“Асудж аная за тое, ш то заявіла 53 чалавекам: грош ы - гэта яш чэ ня ўсё”. І карцінка: зьвязаная дзеўка з прыстаўленай да галавы аўтаматнай руляй… Звы чайны беларускі under 25 наўрад ці пранікнецца новай рэклямнай стратэгіяй дж ы нсавага брэнду Bauhaus. Чаму?Калі ў 1932 годзе Ф ранклін Рузвэльт кінуў лёзунг “Узбагачайцеся”, Вялікай дэпрэсіі нады ш оў гамон. Амэры канцы пачалі вы рош чваць на бальконах кветкі, адкры ваць кінатэатры і гандляваць памідорамі. Тое самае робяць яны і цяпер - але ў больш ы х маш табах.Тым часам беларускія рузвэльты ўсё яш чэ ня могуць даперці, ш то прынцы п “усе роўны я” - гэта толькі банальная вары яцы я на наш а нацы янальнае “затое ў суседа карова здохла”. І пакуль яны дапруць, бізнэсоўцы будуць звальваць у М аскву, выпускнікі РТІ - па-ранейш аму ш чаміцца ў Каліф орнію, а сусьветна прызнаны я балеры ны будуць у стане зарабіць хіба ш то на новы я тапкі. Белы я.Канечне, грош ы - гэта яш чэ ня ўсё. Асабліва гэта адчуваеш, калі іх няма.

COVER STAR: LenaPHOTOGRAPHY BY Anton SntSTYLING AND DESIGN BY an angelico

БЯРЫ CD / “СТУДЭНЦКУЮ ДУМ КУ” Ш ТОМ ЕСЯЦ Ў ГЭТЫ Х М ЕСЦАХ:БЯСПЛАТНА- М енск: крама “TOM TAYLOR”, пр-т Скарыны, 37, т. 288-12-44- крама “LEVI'S”, пр-т Скарыны, 48, т. 288-25-62- крама “БУНКЕР”, вул. Казлова, 14, т. 284-93-99- крама “TRAFFIC”, пр-т Скарыны, 44, т. 284-30-14- крамы “М ИСТЕРИЯ ЗВУКА”, вул. Нямiга, 12, т. 289-39-30; пр. Скарыны, 52А, т. 283-23-06- ГЦ “ПАРКИНГ”, вул. Куйбыш ава, 40, крама “FUJIfilm”, т. 237-30-33- аўтобусы “INTERCARS” i офiс “INTERCARS” - вул. Гiкалы, 3, т. 284-60-37, 284-60-85- крама “ПЕРЕХОД”, падземны пераход каля ГУМ у, т. 227-41-14- крама “КОМ ПЬЮ ТЕРНЫ Й М ИР”, вул. К. Чорнага, 31, т. 284-00-35- iнтэрнэт-цэнтар “ПЛОЩ @ДКА”, пр-т Скарыны, 58-4, т. 239-38-74- “ЦЕНТР М ОЛОДЕЖ НЫ Х ПУТЕШ ЕСТВИЙ”, вул. Варваш энi, 17-101, т. 239-17-49- STAR TRAVEL, вул. Сурганава, 47, оф. 8, т. 232-50-28- крама “ПОДЗЕМ КА”, пр-т Скарыны, 43, т. 288-20-36- IНТЭРНЭТ-КАВЯРНЯ “САЮ З-ONLINE” - Цэнтральны Дом афiцэраў, вул. Чырвонаармейская, 3, т. 226-02-79- кампутарны клю б “ОК”, вул. Інтэрнацыянальная, 9- крама вопраткі “М УСТАНГ”, вул. Камсамольская, 14- крама "ВIДЭАНЯВIДЭА", пл. Незалежнасьцi, падземны пераход, спуск па эскалятарах

- Баранавічы: клю б NEW SOUND LAND, вул. Царука, 64- Берасьце: начны клю б “MATRIX”, вул. Савецкая, 73- Гомель: ИНТЕРНЕТ@КАФ Е, вул. Савецкая, 97 (корпус 4)- музычная крама “ДИНАМ ИК”, вул. Рагачоўская, 5а- крама моднага адзеньня “НЭПТУН”, вул. Перш амайская, 8- крама “CDЛэнд”, вул. Савецкая, 21- Гародня: “SHOWTIME”, вул. Горкага, 64 (2-гі паверх)- кавярня “КУФ ЭРАК”, вул. Віленская, 6- салон сотавай сувязi М ТС, вул. Будзённага, 23 а- Віцебск: крама “М УЗЫ ЧНЫ ПРАСПЭКТ”, пр-т Будаўнікоў, 4- М агілеў: крама “БУНКЕР”, пр-т Мiру, 39

LOS BABOSбудзь у тэме12-14 - “Больш ідэальны х умоваў для вы насу тавару без аплаты, чым у гіпэрмаркетах, пэўна, і бы ць ня мож а”. Аркадзь Гвер ты ры ць ш моткі ў гіпэры.15-16 - “Некаторыя мае землякі тут на маш ы нах катаю цца, хаты ў цэнтры наймаю ць і ў казы но ходзяць,” - каж а кітаец Дзін”. Кантры бутары СD падлічы лі бабкі замеж ны х студэнтаў “тут” і наш ы х - “там”.17-19 - “Быў у нас адзін вы кладчы к: прынцы пова ня браў хабару, і гэтак ж а прынцы пова зразаў на іспы тах лайдакоў. Прыходзіць ён пасьля іспы ту ў сваю маласямейку, а там у калідорчы ку стаіць пакет. Тут яго і павязалі… ” Ш ура Лепель качагары ць тэму хабару ў ВНУ.20-21 - “А яш чэ даводзілася пабачы ць, як вы глядае чалавечы тлуш ч. Адной цётачцы вы разалі 8 кэгэ гэнага дабра. І мы з адны м студы кам, які таксама “санітары ў”, перлі тазік з гэтай гідотай на другі канец бальнічкі...” Хто на ш то вучы ўся, той на ты м і зарабляе.22-23 - “Засратая, але ж ы ць мож на”. Аркадзь Гвер ш ары цца па “хаза-ф аках”, дзе ж ы вуць менскія студэнты.24-26 - “У 13 год ён прадаваў па электры чках апазы цы йны я газэты; у 17 ён перш ы м у Беларусі вы даў ты сячны м накладам кампакт-дыск з айчы нным музлом, а ў 18 пра яго пачалі распускаць чуткі: маўляў, уж о зарабіў сабе на кватэру”. Адэліна Зянковіч разьведала, адкуль зелень у “пузатай зелені”.

LOS BABOSзакапайце свае грош ы

“Асудж аная за тое, ш то заявіла 53 чалавекам: грош ы - гэта яш чэ ня ўсё”. І карцінка: зьвязаная дзеўка з прыстаўленай да галавы аўтаматнай руляй… Звы чайны беларускі under 25 наўрад ці пранікнецца новай рэклямнай стратэгіяй дж ы нсавага брэнду Bauhaus. Чаму?Калі ў 1932 годзе Ф ранклін Рузвэльт кінуў лёзунг “Узбагачайцеся”, Вялікай дэпрэсіі нады ш оў гамон. Амэры канцы пачалі вы рош чваць на бальконах кветкі, адкры ваць кінатэатры і гандляваць памідорамі. Тое самае робяць яны і цяпер - але ў больш ы х маш табах.Тым часам беларускія рузвэльты ўсё яш чэ ня могуць даперці, ш то прынцы п “усе роўны я” - гэта толькі банальная вары яцы я на наш а нацы янальнае “затое ў суседа карова здохла”. І пакуль яны дапруць, бізнэсоўцы будуць звальваць у М аскву, выпускнікі РТІ - па-ранейш аму ш чаміцца ў Каліф орнію, а сусьветна прызнаны я балеры ны будуць у стане зарабіць хіба ш то на новы я тапкі. Белы я.Канечне, грош ы - гэта яш чэ ня ўсё. Асабліва гэта адчуваеш, калі іх няма.

COVER STAR: LenaPHOTOGRAPHY BY Anton SntSTYLING AND DESIGN BY an angelico

БЯРЫ CD / “СТУДЭНЦКУЮ ДУМ КУ” Ш ТОМ ЕСЯЦ Ў ГЭТЫ Х М ЕСЦАХ:БЯСПЛАТНА- М енск: крама “TOM TAYLOR”, пр-т Скарыны, 37, т. 288-12-44- крама “LEVI'S”, пр-т Скарыны, 48, т. 288-25-62- крама “БУНКЕР”, вул. Казлова, 14, т. 284-93-99- крама “TRAFFIC”, пр-т Скарыны, 44, т. 284-30-14- крамы “М ИСТЕРИЯ ЗВУКА”, вул. Нямiга, 12, т. 289-39-30; пр. Скарыны, 52А, т. 283-23-06- ГЦ “ПАРКИНГ”, вул. Куйбыш ава, 40, крама “FUJIfilm”, т. 237-30-33- аўтобусы “INTERCARS” i офiс “INTERCARS” - вул. Гiкалы, 3, т. 284-60-37, 284-60-85- крама “ПЕРЕХОД”, падземны пераход каля ГУМ у, т. 227-41-14- крама “КОМ ПЬЮ ТЕРНЫ Й М ИР”, вул. К. Чорнага, 31, т. 284-00-35- iнтэрнэт-цэнтар “ПЛОЩ @ДКА”, пр-т Скарыны, 58-4, т. 239-38-74- “ЦЕНТР М ОЛОДЕЖ НЫ Х ПУТЕШ ЕСТВИЙ”, вул. Варваш энi, 17-101, т. 239-17-49- STAR TRAVEL, вул. Сурганава, 47, оф. 8, т. 232-50-28- крама “ПОДЗЕМ КА”, пр-т Скарыны, 43, т. 288-20-36- IНТЭРНЭТ-КАВЯРНЯ “САЮ З-ONLINE” - Цэнтральны Дом афiцэраў, вул. Чырвонаармейская, 3, т. 226-02-79- кампутарны клю б “ОК”, вул. Інтэрнацыянальная, 9- крама вопраткі “М УСТАНГ”, вул. Камсамольская, 14- крама "ВIДЭАНЯВIДЭА", пл. Незалежнасьцi, падземны пераход, спуск па эскалятарах

- Баранавічы: клю б NEW SOUND LAND, вул. Царука, 64- Берасьце: начны клю б “MATRIX”, вул. Савецкая, 73- Гомель: ИНТЕРНЕТ@КАФ Е, вул. Савецкая, 97 (корпус 4)- музычная крама “ДИНАМ ИК”, вул. Рагачоўская, 5а- крама моднага адзеньня “НЭПТУН”, вул. Перш амайская, 8- крама “CDЛэнд”, вул. Савецкая, 21- Гародня: “SHOWTIME”, вул. Горкага, 64 (2-гі паверх)- кавярня “КУФ ЭРАК”, вул. Віленская, 6- салон сотавай сувязi М ТС, вул. Будзённага, 23 а- Віцебск: крама “М УЗЫ ЧНЫ ПРАСПЭКТ”, пр-т Будаўнікоў, 4- М агілеў: крама “БУНКЕР”, пр-т Мiру, 39

LOS BABOSбудзь у тэме12-14 - “Больш ідэальны х умоваў для вы насу тавару без аплаты, чым у гіпэрмаркетах, пэўна, і бы ць ня мож а”. Аркадзь Гвер ты ры ць ш моткі ў гіпэры.15-16 - “Некаторыя мае землякі тут на маш ы нах катаю цца, хаты ў цэнтры наймаю ць і ў казы но ходзяць,” - каж а кітаец Дзін”. Кантры бутары СD падлічы лі бабкі замеж ны х студэнтаў “тут” і наш ы х - “там”.17-19 - “Быў у нас адзін вы кладчы к: прынцы пова ня браў хабару, і гэтак ж а прынцы пова зразаў на іспы тах лайдакоў. Прыходзіць ён пасьля іспы ту ў сваю маласямейку, а там у калідорчы ку стаіць пакет. Тут яго і павязалі… ” Ш ура Лепель качагары ць тэму хабару ў ВНУ.20-21 - “А яш чэ даводзілася пабачы ць, як вы глядае чалавечы тлуш ч. Адной цётачцы вы разалі 8 кэгэ гэнага дабра. І мы з адны м студы кам, які таксама “санітары ў”, перлі тазік з гэтай гідотай на другі канец бальнічкі...” Хто на ш то вучы ўся, той на ты м і зарабляе.22-23 - “Засратая, але ж ы ць мож на”. Аркадзь Гвер ш ары цца па “хаза-ф аках”, дзе ж ы вуць менскія студэнты.24-26 - “У 13 год ён прадаваў па электры чках апазы цы йны я газэты; у 17 ён перш ы м у Беларусі вы даў ты сячны м накладам кампакт-дыск з айчы нным музлом, а ў 18 пра яго пачалі распускаць чуткі: маўляў, уж о зарабіў сабе на кватэру”. Адэліна Зянковіч разьведала, адкуль зелень у “пузатай зелені”.

LOS BABOSзакапайце свае грош ы

002

CD

ЯК ПАДПІСАЦЦА НА CD / “СТУДЭНЦКАЯ ДУМ КА”?СКІНЬЦЕ СВАЁ М Ы ЛА НА STUDUMKA@TUT.BY (ТЭМ А “ПАДПІСКА”), КАБ ПЕРШ Ы М І АТРЫ М АЦЬ АНОНС НОВАГА НУМ АРУ І ПЕРШ Ы М І ДАВЕДАЦЦА, ДЗЕ ЎЗЯЦЬ СВОЙ ЧАСОПІС. М Ы РАСПАЎСЮ ДЖ ВАЕМ СЯ FREE.

[andreik]прапаную вам справаздачу пра канцэрт НРМ у Гомелі:

Канцэрт НРМ /21.10.2005Гомель/ДК “Віпра”Не давераю чы апош нім вы сновам адмы словай спэцкамісіі ААН, наш кантры бутар вы правіўся ў Гомель, каб на месцы вы святліць: ўздзейнічае рады яцы я на чалавека, ці не?Наш вы вад: уздзейнічае, ды яш чэ як! Бо, чым тады патлумачы ць тое, ш то НРМ , які ўлады ш чэмяць па ўсёй блакітнавокай, у Гомелі, спачатку спакойна раздае інтэрвью мясцовы м FM станцыям, а поты м дае такого ды хту на канцэрце, аж но са столі мясцовага ДК, ш то мусіць памятаць яш чэ граф а Румянцава, ледзьве не абсы палася апош няя гіпсавая ляпніна.Татальная адсутнасць рэклямы ў горадзе і піва на месцы не пераш кодзіла чаты ром сотням ф энаў сабрацца і ўтвары ць сапраўдны вэрхал на танцполе. Акрамя ўласна гамельчукоў на канцэрт завіталі колькі чалавек з М азы ру, Кіеву і М енску. А дзьве сталічны я гёрлы так “заж ы галі” у перш ы х ш эрагах, ш то напрыканцы расчулены Піт запрасіў прыгаж унь на сцэну для ганаровы х абды мкаў-пацалункаў.

[CD]Andreik, данке ш ён за допіс. Не забудзьцеся зьвязацца з рэдакцы яй наконт ганарару і піш ы це нам часьцей і паболей. Нам патрэбны я рэгіянальны я кантры бутары і паболей, паболей!!!Калі вам ня ў падлу напісаць, ш то вы думаеце пра тое, ш то мы робім, you're welcome! Адкажам і надрукуем з задавальненьнем. А так піш ы це пра ўсё, ш то, на ваш погляд, адпавядае ф армату CD.

[kontra]KENT – ЭКСПЕРИМ ЕНТ БРСМ .Неслы ханный облом ж дал меня 29 октября на заводе Вавилова. Прикол в том, что проходило все под брендом KENT. Увидев бело-голубой ф лаер с заманчивы ми обещ аниями тю нинг-ш оу и внуш ительны м списком дидж еев, я твердо реш ила - «Иду!».Там на самом деле бы ло всё обещ анное. В здание действительно загнали пару затю нины х тачек, 3 танцпола, очень качественный звук, свет, отличное музло, несколько прикольны х проекций на стенах. Видно, что бабла вбито прилично. Сначала лю дей бы ло не много, и я уж е бы ло расслабилась и начала вливаться в атмосф еру. Но что-то было не то… Откуда ни возьмись стали появляться престранные личности. Я бы ла в хорош ем настроении, и сначала меня всё это забавляло. Увидев девуш ку массой 90 кг в стеганом пальто а-ля «продавщ ица с лотка», я пож алела о том, что у меня нет ф отика. Потом народ стал подходить группками в сереньких костю мчиках, выстраиваться в круж ок и ставить посерединке сумки. С каж дой минутой становилось всё хуж е.«It's getting hot it here..» - подумала я, увидев, как эти ю нош и начинаю т снимать с себя все эти пинж ачки-свитерки-ф уф аечки производства «Свитанак» и размахивать ими в порывах страстного танца. М не стало слиш ком мало места на танцполе, запахло потом, и я реш ила, что пора спасаться бегством. На танцполе r'n'b было спокойно и скучно, и герои наш его времени чувствовали себя видимо в полнейш ей безопасности, т.к там собралось скопищ е молоды х лю дей не обезображ енных интеллектом, но зато обезображ енных кож аны ми пидж аками и какими-то бэдж иками. «По-видимому, это секью рити», подумала я, - но зачем так много на 1 кв.м?» В процессе разговора с одним таким «секью ром» выяснилось, что он… член БРСМ и таких

Feedback*

как он тут доф ига (и девуш ка в кож анке и потны е мальцы это «ихние», которые прош ли на вечеруху на халяву). Вывод: Будучи обы чны м потребителем, я повелась на бренд. А стоило мне бы ть умнее. И обратить некоторое внимание на мелочи и детали. Хотя бы на то, какой уж асны й дизайн ф лаера, как мне сильно долбанули чернильны м ш тампом по руке на входе (который до сих пор не смы вается), на то, что там не бы ло вообщ е знакомы х лиц. И так много бы чар из БРСМ -а.

[CD]Відаць ш то на зьніжкі ў Adidas ці ў “Том Тэйлар” БРСМ 'аўцы яш чэ не напрацавалі - хапае толькі на “Сьвітанак” і “Камінтэрн”. Таму на пах поту наракаць ня трэба - ня ўсё ў нас у краіне яш чэ добра з прамы словасьцю. А калі Ваш “сэк'ю р” рэальна ня гнаў, казаўш ы пра тое, ш то іх запусьцілі на вечаруху KENT як “членаў”, то прамоўтарам дадзенага брэнду можна параіць на далейш ае раскручваць лепей айчы нны х вы творцаў цы гарэт “Гродна” там, “Пуш ча”. Таргет жа відавочны прападае - “патры ёты ”, мля...

[Jenny]Хочу вам рассказать идиотскую историю о том, как меня вы гнали с пятого курса за то, что я поехала поучиться в летню ю ш колу.Вся проблема в том, что «летняя» ш кола имела место бы ть в начале сентября. И к тому ж е за пределами наш ей родины. Узнав о том, что я вы играла грант на двухнедельны й курс по расш ирению Евросою за, я , как честны й Петя, пош ла в деканат за благословением. Замдекана посмотрел на меня, как на умалиш енную, и посоветовал мне забы ть о такой перспективе. «Ф иг с два!» - подумала я, и направила стопы в 33-ю к знакомому травматологу… Получив заветную справку, я отправилась в путь за знаниями и впечатлениями.Специальность у меня меж дународны е экономические отнош ения. И соответственно, я бы ла просто счастлива увидеть в реальности многое из того, что мы учили по книж кам. Я, как губка впиты вала в себя всю новую инф ормацию, ф анатично собирая буклеты и записы вая контакты проф ессоров. И уж е представляла, как я буду рассказы вать наш им на семинарах о том, как ж е все на самом деле там происходит. Когда я вернулась в родной универ, в деканате мне сообщ или о новом распоряж ении ректора о том, что с этого года, все, кто опоздал на первы х 2 недели учебы, кроме справки, долж ны ещ е предоставить паспорт. Тогда мне приш лось сказать, что паспорт я потеряла. Ну мало ли, с кем не бы вает. М еня попросили подтвердить это в письменной ф орме, дав ещ е гарантию в том, что в данный период времени, я не покидала территорию РБ. М еня предупредили, что меня пробью т через тамож енный комитет. И если вы яснится, что я пересекала границу, то меня отчислят за подлог документов. На следую щ ем листе бумаги я уж е писала «Прош у отчислить меня из университета по собственному ж еланию». Руки дрож али, я понимала, что мне поставили ш ах. Единственный ш анс не проиграть партию (читай получить корку) это уйти, чтобы восстановится на заочку и не потерять тупо все деньги, которые платили мои родители 4 года. Да, они вы щ емили меня с пятого курса, несмотря на хорош ие оценки, нормальны е отнош ения с преподами и дисциплину.

И потом я узнала, что через тамож ню всё-таки пробили. «Так, что молодец, - сказал замдекана,- Правильно поступила. Заодно и время сэкономиш ь! Тебе ж е только лучш е от этого». М не-то оно лучш е, но за родину просто обидно…

[CD]Jenny, ды к а ф ігліс “абідна”? Пайш ла яна лесам, такая “родзіна”, якая вы рош чвае лю дзей, ш то ніколі інш ага жы цьця ня бачы лі і якім няма з чы м параўноўваць сваю жы туху... Тое, ш то звалілі з вочнага і перавяліся на завочку - гэта райт. У сэнсе, і “правільна”, і ваш а “права”. М інадук і рэктараты беларускіх ВНУ прайш лі тую стады ю, калі будуць тры мацца за кожнага платніка: у іх такіх, як вы - недзе палова ад усіх студэнтаў (!!!). Таму могуць сабе дазволіць раскош у вы ганяць “неблаганадзейны х” (дарэчы, незаконна).Усім чы тачам CD на будучы ню: калі з вамі намячаецца падобны трабл, піш ы це ў рэдакцы ю - паспрабуем дапамагчы граматнай парадай. Бо яны запары лі: пры думаю ць якую херню, а студэнты маўчаць...

[М ікіта]Паспрабую пісаць па-беларуску: імкненне добрае, аднак ведаю наперад, ш то атры маецца раж но. А ш то рабіць? М ову бачы ш толькі ў ваш ы м вы данні ды й сям-там у рэклямах самсунга.Але я піш у не дзеля таго, каб распавесці вам аб ты м якія вы добры я, самі уж о павінны ведаць. Піш у "з сур'ёзнымі намерамі".Час ад часу чуеш ад сяброў ці знаёмы х ш то няма чаго рабіць ў гэты м М енску, на нармалёвы адпачы нак патрэбна куча грош ай, вось таму мы, простая моладзь, і п'ем гарэлку па пад'ездах. Дык вось хрэна. Ня так гэта. І ў мяне ёсць таму сведка, якая, дарэчы, мож а бы ць для вас тэмай для напісання.Год таму, некалькім раманты кам-аваньцю ры стам бяз грош ай і сувязей, нават бяз мінскай прапіскі, студэнтам БДУІРа, прыйш ла да галавы ідэя зрабіць студэнцкую кавярню. І ш то вы сабе думаеце? Зрабілі!М ы працуем уж о цэлы год. Нават пачалі праводзіць вечары нкі і ф есты. Ну чы м ня андэрграунд па-беларуску? Галоўнае, ш то амаль ніхто ж аб гэты м нічога ня ведае!А зараз па справе: недзе з год таму вы больш пісалі пра месцы, дзе мож на ф айна правесці час, пра розны я накірункі у маладзёвай двіж ухе. Зараз уж о неяк сур'ёзней сталі, ды й меньш сарказму уж ы ваеце. Сталееце (=взрослеете, каб не памы ліцца) ці ш то?Дык вось... мож а пра нас напіш аце?

[CD]ОК, чакайце з інспэкцы яй! А наконт “взрослеете” - ды не, мы па-ранейш аму сікаем у пялю ш кі. Толькі з больш асэнсаваны м вы разам твару.

* АЎТАРСКІЯ СТЫ ЛЬ, М ОВА І ПУНКТУАЦЫ Я ЗАХАВАНЫ Я

003

CD

1801134118011296180112891801128018011225

ПАШТОЎКI NOKIA, SAMSUNG, LG

18011639

18011626180116251801162018011650

1801021718010280180116781801064418011446

18011605

18010976180109781801020918010990

1801032118010650180101951801075818010286

18041814 18041859 18041867 18041920 18041922 18042009 18042555 18042556 18042551

ПАШТОЎКI SIEMENS

18042079 18041390 18042696 18041405 18041114 18041096 18040990 18042334 18040954

18042422 18042325 18041596 18041619 18042337 1804163918041054

Адпраўце SMS-запыт віду <васьмізначны нумар вы бранай вамі паш тоўкі> <прабел> <семізначны нумар тэлеф она сябра (сяброўкі)> на нумар 3355. Ваш сябар (сяброўка), атрымаўш ы паведамленьне ў адказ, павінен (павінна) захаваць яго ў памяці тэлеф она і ўсталяваць атры маную паш тоўку ¢ якасьці лягаты пу аператара.

КОШ Т аднаго SMS-запыту на нумар 3355 - 1800 рублёў без уліку ПДВ і падатку з продаж аў. Кош т аднаго SMS-запыту на 3355 для абанентаў PRIVET - 113 юнітаў. Калі ў тэксце SMS-запыту бы ла дапуш чаная памы лка (няправільна пазначаны лічбавы код альбо ўтры мліваліся ліш нія сімвалы), сістэма паведаміць пра памы лку, але паслуга па адпраўцы SMS-паведамленьня будзе лічы цца аказанай, і кош т запы ту будзе сьпісаны з рахунку абанента. Калі вы ня ведаеце, як усталяваць паш тоўку, чытайце інструкцы ю па эксплёатацы і тэлеф она.

Адпраўце SMS-запыт віду <васьмізначны код вы бранай вамі паш тоўкі> на нумар 3355. Атрымаўш ы паведамленьне ў адказ, захавайце яго ў памяці тэлеф она і ўсталю йце атры маную паш тоўку ¢ якасьці лягаты пу аператара.

ЯК АДПРАВІЦЬ СЯБРУ (СЯБРОЎЦЫ ) ПАШ ТОЎКУ

ЯК АТРЫ М АЦЬ ПАШ ТОЎКУ

Поўны сьпіс мадэляў тэлеф онаў глядзіце

на www.333.by

18041862 18042052

18042051 18041851

Часопіс CD/"СТУДЭНЦКАЯ ДУМ КА" ЗАПРАШ АЕ ДА СТАЛАГА СУПРАЦОЎНІЦТВА:

- КАНТРЫ БУТАРАЎ. Патрабаваньні: 16-25 год, журналісцкая (гуманітарная) адукацы я вітаецца; крэаты ўнасьць; уменьне працаваць з інтэрнэт-рэсурсамі, з гарадзкімі навінамі (у ты м ліку з чуткамі, плёткамі і інш.) -- абавязковае.Кантакты/знаёмствы/туса ў менскіх кам'ю ніці -- вітаецца вельмі моцна.

- РЭГІЯНАЛЬНЫ Х Ж УРНАЛІСТАЎ. Патрабаваньні: 16-25 год, журналісцкая (гуманітарная) адукацы я вітаецца, але не абавязковаа -- галоўнае, каб вы ўмелі вы кладаць свае думкі лягічна і цікава для чы тачоў; крэаты ўнасьць. Абавязкова -- вы ў курсах пра ўсё (ці амаль ўсё), ш то адбы ваецца ў моладзевы х тусах ваш ага гораду/рэгіёну.

-АГЛЯДАЛЬНІКАЎ РУБРЫ К:"М АПА" (вы лю біце, умееце і ведаеце, дзе можна культурна адпачы ць у М енску і рэгіёнах -- вы ставы, канцэрты, рэйвы, паказы і інш.)"М ОДЫ " (вы някепска ш ары це ў альтэрнаты ўнай модзе М енску і сьвету, у курсах адносна трэндаў casual & DIY-fashion).CD4КА (электронная музы ка, хіп-хоп, r'n'b).

- М АСТАКОЎ/РАЙТЭРАЎ. якія робяць граф іці, траф арэты і проста цікавы я малю нкі/каляжы/анімацы ю і інш. Патрабаваньні -- крэаты ўнасьць і жаданьне супрацоўнічаць.

Скіньце сваё невялікае рэзю ме ў адвольнай ф орме на studumka@tut.by, па магчы масьці -- пры клады тэкстаў/работ, а таксама (для патэнцы йны х кантры бутараў, рэгіянальны х журналістаў і аглядальнікаў рубры к) ня менш за 3 тэмы, якія, на ваш погляд, маглі б легчы ў аснову матэры ялу для CD.

002

CD

ЯК ПАДПІСАЦЦА НА CD / “СТУДЭНЦКАЯ ДУМ КА”?СКІНЬЦЕ СВАЁ М Ы ЛА НА STUDUMKA@TUT.BY (ТЭМ А “ПАДПІСКА”), КАБ ПЕРШ Ы М І АТРЫ М АЦЬ АНОНС НОВАГА НУМ АРУ І ПЕРШ Ы М І ДАВЕДАЦЦА, ДЗЕ ЎЗЯЦЬ СВОЙ ЧАСОПІС. М Ы РАСПАЎСЮ ДЖ ВАЕМ СЯ FREE.

[andreik]прапаную вам справаздачу пра канцэрт НРМ у Гомелі:

Канцэрт НРМ /21.10.2005Гомель/ДК “Віпра”Не давераю чы апош нім вы сновам адмы словай спэцкамісіі ААН, наш кантры бутар вы правіўся ў Гомель, каб на месцы вы святліць: ўздзейнічае рады яцы я на чалавека, ці не?Наш вы вад: уздзейнічае, ды яш чэ як! Бо, чым тады патлумачы ць тое, ш то НРМ , які ўлады ш чэмяць па ўсёй блакітнавокай, у Гомелі, спачатку спакойна раздае інтэрвью мясцовы м FM станцыям, а поты м дае такого ды хту на канцэрце, аж но са столі мясцовага ДК, ш то мусіць памятаць яш чэ граф а Румянцава, ледзьве не абсы палася апош няя гіпсавая ляпніна.Татальная адсутнасць рэклямы ў горадзе і піва на месцы не пераш кодзіла чаты ром сотням ф энаў сабрацца і ўтвары ць сапраўдны вэрхал на танцполе. Акрамя ўласна гамельчукоў на канцэрт завіталі колькі чалавек з М азы ру, Кіеву і М енску. А дзьве сталічны я гёрлы так “заж ы галі” у перш ы х ш эрагах, ш то напрыканцы расчулены Піт запрасіў прыгаж унь на сцэну для ганаровы х абды мкаў-пацалункаў.

[CD]Andreik, данке ш ён за допіс. Не забудзьцеся зьвязацца з рэдакцы яй наконт ганарару і піш ы це нам часьцей і паболей. Нам патрэбны я рэгіянальны я кантры бутары і паболей, паболей!!!Калі вам ня ў падлу напісаць, ш то вы думаеце пра тое, ш то мы робім, you're welcome! Адкажам і надрукуем з задавальненьнем. А так піш ы це пра ўсё, ш то, на ваш погляд, адпавядае ф армату CD.

[kontra]KENT – ЭКСПЕРИМ ЕНТ БРСМ .Неслы ханный облом ж дал меня 29 октября на заводе Вавилова. Прикол в том, что проходило все под брендом KENT. Увидев бело-голубой ф лаер с заманчивы ми обещ аниями тю нинг-ш оу и внуш ительны м списком дидж еев, я твердо реш ила - «Иду!».Там на самом деле бы ло всё обещ анное. В здание действительно загнали пару затю нины х тачек, 3 танцпола, очень качественный звук, свет, отличное музло, несколько прикольны х проекций на стенах. Видно, что бабла вбито прилично. Сначала лю дей бы ло не много, и я уж е бы ло расслабилась и начала вливаться в атмосф еру. Но что-то было не то… Откуда ни возьмись стали появляться престранные личности. Я бы ла в хорош ем настроении, и сначала меня всё это забавляло. Увидев девуш ку массой 90 кг в стеганом пальто а-ля «продавщ ица с лотка», я пож алела о том, что у меня нет ф отика. Потом народ стал подходить группками в сереньких костю мчиках, выстраиваться в круж ок и ставить посерединке сумки. С каж дой минутой становилось всё хуж е.«It's getting hot it here..» - подумала я, увидев, как эти ю нош и начинаю т снимать с себя все эти пинж ачки-свитерки-ф уф аечки производства «Свитанак» и размахивать ими в порывах страстного танца. М не стало слиш ком мало места на танцполе, запахло потом, и я реш ила, что пора спасаться бегством. На танцполе r'n'b было спокойно и скучно, и герои наш его времени чувствовали себя видимо в полнейш ей безопасности, т.к там собралось скопищ е молоды х лю дей не обезображ енных интеллектом, но зато обезображ енных кож аны ми пидж аками и какими-то бэдж иками. «По-видимому, это секью рити», подумала я, - но зачем так много на 1 кв.м?» В процессе разговора с одним таким «секью ром» выяснилось, что он… член БРСМ и таких

Feedback*

как он тут доф ига (и девуш ка в кож анке и потны е мальцы это «ихние», которые прош ли на вечеруху на халяву). Вывод: Будучи обы чны м потребителем, я повелась на бренд. А стоило мне бы ть умнее. И обратить некоторое внимание на мелочи и детали. Хотя бы на то, какой уж асны й дизайн ф лаера, как мне сильно долбанули чернильны м ш тампом по руке на входе (который до сих пор не смы вается), на то, что там не бы ло вообщ е знакомы х лиц. И так много бы чар из БРСМ -а.

[CD]Відаць ш то на зьніжкі ў Adidas ці ў “Том Тэйлар” БРСМ 'аўцы яш чэ не напрацавалі - хапае толькі на “Сьвітанак” і “Камінтэрн”. Таму на пах поту наракаць ня трэба - ня ўсё ў нас у краіне яш чэ добра з прамы словасьцю. А калі Ваш “сэк'ю р” рэальна ня гнаў, казаўш ы пра тое, ш то іх запусьцілі на вечаруху KENT як “членаў”, то прамоўтарам дадзенага брэнду можна параіць на далейш ае раскручваць лепей айчы нны х вы творцаў цы гарэт “Гродна” там, “Пуш ча”. Таргет жа відавочны прападае - “патры ёты ”, мля...

[Jenny]Хочу вам рассказать идиотскую историю о том, как меня вы гнали с пятого курса за то, что я поехала поучиться в летню ю ш колу.Вся проблема в том, что «летняя» ш кола имела место бы ть в начале сентября. И к тому ж е за пределами наш ей родины. Узнав о том, что я вы играла грант на двухнедельны й курс по расш ирению Евросою за, я , как честны й Петя, пош ла в деканат за благословением. Замдекана посмотрел на меня, как на умалиш енную, и посоветовал мне забы ть о такой перспективе. «Ф иг с два!» - подумала я, и направила стопы в 33-ю к знакомому травматологу… Получив заветную справку, я отправилась в путь за знаниями и впечатлениями.Специальность у меня меж дународны е экономические отнош ения. И соответственно, я бы ла просто счастлива увидеть в реальности многое из того, что мы учили по книж кам. Я, как губка впиты вала в себя всю новую инф ормацию, ф анатично собирая буклеты и записы вая контакты проф ессоров. И уж е представляла, как я буду рассказы вать наш им на семинарах о том, как ж е все на самом деле там происходит. Когда я вернулась в родной универ, в деканате мне сообщ или о новом распоряж ении ректора о том, что с этого года, все, кто опоздал на первы х 2 недели учебы, кроме справки, долж ны ещ е предоставить паспорт. Тогда мне приш лось сказать, что паспорт я потеряла. Ну мало ли, с кем не бы вает. М еня попросили подтвердить это в письменной ф орме, дав ещ е гарантию в том, что в данный период времени, я не покидала территорию РБ. М еня предупредили, что меня пробью т через тамож енный комитет. И если вы яснится, что я пересекала границу, то меня отчислят за подлог документов. На следую щ ем листе бумаги я уж е писала «Прош у отчислить меня из университета по собственному ж еланию». Руки дрож али, я понимала, что мне поставили ш ах. Единственный ш анс не проиграть партию (читай получить корку) это уйти, чтобы восстановится на заочку и не потерять тупо все деньги, которые платили мои родители 4 года. Да, они вы щ емили меня с пятого курса, несмотря на хорош ие оценки, нормальны е отнош ения с преподами и дисциплину.

И потом я узнала, что через тамож ню всё-таки пробили. «Так, что молодец, - сказал замдекана,- Правильно поступила. Заодно и время сэкономиш ь! Тебе ж е только лучш е от этого». М не-то оно лучш е, но за родину просто обидно…

[CD]Jenny, ды к а ф ігліс “абідна”? Пайш ла яна лесам, такая “родзіна”, якая вы рош чвае лю дзей, ш то ніколі інш ага жы цьця ня бачы лі і якім няма з чы м параўноўваць сваю жы туху... Тое, ш то звалілі з вочнага і перавяліся на завочку - гэта райт. У сэнсе, і “правільна”, і ваш а “права”. М інадук і рэктараты беларускіх ВНУ прайш лі тую стады ю, калі будуць тры мацца за кожнага платніка: у іх такіх, як вы - недзе палова ад усіх студэнтаў (!!!). Таму могуць сабе дазволіць раскош у вы ганяць “неблаганадзейны х” (дарэчы, незаконна).Усім чы тачам CD на будучы ню: калі з вамі намячаецца падобны трабл, піш ы це ў рэдакцы ю - паспрабуем дапамагчы граматнай парадай. Бо яны запары лі: пры думаю ць якую херню, а студэнты маўчаць...

[М ікіта]Паспрабую пісаць па-беларуску: імкненне добрае, аднак ведаю наперад, ш то атры маецца раж но. А ш то рабіць? М ову бачы ш толькі ў ваш ы м вы данні ды й сям-там у рэклямах самсунга.Але я піш у не дзеля таго, каб распавесці вам аб ты м якія вы добры я, самі уж о павінны ведаць. Піш у "з сур'ёзнымі намерамі".Час ад часу чуеш ад сяброў ці знаёмы х ш то няма чаго рабіць ў гэты м М енску, на нармалёвы адпачы нак патрэбна куча грош ай, вось таму мы, простая моладзь, і п'ем гарэлку па пад'ездах. Дык вось хрэна. Ня так гэта. І ў мяне ёсць таму сведка, якая, дарэчы, мож а бы ць для вас тэмай для напісання.Год таму, некалькім раманты кам-аваньцю ры стам бяз грош ай і сувязей, нават бяз мінскай прапіскі, студэнтам БДУІРа, прыйш ла да галавы ідэя зрабіць студэнцкую кавярню. І ш то вы сабе думаеце? Зрабілі!М ы працуем уж о цэлы год. Нават пачалі праводзіць вечары нкі і ф есты. Ну чы м ня андэрграунд па-беларуску? Галоўнае, ш то амаль ніхто ж аб гэты м нічога ня ведае!А зараз па справе: недзе з год таму вы больш пісалі пра месцы, дзе мож на ф айна правесці час, пра розны я накірункі у маладзёвай двіж ухе. Зараз уж о неяк сур'ёзней сталі, ды й меньш сарказму уж ы ваеце. Сталееце (=взрослеете, каб не памы ліцца) ці ш то?Дык вось... мож а пра нас напіш аце?

[CD]ОК, чакайце з інспэкцы яй! А наконт “взрослеете” - ды не, мы па-ранейш аму сікаем у пялю ш кі. Толькі з больш асэнсаваны м вы разам твару.

* АЎТАРСКІЯ СТЫ ЛЬ, М ОВА І ПУНКТУАЦЫ Я ЗАХАВАНЫ Я

003

CD

1801134118011296180112891801128018011225

ПАШТОЎКI NOKIA, SAMSUNG, LG

18011639

18011626180116251801162018011650

1801021718010280180116781801064418011446

18011605

18010976180109781801020918010990

1801032118010650180101951801075818010286

18041814 18041859 18041867 18041920 18041922 18042009 18042555 18042556 18042551

ПАШТОЎКI SIEMENS

18042079 18041390 18042696 18041405 18041114 18041096 18040990 18042334 18040954

18042422 18042325 18041596 18041619 18042337 1804163918041054

Адпраўце SMS-запыт віду <васьмізначны нумар вы бранай вамі паш тоўкі> <прабел> <семізначны нумар тэлеф она сябра (сяброўкі)> на нумар 3355. Ваш сябар (сяброўка), атрымаўш ы паведамленьне ў адказ, павінен (павінна) захаваць яго ў памяці тэлеф она і ўсталяваць атры маную паш тоўку ¢ якасьці лягаты пу аператара.

КОШ Т аднаго SMS-запыту на нумар 3355 - 1800 рублёў без уліку ПДВ і падатку з продаж аў. Кош т аднаго SMS-запыту на 3355 для абанентаў PRIVET - 113 юнітаў. Калі ў тэксце SMS-запыту бы ла дапуш чаная памы лка (няправільна пазначаны лічбавы код альбо ўтры мліваліся ліш нія сімвалы), сістэма паведаміць пра памы лку, але паслуга па адпраўцы SMS-паведамленьня будзе лічы цца аказанай, і кош т запы ту будзе сьпісаны з рахунку абанента. Калі вы ня ведаеце, як усталяваць паш тоўку, чытайце інструкцы ю па эксплёатацы і тэлеф она.

Адпраўце SMS-запыт віду <васьмізначны код вы бранай вамі паш тоўкі> на нумар 3355. Атрымаўш ы паведамленьне ў адказ, захавайце яго ў памяці тэлеф она і ўсталю йце атры маную паш тоўку ¢ якасьці лягаты пу аператара.

ЯК АДПРАВІЦЬ СЯБРУ (СЯБРОЎЦЫ ) ПАШ ТОЎКУ

ЯК АТРЫ М АЦЬ ПАШ ТОЎКУ

Поўны сьпіс мадэляў тэлеф онаў глядзіце

на www.333.by

18041862 18042052

18042051 18041851

Часопіс CD/"СТУДЭНЦКАЯ ДУМ КА" ЗАПРАШ АЕ ДА СТАЛАГА СУПРАЦОЎНІЦТВА:

- КАНТРЫ БУТАРАЎ. Патрабаваньні: 16-25 год, журналісцкая (гуманітарная) адукацы я вітаецца; крэаты ўнасьць; уменьне працаваць з інтэрнэт-рэсурсамі, з гарадзкімі навінамі (у ты м ліку з чуткамі, плёткамі і інш.) -- абавязковае.Кантакты/знаёмствы/туса ў менскіх кам'ю ніці -- вітаецца вельмі моцна.

- РЭГІЯНАЛЬНЫ Х Ж УРНАЛІСТАЎ. Патрабаваньні: 16-25 год, журналісцкая (гуманітарная) адукацы я вітаецца, але не абавязковаа -- галоўнае, каб вы ўмелі вы кладаць свае думкі лягічна і цікава для чы тачоў; крэаты ўнасьць. Абавязкова -- вы ў курсах пра ўсё (ці амаль ўсё), ш то адбы ваецца ў моладзевы х тусах ваш ага гораду/рэгіёну.

-АГЛЯДАЛЬНІКАЎ РУБРЫ К:"М АПА" (вы лю біце, умееце і ведаеце, дзе можна культурна адпачы ць у М енску і рэгіёнах -- вы ставы, канцэрты, рэйвы, паказы і інш.)"М ОДЫ " (вы някепска ш ары це ў альтэрнаты ўнай модзе М енску і сьвету, у курсах адносна трэндаў casual & DIY-fashion).CD4КА (электронная музы ка, хіп-хоп, r'n'b).

- М АСТАКОЎ/РАЙТЭРАЎ. якія робяць граф іці, траф арэты і проста цікавы я малю нкі/каляжы/анімацы ю і інш. Патрабаваньні -- крэаты ўнасьць і жаданьне супрацоўнічаць.

Скіньце сваё невялікае рэзю ме ў адвольнай ф орме на studumka@tut.by, па магчы масьці -- пры клады тэкстаў/работ, а таксама (для патэнцы йны х кантры бутараў, рэгіянальны х журналістаў і аглядальнікаў рубры к) ня менш за 3 тэмы, якія, на ваш погляд, маглі б легчы ў аснову матэры ялу для CD.

LJ-SNUFF-SESSIONHTTP://WWW.LIVEJOURNAL.COM/USERS/SNUFF_BY/

Смактаць півас на лаўках і ў барах дастала. Таму самы я “прасунуты я” менчукі спрабую ць тусіць пад снаф. І калі перш ы я менскія снаф-сэйш ны адбы валіся ў сьціплай кампаніі зь пяці чэлаў, то на чацьверты зьявіліся ўсе дваццаць. Сярод іх апы нулася наш кантры бутар Аліна КРУШ Ы НСКАЯ.Снаф -культура зацягвае. М алады я ню хачы яш чэ памятаю ць час, калі табаку даводзілася прывозіць з Польш чы... Цяпер у М енску чаты ры тэматы чны я кропкі:- крама “Паўлінка” на плош чы Незалеж насьці (пр. Скары ны, 6) - у наяўнасьці 4-5 гатункаў табакі;- гіпэрмаркет “Гіппа” ў Серабранцы (пр. Ракасоўскага, 2);- месца ў старчаку “Паркінг”; - крама “Андэрграўнд” у пераходзе ст. мэтро Кастры чніцкая - тут найбольш гатункаў табакі і каш туе яна хоць кры ху, але таньней.У апош няй звы чайна і атаварваю цца перад сустрэчай.“Але вы бар у М енску ніякі, - скардзяцца снаф эры на ж абрацкасьць наш ага снаф -рынку, - ва ўсіх кропках табака аднолькавая, 5 гатункаў”. Так бы мовіць, “разнатраўя” сапраўды няма: пакаш таваць даводзіцца толькі два лайты ozona cherry snuff і ozona raspberry snuff ды тры ф рэш ы gawith apricot snuff, gletscherprise snuff і ozona president snuff. Кош т не перавы ш ае 5 бэрэ за “пуш ачку” (10 грамаў). А попыт ты м часам расьце. “Ш тоты дзень я бы ваю ў “Андэрграўндзе”, і там заўсёды чарга”, - распавядае адзін з арганізатараў LJ-SNUFF-SESSION Taavi. І ня варта зьдзіўляцца гэтаму - лепей мяняць цы гарэты на ню хальны ты тунь. Тым больш навукоўцы сьцьвярдж аю ць, ш то агулам табака нясе куды менш ш коды арганізму. Праўда, ёсьць і цалкам супрацьлеглы я меркаваньні. Але як бы там ні бы ло, снаф зручнейш ы за цы гарэты, каву ды інш ы я падбадзёрваю чы я вы чварэнствы. Ш то да івэнту, то як адпісаўся той ж а Taavi ў сваім Ж Ж : “Схадзіў на снаф -сэйш н, паню хаў табакі, пазнаёміўся з чувакамі, усе вельмі мілы я і прыязны я”. Снаф гэты м вечарам уж ы ваўся ўсімі магчы мы мі спосабамі: яго ню халі з рукі, плытак і нават Паланіка, круцілі самакруткі і пускалі па коле лю льку міру...У будучы ні менскія снаф эры пляную ць сустракацца раз на два ты дні і ў мэтах аховы здароўя перанесьці сэйш ны пад дах. Ню хачы ў сілу свайго захапленьня - усе чэлы лагодны я ды лёгкія да кантакту, таму на пы таньне “Ш то рабіць, калі мне не падабаецца нават адзіная думка пра тое, ш то давядзецца ўцягваць у сябе гэтую бурую брыдоту?” яны нязьменна дэклямую ць: “Усё роўна прыходзьце! Снаф -сэйш н - гэта не нагода заню хаць ш мат табакі, але нагода пазнаёміцца з новы мі лю дзьмі, пабачы ць сяброў, пагутары ць... проста добра пабавіць час, нарэш це!”

08.10.05/“BATTLE BELARUS”К/З “М ЕНСК”

Такога наплы ву неабсяжны х ш таноў, ш мотак і кросаў ольдскул, кепак набакір, дрэдаў і танэляў, а таксама дзяўчат, якія пры йш лі на ўсё гэта паглядзець, к/з “М інск” ня бачы ў, пэўна, ніколі. Пры бібоены я хлопцы і абглямураны я дзяўчаткі прыйш лі на галоўны брэйк-чэмпіянат году “Battle Belarus”, які праходзіць уж о трэці год запар. Арганізатар чэмпіянату - Ягор М арозаў, ён ж а прадусар зорных і кры ху апапсеўш ы х Street Masters. Судзьдзі - украінская каманда South Heads*. У гэты м годзе на “Батл” зьехалася больш за 16 камандаў з усёй Беларусі. Ад амаль немаўлятаў да мацёры х брэйкераў, ад гурткоўцаў да самавукаў.Кож ная з камандаў прадстаўляла 8-хвіліннае ш оў. У асноўны м проста дэманстравалі танцавальны я кампазы цы і. Некаторыя ж вы ступы нагадвалі тэатральны я пастаноўкі. Вось каты вядуць на эш аф от трох змарнелы х вязьняў. Дзяўчы нка-анёльчы к у аж урнай пачачцы абудж ае ад сну брэйкераў. Worm Style, апрануты я як бомж ы кі-небаракі, выперлі на сцэну кардонную скры ню з-пад лядоўні, “водзяць вакол яе карагоды ” ды мерзнуць амаль па-сапраўднаму. Але самае яркае ш оў прадэманстравалі Hunters. Хлопцы бы лі апрануты я ў нейкія лахманы ды размаляваны я пад ваўкалакаў. Зьвяры загнаны я аблавай. Гучаць ж удасны я стрэлы, і ты я пачвары разью ш ана курчацца ад сотняў куль, ш то разры ваю ць іх. Зграя ператвараецца ў месіва, якое б'ецца ў ш алёнай агоніі і заціхае. Але ваўкалакам кулі ня страш ны я - “скрываўлены я”, але ж ы вы я, яны зноў пады маю цца і пачы наю ць сваё паляваньне. Ж -ж-жах!Апош німі вы ступалі StreetMasters. Яны, асабліва не замарочваю чы ся, апранулі чы рвоненькія касьцю мчы кі ад Tribal** ды прадэманстравалі ідэальна пастаўлены танец у клясы чны х трады цы ях беларускага брэйку.Пасьля ш оў бы лі абраны я чаты ры лепш ы я каманды, якія і спаборнічалі за прызавы я месцы. 4-е месца занялі “Сиамские белки”, якія ў гэты м годзе падкачалі са складам, затое затусаваліся ў падтанцоўцы да пявуляў Гю нэш і Кары яны. 3-е месца - Line City - маладая каманда з М агілёву. (Рабяткі рэальна “ж глі”. Асаблівы каляры т камандзе надавала плясты лінападобная Nadin, якая, дарэчы, стала лепш ай b-girl чэмпіянату.)Калі барацьба за 3-4-е месцы прайш ла сьціпла і па правілах, то батл за 1-2-е нагадваў бітву пеўняў. Нястры маны я “Стры ты ” і Hunters ня столькі дэманстравалі сваё майстэрства, колькі бязбож на лахалі адзін аднаго.Узнагародж аньне перамож цаў таксама адбы лося нейкім змазаны м і нецікавы м. Ды і месцы падзялілі дзіўна. Узнагароду за лепш ае ш оў далі прыміты ўна-чырвоненькім “Стры там”, ім ж а дасталося і 2-е месца. А сапраўды ары гінальны я Hunters атрымалі-ткі перш ае месца, толькі неяк за задуму і пастаноўку ш оў кры ўдна.

---* South Heads - брэйк-каманда, арганізатары самага культавага ф эсту на постсавецкай прасторы “БИТВА ГОДА” ў Ялце, а таксама адны зь перамож цаў сочы нскага “BOTY Russia 2004” і “БИТВЫ ГОДА 2005”.

** Tribal - амэрыканская ф ірма па вы пуску адзеньня для брэйкераў.

Ю ля Папова

Інф армацы ю і запраш эньні на івэнты, вечары нкі, выставы і інш ы я тусы скідайце на studumka@tut.by (тэма: мапа)

08.10.05/

004

CD

Па наш ы х адчуваньнях, галоўнаму нагуальцу Лёню Паўлёнку і ягоны м тавары ш ам удалося зладзіць самую настраёвую імпрэзу мінулага месяца. Антураж панаваў ва ўсім: ад квіткоў, наклеены х на нацы янальны я грош знакі, якія восеньскі вецер разносіў па горадзе напярэдадні, да ф інальнага закідваньня адурэлай ад ш часьця публікі папяровы мі ці то жураўлікамі, ці то гадзілкамі.Канцэптуальнай прычы наю сьвята стала тое, ш то гурты “Переходник” (рэінкарнацы я “Нагуаля”), “Серебряная Свадьба” ды “Рэха” нарэш це вы раш ы лі рэабілітаваць такую рэтра-стыхію, як ш ансон, якая ў сярэднестаты сты чнага менскага эстэта ні з чы м, апроч расейскага блатняку, не асацы ю ецца. Тым самы м музы кі акрэсьлілі новы - дакладней, даўно забы ты стары - музы чны ф армат, у якім усім тром гуртам цікава каўбасіцца на сцэне.“Рэха”: Я зразумеў, ты - Чэ ГевараПы таньне, руліць ці ня руліць “Рэха”, неадкладна вы вела менскіх мэляманаў на бары кады, і ўж о гэта сьведчы ць пра original strong taste праекту. “Беларускамоўны муры н з бандж а - само па сабе гаты чна!” - захаплялася Андрэем Такіндангам памяркоўная больш асьць. “Граю ць лаж у, а ф ронтмэн косіць пад Вольскага”, - рэзала праўду-матку аўтары тэтная менш асьць. “Рэха” - гэта тое, чым спрабуе бы ць Вайцю ш кевіч са сваім “WZ-аркестрам”, толькі больш гітовае”, - абараняў таленавітую моладзь “аўтар мульцікаў”* - мастак ш ансон-праекту М аксім Восіпаў.Цеш ы ць тое, ш то маманцяня нарэш це адш укала маму: аўтсайдэры апош няга “Басовіш ча” гэты м разам апы нуліся ў сваёй талерцы.“Серебряная Свадьба”: Je m'appelle l'amourКры ху ж ы цьцесьцьвярдж альнай музы кі, крыху добрай паэзіі, крыху кабарэ, крыху здаровага сьцёбу і многа Сьвятланы Бень (гл. FEJCY). Ф урор СС бы ў заканамерны, бо ўсе астатнія вы ступоўцы толькі гуляліся ў ш ансон, Бенька ж сама бы ла яго ўвасабленьнем: яна не сьпявала песьні, а ж ы ла ў іх. Добра плач па гаротнай ж аночай долі (“я виж у, ты вы делы ваеш ься, ты скоро довы делы ваеш ься...”), добра гіт аб “природе чемодана”... Акапэльны сьпеў у цемры ў суправадж эньні чорна-белага мульціка пра касманаўтаў - катарсы с, якога мы не пераж ы вем яш чэ доўга. “Переходник”: I (am) like Iggie Pop“Лепш бы “Нагуаль” працягваў сьпяваць на незразумелай мове”, - зласьлівілі навокал: ад тэкстаў, мякка каж учы, ня перла. Ш то да музы кі, то гэты ш ансон бы ў самы м альтэрнаты ўны м з усіх. Напамін пра стары я менскія дворыкі і гітарныя пасядзелкі ў пад'езьдзе - неш та з гэтай опэры. У вы ніку П. быў like многа хто, асабліва ён бы ў like раньнія “Ляпісы ”, толькі ж вавейш ы і сьцябнейш ы. Карацей, тыя, хто прыйш оў уволю патанчы ць, уволю патанчы лі.

---* Узяўш ы два ды япраектары і маток прадрапанай кінаплёнкі, ды зайнэр М аксім Восіпаў спраектаваў на заднік сцэны тры кліпы на тры розны я песьні вечару.

М арыйка М арты севіч

8.10.05/Ш АНСОН З ЧАЛАВЕЧЫ М ТВАРАМКАНФ ЭРЭНЦ-ЗАЛЯ М ЕНСКАГА ПАЛАЦА М АСТАЦТВАЎ

005

CD

ДАРАГАЯ РЭДАКЦЫ Я!Наш кантры бутар Яўген Увядзенскі, які таксама пры сутнічаў на “Ш ансоне”, даслаў нам свае рэф лексіі з нагоды назвы і канцэпцы і мерапры емства*.Название ф естиваля представляет собой периф раз лозунга «коммунизм с человеческим лицом», появивш егося в ходе Праж ской весны 1968 года и ставш его вы раж ением надеж д чехов на возмож ность сделать более цивилизованным облик советской империи.«Ш ансон с человеческим лицом», как мне показалось - это песни о еж едневны х проблемах и переж иваниях «обычного» человека, в которые добавлена изрядная доля иронии и абсурда - что соверш енно отсутствует в блатной лирике. Судя по бурному успеху концерта, продолж ение не просто следует - оно неизбеж но. Выводов отсю да мож но сделать два. Первы й: не «блатняком» единым ж ив белорус. Второй больш е напоминает лозунг: «альтернативны й» ш ансон - в каж дую хату! В самом деле, неплохо бы.---* Аўтарскія сты ль, мова і пунктуацы я захаваны я.

LJ-SNUFF-SESSIONHTTP://WWW.LIVEJOURNAL.COM/USERS/SNUFF_BY/

Смактаць півас на лаўках і ў барах дастала. Таму самы я “прасунуты я” менчукі спрабую ць тусіць пад снаф. І калі перш ы я менскія снаф-сэйш ны адбы валіся ў сьціплай кампаніі зь пяці чэлаў, то на чацьверты зьявіліся ўсе дваццаць. Сярод іх апы нулася наш кантры бутар Аліна КРУШ Ы НСКАЯ.Снаф -культура зацягвае. М алады я ню хачы яш чэ памятаю ць час, калі табаку даводзілася прывозіць з Польш чы... Цяпер у М енску чаты ры тэматы чны я кропкі:- крама “Паўлінка” на плош чы Незалеж насьці (пр. Скары ны, 6) - у наяўнасьці 4-5 гатункаў табакі;- гіпэрмаркет “Гіппа” ў Серабранцы (пр. Ракасоўскага, 2);- месца ў старчаку “Паркінг”; - крама “Андэрграўнд” у пераходзе ст. мэтро Кастры чніцкая - тут найбольш гатункаў табакі і каш туе яна хоць кры ху, але таньней.У апош няй звы чайна і атаварваю цца перад сустрэчай.“Але вы бар у М енску ніякі, - скардзяцца снаф эры на ж абрацкасьць наш ага снаф -рынку, - ва ўсіх кропках табака аднолькавая, 5 гатункаў”. Так бы мовіць, “разнатраўя” сапраўды няма: пакаш таваць даводзіцца толькі два лайты ozona cherry snuff і ozona raspberry snuff ды тры ф рэш ы gawith apricot snuff, gletscherprise snuff і ozona president snuff. Кош т не перавы ш ае 5 бэрэ за “пуш ачку” (10 грамаў). А попыт ты м часам расьце. “Ш тоты дзень я бы ваю ў “Андэрграўндзе”, і там заўсёды чарга”, - распавядае адзін з арганізатараў LJ-SNUFF-SESSION Taavi. І ня варта зьдзіўляцца гэтаму - лепей мяняць цы гарэты на ню хальны ты тунь. Тым больш навукоўцы сьцьвярдж аю ць, ш то агулам табака нясе куды менш ш коды арганізму. Праўда, ёсьць і цалкам супрацьлеглы я меркаваньні. Але як бы там ні бы ло, снаф зручнейш ы за цы гарэты, каву ды інш ы я падбадзёрваю чы я вы чварэнствы. Ш то да івэнту, то як адпісаўся той ж а Taavi ў сваім Ж Ж : “Схадзіў на снаф -сэйш н, паню хаў табакі, пазнаёміўся з чувакамі, усе вельмі мілы я і прыязны я”. Снаф гэты м вечарам уж ы ваўся ўсімі магчы мы мі спосабамі: яго ню халі з рукі, плытак і нават Паланіка, круцілі самакруткі і пускалі па коле лю льку міру...У будучы ні менскія снаф эры пляную ць сустракацца раз на два ты дні і ў мэтах аховы здароўя перанесьці сэйш ны пад дах. Ню хачы ў сілу свайго захапленьня - усе чэлы лагодны я ды лёгкія да кантакту, таму на пы таньне “Ш то рабіць, калі мне не падабаецца нават адзіная думка пра тое, ш то давядзецца ўцягваць у сябе гэтую бурую брыдоту?” яны нязьменна дэклямую ць: “Усё роўна прыходзьце! Снаф -сэйш н - гэта не нагода заню хаць ш мат табакі, але нагода пазнаёміцца з новы мі лю дзьмі, пабачы ць сяброў, пагутары ць... проста добра пабавіць час, нарэш це!”

08.10.05/“BATTLE BELARUS”К/З “М ЕНСК”

Такога наплы ву неабсяжны х ш таноў, ш мотак і кросаў ольдскул, кепак набакір, дрэдаў і танэляў, а таксама дзяўчат, якія пры йш лі на ўсё гэта паглядзець, к/з “М інск” ня бачы ў, пэўна, ніколі. Пры бібоены я хлопцы і абглямураны я дзяўчаткі прыйш лі на галоўны брэйк-чэмпіянат году “Battle Belarus”, які праходзіць уж о трэці год запар. Арганізатар чэмпіянату - Ягор М арозаў, ён ж а прадусар зорных і кры ху апапсеўш ы х Street Masters. Судзьдзі - украінская каманда South Heads*. У гэты м годзе на “Батл” зьехалася больш за 16 камандаў з усёй Беларусі. Ад амаль немаўлятаў да мацёры х брэйкераў, ад гурткоўцаў да самавукаў.Кож ная з камандаў прадстаўляла 8-хвіліннае ш оў. У асноўны м проста дэманстравалі танцавальны я кампазы цы і. Некаторыя ж вы ступы нагадвалі тэатральны я пастаноўкі. Вось каты вядуць на эш аф от трох змарнелы х вязьняў. Дзяўчы нка-анёльчы к у аж урнай пачачцы абудж ае ад сну брэйкераў. Worm Style, апрануты я як бомж ы кі-небаракі, выперлі на сцэну кардонную скры ню з-пад лядоўні, “водзяць вакол яе карагоды ” ды мерзнуць амаль па-сапраўднаму. Але самае яркае ш оў прадэманстравалі Hunters. Хлопцы бы лі апрануты я ў нейкія лахманы ды размаляваны я пад ваўкалакаў. Зьвяры загнаны я аблавай. Гучаць ж удасны я стрэлы, і ты я пачвары разью ш ана курчацца ад сотняў куль, ш то разры ваю ць іх. Зграя ператвараецца ў месіва, якое б'ецца ў ш алёнай агоніі і заціхае. Але ваўкалакам кулі ня страш ны я - “скрываўлены я”, але ж ы вы я, яны зноў пады маю цца і пачы наю ць сваё паляваньне. Ж -ж-жах!Апош німі вы ступалі StreetMasters. Яны, асабліва не замарочваю чы ся, апранулі чы рвоненькія касьцю мчы кі ад Tribal** ды прадэманстравалі ідэальна пастаўлены танец у клясы чны х трады цы ях беларускага брэйку.Пасьля ш оў бы лі абраны я чаты ры лепш ы я каманды, якія і спаборнічалі за прызавы я месцы. 4-е месца занялі “Сиамские белки”, якія ў гэты м годзе падкачалі са складам, затое затусаваліся ў падтанцоўцы да пявуляў Гю нэш і Кары яны. 3-е месца - Line City - маладая каманда з М агілёву. (Рабяткі рэальна “ж глі”. Асаблівы каляры т камандзе надавала плясты лінападобная Nadin, якая, дарэчы, стала лепш ай b-girl чэмпіянату.)Калі барацьба за 3-4-е месцы прайш ла сьціпла і па правілах, то батл за 1-2-е нагадваў бітву пеўняў. Нястры маны я “Стры ты ” і Hunters ня столькі дэманстравалі сваё майстэрства, колькі бязбож на лахалі адзін аднаго.Узнагародж аньне перамож цаў таксама адбы лося нейкім змазаны м і нецікавы м. Ды і месцы падзялілі дзіўна. Узнагароду за лепш ае ш оў далі прыміты ўна-чырвоненькім “Стры там”, ім ж а дасталося і 2-е месца. А сапраўды ары гінальны я Hunters атрымалі-ткі перш ае месца, толькі неяк за задуму і пастаноўку ш оў кры ўдна.

