die foto is dr Sarel van der Merwe, sy vrou

Belia, ma Marilie met klein Pieter en pa Kobus

wat vir ouboet Sarel vashou.

“The Church does not dispense the sacrament

of baptism in order to acquire for herself an

increase in membership but in order to conse-

crate a human being to God and to communi-

cate to that person the divine gift of birth from

God.”

― Hans Urs von Balthasar, Unless You Be-

come Like This Child.

Brooklyn Brokkies 11

Gemeentepiekniek

12 Brooklyn Brokkies

Reitzstraat

’n Baken van lig in Sunnyside

New Life City Church se kleuterskool

help ook ouer kinders met huiswerk.

Ronel Stronkhorst vertel vir ons van

hierdie wonderlike inisia ef.

New Life Kleuterskool het stadig en klein begin, vir

ses maande was daar net een kleuter, later was

daar drie en toe agt, en vandag is daar 22 kleuters.

Die kleuters wissel van vier maande oud tot graad

R. Daar is tans vier permanente personeellede

asook mev Ignetia Mashau, wanneer sy beskikbaar

is.

Die kleuterskool begin om 06:30 tot 18:30. Na

ontbyt is dit tyd vir godsdiensonderig. Die kleuters

luister na Bybelverhale en leer Christelike liedere

en waardes. Met my besoek was dit middagete –

die kleuters eet met oorgawe aan die lekker kos.

Sodra hulle klaar geëet het is dit tyd vir ‘n mid-

dagslapie.

Ek ontmoet vir Lesy en Magareth, twee personeel-

lede en kuier saam met hulle. Hulle albei sien uit na

die Agapé Damesuitreik wat oor twee dae

plaasvind. ‘n Behoefte wat hulle tans ervaar is verf

vir die kleuters — die algemene poeiertipe wat met

water aangemaak word.

‘n Wonderlike inisiatief by New Life Kleuterskool is

die huiswerkhulp wat hulle in die middag aan ouer

kinders verskaf. Tans is daar 11 leerlinge tussen

graad 2 en graad 9 wat hiervan gebruik maak. Hulle

kom smiddags na skool en die personeellede help

hulle met huiswerk waarmee hulle sukkel.

Hierdie was my eerste besoek en ek was werklik

beïndruk met die wonderlike werk wat daar gedoen

word. Ek hoop om binnekort weer te gaan kuier en

vir hulle verf vir die kleuters te neem. Indien jy

graag verf wil stuur of ‘n donasie wil maak om verf

aan te koop, kontak Ronel Stronkhorst by

083 299 7413 of soggens na kerk. As jy self wil

gaan inloer, die kleuterskool is in Vlokstraat 154,

Sunnyside, Tel: 012-343 0194.

Margareth met ‘n kleuter op die arm

Die Kleuterskool

13 Brooklyn Brokkies

Uitreikaksie

Die Saterdag breek blou en goud aan.

Vol verwagting ry 'n groepie van ons saal toe,

gewapen met massas kolwyntjies, lekker

broodjies en geurige pizzas. Die saal lyk ook

sommer gou feestelik met glasbakke vol lemoene

en sonneblomme orals.

New Life City Church se lofprysingsorkes arriveer,

en die verrigtinge begin vorm aanneem. Toe die

instrumente oral gekoppel is waar dit moes, begin

die musiek en sang, en soos die gaste aankom,

swaai en draai almal op maat van die jubelende

musiek. As die sanggroep sing: "Jesus is num-

ber one," beaam die gehoor dit entoesiasties met

woord en gebaar. Ignetia Mashau lewer 'n in-

spirerende praatjie oor: "Hoe ontvang ons iemand

van buite in ons persoonlike ruimte?" Christus is

ons voorbeeld waar hy geassosieer het met tol-

lenaars en sondaars, en geen onderskeid gemaak

het tussen mense nie.

Die Wit Olifant-tafel waartoe baie gemeentelede

bygedra het, lewer 'n groot bedrag op ten bate van

Bybelverspreiding. Onder die aanwesiges word

ook 'n klompie Bybels in verskillende tale uitge-

deel.

Die busboikot ten spyt, is die opkoms selfs beter

as verlede jaar. Die saal sit lekker vol! Een van

die aanwesiges vra met die uitstap: "gebeur

hierdie uitreik elke Saterdag?" Agapé beskou dit

as 'n groot kompliment! Ons maak (DV) volgende

jaar weer so!

