callemeyn bea martens martine vanden bilcke marcel
TRANSCRIPT
VOORWOORD
Ook dit jaar zetten we de mooie traditie voor de 15de keer door en nodigden wij weer de plaatselijke dichters uit om een vrije poëtische creatie in te dienen.
Mooie poëtische hersenspinsels zijn weer eens het resultaat dat deze zomer kan bewonderd worden langs de Zerkegemse tuinen. Van een aantal gedichten werd een link gezocht met de beeldende kunst. Dit zal te zien zijn in de Sint-Vedastuskerk waar iedere zondagnamiddag van de vakantie de werken zullen kunnen bewonderd worden.
Het wordt dus weer een boeiende poëziebeleving langs de tuinen van het mooie, landelijke Zerkegem.
Dank aan de dichters, de beeldende kunstenaars, de tuineigenaren en allen die meewerkten aan deze editie van ‘Poëzie in de tuin’.
Geniet van woord en beeld!
Karl Vandermeersch
Voorzitter Cultuurraad Jabbeke
Poëzie in de Tuin 2021 kwam tot stand dankzij de belangeloze inzet van:
Ameele Melanie
Sanders Dirk
Provoost Pijl
Lambrecht Fernand
Roose Marc
Dirk Goubert
Bonny Fernand
Dobbelaere Melissa
Dhiet Norbert
Boterman Jorn
eMMen
Taverne Angela
Decraene Philippe
Blindeman Marc
MiRa
Claeys Ellen
Kentie Flore
Dimitri Pauwaert
Van De Maele Maria
De Smet Roland
Herreman Alissa
Van Autryve Annelies
Maekelberg Els
Baeye Luc
Callemeyn Bea
Mahili
Martens Martine
Schotte Pascale
Sarlet Werner
Vanden Bilcke Marcel
Van De Walle Koen
Vermote Freddy
© Auteurs- en andere rechten
Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, gereproduceerd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand en/of openbaar worden gemaakt door middel van druk, fotokopie, microfilm, in enige vorm of op enige wijze ook, hetzij elektronisch, me- chanisch, door fotokopieën, opnamen of enige andere manier, zonder voorafgaan-delijke schriftelijke toestemming van de uitgever, de curator, de individuele schrij- ver. Hetzelfde geldt voor de fotografische rechten van de bordjes op de route.
Poëtische blik
Hoe kijk jijnaar deze woorden
zoals ze voor je neus staanof
kijk je voorbij de woordenEn zie je
het verhaalde reis die ik
je wil laten zienje laten beleven
De reis van mijn woordennaar dit papierloopt ten eindeLaat jij ze weerverder reizen
door je poëtische blik
Melanie AmeeleGistelsteenweg 456
uinTin dePoëzie 4
Kijkend in de spiegel, zie ik rimpels, grijze haren,kaalheid, tekenen van veroudering.
Liever noem ik het signalen van ervaring en wijsheid.Subtieler, zachter, meer acceptabel?
Dirk SandersGistelsteenweg 502
uinTin dePoëzie 5
Gistelsteenweg 570 Gistelsteenweg 572
Lockdown in maart
Dit jaar zeg ik geen gelukkig nieuwjaar maar gelukkig een nieuw jaar !
Corona heeft roet in ons eten gegooid.In maart gingen wij in lockdown.
Ik moest twee maanden thuis blijven.Alle scholen dicht.
Winkels, cafés en restaurants gesloten.Iedereen moet zoveel mogelijk thuis werken.Alle bioscopen toe, concerten noch festivals.
Door corona, een onzichtbaar virus dat heel de wereld plat legt.
Gelukkig was het een stralende zon en hebben wij veel buiten gezeten.
Iedereen loopt nu met een masker op net een gemaskerd bal.
Best dat er nu een vaccin gevonden is om het onzichtbare beestje te verslaan,
zodat de hele wereld terug wat vrijheid tegemoet gaat.
Pijl Provoost - Huis 45Gistelsteenweg 570
uinTin dePoëzie
Gistelsteenweg 570
6
Als de zon zingt
Als de zon zingt in de morgenstondnemen de vogelsde melodie over
en overen over
en ze vullende sferen
met hemelsemelodieën
en dragen ze meetot ver over de verste
zeevol hemel heimwee.
Fernand LambrechtGistelsteenweg 572
uinTin dePoëzie
Gistelsteenweg 572
7
Wie?
De grootste hondKrijgt het kleinste been
Als hij blind is.
De stoutste mondKrijgt het eerste woord
Als hij daar is.
De mooiste vrouwKrijgt de domste man
Als zij preuts is.
Marc RooseGistelsteenweg tussen
uinTin dePoëzie 8
Ontmaskerd . . .
Corona, de moeder der kwalen,noopt mij, bril bedampt, telkenmale
naar huis, waar ik best- ontmaskerd, ontstresst -
kan zien en gewoon ademhalen.
Dirk GoubertGistelsteenweg tussen
uinTin dePoëzie 9
“Chiepy”
Zwart en kleinste in zijn soort.Spitse oortjes en snuit zoals het hoort.
Levendige donker bruine ogen.Stokharig en staartloos geboren.
Typisch Belgisch, stamt uit de 15de eeuw.Zo’n 30 cm hoog, 7 kg zwaar en eeuwig optimist.
Beschermend voor huis, tuin en baas.Vrolijk, vriendelijk en heel goed wandelmaatje.
’t Is ons “Schipperke”.
Fernand BonnyVedastusstraat 20
uinTin dePoëzie 10
Vandaag
Vandaag ben ik weer opgestaan met jou in mijn hart
Vandaag kan ik de dag weer aan met jou in mijn hart.
Vandaag zullen er weer moeizame momenten ontstaanmet jou in mijn hart.
Ook vandaag krijg ik weer van alles gedaan met jou in mijn hart.
Ook vandaag zal ik mijn tranen laten gaanmet jou in mijn hart,
want vandaag en elke dag, hou ik van joutot voorbij de sterren en de maan.
Jij leeft voor altijd in mijn hart !
Melissa Dobbelaere - Huis 45Vedastusstraat 23
uinTin dePoëzie 11
VACCINATIE
Ik kijk zo uit naar de dagdat iedereen weer knuffelen mag.
Een apero’tje hier, een apero’tje daaraan tafel, familie vrienden gezellig bij elkaar.
Leven dat weer leven is, geen kille staat.Dat is waar het om gaat.
Norbert DhietVedastusstraat 31D
uinTin dePoëzie 12
Positief
Gevonden in een moment van stilteGedragen op de vleugels van melancholie
Zag ik kleuren in perspectiefGroeien tot een prachtig palet
Van grote harmonieVoor de volgende dag
Marc RooseVedastusstraat 33
uinTin dePoëzie 13
Herfst
De kleuren worden roestig.Vele bladeren vallen af
maar de herfst blijft mooiin geel, bruin en nog wat groen.
Nu vallen er meer dan anders.Covid schudt de bomen hard.
Maar ook nu nog blijfthet seniorenleven mooi
voor wie blijven kan,zich vasthoudend aan
de takken van de bomen.