---* South Heads - брэйк-каманда, арганізатары самага культавага ф эсту на постсавецкай прасторы “БИТВА ГОДА” ў Ялце, а таксама адны зь перамож цаў сочы нскага “BOTY Russia 2004” і “БИТВЫ ГОДА 2005”.

** Tribal - амэрыканская ф ірма па вы пуску адзеньня для брэйкераў.

Ю ля Папова

Інф армацы ю і запраш эньні на івэнты, вечары нкі, выставы і інш ы я тусы скідайце на studumka@tut.by (тэма: мапа)

08.10.05/

004

CD

Па наш ы х адчуваньнях, галоўнаму нагуальцу Лёню Паўлёнку і ягоны м тавары ш ам удалося зладзіць самую настраёвую імпрэзу мінулага месяца. Антураж панаваў ва ўсім: ад квіткоў, наклеены х на нацы янальны я грош знакі, якія восеньскі вецер разносіў па горадзе напярэдадні, да ф інальнага закідваньня адурэлай ад ш часьця публікі папяровы мі ці то жураўлікамі, ці то гадзілкамі.Канцэптуальнай прычы наю сьвята стала тое, ш то гурты “Переходник” (рэінкарнацы я “Нагуаля”), “Серебряная Свадьба” ды “Рэха” нарэш це вы раш ы лі рэабілітаваць такую рэтра-стыхію, як ш ансон, якая ў сярэднестаты сты чнага менскага эстэта ні з чы м, апроч расейскага блатняку, не асацы ю ецца. Тым самы м музы кі акрэсьлілі новы - дакладней, даўно забы ты стары - музы чны ф армат, у якім усім тром гуртам цікава каўбасіцца на сцэне.“Рэха”: Я зразумеў, ты - Чэ ГевараПы таньне, руліць ці ня руліць “Рэха”, неадкладна вы вела менскіх мэляманаў на бары кады, і ўж о гэта сьведчы ць пра original strong taste праекту. “Беларускамоўны муры н з бандж а - само па сабе гаты чна!” - захаплялася Андрэем Такіндангам памяркоўная больш асьць. “Граю ць лаж у, а ф ронтмэн косіць пад Вольскага”, - рэзала праўду-матку аўтары тэтная менш асьць. “Рэха” - гэта тое, чым спрабуе бы ць Вайцю ш кевіч са сваім “WZ-аркестрам”, толькі больш гітовае”, - абараняў таленавітую моладзь “аўтар мульцікаў”* - мастак ш ансон-праекту М аксім Восіпаў.Цеш ы ць тое, ш то маманцяня нарэш це адш укала маму: аўтсайдэры апош няга “Басовіш ча” гэты м разам апы нуліся ў сваёй талерцы.“Серебряная Свадьба”: Je m'appelle l'amourКры ху ж ы цьцесьцьвярдж альнай музы кі, крыху добрай паэзіі, крыху кабарэ, крыху здаровага сьцёбу і многа Сьвятланы Бень (гл. FEJCY). Ф урор СС бы ў заканамерны, бо ўсе астатнія вы ступоўцы толькі гуляліся ў ш ансон, Бенька ж сама бы ла яго ўвасабленьнем: яна не сьпявала песьні, а ж ы ла ў іх. Добра плач па гаротнай ж аночай долі (“я виж у, ты вы делы ваеш ься, ты скоро довы делы ваеш ься...”), добра гіт аб “природе чемодана”... Акапэльны сьпеў у цемры ў суправадж эньні чорна-белага мульціка пра касманаўтаў - катарсы с, якога мы не пераж ы вем яш чэ доўга. “Переходник”: I (am) like Iggie Pop“Лепш бы “Нагуаль” працягваў сьпяваць на незразумелай мове”, - зласьлівілі навокал: ад тэкстаў, мякка каж учы, ня перла. Ш то да музы кі, то гэты ш ансон бы ў самы м альтэрнаты ўны м з усіх. Напамін пра стары я менскія дворыкі і гітарныя пасядзелкі ў пад'езьдзе - неш та з гэтай опэры. У вы ніку П. быў like многа хто, асабліва ён бы ў like раньнія “Ляпісы ”, толькі ж вавейш ы і сьцябнейш ы. Карацей, тыя, хто прыйш оў уволю патанчы ць, уволю патанчы лі.

---* Узяўш ы два ды япраектары і маток прадрапанай кінаплёнкі, ды зайнэр М аксім Восіпаў спраектаваў на заднік сцэны тры кліпы на тры розны я песьні вечару.

М арыйка М арты севіч

8.10.05/Ш АНСОН З ЧАЛАВЕЧЫ М ТВАРАМКАНФ ЭРЭНЦ-ЗАЛЯ М ЕНСКАГА ПАЛАЦА М АСТАЦТВАЎ

005

CD

ДАРАГАЯ РЭДАКЦЫ Я!Наш кантры бутар Яўген Увядзенскі, які таксама пры сутнічаў на “Ш ансоне”, даслаў нам свае рэф лексіі з нагоды назвы і канцэпцы і мерапры емства*.Название ф естиваля представляет собой периф раз лозунга «коммунизм с человеческим лицом», появивш егося в ходе Праж ской весны 1968 года и ставш его вы раж ением надеж д чехов на возмож ность сделать более цивилизованным облик советской империи.«Ш ансон с человеческим лицом», как мне показалось - это песни о еж едневны х проблемах и переж иваниях «обычного» человека, в которые добавлена изрядная доля иронии и абсурда - что соверш енно отсутствует в блатной лирике. Судя по бурному успеху концерта, продолж ение не просто следует - оно неизбеж но. Выводов отсю да мож но сделать два. Первы й: не «блатняком» единым ж ив белорус. Второй больш е напоминает лозунг: «альтернативны й» ш ансон - в каж дую хату! В самом деле, неплохо бы.---* Аўтарскія сты ль, мова і пунктуацы я захаваны я.

006

CD

007

CD

БАР “ТРЫ КЛІНІЙ” (ВУЛ. К. М АРКСА, 14)

DAILY/18.00-23.00

“Паровозик Солны ш ко вдаль бежит, качается… ” Ж ы вое ўяўленьне кантры бутаркі СD Олі Чэ вы дала цэлы стос асацы яцы яў са ш часьлівага савецкага дзяцінства, як толькі яна ўбачы ла гэты трамвай. “Трамвай жаданьняў” (хто, каму і чаго жадаў - невядома) з удзельнiкамі ф эсту на борце бег i гойдаўся ад Зялёнага Лугу да буды нка лiцэю БДУ.Дзякую чы ці насуперак гэткаму прома, але амаль усе 14 спэктакляў праходзiлi пры анш лягу. Ды i публiка бы ла неф арматная (не такая, канечне, як на спэктаклi Бабкiна, але блізу таго). І поф iг, ш то гіш панцы паказвалi спэктакаль на гіш панскай мове (за ш то iм дзякуй ад ты х, хто яе ня ведае). Затое вялiкi рэспэкт трупе NKSA са Ш вэйцарыi: у іх пастаноўцы “Беласьнеж ка едзе ў М енск” наагул не бы ло нiводнага слова.Нягледзячы на кандаватую назву, больш за ўсё спадабаўся спэктакаль наваполацкага тэатру АРТ “Я хачу ж ы ць!” - пра простага беспрацоўнага, якога задзяўбло ж ы цьцё і які вы раш ы ў зь ім паквітацца. Аднак менавiта тут ж ы цьцё i пачы наецца: да яго прыходзяць усе, каму ня ў лом - прадпры мальнiкi, ф эміністкі, дзеячы культуры, інтэлiгенцыя (куды ж без інтэлігенцы і) - і пачы наю ць прасіць, каб ён памёр за iх iдэю. Сярод пэрлаў спэктаклю - рэплікі рудога, чымсьцi падобнага да маладога Ясенiна “iнтэлiгента” (дарэчы, ён узяў “Лепш ую муж чы нскую ролю ”), накш талт: “Інтэлігенцы я як куры ца: ляцець ня мож а, плысьці таксама, таму сядзіць”.Бальзамам для душ аў, апантаны х настальгіяй па URSS, стаў спэктакаль “Хор” ад тэатру “На ф ілф аку”. Хору савецкіх піянэраў - загры маваны х у сты лі тэлеперадачы “Калямбур” - паш анцавала вы ступаць у Аўстры йскай амбасадзе. Апош нія загады ды рэктара - падарункаў ня браць, не размаўляць, на пы таньнi не адказваць… І хто б мог падумаць, ш то ў самы адказны момант аднаго маленькага “астапа” літаральна “панясе”.Вядома, усе спэктаклі пабачы ць бы ло немагчы ма, але - сьвятая справа! - я б абавязкова знайш ла час і схадзiла на вы ступ студэнцкага тэатру зь Нiгерыі. Але той банальна не даехаў да “тэатральнага пупа Эўропы”. Па той ж а прычы не не бы ло спэктаклю i з адносна недалёкай Славенii. Ш када iх, бо ўж о даўно б распавядалі сваiм сябрам, якi чысты, прыгож ы i высокакультурны горад М енск.

Оля Чэ

II М ІЖ НАРОДНЫ Ф ЭСТЫ ВАЛЬ “ТЭАТРАЛЬНЫ КУФ АР”

27.09-02.10.05/

Інф армацы ю і запраш эньні на івэнты, вечары нкі, выставы і інш ы я тусы скідайце на studumka@tut.by (тэма: мапа)

М енскія тусоўш чы кі, якія зараз перажы ваю ць кры зы с сярэдняга ўзросту, напэўна, памятаю ць, якім бы ў бар “Тры кліній” напры канцы 90-х - close party для “асаблівы х”. Пасьля месца ператвары лася ў звы чайны барчы к-bull'чы к, дзе наведніка маглі папрасіць наф іг, калі ён зьбіраўся бясплатна зайсьці і вы піць кавы за 10 хвілін да пачатку платнага прагляду ф утболу. Зараз зьявіліся лю дзі, якія хочуць спазы цы янаваць “Тры кліній” як месца, “дзе ўсё пачы наецца”. Культавы некалі бар дагэтуль застаецца дзіўнаваты м месцам. Інтэр'ер цяпераш няга “Тры клінія” вы тры маны ў псэўда-эгіпэцкім сты лі: плітка з наскальны мі малю нкамі, на сьценах маскі, у глы біні залі - імправізаваны алтар. М эбля з мэталу і плясты ку пакры тая “скурамі беш аны х медзьвядзёў” зь ненатуральнага ф утра. Зрэш ты, прыглуш анае сьвятло надае атмасф эры нейкую інты мнасьць і хоць неяк згладж вае інтэр'ерныя траблы.Імідж мэйкеры новага “Тры клінія” - агенцыя “Эскалясты ка” - сьцьвярдж аю ць, ш то ўзяліся за бар усур'ёз. Пры ўсім скепсы се, будзем спадзявацца, ш то сам канцэпт pre party, які дагэтуль ня вельмі папулярны ў М енску, надасьць “Тры клінію ” новага ж ы цьця. Па чацьверках, пятніцах і суботах тут pre party series. Ад 18:00 да 23:00 валяць ды дж эі (таксама пакуль ноў камэнтс, толькі імёны: DJ Yavorski, DJ Mixell, DJ Mitya, DJ Kostofey, DJ Sabina і інш.). Па аўторках і серадах - спарты ўны я трансьляцы і, а ў нядзелю - кінасэансы. Як каж уць “новы я гаспадары ”, “Трыкліній” - прыгож ае месца для прыгож ы х лю дзей”. Пэўны гарант слогану - сэк'ю рыці, для якіх дрэскод і “ноў булз” - сьвятое. Уваход вольны.

Ю ля Папова

15.10.05/ГАЛЕРЭЯ “ПАДЗЕМ КА” АДКРЫ ЦЬЦЁ ВЫ СТАВЫ АЛЯКСЕЯ ХАЦКЕВІЧА (AKA САШ А З САСІР'А)

“Алё, алё! Хутка гэта ўсё скончы цца. Сказалі, пры кладна а восьмай гадзіне”, - ш эпча Хацон у тэлеф он, сіратліва пры туліўш ы ся да паліцы з ды скамі ў “Падземцы ”. Змы цца ён хоча з прэзэнтацы і сваёй жа вы ставы. Адкры цьцё вы ставы коміксаў Аляксея Хацкевіча (Хацона), больш вядомага як удзельніка праекту “Саш а і Сірож а”, не сказаць каб бы ло неф арматны м. Звы чайны м: Хацон даваў інтэрвію для тэлебачаньня, вітаўся зь сябрамі і знаёмы мі, якія завіталі на прэзэнтацы ю, размаўляў з ж урналістамі. Госьці зь цікаўнасьцю разглядалі работы мастака.Хацон мае мастацкую адукацы ю. І карціны піш а, і па баціку вы малёўвае, і на маш ы нцы ш вейнай, таксама, пэўна... Коміксамі зацікавіўся ў 86-м. Езьдзіў за меж ы БССР у краму “Друж ба”, набы ваў там часопіс “Экстры м” з чэскімі коміксамі і праглядаў ад “коркі да коркі”. Поты м сам пачаў маляваць. Так у коміксах і зьявіліся Саш а зь Сірож ам, якія чы мсьці няўлоўна нагадваю ць Сы мсаў. У бліж эйш ы час Хацон хоча паехаць ва Ўкраіну, каб зрабіць сумесны праект з Георгіем Дзяліевы м (М аскі-ш оў) - разам коміксы будуць маляваць. Але гэта пасьля. Пакуль ж а Хацон у “Падземцы ” разьвесіў коміксы ў рамках ды запрасіў гасьцей. Тыя прыйш лі, павінш авалі яго, пахапалі халяўнае бухло ў плясты кавы х чарачках ды разы ш ліся па кучках свае пы таньні вы раш аць.Дарэчы, завітаў на вечары ну абсалю тна ж ы вы і здаровы, аказваецца, паэт Зьміцер Віш нёў (яму, падаецца, поф іг, ш то адбы ваецца ў “Падземцы ” - толькі б прыйсьці). Быў Ф іліп Чмы р (“ДрамЭкстазі”), Аляксандар Пугач з “J-М орс” ды сёй-той зь менскай тусы. Андрэй Савіцкі, “зорка беларускай электроннай музы кі”, здаецца, прыйш оў, каб зьняць якую кралю. Але ж толькі вейкамі, доўгімі аксамітны мі, паляпаў, ды нікога не знайш оў. Напрыканцы пад'ехаў да кантры бутаркі CD, але і там не паш энціла: хацеў “пообщ аться как муж чина с ж енщ иной”, але наты кнуўся на безнадзейнае “Калі чарговы канцэрт? А дзе?” І пайш ла тая адзінота адзначаць свой дзень народзінаў без прыгаж уні...Але галоўны м козы рам вечары ны стаў Васіль Пачы цкі (той, ш то зайцоў у БГ малю е). Ня моцна тры маю чы ся на нагах, ён моцна тры маў гітару. Назьбіраў вакол сябе гледачоў у той ж а канды цы і і давай сьпяваць “Гена, дай мне автогена”. І толькі сьціплы Хацон, зьмяніўш ы свой ары гінальны прыкід на сьціплую сіненькую баечку, стаяў паблізу і са зьбянтэж анай усьмеш кай чакаў заканчэньня банкету. М енш цярплівая кантры бутарка CD канца вечары ны так і не дачакалася, ш чы ра паспачуваўш ы мастаку.

Ю ля Папова

Вечары на, як і папярэджвалі арганізатары, атры малася на дзіва неарды нарная. Дакладней, наогул супярэчы ла ўсім пры нцы пам арганізацы і аналягічны х мерапры емстваў.Заяўлены tuning chill out зь лепш ы мі забацаны мі аўто Беларусі аказаўся міні-паркоўкай сімпотнага “цы віка” і нічога так “Opel̀я”. (Зь якіх гэта часоў, цікава, спойлер зьяўляецца апош няй ступеньню цю нінга?) Трансьліруемую па экранах racing-кінош ку мож на бы ло спакойна пазы ры ць з вуліцы, седзячы ў прагрэты м салёне. А каб патаптаць салат з водкай пад гукі таго ж Bergamo, не абавязкова ірваць ў такую пердзь, як М акаёнка.Калі уж о ёсьць нейкая культурная праграма, ня трэ цягнуць да апош няга, бо народ паддасьць і яму на ўсё наогул накласьці. Каму пакоціць ш оў пад раніцу? Гэта тупа, як стры пты з пасьля сэксу. Карацей, за ш то тут аддаваць кроўны я Br 20.000, было незразумела.Сапраўднаму рэйсьлеру пасьля гэткіх арэлей сумна зробіцца: сэзон так сябе, вечары на - .... А тут яш чэ і бэнзін падараж эў!

---* Hard core version гэтага мерапрыемства чы тайце ў разьдзеле “Ф ідбэк”(старонка 2).

Барыс Нікалайчы к

HALLOWEEN RACING PARTY (ЗАКРЫ ЦЬЦЁ СЭЗОНУ)*БАНКЕТНЫ КОМ ПЛЕКС ЗАВОДА ІМ Я ВАВІЛАВА

28-29.10.05/

ХОЧАШ ПРАЦАВАЦЬ У CD/СТУДЭНЦКАЯ ДУМ КА?глядзi старонку 3

006

CD

007

CD

БАР “ТРЫ КЛІНІЙ” (ВУЛ. К. М АРКСА, 14)

DAILY/18.00-23.00

“Паровозик Солны ш ко вдаль бежит, качается… ” Ж ы вое ўяўленьне кантры бутаркі СD Олі Чэ вы дала цэлы стос асацы яцы яў са ш часьлівага савецкага дзяцінства, як толькі яна ўбачы ла гэты трамвай. “Трамвай жаданьняў” (хто, каму і чаго жадаў - невядома) з удзельнiкамі ф эсту на борце бег i гойдаўся ад Зялёнага Лугу да буды нка лiцэю БДУ.Дзякую чы ці насуперак гэткаму прома, але амаль усе 14 спэктакляў праходзiлi пры анш лягу. Ды i публiка бы ла неф арматная (не такая, канечне, як на спэктаклi Бабкiна, але блізу таго). І поф iг, ш то гіш панцы паказвалi спэктакаль на гіш панскай мове (за ш то iм дзякуй ад ты х, хто яе ня ведае). Затое вялiкi рэспэкт трупе NKSA са Ш вэйцарыi: у іх пастаноўцы “Беласьнеж ка едзе ў М енск” наагул не бы ло нiводнага слова.Нягледзячы на кандаватую назву, больш за ўсё спадабаўся спэктакаль наваполацкага тэатру АРТ “Я хачу ж ы ць!” - пра простага беспрацоўнага, якога задзяўбло ж ы цьцё і які вы раш ы ў зь ім паквітацца. Аднак менавiта тут ж ы цьцё i пачы наецца: да яго прыходзяць усе, каму ня ў лом - прадпры мальнiкi, ф эміністкі, дзеячы культуры, інтэлiгенцыя (куды ж без інтэлігенцы і) - і пачы наю ць прасіць, каб ён памёр за iх iдэю. Сярод пэрлаў спэктаклю - рэплікі рудога, чымсьцi падобнага да маладога Ясенiна “iнтэлiгента” (дарэчы, ён узяў “Лепш ую муж чы нскую ролю ”), накш талт: “Інтэлігенцы я як куры ца: ляцець ня мож а, плысьці таксама, таму сядзіць”.Бальзамам для душ аў, апантаны х настальгіяй па URSS, стаў спэктакаль “Хор” ад тэатру “На ф ілф аку”. Хору савецкіх піянэраў - загрымаваны х у сты лі тэлеперадачы “Калямбур” - паш анцавала вы ступаць у Аўстры йскай амбасадзе. Апош нія загады ды рэктара - падарункаў ня браць, не размаўляць, на пы таньнi не адказваць… І хто б мог падумаць, ш то ў самы адказны момант аднаго маленькага “астапа” літаральна “панясе”.Вядома, усе спэктаклі пабачы ць бы ло немагчы ма, але - сьвятая справа! - я б абавязкова знайш ла час і схадзiла на вы ступ студэнцкага тэатру зь Нiгерыі. Але той банальна не даехаў да “тэатральнага пупа Эўропы”. Па той ж а прычы не не бы ло спэктаклю i з адносна недалёкай Славенii. Ш када iх, бо ўж о даўно б распавядалі сваiм сябрам, якi чысты, прыгож ы i высокакультурны горад М енск.

Оля Чэ

II М ІЖ НАРОДНЫ Ф ЭСТЫ ВАЛЬ “ТЭАТРАЛЬНЫ КУФ АР”

27.09-02.10.05/

Інф армацы ю і запраш эньні на івэнты, вечары нкі, выставы і інш ы я тусы скідайце на studumka@tut.by (тэма: мапа)

М енскія тусоўш чы кі, якія зараз перажы ваю ць кры зы с сярэдняга ўзросту, напэўна, памятаю ць, якім бы ў бар “Тры кліній” напры канцы 90-х - close party для “асаблівы х”. Пасьля месца ператвары лася ў звы чайны барчы к-bull'чы к, дзе наведніка маглі папрасіць наф іг, калі ён зьбіраўся бясплатна зайсьці і вы піць кавы за 10 хвілін да пачатку платнага прагляду ф утболу. Зараз зьявіліся лю дзі, якія хочуць спазы цы янаваць “Тры кліній” як месца, “дзе ўсё пачы наецца”. Культавы некалі бар дагэтуль застаецца дзіўнаваты м месцам. Інтэр'ер цяпераш няга “Тры клінія” вы тры маны ў псэўда-эгіпэцкім сты лі: плітка з наскальны мі малю нкамі, на сьценах маскі, у глы біні залі - імправізаваны алтар. М эбля з мэталу і плясты ку пакры тая “скурамі беш аны х медзьвядзёў” зь ненатуральнага ф утра. Зрэш ты, прыглуш анае сьвятло надае атмасф эры нейкую інты мнасьць і хоць неяк згладж вае інтэр'ерныя траблы.Імідж мэйкеры новага “Тры клінія” - агенцыя “Эскалясты ка” - сьцьвярдж аю ць, ш то ўзяліся за бар усур'ёз. Пры ўсім скепсы се, будзем спадзявацца, ш то сам канцэпт pre party, які дагэтуль ня вельмі папулярны ў М енску, надасьць “Тры клінію ” новага ж ы цьця. Па чацьверках, пятніцах і суботах тут pre party series. Ад 18:00 да 23:00 валяць ды дж эі (таксама пакуль ноў камэнтс, толькі імёны: DJ Yavorski, DJ Mixell, DJ Mitya, DJ Kostofey, DJ Sabina і інш.). Па аўторках і серадах - спарты ўны я трансьляцы і, а ў нядзелю - кінасэансы. Як каж уць “новы я гаспадары ”, “Трыкліній” - прыгож ае месца для прыгож ы х лю дзей”. Пэўны гарант слогану - сэк'ю рыці, для якіх дрэскод і “ноў булз” - сьвятое. Уваход вольны.

Ю ля Папова

15.10.05/ГАЛЕРЭЯ “ПАДЗЕМ КА” АДКРЫ ЦЬЦЁ ВЫ СТАВЫ АЛЯКСЕЯ ХАЦКЕВІЧА (AKA САШ А З САСІР'А)

“Алё, алё! Хутка гэта ўсё скончы цца. Сказалі, пры кладна а восьмай гадзіне”, - ш эпча Хацон у тэлеф он, сіратліва пры туліўш ы ся да паліцы з ды скамі ў “Падземцы ”. Змы цца ён хоча з прэзэнтацы і сваёй жа вы ставы. Адкры цьцё вы ставы коміксаў Аляксея Хацкевіча (Хацона), больш вядомага як удзельніка праекту “Саш а і Сірож а”, не сказаць каб бы ло неф арматны м. Звы чайны м: Хацон даваў інтэрвію для тэлебачаньня, вітаўся зь сябрамі і знаёмы мі, якія завіталі на прэзэнтацы ю, размаўляў з ж урналістамі. Госьці зь цікаўнасьцю разглядалі работы мастака.Хацон мае мастацкую адукацы ю. І карціны піш а, і па баціку вы малёўвае, і на маш ы нцы ш вейнай, таксама, пэўна... Коміксамі зацікавіўся ў 86-м. Езьдзіў за меж ы БССР у краму “Друж ба”, набы ваў там часопіс “Экстры м” з чэскімі коміксамі і праглядаў ад “коркі да коркі”. Поты м сам пачаў маляваць. Так у коміксах і зьявіліся Саш а зь Сірож ам, якія чы мсьці няўлоўна нагадваю ць Сы мсаў. У бліж эйш ы час Хацон хоча паехаць ва Ўкраіну, каб зрабіць сумесны праект з Георгіем Дзяліевы м (М аскі-ш оў) - разам коміксы будуць маляваць. Але гэта пасьля. Пакуль ж а Хацон у “Падземцы ” разьвесіў коміксы ў рамках ды запрасіў гасьцей. Тыя прыйш лі, павінш авалі яго, пахапалі халяўнае бухло ў плясты кавы х чарачках ды разы ш ліся па кучках свае пы таньні вы раш аць.Дарэчы, завітаў на вечары ну абсалю тна ж ы вы і здаровы, аказваецца, паэт Зьміцер Віш нёў (яму, падаецца, поф іг, ш то адбы ваецца ў “Падземцы ” - толькі б прыйсьці). Быў Ф іліп Чмы р (“ДрамЭкстазі”), Аляксандар Пугач з “J-М орс” ды сёй-той зь менскай тусы. Андрэй Савіцкі, “зорка беларускай электроннай музы кі”, здаецца, прыйш оў, каб зьняць якую кралю. Але ж толькі вейкамі, доўгімі аксамітны мі, паляпаў, ды нікога не знайш оў. Напрыканцы пад'ехаў да кантры бутаркі CD, але і там не паш энціла: хацеў “пообщ аться как муж чина с ж енщ иной”, але наты кнуўся на безнадзейнае “Калі чарговы канцэрт? А дзе?” І пайш ла тая адзінота адзначаць свой дзень народзінаў без прыгаж уні...Але галоўны м козы рам вечары ны стаў Васіль Пачы цкі (той, ш то зайцоў у БГ малю е). Ня моцна тры маю чы ся на нагах, ён моцна тры маў гітару. Назьбіраў вакол сябе гледачоў у той ж а канды цы і і давай сьпяваць “Гена, дай мне автогена”. І толькі сьціплы Хацон, зьмяніўш ы свой ары гінальны прыкід на сьціплую сіненькую баечку, стаяў паблізу і са зьбянтэж анай усьмеш кай чакаў заканчэньня банкету. М енш цярплівая кантры бутарка CD канца вечары ны так і не дачакалася, ш чы ра паспачуваўш ы мастаку.

Ю ля Папова

Вечары на, як і папярэджвалі арганізатары, атры малася на дзіва неарды нарная. Дакладней, наогул супярэчы ла ўсім пры нцы пам арганізацы і аналягічны х мерапры емстваў.Заяўлены tuning chill out зь лепш ы мі забацаны мі аўто Беларусі аказаўся міні-паркоўкай сімпотнага “цы віка” і нічога так “Opel̀я”. (Зь якіх гэта часоў, цікава, спойлер зьяўляецца апош няй ступеньню цю нінга?) Трансьліруемую па экранах racing-кінош ку мож на бы ло спакойна пазы ры ць з вуліцы, седзячы ў прагрэты м салёне. А каб патаптаць салат з водкай пад гукі таго ж Bergamo, не абавязкова ірваць ў такую пердзь, як М акаёнка.Калі уж о ёсьць нейкая культурная праграма, ня трэ цягнуць да апош няга, бо народ паддасьць і яму на ўсё наогул накласьці. Каму пакоціць ш оў пад раніцу? Гэта тупа, як стры пты з пасьля сэксу. Карацей, за ш то тут аддаваць кроўны я Br 20.000, было незразумела.Сапраўднаму рэйсьлеру пасьля гэткіх арэлей сумна зробіцца: сэзон так сябе, вечары на - .... А тут яш чэ і бэнзін падараж эў!

---* Hard core version гэтага мерапрыемства чы тайце ў разьдзеле “Ф ідбэк”(старонка 2).

Барыс Нікалайчы к

HALLOWEEN RACING PARTY (ЗАКРЫ ЦЬЦЁ СЭЗОНУ)*БАНКЕТНЫ КОМ ПЛЕКС ЗАВОДА ІМ Я ВАВІЛАВА

28-29.10.05/

ХОЧАШ ПРАЦАВАЦЬ У CD/СТУДЭНЦКАЯ ДУМ КА?глядзi старонку 3

009

CD

008

CD

З ЧАСОЎ ARIZONA DREAM КУСТУРЫ ЦЫ М Ы ВЕДАЕМ: Ж АНЧЫ НА З ГАРМ ОНІКАМ - ГЭТА Ф ЭЕРЫ ЧНА. ВЯДОМ АЯ Ў ТЭАТРАЛЬНЫ Х КОЛАХ СЬВЯТЛАНА БЕНЬ ПРАЦЯГВАЕ СТАВІЦЬ НА ВУШ Ы БАГЕМ У, ЦЯПЕР УЖ О НЯ ТОЛЬКІ ВІЦЕБСКУЮ І ЦЯПЕР УЖ О Ў ЯКАСЬЦІ Ф РОНТВУМ ЭН Ш АНСОН-БЭНДУ “СЕРЕБРЯНАЯ СВАДЬБА”.… КАЛІ Я ЎЖ О ДАЗВАНІЛАСЯ ДА ВІЦЕБСКУ, У ДЫ КТАФ ОНЕ СЕЛІ БАТАРЭЙКІ, І Я ТЭРМ ІНОВА ВЫ ТРЫ БУШ Ы ЛА НАСЬЦЕННЫ ГАДЗІНЬНІК. НЯ ВЕДАЮ , Ш ТО БЫ ЛО НА ІНШ Ы М КАНЦЫ ДРОТУ: СТАЛІНСКАЯ КАМ УНАЛКА, ХАЛАЦІК І ПАПІЛЬЁТКІ ЦІ САЛЁН У СТЫ ЛІ М АДЭРН, БОА І ПАХІТОСКА - БЕНЬЦЫ ПАСУЕ І ТОЕ, І ДРУГОЕ.

“НА ВАШ ЕЙ СОВЕСТИ М ОИ ПРЫ Щ И...”Адкуль зьявілася СС і пры чы м тут “Нагуаль”?“Нагуаль” мае непасрэднае дачы неньне да ўзьнікненьня СС. Лёня Паўлёнак ведаў мяне, мае песьні і прапанаваў паказаць іх у сябе на дні народзінаў год таму. Да таго я іх сьпявала для сяброў - пад гармонік, самы м банды цкім чы нам. Так, уласна, усё і закруцілася: мне пады гралі хлопцы з “Нагуалю ”, пасьля мы вы ліліся ў асобны калекты ў, поты м у нас зьявіўся свой бубнач... Неяк вось так вось.“Серебряная Свадьба” - у чы м вы ш эйш ы сэнс назвы?Назву прапанаваў мастак М аксім Кароль, калі пачуў мае песьні - гэта бы лі пароды і на Надзею Кады ш аву зь ейны м “Золоты м Кольцом”. Па аналёгіі зьявілася словазлучэньне “Серебряная Свадьба”.

“СТОЮ ВОЗЛЕ PATIO PIZZA... НУ КАК ТУТ НЕ САМ ОУБИТЬСЯ...”Ты назы ваеш сваю музы ку пры гарадны м ш ансонам. Пры гарад - якога гораду?Нейкага абстрактнага гораду. М не прыйш ло да галавы менавіта слова “прыгарадны ”, бо я лю блю кнігу Саш ы Сакалова “Ш кола для дурняў”, дзе вельмі ш мат напісана аб прыгарадзе, дачны х пасёлках, электры чках... М не падаецца, наш а музы ка магла б гучаць у прыгараднай піўнусе, у цягніку, на закінуты м леціш чы.СС грае ў электры чках?На ж аль, не. Гэта толькі мая праблема, бо ў мяне ціхі голас, і я не змагла б сьпяваць, перакры кваю чы цягнік. Але нам вельмі спадабалася граць на вуліцы - для мінакоў на “Славянскім базары ”.Рэакцы я публікі важная для цябе?Я чалавек вельмі сарамлівы, і таму залеж у ад рэакцы і публікі. Калі я бачу, ш то на мяне глядзяць па-добраму, мяне пачы нае расьпіраць, я магу ў скокі пусьціцца - тады я ш часьлівая. А калі я бачу напруж анасьць ці насьцярож анасьць, то пачуваю ся скавана і пяю куды сьці ў сябе.

“...Я ПТИЧКА ДЛЯ ВАС, Я ВАС Ж ДУ ЧЕРЕЗ ЧАС У ВХОДА...”Колькі канцэртаў СС ады грала за год існаваньня, і які зь іх ты можаш назваць самы м незвы чайны м?Канцэртаў мы далі больш за 15. А самы мі запамінальны мі бы лі “Ш ансон з чалавечы м тварам” (гл. рубрыку “М АПА”) 8-га кастры чніка і канцэрт у Акадэміі мастацтваў 31 траўня. У БАМ е нам дапамагалі акторы-лялечнікі, якія цудоўна танчы лі і ладзілі невялікія інтэрмэды і. Прыгож ае аф армленьне, сьвятло - гэта бы ло ш оў, вельмі цёплае і вар'яцкае.

Ф ЭЙС НУМ АРУ: СЬВЯТЛАНА БЕНЬ AKA БЕНЬКА

Тэкст: М арыйка М арты севіч

“… ЛЕДЗЬ НЕ ПАБІЛАСЯ З САЛІСТАМ TIGER LILIES”

“..И ПОЛБОБРА, И УНЦИЯ СОВЫ ...”Я вучуся ў БАМ е па спэцы яльнасьці “рэж ы сэр лялечнага тэатру” на пяты м, ды плёмны м курсе. Стаўлю вы пускны спэктакаль у Віцебску - добры, пазы ты ўны спэктакаль пра сабачку Соню для самы х карапузаў.Ты лю біла гуляцца ў лялькі ў дзяцінстве?Ня больш, чым усе дзяўчаты.

“...А ПОСЛЕ ПОЕДУ ПО СИНЕМ У СВЕТУ...”За чаты ры гады, пакуль вучы лася, зрабіла маленькі спэктакаль са сваімі пэдагогамі: мона, дзе я граю адна, са сваім гармонікам, зь лялькамі вож ы ка і коткі. “Хатні вож ы к” - па казцы міцька У. Ш ынкарова. Гэты спэктакаль вельмі важ ны для мяне, я зь ім ш мат вандрую - там толькі я і мой гармонік, я ні да чаго і ні да каго не прывязаная. М інулай зімою мы рабілі батлейку з “Нагуалем”, мы агучвалі яе, а наш ы лялечнікі гралі. І - самы галоўны спэктакаль - “Цуд Сьвятога Антонія” па М этэрлінку. Ён цалкам пабудаваны на электры ф ікацы і: каб зрабіць яго, я навучы лася паяць, пасябравала з электры чнасьцю. Яш чэ здары ўся ш часьлівы вы падак: наш майстар паставіў з рэж ы сэрскай групай цікавы спэктакаль - адвольную імправізацы ю па маты вах “Адвечнай песьні” Янкі Купалы. М ы зь ім усю Эўропу аб'езьдзілі.

“... C'EST L'AMOUR... CALVADOS... BLANC-MANGER...”Ты бы ла ў Ф ранцы і?Не, не бы ла. Ня думаю, ш то гэта прынцы пова. Тады адкуль гэтая ф ранцуская эстэты ка?Калі мне бы ло 16, я пачула ў тэлевізары адну песьню на ф ранцускай мове. Я запомніла гурт, ш мат год гэтую песьню ш укала, але ніяк не магла знайсьці. Таму я стала пісаць песьні, якія б запаўнялі недахоп упадабанай музы кі. Так нарадзілася некалькі маіх перш ы х ф ранцускіх песенек. І вось нарэш це зусім нядаўна я знайш ла той гурт. Гэта бы ў Mano Negra - праект М ану Чаў.

“...ОН СРАВНИЛ БЫ ЕЕ С ПИСТОЛЕТОМ ЗА ХАРАКТЕР И ТОЧНЫ Й ПРИЦЕЛ...”У водгуку на канцэрт “Ш ансон з чалавечы м тварам” мастак Андрэй Пакроўскі сказаў, ш то “Серебряная Свадьба” - гэта Tiger Lilies, толькі больш гаты чная, а Бенька - гэта Умка, толькі з гармонікам. З кім цябе яш чэ параўноўвалі?М яне заўсёды з кім-небудзь параўноўваю ць. Гэта вельмі кранальна. Каж уць, ш то я - гэта Надзея Кады ш ава, толькі ў мяне грудзі менш ы я. Альбо ш то я - Эды т Піяф , толькі ў мяне голас горш ы. А бабуля каж а, ш то я - "нейкі чорт". А адзін хлопчы к сказаў, ш то я падобная да Чы рвонага Капялю ш ы ка з кіно. А насамрэч я падобная да ф ранцускага бульдога. Яны сур'ёзныя, невялічкія і цеш аць вока. А гэты х Tiger Lilies я вельмі добра ведаю. М ы вы ступалі летам 2004 году на тэатральны м ф эсты валі ў Патсдаме, дзе яны паказвалі свой праект. Я ледзь не пабілася з салістам. Ён там таптаў ляльку на сцэне. Я стала кры чаць з залі: "Казёл!", а ён мне: "Ф акін гіпі". Я раззлавалася, таму ш то я ня гіпі, і вельмі лю блю палупцавацца з кім-небудзь. Пасьля канцэрту я пады ш ла і сказала на кепскай ангельскай, ш то наагул я граю на гармоніку, але ў дадзены момант магу зламаць яму нос. А ён заўсьміхаўся. Карацей, мы разьвіталіся па-сяброўску.

“...Я ЧУТКАЯ, А ТЫ КАКОЙ-ТО ПРАГМ АТИЧНЫ Й...”Ш то робіць СС, каб раскруціцца?Я нічога ня цямлю ў ш оўбізе, нават у яго альтэрнаты ўны м вары янце. І не ўяўляю, як гэта мож на зрабіць. М аксы мум, чаго я хацела б па ж ы цьці - гэта граць, сьпяваць... І павандраваць з гэтай музы кай. Таму мы прадастаўляем сваё прома ў розны я гарады і клю бы. У нас толькі нядаўна зьявіўся студы йны запіс чаты рох песень, яго і будзем распаўсю дж ваць сярод зацікаўлены х.

“...ОНА В ТРУСИКАХ КРАСНЫ Х СИДЕЛА...”Наконт твайго сцэнічнага вобразу. Ты насамрэч вы ступаеш у чы рвоны х майтках?Так, абавязкова. У мяне ёсьць адмы словы я чы рвоныя майткі ў белы гарош ак. Яны абсалю тна гранды ёзны я. М не іх прывезла з Бэрліну рэж ы сэрка Аляксандра Пацэй, якая, пабачы ўш ы іх, зразумела, ш то яны для мяне. Я апранула іх і больш бязь іх не вы ступаю.А ўсё інш ае?Усё сабралося само па сабе. Знаёмая ды зайнэрка прэзэнтавала коф тачку са сваёй калекцы і - з каўнеры кам у гарош ак і чы рвонымі рукаўчы камі. Капялю ш такі, бо я лю блю ўсё напалеонаўскае і заўсёды насіла капелю ш ы а-ля Банапарт. Я вы йш ла на сцэну ў ты м, у чы м мне бы ло камф ортна. І дагэтуль вы ходж у.“Пальто из ваты ”, пра якое ты сьпяваеш, таксама існуе?У мяне бы ла бабульчы на плю ш авая ватоўка. Я хадзіла ў ёй узімку, калі мне бы ло 16, і мяне прымалі за вясковага ж ы хара. М яне нават аш укалі цы ганы - адабралі залаты я завуш ніцы: я бы ла ярка вы раж аны м сялянскім дзіцёнкам.Акторка, рэжы сэрка, паэтка, сьпявачка. Бенька - праф эсійная хто?Я яш чэ ніхто не праф эсійная, бо нічы м не зарабляю грош ай. Пакуль я нейкі нязьдзейсьнены балван. І як, падабаецца? Не, не падабаецца. Я хачу бы ць багатай і тоўстай.

Ш ТО БУХАЮ ЦЬ СС?Падчас вы ступу на “Ш ансоне з чалавечы м тварам” музы кі СС чэрпалі натхненьне ў пляш ачках, куды бы ла наліта загадкавая цёмная вадкасьць.Бенька: “У бутэльках бы ў эліксір з пры смакам чарнасьліву. Гэта настойка, якую вы датна вары ць мая бабуля-ф ранцужанка”.

009

CD

008

CD

З ЧАСОЎ ARIZONA DREAM КУСТУРЫ ЦЫ М Ы ВЕДАЕМ: Ж АНЧЫ НА З ГАРМ ОНІКАМ - ГЭТА Ф ЭЕРЫ ЧНА. ВЯДОМ АЯ Ў ТЭАТРАЛЬНЫ Х КОЛАХ СЬВЯТЛАНА БЕНЬ ПРАЦЯГВАЕ СТАВІЦЬ НА ВУШ Ы БАГЕМ У, ЦЯПЕР УЖ О НЯ ТОЛЬКІ ВІЦЕБСКУЮ І ЦЯПЕР УЖ О Ў ЯКАСЬЦІ Ф РОНТВУМ ЭН Ш АНСОН-БЭНДУ “СЕРЕБРЯНАЯ СВАДЬБА”.… КАЛІ Я ЎЖ О ДАЗВАНІЛАСЯ ДА ВІЦЕБСКУ, У ДЫ КТАФ ОНЕ СЕЛІ БАТАРЭЙКІ, І Я ТЭРМ ІНОВА ВЫ ТРЫ БУШ Ы ЛА НАСЬЦЕННЫ ГАДЗІНЬНІК. НЯ ВЕДАЮ , Ш ТО БЫ ЛО НА ІНШ Ы М КАНЦЫ ДРОТУ: СТАЛІНСКАЯ КАМ УНАЛКА, ХАЛАЦІК І ПАПІЛЬЁТКІ ЦІ САЛЁН У СТЫ ЛІ М АДЭРН, БОА І ПАХІТОСКА - БЕНЬЦЫ ПАСУЕ І ТОЕ, І ДРУГОЕ.

“НА ВАШ ЕЙ СОВЕСТИ М ОИ ПРЫ Щ И...”Адкуль зьявілася СС і пры чы м тут “Нагуаль”?“Нагуаль” мае непасрэднае дачы неньне да ўзьнікненьня СС. Лёня Паўлёнак ведаў мяне, мае песьні і прапанаваў паказаць іх у сябе на дні народзінаў год таму. Да таго я іх сьпявала для сяброў - пад гармонік, самы м банды цкім чы нам. Так, уласна, усё і закруцілася: мне пады гралі хлопцы з “Нагуалю ”, пасьля мы вы ліліся ў асобны калекты ў, поты м у нас зьявіўся свой бубнач... Неяк вось так вось.“Серебряная Свадьба” - у чы м вы ш эйш ы сэнс назвы?Назву прапанаваў мастак М аксім Кароль, калі пачуў мае песьні - гэта бы лі пароды і на Надзею Кады ш аву зь ейны м “Золоты м Кольцом”. Па аналёгіі зьявілася словазлучэньне “Серебряная Свадьба”.

“СТОЮ ВОЗЛЕ PATIO PIZZA... НУ КАК ТУТ НЕ САМ ОУБИТЬСЯ...”Ты назы ваеш сваю музы ку пры гарадны м ш ансонам. Пры гарад - якога гораду?Нейкага абстрактнага гораду. М не прыйш ло да галавы менавіта слова “прыгарадны ”, бо я лю блю кнігу Саш ы Сакалова “Ш кола для дурняў”, дзе вельмі ш мат напісана аб прыгарадзе, дачны х пасёлках, электры чках... М не падаецца, наш а музы ка магла б гучаць у прыгараднай піўнусе, у цягніку, на закінуты м леціш чы.СС грае ў электры чках?На ж аль, не. Гэта толькі мая праблема, бо ў мяне ціхі голас, і я не змагла б сьпяваць, перакры кваю чы цягнік. Але нам вельмі спадабалася граць на вуліцы - для мінакоў на “Славянскім базары ”.Рэакцы я публікі важная для цябе?Я чалавек вельмі сарамлівы, і таму залеж у ад рэакцы і публікі. Калі я бачу, ш то на мяне глядзяць па-добраму, мяне пачы нае расьпіраць, я магу ў скокі пусьціцца - тады я ш часьлівая. А калі я бачу напруж анасьць ці насьцярож анасьць, то пачуваю ся скавана і пяю куды сьці ў сябе.

“...Я ПТИЧКА ДЛЯ ВАС, Я ВАС Ж ДУ ЧЕРЕЗ ЧАС У ВХОДА...”Колькі канцэртаў СС ады грала за год існаваньня, і які зь іх ты можаш назваць самы м незвы чайны м?Канцэртаў мы далі больш за 15. А самы мі запамінальны мі бы лі “Ш ансон з чалавечы м тварам” (гл. рубрыку “М АПА”) 8-га кастры чніка і канцэрт у Акадэміі мастацтваў 31 траўня. У БАМ е нам дапамагалі акторы-лялечнікі, якія цудоўна танчы лі і ладзілі невялікія інтэрмэды і. Прыгож ае аф армленьне, сьвятло - гэта бы ло ш оў, вельмі цёплае і вар'яцкае.

Ф ЭЙС НУМ АРУ: СЬВЯТЛАНА БЕНЬ AKA БЕНЬКА

Тэкст: М арыйка М арты севіч

“… ЛЕДЗЬ НЕ ПАБІЛАСЯ З САЛІСТАМ TIGER LILIES”

“..И ПОЛБОБРА, И УНЦИЯ СОВЫ ...”Я вучуся ў БАМ е па спэцы яльнасьці “рэж ы сэр лялечнага тэатру” на пяты м, ды плёмны м курсе. Стаўлю вы пускны спэктакаль у Віцебску - добры, пазы ты ўны спэктакаль пра сабачку Соню для самы х карапузаў.Ты лю біла гуляцца ў лялькі ў дзяцінстве?Ня больш, чым усе дзяўчаты.

“...А ПОСЛЕ ПОЕДУ ПО СИНЕМ У СВЕТУ...”За чаты ры гады, пакуль вучы лася, зрабіла маленькі спэктакаль са сваімі пэдагогамі: мона, дзе я граю адна, са сваім гармонікам, зь лялькамі вож ы ка і коткі. “Хатні вож ы к” - па казцы міцька У. Ш ынкарова. Гэты спэктакаль вельмі важ ны для мяне, я зь ім ш мат вандрую - там толькі я і мой гармонік, я ні да чаго і ні да каго не прывязаная. М інулай зімою мы рабілі батлейку з “Нагуалем”, мы агучвалі яе, а наш ы лялечнікі гралі. І - самы галоўны спэктакаль - “Цуд Сьвятога Антонія” па М этэрлінку. Ён цалкам пабудаваны на электры ф ікацы і: каб зрабіць яго, я навучы лася паяць, пасябравала з электры чнасьцю. Яш чэ здары ўся ш часьлівы вы падак: наш майстар паставіў з рэж ы сэрскай групай цікавы спэктакаль - адвольную імправізацы ю па маты вах “Адвечнай песьні” Янкі Купалы. М ы зь ім усю Эўропу аб'езьдзілі.

“... C'EST L'AMOUR... CALVADOS... BLANC-MANGER...”Ты бы ла ў Ф ранцы і?Не, не бы ла. Ня думаю, ш то гэта прынцы пова. Тады адкуль гэтая ф ранцуская эстэты ка?Калі мне бы ло 16, я пачула ў тэлевізары адну песьню на ф ранцускай мове. Я запомніла гурт, ш мат год гэтую песьню ш укала, але ніяк не магла знайсьці. Таму я стала пісаць песьні, якія б запаўнялі недахоп упадабанай музы кі. Так нарадзілася некалькі маіх перш ы х ф ранцускіх песенек. І вось нарэш це зусім нядаўна я знайш ла той гурт. Гэта бы ў Mano Negra - праект М ану Чаў.

“...ОН СРАВНИЛ БЫ ЕЕ С ПИСТОЛЕТОМ ЗА ХАРАКТЕР И ТОЧНЫ Й ПРИЦЕЛ...”У водгуку на канцэрт “Ш ансон з чалавечы м тварам” мастак Андрэй Пакроўскі сказаў, ш то “Серебряная Свадьба” - гэта Tiger Lilies, толькі больш гаты чная, а Бенька - гэта Умка, толькі з гармонікам. З кім цябе яш чэ параўноўвалі?М яне заўсёды з кім-небудзь параўноўваю ць. Гэта вельмі кранальна. Каж уць, ш то я - гэта Надзея Кады ш ава, толькі ў мяне грудзі менш ы я. Альбо ш то я - Эды т Піяф , толькі ў мяне голас горш ы. А бабуля каж а, ш то я - "нейкі чорт". А адзін хлопчы к сказаў, ш то я падобная да Чы рвонага Капялю ш ы ка з кіно. А насамрэч я падобная да ф ранцускага бульдога. Яны сур'ёзныя, невялічкія і цеш аць вока. А гэты х Tiger Lilies я вельмі добра ведаю. М ы вы ступалі летам 2004 году на тэатральны м ф эсты валі ў Патсдаме, дзе яны паказвалі свой праект. Я ледзь не пабілася з салістам. Ён там таптаў ляльку на сцэне. Я стала кры чаць з залі: "Казёл!", а ён мне: "Ф акін гіпі". Я раззлавалася, таму ш то я ня гіпі, і вельмі лю блю палупцавацца з кім-небудзь. Пасьля канцэрту я пады ш ла і сказала на кепскай ангельскай, ш то наагул я граю на гармоніку, але ў дадзены момант магу зламаць яму нос. А ён заўсьміхаўся. Карацей, мы разьвіталіся па-сяброўску.

“...Я ЧУТКАЯ, А ТЫ КАКОЙ-ТО ПРАГМ АТИЧНЫ Й...”Ш то робіць СС, каб раскруціцца?Я нічога ня цямлю ў ш оўбізе, нават у яго альтэрнаты ўны м вары янце. І не ўяўляю, як гэта мож на зрабіць. М аксы мум, чаго я хацела б па ж ы цьці - гэта граць, сьпяваць... І павандраваць з гэтай музы кай. Таму мы прадастаўляем сваё прома ў розны я гарады і клю бы. У нас толькі нядаўна зьявіўся студы йны запіс чаты рох песень, яго і будзем распаўсю дж ваць сярод зацікаўлены х.

“...ОНА В ТРУСИКАХ КРАСНЫ Х СИДЕЛА...”Наконт твайго сцэнічнага вобразу. Ты насамрэч вы ступаеш у чы рвоны х майтках?Так, абавязкова. У мяне ёсьць адмы словы я чы рвоныя майткі ў белы гарош ак. Яны абсалю тна гранды ёзны я. М не іх прывезла з Бэрліну рэж ы сэрка Аляксандра Пацэй, якая, пабачы ўш ы іх, зразумела, ш то яны для мяне. Я апранула іх і больш бязь іх не вы ступаю.А ўсё інш ае?Усё сабралося само па сабе. Знаёмая ды зайнэрка прэзэнтавала коф тачку са сваёй калекцы і - з каўнеры кам у гарош ак і чы рвонымі рукаўчы камі. Капялю ш такі, бо я лю блю ўсё напалеонаўскае і заўсёды насіла капелю ш ы а-ля Банапарт. Я вы йш ла на сцэну ў ты м, у чы м мне бы ло камф ортна. І дагэтуль вы ходж у.“Пальто из ваты ”, пра якое ты сьпяваеш, таксама існуе?У мяне бы ла бабульчы на плю ш авая ватоўка. Я хадзіла ў ёй узімку, калі мне бы ло 16, і мяне прымалі за вясковага ж ы хара. М яне нават аш укалі цы ганы - адабралі залаты я завуш ніцы: я бы ла ярка вы раж аны м сялянскім дзіцёнкам.Акторка, рэжы сэрка, паэтка, сьпявачка. Бенька - праф эсійная хто?Я яш чэ ніхто не праф эсійная, бо нічы м не зарабляю грош ай. Пакуль я нейкі нязьдзейсьнены балван. І як, падабаецца? Не, не падабаецца. Я хачу бы ць багатай і тоўстай.

Ш ТО БУХАЮ ЦЬ СС?Падчас вы ступу на “Ш ансоне з чалавечы м тварам” музы кі СС чэрпалі натхненьне ў пляш ачках, куды бы ла наліта загадкавая цёмная вадкасьць.Бенька: “У бутэльках бы ў эліксір з пры смакам чарнасьліву. Гэта настойка, якую вы датна вары ць мая бабуля-ф ранцужанка”.

011

CD

010

CD

мод-аглядальнік:ТАНЯ КЕЛЬЛІ

ZARA КАМ УНІЗМ У Замест чорны х пакетаў з надпісам “Хуга Бос” прасунуты я беларусы ўсё часьцей цягаю ць свае клункі ў беленькіх зь дзьвю ма чы рвоны мі літаркамі H&M пакеціках. М одны ф аст-ф уд, якім суайчы ньнікі ня могуць наесьціся ў замежны х ш оп-каманды роўках, матэры ялізаваўся ў М енску ня толькі ў полістэроідзе. Ш вэдзкая карпарацы я Hennes&Mauritz, а разам зь ёй гіш панская ZARA, пазыцы яную цца як “хуткая” і танная мода - ідэальная для нас камбінацы я. Асноўны напрамак іх распрацовак - lifestyle: адзеньне на ўсе вы падкі ж ы цьця розны х сты ляў.Самой не аднойчы даводзілася задавацца пы таньнем: чым крамы гэты х марак мяне “бяруць”? І лю бы каляпаўналетні беларус, ш то дарваўся да якой-небудзь “заграніцы ”, адкаж а на пы таньне проста: прасторным сьветлы м геш эф там, даверху набіты м ш моткамі з прыкметамі апош ніх поды ю мны х трэндаў па (увага!) сапраўды дасягальны х кош тах. Толькі дагэтуль не зусім зразумела: ганары цца нам набы ты м багацьцем перед непрасунуты мі сябрамі ці сьпярш а адрэзаць ярлы к з надпісам “мэйд ін Бангладэш ” ды вы кінуць чэк? Бо ў мазгу наш ага чалавека навечна ўсталяваўся стэрэаты п: модна = дорага = крута. Блін, ну не бы вае моднае такім танным ! А сапраўды, дзе нас кідае H&M з кампаніяй? Да словаў “модна” і “хутка” прэтэнзіяў бы ць ня мож а. У крамах новы я мадэлі апы наю цца такім чы нам: на куцю рных паказах у Эўропе сядзяць у перш ы м ш эрагу некалькі чалавек і ліхаманкава занатоўваю ць вары янты мадэляў, якія ім спадабаліся. Поты м, ледзь дачакаўш ы ся перапы нку, ляцяць адпраўляць ф акс у цэнтральны оф іс роднай кампаніі. Канструктары ў той ж а дзень праектую ць новы я мадэлі, і празь якія тры ты дні новая калекцы я апы наецца ў крамах - у ф армаце ад М да XXL*. Суадносіны хуткасьці і якасьці - справа больш складаная. ZARA, дзе сярэдні кош т адной пакупкі - 80 бэ, выкары стоўвае надомную працу італьянцаў. М адэлі звы чайна адш ы ваю цца невялікімі парты ямі - атрымліваецца нават “эксклю зіў”. Асарты мэнт ва ўсіх крамах абнаўляецца два разы на ты дзень, таму ў ZARA няма вы даткаў на склады, усё імгненна падвозяць і разьбіраю ць.Таньнейш ы H&M падтрымлівае вы творцаў Кітая, Баўгары і і да т.п. Галоўнае адрозьненьне ад дараж эйш ы х брэндаў кш талту Mango - якасьць самой тканіны. Але тут наш спаж ы вец замеж нікам не тавары ш. М ая нямецкая сяброўка каж а: “Гэта ш моткі на адзін сэзон, практы чна пару разоў апрануў і вы кінуў!” Пагадзіцца зь ёй не магу, бо сама нічога вы кідаць не сьпяш аю ся. Проста падчас набы цьця трэба ня толькі радасна зірнуць на кош т, але і на працэнт сы нтэты кі. І прыкінуць, як будзе вы глядаць акры лавы ш вэдар праз год.Дарэчы, апранацца ў H&M, калі ж ы веш, напрыклад, у Нямеччы не - тое самае, ш то ў нас на Ж данах ці ў “Імпульсе”: “блізьняты ” па ўсім горадзе гарантаваны я. І пакуль наш ы тонамі закупляю цца H&M у Варш аве, Бэрліне ці Стакгольме, эўрапэоіды купляю ць меней і ў розны х крамах. Але каж уць, хутка і наш а халяўная “эксклю зіўнасьць” накры ецца. У Расеі ўж о ёсьць некалькі крамаў ZARA, і вядуцца перамовы аб ф ранчайзы нгу з Hennes&Mouritz... ---* А вось гэтага H&M не дараваў Карл Лягерф эльд, які супрацоўнічаў зь ф ірмай у 2004 годзе. Ня вы тры мала сэрца мастака: я, маўляў, ствараў рэчы для “вы танчаны х і худы х лю дзей”, а іх наш тампавалі да 56 памеру.

Глэм-дасье

MARC JACOBS / М АРК ДЖ ЭЙКАБС (і ніякіх “якабсаў”!)З 1996 - разам з партнэрам Робэртам Даф і прадае частку акцы яў уласнай Marc Jacobs Holding Company кампаніі Louis Vuitton і пачы нае працаваць на апош ню ю ў якасьці галоўнага ды зайнэра. Наствараў столькі, ш то трапіў на спэц-“алею славы ” краўцоў і стаў героем кнігі. Упарта адмаўляецца пры ладжвацца да тэндэнцы і “спраш чэньня” моды.СТЫ ЛЬ - інтэлектуальная раскош а Нью-Ёрку: “М ода ніколі не бы ла прызначана для вы раш эньня сусьветны х праблемаў”. М ож а таму, каб купіць пару ботаў зь яго апош няй калекцы і, сярэдняму вы кладчы ку беларускай ВНУ трэба працаваць 2 месяцы...Ф ЭЙСЫ ЛЭЙБЛУ - Саф ія Копала, Ліза М ары я Прэсьлі; найбольш вядомая - Вайнона Райдэр. Апош няя пару гадоў таму з ш умам скрала з унівэрмагу “Сакс” пару ш вэдраў “ад Дж эйкабса”, вось той і вы раш ы ў скары стацца халяўны м PR. КУЛЬТАВЫ Я ТВОРЫ - вельмі дарагі абутак і сумкі (прадметы калекцы і і зайздрасьці).СУЧАСНЫ Я НАПРАМ КІ РАЗЬВІЦЬЦЯ - ш ыкоўны я аксэсуары. М енавіта за ды зайн такіх вось дробны х прыбамбасаў ён трэці раз атры маў гэты м летам узнагароду Council of Fashion Designers of America; pret-a-porter, дызайн рэчаў для інтэр'еру, дзіцячая лінія “Little Marc” (адна ш моціна каш туе ад 400 бэ - на такім ф оне і Tom Tailor “Сьвітанкам” вы глядае).

“М АРКО”, АБУТКОВАЕ ПРАДПРЫ ЕМ СТВА, Г. ВІЦЕБСК“Крупнейш ее и отлаженно работаю щ ее обувное предприятие Республики Беларусь”, “мы робім абутак цікавы м і жаданы м для розны х узроставы х і сацы яльны х групаў” (цы таты з сайту кампаніі). 1993 - год стварэньня прадпры емства.СТЫ ЛЬ - камф орт і зручнасьць, “спалучэньне доўгага часу эксплёатацы і са зьнеш няй прывабнасьцю ” (?) і нізкім кош там. А ш то, бяруць і хваляць. Такі вары янт H&M “ад белабутку”: танны перапеў апош ніх тэндэнцы яў.СУЧАСНЫ Я НАПРАМ КІ РАЗЬВІЦЬЦЯ - у 2000 годзе засвоены “новы я мэтады поліўры танавы х кампазы цы яў”, а зь 2002 запуш чана лінія хатняга абутку (так-так, звычайны х “тапачак”). Карацей, босы мі не памрэм...

Трэндзец!

“М ОШ ЧНАЯ” РЭКЛЯМ АЗ усіх рэклямны х плякатаў у Беларусі пасьміхаю цца 100 % беларускія ф эйсы і радую ць мінакоў чы есьці брудны я жмені са збожжам. Але апы наецца, ш то слоган “Рэкляма для / пра звы чайны народ” актуалізаваўся ня толькі ў нас... Як заўсёды, захад патаемна паглядае ў наш бок. Брытанскія навукоўцы правялі экспэры мэнт: узялі два плякаты з рэклямай гелю для душ у. На адны м бы ла звы чайная “веш алка” 90-60-90, на другім - такая ж звы чайная “ж энш чы нка з вуліцы ”. Высьветлілася, ш то куды лепш патэнцы йны я пакупнікі рэагую ць на “натурпрадукт”: і дамам пра ўласны я заганы не нагадвае, і муж ы кам ёсьць на ш то паглядзець. Вось і ш ампуні Dove апош нім часам прадстаўляю ць вы клю чна сівы я бабулькі ды паўнаваты я руды я ж анчы ны. Тым часам ты сячу разоў памянёны ў гэтай рубрыцы H&M адмовіўся ад паслугаў багемнай Кейт М ос пасьля таго, як тую напачатку верасьня застукалі за ўж ы ваньнем параш ку, “які нагадвае какаін”. І толькі некаторыя самотны я ры цары глямуру адваж ваю цца на “рэбрэнды нг наадварот”. Кампанія MANGO выраш ы ла пазбавіцца імідж у моладзевага брэнду і запрасіла Кляўды ю Ш ы ф эр зь яе ф лёрам “усім вядомай зоркі поды ю му” стаць увасабленьнем іх новага канцэпту - “паболей элітарнасьці!” Атры малася даволі прыстойна (прынамсі, рукі ў яе чы сты я, я глядзела).

WRANGLER BY.Гэта ў паліты цы Ўкраіна зь Беларусьсю гы рчаць адна на адну. А перад такім культам, як “джы нсы ”, усе роўны я. Даказаць гэта ўзялася кампанія Wrangler са сваёй калекцы яй муж чы нскага дэніму Wrangler B.Y. (ад “blue & yellow”). Усё там “ж овто-блакітне” - і спалучэньне клясы чнай блакітнай тканіны з падкладкай кіш эняў, і абмётка па краях, і новая вары яцы я лэйблу (каб больш кідкі бы ў).