Agapé doen dit weer! Vroue wat saam dans en

sing — Erna Kruger gee

vir ons die resep vir ‘n

suksesvolle oggend ’n Feestelike saal met glasbakke vol lemoene

en sonneblomme.

14 Brooklyn Brokkies

Spesiale Bediening

Dit is my voorreg om betrokke te wees by die

Crossroad Bible Institute (CBI). Dit is ‘n inisiatief

van die Presbiteriaanse Kerk van Grand Rapids in

Amerika wat ‘n Bybelkursus aanbied vir persone

in die gevangenis. Plaaslik word dit onder be-

skerming van die Gereformeerde Kerk

Die Kandelaar bedryf.

Die kursus behels verskeie vlakke en begin van

heel eenvoudig tot op diplomavlak. Alle studente

en nasieners moet by vlak een begin.

Nasieners kry elke twee weke twee vraestelle om

na te sien met ‘n memorandum en ‘n “Padkaart”

van elke student. Op die Padkaart kan die na-

siener gou agterkom of die student verstaan

waaroor die Evangelie werklik gaan. ‘n Persoon-

like brief van aanmoediging word dan aan elke

student (in Engels) geskryf.

Inligting oor alle studente word gekoördineer en

terugvoer word gereeld deurgegee aan die

hoofkantoor in Amerika. Terugvoer van die

Gevangenisowerhede by Baviaanspoort-ge-

vangenis (waar daar spesifiek gewerk word met

die gevangenes in die maksimum afdeling) is dat

hulle geen probleme ervaar met die CBI-studente

nie.

Om hierdie werk in God se koninkryk te doen is

geweldig verrykend. Indien iemand belangstel om

saam te werk (dit neem so twee ure in beslag elke

twee weke) kontak my asseblief by 012 332 3749

of anitacil@yahoo.com.

Anita Cilliers skryf vir ons oor

haar lewensverrykende betrokken-

heid by ‘n baie spesiale bediening

in die gevangenis

God is oral — ook

in ons tronke In ‘n antwoordstel wat ek onlangs ontvang het, is

die onderstaande stukkie deur die betrokke stu-

dent geskryf. Dit het my aangegryp en ek het

gedink om dit in Brooklyn Brokkies met almal te

deel. Onthou, terwyl u dit lees, dat hierdie voor-

heen ‘n geharde misdadiger was wat tans in die

maksimum afdeling van die gevangenis sy von-

nis uitdien.

THE GARDENER

God is above all.

Jesus is showing us the way of life as is writ-

ten in the Book of Law and of Truth …

We are the plants in God’s garden and Jesus

cares about us, feeds us, teaches us until

that specific day when God says: “Jesus, my

Son, go and pick me the flower (lees jou eie

naam hier)”.

Then it will be the time I’m waiting for, to be

with God and Jesus our Saviour.

Anita se kat, Twinkels, besig met Bybelstudie

15 Brooklyn Brokkies

Meditation

Contemporary society and culture demands toler-

ance for all religions but the Bible teaches an ex-

clusive truth with no tolerance for others: There is

only one true God and all other beliefs are false.

Look at 1 Tim 2:5: “For there is one God, and one

mediator between God and men, the man Christ

Jesus …”

There are many truth claims, also called

worldviews, contradicting each other. Even the

Constitution guarantees the right to personal reli-

gious belief but the Bible does not allow for con-

flicting perspectives on truth. Allowing other truth

claims means you don’t know God.

Ultimately, you must make a choice: either allow

religious tolerance or trust in the one true God.

The Christian faith is exclusive and demands ex-

clusiveness.

God desires all people to be saved and so God

desires your salvation too …

Jesus, the Mediator, is a man, meaning that He is

fully human in every way yet without sin. Jesus is

God, fully God in every way. Jesus is the perfect

Mediator because Jesus reconciles the holy God

and sinful people.

Jesus gave himself as a ransom. He is the one

who gave His life to make liberty and freedom

possible. Jesus gives us true freedom: Jesus

saves us from slavery to sin and the devil and Je-

sus gives us equal identity in Him. The Bible’s

truth is the only foundation of true eternal freedom.