Norbert DhietVedastusstraat 41
uinTin dePoëzie 14
De kerk in de mist
was het dan gewoon ik kon zien wat ik niet zag
eerst leek het maar een droomtoch was er een toren zonder vlag
het trok me in twijfeltoch ging ik gokken
het was donker en koudmijn hart begon te kloppen
in wat ik doe ben ik vrijdus deed ik wat ik wilde
en ging ik naderbijde donkerte was de nachtdus heb ik me niet vergist
mijn hart klopte weer zachthet was de kerk in de mist
Jorn BotermanKapelpleintje Vedastusstraat
uinTin dePoëzie 15
Hij zag en zei
hij zag en zeiik mag in mei
de wilde bloemen tellen
hij telde dan met veel geduldmaar drukte ze dood
zelfs zonder schuldgevoel
wat was ook weer het doel
bloemen tellen
om aan de kinderen te vertellen hoe kostbaar gratis wilde bloemen zijn.
Fernand LambrechtVedastusstraat 44
uinTin dePoëzie 16
Het goud is onderweg
Nu de gezichten van mensen wereldwijdDoor een virus tot stoffen lapjes werden gedenatureerd
Ach, een werkelijke overdagmerrie * -dat is zeker-Maar ongetwijfeld warm blijft de vonk
-onze gekiemde parel-De universele knuffelpracht die onze aura’s kleurt
Waarvan ik gewoon weet -zonder het uit te leggen-Dat we allen weer herrijzen zullen -opnieuw vleugelen-
De wereld staat al trappelend klaarElke nationaliteit -zoveel is zeker-Om onze Feniks de mooiste dansNa het koude blauw te schenken
Een verrot gezond DNA-feestIn een op en neerwaartse spiraal -de tijd-
Een operette vol vleugelende acteurs die elke zwaartekrachtTeniet zal doen waarop de bazuin uit de hemel
Het blauw in een schicht met het rood zal dooienTot een pronkend intiem slangenvuurwerk
Een kronkelende herstelling wereldwijdNog even lieve vleugels, nog even allen
Het goud is onderweg -een nieuwe glimlach is in de maak-
Angela TaverneVedastusstraat 56
uinTin dePoëzie 17
Soms waan ik mij een maangodinGehuld in schijngestalten
Gesluierd in een wolkensliertGekleed in diepblauw nachtfluweel
Met hoog mystiek gehalte
Nacht na trage nacht speel ikHet linke leugenspel behendig
Van jong naar grijs, van glans naar vaal,De cyclus telkens weer opnieuw
Herhaling die nooit eindigt
Wanneer ik groot en hoog en volDe sterren één voor één laat doven
Wek ik de weerwolf dan in jouJaagt hij dan door je dromen
Rent hij daar ongetemd en vrijdag Word jij het beest, blijf ik je vrouw
Kan ik nog steeds en zonder angstDicht bij die wrede jager komen?
Soms lijk ik op een maangodinMijn zwarte kant houd ik geheim …
Die kent alleen La Luna zelfMijn stralend hemelbaken
Mijn leugenachtige vriendin
eMMenVedastusstraat 65
uinTin dePoëzie
Die kent alleen La Luna zelfMijn stralend hemelbaken
Mijn leugenachtige vriendin
18
Ik ruik het glaasje rood van mijn vrouw.Het virus heeft me niet te pakken. Nog niet.
Ik slaap rustig in. Toch een vleugje angst….voor morgen.
Leeftijdsgenoten, fel verzwakt mentaal en lichamelijk, kregen Covid wel.
Dokters beslisten:Zuurstof; adem voor de toekomst
….van jongeren.
We laten elkaar niet losmaar nemen afscheid
….zonder knuff el.
•
Uitdagend kijk je mij aan, zonder woorden nodig je mij uit.
Na die blik van jou verlang ik naar u om je te kunnen strelen, aan te raken,
de geur van je zachte huiden lichaam waar te nemen.
Je eindeloos aan te voelen en te beminnen.Fluisterend in je oor pimpampoentje van
mij ik hou van jou, nooit laat ik u nog weg fl adderen.
Norbert Dhiet - Dirk Sanders Vedastusstraat 76 - 78
uinTin dePoëzie
nooit laat ik u nog weg fl adderen.
19
Vrije vogel
Hoor ze tjilpen !Het is paartijd !
Ze hunkeren naar hun vrouwtje.De mezen zijn druk in de weer, keer op keer
om hun vogelnestje in het nestkastje te bouwenmet takjes en blaadjes en zachte dons
om hun eitjes in te leggen.Kijk, zie ze de jongen voederen,
zo snel, heen en weer.En nu nog wachten tot de jongen zijn uitgevlogen
naar de vrijheidom de wijde wereld te verkennen.
Mahili - Huis 45Bekegemstraat 14
uinTin dePoëzie 20
Dromen
Overdag even weg van alles
’s nachtswat langer weg van alles
Dromeneen zalig toevluchtsoord
Dromenvan een nieuw en beter leven
Mijn droom nuniks speciaals
het alledaagse leven
Melanie AmeeleBekegemstraat 16
uinTin dePoëzie 21
Jabbeke mijn toverland
Het lijkt alsof ze één of ander ritueel over de weide glijdenJe ziet alleen het bewegen van hun
fonkelende witte schijnVoor de landliefhebbers zullen ze altijd een soort van
Hogepriesteressen zijnProfeten die de aarde inwijden
Om onder de theaterspots van de hemelBoven de grond uit te zweven
In een stijlvolle en wel geoefende dansAchterlatende -een essentiële imprint- op de bodem
Na eenzame en koude nachtenEn de mist het gras in diamanten dauwdruppels
bezingen zalIn een theater op het land
Terwijl ze stilletjes Leylijnen op heuvelruggen wevenEen geheime heiligheid
Waarvan we wellicht nooit in detail weten zullenWaarom die reine meeuwen precies daar
in harem landenHun vleugels opvouwend
Tot er een pralend bruidskleedEn een nieuw heiligdom overblijft
Angela TaverneBekegemstraat 23
uinTin dePoëzie
Tot er een pralend bruidskleedEn een nieuw heiligdom overblijft
22
De kleur van klanken
De kleur van klanken in mijn hoofd is als een geurvan oase-groen licht bij dorstige overmacht.
De legioenen van de engelenkrachtdie zich bundelen in mijn hoogste geestelijk goed,
m’n karakter staalden, praten met m’n hart.Mijn hart vroeg mijn gedachten vandaag
mee te lopen met de wind, ooit kom ik die nog wel eens tegen,maar als volgt vroeg m’n hart het rumoer van m’n denken
ondergeschikt te maken aan de liefde.Ik ben de baas, zei de liefde toen tegen mij,
ik laat jou vrij, je mag dansen, vloeken, zingen en lachen,maar ik heb de macht over leven en dood, als je honger hebt
zal ik je zonder pijn te eten geven, bij woede zal ik je omhelzen,bij hoogmoed zal ik je wakker maken om je leven te herzien,
als je denkt zal ik je tonen waar je vergissing zit, wil je schrijven om te blijven
geef ik je een geest vol gezellig haardvuur,ik geef je eeuwen, of een seconde,
een flits om eraan te wennen, wil je gedijen tussen mens, dier,cultuur en natuur, wil je kort en intens of lang en lustig leven,
wil je het nu of wil je een tweede kans, 2mij maakt ’t niet uit,
Philippe DecraeneBekegemstraat 28
uinTin dePoëzie 23
De tuin
Het is mooi nu al iets te zien van de lente in de tuin.Alles wat bloeit krijgt een frisse kleur,
En een aangename geurMooi om zien.