ДА-РЭЧЫ

011

CD

010

CD

мод-аглядальнік:ТАНЯ КЕЛЬЛІ

ZARA КАМ УНІЗМ У Замест чорны х пакетаў з надпісам “Хуга Бос” прасунуты я беларусы ўсё часьцей цягаю ць свае клункі ў беленькіх зь дзьвю ма чы рвоны мі літаркамі H&M пакеціках. М одны ф аст-ф уд, якім суайчы ньнікі ня могуць наесьціся ў замежны х ш оп-каманды роўках, матэры ялізаваўся ў М енску ня толькі ў полістэроідзе. Ш вэдзкая карпарацы я Hennes&Mauritz, а разам зь ёй гіш панская ZARA, пазыцы яную цца як “хуткая” і танная мода - ідэальная для нас камбінацы я. Асноўны напрамак іх распрацовак - lifestyle: адзеньне на ўсе вы падкі ж ы цьця розны х сты ляў.Самой не аднойчы даводзілася задавацца пы таньнем: чым крамы гэты х марак мяне “бяруць”? І лю бы каляпаўналетні беларус, ш то дарваўся да якой-небудзь “заграніцы ”, адкаж а на пы таньне проста: прасторным сьветлы м геш эф там, даверху набіты м ш моткамі з прыкметамі апош ніх поды ю мны х трэндаў па (увага!) сапраўды дасягальны х кош тах. Толькі дагэтуль не зусім зразумела: ганары цца нам набы ты м багацьцем перед непрасунуты мі сябрамі ці сьпярш а адрэзаць ярлы к з надпісам “мэйд ін Бангладэш ” ды вы кінуць чэк? Бо ў мазгу наш ага чалавека навечна ўсталяваўся стэрэаты п: модна = дорага = крута. Блін, ну не бы вае моднае такім танным ! А сапраўды, дзе нас кідае H&M з кампаніяй? Да словаў “модна” і “хутка” прэтэнзіяў бы ць ня мож а. У крамах новы я мадэлі апы наю цца такім чы нам: на куцю рных паказах у Эўропе сядзяць у перш ы м ш эрагу некалькі чалавек і ліхаманкава занатоўваю ць вары янты мадэляў, якія ім спадабаліся. Поты м, ледзь дачакаўш ы ся перапы нку, ляцяць адпраўляць ф акс у цэнтральны оф іс роднай кампаніі. Канструктары ў той ж а дзень праектую ць новы я мадэлі, і празь якія тры ты дні новая калекцы я апы наецца ў крамах - у ф армаце ад М да XXL*. Суадносіны хуткасьці і якасьці - справа больш складаная. ZARA, дзе сярэдні кош т адной пакупкі - 80 бэ, выкары стоўвае надомную працу італьянцаў. М адэлі звы чайна адш ы ваю цца невялікімі парты ямі - атрымліваецца нават “эксклю зіў”. Асарты мэнт ва ўсіх крамах абнаўляецца два разы на ты дзень, таму ў ZARA няма вы даткаў на склады, усё імгненна падвозяць і разьбіраю ць.Таньнейш ы H&M падтрымлівае вы творцаў Кітая, Баўгары і і да т.п. Галоўнае адрозьненьне ад дараж эйш ы х брэндаў кш талту Mango - якасьць самой тканіны. Але тут наш спаж ы вец замеж нікам не тавары ш. М ая нямецкая сяброўка каж а: “Гэта ш моткі на адзін сэзон, практы чна пару разоў апрануў і вы кінуў!” Пагадзіцца зь ёй не магу, бо сама нічога вы кідаць не сьпяш аю ся. Проста падчас набы цьця трэба ня толькі радасна зірнуць на кош т, але і на працэнт сы нтэты кі. І прыкінуць, як будзе вы глядаць акры лавы ш вэдар праз год.Дарэчы, апранацца ў H&M, калі ж ы веш, напрыклад, у Нямеччы не - тое самае, ш то ў нас на Ж данах ці ў “Імпульсе”: “блізьняты ” па ўсім горадзе гарантаваны я. І пакуль наш ы тонамі закупляю цца H&M у Варш аве, Бэрліне ці Стакгольме, эўрапэоіды купляю ць меней і ў розны х крамах. Але каж уць, хутка і наш а халяўная “эксклю зіўнасьць” накры ецца. У Расеі ўж о ёсьць некалькі крамаў ZARA, і вядуцца перамовы аб ф ранчайзы нгу з Hennes&Mouritz... ---* А вось гэтага H&M не дараваў Карл Лягерф эльд, які супрацоўнічаў зь ф ірмай у 2004 годзе. Ня вы тры мала сэрца мастака: я, маўляў, ствараў рэчы для “вы танчаны х і худы х лю дзей”, а іх наш тампавалі да 56 памеру.

Глэм-дасье

MARC JACOBS / М АРК ДЖ ЭЙКАБС (і ніякіх “якабсаў”!)З 1996 - разам з партнэрам Робэртам Даф і прадае частку акцы яў уласнай Marc Jacobs Holding Company кампаніі Louis Vuitton і пачы нае працаваць на апош ню ю ў якасьці галоўнага ды зайнэра. Наствараў столькі, ш то трапіў на спэц-“алею славы ” краўцоў і стаў героем кнігі. Упарта адмаўляецца пры ладжвацца да тэндэнцы і “спраш чэньня” моды.СТЫ ЛЬ - інтэлектуальная раскош а Нью-Ёрку: “М ода ніколі не бы ла прызначана для вы раш эньня сусьветны х праблемаў”. М ож а таму, каб купіць пару ботаў зь яго апош няй калекцы і, сярэдняму вы кладчы ку беларускай ВНУ трэба працаваць 2 месяцы...Ф ЭЙСЫ ЛЭЙБЛУ - Саф ія Копала, Ліза М ары я Прэсьлі; найбольш вядомая - Вайнона Райдэр. Апош няя пару гадоў таму з ш умам скрала з унівэрмагу “Сакс” пару ш вэдраў “ад Дж эйкабса”, вось той і вы раш ы ў скары стацца халяўны м PR. КУЛЬТАВЫ Я ТВОРЫ - вельмі дарагі абутак і сумкі (прадметы калекцы і і зайздрасьці).СУЧАСНЫ Я НАПРАМ КІ РАЗЬВІЦЬЦЯ - ш ыкоўны я аксэсуары. М енавіта за ды зайн такіх вось дробны х прыбамбасаў ён трэці раз атры маў гэты м летам узнагароду Council of Fashion Designers of America; pret-a-porter, дызайн рэчаў для інтэр'еру, дзіцячая лінія “Little Marc” (адна ш моціна каш туе ад 400 бэ - на такім ф оне і Tom Tailor “Сьвітанкам” вы глядае).

“М АРКО”, АБУТКОВАЕ ПРАДПРЫ ЕМ СТВА, Г. ВІЦЕБСК“Крупнейш ее и отлаженно работаю щ ее обувное предприятие Республики Беларусь”, “мы робім абутак цікавы м і жаданы м для розны х узроставы х і сацы яльны х групаў” (цы таты з сайту кампаніі). 1993 - год стварэньня прадпры емства.СТЫ ЛЬ - камф орт і зручнасьць, “спалучэньне доўгага часу эксплёатацы і са зьнеш няй прывабнасьцю ” (?) і нізкім кош там. А ш то, бяруць і хваляць. Такі вары янт H&M “ад белабутку”: танны перапеў апош ніх тэндэнцы яў.СУЧАСНЫ Я НАПРАМ КІ РАЗЬВІЦЬЦЯ - у 2000 годзе засвоены “новы я мэтады поліўры танавы х кампазы цы яў”, а зь 2002 запуш чана лінія хатняга абутку (так-так, звычайны х “тапачак”). Карацей, босы мі не памрэм...

Трэндзец!

“М ОШ ЧНАЯ” РЭКЛЯМ АЗ усіх рэклямны х плякатаў у Беларусі пасьміхаю цца 100 % беларускія ф эйсы і радую ць мінакоў чы есьці брудны я жмені са збожжам. Але апы наецца, ш то слоган “Рэкляма для / пра звы чайны народ” актуалізаваўся ня толькі ў нас... Як заўсёды, захад патаемна паглядае ў наш бок. Брытанскія навукоўцы правялі экспэры мэнт: узялі два плякаты з рэклямай гелю для душ у. На адны м бы ла звы чайная “веш алка” 90-60-90, на другім - такая ж звы чайная “ж энш чы нка з вуліцы ”. Высьветлілася, ш то куды лепш патэнцы йны я пакупнікі рэагую ць на “натурпрадукт”: і дамам пра ўласны я заганы не нагадвае, і муж ы кам ёсьць на ш то паглядзець. Вось і ш ампуні Dove апош нім часам прадстаўляю ць вы клю чна сівы я бабулькі ды паўнаваты я руды я ж анчы ны. Тым часам ты сячу разоў памянёны ў гэтай рубрыцы H&M адмовіўся ад паслугаў багемнай Кейт М ос пасьля таго, як тую напачатку верасьня застукалі за ўж ы ваньнем параш ку, “які нагадвае какаін”. І толькі некаторыя самотны я ры цары глямуру адваж ваю цца на “рэбрэнды нг наадварот”. Кампанія MANGO выраш ы ла пазбавіцца імідж у моладзевага брэнду і запрасіла Кляўды ю Ш ы ф эр зь яе ф лёрам “усім вядомай зоркі поды ю му” стаць увасабленьнем іх новага канцэпту - “паболей элітарнасьці!” Атры малася даволі прыстойна (прынамсі, рукі ў яе чы сты я, я глядзела).

WRANGLER BY.Гэта ў паліты цы Ўкраіна зь Беларусьсю гы рчаць адна на адну. А перад такім культам, як “джы нсы ”, усе роўны я. Даказаць гэта ўзялася кампанія Wrangler са сваёй калекцы яй муж чы нскага дэніму Wrangler B.Y. (ад “blue & yellow”). Усё там “ж овто-блакітне” - і спалучэньне клясы чнай блакітнай тканіны з падкладкай кіш эняў, і абмётка па краях, і новая вары яцы я лэйблу (каб больш кідкі бы ў).

ДА-РЭЧЫ

012

CD

013

CD

тэкст: АРКАДЗЬ ГВЕР

У ГЭТЫ М ГОДЗЕ Ў М ЕНСКУ ЯК ГРЫ БЫ ПАСЬЛЯ ДАЖ ДЖ У ПАЧАЛІ ЗЬЯЎЛЯЦЦА ГІПЭРМ АРКЕТЫ . ГЭТА САПРАЎДЫ ДОБРАЯ ТЭНДЭНЦЫ Я - НЯ ТОЛЬКІ ДЛЯ “ЧЭСНЫ Х” СПАЖ Ы ЎЦОЎ, АЛЕ І ДЛЯ ТЫ Х, ХТО ЎСПРЫ М АЕ АДШ ЛІХАВАНУЮ ЧАСАМ НАРОДНУЮ М УДРАСЬЦЬ “КАБ Ж Ы ЦЬ У Ш ЧАСЬЦІ, ТРЭБА КРАСЬЦІ, КРАСЬЦІ” ЗА АСНОЎНЫ Ж Ы ЦЬЦЁВЫ ПРЫ НЦЫ П. І ХАЦЯ АСКОМ ІНУ НАБІЛІ Ж АРТАЧКІ І REAL STORIES ПРА СТЫ БРАНАЕ ВЯДЗЕРЦА З ЦЭМ ЭНТАМ , Ш М АТ ХТО ЎСЁ АДНО З ГОНАРАМ РЭЗЮ М УЕ: “Ж АДАНЬНЕ П*ЗЬДЗІЦЬ - У НАШ Ы Х ГЕНАХ! ТЫ М БОЛЬШ У БАГАТЫ Х!” НАВАТ БІБЛЕЙСКАЕ “ТЫ РЫ ЦЬ - ГРЭХ” ТАКІЯ ЎСПРЫ М АЮ ЦЬ ЯК ЗАГОН...

ГІПЭРТЫ Р!За 2005 год адкры ліся тры “кропкі”, якія гандлю ю ць па-буйному: Bigzz, Maximus і “Гиппо”. Гэта толькі пачатак. На працягу бліж эйш ы х трох-чатырох гадоў у Беларусі павінны зьявіцца каля 40 вялізны х гандлёвы х аб'ектаў. Толькі кантора Bigzz да 1 студзеня 2008 году плянуе адкры ць у сталіцы і абласны х цэнтрах 9 сваіх гіпэркрамаў. Карацей, поле дзейнасьці аматараў ры зы коўнай халявы рэзка паш ы раецца.9 верасьня “Гиппо” наведаў АГЛ. Пасоўгаўся туды-сю ды, патры ндзеў з народам і адназначна заявіў: “Сіе ёсьць гуд - добры магзік!” Насамрэч звы чайны я спаж ы ўцы ад новай тэмы і самі даўно паперліся. Але каб ведаў АГЛ, ш то больш ідэальны х умоваў для вы насу тавару без аплаты, чым у гіпэрмаркетах, пэўна, і бы ць ня мож а - не сьпяш аўся б з вы сновамі. Усё ж такі колькі бабосу ў вы глядзе падаткаў не даатры млівае дзярж ава!..Для таго каб вы ведаць, як пупэрмаркеты забясьпечваю ць сваю бясьпеку, я вы праўляю ся не па марш руце Самога, а збочваю ў інш ы канец гораду. Ад мэтро “Ўсход” на траліку нумар 1а да канечнай - і вы ў гіпэрмарку Bigzz. Агледзеўш ы ся, пады ходж у да больш-менш адэкватнага з вы гляду сэк'ю ра, каб задаць некалькі пы таньняў. Ахоўнік Віктар (калі “на слова” паверы ць бэдж у) і сам ня супраць паразмаўляць.

- Віктар, а якім чы нам Bigzz абараняе сябе ад несуноў? - У нас ёсьць сы стэма відэаназіраньня, - распавядае Віктар. - Чалавек за пультам бачы ць падазронага пакупніка, перадае інф у аднаму з ахоўнікаў у залі. М ы прыглядаемся да падазронага. На вы хадзе просім прадэманстраваць чэк і пакупкі. І зьвяраем па сьпісе, калі той яго нікуды не падзеў. А там уж о справа тэхнікі. Калі патрэбна - адводзім у адмы словы пакойчы к і абш укваем.- А хіба вы маеце права абш укваць пакупнікоў? Гэта ж прэрагаты ва міліцы янтаў! - Якія там правы ! - пасьміхаецца Віктар. - М ы ж у Беларусі! Калі нічога не знаходзім, просім прабачэньня і ж адаем усяго найлепш ага.Па словах Віктара, больш асьць несуноў - гэта ўж о дарослы я лю дзі “за тры ццаць”. Крадуць усялякую дробязь: парф уму, сувэніры, ш карпэткі. Карацей, ш то менш па памерах і, паж адана, дараж эй. - І колькі крадзяж оў на дзень вы прадухіляеце? - працягваю распы тваць сэк'ю ра. - Калі як, - адказвае той. - У сярэднім - ад пяці да дзесяці. Праца ў нас ёсьць. Зладзю ж кам тут бы ццам мёдам намазана. Але колькі яш чэ ня ловім - лепш ня думаць. - І ш то вы з ты мі кіш энялю бцамі, якіх злавілі, робіце поты м?- Калі знаходзім у іх якія-небудзь ш карпэткі, то проста просім аплаціць. А калі ш то дараж эй - перадаем у рукі закону. Ёсьць у нас такое ўказаньне.

У адрозьненьне ад ахоўніка, у адміністрацы і Bigzz сядзяць лю дзі больш сур'ёзныя - яны пра крадзяж ы не распаўсю дж ваю цца, спасы лаю чы ся на “камэрцы йную таямніцу”. Тым ня менш і зь іх удаецца вы цягнуць, ш то крадзяж оў адбы ваецца дахалеры. Дахалеры - гэта дзесьці 5% ад прыбы тку за год. М енавіта столькі ў гіпэрмаркетах сьпісваецца на страты ад крадзяж оў. Гэта - сусьветная практы ка. У ты м ж а “Гиппо”, па дадзены х айчы нных СМ І, прыбы так ад рэалізацы і за два месяцы склаў каля 440 ш тук бэ. Калі для падлікаў узяць гэтую суму, то атры мліваецца, ш то за год адзін гіпэр зь беларускай прапіскай страчвае з-за нячы сты х на руку землякоў 132 тысячы даляраў. Для параўнаньня: згодна з апош німі падлікамі брытанскага цэнтру дасьледаваньняў розьнічнага гандлю, эўрапейскія гіпэркрамы ад крадзяж оў ш тогод страчваю ць 30,3 млрд. эўра. Цікава, ш то на перш ы м месцы ў чорным сьпісе ідзе Вялікабрытанія, за ёй - Нарвэгія і Турцы я. Але пакуль гіпэрмаркетаў у М енску зусім не як сабак нярэзаны х. У якой-небудзь Адэсе, адкуль кантры бутар CD нядаўна вярнуўся, такіх магазаў каля дзясятку. Таму скіруем свой позірк на крамы падрабней.

ДЫ САЧКІ ДЫ КНІЖ АЧКІПра Вадзіма я даведаўся ад кагосьці зь сяброў. Гісторыя яго простая, як два пальцы: тырыў хлопчы к з музы чны х крамаў ды скі, даволі доўга і пасьпяхова. Але поты м яго ўсё ж злавілі. Адтры ндзецца не атры малася, уцячы - таксама. Справа набрала абароты, і ў вы ніку Вадзіма пагналі зь ягонай ВНУ. Пры бліж эйш ы м разглядзе Вадзім падаўся хлапаном інтэлігентны м, на магазы ннага злодзея зь няпросты м лёсам дакладна не дацягваў. Але ф іг ведае, як яны, злодзеі зь няпросты м лёсам, выглядаю ць...- Ну ш то табе расказаць, - гаворыць Вадзім. - М узы ку лю біў вельмі. А бабла на ды скі, скаж ам так, не заўсёды хапала. Тады я падумаў: а наф іга баш ляць? Тэхналёгія бы ла такая. Бярэш ды ск, знаходзіш ш тры х-код, які пікае на вы хадзе, і аддзіраеш яго. Паклаў ды ск у кіш эню - пайш оў. Вось і ўсё. Раней ш тры х-коды на вокладку прыклейвалі, зараз куды-небудзь унутр прыш пандорваю ць. Таму стала трохі складаней. Ня будзеш ж а пасярод крамы ды ск разьбіраць - падазрона.

ДЗЕ СЬПІС ДЗЕЎ?

012

CD

013

CD

тэкст: АРКАДЗЬ ГВЕР

У ГЭТЫ М ГОДЗЕ Ў М ЕНСКУ ЯК ГРЫ БЫ ПАСЬЛЯ ДАЖ ДЖ У ПАЧАЛІ ЗЬЯЎЛЯЦЦА ГІПЭРМ АРКЕТЫ . ГЭТА САПРАЎДЫ ДОБРАЯ ТЭНДЭНЦЫ Я - НЯ ТОЛЬКІ ДЛЯ “ЧЭСНЫ Х” СПАЖ Ы ЎЦОЎ, АЛЕ І ДЛЯ ТЫ Х, ХТО ЎСПРЫ М АЕ АДШ ЛІХАВАНУЮ ЧАСАМ НАРОДНУЮ М УДРАСЬЦЬ “КАБ Ж Ы ЦЬ У Ш ЧАСЬЦІ, ТРЭБА КРАСЬЦІ, КРАСЬЦІ” ЗА АСНОЎНЫ Ж Ы ЦЬЦЁВЫ ПРЫ НЦЫ П. І ХАЦЯ АСКОМ ІНУ НАБІЛІ Ж АРТАЧКІ І REAL STORIES ПРА СТЫ БРАНАЕ ВЯДЗЕРЦА З ЦЭМ ЭНТАМ , Ш М АТ ХТО ЎСЁ АДНО З ГОНАРАМ РЭЗЮ М УЕ: “Ж АДАНЬНЕ П*ЗЬДЗІЦЬ - У НАШ Ы Х ГЕНАХ! ТЫ М БОЛЬШ У БАГАТЫ Х!” НАВАТ БІБЛЕЙСКАЕ “ТЫ РЫ ЦЬ - ГРЭХ” ТАКІЯ ЎСПРЫ М АЮ ЦЬ ЯК ЗАГОН...

ГІПЭРТЫ Р!За 2005 год адкры ліся тры “кропкі”, якія гандлю ю ць па-буйному: Bigzz, Maximus і “Гиппо”. Гэта толькі пачатак. На працягу бліж эйш ы х трох-чатырох гадоў у Беларусі павінны зьявіцца каля 40 вялізны х гандлёвы х аб'ектаў. Толькі кантора Bigzz да 1 студзеня 2008 году плянуе адкры ць у сталіцы і абласны х цэнтрах 9 сваіх гіпэркрамаў. Карацей, поле дзейнасьці аматараў ры зы коўнай халявы рэзка паш ы раецца.9 верасьня “Гиппо” наведаў АГЛ. Пасоўгаўся туды-сю ды, патры ндзеў з народам і адназначна заявіў: “Сіе ёсьць гуд - добры магзік!” Насамрэч звы чайны я спаж ы ўцы ад новай тэмы і самі даўно паперліся. Але каб ведаў АГЛ, ш то больш ідэальны х умоваў для вы насу тавару без аплаты, чым у гіпэрмаркетах, пэўна, і бы ць ня мож а - не сьпяш аўся б з вы сновамі. Усё ж такі колькі бабосу ў вы глядзе падаткаў не даатры млівае дзярж ава!..Для таго каб вы ведаць, як пупэрмаркеты забясьпечваю ць сваю бясьпеку, я вы праўляю ся не па марш руце Самога, а збочваю ў інш ы канец гораду. Ад мэтро “Ўсход” на траліку нумар 1а да канечнай - і вы ў гіпэрмарку Bigzz. Агледзеўш ы ся, пады ходж у да больш-менш адэкватнага з вы гляду сэк'ю ра, каб задаць некалькі пы таньняў. Ахоўнік Віктар (калі “на слова” паверы ць бэдж у) і сам ня супраць паразмаўляць.

- Віктар, а якім чы нам Bigzz абараняе сябе ад несуноў? - У нас ёсьць сы стэма відэаназіраньня, - распавядае Віктар. - Чалавек за пультам бачы ць падазронага пакупніка, перадае інф у аднаму з ахоўнікаў у залі. М ы прыглядаемся да падазронага. На вы хадзе просім прадэманстраваць чэк і пакупкі. І зьвяраем па сьпісе, калі той яго нікуды не падзеў. А там уж о справа тэхнікі. Калі патрэбна - адводзім у адмы словы пакойчы к і абш укваем.- А хіба вы маеце права абш укваць пакупнікоў? Гэта ж прэрагаты ва міліцы янтаў! - Якія там правы ! - пасьміхаецца Віктар. - М ы ж у Беларусі! Калі нічога не знаходзім, просім прабачэньня і ж адаем усяго найлепш ага.Па словах Віктара, больш асьць несуноў - гэта ўж о дарослы я лю дзі “за тры ццаць”. Крадуць усялякую дробязь: парф уму, сувэніры, ш карпэткі. Карацей, ш то менш па памерах і, паж адана, дараж эй. - І колькі крадзяж оў на дзень вы прадухіляеце? - працягваю распы тваць сэк'ю ра. - Калі як, - адказвае той. - У сярэднім - ад пяці да дзесяці. Праца ў нас ёсьць. Зладзю ж кам тут бы ццам мёдам намазана. Але колькі яш чэ ня ловім - лепш ня думаць. - І ш то вы з ты мі кіш энялю бцамі, якіх злавілі, робіце поты м?- Калі знаходзім у іх якія-небудзь ш карпэткі, то проста просім аплаціць. А калі ш то дараж эй - перадаем у рукі закону. Ёсьць у нас такое ўказаньне.

У адрозьненьне ад ахоўніка, у адміністрацы і Bigzz сядзяць лю дзі больш сур'ёзныя - яны пра крадзяж ы не распаўсю дж ваю цца, спасы лаю чы ся на “камэрцы йную таямніцу”. Тым ня менш і зь іх удаецца вы цягнуць, ш то крадзяж оў адбы ваецца дахалеры. Дахалеры - гэта дзесьці 5% ад прыбы тку за год. М енавіта столькі ў гіпэрмаркетах сьпісваецца на страты ад крадзяж оў. Гэта - сусьветная практы ка. У ты м ж а “Гиппо”, па дадзены х айчы нных СМ І, прыбы так ад рэалізацы і за два месяцы склаў каля 440 ш тук бэ. Калі для падлікаў узяць гэтую суму, то атры мліваецца, ш то за год адзін гіпэр зь беларускай прапіскай страчвае з-за нячы сты х на руку землякоў 132 тысячы даляраў. Для параўнаньня: згодна з апош німі падлікамі брытанскага цэнтру дасьледаваньняў розьнічнага гандлю, эўрапейскія гіпэркрамы ад крадзяж оў ш тогод страчваю ць 30,3 млрд. эўра. Цікава, ш то на перш ы м месцы ў чорным сьпісе ідзе Вялікабрытанія, за ёй - Нарвэгія і Турцы я. Але пакуль гіпэрмаркетаў у М енску зусім не як сабак нярэзаны х. У якой-небудзь Адэсе, адкуль кантры бутар CD нядаўна вярнуўся, такіх магазаў каля дзясятку. Таму скіруем свой позірк на крамы падрабней.

ДЫ САЧКІ ДЫ КНІЖ АЧКІПра Вадзіма я даведаўся ад кагосьці зь сяброў. Гісторыя яго простая, як два пальцы: тырыў хлопчы к з музы чны х крамаў ды скі, даволі доўга і пасьпяхова. Але поты м яго ўсё ж злавілі. Адтры ндзецца не атры малася, уцячы - таксама. Справа набрала абароты, і ў вы ніку Вадзіма пагналі зь ягонай ВНУ. Пры бліж эйш ы м разглядзе Вадзім падаўся хлапаном інтэлігентны м, на магазы ннага злодзея зь няпросты м лёсам дакладна не дацягваў. Але ф іг ведае, як яны, злодзеі зь няпросты м лёсам, выглядаю ць...- Ну ш то табе расказаць, - гаворыць Вадзім. - М узы ку лю біў вельмі. А бабла на ды скі, скаж ам так, не заўсёды хапала. Тады я падумаў: а наф іга баш ляць? Тэхналёгія бы ла такая. Бярэш ды ск, знаходзіш ш тры х-код, які пікае на вы хадзе, і аддзіраеш яго. Паклаў ды ск у кіш эню - пайш оў. Вось і ўсё. Раней ш тры х-коды на вокладку прыклейвалі, зараз куды-небудзь унутр прыш пандорваю ць. Таму стала трохі складаней. Ня будзеш ж а пасярод крамы ды ск разьбіраць - падазрона.

ДЗЕ СЬПІС ДЗЕЎ?

014

CD

015

CD

тэкст: АДЭЛІНА ЗЯНЬКОВІЧ, АРКАДЗЬ ГВЕР

ЛІЧЫ ЦЬ ЧУЖ Ы БАБОС - ГЭТА НЕ М АВЭТОН, А ДОБРАЯ НАГОДА ПРАНІКНУЦЦА ЛАЙФ СТАЙЛАМ ЛЮ БОГА ЧАЛАВЕКА. М Ы ЗАБРАЛІСЯ Ў ГАМ АНЦЫ КІТАЙСКАГА І КАТАЛЁНСКАГА СТУДЭНТАЎ, ЯКІЯ Ж Ы ВУЦЬ І ВУЧАЦЦА Ў М ЕНСКУ, І АДПРАВІЛІ ДЗЬВЮ Х СВАІХ ЗНАЁМ Ы Х ДЗЯЎЧЫ Н У КІТАЙ І ГІШ ПАНІЮ АДПАВЕДНА, КАБ ЗРАЗУМ ЕЦЬ: КОЛЬКІ НАШ Ы ТРАЦЯЦЬ У ІХ, А ЯНЫ - У НАС.

LOS BABOS І НЕЗВЫ ЧАЙНЫ КРОСМ ЕНСК-ПЭКІН-БАРСЭЛЁНА

- А нейкі спарты ўны азарт у гэты м бы ў? Ці проста вельмі хацелася аўды ёнавінкамі сябе пацеш ы ць? - У меня даволі спакойны характар. Я хваляваўся, канечне, калі вы ходзіў з магаза зь неаплачаны м ды скам у кіш эні, але ў ш таны не накладаў. Калі перш ы я пару разоў усё прайш ло нармальна, далей стала яш чэ прасьцей. Часам па некалькі ды скаў вы носіў. Але браў толькі тое, ш то мяне цікавіла - “Песню года” ці Хлястова ня браў. Я ж не на продаж вы носіў, а для сябе.- А як папаўся?- Усё бы ло як звы чайна. Выходж у, мяне стопіць сэк'ю р, гаворыць: “Кіш энькі пакаж ы ”. А ў мяне з сабой тры плы ткі. Я думаў, проста прымусяць заплаціць. Калі б ды ск адзін бы ў, відаць, усё абы ш лося б. А так супрацоўнікаў крамы, напэўна, дасталі такія сволачы, як я, вось яны і вы раш ы лі на мяне ўсю сваю кры ўду вы ліць... Карацей, гісторыя дайш ла да дэканату, і пагналі мяне з інсьціку.- А колькі ды скаў ты пасьпеў вы несьці з крамаў? - Не лічы ў дакладна, але нямала. М ож а, паўсотні. - А пасьля таго як цябе злавілі, ты краў калі-небудзь? - Не. Выраш ы ў, ш то хопіць. М яне ж злавілі, лічы, ад заліш няй прагнасьці. У такіх справах трэба ў патрэбны момант спы ніцца. А я не спы ніўся. Вось ж ы цьцё і навучы ла.

Кнігі, як і ды скі, з-за сваёй кампактнасьці - жаданы аб'ект для злодзеяў-інтэлектуалаў. Гэта пацьвярдж аю ць і гандляры з кніж ны х развалаў к/з “М енск”. Напрыклад, М арыя - трош кі сарамлівая ж анчы нка забальзакаўскага ўзросту. “Бы ло ў мяне колькі цікавы х вы падкаў, - узгадвае яна. - Аднойчы да нас прыйш оў хлопец і вярнуў цэлы стос кніг. Сказаў, ш то ўсе гэты я кніж кі ён скраў у наш ы м аддзельчы ку. А вярнуў іх таму, ш то пайш оў у рэлігію. Цікава, ш то пайсьці ў рэлігію ён вы раш ы ў, начы таўш ы ся ты х самы х кніг, ш то скраў”. М арыя накры вае кнігі вялізны м кавалкам тканіны (бо час закры цьця кнігарні) і працягвае: “Калі я працавала на кропцы ў ДК Трактарнага, там бы ў адзін вы падак. Прыходзіў да нас муж чы нка даволі прывабнай зьнеш насьці дасьведчанага бібліяф іла. Хадзіў між радоў, доўга вы ведваў, якая кніга колькі каш туе. А поты м раптам зьнікаў - разам зь якой-небудзь дараж эзнай кнігай. Яму хапала нахабнасьці прыходзіць да нас кож ны ты дзень. Хутка яго ўсё ж злавілі за руку”. Па словах М ары і, студэнты-злодзеі - гэта рэдкасьць. Крадуць ці спрабую ць скрасьці ў асноўны м лю дзі дарослы я, часьцей за ўсё ня вельмі ахайнага вы гляду.

“БОЛЬШ Е БЕНА”. НАШ А VERSION Некалькі год таму, калі CD у адны м са сваіх нумароў пады маў тэму ш опінг-тырынгу, адзін з заклапочаны х чы тачоў абвінаваціў рэдакцы ю ў нездаровай прапагандзе крадзёж ы нгу. Тады мы тэмай не пранікліся і паслалі зануду падалей.Як вы сьветлілася кры ху пазьней, праблемай таго, як граматна адмазацца ад нападаў на тэзу “п*зьдзіць - гэта ж прыкольна!”, займаліся не адны мы. Прыхільніца Сярож ы Сакіна*, адэсітка і лякальна вядомая інтэрнэт-паэтка Sha Vicious (яна ж - Умка**) у icq-гутарцы сф армулявала адну вы датненькую тэорыю: “У бабуш ки которайа прадаёт семечки пи*дить *уйово. В супермаркете - просто прекрасно))) граж данскайа позиция, протест и все дела))) а главное весело”.У прынцы пе, нават калі тэорыя кандовага анты глябалізму як апраўданьне сваёй прагі ш то-небудзь зьнесьці - не зусім ваш проф іль, мож на параіць ю заць інш ую тэорыйку, якой падзяліўся са мной адзін знаёмы. Згодна зь ёй, тырыць у сябе дома, у сваёй краіне - грэх. А вось красьці за мяж ой - наадварот, амаль ш то кары сная справа. Тэорыя гэтая нарадзілася не на пусты м месцы. Той знаёмы на пару з родны м бацькам-прадпры мальнікам падчас візы таў у суседню ю Польш чу “за таварчы кам” наты рваў у гіпэрмаркетах столькі сонечны х акуляраў, ш то ў М енску на сваёй гандлёвай кропцы яны нават адкры лі стэнд з гэты мі самы мі акулярамі. Трапіліся толькі аднойчы, калі вы носілі з аўтамабільнай крамы помпу... М атуля гэтага майго знаёмца, ня надта саромею чы ся, прывозіла з Польш чы па пары залаты х упрыгож аньняў за адзін раз. Заходзіла ў ю вэлірную крамку, доўга неш та прымярала. І вы ходзіла. Зь якім-небудзь пярсьцёнкам у патаемнай кіш эньцы. Спрытнасьць рук - і амаль ш то ніякага махлярства. Пра ўсё гэта яны расказалі мне спакойна і радасна, быццам пра наведваньне Ды снэйлэнду. Наагул ж а, псы холягі вы значаю ць толькі тры прычы ны, якія ш турхаю ць памяркоўны х лю дзей на крадзяж ы: -няма грош ай; -няма экстры му; -няма мазгоў. Ясная справа, ш то кож ны вы раш ае сам - тырыць ці не. Адно ш то някепска бы ло б памятаць: нават калі кіравацца прынцы пам клясавай нянавісьці, то тую ж бабку, якая зарабіла на семках не адзін лімон беларускіх рублёў, мож на разглядаць як змагара дробнага бізнэсу. І, адпаведна, тырыць у яе, гейш ы клятай глябалізацы і, - таксама ня грэх. Карацей, загонаў мож на напрыдумляць дахалеры - галоўнае, не заблы тацца ў іх, калі будзеш сядзець перад складаю чы м пратакол мянтом...

---* Сяргей Сакін - малады расейскі пісьменьнік. Стаў знакаміты м пасьля таго, як яго раман “Больш е Бена” вы йграў прэмію “Дэбю т”. У рамане апісаны рэальны я падзеі з бамж ацкага ж ы цьця Сакіна і яго тавары ш а ў Лёндане. Падрабязна апісаны я спосабы крадзяж оў з брытанскіх ш опаў. “Красьці па Сакіну” стала дэвізам часткі прасунутай (?) маскоўскай моладзі.** Прачы таць тэксты Умкі мож на тут: www.proza.ru/author.html?ymka.

ПАЛОЖ ДЗЕ ЎЗЯЎ!Псы холягі падзялілі магазы нны х злодзеяў на тры групы. 1)Праф эсіяналы. Крадзяж ы для такіх - сродак здабы ваць грош ы сабе на ж ы цьцё. 2)Ілж э-клептаманы. Яны ты раць дзеля спарты ўнага інтарэсу. 3)Найменш ая па колькасьці група - сапраўдны я клептаманы. Гэта псы хічна нездаровы я лю дзі. Яны зьдзяйсьняю ць крадзяж ы заўсёды зьнянацку і без саўдзельнікаў. Але такіх - пара адсоткаў ад агульнай масы злодзеяў. Свае клептаманы і ілж э-клептаманы ёсьць і сярод “віпаў”. З самы х вядомы х - Вайнона Райдэр. Амэры канская акторка 12 сьнеж ня 2001 году няўдала паспрабавала сты брыць з магазы на Saks Fifth Avenue, ш то ў Бэвэрлі-Хілз, адзеньне на суму $5560. Вынік - 3 гады ўмоўна, дзесяць ш тук бэ ш траф у і 480 гадзін “грамадзка кары снай працы ”. М енш сур'ёзныя запы ты ў чаты рохразовай алімпійскай чэмпіёнкі беларускі Вольгі Корбут. 31 студзеня 2002 году яе затры малі ахоўнікі супэрмаркета Publix у Атлянце (ЗШ А), калі цётачка вы носіла без аплаты кавалак сы ру, ш акалядны сы роп, пачак гарбаты і спэцы і на суму $19.

014

CD

015

CD

тэкст: АДЭЛІНА ЗЯНЬКОВІЧ, АРКАДЗЬ ГВЕР

ЛІЧЫ ЦЬ ЧУЖ Ы БАБОС - ГЭТА НЕ М АВЭТОН, А ДОБРАЯ НАГОДА ПРАНІКНУЦЦА ЛАЙФ СТАЙЛАМ ЛЮ БОГА ЧАЛАВЕКА. М Ы ЗАБРАЛІСЯ Ў ГАМ АНЦЫ КІТАЙСКАГА І КАТАЛЁНСКАГА СТУДЭНТАЎ, ЯКІЯ Ж Ы ВУЦЬ І ВУЧАЦЦА Ў М ЕНСКУ, І АДПРАВІЛІ ДЗЬВЮ Х СВАІХ ЗНАЁМ Ы Х ДЗЯЎЧЫ Н У КІТАЙ І ГІШ ПАНІЮ АДПАВЕДНА, КАБ ЗРАЗУМ ЕЦЬ: КОЛЬКІ НАШ Ы ТРАЦЯЦЬ У ІХ, А ЯНЫ - У НАС.

LOS BABOS І НЕЗВЫ ЧАЙНЫ КРОСМ ЕНСК-ПЭКІН-БАРСЭЛЁНА

- А нейкі спарты ўны азарт у гэты м бы ў? Ці проста вельмі хацелася аўды ёнавінкамі сябе пацеш ы ць? - У меня даволі спакойны характар. Я хваляваўся, канечне, калі вы ходзіў з магаза зь неаплачаны м ды скам у кіш эні, але ў ш таны не накладаў. Калі перш ы я пару разоў усё прайш ло нармальна, далей стала яш чэ прасьцей. Часам па некалькі ды скаў вы носіў. Але браў толькі тое, ш то мяне цікавіла - “Песню года” ці Хлястова ня браў. Я ж не на продаж вы носіў, а для сябе.- А як папаўся?- Усё бы ло як звы чайна. Выходж у, мяне стопіць сэк'ю р, гаворыць: “Кіш энькі пакаж ы ”. А ў мяне з сабой тры плы ткі. Я думаў, проста прымусяць заплаціць. Калі б ды ск адзін бы ў, відаць, усё абы ш лося б. А так супрацоўнікаў крамы, напэўна, дасталі такія сволачы, як я, вось яны і вы раш ы лі на мяне ўсю сваю кры ўду вы ліць... Карацей, гісторыя дайш ла да дэканату, і пагналі мяне з інсьціку.- А колькі ды скаў ты пасьпеў вы несьці з крамаў? - Не лічы ў дакладна, але нямала. М ож а, паўсотні. - А пасьля таго як цябе злавілі, ты краў калі-небудзь? - Не. Выраш ы ў, ш то хопіць. М яне ж злавілі, лічы, ад заліш няй прагнасьці. У такіх справах трэба ў патрэбны момант спы ніцца. А я не спы ніўся. Вось ж ы цьцё і навучы ла.

Кнігі, як і ды скі, з-за сваёй кампактнасьці - жаданы аб'ект для злодзеяў-інтэлектуалаў. Гэта пацьвярдж аю ць і гандляры з кніж ны х развалаў к/з “М енск”. Напрыклад, М арыя - трош кі сарамлівая ж анчы нка забальзакаўскага ўзросту. “Бы ло ў мяне колькі цікавы х вы падкаў, - узгадвае яна. - Аднойчы да нас прыйш оў хлопец і вярнуў цэлы стос кніг. Сказаў, ш то ўсе гэты я кніж кі ён скраў у наш ы м аддзельчы ку. А вярнуў іх таму, ш то пайш оў у рэлігію. Цікава, ш то пайсьці ў рэлігію ён вы раш ы ў, начы таўш ы ся ты х самы х кніг, ш то скраў”. М арыя накры вае кнігі вялізны м кавалкам тканіны (бо час закры цьця кнігарні) і працягвае: “Калі я працавала на кропцы ў ДК Трактарнага, там бы ў адзін вы падак. Прыходзіў да нас муж чы нка даволі прывабнай зьнеш насьці дасьведчанага бібліяф іла. Хадзіў між радоў, доўга вы ведваў, якая кніга колькі каш туе. А поты м раптам зьнікаў - разам зь якой-небудзь дараж эзнай кнігай. Яму хапала нахабнасьці прыходзіць да нас кож ны ты дзень. Хутка яго ўсё ж злавілі за руку”. Па словах М ары і, студэнты-злодзеі - гэта рэдкасьць. Крадуць ці спрабую ць скрасьці ў асноўны м лю дзі дарослы я, часьцей за ўсё ня вельмі ахайнага вы гляду.

“БОЛЬШ Е БЕНА”. НАШ А VERSION Некалькі год таму, калі CD у адны м са сваіх нумароў пады маў тэму ш опінг-тырынгу, адзін з заклапочаны х чы тачоў абвінаваціў рэдакцы ю ў нездаровай прапагандзе крадзёж ы нгу. Тады мы тэмай не пранікліся і паслалі зануду падалей.Як вы сьветлілася кры ху пазьней, праблемай таго, як граматна адмазацца ад нападаў на тэзу “п*зьдзіць - гэта ж прыкольна!”, займаліся не адны мы. Прыхільніца Сярож ы Сакіна*, адэсітка і лякальна вядомая інтэрнэт-паэтка Sha Vicious (яна ж - Умка**) у icq-гутарцы сф армулявала адну вы датненькую тэорыю: “У бабуш ки которайа прадаёт семечки пи*дить *уйово. В супермаркете - просто прекрасно))) граж данскайа позиция, протест и все дела))) а главное весело”.У прынцы пе, нават калі тэорыя кандовага анты глябалізму як апраўданьне сваёй прагі ш то-небудзь зьнесьці - не зусім ваш проф іль, мож на параіць ю заць інш ую тэорыйку, якой падзяліўся са мной адзін знаёмы. Згодна зь ёй, тырыць у сябе дома, у сваёй краіне - грэх. А вось красьці за мяж ой - наадварот, амаль ш то кары сная справа. Тэорыя гэтая нарадзілася не на пусты м месцы. Той знаёмы на пару з родны м бацькам-прадпры мальнікам падчас візы таў у суседню ю Польш чу “за таварчы кам” наты рваў у гіпэрмаркетах столькі сонечны х акуляраў, ш то ў М енску на сваёй гандлёвай кропцы яны нават адкры лі стэнд з гэты мі самы мі акулярамі. Трапіліся толькі аднойчы, калі вы носілі з аўтамабільнай крамы помпу... М атуля гэтага майго знаёмца, ня надта саромею чы ся, прывозіла з Польш чы па пары залаты х упрыгож аньняў за адзін раз. Заходзіла ў ю вэлірную крамку, доўга неш та прымярала. І вы ходзіла. Зь якім-небудзь пярсьцёнкам у патаемнай кіш эньцы. Спрытнасьць рук - і амаль ш то ніякага махлярства. Пра ўсё гэта яны расказалі мне спакойна і радасна, быццам пра наведваньне Ды снэйлэнду. Наагул ж а, псы холягі вы значаю ць толькі тры прычы ны, якія ш турхаю ць памяркоўны х лю дзей на крадзяж ы: -няма грош ай; -няма экстры му; -няма мазгоў. Ясная справа, ш то кож ны вы раш ае сам - тырыць ці не. Адно ш то някепска бы ло б памятаць: нават калі кіравацца прынцы пам клясавай нянавісьці, то тую ж бабку, якая зарабіла на семках не адзін лімон беларускіх рублёў, мож на разглядаць як змагара дробнага бізнэсу. І, адпаведна, тырыць у яе, гейш ы клятай глябалізацы і, - таксама ня грэх. Карацей, загонаў мож на напрыдумляць дахалеры - галоўнае, не заблы тацца ў іх, калі будзеш сядзець перад складаю чы м пратакол мянтом...

---* Сяргей Сакін - малады расейскі пісьменьнік. Стаў знакаміты м пасьля таго, як яго раман “Больш е Бена” вы йграў прэмію “Дэбю т”. У рамане апісаны рэальны я падзеі з бамж ацкага ж ы цьця Сакіна і яго тавары ш а ў Лёндане. Падрабязна апісаны я спосабы крадзяж оў з брытанскіх ш опаў. “Красьці па Сакіну” стала дэвізам часткі прасунутай (?) маскоўскай моладзі.** Прачы таць тэксты Умкі мож на тут: www.proza.ru/author.html?ymka.

ПАЛОЖ ДЗЕ ЎЗЯЎ!Псы холягі падзялілі магазы нны х злодзеяў на тры групы. 1)Праф эсіяналы. Крадзяж ы для такіх - сродак здабы ваць грош ы сабе на ж ы цьцё. 2)Ілж э-клептаманы. Яны ты раць дзеля спарты ўнага інтарэсу. 3)Найменш ая па колькасьці група - сапраўдны я клептаманы. Гэта псы хічна нездаровы я лю дзі. Яны зьдзяйсьняю ць крадзяж ы заўсёды зьнянацку і без саўдзельнікаў. Але такіх - пара адсоткаў ад агульнай масы злодзеяў. Свае клептаманы і ілж э-клептаманы ёсьць і сярод “віпаў”. З самы х вядомы х - Вайнона Райдэр. Амэры канская акторка 12 сьнеж ня 2001 году няўдала паспрабавала сты брыць з магазы на Saks Fifth Avenue, ш то ў Бэвэрлі-Хілз, адзеньне на суму $5560. Вынік - 3 гады ўмоўна, дзесяць ш тук бэ ш траф у і 480 гадзін “грамадзка кары снай працы ”. М енш сур'ёзныя запы ты ў чаты рохразовай алімпійскай чэмпіёнкі беларускі Вольгі Корбут. 31 студзеня 2002 году яе затры малі ахоўнікі супэрмаркета Publix у Атлянце (ЗШ А), калі цётачка вы носіла без аплаты кавалак сы ру, ш акалядны сы роп, пачак гарбаты і спэцы і на суму $19.

017

CDCD

016

каго трэба з начальства, так бы і баш лялі невядома за ш то. За гэта Кітай лю блю страш наю лю боўю !” - каж а Алеся. Як мож на зразумець з Алесіны х лістоў, сам інтэрнат - яўна не пэнтхаўз. Каля 200-500 юаняў яна плянуе кінуць на тое, каб прывесьці да ладу “гэты клапоўнік” - закупіцца бы тавы мі сродкамі ды “заклеіць хоць чы м слой дзярміш ча на сьценах”. “Аф іцы йна мне зарабляць забаронена, - піш а Алеся, - паколькі ёсьць сты пуха. Хаця неаф іцы йна мож на за part time адгрэбці 1000 - 4000 юаняў, ня вельмі надры ваю чы дупу. Толькі сьпярш а трэба навучы цца грош ы зарабляць, а інакш так і пракукуеш у кампусе ўвесь год”. Па яе словах, 10-15% студэнтаў, асабліва постсавецкіх, больш ы х бабак і ня хочуць.Пераклю чаю чы ся на тэму харчу, трэба аддаць належ нае кітайцам, якія кормяць сваіх і ня вельмі “на ўбой”: “Тут кітайцы малайцы ”. Харчаваньне ў сталоўцы цягне на 400-500 юаняў зь яе месячнага бю дж эту. Па словах Алесі, добры і вялікі абед у сталоўцы пацягне ўсяго на 3-7 юаняў. Пайсьці ў сярэдняй парш ы васьці клю б на піва - 20-50, столік у добрай рэстарацы і (калі з кампаніяй), канцэрт ці туса з DJ - 20-30 (супэрзорка - 50-150), а паехаць паглядзець на гістары чны я месцы - 50-100. “Па перш ы м часе я аддавала 300-400 на ш моткі - у Кітай ж а прыехалі, мля, на галоўную барахолку плянэты ! - дзеліцца Алеся. - Дык вось, бачы ла я тую барахолку ў адны м месцы ! Не, канечне, хто не за 1100 жыве, ходзіць і сьвеціцца: “А я купіў сапраўдную кантрабандную Miu Miu за 30!” Але на барахолках якасьць гаўняная, а добры я рэчы каш тую ць дараж эй, чым такія ж на барахолцы ў Варш аве. Нават калі зьбіваць кош т у тры разы, ш то зьяўляецца ў Кітаі нормай свабоднага ры нку”. “М яне больш за ўсё забівае ж удасная срань навокал і натуральная кітайская звы чка дуры ць усіх прыеж дж ы х”, - каж а Алеся. Але і замеж нікі, атабары ўш ы ся, пачы наю ць рабіць на кітайцах бабкі. Калі на навічкоў мясцовы я глядзяць як на дурных дзяцей, то ты х, хто іх саміх дуры ць, пачы наю ць патроху паваж аць. “Так ш то такія замеж нікі апранаю цца вельмі добра і дадому больш ня хочуць; ва ўнівэры аф іцы йна лічацца, але на пары ня ходзяць і на вы клю чэньне глядзяць як на “досадное недоразумение”. Карацей, калі ў чалавека ляж ы ць душ а да акты ўнай бізнэс-дзейнасьці ці “дольчэ-віта-блядзтва-авантуры зму”, Кітай - поле неаранае. “У мяне вось не ляж ы ць… - рэзю муе Алеся і дадае: - На ўзроўні сэкс-бабос-пантос усе робяцца аднолькавы мі, ш то мы, ш то Кітай, ш то Амэры ка”.

Каталёнец М арк вы вучае эканоміку і кіраваньне туры змам на 4-м курсе менскага наргасу, зьбіраецца заставацца ў М енску і распачы наць тут свой бізнэс. Хаця калі М арк пры ехаў, думаў, ш то будзе піпец: “Як толькі я паступіў, перш ай бы ла лекцы я па ф ілязоф іі. Я думаў, давядзецца ехаць дахаты. Кажу сябру: “Нічога не разумею ”. “Тут ніхто нічога не разумее”, - супакоіў ён мяне”. У Беларусь М арк трапіў праз хросны х бацькоў, якія спачатку прапанавалі некаму зь яго сям'і павучы ць на працягу году русмову. “М ае старэйш ы я браты адмовіліся, а я захацеў неш та новае пасьля ш колы паспы таць. Вучы ў рускую мову на падры хтоўчы х курсах пры лінгвісты чны м. Поты м вы раш ы ў вувучаць тут туры зм. І палю біў ці то горад, ці то яго ж ы хароў - ня ведаю ”. М арк - адзіны замеж нік на ф аку, але гэта не дае яму ніякіх зьніж ак. Са сьмехам узгадвае, як здаваў залік па “Статы сты цы ” аж но паўгода. Яго наагул моцна ўраж вае, як беларусы вучацца: “Студэнты адказваю ць ты мі ж словамі, ш то ў падручніку - на памяць! А я, як і ўсе на радзіме, чытаю, неш та поты м узгадваю, тлумачу інш ы мі словамі. М не нават сорамна часам становіцца: усе так карэктна адказваю ць, усё па правілах, а я проста чы таю і расказваю тое, ш то памятаю ”.“У вас вельмі добра ры хтую ць студэнтаў па ф ізкультуры. А вось ангельскую сваю я тут згубіў”, - каж а ён пра асаблівасьці беларускай в/а. За навучаньне М арк плаціць 1700 даляраў разам з інтэрнатам. На кіш энькавы я бацькі дасы лаю ць баксаў 350 на месяц. “Я асабліва не ш ы кую, бо на ўсё патрэбныя грош ы. Тут ж ы цьцё таньней, чым у Гіш паніі, але не настолькі, як вам здаецца, - качагары ць М арк тэму ф інансаў. - Калі я бы ў на 1-м курсе, то “таннасьць” адчувалася. Зараз, праз 4 гады, розьніцы амаль няма. З ты мі самы мі граш ы ма зараз я не магу сабе дазволіць тое, ш то дазваляў на 1-м курсе”. М арк каж а, ш то ж ы ве па-простаму, як і ўсе студэнты. “Я б кож ны дзень хадзіў са сваёй дзяўчы най па розны х культурных месцах, а так гэта толькі час ад часу”. Працаваць ён не спрабаваў, хадзіў толькі на курсы ж англёраў у цы рк. “М аё хобі - жангліраваць. У Гіш паніі канцэрты праходзяць, дзе ш мат

SPAIN-BELARUS

ж англёраў. У нас такая трупа бы ла, і музы ка адпаведная; робім неш та кш талту спэктакляў”. А зараз здае на правы. “У вас гэта складана, я пакуль ніводнага заліку ня здаў, - расказвае М арк са сьмехам. - У Гіш паніі мож на не хадзіць на заняткі, калі вучы ш дома. Я там тры гады таму адразу, без напруж аньня, здаў”. Нэгаты ўны момант, які адразу кінуўся М арку ў вочы, - студэнты не цікавяцца беларускай мовай. “Я ж ы ву ў Каталёніі*. Там размаўляю ць на каталёнскай мове, а на гіш панскай не гавораць, - узруш ана распавядае ён. - А сю ды прыехаў і бачу: практы чна ніхто на беларускай не размаўляе. І губляецца мова, культура, гісторыя. У мяне сябар у групе чы ста на белмове размаўляе - я яго вельмі паваж аю за гэта”.Бачна, ш то хлопец пранікся тэмай - нават сваю будучы ню ён бачы ць тут. “М не падабаецца Беларусь, яе культура, гісторыя. Тут мож на нядрэнна разьвіваць туры зм. Але я б рэкамэндаваў зьяж дж аць ж ы ць за мяж у ўвогуле ўсім: трэба зьведаць цяж касьці ж ы цьця, гэта добры досьвед”....У перш ы дзень, калі пойдзе сьнег, М арк ня вы йдзе на вуліцу - у такія моманты вельмі кепска пачуваецца. На маё пы таньне, ці не баіцца Чарнобылю, патасна, але на дзіва ш чы ра адказвае “Не, не баю ся”, - і, крыху падумаўш ы, дадае: “Затое ў народу чы стая душ а”.

“Тут разумееш, ш то сьвет зусім не такі, якім яго ўяўляеш, седзячы дома. У Гіш паніі інш ае ўспры няцьце рэальнасьці, інш ае стаўленьне да жы цьця, інш ы я адносіны паміж лю дзьмі”, - піш а Ю ля, сты пэнды ятка М іністэрства замежны х справаў Гіш паніі і Агенцы і па міжнародны х супрацоўніцтвах Гіш паніі. Зараз яна ў М адры дзе, у мясцовы м палітэху - на катэдры лінгвісты кі займаецца ў дактарантуры па праграме “Applied Linguistics - New Tecnologies in Teaching Foreign Languages”.Ю лю занесла ў самы дарагі (разам з Барсэлёнай) горад, хаця на ф оне астатняй Эўропы Гіш панія параўнальна танная. Ю ля ж ы ве ў студэнцкім інтэрнаце, кош т якога пакры вае сты пуха. “Калі б плаціла сама, то атры малася б неш та кш талту 820 эўра. Сю ды таксама ўклю чана трохразовае харчаваньне, і еж ы не проста “хапае” - яе даф іга”. Ю ля каж а, ш то ў пакоі на аднаго чалавека ёсьць, акрамя ўсяго неабходнага, вялізнае акно зь відам на М адры дзкую Сы еру. На гэты год 5 прадметаў каш тую ць 930 эўра. Звычайнае навучаньне каш туе прыблізна 500 эўра. У Гіш паніі в/а платная, аплачваецца за кож ны прадмет у залеж насьці ад колькасьці гадзін, якія яго складаю ць. Калі не здаеш які-небудзь прадмет зь перш ага разу, то паўтараеш яго на наступны год і плаціш кры ху болей.Стыпуха пакры вае ўсё, і самае прыемнае з гэтага - “кіш энькавы я” - 600 эўра на месяц. Але Ю ля пары цца, ш то гэты х грош ай ёй не хапае: “Колькі дурню ні дай, а яму ўсё мала”. Вось мы і спрабуем вы сьветліць, колькі дурню трэба.“Паабедаць звы чайны м днём мож на ад 4-5 эўра (у студэнцкай сталоўцы) і вы ш эй. Вячэра дараж эй, хаця залеж ы ць ад таго, куды пайсьці, куды падацца”, - каж а Ю ля і ўзгадвае, ш то М акдон тут, напрыклад, дараж эй, чым у Беларусі. “Ш то даты чы цца адзеньня і абутку, то гэта ўсе імкнуцца купляць падчас распродаж у (студзень-лю ты, ліпень-жнівень). Тады кош ты ніж эй на 30-70% , прычы м 70 - гэта вельмі рэальная лічба. Ш таны, ш вэдры - па 5 эўра, прыкіньце. Я на ты м ты дні купіла коф ту-карды ган за 37 эўра (Mango), хацела набы ць там ж а дж ы нсы (40 эўра), але мой памерчы к аказаўся бяз гузіка”.Ю ля ў захапленьні ад колькасьці бараў, кавярняў і ды скатэк, якіх у М адры дзе вельмі многа. “Начны тусіч у мяне вы ліваецца як мінімум у 30 эўра: пару бараў, пару кактэйляў (прыблізна 6 эўра кож ны - віскі, ром, гарэлка - усё роўна; у наш ай кампаніі гэта звы чайна віскі з колай), дыскатэка - 10 эўра ўваход (уклю чае 1 кактэйль), таксоўка дадому. М ож на ж ы ць больш эканомна, гэта ўсю ды і заўсёды, але мне пакуль нармальна”.“Я калі заходж у ў які-небудзь бар вы піць кавы ці піва адна, адчуваю на сабе дапы тлівы я позіркі”, - Ю ля распавядае яш чэ пра адну ф іш ку гіш панскіх узаемаадносінаў. Быць аднаму тут не прынята, як і плакацца на ж ы цьцё. Таму мож на бы ць спакойны м - замеж нага студэнта ў Гіш паніі ня кінуць, толькі калі ён сам гэтага не захоча і ня будзе настойліва супраціўляцца прапановам. “У нас, напрыклад, прыйдзеш у сталоўку і будзеш ш укаць месца, каб сесьці аднаму. А тут гэта лічы цца кры ху ненармальны м. Нават калі ня ведаеш лю дзей, усё роўна сядаеш да іх”.

---* Каталёнія - аўтаномная вобласьць Гіш паніі, ж ыхары якой карэш ацца з баскамі і паказваю ць ф акі гіш панцам-акупантам. М аўляў, “Хуан, гоў хоўм !”

CHINA-BELARUS“Хочаш голас Вялікага М ао пачуць?” - пы таецца Чао Дзін, студэнт 5-га курсу журф аку БДУ. М ы ў яго інтэрнацкім пакоі спрабуем пагавары ць пра жы цьцё-бы цьцё кітайскіх студэнтаў у сінявокай. “Валяй, - кажу. - А ш то, вы М ао вельмі паважаеце?” Дзін кры віцца, уперы ўш ы ся позіркам у свой лэптоп, а поты м нечакана жартуе: “У вас тут свой М ао ёсьць”. З калёнак пачы нае балбатаць Вялікі Кормчы.Чао Дзін ж ы ве ў М енску ўж о пяты год. Яго дзед у свой час вучы ўся ў піцерскім унівэры. М енавіта ён параіў бацькам Дзіна паслаць сы нка “па навуку” ў Расею. Бацькі і паслалі, ды так, ш то дзіця апы нулася ў М енску - тут вучы цца таньней. Усе гэты я гады роднай хатай для Дзіна зрабілася бэдэуш ная “дзясятка”. Трэці паверх корпуса “Г” - гэта “чайна-таўн”. Вонкава - поўны адэкват Кітая: у пакоях чы сьценька, але ш умна. Гудзяць кампы, чамусьці бяз гуку працую ць тэлекі, пікаю ць мікрахвалёўкі. Нягледзячы на ўсе ж арты пра смаж аную сялёдку, Дзін прызнаецца, ш то лю біць беларускія дранікі. “Ня ты я, ш то ў сталоўцы прадаю цца, а хатнія. Я аднойчы да свайго сябра-беларуса ў госьці хадзіў, мяне там... блін... пачаставалі”. Дзін добра размаўляе па-расейску, але калі забы вае слова, каж а “блін”.Беларусь - краіна адносна танная для навучаньня замеж ны х студэнтаў: максы мум не перавы ш ае 3500 даляраў. Але без сты пэнды і - яна не прадугледж аная. “У мяне ня бедны я бацькі, але і ня вельмі багаты я, - гаворыць Дзін. - Некаторыя мае землякі тут на маш ы нах катаю цца, хаты ў цэнтры наймаю ць, у казы но ходзяць. Я не ш ы кую ”. За год навучаньня бацькі Дзіна баш ляю ць 1800 у.а., у гэтую ж суму ўваходзіць і аплата месца ў інтэрнаце. Грош ы на вучобу бацькі пераводзяць праз банк, калі сума не перавы ш ае 2000 бэ, нават рэгістрацы я не патрэбная. Працаваць ён ня думаў, бо таго, ш то дасы лаю ць бацькі, у прынцы пе хапае. М ож а, гэта тлумачы цца асаблівасьцю мэнталітэту, бо Дзін ш чы ра прызнаўся, ш то з прыездам у Беларусь яго lifestyle зьмяніўся на ўсе 100%. Вельмі доўга ня мог прызвы чаіцца да лю дзей, да ладу ж ы цьця, да ўсяго. “Вы інш ы я, я не магу патлумачы ць, у чы м і чаму адрозьненьне, але вы зусім інш ы я. І да гэтага складана прызвы чаіцца”, - каж а ён. На еж у ў Дзіна ідзе каля 70-80 даляраў, на піва ды ўсялякія дробязі яш чэ столькі ж. Дзін прызнаецца, ш то лю біць піва, асабліва “Кры ніцу-1” і “Балты ку № 7”. Эканомячы, купляе яго скры нкамі на Ж данах. А гарэлку ня п'е: “Яна едкая”. Раз-другі на месяц зь сябрамі ці сваёй кітайскай дзяўчы най ходзiць у рэстарацы ю. “У клю бы не хадж у. Адзеньне час ад часу купляю на Ж данах. Калі ўсё падлічы ць, то ў месяц я баксаў 200-250 трачу”. Квіток на рэйс “М асква - Пэкін” каш туе 700 баксаў у два бакі - гэта добра ахалодж вае настальгію па родны х: двух “вакацы яў” на год Дзіну хапае. Затое за чаты ры гады ён ш мат паезьдзіў па Беларусі. Але, нягледзячы на ўсё хараство, заставацца тут не плянуе. “Скончу ж урф ак, дахаты паеду. З маіх суседзяў наагул ніхто не плянуе заставацца. Думаю, працу на радзіме знайду без асаблівы х клопатаў, мож а, ж урналістам ці перакладчы кам”.“Пэўна, нам тут вучы цца прасьцей, чым вам, беларусам”, - усьміхаецца Дзін, бо да “кітайскіх братоў” вельмі добра ставяцца і вы кладчы кі, і дэканат.

Аглядальніца “CDчкі” Алеся Серада вы вучае ўсходню ю ф ілялёгію (orіental philology) у кітайскім Beijing Language & Culture University. Гэта адзін з найдаражэйш ы х унівэраў Пэкіну зь ня самай чы стай

oрэпутацы яй. Яго назы ваю ць Beijing Language & Culture C - бабак на студэнтах тут зарабляю ць дахалеры.Алеся бясплатна ж ы ве зь інш ы мі замеж нікамі ў кампусе, таму перасоўваньні па горадзе ў яе здараю цца рэдка. Для бю дж этнікаў кш талту яе (Алеська атры млівае сты пуху 1100 юаняў, 1 бакс = 7 юаняў) інтэрнат бясплатны, у адрозьненьне ад платнікаў. Ты я аддаю ць за яго ў паўтара-два разы болей, чым за зды мнае ж ы тло (каля 1500 юаняў - “абш чага”, 800-2000 кватэра). Праўда, нядаўна студэнтаў сабраліся вы сяляць: напачатку зімы адміністрацы я вы раш ы ла бамбануць рамонт “абш чака”. Замеж нікам прапанавалі часова зьехаць у “інш ае месца”, якое каш тавала 220 юаняў на дзень. Студэнцікі крута разбухнулі - кітайцы тут ж а са сваімі непрыстойны мі прапановамі сьціхлі. “Гэта аказалася звы чайная кітайская разводка на тупы х, маўляў, “мы памы ліліся, вы нам нічога ня вінныя”. Але калі б не спы талі ў

017

CDCD

016

каго трэба з начальства, так бы і баш лялі невядома за ш то. За гэта Кітай лю блю страш наю лю боўю !” - каж а Алеся. Як мож на зразумець з Алесіны х лістоў, сам інтэрнат - яўна не пэнтхаўз. Каля 200-500 юаняў яна плянуе кінуць на тое, каб прывесьці да ладу “гэты клапоўнік” - закупіцца бы тавы мі сродкамі ды “заклеіць хоць чы м слой дзярміш ча на сьценах”. “Аф іцы йна мне зарабляць забаронена, - піш а Алеся, - паколькі ёсьць сты пуха. Хаця неаф іцы йна мож на за part time адгрэбці 1000 - 4000 юаняў, ня вельмі надры ваю чы дупу. Толькі сьпярш а трэба навучы цца грош ы зарабляць, а інакш так і пракукуеш у кампусе ўвесь год”. Па яе словах, 10-15% студэнтаў, асабліва постсавецкіх, больш ы х бабак і ня хочуць.Пераклю чаю чы ся на тэму харчу, трэба аддаць належ нае кітайцам, якія кормяць сваіх і ня вельмі “на ўбой”: “Тут кітайцы малайцы ”. Харчаваньне ў сталоўцы цягне на 400-500 юаняў зь яе месячнага бю дж эту. Па словах Алесі, добры і вялікі абед у сталоўцы пацягне ўсяго на 3-7 юаняў. Пайсьці ў сярэдняй парш ы васьці клю б на піва - 20-50, столік у добрай рэстарацы і (калі з кампаніяй), канцэрт ці туса з DJ - 20-30 (супэрзорка - 50-150), а паехаць паглядзець на гістары чны я месцы - 50-100. “Па перш ы м часе я аддавала 300-400 на ш моткі - у Кітай ж а прыехалі, мля, на галоўную барахолку плянэты ! - дзеліцца Алеся. - Дык вось, бачы ла я тую барахолку ў адны м месцы ! Не, канечне, хто не за 1100 жыве, ходзіць і сьвеціцца: “А я купіў сапраўдную кантрабандную Miu Miu за 30!” Але на барахолках якасьць гаўняная, а добры я рэчы каш тую ць дараж эй, чым такія ж на барахолцы ў Варш аве. Нават калі зьбіваць кош т у тры разы, ш то зьяўляецца ў Кітаі нормай свабоднага ры нку”. “М яне больш за ўсё забівае ж удасная срань навокал і натуральная кітайская звы чка дуры ць усіх прыеж дж ы х”, - каж а Алеся. Але і замеж нікі, атабары ўш ы ся, пачы наю ць рабіць на кітайцах бабкі. Калі на навічкоў мясцовы я глядзяць як на дурных дзяцей, то ты х, хто іх саміх дуры ць, пачы наю ць патроху паваж аць. “Так ш то такія замеж нікі апранаю цца вельмі добра і дадому больш ня хочуць; ва ўнівэры аф іцы йна лічацца, але на пары ня ходзяць і на вы клю чэньне глядзяць як на “досадное недоразумение”. Карацей, калі ў чалавека ляж ы ць душ а да акты ўнай бізнэс-дзейнасьці ці “дольчэ-віта-блядзтва-авантуры зму”, Кітай - поле неаранае. “У мяне вось не ляж ы ць… - рэзю муе Алеся і дадае: - На ўзроўні сэкс-бабос-пантос усе робяцца аднолькавы мі, ш то мы, ш то Кітай, ш то Амэры ка”.