This is the Christian gospel - reconciliation with

God via Jesus:

♦ The Bible is exclusive in its truth claim: there

is no other gospel, no other name, no other

way – all other truth claims are false and lead

to eternal hell;

One truth for life

Thinus and Lidia de Wet summarised

extract from the sermon given by

Dr Brian deVries at the-

Gereformeerde Kerk Pretoria-Brooklyn

on 14 April 2013

♦ The Bible is inclusive in its truth claim:

the gospel is offered without discrimina-

tion to all people in all places;

♦ The gospel is offered to each person in-

dividually: everyone is free to believe or

reject this gospel. If you believe this gos-

pel, then you are saved by Christ alone. If

you reject this gospel, then you are

damned forever in hell.

To believe in Jesus means:

♦ to reject as false all other truth claims and

therefore to trust in Jesus only,

♦ to worship without fighting and to worship

and live beyond reproach;

♦ to pray for all people because all people

need our prayers;

♦ to live godly and honest, in modesty and

with self-control;

♦ to proclaim this truth to all other people

because our proper profession in a plural-

istic society is to display good works as a

1 Timothy 1:15/2:1-15

Dr Brian deVries

16 Brooklyn Brokkies

Agterblad

Laaste

Brokkies

Die duif by Nagmaal Magriet Lee

Dit was die eerste Nagmaal van 2013. Die

kransduif het voor die diens by die kerkvenster

ingevlieg en op die regterkantse hoogste hout-

pyp van die orrel gaan sit. Fanie het benoud

boontoe geloer na die nuwe lidmaat wat homself

op die baie ongewone bank sit gemaak het en

die diens begin. Die duif het tjoepstil deur die

hele diens gesit – net so nou en dan ‘n bietjie

versit, soos enige ander lidmaat in die kerk. Net voor Fanie die seën

uitgespreek het, het die duif opgevlieg en op die hoogste, middel-

orrelpyp (reg bokant die dominee se kop) gaan sit en na die seën

weer afgevlieg na die houtpyp aan die regterkant, waar hy gebly het

tot die afkondigings verby was. Toe die gemeente die kerk verlaat

het, het die duif ook uitgevlieg.

Dit was ‘n grys Afrika-duif wat in vrede die Afrikaanse Nagmaal byge-

woon het. Die dromer in my dink hy het na die tyd van die brood-

krummels buite opgepik, maar hy het waarskynlik net met vrede in sy

hart weggevlieg.

Hoe meer haas, hoe minder spoed

Nadat ons getroud is het ek en Wina in die Panorama-woonstelblok

in Jorissenstraat gewoon terwyl ek op Onderstepoort gewerk het. Saans het

ons Franse klasse by ‘n Switserse vrou geneem. Hoe dít gebeur het is ‘n storie op sigself.

Ek het dikwels smiddae op die hoek van die brandtrap gesit en verlang na die dag wanneer ek onder my eie boom se

skaduwee sou kon sit. Hoe wonderlik geseënd is dit dat na soveel jare ons die voorreg het om werklik elke dag ons eie

tuin te geniet!

Dit het skraps gegaan maar ouma Miemie het die insig en inisia ef gehad om meubels wat ons nou nog het, by ‘n

vendusie vir ons te laat koop.

Maar ons het ook ‘n boekrak nodig gehad. Gelukkig het ek toegang tot die

houtwerkkamer met ‘n bietjie gereedskap agter Sunnyside se kerkgebou in

Reitzstraat gehad. Ek het toe ‘n klompie planke gaan koop en begin mmer.

Een middag het ds TT Spoelstra daar aangestap gekom en op ‘n afstand gesê:

“Colin, jy saag skeef!” Hy was reg. By die deur ingekom vra ek hom: “Hoe het

dominee dit geweet?”

“Ek het dit gehoor. Jy moet nie so grgrgr saag nie; jy moet shshsh saag!”

Stadig! Stadig! En geduldig! Wat ‘n lewensles!

Colin Cameron vertel vir ons

hoe hy ’n kosbare lewensles

geleer het

Baie dankie aan die kommissie

wat gesorg het dat die liturgiese

ruimte voor in die kerk ‘n letter-

like opheffing kry!

Nie net kan almal nou mooi sien

wat alles daar voor gebeur nie,

dit laat ook sekere kerkraadslede

langer lyk wat daar verby loop na

hulle sitplekke toe!