Insecten, zoals muggen en bijen, komen er graag op af
Ze eigenen zich hun territorium toeZij die in de buurt komen: blijf eraf!
Mooi om zien.
Marc Blindeman - Huis 45Bekegemstraat 40
uinTin dePoëzie 24
Zo’n mooi voorjaar.
Zo’n mooi voorjaaralsof het het laatste was
dat ik beleven mag
nog nooit scheen de zonzo fel
nog nooit zongen de vogelszo hel
en toch ook zo vol diepgaandelevensvreugde
een wellust vooroog en hart.
Fernand LambrechtBekegemstraat 40A
uinTin dePoëzie 25
WIT
dat wattig’ sneeuwtapijtvan stille eeuwigheid,de mooiste killigheid…
maar onze auto rijdtniet meer, o neen, hij glijdt
weg, tot mijn grote spijt!
Kille oneindigheid,mooie geluidloosheid
smelt toch in recordtijd?
Bea CallemeynBekegemstraat 45
uinTin dePoëzie 26
Mank
Manke woorden Kreupele zinnen
HinkendAls gewonde soldaten
Na de slagDe linies verbroken
Het peloton uitgedund
Victorie of nederlaagVan geen belang
Het moeizaam hijsenVan de vredesvlag
“het spijt me”Van mijn oorlogstaal
Die dag.
eMMenBekegemstraat 53
uinTin dePoëzie 27
Dank
Duizend maal dank voor dit levenDat mij een lach en een traan
Maar veel vreugde heeft gegeven.
Dagen waren gevuld met zonneschijnOf minstens met een glimlach
En de warmte van een mensenhand.Dit gaf mijn lange leven een zin.
Al die gesprekken met diepgangOf minstens vol openhartigheid
In het meebeleven van elke dag.Dit was de motor die me dreef.
Mocht dit ook voor ieder van uEen beetje hetzelfde wezen
Vol begrip voor wie naast je staatDan kun je met mij herhalen:
Duizend maal dank voor dit levenDat jezelf hebt bij elkaar geleefd
Steeds in blijvend optimismeDat toch altijd wat blijheid geeft.
Marc RooseKapel aan de Bekegemstraat
uinTin dePoëzie
Steeds in blijvend optimismeDat toch altijd wat blijheid geeft.
28
Het getij
VloedDe lust gewekt, de passie prikkelend
Het verlangen bodemloosDe begeerte laaiend als een vreugdevuur
Verstrengeld klimmen naar de ademloosheidVan het genot
EbDe lust gelest, de passie uitgeput
Het verlangen verzilverdDe begeerte tot de laatste vonk verteerdZinderend schuilen in de warme golven
Van het genot
Dood tijDe lust gekoeld, de passie gepauzeerd
Het verlangen uitgeteldDe begeerte in de schaduw geparkeerdGenoegen nemen met de herinnering
Aan het genot
eMMenTentestuk 2
uinTin dePoëzie 29
Een boom
Een boom van een droomMaak er zorg voor want er zijn er niet veel van
Laat de mens alles doen wat hij kan Draag zorg voor de natuur voor lange duur
Ook voor je gebuurHet telt voor iedereenDraai er niet om heen
Besef het goed Dan krijg je van mij een hoed
En een dikke groet
Ellen ClaeysTentestuk 4
uinTin dePoëzie 30
De stilte
Geen auto’s die vertrouwd klinken
Geen levende zieldie je komt begroeten
De oorverdovende stiltede dreigende stiltede abnormale stilte
Hoe lang zal deze stilte
nog durenNiemand weet het
op één klein ietsje na
Melanie AmeeleBedevaarstraat 1A
uinTin dePoëzie 31
Zoete Stilte
Vele korrels zandHet geritsel van een boom
Gevooisde radioklanken…zonder onderschriftenMuziek zonder klankkleur
Schilderijen sepia ingekleurdBeelden zonder ogen
Krijsende vogelsCarving in bomen
Graffiti onder de brugEen fietstocht in het duister
Gevangen….door een straatlantaarn
MiRaMaalderijstraat 2
uinTin dePoëzie 32
Hebben en zijn.
Zijn is leven, soms overleven.Zijn wordt dikwijls overdreven.
Zijn met onbegrepen betekenis,gedoemd tot vergetenis.
Hebben is groot geluk.En ja, ’t gaat misschien stuk,
maar evengoed is het ongelofelijk.eeuwig – allesomvattend - aanstekelijk
Bea CallemeynLanestraat 14
uinTin dePoëzie 33
Bomen dromen
Bomen dromen ook wel eensVan een blij bloei in mei
Als de ijsheiligen kwaadwillig zijnEn gulzig schrokken
Aan de grillige temperaturenDie dromen worden werkelijkheid
Met die van jou en mijTot de prille lente
Te vaak ontstuimig begintWat nooit blijft duren
Marc RooseLanestraat 1C
uinTin dePoëzie 34
Een droom
Ooit ver in de wolken vond ik een glinstering,weet je wat ik daar ving?
Een droom heel speciaal,toen werd ik even super geniaal!
Ik had een idee,nam de droom met me mee.
De droom gaf ik ‘s nachts aan een kind,toen dacht ik:
‘Hopelijk dat ze het in haar slaap ook vindt.’
Het kindje had blij geslapen en de droom was weer verdwenen,
volgende nacht ga ik er weer eentje lenen.
Flore KentieLanestraat 1B
uinTin dePoëzie 35
smart-ASS
Ik ben speciaalsoms geniaal en over-sociaal
porno op het scherm,plassen in de berm.
misschien teveel roken,of te weinig koken,
dan weer teveel eten
en weten dat zwetenweinig gevolgd wordt door water.
misschien later,ooit of nooit.
mijn huis, mijn werk, mijn kruis, mijn zerk.
Mijn leven heeft zin denken ze,steeds weer.
Aan de hemelpoort wenken ze,nog meer.
ASS-hole…Ja, zo speciaal ben ik.
Bea CallemeynLanestraat 2B
uinTin dePoëzie 36
Achterruit naar de toekomst
De toekomst is niet ver meer.Ik hoop dat de weg mooier is dan
het einddoel.Er kan steeds iets mislopen;
de motor defect, de luchtverversing beschadigdof gewoon een wiel dat afloopt.Tijd om wat achterop te kijken,
de vele mooie dingen, maar ookde andere.
Hoe dichter bij het einddoel, hoe meertranen. Maar ook hoe meer het genot
van het beleefde genot.
Norbert DhietLanestraat 2C
uinTin dePoëzie 37
De liefde van mijn leven
De liefde van mijn leven ben jij,Ja, zonnebloempje,
jij maakt me blij.Als ik aan je denk
begin ik al te blozen,dan pluk ik een handvol rode rozen.Over de liefde kan je veel zeggen,maar het is niet altijd gemakkelijk
om het uit te leggen.
Dimitri Pauwaert - Huis 45 Lanestraat 4
uinTin dePoëzie 38
Er was eens een hartje heel eigenwijsdat pakte zijn koffers en ging op reis.
Het zou zo graag de wereld helendoor heel veel liefde en warmte te delen.
Met heel veel hoop en moed ging het af op zijn doel,maar niet iedereen had het begrepen
en het hartje raakte meer dan eens van streekdoor zoveel leed.
Maar dit hartje geeft niet open het zal de wereld blijven raken
door al zijn liefde en warmte uit te stralen.