Каталёнец М арк вы вучае эканоміку і кіраваньне туры змам на 4-м курсе менскага наргасу, зьбіраецца заставацца ў М енску і распачы наць тут свой бізнэс. Хаця калі М арк пры ехаў, думаў, ш то будзе піпец: “Як толькі я паступіў, перш ай бы ла лекцы я па ф ілязоф іі. Я думаў, давядзецца ехаць дахаты. Кажу сябру: “Нічога не разумею ”. “Тут ніхто нічога не разумее”, - супакоіў ён мяне”. У Беларусь М арк трапіў праз хросны х бацькоў, якія спачатку прапанавалі некаму зь яго сям'і павучы ць на працягу году русмову. “М ае старэйш ы я браты адмовіліся, а я захацеў неш та новае пасьля ш колы паспы таць. Вучы ў рускую мову на падры хтоўчы х курсах пры лінгвісты чны м. Поты м вы раш ы ў вувучаць тут туры зм. І палю біў ці то горад, ці то яго ж ы хароў - ня ведаю ”. М арк - адзіны замеж нік на ф аку, але гэта не дае яму ніякіх зьніж ак. Са сьмехам узгадвае, як здаваў залік па “Статы сты цы ” аж но паўгода. Яго наагул моцна ўраж вае, як беларусы вучацца: “Студэнты адказваю ць ты мі ж словамі, ш то ў падручніку - на памяць! А я, як і ўсе на радзіме, чытаю, неш та поты м узгадваю, тлумачу інш ы мі словамі. М не нават сорамна часам становіцца: усе так карэктна адказваю ць, усё па правілах, а я проста чы таю і расказваю тое, ш то памятаю ”.“У вас вельмі добра ры хтую ць студэнтаў па ф ізкультуры. А вось ангельскую сваю я тут згубіў”, - каж а ён пра асаблівасьці беларускай в/а. За навучаньне М арк плаціць 1700 даляраў разам з інтэрнатам. На кіш энькавы я бацькі дасы лаю ць баксаў 350 на месяц. “Я асабліва не ш ы кую, бо на ўсё патрэбныя грош ы. Тут ж ы цьцё таньней, чым у Гіш паніі, але не настолькі, як вам здаецца, - качагары ць М арк тэму ф інансаў. - Калі я бы ў на 1-м курсе, то “таннасьць” адчувалася. Зараз, праз 4 гады, розьніцы амаль няма. З ты мі самы мі граш ы ма зараз я не магу сабе дазволіць тое, ш то дазваляў на 1-м курсе”. М арк каж а, ш то ж ы ве па-простаму, як і ўсе студэнты. “Я б кож ны дзень хадзіў са сваёй дзяўчы най па розны х культурных месцах, а так гэта толькі час ад часу”. Працаваць ён не спрабаваў, хадзіў толькі на курсы ж англёраў у цы рк. “М аё хобі - жангліраваць. У Гіш паніі канцэрты праходзяць, дзе ш мат

SPAIN-BELARUS

ж англёраў. У нас такая трупа бы ла, і музы ка адпаведная; робім неш та кш талту спэктакляў”. А зараз здае на правы. “У вас гэта складана, я пакуль ніводнага заліку ня здаў, - расказвае М арк са сьмехам. - У Гіш паніі мож на не хадзіць на заняткі, калі вучы ш дома. Я там тры гады таму адразу, без напруж аньня, здаў”. Нэгаты ўны момант, які адразу кінуўся М арку ў вочы, - студэнты не цікавяцца беларускай мовай. “Я ж ы ву ў Каталёніі*. Там размаўляю ць на каталёнскай мове, а на гіш панскай не гавораць, - узруш ана распавядае ён. - А сю ды прыехаў і бачу: практы чна ніхто на беларускай не размаўляе. І губляецца мова, культура, гісторыя. У мяне сябар у групе чы ста на белмове размаўляе - я яго вельмі паваж аю за гэта”.Бачна, ш то хлопец пранікся тэмай - нават сваю будучы ню ён бачы ць тут. “М не падабаецца Беларусь, яе культура, гісторыя. Тут мож на нядрэнна разьвіваць туры зм. Але я б рэкамэндаваў зьяж дж аць ж ы ць за мяж у ўвогуле ўсім: трэба зьведаць цяж касьці ж ы цьця, гэта добры досьвед”....У перш ы дзень, калі пойдзе сьнег, М арк ня вы йдзе на вуліцу - у такія моманты вельмі кепска пачуваецца. На маё пы таньне, ці не баіцца Чарнобылю, патасна, але на дзіва ш чы ра адказвае “Не, не баю ся”, - і, крыху падумаўш ы, дадае: “Затое ў народу чы стая душ а”.

“Тут разумееш, ш то сьвет зусім не такі, якім яго ўяўляеш, седзячы дома. У Гіш паніі інш ае ўспры няцьце рэальнасьці, інш ае стаўленьне да жы цьця, інш ы я адносіны паміж лю дзьмі”, - піш а Ю ля, сты пэнды ятка М іністэрства замежны х справаў Гіш паніі і Агенцы і па міжнародны х супрацоўніцтвах Гіш паніі. Зараз яна ў М адры дзе, у мясцовы м палітэху - на катэдры лінгвісты кі займаецца ў дактарантуры па праграме “Applied Linguistics - New Tecnologies in Teaching Foreign Languages”.Ю лю занесла ў самы дарагі (разам з Барсэлёнай) горад, хаця на ф оне астатняй Эўропы Гіш панія параўнальна танная. Ю ля ж ы ве ў студэнцкім інтэрнаце, кош т якога пакры вае сты пуха. “Калі б плаціла сама, то атры малася б неш та кш талту 820 эўра. Сю ды таксама ўклю чана трохразовае харчаваньне, і еж ы не проста “хапае” - яе даф іга”. Ю ля каж а, ш то ў пакоі на аднаго чалавека ёсьць, акрамя ўсяго неабходнага, вялізнае акно зь відам на М адры дзкую Сы еру. На гэты год 5 прадметаў каш тую ць 930 эўра. Звы чайнае навучаньне каш туе прыблізна 500 эўра. У Гіш паніі в/а платная, аплачваецца за кож ны прадмет у залеж насьці ад колькасьці гадзін, якія яго складаю ць. Калі не здаеш які-небудзь прадмет зь перш ага разу, то паўтараеш яго на наступны год і плаціш кры ху болей.Стыпуха пакры вае ўсё, і самае прыемнае з гэтага - “кіш энькавы я” - 600 эўра на месяц. Але Ю ля пары цца, ш то гэты х грош ай ёй не хапае: “Колькі дурню ні дай, а яму ўсё мала”. Вось мы і спрабуем вы сьветліць, колькі дурню трэба.“Паабедаць звы чайны м днём мож на ад 4-5 эўра (у студэнцкай сталоўцы) і вы ш эй. Вячэра дараж эй, хаця залеж ы ць ад таго, куды пайсьці, куды падацца”, - каж а Ю ля і ўзгадвае, ш то М акдон тут, напрыклад, дараж эй, чым у Беларусі. “Ш то даты чы цца адзеньня і абутку, то гэта ўсе імкнуцца купляць падчас распродаж у (студзень-лю ты, ліпень-жнівень). Тады кош ты ніж эй на 30-70% , прычы м 70 - гэта вельмі рэальная лічба. Ш таны, ш вэдры - па 5 эўра, прыкіньце. Я на ты м ты дні купіла коф ту-карды ган за 37 эўра (Mango), хацела набы ць там ж а дж ы нсы (40 эўра), але мой памерчы к аказаўся бяз гузіка”.Ю ля ў захапленьні ад колькасьці бараў, кавярняў і ды скатэк, якіх у М адры дзе вельмі многа. “Начны тусіч у мяне вы ліваецца як мінімум у 30 эўра: пару бараў, пару кактэйляў (прыблізна 6 эўра кож ны - віскі, ром, гарэлка - усё роўна; у наш ай кампаніі гэта звы чайна віскі з колай), дыскатэка - 10 эўра ўваход (уклю чае 1 кактэйль), таксоўка дадому. М ож на ж ы ць больш эканомна, гэта ўсю ды і заўсёды, але мне пакуль нармальна”.“Я калі заходж у ў які-небудзь бар вы піць кавы ці піва адна, адчуваю на сабе дапы тлівы я позіркі”, - Ю ля распавядае яш чэ пра адну ф іш ку гіш панскіх узаемаадносінаў. Быць аднаму тут не прынята, як і плакацца на ж ы цьцё. Таму мож на бы ць спакойны м - замеж нага студэнта ў Гіш паніі ня кінуць, толькі калі ён сам гэтага не захоча і ня будзе настойліва супраціўляцца прапановам. “У нас, напрыклад, прыйдзеш у сталоўку і будзеш ш укаць месца, каб сесьці аднаму. А тут гэта лічы цца кры ху ненармальны м. Нават калі ня ведаеш лю дзей, усё роўна сядаеш да іх”.

---* Каталёнія - аўтаномная вобласьць Гіш паніі, ж ыхары якой карэш ацца з баскамі і паказваю ць ф акі гіш панцам-акупантам. М аўляў, “Хуан, гоў хоўм !”

CHINA-BELARUS“Хочаш голас Вялікага М ао пачуць?” - пы таецца Чао Дзін, студэнт 5-га курсу журф аку БДУ. М ы ў яго інтэрнацкім пакоі спрабуем пагавары ць пра жы цьцё-бы цьцё кітайскіх студэнтаў у сінявокай. “Валяй, - кажу. - А ш то, вы М ао вельмі паважаеце?” Дзін кры віцца, уперы ўш ы ся позіркам у свой лэптоп, а поты м нечакана жартуе: “У вас тут свой М ао ёсьць”. З калёнак пачы нае балбатаць Вялікі Кормчы.Чао Дзін ж ы ве ў М енску ўж о пяты год. Яго дзед у свой час вучы ўся ў піцерскім унівэры. М енавіта ён параіў бацькам Дзіна паслаць сы нка “па навуку” ў Расею. Бацькі і паслалі, ды так, ш то дзіця апы нулася ў М енску - тут вучы цца таньней. Усе гэты я гады роднай хатай для Дзіна зрабілася бэдэуш ная “дзясятка”. Трэці паверх корпуса “Г” - гэта “чайна-таўн”. Вонкава - поўны адэкват Кітая: у пакоях чы сьценька, але ш умна. Гудзяць кампы, чамусьці бяз гуку працую ць тэлекі, пікаю ць мікрахвалёўкі. Нягледзячы на ўсе ж арты пра смаж аную сялёдку, Дзін прызнаецца, ш то лю біць беларускія дранікі. “Ня ты я, ш то ў сталоўцы прадаю цца, а хатнія. Я аднойчы да свайго сябра-беларуса ў госьці хадзіў, мяне там... блін... пачаставалі”. Дзін добра размаўляе па-расейску, але калі забы вае слова, каж а “блін”.Беларусь - краіна адносна танная для навучаньня замеж ны х студэнтаў: максы мум не перавы ш ае 3500 даляраў. Але без сты пэнды і - яна не прадугледж аная. “У мяне ня бедны я бацькі, але і ня вельмі багаты я, - гаворыць Дзін. - Некаторыя мае землякі тут на маш ы нах катаю цца, хаты ў цэнтры наймаю ць, у казы но ходзяць. Я не ш ы кую ”. За год навучаньня бацькі Дзіна баш ляю ць 1800 у.а., у гэтую ж суму ўваходзіць і аплата месца ў інтэрнаце. Грош ы на вучобу бацькі пераводзяць праз банк, калі сума не перавы ш ае 2000 бэ, нават рэгістрацы я не патрэбная. Працаваць ён ня думаў, бо таго, ш то дасы лаю ць бацькі, у прынцы пе хапае. М ож а, гэта тлумачы цца асаблівасьцю мэнталітэту, бо Дзін ш чы ра прызнаўся, ш то з прыездам у Беларусь яго lifestyle зьмяніўся на ўсе 100%. Вельмі доўга ня мог прызвы чаіцца да лю дзей, да ладу ж ы цьця, да ўсяго. “Вы інш ы я, я не магу патлумачы ць, у чы м і чаму адрозьненьне, але вы зусім інш ы я. І да гэтага складана прызвы чаіцца”, - каж а ён. На еж у ў Дзіна ідзе каля 70-80 даляраў, на піва ды ўсялякія дробязі яш чэ столькі ж. Дзін прызнаецца, ш то лю біць піва, асабліва “Кры ніцу-1” і “Балты ку № 7”. Эканомячы, купляе яго скры нкамі на Ж данах. А гарэлку ня п'е: “Яна едкая”. Раз-другі на месяц зь сябрамі ці сваёй кітайскай дзяўчы най ходзiць у рэстарацы ю. “У клю бы не хадж у. Адзеньне час ад часу купляю на Ж данах. Калі ўсё падлічы ць, то ў месяц я баксаў 200-250 трачу”. Квіток на рэйс “М асква - Пэкін” каш туе 700 баксаў у два бакі - гэта добра ахалодж вае настальгію па родны х: двух “вакацы яў” на год Дзіну хапае. Затое за чаты ры гады ён ш мат паезьдзіў па Беларусі. Але, нягледзячы на ўсё хараство, заставацца тут не плянуе. “Скончу ж урф ак, дахаты паеду. З маіх суседзяў наагул ніхто не плянуе заставацца. Думаю, працу на радзіме знайду без асаблівы х клопатаў, мож а, ж урналістам ці перакладчы кам”.“Пэўна, нам тут вучы цца прасьцей, чым вам, беларусам”, - усьміхаецца Дзін, бо да “кітайскіх братоў” вельмі добра ставяцца і вы кладчы кі, і дэканат.

Аглядальніца “CDчкі” Алеся Серада вы вучае ўсходню ю ф ілялёгію (orіental philology) у кітайскім Beijing Language & Culture University. Гэта адзін з найдаражэйш ы х унівэраў Пэкіну зь ня самай чы стай

oрэпутацы яй. Яго назы ваю ць Beijing Language & Culture C - бабак на студэнтах тут зарабляю ць дахалеры.Алеся бясплатна ж ы ве зь інш ы мі замеж нікамі ў кампусе, таму перасоўваньні па горадзе ў яе здараю цца рэдка. Для бю дж этнікаў кш талту яе (Алеська атры млівае сты пуху 1100 юаняў, 1 бакс = 7 юаняў) інтэрнат бясплатны, у адрозьненьне ад платнікаў. Ты я аддаю ць за яго ў паўтара-два разы болей, чым за зды мнае ж ы тло (каля 1500 юаняў - “абш чага”, 800-2000 кватэра). Праўда, нядаўна студэнтаў сабраліся вы сяляць: напачатку зімы адміністрацы я вы раш ы ла бамбануць рамонт “абш чака”. Замеж нікам прапанавалі часова зьехаць у “інш ае месца”, якое каш тавала 220 юаняў на дзень. Студэнцікі крута разбухнулі - кітайцы тут ж а са сваімі непрыстойны мі прапановамі сьціхлі. “Гэта аказалася звы чайная кітайская разводка на тупы х, маўляў, “мы памы ліліся, вы нам нічога ня вінныя”. Але калі б не спы талі ў

018

CD

019

CD

з правай рукі23 верасьня на зьезьдзе самай правільнай і самай моладзевай арганізацы і РБ АГЛ аш часьлівіў сваіх верных сы ноў навіною, ш то карупцы я ў беларускіх ВНУ сталася такім ж а пераж ы ткам мінулага, як курныя хаты і драўляны я цацкі, прыбіты я цьвікамі да падлогі. І напраўду, у лета 2005 за “чэснасьць” уступнай кампаніі адказваў Камітэт дзярж кантролю і асабіста яго ш эф Анатоль Тозік, які парадаваў аф іцы йны я СМ І эф эктны мі зьменамі ўступных камісіяў за 15 хвілін да іспы таў ды брыгадамі міліцы і ў дэканатах.Здавалася б, ад такога ш ухеру нават самы я прапалены я хабарнікі павінны залегчы ў бульбу. Тым ня менш, падчас уступнай кампаніі амаль ш тодня ўсплы валі навіны то пра 500-1000-даляравы я хабары ў Горадні, то пра “зьліты я клю чы ” ад тэстаў у Баранках. Апош ні вы падак - гэта наагул цы рк: нехта з адміністрацы і БарДУ ўзяў і… прадаў засакрэчаны я адказы ўступных тэстаў. Нядорага - па 150 бэ ш тука. Пасьля чаго ш пора распаўзлася па законах піраміды, і амаль увесь завочны набор аднаго з ф акультэтаў апы нуўся ліпавы м.Рэгулярна на хабары лавілі супрацоўнікаў Гомельскіх ВНУ, а ў М агілёве накры лі нават цэлую ф абрыку ліпавы х ды плёмаў: “праведзеная” праз дакумэнтацы ю корка ф ілф аку мясцовага пэдуну каш тавала замоўцу ад 5 да 20 “лістоў”.

зь левай рукіНягледзячы на аблавы рэспубліканскага маш табу, абітуры енты, студы кі і іх бацькі ведаю ць: вэнэуш ны я ш таты ўкамплектаваны я “наш ы мі лю дзьмі”, а наш ы лю дзі бралі, бяруць і будуць браць. Гэтаксама, як колькі ні забараняй паліць ва ўнівэрсы тэцкіх прыбіральнях, ва ўнітазах будуць плаваць недапалкi.… У пачатку верасьня мірны сход ангельскага ф акультэту Лінгвісты чнага бы ў сарваны зьяўленьнем неапазнанага “мальца ў масцы ”. Проста пасярод паседж аньня хлопчы к ускочы ў зь месца і пачаў “рубіць праўду-матку”: пра ф іговы ўзровень адукацы і, пра непраф эсійнасьць вы кладчы каў і г.д. Адно з абвінавачаньняў, якое агучы ў наноўсьпечаны нарадаволец - хабарніцтва. Аўды торыя вы бухнула авацы ямі.У мінулы м навучальны м годзе па падобнай схеме студэнты БНТУ ф лэш мобілі аднаго з вы кладчы каў, патрабую чы прылю дна пакаяцца ва ўзяцьці хабару. Праўдарубы з БНТУ і БДУ таксама ня сьпяць у ш апку: “Сцэнар звы чайна такі: у аўды торыю падчас заняткаў забягаю ць некалькі чалавек, адзін пачы нае прамаўляць, астатнія носяцца па аўды торыі, ствараю чы атмасф эру хаосу. Падчас гэтага магчы мае раскідваньне ўлётак з поўнай вэрсіяй прамовы ”**. Асноўны пункт студэнцкіх абвінавачаньняў - вымаганьне хабару за станоўчы я адзнакі.… Насуперак паш ы ранаму сярод просты х беларусаў меркаваньню, тэрмін адседкі за хабар апош нім часам ніхто не павялічваў. Проста ўлады “ўдакладнілі паняцьці” і падкруцілі гайкі. У прыватнасьці, пасьля знакамітай ды рэкты вы № 1, якая звалілася на ш часьлівы х клеркаў у сакавіку 2004 г., выкладчы кі вы ш эйш ы х навучальны х установаў падпісалі паперы, маўляў, “больш ніякага хабару ні пад якім вы глядам”. Каж уць, на Рагнеду Восіпаўну*, заслуж аную праф эсарку гісторыі, глядзець пасьля гэтага бы ло страш на: “Гэта як прыстойную ж анчы ну ў бляд*тве абвінаваціць!” - ня вы тры мала інтэлігентка ў пяты м пакаленьні. Да таго ж, хабарам цяпер лічы цца і самы нязначны падарунак студэнта лю бімаму праф эсару, і лю бая ікебана з ф эн-ш уем, безь якой раней не абы ходзілася ніводная абарона ды плёму ці дзярж іспы т.

рука бяручаяЯк паказвае практы ка, больш асьць экзамэнатараў цяпер панічна скормліваю ць салодкія хабары самім студэнтам, а кветкі прэпады муж чы нскага полу адразу перадорваю ць каму-небудзь са знаёмы х ж анчы н.Калі разабрацца, то ў 90% выпадкаў ініцы яты ва хабару ў ВНУ зы ходзіць ад навучэнцаў, а самі “падзякі” маю ць ры туальны характар. Ліхаманкавы я паборы на падхалімскія дарункі перад сэсіяй - гэта страх маленькага племені студэнтаў перад невядомай сты хіяй якой-небудзь макраэканомікі, спроба залагодзіць ж ахлівага Перуна дарамі. Увесь іды яты зм гэты х ахвяраваньняў зразумелы толькі самім вы кладчы кам.Калі, скончы ўш ы ўнівэр, ты стусоўваесься са сваімі бы лы мі прэпадамі, то даведваесься: у больш асьці зь іх няма часу і ахвоты прымаць пераздачы, і твае кветкі-цукеркі нічога не вы раш аю ць. Ну і наф іг тады яны ўпалі?!Інш ая справа, ш то, як зноў ж а прызнаю цца самі вы кладчы кі, адмовіцца ад прыемны х дробязяў па-чалавечы цяж ка. Недзе ў глы біні душ ы прэпад наіўна веры ць, ш то кож ны букет-венік - гэта ня ш ы рма, за якой хаваю цца ш паргалачнікі, а знак таго, ш то ты ф айны пэдагог і заш ы бенны лектар.

рука даю чаяТрэба аддаць належ нае студэнтам, больш асьць зь іх ніколі б не паваруш ы ліся “скінуцца па ты ш чы ” самастойна. Гэтаксама, як у рода-племянныя часы ваду муцілі ж рацы, сэсійны я “прэзэнты ” арганізоўваю ць вечны я акты вісткі-ш урачкі, у якіх ш ы ла ў адны м месцы і якіх апаты чная больш асьць на перш ы м курсе “вы сунула”, а цяпер ніяк ня мож а засунуць назад. Стараста майго курсу Іна* была акурат такою. Яна заўсёды ведала, якому “вы клу” варта засьпяваць песеньку па маты вах гісторыі ВАВ, якому намаляваць сьцёбную насьценгазэту, а на які іспы т лепш “па ты ш чы ”. Інш ы мі словамі, Іна, якую за сьпінай не назы валі інакш, як

“Іннах (адсю ль)”, заўсёды ведала мэтад і, магчы ма, таму адразу пасьля ды плёму засталася на родны м ф акультэце нечы м накш талт памочніцы мэтады сткі. Такія кар'еры сьведчаць: унівэрсы тэт па-беларуску - гэта ўсё яш чэ бю ракраты чная маш ы на.

рука заграбучая“Я разьбіў свой “Ж ы гуль”, і пакуль не адрамантую і не прадам, ніхто залік ня здасьць!” - гэта рэальны я словы рэальнага вы кладчы ка “вы ш кі”. … Практы ка паказвае: злосны х “хабарды стаў” ня так і ш мат. Але на кож ны м ф акультэце водзіцца адна сука (тэрмін я пачуў ад другакурсьніцы наргасу Ксю ш ы*), якая, не асабліва тоячы ся ад сумленных калегаў, вымагае ў студэнтаў дарагія падзякі за аўтограф у ведамасьці. Прайс-лісты “гэты х уродаў” перадаю цца ад курсу да курсу, а да завочнікаў правілы гульні хабарды ст даносіць сам: “Тупь завочная, вы ж ня думаеце, ш то я з вамі дарма буду вож кацца?” Прадметы сук звы чайна другасны я ці вы кладаю цца на старэйш ы х курсах, дзе нават самы м прынцы повы м студэнтам прасьцей адкупіцца, чым паміраць на бары кадах.Губа ў сук ня дура. Выкладчы к эканомікі аднаго з тэхунівэраў Апанас Пятровіч*, чалавек постпэнсійнага ўзросту, аддае перавагу пакетам, зьмесьціва якіх аддалена нагадвае савецкія “сьвяточны я наборы”: каньячок, сэрвэлят, цукеркі зь лікёрам, чырвоная ікорачка... Соф 'я Ф эліксаўна*, чый прадмет мае на адны м зь беларускіх ф ілф акаў гэткае ж значэньне, якое мела б анатомія левай пяты ў мэды цы нскіх ВНУ, бярэ ў двух рэж ы мах: ад прасунуты х - дарагімі кнігамі, ад плебсу - садавіной і тонкімі цы гарэтамі. Па ш матгадовай трады цы і, залік па гэты м прадмеце яш чэ нядаўна абстаўляўся па-сьвяточнаму, у духу інтэлектуальнага абмену паміж двума пакаленьнямі: вы нам - допуск да сэсіі, мы вам - ф аліянты і ш ампусік на падносіку. Зь нядаўняга часу інтэлектуальны абмен з Соф 'яй Ф эліксаўнай пачаў адбы вацца ў цёмны час сутак, каля ўскраінных унівэрсамаў гораду.

ф із-рукі“Ну, і ф ізрукі заўсёды бралі”, - згадвае знаёмы мастак, былы студэнт мастацкага каледж у. І напраўду - каньяк, ракеткі для пінг-понгу, баскетбольны я мячы - мала хто не адпрацоўваў прагулы па ф ізры менавіта такім чы нам. Хіба ш то ў каледж ы майго сябра-мастака ф ізрукі вы пендры валіся і прасілі карціны: “Сьцены катэдры аздаблялі - падабаўся ім ж ы вапіс”. Ахвотней за ўсё прымалі пэйзаж ы. То бок, калі ты зацяты абстракцы яніст, маеш маральны вы бар: ці крос на стады ёне, ці бярозкі ў тумане.“Калі бачы ш, як на нас наж ы ваю цца гэты я сукі, проста злосьць бярэ, - ш чыра прызнаецца Ксю ш а з наргасу. - Але даводзіцца баш ляць, і пасьля ты маўчы ш, бо таксама вінаваты***. Таму сукі цьвітуць і пахнуць”.

пад белы я ручкі“Бы ў адзін прынцы повы вы кладчы к. Прадмет свой не лю біў, а проста кахаў. Прынцы пова ня браў хабару, і гэтак ж а прынцы пова зразаў на іспы тах лайдакоў. І вось прыходзіць гэты Хвядос Хвядосавіч* на іспы т, а яму каля дзьвярэй пхаю ць пакет. Ня ўзяў. Прыняў іспы т - той ж а пакет пхаю ць. Ізноў ня ўзяў. Прыходзіць ён пасьля іспы ту ў сваю маласямейку, а там у калідорчы ку стаіць той ж а пакет. Тут яго і павязалі”. Гэта толькі адна са ш матлікіх ж ахалак, якія апавядаю ць адзін аднаму малады я навукоўцы.І вось тут пачы наецца вэндэта. Цяпер, каб адпомсьціць вы кладчы ку, вам спатрэбіцца якая-небудзь пляш ка каньяку ды кры ху грош ай на мабіле - каб стукануць куды трэба****.Сумна, але найперш гэта адбіваецца на нармальны х чалавечы х стасунках. Студэнт ф ізф аку Алесь купіў у Нью-Ёрку кніж ку амэры канскага клясы ка, якую вёз праз Атлянты ку ў падарунак сваёй вы кладчы цы інгліш у. Тая спуж ана адмовілася ад падарунка. Такая вось happy paranoia.Каж уць, падставай для ары ш ту мож а стаць уж о той ф акт, ш то “ш урачка” лётала і зьбірала “па ты ш чы ”. Ці ня надта драконавы я меры, каб перарабіць дэбільны савецкі мэнталітэт, як ты х, хто бярэ, так і ты х, хто дае? “Не, ня надта, - каж а наргасаўка Ксю ш а. - Гэта справядлівая кара для ўродаў сярод прэпадаў. Спадзяю ся, і наш ага суку неўзабаве пасодзяць. А тое, ш то падстаўляю ць невінаваты х, ну ды к уроды - яны ж паўсю ль. Сярод студэнтаў таксама бы ваю ць”.

---*Усе імёны ў матэры яле - прадукт крэаты ўнага мы сьленьня аўтара.** Распаўсю дж вае гэты я чуткі city paper “Вечерний М инск”.*** Паводле заўвагі да арт. 431 КК РБ “Дача хабару”, асоба, якая давала хабар, вызваляецца ад кры мінальнай адказнасьці, калі дзейнічала пад прымусам альбо добраахвотна заявіла пра зробленае.**** Хаця калі суд вы значы ць, ш то прэпад - белы і пухнаты і не пагадж аўся браць ваш ы я цукеркі, табе, паводле арт. 396 Крымінальнага кодэксу РБ, сьвеціць самае менш ае ш траф , а самае больш ае - 5 гадоў зьняволеньня.

тэкст: Ш УРА ЛЕПЕЛЬ, BFD@TUT.BY

“Ш АЙЗЭ, ХІБА Я ПАДОБНЫ ДА ВЫ КЛАДЧЫ КА НЯМ ЕЦКАЙ ЛІТАРАТУРЫ , У ЯКОГА ДОМ А НЯМ А ЗБОРУ ТВОРАЎ РЭМ АРКА? - СКАРДЗІЦЦА ЗНАЁМ Ы КАНДЫ ДАТ НАВУК. - НУ НАВОШ ТА ЯНЫ ЎЦЮ ХВАЮ ЦЬ М НЕ ГЭТЫ Я КІШ ЭННЫ Я СЭРЫ І Ў М ЯККАЙ ВОКЛАДЦЫ ?” ЗЬ НЯДАЎНЯГА ЧАСУ АНДРЭЙ ПЯТРОВІЧ* РЫ ЗЫ КУЕ ЗДАЦЬ М АКУЛЯТУРУ АДРАЗУ Ў ТУРЭМ НУЮ БІБЛІЯТЭКУ: АПОШ НІЯ ПАРУ СЭМ ЭСТРАЎ ДЗЯРЖ АВА ПІЛЬНА КАНТРАЛЮ Е ХАБАРНІЦТВА, У ТЫ М ЛІКУ СЯРОД СУПРАЦОЎНІКАЎ ВНУ.

ХАБА-ХАБАкаму даць, каму даць, каму голаву зламаць?

018

CD

019

CD

з правай рукі23 верасьня на зьезьдзе самай правільнай і самай моладзевай арганізацы і РБ АГЛ аш часьлівіў сваіх верных сы ноў навіною, ш то карупцы я ў беларускіх ВНУ сталася такім ж а пераж ы ткам мінулага, як курныя хаты і драўляны я цацкі, прыбіты я цьвікамі да падлогі. І напраўду, у лета 2005 за “чэснасьць” уступнай кампаніі адказваў Камітэт дзярж кантролю і асабіста яго ш эф Анатоль Тозік, які парадаваў аф іцы йны я СМ І эф эктны мі зьменамі ўступных камісіяў за 15 хвілін да іспы таў ды брыгадамі міліцы і ў дэканатах.Здавалася б, ад такога ш ухеру нават самы я прапалены я хабарнікі павінны залегчы ў бульбу. Тым ня менш, падчас уступнай кампаніі амаль ш тодня ўсплы валі навіны то пра 500-1000-даляравы я хабары ў Горадні, то пра “зьліты я клю чы ” ад тэстаў у Баранках. Апош ні вы падак - гэта наагул цы рк: нехта з адміністрацы і БарДУ ўзяў і… прадаў засакрэчаны я адказы ўступных тэстаў. Нядорага - па 150 бэ ш тука. Пасьля чаго ш пора распаўзлася па законах піраміды, і амаль увесь завочны набор аднаго з ф акультэтаў апы нуўся ліпавы м.Рэгулярна на хабары лавілі супрацоўнікаў Гомельскіх ВНУ, а ў М агілёве накры лі нават цэлую ф абрыку ліпавы х ды плёмаў: “праведзеная” праз дакумэнтацы ю корка ф ілф аку мясцовага пэдуну каш тавала замоўцу ад 5 да 20 “лістоў”.

зь левай рукіНягледзячы на аблавы рэспубліканскага маш табу, абітуры енты, студы кі і іх бацькі ведаю ць: вэнэуш ны я ш таты ўкамплектаваны я “наш ы мі лю дзьмі”, а наш ы лю дзі бралі, бяруць і будуць браць. Гэтаксама, як колькі ні забараняй паліць ва ўнівэрсы тэцкіх прыбіральнях, ва ўнітазах будуць плаваць недапалкi.… У пачатку верасьня мірны сход ангельскага ф акультэту Лінгвісты чнага бы ў сарваны зьяўленьнем неапазнанага “мальца ў масцы ”. Проста пасярод паседж аньня хлопчы к ускочы ў зь месца і пачаў “рубіць праўду-матку”: пра ф іговы ўзровень адукацы і, пра непраф эсійнасьць вы кладчы каў і г.д. Адно з абвінавачаньняў, якое агучы ў наноўсьпечаны нарадаволец - хабарніцтва. Аўды торыя вы бухнула авацы ямі.У мінулы м навучальны м годзе па падобнай схеме студэнты БНТУ ф лэш мобілі аднаго з вы кладчы каў, патрабую чы прылю дна пакаяцца ва ўзяцьці хабару. Праўдарубы з БНТУ і БДУ таксама ня сьпяць у ш апку: “Сцэнар звы чайна такі: у аўды торыю падчас заняткаў забягаю ць некалькі чалавек, адзін пачы нае прамаўляць, астатнія носяцца па аўды торыі, ствараю чы атмасф эру хаосу. Падчас гэтага магчы мае раскідваньне ўлётак з поўнай вэрсіяй прамовы ”**. Асноўны пункт студэнцкіх абвінавачаньняў - вымаганьне хабару за станоўчы я адзнакі.… Насуперак паш ы ранаму сярод просты х беларусаў меркаваньню, тэрмін адседкі за хабар апош нім часам ніхто не павялічваў. Проста ўлады “ўдакладнілі паняцьці” і падкруцілі гайкі. У прыватнасьці, пасьля знакамітай ды рэкты вы № 1, якая звалілася на ш часьлівы х клеркаў у сакавіку 2004 г., выкладчы кі вы ш эйш ы х навучальны х установаў падпісалі паперы, маўляў, “больш ніякага хабару ні пад якім вы глядам”. Каж уць, на Рагнеду Восіпаўну*, заслуж аную праф эсарку гісторыі, глядзець пасьля гэтага бы ло страш на: “Гэта як прыстойную ж анчы ну ў бляд*тве абвінаваціць!” - ня вы тры мала інтэлігентка ў пяты м пакаленьні. Да таго ж, хабарам цяпер лічы цца і самы нязначны падарунак студэнта лю бімаму праф эсару, і лю бая ікебана з ф эн-ш уем, безь якой раней не абы ходзілася ніводная абарона ды плёму ці дзярж іспы т.

рука бяручаяЯк паказвае практы ка, больш асьць экзамэнатараў цяпер панічна скормліваю ць салодкія хабары самім студэнтам, а кветкі прэпады муж чы нскага полу адразу перадорваю ць каму-небудзь са знаёмы х ж анчы н.Калі разабрацца, то ў 90% выпадкаў ініцы яты ва хабару ў ВНУ зы ходзіць ад навучэнцаў, а самі “падзякі” маю ць ры туальны характар. Ліхаманкавы я паборы на падхалімскія дарункі перад сэсіяй - гэта страх маленькага племені студэнтаў перад невядомай сты хіяй якой-небудзь макраэканомікі, спроба залагодзіць ж ахлівага Перуна дарамі. Увесь іды яты зм гэты х ахвяраваньняў зразумелы толькі самім вы кладчы кам.Калі, скончы ўш ы ўнівэр, ты стусоўваесься са сваімі бы лы мі прэпадамі, то даведваесься: у больш асьці зь іх няма часу і ахвоты прымаць пераздачы, і твае кветкі-цукеркі нічога не вы раш аю ць. Ну і наф іг тады яны ўпалі?!Інш ая справа, ш то, як зноў ж а прызнаю цца самі вы кладчы кі, адмовіцца ад прыемны х дробязяў па-чалавечы цяж ка. Недзе ў глы біні душ ы прэпад наіўна веры ць, ш то кож ны букет-венік - гэта ня ш ы рма, за якой хаваю цца ш паргалачнікі, а знак таго, ш то ты ф айны пэдагог і заш ы бенны лектар.

рука даю чаяТрэба аддаць належ нае студэнтам, больш асьць зь іх ніколі б не паваруш ы ліся “скінуцца па ты ш чы ” самастойна. Гэтаксама, як у рода-племянныя часы ваду муцілі ж рацы, сэсійны я “прэзэнты ” арганізоўваю ць вечны я акты вісткі-ш урачкі, у якіх ш ы ла ў адны м месцы і якіх апаты чная больш асьць на перш ы м курсе “вы сунула”, а цяпер ніяк ня мож а засунуць назад. Стараста майго курсу Іна* была акурат такою. Яна заўсёды ведала, якому “вы клу” варта засьпяваць песеньку па маты вах гісторыі ВАВ, якому намаляваць сьцёбную насьценгазэту, а на які іспы т лепш “па ты ш чы ”. Інш ы мі словамі, Іна, якую за сьпінай не назы валі інакш, як

“Іннах (адсю ль)”, заўсёды ведала мэтад і, магчы ма, таму адразу пасьля ды плёму засталася на родны м ф акультэце нечы м накш талт памочніцы мэтады сткі. Такія кар'еры сьведчаць: унівэрсы тэт па-беларуску - гэта ўсё яш чэ бю ракраты чная маш ы на.

рука заграбучая“Я разьбіў свой “Ж ы гуль”, і пакуль не адрамантую і не прадам, ніхто залік ня здасьць!” - гэта рэальны я словы рэальнага вы кладчы ка “вы ш кі”. … Практы ка паказвае: злосны х “хабарды стаў” ня так і ш мат. Але на кож ны м ф акультэце водзіцца адна сука (тэрмін я пачуў ад другакурсьніцы наргасу Ксю ш ы*), якая, не асабліва тоячы ся ад сумленных калегаў, вымагае ў студэнтаў дарагія падзякі за аўтограф у ведамасьці. Прайс-лісты “гэты х уродаў” перадаю цца ад курсу да курсу, а да завочнікаў правілы гульні хабарды ст даносіць сам: “Тупь завочная, вы ж ня думаеце, ш то я з вамі дарма буду вож кацца?” Прадметы сук звы чайна другасны я ці вы кладаю цца на старэйш ы х курсах, дзе нават самы м прынцы повы м студэнтам прасьцей адкупіцца, чым паміраць на бары кадах.Губа ў сук ня дура. Выкладчы к эканомікі аднаго з тэхунівэраў Апанас Пятровіч*, чалавек постпэнсійнага ўзросту, аддае перавагу пакетам, зьмесьціва якіх аддалена нагадвае савецкія “сьвяточны я наборы”: каньячок, сэрвэлят, цукеркі зь лікёрам, чырвоная ікорачка... Соф 'я Ф эліксаўна*, чый прадмет мае на адны м зь беларускіх ф ілф акаў гэткае ж значэньне, якое мела б анатомія левай пяты ў мэды цы нскіх ВНУ, бярэ ў двух рэж ы мах: ад прасунуты х - дарагімі кнігамі, ад плебсу - садавіной і тонкімі цы гарэтамі. Па ш матгадовай трады цы і, залік па гэты м прадмеце яш чэ нядаўна абстаўляўся па-сьвяточнаму, у духу інтэлектуальнага абмену паміж двума пакаленьнямі: вы нам - допуск да сэсіі, мы вам - ф аліянты і ш ампусік на падносіку. Зь нядаўняга часу інтэлектуальны абмен з Соф 'яй Ф эліксаўнай пачаў адбы вацца ў цёмны час сутак, каля ўскраінных унівэрсамаў гораду.

ф із-рукі“Ну, і ф ізрукі заўсёды бралі”, - згадвае знаёмы мастак, былы студэнт мастацкага каледж у. І напраўду - каньяк, ракеткі для пінг-понгу, баскетбольны я мячы - мала хто не адпрацоўваў прагулы па ф ізры менавіта такім чы нам. Хіба ш то ў каледж ы майго сябра-мастака ф ізрукі вы пендры валіся і прасілі карціны: “Сьцены катэдры аздаблялі - падабаўся ім ж ы вапіс”. Ахвотней за ўсё прымалі пэйзаж ы. То бок, калі ты зацяты абстракцы яніст, маеш маральны вы бар: ці крос на стады ёне, ці бярозкі ў тумане.“Калі бачы ш, як на нас наж ы ваю цца гэты я сукі, проста злосьць бярэ, - ш чыра прызнаецца Ксю ш а з наргасу. - Але даводзіцца баш ляць, і пасьля ты маўчы ш, бо таксама вінаваты***. Таму сукі цьвітуць і пахнуць”.

пад белы я ручкі“Бы ў адзін прынцы повы вы кладчы к. Прадмет свой не лю біў, а проста кахаў. Прынцы пова ня браў хабару, і гэтак ж а прынцы пова зразаў на іспы тах лайдакоў. І вось прыходзіць гэты Хвядос Хвядосавіч* на іспы т, а яму каля дзьвярэй пхаю ць пакет. Ня ўзяў. Прыняў іспы т - той ж а пакет пхаю ць. Ізноў ня ўзяў. Прыходзіць ён пасьля іспы ту ў сваю маласямейку, а там у калідорчы ку стаіць той ж а пакет. Тут яго і павязалі”. Гэта толькі адна са ш матлікіх ж ахалак, якія апавядаю ць адзін аднаму малады я навукоўцы.І вось тут пачы наецца вэндэта. Цяпер, каб адпомсьціць вы кладчы ку, вам спатрэбіцца якая-небудзь пляш ка каньяку ды кры ху грош ай на мабіле - каб стукануць куды трэба****.Сумна, але найперш гэта адбіваецца на нармальны х чалавечы х стасунках. Студэнт ф ізф аку Алесь купіў у Нью-Ёрку кніж ку амэры канскага клясы ка, якую вёз праз Атлянты ку ў падарунак сваёй вы кладчы цы інгліш у. Тая спуж ана адмовілася ад падарунка. Такая вось happy paranoia.Каж уць, падставай для ары ш ту мож а стаць уж о той ф акт, ш то “ш урачка” лётала і зьбірала “па ты ш чы ”. Ці ня надта драконавы я меры, каб перарабіць дэбільны савецкі мэнталітэт, як ты х, хто бярэ, так і ты х, хто дае? “Не, ня надта, - каж а наргасаўка Ксю ш а. - Гэта справядлівая кара для ўродаў сярод прэпадаў. Спадзяю ся, і наш ага суку неўзабаве пасодзяць. А тое, ш то падстаўляю ць невінаваты х, ну ды к уроды - яны ж паўсю ль. Сярод студэнтаў таксама бы ваю ць”.

---*Усе імёны ў матэры яле - прадукт крэаты ўнага мы сьленьня аўтара.** Распаўсю дж вае гэты я чуткі city paper “Вечерний М инск”.*** Паводле заўвагі да арт. 431 КК РБ “Дача хабару”, асоба, якая давала хабар, вызваляецца ад кры мінальнай адказнасьці, калі дзейнічала пад прымусам альбо добраахвотна заявіла пра зробленае.**** Хаця калі суд вы значы ць, ш то прэпад - белы і пухнаты і не пагадж аўся браць ваш ы я цукеркі, табе, паводле арт. 396 Крымінальнага кодэксу РБ, сьвеціць самае менш ае ш траф , а самае больш ае - 5 гадоў зьняволеньня.

тэкст: Ш УРА ЛЕПЕЛЬ, BFD@TUT.BY

“Ш АЙЗЭ, ХІБА Я ПАДОБНЫ ДА ВЫ КЛАДЧЫ КА НЯМ ЕЦКАЙ ЛІТАРАТУРЫ , У ЯКОГА ДОМ А НЯМ А ЗБОРУ ТВОРАЎ РЭМ АРКА? - СКАРДЗІЦЦА ЗНАЁМ Ы КАНДЫ ДАТ НАВУК. - НУ НАВОШ ТА ЯНЫ ЎЦЮ ХВАЮ ЦЬ М НЕ ГЭТЫ Я КІШ ЭННЫ Я СЭРЫ І Ў М ЯККАЙ ВОКЛАДЦЫ ?” ЗЬ НЯДАЎНЯГА ЧАСУ АНДРЭЙ ПЯТРОВІЧ* РЫ ЗЫ КУЕ ЗДАЦЬ М АКУЛЯТУРУ АДРАЗУ Ў ТУРЭМ НУЮ БІБЛІЯТЭКУ: АПОШ НІЯ ПАРУ СЭМ ЭСТРАЎ ДЗЯРЖ АВА ПІЛЬНА КАНТРАЛЮ Е ХАБАРНІЦТВА, У ТЫ М ЛІКУ СЯРОД СУПРАЦОЎНІКАЎ ВНУ.

ХАБА-ХАБАкаму даць, каму даць, каму голаву зламаць?

CD

020

тэкст: Ю ЛЯ КЛЯШ НЯЎСКАС, ОЛЯ ЎЛАСАВЕЦ, АНТОН КАШ ЛІКАЎ, М АКС АГЕЕЎ

“У КАНТОРУ НЕ БЯРУЦЬ, А Ш Ы БЫ М Ы ЦЬ - УЖ О ЛАМ АЕ”. ВЫ М УШ АНАЕ БЕСПРАЦОЎЕ (ЧЫ ТАЙ: БЕЗГРАШ ОЎЕ), ЯКОЕ ЗДАРАЕЦЦА З БОЛЬШ АСЬЦЮ СТУДЭНТАЎ У РАЁНЕ М ІЛЕНІЮ М У, М ОЖ НА ВЫ РАШ Ы ЦЬ НЕ БАНАЛЬНА. ПРЫ НАМ СІ, БУДЗЕ Ш ТО ПАСЬЛЯ РАСКАЗАЦЬ ЗНАЁМ Ы М .

У ВАР'ЯТНІ СЬЦЕНЫ НЯ Ж ОЎТЫ ЯКіры л працаваў санітарам 21-га агульнапсы хіятры чнага муж чы нскага аддзяленьня ў Навінках, калі вучы ўся на 1-v курсе ф ілязоф скага ф аку БДУ. Спачатку бы ло цікава і весела. Працаваў начамі і па вы ходны х. Атрымліваў на той час (2000 год) нядрэнна, 120 000. Наглядаў за дзьвю ма спэцпалатамі і прыбіраўся. У палатах не бы ло дзьвярэй, стаялі краты на вокнах і ж алезны я лож кі, ш то нельга аддзерці ад падлогі. Працоўнае месца Кіры ла ўяўляла сабой крэсла ў калідоры, зь якога нельга бы ло сы ходзіць.“Быў у мяне хворы, 32 гады, палкоўнікам сябе лічы ў. Быў падобны да гідрацэф ала - галава дуж а вялікая, ж удасны вы раз твару. Казаў, ш то ў яго 5 дзяцей, ш то ваяваў у Аўганістане і Сэрбіі. Прычы м яго нельга бы ло падлавіць, ён назы ваў гарады і мястэчкі, дзе праводзіліся ваенныя дзеяньні, ведаў розны я дробязі. Адзінае - ня ведаў час, калі гэта зь ім адбы валася. Я неяк сказаў яму, ш то я - генэрал. Пасьля ён заўсёды аддаваў мне чэсьць. Часам я даваў адказны я заданьні: памы ць палату, напрыклад. Але бяз злосьці, ён ж а муж ы к здаровы. Неяк ён іш оў па калідоры, да сьцяны нахіліўся і плакаць пачаў. Пытаю, чаго ты? Ён: “Ш када тавары ш аў забіты х”. Дарэчы, у вар'ятні сьцены ня ж оўты я. Яны зялёны я”.Яш чэ ў Кіры лавай палаце бы ў нейкі “чэмпіён сьвету” з-пад Бары сава. А 3-й гадзіне ночы падры ваўся і пачы наў ры хтавацца да Алімпійскіх гульняў: падцягваўся, адціскаўся…Звольніўся Кіры л праз паўгода: “Ш када бы ло глядзець на гэты х лю дзей. Родны я іх здаю ць, каб далей з вачэй. А ў вар'ятні хворых ня лечаць, а толькі накачваю ць наркоты камі”.

DOGGY STYLE“Хацела б я сама ў сорак бы ць такой цёткай”, - 19-гадовая Вэраніка зь відавочнай зайздрасьцю згадвае супэр-пупэр бізнэс-вумэн, у якой яна працавала… вы гульш чы цай сабак. Вера стаяла на прыпы нку траліка № 1 ля ўнівэрсаму “Паўночны ”. На вочы ёй трапіла цы дулка: “Патрабуецца дапамога ў доглядзе сабак”.… Як апы нулася, дабірацца бы ло зусім не далёка - катэдж стаяў на беразе Цнянскага вадасховіш ча - 10 хвілін пеш ш у ад Веры нага панэльніка. “У мае абавязкі ўваходзіла зьявіцца раз на дзень, у абед, і прагуляць трох беленькіх скотч-тэр'ерчыкаў”. За гэта гаспады ня плаціла Веры 40 бэ ш томесяц. “Прыкольная праца, - каж а Вера. - Прагулка па беразе возера ў сярэдзіне дня настройвае на буды сцкі лад. А ўвосені, у цёплай ш апачцы і з тры ма цуцы камі на павадку я вы глядала амаль як гэны хлопчы к з рэклямы Lee*”.

ТРЫ РАЗЫ НА ДЗЕНЬ ПАСЬЛЯ ЕЖ ЫІван, студэнт 4-га курсу мэдунівэру, згадвае, ш то ягоныя сябры час ад часу ўдзельнічаю ць у вы прабаваньнях новы х прэпаратаў: “М ы ўвесь дзень трэмся ў ш піталях. Пра гэта даведаліся ад дактароў”.Досьледы, па словах Вані, абсалю тна легальны я, іх праводзіць Бары саўскі завод ф армпрэпаратаў. Звы чайна вы прабаваньні праходзяць у тры этапы: на лябараторных ж ы вёлках, на здаровы х валянтэрах і на хворых у клініцы.“То бок нам прапанавалі стаць валянтэрамі. Дасьледую ць самы я розны я вітамінныя комплексы, імунамадулятары і г.д. Правяраю ць іх эф экты ўнасьць і пабочны я дзеяньні. Валянтэры пастаянна назіраю цца ў клініцы, праходзяць розны я тэсты і здаю ць аналізы. Усё строга кантралю ецца. Аплата мож а бы ць абсалю тна рознай - у залеж насьці ад магчы май ш коды ”, - па-ф ілязоф ску заўваж ае Іван, які, дарэчы, адмовіўся: здароўе дараж эй.

КУЛЬТУРУ Ў М АСЫ- Вунь, глядзіце, я на скейце праехаў! - Дзе?! - Ды вунь! Усё, уж о позна…Пра тое, ш то за ўдзел у масоўках яш чэ і плацяць, кантры бутар CD Оля Ўласавец даведалася пару год таму, калі ў яе роднай М аладэчні зды малі расейскі ф утбольны сэры ял “Каманда”. Асноўнай зоркай бы ў Дзю ж аў ака Космас з “Бры гады ”. М асоўкі зды маліся на маладэчанскім ф утбольны м стады ёне. Балельш чы кам, якія прыходзілі на стады ён “паравець, дзе трэба”, баш лялі неш та каля 8000 беларускіх. “Зараз па НТВ ідзе “Нядзеля ў ж аночай лазьні”, а па РТР “Каменская 4”, - распавядае Оліна знаёмая Валя, якая пазамінулы м летам зды малася ў масоўках. - Дык я глядж у іх час ад часу. М ож а, сябе пабачу”.У Валі ўсё пачалося з катастраф ічнага недахопу грош ай. Сябар распавёў ёй, ш то мож на зды мацца ў ф ільмах. “Час ад часу трэба бы ло тэлеф анаваць і пы тацца: а вам патрэбныя дзяўчы нкі? А яны: якія ў вас валасы?”- згадвае Валя, заслуж аная акторка запасу.

ПРАЦОЎНЫ Я РЭЗЭРВЫручкамі, ручкамі…

Спачатку яна зды малася ў сэры яле “Нядзеля ў ж аночай лазьні” ў эпізодзе на вакзале, дзе хлопец свары цца са сваёй дзяўчы най. Ён зьяж дж ае, а яна псы хуе: “Ну і едзь, валі!” “Яны разоў тры ццаць свары ліся, - успамінае Валя. - А мы павінны бы лі павярнуцца і зьдзіўлена паглядзець. Дык мы паварочваліся туды-сю ды з 11-й вечару да 4-й гадзіны раніцы ”. Тады Валі заплацілі недзе 15 000. “А вось за Каменскую больш - даляраў 10”, - прыгадвае Валя, у якой так і не атры малася ўзьняцца вы ш эй па служ бовай лесьвіцы - зьняцца ў эпізады чнай ролі.

НЯ М ЕСНЫ ЯДаперш ы, ш то роднаму ЭГУ ўж о нічога ня сьвеціць, мянчук Паш а мінулай восеньню апы нуўся ў М аскве. “Ш чы ра каж учы, уперш ы ню сеў на ўласную дупу і зразумеў, ш то зарабляць на ж ы цьцё я пакуль ня ўмею ”. Аднойчы, калі грош ай не засталося нават на пачак самы х танных цы гарэтаў, Паш а заматаўся ш алікам і прысеў у пераходзе на Цьвярской. “Я б ім неш та засьпяваў, але нават слы ху ў мяне няма”, - скардзіцца Паш а, прызнаю чы ся, ш то зрабіў гэта “дзеля прыколу”. “Усё бы ло па-часныку, я нават на кардонцы напісаў: “Студэнт. Хачу есьці”. За паўтары гадзіны Паш аў бю дж эт папоўніўся на 600 дзьвю хгаловы х рублёў. Аднак прадпры мальны мянчук больш ніколі не спрабаваў паўтары ць экспэры мэнт, спасы лаю чы ся на спрадвечнае беларускае “сты дна”.

ЧАЛАВЕЧЫ ТЛУШ Ч ЦІ М АМ ЧЫ НА КАТЛЕТКАСтудэнт 3-га курсу ж урф аку БДУ Сяргей таксама бы ў падсеў на мэды цы нскую тэму: мінулы м летам ён цягаў трупы і начоўкi з чалавечы м тлуш чам. Два месяцы працы санітарам у бальніцы хуткай дапамогі ў Гародні сталі для яго сапраўднай ш колай ж ы цьця. “Ж уры ку патрэбны ўсялякі досьвед, - пацягваю чы “Кры ніцу моцную ”, разваж ае Сяргей. - А я за два месяцы такого наглядзеўся, ш то ніякі Галівуд ня зды ме...” Падпрацаваць санітарам Сяргей уладкаваўся “па блаце”, праз знаёмага. Хаця насамрэч асаблівага блату і ня трэба: мэды цы нскія ўстановы маю ць патрэбу ў студэнцкай рабсіле.“Суткі працуеш, двое сутак дома, - расказвае Сяргей. - У асноўны м я езьдзіў па вы кліках у брыгадзе хуткай дапамогі. Разам з доктарам, канечне. Днём вы клікаю ць рэгулярна, а ўначы - калі як. Бывае так, ш то і паспаць мож на нядрэнна... Цікавы х вы падкаў бы ло столькі, ш то сам Паланік бы пазайздросьціў. Ну вось, напрыклад, тыпова “паланікаўскае”: акрамя разьездаў па вы кліках, прыходзілася тое-сёе рабіць і ў самой бальнічцы. Калі праходзіць апэрацы я, орган, які ў чалавека вы разаю ць, заўсёды нясуць на аналіз. Вось і цягаў ны ркі ў ш кляначках. А ш клянкі звы чайны я, у такіх гаспадары ні сьмятану ў лядоўні захоўваю ць... А яш чэ даводзілася пабачы ць, як вы глядае чалавечы тлуш ч. Адной цётачцы вы разалі 8 кэгэ гэнага дабра. І мы з адны м студы кам, які таксама “санітары ў”, перлі начоўкi з гэтай гідотай на другі канец бальнічкі... Ну а колькі нябож чы каў на каталках перакатаў - і не зьлічы ць. За месяц такой стромнай працы вы ходзіць дзесьці каля 90 у.а. Ня тое каб ш мат, але ўсё ж лепей, чым мамчы ну катлетку бяздумна ж аваць”.

“БРЭСЦКІ КУР'ЕР”Славік, супрацоўнік адной менскай крэаты ўнай канторы, лічы ць, ш то падпрацоўку даволі проста знайсьці ў нэце - дастаткова пакорпацца ў ф орумах. Гэты вы падак адбы ўся са Славам пару год таму:“На адны м вядомы м ф оруме (тады ў яго бы ла кам'ю ніці даволі ш чы льная і ўсе адно аднаго больш-менш ведалі - Onliner, карацей) адзін чэл прапанаваў кры ху падзарабіць студэнту. Гэта не вы глядала як на*балава, таму я пагрукаўся яму ў аську. Чэл папрасіў дапамагчы: зьезьдзіць у Берасьце і перадаць пасы лку (зьмесьціва пасы лкі ён не хаваў). Перац бы ў знаёмы маіх знаёмы х - карацей, я не страмануўся. За гэта мне вы падаў кош т квіткоў на цягнік у абодва бакі плю с 20 альбо 30 грыноў - я ўж о ня памятаю. Такі вось у мяне бы ў тры п”, - лыбіцца Слава.У адказ на пы таньне “Наконт зьмесьціва пасы лкі я цябе правільна зразумеў?” Слава расчароўвае: “У пасы лцы бы лі сродкі гігіены для дарослы х (нібыта дэф іцы т для Берасьця) і сто даляраў. Нічога больш ”.

---* Героем аднаго постэра з сэры і “Lee. Behind the scenes” стаў Чэд Такер. Аф іцы йна ягоная праца завецца “pet care director” у

CD

021

Кайлi М іноўг.

CD

020

тэкст: Ю ЛЯ КЛЯШ НЯЎСКАС, ОЛЯ ЎЛАСАВЕЦ, АНТОН КАШ ЛІКАЎ, М АКС АГЕЕЎ

“У КАНТОРУ НЕ БЯРУЦЬ, А Ш Ы БЫ М Ы ЦЬ - УЖ О ЛАМ АЕ”. ВЫ М УШ АНАЕ БЕСПРАЦОЎЕ (ЧЫ ТАЙ: БЕЗГРАШ ОЎЕ), ЯКОЕ ЗДАРАЕЦЦА З БОЛЬШ АСЬЦЮ СТУДЭНТАЎ У РАЁНЕ М ІЛЕНІЮ М У, М ОЖ НА ВЫ РАШ Ы ЦЬ НЕ БАНАЛЬНА. ПРЫ НАМ СІ, БУДЗЕ Ш ТО ПАСЬЛЯ РАСКАЗАЦЬ ЗНАЁМ Ы М .

У ВАР'ЯТНІ СЬЦЕНЫ НЯ Ж ОЎТЫ ЯКіры л працаваў санітарам 21-га агульнапсы хіятры чнага муж чы нскага аддзяленьня ў Навінках, калі вучы ўся на 1-v курсе ф ілязоф скага ф аку БДУ. Спачатку бы ло цікава і весела. Працаваў начамі і па вы ходны х. Атрымліваў на той час (2000 год) нядрэнна, 120 000. Наглядаў за дзьвю ма спэцпалатамі і прыбіраўся. У палатах не бы ло дзьвярэй, стаялі краты на вокнах і ж алезны я лож кі, ш то нельга аддзерці ад падлогі. Працоўнае месца Кіры ла ўяўляла сабой крэсла ў калідоры, зь якога нельга бы ло сы ходзіць.“Быў у мяне хворы, 32 гады, палкоўнікам сябе лічы ў. Быў падобны да гідрацэф ала - галава дуж а вялікая, ж удасны вы раз твару. Казаў, ш то ў яго 5 дзяцей, ш то ваяваў у Аўганістане і Сэрбіі. Прычы м яго нельга бы ло падлавіць, ён назы ваў гарады і мястэчкі, дзе праводзіліся ваенныя дзеяньні, ведаў розны я дробязі. Адзінае - ня ведаў час, калі гэта зь ім адбы валася. Я неяк сказаў яму, ш то я - генэрал. Пасьля ён заўсёды аддаваў мне чэсьць. Часам я даваў адказны я заданьні: памы ць палату, напрыклад. Але бяз злосьці, ён ж а муж ы к здаровы. Неяк ён іш оў па калідоры, да сьцяны нахіліўся і плакаць пачаў. Пытаю, чаго ты? Ён: “Ш када тавары ш аў забіты х”. Дарэчы, у вар'ятні сьцены ня ж оўты я. Яны зялёны я”.Яш чэ ў Кіры лавай палаце бы ў нейкі “чэмпіён сьвету” з-пад Бары сава. А 3-й гадзіне ночы падры ваўся і пачы наў ры хтавацца да Алімпійскіх гульняў: падцягваўся, адціскаўся…Звольніўся Кіры л праз паўгода: “Ш када бы ло глядзець на гэты х лю дзей. Родны я іх здаю ць, каб далей з вачэй. А ў вар'ятні хворых ня лечаць, а толькі накачваю ць наркоты камі”.

DOGGY STYLE“Хацела б я сама ў сорак бы ць такой цёткай”, - 19-гадовая Вэраніка зь відавочнай зайздрасьцю згадвае супэр-пупэр бізнэс-вумэн, у якой яна працавала… вы гульш чы цай сабак. Вера стаяла на прыпы нку траліка № 1 ля ўнівэрсаму “Паўночны ”. На вочы ёй трапіла цы дулка: “Патрабуецца дапамога ў доглядзе сабак”.… Як апы нулася, дабірацца бы ло зусім не далёка - катэдж стаяў на беразе Цнянскага вадасховіш ча - 10 хвілін пеш ш у ад Веры нага панэльніка. “У мае абавязкі ўваходзіла зьявіцца раз на дзень, у абед, і прагуляць трох беленькіх скотч-тэр'ерчыкаў”. За гэта гаспады ня плаціла Веры 40 бэ ш томесяц. “Прыкольная праца, - каж а Вера. - Прагулка па беразе возера ў сярэдзіне дня настройвае на буды сцкі лад. А ўвосені, у цёплай ш апачцы і з тры ма цуцы камі на павадку я вы глядала амаль як гэны хлопчы к з рэклямы Lee*”.

