Η παράσταση συμμετείχε στο φεστιβάλ Βηρυτού, αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές. Στη συνθετική του δραστηριότητα περιλαμβάνονται έργα ποικίλων τεχνοτροπιών και ηχητικών συνδυασμών, με σημαντικότερα τα ακόλουθα: Πόθος, για δεκατέσσερα όργανα, σοπράνο, ηθοποιό, σε ποίηση Ανδρέα Εμπειρίκου(2002), Αgnus Dei για τσέλο, πιάνο και σοπράνο (2008), Γλάρος για πιάνο και σαξόφωνο(2009), Περιπλανήσεις για επεξεργασμένους ήχους & πιάνο (2009) σε ποίηση Ανδρέα Παγουλάτου. -Αναζητώντας το φως της μουσικής στο σκοτάδι του σήμερα - Στάθης Μαυρομμάτης, σαξόφωνο Σπύρος Παπαθεοδώρου, πιάνο ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 20 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2012 ΑΙΘΟΥΣΑ ΣΥΝΑΥΛΙΩΝ ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΝΑΚΑΣ «Όχι, δεν είναι ο θάνατος που θα μας ρίξει κάτω . είναι που οι ψυχές μας απομακρύνονται» Οδ. Ελύτης Ίσως το φως της Αλήθειας, στο χάος του σήμερα, να μην βρίσκεται στον συρφετό «πληροφοριών», στις άψυχες αίθουσες αμφιθεάτρων, στα νεκρά ακαδημαϊκά και καλλιτεχνικά κατασκευάσματα. Ίσως το φως αυτό να γεννιέται, στο βλέμμα ενός αστέγου που τα έχασε «όλα», αλλά παραμένει όρθιος, ή στο βλέμμα μιας νέας μάνας που αγκαλιάζει το νεογέννητο μωρό της… Άλλοτε πάλι τούτο το φως θα σου χαρίσει την Αλήθεια κοιτώντας ένα σκύλο μες στα μάτια, την ώρα που σου δείχνει την ευγνωμοσύνη του, ή ακούγοντας την μουσική ενός άγνωστου καλλιτέχνη, που ταπεινά την αφήνει να γεννηθεί, ανεξάρτητα από τι είδος είναι τούτη η μουσική… Πάνω απ’ όλα όμως, ίσως το φως αυτό να φωτίσει την Αλήθεια μέσα μας, όταν συνειδητοποιήσουμε τον έσω – εαυτό μας, χαρίζοντάς του λίγο χρόνο . κλείνοντας τ’ αυτιά στις σειρήνες του σημερινού χάους, προφυλάσσοντας έτσι ότι πολυτιμότερο έχουμε: την πίστη μας και την ψυχή μας σε τούτο τον ενδιάμεσο σταθμό που λέγεται ζωή . Σ. Παπαθεοδώρου 18/1/12