Melissa Dobbelaere - Huis 45 Krakeelstraat 2
uinTin dePoëzie 39
Nieuwe herinneringen aan zee
Mooi is het om de zee te zien bruisen.Zacht en plots slaan de golven tegen elkaarMet veel fantasie zie je ze knock-out vallen.
Dan weer volgen ze dezelfde stroming; gaan ze elkaar teder strelen;
En wordt het romantisch stil.
Vissersboten met sleepnetten, in de verteNog meer beweging op zee!
Sleepnetten worden ingehaald Terug in zee geworpen
Mooi om zien.Verwonderd kijk ik op
‘Nieuwe’ herinneringen van het verledenVragen borrelen op.
Marc Blindeman - Huis 45 Krakeelstraat 2
uinTin dePoëzie 40
De vier seizoenen
wij zijn het zaad in de lenteen groeien met haar mee
is de zomer reeds gekomendan zijn wij de hoge bomen
is de herfst nabijdan moet de winter nog komen
in de winter is het kouden zijn we bladeren zonder bomen
Jorn Boterman - Huis 45 Krakeelstraat 2
uinTin dePoëzie 41
Mata Hari in de kijker
Ze was een boeiend personagemet een heel boeiend leven.
Stond zo graag in de kijker, trots op zichzelfen had een lichaamsfiguur waarmee ze velen
jaloers kon maken.Door de kunst van haar beweeglijkheid
beheerste ze de mogelijkheidom exotische dansen voor te stellen.Ze verleidde en veroverde hiermee
de harten van tal van hooggeplaatste militairen.Had ze naast het dansen ook
verraderlijke talenten misschien ?Mogelijks wel, want als een donderslag
bij heldere hemelsloeg het noodlot toe.
Het daglicht doofde uitEn bij schemerlicht zei ze :
‘ik ben er klaar voor’Mata Hari is niet meer
Vandaag, na meer dan 100 jaarzijn er nog steeds vele herinneringen aan haar.
De legende blijft in leven.Bij ons
Licht en Liefde – Huis 45 hebben we haar opnieuw een beeld gegeven.De zon, Het Licht van de Dageraad, Mata Hari
Mahili - Huis 45 Krakeelstraat 2
uinTin dePoëzie
Licht en Liefde – Huis 45 hebben we haar opnieuw een beeld gegeven.De zon, Het Licht van de Dageraad, Mata Hari
42
Verlossing
Red mij uit de torenPlant je banier op het hoogste kanteelRijt mijn gedeukte harnas tot schroot
En smeedt het tot een kroonDie jou weer koning maakt
Van mijn bestaanRaap de rafels van mijn gescheurde kleed
Ik zal ze weven tot een nieuw gewaadEn borduren, naad voor naad,
Met de zijden draad van ons verledenKus mijn dwaze zonden
Heel mijn diepste wondenMet milde vingers
Vul mijn geest met vredig nietsLaaf mijn lichaam aan het jouwe
Heb mij teder lief
(uit “Teder”)
eMMen Krakeelstraat 5
uinTin dePoëzie 43
Kunstzinnige muze
Vioolklanken, zoetgevooisdWegdromend, balken en sleutels
Adagio, allegro, a tempo, appassionato‘k Laat me wiegen, op het scala van tonen
Penseelstreken, op doekMe meevoerend in dromenRuw, fluweelachtig, aquarel
Naar verre landen, regenboogkleuren alomSchrijfsels, schilderen met woordenSoms rebels, scherp, dan weer zachtRakend mijn ziel in de som van letters
BeeldenTot schreien bewogen, abstract of tastbaar
Keramisch, dolomiet of carraraScheppend een illusie, vervormde stof
KunstAltijd een scala van wonderen
MiRa Krakeelstraat 1A
uinTin dePoëzie 44
Voor dit licht
Voor dit lichthad de maan eeuwenlang gewerkt,
nachtenlang geoefend, nu eens vol, dan half, dan niet,zij had mensen in wolven genaaid,
boemannen daden doen doen, ze in de nor gedraaid.Vannacht leek het perfect, zij had een schare fans,
van romantiekers tot anderen, of dwaas kunstgezwans.Zij had het vast
zo rond middernacht, en toen trok het weg,zonder applaus,
zonder glans.
Philippe Decraene Krakeelstraat 3
uinTin dePoëzie 45
Slacklinen
Op fijne lijntjes lopenLekker *Slacklinen
Leg jouw hand in gedachte maar stiekem in de mijneTwee losgeslagen magiërs met een wens
Een uitdaging om op een andere manier te verbindenEen fysieke afstand overbruggenVan de ene hand naar de andere
De nerven aanspannenKoorddansen op levenslijntjes
Onze feeërieke prints omhelzen zoals een glimlachEen zoete suikerspin die blijft plakken
Glimlach ze maar in de mijneDan schater ik mijn Venuslijn naar die van jou
Langs wervelende tierlantijnen beekjesVan hand tot hand
Gedurfde wandelingen en zalig picknickenOp een bankje in ons hoofd
Een avontuur dat we samen in parafen schrijven
Angela Taverne Krakeelstraat 7
uinTin dePoëzie 46
Leven
LevensjarenGaan open en dichtZoals de pagina’s
Van een boekHet verleden
VolgekrabbeldSoms grauw
Soms rood-groen gestreeptBlakend?
In schoonheid soms?Het heden
Rustig, angstigTurend wat morgen brengt
De toekomstOnbeschreven bladzijden
Zo blank……in te vullenMet een gloednieuwe pen
MiRa Jabbekeweg 14
uinTin dePoëzie 47
Corona.
Wat één pandemie door een diertje dat niet van hier komt.
Het duurt nu al een jaar. Wat is dat zwaar.
We zitten gevangen in ons eigen huis. Mijn hoofd weegt zwaar door al mijn haar.
Vele mensen hebben hun leven eraan gegeven. Je zou er beginnen van beven.
Wanneer begint het normale leven?Luisteren naar een goeden raad kan zeker geen kwaad.
Hopelijk duurt het niet meer lang.Want we zijn allemaal bang.
Maria Van De Maele - Huis 45 Jabbekeweg 18
uinTin dePoëzie 48
Wat een jaar
Eerst was er elke week een stormde schade was dikwijls enorm.
Toen kwam het corona virus in maart ons land binnen,wisten ze in de ziekenhuizen niet meer waar te beginnen.
Alles moest voor een bepaalde periode dicht.Gelukkig kregen we heel veel zonlicht.
Ik zat van maart tot mei thuisen besefte dit zit niet pluis.
Nu gaan de cijfers constant op en neernet als je denkt het is voorbij dan is het er weer.
Feestjes zijn nu even niet toegestaanveel dromen van mensen zijn naar de maan.Het jaar 2020 is eentje om nooit te vergetendat zal iedereen ondertussen ook wel weten.
Dilmitri Pauwaert - Huis 45 Zilverstraat ingang Maskobos
uinTin dePoëzie 49
Gedeelde vreugde
Een leuke rit naar Zerkegem.Bij aankomst een warm onthaal !De tuintafel is mooi aangekleed.
Iedereen had een plekje.We ruiken het al !
Het zijn lekkere verse pannenkoeken !Gebakken door de man des huizes.
Daarna een gezellige wandeling bij de poëzietuintjes.Verschillende gedichten van ons stonden in de kijker.