ТРЫ РАЗЫ НА ДЗЕНЬ ПАСЬЛЯ ЕЖ ЫІван, студэнт 4-га курсу мэдунівэру, згадвае, ш то ягоныя сябры час ад часу ўдзельнічаю ць у вы прабаваньнях новы х прэпаратаў: “М ы ўвесь дзень трэмся ў ш піталях. Пра гэта даведаліся ад дактароў”.Досьледы, па словах Вані, абсалю тна легальны я, іх праводзіць Бары саўскі завод ф армпрэпаратаў. Звы чайна вы прабаваньні праходзяць у тры этапы: на лябараторных ж ы вёлках, на здаровы х валянтэрах і на хворых у клініцы.“То бок нам прапанавалі стаць валянтэрамі. Дасьледую ць самы я розны я вітамінныя комплексы, імунамадулятары і г.д. Правяраю ць іх эф экты ўнасьць і пабочны я дзеяньні. Валянтэры пастаянна назіраю цца ў клініцы, праходзяць розны я тэсты і здаю ць аналізы. Усё строга кантралю ецца. Аплата мож а бы ць абсалю тна рознай - у залеж насьці ад магчы май ш коды ”, - па-ф ілязоф ску заўваж ае Іван, які, дарэчы, адмовіўся: здароўе дараж эй.

КУЛЬТУРУ Ў М АСЫ- Вунь, глядзіце, я на скейце праехаў! - Дзе?! - Ды вунь! Усё, уж о позна…Пра тое, ш то за ўдзел у масоўках яш чэ і плацяць, кантры бутар CD Оля Ўласавец даведалася пару год таму, калі ў яе роднай М аладэчні зды малі расейскі ф утбольны сэры ял “Каманда”. Асноўнай зоркай бы ў Дзю ж аў ака Космас з “Бры гады ”. М асоўкі зды маліся на маладэчанскім ф утбольны м стады ёне. Балельш чы кам, якія прыходзілі на стады ён “паравець, дзе трэба”, баш лялі неш та каля 8000 беларускіх. “Зараз па НТВ ідзе “Нядзеля ў ж аночай лазьні”, а па РТР “Каменская 4”, - распавядае Оліна знаёмая Валя, якая пазамінулы м летам зды малася ў масоўках. - Дык я глядж у іх час ад часу. М ож а, сябе пабачу”.У Валі ўсё пачалося з катастраф ічнага недахопу грош ай. Сябар распавёў ёй, ш то мож на зды мацца ў ф ільмах. “Час ад часу трэба бы ло тэлеф анаваць і пы тацца: а вам патрэбныя дзяўчы нкі? А яны: якія ў вас валасы?”- згадвае Валя, заслуж аная акторка запасу.

ПРАЦОЎНЫ Я РЭЗЭРВЫручкамі, ручкамі…

Спачатку яна зды малася ў сэры яле “Нядзеля ў ж аночай лазьні” ў эпізодзе на вакзале, дзе хлопец свары цца са сваёй дзяўчы най. Ён зьяж дж ае, а яна псы хуе: “Ну і едзь, валі!” “Яны разоў тры ццаць свары ліся, - успамінае Валя. - А мы павінны бы лі павярнуцца і зьдзіўлена паглядзець. Дык мы паварочваліся туды-сю ды з 11-й вечару да 4-й гадзіны раніцы ”. Тады Валі заплацілі недзе 15 000. “А вось за Каменскую больш - даляраў 10”, - прыгадвае Валя, у якой так і не атры малася ўзьняцца вы ш эй па служ бовай лесьвіцы - зьняцца ў эпізады чнай ролі.

НЯ М ЕСНЫ ЯДаперш ы, ш то роднаму ЭГУ ўж о нічога ня сьвеціць, мянчук Паш а мінулай восеньню апы нуўся ў М аскве. “Ш чы ра каж учы, уперш ы ню сеў на ўласную дупу і зразумеў, ш то зарабляць на ж ы цьцё я пакуль ня ўмею ”. Аднойчы, калі грош ай не засталося нават на пачак самы х танных цы гарэтаў, Паш а заматаўся ш алікам і прысеў у пераходзе на Цьвярской. “Я б ім неш та засьпяваў, але нават слы ху ў мяне няма”, - скардзіцца Паш а, прызнаю чы ся, ш то зрабіў гэта “дзеля прыколу”. “Усё бы ло па-часныку, я нават на кардонцы напісаў: “Студэнт. Хачу есьці”. За паўтары гадзіны Паш аў бю дж эт папоўніўся на 600 дзьвю хгаловы х рублёў. Аднак прадпры мальны мянчук больш ніколі не спрабаваў паўтары ць экспэры мэнт, спасы лаю чы ся на спрадвечнае беларускае “сты дна”.

ЧАЛАВЕЧЫ ТЛУШ Ч ЦІ М АМ ЧЫ НА КАТЛЕТКАСтудэнт 3-га курсу ж урф аку БДУ Сяргей таксама бы ў падсеў на мэды цы нскую тэму: мінулы м летам ён цягаў трупы і начоўкi з чалавечы м тлуш чам. Два месяцы працы санітарам у бальніцы хуткай дапамогі ў Гародні сталі для яго сапраўднай ш колай ж ы цьця. “Ж уры ку патрэбны ўсялякі досьвед, - пацягваю чы “Кры ніцу моцную ”, разваж ае Сяргей. - А я за два месяцы такого наглядзеўся, ш то ніякі Галівуд ня зды ме...” Падпрацаваць санітарам Сяргей уладкаваўся “па блаце”, праз знаёмага. Хаця насамрэч асаблівага блату і ня трэба: мэды цы нскія ўстановы маю ць патрэбу ў студэнцкай рабсіле.“Суткі працуеш, двое сутак дома, - расказвае Сяргей. - У асноўны м я езьдзіў па вы кліках у брыгадзе хуткай дапамогі. Разам з доктарам, канечне. Днём вы клікаю ць рэгулярна, а ўначы - калі як. Бывае так, ш то і паспаць мож на нядрэнна... Цікавы х вы падкаў бы ло столькі, ш то сам Паланік бы пазайздросьціў. Ну вось, напрыклад, тыпова “паланікаўскае”: акрамя разьездаў па вы кліках, прыходзілася тое-сёе рабіць і ў самой бальнічцы. Калі праходзіць апэрацы я, орган, які ў чалавека вы разаю ць, заўсёды нясуць на аналіз. Вось і цягаў ны ркі ў ш кляначках. А ш клянкі звы чайны я, у такіх гаспадары ні сьмятану ў лядоўні захоўваю ць... А яш чэ даводзілася пабачы ць, як вы глядае чалавечы тлуш ч. Адной цётачцы вы разалі 8 кэгэ гэнага дабра. І мы з адны м студы кам, які таксама “санітары ў”, перлі начоўкi з гэтай гідотай на другі канец бальнічкі... Ну а колькі нябож чы каў на каталках перакатаў - і не зьлічы ць. За месяц такой стромнай працы вы ходзіць дзесьці каля 90 у.а. Ня тое каб ш мат, але ўсё ж лепей, чым мамчы ну катлетку бяздумна ж аваць”.

“БРЭСЦКІ КУР'ЕР”Славік, супрацоўнік адной менскай крэаты ўнай канторы, лічы ць, ш то падпрацоўку даволі проста знайсьці ў нэце - дастаткова пакорпацца ў ф орумах. Гэты вы падак адбы ўся са Славам пару год таму:“На адны м вядомы м ф оруме (тады ў яго бы ла кам'ю ніці даволі ш чы льная і ўсе адно аднаго больш-менш ведалі - Onliner, карацей) адзін чэл прапанаваў кры ху падзарабіць студэнту. Гэта не вы глядала як на*балава, таму я пагрукаўся яму ў аську. Чэл папрасіў дапамагчы: зьезьдзіць у Берасьце і перадаць пасы лку (зьмесьціва пасы лкі ён не хаваў). Перац бы ў знаёмы маіх знаёмы х - карацей, я не страмануўся. За гэта мне вы падаў кош т квіткоў на цягнік у абодва бакі плю с 20 альбо 30 грыноў - я ўж о ня памятаю. Такі вось у мяне бы ў тры п”, - лыбіцца Слава.У адказ на пы таньне “Наконт зьмесьціва пасы лкі я цябе правільна зразумеў?” Слава расчароўвае: “У пасы лцы бы лі сродкі гігіены для дарослы х (нібыта дэф іцы т для Берасьця) і сто даляраў. Нічога больш ”.

---* Героем аднаго постэра з сэры і “Lee. Behind the scenes” стаў Чэд Такер. Аф іцы йна ягоная праца завецца “pet care director” у

CD

021

Кайлi М іноўг.

CD

022

CD

023

І то: ж ывем не ў М асковіі, і наш ы я загадчы кі часта сцуць, бо над іх галовамі вісіць партрэт з вокам, якое ўсё бачы ць...Другі вары янт: зьбівацца ў зграі і наймаць хату кагалам. Плю сы: весела і ня вельмі дорага. М інус: лю дзі, ш то здаю ць хаты, надта ня лю бяць аддаваць сваё ж ы тло на разарваньне (як ім падаецца) кампаніі падазроных студы каў. Лёгіка гаспадароў: яны будуць бухаць бухло, паліць наркоты к і займацца групавы м сэксам на маёй лю бімай канапе! Лёгіка ў гэты х словах, між інш ы м, ёсьць..“Нам рэальна паш анцавала з той хатай у Серабранцы (гл. выш эй), - гаворыць студэнтка БДУ Каця. - М ы ж ы лі ўчацьвярох. Вясёлая кампанія: я і тры хлопцы (адзін з іх - мой boyfriend). Гаспадар прыходзіў да нас амаль празь дзень. Але поты м, пабачы ўш ы, ш то мы нічога кепскага ня робім, супакоіўся. Праўда, пад намі ж ы ла крэйзанутая бабулька, якая, пачуўш ы музы ку пасьля 9-й вечару, адразу ж бегла званіць наш аму гаспадару. А дом стары, панэльны. Ты пукнеш у прыбіральні, а бабка ўж о за слухаўку хапаецца...”Дарэчы, пра бабак - яны таксама здаю ць пакоі з мэтай зарабіць капеечку і пазбавіцца адзіноты. Бонус-мэта каварнай бабкі: знайсьці бясплатную рабсілу. Павінен ж а нехта мы ць яе сьмярдзю чы я панчохі, варыць рэдзенькі малочны супчы к і драіць падлогу. З вуснаў у вусны сярод студэнтаў перадаю цца легенды пра тое, як адзінокія бабкі аддавалі хаты ў спадчы ну студэнтам, якія паж ы лі (у нармальны м сэнсе гэтага слова) зь імі нейкі тэрмін. Не за проста так, канечне, а за тое, ш то студы к дапамагаў зьнясілены м бабкам па гаспадарцы. Праўда, ф акты сьведчаць пра інш ае...“Я на такую херню купілася, калі прыехала вучы цца ў менскі пэд з М аладэчні і зьняла пакойчы к у бабці на Трактарным, - расказвае пяцікурсьніца Алена. - Бабка цэлы год пары ла мой мозаг байкамі пра тое, як я ш часьліва заж ы ву ў яе хруш чобе, калі яна “адправіцца ў далёкае падарож ж а да Бога” (старая курва з такой патэты кай і казала!). Як дура я ш тодня драіла кватэру, бабці вары ла есьці, бегала для яе ў аптэку і гастраном, па дарозе прыглядаю чы ш палеры для “амаль сваёй” хаты ў бліж эйш ы м “Хозмаге”... Колькі дзяўчо патраціла сваіх кроўны х грош ы каў і часу на бабулю, сказаць цяж ка. Ды і няваж на: у вы ніку Леначку абламалі “стры ечны я ўнучаты я пляменьнікі” бабы Тоні. Якія патлумачы лі “ліміце”, ш то кватэра прываты заваная на іх імя: “А для бабулі тут і сапраўды перавалачны пункт па дарозе да Бога”. Па-нармальнаму наняць пакой у

КОЛЬКІ ТЫ ДНЯЎ ТАМ У БЕЛАРУСКІЯ СМ І РАЗРАДЗІЛІСЯ НАВІНОЙ: У М ЕНСКУ ПЛЯНУЮ ЦЬ ПАБУДАВАЦЬ СТУДЭНЦКУЮ ВЁСКУ. КАЛІ ЎЛІЧЫ ЦЬ, Ш ТО ТУТ БЕЗ ІНТЭРНАТУ БАДЗЯЕЦЦА КАЛЯ 28 ТЫ СЯЧ СТУДЭНТАЎ РОЗНЫ Х ВНУ, РАШ ЭНЬНЕ БОЛЬШ ЧЫ М СВОЕЧАСОВАЕ. ПАКУЛЬ ПЫ ТАНЬНЕ, ДЗЕ СТВОРАЦЬ ЗОНУ АСЕДЛАСЬЦІ ДЛЯ СТУДЫ ЁЗУСАЎ - ЦІ ТО ВА ЎРУЧЧЫ , ЦІ ТО НЕДЗЕ Ў РАЁНЕ М ЭДУНІВЭРУ, - ЗАСТАЕЦЦА АДКРЫ ТЫ М . ТЫ М ЧАСАМ НАШ КАРЭСПАНДЭНТ АРКАДЗЬ ГВЕР ВЫ РАШ Ы Ў ПРАМ АЦАЦЬ ГЛЕБУ НА ПРАДМ ЕТ ТАГО, ДЗЕ, ЯК І ПАЧЫ М Ж Ы ВУЦЬ М ЕНСКІЯ СТУДЭНТЫ ЗАРАЗ, КАЛІ ГІПЭРКАМ ПУСАМ НАВАТ І НЯ ПАХНЕ.

ХАЗА Ф АКА“засратая, але жы ць можна”

адзінокай “старуш энцы і” каш туе 20- 30 у.а. Заплаціў раз на месяц - і ж ы ві сабе. Але бабулі трапляю цца розны я. Камусьці паш часьціць натрапіць на бы лую акторку “рускага” тэатру на пэнсіі, а хтосьці паселіцца пад адны м дахам з бабкай, дах якой уж о даўно не на месцы. “Я зды маю пакой у бабкі ўж о другі год запар, - гаворыць студэнтка ж урф аку БДУ Паліна. - Нармальная такая, спакойная “старуш энцы я”. Ня п'е, ня паліць, дзядкоў ня водзіць. М інус адзіны: лю біць літаратуру. Прычы м даволі дзіўнаю лю боўю. У яе вялікая бібліятэка, і з гэтай нагоды яна не купляе туалетную паперу. Спачатку кары сталася нейкімі даведнікамі па хіміі 60-х гадоў. Але калі ў прыбіральні я ўбачы ла “Вайну і мір” з вы дзерты мі старонкамі, мне стала млосна...” Цікава, ш то бабкі, зьвяртаю чы ся ў агенцы і, часта просяць, каб ім падш укалі дзяўчы нку. Хлапцоў, відаць, наш а “стары на” не ш ануе. І гэта зразумела! Аднаму хлопцу з мэдунівэру (назавем яго, для прыкладу, Сярож ам) паш часьціла наймаць пакойчы к у адной састарэлай ж анчы ны. Ж анчы на бы ла мілая і даверлівая. Давярала хлопцу настолькі, ш то з раніцы пятніцы да вечару панядзелка часта звальвала на ф азэнду, аддаю чы хазу ў поўнае распарадж эньне кватаранта.На радасьцях Сярож а спачатку арганізоўваў зацяж ны я ф лэты. Але хутка яго запары ла прыбірацца пасьля тусы, і Сярож а нарадзіў геніяльную схемку: пачаў здаваць бабчы ну хазу пасуткава (15 бэ суткі). Цяж ка паверы ць, але схема пасьпяхова дзейнічала некалькі месяцаў, пакуль аднойчы бабуля не вярнулася раней абяцанага тэрміну. Рэакцы я яе невядомая, але спадзяемся, ш то ўсё абы ш лося карвалолам. Гавораць, і Сярож а пачуваецца няхіла: з зароблены х грош ай купіў сабе стэрэасы стэму...Сярож ы ну схему ў больш ы х маш табах някепска рэалізуе адна маладая сям'я. Яны папрасілі не назы ваць іх прозьвіш ча, ды і на кой ляд гэтае прозьвіш ча каму патрэбна...“М ы з ж онкай зды маем на доўгі тэрмін тры кватэры ў розны х раёнах М енску, - сказаў галава сям'і Вадзім. - І здаем іх пасуткава. Гэта даволі турботна, але пару-тройку сотак гры ноў у добры месяц вы ходзіць. Так ш то мае сэнс гэты м займацца. Гаспадары, дарэчы, ведаю ць, ш то мы так робім, але ім поф іг.

ПРАЦАДОМЯш чэ адзін спосаб студэнцкага праж ы ваньня ў М енску - знайсьці сабе працу. Паж адана, у начную зьмену. М эдсястры чкай там ці, як наш наступны герой Алег, начны м вартаўніком - гэта кул!

“У цябе ёсьць койка, дзе мож на спаць, а табе яш чэ за гэта і грош ы плацяць, - разваж ае Алег. - Перад сном мож на яш чэ і падручнікі пачы таць, да вучобы падры хтавацца”. Начаваць на месцы працы - экстрэмальны і ня вельмі надзейны спосаб, але таксама спосаб. У Алега ўсё атры малася вы падкова. Ш укаю чы падпрацоўку, ён знайш оў месца вартаўніка на адной аўтабазе. Якраз праз ты дзень яго паперлі з інтэрнату. “За ш то паперлі? За дабрыню ! Я ж ы ў на перш ы м паверсе і дапамагаў аднаму знаёмаму ягоную дзеўку ноччу зацягнуць у “абш чак”. А, відаць ш то, нейкая падла стуканула камэндзе, а мож а, яно і сапраўды вы падкова атры малася. Карацей, прываліліся “апэра”* з праверкай. А ў мяне бухая дзеўка ў акне ты рчы ць...” Алег праводзіць у сваёй “старож цы ” пяць начэй на ты дні. На вы ходны я езьдзіць да бацькоў у родны Сьветлагорск. Езьдзіць, ш то цікава, стопам... “Спадзяю ся, ш то праз пару месяцаў мяне зноў заселяць, - гаворыць Алег. - Таму ш то, дупай адчуваю, хутка гэтая “лаф а” скончы цца...”А мож а, Алегу і няма чаго хвалявацца. Вольга, інш агародняя студэнтка аднаго зь мясцовы х каледж аў, “ж ы ве і працуе” пры адной з бальніц уж о трэці год. “М не з Коласава да М енску і назад кож ны дзень езьдзіць ніколі не падабалася, - расказвае яна, уладкаваўш ы ся на сваёй бальнічнай канапцы пазручней. - Таму і вы раш ы ла паш укаць вары янт з ж ы тлом у сталіцы. Нуль: кош ты такія, ш то нават з дапамогай бацькоў (яны ў мяне “інтэлігенцы я” - настаўніца і інж ы нэр) ня справісься. Таму пачала ш укаць ж ы тло і працу”.Оліна сяброўка, якая тады ляж ала ў бальніцы, і падагнала ёй гэтае вы гаднае месца - такі працадом. “Вы гаднае” - каля 100 тыс. на месяц “чы сты мі”. “Ш то значы ць як я на такія грош ы ж ы ву? Я на іх тут не ж ы ву - я тут на іх эканомлю. Дамовілася з загадчы цай аддзяленьня, ш то буду ў бальніцы начаваць. Ёй поф іг, а мне ўдаецца яш чэ і бацькам дапамагаць. І я нават ня ведаю, ці перасялілася б у інтэрнат ж ы ць. М не і тут някепска...”

---* “Апэра” - апэраты ўны атрад, ш то ф армуецца са студэнтаў. Існуе амаль у кож ны м інтэрнаце. Прызначэньне: гарантаваньне бясьпекі прыстойны м ж ы харам.

М енскія экспэрты-рыэлтары сьцьвярдж аю ць, ш то за пэры яд восень 2004 - восень 2005 кош т на ж ы тло ў М енску вы рас у сярэднім у 1,5 разы. “Дзесьці год таму двухпакаёвая кватэра ў новы х дамах, напрыклад, у раёне вуліцы Пры ты цкага каш тавала каля 30-35 тыс. бакаў, - падзяліўся з намі экспэрт. - Сёньня - 45-50 тыс”. Калі вас супакоіць такая інф а, у Кіеве падобнага кш талту кватэра каш туе каля 100 тыс. І нічога - лю дзі купляю ць. Але паколькі мы з вамі да статусу “лю дзей” пакуль яўна не дацягваем, самы верны ш лях знайсьці дах над галавой - зьняць кватэру ці пакой. Хаця і тут ры нак азьвярэў: без знаёмы х ці нейкіх ш часьлівы х вы падкаў аднапакаёўку на ўскраіне мож на ш укаць, маю чы ў кіш эні ня менш за 150 даляраў. Больш утульная хаза каля мэтрош кі пацягне на 180-200. “М інулы м годам мы зь сябрамі ж ы лі ў трохпакаёвай кватэры ў Серабранцы, у 15-ці хвілінах ад мэтро, - расказвае студэнтка 2-га курсу БДУ Каця. - Баш лялі ўсяго 160 бакаў. Хатка бы ла даволі засратая, але ж ы ць бы ло мож на. У гэты м годзе гаспадар нас “папрасіў”, таму мы з хлопцам пачалі ш укаць новы прытулак. Нічога таньней 180-ці за сраную двухпакаёўку знайсьці не атры малася. На ш часьце, мне ўсё ж такі далі месца ў інтэрнаце...”Пра цы клічнасьць кош таўтварэньняў на арэнду кватэры ня ведае толькі

перш акурсьнік. Але наўрад ці гэты перш акурсьнік здагадваецца, ш то ў вы сокім кош це за кватэру вінаваты... ён сам. Рыэлтары, якім даводзіцца тлумачы ць тупары лы м кліентам, зь якой гэта радасьці кватэры так дараж эю ць напачатку восені, спасы лаю цца якраз на “студэнцкі ф актар”. Рост кош таў пачы наецца летам (“абітуры енты прыехалі!”) і працягваецца дзесьці да кастры чніка (“абітуры енты зрабіліся студэнтамі, а замест інтэрнату пабачы лі дулю ”). Далей кош т паступова паніж аецца (“тут “не студэнтам” і трэба лавіць мазу”), каб з прыходам наступнага magic summer зноў скокнуць увы ш ы ню. Ясны корань, баш ляць 150-200 у.а. за асобныя душ ы к,

2прыбіральню і астатнія 20 м ж ылплош чы змож а ня кож ны хлопчы к з Лоева. Але ёсьць інш ы я вары янты...

НЯ ПУКАЙ У ПРЫ БІРАЛЬНІ!Бы валы я студэнты-бомж ы кі гавораць, ш то нават калі месца ў інтэрнаце не далі адразу, трэба больш акты ўна прэсы нгаваць дэканат. Для падстрахоўкі прыцягніце з сабою стос даведак (ахвяра аборту, туш ы ў Чарнобыль і г.д.). Калі прабіць бэтонную сьцяну непаразуменьня не атры мліваецца, валіце непасрэдна ў інтэрнаты. Весьці перамовы з загадчы камі “кампусаў” лепш не ў пачатку верасьня, калі інтэрнаты нагадваю ць растры вож аны я вульлі, - трохі пазьней.

CD

022

CD

023

І то: ж ывем не ў М асковіі, і наш ы я загадчы кі часта сцуць, бо над іх галовамі вісіць партрэт з вокам, якое ўсё бачы ць...Другі вары янт: зьбівацца ў зграі і наймаць хату кагалам. Плю сы: весела і ня вельмі дорага. М інус: лю дзі, ш то здаю ць хаты, надта ня лю бяць аддаваць сваё ж ы тло на разарваньне (як ім падаецца) кампаніі падазроных студы каў. Лёгіка гаспадароў: яны будуць бухаць бухло, паліць наркоты к і займацца групавы м сэксам на маёй лю бімай канапе! Лёгіка ў гэты х словах, між інш ы м, ёсьць..“Нам рэальна паш анцавала з той хатай у Серабранцы (гл. выш эй), - гаворыць студэнтка БДУ Каця. - М ы ж ы лі ўчацьвярох. Вясёлая кампанія: я і тры хлопцы (адзін з іх - мой boyfriend). Гаспадар прыходзіў да нас амаль празь дзень. Але поты м, пабачы ўш ы, ш то мы нічога кепскага ня робім, супакоіўся. Праўда, пад намі ж ы ла крэйзанутая бабулька, якая, пачуўш ы музы ку пасьля 9-й вечару, адразу ж бегла званіць наш аму гаспадару. А дом стары, панэльны. Ты пукнеш у прыбіральні, а бабка ўж о за слухаўку хапаецца...”Дарэчы, пра бабак - яны таксама здаю ць пакоі з мэтай зарабіць капеечку і пазбавіцца адзіноты. Бонус-мэта каварнай бабкі: знайсьці бясплатную рабсілу. Павінен ж а нехта мы ць яе сьмярдзю чы я панчохі, варыць рэдзенькі малочны супчы к і драіць падлогу. З вуснаў у вусны сярод студэнтаў перадаю цца легенды пра тое, як адзінокія бабкі аддавалі хаты ў спадчы ну студэнтам, якія паж ы лі (у нармальны м сэнсе гэтага слова) зь імі нейкі тэрмін. Не за проста так, канечне, а за тое, ш то студы к дапамагаў зьнясілены м бабкам па гаспадарцы. Праўда, ф акты сьведчаць пра інш ае...“Я на такую херню купілася, калі прыехала вучы цца ў менскі пэд з М аладэчні і зьняла пакойчы к у бабці на Трактарным, - расказвае пяцікурсьніца Алена. - Бабка цэлы год пары ла мой мозаг байкамі пра тое, як я ш часьліва заж ы ву ў яе хруш чобе, калі яна “адправіцца ў далёкае падарож ж а да Бога” (старая курва з такой патэты кай і казала!). Як дура я ш тодня драіла кватэру, бабці вары ла есьці, бегала для яе ў аптэку і гастраном, па дарозе прыглядаю чы ш палеры для “амаль сваёй” хаты ў бліж эйш ы м “Хозмаге”... Колькі дзяўчо патраціла сваіх кроўны х грош ы каў і часу на бабулю, сказаць цяж ка. Ды і няваж на: у вы ніку Леначку абламалі “стры ечны я ўнучаты я пляменьнікі” бабы Тоні. Якія патлумачы лі “ліміце”, ш то кватэра прываты заваная на іх імя: “А для бабулі тут і сапраўды перавалачны пункт па дарозе да Бога”. Па-нармальнаму наняць пакой у

КОЛЬКІ ТЫ ДНЯЎ ТАМ У БЕЛАРУСКІЯ СМ І РАЗРАДЗІЛІСЯ НАВІНОЙ: У М ЕНСКУ ПЛЯНУЮ ЦЬ ПАБУДАВАЦЬ СТУДЭНЦКУЮ ВЁСКУ. КАЛІ ЎЛІЧЫ ЦЬ, Ш ТО ТУТ БЕЗ ІНТЭРНАТУ БАДЗЯЕЦЦА КАЛЯ 28 ТЫ СЯЧ СТУДЭНТАЎ РОЗНЫ Х ВНУ, РАШ ЭНЬНЕ БОЛЬШ ЧЫ М СВОЕЧАСОВАЕ. ПАКУЛЬ ПЫ ТАНЬНЕ, ДЗЕ СТВОРАЦЬ ЗОНУ АСЕДЛАСЬЦІ ДЛЯ СТУДЫ ЁЗУСАЎ - ЦІ ТО ВА ЎРУЧЧЫ , ЦІ ТО НЕДЗЕ Ў РАЁНЕ М ЭДУНІВЭРУ, - ЗАСТАЕЦЦА АДКРЫ ТЫ М . ТЫ М ЧАСАМ НАШ КАРЭСПАНДЭНТ АРКАДЗЬ ГВЕР ВЫ РАШ Ы Ў ПРАМ АЦАЦЬ ГЛЕБУ НА ПРАДМ ЕТ ТАГО, ДЗЕ, ЯК І ПАЧЫ М Ж Ы ВУЦЬ М ЕНСКІЯ СТУДЭНТЫ ЗАРАЗ, КАЛІ ГІПЭРКАМ ПУСАМ НАВАТ І НЯ ПАХНЕ.

ХАЗА Ф АКА“засратая, але жы ць можна”

адзінокай “старуш энцы і” каш туе 20- 30 у.а. Заплаціў раз на месяц - і ж ы ві сабе. Але бабулі трапляю цца розны я. Камусьці паш часьціць натрапіць на бы лую акторку “рускага” тэатру на пэнсіі, а хтосьці паселіцца пад адны м дахам з бабкай, дах якой уж о даўно не на месцы. “Я зды маю пакой у бабкі ўж о другі год запар, - гаворыць студэнтка ж урф аку БДУ Паліна. - Нармальная такая, спакойная “старуш энцы я”. Ня п'е, ня паліць, дзядкоў ня водзіць. М інус адзіны: лю біць літаратуру. Прычы м даволі дзіўнаю лю боўю. У яе вялікая бібліятэка, і з гэтай нагоды яна не купляе туалетную паперу. Спачатку кары сталася нейкімі даведнікамі па хіміі 60-х гадоў. Але калі ў прыбіральні я ўбачы ла “Вайну і мір” з вы дзерты мі старонкамі, мне стала млосна...” Цікава, ш то бабкі, зьвяртаю чы ся ў агенцы і, часта просяць, каб ім падш укалі дзяўчы нку. Хлапцоў, відаць, наш а “стары на” не ш ануе. І гэта зразумела! Аднаму хлопцу з мэдунівэру (назавем яго, для прыкладу, Сярож ам) паш часьціла наймаць пакойчы к у адной састарэлай ж анчы ны. Ж анчы на бы ла мілая і даверлівая. Давярала хлопцу настолькі, ш то з раніцы пятніцы да вечару панядзелка часта звальвала на ф азэнду, аддаю чы хазу ў поўнае распарадж эньне кватаранта.На радасьцях Сярож а спачатку арганізоўваў зацяж ны я ф лэты. Але хутка яго запары ла прыбірацца пасьля тусы, і Сярож а нарадзіў геніяльную схемку: пачаў здаваць бабчы ну хазу пасуткава (15 бэ суткі). Цяж ка паверы ць, але схема пасьпяхова дзейнічала некалькі месяцаў, пакуль аднойчы бабуля не вярнулася раней абяцанага тэрміну. Рэакцы я яе невядомая, але спадзяемся, ш то ўсё абы ш лося карвалолам. Гавораць, і Сярож а пачуваецца няхіла: з зароблены х грош ай купіў сабе стэрэасы стэму...Сярож ы ну схему ў больш ы х маш табах някепска рэалізуе адна маладая сям'я. Яны папрасілі не назы ваць іх прозьвіш ча, ды і на кой ляд гэтае прозьвіш ча каму патрэбна...“М ы з ж онкай зды маем на доўгі тэрмін тры кватэры ў розны х раёнах М енску, - сказаў галава сям'і Вадзім. - І здаем іх пасуткава. Гэта даволі турботна, але пару-тройку сотак гры ноў у добры месяц вы ходзіць. Так ш то мае сэнс гэты м займацца. Гаспадары, дарэчы, ведаю ць, ш то мы так робім, але ім поф іг.

ПРАЦАДОМЯш чэ адзін спосаб студэнцкага праж ы ваньня ў М енску - знайсьці сабе працу. Паж адана, у начную зьмену. М эдсястры чкай там ці, як наш наступны герой Алег, начны м вартаўніком - гэта кул!

“У цябе ёсьць койка, дзе мож на спаць, а табе яш чэ за гэта і грош ы плацяць, - разваж ае Алег. - Перад сном мож на яш чэ і падручнікі пачы таць, да вучобы падры хтавацца”. Начаваць на месцы працы - экстрэмальны і ня вельмі надзейны спосаб, але таксама спосаб. У Алега ўсё атры малася вы падкова. Ш укаю чы падпрацоўку, ён знайш оў месца вартаўніка на адной аўтабазе. Якраз праз ты дзень яго паперлі з інтэрнату. “За ш то паперлі? За дабрыню ! Я ж ы ў на перш ы м паверсе і дапамагаў аднаму знаёмаму ягоную дзеўку ноччу зацягнуць у “абш чак”. А, відаць ш то, нейкая падла стуканула камэндзе, а мож а, яно і сапраўды вы падкова атры малася. Карацей, прываліліся “апэра”* з праверкай. А ў мяне бухая дзеўка ў акне ты рчы ць...” Алег праводзіць у сваёй “старож цы ” пяць начэй на ты дні. На вы ходны я езьдзіць да бацькоў у родны Сьветлагорск. Езьдзіць, ш то цікава, стопам... “Спадзяю ся, ш то праз пару месяцаў мяне зноў заселяць, - гаворыць Алег. - Таму ш то, дупай адчуваю, хутка гэтая “лаф а” скончы цца...”А мож а, Алегу і няма чаго хвалявацца. Вольга, інш агародняя студэнтка аднаго зь мясцовы х каледж аў, “ж ы ве і працуе” пры адной з бальніц уж о трэці год. “М не з Коласава да М енску і назад кож ны дзень езьдзіць ніколі не падабалася, - расказвае яна, уладкаваўш ы ся на сваёй бальнічнай канапцы пазручней. - Таму і вы раш ы ла паш укаць вары янт з ж ы тлом у сталіцы. Нуль: кош ты такія, ш то нават з дапамогай бацькоў (яны ў мяне “інтэлігенцы я” - настаўніца і інж ы нэр) ня справісься. Таму пачала ш укаць ж ы тло і працу”.Оліна сяброўка, якая тады ляж ала ў бальніцы, і падагнала ёй гэтае вы гаднае месца - такі працадом. “Вы гаднае” - каля 100 тыс. на месяц “чы сты мі”. “Ш то значы ць як я на такія грош ы ж ы ву? Я на іх тут не ж ы ву - я тут на іх эканомлю. Дамовілася з загадчы цай аддзяленьня, ш то буду ў бальніцы начаваць. Ёй поф іг, а мне ўдаецца яш чэ і бацькам дапамагаць. І я нават ня ведаю, ці перасялілася б у інтэрнат ж ы ць. М не і тут някепска...”

---* “Апэра” - апэраты ўны атрад, ш то ф армуецца са студэнтаў. Існуе амаль у кож ны м інтэрнаце. Прызначэньне: гарантаваньне бясьпекі прыстойны м ж ы харам.

М енскія экспэрты-рыэлтары сьцьвярдж аю ць, ш то за пэры яд восень 2004 - восень 2005 кош т на ж ы тло ў М енску вы рас у сярэднім у 1,5 разы. “Дзесьці год таму двухпакаёвая кватэра ў новы х дамах, напрыклад, у раёне вуліцы Пры ты цкага каш тавала каля 30-35 тыс. бакаў, - падзяліўся з намі экспэрт. - Сёньня - 45-50 тыс”. Калі вас супакоіць такая інф а, у Кіеве падобнага кш талту кватэра каш туе каля 100 тыс. І нічога - лю дзі купляю ць. Але паколькі мы з вамі да статусу “лю дзей” пакуль яўна не дацягваем, самы верны ш лях знайсьці дах над галавой - зьняць кватэру ці пакой. Хаця і тут ры нак азьвярэў: без знаёмы х ці нейкіх ш часьлівы х вы падкаў аднапакаёўку на ўскраіне мож на ш укаць, маю чы ў кіш эні ня менш за 150 даляраў. Больш утульная хаза каля мэтрош кі пацягне на 180-200. “М інулы м годам мы зь сябрамі ж ы лі ў трохпакаёвай кватэры ў Серабранцы, у 15-ці хвілінах ад мэтро, - расказвае студэнтка 2-га курсу БДУ Каця. - Баш лялі ўсяго 160 бакаў. Хатка бы ла даволі засратая, але ж ы ць бы ло мож на. У гэты м годзе гаспадар нас “папрасіў”, таму мы з хлопцам пачалі ш укаць новы прытулак. Нічога таньней 180-ці за сраную двухпакаёўку знайсьці не атры малася. На ш часьце, мне ўсё ж такі далі месца ў інтэрнаце...”Пра цы клічнасьць кош таўтварэньняў на арэнду кватэры ня ведае толькі

перш акурсьнік. Але наўрад ці гэты перш акурсьнік здагадваецца, ш то ў вы сокім кош це за кватэру вінаваты... ён сам. Рыэлтары, якім даводзіцца тлумачы ць тупары лы м кліентам, зь якой гэта радасьці кватэры так дараж эю ць напачатку восені, спасы лаю цца якраз на “студэнцкі ф актар”. Рост кош таў пачы наецца летам (“абітуры енты прыехалі!”) і працягваецца дзесьці да кастры чніка (“абітуры енты зрабіліся студэнтамі, а замест інтэрнату пабачы лі дулю ”). Далей кош т паступова паніж аецца (“тут “не студэнтам” і трэба лавіць мазу”), каб з прыходам наступнага magic summer зноў скокнуць увы ш ы ню. Ясны корань, баш ляць 150-200 у.а. за асобныя душ ы к,

2прыбіральню і астатнія 20 м ж ылплош чы змож а ня кож ны хлопчы к з Лоева. Але ёсьць інш ы я вары янты...

НЯ ПУКАЙ У ПРЫ БІРАЛЬНІ!Бы валы я студэнты-бомж ы кі гавораць, ш то нават калі месца ў інтэрнаце не далі адразу, трэба больш акты ўна прэсы нгаваць дэканат. Для падстрахоўкі прыцягніце з сабою стос даведак (ахвяра аборту, туш ы ў Чарнобыль і г.д.). Калі прабіць бэтонную сьцяну непаразуменьня не атры мліваецца, валіце непасрэдна ў інтэрнаты. Весьці перамовы з загадчы камі “кампусаў” лепш не ў пачатку верасьня, калі інтэрнаты нагадваю ць растры вож аны я вульлі, - трохі пазьней.

CD

025

СУПЭР-ПУПЭР У 13 год ён прадаваў па электры чках апазы цы йны я газэты; у 17 ён перш ы м у Беларусі вы даў ты сячны м накладам кампакт-ды ск з айчы нны м музлом, а ў 18 пра яго пачалі распускаць чуткі: маўляў, Супэр ужо зарабіў сабе на кватэру. Хто яго ведае, можа, і зарабіў. Дакладна вядома толькі адно: вось ужо 10 год Віталь Супрановіч амаль адзіны ў краіне займаецца “айчы нны м”, белмоўны м музы чны м бізнэсам. Віталь узяўся за тое, на ш то адны не глядзелі, а інш ы я баяліся зьвязвацца, у 15-гадовы м узросьце. “Гэта зараз мож на казаць пра бізнэс. 10 год таму, калі мы пачы налі, я ня ставіў за мэту атры маньне прыбы тку. Гэта бы ла перш за ўсё спроба задаволіць нейкія свае патрэбы ”. Пачалося з элемэнтарнага: “Я хацеў набы ць, напрыклад, касэту гурта “Камэлот”, а іх прадавала ф ірма “Тон-рэкардс”. У крамах ні халеры не бы ло, а таму я іш оў на іх гуртовы склад і там набы ваў мінімальную парты ю - некалькі дзясяткаў ш тук, а поты м распаўсю дж ваў сярод знаёмы х. Атрымлівалася, акупляў свае вы даткі і атры мліваў невялікі прыбы так з прададзенага”.Супрановіч узгадвае, ш то яш чэ да справаў з касэтамі гандляваў газэтамі. “Бы ў час, калі такія газэты, як, напрыклад, “Свабода”, забараняліся - я іх прадаваў у электры чках, праз знаёмы х. З аднаго боку, я даваў магчы масьць лю дзям набы ць гэты я газэты, а зь інш ага - я таксама меў з гэтага прыбы так. Ці сапраўды гэта бізнэс?”Калі проста “купляць і прадаваць” стала нецікава, Віталь разам з калегамі зь Беларускай музы чнай альтэрнаты вы зрабіў складанку беларускамоўнай музы кі і вы даў перш ы ды ск “Вольны я танцы. Слухай сваё”. Ён таксама не разглядаўся як бізнэс-праект, але добра распрадаўся і прынёс нейкі прыбы так, на які Супрановіч і кампанія вы далі яш чэ некалькі ды скаў. Паралельна пад патранаж ам БМ Аgroup праходзілі рок-канцэрты - таксама някепскія грош ы кі.Пра тое, як акупілася складанка, Віталь сьціпла маўчы ць. Але, ўзгадваю чы посьпех канцэртаў, мож на меркаваць, ш то па бабках усё бы ло зэр гут. Зараз Супрановіч вы дае і “Палац”, і “Кры ві”, і нейкую хэвімэталічную лухцень, ш то някепска прадаецца. І - уж о зусім ня бізнэс-ход - выдае архіўны я запісы: Забэйда-Суміцкі, Равенскі, Агінскі, М аню ш ка. “Гэта не камэрцы йны я праекты, - упэўнены Супрановіч. - Але мы вы даем іх, бо ёсьць вялікая ры зы ка, ш то яны могуць зьнікнуць”.І вось які парадокс: за ўсе 10 год на бізнэс Супрановіча ніхто нават не спакуш аўся: ні “маф ія”, ні канкурэнты. Ясна, не абы ходзілася без засадаў, але асаблівы х глябальны х траблаў не бы ло. Да апош няга году-паўтара. Дзякую чы нейкаму казлу-невідзімку, які тэлеф ануе ў клю бы і адмяняе канцэрты, у Супэра зьлятае цэлая куча бабла і імпэт, у музы каў - ганарар, у ф энаў - настрой. М ала таго ш то забараняю цца самы я “прыбы тковы я” музы кі: Супрановічу і яго калегам не вяртаецца сума за гастрольнае пасьведчаньне - абавязковы дакумэнт для правядзеньня канцэрту. Каш туе паперка ад 200 да 2000 бэ ў залеж насьці ад памяш каньня. “Здараліся вы падкі, калі гастролька каш тавала столькі ж, колькі складалі ўсе інш ы я вы даткі на арганізацы ю канцэрту”, - каж а Віталь.Вось і разьбяры ся: каму паліты ка, а каму - бізнэс. За апош ні час самы м пасьпяховы м у ф інансавы м пляне атры маўся канцэрт “Кукол” - і для Супэра, і для саміх музы каў. Супэр пакуль не зьбіраецца зьмяняць род дзейнасьці. Скончы ўш ы Вы ш эйш ую тэхнічную вучэльню па спэцы яльнасьці “станочнік ш ы рокага проф ілю ”, “кулёк” па спэцы яльнасьці “мэнэдж мэнт сацы якультурнай сф эры ”, ён вучы ўся бізнэсу самастойна, таму з упэўненасьцю каж а: “Галоўнае - мець ж аданьне займацца самастойнай працай”. І, падумаўш ы, усё ж такі дадае: “Складана весьці нейкі бізнэс у краіне, дзе ня дзейнічаю ць законы, дзе кож ны закон мож на трактаваць па-свойму. Я ўж о ня ведаю, ш то ў нас мож а бы ць пасьпяховы м, настолькі ўсё абсурдна. Калі толькі не знайсьці сабе “дах” у нейкіх дзярж аўны х структурах. А так, мне здаецца, тут бессэнсоўна неш та рабіць”.

РЫ НКІ-Ш АПІКІ-ПРЫ ПЫ НКІ

КУПІ “КЕФ ІР”

М іцьку 22 гады. У параўнаньні зь мінулы м годам, калі мы апош ні раз бачы ліся, ён моцна пасталеў. І яш чэ больш заграз у бізнэсе: яго складана вы званіць і амаль нерэальна куды-небудзь вы цягнуць. Кажа, ш то ад 7-й раніцы да 10-й вечару на нагах, скардзіцца, ш то часам нават вы ходны х няма. Але ледзь ня сьвеціцца, калі кажа “мой бізнэс”. “Яго бізнэс” зараз - два ш апікі і прадуктовая крама ў недалёкім ад М енску гарадзкім пасёлку. Пачы наў ж а М іця ў 16 год: пасьля 11-й клясы пайш оў дапамагаць суседу гандляваць бы тавой хіміяй - стаяў на ры нку каля 8 месяцаў. Бізнэсам тут спачатку ня пахла... Тым часам М іця паступіў у наргас. “Гэта ўвогуле бы ў касяк. Вельмі цяж ка бы ло сумяш чаць і тое, і тое. Трэба бы ло і вучы цца - а я на дзённае паступіў, на платнае, - і суседу дапамагаць”. Але перш апачатковы капітал М іцька скалаціў - 200 баксаў. На ўсе панакупляў пральны х параш коў (а чаго вы мудрацца, калі досьвед уж о ёсць), і ў вольны да вучобы час, па суботах і нядзелях, прыгандлёўваў. “Аднакурсьнікі толькі на пяты м і раскачаліся, пачалі патроху варуш ы цца. І тое, толькі ты я, каму бацькі маглі дапамагчы са стартавы м капіталам. А я ў гэты час бы ў уж о “круты м перцам”. Дзесьці пасярэдзіне 1-га курсу М іця зарэгістраваў свайго ІП* і пачаў “пахаць” на сябе. Душ а патрабавала больш ага, чым пральны я параш кі, таму М іцёк “даўгануў бабак” і купіў ш апік. У ш таце яго ІП зьявіўся перш ы супрацоўнік - прадавец. “Ш апік стары - абняць і плакаць. Бабак асабліва не бы ло: усе грош ы іш лі на тавар. Я пазы чаў, купляў, адбіваў і зноў - пазы чаў і купляў. Тавару бы ло ўсё больш і больш, а яш чэ патрэбна бы ло ж і ва ўнівэры неш та рабіць”, - расказвае М іця. Праз паўгода “справа” разраслася да “прыпы нку” - ш апіку, які стаіць на прыпы нку грамадзкага транспарту. Тут, праўда, было больш складана: на дакумэнты замест 200-300 баксаў вы кінуў амаль 2 тысячы. Плю с зямля, якую купіў пад “прыпы нак”, была зарослая пустазельлем. “Давялося “аблагародзіць”, клумбы насадзіць, столікі паставіць, - расказвае хлопец, і не бяз гонару дадае: - Я і сам не чакаў, ш то будзе такі эф экт: зараз столькі моладзі зьбіраецца на ты м прыпы нку! А ш то? Усё побач, усё мож на купіць. Раней ж а ў М енск езьдзілі”. “Прыпы нак” М іцёк нады баў у долі зь сябруком. “Удвух больш зручна: я мог паехаць на вучобу, а ён па дакумэнты ці па тавар. Ясна, уж о ня той прыбы так. Але ў гэты м годзе зь сябрам, інш ы м уж о, я адкры ў прадуктовую краму. Працэс ідзе”. У М іці няма бухгальтара: каж а, працаваць у дробны м бізнэсе ў Беларусі мож на, галоўнае, ва ўсім разабрацца самому. У планах “перца” - як мінімум, маш ы на, пара грузчы каў, свая кампанія. Усё астатняе - сакрэт, бо суроку бізнэсоўцы, як вядома, вельмі баяцца. Але, відаць, наступны М іцеў бізнэс будзе інш ы м: “Хочацца нармальнай працы, а гэтая каб паралельна іш ла. Ёсьць ш мат ідэяў, якія мож на рэалізаваць”. Ш то за “нармальная праца” - засакрэчана. А будучы ня - у сэнсе, рахунак у банку, кватэра і ўсё такое - таксама яш чэ вельмі далёка. Усё астатняе - як у сапраўднага бізнэсоўца: адпачы нак рэдка, але ў Турцы і, ш моткі - адтуль ж а, працоўны дзень - ненармаваны. “Здаецца, ш то там складанага - ш апікі… Але я пады маю ся а 7-й раніцы, прыяж дж аю дахаты гадзіне а 10-11-й ночы, - нібы абураецца М іця, які, дарэчы, уж о абзавёўся сям'ёю. - Складана, але калі зацікаўлены, то ўсё лёгка”.

Пасьля ш ы ф раваны х тэлеф анаваньняў забіваю стралу яш чэ з двума бізнэсоўцамі з разраду “next generation”: К. - 22 гады, В. - 23. Закансьпіравана сустракаемся ля нейкай аўтобуснай станцы і, размаўляем у маш ы не. Пры чы ны зразумелы я: хлопцы займаю цца мабіламі і рознай кампутарнай тэхнікай. Усё законна, “па-беламу”, але ў сувязі з апош німі ператрусамі мабільнага

Ш ТО ТРЭБА ЗРАБІЦЬ, КАБ АБАГАЦІЦЦА АДРАЗУ І НА ХАЛЯВУ? М ОЖ НА, НАПРЫ КЛАД, ПЭРЫ ЯДЫ ЧНА КУПЛЯЦЬ ЛЯТАРЭЙКІ “СУПЭР ЛАТО”. БАБЛА БУДЗЕ М ЕНЕЦЬ, АЛЕ ГОД ПРАЗЬ 10-20, М АГЧЫ М А, ВАМ ПАШ ЧАСЬЦІЦЬ, ЯК ЦЁЦІ ТАНІ, ПРА ЯКУЮ ПІШ УЦЬ УСЕ ГАЗЭТЫ . А М ОЖ А І НЕ ПАШ ЧАСЬЦІЦЬ, І ВЫ ЎСЁ Ж ТАКІ ПАЧНЕЦЕ ВАРУШ Ы ЦЦА Ў ПОШ УКАХ АДКАЗУ НА ПЫ ТАНЬНЕ: ЯК Ж А ХУТЧЭЙ СПАТОЛІЦЬ СВАЮ ПРАГУ ДА ГРОШ АЙ? ЧАТЫ РЫ ГЕРОІ НАСТУПНАГА АРТЫ КУЛА, Ш ТО ЗГАДЗІЛІСЯ РАСКАЗАЦЬ АДЭЛІНЕ ЗЯНКОВІЧ ПРА СВОЙ БІЗНЭС, ЗАДАЛІСЯ ТАКОЙ ДУМ КАЙ У НЕПАЎНАЛЕТНІМ УЗРОСЬЦЕ. ЧЫ М УЖ О ЗАСЛУЖ Ы ЛІ ПАВАГУ: ЗАЙМ АЦЦА ТАКОЙ НЕБЯСЬПЕЧНАЙ СПРАВАЙ, ЯК БІЗНЭС ПА-БЕЛАРУСКУ, У ТАКІМ УЗРОСЬЦЕ? НУ НАФ ІГ!..

“ЗЕЛЕНЬ” ПУЗАТАЯmoneyякальная прага

CD

025

СУПЭР-ПУПЭР У 13 год ён прадаваў па электры чках апазы цы йны я газэты; у 17 ён перш ы м у Беларусі вы даў ты сячны м накладам кампакт-ды ск з айчы нны м музлом, а ў 18 пра яго пачалі распускаць чуткі: маўляў, Супэр ужо зарабіў сабе на кватэру. Хто яго ведае, можа, і зарабіў. Дакладна вядома толькі адно: вось ужо 10 год Віталь Супрановіч амаль адзіны ў краіне займаецца “айчы нны м”, белмоўны м музы чны м бізнэсам. Віталь узяўся за тое, на ш то адны не глядзелі, а інш ы я баяліся зьвязвацца, у 15-гадовы м узросьце. “Гэта зараз мож на казаць пра бізнэс. 10 год таму, калі мы пачы налі, я ня ставіў за мэту атры маньне прыбы тку. Гэта бы ла перш за ўсё спроба задаволіць нейкія свае патрэбы ”. Пачалося з элемэнтарнага: “Я хацеў набы ць, напрыклад, касэту гурта “Камэлот”, а іх прадавала ф ірма “Тон-рэкардс”. У крамах ні халеры не бы ло, а таму я іш оў на іх гуртовы склад і там набы ваў мінімальную парты ю - некалькі дзясяткаў ш тук, а поты м распаўсю дж ваў сярод знаёмы х. Атрымлівалася, акупляў свае вы даткі і атры мліваў невялікі прыбы так з прададзенага”.Супрановіч узгадвае, ш то яш чэ да справаў з касэтамі гандляваў газэтамі. “Бы ў час, калі такія газэты, як, напрыклад, “Свабода”, забараняліся - я іх прадаваў у электры чках, праз знаёмы х. З аднаго боку, я даваў магчы масьць лю дзям набы ць гэты я газэты, а зь інш ага - я таксама меў з гэтага прыбы так. Ці сапраўды гэта бізнэс?”Калі проста “купляць і прадаваць” стала нецікава, Віталь разам з калегамі зь Беларускай музы чнай альтэрнаты вы зрабіў складанку беларускамоўнай музы кі і вы даў перш ы ды ск “Вольны я танцы. Слухай сваё”. Ён таксама не разглядаўся як бізнэс-праект, але добра распрадаўся і прынёс нейкі прыбы так, на які Супрановіч і кампанія вы далі яш чэ некалькі ды скаў. Паралельна пад патранаж ам БМ Аgroup праходзілі рок-канцэрты - таксама някепскія грош ы кі.Пра тое, як акупілася складанка, Віталь сьціпла маўчы ць. Але, ўзгадваю чы посьпех канцэртаў, мож на меркаваць, ш то па бабках усё бы ло зэр гут. Зараз Супрановіч вы дае і “Палац”, і “Кры ві”, і нейкую хэвімэталічную лухцень, ш то някепска прадаецца. І - уж о зусім ня бізнэс-ход - выдае архіўны я запісы: Забэйда-Суміцкі, Равенскі, Агінскі, М аню ш ка. “Гэта не камэрцы йны я праекты, - упэўнены Супрановіч. - Але мы вы даем іх, бо ёсьць вялікая ры зы ка, ш то яны могуць зьнікнуць”.І вось які парадокс: за ўсе 10 год на бізнэс Супрановіча ніхто нават не спакуш аўся: ні “маф ія”, ні канкурэнты. Ясна, не абы ходзілася без засадаў, але асаблівы х глябальны х траблаў не бы ло. Да апош няга году-паўтара. Дзякую чы нейкаму казлу-невідзімку, які тэлеф ануе ў клю бы і адмяняе канцэрты, у Супэра зьлятае цэлая куча бабла і імпэт, у музы каў - ганарар, у ф энаў - настрой. М ала таго ш то забараняю цца самы я “прыбы тковы я” музы кі: Супрановічу і яго калегам не вяртаецца сума за гастрольнае пасьведчаньне - абавязковы дакумэнт для правядзеньня канцэрту. Каш туе паперка ад 200 да 2000 бэ ў залеж насьці ад памяш каньня. “Здараліся вы падкі, калі гастролька каш тавала столькі ж, колькі складалі ўсе інш ы я вы даткі на арганізацы ю канцэрту”, - каж а Віталь.Вось і разьбяры ся: каму паліты ка, а каму - бізнэс. За апош ні час самы м пасьпяховы м у ф інансавы м пляне атры маўся канцэрт “Кукол” - і для Супэра, і для саміх музы каў. Супэр пакуль не зьбіраецца зьмяняць род дзейнасьці. Скончы ўш ы Вы ш эйш ую тэхнічную вучэльню па спэцы яльнасьці “станочнік ш ы рокага проф ілю ”, “кулёк” па спэцы яльнасьці “мэнэдж мэнт сацы якультурнай сф эры ”, ён вучы ўся бізнэсу самастойна, таму з упэўненасьцю каж а: “Галоўнае - мець ж аданьне займацца самастойнай працай”. І, падумаўш ы, усё ж такі дадае: “Складана весьці нейкі бізнэс у краіне, дзе ня дзейнічаю ць законы, дзе кож ны закон мож на трактаваць па-свойму. Я ўж о ня ведаю, ш то ў нас мож а бы ць пасьпяховы м, настолькі ўсё абсурдна. Калі толькі не знайсьці сабе “дах” у нейкіх дзярж аўны х структурах. А так, мне здаецца, тут бессэнсоўна неш та рабіць”.

РЫ НКІ-Ш АПІКІ-ПРЫ ПЫ НКІ

КУПІ “КЕФ ІР”

М іцьку 22 гады. У параўнаньні зь мінулы м годам, калі мы апош ні раз бачы ліся, ён моцна пасталеў. І яш чэ больш заграз у бізнэсе: яго складана вы званіць і амаль нерэальна куды-небудзь вы цягнуць. Кажа, ш то ад 7-й раніцы да 10-й вечару на нагах, скардзіцца, ш то часам нават вы ходны х няма. Але ледзь ня сьвеціцца, калі кажа “мой бізнэс”. “Яго бізнэс” зараз - два ш апікі і прадуктовая крама ў недалёкім ад М енску гарадзкім пасёлку. Пачы наў ж а М іця ў 16 год: пасьля 11-й клясы пайш оў дапамагаць суседу гандляваць бы тавой хіміяй - стаяў на ры нку каля 8 месяцаў. Бізнэсам тут спачатку ня пахла... Тым часам М іця паступіў у наргас. “Гэта ўвогуле бы ў касяк. Вельмі цяж ка бы ло сумяш чаць і тое, і тое. Трэба бы ло і вучы цца - а я на дзённае паступіў, на платнае, - і суседу дапамагаць”. Але перш апачатковы капітал М іцька скалаціў - 200 баксаў. На ўсе панакупляў пральны х параш коў (а чаго вы мудрацца, калі досьвед уж о ёсць), і ў вольны да вучобы час, па суботах і нядзелях, прыгандлёўваў. “Аднакурсьнікі толькі на пяты м і раскачаліся, пачалі патроху варуш ы цца. І тое, толькі ты я, каму бацькі маглі дапамагчы са стартавы м капіталам. А я ў гэты час бы ў уж о “круты м перцам”. Дзесьці пасярэдзіне 1-га курсу М іця зарэгістраваў свайго ІП* і пачаў “пахаць” на сябе. Душ а патрабавала больш ага, чым пральны я параш кі, таму М іцёк “даўгануў бабак” і купіў ш апік. У ш таце яго ІП зьявіўся перш ы супрацоўнік - прадавец. “Ш апік стары - абняць і плакаць. Бабак асабліва не бы ло: усе грош ы іш лі на тавар. Я пазы чаў, купляў, адбіваў і зноў - пазы чаў і купляў. Тавару бы ло ўсё больш і больш, а яш чэ патрэбна бы ло ж і ва ўнівэры неш та рабіць”, - расказвае М іця. Праз паўгода “справа” разраслася да “прыпы нку” - ш апіку, які стаіць на прыпы нку грамадзкага транспарту. Тут, праўда, было больш складана: на дакумэнты замест 200-300 баксаў вы кінуў амаль 2 тысячы. Плю с зямля, якую купіў пад “прыпы нак”, была зарослая пустазельлем. “Давялося “аблагародзіць”, клумбы насадзіць, столікі паставіць, - расказвае хлопец, і не бяз гонару дадае: - Я і сам не чакаў, ш то будзе такі эф экт: зараз столькі моладзі зьбіраецца на ты м прыпы нку! А ш то? Усё побач, усё мож на купіць. Раней ж а ў М енск езьдзілі”. “Прыпы нак” М іцёк нады баў у долі зь сябруком. “Удвух больш зручна: я мог паехаць на вучобу, а ён па дакумэнты ці па тавар. Ясна, уж о ня той прыбы так. Але ў гэты м годзе зь сябрам, інш ы м уж о, я адкры ў прадуктовую краму. Працэс ідзе”. У М іці няма бухгальтара: каж а, працаваць у дробны м бізнэсе ў Беларусі мож на, галоўнае, ва ўсім разабрацца самому. У планах “перца” - як мінімум, маш ы на, пара грузчы каў, свая кампанія. Усё астатняе - сакрэт, бо суроку бізнэсоўцы, як вядома, вельмі баяцца. Але, відаць, наступны М іцеў бізнэс будзе інш ы м: “Хочацца нармальнай працы, а гэтая каб паралельна іш ла. Ёсьць ш мат ідэяў, якія мож на рэалізаваць”. Ш то за “нармальная праца” - засакрэчана. А будучы ня - у сэнсе, рахунак у банку, кватэра і ўсё такое - таксама яш чэ вельмі далёка. Усё астатняе - як у сапраўднага бізнэсоўца: адпачы нак рэдка, але ў Турцы і, ш моткі - адтуль ж а, працоўны дзень - ненармаваны. “Здаецца, ш то там складанага - ш апікі… Але я пады маю ся а 7-й раніцы, прыяж дж аю дахаты гадзіне а 10-11-й ночы, - нібы абураецца М іця, які, дарэчы, уж о абзавёўся сям'ёю. - Складана, але калі зацікаўлены, то ўсё лёгка”.

Пасьля ш ы ф раваны х тэлеф анаваньняў забіваю стралу яш чэ з двума бізнэсоўцамі з разраду “next generation”: К. - 22 гады, В. - 23. Закансьпіравана сустракаемся ля нейкай аўтобуснай станцы і, размаўляем у маш ы не. Пры чы ны зразумелы я: хлопцы займаю цца мабіламі і рознай кампутарнай тэхнікай. Усё законна, “па-беламу”, але ў сувязі з апош німі ператрусамі мабільнага

Ш ТО ТРЭБА ЗРАБІЦЬ, КАБ АБАГАЦІЦЦА АДРАЗУ І НА ХАЛЯВУ? М ОЖ НА, НАПРЫ КЛАД, ПЭРЫ ЯДЫ ЧНА КУПЛЯЦЬ ЛЯТАРЭЙКІ “СУПЭР ЛАТО”. БАБЛА БУДЗЕ М ЕНЕЦЬ, АЛЕ ГОД ПРАЗЬ 10-20, М АГЧЫ М А, ВАМ ПАШ ЧАСЬЦІЦЬ, ЯК ЦЁЦІ ТАНІ, ПРА ЯКУЮ ПІШ УЦЬ УСЕ ГАЗЭТЫ . А М ОЖ А І НЕ ПАШ ЧАСЬЦІЦЬ, І ВЫ ЎСЁ Ж ТАКІ ПАЧНЕЦЕ ВАРУШ Ы ЦЦА Ў ПОШ УКАХ АДКАЗУ НА ПЫ ТАНЬНЕ: ЯК Ж А ХУТЧЭЙ СПАТОЛІЦЬ СВАЮ ПРАГУ ДА ГРОШ АЙ? ЧАТЫ РЫ ГЕРОІ НАСТУПНАГА АРТЫ КУЛА, Ш ТО ЗГАДЗІЛІСЯ РАСКАЗАЦЬ АДЭЛІНЕ ЗЯНКОВІЧ ПРА СВОЙ БІЗНЭС, ЗАДАЛІСЯ ТАКОЙ ДУМ КАЙ У НЕПАЎНАЛЕТНІМ УЗРОСЬЦЕ. ЧЫ М УЖ О ЗАСЛУЖ Ы ЛІ ПАВАГУ: ЗАЙМ АЦЦА ТАКОЙ НЕБЯСЬПЕЧНАЙ СПРАВАЙ, ЯК БІЗНЭС ПА-БЕЛАРУСКУ, У ТАКІМ УЗРОСЬЦЕ? НУ НАФ ІГ!..

“ЗЕЛЕНЬ” ПУЗАТАЯmoneyякальная прага

CD

027

CD

026

КАЛІ ЎЛІЧЫ ЦЬ, Ш ТО Ў ГЭТЫ М ГОДЗЕ Ў САВУД АЎСКАЙ АРАВІІ АДКРЫ ЎСЯ ПЕРШ Ы ПАСЬЛЯ 20-ГАДОВАЙ ЗАБАРОНЫ КІНАТЭАТАР, ТО САМ А НАЯЎНАСЬЦЬ КІНАПРАКАТУ Ў БЕЛАРУСІ - ЗЬЯВА СТАНОЎЧАЯ. АЛЕ ПРЫ ЎСЁЙ ПАВАЗЕ ДА ТАГО, Ш ТО М ЕНСКІЯ ПРАКАТЧЫ КІ ЗРАБІЛІ З НАШ Ы М КІНАГУСТАМ ЗА АПОШ НІЯ 4-5 ГОД, ПЫ ТАНЬНЯЎ ДА ІХ ПРАЦЫ М ЕНШ НЕ СТАНОВІЦЦА. ХТО ВЫ РАШ АЕ, Ш ТО НАМ ГЛЯДЗЕЦЬ? ЯК У М ЕНСКУ АПЫ НУЎСЯ “40-ГАДОВЫ ЦНАТЛІЎЦА”, А НЕ ЧАРАЎНІК З “Ш АКАЛЯДНАЙ Ф АБРЫ КІ”? ЦІ ЗАГОНІШ М ЕНЧУКОЎ У АРТ-ХАЎЗ КІНАТЭАТРЫ ? - АЗАДАЧЫ ЛАСЯ АЛІНА КРУШ Ы НСКАЯ.

