bu çalışmanın herhangi bir kişi ya da kuruluşla bağlantısı ve çıkar çatışması...

Bu çalışmanın herhangi bir kişi ya da kuruluşla

bağlantısı ve çıkar çatışması yoktur.

PULMONER TROMBOEMBOLİ

205 vakanın klinik analizi

Serap Duru1, Recai Ergün1, Tuğba Kaplan1, Bekir Kaplan2, Özlem Sever1, Sadık Ardıç1

1Dışkapı Yıldırım Beyazıt EAH, Göğüs hastalıkları kliniği, Ankara,Türkiye

2Hacettepe Üniversitesi Halk Sağlığı, Ankara, Türkiye

Pulmoner tromboemboli (PE), klinik olarak yüksek

mortalite ve morbidite oranları ile karşımıza çıkan önemli

bir uluslararası sağlık sorunudur.

Pulmoner Tromboemboli: 205 vakanın klinik analizi

Ocak 2007- Aralık 2010 tarihleri arasında kliniğimizde

takip edilen PE'li 205 hastanın (kadın: 98, erkek: 107)

klinik bulguları, eşlik eden hastalıkları, risk faktörleri,

laboratuvar değerleri ve görüntüleme yöntemleri

(Bilgisayarlı tomografi pulmoner anjiyografi: BTPA)

retrospektif olarak incelendi.


Venöz tromboemboli için koşullarla ilgili

risk faktörleri;

Yakın zamanlı alt ekstremite de fraktür,

Son 4 hafta içinde cerrahi operasyon,

Majör travma,

Gebelik,

İnfluenza A(H1N1) virus enfeksiyonu,

Kemoterapi.


Hastayla ilgili risk faktörleri;

İleri yaş, Son 4 hafta içinde 3 günden fazla yatak istirahati,Aktif malignite, Derin ven trombozu (DVT), Kronik solunum yetmezliği, Kronik böbrek yetmezliği, Kronik kalp yetmezliği, Oral kontraseptif kullanımı, Faktör V leiden mutasyonu, Protein C eksikliği, Obezite, Serebrovasküler hastalıklar.


PE lokalizasyonuna göre;

Pulmoner trunkus, ana pulmoner arter, lober arterlerdeki

tromboemboliler “proksimal yerleşimli”,

Lobüler, segmental ve subsegmental emboliler “distal

yerleşimli” olarak kabul edildi.


Tablo1. PE'li hastaların demografik verileri ve risk faktörleri


PE için zemin hazırlayan nedenler n (%)

Yaş (Ortalama yaş±Standart sapma) 61.55 ± 14.44Kadın/Erkek 98/10720-44 yaş 39 1945-64 yaş 80 3965 ve yaş üstü 86 42 Derin ven trombozu 63 30.7

3 günden fazla yatak istirahati 54 26.3

Konjestif kalp yetmezliği 39 19

Kronik solunum yetmezliği 34 16.5

Alt ekstremitede fraktür 29 14.1

Serebrovasküler hastalık 26 12.6

Cerrahi operasyonlar 18 8

Maliğnite 12 5

Majör travma 10 4

Kronik böbrek yetmezliği 7 3

Obezite 10 4

Oral kontraseptif kullanımı 4 1

Protein S eksikliği 4 1

FV Leiden eksikliği 4 1

İnfluenza A(H1N1) virus enfeksiyonu 4 1Gebelik 2 0.009

Tablo2.PE’li hastaların semptom, klinik ve laboratuvar bulguları


Semptomlar n %Dispne 175 85.3

Göğüs ağrısı 126 61.4

Öksürük 72 35.1

Hemoptizi 45 21.9

Senkop 20 9

Bulgular

Takipne(≥20/dk) 161 78.5

Taşikardi (>100/dk) 149 72.6

DVT bulguları 63 30.7

Ateş (38.5ºC) 38 18.5

Siyanoz 29 14.1

Akciğer grafisi

Normal 36 17.5

Atelektazi 74 36.1

İnfiltrasyon 51 24.9

Plevral efüzyon 44 21.5

Laboratuvar

Serum kreatinin(0.6-1.27 mg/dl)<11-2>2

37

11553

1856.125.9

Serum D-dimer(<500µg/L)500-15001500-45004500 üzeri

509263

24.444.930.7

Tablo 3. Bilgisayarlı tomografi eşliğindeki pulmoner anjiyografi (BTPA)’ de trombüs yerleşimi


Tablo 4a. PE lokalizayonuna göre yaş aralığı, DVT pozitifliği, serum kreatinin düzeyi ve 3 günden fazla yatak istirahati oranları


Tablo 4b.


Çalışmadaki 65 yaş üzeri hasta grubunda PE yerleşim

yeri açısından diğer yaş grupları ile anlamlı farklılık

(p=0.005 ) var iken 20-45 ve 45-65 yaş grupları arasında ise

bu farklılık saptanmadı (p=0.865) .

Yaş arttıkça proksimal yerleşimli PE’li hasta oranlarının

artmakta olduğu görüldü.


Her yaş grubu içinde en yüksek orana sahip olan PE

lokalizasyonu lober arterlerde iken en düşük orana sahip

olan lokalizasyon subsegmental arter grubu idi.

Yaş arttıkça lober arterlerde PE görülme yüzdesinin de

arttığı saptandı (p =0.027).


Şekil 1A. PE yerleşim yeri ile yaş grupları arasındaki ilişki



Şekil 1B. PE yerleşim yeri ile yaş grupları arasındaki ilişki

Serum kreatinin düzeyi 1-2 mg/dl olan hastaların

proksimal yerleşimli PE ve distal yerleşimli PE olma

yüzdelerinin yüksek olduğu ve bu grupta en fazla lober

arterlerde PE olduğu görüldü.

Ancak yine de serum kreatinin düzeyi ile PE yerleşim

yeri arasında anlamlı bir istatistiksel ilişki bulunamadı

(p=0.184) .


Şekil 2.Hastaların serum kreatinin düzeyleri ile PE yerleşim yeri arasındaki ilişki


DVT pozitifliği ve üç günden fazla yatak istirahati

proksimal yerleşimli PE olan hastalarda distal

yerleşimli PE olan hastalara göre anlamlı derecede

fazlaydı (p<0.05).


Tüm gruplarda serum D-dimer düzeyi ile embolilinin

yerleşim yeri arasında bir ilişki olmadığı görüldü

(p=0.105).


Şekil 3. Serum D-dimer düzeyi ve PE yerleşim yeri arasındaki ilişki


Hasta grubumuzun Wells ve Geneva yöntemlerine

göre olasılık değerlendirmesi yapıldığında her ikisinde

de benzer sonuçlar elde edildi ve istatistiksel olarak

anlamlı farklılık olmadığı görüldü (p=0.226).


Tablo 5. PE’li hastaların Geneva ve Wells yöntemine göre klinik skorlamaları


Şekil 4. Hastaların Geneva ve Wells skorlamalarına göre PE yüzde oranları


PE, hastane ölümlerinin% 5-15’ini oluşturmakta,

erken tedavi ile mortalite % 30’lardan % 8’e

düşmektedir. Bu nedenle mortalite riskinin azaltmak için

risk belirteçlerinin saptanması ve tedavinin dikkatli

biçimde yürütülmesi gerekmektedir.


Sonuçlarımızın ülkemizin PE verilerine katkısı

olacağı düşüncesindeyiz.


Teşekkür Ederim

bu çalışmanın herhangi bir kişi ya da kuruluşla bağlantısı ve çıkar çatışması...

Documents