Maité heeft ze voor ons voorgelezen,samen met gedichten van andere dichters.
Het was boeiend om te horen !We hebben wat opgestoken en bijgeleerd.
Het was fijn om bij hen te zijn !Dat verdient een pluim !
Mahili - Huis 45 Zilverstraat 14
uinTin dePoëzie 50
Bomentaal
Het kopje van de populierBuigt naar links
Ruisend fluistert het zijn buur toeEen onsamenhangend verhaal
In bomentaalBabylonisch onverstaanbaar
De woorden worden meegezogenMet de wind, hoog in de wolkenNieuwsgierigheid meenemend
MiRa Zilverstraat ingang Maskobos
uinTin dePoëzie 51
De visser
Glinsterend oppervlakopen water
zwemmende eendenDat alles
ontgaat de manop de oever
Alleen aandachtvoor zijn drijvende dobber
Tijd verstrijktconcentratie blijft hoog
Plots bewegingde dobber beweegt
Snel binnenhalenhopend op een grote vangst
De visserlangs de oever
Melanie Ameele Snellegemstraat 7
uinTin dePoëzie 52
Moeilijk te verslaan
Wat is dat nu ?Een krachtig virus verspreidt zich bijna overal.
Het is een venijnig ding !Hopelijk hebben we het gauw te pakken.
Het vernietigt de mens.Dit is natuurlijk niet onze wens.
Vele werken liggen plat.Dit hebben we nog nooit gehad.
De medische wereld staat voor een raadsel.Iedereen doet zijn best om een goed vaccin te vinden.
Deze mensen zijn constant in de weerom dit virus klein te krijgen.
En hopelijk mag het gauw verdwijnen
Mahili - Huis 45 Snellegemstraat 34
uinTin dePoëzie 53
Maar
Had ik maar,deed ik maar,was ik maar,ging ik maar,
steeds maar ….. MAAR.Had je dit alles maar gedaan,
dan zou je lichter in ’t leven staan.De mogelijkheden ontbreken soms wel,
soms voel je je niet goed in je vel.Ga op zoek naar geluk in je leven,want we zijn hier maar voor even.
Roland De Smet Tulpenlaan 1
uinTin dePoëzie 54
Toneel
Ik speel.Ik ben.Ik leef!
Laat mij stralen!Geef mij die rol.
Geef mij het podiumen het publiek
dat schatert om mijn grap,dat huivert van mijn schreeuw,
dat weent om mijn verdriet.
Want ik leefen ik ben,
dus ik speel!
Bea Callemeyn Willemijnenstraat 30
uinTin dePoëzie 55
Groetjes
Veel groetjes voor jou zeg ik jou Ook al sta je even in de kou
Ik geef alle mensen een veer van een pauw Ik maak een dans en geef iedereen een kans
We doen het niet alleen en we lopen er niet om heen Ook al zien we elkaar even niet, we zingen voor de deur
een liedWe verlangen naar volgend jaar dat is een mooi gebaar,
Nu is het zo ver en is het niet zo erg Het einde is eindelijk dichtbij
Nu zijn we blij.
Ellen Claeys Willemijnenstraat 32
uinTin dePoëzie 56
De eerste coronagolf . . .
Agenda’s die leegstaand luilakken,projecten die werkloos slabakken,
reisplannen geschrapt,concerten gegapt !
Wat kunnen we hier nog van bakken ?Een groot wijsgeer zei: “Kwel je niet !
Je kunt aan dit virusverdrietgeen sikkepit doen
pluk dus met fatsoenje dag elke dag en geniet !”
Dirk Goubert Willemijnenstraat 37
uinTin dePoëzie 57
Hittegolf
De dagen raken het noorden kwijtDronken van licht, dralend van oost naar west
De zon heet als een smidsevuurDe hemel gesmeed tot loden koepel
De aarde raakt haar veerkracht kwijtDorstend naar dauw, wordt ze geschroeid tot stof
De vruchten troosteloos verwelktDe regen munt uit in onvermogen
De nachten raken hun kalmte kwijtTollend langs maan en dansende sterren
Starry starry night tot leven gewektVincent Van Gogh uiteindelijk gehoord
eMMen Willemijnenstraat 19
uinTin dePoëzie 58
Zomaar
Wie bent u, vroeg de man, staande op ‘t trottoir. Ik heet zomaar, zei ik. En wat doet u?
Ik adem en drink van het leven. Wat doet u graag? Dat is mij om ‘t even. Door wie wordt u betaald ?
Daar voor val ik niet genoeg op. Ik ben bekwaam in grijs. En hoe doet u dat? Op de hemelse wijs, zei ik.
Ik leef al lang, doe een wandeling en ben nooit bang. Heeft u soms een rendez-vous?
Dat gebeurt toevallig, nooit te weinig, soms genoeg. Ik adem m’n weg, luister terwijl ik iets zeg, en geniet van ‘t stelen van verdriet want
echt mooi ben ik niet. Ik zei u, ik ben wijs in grijs maar van alles een beetje
Houdt mij weg van de zeis. Ik zei u, ik leef al lang en onopvallend zijn
is m’n Geestelijke Zang. Verveelt u zich nooit? Nee, want ik leef in wij,
m’n plicht en mij. Wilt u nu oprotten want ik moet voort en u voorbij.
Philippe Decraene Sarkoheemstraat 27
uinTin dePoëzie
Wilt u nu oprotten want ik moet voort en u voorbij.
59
Eenzaam
Heb je dagen van verdriet, heb je dagen van pijn,hopelijk hoef je niet alleen te zijn,
is er iemand om je te steuneneven een schouder om op te leunen.
Kan je even praten,je zorgen even achterlaten,
heb je dan een gevoel van rust, je beide handen dan kust.
Roland De SmetParadijsweg 2
uinTin dePoëzie 60
Een kei
Een kei het is geen hij of zij
het is geen bezige bij
Een roos het zit niet in een doos
wordt nooit boos
Een tak in een speelgoedbak
een blad valt er af
Op de doos staat Raf Het kind speelt met de kei
legt hem op een rij en dan in de wei
De roos geeft het kind aan iemand die bloostDe tak breek af
Speel wat meer buiten in de natuur samen met je buur
met de heel de straat het is nooit te laat
Ellen Claeys - Huis 45Paradijsweg 9
uinTin dePoëzie
samen met je buur met de heel de straat
61
Stilte
De rimpeling van het waterHet geritsel van een boom
Het zachtjes blazen van de windStilte
Geen autogedreunGeen stormAllen jij en ik
In de schelp van stilteAmore zee van rust
In jouw armen.