ры нку - на ўсялякі вы падак. Таму, мабы ць, у размове атры малася больш тэоры і, чы м практы кі.“Расказаць, як мы кралі балванкі на трактарным заводзе? - распачы наю ць размову з ж артаў (?) K і В. - М алады я бізнэсоўцы - лю дзі, якія дзесьці ш тосьці змахіначы лі, нады балі з гэтага стартавы капітал і адкры лі бізнэс - загон”. Калі кіравацца толькі гэты м загонам, на ўсіх малады х беларускіх бізнэсоўцаў на Трактарным балванак яўна б не хапіла. Такіх, як К. І В., - даф іга: “У нас у Ж одзіна нават адзінаццаціклясьнікі працую ць на сябе”. “У бізнэсе ш то галоўнае? Па-перш ае, выраш ы ць, ш то ты хочаш рабіць і навош та, - пачы нае гаворку В. - Адразу многае не атры маецца. Каб пайсьці адкры ць ІП і пачаць аф іцы йна працаваць, трэба мець немаленькі стартавы капітал - гэта па-другое”. З капіталам наш ы м героям дапамог старэйш ы кампаньён, якому зараз 30 год (наагул у канторы К. і В. ляж ы ць капітал ш асьці чалавек. Прыты м у кож нага - свая галіна дзейнасьці). Працаваць хаця б у нуль, а ня ў мінус, мож на толькі празь месяцы тры, а вярнуць укладзеную суму (ад ш тукі да дзесяці ш тук баксаў) немагчы ма ўвогуле - усё зьядае абарот. Плю с вы платы дзярж аве ў вы глядзе розны х падаткаў, збораў і інш ай неф іговай ф ігні. І падатковая - ня самае паскуднае, з чы м суты каецца бізнэсовец. “Безь яе ў гэтай краіне ш мат ты х, хто дуры ць галаву. Усё залеж ы ць ад таго, чым займацца, - тлумачы ць К. - Калі, напрыклад, займаесься прадуктамі, то прыходзяць санстанцы я, паж арнікі і падатковая. І кантроль, які “назірае”, ш то вы там зь безнаяўкай круціце. Ну, і “кеф ір” - камітэт ф інансавы х расьсьледаваньняў - сіла зусім не зразумелая і з ш ы рокімі магчы масьцямі. Увогуле, лепш зь імі ня зьвязвацца”.Таму і пы таньне, якім пары ўся беларускі бізнэс яш чэ дзесяць год таму - “дах” - зараз яўна не актуальны. “Самы вялікі “дах” у нас увесь у пагонах, - распавядае В. - У нас няма відавочны х банды таў. Прынамсі, ніхто з наш ы х знаёмы х не суты каўся з гэты м. М ож а, на ры нках яны і ёсьць. Але збольш ага да вас прыходзяць лю дзі зь дзярж служ бы ”. “Стала ціха і спакойна, - пагадж аецца К. - Але сы туацы я ад гэтага не зьмянілася. Ня хочаш плаціць - цябе задуш аць. І ня трэба разборак, страляніны, крыві і г.д. Цябе проста элемэнтарна задуш аць санкцы ямі, ш траф амі - і ўсё, цябе ня будзе”.Выслухаўш ы ты раду пра дзярж рэкет, выраш аю перавесьці гаворку ў інш ае рэчы ш ча і прапаную расказаць ш то-небудзь аб прыватны м ж ы цьці. І тут ж а змаўкаю: просьба вы клікае ш квал эмоцы яў. “Пра ш то ты каж аш? Калі працоўны дзень - ад 7-й да 23-й!?” В. зь лёгкай іроніяй узгадвае, ш то апош няя дзяўчы на вельмі неадэкватна ставілся да яго “працоўнага граф іку”, таму яна “бы ла”. Нягледзячы на ўсе траблы і цяж касьці, колькасьць малады х бізнэсбояў і бізнэсгёрлаў у Беларусі павялічваецца. М ае суразмоўцы ўпэўнены я, ш то галоўны сты мул - гэта самастойнасьць і незалеж насьць. “На завод, на дзярж прадпры емства, пад чы ёсьці камандаваньне і на 300 тон заўсёды пасьпеем пайсьці”. “Круцісься” - вось клю чавое слова для такіх, як К. і В. “А ш то рабіць, калі дзярж ава не разумее, ш то мож на ж ы ць і зарабляць з малога бізнэсу? Але калі чалавек з галавой, заўсёды нейкі арты кульчы к знойдзе, закон, запытаецца ў некага, хто ведае, у галаве ўсё пракруціць і зробіць па-свойму”. Будучы ня сяброў-кампаньёнаў К. і В. пакуль малаўцямная. Але ўсё паказвае на тое, ш то хлопцы не прападуць. За мяж у звальваць не зьбіраю цца, хаця многія знаёмы я ўж о там. “Не даю ць тут нармальна працаваць, вось і звальваю ць. А хто нас там чакае? Са сваім эртэіш ны м ды плёмам нам там толькі гамбургеры прадаваць. Інш ая справа, ш то за гамбургеры мож на атры мліваць столькі, колькі тут - ня ведаю чы ні вы ходны х, ні сьвятаў”.

---* ІП - інды відуальны прадпры мальнік.

21-ГАДОВЫ БРЫ ТАНЕЦ АЛЕКС ЦЬЮ (ALEX TEW) УЖ О ЗАРАБІЎ СВОЙ ПЕРШ Ы М ІЛЬЁН “З ПАВЕТРА”.

У хлопца не бы ло бабак, каб вучы цца ва ўнівэры - 7000 фунтаў на год. Чэл троху папары ўся, як зрабіць бабло, і - хто б сумняваўся - пры думаў. “Я вы раш ы ў правесьці мазгавы ш турм, я напружана думаў, як мне стаць мільянэрам перад ты м, як паступіць у каледж, а не пасьля, як гэта звы чайна бы вае”, - скажа ён пасьля ў інтэрвію газэце Times. Спачатку Алекс вы значы ў кампанэнты сваёй ідэі: яна павінна бы ць простай для разуменьня, пры цягнуць як мага больш СМ І і пры гожа назы вацца. Так узьнік вэб-сайт Million Dollar Homepage, дзе зьмяш чаўся мільён піксэляў. Кожны піксэль прадаваўся пад рэкляму за 1 даляр. За перш ы я 4 ты дні Алекс прадаў 300 000 піксэляў.

М ЕНСКІЯ КІНХЭДЫпакаталі і адпусьцілі

1997 год стаўся самы м складаны м для беларускіх к/т, якія дагэтуль вы кары стоўваліся пад крамкі, салёны і інш ую ф ігню - бабкі трэба бы ло зарабляць. Выратаваў кінапракат і ўсіх нас ад татальнага кінатрэш у, як ні парадаксальна, ф ільм “Ты танік”. Ён дазволіў хоць неяк акупіць працу стратны х кінатэатраў, усталяваць у некаторых зь іх сы стэму Dolby і ўвогуле павярнуць піпл тварам да кіно. Прары ў, аднак, адбы ўся не адразу: перш ая частка “Зорных войнаў” праходзіла ў напаўпусты х залях, а рэпэртуар, як і раней, пакідаў ж адаць лепш ага. Кіраўнік менскага “Кінавідэапракату” Васіль Кокты ш узгадвае: “У нейкі момант мы зразумелі, ш то альбо мы неш та зьменім, альбо “кіна ня будзе”, і пачалі зьбіраць камяні”. Так сабралася ня проста груда каменьня, а даволі цэльная структура менскага “Кінавідэапракату”, якой сёньня належ аць усе кінатэатры сталіцы. Пакінем убаку пы таньне пра тое, колькі вы сілкаў і грош ай пайш ло на тое, каб вярнуць гледачоў у залі і пакінуць іх там глядзець сапраўды варты я ўвагі ф ільмы. Але, напэўна, самы м вялікім набы ткам “Кінавідэапракату” стала тое, ш то ў беларусаў нарэш це нарадзілася адчуваньне прыналеж насьці да агульнасусьветнага кіна-кам'ю ніці. І зараз мож на з упэўненасьцю сказаць, ш то мы глядзім ты я ж і тады ж ф ільмы, ш то ўвесь сьвет.

Я ПРЫ НЁС ВАМ КІНО!Беларусь стала адны м з раёнаў плянэты Зямля, дзякую чы якому звы чайны я вы сокабю дж этны я галівудзкія ф ільмы ператвараю цца ў кіна-бэстсэлеры. Бо мы таксама робім касу блёкбастэрам: лю бы мянчук, які схадзіў на прэм'еру “Sin City”, мож а з гордасьцю сказаць, ш то яго кроўны я Br 5000 ляглі ў кіш эню Брусу Ўілісу ў якасьці ганарару. Гэткім Прамэтэем Галівуду ў Беларусі вы ступае менскі “Кінавідэапракат”.Усім, ш то мы бачы м і ня бачы м на вялікіх экранах сталіцы, мы абавязаны я “Кінавідэапракату” і пэрсанальна яго кіраўніку Васілю Кокты ш у. Бо менавіта пад яго кіраўніцтвам цэлая армія рэклямш чы каў, ды рэктараў кінатэатраў ды інш ы х

экспэртаў працуе на тое, каб той ці інш ы ф ільм сабраў у М енску касу. Але сам працэс зьяўленьня на ш ы рокіх экранах блёкбастэраў - яш чэ тое кіно, на зды мачную пляцоўку якога зрэдку пускаю ць чуж ы х. Такім чы нам, усё пачы наецца з таго, ш то супрацоўнікі “Кінавідэапракату” на чале са сп. Кокты ш ам зь перш ага (!) зды мачнага дня адсочваю ць чарговы галівудзкі блёкбастэр на прадмет патэнцы йнай пасьпяховасьці яго пракату ў М енску. Каб у М енску адбы лася сусьветная прэм'ера, копія ф ільму мусіць бы ць замоўленая ў правакары стальніка ня менш чы м за паўгода. І тут мож на злавіць як птуш ку ш часьця, так і траблы сабе на адно месца. Няўдала абраў ф ільм - трапляеш на бабкі, а не купіў неш та - атрымлівай колькі пістонаў ад гледача (ш то, зрэш ты, ня так страш на). У якасьці галоўнага свайго дапамож ніка ў справе абраньня стуж ак менская кінаманаполія акты ўна ю зае “Кинобизнес сегодня” - даволі кан'ю нктурны, як да альтэрнаты ўны х пракатчы каў, маскоўскі часопіс. Абраць - справа адна. Інш ая - набыць правы ды копіі для пракату. Галоўны я ды стры бутары, ш то забясьпечваю ць кінапрадукцы яй пракатчы каў з краін СНД, буяю ць у М аскве. Каля 25 тамтэйш ы х кампаніяў супрацоўнічаю ць зь беларусамі, а буйнейш ая “Цэнтрал партнэрш ы п” мае сваё прадстаўніцтва ў М енску. Збольш ага будучы я блёкбастэры купляю цца праграмамі ці пакетамі. Гэта значы ць, у камплекце з сапраўды касавы мі ф ільмамі ідзе кінасьмецьце, ш то поты м будзе ціхенька катацца недзе на пэры ф эры і. Ф ільм закупілі - пачы наецца яго рэклямная кампанія: аф іш ы, тэле-, рады ёрэкляма, публікацы і ў прэсе і інш. Тут пракатчы кі маю ць раздольле для целарухаў. Праўда, бываю ць і вы клю чэньні: “Ды стры бутары “М атры цы ” пільна сачы лі, каб у час прамоцы і ф ільму мы не зьмянялі слоган і аф армленьне аф іш ы ”, - распавяла загадчы ца аддзелу рэклямы “Кінавідэапракату” Наталя Патапенка. Гэта зразумела: калі вы падпісаліся пад ты м, ш то хочаце бы ць такімі, як увесь сьвет, калі ласка, выконвайце агульнапрыняты я правілы гульні. Глябалізм і прага наж ы вы, як сказалі б клясы кі леварады калізму, спраўляю ць свой баль уж о і ў нас. М агчы ма, па гэтай прычы не апош нім часам менскія кінагурманы вы соўваю ць усё больш і больш прэтэнзіяў да “Кінавідэапракату”, які прывозіць у Беларусь толькі “100-працэнтняк”. Ф ільмы ж, якія здаю цца чы ноўнікам ад кіно не такімі надзейны мі ў пляне збораў, на ўсялякі вы падак адсоўваю цца ўбок. Лю бімчы к ж урналістаў, гаваркі, ш чы ры і яўна не такі прасьцяцкі, як падаецца на перш ы погляд, Васіль Кокты ш і ня думае хаваць той ф акт, ш то падчас кінаш опінгу апрача вы вучэньня boxoffice і пракатнага лёсу ф ільмаў на “постсаўку” ён ары ентуецца ў перш ую чаргу на свой густ. У гэты м ж а ўпэўнены і легендарны кінакры ты к М аксім Ж банкоў: “М енскі рэпэртуар абмеж аваны асабісты мі прэф эрэнцы ямі, - намякае сп. Ж банкоў на кіраўніка “Кінавідэапракату” і далей тлумачы ць: - Нармальнага ўяўленьня пра агульны кінапрацэс тут няма. Ёсьць галоўнае - гэта ж аданьне не ры зы каваць і падтры мліваць камэрцы йны посьпех. Усё астатняе - пытаньне інтуіцы і”.М агчы ма, менавіта інтуіцы я ўсё ж такі падказала кіраўніку “Кінавідэапракату” паш ы ры ць свой кругагляд адносна кіно камэрцы йнага і ня вельмі і зрабіць у сталіцы ш томесячны ф эсты валь “4х4”. Гэты ф эст - хоць і невялікі, але ўсё ж такі крок да разуменьня: блёкбастэрамі вялікую частку менскай публікі яўна перакармілі.

CD

027

CD

026

КАЛІ ЎЛІЧЫ ЦЬ, Ш ТО Ў ГЭТЫ М ГОДЗЕ Ў САВУД АЎСКАЙ АРАВІІ АДКРЫ ЎСЯ ПЕРШ Ы ПАСЬЛЯ 20-ГАДОВАЙ ЗАБАРОНЫ КІНАТЭАТАР, ТО САМ А НАЯЎНАСЬЦЬ КІНАПРАКАТУ Ў БЕЛАРУСІ - ЗЬЯВА СТАНОЎЧАЯ. АЛЕ ПРЫ ЎСЁЙ ПАВАЗЕ ДА ТАГО, Ш ТО М ЕНСКІЯ ПРАКАТЧЫ КІ ЗРАБІЛІ З НАШ Ы М КІНАГУСТАМ ЗА АПОШ НІЯ 4-5 ГОД, ПЫ ТАНЬНЯЎ ДА ІХ ПРАЦЫ М ЕНШ НЕ СТАНОВІЦЦА. ХТО ВЫ РАШ АЕ, Ш ТО НАМ ГЛЯДЗЕЦЬ? ЯК У М ЕНСКУ АПЫ НУЎСЯ “40-ГАДОВЫ ЦНАТЛІЎЦА”, А НЕ ЧАРАЎНІК З “Ш АКАЛЯДНАЙ Ф АБРЫ КІ”? ЦІ ЗАГОНІШ М ЕНЧУКОЎ У АРТ-ХАЎЗ КІНАТЭАТРЫ ? - АЗАДАЧЫ ЛАСЯ АЛІНА КРУШ Ы НСКАЯ.

ры нку - на ўсялякі вы падак. Таму, мабы ць, у размове атры малася больш тэоры і, чы м практы кі.“Расказаць, як мы кралі балванкі на трактарным заводзе? - распачы наю ць размову з ж артаў (?) K і В. - М алады я бізнэсоўцы - лю дзі, якія дзесьці ш тосьці змахіначы лі, нады балі з гэтага стартавы капітал і адкры лі бізнэс - загон”. Калі кіравацца толькі гэты м загонам, на ўсіх малады х беларускіх бізнэсоўцаў на Трактарным балванак яўна б не хапіла. Такіх, як К. І В., - даф іга: “У нас у Ж одзіна нават адзінаццаціклясьнікі працую ць на сябе”. “У бізнэсе ш то галоўнае? Па-перш ае, выраш ы ць, ш то ты хочаш рабіць і навош та, - пачы нае гаворку В. - Адразу многае не атры маецца. Каб пайсьці адкры ць ІП і пачаць аф іцы йна працаваць, трэба мець немаленькі стартавы капітал - гэта па-другое”. З капіталам наш ы м героям дапамог старэйш ы кампаньён, якому зараз 30 год (наагул у канторы К. і В. ляж ы ць капітал ш асьці чалавек. Прыты м у кож нага - свая галіна дзейнасьці). Працаваць хаця б у нуль, а ня ў мінус, мож на толькі празь месяцы тры, а вярнуць укладзеную суму (ад ш тукі да дзесяці ш тук баксаў) немагчы ма ўвогуле - усё зьядае абарот. Плю с вы платы дзярж аве ў вы глядзе розны х падаткаў, збораў і інш ай неф іговай ф ігні. І падатковая - ня самае паскуднае, з чы м суты каецца бізнэсовец. “Безь яе ў гэтай краіне ш мат ты х, хто дуры ць галаву. Усё залеж ы ць ад таго, чым займацца, - тлумачы ць К. - Калі, напрыклад, займаесься прадуктамі, то прыходзяць санстанцы я, паж арнікі і падатковая. І кантроль, які “назірае”, ш то вы там зь безнаяўкай круціце. Ну, і “кеф ір” - камітэт ф інансавы х расьсьледаваньняў - сіла зусім не зразумелая і з ш ы рокімі магчы масьцямі. Увогуле, лепш зь імі ня зьвязвацца”.Таму і пы таньне, якім пары ўся беларускі бізнэс яш чэ дзесяць год таму - “дах” - зараз яўна не актуальны. “Самы вялікі “дах” у нас увесь у пагонах, - распавядае В. - У нас няма відавочны х банды таў. Прынамсі, ніхто з наш ы х знаёмы х не суты каўся з гэты м. М ож а, на ры нках яны і ёсьць. Але збольш ага да вас прыходзяць лю дзі зь дзярж служ бы ”. “Стала ціха і спакойна, - пагадж аецца К. - Але сы туацы я ад гэтага не зьмянілася. Ня хочаш плаціць - цябе задуш аць. І ня трэба разборак, страляніны, крыві і г.д. Цябе проста элемэнтарна задуш аць санкцы ямі, ш траф амі - і ўсё, цябе ня будзе”.Выслухаўш ы ты раду пра дзярж рэкет, выраш аю перавесьці гаворку ў інш ае рэчы ш ча і прапаную расказаць ш то-небудзь аб прыватны м ж ы цьці. І тут ж а змаўкаю: просьба вы клікае ш квал эмоцы яў. “Пра ш то ты каж аш? Калі працоўны дзень - ад 7-й да 23-й!?” В. зь лёгкай іроніяй узгадвае, ш то апош няя дзяўчы на вельмі неадэкватна ставілся да яго “працоўнага граф іку”, таму яна “бы ла”. Нягледзячы на ўсе траблы і цяж касьці, колькасьць малады х бізнэсбояў і бізнэсгёрлаў у Беларусі павялічваецца. М ае суразмоўцы ўпэўнены я, ш то галоўны сты мул - гэта самастойнасьць і незалеж насьць. “На завод, на дзярж прадпры емства, пад чы ёсьці камандаваньне і на 300 тон заўсёды пасьпеем пайсьці”. “Круцісься” - вось клю чавое слова для такіх, як К. і В. “А ш то рабіць, калі дзярж ава не разумее, ш то мож на ж ы ць і зарабляць з малога бізнэсу? Але калі чалавек з галавой, заўсёды нейкі арты кульчы к знойдзе, закон, запытаецца ў некага, хто ведае, у галаве ўсё пракруціць і зробіць па-свойму”. Будучы ня сяброў-кампаньёнаў К. і В. пакуль малаўцямная. Але ўсё паказвае на тое, ш то хлопцы не прападуць. За мяж у звальваць не зьбіраю цца, хаця многія знаёмы я ўж о там. “Не даю ць тут нармальна працаваць, вось і звальваю ць. А хто нас там чакае? Са сваім эртэіш ны м ды плёмам нам там толькі гамбургеры прадаваць. Інш ая справа, ш то за гамбургеры мож на атры мліваць столькі, колькі тут - ня ведаю чы ні вы ходны х, ні сьвятаў”.

---* ІП - інды відуальны прадпры мальнік.

21-ГАДОВЫ БРЫ ТАНЕЦ АЛЕКС ЦЬЮ (ALEX TEW) УЖ О ЗАРАБІЎ СВОЙ ПЕРШ Ы М ІЛЬЁН “З ПАВЕТРА”.

У хлопца не бы ло бабак, каб вучы цца ва ўнівэры - 7000 фунтаў на год. Чэл троху папары ўся, як зрабіць бабло, і - хто б сумняваўся - пры думаў. “Я вы раш ы ў правесьці мазгавы ш турм, я напружана думаў, як мне стаць мільянэрам перад ты м, як паступіць у каледж, а не пасьля, як гэта звы чайна бы вае”, - скажа ён пасьля ў інтэрвію газэце Times. Спачатку Алекс вы значы ў кампанэнты сваёй ідэі: яна павінна бы ць простай для разуменьня, пры цягнуць як мага больш СМ І і пры гожа назы вацца. Так узьнік вэб-сайт Million Dollar Homepage, дзе зьмяш чаўся мільён піксэляў. Кожны піксэль прадаваўся пад рэкляму за 1 даляр. За перш ы я 4 ты дні Алекс прадаў 300 000 піксэляў.

М ЕНСКІЯ КІНХЭДЫпакаталі і адпусьцілі

1997 год стаўся самы м складаны м для беларускіх к/т, якія дагэтуль вы кары стоўваліся пад крамкі, салёны і інш ую ф ігню - бабкі трэба бы ло зарабляць. Выратаваў кінапракат і ўсіх нас ад татальнага кінатрэш у, як ні парадаксальна, ф ільм “Ты танік”. Ён дазволіў хоць неяк акупіць працу стратны х кінатэатраў, усталяваць у некаторых зь іх сы стэму Dolby і ўвогуле павярнуць піпл тварам да кіно. Прары ў, аднак, адбы ўся не адразу: перш ая частка “Зорных войнаў” праходзіла ў напаўпусты х залях, а рэпэртуар, як і раней, пакідаў ж адаць лепш ага. Кіраўнік менскага “Кінавідэапракату” Васіль Кокты ш узгадвае: “У нейкі момант мы зразумелі, ш то альбо мы неш та зьменім, альбо “кіна ня будзе”, і пачалі зьбіраць камяні”. Так сабралася ня проста груда каменьня, а даволі цэльная структура менскага “Кінавідэапракату”, якой сёньня належ аць усе кінатэатры сталіцы. Пакінем убаку пы таньне пра тое, колькі вы сілкаў і грош ай пайш ло на тое, каб вярнуць гледачоў у залі і пакінуць іх там глядзець сапраўды варты я ўвагі ф ільмы. Але, напэўна, самы м вялікім набы ткам “Кінавідэапракату” стала тое, ш то ў беларусаў нарэш це нарадзілася адчуваньне прыналеж насьці да агульнасусьветнага кіна-кам'ю ніці. І зараз мож на з упэўненасьцю сказаць, ш то мы глядзім ты я ж і тады ж ф ільмы, ш то ўвесь сьвет.

Я ПРЫ НЁС ВАМ КІНО!Беларусь стала адны м з раёнаў плянэты Зямля, дзякую чы якому звы чайны я вы сокабю дж этны я галівудзкія ф ільмы ператвараю цца ў кіна-бэстсэлеры. Бо мы таксама робім касу блёкбастэрам: лю бы мянчук, які схадзіў на прэм'еру “Sin City”, мож а з гордасьцю сказаць, ш то яго кроўны я Br 5000 ляглі ў кіш эню Брусу Ўілісу ў якасьці ганарару. Гэткім Прамэтэем Галівуду ў Беларусі вы ступае менскі “Кінавідэапракат”.Усім, ш то мы бачы м і ня бачы м на вялікіх экранах сталіцы, мы абавязаны я “Кінавідэапракату” і пэрсанальна яго кіраўніку Васілю Кокты ш у. Бо менавіта пад яго кіраўніцтвам цэлая армія рэклямш чы каў, ды рэктараў кінатэатраў ды інш ы х

экспэртаў працуе на тое, каб той ці інш ы ф ільм сабраў у М енску касу. Але сам працэс зьяўленьня на ш ы рокіх экранах блёкбастэраў - яш чэ тое кіно, на зды мачную пляцоўку якога зрэдку пускаю ць чуж ы х. Такім чы нам, усё пачы наецца з таго, ш то супрацоўнікі “Кінавідэапракату” на чале са сп. Кокты ш ам зь перш ага (!) зды мачнага дня адсочваю ць чарговы галівудзкі блёкбастэр на прадмет патэнцы йнай пасьпяховасьці яго пракату ў М енску. Каб у М енску адбы лася сусьветная прэм'ера, копія ф ільму мусіць бы ць замоўленая ў правакары стальніка ня менш чы м за паўгода. І тут мож на злавіць як птуш ку ш часьця, так і траблы сабе на адно месца. Няўдала абраў ф ільм - трапляеш на бабкі, а не купіў неш та - атрымлівай колькі пістонаў ад гледача (ш то, зрэш ты, ня так страш на). У якасьці галоўнага свайго дапамож ніка ў справе абраньня стуж ак менская кінаманаполія акты ўна ю зае “Кинобизнес сегодня” - даволі кан'ю нктурны, як да альтэрнаты ўны х пракатчы каў, маскоўскі часопіс. Абраць - справа адна. Інш ая - набыць правы ды копіі для пракату. Галоўны я ды стры бутары, ш то забясьпечваю ць кінапрадукцы яй пракатчы каў з краін СНД, буяю ць у М аскве. Каля 25 тамтэйш ы х кампаніяў супрацоўнічаю ць зь беларусамі, а буйнейш ая “Цэнтрал партнэрш ы п” мае сваё прадстаўніцтва ў М енску. Збольш ага будучы я блёкбастэры купляю цца праграмамі ці пакетамі. Гэта значы ць, у камплекце з сапраўды касавы мі ф ільмамі ідзе кінасьмецьце, ш то поты м будзе ціхенька катацца недзе на пэры ф эры і. Ф ільм закупілі - пачы наецца яго рэклямная кампанія: аф іш ы, тэле-, рады ёрэкляма, публікацы і ў прэсе і інш. Тут пракатчы кі маю ць раздольле для целарухаў. Праўда, бываю ць і вы клю чэньні: “Ды стры бутары “М атры цы ” пільна сачы лі, каб у час прамоцы і ф ільму мы не зьмянялі слоган і аф армленьне аф іш ы ”, - распавяла загадчы ца аддзелу рэклямы “Кінавідэапракату” Наталя Патапенка. Гэта зразумела: калі вы падпісаліся пад ты м, ш то хочаце бы ць такімі, як увесь сьвет, калі ласка, выконвайце агульнапрыняты я правілы гульні. Глябалізм і прага наж ы вы, як сказалі б клясы кі леварады калізму, спраўляю ць свой баль уж о і ў нас. М агчы ма, па гэтай прычы не апош нім часам менскія кінагурманы вы соўваю ць усё больш і больш прэтэнзіяў да “Кінавідэапракату”, які прывозіць у Беларусь толькі “100-працэнтняк”. Ф ільмы ж, якія здаю цца чы ноўнікам ад кіно не такімі надзейны мі ў пляне збораў, на ўсялякі вы падак адсоўваю цца ўбок. Лю бімчы к ж урналістаў, гаваркі, ш чы ры і яўна не такі прасьцяцкі, як падаецца на перш ы погляд, Васіль Кокты ш і ня думае хаваць той ф акт, ш то падчас кінаш опінгу апрача вы вучэньня boxoffice і пракатнага лёсу ф ільмаў на “постсаўку” ён ары ентуецца ў перш ую чаргу на свой густ. У гэты м ж а ўпэўнены і легендарны кінакры ты к М аксім Ж банкоў: “М енскі рэпэртуар абмеж аваны асабісты мі прэф эрэнцы ямі, - намякае сп. Ж банкоў на кіраўніка “Кінавідэапракату” і далей тлумачы ць: - Нармальнага ўяўленьня пра агульны кінапрацэс тут няма. Ёсьць галоўнае - гэта ж аданьне не ры зы каваць і падтры мліваць камэрцы йны посьпех. Усё астатняе - пытаньне інтуіцы і”.М агчы ма, менавіта інтуіцы я ўсё ж такі падказала кіраўніку “Кінавідэапракату” паш ы ры ць свой кругагляд адносна кіно камэрцы йнага і ня вельмі і зрабіць у сталіцы ш томесячны ф эсты валь “4х4”. Гэты ф эст - хоць і невялікі, але ўсё ж такі крок да разуменьня: блёкбастэрамі вялікую частку менскай публікі яўна перакармілі.

CD

029

CD

028

АРТ-І-Ф АКТНекамэрцы йнае кіно - тое, ш то ў нас прынята назы ваць арт-хаўзам - зараз, як 15 год таму, паступае на менскія экраны вельмі дазіявана. І пытаньне пра адкры цьцё арт-хаўз-кінатэатру так і вісіць у паветры. Стандартны я адмазкі - няма грош ай (на закуп, на пабудову к/т і інш.) - ады ш лі ў нябы т. Зараз галоўны х адмазак дзьве: 1) мы не акупім пракат некамэрцы йны х ф ільмаў, бо 2) у нас падры хтаванай публікі вельмі мала.А ты м часам чалавек, абазнаны ў кіно за траіх, М аксім Ж банкоў, не бяз гонару ўспамінае, як падчас паказу, арганізаванага “М енскім кінаклю бам”, ф ільму Труф о “Апош няе мэтро” адна з кіназаляў тры разы бы ла літаральна набітая прагны мі да арт-кіно. “Гэта бы ў у пэўны м сэнсе адбітак таго раманты зму, які ў той час узьнікаў на ўзроўні адбудовы нацы янальнай самасьвядомасьці”, - разваж ае ён. М енскія сінэмаф ілы заўсёды лю білі пацацкацца з экспэры мэнтальны м кіно - таму і ўзьнік мясцовы “Кінаклю б”. Яго адкры цьцё ў 1992-м стала магчы мы м дзякую чы акты ўнай падтры мцы аддзелаў культуры замеж ны х амбасадаў, ш то забясьпечвалі “Кінаклю б” некаторымі сродкамі і копіямі стуж ак для пракату, якія павінны бы лі хоць як прапагандаваць культуру ты х краін, дзе бы лі створаны я. “У наш ы х партнэраў бы ла пэўная зацікаўленасьць у беларускім культурным кантэксьце. Яны хацелі неяк эф экты ўна пазначы ць сваю прысутнасьць тут, - расказвае сп. Ж банкоў, якога ш мат хто памятае па вы ступах перад пачаткам паказу ф ільмаў Хічкока, Грынуэя, Гадара і Вэндэрса. - Нам ж а ў перш ы я постсаўковы я гады вельмі не ставала новай інф армацы і, якой зараз, напрыклад, аж заш мат на відэа і DVD. Так, склаўш ы акты ўнасьць замеж нікаў і наш ы ўласны я амбіцы і, мы ствары лі “Кінаклю б”. Клю б кіно для вы сакалобікаў ладзіў рэтраспэкты вы ды знакаміты я “пасольскія паказы ”. Нягледзячы на папулярнасьць, туліўся ён то пры Палацы культуры праф саю заў, то пры Палацы вэтэранаў. Пакуль канчаткова не асеў у кінатэатры “Перамога”, ды рэктарам якога хутка стала адна з акты вістак “Кінаклю бу” Сьвятлана Саўчы к. Дарэчы, “Перамога” часьцяком разглядалася як вы датнае месца для арганізацы і арт-хаўзавага кінатэатру.Аднак мінула дзесяць год, і цікаўнасьці замеж нікаў значна паменела. Сп. Ж банкоў амаль без ш кадаваньня каж а пра закры цьцё “Кінаклю бу”: “М ы да апош няга бы лі адзінай кры ніцай падобнай інф армацы і і пэўны м чы нам навязвалі гледачу свае асабісты я густы, ш то ня ёсьць нармальны м. Лепш ы глядач “Кінаклю бу” - той, хто зь яго сы ходзіць і пачы нае самастойна глядзець альбо рабіць уласнае кіно”. Ігара Сукманава, экс-вядучага праграмаў на “Радио ВА”, а зараз праграмнага ды рэктара Unistar, у пэўны м сэнсе мож на назваць “гадаванцам “Кінаклю бу”. Ён заўсёды ведаў, ш то добрае ва ўсіх сэнсах кіно трэба абавязкова глядзець на вялікім экране. Таму напачатку 2000-х сп. Сукманаў прыняў прапанову Сяргея Арцімовіча, на тот момант

кіраўніка “Студы і XXI”, стаць арт-дырэктарам (які адбірае карціны) ф эсту аднаго ф ільму. Перш ай ластаўкай стаўся паказ у кінатэатры “Кастры чнік” стуж кі “Ўсё пра маю маці”. Пасьля бы лі яш чэ тры гучны я паказы: “Танцую чая ў цемры ” ф он Тры ера, “Лю боўны настрой” Вонг Кар-Вая і “М улен Руж ” База Лурмана. Прычы м з апош няга забамбілі сапраўднае ш оў: з імітаванай лесьвіцай і ж ы вы м канём. “М ы прыцягвалі ўвагу за кош т прэзэнтацы яў: запраш алі vips, запускалі ф эервэркі - стваралі ш оў. М ы імкнуліся задаць тон, сказаць, ш то гэта модна - глядзець такое кіно, - расказвае сп. Сукманаў. - Аднак і тут мы суты каліся зь непаразуменьнем: я сам даводзіў бізнэсоўцам, якія ж ахаліся творчасьці Вонг Кар-Вая, ш то праз колькі год ім будзе сорамна за свае словы ”.“Студы я ХХІ” сумесна з “Кінавідэапракатам” пачала стала ладзіць ф эст адной стуж кі “Кінаспробы” ўсё ў ты м ж а “Кастры чніку”. Паказы “Італьянскай для пачаткоўцаў”, “Каралеўскай бітвы ”, “Сукі-лю бові” і “М алхоланд Драйв”, па квіткі на які вы стройваліся бясконцыя чэргі ля касаў, мусілі б паказаць, ш то аматары інш ага кіно ў М енску ў наяўнасьці. І іх нават не дзясяткі - лік ідзе на ты сячы. Але ўсё, на ш то пайш оў “Кінавідэапракат” пасьля такой вы сновы, - ствары ў уласны арт-хаўз праект “4х4”, прымусіўш ы “Студы ю ХХІ” ады сьці ад касы... Ф армат “4х4” сёньня таксама не задавальняе многіх - “хараш о ды мала”. А манапалісты чны “Кінавідэапракат” усё працягвае лічы ць “Ф армат” некамэрцы йны м праектам. Каж а М аксім Ж банкоў: “На арт-хаўзе ў нас сапраўды не зарабляю ць. Але чаму б на ім не зарабіць? Для гэтага ўсяго толькі трэба разглядаць “4х4” не як нейкую культурную рэзэрвацы ю для батанаў. Арт-хаўзавай публікі на самой справе ш мат, і ў яе нямала грош ай”. Падобна разваж ае і Ігар Сукманаў, уж о абазнаны ў справе збору касы з экспэры мэнтальнага кіно: “Варта толькі правільна пабудаваць рэклямную кампанію, бераж ліва і мэтанакіравана працаваць з кож най стуж кай, кантактаваць з гледачом. Лю дзі ідуць у “Перамогу” і “Цэнтральны ”, таму ш то ведаю ць: побач з сабой яны сустрэнуць чалавека, які адэкватна ўспрыме ф ільм і ня будзе цягам сэансу ляпаць дзьвяры ма і псаваць акаляю чы м нэрвы ”. “Дайце арт-хаўзу асобны кінатэатар!” - ледзь не скандую ць галоўны я абаронцы “неф арматнага” кіно ў М енску. Намякаю чы і на тое, ш то яго ўласьнікамі маглі б стаць прыватны я асобы, а не дзярж ава. Але пакуль - ціш ы ня. І стары м сінэмаф ілам толькі і даводзіцца, ш то нагадваць, як яш чэ за савецкім часам у малой залі Купалаўскага тэатру бы ў стары кінатэатар на сто месцаў. У ім паўгода з анш лягамі паказвалі “Няскончаную п'есу для мэханічнага піяніна”.

Няма сумневу, менскія аф іш ы - гэта самы сапраўдны street-art. Які, на жаль, вось-вось адамрэ: як стала вядома ад супрацоўнікаў к/т “М ір”, “Кінавідэапракат” плянуе забесьпячэньне ўсіх к/т стандартны мі ф оташ чы тамі з анонсамі ф ільмаў. Пакуль падпісваю цца адпаведны я паперы, лічбавы я камэры аматараў маляванага кінатрэш у ф іксую ць ш эдэўры для наш чадкаў. Дзявочую сьвядомасьць аўтаркі гэты х радкоў колісь скалануў анонс ф ільму “Наты нг Хіл”, вы веш аны каля к/т “Цэнтральны ”. Невядомы мастак намаляваў (?) Джулію Робэртс з блізка пасаджаны мі вачы ма, неймаверна, нават як на яе, ш ы рокім ротам і ш эры м колерам твару. З таго часу ў маю памяць пачалі ўразацца касавокая Кэтры н Зэта-Джонс, “ліловы нэгр” Эдзі М эрф і, Одры Тату, на грудзях якой мастак к/т “Зьмена” мэтровы мі літарамі вы веў “АМ ЯЛІ”.“У М енску ш то, паказваю ць ф ільмы вы клю чна пра жы цьцё даўнаў?” - пы таю цца снобы. Але пры ўсім непадабенстве да карцінкі на экранах, маляваны я аф іш ы маю ць сваю неперадавальную чароўнасьць. Як бы яго ні закатвалі ў мармур і тратуарную плітку, М енск цеш ы ць жы хароў і гасьцей гораду сваёй такой савецкай правінцы йнасьцю датуль, пакуль ш татны я мастакі менскіх к/т тры маю ць у руках пэндзлі. Бо яны займаю цца новы м іканапісам са сваімі канонамі. Брэд Піт ці Скарлет Ёхансан спачатку не пазналі б сябе на наш ы х аф іш ах, а пасьля аддалі б ш алёны я бабкі за рары тэтны я вы явы. Рары тэтны я і эф эмэрны я: кажуць, мастак-аф армляльнік кожнага к/т меў для працы 4-5 шчы тоў. І пасьля заканчэньня пракату папярэдню ю вы яву змы ваў, каб напісаць новы ш эдэўр...

ЗНАЁМ Ы Я ЎСЁ ТВАРІ!лепей ня будзе

тэкст: М АРЫ ЙКА М АРТЫ СЕВІЧ

AUTO EGOКанечне, дзярж аўны манапаліст “Кінавідэапракат” - наш а ўсё. Аднак ёсьць у Беларусі колькі альтэрнаты ўны х ш чы лінаў для прынцы повы х контравэртаў “мэйнстры му”. Уж о трэці год за М КД працуе “Аўтакіно” - адзіны прыватны кінатэатар у Беларусі і адзіны паўнавартасны drive-in-movies на тэры торыі СНД. Падобны я праекты ў Піцеры і М аскве кары стаю цца значна менш ай папулярнасьцю аўтагледачоў. Цяж ка дагнаць, чаму самае амэры канскае вы находніцтва Амэры кi, дзе на ўласны м аўто катаецца амаль кож ны паўнагадовы, так добра прыж ы лося менавіта ў нас. Відаць, гэта імкненьне вы правіць дэмаграф ічны стан краіны. Статы сты ка сьведчы ць, ш то з ты х часоў, як манагер Ры чард Холінгсхэд адкры ў у 1933-м перш ы кінатэатар для кіроўцаў аўтамабіляў, траціна амэры канак губляла цнатлівасьць у яго, так бы мовіць, культурна-грамадзкай установе. Хаця сярэдні ўзрост гледачоў менскага “Аўтакіно” - 25 год. “Я думаю, справа ў ты м, ш то менчукі небеспадстаўна разглядаю ць наш кінатэатар як альтэрнаты ўны, незвы чайны від адпачы нку, - мяркуе ды рэктар “Аўтакіно” Ала Куркуль. - У нас усё незвы чайнае: пляцоўка на 500 маш ынамесцаў, вялікі экран пад адкры ты м небам, паказ ф ільму з DVD і гук праз FM”.Рэпэртуар “Аўтакіно” таксама адрозьніваецца ад рэпэртуару М енску. “Прычы на ў ты м, ш то мы паказваем ф ільмы з DVD, і права на такі паказ таксама трэба набы ваць. Не на ўсе ф ільмы ёсьць такія правы, часта іх даводзіцца набы ваць наўпрост у праду-сара стуж кі, - тлумачы ць спн. Ала. - Ты м больш мы стараемся паказаць ты я эўрапейскія ф ільмы і расейскія стуж кі, якія не iш лі ў горадзе. Наш рэпэртуар - гэта 40% Галівуду і 60% - Эўропа і Расея”. У “Аўтакіно” езьдзяць самы я розны я лю дзі. Хто на вялікагабары тны х танках з таніраваны м ш клом, якія часам не праціскаю цца праз касу на заезьдзе; хто - на стары х “ж ы гулёнках”, якія самтаймз даводзіцца проста вы піхваць з “глядацкай залі” пасьля сэансу. “Але ў нас няма vip-меcцаў, прывілей глядзець кіно са свайго аўтамабілю ёсьць ва ўсіх”, каж а спн. Куркуль. Да слова, на пэры ф эры і альтэрнаты ву дзярж кінапракату, якога там, лічы, няма, ствараю ць арандаваны я “М ір” у Віцебску і вялікая заля (“Bolshoj”) кінатэатру “Беларусь” у Берасьці. Апош ні ўж о даўно вы клікае сьлінку зайздрасьці ў менчукоў ня толькі мяккімі крэсламі, але і вы датны м рэпэртуарам: некаторыя гучны я ф ільмы ціхенька катаю цца толькі там. У М енску пакуль нікаяй паўнавартаснай альтэрнаты вай - ні “Кінавідэапракату”, ні паўсю днаму мэйнстры му - ня пахне. І адказаць на пы таньне, добра гэта ці кепска, на сёньняш ні дзень адэкватна ня змож а ніхто...

CD

029

CD

028

АРТ-І-Ф АКТНекамэрцы йнае кіно - тое, ш то ў нас прынята назы ваць арт-хаўзам - зараз, як 15 год таму, паступае на менскія экраны вельмі дазіявана. І пытаньне пра адкры цьцё арт-хаўз-кінатэатру так і вісіць у паветры. Стандартны я адмазкі - няма грош ай (на закуп, на пабудову к/т і інш.) - ады ш лі ў нябы т. Зараз галоўны х адмазак дзьве: 1) мы не акупім пракат некамэрцы йны х ф ільмаў, бо 2) у нас падры хтаванай публікі вельмі мала.А ты м часам чалавек, абазнаны ў кіно за траіх, М аксім Ж банкоў, не бяз гонару ўспамінае, як падчас паказу, арганізаванага “М енскім кінаклю бам”, ф ільму Труф о “Апош няе мэтро” адна з кіназаляў тры разы бы ла літаральна набітая прагны мі да арт-кіно. “Гэта бы ў у пэўны м сэнсе адбітак таго раманты зму, які ў той час узьнікаў на ўзроўні адбудовы нацы янальнай самасьвядомасьці”, - разваж ае ён. М енскія сінэмаф ілы заўсёды лю білі пацацкацца з экспэры мэнтальны м кіно - таму і ўзьнік мясцовы “Кінаклю б”. Яго адкры цьцё ў 1992-м стала магчы мы м дзякую чы акты ўнай падтры мцы аддзелаў культуры замеж ны х амбасадаў, ш то забясьпечвалі “Кінаклю б” некаторымі сродкамі і копіямі стуж ак для пракату, якія павінны бы лі хоць як прапагандаваць культуру ты х краін, дзе бы лі створаны я. “У наш ы х партнэраў бы ла пэўная зацікаўленасьць у беларускім культурным кантэксьце. Яны хацелі неяк эф экты ўна пазначы ць сваю прысутнасьць тут, - расказвае сп. Ж банкоў, якога ш мат хто памятае па вы ступах перад пачаткам паказу ф ільмаў Хічкока, Грынуэя, Гадара і Вэндэрса. - Нам ж а ў перш ы я постсаўковы я гады вельмі не ставала новай інф армацы і, якой зараз, напрыклад, аж заш мат на відэа і DVD. Так, склаўш ы акты ўнасьць замеж нікаў і наш ы ўласны я амбіцы і, мы ствары лі “Кінаклю б”. Клю б кіно для вы сакалобікаў ладзіў рэтраспэкты вы ды знакаміты я “пасольскія паказы ”. Нягледзячы на папулярнасьць, туліўся ён то пры Палацы культуры праф саю заў, то пры Палацы вэтэранаў. Пакуль канчаткова не асеў у кінатэатры “Перамога”, ды рэктарам якога хутка стала адна з акты вістак “Кінаклю бу” Сьвятлана Саўчы к. Дарэчы, “Перамога” часьцяком разглядалася як вы датнае месца для арганізацы і арт-хаўзавага кінатэатру.Аднак мінула дзесяць год, і цікаўнасьці замеж нікаў значна паменела. Сп. Ж банкоў амаль без ш кадаваньня каж а пра закры цьцё “Кінаклю бу”: “М ы да апош няга бы лі адзінай кры ніцай падобнай інф армацы і і пэўны м чы нам навязвалі гледачу свае асабісты я густы, ш то ня ёсьць нармальны м. Лепш ы глядач “Кінаклю бу” - той, хто зь яго сы ходзіць і пачы нае самастойна глядзець альбо рабіць уласнае кіно”. Ігара Сукманава, экс-вядучага праграмаў на “Радио ВА”, а зараз праграмнага ды рэктара Unistar, у пэўны м сэнсе мож на назваць “гадаванцам “Кінаклю бу”. Ён заўсёды ведаў, ш то добрае ва ўсіх сэнсах кіно трэба абавязкова глядзець на вялікім экране. Таму напачатку 2000-х сп. Сукманаў прыняў прапанову Сяргея Арцімовіча, на тот момант

кіраўніка “Студы і XXI”, стаць арт-дырэктарам (які адбірае карціны) ф эсту аднаго ф ільму. Перш ай ластаўкай стаўся паказ у кінатэатры “Кастры чнік” стуж кі “Ўсё пра маю маці”. Пасьля бы лі яш чэ тры гучны я паказы: “Танцую чая ў цемры ” ф он Тры ера, “Лю боўны настрой” Вонг Кар-Вая і “М улен Руж ” База Лурмана. Прычы м з апош няга забамбілі сапраўднае ш оў: з імітаванай лесьвіцай і ж ы вы м канём. “М ы прыцягвалі ўвагу за кош т прэзэнтацы яў: запраш алі vips, запускалі ф эервэркі - стваралі ш оў. М ы імкнуліся задаць тон, сказаць, ш то гэта модна - глядзець такое кіно, - расказвае сп. Сукманаў. - Аднак і тут мы суты каліся зь непаразуменьнем: я сам даводзіў бізнэсоўцам, якія ж ахаліся творчасьці Вонг Кар-Вая, ш то праз колькі год ім будзе сорамна за свае словы ”.“Студы я ХХІ” сумесна з “Кінавідэапракатам” пачала стала ладзіць ф эст адной стуж кі “Кінаспробы” ўсё ў ты м ж а “Кастры чніку”. Паказы “Італьянскай для пачаткоўцаў”, “Каралеўскай бітвы ”, “Сукі-лю бові” і “М алхоланд Драйв”, па квіткі на які вы стройваліся бясконцыя чэргі ля касаў, мусілі б паказаць, ш то аматары інш ага кіно ў М енску ў наяўнасьці. І іх нават не дзясяткі - лік ідзе на ты сячы. Але ўсё, на ш то пайш оў “Кінавідэапракат” пасьля такой вы сновы, - ствары ў уласны арт-хаўз праект “4х4”, прымусіўш ы “Студы ю ХХІ” ады сьці ад касы... Ф армат “4х4” сёньня таксама не задавальняе многіх - “хараш о ды мала”. А манапалісты чны “Кінавідэапракат” усё працягвае лічы ць “Ф армат” некамэрцы йны м праектам. Каж а М аксім Ж банкоў: “На арт-хаўзе ў нас сапраўды не зарабляю ць. Але чаму б на ім не зарабіць? Для гэтага ўсяго толькі трэба разглядаць “4х4” не як нейкую культурную рэзэрвацы ю для батанаў. Арт-хаўзавай публікі на самой справе ш мат, і ў яе нямала грош ай”. Падобна разваж ае і Ігар Сукманаў, уж о абазнаны ў справе збору касы з экспэры мэнтальнага кіно: “Варта толькі правільна пабудаваць рэклямную кампанію, бераж ліва і мэтанакіравана працаваць з кож най стуж кай, кантактаваць з гледачом. Лю дзі ідуць у “Перамогу” і “Цэнтральны ”, таму ш то ведаю ць: побач з сабой яны сустрэнуць чалавека, які адэкватна ўспрыме ф ільм і ня будзе цягам сэансу ляпаць дзьвяры ма і псаваць акаляю чы м нэрвы ”. “Дайце арт-хаўзу асобны кінатэатар!” - ледзь не скандую ць галоўны я абаронцы “неф арматнага” кіно ў М енску. Намякаю чы і на тое, ш то яго ўласьнікамі маглі б стаць прыватны я асобы, а не дзярж ава. Але пакуль - ціш ы ня. І стары м сінэмаф ілам толькі і даводзіцца, ш то нагадваць, як яш чэ за савецкім часам у малой залі Купалаўскага тэатру бы ў стары кінатэатар на сто месцаў. У ім паўгода з анш лягамі паказвалі “Няскончаную п'есу для мэханічнага піяніна”.

Няма сумневу, менскія аф іш ы - гэта самы сапраўдны street-art. Які, на жаль, вось-вось адамрэ: як стала вядома ад супрацоўнікаў к/т “М ір”, “Кінавідэапракат” плянуе забесьпячэньне ўсіх к/т стандартны мі ф оташ чы тамі з анонсамі ф ільмаў. Пакуль падпісваю цца адпаведны я паперы, лічбавы я камэры аматараў маляванага кінатрэш у ф іксую ць ш эдэўры для наш чадкаў. Дзявочую сьвядомасьць аўтаркі гэты х радкоў колісь скалануў анонс ф ільму “Наты нг Хіл”, вы веш аны каля к/т “Цэнтральны ”. Невядомы мастак намаляваў (?) Джулію Робэртс з блізка пасаджаны мі вачы ма, неймаверна, нават як на яе, ш ы рокім ротам і ш эры м колерам твару. З таго часу ў маю памяць пачалі ўразацца касавокая Кэтры н Зэта-Джонс, “ліловы нэгр” Эдзі М эрф і, Одры Тату, на грудзях якой мастак к/т “Зьмена” мэтровы мі літарамі вы веў “АМ ЯЛІ”.“У М енску ш то, паказваю ць ф ільмы вы клю чна пра жы цьцё даўнаў?” - пы таю цца снобы. Але пры ўсім непадабенстве да карцінкі на экранах, маляваны я аф іш ы маю ць сваю неперадавальную чароўнасьць. Як бы яго ні закатвалі ў мармур і тратуарную плітку, М енск цеш ы ць жы хароў і гасьцей гораду сваёй такой савецкай правінцы йнасьцю датуль, пакуль ш татны я мастакі менскіх к/т тры маю ць у руках пэндзлі. Бо яны займаю цца новы м іканапісам са сваімі канонамі. Брэд Піт ці Скарлет Ёхансан спачатку не пазналі б сябе на наш ы х аф іш ах, а пасьля аддалі б ш алёны я бабкі за рары тэтны я вы явы. Рары тэтны я і эф эмэрны я: кажуць, мастак-аф армляльнік кожнага к/т меў для працы 4-5 шчы тоў. І пасьля заканчэньня пракату папярэдню ю вы яву змы ваў, каб напісаць новы ш эдэўр...

ЗНАЁМ Ы Я ЎСЁ ТВАРІ!лепей ня будзе

тэкст: М АРЫ ЙКА М АРТЫ СЕВІЧ

AUTO EGOКанечне, дзярж аўны манапаліст “Кінавідэапракат” - наш а ўсё. Аднак ёсьць у Беларусі колькі альтэрнаты ўны х ш чы лінаў для прынцы повы х контравэртаў “мэйнстры му”. Уж о трэці год за М КД працуе “Аўтакіно” - адзіны прыватны кінатэатар у Беларусі і адзіны паўнавартасны drive-in-movies на тэры торыі СНД. Падобны я праекты ў Піцеры і М аскве кары стаю цца значна менш ай папулярнасьцю аўтагледачоў. Цяж ка дагнаць, чаму самае амэры канскае вы находніцтва Амэры кi, дзе на ўласны м аўто катаецца амаль кож ны паўнагадовы, так добра прыж ы лося менавіта ў нас. Відаць, гэта імкненьне вы правіць дэмаграф ічны стан краіны. Статы сты ка сьведчы ць, ш то з ты х часоў, як манагер Ры чард Холінгсхэд адкры ў у 1933-м перш ы кінатэатар для кіроўцаў аўтамабіляў, траціна амэры канак губляла цнатлівасьць у яго, так бы мовіць, культурна-грамадзкай установе. Хаця сярэдні ўзрост гледачоў менскага “Аўтакіно” - 25 год. “Я думаю, справа ў ты м, ш то менчукі небеспадстаўна разглядаю ць наш кінатэатар як альтэрнаты ўны, незвы чайны від адпачы нку, - мяркуе ды рэктар “Аўтакіно” Ала Куркуль. - У нас усё незвы чайнае: пляцоўка на 500 маш ынамесцаў, вялікі экран пад адкры ты м небам, паказ ф ільму з DVD і гук праз FM”.Рэпэртуар “Аўтакіно” таксама адрозьніваецца ад рэпэртуару М енску. “Прычы на ў ты м, ш то мы паказваем ф ільмы з DVD, і права на такі паказ таксама трэба набы ваць. Не на ўсе ф ільмы ёсьць такія правы, часта іх даводзіцца набы ваць наўпрост у праду-сара стуж кі, - тлумачы ць спн. Ала. - Ты м больш мы стараемся паказаць ты я эўрапейскія ф ільмы і расейскія стуж кі, якія не iш лі ў горадзе. Наш рэпэртуар - гэта 40% Галівуду і 60% - Эўропа і Расея”. У “Аўтакіно” езьдзяць самы я розны я лю дзі. Хто на вялікагабары тны х танках з таніраваны м ш клом, якія часам не праціскаю цца праз касу на заезьдзе; хто - на стары х “ж ы гулёнках”, якія самтаймз даводзіцца проста вы піхваць з “глядацкай залі” пасьля сэансу. “Але ў нас няма vip-меcцаў, прывілей глядзець кіно са свайго аўтамабілю ёсьць ва ўсіх”, каж а спн. Куркуль. Да слова, на пэры ф эры і альтэрнаты ву дзярж кінапракату, якога там, лічы, няма, ствараю ць арандаваны я “М ір” у Віцебску і вялікая заля (“Bolshoj”) кінатэатру “Беларусь” у Берасьці. Апош ні ўж о даўно вы клікае сьлінку зайздрасьці ў менчукоў ня толькі мяккімі крэсламі, але і вы датны м рэпэртуарам: некаторыя гучны я ф ільмы ціхенька катаю цца толькі там. У М енску пакуль нікаяй паўнавартаснай альтэрнаты вай - ні “Кінавідэапракату”, ні паўсю днаму мэйнстры му - ня пахне. І адказаць на пы таньне, добра гэта ці кепска, на сёньняш ні дзень адэкватна ня змож а ніхто...

CD

031

CD

030

REMIX 68

ХТО: Ш тоты днёвае студэнцкае вы даньне “Salient” Унівэрсы тэту Вікторыя (Вэлінгтан, Новая Зэлянды я). Выдаецца на грош ы студэнтаў.

КАЛІ: Верасень-кастры чнік, 2005.

ПРАБЛЕМ А: Павы ш эньне платы за навучаньне ва ўнівэры на 10%, ш то плянуецца ў 2006 годзе.

Ш ТО ЗРАБІЛІ: Вы даўцам газэты трапіла канф ідэнцы йная інф а пра павы ш эньне аплаты навучаньня, якую ты я адразу надрукавалі. Кіраўніцтва ўнівэру зьвярнулася ў Вярхоўны суд краіны, які прыняў раш эньне прыпы ніць распаўсю д накладу. Гэта здары лася ўперш ы ню за 67-гадовую гісторыю існаваньня вы даньня. У адказ “Salient” даў наступны камэнтар: “Кіраўніцтва ўнівэрсы тэту, якое атры млівае заробак са сродкаў, ш то мы плацім за навучаньне, наймае за наш ы я грош ы ю ры стаў, каб забараніць газэце, ш то таксама вы ходзіць на наш ы я грош ы, паведаміць пра хуткае павы ш эньне платы за навучаньне”.

ВЫ НІК: Зьвесткі пра скандал хутка зьявіліся ў інтэрнэце, а таксама бы лі падхоплены я інш ы мі студэнцкімі вы даньнямі. Пасьля “прыміральнай” размовы кіраўніцтва ўнівэру з вы даўцамі “Salient” працягнуў вы хад.

VOODOO PUPIL У Новай Зэлянды і ў якасьці аф іцы йнага вучэбнага курсу пры знаны місты цы зм. Для Новай Зэлянды і дадзены ф акт - не навіна: у краіне існуе асабліва не аф іш аваная ш кола місты цы зму. Таксама тут мож на спакойна атры маць ліцэнзію на права займацца дзейнасьцю, заснаванай на парапсы халёгіі і місты цы зме. Тайваньская чараўніца Чы нг Ш уань (Ching Hsuan) назвала Новую Зэлянды ю найлепш ы м месцам для вы вучэньня акультны х навук. Вядзьмарка з вы ш эйш ай адукацы яй вучы лася ў Аўстралійскім каледж ы прыроднай мэды цы ны, дзе спасьцігала чорную магію і натурапаты ю. У Новай ж а Зэлянды і яна атры мала ліцэнзію і права займацца сваёй дзейнасьцю. Дарэчы, у Тайвані місты цы зм законам не вітаецца, як і інш ы я забабоны. Яш чэ ў сакавіку 2005 году ў Бураціі (Расея) адкры лі перш ы Буды йскі ўнівэрсы тэт - Івалгінскі дацан. Тут студэнты змогуць атры маць ступені бакаляра, магістра і доктара буды йскіх навук, а вы пускнікі могуць стаць буды йскімі ламамі, дактарамі ты бэцкай мэды цы ны і астролягамі.

Ш ТО М АДНЕЙ?Па паведамленьнях уплы вовай бры танскай агенцы і Higher Education Statistics Agency найбольш папулярны мі прадметамі сярод перш акурсьнікаў 2003-2004 гг. бы лі бізнэс і адміністрацы йны я навукі. 12,5% студэнтаў абралі праграмы навучаньня з гэты х групаў. Біялягічны я і сацы яльны я навукі бы лі другімі па папулярнасьці з паказчы кам 9,2%. Найменш папулярнымі аказаліся матэматы чны я навукі (1,9%), сельская гаспадарка і блізкія да яе навукі (0,6%), а таксама вэтэры нары я (0,3%). У 2002-2003 перш ае месца бы ло таксама за бізнэс- і адміністрацы йны мі навукамі - 13,5%. Другое месца займалі крэаты ўны я мастацтвы і ды зайн - 9,2%, і толькі пасьля - сацы яльны я навукі - 9,0%.

ЗА КАЗЛА АДКАЖ АШ !У апош нія паўгода ф ранцускія ш кольнікі пэры яды чна атры мліваю ць папярэджаньні, часова ці назаўсёды вы клю чаю цца са ш кол за тое, ш то лю бяць папісаць у сваіх блогах усялякую лухту. Настаўнікі і ды рэктары вы раш ы лі паставіць сы туацы ю пад татальны кантроль - і паехала...Дзіры кі ш колаў Ф ранцы і заклапочаны я распаўсю дам пэрсанальны х вэб-логаў і каж уць, ш то неабходна спы ніць тайную атаку на іх установы. “Ш кола ў перш ую чаргу вінаватая ў ты м, ш то наш ы я дзеці піш уць мацю кі, абраж аю ць адзін аднаго ўж о не прыватны м чы нам, а праз сусьветнае павуціньне. Гэта нарэш це трэба спы ніць!” - каж уць пэдкалекты вы ўсёй краіны.Па падліках інтэрнэт-спэцы ялістаў, зараз онлайн-дзёньнікі вядуць каля трох мільёнаў ф ранцускіх ш кольнікаў. І ш тодня ў нэце зьяўляецца 6000 новых блогаў. Ясная справа, усё тое, ш то піш уць дзеткі, мож а ўбачы ць лю бы дарослы. А дзеткі - як заўсёды: то пра душ эўны я пакуты з-за няш часнага каханьня, то пра поп-ідалаў, то пра апош ню ю бухалаўку, то проста пра адмарозкаў-настаўнікаў напіш уць дрэнныя пош лы я ж арты, мацю кі і абразы. Дарослы я ўпэўнены я: малы я праз свае блогі падры ваю ць прэсты ж ш кольнай адукацы і Ф ранцы і.Некаторыя рады кальна настроены я настаўнікі ўж о гатовы я падаваць судовы я іскі супраць малалетак і іх бацькоў. Нагоды, каб зрабіць гэта, ляж аць на паверхні: ш кольнікі лю бяць вы стаўляць у блогах ф откі і абразьлівы я вы казваньні ў адрас настаўнікаў. Таму калі настаўнік вы йграе справу, атрымае някепскую надбаўку да заробку - ня менш за 45 000 эўра. Пакуль ж а да адміністрацы йнай ці ды сцы плінарнай адказнасьці ўдалося прыцягнуць толькі 8 ф ранцускіх ш кольнікаў.

“М Ы ПЛАХОМ У НАВУЧЫ М ”Калі хто думае, ш то сёньняш нім беларускім студэнтам добра жы вецца за кош т вы сокай сты пухі, той ня ведае жы цьця. Хто абурэў, ды к гэта зэляндцы. За апош ні год мясцовы я ўнівэры вы плацілі сотні ты сяч бакаў студэнтам у якасьці кампэнсацы і за ф ігова дадзены я веды.Незадаволены я якасьцю курсаў студэнты ледзь не пагалоўна кінуліся падаваць у суд заявы з патрабаваньнем кампэнсаваць недахоп таго, чым абяцалі забясьпечы ць унівэры ў іх абітуры енцкую маладосьць. Так, напрыклад, адміністрацы і 8 зь 19 новазэляндзкіх палітэхнічны х ВНУ прызналіся, ш то вы плацілі ў якасьці кампэнсацы і амаль 220 000

мясцовы х баксаў. У дадзены момант двое студэнтаў спрабую ць дамагчы ся 100 000 з Christchurch Polytechnic Institute of Technology. Унівэры па зразумелы х прычы нах ш ы ф рую цца і спрабую ць самастойна, мірным ш ляхам вы раш ы ць пы таньні зь незадаволены мі студэнтамі. Тым часам мясцовая адукацы йная камісія зьбіраецца зараз адсочваць падобны я зьявы. ВНУ з найгорш ы м паказчы кам па якасьці навучаньня і найвы ш эйш ай колькасьцю скаргаў ры зы кую ць пазбавіцца дзярж аўнай падтры мкі.

