cantiga de amigo
TRANSCRIPT
![Page 1: Cantiga de amigo](https://reader036.vdocuments.pub/reader036/viewer/2022082416/55b6f419bb61ebe86e8b4582/html5/thumbnails/1.jpg)
LITERATURA GALEGA I
A literatura galego-portuguesa medieval. A cantiga de amigo.
3º ESO
Acto
Presentación do tema e esquema.
![Page 2: Cantiga de amigo](https://reader036.vdocuments.pub/reader036/viewer/2022082416/55b6f419bb61ebe86e8b4582/html5/thumbnails/2.jpg)
Esquema xeral (1)
1. A cantiga de amigo.
1.1. Orixe.
1.2. Contido. Características.
1.2.1. Tema.
1.2.2. Estrutura.
1.2.3. Simboloxía.
![Page 3: Cantiga de amigo](https://reader036.vdocuments.pub/reader036/viewer/2022082416/55b6f419bb61ebe86e8b4582/html5/thumbnails/3.jpg)
Esquema xeral (2)1.3. Forma. Recursos de repetición.
1.3.1. Xustificación
1.3.2. Paralelismo.
1.3.3. Leixaprén.
1.3.4. Refrán
1.4. Subxéneros.1.4.1. Bailadas.
1.4.2. Cantigas de romaría.
1.4.3. Mariñas ou barcarolas
1.4.4.Albas ou alboradas
![Page 4: Cantiga de amigo](https://reader036.vdocuments.pub/reader036/viewer/2022082416/55b6f419bb61ebe86e8b4582/html5/thumbnails/4.jpg)
A cantiga de amigo.
1.1 Orixe.-
Lírica autóctona popular de transmisión oral. Papel central da muller
1.2 Contido. Características:
1.2.1 Tema.- Poema de amor no que unha voz feminina xeralmente laméntase pola ausencia do seu amigo (amado)
1.2.2 Estrutura.- Con frecuencia aprostrofada. A moza diríxese a unha confidente (nai, irmá, amigas) ou a un elemento da natureza (ondas do mar, vento) que aparece personificado.
1.2.3 Simboloxía. Moitas veces tanto a moza como o seu amado, ou o relacionado co encontro carnal e a paixón amorosa, aparecen simbolizados por elementos da natureza. Así, a auga é símbolo da muller, da moza, o vento ou o cervo da virilidade, do amado, a fonte do lugar de encontro, a auga revolta ou o mar tempestuoso da paixón amorosa no encontro dos amantes.
![Page 5: Cantiga de amigo](https://reader036.vdocuments.pub/reader036/viewer/2022082416/55b6f419bb61ebe86e8b4582/html5/thumbnails/5.jpg)
1. A cantiga de amigo.1.3. Forma. Recursos de repetición.
1.3.1. Xustificación. O feito de seren composicións para ser cantadas e, en consecuencia, escoitadas, condiciona a súa forma. A súa estrutura tan marcada e determinada polos recursos de repetición pretende facilitar a comprensión, ao que escoita, e a memorización, ao xograr, que debe coñecer un gran número de cantigas.
1.3.2. Paralelismo. A repetición dos versos dunha estrofa, con lixeiras modificacións , na seguinte.
1.3.3. Leixaprén. Repetición do segundo verso dunha estrofa como primeiro verso, non da seguinte, senón dunha máis adiante. P. ex.: O segundo verso da primeira estrofa, repetirase no primeiro verso da terceira estrofa, e así sucesivamente.
1.3.4. Refrán. A repetición de un, dous ou, ás veces, tres versos ao final de cada estrofa.
![Page 6: Cantiga de amigo](https://reader036.vdocuments.pub/reader036/viewer/2022082416/55b6f419bb61ebe86e8b4582/html5/thumbnails/6.jpg)
1. A cantiga de amor
1.4. Subxéneros.Bailadas. A moza, contenta por estar namorada, invita as amigas a
bailar. Sempre con refrán.
Cantigas de romaría. Relacionadas coas romaxes e peregrinacións a igrexas, ermidas e santuarios nos que, nun ambiente festivo, se produce o encontro da moza e do seu amigo.
Mariñas ou barcarolas. Caracterizadas pola presenza do amr como elemento ambiental. Habitualmente a moza conversa coas ondas do mar.
Albas ou alboradas. Localizadas nas primeira horas do día.