MiRaParadijsweg 45A
uinTin dePoëzie 62
De tijd
in elk getijhij dringt
hij duwt naar verderlater luider en vooral naar
stiller
als de dagen aftands wordenweren zich de zolen van de ziel
om grond te grijpenals afstoot
naar het land van heen
zonder weerkeer
Fernand LambrechtParadijsweg 23
uinTin dePoëzie 63
Dankbaar
Het zijn precies versleutelde zoenenJouw innige wangen die op mijn schouders rusten
Tijdens mijn reis, mijn droomEen betoverende sofa vol mystiek en levendige verhalen
Polyritmische klanken fluisterendEen aangenaam stil aanbellenOpstappend zonder instappen
Op die rode loperAlle banden opgepompt
Met popcorn in onze eigen cinemaEen vierwielige fiets van zenden en ontvangen
Ontvangen en zendenWat de klanken van onze rust beramen
Gewoon stil zijnVoor even onze blozende handicap vergeten
Alleen maar wij met een wapperende zakdoekEn wat achtergelaten traantjes onder een brug
Met mijn schouders onder jouw kussentjesEen onverbrekelijke percussie van dankbaarheid
Liefelijke samenklanken zij aan zij
Angela TaverneParadijsweg 49
uinTin dePoëzie
Liefelijke samenklanken zij aan zij
64
A mari usque ad mare
Neptunus Onder een golvend blauw dekenSlurpt de laatste zonnestralen op
Blauw wordt roze-geelGeschilderd na een heldere dag
Mijn dromen blauwVan de kou
Van mijn verdrietMaar die foto
Van de waterige avondzonEen niet te missen spectrum
MiRaKenny’s Paradijs Paradijsweg
uinTin dePoëzie 65
Zittend, staand
zittend, staand,
langzaam gaand, voet voor voet, teen aan teen,
doorgaan in dit ritmevan heup naar been.
ik loop nu aan de waterkant,
zie overal, mensen,
zittend, staand, soms,
hand aan hand.ik stop
om te dansen, we gaan,
in verbeelding walsen tot de verbeelding een glimlach zet
door al die zotte pretik loop,
zit,stap.
Philippe DecraeneKenny’s Paradijs Paradijsweg
uinTin dePoëzie 66
Straks als bloesems terug verschijnen,kilheid ons verlaat, het eerste jaargetij.
Terug groene twijgjes, nieuw leven in de berm.
Lentedagen overlopend in zomerdagen.
Dan komt rust, vreugde en genot van zonnestralen die binnen schijnen.
Ontspannend kijkend vanuit de schommelstoel door het openstaande raam,
blik op oneindig in de tot leven komende tuin, waar vogels, vlinders heer en meester zijn.
Dirk SandersKenny’s Paradijs Paradijsweg
uinTin dePoëzie 67
Een buurvrouw
Er was eens een buurvrouw,ze verkocht snoep.
In haar winkeltje was het wel een bende,het was een troep.
Het was er altijd vuil,van poetsen had ze nog nooit gehoord.
Maar al die arme snoep,had ze wel altijd in haar mond vermoord.
Toch was ze aardig,ze was een lieve vrouw.
Ze gaf je met liefde snoep,wanneer je het wou.
Maar al dat vuil,dat is nooit opgeveegd.
Waardoor haar winkeltje,wel duizend kilo weegt.
Flore KentieKenny’s Paradijs Paradijsweg
uinTin dePoëzie 68
Steen der dwazen
Ik zou zo graag de steen zijnDie de loop van jouw rivier verlegt
Maar de stroming blijkt te sterkOnstuimig maar niet onbeheerst
Meegesleurd in bochtenDie ik niet nemen zou
naar oevers zonder houvastDe steen verbrijzeld tot zand
Onzichtbaar op de bodem gestrand
(uit “Teder”)
•
’t Steedje
Zie hoe de beekjes vloeienEn de lelies daar bloeienIn een half droge gracht.
Hoor hoe de vogels zingenHoe de kalv’ren springen
In de frisse lentewei.
Rij eens langs ’t Steedje en dan weet je
ik ben in Zerkegem.
eMMen • Marc Roose‘t Steedje 4 • ‘t Steedje 8
uinTin dePoëzie
Rij eens langs ’t Steedje
69
Zon
Zonnestralen Knallen in het water
Parels voor NeptunusRimpelingen uitdeinend
Zonnestralen ontploffen in het grasVerschroeien het frêle bloempje
Net het kopje geborenZonnestralen
Branden op mijn huidTrekken een spoor van
Kurkachtig leer Zonnestralen ontploffen
In ros, bruin en roodEen spoor van vernieling
Een explosie in het kleurenpalet
MiRaMosselstraat 71
uinTin dePoëzie 70
Mijn huis
Mijn huis ligt te wachten in de schaduw van het groene land
tussen Brugge en Oostende.
Het vlakke landzonder hoogbouw.
Hopelijk nog voor een tijdje.
Ik bewoon het niet, mijn huis,ik adem de olierijke lucht
van de linkeroever.
Techniek. Standaard. Lego.Kunstmatig opgebouwde stenen
zonder bodem, zonder ziel.
Zes hoog, hoog en diep,een plaats om in te leven?
Of om te springenin het niets?
Heb ik zó de welvaart liefen niet het leven?
Norbert DhietSarkoheemstraat 15
uinTin dePoëzie
Heb ik zó de welvaart lief
71
Somber
De avond is donker en kilMijn gedachten somber als de nacht
Stilletjes ontwakenHet licht vonkt door het sombere
Langzaam ontwakende lenteBlij genietend van het prille groen
Nooit gedacht , een plensbuiVerdrijvend het sombere en de vonken
MiRaJabbekestraat 6
uinTin dePoëzie 72
Kijk
Het ene oog loogover de wereld.
Alles op zich bewoogen gaf dus wrevel.
Een traan viel, droog,soms in natte nevel.
Het andere oogwas als steeds eerlijk.De waarheid vervloogsnel en onontbeerlijk,in beelden omhoog
of omlaag, puur en redelijk.
Bea CallemeynJabbekestraat 7
uinTin dePoëzie 73
Corona is hier
Het begon allemaal in maartdan liep het een ferme vaart.
Zoveel mensen raakten besmet met covid19het was niet meer om aan te zien.
Scholen gingen dichten anders is dat toch een plicht,
Horeca moest sluitenanders mochten ze er wel naar fluiten.
De ziekenhuizen raakten overvol dat was zeker geen lol.
We moeten allemaal mondmaskers dragen,kunnen er heel goed over klagen.
Het is voor ons eigen goedanders belanden we misschien op de spoed.
Deze zomer was volledig naar de maan,nu komt het nieuwe jaar er aan.
Hopelijk kunnen we 2020 snel vergetendat zal de regering ook wel weten.
Melissa Dobbelaere en Alissa Herreman - Huis 45Sarkoheem - Sarkoheemstraat
uinTin dePoëzie 74
De smid
Het ijzer in het vuurklaar met aambeeld en hamer,
mankracht puureerst vlug dan langzamer.
Lassen en brandenis ook voorhanden,
vormen maken,naar het einddoel geraken.
Tot ieders tevredenheidtrots bij de klant zijn.
Naar de volgende opdracht.
Roland De SmetSarkoheem - Sarkoheemstraat
uinTin dePoëzie 75
Kapperszaken dicht . . .
We zullen er moeten aan wennenom niet naar de kapper te rennen.
’t Betekent spontaandat dames voortaan
wel kleur zullen moeten bekennen.Zo ook komt de vraag nu gerezenhoe mannen dit hebben gelezen
en of voor een venthet hoofdornament
een cool paardenstaartje mag wezen.
Dirk GoubertSarkoheem - Sarkoheemstraat
uinTin dePoëzie 76
Spraakwaterval - wat nu?
Wildvan mij
Mildvoor mij
De kiltevoorbij
De stilte…
ook
Bea CallemeynSarkoheem - Sarkoheemstraat
uinTin dePoëzie 77
Mario & Luigi
Mario & Luigi zijn een tweeling, wist je dat ?Ik ben al fan van hen toen ik nog in het lager zat.Mario & Luigi zijn 2 handen op 1 buik, echt waar
geloof me maar.Ze beschermen elkaar
voor elk gevaar.Elke vijand kunnen ze verslaan,samen kunnen ze de vijand aan.