О ДААД, Я ХАЧУ ВУЧЫ ЦЦА Ў НЯМ ЕЧЧЫ НЕ!81 беларускі студэнт мае рэальны я ш анцы трапіць на вучобу ў Нямеччы ну, калі трохі паваруш ы ць сваёй пятай кропкай. Германская служба акадэмічны х абменаў ДААД пачала пры ём дакумэнтаў ад студэнтаў, асьпірантаў і малады х спэцы ялістаў, якія жадаю ць паўдзельнічаць у конкурсе на атры маньне сты пэнды і для навучаньня ці стажы роўкі ў Нямеччы не на 2006-2007 год. Сты пэнды і для асьпірантаў беларускіх ВНУ - гэта магчы масьць напісаць канды дацкую ў Нямеччы не ці проста сабраць там матэры ял. Тэарэты чна гадавую сты пуху поты м мож на будзе працягнуць на ўвесь час працы над канды дацкай. Як каж уць сьведкі, і практы чны бок звы чайна праблемаў не вы клікае.Стыпухі для студэнтаў даю ць тэрмінам ад году да двух. Яны самы я папулярныя, бо за гэты час мож на пасьпець прайсьці пачатковы курс альбо скончы ць магістарскае навучаньне - у каго як атры маецца. Дарэчы, мінулагодні конкурс на гэтую праграму склаў усяго 5 чэлаў на месца. Асобныя гадавы я сты пэнды і вы даю цца таксама студэнтам старэйш ы х курсаў, якія вы вучаю ць эканамічны я навукі і нямецкую мову. Гэты я ўвогуле могуць скончы ць сваю адукацы ю ў Нямеччы не і там ж а атры маць нямецкі ды плём. Ад вас усяго і патрэбна, ш то заява, добрая пасьпяховасьць ва ўнівэры і вы датны я характары сты кі ад навуковы х кіраўнікоў (паж адана, дацэнтаў). Ну і валоданьне нямецкай, зразумела. Невялічкае (?) западло: патрабуецца таксама дазвол на вы зд за мяж у ад роднай ВНУ і М інадуку. Але ДААД абяцае з гэты м дапамагчы. Сьпяш айцеся! Дакумэнты на ўдзел у конкурсе прымаю цца Інф армацы йны м бю ро ДААД у М енску пры БНТУ да 30 лістапада гэтага году. Дата на лістах правяраецца па ш тэмпэлі. Дадатковая інф а:http://www.ic-daad.bntu.bydaad-ic-minsk@bntu.by

CD

031

CD

030

REMIX 68

ХТО: Ш тоты днёвае студэнцкае вы даньне “Salient” Унівэрсы тэту Вікторыя (Вэлінгтан, Новая Зэлянды я). Выдаецца на грош ы студэнтаў.

КАЛІ: Верасень-кастры чнік, 2005.

ПРАБЛЕМ А: Павы ш эньне платы за навучаньне ва ўнівэры на 10%, ш то плянуецца ў 2006 годзе.

Ш ТО ЗРАБІЛІ: Вы даўцам газэты трапіла канф ідэнцы йная інф а пра павы ш эньне аплаты навучаньня, якую ты я адразу надрукавалі. Кіраўніцтва ўнівэру зьвярнулася ў Вярхоўны суд краіны, які прыняў раш эньне прыпы ніць распаўсю д накладу. Гэта здары лася ўперш ы ню за 67-гадовую гісторыю існаваньня вы даньня. У адказ “Salient” даў наступны камэнтар: “Кіраўніцтва ўнівэрсы тэту, якое атры млівае заробак са сродкаў, ш то мы плацім за навучаньне, наймае за наш ы я грош ы ю ры стаў, каб забараніць газэце, ш то таксама вы ходзіць на наш ы я грош ы, паведаміць пра хуткае павы ш эньне платы за навучаньне”.

ВЫ НІК: Зьвесткі пра скандал хутка зьявіліся ў інтэрнэце, а таксама бы лі падхоплены я інш ы мі студэнцкімі вы даньнямі. Пасьля “прыміральнай” размовы кіраўніцтва ўнівэру з вы даўцамі “Salient” працягнуў вы хад.

VOODOO PUPIL У Новай Зэлянды і ў якасьці аф іцы йнага вучэбнага курсу пры знаны місты цы зм. Для Новай Зэлянды і дадзены ф акт - не навіна: у краіне існуе асабліва не аф іш аваная ш кола місты цы зму. Таксама тут мож на спакойна атры маць ліцэнзію на права займацца дзейнасьцю, заснаванай на парапсы халёгіі і місты цы зме. Тайваньская чараўніца Чы нг Ш уань (Ching Hsuan) назвала Новую Зэлянды ю найлепш ы м месцам для вы вучэньня акультны х навук. Вядзьмарка з вы ш эйш ай адукацы яй вучы лася ў Аўстралійскім каледж ы прыроднай мэды цы ны, дзе спасьцігала чорную магію і натурапаты ю. У Новай ж а Зэлянды і яна атры мала ліцэнзію і права займацца сваёй дзейнасьцю. Дарэчы, у Тайвані місты цы зм законам не вітаецца, як і інш ы я забабоны. Яш чэ ў сакавіку 2005 году ў Бураціі (Расея) адкры лі перш ы Буды йскі ўнівэрсы тэт - Івалгінскі дацан. Тут студэнты змогуць атры маць ступені бакаляра, магістра і доктара буды йскіх навук, а вы пускнікі могуць стаць буды йскімі ламамі, дактарамі ты бэцкай мэды цы ны і астролягамі.

Ш ТО М АДНЕЙ?Па паведамленьнях уплы вовай бры танскай агенцы і Higher Education Statistics Agency найбольш папулярны мі прадметамі сярод перш акурсьнікаў 2003-2004 гг. бы лі бізнэс і адміністрацы йны я навукі. 12,5% студэнтаў абралі праграмы навучаньня з гэты х групаў. Біялягічны я і сацы яльны я навукі бы лі другімі па папулярнасьці з паказчы кам 9,2%. Найменш папулярнымі аказаліся матэматы чны я навукі (1,9%), сельская гаспадарка і блізкія да яе навукі (0,6%), а таксама вэтэры нары я (0,3%). У 2002-2003 перш ае месца бы ло таксама за бізнэс- і адміністрацы йны мі навукамі - 13,5%. Другое месца займалі крэаты ўны я мастацтвы і ды зайн - 9,2%, і толькі пасьля - сацы яльны я навукі - 9,0%.

ЗА КАЗЛА АДКАЖ АШ !У апош нія паўгода ф ранцускія ш кольнікі пэры яды чна атры мліваю ць папярэджаньні, часова ці назаўсёды вы клю чаю цца са ш кол за тое, ш то лю бяць папісаць у сваіх блогах усялякую лухту. Настаўнікі і ды рэктары вы раш ы лі паставіць сы туацы ю пад татальны кантроль - і паехала...Дзіры кі ш колаў Ф ранцы і заклапочаны я распаўсю дам пэрсанальны х вэб-логаў і каж уць, ш то неабходна спы ніць тайную атаку на іх установы. “Ш кола ў перш ую чаргу вінаватая ў ты м, ш то наш ы я дзеці піш уць мацю кі, абраж аю ць адзін аднаго ўж о не прыватны м чы нам, а праз сусьветнае павуціньне. Гэта нарэш це трэба спы ніць!” - каж уць пэдкалекты вы ўсёй краіны.Па падліках інтэрнэт-спэцы ялістаў, зараз онлайн-дзёньнікі вядуць каля трох мільёнаў ф ранцускіх ш кольнікаў. І ш тодня ў нэце зьяўляецца 6000 новых блогаў. Ясная справа, усё тое, ш то піш уць дзеткі, мож а ўбачы ць лю бы дарослы. А дзеткі - як заўсёды: то пра душ эўны я пакуты з-за няш часнага каханьня, то пра поп-ідалаў, то пра апош ню ю бухалаўку, то проста пра адмарозкаў-настаўнікаў напіш уць дрэнныя пош лы я ж арты, мацю кі і абразы. Дарослы я ўпэўнены я: малы я праз свае блогі падры ваю ць прэсты ж ш кольнай адукацы і Ф ранцы і.Некаторыя рады кальна настроены я настаўнікі ўж о гатовы я падаваць судовы я іскі супраць малалетак і іх бацькоў. Нагоды, каб зрабіць гэта, ляж аць на паверхні: ш кольнікі лю бяць вы стаўляць у блогах ф откі і абразьлівы я вы казваньні ў адрас настаўнікаў. Таму калі настаўнік вы йграе справу, атрымае някепскую надбаўку да заробку - ня менш за 45 000 эўра. Пакуль ж а да адміністрацы йнай ці ды сцы плінарнай адказнасьці ўдалося прыцягнуць толькі 8 ф ранцускіх ш кольнікаў.

“М Ы ПЛАХОМ У НАВУЧЫ М ”Калі хто думае, ш то сёньняш нім беларускім студэнтам добра жы вецца за кош т вы сокай сты пухі, той ня ведае жы цьця. Хто абурэў, ды к гэта зэляндцы. За апош ні год мясцовы я ўнівэры вы плацілі сотні ты сяч бакаў студэнтам у якасьці кампэнсацы і за ф ігова дадзены я веды.Незадаволены я якасьцю курсаў студэнты ледзь не пагалоўна кінуліся падаваць у суд заявы з патрабаваньнем кампэнсаваць недахоп таго, чым абяцалі забясьпечы ць унівэры ў іх абітуры енцкую маладосьць. Так, напрыклад, адміністрацы і 8 зь 19 новазэляндзкіх палітэхнічны х ВНУ прызналіся, ш то вы плацілі ў якасьці кампэнсацы і амаль 220 000

мясцовы х баксаў. У дадзены момант двое студэнтаў спрабую ць дамагчы ся 100 000 з Christchurch Polytechnic Institute of Technology. Унівэры па зразумелы х прычы нах ш ы ф рую цца і спрабую ць самастойна, мірным ш ляхам вы раш ы ць пы таньні зь незадаволены мі студэнтамі. Тым часам мясцовая адукацы йная камісія зьбіраецца зараз адсочваць падобны я зьявы. ВНУ з найгорш ы м паказчы кам па якасьці навучаньня і найвы ш эйш ай колькасьцю скаргаў ры зы кую ць пазбавіцца дзярж аўнай падтры мкі.

О ДААД, Я ХАЧУ ВУЧЫ ЦЦА Ў НЯМ ЕЧЧЫ НЕ!81 беларускі студэнт мае рэальны я ш анцы трапіць на вучобу ў Нямеччы ну, калі трохі паваруш ы ць сваёй пятай кропкай. Германская служба акадэмічны х абменаў ДААД пачала пры ём дакумэнтаў ад студэнтаў, асьпірантаў і малады х спэцы ялістаў, якія жадаю ць паўдзельнічаць у конкурсе на атры маньне сты пэнды і для навучаньня ці стажы роўкі ў Нямеччы не на 2006-2007 год. Сты пэнды і для асьпірантаў беларускіх ВНУ - гэта магчы масьць напісаць канды дацкую ў Нямеччы не ці проста сабраць там матэры ял. Тэарэты чна гадавую сты пуху поты м мож на будзе працягнуць на ўвесь час працы над канды дацкай. Як каж уць сьведкі, і практы чны бок звы чайна праблемаў не вы клікае.Стыпухі для студэнтаў даю ць тэрмінам ад году да двух. Яны самы я папулярныя, бо за гэты час мож на пасьпець прайсьці пачатковы курс альбо скончы ць магістарскае навучаньне - у каго як атры маецца. Дарэчы, мінулагодні конкурс на гэтую праграму склаў усяго 5 чэлаў на месца. Асобныя гадавы я сты пэнды і вы даю цца таксама студэнтам старэйш ы х курсаў, якія вы вучаю ць эканамічны я навукі і нямецкую мову. Гэты я ўвогуле могуць скончы ць сваю адукацы ю ў Нямеччы не і там ж а атры маць нямецкі ды плём. Ад вас усяго і патрэбна, ш то заява, добрая пасьпяховасьць ва ўнівэры і вы датны я характары сты кі ад навуковы х кіраўнікоў (паж адана, дацэнтаў). Ну і валоданьне нямецкай, зразумела. Невялічкае (?) западло: патрабуецца таксама дазвол на вы зд за мяж у ад роднай ВНУ і М інадуку. Але ДААД абяцае з гэты м дапамагчы. Сьпяш айцеся! Дакумэнты на ўдзел у конкурсе прымаю цца Інф армацы йны м бю ро ДААД у М енску пры БНТУ да 30 лістапада гэтага году. Дата на лістах правяраецца па ш тэмпэлі. Дадатковая інф а:http://www.ic-daad.bntu.bydaad-ic-minsk@bntu.by

CD

033

Адразу ў ADГэтая сацы яльная ш ок-рэкляма за бясьпеку на дарогах трансьлявалася ў ж ніўні-верасьні ў Бры таніі. Зроблена яна з рэальнага мувіку, зьнятага падлеткамі на мабілу. Вясёленькія дзеткі ідуць са ш колкі дадому, і аднаго зь іх раптам зьбівае на вялікай хуткасьці тачка.“Ах...” - перапы няю цца сьмех і песенькі. Выснова напрыканцы: “55 падлеткаў у дзень ш кадую ць, ш то ня вы кары сталі ўсю сваю ўвагу на дарозе”.Якая праблема - такое і вы раш эньне. Брытанскае аддзяленьне рэклямнай агенцы і Leo Burnet, прадусар споту, пакінула дакумэнтальны м кадрам іх ф іговую якасьць: натуралізм карцінкі прабірае да костак. Ролік трансьляваўся па ўсіх каналах Англіі, а ў гісторыю ён увайш оў як перш ы вы падак эф экты ўнага вы кары станьня зды мкаў з мабілы ў AD.

М ы за цаной не пастаімДж ы нсавы брэнд Bauhaus зрабіў сабе рэкляму тры ма зды мкамі, у якіх эксплёатую цца актуальны я зараз таталітарныя маты вы. У гэты м вы падку ўсе зды мкі - пастановачны я. На адны м постэры боўтаецца ў пятлі павеш аны хлопец: “Асудж аны за тое, ш то ня здаў свайго ВІЧ-пазыты ўнага сябра”. На другім вайсковец прыставіў “пуш ку” да паты ліцы ж анчы ны, якая стаіць на каленях, зьвязаная па руках і нагах: “Асудж аная за тое, ш то заявіла 53 чалавекам: грош ы - гэта яш чэ ня ўсё”. На трэцім - хлопец і дзеўка зь неверагодна гераічны мі тварамі вось-вось павінны згарэць на вогніш чы. Гэты м - прамая дарога ў пекла: яны папаліліся на ты м, ш то “бы лі адзіны мі сэксуальны мі партнэрамі адно аднаго за апош нія 5 год”.

АD лукавагаЗ-за некарэктнага ўж ы ваньня вобразу Хры ста рэкляма Sony PlayStation выклікала праклёны Ваты кану. Ж арсьці па ёй разгарнуліся ў верасьні: рэклямка бы ла скляпаная да 10-годзьдзя зьяўленьня PS. На плякаце зьмеш чаны твар маладога муж чы ны зь цярновы м вянком на галаве. Але, калі прыгледзецца, вянок не зусім цярновы - у яго ўплецены чы рвоныя квадрацікі, круж очкі і трохкутнічкі. Слоган “10 год ж арсьцяў” - прамая алю зія на ф ільм М эла Гібсана “Ж арсьці Хры стовы ”. “Цяпер дзеці могуць падумаць, ш то ж арсьці Хры стовы - толькі гулька”, - гняўліва трасе пальцам адзін з ваты канскіх карды налаў.Sony і раней не хавала д'ябальскую прыроду PS. Паказвала ў рэклямны х мэтах адсечаны я рукі зьнясілены х віртуальны мі вайнуш камі дзетак-вэтэранаў і ўзводзіла ў квадрат бяссонныя ночы - (sleepless

2nights) - пасьля вы хаду PS 2.

“Кры жачок” - танец сьмерціНа ш осты дзень пасьля ўрагану “Катры на” два спрытны я ж ы хары Новага Арлеану падалі заяву на рэгістрацы ю новага лягаты пу для алькагольнага напою. Бухло будзе назы вацца “Катры на”, а пад назвай разьмесьціцца слоган: “Цябе зьдзьме”. Візуалка - просьценькая і з густам. Усяго толькі невялікі зды мак “Катры ны ” са спадарож ніка.Абодва вясёлы я сябры - ю рысты, 1974 і 1958 гадоў нарадж эньня, сярэдняга росту, асаблівы х прыкметаў ня маю ць, да катастроф ы тры малі прыватную кантору ў прыгарадзе Новага Арлеану. Удакладняць, ш то за бы рлец будзе насіць такое гучнае імя, пакуль адмаўляю цца.

Кры вавы перагонСьледам за анты глябалістамі гвалціць лягаты п Соса Соlа ўзяліся і добры я “сацы яльш чы кі”. У Алма-Аты ш ляхам спам-маркеты нгу распаўсю дж ваецца рэклямны плякат - сацы яльная замова на кроў. На макеце - ф ура, сты лізаваная пад вядомую вы яву брэнду Coca Cola, але надпіс Coca Cola заменены на “Кроў”. М эта постэра - заахвоціць грамадзянаў здаваць кроў для дзяцей з кры вяны мі захворваньнямі. Але той слоган, які зьмясьцілі пад маш ы най - “Ці пра гэта павінна мары ць дзіця?” - не зусім упісаўся ў задачы кампаніі. Відавочна, самі рэклямісты адчулі “ш о-та ня тое” і дамалявалі, значна драбней і ніж эй: “Сьпяш айцеся, і Вы пасьпееце вы ратаваць нечае ж ы цьцё”.

Давід-інвалід?

ЛАМ АЦЬ - НЕ БУДАВАЦЬУперш ы ню вясёлая банда пад назвай “Casseurs de pub” (“Ламальнікі рэклямы ”) заявіла пра сябе ў Пары жы некалькі год таму.… “Дзьвіжло” пачалося звы чайнай вясновай раніцай. Просты ф ранцускі хлопец прачнуўся і ўбачы ў праз акно рэклямны плякат, які даўно яго раздражняў. Пэрспэкты ва глядзець на гэтае г* ш тораніцы пры біла яго канчаткова.

Тады ён вы йш аў і садраў постэр, пасьля чаго спакойна адсьнедаў кавай з марцы панамі.Неўзабаве адэпты руху АD-Breakers зьявіліся ў Нарвэгіі, Ш вэцы і, Канадзе і Японіі. Яны кожны па-свойму распраўляю цца з надакучлівай рэклямай на вуліцах. “95% публічнай прасторы належы ць камэрцы йнай рэкляме. Грамадзкія месцы папросту акупаваны я”, - заяўляе адзін з ф ранцускіх “ламэраў”-акты вістаў. М енавіта таму ён ш тодня лепіць у пары скім мэтро сты керы “Вы звалім публічную прастору”. Другі пасьлядоўнік ідэі замалёўвае рэкляму жы вапісам уласнага аўтарства. Ён ня лічы ць гэта вандалізмам: “Уяўленьне чалавека не павінна знаходзіцца ў руках кампаніяў-уласьнікаў рэклямны х білбордаў. Я ня супраць капіталізму. Але супраць велізарны х мульты-нацы янальны х кампаніяў, якія існую ць толькі каб спустош ы ць плянэту. Хто даў права кампаніі Benetton ствараць свае ф ілянтрапічны я плякаты і думаць, ш то іх адзеньне носяць паўсю ль? Гэта верх цы нізму!” Бліжэйш ая эўрапейская акцы я “ламэраў” - “Дзень без пакупак”, пры значаны на 26 лістапада. Каб падтры маць “дзьвіжуху”, трэба проста скачаць на www.casseursdepub.net плякацік, раздрукаваць і разьвеш аць паўсю ль, куды дацягнуцца ручкі. І, канечне, нават носу ня соваць у краму 26.11.2005.

А італьянскі ўрад з дапамогай ш ок-рэклямы стры ж э капустку на догляд культурнай спадчы ны. Рэклямная кампанія абы гры вае думку: ш то бы ло б з Італіяй безь яе ж ы вапісу, скульптуры і архітэктуры? На адной з вы яваў у М ікеляндж элаўскага “Давіда” замест левай нагі - мэталічная канструкцы я. На другой “Таемная вячэра” Леанарда да Вінчы праходзіць без Хры ста - ён вы драпаны з палатна. Па тэлевізіі круцяцца ролікі, дзе італьянскія краявіды паказваю ць без італьянскіх славутасьцяў: Пізу бяз Падаю чай веж ы альбо Ры м без Калізэю.Насамрэч краіне катастраф ічна не хапае сродкаў на культурныя помнікі. Разбурэньне, забрудж аньне ды банальны вандалізм прымусілі М іністэрства культуры і дзярж аўны канал RAI зьвярнуцца да насельніцтва. “Без тваёй дапамогі Італія мож а ш то-небудзь згубіць”, - кампанія пад такім слоганам пачалася ў мінулы м годзе. Прыбалдзелы я італьянцы ўж о вы клалі каля 300 000 эўра на рэстаўрацы ю аргана 18 стагодзьдзя ў Туры нскай царкве. А задаволены я арганізатары кампаніі ў верасьні згадалі пра ры мскую ф артэцы ю Castel Sant'Angelo - пяты па наведвальнасьці помнік у Італіі. Толькі на касмэты чны рамонт помніка патрэбна 110 000 эўра.Каму яш чэ адпілуем нагу? Для М іністра культуры Рока Буты гліёнэ гэта, напэўна, самае актуальнае зараз пы таньне.

CD

032

У АНГЛІІ БАЦЬКІ Ш ТОДНЯ ГЛЯДЗЕЛІ ПА ТЭЛЕКУ РОЛІК, ДЗЕ ІХ СЫ НА ЗЬБІВАЕ М АШ Ы НА. У ІТАЛІІ “ДАВІДУ” М ІКЕЛЯНДЖ ЭЛА АДРЭЗАЛІ ЛЕВУЮ НАГУ. А КАМ ПАНІЯ BAUHAUS ПАСЬЛЯ ЗАБОЙСТВА ЧАТЫ РОХ ЧАЛАВЕК ЗНАЧНА ЎЗЬНЯЛА ПРОДАЖ Ы СВАІХ Ш ТАНОЎ. ЗА АПОШ НІЯ НЕКАЛЬКІ М ЕСЯЦАЎ ADVERTISING-ІНДУСТРЫ Ю ЛІТАРАЛЬНА ПЕРАКЛІНІЛА НА Ш ОКУ, ГВАЛЦЕ І КРЫ ВІШ ЧЫ .

ADЦКІ СОТОНАці пра гэта павінны мары ць дзеці?

тэкст: Ю ЛЯ КЛЯШ НЯЎСКАС

CD

033

Адразу ў ADГэтая сацы яльная ш ок-рэкляма за бясьпеку на дарогах трансьлявалася ў ж ніўні-верасьні ў Бры таніі. Зроблена яна з рэальнага мувіку, зьнятага падлеткамі на мабілу. Вясёленькія дзеткі ідуць са ш колкі дадому, і аднаго зь іх раптам зьбівае на вялікай хуткасьці тачка.“Ах...” - перапы няю цца сьмех і песенькі. Выснова напрыканцы: “55 падлеткаў у дзень ш кадую ць, ш то ня вы кары сталі ўсю сваю ўвагу на дарозе”.Якая праблема - такое і вы раш эньне. Брытанскае аддзяленьне рэклямнай агенцы і Leo Burnet, прадусар споту, пакінула дакумэнтальны м кадрам іх ф іговую якасьць: натуралізм карцінкі прабірае да костак. Ролік трансьляваўся па ўсіх каналах Англіі, а ў гісторыю ён увайш оў як перш ы вы падак эф экты ўнага вы кары станьня зды мкаў з мабілы ў AD.

М ы за цаной не пастаімДж ы нсавы брэнд Bauhaus зрабіў сабе рэкляму тры ма зды мкамі, у якіх эксплёатую цца актуальны я зараз таталітарныя маты вы. У гэты м вы падку ўсе зды мкі - пастановачны я. На адны м постэры боўтаецца ў пятлі павеш аны хлопец: “Асудж аны за тое, ш то ня здаў свайго ВІЧ-пазыты ўнага сябра”. На другім вайсковец прыставіў “пуш ку” да паты ліцы ж анчы ны, якая стаіць на каленях, зьвязаная па руках і нагах: “Асудж аная за тое, ш то заявіла 53 чалавекам: грош ы - гэта яш чэ ня ўсё”. На трэцім - хлопец і дзеўка зь неверагодна гераічны мі тварамі вось-вось павінны згарэць на вогніш чы. Гэты м - прамая дарога ў пекла: яны папаліліся на ты м, ш то “бы лі адзіны мі сэксуальны мі партнэрамі адно аднаго за апош нія 5 год”.

АD лукавагаЗ-за некарэктнага ўж ы ваньня вобразу Хры ста рэкляма Sony PlayStation выклікала праклёны Ваты кану. Ж арсьці па ёй разгарнуліся ў верасьні: рэклямка бы ла скляпаная да 10-годзьдзя зьяўленьня PS. На плякаце зьмеш чаны твар маладога муж чы ны зь цярновы м вянком на галаве. Але, калі прыгледзецца, вянок не зусім цярновы - у яго ўплецены чы рвоныя квадрацікі, круж очкі і трохкутнічкі. Слоган “10 год ж арсьцяў” - прамая алю зія на ф ільм М эла Гібсана “Ж арсьці Хры стовы ”. “Цяпер дзеці могуць падумаць, ш то ж арсьці Хры стовы - толькі гулька”, - гняўліва трасе пальцам адзін з ваты канскіх карды налаў.Sony і раней не хавала д'ябальскую прыроду PS. Паказвала ў рэклямны х мэтах адсечаны я рукі зьнясілены х віртуальны мі вайнуш камі дзетак-вэтэранаў і ўзводзіла ў квадрат бяссонныя ночы - (sleepless

2nights) - пасьля вы хаду PS 2.

“Кры жачок” - танец сьмерціНа ш осты дзень пасьля ўрагану “Катры на” два спрытны я ж ы хары Новага Арлеану падалі заяву на рэгістрацы ю новага лягаты пу для алькагольнага напою. Бухло будзе назы вацца “Катры на”, а пад назвай разьмесьціцца слоган: “Цябе зьдзьме”. Візуалка - просьценькая і з густам. Усяго толькі невялікі зды мак “Катры ны ” са спадарож ніка.Абодва вясёлы я сябры - ю рысты, 1974 і 1958 гадоў нарадж эньня, сярэдняга росту, асаблівы х прыкметаў ня маю ць, да катастроф ы тры малі прыватную кантору ў прыгарадзе Новага Арлеану. Удакладняць, ш то за бы рлец будзе насіць такое гучнае імя, пакуль адмаўляю цца.

Кры вавы перагонСьледам за анты глябалістамі гвалціць лягаты п Соса Соlа ўзяліся і добры я “сацы яльш чы кі”. У Алма-Аты ш ляхам спам-маркеты нгу распаўсю дж ваецца рэклямны плякат - сацы яльная замова на кроў. На макеце - ф ура, сты лізаваная пад вядомую вы яву брэнду Coca Cola, але надпіс Coca Cola заменены на “Кроў”. М эта постэра - заахвоціць грамадзянаў здаваць кроў для дзяцей з кры вяны мі захворваньнямі. Але той слоган, які зьмясьцілі пад маш ы най - “Ці пра гэта павінна мары ць дзіця?” - не зусім упісаўся ў задачы кампаніі. Відавочна, самі рэклямісты адчулі “ш о-та ня тое” і дамалявалі, значна драбней і ніж эй: “Сьпяш айцеся, і Вы пасьпееце вы ратаваць нечае ж ы цьцё”.

Давід-інвалід?

ЛАМ АЦЬ - НЕ БУДАВАЦЬУперш ы ню вясёлая банда пад назвай “Casseurs de pub” (“Ламальнікі рэклямы ”) заявіла пра сябе ў Пары жы некалькі год таму.… “Дзьвіжло” пачалося звы чайнай вясновай раніцай. Просты ф ранцускі хлопец прачнуўся і ўбачы ў праз акно рэклямны плякат, які даўно яго раздражняў. Пэрспэкты ва глядзець на гэтае г* ш тораніцы пры біла яго канчаткова.

Тады ён вы йш аў і садраў постэр, пасьля чаго спакойна адсьнедаў кавай з марцы панамі.Неўзабаве адэпты руху АD-Breakers зьявіліся ў Нарвэгіі, Ш вэцы і, Канадзе і Японіі. Яны кожны па-свойму распраўляю цца з надакучлівай рэклямай на вуліцах. “95% публічнай прасторы належы ць камэрцы йнай рэкляме. Грамадзкія месцы папросту акупаваны я”, - заяўляе адзін з ф ранцускіх “ламэраў”-акты вістаў. М енавіта таму ён ш тодня лепіць у пары скім мэтро сты керы “Вы звалім публічную прастору”. Другі пасьлядоўнік ідэі замалёўвае рэкляму жы вапісам уласнага аўтарства. Ён ня лічы ць гэта вандалізмам: “Уяўленьне чалавека не павінна знаходзіцца ў руках кампаніяў-уласьнікаў рэклямны х білбордаў. Я ня супраць капіталізму. Але супраць велізарны х мульты-нацы янальны х кампаніяў, якія існую ць толькі каб спустош ы ць плянэту. Хто даў права кампаніі Benetton ствараць свае ф ілянтрапічны я плякаты і думаць, ш то іх адзеньне носяць паўсю ль? Гэта верх цы нізму!” Бліжэйш ая эўрапейская акцы я “ламэраў” - “Дзень без пакупак”, пры значаны на 26 лістапада. Каб падтры маць “дзьвіжуху”, трэба проста скачаць на www.casseursdepub.net плякацік, раздрукаваць і разьвеш аць паўсю ль, куды дацягнуцца ручкі. І, канечне, нават носу ня соваць у краму 26.11.2005.

А італьянскі ўрад з дапамогай ш ок-рэклямы стры ж э капустку на догляд культурнай спадчы ны. Рэклямная кампанія абы гры вае думку: ш то бы ло б з Італіяй безь яе ж ы вапісу, скульптуры і архітэктуры? На адной з вы яваў у М ікеляндж элаўскага “Давіда” замест левай нагі - мэталічная канструкцы я. На другой “Таемная вячэра” Леанарда да Вінчы праходзіць без Хры ста - ён вы драпаны з палатна. Па тэлевізіі круцяцца ролікі, дзе італьянскія краявіды паказваю ць без італьянскіх славутасьцяў: Пізу бяз Падаю чай веж ы альбо Ры м без Калізэю.Насамрэч краіне катастраф ічна не хапае сродкаў на культурныя помнікі. Разбурэньне, забрудж аньне ды банальны вандалізм прымусілі М іністэрства культуры і дзярж аўны канал RAI зьвярнуцца да насельніцтва. “Без тваёй дапамогі Італія мож а ш то-небудзь згубіць”, - кампанія пад такім слоганам пачалася ў мінулы м годзе. Прыбалдзелы я італьянцы ўж о вы клалі каля 300 000 эўра на рэстаўрацы ю аргана 18 стагодзьдзя ў Туры нскай царкве. А задаволены я арганізатары кампаніі ў верасьні згадалі пра ры мскую ф артэцы ю Castel Sant'Angelo - пяты па наведвальнасьці помнік у Італіі. Толькі на касмэты чны рамонт помніка патрэбна 110 000 эўра.Каму яш чэ адпілуем нагу? Для М іністра культуры Рока Буты гліёнэ гэта, напэўна, самае актуальнае зараз пы таньне.

CD

032

У АНГЛІІ БАЦЬКІ Ш ТОДНЯ ГЛЯДЗЕЛІ ПА ТЭЛЕКУ РОЛІК, ДЗЕ ІХ СЫ НА ЗЬБІВАЕ М АШ Ы НА. У ІТАЛІІ “ДАВІДУ” М ІКЕЛЯНДЖ ЭЛА АДРЭЗАЛІ ЛЕВУЮ НАГУ. А КАМ ПАНІЯ BAUHAUS ПАСЬЛЯ ЗАБОЙСТВА ЧАТЫ РОХ ЧАЛАВЕК ЗНАЧНА ЎЗЬНЯЛА ПРОДАЖ Ы СВАІХ Ш ТАНОЎ. ЗА АПОШ НІЯ НЕКАЛЬКІ М ЕСЯЦАЎ ADVERTISING-ІНДУСТРЫ Ю ЛІТАРАЛЬНА ПЕРАКЛІНІЛА НА Ш ОКУ, ГВАЛЦЕ І КРЫ ВІШ ЧЫ .

ADЦКІ СОТОНАці пра гэта павінны мары ць дзеці?

тэкст: Ю ЛЯ КЛЯШ НЯЎСКАС

CD

035

CD

034

Калі я напісаў Бры мсану ліст з просьбай пра інтэрвію, ён адказаў: “Давай сустрэнемся сёньня а сёмай”, - і назваў нейкі паб у Лёндане. “Sorry, але я ж ы ву ў Беларусі і зараз у мяне ну ніяк не атры мліваецца прыехаць у Лёндан… ” Хвілін празь сем прыйш оў адказ: “Без праблем. Давай, задавай свае пы таньні па мы ле”.Нягледзячы на вядомасьць Бры мсана, размаўляць зь ім вельмі лёгка. Кож ны дзень яму прыходзяць лісты ад прыхільнікаў, і ён стараецца ўсім адказваць. Гэтаксама ён цярпліва адказвае і на мае пы таньні, ж артуе і нават задае сустрэчны я.Дугі Бры мсан ведае пра ф утбольны х ф анатаў усё ці амаль усё - ён сам ім бы ў. Сам матляўся па вы ездах, сам ты ры ўся з ф анатамі інш ы х клю баў. Ён - жывы доказ таго, ш то ф утбольны я ф анаты - не тупы статак, як іх лю бяць маляваць газэты і TV.Дугі голіць галаву і слухае музы ку 70-х. Ён ніколі ня мары ў стаць вядомы м пісьменьнікам. Усё, ш то яго цікавіла, - гэта ф утбол. Дарэчы, Брымсан ненавідзіць слова soccer.- Няма такой гульні - сокер!!! - і па колькасьці клічнікаў я разумею, як яму абрыдла гэтае слова. - Ёсьць вялікая гульня пад назвай ф утбол!

ЯШ ЧЭ КРЫ ХУ - І БАЦЬКІ ЗЬЕХАЛІ Б З ГЛУЗДУ

ТОЛЬКІ НЕ ПРЫ М АЙ У СВОЙ АДРАС

Ш мат гадоў таму, у пачатку 70-х, трынаццацігадовы Дугі адзін вы правіўся на “Стэмф ард Бры дж ”*, каб пабачы ць гульню Пітэра Осгуда, чалавека, які бы ў ягоным кумірам. Да гэтага Дугі бачы ў яго толькі на ф отках у ф утбольны х часопісах.- Я проста хацеў зірнуць на яго гульню, - нібы апраўдваю чы ся, каж а Бры мсан. - І па дарозе на матч, на станцы і мэтро “Ф улхэм Бродуэй” адбы лося тое, ш то і зрабіла вы значальны ўплы ў на маё ж ы цьцё на доўгія гады. Там іш ла бойка. Ня проста бойка: у ты я гады блакітны я колеры “Чэлсі” самі па сабе атаясамліваліся зь беспарадкамі. М аленькі Дугі стаяў як укапаны, назіраю чы за ты м, як хваля за хваляй ф анаты “Чэлсі” прабягалі міма і накідваліся на сваіх “апанэнтаў”, якія апы нуліся ня ў ты м месцы і ня ў той час.- Наступныя некалькі месяцаў я распавядаў гэтую гісторыю ўсім запар. І чы м болей я гэта рабіў, тым болей гісторыя абрастала новы мі ф актамі. Урэш це мяне ўж о ніхто ня слухаў. Але сам я ўж о ня мог проста глядзець ф утбол, як раней.Дугі кінуў езьдзіць на матчы “Чэлсі” прыкладна праз год, калі яму бы ло чаты рнаццаць. Не таму, ш то разьлю біў гэты клю б - ён сам лю біць паўтараць: “Клю бныя прыхільнасьці ж ы вуць доўга”. І не таму, ш то не лю біў ты ры лкі. Насамрэч падтры мка “Чэлсі” станавілася ўсё больш небясьпечны м заняткам. Ніхто зь ягоных аднагодкаў не хацеў езьдзіць на матчы разам зь ім: маўляў, лепей мы паглядзім па тэлеку. Кож ны раз па дарозе на матч Дугі думаў толькі пра тое, як бы не сустрэцца з ф анатамі інш ага клю бу. І кож ны раз, калі ён вяртаўся дадому цэлы м, маці прыціскала яго да сябе і доўга не адпускала.- Думаю, яш чэ кры ху - і бацькі зьехалі б з глузду. Я не хацеў гэтага, таму і перастаў езьдзіць на “Стэмф ард Бры дж ”. Але хутка знайш оў сабе месца на “Вікарэйдж Роўд”**.Гэта бы ло яш чэ да Элтана Дж она, які зараз зьяўляецца ўладальнікам ф утбольнага клю бу “Ўотф ард”. “Ш эрш ані” - неаф іцы йная назва “Ўотф арду” - былі і застаю цца “перш ай лю боўю ” Бры мсана. Ён сам рэгулярна ўдзельнічаў у бойках на стады ёне і побач зь ім - “абараняў гонар свайго клю бу”. І нават служ ба ў войску ня вы лечы ла яго ад гэтай хваробы.

Адзіная закры тая для ж урналістаў тэма - гэта той пэры яд, калі Бры мсан служ ы ў у авіяцы і Яе Вялікасьці.- Я лётаў над Ф алклэндзкімі вы спамі. Ваяваў у Пэрсы дзкай затоцы. Але гэта тая тэма, на якую я не хацеў бы размаўляць. Не прымай у свой адрас - я наагул мала з кім размаўляю пра гэта.У Брытаніі няма абавязковай вайсковай служ бы, але Бры мсан лічы ць, ш то гэта бы ло б няблага.

- На ж аль, наш ы х хлопцаў не прымуш аю ць служ ы ць. Але я хацеў бы, каб мой сы н пайш оў па маіх сьлядах і стаў, як і я, ваенным лётчы кам.Дарэчы, Брымсан падтры млівае падзеі ў Іраку:- М ы пады ш лі да той ры сы, мінуўш ы якую ўж о нічога ня здолелі б памяняць. Адтуль неабходна бы ло вы куры ць злачы нцаў, каб не адбы лося катастроф ы.

Кож ны раз, пачы наю чы новы раман, Дугі Бры мсан вы бірае нейкі адзін гурт, запускае свой CD-прайгравальнік у рэж ы ме repeat all і слухае да таго часу, пакуль ня скончы ць кнігу. Няцяж ка здагадацца, ш то да таго часу Бры мсан пачы нае ціха ненавідзець творчасьць таго ці інш ага калекты ву. Адзіны гурт, які ён гатовы слухаць паўсю ль і заўсёды - Coldplay. Сам Дугі лічы ць сябе чалавекам старамодны м, асабліва ш то даты чы цца “вопраткі і сям'і”. Таму няма нічога дзіўнага, ш то ён аддае перавагу музы цы 70-х і 80-х.Амаль усе кнігі Дугі Бры мсана - пра ф утбольны гвалт. За апош нія восем год ён напісаў і вы даў дзесяць кніг, і толькі адна зь іх не пра ф утбол - “Ш тосьці пра Білі” (1998). Калі ў Бры мсана спы талі, чаму ён заўсёды пісаў пра ф анатаў, а тут раптам вы раш ы ў напісаць пра нейкага Білі, Дугі адказаў, ш то ёсьць ш мат падобны х кніг пра ж анчы н, і самая вядомая зь іх - “Дзёньнік Бры дж ы т Дж онс”. А пра муж ы коў нічога такога няма. Вось ён і вы раш ы ў запоўніць прабел.Трэба сказаць, Білі - улю бёны пэрсанаж Бры мсана. - Я насамрэч лю блю Білі, - каж а ён, - таму ш то я сам бы ў такім самы м у маладосьці. Ды ш то хаваць, я і зараз такі! Я ня вельмі прыгож ы, сарамлівы і пастаянна трапляю ў іды ёцкія сы туацы і!Па меркаваньні самога Бры мсана, ягоная лепш ая кніга - “Top Dog”, гэткі мікс з ф утбольнага гвалту і чалавечы х лёсаў. Кніга атры малася ж орсткай і натуралісты чнай, як і амаль усе раманы Дугі.

А самая перш ая кніга Дугі Бры мсана, сапраўдная біблія для многіх ф утбольны х ф анатаў, выйш ла ў 1996 годзе і назы валася “М ы ідзем”. Напісаў яе Дугі ў суаўтарстве з братам Эдзі, які і цяпер працягвае пісаць, толькі не пра ф утбольны гвалт. Гэта бы ла перш ая кніга, якая паказала рух ф утбольны х ф анатаў знутры. - Перш ая рэцэнзія, якую мы атры малі, была ня самай добразы члівай. Тады мы з братам сабраліся, паехалі ў рэдакцы ю спартовага часопіса, які яе надрукаваў, і заявілі, ш то хацелі б зірнуць у вочы таму, хто гэта напісаў. Нам адказалі, ш то таго ж урналіста зараз няма. Тады мы сказалі, ш то не сьпяш аемся і пачакаем яго, і прыселі ў ф ае. У рэдакцы і ўсе перапуж аліся. Выклікалі ахову, якая паспрабавала вы весьці нас з буды нка, але ў іх нічога не атры малася. Тады нам перадалі запіску ад таго чалавека, які напісаў тую брыдоту пра наш у кнігу. Але нас і гэта не задаволіла. Нарэш це да нас спусьціўся напуж аны ж урналіст і няўцямна прамармы таў, ш то яго прымусіў гэта зрабіць рэдактар. Здавалася, яш чэ кры ху - і ён накладзе ў ш таны. Тады мы паціснулі яму руку, сказалі неш та накш талт “няма праблемаў!” - і задаволены я сабой сы ш лі. Рэцэнзія на наступную кнігу ў гэты м часопісе бы ла станоўчая.

Дугі Бры мсан прызнаецца, ш то не зусім лю біць чы таць: “Ну, хіба ш то аўтабіяграф іі і кнігі пра ф анатаў… ”Неяк, чытаю чы кнігу Ніка Хорнбі “Ф утбольная ліхаманка”, Дугі раптам са злосьцю ш пурнуў яе на паліцу, таму ш то там бы ло месца, прысьвечанае клю бу “Лю тан Таўн”. Брымсан так ненавідзіць гэты клю б, ш то ў сваіх кнігах, згадваю чы яго, нават ня піш а назву цалкам - замяняе галосны я зорачкамі. Раман “М ы ідзем” пачы наецца ф разай “М ы ненавідзім Л*т*н”, якая паўтараецца сем разоў.… У Бры мсана дзьве дачкі. Старэйш ай дваццаць адзін, і яна ўж о пабралася ш лю бам. М алодш ай - васямнаццаць. Калі яны пачалі сустракацца з хлопчы камі, бацька адразу прымусіў іх вы вучы ць

Я НАСАМ РЭЧ ЛЮ БЛЮ БІЛІ

ЗДАВАЛАСЯ, ЯШ ЧЭ КРЫ ХУ - І ЁН НАКЛАДЗЕ Ў Ш ТАНЫ

ТАМ У Ш ТО ЯНЫ ЛЮ БЯЦЬ ТАТАЧКУ!

КОЖ НЫ ПАВАЖ АЮ ЧЫ СЯБЕ Ф УТБОЛЬНЫ Ф АНАТ (І ДАЛЁКА НЯ ТОЛЬКІ) ВЕДАЕ ГЭТАЕ ІМ Я. ДУГІ БРЫ М САН, АЎТАР РАМ АНАЎ “М Ы ІДЗЕМ ”, “КАМ АНДА”, “TOP DOG”, “Ш АЛЁНАЕ ВОЙСКА” ETС., САМ Ы ХУЛІГАНСКІ - ВА ЎСІХ СЭНСАХ СЛОВА - ПІСЬМ ЕНЬНІК СУЧАСНАСЬЦІ, ЗУСІМ НЯДАЎНА СКОНЧЫ Ў ПРАЦУ НАД СВАЁЙ НОВАЙ, АДЗІНАЦЦАТАЙ ПА ЛІКУ КНІГАЙ.

ДУГІ БРЫ М САН:“СОКЕР? НЯМ А ТАКОЙ ГУЛЬНІ!!!”

тэкст: КІРЫ Л ІВАШ ЧАНКА

CD

035

CD

034

Калі я напісаў Бры мсану ліст з просьбай пра інтэрвію, ён адказаў: “Давай сустрэнемся сёньня а сёмай”, - і назваў нейкі паб у Лёндане. “Sorry, але я ж ы ву ў Беларусі і зараз у мяне ну ніяк не атры мліваецца прыехаць у Лёндан… ” Хвілін празь сем прыйш оў адказ: “Без праблем. Давай, задавай свае пы таньні па мы ле”.Нягледзячы на вядомасьць Бры мсана, размаўляць зь ім вельмі лёгка. Кож ны дзень яму прыходзяць лісты ад прыхільнікаў, і ён стараецца ўсім адказваць. Гэтаксама ён цярпліва адказвае і на мае пы таньні, ж артуе і нават задае сустрэчны я.Дугі Бры мсан ведае пра ф утбольны х ф анатаў усё ці амаль усё - ён сам ім бы ў. Сам матляўся па вы ездах, сам ты ры ўся з ф анатамі інш ы х клю баў. Ён - жывы доказ таго, ш то ф утбольны я ф анаты - не тупы статак, як іх лю бяць маляваць газэты і TV.Дугі голіць галаву і слухае музы ку 70-х. Ён ніколі ня мары ў стаць вядомы м пісьменьнікам. Усё, ш то яго цікавіла, - гэта ф утбол. Дарэчы, Брымсан ненавідзіць слова soccer.- Няма такой гульні - сокер!!! - і па колькасьці клічнікаў я разумею, як яму абрыдла гэтае слова. - Ёсьць вялікая гульня пад назвай ф утбол!

ЯШ ЧЭ КРЫ ХУ - І БАЦЬКІ ЗЬЕХАЛІ Б З ГЛУЗДУ

ТОЛЬКІ НЕ ПРЫ М АЙ У СВОЙ АДРАС

Ш мат гадоў таму, у пачатку 70-х, трынаццацігадовы Дугі адзін вы правіўся на “Стэмф ард Бры дж ”*, каб пабачы ць гульню Пітэра Осгуда, чалавека, які бы ў ягоным кумірам. Да гэтага Дугі бачы ў яго толькі на ф отках у ф утбольны х часопісах.- Я проста хацеў зірнуць на яго гульню, - нібы апраўдваю чы ся, каж а Бры мсан. - І па дарозе на матч, на станцы і мэтро “Ф улхэм Бродуэй” адбы лося тое, ш то і зрабіла вы значальны ўплы ў на маё ж ы цьцё на доўгія гады. Там іш ла бойка. Ня проста бойка: у ты я гады блакітны я колеры “Чэлсі” самі па сабе атаясамліваліся зь беспарадкамі. М аленькі Дугі стаяў як укапаны, назіраю чы за ты м, як хваля за хваляй ф анаты “Чэлсі” прабягалі міма і накідваліся на сваіх “апанэнтаў”, якія апы нуліся ня ў ты м месцы і ня ў той час.- Наступныя некалькі месяцаў я распавядаў гэтую гісторыю ўсім запар. І чы м болей я гэта рабіў, тым болей гісторыя абрастала новы мі ф актамі. Урэш це мяне ўж о ніхто ня слухаў. Але сам я ўж о ня мог проста глядзець ф утбол, як раней.Дугі кінуў езьдзіць на матчы “Чэлсі” прыкладна праз год, калі яму бы ло чаты рнаццаць. Не таму, ш то разьлю біў гэты клю б - ён сам лю біць паўтараць: “Клю бныя прыхільнасьці ж ы вуць доўга”. І не таму, ш то не лю біў ты ры лкі. Насамрэч падтры мка “Чэлсі” станавілася ўсё больш небясьпечны м заняткам. Ніхто зь ягоных аднагодкаў не хацеў езьдзіць на матчы разам зь ім: маўляў, лепей мы паглядзім па тэлеку. Кож ны раз па дарозе на матч Дугі думаў толькі пра тое, як бы не сустрэцца з ф анатамі інш ага клю бу. І кож ны раз, калі ён вяртаўся дадому цэлы м, маці прыціскала яго да сябе і доўга не адпускала.- Думаю, яш чэ кры ху - і бацькі зьехалі б з глузду. Я не хацеў гэтага, таму і перастаў езьдзіць на “Стэмф ард Бры дж ”. Але хутка знайш оў сабе месца на “Вікарэйдж Роўд”**.Гэта бы ло яш чэ да Элтана Дж она, які зараз зьяўляецца ўладальнікам ф утбольнага клю бу “Ўотф ард”. “Ш эрш ані” - неаф іцы йная назва “Ўотф арду” - былі і застаю цца “перш ай лю боўю ” Бры мсана. Ён сам рэгулярна ўдзельнічаў у бойках на стады ёне і побач зь ім - “абараняў гонар свайго клю бу”. І нават служ ба ў войску ня вы лечы ла яго ад гэтай хваробы.

Адзіная закры тая для ж урналістаў тэма - гэта той пэры яд, калі Бры мсан служ ы ў у авіяцы і Яе Вялікасьці.- Я лётаў над Ф алклэндзкімі вы спамі. Ваяваў у Пэрсы дзкай затоцы. Але гэта тая тэма, на якую я не хацеў бы размаўляць. Не прымай у свой адрас - я наагул мала з кім размаўляю пра гэта.У Брытаніі няма абавязковай вайсковай служ бы, але Бры мсан лічы ць, ш то гэта бы ло б няблага.

- На ж аль, наш ы х хлопцаў не прымуш аю ць служ ы ць. Але я хацеў бы, каб мой сы н пайш оў па маіх сьлядах і стаў, як і я, ваенным лётчы кам.Дарэчы, Брымсан падтры млівае падзеі ў Іраку:- М ы пады ш лі да той ры сы, мінуўш ы якую ўж о нічога ня здолелі б памяняць. Адтуль неабходна бы ло вы куры ць злачы нцаў, каб не адбы лося катастроф ы.

Кож ны раз, пачы наю чы новы раман, Дугі Бры мсан вы бірае нейкі адзін гурт, запускае свой CD-прайгравальнік у рэж ы ме repeat all і слухае да таго часу, пакуль ня скончы ць кнігу. Няцяж ка здагадацца, ш то да таго часу Бры мсан пачы нае ціха ненавідзець творчасьць таго ці інш ага калекты ву. Адзіны гурт, які ён гатовы слухаць паўсю ль і заўсёды - Coldplay. Сам Дугі лічы ць сябе чалавекам старамодны м, асабліва ш то даты чы цца “вопраткі і сям'і”. Таму няма нічога дзіўнага, ш то ён аддае перавагу музы цы 70-х і 80-х.Амаль усе кнігі Дугі Бры мсана - пра ф утбольны гвалт. За апош нія восем год ён напісаў і вы даў дзесяць кніг, і толькі адна зь іх не пра ф утбол - “Ш тосьці пра Білі” (1998). Калі ў Бры мсана спы талі, чаму ён заўсёды пісаў пра ф анатаў, а тут раптам вы раш ы ў напісаць пра нейкага Білі, Дугі адказаў, ш то ёсьць ш мат падобны х кніг пра ж анчы н, і самая вядомая зь іх - “Дзёньнік Бры дж ы т Дж онс”. А пра муж ы коў нічога такога няма. Вось ён і вы раш ы ў запоўніць прабел.Трэба сказаць, Білі - улю бёны пэрсанаж Бры мсана. - Я насамрэч лю блю Білі, - каж а ён, - таму ш то я сам бы ў такім самы м у маладосьці. Ды ш то хаваць, я і зараз такі! Я ня вельмі прыгож ы, сарамлівы і пастаянна трапляю ў іды ёцкія сы туацы і!Па меркаваньні самога Бры мсана, ягоная лепш ая кніга - “Top Dog”, гэткі мікс з ф утбольнага гвалту і чалавечы х лёсаў. Кніга атры малася ж орсткай і натуралісты чнай, як і амаль усе раманы Дугі.

А самая перш ая кніга Дугі Бры мсана, сапраўдная біблія для многіх ф утбольны х ф анатаў, выйш ла ў 1996 годзе і назы валася “М ы ідзем”. Напісаў яе Дугі ў суаўтарстве з братам Эдзі, які і цяпер працягвае пісаць, толькі не пра ф утбольны гвалт. Гэта бы ла перш ая кніга, якая паказала рух ф утбольны х ф анатаў знутры. - Перш ая рэцэнзія, якую мы атры малі, была ня самай добразы члівай. Тады мы з братам сабраліся, паехалі ў рэдакцы ю спартовага часопіса, які яе надрукаваў, і заявілі, ш то хацелі б зірнуць у вочы таму, хто гэта напісаў. Нам адказалі, ш то таго ж урналіста зараз няма. Тады мы сказалі, ш то не сьпяш аемся і пачакаем яго, і прыселі ў ф ае. У рэдакцы і ўсе перапуж аліся. Выклікалі ахову, якая паспрабавала вы весьці нас з буды нка, але ў іх нічога не атры малася. Тады нам перадалі запіску ад таго чалавека, які напісаў тую брыдоту пра наш у кнігу. Але нас і гэта не задаволіла. Нарэш це да нас спусьціўся напуж аны ж урналіст і няўцямна прамармы таў, ш то яго прымусіў гэта зрабіць рэдактар. Здавалася, яш чэ кры ху - і ён накладзе ў ш таны. Тады мы паціснулі яму руку, сказалі неш та накш талт “няма праблемаў!” - і задаволены я сабой сы ш лі. Рэцэнзія на наступную кнігу ў гэты м часопісе бы ла станоўчая.

Дугі Бры мсан прызнаецца, ш то не зусім лю біць чы таць: “Ну, хіба ш то аўтабіяграф іі і кнігі пра ф анатаў… ”Неяк, чытаю чы кнігу Ніка Хорнбі “Ф утбольная ліхаманка”, Дугі раптам са злосьцю ш пурнуў яе на паліцу, таму ш то там бы ло месца, прысьвечанае клю бу “Лю тан Таўн”. Брымсан так ненавідзіць гэты клю б, ш то ў сваіх кнігах, згадваю чы яго, нават ня піш а назву цалкам - замяняе галосны я зорачкамі. Раман “М ы ідзем” пачы наецца ф разай “М ы ненавідзім Л*т*н”, якая паўтараецца сем разоў.… У Бры мсана дзьве дачкі. Старэйш ай дваццаць адзін, і яна ўж о пабралася ш лю бам. М алодш ай - васямнаццаць. Калі яны пачалі сустракацца з хлопчы камі, бацька адразу прымусіў іх вы вучы ць

Я НАСАМ РЭЧ ЛЮ БЛЮ БІЛІ

ЗДАВАЛАСЯ, ЯШ ЧЭ КРЫ ХУ - І ЁН НАКЛАДЗЕ Ў Ш ТАНЫ

ТАМ У Ш ТО ЯНЫ ЛЮ БЯЦЬ ТАТАЧКУ!

КОЖ НЫ ПАВАЖ АЮ ЧЫ СЯБЕ Ф УТБОЛЬНЫ Ф АНАТ (І ДАЛЁКА НЯ ТОЛЬКІ) ВЕДАЕ ГЭТАЕ ІМ Я. ДУГІ БРЫ М САН, АЎТАР РАМ АНАЎ “М Ы ІДЗЕМ ”, “КАМ АНДА”, “TOP DOG”, “Ш АЛЁНАЕ ВОЙСКА” ETС., САМ Ы ХУЛІГАНСКІ - ВА ЎСІХ СЭНСАХ СЛОВА - ПІСЬМ ЕНЬНІК СУЧАСНАСЬЦІ, ЗУСІМ НЯДАЎНА СКОНЧЫ Ў ПРАЦУ НАД СВАЁЙ НОВАЙ, АДЗІНАЦЦАТАЙ ПА ЛІКУ КНІГАЙ.

ДУГІ БРЫ М САН:“СОКЕР? НЯМ А ТАКОЙ ГУЛЬНІ!!!”

тэкст: КІРЫ Л ІВАШ ЧАНКА

CDCD

036

FRANZ FERDINAND / YOU COULD HAVE IT SO MUCH BETTER

Гэты тэкст ствараўся Хведарам і М ары яй ХЕffАЛАМ ПАВЫ М І з асаблівы м смакам. У красавіку 2004 CD быў перш ы м беларускім вы даньнем, якое палічы ла неабходны м зьвярнуць увагу на галоўны аб'ект хайпу заходняй музы чнай прэсы. Наагул цяжка бы ло не заўважы ць гэты каляры тны ф эш н-трэнд! Чацьвёра хлопцаў, апрануты я ў постпостпанк ры тмы, у сты лёвы х вязаны х ш аліках бры т-попу ды ў біг-біт ботах. Акуляры ад М оры сі, каш улі ад Дэвіда Бірна і пры чоскі ад балды. За паўтара гады яны, як і чакалася, вы ратавалі рок-н-рол і разам з ты м абзавяліся мільёнамі пры хільнікаў і ты сячамі “адхільнікаў”. Калі вы яш чэ ня вы значы ліся - тэрмінова ў крамы ! За чарговы м катарсы сам ад Franz Ferdinand.

ДЫ СКАГРАФ ІЯ:“Franz Ferdinand” (2004)“You Could Have It So Much Better” (2005)“Reggaeneration” (2007) (прынамсі, добра бы ло б, каб ён так назы ваўся!)

ІНСТРУКЦЫ Я ПА ЎЖ Ы ВАНЬНІ:1. Вызначы цеся, які ваш улю бёны гітарны гурт. За вы клю чэньнем крайніх вы падкаў (кш талту Linkin Park ці Caрtain Beefheart) будзьце падры хтаваны я вы явіць, ш то Franz Ferdinand да яго падобны.2. Паслухайце “Do You Want To?” (перш ы сы нгл з альбома). Зразумейце, чаго вам хочацца, і зрабіце гэта. 3. Пазнаёмцеся з “Eleanor Put Your Boots On” і “Fade Together”. Паспрабуйце не атры маць моцнага культурнага ш оку ад таго, ш то гэта ня кавэр-вэрсіі The Beatles. Зараз у арсэнале Franz Ferdinand ёсьць і псы хадэлічны я баляды !4. Урубіце “I'm Your Villain”. Пагадзіцеся з ты м, ш то словы Franz Ferdinand “М ы ствараем рок-музыку, пад якую маглі б танчы ць дзяўчаты ” справядлівы я. Танчы це на здароўе! Нават калі вы хлопец. 5. Паспрабуйце вы раш ы ць для сябе, ш то ў песьні “Walk Away” вам падабаецца больш: рэтра-ўступ, пяш чотнасьць куплетаў ці халеры чнасьць прыпеваў. М айце на ўвазе: гэта будзе цяж ка.6. Калі раптам адчуеце ж аданьне пайсьці ў гры бы, вазьміце гэты ды ск з сабою. Паназірайце за ты м, як лясны я ж ы хары водзяць карагод пад “Outsiders”.7. Апіш ы це плы тку ў пяці прыметніках. У вас павінна атры мацца ш тосьці падобнае: канструкты ўны, крэаты ўны, іскры сты, асьвятляльны, м-м... неапісальны. 8. Пастаўце альбом на repeat. Пераканайцеся, ш то ён ф айны.

ВАКОЛ РЭЛІЗУ:1. Franz Ferdinand пачалі запісваць ды ск у хатніх умовах у ш атляндзкай вёсачцы М оніаў, а скончы лі ў рэспэктабэльнай нью-ёрскай студы і “Avatar”.2. Выява дзяўчы ны на вокладцы бы ла створана па прыкладзе (а таксама дзеля прыколу) пляката савецкага мастака дваццаты х гадоў Аляксандра Родчанкі “Ленгиз: книги по всем отраслям знания».3. Спачатку гэты ды ск, як і ўсе наступныя рэлізы гурта, павінен бы ў назы вацца “Franz Ferdinand”. М узыкі плянавалі, ш то іх альбомы будуць адрозьнівацца толькі колерам вокладкі і нават ня будуць мець парадкавы х нумароў. Аднак гэтая ары гінальная задума чамусьці засталася нерэалізаванай.

Цэнтравыя

Domino

037

BINGO!!!

адно ж алезнае правіла: перад ты м як прывесьці хлопчы ка ў дом, даведайся, за які клю б ён хварэе. Каб тата не сапсаваў настрой сабе і гэтаму хлопцу. - Яны ніколі не паруш алі гэтае правіла, - каж а Бры мсан. - Таму ш то яны лю бяць татачку!Бры мсан уж о ня ўдзельнічае ў махачах і ф анацкіх разборках. Але гэта ня значы ць, ш то ён зусім ня ты ры цца. - Напрыканцы мінулага ф утбольнага сэзону я гуляў са сваёй сям'ёй па горадзе, і так атры малася, ш то адстаў ад іх на некалькі мэтраў. У гэты час з крамы вы йш ла групка ф утбольны х ф анатаў. Яны прыстроіліся якраз паміж мной і маёй сям'ёй. Адзін з ф анатаў сказаў неш та непрыстойнае пра маю малодш ую дачку, якой тады бы ло сямнаццаць. Я не стры маўся, пады ш оў ззаду і пакараў кры ўдніка.Па чутках, Дугі Бры мсан “пакараў” яго так, ш то калі б не ўмяш алася ягоная ж онка, то небараку давялося б адвозіць на “хуткай”.

- Зараз ф анаты ўж о ня ты я, - згадвае Бры мсан. - Раней мы больш паваж алі адно аднаго. М ы больш паваж алі сам ф утбол. І ў нас не бы ло гэтага “аднаго сты лю ”! Я маю на ўвазе, мы не апраналіся як у войску альбо ў турме - усе ў адно і тое ж. У нас наагул не бы ло панятку “ф утбольная мода”, мы насілі ш то хацелі. Нас аб'ядноўвалі не аднолькавы я клятчасты я кепкі ці ш то там яш чэ - нас аб'ядноўваў ф утбол.Дугі Бры мсан не разумее, як могуць сучасны я супортэры, напрыклад, сыходзіць са стады ёна, не дачакаўш ы ся ф інальнага сьвістка.- Я ніколі так не рабіў. І ўпэўнены, ш то калі каманда гуляе дрэнна, то толькі супортэры могуць даць ёй сілы згуляць лепей. А калі ф анаты сы ходзяць з матчу да заканчэньня, маты вую чы ты м, ш то ф утбалісты нічога ня могуць паказаць на полі, альбо проста каб ня ціскацца ў транспарце і раней прыехаць дадому… Тады навош та наагул прыходзіць на матч?Даволі часта Бры мсан прыходзіць на “Вікарэйдж Роўд”, сядае на тры буне і доўга глядзіць не поле. - Памятяю, як “Уотф ард” абы граў “Лю тан” 4:0 на іхны м стады ёне. Уяўляеш? 4:0! Да гэтага мы дзесяць год іх не абы гры валі!Неяк у 1983-м Дугі зь сябрамі паехаў на сваім старэнькім “ф ордзе” на матч супраць “Нотс Каўнты ”. Калі яны вы ехалі на ш аш у, то ўбачы лі на ўзбочы не галасую чага ф аната “Лю тан Таўн” у ш аліку. Яны спы ніліся і падабралі яго, прыкінуўш ы ся ф анатамі “Лю тана”. Усю дарогу Бры мсан і ягоныя сябры слухалі расповеды прыхільніка клю бу, які самі ненавідзелі больш за ўсё ў сьвеце. І толькі калі яны праскочы лі паварот на Лю тан, да пацана дайш ло, як ён уляпаўся. Яны вы садзілі яго далёка ад Лю тана, забраўш ы ш алік на памяць.- Дагэтуль усьміхаю ся, калі згадваю твар таго хлопца, - піш а Бры мсан.

Брымсан лю біць кіно. Яму падабаю цца стары я ф ільмы пра вайну і ангельскія камэды і. Але самы я ўлю бёны я яго ф ільмы - “Амэры канская гісторыя Х”, “Уцёкi з Ш аўш энку” і “Ваш а пош та”.26 жніўня ў Лёндане вы йш аў у пракат ф ільм, зьняты па ягоным сцэнары, які завецца “Hooligans Green Street”. Гэта кіно пра амэры канскага студэнта, адлічанага з каледж у. Ён едзе ў Лёндан і ўваходзіць у групу ф анатаў, якія падтры мліваю ць “Вэст Хэм Ю найтэд”. Па словах Бры мсана, лепей за ўсё ў гэты м ф ільме атры маліся бойкі. Яму мож на веры ць - хто-хто, а ён у гэты м разьбіраецца.Апроч таго, нядаўна Дугі Бры мсан скончы ў новую, адзінаццатую па ліку кнігу, якая вы йдзе ў Бры таніі ў траўні 2006 году. Арыгінальная назва - “Kicking Off”. Раман прысьвечаны расізму ў ф утболе і сярод ф анатаў.- Ф утбольны гвалт - гэта як паленьне: калі вы пакаш тавалі і вам не спадабалася, вы ніколі ня будзеце рабіць гэта зноў. Але калі спадабалася, то ён увойдзе ў ваш ае ж ы цьцё надоўга.

---* “Стэмф ард Бры дж ” - “хатні” стады ён “Чэлсі”.** “Вікарэйдж Роўд” - стады ён клю бу “Ўотф ард”.