Ze helpen elkaar door dik en dun, dat mag je weten:ze zullen elkaar nooit vergeten.
Annelies Van Autryve - Huis 45Sarkoheem - Sarkoheemstraat
uinTin dePoëzie 78
Wanneer
Wanneer mogen we elkander nog eens ontmoetenop een vellige manier begroeten,eens praten over leuke dingen,
daarvoor staan we al te springen.Mooie dagen gaan voorbij,
maar wat we moeten missen maakt ons niet blij.Wat staat ons nog te wachten,
toen wisten we niet wat ze ons brachten.Voor velen ellende en verdriet,
hopelijk bij ons en ons vrienden niet.Hopelijk voor niet te lang meer
en zien we elkaar gezond en wel weer.Hou jullie veilig, gezond en wel
ontmoeten we elkander snel.
Dirk GoubertSarkoheem - Sarkoheemstraat
uinTin dePoëzie 79
Dankbaar
Het zijn precies versleutelde zoenenJouw innige wangen die op mijn schouders rusten
Tijdens mijn reis, mijn droomEen betoverende sofa vol mystiek en levendige verhalen
Polyritmische klanken fluisterendEen aangenaam stil aanbellenOpstappend zonder instappen
Op die rode loperAlle banden opgepompt
Met popcorn in onze eigen cinemaEen vierwielige fiets van zenden en ontvangen
Ontvangen en zendenWat de klanken van onze rust beramen
Gewoon stil zijnVoor even onze blozende handicap vergeten
Alleen maar wij met een wapperende zakdoekEn wat achtergelaten traantjes onder een brug
Met mijn schouders onder jouw kussentjesEen onverbrekelijke percussie van dankbaarheid
Liefelijke samenklanken zij aan zij
Angela TaverneKerk Zerkegem
uinTin dePoëzie
Liefelijke samenklanken zij aan zij
80
Hittegolf
De dagen raken het noorden kwijtDronken van licht, dralend van oost naar west
De zon heet als een smidsevuurDe hemel gesmeed tot loden koepel
De aarde raakt haar veerkracht kwijtDorstend naar dauw, wordt ze geschroeid tot stof
De vruchten troosteloos verwelktDe regen munt uit in onvermogen
De nachten raken hun kalmte kwijtTollend langs maan en dansende sterren
Starry starry night tot leven gewektVincent Van Gogh uiteindelijk gehoord
eMMenKerk Zerkegem
uinTin dePoëzie 81
natuur haiku natuurlijk
bescherm oernatuur vervang jingle bellsvoor een gezonde wereld etalages vol blingblingtoekomst op het spel voor oude wilgen
koester galloways hoor sijsjesgezangadembenemend uitzicht onderweg wat vogelennatuurjuweeltjes unieke klanken
maak nu het verschil zoek wilde gagelbij iedere geboorte welriekende brem in bloeiplant uw eigen boom geuren en kleuren
Fernand BonnyKerk Zerkegem
uinTin dePoëzie
82
Levenspad
Getormenteerde geest, in-braafOnzelfzeker en altruïstisch, kwetsbaar
Levenspad naar aanvaarding, bevestigingEen onbekende bestemming, onbereikbaar
Je was je dierbaren niet dierbaar
Schijn-dierbaren, oppervlakkige figurenTrieste herinneringen aan in-trieste mensen
Tergend traag doorsijpelend; leemtes in het hartLabyrinth van onvervulde wensen, muizenissen,
Voor altijd onbeantwoorde vragen; gekwetstGetormenteerde geest, levenslang beboet
Doet voor anderen veel te veel, en alleen maar voor goedVoorgoed
Els MaekelbergKerk Zerkegem
uinTin dePoëzie
83
Zomaar
Wie bent u, vroeg de man, staande op ‘t trottoir. Ik heet zomaar, zei ik. En wat doet u?
Ik adem en drink van het leven. Wat doet u graag? Dat is mij om ‘t even. Door wie wordt u betaald ?
Daar voor val ik niet genoeg op. Ik ben bekwaam in grijs. En hoe doet u dat? Op de hemelse wijs, zei ik.
Ik leef al lang, doe een wandeling en ben nooit bang. Heeft u soms een rendez-vous?
Dat gebeurt toevallig, nooit te weinig, soms genoeg. Ik adem m’n weg, luister terwijl ik iets zeg, en geniet van ‘t stelen van verdriet want
echt mooi ben ik niet. Ik zei u, ik ben wijs in grijs maar van alles een beetje
Houdt mij weg van de zeis. Ik zei u, ik leef al lang en onopvallend zijn
is m’n Geestelijke Zang. Verveelt u zich nooit? Nee, want ik leef in wij,
m’n plicht en mij. Wilt u nu oprotten want ik moet voort en u voorbij.
Philippe DecraeneKerk Zerkegem
uinTin dePoëzie
84
Leven
LevensjarenGaan open en dichtZoals de pagina’s
Van een boekHet verleden
VolgekrabbeldSoms grauw
Soms rood-groen gestreeptBlakend?
In schoonheid soms?Het heden
Rustig, angstigTurend wat morgen brengt
De toekomstOnbeschreven bladzijden
Zo blank……in te vullenMet een gloednieuwe pen
MiRaKerk Zerkegem
uinTin dePoëzie
85
De tijd
in elk getijhij dringt
hij duwt naar verderlater luider en vooral naar
stiller
als de dagen aftands wordenweren zich de zolen van de ziel
om grond te grijpenals afstoot
naar het land van heen
zonder weerkeer
Fernand LambrechtKerk Zerkegem
uinTin dePoëzie 86
Mata Hari in de kijker
Ze was een boeiend personagemet een heel boeiend leven.
Stond zo graag in de kijker, trots op zichzelfen had een lichaamsfiguur waarmee ze velen
jaloers kon maken.Door de kunst van haar beweeglijkheid
beheerste ze de mogelijkheidom exotische dansen voor te stellen.Ze verleidde en veroverde hiermee
de harten van tal van hooggeplaatste militairen.Had ze naast het dansen ook verraderlijke talenten misschien ?
Mogelijks wel, want als een donderslag bij heldere hemelsloeg het noodlot toe.
Het daglicht doofde uitEn bij schemerlicht zei ze :
‘ik ben er klaar voor’Mata Hari is niet meer
Vandaag, na meer dan 100 jaarzijn er nog steeds vele herinneringen aan haar.
De legende blijft in leven.Bij ons
Licht en Liefde – Huis 45 hebben we haar opnieuw een beeld gegeven.De zon, Het Licht van de Dageraad, Mata Hari.
Mahili - Huis 45Kerk Zerkegem
uinTin dePoëzie
hebben we haar opnieuw een beeld gegeven.De zon, Het Licht van de Dageraad, Mata Hari.
87
B
C D E F G
10
11
12
13
14
15
B E K E D I J K S T R A A T
G E M E N E W E I D E S T R A A T
GE
ME
NE
WE
I DE
ST
RA
AT
GE
ME
NE
WE
I DE
ST
RA
AT
S C H O O I W E G
TO
R
H O U T W
EG
TO
RH
OU
TW
EG
KO
FF
I ES T R A A T
KA
PE
LL
E S T R .