М Ы НЕ АПРАНАЛІСЯ, ЯК У ТУРМ Е

… ТО ГЭТА НАДОЎГА

CDCD

036

FRANZ FERDINAND / YOU COULD HAVE IT SO MUCH BETTER

Гэты тэкст ствараўся Хведарам і М ары яй ХЕffАЛАМ ПАВЫ М І з асаблівы м смакам. У красавіку 2004 CD быў перш ы м беларускім вы даньнем, якое палічы ла неабходны м зьвярнуць увагу на галоўны аб'ект хайпу заходняй музы чнай прэсы. Наагул цяжка бы ло не заўважы ць гэты каляры тны ф эш н-трэнд! Чацьвёра хлопцаў, апрануты я ў постпостпанк ры тмы, у сты лёвы х вязаны х ш аліках бры т-попу ды ў біг-біт ботах. Акуляры ад М оры сі, каш улі ад Дэвіда Бірна і пры чоскі ад балды. За паўтара гады яны, як і чакалася, вы ратавалі рок-н-рол і разам з ты м абзавяліся мільёнамі пры хільнікаў і ты сячамі “адхільнікаў”. Калі вы яш чэ ня вы значы ліся - тэрмінова ў крамы ! За чарговы м катарсы сам ад Franz Ferdinand.

ДЫ СКАГРАФ ІЯ:“Franz Ferdinand” (2004)“You Could Have It So Much Better” (2005)“Reggaeneration” (2007) (прынамсі, добра бы ло б, каб ён так назы ваўся!)

ІНСТРУКЦЫ Я ПА ЎЖ Ы ВАНЬНІ:1. Вызначы цеся, які ваш улю бёны гітарны гурт. За вы клю чэньнем крайніх вы падкаў (кш талту Linkin Park ці Caрtain Beefheart) будзьце падры хтаваны я вы явіць, ш то Franz Ferdinand да яго падобны.2. Паслухайце “Do You Want To?” (перш ы сы нгл з альбома). Зразумейце, чаго вам хочацца, і зрабіце гэта. 3. Пазнаёмцеся з “Eleanor Put Your Boots On” і “Fade Together”. Паспрабуйце не атры маць моцнага культурнага ш оку ад таго, ш то гэта ня кавэр-вэрсіі The Beatles. Зараз у арсэнале Franz Ferdinand ёсьць і псы хадэлічны я баляды !4. Урубіце “I'm Your Villain”. Пагадзіцеся з ты м, ш то словы Franz Ferdinand “М ы ствараем рок-музыку, пад якую маглі б танчы ць дзяўчаты ” справядлівы я. Танчы це на здароўе! Нават калі вы хлопец. 5. Паспрабуйце вы раш ы ць для сябе, ш то ў песьні “Walk Away” вам падабаецца больш: рэтра-ўступ, пяш чотнасьць куплетаў ці халеры чнасьць прыпеваў. М айце на ўвазе: гэта будзе цяж ка.6. Калі раптам адчуеце ж аданьне пайсьці ў гры бы, вазьміце гэты ды ск з сабою. Паназірайце за ты м, як лясны я ж ы хары водзяць карагод пад “Outsiders”.7. Апіш ы це плы тку ў пяці прыметніках. У вас павінна атры мацца ш тосьці падобнае: канструкты ўны, крэаты ўны, іскры сты, асьвятляльны, м-м... неапісальны. 8. Пастаўце альбом на repeat. Пераканайцеся, ш то ён ф айны.

ВАКОЛ РЭЛІЗУ:1. Franz Ferdinand пачалі запісваць ды ск у хатніх умовах у ш атляндзкай вёсачцы М оніаў, а скончы лі ў рэспэктабэльнай нью-ёрскай студы і “Avatar”.2. Выява дзяўчы ны на вокладцы бы ла створана па прыкладзе (а таксама дзеля прыколу) пляката савецкага мастака дваццаты х гадоў Аляксандра Родчанкі “Ленгиз: книги по всем отраслям знания».3. Спачатку гэты ды ск, як і ўсе наступныя рэлізы гурта, павінен бы ў назы вацца “Franz Ferdinand”. М узыкі плянавалі, ш то іх альбомы будуць адрозьнівацца толькі колерам вокладкі і нават ня будуць мець парадкавы х нумароў. Аднак гэтая ары гінальная задума чамусьці засталася нерэалізаванай.

Цэнтравыя

Domino

037

BINGO!!!

адно ж алезнае правіла: перад ты м як прывесьці хлопчы ка ў дом, даведайся, за які клю б ён хварэе. Каб тата не сапсаваў настрой сабе і гэтаму хлопцу. - Яны ніколі не паруш алі гэтае правіла, - каж а Бры мсан. - Таму ш то яны лю бяць татачку!Бры мсан уж о ня ўдзельнічае ў махачах і ф анацкіх разборках. Але гэта ня значы ць, ш то ён зусім ня ты ры цца. - Напрыканцы мінулага ф утбольнага сэзону я гуляў са сваёй сям'ёй па горадзе, і так атры малася, ш то адстаў ад іх на некалькі мэтраў. У гэты час з крамы вы йш ла групка ф утбольны х ф анатаў. Яны прыстроіліся якраз паміж мной і маёй сям'ёй. Адзін з ф анатаў сказаў неш та непрыстойнае пра маю малодш ую дачку, якой тады бы ло сямнаццаць. Я не стры маўся, пады ш оў ззаду і пакараў кры ўдніка.Па чутках, Дугі Бры мсан “пакараў” яго так, ш то калі б не ўмяш алася ягоная ж онка, то небараку давялося б адвозіць на “хуткай”.

- Зараз ф анаты ўж о ня ты я, - згадвае Бры мсан. - Раней мы больш паваж алі адно аднаго. М ы больш паваж алі сам ф утбол. І ў нас не бы ло гэтага “аднаго сты лю ”! Я маю на ўвазе, мы не апраналіся як у войску альбо ў турме - усе ў адно і тое ж. У нас наагул не бы ло панятку “ф утбольная мода”, мы насілі ш то хацелі. Нас аб'ядноўвалі не аднолькавы я клятчасты я кепкі ці ш то там яш чэ - нас аб'ядноўваў ф утбол.Дугі Бры мсан не разумее, як могуць сучасны я супортэры, напрыклад, сыходзіць са стады ёна, не дачакаўш ы ся ф інальнага сьвістка.- Я ніколі так не рабіў. І ўпэўнены, ш то калі каманда гуляе дрэнна, то толькі супортэры могуць даць ёй сілы згуляць лепей. А калі ф анаты сы ходзяць з матчу да заканчэньня, маты вую чы ты м, ш то ф утбалісты нічога ня могуць паказаць на полі, альбо проста каб ня ціскацца ў транспарце і раней прыехаць дадому… Тады навош та наагул прыходзіць на матч?Даволі часта Бры мсан прыходзіць на “Вікарэйдж Роўд”, сядае на тры буне і доўга глядзіць не поле. - Памятяю, як “Уотф ард” абы граў “Лю тан” 4:0 на іхны м стады ёне. Уяўляеш? 4:0! Да гэтага мы дзесяць год іх не абы гры валі!Неяк у 1983-м Дугі зь сябрамі паехаў на сваім старэнькім “ф ордзе” на матч супраць “Нотс Каўнты ”. Калі яны вы ехалі на ш аш у, то ўбачы лі на ўзбочы не галасую чага ф аната “Лю тан Таўн” у ш аліку. Яны спы ніліся і падабралі яго, прыкінуўш ы ся ф анатамі “Лю тана”. Усю дарогу Бры мсан і ягоныя сябры слухалі расповеды прыхільніка клю бу, які самі ненавідзелі больш за ўсё ў сьвеце. І толькі калі яны праскочы лі паварот на Лю тан, да пацана дайш ло, як ён уляпаўся. Яны вы садзілі яго далёка ад Лю тана, забраўш ы ш алік на памяць.- Дагэтуль усьміхаю ся, калі згадваю твар таго хлопца, - піш а Бры мсан.

Брымсан лю біць кіно. Яму падабаю цца стары я ф ільмы пра вайну і ангельскія камэды і. Але самы я ўлю бёны я яго ф ільмы - “Амэры канская гісторыя Х”, “Уцёкi з Ш аўш энку” і “Ваш а пош та”.26 жніўня ў Лёндане вы йш аў у пракат ф ільм, зьняты па ягоным сцэнары, які завецца “Hooligans Green Street”. Гэта кіно пра амэры канскага студэнта, адлічанага з каледж у. Ён едзе ў Лёндан і ўваходзіць у групу ф анатаў, якія падтры мліваю ць “Вэст Хэм Ю найтэд”. Па словах Бры мсана, лепей за ўсё ў гэты м ф ільме атры маліся бойкі. Яму мож на веры ць - хто-хто, а ён у гэты м разьбіраецца.Апроч таго, нядаўна Дугі Бры мсан скончы ў новую, адзінаццатую па ліку кнігу, якая вы йдзе ў Бры таніі ў траўні 2006 году. Арыгінальная назва - “Kicking Off”. Раман прысьвечаны расізму ў ф утболе і сярод ф анатаў.- Ф утбольны гвалт - гэта як паленьне: калі вы пакаш тавалі і вам не спадабалася, вы ніколі ня будзеце рабіць гэта зноў. Але калі спадабалася, то ён увойдзе ў ваш ае ж ы цьцё надоўга.

---* “Стэмф ард Бры дж ” - “хатні” стады ён “Чэлсі”.** “Вікарэйдж Роўд” - стады ён клю бу “Ўотф ард”.

М Ы НЕ АПРАНАЛІСЯ, ЯК У ТУРМ Е

… ТО ГЭТА НАДОЎГА

CD

039

Пяць гадоў таму 19-гадовы вугорац Laszlo Fogarasi Jr., aka Yonderboi, выпусьціў свой перш ы альбом “Shallow and Profound”, запісаны ў хатняй студы і. Нічога звы ш ары гінальнага - проста добрая музы ка: без вы кары станьня наварочаны х дэвайсаў, пад ураж аньнем ад ф ранцускага хіп-хопу старой хвалі і East Europe мульцікаў. У вы ніку альбом прызналі лепш ы м у 2000 годзе, а імя правінцы йнага вугорскага вундэркінда ў адну хвілю стала вядомы м усім ф энам lounge і easy listening.Звычайна вы пуск рэлізу пасьля перапы нку суправадж аецца друж ны м харавы м “ф і”: “От ж а чалавек! Вы лез, абы бабос рубануць!!!” Напэўна, зь Yonderboi сытуацы я будзе адрозная: пасталелы наш чадак вы творцаў Ikarus вярнуўся з ф эервэркамі, хлапуш камі і перш ы мі месцамі ў розны х рэйты нгах. Лэйблу Mole Listening Pearls нарэш це паш энціла: яны зноў вы далі рэліз, які страсяне эўрапейскія чарты, гаманцы моднікаў і астатніх ф энаў якаснай soft электронікі. Як і чакалася, Yonderboi знайш оў залатую сярэдзіну, ш то парадуе танцпольны х маньякаў і адначасова вуш ы музы чны х эстэтаў, якія знойдуць тут мэляды чны і разам з ты м драйвавы trip-hop, acid-jazz і downtempo з усходнеэўрапейскім каляры там. Атрымаўся, як гэта ні дзіўна гучы ць, hard easy listening: з гітарамі, добра прапісаны мі танцавальны мі грувамі і нейкім дарослы м саўндам. Ды i сам Laszlo яўна пасталеў: гэта вы нікае і зь яго тэкстаў, і з голасу, у якім мускуліннасьці яўна паболела. А калі электраклэш усё-ткі здохне, у якасьці яго пахавальнага саўндтрэку мож на вы кары стоўваць менавіта гэтую плы тку - саю з якасьці і прэтэнзіі.

***КРЫ Ж НА КАР'ЕРЫПасьля вы хаду яго перш ага альбома 19-гадовы ш чаўлік Yonderboi стаў у Вугорш чы не сапраўдны м нацы янальны м героем. Хлопчы ку заслуж ана далі самую прэсты ж ную вугорскую музы чную прэмію “Залаты Ж ы раф ”, і яго альбом атры маў “намба ўан” у мясцовы м Тор 50 усіх часоў і народаў. Да таго ж, Laszlo Fogarasi стаў самы м малады м у гісторыі Вугорш чы ны чалавекам, які атры маў Срэбны кры ж - выш эйш ую ўзнагароду краіны за асаблівы ўнёсак у культуру.

Aнтон Сарокін

YONDERBOI / SPLENDID ISOLATIONMole Listening Pearls

CD

038

Два абдзяўбаны я анты глябалісты ж ы вуць у маленькім вагончы ку ў прыгарадзе Эды нбургу, запісваю ць музы ку, ад якой прэцца палова электронш чы каў, плю ю ць на сусьветную славу і грамадзкую думку, байкатую ць ж урналістаў і вы пускаю ць культавы я запісы. Два перш ы я альбомы Boards of Canada - “Music Has the Right to Children” і “Geogaddi” - гэта клясы ка атмасф эрнага idm, роля якіх дагэтуль ды скутуецца і ацэньваецца. Проста музы кі ствары лі свой сты ль, які спрабую ць імітаваць дзясяткі клонаў каманды. Некаторым зь іх так карцела паслухаць трэці альбом BofC, ш то яны ня вы тры малі і вы раш ы лі самастойна запісаць яго. Панавеш валі, сволачы, такіх альбомаў “ціпа ад BofC” у нэце - у вы ніку PR-акцыі несьвядомы я аматары ш атляндзкага праекту засталіся ў дурнях.Насамрэч BofC - гэта два родны я браты, М айкл і М аркус Сэнды нсы, хоць самі яны і ня лю бяць, калі іх роднасны я сувязі аф іш ую цца (М аркус нават узяў прозьвіш ча ж онкі). Ня хочуць, каб у лю дзей бы лі асацы яцы і яш чэ з адны мі электроннымі братамі - ня “хімікамі”, ясна, а Orbital. Хаця, падаецца, хлопцы дарма так заганяю цца.BofC - разумная і інтэлігентная электроніка, гавары ць пра якую “Адвяньце, пж алста, я ф ты каю ”, адлю страваўш ы на твары гры масу, у ідэале закліканую пазначы ць экзы стэнцы йны я пераж ы ваньні, - гэта будзе правільна на ўсе 100. Так расьпераж ы ваўш ы ся пасьля праслухоўваньня ды ску ш атляндзцаў “Music Has the Right to Children”, Том Ёрк вы раш ы ў пайсьці на экспэры мэнт са сты лем і гукам - так зьявіўся “Kid A”.“The Campfire Headphase” - напэўна, самы акусты чны альбом хлопцаў з туманнага Альбіёну. Да ф ірмовага аналягавага гучаньня праекту дамяш аліся інструмэнтальны я і сы нтэты чны я гукі, ды стары раваны я сэмплы, мяккія ламаны я тры п-хопавы я структуры і атмасф эрныя мэлёды і. Плю с мэляды чны я гітарныя пераборы ў духу Komeit - усё разам як заўсёды гучы ць надзіва прыгож а і эмацы йна. Так ці інакш, мы б параілі пэрспэкты ўны м слухачам падры хтавацца да таго, ш то альбом зойдзе толькі з трэцяга разу. Узгадайце правіла Jack Dangers (Meat Beat Manifesto): “Play Twice Before Listening”.

***HOW MUCH IS IT CLOCK?Баю ся, ты м, хто захоча разгадаць загадку назвы праекту Boards of Canada, ангельская мова ўжо не дапаможа. “BofC” - гэта ня “дош кі Канады ” і не яе “падмосткі”. Таксама гэта не яе “кіраўніцтва” і нават не “драўляны я паліцы Канады ”. Проста маленькімі браты Сэнды саны акты ўна глядзелі дакумэнтальны я ф ільмы са збору кінаф ондаў рады кінэматаграф істаў Канады - усё гэта назы валася National Film Board of Canada.

Aнтон Сарокін

BOARDS OF CANADA / THE CAMFIRE HEADPHASEWarp rec.

Пасьля папярэдняга прахаднога, як на думку ф энаў DM, альбома “Exciter” і слабы х сольнікаў мазгавы х цэнтраў дэпэш аў, больш асьць падры хтаванай публікі наагул згубіла надзею. Калі не на тое, ш то яны ўсё ж такі зьдзейсьняць музы чную рэвалю цы ю, то хаця б на тое, ш то нагадаю ць сьвету: саму рэвалю цы ю DM аднойчы ўж о зьдзейсьнілі. Пальцы кры ж ы кам мы тры малі не дарэмна.Канечне, нікога зьдзівіць гэты м альбомам у пляне музы чны х інавацы яў у DM не атры маецца - яны ўж о і так усіх назьдзіўлялі чы м толькі маглі. Ім ня трэба нікому нічога даказваць - усе проста чакаю ць ад іх якаснага рэлізу. Бяда толькі ў ты м, ш то DM настолькі эпахальная і значная каманда, ш то яе слухаю ць і 16-гадовы я дзяўчаткі, пускаю чы соплі пад “Freelove”, і 45-гадовы я дзядзькі, выціскаю чы зь сябе сьлязу, калі ўзгадваю ць маты ўчы к “People are People”, пад які ціскаліся са сваёй сёньняш няй ж онкай на “ды ске”. Дагадзіць усім - не дагодзіш. Але, відаць ш то, альбом больш за ўсіх спадабаецца ты м, для каго DM - гэта ў перш ую чаргу “Violator” ('90), “Songs of Faith and Devotion” ('93) і “Ultra” ('97) - як паказала праверка часам, самы я моцныя рэлізы ангельцаў. Зь інш ага боку, музы канты, чыіх запісаў за апош нія 25 год бы ло прададзена 50 млн., не зьбіраю цца на гэты м спы няцца. У “Playing the Angel” ёсьць усе ш анцы пабіць посьпех самага камэрцы йна пасьпяховага альбома каманды “Violator”. Танцавальны я synth-pop гіты з запамінальны мі мэлёды ямі і ф артэпіяннымі пройгры ш амі ў духу “Enjoy the Silence” суседнічаю ць на альбоме з агрэсіўны мі вакаламі, індустры яльнай атмасф эрай, ж орсткiмi гітарамi (“A Pain That I'm Used to”) і ліры чны мі балядамі a la “The Bottom Line” (“The Damaged people”). Ш эдэўр - яш чэ адзін...

***УДАЛАЯ РАКІРОЎКА Dave Gahan выраш ы ў кры ху зьмяніць сваю праф дзейнасьць і зьмяніў пэрспэкты ўную кар'еру ф эйсу вяснова-летняй калекцы і вядомага брэнду J.Lindeberg на статусную кар'еру кампазы тара DM.Уперш ы ню за ўсю гісторыю гурта Дэйв вы ступіў ня толькі ў якасьці саліста, але і як кампазы тар DM, напісаўш ы для альбома “Playing the Angel” тры кампазы цы і: “Suffer Well” (клясы чны DM-трэк з гітарнымі пройгры ш амі і харавы мі эф эктамі), “I Want It All” (мэляды чная баляда, якая нагадвае “Waiting for the night to fall”) і “Nothing's Impossible” (чыстай вады synth-pop). Так тры маць, Дэйві! Усе астатнія песьні для альбома напісаў Martin Gore, які, у сваю чаргу, “падмяніў” асноўнага саліста DM і выканаў дзьве кампазы цы і: “Macrovision” і “Damaged People”.

Aнтон Сарокін

DEPECHE MODE / PLAYING THE ANGELMute

ПАЛАЦ / ПАЛАЦ. FOLK-MODERNБМ Аgroup

BINGO!!!

Да геніяльнай ідэі “затачы ць” аўтарскія песьні пад творчую спадчы ну наш ы х далёкіх продкаў перш ы мі даперлі “Песьняры ”. У 1971-м альбом айчы ннага кантры “Ты мне вясною прысьнілася” агромністы м накладам разы ш оўся па агромністай краіне і справакаваў атаку клонаў-песьняроў на савецкую культурную рэчаіснасьць. На тое, каб паўтары ць подзьвіг “мулявінцаў” з дакладнасьцю да наадварот, наш ы м музы кам спатрэбілася кры ху больш за 20 гадоў. У 1994-м гурт “Палац” запісаў альбом “Палац. Folk-modern”, паклаўш ы пачатак аранж ы раваньню аўтэнты чнага музы чнага матэры ялу на сучасны лад.На падмурку гартаванай ты сячагодзьдзямі адвечнай нацы янальнай мэлёды кі музы кі “Палаца” з кож най сваёй песьні адбудавалі па сапраўдны м палацы. Паверх за паверхам з аб'ёмных sympho-аранж ы ровак Ю ры я Вы дронка ўтвараю цца прасторныя залі, прамяністая труба Ю ры я Белякова залівае сьвятлом даўгія калідоры, а з патаемны х пакойчы каў і сакрэтны х праходаў, безь якіх палац - не “Палац”, глуха гучы ць клярнэт Зьміцера Вайцю ш кевіча. Зазірнем і ў пэнтхаўс - там сы рое, несапсаванае аўды ёкіслатой студы йны х эф эктаў ш матгалосьсе: у “залаты м” складзе “Палаца” сьпяваю ць усе! І толькі на “Палац. Folk-modern” англамоўная рэп-чытанка ад Тодара - для інш аземны х аматараў беларускай аўтэнты кі. “Merry Christmas to you!”Для ф анатаў беларускага музла “ф олк-мадэрн” стаўся сапраўдны м placebo: перш ы альбом “Палаца” зразумелі і з захапленьнем праглы нулі ня толькі хайраты я неф ары, але і аматары якаснай папсы. Выдронак і Вайцю ш кевіч хутка зразумелі, ш то ніву ф ольк-мадэрну яны ў стане абганяць самастойна, таму ўтвары лі сайд-праекты “UR'IA” і “Kriwi”. Пад кіраўніцтвам Алега Хаменкі “Палац”, да ж алю, адмовіўся ад сваёй ры зы нкі - дыскатэчнай лёгкасьці - на кары сьць важ кіх псэўдаф олькавы х балядаў. Калі апош ні крэаты ў гурта пачы сьціць ад сэмплаў і інш ай сы нтэты кі, крыху спрасьціць і пазбавіць ж орсткага ры тму, атрымаецца “Этна-трыё “Тройца”.Касэты “Палац. Folk-modern” вандравалі з маф она ў маф он і, нарэш це, ледзь не праз тузін гадоў пасьля перш ага вы даньня “Палацкага сш ы тку”, “бумагруп” айчы ннага ш оў-бізу Віталь Супрановіч вы раш ы ў перавы даць культавы альбом на CD. Кандовы х ф арбаў перавы даньню надаў dj Рэй, які яш чэ пры канцы 1990-х ствары ў колькі бадзёры х рэміксаў на песьні “Палаца”. Але сам альбом ад гэтага не пацярпеў - клясы ка, разумееце...

---ГЭТА ПАДСТАВА!Гісторы я пра тое, як Алег Хаменка “накаркаў” забарону “Палаца”.11 ліпеня 2004 году гурт “Палац” вы йш аў на сцэну вялікага кіеўскага этна-ф эсту “Краіна М рій”. Скары стаўш ы ся вы падкам, Алег Хаменка пачаў скардзіцца на ж ы цьцё ж урналістам газэты “Україна молода”: “Я сам бачив, як найталановитіш і білоруські музиканти збираю ться у підворіттях і там даю ть свої концерти, бо їм влада заж лобила приміщ ення. Тому велике щ астя для нас було, нам дозволили виїхати з М інська до Києва, почути всю цю музичну розкіш, порівняти себе з інш ими, сказати, щ о і в Білорусі є гарна музика”. Невядома, якіх “таленавіны х беларускіх музы каў” меў на ўвазе сьпявак, але роўна празь 10 дзён “Палац” апы нуўся ў іх становіш чы, выступіўш ы падчас апазы цы йнага міты нгу на плош чы Бангалёр. Гурт трапіў у “чорны сьпіс”, у поўны м складзе бы ў звольнены зь “Белканцэрту” і ўж о больш за год не вы ступае ў Беларусі.

М ікалай Карнейчукоў

Падобна, Гас Ван Сэнт канчаткова дайш оў да ручкі і спрабуе тое самае зрабіць з богу душ ой невінаваты мі гледачамі. Суцэльная бесьсю ж эціца, запоўненая вобразамі і ідэямі, скрозь якія толькі Ван Сэнт і імкнецца прадрацца. На астатніх яму - з вы сокай царкоўкі на макоўку: ніякіх акторскіх імправізацы яў, ніякіх адступленьняў ад сцэнару - толькі вялікі і магутны сп. Гас...Хоць ф ільм і натхнёны творчасьцю такой неарды нарнай асобы, як Курт Кабэйн, - М айкл Піт (ён граў М эцью ў “Летуценьніках” Берталучы) амаль нічога ня робіць у накірунку “бы ць падобны м да Чалавека зь вялікай літары Ч”. На працягу паўтары гадзіны ён неш та мармы ча сабе пад нос, ходзіць туды-сю ды, гатуе падазроную паводле гастранамічны х якасьцяў еж у. Астатнія ж пэрсанаж ы наагул існую ць у нейкай асобнай, вузка інды відуальнай прасторы. Карацей, ніякага ўзаемадзеяньня паміж Блэйкам (галоўны м пэрсанаж ам) і астатнімі героямі, якое магло б аж ы віць сю ж эцец, наагул не адбы ваецца. Блэйк нават не абцяж арвае гледача розны мі базарамі - проста рэж ы сэру гэта ня ўпала. У вы ніку іды яты чнай сы туацы і, закладнікам якой апы наецца невінаваты глядач, “ціпа Курт Кабэйн” (aka Блэйк) больш нагадвае Бівіса і Батхэда ў адной асобе. А Гас Ван Сэнт ты м часам наагул складае зь сябе абавязкі забаўляльніка гледача: яму больш цікава, як будуць глядзець яго ф ільмы. Таму “Апош нія дні” мож на разглядаць як клясы чнае “аўтарскае кіно”: у адрозьненьне ад забаўляльнага, яно скіравана ў перш ую чаргу на стваральніка і на тое, ш то ён зды мае. У гэты м пляне дадзенае муві варта разглядаць як апош ню ю частку вансэнтаўскага тры пціху (перш ы я два ф ільмы - “Дж эры ” і “Слон”) камэрнага кіно, дзе рэж ы сэр лепіць ты я вобразы, якія яму больш даспадобы. “Апош нія дні” рэкамэндую цца да прагляду ўсім, хто заблукаў у сваіх трох экзы стэнцы йны х соснах, ш то раскінуліся ў сквэры ку пры “Ф абрыцы зорак”. Папулярнасьць, на ж аль, зь цягам часу сканчваецца, і лепей умець рабіць неш та яш чэ, акрамя як скакаць, нібы ўхезаўш ы ся, зь мікраф онам.

DVD ПРАДАСТАЎЛЕНЫ КРАМ АЙ “ПАДЗЕМ КА” (ПРАСПЭКТ СКАРЫ НЫ , 43)

Сяргей Трунін

У апош ні час усё больш распаўсю дж аны м кінаж анрам становіцца баяпік* (ня блы таць з баевіком !). Толькі ў мінулы м годзе галоўны мі героямі рознакалібэрных ж ы цьцяпісаў сталі “Аляксандар” (М акедонскі) і “Рэй” (Чарльз), Говард Х'ю з (“Авіятар”) і Бобі Дары н (“Ля мора”). Пад пільны позірк кінакамэры трапіла таксама і пэрсона знакамітага брытанскага актора Пітэра Сэлерза. У вы ніку атры малася “кіно пра кіно”.Нават ты я, хто ня бачы ў ніводнага ф ільму з удзелам Сэлерза, будуць зь цікавасьцю назіраць за перапеты ямі яго творчай біяграф іі. А яна ў актора надзвы чай разнастайная: тут і стоадсоткава галівудзкі цы кль ф ільмаў пра “Руж овую пантэру”, і ш эдэўр Стэнлі Кубрыка “Доктар Стрэндж лав, альбо як я навучы ўся не баяцца і палю біў бомбу”, у якім Сэлерз вы канаў адразу тры ролі. Дж эф ры Раш у, які грае Сэлерза, нічога не заставалася, як вы канаць таксама і ўсе ягоныя ролі. Трэба адзначы ць, ш то з гэтай задачай аўстралійскі актор справіўся на вы датна, пасьпеўш ы ў асобныя моманты пераўвасобіцца яш чэ і ў бацькоў, ж онак і калег Пітэра. Дакладны час дзеяньня абазначаецца толькі напачатку і напрыканцы ф ільму, але і асаблівай патрэбы ў гэты м няма: атмасф эра эпохі (1950-1970-я) прысутнічае тут у кож ны м кадры. Асабліва сьцёбна вы глядае “Лета каханьня 1967” зь нязьменнымі атры бутамі ў вы глядзе маляўнічы х ЛСД-трыпаў і гіпоўскіх прычосак галоўны х герояў. Гісторыяй пра творчую асобу, талент якой кампэнсаваны складаны м характарам, уж о даўно нікога ня зьдзівіш. Аднак біяграф ія Сэлерза - гэта ня проста апісаньне ж ы цьця-быцьця “сумнага клоўна”, гэта павучальны аповед пра ўзьдзеяньне зды мачнай пляцоўкі на душ у прытворш чы ка.За кадрам: Як сьцьвярдж аю ць заакіянскія мэды і, Дж эф ры Раш не атры маў у гэты м годзе “Оскар” у намінацы і “Лепш ая муж чы нская роля” вы клю чна па тэхнічны х прычы нах. Справа ў ты м, ш то прэм'ера стуж кі адбы лася не ў кінатэатрах, а на амэры канскім кабэльны м тэлеканале HBO, па замове якога, уласна, і бы ў створаны ф ільм. Таму ў сьпіс прэтэндэнтаў на “Оскар” Раш уклю чаны ня бы ў, затое бы ў ганараваны тэлепрэміяй “Эмі” Сэлерз, дарэчы, у свой час ён таксама “праляцеў” міма “Оскара”, хоць яго аднойчы і намінавалі.---* - ад анг. biopic - ф ільм-біяграф ія.

Хведар Хеф ф алампаў

DVD ПРАДАСТАЎЛЕНЫ КРАМ АЙ “ВІДЭА-НЯВІДЭА” (ПЛОШ ЧА НЕЗАЛЕЖ НАСЬЦІ, ПАДЗЕМ НЫ ПЕРАХОД, СПУСК ПА ЭСКАЛЯТАРАХ).

Рэж ы сэр: Гас Ван СэнтУ ролях: М айкл Піт, Лукас Хаас, Азія Ардж энта2005

АПОШ НІЯ ДНІРэж ы сэр: Сты вэн ХопкінсУ галоўны х ролях: Дж эф ры Раш, Эмілі Ўотсан, Ш арліз Тэрон2004

Ж Ы ЦЬЦЁ І СЬМ ЕРЦЬ ПІТЭРА СЭЛЕРЗА

УDVDІЦЕЛЬНЫ СЬВЕТ КІНО

CD

039

Пяць гадоў таму 19-гадовы вугорац Laszlo Fogarasi Jr., aka Yonderboi, выпусьціў свой перш ы альбом “Shallow and Profound”, запісаны ў хатняй студы і. Нічога звы ш ары гінальнага - проста добрая музы ка: без вы кары станьня наварочаны х дэвайсаў, пад ураж аньнем ад ф ранцускага хіп-хопу старой хвалі і East Europe мульцікаў. У вы ніку альбом прызналі лепш ы м у 2000 годзе, а імя правінцы йнага вугорскага вундэркінда ў адну хвілю стала вядомы м усім ф энам lounge і easy listening.Звычайна вы пуск рэлізу пасьля перапы нку суправадж аецца друж ны м харавы м “ф і”: “От ж а чалавек! Вы лез, абы бабос рубануць!!!” Напэўна, зь Yonderboi сытуацы я будзе адрозная: пасталелы наш чадак вы творцаў Ikarus вярнуўся з ф эервэркамі, хлапуш камі і перш ы мі месцамі ў розны х рэйты нгах. Лэйблу Mole Listening Pearls нарэш це паш энціла: яны зноў вы далі рэліз, які страсяне эўрапейскія чарты, гаманцы моднікаў і астатніх ф энаў якаснай soft электронікі. Як і чакалася, Yonderboi знайш оў залатую сярэдзіну, ш то парадуе танцпольны х маньякаў і адначасова вуш ы музы чны х эстэтаў, якія знойдуць тут мэляды чны і разам з ты м драйвавы trip-hop, acid-jazz і downtempo з усходнеэўрапейскім каляры там. Атрымаўся, як гэта ні дзіўна гучы ць, hard easy listening: з гітарамі, добра прапісаны мі танцавальны мі грувамі і нейкім дарослы м саўндам. Ды i сам Laszlo яўна пасталеў: гэта вы нікае і зь яго тэкстаў, і з голасу, у якім мускуліннасьці яўна паболела. А калі электраклэш усё-ткі здохне, у якасьці яго пахавальнага саўндтрэку мож на вы кары стоўваць менавіта гэтую плы тку - саю з якасьці і прэтэнзіі.

***КРЫ Ж НА КАР'ЕРЫПасьля вы хаду яго перш ага альбома 19-гадовы ш чаўлік Yonderboi стаў у Вугорш чы не сапраўдны м нацы янальны м героем. Хлопчы ку заслуж ана далі самую прэсты ж ную вугорскую музы чную прэмію “Залаты Ж ы раф ”, і яго альбом атры маў “намба ўан” у мясцовы м Тор 50 усіх часоў і народаў. Да таго ж, Laszlo Fogarasi стаў самы м малады м у гісторыі Вугорш чы ны чалавекам, які атры маў Срэбны кры ж - выш эйш ую ўзнагароду краіны за асаблівы ўнёсак у культуру.

Aнтон Сарокін

YONDERBOI / SPLENDID ISOLATIONMole Listening Pearls

CD

038

Два абдзяўбаны я анты глябалісты ж ы вуць у маленькім вагончы ку ў прыгарадзе Эды нбургу, запісваю ць музы ку, ад якой прэцца палова электронш чы каў, плю ю ць на сусьветную славу і грамадзкую думку, байкатую ць ж урналістаў і вы пускаю ць культавы я запісы. Два перш ы я альбомы Boards of Canada - “Music Has the Right to Children” і “Geogaddi” - гэта клясы ка атмасф эрнага idm, роля якіх дагэтуль ды скутуецца і ацэньваецца. Проста музы кі ствары лі свой сты ль, які спрабую ць імітаваць дзясяткі клонаў каманды. Некаторым зь іх так карцела паслухаць трэці альбом BofC, ш то яны ня вы тры малі і вы раш ы лі самастойна запісаць яго. Панавеш валі, сволачы, такіх альбомаў “ціпа ад BofC” у нэце - у вы ніку PR-акцыі несьвядомы я аматары ш атляндзкага праекту засталіся ў дурнях.Насамрэч BofC - гэта два родны я браты, М айкл і М аркус Сэнды нсы, хоць самі яны і ня лю бяць, калі іх роднасны я сувязі аф іш ую цца (М аркус нават узяў прозьвіш ча ж онкі). Ня хочуць, каб у лю дзей бы лі асацы яцы і яш чэ з адны мі электроннымі братамі - ня “хімікамі”, ясна, а Orbital. Хаця, падаецца, хлопцы дарма так заганяю цца.BofC - разумная і інтэлігентная электроніка, гавары ць пра якую “Адвяньце, пж алста, я ф ты каю ”, адлю страваўш ы на твары гры масу, у ідэале закліканую пазначы ць экзы стэнцы йны я пераж ы ваньні, - гэта будзе правільна на ўсе 100. Так расьпераж ы ваўш ы ся пасьля праслухоўваньня ды ску ш атляндзцаў “Music Has the Right to Children”, Том Ёрк вы раш ы ў пайсьці на экспэры мэнт са сты лем і гукам - так зьявіўся “Kid A”.“The Campfire Headphase” - напэўна, самы акусты чны альбом хлопцаў з туманнага Альбіёну. Да ф ірмовага аналягавага гучаньня праекту дамяш аліся інструмэнтальны я і сы нтэты чны я гукі, ды стары раваны я сэмплы, мяккія ламаны я тры п-хопавы я структуры і атмасф эрныя мэлёды і. Плю с мэляды чны я гітарныя пераборы ў духу Komeit - усё разам як заўсёды гучы ць надзіва прыгож а і эмацы йна. Так ці інакш, мы б параілі пэрспэкты ўны м слухачам падры хтавацца да таго, ш то альбом зойдзе толькі з трэцяга разу. Узгадайце правіла Jack Dangers (Meat Beat Manifesto): “Play Twice Before Listening”.

***HOW MUCH IS IT CLOCK?Баю ся, ты м, хто захоча разгадаць загадку назвы праекту Boards of Canada, ангельская мова ўжо не дапаможа. “BofC” - гэта ня “дош кі Канады ” і не яе “падмосткі”. Таксама гэта не яе “кіраўніцтва” і нават не “драўляны я паліцы Канады ”. Проста маленькімі браты Сэнды саны акты ўна глядзелі дакумэнтальны я ф ільмы са збору кінаф ондаў рады кінэматаграф істаў Канады - усё гэта назы валася National Film Board of Canada.

Aнтон Сарокін

BOARDS OF CANADA / THE CAMFIRE HEADPHASEWarp rec.

Пасьля папярэдняга прахаднога, як на думку ф энаў DM, альбома “Exciter” і слабы х сольнікаў мазгавы х цэнтраў дэпэш аў, больш асьць падры хтаванай публікі наагул згубіла надзею. Калі не на тое, ш то яны ўсё ж такі зьдзейсьняць музы чную рэвалю цы ю, то хаця б на тое, ш то нагадаю ць сьвету: саму рэвалю цы ю DM аднойчы ўж о зьдзейсьнілі. Пальцы кры ж ы кам мы тры малі не дарэмна.Канечне, нікога зьдзівіць гэты м альбомам у пляне музы чны х інавацы яў у DM не атры маецца - яны ўж о і так усіх назьдзіўлялі чы м толькі маглі. Ім ня трэба нікому нічога даказваць - усе проста чакаю ць ад іх якаснага рэлізу. Бяда толькі ў ты м, ш то DM настолькі эпахальная і значная каманда, ш то яе слухаю ць і 16-гадовы я дзяўчаткі, пускаю чы соплі пад “Freelove”, і 45-гадовы я дзядзькі, выціскаю чы зь сябе сьлязу, калі ўзгадваю ць маты ўчы к “People are People”, пад які ціскаліся са сваёй сёньняш няй ж онкай на “ды ске”. Дагадзіць усім - не дагодзіш. Але, відаць ш то, альбом больш за ўсіх спадабаецца ты м, для каго DM - гэта ў перш ую чаргу “Violator” ('90), “Songs of Faith and Devotion” ('93) і “Ultra” ('97) - як паказала праверка часам, самы я моцныя рэлізы ангельцаў. Зь інш ага боку, музы канты, чыіх запісаў за апош нія 25 год бы ло прададзена 50 млн., не зьбіраю цца на гэты м спы няцца. У “Playing the Angel” ёсьць усе ш анцы пабіць посьпех самага камэрцы йна пасьпяховага альбома каманды “Violator”. Танцавальны я synth-pop гіты з запамінальны мі мэлёды ямі і ф артэпіяннымі пройгры ш амі ў духу “Enjoy the Silence” суседнічаю ць на альбоме з агрэсіўны мі вакаламі, індустры яльнай атмасф эрай, ж орсткiмi гітарамi (“A Pain That I'm Used to”) і ліры чны мі балядамі a la “The Bottom Line” (“The Damaged people”). Ш эдэўр - яш чэ адзін...

***УДАЛАЯ РАКІРОЎКА Dave Gahan выраш ы ў кры ху зьмяніць сваю праф дзейнасьць і зьмяніў пэрспэкты ўную кар'еру ф эйсу вяснова-летняй калекцы і вядомага брэнду J.Lindeberg на статусную кар'еру кампазы тара DM.Уперш ы ню за ўсю гісторыю гурта Дэйв вы ступіў ня толькі ў якасьці саліста, але і як кампазы тар DM, напісаўш ы для альбома “Playing the Angel” тры кампазы цы і: “Suffer Well” (клясы чны DM-трэк з гітарнымі пройгры ш амі і харавы мі эф эктамі), “I Want It All” (мэляды чная баляда, якая нагадвае “Waiting for the night to fall”) і “Nothing's Impossible” (чыстай вады synth-pop). Так тры маць, Дэйві! Усе астатнія песьні для альбома напісаў Martin Gore, які, у сваю чаргу, “падмяніў” асноўнага саліста DM і выканаў дзьве кампазы цы і: “Macrovision” і “Damaged People”.

Aнтон Сарокін

DEPECHE MODE / PLAYING THE ANGELMute

ПАЛАЦ / ПАЛАЦ. FOLK-MODERNБМ Аgroup

BINGO!!!

Да геніяльнай ідэі “затачы ць” аўтарскія песьні пад творчую спадчы ну наш ы х далёкіх продкаў перш ы мі даперлі “Песьняры ”. У 1971-м альбом айчы ннага кантры “Ты мне вясною прысьнілася” агромністы м накладам разы ш оўся па агромністай краіне і справакаваў атаку клонаў-песьняроў на савецкую культурную рэчаіснасьць. На тое, каб паўтары ць подзьвіг “мулявінцаў” з дакладнасьцю да наадварот, наш ы м музы кам спатрэбілася кры ху больш за 20 гадоў. У 1994-м гурт “Палац” запісаў альбом “Палац. Folk-modern”, паклаўш ы пачатак аранж ы раваньню аўтэнты чнага музы чнага матэры ялу на сучасны лад.На падмурку гартаванай ты сячагодзьдзямі адвечнай нацы янальнай мэлёды кі музы кі “Палаца” з кож най сваёй песьні адбудавалі па сапраўдны м палацы. Паверх за паверхам з аб'ёмных sympho-аранж ы ровак Ю ры я Вы дронка ўтвараю цца прасторныя залі, прамяністая труба Ю ры я Белякова залівае сьвятлом даўгія калідоры, а з патаемны х пакойчы каў і сакрэтны х праходаў, безь якіх палац - не “Палац”, глуха гучы ць клярнэт Зьміцера Вайцю ш кевіча. Зазірнем і ў пэнтхаўс - там сы рое, несапсаванае аўды ёкіслатой студы йны х эф эктаў ш матгалосьсе: у “залаты м” складзе “Палаца” сьпяваю ць усе! І толькі на “Палац. Folk-modern” англамоўная рэп-чытанка ад Тодара - для інш аземны х аматараў беларускай аўтэнты кі. “Merry Christmas to you!”Для ф анатаў беларускага музла “ф олк-мадэрн” стаўся сапраўдны м placebo: перш ы альбом “Палаца” зразумелі і з захапленьнем праглы нулі ня толькі хайраты я неф ары, але і аматары якаснай папсы. Выдронак і Вайцю ш кевіч хутка зразумелі, ш то ніву ф ольк-мадэрну яны ў стане абганяць самастойна, таму ўтвары лі сайд-праекты “UR'IA” і “Kriwi”. Пад кіраўніцтвам Алега Хаменкі “Палац”, да ж алю, адмовіўся ад сваёй ры зы нкі - дыскатэчнай лёгкасьці - на кары сьць важ кіх псэўдаф олькавы х балядаў. Калі апош ні крэаты ў гурта пачы сьціць ад сэмплаў і інш ай сы нтэты кі, крыху спрасьціць і пазбавіць ж орсткага ры тму, атрымаецца “Этна-трыё “Тройца”.Касэты “Палац. Folk-modern” вандравалі з маф она ў маф он і, нарэш це, ледзь не праз тузін гадоў пасьля перш ага вы даньня “Палацкага сш ы тку”, “бумагруп” айчы ннага ш оў-бізу Віталь Супрановіч вы раш ы ў перавы даць культавы альбом на CD. Кандовы х ф арбаў перавы даньню надаў dj Рэй, які яш чэ пры канцы 1990-х ствары ў колькі бадзёры х рэміксаў на песьні “Палаца”. Але сам альбом ад гэтага не пацярпеў - клясы ка, разумееце...

---ГЭТА ПАДСТАВА!Гісторы я пра тое, як Алег Хаменка “накаркаў” забарону “Палаца”.11 ліпеня 2004 году гурт “Палац” вы йш аў на сцэну вялікага кіеўскага этна-ф эсту “Краіна М рій”. Скары стаўш ы ся вы падкам, Алег Хаменка пачаў скардзіцца на ж ы цьцё ж урналістам газэты “Україна молода”: “Я сам бачив, як найталановитіш і білоруські музиканти збираю ться у підворіттях і там даю ть свої концерти, бо їм влада заж лобила приміщ ення. Тому велике щ астя для нас було, нам дозволили виїхати з М інська до Києва, почути всю цю музичну розкіш, порівняти себе з інш ими, сказати, щ о і в Білорусі є гарна музика”. Невядома, якіх “таленавіны х беларускіх музы каў” меў на ўвазе сьпявак, але роўна празь 10 дзён “Палац” апы нуўся ў іх становіш чы, выступіўш ы падчас апазы цы йнага міты нгу на плош чы Бангалёр. Гурт трапіў у “чорны сьпіс”, у поўны м складзе бы ў звольнены зь “Белканцэрту” і ўж о больш за год не вы ступае ў Беларусі.

М ікалай Карнейчукоў

Падобна, Гас Ван Сэнт канчаткова дайш оў да ручкі і спрабуе тое самае зрабіць з богу душ ой невінаваты мі гледачамі. Суцэльная бесьсю ж эціца, запоўненая вобразамі і ідэямі, скрозь якія толькі Ван Сэнт і імкнецца прадрацца. На астатніх яму - з вы сокай царкоўкі на макоўку: ніякіх акторскіх імправізацы яў, ніякіх адступленьняў ад сцэнару - толькі вялікі і магутны сп. Гас...Хоць ф ільм і натхнёны творчасьцю такой неарды нарнай асобы, як Курт Кабэйн, - М айкл Піт (ён граў М эцью ў “Летуценьніках” Берталучы) амаль нічога ня робіць у накірунку “бы ць падобны м да Чалавека зь вялікай літары Ч”. На працягу паўтары гадзіны ён неш та мармы ча сабе пад нос, ходзіць туды-сю ды, гатуе падазроную паводле гастранамічны х якасьцяў еж у. Астатнія ж пэрсанаж ы наагул існую ць у нейкай асобнай, вузка інды відуальнай прасторы. Карацей, ніякага ўзаемадзеяньня паміж Блэйкам (галоўны м пэрсанаж ам) і астатнімі героямі, якое магло б аж ы віць сю ж эцец, наагул не адбы ваецца. Блэйк нават не абцяж арвае гледача розны мі базарамі - проста рэж ы сэру гэта ня ўпала. У вы ніку іды яты чнай сы туацы і, закладнікам якой апы наецца невінаваты глядач, “ціпа Курт Кабэйн” (aka Блэйк) больш нагадвае Бівіса і Батхэда ў адной асобе. А Гас Ван Сэнт ты м часам наагул складае зь сябе абавязкі забаўляльніка гледача: яму больш цікава, як будуць глядзець яго ф ільмы. Таму “Апош нія дні” мож на разглядаць як клясы чнае “аўтарскае кіно”: у адрозьненьне ад забаўляльнага, яно скіравана ў перш ую чаргу на стваральніка і на тое, ш то ён зды мае. У гэты м пляне дадзенае муві варта разглядаць як апош ню ю частку вансэнтаўскага тры пціху (перш ы я два ф ільмы - “Дж эры ” і “Слон”) камэрнага кіно, дзе рэж ы сэр лепіць ты я вобразы, якія яму больш даспадобы. “Апош нія дні” рэкамэндую цца да прагляду ўсім, хто заблукаў у сваіх трох экзы стэнцы йны х соснах, ш то раскінуліся ў сквэры ку пры “Ф абрыцы зорак”. Папулярнасьць, на ж аль, зь цягам часу сканчваецца, і лепей умець рабіць неш та яш чэ, акрамя як скакаць, нібы ўхезаўш ы ся, зь мікраф онам.

DVD ПРАДАСТАЎЛЕНЫ КРАМ АЙ “ПАДЗЕМ КА” (ПРАСПЭКТ СКАРЫ НЫ , 43)

Сяргей Трунін

У апош ні час усё больш распаўсю дж аны м кінаж анрам становіцца баяпік* (ня блы таць з баевіком !). Толькі ў мінулы м годзе галоўны мі героямі рознакалібэрных ж ы цьцяпісаў сталі “Аляксандар” (М акедонскі) і “Рэй” (Чарльз), Говард Х'ю з (“Авіятар”) і Бобі Дары н (“Ля мора”). Пад пільны позірк кінакамэры трапіла таксама і пэрсона знакамітага брытанскага актора Пітэра Сэлерза. У вы ніку атры малася “кіно пра кіно”.Нават ты я, хто ня бачы ў ніводнага ф ільму з удзелам Сэлерза, будуць зь цікавасьцю назіраць за перапеты ямі яго творчай біяграф іі. А яна ў актора надзвы чай разнастайная: тут і стоадсоткава галівудзкі цы кль ф ільмаў пра “Руж овую пантэру”, і ш эдэўр Стэнлі Кубрыка “Доктар Стрэндж лав, альбо як я навучы ўся не баяцца і палю біў бомбу”, у якім Сэлерз вы канаў адразу тры ролі. Дж эф ры Раш у, які грае Сэлерза, нічога не заставалася, як вы канаць таксама і ўсе ягоныя ролі. Трэба адзначы ць, ш то з гэтай задачай аўстралійскі актор справіўся на вы датна, пасьпеўш ы ў асобныя моманты пераўвасобіцца яш чэ і ў бацькоў, ж онак і калег Пітэра. Дакладны час дзеяньня абазначаецца толькі напачатку і напрыканцы ф ільму, але і асаблівай патрэбы ў гэты м няма: атмасф эра эпохі (1950-1970-я) прысутнічае тут у кож ны м кадры. Асабліва сьцёбна вы глядае “Лета каханьня 1967” зь нязьменнымі атры бутамі ў вы глядзе маляўнічы х ЛСД-трыпаў і гіпоўскіх прычосак галоўны х герояў. Гісторыяй пра творчую асобу, талент якой кампэнсаваны складаны м характарам, уж о даўно нікога ня зьдзівіш. Аднак біяграф ія Сэлерза - гэта ня проста апісаньне ж ы цьця-быцьця “сумнага клоўна”, гэта павучальны аповед пра ўзьдзеяньне зды мачнай пляцоўкі на душ у прытворш чы ка.За кадрам: Як сьцьвярдж аю ць заакіянскія мэды і, Дж эф ры Раш не атры маў у гэты м годзе “Оскар” у намінацы і “Лепш ая муж чы нская роля” вы клю чна па тэхнічны х прычы нах. Справа ў ты м, ш то прэм'ера стуж кі адбы лася не ў кінатэатрах, а на амэры канскім кабэльны м тэлеканале HBO, па замове якога, уласна, і бы ў створаны ф ільм. Таму ў сьпіс прэтэндэнтаў на “Оскар” Раш уклю чаны ня бы ў, затое бы ў ганараваны тэлепрэміяй “Эмі” Сэлерз, дарэчы, у свой час ён таксама “праляцеў” міма “Оскара”, хоць яго аднойчы і намінавалі.---* - ад анг. biopic - ф ільм-біяграф ія.

Хведар Хеф ф алампаў

DVD ПРАДАСТАЎЛЕНЫ КРАМ АЙ “ВІДЭА-НЯВІДЭА” (ПЛОШ ЧА НЕЗАЛЕЖ НАСЬЦІ, ПАДЗЕМ НЫ ПЕРАХОД, СПУСК ПА ЭСКАЛЯТАРАХ).

Рэж ы сэр: Гас Ван СэнтУ ролях: М айкл Піт, Лукас Хаас, Азія Ардж энта2005

АПОШ НІЯ ДНІРэж ы сэр: Сты вэн ХопкінсУ галоўны х ролях: Дж эф ры Раш, Эмілі Ўотсан, Ш арліз Тэрон2004

Ж Ы ЦЬЦЁ І СЬМ ЕРЦЬ ПІТЭРА СЭЛЕРЗА

УDVDІЦЕЛЬНЫ СЬВЕТ КІНО

УВАГА!Ангельская марка Rimmel гэтай восеньню прадстаўляе новую туш Volume Flash, якая павялічвае аб'ём веяў у пяць разоў.

Унікальная ф ормула “Lock&Load” пакрывае веі адны м узмахам пэндзля, ад каранёў да самы х кончы каў, насы чаю чы іх аб'ёмам і колерам. Так хутка, як ніколі раней!!!

Новая туш Volume Flash ня склейвае веі, не зьбіраецца ў камячкі і не абсы паецца на працягу дня. Дзякую чы пяш чотнай ф ормуле, яна пады ходзіць нават для самы х адчувальны х вачэй. Volume Flash прайш ла аф тальмалягічны кантроль і мож а вы кары стоўвацца пры наш эньні кантактны х лінзаў.

Але гэта яш чэ ня ўсё: кож ную пакупніцу новай туш ы Volume Flash чакае прыемны сю рпрыз! Пры набы цьці аб'ёмнай туш ы Volume Flash Вы атры мліваеце ў падарунак яш чэ адну туш Extreme Definition ад Rimmel!!! Такога яш чэ не бы ло - дзьве туш ы па кош це адной!!!

Акцы я пройдзе з 26 кастрычніка па 31 лістапада 2005 у наступных гандлёвы х кропках г. М енску: ГД “На Нямізе”, ГУМ , ЦУМ , унівэрмаг “Беларусь”, гіпэрмаркет “Гиппо”, сетка крамаў парф умэры і і касмэты кі “Парадокс” (пр-т Незалеж насьці, 56 і 12).

Сьпяш айся!!! Колькасьць падарункавы х набораў абмеж аваная!!!

Паскарайся і зараджайся з новай Volume Flash Mascara!!!Твой позірк кажа сам за сябе!!! Rimmel, London! Непаўторны сты ль!

АКЦЫЯ ад

Калі вам яш чэ сапраўды важ на адш укаць агульны я тэмы для размовы з бацькамі, раім паглядзець “9 песень”. Бацькі, якія наўрад ці памятаю ць інш ы я пазы цы і, акрамя місіянэрскай, наваляцца на вас з пы таньнямі кш талту “Ой, і так мож на займацца каханьнем?” “Так-так...”, - зьбянтэж ана пацьвердзіце вы. А мы дадамо: ня толькі так!Ф ільм, які вы клікаў ш ок у гледачоў на апош нім Канскім ф эсты валі, - гэта 66 хвілін відэа, замяш анага на клясы чны м “сэкс, драгз, бла-бла-бла”. Хаця чамусьці складаецца ўраж аньне, ш то і саміх аўтараў такое ольдскульнае тры адзінства яўна не прыколвае. Таму яны і спрабую ць інтэрпрэтаваць клясы ку па-новаму....Лёндан, 2004 год. Асноўнае месца падзеяў - канцэртная заля “Brixton Academy”, у якой вы ступаю ць легендарныя каманды - ад The Von Bondies і Elbow да Super Furry Animals і Franz Ferdinand (спадзяю ся, усе яны глядзелі ф ільм, у якім зды маліся. Дарэчы, напрыканцы гэтай “Песьні году” a la inglesa* зьяўляецца нават 60-гадовы М айкл Найман**). Сю ж этная лінія разгортваецца вакол узаемаадносінаў галоўны х герояў - хлопца і дзяўчы ны, якія цягам усяго ф ільму займаю цца ты м, ш то назы ваецца “каханьне”. М узы чны я нумары вы ш эйназваны х гуртоў, з аднаго боку, цэмэнтую ць сю ж эт і вы даю ць на саўндтрэк, а зь інш ага па-тупому задаю ць ры тм сэксу.Хаця ў кантэксьце “9 песень” на месцы нэўтральнага “сэкс” варта ўж ы ваць больш брутальнае слова “трах”. Бо сэкс, па вялікім рахунку, усё ж такі прадугледж вае хоць нейкую духоўную сувязь партнэраў. Тут ж а такой сувязі ф акты чна няма (не лічы ць ж а за апош ню ю прыязнае стаўленьне да Franz Ferdinand!). Героі так і застаю цца самотны мі: “Пяць ты сяч чалавек у адной залі, - каж а галоўны пэрсанаж, - а табе ўсё адно самотна”. У вы ніку трах ды скрэды туе сябе ў вачах герояў канчаткова, і ім хочацца нечага інш ага.Пазы цы я аўтараў ф ільму больш чы м паліткарэктная: героі заўсёды кары стаю цца прэзікамі. Але сказаць, ш то гэта бы ло зроблена з задзелам на будучы пракат (а ф ільм усё ж такі вы йш аў на ш ы рокія экраны), значы ць, зьбіёдаць галоўны мэсэдж ф ільму: бясьпечны сэкс - толькі для ты х, хто сапраўды ня хоча ніякага працягу ні ў чы м. У такім сэнсе больш ш чы ра бы ло заперціся ў прыбіральні і паананіраваць - эф экт прыкладна той ж а...Больш за тое: героі двойчы (sic!) за ф ільм уж ы ваю ць какаін (“по дорож ке на дорож ку”), але і тут аўтары вы раш ы лі не культы ваваць лю боў да “беленькага” - гэтая тэма ўж о ўсім абрыдла. Вось і застаецца героям адна радасьць - слухаць Franz Ferdinand. М узыка, так бы мовіць, іх усё-ткі зьвязала... Бліж эй да канца ф ільму дзесьці мімаходзь усё ж пачы нае прасьвечвацца тэма каханьня, аднак вы снова, якую мож на зрабіць, адназначная: каханьне - гэта “лёд, які растае”. Адкры лі Амэры ку...---* A la inglesa - на ангельскі манэр (гіш п.)** М айкл Найман - інструмэнталіст, які напісаў процьму саўндтрэкаў да культавы х кінаф ільмаў, у ты м ліку да больш асьці ф ільмаў Пітэра Гры нуэя.

DVD ПРАДАСТАЎЛЕНЫ КРАМ АЙ “ПАДЗЕМ КА” (ПРАСПЭКТ СКАРЫ НЫ , 43)

Сяргей Трунін

Рэж ы сэр М айкл ВінтэрботамУ галоўны х ролях: Кіран О'Браян, М арго Сты льлі2004

9 ПЕСЕНЬ

CD

040

НАВІНКА + ПАДАРУНАК!!!

УВАГА!Ангельская марка Rimmel гэтай восеньню прадстаўляе новую туш Volume Flash, якая павялічвае аб'ём веяў у пяць разоў.

Унікальная ф ормула “Lock&Load” пакрывае веі адны м узмахам пэндзля, ад каранёў да самы х кончы каў, насы чаю чы іх аб'ёмам і колерам. Так хутка, як ніколі раней!!!

Новая туш Volume Flash ня склейвае веі, не зьбіраецца ў камячкі і не абсы паецца на працягу дня. Дзякую чы пяш чотнай ф ормуле, яна пады ходзіць нават для самы х адчувальны х вачэй. Volume Flash прайш ла аф тальмалягічны кантроль і мож а вы кары стоўвацца пры наш эньні кантактны х лінзаў.

Але гэта яш чэ ня ўсё: кож ную пакупніцу новай туш ы Volume Flash чакае прыемны сю рпрыз! Пры набы цьці аб'ёмнай туш ы Volume Flash Вы атры мліваеце ў падарунак яш чэ адну туш Extreme Definition ад Rimmel!!! Такога яш чэ не бы ло - дзьве туш ы па кош це адной!!!

Акцы я пройдзе з 26 кастрычніка па 31 лістапада 2005 у наступных гандлёвы х кропках г. М енску: ГД “На Нямізе”, ГУМ , ЦУМ , унівэрмаг “Беларусь”, гіпэрмаркет “Гиппо”, сетка крамаў парф умэры і і касмэты кі “Парадокс” (пр-т Незалеж насьці, 56 і 12).

Сьпяш айся!!! Колькасьць падарункавы х набораў абмеж аваная!!!

Паскарайся і зараджайся з новай Volume Flash Mascara!!!Твой позірк кажа сам за сябе!!! Rimmel, London! Непаўторны сты ль!

АКЦЫЯ ад

Калі вам яш чэ сапраўды важ на адш укаць агульны я тэмы для размовы з бацькамі, раім паглядзець “9 песень”. Бацькі, якія наўрад ці памятаю ць інш ы я пазы цы і, акрамя місіянэрскай, наваляцца на вас з пы таньнямі кш талту “Ой, і так мож на займацца каханьнем?” “Так-так...”, - зьбянтэж ана пацьвердзіце вы. А мы дадамо: ня толькі так!Ф ільм, які вы клікаў ш ок у гледачоў на апош нім Канскім ф эсты валі, - гэта 66 хвілін відэа, замяш анага на клясы чны м “сэкс, драгз, бла-бла-бла”. Хаця чамусьці складаецца ўраж аньне, ш то і саміх аўтараў такое ольдскульнае тры адзінства яўна не прыколвае. Таму яны і спрабую ць інтэрпрэтаваць клясы ку па-новаму....Лёндан, 2004 год. Асноўнае месца падзеяў - канцэртная заля “Brixton Academy”, у якой вы ступаю ць легендарныя каманды - ад The Von Bondies і Elbow да Super Furry Animals і Franz Ferdinand (спадзяю ся, усе яны глядзелі ф ільм, у якім зды маліся. Дарэчы, напрыканцы гэтай “Песьні году” a la inglesa* зьяўляецца нават 60-гадовы М айкл Найман**). Сю ж этная лінія разгортваецца вакол узаемаадносінаў галоўны х герояў - хлопца і дзяўчы ны, якія цягам усяго ф ільму займаю цца ты м, ш то назы ваецца “каханьне”. М узы чны я нумары вы ш эйназваны х гуртоў, з аднаго боку, цэмэнтую ць сю ж эт і вы даю ць на саўндтрэк, а зь інш ага па-тупому задаю ць ры тм сэксу.Хаця ў кантэксьце “9 песень” на месцы нэўтральнага “сэкс” варта ўж ы ваць больш брутальнае слова “трах”. Бо сэкс, па вялікім рахунку, усё ж такі прадугледж вае хоць нейкую духоўную сувязь партнэраў. Тут ж а такой сувязі ф акты чна няма (не лічы ць ж а за апош ню ю прыязнае стаўленьне да Franz Ferdinand!). Героі так і застаю цца самотны мі: “Пяць ты сяч чалавек у адной залі, - каж а галоўны пэрсанаж, - а табе ўсё адно самотна”. У вы ніку трах ды скрэды туе сябе ў вачах герояў канчаткова, і ім хочацца нечага інш ага.Пазы цы я аўтараў ф ільму больш чы м паліткарэктная: героі заўсёды кары стаю цца прэзікамі. Але сказаць, ш то гэта бы ло зроблена з задзелам на будучы пракат (а ф ільм усё ж такі вы йш аў на ш ы рокія экраны), значы ць, зьбіёдаць галоўны мэсэдж ф ільму: бясьпечны сэкс - толькі для ты х, хто сапраўды ня хоча ніякага працягу ні ў чы м. У такім сэнсе больш ш чы ра бы ло заперціся ў прыбіральні і паананіраваць - эф экт прыкладна той ж а...Больш за тое: героі двойчы (sic!) за ф ільм уж ы ваю ць какаін (“по дорож ке на дорож ку”), але і тут аўтары вы раш ы лі не культы ваваць лю боў да “беленькага” - гэтая тэма ўж о ўсім абрыдла. Вось і застаецца героям адна радасьць - слухаць Franz Ferdinand. М узыка, так бы мовіць, іх усё-ткі зьвязала... Бліж эй да канца ф ільму дзесьці мімаходзь усё ж пачы нае прасьвечвацца тэма каханьня, аднак вы снова, якую мож на зрабіць, адназначная: каханьне - гэта “лёд, які растае”. Адкры лі Амэры ку...---* A la inglesa - на ангельскі манэр (гіш п.)** М айкл Найман - інструмэнталіст, які напісаў процьму саўндтрэкаў да культавы х кінаф ільмаў, у ты м ліку да больш асьці ф ільмаў Пітэра Гры нуэя.

DVD ПРАДАСТАЎЛЕНЫ КРАМ АЙ “ПАДЗЕМ КА” (ПРАСПЭКТ СКАРЫ НЫ , 43)

Сяргей Трунін

Рэж ы сэр М айкл ВінтэрботамУ галоўны х ролях: Кіран О'Браян, М арго Сты льлі2004

9 ПЕСЕНЬ

CD

040

НАВІНКА + ПАДАРУНАК!!!