ZO
ME
RW
EG
K O U T E R
KO
U T
ER
O U D E B R U G G E W E G
L E G E W E G
L E G E W E G
BR
ED
EN
WE
G
EL F H O E K S T R A A T
C A V E R S T R A A T
K R OO N D R E E
F
K R
OO
ND
RE
E
W E S T S T R A A T
BI T
TE
RS
TR
AA
T
KO
ES
TR
AA
T
WE S T S T R A A T
E T T E L G E M S T R A A T
WIN
DM
OL
EN
ST
RA
ZU
IDS
TR
.
OU
DE
S T O K E R I J S
WA
LB
EK
ES
TR
AA
T
VE
LD
ST
RA
A
V A R S E N A R E N W E G
E T T E L G E M S T R A A T
S C H O O I W E G
M
A A L D E R I J S T
BE
DE
VA
AR T
ST
RA
AT
V E
L A N E S T RA
AT
KR
AK
EE
L S T RA
A
J A B B E K E S T R A A T
S T E E D J E
MO
SS
EL
ST
RA
AT
MO
SS
EL
ST
RA
A T
B A R L E T E G E M W E G
VL
OE
TH
EM
VE
LD
ST
RA
AT
Z A N DWE
G N R . Z E R K E G E M
HI L
DE
GH
EM
WE
L A N G E D R E EN
OO
RD
ST
RA
AT
V
E DA S T US
ST
RA
A T
S N E L L E G E M S T R A A T
AA
RT
RI J
KS
ES
TE
EN
WE
G
AA
RT
RIJ
KS
ES
TE
EN
WE
G
E E R N E G E M W E G
E E R N E G E M WE G
E E R N E
GE
MW
EG
KE
RK
E
N3 7 7
G I S T E L S T E E N W E G ( N 3 6 7 )
G I S T E L S T E E NW
E G
G I S T E L S T E E N WE G
C.
PE
RM
EK
EL A
AN
A 1 8
A 1 0
NO
OR
DS
TR
AA
T
BE
KE
GE
MS
TR
AA
T
P A R A D
IJS
WE
G
WA
TE
RS
TR
AA
T
PA
NN
ED
RE
EF Z E R K E G E M S T
RA
AT
Z E R K E G E M S T R A A T
G I S T E L S T E E N W E G
G I S T E L S T E E N W E G
DO
RP
SS
TR
AA
T
ST
AT
I ON
SS
TR
AA
T
JABBEKE
ZERKEGEM
O U D E N B U R G W E G
FLAMINCKPARK
A
Q
P
H
L
J
K
E
I
F
< C A L A I S
< R O K S E M
< R O K S E M
< B E K E G E M
< R O K S E M
<A
AR
TR
I JK
E<
TO
RH
OU
T
uinTin dePoëzie
WWW.POEZIEINDETUIN.BE
ONTDEK HET DIGITAAL
BLZ. ADRES GEDICHT 4 Gistelsteenweg 456 Poëtische blik 5 Gistelsteenweg 502 Kijkend in de spiegel6 Gistelsteenweg 570 Lockdown in maart7 Gistelsteenweg 572 Als de zon zingt8 Gistelsteenweg 619-623 Wie 9 Gistelsteenweg 619-623 Ontmaskerd10 Vedastusstraat 20 Chiepy11 Vedastusstraat 23 Vandaag12 Vedastusstraat 31D Vaccinatie13 Vedastusstraat 33 Positief14 Vedastusstraat 41 Herfst15 Kapel Vedastusstraat De kerk in de mist16 Vedastusstraat 44 Hij zag en zei17 Vedastusstraat 56 Goud is onderweg18 Vedastusstraat 65 Soms waan ik mij19 Vedastusstraat 76 Code rood19 Vedastusstraat 78 Uitdagend kijk je me aan20 Bekegemstraat 14 Vrije vogel21 Bekegemstraat 16 Dromen22 Bekegemstraat 23 Jabbeke mijn toverland23 Bekegemstraat 28 De kleur van klanken24 Bekegemstraat 40 De tuin25 Bekegemstraat 40A Zo’n mooi voorjaar26 Bekegemstraat 45 Wit27 Bekegemstraat 53 Mank28 Kapel Bekegemstraat Dank29 Tentestuk 2 Het getij30 Tentestuk 4 Een boom31 Bedevaartstraat 1A De stilte32 Maalderijstraat 2 Zoete stilte33 Lanestraat 14 Hebben en zijn34 Lanestraat 1C Bomen dromen35 Lanestraat 1B Een droom
BLZ. ADRES GEDICHT 36 Lanestraat 2B Smart-ASS37 Lanestraat 2C Achteruit naar de toekomst38 Lanestraat 4 De liefde van mijn leven39 Krakeelstraat 2 Er was eens een hartje40 Krakeelstraat 2 Nieuwe herinneringen aan zee41 Krakeelstraat 2 De vier seizoenen42 Krakeelstraat 2 Mata Hari in de kijker43 Krakeelstraat 5 Verlossing44 Krakeelstraat 1A Kunstzinnige muze45 Krakeelstraat 3 Voor dit licht46 Krakeelstraat 7 Slacklinen47 Jabbekestraat 14 Leven48 Jabbekestraat 18 Corona49 Zilverstraat ingang Maskobos Wat een jaar50 Zilverstraat 15 Gedeelde vreugde51 Zilverstraat dreef Maskobos Bomentaal52 Snellegemstraat 7 De visser53 Snellegemstraat 34 Moeilijk te verstaan54 Tulpenlaan 1 Maar55 Willemijnenweg 30 Toneel56 Willemijnenweg 32 Groetjes57 Willemijnenweg 37 De eerste coronagolf58 Willemijnenweg 19 Hittegolf59 Sarkoheemstraat 27 Zomaar60 Paradijsweg 2 Eenzaam61 Paradijsweg 9 Een kei62 Paradijsweg 45A Stilte63 Paradijsweg 23 De tijd64 Paradijsweg 49 Dankbaar65 Kenny’s Paradijs A mari usque ad mare66 Kenny’s Paradijs Zittend staand67 Kenny’s Paradijs Straks als bloesems68 Kenny’s Paradijs Een buurvrouw
BLZ. ADRES GEDICHT 69 ‘t Steedje 4 Steen der dwazen69 ‘t Steedje 8 ‘t Steedje70 Mosselstraat 71 Zon71 Sarkoheemstraat 15 Mijn huis72 Jabbekestraat 6 Somber73 Jabbekestraat 7 Kijk74 Sarkoheem Corona is hier75 Sarkoheem De smid76 Sarkoheem Kapperszaken dicht77 Sarkoheem Spraakwaterval - wat nu?78 Sarkoheem Maria en Luigi79 Sarkoheem Wanneer80 Sint-Vedastuskerk Dankbaar81 Sint-Vedastuskerk Hittegolf82 Sint-Vedastuskerk Natuur haiku natuurlijk83 Sint-Vedastuskerk Levenspad84 Sint-Vedastuskerk Zomaar85 Sint-Vedastuskerk Leven86 Sint-Vedastuskerk De tijd87 Sint-Vedastuskerk Mata Hari in de kijker
V.U. Gemeente Jabbeke i.s.m. cultuurraad JabbekeDorpsstraat 3 • 8490 Jabbeke
[email protected] • www.jabbeke.be • www.poezieindetuin.beOntwerp & design • Stefaan Desmedt